ΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ Η ΠΙΘΑΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ
Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ
Όπως είναι γνωστό
καθόλη την διάρκεια της ιστορίας από την ίδρυση του σύγχρονο Ελληνικού κράτους έγιναν
πολλές προσπάθειες προκειμένου αυτό να απελευθερώσει όλα τα υπόδουλα εδάφη της
στους Τούρκους και στην συνέχεια και σε άλλους λαούς π.χ. τους Αλβανούς, Βουλγάρους
και να τα ενώσει με την μητέρα πατρίδα.
Μία από τις πιο
χαρακτηριστικές περιπτώσεις αυτού του είδους ήταν ιστορία της Βορείου Ηπείρου,
η οποία όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας της κατάφεραν να την
ελευθερώσουν πολλές φορές τόσο οι ίδιοι οι κάτοικοι της, όσο και οι υπόλοιποι Έλληνες,
αλλά δυστυχώς για διάφορους πολιτικούς κυρίως λογούς και παράγοντες η
Ελληνικότατη αυτή περιοχή ούτε ελευθερώθηκε, ενώ όταν συνέβη αυτό, δεν
διατηρήθηκε η ένωση με την μητέρα πατρίδα για πολύ.
Η βόρειος ήπειρος
ήδη από την Πτώση Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς Τούρκους του 1.453 μετά
Χριστόν ξεκινώντας άμεσα αγώνα για απελευθέρωση και πάντα ενάντια στους
αντιπάλους και στους κατακτητές και προσπαθούσαν να απελευθερωθούν, τόσο οι
ίδιοι, όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα.
Συγκεκριμένα ήδη
από την κατάκτηση του Κωνσταντινούπολης υπήρχαν πάρα πολλοί και σπουδαίοι
ηγέτες οι οποίοι πολέμησαν στην περιοχή αυτή και καταφέρουν με τις μάχες τους
και τους ηρωικούς αγώνες που έδωσαν να καταφέρουν να απωθήσουν τους Τούρκους
και να κρατήσουν την περιοχή ελεύθερη, τουλάχιστον κατά το διάστημα για το
οποίο ίδια ήταν ζωντανοί.
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα αυτό το είδους ήταν ο ηρωικός Ελληνικής καταγωγής από την πάντα Ελληνική
Μακεδονία μας Γεώργιος Καστριώτης, τον οποίο έχουν καπηλευτεί στις μέρες μας οι
Αλβανοί σαν δήθεν «εθνικό του ηρώα» αν και Ορθόδοξος Χριστιανός Ελληνικής
καταγωγής, ο οποίος πολέμησε με πάρα πολύ ηρωικό αγώνα τους Τούρκους του Μωάμεθ
του Δευτέρου και κατάφερνε συνεχώς να τους αποκρούει παρόλο που είχε πολύ
λιγότερο στρατό από αυτούς.
Η πρωτεύουσα του, η
Κροία, ποτέ δεν κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους μέχρι το και τον θάνατο
του, ενώ ο ίδιος ήταν τόσο γενναίος που ακόμα και ίδιοι οι Τούρκοι, όσο καιρό
τον κρατούσαν αιχμάλωτο και όμηρο στην Κωνσταντινούπολη, επειδή ήταν πολύ ικανός
της μάχες, του είχαν δώσει το όνομα της Σαντέρ Μπέης, που σημαίνει σαν τον Αλέξανδρος
και τον συνέκριναν με τον Αλέξανδρο το Μέγα της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας
(που είχε Ηπειρωτική καταγωγή από την μητέρα του Ολυμπιάδα) για τις μεγάλες
στρατιωτικές του ικανότητες.
Δυστυχώς όμως όπως
αναφέρθηκε η περιοχές που είχε υπό τον έλεγχο του και κρατούσε ελεύθερες δεν
κατάφεραν διατηρηθούν από τους διάδοχους του και αυτοί δεν τα κατάφερναν και
στην συνέχεια να τις κατέκτησαν οι Οθωμανοί Τούρκοι.
Όμως δεν ήταν αυτός
ο μόνος Έλληνας ο οποίος πολέμησε ηρωικά και για την ελευθερία της Βορείου Ηπείρου
και όλης της Ελλάδας, αφού στην συνέχεια στην ίδια περιοχή έδρασε και πολύ
γνωστός Κροκόδειλος Κλάδας, ένας από τους πρώτους, αν όχι και ο πρώτος
επαναστάτης εναντίον των Τούρκων μετά την Πτώση της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος
κατάφερε με ηρωικούς αγώνες να απελευθερώσει πολλά εδάφη της περιοχής, τα οποία
παρέμειναν ελεύθερα μέχρι και τον θάνατό του, οπότε κατάφεραν οι Τούρκοι μόνο τότε
να τα καταλάβουν.
Στην συνέχεια στην
περιοχή της Βορείου Ηπείρου έγιναν πάρα πολλές εξεγέρσεις εναντίον των Οθωμανών
Τούρκων, η οποία άλλες ήταν επιτυχίες και άλλες ανεπιτυχείς με πολύ
χαρακτηριστικές τις εξεγέρσεις που έγιναν στην Μοσχόπολη το 18ο
Αιώνα μετά Χριστόν, όπως επίσης αντίστοιχα και το 1916 μετά Χριστόν, οι οποίες
όμως δυστυχώς δεν πέτυχαν και οδήγησαν στην καταστροφή αυτής της μεγάλης και ακμάζουσας
Ελληνικής πόλης με την δεύτερη εξέγερση, παρόλο που και στην πρώτη η πόλη αυτή
είχε υποστεί πάρα πολλές ζημιές.
Η αποτυχία αυτών
εξεγέρσεων είχε σαν συνέπεια πάρα πολλές οικογένειες Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου
να μεταναστεύσουν προς την Νοτιά Ελλάδα για να σωθούν από τα αντίποινα των Τούρκων
και εγκαταστάθηκαν εκεί.
Όμως δεν ήταν μόνο
αυτή η μόνη περίπτωση όπως αναφέρθηκε στην οποία συνέβησαν τέτοια γεγονότα,
αφού ακόμα και κατά τη διάρκεια της Επανάσταση στις Εθνεγερσίας του 1.821 μετά
Χριστόν υπήρξε πάρα πόλοι Έλληνες από την Βόρειο Ήπειρο, οι οποίοι κατέβηκαν
στην επαναστατημένη Ελλάδα για να πολεμήσουν για την ελευθερία της.
Ένας πολύ γνωστός
είναι ο Μιχάλης Νταλιάνης από την περιοχή της Βορείου Ηπείρου, ο οποίος είναι
πάρα πολύ γνωστός σε όλους μας για τον ηρωικό αγώνα και τις μάχες που κέρδισε
στην Κρήτη μέχρι τον τελικό θάνατο στην τελική μάχη του με τους Τούρκους στο Φραγκοκάστελου
με τους στρατιώτες του, ενώ ο ίδιος και αυτοί έμειναν γνωστοί στην ιστορία ως Δροσουλίτες.
Όμως δεν ήταν μόνο
αυτός το μόνο άτομο το οποίο πολέμησε από την συγκεκριμένη περιοχή για την
ελευθερία της Ελλάδας κατά την επανάσταση του 1.821 μετά Χριστόν, με την οποία
κερδίσαμε την ελευθερία μας από τους Τούρκους αφού και ο ηρωικός Σπυρομήλιος από
την Χειμάρας της Βορείου Ηπείρου, κατέβηκε από την συγκεκριμένη περιοχή και
κατάφερε να κερδίσει πολλές φορές μάλιστα στους Τούρκους και να βοηθήσει με τον
τρόπο του και της νίκες του αυτές πάρα πολύ στην ελευθερία της Ελλάδος.
Το ελεύθερο ελληνικό
κράτος που ιδρύθηκε τότε προσπάθησε και αυτό θέλοντας να ελευθερώσει όλα τα υπόδουλα
Ελληνικά εδάφη και για να υλοποιεί στην ιδεολογία της Μεγάλης Ιδέας, δημιουργώντας
έναν ισχυρό στρατό και οικονομία, προκειμένου να ελευθερώσει τους υπόδουλους
αδελφούς και να ενώσει όλους τους Έλληνες μαζί σε ένα ενιαίο ελεύθερο κράτος.
Πραγματικά η πρώτη
σημαντική προσπάθεια η ελευθερία της συγκεκριμένης περιοχής έγινε κατά την
διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, οπού ο Ελληνικός ο στρατός προέλαυσε και πραγματικά
κατάφερε να απελευθερώσεις την περιοχή της Βορείου Ηπείρου.
Δυστυχώς όμως τότε επενέβησαν κάποιες Μεγάλες Δυνάμεις της Εποχής, οι
οποίες δεν ήθελαν την ελευθερία της περιοχής, αλλά να την ενσωματώσουν σε εδάφη
και προτεκτοράτων τον ιδίων, κυρίως οι Αυστριακοί και οι Ιταλοί και με τον εκβιασμό
ότι δεν θα μας δινόταν τα νησιά του Αιγαίου, αναγκαστήκαμε τότε να αποδώσουμε
την συγκεκριμένη περιοχή στο νεοσύστατο κράτος που δημιούργησαν οι Μεγάλες
Δυνάμεις στην περιοχή αυτή, της Αλβανίας.
Όπως οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες
δεν ήθελαν να ζήσουν στο νέο αυτό κράτος, διότι αφενός αυτών ήταν ισλαμικό και
τους καταπίεζε και προσπαθούσε με την βία να τους αρπάξει τα εδάφη και αφετέρου
και ίδιοι για να ελευθερωθούν και να επανενωθούν με την μητέρα πατρίδα (όπως ακριβώς
ήθελαν να κάνουν και οι Έλληνες πατριώτες από Τούρκους αρχικά και τους Βρετανούς
μετά στην κατεχομένη και πάντα Ελληνική Κύπρο μας).
Οπότε βλέποντας ότι
το Ελληνικό κράτος δεν θα τους μπορούσε να βοηθήσει και ήταν δεμένα τα χέρια
των πολιτικών επίσημα λόγω των συμφωνιών που είχαν υπογράψει, οι ίδιοι οι Έλληνες
της Βορείου Ηπείρου με επικεφαλής των συνταγματάρχη από την Ελλάδα, αλλά με καταγωγή
από την Βόρειο Ήπειρο Συνταγματάρχη Σπύρο Μήλιο επαναστάτησαν εναντίον των
τυράννων και σχημάτισαν εθελοντικά σώματα, με τα οποία πολέμησαν για την
ελευθερία της περιοχής.
Πραγματικά ο πόλεμος
αυτός ήταν πάρα πολύ πετυχημένος και με την βοήθεια του Σπύρου Μήλιου, του Μανού,
του Γεώργιου Χρηστάκη-Ζωγράφου, του
Αλέξανδρου Καραπάνου, του Δημήτριου Δούλη, του Ιωάννη Παρμενίδη, όπως και των ικανοτάτων
Ιεραρχών όπως του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Βασίλειου, Κορυτσάς Γερμανό και
Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδωνα, κατάφεραν σύντομα η περιοχή της της Βορείου
Ηπείρου να απελευθερωθεί και κατάφεραν μετά από σκληρούς αγώνες να αποκτήσουν αυτονομία
με το πρωτόκολλο της Κέρκυρας που υπογράφτηκε.
Λίγο μετά ξέσπασε ο
Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, στον οποίον μετά από τον Εθνικό Διχασμό (https://alophx.blogspot.com/2017/01/1914-1917.html), στον οποίο η
πατρίδα μας ενεπλάκη και η Ελλάδα και τότε ο Ελληνικό στρατός κατάφερε να
απελευθερώσει ξανά την Βόρειο Ήπειρο και να την ενσωματώσει στο Ελληνικό κράτος,
ενώ με βάση την Συνθήκη των Σέρβων και τις συμφωνίες Ελλάδας και Ιταλίας είχε
συμφωνηθεί ότι αυτή η περιοχή θα ήταν μέρος της Ελλάδος.
Δυστυχώς όμως με
την ήττα των Ελλήνων και την Μικρασιατική Καταστροφή, που ακολούθησε μετά την
Μικρασιατική Εκστρατεία, η συγκεκριμένη συνθήκη δεν ίσχυε πια, ενώ και πάλι για
άλλη μία φορά η Βόρειος Ήπειρος ενσωματώθηκε για άλλη μία φορά στην Αλβανία, η
οποία πως έκανε και πριν καταπατούσε τα δικαιώματα και δίωκε τους ηρωικούς
αγωνιστές της Βορείου Ηπείρου και προσπαθούσε να αρπάξει τα εδάφη τους και να
τους εκδιώξει και να τους σκοτώσει όλους.
Οι Αλβανοί μάλιστα
με την φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι, στην οποία αυτοί έγιναν προτεκτοράτο, προσπάθησαν
μαζί σε συμμαχία με αυτούς να κατακτήσουν εν μέσω Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, να
καταλάβουν τα εδάφη της Νοτιάς Ηπείρου και αν Ελληνικά, προς όφελός τους, αλλά
ο ηρωικός αγώνας του Ελληνικού στρατού κατάφερε να τους αποκρούσει και αυτούς
και τους συμμάχους τους.
Και στην συνέχεια
οι Έλληνες αντεπιτέθηκαν και κατάφερε να απελευθερώσουν για άλλη μία φορά την
Ελληνικότατη περιοχή της Βορείου Ηπείρου από τους εχθρούς μας, όμως η εμπλοκή
των Γερμανών στο πλευρό των Ιταλών και η επίθεση τους, μαζί με τους Βουλγάρους
στην Ελλάδα, είχε σε ένα αποτέλεσμα την κατάκτηση πατρίδας μας ενώ αναγκάστηκε
η άλλη μία φορά ο Ελληνικός στρατός να αποχωρήσει από την περιοχή αυτή.
Όμως οι Έλληνες της
Βορείου Ηπείρου τότε σχημάτισαν για άλλη μία φορά όπως έγινε και επί του Πρώτου
Παγκοσμίου Πολέμου αντάρτικα εθελοντικά σώματα των Ελλήνων της περιοχής της Βόρειου
Ηπείρου, τα οποία πολέμησαν εναντίον τόσο των Γερμανών και Ιταλών κατακτητών,
όσο επίσης και των Αλβανών εθνικιστών και ισλαμιστών, υπό τον γνωστός σε όλους
μας ΜΑΒΗ, ο οποίος μπόρεσε να απελευθερώσει πάρα πολλά εδάφη της περιοχής.
Παράλληλα για να
μπορέσει να απελευθερωθεί όλη η Βόρειος Ήπειρος οι Έλληνες αντάρτες του ΜΑΒΗ, συμμάχησαν
με τους αντάρτες του Ζέρβα, ο οποίος είχε προελάσει προς την Βόρειο Ήπειρο, αφού
πρωτα απελευθέρωσε την Νότια και προσπάθησε να την απελευθερώσει, τόσο από τους
Ιταλούς κατακτητές, όσο και από τους προδότες τσάμικές, οι οποίοι ήταν δωσίλογοι
των Γερμανοιταλών και δολοφονούσαν τους Έλληνες και να αρπάξουν την γη και την
περιουσία τους.
(Οι οποίοι και το έσκασαν
στην Αλβανία όταν οι Γερμανοιταλούς αποχώρησαν από την Ελλάδα, για να γλιτώσουν
την τιμωρία για τα εγκλήματα τους, ενώ οι ίδιοι ήταν απόγονοι των γενίτσαρων
στην Ελλήνων αριστοκρατών της περιοχής, οι οποίοι καταπίεζαν όντας μία απειροελάχιστη
μειονότητα τους Έλληνες για Αιώνες και βοήθησαν και τους Τούρκους στους Βαλκανικούς
Πολέμους).
Όμως όταν ο Ζέρβας ήταν έτοιμος να προελάσει μέσα στην Βόρεια Ήπειρο
και την απελευθερώσει, τότε δυστυχώς ξέσπασε ένας ακόμη εμφύλιος του πατρίδα
μας και το ΕΑΜ επιτέθηκε στον ΕΔΕΣ του Ζερβά και προδοτικά για την χώρα μας συμμάχησε
με τους Αλβανούς εγκληματίες του Χότζα (όπως ενίσχυε τον Κεμάλ στην Μικρασιατική
Εκστρατεία και με τον τρόπο αυτό συνέβαλε κατά ομολογία του ίδιου στην αποτυχία
της), υπό τον Βελουχιώτη.
Και αντί να αφήσουν
να απελευθερωθεί επιτέλους η συγκεκριμένη μαρτυρική αυτή περιοχή, το ΚΚΕ συμμάχησε
με τους κομμουνιστές του Χότζα και χτύπησαν τον στρατό του Ζέρβα, όπως επίσης
και τους αντιπροσώπους του, γιατί ήθελα και την συμμαχία τους για να
κατακτήσουν με την βία την εξουσία στην πατρίδα μας στον νέο εμφύλιο πόλεμο που
ξέσπασε.
Και παρόλο που
ίδιοι απέτυχαν παταγωδώς στην ψευτο-εξέγερση τους αυτή, πραξικόπημα στην ουσία,
αυτό έχει σαν αποτέλεσμα για άλλη μία φορά να μην ελευθερωθεί η Βόρειος Ήπειρος
και να πέσει πάλι στα χέρια της Αλβανίας και του τυράννου κομμουνιστή Χότζα, ο
οποίος έδιωξε ξανά τόσο τους Βορειοηπειρώτες, όπως επίσης και τον Ελληνισμό και
την Ορθοδοξία στην περιοχή αυτή για τα επόμενα 40 χρόνια.
Όμως ακριβώς την
ίδια τακτική εφάρμοσαν και οι διάδοχοι του, οι οποίοι δεν ήταν καθόλου καλύτερη
από αυτόν αφού και αυτοί δίωξαν τους Βορειοηπειρώτες και σκότωσαν πάρα πολλούς,
λόγω χάρη ο Μπερίσα και ο Ράμα, επί των οποίων κυρίως δολοφονήθηκαν ηρωικοί Βορειοηπειρώτες,
όπως ο ικανότατος δημοσιογράφος Γκόλιας, αλλά επίσης και ηρωικός Κωνσταντίνος Κατσίφας.
Στις μέρες μας για
άλλη μία φορά οι Βορειοηπειρώτες καταπιέζονται βάναυσα ακόμα και σήμερα και
προσπαθούν οι Αλβανοί ξανά να τους αρπάξουν τα εδάφη στις περιοχές τους, υπό τον
Ράμμα στις μέρες μας, ενώ έχουν βάλει παράνομα και αντισυνταγματικά στην φυλακή
ακόμη και το νόμιμο δήμαρχο της Χειμάρας Μπελέρη.
Και προσπαθούν να
κάνουν ψεύτικες εκλογές για να βγάλουν έναν δικό τους και είναι πολύ πιθανό
σύντομα να ξεσπάσει εξέγερση τόσο από αυτούς (https://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_12.html,
https://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_84.html,
https://alophx.blogspot.com/2018/10/blog-post_39.html), αλλά ακόμη και
από τους ίδιους τους Αλβανούς (https://alophx.blogspot.com/2019/07/1997.html), ενάντια στο τυραννικό
καθεστώς αφού η χώρα αυτή βρίσκεται στο χείλος στις καταστροφής.
Αν κάτι τέτοιο συμβεί
είναι πάρα πολύ πιθανό για άλλη μία φορά να σχηματιστούν εθελοντικά αντάρτικα
σώματα από τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, όπως επίσης και εθελοντές που θα έρθουν
από την Ελλάδα και αυτό για άλλη μία φορά να προσπαθήσουν και αυτή την φορά να
καταφέρουν να ελευθερώσουν την περιοχή αυτή, η οποία θα ενσωματωθεί στην μητέρα
πατρίδα, ενώ ως συνήθως οι Έλληνες πολιτικοί δεν θα εμπλέκουν γιατί θα έχουν δεμένα
τα χέρια τους από τους ξένες δυνάμεις όπως θα λένε, ή απλά σαν προδότες δεν θα
θέλουν να βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια.
Θα είναι άραγε αυτή
η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά,
άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες
κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία
κατάσταση ακμής και ευημερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου