ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΕ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΕ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν πολλές περιπτώσεις μεγάλων εχθρών οι οποίοι ενώ θα περίμενε κανείς ότι θα πολεμούσαν λόγω της διαφοράς της ιδεολογίας μεταξύ τους, αντίθετα αυτοί κατάφεραν να συμμαχήσουν έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα και να επιτύχουν καινές πολιτικές και στρατηγικές νίκες.

Η πρώτη πολύ διάσημη περίπτωση που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν ανάμεσα στα παντελώς εχθρικά και άκρος αντίθετα ιδεολογικά και πολιτικά καθεστώτα το φασισμού και του κομμουνισμού με ηγέτες τότε τον Αδόλφο Χίτλερ και τον Ιωσήφ Στάλιν. ν

Θα περίμενε κανείς ότι αυτή η μεγάλη εχθροί δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση και για κανέναν να απολύτως λόγο να συνεργαστούν προκειμένου να επιτύχουν κοινά στρατηγικά συμφέροντα εναντίον των εχθρών τους.

Παρόλα αυτά η διεθνή τους απομόνωση αρχικά, όπως και το μίσος που είχαν για αυτούς οι δυτικοί επειδή φοβόταν τις ιδεολογίες και τα πολιτικά τους καθεστώτα και τα προγράμματα, τους ανάγκασαν κατά κάποιο τρόπο αυτούς τους δύο δικτάτορες να έρθουν μαζί και να υπογράψουν συμφωνία.

Συγκεκριμένα με το σύμφωνο θολότερο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ αποφάσισαν οι Ρώσοι μαζί με τους Γερμανούς να υπογράψουν ένα σύμφωνο μη επίθεσης και παράλληλα έχοντας ένα μυστικό πρωτόκολλο να μοιραστούν μεταξύ τους την Ευρώπη, με την Δυτική Ευρώπη να πηγαίνει στην Γερμανία, οι δύο αυτές χωρίς να μοιράζονται την Πολωνία και παράλληλα οι Ρώσοι να παίρνουν τις Βαλτικές χώρες, μέρος της Φιλανδίας, όπως επίσης και περιοχές της Ρουμανίας και συγκεκριμένα την Βεσσαραβία, την σημερινή Μολδαβία (https://alophx.blogspot.com/2017/02/blog-post_8.html).

Βέβαια εκτός από το συγκεκριμένο πρωτόκολλο υπέγραψαν παράλληλα με αυτό οι Ρώσοι και οι Γερμανοί και κάποιος εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες και ενεργειακού χαρακτήρα, οι οποίες ήταν πάρα πολύ σημαντικές κυρίως για τους Γερμανούς.

Αυτό συνέβαινε διότι όπως είναι γνωστό η Γερμανία δεν έχει τα δικά της ορυκτά καύσιμα και ενεργειακές πρώτες ύλες προκειμένου να θέτει σε λειτουργία την βιομηχανίας της και για αυτό τα αγόραζε και τα χρησιμοποιούσε από τους Ρώσους (https://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post_2.html).

Τα καύσιμα αυτά ήταν τόσο σημαντικά (παράλληλα με ένα μικρό ποσοστό πετρελαίου που αγόραζαν από τους Αμερικανούς), ώστε με αυτά κατάφερε μετά από λίγο χρονικό διάστημα να κατακτήσει (εφοδιάζοντας στο στρατό της και τα τανκς, όπως και το αεροπλάνα και τα πλοία της) όλη σχεδόν την Δυτική Ευρώπη.

Παράλληλα με τα καύσιμα αυτά, όπως επίσης και με το πετρέλαιο που υπήρχε σε πολύ μικρότερο όμως βαθμό στην Ουγγαρία και στην Ρουμανία, εισβάλανε οι Γερμανοί και στην Σοβιετική Ένωση και πέτυχαν πάρα πολλές νίκες, σπάζοντας με τον τρόπο αυτό την συμμαχία που είχε ο Χίτλερ με τον Στάλιν, μέχρι στο τέλος να ηττηθεί και στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τα καθεστώτα αυτά θεωρητικά να χαθούν.

Όμως δεν ήταν μόνο αυτή η περίπτωση στην οποία δύο αντίπαλα σε τεράστιο βαθμό ιδεολογικά και πολιτικά καθεστώτα συνεργάστηκαν για άλλη μία φορά προκειμένου να επιτύχουν κοινού στόχους έναντι των εχθρών τους.

Είναι πάρα πολύ περίεργο ότι κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου, αλλά ακόμα και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κάποιες Εβραϊκές οργανώσεις στην Παλαιστίνη θα έκαναν αντίστοιχες ενέργειες, όπως π.χ. Ιργκούν και η Ομάδα/Συμμορία Στερν ή αλλιώς Λεχί, οι οποίες ήθελαν να ελευθερώσουν την Παλαιστίνη από τους Βρετανούς και να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος και συνεργάστηκαν αντίστοιχα κατά παράδοξο τρόπο με τους φασίστες Ιταλούς, όπως επίσης και τους Γερμανούς Ναζί.

Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς ότι θα ήταν κάτι παρανοϊκό οι δύο επειδή αρχηγοί τους ήταν μέλη του σιωνισμού και ήλθαν να συνεργαστούν με ένα εχθρικό για τους Εβραίους με ένα καθεστώς, κυρίως το Γερμανικό, το οποίο δίωκε άγρια τους ομοεθνείς τους στα κράτη αυτά, όπως και στις άλλες περιοχές που καταλάμβανε.

Όμως η ηγέτες τους, είτε δεν ενδιαφέρονταν, είτε δεν γνώριζαν ακριβώς τι συνέβαινε ή ήταν απλά τόσο αδίστακτοι ώστε θα έκαναν τα πάντα απλά και μόνο για να έχουν μία Παλαιστίνη, η οποία δεν θα είναι την κατοχή των Βρετανών ώστε προχώρησαν στην συνεργασία αυτή.

Συγκεκριμένα οι ηγέτες της Ιργκούν σύναψαν συμφωνία με τον Μουσολίνι και αυτός δημιούργησε για αυτούς ειδικά στρατόπεδα στην Ιταλία, όπως επίσης και σε κάποιες αποικίες της, όπου εκπαιδεύτηκαν μέλη της Ιργκούν στον ανταρτοπόλεμο και μετά όταν γύρισαν τον εφάρμοσαν εναντίον των Βρετανών κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Πραγματικά κατάφερε η Ιργκούν να δημιουργήσει πολλά και μεγάλα προβλήματα στους Βρετανούς, πραγματοποιώντας ανταρτοπόλεμο και βομβιστικές επιθέσεις και δημιουργώντας πάρα πολλά θύματα σε αυτούς.

Οι ηγέτες της πίστευαν ότι σε περίπτωση που νικούσαν οι δυνάμεις του Άξονα και Ιταλοί θα μπορούσαν να γίνουν σύμμαχοι τους, ενώ παράλληλα θα μπορούσαν εφαρμόσουν και στο Ισραήλ ένα πολίτευμα ανάλογα με αυτό της φασιστικής Ιταλίας με έναν δικτάτορα για ανώτατο ηγέτη.

Η ομάδα/συμμορία Στερν αντίστοιχα ήταν μία οργάνωση η οποία ξεπήδησε από την Ιργκούν, την οποία θεωρούσε σε μεγάλο βαθμό ότι ήταν υπερβολικά μετριοπαθής και πίστευε ότι καλύτερη ιδέα θα ήταν όχι μόνο να συμμαχήσουν με τους Ιταλούς, αλλά ακόμα καλύτερα με τους Γερμανούς.

Μάλιστα οι ηγέτες της Στερν είχαν στείλει πάρα πολλούς αντιπροσώπους τους Γερμανούς και τους πρότειναν συνεργασία και συμμαχία με τους ίδιους να πραγματοποιούν πραγματικά πολλές ανταρκτικές επιθέσεις και τρομοκρατικές βομβιστικές ενέργειες εναντίον των Βρετανών στην Παλαιστίνη με στόχο να εκδιώξουν τους Βρετανούς.

Παράλληλα ο ίδιοι πίστευαν ότι η προέλαση των Γερμανών υπό τον ικανό στρατάρχη Ρόμελ ως την Αίγυπτο και αργότερα προς την Παλαιστίνη, που πίστευαν ότι θα βοηθούσαν πάρα πολύ τους σκοπούς τους και σύντομα ο Άξονας θα κατάφερε να καταλάβει όλη την Μέση Ανατολή και να φτάσει μέχρι το Ιράν, έχοντας τον έλεγχο των πετρελαίων και της περιοχής αυτής.

Οπότε στην περίπτωση αυτή η Στερν πρότεινε σαν αντάλλαγμα για την βοήθεια και την συμμαχία που θα έδινε στους Γερμανούς, εμπλέκοντας τους Βρετανούς σε έναν ανταρτοπόλεμο στην Παλαιστίνη, να δεχτούν να γίνει προτεκτοράτο τους η Παλαιστίνη και να δημιουργηθεί ένα Εβραϊκό κράτος, το οποίο θα έχει φασιστικό πολίτευμα και έναν ηγέτη ανάλογα με τον Ντούτσε και τον Φύρερ σε Ιταλία και Γερμανία στο κράτος αυτό.

Και παρόλο που ηγέτης της Στερν σκοτώθηκε, η συμμορία ή αλλιώς οργάνωση του συνέχισε το έργο του, όπως έκανε και η Ιργκούν τον ανταρτών πόλεμος και τις βομβιστικές επιθέσεις, οι οποίες συνεχίστηκαν όχι μόνο κατά διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και του Μεσοπολέμου, αλλά συνεχίστηκαν και αμέσως μετά από αυτόν.

Συγκεκριμένα ηγέτες των οργανώσεων αυτών αλλά και της Χαγκάνα, η οποία δεν συμμάχησε ούτε με τους Γερμανούς ούτε με τους Ιταλούς αλλά αντίθετα πίστευε ότι η συμμαχία με τους Βρετανούς και τους Αμερικάνους θα ήταν πιο επωφελής για τα συμφέροντά της, ακόμη και αυτή στο τέλος μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου στράφηκε εναντίον των Βρετανών και άρχισε και αυτή εναντίον τους βομβιστικές επιθέσεις και τον ανταρτοπόλεμο.

Παράλληλα όμως συγκρούονταν και με τους Άραβες, οι οποίοι πολεμούσαν και αυτοί τους Εβραίους, αλλά επίσης και τους Βρετανούς και στο τέλος λόγω αυτής της κατάστασης αλλά κυρίως εφαρμόζοντας την τακτική του διαίρει και βασίλευε οι Βρετανοί έφυγαν από την Παλαιστίνη αφού πρώτα φρόντισαν μαζί με τους Αμερικανούς και τους Ρώσους αναγνωριστούν σε αυτούς δύο ανεξάρτητα κράτη, ένα Εβραϊκό και ένα Αραβικό και σύντομα ξέσπασε ο πρώτος Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος τον οποίο κέρδισαν οι Ισραηλινοί και κατέλαβαν πολλά εδάφη στις περιοχές αυτές (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_68.html).

Η συγκρούσεις μεταξύ των Αράβων και των Ισραηλινών συνεχίστηκαν και στις υπόλοιπες δεκαετίες, στις οποίες ξέσπασαν και άλλοι Αραβοϊσραηλινοί πόλεμοι στους οποίους της περισσότερες φορές κέρδισαν οι Ισραηλινοί, αλλά μερικές ακόμη και οι Άραβες και η κατάσταση μέχρι με τις μέρες μας είναι η ίδια, παρόλο που κάποια κράτη από την Μέση Ανατολή, κυρίως Αραβικά, έχουν συνάψει συνθήκες συμμαχίας και αναγνώρισης του Ισραήλ, κάτι που επεκτάθηκε στις μέρες μας με τις συμφωνίες τις λεγόμενες Συμφωνίες του Αβραάμ.

Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι παρόλο που οι Γερμανοί και οι Ιταλοί είχαν συμμαχήσει με τις ομάδες Ιργκούν και Στερν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η αλήθεια είναι ότι όπως έκαναν και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, που είχαν συμμαχήσει με τους Οθωμανούς Τούρκους και τους ισλαμιστές του χαλιφάτου, έκαναν το ίδιο πράγμα ακριβώς και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, συμμαχώντας με τους ισλαμιστές για άλλη μία φορά και την Μουσουλμανική Αδελφότητα, όπως και τον Μεγάλο Μουφτή της Ιερουσαλήμ Χουσεΐνι, ο οποίος είχε ξεσηκώσει και αυτός τους μουσουλμάνους εναντίον των δυτικών κατακτητών τους χωρίς φυσικά αυτός ο ίδιος να είναι ήρωας (https://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_0.html).

Όμως κατά παράδοξο τρόπο ακόμα και στην εποχή μας που θα περίμενε κανείς ειδικά μετά όσα έγιναν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στον Μεσοπόλεμο, θα περίμενε κάνεις ότι το Ισραηλινό κράτος, το οποίο ιδρύθηκε από τις παραπάνω τρεις φανατικές εθνικιστικές οργανώσεις θα ήταν αντίθετο στην συνεργασία με οποιοδήποτε θεωρητικά ακροδεξιό εθνικιστικό ή αντισερβικό κόμμα, δεν φαίνεται να συμβαίνει καθόλου αυτό.

Αντίθετα στην εποχή μας πολλά ακροδεξιά κόμματα βλέποντας ότι ποσό κακό πολιτικά εκλογικά και δημοσκοπικά ήταν στρέφονται και ειδικά μετά το ολοκαύτωμα και τα εγκλήματα από των Γερμανών σκι την Γενοκτονία των Ρώσων, των Ελλήνων, των Εβραίων και άλλων λαών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (αλλά και στον Πρώτο φυσικά), προτίμησαν να δημιουργήσουν ένα νέο προφίλ.

Συγκεκριμένα όλα αυτά τα κόμματα αντί όπως το παρελθόν να στρέφονται εναντίον των Ισραηλινών, αντίθετα όλα αυτά ισχυρίζονται ότι θα φροντίσουν και θα συμβάλουν πάρα πολύ στην ασφάλεια του Ισραήλ, συμμαχώντας με αυτό σε περίπτωση που δεχτεί επίθεση από τους ισλαμιστές, προάγοντας τον όντος σοβαρό κίνδυνο του φανατικού ισλαμισμού στην Ευρώπη, στην Μέση Ανατολή και στον κόσμο και προτείνοντας μάλιστα μία συμμαχία με το Ισραήλ.

Η συγκεκριμένη πρόταση έχει γίνει από πολλά αντιισλαμικά, εθνικιστικά, ακροδεξιά ακόμα και πατριωτικά κόμματα σε πολλές χώρες, όπως λόγου χάρη σε Αμερική, Αυστραλία, Καναδά, Νέα Ζηλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Κάτω Χώρες, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, Ελβετία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία όπως και σε πολλές χώρες της Κεντρικής Νότιας, Ανατολικής και Βόρειας Ευρώπης, όπως επίσης και στην Σκανδιναβία (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_46.html).

Οπότε πολλοί στις μέρες μας αναμένουν ότι η συμμαχία αυτή πραγματικά θα δημιουργηθεί αν μετά την άνοδο και την επανεκλογή του Προέδρου Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ενώ θα ανέβουν στον σε όλο τον κόσμο και στην Ευρώπη, στην Δύση και αλλού παρεμφερή με αυτόν καθεστώτα.

Και να δημιουργήσουν μία μεγάλη συμμαχία, το λεγόμενο κατάπλους Western Imperium και σύντομα έρθουν σε σύγκρουση με το φανατικό ισλαμισμό, εάν αυτός καταφέρει και δημιουργήσει μία αντίστοιχη ενιαία Αυτοκρατορία, σε μία νέα Σταυροφορία τελική και μία τελευταία τζιχάντ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_12.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_14.html, https://alophx.blogspot.com/2019/08/blog-post_2.html), σε συμμαχία η πρώτη με το Ισραήλ εναντίον των δευτέρων, οι οποίοι πιθανώς μπορεί να έχουν έστω και προσωρινά σαν λυκοφιλία της συμμαχία σε ένα τέτοιο πόλεμο με τους Ρώσους και τους Κινέζους.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.