ΠΩΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 1921 ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

 ΠΩΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 1921 ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, η Ευρώπη την δεκαετία του 1920 μ.Χ. έλαβε μέρος στον Ρωσικό Εμφύλιο πόλεμο ενάντια στην Ρωσία, στέλνοντας στρατό κυρίως στην Ουκρανία και αλλά μέρη της Ρωσικής Τσαρικής Αυτοκρατορίας (http://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post.html), κυρίως η Ιταλία, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετάνια (ακόμα και οι Γερμανοί μέσω των «εθελοντών» Freikorps που έστειλαν σε εδάφη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας), μαζί με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, προκειμένου να ρίξουν το πραξικοπηματικό καθεστώς των μπολσεβίκων (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_53.html) και να βάλουν στην θέση του ένα φιλικό προς τους ίδιους καθεστώς.

Παράλληλα, η Ευρώπη είχε να αντιμετωπίσει μία μεγάλη οικονομική κρίση την δεκαετία του 1920-21 μ.Χ. πολλές χώρες Ευρώπης (και των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας) λόγω των καταστροφών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (αλλά και την έξαρση της Ισπανικής Γρίπης τότε).

[Ουσιαστικά, όπως τα έτη 1.920 μ.Χ. έως 1.922 μ.Χ. υπήρξε μία μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία επηρέασε κυρίως τις ΗΠΑ και την Δύση και συντέλεσε στην άνοδο του φασισμού στην Ιταλία το έτος 1.922 μ.Χ. σε συνδυασμό με τις συνέπειες της Ισπανικής γρίπης, εκατό έτη αργότερα λόγω της οικονομικής κρίσης των ετών 2020 μ.Χ. με 2022 μ.Χ., η οποία εντάθηκε λόγω του κορωνοιου, είναι πάρα πολύ πιθανόν να έχει ως συνέπεια την εκ νέου άνοδο των (νέο, μετα ή σκέτων) φασιστών στην Ιταλία το έτος 2022 μ.Χ.].

Υπήρχε δε και μεγάλη δυσαρέσκεια στις κυβερνήσεις πολλών Ευρωπαϊκών κρατών που ήταν κατεστραμμένα από πόλεμο οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά, μαζί με ένα έντονο φιλειρηνικό κίνημα με μεγάλη επιρροή παγκόσμια, το οποίου την επιρροή φοβούνταν πολλές κυβερνήσεις για το εκλογικό κόστος που θα είχαν αν αντιτίθεντο σε αυτό.

Επιπλέον, υπήρχε μεγάλη δυσαρέσκεια των πολιτών της Ευρώπης για όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και αποστολή στρατού (λόγω της φρίκης και των απωλειών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου), χρημάτων και όπλων στο εξωτερικό, ενώ οι πολίτες ήθελαν τα κρατικά χρήματα μόνο για ανοικοδόμηση των χωρών τους και στο τέλος επιτυχής πολιτική πίεση για επιστροφή του στρατού και την παύση της αποστολής όπλων και χρημάτων σε άλλα κράτη, όπως και έγινε τελικά.

Έτσι, τα Ευρωπαϊκά κράτη απέσυραν τελικά ηττημένα τους στρατούς τους από τα Ρωσικά εδάφη και την Ουκρανία (η οποία λόγω της εμπλοκής πολλών κρατών παγκόσμια ονομάστηκε ένας «Παγκόσμιος Πόλεμος δια αντιπροσώπων στην Ουκρανία» και αλλού-http://alophx.blogspot.com/2020/10/2020-1940-1973.html), οι Ρώσοι κέρδισαν τον πόλεμο, επανενσωμάτωσαν την Ουκρανία και τα όλα σχεδόν τα εδάφη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας των Τσάρων, η οποία οδήγησε μαζί με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στην οριστική διάλυση της Λατινικής Ένωσης (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_62.html).

Σε πολλά κράτη (της Ευρώπης, της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ) που έλαβαν μέρος στον πόλεμο της Ουκρανίας οι φιλοπόλεμες κυβερνήσεις τους κατέρρευσαν (αυτές που ήταν υπέρ της στρατιωτικής επέμβασης στην Ουκρανία, με την παράλληλη αποστολή μισθοφόρων στους Λευκούς, οπλισμού και χρήματα στις φιλοδυτικές κυβερνήσεις της, διορισμένες από πραξικοπήματα και τότε των Γερμανών-http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html) και έπεσαν από την εξουσία (http://alophx.blogspot.com/2018/06/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_55.html, http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_22.html, http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_58.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/2017.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_85.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_42.html, http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_54.html).

Την θέση τους πήραν «φιλειρηνικές», δηλαδή αυτές που ήθελαν ειρήνη και απεμπλοκή των κρατών τους από τον πόλεμο της Ουκρανίας και τον Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο και να δοθούν τα κρατικά κονδύλια αποκλειστικά στην αποκατάσταση των Ευρωπαϊκών κοινωνιών και οικονομίων (με την παράλληλη μείωση των κονδυλίων για πολεμικούς οπλισμούς, όπως και την μη εμπλοκή σε πολέμους), κάτι που πραγματικά συνέβη. 

Λόγω της μεγάλης οικονομικής κατάρρευσης και της ύφεσης στην Ευρώπη λόγω του Μεγάλου Πολέμου και την μεγάλη πείνα και ανεργία που ακολούθησαν, ξέσπασαν παντού στην Ευρώπη βίαιες κοινωνικές ταραχές και απεργίες, οι οποίες άλλαξαν συθέμελα όλο το πολιτικό σύστημα της Ευρώπης με την άνοδο του κομμουνισμού (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_86.html), αλλά και του φασισμού και του ναζισμού, τους οποίους προσπάθησαν να πολεμήσουν (http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_72.html).

Έτσι, λίγο μετά την λήξη του Ρωσικού Εμφυλίου κατέρρευσε η Ιταλική κυβέρνηση του Φάκτα στην Ιταλία και την θέση της πηρέ με την λεγομένη «Πορεία προς την Ρώμη» μία νέα κυβέρνηση υπό τον Μουσολίνι (σε συγκυβέρνηση με το κόμμα του υπέργηρου επιχειρηματία και πολλάκις πρωθυπουργού της Ιταλίας Τζολίτι, αλλά και το ακροδεξιό κόμμα της Ιταλικής Εθνικιστικής Ένωσης του Ενρίκο Κοραντίνι), η οποία εγκαθίδρυσε τον υπερθνικιστικό φασισμό στην χώρα αυτή (https://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_68.html , https://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post_27.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/1921-2018.html) και αρχικά ο Μουσολίνι ήταν «φιλορώσος» και θαυμαστής των μπολσεβίκων, οντάς και ο ίδιος πρώην ακροαριστερός πριν ιδρύσει τον φασισμό (http://alophx.blogspot.com/2017/01/kai-meta.html, http://alophx.blogspot.com/2017/02/2017_22.html, http://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_92.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_28.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/1921-2018.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_27.html, http://alophx.blogspot.com/2018/07/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_33.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/cola-di-rienzo.html, http://alophx.blogspot.com/2019/08/1940.html http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post.html, , http://alophx.blogspot.com/2018/10/blog-post_23.html, http://alophx.blogspot.com/2020/01/blog-post_27.html ).

[Οι Ιταλοί πανηγύριζαν τότε την πτώση του Φάκτα και την άνοδο του Μουσολίνι, όπως θα πανηγύριζαν αργότερα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο την πτώση του Μουσολίνι σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα.

Στην Ιταλία ότι τα Αδέλφια της Ιταλίας συνεχίζουν να διατηρούν στο σύμβολο τους την φλόγα που συμβολίζει την διαρκώς αναμμένη φωτιά στον τάφο του φασίστα δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι ως ένδειξη λατρείας σε αυτόν, όπως ακριβώς και οι πυρολάτρες Ζωροάστρες Πέρσες είχαν μόνιμα αναμμένη στους ναούς τους φλόγες προς τιμήν του «θεού» τους Αχούρα Μάντζα].

Οι Γερμανοί αν και ηττημένοι στον πόλεμο, ήθελαν να ανασυστήσουν το Γερμανικό Ράιχ και για τον λόγο αυτό παρίσταναν από την μία τους «υπάκουους» στους συμμάχους και από την άλλη υπέγραφαν οικονομικές (εμπορικές) συμμαχίες και στρατιωτικές (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, http://alophx.blogspot.com/2017/02/blog-post_8.html, http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_10.html , http://alophx.blogspot.com/2017/09/1922.html, http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_14.html) με την Ρωσία, ενώ μέσω των δήθεν «εθελοντών» των Freikorps (http://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_14.html) ανέτρεπαν κυβερνήσεις ακόμα και στο εξωτερικό.

[Οι σοσιαλιστές (ή σοσιαλιστές) εθνικιστές με την ψήφο τους στο κοινοβούλιο βοήθησαν στο ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και τέλος στην ήττα και την μεταπολεμική καταστροφή και το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό χάος και εξεγέρσεις στην χώρα αυτή.

Αντίστοιχα οι εθνικοσοσιαλιστές (Ναζί) έσυραν την Γερμανία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τέλος στην ήττα και την μεταπολεμική καταστροφή και το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό χάος στην χώρα αυτή.

Στις μέρες μας είναι εξίσου πιθανόν και πάλι οι Γερμανοί σοσιαλιστές εθνικιστές του Σολτς μέσω του Γ’ Παγκοσμίου (δια αντιπροσώπων) Πολέμου στην Ουκρανία να φέρουν και αυτοί την Γερμανία στην ήττα και την μεταπολεμική καταστροφή και το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό χάος στην χώρα αυτή.

Όπως πολλοί Βίκινγκ είχαν το όνομα Όλαφ και επιτίθονταν σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης και αποκρούονταν τελικά, έτσι και νυν Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς θα αποκρουστεί και θα εκδιωχθεί μαζί με την εισβάλουσα Γερμανία από την Ουκρανία και την ΕΕ, την οποία η Γερμανία έχει κατακτήσει μέσω οικονομικής βίας και μνημονίων.

{Ο οικονομικός, πολιτικός και στρατιωτικός εθνικισμός της Γερμανίας στην ΕΕ έναντι των άλλων κρατών της, πιθανότατα θα οδηγήσει στην διάλυση τόσο του Γαλλογερμανικού Άξονα, όσο και της ίδιας της ΕΕ στο τέλος.

Αδιάφορος ήταν ο εθνικοσοσιαλιστής Χίτλερ για την ολοκληρωτική καταστροφή της Γερμανίας αφού κατά τον ίδιο οι Γερμανοί δεν ήταν αρκετά ισχυροί για να επικρατήσουν και να επιβιώσουν, ενώ και οι σημερινή κυβέρνηση των σοσιαλιστών (και πράσινων και φιλελευθέρων) στην Γερμανία λέει ότι αυτοί που δεν είναι αρκετά ισχυροί για να μπορέσουν να επιβιώσουν από την έλλειψη ενέργειας και τροφίμων δεν θα επιβιώσουν (όπως ακριβώς λείε και η κυβέρνηση του Κούλη).

Το Στρατόπεδο Συγκέντρωσης της Τρέμπλοκονς στην Ουκρανία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γίνονταν βασανιστήρια και εκτελέσεις Ρώσων αμάχων και στρατιωτών αιχμάλωτων, ότι ακριβώς κάνουν στην Νοβορώσια οι νεοναζί Ουκρανοί του Ζελένσκι}.  

Μετά την ήττα των Γάλλων στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1.871 μ.Χ. και την «εξέγερση» (πραξικόπημα) της «κομούνας», επέστρεψε ο Γαλλικός στρατός του μετώπου αλλά και αιχμάλωτοι με την έγκριση των Πρώσων και κατάφεραν αιματηρά να την καταστείλουν και να σώσουν την Γ΄ Γαλλική Δημοκρατία.

Αντίστοιχα, μετά την Γάλλων στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο του 1.918 μ.Χ. (και από τους Γάλλους) και την «εξέγερση» (πραξικόπημα) της «Σπαρτακιστών»/κομμουνιστών, επέστρεψε ο Γερμανικός στρατός του μετώπου αλλά και τα Freikorps (http://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html) με την έγκριση των Συμμάχων της Αντάντ και κατάφεραν αιματηρά να την καταστείλουν και να σώσουν την Δημοκρατία της Βαϊμάρης.

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (και το κραχ του 1.929 μ.Χ. και κυρίως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος) διέλυσε την Κοινωνία των Εθνών/ΚΤΕ και την Λατινική Ένωση και στην συνέχεια ήρθε μετά το τέλος ο Δεύτερος Παγκόσμιος για να έρθουν στην συνέχεια η ΕΟΚ/ΕΕ και ο ΟΗΕ να αντικαταστήσουν τους παραπάνω οργανισμούς, οι οποίοι ιδρυθήκαν (δήθεν με την θέληση των λαών) με σκοπό αυτοί να είναι ενωμένοι και ασφαλείς υπό «κοινούς κανόνες» για να μην ξαναγίνει πόλεμος και τέτοια καταστροφή στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Αντίστοιχα στις μέρες μας με μία ενδεχομένη διάλυση της ΕΕ και του ΟΗΕ (μέσω ενός παγκοσμίου οικονομικού κραχ, άνοδος των εθνικισμών ή/και ενός Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου κ.λ.π.), θα μπορούσαν με τις ιδίες με τις παραπάνω «αιτιολογίες» να ιδρυθούν νέοι αντίστοιχοι οργανισμοί, τόσο στον κόσμο (ένας «νέος ΟΗΕ ή ΚΤΕ»-http://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_49.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_62.html), όσο και στην Ευρώπη μία ένωση εθνών (μία «νέα Λατινική Ένωση/ΕΟΚ/ΕΕ), ίσως λιγότερων, π.χ. δέκα (http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_2.html)].

Τελικά κάτω από την πίεση των συμμάχων τους και τις ήττες από την Ρωσία αναγκάστηκαν να αποσύρουν τον στρατό τους από το εξωτερικό, ενώ η οικονομική κρίση που ακολούθησε, οδήγησε σε μία μεγάλη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση την Γερμανία.

Τέλος το παγκόσμιο οικονομικό κραχ του 1.929 μ.Χ. (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html), το οποίο οδήγησε στην άνοδο των Ναζί του Χίτλερ στην εξουσία (http://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html, http://alophx.blogspot.com/2017/05/brexit_7.html, http://alophx.blogspot.com/2018/12/afd.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/bjorn-hocke.html, http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html, http://alophx.blogspot.com/2019/09/blog-post_8.ht, ml http://alophx.blogspot.com/2018/12/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/376-480-1914-2017.html), όπως και πολλών άλλων ακροδεξιών κινημάτων σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης (π.χ. Ελλάδα, Βουλγαρία, Βαλτικές χώρες, Πολωνία, Σλοβακία, Νορβηγία, Σερβία, Κροατία, Αλβανία, Τουρκία κ.λ.π.-http://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post_57.html, http://alophx.blogspot.com/2017/07/isis.html http://alophx.blogspot.com/2017/02/2017_22.html, , http://alophx.blogspot.com/2018/12/blog-post_8.html, http://alophx.blogspot.com/2018/10/20-21.ht, ml http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_43.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_17.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_8.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_97.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_35.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_78.html).

{Το 1.929 μ.Χ. όπως και το 2008 μ.Χ. είχαμε πτώση τιμών των μετοχών, εν συνέχεια χρεοκοπίες, ακολούθησε πτώση της βιομηχανικής παραγωγής και πτωχεύσεις των τράπεζων και ανεργία.

Πρωτα οι Γενοβέζοι και μετά οι Ολλανδοί και οι Άγγλοι εμπόριο ήταν οι μεγάλοι δανειστές και τραπεζίτες της Ευρώπης.

Πριν τους Ρότσιλντ οι ισχυρότεροι τραπεζίτες ήταν οι Μέδικοι στην Φλωρεντία, οι Ντόρα στην Γένοβα, οι Ducci στην Λυών και οι Φούγκερ στο Άουσμπουργκ.

Τα πρωτα μεγάλα χρηματιστήρια της Ευρώπης ήταν πρωτα στην Αμβέρσα, μετά στο Άμστερνταμ και τέλος στο Λονδίνο}.

[Η κρίση ηγεσίας της Γερμανίας έρχεται σε μια μοιραία στιγμή για την χώρα και όλη την Ευρώπη. Πολλοί πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προσαρμοστεί γρήγορα στις τρέχουσες προκλήσεις του κόσμου ή να χάσει την σημασία της.

«Ο μέσος Γερμανός θέλει τώρα η χώρα του να είναι πιο ισχυρή και μιλιταριστική», έγραψε τον περασμένο μήνα ο Gerald Flurry. «Οι άνθρωποι θέλουν το έθνος τους να συμμετέχει περισσότερο στον κόσμο. Και θέλουν έναν ισχυρότερο ηγέτη επικεφαλής. Εκτός Γερμανίας, άλλες φωνές απαιτούν το ίδιο. Λένε ότι ο κόσμος χρειάζεται μια πιο μυώδη Γερμανία».

Ο κόσμος ζητά μια ισχυρότερη Γερμανία, αλλά χωρίς ισχυρότερο ηγέτη, αυτές οι εκκλήσεις θα παραμείνουν αναπάντητα. Με τις κρίσεις και τα σκάνδαλα να πληθαίνουν, οι μέρες του καγκελαρίου Scholz φαίνεται να είναι μετρημένες.

Ο πρώην Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Karl-Theodor zu Guttenberg δήλωσε σε μια πρόσφατη συζήτηση στην Σύνοδο του Σάλτσμπουργκ: «Θα πρέπει να καταβάλουμε πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για να συνειδητοποιήσουμε ξαφνικά την υπάρχουσα πραγματικότητα των ομόκεντρων κύκλων στην ΕΕ και να προσαρμόσουμε στις συνθήκες σε αυτές. … Η αρχή της πλειοψηφίας είναι  που υποστηρίζω πολύ και όχι στην δειλή παραλλαγή».

Ανέφερε ότι εάν η Επιτροπή της ΕΕ έδινε στα μέλη της περισσότερη ελευθερία να λύσουν τις εσωτερικές τους πολιτικές, η ΕΕ θα μπορούσε να επικεντρωθεί σε μεγαλύτερα ζητήματα. Αν και λίγοι περιμένουν ότι ο Γκούτενμπεργκ θα επιδιώξει μια πολιτική επιστροφή, η κρίση ηγεσίας στην Ευρώπη μπορεί να οδηγήσει στην άνοδο του.

Καθώς οι κρίσεις κορυφώνονται, τα μέλη της ΕΕ δεν θα μπορούν να επιβιώσουν μόνα τους. Αλλά θα χρειαστεί ένας ηγέτης εξαιρετικής ικανότητας για να τους ενώσει. Οι διαφωνίες της Πολωνίας με την Επιτροπή της ΕΕ μπορεί να είναι ένας από τους παράγοντες που οδηγούν στην κατάρρευση της σημερινής κυβέρνησης της ΕΕ και στην άνοδο αυτού του ισχυρού άνδρα.

Οι δε στρατιωτικές ασκήσεις της Κίνας γύρω από την Ταϊβάν εξακολουθούν να προκαλούν φόβους για επικείμενο πόλεμο. Εάν ξεσπάσει πόλεμος, η Ταϊβάν δεν θα είναι η μόνη χώρα που θα πληγεί σκληρά. «Οι γερμανικές επιχειρήσεις φοβούνται μια περαιτέρω όξυνση της σύγκρουσης μεταξύ του πιο σημαντικού εμπορικού εταίρου της, της Κίνας, και της Ταϊβάν», έγραψε η Γερμανική Handelsblatt στις 8 Αυγούστου.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ifo, ένας εμπορικός πόλεμος με την Κίνα θα κόστιζε στην Γερμανία σχεδόν έξι φορές περισσότερο από το Brexit. Η επιθετικότητα της Κίνας είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης σε μια οικονομία που δεν έχει πάρει το μάθημά της από την Ουκρανία.

Η Γερμανία έχει γίνει πολύ εξαρτημένη από αυταρχικά καθεστώτα. Ακόμη και μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Γερμανία δεν είδε την ανάγκη να επανεξετάσει τις οικονομικές της σχέσεις με την Κίνα. Αυτό θα μπορούσε να έχει δραματικές συνέπειες.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ifo, ένας εμπορικός πόλεμος με την Κίνα θα κόστιζε στην μεγαλύτερη βιομηχανία της Γερμανίας, την αυτοκινητοβιομηχανία, περίπου 8,31 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Florian Dorn, συν-συγγραφέας της μελέτης, υποστήριξε μια «στρατηγική εταιρική σχέση και συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με ομοϊδεάτες χώρες όπως οι ΗΠΑ».

Ενώ η Γερμανία έχει ωφεληθεί πολύ από τις ΗΠΑ ως εταίρος, έχει επίσης συμμαχήσει με έθνη που είναι εχθρικά προς τις δυτικές αξίες για να επιτύχει οικονομική κυριαρχία. Έτσι, ενώ η Γερμανία μπορεί να επιδιώξει στενότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ, δεν θα μπορέσει να σώσει την Γερμανία από την οικονομική της δύσκολη θέση.

Η άλλη εναλλακτική που έχει η Γερμανία είναι να αγνοήσει τα εγκλήματα της Κίνας και της Ρωσίας και να συνεχίσει τις εμπορικές σχέσεις. Στην περίπτωση της Ρωσίας, η Γερμανία έχει κάνει πολλά για να προστατεύσει τον εμπορικό της εταίρο εμποδίζοντας τις πρόωρες κυρώσεις και τις εξαγωγές όπλων. Συνέχισε επίσης να αγοράζει Ρωσικό αέριο. Η οικονομία της Γερμανίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα ως εμπορικό εταίρο.

Αν όλα αυτά γίνουν σε συνδυασμό με ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ (ανάλογο αυτό του 1.929 μ.Χ.), το οποίο θα ξεκινήσει είτε από την Αμερική, είτε από την Ευρώπη (π.χ. την Γερμανία με κατάρρευση της Deutsche Bank ή της Commercial Bank  ή κάποια άλλη μεγάλη Ευρωπαϊκή χώρα- http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html, http://alophx.blogspot.com/2020/12/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html), τότε μπορεί να προκύψει η απόλυτη κατάρρευση και διάλυση της ΕΕ, με όλες σχεδόν τις χώρες της να βγαίνουν από αυτή και την άνοδο εθνικιστικών και ευρωσκεπτικιστικών κυβερνήσεων σε όλα τα κράτη-μέλη της.

Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Ναζί οργάνωσαν μέσω των SS και της πολυεθνικής μεραρχίας τους «Καρλομάγνος» μία (ελεγχόμενη από τους ίδιους) «ένωση των λαών της Δυτικής Ευρώπης» κατά της ΕΣΣΔ και της αποικιοκρατικής Δύσης, όπως και οι Ιάπωνες κατά την διάρκεια του ιδίου πολέμου οργάνωσαν αντίστοιχα μία (ελεγχόμενη από τους ίδιους) ένωση των λαών της Ασίας» κατά της ΕΣΣΔ και της αποικιοκρατικής Δύσης.

Το ίδιο συμβαίνει στις μέρες μας από την Γερμανία που επιχειρεί μέσω της ΕΕ και του ευρωστρατού που επιχειρεί να δημιουργήσει να κάνει το ίδιο ακριβώς κατά της Ρωσίας (αλλά και των ΗΠΑ), αλλά και στην Ασία μέσω της συμμαχίας της Ιαπωνίας με τις ΗΠΑ, Ταιβάν και Νότιας Κορέας κατά της Κίνας και της Ρωσίας.

Το έτος 1.932 μ.Χ. η Γερμανία είχε χάσει το 40% της παραγωγής της του 1.929 μ.Χ. και το παγκόσμιο οικονομικό κραχ που ακολουθήσε, όπως αναμένεται να συμβεί στις μέρες μας να συμβεί ξανά στην Γερμανία από την διακοπή ροής φυσικού αεριού από την Ρωσία και το νέο παγκόσμιο οικονομικό κραχ που αναμένεται να ακολουθήσει.

Η κρίση φαίνεται άνευ προηγουμένου, η Ευρώπη έχει βιώσει συχνά παρόμοια απελπισία στο παρελθόν — κυρίως στα χρόνια που προηγήθηκαν του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Όταν ο πληθωρισμός μαινόταν και η φτώχεια γονάτιζε τις οικογένειες, οι Γερμανοί έψαχναν για σωτήρα και πίστεψαν τις υποσχέσεις και τους λόγους του Αδόλφου Χίτλερ.

Και ο αυξανόμενος πληθωρισμός μετά την Γαλλική Επανάσταση το 1789 μ.Χ. οδήγησε στην άνοδο του Ναπολέοντα Βοναπάρτη στην εξουσία. Παρεμφερείς καταστάσεις μπορούν να συμβούν και στις μέρες μας. Τα ίδια ακριβώς αναμένεται να γίνει και στις μέρες μας στα κράτη της Γερμανικής και παντελώς τυραννική ΕΕ και εθνικιστές, ακροδεξιοί και ευρωσκεπτικιστές ηγέτες να αναλάβουν την εξουσία τους και να την διαλύσουν.

Και όπως το πετρελαϊκό εμπάργκο των Αράβων λόγω του πολέμου του Γιόμ Κιπούρ είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της γεωπολιτικής ισχύς και των εσοδών των Αραβικών πετρομοναρχιών του Περσικού Κόλπου, όπως και η μείωση της παροχής φυσικού αεριού της Ρωσίας προς την ΕΕ και την Δύση και άλλα οικονομικά αντιμετρά που έλαβε στις κυρώσεις της Δύσης οδήγησαν στην αύξηση της γεωπολιτικής της ισχύς και των εσόδων της.

Οι ηττημένοι Ναζί στην Ανατολική Πρωσία από τους Σοβιετικούς Γερμανοί υποχώρησαν μαζί με δώδεκα εκατομμύρια συμπολίτες τους ως προσφυγές στην Δυτική Γερμανία, όπως και οι ηττημένοι Νεοναζί στην Νοτιοανατολική Ουκρανία/Νοβορώσια από τους Σοβιετικούς Ουκρανοί υποχώρησαν μαζί με δώδεκα εκατομμύρια συμπολίτες τους ως προσφυγές στην Δυτική Ουκρανία.

Η περιοχή που κατέλαβαν οι  Σοβιετικοί στην Ανατολική Πρωσία ονομάστηκε Καλίνινγκραντ και ανήκει σήμερα στην Ρωσία. Και όπως το έτοιμο να ηττηθεί Τρίτο Ναζιστικό Ράιχ στρατολογούσε στην απελπισία του γυναικόπαιδα λίγο πριν την πτώση του κατά των Ρώσων, με τον ίδιο τρόπο στις μέρες μας η το έτοιμη να ηττηθεί Νεοναζιστική Ουκρανία στρατολογεί στην απελπισία της γυναικόπαιδα λίγο πριν την πτώση της κατά των Ρώσων.

Ακόμα, ο ίδιος ο Ζελένσκι, όπως και ο Χίτλερ πριν από αυτόν, προκειμένου να αντέχει να μένει πολλές ώρες χωρίς ύπνο παίρνει ναρκωτικά (όπως και οι στρατιώτες του), ενώ και οι δύο στον χαρακτήρα τους είχαν μανία και αδιαφορία για τον θάνατο των πολιτών των κρατών τους.

Το 1.933 μ.Χ. ο υψηλός πληθωρισμός, το παγκόσμιο οικονομικό κραχ του 1.929 μ.Χ. (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html, http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html), η οικονομική κρίση και ύφεση που ακολουθήσαν και η ανεργία οδήγησαν στην άνοδο των ναζί στην εξουσία της Γερμανίας, κάτι που μπορεί να συμβεί και στις μέρες μας, δηλαδή να ανεβεί ένα ακροδεξιό κόμμα στην εξουσία της χωράς αυτής αν υπάρξουν παρεμφερείς συνθήκες (π.χ. το AfD). 

Αλλά και πολύ ο υψηλός πληθωρισμός στην Γερμανία πολύ πάνω από το ποσοστό του 10% και η οικονομική ύφεση τότε βοήθησε στην εκλογική και δημοσκοπική άνοδο του διάδοχου νεοναζιστικού κόμματος του Χίτλερ σε υψηλά ποσοστά τότε.

 Στις μέρες μας λόγω της ακρίβειας, της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης και της επισιτιστικής κρίσης, μαζί με την αισχροκέρδεια και την άνοδο των τιμών σε τρόφιμα και ενέργεια ο πληθωρισμός της Γερμανίας είναι για την ώρα σε ποσοστό άνω του 11% (https://news12.gr/katarreei-i-germaniki-oikonomia-o-pli/), με προοπτικές να ανεβεί και άλλο. Κάτι που αν συμβεί μπορεί να συμβάλει ξανά στην εκλογική άνοδο ακροδεξιών κομμάτων στην Γερμανία, όπως π.χ. του AfD.

Επίσης, όπως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κηρύχθηκαν δήθεν «εχθροί του λαού» όσοι ήταν ενάντια στον πόλεμο στην ΕΣΣΔ, στις μέρες μας είναι δήθεν «εχθροί του λαού» όσοι είναι ενάντια στον πόλεμο έναντι των Ρώσων στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο ή υπέρ της ουδετερότητας.

{Για την ανοικοδόμηση της οικονομίας της Γερμανίας ο Χίτλερ όταν ανέβηκε στην εξουσία χρησιμοποίησε τετραετή οικονομικά πλάνα για την ανάπτυξη της βιομηχανίας του (όπως και ο Στάλιν πενταετή αντίστοιχα στην ΕΣΣΔ).

Όσο για την «προκαταρκτική» στρατιωτική εκπαίδευση των νέων στα κράτη αυτά, οι ναζί και οι μπολσεβίκοι χρησιμοποιούσαν τις αθλητικές δραστηριότητες των κομματικών τους οργανώσεων, όπως οι Αρχαίοι Έλληνες τους Ολυμπιακούς Αγώνες}. 

Το ετος 1.931 μ.Χ. ιδρύθηκε στην Γερμανία το «Μέτωπο του Χάρτσμποργκ (μία πολιτική ένωση ακροδεξιών και εθνικιστικών κομμάτων που ήταν εναντία στην Δημοκρατία της Βαϊμάρης και τον καγκελάριο Μπρύνιγκ και τις καταστροφικές οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές του-https://alophx.blogspot.com/2017/09/kai.html) από υπό την αιγίδα ηγέτη του Εθνικιστικού Γερμανικού Εθνικού κόμματος του Χούκενμπεργκ (http://alophx.blogspot.com/2018/12/afd.html).

Πολύ σύντομα, με την εκλογική άνοδο των ναζί, ο Χούκενμπεργκ κάλεσε και τον Χίτλερ και το κόμμα του να γίνουν μέλη του εκλογικού αυτού συνασπισμού και το αίτημα για κοινή εκλογική κάθοδο και συνεργασία των κομμάτων αυτών έγινε δεκτό.

Συνέπεια της πρόσκλησης και της συνεργασίας αυτής που έγινε με πρωτοβουλία του Χούκενμπεργκ, το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ βγήκε από την εκλογική και πολιτική απομόνωση που βρίσκονταν μέχρι τότε και άρχισε να γίνεται εκλογικά και πολιτικά αποδεκτό και σε πολιτικούς συνασπισμούς, αυξάνοντας συνεχώς τα εκλογικά του ποσοστά και στο τέλος έγινε κυβέρνηση της Γερμανίας.

Αντίστοιχα στις μέρες μας, είναι σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές αν το AfD ή κάποιο άλλο ακροδεξιό, εθνικιστικό ή ναζιστικό κόμμα στην Γερμανία φτάσει σε εκλογικό επίπεδο πανεθνικά σε ποσοστό πάνω από 20% και γίνει εκλογικά σημαντικό, να γίνει πολιτικά και εκλογικά αποδεκτό και να του προταθούν εκλογικές συνεργασίες και συγκυβέρνηση από άλλα κόμματα, π.χ. τους φιλελευθέρους, τους Χριστιανοδημοκράτες ή τους Χριστιανοκοινωνιστές.

Σημαντικό να ειπωθεί είναι ότι το πρώτο Γερμανικό κρατίδιο, στο οποίο οι Ναζί μπήκαν στην κυβέρνηση σε συνεργασία με άλλα κόμματα και εφάρμοσαν τον πρόγραμμα τους (γενόμενοι με τον τρόπο αυτό για πρώτη φορά πολιτικά αποδεκτοί), το οποίο στην συνέχεια εφάρμοσαν πανεθνικά όταν έγιναν κυβέρνηση ήταν αυτό της Θουριγγίας το 1.931 μ.Χ.

Κάτι που μπορεί να συμβεί και στις μέρες μας, στο ίδιο ακριβώς κρατίδιο, στο οποίο πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις είναι αυτό της AfD, υπό την ηγεσία του χαρισματικού Μπγιερν Χέκε (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1/), ο οποίος λέγεται ότι ετοιμάζει με κατάλληλές πολιτικές κινήσεις την πρώτη εκλογική συνεργασία του για την ώρα πολιτικά αποσωνόμενου κόμματος του με άλλα κόμματα (καταρχάς με τους φιλελευθέρους και μετά και με τους Χριστιανοδημοκράτες).

Βέβαια, η άνοδος των ναζί και η δικτατορία τους δεν ήταν κάτι που εμφανίστηκε και επιβλήθηκε ξαφνικά ως «κεραυνός εν αίθρια». Για την εξέλιξη αυτή είχαν φροντίσει οι προκάτοχοι του στην Δημοκρατία της Βαϊμάρης, όχι μόνο της εκτενούς διαφθοράς τους, άλλα και οι αντισυνταγματικοί/πραξικοπηματικοί νομοί και η βία που αυτοί χρησιμοποίησαν για να εξοντώσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους.

Με τον τρόπο αυτό έδωσαν το απαραίτητο «νομιμοποιητικό πολιτικό καθεστώς» στους ναζί και το «πολιτικό προηγούμενο» για την βίαιη κατάλυση του συντάγματος και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας τους, όπως ακριβώς η διαφθορά, η πολιτική βία, τα αντεθνικά και παράνομα μνημόνια.

Αλλά και με τα παντελώς αντιδημοκρατικά, δικτατορικά μέτρα που έλαβαν οι κυβερνήσεις στην ΕΕ και παγκόσμια με αφορμή δίνουν το «απαραίτητο προηγούμενο και νομιμοποιητικό κύρος» για την άνοδο ακροδεξιών κυβερνήσεων στις χώρες αυτές, ακόμα και στην κήρυξη εκ νέου δικτατοριών, ειδικά με τους νομούς που ψηφίστηκαν για την χρήση στρατού για την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων και καταστροφών στο εσωτερικό των κρατών αυτών.

(Σύμφωνα με δεξιούς ιστορικούς, το ναζιστικό κόμμα δεν ήταν παρά η συνέχεια του Γερμανικού εθνικιστικού και αιρετικού προτεσταντικού κινήματος του Λουθήρου)].

[Ο φασισμός/νεοφασισμός και μεταφασιμός στην Ιταλία κανονικοποίηθηκε στην χώρα αυτή από το 1.994 μ.Χ. όταν ο Μπερλουσκόνι συγκυβέρνησε με το «μετα»-φασιστικό κόμμα του Φίνι και την αυτονομιστική, εθνικιστική και ρατσιστική Λέγκα του Βορρά.

Αντίστοιχα το ίδιο συνέβη το 2000 μ.Χ. όταν στην Αυστρία το ακροδεξιό ναζιστικό κόμμα του Χάιντερ συγκυβέρνησε με την δεξιά, αλλά και στην Γαλλία με τον πατέρα Λεπέν και την κόρη του Μαρίν, αλλά κυρίως με τον Σαρκοζί, ο οποίος για να εκλεγεί Προέδρος δανείστηκε όλη την ιδεολογία των ακροδεξιών.

Οπότε δεν θα είναι παράδοξο να επανέλθουν και να κυβερνήσουν ξανά οι φασίστες, νεοφασίστες και μεταφασίστες, ενώ με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαν να κυβερνήσουν και να νομιμοποιηθούν η «Εναλλακτική για την Γερμανία» στην Γερμανία, το VOX στην Ισπανία, η CHEGA στην Πορτογαλία και αλλού]. 

[Ο Ορμπάν στην Ουγγαρία μιλά θετικά για τον Μίκλος Χόρτυ, τον δικτάτορα της Ουγγαρίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχει επανεγκαταστάσει ακόμη και εξέχοντα μνημεία που έστησε το καθεστώς Χόρτυ.

Η Πολωνική κυβέρνηση πριν από μερικά χρόνια προσπάθησε να ποινικοποιήσει την φράση «Πολωνικά στρατόπεδα θανάτου», αναφερόμενος σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως το Άουσβιτς. Ο προτεινόμενος νόμος θα μπορούσε να είχε καταδικάσει άτομα σε τρία χρόνια φυλάκισης επειδή είπαν αυτή την φράση.

Ήταν οι Γερμανοί, όχι οι Πολωνοί, που έστησαν αυτά τα στρατόπεδα. Αλλά αυτή η κίνηση θεωρήθηκε ως ένας τρόπος για να ξεθωριάσει η συνενοχή πολλών Πολωνών με τους Γερμανούς κατακτητές στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο].

Στην Μεγάλη Βρετανία ο φιλελεύθερος Λόιντ Τζορτζ (και νικητής του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) ηττήθηκε σε πολλές ενδιάμεσες εκλογικές παραιτήσεις λόγω των φιλελευθέρων οικονομικών περικοπών που επέβαλε και την συμμετοχή του σε οικονομικά σκάνδαλα και αντικαταστάθηκε στην ηγεσία του συνασπισμού από τον Συντηρητικό Bonar Law.

(Όπως ακριβώς έπαθε και ο Συντηρητικός νικητής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Ουίνστον Τσόρτσιλ που έχασε και αυτός τις εκλογές και αντικαταστάθηκε από τον εργατικό Κλέμεντ Άλη, κάτι που έπαθε και ο Βενιζέλος παλαιοτέρα στην Ελλάδα που έχασε τις εκλογές από τον Γούναρη).

{Την πτώση του συντηρητικού Τζόνσον (λόγω και εσωκομματικού πραξικοπήματος) από την πρωθυπουργία στην Μεγάλη Βρετανία στις μέρες μας, ακολούθησε η άνοδος της Τρας που παραιτήθηκε λόγω ανικανότητας και στο τέλος πηρέ την θέση της ο Σουνάκ που λόγω της κακής πολιτικής του εκτόξευσε το εκλογικό ποσοστό των Εργατικών, την ίδια περίοδο που διεξάγονταν ο Ρωσοουκρανικός πόλεμος το 2022 μ.Χ. (και εισβολή και Δυτικών στην χώρα αυτή) και στην χώρα αυτή και την Ευρώπη υπήρχε μεγάλη οικονομική, κοινωνική και υγειονομική κρίση (κορωνοιός), όπως και ανεργία.

Αντίστοιχα μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1.920 μ.Χ. την πτώση του συντηρητικού Λόιντ Τζορτζ (λόγω και εσωκομματικού πραξικοπήματος)  από την πρωθυπουργία στην Μεγάλη Βρετανία, ακολούθησε η άνοδος του Μπόναρ Λω που παραιτήθηκε λόγω καρκίνου και στο τέλος πηρέ την θέση του ο Στάνλεϊ Μπάλντουιν που λόγω της κακής πολιτικής του εκτόξευσε το εκλογικό ποσοστό των Εργατικών, την ίδια περίοδο που διεξάγονταν ο Ρωσοοκρανοπολωνικός πόλεμος (και εισβολή των Δυτικών στην χώρα αυτή και τον Ρωσικό Εμφύλιο) και στην χώρα αυτή και την Ευρώπη υπήρχε μεγάλη οικονομική, κοινωνική και υγειονομική κρίση (Ισπανική γρίπη), όπως και ανεργία.

Στις ΗΠΑ, με 16 ψηφοφορίες εκλέχτηκε Προέδρος της Βουλής των ΗΠΑ το 2023 μ.Χ. ο Kevin McCarthy, ενώ το 1923 μ.Χ. χρειάστηκαν εννέα γύροι ψηφοφορίας για να εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής των ΗΠΑ (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/659404/ipa-grafetai-istoria-sti-vouli-ton-antiprosopon-anev-proigoumenou-pazaria-gia-na-eklegei-proedros-o-mccarthy), ενώ από για πρώτη φορά από το 1.859 μ.Χ. απαιτείται 10^η ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Εδώ και έναν Αιώνα ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων εκλεγόταν από την πρώτη ψηφοφορία. Το 1.923 μ.Χ. χρειάστηκαν εννέα γύροι, ενώ 44 είχαν χρειαστεί το 1.859 μ.Χ. και το ρεκόρ αυτό ισοφαρίστηκε σήμερα (https://www.capital.gr/diethni/3691072/ipa-gia-proti-fora-apo-to-1859-apaiteitai-10i-psifoforia-gia-tin-eklogi-proedrou-tis-boulis-ton-antiprosopon)}.

Στην Γαλλία, ακολουθήσε μία σειρά αδύναμων πολιτικών και κανένα κόμμα δεν είχε σαφή πλειοψηφία, ενώ στις ΗΠΑ η οικονομική κρίση και τα πολιτικά, οικονομικά προβλήματα της χώρας και η κακή υγειά του Δημοκρατικού Γουίλσον (που οδήγησε τελικά στην παράλυση του), την εξουσία ανελαβε με εκλογές ο Ρεπουμπλικάνος Warren G. Harding (http://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post_10.html).

Η Ισπανία λόγω της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, άλλα και των συνεπειών της Ισπανικής Γρίπης, απέκτησε δικτατορικό καθεστώς (υπό τον Πρίμο Ντε Ριβέρα), όπως ίσως γίνει και στην Πορτογαλία και την Αυστρία (http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_10.html, http://alophx.blogspot.com/2017/10/1990.html, http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_65.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/1938-2015.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_47.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_76.html, http://alophx.blogspot.com/2017/04/1910-2015.htm, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_44.html l).

Στην Ιαπωνία δολοφονήθηκε από έναν ακροδεξιό (τον Nakaoka Kon'ichi) ο μετριοπαθής «φιλειρηνιστής» πρωθυπουργός (ο πρώτος λαϊκής καταγωγής και Χριστιανός στο θρήσκευμα) Χαρά Τακάσι και στην χώρα αυτή κυριάρχησαν απόλυτα λόγω της μεγάλης οικονομικής ύφεσης και κρίσης, οι εθνικιστές (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_43.html, http://alophx.blogspot.com/2019/03/blog-post_68.html, http://alophx.blogspot.com/2021/01/blog-post_44.html), οι οποίοι επανεξόπλισαν την χώρα και εμπλέχτηκαν σε πολέμους στην Νοτιοανατολική Ασία και την Κίνα.

[Με το ΣΕΑΤΟ (Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Αυστραλία, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Ταϊλάνδη, Νέα Ζηλανδία) ήθελαν οι ΗΠΑ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο να «φράξουν τον δρόμο» προς τον Ειρηνικό Ωκεανό στην ΕΣΣΔ και την Κίνα και τους συμμάχους της (π.χ. το Βιετνάμ).

Με τον ίδιο τρόπο στις μέρες μας οι ΗΠΑ με την συμμαχία  AUKUS (https://www.kathimerini.gr/world/561500278/stratigiki-symmachia-ipa-aystralias-vretanias-me-to-vlemma-stin-kina-ta-ypovrychia-kai-i-antidrasi-tis-gallias/) των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετάνιας και της Αυστραλίας οι ΗΠΑ θέλουν όπως και κατά τον Ψυχρό Πόλεμο να «φράξουν τον δρόμο» προς τον Ειρηνικό Ωκεανό στην Κίνα.

Και όπως ο Χίτλερ προσέγγισε και συμμάχησε με τον Μουσολίνι όταν στήριξε την εκστρατεία του στην Αιθιοπία που η Δύση είχε καταδικάσει, όπως στις μέρες μας ο Πούτιν στηρίζοντας τον Σι Ζι Πινγκ για την Ταιβάν θα συμμαχήσει πιθανότατα επισημά μαζί του κατά της Δύσης που είναι ενάντια στην Κίνα στο ζήτημα αυτό.

Με το Σύμφωνο της Βαγδάτης, αλλιώς CENTO (Ηνωμένο Βασίλειο, Ιράν, Ιράκ, Πακιστάν και Τουρκία) ήθελαν οι ΗΠΑ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο να «φράξουν τον δρόμο» στον Περσικό Κόλπο και την Μέση Ανατολή στην ΕΣΣΔ και τους συμμάχους της (π.χ. την Αίγυπτο του Νάσερ).

Αντίστοιχα με το σημερινό «Αραβικό ΝΑΤΟ» (Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Ομάν και πιθανώς και την Αίγυπτο) οι ΗΠΑ όπως και κατά τον Ψυχρό Πόλεμο προσπαθούν να «φράξουν τον δρόμο» στον Περσικό Κόλπο και την Μέση Ανατολή στην Ρωσία, την Κίνα και τους συμμάχους της (π.χ. την Συρία του Άσαντ και το ισλαμικό Ιράν)].

{Το έτος 1.957 μ.Χ. οι ΗΠΑ και η Τουρκία συγκέντρωσαν στρατό στα τούρκικα και μισθοφόρους για να ανατρέψουν το φιλορωσικό/φιλοσοβιετικό καθεστώς του Shukri al-Quwatli και να επιβάλουν στην θέση του ένα φιλοδυτικό/φιλοαμερικανικό/φιλοτουρκικό καθεστώς.

Όμως η ανάμειξη της Μόσχας του Χρουστώφ που έστειλε στους Σύριους τεχνολογία, άρματα, όπλα και «εθελοντές», κατάφερε να κάνει τους Αμερικάνους και τους Τούρκους και  να υποχωρήσουν, με συνέπεια το Συριακό καθεστώς να επιβιώσει.

Αντίστοιχα στις μέρες μας, το 2011 μ.Χ. οι ΗΠΑ, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία συγκέντρωσαν στρατό στα τούρκικα και μισθοφόρους για να ανατρέψουν το φιλορωσικό-φιλοιρανικό καθεστώς του Μπάσαρ Αλ Άσαντ και να επιβάλουν στην θέση του ένα φιλοδυτικό/φιλοαμερικανικό/φιλοτουρκικό/ισλαμικό καθεστώς.

Όμως η ανάμειξη της Μόσχας του Πούτιν που έστειλε στους Σύριους τεχνολογία, άρματα, όπλα και Ρωσικό στρατό (όπως και στρατό από το Ιράν και «εθελοντές» από την Χεζμπολάχ), κατάφερε να κάνει τους Αμερικάνους, τους Άραβες, τους ισλαμιστές και τους Τούρκους και  να υποχωρήσουν, με συνέπεια το Συριακό καθεστώς να επιβιώσει.

Και όπως η πάντα προδοτική προς όλους τους Ελληνες Θήβα καταστράφηκε το 335 π.Χ. προς παραδειγματισμό προς τους Νοτίους Ελληνες επαναστάτες και από τότε αυτοί δεν επαναστάτησαν ξανά το 323 π.Χ., το ίδιο αποτέλεσμα είχε και η καταστροφή πολλών πόλεων από τον Τζένκινς Χαν και ως ένα είδος ψυχολογικού/πολέμου τρόμου, ενώ και η καταστροφή της πόλης Χάμα το 1.982 μ.Χ. που είχαν καταλάβει ισλαμιστές είχε σαν αποτέλεσμα αυτοί να μην ξαναεπαναστατήσουν ως το 2011 μ.Χ.}.

Στην Τουρκία είχε εγκαθιδρυθεί μετά από πραξικόπημα και την πτώση της Σουλτανικής κυβέρνησης του Μωάμεθ του ΣΤ’ το υπερθνικιστικό κεμαλικοί δικτατορικό καθεστώς του Κεμάλ Αττατούρκ που εξόντωνε με την βία (και γενοκτονίες, βασανιστήρια και φυλακίσεις) όλους τους αντιπάλους του (http://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html, http://alophx.blogspot.com/2016/10/blog-post_12.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_11.html). 

Στην Ελλάδα, λόγω των τεράστιων συνεπειών που προήλθαν από την Μικρασιατική Καταστροφή (αλλά και την συμμετοχή των Ελλήνων στον τότε πόλεμο της Ουκρανίας-http://alophx.blogspot.com/2017/09/1919-2014.htm, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_48.htmll), η κυβέρνηση Γούναρη έχασε την εξουσία με ένα κίνημα του στρατού και λόγω της κοινωνικής, πολιτικής, κοινωνικής, στρατιωτικής και οικονομικής καταστροφής η χώρα διολίσθησε σε μία περίοδο χάους, τάραχων και πραξικοπημάτων, ενώ όσοι δεν ήταν οπαδοί των τότε κυβερνήσεων και των πολιτικών της εξορίζονταν, φυλακίζονταν ή διωχνόταν από τις δουλειές τους.

[Την 1^η Μαρτίου ο Ελληνικός του 1.919 μ.Χ. προκεχωρημένος λόχος έλαβε τελεσίγραφο του Ρώσου Αταμάνου Γρηγόριεφ διοικητή μεραρχίας Μπολσεβίκων που βρισκόταν στην Νιβγιαρόσκα, να καταθέσει τα όπλα και να αναχωρήσει από την περιοχή μέχρι την επομένη στις 17.00 ώρα, καταλήγοντας ότι «δεν εγνώριζε να υπάρχει διαφορά τις, οιασδήποτε φύσεως μεταξύ Ελλάδος και Ρωσίας».

Η άμεση όπως απάντηση που δόθηκε ήταν: «Είναι ανάξιον των απογόνων του Λεωνίδου να εγκαταλείπωσι τας εαυτών θέσεις». H συνέχεια είναι γνωστή και οι Έλληνες στρατιώτες για άλλη μία φορά έπραξαν το καθήκον τους ως απόγονοι του Λεωνίδα].

Η κατάσταση αυτή θυμίζει πολύ ότι συμβαίνει στην Ευρώπη στις μέρες μας, αφού η Ευρώπη την δεκαετία του 1920 μ.Χ. έλαβε μέρος στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο ενάντια στην Ρωσία, στέλνοντας στρατό κυρίως στην Ουκρανία και αλλά συμμαχικά κράτη των Ρώσων (http://alophx.blogspot.com/2020/10/2020-1940-1973.html, http://alophx.blogspot.com/2020/10/2020-1940-1973.html, http://alophx.blogspot.com/2020/11/1918-2020.html), κυρίως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία (μέσω και των «ΜΚΟ» της), μαζί με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, προκειμένου να ρίξουν το καθεστώς των Ευρασιανιστών του Πούτιν (http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_65.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/e.html, http://alophx.blogspot.com/2022/05/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_91.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_31.html) και να βάλουν στην θέση του ένα φιλικό προς τους ίδιους καθεστώς (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html).

Παράλληλα, η Ευρώπη είχε να αντιμετωπίσει μία μεγάλη οικονομική κρίση την δεκαετία του 2008-22 μ.Χ. πολλές χώρες Ευρώπης (και των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας) λόγω των καταστροφών της οικονομικής κρίσης του 2008 μ.Χ. και των μνημονίων που ακολούθησαν (αλλά και την έξαρση του κορωνοιου).

Υπάρχει δε και μεγάλη δυσαρέσκεια στις κυβερνήσεις πολλών Ευρωπαϊκών κρατών που είναι κατεστραμμένα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά, υπάρχει τεράστια ενεργειακή κρίση (ελλείψεις φυσικού αεριού λόγω του Ρωσοουκρανικού πολέμου), όπως και πείνας και ηλεκτρικού, μαζί με ένα έντονο φιλειρηνικό κίνημα με μεγάλη επιρροή παγκόσμια, το οποίου την επιρροή φοβούνται πολλές κυβερνήσεις για το εκλογικό κόστος που θα είχαν αν αντιταχθούν σε αυτό.

Επιπλέον, υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια των πολιτών της Ευρώπης για όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και αποστολή στρατού (λόγω της μνήμης της φρίκης και των απωλειών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου), χρημάτων και όπλων στο εξωτερικό, ενώ οι πολίτες θέλουν τα κρατικά χρήματα μόνο για ανοικοδόμηση των χωρών τους και στο μεγάλη πολιτική πίεση για επιστροφή στρατού και παύση αποστολής όπλων και χρημάτων σε άλλα κράτη.

Έτσι, τα Ευρωπαϊκά κράτη έχουν αρχίσει να αποσύρουν ηττημένα τους στρατούς τους από συμμάχους των Ρώσων (π.χ. Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν) και την Ουκρανία (η οποία λόγω της εμπλοκής πολλών κρατών παγκόσμια έχει ονομαστεί ένας «Παγκόσμιος Πόλεμος δια αντιπροσώπων στην Ουκρανία»), οι Ρώσοι έχουν αρχίζει να κερδίζουν τον πόλεμο αυτό και να επανενσωμάτωνουν την Ουκρανία και τα όλα σχεδόν τα εδάφη πρώην της Ρωσικής Αυτοκρατορίας των Τσάρων, ενώ η μεγάλη αυτή κρίση μπορεί να οδηγήσει στην οριστική διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (http://alophx.blogspot.com/2016/10/blog-post.html http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_84.html, ).

Σε πολλά κράτη (της Ευρώπης, της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ) που έλαβαν μέρος στον πόλεμο της Ουκρανίας οι φιλοπόλεμες κυβερνήσεις τους έχουν αρχίσει να καταρρέουν (αυτές που ήταν υπέρ της στρατιωτικής επέμβασης στην Ουκρανία, με την παράλληλη αποστολή μισθοφόρων στους νεοναζί του Κιέβου, οπλισμού και χρήματα στις φιλοδυτικές κυβερνήσεις της, διορισμένες από πραξικοπήματα και τότε των ΗΠΑ και των Γερμανών-http://alophx.blogspot.com/2022/05/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2022/03/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post_1.htm http://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post.html, l) και να πέφτουν από την εξουσία.

Αναλυτικότερα, οι μεγάλες ελλείψεις σε τρόφιμα, φάρμακα και φυσικό αέριο έχουν επιδεινώσει κατά πολύ την οικονομική κατάσταση σε πολλές χώρες της Ευρώπης, με τελικό αποτέλεσμα την πτώση πολλών ηγετών της (π.χ. Τζόνσον, Ντράγκι), όπως και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών σε αυτές, κάτι που αναμένεται να ακολουθήσει και για άλλα Ευρωπαϊκά κράτη ακόμα.

Την θέση τους αναμένεται να πάρουν «φιλειρηνικές», δηλαδή αυτές που θέλουν ειρήνη και απεμπλοκή των κρατών τους από τον πόλεμο της Ουκρανίας και να δοθούν τα κρατικά κονδύλια αποκλειστικά στην αποκατάσταση των Ευρωπαϊκών κοινωνιών και οικονομίων (με την παράλληλη μείωση των κονδυλίων για πολεμικούς οπλισμούς, όπως και την μη εμπλοκή σε πολέμους). 

Λόγω της μεγάλης οικονομικής κατάρρευσης και της ύφεσης στην Ευρώπη λόγω των μνημονίων και του κορωνοιου και την μεγάλη πείνα και ανεργία που ακολούθησε, έχουν αρχίζει να ξεσπούν παντού στην Ευρώπη βίαιες κοινωνικές ταραχές και απεργίες, οι οποίες αναμένεται να αλλάξουν συθέμελα όλο το πολιτικό σύστημα της Ευρώπης.

Έτσι, λόγω του Ρωσοουκρανικού πολέμου κατέρρευσε η Ιταλική κυβέρνηση του Ντράγκι στην Ιταλία από τους «φιλορώσους», τον εθνικιστή Σαλβίνι, τον Μπερλουσκόνι και τον Κόντε, και την θέση της αναμένεται να πάρει μία νέα υπερδεξιά κυβέρνηση (https://slpress.gr/politiki/pos-ftasame-na-diekdikoyn-prothypoyrgia-oi-quot-metafasistes-quot-tis-melo, nihttps://www.bankingnews.gr/diethni/articles/634434/meloni-salvini-berlusconi-me-50-sygkyvernoyn-stin-italia-airoun-tis-kyroseis-kata-tis-rosias-kai-askoyn-piesi-stin-ekt/) με τις εκλογές της 25^ης Σεπτεμβρίου του 2022 μ.Χ.

Αν στις εκλογές αυτές κερδίσει όπως αναμένεται τελικά ο συνασπισμός του εθνικιστή Σαλβίνι, σε συγκυβέρνηση με το κόμμα του υπέργηρου επιχειρηματία και πολλάκις πρωθυπουργού της Ιταλίας Μπερλουσκόνι, αλλά και το ακροδεξιό κόμμα των νεοφασιστών Αδελφών της Ιταλίας της Μελόνι, τότε ιστορικά ακριβώς μετά από 100 χρόνια από την εγκαθίδρυση του φασισμού στην Ιταλία (http://alophx.blogspot.com/2018/03/1921-2018.html, http://alophx.blogspot.com/2022/06/p2.html ), αυτός θα αναλάβει την εξουσία σε αυτή με ένα υπερεθνικιστικό και ένα νεοφασιστικό κόμμα και ίσως αν εκβιάσουν την Ιταλία οι Γερμανοί με νέα μνημόνια, να οδηγήσει την Ιταλία σε ένα IXIT από την ΕΕ (http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html).  

[Σε περίπτωση δε εκβιασμού των Γερμανών  και της ΕΕ με μνημόνιο και κυρώσεις σε βάρος της Ιταλίας και της νέας ηγεσίας της, αυτό μπορεί να οδηγήσει αντίθετα στην συσπείρωση του λαού γύρω από τους ηγέτες του, όπως ακριβώς έγινε και όταν οι Ιταλοί επί Μουσολίνι επιτέθηκαν στην Αιθιοπία και η ΚΤΕ (Κοινωνία των Εθνών) τους επέβαλε κυρώσεις, αλλά οι Ιταλοί συσπειρωθήκαν υπό το καθεστώς του Μουσολίνι.

Στην συνέχεια, οι Ιταλοί αποχωρήσαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας, αλλά και συνάμα αποστροφής από την ΚΤΕ και στην συνέχεια τους ακολούθησαν και αλλά κράτη με παρεμφερή εθνικιστική ιδεολογία όπως οι Γερμανοί υπό τον Χίτλερ (αλλά και οι Ιάπωνες υπό τον Χιροχίτο), αλλά και αντίθετη (η ΕΣΣΔ αποβλήθηκε από τον οργανισμό το 1.939 μ.Χ. και σταδιακά αυτός μέχρι το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου διαλύθηκε εντελώς και αντικαταστάθηκε από τον ΟΗΕ-Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών).

Αντίστοιχα στις μέρες μας η Ιταλία αν πιεστεί πολύ από τους Γερμανούς μπορεί να αποχωρήσει από την ΕΕ (με δημοψήφισμα ή χωρίς) και να επιστρέψει στο εθνικό της νόμισμα (την λιρέτα), με αποτέλεσμα αυτή να χάσει μία χωρά που αποτελεί το 20% του ΑΕΠ και της οικονομίας της και να γίνει παράδειγμα προς μίμηση προς άλλες χώρες να αποχωρήσουν από την ένωση αυτή που κυβερνά στην πραγματικότητα η Γερμανία.

Σε μία τέτοια περίπτωση, οι Γερμανοί και οι άλλοι λαοί θα είναι αναγκασμένοι να αναλάβουν τα έξοδα της ΕΕ στα οποία δεν συνεισφέρουν στον προϋπολογισμό της οι Ιταλοί και οποίος άλλος λαός αποχωρήσει από την ΕΕ (όπως πιο πριν οι Βρετανοί), με συνέπεια για να πέτυχουν αυτό να αυξήσουν την φορολογία των λαών τους, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θα θέλουν οι λαοί τους.

Αν αυτό συνδυαστεί με την αναμενομένη λόγω του εμπάργκο σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο, λιπάσματα και αλλά αγαθά (σε μεγάλο μέρος μέσω του μαρτυρίου της σταγόνας ή πλήρες) των Ρώσων στην ΕΕ, μία τέτοια επιλογή θα μοιάζει με πολιτική, κοινωνική και οικονομική αυτοκτονία για την Γερμανία και την ΕΕ.

Παράλληλα θα υπάρξει και εκτίναξη του πληθωρισμού στην Γερμανία και την ΕΕ, μεγάλη πείνα και έλλειψη καυσίμων, λόγω έλλειψης πετρελαίου, φυσικού αεριού και σιταριού, όπως και μείωση των μεταφορών των τροφίμων και των καυσίμων λόγω των παραπάνω, συνάμα με την παύση της λειτουργίας πολλών βιομηχανιών και της παραγωγής των προϊόντων τους λόγω της έλλειψης ενέργειας και καυσίμων.

Σε μία τόσο καταστροφική για την Γερμανία και την ΕΕ κατάσταση είναι πολύ πιθανόν οι Γερμανοί βλέποντας ότι αντί να κερδίζουν πια μέσω της ΕΕ να χάνουν και «να μπαίνουν μέσα κιόλας» να την εγκαταλείψουν ακόμα και αυτοί (με την άνοδο ενός εθνικιστικού κόμματος στην ηγεσία της, όπως με τον Χίτλερ παλαιότερα που αποχώρησε από την ΚΤΕ) και η ΕΕ να διαλυθεί.

Σε μία τόσο έκτακτη κατάσταση (ή και σε περίπτωση Ευρωπαϊκού, Παγκοσμίου Πολέμου, ισλαμιστικών τρομοκρατικών επιθέσεων, εξεγέρσεων των λαών τους ή των ισλαμιστών στα κράτη τους) οι Ιταλοί και οι Γερμανοί θα μπορούσαν να κηρύξουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης αορίστου χρόνου στις χώρες τους (στην ουσία δικτατορία), όπως ακριβώς έκαναν και ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης (π.χ. δολοφονία Ματεότι και κάψιμο Ράιχσταιγκ) και λίγο μετά έγιναν επισημά δικτάτορες των κρατών τους περνώντας τους τίτλους «Ντούτσε» και «Φύρερ αντίστοιχα».

Οι Ιταλοί πανηγύριζαν τότε την πτώση του Ντράγκι και την προκήρυξη εκλογών στην Ιταλία, όπως θα πανηγύριζαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο την πτώση του Μουσολίνι σχεδόν ογδόντα χρόνια νωρίτερα. (Για κάποιους το όνομα Ντράγκι σημαίνει κανονικά Δράκος σαν τον Dragon και στην περίπτωση αυτή έπεσε στην ουσία ο δράκος που καταβρόχθιζε την Ιταλία και τους πολίτες της και έπινε το αίμα και το χρήμα τους από την εξουσία του κράτους αυτού).

Και όπως πρωτα εγκαθιδρύθηκε ο φασισμός στην Ιταλία και από εκεί επεκτάθηκε σε άλλες χώρες της Ευρώπης ως ένα ιδανικό ιδεολογικοπολιτικό παράδειγμα προς μίμιση και ανάλαβε την εξουσία (στην Γερμανία ως ναζισμός), το ίδιο μπορεί να συμβεί στις μέρες μας (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/353805_o-fasismos-os-kanonikotita, https://www.topontiki.gr/2022/07/30/akrodexia-skirtimata-stin-e-e/)., εάν για άλλη μία φορά στην Ιταλία αναλάβουν την εξουσία εθνικιστές ακροδεξιοί (φασίστες, νεοφασίστες και μεταφασίστες).

Και στην περίπτωση αυτή, οι ίδιοι θα αποτελέσουν όπως και ο φασισμός του Μουσολίνι το 1.922 μ.Χ.  ως ένα ιδανικό ιδεολογικοπολιτικό παράδειγμα προς μίμιση για να αναλάβουν την εξουσία στα κράτη τους (στην Γερμανία, αλλά και σε αλλά κράτη της ΕΕ).

Στην Ιταλία, δεν είναι μόνο η Μελόνι που παίζει το χαρτί της νοσταλγίας του φασισμού στην Ιταλία. Εκτός του Σαλβίνι και του Μπερλουσκόνι, το ίδιο έχουν κάνει ακόμα και στελέχη του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος!

Την 1η Οκτωβρίου 2017 μ.Χ., την ημέρα που η Ισπανική Guardia Civil είχε αιματοκυλήσει την Βαρκελώνη, λόγω του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ο τότε Ιταλός Υπουργός Εσωτερικών Μάρκο Μινίτι (στην κυβέρνηση Ρέντσι) ήταν ο κύριος ομιλητής στο φεστιβάλ του ακροδεξιού κόμματος “Αδελφοί της Ιταλίας”.

Μάλιστα, την ίδια περίοδο, στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος μετείχαν σε εκδηλώσεις ακόμα και ανοιχτά φασιστικών οργανώσεων, όπως ο γραμματέας της επαρχίας Ιρπίνια που συμμετείχε  σε εκδήλωση της φασιστικής οργάνωσης Casa Pound, η οποία οργάνωνε, εν μέσω lockdown, βίαιες διαδηλώσεις κατά της “υγειονομικής δικτατορίας” από κοινού με την επίσης φασιστική Forza Nuova, το επί πολλά χρόνια αδελφό κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Λίγο μετά, στην Ρώμη και στην Μπρέσια, τοπικά στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος είχαν πάρει το λόγο σε παρουσιάσεις νεοφασιστικών βιβλίων που είχε διοργανώσει η Casa Pound, ενώ δημοτικοί σύμβουλοι του κεντροαριστερού κόμματος είχαν συμμετάσχει σε εκδηλώσεις νεοφασιστικών ομάδων εναντίον των μεταναστών σε μικρά κέντρα της Λομβαρδίας (https://slpress.gr/politiki/pos-ftasame-na-diekdikoyn-prothypoyrgia-oi-quot-metafasistes-quot-tis-meloni/).

Κάτι που δεν είναι καθόλου περίεργο ιστορικά, αφού όπως είναι γνωστό και ο Μουσολίνι πριν γίνει ο ιδρυτής του ακροδεξιού υπερεθνικιστικού φασισμού ήταν αρχικά ένας ακροαριστερός σοσιαλιστής και κομμουνιστής.

Η δε Μελόνι ενέταξε στα ψηφοδέλτια του και την εγγονή Μπενίτο Μουσολίνι, Ρακέλε, η οποία είχε κερδίσει τις περισσότερες ψήφους του συνδυασμού στις δημοτικές εκλογές της Ρώμης, όπως και τον άλλο εγγονό του Μουσόλινι, τον Βιτόριο Μουσολίνι, ενώ ο Μπερλουσκόνι είχε εντάξει στο κόμμα του την εγγονή του Μουσολίνι, την Αλεκσάντρα Μουσολίνι.

Έτσι, η Ιταλία μπορεί να αποκτήσει άλλον πρωθυπουργό με  φαβορί είναι η Giorgia Meloni, αρχηγός των Αδελφών της Ιταλίας. Ως επικεφαλής ενός ακροδεξιού συνασπισμού, η εκλογή της θα σηματοδοτούσε μια δραματική νέα φάση της πολιτικής για την Ιταλία και την Ευρώπη. Μερικά αρκετά ακραία κόμματα θα ηγούνται ενός έθνους των G-7.

Τα κόμματα που μέλλει να κυριαρχήσουν στο επερχόμενο Κοινοβούλιο, όλα μοντελοποιούν τον φασίστα δικτάτορα της Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι. Ο δισέγγονος του Μουσολίνι, Κάιο Τζούλιο Τσέζαρε Μουσολίνι, είναι πολιτικός των Αδελφών της Ιταλίας της Μελόνι.

Το εκμεταλλεύτηκαν φτιάχνοντας αφίσες με την Ιταλική σημαία με το «Μουσολίνι» πάνω τους. Το κόμμα προέρχεται από ένα κίνημα που ξεκίνησε το 1946 μ.Χ. από τους υποστηρικτές του Μουσολίνι. Το 2019 μ.Χ., αρκετοί από τους δήμαρχους τους διοργάνωσαν ένα εορταστικό δείπνο στην επέτειο της πορείας του Μουσολίνι στην Ρώμη.

«Η δύναμη της ρητορικής του Μουσολίνι, που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην παλιά δόξα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δεν έχει ακόμη χάσει το πολιτικό νόμισμα», έγραψε το Associated Press, περιγράφοντας την άνοδο του κόμματος πριν από αρκετά χρόνια. Ο Κάιο Μουσολίνι είπε ότι η έλξη του παρελθόντος της Ιταλίας παραμένει ισχυρή και «πολλοί θέλουν να γράψουν τον Μουσολίνι στο ψηφοδέλτιο».

Ανταγωνιστής και μέλος του συνασπισμού για την Meloni, ακόμα και με πρωθυπουργικές φιλοδοξίες είναι και ο Matteo Salvini, αρχηγός της Lega (League-Λέγκας). Ο Σαλβίνι έχει συχνά και σκόπιμα διαμορφώσει τον εαυτό του σύμφωνα με τον Μπενίτο Μουσολίνι.

Χρησιμοποίησε ένα από τα συνθήματα του Μουσολίνι («Τόσοι εχθροί, τόση τιμή»), απευθύνθηκε σε υποστηρικτές από το ίδιο μπαλκόνι που χρησιμοποιούσε κάποτε ο Μουσολίνι, και έχει φωτογραφηθεί με παρόμοιους τρόπους και χαιρετισμούς με τον Μουσολίνι.

Τον Οκτώβριο του 1935 μ.Χ. η Ιταλία του Μουσολίνι εισέβαλε στην Αιθιοπία και έδωσε στην Κοινωνία των Εθνών την ευκαιρία να υιοθετήσει το πρώτο σκληρό πακέτο οικονομικών κυρώσεων σε χώρα-παραβάτη της διεθνούς νομιμότητας.

Οι κυρώσεις δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα που να αναγκάσει τη Ρώμη να σταματήσει τις εχθροπραξίες στην Ανατολική Αφρική και, όπως διαπιστώθηκε από τεκμηριωμένες ιστορικές έρευνες, αύξησαν την δημοτικότητα του φασιστικού καθεστώτος.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τα δύο πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κυρώσεων που δεν απέδωσαν, παρά την επικοινωνιακή τους ανάδειξη ως υπερόπλων που θα οδηγούσαν στην συνθηκολόγηση της αντίπαλης πλευράς, είναι η επιβολή από τις ΗΠΑ κυρώσεων στην Κούβα και στο Ιράν.

Το καθεστώς Καντάφι στην Λιβύη τέθηκε σε σκληρή καραντίνα κυρώσεων μετά τις έρευνες που του απέδωσαν την ευθύνη για το Λόκερμπι το 1988 μ.Χ. Το καθεστώς άντεξε και κατέρρευσε πολύ αργότερα, στα μέσα του 2011 μ.Χ., έπειτα από στρατιωτική επέμβαση της Δύσης.

Σκληρές κυρώσεις επιβλήθηκαν στο Ιράκ μετά την «Καταιγίδα της Ερήμου» την άνοιξη του 1991 μ.Χ., αλλά το καθεστώς Σαντάμ άντεξε μέχρι την δεύτερη εισβολή των ΗΠΑ την άνοιξη του 2003 μ.Χ. Τα ίδια αποτελέσματα είχαν και οι κυρώσεις των ΗΠΑ στην Κούβα.

Το ίδιο συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί για τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Γιουγκοσλαβία του Μιλόσεβιτς την άνοιξη του 1992 μ.Χ. Συνηθίζεται να λέγεται ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης το φτερούγισμα μιας πεταλούδας στην Ινδία μπορεί να προκαλέσει σεισμό στην Γροιλανδία.

Έτσι πολύ πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είχε τεθεί εν αμφιβόλω η αποτελεσματικότητα των κυρώσεων σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης. Η αποτελεσματικότητα των κυρώσεων διαπιστώνεται στην πορεία του χρόνου από το 1935 μ.Χ. μέχρι και σήμερα ότι είναι από αμελητέα έως μηδενική.

Το καινούργιο στοιχείο είναι ότι σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης είναι αδύνατον οι κυρώσεις να μην προκαλέσουν ένα ντόμινο αποσταθεροποίησης, που να πλήττει αυτόν που τις επιβάλλει εξίσου αν όχι περισσότερο από αυτόν που τις υφίσταται (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/356970_telos-ton-kyroseon)].

Οι Γερμανοί αν και ηττημένοι στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, προσπάθησαν να ανασυστήσουν το Γερμανικό Ράιχ και για τον λόγο αυτό παρίσταναν από την μία τους «υπάκουους» στους συμμάχους και από την άλλη υπέγραφαν οικονομικές (ενεργειακές) συμμαχίες (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_25.html, http://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2022/03/red-house-report.html, http://alophx.blogspot.com/2022/05/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_83.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/kai.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_5.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_56.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_66.html) με την Ρωσία, ενώ μέσω των δήθεν «εθελοντών» Γερμανών νεοναζί στην Ουκρανία και των ΜΚΟ τους  (http://alophx.blogspot.com/2022/05/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2022/03/blog-post.html), ανέτρεπαν κυβερνήσεις ακόμα και στο εξωτερικό.

Τελικά κάτω από την πίεση των συμμάχων τους και τις ήττες από την Ρωσία έχουν αναγκαστεί να αρχίσουν να αποσύρουν τον στρατό τους από το εξωτερικό, ενώ η οικονομική κρίση που αναμένεται να ακολουθήσει στην χώρα αυτή, μπορεί να οδηγήσει σε μία μεγάλη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση την Γερμανία.

Τέλος ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό κραχ σαν αυτό του 1.929 μ.Χ. (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html), μπορεί να οδηγήσει στην άνοδο εκ νέου ακροδεξιών στην εξουσία της Γερμανίας, όπως και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης (π.χ. Ελλάδα, Βουλγαρία, Βαλτικές χώρες, Πολωνία, Σλοβακία, Νορβηγία, Σερβία, Κροατία, Αλβανία, Τουρκία κ.λ.π.-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html).

[Λόγω της κρίσης του 1.929 μ.Χ. σταμάτησε η ροή της ενέργειας (εκτός των δάνειων από τις ΗΠΑ) από την Ρωσία προς την Γερμανία με αποτέλεσμα αυτή να μην έχει ενέργεια για τις βιομηχανίες της και να χρεωκοπήσει πλήρως από το κραχ του 1.929 μ.Χ.

Αντίστοιχα όταν οι Γερμανοί έχασαν στον Α΄ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα πετρέλαια του Καυκάσου, της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας (στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και της Μέσης Ανατολής, ενώ στον Δεύτερο λόγω της επίθεσης στην ΕΣΣΔ και τα καύσιμα από αυτή), έχασαν οριστικά τον πόλεμο αφού έμειναν χωρίς καύσιμα.

Αντίστοιχα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έπαθαν τα ιδιά ακριβώς λόγω και του εμπάργκο και του ναυτικού αποκλεισμού που τους εφάρμοσαν οι Βρετανοί και οι σύμμαχοι και στο τέλος κατέρρευσαν αφού ούτε καύσιμα, ούτε τρόφιμα μπορούσαν να βρουν, έγινε εξέγερση ενάντια στο καθεστώς του Κάιζερ, αυτό έπεσε και ένας άγριος εμφύλιος και κοινωνικό και πολιτικό χάος ξέσπασε στην Γερμανία μέχρι την άνοδο του Χίτλερ σε αυτή.

Με τον ίδιο τρόπο στις μέρες μας, το εμπάργκο σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, λιπάσματα, πρώτες ύλες και τρόφιμα (εν μέρει λόγω του Ρωσοουκρανικού πολέμου), θα έχει ως πιθανό τελικό αποτέλεσμα και αυτό την πτώση του καθεστώτος Σολτς στην Γερμανία και άλλων κυβερνήσεων στην ΕΕ, πιθανώς εξέγερση ενάντια στο καθεστώτα αυτά, με τελική συνέπεια αυτά να πέσουν, ακόμα και άγριους εμφύλιους και κοινωνικό και πολιτικό χάος, με πιθανή την άνοδο ακροδεξιών, εθνικιστικών και ευρωσκεπτικιστικών και πιθανώς και φιλορωσικών (αλλά και φιλοαμερικανικών) αντιγερμανικών ακραίων κινημάτων σε αυτή.

Η ΕΣΣΔ στήριξε στην Κίνα τόσο το εθνικιστικό Κουμιτάνγκ, όσο και τους κομμουνιστές του Μάο ανάλογα με τα συμφέροντα της και χωρίς «ιδεολογικές προκαταλήψεις» και σωστά αφού στην συνέχεια όταν την εξουσία ανέλαβαν οι κομμουνιστές του Μάο, αν και αρχικά σύμμαχοι των Σοβιετικών, στράφηκαν στην συνέχεια εναντίον τους (όπως και ο Τίτο στην Γιουγκοσλαβία και ο Σαντάτ στην Αίγυπτο).

[Αλλά και τον Μουσολίνι που στα αρχικά του βήματα φαινόταν «αριστερόστροφος» στήριξε αρχικά ο Λένιν πριν αυτός όπως και ο Χίτλερ μετέπειτα στραφεί με απολυτό μίσος έναντι των μπολσεβίκων].

Αντίστοιχα στις μέρες μας, ο Πούτιν στηρίζει πολλά καθεστώτα στην ΕΕ, τόσο ακροδεξιά, όσο και ακροαριστερά μέσα σε πολλές χώρες (π.χ. την Λεπέν και τον Μέλανσον στην Γαλλία, το κίνημα των Πέντε Αστέρων και την Λέγκα στην Ιταλία, την AfD στην Γερμανία, το FPO στην Αυστρία), κάποια εκ των οποίων μπορεί να στραφούν εν συνέχεια εναντίον της.

Αντίστοιχα σαν την Τρίτη Διεθνή, η οποία υποστήριζε τις εξεγέρσεις κομμουνιστικών κομμάτων έναντι των κυβερνήσεων τους επί Λένιν και Στάλιν υπό την ηγεσία της Μόσχας (π.χ. των Καρλ Λίμπκχεντ, Ρόζα Λούξενμπουργκ-Σπαρτακιστών, του Κουρτ Άσνερ, των κομμουνιστών στην Ιταλία τα έτη 1.919 μ.Χ.-1.922 μ.Χ.).

Αντίστοιχα στις μέρες μας, ο Πούτιν στηρίζει και αυτός πολλά αντιευρωπαϊκά κόμματα εντός της ΕΕ σε διάφορες χώρες (όπως π.χ. την Λεπέν και τον Μέλανσον στην Γαλλία, το κίνημα των Πέντε Αστέρων και την Λέγκα στην Ιταλία, την AfD στην Γερμανία, το FPO στην Αυστρία) με στόχο την διάλυση της ΕΕ (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, https://www.newsbreak.gr/politiki/366290/foxnews-i-ellada-vionei-to-diko-tis-watergate/, https://www.ethnos.gr/World/article/216357/tosxediotoypoytingianagonatiseithneyrophhasfyxiametofysikoaeriokaitasithratianafereitopolitico).

Στον Μεσοπόλεμο η Δύση υποστήριξε την άνοδο του Χίτλερ ως αντίβαρο στην ΕΣΣΔ του Στάλιν, όπως στις μέρες μας  κάνει στηρίζοντας την Μελόνι στην Ιταλία, ενώ ήδη επί Τραμπ υπάρχει σχέδιο για την διάλυση της ΕΕ υπό την αιγίδα των ΗΠΑ (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html).

Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι πολλά ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον κόσμο, μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ιδίως στις μέρες μας, προκειμένου να αποβάλλουν την «ρετσινιά» του αντισημιτισμού και να προσελκύσουν νέους ψηφοφόρους στα κόμματα τους, καταδίκασαν την γενοκτονία/Ολοκαύτωμα των Εβραίων και επισκέφτηκαν το Ισραήλ, ζητώντας συγνώμη για τις οποίες φραστικές επιθέσεις τους παλαιότερα εναντίον του Ισραήλ.

Μάλιστα, εκτός των παραπάνω προτείναν αν αναλάβουν την διακυβέρνηση των κρατών τους και μία πολιτικοστρατιωτικοί συμμαχία με το Ισραήλ και την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως μίας και κοινής πρωτεύουσας της Ιερουσαλήμ ενάντια στον κοινό εχθρό των Αράβων (που πιέζουν Ισραήλ και Δύση μέσω του πετρελαίου και την κατευθυνόμενη από αυτούς λαθρομετανάστευση ισλαμιστών και μουσουλμάνων προσφυγών στις κοινωνίες της Δύσης), όπως ακριβώς προτείνει και ο Σαλβίνι (https://thepressproject.gr/i-schesi-mousolini-tzabotinski-i-krymmenes-rizes-tou-fasistikou-parelthontos-tou-israil/).

Και όπως μετά την λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι βετεράνοι της Γερμανίας και της Ιταλίας επέστρεψαν στις χώρες τους και προσπάθησαν να καταλάβουν με την βία, εξεγέρσεις και πραξικοπήματα την εξουσία στις χώρες τους, το ίδιο μπορεί να συμβεί και στις χώρες της ΕΕ στις μέρες μας που έχουν αποστέλλει νεοναζί «εθελοντές» στην Ουκρανία, ειδικά αν στην Ευρώπη και στον κόσμο συμβεί ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό κραχ σαν αυτό του 1.929 μ.Χ.

Και όπως οι Ναζί ανέβηκαν στην εξουσία της Γερμανίας μετά την διάλυση της τότε Αυτοκρατορίας τους, του Β’ Ράιχ της Γερμανίας, ενώ στην συνέχεια ιδρύσαν στην θέση του το Τρίτο Ράιχ, έτσι και στις μέρες μας, μπορεί στην Γερμανία με την πτώση και καταστροφή του Δ’ Ράιχ της ΕΕ, σε συνδυασμό με ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό κραχ σαν αυτό του 1.929 μ.Χ., οι ακροδεξιοί εθνικιστές να αναλάβουν ξανά την εξουσία της Γερμανίας, αλλά και άλλων κρατών της ΕΕ.

Το δε έτος 1944 μ.Χ., ο Γερμανός στρατηγός Carl-Heinrich von Stülpnagel (όπως και ο Γκέμπελς λίγο πριν αυτοκτονήσει) είπε ότι η Γερμανική πολεμική μηχανή θα ξανασηκωθεί. «Μια μέρα θα επιστρέψουμε», είπε στο ναζιστικό ραδιόφωνο, την 1^η Σεπτεμβρίου 1944 μ.Χ.. «Μέχρι τότε, à bientôt», που σημαίνει, «Αντίο προς το παρόν».

Όπως η Γερμανία υπό τον Χίτλερ επανεξοπλίστηκε με ανοχή των Γάλλων και των Βρετανών με πρόσχημα το κομμουνιστικό κίνδυνο της ΕΣΣΔ του Στάλιν, έτσι και στις μέρες μας οι Γερμανοί του Σολτς στις μέρες μας επανεξοπλίζονται με την ανοχή των ΗΠΑ και της Δύσης με αφορμή τον «Ρωσικό κίνδυνο» του Πούτιν.

Ο Μπίσμαρκ δίδαξε με τις πολιτικές του τους Γερμανούς να κοιτούν μόνο το εθνικο τους συμφέρον και να αδιαφορούν για το συμφέρον των άλλων λαών, κάτι που τελικά έστρεψε τους πάντες εναντίον τους, με τελικό αποτέλεσμα όλοι να ενωθούν όλοι οι λαοί εναντίον τους και αυτοί να ηττηθούν, όπως πιθανότατα θα συμβεί και στις μέρες μας με τους λαούς που στρέφονται ξανά ενάντια στους Γερμανούς με αφορμή τα φασιστικά/καταστροφικά για τους λαούς μνημόνια και την καταστροφική υγειονομική, ενεργειακή και επισιτιστική κρίση.

Οι δε ηττημένοι στους πολέμους, θα έχαναν παράλληλα και τις αγορές εξαγωγής προϊόντων τους, τις αποικίες, τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές, όπως και το εμπόριο τους, τις οποίες θα καρπώνονταν οι νικητές αντιπάλοι τους, όπως ακριβώς συνέβη με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Γερμανία και την Ευρώπη από τις ΗΠΑ, αλλά και στις μέρες μας με αφορμή τον Ρωσοουκρανικό Πόλεμο.

Έκαναν συμμαχία οι πλούσιοι σε Ελλάδα και Καρχηδόνα με τις Ρωμαϊκές ελίτ πριν και μετά την κατάκτηση των περιοχών αυτών από τους Ρωμαίους, έτσι ώστε να μην χάσουν τα προνόμια τους, προδίδοντας τα κράτη και τους λαούς τους.

Αντίστοιχα και οι Ελληνικές ελίτ συμμάχησαν με τους Γερμανοιταλούς κατά την διάρκεια της Κατοχής της πατρίδας μας από τις δυνάμεις του Άξονα, αλλά και με αυτές των ΗΠΑ στον Ψυχρό Πόλεμο, και με την Γερμανία ξανά στις μέρες μας.

(Ο Χίτλερ είχε σαν προσωπικό του μάντη τον Εβραϊκής καταγωγής Ερρίκο Χάννουσεν και ο Στάλιν τον Γέρο-Αρμένη).

Πριν το ΔΝΤ στην κατακτημένη από τους Βρετανούς Ινδία, οι Βρετανοί αρπάξαν για τους ιδίους όλη την γη των κάτοικων της χώρας αυτής, την οποια μοίρασαν σε Βρετανούς αριστοκράτες και σε ντόπιους συνεργούς τους.

Στην συνέχεια κατάστρεψαν την οικονομία και όλες τις οικονομικές δομές της χώρας, φτωχοποίησαν πλήρως τον Ινδικό λαό, διέλυσαν ολοκληρωτικά την τοπική βιοτεχνία, την υφαντουργία και τις βιομηχανίες, ενώ ξερίζωσαν και τα ντόπια σιτηρά και καλλιέργειες, έτσι ώστε να χρηματοδοτούν με το οποί που φυτεύαν στην θέση τους τους μισθωτούς και τον αποικιακό στρατό της Βρετανικής Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών, τις εκστρατείες τους, αλλά και τις αποικίες τους.

 Έγινε παράλληλα η Ινδία μία νέα αγορά διοχέτευσης των εμπορικών προϊόντων των Βρετανών, με την καταστροφή των Ινδικών βιοτεχνιών αναγκαστικά σε πολύ ακριβές τιμές, ενώ τα προϊόντα που παρήγαγαν οι Ινδοί πουλιόνταν πάμφθηνα στην Μεγάλη Βρετανία, μαζί με τις πρώτες ύλες των κρατών αυτών.

Τα ίδια ακριβώς έκαναν και σε άλλες αποικίες και κράτη που κατέλαβαν (π.χ. στην Νότια Αφρική για τον χρυσό και τα διαμάντια), ενώ και στην Αίγυπτο οι Βρετανοί (και οι Γάλλοι παλαιότερα) φρόντισαν να καταστραφεί με απειλές και όταν κατέλαβαν την χώρα στους Ναπολεόντειους Πολέμους, την βιοτεχνία της χώρας και τα εργοστάσια που προσπάθησε να συστήσει ο Μοχάμεντ Αλί.

Με σκοπό να μετατρέψει την χώρα αυτή από αγροτική με πρωτόγεννη μόνο παραγωγή προϊόντων, σε βιοτεχνική και βιομηχανική, έτσι ώστε να αναπτυχθεί η οικονομία της και να γίνει αυτάρκης στην οικονομία και τον επισιτισμό, ενώ παράλληλα διέλυσαν και τον ισχυρό στρατό που είχε δημιουργήσει ο Μοχάμεντ Αλί μετά τους Αιγυπτιοτουρκικούς πολέμους, στους οποίους βοήθησαν μαζί με Γάλλους και Ρώσους τους Τούρκους (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1831-1839.html). 

Τα ίδια ακριβώς προσπάθησαν ανεπιτυχώς να κάνουν και οι ΗΠΑ επί Νάσερ όταν προτείναν στον Νάσερ να χρηματοδοτήσουν το φράγμα του Ασουάν, αρκεί να παρέμενε η Αίγυπτος μόνιμα μία αγροτική χώρα και να μην αναπτύξει βιομηχανία, κάτι που ο Νάσερ αρνήθηκε και στράφηκε για βοήθεια προς την ΕΣΣΔ.

Όπως ακριβώς πολλοί ξεπουλημένοι πολιτικοί στην Ρωσία επί Γιέλτσιν ξεπούλησαν τον εθνικο πλούτο της χώρας τους προδοτικά στην Δύση, το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τις χώρες της ΕΕ, στις οποίες προδότες πολίτικοι, την εποχή των μνημονίων και της καταστροφικής λόγω της πολιτικής τους υγειονομικής, ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης, οι οποίοι ξεπούλησαν προδοτικά την περιουσία των λαών τους στην τρόικα της Φράγκικης Δύσης (ΗΠΑ/ΔΝΤ-ΕΕ Γερμανίας)].

Η ΕΕ μπορεί στις μέρες μας να διαλυθεί ως άλλη Αθηναϊκή Συμμαχία που διαλύθηκε με εξεγέρσεις και αποχωρήσεις πόλεων από αυτή στην Αρχαιότητα (με «παρότρυνση» της Σπάρτης, της Θήβας και της Κορίνθου) και στις μέρες μας η ΕΕ με αποχωρήσεις κρατών μελών από αυτή (με «παρότρυνση» των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας) όπως ακριβώς έκαναν οι Βρετανοί με το BREXIT.

Οι δε Μεγάλες δυνάμεις που στην εποχή μας χρειάζονται ενέργεια που δεν έχουν στα κράτη τους και μπορεί να κάνουν πόλεμο αν κινδυνεύσουν να την χάσουν κατακτώντας χώρες που έχουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο είναι στις μέρες μας η Γερμανία, η Ιαπωνία, η Ινδία και η Κίνα (π.χ. στην Μέση Ανατολή ή τον Καύκασο).

Όπως ακριβώς στην Αρχαιότητα η Αθήνα που κατέλαβε την Χαλκιδική και προσπάθησε να καταλάβει την Σικελία για πρώτες ύλες και για να βρει μία πηγή ξυλείας για την κατασκευή των πλοίων της αφού η ίδια είχε λίγη ξυλεία για τον σκοπό αυτό].

Στην Μεγάλη Βρετανία Συντηρητικός Μπόρις Τζόνσον (http://alophx.blogspot.com/2017/09/to-brexit-kai-to-game-of-thrones-season.html, http://alophx.blogspot.com/2017/05/brexit_7.html) ηττήθηκε σε πολλές ενδιάμεσες εκλογικές παραιτήσεις λόγω των φιλελευθέρων οικονομικών περικοπών που επέβαλε και την συμμετοχή του σε οικονομικά σκάνδαλα, αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να αντικατασταθεί στην ηγεσία του συνασπισμού από τον κάποιον άλλο Συντηρητικό (τον Σουνάκ ή την Τρας).

Στην Γαλλία, ακολούθησε μία σειρά αδύναμων πολιτικών και κανένα κόμμα δεν είχε σαφή πλειοψηφία μετά την συντριβή του Μακρόν στις βουλευτικές εκλογές του 2022 μ.Χ. (και παρά την νίκη του στις Προεδρικές εκλογές του ίδιου έτους).

Η Ισπανία λόγω της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, άλλα και των συνεπειών του κορωνοιου, μπορεί να αποκτήσει εκ νέου ένα εθνικιστικό πολιτικό καθεστώς (ίσως υπό τον Αμπασκάλ), όπως ίσως γίνει και στην Πορτογαλία και την Αυστρία.

Στις ΗΠΑ η οικονομική κρίση και τα πολιτικά, οικονομικά προβλήματα της χώρας και η κακή υγειά του Δημοκρατικού Μπάιντεν (που μπορεί να οδηγήσουν τελικά ακόμα και στην παράλυση ή τον θάνατο του του), την εξουσία αναμένεται να αναλάβουν στις νέες Προεδρικές ο Ρεπουμπλικάνοι.

(Πιθανόν ξανά υπό την διοίκηση του Ντόναλντ Τραμπ ή κάποιον άλλο υποψήφιο που θα υποδείξει ο ίδιος για τις εκλογές, ενώ αναμένεται να κερδίσουν και τις ενδιάμεσες εκλογές του Νοέμβριου του ίδιου έτους).

Στην Ιαπωνία δολοφονήθηκε από έναν αιρετικό (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/08/blog-post_01.html) ακροδεξιό της αίρεσης του Μουν (τον Τετσούα Γιαμαγκάμι) ο μετριοπαθής «φιλειρηνιστής» πρώην πρωθυπουργός Σίνζο Άνμπε Χαρά Τακάσι και στην χώρα αυτή κυριάρχησαν απόλυτα λόγω της μεγάλης οικονομικής ύφεσης και κρίσης, οι εθνικιστές (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_43.html, http://alophx.blogspot.com/2019/03/blog-post_68.html, http://alophx.blogspot.com/2021/01/blog-post_44.html), οι οποίοι αναμένεται να επανεξοπλιστούν την χώρα και να μπλέχτηκαν σε διενέξεις στην Νοτιοανατολική Ασία ενάντια στην Κίνα.

[Ο Σίνζο Άμπε, ο οποίος, μολονότι ευθυγραμμισμένος με την ατζέντα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, διαπνεόταν εντούτοις από ισχυρό εθνικό φρόνημα και οραματιζόταν την αναγέννηση της Ιαπωνίας ως παγκόσμιας Αυτοκρατορικής υπερδύναμης.

Πίστευε, μάλιστα, ότι ο ίδιος ήταν η μετενσάρκωση του Αυτοκράτορα Μεϊτζί (1852 μ.Χ.-1912 μ.Χ.), ο οποίος αναμόρφωσε και «εξευρωπάισε» την Ιαπωνία -και για αυτό αποκλήθηκε «Μέγας» (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%b9-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bb%ce%b1%ce%bf%cf%8d%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b4%cf%8d%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1/)].

{Την ίδια χρονική περίοδο εκτενή ξηρασία κυριαρχεί το 2022 μ.Χ. στην Ευρώπη, αφού έχουν αρχίσει να στεγνώνουν πολλοί ποταμοί της, όπως ο Ρήνος στην Γερμανία, ο Σηκουάνας και Λίγηρας στην Γαλλία, ο Πάδος στην Ιταλία, ο Τάμεσης στην Μεγάλη Βρετανία, ο Δούναβης σε Αυστρία Ουγγαρία, Βουλγαρία, Ρουμανία και Σερβία, όπως και εκτενής ξηρασία και εκτενείς πυρκαγιές σε ΗΠΑ. Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Κροατία και Πορτογαλία (https://www.pronews.gr/perivallon/germania-megalo-provlima-me-tin-ksirasia-antimetopizei-o-potamos-rinos-se-istoriko-xamilo-i-stathmi-tou/, https://www.pronews.gr/perivallon/fysi/ta-xeirotera-epipeda-ton-teleytaion-500-eton-plisiazei-i-ksirasia-stin-eyropi-ta-stoixeia-se-sxesi-me-to-2021/, https://www.pronews.gr/oikonomia/synagermos-stin-ee-ta-dyo-trita-tis-eyropaikis-epikrateias-vriskontai-se-apolyti-ksirasia/, https://www.pronews.gr/kosmos/megali-vretania-kiryxthike-kathestos-ksirasias-apagoreyontai-ta-lastixa-orio-stin-agora-emfialomenou-nerou/, https://www.pronews.gr/perivallon/italia-stegnose-o-potamos-pados-i-xeiroteri-ksirasia-apo-to-1950/, https://www.ethnos.gr/World/article/220152/synagermossthneyrophhxeiroterhxhrasiatonteleytaion500etonmetatrepeitaemblhmatikapotamiaseryakia, https://www.pronews.gr/perivallon/ksirasia-stin-eyropi-xeiroteri-ton-teleytaion-500-eton/, https://www.iefimerida.gr/kosmos/pos-epireazetai-eyropi-klimatiki-allagi-xirasia, https://www.pronews.gr/perivallon/zoferi-provlepsi-epistimonon-o-fetinos-kaysonas-pou-rimakse-tin-eyropi-to-2035-tha-einai-kathimerinotita/, https://www.pronews.gr/perivallon/oikologia/klimatiki-allagi-to-liosimo-pagetona-metatopizei-ta-italo-elvetika-synora/, https://www.pronews.gr/kosmos/portogalia-ayksanetai-i-timi-tou-nerou-telos-sto-potisma-ton-dimosion-parkon-se-kapoious-dimous/,https://www.pronews.gr/kosmos/ipa-i-ksirasia-apokalypse-ixni-deinosayron-stin-koiti-potamou-sto-teksas/,  https://www.onsports.gr/news/story/791724/xirasia-xtypa-tin-eyropi-kai-ton-kosmo-pos-fainontai-apo-to-diastima-exi-potamia-poy-stereyoyn, https://www.dimokratiki.gr/17-08-2022/itan-stravo-to-klima/).

Στις ΗΠΑ στερεί ο ποταμός του Κολοράντο και στην Κίνα ο Γιανγκτσέ  (https://www.onsports.gr/news/story/791724/xirasia-xtypa-tin-eyropi-kai-ton-kosmo-pos-fainontai-apo-to-diastima-exi-potamia-poy-stereyoyn, https://www.cnn.gr/kosmos/story/325243/xirasia-xtypa-tin-eyropi-kai-ton-kosmo-pos-fainontai-apo-to-diastima-exi-potamia-poy-stereyoyn, https://romioitispolis.gr/stegnonei-o-potamos-giangktse-flegontai-oi-oryzones-leipsydria-sto-thivet-protofanis-xirasia-stin-kina-video/). Όλα αυτά τα φαινόμενα ξηρασίας και ξηρασίας των ποταμών έχουν ως συνέπεια, τόσο την έντονη λειψυδρία, όσο και την καταστροφή αγροτικών εκτάσεων σε όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα ην έλλειψη τροφής από την αγροτική παραγωγή, με τελικό αποτέλεσμα την πεινά σε παγκόσμια κλίμακα.

Την ίδια κατάσταση βιώνουν και η Συρία και το Ιράκ οπού η Τουρκία με τα υδροηλεκτρικά φράγματα που διαθέτει έχει κόψει την ροή νερού των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη προς τις χώρες αυτές που είναι εχθρικές για αυτή και τα καλλιεργούμενα εδάφη τους, ενώ τα ίδια ακριβώς προβλήματα αντιμετωπίζουν η Αίγυπτος και το Σουδάν σε σχέση με τον ποταμό Νείλο με την Αιθιοπία  (https://www.capital.gr/diethni/3650125/tigris-kai-eufratis-opos-aigaio-kai-an-mesogeios-i-sugkrousi-tis-tourkias-me-suria-irak-gia-to-nero, https://www.capital.gr/diethni/3579410/periballontiko-sos-gia-to-irak-pos-tourkia-iran-sunebalan-stin-krisi-nerou, https://www.newsnowgr.com/article/678104/neos-polemos-enantion-tis-syrias-i-tourkia-ekleise-ton-effrati.html, https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/E-8-2015-012729_EL.html, https://www.1069.gr/latest-news/profitiki-exelixi-i-tourki-klinoun-ta-nera-tou-effrati-stelnoun-sti-dipsa-ekatontades-perioches-xekinise-o-tourkikos-yvridikos-polemos/, https://dimpenews.com/2020/07/01/%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%b1-%ce%ad%ce%ba%ce%bf%cf%88%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%85%cf%86%cf%81%ce%ac%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7-%cf%86/, https://www.documentonews.gr/article/akhryxtos-polemos-gia-to-nero-toy-neiloy/, https://www.cnn.gr/kosmos/story/274371/to-istoriko-ton-symfonion-gia-to-nero-toy-neiloy, https://www.newmoney.gr/roh/palmos-oikonomias/energeia/polemos-gia-to-fragma-tou-nilou-pos-to-megalitero-fragma-tis-afrikis-apili-me-apostatheropiisi-olokliri-tin-evropaiki-gitonia/, https://www.pentapostagma.gr/kosmos/afriki/6955457_ta-nera-toy-neiloy-pedio-sygkroysis-gia-aithiopia-kai-aigypto, https://www.pentapostagma.gr/kosmos/afriki/7064242_nero-neo-lafyro-ydropolitikos-pyretos-aigyptoy-aithiopias-sta-skar https://www.tribune.gr/world/news/article/744740/se-chides-v-a-syrias-i-toyrkia-mas-ekopse-to-nero-kai-i-diethnis-koinotita-siopa.html, ia).

Η πλήρης ξηρασία θα κάνει εφικτό το πέρασμα στρατών, λαθρομεταναστών και προσφύγων από αυτούς ευκολά και σε μεγάλη κλίμακα, ενώ μπορει λόγω της έντονης λειψυδρίας λαών να προκαλέσει ακόμα και τον αναμενόμενο «πόλεμο του νερού», αφού πολλοί αναλυτές έλεγαν από παλιά, ότι ο επόμενος Παγκόσμιος Πόλεμος θα γίνει για το νερό (https://www.triklopodia.gr/%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%b5%ce%b9%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%81%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7/, https://www.triklopodia.gr/%cf%80%cf%89%cf%83-%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%b2%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%b1-%cf%86%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b1-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1-2/, https://www.triklopodia.gr/%cf%80%cf%89%cf%83-%ce%b7-%ce%b1%cf%85%ce%be%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%cf%85%ce%b8%ce%b7%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%85/)}. 

Στην Τουρκία έχει εγκαθιδρυθεί μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 μ.Χ. και την πτώση των κεμαλικών το υπερισλαμικό δικτατορικό καθεστώς του Ταγίπ Ερντογάν που εξόντωσε με την βία (και γενοκτονίες, βασανιστήρια και φυλακίσεις) όλους τους αντιπάλους του (αν και αναμένεται ακόμα και αυτό να πέσει λόγω της κρίσης στην Τουρκία με ήττα στις εκλογές, εμφύλιο ή πραξικόπημα και να αντισταθεί και αυτό στην σειρά του από τους κεμαλικούς-http://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.ht, ml http://alophx.blogspot.com/2020/08/blog-post_8.html). 

Στην Ελλάδα, λόγω των τεράστιων συνεπειών που προήλθαν από τα μνημόνια και τον κορωνοιό, αλλά και την συμμετοχή της Ελλάδας στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο του 2022 μ.Χ. (http://alophx.blogspot.com/2022/05/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2022/02/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2022/03/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_48.html), η κυβέρνηση Μητσοτάκη πηρέ από αυτά αφορμή για να επιβάλει ένα καθεστώς ανελεύθερης και απόλυτα καταπιεστικής υγειονομικής δικτατορίας (http://alophx.blogspot.com/2021/09/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2021/08/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2021/08/blog-post_10.html, http://alophx.blogspot.com/2021/07/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_95.html).

Λόγω δε της κοινωνικής, πολιτικής, κοινωνικής, στρατιωτικής και οικονομικής καταστροφής η χώρα αναμένεται να διολισθήσει σε μία περίοδο χάους και τάραχων, ενώ όσοι δεν ήταν οπαδοί της κυβέρνησης και των πολιτικών στον κορωνοιό και στα εθνικά θέματα, παίρνουν βίαιες μεταθέσεις από τις δουλειές τους, φυλακίζονται, τίθενται σε αναστολή ή διώχνονται από τις δουλειές τους.

Θα έχει άραγε η πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη και τον κόσμο την ίδια κατάληξη με ότι συνέβη την δεκαετία του 1.920 μ.Χ. στην Ευρώπη; Τίποτε δεν είναι απίθανο και μόνο αν λάβουμε τα καταλληλά μετρά ως λαός θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε από μία τόσο δύσκολη κατάσταση «εν αβρόχοις πόσοι» και να φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία νέα περίοδο ακμής και ευημερίας.

 

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Μουσολίνι λέγεται ότι ανάλαβε την διεύθυνση της εφημερίδας Avanti όταν ήταν μέλος του σοσιαλιστικού κόμματος όπως λέγεται και χάρις στην επιρροή της Αγγέλικα Μπαλαμπάνοβα (το 1917 μ.Χ. όταν ο Λένιν την έστειλε σε προπαγανδιστική αποστολή στην Σουηδία), με την οποία απέκτησε στενές σχάσεις όταν ήταν στην Ελβετία (αλλά και με τους Καρλ Λίμπκνεχτ και την Ρόζα Λούξεμπουργκ) και ήταν και οι δύο στην συντακτική επιτροπή του «Avanti» και στο Προεδρείο του ΙΣΚ.

Μάλιστα ακόμα και σαν σοσιαλιστής ο Μουσολίνι βοήθησε το 1914 μ.Χ. στο ξέσπασμα μαζικών απεργιών και εξεγέρσεων (πριν ακόμα την «Πορεία προς την Ρώμη»). Η γενική απεργία που ακολουθήσε μετατράπηκε σε ένοπλη εξέγερση εργατών στην Αγκόνα, στην Φλωρεντία και στην Νάπολη. Στην Ρώμη μεγάλη διαδήλωση κατευθύνθηκε προς τα ανάκτορα. Στην Αγκόνα Εκκλησίες καίγονταν και κόκκινες σημαίες ανέμιζαν στα δημόσια κτίρια. Ο Μουσολίνι θεωρούσε την «επανάσταση του Ιούνη» προσωπικό έργο του.

Θεωρείτο από πολλούς ότι ο Μουσολίνι ήταν ο ισχυρότερος σοσιαλιστής ηγέτης που γνώρισε ποτέ η Ιταλία Δεν είναι τυχαίο ότι με την φυγή του Μουσολίνι από το σοσιαλιστικό κόμμα και την ίδρυση του φασιστικού ο Λένιν σχολίασε για τους Ιταλούς σοσιαλιστές:

«Άφησαν να φύγει από τα χέρια τους ο μονός άνθρωπος που θα μπορούσε να ξεσηκώσει την Ιταλία», υποδηλώνοντας όχι μόνο την πίστη του Λένιν στις ικανότητες του Μουσολίνι, αλλά και τις ανομολόγητες υπόγειες σχέσεις αυτών μέσω της πράκτορας του Λένιν στην Ευρώπη Αγγέλικα Μπαλαμπάνοβα.

Το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει την Ιταλία χρεοκοπημένη, με χιλιάδες νεκρούς και περίπου ένα εκατομμύριο τραυματίες. Δύο χρόνια μετά η χώρα συγκλονίζεται από επαναστατικές ταραχές.

Οι συγκεντρώσεις των αντιπάλων σοσιαλιστών διαλύονται από τους υπερπατριώτες με φοβερή βία. Ο Ντ’ Ανούτσιο, επικεφαλής ομάδας αξιωματικών και φαντάρων, πραγματοποιεί επίθεση στο Φιούμε και καταλαμβάνει την πόλη. Η νόμιμη (κεντροαριστερή) κυβέρνηση δεν αντιδρά. Ο μηχανισμός είναι διαλυμένος.

Ο Μουσολίνι στηρίζει την προσπάθεια του Ντ’ Ανούτσιο και οι φασιστικές τρομοκρατικές συμμορίες δρουν πλέον ανενόχλητες. Η Ιταλία βυθίζεται στο χάος. Οι κοινωνικές δομές αποσυντίθενται και καταρρέουν. Οι φασίστες κατεβαίνουν το ίδιο έτος για πρώτη φορά στις εκλογές.

Η εικόνα της παράλυσης ενισχύεται από την οικονομική κρίση. Ο Μουσολίνι θεωρεί ότι η Ιταλία χρειάζεται τώρα έναν ισχυρό ηγέτη. Βαφτίζεται Ντούτσε (Duce=Δούκας=Δόγης=αρχηγός). Οι φασίστες του κακοποιούν, δολοφονούν, καίνε γραφεία, συνεταιρισμούς και εργατικά κέντρα.

Ιδρύονται 834 φασιστικές ενώσεις (fasci) του νέου κόμματος πλέον (Fasci Di Combattimento) που αριθμούν περίπου 300.000 οργανωμένα μέλη σε όλη την Ιταλία. Το 1921 μ.Χ. ο Μουσολίνι δεν κρύβει τις προθέσεις του για κατάληψη της εξουσίας και δηλώνει ότι ξεκινά την πορεία προς την Ρώμη. Στις εκλογές της ίδιας χρονιάς έρχεται δεύτερο κόμμα και μπαίνει στην Βουλή.

Στις 3 και 4 Αυγούστου του 1922 μ.Χ. οι Μελανοχίτωνες εισβάλλουν σε Αγκόνα, Γένοβα και Λιβόρνο και εγκαθιδρύουν «τοπικές» φασιστικές δικτατορίες. Οι φασίστες αποκτούν ερείσματα στον κρατικό μηχανισμό. Οι αντιδράσεις μέσα στον στρατό δεν είναι σθεναρές. Στις 28 Οκτωβρίου οι Φασιστικές Φάλαγγες ξεκινούν την «Πορεία προς την Ρώμη».

Οι καταλήψεις εργοστασίων και οι γενικές απεργίες του ίδιου έτους από κομμουνιστές και ακραίους σοσιαλιστές σε μία προσπάθεια κομμουνιστικού πραξικοπήματος σαν την Ρωσία απέτυχαν και στο τέλος ο ιδρυτής του φασισμού Μουσολίνι με αφορμή αυτές ξεκίνησε την «Πορεία προς την Ρώμη» παίρνει τελικά την εξουσία της χώρας αυτής (https://www.tovima.gr/2008/11/24/archive/i-italia-toy-syntrofoy-fasista/).

 

Η σχέση Μουσολίνι-Τζαμποτίνσκυ Οι κρυμμένες ρίζες του φασιστικού παρελθόντος του Ισραήλ

Άρθρο των Ράμζυ Μπαρούντ και Ρομάνα Ρουμπέο για τις ρίζες και τις σχέσεις Ιταλικού Φασισμού και Σιωνισμού, και τον τρόπο που αναγεννώνται χάρη στον Σαλβίνι. Δεν προκαλεί καμμία εντύπωση το γεγονός ότι ο ηγέτης της Ιταλικής Αντιπολίτευσης, Ματτέο Σαλβίνι, ορκίστηκε πως, όταν γίνει πρωθυπουργός της Ιταλίας, θα αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.

Ο Σαλβίνι ηγείται του κόμματος της Λέγκας, γνωστότερου παλαιότερα ως Λέγκα του Βορρά, κόμμα που εξ αρχής χαρακτηρίζεται ως η σύγχρονη έκδοση της επί μακρόν αποκοιμισμένης φασιστικής ιδεολογίας της Ιταλίας.

Οι φιλοϊσραηλινές τοποθετήσεις του Σαλβίνι και η τυφλή του υποταγή στο Τελ Αβίβ είναι τόσο παλιές όσο κι η πολιτική του καριέρα. Ακόμη και το γεγονός ότι ο Σαλβίνι ξεκίνησε το πολιτικό του ντεμπούτο σε εθνικό επίπεδο με μια ανακοίνωση που δεν έγινε από την Ρώμη αλλά από το Τελ Αβίβ, αρκεί για να καταδείξει τον κεντρικό ρόλο του Ισραήλ στην πολιτική του διαδρομή.

Και, εκτός αυτού, ο Σαλβίνι είναι το αγαπημένο παιδί όλης της Ιταλικής ακροδεξιάς. Αν αναλογιστούμε πως τα πήγε η Λέγκα στις Ευρωεκλογές του Μαϊου 2019 μ.Χ., μπορούμε να πούμε ότι ο Σαλβίνι είναι αυτή την στιγμή είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ακροδεξιούς ηγέτες σε όλη την Ευρώπη.

Δεν αποτελεί μυστικό ότι το Ισραήλ συντάσσεται ανοικτά πολιτικά με τα ανερχόμενα ακροδεξιά κινήματα παντού, και ειδικά στην Δύση. Αυτό είναι εμφανές και στην συμμαχία Ισραήλ- Ινδίας, και στις ενοχλητικές σχέσεις με την κυβέρνηση Τραμπ, και με την Προεδρία Μπολσονάρου στην Βραζιλία και με την κυβέρνηση των Συντηρητικών στην Βρετανία.

Oι σχέσεις του Ισραήλ με την Ιταλία, ωστόσο, αξίζουν περισσότερης διερεύνησης, και δεν πρέπει να θεωρούνται ταυτόσημες με την σύγχρονη αυξανόμενη άνεση του Τελ Αβίβ με την διεθνή ακροδεξιά. Κι ο λόγος είναι πως, η Ιταλία υπήρξε η μητέρα των σύγχρονων φασιστικών ιδεολογιών, οι οποίες συνδέονται απευθείας με την Σιωνιστική ιδεολογία του Ισραήλ.

Στην εποχή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (Β’ ΠΠ), η Ιταλία κατόρθωσε επιτυχώς να καταστείλει εσωτερικά τον φασιστικό πολιτικό κλάδο, ξεκινώντας από τα δύο τελευταία χρόνια του πολέμου, όταν η Ρώμη ενίσχυσε την παγκόσμια πίεση κατά της ναζιστικής-φασιστικής συμμαχίας. Το μεταπολεμικό Σύνταγμα της Ιταλίας προσπάθησε με κάθε τρόπο να αντιμετωπίσει κάθε είδος φασισμού που υποκρύπτονταν στην Ιταλική κοινωνία.

Ήταν λοιπόν, φυσικό, ακολούθως, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, οι επαναστατικές δυνάμεις που είχαν τεράστιο αντίκτυπο στην διαμόρφωση του Ιταλικού πολιτικού διαλόγου μετά τον πόλεμο, να βρουν κοινό έδαφος με την Παλαιστινιακή αναζήτηση Ελευθερίας και τον συνεχιζόμενο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού κατά του Σιωνισμού και των αντιδραστικών του συμμάχων όπου γης.

Δυστυχώς, αυτό δε συμβαίνει πια. Ενώ η αληθινά ριζοσπαστική αριστερά της Ιταλίας επιμένει να βρίσκεται σε χειμερία νάρκη – διαδικασία που ξεκίνησε μετά την πτώση της ΕΣΣΔ στις αρχές της δεκαετίας του ’90 – οι ακροδεξιές δυνάμεις έκαναν τεράστια βήματα, επιτρέποντας, τα τελευταία χρόνια, στον Σαλβίνι και άλλα άλλα ακροδεξιά κόμματα, να επιστρέψουν στην πολιτική αρένα. Όπως ήταν αναμενόμενο, η άνοδος του Σαλβίνι άρχισε να στρώνει το δρόμο για την αποκατάσταση της από παλιά κοιμισμένης συμμαχίας (νεο-)Σιωνιστο-φασιστών.

Ταυτόχρονα, η άνοδος των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ιταλία (και των Αδελφών της Ιταλίας της Μελόνι) υποχρεώνει όλα τα πολιτικά, κοινοβουλευτικά κόμματα της χώρας να ξαναδούν τις πολιτικές τους ατζέντες, φέρνοντάς τες προς τα δεξιά, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ελκύσουν τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους που ξεθάρρεψαν για τα καλά. Σιωνιστικές ομάδες που στηρίζουν το Ισραήλ, τόσο στην Ιταλία όσο και αλλού, τώρα εκμεταλλεύονται την διασπασμένη πολιτική σκηνή της χώρας, για να προωθήσουν την διεθνή ατζέντα του Τελ Αβίβ.

Στις 17 Ιανουαρίου η Ιταλική κυβέρνηση υιοθέτησε ομόφωνα τον λανθασμένο και αυτο-εξυπηρετικό (selfserving) ορισμό του αντισημιτισμού, όπως τον θέλει η φιλοϊσραηλινή Διεθνής Συμμαχία Μνήμης του Ολοκαυτώματος (International Holocaust Remembrance Alliance), η οποία εξισώνει τον αντισημιτισμό με τον αντισιωνισμό.

Η προβληματική αυτή «ερμηνεία εργασίας» δεν έχει σε τίποτε να κάνει με το ρατσισμό, κι έχει σε πολλά να κάνει με την πολιτική, καθώς ο Σιωνισμός είναι μια σύγχρονη πολιτική ιδεολογία, και δεν είναι ούτε φυλή ούτε θρησκεία.

Το αντίστοιχο παράδοξο στα της Ιταλίας θα ήταν να εξισωθεί ο αντιφασισμός με τα αντι-Ιταλικά ή αντι-Καθολικά αισθήματα. Αν αυτό μοιάζει παράξενο στο ιταλικό πλαίσιο, θα πρέπει να μοιάζει ομοίως παράξενο και στο Σιωνιστικό- Ισραηλινό πλαίσιο.

Όμως, αυτό το προφανές παράδοξο γίνεται απολύτως κατανοητό όταν αναλυθεί μέσα στα ιστοριογραφικά συμφραζόμενα. Όσοι κρίνουν αρνητικά τον σιωνισμό συχνά περιγράφουν το σιωνιστικό κίνημα ως φασιστικό. Αυτή η φαινομενικά άστοχη αναλογία είναι πλήρως δικαιολογημένη ιστορικά.

Διότι όντως, αυτό που πολλοί δεν ξέρουν είναι ότι, κατά την διάρκεια του χρόνου σχηματισμού τους, τόσο η σιωνιστική όσο και η φασιστική ιδεολογία, είχαν αντίστοιχες πνευματικές ρίζες και πολλές επικαλύψεις όσον αφορά στις φιλοσοφικές και πολιτικές τους δομές.

Μερικοί από τους ιδρυτές του Σιωνισμού, ειδικά οι αναθεωρητές Σιωνιστές, αυτοχαρακτηρίζονταν φασίστες ως προς την ιδεολογία, και ήταν λογική η πορεία τους από το φασισμό προς τον σιωνισμό, υπαγορευμένη από πολιτικές σκοπιμότητες.

Πριν από την οπορτουνιστική συμμαχία μεταξύ του ηγέτη της Ναζιστικής Γερμανίας,  Αδόλφου Χίτλερ, και του δικτάτορα της Φασιστικής Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι, το 1936 μ.Χ., που οδήγησε στους διαβόητους ρατσιστικούς νόμους της Ιταλίας, υπήρχε στην Ρώμη βαθμός συγγένειας μεταξύ Σιωνιστών και Φασιστών.

Ο Βλαντιμίρ Τζαμποτίνσκυ, ιδρυτής του Αναθεωρητικού Σιωνισμού, τέκνα του οποίου, στο Ισραήλ, είναι το σημερινό κόμμα Λικούντ και άλλες δεξιές και ακροδεξιές ομάδες, έβλεπε την Ιταλία ως την «πνευματική πατρίδα» του.

«Όλες μου οι απόψεις για τον εθνικισμό, το κράτος και την κοινωνία αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια των χρόνων που βρισκόμουν υπό την Ιταλική επιρροή», γράφει στην αυτοβιογραφία του, αναφερόμενος στα χρόνια της ιδεολογικής του διαμόρφωσης στην Ιταλία.

Αντιστοίχως, ο Μουσολίνι είχε εκφράσει ρητά την στήριξη του στο σιωνισμό γενικά και στον Τζαμποτίνσκυ ειδικά: «Για να επιτύχει ο Σιωνισμός, πρέπει να αποκτήσετε ένα Εβραϊκό κράτος με Εβραϊκή σημαία και Εβραϊκή γλώσσα.

Το πρόσωπο που τα καταλαβαίνει όλα αυτά είναι ο φασίστας σας, ο Τζαμποτίνσκυ» είχε πει ο Μουσολίνι το Νοέμβριο του 1934 μ.Χ., σε ιδιωτική συνομιλία του με τον Ναούμ Γκολντμαν, ιδρυτή του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου, το Νοέμβριο του 1934 μ.Χ. (όπως καταγράφεται από το Λένι Μπρένερ στο βιβλίο του «Ο Σιωνισμός στην Εποχή των Δικτατόρων».). Ο Ντούτσε είχε ήδη συμμαχήσει με το κίνημα νεολαίας που είχε ιδρύσει ο Τζαμποτίνσκυ,  το Μπετάρ, το οποίο στηρίχθηκε και διαμορφώθηκε από φασιστικές ιδέες και σύμβολα.

«Ως το 1934 μ.Χ., ο Τζαμποτίνσκυ και το νεανικό κίνημα του, Μπετάρ, είχαν συμμαχήσει με τον Ντούτσε, και το Μπετάρ απόκτησε ναυτική βάση εκπαίδευσης Βόρεια της Ρώμης», αναφέρει ο Στήβεν Μέγιερ,  στο άρθρο του «Θα επιβιώσει πέραν των φασιστών του το Ισραήλ;» [Will Israel outlive its fascists?, δημοσιεύθηκε στο Executive Intelligence Review του 2002 μ.Χ.].

Ο Μέγιερ εξηγεί: «Το Ιταλόφωνο περιοδικό της Μπετάρ, το L’Idea Sionistica, περιέγραφε τις εναρκτήριες τελετές της ακαδημίας: «Η διαταγή -‘Προσοχή!’, το σύνθημα που διέταξε ο διοικητής της ομάδας -«Viva l’Italia, Viva Il Re! Viva Il Duce!» [Ζήτω η Ιταλία, Ζήτω ο Βασιλιάς, Ζήτω ο Ντούτσε], να ακούγεται ξανά και ξανά, και μετά να ακολουθεί ευχή από τον ραββίνο Άλντο Λάττες, στα Ιταλικά και τα Εβραϊκά, προς τον Θεό, για τον βασιλιά και το Ντούτσε […] και ο ύμνος του φασιστικού κόμματος, η Τζιοβινέζα, τραγουδήθηκε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό από τη νεολαία της Μπετάρ».

Η διήγηση αυτή επιβεβαιώνεται και από άλλες πηγές, μεταξύ των οποίων και από τον Ιταλό ιστορικό Φούριο Μπιαγκίνι, στο βιβλίο του «Ο Μουσολίνι και ο Σιωνισμός». Ο Μπιαγκίνι θεωρεί ότι «κατ’ αρχήν, ο Μουσολίνι δεν ήταν αντίθετος στην επιθυμία των Εβραίων να δημιουργήσουν εβραϊκή πατρίδα στην Παλαιστίνη». Επίσης, ο Μπιαγκίνι εξηγεί ότι η τότε ανθούσα φασιστική-σιωνιστική συμμαχία στηριζόταν σε γεωστρατηγική αναγκαιότητα.

«Τα επεκτατικά σχέδια της Φασιστικής Ιταλίας, σε όλη την Μεσόγειο, έρχονταν σε άμεση σύγκρουση με τη Βρετανική παρουσία. Ο Βρετανικός στόλος κυριαρχούσε στην περιοχή της Μεσογείου, από το Γιβραλτάρ ως την Κύπρο και την Παλαιστίνη.

Προσφέροντας στήριξη στο σιωνιστικό κίνημα εναντίον της Βρετανίας, η Ιταλία ήθελε να αποδυναμώσει την Βρετανική αυτοκρατορία στην Ανατολική Μεσόγειο, αυξάνοντας παράλληλα το ιταλικό κύρος σε διεθνές επίπεδο».

Ο Τζαμποτίνσκυ δεν ήταν ο μοναδικός σύνδεσμος του Μουσολίνι με τον σιωνισμό, αλλά ήταν ένας από μια σειρά πολλών συμμαχιών, που είχαν συνέπειες σε βάθος χρόνου. Ο Γκόλντμαν έγραψε στην αυτοβιογραφία του [Η αυτοβιογραφία του Ναούμ Γκόλντμαν: Εξήντα χρόνια Εβραϊκής ζωής] ότι ο Μουσολίνι ήταν μέγας θαυμαστής του Σιωνισμού.

«Πρέπει να δημιουργήσετε ένα Εβραϊκό κράτος. Είμαι σιωνιστής, όπως είπα και στο Δόκτορα Βάισμαν. Πρέπει να αποκτήσετε αληθινό κράτος, όχι αυτό το γελοίο Εθνικό Σπίτι που σας προσέφεραν οι Βρετανοί. Θα σας βοηθήσω να δημιουργήσετε Εβραϊκό κράτος», μεταφέρει το μήνυμα του Μουσολίνι στην σιωνιστική ηγεσία της εποχής ο Γκόλντμαν.

Ο ενθουσιασμός του Μουσολίνι να δημιουργήσει ένα «Εβραϊκό κράτος» έβρισκε αντίστοιχο στην Βρετανική συνομωσία, ώστε να αλλοιωθεί η Διακήρυξη του Μπαλφούρ του 1917 μ.Χ., η οποία δέσμευε το Βρετανικό στέμμα στην δημιουργία Εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη.

Τον Οκτώβριο του 1933 μ.Χ., ο επικεφαλής της Εβραϊκής Υπηρεσίας στην Γενεύη, Βίκτωρ Γιάκομπσον, έγραψε στον Βάισμαν, ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Οργανισμού και αργότερα υπηρέτησε ως πρώτος Πρόεδρος του Ισραήλ, ότι «ο Μουσολίνι είναι πρόθυμος να ανοίξει ακόμη πιο διάπλατα τις πόρτες της Παλαιστίνης στην Εβραϊκή μετανάστευση, ιδιαίτερα δε σε όσους πρόσφυγες έρχονται από την Γερμανία».

Στο επιμύθιο του βιβλίο του Κράτος και Ελευθερία (Stato e Libertà)- ο Ιταλός διπλωμάτης Σέρτζιο Μινέρμπι γράφει: «Ο Μουσολίνι πίστευε ότι ήταν αδύνατο να συμφιλιωθούν Εβραίοι και Άραβες και ότι έπρεπε να είναι πολιτικά χωρισμένοι, έτσι  έριξε και την ιδέα για πλήρη διαχωρισμό της Παλαιστίνης».

Όλα αυτά άλλαξαν το 1936 μ.Χ. όταν ο γαμπρός του Μουσολίνι, ο Τσιάνο, τοποθετήθηκε ως Υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας. Τότε «η Ιταλία του Μουσολίνι συνέπλευσε πλήρως κι άνευ ενστάσεων με τον Χίτλερ», όπως έγραψε η Σούζαν Ζουκόττι στο βιβλίο της «Οι Ιταλοί και το Ολοκαύτωμα».

Τότε ήταν που το φασιστικό κόμμα της Ιταλίας αναγκάστηκε να πάρει άλλο δρόμο από την ηγεσία των Σιωνιστών, κάνοντας το Μουσολίνι να αρνηθεί, από κει και πέρα, οποιαδήποτε συνάντηση με το Ζαμποτίνσκυ.

Μετά τον θρίαμβο του σιωνιστικού κινήματος, που ολοκληρώθηκε με την ίδρυση του Ισραήλ πάνω στα ερείπια της ιστορικής Παλαιστίνης τον Μάη του 1948 μ.Χ., και πάλι οι σιωνιστές κατόρθωσαν να ανανήψουν, παρουσιαζόμενοι ως προοδευτική δύναμη, αν και ποτέ δεν εγκατέλειψαν πραγματικά την φασιστική ιδεολογία.

Ο νόμος Έθνους-Κράτους του Ιουλίου 2018 μ.Χ., ο οποίος ορίζει το Ισραήλ ως εθνο-φυλετικό κράτος, είναι μία μόνο, από σωρεία αποδείξεων, πως το Ισραήλ παραμένει, μέχρι σήμερα, πλήρως αφοσιωμένο στον Φασισμό.

Όταν υποστηρίζουμε ότι ο Σιωνισμός είναι μια μορφή Φασισμού, ούτε υπερβάλλουμε ούτε λέμε κάτι άσχετο.  Πράγματι, οι κοινές ρίζες των δύο ιδεολογιών οφείλουν να είναι προφανείς σε κάθε προσεκτικό αναγνώστη της ιστορίας.

Το γεγονός ότι τόσο ο Σαλβίνι όσο και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Βενιαμίν Νετανιάχου, ξαναζωντανεύουν, ή, κατ’ ελάχιστον, αποδέχονται με ανοικτές αγκάλες, τους ιστορικούς δεσμούς μεταξύ αυτών των δύο καταστροφικών ιδεολογιών, αντικατοπτρίζει δύο ανησυχητικές πραγματικότητες – αφενός, καταδεικνύει την αποτυχία της Ιταλίας να ξεριζώσει τον φασισμό ως πολιτικό μοντέλο μετά τον Β΄ ΠΠ και, αφετέρου, αποκαλύπτει την αληθινή ιδεολογική βάση του Σιωνισμού, ως αυτό καθ’ αυτό το Κράτος του Ισραήλ (https://thepressproject.gr/i-schesi-mousolini-tzabotinski-i-krymmenes-rizes-tou-fasistikou-parelthontos-tou-israil/).

Διθυραμβικά αφιερώματα των ΜΜΕ για τον Γκορμπατσώφ. Με έμφαση την περιβόητη ομιλία του Ρόναλντ Ρίγκαν από το Βερολίνο, όπου και τον καλούσε να «ανοίξει την πύλη»! Όντως, ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ τον άκουσε και άνοιξε την πύλη. Την πύλη της κολάσεως.

Οι οπαδοί των θεωριών συνομωσίας, έκαναν μία αντιπαραβολή της Πύλης που άνοιξε στο Βερολίνο, με την Πύλη της Ιστάρ από την Βαβυλώνα, που κατά μία διαβολική σύμπτωση, φυλάσσεται στο Βερολίνο.

Η πραγματικότητα πάντως ήταν εφιαλτική για την Ρωσία. Ο Γκορμπατσόφ, ως άλλος Λένιν, ήταν ο δεύτερος που κατέστρεψε την χώρα του σε τέτοιο βαθμό, με κύρια ωφελημένη την Γερμανία. Το ΑΕΠ της Ρωσίας μειώθηκε κατά 40%.

Οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν στο μισό. Η φτώχεια εκτινάχθηκε από 2,2 εκατομμύρια το 1987 μ.Χ.-88 μ.Χ. σε 66 εκατομμύρια το 1993 μ.Χ.-95 μ.Χ. Εκατομμύρια πέθαναν κάτω από το βάναυσο καθεστώς των ιδιωτικοποιήσεων και της θεραπείας σοκ. Μισό εκατομμύριο γυναίκες διακινήθηκαν ως θύματα σεξουαλικής σκλαβιάς.

Η συνέχεια, γνωστή. Η «σπορά των ηττημένων του 1945 μ.Χ.», άρχισε να ανθίζει. Αλβανοί, Βόσνιοι, Κροάτες, Σκοπιανοί, βαλτικές χώρες. Τα εγγόνια των ναζί μεταμορφώθηκαν σε θύματα και οι ήρωες του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, οι Σέρβοι, οι Ρώσοι, οι Έλληνες, μπήκαν σε ένα αργό σπιράλ καταστροφής.

Οι Σέρβοι σφαγιάστηκαν από τους πρώην συμμάχους των ναζί, με γερμανική έμπνευση και στήριξη. Για τους Ρώσους, το περιγράψαμε ήδη. Η Ελλάδα πλήρωσε την επανένωση της Γερμανίας με την δική της χρεοκοπία, η οποία εξελίσσεται σε μία σύγχρονη γενοκτονία. Κατά 400.000 ψυχές έχει μειωθεί ο πληθυσμός τα χρόνια του μνημονίου, το οποίο η Γερμανόστροφη προπαγάνδα εξακολουθεί να αποκαλεί «ευλογία».

Μία ματιά στο Υπουργικό συμβούλιο, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο για την εκδίκησή του φασισμού και του ναζισμού, η οποία στρέφεται κατά της Ελλάδας και των Ελλήνων. Πέραν λοιπόν των διθυραμβικών δημοσιευμάτων για τον Γκορμπατσώφ, καλό είναι να διαβάσουμε ιστορία. Για να μην την ξαναζήσουμε (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2022/08/blog-post_515.html).

Οι Ιταλικές εκλογές του 2022 μ.Χ. έρχονται σχεδόν 100 χρόνια μετά την πορεία του Mussolini στην Ρώμη που άνοιξε το δρόμο για την ανάληψη της εξουσίας από κόμμα του, αποκτώντας ένα σημαντικό πολιτικό συμβολισμό. Ωστόσο, από στατιστική άποψη, η άνοδος των «Αδελφών της Ιταλίας» (Fratelli d'Italia) δεν διαφέρει από αυτή όλων των άλλων Ιταλικών αντισυστημικών κομμάτων από την δεκαετία του 1990 μ.Χ. και μετά.

O Bastasin επισημαίνει ότι οι τρέχουσες εξελίξεις - αν και τραυματικές για την πολιτική κουλτούρα της Ιταλίας - φαίνεται να είναι ένας νέος γύρος του ίδιου φαινομένου, με μεμονωμένα κόμματα να σηκώνονται ξαφνικά και να «καβαλάνε» το κύμα της λαϊκής αγανάκτησης, το ένα μετά το άλλο, στο πλαίσιο μιας διαρκούς κοινωνικής δυσαρέσκειας.

Αυτά τα κύματα αγανάκτησης δεν έχουν σταματήσει από την αναζωπύρωση του αισθήματος κατά των πολιτικών στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μ.Χ. Επισημαίνεται ότι στις εκλογές του 2008 μ.Χ. και του 2013 μ.Χ., οι «Αδελφοι της Ιταλίας» κέρδισαν λιγότερο από το 2% των ψήφων και το 2018 μ.Χ. έλαβα περίπου 4%. Επί του παρόντος, τέσσερις εβδομάδες πριν από τις εκλογές, οι δημοσκοπήσεις δίνου περίπου το 24% στο κόμμα του Meloni.

Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται μεθοδικά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Το 1994 μ.Χ., το Forza Italia του Silvio Berlusconi, που ιδρύθηκε μόλις πέντε μήνες νωρίτερα, έγινε το πρώτο κόμμα με 21% των ψήφων (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/638901/brookings-institute-politikos-kai-oikonomikos-seismos-stin-evropi-apo-tin-eklogi-meloni-stin-italia).

Η Lega συγκέντρωσε μόνο περίπου το 4% των ψήφων μεταξύ 2001 μ.Χ. και 2006 μ.Χ., αλλά εκτινάχθηκε  πάνω από το 37% το 2019 μ.Χ., λίγο μετά τις τελευταίες Ευρωπαϊκές εκλογές. Το Κίνημα Πέντε Αστέρων, που ιδρύθηκε το 2009 μ.Χ., πήρε 25% μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα και 32% στις εκλογές του 2018 μ.Χ.

Ιταλία, πολιτικό εργαστήριο της Ευρώπης

Η Ιστορία παίζει παράξενα παιχνίδια. Δείτε την Ιταλία. Ακριβώς εκατό χρόνια μετά την περίφημη «πορεία προς την Ρώμη» του Μουσολίνι, ένα νεότερο κόμμα με ρίζες στον μεταπολεμικό φασισμό, οι λεγόμενοι Αδελφοί Ιταλοί, φαίνεται ότι θα είναι ο νικητής των ιταλικών εκλογών που θα γίνουν στις 25 Σεπτεμβρίου.

Στην συνέχεια είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι Αδελφοί θα σχηματίσουν κυβέρνηση με τα επίσης δεξιά κόμματα των Ματέο Σαλβίνι και Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Βέβαια, η Ιταλία δεν θα γίνει ξάφνου φασιστική. Θα συνεχίσει ωστόσο να παραδέρνει σε συνθήκες πολιτικής αστάθειας, ατενίζοντας το πολιτικό της μέλλον με τεράστια αβεβαιότητα και ελάχιστη αισιοδοξία.

Η κακοδαιμονία στην Ιταλία ξεκίνησε το 1993 μ.Χ., την χρονιά δηλαδή που το μεταπολεμικό κομματικό και πολιτικό της σύστημα κατέρρευσαν μέσα σε κλίμα πολιτικής σήψης. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Ιταλία πειραματίστηκε με τέσσερα πολιτικά μοντέλα –τον λαϊκισμό, την δημοψηφισματική δημοκρατία, τον ευρωσκεπτικισμό και την τεχνοκρατία–, αλλά κανένα από αυτά δεν αποδείχτηκε ικανό να τη βγάλει από το πολιτικό και οικονομικό της τέλμα.

Το πρώτο πρώτο πείραμα ήταν ο λαϊκισμός. Τον Ιανουάριο του 1994 μ.Χ., ο μεγαλοεπιχειρηματίας Μπερλουσκόνι ίδρυσε το κόμμα Forza Italia με το οποίο κέρδισε τις εκλογές εκείνης της χρονιάς και την πρώτη του πρωθυπουργία.

Ακολούθησαν ακόμη τρεις πρωθυπουργίες, στη διάρκεια των οποίων η Ιταλία είχε την ατυχία να παρακολουθήσει, εκτός από τη σκανδαλώδη ζωή του ηγέτη της, την ταχεία παρακμή των θεσμών της, όπως και την –κάπως πιο βραδεία– απώλεια του διεθνούς της κύρους.

Η πολιτική καριέρα του Μπερλουσκόνι φάνηκε να τελειώνει το 2012 μ.Χ., όταν αυτός καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης για φοροδιαφυγή, αλλά ο εφτάψυχος πολιτικός κατόρθωσε να επιβιώσει, εξακολουθώντας μέχρι σήμερα να παίζει σημαντικό πολιτικό ρόλο.

Το δεύτερο πείραμα ξεκίνησε το 2009 μ.Χ. με την εμφάνιση στην πολιτική σκηνή του κωμικού Μπέπε Γκρίλο. Αυτός ίδρυσε ένα από τα πιο αλλόκοτα κόμματα στην Ευρώπη, το Κίνημα Πέντε Αστέρων, που –δίχως να έχει σαφείς ιδεολογικούς προσδιορισμούς είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά– έταξε ως στόχο την εγκαθίδρυση ενός είδους άμεσης δημοψηφισματικής δημοκρατίας μέσω αποφάσεων που θα λαμβάνονταν διαδικτυακά.

Στις εθνικές εκλογές του 2013 μ.Χ., ένας στους τέσσερις Ιταλούς ψήφισαν το κόμμα του Γκρίλο και το έφεραν στη δεύτερη θέση, ενώ στις εκλογές του 2018 μ.Χ. τα Πέντε Αστέρια ήρθαν πρώτα με 31% των ψήφων. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, στις ερχόμενες εκλογές το εκλογικό τους ποσοστό μπορεί να είναι έως και μονοψήφιο. Η κακοδαιμονία στην χώρα ξεκίνησε το 1993 μ.Χ., την χρονιά που το μεταπολεμικό κομματικό και πολιτικό της σύστημα κατέρρευσαν μέσα σε κλίμα πολιτικής σήψης.

Ένα τρίτο πείραμα επιχειρήθηκε από την Λέγκα του Βορρά, ένα κόμμα που αρχικά αναπτύχθηκε στην πλούσια Βόρεια Ιταλία. Μετά το 2013 μ.Χ., ο Σαλβίνι, που μόλις είχε αναλάβει την ηγεσία του μικρού τότε κόμματος, αποφάσισε να το στρέψει προς τον ευρωσκεπτικισμό και εναντίον της μετανάστευσης, ενώ καλλιέργησε ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις με τον Πούτιν.

Σύντομα, η Λέγκα απέκτησε δημοτικότητα και στον Νότο, με αποτέλεσμα στις εκλογές του 2018 μ.Χ. να εκτιναχθεί στην τρίτη θέση (και την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές του 2019 μ.Χ.). Κατόπιν, η αντιευρωπαϊκή Λέγκα κλήθηκε να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας, που όμως δεν επρόκειτο να επιζήσει για πολύ, αφού το καλοκαίρι του 2019 μ.Χ. ο καιροσκόπος Σαλβίνι απέσυρε την υποστήριξή του και η κυβέρνηση κατέρρευσε.

Τέταρτο πείραμα, αν και τούτο όχι αποκλειστικά Ιταλικής έμπνευσης, αποτέλεσαν οι τέσσερις τεχνοκρατικές κυβερνήσεις που είχε η Ιταλία τις τελευταίες δεκαετίες. Πρώτη ήταν η κυβέρνηση του Κάρλο Ατζέλιο Τσιάμπι, πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ιταλίας, που ανέλαβε το 1993 μ.Χ. εν μέσω χρηματοπιστωτικής κρίσης και σκανδάλων διαφθοράς.

Ακολούθησε το 1995 μ.Χ. η κυβέρνηση του Λαμπέρτο Ντίνι, οικονομολόγου και πρώην εκτελεστικού διευθυντή του ΔΝΤ. Το 2011 μ.Χ., πάλι εν μέσω κρίσης, ο Ευρωπαίος πρώην επίτροπος Μάριο Μόντι κλήθηκε να εφαρμόσει μέτρα λιτότητας. Και το 2021 μ.Χ. ο Μάριο Ντράγκι, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσπάθησε να διασώσει την Ιταλία από την κρίση που την είχαν οδηγήσει τα κόμματα.

Στις προσεχείς εκλογές η Ιταλία φαίνεται διατεθειμένη να επιχειρήσει ένα πέμπτο στην σειρά πολιτικό πείραμα, αυτή τη φορά δοκιμάζοντας τον υπερσυντηρητικό εθνικισμό. Η Πρόεδρος των Αδελφών Ιταλών, Τζόρτζια Μελόνι, είναι μια δεξιά και βαθιά συντηρητική πολιτικός –ειδικά σε θέματα οικογένειας και κοινωνικών αξιών–, εχθρός της μετανάστευσης και φορέας ενός νέου ιταλικού εθνικισμού.

Καταδίκασε, ωστόσο, την ρωσική εισβολή και υπόσχεται να στείλει πολεμικό υλικό στην Ουκρανία εάν έρθει στην εξουσία. Μολονότι υπέρμαχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης (έστω και μόνο για τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης που εξασφάλισε για την Ιταλία η κυβέρνηση Ντράγκι), υποστηρίζει την ιδέα μιας «νέας» Ευρώπης που θα αποτελεί χαλαρή συνομοσπονδία εθνών, παρά ενιαίο υπερεθνικό σύνολο.

Η σύγχρονη Ιταλία αποτελεί το τελειότερο πολιτικό εργαστήριο εάν θέλουμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει όταν το μοντέλο της μεταπολεμικής φιλελεύθερης δημοκρατίας εγκλωβίζεται σε αδιέξοδα. Η πλούσια Ιταλική εμπειρία είναι πολύτιμη για όλη την Ευρώπη. Ακόμη πολυτιμότερη είναι όμως για εμάς εδώ στην Ελλάδα (https://www.kathimerini.gr/opinion/562015867/italia-politiko-ergastirio-tis-eyropis/).

Γιατί η ΕΕ μπορεί να διαλυθεί το 2023 μ.Χ.– Ποιο είναι το τρομερό λάθος των Ευρωπαίων ηγετών που θα φέρει φτώχεια και χάος

H Γερμανία, η οποία υπήρξε ισχυρή εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει επιβάλει λιτότητα σε πιο αδύναμες Ευρωπαϊκές οικονομίες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία, απαιτεί τώρα από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ να διασώσουν τους Γερμανούς από αυτό που σύντομα και αναπόφευκτα θα βιώσει: μία κατάσταση ενεργειακής έκτακτης ανάγκης που απορρέει από τη συμμόρφωση της Γερμανίας στο αίτημα των ΗΠΑ όχι μόνο να συμμετάσχει στις Αμερικανικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά ακόμη και να εγκαταλείψει τον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2, τονίζει σε ανάλυσή του ο γνωστός ιστορικός και συγγραφέας Eric Zuesse.

Η Γερμανία ήταν, μέχρι πρόσφατα, ο βιομηχανικός κινητήρας της ΕΕ, και ως εκ τούτου έχει τα περισσότερα να χάσει από την μειωμένη και πολύ πιο δαπανηρή ενεργειακή προμήθεια. αλλά αυτό συνέβη τώρα και θα κλιμακωθεί τον ερχόμενο χειμώνα. Καθώς αυτές οι προμήθειες ενέργειας μειώνονται, οι τιμές θα αυξάνονται, στη συνέχεια θα εκτιναχθούν στα ύψη και η οικονομία της Γερμανίας θα συντριβεί.

Οι ηγέτες της Γερμανίας (όπως και στα άλλα κράτη της ΕΕ) συμμορφώθηκαν με τις απαιτήσεις των αμερικανικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας και, ως αποτέλεσμα, οι Γερμανοί πολίτες θα παγώσουν σύντομα, ακόμη και όταν το Βερολίνο θα ξοδεύει αστρονομικά υψηλότερες τιμές για ενέργεια από ό,τι πλήρωνε προηγουμένως.

Οι φθίνουσες προμήθειες ενέργειας από τη Ρωσία θα αντικατασταθούν από αυξημένες προμήθειες από άλλες χώρες (συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ) των οποίων η ενέργεια είναι πολύ πιο δαπανηρή από αυτή της Μόσχας και μόνο ένα μικρό μέρος αυτών των μειωμένων προμηθειών θα μπορεί να αντικατασταθεί ολοκληρωτικά.

Κάτι θα πρέπει να δώσει, πιθανότατα η ίδια η ΕΕ, επειδή η επακόλουθη ταχεία κλιμάκωση των εσωτερικών αντιθέσεων μεταξύ των κρατών της ΕΕ —ειδικά μεταξύ της Γερμανίας και των μελών που τώρα αναμένει να τη σώσουν από αυτήν την κρίση— θα μπορούσε να διαλύσει αμετάκλητα την ίδια την Ένωση.

Αυτό θα συμβεί την ίδια στιγμή που η ΕΕ - η οποία είναι εξαιρετικά δεσμευμένη στην μείωση ή ακόμα και στην εξάλειψη τόσο των πυρηνικών όσο και των ορυκτών καυσίμων και ιδιαίτερα του άνθρακα - σπεύδει ξαφνικά να αυξήσει σημαντικά τη χρήση αυτών των μη πράσινων πηγών καυσίμων.

Οι πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών, που εξέλεξαν αυτές τις ηγεσίες σίγουρα δεν θα ικανοποιούνται όταν οι κυβερνήσεις τους κάνουν στροφή 180 μοιρών προς την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αναπόφευκτα θα τεθούν νέα απροσδόκητα ερωτήματα.

Επιπλέον, η μετάβαση πίσω στα ορυκτά καύσιμα δεν μπορεί καν να γίνει τόσο γρήγορα όσο υπόσχονται οι ηγέτες της Ευρώπης. και, κατά συνέπεια, όχι μόνο οι Ευρωπαίοι θα τρέμουν από το …κρύο τον ερχόμενο χειμώνα, αλλά και οι ηγέτες τους θα έχουν πολλές εξηγήσεις να δώσουν και να παραδεχτούν ότι είχαν κάνει λάθος ένα τρομερό λάθος και βρέθηκαν απροετοίμαστοι, σημειώνει ο Zuesse.

Αυτό το αναμφισβήτητο γεγονός θα προκαλέσει πολιτικό χάος, καθώς οι αμοιβαίες κατηγορίες για τις πολλαπλές αποτυχίες τους θα ενοχλήσει τους Ευρωπαίους για ολόκληρο το εγχείρημα της ΕΕ, τη δημιουργία δηλαδή ενός ενιαίου γραφειοκρατικού ευρωπαϊκού υπερκράτους, δορυφόρου των ΗΠΑ, της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» δηλαδή που αποτελείται σχεδόν από όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη.

Η νοσταλγία για το παρελθόν και ανεξάρτητα Ευρωπαϊκά κράτη, η πικρία για το μέλλον, ο «βορράς εναντίον νότου» (κ.λπ.) στην Ευρώπη, θα κυριαρχήσουν, αποδυναμώνοντας τον ιστό της ΕΕ και θέτοντας υπό αμφισβήτηση ολόκληρη την μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο διατλαντική συμμαχία (υποτέλεια, στην πραγματικότητα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ που αντιμάχεται τη Ρωσία), επισημαίνει ο Zuesse.

Η πιο πρόσφατη συνολική αξιολόγηση των ενεργειακών αναγκών των χωρών της ΕΕ είναι η «Εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο: Προοπτικές και συστάσεις για μια μακροπρόθεσμη στρατηγική» του Σεπτεμβρίου 2008 μ.Χ. από τον Richard J. Anderson του Ευρωπαϊκού Κέντρου George C. Marshall.

Καθιστά σαφές ότι το χαμηλότερο κόστος και τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα καύσιμα στην Ευρώπη (εκτός εάν οι χώρες της ΕΕ θεσπίσουν πολιτικές για να το αλλάξουν αυτό, κάτι που δεν συνέβη) είναι το φυσικό αέριο από την Ρωσία, και ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τη βιομηχανία και χημικές πρώτες ύλες για πλαστικά κ.λπ.

Η ρωσική κυριαρχία στον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης είναι εντυπωσιακή. Γερμανία, Πολωνία, Σλοβενία, Ουγγαρία, Τουρκία, Αυστρία, Τσεχία, Ελλάδα, Φινλανδία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Λευκορωσία, Μολδαβία, Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία.

Πιθανώς, αυτά είναι τα κράτη που ξεπαγώσουν ιδιαίτερα τον ερχόμενο χειμώνα, προκειμένου να συνεχίσουν την πολιτική κυριαρχία των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Η εξέλιξη αυτή πυροδοτήθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.

Ήταν αναπόφευκτη απάντηση της Ρωσίας στο αμερικανικό πραξικόπημα στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ. και την προσβλητική επιμονή του ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία πως οι ΗΠΑ μπορούν να τοποθετούν Αμερικανικούς πυραύλους στα σύνορα της Ρωσίας σε απόσταση μόλις πέντε λεπτών για ένα πυρηνικό πλήγμα στην Μόσχα.

Και αυτός υποτίθεται είναι ο λόγος της απενεργοποίησης της Ρωσίας ως ενεργειακού πυλώνα της ΕΕ. Αλλά από μία τέτοια επιλογή η ΕΕ μπορεί να καταστραφεί και τα κράτη – μέλη που θα αποδεσμευθούν να παραμείνουν στη συνέχεια υποτελή στις ΗΠΑ.

Και αυτό αντί να ακολουθηθεί η ιστορικά δικαιωμένη επιλογή, η δημιουργία της Ευρασίας, της μεγαλύτερης ηπείρου του κόσμου και μιας Ευρώπης που θα περιλαμβάνει τη Ρωσία, αντί να θέτει σε κίνδυνο την Ρωσία.

Το ερώτημα , που γεννάται, είναι γιατί οι ηγέτες της ΕΕ οδηγήθηκαν σε αυτή την λύση. Σύμφωνα με τον γνωστό ιστορικό και συγγραφέα, η απάντηση είναι η εξής: Το καθεστώς της Ουάσινγκτον χρησιμοποίησε τους «πράκτορες» που διαθέτει στην Ευρώπη για να σκοτώσει την ΕΕ (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/635443/giati-i-ee-borei-na-dialythei-to-2023-poio-einai-to-tromero-lathos-ton-evropaion-igeton-pou-tha-prokalesei-politiko-xaos).

 

Τζόρτζια Μελόνι: Θα αποκτήσει η Ιταλία (και η Ευρώπη) μια πρωθυπουργό νοσταλγό του φασισμού;

Αυτό που δεν συνέβη στις γαλλικές Προεδρικές εκλογές είναι πολύ πιθανό να συμβεί στην Ιταλία. Οι γάλλοι ψηφοφόροι συνασπίστηκαν στον δεύτερο γύρο κι έτσι η Μαρί Λεπέν δεν κατόρθωσε να νικήσει τον Εμανουέλ Μακρόν, αν και λίγο καιρό αργότερα βρέθηκε με μία πολύ ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα μέσω των βουλευτικών εκλογών.

Ωστόσο, οι συσχετισμοί δεν θα της επιτρέψουν να επηρεάσει σημαντικά τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Δεν είναι, όμως, το ίδιο με την Ιταλία που οδηγείται σε εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου μετά την παραίτηση Ντράγκι.

Μεγάλες ιταλικές εφημερίδες (La Stampa, La Republica) αποκαλύπτουν πως η συμφωνία των κομμάτων της δεξιάς και ακροδεξιάς υπό την φιλοξενία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Villa Grande είχε ρωσική επιροή και άνοιξε την “μπάμπουσκα” των εξελίξεων που είναι πολύ πιθανό να φέρουν την “ιέρεια” του ιταλικού νεοφασισμού Τζόρτζια Μελόνι στην πρωθυπουργία.

Αυτό ίσως προκαλέσει πολύ σοβαρές ανακατάξεις στους συσχετισμούς δυνάμεων στην ΕΕ, καθώς η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία και μία χώρα-μέλος του G7 θα έχει πρωθυπουργό μία νεοφασίστρια. Κι αυτό παρά την προσπάθεια της Μελόνι να “κατευνάσει” το παρελθόν της.

Μία σεμνή πέτρινη πλάκα κι ένα μαραμένο στεφάνι έχουν παραμείνει στη Βία ντέλα Σκρόφα της Ρώμης, κοντά στο Κοινοβούλιο, για να θυμίζουν τον Αλμπέρτο Μαρκέζι, τον αγωνιστή κατά του φασισμού που εκτελέστηκε από τα Ες Ες το 1944 μ..Χ. στα Αδριατικά Σπήλαια.

Σχεδόν δίπλα από την πέτρινη πλάκα έχει αναρτηθεί μία πολύ μικρότερη πινακίδα από πλεξιγκλάς, που ενημερώνει για τον νέο ένοικο. Πρόκειται για το νεοφασιστικό κόμμα «Αδέλφια της Ιταλίας». Αλλόκοτη η συνύπαρξη στην πρόσοψη του ίδιου κτιρίου.

Νεοφασιστικά κόμματα έχουν εγκατασταθεί από το 1946 μ.Χ. στο νούμερο 39 της Βία ντέλα Σκρόφα. Στην αρχή εμφανίστηκε το MSI (Movimento Sociale Italiano), αργότερα η «Εθνική Συμμαχία» και τώρα τα «Αδέλφια της Ιταλίας», που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον πρώτο στίχο του Ιταλικού εθνικού ύμνου. Για την πρόεδρο του κόμματος, Τζόρτζια Μελόνι, ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να παραμείνει στο κτίριο που είχε φιλοξενήσει και άλλους νοσταλγούς του δικτάτορα Μπενίτο Μουσσολίνι. Η ίδια έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις της ότι ο Μουσσολίνι ήταν μία «πολύπλευρη προσωπικότητα».

Η Μελόνι δεν τηρεί αποστάσεις από τον φασισμό. Στην αυτοβιογραφία της παραδέχεται ότι κινείται σε ένα «πολιτικά ναρκοθετημένο» τοπίο. «Είμαστε τέκνα της ιστορίας μας, όλης της ιστορίας μας», γράφει χαρακτηριστικά.

«Όπως συνέβη και με άλλα έθνη, ο δρόμος που διανύσαμε είναι σύνθετος, πολύ πιο περίπλοκος από τις διηγήσεις που ακούγονται». Μόνο τη λατρεία προς το πρόσωπο του αρχηγού, λέει ότι απορρίπτει η Μελόνι. Όταν δίνει συνεντεύξεις στα γραφεία του κόμματος, τη συνοδεύει πάντοτε το σύμβολο της φλόγας, στα εθνικά χρώματα της Ιταλίας.

«Δεν έχω να απολογηθώ για κάτι στη ζωή μου», λέει η Μελόνι. «Κι όμως, στις περισσότερες τηλεοπτικές συζητήσεις που πηγαίνω, με ρωτούν για την ιστορία και όχι για τα επίκαιρα ζητήματα της χώρας. Αυτό δεν το βρίσκω σωστό».

Ενόψει προεκλογικής περιόδου η Τζόρτζια Μελόνι έχει δώσει γραπτές εντολές στα μέλη του κόμματος να αποφεύγουν τις ακραίες δηλώσεις, την οποιαδήποτε αναφορά στον φασισμό και κυρίως τον «ρωμαϊκό χαιρετισμό» με το προτεταμένο δεξί χέρι, ο οποίος θυμίζει τον «χιτλερικό χαιρετισμό». Τα «Αδέλφια της Ιταλίας» επιχειρούν να μετακινηθούν από το περιθώριο της Ακροδεξιάς στο πολιτικό Κέντρο.

Στόχος τους είναι να σχηματίσουν, μετά τις πρόωρες εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου, με την ακροδεξιά «Λέγκα» του Ματέο Σαλβίνι και τη Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι έναν νέο κυβερνητικό συνασπισμό, που να διατηρεί τουλάχιστον μία επίφαση αστικού ήθους και συμπεριφοράς.

«Το ότι η Μελόνι έφτασε τόσο μακριά οφείλεται σε όσους ωραιοποιούν την παρουσία της», λέει η Ισπανίδα δημοσιογράφος Άλμπα Σιντέρα, που παρακολουθεί τις εξελίξεις στον χώρο της ιταλικής Ακροδεξιάς.

«Σε αυτούς περιλαμβάνονται μέσα ενημέρωσης που επιμένουν να αποκαλούν ‘κεντροδεξιούς’ πολιτικούς όπως ο Σαλβίνι και η Μελόνι, μέχρι τους Μπερλουσκόνι και Γκριλίνι, που την οδήγησαν στα πρόθυρα της εξουσίας, αλλά και μία αποπροσανατολισμένη Κεντροαριστερά, που την είχε υποτιμήσει, με αποτέλεσμα να την νομιμοποιήσει. Η Μελόνι δεν εμφανίστηκε από το πουθενά. Προετοιμαζόταν, εδώ και πολλά χρόνια, να αναλάβει την εξουσία».

Γεννημένη το 1977 μ.Χ., η Τζόρτζια Μελόνι είχε ενταχθεί από τα 15 της χρόνια στην νεολαία του νεοφασιστικού MSI σε ένδειξη αντίδρασης για την «αριστερή τρομοκρατία» της εποχής. Αργότερα προσχώρησε στη φοιτητική οργάνωση της «Εθνικής Συμμαχίας», ενώ το 2006 εξελέγη βουλευτής και το 2008 έγινε η νεότερη υπουργός στην ιστορία της Ιταλίας.

Σε ηλικία 31 ετών ανέλαβε το υπουργείο Νεολαίας στην κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Πριν από δέκα χρόνια ίδρυσε το νέο κόμμα «Αδέλφια της Ιταλίας», του οποίου ηγείται από το 2014 μ.Χ. Το 2020 μ.Χ. ανέλαβε και την ηγεσία της πολιτικής ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρυθμιστών (ECR), στην οποία συμμετέχουν και άλλες υπερσυντηρητικές και ευρω-σκεπτικιστικές πολιτικές δυνάμεις, όπως το κυβερνών Κόμμα «Νόμος και Δικαιοσύνη» (PiS) στην Πολωνία.

Η Μελόνι κατεβαίνει στον προεκλογικό αγώνα με το λαϊκιστικό σύνθημα «Πρώτα η Ιταλία και οι Ιταλοί». Στο πρόγραμμά της απαιτεί περισσότερα κοινωνικά επιδόματα, χαμηλότερους φόρους, λιγότερη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, καθώς και τον τερματισμό της μετανάστευσης.

Υπόσχεται να «επαναδιαπραγματευθεί» τη συμμετοχή της Ιταλίας στην ΕΕ και στο ευρώ. Απορρίπτει την άμβλωση και τον «γάμο για όλους». Δεν γνωρίζει πολλά στο πεδίο της οικονομικής και της εξωτερικής πολιτικής.

Χαρακτηριστικό της, ωστόσο, είναι η ακλόνητη αυτοπεποίθησή της. Πρόσφατα έγραφε στο Facebook ότι έχει βαρεθεί «να στιγματίζεται συνεχώς ως μαύρη χήρα» και θεωρεί ότι οι αντίπαλοί της απλώς φθονούν την επιτυχία της. Δηλώνει ότι υποστηρίζει την Ουκρανία και δεν θέλει να συνδέεται με τον Πούτιν. Όσο για την Ευρώπη, οραματίζεται μία «ιταλική ηγεσία» στην προσπάθεια να μετατραπεί η ΕΕ σε μία χαλαρή οικονομική ένωση (https://www.libre.gr/tzortzia-meloni-tha-apoktisei-i-italia/)…

 

Τζέρεμι Κόρμπιν «Σταματήστε να στέλνετε όπλα στην Ουκρανία. Δεν θα φέρουν την λύση».

Την θέση ότι η Δύση πρέπει να τερματίσει την αποστολή οπλισμού στην Ουκρανία εξέφρασε ο πρώην αρχηγός των Εργατικών στην Βρετανία, Τζέρεμι Κόρμπιν. Η ροή όπλων δεν θα φέρει λύση, απλά θα παρατείνει τον πόλεμο, είπε ο Κόρμπιν σε τηλεοπτική συνέντευξη στο κανάλι Al Mayadeen στην Βηρυττό. Ο Κόρμπιν εκτίμησε ακόμη, όπως σημειώνει ο Guardian, ότι η πολεμική αναμέτρηση θα κρατήσει για πολλά χρόνια.

«Θεωρώ απογοητευτικό ότι ελάχιστοι ηγέτες χρησιμοποιούν τη λέξη ‘ειρήνη’, πάντα μιλούν με την γλώσσα του πολέμου», πρόσθεσε και είπε ότι ο πόλεμος είναι καταστροφικός για τους λαούς της Ρωσίας και της Ουκρανίας, αλλά και για την ασφάλεια και την ειρήνη όλου του κόσμου.

Επιπλέον κάλεσε τον ΟΗΕ να πάρει πρωτοβουλίες και να βγει στο επίκεντρο των προσπαθειών για την ειρήνευση. Ζήτησε ακόμη και την εμπλοκή και άλλων διεθνών οργανισμών όπως ο Αραβικός Σύνδεσμος ή η Αφρικανική Ένωση.

Ο Κόρμπιν σχολίασε ακόμη και τις ταραχώδεις σχέσεις του με το κόμμα του, μετά την αποπομπή του. «Όλη μου τη ζωή ήμουν στο Εργατικό Κόμμα, μπήκαν στο κόμμα πριν καν κερδίσει η Αγγλία το Μουντιάλ το 1966 μ.Χ. Ήμουν περήφανος που υπήρξα επικεφαλής του κόμματος, αλλά ο τρόπος που μου φέρθηκαν ήταν ντροπιαστικός», είπε.

Η αναφορά του πρώην ηγέτη των Εργατικών αφορά την κριτική σε βάρος του για αντισημιτικά σχόλια σε ό,τι αφορά την πολιτική του για την Μέση Ανατολή και ειδικότερα τους Παλαιστίνιους. Πρακτικά αποπέμφθηκε από το κόμμα το 2020 μ.Χ. και -αν δεν γίνει δεκτός ξανά- δεν θα μπορεί να είναι υποψήφιος στην περιφέρειά του με τους Εργατικούς, αν και θα μπορεί να κατέβει ως ανεξάρτητος.

Όσα είπε πάντως, συνεχίζει ο Guardian, μάλλον διεύρυναν το χάσμα με άλλα στελέχη του κόμματος. Η επίσημη θέση του κόμματος, όπως την εξέφρασε ο αρχηγός του Κέιρ Στάρμερ, είναι υπέρ της παροχής οπλισμού στην Ουκρανία και στρατιωτικής εκπαίδευσης για τον στρατό της (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/tzeremi-kormpin-stamatiste-na-stelnete-opla-stin-oukrania-den-tha-feroun-ti-lysi/).

Στην καρδιά της Ευρωπαϊκής οικονομίας, στην Γερμανία, είναι εμφανής η αγωνία στους κυβερνητικούς κύκλους για την πυροδότηση μιας νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που δεν θα συνιστά απλώς επανάληψη, αναλογικά, της υπόθεσης “Lehman Brothers” του 2008 μ.Χ. αλλά κάτι πολύ χειρότερο (https://attikanea.info/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83-%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B4%CE%B1%CE%B9%CE%B5%CF%83-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BF/).

 

Ιστορικά, το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατέδειξε στην Ιταλία ότι ο φασισμός, δεν είχε θέση στην πολιτική ζωή της χώρας. Το πάθημα ωστόσο, δεν έγινε μάθημα, σε μια χώρα όπου ήταν η πρώτη στον κόσμο που υπέκυψε στον φασισμό -του Μπενίτο Μουσολίνι το 1928 μ.Χ.

Τα γεγονότα του καλοκαιριού του 1960 μ.Χ., όπου η Χριστιανική Δημοκρατία (το κόμμα που κυβερνούσε μονίμως στην Ιταλία έως την δεκαετία του ’90 μ.Χ.) συμμάχησε για την κοινοβουλευτική πλειοψηφία με το νεοφασιστικό κόμμα MSI (Movimento Sociale Italiano), αποτέλεσε το πολιτικό σκάνδαλο της εποχής που οδήγησε σε μεγάλες αντιφασιστικές διαδηλώσεις σε αρκετές ιταλικές πόλεις, που μετατράπηκαν σε αιματηρές συμπλοκές για πολλούς διαδηλωτές.

Το τραγούδι της Μίλβα (Maria Ilva Biolcati), με τίτλο «Για τους νεκρούς του Ρέτζιο Εμίλια», που αναφέρεται στα γεγονότα του 1960 μ.Χ., αποτέλεσε το φάρο για τον πολιτικό κόσμο της χώρας, μέχρι τη δεκαετία του ’90 μ.Χ. όπου εμφανίστηκε ο εκατομμυριούχος Σίλβιο Μπερλουσκόνι, δίνοντας στους φασιστές την πολιτική νομιμοποίηση που επιδίωκαν για τρεις δεκαετίες.

Φτάνοντας στο σήμερα και την πολιτική κρίση στην γείτονα χώρα, η συμμαχία μεταξύ των τριών κομμάτων της δεξιάς, με ηγέτες τον Σαλβίνι – «Lega», τον Μπερλουσκόνι – «Forza Italia» και την Μελόνι – «Fratelli d’ Italia», φαίνεται πως διεκδικεί τα πολιτικά ηνία, με σοβαρές αξιώσεις στις εκλογές που ανακοίνωσε ο Ιταλός Πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα και που θα πραγματοποιηθούν στις 25 Σεπτέμβρη.

Συγκεκριμένα, η Τζόρτζια Μελόνι, η αρχηγός του κόμματος «Ιταλοί Αδελφοί», φαίνεται πως προωθείται από τον δεξιό πολιτικό χώρο, ως η επόμενη πρωθυπουργός της Ιταλίας σε περίπτωση νίκης της (δεξιάς) συμμαχίας, παρά την σχετική συμφωνία μεταξύ τους ότι «όποιος κερδίσει, θα κυβερνήσει».

Η Μελόνι, κατεβαίνει στον προεκλογικό αγώνα με το λαϊκιστικό σύνθημα «Πρώτα η Ιταλία και οι Ιταλοί», με ένα πρόγραμμα που υπόσχεται λιγότερη Ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και παράλληλα μία «ιταλική ηγεσία» στην Ε.Ε., περισσότερα κοινωνικά επιδόματα, χαμηλότερους φόρους, καθώς και τον τερματισμό της μετανάστευσης.

Οι ιδεολογικοί πυλώνες του κόμματος της, είναι ο φυλετισμός, ο εθνικισμός, η εξιδανίκευση της οικογένειας και η αφοσίωση στην καθολική εκκλησία. Παράλληλα, η Τζόρτζια Μελόνι έχει πάρει θέση υπέρ της Ουκρανίας καταδικάζοντας την ρωσική εισβολή, παρά την τάση των άλλων δυο κομμάτων της συμμαχίας, υπέρ μιας πιο ήπιας αντιμετώπισης της Μόσχας και του Πούτιν, κάτι που θα μεταφερθεί και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, σε περίπτωση νίκης της δεξιάς (https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-italia-odeeei-pros-ton-kekeona-tes-akrodexias_gr_61979840e4b0451e54f8ba68).

 

Ουγγαρία: Άνοιξε τα σύνορα το 1989 με οικονομικά ανταλλάγματα από την Γερμανία;

Αρνητική ήταν μέχρι σήμερα η επίσημη απάντηση για το αν η δυτικογερμανική κυβέρνηση συνέβαλε το 1989 μ.Χ. στο να ελαφρύνει το χρέος της Ουγγαρίας με αντάλλαγμα να ανοίξει τα σύνορα της στους πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας που ήθελαν να διαφύγουν στην Δύση.

Δύο έγγραφα των τσεχοσλοβακικών μυστικών υπηρεσιών τα οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας το δημόσιο γερμανικό ραδιόφωνο (Deutschlandfunk) εγείρουν όμως αμφιβολίες. Άγνωστο είναι ποιος τα συνέταξε, ποιος κρύβεται πίσω από τόσο ευαίσθητες πληροφορίες και βέβαια πόσο αξιόπιστες είναι.

Από τον Μάιο του 1989 μ.Χ., όλο και περισσότεροι πολίτες της «Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας» (ΛΔΓ) διέφευγαν από τα ουγγρικά σύνορα προς τη Δύση. Τον Αύγουστο έγινε μια πρώτη μαζική έξοδος και το βράδυ της 10^ης προς την 11^η Σεπτεμβρίου 1989 μ.Χ., η Ουγγαρία άνοιξε τα σύνορά της. Τις επόμενες μέρες, δεκάδες χιλιάδες πολίτες της ΛΔΓ κατέφυγαν στην Δύση. Ο τότε Ούγγρος πρωθυπουργός Μίκλος Νέμετ είχε τονίσει ότι «Η Ουγγαρία δεν πουλάει ανθρώπους».

Αυτή τη φράση του αναφέρει ο ιστότοπος της γερμανικής κυβέρνησης. Ωστόσο, δύο άγνωστα έως τώρα έγγραφα των τσεχοσλοβακικών μυστικών υπηρεσιών, τα οποία βρίσκονται στην διάθεση τoυ δημόσιου γερμανικού ραδιοφώνου (Deutschlandfunk) αμφισβητούν τον ισχυρισμό ότι η Ουγγαρία δεν πήρε κανένα αντάλλαγμα για το άνοιγμα των συνόρων το 1989 μ.Χ.

Το πρώτο έγγραφο (της «Υπηρεσίας Τεκμηρίωσης της Στάζι», το οποίο βρίσκεται στο Κρατικό Αρχείο της Γερμανίας), χρονολογείται από το φθινόπωρο του 1989 μ.Χ. φέρει τον τίτλο: «Πληροφορίες των Οργάνων Ασφαλείας της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Τσεχοσλοβακίας» και συμπεραίνει ότι η δυτικογερμανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε στοχευμένα τους οικονομικούς της πόρους για να ανοίξουν τα σύνορα της Ουγγαρίας για όσους ήθελαν να εγκαταλείψουν την Ανατολική Γερμανία.

Την μετάφραση στα γερμανικά είχε αναλάβει το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της «Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας» (ΛΔΓ). Κάτω από τη σημείωση «Μετάφραση από τα Τσέχικα» αναγράφεται με κεφαλαία γράμματα «ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ!» και πάνω δεξιά με το χέρι : «6.10.89 προς τον σύν(τροφο) Υπουργό». Η μετάφραση απευθύνεται δηλαδή προσωπικά στον διαβόητο επικεφαλής της Στάζι, Έριχ Μίλκε.

«Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες από διπλωματικούς και οικονομικούς κύκλους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας (ΟΔΓ), είναι προφανές ότι οι ενέργειες της Ουγγαρίας στην περίπτωση των προσφύγων της ΛΔΓ έχουν λόγους οικονομικούς, δημοσιονομικούς και εξωτερικής πολιτικής», αναφέρει το έγγραφο.

Και αυτό διότι η Ουγγαρία είχε μεγάλα χρέη στις δυτικογερμανικές τράπεζες και στην ίδια την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΟΔΓ). «Η χώρα θα πρέπει να πληρώσει στους πιστωτές περισσότερα από 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία αντιπροσωπεύουν περίπου το 50% των καθαρών κερδών από το εξωτερικό εμπόριο», αναφέρεται επίσης στο έγγραφο.

 «Οι πληροφορίες επιβεβαιώνουν ότι επιτεύχθηκε συμφωνία μεταξύ των κυβερνήσεων της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ) και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ουγγαρίας (ΛΔΟ) σχετικά με την καταβολή ενός ποσού για τους πρόσφυγες της ΛΔΓ, ύψους ανάλογου με αυτό που κατέβαλε στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ) στο παρελθόν για την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων», αναφέρει επίσης η έκθεση της τσεχοσλοβακικής μυστικής υπηρεσίας.

Εάν οι πληροφορίες της ευσταθούν, η συμφωνία μεταξύ Βουδαπέστης και Βόννης συνδεόταν με αυτήν την πρακτική. Το ποσόν το οποίο κατέβαλε η Δυτική Γερμανία στην Ανατολική (ΛΔΓ) ανερχόταν σε περίπου 90.000 γερμανικά μάρκα ανά άτομο λίγο προς το τέλος της δεύτερης.

Για την Ουγγαρία, αυτό σήμαινε τεράστια δημοσιονομική ελάφρυνση για την αποπληρωμή του χρέους της το 1989 μ.Χ. «Η Ουγγαρία θα λάβει 150 έως 200 εκατομμύρια (μάρκα) με αυτόν τον τρόπο. Με το ποσό αυτό μείωσε τις καταβολές τις οποίες έπρεπε να κάνει στην ΟΔΓ για ένα κρατικό δάνειο που της είχε χορηγηθεί τα προηγούμενα χρόνια», εκτιμά το εν λόγω έγγραφο της τσεχοσλοβακικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

«Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας υποσχέθηκε να χρησιμοποιήσει την επιρροή της στους τραπεζικούς κύκλους, έτσι ώστε οι ιδιωτικές τράπεζες να ικανοποιούν τις ουγγρικές επιθυμίες», προσθέτει.

Σύμφωνα πάντα με την έκθεση, η Ουγγαρία βρισκόταν ήδη στο δρόμο προς την ενσωμάτωσή της στο δυτικό οικονομικό σύστημα το 1989 μ.Χ. – υπό μορφήν συμμετοχής δυτικών εταιρειών στο μετοχικό κεφάλαιο ουγγρικών:

«Αυτές οι ενέργειες θα φέρουν στην Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας (ΛΔΟ) περίπου 300 εκατομμύρια δολάρια μόνο το 1989 μ.Χ. Αναμένεται ότι οι δυτικογερμανικές εταιρείες θα έχουν σημαντικό μερίδιο στο ποσό αυτό».

Ένα δεύτερο έγγραφο της τσεχοσλοβακικής μυστικής υπηρεσίας, με ημερομηνία 5 Οκτωβρίου 1989 μ.Χ. το οποίο επίσης βρίσκεται στη διάθεση του δημόσιου Γερμανικού Ραδιοφώνου (Deutschlandfunk), αφορά σε 230 πρόσφυγες της Ανατολικής Γερμανίας στην πρεσβεία της Δυτικής Γερμανίας στην Βαρσοβία.

Και αυτό το έγγραφο φέρει την ένδειξη «Άκρως απόρρητο!» και είναι μεταφρασμένο στα γερμανικά από την Στάζι, αλλά από τα ρωσικά. Και σε αυτό αναφέρεται ότι η (δυτικο)γερμανική κυβέρνηση ασκεί στοχευμένη «πολιτικοοικονομική πίεση στην σημερινή κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας (ΛΔΠ)», ώστε να επιτευχθεί μια «λύση βασισμένη στο ουγγρικό μοντέλο. Ένα πλοίο είναι ήδη έτοιμο να μεταφέρει περίπου 120 άτομα στην Δυτική Γερμανία» (https://www.ethnos.gr/World/article/219344/oyggariaanoixetasynorato1989meoikonomikaantallagmataapothgermania).

 

Τα μαύρα σύννεφα στον Ευρωπαϊκό ορίζοντα πλησιάζουν απειλητικά και την Ελλάδα καθώς εκτός από τα προβλήματα στην οικονομία προκαλούν σοβαρούς πονοκεφάλους και στην πολιτική τάξη της χώρας, ιδιαίτερα στην κυβέρνηση.

Τα μαύρα σύννεφα στον ευρωπαϊκό ορίζοντα πλησιάζουν απειλητικά και την Ελλάδα καθώς εκτός από τα προβλήματα στην οικονομία προκαλούν σοβαρούς πονοκεφάλους και στην πολιτική τάξη της χώρας, ιδιαίτερα στην κυβέρνηση.

Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να κήρυξε κατά την τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού συμβουλίου την έναρξη των θερινών διακοπών για τους υπουργούς και τα στελέχη του, αλλά η κατάσταση θυμίζει την ηρεμία και καλοκαιρία λίγο πριν ξεσπάσουν οι μεγάλες καταιγίδες που μπορεί να καταλήξουν και σε κατακλυσμό.

Η αλήθεια είναι ότι σε μεγάλο βαθμό η κυβερνητική παράταξη μοιάζει σαν υπνωτισμένη. Άλλοι πάλι θυμίζουν με τη συμπεριφορά τους στρουθοκάμηλο κρύβοντας το κεφάλι στην καλοκαιρινή άμμο για να μην βλέπουν αυτά που συμβαίνουν και αυτά που έρχονται. Κι εκείνοι οι οποίοι καταλαβαίνουν και διαισθάνονται προτιμούν να παραμένουν σιωπηλοί, περιμένοντας τις εξελίξεις και τα γεγονότα να τους ξεπεράσουν.

Και καθώς ο πληθωρισμός και η ακρίβεια θα συνεχίσουν να κινούνται ανηφορικά τουλάχιστον όλο το 2021 μ.Χ., στην Ευρώπη ήδη προετοιμάζονται για τον πιο “βαρύ” ίσως χειμώνα των τελευταίων δεκαετιών. Κι όσο πιο βαρύς είναι από πλευράς θερμοκρασιών, τόσο πιο εφιαλτικές αναμένεται να είναι οι συνθήκες διαβίωσης για εκατοντάδες εκατομμύρια πολιτών.

Ήδη έχει σημάνει η ώρα που οι αντιρωσικές κυρώσεις μετά την εισβολή στην Ουκρανία μετατρέπονται εν τοις πράγματι σε μπούμερανγκ για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες που καλούνται να πληρώσουν τη νύφη της μυωπικής διαχείρισης αυτής της κρίσης από τις ηγεσίες τους.

Η μειωμένη ροή του φυσικού αερίου προκαλεί από τώρα τεράστιες αναταράξεις και καθώς όλα δείχνουν ότι έχει ξεκινήσει μια πορεία χωρίς επιστροφή ενισχύονται οι φόβοι και οι εκτιμήσεις ότι έως τον Ιανουάριο είναι λίαν πιθανό να επιβληθεί -και στη δική μας χώρα- “δελτίο” ακόμη στο ρεύμα σε συνδυασμό με σειρά περιορισμών και σε άλλους τομείς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη οι αρμόδιοι της ΔΕΣΦΑ σήμαναν επισήμως καμπάνα κινδύνου για την ενεργειακή επάρκεια της χώρας δεδομένου ότι σε περίπτωση μεγαλύτερης διακοπής των ρωσικών προμηθειών το έλλειμμα φυσικού αερίου θα είναι τεράστιο και δύσκολα αντιμετωπίσιμο (και) για την χώρα μας.

Παρά τον κυβερνητικό εφησυχασμό, η συνεδρίασης της επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, τις προηγούμενες ημέρες, ανάδειξε τους τεράστιους κινδύνους που υπάρχουν στον ορίζοντα καθώς οι εκπρόσωποι του ΔΕΣΦΑ, που είναι διαχειριστής του συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ελλάδα, αποκάλυψαν ότι σε  περίπτωση διακοπής του φυσικού αερίου από την Ρωσία, το έλλειμμα υπολογίζεται στις 50 τεραβατώρες.

Όμως αν και σημαντική παράμετρος για μείωση του ελλείμματος αυτού είναι η Ρεβυθούσα, όπως παραδέχθηκαν “εφόσον η Μόσχα τραβήξει την σκανδάλη, δεν θα ναι εύκολο να διασφαλιστούν αυτές οι επιπλέον ποσότητες και να έρθουν τα αναγκαία φορτία”.

Ακόμη και στην καρδιά της Ευρωπαϊκής οικονομίας, στην Γερμανία, είναι εμφανής η αγωνία στους κυβερνητικούς κύκλους για την πυροδότηση μιας νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που δεν θα συνιστά απλώς επανάληψη, αναλογικά, της υπόθεσης “Lehman Brothers” του 2008 μ.Χ. αλλά κάτι πολύ χειρότερο.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ο κ. Μητσοτάκης δείχνει να διακατέχεται από έναν ιδιότυπο πολιτικό αυτισμό, επαναπαυόμενος στις τεχνητές επικοινωνιακές δάφνες που του εξασφαλίζουν οι κάθε λογής “λίστες Πέτσα” και οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη ΝΔ να διατηρεί το προβάδισμα. Στο εσωτερικό της κυβέρνησης βέβαια το σκηνικό είναι αρκετά διαφορετικό και σχεδόν τα πάντα δείχνουν να είναι πλέον βραχυκυκλωμένα.

Ενδεικτικό της σύγχυσης είναι ότι άρχισε να τροποποιείται και το κυβερνητικό αφήγημα για τα αίτια της οικονομικής κρίσης, δια στόματος του οικονομικού συμβούλου του κ. Μητσοτάκη, Αλέξη Πατέλη, ο οποίος για πρώτη φορά υποστήριξε ότι “δεν είναι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ο βασικός λόγος για τον οποίον έχει ανέβει ο πληθωρισμό” αλλά η πανδημία που προηγήθηκε…

Ενδιαφέρον είναι ακόμη και το παρασκήνιο για τον ανασχηματισμό. Ενώ μετά την ακύρωση των σεναρίων για τις πρόωρες κάλπες, δρομολογήθηκε το σχέδιο για αλλαγές -μέχρι και δομικού χαρακτήρα- στην κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός υποχρεώθηκε να ανακρούσει και επ’ αυτού πρύμναν. Η εξήγηση που δόθηκε πως σε αυτό το ρευστό σκηνικό δεν υπάρχει «πολυτέλεια» χρόνου για να προσαρμοστούν οι υπουργοί στα νέα καθήκοντα τους ήταν απολύτως προσχηματική.

Η πραγματικότητα είναι ότι σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Μητσοτάκης αφενός συνάντησε ισχυρές αντιδράσεις σε κάποιες από τις σχεδιαζόμενες μεταβολές και αφετέρου οι πιέσεις που είχαν συσσωρευτεί από βουλευτές “εν αναμονή” για Υπουργοποίηση ήταν τόσο πολλές που τελικά διαπιστώθηκε ότι “ο ανασχηματισμός περισσότερα προβλήματα θα προκαλούσε από όσα θα έλυνε”. Αυτό που ιστορικά συμβαίνει άλλωστε με τις κυβερνήσεις όταν βρίσκονται σε φάση υποχώρησης και αποδυνάμωσης και προσπαθούν να “διασωθούν” με κινήσεις όπως ο ανασχηματισμός.

Όμως εκτός από τα “μέσα”, δεν πάνε καλά και τα “έξω” για τον κ. Μητσοτάκη. Μπορεί η Ελληνική κοινωνία να χαρακτηρίζεται από μια μακρά κόπωση που ξεκίνησε από την αρχή των μνημονίων και έκτοτε έχει γνωρίσει διάφορα στάδια, αλλά φαίνεται ότι στο εξωτερικό παρατηρείται μια επιτάχυνση των διεργασιών που φέρνουν και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.

 Η γειτονική Ιταλία ήδη βαδίζει πάλι σε πρόωρες εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου μετά την αποκαθήλωση του Μάριο Ντράγκι ο οποίος περισσότερο κι από πρωθυπουργός είχε ντε φακτο αναγορευθεί και στο νέο ισχυρό πρόσωπο της Ευρωζώνης ύστερα από την αποχώρηση της Α. Μέρκελ και την αδυναμία του διαδόχου της Ολ. Σολτς να παίξει ανάλογο ρόλο.

Η πολιτική κρίση στην Ιταλία, που συνοδεύεται μάλιστα από ισχυρή μετατόπιση του πολιτικού άξονα προς τα δεξιά, ήρθε -παρά τις όποιες αφορμές- στον απόηχο του ουκρανικού, όπως είχε συμβεί νωρίτερα με την πτώση του Μπ. Τζόνσον στην Βρετανία, την κυβερνητική αποσύνθεση στην Γερμανία και την απονεύρωση του μέχρι πρότινος παντοδύναμου Εμ. Μακρόν στην Γαλλία.

Στην πραγματικότητα, όλοι αυτοί αποτέλεσαν το πολιτικά πρότυπα του κ. Μητσοτάκη και τους “συμμάχους” του με τους οποίους μοιραζόταν το ίδιο αφήγημα, ιδιαίτερα μετά την εκδήλωση του ουκρανικού και της δυτικής “πανστρατιάς” κατά της Μόσχας.

Στην δε Αμερική, η δημοτικότητα του Τζο Μπάιντεν έχει πέσει στο ναδίρ και οι ενδιάμεσες εκλογές προβλέπεται να εξελιχθούν για τους Δημοκρατικούς σε ψυχρολουσία το φθινόπωρο, όταν η Ευρώπη θα αρχίζει να ζει το δικό της ενεργειακό και κοινωνικό “χειμώνα” (https://attikanea.info/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83-%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B4%CE%B1%CE%B9%CE%B5%CF%83-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BF/)…

 

Μεγάλες εκπλήξεις κρύβει η ανάγνωση ενός διαγράμματος που δημοσιοποίησε το ΔΝΤ τον περασμένο Απρίλιο και που αγνόησαν τα δυτικά μίντια. Στο διάγραμμα βλέπουμε τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη το 2022 μ.Χ.,  συγκρινόμενες όχι με τα ονομαστικά τους ΑΕΠ αλλά με τα ΑΕΠ όταν υπολογίζονται με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP GDP) που είναι και ο ορθότερος τρόπος για να βγουν σωστά συμπεράσματα.  Δείτε πόσες ανατροπές προκύπτουν από τη σύγκριση των μεγαλύτερων οικονομιών.

α) H Kίνα βρίσκεται στην πρώτη θέση προσπερνώντας τις ΗΠΑ. Στη σύγκριση των ονομαστικών ΑΕΠ που προβάλλεται κάθε χρόνο από τα μίντια συμβαίνει το αντίθετο και έτσι το μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης θεωρεί τις ΗΠΑ σαν τη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Όμως στην ορθότερη σύγκριση των AΕΠ με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης η Κίνα προβάλλει εδώ και κάποια χρόνια σαν η μεγαλύτερη οικονομία!

β) Η Ινδία που πολλοί την θεωρούν μια φτωχή χώρα είναι η  τρίτη οικονομία στον πλανήτη ξεπερνώντας ΟΛΕΣ τις ευρωπαϊκές χώρες. Αν συνεχιστεί η άνοδος της θα δείτε σε λίγες δεκαετίες και θεαματική άνοδο του βιοτικού της επιπέδου όπως ακριβώς συνέβηκε και στην Κίνα.

γ) Η Ρωσία (που την κορόϊδευαν ότι έχει μικρότερο ΑΕΠ της Ιταλίας) είναι 6^η στην κατάταξη ξεπερνώντας Γαλλία, Βρετανία και Ιταλία ενώ υπολείπεται ελάχιστα της Γερμανίας.

δ) Η Ινδονησία ξεπερνάει τη Βρετανία και η Βραζιλία την Γαλλία.

ε) Τέλος οι χώρες των Brics (Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία, Νότια Αφρική) ξεπερνάνε το 50% στο παγκόσμιο ΑΕΠ. Με λίγα λόγια οι 5 αναδυόμενες οικονομίες των Brics ξεπερνούν πλέον όλη την παραγωγή της Δύσης!!! Και αυτό βέβαια είναι μια τεράστια ανατροπή που κακώς δεν σχολιάζεται.

Γενικότερα όμως ο δυτικός τύπος έχει μαύρα μεσάνυχτα για το τι συμβαίνει στην Ανατολή και τις αναδυόμενες οικονομίες. Ειδικά η ειδησεογραφία για τα Brics περνάει στα ψιλά γράμματα παρότι η ομάδα κρατών τους εκπροσωπεί το 42% του παγκόσμιου πληθυσμού, το 1/4 των εδαφών του πλανήτη και όπως είδαμε την μισή παγκόσμια οικονομία. Θα παρουσιάσω στη συνέχεια μια επιλογή από φετινές ειδήσεις που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκονται σε δυτικά πρωτοσέλιδα όμως υποβαθμίστηκαν.

Ίσως γιατί η Δύση και ειδικότερα οι ΗΠΑ βλέπουν να απειλείται η μονοκρατορία τους από τα Brics, καθώς από την πρώτη Σύνοδό τους, που έγινε το 2009 μ.Χ. στην Ρωσία, έθεσαν σαν στόχο τη δημιουργία μιας «δίκαιης, δημοκρατικής και πολυπολικής παγκόσμιας τάξης».

Για παράδειγμα η Σύνοδος των Brics στην Κίνα, «BRICS SUMMIT 2022 CHINA»,  απασχόλησε επί 6 μήνες τα πρωτοσέλιδα και τις τηλεοράσεις στην Ασία περισσότερο από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Σημειώστε ότι στη Σύνοδο δεν παρέστησαν μόνο οι 5 χώρες που είναι τα ιδρυτικά μέλη των Brics αλλά και 80 χώρες σαν παρατηρήτριες, ενδεικτικό της μεγάλης σημασίας που έδειξαν οι αναπτυσσόμενες χώρες.

Η παρουσίαση της Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας των Brics (Νew Development Bank) ήταν το σημαντικότερο χαϊλάιτ της Συνόδου. Η αναπτυξιακή αυτή Τράπεζα θα έχει έδρα τη Σαγγάη και πρόεδρο εκ περιτροπής από τις 5 χώρες των Brics.

Στις 28 Ιουνίου μάλιστα οι 5 χώρες των Brics σε συνεργασία με τις Μαλαισία, Σιγκαπούρη, Ινδονησία, και Χιλή δημιούργησαν ένα δικό τους Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κάθε χώρα κατέβαλε 15 δισεκατομμύρια γουάν (περίπου 2,2 δις δολάρια) και η ανακοίνωση έγινε από την Κεντρική Τράπεζα της Κίνας.

Ενδεικτικό επίσης της νέας δυναμικής που εκφράζει η ομάδα των Brics είναι το ενδιαφέρον από πλήθος αναπτυσσόμενες χώρες να γίνουν μέλη τους ή να συμμετέχουν στους θεσμούς τους. Έκπληξη δημιούργησε ότι στο νέο ΔΝΤ των Brics συμμετείχαν οι Μαλαισία, Σιγκαπούρη, Ινδονησία, και Χιλή.

Επιπλέον Αργεντινή και Ιράν έκαναν αίτηση να γίνουν μέλη των Brics ενώ Τουρκία, Αίγυπτος και Σαουδική Αραβία κάνουν συζητήσεις γι' αυτό το ενδεχόμενο. Υπόψιν ότι η Σαουδική Αραβία, η Αργεντινή και η Τουρκία είναι και μέλη της G-20. Συνεπώς σε περίπτωση ένταξής τους τα Brics θα διαθέτουν 8 χώρες στην G-20.

Ακόμη πιο μαξιμαλιστικά σχέδια για την επέκταση των Brics έχει πλέον η Κίνα που θέλει να δημιουργηθεί μια ομάδα Βrics plus που να περιλαμβάνει την Αργεντινή, την Αίγυπτο, την Ινδονησία, το Καζακστάν, την Νιγηρία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Σαουδική Αραβία, τη Σενεγάλη και την Ταϊλάνδη.

Δυο χώρες των Brics, η Ρωσία και η Ινδία, μαζί με 12 ακόμη ασιατικές και Ευρωπαϊκές χώρες, έθεσαν σε λειτουργία φέτος  φέτος έναν εμπορικό δρόμο που συνδέει την Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας με το Μουμπάι της Ινδίας.

 Η σημασία του ΙNSTC (Ιnternational North South Trade Corridor) είναι τόσο μεγάλη για το εμπόριο της Ασίας ώστε η Ινδία αναμένει να πολλαπλασιάσει τις εξαγωγές της στην Κεντρική Ασία και σε άλλες περιοχές. Το Ιράν, που επιδιώκει την ένταξη στα Brics και που επίσης συμμετέχει στο πρότζεκτ, επιδιώκει μέσω του νέου δρόμου να σπάσει την απομόνωσή του και να διπλασιάσει τις εξαγωγές του.

Σαν κερασάκι στην τούρτα φυλάω για το τέλος τη δήλωση που έκανε ο Πούτιν στη Σύνοδο των Brics για την αναγκαιότητα της δημιουργίας του "αντι-δολαρίου" για τις διεθνείς συναλλαγές.  «Το θέμα της δημιουργίας ενός διεθνούς νομίσματος, βασισμένου στο καλάθι των νομισμάτων των χωρών μας, είναι υπό εξέταση».

Επισημαίνω εδώ πως από την πρώτη ιδρυτική Σύνοδο των Brics το 2009 μ.Χ. στο Αικατερίνμπουργκ της Ρωσίας είχε τεθεί ο στόχος για ένα νέο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα που να είναι «διαφοροποιημένο, σταθερό και προβλέψιμο».

Η φετινή πρόταση του Πούτιν υποστηρίχθηκε και από τον Κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ.  Ίσως ζούμε πλέον στα χρόνια που η επιδίωξη αυτή των Brics πραγματοποιηθεί προκαλώντας κυριολεκτική τραμουντάνα στο διεθνές οικονομικό και νομισματικό σύστημα.

Και να μην ξεχνάμε ότι ο Λούλα ντα Σίλβα, που πιθανότατα θα εκλεγεί τον Οκτώβριο σαν πρόεδρος της Βραζιλίας, θέλει να εργαστεί για την δημιουργία ενός νέου νομίσματος, του Sur, που θα υιοθετήσουν οι χώρες της Λατινικής Αμερικής ώστε να ανεξαρτητοποιηθούν από το δολάριο. H πρότασή του μάλιστα υποστηρίζεται και από την Αργεντινή.

 

Εξτρεμιστές και των δύο άκρων ετοιμάζονται για "θερμό χειμώνα" -Ποιοι είναι οι «πλευρικοί στοχαστές» και η «κανονικότητα του ριζοσπαστισμού»

Από το μεταναστευτικό, στα μνημόνια κι από εκεί στα lockdown-Επόμενη στάση για τους εκμεταλλευτές της απόγνωσης της κοινωνίας η ενεργειακή κρίση και ο πληθωρισμός -Η ιστορία έχει αποδείξει πως οι απηυδισμένοι πολίτες αποτελούν πάντα μια τεράστια και ανεξάντλητη δεξαμενή ψήφων

Η έγερση, που έμοιαζε με εξέγερση, των κινημάτων ενάντια στα μέτρα για την πανδημία σε πολλές χώρες της Ευρώπης καταδεικνύει πως η υπομονή των Ευρωπαίων εξαντλείται και αρκεί μια σπίθα να φέρει μεγάλες πυρκαγιές.

Δεξιοί ή αριστεροί εξτρεμιστές έδωσαν δείγμα γραφής. Άλλωστε ως γνωστόν τα άκρα συναντώνται.  Η ιστορία έχει αποδείξει πως οι απηυδισμένοι πολίτες αποτελούν πάντα μια τεράστια και ανεξάντλητη δεξαμενή ψήφων. Το σκηνικό δεν διαφέρει πολύ συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια. Τόσο στην χώρα μας όσο και στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.

Στην Ελλάδα δεν ξέρει κανείς τι να κάνει σήμερα, να κλάψει ή να γελάσει, με εκείνους τους πολιτικούς (πχ Σαμαράς, Τσίπρας κλπ) που “θα έσκιζαν τα μνημόνια”, αλλά φευ... Με σημαία τους τον λαϊκισμό κατέλαβαν την εξουσία και στην συνέχεια από το “ας αρχίσουν οι χοροί” κατέληξαν στο “χορό του Ζαλόγγου”.

Στην πορεία τα μνημόνια έδωσαν την θέση τους στα lockdown. Έτσι όπως το ένα μνημόνιo έφερνε το άλλο, και πριν τελειώσει κι εκείνο μάς μόστραραν το επόμενο, έτσι και με αφορμή την πανδημία τα lockdown επιβάλλονταν σωρηδόν και ακατάπαυστα χωρίς να γνωρίζει κανείς την αποτελεσματικότητα που είχε το προηγούμενο πακέτο μέτρων, χωρίς κανείς να αντιλαμβάνεται το σκεπτικό, και με τους πολίτες απηυδισμένους από την κυβερνητική ανεπάρκεια να γίνονται μάρτυρες ομηρικών τσακωμών μεταξύ γιατρών, πολιτικών κλπ.

Αυτή η ολοένα αυξανόμενη κοινωνική ομάδα των αγανακτισμένων, οι οποίοι δεν ήταν απαραίτητα “ψεκασμένοι” όπως βολεύει την διαχωριστική πολιτική του κ. Μητσοτάκη, οι οποίοι επίσης δεν ήταν απαραίτητα αρνητές της πανδημίας και των συνεπειών της, αλλά επικριτές των πρακτικών αντιμετώπισης της, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν την νέα μαγιά για τους εκφραστές του λαϊκισμού στο πολιτικό σκηνικό στις επερχόμενες εκλογές όποτε και αν γίνουν τελικά αυτές.

Ήδη έχουν στηθεί στην αφετηρία για πολλοστή φορά κόμματα, που με παντιέρα την αγανάκτηση και χιλιοειπωμένες «κορώνες» επιχειρούν να αντικαταστήσουν το προηγούμενο κόμμα της ελληνικής Βουλής, το οποίο είχε πράξει το ίδιο αντικαθιστώντας κι εκείνο παλιότερα ένα άλλο, κι εκείνο ένα προηγούμενο…. «που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι».

Ίδια μήτρα, ίδιοι στόχοι, ενδεχομένως διαφορετικές πολιτικές αποχρώσεις.  Τα βλέπουμε ήδη τα νέα κόμματα που είναι ξεκάθαρες παραλλαγές παλαιών. Όπως εκείνα που σήκωσαν αντι-μνημονιακή παντιέρα, είδαμε την αντίστοιχη αντι-Lockdown παντιέρα εξαργυρωμένη σε ψήφους και κατ΄επέκτασιν σε πολιτική ισχύ.

Σε κάθε περίπτωση το μόνο βέβαιο είναι πως πολιτικές δυνάμεις που συνηθίζουν να εκμεταλλεύονται την κοινωνική αναστάτωση και διαμαρτυρία με συνθήματα αντίστασης, δεν θα χάσουν την ευκαιρία να δουν μετά τον κορονοϊό, το μνημόνιο ή το μεταναστευτικό, και το θέμα της ενεργειακής επάρκειας ως ευκαιρία για πολιτικό λαϊκισμό και άγραν ψήφων, γιατί δυστυχώς η ψήφος του Έλληνα είναι περισσότερο εκδικητική παρά πολιτική. Όταν θυμάται να πάει να ψηφίσει, κάτι που συμβαίνει ολοένα και πιο σπάνια πλέον.

Δεν είναι μονάχα πάντως ο ελληνικός  λαϊκισμός που αυξάνεται ξανά και ετοιμάζεται για «θερμό» χειμώνα λόγω του κρύου και των υψηλών τιμών ενέργειας. Στην ίδια μοίρα βρίσκεται και ο Ευρωπαϊκός. Λόγω της ενεργειακής κρίσης οι ειδικοί προειδοποιούν για «χειμώνα θυμού»! Ήδη τα γεγονότα με το Ολλανδικό «Κιλελέρ» δίνουν στίγμα.

Οι ειδικοί φοβούνται ότι εξτρεμιστές και από τα δύο άκρα θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό για τους δικούς τους σκοπούς  και προειδοποιούν για νέες διαδηλώσεις το χειμώνα. Στην Γερμανία πέρασαν δύσκολο χειμώνα με εκτενέστατες διαδηλώσεις. Εκεί εστιάζουν στον ακροδεξιό εξτρεμισμό.

Η Ομοσπονδιακή Υπουργός Εσωτερικών Nancy Faeser (SPD), μιλώντας στην  "Welt am Sonntag" εκτιμάει πως «τα ακραία κινήματα αναζητούν αυτή τη στιγμή νέα θέματα με δυνατότητες κινητοποίησης. Οι εχθροί της δημοκρατίας απλώς περιμένουν να καταχραστούν τις κρίσεις για να διαδώσουν φαντασιώσεις καταστροφής, φόβου και αβεβαιότητας.

Οι δεξιοί εξτρεμιστές και διάφορες άλλες ομάδες είχαν ήδη έναν κοινό παρονομαστή στις διαμαρτυρίες για τον κορονοϊό: Την περιφρόνηση για τη δημοκρατία και την προσπάθεια κλονισμού της εμπιστοσύνης στο κράτος μας», είπε.

Από την πλευρά του ο επικεφαλής του Γραφείου Προστασίας του Συντάγματος του Βραδεμβούργου, Jörg Müller, προειδοποιεί επίσης ότι οι εξτρεμιστές θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την ενεργειακή κρίση και τον υψηλό πληθωρισμό για τους δικούς τους σκοπούς.

«Θα ήλπιζαν ότι η ενεργειακή κρίση και οι αυξήσεις των τιμών θα έπλητταν ιδιαίτερα τους ανθρώπους για να βρουν ευκαιρία από την διάθεση και να διαφημίσουν τις αντικρατικές προσπάθειές τους», είπε ο Μύλερ. Ο ερευνητής του εξτρεμισμού Andreas Zick αναμένει επίσης νέες επιδείξεις από τη σκηνή του "πλευρικού στοχαστή" . «Η σκηνή δεν χάθηκε ποτέ, απλώς αναδιοργανωνόταν», είπε ο Ζικ.

«Μετά την υψηλή φάση στα lockdown, επί του παρόντος πραγματοποιείται μια αναδιοργάνωση, η οποία θα γίνει αισθητή το φθινόπωρο», προειδοποιεί ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Διεπιστημονικής Έρευνας για τις Συγκρούσεις και τη Βία στο Πανεπιστήμιο του Μπίλεφελντ.

Ο επιστήμονας προειδοποίησε ότι νέες εξτρεμιστικές συμμαχίες είχαν σχηματιστεί κάτω από την ομπρέλα των «πλευρικών στοχαστών» και έδρασαν από κοινού. «Οι νέες ομάδες με εθνικιστικό προσανατολισμό βλέπουν τους εαυτούς τους ως θύματα, αλλά θέτουν την καθημερινότητά τους στην κοινωνία», εξηγεί ο Zick.

Η «κανονικότητα του ριζοσπαστισμού» είναι η πραγματική πρόκληση. Το ίδιο ισχύει και για το καθημερινό μίσος, το οποίο είναι λιγότερο εμφανές σε ιδιαίτερα εντυπωσιακά εγκλήματα μίσους παρά στην καθημερινή επιθετικότητα με ιδεολογικά κίνητρα. Θα αυξηθούν επίσης τα εγκλήματα με πολιτικά κίνητρα εκτιμούν ο ειδικοί.

Ωστόσο, η λεγόμενη βαναυσότητα της κοινωνίας δεν αποτελεί πρόβλημα για την πλειοψηφία της κοινωνίας, τόνισε ο ερευνητής του εξτρεμισμού. Η πλειοψηφία δεν είναι διχασμένη ή πολωμένη. «Πρόκειται για μειονότητες με επιρροή που ασκούν κοινωνική πίεση, βία και επιθετικότητα», εξήγησε ο Ζικ (https://www.pentapostagma.gr/politiki/7107972_extremistes-kai-ton-dyo-akron-etoimazontai-gia-thermo-heimona-poioi-einai-oi).

 

Έρχεται ο «χειμώνας της οργής» στην Ευρώπη: Ακριβά τρόφιμα και ενέργεια θα προκαλέσουν πολιτικό σεισμό

Το λάθος της ελίτ Δύσης στην αντιπαράθεσή της με την Ρωσία το πληρώνουν οι κοινωνίες – Και εάν πουν «όχι»; Ότι και να λέει η ελίτ τα πράγματα είναι απλά: Εάν κάποιος ρωτούσε τους περισσότερους πολίτες οποιασδήποτε χώρας της ΕΕ αν είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν να μην μπορούν να ταΐσουν και να ζεστάνουν τα παιδιά τους προκειμένου να υποστηρίξουν την Ουκρανία και τον Zelensky η απάντηση είναι περίπου δεδομένη: Όχι!

Σε αυτή την απάντηση οδηγούν όλα τα δεδομένα που αφορούν την ζωή των πολιτών της Γηραιάς Ηπείρου. Οι τιμές των τροφίμων φαίνεται να διπλασιάζονται τουλάχιστον από τα σημερινά του επίπεδα, αφού έχουν ήδη διπλασιαστεί μια φορά, ενώ οι τιμές της ενέργειας πρόκειται να τριπλασιαστούν ή και ακόμη χειρότερα. Και δεν υπάρχει καμία λογική αιτία για αυτή την εξέλιξη.

Αυτό δεν οφείλεται σε κάποιον αναπόφευκτο μηχανισμό της αγοράς, είναι επειδή η Δύση αποφάσισε να σταματήσει όλες τις ρωσικές εισαγωγές μετά την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση της τελευταίας στην Ουκρανία.

Όλοι οι δυτικοί ηγέτες βρήκαν αυτόν τον λόγο αρκετό για να μειώσουν όλες, ή σχεδόν όλες, τις εισαγωγές από τη Ρωσία. Αέριο, ηλιέλαιο, λίπασμα, τρόφιμα. Θα μπορούσαν να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων, αλλά επέλεξαν να μην το πράξουν.

Η στάση αυτή λειτουργεί μόνο εφόσον τα αγαθά παραμένουν κάπως προσιτά. Εάν όμως δεν παραμείνουν; Μα, δεν αποφασίζουν… Το πρόβλημα είναι ότι δεν διαθέτουν εναλλακτική λύση στις ρωσικές προμήθειες αυτών των αγαθών (και υπάρχουν πολλά άλλα ακόμη …).

Αυτά γίνονται στις Βρυξέλλες και στο Davos και μετά οι «ηγέτες» πρέπει να υλοποιήσουν τα προκαθορισμένα προγράμματα, και θα το κάνουν. Κανένας εκλεγμένος αξιωματούχος από μόνος του δεν θα διακινδύνευε να καταστρέψει την ενεργειακή ή την επισιτιστική ασφάλεια της χώρας του, με τις εκλογές να γίνονται κάθε λίγα χρόνια.

Αλλά πρόσδεσή τους στο WEF/Davos άλλαξαν αυτή τη «λογική». Το WEF φροντίζει να μην εκλεγεί κανένας δυτικός ηγέτης που δεν είναι μέλος της λέσχης του. Υπάρχει μόνο ένας δρόμος προς την εξουσία αυτές τις ημέρες....

Αυτά τα μέλη της πολτικής τάξης της Ευρωπης υποτιμούν κατάφωρα την επίδραση που θα έχει η πείνα και το κρύο στους πολίτες τους. Τα πρώτα σημάδια αυτού είναι ορατά στις διαμαρτυρίες των φορτηγατζήδων και των αγροτών, αλλά αυτό είναι μόνο μια αρχή.

Απλώς περιμένετε μέχρι να πέσει το κρύο, τα κυλιόμενα μπλακ άουτ και η πείνα. Περιμένετε έως ότου οι άνθρωποι πρέπει να ταΐσουν τα παιδιά τους με δελτίο από ένα γυμνό τραπέζι σε ένα κρύο σκοτεινό σπίτι.

Τότε θα δείτε ποιοι είναι πραγματικά οι άνθρωποι αυτοί - και κυρίως τι θέλουν.... Οι άνθρωποι στη Δύση υπερβολικά χορτασμένοι, τεμπέληδες, και όχι πολύ φωνακλάδες , αλλά θα περιμένουν μέχρι τα παιδιά τους και οι οικογένειές τους να υποφέρουν πραγματικά.

Έχουν δει το παράδειγμα των αγροτών και των φορτηγατζήδων. Περιμένετε να δουν οι άνθρωποι τη σχέση μεταξύ της ζωής τους και του επιπέδου διαβίωσή τους και της αγροτικής παραγωγής. τότε θα δείτε ποιοι πραγματικά είναι. Η πρόσφατη απάντηση της Ευρώπης δεν θα αλλάξει της στρατηγική της Ρωσίας όσον αφορά την αντιμετώπιση των κυρώσεων της Δύσης. Ο χρόνος λιγοστεύει και χρειάζονται καλύτερες λύσεις.

Ο κρατικός όμιλος Gazprom έχει μειώσει τις ροές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη διαμέσου του Nord Stream 1 στο 20% της κανονικής χωρητικότητας, αποδίδοντάς το σε επισκευαστικά προβλήματα, όπως επισημαίνει το καλά πληροφορημένο Bloomberg.

Ενόσω ο πόλεμος συνεχίζεται, παραμένει βάσιμη η πιθανότητα να διακοπεί πλήρως η παροχή. Αυτό θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο την οικονομία της Ευρώπης και δυνητικά θα στερούσε τη θέρμανση σε εκατομμύρια ανθρώπους κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Ακόμη και αν η Ευρωπαϊκή Ένωση κατορθώσει να γεμίσει στο 90% τις αποθήκες φυσικού αερίου, σύμφωνα με την Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας, θα υπάρχει και πάλι ο κίνδυνος να υπάρξουν σοβαρές διαταραχές.

Το αρχικό σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ως απάντηση στην απειλή της Ρωσίας για την περιστολή της χρήσης φυσικού αερίου κατά 15% ανά χώρα, απέτυχε εξαρχής. Η Γερμανία λόγω βαριάς εξάρτησης από το ρωσικό αέριο στήριξε το 15%, αν και άλλες χώρες θεώρησαν πως θα προκαλέσει δυσανάλογη βλάβη για περιορισμένο συλλογικό όφελος.

Η νεότερη εκδοχή του σχεδίου ήταν μια ελαφρώς παραλλαγμένη πρόταση, όμως εκτιμάται  πως απαιτείται μια πιο φιλόδοξη και εμπεριστατωμένη προσέγγιση - η οποία δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Σε πρώτη φάση χρειάζεται μια σύνοδος κορυφής, ώστε να συζητηθεί μια καινούργια βραχυπρόθεσμη στρατηγική.

Επίσης, απαιτείται μια ευρεία και εκτεταμένη ενημέρωση της κοινής γνώμης για να επεξηγηθούν οι απειλές για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και να προετοιμαστούν οι πολίτες για το ποιες είναι οι πιθανές απαντήσεις σε αυτές. Αυτοί όμως δεν είναι πιθανό να θελήσουν να υποστούν αυτές τις ακραίες θυσίες, παρά τα όσα απεργάζονται τα πολτικά ιερατεία...

Η οποιαδήποτε προσπάθεια αυτού του είδους για να θεωρείται νόμιμη χρειάζεται αμοιβαίους συμβιβασμούς και θυσίες – και πρωτοπόροι πρέπει να τεθούν οι πολιτικοί των εθνικών κρατών και όχι οι μη εκλεγμένοι γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πάντως, το όποιο σχέδιο χρειάζεται να μπει σε εφαρμογή για να στηριχτούν τα ευάλωτα νοικοκυριά εντός του χειμώνα.

 «Ηγέτες» όπως ο Trudeau και ο Rutte πιστεύουν ότι έχουν τη κατάσταση υπό έλεγχο, ότι μπορούν να κάνουν τους αγρότες να κάνουν ό,τι νομίζουν οι κυβερνήσεις τους ό,τι πρέπει, εάν χρειαστεί με τη βοήθεια της αστυνομίας ή ακόμα και του στρατού.

Αλλά δεν μπορούν να στείλουν αστυνομικούς και στρατιώτες εναντίον των αγροτών σας, γιατί:

1) παράγουν τα τρόφιμα,

2) ο λαός τους υποστηρίζει,

3) έχουν ένα δημοκρατικό δικαίωμα να είναι αγρότες και

4) δεν παίρνουν καμία σοβαρή απάντηση στα προβλήματά τους.

Αυτό πάει 100 χρόνια πίσω, πολύ περισσότερο από το δικαίωμα οποιουδήποτε πολιτικού να του πει τι να κάνει. Οι Ολλανδοί αγρότες την Παρασκευή 5 Αυγούστου δήλωσαν στον Rutte να προετοιμαστεί για τις πιο δύσκολες διαμαρτυρίες που έχει αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα, και εξακολουθούν να μην αστειεύονται...

Υποθέτω ότι αυτή τη φορά θα παραλύσουν την χώρα. Όχι επειδή είναι τρελοί. 10.000 από αυτούς θα χρειαστούν για να παραλύσουν όλα και δεν θα το αφήσουν να συμβεί. Οι αγρότες δεν θα μείνουν αδρανείς όσο ο γείτονάς τους αναγκάζεται να σταματήσει τη δραστηριότητά του. Όχι, δεν είναι τρελοί. Αρνούνται να μιλήσουν στον Rutte, σε ένδειξη του πόσο τον εμπιστεύονται.

Διόρισε έναν διαμεσολαβητή, από το δικό του κόμμα, και όλες οι οργανώσεις αγροτών εκτός από μία αρνήθηκαν να μιλήσουν μαζί του. Αυτός που το έκανε, βρήκε την κουβέντα άχρηστη. Ο Rutte θέλει να περάσει η πολιτική του ό,τι κι αν γίνει, αλλά δεν πρόκειται να συμβεί.

Του δείχνουν τα όρια της δύναμής του. Προφανώς, όλα αυτά συνδέονται στενά με τα τελευταία 2,5 χρόνια μίας πρωτοφανούς κατατολής στο πλαίσιο των υγειονομικών μέτρων που ελήφθησαν. Η πολιτική τάξη πήρε μια γεύση εξουσίας που δεν είχε πριν, και παρασύρθηκε.

Το παιχνίδι τελείωσε. Η υπομονή των πολιτών με τους πολιτικούς τελειώνει. Αλλά οι ίδιοι οι πολιτικοί δεν το βλέπουν αυτό. Πώς θα μπορούσαν όταν επιτυγχάνουν να καταστείλουν όλη την δυσαρέσκεια και τις αναφορές γιατρών και επιστημόνων που δεν ακολουθούν την «επίσημη» γραμμή;

Έχουν χάσει την επαφή με τον ίδιο τον κόσμο που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν. Το μόνο που μπορούν να δουν είναι οι πληροφορίες που απομένουν αφού οι δικές τους «νόρμες» έχουν λογοκρίνει τα υπόλοιπα. Βλέπουν μόνο όσα τους αρέσει να βλέπουν. Κοινωνικές διαμαρτυρίες και έξοδος από ευρώ και ΕΕ

Στην Ευρώπη, οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί διατηρούν κάποια ισορροπία, αλλά μόνο σε βάρος των φτωχότερων χωρών της ΕΕ. Και αυτό δεν θα είναι καν το βασικό τους πρόβλημα – αλλά θα αναδειχθεί στο εσωτερικό της κοινωνίας

Θα ξεσηκωθούν οι αγρότες και τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Ψώρες θα φύγουν από την ΕΕ (και το ευρώ). Πρώτη η Ουγγαρία; Στην Ελλάδα, γίνεται ήδη λόγος για κυλιόμενες διακοπές ρεύματος αυτόν τον χειμώνα και παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής τους ενέργειας από τα υδροηλεκτρικά εέργα.

Στην Ιταλία η παράσταση είναι απελπιστική. Πόσοι σημερινοί «ηγέτες» θα είναι ακόμα στην θέση τους την 1^η Ιανουαρίου 2023 μ.Χ.; Τι θα λέγατε να έχει συμβεί έως τον Ιούνιο; Μετά από έναν χειμώνα μεγάλης δυσαρέσκειας; Και όλοι σας λένε ότι «εμείς» πρέπει να κερδίσουμε πρώτα στην Ουκρανία και όλα θα πάνε καλά. Αλλά «εμείς» έχουμε ήδη χάσει στην Ουκρανία και να κάνουμε ειρήνη με την Ρωσία. Και γιατί όχι;

Επειδή δεν θέλουμε τροφή και ενέργεια; Οι άνθρωποι στις Βρυξέλλες και στο Νταβός δεν θα πεινάσουν και δεν θα κρυώσουν. Αλλά σε άλλα μέρη της ΕΕ αυτό θα συμβεί. Και θα έρθουν να ισορροπήσουν αυτή την κατάσταση - με ειρηνικό ή όχι τρόπο (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/636439/erxetai-o-xeimonas-tis-orgis-stin-evropi-akriva-trofima-kai-energeia-tha-prokalesoun-politiko-seismo)...

 

Ανησυχία για ενδεχόμενες κινητοποιήσεις εξτρεμιστικών δυνάμεων προκαλεί στις Γερμανικές αρχές ασφαλείας η ενεργειακή κρίση, η αύξηση των τιμών και ο κίνδυνος ανεπάρκειας φυσικού αερίου τον ερχόμενο χειμώνα.

«Οι εχθροί της δημοκρατίας περιμένουν απλώς να εκμεταλλευτούν τις κρίσεις προκειμένου να διαδώσουν σενάρια συνωμοσίας για καταστροφές, φόβο και αβεβαιότητα», δήλωσε η Υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ στην Welt και ανέφερε ότι εξτρεμιστικοί κύκλοι αναζητούν αυτή την περίοδο τα θέματα με τα οποία θα καταφέρουν να κινητοποιήσουν τους πολίτες.

«Αυτό που συνέδεσε ακροδεξιούς εξτρεμιστές και διάφορες άλλες ομάδες στις διαμαρτυρίες για τον κορωνοϊό παραμένει ο κοινός παρονομαστής: η περιφρόνηση για την δημοκρατία και η προσπάθεια κλονισμού της εμπιστοσύνης στο κράτος», τόνισε η κυρία Φέζερ.

Σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου Εσωτερικών που επικαλείται η Welt, δεν αποκλείεται, αν οι αυξήσεις των τιμών πλήξουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού και το φθινόπωρο υπάρξει και ισχυρό κύμα κορωνοϊού, να διευκολυνθεί η ριζοσπαστικποίηση σημαντικής μερίδας πολιτών.

«Οι εξτρεμιστές ελπίζουν ότι η ενεργειακή κρίση και οι αυξήσεις των τιμών θα πλήξουν σκληρά τους πολίτες ώστε να εκμεταλλευτούν την τεταμένη ατμόσφαιρα και να προωθήσουν τις εχθρικές προς το κράτος φιλοδοξίες τους.

Παρακολουθούμε αυτή την δραστηριότητα με ανοικτά τα μάτια και τα αυτιά», δήλωσε ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος στο Βραδεμβούργο Γεργκ Μιούλερ, ενώ ανάλογες διαπιστώσεις ανέφερε και ο υπουργός Εσωτερικών της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας Χέρμπερτ Ρόιλ:

«Βλέπουμε ότι διαδίδεται αυτήν την στιγμή σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Telegram ολοένα και περισσότερο περιεχόμενο, το οποίο σχετίζεται με τον πληθωρισμό, την ενέργεια και τον πόλεμο στην Ουκρανία» (https://www.zougla.gr/kosmos/article/germania-anisixia-stis-arxes-asfalias-gia-to-endexomeno-ekmetalefsis-tis-energiakis-krisis-ke-tou-pli8orismou-apo-ekstremistikes-dinamis).

 

Έως και έξι φορές ακριβότερος από το Brexit θα ήταν για την Γερμανία ένας πιθανός εμπορικός «πόλεμος» της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Κίνα, εκτιμά το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου και προτείνει εναλλακτικούς τρόπους περιορισμού της εξάρτησης από χώρες με απολυταρχικά καθεστώτα.

«Η αποπαγκοσμιοποίηση μας κάνει φτωχότερους. Αντί να απομακρυνθούμε από σημαντικούς εμπορικούς εταίρους χωρίς επαρκείς λόγους, οι εταιρίες πρέπει να αναζητήσουν εναλλακτικούς εταίρους σε άλλες χώρες, προκειμένου να περιορίσουμε τις μονόπλευρες και κρίσιμες εξαρτήσεις από συγκεκριμένες αγορές και απολυταρχικά καθεστώτα», τονίζει η οικονομολόγος Λιζάντρα Φλαχ, επικεφαλής της έρευνας, η οποία διενεργήθηκε για λογαριασμό της Ένωσης Βαυαρικής Βιομηχανίας (vbw).

Ειδικά στην Γερμανία, προειδοποιεί το Ινστιτούτο, εκείνοι που θα έχουν τις σημαντικότερες απώλειες θα είναι η αυτοκινητοβιομηχανία (-8.47% σε προστιθέμενη αξία, -8,306 δισεκατομμύρια δολάρια), οι εταιρίες κατασκευής εξοπλισμού μεταφορών (-5.14%, -1,529 δισεκατομμύρια) και οι κατασκευαστές μηχανολογικού εξοπλισμού (-4.34%, -5,201 δισεκατομμύρια).

«Αν η Γερμανία, ως εξαγωγική χώρα, θέλει να επαναπροσδιορίσει το επιχειρηματικό μοντέλο της, τότε ο επαναπατρισμός των εφοδιαστικών αλυσίδων δεν αποτελεί λύση η οποία θα βοηθήσει την οικονομία», προειδοποιεί το Ifo και εξηγεί ότι μια περισσότερα υποσχόμενη επιλογή θα ήταν η δημιουργία στρατηγικών εταιρικών σχέσεων και η σύναψη συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου με χώρες παρόμοιας νοοτροπίας, όπως π.χ. οι ΗΠΑ. «Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος της γερμανικής και της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής», σχολιάζει ο εκ των συντακτών της έρευνας Φλόριαν Ντορν.

Το Ifo μελέτησε πέντε πιθανά σενάρια, συμπεριλαμβανομένου και αυτού της διάστασης μεταξύ των δυτικών χωρών και της Κίνας, σε συνδυασμό με μια εμπορική συμφωνία ΕΕ – ΗΠΑ. Μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, να αντισταθμίσει σε κάποιο βαθμό τις αρνητικές επιπτώσεις της απομάκρυνσης των οικονομιών Ευρώπης και Κίνας, αλλά όχι και να τις εκμηδενίσει (https://www.defence-point.gr/news/tromaktiki-oikonomiki-katastrofi-gia-ti-germania-tychon-rixi-me-kina).

 

Σφοδρότατες αντιδράσεις προκάλεσε στην Ιταλία ανάρτηση στο Telegram του πρώην Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Η ανάρτηση αναφέρει πως (στις κάλπες) «θα θέλαμε να δούμε τους Ευρωπαίους πολίτες όχι μόνο να εκφράζουν δυσαρέσκεια για τις ενέργειες των κυβερνήσεων τους, αλλά και να λένε κάτι πιο συνεκτικό. Για παράδειγμα, ότι τους καλούν να λογοδοτήσουν, τιμωρώντας τους για την προφανή βλακεία τους».

Άμεσες ήταν οι πολύπλευρες αντιδράσεις για την παρέμβαση του Μεντβέντεφ στις επιλογές των πολιτών από τα περισσότερα κόμματα. Ο ΥπΕξ Λουίτζι Ντι Μάιο μίλησε για μια «ανησυχητική παρέμβαση της Ρωσικής Κυβέρνησης στις ιταλικές εκλογές» και ζήτησε μια συλλογική αντίδραση από τις ιταλικές πολιτικές δυνάμεις για μια ξεκάθαρη αποστασιοποίηση από την Ρωσική προπαγάνδα «χωρίς καμία συστολή».

Κατά των παρεμβάσεων τοποθετήθηκε και ο γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος, Ενρίκο Λέτα. Μάλιστα σε συνέντευξή του στο Tg1, ο Λέτα τόνισε πως “ζητάμε από όλα τα μέρη να πουν όχι σε αυτές τις παρεμβάσεις” ενώ μιλώντας για τη Λέγκα υπογράμμισε πως το κόμμα “έχει μια συμφωνία που υπογράφηκε το 2017 μ.Χ. με την Ενωμένη Ρωσία, το κόμμα του Πούτιν. Αυτή η συμφωνία πρέπει να ακυρωθεί, αν δεν το κάνουν είναι ένα σοβαρότατο γεγονός για την κυριαρχία της χώρα μας”.

Έμμεση η απάντηση του Σαλβίνι στον Λέτα μέσω συνέντευξης στο Tg4 (και νωρίτερα μέσω tweet), όπου τόνισε πως “τα προβλήματα των Ιταλών δεν είναι τα tweets του Letta ή ενός Ρώσου. Ψηφίζουν οι Ιταλοί, όχι οι Ρώσοι ή οι Κινέζοι” χωρίς όμως να καταδικάσει ανοιχτά το γεγονός.

Τοποθετήθηκε και η Mara Carfagna, Υπουργός για το Νότο και την Επικρατειακή Συνοχή επί Κυβέρνησης Ντράγκι, πρώην Φόρτσα Ιτάλια και τώρα στο κόμμα Δράση του Κάρλο Καλέντα, τονίζοντας πως «οι Ιταλοί και οι Ευρωπαίοι δεν είναι οι ανόητοι που πιστεύει, σίγουρα δεν θα ψηφίσουν για να κάνουν τη χάρη στον Πούτιν».

Και η Φόρτσα Ιτάλια τοποθετήθηκε σκληρά κατά των δηλώσεων, τις οποίες και χαρακτήρισε «απαράδεκτες, εντελώς άτοπες και ως ένδειξη μιας διαταραγμένης προσωπικότητας» δια στόματος της Στεφάνια Κράξι, ενώ το κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας χαρακτήρισε τα λόγια του Μεντβέντεφ «γελοία» – όπως τονίζουν πολλά Ιταλικά ΜΜΕ, υπογραμμίζοντας την φιλο-ατλαντική στάση του Δεξιού κόμματος.

Λιγότερο από 6 εβδομάδες από τις επερχόμενες εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου, η πολιτική ένταση στη χώρα βρίσκεται πλέον στα ύψη. Αυτό, ενώ το Ιταλικό Υπουργείο Εσωτερικών αποδέχτηκε επίσημα τα 75 εκ των 101 συμβόλων που είχαν υποβληθεί (https://www.ertnews.gr/eidiseis/diethni/italia-anartisi-toy-ntmitri-mentventev-anevazei-toys-tonoys-tis-eklogikis-ekstrateias/).

 

Η στρατηγική ενεργειακής ανασφάλειας στην Ευρώπη από τον Putin αποδίδει καρπούς και οι σφηκοφωλιές… των αγορών. Η στρατηγική ενεργειακής ανασφάλειας στην Ευρώπη από τον Putin αποδίδει καρπούς και οι σφηκοφωλιές… των αγορών

Η Ευρώπη μοιάζει πολύ με σφηκοφωλιά στο τέλος του καλοκαιριού – τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ πιο οδυνηρά. Τελικά η στρατηγική της ενεργειακής ανασφάλειας που δημιούργησε στην Ευρώπη ο Putin ο ρώσος Πρόεδρος αποδίδει καρπούς.

Ο χειμώνας έρχεται καθώς οι αυξανόμενες τιμές του φυσικού αερίου πρόκειται πλήξουν ολόκληρη την Ευρώπη. Η στρατηγική ενεργειακής ανασφάλειας του Putin έχει αποδείξει τη μεγάλη επιτυχία της και θα μπορούσε να κερδίσει στον πόλεμο της Ουκρανίας.

Ο στασιμοπληθωρισμός επίσης είναι ένα μεγάλο πλήγμα για την οικονομία της Ευρώπης. Οι σφήκες (Vespula Vulgaris) μας γοητεύουν και μας τρομάζουν ταυτόχρονα. Είναι προσωποποιημένα με το κακό, αλλά τέλεια σχεδιασμένα και τόσο σημαντικά για την οικολογία μας όσο οι μέλισσες.

Είναι κρίσιμοι επικονιαστές και παρέχουν εξαιρετικό έλεγχο των παρασίτων. Είναι αδύνατο να εξημερωθούν. Οι σφήκες και οι Άνθρωποι αλληλεπιδρούν καλύτερα μένοντας ο ένας μακριά από τον δρόμο του άλλου.

Η ζωή μας σφήκας είναι ένας δυστοπικός κύκλος ζωής – αλλά του χρόνου οι νέες βασίλισσες θα βγουν από τις χειμερινές κρυψώνες τους και θα ξεκινήσουν ξανά. Τι σχέση έχουν οι σφήκες με τις αγορές; Όπως όλα τα πράγματα, οι σφήκες είναι μια ιστορία ισορροπίας – όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες… ευδοκιμούν.

Τι γίνεται με τις αγορές; Αυτός ο χειμώνας θα είναι ένα οικονομικό σοκ. Οι αγορές είναι ένα παιχνίδι πολλαπλών στρατηγικών. Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε μια εντελώς διαφορετική πορεία ανάκαμψης έναντι της Ευρώπης – ωστόσο οι δυτικές οικονομίες παραμένουν στενά συνδεδεμένες.

Το μεγάλο ερώτημα: οι μετοχές κατέγραψαν πτώση μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2022 μ.Χ., αλλά στην συνέχεια η τάση ανατράπηκε. Επί 4 εβδομάδες από τα μέσα Ιουλίου ο δείκτης S&P 500 σημειώνει άνοδο 17%. Είναι το πρώτο μέρος μιας νέας ανοδικής αγοράς ή μια παγίδα bear market;

Οι αισιόδοξοι για τις μετοχές λένε ότι ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ έχει κορυφωθεί – το πρώτο σημάδι ήταν η πρόσφατη επιβράδυνση, οι θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ παραμένουν ισχυρές και η πτώση των τιμών του πετρελαίου δείχνει ότι η ενεργειακή κρίση αρχίζει να περνάει.

(Οι αγορές ομολόγων ωστόσο εξακολουθούν να επιδεινώνονται μ με όρους απόδοσης). Οι τιμές του πετρελαίου στις ΗΠΑ αρχίζουν να υποχωρούν. Οι τιμές του φυσικού αερίου ωστόσο δεν δείχνουν κανένα σημάδι βελτίωσης. Το φυσικό αέριο παρέχει σχεδόν το ένα τέταρτο της ευρωπαϊκής ενέργειας – πάνω από το 40% της προέρχεται από την Ρωσία.

Οι Ευρωπαϊκές τιμές του φυσικού αερίου σχεδόν καθημερινά εκτοξεύονται υψηλότερα, μια τεράστια κρίση για την οικονομική δραστηριότητα όπου οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν αυξηθεί 600% σε ετήσια βάση, χωρίς καμία ένδειξη ότι θα αποκλιμακωθούν.

Είναι η μεγαλύτερη οικονομική απειλή για την Ευρώπη από το 1939 μ.Χ. Όλοι γνωρίζουμε ότι είναι αποτέλεσμα τεράστιων λανθασμένων υπολογισμών για την ενεργειακή ασφάλεια σε ολόκληρη την ήπειρο: Η Γερμανία υπέθεσε ότι το Ρωσικό αέριο θα ήταν πάντα φθηνό, διαθέσιμο και άφθονο.

Η Ολλανδία και η Ιταλία υπέθεσαν ότι το φυσικό αέριο θα ρέει πάντα μέσω της Γερμανίας και τα αποθέματα θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά την περίοδο του καλοκαιριού που οι τιμές του φυσικού αερίου υποχωρούν σε περιόδους κανονικότητας.

Το Ηνωμένο Βασίλειο παραμέλησε την αποθήκευση ενέργειας και την ανάπτυξη του οικιακού φυσικού αερίου ως μεταβατικού καυσίμου και υπέθεσε ότι οι προμήθειες φυσικού αερίου θα ήταν πάντα διαθέσιμες στην ανοιχτή αγορά – αποτυγχάνοντας να προβλέψει την πιθανότητα να διακοπεί η ροή φυσικού αερίου.

Η Γαλλία παλεύει με την πυρηνική ενέργεια – ο μισός γαλλικός «στόλος» αντιδραστήρων είναι επί του παρόντος αδρανής. Σε όλη την Ευρώπη, η πυρηνική ενέργεια έχει χαρακτηριστεί επικίνδυνη και μη πράσινη, η ανάπτυξη νέας πυρηνικής ενέργειας γενικά έχει σταματήσει ή έχει γίνει πολύ ακριβή διαδικασία.

Ήδη οι καταναλωτές πλήττονται βάναυσα όσον αφορά τους μηνιαίους λογαριασμούς ρεύματος, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ακόμη δεν έχουμε βιώσει τις πραγματικές συνέπειες του αυξανόμενου σοκ στην τιμή του φυσικού αερίου. Το κόστος έχει ήδη αυξηθεί, αλλά η οικονομική ζημιά μπορεί να ακρωτηριάσει την οικονομική δραστηριότητα. Η κρίση πλησιάζει… και σύντομα, έρχεται ο χειμώνας…

Το σατανικό σχέδιο Putin. Ο Putin ο Ρώσος Πρόεδρος δεν θα μπορούσε να είχε σχεδιάσει ή εκτελέσει καλύτερα το ενεργειακό του χτύπημα στην Ευρώπη. Ενώ στην Δύση πίστευαν ότι οι κυρώσεις θα λυγίζουν την Ρωσία, η πραγματικότητα είναι ότι τα προβλήματα της Ευρώπης πρόκειται να γίνουν πολύ, πολύ χειρότερα μέχρι τον χειμώνα.

Έχει κίνητρα η Ρωσία για να αυξήσει τις προμήθειες του Nord Stream 1 από το σημερινό 20% της χωρητικότητάς του; Μπορούν να τροφοδοτήσουν την Ευρώπη με το 1/6 της ενέργειας που παρέδωσαν τον Ιανουάριο του 2022 μ.Χ., και ταυτόχρονα να στρέφουν οι ρώσοι τις πωλήσεις φυσικού αερίου σε άλλες χώρες της Ασίας, σε νέους αγοραστές κερδίζοντας δισεκ.;

Έρχεται ένας θλιβερός Ευρωπαϊκός χειμώνας και οι ευρωπαίοι πολιτικοί θα κάνουν τα πάντα για να τον αποτρέψουν. Μεταξύ άλλων θα ασκήσουν πίεση στην Ουκρανία για να καταλήξει σε συμφωνία με τη Ρωσία που θα επιτρέπει στον Putin να τερματίσει τον πόλεμο εμφανιζόμενος ως νικητής… Αυτό είναι δύσκολο να συμβεί αφού οι ΗΠΑ στηρίζουν τον πόλεμο μέσω της Ουκρανίας.

Η Ευρώπη προσπαθεί να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο αλλά θα χρειαστούν 3 χρόνια για να μπορέσει η Ευρώπη να μηδενίσει την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο με νέες υποδομές διανομής φυσικού αερίου.

Διακοπές ρεύματος, κλείσιμο εργοστασίων, επιχειρηματική κρίση είναι προ των πυλών… η απεξάρτηση από το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο θα έχει μεγάλο οικονομικό κόστος για ενεργοβόρες οικονομίες όπως της Γερμανίας.

Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς ότι οι Γερμανοί εργαζόμενοι θα αποδεχθούν τις απώλειες των θέσεων εργασίας και τον στασιμοπληθωρισμό, συν την προσδοκία ότι πληρώνουν το κόστος της Νότιας Ευρώπης για να αντιμετωπίσουν τον ενεργειακό πόλεμο – αλλά αυτή είναι ουσιαστικά η στρατηγική της ΕΚΤ: να εξισορροπηθεί η αξιοπιστία της ευρωπαϊκής αγοράς χρέους με γερμανικά χρήματα για να υποστηριχθεί το μη βιώσιμο χρέος της Ιταλίας, της Ελλάδος και άλλων χωρών.

Ενώ μπορεί να υπάρχουν ενδείξεις ότι η οικονομία των ΗΠΑ έφθασε στο ναδίρ και σταδιακά ανακάμπτει για το 2022 μ.Χ., η αστάθεια που προκαλείται από την αύξηση των τιμών της ενέργειας στην Ευρώπη, η απειλή φθινοπωρινών και χειμερινών διακοπών ρεύματος, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη βιομηχανική κρίση, τον πληθωρισμό που παραμένει μεγάλο πρόβλημα κ.α. οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ολόκληρη η Οικονομία της Δύσης θα πιεστεί.

Οι καταναλωτές βρίσκονται σε κατάσταση σοκ. Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να περιορίσουν τις δαπάνες για τους φόβους ότι τα μεγάλα φορτία χρέους και η διαφαινόμενη απειλή του πληθωρισμού θα αποσταθεροποιήσει τις οικονομίες:

Η ενάρετη κρατική πίστωση.

i) Της πολιτικής σταθερότητας,

ii) Της σταθερής αγοράς ομολόγων,

iii) Και ενός σταθερού νομίσματος απειλούνται όλο και περισσότερο, ενώ οι εταιρείες είναι απρόθυμες για νέες επενδύσεις.

Τι θα συμβεί; Οι κυβερνήσεις νομοτελειακά θα οδηγηθούν σε περισσότερη λιτότητα! Είμαστε καταδικασμένοι… Η Ευρώπη μοιάζει πολύ με σφηκοφωλιά στο τέλος του καλοκαιριού – τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ πιο οδυνηρά (https://www.bankingnews.gr/energeia/articles/637759/i-stratigiki-energeiakis-anasfaleias-stin-evropi-apo-ton-putin-apodidei-karpoys-kai-oi-sfikofolies-ton-agoron).

Τα δίνουν όλα για όλα. Η διαρροή ραδιενέργειας στον πυρηνικό σταθμό Zaporizhzhia θα ισοδυναμούσε με επίθεση στο ΝΑΤΟ.

 Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες αναφορές, η Δύση προειδοποίησε την Ρωσία ότι το ΝΑΤΟ θα αντιλαμβανόταν τις διαρροές ραδιενέργειας στον πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής της Zaporizhzhia μέσα από το πρίσμα του 5ου Άρθρου του Χάρτη της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού. Με άλλα λόγια, το ΝΑΤΟ θα δει τις διαρροές ραδιενέργειας ως επίθεση σε γειτονικές χώρες του ΝΑΤΟ.

Τέτοιες επιθέσεις θα ισοδυναμούσαν επομένως με επίθεση εναντίον της συμμαχίας στο σύνολό της. Η Μόσχα προσπαθεί ενεργά να χρησιμοποιήσει την κρίση γύρω από το ZNPP στους ελιγμούς της, αν και ακόμη χωρίς αποτέλεσμα.

Οι συνεχείς προσπάθειες του Κιέβου να βομβαρδίσει τον πυρηνικό σταθμό Zaporizhzhya (ZNPP) στο Enerhodar είναι καταστροφικές, επικίνδυνες και αυτοκτονικές, δήλωσε εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, σύμφωνα με το TASS (https://english.pravda.ru/news/hotspots/153795-zaporizhzhya_leak/, https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2022/08/zaporizhzhia.html).

 

Απίστευτη σύγκριση του Σολτς με τον Χίτλερ στην τηλεόραση του Κρεμλίνου. Ο Ρώσος παρουσιαστής Βλαντιμίρ Σολοβιέφ συνέκρινε τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς με τον Αδόλφο Χίτλερ στο πρόγραμμα στην Ρωσική τηλεόραση, σύμφωνα με δημοσίευμα της Bild. "Θέλει απλώς να μοιάσει στο είδωλό του", διατυμπάνισε ο Σολόβιεφ

Υπενθυμίζεται από την Bild πως την περασμένη Πέμπτη, ο Σολτς είχε επισκεφθεί το πρόγραμμα εκπαίδευσης Ουκρανών στρατιωτών στο αντιαεροπορικό άρμα Gepard στο Putlos (Σλέσβιχ-Χολστάιν) και είχε επίσης ανέβει σε ένα αντιαεροπορικό άρμα Gepard. Η Γερμανία σχεδιάζει να παραδώσει συνολικά 30 από αυτά στην Ουκρανία.

Ο Σολόβιεφ, όπως σχολιάζει η Γερμανική εφημερίδα, κανιβαλίζει τις εικόνες, τις αντιπαραθέτει, τις τοποθετεί σε ένα άμεσο πλαίσιο νοήματος. Αριστερά: Αδόλφος Χίτλερ, δεξιά: Olaf Scholz. Πρόκειται, όπως σχολιάζει η Bild, για ένα αδιανόητο υπαινιγμό: ο Scholz είχε ανέβει στο τανκ για να μιμηθεί τον Χίτλερ, για να εξυμνήσει το υποτιθέμενο "πρότυπο" του.

Ο Σολόβιεφ, σύμφωνα με την Bild, ανέφερε πως "υπάρχει ένα ναζιστικό κάθαρμα που ξέφυγε". Και παρακάτω: "Ο Scholz φλερτάρει με τους Μπαντερίτες (σ.σ. Ρωσικός προπαγανδιστικός όρος για τους Ουκρανούς μαχητές) στην Γερμανία, αλλά σκαρφαλώνει και σε τανκς. Ακολούθησε πλήρως το είδωλό του. Θέλει απλώς να του μοιάσει. Απλά βάλε ένα καπελάκι και άφησε μουστάκι".

"Έχω ένα ερώτημα για εμάς: αν ξέρουμε ότι εκεί, σε Γερμανικό έδαφος, οι Ναζί εκπαιδεύουν τους Μπαντερίτες να χρησιμοποιούν γερμανικό στρατιωτικό εξοπλισμό, γιατί θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι να εμφανιστούν στο μέτωπο;", συνέχισε ο Σολόβιεφ, σύμφωνα με την Bild. Ο ίδιος, διερωτήθηκε: "Γιατί να μην τους θεωρήσουμε νόμιμο στόχο εκεί;".

"Γιατί να μην επιτεθούμε στους τρομοκράτες της ουκρανικής αυτοκρατορίας εκεί, όταν αυτοί κάνουν τις εκπαιδεύσεις τους στην Γερμανία;" σχολιάζει ο Σολόβιεφ, όπως αναφέρει η Γερμανική εφημερίδα. Και απευθυνόμενος στην Γερμανία, κατέληξε λέγοντας: "Είμαι περίεργος: οι Γερμανοί θεωρούν τώρα την Ουκρανία ως το Reichskommissariat Ost;", σύμφωνα με την Bild (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7112803_bild-apisteyti-sygkrisi-toy-solts-me-ton-hitler-stin-tileorasi-toy-kremlinoy).

 

Προειδοποίηση Lindner (ΥΠΟΙΚ Γερμανίας). Η ενεργειακή κρίση θα προκαλέσει πληθωριστικό σοκ και κοινωνικές αναταραχές. Σε περιδίνηση βρίσκεται η οικονομία της αποκαλούμενης «ατμομηχανής της Ευρώπης» η οποία φαίνεται να λυγίζει υπό το βάρος της ενεργειακή κρίσης καθώς ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Christian Lindner δήλωσε ότι η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει την εκτίναξη των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας «με τον πιο επείγοντα τρόπο», καθώς κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος προειδοποίησε για ένα «τεραστίων διάστάσεων σοκ» που απειλεί την μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Bild am Sonntag την οποία επικαλείται δημοσίευμα του Bloomberg την Κυριακή 28 Αυγούστου, ο Lindner δήλωσε ότι απαιτείται ταχεία δράση, διαφορετικά «ο πληθωρισμός θα εκτινάσσεται σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό από την κρίση στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας».

Η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί έτσι ώστε οι τιμές να μην είναι πλέον συνδεδεμένες με το ολοένα και ακριβότερο φυσικό αέριο, δημιουργώντας κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ για τους διαχειριστές αιολικών, ηλιακών και ανθρακικών εγκαταστάσεων «εις βάρος των καταναλωτών», πρόσθεσε.

Εν μέσω προειδοποιήσεων για διακοπές ρεύματος και κοινωνικές αναταραχές αυτόν τον χειμώνα, οι πολιτικοί ανά την Ευρώπη έχουν διαθέσει περίπου 280 δισεκατομμύρια ευρώ για να αμβλύνουν τις συνέπειες της ακριβής ενέργειας για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, αλλά η βοήθεια κινδυνεύει να επισκιαστεί από τις εξελίξεις σε δημοσιονομικό επίπεδο.

Ο Sebastian Dullien, διευθυντής του ινστιτούτου οικονομικών ερευνών IMK, δήλωσε ότι ορισμένα μέλη της κυβέρνησης δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της απειλής, προειδοποιώντας ότι «η Γερμανία αντιμετωπίζει ένα γιγαντιαίο μακροοικονομικό σοκ».

Σύμφωνα με μια «συντηρητική» εκτίμηση του ινστιτούτου που εδρεύει στο Ντίσελντορφ, οι επιχειρήσεις, τα νοικοκυριά και το κράτος θα πρέπει να επωμιστούν ένα επιπλέον βάρος άνω των 200 δισ. ευρώ το επόμενο έτος, ή περίπου 5% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, ανέφερε ο Dullien την Παρασκευή 26/8 σε μια σειρά από tweets.

Η ενεργειακή κρίση θα βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα θα λάβει χώρα το διήμερο Υπουργικό συμβούλιο έξω από το Βερολίνο, το οποίο θα ξεκινήσει την Τρίτη 30 Αυγούστου 2022 μ.Χ. Ο κυβερνητικός συνασπισμός εξετάζει την επιβολή κάποιας μορφής έκτακτου φόρου στις ενεργειακές εταιρείες, δήλωσαν αξιωματούχοι στο Bloomberg την περασμένη εβδομάδα.

Η Τσεχική Δημοκρατία, η οποία ασκεί την εκ περιτροπής προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δήλωσε την Παρασκευή 26/6 ότι θα συγκαλέσει έκτακτη συνεδρίαση των υπουργών ενέργειας του μπλοκ για να συζητήσουν πιθανές λύσεις για την κρίση.

Η εκτίναξη των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας είναι αποτέλεσμα "αποτυχίας της αγοράς", δήλωσε ο πρωθυπουργός της Τσεχίας Petr Fiala και ζήτησε ένα μέτρο σε επίπεδο ΕΕ για την επιβολή ανώτατου ορίου στις τιμές.

Επιδιώκει την υποστήριξη της ιδέας αυτής από άλλα κράτη μέλη και σχεδιάζει να συζητήσει πιθανά όρια τιμών με τον Γερμανό Καγκελάριο σε συνομιλίες στην Πράγα τη Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022 μ.Χ.

Ο Stephan Weil, πρωθυπουργός της περιφέρειας της Κάτω Σαξονίας και μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος του καγκελάριου Scholz, δήλωσε την Κυριακή 28 Αυγούστου 2022 μ.Χ. ότι η κατάσταση είναι «ανησυχητική» και ζήτησε «ταχεία και αποφασιστική παρέμβαση του κράτους».

Εάν δεν μπορεί να συμφωνηθεί βραχυπρόθεσμα μια Ευρωπαϊκή λύση, θα πρέπει να εξεταστεί η αναστολή της εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας και η προσωρινή ρύθμιση των τιμών από το κράτος, ανέφερε  ο Weil οποίος διεκδικεί την επανεκλογή του τον Οκτώβριο, σε δήλωση  του.

Μακροπρόθεσμα, ο Γερμανός Υπουργός Οικονομίας Roberh Habeck επιθυμεί να αναθεωρήσει την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας ώστε να αποσυνδεθεί η τιμή που πληρώνουν οι πελάτες από τις τιμές του φυσικού αερίου, ανέφερε την Παρασκευή 26 Αυγούστου 2022 μ.Χ. η εφημερίδα Handelsblatt, επικαλούμενη εκπρόσωπο του Υπουργείου (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/638952/proeidopoiisi-lindner-ypoik-germanias-i-energeiaki-krisi-tha-prokalesei-plithoristiko-sok-kai-koinoniki-krisi).

 

Οι Γερμανικές δυνάμεις ασφαλείας έχουν «ενδείξεις» ότι οι Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες κατασκόπευαν Ουκρανούς στρατιώτες που βρίσκονται στην Γερμανία για εκπαίδευση σε δυτικά όπλα, ανέφερε το περιοδικό Spiegel την Παρασκευή.

Οι Γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις εντόπισαν ύποπτα οχήματα έξω από δύο τοποθεσίες όπου εκπαιδεύονταν Ουκρανοί νεοσύλλεκτοι. Μικρά drones χρησιμοποιήθηκαν επίσης για να πετάξουν πάνω από τις τοποθεσίες εκπαίδευσης πριν εξαφανιστούν γρήγορα, ανέφερε το Spiegel, χωρίς να αναφέρει τις πηγές του.

Οι δύο πληγείσες τοποθεσίες είναι το Idar-Oberstein στη δυτική πολιτεία της Ρηνανίας Παλατινάτο, όπου Ουκρανοί στρατιώτες εκπαιδεύονται να χρησιμοποιούν το άρμα PhZ 2000 και το Grafenwoehr στη Βαυαρία, όπου ο Αμερικανικός στρατός διδάσκει στους Ουκρανούς να χρησιμοποιούν δυτικά συστήματα πυροβολικού.

Πηγές ασφαλείας πιστεύουν επίσης ότι οι ρωσικές υπηρεσίες χρησιμοποίησαν σαρωτές σε μια προσπάθεια να αποκτήσουν πρόσβαση σε δεδομένα κινητών τηλεφώνων Ουκρανών στρατιωτών, ανέφερε το περιοδικό. Η Γερμανία έχει παραπέμψει σε δίκη αρκετούς υπόπτους για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας.

Πέρυσι, ένα γερμανικό δικαστήριο καταδίκασε έναν Ρώσο σε ισόβια κάθειρξη επειδή σκότωσε έναν πρώην Τσετσένο διοικητή σε πάρκο του Βερολίνου, το φως της ημέρας, μια δολοφονία που διέταξε η Μόσχα.

Ένας Γερμανός δικάζεται επί του παρόντος για φερόμενη μεταβίβαση πληροφοριών σε ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών ενώ εργαζόταν ως έφεδρος αξιωματικός του Γερμανικού στρατού. Την βάση επισκέφθηκε και ο Γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, όπου επέβλεψε τις εγκαταστάσεις και τα γερμανικά συστήματα (https://warnews247.gr/germania-rosoi-kataskopevan-tin-ekpaidefsi-oukranon-stratioton-se-germaniki-vasi/).

Αναγέννηση της γερμανικής στρατιωτικής ισχύος μέσω της Ουκρανίας;

Μερικές φορές οι μεγάλες αλλαγές φαίνονται σε μικρά πράγματα. Όπως για παράδειγμα, ένα κλιπ 30 δευτερολέπτων στο YouTube, το πρώτο διαφημιστικό βίντεο της Μπούντεσβερ, των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, μετά από πέντε χρόνια, που δημοσιεύτηκε στις αρχές Αυγούστου.

Στα πρώτα 17 δευτερόλεπτα βλέπεις στρατιώτες με στολή στην καθημερινότητά τους: να παίζουν με τα παιδιά τους, να αγοράζουν εφημερίδα στο περίπτερο, να περπατούν στην πόλη. Μόνο τα τελευταία 13 δευτερόλεπτα η εικόνα δράσης από τη ζωή του στρατιώτη τονίζεται στο στυλ της ταινίας Τop-gun με εικόνες μαχητικών αεροσκαφών σε ιλιγγιώδεις ελιγμούς πτήσης, πολεμικών πλοίων στην ανοιχτή θάλασσα, στρατιωτών που αποβιβάζονται από ελικόπτερα – και με το σύνθημα: Προστατεύουμε την Γερμανία.

Η «αναγέννηση» της Μπούντεσβερ

Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και δύο δικτατορίες τον 20^ο Αιώνα καλλιέργησαν κλίμα βαθιάς δυσπιστίας για ο,τιδήποτε στρατιωτικό στην Γερμανία. Οι στολές δεν έχουν γίνει ακόμη κομμάτι της καθημερινότητας στο δρόμο.

Το γεγονός ότι οι ένστολοι στρατιώτες παρουσιάζονται ως ένα απολύτως φυσιολογικό φαινόμενο, μπορεί να διαβαστεί και ως σημάδι μιας τεκτονικής μετατόπισης. Ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία η Γερμανία συνάπτει ειρήνη με τον στρατό – και προετοιμάζεται για μελλοντικές συγκρούσεις. Το έδαφος προλείανε ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς τρεις ημέρες μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Στις 27 Φεβρουαρίου, σε μια αξιοπρόσεκτη προγραμματική ομιλία, ο καγκελάριος όχι μόνο διαπίστωσε ένα «σημείο καμπής», αλλά έβγαλε και συμπεράσματα: Η Μπούντεσβερ, η οποία έχει παραμεληθεί για δεκαετίες, θα πρέπει να αναβαθμιστεί.

Δημιουργήθηκε ειδικό ταμείο 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για την χρηματοδότηση επειγουσών προμηθειών.Αυτό που αποφασίστηκε από το ΝΑΤΟ ήδη το 2014 μ.Χ. ως αντίδραση στη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας, επενδύσεις τουλάχιστον του 2% του ΑΕΠ σε εξοπλισμούς, πρόκειται να καθιερωθεί σε μόνιμη βάση. Κάτι που θα έκανε τον εξοπλιστικό προϋπολογισμό της Γερμανίας τον μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Και ο καγκελάριος υποσχέθηκε να υπερασπιστεί κάθε εκατοστό νατοϊκού εδάφους.

Έξι μήνες αργότερα, ο Αμερικανός εμπειρογνώμονας Γιόζεφ Μπραμλ είπε στη DW ότι «η λέξη αλλαγή τράβηξε την προσοχή της Ουάσιγκτον και η γερμανική κυβέρνηση ανταποκρίθηκε επίσης. Αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει τους Αμερικανούς ιδιαίτερα χαρούμενους είναι ότι η Γερμανία επενδύει ένα μεγάλο μέρος του ποσού από το ειδικό ταμείο στη Lockheed Martin και αγοράζει μαχητικά αεροσκάφη F35. Αυτή είναι η πολύ ακριβή λύση. Άρα είμαστε τεχνολογικά σταθεροί για δεκαετίες και επίσης εξαρτόμαστε τεχνολογικά από την Αμερική».

Το «δράμα» των Πρασίνων

Η κυβέρνηση του τρικομματικού συνασπισμού ανέλαβε καθήκοντα μόλις τον Δεκέμβριο, με το φιλόδοξο σύνθημα «τολμήστε περισσότερη πρόοδο». Από τότε όμως ο πόλεμος και οι κρίσεις ανάγκασαν τους πολιτικούς του SPD, των Πρασίνων και του FDP να θυσιάσουν ένα ολόκληρο κοπάδι ιερών αγελάδων από τους ναούς των κεντρικών γραφείων του κόμματος στο σφαγείο της Realpolitik. Ιδιαιτέρως ο Ρόμπερτ Χάμπεκ, ο Πράσινος Υπουργός Οικονομίας και Προστασίας του Κλίματος, πρέπει να θέσει σε λειτουργία σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα που έχουν κλείσει λόγω των περιορισμένων προμηθειών ενέργειας από την Ρωσία.

Μια ρήξη με τα «πράσινα» ταμπού λόγω των υψηλών εκπομπών CO2. Μάλιστα ο Πράσινος αντικαγκελάριος ίσως χρειαστεί ακόμη και να παρατείνει τη λειτουργία των πυρηνικών σταθμών. Οι τρεις τελευταίοι αντιδραστήρες θα πρέπει στην πραγματικότητα να κλείσουν στο τέλος του έτους ως τμήμα της πολιτικά επιθυμητής σταδιακής κατάργησης των πυρηνικών – ένα θέμα στην καρδιά των Πρασίνων.

Το SPD επίσης αναμένει από τα μέλη του να κάνουν κάτι το αδιανόητο μέχρι πριν από λίγο καιρό. Σε ομιλία του στα τέλη Ιουνίου, ο Λαρς Κλινγκμπάιλ, συμπρόεδρος του SPD, όχι μόνο διατύπωσε μια ηγετική αξίωση της Γερμανίας στην Ευρώπη, αλλά παραδέχθηκε ανοιχτά ότι «για μένα, η ειρηνευτική πολιτική σημαίνει επίσης να βλέπω τη στρατιωτική δύναμη ως νόμιμο πολιτικό εργαλείο». Δύσκολα πράγματα για ένα κόμμα, του οποίου το DNA παραδοσιακά τείνει προς τον αφοπλισμό.

Ξαφνικά ενισχύεται η παράδοση όπλων σε περιοχές κρίσης. Οι Πράσινοι, ειδικότερα, συνήθιζαν να καταδικάζουν έντονα τις εξαγωγές όπλων, για παράδειγμα στην Σαουδική Αραβία. Τώρα όμως απαιτούν να παραδοθούν βαρέα όπλα και στην Ουκρανία το συντομότερο δυνατό.

Μεταστροφή πολιτικής, αλλά όχι και σε τόσο δραματικό βαθμό, καταγράφεται και στο SPD. Η ισχυρή αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος συνεχίζει να φρενάρει την αποστολή όπλων στην Ουκρανία.

Ο πολιτικός επιστήμονας Φόλκερ Κρόνεμπεργκ από τη Βόννη διαπιστώνει ότι, λόγω της ιστορικής καμπής, η συνηθισμένη πολιτική «αριθμητική» δεν ισχύει πλέον – και ταυτόχρονα ενισχύεται η ευκαιρία να δρομολογηθεί κάτι το νέο. «Αυτό το σοκ έχει δημιουργήσει ένα μομέντουμ με μεγάλο περιθώριο διαμόρφωσης πολιτικής. Σε τέτοιες στιγμές κρίσης σημαίνει η ώρα της εκτελεστικής εξουσίας» δήλωσε ο Κρόνενμπεργκ στην DW.

«Νέα Γερμανία» σε επισφαλή θεμέλια

Στο εξωτερικό, οι άνθρωποι τρίβουν τα μάτια τους κατάπληκτοι. Στα μέσα Αυγούστου, το βρετανικό ειδησεογραφικό περιοδικό «Economist» έκανε λόγο για μια «Νέα Γερμανία» στο πρωτοσέλιδο του. Εικονογραφήθηκε με έναν ισχυρό αετό να ξεπηδά από το αυγό του.

«Ο πόλεμος της Ουκρανίας τάραξε μια αυτάρεσκη Γερμανία», γράφουν οι αρθρογράφοι του Economist και ελπίζουν σε μια «δυνατότερη, πιο γενναία και πιο αποφασιστική Γερμανία που θα πρωτοστατήσει για μια πιο ενωμένη Ευρώπη». Σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Κρόνεμπεργκ, στο εξωτερικό υπάρχουν διαφορετικές προσδοκίες και προοπτικές.

Στις ΗΠΑ ή τη Γαλλία, καταγράφεται θετικά ό,τι έχει επιτευχθεί. Ότι η Γερμανία επιτέλους ενδιαφέρεται για τις ανάγκες και τις πραγματικότητες και τελικά αφήνει πίσω της αυτή την πολύ λεπτή επιφυλακτικότητα, όταν πρόκειται για την πολιτική άμυνας και ασφάλειας, και παίρνει στα σοβαρά την πραγματικότητα. Ωστόσο, ο Κρόνεμπεργκ τονίζει επίσης «ότι οι άνθρωποι στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη θα ήθελαν να δουν περισσότερα και ίσως πιο γρήγορα».

Κάτω από τον μεγεθυντικό φακό των κρίσεων, οι παραλείψεις του παρελθόντος γίνονται πολύ ξεκάθαρες. Η καθυστερημένη ψηφιοποίηση δυσκολεύει τις επιχειρήσεις και τη διοίκηση. Η χρόνια πλέον αναξιοπιστία των σιδηροδρόμων είναι μόνο ένα παράδειγμα των επιπτώσεων της πολυετούς παραμέλησης στις υποδομές. Πάνω από όλα ωστόσο γίνεται σαφές πόσο επισφαλή είναι τα θεμέλια της ευημερίας της Γερμανίας.

Με απλοποιημένους όρους, το επιχειρηματικό μοντέλο των τελευταίων δεκαετιών λειτουργούσε ως εξής: Με μεγάλες ποσότητες φθηνής ενέργειας από την Ρωσία τα προ-προϊόντα από την Κίνα μετατρέπονταν σε προϊόντα υψηλής ποιότητας και εξάγονταν κυρίως στην Κίνα. Η Κίνα είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας.

Ολόκληροι τομείς της οικονομίας εξαρτώνται από την κινεζική αγορά, αλυσίδες εφοδιασμού άλλων κλάδων της βιομηχανίας εξαρτώνται από Κινέζους προμηθευτές. Ένας πυλώνας του συστήματος κλονίζεται ήδη: Το εμπόριο με τη Ρωσία περιορίζεται δραστικά από διάφορα πακέτα κυρώσεων της ΕΕ.

Οι πρώτες ύλες, όπως το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και ο άνθρακας, ρέουν όλο και λιγότερο στη Γερμανία. Πριν από τον πόλεμο η χώρα εισήγαγε περισσότερο από το ήμισυ των αναγκών της σε φυσικό αέριο από την Ρωσία.

Στο μεταξύ, τα πράγματα αλλάζουν και χρειάζεται εξοικονόμηση. Ο καγκελάριος και ο Υπουργός Οικονομικών αναζητούν νέες πηγές ενέργειας σε όλο τον κόσμο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τον Καναδά.

Η πολιτική, οι επιχειρήσεις και ο λαός περιμένουν με ανησυχία τον χειμώνα που έρχεται που θα αποκαλύψει αλύπητα, εάν αρκούν τα όσα έχουν επιτευχθεί και ποιος είναι ο βαθμός αλληλεγγύης στην Ευρώπη (https://www.defence-point.gr/news/anagennisi-tis-germanikis-stratiotikis-ischyos-meso-tis-oykranias-vid).

 

Ο Όλαφ Σολτς προτείνει κατάργηση της ομοφωνίας στην ΕΕ και ένταξη της Ουκρανίας στο μπλοκ. Με... φόντο το ουκρανικό.

Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς από την Πράγα τάχθηκε υπέρ της περαιτέρω διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να συμπεριλάβει τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και τελικά και τις Ουκρανία, Μολδαβία και Γεωργία, ενώ επανέφερε το αίτημα για σταδιακή μετάβαση στην λήψη αποφάσεων με πλειοψηφία και πρότεινε συντονισμό των αμυντικών δυνατοτήτων των κρατών – μελών και κοινή αντιαεροπορική άμυνα.

Ο καγκελάριος, κατά την ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου, με τίτλο «Η Ευρώπη είναι το μέλλον μας», τόνισε κατ’ επανάληψη την προσήλωση της Γερμανίας στην ενίσχυση της κυριαρχίας και αυτονομίας της Ευρώπης.

Τάχθηκε ευθέως υπέρ της διεύρυνσης της Ένωσης, προειδοποιώντας ταυτόχρονα ότι σε μια διευρυμένη Ευρώπη «οι διαφορές μεταξύ των κρατών – μελών, σε ότι αφορά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα και κοινωνικά συστήματα, θα μεγαλώσουν και, όπου σήμερα απαιτείται ομοφωνία, με κάθε κράτος – μέλος θα αυξάνεται και ο κίνδυνος μια χώρα να χρησιμοποιήσει το βέτο της, εμποδίζοντας και τις υπόλοιπες να προχωρήσουν».

Έχω, για αυτόν τον λόγο, «προτείνει μια σταδιακή μετάβαση στην λήψη αποφάσεων με πλειοψηφία στην κοινή εξωτερική πολιτική, αλλά και σε άλλους τομείς, όπως η φορολογία – γνωρίζοντας καλά ότι αυτό θα είχε συνέπειες και για τη Γερμανία», πρόσθεσε ο κ. Σολτς.

Ανέφερε επανειλημμένα την απειλή που δέχεται η Γηραιά Ήπειρος από την Ρωσία και τον “αυταρχικό πρόεδρό της”, τονίζοντας την ανάγκη να αποφευχθεί «οποιαδήποτε διχόνοια ανάμεσά μας, οποιαδήποτε αδυναμία».

«Πότε, αν όχι τώρα, θα ξεπεράσουμε τις διαφορές που μας ταλαιπωρούν και μας διχάζουν εδώ και χρόνια;» αναρωτήθηκε και τάχθηκε υπέρ της πλειοψηφικής ψήφου σε θέμα εξωτερικής και φορολογικής πολιτικής.

Ουσιαστικά ο κ. Σολτς πρότεινε να λαμβάνονται περισσότερες αποφάσεις με πλειοψηφία και να μην απαιτείται πλέον σε όλα τα θέματα ομοφωνία σε μια διαδικασία, που μέχρι τώρα ευνοεί τα κράτη – μέλη να μπορούν να ασκούν βέτο.

Σε αυτό το σημείο αναφέρθηκε σε “πιεστικά” ζητήματα όπως οι κυρώσεις ή τα ανθρώπινα δικαιώματα, υποστηρίζοντας ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτέλεσε ένα καμπανάκι αφύπνισης για την Ε.Ε., ώστε να αλλάξει τον τρόπο παίρνει αποφάσεις. Ακόμα, τάχθηκε υπέρ της διεύρυνσης της Ένωσης από 27 σε 30, ή ακόμα και 36, χώρες στο μέλλον και υπέρ ριζικών μεταρρυθμίσεων σχετικά με την διαδικασία συνομιλιών με νέα μέλη (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/o-olaf-solts-proteinei-katargisi-tis-omofonias-stin-ee-kai-entaksi-tis-oukranias-sto-mplok/).

 

ria.ru  Το καυτό καλοκαίρι θα αντικατασταθεί από ένα χαρούμενο φθινόπωρο – Η Δύση δεν μπορεί να αλλάξει πορεία

Το καλοκαίρι του 2022 μ.Χ., το οποίο είναι καυτό από κάθε άποψη, πλησιάζει στο τέλος του, αλλά οι παγκόσμιες προοπτικές για το φθινόπωρο δεν δίνουν κανέναν λόγο να σκεφτούμε ότι δεν μπορεί να γίνει χειρότερο.

Και δεν πρόκειται μόνο για τη σύγκρουση στην Ουκρανία – είναι μέρος μιας ολοένα και πιο εμφανώς εξελισσόμενης παγκόσμιας κρίσης. Η ίδια η έννοια της “κρίσης” έχει ήδη απαξιωθεί σε μεγάλο βαθμό – αλλά είναι ευκολότερο να ονομάσουμε αυτό που στην πραγματικότητα είναι μια οξεία φάση του μετασχηματισμού της παγκόσμιας τάξης.

Η παγκόσμια ύφεση δεν έχει ακόμη αρχίσει, αν και η ενεργειακή κρίση βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη – και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Ευρώπη βρίσκεται στην μέση της. Είναι σαφές ότι η κλιμάκωση των τιμών της ενέργειας πλήττει τον Τρίτο Κόσμο πολύ περισσότερο από ότι την Δύση, πάρτε ως παραδείγματα τη Σρι Λάνκα και το Πακιστάν.

Όμως το παγκόσμιο, δηλαδή τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, είναι συνηθισμένο στα προβλήματα των αναπτυσσόμενων χωρών, ενώ οι δικές του σοβαρές δυσκολίες το κάνουν πολύ ανήσυχο. Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ περιμένουν με αγωνία το ερχόμενο φθινόπωρο – αναμένοντας μια απότομη αύξηση των κοινωνικών και πολιτικών εντάσεων στο εσωτερικό.

Δεν είναι πλέον δυνατό να σταματήσει αυτή η διαδικασία – όχι μόνο επειδή η Δύση προκάλεσε η ίδια την άνοδο των τιμών, ποντάροντας στην ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία και ξεκινώντας τη διαδικασία απόρριψης των ρωσικών ενεργειακών πηγών για χάρη της.

Όχι, απλώς επιδείνωσε τα προβλήματα που ήδη αυξάνονταν – τόσο στις ίδιες τις χώρες όσο και στην θέση τους στην παγκόσμια σκηνή. Για παράδειγμα, η προσπάθεια απομόνωσης της Ρωσίας μετά το ξέσπασμα των εχθροπραξιών στην Ουκρανία δίχασε τον κόσμο σε εκείνους που υποστηρίζουν τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές αξιώσεις ηγεμονίας και σε εκείνους που αντιτίθενται σε αυτές.

Και αυτός ο διαχωρισμός γίνεται όλο και πιο σαφής. Αν πριν από έξι μήνες 141 χώρες από τις 194 ψήφισαν υπέρ του ψηφίσματος του ΟΗΕ που καταδίκαζε την “Ρωσική επιθετικότητα”, πρόσφατα μια άλλη δήλωση που προέτρεπε τη Ρωσία να “σταματήσει αμέσως τις εχθροπραξίες” υπογράφηκε μόνο από 54 χώρες. Δηλαδή, σχεδόν μόνο οι δυτικές χώρες – με έναν μικρό αριθμό αναπτυσσόμενων χωρών που προσχώρησαν σε αυτές.

Προφανώς, η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών που δεν υποστήριξαν το αντιρωσικό ψήφισμα καθοδηγείται από το ίδιο πράγμα – ο κόσμος δεν θέλει συνεχή αμερικανική και Ευρωπαϊκή ηγεμονία, και η προσπάθεια απομόνωσης και τιμωρίας της Ρωσίας θεωρείται ως ένας τρόπος για την συλλογική Δύση να διατηρήσει την ασύλληπτη υπεροχή της.

Ως αποτέλεσμα, αντί να ενισχύσει την παγκόσμια θέση της, την αποδυνάμωσε – και ο υπόλοιπος κόσμος το βλέπει και το καταλαβαίνει αυτό. Συν τοις άλλοις, οι κυρώσεις έχουν πλήξει και τη δυτική οικονομία – και αυτό δεν είναι ακόμη το κατώτατο σημείο της κρίσης. Δεν πρόκειται για οικονομική κρίση, αλλά για πολιτική κρίση, ακόμη και πριν από την Ουκρανία, αλλά η Ευρώπη και οι ΗΠΑ επιτάχυναν όλες τις διαδικασίες με τις δικές τους ενέργειες.

Τι μπορεί να περιμένει η Δύση τις επόμενες εβδομάδες; Αλλαγή εξουσίας στο Ηνωμένο Βασίλειο – η νέα πρωθυπουργός Liz Truss θα είναι σε ακόμη πιο αδύναμη θέση από την Johnson, και η χώρα εισέρχεται ουσιαστικά σε περίοδο προετοιμασίας για βουλευτικές εκλογές (πιθανώς πρόωρες εκλογές) – και αυτό με φόντο τις αυξανόμενες αποσχιστικές τάσεις στην Σκωτία και τις ανεπίλυτες συνέπειες του Brexit.

Ο Γερμανικός συνασπισμός θα δυσκολευτεί να επιβιώσει τους επόμενους έξι μήνες – και ενώ θα παραμείνει στην θέση του, η εσωτερική πολιτική δυσαρέσκεια για τον καγκελάριο Σολτς θα έχει ως αποτέλεσμα να μειωθεί η επιρροή της χώρας στις πανευρωπαϊκές διαδικασίες.

Στην Ιταλία θα διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές σε ένα μήνα – η νίκη ενός δεξιού συνασπισμού υπό την ηγεσία της Τζόρτζια Μελόνι (η οποία θα γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία της Ιταλίας) και με τη συμμετοχή των κομμάτων του Ματέο Σαλβίνι και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι σχεδόν εγγυημένη.

Οι Ιταλοί είναι ήδη επιφυλακτικοί σχετικά με τις προοπτικές μιας σκληρής αντιπαράθεσης με την Ρωσία – και η νέα κυβέρνηση θα παίξει αυτό το χαρτί για προπαγανδιστικούς σκοπούς. Παρόλο που δεν θα επιχειρήσει να εναντιωθεί στην πολιτική της ΕΕ στο θέμα της Ουκρανίας, σίγουρα δεν θα συμβάλει στην συνολική σταθερότητα της ΕΕ.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Νοέμβριο θα διεξαχθούν ενδιάμεσες εκλογές στο Κογκρέσο, οι οποίες θα έχουν ως αποτέλεσμα οι Ρεπουμπλικανοί του Τραμπ να πάρουν τον έλεγχο και των δύο σωμάτων του κοινοβουλίου και ο Μπάιντεν να γίνει κουτσή πάπια.

Αλλά το πιο σημαντικό αποτέλεσμα αυτών των εκλογών θα είναι η μοιραία εμβάθυνση των διαιρέσεων στις ΗΠΑ – η χώρα θα οδεύσει προς Προεδρικές εκλογές το 2024 μ.Χ., τα αποτελέσματα των οποίων η ηττημένη πλευρά δεν πρόκειται να αναγνωρίσει.

Η θερμότητα είναι ήδη ορατή στην ολοένα και πιο επιθετική ρητορική των κομμάτων – για παράδειγμα, ο Μπάιντεν δήλωσε την Πέμπτη ότι το σύνθημα του Τραμπ “Make America Great Again” μυρίζει εξτρεμιστικό συναίσθημα και η ιδεολογία ορισμένων Ρεπουμπλικάνων θα μπορούσε να συγκριθεί με “ημιφασισμό”. Η Αμερική βρίσκεται σε μια πορεία διχασμού – και μόνο ένα θαύμα μπορεί να τη σταματήσει.

Είναι σαφές ότι όλες αυτές οι διεργασίες δεν έχουν καμία σχέση με όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία – έχουν πολύ σοβαρές εσωτερικές αιτίες. Αλλά το σπιράλ της σύγκρουσης με την Ρωσία επηρεάζει ήδη τώρα όλα όσα συμβαίνουν στην Δύση – αν και έχουν πείσει τους πάντες εκεί ότι η Μόσχα παρεμβαίνει στις υποθέσεις τους εδώ και τόσο καιρό που τώρα περιμένουν και πάλι την άμεση παρέμβασή μας.

Στην Ιταλία, για παράδειγμα, οι φιλοατλαντικές δυνάμεις διαβεβαιώνουν ότι το Κρεμλίνο ποντάρει σε μια νίκη της δεξιάς – αν και στην παρούσα κατάσταση το θέμα δεν είναι ποιος θα είναι στην εξουσία στις διάφορες δυτικές χώρες, αλλά πώς θα επηρεάσει την κυβερνησιμότητα και την ενότητα του “χρυσού δισεκατομμυρίου”. Αν την ενισχύσει – θα είμαστε εναντίον της σε κάθε περίπτωση: γιατί να ενισχύσουμε αυτόν που μας κήρυξε εχθρό;

Αλλά το θέμα είναι ότι η Δύση έχει ξεκινήσει μια πορεία στην οποία δεν έχει σχεδόν καμία καλή βραχυπρόθεσμη ή μεσοπρόθεσμη επιλογή. Και όχι εξαιτίας των ίντριγκας της Ρωσίας, αλλά εξαιτίας των δικών της συσσωρευμένων λαθών και υπερβολικών φιλοδοξιών.

Αν έρθει η δεξιά ή η αριστερά, ο διχασμός θα βαθύνει, επειδή η δεξιά δεν θα έχει τη δυνατότητα να αλλάξει κάτι ριζικά, και οι πολιτικές της αριστεράς θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη δυσαρέσκεια από τη δεξιά.

Ταυτόχρονα, η Ρωσία θα εξακολουθήσει να κατηγορείται ότι προσπαθεί να επηρεάσει τη δυτική κοινή γνώμη (παρόλο που μας έχουν κοπεί σχεδόν όλες οι δυνατότητες εκπομπής εκεί) και για άμεση ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών – για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι η πολύ ειδική επιχείρησή μας δεν αποτελεί απλώς πρόβλημα για τη Δύση, αλλά απειλή για αυτήν.

Υπάρχει μόνο μια απάντηση σε όλα αυτά – σε αυτές τις σχέσεις καθοδηγούμαστε πλέον από την ιατρική αρχή του “do no harm”: Καμία παρέμβαση από εμάς (για να σώσουμε ή να βλάψουμε) δεν μπορεί να έχει τόσο ισχυρό αποτέλεσμα όσο αυτό που προκαλούν οι ίδιες οι πολιτικές των δυτικών χωρών.

Αφήστε τους να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν, να πάνε εκεί που πάνε – αυτή θα ήταν η καλύτερη επιλογή για εμάς. Ότι χρειάζεται να κάνουν για την πτώση τους, θα το κάνουν απολύτως μόνοι τους (https://ria.ru/20220827/zapad-1812327613.html, https://www.triklopodia.gr/ria-ru-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%af%cf%81%ce%b9-%ce%b8%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b8%ce%b5/).

 

”Η Πολωνία μπαίνει σε πόλεμο κατά της Ρωσίας”. Μαρτυρίες κάνουν λόγο για ορδές του τακτικού Πολωνικού στρατού που μάχονται εναντίον του Ρωσικού στρατεύματος.

Στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου η ουκρανική κυβέρνηση σύναψε συμμαχία με την Πολωνία κατά της Ρωσίας. Αντίθετα σε μια διαδεδομένη ιδέα δεν πρόκειται για ανάκτηση πατρώου εδάφους που προσαρτήθηκε από την Σοβιετική Ένωση, αλλά για απώθηση της ρώσικης επιρροής στην Κεντρική Ευρώπη. Προσφέρει επομένως την Δυτική Γαλικία στην Πολωνία εξαργυρώνοντας την δέσμευσή της κατά της Μόσχας (Συνθήκη Βαρσοβίας, 1920). Έπειτα τοποθετεί τον ουκρανικό στρατό υπό πολωνική διοίκηση. Αυτός ο πόλεμος τελειώνει με ήττα Πολωνίας κι Ουκρανίας.

Ο τότε πρωθυπουργός ήταν ο Symon Petlioura,ο μέντορας του ουκρανικού « ενσωματωμένου εθνικισμού» Dmytro Dontsov, που συμμετείχε στην ουκρανική αντιπροσωπεία στη στη Διάσκεψη Ειρήνης των Βερσαλλιών. Αυτός ήταν ένας θαυμαστής του ιδρυτή του γαλλικού « ενσωματωμένου εθνικισμού», Charles Maurras. Βέβαια ο Dontsov ήταν γερμανόφιλος ενώ ο Maurras ήταν γερμανοφοβικός.

Ο νυν Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky, συνεχίζει ακριβώς την ίδια ιστορία. Συνήψε συμμαχία με την Πολωνία και της υποσχέθηκε την Ανατολική Γαλικία ως αντάλλαγμα για τη στρατιωτική δέσμευσή της εναντίον της Ρωσίας. Η ιστορία επαναλαμβάνεται πάντα εις βάρος του ουκρανικού λαού.

Είναι απίθανη η κατανόηση αυτού που συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία χωρίς γνώση της ιστορίας των Ουκρανών « ενσωματωμένων εθνικιστών » και των διαδοχικών τους συμμαχιών με Πολωνία και το ναζί Reich. Αντίθετα με αυτό που λένε τα μεγάλα μίντια η Ρωσία δεν πολεμάει την Ουκρανία αλλά « ενσωματωμένους εθνικιστές » που αυτή ορίζει υπό τον όρο « νεοναζί».

Η Πολωνία είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά το άρθρο 5 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση πρωτοβουλίας ενός από τα κράτη μέλη του. Έτσι η Τουρκία μπόρεσε να εισβάλει διαδοχικά στη Βόρεια Κύπρο, το Ιράκ και τη Συρία χωρίς να μπορέσει να ζητήσει βοήθεια των συμμάχων της σύμφωνα με το άρθρο 5 (https://romioitispolis.gr/voltairenet-org-i-polonia-mpainei-se-polemo-kata-tis-rosias/).

 

«Υπάρχει μόνο ενάμιση σενάριο για την Ουκρανία – Ήττα ή… πραξικόπημα και ήττα. Τρίτη λύση δεν υπάρχει» δήλωσε ο Ντμίτρι Μενβέντεφ! Προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων σε Χάρκοβο, Νικολάεφ, Ντονμπάς.

Ο πρώην Πρόεδρος της Ρωσίας και αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Ντμίτρι Μενβέντεφ, απάντησε στα διάφορα σενάρια που κυκλοφορούν αναφορικά με την εξέλιξη των μαχών στην Ουκρανία ότι «Η Ρωσία θα πάρει αυτό που θέλει από τον πόλεμο στην Ουκρανία, είτε με όπλα, είτε με χωρίς».  Με ανάρτηση του στο Telegram, απαντώντας σε άρθρο του Guardian για… πέντε σενάρια για την Ουκρανία!

«Αναλυτές όλων των πλευρών εξασκούνται στην πρόβλεψη της ουκρανικής σύγκρουσης. Εδώ ο Guardian κατέληξε σε πέντε άρθρα. Προβλέψεις νίκης κτίζονται στο Κίεβο και στις χώρες της Δύσης που συνδέονται με την Ουκρανία», αναφέρει ο πρώην Πρόεδρος της Ρωσίας και αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας.

«Ε, λοιπόν για εμάς υπάρχει μόνο ενάμισι σενάριο. Το πρώτο είναι η επίτευξη όλων των στόχων της ειδικής Ρωσικής επιχείρησης και η κατηγορηματική αναγνώριση των αποτελεσμάτων της από το Κίεβο.

Το δεύτερο είναι ένα στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ουκρανία, αλλαγή της κυβέρνησης  και αναγνώριση των αποτελεσμάτων της ειδικής επιχείρησης», διεμήνυσε. «Αυτές είναι όλες οι επιλογές. Tertium non datur! (σ.σ.: τρίτη δεν υπάρχει)», καταλήγει με αποφασιστικότητα ο Ν.Μενβέντεφ.

Και όλα αυτά ενώ σε Ντονμπάς, Χάρκοβο και Νικολάεφ οι Ρώσοι δείχνουν πλέον ασταμάτητοι, έστω και με αυτές τις περιορισμένες δυνάμεις που διαθέτουν και στα πέντε μέτωπά (στο τέταρτο στην Χερσώνα και το πέμπτο στην Ζαπορίζια, απλά διατηρούν σταθερές αμυντικές θέσεις):

Περίπου 100.000 Ρώσοι στρατιώτες με μικρή συμμετοχή της μονάδας εθελοντών Wagner και των πολιτοφυλακών από το Λουγκάνσκ και το Ντονιέτσκ, συνολικά 120.000 μάχιμοι για πέντε μέτωπα που οι Ουκρανοί έχουν πάνω από 250.000 προσωπικό ενεργούς.

Στο Ντονμπάς η 93^η μηχανοποιημένη Ταξιαρχία του ουκρανικού Στρατού ηττήθηκε στο Dibrovnoye, στην περιοχή του Χάρκοβο και η τελική επίθεση για την Ρωσόφωνη πόλη, ετοιμάζεται:  350 ελικόπτερα και 400 αεροσκάφη στα σύνορα με Ουκρανία ενώ για πρώτη φορά θα εμπλακούν αποφασιστικά τα AWACS A-50, τα οποία ελάχιστα έχουν βοηθήσει μέχρι στιγμής καθώς δεν υπάρχει ουσιαστικά αντίπαλη Αεροπορία.

Σήμερα οι Ρωσικές συνδυασμένες επιθέσεις έπληξαν εννέα θέσεις διοίκησης του ουκρανικού Στρατού σε Ντονέτσκ, Χερσώνα, Χάρκοβο και Νικολάεφ μέσα σε μια μέρα, ανακοίνωσε το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας.

«Κατά τη διάρκεια της ημέρας, εννέα θέσεις διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας χτυπήθηκαν στις περιοχές των οικισμών Yakovlevka, Shevchenko, Soledar, Otradnoe της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, Lozovoye της περιοχής Χερσώνας;, Dergachi, Chuguev της περιοχής Χάρκοβο, Νικολάεφ και Partizanskoye καθώς και ανθρώπινο δυναμικό και στρατιωτικός εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σε 163 περιοχές», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας Igor Konashenkov σε ενημέρωση την Παρασκευή.

Περισσότεροι από 50 Ουκρανοί και 9 τεθωρακισμένα οχήματα και οχήματα καταστράφηκαν από χτυπήματα συγκεντρωμένων πυρών στις θέσεις μάχης των μονάδων της 25^ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή Seversk και της 101^ης Ταξιαρχίας Εδαφικής Άμυνας στην περιοχή Yakovlevka της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ.

Λόγω μεγάλων απωλειών και απώλειας ικανότητας μάχης, οι στρατιώτες των μονάδων της 53^ης μηχανοποιημένης ταξιαρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην Novomikhailovka της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ και της 93^ης μηχανοποιημένης ταξιαρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο Dibrovnoye, στην περιοχή του Χάρκοβο, έφυγαν από τις θέσεις τους και αναχώρησαν από τις περιοχές μάχης.

Στο πλαίσιο της μάχης κατά του πυροβολικού, τρεις διμοιρίες συστημάτων Grad καταστράφηκαν στις περιοχές των οικισμών Artyomovsk, Kodema, Seversk, δύο διμοιρίες D-30 σε θέσεις βολής στο Kodema και Soledar του Ντόνετσκ καθώς και δύο διμοιρίες Giatsinth-B” στις περιοχές Dobroe και Zeleny Gai της περιοχής Nikolaev”, δήλωσε ο επίσημος εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα Ρωσικά συστήματα αεράμυνας κατέρριψαν έξι ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στις περιοχές Ντονέτσκ, Χάρκοβο και Χερσώνα μέσα σε μια μέρα.

Σύμφωνα με τον ίδιο, πέντε αποθήκες πυραύλων και πυρομαχικών καταστράφηκαν στις περιοχές των οικισμών: Soledar, Bokovoe της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, Chervonaya Dolina της περιοχής Νικολάεφ, Andreevka της περιοχής Χερσώνα, Malinovka της περιοχής Ζαπορίζιε και μια εγκατάσταση αποθήκευσης καυσίμων στο την περιοχή Galitsynovo της περιοχής Νικολάεφ.

Επίσης, στην περιοχή Barvenkovo ​​της περιοχής Χάρκοβο, ραντάρ του ουκρανικού αντιαεροπορικού συστήματος S-300 καταστράφηκε, δήλωσε ο Konashenkov. Κατά την διάρκεια της ημέρας, ρωσικά συστήματα αεράμυνας κατέρριψαν έξι μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα στις περιοχές των οικισμών Komsomolskoye της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, Bayrak, Izyum της περιοχής Χάρκοβο, Bezymyanny και Stepnoye της περιοχής Χερσώνα.

Επιπλέον, βαλλιστικός πύραυλος Tochka-U αναχαιτίστηκε στην περιοχή Nova Kakhovka, στην περιοχή Χερσώνα, και έξι ρουκέτες των συστημάτων πολλαπλής εκτόξευσης HIMARS και Alder στις περιοχές των οικισμών Ντόνετσκ, Izyum, περιοχή Χάρκοβο, Novotroitskoe. και Berislav, περιοχή Χερσώνα.

Τις τελευταίες 24 ώρες, ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζιε βομβαρδίστηκε δύο φορές από ουκρανικά στρατεύματα με αμερικανικά πυροβόλα Μ777. Ως αποτέλεσμα ενός άμεσου χτυπήματος από ρωσικά πυρομαχικά υψηλής ακρίβειας, ένα οβιδοβόλο M777 αμερικανικής κατασκευής καταστράφηκε σε αυτή την θέση μάχης. Στο γειτονικό Νικολάεφ που θεωρείται ο δρόμος προς την Οδησσό οι επιθέσεις των Ρώσων έχουν πυκνώσει και έχουν καταγάγει σημαντικές επιτυχίες.

Η κατάληψη του Νικολάεφ θα σημάνει τέλος στις επιθέσεις εναντίον της Χερσώνας, στην στρατηγικής σημασίας γέφυρα Antonovsky στον Δνείπερο, στο Energodar στην περιοχή Ζαπορίζιε και στον πυρηνικό σταθμό. Επιπλέον, το Νικολάεφ μπορεί να γίνει μέρος μιας ζώνης ασφαλείας από την Μαριούπολη έως την Υπερδνειστερία, η οποία, μεταξύ άλλων, θα δίνει το απαραίτητο στρατηγικό βάθος στην Κριμαία (https://www.pronews.gr/kosmos/mosxa-yparxei-mono-enamisi-senario-gia-tin-oukrania-tertium-non-datur-to-kievo-tha-dexthei-ta-apotelesmata/).

 

Nέο μέτωπο στην Ευρώπη. Απόσχιση Γκαγκαουζίας & Υπερδνειστερίας από Μολδαβία μόλις αφιχθεί ο ρωσικός Στρατός στην Οδησσό– To ΝΑΤΟ στήνει τη “Μεγάλη Ρουμανία”

Συμπλοκή Γάλλων & Ρώσων στην Μαριούπολη – Μόσχα: Νεκροί δύο Γάλλοι Αξιωματικοί & μέλη της Λεγεώνας των Ξένων! Η περιοχή της Ευρώπης θα γίνει μάρτυρας ενός νέου μετώπου, αυτή την φορά στην περιοχή της Μολδαβίας. Δυτικές αλλά και ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, επεξεργάζονται ακόμη και την πλήρη διάλυση της Μολδαβίας ανάλογα με την τροπή των εξελίξεων.

Δυτικές μυστικές υπηρεσίες έχουν προειδοποιήσει την Πρόεδρο της Μολδαβίας, Maia Sandu, ότι τους επόμενους 9 μήνες η χώρα θα συγκλονιστεί από εξεγέρσεις. Η Μολδαβία θα έχει να αντιμετωπίσει τρία μέτωπα: Το εσωτερικό με εξεγέρσεις λόγω ακρίβειας και κινήματα ανεξαρτησίας των αυτόνομων περιοχών Υπερδνειστερίας και Γκαγκαουζίας!

Μάλιστα θεωρούν, και ως ένα βαθμό το παραδέχονται και οι ίδιοι οι Ρώσοι αναλυτές, ότι η Γκαγκαουζία περιμένει να ενωθεί με την Ρωσία μαζί με την Υπερδνειστερία. Αυτό θα γίνει εφικτό μόλις ο Ρωσικός Στρατός φτάσει στην Οδησσό. Στην περίπτωση αυτή Δύση και ΝΑΤΟ ετοιμάζουν στρατιωτικό σχέδιο με εμπλοκή Ρουμανίας. Ήδη έχουν γίνει οι σχετικές δηλώσεις.

Η Ρουμανία θα εγγυηθεί την προστασία της Μολδαβίας και θα εμπλακεί στρατιωτικά. Με τον τρόπο αυτό θα ξεκινήσει η απορρόφηση της Μολδαβίας και η δημιουργία της “Μεγάλης Ρουμανίας”. “Οι Γκαγκαούζοι και οι κάτοικοι της Υπερδνειστερίας περιμένουν την απελευθέρωση της Νότιας Βεσσαραβίας.

Οι κάτοικοι της Μολδαβίας χρειάζονται την στήριξη της Ρωσίας και ανυπομονούν να φτάσουν τα Ρωσικά στρατεύματα τουλάχιστον στην Οδησσό” ανέφερε ο Μολδαβός αναλυτής Βλαντιμίρ Μπουκάρσκι. Πρόσθεσε επίσης:

«Σε αντίθεση με το Κίεβο, σε αντίθεση με την Ουκρανία, δεν υπάρχει μίσος για την Ρωσία εδώ, στο έδαφος της Μολδαβίας. Ειδικά σε περιοχές όπως η Υπερδνειστερία και η Γκαγκαουζία. Προ ημερών πραγματοποιήθηκε στη Γκαγκαουζία συνέδριο του νέου κινήματος «Λαϊκή Ένωση της Γκαγκαουζίας», όπου εγκρίθηκε ψήφισμα που καταδικάζει τον ναζισμό, καταδικάζει τις προσπάθειες να σύρει την Μολδαβία σε πόλεμο στην χώρα της Ουκρανίας και υποστηρίζει τη φιλία της Μολδαβίας με την Ρωσία.

Και όπως καταλαβαίνουμε, δεν υπάρχει μόνο Γκαγκαουζία και Υπερδνειστερία, υπάρχουν πάρα πάρα πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στην Μολδαβία. Και αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται πραγματικά υποστήριξη από τη Ρωσία, χρειάζονται ένα πραγματικό μήνυμα από τη Ρωσία ότι η Ρωσία δεν θα εγκαταλείψει αυτούς τους ανθρώπους.

Περιμένουν την Ρωσία εδώ, συνεχίζουν να ελπίζουν στην Ρωσία και εύχονται ειλικρινά οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις να φτάσουν στην Οδησσό και την Νότια Βεσσαραβία το συντομότερο δυνατό», είπε ο ειδικός.

Στις 2 Οκτωβρίου, ένα συνέδριο βουλευτών όλων των επιπέδων θα πραγματοποιηθεί στη Γκαγκαουζία, η οποία θα στραφεί προς την Ρωσία και την Τουρκία με αίτημα να προστατεύσει την αυτονομία από την Ρουμανία, η οποία, σύμφωνα με τους Γκαγκαούζους, μπορεί να καταλάβει την Μολδαβία εάν Ρωσικά στρατεύματα εισέλθουν στην Οδησσό.

Αυτό είπε στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ένας από τους ηγέτες της Δημοκρατίας της Γκαγκαουζίας που ανακηρύχτηκε το 1990 μ.Χ., ο πρώην επικεφαλής της Λαϊκής Συνέλευσης της αυτονομίας των Γκαγκαούζων Μιχαήλ Κιντεγκελιάν.

Ο πολιτικός υπενθύμισε ότι ο επικεφαλής της Ρουμανικής υπηρεσίας πληροφοριών συναντήθηκε στο Κισινάου με την Πρόεδρο της Μολδαβίας Μάγια Σαντού και συζήτησαν θέματα ασφάλειας στην περιοχή. «Η Σαντού είναι πολίτης της Ρουμανίας, όπως πολλοί στην κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Μολδαβίας. Επομένως, οι Γκαγκαούζοι δεν τους εμπιστεύονται.

Και δεν θέλουν να είναι στη Ρουμανία. Ο νόμος για την αυτονομία των Γκαγκαούζων καθορίζει το δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση σε περίπτωση που η Μολδαβία χάσει την κυριαρχία της», είπε ο Κιντεγκελιάν. Υπάρχουν πληροφορίες για σοβαρές αναταραχές λόγω της πτώσης του βιοτικού επιπέδου υπό την Σαντού. Ο πληθυσμός δεν θα επιβιώσει τον χειμώνα χωρίς αέριο, καυσόξυλα και κάρβουνο. 

Οι επιδεικτικές «ασκήσεις» της ειδικής αστυνομικής ταξιαρχίας Fulger του Υπουργείου Εσωτερικών στο Comrat (πρωτεύουσα της αυτονομίας) στόχευαν να εξουδετερώσουν την ηγεσία της Γκαγκαουζίας εάν αρχίσει να εφαρμόζει τις απαιτήσεις του νόμου. Ο πολιτικός επιστήμονας, εθνογράφος Yevgeny Nikolaev προβλέπει ότι η Γγκαγκαουζία θα αποχωρήσει από την Μολδαβία, η οποία χάνει την ανεξαρτησία της.

Τώρα η Γκαγκαουζία έχει αυτονομία χωρίς κανένα δικαίωμα. Τα οικονομικά της δικαιώματα αφαιρέθηκαν, τα πολιτιστικά της δικαιώματα το ίδιο  ενώ δεν είχε ποτέ καθόλου πολιτικά δικαιώματα. Μέχρι τώρα, οι Γκαγκαούζοι δεν είχαν την ευκαιρία να υπερασπιστούν σοβαρά τον εαυτό τους.

Με την έναρξη της ρωσικής επιχείρησης και την έξοδο του ρωσικού στρατού στα σύνορα της περιοχής της Οδησσού, θα έχουν την ευκαιρία να πολεμήσουν για τα δικαιώματά τους. Για την Ρωσία, αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί να επηρεάσει την Μολδαβία.

Ως εκ τούτου, τα πολιτικά γεγονότα που έχουν προγραμματιστεί για το φθινόπωρο πρέπει να υποστηριχθούν. Σύμφωνα με το σύνταγμα της Μολδαβίας, στην Γκαγκαουζία υπάρχει μόνο μία πολιτική οντότητα – ο Μπασκάν (αρχηγός της δημοκρατίας).

Αλλά ο Μπασκάν χωρίς τους Γκαγκαούζους είναι μια άδεια φιγούρα. Μόλις οι Μπασκάν και οι Γκαγκαούζοι ενωθούν στο σύνολό τους, θα μπορέσουν αμέσως να υπερασπιστούν την πολιτική τους ταυτότητα. Και σίγουρα θα το κάνουν.

Αν καταφέρουν να ξεφύγουν από τη Μολδαβία, θα είναι χαρούμενοι, αν μπορέσουν να ανεβάσουν το στάτους τους τουλάχιστον στο επίπεδο του Ταταρστάν στην Ρωσία, θα είναι πολύ χαρούμενοι. Η Μολδαβία ως χώρα είναι καταδικασμένη. Η Sandu, προφανώς, καταλαβαίνει τον κίνδυνο, αφού έφερε ειδικές δυνάμεις στην Γκαγκαουζία.

Ήταν φανερό ότι θα αντιδρούσε σκληρά σε όλα αυτά. Επιπλέον, έχει το “πράσινο φως” τόσο από τη Ρουμανία όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Της δόθηκαν εγγυήσεις ότι θα έκαναν τα στραβά μάτια σε τυχόν φρικαλεότητες. Όποιος πιστεύει ότι τώρα ζει ειρηνικά στην Γκαγκαουζία κάνει λάθος.

Εκεί χτυπιούνται άνθρωποι, τα σπίτια πυρπολούνται τη νύχτα. Οι άνθρωποι εξαφανίζονται χωρίς ίχνος. Και αυτό συμβαίνει για πάνω από δύο χρόνια. Τώρα, λόγω της οικονομικής κρίσης θα πρέπει να περιμένουμε ισχυρές διαμαρτυρίες. Συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της Ρωσίας.

Το κυριότερο όμως είναι η πιθανή εμφάνιση συνόρων με την Ρωσία, χωρίς την Ουκρανία. Το όνειρό τους είναι μια ύπαρξη χωρίς θύλακες. Είχαν ήδη ζήσει στην Ρουμανία από το 1918 μ.Χ. έως το 1943 μ.Χ., και δεν θέλουν να ξαναζήσουν το σύνδρομο της Μεγάλης Ρουμανίας.

Η Γκαγκαουζία είναι μια περιοχή με ξεκάθαρη θέση που δεν θέλει να διακόψει τους δεσμούς με τη Ρωσία και κατηγορηματικά δεν αποδέχεται την πολιτική των σημερινών αρχών της Μολδαβίας, η οποία στοχεύει σε μια τέτοια ρήξη.

Να σας υπενθυμίσω ότι στο δημοψήφισμα της 22ας Φεβρουαρίου 2014 μ.Χ., το 98% των Γκαγκαούζων ψήφισε υπέρ της συμμετοχής της Μολδαβίας στην Τελωνειακή Ένωση και μόνο το 2% υπέρ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Το Κισινάου όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη τις απόψεις των Γκαγκαούζων, αλλά επίσης προσπαθεί προκλητικά να τους «βάλει στη θέση τους». Όπως είναι φυσικό, οι Γκαγκαούζοι δεν είναι ικανοποιημένοι με αυτό και ετοιμάζονται να απαντήσουν στο Κισινάου. Το επερχόμενο συνέδριο είναι ένα από αυτά.

Πρόεδρος Μολδαβίας: Θα ζητήσουμε βοήθεια από την Ρουμανία! Στις 29 Ιουλίου, η Πρόεδρος της Μολδαβίας Maia Sandu, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον Ρουμάνο ομόλογό της Klaus Iohannis, εξέφρασε την ανησυχία της για τα ουκρανικά γεγονότα και τα όσα συμβαίνουν στην Υπερδνειστερία. Ταυτόχρονα, η Sandu επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι, εάν χρειαστεί, το Κισινάου θα μπορούσε να ζητήσει από το Βουκουρέστι στρατιωτική βοήθεια για την προστασία των συμφερόντων του.

“Ανησυχούμε και μελετάμε διαφορετικά σενάρια για την εξέλιξη των γεγονότων, συμπεριλαμβανομένων των πιο απαισιόδοξων. Σε μια κατάσταση όπου η Ρωσία προσπαθήσει να επιτεθεί στην Δημοκρατία της Μολδαβίας, είναι φυσικό να ζητήσουμε βοήθεια από την Ρουμανία” είπε η Πρόεδρος της Μολδαβίας.

Σύμφωνα με τη Maia Sandu, αυτό μπορεί να συμβεί εάν οι ρωσο-ουκρανικές εχθροπραξίες περάσουν επίσης στο έδαφος της Μολδαβίας. Τα λόγια της Maia Sandu σχολίασε ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Klaus Iohannis. Σύμφωνα με τον ίδιο, «ανεξάρτητα από περαιτέρω σενάρια αυτού του πολέμου, η Ρουμανία θα παραμείνει κοντά στη Μολδαβία, την χώρα».

Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, όλες αυτές οι δηλώσεις δείχνουν ότι πρόκειται για ένα είδος πρόσκλησης από την Μολδαβία για πιθανή είσοδο του Ρουμανικού στρατού στην χώρα, και μάλιστα – για την απορρόφηση της Μολδαβίας από το ρουμανικό κράτος. Για προφανείς λόγους, οι κάτοικοι της Υπερδνειστερίας και της Γκαγκαουζίας δεν πρόκειται να αποδεχτούν αυτό το αποτέλεσμα (https://warnews247.gr/neos-polemos-stin-evropi-aposchisi-gkagkaouzias-yperdneisterias-apo-moldavia-molis-afichthei-o-rosikos-stratos-stin-odisso-to-nato-stinei-ti-megali-roumania/).

 

”Στην Ευρώπη σήμερα, δεν ντρέπονται ιδιαίτερα να επαινούν τους Ναζί. Όταν ο Πρόεδρος της Πολωνίας τηρεί ενός λεπτού σιγή μπροστά στα μνημεία των συμμετεχόντων και των ινστρουχτόρων της σφαγής του Βολίν, και στις χώρες της Βαλτικής παρελαύνουν υπό το λάβαρο εκείνων που κατέστρεψαν το γκέτο του Βίλνιους και μετέτρεψαν την Εσθονία σε Judenfrei, αυτό λέει πολλά. Αλλά την ίδια στιγμή, ο στόχος του «νέου ναζισμού» δεν ήταν πλέον οι Εβραίοι (https://dimpenews.com/2022/08/28/%ce%bf-%cf%80%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%b9%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%83%cf%81%ce%b1%ce%ae%ce%bb-%ce%b7-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%b5%cf%80%ce%ad%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b5%cf%88/)”.

 

Ο κύβος ερρίφθη: «Πρώτος στόχος το Χάρκοβο. Μετά η Οδησσός» λένε οι Ρώσοι. Διπλασίασαν τις δυνάμεις τους. Κοινώνησαν, προσκύνησαν τον προστάτη τους Άγιο Δημήτριο του Ντονσκόι και ξεκίνησαν για την τελική μάχη οι Ρώσοι στρατιώτες.

Μετά την προειδοποίηση Μεντβέντεφ για ρίψη τακτικών πυρηνικών όπλων σε ουκρανικούς στόχους, η Ρωσία ανακοίνωσε ότι το νεοσύστατο 3^ο Σώμα Στρατού προωθήθηκε στο Ντονιέτσκ και έχει ήδη εμπλακεί σε μάχες.

Σήμερα το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε πλήγματα σε έξι ουκρανικούς σχηματισμούς και συγκεκριμένα στην 102^η, 14^η, 63^η, 30^η, 95^η, 46^η Ταξιαρχία, ενώ οι αντιαεροπορικές και αντιβαλλιστικές δυνάμεις των Ρώσων κατέρριψαν το 90% των Αμερικανικών βλημάτων που εκτοξεύθηκαν κατά βάσεων πυρομαχικών και οδών ανεφοδιασμού.

Στα πλάνα φαίνονται άρματα Τ-80 και Τ-90 σε αναβαθμισμένες εκδόσεις, σε συνδυασμό με ΤΟΜΑ ΒΜΡ-3Μ, α/α συστήματα BUK και αναβαθμισμένα α/κ πυροβόλα MSTA ενώ το προσωπικό φέρει ΑΚ-12. Οι Ρώσοι στρατιώτες κοινωνούν πριν την τελική επίθεση, ενώ προσκύνησαν τον προστάτη Άγιό τους, τον Άγιο Δημήτριο του Ντόνσκοϊ.

Αυτό όμως που ήδη συζητείται είναι η γερμανική συνεισφορά για την ταχεία εκπαίδευση των νέων μονάδων μέσω της δημιουργίας του τεράστιου κέντρου εκπαίδευσης εμβαδού 500 τ.χλμ. που είχε κατασκευάσει η Rheinmentall μετά από συμβόλαιο του 2009 (ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων) και έτσι μπορεί να εκπαιδευτεί τα ταυτόχρονα μία τεθωρακισμένη ταξιαρχία με όλα τα μέσα και υλικά.

Το ρωσικό Γενικό Επιτελείο στο στρατηγικό δίλλημα «Χάρκοβο ή Οδησσός;» φαίνεται ότι επέλεξε να προχωρήσει προς την κατεύθυνση της κατάληψης του Χάρκοβου, για λόγους που έχουν σχέση με την προστασία της ρωσικής ενδοχώρας από επιθετικές ενέργειες των Ουκρανών.

Οι Ουκρανοί χρησιμοποίησαν τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του εδάφους στα σύνορα των περιοχών Χάρκοβο και του ρωσικού Μπέγκοροντ για διεισδύσεις επιθετικών ελικοπτέρων και βομβαρδίζουν συχνά με βαλλιστικούς πυραύλους. Είναι το μοναδικό έδαφος της Ρωσίας (από αυτά που προϋπήρχαν το 2014 μ.Χ.) το οποίο έχει κτυπηθεί από τους Ουκρανούς.

Το Χάρκοβο όμως στοιχειώνει τους Ρώσους και η προϊστορία δείχνει ότι αποτελεί απειλή για το Μπέλγκοροντ: Οι Γερμανοί το κατέλαβαν το 1941 μ.Χ., οι Ρώσοι το ανακατέλαβαν αλλά οι Γερμανοί επανήλθαν και προκάλεσαν τρομακτική ήττα στα τότε σοβιετικά στρατεύματα:

Η Γερμανική αντεπίθεση μεταξύ 19 Φεβρουαρίου και 15 Μαρτίου του 1943 μ.Χ. οδήγησε στην καταστροφή περίπου 52 σοβιετικών μεραρχιών και την ανακατάληψη των πόλεων του Χάρκοβου και του Μπέλγκοροντ.

Άρα οι δύο αυτές πόλεις έχουν κοινή μοίρα. Η περιφέρεια κατοικείται σε ποσοστό 70% από ρωσόφωνους, αλλά στην πόλη του 1,5 εκατ. κατοίκων το 62 % είναι Ουκρανοί, και το  38% Ρώσοι. Το Χάρκοβο είναι όμως και η ιστορική πρωτεύουσα της Ρωσίας.

Και θεωρείται, παρά την δυσκολία στην όλη επιχείρηση ότι θα πρέπει πρώτα απ’όλα να προστατευθεί η ρωσική ενδοχώρα. Άρα, πρώτος στόχος Χάρκοβο. Θα προηγηθεί η κατάληψη του Σλαβιάνσκ και του Κράματορσκ. Από εκεί άλλωστε ξεκίνησε και η γερμανική αντεπίθεση του 1943 μ.Χ.

Στον δρόμο προς το Χάρκοβο στις περιοχές των οικισμών Vernopolye και Krasnopolye, οι απώλειες των 30ης μηχανοκίνητης και 95ης Ταξιαρχίας των Ουκρανών ανήλθαν σε περισσότερους από 200 στρατιωτικούς.

Κοντά στο χωριό Dergachi, επίσης στην περιοχή του Χάρκοβο, κτυπήθηκε η 14^η μηχανοποιημένης ταξιαρχίας των Ουκρανών και σκοτώθηκαν 100 Ουκρανοί, καταστράφηκαν τρία BM-21, καθώς και περισσότερα από 10 οχήματα και τεθωρακισμένα.

Στην κατεύθυνση του Χάρκοβο, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας συνεχίζουν την επίθεσή τους προς την κατεύθυνση της Dementievka.  Στην κατεύθυνση του Kramatorsk, τα ρωσικά στρατεύματα διεξάγουν επιχειρήσεις επίθεσης στην περιοχή Grigoryevka.

Οι ρωσικές μονάδες διεξάγουν επιθετικές επιχειρήσεις νοτιοδυτικά του Izyum, βορειοανατολικά και νότια του Artemovsk, καθώς και στα βορειοδυτικά προάστια του Ντονιέτσκ. Την ίδια στιγμή στην Κριμαία αποστέλλονται τεράστιες ποσότητες βαρέων οχημάτων και συστημάτων πυροβολικού που όλα δείχνουν ότι θα επιχειρηθεί μαζική ρωσική επίθεση από πολλές κατευθύνσεις.

Όλα δείχνουν ότι η διάσπαση και των τελευταίων βαρέως οχυρωμένων θέσεων των ουκρανικών δυνάμεων στα σύνορα του Ντονμπάς και της Χερσώνας με την υπόλοιπη Ουκρανία θα οδηγήσει σε έναν “αγώνα δρόμου” με έπαθλο τα μεγάλα αστικά κέντρα θέτοντας πλέον το μέτωπο σε αγώνα ελιγμών σε μια αντιπαραβολή της επομένης των μαχών σε Στάλινγκραντ και Κουρσκ που ακολούθησε η αντεπίθεση των “κόκκινων” τεθωρακισμένων.

Ο ρωσικός στρατός συνεχίζει την επίθεση, προκαλώντας μαζικά πλήγματα. Αυτό αναφέρεται στην πρωινή περίληψη του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Στην κατεύθυνση του Χάρκοβο, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας συνεχίζουν την επίθεσή τους προς την κατεύθυνση της Dementievka.

Στην κατεύθυνση του Kramatorsk, τα Ρωσικά στρατεύματα διεξάγουν επιχειρήσεις επίθεσης στην περιοχή Grigoryevka. Στην κατεύθυνση του Artemovsk, οι μάχες συνεχίζονται στις περιοχές των οικισμών Soledar, Zaitsevo και Mayorsk.

Κατόπιν αυτών, η κυβέρνηση της Ουκρανίας ετοιμάζεται να εφαρμόσει υποχρεωτική εκκένωση τμημάτων του πληθυσμού στις περιοχές Χάρκοβο, Ζαπορίζια και Nικολάεφ, προκειμένου να μην μείνουν οι πληθυσμοί αυτοί στα εδάφη που ετοιμάζονται να καταλάβουν οι Ρώσοι.

Άλλες πληροφορίες αναφέρουν πως το ίδιο μπορεί ετοιμάζεται και για το Κίεβο είπε ο διευθυντής του Τμήματος Δημοτικής Ασφάλειας της πόλης του Κιέβου, Roman Tkachuk. «Στο Κίεβο, ενδέχεται να εισαγάγουν υποχρεωτική εκκένωση από ορισμένες περιοχές».

Πάντως μια μεγάλη αποθήκη με πυραύλους για αμερικανικά συστήματα HIMARS καταστράφηκε κοντά στο Dnepropetrovsk, ανέφερε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας. Διευκρινίζεται ότι το χτύπημα σε μεγάλη αποθήκη πυρομαχικών στην περιοχή του οικισμού Preobrazhenka προκλήθηκε από «επίγεια όπλα ακριβείας».

«Μια μεγάλη αποθήκη πυρομαχικών της 44^ης Ταξιαρχίας Πυροβολικού των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας με πυραύλους για συστήματα πολλαπλής εκτόξευσης HIMARS αμερικανικής κατασκευής και οβίδες για αμερικανικά οβιδοβόλα M777 καταστράφηκε», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.

Συντριπτικά πλήγματα στην 102^η, 14^η, 63^η, 30^η, 95^η, 46^η Ταξιαρχία – Πάνω από 500 νεκροί. Για την κατάσταση στη ζώνη ειδικής επιχείρησης μίλησε ο εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Άμυνας σε ενημέρωση που έδωσε. Είπε συγκεκριμένα:

► Στην περιοχή του οικισμού Lozovoe, στην Χερσώνα, ηττήθηκαν μονάδες της 46^ης Ταξιαρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Οι απώλειες των Ουκρανών ανήλθαν σε περισσότερους από 130 στρατιώτες ενώ καταστράφηκαν 10 μονάδες στρατιωτικού εξοπλισμού.

► Ως αποτέλεσμα χτυπημάτων της αεροπορίας των ρωσικών αεροδιαστημικών δυνάμεων στις θέσεις μάχης των μονάδων του 107^ου τάγματος της 63^ης μηχανοποιημένης ταξιαρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή Kvitnevoye στο Νικολάεφ, περισσότερο από το 40 τοις εκατό του προσωπικού αυτής της μονάδας σκοτώθηκε.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, επτά θέσεις διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας χτυπήθηκαν, μεταξύ των οποίων: Η 102^η Ταξιαρχία της Εδαφικής Άμυνας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στην περιοχή Chervonoe στο Ζαπορίζιε, ο εθνικιστικός σχηματισμός Kraken στην περιοχή Χάρκοβο, όπως καθώς και 37 μονάδες πυροβολικού, ανθρώπινο δυναμικό και στρατιωτικό εξοπλισμό σε 142 περιοχές.

Έξι αποθήκες πυραύλων και πυροβολικού και πυρομαχικών καταστράφηκαν στις περιοχές των οικισμών Seversk, Soledar, Kodema της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, Chervony Yar στην περιοχή Νικολάεφ και Novovorontsovka στην περιοχή Χερσώνα.

Στο πλαίσιο της μάχης κατά του πυροβολικού, καταστράφηκαν: τέσσερις διμοιρίες πολλαπλών συστημάτων “Grad” στις περιοχές των οικισμών Paraskovievka, Adamovka, Zvanovka της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, Barmashovo της περιοχής Νικολάεφ και τρεις διμοιρίες αυτοκινούμενων μονάδων πυροβολικού “Gvozdika” στις περιοχές των οικισμών Konstantinovka, Privolye της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ και Visunsk της περιοχής Νικολάεφ.

Επίσης, στις περιοχές των οικισμών Orekhovo, Vesyoloye και Nikolaevka της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, τρεις διμοιρίες Giacint-B καταστράφηκαν ενώ ήταν σε θέσεις βολής. Οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις κατέρριψαν αεροσκάφος MiG-29 της Ουκρανικής Αεροπορίας κοντά στο χωριό Malinovka στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ. Επιπλέον, ένας αυτοκινούμενος εκτοξευτής του αντιαεροπορικού συστήματος Buk-M1 καταστράφηκε στην περιοχή Grigorovka.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ρωσικά συστήματα αεράμυνας κατέρριψαν επτά ουκρανικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα στις περιοχές των οικισμών Novohryhorovka της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, Andreevka, Glinskoe, Babenkovo, Khudoyarovo, Borshchovka, περιοχή Χάρκοβο και Berdyansk, Ζαπορίζιε.

Επιπλέον, αναχαιτίστηκαν: Ένας βαλλιστικός πύραυλος Tochka-U κοντά στο Chernobaevka, καθώς και 18 βλήματα του αμερικανικού συστήματος HIMARS, στις περιοχές των οικισμών Naddnepryanskoye, Aleksandrovka, Solnechnoye, Skhidnoye στην Χερσώνα καθώς και στην περιοχή Antonovsky Most (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/i-rosia-rixnei-stin-maxi-to-neosystato-3o-soma-stratou-ksekinise-i-metakinisi-stin-proti-grammi/).

 

""Είναι καιρός να ξεχάσουμε ότι το Κοσσυφοπέδιο είναι η Σερβία"", δήλωσε ο εκπρόσωπος του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών, Νεντ Πράις.Κάνουν ότι μπορούν για να μεγαλώσουν την Αλβανία και να ενισχύσουν το μουσουλμανικό τόξο στα Βαλκάνια (http://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/blog-post_774.html).

 

Η Νορβηγία αρνήθηκε να δώσει φυσικό αέριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε χαμηλές φιλικές τιμές ώστε να περιοριστεί η εκτίναξη στις τιμές ενέργειας. Ο καθένας το συμφέρον του και πάνε περίπατο οι μεγαλοστομίες για "δυτική ενότητα και αλληλεγγύη (http://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/blog-post_370.html).

 

ΝΕΕΣ ΒΟΜΒΕΣ από το ΔΝΤ: Έρχεται τσουνάμι από χρεοκοπίες χωρών!

Ολοένα και περισσότερες χώρες βρίσκονται αντιμέτωπες με τον κίνδυνο του υψηλού χρέους, εξαιτίας κυρίως του ισχυρού δολαρίου που καθιστά πιο δύσκολες τις αποπληρωμές, προειδοποιεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επισημαίνοντας ότι το πρόγραμμα που έχουν τα πλούσια κράτη για να βοηθούν τα φτωχότερα πρέπει να είναι ταχύτερο και ευρύτερο.

Η αναπληρώτρια επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Γκίτα Γκόπιναθ, μιλώντας στην τηλεόραση του Bloomberg, υπογράμμισε ότι περίπου το 60% των χωρών χαμηλού εισοδήματος βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο ή ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα χρέους και περίπου 20 αναδυόμενες αγορές έχουν χρέος που διαπραγματεύεται σε προβληματικά επίπεδα. «Πιθανότατα θα δούμε περισσότερες χώρες να χρειάζονται ελάφρυνση του χρέους», πρόσθεσε.

Το ράλι στις τιμές παγκοσμίως έχει ανοίξει έναν κύκλο επιθετικών αυξήσεων στα επιτόκια παγκοσμίως από τις κεντρικές τράπεζες, με επικεφαλής τη Federal Reserve, εξέλιξη η οποία έχει ενισχύσει σημαντικά το Αμερικανικό νόμισμα. Εν τω μεταξύ, οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν συγκεντρώσει ένα υπέρογκο προβληματικό χρέος αρκετών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, που απειλεί να προκαλέσει ένα ιστορικό τσουνάμι χρεοκοπιών.

«Η υποτίμηση των νομισμάτων των αναδυόμενων αγορών σε σχέση με το δολάριο έχει πληθωριστικές συνέπειες», είπε η Γκόπιναθ. «Αυτό καθιστά την νομισματική πολιτική για αυτούς πολύ πιο δύσκολη αυτή τη στιγμή και υπάρχουν χώρες που έχουν δανειστεί σε δολάρια, κάτι που καθιστά δύσκολη την αποπληρωμή των δανείων». Και πρόσθεσε ότι απαιτείται πλέον πιο συντονομισμένη, ευρεία και άμεση δράση από τις πλουσιότερες χώρες.

Αναφερόμενη στην Ουκρανία, η Γκίτα Γόπιναθ, είπε ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εξετάζει τρόπους για να βοηθήσει την χώρα πέρα από τον γύρο έκτακτης χρηματοδότησης που παρείχε στην αρχή του πολέμου.

«Εξετάζουμε άλλες επιλογές, πολλά άλλα πράγματα, που θα πρέπει να κάνουμε για να βοηθήσουμε την Ουκρανία, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι οι μακροοικονομικές πολιτικές τους είναι σε θέση να διατηρήσουν την οικονομία σε τροχιά όσο το δυνατόν καλύτερα και να αποτρέψουμε τον υπερπληθωρισμό» υπογράμμισε και πρόσθεσε: «Όλα αυτά αποτελούν μεγάλες ανησυχίες και προσπαθούμε να συνεργαστούμε με τις αρχές για να βοηθήσουμε στην αντιμετώπιση τους» (https://romioitispolis.gr/nees-vomves-apo-to-dnt-erchetai-tsoynami-apo-chreokopies-choron/).

RIA Novosti Η ενίσχυση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης θα καταλήξει στη διχοτόμηση της Ευρώπης

Η Ενωμένη Ευρώπη προετοιμάζεται ολοένα και περισσότερο για μεγάλες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες αναμένεται να οδηγήσουν στην επέκτασή της και σε ένα νέο επίπεδο ολοκλήρωσης, μετατρέποντας την στην πραγματικότητα σε ένα ενιαίο κράτος.

Και παρόλο που το ένα έρχεται σε αντίθεση με το άλλο, οι Ευρωπαϊκές ελίτ έχουν σαφώς αποφασίσει να επιβάλουν την διαδικασία – ελπίζοντας να ενισχύσουν την ενότητα και να αποκτήσουν νέα εδάφη. Τι μας αφορά εμάς, την Ρωσία; Το πιο άμεσο – η Ευρώπη επιδιώκει όλο και πιο ανοιχτά να επανασχεδιάσει τα σύνορα με τον ρωσικό κόσμο.

Σημαντική από αυτή την άποψη ήταν η ομιλία του καγκελάριου της Γερμανίας Όλαφ Σολτς στο Πανεπιστήμιο της Πράγας, στην οποία συνέδεσε άμεσα την ανάγκη μεταρρύθμισης της ΕΕ (με την εγκατάλειψη της εξουσίας βέτο των κρατών μελών της) με τα σχέδια για επέκταση προς Ανατολάς.

Τους τελευταίους μήνες, τόσο η ηγεσία της ΕΕ όσο και οι ηγέτες των “τριών μεγάλων χωρών” (Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία) έχουν μιλήσει ρητά για την ανάγκη να αρχίσει η απομάκρυνση από την ομοφωνία στη λήψη αποφάσεων στην ΕΕ – η οποία εξακολουθεί να υφίσταται, ιδίως σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και δημοσιονομικών.

Μιλάμε για ένα νέο βήμα προς την ολοκλήρωση της ΕΕ και τη σταδιακή απώλεια της αυτονομίας των εθνικών κρατών. Οι οπαδοί της ευρωενσωμάτωσης μιλούσαν για το αναπόφευκτο αυτού του γεγονότος εδώ και πολύ καιρό, αλλά όλο και κάτι έμπαινε στη μέση: τώρα η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, τώρα η μεταναστευτική κρίση. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι όχι μόνο πολλοί Ευρωπαίοι, αλλά και οι κυβερνήσεις (δηλαδή οι εθνικές ελίτ) πολλών χωρών της ΕΕ είναι εναντίον της.

Τόσο οι σκανδιναβικές όσο και οι Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τα δικαιώματα βέτο – η Δανία και η Πολωνία, η Ιρλανδία και η Ουγγαρία έχουν διαφορετικά κίνητρα, αλλά έναν κοινό σκεπτικισμό.

Τόσο εκείνοι που θεωρούν τη διατήρηση της ταυτότητάς τους πολύ σημαντική (όπως οι Ούγγροι) όσο και εκείνοι που φοβούνται τη δικτατορία πολυάριθμων φτωχών και απλώς ξένων ανατολικών “συγγενών” δεν είναι έτοιμοι να αποχωριστούν την κυριαρχία τους.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το Βερολίνο και το Παρίσι αναγκάστηκαν να αναβάλλουν συνεχώς το θέμα της μεταρρύθμισης της ΕΕ, αλλά φέτος, με φόντο τη σύγκρουση με την Ρωσία στην Ουκρανία, αποφάσισαν να επιβάλουν το θέμα.

Την Άνοιξη, ο Εμανουέλ Μακρόν άρχισε να μιλάει για μεταρρύθμιση που θα ξεκινήσει φέτος – και παρόλο που 13 χώρες της ΕΕ (δηλαδή η μισή Ένωση) αντέδρασαν αμέσως αρνητικά στα σχέδια για την αφαίρεση του δικαιώματος βέτο, έγινε σαφές ότι “η διαδικασία είχε ξεκινήσει”.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάχθηκε υπέρ της εγκατάλειψης της αρχής της ομοφωνίας (η απόφαση είναι συμβουλευτική, αλλά και πάλι), και οι ηγέτες της ΕΕ και οι ηγέτες της Γερμανίας και της Ιταλίας άρχισαν να μιλούν γι’ αυτό σε τακτική βάση.

Ταυτόχρονα, υπήρξαν εκκλήσεις για την επιτάχυνση της διεύρυνσης της ΕΕ με την αποδοχή νέων μελών – όχι μόνο εκείνων που είχαν ήδη υποσχεθεί κάτι τέτοιο, αλλά και εκείνων που δεν μπορούσαν να γίνουν δεκτοί πριν.

 Οι επίμονες εκκλήσεις για την ταχύτερη ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ -για να σταματήσει η “Ρωσική επιθετικότητα”- οδήγησαν τον Εμανουέλ Μακρόν να προτείνει στις αρχές Μαΐου την δημιουργία μιας ευρωπαϊκής πολιτικής κοινότητας, ακριβώς για να συμπεριλάβει σε κάποιο κοινό χώρο τις Ευρωπαϊκές χώρες που δεν κινδυνεύουν από την ταχεία ενσωμάτωση στην ΕΕ.

Ήταν σαφές σε όλους ότι επρόκειτο πρωτίστως για την Ουκρανία, και ο Μακρόν δεν το έκρυψε: “Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η διαδικασία που θα επιτρέψει στην Ουκρανία να ενταχθεί στην ΕΕ θα διαρκέσει αρκετά χρόνια, για την ακρίβεια, πιθανώς αρκετές δεκαετίες.

Δηλαδή, ήταν μια προσπάθεια να επισημοποιηθεί με κάποιο τρόπο η γεωπολιτική υπαγωγή της Ουκρανίας στην Ευρώπη και την Δύση – σε μια εποχή που η Δύση έχει ήδη ποντάρει στο γεγονός ότι θα κρατήσει την Ουκρανία στη σφαίρα επιρροής της, στο γεγονός ότι θα νικήσει τη Ρωσία στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Αν και η ιδέα του Μακρόν υποστηρίχθηκε στη συνέχεια από το Βερολίνο, τον Ιούνιο η Ουκρανία έλαβε καθεστώς υποψήφιας χώρας για ένταξη στην ΕΕ – μια χειρονομία που είχε ωστόσο καθαρά προπαγανδιστική αξία.

Η πραγματική ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ στο απώτερο μέλλον -ακόμη και αν διατηρήσει την κρατική της υπόσταση- φαινόταν ακόμη αδύνατη, εν μέρει λόγω της αντίθεσης ορισμένων Ευρωπαϊκών χωρών. Αλλά αυτό γίνεται αν τους ζητηθεί. Και αν δεν γίνει;

Και σε αυτό ακριβώς θέλει να οδηγήσει το Βερολίνο – όπως έδειξε η ομιλία του Σολτς στην Πράγα. Όχι μόνο δήλωσε ότι “η αρχή της ομοφωνίας λειτουργεί μόνο όταν η πίεση είναι χαμηλή, αλλά σε μια εποχή που οι καιροί αλλάζουν, δεν λειτουργεί πλέον”, αλλά συνέδεσε για πρώτη φορά τα ζητήματα της διεύρυνσης της ΕΕ και της παραίτησης από το δικαίωμα βέτο.

Ο καγκελάριος, αν και συμφώνησε  στην ιδέα του Μακρόν για μια ευρωπαϊκή πολιτική κοινότητα, δήλωσε ότι “μια τέτοια ένωση -και αυτό είναι σημαντικό για μένα- δεν αποτελεί εναλλακτική λύση στην επερχόμενη διεύρυνση της ΕΕ”:

“Οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, η Ουκρανία, η Δημοκρατία της Μολδαβίας και τελικά η Γεωργία θα πρέπει να γίνουν μέρος της ΕΕ. Η διεύρυνση αυτή είναι προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά ακριβώς το δικαίωμα του βέτο είναι αυτό που το εμποδίζει – άρα πρέπει να εγκαταλειφθεί:

“Όπου σήμερα απαιτείται ομοφωνία, ο κίνδυνος να χρησιμοποιήσει μία μόνο χώρα το δικαίωμα βέτο της και να εμποδίσει όλους τους άλλους να προχωρήσουν, αυξάνεται με κάθε νέο κράτος μέλος. Γι’ αυτό προτείνω μια σταδιακή μετάβαση προς την πλειοψηφική ψηφοφορία για την κοινή εξωτερική πολιτική και άλλους τομείς, όπως η δημοσιονομική πολιτική.

Ναι, δεν πρόκειται ακόμη για εγκατάλειψη της αρχής της ομοφωνίας κατά την εισδοχή νέων μελών, αλλά είναι σαφές ότι τα πράγματα οδεύουν προς τα εκεί. Και όχι βραχυπρόθεσμα – σύμφωνα με τα σχέδια του Βερολίνου, αυτό θα πάρει χρόνια – αλλά η κατεύθυνση είναι σαφής.

Η ουσία της εκφράστηκε περισσότερο από συγκεκριμένα από τον Scholz: “Σε αυτές τις ημέρες τίθεται και πάλι το ερώτημα για το πού θα χαράσσεται στο εξής η διαχωριστική γραμμή μεταξύ της ελεύθερης Ευρώπης και μιας νεοϊμπεριαλιστικής απολυταρχίας”.

Και αυτό αφορά ήδη άμεσα την Ρωσία. Διότι δεν πρόκειται για το μέλλον της Ευρώπης, ούτε για την μορφή της κρατικής δομής της (μετάβαση σε ομοσπονδιακή ή ακόμη και σε ενιαία). Και όχι για το βαθμό ανεξαρτησίας της, δηλαδή για την πιθανότητα διάσπασης της ενωμένης Δύσης σε Ευρώπη και αγγλοσαξονικό μπλοκ (πρακτικά αναπόφευκτη με την επιτυχή επιτάχυνση της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης υπό Γερμανογαλλική ηγεσία). Και ούτε καν για μια προσπάθεια να χαμηλώσει το νέο “Σιδηρούν Παραπέτασμα” από την Ευρωπαϊκή πλευρά προς την Ρωσία.

Παρ’ όλη την σημασία τους για εμάς, οι διαδικασίες αυτές αφορούν πολύ πιο σοβαρά πράγματα – μια προσπάθεια της Ευρώπης να επανασχεδιάσει τα ιστορικά όρια μεταξύ της ίδιας και του Ρωσικού κόσμου. Έχουμε να κάνουμε με μια ανοιχτή διεκδίκηση του ιστορικού μας χώρου, μια πρόκληση για το λαό μας, το κράτος μας και τον πολιτισμό μας.

Και μια τέτοια πρόκληση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την αποκατάσταση της ενότητας μας. Και ο αντίπαλος θα πρέπει να μετανιώσει πάρα πολύ για αυτή την απόφαση, δηλαδή να μην υπάρξει ενιαία Ευρωπαϊκή Ένωση στο μέλλον.

Ενώ στο παρελθόν μπορεί να μην ήμασταν εναντίον της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης – άλλωστε, είναι εσωτερική Ευρωπαϊκή υπόθεση και μας συμφέρει να διχάσουμε την ενιαία Δύση – τώρα όμως μας αφορά άμεσα. Ένας γείτονας που διεκδικεί τη γη μας δεν είναι πλέον απλώς ένας γείτονας, αλλά ένας αντίπαλος, του οποίου η αποδυνάμωση και η διάσπαση γίνεται η μόνη επιλογή για εμάς.

 Και δεν έχει σημασία ότι η ίδια η διαδικασία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης περιέχει (καθόλου  από εμάς) ωρολογιακές βόμβες, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η αποτυχία της γίνεται πλέον για εμάς θέμα αρχής. Και θα εργαστούμε γι’ αυτό.

Η Ευρώπη έχει κάνει την επιλογή της επεκτατικής πολιτικής απέναντι στην Ρωσία – και με τον καιρό, αναμφίβολα, θα το μετανιώσει ξανά. Αλλά θα έχει να κατηγορήσει μόνο τον εαυτό της και τους Αγγλοσάξονες μέντορες της (https://ria.ru/20220830/evrointegratsiya-1812987814.html, https://www.triklopodia.gr/ria-novosti-%ce%b7-%ce%b5%ce%bd%ce%af%cf%83%cf%87%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%89%cf%80%ce%b1%cf%8a%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%ae%cf%81%cf%89/).

Οι Ρώσοι συνέχισαν την προέλασή τους προς το Νικολάεφ και ανακατέλαβαν το Μπλαγκοντατνόγιε

Οι στέπες της Χερσώνας ευνοούν το Ρωσικό Πυροβολικό και την Ρωσική Αεροπορία και «σφυροκοπούν» αδιαλείπτως τους Ουκρανούς. Παρά τις συνεχείς και σφοδρές επιθέσεις των Ουκρανών στο μέτωπο της Χερσώνας που τους έχουν κοστίσει βαρύτατες απώλειες, οι Ρώσοι συνεχίζουν να προωθούνται στο Νικολάεφ και απέχουν πλέον δεκαπέντε χιλιόμετρα από την πόλη!

Οι Ρωσικές δυνάμεις απώθησαν τους Ουκρανούς πέρα από το Μπλαγκοντατνόγιε το οποίο και ανακατέλαβαν και έχουν και πάλι ανοιχτό τον δρόμο για το Νικολάεφ. Σημειώνεται ότι οι Ουκρανοί μετέφεραν μεγάλο μέρος της φρουράς της Οδησσού στο Νικολάεφ προς αναπλήρωση απωλειών και για προστατέψουν την πόλη.

Το σχέδιο του Ρωσικού Επιτελείου προβλέπει να διατηρηθεί η γραμμή άμυνας στην Χερσώνα, καθώς στην περιοχή δεν υπάρχουν δάση παρά μόνο στέπες που αφήνουν εκτεθειμένους τους Ουκρανούς στα πυρά του Ρωσικού Πυροβολικού και της ρωσικής Αεροπορίας. και ταυτόχρονα να συνεχιστεί  η προέλαση προς το Νικολάεφ.

Οι Ουκρανοί θα συνεχίσουν τις απανωτές επιθέσεις στις ρωσικές γραμμές άμυνας. Η Δύση ελπίζει σε μία κατάληψη της Χερσώνας για να πιεστεί η Ρωσία να σταματήσει τον πόλεμο και να εμφανιστεί ως ηττημένη.

Αλλιώς αν αποτύχει το Κίεβο εν συνεχεία θα κινδυνέψει άμεσα να χάσει Χάρκοβο, Νικολάεφ και Οδησσό λόγω έλλειψης εφεδρειών και στο τέλος η ΕΕ θα αναγκαστεί να άρει τις κυρώσεις κάτι που θα σημαίνει πως οι ΗΠΑ θα έχουν υποστεί μία μεγάλη γεωπολιτική ήττα (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/oi-rosoi-synexisan-tin-proelasi-tous-pros-to-nikolaef-kai-anakatelavan-to-mplagkontatnogie-vinteo/).

Ότι αρχίζει ωραία σε μία αντεπίθεση τελειώνει με πόνο. Πώς «εξαερώθηκαν» τα ουκρανικά τάγματα στην Χερσώνα.

Το Ρωσικό Πυροβολικό διέλυσε τις follow on-forces σε όλη την γραμμή του μετώπου Οι Ρώσοι δημοσίευσαν βίντεο στα οποία απεικονίζεται η ουκρανική δύναμη κατά την έναρξη της ουκρανικής αντεπίθεσης και τι απέγινε μετά τις σφοδρές μάχες που διεξήχθησαν στο μέτωπο Χερσώνας-Νικολάεφ.

Σύμφωνα με νέα ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ οι νεκροί των Ουκρανών ξεπέρασαν τους 1700 ενώ καταστράφηκε ολοσχερώς το 57 ουκρανικό τάγμα κοντά στο Sukhoi Stavok. Αναφέρεται ότι το τάγμα εκμηδενίστηκε.

Κατά το Ρωσικό ΥΠΑΜ, καταρρίφθηκαν τέσσερα μαχητικά από ότι είχε απομείνει από την ουκρανική Αεροπορία.  2 Su25, 1 Su24 και 1 #MiG29  όπως και 3 μεταφορικά ελικόπτερα Μi8. Καταστράφηκαν 63 άρματα μάχης, 59 ΤΟΜΑ και 48 ΤΟΜΠ, όπως επίσης και 14 πυροβόλα.

Με τέτοιες απώλειες είναι δύσκολο κάποιος να θεωρήσει πως διεξάγεται κάποιου είδους αντεπίθεση. Η καταστροφή είναι ολοκληρωτική και μάλιστα Αμερικανοί και Γάλλοι αναλυτές εκφράζουν την απορία τους γιατί στα δυτικά ΜΜΕ ακόμα μιλούν για συνέχιση της ουκρανικής επιθετικής ενέργειας. Χαρακτηριστικά όπως αναφέρει ο Γάλλος γεωστρατηγικός αναλυτής Jean-Bernard Pinatel «Πώς θα μπορούσε να καταλήξει αλλιώς.

Μία τεράστια επίπεδη επιφάνεια με σιτάρι χωρίς καμία πιθανότητα απόκρυψης των ελιγμών με υπεροχή πυρός σε αέρα και έδαφος από τις ρωσικές δυνάμεις, ο Ζελένσκι κυνικά “κοινωνεί” με το αίμα των στρατιωτών του και η πλειοψηφία της κοινωνίας επαναπαύεται στην προπαγάνδα» (https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/binteo-oti-arxizei-oraia-se-mia-antepithesi-teleionei-me-pono-pos-eksaerothikan-ta-oukranika-tagmata-stin-xersona/).

Ὁ χειμώνας ἔρχεται, ἑτοιμασθεῖτε...

Το Ρωσικό φυσικό αέριο δεν ρέει πλέον στην Γαλλία – το δελτίο στην ενέργεια φαίνεται ως προοπτική και για την υπόλοιπη Ευρώπη, σύντομα ... Με άμεση ισχύ της αποφάσεως, η Ρωσική κρατική εταιρεία φυσικού αερίου Gazprom μειώνει μαζικά τις ροές φυσικού αερίου προς την Γαλλία, μια κίνηση που η Γαλλίδα πρωθυπουργός Ελίζαμπεθ Μπορν προειδοποιεί ότι πιθανότατα θα οδηγήσει σε δελτίο καυσίμων αυτόν τον χειμώνα.

Ο γαλλικός ενεργειακός κολοσσός Engie, ο οποίος διαχειρίζεται τις παραδόσεις φυσικού αερίου από την Gazprom, εξέδωσε μια επείγουσα ανακοίνωση σχετικά με το πώς η διακοπή ροής εξαρτάται από μια «διαφωνία μεταξύ των μερών για την εφαρμογή των συμβάσεων».

Χωρίς ρωσικό αέριο η Γερμανία δεν θα επιβιώσει τον χειμώνα . Η μειωμένη χρήση ως μέτρο, μπορεί να μην είναι αρκετή, λένε οι γαλλικές αρχές, ώστε να μην υπάρξει θέμα ενέργειας αυτό τον χειμώνα. Θα μπορούσε, και πιθανότατα, θα έρθει μια στιγμή που η κυβέρνηση θα χρειαστεί να παρέμβει και να ορίσει δελτίο εξ αιτίας της ανεπάρκειας προσφοράς.

«Η Engie είχε ήδη εξασφαλίσει τους απαραίτητους όγκους για να εξασφαλίσει τον εφοδιασμό των πελατών της και για τις δικές της ανάγκες και είχε εφαρμόσει μια σειρά μέτρων για να μειώσει σημαντικά τις άμεσες οικονομικές και φυσικές επιπτώσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν από την διακοπή των παραδόσεων φυσικού αερίου από την Gazprom», γνωστοποίησε η εταιρεία. Γάλλοι ιθύνοντες  προειδοποιούν τη χώρα ότι η θέση της ανάμεσα στους ισχυρούς του κόσμου, πλησιάζει στο τέλος της

Εάν είναι αλήθεια αυτό που ισχυρίζεται η εταιρία σχετικώς με την επάρκεια ενέργειας, τότε γιατί οι γαλλικές αρχές βρίσκονται σε πανικό σχετικά με το τι επιφυλάσσει το μέλλον για τα ενεργειακά αποθέματα της Γαλλίας; Ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, για παράδειγμα, έκανε μια δυσοίωνη δήλωση ότι το «τέλος της αφθονίας» για την Γαλλία έφτασε.

Ο γαλλικός λαός, πρόσθεσε ο Μακρόν, θα χρειαστεί να «συμφωνήσει να πληρώσει το τίμημα» για αυτό που αποκαλείται «η ελευθερία μας και οι αξίες μας» μειώνοντας το βιοτικό του επίπεδο για να δείξουμε την πυγμή μας στην Ρωσία.

Η πρωθυπουργός Μπορν είπε παρόμοια πράγματα στους Γάλλους επιχειρηματίες, τους οποίους παρακάλεσε κατά τη διάρκεια πρόσφατης διάσκεψης να κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να μειώσουν τη χρήση ενέργειας των εταιρειών τους για να αποφύγουν μια πιθανή κατάσταση με δελτίο. Ζητῆστε ἀπό τόν Ζελένσκυ νά σᾶς ζεστάνει τόν χειμῶνα,γαλλάκια... Μία ἀπό τά ἴδια μ᾿ἐμᾶς...

«Αν δράσουμε συλλογικά, μπορούμε να ξεπεράσουμε τον κίνδυνο ελλείψεων», διακήρυξε χρησιμοποιώντας κομμουνιστική ρητορική. «Αλλά αν ο καθένας από εμάς αποτύχει να κάνει αυτό που του αναλογεί, ή εάν όλες οι αρνητικές προοπτικές έχουν άμεσο αποτέλεσμα, θα πρέπει να επιβάλουμε μείωση της κατανάλωσης».

«Αν καταλήξουμε στο δελτίο, οι εταιρείες θα δεχτούν το πρώτο χτύπημα και, δυστυχώς, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για αυτό», συνέχισε η Borne, ζητώντας περαιτέρω από τις γαλλικές εταιρείες να προσλάβουν έναν «πρεσβευτή ενεργειακής εγκράτειας» για να διευκολύνει την μετάβαση σε πολύ χαμηλότερα πρότυπα ζωής.

Αυτό που λένε βασικά ο Μακρόν και η Μπορν είναι ότι η Γαλλία πρόκειται να κατέβει μερικές βαθμίδες από το καθεστώς του Πρώτου Κόσμου στο καθεστώς του Τρίτου Κόσμου και ότι οι κάτοικοι πρέπει να προετοιμαστούν για αυτό που πρόκειται να έρθει σύντομα και ήδη βρίσκεται μπροστά .

Ως συνήθως, αναφέρουν την «κλιματική αλλαγή» και τον ρωσικό πόλεμο στην Ουκρανία ως δικαιολογία για την μείωση της φθηνής και άφθονης ενέργειας, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να είσαι «ελεύθερος» και να υπηρετείς τις γαλλικές «αξίες».

Και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πάνε πίσω, για να είμαστε ξεκάθαροι. Αν και μπορεί να νιώθουν ότι βρίσκονται σε μια καλύτερη θέση, εξ αφορμής της πρόσφατης και ξαφνικής πτώσης των τιμών του φυσικού αερίου, η οποία είναι μόνο προσωρινή– μην ξεγελιέστε: το καθεστώς των ισχυρών του κόσμου, για την Αμερική είναι επίσης προς απώλεια...

Ἄν λάβουμε ὐπ᾿ὅψιν μας τό πόσο ταρακουνιέται ἡ Γαλλία ἀπό τήν ὑπόθεσιν «ένεργειακή κρίσις»,φαντασθεῖτε τί περιμένει ἐμᾶς ! Ἐμᾶς πού οἱ πολιτικές Μητσοτάκη στό θέμα μέ τήν Οὐκρανία μᾶς κατέταξαν στούς ἐχθρούς τῆς Ῥωσσίας.

Τώρα πᾶνε νά μαζέψουν τά ἀμάζευτα μέ τόν ἔλεγχο στό λιμάνι τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως στήν προσφορά τοῦ Σαββίδη( Στίς 23 Σεπτεμβρίου ἀνοίγουν οἱ προσφορές καί θά παρθοῦν ἀποφάσεις) ἀλλά γιά νά ᾿δοῦμε ἔστω καί αὐτό θά μποροῦσε νά σώσῃ κάτι τελευταία στιγμή; Διότι ὁ χειμώνας πού ἔρχεται δέν εἶναι νά μᾶς ἀφήνει καμμία περίπτωσιν ἐφησυχασμοῦ,ἀπεναντίας.

Τό πρόβλημα ἐνεργείας γιά τήν χώρα,δυστυχῶς (ἐνῶ δέν θά ἔπρεπε λόγῳ πληθώρας ἐνεργειακῶν κοιτασμάτων πού διαθέτουμε ἀλλά δέν τολμᾷ κανένας ἀπό τά δουλικά τῆς παγκοσμιοποίησης νά φέρῃ στήν ἐπιφάνεια,δεκαετίες τώρα...) εἶναι πολύ,πολύ μεγάλο. Ἄν δέν διατηρήσουμε μία καλή σχέσιν μέ τούς Ῥώσσους, ἀκόμη καί τώρα μποροῦμε, ἀλλοίμονό μας.  Ὁ χειμώνας ἔρχεται,ἑτοιμασθεῖτε (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/08/blog-post_801.html)...

Δεν είμαστε ο πρώτος πολιτισμός που καταρρέει, αλλά μάλλον θα είμαστε οι τελευταίοι

Στέκομαι πάνω σε ένα λόφο ναού ύψους 100 ποδιών, το μεγαλύτερο γνωστό χωματουργικό έργο στην Αμερική που κατασκευάστηκε από προϊστορικούς λαούς. Οι υψηλές θερμοκρασίες, μαζί με την αποπνικτική υγρασία, έχουν αδειάσει το πάρκο από όλους τους επισκέπτες εκτός από μια χούφτα εναπομείναντες. Το πουκάμισό μου είναι γεμάτο ιδρώτα.

Κοιτάζω έξω από την δομή – γνωστή ως Monks Mound – στις πεδινές περιοχές κάτω, με μικρότερους λόφους να βρίσκονται διάσπαρτοι στην απόσταση. Αυτοί οι χωμάτινοι τύμβοι, χτισμένοι σε μια συμβολή των ποταμών Ιλινόις, Μισισιπή και Μιζούρι, είναι όλα όσα έχουν απομείνει από έναν από τους μεγαλύτερους προκολομβιανούς οικισμούς βόρεια του Μεξικού, που καταλήφθηκε από περίπου το 800 έως το 1.400 μ.Χ. από ίσως έως και 20.000 ανθρώπους. Αυτή η σπουδαία πόλη, ίσως η μεγαλύτερη στην Βόρεια Αμερική, αναπτύχθηκε, άκμασε, έπεσε σε παρακμή και τελικά εγκαταλείφθηκε.

* Οι πολιτισμοί πεθαίνουν με πανομοιότυπο τρόπο.

* Εξαντλούν τους φυσικούς πόρους.

* Γεννούν παρασιτικές ελίτ που λεηλατούν και λεηλατούν τους θεσμούς και τα συστήματα που κάνουν δυνατή μια πολύπλοκη κοινωνία.

* Εμπλέκονται σε μάταιους και αυτοκαταστροφικούς πολέμους.

* Και τότε αρχίζει η σήψη.

* Τα μεγάλα αστικά κέντρα πεθαίνουν πρώτα, πέφτοντας σε μη αναστρέψιμη παρακμή.

* Η κεντρική εξουσία διαλύεται.

* Η καλλιτεχνική έκφραση και η διανοητική έρευνα αντικαθίστανται από μια νέα σκοτεινή εποχή, τον θρίαμβο του κακόγουστου θεάματος και τον εορτασμό της αυθάδειας που αρέσει στο πλήθος.

«Η κατάρρευση συμβαίνει και μπορεί να συμβεί μόνο σε ένα κενό εξουσίας. Η κατάρρευση είναι δυνατή μόνο όταν δεν υπάρχει ανταγωνιστής αρκετά ισχυρός για να καλύψει το πολιτικό κενό της αποσύνθεσης». γράφει ο ανθρωπολόγος Joseph Tainter στο The Collapse of Complex Societies.

Αρκετούς αιώνες πριν, οι ηγεμόνες αυτού του τεράστιου συγκροτήματος πόλεων, το οποίο κάλυπτε περίπου 4.000 στρέμματα, συμπεριλαμβανομένης μιας κεντρικής πλατείας 40 στρεμμάτων, στέκονταν εκεί που βρίσκομαι και εγώ τώρα.

Αναμφίβολα έβλεπαν κάτω στους γεμάτους οικισμούς μια ακατάσχετη δύναμη, με τουλάχιστον 120 τύμβους ναών που χρησιμοποιούνται ως κατοικίες, ιεροί χώροι τελετών, τάφοι, κέντρα συνεδριάσεων και γήπεδα μπάλας.

Οι πολεμιστές της Καχόκια κυριαρχούσαν σε μια τεράστια περιοχή από την οποία απαιτούσαν φόρους για να πλουτίζουν την άρχουσα τάξη αυτής της εξαιρετικά διαστρωματωμένης κοινωνίας. Μελετώντας τους ουρανούς, αυτοί οι κατασκευαστές τύμβων κατασκεύασαν πολλά κυκλικά αστρονομικά παρατηρητήρια — ξύλινες εκδοχές του Stonehenge. Οι κληρονομικοί άρχοντες της πόλης λατρεύονταν στην ζωή και στον θάνατο (https://romioitispolis.gr/den-eimaste-o-protos-politismos-poy-katarreei-alla-mallon-tha-eimaste-oi-teleytaioi/).

Paul Craig Roberts Δεν ”ακουμπάνε” οι κυρώσεις τον Πούτιν. Το μεγάλο ατού της Ρωσίας μπορεί να καταστρέψει ΝΑΤΟ & Ευρώπη.

Ανάλυση από τον Πρώην Υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ: Οι κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας είναι το καλύτερο πράγμα που έχει συμβεί στην Ρωσία εδώ και δεκαετίες Η Αμερική δεν περιορίζεται στον Λευκό Οίκο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο. Οι απόψεις της ανεπίσημης Αμερικής για την νέα τάξη πραγμάτων και τον πόλεμο των κυρώσεων μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές από τις επίσημες, γράφει η ιστοσελίδα fondsk.ru.

Σύμφωνα με τα όσα έχει πει ο Paul Craig Roberts, πρώην υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, το κύριο αντίβαρο στη σημερινή τρελή Αμερική μπορεί να είναι μόνο η Ρωσία (δεν έχει καμία ελπίδα για την Ευρώπη, οι ίδιες εντροπικές διαδικασίες αναπτύσσονται εκεί όπως στον Νέο Κόσμο). Ναι, η Ρωσία σήμερα, σύμφωνα με τον Roberts, είναι άρρωστη. Αλλά όλα είναι γνωστά σε σύγκριση: Η Αμερική είναι άρρωστη πολύ πιο σοβαρά από την Ρωσία.

Η Ρωσία έχει ακολουθήσει μια εσφαλμένη πολιτική εδώ και πολλά χρόνια, ελπίζοντας ότι θα μπορέσει να οικοδομήσει κανονικές σχέσεις με τη Δύση. Η Δύση πάντα προσπαθούσε να αποδυναμώσει και να καταστρέψει την Ρωσία.

Έχοντας αυτό υπόψη, ο πόλεμος των κυρώσεων θα πρέπει να θεωρηθεί θετικός για την Ρωσία. Ανάγκασε τη Μόσχα να εγκαταλείψει τις ψευδαισθήσεις της και να βγει από τη χειμερία νάρκη. Οι κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας είναι το καλύτερο πράγμα που έχει συμβεί στην Ρωσία εδώ και δεκαετίες

Οι κυρώσεις ανάγκασαν το Κρεμλίνο να κάνει αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει μόνη της η ηγεσία εδώ και πολύ καιρό: Να κάνει πίσω από την προσπάθεια οικοδόμησης οικονομικών και πολιτικών σχέσεων με την Δύση, της οποίας τα κυρίαρχα δόγματα στρατιωτικής και εξωτερικής πολιτικής ανακηρύσσουν την Ρωσία, τον κύριο εχθρό που πρέπει να είναι καταστραφεί. 

Οι κυρώσεις ανάγκασαν τη Ρωσία να εγκαταλείψει την απερίσκεπτη επιθυμία της να είναι μέρος της Δύσης, την έστρεψαν προς τους πραγματικούς της συμμάχους και ανάγκασαν την Ρωσία να κάνει αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει εδώ και πολύ καιρό – να τιμολογήσει την ενέργεια σε ρούβλια, υποστηρίζοντας έτσι το δικό της νόμισμα.

Η Δύση ήταν σίγουρη ότι το πρώτο και πιο προφανές αποτέλεσμα του πολέμου κυρώσεων που κήρυξε η Ρωσία θα ήταν η ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης στο Κρεμλίνο και η αντικατάστασή της από μια ομάδα που θα εκτελούσε άνευ όρων τις εντολές της Ουάσιγκτον και θα έκανε την Ρωσία το ίδιο κράτος-μαριονέτα με την Ουκρανία. . Η Ουάσιγκτον, βυθισμένη στην υπερηφάνεια και την αλαζονεία της, πρότεινε ότι θα μπορούσε να διατάξει την κατάρρευση της Ρωσίας.

Και αν όχι, τότε οι φιλοδυτικές και χρηματοδοτούμενες από την CIA ΜΚΟ, τις οποίες το Κρεμλίνο επέτρεψε να λειτουργούν ελεύθερα σε ολόκληρη την Ρωσία, θα ανατρέψουν την Ρωσική κυβέρνηση, όπως έκαναν στην Ουκρανία, και θα δημιουργήσουν μια συμβατή με την Ουάσιγκτον… μαριονέτα… Νεοσυντηρητικούς στην Ουάσιγκτον το πίστευαν πραγματικά. Τους λειτούργησε στην Ουκρανία …

Η Ρωσία παίρνει μια εξαιρετικά παθητική θέση στον πόλεμο των κυρώσεων. Αντιδρά μόνο στις επιθετικές ενέργειες της Δύσης, αλλά, δυστυχώς, δεν δείχνει επιθετικές πρωτοβουλίες. Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει «πόλεμος κυρώσεων». Το Κρεμλίνο ήταν αντιδραστικό, όχι προληπτικό, και απλώς ανταποκρίθηκε στις δυτικές πρωτοβουλίες.

Αν το Κρεμλίνο έβλεπε τον εαυτό του σε πόλεμο κυρώσεων, το Κρεμλίνο θα είχε αποκόψει όλες τις πηγές ενέργειας και στρατηγικά ορυκτά στην Δύση εδώ και πολύ καιρό, θα είχε κατασχέσει δυτικές εταιρείες για να αποζημιώσει τη Ρωσία για τα κλεμμένα συναλλαγματικά αποθέματα …

Με τη βοήθεια αυτού του όπλου, η Μόσχα μπορεί να καταστρέψει την Ευρώπη, και ταυτόχρονα το ΝΑΤΟ, λόγω των 30 μελών αυτής της οργάνωσης, τα περισσότερα από τα 30 μέλη αυτής της οργάνωσης είναι ευρωπαϊκά κράτη. Θα είναι πολύ περίεργο και επικίνδυνο για τον κόσμο εάν η Μόσχα δεν εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία.

Οι κυρώσεις της Ουάσιγκτον τιμωρούν την Ευρωπαϊκή Αυτοκρατορία της Ουάσιγκτον, όχι την Ρωσία. Εάν το Κρεμλίνο δεν σώσει την Ευρώπη παρέχοντας ενέργεια και άλλους απαραίτητους πόρους, το ΝΑΤΟ είναι πιθανό να καταρρεύσει ως αποτέλεσμα του χειμώνα χωρίς ενέργεια που έχει επιβάλει η Ουάσιγκτον σε όλη την Ευρώπη. Μόνο το Κρεμλίνο μπορεί να σώσει το ΝΑΤΟ.

Οι κυρώσεις της Ουάσιγκτον ωφελούν επίσης την Ρωσία καθώς υπονομεύουν τις οικονομίες των χωρών του ΝΑΤΟ, προκαλούν διχασμούς μεταξύ των μελών της ΕΕ και τελικά κάνουν τους ευρωπαϊκούς λαούς να αναρωτιούνται γιατί οι κυβερνήσεις τους υποστηρίζουν την πολεμική της Ουάσιγκτον σε βάρος των ευρωπαϊκών λαών.

Η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας κάνει ό,τι είναι δυνατό για να αποδυναμώσει την Ρωσική οικονομία. Εάν η Μόσχα δεν θέλει να χάσει τον πόλεμο με την Δύση, χρειάζεται επείγουσα αλλαγή στην ηγεσία και την πορεία της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας.

Παρόλα αυτά , θα απέλυα τον επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος προετοίμασε την Δύση για την κλοπή των ρωσικών συναλλαγματικών αποθεμάτων και εμποδίζει την οικονομική πρόοδο της Ρωσίας, αρνούμενος να κατανοήσει ότι η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα μόνη της είναι ικανή να χρηματοδοτήσει την οικονομική ανάπτυξη της Ρωσίας χωρίς την Δύση δάνεια και επενδύσεις.

Όπως πολλά μέλη του Ρωσικού κατεστημένου, ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας υφίσταται πλύση εγκεφάλου από νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους στην Ουάσιγκτον. Ένας δυτικός επικεφαλής μιας κεντρικής τράπεζας με πλύση εγκεφάλου είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ρωσία».

Δίνει στην Αμερική την ευκαιρία να εμπλέκεται όλο και πιο βαθιά στην σύγκρουση προμηθεύοντας όπλα στην Ουκρανία και στέλνοντας εκεί στρατιωτικούς συμβούλους και εθελοντές. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός ότι η σύγκρουση δεν θα γίνει ουκρανορωσική, αλλά Αμερικανο-Ρωσική .

Η αργή περιορισμένη επιχείρηση του Κρεμλίνου έδωσε στην Ουάσιγκτον τον χρόνο που χρειάζεται για να επεκτείνει τον πόλεμο. Ο Πρόεδρος Πούτιν είπε αυτόν τον μήνα στην 10^η Διεθνή Διάσκεψη Ασφάλειας της Μόσχας ότι «η κατάσταση στην Ουκρανία δείχνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να παρατείνουν αυτή τη σύγκρουση.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας είπε ότι η περιορισμένη επιχείρηση έχει επεκταθεί σε σημείο που η Ουάσιγκτον βρίσκεται στα πρόθυρα της άμεσης συμμετοχής στη σύγκρουση της Ουκρανίας. Στην πραγματικότητα, η Ουάσιγκτον είναι ήδη ενεργός συμμετέχων.

Η στρατιωτική επιχείρηση της Μόσχας στην Ουκρανία δεν μπορεί να είναι πολύ «περιορισμένη» και πολύ «ιδιαίτερη». Για να διασφαλίσει την ασφάλειά της, η Ρωσική Ομοσπονδία πρέπει να θέσει υπό τον έλεγχό της το Κίεβο και όλη την Ουκρανία και να επιτύχει την αντικατάσταση της κυβέρνησης-μαριονέτας Ζελένσκι.

Υπό την κηδεμονία της Ουάσιγκτον, η Ουκρανία επιτίθεται τώρα σε Ρωσικό έδαφος. Αυτό κάνει το Κρεμλίνο να φαίνεται αδύναμο και ανίκανο να υπερασπιστεί το έδαφός του. Πόσο καιρό μπορεί να το ανεχθεί αυτό η Ρωσία προτού το Κρεμλίνο συνειδητοποιήσει ότι ο περιορισμένος στόχος του ήταν ένα όνειρο και ότι το Κρεμλίνο δεν έχει εναλλακτική από το να καταστρέψει το Κίεβο και την κυβέρνηση-μαριονέτα Ζελένσκι και να κλείσει την Ουκρανία (https://romioitispolis.gr/paul-craig-roberts-den-akoympane-oi-kyroseis-ton-poytin-to-megalo-atoy-tis-rosias-mporei-na-katastrepsei-nato-amp-eyropi/);

 

«Πυρηνικό» κτύπημα στην οικονομία των ΗΠΑ. Ρωσία και Κίνα εγκαταλείπουν το δολάριο στις μεταξύ τους συναλλαγές. Η διακίνηση η εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως παύει να υφίσταται.

Το 20% της παγκόσμιας οικονομίας όπου συνιστούν η Ρωσία και η Κίνα ανακοίνωσαν ότι εγκαταλείπουν το δολάριο στις μεταξύ τους συναλλαγές και θα πληρώνουν τις προμήθειες φυσικού αερίου οι μεν σε ρούβλια και οι δε σε γουάν!

Πρόκειται κυριολεκτικά για «πυρηνικό» κτύπημα στο αμερικανικό νομισματικό σύστημα, καθώς η διακίνηση η εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως παύει να υφίσταται ενώ αντίστοιχα θα ενισχυθούν το Ρωσικό ρούβλι και το Κινεζικό γουάν.

Πιο συγκεκριμένα η ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία Gazprom ανακοίνωσε σήμερα (6/9) ότι υπέγραψε συμφωνία, για την έναρξη των πληρωμών για τις προμήθειες ρωσικού φυσικού αερίου στην Κίνα σε γουάν και ρούβλια, αντί δολαρίων.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Gazprom Αλεξέι Μίλερ δήλωσε ότι η νέα συμφωνία, που προβλέπει πληρωμές σε Ρωσικά ρούβλια και κινεζικά γιουάν είναι «αμοιβαία επωφελής» και για την Gazprom και την China National Petroleum Corporation (CNPC) και μπορεί να αποτελέσει ένα παράδειγμα και για άλλες εταιρείες.

Η συμφωνία εντάσσεται στο πλαίσιο των προσπαθειών του Κρεμλίνου να απαλλαγεί από νομίσματα που θεωρεί ως «μη φιλικά». Τι προβλέπει η πρόσθετη συμφωνία. Ο Ρωσικός ενεργειακός κολοσσός ανακοίνωσε την υπογραφή της πρόσθετης συμφωνίας στην υπάρχουσα με την China National Petroleum Corp. Η πληρωμή θα γίνει 50% σε ρούβλια και 50% σε γουάν, με άμεση ισχύ, ανέφερε πηγή του Bloomberg, υπό τον όρο της ανωνυμίας.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν κάλεσε τους βασικούς πελάτες της Gazprom στην Ευρώπη να πληρώσουν για το φυσικό αέριο σε ρούβλια νωρίτερα φέτος. Η κίνηση ήρθε ως απάντηση στο «πάγωμα» κεφαλαίων άνω των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τα αποθέματα της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.

Η Ρωσία στρέφεται επίσης σε πληρωμές φυσικού αερίου σε ρούβλια και με την Τουρκία, που διατηρεί στενούς δεσμούς με το Κρεμλίνο και δεν έχει επιβάλει κυρώσεις. Αλλά αρχικά μόνο το ένα τέταρτο του συνόλου θα πληρωθεί σε ρωσικό νόμισμα, με το υπόλοιπο σε δολάρια και ευρώ, είπε η πηγή.

Το μερίδιο σε ρούβλια θα αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου, πρόσθεσε. Η σύμβαση της Gazprom για την προμήθεια της Κίνας μέσω του αγωγού Power of Siberia, η οποία υπογράφηκε το 2019 μ.Χ., εκτιμάται στα 400 δισεκατομμύρια δολάρια κατά την διάρκεια της 30ετούς ζωής της.

Οι αποστολές αυξάνονται σταθερά και πρόκειται να φτάσουν τουλάχιστον τα 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2022 μ.Χ., σε σύγκριση με τα 10,4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα που παραδόθηκαν πέρυσι. Τον Φεβρουάριο, οπότε και ο Βλαντίμιρ Πούτιν επισκέφθηκε το Πεκίνο, η Gazprom υπέγραψε μια δεύτερη συμφωνία για την παράδοση επιπλέον 10 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως σε 25 χρόνια μέσω ενός νέου αγωγού, αν και οι προμήθειες δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει (https://www.pronews.gr/oikonomia/energeia/pyriniko-ktypima-stin-oikonomia-ton-ipa-rosia-kai-kina-egkataleipoun-to-dolario-stis-metaksy-tous-synallages/).

 

 ΤΟ ΥΠΕΞ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΖΗΤΑ ΑΠΟ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΕ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ ΑΛΑ ΠΡΑΓΑ!! ΣΕ ΠΑΝΙΚΟ ΤΟ ΚΙΕΒΟ! Θα είναι ξανά το covid19 το εύσχημο πρόσχημα; COVID19, DONBASS, GREECE, ΠΌΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΡΩΣΊΑ, ΠΌΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΊΑ, ΕΛΛΆΔΑ, ΟΥΚΡΑΝΊΑ, ΡΩΣΊΑ, ΚΟΡΩΝΟΙΌΣ, RUSSIE, UKRAINE, WAR IN DONBASS.

Το Υπουργείο Εξωτερικών Ουκρανίας κάλεσε τις χώρες της ΕΕ ν΄απαγορεύσουν τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της διάρκειας του πολέμου -σαν αυτή της Πράγας που ζήτησε ουδετερότητα- που προέρχονται από τη δυσφορία για την αύξηση στις τιμές ενέργειας.

Η Ουκρανία με αυτή την ανεκδιήγητη ντιρεκτίβα αποδεικνύει στην πράξη τον ολοκληρωτισμό στο εσωτερικό της.Γιατί αν έχει το θράσος να υπαγορεύσει αναστολή της αρχής του συνέρχεσθαι της κεφαλαιώδους αυτής συνταγματικής επιταγής στις άλλες χώρες μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς τι καταπίεση ασκεί στο λαό της.

Το Κίεβο είναι σε πανικό. To Kίεβο σε απευθείας ρήξη και σύγκρουση με τους λαούς της Ευρώπης. Στο πνεύμα της Πράγας διαδηλώσεις αντικυβερνητικές και σε Γερμανία. Σημαντική διαδήλωση σε Leipzig. Οι λαοί εκπαραθύρωσαν Ντράγκι και Τζόνσον.

Θα είναι ξανά το covid19 το εύσχημο πρόσχημα για την απαγόρευση κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων; Παίρνουν όπως φαίνεται τα μέτρα τους….επαναφέρουν διαμορφώνουν κλίμα κοβιντοφοβίας για να σφραγίσουν τις αντιδράσεις των λαών το ξέσπασμά τους για την ηθελημένη ενεργειακή κρίση που μόνοι τους δημιούργησαν.

”Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε έγγραφο που καλεί για: 4^η δόση, εντατικοποίηση εκστρατείας εμβολιασμού κι εμβολιασμού παιδιών, προετοιμασία για υποχρεωτική επιστροφή της μάσκας, καταπολέμηση παραπληροφόρησης σχετικά με τα εμβόλια, δυνατότητα επαναφοράς υγειονομικού διαβατηρίου (https://dimpenews.com/2022/09/06/%cf%84%ce%bf-%cf%85%cf%80%ce%b5%ce%be-%ce%bf%cf%85%ce%ba%cf%81%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%b1%cf%83-%ce%b6%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bf-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%b5%cf%83-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%b5%ce%b5/)”.

Η επίθεση του Putin στην Δημοκρατία αποδίδει. Ti συμβαίνει στην Ευρώπη. Ήδη έχουν κάνει την εμφάνιση τους οι πρώτες ρωγμές στο Ευρωπαϊκό μέτωπο στήριξης της Ουκρανίας.

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να έχει εισέλθει ήδη στον έβδομο μήνα του, οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να νιώθουν πλέον ολοένα και πιο έντονα το βάρος της ενεργειακής κρίσης και του κύματος της ακρίβειας. Αυτό άλλωστε φάνηκε από τις πρόσφατες διαδηλώσεις στην Τσεχία και στην Γερμανία, όπου χιλιάδες άνθρωποι (κυρίως από αριστερά και ακροδεξιά κόμματα) κατέβηκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τις αυξήσεις στην ενέργεια αλλά και για το ΝΑΤΟ και για την στήριξη της Δύσης στην Ουκρανία.

Μόνο στην Πράγα, συγκεντρώθηκαν 70.000 άνθρωποι για να διαδηλώσουν, ενώ στην Λειψία και στο Μαγδεμβούργο χιλιάδες άλλοι κατέβηκαν στους δρόμους ανταποκρινόμενοι στις εκκλήσεις εξτρεμιστικών πολιτικών δυνάμεων προκειμένου να επαναλάβουν μεγάλες διαδηλώσεις που οδήγησαν στην κατάρρευση της κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας.

«Το ΝΑΤΟ κατάφερε να τα κάνει όλα λάθος στην υπόθεση της Ουκρανίας και της Ρωσίας» ανέφερε στους συγκεντρωμένους στη Λειψία ο Gregor Gysi, πρώην επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς.

Όπως αναφέρει το Politico, η «καταιγίδα» των διαδηλώσεων φέρνει τους Ευρωπαίους ηγέτες αντιμέτωπους με τη δύσκολη αλήθεια, ότι την ώρα που η Ρωσία μάχεται στην Ουκρανία, το Κρεμλίνο διεξάγει το δικό του μακροχρόνιο πόλεμο κατά τα δημοκρατικά θεμέλια της Ευρώπης.

Πράγματι, η Ρωσία εδώ και πολλά χρόνια με μια σειρά από διάφορους μηχανισμούς έχει προσπαθήσει να υπονομεύσει τις δημοκρατικές κυβερνήσεις και να στηρίξει περιθωριακές δυνάμεις, οι οποίες τώρα πρωτοστατούν σε αυτές τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.

Απώτερος στόχος δεν είναι να μετατραπεί η Ευρώπη σε υποστηρικτή της Ρωσίας, αλλά κυρίως να πολώσει και να αποσταθεροποιήσει την πολιτικής της Δύσης έτσι ώστε οι ψηφοφόροι να μην ξέρουν τι να πιστέψουν. Και όπως λέει ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος, «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Putin κερδίζει από αυτήν την άποψη».

Μακρύς χειμώνας. Σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο, τα παραδείγματα είναι πολλά. Στην Βουλγαρία ο πρόεδρος Rumen Radev όρισε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση προκειμένου να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία προμήθεια φυσικού αερίου με τη Gazrpom.

Αν και η κίνηση αυτή προκάλεσε αντιδράσεις από εκείνους που ήθελαν την ενεργειακή απεξάρτηση της Βουλγαρίας από την Μόσχα, πολλοί πολίτες την καλωσόρισαν. Στην Ουγγαρία, ο πρωθυπουργός Viktor Orban, από πολύ νωρίς είχε καταστήσει σαφές πως δεν έχει καμία πρόθεση να κόψει όλους τους δεσμούς του με την Ρωσία.

Μάλιστα ο Orban, ο οποίος πρόσφατα είπε πως η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο, απείλησε να μπλοκάρει μια νέα λίστα με Ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, εάν δεν διαγραφούν από τη λίστα τρεις Ρώσοι «ολιγάρχες». Ωστόσο, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στις εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου στην Ιταλία, εκεί όπου τα ακροδεξιά κόμμα εκτιμάται πως θα κερδίσουν και θα σχηματίσουν τη νέα κυβέρνηση.

Μάλιστα πολλοί υποστηρίζουν πως οι εκλογές στην Ιταλία μπορεί να αποτελέσουν το «game changer» για όλη την Ευρώπη, διότι αν και η επικεφαλής του ακροδεξιού Fratteli d’Italia Giorgia Meloni έχει καταστήσει σαφές πως θα συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία απέναντι στην Ρωσία, ο πιθανός κυβερνητικός σχηματισμός της περιλαμβάνει πολιτικούς που είναι ιδιαίτερα φιλικά προσκείμενοι στον Putin, όπως είναι ο Matteo Salvini και ο Silvio Berlusconi.

Αν και οι Ευρωπαίοι στάθηκαν ενωμένοι απέναντι στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η στήριξη τους αρχίζει σταδιακά να εξασθενεί. Ήδη στις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης, όπως στην Γερμανία, στη Γαλλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Πολωνία, οι πολίτες αρχίζουν να ανησυχούν περισσότερο για το κόστος διαβίωσης από ότι για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Υπό αυτά τα δεδομένα, είναι προφανές πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα βρεθούν αντιμέτωποι με αυξανόμενη πίεση προκειμένου να χαλαρώσουν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ο χρόνος και ο καιρός είναι με το μέρος της Μόσχας καθώς όσο περνούν οι μήνες και πλησιάζει ο χειμώνας, τόσο οι Ευρωπαίοι θα αρχίσουν να νιώθουν το βάρος των τιμών του φυσικού αερίου.

Μέχρι στιγμής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες παραμένουν ενωμένοι στην επιβολή των κυρώσεων, αν και την εμφάνιση τους έχουν κάνει ήδη οι πρώτες ρωγμές. Ρωγμές στην ευρωπαϊκή ενότητα. Σε κράτη με ισχυρά λαϊκιστικά κινήματα, το μέτωπο κατά των κυρώσεων βλέπει τη δυναμική του να αυξάνεται.

Στην Αυστρία, όπου το φιλορωσικό και ακροδεξιό κόμμα της Ελευθερίας είναι μια ισχυρή πολιτική δύναμη, το 40% του πληθυσμού δεν υποστηρίζει τις Ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Μόσχας, ενώ ακόμα και το κυβερνών κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα είναι διχασμένο, την στιγμή που ακούγονται φωνές ότι δεν αποκλείεται μια επανεκτίμηση της κατάστασης όσον αφορά τις κυρώσεις, εάν υπάρχει απειλή για τεράστια ζημιά στις ζωές των Αυστριακών πολιτών.

Στην Ιταλία η αντίθεση στις Ευρωπαϊκές κυρώσεις είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς το 51% των Ιταλών είναι υπέρ της άρσης των κυρώσεων στην Ρωσία, ενώ και ο επικεφαλής της Lega, Matteo Salvini ζήτησε από την Δύση να ξανασκεφτεί τις κυρώσεις στην Ρωσία. Για τις επιδιώξεις του Putin, μια Ευρώπη που είναι κατά των κυρώσεων, είναι εξίσου καλή με μια φιλορωσική Ευρώπη.

Αυτό άλλωστε εξηγεί και την στάση της Μόσχας να κατηγορεί τη Δύση, ότι με τις κυρώσεις της, δεν μπορεί να λειτουργήσει ο αγωγός φυσικού αερίου, Nord Stream. Πόσο μακριά θα πάει η στήριξη. Πέρα όμως από τις κυρώσεις, ένα ακόμα ερώτημα είναι πόσο θα διαρκέσει η οικονομική στήριξη στην Ουκρανία. Η Ευρώπη είναι διχασμένη ακόμα και σε αυτό.

Μετρήσεις δείχνουν πως το 40% των Ευρωπαίων τάσσεται υπέρ της αποστολής όπλων και οικονομικής βοήθειας στην Ουκρανία, ποσοστό που απέχει αρκετά από την πλειοψηφία. Άλλωστε είναι ξεκάθαρο πως κράτη της κεντρικής Ευρώπης είναι πολύ πιο προσεκτικά στις κινήσεις του έναντι των Ανατολικών Ευρωπαϊκών κρατών και των κρατών της Βαλτικής όσον αφορά την Ρωσία.

Ο ρόλος της Γερμανίας. Είναι προφανές πως μεγάλο ρόλο στο τι θα γίνει με το ουκρανικό και τη στάση της Ευρώπης, διαδραματίζει η Γερμανία. Εκεί όπου το 80% των πολιτών λέει πως πρέπει να αναζητηθεί η ειρήνη για την Ουκρανία και το 60% λέει πως η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να στέλνει άλλα βαριά όπλα στην Ουκρανία.

Ωστόσο, εκεί που ζορίζεται η κατάσταση είναι η οικονομία, όπου σχεδόν οι μισοί Γερμανοί εκφράζουν επιφυλάξεις για το κατά πόσο θα πρέπει να υποστούν τις οικονομικές συνέπειες της στήριξης στο Κίεβο.

Εκτιμάται μάλιστα πως η στήριξη θα μειωθεί, όταν οι τιμές των προϊόντων θα αρχίσουν να αυξάνονται. Εφόσον συμβεί αυτό, εκτιμάται πως πολιτικές δυνάμεις που είναι στο περιθώριο, θα βγουν στους δρόμους για να καρπωθούν πολιτικά, ζητώντας το άνοιγμα του αγωγού Nord Stream 2 και το τέλος του πολέμου.

Οικονομολόγοι προβλέπουν ότι η αύξηση του πληθωρισμού θα κοστίσει στους Γερμανούς άλλα 200 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023 μ.Χ. Σε μια προσπάθεια να έχουν με το μέρος τους, τους Ευρωπαίους, οι Ουκρανοί υποστηρίζουν ότι «εάν η Ρωσία νικήσει στην Ουκρανία, τότε η επόμενη θα είναι η Ευρώπη».

Επιχείρημα που δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι σε αυτήν την περίπτωση δεν θα πίεζαν για ειρήνη και δεν θα διαδήλωναν κατά του πολέμου, αλλά θα ζητούσαν από τους ηγέτες τους να στείλουν περισσότερα όπλα στο Κίεβο (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/640721/i-epithesi-tou-putin-sti-dimokratia-apodidei-deite-tin-evropi).

 

Την Γερμανική κυβέρνηση έχει εγκρίνει μέχρι στιγμής εξαγωγές όπλων αξίας περίπου 5,1 δισεκατομμυρίων ευρώ (5,1 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) φέτος. Πρόκειται για μια τεράστια αύξηση άνω των 2 δισ. ευρώ σε σύγκριση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, η οποία ήδη έσπασε κάθε ρεκόρ.

Αλλά όπως έγραψε το Spiegel Online στις 31 Αυγούστου, «Η Ουκρανία δεν είναι σχεδόν παράγοντας εδώ». Κατά ειρωνικό τρόπο, την ίδια εβδομάδα που ανακοινώθηκε το νέο ρεκόρ, η Γερμανική κυβέρνηση δήλωσε ότι είχε φτάσει στα όριά της στην υποστήριξή της προς την Ουκρανία.

«Φτάνουμε στα όρια του τι μπορούμε να παραδώσουμε από την Μπούντεσβερ» στην Ουκρανία, ισχυρίστηκε η Υπουργός Άμυνας Κριστίν Λάμπρεχτ στις 6 Σεπτεμβρίου. Ο Λάμπρεχτ είπε ότι η αποστολή περισσότερων όπλων θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια της ίδιας της Γερμανίας.

Ωστόσο, φαίνεται ότι η Γερμανία έχει πολλά για άλλες χώρες. Από τα 5,1 δισεκατομμύρια ευρώ σε εξαγωγές όπλων, η Ουκρανία έλαβε μόνο 686 εκατομμύρια ευρώ — και αυτό μετά από σημαντική εσωτερική και διεθνή πίεση. Πολλοί αναρωτιούνται εάν η Γερμανία πραγματικά δεν μπορεί να παράσχει περισσότερη βοήθεια στην Ουκρανία ή αν απλώς δεν θέλει.

Η Γερμανία ήταν αρκετά ικανοποιημένη που άφησε τις Ηνωμένες Πολιτείες να πληρώσουν για την ασφάλειά της, διατηρώντας παράλληλα καλές σχέσεις με την Ρωσία. Σε αντίθεση με την «αραιή» υποστήριξη της Γερμανίας, η «κυβέρνηση» Μπάιντεν ενέκρινε περίπου 13,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία.

«Είναι επικίνδυνο να είσαι πλούσιος και αδύναμος», έγραψε ο Τζορτζ Φρίντμαν στις 30 Αυγούστου. «Τέτοια έθνη θεωρούνται συχνά ως ένα νόστιμο γεύμα. Έτσι φαίνεται η Ευρώπη στα παγκόσμια αρπακτικά.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι και πλούσιες και ισχυρές, πρέπει να υπερασπιστούν την Ευρώπη γιατί ο πλούτος, η τεχνολογία και η γνώση της Ευρώπης στα χέρια άλλων κρατών μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Ευρωπαίοι για αιώνες έχουν κατακτήσει την τέχνη της αποτελεσματικής χρήσης της αδυναμίας».

Η Γερμανία χρησιμοποίησε τη στρατιωτική αδυναμία ως δικαιολογία για να εκμεταλλευτεί τη στρατιωτική ομπρέλα των ΗΠΑ. Αλλά ένα πράγμα έχει αλλάξει μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας: Πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, έχουν ανακοινώσει δραστικές στρατιωτικές ενισχύσεις. Αυτό μπορεί να είναι ακόμα πιο επικίνδυνο.

Ο Friedman έγραψε: «Δεν θεωρώ το έλλειμμα στην Γερμανική παραγωγή ως αιτία πραγματικής ανησυχίας. Αλλά μακροπρόθεσμα, η Ευρωπαϊκή πεποίθηση ότι η Ήπειρος δεν αντιμετωπίζει απειλές ή ότι οι ΗΠΑ θα αναλάβουν τον κίνδυνο και το κόστος της υπεράσπισης της Ευρώπης από οποιουσδήποτε κινδύνους υπάρχουν, μπορεί να διαρκέσει μόνο τόσο πολύ.

Είναι καλύτερα ίσως η Ευρώπη να παραμείνει στρατιωτικά αδύναμη. Η ιστορία δείχνει ότι μια καλά εξοπλισμένη, διαιρεμένη Ήπειρος είναι άγρια ​​πέρα ​​από κάθε φαντασία. Ο οπλισμός και ο αφοπλισμός είναι και οι δύο προβληματικοί. Κάτι που δεν είναι θέμα τώρα γίνεται πάντα ένα τρομακτικό ζήτημα στην Ευρώπη τελικά».

 

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ. ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΊΣΜΑΤΟΣ (Και μια κρυμμένη τρίτη όψη, ικανή να καταρρεύσει τα πάντα στον τρέχοντα νομισματικό πόλεμο).

Δεν είναι εύκολο να κατανοήσεις τον απόλυτο παραλογισμό που επικρατεί τώρα *εκεί έξω" σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο, αν δεν λάβεις υπόψη διδάγματα από παρόμοια ιστορικά ανάλογα. Όπως:

🔸Τον κυρίαρχο ρόλο που είχε για πολλούς αιώνες το Αιγυπτιακό νόμισμα, που αντιστοιχούσε εκεί στα παραγόμενα σιτηρά, ως το πρώτο, μακροβιότερο και πλέον σταθερό νομίσματος που έχει λειτουργήσει ως παγκόσμιο νόμισμα στην παγκόσμια ιστορία μέχρι τώρα.

🔸Τον ρόλο της ανακάλυψης μιας σημαντικής φλέβας αργύρου στο Λαύριο ως στοιχείο ανάδειξης της ισχύος της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και της δυνατότητας της να ασκήσει εξωτερική πολιτική χωρίς την επίδραση του χρυσού του Πέρση ηγεμόνα.

🔸Τη θέση που κατείχε για αιώνες ο Βυζαντινός Σόλιδος ως αποθεματικό νόμισμα που κυκλοφορούσε ακόμα και στις πιο μακρινές γωνιές του γνωστού κόσμου. Ως το «δολλάριο του Μεσαίωνα», η ευρέως διαδεδομένη προβολή του αντανακλούσε τη δύναμη, την ευημερία και την επιρροή της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Βυζαντίου.. Εκτοπίστηκε όταν έχασαν οι Βυζαντινοί μετά τις σταυροφορίες τον έλεγχο σε όλους τους δρόμους και τους κύριους κόμβους του τότε θαλάσσιου εμπορίου.

🔸Τον ρόλο του αργύρου από τον Νέο Κόσμο ως νομισματικής ουσίας που τροφοδότησε την παγκόσμια θαλάσσια επέκταση της Ισπανικής Αυτοκρατορίας και την απαράμιλλη εμβέλεια των υπερωκεανικών εμπορικών της δικτύων.

🔸Την άνοδο της λίρας στερλίνας ως αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο και την άνοδος του Λονδίνου, ως του κορυφαίου χρηματοοικονομικού κόμβου του κόσμου στην εποχή της «Pax Britannica», αφού η Βρετανία βγήκε νικήτρια από τους Ναπολεόντειους Πολέμους.

🔸Την προσαρμογή του διεθνούς νομισματικού καθεστώτος του Bretton Woods με το δολάριο ΗΠΑ ‒υποστηριζόμενο από χρυσό‒ ως τον ακρογωνιαίο λίθο του, ως αποτέλεσμα μιας διαχειριζόμενης ηγεμονικής μετάβασης προς το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην πραγματικότητα, η μετέπειτα αμερικανική γεωπολιτική, στρατηγική και στρατιωτική ηγεσία του Δυτικού Κόσμου στον Ψυχρό Πόλεμο δεν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς τον κρίσιμο ρόλο που διαδραμάτισαν οι συναλλακτικές συμφωνίες που προέκυψαν από το Bretton Woods.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ουάσιγκτον έφερε στην τροχιά της μεγάλο μέρος της Δυτικής Ευρώπης και της Ιαπωνίας μέσω της προσφοράς πρόσβασης στις καταναλωτικές αγορές της, της απεριόριστης ικανότητας συμμετοχής στο διεθνές εμπόριο (ευγενική προσφορά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ), μιας γενναιόδωρης προσφοράς πιστώσεων για την επανενεργοποίηση της οικονομικής ζωτικότητας και ένα σταθερό αποθεματικό νόμισμα ως διεθνές δημόσιο αγαθό.

🔸Την αμερικανική απειλή να καταρρίψει τη λίρα στερλίνα για να αναγκάσει την αποχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων από την Αίγυπτο στο πλαίσιο της κρίσης του Σουέζ, ως μια χειρουργική στρατηγική που σχεδιάστηκε για να αποφευχθεί η διάλυση του ΝΑΤΟ.

Η ήττα των Γαλλο-Βρετανων στο Σουέζ "τελείωσε" μαζί με την αποικιοκρατία των Δυτικοευρωπαιων και την εποχή της στερλίνας τελεσίδικα. Επιβιώνει η ανάμνηση τής Βρετανικής Αυτοκρατορίας μέσω του City και ενός πλέγματος ξεπλύματος χρήματος, υπό την εποπτεία του, σε πρώην αγγλικές αποικίες, κυρίως σε "Παραδείσια Νησιά".

🔸Τον ρόλο της αποσύνδεσης του δολαρίου από τον χρυσό το 71, που είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και την επικράτηση της νεοφιλελεύθερης σχολής σκέψης στην παγκοσμιοποίηση που εκαθιδρυθηκε γα τα επόμενα 50 χρόνια.

🔸Την δημιουργία του ευρώ, ως έργο του γαλλογερμανικού άξονα, με στόχο την επίσπευση της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, χωρίς αυτή όμως να έχει ολοκληρωθεί σοβαρά μέχρι σήμερα.

🔸Το ενδιαφέρον για την επαναφορά της ονομαστικής αξίας των πωλήσεων ιρακινού πετρελαίου σε ευρώ από δολάρια ως ένας από τους βασικούς μοχλούς πίσω από την αγγλοαμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 μ.Χ.

🔸Την "Ελληνική κρίση" του 2010 μ.Χ., ως μέσου συνέτισης των BRICS που είχαν εκδηλώσει την πρόθεση τους το 2009 μ.Χ. να αντικαταστήσουν το δολάριο με το ευρώ στις διεθνείς τους συναλλαγές. Αρκούσε ένα "χτύπημα" στον αδύναμο κρίκο του ευρώ, εμάς με τα μνημόνια, για να πάψει αυτό να είναι απειλή.

Και τα πιο πρόσφατα, που συνήθως περνάνε στα "ψιλά" του καθημερινού ενδιαφέροντος επί των τεκταινόμενων:

🔸 Την συστηματική συσσώρευση αποθεμάτων χρυσού (από κράτη όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και η Τουρκία) επειδή αντιπροσωπεύει ένα σκληρό περιουσιακό στοιχείο με εγγενή αξία, που είναι πέρα ​​από τον άμεσο έλεγχο της Δύσης.

Αλλά και επειδή αυτά τα κράτη σκοπεύουν να συνεργαστούν για ένα νέο ψηφιακό παγκόσμιο νόμισμα συναλλαγών, που θα καθορίζει την τιμή του από τα επί μέρους νομίσματα ΚΑΙ εμπορεύματα. Όπως πχ το φυσικό αέριο, το κοβάλτιο, το σιτάρι και, για ψυχολογικούς λόγους, και τον χρυσό.

🔸Το νέο "αντιδολάριο" που ετοιμάζει ο Πούτιν για να αντικαταστήσει το δολάριο ως κυρίαρχο στις συναλλαγές του οικονομικού νότου (με πολλές όμως αδυναμίες και προβλήματα, έτσι όπως σχεδιάστηκε, που προκαλούν φαινόμενα πίεσης στις τιμές βασικών προϊόντων με φαινόμενα κρατικού μαυραγοριτισμού πολύ μεγάλης κλίμακας).

🔸Τα νέα ψηφιακά εξωτραπεζικά "ενεργειακά νομίσματα" των ΗΑΕ και της Νιγηρίας, με πολλά κοινά τεχνικά χαρακτηριστικά με τα λεγόμενα κρυπτονομίσματα.

🔸Η επικείμενη πολιτική ομογενοποίηση της Λατινικής Αμερικής υπό την εκεί αριστερά μετά τις εκλογές στην Βραζιλία στις 2/10. Αυτό θα βοηθήσει να επιταχυνθούν και οι διαδικασίες για την εισαγωγή του "λατινικού αντιδολάριου" sur για την διευκόλυνση των συναλλαγών των εκεί κρατών μεταξύ τους, χωρίς την υποχρεωτική εποπτεία του ΔΝΤ και των άλλων μηχανισμών επιβολής των ΗΠΑ (SWIFT κλπ).

Σημαντική παρατήρηση: ήδη οι δύο μεγαλύτερες χώρες της περιοχής Βραζιλία και Αργεντινή συμμετέχουν στην BRICS+, ενώ η Βραζιλία και στην "φράξια" της Ινδίας εντός των BRICS+ υπό το ακρωνύμιο IBIS (Ινδία, Βραζιλία, Ινδονησία, Νότια Αφρική).

🔸H αυξανόμενη διεθνής προβολή του γιουάν ως ένδειξη της αυξανόμενης δύναμης, πλούτου και επιρροής του Πεκίνου σε παγκόσμια κλίμακα·

🔸 Την εξάρτηση των αποκαλούμενων «κρατών "ταραξίες"» - Ιράν, Βόρεια Κορέα και Βενεζουέλα - από αποκεντρωμένα κρυπτονομίσματα, μέσω των οποίων μετριάζονται οι επιπτώσεις των κυρώσεων της Ουάσιγκτον. Αλλά και της Τουρκίας ως διεθνής κόμβος διεπαφής αυτών των κρατών μέσω των κρυπτονομισματων με τις υπόλοιπες χρηματαγορές (τώρα και για την Ρωσίας με ρούβλια).

🔸Η εντεινόμενη ενεργειακή κρίση, κυρίως στην ΕΕ, που εκτίναξε τον πληθωρισμό της. Αντιμετωπίζεται μέχρι τώρα βλακωδώς από τους ιθύνοντες της Ευρωζώνης σαν να είναι το αποτέλεσμα υπερπροσφοράς χρήματος με τον τέλειο παραλογισμό,:

Αντί να λαμβάνονται παρεμβατικά μέτρα μείωσης του ενεργειακού κόστους, να "ακριβαίνει" το χρήμα στην ΕΕ με ψηλά επιτόκια της ΕκΤ, ευελπιστώντας ότι έτσι θα "αυτορυθμιστεί" και η αγορά ενέργειας. Οι νεοφιλελέ δογματισμοί φαίνεται ότι οδηγούν την ΕΕ σε μία από τις μεγαλύτερες γκάφες της (νομισματικής/ οικονομικής) ιστορίας!

🔸Η ανάδειξη μιας σχετικής "νομισματικής αυτονομίας" από όλα πιο πάνω για τις εγχρηματες συναλλαγές στον ψηφιακό κόσμο του internet, μέσω μη τραπεζικών "νομισμάτων" που λειτουργούν καλύτερα, ασφαλέστερα και φθηνότερα απ ότι τα συμβατικά αντίστοιχα. Αυτά επί των οποίων γίνονται τώρα οι νομισματικοι πόλεμοι, η πραγματική αιτία του Ουκρανικού πολέμου και της ενεργειακής κρίσης που προηγήθηκε της Ρωσικής εισβολής.

Περισσότερο από ποτέ, σήμερα ο τομέας του χρήματος έχει γίνει μια σφοδρή αρένα του παγκόσμιου στρατηγικού ανταγωνισμού στον οποίο τα νομίσματα, τα νομισματικά περιουσιακά στοιχεία (κλασσικά ή ψηφιακά) και τα χρηματοοικονομικά μέσα μπορούν να λειτουργήσουν ως όπλα, ασπίδες και στόχοι!

Μια αινιγματική και εξαιρετικά περίπλοκη πραγματικότητα που πρέπει να κατανοηθεί από τους σύγχρονους πολιτικούς αλλά και τούς πολεμιστές της καθημερινής επιβίωσης αλλά και τους επαγγελματίες στρατηγούς των συμβατικών πολέμων.

Συμπεράσματα:

🔹Πρώτα, με αφορμή την εισβολή στην Ουκρανία,, το ρούβλι δέχτηκε επίθεση, που τελικά "σκότωσε" το ευρώ. Αλλά τώρα φαίνεται ότι είναι η σειρά του δολαρίου να βρεθεί στο στόχαστρο εντός μίας νέας εποχής.

Ας την λέμε μετα-παγκοσμιοποίηση, με κύριο χαρακτηριστικό της την πολυζωνικότητα με περισσότερα από ένα παγκόσμια αποθετικό νομίσματα και την αμφισβήτηση της αξίας ως "όπλων επιβολής" τα συνεχώς αυξανόμενο χρέη των κρατών. Ιδιαίτερα δε, τα χρέη του οικονομικού Νότου.

Αναμφισβήτητα, τα νομίσματα είναι πολύ σημαντικά για τους χώρους μάχης αιχμής για να αφεθούν μόνο στους οικονομολόγους, τους χρηματιστές και τους κεντρικούς τραπεζίτες. Με την άμεση επιθετική εμπλοκή των χρημάτων σε συγκρούσεις και σε πολεμικά πεδία, ένα επικίνδυνο τζίνι είναι έξω από το μπουκάλι και δεν υπάρχει τρόπος να το βάλεις τώρα πίσω.

Ως εκ τούτου, οι αναλυτές αξιολογούν εάν, ως ισχυρός καταλύτης διαρθρωτικών αλλαγών, η τρέχουσα περίοδος αυξανόμενης αναταραχής μπορεί τελικά να οδηγήσει σε «πολυπολικότητα νομισμάτων» ή/και σε διχασμό ή κατακερματισμό των διεθνών οικονομικών. Δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι αυτό ήδη έγινε!

🔹Το άλλο που χρήζει προσοχής, είναι ότι οι "καταρρεύσεις" αυτοκρατοριών πυροδοτήθηκαν πάντα από την αλλαγή του παγκόσμιου "στρατηγικού καυσίμου" που κινεί την οικονομία αυτού του πλανήτη. Τούς δούλους, τα ξύλα, το κάρβουνο, το πετρέλαιο και, τώρα, το φυσικό αέριο ως μεταβατικού προς το επόμενο.

Το "δημοκρατικό" υδρογόνο, το πρώτο καύσιμο που θα μπορεί να παραχθεί από τον οποιοδήποτε οπουδήποτε, χωρίς να απαιτούνται μετά πολύπλοκοι γεωπολιτικοί σχηματισμοί και τα στρατεύματα επί του εδάφους, για να ελέγξουν την ροή της ενέργειας, θέλει ακόμα 30 χρόνια για να κυριαρχήσει. Αυτό το τελευταίο, είναι τώρα η κρυμμένη όψη κάτω από την δεύτερη του νομισματικού πολέμου σε εξέλιξη. Όλα τα άλλα είναι βυζαντινολογιες.

Είναι θέμα χρόνου για να αρχίσει να γίνεται ο πρώτος απολογισμός αυτού του πολέμου και το ρολόι να χτυπά. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η τελική μοίρα του διεθνούς νομισματικού συστήματος θα αντικατοπτρίζει την μελλοντική διαμόρφωση της παγκόσμιας τάξης επί του φυσικού και του ψηφιακού πεδίου. Εξάλλου, οι τροχιές αυτών των δύο, της νομισματικής και της γεωστρατηγικής αρχιτεκτονικής, εξελίσσονταν πάντα συμβιωτικά. Και οι δύο είναι κυριολεκτικά οι δύο όψεις του ίδιου "νομίσματος".

Με αυτά μόνο τα δύο κατά νου, ίσως μπορoύμε να καταλάβουμε τι γίνεται τώρα εκεί έξω, για να μπορείς να σταθούμε όρθιοι.

Υ.Γ Είναι αδιανόητο πχ οι οικονομολόγοι να αγνοούν στις αναλύσεις τους κοινωνιολογικές συμπεριφορές, γεωπολιτικές εξελίξεις, τεχνολογίες, marketing και άλλες ίσως επιστήμες, θεωρώντας ότι έναν Αιώνα μετά, θα βασιζόμαστε στις θεωρίες του Κέυνς και του Φρίντμαν, ενώ ο κόσμος έχει περάσει ήδη σε έναν κανιβαλλοκαπιταλισμό, που αν ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΕΙ θα ΑΦΑΝΙΣΤΕΙ (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/09/blog-post_88.html)...

 

Για μισή ώρα πόλεμο. Αγκάθι αποτελεί ο Κυριάκος στο μαλακό υπογάστριο του αναθεωρητικού μετώπου Ρωσίας-Τουρκίας.  Τους χαλάει τον σχεδιασμό και το αφήγημα. Ας δούμε ένα υποθετικό "γύρισμα” της Ρωσίας έναντι του ΝΑΤΟ που ελάχιστοι κανονικοί πολίτες έχουν υπολογίσει ή ακόμα και αντιλαμβάνονται.

Ως γνωστόν, οι κανόνες λειτουργίας του ΝΑΤΟ δεν διαθέτουν ΚΑΜΙΑ πρόβλεψη για αποπομπή κράτους-μέλους, ούτε καν στην περίπτωση που κάποιο κράτος-μέλος επιτεθεί σε άλλο κράτος-μέλος.  Στην περίπτωση που αυτό γίνει, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η συμμαχία του ΝΑΤΟ θα διαλυθεί και, ίσως, μετά από κάποια χρόνια καταφέρει να συσταθεί μια κάποια νέα συμμαχία η οποία θα έχει βάση σε κάποιες άλλες βασικές αρχές, πχ Δημοκρατικά κράτη που προστατεύουν τις βασικές ελευθερίες των πολιτών τους και δεν τις καταπατούν, κ.λ.π., κ.λ.π.

Ίσως και να πάρει λιγότερο από ένα έτος αν όλοι οι ενδιαφερόμενοι βιάζονται, αλλά σίγουρα θα πάρει μη-μηδενικό χρόνο (εκτός αν έχει ήδη ετοιμαστεί το σχετικό όχημα εν αναμονή διάλυσης.) Αυτή την στιγμή δεν μας ενδιαφέρει τόσο τί τυχόν θα προκύψει μετά την διάλυση του ΝΑΤΟ αλλά το γεγονός ότι η Τουρκία μπόρεσε και κατέλαβε Κυπριακό έδαφος χωρίς καμία αντίδραση του ΝΑΤΟ διότι η Κύπρος ακόμα και σήμερα ΔΕΝ είναι μέλος του ΝΑΤΟ ενώ είχε ευκαιρία τη δεκαετία του ’60 μ.Χ. να γίνει και επέλεξε να μην γίνει.

Πάμε φαστ-φόργουωρντ στην σημερινή παγκόσμια συγκυρία: Η Ρωσία εισέβαλε στην αδελφή χώρα της Ουκρανία, κατά τα λεγόμενα της προκειμένου να την αποτρέψει από την προσάρτησή της στο ΝΑΤΟ, ενώ όταν συζητούσε η Ρωσία στην δεκαετία του ’90 μ.Χ. να κάνει αίτημα προσχώρησης στο ΝΑΤΟ της αρνήθηκε η συμμετοχή.  Η Ρωσία λέγει ότι "ένιωσε να περικυκλώνεται απειλητικά από το ΝΑΤΟ” και για αυτό αντέδρασε.

Ποιο, λοιπόν,  καλύτερο αφήγημα υπάρχει για την Ρωσία από την διάλυση του ΝΑΤΟ τελικά, ενόσω εκείνη πολεμάει την Ουκρανία για να μην γίνει μέλος του; Κανένα! Ποιος μπορεί να προσφέρει στην Ρωσία την διάλυση του ΝΑΤΟ στο πιάτο, και με τρόπο μη αναστρέψιμο από τους ίδιους τους ιδρυτικούς κανόνες της Συμμαχίας;

Μήπως οι ΗΠΑ που το ίδρυσαν, ή η Γαλλία, ή η Πολωνία που ένιωθε ανυπεράσπιστη εκτός ΝΑΤΟ, ή η Γερμανία που εξαρτάται από Αμερικανικά στρατεύματα για την άμυνα της; Όχι! Καμία από τις παραπάνω. Αντίθετα, μια χώρα που μετά από το 1974 μ.Χ. έχει ψηφισμένη στη βουλή της απειλή πολέμου (casus beli) ενάντια σε ένα άλλο κράτος-μέλος, είναι πρόσφορη!

Μια χώρα που έχει επεκτατική προσδοκία και εκπεφρασμένη πρόθεση να συγκρουστεί πολεμικά με την Ελλάδα, είναι η Τουρκία. Και κάνοντας αυτό διαλύει το ΝΑΤΟ και επεκτείνεται (θέλει τουλάχιστον) στη δήθεν Γαλάζια Πατρίδα, ενώ εξυπηρετεί την Ρωσία καθορίζοντας την για ένα χρονικό διάστημα χωρίς αντίπαλο δέος. Χωρίς ΝΑΤΟ... Ας δούμε όμως τα δυνητικά συμβάντα και με μια άλλη οπτική.

Η Τουρκία ελέγχει τα Δαρδανέλια, δηλαδή την έξοδο της Ρωσίας από τον Ελλήσποντο (Μαύρη Θάλασσα κατά κάποιους) που είναι πρωταρχικό θέμα επιβίωσης και εμπορίου της Ρωσίας με τον έξω κόσμο, τους μήνες που τα Βόρεια λιμάνια της είναι παγωμένα και απροσπέλαστα. Ποιος άλλος όμως παρέχει αβλαβές πέρασμα από το Αιγαίο Πέλαγος για το εμπόριο και τα πολεμικά πλοία τους στην Ρωσία; Η Ελλάδα. Μη-αμφιλεγόμενο και μη-εξαγοράσιμο μέλος του ΝΑΤΟ.

Αν η Τουρκία καταφέρει να αποσπάσει έναν διάδρομο Αιγαίου και νησιών απέναντι από τα Μικρασιατικά παράλια της Ιωνίας, από την Ελλάδα, ποιος έχει πλέον τον απόλυτο έλεγχο της εξόδου της Ρωσίας στις θάλασσες τους χειμερινούς μήνες; Η Τουρκία πλέον.

Όταν η Τουρκία τα βρει με τη Ρωσία και της παρέχει την εμπορική και πολεμική διέξοδο από τον Ελλήσποντο, με αποκλειστικό έλεγχο Στενών και Αιγαίου, ενώ ταυτόχρονα διαλύει και το ΝΑΤΟ τουλάχιστον για ένα χρόνο, κερδίζει ή χάνει;

Μπορεί μετά να απαιτήσει την φθηνή ενέργεια που χρειάζεται για να λειτουργήσει με αντάλλαγμα θαλάσσιο πέρασμα; Η απάντηση είναι αυτονόητη... Ας δούμε όμως γιατί ο Μητσοτάκης απειλεί να χαλάσει αυτό το σχέδιο:

Σε χρόνο Dt επανεξόπλισε την Ελλάδα και την έκανε αξιόμαχη, ενώ σύναψε διμερή συμμαχία με την Γαλλία και διασφάλισε Αμερικανικές βάσεις σε Κρήτη και Αλεξανδρούπολη, δίνοντας εναλλακτική στο ΝΑΤΟ για χερσαία προώθηση προμηθειών και στρατευμάτων από την Μεσόγειο προς Νότια και Κεντρική Ευρώπη εντός φιλικών εδαφών.

Γιατί ξαφνικά τώρα που είμαστε πολύ πιο αξιοπόλεμοι απ’ ό,τι προ τριετίας, φωνάζει η Τουρκία ότι θέλει "αποστρατιωτικοποίηση των νησιών απέναντι στα παράλια της Μικρασίας”; Διότι πλέον μια αποβατική επίθεση σε αυτά μπορεί να αποτραπεί με επιτυχία! Λόγω του Μητσοτάκη!  Οργή και τουίτ στα Ελληνικά από Ερντογάν και Ζαχάροβα εναντίον του Μητσοτάκη! Γιατί χαλάει αυτό το σχέδιο η παρουσία του Μητσοτάκη, ενώ η απουσία του το ευνοεί;

Διότι με τυχόν αντικαταστάτη του Μητσοτάκη στην εξουσία, και στην περίπτωση που γίνει απόπειρα εισβολής από τους Τούρκους, μισή ώρα διστακτικότητας μπορεί να αποφασίσει την έκβαση της απόπειρας!

Αυτή η μισή ώρα μπορεί να κάνει ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ανάμεσα στην απόκρουση των επίδοξων αποβατικών δυνάμεων με άμεση δημιουργία εκτεταμένου μετώπου σε όλο το σύνορο ή και χτυπήματα σε εχθρικές βάσεις, γέφυρες, αεροδρόμια και πολεμικά πλοία, ή στην διστακτική συρρίκνωση του μετώπου στα σημεία επίθεσης, όπου το πλεονέκτημα της έκπληξης διαθέτει ο επιτιθέμενος.

Για αυτή τη μισή ώρα, τυχόν απόπειρα απόβασης μπορεί να καταστεί αποτυχημένη, και έτσι να μην χρειαστεί συμμαχική συνδρομή άμεσα, η οποία θα επέβαλε την ΑΜΕΣΗ διάλυση του ΝΑΤΟ. Μια αποτυχημένη απόπειρα κατά της Ελλάδος θα διαλύσει την Τουρκία σε τουλάχιστον δυο κομμάτια, όπως πολλοί σοφότεροι εμού έχουν αναλύσει.

Μια επιτυχημένη απόπειρα όμως θα την καταστήσει ισότιμο σύμμαχο-κλειδί για την Ρωσία, με έλεγχο της διεξόδου της στην θάλασσα τους μισούς μήνες του χρόνου, προσφέροντας την άμεση διάλυση του ΝΑΤΟ και εξασφαλίζοντας την συνδρομή ή έστω ανοχή της Ρωσίας εναντίον των τουλάχιστον 25 εκατομμυρίων Κούρδων πολιτών της Τουρκίας που ζουν στις περιοχές πέριξ των συνόρων με την Συρία και το Ιράκ...

Όμως σε αυτό το σενάριο επιστημονικής φαντασίας υπάρχει ένα αγκάθι. Υπάρχει κάποιος που ΔΕΝ θα καθυστερήσει τη μισή ώρα, κάποιος που θα ανοίξει την πόρτα του τρελοκομείου χωρίς δισταγμό, γιατί έχει προετοιμαστεί για αυτό. Και το έχει πει κιόλας δημόσια. Ο Κυριάκος. Για αυτό και τον μισούν και τον θέλουν εκτός εξουσίας. Όπως προ 100 ετών ήθελαν εκτός τον Βενιζέλο. Τον πραγματικό.

Με σχεδόν 7,8% οικονομική ανάπτυξη το 2022 μ.Χ., μετά τον πληθωρισμό και παρά την ενεργειακή κρίση, και ξεκαθαρισμένη (αδιαμφισβήτητη) την βούληση να ανοίξει όλη την βεντάλια πολλαπλών αντεπιθέσεων σε περίπτωση που η Τουρκία επιχειρήσει σημειακό επεισόδιο "τύπου Ίμια" ή παραπάνω, ο Μητσοτάκης είναι το αγκάθι για Ερντογάν και Πούτιν. Κακό αγκάθι.

Γι’ αυτό Ρωσοτουρκο-πορευόμενοι κόπτονται να τον ξεφορτωθούν με κάθε μέσον, για να τον αντικαταστήσουν με βολικά ανδρίκοιλα της προτίμησης τους, ώστε να μας "βολέψουν" αναλόγως. Για μισή ώρα υπόθεση.

Η βασική αντιπολίτευση του Μητσοτάκη σήμερα είναι ο Πούτιν και ο Ερντογάν, δια αντιπροσώπων. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου, για να αφοπλίσει την βόμβα της απλής αναλογικής που φύτεψε ο ΣΥΡΙΖΑς ώστε να επιφέρει ακυβερνησία στην χώρα, φαντάζει σήμερα Εθνικό Καθήκον. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο είναι είτε ονειροπόλος και αφελής είτε "συμπορευόμενος"

Με τα Δαρδανέλια εξασφαλισμένα φιλικά προς το Ρώσο με τα δωράκια του των S400 και το πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτρισμού πεσκέσι προς τον Τούρκο έναντι εξόδου από τον Ελλήσποντο, με πρόθεση να αποκτήσει πυρηνικά όπλα εκφρασμένη ευθέως από τον Ερντογάν (να τί χρησιμεύει το πυρηνικό εργοστάσιο), ένας Ελληνικός, άρα ελεγχόμενος από το ΝΑΤΟ, διάδρομος καθόδου στην Μεσόγειο είναι το τελευταίο εμπόδιο στην Ρωσία για να βγει στην Μεσόγειο νικητής διαλύοντας ταυτόχρονα το ΝΑΤΟ για 1-2 χρόνια (http://corfiatiko.blogspot.com/2022/09/blog-post_21.html)...

Από την ειδική επιχείρηση στον πόλεμο!! 3^η φάση. Δημοψηφίσματα προσάρτησης στην Ρωσία ανακοίνωσαν ΛΔ Ντόνετσκ, Λουγκάνσκ, Χερσώνα, Ζαπορίζια! Μετά την προσάρτηση τους θα είναι Ρωσικό έδαφος και αν χτυπηθούν η Ρωσία θα κηρύξει πόλεμο ακόμη και τον πιο ολοκληρωτικό!!!

Ανατροπή άρδην του σκηνικού.. Ραγδαίες και καταλυτικές διαφαίνονται οι εξελίξεις στο ουκρανικό που δρομολογούν ευρύτερες αναταράξεις. Καθώς οι Λ Δημοκρατίες Λούγκανσκ και Ντόνετσκ οδεύουν σε δημοψηφίσματα προσάρτησης στη Ρωσία όπως και Ζαπορίζια, Χερσώνα μοιάζει να περνάμε στην γ΄ φάση της ουκρανικής διαμάχης. (O Ρωσικός στρατός ελέγχει το 95% της περιφέρειας Χερσώνας όλη την Λ Δ Λούγκανσκ και μεγάλο μέρος τη αντίστοιχης Ντόνετσκ.)

Αν η ειδική επιχείρηση Ρωσίας άρχισε με την αναγνώριση εκ Ρωσίας των 2 Λ Δημοκρατιών ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία θα κηρυχθεί μετά τα δημοψηφίσματα και μετά την προσάρτηση των 2 Δημοκρατιών ή και Χερσώνας, Ζαπορίζια από Ρωσία αν δεχθούν επίθεση ουκρανική αυτές οι περιοχές.

Τώρα τα Κοινοβούλια των Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ ήδη ανακοίνωσαν πως θα κάνουν δημοψήφισμα. Το υπό Ρωσικό έλεγχο τμήμα της περιοχής Zaporizhia θα οργανώσει κι αυτό δημοψήφισμα προσάρτησης στην Ρωσία .

”Η διοίκηση της περιφέρειας Χερσώνα αποφάσισε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την είσοδο της περιοχής Χερσώνας στη Ρωσική Ομοσπονδία.” Το δημοψήφισμα στην περιοχή Kherson θα διεξαχθεί επίσης από τις 23 έως τις 27 Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ.– ο επικεφαλής της CAA της περιοχής Kherson.

Οι αρχές της φιλορωσικής περιοχής Kherson όρισαν την περίοδο από τις 23 έως τις 27 Σεπτεμβρίου. Ο επικεφαλής της περιφέρειας Zaporozhye, Balitsky, δήλωσε ότι θα διεξαχθεί εκεί δημοψήφισμα για την επανένωση με τη Ρωσία από τις 23 έως τις 27 Σεπτεμβρίου..

Στο DPR, το δημοψήφισμα έχει επίσης προγραμματιστεί για τις 23-27 Σεπτεμβρίου, όπως και στο LPR Έτσι, τα επίσημα αποτελέσματα θα δημοσιευθούν στις 28 ή 29 Σεπτεμβρίου, μετά την οποία η DPR και η LPR μπορούν να στείλουν επίσημο αίτημα για ένταξη στην Ρωσία. Αντίστοιχα, στις 30 Σεπτεμβρίου ή την 1^η Οκτωβρίου, το αίτημα αυτό μπορεί να γίνει επίσημα δεκτό και τα σχετικά έγγραφα θα υπογραφούν στο Κρεμλίνο.

Μετά από αυτό, το θέμα της απελευθέρωσης της υπόλοιπης ΛΔ Ντόνετσκ θα είναι το θέμα της απελευθέρωσης των ρωσικών εδαφών που έχουν καταλάβει οι Ουκρανοί Ναζί. Και αυτό ήδη επηρεάζει τα ζητήματα του στρατιωτικού νόμου και το ρωσικό πυρηνικό δόγμα.

Προηγουμένως σύμφωνα με το RIA Novosti, το Δημόσιο Συμβούλιο της περιφέρειας Χερσώνα απηύθυνε έκκληση στον επικεφαλής της περιοχής, Βλαντιμίρ Σάλντο, να διεξαγάγει αμέσως δημοψήφισμα για την ένταξη της στην Ρωσική Ομοσπονδία. Aντίστοιχα οι αυτοανακηρυχθείσες ανεξάρτητες Λ Δημοκρατίες του Ντονμπάς απαιτούν επειγόντως δημοψήφισμα για την προσάρτηση τους στη Ρωσία.

Τη Δευτέρα, την πρωτοβουλία για άμεση διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ένταξη στην Ρωσία έλαβαν τα δημόσια επιμελητήρια της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ (LPR) και του Ντόνετσκ (DPR). Στράφηκαν στους αρχηγούς των δημοκρατιών, Leonid Pasechnik και Denis Pushilin. Σύμφωνα με δήλωση του Δημοσίου Συμβουλίου που διαβάστηκε την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου από τον Πρόεδρό του Βλαντιμίρ Οβτσαρένκο:

«Θεωρούμε ότι είναι πιο επίκαιρο από ποτέ να λάβουμε μια σταθερή απόφαση για την άμεση διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την είσοδο της περιοχής Χερσώνα στην Ρωσική Ομοσπονδία. Είμαστε σίγουροι ότι η πρωτοβουλία θα υποστηριχθεί πλήρως από τους κατοίκους της περιοχής Kherson. Η ένταξη στην Ρωσία δεν θα είναι μόνο ένας θρίαμβος της ιστορικής δικαιοσύνης, αλλά θα διασφαλίσει επίσης την επικράτεια, θα ανοίξει νέες ευκαιρίες στο δρόμο προς την αναγέννηση και την αποκατάσταση της δύναμης της γης μας και την επιστροφή σε μια πλήρη και ειρηνική ζωή».

Μόλις η Χερσώνα προσαρτηθεί στη Ρωσία, το Κρεμλίνο πολύ λογικά θα μπορεί να θεωρήσει ότι η Ουκρανία επιτίθεται σε ρωσικό έδαφος, θέτοντας σε κίνδυνο την ακεραιότητα της Ρωσίας. Σύμφωνα με ανταποκριτή του πρακτορείου ειδήσεων TASS, τα μέλη του Συμβουλίου υποστήριξαν ομόφωνα αυτό το κάλεσμα…

Οι αυτοανακηρυχθείσες ανεξάρτητες Λ Δημοκρατίες του Ντονμπάς απαιτούν επειγόντως δημοψήφισμα για την προσάρτηση τους στην Ρωσία. Οι ηγέτες των αυτοαποκαλούμενων Δημοκρατιών του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ δήλωσαν ότι θα ενώσουν τις προσπάθειές τους ώστε αυτή η προσάρτηση να πραγματοποιηθεί το συντομότερο δυνατό. Ανησυχεί επίσης η περιοχή της Kherson.

Δευτέρα, 19 Σεπτεμβρίου, οι ηγέτες των επαρχιών του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ ζήτησαν επειγόντως τη διοργάνωση δημοψηφίσματος προσάρτησης στη Ρωσία. Ο αρχηγός της αυτοαποκαλούμενης Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, Ντένις Πουσίλιν, κάλεσε τον ομόλογό του στο Λουχάνσκ, Λεονίντ Πασέτσνικ, για κοινή δράση προς αυτή την κατεύθυνση.όπερ και εγένετο….

Την Τρίτη, ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, υποστήριξε προσωπικά τη διοργάνωση αυτών των δημοψηφισμάτων στο Telegram, θεωρώντας ότι θα ήταν «ουσιώδη».

Η ημερομηνία της 4^ης Νοεμβρίου θα είχε οριστεί από το Ντόνετσκ, όπως ανέφερε ο Paul Gogo, ανταποκριτής στην Μόσχα για πολλά γαλλικά ΜΜΕ. Μια άκρως συμβολική ημερομηνία, καθώς αντιστοιχεί στην Ρωσία με την ημέρα της Εθνικής Ενότητας, που τιμά μια λαϊκή εξέγερση του 17^ου Αιώνα που εκδίωξε τις πολωνικές δυνάμεις κατοχής από τη Μόσχα.

Η περιοχή Χερσώνα, έχει επίσης συμμετάσχει σε αυτήν την έκκληση. Στις 5 Σεπτεμβρίου, η ρωσική διοίκηση ανακοίνωσε ότι ανέστειλε τις προετοιμασίες για δημοψήφισμα προσάρτησης λόγω των ουκρανικών στρατιωτικών κινήσεων στην περιοχή.

Ωστόσο τώρα το Δημόσιο Συμβούλιο της περιφέρειας Χερσώνα απηύθυνε έκκληση στον επικεφαλής της περιοχής, Βλαντιμίρ Σάλντο, να διεξαγάγει αμέσως δημοψήφισμα για την ένταξη της στην Ρωσική Ομοσπονδία. Ο Volodymyr Saldo τελικά υπέγραψε το σχετικό διάταγμα για διεξαγωγή δημοψηφίσματος στην Χερσώνα από 23-27 Σεπτεμβρίου.

Τα δημοψηφίσματα θα παρείχαν στις δύο αυτοαποκαλούμενες δημοκρατίες και στην περιφέρεια της Χερσώνα την ειδική προστασία της Μόσχας: Θα γίνονταν έτσι αναπόσπαστο μέρος του ρωσικού εδάφους και οποιαδήποτε επίθεση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επίθεση εναντίον της ίδιας της Ρωσίας.

Κάτι που θα μπορούσε, ενδεχομένως, να πυροδοτήσει πυρηνικά πυρά, αφού σύμφωνα με το δόγμα της, η Ρωσία «επιφυλάσσεται να χρησιμοποιήσει το πυρηνικό της οπλοστάσιο (…) σε περίπτωση επίθεσης κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας με συμβατικά όπλα, δεδομένου ότι η ίδια η ύπαρξη του κράτους θα απειλούνταν».

Μια επιλογή που επιβεβαίωσε ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ. «Η καταπάτηση στο έδαφος της Ρωσίας είναι έγκλημα που μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλες τις δυνάμεις μας για αυτοάμυνα, προειδοποίησε ο πρώην Πρόεδρος στο κανάλι του στο Telegram.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτά τα δημοψηφίσματα τα φοβούνται τόσο το Κίεβο και τη Δύση, και γι’ αυτό πρέπει να διεξαχθούν». Για να προσθέσει: «Θα αλλάξουν εντελώς τον φορέα ανάπτυξης της Ρωσίας για δεκαετίες. (…) Μετά την ενσωμάτωση αυτών των νέων εδαφών στην Ρωσία, ο γεωπολιτικός μετασχηματισμός του κόσμου θα γίνει μη αναστρέψιμος».

Ο Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουχάνσκ υπέγραψε τον νόμο για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ένταξη του Λουχάνσκ στην Ρωσική Ομοσπονδία και το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί μεταξύ 23 και 27 αυτού του μήνα.

Οι ως τώρα πολιτοφύλακες του DPR και του LPR, όταν οι Δημοκρατίες γίνουν μέρος της Ρωσίας, θα γίνουν Ρώσοι στρατιωτικοί, δήλωσε ο επικεφαλής της Επιτροπής Άμυνας της Δούμας Kartapolov (https://dimpenews.com/2022/09/20/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf/).

 

BfV: Πράκτορες μυστικών υπηρεσιών εκατοντάδες ακροδεξιοί λογαριασμοί κοινωνικών δικτύων στην Γερμανία. Οι πράκτορες διαχειρίζονται πλέον λογαριασμούς ακροδεξιών εξτρεμιστών στο διαδίκτυο στην Γερμανία.

Εκατοντάδες από τους ριζοσπάστες Ναζί και τους ακροδεξιούς εξτρεμιστές στο Διαδίκτυο είναι στην πραγματικότητα γερμανοί πράκτορες εγχώριων πληροφοριών και πολλοί από αυτούς μπορεί ακόμη και να είναι υπεύθυνοι για την «υποκίνηση μίσους», ακόμη και βίας.

Αυτοί οι πράκτορες διαχειρίζονται πλέον λογαριασμούς ακροδεξιών εξτρεμιστών στο διαδίκτυο στην Γερμανία. Αυτό αναφέρει το Ομοσπονδιακό Γραφείο Προστασίας του Συντάγματος (BfV) της Γερμανίας, υποστηρίζοντας ότι αυτοί οι λογαριασμοί χρειάζονται για την συλλογή πληροφοριών.

Αλλά οι επικριτές λένε ότι μπορεί επίσης να προωθούν και να ενθαρρύνουν ενεργά τον ριζοσπαστισμό, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Süddeutshce Zeitung. «Αυτό είναι το μέλλον της συλλογής πληροφοριών», δήλωσε στη Süddeutsche Zeitung στέλεχος του αρμόδιου κρατικού γραφείου υπό τον όρο της ανωνυμίας.

Σύμφωνα με έρευνα της εφημερίδας, η αρχή έχει επενδύσει πολλά σε «εικονικούς πράκτορες» από το 2019, τους οποίους χρηματοδοτεί με χρήματα των φορολογουμένων. Τόσο το ομοσπονδιακό γραφείο όσο και τα ομοσπονδιακά κράτη απασχολούν κατασκόπους, οι οποίοι εκτός από δεξιούς εξτρεμιστές, έχουν επίσης καθήκον να παρακολουθούν τους αριστερούς εξτρεμιστές, τους ισλαμιστές και το πεδίο των «συνωμοσιολόγων».

Ωστόσο, οι δραστηριότητες του BfV που διαχειρίζεται εκατοντάδες δεξιούς εξτρεμιστικούς λογαριασμούς έχουν έρθει στο φως την ίδια στιγμή που η αριστερή κυβέρνηση της Γερμανίας χαρακτήρισε τον δεξιό εξτρεμισμό την μεγαλύτερη απειλή για την χώρα, παρά τα στοιχεία που δείχνουν ότι οι αριστεροί εξτρεμιστές και το ριζοσπαστικό Ισλάμ αποτελούν μεγαλύτερες απειλές.

Η υπουργός Εσωτερικών της χώρας, Nancy Faeser, έχει ξεκινήσει ένα σχέδιο 10 σημείων για την καταπολέμηση του «δεξιού εξτρεμισμού» και όπως και η κυβέρνηση Biden στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει στρέψει το κράτος της εσωτερικής ασφάλειας εναντίον πολιτικών αντιπάλων και τους χαρακτήρισε τρομοκρατικές απειλές και κίνδυνο για την δημοκρατία.

Στην περίπτωση της Γερμανίας, το αντιπολιτευόμενο συντηρητικό κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) παρακολουθείται ενεργά σε ορισμένες ομοσπονδιακές πολιτείες, με την ένταξη στο κόμμα την μόνη προϋπόθεση για τους πράκτορες να μπορούν να διαβάζουν email και να ακούν τις τηλεφωνικές κλήσεις ιδιωτών.

Με το BfV να λειτουργεί εκατοντάδες λογαριασμούς ακροδεξιών εξτρεμιστών, το πρακτορείο υποστηρίζει ότι πρόκειται να «παίξεις λίγο τον δεξιό ριζοσπάστη» για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη άλλων χρηστών. Οι υπάλληλοι του Γραφείου Προστασίας του Συντάγματος είναι πιθανό να κάνουν «προπαγάνδα» για αυτό και μερικές φορές να διαπράττουν και εγκλήματα όπως «υποκίνηση σε μίσος».

Ωστόσο, το τι ακριβώς δημοσιεύουν αυτοί οι εξτρεμιστικοί λογαριασμοί που περιλαμβάνουν «υποκίνηση μίσους» είναι ασαφές, καθώς υπάρχει ελάχιστη έως καθόλου δημόσια εποπτεία σχετικά με αυτές τις δραστηριότητες.

«Για να είσαι πραγματικά αξιόπιστος, δεν αρκεί να μοιράζεσαι ή να σου αρέσει αυτό που λένε οι άλλοι, πρέπει επίσης να κάνεις δηλώσεις μόνος σου. Αυτό σημαίνει ότι οι πράκτορες επίσης εκφοβίζουν και ταράζουν», λέει η αναφορά ενός πράκτορα που ισχυρίζεται ότι μπήκε στην υπηρεσία για να «κάνει κάτι εναντίον των δεξιών εξτρεμιστών» (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/642804/bfv-praktores-mystikon-ypiresion-ekatontades-akrodeksioi-logariasmoi-koinonikon-diktyon-sti-germania).

 

Ο Β.Πούτιν κήρυξε μερική επιστράτευση – «Δεν μπλοφάρω για την χρήση πυρηνικών όπλων σε όσους μας απειλούν». «Ο βασικός μας στόχος είναι η απελευθέρωση του λαού του Ντονμπάς» τόνισε ο Ρώσος Πρόεδρος στο διάγγελμά του.

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κήρυξε πριν από λίγο μερική επιστράτευση, σε διάγγελμά του, ενώ δήλωσε πως οι κάτοικοι του Ντόνμπας έχουν δικαίωμα να επιλέξουν το μέλλον τους. Όπως διευκρίνισε ο Ρώσος ΥΠΑΜ Σ.Σοϊγκού, η μερική επιστράτευση θα αφορά περίπου 300.000 εφέδρους.

Αναφερόμενος στην απόφαση για μερική επιστράτευση, η οποία τίθεται σε ισχύ από σήμερα (21/9), ο Β.Πούτιν είπε ότι αφορά μόνο όσους είναι καταγεγραμμένοι ως έφεδροι, ενώ απευθυνόμενος σε όσους επιστρατευτούν τους διαβεβαίωσε ότι «θα δοθούν όλα τα προνόμια που έχουν όλοι όσοι είναι ήδη εν υπηρεσία».

Όπως είπε οι χώρες της Δύσης προσπαθούν «να μπλοκάρουν» κάθε πιθανότητα ανεξαρτησίας και ανάπτυξης. «Πρόθεση της Δύσης είναι να μας αποδυναμώσουν και να μας καταστρέψουν, το λένε ανοιχτά αυτό».

Σχετικά με την πιθανή χρήση πυρηνικών λίγο πριν την ολοκλήρωση του διαγγέλματός του ο Β.Πούτιν τόνισε με νόημα πως «όσοι μας απειλούν με πυρηνικά θα πρέπει να ξέρουν ότι αυτή η απειλή μπορεί να στραφεί εναντίον τους. Δεν μπλοφάρω»!

Ο Ρώσος Πρόεδρος είπε ότι «η Ουάσιγκτον πιέζει το Κίεβο να μεταφέρει τις εχθροπραξίες στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας», ενώ πρόσθεσε ότι χρησιμοποιήθηκε πυρηνικός εκβιασμός, προφανώς αναφερόμενος στα ουκρανικά πλήγματα στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια τον οποίο ελέγχουν οι Ρωσικές δυνάμεις.

Η πρώτη αντίδραση στο διάγγελμα Β.Πούτιν έρχεται από την Υπουργό Εξωτερικών της Βρετανίας, Γκίλιαν Κίγκαν, η οποία χαρακτήρισε ως «ανησυχητική κλιμάκωση» την απόφαση Πούτιν για μερική επιστράτευση προσθέτοντας ότι οι απειλές για χρήση πυρηνικών θα πρέπει να ληφθούν «σοβαρά» υπ’ όψιν. Στην Δύση εμφανίζονται οργισμένοι για τα σχέδια των Ρωσόφωνων για την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων σε τέσσερις περιφέρειες της Ουκρανίας.

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν χαρακτήρισε κατάφωρη παραβίαση του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ από την Ρωσία. «Δεν θα αναγνωρίσουμε ποτέ την προσπάθεια της Ρωσίας να νομιμοποιήσει την παράνομη και βάρβαρη κατοχή ουκρανικών εδαφών», δήλωσε η Φον ντερ Λάιεν στο Γερμανικό Πρακτορείο.

«Η προσπάθεια να αλλάξουν τα σύνορα της Ουκρανίας είναι εντελώς απαράδεκτη και σαφής παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ, της ανεξαρτησίας, της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας», πρόσθεσε η επικεφαλής της Κομισιόν στο περιθώριο της 77^ης Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στην Νέα Υόρκη.

H Ρωσία θα υποστεί «μεγαλύτερες συνέπειες» εάν προχωρήσει στην ένταξη τμημάτων της επικράτειας της Ουκρανίας, δήλωσε χθες Τρίτη (20/9) ανώτερος αξιωματούχος του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ. «Έχουμε καταστήσει σαφές πως θα υπάρξουν μεγαλύτερες συνέπειες. Διαθέτουμε αριθμό εργαλείων», είπε ο αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Reuters.

Σε αυστηρό τόνο ήταν και το μήνυμα του καγκελαρίου της Γερμανίας, Ολαφ Σολτς. Τόνισε ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν θα εγκαταλείψει τις «Αυτοκρατορικές φιλοδοξίες» του, που εγείρουν κίνδυνο καταστροφής της Ουκρανίας και της Ρωσίας, εάν αναγνωρίσει πως δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο που εξαπέλυσε την 24^η Φεβρουαρίου.

Την ίδια ώρα, η Η Λιζ Τρας θα χρησιμοποιήσει την πρώτη επίσκεψή της στο εξωτερικό ως πρωθυπουργός της Βρετανίας για να υποσχεθεί βοήθεια δισεκατομμυρίων λιρών για την υποστήριξη της Ουκρανίας την επόμενη χρονιά, όπως ανακοίνωσε το γραφείο της, ενώ καταδίκασε τις ενέργειες της Κίνας κατά της Ταϊβάν πριν από την ομιλία της στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Η Τρας θα δεσμευτεί στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ προκειμένου να παρέχει την ίδια ή μεγαλύτερη από το 2022 μ.Χ. στρατιωτική βοήθεια (2,31 δισεκατομμύρια ευρώ) στην Ουκρανία για το 2023 μ.Χ., διπλασιάζοντας την υποστήριξή της προς το Κίεβο μετά από την εισβολή της Ρωσίας. Παράλληλα, θα υποστηρίξει ότι θα βοηθήσει την ανεξαρτησία της Ευρώπης από τη ρωσική ενέργεια (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ektakto-o-v-poutin-kirykse-meriki-epistrateysi-oi-katoikoi-tou-ntonmpas-exoun-dikaioma-na-epileksoun-to-mellon-tous/).

Η μεγάλη στιγμή της Ρωσίας: Πώς μεγαλώνει κράτος και πληθυσμό – Οι νίκες και οι ήττες των 200 ημερών πολέμου. Πώς έφτασε στην μερική επιστράτευση - Τα μεγάλα λάθη της ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας - Πώς κατάφεραν και επικράτησαν.

Η κατάληψη του Χάρκοβου, του Μικολάεφ και της Οδησσού και η πλήρης αποκοπή της Ουκρανίας από την πρόσβαση στην Μαύρη Θάλασσα είναι οι πραγματικοί αντικειμενικοί στόχοι της κινητοποίησης επιπλέον 300.000 Ρώσων εφέδρων, όπως ανακοίνωσε ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, αμέσως μετά την ομιλία του Ρώσου προέδρου Β.Πούτιν για αποδοχή της ένταξης στην Ρωσική Ομοσπονδία των περιφερειών Ντονμπάς (Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ), Χερσώνας και Ζαπορίζια.

Αυτή την στιγμή στην Ουκρανία δραστηριοποιούνται συνολικά περί τις 100.000 Ρώσων και ρωσόφωνων, αριθμός πολύ μικρός για να αντιμετωπίσουν τον όγκο των 600.000 Ουκρανών ή για να το πούμε αλλιώς «Είναι λίγοι για επιθετικές επιχειρήσεις μετά από 6 μήνες εξάντλητικών προσπαθειών ένταντι συντριπτικά υπέρτερου εχθρού».

Μην ξεχνάμε ότι στην πρόσφατη ουκρανική αντεπίθεση στην Χερσώνα η αναλογία ήταν 8:1 σε βάρος των Ρώσων και στο Χάρκοβο 7:1! Το αρχικό ρωσικό σχέδιο της 24^ης Φεβρουαρίου για «κεραυνοβόλο πόλεμο» και ουκρανική παράδοση, όπου είχαν διαταθεί συνολικά 150.000 προσωπικό, απέτυχε για λόγους που έχουν να κάνουν και με την εμπλοκή των δυτικών και με την επαγγελματική ανεπάρκεια μέρους της Ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας.

Η πρώτη εβδομάδα της επίθεσης, με την συγκλονιστική υποδειγματική επιχείρηση αερομεταφοράς Spetsnaz και αερομεταφερόμενων δυνάμεων VDV, που απέφερε την κατάληψη των αεροδρομίων του Κιέβου και την έναρξη πολιορκίας της πρωτεύουσας, αλλά και της προέλασης σε όλα τα μέτωπα, «ξοδεύτηκε» από λάθος αποφάσεις της στρατιωτικής ηγεσίας.

Οι επόμενες εβδομάδες και μήνες με αποκορύφωμα την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων στα τέλη Μαρτίου από το Κίεβο, χωρίς καμία πίεση που να υπαγόρευε την άμεση απόσυρσή τους, όπως και η απόσυρση από τα προάστια του Χάρκοβου, έδειξε ότι η ρωσική στρατιωτική ηγεσία θα έπρεπε να αναθεωρήσει πολλά στην προσπάθειά της να νικήσει την Ουκρανία.

Η βύθιση του της ναυαρχίδας του ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, καταδρομικού «Μόσκβα» στις 14 Απριλίου έφερε τη ρωσική εκστρατεία στο «ναδίρ». Τις πταίει; Οι Ρώσοι στρατιωτικοί ηγέτες δεν είχαν υπολογίσει: Τον τεράστιο όγκο των Ουκρανών που είχαν στρατευθεί (600.000 μέχρι τα τέλη Μαρτίου).

Την κολοσσιαία στρατιωτική βοήθεια των δυτικών (μέχρι στιγμής, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία κλπ. έχουν δώσει μεγαλύτερη οικονομική αξία όπλων στην Ουκρανία από όση έχει λάβει το Ισραήλ τα τελευταία 20 χρόνια!

Την αλλαγή των πραγμάτων από το 2014 μ.Χ. σε ότι αφορά την απόφαση των Ουκρανών να πολεμήσουν: Επί οκτώ χρόνια οι νεοναζιστικές Ταξιαρχίες Azov, Kraken, Aidar κλπ. έγιναν η κυρίαρχη ιδεολογία των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και της ουκρανικής κοινωνίας.

Κατάφεραν να επιβάλλουν την παραβίαση των συμφωνιών του Μινσκ, κατάργησαν την Ρωσική γλώσσα και φανάτισαν τους πολίτες. Η Ουκρανία του 2022 μ.Χ. δεν είναι σε καμία περίπτωση η Ουκρανία του 2014 μ.Χ.

Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις με εξαίρεση τους Spetsnaz και τις VDV, είναι μειωμένης μαχητικής ικανότητας (το ίδιο ισχύει και σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου με εξαίρεση τις ΗΠΑ που είναι πλήρως επαγγελματικός ο Στρατός, λόγω μειωμένων κονδυλίων:

Οι απλοί «πεζικάριοι» είναι ουσιαστικά ανεκπαίδευτοι. Η Βρετανία έχει το ίδιο σύστημα, αλλά περιορισμένες συνολικά δυνάμεις σε προσωπικό), ενώ τα νέα όπλα και τα δόγματα επιχειρήσεων, όπως UAV και αιωρούμενα πυρομαχικά, απουσίαζαν πλήρως από το Ρωσικό οπλοστάσιο.

Στην δράση και κυρίως στην διαθεσιμότητα της ρωσικής Αεροπορίας, είχαν -και έχουν- επιβληθεί περιορισμοί: Η ρωσική ηγεσία θεωρεί -και μάλλον δικαίως- ότι η «δαπάνη» πόρων και μέσων από μία Αεροπορία που σε μέγεθος είναι όσο οι Αεροπορίες του Ισραήλ και της Βρετανίας μαζί, άρα «μεσαία», θα άφηνε ένα σημαντικό έλλειμμα ασφαλείας, με την έννοια ότι τα μαχητικά αεροσκάφη δεν κατασκευάζονται σε ένα μήνα, ούτε σε έξι μήνες.

Άρα τα περίπου 700 επιχειρησιακά μαχητικά, βομβαρδιστικά και στρατηγικά βομβαρδιστικά της Ρωσίας έπρεπε να προστατευθούν καθώς ο πραγματικός «τελικός» εχθρός είναι το ΝΑΤΟ και όχι το Κίεβο. Αλλά και το δόγμα επιχειρήσεων, αποδείχθηκε και πάλι ανεπαρκές:

Επιμένοντας να χρησιμοποιούν την Αεροπορία ως «ιπτάμενο πυροβολικό», όπως έκαναν οι Σοβιετικοί τον Β’ΠΠ και όχι σε συνδυασμένες επιχειρήσεις, «απονεύρωσαν» μεγάλο μέρος της δύναμής της. Οι ουκρανικές οχυρώσεις αποδείχθηκαν εξαιρετικές από την στιγμή που είχαν να αντιμετωπίσουν μικρό αριθμό προσωπικού, απαρχαιωμένα δόγματα μάχης, παλαιά όπλα και ανεκπαίδευτο προσωπικό

Η άγνοια δράσης των UAV από τους Ρώσους αποδείχθηκε καθοριστική: Αν και έχουν υπεραρκετή τεχνολογία, αρνούντο να αναπτύξουν οχήματα και δόγματα χρήσης γιατί απλά… δεν πίστευαν σε αυτά. Αυτό σημαίνει ότι δεν παρακολουθούσαν την δράση τους στους διάφορους πολέμους, όσο έπρεπε ή ότι αυτοί που το έκαναν δεν μπορούσαν να πείσουν τους προϊσταμένους τους για την ανάγκη ανάπτυξης μαχητικών UAV. Η ευθύνη του πρώην αντιπροέδρου και υπεύθυνου για την αμυντική βιομηχανία, Ν.Ρογκόζιν για το θέμα είναι τεράστια. Η απόλυσή του μεσούντος του πολέμου, απόλυτα λογική εξέλιξη.

Παρ’όλα αυτά μετά την ψυχρολουσία Κιέβου, Χαρκόβου και την βύθιση του «Μόσκβα» οι Ρώσοι εξακολούθησαν να έχουν την πρωτοβουλία των επιχειρήσεων: Κατέλαβαν, έστω με μεγάλη δυσκολία, την Μαριούπολη, ολόκληρο το Λουγκάνσκ και σχεδόν όλο το Ντονμπάς, έφτασαν 17 χλμ. από το κέντρο του Χάρκοβου (στην παρούσα ανάλυση δεν θα αναφερθούμε στην ουκρανική αντεπίθεση γιατί με εξαίρεση την στρατηγική σημασία του Ιζίουμ τα εδαφικά κέρδη έτσι ή αλλιώς ήταν μικρά).

Και βέβαια εμπέδωσαν την κυριαρχία τους στην Χερσώνα και την Ζοπορίζια που καταλήφθηκαν δύο εβδομάδες μετά την έναρξη του πολέμου στις αρχές Μαρτίου. Πώς το πέτυχαν παρά τις δεδομένας προαναφερθείσες αδυναμίες και στρατηγικά λάθη και μειονεκτώντας σε τόσο μεγάλο βαθμό σε αριθμό προσωπικού:

Το συμβατικό πυροβολικό τους, αν και όχι τόσο αξιόπιστο σε ότι αφορά την ευστοχία, πριν ξεκινήσουν να χρησιμοποιούν ευρέως κατευθυνόμενα με λέιζερ βλήματα Krasnopol, εν τούτοις υπερτερούσε και υπερτερεί συντριπτικά των Ουκρανών παρά την δυτική βοήθεια σε αυτούς. Η αναλογία σωλήνων σε συμβατικά πυροβόλα είναι της τάξης του 6:1 και σε ρουκετοβόλα 8:1!

Οι πυραυλικές επιχειρήσεις Ναυτικού, Αεροπορίας και χερσαίων δυνάμεων είχαν εκπληκτική αποτελεσματικότητα. Η Ουκρανία και σήμερα να σταματούσε ο πόλεμος θα έκανε 20 χρόνια για «να σταθεί στα πόδια της». Βλήματα cruise και βαλλιστικά βλήματα μέσου βεληνεκούς, παλαιά και νέα, αποδείχθηκε εξαιρετικά και σε ακρίβεια και σε καταστροφικότητα. «Καταστράφηκαν δύο Στρατοί» όχι ένας και αν δεν υπήρχε η βοήθεια από τις ΗΠΑ και τις λοιπές χώρες, θα είχε λήξει από τον Μάρτιο ο πόλεμος.

Οι Τσετσένοι αποδείχθηκαν το «καλό χαρτί» της ρωσικής πολεμικής μηχανής. Σκληροί στο πεδίο όσο και οι νεοναζί των Ταγμάτων Azov, Kraken, Aidar κλπ., αποτελεσματικοί, άριστοι μαχητές, καλά εξοπλισμένοι και πάνω απ΄όλα πιστοί στην Μόσχα, «καθάρισαν» την Μαριούπολη και το Λουγκάνσκ.

Η αφθονία των μέσων: Χιλιάδες άρματα και οχήματα πάντα διαθέσιμα, απομεινάρια της σοβιετικής εποχής, αλλά πάντα έχουν την αξία τους οι αριθμοί. Άλλωστε και ο Ελληνικός Στρατός σε κάπου 600 LEO1A5 της δεκαετίας του ’60 μ.Χ. βασίζεται.

Δεν κάμφθηκαν από τις απώλειες. Οι Ρώσοι (επίσημα Σ.Σοϊγκού) λένε ότι έχασαν 6.000 προσωπικό, οι Αμερικανοί λένε ότι οι Ρώσοι έχουν χάσει κάπου 40.000 προσωπικό. Η καταμέτρηση από ανεξάρτητη δυτική ΜΚΟ των τάφων σε όλη την Ρωσία έχει φτάσει τους 4.897, αλλά συνεχίζεται.

Μαθαίνουν γρήγορα και προσαρμόζονται: Η χρήση ιρανικών UAV αποδείχθηκε εξαιρετικά επιτυχημένη κίνηση. Οι Ρώσοι ιθύνοντες αντιλήφθηκαν (με κόπο και πόνο..) ότι τα UAV παρατήρησης πυροβολικού και η εν συνεχεία βολή του πυροβολικού, ακόμα και αν γίνει αυτοματοποιημένα, είναι άχρηστη αφού ιδανικά το πυροβολικό θα βάλει μετά από 30” και ο στόχος θα έχει μετακινηθεί.

Τα εξοπλισμένα UAV τακτικού πεδίου μάχης, όπως το Bayraktar TB-2 εξασφαλίζουν την καταστροφή του στόχου σε πραγματικό χρόνο. Ακόμα καλύτερα είναι τα αιωρούμενα πυρομαχικά τα οποία έχουν πιο αυτοματοποιημένη χρήση και αποτελεσματικότητα από τα UAV.

Το ρωσικό αντιαεροπορικό πυροβολικό: Τα ρωσικά αντιαεροπορικά κάλυψαν σε μεγάλο βαθμό την αριθμητική αδυναμία, τα προβλήματα διαθεσιμότητας και δόγματος της Ρωσικής Αεροπορίας. Οι S-400 και S-300, αλλά και τα SHORADS Pantsir S.1 και λιγότερο τα Tor-M1, έφεραν την καταστροφή της ουκρανικής Αεροπορίας, όχι τα μαχητικά της Ρωσίας.

Καταληκτικά, το μεγαλύτερο όπλο της Ρωσίας είναι η πολιτική της ηγεσία: Ο Β.Πούτιν είναι ηγέτης, που έχει να εμφανιστεί από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου στην Ρωσία. Έχει όραμα, πυγμή, αποφασιστικότητα. Τέτοιοι ηγέτες δεν χάνουν ποτέ και αυτό το νιώθει ο πληθυσμός κι εμπνέεται…

Η μερική επιστράτευση δεν έχει στόχο την άμυνα των κεκτημένων οι οποίες θα αποτελούν Ρωσικό έδαφος. Έχει στόχο την επέκτασή τους και την εκκαθάριση του καθεστώτος του Κιέβου. Και όποιος νομίζει ότι θα εκπαιδευτούν τώρα, πλανάνται πλάνη οικτρά: Η εμπλοκή τους το μέτωπο θα είναι περιορισμένη.

Ήδη υπάρχοντα ετοιμοπόλεμο στρατεύματα θα εμπλακούν και οι έφεδροι θα πάρουν την θέση αυτών των στρατευμάτων στα μετόπισθεν. Αυτό θα διαρκέσει μια περίοδο περίπου ενός μηνός… Και ο τελικός στόχος από άποψη εδάφους είναι η κατάληψη των περιφερειών που αναφέραμε στην αρχή: Οδησσός, Χάρκοβο, Μιλοκάεφ.

Όπως σημειώνουμε εδώ, Μπορεί η Ρωσία να κατέχει το 20% της πρώην ουκρανικής επικράτειας του 2014 μ.Χ., αλλά σε αυτή την έκταση βρίσκονται σχεδόν 20 εκατ. πληθυσμού από τα 43 εκατ. πληθυσμού που αποτελούσαν πριν την έναρξη του πολέμου τον πληθυσμό της Ουκρανίας.

Από τις Νότιες περιοχές του Χαρκόβου μέχρι τα δυτικά της Χερσώνας που έχουν περιέλθει υπό την ρωσική κυριαρχία (ή κατά τους Ρώσους «απελευθερώθηκαν»), η πληθυσμιακή «ένεση» που γίνεται στην Ρωσία αντιστοιχεί σε δημογραφική αύξηση του πληθυσμού της κατά 13%!

Οι κάτοικοι της Ρωσικής Ομοσπονδίας από 143 εκατομμύρια πλέον θα ξεπερνούν τα 160 εκατομμύρια, μαζί με την Κριμαία, με ότι αυτό συνεπάγεται στην οικονομική και κρατική «δυναμική» της Ομοσπονδίας. Ταυτόχρονα ελέγχεται το 60% των σιτοβολώνων της Ουκρανίας και το 50% του βιομηχανικού της δυναμικού (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/enoples-sygkroyseis/i-megali-stigmi-tis-rosias-pos-megalonei-kratos-kai-plithysmo-oi-nikes-kai-oi-ittes-ton-200-imeron-polemou/).

Ρώσος ΥΠΑΜ Σ.Σοϊγκού: «Θα αναπτύξουμε επιπλέον 300.000 στρατιώτες στην Ουκρανία μετά την μερική επιστράτευση». Ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, δήλωσε σήμερα πως το προεδρικό διάταγμα που ανακοίνωσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν για μερική επιστράτευση, προβλέπει την κινητοποίηση επιπλέον 300.000 ανδρών για να συμμετάσχουν στην στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία.

Πρόκειται για μία επιπλέον δύναμη επί της ουσίας μεγαλύτερης και από την αρχική που ξεκίνησε την επιχείρηση στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου και θεωρείται επαρκής για να εκπληρωθούν όλοι οι στρατιωτικοί στόχοι.

Η επιπλέον αυτή δύναμη δείχνει πως η Μόσχα θα συνεχίσει και σε Οδησσό-Χάρκοβο τις επιχειρήσεις της όχι μόνο λόγω του μεγέθους των δυνάμεων που θα χρησιμοποιήσει αλλά και γιατί οι δύο μεγάλες ουκρανικές πόλεις βρίσκονται σε μία κοντινή  σχετικά απόσταση από τις Ρωσικές θ]έσεις.

Άλλωστε γεωπολιτικά θεωρούνται απαραίτητες για να ολοκληρωθεί  η ρωσική αποστολή ως επιτυχημένη. Οτιδήποτε λιγότερο θα αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς. Σε συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση της Ρωσίας ο Σοϊγκού διευκρίνισε ότι δε θα επιστρατευθούν φοιτητές και όσοι υπηρέτησαν ως κληρωτοί και ότι η πλειονότητα των Ρώσων εφέδρων, που αριθμούν ένα εκατομμύριο, επίσης δε θα στρατολογηθούν.

Μιλώντας στο ρωσικό κρατικό δίκτυο Ρωσία-24, ο Σοϊγκού επισήμανε ότι η μερική επιστράτευση αφορά άνδρες που έχουν προηγούμενη στρατιωτική εκπαίδευση, αλλά σε κάθε περίπτωση προτού αναπτυχθούν θα λάβουν στρατιωτική εκπαίδευση.

Τόνισε μάλιστα ότι η Ρωσία έχει την δυνατότητα επιστράτευσης περίπου 25 εκατομμυρίων ανδρών και η μερική επιστράτευση αφορά το 1% από αυτούς, ενώ συμπλήρωσε ότι η Ρωσία δεν πολεμάει στο ουκρανικό έδαφος τόσο εναντίον της Ουκρανίας όσο εναντίον της Δύσης (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/s-soigkou-to-diatagma-tou-v-poutin-gia-meriki-epistrateysi-provlepei-tin-kinitopoiisi-akomi-300-000-andron/).

Σοκάρει η παραδοχή Schaeuble για Putin - Γνωρίζαμε για την εισβολή σε Ουκρανία, επόμενος στόχος οι Μολδαβία, Πολωνία. Ο Schaeuble ανέφερε πληροφορίες από τον πολωνό ηγέτη, Lech Kaczyński, ο οποίος πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα στο Smolensk

Γνωρίζαμε τις προθέσεις του Ρώσου Προέδρου για την Γεωργία και την Ουκρανία, αλλά προτιμήσαμε να μην δράσουμε. Επόμενος στόχος του είναι οι χώρες της Βαλτικής. Αυτό παραδέχτηκε ο Γερμανός πολιτικός, Wolfgang Schäuble, σε συνέντευξη του στο Tagesspiegel, επικαλούμενος τις πληροφορίες του πολωνού ηγέτη, Lech Kaczyński, ο οποίος πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα στο Smolensk.

Η προειδοποίηση ήταν από το 2008 μ.Χ., με τον Kaczyński να έχει αναφέρει ότι μετά την Ουκρανία σειρά έχει η Μολδαβία, οι Βαλτικές χώρες και η Πολωνία. Η αμυντική πολιτική είναι κοινό καθήκον για την Πολωνία, την Γαλλία και την Γερμανία Σύμφωνα με τον Schaeuble , η Πολωνία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική, κάτι που έγινε σαφές σε όλους μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία.

«Μαζί με την Βαρσοβία και το Παρίσι, το Βερολίνο θα μπορούσε να εργαστεί για να διασφαλίσει ότι το Ευρωπαϊκό αμυντικό σύστημα δεν αποτελεί εναλλακτική λύση στο ΝΑΤΟ, αλλά συμπλήρωμά του», εξήγησε.

Κατά την γνώμη του, η Ευρώπη χρειάζεται το δικό της δυναμικό πυρηνικής αποτροπής. Σε αντάλλαγμα για την Γαλλία να διαθέσει αυτό το δυναμικό, η Γερμανία θα πρέπει να αυξήσει την χρηματοδοτική συνεισφορά της στην αποτροπή.

Ο Schaeuble επέστησε επίσης την προσοχή στη σημασία του θέματος της βοήθειας προς τους πρόσφυγες. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε να δεχτούν όλοι την κατανομή των προσφύγων (μεταξύ χωρών της ΕΕ)», τόνισε.

«Όποιος δεν θέλει να συνεργαστεί, πρέπει να σκεφτεί έναν διαφορετικό τρόπο ένταξης», πρόσθεσε. Στο πλαίσιο αυτό, ο πολιτικός του CDU αναφέρθηκε ξανά στην Πολωνία. «Πρέπει επίσης να επαινέσω τους Πολωνούς εδώ.

Η ετοιμότητά τους να βοηθήσουν τους Ουκρανούς πρόσφυγες είναι μεγάλη», ανέφερε. Θα δεχτεί η Πολωνία την συνεργασία με τη Ρωσία; Ο Schaeuble υπενθύμισε ότι εδώ και καιρό είναι υποστηρικτής της εισαγωγής της αρχής της πλειοψηφίας στην ΕΕ.

Παραδέχτηκε ότι η τρέχουσα πολιτική της Γερμανίας απέναντι στην Ρωσία «δεν είναι λόγος να είμαστε περήφανοι». Παράλληλα, είπε ότι πιστεύει στις σχέσεις εταίρου με την Ρωσία, εάν σέβεται τις αρχές της εταιρικής συνεργασίας.

«Η Πολωνία θα συμφωνήσει επίσης σίγουρα ότι η εταιρική σχέση με την Ρωσία, η οποία αναγνωρίζει την παραίτηση από την εξουσία, το απαραβίαστο των συνόρων και τις θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου, είναι σωστή από πολιτική άποψη», είπε (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/642676/sokarei-i-paradoxi-schaeuble-gia-putin-gnorizame-gia-tin-eisvoli-se-oukrania-epomenos-stoxos-oi-moldavia-polonia).

Meloni: Η νίκη μας στις Iταλικές εκλογές (25/9) να ανοίξει τον δρόμο και για το ισπανικό VOX. Στις ευρύτερες πολιτικές προεκτάσεις που θα έχουν οι ιταλικές γενικές εκλογές της 25^ης Σεπτεμβρίου, αναφέρθηκε η Meloni.

Στις ευρύτερες πολιτικές προεκτάσεις που, σύμφωνα με την άποψή της, θα έχουν οι ιταλικές γενικές εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου, αναφέρθηκε η πρόεδρος του Ιταλικού ακροδεξιού κόμματος Fratelli di Italia, Giorgia Meloni.

«Εύχομαι η Ιταλική συντηρητική παράταξη, υπό την ηγεσία των Αδελφών της Ιταλίας, να κερδίσει τις εκλογές της 25^ης Σεπτεμβρίου και το γεγονός αυτό να μπορέσει να ανοίξει τον δρόμο σε παρόμοια εξέλιξη και στην Ισπανία, σε λίγους μήνες.

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, η συγκεκριμένη προσέγγιση των συντηρητικών δυνάμεων είναι σαφώς πιο αποτελεσματική από τις ιδεολογικές συνταγές της αριστεράς», δήλωσε η Meloni, σε συνέντευξή της στο ισπανικό πρακτορείο ειδήσεων Efe.

«Με το Ισπανικό κόμμα Vox μας συνδέει εκτίμηση, φιλία και αμοιβαία αφοσίωση. Μας κάνει να χαμογελάμε το ότι στην Ιταλία η αριστερά χρησιμοποιεί το Vox για να επιτίθεται στα Αδέλφια της Ιταλίας, ενώ στην Ισπανία επιτίθεται στο Vox χρησιμοποιώντας το κόμμα μας», πρόσθεσε η Meloni (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/642675/meloni-i-niki-mas-stis-italikes-ekloges-25-9-na-anoiksei-ton-dromo-kai-gia-to-ispaniko-vox).

ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΤΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΜΟΛΔΑΒΙΑ; ΣΦΟΔΡΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΠΟ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ

Πολίτες της Μολδαβίας, εμπόδισαν την κίνηση (κλείνοντας το δρόμο), σε νηοπομπή στρατιωτικού εξοπλισμού του ΝΑΤΟ, στην περιοχή του οικισμού Novi Aneni. Κρίνοντας από το βίντεο, μιλάμε για μια συνοδεία τουλάχιστον 10 τεμαχίων στρατιωτικού εξοπλισμού, που προέρχονται από τις ΗΠΑ, με διάφορα τεθωρακισμένα οχήματα.

Το ΝΑΤΟ στην ουσία, έχει καταλάβει την Μολδαβία, με αρκετές στήλες στρατιωτικού εξοπλισμού, να έχουν διασκορπιστεί, σε ορισμένες περιοχές της Μολδαβίας, με τον φόβο, ότι η Ρωσία θα επέμβει, όταν Μολδαβικές και Ουκρανικές δυνάμεις, θελήσουν να επιτεθούν στην Υπερδνειστερία, και στην αυτόνομη επαρχία της Γκαγκαουζίας. Οι Κάτοικοι της Μολδαβίας, φώναζαν “ΝΑΤΟ δεν χρειαζόμαστε, ΝΑΤΟ φύγε, και, Είμαστε με την Ρωσία!

 

«ΕΠΚ»: Γαλλία & Γερμανία έφτιαξαν «νέα ΕΕ» με την Τουρκία μέλος απορρίπτοντας την «χλιαρή» αντίδραση της Αθήνας!

Έβαλαν την Τουρκία «αθόρυβα» στην ΕΕ μέσω μιας Κοινότητας «κομμένης και ραμμένης» στα μέτρα της! Η Γαλλία και η Γερμανία έφτιαξαν μία «νέα ΕΕ» εντελώς «αθόρυβα» και εντάσσουν σε αυτήν την Τουρκία απορρίπτοντας την ανύπαρκτη αντίδραση της Ελληνικής κυβέρνησης.

Μία νέα «ΕΕ» στην οποία θα μπορούν να εντάξουν Τουρκία, Ουκρανία, Γεωργία, Μολδαβία και τις έξι χώρες των Βαλκανίων με συνοπτικές διαδικασίες και κυρίως χωρίς να ρωτήσουν κανέναν. Μάλιστα στον καινούριο γεωπολιτικό σχηματισμό θα μπορούν να πετύχουν και τον βασικό τους στόχο που είναι οι αποφάσεις να παίρνονται με την αρχή της πλειοψηφία και όχι της ομοφωνίας.

Γίνεται αντιληπτό τι συνέπειες θα έχει αυτό σε καίρια ζητήματα που έχουν άμεση σχέση με τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και με την Κύπρο. Στις 9 Μαΐου ο Εμμανουέλ Μακρόν είχε προτείνει ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας (ΕΚΠ).

Μ αυτό τον τρόπο η ΕΕ θα συνδεόταν με χώρες στις οποίες ναι μεν είχαν υποσχεθεί ένταξη αλλά επί της ουσίας δεν μπορούν να τους τη δώσουν. Με παρέμβαση του Βερολίνου, αλλά και του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ ωστόσο, στην ΕΠΚ θα συμμετάσχει και η Τουρκία.

Η Σύνοδος της ΕΠΚ θα συνεδριάσει στις 7 Οκτωβρίου στην Πράγα, παράλληλα με το έκτακτο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ (6 και 7 Οκτωβρίου), με την τσεχική προεδρία να έχει αναλάβει τις επαφές με τα υπό ένταξη μέλη στην ΕΠΚ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συζήτησε το θέμα στη συνάντησή του με τον Εμμανουέλ Μακρόν στο Παρίσι και παλαιότερα με τον Γερμανό Καγκελάριο Όλαφ Σόλτς αλλά δεν προέβαλε κάποια ιδιαίτερη αντίσταση σε ότι αφορά την Τουρκία αλλά και την ίδια την ΕΠΚ.

Πέραν της Τουρκίας η δημιουργία της ΕΠΚ υποβαθμίζει την γεωπολιτική αξία της Ελλάδας αφού θα παίρνονται αποφάσεις που την αφορούν από έναν νέο οργανισμό, με τον οποίο θα παρακάμπτονται οι «αντιρρήσεις» της που θα μπορεί να εκφράζει στον… παλαιότερο οργανισμό της «παλιάς ΕΕ» (https://www.pronews.gr/kosmos/epk-gallia-germania-eftiaksan-nea-ee-me-tin-tourkia-melos-aporriptontas-tin-xliari-antidrasi-tis-athinas/).

 

Δήλωση βόμβα από Ρουμανία: “Η Ουκρανία πρέπει να παραχωρήσει εδάφη σε τέσσερις χώρες. Ποιες περιφέρειες θα χάσει”. Σοκ στο Κίεβο. "Τα τωρινά σύνορα της Ουκρανίας είναι αφύσικα"!

Σε μια δήλωση πραγματική “βόμβα” προχώρησε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών (και Παιδείας) της Ρουμανίας, φιλόσοφος και πολιτικός επιστήμονας Αντρέι Μάργκα. Ο Α.Μάργκα  κατά την παρουσίαση του βιβλίου του «Η Μοίρα της Δημοκρατίας», δήλωσε ότι η Ουκρανία πρέπει να παραχωρήσει εδάφη της στη Ρωσία και τους τρείς γείτονές της.

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ρουμανίας, επανέλαβε ουσιαστικά τα ρωσικά επιχειρήματα τονίζοντας πως τα “τωρινά σύνορα της Ουκρανίας είναι αφύσικα” προκαλώντας σοκ στο Κίεβο. «Βρισκόμαστε σε μια απολύτως εξαιρετική κατάσταση και λέω με κάθε ευθύνη ότι η Ουκρανία βρίσκεται μέσα σε αφύσικα σύνορα.

Πρέπει να εκχωρήσει τα εδάφη της Ουγγαρίας (Υπερκαρπαθία), της Πολωνίας (Γαλικίας), της Ρουμανίας (Μπουκόβινα) και της Ρωσίας (Ντονμπάς και Κριμαία). Αυτά είναι εδάφη άλλων χωρών», είπε, σύμφωνα με τον ιστότοπο Digi24. Ο Μάργκα πρόσθεσε ότι προς το παρόν η σύγκρουση θα μπορούσε να επιλυθεί μόνο μέσω διαπραγματεύσεων με την Ρωσία και την μεσολάβηση των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Κίνας.

«Όσο η κατάσταση δεν επιλύεται μέσω μιας συζήτησης με τις ΗΠΑ, την Ρωσία, τη Γερμανία, την Ουκρανία και την Κίνα, και δεν επιτυγχάνεται συμφωνία, δεν θα υπάρχει ειρήνη στην Ευρώπη. Αν δεν υπάρχει ειρήνη, η δημοκρατία θα υποφέρει» τόνισε ο πρώην Ρουμάνος ΥΠΕΞ στην κυβέρνηση του Βίκτορ Πόντα.

«Προσωπικά, είμαι υπέρ του πολιτικού ρεαλισμού. Οι υπερδυνάμεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα, η Ρωσία και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να συνεννοηθούν για μια νέα δομή ασφάλειας στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Όσο αυτή η δομή ασφάλειας δεν επιτυγχάνεται, όλες οι πλευρές θα οπλίζονται και θα βρίσκονται αντιμέτωπες στο ουκρανικό μέτωπο ενώ ο εκδημοκρατισμός δεν θα είναι δυνατός ούτε στην Ουκρανία ούτε αλλού», πρόσθεσε.

Επιπλέον, επισήμανε ότι στην Ουκρανία «δεν μιλάμε για δημοκρατία»: «Υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μέχρι τη δημοκρατία. Τα κόμματα απαγορεύονται εκεί και την τηλεόραση ελέγχει ένα από αυτά. Ορισμένοι πολύ πλούσιοι φεύγουν από την χώρα με χρήματα.

Η χώρα από την οποία φεύγουν οι άνθρωποι με λεφτά, με τα πάντα, δεν μπορεί να είναι ούτε δημοκρατική ούτε αναπτυγμένη». Ο κ. Μάργκα ανέφερε επίσης ότι «Η Ρουμανία δεν έχει καμία σχέση σε αυτόν τον πόλεμο. (…) Η Ρουμανία έχει όλα τα μέσα για να μην υποφέρει από την ενεργειακή κρίση».

Έντονη ήταν η αντίδραση της ουκρανικής πρεσβείας στο Βουκουρέστι, η οποία σε ανάρτησή της στο Twitter αναφέρει ότι τέτοιες δηλώσεις είναι απαράδεκτες υπό οποιεσδήποτε συνθήκες: «Είναι μια ιδιαίτερα κατάφωρη παραβίαση τη στιγμή που η Ουκρανία υπερασπίζεται ηρωικά την ανεξαρτησία της και την ασφάλεια όλης της Ευρώπης» τονίζει η ουκρανική πρεσβεία.

Και προσθέτει: «Λυπούμαστε που ο πρώην υπουργός του ευρωπαϊκού δημοκρατικού κράτους, Μάργκα, κάνει δηλώσεις που αμφισβητούν τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου, ιδιαίτερα το απαραβίαστο των συνόρων. Ο πλήρης σεβασμός αυτών των αρχών είναι η βάση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην ήπειρο».

Tι είχαν δηλώσει οι Ρώσοι: “Θα υπάρξει περαιτέρω διάλυση της Ουκρανίας”. Ο γερουσιαστής Σεργκέι Τσέκοφ, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας είχε δηλώσει ότι τμήματα της Ουκρανίας θα ήθελαν να επανενωθούν με την Ουγγαρία και την Ρουμανία, ενώ είχε μιλήσει για προσπάθεια της Πολωνίας να ανακτήσει εδάφη που θεωρούσε δικά της.

Η Ουκρανία άρχισε να καταρρέει ως αποτέλεσμα της κατάφωρης αχαριστίας απέναντι στην Ρωσία, η οποία στην πραγματικότητα δημιούργησε αυτό το κράτος, ανέφερε ο Σεργκέι Τσέκοφ, μιλώντας στην Ρωσική ιστοσελίδα Lenta.ru.

«Καταστρέφεται μπροστά στα μάτια μας, γιατί οι άνθρωποι που ζουν στο έδαφος της Ουκρανίας είναι διαφορετικοί. Στην Ανατολή σκέφτονται ένα πράγμα, στην Δύση άλλο, στο Κέντρο ένα τρίτο, στο Νότο ένα τέταρτο. Και αντί να καταλάβουν ότι η Ουκρανία είναι ποικιλόμορφη, πολυεθνική, εισήγαγαν μια αντιρωσική πολιτική, με αποτέλεσμα την κατάρρευσή της», σημείωσε.

Σύμφωνα με τον Τσέκοφ, ένα δυσμενές μέλλον περιμένει την Ουκρανία καθώς ούτε η Κριμαία ούτε το Ντονμπάς θα επιστρέψουν στη χώρα. Επιπλέον, τα εδάφη που ελέγχονται επί του παρόντος από τον ρωσικό στρατό ενδέχεται και αυτά να μην επιστρέψουν.

Οι διεκδικήσεις. Άλλες χώρες διεκδικούν επίσης τα εδάφη της Ουκρανίας. Η Πολωνία στους χάρτες της σχεδιάζει την πόλη Λβιβ ως Πολωνική, και η Βολινία (χάρτης, κάτω) επίσης θεωρείται πολωνική επικράτεια.

Σίγουρα, αν παρουσιαστεί η ευκαιρία, η Πολωνία θα προσπαθήσει να ανακτήσει τα εδάφη που αρχικά θεωρούσε δικά της και η Ουγγαρία δεν θα πάρει την Υπερκαρπαθία, η ίδια η Υπερκαρπαθία θα θέλει να επανενωθεί με την Ουγγαρία, όπως η Μπουκοβίνα με την Ρουμανία (https://warnews247.gr/dilosi-vomva-apo-roumania-i-oukrania-prepei-na-parachorisei-edafi-se-tesseris-chores-poies-perifereies-tha-chasei-sok-sto-kievo/).

Τι σημαίνει για την Ευρώπη η ιστορική νίκη της Δεξιάς στην Σουηδία και πώς μπορεί να επηρεαστεί άμεσα η Γερμανία.

Το εθνικιστικό κόμμα της Σουηδίας «Σουηδοί Δημοκράτες» αναδείχθηκαν ως το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στην Σουηδία με πάνω από 20% των ψήφων στις εκλογές της 11^ης Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ. Ως αποτέλεσμα, πολλά από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναγνωρίζουν ανοιχτά ότι το ακροδεξιό κόμμα είναι ο μεγαλύτερος νικητής όλων των εκλογών.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλές προκλήσεις μπροστά και θα πρέπει να περπατήσει σε τεντωμένο σκοινί για να πετύχει σε μια δύσκολη περίοδο για την Ευρώπη. Παρά την τεράστια νίκη του κόμματος ένας άτυπος κυβερνητικός αποκλεισμός παραμένει σε ισχύ.

Ιστορικά, όλα τα κόμματα αρνούνται να αναγνωρίσουν τη μεγάλη νίκη τους και θα διατηρήσουν την πολιτική αυτή. Αυτό σημαίνει ότι παρά το γεγονός ότι οι Σουηδοί Δημοκρατικοί είναι το μεγαλύτερο κόμμα στη νέα τετρακομματική δεξιά κυβέρνηση, ο ακροδεξιός ηγέτης Jimmie Åkesson, δεν θα έχει καμία ευκαιρία να γίνει πρωθυπουργός.

Αντίθετα, αυτό το δικαίωμα θα έχει ο Ulf Kristersson, ο οποίος ηγείται του κόμματος της κεντροδεξιάς (Μετριοπαθείς), το οποίο έλαβε μόνο 19,1% των ψήφων, ένα χαμηλό ποσοστό για το κυριότερο συντηρητικό κόμμα στη χώρα.

Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι η νέα κυβέρνηση σχεδιάζει να αποκλείσει τους Σουηδούς Δημοκράτες από οποιεσδήποτε υπουργικές θέσεις. Αυτό αντιπροσωπεύει έναν σημαντικό έλεγχο στη δύναμη και την ικανότητα του κόμματος να επηρεάζει την πολιτική.

Εάν οι Σουηδοί Δημοκράτες δεν είναι προσεκτικοί, κινδυνεύουν να έχουν μικρή εξουσία στη νέα κυβέρνηση, ενώ εξακολουθούν να φέρουν την ευθύνη εάν τα επίπεδα εγκληματικότητας συνεχίσουν να αυξάνονται, η μετανάστευση παραμείνει αμείωτη και ο πληθωρισμός και η ύφεση καταστρέψουν την Σουηδική οικονομία το επόμενο έτος.

Δεν είναι σαφές σε ποια κατεύθυνση οι Μετριοπαθείς θα κατευθύνουν την κυβέρνηση και από πολλές απόψεις θα επιθυμούν να διατηρήσουν το status quo. Όπως η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) στην Γερμανία, το κόμμα των Μετριοπαθών μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να περιγραφεί ως κόμμα φιλικό προς τις επιχειρήσεις.

Δεδομένης της εντολής που δόθηκε στους Σουηδούς Δημοκράτες και της απότομης στροφής κατά της μεγαλύτερης μετανάστευσης από τους Σουηδούς πολίτες, οι μετριοπαθείς θα κάνουν ό,τι μπορούν για να φανεί πως αναλαμβάνουν δράση για τη μετανάστευση και το έγκλημα, προσφέροντας μόνο επουσιώδεις αλλαγές στην καλύτερη περίπτωση.

Οι Μετριοπαθείς θα προσπαθήσουν επίσης για να αποστασιοποιηθούν από τους Σουηδούς Δημοκράτες, επιτιθέμενοι πρόθυμα στον υποτιθέμενο εταίρο τους, προκειμένου να αναδειχθούν ως η εναλλακτική συντηρητική λύση.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι Μετριοπαθείς ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την ίδια ισχυρή πολιτική ομάδα που ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban έχει κατηγορήσει ότι έχασε την ψυχή του προς τα αριστερά.

Σε ένα σημείωμα που έγραψε ο Orban το 2020 μ.Χ., κατηγόρησε το ΕΛΚ, ότι έχει αγκαλιάσει μια σειρά από αριστερές έννοιες όλα αυτά τα χρόνια, συμπεριλαμβανομένων θέσεων για τις σχέσεις των δύο φύλων και της μετανάστευσης. Η ηγεσία του ΕΛΚ επιδίωκε από καιρό έναν στόχο να εκδιώξει το κόμμα Fidesz του Orban από τον συνασπισμό, το οποίο κορυφώθηκε με την αποχώρηση του Fidesz από το ΕΛΚ το 2021 μ.Χ.

«Εγκαταλείψαμε το οικογενειακό μοντέλο που βασιζόταν στον γάμο μιας γυναίκας και ενός άνδρα. Αντί να υποστηρίζουμε την γέννηση παιδιών, βλέπουμε την μαζική μετανάστευση ως την λύση στο δημογραφικό μας πρόβλημα.

Δεν υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας ως γνήσιοι Ευρωπαίοι και δεν αναλαμβάνουμε τον αγώνα ενάντια στις αριστερές φιλελεύθερες πνευματικές δυνάμεις και στα μέσα ενημέρωσης που επηρεάζουν και ελέγχουν», έγραψε ο Orban σε ένα καυστικό σημείωμα δύο σελίδων, το οποίο σε πολλά τρόπους, αντιπροσώπευε το αποχαιρετιστήριο σημείωμά του σε μια πολιτική ομάδα που κάποτε αντιπροσώπευε ιστορικά τους χριστιανούς συντηρητικούς στην Ευρώπη.

Ο άλλος εταίρος της τετρακομματικής σουηδικής κυβέρνησης, οι Χριστιανοδημοκράτες, ανήκουν επίσης στο ΕΛΚ, υπογραμμίζοντας τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν οι Σουηδοί Δημοκράτες για να υλοποιήσουν την ατζέντα τους.

Είναι δυνατή μια νέα υγιής μεταναστευτική πολιτική; Οι Σουηδοί Δημοκράτες, από την πλευρά τους, λένε ότι θα βάλουν ξανά την Σουηδία στην πρώτη θέση, με τον Åkesson να γράφει στο Facebook. «Τώρα αρχίζει η δουλειά για να γίνει η Σουηδία επιτυχημένη ξανά…

Αρκετά με τις αποτυχημένες σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές που για οκτώ χρόνια συνέχισαν να οδηγούν η χώρα σε λάθος κατεύθυνση. Είναι καιρός να ξεκινήσουμε την ανοικοδόμηση της ασφάλειας, της ευημερίας και της συνοχής. Είναι καιρός να βάλουμε σε πρώτο πλάνο την Σουηδία».

Ωστόσο, η ισχνή πλειοψηφία δύο εδρών που απολαμβάνει η δεξιά στη Σουηδία παραμένει εύθραυστη και ήδη μια βουλευτής του Φιλελευθέρων είπε ότι θα προσπαθήσει να ρίξει την κυβέρνηση εάν περιλάμβανε τους Σουηδούς Δημοκράτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να τορπιλίσουν οποιεσδήποτε πραγματικές κινήσεις πολιτικής που αποσκοπούσαν στον έλεγχο της μετανάστευσης ή να καταπολεμήσει το έγκλημα.

Οι Σουηδοί Δημοκράτες διεξήγαγαν μια εκστρατεία επικεντρωμένη στη μετανάστευση και το έγκλημα και πρότειναν η Σουηδία να σταματήσει να δέχεται όλους τους πρόσφυγες εκτός από αυτούς από την Ουκρανία. Είναι σαφές ότι θα υπάρξουν κάποιοι στη νέα κυβέρνηση που είναι πιθανό να πολεμήσουν αυτή την ατζέντα.

Ακόμα κι αν η νέα κυβέρνηση καταφέρει να συγκεντρώσει τις απαραίτητες ψήφους για να περιορίσει ή ακόμα και να σταματήσει τη μετανάστευση στη Σουηδία, αντιμετωπίζει μια δύσκολη μάχη από θεσμικά όργανα της ΕΕ, όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), μια οργάνωση στελεχωμένη με δικαστές γνωστούς για τις διασυνδέσεις τους με τον δισεκατομμυριούχο ολιγάρχη George Soros, επισημαίνει ο ιστότοπος Remix News.

Τι σημαίνουν για την Ευρώπη οι εκλογές στην Σουηδία; Η Γερμανία. Σε αντίθεση με άλλες σκανδιναβικές χώρες, οι οποίες έχουν υιοθετήσει μια πολύ πιο ρεαλιστική και περιοριστική άποψη για τη μετανάστευση, η Σουηδία βαρέθηκε άνοιξε διάπλατα τα σύνορα και άλλαξε δραματικά τα δημογραφικά της στοιχεία και αναμόρφωσε ολόκληρες πόλεις.

Η στροφή της χώρας προς τα δεξιά αντιπροσωπεύει μια αντίδραση που μπορεί να εδραιωθεί σε άλλες χώρες με ριζικά ανοιχτές μεταναστευτικές πολιτικές, με την Γερμανία το πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα.

Η παρούσα κεντροαριστερή γερμανική κυβέρνηση προωθεί μια επιθετική ατζέντα για την μετανάστευση, η οποία περιλαμβάνει ταχύτερη διαδικασία πολιτογράφησης και ώθηση για 500.000 περισσότερους μετανάστες ετησίως, ενώ ο αριθμός των παράτυπων μεταναστών αυξάνεται στα ύψη.

Σημειωτέον, όλα τα κόμματα στην Γερμανία έχουν από καιρό «ορκιστεί» ότι θα απορρίψουν οποιαδήποτε συνεργασία με το κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD), αλλά το ίδιο ειπώθηκε κάποτε στη Σουηδία, πριν αυτές οι εκλογές καταρρίψουν αυτές τις προηγούμενες υποσχέσεις.

Θα ακολουθήσει η AfD; Μπορεί ποτέ να συμβεί μια τέτοια πολιτική αναδιάταξη στην Γερμανία; Αναμφισβήτητα, με κάθε εγκατάλειψη αυτού του «όρκου» στις γύρω χώρες, όπως συνέβη επίσης στην Αυστρία υπό τον πρώην καγκελάριο Sebastian Kurz, οι πιθανότητες για μια τέτοια σημαντική αλλαγή στην Γερμανία γίνονται μεγαλύτερες.

Η AfD πρέπει πρώτα να απευθύνει κάλεσμα σε ένα ευρύτερο τμήμα του εκλογικού σώματος, και παρόλο που έχει ανέβει στις κάλπες τελευταία, θα χρειαζόταν ένα αποτέλεσμα πιθανόν της τάξης του 20% ή μεγαλύτερο για να έχει αρκετό βάρος ώστε να έχει την ευκαιρία να σπάσει την πολιτική της απομόνωση.

Για την Ουγγαρία και την Πολωνία, το σουηδικό εκλογικό αποτέλεσμα θα θεωρηθεί ως ένα είδος αναστολής της επιθετικής πολιτικής της ΕΕ— πολύ καλύτερα από ότι αν οι σοσιαλιστές είχαν διατηρήσει την εξουσία, αλλά είναι ακόμα ασαφές το άμεσο όφελος που θα προσφέρει η νέα κυβέρνηση σε συντηρητικούς σκοπούς σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Τόσο η Ουγγαρία όσο και η Πολωνία αντιμετωπίζουν άνευ προηγουμένου πίεση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία πιέζει να καταργήσει την διαδικασία του veto που προστατεύει την κυριαρχία και των δύο χωρών και χρησιμεύει ως έλεγχος της ισχύος μιας πιο ομοσπονδιακής Ευρώπης.

Ακόμα κι αν η νέα σουηδική κυβέρνηση υποστηρίξει τις προσπάθειες της ΕΕ να τιμωρήσει την Ουγγαρία και την Πολωνία με περικοπές χρηματοδότησης και κυρώσεις, είναι πιθανό οι Σουηδοί Δημοκράτες να εργαστούν ενεργά ενάντια σε αυτήν την ατζέντα πιέζοντας την δική τους κυβέρνηση. Παραμένει ασαφές πόση επιρροή θα μπορεί να ασκήσει ο Åkesson σε θέματα εξωτερικής πολιτικής αλλά σίγουρα ευνοεί τις δεξιές κυβερνήσεις.

Αυτό που θα συμβεί στις επερχόμενες εκλογές της Ιταλίας θα είναι πιθανότατα πολύ πιο σημαντικό για το μέλλον της ΕΕ, καθώς ένας συμπαγής δεξιός συνασπισμός εκεί σε ένα σημαντικό ιδρυτικό κράτος μέλος της ΕΕ θα μπορούσε να ανατρέψει την πολιτική σκακιέρα. Ωστόσο, αυτό που συνέβη στην Σουηδία είναι ίσως το καλύτερο αποτέλεσμα που θα μπορούσαν να ελπίζουν οι Ευρωπαίοι συντηρητικοί.

Οι Σουηδοί Δημοκράτες ως το μεγαλύτερο κόμμα της νέας κυβέρνησης αναμένεται να πιέσουν τους Μετριοπαθείς και τους άλλους κυβερνητικούς εταίρους τους να ακολουθήσουν μια ατζέντα που θα αντιστρέψει τις πολιτικές που έχουν πλήξει το φημισμένο βιοτικό επίπεδο της χώρας και έχει μεταμορφώσει τα δημογραφικά στοιχεία του Σουηδικού έθνους (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/642253/ti-simainei-gia-tin-evropi-i-istoriki-niki-tis-deksias-sti-souidia-pos-borei-na-epireastei-amesa-i-germania).

Μία νέα, σκοτεινή εποχή … Οι Γερμανοί εξοπλίζονται …

«Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να γίνουν ο ακρογωνιαίος λίθος της συμβατικής άμυνας στην Ευρώπη» είπε σήμερα ο Γερμανός Καγκελάριος εγκαινιάζοντας μία νέα, σκοτεινή εποχή. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μ.Χ. η Γερμανία αποφάσιζε δειλά-δειλά τις πρώτες συμμετοχές της σε ένοπλες αποστολές στο εξωτερικό.

Τριάντα χρόνια μετά και μερικούς μήνες έπειτα από την έναρξη του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της Γερμανίας που είχε πρωταγωνιστήσει σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους αποφασίζει να «σπάσει» ένα ακόμη ταμπού βάζοντας «πλώρη» για στρατιωτικούς εξοπλισμούς μαμούθ άνω των 100 δις ευρώ. Σήμερα, ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς το είπε όσο πιο καθαρά και ανοικτά γίνεται.

Η Γερμανία είναι το πολυπληθέστερο έθνος με την μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στο κέντρο της Ευρώπης και γι’ αυτό… «οι Γερμανικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να γίνουν ο ακρογωνιαίος λίθος της συμβατικής άμυνας στην Ευρώπη και η καλύτερα εξοπλισμένη δύναμη στην Ευρώπη». Δίχως ίχνος ιστορικής συστολής ο Σολτς έκανε ένα ακόμη βήμα παραπέρα ισχυριζόμενος πως «η βασική αποστολή της Bundeswehr είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας στην Ευρώπη».

Φανταζόμαστε η φράση είναι ανάλογη με την γερμανική «περιφρούρηση» της «οικονομικής και δημοσιονομικής πειθαρχίας» στην ΕΕ που βύθισε τους λαούς της πριν τουλάχιστον μία δεκαετία σε ύφεση, ανεργία, φτώχεια, εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια. Ηταν η ίδια γερμανική «αίσθηση ευθύνης» που απείλησε τις χώρες «γουρουνάκια» του Νότου ( P.I.G.S. : Portugal, Italy, Greece, Spain δηλαδή Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία) με «έξωση» από την ΕΕ ή με παραδειγματικά μέτρα καπιταλιστικού ληστρικού αυταρχισμού (όπως βιώσαμε εδώ στην Ελλάδα με το ΤΑΙΠΕΔ το ξεπούλημα και την υποθήκευση της περιουσίας του ελληνικού λαού σε ξένα κερδοσκοπικά ταμεία, τράπεζες, ομίλους, κ.α..

Κάπως έτσι, σήμερα ο Γερμανός καγκελάριος επιχείρησε να εμφανίσει τον (σε φάση επικείμενων γιγαντιαίων εξοπλισμών) Γερμανικό στρατό που είχε πριν περίπου 80 χρόνια, αιματοκυλίσει και καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, σαν… «εγγύηση της ελευθερίας».

«Ένας καλός στρατός όπως η Bundeswehr»… Μιλώντας, έτσι, στην Διάσκεψη των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Βερολίνο, ο Σολτς επισήμανε ότι η Bundeswehr πρέπει να επιστρέψει στην βασική της αποστολή, της εθνικής και συμμαχικής άμυνας. «Όλα τα άλλα καθήκοντα πρέπει να υποτάσσονται σε αυτό», δήλωσε και αναφέρθηκε στο έργο των ενόπλων δυνάμεων στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, ακόμη και στον εμβολιασμό κατά την περίοδο της πανδημίας.

«Ένας καλός στρατός όπως η Bundeswehr πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, αλλά αυτή δεν είναι η βασική σας αποστολή! Η βασική σας αποστολή είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας στην Ευρώπη», ειδικά ενόψει της απειλής της Ρωσίας του Βλαντίμιρ Πούτιν, πρόσθεσε ο καγκελάριος. Και συνέχισε:

«Η Ρωσία του Πούτιν  – προετοιμαζόμαστε για αυτό στο ΝΑΤΟ – είναι αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη απειλή για τη Συμμαχία μας (…) Ένας πρώην Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας μπορεί να πίστευε ότι περιστοιχιζόμαστε μόνο από φίλους»…

Μια «ισχυρά εξοπλισμένη πυρηνική δύναμη η οποία επιχειρεί δια της βίας να χαράξει εκ νέου τα σύνορα στην Ευρώπη και μόνο κάποιος που δεν ακούει και δεν διαβάζει τα ΜΜΕ μπορεί να το αμφισβητήσει».

Ο Σολτς αναφέρθηκε και στην «αποφασιστικότητα της Γερμανίας» να αναλάβει «ηγετική ευθύνη» για την ασφάλεια της ηπείρου, αλλά και για την ανάγκη ισχυρότερου ρόλου της Ευρώπης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό τον σκοπό, συνέχισε, είναι απαραίτητη η αναθεώρηση των γερμανικών κανονισμών εξαγωγών οπλικών συστημάτων.

Αυτό πολύ απλά σημαίνει την έναρξη παζαριών τόσο εντός του κυβερνώντος συνασπισμού όσο και με τα άλλα κόμματα της ομοσπονδιακής βουλής για ριζική αλλαγή των κανονισμών του «παιχνιδιού» σε ό,τι αφορά το ρόλο του γερμανικού στρατού τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες.

Σημαίνει επίσης νέες, ακόμη πιο  κερδοφόρες μπίζνες για τις Γερμανικές πολεμικές βιομηχανίες αφού ο Σολτς επιδιώκει ανοικτά την αλλαγή των κανονισμών και «σχετικά με την εξαγωγή και χρήση αμυντικών συστημάτων». Και κατέληξε εν είδει «προειδοποίησης» εάν όχι απειλής: «Κάποιοι μπορεί να εκπλαγούν, αλλά η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι έτοιμη γι’ αυτό» (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%ce%b5%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%ae-%ce%bf%ce%b9-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af-%ce%b5%ce%be/).

 

Καταγγελίες από τους Άραβες ότι οι Εβραίοι είναι ένα βήμα πριν κατεδαφίσουν το τέμενος του Ομάρ. Συνέντευξη στο Al-Dustour. 13 Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ.

Ο ιεροκήρυκας του τεμένους Al-Aqsa, Σεΐχης Ikrima Sabri, είπε ότι η χασεμιτική κηδεμονία επί των αγιοτήτων είναι η δικλείδα ασφαλείας και η νομική κάλυψη για αυτό, και πρέπει να διατηρηθεί, και αυτό είναι που ενσωματώνουμε σε όλες μας τις πράξεις.

Σε μια συνέντευξη στην οικογένεια Al-Dustour, ο Sabri πρόσθεσε ότι η Ιορδανία είναι υπεύθυνη υπό την κηδεμονία για όλα τα τζαμιά στην Παλιά Πόλη και στην πόλη της Ιερουσαλήμ, καθώς και για το νεκροταφείο Bab al-Rahma, το νεκροταφείο Yusufiya και το Bab νεκροταφείο al-Zahira, καθώς και πάνω από τους Χριστιανικούς ιερούς χώρους, συμπεριλαμβανομένης της Εκκλησίας του Παναγίου Τάφου.

Ανέφερε ότι υπάρχουν τέσσερις τύποι κινδύνων κατά της καταστροφής του Τεμένους οι οποίοι είναι:  οι εισβολές, οι ανασκαφές, οι συνεχείς απελάσεις νεαρών πιστών και του Αλ Μουραμπιτάτ και η παρεμπόδιση της αποκατάστασης και συντήρησης του τεμένους

Απόσπασμα συνέντευξης: Μετά τον Αύγουστο οι Εβραίοι έχουν εντείνει την πίεση τους προς την καταστροφή του τεμένους. Έχουμε καλέσει όλους τους μουσουλμάνους απανταχού της γης που έχουν δύναμη, να προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να αποτρέψουν αυτό το γεγονός.

Ο σκοπός είναι η καταστροφή του τζαμιού και η ανέγερση σε αυτόν τον χώρο τον τρίτο ναό του Σολομώντα Οι Εβραίοι σκάβουν υπόγεια από το τέμενος με σκοπό να το κατεδαφίσουν, υπάρχει άμεσος κίνδυνος με έναν σεισμό πάνω από 3 ρίχτερ να πέσει.

Το τελευταίο πράγμα που συνέβη ως αποτέλεσμα των ανασκαφών είναι η εμφάνιση ρωγμών στο κεντρικό κτίριο του τεμένους και η πτώση ορισμένων πετρών, μάλιστα εμπόδισαν τους μηχανικούς μας του κληροδοτήματος να φτάσουν στον τόπο όπου γίνεται η ανασκαφή τους και αυτό είναι δήλωση κακής πίστης.

Επίσης, τα θεμέλια του τεμένους είναι πλέον εκτεθειμένα, όπως και τα θεμέλια του κεντρικού κτιρίου, γιατί αφαίρεσαν τα υπόγεια θεμέλια γύρω του, και έτσι το κτίριο αιωρείται και αν σχηματιστεί ένας σεισμός μεγέθους 5 Ρίχτερ ή περισσότερο θα καταρρεύσει, έτσι ώστε να ειπωθεί ότι η αιτία της κατάρρευσης ήταν ο σεισμός, αλλά ο Παντοδύναμος Θεός έδωσε ειρήνη και ο σεισμός που ήρθε πρόσφατα στην Παλαιστίνη, στην Ιορδανία ήταν ελαφρύς, λιγότερο από 3 Ρίχτερ και δεν επηρέασε την δομή, αλλά δεν σταμάτησαν τις φιλοδοξίες τους οι εβραίοι.

 Το Ιερό Κοράνι μίλησε για την ιερή γη και όχι την πέτρα. Από μόνη της, δεν είναι ιερή, την τελευταία δεκαετία, το έτος 1927 μ.Χ., όπως αναφέρει η ιστορία, ένας ισχυρός σεισμός στην Παλαιστίνη έπληξε τα κτίρια πολλών πόλεων, μεταξύ των οποίων τμήματα του Αλ Άκσα κατεδαφίστηκαν και ξαναχτίστηκαν, και αυτό δεν επηρέασε την ιερότητα, οπότε κατεδαφίζοντας το Αλ Άκσα - Ο Θεός φυλάξει - δεν θα αρνηθεί η ιερότητα του Αλ Άκσα. Όσο για τις φιλοδοξίες τους στο θέμα της κατεδάφισης του Αλ Άκσα για να χτίσουν τον ναό τους, αυτό είναι κάτι που δεν θα συμβεί, αν θέλει ο Θεός (https://crime-study.gr/ATHENS-002358-katangelies-apo-tous-raves-oti-i-evrei-ine-ena-vima-prin-katedafisoun-to-temenos-tou-omar.html).

Πάντα οι σχέσεις όσον αφορά το ιερό τέμενος ήταν τεταμένες ανάμεσα στους μουσουλμάνους και τους Εβραίους, αλλά αυτή την χρονιά έχουν γίνει ασύλληπτα πράγματα που προμηνύουν την καταστροφή του τεμένους και μάλιστα εικάζεται  ότι πολλοί υψηλόβαθμοι σεΐχηδες θα συναινέσουν σε αυτό.

Φέτος για πρώτη φορά στην ιστορία του τεμένους στα τέλη Σεπτεμβρίου θα καταλειφθεί και θα γίνουν εβραίικές τελετές μέσα στον ιερό χώρο προς αναπαράσταση του 3 Ναού του Σολομώντα που έρχεται με ασύλληπτη ταχύτητα.

Υπάρχουν σχέδια κατά της Ιερουσαλήμ και του Αλ Άκσα τα οποία αποτελούν μέρος των μεγάλων σχεδίων για τον πλήρη έλεγχο του τεμένους και την κατεδάφισή του για την ανέγερση του 3 Ναού του Σολομώντα. Σχετικά με το τέμενος. επικεντρώνεται σε έναν βασικό στόχο που το Ισραήλ βρίσκεται κοντά να πετύχει, και παρακολουθούμε τη σκηνή, εν μέσω καταδίκης και καταγγελίας.

Χθες και τις προηγούμενες μέρες συνεχίστηκαν οι ισραηλινές εισβολές στο τέμενος και εντάθηκαν τα τελευταία χρόνια, ξεκίνησαν μικρές και σταδιακά αυξήθηκαν και τις βλέπουμε όλη την εβδομάδα σε δύο βάρδιες, πρωί και βράδυ, εκτός από την Παρασκευή και το Σάββατο, και αυτό σημαίνει πολύ ξεκάθαρα ότι το σενάριο του time-sharing έχει εφαρμοστεί.

Τις επόμενες ημέρες θα συμβούν τα ακόλουθα σύμφωνα με παλαιότερα γνωστά νέα, καθώς αναμένεται να γίνει μάρτυρας της εκτόξευσης ενός άνευ προηγουμένου κύματος επίθεσης στο τέμενος, συμπεριλαμβανομένων εισβολών, σάλπισμα, σφαγή θυσιών, χορός και βεβήλωση, σε μια προσπάθεια να το ιουδαϊσμοποιήσουν πλήρως και να επιβάλουν μια νέα πραγματικότητα σε αυτό.

Οι ισραηλινές ομάδες σχεδιάζουν υπό την αιγίδα της Ισραηλινής κατοχικής κυβέρνησης κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, επιτρέποντας στους εξτρεμιστές να επιτεθούν στο τέμενος χτυπώντας την σάλπιγγα, εισβάλλοντας στο τζαμί με λευκά ιερατικά ρούχα, που προσομοιώνουν τις τελετουργίες της χορτοφαγικής θυσίας και αυξάνουν τον αριθμό των εισβολέων στο τζαμί – αφού οι ομάδες του Ναού ζήτησαν διαδοχικές εισβολές στο τζαμί Αλ Άκσα, με το πρόσχημα των εβραϊκών εορτών τις επόμενες ημέρες.

Έτος, που αντιστοιχεί στις 26-27 Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενο από το Γιομ Κιπούρ, που αντιστοιχεί στις 5-6 Οκτωβρίου και την Ημέρα του Θρόνου, που ξεκινά στις 10-17 Οκτωβρίου.

Αυτό σημαίνει ότι για πρώτη φορά γινόμαστε μάρτυρες της δημοσιοποίησης του Ιουδαϊσμού του Όρους του Ναού, δημόσια, μέσω ενδυμάτων, συμβόλων και διαφόρων τελετουργικών πρακτικών, που σε προηγούμενες περιπτώσεις δεν έφτασαν σε αυτόν τον βαθμό σαφήνειας και έντασης, και είναι βέβαιο ότι οι κατοχικές αρχές δεν θα εμποδίσουν κανέναν να ασκεί αυτές τις τελετουργίες κατά την διάρκεια των καιρών, τα τρία προηγούμενα έτη.

Και αυτό σημαίνει ότι έχουμε μπει ουσιαστικά στο στάδιο της χωρικής κατανομής, με τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται, ξεκινώντας από την κατεδάφιση ενός από τα δύο τζαμιά μέσα στο Όρος του Ναού, ή ακόμα και η ληστεία κενών χώρων μέσα στο Όρος του Ναού, μέσα από πολλαπλά και διαφορετικά σενάρια για τα οποία έχουν επανειλημμένα προειδοποιηθεί εδώ και δεκαετίες.

Δεν ξέρετε τι θα κάνουν οι Παλαιστίνιοι μπροστά σε αυτή τη σκηνή, αλλά η πιθανότητα να ξεσπάσει μια μεγάλη σύγκρουση παραμένει μια πιθανότητα, γιατί αντιμετωπίζουμε διαφορετικές συνθήκες, ενώ κανείς δεν εμποδίζει το Ισραήλ από τις πρακτικές του, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία δηλώνει ότι θέλει να σταθεροποιήσει τις συνθήκες στην Ιερουσαλήμ, αλλά αφήνει όλο τον χώρο στις αρχές κατοχής, να υποστηρίξουν αυτές τις κινήσεις που μπορεί να οδηγήσουν στην έκρηξη όλων των καταστάσεων, ειδικά με την Ισραηλινή κλιμάκωση εντός της Δυτικής Όχθης, και αντιμετωπίζουμε παρόμοια κατάσταση στις επιπτώσεις της εισόδου του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ, Αριέλ Σαρόν, ο οποίος εισέβαλε στο τέμενος και η έφοδος του προκάλεσε το ξέσπασμα της δεύτερης ιντιφάντα, η οποία διήρκεσε χρόνια, και άφησε σοβαρό αντίκτυπο σε περισσότερους από έναν επίπεδο.

Το συμπέρασμα εδώ είναι ότι οι επόμενες μέρες, και από τις 26 Σεπτεμβρίου έως τις 17 Οκτωβρίου, είναι μια επικίνδυνη περίοδος στην Ιερουσαλήμ, γενικά, και μέσα στο τέμενος Al-Aqsa, που έχει επιβληθεί από αυτές τις μέρες στους Ιεροσολυμίτες και στα σώματα της Ιερουσαλήμ και των Παλαιστινίων, να δώσει προσοχή σε αυτές τις χρονικές στιγμές και να κινητοποιηθεί μέσα στο Όρος του Ναού, πέρα από τον υποτιθέμενο ρόλο των Παλαιστινίων και σε Αραβικό και διεθνές επίπεδο.

Ειδικότερα, αυτό θεωρείται θεμελιώδεις αλλαγές στην μέθοδο κατοχής εντός του Al-Aqsa, και ανακοινώνοντας την δημόσια πρόκληση για αλλαγή της ταυτότητας του Όρους του Ναού και του Τζαμί Αλ Άκσα.

Αυτή είναι μια αυστηρή προειδοποίηση για το τι πρόκειται να έρθει και μια προειδοποίηση ενάντια σε όλα όσα βλέπουμε και προορίζεται να θεωρηθεί φυσιολογικό, ενώ το τέμενος το πρώτο στολίδι της Παλαιστίνης, στο θρησκευτικό, πολιτικό , κοινωνική και εθνική αίσθηση, απειλείται με κατεδάφιση (https://crime-study.gr/ATHENS-002361-Maher-Abu-Tair-sovari-proidopiisi,-to-temenos-tou-omar-eos-to-telos-tou-chronou-kindinevi-na-gkremisti.html).

Τι θα συμβεί αν η Ρωσία κάνει χρήση πυρηνικών όπλων; – Θα αντιδράσει το ΝΑΤΟ;

Τι θα γινόταν αν η Ρωσία χτυπούσε με πυρηνικά όπλα; Η ομπρέλα των ΗΠΑ είναι ανοιχτή για τους Ευρωπαίους;  Το πιθανότερο είναι ότι θα ήταν ένα τακτικό χτύπημα, με έναν μικρής εμβέλειας και ισχύος πυρηνικό πύραυλο. Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι οι Ρώσοι θα περιμένουν έπειτα από αυτό τους Ουκρανούς να σταματήσουν κάθε αντίσταση και να συρθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Επίσης η Ρωσία θα μπορούσε να υποθέσει ότι η Δύση θα αρνιόταν πλέον να υποστηρίξει στρατιωτικά την Ουκρανία, υπό την δαμόκλειο σπάθη μιας κλιμακούμενης πυρηνικής σύγκρουσης. Η πραγματικότητα όμως, ποια θα είναι αν θα χτυπήσει η Ρωσία με πυρηνικό όπλο; Οι συνέπειες σίγουρα είναι δύσκολο να προβλεφθούν…

Το ΝΑΤΟ θα αντιδρούσε; Πολλοί υποστηρίζουν πως ότι δεν θα έκανε τίποτα… Σίγουρα η διεθνής απάντηση προς τη Ρωσία θα ήταν ισχυρή και σκληρή. Ίσως ακόμη η Ρωσική θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να αμφισβητηθεί. Οι κυρώσεις από τη Δύση σίγουρα θα γίνονταν ακόμη πιο ακραίες.

Και το πιο σημαντικό: ολόκληρο το εγχειρίδιο των κανόνων σχετικά με τη μη χρήση πυρηνικών όπλων που «εκδόθηκε» μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο θα πεταχτεί στον καλάθι των αχρήστων… Οι ευρωπαϊκές χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ, θεωρούν ότι μπορούν να βασίζονται στη στρατιωτική ομπρέλα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Όμως θα πρέπει να θυμόμαστε ότι, ακόμη και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, υπήρξαν συζητήσεις για το αν οι ΗΠΑ θα ήταν πρόθυμες να διακινδυνεύσουν (ξανά) τις ζωές εκατομμυρίων Αμερικανών πολιτών υπερασπίζοντας την Ευρώπη με τα δικά τους πυρηνικά όπλα. Λογικό είναι λοιπόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες να ενθαρρύνουν την Ευρώπη να αναλάβει μεγαλύτερη στρατιωτική πρωτοβουλία για τη δική της ασφάλεια.

Μέχρι τώρα, τα πυρηνικά όπλα ήταν κάτι που διέθεταν οι μεγάλες και στρατιωτικά ισχυρές χώρες και όχι οι μικρές (με λίγες εξαιρέσεις). Σήμερα, η ιδέα της αύξησης του αριθμού μεμονωμένων ευρωπαϊκών χωρών με τα δικά τους πυρηνικά όπλα μπορεί να θεωρηθεί αδιανόητη. Ωστόσο, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλές ευρωπαϊκές χώρες «ονειρεύονταν» πως έχουν στο οπλοστάσιό τους πυρηνικά όπλα!

Η Σουηδία είχε το δικό της πρόγραμμα πυρηνικών όπλων μετά τον πόλεμο και πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι η σκανδιναβική χώρα ήταν πιο κοντά στην κατοχή πυρηνικών όπλων από ότι πιστεύαμε. Επίσης, στη δεκαετία του ’50 μ.Χ., η κυβέρνηση του Γερμανού καγκελαρίου Κόνραντ Αντενάουερ επεξεργαζόταν την ιδέα της κατασκευής μιας Ευρωπαϊκής ατομικής βόμβας με την αρωγή Γαλλίας και Ιταλίας.

Ως αποτέλεσμα, τον Νοέμβριο του 1957 μ.Χ., ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας Φραντς Γιόζεφ Στράους υπέγραψε μυστική συμφωνία με τους ομολόγους του από το Παρίσι και την Ρώμη: Στόχος τους ήταν να φύγει η Ευρώπη από την πυρηνική ομπρέλα των ΗΠΑ. Η ιδέα εγκαταλείφθηκε αργότερα λόγω του Ντε Γκολ που ήθελε η Γαλλία να έχει αποκλειστικά τα δικά της πυρηνικά όπλα. Η ιδέα μιας κοινής ευρωπαϊκής ατομικής βόμβας εξαϋλώθηκε.

Και φθάνουμε στις μέρες μας: ο Κρίστοφ Χόισγκεν, ο σύμβουλος πολιτικής ασφαλείας της πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας Άγκελας Μέρκελ, πρότεινε η Γερμανία να αρχίσει στρατηγικό διάλογο με τη Γαλλία, με θέμα το αν και πώς οι Ευρωπαίοι μπορούν από κοινού να υψώσουν τείχος στην πυρηνική απειλή της Ρωσίας.