Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ ΤΟ 1821 ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ ΤΟ 1821 ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, στην διάρκεια  της ένδοξης Επανάστασης της Εθνεγερσίας του 1821, η Φιλική Εταιρεία, υπό την ηγεσία του Αλέξανδρου Υψηλάντη κήρυξε αρχικά την Ελληνική Επανάσταση στην Μολδοβλαχία, στην οποία υπήρχε τότε μία ακμαία και πολυάριθμη Ελληνική κοινότητα.

Παράλληλα, η Φιλική Εταιρεία, η οποία αρχικά είχε την έδρα της στην Οδησσό, είχε ιδρύσει αντίστοιχα πολλά παραρτήματα της και σε άλλα μέρη του κυρίως Ελληνικού χώρου, όπως π.χ. στην Πελοπόννησο, την Στερεά, την Κύπρο κ.λ.π.

Η δε Φιλική Εταιρεία, είχε στην διάρκεια του Αγώνα της προσπαθήσει να συνάψει συμμαχία και με άλλους Βαλκανικούς λαούς, όπως π.χ. τους Σέρβους, τους Βουλγάρους, τους Βλάχους, καθώς και άλλους λαούς κατά των Τούρκων.

Αντίστοιχα, στην διάρκεια της Κουρδικής Εξέγερσης του 1984, το PKK υπό την ηγεσία του Αμπντουλάχ Οτσαλάν κήρυξε αρχικά Επανάσταση στην Νοτιοανατολική Τουρκία, στην οποία υπάρχει από παλιά μία ακμαία και πολυάριθμη Κουρδική κοινότητα.

Παράλληλα, το PKK, το οποίο αρχικά είχε την έδρα της μόνο στην Νοτιοανατολική Τουρκία, είχε ιδρύσει αντίστοιχα πολλά παραρτήματα της και σε άλλα μέρη του που υπάρχουν Κούρδοι, όπως π.χ. στην Συρία, το Ιράκ κ.λ.π.

Το δε PKK, είχε στην διάρκεια του Αγώνα του προσπαθήσει να συνάψει συμμαχία και με άλλους Βαλκανικούς λαούς, όπως π.χ. με τον Αρμενικό ASALA,  συμμαχία κατά των Τούρκων.

Η Φιλική Εταιρεία, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει την βοήθεια της Ρωσίας κατά των Τούρκων, αλλά παράλληλα εκμεταλλευόμενη και τα προβλήματα της Τουρκίας εκείνη την εποχή (π.χ. τον πόλεμο αυτών με την Περσία και την εξέγερση του Αλή Πασά), ξεκίνησε την Επανάσταση της στην Μολδοβλαχία.

Με το σκεπτικό ότι οι Τούρκοι δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν πολλά πολεμικά μέτωπα ταυτόχρονα, και για τον λόγο αυτό, δεν θα μπορούσαν να αποστείλουν παντού ταυτόχρονα πολυπληθή και αξιόμαχο στρατό για να τα καταπνίξει.

Όμως, παρόλες τις αρχικές επιτυχίες, η εξέγερση της Φιλικής Εταιρείας στην Μολδοβλαχία τελικά καταπνίγηκε και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο αρχηγός της, αναγκάστηκε να περάσει μετρά την ήττα του τακτικού στρατού του τα σύνορα και να καταφύγει στην Βιέννη, οπού οι σύμμαχοι των Τούρκων Αυστριακοί τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν για πολλά χρονιά, αποφυλακίζοντας τον, μόλις λίγο πριν πεθάνει.

Την δε ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας, ανέλαβε μετά την σύλληψη του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ο αδερφός του, ο Δημήτριος, αν και είχε πολύ λιγότερες αρμοδιότητες και εξουσία σε σχέση με αυτόν στην πραγματικότητα.

Αντίστοιχα στις μέρες μας, το PKK, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει την βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης κατά των Τούρκων, αλλά παράλληλα εκμεταλλευόμενη και τα προβλήματα της Τουρκίας εκείνη την εποχή (π.χ. τον σχεδόν εμφύλιο πόλεμο στην χώρα τότε μεταξύ των οπαδών του δικτάτορα Εβρέν και των αντιπάλων τους), ξεκίνησε την Επανάσταση της στην Νοτιοανατολική Τουρκία.

Με το σκεπτικό ότι οι Τούρκοι δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν πολλά πολεμικά μέτωπα ταυτόχρονα, και για τον λόγο αυτό, δεν θα μπορούσαν να αποστείλουν παντού ταυτόχρονα πολυπληθή και αξιόμαχο στρατό για να τα καταπνίξει.

Όμως, παρόλες τις αρχικές επιτυχίες, η εξέγερση του PKK, στην Νοτιοανατολική Τουρκία τελικά καταπνίγηκε και ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο αρχηγός του, αναγκάστηκε να περάσει μετρά την ήττα του τακτικού στρατού του τα σύνορα και να καταφύγει σε πολλές χώρες, ενώ στο τέλος κατέληξε στην Κένυα.

Εκεί, οι σύμμαχοι των Τούρκων Αμερικανοί τον συνέλαβαν και τον παρέδωσαν στους Τούρκους, οι οποίοι και τον φυλάκισαν για πολλά χρονιά στο Ιμραλί, από όπου για κάποιους αναμένεται να αποφυλακιστεί  και αυτός μόλις λίγο πριν πεθάνει ή να τον σκοτώσουν οι ίδιοι Τούρκοι και στην συνέχεια να ανακοινώσουν ότι τάχα «πέθανε ξαφνικά».

Την δε ηγεσία του PKK,, ανέλαβε μετά την σύλληψη του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο αδερφός του, ο Μεχμέτ Οτσαλάν, αν και έχει πολύ λιγότερες αρμοδιότητες και εξουσία σε σχέση με αυτόν στην πραγματικότητα.

Στην κυρίως Ελλάδα, αρχικά οι Έλληνες εκμεταλλευόμενοι τα προβλήματα των εχθρών (π.χ. οικονομική κρίση, πόλεμος Περσίας-Τουρκίας, εξέγερση Αλή Πασά) και καταπιεστών τους (κυρίως των Τούρκων και των Αλβανών), πέτυχαν πολλές νίκες εναντίον τους σε πολλά μέτωπα (π.χ. Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα), ενώ διέλυσαν και τις βοηθητικές παραστρατιωτικές ομάδες των συμμάχων των Τούρκων, Αλβανών και Κιρκασίων.

Παράλληλα, στην ίδια την τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, πραγματοποιήθηκε απόπειρα πραξικοπήματος των Γενιτσάρων το 1826 κατά του τότε ύπουλου Σουλτάνου Μαχμούτ του Β’, ο οποίος γνωρίζοντας το σχέδιο τους, κατέπνιξε την εξέγερση τους και διέλυσε σχεδόν απολυτά το στρατιωτικό τους σώμα.

[Παρόλο όμως την τότε σχεδόν πλήρη νίκη του Σουλτανάτου κατά των πραξικοπηματιών, μερικές δεκαετίες αργότερα ιδρύθηκε από Πασάδες και στρατιωτικούς η συνωμοτική ομάδα των Νεότουρκων, η οποία εκθρόνισε τελικά τον μετέπειτα Οθωμανό Σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ τον Β’.

Και αργότερα ο Κεμάλ Αττατούρκ, εκθρόνισε τον τελευταίο Οθωμανό Σουλτάνο Μωάμεθ τον ΣΤ’ και κατήργησε το 1924 οριστικά το Οθωμανικό Χαλιφάτο.

Ως πρώτος Σουλτάνος με το όνομα αυτό, καθώς και πρώτος γενικά μουσουλμάνος Χαλίφης-Σουλτάνος για κάποιους από τους Τούρκους, θεωρείται ο προφήτης των Αράβων Μωάμεθ, ενώ ως τελευταίο Χαλίφη-Σουλτάνο (και με τις δύο αυτές ιδιότητες μαζί), οι ίδιοι θεωρούν τον Μωάμεθ τον ΣΤ’, ο οποίος έφερε το ίδιο ακριβώς όνομα].

Στην Μεσοποταμία (Συρία, Ιράκ), αρχικά οι Κούρδοι εκμεταλλευόμενοι τα προβλήματα των εχθρών (π.χ. οικονομική κρίση, πόλεμος Ιράκ-ΗΠΑ, εξέγερση του 2011 κατά του Άσαντ, πόλεμος Συρίας και Ιράκ με ISIS) και καταπιεστών τους (κυρίως των Τούρκων και των Αλβανών), πέτυχαν πολλές νίκες εναντίον τους σε πολλά μέτωπα (π.χ. Ραγκόβα, Μουσούλη), ενώ διέλυσαν και τις βοηθητικές παραστρατιωτικές ομάδες των συμμάχων των Τούρκων, Τουρκμένιων και ισλαμιστών.

Παράλληλα, στην ίδια την Τουρκία, πραγματοποιήθηκε απόπειρα πραξικοπήματος των Κεφαλικών το 2016 κατά του τότε ύπουλου «Σουλτάνου» Ερντογάν, ο οποίος γνωρίζοντας το σχέδιο τους, κατέπνιξε την εξέγερση τους και διέλυσε σχεδόν απολυτά το στρατιωτικό τους σώμα.

[Παρόλο όμως την τότε σχεδόν πλήρη νίκη του «Σουλτάνου» Ερντογάν κατά των πραξικοπηματιών, είναι πιθανόν στο  προσεχές μέλλον να εκδηλωθεί ένα επιτυχές αυτή την φορά πραξικόπημα κατά του Ερντογάν, μετά από κοινή συνεργασία των Κεμαλικών και Γκουλενιστών, το οποίο με την βοήθεια των ΗΠΑ, να τον εκθρονίσει οριστικά αυτή την φορά τον Ερντογάν από την εξουσία].

Στην συνέχεια, ο Μαχμούτ ο Β’, προέβη στην αναδιοργάνωση του στρατού του και προσπάθησε με αυτόν, αλλά και με την βοήθεια των νέων συμμάχων του, των Αιγυπτίων, να καταπνίξει την Ελληνική Επανάσταση, παρόλο που οι Έλληνες ενισχυόταν με χρηματικά δάνεια και όπλα από την Δύση.

[Οι δε Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, αρχικά ήταν απολυτά ενάντιες στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων, ιδιαίτερα οι Αυστριακοί (τότε σύμμαχοι των Τούρκων), όμως σύντομα, εν μέσω μεγάλων εσωτερικών συγκρούσεων, σε πολλές από τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, ανέλαβαν την εξουσία κυβερνήσεις, οι οποίες ακολούθησαν μία πιο φιλική πολιτική προς τους Έλληνες.

Αυτό συνέβη φυσικά λόγω αλλαγής των συμφερόντων των κρατών αυτών, ενώ ήθελαν παράλληλα να δημιουργήσουν ένα πλήρως ελεγχόμενο από αυτές μικρό κρατίδιο στην Νότια Βαλκανική με περιορισμένα σύνορα για να «πιέζουν» πολιτικά τους Τούρκους.

Ταυτόχρονα με όλα αυτά τα γεγονότα, στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο, αναπτύχθηκε ένα τεράστιο και ενθουσιώδες φιλελληνικό κίνημα, ιδιαίτερα μετά από τους ηρωικούς αγώνες των Ελλήνων, καθώς και τις ειδειχθείς θηριωδίες των Τούρκων εις βάρος τους].

Αντίστοιχα στην εποχή μας, ο Ερντογάν, προέβη στην αναδιοργάνωση του στρατού του και προσπάθησε με αυτόν, αλλά και με την βοήθεια των νέων συμμάχων του, των ισλαμιστών του ISIS, να καταπνίξει την Επανάσταση των Κούρδων, παρόλο που οι Κούρδοι ενισχυόταν με χρηματικά δάνεια και όπλα από την Δύση.

[Οι δε Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, αρχικά ήταν απολυτά ενάντιες στον απελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων, ιδιαίτερα οι Γερμανοί (πάντα σύμμαχοι των Τούρκων), όμως σύντομα, εν μέσω μεγάλων εσωτερικών συγκρούσεων, σε πολλές από τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, ανέλαβαν την εξουσία κυβερνήσεις, οι οποίες ακολούθησαν μία πιο φιλική πολιτική προς τους Κούρδους.

Αυτό συνέβη φυσικά λόγω αλλαγής των συμφερόντων των κρατών αυτών, ενώ ήθελαν παράλληλα να δημιουργήσουν ένα πλήρως ελεγχόμενο από αυτές μικρό κρατίδιο στην Μεσοποταμία με περιδοσμένα σύνορα για να «πιέζουν» πολιτικά τους Τούρκους.

Ταυτόχρονα με όλα αυτά τα γεγονότα, στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, αναπτύχθηκε ένα τεράστιο και ενθουσιώδες φιλοτουρκικό κίνημα, ιδιαίτερα μετά από τους ηρωικούς αγώνες των Κούρδων, καθώς και τις ειδειχθείς θηριωδίες των Τούρκων εις βάρος τους.

Βέβαια, εδώ μπορεί να τονιστεί ότι μέρος των Κούρδων, οι Τσέτες, ξεγελασμένοι από τον Κεμάλ Αττατούρκ και τις υποσχέσεις του, είχαν σφάξει δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων στην Μικρασιατική Καταστροφή, μία «χάρη» που τους «ξεπλήρωσε» στην συνέχεια ο Κεμάλ, σφάζοντας αργότερα δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων εξ’ αυτών].

Οι Τούρκοι και οι Αιγύπτιοι σύμμαχοι τους, κατάφεραν με μία παράλληλη επίθεση πραγματικά να προελαύσουν και να καταλάβουν πολλά από τα μέχρι τότε απελευθερωμένα Ελληνικά εδάφη, εκμεταλλευόμενοι και τον Εμφύλιο που είχε ξεσπάσει μεταξύ των Ελλήνων τότε.

[Εδώ μπορεί επίσης να αναφερθεί, ότι οι Έλληνες τότε, υπαγόταν στο Χριστιανικό Μιλιέτ εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (τα άλλα ήταν το κυριαρχικό ισλαμικό υπό τον Οθωμανό Σουλτάνο-Χαλίφη, το Εβραϊκό και το Αρμενικό, όλα υπό την μεγάλη κυριαρχία του Σουλτάνου).

Παράλληλα, στον Απελευθερωτικό Αγώνα, πολεμούσαν ακόμα και ηρωικές Ελληνικές (π.χ. Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένους), ενώ από την αρχή του, ο Σουλτάνος Μαχμούτ ο Β’ κήρυξε τζιχάντ κατά των Ελλήνων και έσφαξε πολλές χιλιάδες Έλληνες στην Πόλη, την Μικρά Ασία και στην Κύπρο].

Οι Έλληνες, πάρα την ηρωική τους αντίσταση και τις κατά τόπους νίκες τους, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και να ξεκινήσουν έναν άγριο και επιτυχημένο ανταρτοπόλεμο, υπό την ηγεσία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος με το σύνθημα «Φωτιά και Τσεκούρι στους προσκυνημένους» και έναν επιτυχή ανταρτοπόλεμο, κράτησε ζωντανή την Ελληνική Επανάσταση.

[Εδώ μπορεί να ειπωθεί ότι από τον πετυχημένο ανταρτοπόλεμο του Κολοκοτρώνη (με αιφνιδιαστικές επιθέσεις, εξόντωση αξιωματικών και στρατιωτών, αποκοπή των γραμμών ανεφοδιασμού και την τακτική της «καμένης γης»), καθώς και τις αρρώστιες, το σώμα σχεδόν 25.000 στρατιωτών του Αιγυπτίου Ιμπραήμ (https://www.triklopodia.gr/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CF%89%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CF%84-%CE%B1%CE%BB%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CE%BC%CF%80%CF%81/) έχασε συνολικά πάνω από 2/3 των δυνάμεων του].

Τότε, οι Μεγάλες Δυνάμεις (Δύση και Ρωσία), προκειμένου να επιτύχουν την υλοποίηση των σχεδίων τους, αποφάσισαν να στείλουν στρατό και στόλο στα Ελληνικά εδάφη, προκειμένου να επιτύχουν με την βία και απειλές μία αναγκαστική εκεχειρία μεταξύ των δύο εμπολέμων πλευρών.

[Πολλές φορές οι δυτικοί παρακίνησαν τους Έλληνες όταν ήταν υπόδουλοι στους Τούρκους σε επανάσταση με ψεύτικες υποσχέσεις, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους και στην συνέχεια τους εγκατέλειψαν στην οργή των Τούρκων όταν τα βρήκαν μαζί τους, όπως κάνουν και με τους Κούρδους σήμερα].

Όμως, τελικά στην Ναύπακτο, μετά από επίθεση των Τουρκαιγυπτίων στον κοινό συμμαχικό στόλο των Βρετανών, Γάλλων και Ρώσων, ξέσπασε μία μεγάλη ναυμαχία, στην οποία ο Τουρκικός στόλος διαλύθηκε, κάτι που είχε ως συνέπεια, μαζί με την νίκη των Ρώσων στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο των ετών 1828-1829, την διακήρυξη της Ελευθέριας της Ελλάδας, της οποίος πρώτος ηγέτης ορίστηκε ο ικανότατος πολιτικός και μεγάλος Έλληνας πατριώτης, Ιωάννης Καποδίστριας.

Στην εποχή μας, οι Τούρκοι και οι ισλαμιστές σύμμαχοι τους, κατάφεραν με μία παράλληλη επίθεση πραγματικά να προελαύσουν και να καταλάβουν πολλά από τα μέχρι τότε απελευθερωμένα Κουρδικά εδάφη στην Συρία και το Ιράκ, εκμεταλλευόμενοι και τον Εμφύλιο που είχε ξεσπάσει μεταξύ των Κουρδών.

[Και φυσικά και την ανοχή των δυτικών και των Ρώσων, οι οποίες πρόδωσαν κατά κάποιους με παρόμοιο τρόπο τους Κούρδους συμμάχους τους, όπως κατά παρόμοιο οι Δυτικοί και οι Σοβιετικοί πρόδωσαν τους άλλοτε Έλληνες συμμάχους τους κατά την διάρκεια της Μικρασιάτικης Καταστροφής (http://corfiatiko.blogspot.com/2019/10/1922.html)].

[Εδώ μπορεί επίσης να αναφερθεί, ότι οι Κούρδοι, υπάγονται σε πολλά και διαφορετικά κράτη (π.χ. Τουρκία, Ιράν, Συρία, Ιράκ), πολιτικά κόμματα, καθώς και αντάρτικες οργανώσεις στις μέρες μας.

Παράλληλα, στον Απελευθερωτικό τους Αγώνα, πολεμούν ακόμα και ηρωικές Κούρδισες (https://www.pentapostagma.gr/2019/10/%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bc%ce%b1%ce%b6%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%b4%cf%89%ce%bd.html), ενώ από την αρχή του, ο Τούρκος «Σουλτάνος» Ερντογάν έχει κηρύξει τζιχάντ κατά των Κούρδων και έχει σφάξει πολλές χιλιάδες από αυτούς στην Πόλη, και στην Μικρά Ασία.

Παράλληλα, οι Κούρδοι θυμίζουν στις μέρες μας, εκτός από τους Έλληνες, τους Τουαρέγκ και τους Αρμένιους (http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_66.html, https://www.triklopodia.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84/), όπως παλαιοτέρα και το Πεδεμόντιο (http://kokkinignosi.blogspot.com/2017/05/blog-post_45.html), στην προσπάθεια τους να απελευθερώσουν όλα τα υπόδουλα εδάφη τους και να τα ενώσουν σε ένα ενιαίο κράτος (https://www.triklopodia.gr/%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%85%cf%86%cf%81%ce%ac%cf%84%ce%b7-%ce%b9%cf%83%cf%81%ce%b1%ce%ae%ce%bb-%ce%b7%cf%80%ce%b1-%cf%86%cf%84%ce%b9/)].

Οι δε Κούρδοι, παρά την ηρωική τους αντίσταση και τις κατά τόπους νίκες τους, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και να ξεκινήσουν έναν άγριο ανταρτοπόλεμο κατά των Τούρκων δυναστών τους, υπό την ηγεσία των κατά τόπους οπλαρχηγών τους, προκειμένου να μπορέσουν να διατηρήσουν την ελευθέρια τους.

Παράλληλα, οι Μεγάλες Δυνάμεις (Δύση, Ισραήλ και Ρωσία), προκειμένου να επιτύχουν την υλοποίηση των σχεδίων τους, έχουν στείλει στρατό και στόλο στα Κουρδικά εδάφη της Μεσοποτάμιας (Συρία, Ιράκ), προκειμένου να επιτύχουν μία εκεχειρία μεταξύ των δύο εμπολέμων πλευρών.

Θα συμβεί άραγε και στις περιοχές αυτές, όπως στην Ναύπακτο, παλαιοτέρα ένα καταλυτικό πολεμικό γεγονός (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/814706_mpompeo-eimaste-etoimoi-gia-stratiotiki-drasi-enantion-tis-toyrkias, https://www.pentapostagma.gr/2019/10/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CE%B5%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5.html), π.χ. ένας ξαφνικός μεγάλος πόλεμος στην περιοχή αυτή (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_0.htm, http://lithosfotos.blogspot.com/2016/04/1831-1839.htmll), το οποίο θα προκαλέσει την ήττα και υποχώρηση των Τούρκων (https://corfiatiko.blogspot.com/2019/11/blog-post_24.html), και την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας των Κούρδων των περιοχών αυτών, με την ταυτόχρονη ανάδειξη ενός ικανού πολιτικού ηγέτη για αυτούς;

[Λέγεται δε ότι οι ΗΠΑ μπορεί να αναγνωρίσουν ακόμα και ανεξάρτητο Κουρδικό κράτος στην Συρία και το Ιράκ στο τέλος του χρόνου (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/10/blog-post_17.html)].

Άγνωστο, άλλα καλό θα είναι η χώρα μας να παρακολουθεί πολύ στενά τις εξελίξεις στην περιοχή αυτή, γιατί σίγουρα εάν αυτές συμβούν όντως έτσι, θα επηρεάσουν κατά πολύ την επιθετικότητα των Τούρκων εις βάρος της πατρίδας μας, μιας και αυτοί θα προσπαθήσουν να «αναπληρώσουν την χασούρα τους στην Ανατολή, με αρπαγή εδαφών στην Δύση».

Οπότε, οι Ελληνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποτροπή μίας τέτοιας επικίνδυνης κατάστασης εις βάρος της πατρίδας μας, και να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές, αφού όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, οποίος δεν προσέχει: «Παίζει με την φωτιά».