ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ, ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΠΙΘΑΝΗ ΚΟΙΝΗ ΤΟΥΣ ΠΟΡΕΙΑ

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ, ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΠΙΘΑΝΗ ΚΟΙΝΗ ΤΟΥΣ ΠΟΡΕΙΑ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό ένας από τους πιο πολυκλεγεμένους, διάσημους και αντισυμβατικούς πρωθυπουργούς της Ιταλίας ήταν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος κατάφερε παρά τις πολλές δίκες και τα σκάνδαλα του να εκλεγεί πολλές φορές πρωθυπουργός της Ιταλίας και να αγαπηθεί από τον λαό του, ο οποίος τον εξέλεξε πολλές φορές πρωθυπουργό της χώρας αυτής.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν γιος ενός τραπεζίτη, αλλά ο Σίλβιο κατάφερε να δημιουργήσει μόνος του μία μεγάλη επιχειρηματική Αυτοκρατορία χάρις και στις ικανότητες και να αποκτήσει σταδιακά και μία μεγάλη Αυτοκρατορία στα ΜΜΕ.

Κάνοντας χρήση των καναλιών του και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης της εποχής του, κατάφερε σύντομα να γίνει γνωστός σε πανιταλικό επίπεδο, λαμβάνοντας μάλιστα και ο ίδιος μέρος στις εκπομπές του και με τους λαϊκούς τρόπους του κατάφερε να γίνει αγαπητός σε μεγάλο μέρος του Ιταλικού λαού, παρουσιαζόμενος σαν ένας από αυτούς.

Παράλληλα, ο Σίλβιο παρουσιάστηκε ως ένας πολίτικος που θα πήγαινε ενάντια στο πολιτικό κατεστημένο της εποχής του, παρουσιαζόμενος σαν κάτι νέο στην Ιταλική πολιτική σκηνή, υπέρ του Ιταλικού πατριωτισμού έναντι των συμφερόντων της ΕΕ, όπως και ενάντια στην ισλαμική λαθρομετανάστευση  στην Ιταλία και την ΕΕ.

Ο Σίλβιο εκμεταλλεύτηκε την πολιτική, οικονομική, αλλά και την πολιτειακή κρίση και την διαφθορά στην Ιταλία αμέσως μετά το Τέλος του Ψυχρού Πολέμου και ιδίως μετά την επιχείρηση «Καθαρά Χέρια» που διέλυσε όλα τα πολιτικά κόμματα της Ιταλίας, επισείοντας ότι μόνο το κομμουνιστικό κόμμα που έμεινε θα καταλάμβανε την εξουσία.

Έτσι, ο ίδιος κατάφερε να ενώσει πολλές φατρίες της Δεξιάς (την Λέγκα του Βορρά του Μπόσι και την Εθνική Συμμαχία του μεταφασίστα Φίνι) υπό την εξουσία του και να δημιουργήσει κυβέρνηση συνασπισμού όταν κέρδισε τις εκλογές το 1.994 μ.Χ., όπως έκανε και τα έτη 2001 μ.Χ. και 2008 μ.Χ.

Ο Σίλβιο είχε ιδιόρρυθμο προσωπικό χιούμορ (σε αυτό θύμιζε και άλλους κωμικούς πολιτικούς σαν τον Γκρίλο και τον Ζελένσκι), ήταν μεγάλος γυναικάς, είχε αδυναμία στις κόρες του, μεγάλη περιουσία και πολλά παιδιά από τους πολλούς γάμους που είχε κάνει κατά την διάρκεια της ζωής του, ενώ θεωρούνταν ο ιδρυτής του Μπερλουσκονισμού.

Επίσης, ο ίδιος ως επιχειρηματίας δεν ήθελε πολέμους για το καλό των επιχειρήσεων του (και για τον λόγο αυτό θεωρούνταν «φιλειρηνικός πρωθυπουργός»), δεν ήθελε την επιβολή μνημονίων στην Ιταλία, θεωρούνταν δήθεν «φιλορώσος» γιατί δεν ήθελε πόλεμο με την Ρωσία και ήθελε συνεργασία με την χώρα αυτή, σε αντίθεση με το βαθύ κράτος της Αμερικής που το διεύθυνε το στρατιωτικοβιομηχανικό και ενεργειακό-τραπεζικό σύστημα και τα γεράκια.

Για τον λόγο αυτό οι ΗΠΑ, αλλά και οι Γερμανοί που ήθελαν μία μαριονετα στα χέρια της Ιταλίας, συναίνεσαν αρχικά στο στήσιμο δικών εναντίον του Σίλβιο για οικονομικά και σεξουαλικά σκάνδαλα, προωθώντας τον μόνιμο ηλικιωμένου και αυτού αντίπαλο του Σίλβιο Πρόντι, αλλά κυρίως προωθήσαν το σκάνδαλο με την Ρούμπια, το οποίο αργότερα αποδείχτηκε ψεύτικο και δικαστικά.

Ο Μπερλουσκόνι θεωρούσε και έλεγε ότι οι αριστεροί/«κόκκινοι»/«κομμουνιστές» δικαστές της Ιταλίας τον κυνηγούσαν δικαστικά για να τον εξοντώσουν για πολιτικούς και όχι για οικονομικούς λόγους, κάτι που ίσχυε σε μεγάλο βαθμό, αφού πολλοί δικαστές ήταν είχαν διοριστεί, είτε ήταν φιλικοί προς τα κόμματα των αντιπάλων του.

Οπότε, οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί, όπως και οι εχθροί του εντός της Ιταλίας χρησιμοποίησαν ένα πολιτικό πραξικόπημα και τον τότε δικό τους Ιταλό Προέδρο Ναπολιτάνο και έριξαν τον νόμιμα εκλεγμένο πρωθυπουργό Μπερλουσκόνι και στην θεση του έβαλαν ως υποχείριο τους διορισμένο πρωθυπουργό τον Ιταλό τραπεζίτη των Ρότσιλντ και της Goldman Sachs Μάριο Μόντι (το ίδιο έγινε και στην Ελλάδα την ιδιά περίοδο με την αντικατάσταση του τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας ΓΑΠ με τον τραπεζίτη και αυτός μέλος της Goldman Sachs Λουκάς Παπαδήμος).

Παρόλα αυτά, ο Μπερλουσκόνι δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε τους αγώνες του και κατάφερε σε μία νέα συμμαχία με την Λέγκα του Σαλβίνι και τα Αδέλφια της Ιταλίας της μεταφασίστριας Μελόνι, ο συνασπισμός αυτός υπό την ηγεσία της Μελόνι να καταλάβει την εξουσία το 2022 μ.Χ.

Αντίστοιχα στις ΗΠΑ, όπως είναι γνωστό ένας από τους πιο διάσημους και αντισυμβατικούς Προέδρους της Αμερικής είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος κατάφερε παρά τις πολλές δίκες και τα υποτιθέμενα σκάνδαλα του να εκλεγεί πολλές Προέδρος των ΗΠΑ και να αγαπηθεί από τον λαό του, ο οποίος τον εξέλεξε συνεχόμενα ηγέτη της χώρας αυτής.

Ο Τραμπ είναι γιος ενός τραπεζίτη, αλλά ο ίδιος κατάφερε να δημιουργήσει μόνος του μία μεγάλη επιχειρηματική Αυτοκρατορία χάρις και στις ικανότητες και να αποκτήσει σταδιακά και μία μεγάλη επιρροή και στα ΜΜΕ, τόσο με την χρήση του Twitter, όσο και με την ίδρυση του προσωπικού του κοινωνικού δικτύου Truth Social που ίδρυσε ο ίδιος το 2022 μ.Χ.

Κάνοντας χρήση των καναλιών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης της εποχής του, κατάφερε σύντομα να γίνει γνωστός σε παναμερικανικό επίπεδο, λαμβάνοντας μάλιστα και ο ίδιος μέρος στις εκπομπές του και με τους λαϊκούς τρόπους του κατάφερε να γίνει αγαπητός σε μεγάλο μέρος του Ιταλικού λαού, παρουσιαζόμενος σαν ένας από αυτούς.

Παράλληλα, ο Τραμπ παρουσιάστηκε ως ένας πολιτικός που θα πήγαινε ενάντια στο πολιτικό κατεστημένο της εποχής του, παρουσιαζόμενος σαν κάτι νέο στην Αμερικανική πολιτική σκηνή,  υπέρ του Αμερικανικού πατριωτισμού έναντι των συμφερόντων της ΕΕ, όπως και ενάντια στην ισλαμική λαθρομετανάστευση  στην Αμερική, την ΕΕ και την Δύση.

Ο Τραμπ εκμεταλλεύτηκε την πολιτική, οικονομική, αλλά και την πολιτειακή κρίση και την διαφθορά στην Ιταλία αμέσως μετά το Τέλος του Ψυχρού Πολέμου και ιδίως μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση των ετών 2008 μ.Χ.-2010 μ.Χ. (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html), την μεγάλη λαθρομεταναστευτική κρίση των ετών 2015 μ.Χ.-2016 μ.Χ., όπως και το BREXIT το ίδιο έτος, επισείοντας ότι μόνο δημοκρατικό κόμμα αν παρέμενε στην εξουσία θα κατέστρεφε απόλυτα πολιτικά, πληθυσμιακά, οικονομικά και πολιτικά την χώρα.

Έτσι, ο ίδιος κατάφερε να ενώσει πολλές φατρίες της Δεξιάς εντός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος (π.χ. το «κόμμα του τσαγιού») υπό την εξουσία του και να δημιουργήσει κυβέρνηση εκλεγόμενος Προέδρος των ΗΠΑ το 2016 μ.Χ.

Ο Τραμπ είχε ιδιόρρυθμο προσωπικό χιούμορ, αλλά είναι πολύ πιο σοβαρός πολίτικος και ομιλητής από τον Μπερλουσκόνι, ήταν μεγάλος γυναικάς, έχει αδυναμία στην κόρη του Ιβάνκα, μεγάλη περιουσία και πολλά παιδιά από τους πολλούς γάμους που είχε κάνει κατά την διάρκεια της ζωής του, ενώ θεωρούνταν ο ιδρυτής του Τραμπισμού.

Επίσης, ο ίδιος ως επιχειρηματίας δεν ήθελε πολέμους για το καλό των επιχειρήσεων του (και για τον λόγο αυτό θεωρούνταν «φιλειρηνικός πρωθυπουργός»), δεν ήθελε την επιβολή μνημονίων στην Ιταλία, θεωρούνταν δήθεν «φιλορώσος» γιατί δεν ήθελε πόλεμο με την Ρωσία και ήθελε συνεργασία με την χώρα αυτή, σε αντίθεση με το βαθύ κράτος της Αμερικής που το διεύθυνε το στρατιωτικοβιομηχανικό και ενεργειακό-τραπεζικό σύστημα και τα γεράκια και την CIA (όπως ακριβώς συνέβαινε και με τον Κένεντι).

Για τον λόγο αυτό οι ελίτ ΗΠΑ, που ήθελαν μία μαριονέτα στα χέρια της Αμερικής, συναίνεσαν αρχικά στο στήσιμο δικών εναντίον του Τραμπ για οικονομικά σκάνδαλα, προωθώντας τον μόνιμο ηλικιωμένου και αυτού αντίπαλο του Μπάιντεν, αλλά κυρίως προώθησαν δήθεν σεξουαλικά σκάνδαλα, π.χ. πρόσφατα με την Stormie Daniels, το οποίο είναι αποδεδειγμένα ψεύτικο και στημένο από τους δημοκρατικούς, αφού ο δικαστής του δικαστηρίου αυτού είναι μαζί με την κορη του χρηματοδότες των δημοκρατικών.

Ο Τραμπ θεωρεί και λέει ότι οι δημοκρατικοί δικαστές της Αμερικής τον κυνηγούν δικαστικά για να τον εξοντώσουν για πολιτικούς και όχι για οικονομικούς λόγους (για να τον πλήξουν πολιτικά και δημοσκοπικά στις Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 2024 μ.Χ.), κάτι που ισχύει σε μεγάλο βαθμό, αφού πολλοί δικαστές ήταν έχουν διοριστεί, είτε είναι φιλικοί προς το κόμμα των αντιπάλων του.

Οπότε, οι και οι Αμερικάνικες ελίτ (https://alophx.blogspot.com/2023/11/blog-post.html), που είναι στην πραγματικότητα οι εχθροί του εντός των ΗΠΑ χρησιμοποίησαν ένα πολιτικό πραξικόπημα και εκλογική νοθεία (https://alophx.blogspot.com/2021/01/1961-2020.html) για να ρίξανε τον νόμιμα επανεκλεγμένο Προέδρο Τραμπ και προώθησαν ως υποχείριο τους τον ηλικιωμένο και με αλτσχάιμερ Τζο Μπάιντεν, διορισμένο από τους Ρότσιλντ και τον Ομπάμα και την Κίνα (https://alophx.blogspot.com/2023/04/command-and-conquer.html).

Παρόλα αυτά, ο Τραμπ Μπερλουσκόνι δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει απτόητος τους αγώνες του και πιθανότατα θα καταφέρει χάρις στα χαρίσματα του, τα καταστροφικά λάθη των αντιπάλων του να επανεκλεγεί και να ανακαταλάβει την Προεδρική εξουσία το 2024 μ.Χ., αλλιώς είναι πιθανόν οι ΗΠΑ οι δημοκρατικοί για μην χάσουν τις εκλογές να επιφέρουν τον Γ΄ΠΠ (https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_23.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_26.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_71.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_84.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_61.html) ή αν γίνει ξανά προσπάθεια να κλέψουν με νοθεία τις εκλογές  (https://alophx.blogspot.com/2021/01/1961-2020.html) ή πολιτικές φυλακίσεις ή κραχ σαν του 2008 μ.Χ. στις ΗΠΑ, το κράτος αυτό να διολισθήσει ξανά σε έναν βίαιο εμφύλιο πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_72.html, https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_7.html, https://alophx.blogspot.com/2017/01/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2021/02/blog-post.html).

{Σε μία τέτοια περίπτωση, ένας εμφύλιος στις ΗΠΑ θα θυμίζει τον εμφύλιο στις ταινίες «Hunger Games», με τον Τραμπ να παίζει τον ρολό του Πλουτάρχου» και τον ηλικιωμένο Μπάιντεν στην Ουάσιγκτον τον ρολό του ηλικιωμένου Σνόου στην Κάπιτολ, όπως και Αμερικανού πολιτικού ηγέτη στον Λευκό Οίκο στην Ουάσιγκτον που προκαλεί εμφύλιο πόλεμο στις ΗΠΑ στην ταινία «Civil War» (https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post.html).

Και όλα αυτά ίσως στο τέλος να αποδεικνύουν ότι τελικά και οι ΗΠΑ θέλουν και αυτές τον Γερμανό τους (στην καταγής η οικογένεια του Τραμπ όπως είναι γνωστό άλλωστε, είναι Γερμανικής καταγωγής μετανάστες που βρίσκονται για τρεις γενιές στις ΗΠΑ)}.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.