ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 18

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 18

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει μόνο τα σημαντικότερα και διασημότερα περιστατικά και προσωπικότητες της ιστορίας, τα οποία την επηρέασαν και διαμόρφωσαν σημαντικά με τις πράξεις τους, και των οποίων πολλές φορές ο βίος και οι πράξεις μοιάζουν καταπληκτικά.

Όμως υπάρχουν και λιγότερο γνωστές ιστορικές ομοιότητες προσώπων και γεγονότων στην ιστορία που διαμόρφωσαν σημαντικά σε αυτή. Κάποιες από αυτές αναφέρονται και στο παρόν άρθρο.

Έτσι, τόσο ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β’ των Χοεντσόλερν, όσο και ο Χίτλερ είχαν ιδιαίτερο μουστάκι, ενώ οι δύο αυτοί άνθρωποι που προκάλεσαν δύο Παγκοσμίους Πολέμους, είχαν και πρόβλημα ο καθένας με το ένα του χέρι.

Αντίστοιχα, όπως ο Κάιζερ Β΄ Γουλιέλμος είχε πρόβλημα στο χέρι, αντίστοιχα είχε πρόβλημα στα ποδιά ο Ιταλός βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ ο Γ΄.

Δεν έδρασε το δηλητήριο που πήραν και συνελήφθησαν ο Ναπολέων ο Α΄ από τους εχθρούς του και οι σύντροφοι του Γκαμπρίλο Πρίντσιπ.

Τόσο στον Α΄ΠΠ, όσο και στον Β΄ΠΠ η Γερμανία επιτέθηκε σε Γαλλία και Πολωνία ισχυριζόμενη ψευδώς ότι οι εχθροί της της επιτέθηκαν πρώτοι.

Τόσο ο Αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ, όσο και ο ΥΠΕΞ της Μεγάλης Βρετάνιας στον Α΄ΠΠ Έντουαρντ Γκρέι ονομάζονταν οι πιο άτυχοι άνθρωποι και της θλίψης, επειδή σε μικρό χρονικό διάστημα έχασαν ο μεν πρώτος τον γιο, την σύζυγο του, τον αδερφό, τον ανιψιό του και την Αυτοκρατορία του, ενώ ο δεύτερος την σύζυγο και τα δύο του αδέρφια (και τα δύο σκοτώθηκαν από διαφορετικά άγρια θηρία).

Οι οπαδοί του Εδουάρδου του Β΄ εξέλαβαν την αποστροφή του για φόνο του Αρχιεπίσκοπου του Καρντεμπούρι Τόμας Μπέκετ και οι οπαδοί του Μουσολίνι το ίδιο την αποστροφή του Μουσολίνι για τον Ματεότι.

Τόσο ο Σούλι Ματέι, όσο και ο Βασίλης Παλαιοκώστας έκαναν συνεχώς αποδράσεις από τις Ελληνικές φυλακές.

Ο παρανοϊκός Ιουλιανός (361 μ.Χ.-363 μ. Χ.), ο οποίος απαγόρευε την διδασκαλία στα σχολεία των έργων αρχαίων φιλοσόφων και ποιητών, όσων είχαν γράψει εναντίον της αρχαίας θρησκείας, καίγοντας με μανία τα έργα τους (σαν την Ιερά Εξέταση, τους Ναζί και την ΕΣΣΔ)!

Δείτε άλλωστε τι είχε γράψει σε επιστολή του ο άθλιος εκείνος «εστεμμένος φιλόσοφος»: «ας μην φτάνει στην ακοή επικούρειος ή πυρρώνειος λόγος. Τώρα αλήθεια, οι θεοί (σ.σ. μέσω αυτού) καλά έκαναν και κατέστρεψαν τα έργα τους, ευτυχώς που τα βιβλία τους χάθηκαν» (Ιουλ.Επιστ.89β, Προς αρχιερέα Θεόδωρο, 301c)-(https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/pneymatika-ofelima/7294344_oi-dithen-ybreis-kata-toy-ellinismoy-tin-kyriaki-tis)!

Τόσο ο Δαρείος ο Α΄ όσο και ο Γ΄ της Περσίας κατάγονταν από ΥΠΟ κλάδους της βασιλικής οικογένειας και πήραν την εξουσία και οι δύο με μάχες ή και συνομωσίες.

Ο Μουράτ ο Ε΄ ανέβηκε στον θρόνο με την δολοφονία του προκάτοχου του Αβδούλ Αζίζ, ενώ στην συνέχεια εκθρονίστηκε από τον Αβδούλ Χαμίτ τον Β’ και πέθανε στην εξορία, ενώ το ίδιο έπαθε και αυτός στο τέλος με την λεγομένη «Επανάσταση των Νεότουρκων»

Τόσο ο Αβδούλ Χαμίτ ο Β΄, όσο και ο Λένιν και ο Στάλιν δεν εφάρμοσαν  ποτέ τα συντάγματα που οι ίδιοι ανακοίνωσαν και ψήφισαν.

Ο Κάτων ο Πρεσβύτερος ο Τιμητής, προσπάθησε με την αύξηση των τιμών των εισαγομένων ειδών πολυτέλειας και ένδυσης για να πάψουν οι Ρωμαίοι να τα φορούν και να αγοράζουν παραδοσιακά Ρωμαϊκά, όπως ακριβώς έκανε και ο ικανότατος Αυτοκράτορας Ιωάννης Βατάτζης στην Αυτοκρατορία της Νικαίας.

Τόσο η Ιερά Εξέταση, όσο και οι Ναζί και οι Σοβιετικοί έκαιγαν γραπτά και βιβλία που δεν τους άρεσαν.

Μεγάλο μόριο έλεγαν κάποιοι ότι είχαν ο Ρασπούτιν και ο Τέσλα.

Στους τάφους των Φαραω και του Τιμούρ Λενκ λέγεται ότι είχαν κατάρες σε όσους προσπαθούσαν να τους ανοίξουν.

Οι χαρακτήρες κόμιξ σούπερμαν, Γκούφυ και Σκρουτζ Μακ Ντακ ήταν αρχικά κακοί πριν γίνουν τελικά καλοί.

Ο Ρεθυμνιώτης ποιητής Γεώργιος Χορτάστης, στον έργο του Καμπούρτζος, ο Κουτουλιέρης είναι ένας φανφαρόνος και επηρμένος αλαζόνας στρατιωτικός και επιδειξίας, όπως ακριβώς ήταν και στον Ρωμαίο ποιητή Πλαύτου με τον «Les Gloriosus».

Έκανε πλούσιο γάμο με πλούσια σύζυγο και ξέχασε να ψηφίζει υπέρ του λαού ο Πομπήιος και ο Βενιζέλος.

Έγινε πτώση τυράννων με εισβολή εξωτερικών ανήλεων στρατών, όπως π.χ. του Ιππία (με τους Σπαρτιάτες), του Ανδρονίκου Α΄ Κομνηνού (με τους Νορμανδούς) και της χούντας του Ιωαννίδη (με την εισβολή των Τούρκων στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας).

Επιστροφή πολιτικών εξόριστων είχαμε μετά το Τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου με την νίκη της Σπάρτης στην Αθηνά, όπως και με την νίκη του Μεγάλου Αλέξανδρου επί των Περσών.

Έστησαν αδριάντες οι Αθηναίοι στον Ευαγόρα της πάντα Ελληνικής Κύπρου μας, όπως και στον Αντίγονο τον Μονόφθαλμο, όπως και στον γιο του Δημήτριο τον Πολιορκητή.

Τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η Αρχαία Ρώμη έκαναν τις πολεμικές εκστρατείες τους τον Μάρτιο.

Διπλή βασιλεία υπήρξε στην Ρωμανία με τον Βασίλειο τον Β’ τον Βουλγαροκτόνο και των αδερφό του τον Κωνσταντίνο, όπως επίσης και στην Ρωσία και την αυτοκρατορία της με τον Πέτρο το μέγα και τον αδερφό του τον Ιβάν.

Τόσο η Αυτοκρατορία της Ρωμανίας Ειρήνη, όσο επίσης και η Αυτοκράτειρα της Ρωσίας Αικατερίνη η Μεγάλη και οι δύο έκαναν τα πάντα προκειμένου να μην της διαδεχτούν στον θρόνο οι γιοι τους Κωνσταντίνος και Παύλος αντίστοιχα τους, οποίους αντιπαθούσαν αν και αυτοί κατάφεραν να πάρουν την εξουσία για κάποιο χρονικό διάστημα πριν πέσουν και οι δύο και πεθάνουν μετά από ένα ανακτορικό στρατιωτικό πραξικόπημα.

Τόσο για τους Αθηναίους όσο και για τους Αρχαίους Ρωμαίους η εποχή αντίστοιχα του Αυγούστου και του Πεισίστρατου θεωρήθηκε ως ή επιστροφή του «Χρυσού Αιώνα» και στις 2 αυτές μεγάλες και ισχυρές πόλεις που ήταν αρχικά δημοκρατικές μετά την εκδίωξη των βασιλέων τους μέχρι να επιστρέψει ξανά σε αυτές ένας νέος τύπου μοναρχικό καθεστώτος, η Αυτοκρατορία και η τυραννίδα αντίστοιχα.

Όπως οι Αρχαίοι οι Αθηναίοι έσφαξαν όλους τους άρρενες κατοίκους της Αρχαίας Μήλου και υποδούλωσαν τα παιδιά της, το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Μογγόλος Τζένκινς Χαν με τους Τατάρους και την φυλή τους.

Τόσο η Αρχαία Ρώμη ήρθε σε παρακμή της, όπως επίσης και η Μινωικής Κρήτης ενώ αρχικά αυτές οι δύο πόλεις δεν είχαν τείχη αναγκάστηκαν στο τέλος η Ρώμη επί Αντώνιου Πίου και Ανδριανού να φτιάξουν τείχη προκειμένου να μπορέσουν να προστατευτούν από τους εχθρούς τους.

Η έκρηξη στην Αρχαία Σαντορίνη το ηφαίστειο της κατέστρεψε αυτήν αλλά και μέρους της Κρήτης, όπως ακριβώς συνέβη και με την πάρα πολύ την έκρηξη και καταστροφή της Πομπηίας στην Αρχαία Ιταλία από το ηφαίστειο της περιοχής.

Ο νόμος της δυσμένειας ο οποίος ψηφίστηκε το 1.917 μετά Χριστόν ήταν ουσιαστικά στην περίπτωση αυτή σύμφωνα με πολλούς ο ίδιος και χειρότερος με το ιδιώνυμο που ψηφίστηκε το 1.924 μετά Χριστόν.

Λέγεται ότι τόσο στον Ελευθέριο Βενιζέλο, όσο επίσης και στον Μίκη Θεοδωράκη τους άρεσε να ακούν και να απολαμβάνουν τους επικήδειους που είχαν γράψει είτε ίδιοι, είτε άλλοι άνθρωποι, για τους εαυτούς τους.

Στην Μεγάλη Βρετανία είναι γνωστός ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης και στην Γαλλία ο Βάσσε ο Αντεροβγάλτης.

Όταν ο ιδιοκτήτης του Τιτανικού και εκπρόσωποι του Χόλυγουντ βλασφήμησαν τον Θεό, λέγοντας ο μεν πρώτος ότι ούτε ο Θεός δεν μπορεί να το βυθίσει το πλοίο αυτό και οι δεύτεροι λέγοντας ότι τους είναι άχρηστος, ο μεν Τιτανικός βυθίστηκε στο πρώτο του ταξίδι και το Χόλυγουντ αντίστοιχα και η πόλη του κάηκαν ολοσχερώς και πολλοί ηθοποιοί έχασαν τα σπίτια τους.

Ο Κόμης Βίλχεμ Φον Μίρμπαχ δολοφονήθηκε στην Γερμανική πρεσβεία στην Μόσχα από τους Yakov Grigorevich Blumkin και Nikolai Andreyev κατόπιν αιτήματος της Κεντρικής Επιτροπής των αριστερών σοσιαλεπαναστατών, οι οποίοι προσπαθούσαν να αναζωπυρώσουν τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας.

Συμπωματικά, ένας μεταγενέστερος συγγενής, ο Αντρέας φον Μίρμπαχ, θα δολοφονηθεί από την Φατρία του Κόκκινου Στρατού στην πολιορκία της Πρεσβείας της Δυτικής Γερμανίας στην Στοκχόλμη το 1.975 μ.Χ.

Η δολοφονία του Μίρμπαχ σηματοδότησε την έναρξη της εξέγερσης των Αριστερών Σοσιαλεπαναστατών στην Μόσχα το 1.918 μ.Χ., όπως ακριβώς και η δολοφονία του Κόμη Πελεγκρίνο ήταν η αφορμή της επανάστασης κατά του πάπα του 1.848 μ.Χ.

Τόσο ο Τότο Ρίινα, όσο και Πάμπλο Εσκομπάρ βομβιστικές επιθέσεις κήρυξη πολέμου από κράτος πόλεμο εναντίον του.

Ο Ηράκλειτος πέθανε από φάγωμα σκυλιά, όπως και ο Ευριπίδης.

Τόσο οι φασίστες του Μουσολίνι, όσο και οι πράκτορές του Πίνκερτον χρησιμοποιήθηκαν ως απεργοσπάστες.

Ο Γαριβάλδης κατέλαβε την Σικελία με τους εθελοντές ερυθροχιτωνες του και ο Ντανούντσιο το Φιουμέ.

Κατέλαβαν οι Ιρανοί την πρεσβεία των ΗΠΑ στην ισλαμική επανάσταση, όπως και οι Ιρακινοί την Βρετανική στην Ιρακινή επανάσταση, στις οποίες έπεσε η μοναρχία, ενώ οι Ιρακινοί την ονόμασαν την Γαλλική Επανάσταση της Βαγδάτης, ενώ σε αυτή εκτελέστηκαν ο μονάρχης και η βασιλική οικογένεια, όπως έγινε στην Αγγλική και Γαλλική Επανάσταση και στο πραξικόπημα των μπολσεβίκων του Λένιν στην Ρωσία.

Η μονή που γλίτωσε από την Ιρακινή Επανάσταση ήταν η πριγκίπισσά Χαλιμά, την οποία μετέφερε ένας αξιωματικός σε χαλί, όπως ακριβώς την Κλεοπάτρα παλαιοτέρα ο δούλος της στον Ιούλιο Καίσαρα.

Την Ιρακινή Επανάσταση την έκανε η οργάνωση των «Ελεύθερων Αξιωματικών», όπως ακριβώς έκανε και στην Αίγυπτο ομώνυμη οργάνωση την Αιγυπτιακή Επανάσταση, με τις οποίες έπεσε η μοναρχία και επιβλήθηκε δικτατορία και στις δύο αυτές χώρες για πολλές δεκαετίες.

Ο πρωθυπουργός Νάφι Αχτάντ στην Ιρακινή Επανάσταση το έσκασε αρχικά μεταμφιεσμένος σε γυναικά (σαν τον Κερένσκι), όπως και οι άντρες του ISIS όταν καταλήφθηκε η πρωτεύουσα τους, ενώ αργότερα προσπάθησε να το σκάσει μεταμφιεσμένος, αλλά αναγνωρίστηκε και εκτελεστηκε όπως και ο Μουσολίνι και ο Κόλα Ντε Ριέντζο όταν προσπαθούσαν και αυτοί να το σκάσουν.

Αντίστοιχα το πτώμα του Νάφι ξεθάφτηκε και κάηκε από υποστηρικτές των εχθρών του, όπως και του Ρασπούτιν, ενώ το πτώμα του πρίγκιπα του διάδοχου δόθηκε στον λαό και διαμελίστηκε, όπως συνέβη καί με τυράννους σαν τον Φωκά.

Τόσο ο Λόρενς της Αραβίας, όσο και η Γερτρούδη Μπελ ήταν και οι δύο αρχαιολόγοι και πράκτορες των Βρετανών στην Αραβία και το Ιράκ.

Στο Κουλίκοβο ενωθήκαν όλοι οι Ρώσοι εναντίον των Μογγόλων και τους νίκησαν, όπως ακριβώς έκαναν και οι Ισπανοί όταν νίκησαν τους Άραβες στο Ροσανμπό.

Έκαναν επιδρομές εναντίον των Τούρκων και των Περσών στην Μικρά Ασία ο Κίμων και ο Σαχτούρης, όπως και πολέμησαν στην Μυκάλη ο Σαχτούρης και ο Αριστείδης.

Χωλός ήταν ο Χοσρέφ Πασάς, όπως και ο Κλαύδιος.

Ντυθήκαν οι  γυναίκες της Σάμου ως άντρες για να δείξουν στους Τούρκους πως είχαν πιο πολύ στρατό το 1.821 μ.Χ., όπως ακριβώς έκανε και ο Μίλος στην Σερβία με ψεύτικους άντρες με ρούχα σε κορμούς δέντρων.

Η Μαρία Δόξαπατρη, η κορη του πολεμιστή Βουτσά Δόξαπατρη, αυτοκτόνησε όταν οι Σταυροφόροι κατέλαβαν το κάστρο του πατέρα της, όπως ακριβώς και η κορη του Ευγένιου του πολεμιστή Συγκλητικού αυτοκτόνησε όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κύπρο.

Ο Σύλλας και ο Ηρώδης πέθαναν τρώγοντας τους σκουλήκια, ενώ όπως και ο Σύλλας πέθανε με αίμα στο στόμα όπως και ο Ρικίμαρος.

Ο Σύλλας θεωρείται γενικά ότι δημιούργησε το προηγούμενο για την πορεία του Καίσαρα στη Ρώμη και τη δικτατορία. Ο Κικέρωνας σχολιάζει ότι ο Πομπήιος είπε κάποτε: "Αν ο Σύλλας μπορούσε, γιατί να μην μπορώ εγώ";

Ο αντίπαλός του Σύλλα, ο Gnaeus Papirius Carbo, περιέγραψε τον Σύλλα ως την πονηριά μιας αλεπούς και το θάρρος ενός λιονταριού – αλλά ότι η πονηριά του ήταν μακράν η πιο επικίνδυνη. Αυτό το μείγμα αναφέρθηκε αργότερα από τον Μακιαβέλι στην περιγραφή των ιδανικών χαρακτηριστικών ενός ηγεμόνα, ενώ το ίδιο είπε ο πάπας Σελεστίνος για τον παπα Φορμόζο που τον σκότωσε.

Ο Χίλων, ο φιλόδοξος και ικανός έφορος της Σπάρτης, έχτισε μια ισχυρή συμμαχία μεταξύ των γειτονικών κρατών κάνοντας κοινή υπόθεση με αυτές τις ομάδες που επιδιώκουν να αντιταχθούν στην αντιλαϊκή τυραννική κυριαρχία. Επεμβαίνοντας κατά των τυράννων της Σικυώνας, της Κορίνθου και της Αθήνας, η Σπάρτη έφτασε έτσι να αναλάβει την Ελληνική ηγεσία πριν από τις Περσικές εισβολές, όπως ο Τιμολέων στις Συρακούσες της Σικελίας εκ Κορίνθου.

Το 280 π.Χ. οι δημοκρατικές πόλεις άρχισαν να ενώνουν τις δυνάμεις τους στην Αχαϊκή Συμμαχία που μπόρεσε να επεκτείνει την επιρροή της ακόμη και στην Κορινθία , τα Μέγαρα, την Αργολίδα και την Αρκαδία.

Από το 251 π.Χ. υπό την ηγεσία του Άρατος της Σικυώνας , οι Αχαιοί απελευθέρωσαν πολλές πόλεις, σε αρκετές περιπτώσεις πείθοντας τους τυράννους να παραιτηθούν, και όταν ο Άρατος πέθανε το 213 π.Χ., η Ελλάδα ήταν απαλλαγμένη από τυράννους για περισσότερα από 15 χρόνια.

Ο τελευταίος τύραννος στην ηπειρωτική Ελλάδα, ο Ναμπής της Σπάρτης , δολοφονήθηκε το 192 π.Χ. και μετά το θάνατό του η Πελοπόννησος ενώθηκε ως συνομοσπονδία σταθερών δημοκρατιών στην Αχαϊκή Συμμαχία.

Ναύκρατις: Η μοναδική Ελληνική πόλη που ιδρύθηκε στην Αίγυπτο πριν από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, απεσταλμένοι από τις Ελληνικές πόλεις – κράτη (Μίλητο, Χίο, Φώκαια, Ρόδο, Κνίδο, Αλικαρνασσό και άλλες) ίδρυσαν την πόλη Ναύκρατις στη δυτική πλευρά του Δέλτα του Νείλου, ύστερα από πρόσκληση του φαραώ, περί το 550 π.Χ.

Η Ναύκρατις ήταν η μοναδική Ελληνική πόλη που ιδρύθηκε στην Αίγυπτο πριν από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο φαραώ Άμασις επέτρεψε την ανάπτυξη του ξεχωριστού χαρακτήρα που είχε η Ναύκρατις, μία προνομιούχα κοινότητα σε μία αναπτυγμένη χώρα, και υποχρέωσε τους Έλληνες να εγκατασταθούν μόνο στην περιοχή αυτή, πιθανότατα για να μπορεί να τους ελέγχει ευκολότερα.

Ο Ηρόδοτος περιγράφει τον Άμασις ως Ελληνολάτρη που είχε στην αυλή του πολλούς Έλληνες συμβούλους ανάμεσα τους τον Φάνη της Αλικαρνασσού με τον οποίο ήρθε τελικά σε σύγκρουση. Ο ίδιος ο Άμασις παντρεύτηκε μια Ελληνίδα πριγκίπισσα την Λαδίς, πραγματοποίησε συμμαχίες με τον τύραννο της Σάμου Πολυκράτη και τον βασιλιά της Λυδίας Κροίσο.

Η Ναύκρατις έγινε σταδιακά μια σπουδαία εμπορική αποικία των Ελλήνων. Οι έμποροί της φορολογούνταν για την εισαγωγή ελληνικών προϊόντων όπως ελαιόλαδο, ξυλεία, αργυρά, χρυσά και ξύλινα αντικείμενα, στην πόλη.

Επίσης, φορολογούνταν και τα προϊόντα που παρήγαγαν οι ίδιοι οι κάτοικοι στην Ναύκρατη. Ήταν ένα εμπορικό κέντρο στην Μεσόγειο τόσο σημαντικό που θεωρούνταν ως το Χονγκ Κονγκ της εποχής του. Όποιος ήθελε κάποιο ξεχωριστό εμπόρευμα σταματούσε εδώ, γιατί μπορούσε να βρει κυριολεκτικά τα πάντα.

Οι νέες ανακαλύψεις της αρχαιολογικής σκαπάνης δείχνουν ότι η πόλη είχε διπλάσια έκταση από εκείνη που αρχικά υπολογιζόταν (600 αντί για 300 στρέμματα) ενώ, εκκινώντας από τον 7ο αιώνα π.Χ. και για τα επόμενα χίλια χρόνια, το λιμάνι αυτό έσφυζε από ζωή και συγκέντρωνε τον πλούτο όχι μονάχα της περιοχής, αλλά και ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου.

Περισσότερα από 10.000 έργα τέχνης που έχουν έρθει μέχρι στιγμής στο φως της ημέρας, αποκάλυψαν μια πληθώρα πληροφοριών για το εμπορικό λιμάνι που εδραίωσαν οι Αρχαίοι Έλληνες στην πόλη της Αρχαίας Αιγύπτου μεταξύ των οποίων υπολείμματα πλοίων, πήλινα ειδώλια και χάλκινα αφιερώματα στην Εορτή των Οινοφλύγων, που κατά τα φαινόμενα συγκέντρωνε πλήθη κόσμου και ήταν αφιερωμένο στους ναυτικούς– άλλωστε Ναύκρατις σημαίνει η «Κυρά που Εξουσιάζει τα Πλοία».

Εκτός αυτού όμως, ίσως εδώ εμφανίσθηκαν κάποιες από τις πρώτες πολυκατοικίες της Ιστορίας, καθώς ανασκάφηκαν πολυώροφα κτήρια-κατοικίες, που το ύψος τους ποίκιλλε από 3 έως και 6 ορόφους.

Η Ναύκρατις υπήρξε μια μεγάλη κοσμοπολίτικη πόλη με ψηλά πλινθόκτιστα οικοδομήματα, επιβλητικά δημόσια κτήρια και πολλούς ναούς και ιερά, που περιέβαλαν ένα βουερό λιμάνι, με κάθε λογής πραμάτειες να καταφθάνουν συνεχώς από κάθε γωνιά της οικουμένης.

Ο πληθυσμός της πόλης στην ακμή της υπολογίζεται σε 16.000 ψυχές, αν και, καθώς η Ναύκρατις ήταν κέντρο διέλευσης ταξιδιωτών, εμπόρων και προσκυνητών, αναλόγως της χρονικής συγκυρίας ήταν πολλαπλάσιο. Την εποχή του Άμασι ήταν ο μόνος επιτρεπτός εμπορικός κόμβος εισαγωγής προϊόντων με προέλευση το Αιγαίο.

Η Ναύκρατις ήταν φημισμένη για τα προϊόντα κεραμικής και ανθοκομικής τέχνης. Τα ιδιόρρυθμα αγγεία που κατασκευάστηκαν στην ελληνική αποικία και ονομάστηκαν από τους αρχαιολόγους ναυ κρατικά, φέρουν τα στοιχεία της ανατολίζουσας τέχνης τους.

Τα εν λόγω αγγεία θυμίζουν κάπως τα ροδιακά και έχουν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τη λευκή λεία επιφάνεια, πάνω στην οποία σχεδίαζαν ερυθροκίτρινα ή κοκκινωπά ζώα, με έντονες λεπτομερειακές γραμμές.

Φυσικά εκτός από υποχρεώσεις, η πόλη τους δελέαζε με την διασκέδαση της εποχής. Ήταν διάσημη για τα περίτεχνα συμπόσιά της και τις όμορφες πόρνες (εταίραι).Εκεί καταγοητεύτηκε ο Χάραξος, αδερφός της ποιήτριας Σαπφούς, από την Ροδόπη την οποία εξαγόρασε για να της χαρίσει την ελευθερία. Σ’ αυτήν γεννήθηκε και ο συγγραφέας Αθήναιος, σπουδαία προσωπικότητα της πόλης σύμφωνα με τον οποίο η ζωή στην Ναυκράτιδα είχε όλες τις ανέσεις και οι κάτοικοί της λάτρευαν την θεά Αφροδίτη.

Πρέπει να τονιστεί ότι ήταν διαφορετική από τις περισσότερες Ελληνικές πόλεις και δε συνδεόταν με μία ή περισσότερες μητροπόλεις, καθώς αποτελούνταν αρχικά από εμπόρους που έρχονταν από διαφορετικές ελληνικές πόλεις που αργότερα ανέπτυξαν την πόλη Nαύκρατις, ξεχωριστά από την εμπορική παροικία. Στην πόλη υπήρχαν ξεχωριστές συνοικίες των Μιλησίων, των Σαμίων και των Αιγινητών ενώ οι άλλοι Έλληνες της πόλης ζούσαν ανάμεικτοι.

Ο κόσμος στη Ναύκρατις ήταν οργανωμένος γύρω από το κοινό Ελληνικό ιερό Ελλήνιο και τα ξεχωριστά ιερά των Μιλήσιων, των Σαμιωτών και των Αιγινητών. Το “Ελλήνιον”(ναός στη Ναυκράτιδα της Αιγύπτου) είχε ιδρυθεί από κοινού από τη Χίο, την Τέω, την Φώκαια, τις Κλαζομενές, τη Ρόδο, την Κνίδο, τη Φάσηλη και την Μυτιλήνη. Συνολικά, 12 πόλεις μοιράζονταν το ιερό (Ηρόδοτος, Ιστορίαι 2.178-179).

Τα ιερά αυτά ήταν αναγνωρισμένα από τους Αιγύπτιους. Οι αξιωματικοί (προστάται) που διορίζονταν από τις εννέα ιδρυτικές πόλεις του “Ελλήνιον” σε περιόδους πολιτικών ταραχών χρησίμευε ως καταφύγιο των μιγάδων Ελλήνων και διαχειρίζονταν το “εμπόριον” τουλάχιστον από την εποχή του Άμασις. Οι έμποροι από τη Μίλητο, την Σάμο και την Αίγινα έλεγχαν την αγορά και το εμπόριο στην Ναύκρατη, και κατ’ επέκταση το εμπόριο σε ολόκληρη την Αίγυπτο.

Άλλοι εμπορικοί σταθμοί ήταν τα “εμπόρια” της Φώκαιας και της Μιλήτου κατά μήκος της ακτής της Μικράς Ασίας και η Αιγινήτικη κοινότητα των Κυδωνιών στην Κρήτη, της οποίας ο πληθυσμός περιείχε και ντόπιους Κρητικούς. Ακόμη σταθμοί υπήρχαν στον Πόντο και στη Μαύρη Θάλασσα.

Φαίνεται ότι εξαιτίας της θέσης της, η Ναύκρατις είχε στενές εμπορικές και άλλες σχέσεις με την Κύπρο. Σε επιγραφές που βρέθηκαν εκεί περιλαμβάνονται πολλά ονόματα Κυπρίων, που πιθανότατα πήγαιναν στη Ναυκράτιδα, όπως και σε άλλες αιγυπτιακές πόλεις, για εμπορικούς λόγους.

Αρχαιολογικές ανασκαφές που διενεργήθηκαν έφεραν στο φως πολλούς αρχαίους ναούς του Απόλλωνα, του Δία, της Αθηνάς και του Άμμωνα, καθώς και μια παλαίστρα, ένα κάστρο, μια βιοτεχνία για φυλαχτά, αφιερώματα σε θεότητες και κοσμήματα, φυλαχτά και ολόκληρα αγάλματα- δείγματα της πρωιμότερης εγκατάστασης της Ελλάδας στα βόρεια της αφρικανικής χερσονήσου.

Τον 7ο αιώνα π.Χ., η Αίγυπτος άνοιξε εκ νέου τις πύλες της στον κόσμο της Μεσογείου, αναπτύσσοντας στενές επαφές με άλλους πολιτισμούς, όπως η Ελλάδα. Οι Φαραώ της Αιγύπτου τη δυναστείας Saite διέθεταν Έλληνες μισθοφόρους στο στρατό τους. Ελληνικά προϊόντα εμφανίστηκαν στην Αίγυπτο και Αιγυπτιακά στην Ελλάδα. Αιγυπτιακά χαρακτηριστικά άρχισαν να ενσωματώνονται στον Ελληνικό πολιτισμό, με βάση την γνώση από πρώτο χέρι των αιγυπτιακών μνημείων και των ιδεών.

Ο Ροίκος και ο Θεόδωρος, αρχιτέκτονες και γλύπτες από την Σάμο, πιστώθηκαν ότι έμαθαν την κοίλη χύτευση του χαλκού για μεγάλα γλυπτά από τους Αιγυπτίους (Πλίνιος, Φυσική ιστορία , Βιβλίο 35, κεφάλαιο 43· Παυσανίας, Περιγραφή της Ελλάδας , Βιβλίο 9, Κεφάλαιο 41, ενότητα 1). Το όνομα του Ροίκου βρέθηκε σε ένα θραύσμα αγγείου που αφιέρωσε στην Αφροδίτη στην Ναυκράτιδα.

Ο ναός του Απόλλωνα στη Ναυκράτιδα, που χτίστηκε γύρω στο 550 π.Χ., έχει σημάδια σαμιακής επιρροής. Έχει προταθεί ότι σχεδιάστηκε από τον Ροίκο και ότι μπορεί να έμαθε αιγυπτιακές τεχνικές ενώ εργαζόταν εκεί.

Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, όπως και ο Πλήθων ήθελαν να καινέ όσα βιβλία δεν συμπούσαν με πιστεύω τους σαν την Ιερά Εξέταση, τους Ναζί και τους Σοβιετικούς.

Ο Dr Ross Thomas, επιμελητής του Βρετανικού Μουσείου και επικεφαλής της ανασκαφής, δήλωσε στον Guardian Observer: “Είναι μοναδικά σπάνιο. Το να βρεις [Ελληνικά πλοία] τόσο μακριά μέσα στην Αίγυπτο είναι συναρπαστικό. Νωρίτερα, οι άνθρωποι πίστευαν πως τα πλοία σταματούσαν στην Μεσόγειο. Τώρα μπορούμε για πρώτη φορά να επιβεβαιώσουμε πως ποντοπόρα πλοία ταξίδευαν τόσο μακριά στην Αίγυπτο”.

Πρόσθεσε πως οι ανασκαφές δείχνουν ότι στην ακμή της, η πόλη υπήρξε σπίτι για 16.000 κατοίκους και πως οι επιγραφές γύρω από την πόλη περιγράφουν λεπτομερώς τις ζωές τους. “Υπάρχουν περισσότερες Ελληνικές επιγραφές του 6ου αιώνα στην Ναυκράτιδα από ότι σε οποιονδήποτε άλλο Ελληνικό ναό.

Μας λένε πολλά για τους εμπόρους- υπάρχουν και πολλές γυναίκες ανάμεσα, αλλά κυρίως πρόκειται για άνδρες εμπόρους. Υπάρχουν επίσης χαρακτήρες που εμφανίζονται και σε άλλες ελληνικές πόλεις, οπότε μπορούμε να αρχίσουμε να παρακολουθούμε από που προέρχονται αυτοί οι άνθρωποι”. Σήμερα ο αρχαιολογικός χώρος της Ναυκράτιδας σκεπάζεται από τα νερά μιας λίμνης (https://romioitispolis.gr/naykratis-i-monadiki-elliniki-poli-poy-idrythike-stin-aigypto-prin-apo-tin-epochi-toy-megaloy-alexandroy/).

Μετά την εκστρατεία του Εμίρ Τιμούρ, η οποία κατέστρεψε ολόκληρη την υποδομή της Χρυσής Ορδής και άφησε ως εκ θαύματος τα Ρωσικά εδάφη, όπως ακριβώς έγινε και πάλι από τον Ταμερλάνο με την Ρωμανία με την εισβολή των Μογγόλων στα Σελτζουκικά εδάφη και την καταστροφή των κρατών τους.

Το 1.399 μ.Χ., ο Βασίλι Α΄ κατάφερε διπλωματικά να απαλλαγεί από την Λιθουανική κηδεμονία όταν ο στρατός του Εμίρ Εντιγκέι νίκησε ολοκληρωτικά τον ενωμένο στρατό των Βίτοβτ και Τοχτάμις στον ποταμό Βόρσκλα.

Ο Vasily I της Ρωσίας (ο γιος του Ντιμίτρι Ντονστόι) πέρασε 4 χρόνια ως παιδί ως όμηρος στην Ορδή και δραπέτευσε από εκεί χωρίς άδεια, όπως έκανε και ο Μανουήλ ο Α΄ της Ρωμανίας από τους Οθωμανούς.

Τόσο ο Τιβέριος Γράκχους, όσο και ο πατέρας του πολέμησαν με την Νουμαντεία.

Βωμολόχος ήταν ο Αριστοφάνης και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Βουτσάς, ο Μουστάκας και ο Ψάλτης.

Τείχος είχε η Ρώμη και η Ρόδος, ενώ όπως στην Ρόδο οι αριστοκράτες έδιναν τροφή στους φτωχούς για να μην ξεσηκωθούν, το ίδιο ακριβώς πράγμα έκαναν και οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες με το «άρτο και θεάματα» στον λαό.

Μουρουνέλαιο έδινε στους εχθρούς του ο Μεταξάς, ενώ ο Μουσολίνι καστορέλαιο.

Τόσο η κορη του Αυγούστου Ιουλία, όσο και Μεσσαλίνα, οι οποίες παντρευτήκαν τον Τιβέριο και τον Κλαύδιο αντίστοιχα, είχαν άπειρους εραστές (για πολιτική και για «διασκέδαση») και τους απατούσαν, ενώ οι γάμοι αυτοί έγιναν και για πολιτικούς λόγους.

Τόσο στην Πόλη, όσο και στην Ιερουσαλήμ και στην Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια, οι πόλεις αυτές χωρίζονταν σε πολλές συνοικίες εθνών.

Οι Γραμματικοί στην Αλεξάνδρεια ήταν οι φιλόλογοι της εποχής.

Την έπεφταν σε νεαρές φοιτήτριες τους τα «πρότυπα» Αϊνστάιν και Χόκινς.

Τόσο ο (πουρός) Μάκης Ψωμιάδης, όσο και ο (πουράτος) Αλ Καπόνε συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν λόγω φοροδιαφυγής.

Οι Ελβετοί μισθοφόροι ήταν το ίδιο περιζήτητοι με τους Έλληνες Στρατιώτες.

Οι Βρετανοί προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα «ψευδές έθνος» στην Κρήτη και στα Ιόνια Νησιά και φέρθηκαν τυραννικά στους Έλληνες των νησιών αυτών μέχρι να κερδίσουν την ελευθερία τους.

Ο Ιερέας Οικονόμος Λεβάντης, όπως και ο Μακρυγιάννης και άλλοι Έλληνες αρνήθηκαν να δώσουν Ελληνικά μνημεία στους ξένους που ήθελαν να τα αγοράσουν και τα εδωσαν στην νόμιμη κυβέρνηση.

Ο Καποδίστριας ως άλλος Κιγκινάτος κυβέρνησε για λίγο απολυταρχικά μέχρι να φέρει σε τάξη το χάος στην χωρά και έδωσε το δικαίωμα ψήφου σε όλους τους αρένες 25 ετών και άνω, ενώ αρνήθηκε το μισθό του Κυβερνήτη, όπως και ο Πλαστήρας.

Είχε μεγάλο Πλάτανο ο Ναός στον οποίο δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας, όπως αυτόν της Άρτας, ενώ ο δολοφόνος του δολοφονήθηκε (με λογχισμούς, όπως και ο Καλιγούλας και από στρατιώτες), όπως και του Λίνκολν και του Κένεντι.

Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης, όπως και ο Νέι εδωσαν οι ίδιοι οδηγίες στα εκτελεστικά αποσπάσματα που τους εκτέλεσαν.

Κλειστούς κρατούν οι Βρετανοί τους φακέλους του Καποδίστρια, όπως και του Ρούντολφ Ες.

Στην Ελλάδα εν μέσω Α΄ΠΠ επέβησαν οι δικτατορίες του Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου, του Ζοφρ και του Πετταίν στην Γαλλία, όπως και του Λένιν στην Ρωσία.

Βυζαντινό ονομάστηκε το Σύνταγμα της Επτάνησου Πολιτείας και είχε αυτή αυτονομία και αυτοδιοίκηση, όπως και η Μολδοβλαχία.

Στην Ελλάδα εν μέσω Α΄ΠΠ επέβησαν οι δικτατορίες του Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου, του Ζοφρ και του Πετταίν στην Γαλλία, όπως και του Λένιν στην Ρωσία.

Λίγο μετά την δολοφονία του Ματεότι στην Ιταλία εγκαθιδρύθηκε η δικτατορία του Μουσολίνι, όπως ακριβώς και λίγο μετά την δολοφονία του Λαμπράκη εγκαθιδρύθηκε η χούντα του Παπαδοπούλου στην Ελλάδα, στην μεν πρώτη περίπτωση με την βοήθεια των Αγγλογάλλων και ο δεύτερος με την βοήθεια των Αμερικάνων.

Και ο Μουσολίνι και ο Παπαδόπουλος εκμεταλλευτήκαν τις εθνικές καταστροφές που είχαν συμβεί στις πατρίδες τους για να καταλάβουν την εξουσία, ενώ και οι δύο έπεσαν και την θέση τους πήραν ο Μαντολίνο και ο Ιωαννίδης αντίστοιχα, με τους οποίους έπεσαν τα τυραννικά αυτά καθεστώτα και επανήλθε η δημοκρατία στα κράτη αυτά.

Παράλληλα με την πτώση των δικτατοριών έπεσαν και οι μοναρχίες με δημοψηφίσματα στα κράτη αυτά, ενώ την επαναφορά της «δημοκρατίας» ανέλαβαν οι δήθεν «αδιάφθοροι» δεξιοί Ντε Γκασπέρι και Καραμανλής αντίστοιχα.

Άξιο τέκνο της πατρίδας απονεμήθηκε σαν τίτλος σε Κολοκοτρώνη και Γεώργιο Γρίβα Διγενή.

Βεβήλωσαν άγνωστοι τον τάφο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, όπως και του Ζαν Μαρί Λεπέν.

Ο δημοφιλής πρίγκηπας Παύλος χόρεψε ζεϊμπέκικο και έγινε χαμός στο μαγαζί όπως ο ΓΑΠ παλαιότερα.

Ο πάπας Λέων Θ’ που πέθανε στις 15 Απρίλη της ίδιας χρονιάς ενώ ήταν σε εξέλιξη το Σχίσμα και οι εκπρόσωποι του ήταν στην Πόλη για να το υλοποιήσουν, όπως και πάπας Κλήμης που έδωσε άδεια να δικαστούν οι Ναΐτες πέθανε τον ίδιο χρόνο, όπως και ο Γάλλος βασιλιάς Φίλιππος ο Δ΄ ο Ωραίος, ενώ τους είχε καταραστεί να πεθάνουν μέσα σε ένα ετος ο τελευταίος Μάγιστρος των Ναϊτών Ντε Μολέ κατά την διάρκεια της εκτέλεσης του.

Ο πάπας Κλήμης ο Ε’ κατάστρεψε τον οργανισμό του, τους Ναΐτες, όπως και ο πάπας Κλήμης ο ΙΔ το επίσης δικό του οργανισμό, τους Ιησουΐτες.

Μετά από οκτώ χρόνια φυλάκισης, ο Ούγγρος καρδινάλιος Mindszenty αφέθηκε ελεύθερος στην Ουγγρική Επανάσταση του 1.956 μ.Χ. και έλαβε πολιτικό άσυλο από την πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Βουδαπέστη (όπως έγινε και με τον Τζούλιαν Άσαντζ περίπου). Έζησε εκεί τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια.

Ο Ντοστογιέφσκι, ο γίγαντας της Ρωσικής λογοτεχνίας, ζούσε στην φτώχεια, όπως και ο Πλαστήρας.

Στην Δ΄ Σταυροφορία ο πάπας επέτρεψε τα εγκλήματα των Σταυροφόρων κατά των Ορθοδόξων λέγοντας τάχα ότι δεν ήξερε, όπως ακριβώς έκανε και ο πάπας στον Β΄ΠΠ για τα εγκλήματα των καθολικών κατά των Ορθοδόξων.

Ο Ακίλιος πέθανε με την ρίψη λιωμένου χρυσού στο στόμα του από τον Μιθριδάτη τον Μέγα, όπως ακριβώς με τον ίδιο τρόπο πέθανε και ο Κράσσος από τον Μουρήνα, τον στρατηγό των Παρθών όταν τον συνέβαλε.

Ο Ρομπέρ ΄που προσπάθησε να δολοφονήσει τον βασιλιά Λουδοβίκο  τον ΙΕ/ πέθανε με αλόγα που έτρεχαν προς τέσσερις κατευθύνσεις, όπως και ο επίδοξος αποτυχημένος πραξικοπηματίας στρατηγός κατά του Τσιν Χουάνγκ Τι, ο Lao Ai.

Άφησαν οι Νουμαντίνοι τον ηττημένο στρατό του Μανκίνου χάρις στις ικανότητες του ικανού Τιβέριου Γράκχου παρά την ήττα που τους είχαν επιφέρει και περικυκλώσει, όπως και οι Πέρσες τον στρατό της Ρωμανίας τον ηττημένο στρατό του Ιουλιανού του Παραβάτη χάρις στις ικανότητες του ικανού Ιοβίνου παρά την ήττα που τους είχαν επιφέρει και περικυκλώσει.

Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν το δικό τους Σινικό Τείχος! Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν κατασκευάσει το δικό τους «Σινικό Τείχος», γνωστό ως «Μακρά Τείχη» της Αθήνας. Τα Μακρά Τείχη (ή Μακρά Σκέλη) ήταν ένα σύστημα τριών τειχών που συνέδεαν την Αθήνα με τα λιμάνια της, κυρίως τον Πειραιά και το Φάληρο.

Χτίστηκαν τον 5^ο Αιώνα π.Χ., κατά την εποχή του Θεμιστοκλή και του Περικλή, για να προστατεύουν την πόλη από εισβολές και να εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη πρόσβαση στη θάλασσα. Είχαν μήκος περίπου 6-8 χιλιόμετρα, ύψος περίπου 8-10 μέτρα και πλάτος 3-4 μέτρα, αρκετό για να βαδίζει άνετα στρατός επάνω τους.

Προστάτευαν τον ανεφοδιασμό της Αθήνας από την θάλασσα, ακόμα και σε περιόδους πολέμου. Αν και δεν είχαν το μέγεθος και την κλίμακα του Σινικού Τείχους της Κίνας, τα Μακρά Τείχη ήταν ένα αμυντικό έργο μοναδικό για την εποχή τους και παρόμοιας στρατηγικής σημασίας.

Καταστράφηκαν το 404 π.Χ. από τους Σπαρτιάτες μετά την νίκη τους στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Μπορούμε να πούμε ότι τα Μακρά Τείχη της Αθήνας ήταν το «ελληνικό Σινικό Τείχος», καθώς εξυπηρετούσαν έναν αντίστοιχο σκοπό: την προστασία και την άμυνα μιας πανίσχυρης πόλης-κράτους (https://romioitispolis.gr/oi-archaioi-ellines-eichan-to-diko-toys-siniko-teichos/).

Το μυστήριο με το κρυμμένο κεφάλι του Παύλου Μελά. Ήταν 13 Οκτωβρίου 1.904 μ.Χ. όταν η είδηση του θανάτου του Παύλου Μελά έφτασε σαν κεραυνός στους Έλληνες που αγωνίζονταν στην Μακεδονία.

Ο εμβληματικός οπλαρχηγός έπεσε σε μάχη στο χωριό Στάτιστα της Καστοριάς, χτυπημένος από σφαίρα του οθωμανικού στρατού. Όμως, ο θάνατός του δεν ήταν το τέλος της ιστορίας. Η σορός του έπρεπε να σωθεί, να μην πέσει στα χέρια των Οθωμανών, που θα τον διαπόμπευαν. Και τότε, ξεκίνησε ένα από τα πιο συγκλονιστικά επεισόδια του Μακεδονικού Αγώνα: το κρυμμένο κεφάλι του Παύλου Μελά.

Ο υπαρχηγός του, ο Λάκης Πύρζας, μαζί με τους άντρες του κατάφεραν να απομακρύνουν το σώμα του από το σημείο της συμπλοκής. Όμως, ήξεραν ότι η παρουσία ενός τόσο γνωστού και αναγνωρίσιμου προσώπου θα οδηγούσε τους Τούρκους κατευθείαν στα ίχνη τους.

Έπρεπε να πάρουν μια σκληρή και μακάβρια απόφαση: Να αποχωριστούν το κεφάλι του Παύλου Μελά, ώστε να μην τακτοποιηθεί. Ο Κωνσταντίνος (Ντίνας) Στεργίου ανέλαβε το φρικτό καθήκον. Με κοφτερό μαχαίρι αποκεφάλισε τον νεκρό καπετάνιο και έκρυψε το κεφάλι του σε ένα δισάκι (όπως ακριβώς και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ζήτησε να κάνουν με το κεφάλι του ένας από τους δικούς του όταν έπεφτε η Πόλη στους Τούρκους).

Ο Πύρζας και οι άντρες του μετέφεραν το ακέφαλο σώμα του Μελά στο Ανταρτικό, ενώ ο Στεργίου, κρατώντας το κεφάλι, κατευθύνθηκε προς το Πισοδέρι. Ο φόβος μην ανακαλυφθεί το μακάβριο φορτίο του ήταν τεράστιος. Περνούσε από χωριά γεμάτα Τούρκους στρατιώτες, κρατώντας σφιχτά το δισάκι του, γνωρίζοντας πως αν τον σταματούσαν και το έβρισκαν, η εκτέλεσή του θα ήταν βέβαιη.

Στο Πισοδέρι, το κεφάλι παραδόθηκε στον παπά-Σταύρο Τσάμη, τον ιερέα που λειτουργούσε παράλληλα ως σύνδεσμος του Μακεδονικού Αγώνα. Με απόλυτη μυστικότητα, το κεφάλι του Παύλου Μελά θάφτηκε αρχικά στο παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους, κάτω από την Αγία Τράπεζα. Ήταν μια ταφή γεμάτη φόβο και δέος. Όσοι παρευρέθηκαν ήξεραν πως αν αυτό το μυστικό έβγαινε προς τα έξω, θα ακολουθούσαν σφαγές και διώξεις.

Οι Οθωμανοί, όμως, δεν άργησαν να υποψιαστούν πως κάτι συνέβαινε. Οι έρευνες ξεκίνησαν, το Πισοδέρι βρισκόταν σε κατάσταση συναγερμού. Ο παπά-Σταύρος κατάλαβε πως η πρώτη ταφή δεν ήταν αρκετά ασφαλής. Λίγες μέρες αργότερα, μέσα στην νύχτα, ξεθάβει ξανά το κεφάλι του Μελά και το μεταφέρει στην κεντρική εκκλησία του χωριού, την Αγία Παρασκευή. Εκεί, το τοποθετεί κάτω από την Αγία Τράπεζα, σε ένα σημείο ακόμα πιο δύσκολο να βρεθεί. Αυτή τη φορά, κανείς άλλος δεν ήταν παρών. Το μυστικό έπρεπε να προστατευτεί με κάθε κόστος.

Το κεφάλι του Μελά έμεινε θαμμένο εκεί για σχεδόν τρία χρόνια. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία μπορεί να ήθελε να εξαφανίσει τη μνήμη του, αλλά οι συναγωνιστές του είχαν φροντίσει να διαφυλάξουν το σύμβολο του αγώνα. Το 1.907 μ.Χ., ο μητροπολίτης Γερμανός Καραβαγγέλης αποφάσισε πως είχε έρθει η στιγμή να δοθεί η κεφαλή στην οικογένειά του. Με απόλυτη μυστικότητα, ο παπά-Σταύρος και ο Λάζαρος Τσάμης την παρέδωσαν σε άνθρωπο του μητροπολίτη, και τελικά, το κεφάλι έφτασε στη Ναταλία Μελά, που είχε μεταβεί κρυφά στην Καστοριά.

Έτσι έληξε το μεγάλο μυστήριο της κεφαλής του Παύλου Μελά, μια ιστορία που δείχνει όχι μόνο τη σκληρότητα του Μακεδονικού Αγώνα, αλλά και τον σεβασμό των συναγωνιστών του προς τη μορφή του. Το κεφάλι του δεν έγινε λάφυρο στα χέρια των εχθρών. Παρέμεινε στα χέρια των Ελλήνων, προστατευμένο από ανθρώπους που διακινδύνευσαν τη ζωή τους για να διασώσουν την τιμή του νεκρού αρχηγού (https://romioitispolis.gr/to-mystirio-me-to-krymmeno-kefali-toy-payloy-mela/).

Ο Στολύπιν πυροβολήθηκε δύο φορές, μία στο χέρι και μία στο στήθος, από τον αναρχικό Εβραίο δικηγόρο από την Ουκρανία Ντμίτρι Μπόγκροφ. Οι ενέργειες του Bogrov έχουν συγκριθεί με εκείνες του Marinus van der Lubbe και του Lee Harvey Oswald , οι οποίοι επίσης έδρασαν μεμονωμένα, αλλά οι πράξεις των οποίων παρόλα αυτά υπόκεινται σε ευρέως διαδεδομένες θεωρίες συνωμοσίας.

Τόσο ο Καίσαρας στην Αρχαία Ρώμη, όσο και ο Μπερεμπίστα στον Βορρά στην Δακία (με μεταλλεία χρυσού και ασημιού) ήταν και οι δύο εξίσου επιτυχημένοι ηγέτες και έτοιμοι για πόλεμο μεταξύ τους και δύο δολοφονήθηκαν πριν σύγκρουση τους, όπως και Παύλο Γ΄ έτοιμο πόλεμο Μεγάλη Βρετάνια και μέρες μας ίδιο άραγε Πούτιν (με τον μαύρο χρυσό και το φυσικό αέριο) και Τραμπ;

Είναι δε γνωστό ότι ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι αν δολοφονηθεί έχει δώσει διαταγή να χτυπηθεί και πυρηνικά το Ιράν, ενώ και οι Ρώσοι έχουν δηλώσει ότι αν δολοφονηθεί ο Πούτιν θα χτυπήσουν με πυρηνικά την χώρα ή χώρες που έκαναν την δολοφονία αυτή.

Ο Ανδριάνος, όπως και ο Αντώνιος Πίος κατασκεύασαν Τείχος στην Βρετανία, όπως και ο Αυρηλιανός στην Ρώμη για να την προστατεύσουν από βάρβαρους και εισβολείς, όπως και ο Τραμπ στις ΗΠΑ στις μέρες μας για να τις προστατέψει από ισλαμιστές και λάθρο.

Και όπως ο Αύγουστος ίδρυσε δυναστεία στην Ρώμη, έτσι πιθανότατα και Τραμπ θα ιδρύσει πολιτική δυναστεία στις ΗΠΑ, ενώ και οι δύο δημιουργήσαν Αυτοκρατορίες, ενώ ο Τραμπ και ο Καίσαρας είχαν αλλοεθνείς όμορφες γυναίκες οικογένεια και παιδιά, την Ελληνίδα Κλεοπάτρα και την Σλοβένα Μελάνια αντίστοιχα, όπως και κόρες που λάτρευαν από προηγουμένους γάμους, την Ιουλία (όπως και ο Αύγουστος) και την Ιβάνκα αντίστοιχα.

Στις ΗΠΑ ακόμα και εν μέσω πολέμων γίνονται εκλογές και μεταβιβάζεται ξανά η εξουσία ή επανεκλέγονται οι ίδιοι ηγέτες, όπως ακριβώς συνέβη εν μέσω του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου το 1.864 μ.Χ., στον Β΄ΠΠ το 1.944 μ.Χ., αλλά και στον πόλεμο του Βιετνάμ.

Οι Έλληνες βοήθησαν με το αλφάβητο τους στην δημιουργία και διαμόρφωση του Λατινικού αλφάβητου, όπως και στου Σλαβικού αλφάβητου.

Την ίδια χρονιά έπεσε το Μπάρι και το Μάντζικερτ.

Όλες οι προαναφερόμενες ιστορικές αναφορές σε πρόσωπα και γεγονότα, που εξελίχθηκαν με παρόμοιο τρόπο, είναι μόνο λίγες από τις πολλές που συνέβησαν στον διάβα των Αιώνων, και συνέλαβαν σημαντικά στην διαμόρφωση της ιστορίας όπως την γνωρίζουμε σήμερα.