ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΕΖΟΥ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΤΣΕΝΚ ΧΙ ΣΕ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΕΖΟΥ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΤΣΕΝΚ ΧΙ ΣΕ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΣΗΜΕΡΑ

Γραφεί ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, η Κίνα, κατά την διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ, γνώρισε πολλούς αιώνες σημαντικής ευημερίας, κατά τους οποίους, η Κίνα κατέστη η ισχυρότερη πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά δύναμη σε όλο τον κόσμο.

Οι Μινγκ, χάρις και στην ισχυρή οικονομία που επέτυχαν, κατάφεραν να συγκροτήσουν τεράστιο στρατό (μεγέθους ενός εκατομμυρίου ανδρών) και ναυτικό (το οποίο περιελάβανε τετρακάταρτα πλοία εκτοπίσματος χιλίων πεντακοσίων τόνων).

Μόνο δε στην βόρεια Κίνα, κάθε χρόνο, εξορύσσονταν πάνω από εκατό χιλιάδες τόνοι σιδήρου, ενώ αντίστοιχα μεγάλη ήταν και η εξόρυξη χρυσού, καθώς και άλλων πολύτιμων ορυκτών στην χώρα αυτή.

Η διεθνής ακτινοβολία και σημασία της Κίνας, μεγάλωνε συνεχώς, μέρα με την μέρα και οι ηγέτες της ανυπομονούσαν να επιτύχουν την πολιτική, πολιτισμική, ηθική, τεχνολογική, πολιτική, οικονομική και στρατιωτική επέκταση της χώρας παγκόσμια.

Ήταν σε αυτό το περιβάλλον, τεράστιας αίγλης και ισχύς, στο οποίο, εμφανίστηκε και έδρασε ο Κινέζος θαλασσοπόρος, εξερευνητής, διπλωμάτης και ναύαρχος, Τσενκ Χι (αλλιώς Ζενγκ Χε).

Αυτός, γεννήθηκε από μουσουλμάνους γονείς την περίοδο της Δυναστείας Μινγκ στην πόλη Kunyang της επαρχίας Γιουνάν και σε ηλικία μόλις έντεκα χρονών,  αιχμαλωτίστηκε από τις δυνάμεις της Δυναστείας των Μινγκ, στην διάρκεια στρατιωτικών επιχειρήσεων στην επαρχία Γιουνάν.

Στην ηλικία δε των δεκατριών ετών, ευνουχίστηκε και διορίστηκε ως υπηρέτης στην αυλή του πρίγκιπα Ζου Ντι, του μετέπειτα Κινέζου Αυτοκράτορα με το όνομα Γιονγκλέ, που ήταν και ο τρίτος ηγεμόνας της Δυναστείας των Μινγκ.

Ο Τσενκ Χι,  αφού πρώτα αποδείχθηκε ικανότατος υπηρέτης (και κυριότερο από όλα απόλυτα πιστός στον πρίγκηπα του), έλαβε στην συνέχεια εκτενή μαθήματα στην στρατιωτική τέχνη, καθώς και στην τέχνη της διπλωματίας.

Με την άνοδο του ο πρίγκιπα Ζου Ντι στην εξουσία το 1402 (με το νέο όνομα Γιονγκλέ), ο νέος Αυτοκράτορας, όρισε το έτος Το 1403,  τον Τσενκ Χι ναύαρχο και διέταξε να κατασκευαστεί στόλος με σκοπό να επεκταθεί ο ρόλος της Κίνας στις περιοχές των παρακείμενων θαλασσών.

[Ο Γιονγκλέ, ήθελε να επεκτείνει την Αυτοκρατορία του, τόσο προς την Ασιατική ενδοχώρα, όσο και προς της νότιες ακτές της Ηπείρου, φτάνοντας μέχρι και το σημερινό Βιετνάμ, ενώ παράλληλα, ήθελε να καταστήσει την Κίνα κυρίαρχη δύναμη και στην Θάλασσα.

Η Κίνα, της οποίας η ναυτική παρουσία ήταν ως τότε περιορισμένη κυρίως στις θάλασσες της, σύντομα πραγματοποίησε την μεγαλύτερη και επιβλητικότερη ναυτική εξόρμηση της Ιστορίας της, επικεφαλής της οποίας, ήταν ο Τσενκ Χι].

Πράγματι, ο Τσενκ Χι, «έπεσε αμέσως με τα μούτρα» στην εκπλήρωση της διαταγής του Αυτοκράτορα και ετοίμασε έναν στόλο, αποτελούμενο από σχεδόν τριακόσια πλοία, εξηνταδύο από τα οποία έφταναν σε μήκος τα 126 μέτρα (περίπου στο μήκος μιας σημερινής φρεγάτας), ενώ τα υπόλοιπα ήταν πλοία υποστήριξης που μετέφεραν προμήθειες για τους 28000 άνδρες που συμμετείχαν στην εκστρατεία, εφόδια, οπλισμό και διαφόρων ειδών εμπόρευμα, ο οποίος και ξεκίνησε το πρώτο ταξίδι του ναυάρχου, στις 11 Ιουλίου του 1405 μ.Χ., με συνολικό πλήρωμα 27.800 άντρες.

Βγαίνοντας από τον ποταμό Γιανγκτζέ, ο στόλος έπλευσε προς την Νότια Σινική Θάλασσα, προσεγγίζοντας το Χονκ Κονγκ και τις ακτές του Βιετνάμ. Από εκεί, κατευθύνθηκε νοτιότερα προσεγγίζοντας την Ιάβα και συνέχισε δυτικότερα περνώντας τον Πορθμό της Μαλάκκα, συνεχίζοντας προς τον Κόλπο της Βεγγάλης όπου και προσέγγισε τις ακτές του σημερινού Μπαγκλαντές.

Προορισμός του ταξιδιού αυτού, ήταν το λιμάνι της Καλκούτας στην Ινδία, με σκοπό να ανταλλάξουν πιπέρι με μετάξι και πορσελάνη. Ο στόλος αυτός, πραγματοποίησε στάσεις στο Βιετνάμ, την Ιάβα και την Μαλαισία και κατευθύνθηκε προς τα δυτικά διασχίζοντας τον Ινδικό Ωκεανό μέχρι την Σρι Λάνκα και τις νότιες ακτές της Ινδίας.

Αφού πέρασε από την Κεϋλάνη και την Ινδία, ο στόλος του Ζενγκ Χε, περιέπλευσε την Αραβική Χερσόνησο από την περιοχή του Ορμούζ μέχρι και την Τζέντα. Από εκεί, κατευθύνθηκε νότια, πλέοντας κατά μήκος των Αφρικανικών ακτών, φτάνοντας μέχρι την Μομπάσα.

Ο Τσενκ Χι, πέρασε εκεί τον χειμώνα του 1407 και ασχολήθηκε με το εμπόριο και την διπλωματία. Στον δρόμο για την επιστροφή, ο στόλος καταδίωξε και πολέμησε πειρατές, οι οποίοι εμπόδιζαν το εμπόριο με την Ινδία. Ο αρχηγός τους αιχμαλωτίστηκε και αποκεφαλίστηκε δημοσίως.

Τον Τσενκ Χι συνόδευε ο μεταφραστής Μα Χουάν (Ma Huan), τον οποίο πήρε μαζί του και σε άλλα δύο ταξίδια και από τις αναφορές του οποίου γνωρίζουμε σήμερα τα περισσότερα συμβάντα αυτών των αποστολών. Ο στόλος τελικά επέστρεψε στην Ναντζίνγκ το 1407.

Μετά την επιτυχία του πρώτου ταξιδιού του Τσενκ Χι, πραγματοποιήθηκε και ένα δεύτερο ταξίδι του στόλου του, που είχε ως προορισμό και πάλι την Ινδία με σκοπό να εξασφαλίσει την ηγεμονία του Βασιλιά της Καλκούτας. Ο Τσενκ Χι όμως, δεν έλαβε μέρος σε αυτή την εκστρατεία γιατί είχε αναλάβει την επίβλεψη της ανακατασκευής ναών στην Κίνα.

Μετά το δεύτερο ταξίδι του στόλου του Τσενκ Χι, πραγματοποιήθηκε και ένα τρίτο (δεύτερο για τον Τσενκ Χι), στο οποίο συμμετείχαν συνολικά 48 πλοία με πλήρωμα άνω των τριάντα χιλιάδων ατόμων.

Ακολούθησε όμοια πορεία με το πρώτο ταξίδι και στην διαδρομή κατασκευάστηκαν αποθήκες για εμπορεύματα.

Ο βασιλιάς της Σρι Λάνκα, ήταν εχθρικός απέναντι στους Κινέζους, αλλά οι δυνάμεις του Τσενκ Χι, νίκησαν το βασιλικό στρατό τον έφεραν αιχμάλωτο τον βασιλιά της Σρι Λάνκα στην Ναντσίνγκ, προκειμένου αυτός να απολογηθεί για την εχθρική του στάση.

Εχθρική στάση έναντι του Τσενκ Χι, κράτησαν και οι ηγέτες της Αραβίας, όπου μετά τις απειλές κάποιων τοπικών αξιωματούχων κατά του κινεζικού στόλου, ο Τσενκ Χι, προχώρησε σε μια στρατιωτική επίδειξη ισχύος, κάτι που έκανε τους Άραβες να ανακαλέσουν και να υποκλιθούν στην υπεροχή των Κινέζων.

Η επιβλητική παρουσία των Κινεζικών πλοίων στα μέρη που κατέπλευσε ο Ζενγκ Χε, ήταν αρκετή ώστε οι άρχοντες των χωρών αυτών να υποκλιθούν και να συνάψουν κάθε είδους εμπορική και διπλωματική συμφωνία κατά την επιθυμία του Κινέζου Αυτοκράτορα. 

Συνολικά, ξέρουμε πια με βεβαιότητα ότι τα πλοία του εξερευνητή ταξίδεψαν στον Ειρηνικό και τον Ινδικό από το 1405-1433 (συνολικά πραγματοποιήσαν εφτά ταξίδια, μεγάλα και μικρά).

Ο Τσενκ Χι, ταυτόχρονα με τα ταξίδια αυτά, εξερεύνησε και τις θάλασσες της Αραβίας, την Νοτιοανατολική Ασία, την Ινδία, τον Περσικό Κόλπο και της Ανατολικής Αφρικής, χρησιμοποιώντας μάλιστα μεθόδους πλοήγησης και ναυπήγησης ιδιαίτερα προηγμένες για την εποχή του.

Τα δε πλοία που είχε στην διάθεσή του στα ταξίδια αυτά, οι λεγόμενες τζόγκες, που είχε στην διάθεσή του στα ταξίδια αυτά, ήταν από τα μεγαλύτερα ξύλινα καράβια που είχαν κατασκευαστεί ποτέ και ταξίδεψαν συνολικά πάνω από πενήντα χιλιάδες χιλιόμετρα (σε σχέση δε με τις καραβέλες του Κολόμβου, ήταν σχεδόν πέντε φορές μεγαλύτερα).

Από το 1405 μέχρι και το 1424 όπου και επήλθε ο θάνατος του Αυτοκράτορα Γιονγκλέ, οι Κινέζοι ήταν οι αδιαμφισβήτητοι κυρίαρχοι του Ινδικού Ωκεανού. Το κινεζικό εμπόριο, εξαπλώθηκε και η αποκομιδή σε θησαυρούς που πολλές φορές ήταν προσφορές υποτέλειας προς τον Αυτοκράτορα της Κίνας, ήταν τεράστια.

Έχοντας πλεύσει συνολικά πάνω από πενήντα χιλιάδες ναυτικά μίλια στα εφτά ταξίδια που πραγματοποίησε, ο Τσενκ Χι, πέρα από αγαθά και διπλωματικές συμφωνίες, έφερε στην Κίνα πληθώρα πληροφοριών από τις χώρες που επισκέφθηκε. Από τα πλοία του Ζενγκ Χε, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Κίνα άγνωστα για τους Κινέζους τότε ζώα όπως η καμήλα, η στρουθοκάμηλος και η ζέβρα. 

Σκοπός των ταξιδιών του Τσενκ Χι, ήταν να δείξουν στον κόσμο την δύναμη και την μεγαλοπρέπεια της δυναστείας των Μινγκ, καθώς και να συγκεντρώσουν φόρους υποτέλειας από τους «βαρβάρους».

Ήταν ουσιαστικά μια διπλωματική άσκηση δημοσίων σχέσεων και μάλιστα επιτυχημένη. Η θέα ενός τέτοιου στόλου όπου πήγαινε πρέπει να προκαλούσε τρόμο και θαυμασμό.

Ο Τσενκ Χι και η πλωτή κοινότητα του, επισκέφτηκαν τις ακτές περίπου 30 χωρών σε όλο τον Ινδικό ωκεανό, από την Ταϊλάνδη, την Ιάβα και την Ινδία μέχρι την Αραβική χερσόνησο και την Ανατολική Αφρική (στις δε χώρες αυτές, προέβη στην «ειρηνική ανταλλαγή προϊόντων» με αυτές).

Αν και τα ταξίδια δεν είχαν τον χαρακτήρα εμπορικών αποστολών, οι επαφές και οι πληροφορίες που συνέλεξε ο Ζενγκ Χε και η ακολουθία του θα μπορούσαν να επιτρέψουν στην Κίνα να κυριαρχήσει στην περιοχή οικονομικά και πολιτικά αλλά αυτό δεν ήταν γραφτό.

Μετά τον θάνατο του Αυτοκράτορα Γιονγκλέ, στον θρόνο ανήλθε ο Αυτοκράτορας Χονγκσί ο οποίος έμεινε στην εξουσία μόλις για έναν χρόνο μέχρι που πέθανε από καρδιακή προσβολή.

Αυτός ο χρόνος όμως, ήταν αρκετός για να αποσύρει τα πλοία του Τσενκ Χι από τον Ινδικό Ωκεανό και σταδιακά να τερματιστούν τα πολυδάπανα αυτά ταξίδια, περιορίζοντας το θαλάσσιο εμπόριο στις ηπειρωτικές ακτές της Νότιας Θάλασσας της Κίνας, καθώς το ενδιαφέρον του ήταν στραμμένο προς τις προκλήσεις της ηπειρωτικών συνόρων της Αυτοκρατορίας.

Και αυτό, επειδή χρειάζονταν τα κρατικά κονδύλια για να βελτιώσουν τις οχυρώσεις στον βορρά και να αποκρούσουν την εισβολή των Μογγόλων, αλλά και εξαιτίας μιας θεμελιώδους μεταστροφής σε μια εσωστρεφή εθνική φιλοσοφία που θεωρούσε ότι η Κίνα ήταν τέλεια και δεν είχε ανάγκη να βλέπει πέρα από τα σύνορά της.

Μιας Αυτοκρατορίας, που τα εδάφη της ήταν πάντα πλουτοπαραγωγικά και δεν την ωφελούσαν ιδιαίτερα τα θαλάσσια εμπορικά ταξίδια.

Αυτή η απόφαση του Χονγκσί, δηλαδή να εγκαταλείψει την κυριαρχία ενός ολόκληρου ωκεανού, άφησε έναν πολύτιμο κενό χώρο τον οποίο μετά από μερικές δεκαετίες θα αρχίσουν να εκμεταλλεύονται αρχικά οι Πορτογάλοι και μετέπειτα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Αυτό ήταν ένα σημαντικό λάθος από πλευράς των Κινέζων, αφού με τον τρόπο αυτό, η Κίνα, «απομονώθηκε» σταδιακά, πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά από τον υπόλοιπο κόσμο, και στην φάση της απομόνωσης της αυτής, έπαψε να λαμβάνει γνώση για τις εξελίξεις που συνέβαιναν σε αυτόν.

Έτσι, μην έχοντας καθόλου γνώσεις για την τεράστια τεχνολογική ισχύ των ευρωπαίων, όταν αυτοί έφτασαν στα εδάφη της, ενεπλάκη μαζί τους σε καταστροφικούς για την ίδια πολέμους (τόσο από άγνοια, αλλά και υπερβολική αυτοπεποίθηση).

Αυτό είχε σαν συνέπεια, να υποστεί συνεχείς ήττες, τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές καταστροφές και για ένα διάστημα, η χώρα αυτή, να γίνει προτεκτοράτο των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, ιδιαίτερα μετά την καταστολή της εξέγερσης των Μπόξερ το 1900.

Στις μέρες μας, η Κίνα, «πραγματοποιεί και πάλι» τα ταξίδια του ναυάρχου της Τσενκ Χι.

Όπως και τότε, η χώρα αυτή έχει επιδοθεί στην δημιουργία ενός τεράστιου στόλου και στρατού, και όπως και τότε θέλει να επιβάλει την κυριαρχία της σε όλη την έκταση της Νοτιοανατολικής Ασίας, από το Βιετνάμ, ως την Κορέα.

Και θέλει να κάνει και πάλι όλους τους «βαρβάρους» (δυτικούς και ανατολικούς), να υποκλιθούν μπροστά της, γενόμενοι υπήκοοι της, από τους οποίους θα μπορεί να  συγκεντρώνει φόρους υποτέλειας, δείχνοντας παράλληλα στον κόσμο την δύναμη και την μεγαλοπρέπεια της.

Για τον λόγο αυτό, η Κίνα, προσπαθεί ανοίξει ξανά τον κερδοφόρο πάντα εμπορικά «Δρόμο του Μεταξιού» (http://www.efsyn.gr/arthro/neos-dromos-toy-metaxioy-i-nea-apoikiokratia, http://www.kathimerini.gr/861678/article/epikairothta/kosmos/o-dromos-toy-meta3ioy-anaviwnei, http://www.defence-point.gr/news/sidirodromiki-diplomatia-kinas-apodidi-karpous-i-synechia-tou-pirea).

Επίσης, ενώ όπως τότε, «αναγκάζει» πολλές χώρες (Αραβικές και μη), μέσω της κερδοφόρας για αυτές αναζήτησης της Κίνας σε πετρέλαιο για την ανάπτυξη της, να «υποκληθούν οικονομικά» σε αυτή (ή ακόμα και να δεχθούν στρατεύματα της, π.χ. η Συρία-http://corfiatiko.blogspot.gr/2017/11/blog-post_971.html).

Ταυτόχρονα, έχει αρχίσει να στέλνει και στρατεύματα σε άλλες χώρες, π.χ. στην Αφρική, όχι πια απλά σαν μία επίδειξη δύναμης, όπως έκανε λόγου χάρη επί Τσενκ Χι, αλλά για να μείνουν μόνιμα εκεί (http://www.liberal.gr/arthro/154305/diethni-themata/2017/kina-mporei-na-min-isonexagoraseisin-tin-europi-alla-tha-kataktisei-tin-afriki.html), αλλά και να εξαγοράζει περιουσιακά στοιχεία πολλών Αφρικανικών χωρών, π.χ. ορυχεία χρυσού και διαμαντιών (ο ορυκτός και ενεργειακός πλούτος της Αφρικής είναι συνολικής αξίας 1,5 τρις δολαρίων), προκειμένου να τις βοηθήσει οικονομικά (http://www.kathimerini.gr/895764/article/epikairothta/kosmos/h-kina-anakalyye-to-elntoranto-ths-sthn-afrikh, http://www.avgi.gr/article/10937/8274074/pedio-dokimon-e-aphrike-stis-kinezikes-pankosmies-philodoxies).

Ταυτόχρονα, κατασκευάζει ως «δωρεά» στην Αφρική, γέφυρες, σχολεία και νοσοκομεία, ενώ παρέχει επίσης στους Αφρικανούς και δάνεια ή τεχνογνωσία.

[Για κάποιους, δεν είναι τυχαίο το γεγονός, πως και λίγες μέρες πριν το πραξικόπημα κατά του Μουγκάμπε στην Ζιμπάμπουε, ο αρχιστράτηγος της χώρας αυτής (ο οποίος και το εκτέλεσε), βρέθηκε στο Πεκίνο, όπου είχε εκτενείς συζητήσεις με τους ηγέτες της χώρας αυτής, από τους οποίους κατά τους παραπάνω αναλυτές, πήρε και την «άδεια για το πραξικόπημα»].

Μέχρι τώρα, οι σύγχρονοι Κινέζοι, της «κόκκινης δυναστείας» μοιάζει να έχουν διδαχθεί από τα ταξίδια του Τσενκ Χι και σε αντίθεση με τους Αυτοκράτορες που διαδέχθηκαν τον Γιόνγκλε, να μην σταματούν την εξωστρεφή πολιτική, οικονομική και στρατιωτική επέκταση της χώρας τους, που θα μπορέσει να επιτρέψει στην Κίνα μακροπρόθεσμα να κυριαρχήσει παγκόσμια ξανά οικονομικά και πολιτικά, όπως στον καιρό του Τσενκ Χι.

Θα τα καταφέρουν άραγε αυτή την φορά οι Κινέζοι να επιτύχουν «ειρηνικά» στους στόχους τους ή (όπως είναι και το πιθανότερο), ή θα αντιμετωπίσουν για άλλη μία φορά την εχθρότητα των δυτικών, οι οποίοι ήδη ετοιμάζουν σχέδια εναντίον τους (http://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%88%CF%85/, https://alophx.blogspot.gr/2017/07/blog-post_27.html);

Μένει να φανεί. Αλλά το βέβαιο είναι, πως αν οι Κινέζοι, έχουν διδαχθεί από τα μαθήματα του ιστορικού παρελθόντος τους, θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τις «συμπληγάδες των δυτικών» και να κυριαρχήσουν στην Νοτιοανατολική Ασία και Αφρική.

Και στην περίπτωση αυτή, θα μπορούν και αυτοί με υπερηφάνεια να αναφωνήσουν την γνωστή φράση του Θουκυδίδη: «Τυχερός αυτός που διδάχτηκε ιστορία».

Στο μέτωπο δε της Βόρειας Κορέας, λόγω του ότι η χώρα αυτή, είναι κοντά στο να πετύχει την ανάπτυξη πυρηνικών πυραύλων μεγάλης εμβέλειας (που θα μπορούν να φτάνουν ως και τις ΗΠΑ και την Ευρώπη), ως και τα τέλη του 2018, είναι αρκετά πιθανό, οι ΗΠΑ εξαιτίας του γεγονότος αυτού, να αποφασίσουν αν θα προχωρήσουν σε στρατιωτικό χτύπημα, ώστε να σταματήσουν το πρόγραμμα, ή θα στραφούν σε μια στρατηγική περιορισμού και αποτροπής, πριν «κλείσει το παράθυρο» των ΗΠΑ, για «καταστροφή» του οπλοστασίου των Βορειοκορεατών, πριν αυτοί καταστούν τόσο επικίνδυνοι για αυτές (http://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/648891_etoimi-na-allaxei-pagkosmio-status-quo-i-voreia-korea-poia

http://www.zougla.gr/kosmos/article/stratfor--klini-to-diplomatiko-para8iro-gia-tis-ipa).