Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2023

Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ

 Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό ο κανόνας χρυσού είναι ένα νομισματικό σύστημα στο οποίο η τυπική οικονομική λογιστική μονάδα βασίζεται σε μια σταθερή ποσότητα χρυσού. Ο κανόνας του χρυσού ήταν η βάση για το διεθνές νομισματικό σύστημα από την δεκαετία του 1.870 μ.Χ. έως τις αρχές της δεκαετίας του 1.920 μ.Χ.

Αλλά επίσης και από τα τέλη της δεκαετίας του 1.920 μ.Χ. έως το 1.932 μ.Χ. καθώς και από το 1.944 μ.Χ. έως το 1.971 μ.Χ. όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες τερμάτισαν μονομερώς την μετατρεψιμότητα του δολαρίου ΗΠΑ σε χρυσό, τερματίζοντας ουσιαστικά το σύστημα του Bretton Woods. Ωστόσο, πολλά κράτη κατέχουν σημαντικά αποθέματα χρυσού (https://xrisos.gr/pages/%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%BD%CE%B1%CF%82-gold-standard?fbclid=IwAR2ueP5Bweywb6L7G7MuGXkBAVO4Lmhw8kbD4sV_JOpGUw9fvHxPB39KPOY).

Σύμφωνα δε με τον κανόνα του χρυσού, κάθε κράτος έπρεπε να εκδίδει όσα χρήματα, τόσο χαρτονομίσματα, όσο επίσης και κέρματα, ανάλογα με το πόσο χρυσό διατηρούσε στα θησαυροφυλάκια της με μία ορισμένη ισοτιμία ανταλλαγής.

Όλες δε τα κράτη του κόσμου που είχαν υιοθετήσει τον κανόνα του χρυσού ήταν υποχρεωμένες να διαχειρίζονται με πάρα πολύ μεγάλη σύνεση τα οικονομικά τους, όπως επίσης και να διατηρούν τακτικά πολλούς ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, ενώ απαγορεύονταν οι τράπεζες να κερδοσκοπήσουν εις βάρος των οικονομίων των πολιτών και των κρατών.

Η αρχή της χρήσης του κανόνα του χρυσού, ήταν από την Μεγάλη Βρετανία που τον υιοθέτησε de facto το 1.717 μ.Χ. όταν ο Sir Isaac Newton , τότε κύριος του Βασιλικού Νομισματοκοπείου, έθεσε την συναλλαγματική ισοτιμία του αργύρου σε χρυσό πολύ χαμηλά, προκαλώντας έτσι την έξοδο από την κυκλοφορία των ασημένιων νομισμάτων.

[Κατά παράδοξο τρόπο, το έτος 1.717 μ.Χ. που επεβλήθη ο κανόνας χρυσού στην Αγγλία ιδρύθηκε επίσημα το ίδιο έτος και η Μεγάλη Μασονική Στοά της Αγγλίας (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_23.html)].

Καθώς η Μεγάλη Βρετανία έγινε η κορυφαία οικονομική και εμπορική δύναμη στον κόσμο κατά την διάρκεια του 19ου Αιώνα, πολλά άλλα κράτη υιοθέτησαν όλο και περισσότερο το νομισματικό σύστημα της Βρετανίας και φυσικά και τον κανόνα του χρυσού.

Έτσι όταν η στερλίνα έγινε τότε λόγω της μεγάλης δύναμης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ένα πολύ ισχυρό νόμισμα και χρησιμοποιούνταν όχι μόνο στην χώρα αυτή και τις αποικίες της που κάλυπταν το ¼ της γης συνολικά, αλλά και από πολλά αλλά κράτη στην γη, η Γαλλία αποφάσισε να ακολουθήσει το παράδειγμα των Βρετανών, όχι μόνο στις αποικίες της και στην Γαλλία με το φράγκο, αλλά και άλλα κράτη και για τον λόγο αυτό δημιούργησε την Λατινική Νομισματική Ένωση.

Η Λατινική Νομισματική Ένωση (ΛΝΕ) ιδρύθηκε τον 19ο Αιώνα, σε μια προσπάθεια για ενοποίηση πολλών Ευρωπαϊκών νομισμάτων σε ένα ενιαίο νόμισμα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα κράτη μέλη σε μια εποχή που τα περισσότερα εθνικά νομίσματα εξακολουθούσαν να είναι άμεσα συνδεδεμένα με τον χρυσό και τον άργυρο. Ιδρύθηκε το 1.865 μ.Χ. και διαλύθηκε το 1.927 μ.Χ. (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_62.html).

[Η Λατινική Νομισματική Ένωση απέβαλε προσωρινά για κάποια χρόνια το 1.898 μ.Χ. από μέλος της την Ελλάδα λόγω της ήττας στον ατυχή πόλεμο του 1897 μ.Χ., του Διεθνή Οικονομικού ελέγχου που ακολούθησε στην χώρα λόγω των πολεμικών αποζημιώσεων που έπρεπε να πληρώσει, αλλά και λόγω της χρεοκοπίας της το 1.893 μ.Χ., κάτι που μπορεί να συμβεί και στις μέρες μας με μία πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας και εκδίωξη της χώρας μας από την ΕΕ, προσωρινά ή μόνιμα.

Πρόσφατα η Ρωσία πήρε πρόσφατα και τον έλεγχο πετρελαϊκού κοιτάσματος στο Ιράκ. Τα σχέδια της Μόσχας με την αρωγή του Πεκίνου (που έχει και αυτό εξαγοράσει μεγάλο μέρος του πετρελαίου του Ιράκ, του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας) είναι η αξιοποίηση του κοιτάσματος Eridu, την μεγαλύτερη πετρελαϊκή ανακάλυψη στο Ιράκ τα τελευταία 20 χρόνια (https://www.ot.gr/2023/11/29/energeia/petrelaio/rosia-pairnei-ton-elegxo-petrelaikou-koitasmatos-sto-irak/)].

Η μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση των ετών 1.873 μ.Χ.-1.893 μ.Χ. που ακολουθήσε ευνόησε ακόμα περισσότερο τον κανόνα του χρυσού και πολλές χώρες της γης λόγω της κρίσης αυτής ακολούθησαν προστατευτική νομισματική και εμπορική πολιτική, ενώ στην συνέχεια αυξήθηκε και ο εθνικισμός σε πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης.

 Όμως ο κανόνας του χρυσού εγκαταλείφθηκε το 1.914 μ.Χ., λόγω και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στον οποίο όλες οι εμπόλεμες κυβερνήσεις ήθελαν να παράγουν ανεξέλεγκτα χρήμα για να μπορούν να αγοράζουν με τα παραγόμενα χρήματα όπλα για να μπορούν να συνεχίσουν την πολεμική τους προσπάθεια, όπως και για να αγοράζουν τροφικά και πολεμοφόδια, αλλά και για να συντηρούν την οικονομία τους.

H πορεία αυτή της παύσης του κανόνα χρυσού συνεχίστηκε και στον Μεσοπόλεμο, αφού και τότε οι κυβερνήσεις των κρατών της γης ήθελαν να παράγουν ανεξέλεγκτα χρήμα για να χρηματοδοτούν το κοινωνικό κράτος και κευνσιανά προγράμματα, ενώ στην συνέχεια και για να χρηματοδοτούν και τα εξοπλιστικά τους προγράμματα, με τα οποία ξεκίνησαν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι ΗΠΑ κατά την διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων στήριξαν με τοκογλυφικά χρηματικά δάνεια και με την παροχή με τοκογλυφικό τρόπο επονομαζόμενο ως «πολίτικη δανεισμού και εκμίσθωσης» τα κράτη της Αντάντ και στην συνέχεια τους Συμμάχους και με τον τρόπο αυτό όλα τα κράτη της Δύσης, τόσο οι νικητές λόγω των δάνειων, όσο και οι νικημένοι λόγω των πολεμικών επανορθώσεων που έπρεπε να πληρώσουν στους νικητές να υποταχτούν σχεδόν ολοκληρωτικά στις ΗΠΑ, ειδικά μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τότε οι ΗΠΑ σε όλα τα κράτη που είχαν υπό την κατοχή τους (τα οποία ονομάστηκαν στην συνέχεια δυτικό μπλοκ, δηλαδή η ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, όπως η ΕΣΣΔ έκανε το ίδιο με τα κράτη που είχε υπό την κατοχή της, δημιουργώντας το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και την Κόμεκον) τα ανάγκασαν να δεχτούν ξανά τον κανόνα του χρυσού και να αποδεχτούν ως νόμισμα χρήσης των συναλλαγών τους το δολάριο ως αντάλλαγμα για τα τοκογλυφικά δάνεια για την ανασυγκρότηση τους επί Μάρσαλ (με το γνωστό τοκογλυφικό σχέδιο «Μάρσαλ» σαν το σχέδιο «Γιανγκ» παλαιότερα-http://alophx.blogspot.com/2018/12/afd.html, http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_7.html) και Τρούμαν, ιδιαίτερα μετά την συνοδό του Μπρέντον Γουντς (http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_16.html). 

Την ίδια σχεδόν περίοδο οι ΗΠΑ ιδρύσαν την Παγκόσμια Τράπεζα και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, όπως και το ΔΝΤ (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html), μέσω των οποίων οι ΗΠΑ έδιναν σε πολλές χώρες που είχαν ανάγκη τοκογλυφικά δάνεια με αντάλλαγμα την πλήρη πολιτική, οικονομική και στρατιωτική υποταγή τους στην Αμερική και το ξεπούλημα στους Αμερικανούς του εθνικού τους πλούτου.

Αυτό σηματοδότησε την αρχή της νέο-αποικιοκρατίας που διαδέχτηκε την παλαιά αποικιοκρατία, ενώ οι στόχοι αυτοί επιτυγχάνονταν είτε μέσω της εξαγοράς και διαφθοράς σημαινόντων πολιτικών, στρατιωτικών και δικαστικών αξιωματούχων στα κράτη αυτά, ενώ αν δεν έπιαναν οι παραπάνω τρόποι οι ΗΠΑ χρηματοδοτούσαν στα κράτη αυτά πραξικοπήματα ή εξεγέρσεις και οι νέες φιλοαμερικάνικες δικτατορικές κυβερνήσεις ξεπουλούσαν στις ΗΠΑ τον πλούτο των κρατών τους ως αντάλλαγμα για την βοήθεια τους να αναλάβουν οι δικτάτορες την εξουσία στα κράτη αυτά.

Την δεκαετία του 1.970 μ.Χ. η κυβέρνηση Νίξον στις ΗΠΑ, μετά την ήττα τους στο Βιετνάμ, όπως και λόγω της μεγάλης πετρελαϊκής κρίσης του 1.973 μ.Χ. οι ΗΠΑ, οι οποίες χρειάζονταν άμεσα χρήμα για να χρηματοδοτήσουν την οικονομία τους που κόντευε να χρεοκοπήσει, όπως και για να χρηματοδοτούν τους ατέλειωτους πολέμους τους (αλλά και να «λαδωθούν» ηγέτες άλλων κρατών), εγκατέλειψαν τον κανόνα του χρυσού και έπεισαν την Σαουδική Αραβία και τις πετρομοναρχίες του Κόλπου να δέχονται να πουλούν το πετρέλαιο τους σε άλλες χώρες μόνο σε δολάρια (http://alophx.blogspot.com/2018/05/1973.html).

[Όπως στις 14 Φεβρουαρίου του 1.945 μ.Χ. ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούσβελτ συνάντησε τον Σαουδάραβα βασιλιά Αμπντούλ Αζίζ Ιμπν Σαούντ πάνω στο Αμερικανικό πολεμικό πλοίο USS Quincy στην Διώρυγα του Σουέζ, σηματοδοτώντας έτσι την αρχή μιας από τις πιο σημαντικές γεωπολιτικές συμμαχίες. Στην συνάντηση αυτή οι δύο αυτοί ηγέτες έθεσαν ωστόσο τις βάσεις για την συμφωνία «ασφάλεια έναντι πετρελαίου» (https://www.kathimerini.gr/world/562212472/apo-ta-petrodolaria-sta-petrogoyan-kina-kai-araves-epithymoyn-na-allaxoyn-tin-agora-energeias/)].

Το γεγονός αυτό ανάγκασε τα κράτη που βρίσκονταν υπό την ηγεσία των ΗΠΑ να αγοράζουν πολλά δολάρια για να αγοράζουν πετρέλαιο (αλλά και φυσικό αέριο-http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_54.html, http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_15.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_66.html), όπως και πολλά άλλα προϊόντα, παράγωγα και μη του πετρελαίου και με τον τρόπο αυτό οι ΗΠΑ απέκτησαν και έναν ακόμα τρόπο να εξάγουν τα δολάρια τους και να έχουν έσοδα από αυτά, ενώ λόγω της ανάγκης της αγοράς προϊόντων από τα αλλά συμμαχικά τους κράτη σε δολάρια, ελέγχαν με τον τρόπο αυτό έμμεσα και τις οικονομίες τους, όπως και την αγορά πετρελαίου.

Παράλληλα οι ΗΠΑ έπεισαν την Σαουδική Αραβία και τις άλλες πετρομοναρχίες του Κόλπου να αυξήσουν την παραγωγή του πετρελαίου και με τον τρόπο αυτό να πέσουν οι τιμές του παγκόσμια, όπως και τα έσοδα της ΕΣΣΔ, κάτι που μαζί με άλλους παράγοντες συνέβαλε στην πτώση της λίγες δεκαετίες αργότερα (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_8.html).

{Αντίθετα, στις μέρες μας δεν έχουμε πτώση των τιμών πετρελαίου και του φυσικού αεριού αντίθετο, παρά τις προσπάθειες των ΗΠΑ το 2014 μ.Χ. λόγω της έγκαιρης αντίδρασης της Ρωσίας και της άρνησης της  Σαουδικής Αραβίας και του ΟΠΕΚ να υπακούσουν στις ΗΠΑ και να μειώσουν τα έσοδα τους (https://www.businessdaily.gr/diethni/84493_oi-trigmoi-stis-sheseis-ipa-s-arabias-kai-i-poreia-toy-petrelaioy)}.

 Με την πτώση της ΕΣΣΔ αμέσως μετά την λήξη του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ επέκτειναν την οικονομική, πολιτική (μέσω της επέκτασης της πρώην ΕΟΚ/νυν ΕΕ την οποία αρχικά δημιούργησαν για να ελέγχουν μέσω αυτής την Ευρώπη και έχουν όπως και οι Ρώσοι σχέδια για διάλυση της αν αυτή γίνει ανεξελγεκτη-http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html) και στρατιωτική τους επιρροή (μέσω της επέκτασης του ΝΑΤΟ) και στα περισσότερα κράτη του πρώην Ανατολικού μπλοκ, του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της Κόμεκον, με τοκογλυφικά δάνεια από το ΔΝΤ (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html), ακόμα και στην ίδια την Ρωσία, ενώ όλα τα πρώην κομμουνιστικά κράτη, ακόμη και η Κίνα εγκατέλειψαν τον κομμουνισμό και ενστερνίστηκαν τον καπιταλισμό.

[Χωρίς τον κανόνα του χρυσού οι ΗΠΑ μπορούσαν πλέον να δημιουργήσουν δολάρια (χωρίς την πραγματική τους αξία σε χρυσό), ενώ μπορούσαν παράλληλα να αγοράσουν και να εξοφλήσουν οτιδήποτε και οποιονδήποτε, αυτό που τελικά συμβαίνει σήμερα είναι ότι ολόκληρος ο κόσμος ελέγχεται από αυτούς που ελέγχουν τα χρήματα].

Βέβαια, η Κίνα το έπραξε αυτό όχι από αγάπη προς τον καπιταλισμό και τις ΗΠΑ, αλλά όπως έλεγε και ο πρώην ηγέτης Ντεν Χσιαπίνγκ η Κίνα θα χρησιμοποιούσε τον καπιταλισμό και τα μέσα του για να γίνει ισχυρή και να τον καταστρέψει (κατά το ρητό του Λένιν: «Οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν ακόμα και το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουμε»)].

Έτσι, η Κίνα δημιούργησε μία τεράστια υπερ-καπιταλιστική οικονομία και κατάφερε λόγω του τεχνητού λόγω των πολιτικών της χαμηλού εργατικού κόστους να πείσει τις βιομηχανίες της Δύσης να φύγουν από την Δύση να έρθουν και να επενδύσουν, όπως και να μεταφέρουν τις βιομηχανίες και τα εργοστάσια τους στην Κίνα, εγκαταλείποντας την κοστοβόρα (λόγω κοινωνικών παροχών και εργατικών αδειών και επιδομάτων Δύση), κάτι που επέφερε αποβιομηχανοποίηση, ανεργία και φτώχεια στην Δύση (με συνέπεια κοινωνικές ταραχές).

Παράλληλα, λόγω της μαζικής παραγωγής φτηνών Κινέζικων προϊόντων, αυτά έγιναν ανάρπαστα σε όλο τον κόσμο, ενώ το συνάλλαγμα που κέρδιζαν οι Κινέζοι στην Δύση το έστελναν πίσω στην Κίνα και με τον τρόπο αυτό η Κίνα πλούτισε υπέρμετρα, ενώ παράλληλα κέρδισε και την παγκόσμια αγορά μέσω των φτηνών προϊόντων της.

Επίσης σύναψε πολλές εμπειρικές, οικονομικές και πολιτικές συμφωνίες με πολλά κράτη της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας και της Αφρικής, ενώ στην δεύτερη στήριξε και φιλορωσικά και φιλοκινέζικα πραξικοπήματα κατά της νέο-αποικιοκρατίας της Δύσης, με συνέπεια οι δυτικοί να χάσουν τους πολυτίμους (και πολύ φτηνά αγοραζόμενους από την Δύση) ορυκτούς τους πόρους, τις εμπορικές οδούς (http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_20.html) και τις στρατιωτικές και εμπορικές τους βάσεις στα κράτη αυτά, όπως και την γεωπολιτική τους επιρροή στην Αφρικανική Ήπειρο (http://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_12.html, http://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post.html).

Εκτός αυτών η Κίνα σε μία προσπάθεια να εκθρονίσει τις ΗΠΑ από την θέση της παγκόσμιας οικονομικής δύναμης και Υπερδύναμης (από κοινού με την Ρωσία και η καθεμιά για τους δικούς της λογούς), εκτός από την ίδρυση του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης, προχώρησε και στην δημιουργία των BRICS πρόσφατα.

Εκτός από το γεγονός ότι τα κράτη αυτά εκπροσωπούν σχεδόν το 70% του παγκοσμίου πληθυσμού και τεράστιο μέρος των παγκοσμίων αγορών, τα κράτη αυτά (στα οποία ετοιμάζονται να μπουν σύντομα και πολλά αλλά κράτη από Αφρική, Μέση Ανατολή και Ασία σαν την Σαουδική Αραβία, την Τουρκία και την Αίγυπτο) αποφάσισαν να κάνουν τις μεταξύ τους εμπορικές ανταλλαγές με την χρήση τοπικών νομισμάτων και όχι του δολαρίου.

Με τον τρόπο αυτό οι ΗΠΑ δεν θα μπορούν να πωλούν τα δολάρια τους και να έχουν έσοδα, ενώ παράλληλα οι ΗΠΑ την υπερπαραγωγή των δολαρίων που δημιουργούν δεν θα έχουν που να τα διοχετεύσουν και να τα πουλήσουν.

Αυτό θα έχει ως τελικό αποτέλεσμα στις ΗΠΑ λόγω της υπερπαραγωγής πολλών δολαρίων και της μεγάλης προσφοράς αυτού του προϊόντος αλλά της όχι πια μεγάλης ζήτησης του, λόγω της υπερπροσφοράς και την μη πώλησης του το δολάριο να χάσει την αξία του.

Κάτι που θα έχει ως συνέπεια και πολλοί Αμερικανοί λόγω της πτώσης της αξίας του δολαρίου να χάσουν και μεγάλο μέρος των οικονομίων και του πλούτου τους στις τράπεζες, ενώ το ίδιο θα συμβεί και με την αξία των μέτοχων των Αμερικάνικων εταιριών και τράπεζων στην Wall Street με συνέπεια μεγάλη οικονομική κρίση στις ΗΠΑ.

Οι δε Κίνα και η Σαουδική Αραβία έχουν αγοράσει ομόλογα και μετοχές αξίας δύο τρις δολαρίων έκαστος του Αμερικανικού χρέους και κεφαλαίων των αγορών των ΗΠΑ (όπως και η Ιαπωνία έχει αντίστοιχα ομόλογα αξίας ενός τρις δολαρίων) και πιθανότατα την κατάλληλη στιγμή θα τα αποσύρουν και θα εντείνουν ακόμα περισσότερο την οικονομική κρίση στις ΗΠΑ και θα διαταράξουν άμεσα την ηγεμονία τους.

Μία κρίση που μπορεί στο τέλος να γίνει ακόμα και ένα τεράστιο παγκόσμιο οικονομικό κραχ κυρίως στην Δύση σαν αυτό του `1.929 μ.Χ. και του 2008 μ.Χ. ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση του νέου νομίσματος των BRICS για την αγορά πετρελαίου και φυσικού αεριού, σε διαφορετικό νόμισμα από το δολάριο, με συνέπεια το δολάριο να παύσει πια να είναι πετροδόλαρο και η αξία του να κατρακυλήσει ακόμα περισσότερο και αυτό να καταρρεύσει οριστικά (https://www.capital.gr/forbes/3727400/oi-brics-o-kanonas-tou-xrusou-kai-to-nomismatiko-paradeigma-tou-1944/?fbclid=IwAR1rq4zrSYmlGeuLgOYdVVMF9mIkchyh2dIw1skV_IMcBuXoWlrzTdqBT3A).

{Οι δε ΗΠΑ όπως είναι γνωστό έκαναν ακόμα και πολέμους για να μην αρχίσουν αλλά κράτη να πωλούν και να αγοράζουν πετρέλαιο σε αλλά νομίσματα εκτός του δολαρίου και τα κατάστρεψαν για παραδειγματισμό όσων ήθελαν να πράξουν τα ίδια (π.χ. Ιράκ, Λιβύη με την Αφρικανική Ένωση), ακόμα και την ΕΕ αν σκεφτεί να ανεξαρτητοποιηθεί από τις ΗΠΑ με τον τρόπο αυτό (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_34.html, http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html), χρησιμοποιώντας την τακτική του «Διαιρεί και βασίλευε», κάτι που όμως δεν μπορούν να κάνουν με Υπερδυνάμεις σαν την Ρωσία και την Κίνα.

Δεν υπάρχει δε στις μέρες μας κανένας έλεγχος στην FED και της ανεξέλεγκτης παραγωγής από μέρους της δολαρίων από τις ελίτ της Δύσης (δηλαδή τους Ρότσιλντ και τους Ροκφέλερ τους γνωστούς σε όλους μας BANSTERS-http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_1.html).

Επίσης, στην εποχή μας, ως αντίβαρο στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και την Δύση, η μεν Ρωσία έχει ιδρύσει την Ευρασιατική Ένωση, όπως και το CSTO, ενώ για τον ίδιο ακριβώς λόγο από κοινού με την Κίνα ίδρυσαν κατά της Δύσης τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης και τους BRICS (http://alophx.blogspot.com/2023/09/blog-post_11.html, http://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post.html).

Όπως στον Ψυχρό Πόλεμο η Δύση (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΟΚ) αντιμετώπισε την Ανατολή υπό την ΕΣΣΔ, την Κόμεκον και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, στις μέρες μας η Δύση (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) αντιμετωπίζει τον Βορρά, την Ανατολή και τον Νότο (υπό τους BRICS, το CSTO, την Ευρασιατική Ένωση και τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης).

Και όπως είχαμε την άνοδο των βαρβάρων (Barbarian Rising) ενάντια στην Ρωμαική Αυτοκρατορία, κάτι που οδήγησε τελικά στην πτώση της, έτσι και στις μέρες μας έχουμε την άνοδο των δήθεν «βαρβάρων» αντιπάλων των ΗΠΑ (Ρωσία, Κίνα) ενάντια στην Δύση (ΗΠΑ και ΕΕ), κάτι που πιθανότατα θα οδηγήσει στην πτώση της}.

Μία πλήρης κατάρρευση του δολαρίου θα παρασύρει ακόμα περισσότερο και θα καταστρέψει και το εξαρτημένο από αυτό ευρώ όπως και στο νόμισμα της Ιαπωνίας το Γιεν, με συνέπεια την πλήρη κατάρρευση της οικονομίας της Δύσης και όλων των οικονομιών των κρατών που συνδέονται με αυτή, την πτώση όλων των φιλοαμερικανικών κυβερνήσεων και την άνοδο στην εξουσία πατριωτικών, εθνικιστικών, ακροδεξιών κομμάτων ή της Νέας Δεξιάς σε όλη την Δύση (http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html, http://alophx.blogspot.com/2018/10/odessa.html), όπως έγινε με το παγκόσμιο οικονομικό κραχ στην Δύση το 1.929 μ.Χ.  

Στην κατάρρευση της οικονομίας μπορεί να οδηγήσει και η νέα κερδοσκοπία όπως αυτή που συνέβη και οδήγησε στην παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 μ.Χ. στις ΗΠΑ, κάτι που συνέβη λόγω της κατάργησης του νομού Glass Steagal (των πολιτικών  Carter Glass και ο Henry Steagall-https://www.anixneuseis.gr/%CE%BF-%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-glass-steagal-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82/) του Φρακγλίνου Ρούζβελτ από τον Κλίντον που απαγόρευε την κερδοσκοπία από τις εμπορικές και επενδυτικές τράπεζες και την χρήση των καταθέσεων των πολιτών για κερδοσκοπικούς λογούς, κάτι που επέτρεψε στους τραπεζικές να κερδοσκοπήσουν και να χάσουν τα χρήματα του κόσμου και των κρατών και να τους χρεωκοπήσουν.

Και στην συνέχεια οι χρεοκοπούμενες τράπεζες των ΗΠΑ να ζητήσουν πίσω όσα δάνεια έδωσαν σε αλλά κράτη μέσω του ΔΝΤ, όπως ακριβώς έκαναν το 1.929 μ.Χ. με συνέπεια όπως τότε λόγω των πολιτικών του Χούβερ (και του Μπάιντεν τώρα) οι ΗΠΑ να χρεοκοπήσουν όπως και τα κράτη της Δύσης.

Μία ακόμα συνέπεια μίας πιθανής χρεοκοπίας των ΗΠΑ αυτές δεν θα μπορούν πια να χρηματοδοτούν και να συντηρούν τις στρατιωτικές βάσεις τους παγκόσμια και να τις συντηρούν και θα αποσυρθούν από αυτές όπως έκαναν επί Φρακγλίνου Ρούζβελτ, αλλά και να χρηματοδοτούν τους πολέμους τους (https://alophx.blogspot.com/2020/09/yellowstone.html, http://alophx.blogspot.com/2022/10/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_67.html).


Επιπλέον, με την φυγή των Αμερικάνων και την καταστροφή της οικονομίας τους  αυτοί δεν θα έχουν πια χρήμα για την υποστήριξη και χρηματική (όπως και στρατιωτική και μισθοφορική υποστήριξη) σε Ουκρανία, Ταιβάν και Ισραήλ, με τελική συνέπεια την κατάληψη των κρατών αυτών από την  Ρωσία, την Κίνα και τους Άραβες, το Ιράν και τα αλλά ισλαμικά κράτη. 

Εδώ πρέπει να ειπωθεί ότι οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει τον χρυσό των άλλων κρατών της Δύσης στα θησαυροφυλάκια τους, τα οποία είχαν οι χώρες αυτές για φύλαξη στην Αμερική, ενώ αν αυτές τον ζητήσουν πίσω αυτές θα χρεοκοπήσουν αφού έχουν καταναλώσει παράνομα τις αποθηκευμένες ποσότητες χρυσού.

Το δε εθνικό χρέος της Αμερικής έχει ξεπεράσει τα τριάντα τρισεκατοτομύρια δολάρια στις μέρες μας, κάτι που σημαίνει ότι αν αυτό κάποια στιγμή «σκάσει» θα είναι στην ουσία μία ωρολογιακή βόμβα με συνέπεια όταν αυτό συμβεί, χιλιάδες οικονομίες, τράπεζές και κυβερνήσεις να καταρρεύσουν.

[Σε ένα σενάριο επέκτασης του πολέμου Ισραήλ και Χαμάς,  η Ρωσία και το Ιράν, με τους  βασικούς παράγοντες του Αραβικού κόσμου που πρόκειται να γίνουν μέλη των BRICS 11,  όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα,  έχουν ότι χρειάζεται για να καταρρίψουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ και να προκαλέσουν οικονομική κρίση στην  Ευρώπη.

Το Ιράν είναι σε θέση να μπλοκάρει τα στενά του Ορμούζ, μέσω του οποίου διέρχεται τουλάχιστον το 20 τοις εκατό του παγκόσμιου πετρελαίου (σχεδόν 17 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα) συν 18 τοις εκατό του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), το οποίο ανέρχεται σε τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια την ημέρα.

.Όπως επισημαίνει ένας παλιός βετεράνος του Deep State, που δραστηριοποιείται πλέον στην Κεντρική Ευρώπη: «Τα ισλαμικά έθνη έχουν το οικονομικό πλεονέκτημα. Μπορούν να ανατινάξουν το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα κόβοντας το πετρέλαιο.

Δεν χρειάζεται να ρίξουν ούτε μια βολή. Χρειάστηκαν 29 τρισεκατομμύρια δολάρια για να επιλυθεί η κρίση του 2008 μ.Χ., αλλά, αν συνέβαινε αυτό, δεν θα μπορούσε να επιλυθεί ακόμη και με 100 τρισεκατομμύρια δολάρια» .

Ο πρωθυπουργός του Ιράκ Μοχάμεντ Σιά αλ-Σουντάνι έχει ήδη προειδοποιήσει ότι η παράδοση πετρελαίου στις δυτικές αγορές μπορεί να καθυστερήσει λόγω των ενεργειών του Ισραήλ στην Γάζα.

Ο Υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν έχει ήδη καλέσει επισήμως τις ισλαμικές χώρες να επιβάλουν πλήρες εμπάργκο πετρελαίου και φυσικού αερίου σε έθνη  που υποστηρίζουν το Ισραήλ.

Όμως το «πυρηνικό» όπλο όπως αναφέρεται από αναλυτές της Goldman Sachs και της JP Morgan, καθώς και από ανεξάρτητους εμπόρους ενέργειας στον Περσικό Κόλπο, είναι  η κατάρριψη της δομής παραγώγων 618 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ο Τζο Μπάιντεν έστειλε δύο ομάδες αεροπλανοφόρων στην Ανατολική Μεσόγειο, ως δυνάμεις αποτροπής,  προειδοποιώντας την Χεζμπολάχ και άλλες δυνάμεις  να μείνουν μακριά από την σύγκρουση.

Η ανταπόκριση της  Μόσχας ήταν ταχεία,  Mig-31K περιπολούν σε  ουδέτερο εναέριο χώρο πάνω από την Μαύρη Θάλασσα, εξοπλισμένα με υπερηχητικά Kinjal που θα χρειάζονταν μόλις έξι λεπτά για να φτάσουν στην Μεσόγειο.

Εν μέσω όλης αυτής της νεοσυντηρητικής πολιτικής, η Ρωσία,  η Κίνα και η Βόρεια Κορέα – μέρος του νέου ” άξονα του κακού» κατά τους Αμερικανούς – έκαναν γνωστό ότι δεν θα είναι απλοί θεατές. Το κινεζικό ναυτικό προστατεύει το Ιράν από απόσταση, με τον  πρωθυπουργό Λι Τσιανγκ να προβαίνει σε μία ασυνήθιστη δήλωση  για την Κινεζική διπλωματία:

«Η Κίνα θα συνεχίσει να υποστηρίζει σταθερά το Ιράν στην διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής του αξιοπρέπειας και θα αντιταχθεί σθεναρά σε οποιεσδήποτε εξωτερικές δυνάμεις παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν».

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, ότι η Κίνα και το Ιράν συνδέονται με μια ολοκληρωμένη στρατηγική εταιρική σχέση. Επιπλέον, ο Ρώσος πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν ενίσχυσε την στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Ιράν, κατά την διάρκεια συνάντησης με τον Ιρανό Πρώτο Αντιπρόεδρο Μοχάμαντ Μοκμπέρ (https://www.triklopodia.gr/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%b4%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%b7-%cf%87%ce%b5%ce%b6%ce%bc%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%ac%cf%87-%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af%ce%be%ce%b5/)].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πράγματων; Θα καταφέρει άραγε όπως έλεγε και ο Ντεν Χσιαοπίνγκ να καταστρέψει η Κίνα την Δύση με τα ίδια της τα όπλα; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

GoldSwitzerland: Το καραβάνι των BRICS προχωρά – Έρχεται αποδεκατισμός πλούτου για τις ΗΠΑ, τίτλοι τέλους για το δολάριο. Το τρένο της απεξάρτησης του Παγκόσμιου Νότου και γενικότερα των αναπτυσσόμενων οικονομιών έχει ξεκινήσει.

Το τρένο της απεξάρτησης του Παγκόσμιου Νότου και γενικότερα των αναπτυσσόμενων οικονομιών από τις ΗΠΑ και το δολάριο έχει ξεκινήσει και, παρά τις περί του αντιθέτου προσπάθειες τίποτε δεν μπορεί να το σταματήσει, σύμφωνα με όσα αναφέρει η ελβετική GoldSwitzerland.

Πιο συγκεκριμένα, πολλές φορές κατά το παρελθόν, η Gold Switzerland έχει προειδοποιήσει ότι ο πόλεμος του προέδρου της Fed Powell ενάντια στον πληθωρισμό θα οδηγήσει σε… μεγαλύτερο πληθωρισμό.

Δηλαδή, το αυξανόμενο κόστος εξυπηρέτησης, λόγω της νομισματικής σύσφιξης και της ανόδου των επιτοκίων, του ιλιγγιώδους χρέους των 33 τρισεκατομμυρίων δολαρίων των ΗΠΑ θα αντιμετωπιστεί με την έκδοση νέων τραπεζογραμματίων εκ μέρους της Federal Reserve, ήτοι με νέα νομισματική χαλάρωση, η οποία θα οδηγήσει σε υποτίμηση του δολαρίου.

Μάλιστα, ο Powell θα το πετύχει αυτό απλώς χαλκεύοντας τα στοιχεία για τον πληθωρισμό, υποστηρίζοντας πως εντέλει τα κύματα αύξησης των τιμών που μαστιγώνουν το καταναλωτικό κοινό τιθασεύτηκαν…

Όπως υποστήριξε πρόσφατα ο John Williams, ο πληθωρισμός με χρήση ενός ειλικρινούς δείκτη είναι τώρα πιο κοντά στο 11,5%, αντί του επίσημα αναφερόμενου ονομαστικού επιτοκίου (3,7%). Αυτό θα πρέπει να αποτελεί μικρή έκπληξη για εκείνους των οποίων τα μάτια είναι ανοιχτά στο Modis Operandi των εμποτισμένων με χρέη κρατών

Όπως έχει ομολογήσει ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jean-Claude Juncker: «Όταν τα δεδομένα είναι πολύ άσχημα, λέμε ψέματα». Αλλά ακόμα και για εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν το τρέχον αφήγημα για τον πληθωρισμό (και την «ήπια προσγείωση»), οι φλόγες του πληθωρισμού θα ενταθούν… λόγω του πετρελαίου.

Δεδομένου ότι οι περιορισμοί της προσφοράς εκ μέρους της Σαουδικής Αραβίας και της Ρωσίας παρατείνονται, καθώς επίσης και τα εθνικά όσο και παγκόσμια αποθέματα μειώνονται επικίνδυνα, το γεωπολιτικό σοκ θα είναι τεράστιο.

Έτσι, ο κάποτε «πράσινος» Λευκός Οίκος συνειδητοποίησε ότι ο κόσμος και ο πληθωρισμός εξακολουθούν να περιστρέφονται γύρω από το πετρέλαιο, ειδικά μετά την επιβολή κυρώσεων στον πρώην μεγαλύτερο προμηθευτή ενέργειας της Δυτικής Ευρώπης, τη Ρωσία.

Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί ο Biden αλλάζει πολιτική…σε ό,τι αφορά την παραγωγή του αμερικανικού σχιστόλιθου – δυστυχώς, ωστόσο, μπορεί να είναι αργά (όπως το QT του Powell), για να αποφευχθούν τα σοκ στις τιμές του πετρελαίου και ο υψηλότερος πληθωρισμός ως τέλος του έτους.

Καθώς η προσφορά πετρελαίου περιορίζεται, οι τιμές του μαύρου χρυσού και, κατά συνέπεια, οι ρυθμοί πληθωρισμού θα αυξάνονται μαζί με τις αποδόσεις των ομολόγων και τα επιτόκια – μια τέλεια καταιγίδα για τις υπερδιογκωμένες αγορές ομολόγων, μετοχών και ακινήτων.

Και οι τιμές θα επιδεινωθούν εάν η ζήτηση πετρελαίου στην Κίνα αυξηθεί – γι’ αυτό και τα δυτικά πρωτοσέλιδα προσεύχονται να εκραγεί η χώρα του δράκου. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί ο Economist είχε δύο διαδοχικά εξώφυλλα για μια Κίνα που καταρρέει…

Η πραγματικότητα των BRICKS. Όπως και να έχει, λέει ο ελβετικός οίκος, πρέπει να τα συνδέσουμε όλα αυτά. «Εάν ο πληθωρισμός (όσο και αν αναφέρεται λανθασμένα) γίνει προφανώς πιο αληθινός και αισθητός, η συνακόλουθη αύξηση των αποδόσεων στα ομόλογα θα καταστήσει το δολάριο ισχυρότερο και το χρέος ακριβότερο, κάτι που προμηνύεται δίδυμη μαύρη – εκτός αν η Fed αρχίσει να τυπώνει περισσότερο πληθωριστικό χρήμα για να αγοράσει τα δικά της IOU και να αποδυναμώσει το δολάριο, κάτι το οποίο θα εξοντώσει τις εξαγωγές ενώ παράλληλα δεν θα λαμβάνει υπόψη τους BRICS.

Και πάλι, όμως, η Fed τελικά δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να στραφεί προς πιο άμεση ρευστότητα και, ως εκ τούτου, πιο πληθωριστικές πολιτικές για να σώσει/νομοποιήσει τις αγορές ομολόγων της. Μόλις αυτό το αναπόφευκτο γίνει πρωτοσέλιδο, η προσωρινή άνοδος του δολαρίου θα φανεί ως αυτό που ήδη αναγνωρίζει ο περισσότερος ενημερωμένος κόσμος: ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα στα χέρια ενός έθνους του οποίου οι λόγοι χρέους προς ΑΕΠ και ελλείμματος προς ΑΕΠ καθρεπτίζουν μια μπανανία.

Πολλοί στις ΗΠΑ ή την ΕΕ μπορεί να μην επιθυμούν να το δουν αυτό. Τα κακά νέα, όπως ο θάνατος και ο ήλιος, είναι δύσκολο να τα δεις. Αλλά τα BRICS, που ξέρουν από ντροπιαστικούς ισολογισμούς, το βλέπουν αυτό ξεκάθαρα.

Και παρότι η διαφημιστική εκστρατεία τους περί νέου νομίσματος λίγους έπεισαν, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως αυτό το κράμα των κρατών, με πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά των εμπορευμάτων, έχει έναν κοινό εχθρό στο σύστημα του διεθνούς εμπορίου: το δολάριο και τις ΗΠΑ. Επιπλέον, οι BRICS δεν χρειάζονται «επίσημο» νόμισμα με στήριξη χρυσού για να διαπραγματεύονται τα πραγματικά περιουσιακά τους στοιχεία.

Το μόνο που έχουν να κάνουν, όπως συζητήσαμε πρόσφατα με τον Marcus Krall, είναι να ζητήσουν πληρωμή για τις εξαγωγές τους σε χρυσό. Τα έθνη BRICS+ δεν είναι ο τέλειος συνδυασμός απεριόριστης εμπιστοσύνης και αποτελεσματικού συντονισμού.

Ωστόσο, μοιράζονται μια υπαρξιακή απειλή από το υπερτιμημένο δολάριο και τα αμερικανικά ομόλογα με αρνητική απόδοση. Επιπλέον, μπορεί να μην εμπιστεύονται πλήρως ο ένας τον άλλον, αλλά εμπιστεύονται πλήρως τον χρυσό.

Το πετροδόλαρο αλλάζει. Ποτέ η φράση «Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» δεν βρήκε καλύτερη εφαρμογή απ’ ό,τι στα BRICS+, που αναγνωρίζουν ότι η ίδια η επιβίωσή τους εξαρτάται από το να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό θάνατο που επιφυλάσσει το χρέος τους, ύψους 14 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, και του οποίου η αύξηση του κόστους μπορεί να τους καταστήσει εκ νέου υποτελείς στην Ουάσιγκτον.

Όπως παρατήρησε πρόσφατα ο Luke Gromen, από την οπτική γωνία των BRICS, «ή θα κρεμαστούν μαζί ή θα κρεμαστούν χωριστά». Η Κίνα, για παράδειγμα, δεν μπορεί να ανεχθεί για πάντα ένα σύστημα αγορών πετρελαίου με πετροδολάρια. Ως ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο, αναγνωρίζει ότι τελικά θα ξεμείνει από αμερικανικά νομίσματα. Εν ολίγοις, πρέπει να βρει ένα καλύτερο σχέδιο.

«Παρεμπιπτόντως, έχετε προσέξει το επόμενο BRIC στον τοίχο, για να παραφράσουμε και τους Pink Floyd; Είναι η Σαουδική Αραβία. Δείτε μια τάση; Βλέπετε μια επικείμενη αλλαγή στα νομίσματα του πετρελαίου;» διερωτάται η Gold Switzerland, προσθέτοντας:

«Όπως προειδοποιήσαμε πριν από μήνες, αυτή η τάση απομάκρυνσης της Σαουδικής Αραβίας από τις ΗΠΑ, θα μπορούσε τελικά να αποτελέσει βασικό μοχλό για την αργή χαλάρωση του τρέχοντος συστήματος που μέχρι τώρα εξασφάλιζε την παγκόσμια ζήτηση (και ως εκ τούτου η επιβίωση) ενός κατά τα άλλα υποτιμημένου χάρτινου δολαρίου». Εάν το σύστημα του πετροδολαρίου τεθεί στο περιθώριο, αυτό θα καταστρέψει την ζήτηση και την εγγενή αγοραστική δύναμη του δολαρίου (και θα εκτοξεύσει τον χρυσό στα ύψη).

Άλλα κόλπα στο μανίκι BRICS. Σύμφωνα με την GoldSwitzerland, εκτός από τον περιορισμό του δολαρίου μέσω μιας μετατόπισης (σταδιακής ή ξαφνικής) στο εμπόριο πετρελαιοδολαρίων, αξίζει να σημειωθεί ότι αλλά για τη Νότια Αφρική, οι υπόλοιπες χώρες BRICS έχουν περισσότερα περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια ΗΠΑ παρά υποχρεώσεις, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να αρχίσουν να κάνουν ντάμπινγκ σε UST εις βάρος του θείου Sam για να συγκεντρώσει δολάρια.

Πολλοί Αμερικανοί στοχαστές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ ασκούν εξουσία πάνω σε αυτά «τα ανόητα έθνη των BRICS», που υποτίθεται ότι υποφέρουν από έλλειψη δολαρίων. Επισημαίνεται πως οι ΗΠΑ μόλις πρόσθεσαν δανεισμό 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο τέλος του 2023 μ.Χ. Και το έκαναν αυτό καθώς τα επιτόκια αυξάνονται, με την Fed να βρίσκεται ακόμα σε λειτουργία QT/αυτοκτονίας.

Αυτό ασκεί πτωτική πίεση στις τιμές τωω ομολόγων και ως εκ τούτου ανοδική πίεση στις αποδόσεις, ένα σενάριο που η Αμερική απλά δεν μπορεί να παίξει για πολύ περισσότερο, με τον συνδυασμό δημόσιου και ιδιωτικού χρέους να αγγίζει τα 95 τρισεκατομμύρια.

Εάν τα BRICS επέλεγαν να προσθέσουν ένα στρώμα ντάμπινγκ περιουσιακών στοιχείων στις ΗΠΑ σε αυτό το τοξικό μείγμα, οι συνέπειες για τον θείο Σαμ θα ήταν ακόμη πιο συγκλονιστικές/οδυνηρές για ένα σύστημα που βασίζεται στο χρέος που βρίσκεται ήδη στο χείλος του γκρεμού. Οι ΗΠΑ είναι παγιδευμένες σε έναν φαύλο κύκλο χρέους για τον οποίο δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την καταστροφική επιστροφή σε QE, γεγονός που είναι η μητέρα όλων των πληθωριστικών κυμάτων.

Ο ορίζοντας είναι πλέον ξεκάθαρος: οι αποδόσεις αυξάνονται, τα δίδυμα ελλείμματα αυξάνονται, ο πληθωρισμός αυξάνεται, και ναι, το ΑΕΠ είναι επίσης ανοδικό, αλλά η αύξησή του που βασίζεται στο χρέος – δεν είναι ανάπτυξη, αλλά μόνο χρέος. Εκτός αν η κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον μειώσει τις δαπάνες σε επίπεδα ρεκόρ (που θα την σκοτώσει δημοσκοπικά)-(https://simeiakairwn.wordpress.com/2023/09/19/goldswitzerland-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%ac%ce%bd%ce%b9-%cf%84%cf%89%ce%bd-brics-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%87%cf%89%cf%81%ce%ac-%ce%ad%cf%81%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b1/, https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/696815/goldswitzerland-exete-proeidopoiithei-to-karavani-tis-apodolariopoiisis-proxora-apodekatismos-ploytou-gia-tis-ipa, https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/09/goldswitzerland-brics.html).

 

Ο Ρωσικός δάκτυλος στην Αφρική. Κι εδώ ερχόμαστε στον άλλο λόγο της νέας έξαρσης του προσφυγικού, που έχει καθαρά γεωπολιτική διάσταση. Η Ρωσία έχει αντικαταστήσει την Γαλλία ως χώρα με επιρροή στην υποσαχάρια Αφρική (Σαχέλ) και καθώς βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την Ευρώπη λόγω της Ουκρανίας εικάζεται ότι ενθαρρύνει την παράνομη μετανάστευση προς την Ευρώπη και χρησιμοποιεί και πάλι τους πρόσφυγες ως όπλο (όπως έκανε και με τον βομβαρδισμό της Συρίας το 2015 μ.Χ.) για να προκαλέσει αποσταθεροποίηση στις Ευρωπαϊκές χώρες.

Οι Τούρκοι μάλλον τους βοηθούν εμμέσως (όπως κάνουν και σε άλλα θέματα), όμως, η σκληρή αλήθεια είναι ότι οι Ρώσοι δεν χρειάζεται να κάνουν και πολλά για να πείσουν ανθρώπους να σηκωθούν και να φύγουν από τις χώρες του Σαχέλ. Ο ίδιος ο πόλεμος στην Ουκρανία προκαλεί επισιτιστική κρίση στις χώρες αυτές, με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι, κυρίως νέοι, να αποφασίζουν να κάνουν το επικίνδυνο ταξίδι στην Ευρώπη (https://www.kathimerini.gr/society/562632826/prosfygiko-synagermos-gia-ekrixi-afixeon/).Η

 

ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ: ΟΙ BRICS «ΑΦΟΠΛΙΖΟΥΝ» ΤΟ ΔΟΛΑΡΙΟ ΜΕ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΕΛΟΥΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ. ΣΤΟΧΟΣ Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΣΤΑΘΕΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ.

Είναι γεγονός ότι το παγκόσμιο κίνημα της αποδολαριοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των διεθνών συναλλαγών διευρύνεται. Η Ρωσία καθοδηγεί την πορεία, αλλά η Κίνα και η Ινδία εξαιτίας των περίπλοκων εμπορικών σχέσεών τους με την Δύση διστάζουν, ολοένα και λιγότερο, να βάλουν το…. τελευταίο καρφί στον τάφο του δολαρίου.

Τα κράτη – μέλη της BRICS+ εξετάζουν τρόπους προκειμένου να το καταστήσουν ακόμη ισχυρότερο το εν λόγω κίνημα, στοχεύοντας στην ενοποίηση των αγορών νομισμάτων και των επενδύσεων σταθερού εισοδήματος.

Να σημειωθεί ότι επενδύσεις σταθερού εισοδήματος είναι αυτές που παρέχουν στους επενδυτές αποδόσεις με την μορφή σταθερών περιοδικών πληρωμών και πλήρη επιστροφή του κεφαλαίου στην λήξη τους (εταιρικά ομόλογα που πληρώνουν σταθερό ποσό για τα κουπόνια μέχρι την λήξη τους, οι προνομιούχες μετοχές που εκδίδονται με τον όρο ότι θα καταβάλλουν ένα σταθερό μέρισμα, τα πιστοποιητικά καταθέσεων – CDs και τα εμπορικά χρεόγραφα – CPs)..

Μια τέτοια ενοποίηση θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη ρευστότητα για τον Παγκόσμιο Νότι και πιο αποτελεσματική διαδικασία διαμόρφωσης των τιμών στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η ευκολότερη πρόσβαση στις τοπικές αγορές ομολόγων θα πρόσφερε επίσης έναν πιο πρόσφορο τρόπο μετατροπής των εμπορικών πλεονασμάτων σε συναλλαγματικά διαθέσιμα.

Για να βοηθήσουν τη διαδικασία, τα κράτη BRICS+ – Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική και έξι άλλα που πρόκειται να γίνουν πλήρη μέλη – θα πρέπει να επιβάλουν «φόρο Tobin» στις μετατροπές συναλλάγματος που αφορούν οποιοδήποτε νόμισμα των κρατών του Παγκόσμιου Βορρά, σύμφωνα με προτάσεις που εξετάζουν νομισματικές αρχές της Κίνας σε συνεννόηση με τα υπόλοιπα κράτη της ομάδας.

Tο 1.972 μ.Χ., μετά την κατάρρευση του νομισματικού συστήματος του Bretton Woods, ο Αμερικανός οικονομολόγος James Tobin είχε ήδη προτείνει την φορολόγηση της αγοράς συναλλάγματος με σκοπό την πάταξη της κερδοσκοπίας.

Η ελάχιστη αυτή επιβάρυνση (από 0,001% έως 0,5%) που επεβλήθη στην αγορά συναλλάγματος ενώ δεν θα επηρέαζε σχεδόν καθόλου τους πολίτες χαμηλού εισοδήματος, θα αποτελούσε δυσβάστακτο βάρος για τους επαγγελματίες κερδοσκόπους, λόγω των αναρίθμητων συναλλαγών που πραγματοποιούν, δεδομένου ότι ανταλλάσσουν συνεχώς συνάλλαγμα.

Γιατί το δολάριο παραμένει ισχυρό… Το δολάριο κυριαρχεί στην παγκόσμια οικονομία. Αντιπροσωπεύει το 90 % των συναλλαγών στην αγορά συναλλάγματος, το 59 %των συναλλαγματικών αποθεμάτων και το μισό του παγκόσμιου εμπορίου.

Ένα κυρίαρχο νόμισμα είναι το φυσικό αποτέλεσμα της αποτελεσματικότητας της αγοράς. Εάν οι 11 χώρες των BRICS+ διευθετούσαν συνολικά το μεταξύ τους εμπόριο εξ ολοκλήρου στα τοπικά τους νομίσματα, θα απαιτούνταν 55 συναλλαγές με τα ζεύγη των νομισμάτων.

Αν διευθετούνται σε δολάρια, θα χρειάζονταν μόλις 10. Η χρήση ενός κυρίαρχου νομίσματος έχει ως αποτέλεσμα πολύ μεγαλύτερη ρευστότητα στην αγορά συναλλάγματος, ανατροφοσοτώντας το πλεονέκτημά του.

Και το δολάριο έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα μιας βαθιάς αγοράς ομολόγων, όπου τα εμπορικά πλεονάσματα εύκολα μετατρέπονται σε συναλλαγματικά διαθέσιμα.. Για την παγκόσμια οικονομία, η κυριαρχία του δολαρίου έως σήμερα λειτουργούσε αποτελεσματικά. Αλλά η αποδολαριοποίηση έχει γίνει πλέον η κυρίαρχη τάση, για δύο λόγους.

Πρώτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καταφύγει σε οικονομικές κυρώσεις προκειμένου να αποδυναμώσουν και να διαλύσουν τις οικονομίες όσων αντιτίθενται στην δυτική κυριαρχία. Τα μέτρα της περιλαμβάνουν την απομάκρυνση των κρατών από το σύστημα χρηματοοικονομικών μηνυμάτων Swift και το «πάγωμα» των συναλλαγματικών περιουσιακών στοιχείων τους.

Και επιπροσθέτως έχουν επιβληθεί και δευτερεύουσες κυρώσεις σε χώρες που συναλλάσσονται με τα κράτη – στόχους κυρώσεων των ΗΠΑ. Ως απάντηση στις κυρώσεις, ο Ρώσος πρόεδρος ανέθεσε στον Sergei Glazyev να σχεδιάσει ένα νόμισμα διακανονισμού εμπορικών συναλλαγών, αρχικά για την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση.

Πιστεύεται ότι το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω ιδέας διευρύνθηκε με την ιδέα ενός νομίσματος των BRICS η αξία του οποίου θα στηρίζεται στο χρυσό, το οποίο επιβεβαιώθηκε από τους Ρώσους ενόψει της συνόδου κορυφής των BRICS τον περασμένο μήνα.

Αλλά για την Κίνα και την Ινδία αυτό θα ήταν μια πολύ ριψοκίνδυνη εξέλιξη – τουλάχιστον στη σημερινή συγκυρία. Το γιουάν της Κίνας αποτελεί συστατικό στοιχείο των SDR (ειδικά τραβητικά δικαιώματα) του «νομίσματος» του ΔΝΤ, ένα προνόμιο που κερδήθηκε με κόπο που θα μπορούσε να απειληθεί εάν υποστήριζε τον χρυσό ως μέσο διακανονισμού των εμπορικών συναλλαγών.

Η Ινδία έχει ιστορία πρόσδεσης σε ένα κεϋνσιανών νομισματικών πολιτικών κατά του χρυσού και επιθυμεί να αναπτύξει εμπορικούς δεσμούς με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, όπως αποδεικνύεται από τη διοργάνωση της πρόσφατης συνόδου της G20 και τη μελλοντική συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η Κίνα μπορεί επίσης να ανησυχούσε ότι οι συνέπειες μπορεί να είναι αποσταθεροποιητικές για το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα και να πλήξουν την προσπάθειa της να ανακάμψει μετά την πανδημία. Η διστακτικότητα των δύο πολυπληθέστερων κρατών στηn γη σχετικά με τη στήριξη ενός νομίσματος στο χρυσό τους δημιουργεί τώρα σημαντικά προβλήματα.

Η χειραφέτηση του Παγκόσμιου Νότου. Ο χρήση του δολαρίου ως όπλου στο πλαίσιο γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων κυρίως στην περίπτωση της Ουκρανίας έχει θέσει σε κίνδυνο τις περισσότερες χώρες του Παγκόσμιου Νότου. Για αυτές, οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον η κυρίαρχη πηγή εμπορικών συναλλαγών και επενδύσεων και το να εξυπηρετούν τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Αμερικής βλάπτει τα οικονομικά τους συμφέροντα.

Δεύτερον, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε διαδικασία υπερχρέωσης από το 2008 m.X., μια δημοσιονομική επέκταση που έγινε δυνατή εξαιτίας της υπεροχής του δολαρίου ως παγκόσμιου αποταμιευτικού νομίσματος. Οι ΗΠΑ έχουν τεράστιες δημοσιονομικές δαπάνες ανεξάρτητα από το σημείο του οικονομικού κύκλου στο οποία βρίσκεται η παγκόσμια οικονομία. Τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα έχουν γίνει μονόδρομος.

Το λογικό τέλος αυτής της «φούσκας» είναι η κατάρρευση του δολαρίου και ο αχαλίνωτος πληθωρισμός πο θα καταστρέψει τις οικονομίες.  Οι χώρες με εμπορικά πλεονάσματα μπορεί να παρασυρθούν από την ευκολία να δημιουργήσουν συναλλαγματικά αποθέματα σε δολάριο, αλλά όλα θα μπορούσαν οδηγηθούν μια μέρα σε κατάρρευση.  Αυτό είναι ένα ισχυρό κίνητρο για την εύρεση εναλλακτικών νομισματικών καθεστώτων.

Το ενιαίο νόμισμα και οι προοπτικές του. Τα κράτη των Brics έχουν δρομολογήσει αποδολαριοποίησης, συμπεριλαμβανομένης της διευθέτησης του διμερούς εμπορίου σε τοπικά νομίσματα και της δημιουργίας ενός νέου νομίσματος είτε ως αποθεματικού ή ακόμη και για την εκκαθάριση των διεθνών συναλλαγών.

Το εμπόριο μεταξύ των μελών της ομάδας των BRICS διενεργείται ολοένα και περισσότερο σε τοπικά νομίσματα, κάτι που είναι λογικό, και εν μέρει οφείλεται στο αποκλεισμό από το Swift της Ρωσίας. Κατά κάποιο τρόπο, η χρήση των δικών τους νομισμάτων έχει γίνει αναγκαιότητα για να διατηρήσουν την αναπτυξιακή τους πορεία.

Ένα ενιαίο νόμισμα δεν είναι ο καλύτερος δρόμος για την αποδολαριοποίηση Αλλά ένα νέο νόμισμα δεν είναι πιθανό να λειτουργήσει. Ένα τέτοιο νομισματικό πλάσμα θα έπρεπε να είναι ένα καλάθι με νομίσματα των κρατών των BRICS, παρόμοιο με τα ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Θα ήταν προβληματική η ρευστότητα και η χρήση του θα εξαρτιόταν από τις μετατροπές των νομισματων στις κεντρικές τράπεζες των BRICS και την ανταλλαγή σε νομίσματα fiat. Θα ήταν καταδικασμένο για αποτυχία μέσα από τέτοιες σύνθετες νομισματικές διαδικασίες όσον αφορά την προσφορά χρήματος.

Ένα ανεξάρτητο νόμισμα δεν θα είχε επίσης καμία οικονομική βάση και θα μπορούσε να καταλήξει όπως το bitcoin: να διαθέτει ένα ευρύ φάσμα συναλλαγών – μη πρακτικό όμως για διακανονισμό συναλλαγών ή για να αποθηκεύεται στις κεντρικές τράπεζες ως αποθεματικό νόμισμα.  Για τους παραπάνω λόγους από πολλές πλευρές προκειμένου να διασφαλισθεί η νομισματική σταθετότητα προτείνεται η σύνδεση της εν λόγω νομισματικής αξίας με το χρυσό (http://oimos-athina.blogspot.com/2023/09/blog-post_835.html).

 

Η Λατινική Αμερική στρέφεται στην Ασία και την Μέση Ανατολή για δανεισμό και επενδυτικά κεφάλαια.

Η τράπεζα με έδρα το Καράκας, γνωστή ως CAF, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Λατινικής Αμερικής, βρίσκεται σε συνομιλίες με πολλές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, η Ινδία και η Κορέα για να ενταχθούν στα υπάρχοντα 21 μέλη της, δήλωσε ο Πρόεδρος Sergio Diaz-Granados

Οι δυτικές χώρες έχουν αφήσει τις φτωχές χώρες της Λατινικής Αμερική στο έλεος της υποχρέωσης και της υπανάπτυξης και αυτές τώρα στρέφονται στις αναδυόμενες οικονομίες (όπως η Κίνα και η Ινδία αλλά και το Κατάρ) για να διασφαλίσουν τις προϋποθέσεις της επιβίωσής τους...

Η Corporacion Andina de Fomento, κορυφαία αναπτυξιακή τράπεζα της Λατινικής Αμερικής που θα δανείσει πάνω από 14 δισεκατομμύρια δολάρια φέτος, επιδιώκει να προσθέσει νέα κεφάλαια μέσω συμμετοχών από την Ευρώπη, την Μέση Ανατολή και τις ασιατικές χώρες για την χρηματοδότηση νέων έργων στην περιοχή.

Η τράπεζα με έδρα το Καράκας, γνωστή ως CAF, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Λατινικής Αμερικής, βρίσκεται σε συνομιλίες με πολλές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, η Ινδία και η Κορέα για να ενταχθούν στα υπάρχοντα 21 μέλη της, δήλωσε ο Πρόεδρος Sergio Diaz-Granados.

Οι νέοι μέτοχοι θα μπορούσαν να λάβουν μερίδιο έως και 15% της τράπεζας και δύο έδρες στο διοικητικό της συμβούλιο, αλλά η CAF θα συνεχίσει να ελέγχεται από λατινοαμερικανικά κράτη, είπε. «Βρισκόμαστε σε αυτή τη διαδικασία αναζήτησης εταίρων που θα συνεισφέρουν στην τράπεζα χωρίς να χάσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της», είπε Diaz-Granados σε δημοσιογράφους στην Πόλη του Μεξικού την Παρασκευή.

«Η ιδέα είναι να διπλασιαστεί το μέγεθος της τράπεζας μέχρι το 2030 και μπορείτε να το κάνετε αυτό βασικά με την κεφαλαιοποίηση από τις χώρες». Η διαδικασία διεύρυσης της τράπεζας σε νέα μέλη θα πάρει χρόνο, με την CAF να επικεντρώνεται πιο άμεσα στην προσθήκη ορισμένων χωρών της Καραϊβικής για να φτάσει μεταξύ 27 και 28 μελών. Η Ισπανία και η Πορτογαλία είναι επί του παρόντος τα μόνα δύο μέλη που δεν είναι από την περιοχή.

Ενώ το CAF επεκτάθηκε γρήγορα τα τελευταία χρόνια και τώρα ανταγωνίζεται άλλους δανειστές, όπως η InterAmerican Development Bank που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, αναζητά νέους υποστηρικτές που θα παρέχουν το νέο κεφάλαιο που απαιτείται για την αύξηση των δανείων και την βελτίωση των δεσμών με άλλες περιοχές. Οι ΗΠΑ δεν έχουν λόγο στην τράπεζα, αφού ιστορικά επέλεξαν να κατευθύνουν την χρηματοδότηση στη Λατινική Αμερική μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας ή της IDB, που εδρεύουν στην Ουάσιγκτον.

Ο Diaz-Granados βλέπει αυτά τα ιδρύματα ως συμπληρωματικά, αλλά είπε ότι η CAF μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα ευρύτερο σύνολο έργων από το IDB στην περιοχή, επειδή οι αποφάσεις του δεν απειλούνται με veto εκ μέρους των ΗΠΑ.

Η τράπεζα δεν επιδιώκει να προσθέσει τις ΗΠΑ στις τάξεις της ούτε η αμερικανική κυβέρνηση είναι πρόθυμη να ενταχθεί στγ CAF, σημείωσε. «Έχουμε μια ρευστή επικοινωνία μαζί τους, αλλά δεν ενδιαφέρονται για το CAF και στην περίπτωσή μας δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι ΗΠΑ», σημείωσε. «Αυτός είναι ένας κουμπαράς της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής. Αυτό μας ανήκει».

Δανεισμός Αργεντινής. Το CAF διαδραμάτισε πρόσφατα καντρικό ρόλο στο να βοηθήσει την Αργεντινή με που αντιμετωπίζει περιορισμένη ταμειακή ρευτσότητα να αποπληρώσει μια δόση του προγράμματος 44 δισεκατομμυρίων δολαρίων με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δίνοντας ένα δάνειο - γέφυρα 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων στη χώρα για περίπου τρεις εβδομάδες έως ότου το ΔΝΤ ενέκρινε μια εκταμίευση στη χώρα, χρεώνοντας επιτόκιο 4%.

Στην συνέχεια, η τράπεζα εξοφλήθηκε από το ΔΝΤ σε Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα, το διεθνές αποθεματικό ενεργητικού του οργανισμού γνωστό ως SDR, το οποίο πλέον επιτρέπεται να διατηρεί το CAF.

Οι πλούσιες χώρες θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα πλεονάζοντα SDR τους για να χρηματοδοτήσουν αναπτυξιακά έργα, ιδιαίτερα σε περιοχές που πλήττονται από κλιματικές καταστροφές, είπε ο Diaz-Granados.

«Τα SDR μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση μιας υποχρέωσης μέσω μιας αναπτυξιακής τράπεζας», είπε. «Θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την κρίση που βλέπουμε τώρα να εξελίσσεται, η οποία είναι μια κρίση που προκαλείται από το κλίμα» (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/697626/i-latiniki-ameriki-strefetai-stin-asia-kai-ti-mesi-anatoli-gia-daneismo-kai-ependytika-kefalaia).

 

Τρία ανησυχητικά σενάρια για έναν επικίνδυνο κόσμο.

Καθημερινά ο κόσμος γίνεται πιο σκοτεινός, ρευστός και επικίνδυνος. Ο πόλεμος στην Ουκρανία οξύνει τις αντιθέσεις  Δύσης (ΗΠΑ-ΗΒ-ΕΕ) – Ευρασίας (Κίνα-Ρωσία-Ιράν). Νέα κέντρα ισχύος αναδύονται, με πιο σημαντικά την Τουρκία, το Ιράν, την Σαουδική Αραβία (ΒΣΑ) και την Ινδία. Μία νέα κρίση στην διεθνή καπιταλιστική οικονομία είναι πιθανή. Ως συνέπεια, τα διεθνοπολιτικά υποκείμενα κατακλύζονται από ανασφάλεια και κινητοποιούνται εντονότερα.

Έτσι η μάχη Δύσης – Ευρασίας για διεθνή επιρροή εντείνεται. Η κούρσα ΝΑΤΟ-Ρωσίας για επιρροή στην Ευρώπη και δη στην Ουκρανία οξύνει την πάλη για τις οδούς εμπορίου, για τη θέση του δολαρίου ως διεθνούς αποθεματικού αλλά και των παραγωγών υδρογονανθράκων (υ/α) ως κύριων παρόχων ενέργειας.

Ακόλουθα, θερμαίνει τη διαμάχη για το νόμισμα στο διεθνές εμπόριο και για επιρροή σε μέρη με υ/α, πολύτιμα μέταλλα και κρίσιμα περάσματα, όπως Αφρική, Μ. Ανατολή, Κ. Ασία. Συνεπώς, δημιουργεί ένα διευρυνόμενο μέτωπο 7 κομβικών  πεδίων: Ουκρανία, δολάριο, υ/α, εμπορικοί οδοί, Κ. Ασία, Μ. Ανατολή, Αφρική.

Ωστόσο, και στα 7 πεδία επικρατεί στασιμότητα. ΝΑΤΟ και Ρωσία απέχουν της νίκης, όπως δείχνει η μικρή αλλά υπαρκτή πρόοδος της Ουκρανικής επίθεσης. Η φειδωλή διεύρυνση των BRICS και η πρόθεση αύξησης των συναλλαγών τους σε εθνικά και όχι νέα νομίσματα  μαρτυρούν την αντοχή του δολαρίου και του Δυτικού πλαισίου εμπορίου παρά τις πιέσεις που αυτά δέχονται.

Η άνοδος των τιμών του πετρελαίου εξαιτίας της περικοπής της παραγωγής από τον ΟΠΕΚ+ προδίδει ότι οι κυρώσεις στην Ρωσία και η πτώση της ζήτησης δεν αλλάζουν την μειονεκτική θέση της Δύσης στο εμπόριο ενέργειας.

Οι ΗΠΑ μένουν πρωταγωνιστές στην Μ. Ανατολή, παρότι Ρωσία και Κίνα βελτιώνουν τη θέση τους, καθώς αυξάνουν τον στρατό τους στον Π. Κόλπο, προσεγγίζουν το Ιράν, ωθούν διεργασίες στο Παλαιστινιακό και μεταξύ Ισραήλ – ΒΣΑ.

Η επιρροή της Δύσης στην Αφρική διατηρείται, μολονότι διεισδύει η Ρωσία και υποχωρεί η Γαλλία, όπως δηλώνουν η παραμονή των βάσεων των ΗΠΑ στον Νίγηρα και η φιλοδυτική χούντα στην Γκαμπόν. Η Ρωσία αδυνατεί να ηγεμονεύσει σε Κ. Ασία και Καύκασο, εφόσον η Αρμενία στρέφει προς τη Δύση και η Τουρκία σφίγγει το Αζερμπαϊτζάν και διεισδύει στα Τουρκόφωνα κράτη.

Η Δύση ανακάμπτει στις εμπορικές οδούς, καθώς ο Αναπτυξιακός Δρόμος του Ιράκ [(IDR) Π. Κόλπος-Τουρκία], ο Μεσαίος Διάδρομος [(MC) Τουρκία-Κ. Ασία] και ο νέος Δρόμος των  Μπαχαρικών [Ινδία-Μ. Ανατολή-Ευρώπη (IMEC)] απαντούν στις κινήσεις Κίνας και Ρωσίας, όπως η Πρωτοβουλία Ζώνη και Δρόμος [(BRI) Κίνα-Ευρώπη], και ο Διεθνής Μεταφορικός Διάδρομος Βορράς-Νότος [(INSTC) Ινδία-Ρωσία]. Έτσι, καμία πλευρά δεν προωθείται διακριτά σε κάποιο σημείο του μετώπου.

Παράλληλα, Τουρκία, Ιράν, ΒΣΑ και Ινδία ανάγονται σε ρυθμιστές της κατάστασης. Η Τουρκία κατοχυρώνεται ως δίαυλος Δύσης – Ρωσίας, καθώς από τη μία παρέχει στρατηγική στήριξη στην Ουκρανία (UAVs, MRAPs, DPICMs, Συμβούλους κ.α) και πολύτιμες υπηρεσίες στο  ΝΑΤΟ (θέση, μέγεθος/δυνατότητες στρατού, αμυντική βιομηχανία, βάσεις), και από την άλλη δεν μετέχει (υποσκάπτει) στις Δυτικές κυρώσεις στην Ρωσία, ενώ είναι μέρος των BRI, MC και IDR, κόμβος logistics, ενέργειας/εμπορίου, αλλά και προορισμός Δυτικών επενδύσεων.

Το Ιράν τροφοδοτεί τη Ρωσία με πολύτιμα UAVs, ενώ είναι μέρος των BRI, INSTC, διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα υ/α, «ελέγχει» μέσω των Στενών του Ορμούζ την είσοδο/έξοδο των IDR και IMEC και περί το 20% της ημερήσιας κατανάλωσης πετρελαίου.

Όσο για το ΒΣΑ, οι δυνατότητες του στην εξαγωγή πετρελαίου και το μέσο με το οποίο τις υλοποιεί, το διατηρούν σε θέση να ρυθμίζει τις τιμές ενέργειας και να επηρεάζει την ζήτηση νομισμάτων, ανακουφίζοντας οικονομικά την Ρωσία για όσο η πετρελαϊκή τους συμμαχία στο σχήμα ΟΠΕΚ+ συνεχίζει να υφίσταται, αλλά και προκαλώντας ανησυχία στις ΗΠΑ για το αν αυτό θα συνεχίσει να εμπορεύεται το πετρέλαιο του σε δολάρια, ενώ επίσης είναι μέρος του IMEC.

Τέλος, η Ινδία αποτελεί αναπνευστήρα της Ρωσίας και ανταγωνιστή της Κίνας, καθώς διυλίζει/εξάγει το πετρέλαιο της πρώτης και εμπλέκεται σε συνοριακά/στρατιωτικά επεισόδια με τη δεύτερη,  ενώ είναι πυρηνική δύναμη, εναλλακτική επιλογή για τις Δυτικές εταιρείες που φεύγουν από την Κίνα και τερματικός/αφετηρία των IMEC, INSTC, (ίσως του IDR).

Ακόμα, Τουρκία, ΒΣΑ και Ιράν ασκούν ευρύτερα επιρροή σε Ευρασία και Αφρική, μέσω συσπειρώσεων που ηγούνται, ενώ η Ινδία διευρύνει την πλανητική της επιρροή διά της οικονομικής ισχύος και της λάμψης που αυτή της προσδίδει στο πολιτικό της μοντέλο. Συνεπώς, οι επιλογές τους μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ της Δύσης ή της Ευρασίας.

Ακολούθως, ΗΠΑ και Ρωσία ιεραρχούν τον προσεταιρισμό τους. Οι ΗΠΑ φλερτάρουν την Ινδία, για να λειτουργεί η επιρροή της στις αναπτυσσόμενες χώρες ως ανάχωμα προς μία αντιδυτική τους στροφή.

Επιδιώκουν τη χαλάρωση των δεσμών του Ιράν με Κίνα και Ρωσία, δίνοντάς του εναλλακτικές επιλογές μέσω μίας εξομάλυνσης των σχέσεων του με την Δύση. Δέχονται την αυτονομία Τουρκίας και ΒΣΑ και εκσυγχρονίζουν τη συμμαχία μαζί τους, εστιάζοντας στο κοινό συμφέρον και στην χρήση «καρότων και μαστίγιων» για την υπέρβαση των σημείων τριβής.

Από την άλλη, η Ρωσία επιχειρεί τον μετριασμό της προσέγγισης της Ινδίας και του Ιράν με τη Δύση, μέσω της ενίσχυσης των δεσμών μαζί τους, ενώ συνεχίζει τις προσφορές σε ΒΣΑ και Τουρκία, για να εντείνει την τάση αυτονόμησης τους. Ως αποτέλεσμα, τα περιθώρια ελιγμών αυξάνουν για τα νέα κέντρα ισχύος.

Συνακόλουθα, τα κέντρα αυτά ζητούν κεντρικό ρόλο στη διεθνή πολιτική. Απ’ αυτή τη σκοπιά υιοθετούν το ιδεολόγημα της Ρωσίας και της Κίνας για έναν «πολυπολικό κόσμο», ο οποίος θα διευθύνεται από μία συνεννόηση μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων, βάσει του συσχετισμού ισχύος.

Όμως διαφέρουν και με τις δύο ως προς το πώς θέλουν να λειτουργεί αυτή η συνεννόηση, ένεκα των αντιθέσεων τους και της ασυμφωνίας τους για τις σχέσεις ισχύος. Συγκεκριμένα, Ιράν, ΒΣΑ και Τουρκία θέλουν, το κάθε ένα, την ηγεσία στην Μ. Ανατολή, ενώ η Ινδία την επιζητεί στην Ν. Ασία.

Όλα αρνούνται τις βλέψεις της Κίνας στον Ινδοειρηνικό και της Ρωσίας στην πρώην ΕΣΣΔ, ενώ τις ανταγωνίζονται σε μία γκάμα πεδίων. Έτσι οι τέσσερις δυνάμεις αξιοποιούν τις αντιθέσεις Ευρασίας – Δύσης για την προώθηση δικών τους επιδιώξεων.

Σε αυτή τη βάση, οι παραπάνω δυνάμεις επιχειρούν να ισορροπούν μεταξύ των δύο αυτών πόλων. Το ΒΣΑ εντάσσεται στους BRICS, ενώ παζαρεύει με τις ΗΠΑ έναν ηγετικό ρόλο στην Μ. Ανατολή. Η Τουρκία αναλαμβάνει την επεξεργασία/εξαγωγή των σιτηρών της Ρωσίας στην Αφρική και μετατρέπεται σε κόμβος  εξαγωγής των υ/α της, όταν διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ έναν κεντρικό ρόλο σε Ευρασία και Αφρική.

Το Ιράν ανταλλάσσει αιχμαλώτους με τις ΗΠΑ, σε μία συμφωνία που επιτρέπει την υπό όρους πρόσβασή του σε κατασχεμένους από τη Δύση λογαριασμούς 6 δις$, την ώρα που και αυτό εντάσσεται στους BRICS.

Η Ινδία προχωρά σε στρατιωτικές συμφωνίες/συναλλαγές με τις ΗΠΑ και εμπλέκεται μαζί τους σε πολυμερείς συνεργασίες σε όλον τον Ινδοειρηνικό, αλλά επιτρέπει τη διεύρυνση των BRICS και στηρίζει τη μετάβαση των διεθνών συναλλαγών σε εθνικά νομίσματα. Όλες τους αρνούνται να ευθυγραμμιστούν τόσο με την Δύση όσο και με την Ευρασία.

Ταυτόχρονα τα οικονομικά προβλήματα σωρεύονται στις μητροπόλεις του καπιταλισμού. Η Δύση βυθίζεται σε μία δίνη ύφεσης, την οποία ενδυναμώνει η άνοδος των επιτοκίων με την οποία οι κεντρικές τράπεζες επιχειρούν να τιθασεύουν τον πληθωρισμό, το απότοκο των προηγούμενων μεγάλων (διά)κρατικών πακέτων στήριξης της οικονομίας στην πανδημία.

Αντίστοιχα, η μετάβαση από μία οικονομία βασισμένη σε φτηνές βιομηχανικές εξαγωγές και φτηνό νόμισμα-Γουάν, σε μία οικονομία κατανάλωσης και παροχής υπηρεσιών, με ισχυρό Γουάν, την οποία η Κίνα υλοποιεί ως απάντηση στην κάμψη της κατανάλωσης στην Δύση αλλά και των επενδυτικών/εμπορικών πολέμων που η τελευταία της εξαπολύει, εντείνει και δεν αποτρέπει την υπερσυσσώρευση κεφαλαίου και την διακριτή υποχώρηση της ανάπτυξης, κάτι που εκφράζεται στις αποπληθωριστικές τάσεις και στην ανεργία των νέων, ενώ τα σκληρά μέτρα κατά της covid-19 επιτάχυναν την εκδήλωση του φαινομένου.

Επακόλουθα υποχωρεί και η διεθνής ζήτηση πρώτων υλών, πλήττοντας τα μέλη του ΟΠΕΚ+. Την όλη κατάσταση επιβαρύνουν σημαντικά η όξυνση των ανταγωνισμών, ο πολλαπλασιασμός των «φυσικών» καταστροφών, η «πίεση» που ασκούν οι νέες τεχνολογίες για να μπούνε στην παραγωγή. Ως συνέπεια, οι ταξικές και οι ενδοαστικές αντιθέσεις οξύνονται σε κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο, μεγαλώνοντας τις προκλήσεις για τον κρατικό τους μηχανισμό.

Συνεπώς ένα εκρηκτικό μείγμα σωρεύεται στα θεμέλια του ιμπεριαλιστικού συστήματος. Η ένταση και το μέτωπο της διαμάχης μεταξύ των δύο κύριων πόλων του διευρύνονται συνεχώς, δίχως κάποιος να πετυχαίνει διακριτή προώθηση των θέσεων του. Νέες δυνάμεις επιχειρούν να παίξουν ρόλο ρυθμιστή στη διεθνή πολιτική, προωθώντας η κάθε μία την ατζέντα της και δίχως να ευθυγραμμίζεται με κάποιον από τους δύο κύριους πόλους.

Η οικονομική συγκυρία οξύνει τις ταξικές και ενδοαστικές αντιθέσεις στις μητροπόλεις του καπιταλισμού. Ακολούθως μία διεθνής συνεννόηση που θα επέφερε μία κάπως μακροπρόθεσμη και μεγάλης κλίμακας ύφεση στις διεθνείς σχέσεις καθίσταται όλο και πιο αδύνατη.

Σε αυτά τα πλαίσια τρία σενάρια φαντάζουν πιθανά για το ορατό μέλλον: Δύση και Ευρασία επιτυγχάνουν μία προσωρινή, εύθραυστη και μερική συνεννόηση για την διακοπή της σύγκρουσης στην Ουκρανία και πιθανά σε κάποιο/α από τα παρακάτω πεδία: Στην μεταρρύθμιση του πλαισίου των διεθνών οικονομικών συναλλαγών.

Στους όρους και την ταχύτητα μετάβασης σε μια “Πράσινη” διεθνή οικονομία. Στην χάραξη σφαιρών επιρροής σε Αφρική, Κ. Ασία και Μ. Ανατολή. Στους εμπορικούς διαδρόμους που θα υλοποιηθούν και στους όρους ένωσης τους.

Προς αυτή την κατεύθυνση ωθούν η αδυναμία διακριτής  προώθησης των θέσεων της Δύσης ή της Ευρασίας στα κομβικά πεδία αντιπαράθεσης τους, η επιθυμία των νέων κέντρων ισχύος να διαμεσολαβήσουν μεταξύ αυτών των δύο πόλων  για να θωρακίσουν/κεφαλαιοποιήσουν τα μέχρι τώρα κέρδη τους, ο φόβος όλων για την όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό τους και οι οικονομικές ανάσες που μπορεί να τους προσφέρει μία ανακωχή.

Μάλιστα, διεργασίες όπως η επίσκεψη Κίσινγκερ στην Κίνα, οι κινήσεις αυτής στο Ουκρανικό, η «απομάκρυνση» Πριγκόζιν στην Ρωσία, οι διεργασίες για το τερματισμό του πολέμου στην Υεμένη, η προσέγγιση της Συρίας με τις Αραβικές μοναρχίες και την Τουρκία, η μη εισβολή της ECOWAS στο Νίγηρα, η στρατιωτική «λύση» (νίκη του Αζερμπαϊτζάν) του ζητήματος στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ με την άδεια της Ρωσίας,  μπορεί να αποδειχθούν σημαντικές για την ευόδωση μίας τέτοιας προοπτικής.

Η διαμάχη Δύσης-Ευρασίας οξύνεται ποιοτικά. Μάλιστα τα στοιχεία που αποτελούν προϋπόθεση για μία τέτοια εξέλιξη υπάρχουν ήδη. Είναι οι μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ των δύο πόλων, τα πολλά μέσα κλιμάκωσης που αυτοί διαθέτουν και η ισχυρή πίστη και των δύο στη δυνατότητα νίκης, οι αντιθέσεις μεταξύ των νέων κέντρων ισχύος, η ανασφάλεια όλων για την εξέλιξη του συσχετισμού, αλλά και ο πειρασμός μίας εξωτερίκευσης των εσωτερικών αντιθέσεων τους στα πλαίσια μίας εκμετάλλευσης της συγκυρίας για λεηλασία.

Μάλιστα το δρόμο της έχουν ήδη στρώσει τα όπλα που στέλνει το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και η όλη εξέλιξη της μεταξύ τους συνεργασίας, η ένταξη της Φινλανδίας και σύντομα της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και η όξυνση του ανταγωνισμού του με την Ρωσία για την Αρκτική, η συνεργασία του ΝΑΤΟ με χώρες του Ινδοειρηνικού, η αναταραχή που υπάρχει στην Ρωσική ηγεσία όπως αποτυπώθηκε στην ανταρσία της Βάγκνερ και εκφράζεται με τις τυχοδιωκτικές δηλώσεις για χρήση πυρηνικών, η επιμονή παλαιών και ο πολλαπλασιασμός νέων εστιών έντασης στον πλανήτη.

Δύση και Ευρασία σέρνονται σε μία ποσοτική ένταση της μεταξύ τους διαμάχης. Στο πιθανότερο αυτό σενάριο οδηγεί η δυσκολία μίας μεταξύ τους συνεννόησης, αλλά και η επιθυμία τους να μην βγει η κατάσταση εκτός ελέγχου. Σε αυτό το ενδεχόμενο ο κίνδυνος εκτροχιασμού των ανταγωνισμών θα είναι συνεχώς παρών και αυξανόμενος (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b7%cf%83%cf%85%cf%87%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%83%ce%b5%ce%bd%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%b9/).

 

Η Αίγυπτος σχεδιάζει να είναι ενεργό μέλος των BRICS – Να σταματήσει το μονοπώλιο της Δύσης στηn λήψη αποφάσεων.

Σύμφωνα με τον Yπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου Sameh Shoukry, «είναι καιρός να σταματήσει το μονοπώλιο των μεγάλων δυνάμεων stiw αποφάσεις, καθώς δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα των αναπτυσσόμενων χωρών»

Η Αίγυπτος σχεδιάζει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στο πλαίσιο των δράσεων της ομάδας των BRICS, αφού γίνει μέλος της ομάδας τον Ιανουάριο, δήλωσε ο Αιγύπτιος Yπουργός Εξωτερικών Sameh Shoukry στην 78η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου TASS.

«Η Αίγυπτος ανυπομονεί να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στους BRICS για την προώθηση των συμφερόντων και των προσδοκιών κρατών του Παγκόσμιου Νότου, που αποτελούν περίπου το 30% της παγκόσμιας οικονομίας», δήλωσε ο Shoukry. «Ζούμε σε έναν αλληλεξαρτώμενο κόσμο και η ασφάλεια κάθε χώρας εξαρτάται από την ασφάλεια όλων των χωρών», είπε.

«Οι σοβαρές συνέπειες της σύγκρουσης στην Ουκρανία απέδειξαν ότι δεν μπορούμε να εγγυηθούμε τηn σταθερότητα και την ασφάλεια οποιασδήποτε χώρας χωρίς να εγγυηθούμε την ασφάλεια μιας άλλης χώρας». Σύμφωνα με τον υπουργό, «είναι καιρός να σταματήσει το μονοπώλιο των μεγάλων δυνάμεων στις αποφάσεις, καθώς δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα των αναπτυσσόμενων χωρών» (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/697732/i-aigyptos-sxediazei-na-einai-energo-melos-ton-brics-na-stamatisei-to-monopolio-tis-dysis-sti-lipsi-apofaseon).

 

Έκπληκτος ο μεγάλος αντίπαλος του Putin, Deripaska: Κάτω από τα ραντάρ της Δύσης πέταξε το οικονομικό θαύμα της Ρωσίας. Ο Oleg Deripaska ήταν ένας από τους λιγοστούς ολιγάρχες που άσκησαν κριτική στην Ρωσική ηγεσία για την εισβολή στην Ουκρανία.

Η Ρωσία έχει ξεπεράσει πλήρως τον αντίκτυπο των δυτικών κυρώσεων οι οποίες της επεβλήθησαν λόγω της εισβολής στην Ουκρανία, δήλωσε ο ολιγάρχης Oleg Deripaska, παραδεχόμενος πως έχει μείνει «έκπληκτος» από την ανθεκτικότητα που επέδειξε η χώρα του μετά από έναν πόλεμο που, όπως πίστευε, θα χρεοκοπούσε το Κρεμλίνο.

Ο Deripaska, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Ρωσίας, είπε στους Financial Times ότι η Μόσχα επιβίωσε της προσπάθειας απομόνωσης της οικονομίας της, αναπτύσσοντας νέους εμπορικούς δεσμούς με τον παγκόσμιο Νότο και αυξάνοντας τις επενδύσεις στην εγχώρια παραγωγή.

Ο ιδιωτικός τομέας, εν τω μεταξύ, αποδείχθηκε πιο εύρωστος από ό,τι περίμενε μόλις μήνες νωρίτερα. «Έμεινα έκπληκτος από το γεγονός πως οι ιδιωτικές επιχειρήσεις αποδείχθηκαν τόσο ευέλικτες. Ήμουν λίγο-πολύ σίγουρος ότι το 30% της οικονομίας θα κατέρρεε, αλλά αυτό δεν συνέβη» είπε.

«Ναι, υπάρχουν πολεμικές δαπάνες, επιδοτήσεις και κρατική υποστήριξη, αλλά η επιβράδυνση που σημειώνεται είναι εκπληκτικά χαμηλή. Η ιδιωτική οικονομία βρήκε τον τρόπο να λειτουργήσει, και το κάνει με επιτυχία».

Η ανθεκτικότητα της Ρωσίας, παρά την αποκοπή από τις παγκόσμιες αγορές και τις αλυσίδες εφοδιασμού,είναι αιτία υπερηφάνειας για τον Πρόεδρο Vladimir Putin, ο οποίος την περασμένη εβδομάδα δήλωσε ότι η ρωσική οικονομία αναπτύσσεται, παρά τις άνευ προηγουμένου έξωθεν παρεμβάσεις.

Η Ρωσία επλήγη σκληρά, αλλά κατάφερε να αποφύγει τις κυρώσεις της G7. Μάλιστα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει προβλέψει ότι το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της θα αυξηθεί κατά 1,5% φέτος και 1,3% το 2024 μ.Χ. Ο Putin ήταν πιο bullish την περασμένη εβδομάδα, προβλέποντας ανάπτυξη 2,8% φέτος, υπερδιπλάσια από το ποσοστό που είχε προβλέψει το δικό του υπουργικό συμβούλιο τον Απρίλιο.

Τα σχόλια του Deripaska, ιδρυτή της κορυφαίας εταιρείας παραγωγής αλουμινίου Rusal και της μητρικής της εταιρείας ενέργειας En+, δείχνουν πως η ελίτ της Μόσχας πιστεύει ότι η Ρωσία έχει βγει σχετικά αλώβητη από την τρέχουσα γεωπολιτική κρίση, παρά τους φόβους ότι οι κυρώσεις θα έπλητταν την οικονομία της.

«Πάντα αμφέβαλλα γι’ αυτό το Wunderwaffe [το όπλο θαύμα], όπως έλεγαν οι Γερμανοί, των κυρώσεων – οπλοποιώντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα και καθιστώντας το εργαλείο διαπραγμάτευσης» είπε ο Deripaska, του οποίου η περιουσία εκτιμάται στα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια.

«Κάναμε τόσες προσπάθειες για να καταστήσουμε τον κόσμο παγκόσμιο, όσον αφορά το εμπόριο, τις επενδύσεις, την ροή πληροφοριών. Για αυτό το όπλο των κυρώσεων δεν θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό». Ο Deripaska ήταν ένας από τους λίγους ολιγάρχες που άσκησαν κριτική στην Ρωσική ηγεσία για την εισβολή στην Ουκρανία.

Όμως, παρότι είχε πει ότι δεν διαβλέπει «αξία» στη σύγκρουση, μείωσε τις αντιπολεμικές του δηλώσεις πρόσφατα εν μέσω αυξανόμενων πιέσεων στους ολιγάρχες να πληρώσουν περισσότερους φόρους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να παραδώσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο κράτος.

«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν πρέπει να σταματήσει ο πόλεμος και από τις δύο πλευρές […] Θα δώσει η Δύση τα F-16; Το μόνο που θα καταφέρουν είναι να υπάρξουν περισσότεροι νεκροί…». Βέβαια, η Ουκρανία έχει απορρίψει εκκλήσεις όπως αυτή που απηύθυνε ο Deripaska για «πραγματικές διαπραγματεύσεις» με το σκεπτικό ότι θα νομιμοποιούσε τα εδαφικά κέρδη της Ρωσίας.

Αλλά περισσότερες μάχες, πρόσθεσε ο ολιγάρχης, θα σήμαιναν «άλλους 50.000 νεκρούς και από τις δύο πλευρές [και] ίσως 150.000 τραυματίες» μέχρι το επόμενο έτος. «Πιστεύεις πραγματικά ότι είναι σοφό να έχουμε άλλους 200.000 ανθρώπους νεκρούς;».

Kρατικός καπιταλισμός. Το Κρεμλίνο προέτρεψε τον Deripaska πέρυσι να μετριάσει την κριτική του, ενώ οι εισαγγελείς δέσμευσαν ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα του οποίου είναι ιδιοκτήτης στο Σότσι και το παρέδωσαν σε ίδρυμα που συνδέεται με τον Putin.

Πάντως, για να εξηγήσει την «ανθεκτικότητα» της οικονομίας, ο Deripaska επεσήμανε τις επενδύσεις του Κρεμλίνου στη βιομηχανία και τις προσπάθειες να αναγκαστούν οι αναποτελεσματικές κρατικές επιχειρήσεις να αυξήσουν τη δυναμικότητά τους, εν μέρει προς υποστήριξη της πολεμικής προσπάθειας.

«Ο κρατικός καπιταλισμός δημιούργησε αυτούς τους τεράστιους ομίλους ετερογενών δραστηριοτήτων με χαμηλή παραγωγικότητα, χαμηλά ποσοστά χρησιμοποίησης, χαμηλούς μισθούς. Σήμερα με έκπληξη είδα ότι, σε ορισμένα από τα εργοστάσιά τους, οι μισθοί ήταν παρόμοιοι με τους μισθούς [σε εταιρείες] που ίδρυσα στην ίδια περιοχή», πρόσθεσε.

Ο Deripaska, ο οποίος υφίσταται κυρώσεις από τις ΗΠΑ από το 2018 μ.Χ. και την ΕΕ από το 2022 μ.Χ., είπε ότι τα ταξίδια του στην Ασία τον έπεισαν πως χώρες από τον παγκόσμιο Νότο θα αντισταθούν στην πίεση να υιοθετήσουν τις δυτικές κυρώσεις, προσφέροντας χείρα βοηθείας στην Ρωσία…

«Ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να ταΐζουν 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους κάθε μέρα και τους ζητάτε να δεσμευτούν ή να υποφέρουν», είπε. «Ήταν σοβαρό λάθος των ανθρώπων που πίστευαν ότι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον εξαιρετικό μηχανισμό για να ασκήσουν πίεση σε αυταρχικά καθεστώτα».

Το εμπόριο της Ρωσίας με την Κίνα αυξήθηκε κατά 32% σε ετήσια βάση τους πρώτους οκτώ μήνες του 2023 μ.Χ. στα 155 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το εμπόριο με την Ινδία τριπλασιάστηκε το πρώτο εξάμηνο του έτους στα 33 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το κρατικό ειδησεογραφικό δίκτυο RIA Novosti.

Ο πλούτος της Ρωσίας σε φυσικούς πόρους, εν τω μεταξύ, την καθιστά πολύ ελκυστικό εμπορικό εταίρο για χώρες που εξαρτώνται από τις εξαγωγές ενέργειας, μετάλλων και τροφίμων της για να εγκαταλείψουν, είπε ο Deripaska.

«Από τα επόμενα δισεκατομμύρια ανθρώπους που πρόκειται να γεννηθούν, το 70% θα είναι σε αυτήν την περιοχή. Ας αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Θέλουν ανάπτυξη, χρειάζονται ρωσικούς πόρους, Ρωσικές λύσεις, εμπόριο με την Ρωσία», σημείωσε ο Ρώσος ολιγάρχης (https://www.triklopodia.gr/%ce%ad%ce%ba%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%ba%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-putin-deripaska/).

 

Gold Switzerland: «Το χρέος των ΗΠΑ θα φτάσει τα 100 τρισ. δολάρια το 2036 μ.Χ.– Θα σκάσει η “φούσκα”»! «Έρχεται η κατάρρευση των πάντων».

Με νέα ενημερωτική οικονομική έκθεση η Gold Switzerland προειδοποιεί πως σύντομα έρχεται κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας λόγω των τρομακτικών χρεών που έχουν δημιουργήσει οι χώρες της Δύσης και ιδιαίτερα οι ΗΠΑ οι οποίες το 2036 μ.Χ. θα χρωστούν συνολικά 100 τρισ. δολάρια!

Όπως αναφέρει ο Egon von Greyerz της Gold Switzerland, «Εξακολουθώ να είμαι της άποψης ότι τα παράγωγα, συμπεριλαμβανομένης της σκιώδους αγοράς, θα μπορούσαν εύκολα να αντιστοιχούν σε χρέος 2-3 τετράκις δολ., που στηρίζεται επισφαλώς σε χρυσό 2 τρισ. δολ.»

Και συνεχίζει: «Όπως έχω συζητήσει πολλές φορές, φτάνουμε στο τέλος ενός μεγάλου οικονομικού και πολιτιστικού κύκλου. Μόνο οι μελλοντικοί ιστορικοί θα γνωρίζουν εάν πρόκειται για κύκλο 100, 300 ή 2.000 ετών. Αν τολμούσα μια εικασία, θα πίστευα ότι θα μπορούσε να είναι ένας πολύ μακρύς κύκλος, π.χ. 2.000 χρόνια» αναφέρει ο Egon von Greyerz.

Δυστυχώς, ο σημερινός κόσμος αποτελείται από ένα ετερόκλητο πλήρωμα επίδοξων πολιτικών που θα ξεχαστούν την επομένη της αποχώρησής τους. Αλλά όλοι θα έχουν αφήσει μια αξιομνημόνευτη κληρονομιά – ένα χρέος 340 τρισεκατομμυρίων δολαρίων συν παράγωγα και ένα σκιερό τραπεζικό σύστημα τουλάχιστον 2 τετράκις.

Το χρέος των ΗΠΑ θα αγγίξει τουλάχιστον 40 τρισεκατομμύρια δολάρια στην αρχή της επόμενης Προεδρικής περιόδου. Δεν απαιτείται να είσαι ιδιοφυΐα γι’ αυτήν την πρόβλεψη, αρκεί κανείς να δει κανείς την τάση.

Αλλά το χρέος 40 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι το 2025 μ.Χ. είναι μόνο η αρχή. Δεδομένου ότι διπλασιάζεται κάθε 8 χρόνια, το χρέος θα είναι 100 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2036 μ.Χ. Καθώς ο κύκλος των επιτοκίων συνεχίζει να αυξάνεται, θα τα δούμε τουλάχιστον στο 10% έως το 2036.

Προσωπικά πιστεύω ότι μπορεί να είναι πολύ υψηλότερο. «Θα εκπλαγώ αν το έλλειμμα του προϋπολογισμού το 2036 μ.Χ. θα είναι μικρότερο από 10 τρισεκατομμύρια δολάρια!» λέει η Gold Switzerland.

Σύμφωνα με τον Ελβετικό οίκο, τα επιτόκια κορυφώθηκαν το 1.981 μ.Χ., με το 10ετές ταμείο στο 16%. «Είδαμε το κατώτατο σημείο του κύκλου το 2020 μ.Χ. στο 0,5%. Ωστόσο, στο εξής τα επιτόκια θα ανεβαίνουν για δεκαετίες, με την συνήθη βίαιη αστάθεια.

Ο μακροπρόθεσμος πληθωρισμός μόλις ξεκίνησε μια νέα ανοδική τάση – κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί από την προσωρινή διόρθωση της ανοδικής τάσης. Δεδομένου ότι οι αποδόσεις του fracking έχουν πλέον κορυφωθεί, ο κόσμος βλέπει άνοδο στην τιμή του πετρελαίου.

Προσθέστε σε αυτό το αυξημένο κόστος παραγωγής ενέργειας και θα έχουμε την τέλεια ενεργειακή καταιγίδα. Η φούσκα των πάντων θα εξελιχθεί σε κατάρρευση των πάντων… Όλοι θα χάσουν τα επόμενα χρόνια. Αυτοί που θα χάσουν τα λιγότερα θα είναι οι νικητές» καταλήγει (https://www.pronews.gr/oikonomia/diethnis-oikonomia/gold-switzerland-gia-pagkosmia-oikonomia-to-xreos-ton-ipa-tha-ftasei-ta-100-tris-dolaria-to-2036/).

 

ΈΡΧΕΤΑΙ Η ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ... Η ΦΟΥΣΚΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ.

Ξεκάθαρα, η υγεία της παγκόσμιας οικονομίας είναι συνδεδεμένη με την υγεία των παγκόσμιων ηγετών. Αυτό εγείρει ξεκάθαρα το εξής δίλημμα: είναι οι άρρωστοι ηγέτες που καθιστούν μια οικονομία ασθενή ή μια προβληματική οικονομία που αρρωσταίνει τους ηγέτες;

Ωστόσο δεν έχει ιδιαίτερη σημασία τι πάει πρώτο και τι δεύτερο, καθόσον η περίπτωση της δυτικής οικονομίας τείνει να γίνει ανίατος, δεδομένου ότι και ο πληθυσμός της γίνεται συνεχώς πιο… ανθυγιεινός, αναφέρει σε πρόσφατο ενημερωτικό της σημείωμα η Gold Switzerland.

Οι αδύναμοι δυτικοί ηγέτες επικεντρώνονται σε περιφερειακά πολιτικά ζητήματα, είτε πρόκειται για το κλίμα, τα κριτήρια ESG, τα εμβόλια κατά της Covid, το έμφυλο χάσμα και άλλα θέματα, που αφορούν κυρίως της woke κοινότητα – σαν να τακτοποιεί κάποιος τις ξαπλώστρες στον Τιτανικό ενώ το πλοίο βυθιζόταν.

Σε κάθε περίπτωση, λέει η Gold Switzerland, η υγεία ενός έθνους αντικατοπτρίζεται σαφώς και στην υγεία των ηγετών του. Οι ηγέτες στον τομέα της υγείας στις ΗΠΑ, το Βέλγιο, τον Καναδά και τη Βρετανία σίγουρα δεν δίνουν σήμα «mens sana in corpore sano» (σώμα υγιές εν σώματι υγιεί)», όπως έγραψε ο Ρωμαίος ποιητής Γιουβενάλης πριν από 2000 χρόνια. Ή όπως είπε ο Έλληνας φιλόσοφος Θαλής πριν από 2.600 χρόνια: «Ποιος άνθρωπος είναι ευτυχισμένος; Αυτός που έχει υγιές σώμα, πολυμήχανο μυαλό και υπάκουη φύση».

Πρέπει επίσης να ρωτήσουμε εάν η κακή υγεία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος συνδέεται με την επιλογή του επικεφαλής της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS, η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών). Η τελευταία τριμηνιαία ανασκόπηση της BIS αναφέρεται στην αδιαφανή αγορά παραγώγων.

Όπως αναφέρει ο Egon von Greyerz της Gold Switzerland, «Εξακολουθώ να είμαι της άποψης ότι τα παράγωγα, συμπεριλαμβανομένης της σκιώδους αγοράς, θα μπορούσαν εύκολα να αντιστοιχούν σε χρέος 2-3 τετράκις δολ., που στηρίζεται επισφαλώς σε χρυσού 2 τρισ. δολ. Όπως λοιπόν φαίνεται, το αδηφάγο τέρας Gargantua αποτελεί πρότυπο για πολλούς από τους προαναφερόμενους ηγέτες. Αλλά η ανθυγιεινή ζωή δεν είναι μόνο προνόμιο των ηγετών.

Μόνο το 10% του ενήλικου πληθυσμού των ΗΠΑ ήταν παχύσαρκοι πριν από 50 χρόνια ενώ σήμερα το ποσοστό αγγίζει το 45%. Αλλά γιατί η Gold Switzerland μιλά για παχυσαρκία σε ένα οικονομικό ενημερωτικό δελτίο;

«Eπειδή, όπως είπα και παραπάνω, οφείλεται στην αυταρέσκεια και την απληστία που χαρακτηρίζει σήμερα την οικονομία της Δύσης. Όπως έχω συζητήσει πολλές φορές, φτάνουμε στο τέλος ενός μεγάλου οικονομικού και πολιτιστικού κύκλου.

Μόνο οι μελλοντικοί ιστορικοί θα γνωρίζουν εάν πρόκειται για κύκλο 100, 300 ή 2.000 ετών. Αν τολμούσα μια εικασία, θα πίστευα ότι θα μπορούσε να είναι ένας πολύ μακρύς κύκλος, π.χ. 2.000 χρόνια» αναφέρει ο Egon von Greyerz.

Υπάρχουν πολλές ομοιότητες με το τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όπως, χρέη, ελλείμματα, φόροι, παρακμή, τέρψη του εαυτού, εγρήγορση κ.λ.π. Οι Αυτοκρατορίες δεν εξαφανίζονται από τη μια μέρα στην άλλη - είναι μια μακρά διαδικασία.

Αν μπορούσαμε να επιλέξουμε μια ημερομηνία έναρξης για την έναρξη της παρακμής της σημερινής Δυτικής Αυτοκρατορίας, στην οποία κυριαρχούν οι ΗΠΑ, θα ήταν πιθανώς η δημιουργία της FED το 1913 μ.Χ. Αυτή η ιδιωτική κεντρική τράπεζα επέτρεψε στους τραπεζίτες και τους βιομήχανους να ελέγξουν το σύστημα.

Όπως είπε ο Mayer Amschel Rothschild στα τέλη του 1.700 μ.Χ.: «Δώστε μου τον έλεγχο των χρημάτων ενός έθνους και δεν με νοιάζει ποιος γράφει τους νόμους». Οι ΗΠΑ μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο αναδείχθηκαν ως σημαντική οικονομική δύναμη, ενώ η Ευρωπαϊκή ήπειρος υπέφερε από τις επιπτώσεις του πολέμου.

Παρά όμως τις ισχυρές οικονομικές επιδόσεις, οι ΗΠΑ άρχισαν να συσσωρεύουν δημοσιονομικά ελλείμματα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1.930 μ.Χ.- η αγορά των ψήφων του λαού ήταν το νούμερο ένα κριτήριο και όχι ο ισορροπημένος προϋπολογισμός. Αξίζει να αναφερθεί πως τα τελευταία 110 χρόνια μόνο δέκα έχει παρατηρηθεί πλεόνασμα…

Η Αυτοκρατορία του χρέους… Η Κορσική κυβερνήθηκε από την Δημοκρατία της Γένοβας από το 1.284 μ.Χ. έως το 1.768 μ.Χ., όταν και παραχωρήθηκε στην Γαλλία. Ο Ναπολέων γεννήθηκε από γονείς Ιταλούς στην Κορσική το 1.769 μ.Χ., ένα χρόνο αφότου το νησί έγινε Γαλλικό. Έτσι, για μόλις έναν χρόνο, η ιστορία θα μπορούσε να ήταν πολύ διαφορετική, με τον Ναπολέοντα ως Ιταλό Στρατηγό και ηγέτη.

Ο Ναπολέων δεν ήταν ο μόνος διάσημος Κορσικανός, εκεί γεννήθηκε ο Χριστόφορος Κολόμβος… 3 αιώνες νωρίτερα και έγινε διάσημος επειδή οδήγησε στον αποικισμό της Αμερικής, όταν το 1492 έπλευσε πέρα από τον Ατλαντικό, πιστεύοντας ότι θα έφτανε στην Ασία.

Αλλά δυστυχώς, αυτές οι ένδοξες περίοδοι της ιστορίας έχουν περάσει προ πολλού. Σήμερα δεν υπάρχουν ήρωες και ελάχιστοι πολιτικοί ή εξερευνητές μπορούν να γράψουν ιστορία. Ούτε ένας από τους σημερινούς «ένδοξους ηγέτες» δεν θα μείνει στη μνήμη της ιστορίας, είτε μιλάμε για τον Biden, τον Sunak, τον Macron, τον Scholz ή την Meloni. Δυστυχώς, ο σημερινός κόσμος αποτελείται από ένα ετερόκλητο πλήρωμα επίδοξων πολιτικών που θα ξεχαστούν την επομένη της αποχώρησής τους.

Αλλά όλοι θα έχουν αφήσει μια αξιομνημόνευτη κληρονομιά – ένα χρέος 340 τρισεκατομμυρίων δολαρίων συν παράγωγα και ένα σκιερό τραπεζικό σύστημα τουλάχιστον 2 τετράκις. Σε αυτό το χρέος και τις ανεύθυνες ελλειμματικές δαπάνες πρέπει να επικεντρωθούν οι ηγέτες εάν σκοπεύουν να θεραπεύσουν τις οικονομίες τους.

Αλλά δυστυχώς κανείς δεν έχει το θάρρος να χαλιναγωγήσει τις απεριόριστες ελλειμματικές δαπάνες. Γιατί η αγορά της εύνοιας και των ψήφων του λαού είναι ο μόνος τρόπος για να παραμείνουν στην εξουσία.

Οπότε, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο… Περισσότερα ελλείμματα… Όπως δείχνει το παρακάτω γράφημα, το χρέος των ΗΠΑ θα αγγίξει τουλάχιστον 40 τρισεκατομμύρια δολάρια στην αρχή της επόμενης προεδρικής περιόδου.

Δεν απαιτείται να είσαι ιδιοφυΐα γι’ αυτήν την πρόβλεψη, αρκεί κανείς να δει κανείς την τάση. Το χρέος των ΗΠΑ διπλασιάζεται κατά μέσο όρο κάθε 8 χρόνια. Αλλά το χρέος 40 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι το 2025 μ.Χ. είναι μόνο η αρχή.

Δεδομένου ότι διπλασιάζεται κάθε 8 χρόνια, το χρέος θα είναι 100 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2036 μ.Χ. Καθώς ο κύκλος των επιτοκίων συνεχίζει να αυξάνεται, θα τα δούμε τουλάχιστον στο 10% έως το 2036 μ.Χ. Προσωπικά πιστεύω ότι μπορεί να είναι πολύ υψηλότερο.

«Θα εκπλαγώ αν το έλλειμμα του προϋπολογισμού το 2036 μ.Χ. θα είναι μικρότερο από 10 τρισεκατομμύρια δολάρια!» λέει η Gold Switzerland. Υψηλοτέρα επιτόκια και πληθωρισμός… καταρρέουν οι αγορές… Σύμφωνα με τον ελβετικό οίκο, τα επιτόκια κορυφώθηκαν το 1981 μ.Χ., με το 10ετές ταμείο στο 16%.

«Είδαμε το κατώτατο σημείο του κύκλου το 2020 μ.Χ. στο 0,5%. Ωστόσο, στο εξής τα επιτόκια θα ανεβαίνουν για δεκαετίες, με τη συνήθη βίαιη αστάθεια. Ο μακροπρόθεσμος πληθωρισμός μόλις ξεκίνησε μια νέα ανοδική τάση - κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί από την προσωρινή διόρθωση της ανοδικής τάσης. Δεδομένου ότι οι αποδόσεις του fracking έχουν πλέον κορυφωθεί, ο κόσμος βλέπει άνοδο στην τιμή του πετρελαίου.

Προσθέστε σε αυτό το αυξημένο κόστος παραγωγής ενέργειας και θα έχουμε την τέλεια ενεργειακή καταιγίδα. Η φούσκα των πάντων θα εξελιχθεί σε κατάρρευση των πάντων… Όλοι θα χάσουν τα επόμενα χρόνια. Αυτοί που θα χάσουν τα λιγότερα θα είναι οι νικητές» καταλήγει (http://oimos-athina.blogspot.com/2023/09/blog-post_886.html).

 

«Εμπάργκο» στο ντίζελ και την βενζίνη κήρυξε η Ρωσία: Εκτινάσσονται οι τιμές παγκοσμίως. «Μπούμερανγκ» γύρισε για την Δύση η επιβολή κυρώσεων στην Ρωσία - Τελειώνουν τα αμερικανικά στρατηγικά αποθέματα.

«Κραχ» στην παγκόσμια αγορά ενέργειας προκάλεσε η Ρωσία με την απόφαση να αναστείλει την εξαγωγή ντίζελ και βενζίνης για να εξισορροπήσει την εγχώρια αγορά καυσίμων, καθώς παρουσιάστηκε πρόβλημα επάρκειας (τουλάχιστον, αυτή είναι η επίσημη εκδοχή) και έχει ήδη προκαλέσει «εκτόξευση» των τιμών τους.

Μέχρι στιγμής φέτος, η Ρωσία ήταν ο μεγαλύτερος θαλάσσιος εξαγωγέας καυσίμου τύπου ντίζελ στον κόσμο, ελάχιστα μπροστά από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με στοιχεία της Vortexa που συγκεντρώθηκαν από το Bloomberg.

Η χώρα εξήγαγε περισσότερα από 1 εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα από τον Ιανουάριο έως τα μέσα Σεπτεμβρίου, με την Τουρκία, τη Βραζιλία και τη Σαουδική Αραβία να είναι μεταξύ των βασικών προορισμών.

Η απαγόρευση, η οποία ισχύει και για τη βενζίνη, τίθεται σε ισχύ σήμερα στις 21 Σεπτεμβρίου και δεν έχει τελική ημερομηνία, σύμφωνα με το κυβερνητικό διάταγμα. Πάντως, πίσω από την Ρωσική κίνηση κρύβεται ένας απώτερος στρατηγικός στόχος.

Η Ρωσία θέλει να εξαντληθούν τα αμερικανικά στρατηγικά αποθέματα αναγκάζοντας τις ΗΠΑ, να τα διαθέσουν διατηρώντας τις δυτικές οικονομίες έστω εν μέρει «ζωντανές» εν καιρώ πολέμου στην Ουκρανία.

Σημειώνεται ότι τα αμερικανικά στρατηγικά αποθέματα βρίσκονται ήδη σε «χαμηλό» δεκαετιών. ‘Όλα συγκλίνουν ότι ο στόχος της Ρωσίας είναι να φτάσουν οι ΗΠΑ στις Αμερικανικές εκλογές του 2024 μ.Χ., έχοντας εξαντλήσει τα αποθέματά της.

Φυσικά, αυτό θα προκαλέσει μία άνευ προηγουμένου άνοδο στις τιμές των καυσίμων, θέτοντας έτσι ένα δίλημμα στους Αμερικανούς για το εάν θέλουν να συνεχίσουν με την κυβέρνηση Μπάιντεν η οποία έχει οδηγήσει την Αμερικανική οικονομία σε εξαθλίωση, ή με μία κυβέρνηση των Ρεπουμπλικανών.

Φυσικά, οι τιμές των καυσίμων θα αυξηθούν σε δυσθεώρητα ύψη και στην Ελλάδα, που σημαίνει ότι οι ήδη ταλαιπωρημένοι από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό, Έλληνες θα συνεχίσουν να καταστρέφονται οικονομικά με ακόμα μεγαλύτερους ρυθμούς.

Από την στιγμή που η Ρωσία έχει καταφέρει να καταστήσει τον OPEC, ρωσόφιλης κατεύθυνσης και η Σαουδική Αραβία την ακολουθεί στην πολιτική περιορισμού των εξαγωγών πετρελαίου, η Μόσχα έχει το «πάνω χέρι» ενώ και η ρωσική διείσδυση στην Αφρική δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας στους Ευρωπαίους πως θα βρουν εναλλακτικές πηγές ενεργειακής τροφοδοσίας.

Σημειώνεται ότι και το Ιράν και η Βενεζουέλα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν εναρμονίσει τις πολιτικές τους με αυτήν της Ρωσίας. Είναι σαφές, πως το γεωπολιτικό παιχνίδι είναι πολύ πιο «βαθύ» από μία απλή αύξηση των τιμών… Οι τιμές του ντίζελ στην Ευρώπη εκτινάχθηκαν λόγω της ανησυχίας ότι το μέτρο θα επιδεινώσει τις παγκόσμιες ελλείψεις.

Τα διυλιστήρια πετρελαίου του κόσμου αγωνίζονται να παράγουν αρκετό καύσιμο εν μέσω περιορισμένων προμηθειών αργού από τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία, τους μεγαλύτερους παραγωγούς εντός του OPEC και των συμμάχων του, αλλά αυτό δεν είναι εφικτό.

«Αν και αυτό είναι μόνο μια προσωρινή απαγόρευση, ο αντίκτυπος είναι σημαντικός καθώς η Ρωσία παραμένει βασικός εξαγωγέας ντίζελ στις παγκόσμιες αγορές», δήλωσε ο Alan Gelder, αντιπρόεδρος αγορών διύλισης, χημικών και πετρελαίου στην εταιρεία συμβούλων Wood Mackenzie Ltd. «Το παγκόσμιο σύστημα διύλισης θα δυσκολευτεί να αντικαταστήσει τους χαμένους ρωσικούς όγκους μια εποχή που τα παγκόσμια αποθέματα ντίζελ βρίσκονται ήδη σε χαμηλά επίπεδα».

Στην Βορειοδυτική Ευρώπη, το premium των συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης του πετρελαίου αναφοράς σε σχέση με το αργό πετρέλαιο – γνωστό ως ICE Gasoil Crack- αυξήθηκε ραγδαία, ξεπερνώντας προσωρινά τα 37 δολάρια το βαρέλι, σύμφωνα με στοιχεία εύλογης αξίας που συγκέντρωσε το Bloomberg.

Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης ντίζελ για παράδοση τον Οκτώβριο επίσης εκτινάχθηκαν, έναντι του Νοεμβρίου. Η ανοδική δομή, γνωστή ως οπισθοδρόμηση, ξεπέρασε τα 35 $ ανά τόνο, πριν απολέσει ορισμένα από αυτά τα κέρδη.

«Οι προσωρινοί περιορισμοί θα συμβάλουν στον κορεσμό της αγοράς καυσίμων, κάτι που με τη σειρά του θα μειώσει τις τιμές για τους καταναλωτές» στη Ρωσία, ανέφερε το γραφείο Τύπου της κυβέρνησης στον ιστότοπο του.

Υπάρχουν εξαιρέσεις για μικρές προμήθειες, συμπεριλαμβανομένων των παραδόσεων σε εταίρους εμπορικής συμμαχίας από ορισμένες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, καθώς και διακυβερνητικές συμφωνίες, ανθρωπιστική βοήθεια και διέλευση, ανέφερε το διάταγμα.

Σύμφωνα με το διάταγμα, τα φορτία καυσίμων που είναι ήδη αποδεκτά για αποστολή από τους ρωσικούς Σιδηροδρόμους ή εκείνα με χαρτιά φόρτωσης για θαλάσσιες μεταφορές μπορούν ακόμα να εξαχθούν. Αυτό δείχνει ότι οι ροές ντίζελ θα μειωθούν μόνο σταδιακά, ενώ αυτά τα φορτία αποστέλλονται.

Το τάνκερ, Ellora, απέπλευσε από το λιμάνι Νοβοροσίσκ της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσίας την Πέμπτη, αφού φόρτωσε περίπου 35.000 τόνους πετρελαίου, σύμφωνα με στοιχεία παρακολούθησης σκαφών που παρακολουθεί το Bloomberg.

Η απαγόρευση περιλαμβάνει όλους τους τύπους ντίζελ, συμπεριλαμβανομένων των θερινών, χειμερινών και αρκτικών μιγμάτων, καθώς και βαρέων αποσταγμάτων, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών, σύμφωνα με το διάταγμα.

Πέρυσι, οι θαλάσσιες εξαγωγές καυσίμου τύπου ντίζελ της Ρωσίας ήταν περίπου 0,95 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, σύμφωνα με στοιχεία της Vortexa. Αυτό ήταν περίπου το 3,4% της συνολικής παγκόσμιας ζήτησης.

«Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση. Μιλάμε για κλείσιμο εξαγωγών κοντά στο 1 εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα», δήλωσε ο Eugene Lindell, επικεφαλής διυλισμένων προϊόντων στην εταιρεία συμβούλων FGE. Ωστόσο, Η Ρωσία δεν θα είναι σε θέση να διατηρήσει την απαγόρευση των εξαγωγών ντίζελ για πολύ, επειδή σύντομα θα εξαντληθεί ο χώρος αποθήκευσης.

Οι τιμές λιανικής της βενζίνης και του ντίζελ στην Ρωσία αυξήθηκαν κατά 9,4% από την αρχή του έτους έως τις 18 Σεπτεμβρίου σε σύγκριση με αύξηση των συνολικών τιμών καταναλωτή κατά 4%, σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας (https://www.pronews.gr/oikonomia/empargko-sto-ntizel-kai-tin-venzini-kirykse-i-rosia-apagorepse-tis-eksagoges-apo-tin-xora-ektinassontai-oi-times-pagkosmios/).

 

Σε περιδίνηση το δολάριο: Ιαπωνία και Κίνα προχωρούν σε μαζικές πωλήσεις αμερικανικών ομολόγων – «Ξεφορτώθηκαν» 2 τρισ. δολάρια τον Ιούνιο.

Τα επίσημα αποθεματικά σε δολάρια της Ιαπωνίας ύψους 1,11 τρισεκατομμυρίων δολαρίων αντιπροσωπεύουν  το 4,4% της συνολικής αγοράς, επίσης σε ιστορικό χαμηλό, ενώ το απόθεμα 835 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας είναι περίπου το 3,4% του συνόλου, στο χαμηλότερο επίπεδο της 20ετίας

Κάποτε θα ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας η Ιαπωνία ή η Κίνα να παρενέβαιναν στην αγορά συναλλάγματος για να πουλήσουν δολάρια προκειμένου να στηρίξουν τα νομίσματά τους και ταυτόχρονα να ρευστοποιούσαν αμερικανικά κρατικά ομόλογα – ο ουρανός θα γύριζε ανάποδα.... επισημαίνεται σε ανάλυση του Reuters.

Θα ήταν ένα σενάριο δύσκολο να το φανταστεί κανείς ακόμη και πριν από 10 χρόνια, αλλά είναι πραγματικότητα τώρα, επειδή οι δύο κορυφαίοι κάτοχοι αμερικανικού χρέους στον κόσμο αποσύρονται από την κατοχή του - είτε μεμονωμένα είτε ακόμη και μαζί.

Το συνδυασμένο αποτύπωμα των κίνήσεων των κεντρικών τραπεζών της Ιαπωνίας και της Κίνας στην μεγαλύτερη, βαθύτερη και με μεγαλύτερη ρευστότητα αγορά κρατικών ομολόγων στον κόσμο βρίσκεται τώρα σε ιστορικό χαμηλό - τουλάχιστον από τότε που άρχισαν να συλλέγονται συγκρίσιμα στοιχεία στα τέλη της δεκαετίας του 1.990 μ.Χ.

Χάθηκε το συνολικό ποσό των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων τον Ιούνιο, τον τελευταίο μήνα που είναι διαθέσιμα τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, ισοδυναμεί με το 7,8% των 25 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ, λιγότερο από το ένα τρίτο του ρεκόρ του sell off, στο 25,4%, που καταγράφηκε τον Ιούνιο του 2007 μ.Χ.

Τα επίσημα αποθεματικά σε δολάρια της Ιαπωνίας ύψους 1,11 τρισεκατομμυρίων δολαρίων αντιπροσωπεύει το 4,4% της συνολικής αγοράς, επίσης σε ιστορικό χαμηλό, ενώ το απόθεμα 835 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας είναι περίπου το 3,4% του συνόλου, το χαμηλότερο επίπεδο της 20ετίας. Αντίθετα, η Federal Reserve κατέχει 5 τρισεκατομμύρια δολάρια, ή το 20% της συνολικής αγοράς.

Οι επόμενες κινήσεις. Βεβαίως, η Ιαπωνία και η Κίνα εξακολουθούν να είναι υπολογίσιμες δυνάμεις στην αγορά χρέους. Είναι με απόσταση οι δύο κορυφαίοι κάτοχοι αμερικανικών ομολόγων στον κόσμο και το απόθεμα της Κίνας είναι πιθανώς σημαντικά μεγαλύτερο όταν συνυπολογίζονται οι κρατικές τράπεζες, τα επενδυτικά ταμεία και οι «ύποπτες» εξωχώριες συμμετοχές σε τρίτες χώρες όπως το Βέλγιο και η Βρετανία.

Αλλά δεν κυριαρχούν στην αγορά κρατικών ομολόγων όπως κάποτε, λένε αναλυτές της αγοράς του αμερικανικού χρέους, ούτε η απειλή της πώλησής τους προκαλεί τον ίδιο φόβο στους επενδυτές ομολόγων, στις παγκόσμιες αγορές γενικότερα, ακόμη και στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στην Ουάσιγκτον.

Αυτό δεν συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, σίγουρα στηn δεκαετία του 2000 m.X. πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, όταν η Ιαπωνία, οι εξαγωγείς πετρελαίου και οι αναδυόμενες οικονομίες - ειδικά η Κίνα - ανακύκλωσαν τα τεράστια εμπορικά πλεονάσματά τους σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα προκειμένου να δημιουργήσουν τεράστα συναλλαγματικά αποθέματα.

«Καμία ξένη κεντρική τράπεζα δεν κατέχει την αγορά ομολόγων, για να το πω έτσι. Η αγορά καθοδηγείται βασικά από ένα σύνολο στοιχημάτων στη Fed, όχι από ροές από οποιαδήποτε χώρα αυτές τις μέρες», δήλωσε ο Brad Setser, ανώτερος συνεργάτης στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. Η Ιαπωνία και η Κίνα ήταν και οι δύο αγοραστές κρατικών ομολόγων τον Ιούνιο, τον τελευταίο μήνα των διαθέσιμων στοιχείων.

Τα προσαρμοσμένα στην αποτίμηση στοιχεία από τους οικονομολόγους της Fed, Carol Bertaut και Ruth Judson, δείχνουν ότι η Κίνα και η Ιαπωνία πρόσθεσαν 8 δισεκατομμύρια δολάρια και 6 δισεκατομμύρια δολάρια στα συναλλαγματικά αποθέματά τους.

Τα κρατικά ομόλογα της Κίνας μειώθηκαν κατά 34 δισ. δολάρια προσαρμοσμένα στην αποτίμηση το πρώτο εξάμηνο του έτους, αν και το χρέος των αμερικανικών οργανισμών αυξήθηκε σχεδόν κατά 20 δισ. δολάρια. Το απόθεμα κρατικών ομολόγων της Ιαπωνίας αυξήθηκε κατά 40 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το απόθεμα των εγχώριων αγοραστών μειώθηκε κατά 25 δισεκατομμύρια δολάρια.

Το συνολικό απόθεμα κρατικών ομολόγων των ξένων κεντρικών τραπεζών αυξήθηκε κατά 26,5 δισ. δολάρια στα 3,54 τρισ. δολάρια τον Ιούνιο και κατά σχεδόν 100 δισ. δολάρια το πρώτο εξάμηνο του έτους, σύμφωνα με τα στοιχεία των Judson και Bertaut. Αυτό συνδέεται με τις συμμετοχές του επίσημου τομέα στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα που κατέχει Fed, τα οποία αυξήθηκαν κατά περίπου 100 δισεκατομμύρια δολάρια φέτος.

Αυτό είναι πολύ, αλλά οδεν αρκεί να συμβαδίσει με την αύξηση της προσφοράς. Η Fed συνεχίζει να μειώνει τις συμμετοχές της κατά 60 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα και οι εκδόσεις κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ εκτοξεύονται.

Με τις αποδόσεις των Aμερικανικών ομολόγων στο υψηλότερο επίπεδο από τα τέλη της δεκαετίας του 2000, το διευρυνόμενο χάσμα αποδόσεων ωθεί το γιουάν και το γιεν σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα έναντι του δολαρίου.

Η πραγματική σταθμισμένη συναλλαγματική ισοτιμία του γιεν, ή REER, είναι επίσης κοντά στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 50 ετών και η τιμή REER του γιουάν είναι η χαμηλότερη σε μια δεκαετία.

Οι εικασίες αυξάνονται ότι το Πεκίνο ή το Τόκιο θα μπορούσαν σύντομα χρησμοποιήσουν τις συμμετοχές τους στα κρατικά ομόλογα για να χρηματοδοτήσουν την παρέμβαση πώλησης δολαρίων στην αγορά συναλλάγματος – γεγονός που θα προκαλέσει νέο sell off στο Αμερικανικό χρέος…

Το Τόκιο είναι πιο πιθανό να κάνει το μεγάλο βήμα, όπως έκανε τον περασμένο Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Οι γύροι των παρεμβάσεων στήριξης του γιεν προσέγγισαν το ρεκόρ των 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων και χρηματοδοτήθηκαν κυρίως μέσω αμερικανικών εντόκων γραμματίων ή βραχυπρόθεσμων ομολόγων.

Οι κινεζικές κρατικές τράπεζες, εν τω μεταξύ, εφαρμόζοντας μια μετριοπαθή νομισματική πολιτική  καθαρίζουν το πλεόνασμα γιουάν για να διατηρήσουν την συναλλαγματική ισοτιμία «βασικά σταθερή σε λογικό και ισορροπημένο επίπεδο» και το Πεκίνο διαθέτει άλλα εργαλεία ενίσχυσης της ρευστότητας και διαχείρισης συναλλαγματικών ισοτιμιών προκειμένου να σταθεροποιήσει το νόμισμα χωρίς να πουλήσει κρατικά ομόλογα. Τουλάχιστον προς το παρόν…

«Δεν βλέπουμε ακόμη σημάδια sell off Αμερικανικου χρέους για σκοπούς παρέμβασης στη αγορά συναλλάγματος, αλλά η περαιτέρω ανατίμηση του δολαρίου, ιδιαίτερα έναντι του γιουάν και του γιεν, δημιουργεί κινδύνους», έγραψαν στρατηγικοί αναλυτές της Bank of America την περασμένη εβδομάδα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/697726/se-peridinisi-tou-dolario-iaponia-kai-kina-proxoroyn-se-mazikes-poliseis-amerikanikon-omologon-ksefortothikan-2-tris-dolaria-ton-ioynio).


Η στρατηγική σχέση Ρωσίας – Κίνας καταστρέφει την …Παγίδα του Θουκυδίδη και τελειώνει την Αυτοκρατορία των ΗΠΑ. Αυτός είναι ο οδικός χάρτης για ένα πολυπολικό μέλλον στον κόσμο, όπως το βλέπει η Κίνα.

Το Κρατικό Συμβούλιο της Κίνας έδωσε στην δημοσιότητα ένα μεγάλης πολιτικής σημασίας έγγραφο με τίτλο «Μια παγκόσμια κοινότητα κοινού μέλλοντος: Οι προτάσεις και οι ενέργειες της Κίνας». Στην ουσία αποτελεί έναν λεπτομερή περιεκτικό οδικό χάρτη, μία «Λευκή Βίβλο» για ένα ειρηνικό, πολυπολικό μέλλον, εκτιμά ο γνωστός Βραζιλιάνος γεωπολιτικός αναλυτής Pepe Escobar.

Σε συγχρονισμό με τη διαρκώς εξελισσόμενη στρατηγική συνεργασία Ρωσίας - Κίνας, η «Λευκή Βίβλος» σημειώνει πώς «Ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping έθεσε για πρώτη φορά το όραμα μιας παγκόσμιας κοινότητας κοινού μέλλοντος όταν απευθυνόταν στο Κρατικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας το 2013 μ.Χ.».

Αυτό έγινε πριν από 10 χρόνια, όταν ξεκίνησε η Πρωτοβουλία New Silk Roads – ή Belt and Road Initiative (BRI) – Οι Νέοι Δρόμοι του Μεταξιού: αυτό έγινε η κυρίαρχη αντίληψη της εξωτερικής πολιτικής της εποχής Xi.

Το Belt and Road Forum τον επόμενο μήνα στο Πεκίνο θα γιορτάσει τη 10η επέτειο του BRI και θα ξεκινήσει εκ νέου μια σειρά έργων για την πρωτοβουλία αυτή. Η Κοινότητα του Κοινού Μέλλοντος. Η «Κοινότητα του Κοινού Μέλλοντος» είναι μια έννοια που ουσιαστικά αγνοείται σε όλη τη συλλογική Δύση – και σε αρκετές περιπτώσεις χάνεται στην μετάφραση σε όλη την Ανατολή.

Η φιλοδοξία της Λευκής Βίβλου είναι να εισαγάγει «Την θεωρητική βάση, την πρακτική και την ανάπτυξη μιας παγκόσμιας κοινότητας κοινού μέλλοντος». Τα πέντε βασικά σημεία περιλαμβάνουν τη δημιουργία εταιρικών σχέσεων «στις οποίες οι χώρες αντιμετωπίζουν η μια την άλλη ως ίσες», «ένα δίκαιο περιβάλλον ασφάλειας», «ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς», «σχέσεις ανταλλαγής μεταξύ των πολιτισμών» και «ένα οικοσύστημα που θέτει πρώτα την Μητέρα Φύση και την πράσινη ανάπτυξη», όπως εξήγησε ο Xi στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 2015 μ.Χ.

Η Παγίδα του Θουκυδίδη. Η Λευκή Βίβλος καταρρίπτει με σθένος την πλάνη της «Παγίδας του Θουκυδίδη»: «Δεν υπάρχει νόμος που να υπαγορεύει ότι μια ανερχόμενη δύναμη θα επιδιώξει αναπόφευκτα την ηγεμονία.

Αυτή η υπόθεση αντιπροσωπεύει τυπική ηγεμονική σκέψη και βασίζεται σε μνήμες καταστροφικών πολέμων μεταξύ ηγεμονικών δυνάμεων στο παρελθόν», αναφέρει η Λευκή Βίβλος αποκρούοντας την «θουκυδίδεια παγίδα» που ισχυρίζεται το ακριβώς αντίθετο.

Η Κίνα ευθυγραμμίζεται πλήρως με τον Παγκόσμιο Νότο, ως προς «τα κοινά συμφέροντα όλων των λαών σε όλο τον κόσμο. Όταν ο κόσμος ευδοκιμεί, η Κίνα ευδοκιμεί και το αντίστροφο». Πρόκειται για μία νέα τάξη που δεν έχει καμία σχέση με την τάξη των ΗΠΑ που είναι…βασισμένη σε κανόνες, επισημαίνει ο Escobar.

Κινεζικοί ύμνοι στην πολυπολικότητα. Όταν πρόκειται για την οικοδόμηση ενός νέου συστήματος διεθνών σχέσεων, η Κίνα δίνει προτεραιότητα στην «εκτεταμένη διαβούλευση» μεταξύ ίσων και «την αρχή της κυρίαρχης ισότητας» που «διατρέχει τον Χάρτη του ΟΗΕ».

Η ιστορία και ο ρεαλισμός, ωστόσο, υπαγορεύουν ότι ορισμένες χώρες είναι πιο ίσες από άλλες. Αυτή η Λευκή Βίβλος προέρχεται από την πολιτική ηγεσία ενός κράτους με πλούσιο και μοναδικό πολιτισμό, εξηγεί ο Escobar.

Ως εκ τούτου, προωθεί φυσικά την «αύξηση των ανταλλαγών μεταξύ των πολιτισμών για την προώθηση της αρμονίας», ενώ παρατηρεί κομψά πώς ένας «εξαιρετικός παραδοσιακός πολιτισμός αποτελεί την επιτομή της ουσίας του κινεζικού πολιτισμού».

Εδώ βλέπουμε ένα λεπτό μείγμα Ταοϊσμού και Κομφουκιανισμού, όπου η αρμονία - που επαινείται ως «η βασική έννοια του κινεζικού πολιτισμού» - επεκτείνεται στην έννοια της «αρμονίας εντός της διαφορετικότητας»: και αυτή ακριβώς είναι η βάση για την υιοθέτηση της πολιτισμικής πολυμορφίας, συνεχίζει ο Escobar.

Όσον αφορά την προώθηση του διαλόγου των πολιτισμών, αυτές οι παράγραφοι είναι ιδιαίτερα σημαντικές: «Η ιδέα μιας παγκόσμιας κοινότητας κοινού μέλλοντος αντικατοπτρίζει τα κοινά συμφέροντα όλων των πολιτισμών – ειρήνη, ανάπτυξη, ενότητα, συνύπαρξη και συνεργασία».

Μια Ρωσική παροιμία λέει, «Μαζί μπορούμε να ξεπεράσουμε την καταιγίδα. Ο Ελβετο-Γερμανός συγγραφέας Hermann Hesse πρότεινε: «Μην υπηρετείτε τον πόλεμο και την καταστροφή, αλλά την ειρήνη και τη συμφιλίωση». Εξάλλου μια γερμανική παροιμία, υποστηρίζει ότι «η προσπάθεια ενός ατόμου είναι πρόσθεση, η προσπάθεια μιας ομάδας πολλαπλασιάζεται».

Μια Αφρικανική παροιμία λέει, «Ένας μόνος πυλώνας δεν αρκεί για να χτίσεις ένα σπίτι». μΜια Αραβική παροιμία ισχυρίζεται: «Αν θέλεις να περπατάς γρήγορα να περπατάς μόνος σου, αν θέλεις να πας μακριά, περπάτα με άλλους μαζί».

Η πολυμερής προσέγγιση της Κινεζικής διπλωματίας. Η Κινεζική διπλωματία έχει εκφράσει πολύ έντονα την ανάγκη ανάπτυξης ενός «νέου τύπου οικονομικής παγκοσμιοποίησης» και συμμετοχής σε «ειρηνική ανάπτυξη» και αληθινή πολυμερή προσέγγιση.

Και αυτό μας φέρνει αναπόφευκτα στο BRI, το οποίο η Λευκή Βίβλος ορίζει ως «ένα ζωντανό παράδειγμα οικοδόμησης μιας παγκόσμιας κοινότητας κοινού μέλλοντος και μιας παγκόσμιας πλατφόρμας δημόσιου καλού και συνεργασίας που παρέχεται από την Κίνα στον κόσμο». Φυσικά, για τον ηγεμόνα και τους συλλογικούς υποτελείς του στην Δύση, το BRI δεν είναι παρά ένας τεράστιος μηχανισμός παγίδας χρέους που εξαπέλυσε η «Αυτοκρατορική Κίνα», υποστηρίζει ο Escobar.

Η αντίδραση του ηγεμόνα - Η προειδοποίηση Medvedev. Η Λευκή Βίβλος σημειώνει, στην πραγματικότητα, πώς «περισσότερα από τα τρία τέταρτα των χωρών στον κόσμο και πάνω από 30 διεθνείς οργανισμοί» είχαν ενταχθεί στην πρωτοβουλία BRI και αναφέρεται στο εκτεταμένο, συνεχώς διευρυνόμενο πλαίσιο συνδεσιμότητας έξι διαδρόμων, μιας σειράς λιμανιών, αγωγών και συνδεσιμότητας στον κυβερνοχώρο, μεταξύ άλλων μέσω της Νέας Ευρασιατικής Γέφυρας, του Σιδηροδρομικού Εξπρές Κίνας-Ευρώπης και του Νέου Εμπορικού Διαδρόμου ξηράς-Θάλασσας που διασχίζει την Ευρασία.

Για την αντίδραση της αμερικανικής αυτοκρατορίας έχει προειδοποιήσει ο αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Dmitry Medvedev. Ο ηγεμόνας προετοιμάζει ήδη τα επόμενα στάδια του υβριδικού του πολέμου κατά της Κίνας – παρόλο που παραμένει θαμμένος βαθιά μέσα σε έναν de facto πόλεμο κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία, σημειώνει ο Escobar.

Η Ρωσική στρατηγική πολιτική, στην ουσία, ευθυγραμμίζεται πλήρως με την Λευκή Βίβλο της Κίνας, προτείνοντας μια Ευρύτερη Ευρασιατική Εταιρική Σχέση, μια συντονισμένη ώθηση προς την πολυπολικότητα και την πρωτοκαθεδρία του Παγκόσμιου Νότου και της παγκόσμιας πλειοψηφίας στην σφυρηλάτηση ενός νέου συστήματος διεθνών σχέσεων.

Μετά την πρόσφατη επίθεση των Ουκρανών – με την καθοδήγηση των ΗΠΑ - στο Αρχηγείο του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας στην Σεβαστούπολη, μια νέα έκθεση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας οδηγεί σε μια δυσοίωνη προειδοποίηση από τον Medvedev:

«Το ΝΑΤΟ έχει μετατραπεί σε ένα ανοιχτά φασιστικό μπλοκ παρόμοιο με τον Άξονα του Hitler, μόνο που είναι μεγαλύτερο. Φαίνεται ότι η Ρωσία μένει με λίγες επιλογές εκτός από μια άμεση σύγκρουση με το ΝΑΤΟ. Το αποτέλεσμα θα είναι πολύ βαρύτερες απώλειες για την ανθρωπότητα από ότι το 1.945 μ.Χ.», σημειώνει ο Medvedev.

Το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας, εν τω μεταξύ, αποκάλυψε ότι η Ουκρανία μετρά 83.000 θανάτους στο πεδίο της μάχης από την έναρξη της -αποτυχημένης- αντεπίθεσης πριν από τέσσερις μήνες. Και ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας Sergey Shoigu ήταν κατατοπιστικός σε ό,τι αφορά τη μακροπρόθεσμη στρατηγική, λέγοντας πως «η συνεπής εφαρμογή μέτρων και σχεδίων δραστηριότητας μέχρι το 2025 μ.Χ. θα μας επιτρέψει να πετύχουμε τους στόχους μας».

Έτσι, η ειδική επιχείρηση δεν θα τελειώσει πριν από το 2025 μ.Χ.- παρεμπιπτόντως, πολύ αργότερα από τις επόμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Άλλωστε, ο απώτερος στόχος της Μόσχας είναι η αποΝΑΤΟικοποίηση.

Αντιμέτωπος με μια ταπείνωση του ΝΑΤΟ στο πεδίο της μάχης, η ομάδα Biden δεν έχει διέξοδο: ακόμα κι αν κήρυξε μονομερή κατάπαυση του πυρός για να οπλίσει εκ νέου τις δυνάμεις του Κιέβου για μια νέα αντεπίθεση την άνοιξη - καλοκαίρι του 2024 μ.Χ., ο πόλεμος θα συνεχίσει στο δρόμος προς τις Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.

MICIMATT και μαφία του ΝΑΤΟ. Τόσο η κινεζική όσο και η ρωσική ηγεσία γνωρίζουν πολύ καλά πώς λειτουργεί στις ΗΠΑ το MICIMATT που ορίζει ο Ray McGovern (στρατιωτικό βιομηχανικό πλέγμα - Κογκρέσο – ΜΜΕ – Ακαδημαϊκοί – think tank).

Η κινητική πτυχή του MICIMATT αφορά την προστασία των παγκόσμιων συμφερόντων μεγάλων αμερικανικών τραπεζών, των hedge funds και πολυεθνικών εταιρειών. Δεν είναι τυχαίο ότι το τέρας της MICIMATT η Lockheed-Martin ανήκει κυρίως σε Vanguard, BlackRock και State Street, εξηγεί ο Escobar.

«Το ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικά μια ρακέτα προστασίας της μαφίας που ελέγχεται από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο και δεν έχει καμία σχέση με την υπεράσπιση της Ευρώπης από την Ρωσική απειλή. Το πραγματικό όνειρο του MICIMATT και της επέκτασής του στο ΝΑΤΟ είναι να αποδυναμώσει και να διαμελίσει τη Ρωσία για να ελέγξει τους τεράστιους φυσικούς πόρους της», εκτιμά ο γεωπολιτικός αναλυτής.

Πόλεμος ενάντια στον νέο «άξονα του κακού». Η επερχόμενη γραφική ταπείνωση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία συνδυάζεται τώρα με την αδυσώπητη άνοδο των BRICS 11 – που ενσαρκώνει μια θανατηφόρα απειλή για τη γεωοικονομία του ηγεμόνα.

Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που το MICIMATT μπορεί να κάνει για αυτόν τον πυρηνικό πόλεμο – εκτός από πολλαπλές περιπτώσεις υβριδικού πολέμου με έγχρωμες επαναστάσεις και διάφορα σχήματα διαίρει και βασίλευε.

Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι λιγότερο από μια πλήρη κατάρρευση του νεοφιλελευθερισμού. Η στρατηγική συνεργασία Ρωσίας-Κίνας των πραγματικών κυρίαρχων συντονίζεται. Η στρατηγική υπομονή είναι ο κανόνας.

Ωστόσο αυτό που υπονοεί ο Medvedev είναι ότι ο ηγεμόνας στην απόγνωσή του θα μπορούσε ακόμη και να μπει στον πειρασμό να ξεκινήσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον, στην πραγματικότητα, ενός νέου «άξονα του κακού» τριών εθνών των BRICS – Ρωσίας, Κίνας και Ιράν.

Ο Γραμματέας του Ρωσικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Nikolai Patrushev δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος: «Στις προσπάθειές της να διατηρήσει την κυριαρχία της, η ίδια η Δύση κατέστρεψε τα εργαλεία που της λειτουργούσαν καλύτερα από την στρατιωτική μηχανή.

Αυτά είναι η ελευθερία διακίνησης αγαθών και υπηρεσιών, οι διάδρομοι μεταφορών και υλικοτεχνικής υποστήριξης, ένα ενοποιημένο σύστημα πληρωμών, ο παγκόσμιος καταμερισμός εργασίας και οι αλυσίδες. Ως αποτέλεσμα, οι Δυτικοί αποκλείονται από τον υπόλοιπο κόσμο με γρήγορους ρυθμούς» (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/698641/i-stratigiki-sxesi-rosias-kinas-katarriptei-tin-plani-tis-pagidas-tou-thoukydidi-kai-teleionei-tin-aftokratoria-ton-ipa).


BRICS: Αντίστροφη μέτρηση για το SWIFT, νέο σύστημα πληρωμών για τον Παγκόσμιο Νότο.

Πνέει τα λοίσθια η κυριαρχία του δολαρίου στις παγκόσμιες εμπορικές συναλλαγές καθώς οι παράνομες και παρανοϊκές οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία από την δυτική συμμαχία έθεσαν σε συναγερμό τα κράτη του Παγκόσμιου Νότου.

Η παγκόσμια οικονομική συμμαχία γνωστή ως ομάδα των BRICS εξετάζει το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός παγκόσμιου συστήματος πληρωμών το οποίο θα μπορούσε να παρακάμψει το σύστημα SWIFT το οποίο ο τραπεζικός κλάδος χρησιμοποιεί για την εκκαθάριση των διεθνών συναλλαγών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Ρωσικού κρατικού οργανισμού ειδήσεων TASS την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2023 μ.Χ., οι Υπουργοί Οικονομικών του ομίλου αξιολογούν τη σκοπιμότητα ενός ενιαίου δικτύου πληρωμών και θα συζητήσουν επίσημα τις δυνατότητές διαμόρφωσης ενός νέου συστήματος στην επόμενη συνεδρίαση των BRICS του επόμενου έτους.

Το σχέδιο. Ο Ρώσος Υπουργός Οικονομικών Anton Siluanov δήλωσε ότι το δίκτυο θα ενισχύσει τις ανεξάρτητες προσπάθειες για την δημιουργία συστημάτων ανταλλαγής μηνυμάτων για τις διεθνείς πληρωμές.

«Προσπαθούμε να εισαγάγουμε το σύστημα χρηματοοικονομικών μηνυμάτων μας, το SPFS, οι Κινέζοι συνάδελφοί μας έχουν το δικό τους σύστημα, και άλλες χώρες BRICS είτε έχουν τα συστήματά τους είτε τα δημιουργούν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτό το θέμα πρόκειται να συζητηθεί από τις νομισματικές αρχές και τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες των κρατών μελών των BRICS».

Η νέα τάση που θα επικρατήσει στο μέλλον. Τα νέα έρχονται αφού οι BRICS – που αντιπροσωπεύουν τα έθνη της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας, της Κίνας και της Νότιας Αφρικής – αποφάσισε επίσημα να προσθέσει την Σαουδική Αραβία, το Ιράν, την Αιθιοπία, την Αίγυπτο, την Αργεντινή και τα ΗΑΕ στον όμιλο.

Όταν ρωτήθηκε πώς βλέπει η Ρωσία τις μελλοντικές δυνατότητες των BRICS, ο Siluanov είπε ότι το μπλοκ επικεντρώνεται στην «άρση όλων των δεσμών με τη Δύση και τη στροφή προς τα Νοτιοανατολικά» σε μια αυξανόμενη τάση που «θα συνεχιστεί στο μέλλον».

Το SWIFT είναι ένα βασικό στοιχείο του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος και χρησιμοποιείται από τις τράπεζες για την ασφαλή αποστολή και λήψη μηνυμάτων που σχετίζονται με χρηματικές συναλλαγές.

Ο οργανισμός, ο οποίος είναι ένας συνεταιρισμός που ανήκει κατά κύριο λόγο σε τράπεζες, απαγόρευσε σε πολλές Ρωσικές τράπεζες της συμμετοχή τους κατόπιν εντολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Μάρτιο του 2022 μ.Χ.

Τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, ο υπουργός Οικονομικών της Νότιας Αφρικής Enoch Godongwana είπε ότι ένα σύστημα πληρωμών που βασίζεται στα BRICS θα έχει ως στόχο την ενίσχυση του εμπορίου σε τοπικά νομίσματα αποκλείοντας το δολάριο. Ωστόσο, είπε ότι η εφαρμογή στο προβλεπτό μέλλον θα ήταν δύσκολη και το σύστημα δεν θα σχεδιαστεί για να αμφισβητήσει άμεσα το SWIFT.

O ρόλος της Κίνας. Η Κίνα πρέπει να μειώσει τα εμπορικά ελλείμματα με άλλες αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να επιταχύνει την χρήση των τοπικών νομισμάτων, σύμφωνα με τον Anil Agarwal, τον δισεκατομμυριούχο ιδρυτή της Vedanta Resources Ltd της Ινδίας, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg.

Οι ηγέτες του μπλοκ BRICS — Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική — θα συζητήσουν τη μείωση της χρήσης δολαρίων για το εμπόριο στη σύνοδό τους την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2023 μ.Χ. Το εμπορικό έλλειμμα της Ινδίας με την Κίνα πέρυσι ήταν σχεδόν 85 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η Βραζιλία, η Νότια Αφρική και η Ρωσία, εν τω μεταξύ, απολαμβάνουν εμπορικό πλεόνασμα με την Ασιατική οικονομία που είναι δεύτερη στον κόσμο. «Η Κίνα πρέπει να επανέλθει» και να εξισορροπήσει το εμπόριο με άλλα κράτη, είπε σε συνέντευξή του στο γραφείο του Bloomberg στο Γιοχάνεσμπουργκ.

«Η συνολική κυριαρχία του δολαρίου θα μειωθεί. Δεν πρόκειται να συμβεί 100%, αλλά θα ξεκινήσει». Το μπλοκ αναμένει ότι το αυξανόμενο βάρος τους θα συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης από το δολάριο.

Οι ηγέτες θα εξετάσουν τρόπους για να ενισχύσουν τις πληρωμές σε νομίσματα των μελών, μέρος μιας ευρύτερης φιλοδοξίας να αμφισβητήσουν την γεωπολιτική ηγεσία των ΗΠΑ. «Υπάρχει πολύ έντονη συζήτηση» για την εξεύρεση τρόπων μείωσης της εξάρτησης από τα δολάρια στη σύνοδο κορυφής, δήλωσε ο Agarwal (https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/10/brics-swift.html?m=1&fbclid=IwAR2u4dFUGpLvv50L3AiLLS8rTWIeyLC8R4Tip8SHt1QrGza_d5lNZ3mO6xw).

 

Ολική επαναφορά;

Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών στη Μέση Ανατολή, με κορυφαίες στιγμές την εξομάλυνση των σχέσεων Ιράν - Σαουδικής Αραβίας με μεσολάβηση της Κίνας και, αμέσως μετά, την προσχώρηση των δύο περιφερειακών δυνάμεων μαζί με την Αίγυπτο και τα Εμιράτα στην Ομάδα BRICS, έδιναν την αίσθηση ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε αποδρομή από την ευρύτερη περιοχή.

Τους τελευταίους δύο μήνες μια ομοβροντία δημοσιευμάτων, που επικαλούνται κυβερνητικές πηγές στην Ουάσιγκτον, επιμένουν ότι οι ΗΠΑ θα αναλάβουν συνολική προσπάθεια σταθεροποίησης της περιοχής μια καθυστερημένη Pax Americana. Το σχέδιο περιλαμβάνει τα εξής βήματα:

● Εξομάλυνση των σχέσεων Σαουδικής Αραβίας - Ισραήλ.

● Δέσμευση του Ισραήλ ότι εξακολουθεί να στηρίζει την πολιτική των δύο κρατών και διαβεβαίωση ότι δεν πρόκειται να προσαρτήσει την Δυτική Οχθη.

● Σύναψη συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ - Σαουδικής Αραβίας, παρόμοια με αυτές που η Ουάσιγκτον έχει υπογράψει με τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία.

● Διμερείς συνομιλίες των ΗΠΑ με το Ιράν με στόχο την πλήρη εκκαθάριση εκκρεμοτήτων. Τα παραπάνω σημεία θέτουν μια σειρά από ερωτήματα:

■ Υπάρχει σήμερα στις ΗΠΑ βούληση και δυνατότητα παρέμβασης στο Ισραήλ μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες ακινησίας στο Μεσανατολικό;

■ Μπορεί να είναι συμβατή η προσέγγιση των ΗΠΑ με το Ιράν με μια στρατιωτική συμμαχία της Ουάσιγκτον με την Σαουδική Αραβία;

■ Ποια αξιοπιστία μπορούν να έχουν οι όποιες εγγυήσεις των ΗΠΑ στους πρωταγωνιστές της μεσανατολικής σκηνής στη σκιά μιας ενδεχόμενης επιστροφής του Τραμπ στον Λευκό Οίκο;

Μέχρι τη συνάντηση κορυφής Κλίντον, Μπάρακ και Αραφάτ στην Τάμπα, στις αρχές του 2001 μ.Χ., οι ΗΠΑ παρέμεναν πιστές στο δόγμα του Μπους του πρεσβύτερου, ότι δεν μπορεί να υπάρξει σταθεροποίηση στην Μέση Ανατολή χωρίς να προηγηθεί συνολική επίλυση του Παλαιστινιακού.

Η συνέχεια είναι γνωστή, με τον Μπους τον νεότερο να θεωρεί επείγουσα προτεραιότητα τον τερματισμό της επιρροής του Ιράν στην Μέση Ανατολή. Η μεγάλη πρόκληση για τις ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή είναι πλέον η Κίνα, που έκανε τρεις κινήσεις στην περιφερειακή σκακιέρα:

● Μεσολάβησε μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης.

● Πίεσε τα μέλη της Ομάδας BRICS να εντάξουν κατά προτεραιότητα χώρες της Μέσης Ανατολής.

● Στην πρόσφατη συνάντηση Ασαντ - Σι Τζινπίνγκ στο Πεκίνο η Κίνα προθυμοποιήθηκε να επενδύσει στην ανοικοδόμηση της Συρίας (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/406348_oliki-epanafora).

 

 

Τα σύννεφα στην οικονομία γίνονται τυφώνας, ετοιμάστε δωμάτιο πολέμου – Τα πέντε σοκ που θα «χτυπήσουν» τις αγορές… «Υπάρχουν σύννεφα καταιγίδας που σχηματίζονται εκεί έξω που όλοι βλέπουμε και παρακολουθούμε—με φόβο».

Γενικευμένη είναι πλέον στις τάξεις των οικονομολόγων η πεποίθηση πως ο ορίζοντας στις οικονομίες αλλά και στις αγορές αρχίζει να γίνεται ολοένα και πιο δυσδιάκριτος καθώς τα σύννεφα πυκνώνουν… Και η αλήθεια είναι πως οι Αμερικανοί policymakers ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξοι,

Ερωτηθείς μετά τη συνάντηση πολιτικής τον Σεπτέμβριο για το αν το σενάριο της ήπιας προσγείωσης σε ό,τι αφορά την οικονομική δραστηριότητα αποτελεί το βασικό αφήγημα, ο πρόεδρος της Federal Reserve Jerome Powell απάντησε αρνητικά.

Πράγματι, βαθιά ρεαλιστής, ο Powell γνωρίζει πολύ καλά πως ο «καλπάζων» πληθωρισμός πολύ δύσκολα θα τιθασευτεί χωρίς απώλειες θέσεων εργασίας και ύφεση. Μάλιστα, η Fed «απομόνωσε» μια σειρά από οικονομικούς κραδασμούς που ενδέχεται να προκαλέσουν σημαντικούς αντίθετους ανέμους τους επόμενους μήνες.

«Υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος», προειδοποίησε - από τους αναμενόμενους από καιρό κινδύνους, όπως η επανέναρξη των πληρωμών των φοιτητικών δανείων και τα υψηλότερα επιτόκια, έως άλλες αναδυόμενες απειλές όπως η απεργία της UAW, ένα πιθανό λουκέτο στην κυβέρνηση των ΗΠΑ και την πρόσφατη άνοδο στις τιμές του πετρελαίου.

«Υπάρχουν σύννεφα καταιγίδας που σχηματίζονται εκεί έξω που όλοι βλέπουμε και παρακολουθούμε—με φόβο» προειδοποίησε ο Jesse Wheeler, οικονομολόγος στην εταιρεία πληροφοριών αποφάσεων MorningConsult.

1. Το χρέος των ΗΠΑ είναι πάνω από 33 τρισεκατομμύρια δολάρια και η κυβέρνηση πρόκειται να βάλει λουκέτο (ξανά). Τον Ιανουάριο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διέβη τον ρουβίκωνα του χρέους, ξεπερνώντας το ανώτατο επιτρεπτό όριο των 31,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Οι νομοθέτες συγκρούστηκαν για το έλλειμμα του προϋπολογισμού και τα επίπεδα δαπανών, αλλά τελικά κατέληξαν σε μια διακομματική συμφωνία ώστε το αμερικανικό κράτος να μην αθετήσει τα χρέη του.

Τώρα, ωστόσο, ορισμένοι από τους πιο συντηρητικούς Ρεπουμπλικάνους της Βουλής υποστηρίζουν ότι οι δαπάνες πρέπει να μειωθούν περισσότερο από ό,τι είχε συμφωνηθεί πριν από λιγότερο από ένα χρόνο.

Όπως σημειώνουν, το εθνικό χρέος των ΗΠΑ εκτινάχθηκε πάνω από τα 33,1 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Σεπτέμβριο και το σωρευτικό εθνικό έλλειμμα μεταξύ 2024 μ.Χ.-2033 μ.Χ. προβλέπεται τώρα να ξεπεράσει τα 20,2 τρισεκατομμύρια δολάρια λόγω των αυξημένων δαπανών.

Ο ανώτερος οικονομολόγος της Wells Fargo, Mike Pugliese, δήλωσε ότι βλέπει τις πιθανότητες διακοπής λειτουργίας «λίγο πολύ» ως... κορώνα γράμματα. Δεδομένου δε ότι η Αμερικανική οικονομία έχει να αντιμετωπίσει αυξανόμενα επιτόκια, υψηλές τιμές πετρελαίου και απεργίες, τα πράγματα μπορεί αποδειχθούν πολύ σοβαρά.

2. Το πετρέλαιο βαίνει πρόσω ολοταχώς προς τα 100 δολάρια το βαρέλι. Σε όλη την ιστορία των ΗΠΑ, οι κρίσεις των τιμών του πετρελαίου συνέβαλαν συνήθως στο να πυροδοτήσουν ύφεση. Ως είθισται, οι κρίσεις των τιμών του πετρελαίου ακολουθούνται από… ύφεση.

Οι υψηλές τιμές στον μαύρο χρυσό αυξάνουν το κόστος για ευρύ φάσμα εταιρειών και επιβαρύνουν τους προϋπολογισμούς των καταναλωτών, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση του πληθωρισμού και μείωση των καταναλωτικών δαπανών. Είναι μια συνταγή οικονομικής καταστροφής που ο κόσμος καλείται να αντιμετωπίσει για άλλη μια φορά.

Υπενθυμίζεται πως οι τιμές του πετρελαίου έχουν εκτοξευθεί από τον Ιούνιο λόγω των περικοπών παραγωγής από τους μεγαλύτερους παραγωγούς αργού στον κόσμο (ΟΠΕΚ+, ο οποίος περιλαμβάνει τη Ρωσία και την Σαουδική Αραβία). Οι διεθνείς τιμές αναφοράς του αργού πετρελαίου Brent αυξήθηκαν κατά 28%: από το χαμηλό τους της 11ης Ιουνίου στα 74 δολάρια το βαρέλι σε πάνω από 95 δολάρια το βαρέλι.

Επιπλέον, ειδικοί σε εμπορεύματα σε μια σειρά επενδυτικών τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων της Goldman Sachs και της Wells Fargo, υποστηρίζουν ότι η άνοδος των τιμών του πετρελαίου είναι μόνο η αρχή ενός «υπερκύκλου» για τα εμπορεύματα, που θα μπορούσε να διατηρήσει τον πληθωρισμό σε υψηλά επίπεδα. Μακροπρόθεσμα, λοιπόν, οι καταναλωτές θα χρειαστεί να συνηθίσουν τις υψηλότερες τιμές του πετρελαίου και της βενζίνης.

3. Η απεργία στις αυτοκινητοβιομηχανίες θα μπορούσε να συντρίψει την αγορά αυτοκινήτων Από τις 15 Σεπτεμβρίου, το συνδικάτο των United Auto Workers έχει εμπλακεί σε μια ιστορική απεργία κατά των τριών μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών του Ντιτρόιτ: Ford, GM και Stellantis, η οποία, σύμφωνα με μια μελέτη από την Anderson Group, σε μόλις μία εβδομάδα κόστισε στην οικονομία των ΗΠΑ πάνω από 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια.

Και παρόλο που η απεργία αυτή τη στιγμή αφορούσε αρχικά λιγότερα από 15.000 μέλη των συνδικάτων, σιγά-σιγά διευρύνεται, γεγονός που την καθιστά βασικό κίνδυνο σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση του πληθωρισμού εκ μέρους της Fed.

Περίπου 7.000 ακόμη μέλη του συνδικάτου εγκατέλειψαν τη δουλειά τους σε εργοστάσιο της Ford στο Σικάγο και σε εργοστάσιο συναρμολόγησης της General Motors κοντά στο Λάνσινγκ του Μίσιγκαν την Παρασκευή.

Το UAW ζητά σημαντικές αυξήσεις μισθών για τα μέλη του, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να επηρεάσει άλλους εργαζόμενους να κάνουν το ίδιο σε ολόκληρη τη χώρα, αυξάνοντας τον πληθωρισμό και αναγκάζοντας τη Fed να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα επιτόκια.

«Με χαμηλή ανεργία και έλλειψη εργατικού δυναμικού, αυτή η απεργία θα είναι ένα βασικό τεστ για το πόση δύναμη έχει το εργατικό δυναμικό», είπε ο Brad McMillan, επικεφαλής επενδύσεων για το Commonwealth Financial Network, προσθέτοντας ότι η αύξηση των μισθών λόγω των προσπαθειών των συνδικάτων μπορεί «και να επιβραδύνει την οικονομία και να αυξήσει τον πληθωρισμό».

4. Σχεδόν 44 εκατομμύρια δανειολήπτες φοιτητικών δανείων θα πρέπει να αρχίσουν να πληρώνουν. Οικονομολόγοι και αναλυτές αποκαλούν την επικείμενη επανενεργοποίηση των ομοσπονδιακών φοιτητικών δανείων πιθανό σοκ για την οικονομία.

Σχεδόν 44 εκατομμύρια δανειολήπτες θα αρχίσουν να πληρώνουν κατά μέσο όρο 393 δολάρια. Αναπόφευκτα, αυτό θα σημαίνει λιγότερες δαπάνες αλλού, τουλάχιστον για ορισμένα νοικοκυριά. Οι εκτιμήσεις ως προς τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις ποικίλλουν.

Σύμφωνα με έκθεση Ιουλίου της Oxford Economics, oι καταναλωτικές δαπάνες στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να περιορίζονται έως και 9 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε μήνα, μειώνοντας κατά 0,1% το ΑΕΠ το 2023 και 0,3% το 2024 μ.Χ.

Περαιτέρω, η επενδυτική εταιρεία Jefferies επισημαίνει πως αυτή η κατάσταση θα επηρεάσει το λιανεμπόριο… Μάλιστα, αποκαλεί την επανενεργοποίηση των φοιτητικών πληρωμών «βασικό σημείο πόνου» για τις καταναλωτικές μετοχές μέχρι το τέλος του έτους.

«Πιστεύουμε ότι οι αμερικανοί καταναλωτές είναι πιθανό να περιορίσουν τις μελλοντικές τους δαπάνες, με την ένδυση και τα υποδήματα να είναι οι πιο πιθανοί τομείς οπισθοχώρησης», έγραψε σε ένα ερευνητικό σημείωμα ο Corey Tarlowe, αναλυτής της Jefferies.

5. Τα επιτόκια στεγαστικών δανείων που πλησιάζουν το 8% απειλούν να επανεκκινήσουν το πάγωμα των κατοικιών. Η Fed έχει αυξήσει τα επιτόκια για να βοηθήσει στην συγκράτηση του πληθωρισμού επιβραδύνοντας την οικονομία.

Αυτό εγείρει πολλές προκλήσεις για τους επενδυτές, τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές - και ιδιαίτερα για τους αγοραστές κατοικιών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τα υψηλότερα επιτόκια σε περισσότερες από δύο δεκαετίες, με το επιτόκιο 30 ετών να πλησιάζει το 7,5%, πολύ μακριά από το υπο-3 % ημέρες της πρώιμης πανδημίας.

Οι υψηλότερες τιμές καθιστούν την αγορά ενός σπιτιού ακόμη πιο δυσβάσταχτη μετά από χρόνια ανόδου των τιμών. Η μέση μηνιαία πληρωμή κεφαλαίου και τόκων για τους δανειολήπτες έφτασε τα 2.306 δολάρια τον Ιούλιο, το υψηλότερο που έχει καταγραφεί, σύμφωνα με την Black Knight, μια εταιρεία ανάλυσης ακινήτων. Αυτό είναι αυξημένο κατά 60% σε σχέση με πριν από δύο χρόνια (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/699004/ta-synnefa-stin-oikonomia-ginontai-tyfonas-etoimaste-domatio-polemou-ta-5-sok-pou-tha-xtypisoun-tis-agores).

 

Ο Putin «κορόιδεψε» την Δύση – Πώς αποφεύγει τις κυρώσεις στο πετρέλαιο, ο ρόλος της Κίνας. Πως ο Putin αποφεύγει τις κυρώσεις της Δύσης σε όλες σχεδόν τις εξαγωγές πετρελαίου. Όταν τα δυτικά έθνη ανέπτυξαν ένα μεγάλο σχέδιο για να περιορίσουν τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου και να επιβάλουν κυρώσεις στις εξαγωγές ενέργειας του Κρεμλίνου, πολλοί γέλασαν.

Άλλωστε, όπως επισημαίνουν οι Financial Times, έχουμε δει επανειλημμένα πόσο άβουλες είναι οι δυτικές κυρώσεις όταν επιδιώκουν να περιορίσουν το πετρέλαιο από διάφορες χώρες. Από το Ιράν, το οποίο πουλά σχεδόν πετρέλαιο στην Κίνα με τη μέγιστη χωρητικότητα, έως την Βενεζουέλα και πλήθος άλλων. Ένα χρόνο αργότερα, όσοι δυσπιστούσαν δικαιώθηκαν.

Όπως αναφέρουν οι FT, «Η Ρωσία κατάφερε να αποφύγει τις κυρώσεις της G7 στις περισσότερες από τις εξαγωγές πετρελαίου της», μια αλλαγή στις εμπορικές ροές που θα ενισχύσει τα έσοδα του Κρεμλίνου καθώς το αργό πετρέλαιο αυξάνεται στα 100 δολάρια το βαρέλι, και καθώς οι τιμές του ρωσικού urals έφτασαν τα 80 δολάρια, το υψηλότερο επίπεδο εδώ και ένα χρόνο.

Οι ροές. Σύμφωνα με την έκθεση, σχεδόν το 75% όλων των θαλάσσιων ροών αργού ρωσικού πετρελαίου ταξίδεψε χωρίς δυτική ασφάλιση τον Αύγουστο, ο μόνος μοχλός που χρησιμοποιήθηκε για την επιβολή της ανώτατης τιμής του πετρελαίου των 60 δολαρίων ανά βαρέλι της G7, σύμφωνα με ανάλυση των αρχείων ναυτιλίας και ασφάλισης από τους Financial Times. Αυτό είναι περίπου στο μισό φέτος την άνοιξη, σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας αναλύσεων εμπορευμάτων Kpler και των ασφαλιστικών εταιρειών.

Η άνοδος υποδηλώνει ότι η Μόσχα γίνεται πιο ικανή να παρακάμψει το ανώτατο όριο, επιτρέποντάς της να πουλάει περισσότερο πετρέλαιο σε τιμές πιο κοντά στις τιμές της διεθνούς αγοράς. Το πιο σημαντικό, σημαίνει ότι λίγοι, αν όχι καθόλου, Ρώσοι πελάτες ανησυχούν για αντίποινα από το καθεστώς Biden για την αγορά ρωσικού πετρελαίου.

Τι έδειξαν οι μελέτες. Οι FT αναφέρουν ότι η Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Κιέβου (KSE) υπολόγισε ότι η σταθερή αύξηση των τιμών του αργού από τον Ιούλιο, σε συνδυασμό με την επιτυχία της Ρωσίας να μειώσει την έκπτωση στο δικό της πετρέλαιο, σημαίνει ότι τα έσοδα από το πετρέλαιο της χώρας είναι πιθανό να είναι τουλάχιστον 15 δολάρια δισεκατομμύρια υψηλότερα για το 2023 μ.Χ. από ότι θα ήταν.

Είναι επίσης μια ένδειξη ότι, παρόλη την συζήτηση και την στάση της, η Δύση είναι ικανοποιημένη με το να επιτρέπει στο καθεστώς του Putin να επωφεληθεί από την άνοδο των τιμών του πετρελαίου καθώς η πολύ πιο δρακόντεια εναλλακτική λύση για την απομάκρυνση όλου του ρωσικού πετρελαίου από την αγορά, θα είχε οδηγήσει τις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου πολύ υψηλότερα.

Πράγματι, όπως παραδέχονται οι FT, ενώ η ΕΕ και οι ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει σε μεγάλο βαθμό τις εισαγωγές Ρωσικού πετρελαίου, το ανώτατο όριο τιμών της G7 σχεδιάστηκε για να διατηρήσει την ροή του Ρωσικού πετρελαίου στις παγκόσμιες αγορές: «Στόχος ήταν να αποτραπεί η συμπίεση των προμηθειών και μια οικονομική και πολιτική επιζήμια για τις τιμές».

Η παροχή δυτικών υπηρεσιών, όπως η ναυτιλία ή η ασφάλιση επιτρέπεται κάτω από το ανώτατο όριο τιμών, εφόσον το πετρέλαιο της Ρωσίας πωλείται για λιγότερο από 60 δολάρια το βαρέλι. Το Ρωσικό πετρέλαιο πωλείται τώρα 20 δολάρια περισσότερο.

Η αποτυχία της Δύσης. Η μετατόπιση είναι ένα διπλό πλήγμα για τις προσπάθειες της Δύσης να περιορίσει τα έσοδα της Ρωσίας από τις πωλήσεις πετρελαίου - που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού του Κρεμλίνου - μετά την εισβολή της στην Ουκρανία.

Όχι μόνο πωλείται μεγαλύτερο ποσοστό ρωσικού πετρελαίου εκτός ανώτατου ορίου, αλλά η αυξανόμενη ανεξαρτησία της Μόσχας ως πωλητής συνέπεσε με ένα ισχυρό ράλι στις τιμές του πετρελαίου, που ξεπέρασε τα 95 δολάρια το βαρέλι για πρώτη φορά μετά από 13 μήνες αυτή την εβδομάδα.

Το χειρότερο από όλα είναι ότι ενώ ο πετρελαϊκός τομέας της Ρωσίας εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων των ισχυρισμών για ελλείψεις στην εγχώρια αγορά διυλισμένων καυσίμων και της πτώσης του όγκου των εξαγωγών συνολικά, τα στοιχεία εξακολουθούν να υποδηλώνουν ότι περισσότερα έσοδα από το πετρέλαιο θα εισρεύσουν στο πολεμικό σεντούκι του Κρεμλίνου.

Ο Ben Hilgenstock, οικονομολόγος στο KSE, δήλωσε: «Δεδομένων αυτών των αλλαγών στον τρόπο με τον οποίο η Ρωσία στέλνει το πετρέλαιο της, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να επιβληθεί ουσιαστικά το ανώτατο όριο τιμών στο μέλλον. Και αυτό καθιστά ακόμη πιο λυπηρό το γεγονός ότι δεν κάναμε περισσότερα για να το εφαρμόσουμε σωστά όταν είχαμε μεγαλύτερη μόχλευση».

Εν τω μεταξύ, εργαλειοποιώντας τα εμπορεύματα της (σε απάντηση της εργαλειοποίησης του δολαρίου ΗΠΑ από τις ΗΠΑ), η Ρωσία αυτή την εβδομάδα απαγόρευσε την εξαγωγή ντίζελ και άλλων καυσίμων, μια σημαντική κίνηση από έναν από τους μεγαλύτερους πωλητές ντίζελ παγκοσμίως. Η κίνηση έχει εγείρει φόβους ότι ο Ρώσος πρόεδρος προσπαθεί να διαταράξει την αγορά πετρελαίου όπως έκανε με το φυσικό αέριο, πυροδοτώντας την ενεργειακή κρίση του περασμένου έτους.

Ο ρόλος της Κίνας. Και ενώ το Κρεμλίνο επιβάλλει κυρώσεις από τις δυτικές εξαγωγές, είναι το Πεκίνο που επιτρέπει στην Ρωσία να αποφύγει τις κυρώσεις εισαγωγής. Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί κινεζικό νόμισμα για τουλάχιστον το ένα πέμπτο των εισαγωγών της, καταδεικνύοντας τόσο την αυξανόμενη εξάρτηση της Μόσχας από το Πεκίνο όσο και τις προσπάθειές της να αποφύγει τις δυτικές κυρώσεις.

Υπενθυμίζεται ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Μόσχα από την ΕΕ, τις ΗΠΑ και άλλους ως αποτέλεσμα του πολέμου κατά της Ουκρανίας έχουν καταστήσει όλο και πιο δύσκολο για τη Ρωσία να έχει μεγάλες ποσότητες δυτικών εισαγωγών.

Έχει επίσης κάνει πιο δαπανηρή για τις συναλλαγές χρησιμοποιώντας το δολάριο, το ευρώ ή άλλα δυτικά νομίσματα, ειδικά μετά την ουσιαστική έξοδο της Ρωσίας από το SWIFT και οι τράπεζές της δεν μπορούν πλέον να συναλλάσσονται σε δολάρια.

Τί έγινε μετά; Μέχρι το τέλος του 2022 μ.Χ., το 20% των εισαγωγών της Ρωσίας τιμολογούνταν σε γιουάν - από 3% πέρυσι, σύμφωνα με μια ερευνητική εργασία που δημοσιεύθηκε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.

Ενώ μέρος αυτής της αύξησης οφείλεται στις αυξημένες εισαγωγές από την ίδια την Κίνα, η χρήση του γιουάν για τον διακανονισμό εισαγωγών από τρίτες χώρες αυξήθηκε στο 5% από μόλις 1% πριν από την έναρξη του πολέμου τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ.

«Το γιουάν χρησιμοποιείται ως νόμισμα συναλλαγών», δήλωσε η Beata Javorcik, επικεφαλής οικονομολόγος της EBRD και μία από τις συγγραφείς της ανάλυσης. «Η Ρωσία είναι τώρα το τρίτο μεγαλύτερο κέντρο εκκαθάρισης για υπεράκτιες συναλλαγές γιουάν».

Το να ζητάμε από τους εμπορικούς εταίρους να τους τιμολογούν σε γιουάν είναι μόνο ένας τρόπος με τον οποίο η Μόσχα αποφεύγει τις κυρώσεις, παράλληλα με τακτικές όπως η εισαγωγή προϊόντων μέσω χωρών μεσαζόντων ή η εξαγωγή του πετρελαίου της σε δεξαμενόπλοια που πλέουν χωρίς δυτική ασφάλιση.

Η παράκαμψη των δυτικών τραπεζών. Το έγγραφο της EBRD αποκαλύπτει πόσο πολύ η Μόσχα αποφεύγει τις δυτικές τράπεζες όταν προσπαθεί να παρακάμψει τις κυρώσεις: όταν πρόκειται για προϊόντα υπό κυρώσεις και εξοπλισμό διπλής χρήσης, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από πολίτες αλλά και για την κατασκευή όπλων, «η αύξηση του γουάν στην τιμολόγηση ήταν πιο έντονη», αναφέρει η ανάλυση.

Η έρευνα αποτελεί επίσης μια προειδοποίηση για όλους τους δυτικούς υπεύθυνους χάραξης πολιτικής που μπορεί να δουν τα δεδομένα ως σημάδι ότι τα μέτρα τους λειτουργούν. «Οι αυξανόμενες γεωπολιτικές εντάσεις γενικά, και η χρήση εμπορικών κυρώσεων ειδικότερα, μπορεί να μειώσει την ελκυστικότητα της χρήσης του δολαρίου ΗΠΑ ως βασικού νομίσματος στο διεθνές εμπόριο», γράφουν.

«Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερο κατακερματισμό των παγκόσμιων συστημάτων πληρωμών». Ωστόσο, παρά όλα τα σημάδια, σε λίγα χρόνια θα υπάρχουν ακόμα εκείνοι που θα μείνουν έκπληκτοι όταν μαθαίνουν ότι το δολάριο δεν είναι πλέον το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/698940/o-putin-koroidepse-ti-dysi-pos-apofeygei-tis-kyroseis-sto-petrelaio-o-rolos-tis-kinas).

 

Atlantic Council: Ήρθε η ώρα του ασιατικού «ΝΑΤΟ» - Ο δεύτερος στρατιωτικός πόλος του κόσμου. Το νέο ΝΑΤΟ θα εξαρτηθεί από τη συμπεριφορά της Κίνας.

Την ώρα του ασιατικού «ΝΑΤΟ» σήμανε στην ανάλυσή του ο Kaush Arha, πρόεδρος του Free & Open Indo-Pacific Forum και ανώτερος συνεργάτης στο Atlantic Council και στο Krach Institute for Tech Diplomacy στο Purdue, με αφορμή το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενισχύουν τις συμμαχίες άμυνας και ασφάλειας σε όλο τον Ινδο-Ειρηνικό με γοργό ρυθμό.

Οι Κινεζικές προκλήσεις φαίνεται να είναι ένας σημαντικός καταλύτης για αυτή την προσπάθεια. Πράγματι, αυτές οι προκλήσεις αντικατοπτρίζονται στον νέο εθνικό χάρτη της Κίνας, ο οποίος περιλαμβάνει εδάφη εντός των εθνικών συνόρων της Ινδίας, της Ιαπωνίας, της Ταϊβάν, των Φιλιππίνων, της Μαλαισίας, του Βιετνάμ και άλλων. Η Κίνα ακολουθεί το αυταρχικό Σοβιετικό/Ρωσικό βιβλίο, διεκδικώντας τα εδάφη των γειτόνων της.

Ο έτερος πόλος. Μια συλλογική αμυντική συμφωνία για τον Ινδο-Ειρηνικό είναι ο πιο αποτελεσματικός αποτρεπτικός παράγοντας για τα ηγεμονικά σχέδια του Πεκίνου. Είναι καιρός να σκεφτούμε σοβαρά έναν Οργανισμό Συνθήκης Ινδο-Ειρηνικού. Αυτός ο οργανισμός θα αντλούσε διδάγματα από το ΝΑΤΟ, του οποίου η συνάφεια έχει ανανεωθεί και του οποίου η ισχύς ενισχύεται τώρα από τη Φινλανδία και σύντομα την Σουηδία.

Κάνοντας το επίσημο στον Ινδο-Ειρηνικό. Αρκετά έθνη Ινδο-Ειρηνικού βασίζονται ρητά ή σιωπηρά στις Ηνωμένες Πολιτείες ως εγγυητές της ασφάλειας και της εδαφικής τους ακεραιότητας. Πολλά έθνη γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι διαβεβαιώσεις ασφαλείας των ΗΠΑ και η επιβαλλόμενη από τις ΗΠΑ ελευθερία ναυσιπλοΐας τα προστατεύουν από τον μεγαλύτερο Κινεζικό οικονομικό καταναγκασμό.

Εν τω μεταξύ, η εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ την τελευταία μισή δεκαετία φαίνεται πιο επιδεκτική στην επέκταση των συνεργασιών άμυνας και ασφάλειας στον Ινδο-Ειρηνικό, αντί να επικεντρώνεται σε εμπορικές συμμαχίες. Κατά συνέπεια, η ίδια ιδέα έχει ανοδική τάση στον ίδιο τον Ινδο-Ειρηνικό.

Ο Joe Biden έχει δηλώσει σε περισσότερες από μία περιπτώσεις κατηγορηματικά ότι οι ΗΠΑ θα έρχονταν σε βοήθεια της Ταϊβάν εάν εισέβαλλε η Κίνα. Η «κυβέρνηση» του δημιούργησε ένα υπογεγραμμένο σύμφωνο πυρηνικών υποβρυχίων και άμυνας με την Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο: το AUKUS.

Ενίσχυσε την συμμαχία ασφαλείας ΗΠΑ-Ιαπωνίας και χαιρέτισε τη νέα στρατηγική ασφάλειας και άμυνας της Ιαπωνίας να αυξήσει τον αμυντικό προϋπολογισμό της στο 2% του ΑΕΠ της και να αναπτύξει δυνατότητες αντεπίθεσης.

Ο ρόλος της Ινδίας. Η αμυντική εταιρική σχέση ΗΠΑ-Ινδίας προχωρά σταθερά. Ο στόχος είναι να γίνει η Ινδία σημαντικός κόμβος Ινδο-Ειρηνικού για αμυντική επιμελητεία, επισκευή και συντήρηση, και για τα δύο έθνη να αναπτύξουν και να παράγουν αμυντικά συστήματα μαζί.

Οι ΗΠΑ επιβεβαίωσαν και επέκτειναν το πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης Αμοιβαίας Άμυνας του 1951 με τις Φιλιππίνες και απέκτησαν πρόσβαση σε τέσσερις επιπλέον βάσεις κοντά στην Ταϊβάν και τα νησιά Spratly. Οι ΗΠΑ συνήψαν επίσης συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με την Παπούα Νέα Γουινέα για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των δυνάμεων ασφαλείας τους.

Σε μια σύνοδο κορυφής του Camp David τον Αύγουστο, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν να θεσμοθετήσουν ρυθμίσεις συλλογικής άμυνας και οικονομικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής πληροφοριών και του συντονισμού σχετικά με τους βαλλιστικούς πυραύλους.

Κατά την επίσκεψη του Biden στο Βιετνάμ τον Σεπτέμβριο, τα δύο έθνη αναμένεται να συνάψουν μια «συνολική στρατηγική εταιρική σχέση» που θα περιλαμβάνει βελτιωμένη συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας.

Σωστή Αποτροπή. Εν τω μεταξύ, η Κίνα και η Ρωσία είναι επίσης απασχολημένες με τη δημιουργία συμμαχιών. Ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin και ο Κινέζος ομόλογος του, Xi Jinping, συνήψαν μια εταιρική σχέση «χωρίς όρια» το 2022 μ.Χ., πριν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία. Τα δύο έθνη έχουν αυξήσει τη στρατιωτική τους συνεργασία, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών ασκήσεων που περιστασιακά περιλαμβάνουν την Βόρεια Κορέα και το Ιράν.

Η Κίνα υπήρξε η απαραίτητη πηγή υλικού και χρηματοδότησης για τη Ρωσία από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και η Ρωσία που υποστηρίζεται από την Κίνα εμπλέκονται σε έναν αγώνα με μεγάλες γεωπολιτικές προεκτάσεις.

Η αναγκαιότητα της μεγάλης συμμαχίας. Μια επιτυχημένη υπεράσπιση της Ουκρανίας θα προοιωνόταν καλά για μια ανεξάρτητη Ταϊβάν. Σε αυτό το αναπτυσσόμενο παγκόσμιο πλαίσιο, μια συμφωνία συλλογικής ασφάλειας στον Ινδο-Ειρηνικό θα έκανε περισσότερα από ένα συνονθύλευμα διμερών αμυντικών συμφωνιών για την αποτροπή εδαφικών εισβολών.

Προσφέρει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην ανάπτυξη στρατιωτικών μέσων των ΗΠΑ για τη διασφάλιση της περιφερειακής ασφάλειας. Ενθαρρύνει την μεγαλύτερη διαλειτουργικότητα στα αμυντικά συστήματα των κρατών μελών. Ζητεί επίσης για μεγαλύτερη δέσμευση των περιφερειακών παραγόντων για τη διατήρηση ενός ελεύθερου και ανοιχτού Ινδο-Ειρηνικού.

Οι ΗΠΑ παραμένουν ο απαραίτητος θεματοφύλακας ενός ελεύθερου και ανοιχτού Ινδο-Ειρηνικού, αλλά δεν χρειάζεται να είναι οι μόνοι που επωμίζεται το βάρος. Περισσότερα από 11 ευρωπαϊκά έθνη στο ΝΑΤΟ έχουν διαθέσει μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ τους για την υποστήριξη της Ουκρανίας από τις ΗΠΑ.

Μια μειοψηφία στις ΗΠΑ ζητά μεγαλύτερη στρατιωτική εστίαση στον Ινδο-Ειρηνικό εις βάρος του ΝΑΤΟ και των ευρωπαϊκών συμφερόντων. Αντί να κουφώνεται το ένα για να στηρίξει το άλλο, είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ να ενισχυθούν και τα δύο.

Το ΝΑΤΟ είναι η πιο σημαντική αμυντική συμμαχία στον κόσμο, υπεύθυνη σε μεγάλο βαθμό για την περιφερειακή και παγκόσμια ειρήνη και ευημερία που έχουν επικρατήσει από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο πραγματισμός και η σύνεση υποστηρίζουν την προσαρμογή των σχετικών χαρακτηριστικών του ΝΑΤΟ σε μια άλλη περιοχή πρωταρχικού αμερικανικού ενδιαφέροντος - τον Ινδο-Ειρηνικό. Οι εξοπλισμοί της Νότιας Κορέας είναι κρίσιμοι για την άμυνα της Ουκρανίας. Οι Ευρωπαϊκοί εξοπλισμοί ενδέχεται να ανταποδώσουν σε μελλοντική διαμάχη στον Ινδο-Ειρηνικό.

Κυοφορούνται οι συμφωνίες. Τα περισσότερα έθνη Ινδο-Ειρηνικού θέλουν εγγυήσεις ασφαλείας των ΗΠΑ, αλλά δεν έχουν ακόμη κάνει το άλμα προς μια περιφερειακή συλλογική ρύθμιση ασφάλειας. Η διαδικασία για να φτάσουμε εκεί θα πρέπει να είναι οργανική, αλλά οι ΗΠΑ θα πρέπει να αρχίσουν να εμπλέκουν τα έθνη σχετικά με τα ρεαλιστικά επιχειρησιακά οφέλη.

Ο κύριος καθοριστικός παράγοντας στην τελική συγκρότηση ενός Οργανισμού Συνθήκης Ινδο-Ειρηνικού θα είναι η Κινεζική συμπεριφορά. Εάν το Πεκίνο συνεχίσει την πολεμικότητά του, όπως φαίνεται πιθανό από τις εξαγγελίες του Xi, τότε η έλξη των συλλογικών διαβεβαιώσεων ενός ΝΑΤΟ θα αυξάνεται σταθερά.

Ένας ΝΑΤΟ θα προσφέρει την τόσο αναγκαία σαφήνεια σκοπού, στρατηγικής και συντονισμού. Θα θεσμοθετούσε έναν ελεύθερο και ανοιχτό Ινδο-Ειρηνικό, αρκετά ανθεκτικό ώστε να αποτρέψει τα ηγεμονικά σχέδια των Κινέζων δικτατόρων.

Θα βοηθούσε τις ΗΠΑ να είναι πιο αποτελεσματικές όταν αναπτύσσουν τον στρατό τους στον Βόρειο Ατλαντικό και τον Ινδο-Ειρηνικό. Είναι σημαντικό ότι θα ενισχύσει την περιφερειακή ασφάλεια μέσω μεγαλύτερης δέσμευσης, καταλήγει ο Kaush Arha (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/698926/atlantic-council-irthe-i-ora-tou-asiatikoy-nato-o-deyteros-stratiotikos-polos-tou-kosmou).

 

Είμαστε ένα βήμα πριν τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο; Ο Πούτιν ετοιμάζει δοκιμή πυρηνικής βόμβας στον Αρκτικό Κύκλο.

Η μονοήμερη άσκηση πυρηνικής επίθεσης βασίζεται στην υπόθεση ότι το ΝΑΤΟ θα εξαπολύσει πυρηνικό πλήγμα στην Ρωσία. Η Ρωσία του Βλάντιμιρ Πούτιν θα πραγματοποιήσει την πρώτη της πανεθνική άσκηση προσομοίωσης εκτεταμένων πυρηνικών χτυπημάτων στη χώρα, γράφει η εφημερίδα Magyar Hírlap.

Η μονοήμερη άσκηση πυρηνικής επίθεσης βασίζεται στην υπόθεση ότι το ΝΑΤΟ θα εξαπολύσει πυρηνικό πλήγμα στην Ρωσία, καταστρέφοντας το 70% των ρωσικών κατοικιών και των εγκαταστάσεων υποστήριξης της ζωής. Στο σενάριο, επιβάλλεται στρατιωτικός νόμος στη χώρα και διατάσσεται κινητοποίηση πλήρους κλίμακας.

Η δοκιμή θα μοντελοποιήσει επίσης τη δευτερογενή απειλή που δημιουργείται από τη ζημία σε πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας και άλλες βασικές εγκαταστάσεις. Οι κρατικές και περιφερειακές αρχές θα πρέπει να οργανώσουν ομάδες διάσωσης έκτακτης ανάγκης για την παροχή τροφίμων, ιατρικών προμηθειών και προστασίας από τη ραδιενέργεια.

Σύμφωνα με το προπαρασκευαστικό έγγραφο, υπάρχει ανάγκη προετοιμασίας για μια κλιμάκωση του πολέμου, συμπεριλαμβανομένης μιας παγκόσμιας σύγκρουσης στην οποία εμπλέκονται πυρηνικές δυνάμεις.

Η μόνιμη μετεγκατάσταση του πληθυσμού από την απειλούμενη με κίνδυνο ζωής ζώνη θα είναι παρόμοια με το Τσέρνομπιλ, περιλαμβάνοντας μια εσωτερική μεταφορά πληθυσμού σε πρωτοφανή κλίμακα.

Ο Πούτιν, εν τω μεταξύ, μετακομίζει σε ένα από τα πυρηνικά καταφύγιά του σε όλη τη χώρα για να γλιτώσει από τον προσομοιωμένο πυρηνικό Αρμαγεδδώνα. Σε περίπτωση πραγματικού πυρηνικού πολέμου, διαθέτει έναν στόλο αεροσκαφών Il-80 Maxdome “Doomsday” που μπορούν να λειτουργήσουν ως κέντρο εναέριου ελέγχου.

Η άσκηση πραγματοποιείται τέσσερις ημέρες πριν από τα 71α γενέθλια του Πούτιν. Η άσκηση εθνικής καταστροφής δεν θεωρείται μόνο ως άσκηση εκπαίδευσης για πυρηνικό πόλεμο, αλλά γίνονται επίσης προετοιμασίες για δοκιμή πυρηνικής έκρηξης στον Αρκτικό Κύκλο.

Ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου επισκέφθηκε την Νόβαγια Ζέμλια τον Αύγουστο, σηματοδοτώντας ότι οι δοκιμές θα μπορούσαν σύντομα να επαναληφθούν μετά από ένα διάλειμμα αρκετών δεκαετιών (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/rosia/7196185_eimaste-ena-bima-prin-ton-g-pagkosmio-polemo-o-poytin-etoimazei-dokimi).


Washington Post: Ο Putin είναι καλύτερα προετοιμασμένος από την Δύση, έχει σαφές όραμα, παίζει μεγάλο παιχνίδι «Η υποστήριξη για την Ουκρανία στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνει ήδη ρωγμές» τονίζει ο αρθρογράφος Richard Nelson σε άρθρο του για την Washington Post.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να αρχίσουν να «παίζουν το μακράς διάρκειας παιχνίδι» στην Ουκρανία, όπως κάνει ο Ρώσος Πρόεδρος Putin, τόνισε ο αρθρογράφος Richard Nelson σε άρθρο για την Washington Post.

Σύμφωνα με την Washington Post, η σύγκρουση στην Ουκρανία υπενθύμισε τη σημασία των μακροπρόθεσμων ανταγωνιστικών στρατηγικών του Ψυχρού Πολέμου, το βασικό σημείο των οποίων ήταν η αντιστοίχιση των δυνατών σημείων με τις αδυναμίες του εχθρού.

«Ο Ρώσος Πρόεδρος Putin έχει ένα όραμα για αυτό το είδος μακροπρόθεσμης σκέψης». Σύμφωνα με την Washington Post, η Μόσχα κατανοεί ότι «η ανυπομονησία μπορεί να είναι ένα μοιραίο ελάττωμα των δημοκρατιών» - προτιμούν «πιο απλές, βραχυπρόθεσμες επιλογές».

«Η υποστήριξη για την Ουκρανία στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνει ήδη ρωγμές», υπενθυμίζοντας ότι το Βιετνάμ και το Αφγανιστάν δίδαξαν στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι η πολιτική βούληση μπορεί να είναι πιο αποφασιστική από την στρατιωτική ισορροπία.

Σύμφωνα με την Washington Post, η Ουκρανία θα είναι σε θέση να επιδείξει πολιτική βούληση, αλλά μόνο εάν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους «Δεν της τραβήξουν την πρίζα». Ο Putin παίζει το μεγάλο παιχνίδι τόνισε η Washington Post Όπως έχει τονίσει ο Putin, οι Αμερικανικές αρχές πρέπει πάση θυσία να επιμείνουν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/698800/washington-post-o-putin-einai-kalytera-proetoimasmenos-apo-tin-dysi-exei-safes-orama-paizei-megalo-paixnidi).

 

Roller (σύμβουλος Merkel): Στις προμήθειες Ρωσικού φυσικού αερίου όφειλε για 15 χρόνια την ανάπτυξή της η Γερμανία. Δεν έκανε λάθος η Γερμανία όταν αγόραζε μαζικά Ρωσικό φυσικό αέριο, είπε ο σύμβουλος της Merkel.

Ο οικονομικός σύμβουλος της πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας Angela Merkel επί 12 ολόκληρα χρόνια δήλωσε κατηγορηματικά ότι η Γερμανία «δεν έσφαλε» όταν συνεργαζόταν με τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin για να εξασφαλίσει μαζικές προμήθειες φυσικού αερίου.

«Μας βοήθησε να επιτύχουμε ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης με τους οποίους πληρώσαμε για πράγματα που διαφορετικά δεν θα είχαμε, για μια περίοδο 10-15 ετών, πράγματα που διαφορετικά απλά δεν θα ήταν δυνατά», είπε ο Lars-Hendrik Röller σε συνέντευξή του στο Financial Times.

Η Merkel, καγκελάριος της Γερμανίας από το 2005 μ.Χ. έως το 2021 μ.Χ., δεν είχε άλλη επιλογή από το να ποντάρει στο ρωσικό φυσικό αέριο αφότου ελήφθησαν οι αποφάσεις για την σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας, είπε ο Lars-Hendrik Röller, ο οποίος ήταν ο κύριος βοηθός της Μέρκελ τα τελευταία 11 χρόνια της στην εξουσία.

«Μπορείτε να πείτε ότι αυτό δεν ήταν σωστό, αλλά σε αυτό συμφωνούσε τη κοινωνία εκείνη την εποχή», είπε. Αν γνωρίζαμε τότε αυτό που γνωρίζουμε τώρα, φυσικά θα είχαμε ενεργήσει διαφορετικά», πρόσθεσε ο Lars-Hendrik Röller.

Τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, η Merkel έχει τεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο της κριτικής ως η Γερμανίδα πολιτική ηγέτης που για χρόνια είχε καλές σχέσεις με τον Πρόεδρο της Ρωσίας Vladimir Putin και ήταν υπεύθυνη για την εξάρτηση της Γερμανικής βιομηχανίας από το Ρωσικό φυσικό αέριο (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/698826/roller-symvoulos-merkel-stis-promitheies-rosikoy-fysikoy-aeriou-ofeile-gia-15-xronia-tin-anaptyksi-tis-i-germania).


Πώς λειτουργεί το υπόγειο οικονομικό imperium των ΗΠΑ.

Εδώ και αρκετά χρόνια ακούμε και διαβάζουμε συνεχώς ότι έχουμε ήδη εισέλθει ανεπιστρεπτί σε μία πολυπολική εποχή, με την μονοκρατορία των ΗΠΑ να αποτελεί παρελθόν. Είναι όμως έτσι; Μία διεισδυτική ματιά στα περίπλοκα δίκτυα που διαμορφώνουν τον χάρτη της παγκόσμιας οικονομίας δείχνει ακριβώς το αντίθετο.

Μία τέτοια ανάλυση επιχειρούν οι Αμερικανοί πολιτικοί επιστήμονες Abraham Newman και Henry Farrell στο νέο βιβλίο τους Underground Empire: How America Weaponized the World Economy. Οι δύο αναλυτές υποστηρίζουν πως η Αμερική δεν είναι απλά η μοναδική υπερδύναμη από την πτώση του Τείχους και μετά, αλλά πως είναι και η πρώτη αυτοκρατορία με υπερδυνάμεις στην παγκόσμια ιστορία.

Η πηγή αυτών των υπερδυνάμεων είναι η δυνατότητα των ΗΠΑ να εργαλειοποιούν τα δίκτυα στα οποία βασίζεται η υποδομή της παγκόσμιας οικονομίας. Διότι τα καλώδια οπτικών ινών που μεταφέρουν δεδομένα από ήπειρο σε Ήπειρο, η εφοδιαστική αλυσίδα των μικροτσίπ, τα οποία είναι το πετρέλαιο της ψηφιακής οικονομίας, και το σύστημα χρηματοπιστωτικών συναλλαγών έχουν μία κοινή συνισταμένη: την Αμερική.

Πρόκειται για χαώδεις, επικαλυπτόμενους ιστούς που ύφαιναν οι αμερικανικές πολυεθνικές, καλυμμένες από τον διεθνιστικό μανδύα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ώστε κανείς να μην μπορεί να δει τι πραγματικά κρύβονταν από πίσω.

Όταν χρειάστηκε, η μεγάλη αράχνη – η αμερικανική κυβέρνηση – βγήκε στην επιφάνεια και βρήκε έτοιμους τους ιστούς με τους οποίους μπορούσε να τυλίξει εχθρούς, όπως το Ιράν, η Ρωσία και η Κίνα, αλλά και συμμάχους, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το δολάριο ως πυρηνικό όπλο. Το παγκόσμιο σύστημα διατραπεζικών συναλλαγών βασίζεται στο σύστημα επικοινωνιών SWIFT. Η μεγάλη πλειοψηφία των συναλλαγών μέσω του SWIFT γίνεται σε δολάρια.

Πάντα, όπως είναι φυσικό, η εκκαθάριση μίας συναλλαγής σε δολάρια μεταξύ μίας π.χ. Ελληνικής και Βρετανικής τράπεζας γίνεται μέσω αμερικανικών τραπεζών σε Αμερικανικό έδαφος. Επίσης, τα περισσότερα αποθεματικά των κεντρικών τραπεζών είναι σε δολάρια (60% επί του συνόλου). Μόνο η Κίνα διαθέτει (φανερά) αποθέματα πάνω από 1,5 τρισ. δολάρια, κυρίως ομόλογα του Αμερικανικού δημοσίου.

Επομένως, οι ΗΠΑ ελέγχουν τους διακόπτες αυτού του συστήματος, που μέχρι και την 11η Σεπτεμβρίου θεωρούνταν ουδέτερο, σαν να έχει φτιαχτεί από την φύση ή τον Θεό, από αφελείς πολιτικούς στην Ευρώπη και αλλού. Αρχικά, την δεκαετία του 2000 μ.Χ., οι ΗΠΑ στόχευσαν τρομοκρατικές οργανώσεις σαν την Αλ Κάιντα και Βoρειοκορεάτες αξιωματούχους μέσω του SWIFT.

Σύμφωνα με τους Newman και Farrell, η ‘πυρηνική’ δοκιμή έγινε επί με το Ιράν επί Ομπάμα. Για πρώτη φορά ένα κυρίαρχο κράτος πετάχτηκε έξω από το SWIFT. Οι Ευρωπαϊκές τράπεζες, που προσπάθησαν να παρακάμψουν τις κυρώσεις στο Ιράν, επίσης ένιωσαν το μακρύ χέρι της Ουάσιγκτον, καθώς ήταν απόλυτα εξαρτημένες από την πρόσβαση στο δολάριο. Το Ιράν υπέκυψε και τελικά σύρθηκε στην συμφωνία του 2015 μ.Χ. Το πυρηνικό όπλο του δολαρίου είχε δοκιμαστεί με επιτυχία.

Η περίπτωση της Huawei. Η εκρηκτική άνοδος της Κίνας τις τελευταίες δεκαετίες θορύβησε όσο τίποτα άλλο το Αμερικανικό κατεστημένο. Η κινεζική εταιρεία Huawei αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα.

Μέσα σε λίγα χρόνια, η Huawei έγινε μεγάλη δύναμη στα smartphones και υπερφαλάγγισε τις δυτικές εταιρείες στα δίκτυα 5G. Στην Ουάσιγκτον σήμανε συναγερμός. Η Κίνα έφτιαχνε το δικό της παγκόσμιο δίκτυο – ίσως αυτή να ήταν η αρχή ενός κινεζικού παράλληλου υπόγειου imperium.

Η κυβέρνηση Τραμπ αποφάσισε τότε να εργαλειοποιήσει την αμερικανική κυριαρχία σε ένα άλλο παγκόσμιο δίκτυο, αυτό των ημιαγωγών (μικροτσίπ). Δεν υπάρχει ηλεκτρονική συσκευή στον πλανήτη που μπορεί να λειτουργήσει χωρίς μικροτσίπ.

Η εφοδιαστική τους αλυσίδα είναι δαιδαλώδης και έχει αποκτήσει ακόμα πιο στρατηγικά χαρακτηριστικά, καθώς τα μικροτσίπ τελευταίας γενιάς είναι απαράιτητα για την τεχνητή νοημοσύνη και το cloud computing.

Ενώ η συναρμολόγηση γίνεται κυρίως στην Ταϊβάν, σχεδόν αποκλειστικά αμερικανικές εταιρείες κατέχουν το software και την πνευματική ιδιοκτησία της αρχιτεκτονικής των μικροτσίπ. Το 2020, ο Τραμπ αποφάσισε να κόψει την πρόσβαση της Huawei στα προηγμένα μικροτσίπ που χρησιμοποιούν Αμερικανική τεχνολογία.

Το όπλο αποδείχτηκε καταστρεπτικά αποτελεσματικό. Το μερίδιο αγοράς της Huawei στα smartphones κατέρρευσε από το 20% στο 4% μέσα σε λίγους μήνες, ενώ η εταιρεία αποκλείστηκε από όλα τα μεγάλα συμβόλαια 5G στην Ευρώπη.

Υπάρχει έξοδος από το imperium; Όπως εύστοχα αναφέρουν οι δύο πολιτικοί επιστήμονες, η εργαλειοποίηση των υπόγειων δικτύων της παγκόσμιας οικονομίας από τις ΗΠΑ ανεβαίνει επίπεδο με κάθε ευκαιρία.

Το όπλο του δολαρίου χρησιμοποιήθηκε με ακόμα μεγαλύτερη ισχύ το 2022 μ.Χ., με το πρωτοφανές πάγωμα των αποθεματικών της Ρωσικής κεντρικής τράπεζας. Ο Μπάιντεν πήρε το μοντέλο Huawei από τον Τραμπ και το γενίκευσε εναντίον όλης της Κίνας, με σαφή στόχο τον τεχνολογικό στραγγαλισμό του ασιατικού γίγαντα.

Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ελέγχουν την παγκόσμια ροή δεδομένων μέσω του δικτύου οπτικών ινών, των data centres και των μονοπωλίων των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών τους.

Με απλά λόγια, η υπερδύναμη διαθέτει ένα predator διαθέσιμο σε κάθε γωνιά του πλανήτη, κρυμμένο καλά κάτω από ψευδεπίγραφες διακηρύξεις αποκέντρωσης και ουδετερότητας (η Microsoft έφτασε σε σημείο να αποκαλεί τον εαυτό της ‘ψηφιακή Ελβετία’!).

Οι Farrell και Newman εύστοχα υπογραμμίζουν πως δύσκολα υπάρχει έξοδος από τα δίκτυα της ηγεμονίας των ΗΠΑ. Πιστεύουν –αφελώς– πως αν το αμερικανικό imperium αποκτήσει τα χαρακτηριστικά μίας πεφωτισμένης ηγεμονίας μπορεί να δώσει την λύση σε ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή.

Η Κίνα ακολουθεί τον δικό της αυταρχικό δρόμο. Και η Ευρώπη; Οι συγγραφείς δεν ξεχνούν να επαναλάβουν το πόσο εξαρτημένη είναι από την υπόγεια αυτοκρατορία. Και, όμως, διαβάζοντας το βιβλίο, οι αναγνώστες ίσως αναγνωρίσουν πως η Ευρώπη αποτελεί και την μοναδική εναλλακτική (https://slpress.gr/idees/pos-leitoyrgei-to-ypogeio-oikonomiko-imperium-ton-ipa/).


Η Κίνα αποκαλύπτει τα σχέδιά της για την Σελήνη. Η Ιαπωνία εκτόξευσε το σκάφος προσεδάφισης «Moon sniper». Η Κίνα αποκαλύπτει τα σχέδιά της για την Σελήνη. Μια επερχόμενη [επικείμενη] αποστολή το 2024 μ.Χ. θα προσπαθήσει να συλλέξει υλικό από την αθέατη πλευρά της σεληνιακής επιφάνειας

Η διαστημική υπηρεσία της Κίνας δημοσίευσε λεπτομέρειες σχετικά με το επόμενο ταξίδι της στη Σελήνη, ανακοινώνοντας σχέδια για την εκτόξευση της αποστολής κάποια στιγμή το επόμενο έτος. Με την ονομασία Chang'e-6, η αποστολή θα σηματοδοτήσει την δεύτερη προσπάθεια του Πεκίνου να αποκτήσει φυσικά δείγματα από τον φυσικό δορυφόρο της Γης.

Η Εθνική Διαστημική Διοίκηση της Κίνας (CNSA) βγήκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την Παρασκευή για να κάνει προεπισκόπηση της αποστολής, λέγοντας ότι το έργο πηγαίνει «όπως είχε προγραμματιστεί» και ότι η εκτόξευση θα πραγματοποιηθεί το 2024 μ.Χ.

"Η προεπιλεγμένη περιοχή προσγείωσης για την αποστολή Chang'e-6 βρίσκεται στη λεκάνη του Νότιου Πόλου-Aitken στην αθέατη πλευρά της Σελήνης, με σκοπό την ανακάλυψη και τη συλλογή σεληνιακών δειγμάτων από διαφορετικές περιοχές και ηλικίες για την ενίσχυση της ανθρώπινης κατανόησης του φεγγαριού", ανέφερε ο οργανισμός.

Η CNSA πρόσθεσε ότι το διαστημικό σκάφος - που πήρε το όνομά του από την κινεζική θεά του φεγγαριού, Chang'e - θα μεταφέρει «ωφέλιμα φορτία και δορυφορικά έργα από τέσσερις χώρες», συμπεριλαμβανομένων προηγμένων αισθητήρων που αναπτύχθηκαν από την Γαλλία, την Ιταλία, το Πακιστάν και τη διαστημική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ESA.

Για να διευκολυνθεί η επαφή μεταξύ του Chang'e και των χειριστών του πίσω στην Γη, ο πρόσφατα αναπτυγμένος δορυφόρος επικοινωνίας αναμετάδοσης Queqiao-2 της Κίνας θα συμβάλει επίσης στην αποστολή. Το έργο αυτό πρόκειται να ολοκληρωθεί μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2024 μ.Χ., ανέφερε η διαστημική υπηρεσία.

Το κινεζικό διαστημικό σκάφος θα επιδιώξει να συγκεντρώσει έως και 2 κιλά υλικού από την σεληνιακή επιφάνεια, τα οποία οι ερευνητές θα αναλύσουν για ενδείξεις πάγου νερού και άλλων ενώσεων.

Η αποστολή Chang'e-5 της Κίνας το 2020 μ.Χ. σηματοδότησε την πρώτη επιτυχημένη προσπάθειά της να φέρει δείγματα από τη Σελήνη, τοποθετώντας το Πεκίνο μεταξύ μιας μικρής ομάδας εθνών που το έκαναν, μαζί με τις ΗΠΑ και την πρώην Σοβιετική Ένωση.

Η τελευταία ανακοίνωση της CNSA ακολουθεί μια σειρά αποστολών στη Σελήνη που ξεκίνησαν ή ολοκληρώθηκαν από διάφορες χώρες τους τελευταίους μήνες, με τη διαστημική υπηρεσία της Ινδίας να κάνει το πρώτο της ταξίδι στην επιφάνεια τον Αύγουστο.

Η αποστολή Luna-25 της Μόσχας επιχείρησε μια δική της προσγείωση περίπου την ίδια στιγμή, αλλά αντιμετώπισε τεχνικά προβλήματα που οδήγησαν σε αποτυχία. Παρ 'όλα αυτά, η Roscosmos δήλωσε ότι η προσπάθεια προσγείωσης απέδωσε πολύτιμα δεδομένα για τους ερευνητές, εκφράζοντας ελπίδες για «τις μελλοντικές αποστολές των Luna-26, 27 και 28».

Η Ιαπωνία, εν τω μεταξύ, ξεκίνησε την αποστολή «Moon sniper» νωρίτερα αυτό το μήνα, ελπίζοντας να αναπτύξει έναν ανιχνευτή στο ουράνιο σώμα μέχρι το επόμενο έτος και να επιτύχει μια «ακριβή προσγείωση» σε απόσταση μόλις 100 μέτρων από την τοποθεσία στόχου της

Μετά το Chang'e-6, η Κίνα λέει ότι σχεδιάζει δύο άλλες αποστολές Chang'e, οι οποίες θα επιδιώξουν να στείλουν ένα ρομποτικό σκάφος προσεδάφισης στο Νότιο πόλο της Σελήνης και τελικά να κατασκευάσουν έναν ερευνητικό σταθμό στην περιοχή.

=============

Η Ιαπωνία εκτοξεύει το σκάφος προσεδάφισης «Moon sniper». Η αποστολή στοχεύει να προσγειωθεί στη σεληνιακή επιφάνεια στις αρχές του 2024 μ.Χ. Η Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA) εκτόξευσε με επιτυχία ένα σεληνιακό σκάφος εξερεύνησης πάνω σε έναν πύραυλο εγχώριας παραγωγής και στοχεύει να κάνει μια προσγείωση ακριβείας στην Σελήνη μέχρι τον επόμενο Φεβρουάριο.

Ένας πύραυλος H-IIA απογειώθηκε από το Διαστημικό Κέντρο Tanegashima της Ιαπωνίας την Πέμπτη, απελευθερώνοντας το Smart Lander for Investigation Moon (SLIM) για το πολύμηνο ταξίδι του στη σεληνιακή επιφάνεια, σύμφωνα με την JAXA.

Αν και η αποστολή των 100 εκατομμυρίων δολαρίων ξεκίνησε δύσκολα, με τρεις αναβολές τον περασμένο μήνα λόγω κακών καιρικών συνθηκών, η JAXA σημείωσε ότι ο πύραυλος «πέταξε όπως είχε προγραμματιστεί» κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης της Πέμπτης.

Η διαστημική υπηρεσία λέει ότι σχεδιάζει να κάνει μια «ακριβή προσγείωση» με το SLIM, με στόχο να βρίσκεται σε απόσταση 100 μέτρων από την τοποθεσία στόχου του - κερδίζοντας το παρατσούκλι «ελεύθερος σκοπευτής της Σελήνης».

Η JAXA σημείωσε ότι η αποστολή θα προσφέρει πολύτιμα δεδομένα και εμπειρία για μελλοντική εξερεύνηση του διαστήματος, συμπεριλαμβανομένων των προσγειώσεων σε «πλανήτες με σπάνιους πόρους».

"Με τη δημιουργία του σκάφους προσεδάφισης SLIM, οι άνθρωποι θα κάνουν μια ποιοτική στροφή προς το να είναι σε θέση να προσγειωθούν όπου θέλουμε και όχι μόνο όπου είναι εύκολο να προσγειωθούν, όπως συνέβαινε πριν", δήλωσε η JAXA σε περιγραφή της αποστολής.

Εάν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, το ρομποτικό σκάφος προσεδάφισης SLIM θα ακολουθήσει μια μακρά, αποδοτική πορεία πριν προσγειωθεί μέσα στον κρατήρα πρόσκρουσης Shioli, μια λεκάνη πλάτους σχεδόν 1.000 ποδιών που βρίσκεται στην κοντινή πλευρά της Σελήνης.

Το σκάφος φέρει έναν αριθμό αισθητήρων και άλλων εργαλείων, [και άλλο εξοπλισμό] συμπεριλαμβανομένων αρκετών μικρών ανιχνευτών που θα βοηθήσουν στην παρακολούθηση της κατάστασης του χώρου προσγείωσης.

Εκτός από το σκάφος προσεδάφισης, ο ίδιος πύραυλος H-IIA μετέφερε επίσης την αποστολή απεικόνισης ακτίνων Χ και φασματοσκοπίας ή XRISM, ένα διαστημικό τηλεσκόπιο που αναπτύχθηκε από κοινού από την JAXA, την NASA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι το όργανο θα οδηγήσει σε ανακαλύψεις στον τομέα της αστρονομίας ακτίνων Χ, ενδεχομένως ρίχνοντας νέο φως στη δομή του πρώιμου σύμπαντος, το σχηματισμό των γαλαξιών και τη φύση της σκοτεινής ύλης, μεταξύ άλλων.

Η επιτυχής εκτόξευση ακολουθεί δύο άλλες αποτυχημένες προσπάθειες προσγείωσης στη Σελήνη, από την Ιαπωνία τον τελευταίο χρόνο, με την JAXA να χάνει την επαφή με ένα σκάφος τον περασμένο Νοέμβριο, ενώ ένα άλλο συνετρίβη στην Σελήνη τον Απρίλιο.

Το κατόρθωμα έρχεται επίσης μετά το παρθενικό ταξίδι της Ινδίας στην σεληνιακή επιφάνεια στα τέλη Αυγούστου - καθιστώντας την τέταρτη χώρα που πραγματοποίησε ποτέ προσγείωση - καθώς και μια ανεπιτυχή προσπάθεια της αποστολής Luna-25 της Μόσχας.

Η διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας, Roscosmos, δήλωσε ότι η προσγείωση απέτυχε λόγω τεχνικού προβλήματος με τον κινητήρα του σκάφους, αλλά συνέχισε εκφράζοντας ελπίδες για μελλοντικές αποστολές στην Σελήνη (http://corfiatiko.blogspot.com/2023/10/moon-sniper.html).


Η Ολλανδία διακόπτει την παραγωγή φυσικού αερίου από το μεγαλύτερο κοίτασμα της Ευρώπης!. Ακατανόητη απόφαση σε μία εποχή γεωπολιτικών αναταραχών και ανόδου των τιμών του «γαλάζιου χρυσού».

Η Ολλανδία προχώρησε στηn διακοπή της παραγωγής φυσικού αερίου στο μεγαλύτερο κοίτασμα της Ευρώπης που βρίσκεται στην ολλανδική επαρχία του Γκρόνιγκεν επιλέγοντας μία δύσκολη για την Ευρώπη περίοδο όπου παρατηρείται αύξηση της τιμής του «γαλάζιου χρυσού».

Η απόφαση χαρακτηρίζεται ως ακατανόητη καθώς η Ευρώπη διανύει μία περίοδο ελλείψεων φυσικού αερίου, η τιμή του οποίου αν ανέβει, ανεβαίνει ταυτόχρονα και η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Ειδικά για χώρες όπως η Ελλάδα που κάνουν κυρίως εισαγωγές φυσικού αερίου και ηλεκτρικού ρεύματος, αυτό θα μπορούσε να επιφέρει μία οικονομική καταστροφή (όλοι θυμούνται τα χιλιάρικα που πλήρωναν πέρσι οι Έλληνες καταναλωτές για το ηλεκτρικό ρεύμα ενός μεσαίου μεγέθους σπιτιού).

Και όλα αυτά ενώ κανείς δε γνωρίζει πως θα εξελιχθεί ο χειμώνας που έρχεται, είτε από καιρική είτε από γεωπολιτική άποψη. Την Κυριακή, η Ολλανδία τερμάτισε την εξόρυξη φυσικού αερίου από το κοίτασμα.

Για δεκαετίες, η εκμετάλλευσή του ήταν η αιτία σεισμών που συγκλόνισαν τους κατοίκους της περιοχής και προκάλεσαν τη φυγή του πληθυσμού. Παρά το κλείσιμο, οι σεισμοί είναι πιθανό να συνεχιστούν σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Οι τελευταίες έντεκα λειτουργικές μονάδες εξόρυξης διατηρούνται για ένα επιπλέον έτος πριν κλείσουν οριστικά οι βαλβίδες. Αυτό γίνεται σε περίπτωση που οι γεωπολιτικές εντάσεις κάνουν τον χειμώνα δύσκολο για την Ευρώπη.

«Η εξόρυξη φυσικού αερίου στο Γκρόνινγκεν θα σταματήσει. Μια σημαντική στιγμή μετά από δεκαετίες εξόρυξης φυσικού αερίου», δήλωσε ο Χανς Βίτζιλμπριφ, υφυπουργός της Ολλανδίας για τις Εξορυκτικές Βιομηχανίες.

«Τα προβλήματα των κατοίκων του Γκρόνινγκεν δεν έχουν ακόμη επιλυθεί και δυστυχώς οι σεισμοί θα συνεχιστούν για τα επόμενα χρόνια, αλλά η πηγή όλης της δυστυχίας θα κλείσει από τον Οκτώβριο», πρόσθεσε ο Βίτζιλμπριφ.

Το κοίτασμα αποτελεί μόνο ένα μικρό μέρος της Ευρωπαϊκής παραγωγής φυσικού αερίου, ωστόσο, η διακοπή λειτουργίας του θα μπορούσε να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα για την Ευρώπη καθώς κανείς δεν ξέρει πόσο κρύος θα είναι ο φετινός χειμώνας.

Το κοίτασμα φυσικού αερίου του Γκρόνινγκεν, που βρίσκεται στην Βόρεια Ολλανδία, ανακαλύφθηκε το 1.959 μ.Χ., ενώ η ανάπτυξή του ξεκίνησε το 1.963 μ.Χ. Τα αρχικά ανακτήσιμα αποθέματα φυσικού αερίου του κοιτάσματος ήταν 2,9 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.

Για πολλά χρόνια, το κοίτασμα ήταν η κύρια πηγή τροφοδοσίας φυσικού αερίου στην Βορειοδυτική Ευρώπη, αλλά λόγω πολλών σεισμών στην επαρχία την δεκαετία του 1.990 μ.Χ., η Ολλανδική κυβέρνηση αποφάσισε να περιορίσει σταδιακά την παραγωγή από αυτό (https://www.pronews.gr/oikonomia/energeia/i-ollandia-diakoptei-tin-paragogi-fysikou-aeriou-apo-to-megalytero-koitasma-tis-eyropis/).


«Οι μεγάλες αλλαγές συμβαίνουν με πόλεμο»! Οικονομολόγος σκορπίζει ανησυχία για το εγγύς μέλλον. Τι αναφέρει.

Σε μια συνέντευξη στο γεωπολιτικό podcast του YouTube «The Duran», ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος Τζέφρι Σακς μιλά για το τέλος της ηγεμονίας των ΗΠΑ ως μέρος ενός φυσικού κύκλου.

Κατά την άποψή του, σε ένα ορισμένο σημείο του παγκόσμιου οικονομικού και τεχνολογικού κύκλου, θα πρέπει να υπάρχει μια φυσική «ισορροπία δυνάμεων» στον κόσμο. Αυτή ακριβώς η στιγμή έφτασε. «Έτσι, αυτός ο πολυπολικός κόσμος διαμορφώνεται πραγματικά», είπε.

Στην συνέχεια, ο Sachs συζήτησε τις δύο αντίθετες «νοοτροπίες» που διαμορφώνουν τη γεωπολιτική πραγματικότητα, σύμφωνα με τον ίδιο: πολυπολικότητα, από την οποία όλα τα έθνη μπορούν μόνο να ωφεληθούν και από την άλλη πλευρά, η επιθυμία να υποτάξεις τους άλλους και να θέλεις να είσαι «νούμερο ένα».

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα είχαν γράψει ιστορία σε αυτό το τελευταίο σημείο. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, δεν έχει αποτελέσει ποτέ απειλή στην ιστορία, λέει. Τονίζει όμως πως συνήθως οι μεγάλες αλλαγές συμβαίνουν με πόλεμο!!! Θα το ζήσουμε στις μέρες μας;;;


Θρύψαλα η Rimland με ένταξη Ιράν & Συρίας στον CSTO – Αποτροπή Κουρδικού κράτους & έξοδος της Ευρασίας στις θάλασσες…

Τελικό κτύπημα στο ΝΑΤΟ και στην περίφημη θεωρία της “φυλακής της Rimland”  προανήγγειλε ο επικεφαλής της Στρατιωτικής-Πολιτικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Αντρέι Καρταπόλοφ.

Όλα δείχνουν πως οδηγούμαστε-και τυπικά- σε μια ιστορική αλλαγή: Η Ευρασία μετά το Αφγανιστάν θα εδραιώσει στρατιωτικά την κυριαρχία της κατοχυρώνοντας την έξοδο στην θάλασσα της Μεσογείου αλλά και στον Περσικό Κόλπο/ Αραβική Θάλασσα.

Η Συρία μέλος του CSTO; “Η Συρία μπορεί να γίνει το επόμενο μέλος του Οργανισμού Συλλογικής Ασφάλειας CSTO” αποκάλυψε ο επικεφαλής της Στρατιωτικής-Πολιτικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Αντρέι Καρταπόλοφ.

Αυτό θα επεκτείνει σημαντικά τις ρωσικές στρατιωτικές δυνατότητες στο έδαφος της Συρίας και θα διατηρήσει την ακεραιότητα και ασφάλεια της χώρας από διάφορες απειλές πχ από Ισραήλ και ΗΠΑ. Να σημειωθεί εδώ, ότι πρωταρχικός σκοπός εδώ είναι η αποτροπή δημιουργίας κουρδικού κράτους στην ΒΑ Συρία.

“Γιατί όχι; Ο καταστατικός χάρτης του Οργανισμού Συλλογικής Ασφαλείας δεν είναι απλά ένα «στατικό δόγμα», αλλά πρέπει να ανταποκρίνεται άμεσα στις καταστάσεις αν είναι επωφελής για όλους: τόσο για τη Συρία όσο και τους εταίρους του CSTO. Δεν αποκλείω ένα τέτοιο ενδεχόμενο”, δήλωσε ο Καρταπόλοφ σε Ρωσικό ΜΜΕ. Με άλλα λόγια, τώρα κάθε επίθεση στην Συρία από το ίδιο Ισραήλ θα δίνει στην Ρωσία το δικαίωμα να ανταποδώσει, κάτι που μπορεί γρήγορα να αποτρέψει τους επιτιθέμενους.

 «Η Συνθήκη Συλλογικής Ασφάλειας προβλέπει την παροχή συμμαχικών εγγυήσεων σε περίπτωση επίθεσης σε χώρα που είναι μέλος του CSTO. Μέχρι στιγμής, η Συρία δεν έχει εκφράσει τέτοιο ενδιαφέρον, ωστόσο, δεδομένων των αυξανόμενων εξωτερικών απειλών, είναι προφανές ότι η Δαμασκός μπορεί να ενδιαφερθεί πολύ για αυτό στο μέλλον», σημειώνει ο ειδικός.

Η Ευρασία επεκτείνεται και διασπά την Rimland. Aν συμβεί αυτό που αναφέρει, όχι τυχαία, ο επικεφαλής της Στρατιωτικής-Πολιτικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας τότε Ρωσία αλλά και Κίνα διασπούν και στρατιωτικά τoν αναχωματικό δακτύλιο που προέβλεπε η θεωρία της Rimland. Αυτός ο αναχωματικός δακτύλιος κρατά μακριά από την θάλασσα τις χερσαίες δυνάμεις, Ρωσία και Κίνα που αποτελούν την Heartland.

Τα κομμάτια του παζλ φαίνονται να ενώνονται: Έξοδος της Ρωσίας από τα Δαρδανέλια. Συμφωνία με Τουρκία Εδραίωση του CSTO στην Συρία άρα και στην Μεσόγειο. Αποτροπή δημιουργίας κουρδικού κράτους στην Συρία.

Αίτημα του Ιράν προς το CSTO – Aποτροπή επίθεσης στο Ιράν και έξοδος του CSTO στον Περσικό Κόλπο. Με την κατάρρευση του Αφγανιστάν έχουμε έξοδο Κίνας μέσω Πακιστάν στην Αραβική Θάλασσα Σύνδεση του CSTO με την Κίνα και μελλοντικά με την Τουρκία Έληξε η ιστορική θεωρία της Rimland

Και το Ιράν στον CSTO; Ταυτόχρονα, το αμερικανικό κάζο-όπως εξελίχθηκε- στο Αφγανιστάν, μπορεί να στείλει και το Ιράν στην αγκαλιά του CSTO. Ήδη γίνεται μεγάλη συζήτηση για το θέμα αυτό στην Μόσχα. Όσο περνούν οι μέρες τόσο θα μεγαλώνει η Αμερικανική πίεση για “ρεβάνς” και “αποκατάσταση της εικόνας της υπερδύναμης”. Και το Ιράν είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα.

Ίσως και το CSTO να είναι και ο μοναδικός τρόπος αποτροπής Ισραηλινής-Αμερικανικής επίθεσης. Αυτό που μένει να δούμε είναι πως θα ονομαστεί ο νέος Οργανισμός καθώς το όνομα “CSTO” δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην Ευρασιατική Ισλαμική Ένωση που σχηματίζεται (https://warnews247.gr/thrypsala-i-rimland-me-entaxi-iran-syrias-ston-csto-apotropi-kourdikou-kratous-exodos-tis-evrasias-stis-thalasses/)…


 

Όλο το παρασκήνιο για το πώς ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία – Οι χειρισμοί του deep state των ΗΠΑ και το διακύβευμα του πυρηνικού πολέμου. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να παραδεχτούν μια Ρωσική νίκη που συνεπάγεται την επανασχεδίαση του Ευρωπαϊκού μηχανισμού ασφαλείας.

Είναι πιθανό ότι δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θεωρούν την σύγκρουση στην Ουκρανία ως έναν πόλεμο δια «αντιπροσώπων» που διεξάγεται από τις ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας. Ο Joe Biden έχει δεσμευτεί να βοηθήσει την επιδίωξη της νίκης της Ουκρανίας «όσο χρειαστεί», χωρίς να προσδιορίσει ποια θα μπορούσε να είναι η τελική λύση. Ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin ερμήνευσε τις προθέσεις των ΗΠΑ ότι σημαίνουν μάχη «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».

Αλλά δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που θεωρούν ότι μπορεί να κλιμακωθεί η σύγκρουση σε μια μεγάλη και καταστροφική ώστε να μετατραπεί ακόμη και στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το όριο πιθανότατα θα ξεπεραστεί μόλις εξαπολυθούν τα πυρηνικά όπλα.

Τα στρατιωτικά δόγματα όλων των πυρηνικών δυνάμεων ορίζουν ότι μια τέτοια επίθεση θα δικαιολογούσε μια ανάλογη αντίδραση, χωρίς όμως να αποκλείεται πάντα το ίδιο για μικρότερες προκλήσεις δυνητικά υπαρξιακής φύσης. Πυρηνικές προειδοποιήσεις. Ο Biden είπε ότι «ο κόσμος αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο κίνδυνο πυρηνικού Αρμαγεδδώνα από την Κρίση των πυραύλων της Κούβας το 1.962 μ.Χ.».

Η δήλωση του Biden στις 21 Σεπτεμβρίου 2022 μ.Χ., όταν ο Putin προειδοποίησε την Δύση ότι δεν μπλόφαρε όταν έλεγε ότι θα ήταν έτοιμος να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα για να υπερασπιστεί την Ρωσία ενάντια σε αυτό που είπε ότι ήταν «πυρηνικός εκβιασμός».

Στις 21 Απριλίου 2021, ο Putin είπε: Πραγματικά δεν θέλουμε να κάψουμε τις γέφυρες. Αλλά αν κάποιος μπερδέψει τις καλές μας προθέσεις με αδιαφορία ή αδυναμία και σκοπεύει να κάψει ή ακόμα και να ανατινάξει αυτές τις γέφυρες, πρέπει να γνωρίζει ότι η απάντηση της Ρωσίας θα είναι ασύμμετρη, γρήγορη και σκληρή. Όσοι βρίσκονται πίσω από προκλήσεις που απειλούν τα βασικά συμφέροντα της ασφάλειάς μας θα μετανιώσουν για όσα έκαναν με τρόπο που δεν έχουν μετανιώσει για τίποτα εδώ και πολύ καιρό.

Ένας άλλος που μίλησε για πυρηνικό πόλεμο ήταν ο πρώην πρόεδρος και πρωθυπουργός της Ρωσίας Dmitry Medvedev, τώρα αναπληρωτής επικεφαλής του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας και ένας από τους κορυφαίους συμβούλους του Putin.

Σχολιάζοντας την πολυδιαφημισμένη αλλά τώρα αποτυχημένη «εαρινή επίθεση» της Ουκρανίας το 2023 μ.Χ., ο Medvedev είπε τον Ιούλιο του 2023 μ.Χ. ότι εάν η Ουκρανία καταφέρει να καταλάβει ρωσικά κυρίαρχα εδάφη—συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας συν των τεσσάρων περιφερειών (περιοχών) του Ντονμπάς που προσαρτήθηκαν από την Ρωσία πέρυσι—η Ρωσία «θα έπρεπε να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων δυνάμει του Ρωσικού Προεδρικού Διατάγματος».

Αυτό το διάταγμα ανέφερε ότι οποιαδήποτε επίθεση στο ρωσικό έδαφος δικαιολογούσε μια πυρηνική απάντηση. Την Ημέρα της Χιροσίμα, 6 Αυγούστου 2023 μ.Χ., ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Antonio Guterres είπε: «Τα τύμπανα του πυρηνικού πολέμου χτυπούν για άλλη μια φορά. Η δυσπιστία και ο διχασμός αυξάνονται.

Η πυρηνική σκιά που προέκυψε από τον Ψυχρό Πόλεμο επανεμφανίστηκε». Ένας ακόμη που έχει προβλέψει τον παγκόσμιο πόλεμο ήταν ο πρώην υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου Ben Wallace.

Στις 19 Μαΐου 2023 μ.Χ., προειδοποίησε «ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να εισέλθει σε άμεση σύγκρουση με την Ρωσία και την Κίνα τα επόμενα επτά χρόνια και ζήτησε αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για την αντιμετώπιση της πιθανής απειλής».

Μιλώντας στους Financial Times του Λονδίνου, ο Wallace είπε ότι «έρχεται μια σύγκρουση με μια σειρά αντιπάλων σε όλο τον κόσμο». Πιο πρόσφατα, ο ανεξάρτητος σχολιαστής Tucker Carlson, ο οποίος είπε ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν σκόπιμα πόλεμο με την Ρωσία, παρατήρησε σε μια συνέντευξη του Σεπτεμβρίου 2023 μ.Χ. στο The Adam Corolla Show ότι η κυβέρνηση Biden θα προσπαθήσει να παραμείνει στην εξουσία ξεκινώντας έναν «θερμό πόλεμο» με την Ρωσία πριν από τις εκλογές του 2024 μ.Χ.

Ο Carlson υποστήριξε ότι οι ΗΠΑ ήταν «ήδη σε πόλεμο» με την Ρωσία στην Ουκρανία. Και πρόσθεσε: «Δεν νομίζω ότι θα το κερδίσουμε». Εν τω μεταξύ, η νέα γενιά βαλλιστικών πυραύλων Sarmat της Ρωσίας, ικανοί να φέρουν δέκα ή περισσότερες πυρηνικές κεφαλές, έχουν αναπτυχθεί για μάχιμες θέσεις.

Φυσικά, τώρα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε εάν η πρόσφατη ενέργεια των Ρεπουμπλικανών της Βουλής για την έναρξη έρευνας παραπομπής κατά του Biden, μαζί με την επιδείνωση της υγείας του, άσκησαν αρκετή πίεση ώστε να τον αναγκάσει στην αναβολή οποιωνδήποτε αμετάκλητων αποφάσεων.

Αλλά τροφοδοτούν τους φόβους του Carlson οι δηλώσεις της αναπληρώτριας Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Victoria Nuland σε ένα βίντεο του Σεπτεμβρίου που υποστηρίζει τα ουκρανικά πλήγματα κατά της ρωσικής επικράτειας. Η Nuland είπε ότι ένας «άξονας» της στρατηγικής των ΗΠΑ είναι να «θέσουν σε κίνδυνο ορισμένα από τα πιο πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας».

Αυτό έρχεται καθώς οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να στείλουν τακτικά συστήματα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Στρατού (ATACMS) στην Ουκρανία, με την Γερμανία να υπόσχεται πυραύλους Jupiter, και καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο σχεδιάζει να στείλει μαχητικά RAF στην Μαύρη Θάλασσα.

Ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας Sergey Shoigu είπε τον Ιούνιο του 2023 μ.Χ. ότι η χρήση όπλων που προμηθεύονται από την Δύση για την πραγματοποίηση τέτοιων επιθέσεων «θα σήμαινε την πλήρη εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου στη σύγκρουση». Είχε δίκιο λοιπόν ο Biden; Πλησιάζει ο πυρηνικός Αρμαγεδδών; Ή μήπως σήμερα είναι απλώς «μπλόφα»;

75 χρόνια σύγκρουσης. Φυσικά, ο πιθανός πυρηνικός πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, ειδικά στην προηγούμενη επανάληψη του ως Σοβιετική Ένωση, δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος μόλις είχε τελειώσει πριν φυσιογνωμίες όπως ο Winston Churchill και ο αμερικανός τραπεζίτης Bernard Baruch αρχίσουν να ανησυχούν για την ύπαρξη ενός «σιδηρού παραπετάσματος» σε όλη την Ευρώπη και την έναρξη ενός «Ψυχρού Πολέμου».

Αλλά ακόμη και πριν ξεκινήσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η κυβέρνηση Roosevelt αποδέχτηκε τη σύσταση μελετών από το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, που χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Rockefeller, ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε να στοχεύουν στη μεταπολεμική παγκόσμια στρατιωτική κυριαρχία.

Σημειώστε ότι δεν υπήρχε τίποτα στο Σύνταγμα των ΗΠΑ που να υποστηρίζει έστω και εξ αποστάσεως έναν τέτοιο στόχο. Το πιο κοντινό που θα μπορούσαν να είχαν έρθει οι ΗΠΑ ήταν ο μύθος του «Προφανούς πεπρωμένου» που κάποτε παρείχε την ιδεολογία για επέκταση από ακτή σε ακτή. δηλ. «από θάλασσα σε θάλασσα».

Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τη Βρετανική Αυτοκρατορία να καταρρέει και την Ευρώπη σε ερείπια, υπήρχαν δύο ξεκάθαροι νικητές: οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση. Η αποδεκτή λογική των σχεδιαστών των ΗΠΑ υπαγόρευε τώρα ότι οι τελευταίοι πρέπει να φύγουν.

Λέγεται ότι ο Stalin ζήτησε να ενταχθεί στο νεοσύστατο ΝΑΤΟ αλλά απορρίφθηκε. Απάντησε σχηματίζοντας το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Η μεταπολεμική αντιπαράθεση είχε αρχίσει και, 75 χρόνια μετά, δεν έχει τελειώσει.

Με τους Σοβιετικούς να κατηγορούνται ότι υποδαυλίζουν αριστερές επαναστάσεις σε όλο τον κόσμο, ο στρατός των ΗΠΑ σχεδιάζει από τότε μια κούρσα πυρηνικών μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Ενώ ο στρατός επιζητούσε ένα ευνοϊκό πλεονέκτημα για ένα πρώτο πυρηνικό χτύπημα, ο καθημερινός στόχος εργασίας προς τους Σοβιετικούς ήταν ο «περιορισμός».

Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν τη δική τους μακρά ιστορία παραγωγής πραξικοπημάτων φιλικά προς τα συμφέροντά τους με την ανατροπή των κυβερνήσεων από τη CIA στο Ιράν το 1.953 μ.Χ. και στην Γουατεμάλα το 1.954 μ.Χ.

Το 1.956 μ.Χ., ο Υπουργός Εξωτερικών του Eisenhower, John Foster Dulles, διακήρυξε μια πολιτική των ΗΠΑ για την «ακραία διπλωματία». Μιλώντας για το ενδεχόμενο ενός πυρηνικού πολέμου σε μια συνέντευξη στο περιοδικό Life, είπε: «Αν φοβάσαι να φτάσεις στο χείλος του γκρεμού, έχεις χαθεί».

Το 1.961 μ.Χ., ο Πρόεδρος John F. Kennedy φαινόταν να κοιτάζει τον Σοβιετικό πρωθυπουργό Nikita Khrushchev σχετικά με την προγραμματισμένη εγκατάσταση πυρηνικών όπλων στην Κούβα. Άγνωστο δημοσίως, ο JFK είχε ήδη αποσύρει τα πυρηνικά των ΗΠΑ από την Τουρκία.

Πόλεμοι δια αντιπροσώπων. Ούτε οι πόλεμοι μεσολάβησης είναι κάτι νέο. Ξεκίνησαν με τον πόλεμο της Κορέας. Φυσικά, υπήρχαν εμπλοκές των ΗΠΑ, αλλά η Βόρεια και η Νότια Κορέα πολέμησαν επίσης μεταξύ τους με την Ρωσία/Κίνα και τις ΗΠΑ/ΟΗΕ να στηρίζουν τις πλάτες του καθενός αντίστοιχα.

Ο πόλεμος του Βιετνάμ διεξήχθη με τα στρατεύματα και τα όπλα των ΗΠΑ να βοηθούν τους Νοτιοβιετναμέζους ενάντια στο καθεστώς του Ανόι που υποστηρίζεται από την Ρωσία και τον σύμμαχό του, το Βιετ Κονγκ του Νοτίου Βιετνάμ. Η σύγκρουση στην Κορέα έφτασε σε αδιέξοδο. Στο Βιετνάμ… χαμός. Αλλά υπήρξε αλλαγή.

Ο JFK κινήθηκε για να φέρει επανάσταση στη συζήτηση με την διάσημη πλέον πρόταση του για την παγκόσμια ειρήνη που παρουσιάστηκε στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο στις 10 Ιουνίου 1.963 μ.Χ. Στην Σοβιετική Ένωση, ο Khrushchev κατήγγειλε τον Stalin και πρότεινε μια νέα εποχή «Ειρηνικής Συνύπαρξης» με τη Δύση.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Πρόεδρος Richard M. Nixon και ο σύμβουλός του για την εθνική ασφάλεια, Henry Kissinger, επεδίωξαν την άμβλυνση με τους Σοβιετικούς μαζί με το εποχικό άνοιγμά τους στην Κίνα.

Ο ρόλος Reagan. Η προσέγγιση με τους Σοβιετικούς υπονομεύτηκε από τη στρατιωτική συσσώρευση του Reagan τη δεκαετία του 1.980 μ.Χ. και τα ψέματα περί σοβιετικής υπεροχής που διαδόθηκαν από την Επιτροπή για τον Τρέχον Κίνδυνο. Οι ΗΠΑ δημιούργησαν επίσης τους Μουτζαχεντίν για να επιτεθούν στην Σοβιετική στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν.

Αυτό ήταν μέρος της εμπλοκής του Reagan στους δικούς του πολέμους αντιπροσώπων – που ονομάστηκε «Δόγμα Reagan» – εναντίον αριστερών καθεστώτων στην Ασία, την Αφρική και την Κεντρική Αμερική, με τις υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ «ομάδες θανάτου» στο Ελ Σαλβαδόρ και αλλού. Ήταν υπό τον Reagan που η φατρία γνωστή ως «Νεοσυντηρητικοί» άρχισε να διεισδύει στον μηχανισμό εθνικής ασφάλειας.

Αυτή περιελάμβανε «τροτσκιστές» διανοούμενους από τη Νέα Υόρκη όπως ο Irving Kristol, του δημοκρατικού γερουσιαστή Henry “Scoop” Jackson, όπως ο Paul Wolfowitz και ο Richard Perle. Αλλά και αναλυτές της «Ομάδας Β» της CIA, υποστηριζόμενοι από τον επικεφαλής George H.W. Bush, τον Bob Gates, αλλά και ανθρώπους όπως ο «Πατέρας της βόμβας H», Edward Teller.

Στην ίδια ομάδα και οι Donald Rumsfeld και Dick Cheney, οι οποίοι ήταν και υπό τον πρόεδρο Gerald Ford. Επίσης και ο Διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών του Reagan, William Casey, και πολλές μελλοντικές σκοτεινές προσωπικότητες όπως John Bolton.

Ήταν ο Casey άλλωστε που είπε περίφημα σε μια από τις πρώτες συναντήσεις του προσωπικού του Reagan: «Θα ξέρουμε ότι το πρόγραμμα παραπληροφόρησης έχει ολοκληρωθεί όταν όλα όσα πιστεύει ο αμερικανικός λαός είναι ψευδή».

Αυτή η δήλωση καθόρισε τέλεια το μελλοντικό πρόγραμμα αυτού που αποκαλούμε σήμερα «Deep State» και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που είναι «δορυφόροι», όπως οι New York Times, η Washington Post και το CNN. Ένα από τα πρώτα μεγάλα έργα της Neocon εξελίχθηκε σε σκάνδαλο, με τον Reagan και τον Αντιπρόεδρο Bush να ισχυρίζονται αμφότεροι άγνοια για ότι συμβαίνει στο Ιράν.

Ο «πόλεμος των άστρων». Ένα άλλο ήταν το έργο του Reagan – η Πρωτοβουλία Στρατηγικής Άμυνας – που ονομάστηκε «Πόλεμος των Άστρων». Υποστηριζόμενος ότι προσβλήθηκε από την πυρηνική αντιπαράθεση ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης, όπου η ειρήνη εξασφαλιζόταν μόνο με την λογική της «Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφής», ο Reagan πρότεινε μια αρμάδα «αμυντικών» όπλων στο διάστημα.

Το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα άδραξε τον «Πόλεμο των Άστρων» ως ένα αφήγημα κερδοφόρων έργων έρευνας και ανάπτυξης που έληξαν όταν ανατινάχθηκε το διαστημικό λεωφορείο Challenger. Το διαστημικό λεωφορείο μετατρεπόταν σε πλατφόρμα δοκιμών για διαστημικά όπλα, όπως πολλοί είδαν στη NASA.

Μία από τις λαμπρές ιδέες των σχεδιαστών πολέμου ήταν να στείλουν τον Πρόεδρο σε τροχιά με το διαστημικό λεωφορείο, από το οποίο θα μπορούσε να διευθύνει με ασφάλεια τις στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Ωστόσο, το έργο Star Wars, το οποίο αναβίωσε μόλις τον 21ο Αιώνα, παρουσίασε τεράστιο σχεδιασμό σταθμών μάχης στο διάστημα, έξυπνα θεωρητικά διαστημικά όπλα όπως το λέιζερ ακτίνων Χ και συσκευές που αργότερα ονομάστηκαν «ράβδοι από τον Θεό» και μελέτες κόστους-οφέλους που περιελάμβανε υπολογισμούς για το πόσες δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί θα μπορούσαν να πεθάνουν σε έναν πυρηνικό πόλεμο στο διάστημα εναντίον των Σοβιετικών, επιτρέποντας όμως στις ΗΠΑ να διεκδικήσουν την νίκη.

Εν τω μεταξύ, μετά τις φρικτές αποκαλύψεις των δολοφονιών της CIA, της ανατροπής των μέσων ενημέρωσης, της δηλητηρίασης υποκειμένων με LSD και άλλων παραπτωμάτων που προέκυψαν από τις ακροάσεις της Εκκλησιαστικής Επιτροπής το 1.975 μ.Χ., η CIA άρχισε να υποχωρεί στην σκιά. Υπό τον Reagan δόθηκε η άδεια του National Endowment on Democracy, του οποίου η αποστολή έγινε «έγχρωμες επαναστάσεις» και αργότερα η «Αραβική Άνοιξη».

Εν μέσω της φρίκης, ωστόσο, ο Reagan ήταν ακόμη σε θέση να υπογράψει την Συνθήκη για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς με τον Σοβιετικό πρωθυπουργό Mikhail Gorbachev, μειώνοντας τον αριθμό των πυρηνικών όπλων για πρώτη φορά.

Ο ρόλος Bush. Αλλά τα πράγματα πήραν μια αποφασιστική τροπή προς το χειρότερο υπό τον Πρόεδρο George H.W. Bush με το Δόγμα Wolfowitz του 1.992 μ.Χ. που αναδιατύπωσε τα παλιά σχέδια CFR για παγκόσμια στρατιωτική κυριαρχία των ΗΠΑ και περιείχε τη δυσοίωνη προειδοποίηση ότι η Ρωσία ήταν το μόνο έθνος στη γη με τη δύναμη να καταστρέψει τις ΗΠΑ.

Μέχρι τώρα, οι ΗΠΑ είχαν ξεκινήσει την επόμενη φάση της παγκόσμιας κατάκτησης με τον πόλεμο του Bush εναντίον του Ιράκ — Καταιγίδα της Ερήμου. Ο στόχος ήταν ο ολοκληρωτικός στρατιωτικός αποικισμός της Μέσης Ανατολής, με το σχέδιο «Μεγάλο Ισραήλ» τόσο κοντά και αγαπητό στις καρδιές των Νεοσυντηρητικών να είναι προφανής ωφελούμενος. Ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ του 1.980 μ.Χ.-6 μ.Χ., με τις ΗΠΑ να εξοπλίζουν και τις δύο πλευρές, αναμφίβολα είχε τους ίδιους υποκείμενους σκοπούς.

Το περίεργο στον χαρακτηρισμό της Ρωσίας ως του χειρότερου εχθρού που ονομάστηκε στο Δόγμα Wolfowitz ήταν ότι ένα χρόνο νωρίτερα, η Σοβιετική Ένωση είχε καταρρεύσει, παύοντας να υπάρχει το 1.991 μ.Χ., με τα γεράκια των ΗΠΑ να δηλώνουν ότι ο Ψυχρός Πόλεμος είχε τελειώσει και ότι οι ΗΠΑ είχαν κερδίσει.

Το συμπέρασμά τους ήταν ότι η στρατιωτική συσσώρευση του Reagan είχε αναγκάσει τη σοβιετική οικονομία να γίνει αποδεκτή επειδή δεν μπορούσαν να συμβαδίσουν με τις στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ.

Αλλά σε μια συνέντευξη στις 17 Δεκεμβρίου 2022 μ.Χ. στην ηλεκτρονική πλατφόρμα ειδήσεων The Duran, ο Jack F. Matlock, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Σοβιετική Ένωση, είπε ότι «η ιδέα ότι τους εξαντλήσαμε για να νικήσουμε ήταν απολύτως λάθος. Είπε ότι οι ΗΠΑ «δεν κέρδισαν τον Ψυχρό Πόλεμο». Είπε ότι η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε επειδή ο Ψυχρός Πόλεμος είχε τελειώσει το 1.989 μ.Χ. και ότι ήταν ο τοπικός εθνικισμός που τη διέλυσε.

Αλλά εδώ ήταν το πρόβλημα: το Δόγμα Wolfowitz απέδειξε ότι δεν ήταν ο «κομμουνισμός» που ήθελαν να νικήσουν οι ΗΠΑ, καθώς η Ρωσία δεν ήταν πλέον κομμουνιστικό κράτος. Ο Matlock είπε ότι ο Gorbachev είχε εγκαταλείψει τον κομμουνισμό στην ομιλία του στον ΟΗΕ στις 7 Δεκεμβρίου 1988 μ.Χ. Ούτε οι ΗΠΑ πίεζαν πραγματικά για «δημοκρατία».

Εν μία νυκτί η Ρωσία είχε γίνει πιο δημοκρατική από πολλά από τα αυταρχικά καθεστώτα που υποστήριζαν οι ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο εδώ και δεκαετίες, όπως αυτά στη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία. Μάλλον ήταν η Ρωσία ως γεωπολιτικός εχθρός που στόχευαν οι ΗΠΑ. Η ίδια της την ύπαρξη ως έδαφος, κράτος και πολιτισμός.

Προκειμένου να προωθήσει την ειρήνη με τη Δύση, ο Gorbachev είχε συμφωνήσει στην επανένωση της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας ως ένα έθνος και μέρος του ΝΑΤΟ, δεδομένης της συμφωνίας του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ James Baker ότι το ΝΑΤΟ δεν θα προχωρούσε «μία ίντσα προς τα ανατολικά» από τα γερμανικά σύνορα.

Αυτή η δέσμευση παραβιάστηκε από τους επόμενους τρεις προέδρους – Clinton, Bush ΙΙ και Obama. Ο βετεράνος πολιτικός των ΗΠΑ George Kennan αντιτάχθηκε στην επέκταση του ΝΑΤΟ, ενώ ο Πρέσβης Matlock την χαρακτήρισε «μεγάλη τραγωδία».

Το «νέο Περλ Χάρμπορ». Εν τω μεταξύ, η 11η Σεπτεμβρίου, το «νέο Περλ Χάρμπορ» των Νεοσυντηρητικών, παρήγαγε τον «Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας», τον Νόμο Πατριωτών, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, το στρατιωτικό δόγμα της Κυριαρχίας Πλήρους Φάσματος και τις επιθέσεις στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, και αργότερα η Λιβύη.

Το ιδεολογικό επίκεντρο ήταν η δαιμονοποίηση όλων των πραγμάτων του Ισλάμ. Το σκεπτικό; «Μισούν τις ελευθερίες μας». Αλλά το Κίνημα Αλήθειας της 11ης Σεπτεμβρίου άρχισε να ανοίγει τρύπες στην επίσημη θεωρία συνωμοσίας των τρομοκρατών που με την πάροδο του χρόνου έγιναν άβυσσοι.

Η αντι-ισλαμική αφήγηση άρχισε να φθείρεται όταν συσσωρεύτηκε ενάντια στην υπερβολική δολοφονία του αμερικανικού στρατού, στους θαλάμους βασανιστηρίων της CIA, στην άχρηστη δαπάνη τρισεκατομμυρίων δολαρίων για πυροβολισμούς κατά των βοσκών κατσίκας, στην απουσία οποιουδήποτε στοιχείου για ΟΜΚ στο Ιράκ ή σε συν-συνωμότες οπουδήποτε, και η ατελείωτη διαμάχη του Ισραήλ με τους Παλαιστίνιους.

Η επιστροφή της Ρωσίας. Τώρα η ίδια η Ρωσία είχε αρχίσει να παίρνει θέση. Στην Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου το 2007 μ.Χ., ο Putin αμφισβήτησε την προσπάθεια των ΗΠΑ να επιτύχουν ηγεμονία μέσω της δημιουργίας ενός «μονοπολικού» κόσμου «στον οποίο υπάρχει ένας κύριος, ένας κυρίαρχος».

Είπε, «στο τέλος της ημέρας αυτό είναι καταστροφικό». Δεν υπήρξε ποτέ καμία ένδειξη ότι ο Putin, κάνοντας την δήλωση του στο Μόναχο ή αργότερα, είχε πρόθεση να αποκαταστήσει την Σοβιετική «Αυτοκρατορία».

Αλλά ήταν απολύτως αποφασισμένος να διατηρήσει την κυριαρχία και την ασφάλεια της Ρωσίας παρά τη διακηρυγμένη πρόθεση φατριών στη Δύση να διαλύσουν το έδαφος της Ρωσίας και να αποκτήσουν τον έλεγχο των πόρων της.

Είχε επίσης εκφράσει τη λύπη του για το γεγονός ότι με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, 25 εκατομμύρια Ρώσοι είχαν μείνει έξω από αυτό που ήταν τώρα ένα ενοποιημένο και ισχυροποιούμενο έθνος-κράτος, συνδυάζοντας μια πληθώρα φυλών, γλωσσών και θρησκειών.

Ο «Πόλεμος κατά του τρόμου» κατέληξε να είναι μια τραγική αποτυχία. Έτσι, τώρα τα δυτικά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης άδραξαν την επόμενη μεγάλη ευκαιρία τους παρουσιάζοντας τον Putin ως τον κακό τύπο, ακόμη πιο «αυταρχικό» και «κακό» είτε από τον Saddam Hussein είτε από τον Osama bin Laden.

Αλλά θα είχαν κάνει το ίδιο οποιοσδήποτε κι αν ήταν πρόεδρος της Ρωσίας – ένας απαίσιος, τυραννικός με φτερά, που επιτίθεται στη δημοκρατία, την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και, ναι, τον «Νέο Αμερικανικό Αιώνα» που είχαν ονειρευτεί οι Νεοσυντηρητικοί.

Ουκρανία – Το σταυροδρόμι. Τώρα οι ΗΠΑ, με τους Νεοσυντηρητικούς σταθερά εδραιωμένους στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και αλλού, περικύκλωσαν την Ρωσία με στρατιωτικές βάσεις και επιτέθηκαν στην περίμετρο της με έγχρωμες επαναστάσεις στην Γεωργία, την Ουκρανία και την Κιργιζία, μετά τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας στα τέλη της δεκαετίας του 1.990 μ.Χ. και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μ.Χ.

Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος Barack Obama τοποθέτησε το σύστημα πυραυλικής άμυνας Aegis στην Πολωνία και την Ρουμανία με την δυνατότητα να ενεργοποιήσει πυραύλους που θα μπορούσαν να φτάσουν στην Μόσχα με πυρηνικές κεφαλές σε έξι λεπτά. Η συζήτηση ήταν επίκαιρη για ένα πιθανό χτύπημα «αποκεφαλισμού» κατά της Ρωσικής ηγεσίας.

Τελικά, το 2014 μ.Χ., με επικεφαλής τη Victoria Nuland και τον Αντιπρόεδρο Joe Biden, οι ΗΠΑ υποκίνησαν πραξικόπημα στην Ουκρανία με την βοήθεια πληρωμένων ελεύθερων σκοπευτών για να εκδιώξουν έναν Πρόεδρο φιλικό προς την Ρωσία και την αντικατάσταση του με μια νεοναζιστική χούντα που έβαλε την Ουκρανία σε πολεμική βάση.

Σε απάντηση, η Ρωσία προσάρτησε την χερσόνησο της Κριμαίας, όπου η Σεβαστούπολη είναι η έδρα του στόλου της στην Μαύρη Θάλασσα, με 85% λαϊκή έγκριση, ενώ οι επαρχίες Donetsk και Lugansk της ανατολικής Ουκρανίας, εθνικά-Ρωσικά, διακήρυξαν ανεξαρτησία.

Τελικά, μετά από οκτώ χρόνια ουκρανικών προκλήσεων, τον θάνατο από ουκρανικό βομβαρδισμό περισσότερων από 10.000 αμάχων του Ντονμπάς και την προδοσία της Γερμανίας και της Γαλλίας που δεν τήρησαν τις συμφωνίες του Μινσκ που είχαν εγγυηθεί, η Ρωσία εισήλθε στην Ουκρανία με τις στρατιωτικές της δυνάμεις τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ.

Η σύγκρουση είναι σε εξέλιξη, μια σύγκρουση που κερδίζει η Ρωσία. Οι κυρώσεις υπό τις ΗΠΑ κατά της Ρωσίας απέτυχαν να ρίξουν την οικονομία της ούτε να αναγκάσουν την αλλαγή καθεστώτος κατά του Putin.

Ωστόσο, κάθε οπισθοδρόμηση της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης ακολουθήθηκε από περισσότερα όπλα και χρήματα που προμήθευσαν στο καθεστώς του Volodymyr Zelensky οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Γαλλία και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ. Αλλά ποιος καλούσε για πυρ; Τον Μάρτιο του 2022 μ.Χ., Ρώσοι και Ουκρανοί διαπραγματευτές κατέληξαν σε συμφωνία για μια δοκιμαστική διευθέτηση σε συναντήσεις στην Κωνσταντινούπολη.

Στην συνέχεια, ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Boris Johnson έσπευσε στο Κίεβο για να παρακινήσει τον Zelensky να διαλύσει τη συμφωνία και να συνεχίσει τον πόλεμο. Η δυτική κλιμάκωση έχει συμπεριλάβει βαρέα άρματα μάχης και άλλα όπλα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία, μαζί με πυρομαχικά διασποράς και βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου.

Υπήρξαν επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην ίδια τη Ρωσία και στην Κριμαία. Αλλά η ουκρανική αντεπίθεση έχει καταρρεύσει, με τις εικασίες να αυξάνονται για μια μεγάλη ρωσική αντεπίθεση, πιθανώς να αποκόπτει ακόμη και την Ουκρανία από τη Μαύρη Θάλασσα.

Οι επόμενες ημέρες. Έχουμε κάνει πλέον τον κύκλο. Οι προειδοποιήσεις από την Ουάσιγκτον συνεχίζονται ότι ο Putin θα ήταν καλύτερα να μην είχε πυρηνικά, κάτι που μπορεί να διαβαστεί ως πρόσκληση να το κάνει. Αυτή είναι προφανώς μια νέα φάση αιχμής που θα μπορούσε να δώσει στις ΗΠΑ ένα πρόσχημα για να κινηθούν στον πυρηνικό πόλεμο.

Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ κατανοούν ότι δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να αμφισβητήσουν τη Ρωσία σε έναν συμβατικό πόλεμο, ακόμη και όταν ολόκληρη η συμμαχία του ΝΑΤΟ έχει ενεργοποιηθεί. Ακόμη και τότε, ο διχασμός εντός του ΝΑΤΟ και η απουσία επαρκούς στρατιωτικής δύναμης οπουδήποτε στην Ευρώπη το καθιστούν αδύνατο προς το παρόν.

Ο βετεράνος στρατιωτικός αναλυτής Scott Ritter γράφει στο Sputnik News στις 21 Σεπτεμβρίου 2023 μ.Χ., ότι ακόμη και αν οι ΗΠΑ ενεργοποιούσαν ολόκληρη τη στρατιωτική τους δύναμη που βρίσκεται στην Ευρώπη εναντίον της Ρωσίας, θα ηττηθούν μέσα σε μία έως δύο εβδομάδες εντατικής μάχης.

Η μόνη εναλλακτική λύση θα ήταν τότε να ενεργοποιηθεί μια γιγάντια αερομεταφορά πρόσθετων δυνάμεων στην Ευρώπη με αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ να προκαλούν καταστροφή καθ’ οδόν. Αδύνατο. Υπάρχουν πλέον ενδείξεις ότι οι ΗΠΑ μπορεί να πιέζουν την Ουκρανία να συμφωνήσει σε μια κατάπαυση του πυρός, με ένα «πάγωμα» σύμφωνα με τις γραμμές της κορεατικής διευθέτησης.

Αλλά όλα αυτά θα ήταν να προσωρινά, πιθανώς μέχρι μετά τις Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 2024 μ.Χ., που πιθανότατα θα προηγηθούν εκλογές στην Ουκρανία τον Μάρτιο. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να παραδεχτούν μια Ρωσική νίκη που συνεπάγεται την επανασχεδίαση του Ευρωπαϊκού μηχανισμού ασφαλείας με την Ρωσία ένα σε σεβαστό μέρος.

Η ουκρανική κυβέρνηση κάνει λόγο για μια «μακροπρόθεσμη» σύγκρουση που θα διαρκέσει δεκαετίες. Επομένως, δεν υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία τελειώνει ή να εικασίες για την επόμενη φάση (https://www.triklopodia.gr/%cf%8c%ce%bb%ce%bf-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%ae%ce%bd%ce%b9%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%be%ce%ad%cf%83%cf%80%ce%b1%cf%83%ce%b5-%ce%bf-%cf%80/).


Τρίζει η “καρέκλα” των ΗΠΑ… Κίνα-Σαουδική Αραβία κοινές ασκήσεις.

Η Κίνα και η Σαουδική Αραβία θα διεξαγάγουν τον επόμενο μήνα τα δεύτερα στρατιωτικά γυμνάσιά τους, όπως ανακοίνωσε σήμερα το Κινεζικό Υπουργείο Άμυνας, καθώς το Πεκίνο ενισχύει τις σχέσεις του με το Ριάντ. Τα γυμνάσια, που φέρουν την επωνυμία “Γαλάζιο ξίφος 2023 μ.Χ.” (“Blue Sword 2023 μ.Χ.”), θα διεξαχθούν τον Οκτώβριο στην Γκουανγκντόνγκ, μια Νότια Κινεζική επαρχία, ανέφερε το Υπουργείο.

«Η κοινή αυτή εκπαίδευση εστιάζει στις ναυτικές αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό, σε ασκήσεις για επίλεκτους σκοπευτές, στην οδήγηση σκαφών, την προσγείωση ελικοπτέρων και τη διάσωση», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Άμυνας Γου Τσιάν σε συνέντευξη Τύπου. Οι δύο δυνάμεις διοργάνωσαν κοινά ναυτικά γυμνάσια το 2019 μ.Χ., σύμφωνα με το επίσημο Σαουδαραβικό πρακτορείο ειδήσεων.

«Αποσκοπούν να εμβαθύνουν την πρακτική και φιλική συνεργασία ανάμεσα στους δύο στρατούς και να βελτιώσουν το επίπεδο πρακτικής εκπαίδευσης των στρατευμάτων», δήλωσε ο Γου Τσιάν. Τα γυμνάσια θα πραγματοποιηθούν σε μια περίοδο που η Κίνα επιδιώκει να ενισχύσει τις σχέσεις της με το Ριάντ και έχει αναλάβει έναν νέο ρόλο διαμεσολαβητή στην Μέση Ανατολή.

Το Πεκίνο βοήθησε αυτόν τον χρόνο στην διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας ανάμεσα στη Σαουδική Αραβία και το Ιράν, δύο αντίπαλες χώρες επί σειρά ετών, η οποία κατάληξε στην αποκατάσταση των σχέσεων τους και στο άνοιγμα εκ νέου των πρεσβειών της μίας χώρας στην άλλη (https://www.defence-point.gr/news/trizei-i-quot-karekla-quot-ton-ipa-kina-saoydiki-aravia-koines-askiseis).


“Μετά την Ουκρανία έρχεται ακόμα μεγαλύτερο χάος στην Ευρώπη!”.

Την άποψη ότι το σενάριο ενός Αμερικανο-Κινεζικού πολέμου δεν μπορεί πλέον να αποφευχθεί, εξέφρασε με πρόσφατη τοποθέτηση που έκανε σχολιάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις ο γνωστός οικονομολόγους Mihail khazin (Μικαϊλ Καζίν).

Ο ίδιος προέβλεψε μάλιστα και έναν νέο πόλεμο στην Ευρώπη ο οποίος θα είναι το αποτέλεσμα της σύγκρουσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου. Θα είναι ένας πόλεμος που θα δημιουργήσει πραγματικό χάος είπε.

Ο Χαζίν επεσήμανε ότι «Οι ΗΠΑ έχουν χάσει την κυρίαρχη θέση τους στον κόσμο. Επιπλέον, κινδυνεύουν να πέσουν εντελώς από τις τάξεις των μεγάλων δυνάμεων. Και ο μόνος τρόπος να παραμείνουν ζωντανοί είναι να αμφισβητήσουν το νέο κέντρο εξουσίας, δηλαδή την Κίνα. Επιπλέον, η Ουάσιγκτον πρέπει να το κάνει αυτό πριν από τα μέσα του καλοκαιριού του 2024 μ.Χ.».

«Διαφορετικά, η διατήρηση της επιρροής θα είναι απλώς οικονομικά αδύνατη», είπε και εξήγησε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται τώρα νέες αγορές και η μόνη αγορά που μπορεί να τις βοηθήσει να βγάλουν την οικονομία τους και να ξαναχτίσουν τη βιομηχανία τους είναι η Νοτιοανατολική Ασία.

Ο Χαζίν σημείωσε ότι «η Ουάσιγκτον προετοιμάζεται ήδη για την επερχόμενη μάχη, αρχίζοντας να μειώνει σταδιακά την στρατιωτική της παρουσία σε ορισμένες περιοχές όπου παραδοσιακά διατηρεί ένα σώμα.

Σύμφωνα με τον ειδικό, η πρόσφατη επίσκεψη του επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, στο Κίεβο θα πρέπει να εξεταστεί σε αυτό το πλαίσιο». Στόχος του είναι να αποσύρει προσεκτικά τις δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών από την Ανατολική Ευρώπη με ελάχιστο κόστος για την Ουάσιγκτον (https://news12.gr/meta-tin-oykrania-erchetai-akoma-megal/).

 

Σαουδική Αραβία και Ρωσία έστειλαν κοντά στα 100 δολάρια το βαρέλι με στόχο να “εκτινάξουν” το ήδη μεγάλο Αμερικανικό χρέος.

Πούτιν και Σαουδάραβες κατά δύσης στο θέμα του πετρελαίου- Είμαστε κοντά σε κοσμογονικά γεγονότα που θα οδηγήσουν πιθανόν σε παγκόσμιο πόλεμο με θέατρο επιχειρήσεων ολόκληρο τον πλανήτη Το πετρέλαιο έφτασε κοντά στο όριο των 100 δολαρίων το βαρέλι, αφού τα αποθέματα αποθήκευσης των ΗΠΑ έπεσαν σε κρίσιμα επίπεδα, υπογραμμίζοντας ένα διευρυνόμενο παγκόσμιο έλλειμμα.

Σύμφωνα με το West Texas Intermediate, η τιμή έφτασε λίγο πάνω από τα 95 δολάρια το βαρέλι για πρώτη φορά σε περισσότερο από ένα χρόνο μετά από άλμα 3,6% την Τετάρτη. Τα αποθέματα των ΗΠΑ, έπεσαν λίγο κάτω από τα 22 εκατομμύρια βαρέλια, το χαμηλότερο ποσοστό από τον Ιούλιο του 2022 και κοντά στα λειτουργικά ελάχιστα.

Σαουδική Αραβία και Ρωσία έστειλαν στα 100 δολάρια το βαρέλι το πετρέλαιο για να “χτυπήσουν” τις ΗΠΑ. Μια τρομερή προσπάθεια της Σαουδικής Αραβίας και της Ρωσίας να ωθήσουν την τιμή του πετρελαίου στα 100 δολάρια το βαρέλι απειλεί να γίνει άλλο ένα πρόβλημα για τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, καθώς η χώρα έχει ένα υπέρογκο χρέος, σοβαρά προβλήματα στην οικονομία και πολεμά με τον  πληθωρισμό, ενόψει της προσπάθειας επανεκλογής του, αναφέρουν ξένα ΜΜΕ.

Το αργό μπρεντ αυτή την εβδομάδα ξεπέρασε τα 90 δολάρια το βαρέλι για πρώτη φορά το 2023 μ.Χ., αφού το Ριάντ και η Μόσχα παρέτειναν τις περικοπές τους μέχρι το τέλος του έτους, παρά το γεγονός ότι το πετρέλαιο έχει ήδη σημειώσει άνοδο 25% από τον Ιούνιο καθώς η παγκόσμια ζήτηση φτάνει σε υψηλό ρεκόρ.

Η κίνηση της Σαουδικής Αραβίας να ανεβάσει τις τιμές του πετρελαίου κινδυνεύει επίσης να φέρει ξανά μια ρήξη μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ουάσιγκτον, την στιγμή που οι ΗΠΑ επιδιώκουν μια ιστορική συμφωνία για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και του βασιλείου, σε μια προσπάθεια να στηρίξουν μια συμμαχία εναντίον της Ρωσίας.

«Οι Σαουδάραβες δεν έχουν πολλούς φίλους στην Ουάσιγκτον αυτή τη στιγμή. Υπάρχει απολύτως ο κίνδυνος να αρχίσουν να γίνονται «στόχος τύπου Α», εάν η Ουάσιγκτον θέλει να κατηγορήσει κάποιον για υψηλές τιμές στην αντλία ή για την επιβράδυνση της αμερικανικής οικονομίας», δήλωσε ο Raad Alkadiri, αναλυτής του Eurasia Group στην Ουάσιγκτον.

Η μείωση εξόρυξης των Σαουδαράβων έρχεται επίσης σε μια ευαίσθητη στιγμή ξεκίνησε η μάχη για τον Λευκό Οίκο. Η τιμή στην βενζίνη διαδραματίζουν μεγάλο ρόλο στην αντίληψη των Αμερικανών ψηφοφόρων για την οικονομία και οι αναλυτές λένε ότι η άνοδο των τιμών της αγοράς πετρελαίου θα μπορούσε να ωθήσει το αργό στα 100 δολάρια το βαρέλι πριν από το τέλος του έτους, ανεβάζοντας το κόστος των καυσίμων υψηλότερα.

«Ο κίνδυνος για τον Λευκό Οίκο είναι ότι οι αυξανόμενες τιμές της βενζίνης έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν την αίσθηση ότι η κατάσταση βελτιώνεται και ο πληθωρισμός μειώνεται», δήλωσε ο Richard Bronze, συνιδρυτής της συμβουλευτικής εταιρείας Energy Aspects.

Οποιαδήποτε περαιτέρω αύξηση των τιμών της βενζίνης θα μπορούσε επίσης να περιπλέξει την κύρια αποστολή της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, καθώς αποφασίζει εάν χρειάζεται να αυξήσει τα επιτόκια και φέτος για να τονώσει  την οικονομία.

Ο Alan Detmeister, οικονομολόγος στην UBS και πρώην στέλεχος της Fed, είπε ότι αναμένει να δει μια «αρκετά μεγάλη» αύξηση στον δείκτη τιμών καταναλωτή όταν τα στοιχεία θα δημοσιοποιηθούν την επόμενη εβδομάδα, λόγω του υψηλότερου κόστους βενζίνης. Αναμένει επίσης νέα άνοδο τα στοιχεία του Σεπτεμβρίου, που δημοσιεύθηκαν τον Οκτώβριο.

Οι βραδύτερες αυξήσεις των τιμών σε άλλους τομείς μπορεί να συμβάλουν στην αντιστάθμιση του πληθωρισμού που τροφοδοτείται από την ενέργεια, αλλά είπε ότι οι κινήσεις των τιμών του πετρελαίου θα μπορούσαν «εύκολα» να επαναφέρουν τον ετήσιο πληθωρισμό στις ΗΠΑ σε τουλάχιστον 4% τον Σεπτέμβριο, σε σύγκριση με 3,2% τώρα.

Μια απλή “ γρίπης” στην Αμερικανική οικονομία μπορεί να τινάξει στον αέρα την οικονομία στην ΕΕ, και την Ασία, παρά τις διαβεβαιώσεις ειδικών, ενώ η κρίση στα καύσιμα θα ωθήσει σε άνοδο των τιμών σε χιλιάδες προϊόντα που με την σειρά τους θα αυξήσουν τον πληθωρισμό και τα επιτόκια των Τραπεζών.

Όλο αυτό το γαϊτανάκι σε υψηλό επίπεδο και με τον πόλεμο στην Ουκρανία να αγριεύει απειλώντας και την Ρουμανία, (έλεγχο του νέου δρόμου των ουκρανικών σιτηρών), μπορούν να τινάξουν την Ευρώπη στον αέρα, και αυτό είναι απτό ενδεχόμενο (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/ipa/7195533_saoydiki-arabia-kai-rosia-esteilan-konta-sta-100-dolaria-bareli-me-stoho-na).   

  

Βιάζονται γιατί ο χρόνος τους τελειώνει. Η Αμερική αγαπητοί φίλοι έχει φτάσει σήμερα στο κρισιμότερο σημείο της σύγχρονης ιστορίας της. Απειλείται με κατάρρευση η οποία αν συμβεί, θα παρασύρει και το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου.

Μετά από δεκαετίες ξέφρενης ευημερίας (είτε πραγματικής, είτε επίπλαστης) και συγκέντρωσης τεράστιου ιδιωτικού πλούτου σε συγκεκριμένα χέρια, μέσω ενός «πολεμικού εργαλείου» που λέγεται δολάριο, που της παρείχε την δυνατότητα παγκόσμιου παρασιτισμού και τεράστιας παγκόσμιας απομύζησης πλούτου, έφτασε πια στο σημείο μηδέν.

Γιατί πρόκειται για πολεμικό εργαλείο? Διότι με αυτό κατέκτησε τον κόσμο για πολλές δεκαετίες. Εξαρχής όταν καταργήθηκε από τον Νίξον ο κανόνας του χρυσού το 1.971 μ.Χ., η Αμερική ξεκίνησε να τυπώνει ανεξέλεγκτα δολάρια και ταυτόχρονα να εισάγει τεράστιες ποσότητες αγαθών (πολύ περισσότερες απ΄ όσες εξήγαγε), δημιουργώντας (την γνωστή αμερικανική) ευημερία, και πληρώνοντας με «τυπωμένα χαρτιά». Τα οποία συσσωρεύτηκαν σε όλες σχεδόν τις χώρες, και στα Τραπεζικά τους συστήματα, και επέστρεφαν πάλι στις ΗΠΑ μέσω αγορών Αμερικανικών Ομολόγων.

Και ενώ για κάποιες δεκαετίες το σύστημα «δούλευε», και η «μηχανή» «τύπωνε χαρτί», και υπήρχε η ψευδαίσθηση ότι «όλα θα κυλούν αενάως πολύ ωραία» (όπως έγινε και εδώ με την εισαγωγή του «ευρώ» και τις ψευδαισθήσεις του Χρηματιστηρίου και της υποτιθέμενης διαρκούς «ανάπτυξης» ενώ είχαν ήδη αρχίσει να καταστρέφουν την πρωτογενή μας παραγωγή επομένως εισάγαμε πλέον σχεδόν τα πάντα και ζώντας με δάνεια και επιδοτήσεις), ξαφνικά άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι το αμερικανικό Χρέος είχε αρχίσει να εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη και ήταν ζήτημα χρόνου να «σκάσει» παρά τις «αλχημείες» των Τραπεζιτών και των Αμερικανικών Κυβερνήσεων.

Δεν υπήρχε όμως άλλη επιλογή παρά να συνεχίσουν παγκοσμίως να δέχονται το δολάριο (κάνοντας πως «δεν βλέπουν») γιατί αλλιώς θα ήταν σαν να «πυροβολούν τα πόδια τους» εφόσον σε αυτό το νόμισμα ήταν τα αποθέματα των χωρών από τις εξαγωγές τους στην τεράστια αγορά των ΗΠΑ, και θα τα έχαναν εάν αυτό κατέρρεε μαζί και τα αμερικανικά Ομόλογα. Παράλληλα η Αμερική αύξησε την πολεμική-στρατιωτική της δύναμη σε πολύ μεγάλο βαθμό για να διαφυλάξει αυτή την αρρωστημένη κατάσταση. Και έτσι προέκυψαν οι 3 πόλεμοι για το δολάριο.

1)Πόλεμος εναντίον του Ιράκ και του Σαντάμ Χουσεϊν. Ο πρώτος που προσπάθησε να απεμπλακεί αμφισβητώντας το δολάριο ήταν ο Σαντάμ Χουσεϊν. Το 2000 μ.Χ. είπε ότι δεν θα δεχόταν πλέον δολάρια για την πληρωμή του πετρελαίου του.

Το 2003 μ.Χ. μετά από απειλές, πούλησε για πρώτη φορά 3 δις βαρέλια πετρελαίου για 25 δις σε ευρώ (όχι σε δολάρια). Ένα μήνα αργότερα, οι ΗΠΑ έκαναν την εισβολή στο Ιράκ με ένα εκατομμύριο θύματα και τον θάνατο και του ίδιου.

2)Πόλεμος εναντίον της Λιβύης και του Καντάφι Ο δεύτερος πόλεμος του δολαρίου ήταν στη Λιβύη το 2009, αφού ο πρόεδρος της Λιβύης και όλης της Αφρικανικής Ένωσης, ο Καντάφι, ήθελε να κάνει μια μεγάλη αλλαγή για ολόκληρη την Αφρική για να ξεφύγει από το δολάριο. Θα έκανε ένα νόμισμα το «χρυσό δηνάριο» που ονομάστηκε έτσι γιατί θα είχε σύνδεση με τον χρυσό. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό.

Ανατράπηκε βίαια το καθεστώς Καντάφι και ο ίδιος βρήκε οικτρό θάνατο. Οι «επαναστάτες» που ανέλαβαν μετά την διοίκηση ίδρυσαν μία εταιρεία που θα είχε την «εποπτεία της εξόρυξης πετρελαίου» όπως και έκλεισαν την Κεντρική Τράπεζα της Λιβύης. Και το θέμα πήρε τέλος.

3)Πόλεμος εναντίον της Ρωσίας και του Πούτιν. Η Ρωσία δεν είναι Ιράκ ούτε Λιβύη ως προς την στρατιωτική της δύναμη οπότε οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να κάνουν έναν απευθείας πόλεμο. Η Ρωσία από το 2010 μ.Χ. έως το 2015 μ.Χ. μείωσε τα αμερικανικά Ομόλογα που κρατούσε στο μισό, και τα επόμενα χρόνια απαλλάχθηκε και από τα τελευταία.

Παράλληλα έκανε συμφωνίες με πληρωμή σε άλλα νομίσματα, σε γουάν και ρούβλια. Η Κίνα ξεκίνησε και αυτή την απαλλαγή της από τα αμερικανικά Ομόλογα, και από τα 1,27 τρις δολάρια που είχε το 2015, έχουν απομείνει σήμερα λιγότερα από 860 δις.

Ταυτόχρονα η Ρωσία και η Κίνα προτρέπουν και άλλες χώρες όπως και τις Τράπεζες ολόκληρου του πλανήτη να μην αγοράζουν πια αμερικανικά Ομόλογα, κάτι που απειλεί με κατάρρευση την Αμερική. Η επίθεση εναντίον της Ρωσίας ήταν αναπόφευκτη αλλά έγινε «δια αντιπροσώπων», μέσω της Ουκρανίας.

Εάν η Αμερική χάσει αυτόν τον τρίτο «πόλεμο του δολαρίου», θα καταρρεύσει το δολάριο και όλο το οικονομικό της «οικοδόμημα». Οι ΗΠΑ λοιπόν δεν έχουν πολύ χρόνο, καθώς αναδύονται στο προσκήνιο οι BRICS. Η έσχατη λύση θα είναι η άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία, αφού ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι χαμένος. Και αυτό θα σημάνει τον 3ο Π.Π.

Προφανώς υπάρχουν και άλλες τεράστιες γεωπολιτικές συνιστώσες, όπως είναι π.χ. οι αγωγοί του φυσικού αερίου (μην ξεχνάμε άλλωστε τι έγινε με τον Κ. Καραμανλή και τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, που το παρακράτος με την CIA έκαψε την Αθήνα και επέβαλε έκτοτε «νόμο σιωπής» στον τέως πρωθυπουργό), όμως το θέμα του δολαρίου είναι «εκ των ουκ άνευ». Δηλαδή εάν αυτό καταρρεύσει όλα τα άλλα θα καταρρεύσουν μαζί του.

Το Χρέος της Αμερικής είναι πλέον πάνω από 30 τρισεκατομμύρια δολάρια(!). Την τελευταία δεκαετία η Αμερική έχει φτάσει πολλές φορές στο σημείο ΜΗΔΕΝ, σε στάση πληρωμών του Δημοσίου, αλλά με διάφορα τερτίπια βρίσκει τρόπους να πηγαίνει παραπέρα.

Η τελευταία μεγάλη απάτη που έκαναν ήταν η λεγόμενη «πανδημία», που με το κάλυμμα αυτής, τύπωσαν αρκετά ακόμα τρισεκατομμύρια και μοίρασαν με τη μορφή «επιδομάτων πανδημίας» για να κινηθεί η «καταναλωτική μηχανή».

Προφανώς η «πανδημία» έθεσε επιπλέον σε κίνηση τεράστιους μηχανισμούς ελέγχου, όπως και ετοίμασε το δρόμο για το «ψηφιακό χρήμα» στην Ευρώπη. Διαβάζουμε τις τελευταίες 2-3 μέρες ότι σταματάει η βοήθεια προς την Ουκρανία λόγω επαπειλούμενης χρεωκοπίας της Αμερικής (και λόγω άρνησης να αυξηθεί περαιτέρω το Χρέος). Και αντ αυτού αναλαμβάνουν πλέον Ευρωπαϊκές χώρες να βοηθήσουν.

https://www.triklopodia.gr/a%cf%83%cf%86%cf%85%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%cf%80%ce%b9%ce%ad%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%bf/

Αυτό ίσως σηματοδοτεί το σημείο όπου η κατάσταση πλέον ΞΕΦΕΥΓΕΙ. Γιατί όμως εμπλέκονται τώρα περισσότερο οι Ευρωπαϊκές χώρες? Διότι είναι φορτωμένες με αμερικανικά Ομόλογα, διότι πηγαίνουν χέρι-χέρι με την Υπερδύναμη, εφόσον το παγκόσμιο Τραπεζικό καρτέλ αποτελείται κυρίως από Αμερικανικές και Ευρωπαϊκές Τράπεζες που συμπλέκονται μεταξύ τους σε τεράστιο βαθμό και η κατάρρευση των μεν σημαίνει άμεση κατάρρευση και των δε.

Bank of America, JP Morgan Chase, Citigroup και Wells Fargo, γερμανική Deutsche Bank, γαλλική BNP, και βρετανική Barclays. [Αυτές οι τράπεζες ως γνωστόν ανήκουν κυρίως σε οκτώ οικογένειες: στις Goldman Sachs, Kuhn Loeb, Rockefeller, Lehman, Rothschild, Warburg, Lazard και Israel Moses Sieff και με αυτές είναι επίσης συνδεδεμένες οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες Exxon Mobil, Shell, BP και Chevron Texaco.]

Στην Αμερική αυτή την στιγμή είναι δύσκολο να ξεκινήσει άμεσα το «ψηφιακό χρήμα» γιατί αυτό θα σήμαινε το τέλος του «γνωστού τυπώματος» και θα ερχόταν «η ώρα της αλήθειας». Έτσι λοιπόν αναλαμβάνει η Ε.Ε. να δημιουργήσει εσπευσμένα το «ψηφιακό ευρώ» για να προλάβει τις εξελίξεις με το «ψηφιακό γουάν» και το «ψηφιακό ρούβλι».

Σε τι θα ωφεληθεί απ΄αυτό? Λέει ότι θα χτυπήσει εκατοντάδες δις φοροδιαφυγής, αλλά και ότι θα ελέγξει τη ροή του χρήματος, και τον πληθωρισμό (λόγω των επιδομάτων της «πανδημίας»), με άμεση παρέμβαση στον τρόπο που οι πολίτες το χρησιμοποιούν (με σκληρούς κανόνες), αντί να ανεβάζουν τα επιτόκια.

Φυσικά εμείς γνωρίζουμε ότι αυτό είναι μόνο το προπέτασμα καπνού, γιατί στο τέλος του τούνελ, αυτό που ξεπροβάλλει είναι ένα Τυρρανικό Καθεστώς [μιλούν άλλωστε και οι ίδιοι για το τέλος του καπιταλισμού μετά και το πιο σκληρό του στάδιο, (αυτό του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης), και την αρχή της «νεοφεουδαρχίας»]

Όλα αυτά όμως που κάνουν τώρα στην Ουκρανία η Αμερική και η Ευρώπη, είναι προφανώς επί της ουσίας μια προσπάθεια καταστροφής της Ρωσίας αλλά και αν δεν το πετύχουν, είαι και μία προσπάθεια ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΧΡΟΝΟ.

Γιατί αποβλέπουν στην αλματώδη ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης και της Ρομποτικής. Όποιος κυριαρχήσει παγκοσμίως σε αυτό το κομμάτι θα γίνει ο επόμενος πλανητικός Ηγεμόνας. Και αδιαμφισβήτητα οι ΗΠΑ με τις τεράστιες Εταιρείες αυτού του κλάδου έχουν αυτό το προνόμιο.

Και προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο. Προσπαθώντας παράλληλα να προχωρήσουν με διαδικασίες τούρμπο και τα ενεργειακά θέματα. Διότι μια χαρά «μοσχοπούλησαν» 10 φορές επάνω το δικό τους σχιστολιθικό φυσικό αέριο, γονατίζοντας την Ευρώπη για 2 χρόνια, αλλά τώρα τα αποθέματα τελειώνουν.

Και έφεραν εδώ έναν Κασσελάκη για να υπογραφούν γρήγορα οι συμφωνίες Συνεκμετάλλευσης με τους Τούρκους (και μάλιστα με την συμφωνία τουλάχιστον 2 Κομμάτων για να είναι κατοχυρωμένοι). Τους οποίους Τούρκους θέλουν να έχουν ευχαριστημένους μια που «πατούν σε 2 βάρκες», και γι αυτό «τελείωσαν και τον Μενέντεζ». Εδώ στο ωραίο άρθρο του Μ. Κοττάκη βλέπουμε τι μέλλει γενέσθαι με τον Στέφανο Κασσελάκη ως προς τα Ελληντουρκικά.

https://i-epikaira.blogspot.com/2023/09/blog-post_841.html

Εμείς τώρα αγαπητοί φίλοι είμαστε όπως τα βατράχια στο βάλτο που παλεύουν τα βουβάλια. Πλανητικών διαστάσεων συγκρούσεις που δεν ξέρουμε πως θα φέρουν τα γεγονότα και τις καταστάσεις.

Όμως αυτό που έχει σημασία για να επιτρέψει ή όχι ο Θεός τη μία ή την άλλη εξέλιξη εν προκειμένω για την πατρίδα μας αλλά και για άλλους λαούς, είναι σαφώς το πνευματικό κομμάτι. Και επειδή οι δαιμονικές δυνάμεις το γνωρίζουν πολύ καλά, προσπαθούν να τα διαλύσουν όλα ώστε να διώξουμε την θεία Προστασία. Ανέφερα σχετικά με αυτή την διάλυση της πατρίδας μας ΕΔΩ:

https://www.triklopodia.gr/%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%80-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B1%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%83%CE%B5%CF%89%CF%82/

Η μεγαλύτερη ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ που μπορούμε να προβάλουμε είναι ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ. Γιατί όσο υπάρχουν ακόμα «οι πέντε» σώζουν και τους υπόλοιπους απ΄την καταστροφή. Χρειαζόμαστε πνευματικά όπλα, ΠΙΣΤΗ ακλόνητη, και αδιάλειπτο αγώνα για ομοίωση με τον Χριστό μας, γιατί “ουκ έστιν η πάλη ημών προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις» που δίνουν πλέον αδελφοί μου την ύστατη μάχη. Τι θέλουν να πετύχουν? Το τέλος τους είναι προδιαγεγραμμένο (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%80-%ce%b2%ce%b9%ce%ac%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82/).


Πάμε για 30ετή πόλεμο; Γενιές ολόκληρες.. Θα μπουν νέοι και θα βγουν γέροι. Νέο δόγμα ο διαρκής πόλεμος. Γενικός Πόλεμος και μ΄εμπλοκή Ελλάδας;

Πάμε για 30ετή πόλεμο; Γενιές ολόκληρες. Γενιές ολόκληρες.. Θα μπουν νέοι και θα βγουν γέροι. Νέο δόγμα ο διαρκής πόλεμος. Γενικός Πόλεμος και μ΄εμπλοκή Ελλάδας; Ο νέος Τριακονταετής πόλεμος…

Πάμε για 30ετή πόλεμο; Και όσοι δεν χάσουν την ζωή τους θα τη χάσουν με την έννοια θα την αφιερώσουν στα μέτωπα του πολέμου…. Είναι κόσμος που έχει εμπλακεί σε πόλεμο ήδη για μια 20ετία όπως τ΄άτομα του Ντονμπάς. Πολεμούν από το 2014 μ.Χ. ως το 2024 μ.Χ..

Φεύγουν κατά κύματα.. Διαρκής πόλεμος το νέο δόγμα. Μόλις χθες ο Άσαντ δήλωσε ο πόλεμος δεν τελείωσε, τώρα είμαστε στην καρδιά του πολέμου. Εννοεί του Μεγάλου πολέμου του Γενικού πολέμου. Πάμε για 30ετή πόλεμο; Γενιές ολόκληρες. Γενιές ολόκληρες.. Θα μπουν νέοι και θα βγουν γέροι. Νέο δόγμα ο διαρκής πόλεμος. Γενικός Πόλεμος και μ΄εμπλοκή Ελλάδας;

Υπάρχει μια εκτίμηση ότι ήρθε η ώρα μας. Θα εμπλακούμε σε Γενικό πόλεμο με 30ετή διάρκεια. Θα γίνουμε τίγκα στη σύγχρονη τεχνολογία εξοπλιστικών συστημάτων. Αστακοί αλλά δεν θα είναι για αποτροπή αλλά για πόλεμο. Όσοι επιβιώσουν θα μπουν στον πόλεμο στα 30τους και θα βγουν στα 60 τους. Θα μπουν νέοι και θα βγουν γέροι. Αυτά που σήμερα βλέπουμε να συμβαίνουν αλλού και δεν μας αγγίζουν θα τα ζήσουμε..

Ο νέος Τριακονταετής πόλεμος ως 30ετής θα έχει θέατρο επιχειρήσεων κυρίως την Ευρώπη. Ο πρώτος 1.618 μ.Χ.-1.648 μ.Χ., πραγματοποιήθηκε στην Κεντρική Ευρώπη και κυρίως στα Γερμανικά εδάφη και ήταν ένας από τους πιο καταστροφικούς στην Ευρωπαική ιστορία (https://balsamopsyxhs.gr/2023/09/30/%cf%80%ce%ac%ce%bc%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-30%ce%b5%cf%84%ce%ae-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf-%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%ad%cf%82-%ce%bf%ce%bb%cf%8c%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%ce%b5%cf%82/)


 

 

BRICS 2023 μ.Χ.: Με βλέμμα στα άστρα, για έναν πολυπολικό κόσμο στην Γη…

Η Πέμπτη 24 Αυγούστου 2023 μ.Χ. θα καταγραφεί ως ημέρα ορόσημο στην ιστορική εξέλιξη του διεθνούς συνασπισμού των BRICS. Είναι η ημέρα κατά την οποία ανακοινώθηκε η σύμφωνη γνώμη όλων των επιμέρους μελών για την επέκταση της συμμαχίας και την είσοδο 6 νέων χωρών σε αυτήν από την 1η Ιανουαρίου 2024 μ.Χ.

Κατά την διάρκεια των ομιλιών, ο πρωθυπουργός της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, αφιέρωσε μέρος της τοποθέτησής του στην ανάγκη αναβάθμισης της συνεργασίας των BRICS στο διάστημα. Οι προτάσεις του δεν περιορίστηκαν μόνο στην από κοινού ανάπτυξη και διαχείριση δορυφορικών συστημάτων, δεδομένων και εφαρμογών αλλά και στην ανάγκη από κοινού προσανατολισμού στην εξερεύνηση του διαστήματος.

Το 2016 μ.Χ. σημαίνουσες προσωπικότητες των διαστημικών υπηρεσιών της Κίνας, της Ρωσίας, της Βραζιλίας, της Ινδίας και της Νότιας Αφρικής ξεκίνησαν να συζητούν την κατασκευή ενός “αστερισμού” δορυφόρων τηλεπισκόπησης για την από κοινού παρατήρηση της Γης.

Τον Μάιο του 2022 μ.Χ. ιδρύθηκε η κοινή επιτροπή για την υλοποίηση του συγκεκριμένου προγράμματος. Σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο διαστημικό πρόγραμμα, τέσσερις από τους πέντε συμμετέχοντες διαθέτουν λειτουργικούς δορυφόρους που μπορούν να συμβάλλουν στο κοινό εγχείρημα.

Ο δορυφόρος CBERS-4 της Βραζιλίας (που κατασκευάστηκε, εκτοξεύτηκε και λειτουργεί από κοινού με την Κίνα) θα παρέχει δεδομένα παρατήρησης της Γης. Ο Ρωσικός Kanopus-V1 θα χρησιμοποιηθεί για περιβαλλοντικούς και γεωργικούς σκοπούς, καθώς και για ζητήματα αποφυγής φυσικών καταστροφών. Ο Ινδικός Resourcesat-2 χρησιμοποιείται για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με την κάλυψη και χρήση καλλιεργήσιμων χερσαίων εκτάσεων στην Νότια Ασία.

Οι Κινεζικοί Gaofen-1 και Ziyuan-3 χρησιμοποιούνται, επίσης, για αποφυγή φυσικών καταστροφών μέσα από συστήματα έγκαιρου εντοπισμού και προειδοποίησης. Η Νότια Αφρική διαθέτει μονάχα ορισμένους μικρο-δορυφόρους για τηλεπισκόπηση που δε μπορούν να συμβάλουν στο πρόγραμμα επί της παρούσης, αλλά η Εθνική Διαστημική Υπηρεσία Νοτίου Αφρικής έχει αναλάβει τη συλλογή και διαχείριση δεδομένων παρατήρησης για την Αφρικανική ήπειρο.

Ο συνδυασμός των παραπάνω συστημάτων τηλεπισκόπησης μπορεί να παράσχει δεδομένα για μια πληθώρα χρήσεων από επιστημονική-περιβαλλοντική μέχρι και στρατιωτική σκοπιά. Η τηλεμετρία και το δίκτυο επικοινωνιών που θα δομηθεί μέσω αυτού του “αστερισμού”, και των επακόλουθων εφαρμογών τους, θα προσφέρει στη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS πολύτιμα δεδομένα για το σχεδιασμό, την υλοποίηση και την προστασία μιας πληθώρας συνεργατικών εγχειρημάτων εντός της γεωγραφικής έκτασης που επηρεάζεται από τα BRICS.

Διάσκεψη του Γιοχάνσεμπουργκ και Διαστημική Πολιτική. Σύμφωνα με τη “Διακήρυξη Γιοχάνεσμπουργκ ΙΙ” της πρόσφατης διάσκεψης στην Νότια Αφρική, που έλαβε χώρα στις 23 Αυγούστου 2023 μ.Χ., τα κράτη μέλη δηλώνουν τα εξής σε ό,τι αφορά τον διαστημικό τομέα: Υποστηρίζουν την πρόληψη της στρατιωτικοποίησης και των εξοπλιστικών ανταγωνισμών, καθώς και τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του εξώτερου διαστήματος (συνθήκη PAROS).

Θεωρούν ότι οι διαπραγματεύσεις για την υιοθέτηση σχετικών νομικών δεσμευτικών κανονισμών πρέπει να ενισχυθεί, αναγνωρίζοντας την αξία της συνθήκης PPWT (Draft Treaty on the Prevention of the Placement of Weapons in Outer Space, the Threat or Use of Force against Outer Space) που κατατέθηκε από μεριάς Κίνας και Ρωσίας το 2008 μ.Χ., και εκ νέου το 2014 μ.Χ., στην Διάσκεψη για τον Αφοπλισμό (Conference of Disarmament). Επίσης, τονίζεται η σημασία των βημάτων που έχουν καταγράψει οι διαστημικές τους υπηρεσίες προς την υλοποίηση του σχεδίου BRICS-RSSC (ο κοινός δορυφορικός “αστερισμός”) μέσα από τη διοργάνωση σχετικών φόρουμ, συσκέψεων και πιλοτικών προγραμμάτων.

Σύμφωνα με κινεζικά μέσα, κατά τη διάρκεια συνάντησης των ηγετών των BRICS ο πρόεδρος Xi Jinping υπέγραψε δύο συμφωνίες συνεργασίας με την Νότια Αφρική σχετιζόμενες με διαστημικά προγράμματα. Η πρώτη αφορά την έρευνα σε επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις και η δεύτερη τη συμμετοχή της Νότιας Αφρικής στον Διεθνή Σεληνιακό Ερευνητικό Σταθμό (International Lunar Research Station – ILRS) που από κοινού σχεδιάζουν Κίνα και Ρωσία.

Διεθνής Σεληνιακός Ερευνητικός Σταθμός. Το σχέδιο International Lunar Research Station (ILRS) αποσκοπεί στην κατασκευή μιας μόνιμης σεληνιακής βάσης κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας. Το έργο ξεκίνησε ως σύμπραξη μεταξύ Ρωσίας και Κίνας σύμφωνα με το κείμενο ILRS Roadmap που δημοσιεύτηκε το 2021 μ.Χ.

Η Κίνα πρόσφατα ανέλαβε επικεφαλής και δημιούργησε τον συντονιστικό οργανισμό ILRSCO, απευθύνοντας ανοιχτό κάλεσμα συμμετοχής στο έργο προς κάθε ενδιαφερόμενο μέλος της διεθνούς κοινότητας.

Μέχρι στιγμής οι κοινές συμφωνίες (MoU) συμπεριλαμβάνουν τον διεθνή οργανισμό Asian-Pacific Space Cooperation Organization-APSCO (συμμετέχουν η Κίνα, το Ιράν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, η Ταϊλάνδη, η Τουρκία, η Μογγολία και το Περού), την Ελβετική εταιρεία nanoSPACE AG, το Διεθνές Σεληνιακό Παρατηρητήριο (International Lunar Observatory Association – ILOA) με έδρα τη Χαβάη και πάνω από 10 χώρες και οργανισμούς που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον συμμετοχής στο πρόγραμμα (πχ Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).

BRICS+. Στην διάσκεψη των BRICS στο Γιοχάνεσμπουργκ, από τα πάνω από 20 κράτη που έχουν αιτηθεί να συμμετάσχουν στον οργανισμό, 6 είναι τα νέα μέλη που εγκρίθηκαν ομόφωνα. Η Αίγυπτος, η Αιθιοπία, η Αργεντινή, το Ιράν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία.

Από τις 15 αφρικανικές χώρες που έχουν εκτοξεύσει δορυφόρους η Νότια Αφρική και η Αίγυπτος αποτελούν τις δύο ηγέτιδες δυνάμεις. Μαζί και με τους δορυφόρους της Αιθιοπίας, οι 3 χώρες των BRICS+ καλύπτουν περίπου το 50% των δορυφόρων της αφρικανικής ηπείρου που έχουν σταλεί ποτέ στο διάστημα. Για τις τρεις χώρες της Μέσης Ανατολής που εντάχθηκαν στη συμμαχία αξίζει να αναφέρουμε μερικά από τα διαστημικά επιτεύγματά τους.

• Τα ΗΑΕ μέσα σε διάστημα μιας δεκαετίας κατάφεραν όχι μόνο να κατασκευάσουν δικούς τους δορυφόρους αλλά και να θέσουν έναν εξ αυτών σε τροχιά γύρω από τον Άρη (Αποστολή HOPE).

• Η Σαουδική Αραβία πρόσφατα έστειλε τους πρώτους δύο αστροναύτες της στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μέσω της Axiom Space και της Space-X.

• Το Ιράν, με 20 χρόνια διαστημικής πορείας είναι η μόνη από τις χώρες της Μέσης Ανατολής που διαθέτει συστήματα πυραυλικής εκτόξευσης σε διαστημική τροχιά, διαθέτει δικούς της στρατιωτικούς δορυφόρους και πρόσφατα ανέπτυξε τη δεκαετή διαστημική της στρατηγική με βάση την οποία στοχεύει να γίνει η ηγέτιδα δύναμη στην περιοχή.

Τέλος, σε ό,τι αφορά την Αργεντινή οφείλουμε να αναφέρουμε ότι στον διαστημικό τομέα αποτελεί ηγέτιδα δύναμη στη νοτιοαμερικάνικη ήπειρο. Η Αργεντινή είναι η πρώτη χώρα της ηπείρου που ανέπτυξε δική της διαστημική υπηρεσία, κατάφερε να θέσει σε τροχιά δικό της δορυφόρο και έχει αναπτύξει διαστημικές δυνατότητες σε διάφορους κρίσιμους τομείς.

Το μέλλον προς τα άστρα. Πολλοί αναλυτές εκτιμούν πως η διεύρυνση του οργανισμού δε συνεπάγεται απαραίτητα και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Αυτό ισχύει και για την προοπτική του συνασπισμού στο διάστημα. Οι δορυφορικές ικανότητες των BRICS+ συνολικά είναι σημαντικές, και σε τομείς όπως η τηλεπισκόπηση, η πλοήγηση και η διαστημική έρευνα συγκρίνονται ή και υπερβαίνουν τις αντίστοιχες δυτικών κρατών.

Όμως δεδομένου ότι στο μέγιστο βαθμό αφορούν κρίσιμα εθνικά, εμπορικά και στρατιωτικά προγράμματα δεν προβλέπεται να υπάρξει άμεσα στο πλαίσιο του συνασπισμού ευρεία και ελεύθερη ανταλλαγή τεχνολογιών που συνδέονται με στρατηγικής σημασίας τομείς.

Παρόλα αυτά, οι διεθνείς γεωπολιτικές επιδιώξεις των εταίρων για τη συγκρότηση ενός πολυπολικού κόσμου ενδέχεται να φέρουν τις χώρες των BRICS+ πιο κοντά και σε ζητήματα στρατηγικής φύσεως όπως το διάστημα και η από κοινού αξιοποίηση του (https://www.defence-point.gr/news/brics-2023-me-to-vlemma-sta-astra-gia-enan-polypoliko-kosmo-sti-gi).

 

Νομισματικός πόλεμος: Γιατί ο νέος «κανόνας του χρυσού» θα καταστρέψει την Αμερικανική οικονομική ηγεμονία. Η Κίνα και η Ρωσία και το τέλος της Αμερικανικής οικονομικής ηγεμονίας.

Οι καταιγιστικές εξελίξεις στο νομισματικό πεδίο αναδεικνύουν μία ιστορικών διαστάσεων γεωπολιτική στροφή – και το τέλος της μορφής της παγκοσμιοποίησης που έχει σφραγιστεί από την αμερικανική ηγεμονία.

Προς το παρόν, το δολάριο φαίνεται να ενισχύεται από την αύξηση των αποδόσεων των ομολόγων του Αμερικανικού δημοσίου. Ωστόσο, οι περαιτέρω απώλειες στα χαρτοφυλάκια των ξένων επενδυτών είναι πιθανό να αυξηθούν, οδηγώντας σε μαζικό sell off το Αμερικανικό νόμισμα – σύμβολο της Αμερικανική κυριαρχίας.

Δεν είναι γενικά γνωστό πόσα αμερικανικά assets αποτιμημένα σε δολάρια ανήκουν σε αλλοδαπούς, ενώ το μεγαλύτερο μέρος τους διακρατείται εκτός του τραπεζικού συστήματος των ΗΠΑ. Και την ίδια ώρα η ποσότητα ξένου νομίσματος που κατέχουν οι Αμερικανοί για να «απορροφήσουν» αυτές τις πωλήσεις είναι συγκριτικά πολύ μικρή.

Τα υψηλότερα επιτόκια και οι αποδόσεις των ομολόγων απειλούν επίσης να αποσταθεροποιήσουν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα - ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εξίσου η Ευρωζώνη, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιαπωνία.

Πώς μπορεί όμως η κυβέρνηση των ΗΠΑ να προστατευθεί από αυτόν τον κίνδυνο; Ο ρόλος των αποθεμάτων. Η μόνη απάντηση είναι να παραδεχτούμε το τέλος της εποχής των νομισμάτων της κεντρικής τράπεζας (fiat) και την επαναφορά του δολαρίου σε έναν κανόνα χρυσού.

Ωστόσο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει τη νομοθετική εντολή βάσει του Συντάγματος να προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες και επίσημα τουλάχιστον εξακολουθεί να αρνείται την ανάγκη σταθεροποίησης του νομίσματος. Τα αποθέματα χρυσού του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ είναι σχεδόν βέβαιο ότι βρίσκονται σε αποδρομή….

Επιπλέον, δεδομένου ότι οι ασιατικές οικονομίες έχουν συσσωρεύσει σημαντικά αποθέματα χρυσού εκτός από τα επίσημα αποθέματά τους, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει έντονη προθυμία να παραχωρήσουν οικονομική ισχύ στη Ρωσία και την Κίνα υποστηρίζοντας την επιστροφή στα πρότυπα του χρυσού.

Το συμπέρασμά μου είναι ότι η εποχή του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος που βασίζεται στο δολάριο τελειώνει με ταχείς ρυθμούς, και για τις ΗΠΑ και το δολάριο δεν μπορεί να υπάρξει «σχέδιο Β».

Τα στοιχεία. Για να συνοψίσουμε τα στοιχεία, οι ξένοι επενδυτές κατέχουν ή είναι εκτεθειμένει σε αμερικανικά assets που αποτιμώνται σε 137 τρισ. δολάρια. Εάν αποφασίσουν μαζικά να αρχίσουν να μειώνουν την έκθεσή τους, οι κάτοικοι των ΗΠΑ έχουν λιγότερο από ένα τρισεκατομμύριο ισοδύναμο σε ξένα νομίσματα για να πουλήσουν σε αντάλλαγμα. Στην ορολογία των αγορών, το δολάριο θα οδηγηθεί σε sell off λόγω υπερπροσφοράς. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος από την αύξηση των επιτοκίων.

Καθώς ανεβαίνει το κόστος δανεισμού, η φθίνουσα αξία των μακροπρόθεσμων τίτλων ξένης ιδιοκτησίας συνολικού ύψους 37 τρισεκατομμυρίων δολαρίων απλώς θα επιταχύνει τεράστιες αλλαγές στις τοποθετήσεις και τη ρευστοποίηση του δολαρίου. Αυτό δεν θα αντισταθμιστεί τη ρευστοποίηση από ξένους επενδυτές αμερικανικών assets για έναν απλό λόγο.

Όσοι ξένοι διακρατούν αμερικανικά assets τα κατέχουν σχεδόν όλα σε μορφή ADR, τιμολογημένα σε δολάρια. Σε ένα περιβάλλον αυξανόμενων επιτοκίων, η αξία τους θα μειωθεί επίσης και έτσι μπορούμε να περιμένουμε και από τους Αμερικανούς επενδυτές να ξεφορτωθούν αμερικανικούς τίτλους.

Η πώληση ενός asset αποτιμημένου σε δολάρια από εγχώριο επενδυτή δεν οδηγεί σε πώληση υποκείμενου ξένου νομίσματος, ενώ η πώληση ενός τίτλου σε δολάρια από ξένο κάτοχο είναι σχεδόν βέβαιο ότι οδηγήσει σε αυτό – εκτός εάν η ομάδα ξένων επενδυτών συνολικά αρκείται να προσθέσει στις βραχυπρόθεσμες τοποθετήσεις της προθεσμιακούς τίτλους σε δολάρια.

Το παρασκήνιο μιας νέας κρίσης του δολαρίου. Δεν είναι ποτέ συνετό να ακολουθούνται πολιτικές και οικονομικές πολιτικές με τυφλό τρόπο. Αλλά αυτό φαίνεται να κάνει η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Το 1.971 μ.Χ., έχοντας ξεκινήσει μια πολιτική υποκατάστασης του χρυσού με το δολάριο ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, υπάρχει κάθε λόγος να φοβόμαστε ότι ο μετασχηματισμός του δολαρίου σε υγιές χρήμα είναι πολιτικά αδύνατος.

Οι σημαντικότεροι λόγοι είναι δύο: το δολάριο χάνει την ισχύ του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και τα επιτόκια αυξάνονται, μια κατάσταση που θα μπορούσε να μετατραπεί σε ύφεση, αποσταθεροποιώντας το «βουνό του χρέους» (η εξυπηρέτησή του καθίσταται ολοένα και πιο προβληματική) γεγονός που συνιστά την άλλη πλευρά της υπερμόχλευσης του αμερικανικού και παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Ο ρόλος της Ρωσίας και της Κίνας. Για την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ο επείγων χαρακτήρας της εξέτασης ενός κανόνα χρυσού για το δολάριο είναι εμφανής, επειδή οι ασιατικές υπερδυνάμεις - Ρωσία και Κίνα - είναι σε θέση να τοποθετήσουν τα ρούβλια και το γιουάν τους σε σταθερές ισοτιμίες βασισμένες στο χρυσό.

Η ευκολία με την οποία η Ρωσία μπορεί να το κάνει έχει αποδειχθεί. Αλλά αν η Ρωσία το κάνει, είναι βέβαιο ότι θα υπονομεύσει μοιραία την θέση του δολαρίου. Και δεν έχει γίνει ευρέως αντιληπτό ότι η Κίνα ενθαρρύνει ξανά τους πολίτες της να αγοράσουν χρυσό.

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η Ρωσία θα αναγκαστεί να λάβει ουσιαστικά βήματα για να σταθεροποιήσει το ρούβλι, κάτι που μπορεί να γίνει μόνο με την επιστροφή του ρουβλίου σε έναν κανόνα χρυσού.

Επιπλέον, στην οικονομία της Ρωσίας έχει διαμορφωθεί ένα περιβάλλον χαμηλής φορολόγησης, το οποίο θα ωφελούνταν πολύ από τα επιτόκια που αντικατοπτρίζουν της αξία του χρυσού σε σύνδεση με τα εμπορεύματα σε αντίθεση με τα ρούβλια της κεντρικής τράπεζας.

Το ετήσιο επιτόκιο σε ρούβλια που είναι επί του παρόντος στο 16%, μπορούμε να περιμένουμε ότι αυτό θα μειωθεί στο 3% σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα με τεράστια οικονομικά οφέλη. Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Ρώσοι, συμπεριλαμβανομένου του Putin, κατανοούν αυτό το σημείο.

Το τέλος του κεϋνσιανισμού. Ένα υγιές δολάριο απαιτεί μια εντελώς διαφορετική πολιτική, στρατηγική και οικονομική λογική από αυτούς που δραστηριοποιούνται αυτή την στιγμή στην Ουάσιγκτον. Αντίθετα, η κεϋνσιανή λογική απαιτεί από το κράτος να αυξήσει τη δημοσιονομική και νομισματική του υποστήριξη στην οικονομία για να αποτρέψει την ύφεση.

Και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής είναι ικανοποιημένοι από πρόσφατη σταθερότητα των τιμών με χαμηλότερα επιτόκια σχέση με την αστάθεια της δεκαετίας του 1.970 μ.Χ., όταν το δολάριο fiat εισήχθη. Πιστεύουν ότι το πρόβλημα του πληθωρισμού είναι εξωγενές και όχι συνέπεια προηγούμενων νομισματικών πολιτικών .

Και υποστηρίζουν ότι μια περίοδος υψηλών επιτοκίων - τουλάχιστον σε επίπεδα όχι πολύ υψηλότερα από τα σημερινά - θα είναι ικανή για την επιστροφή του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή προς τον στόχο του 2%.

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Η Αμερική είναι παγιδευμένη σε μια πολιτική και οικονομική εκδοχή του συνδρόμου της Στοκχόλμης. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι αναλυτές με επιρροή που αρχίζουν να το βλέπουν αυτό ως ευσεβή πόθο, και ότι οι τιμές της ενέργειας ιδιαίτερα όχι μόνο ανεβαίνουν αλλά θα συνεχίσουν να το κάνουν Η μονάδα Global Equity Research της JPMorgan προβλέπει τώρα τιμές 150 δολ. για το Brent.

Οι συνέπειες για τις τιμές του πετρελαίου θέρμανσης και του ντίζελ είναι ιδιαίτερα ολέθριες. Οι αξίες των εν λόγω εμπορευμάτων ήδη ανεβαίνουν, όπως δείχνει η ανάλυση των κινήσεων των τιμών της ενέργειας και των εμπορευμάτων τους τελευταίους τρεις μήνες.

Το πληθωριστικό σοκ ενόψει του χειμώνα στις ΗΠΑ περιλαμβάνει ορισμένα βασικά τρόφιμα, γεγονός που δείχνει ότι οποιαδήποτε κίνηση προς την κανονικότητα του ΔΤΚ είναι πολύ μακριά. Και μετά υπάρχει η διάχυτη άγνοια όσον αφορά τις συνέπειες του τραπεζικού πιστωτικού κύκλου που εισέρχεται στην περιοριστική του φάση.

Τα αποτελέσματα είναι να αφαιρέσουμε τον έλεγχο των επιτοκίων από τους κεντρικούς τραπεζίτες, καθώς οι απελπισμένοι δανειολήπτες με επιδεινούμενες ταμειακές ροές αγωνίζονται για πίστωση: Θα πρέπει απλώς να πληρώσουν «ζεστό χρήμα» για να παραμείνουν στην αγορά.

Οι συνέπειες του πιστωτικού κύκλου. Είναι πολύ απλοϊκό ένα επιχείρημα να αποδίδουμε την ύφεση στις αποτυχίες του ιδιωτικού τομέα. Η αιτία είναι πάντοτε μια συρρίκνωση της πίστωσης. Αυτό όμως δημιουργείται από μια προηγούμενη υπερεπέκταση της τραπεζικής πίστωσης και από την φύση του είναι διόρθωση μίας προηγούμενης συνθήκης. Όσο μεγαλύτερη και όσο περισσότερο παρατείνεται η διαστολή, τόσο πιο καταστροφική είναι η συστολή που ακολουθεί.

Αγνοώντας αυτή την πραγματικότητα, ο Keynes και άλλοι επένδυσαν σε έναν ρόλο παρέμβασης των κυβερνήσεων στη διαμόρφωση της οικονομικής σφαίρας. Αυτό απαιτούσε την ίδια ώρα την τελική εγκατάλειψη του υγιούς χρήματος.

Η αρχική ιδέα ήταν οι κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν την ύφεση, τονώνοντας την οικονομία με τη σκόπιμη διόγκωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και την ανάταξη των δημόσιων οικονομικών στη συνέχεια μέσω της αύξησης των φορολογικών εσόδων όταν η οικονομία ανακάμψει. Με αυτά τα μέσα, θεωρείτο ότι οι υφέσεις θα ελαχιστοποιούνταν και τα δημόσια οικονομικά θα εξισορροπούνταν κατά τη διάρκεια του οικονομικού κύκλου.

Η εμπειρία από την συμφωνία του Bretton Woods. Ήταν ένα επιχείρημα που εφαρμόστηκε με εμφανή επιτυχία στα μεταπολεμικά χρόνια μέχρι το τέλος της Συμφωνίας του Bretton Woods, όταν ο πληθωρισμός του δείκτη Μ3 του δολαρίου είχε διπλασιαστεί από 27 δισ. δολ. τον Ιούλιο του 1950 σε 59 δισ. Δολ. τον Αύγουστο του 1.971 μ.Χ., (σε αποπληθωρισμένες τιμές) με συνέπειες που ακολούθησαν την αναστολή της συμφωνίας του Bretton Woods.

Όταν η συμφωνία του Bretton Woods άρχισε να καταρρέει μετά την αποτυχία της κατάρρευση της αγοράς του Λονδίνου στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 μ.Χ., για τους αρχιερείς της μακρο-οικονομικής ορθοδοξίας οι περιορισμοί ενός χρυσού κανόνα ήταν το πρόβλημα, όχι οι αποτυχίες των οικονομικών και νομισματικών θεωριών τους.

Το Bretton Woods εγκαταλείφθηκε και από τότε η οικονομική θεωρία που στηρίζεται στο «μεγάλο κράτος» έχει διπλασιάσει τις ζημιές στην οικονομία. Το διάγραμμα FRED της δημοσιονομικής θέσης των ΗΠΑ απεικονίζει τις συνέπειες κάθε φορά που τα πράγματα πάνε στραβά, κατηγορούν τις ελεύθερες αγορές και απλώς διπλασιάζουν την τόνωσης της οικονομίας εκτοξεύοντας τα δημοσιονομικά ελλείμματα.

Η δημοσιονομική εικόνα. Για να βάλουμε αυτά τα ελλείμματα στη μεγάλη εικόνα για τη οικονομία, το οικονομικό έτος 2021 μ.Χ., οι δαπάνες της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης ήταν 6,822 τρισεκατομμύρια δολάρια και τα έσοδα 4,047 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Με άλλα λόγια, το έλλειμμα στις δαπάνες αντιπροσώπευε το 31,4% των εσόδων. Μετά από μια σύντομη ανάκαμψη το οικονομικό 2022 μ.Χ., το τρέχον οικονομικό έτος που ολοκληρώνεται σύντομα θα δει περαιτέρω επιδείνωση του ελλείμματος στα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Αλλά με την προοπτική της ευρέως αναμενόμενης πλέον ύφεσης και των υψηλότερων επιτοκίων για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2024 μ.Χ. πιθανότατα θα είναι σημαντικά χειρότερο.

Σαφώς, με την αναμενόμενη ύφεση και παρά τα κρατικά ελλείμματα ρεκόρ, η κεϋνσιανή θεωρία δημοσιονομικής επέκτασης έχει αποτύχει εντελώς. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Τα χαμηλότερα επιτόκια έχουν σκοπό να τονώσουν μια οικονομία, και ως εκ τούτου έχουν επίσης αποτύχει.

Το κυκλικό πρόβλημα της τραπεζικής πίστης και η μαζική τύφλωση. Μια από τις εξαιρετικές αποτυχίες της σύγχρονης σκέψης αφορά μια σχεδόν πλήρη τύφλωση απέναντι στην κυκλικότητα του τραπεζικού δανεισμού. Και τι είναι το ονομαστικό ΑΕΠ, το οποίο χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της οικονομικής απόδοσης;

Δεν είναι τίποτε άλλο από την διάθεση πιστώσεων για συναλλαγές που πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να ενταχθούν στο παραγόμενο οικονομικό προϊόν. Ωστόσο, κανείς δεν φαίνεται να κατανοεί τις συνέπειες αυτού του σημαντικού γεγονότος.

Το ΑΕΠ αυξάνεται και μειώνεται, όχι λόγω της κατανάλωσης (της συνολικής ζήτησης στην οικονομία), αλλά λόγω διακυμάνσεων στη διαθεσιμότητα τραπεζικής πίστωσης. Η συμπεριφορά των καταναλωτών δεν είναι η πηγή ύφεσης στην καταναλωτική δραστηριότητα. Είναι η διαθεσιμότητα της πίστωσης που την κατευθύνει.

Εκείνοι που δεν κατανοούν τον κύκλο της τραπεζικής πίστωσης και τις επιπτώσεις του είναι η μεγάλη πλειοψηφία των οικονομικών παραγόντων, τόσο στον χρηματοπιστωτικό όσο και στον μη χρηματοπιστωτικό τομέα.

Και η πιο επίμονη ομάδα αρνητών της πραγματικότητας βρίσκεται στις κυβερνήσεις και στους γραφειοκράτες. Από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες μέχρι τις ρυθμιστικές αρχές των τραπεζών, μια μαζική τύφλωση για τα αίτια της κατάρρευσης είναι η πηγή μιας εξελισσόμενης κυκλικής πιστωτικής κρίσης.

Τα στελέχη των τραπεζών δεν παρουσιάζουν ανοσία σε αυτή την τάση. Κατά συνέπεια, αντί να τηρούν σωστά τους επιχειρηματικούς τους στόχους, υπακούν στις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνητικές ρυθμιστικές αρχές.

Η πραγματική τους δουλειά είναι να είναι διαχειριστές των πιστώσεων – διαμορφώνοντας τις γενικότερες πιστωτικές συνθήκες - όχι να υπακούν σε εκείνους που ισχυρίζονται ότι είναι ρυθμιστές, αλλά να επιτυγχάνουν αποδόσεις για τους μετόχους τους.

Λίγοι τραπεζίτες φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι έχουν παγιδευτεί σε έναν φαύλο κύκλο τραπεζικής πίστωσης για τον οποίο ευθύνονται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο κύκλος υπάρχει για όσο διάστημα ήταν διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία για τις πιστώσεις.

Αλλά όταν οι τραπεζίτες αρχίζουν να νιώθουν του τριγμούς, ότι οι ισολογισμοί τους είναι υπερ-μοχλευμένοι και οι τιμές παραγωγού στα εισαγόμενα αγαθά αυξάνονται, εκτός εάν μειώσουν επειγόντως την έκθεσή τους στο δανεισμό, θα κινδυνεύσουν να χρεοκοπήσουν από αφερέγγυα χρέη και πτώση της αξίας των εμπράγματων διασφαλίσεων.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο τραπεζικός δανεισμός συρρικνώνεται και γιατί σε πραγματικούς όρους το ΑΕΠ θα μειωθεί. Και η συρρίκνωση του ΑΕΠ τροφοδοτεί ακόμη μεγαλύτερη πιστωτική συρρίκνωση, αυξάνοντας το κόστος δανεισμού.

Η πίεση στις τράπεζες να ρευστοποιήσουν τόσο τις επενδύσεις εντός του ισολογισμού όσο και τις εξασφαλίσεις έναντι δανείων είναι βέβαιο ότι θα ενταθούν. Φυσικά θα ακολουθήσει η πίεση στο δολάριο από τους ξένους κατόχους που εκποιούν την έκθεσή τους σε αυτό.

«Παγίδα» του χρέους - Περικοπή των υπερβολικών δαπανών. Το τρέχον οικονομικό έτος, το οποίο λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου, θα παρουσιάσει έλλειμμα στις κρατικές δαπάνες των ΗΠΑ ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο από αυτά είναι τόκοι χρέους: Ο τρόπος με τον οποίο οι τόκοι του χρέους έχουν αυξηθεί στα ύψη δείχνει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ βρίσκεται ήδη σε παγίδα χρέους.

Επιπλέον, στις τελευταίες εκτιμήσεις του για το κόστος των τόκων του χρέους (Μάιος 2023 μ.Χ.), το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO) υπέθεσε ότι το μέσο επιτόκιο του χρέους που κατέχει το κοινό αυτό το οικονομικό έτος θα ήταν μόνο 2,7% και το 2024 μ.Χ. 2,9%. Με τα ομόλογα τριών μηνών να αποδίδουν ήδη 4,8% και τα 10ετή ομόλογα του Δημοσίου πάνω από 4,5%, αυτές οι προβλέψεις είναι ήδη ξεπερασμένες.

Και με μια ύφεση τώρα πιο βέβαιη από ό,τι κατά την πρόβλεψη του CBO, με τα τρέχοντα σχέδια δαπανών συν την πτώση των φορολογικών εσόδων, το δημοσιονομικό έλλειμμα για το 2024 κινείται σε πάνω από 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, ακόμη και αν υποτεθεί ότι δεν θα αυξηθεί περαιτέρω το κόστος δανεισμού.

Αλλά είναι πιθανό να αυξηθούν σε πάνω από 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, οδηγώντας το πιθανό έλλειμμα στο ύψος - ρεκόρ της εποχής της πανδημίας Στο οικονομικό έτος που μόλις τελείωσε, το μέσο επιτόκιο που καταβλήθηκε είναι 2,9%, το οποίο σε σύγκριση με ένα τρέχον επιτόκιο άνω του 4,5%.

Οι συνέπειες της επιδείνωσης των φορολογικών εσόδων, της αύξησης του κόστους κοινωνικής πρόνοιας, της αύξησης του πληθωρισμού, αλλά και των υψηλότερων αποδόσεων των ομολόγων, της πιστωτικής πίεσης και της αναχρηματοδότησης υφιστάμενου χρέους ύψους 7,6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων καθιστούν τη σημερινή δημοσιονομική θέση των ΗΠΑ μη βιώσιμη.

Η βελτιστη  λύση είναι η ριζική περικοπή των δαπανών. Ωστόσο, δεδομένης της κλίμακας του προβλήματος ως μέρος της λύσης, οι φόροι ενδέχεται να χρειαστεί να αυξηθούν επίσης, αν και η έμφαση πρέπει να δοθεί στις περικοπές δαπανών.

Εάν υπήρχε χρόνος για την εφαρμογή αυτών των περικοπών, θα μπορούσαν να επεκταθούν σε μερικά χρόνια, αλλά ο χρόνος είναι ουσιαστικός παράγοντας στις εξελίξεις. Διαφορετικά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ απλώς θα πέσει όλο και πιο βαθιά στην παγίδα του χρέους της.

Τι διδάσκει η ιστορία. Αυτό θα είναι το ελάχιστο που απαιτείται για την επιστροφή στα υγιή δημοσιονομικά και να εφαρμόσει και να διατηρήσει έναν κανόνα χρυσού για το δολάριο. Σε αντίθεση με την κεϋνσιανή θεωρία, τα οικονομικά οφέλη από την εξισορρόπηση του προϋπολογισμού θα ήταν σημαντικά. Αυτό αποδείχθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο όταν 364 κεϋνσιανοί οικονομολόγοι υπέγραψαν μια επιστολή προς τους Times του Λονδίνου που επέκριναν τον προϋπολογισμό του 1.981 μ.Χ.

Σε εκείνη την περίπτωση, σε μια εποχή αυξανόμενης ανεργίας, υψηλού πληθωρισμού και ύφεσης, το υπουργείου Οικονομικών αύξησε τους φόρους για να κλείσει το δημοσιονομικό κενό. Αυτό αντιπροσώπευε το 2% του ΑΕΠ, το οποίο συγκρίνεται με ένα μελλοντικό έλλειμμα των ΗΠΑ άνω του 9% του ΑΕΠ.

Οι κεϋνσιανοί οικονομολόγοι έκριναν ότι η αυστηροποίηση της νομισματικής πολιτικής σε μια περίοδο ύφεσης ήταν λάθος. Αλλά μόλις δημοσιεύτηκε η επιστολή, η οικονομία άρχισε να βελτιώνεται.

Ομολογουμένως, το βρετανικό έλλειμμα ως ποσοστό της συνολικής οικονομίας ήταν πολύ μικρότερο από αυτό που αντιμετωπίζει σήμερα η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Αλλά η διάψευση των κεϋνσιανών θεωριών για την τόνωση του ελλείμματος και το όφελος για την οικονομία ενός ισοσκελισμένου προϋπολογισμού δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.

Επιπλέον, εάν στην εξισορρόπηση οι δαπάνες του προϋπολογισμού περικοπούν επιτρέποντας στους φορολογούμενους να διατηρήσουν περισσότερα από τα κέρδη τους, τα οικονομικά οφέλη είναι ακόμη πιο προφανή.

Ως εκ τούτου, η σύσταση ότι όσο το δυνατόν περισσότερο η μείωση των κρατικών δαπανών είναι ο καλύτερος τρόπος για να εξισορροπηθεί ο προϋπολογισμός και να επιτευχθούν καλύτερες οικονομικές προοπτικές.

Όχι μόνο θα πρέπει να εκτελεστούν ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί στην συνέχεια, αλλά και οι δαπάνες πρέπει να περιοριστούν σταθερά σε ονομαστικούς όρους. Μια φιλοσοφία ελεύθερης αγοράς, μη παρεμβατικής πρέπει να αντικαταστήσει την κρατική παρέμβαση και διαχείριση της οικονομίας.

Η πίστωση της κεντρικής τράπεζας πρέπει να περιοριστεί και η πίστωση των εμπορικών τραπεζών να επιτρέπεται να ανταποκρίνεται στη ζήτηση για παραγωγική πίστωση. Πρέπει να επιτρέπεται στις επιχειρήσεις να χορεύουν στο ρυθμό των καταναλωτών, της ενεργού ζήτησης που κινεί την οικονομία, και όχι των ρυθμιστικών αρχών.

Οι κακές επιχειρήσεις κρύβονται πίσω από τις ρυθμιστικές πολιτικές, που στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό. Όχι μόνο οι καταναλωτές πρέπει να είναι ελεύθεροι να επιλέγουν τα προϊόντα που θέλουν, αλλά πρέπει να είναι και υπεύθυνοι.

Η ολοκληρωτική αποτυχία του παραδείγματος νομισματικής πολιτικής. Η νομισματική θεωρία που στηρίζεται στη κρατική παρέμβαση μετατρέπεται σε ολοκληρωτική αποτυχία. Τα επιτόκια, διασφαλίζουν οι ξένοι κάτοχοι δολαρίων συνεχίζουν να τα διατηρούν, αυξάνονται.

Αυτό μάς λέει ότι οι αγορές αναμένουν ότι η αγοραστική δύναμη της πίστωσης σε δολάρια θα συνεχίσει να μειώνεται, επομένως εάν οι νομισματικές αρχές προσπαθήσουν να σταματήσουν την άνοδό τους, το νόμισμα θα πέσει και οι ξένοι θα πουλήσουν.

Παρομοίως, καθώς αυξάνονται οι αποδόσεις των ομολόγων, η αξία όλων των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων θα μειωθεί, τα χαρτοφυλάκια θα ρευστοποιηθούν και πιθανώς το νόμισμα που θα αντληθεί θα οδηγηθεί σε υποτίμηση. Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι ημέρες του δολαρίου είναι μετρημένες.

Οι πολιτικοί δεν έχουν καμία εντολή να το προστατεύσουν εξισορροπώντας τον προϋπολογισμό, επιστρέφοντας σε έναν κανόνα χρυσού και λαμβάνοντας τα απαραίτητα οικονομικά μέτρα για να τον διατηρήσουν.

Επιπλέον, τα υπάρχοντα αποθέματα χρυσού της Αμερικής φαίνεται να έχουν τεθεί σε κίνδυνο - το θησαυροφυλάκιο είναι άδειο. Είναι και το τέλος της Αυτοκρατορίας, το οποίο η αμερικανική κυβέρνηση είναι απρόθυμη να αποδεχθεί (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/698732/nomismatikos-polemos-giati-o-neos-kanonas-tou-xrysoy-tha-katastrepsei-tin-amerikaniki-oikonomiki-igemonia).

 

Έκπληξη από Kiyosaki: Η Citibank βάζει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του δολαρίου – Πείτε αντίο στο Bitcoin.

Η επενδυτική τράπεζα παρουσίασε μια πιλοτική εφαρμογή για τη μετατροπή των καταθέσεων σε tokens… Ανοιχτά αμφισβητεί το μέλλον τόσο του Bitcoin (BTC) όσο και του δολαρίου ΗΠΑ ο Robert Kiyosaki.

Μάλιστα, παρότι έχει επαινέσει το Bitcoin (BTC) ως ένα από τα καλύτερα περιουσιακά στοιχεία για να επενδύσει κανείς ενόψει της επικείμενης οικονομικής κρίσης, ο Robert Kiyosaki, μετά από την πρόσφατη ανακοίνωση project blockchain από τη Citibank, φαίνεται αβέβαιος για το μέλλον του κρυπτονομίσματος.

Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας σχολίασε project διαχείρισης καταθέσεων πελατών εκ μέρους της Citibank για πιο γρήγορες διασυνοριακές συναλλαγές, διερωτώμενος τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό τόσο για το Bitcoin όσο και για το δολάριο ΗΠΑ.

Όπως είπε, «BYE BYE Bitcoin & δολάριο; Η Citibank ανακοίνωσε σήμερα ότι προσφέρει τεχνολογία blockchain για τη μετατροπή των θεσμικών αποταμιεύσεων σε token της Citibank που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για στιγμιαίες διασυνοριακές συναλλαγές 24/7. Αντίο…»https://twitter.com/theRealKiyosaki/status/1706514724115083415?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1706514724115083415%7Ctwgr%5E0a1424025e6d8def499d97f2a005526005ae10b5%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.bankingnews.gr%2Fdiethni%2Farticles%2F698066%2Fekpliksi-apo-kiyosaki-i-citibank-vazei-to-teleftaio-karfi-sto-feretro-tou-dolariou-peite-antio-sto-bitcoin

Citibank tokenization project. Πράγματι, η επενδυτική τράπεζα παρουσίασε μια πιλοτική εφαρμογή για τη μετατροπή των καταθέσεων σε tokens μέσω ενός ιδιωτικού blockchain με στόχο να παρέχει «υπηρεσίες τραπεζικών συναλλαγών σε πραγματικό χρόνο» σε θεσμικούς πελάτες.

Όπως εξήγησε ο επικεφαλής ψηφιακών στοιχείων της Citi, Ryan Rugg: «Με τη νέα υπηρεσία, αν είναι 5:00 μ.μ. στις ΗΠΑ και στις 5:00 π.μ. στη Σιγκαπούρη, αλλά πρέπει να στείλετε χρήματα εκεί, μπορείτε αμέσως, μέσα σε δευτερόλεπτα».

Στην ανάρτηση του, ο Kiyosaki φαίνεται να αμφισβητεί εάν αυτό θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη θέση του Bitcoin ως ταχύτερης και πιο βολικής μεθόδου πληρωμής από την παραδοσιακή τραπεζική. Ωστόσο, ο Διευθύνων Σύμβουλος της DigiBuild, Robert J. Salvador, επεσήμανε ότι «αυτό δεν αλλάζει τίποτα για το Bitcoin ή την πρόταση αξίας του. Αν μη τι άλλο, συνεχίζει να πρωτοπορεί στην υιοθέτηση και τη χρήση κρυπτογράφησης».

Εν τω μεταξύ, στα τέλη Αυγούστου, η Citibank μοιράστηκε τη νέα έκδοση της λευκής βίβλου «Securities Services Evolution», η οποία απαριθμούσε αρκετούς ανοδικούς παράγοντες για την ανάπτυξη της αγοράς κρυπτογράφησης, συμπεριλαμβανομένου του ενδιαφέροντος για την τεχνολογία Distributed Ledger Technology (DLT) και τις προσφορές ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων, καθώς και για την ανάπτυξη εμπιστοσύνης στο ψηφιακό χρήμα, συμπεριλαμβανομένων των ψηφιακών νομισμάτων της κεντρικής τράπεζας (CBDC) και των stablecoins.

To δολάριο… Και αν για το Bitcoin ο Kiyosaki ανέκρουσε πρύμναν, σε ότι αφορά το δολάριο δεν έχει αλλάξει θέση… Σύμφωνα με όσα έχει πει κατά το παρελθόν, το δολάριο των ΗΠΑ πλησιάζει στο τέλος ζωής του, καθώς ένας συνασπισμός κρατών ετοιμάζεται να υιοθετήσει ένα νέο νόμισμα που υποστηρίζεται από χρυσό.

Σε δημόσια τοποθέτησή του είχε επισημάνει ότι το δολάριο ΗΠΑ θα παρακμάσει αφού τα κράτη της ομάδας τωn BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) ξεκινήσουν συνομιλίες για την κυκλοφορία του νέου τους νομίσματος.

Σύμφωνα με τον Kiyosaki, η κίνηση από τους BRICS θα μπορούσε να είναι αυτό που κάνει τις ΗΠΑ να χάσουν το προνομιακό καθεστώς τους ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. «Μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές στην παγκόσμια ιστορία έλαβε χώρα στις 22 Αυγούστου 2023 μ.Χ., τα κράτη BRICS διοργάνωσαν μία σύνοδο στο Γιοχάνεσμπουργκ για να αναδείξουν το δικό τους νόμισμα το οποίο θα στηρίζεται στον χρυσό. Τώρα, τι σημαίνει αυτό για το δολάριο ΗΠΑ;

Το δολάριο το 1.944 μ.Χ. κατέστη παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, που σημαίνει ότι οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο έχουν τρισεκατομμύρια, όχι δισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια δολάρια, επειδή αυτό σημαίνει αποθεματικό νόμισμα – οι τράπεζες του κόσμου έπρεπε να διακρατούν δολάρια αντί για χρυσό στα [ταμεία] τους, οπότε ελπίζω να κάνω λάθος, μπορεί να κάνω λάθος [αλλά] το δολάριο ΗΠΑ θα συνθλιβεί – αν έχω δίκιο στη ανάλυση μου» (https://www.triklopodia.gr/%ce%ad%ce%ba%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%be%ce%b7-%ce%b1%cf%80%cf%8c-kiyosaki-%ce%b7-citibank-%ce%b2%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%af%ce%bf-%ce%ba%ce%b1/).

 

ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑ... JEFFREY SACHS (COLUMBIA UNIVERSITY):«Η ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΟΛΑΡΙΟΥ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2033 μ.Χ.- Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΗΣ»!!!

«Η εποχή του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος που κυριαρχείται από το δολάριο πλησιάζει στο τέλος της, και αυτό θα συμβεί την επόμενη δεκαετία», τόνισε ο γνωστός Αμερικανός οικονομολόγος. Το Αμερικανικό δολάριο θα πάψει να είναι το κυρίαρχο νόμισμα στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, πιστεύει ο Jeffrey Sachs, οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Columbia.

«Η εποχή του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος που κυριαρχείται από το δολάριο πλησιάζει στο τέλος της, και αυτό θα συμβεί την επόμενη δεκαετία», τόνισε σε μια συνάντηση της Λέσχης Συζήτησης Valdai. Σύμφωνα με τον Αμερικανό οικονομολόγο, η κυριαρχία των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε τροχιά σταδιακής παρακμής.

Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιπροσώπευαν το 30% της παγκόσμιας παραγωγής, ενώ αυτό το ποσοστό είναι τώρα «μόνο στο 15%», υπενθύμισε ο οικονομολόγος.

«Αυτό το μερίδιο θα μειώνεται συνεχώς καθώς οι αναπτυσσόμενες χώρες αναπτύσσονται ταχύτερα από την οικονομία των ΗΠΑ», σημείωσε. Σύμφωνα με τον Αμερικανό οικονομολόγο, «τα ψηφιακά νομίσματα των κεντρικών τραπεζών θα γίνουν η βάση των πληρωμών».

Οι ευθύνες της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Ο Sachs κατηγόρησε την κυβέρνηση των ΗΠΑ ότι έκανε κατάχρηση των προνομίων που είχε η χρήση του δολαρίου ως νομίσματος επιλογής για το παγκόσμιο εμπόριο και τα αποθεματικά της κεντρικής τράπεζας.

Ένα από τα προνόμια ήταν η δυνατότητα δανεισμού με μειωμένα επιτόκια. Διατήρησε επίσης ένα αρκετά αποτελεσματικό σύστημα διεθνών πληρωμών, αλλά οι ΗΠΑ έκαναν κατάχρηση αυτού του συστήματος, ειδικά τα τελευταία 15 χρόνια», εξήγησε ο Jeffrey Sachs.

Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες «εξαρτήθηκαν από την χρήση του χρηματοπιστωτικού συστήματος για την επίτευξη γεωπολιτικών στόχων». Η αποδολαριοποίηση φαίνεται να είναι μια επίμονη τάση που θα πρέπει να υπολογίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, είτε το θέλουν είτε όχι.

Και είναι αρκετά προφανές ότι η σκόπιμη οπλοποίηση του νομίσματός της από την ίδια την Ουάσιγκτον, μέσω της άσκησης κυρώσεων, είναι ένας από τους κύριους μοχλούς αυτής της οικονομικής τάσης. Η πτώση του δολαρίου ΗΠΑ επιταχύνθηκε το 2022 μ.Χ., όταν η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της προσπάθησαν να «πλήξουν» την Ρωσία με κυρώσεις εν μέσω της κρίσης στην Ουκρανία.

Οι περιορισμοί, μαζί με μια απόφαση να παγώσει ένα μέρος των συναλλαγματικών διαθεσίμων της Ρωσίας, ώθησαν μεγάλες μη δυτικές χώρες, ακόμη και μακροχρόνιες παραδοσιακούς συμμάχους και εταίρους των ΗΠΑ, να αξιολογήσουν τους πιθανούς κινδύνους από το να ποντάρουν τα πάντα στο αμερικανικό νόμισμα. Ενώ οι τιμωρητικές κυρώσεις έχουν «επιστρέφουν» εναντίον των ίδιων χωρών που κατέφυγαν σε αυτές, η Μόσχα και οι εταίροι της αντέδρασαν ενισχύοντας το εμπόριο σε τοπικά νομίσματα.

Ρούβλια και γιουάν. Το μερίδιο του ρουβλίου στις πληρωμές για τις ρωσικές εξαγωγές έχει ξεπεράσει το 50% και αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ένα τρίτο του συνολικού εξωτερικού εμπορίου της Ρωσίας, αποκάλυψε νωρίτερα αυτό το μήνα ο ασκών καθήκοντα επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Τελωνείων Ruslan Davydov. Πρόσφατα, νέα ευρωπαϊκή έρευνα επιβεβαίωσε ότι, για παράδειγμα, η αυξημένη χρήση του γιουάν στο εμπόριο μεταξύ Ρωσίας και Κίνας υπονομεύει την κυριαρχία του αμερικανικού δολαρίου.

«Κατά την διάρκεια του 2022 μ.Χ., το μερίδιο των εισαγωγών της Ρωσίας που τιμολογήθηκαν σε γιουάν (CNY) αυξήθηκε κατά 17 ποσοστιαίες μονάδες», ανέφερε μια ερευνητική εργασία της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD). Μέχρι το τέλος του περασμένου έτους, το 20% των εισαγωγών της Ρωσίας τιμολογούνταν σε γιουάν.

Επιπλέον, η χρήση του γιουάν για τον διακανονισμό εισαγωγών από τρίτες χώρες αυξήθηκε επίσης φτάνοντας το 5%. Επιπλέον, εν μέσω της αυξημένης «εργαλειοποίησης» του δολαρίου από τις ΗΠΑ, στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής των BRICS στο

Γιοχάνεσμπουργκ, τα μέλη του Οργανισμού εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να αυξήσουν τη χρήση των τοπικών νομισμάτων στις εμπορικές και χρηματοοικονομικές συναλλαγές, τόσο μεταξύ μελών BRICS όσο και με τους εταίρους τους.

Με την προσθήκη έξι νέων περιφερειακών οικονομιών από τη Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Μέση Ανατολή στο αρχικό μπλοκ πέντε κρατών BRICS - Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική - η ομαδοποίηση των μεγάλων οικονομιών του μη δυτικού κόσμου αποτελεί πλέον το 37% του παγκόσμιου ΑΕΠ, σε σύγκριση με το 30% των G7 (http://oimos-athina.blogspot.com/2023/10/blog-post_69.html).

 

Σοκάρουν οι αποκαλύψεις για το ρόλο του στρατηγού Mark Milley - Ήταν επικίνδυνος να προκαλέσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ανακούφιση στον κόσμο από την αποστράτευση του Αμερικανού Mark Milley.

Ένα αίσθημα ανακούφισης υπήρξε όταν ο στρατηγός Mark Milley ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την Προεδρία του Μικτού Επιτελείου των ΗΠΑ, την οποία και κατείχε από το 2019 μ.Χ., αφού προτάθηκε από τον Πρόεδρο Donald Trump.

Παρέδωσε την διοίκηση στον αρχηγό της Πολεμικής Αεροπορίας στρατηγό Charles Q. Brown. Ο Milley έχει στο «βιογραφικό» του τεράστιες κλιμακώσεις στην συσσώρευση πολέμου με την Κίνα, τον πόλεμο της Ουκρανίας και την τρέχουσα σύγκρουση με την Μόσχα κατά την διάρκεια της τετραετούς θητείας του.

Πως προκάλεσε την Ρωσία. Επί ημερών Milley, ως ανώτατου στρατηγού, Ουάσιγκτον και Πεντάγωνο έριξαν όπλα στο Κίεβο και άρχισαν να μετατρέπουν την Ουκρανία σε ένα de facto κράτος του ΝΑΤΟ, πολύ πριν ξεκινήσει η Ρωσία την εισβολή της το 2022 μ.Χ. Άλλωστε διεξήγαγε πολλές κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τις δυνάμεις των ΗΠΑ και της Ουκρανίας καθώς και μεταξύ της βορειοατλαντικής συμμαχίας και των ουκρανικών στρατευμάτων.

Καθ' όλη τη διάρκεια του 2021 μ.Χ., οι στρατιωτικοί των ΗΠΑ και της Ουκρανίας μαζί με το ΝΑΤΟ συμμετείχαν σε μια σειρά πολεμικών ασκήσεων, πολλές από τις οποίες πραγματοποιήθηκαν κοντά στα σύνορα της Ρωσίας και στην Μαύρη Θάλασσα, το μέγεθος των οποίων συναγωνιζόταν τις στρατιωτικές ασκήσεις κατά την μεταψυχροπολεμική εποχή. Τον Νοέμβριο του 2021 μ.Χ., οι ΗΠΑ πετούσαν βομβαρδιστικά μόνο περίπου δώδεκα μίλια μακριά από τα σύνορα της Ρωσίας και προσομοίωσαν τα πρώτα πυρηνικά χτυπήματα.

Αυτές ήταν μερικές από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν από τον Milley και τους συναδέλφους του – συμπεριλαμβανομένου του στρατηγού Brown – στην Ανατολική Ευρώπη τους μήνες πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Αφού βοήθησε να προκληθεί η εισβολή, η στρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ άδραξε την ευκαιρία να στηρίξει το Κίεβο σε έναν αιματηρό πόλεμο με στόχο να «αδυνατίσει» την Ρωσία και να ακρωτηριάσει τον στρατό της. Ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, το Bulletin of Atomic Scientists προειδοποιεί τώρα ότι η ανθρωπότητα δεν ήταν ποτέ πιο κοντά σε άμεσο πυρηνικό πόλεμο.

Οι αποτυχίες. Παρά τους καταστροφικούς κινδύνους, η πολιτική έχει αποτύχει. Όπως εξήγησε στο Κογκρέσο νωρίτερα αυτό το έτος ο αρχηγός της EUROCOM, Στρατηγός Christopher Cavoli, το ναυτικό και η αεροπορία της Ρωσίας έχουν υποστεί αμελητέες απώλειες και οι χερσαίες δυνάμεις της είναι «μεγαλύτερες σήμερα» από όταν ξεκίνησε ο πόλεμος.

Το Πεντάγωνο εξαντλεί τα δικά του αποθέματα όπλων για να υποστηρίξει την αποτυχημένη πολεμική προσπάθεια του Κιέβου, ενώ η ικανότητα της Ρωσίας να παράγει τεθωρακισμένα και πυρομαχικά έχει ξεπεράσει ολόκληρη τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.

Η Ουκρανία έχει χάσει το 20% της χώρας της, το Κρεμλίνο κέρδισε περισσότερο έδαφος από το Κίεβο φέτος και οι ουκρανικές δυνάμεις εκτιμάται ότι υπέστησαν δεκάδες χιλιάδες απώλειες τους τελευταίους μήνες.

Παρόλο που ο Milley ζητούσε διαπραγματεύσεις το περασμένο φθινόπωρο, ίσως διαισθανόμενος ότι το Κίεβο είχε φτάσει στο αποκορύφωμά του όσον αφορά τις επιτυχίες στο πεδίο της μάχης, τον «εξουδετέρωσαν» οι Υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken, ο κορυφαίος διπλωμάτης της Αμερικής και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Jake Sullivan.

Ο Milley δεν απείλησε να παραιτηθεί σε ένδειξη διαμαρτυρίας για μια πολιτική κατά της οποίας φέρεται να άσκησε «ισχυρή ώθηση», μια πολιτική που όχι μόνο πίστευε ότι ήταν εσφαλμένη, αλλά φέρει μαζί της τον απόλυτο κίνδυνο άμεσου πολέμου μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας.

Αντίθετα, όταν το Κίεβο ξεκίνησε την πολυαναμενόμενη και καταστροφική του αντεπίθεση τον Ιούνιο, ο Milley είπε στο CNN «οι Ουκρανοί είναι πολύ καλά προετοιμασμένοι». Πριν ξεκινήσει η καταδικασμένη εκστρατεία, οι δυτικοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι γνώριζαν ότι τα στρατεύματα της Ουκρανίας ήταν θλιβερά ανεπαρκώς εξοπλισμένα και υποεκπαιδευμένα.

Τον Μάιο, μια νεοναζιστική πολιτοφυλακή που συνδέεται με τις ουκρανικές στρατιωτικές πληροφορίες εξαπέλυσε μια επιδρομή χρησιμοποιώντας οχήματα και όπλα του ΝΑΤΟ με στόχο αμάχους στην περιοχή Belgorod της Ρωσίας.

Στην συνέχεια, ο Milley εξήγησε ευθαρσώς «ζητήσαμε από τους Ουκρανούς να μην χρησιμοποιούν εξοπλισμό που παρέχεται από τις ΗΠΑ για άμεσες επιθέσεις στην Ρωσία… Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή δεν θέλουμε - αυτός είναι ένας πόλεμος στην Ουκρανία. Δεν είναι πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας. Δεν είναι πόλεμος μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας».

Αν και, ο Λευκός Οίκος ετοιμάζεται τώρα να στείλει στην Ουκρανία βαλλιστικούς πυραύλους – με βεληνεκές σχεδόν 200 μίλια – που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επιθέσεις κατά της Κριμαίας και της ηπειρωτικής Ρωσίας.

«Όσον αφορά τις αποφάσεις στόχευσης, είναι δική τους απόφαση, όχι δική μας», είπε ο Blinken τον περασμένο μήνα όταν ρωτήθηκε εάν οι ΗΠΑ θα έδιναν πράσινο φως στις επιθυμίες του Κιέβου να χτυπήσει στόχους βαθιά μέσα στην Ρωσία.

Και πάλι, ο Milley δεν έκανε καμία δημόσια διαμαρτυρία αφού η κυβέρνηση δήλωσε ότι οι ΗΠΑ θα διευκολύνουν και θα υποστηρίξουν επιθέσεις στη Ρωσία, οι οποίες προηγουμένως δήλωσε ότι θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τους τελευταίους μήνες, οι ΗΠΑ κατέφυγαν στη ρίψη βομβών διασποράς και άρματα μάχης Abrams οπλισμένα με τοξικά πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου σε αυτήν που είναι τώρα η χώρα με τη μεγαλύτερη εξόρυξη του πλανήτη, καταδεικνύοντας έλλειψη ανησυχίας για τις ζωές Ουκρανών αμάχων και στρατιωτών.

Αλλά αυτό είναι σύμφωνο με την περσινή δήλωση του Milley ότι «αυτό που διακυβεύεται εδώ είναι πολύ μεγαλύτερο από την Ουκρανία». Η στροφή του αμερικανικού στρατού. Υπό την ηγεσία του Milley, ο αμερικανικός στρατός ενίσχυσε δραστικά την «στροφή του Barack Obama προς την Ασία», περικυκλώνοντας την Κίνα για έναν μελλοντικό πόλεμο.

Το 2020 μ.Χ., το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο του Trump επέκτεινε κατά πολύ το στρατιωτικό αποτύπωμα των ΗΠΑ κοντά στα σύνορα του Πεκίνου, στέλνοντας περισσότερα πολεμικά πλοία και κατασκοπευτικά αεροπλάνα, πραγματοποιώντας πτήσεις εναέριας επιτήρησης, στην περιοχή και ειδικά στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Κατά το τέλος της διακυβέρνησης Trump, ο Milley τηλεφώνησε στον Κινέζο ομόλογό του και τον διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε επικείμενο σχέδιο επίθεσης κατά της Κίνας.

Οι Αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών ανέφεραν ότι το Πεκίνο πίστευε ότι οι ΗΠΑ σχεδίαζαν μια επίθεση «Με βάση τις εντάσεις σχετικά με τις στρατιωτικές ασκήσεις [του διπλού αεροπλανοφόρου της Ουάσιγκτον] στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας, και εμβαθύνθηκαν από την πολεμική ρητορική του Trump προς την Κίνα», ανέφερε η Washington Post. Η Milley εξήγησε αργότερα, «Το καθήκον μου εκείνη την εποχή ήταν να αποκλιμακώσω».

Όπως και με τις πολιτικές της Ρωσίας, ωστόσο, από τότε ο Milley δεν εξέφρασε την αντίθεσή του στην πορεία της Ουάσιγκτον στην Ασία-Ειρηνικό, η οποία φαίνεται να οδηγεί σε πόλεμο μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας. Αντίθετα, ηγήθηκε της θέσης ως ο κορυφαίος στρατιωτικός αξιωματικός του έθνους.

Πέρυσι, Αμερικανικά κατασκοπευτικά αεροπλάνα πέταξαν 1.000 φορές στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, σε ορισμένες περιπτώσεις, λίγο πάνω από δώδεκα μίλια από την γραμμή βάσης των χωρικών υδάτων της ηπειρωτικής Κίνας.

Ομάδες κρούσης αεροπλανοφόρων των ΗΠΑ και ομάδες αμφίβιων πραγματοποίησαν επίσης οκτώ αναπτύξεις στην περιοχή, με εκτεταμένες διάρκειες. Οι ΗΠΑ έστειλαν επίσης πυρηνικά επιθετικά υποβρύχια στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας 12 φορές.

Οι προετοιμασίες κατά της Κίνας και της Αραβικής χερσονήσου. Επί του παρόντος, η Ουάσιγκτον και οι εταίροι της «διαμορφώνουν το θέατρο» για έναν επερχόμενο άμεσο πόλεμο με την Κίνα. Οι ΗΠΑ εξασφαλίζουν πρόσθετες βάσεις κοντά στην Ταϊβάν και την Κίνα και αυξάνουν την στρατιωτική πρόσβαση των ΗΠΑ στα νησιωτικά έθνη του Ειρηνικού. Οι ΗΠΑ έχουν δεσμεύσει ακόμη και δισεκατομμύρια σε άνευ προηγουμένου στρατιωτική βοήθεια στην Ταϊπέι, καθιστώντας τον πόλεμο πιο πιθανό.

Εν τω μεταξύ, στη Συρία ο Milley υπερασπίστηκε την αόριστη και παράνομη κατοχή της Ουάσιγκτον σε μεγάλες εκτάσεις των ανατολικών περιοχών της κατεστραμμένης από τον πόλεμο χώρας. Οι ΗΠΑ ελέγχουν το ένα τρίτο της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων πόρων πετρελαίου και σιταριού της χώρας, ως βοηθητικό στοιχείο του οικονομικού τους πολέμου εναντίον της Δαμασκού.

Περίπου 900 Αμερικανοί στρατιώτες και ένας άγνωστος αριθμός εργολάβων είναι ενσωματωμένοι στις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις υπό την ηγεσία των Κούρδων. Οι εθνοτικές εντάσεις και οι βίαιες συγκρούσεις μεταξύ του Κούρδου πληρεξούσιου της Ουάσιγκτον και των τοπικών αραβικών φυλών μπορεί σύντομα να καταστήσουν την κατοχή αβάσιμη.

Όπως παραδέχθηκε ο αρχηγός της CENTCOM, στρατηγός Michael "Erik" Kurilla, η ανεπιθύμητη παρουσία των αμερικανικών στρατευμάτων γίνεται επίσης πιο επικίνδυνη καθώς υπήρξαν πολυάριθμες στενές επαφές με ρωσικές δυνάμεις και αεροσκάφη, καθώς και δεκάδες επιθέσεις από ομάδες που φαινομενικά υποστηρίζονται από το Ιράν.

Ωστόσο, ο Milley δεν έχει υποστηρίξει την απόσυρση ή ακόμη και την μείωση των επιπέδων των στρατευμάτων, αντίθετα καθώς εγκαταλείπει τη θέση του μια άλλη βάση κατασκευάζεται στη βόρεια επαρχία της Ράκα.

Νωρίτερα αυτό το έτος, ο Milley είπε στο Κογκρέσο οι δυνάμεις των ΗΠΑ θα αρχίσουν «σκληρά» να στοχεύουν μέλη του Σώματος των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν (IRGC) στην Συρία, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε θερμό πόλεμο με το Ιράν.

«Πρέπει να στοχεύσουμε [τη δύναμη Quds του IRGC] και να τους στοχεύσουμε πολύ σκληρά με την πάροδο του χρόνου, και αυτό ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε», δήλωσε ο Milley. Αφού ο Trump ξεκίνησε το 2020 μ.Χ. με την βάναυση και παράνομη δολοφονία με επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Βαγδάτης του Ιρανού στρατηγού Qasem Soleimani, το ιρακινό κοινοβούλιο ζήτησε από όλες τις αμερικανικές δυνάμεις να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Τα αμερικανικά στρατεύματα δεν απομακρύνθηκαν ποτέ, καθιστώντας αμφίβολη την υψηλή ρητορική του Milley για το τι διακυβεύεται με την άνοδο της Κίνας και του πολέμου της Ουκρανίας. Η εμπλοκή των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο. Οι πόλεμοι της Ουάσιγκτον στην εποχή μετά την 11η Σεπτεμβρίου σκότωσαν 4,5 εκατομμύρια ανθρώπους στο εξωτερικό και κόστισαν στους Αμερικανούς τρισεκατομμύρια δολάρια.

Παρά αυτές τις καταστάσεις, τον Αύγουστο, η Milley καυχήθηκε: «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έφευγαν ποτέ από την Μέση Ανατολή. Νομίζω ότι θα παραμείνουμε αφοσιωμένοι για πολλά, πολλά χρόνια και δεκαετίες στο μέλλον».

Το 2021 μ.Χ., κατά το τέλος της αποχώρησης της Ουάσιγκτον από το Αφγανιστάν -μετά τον αποτυχημένο πόλεμο και την κατοχή 20 ετών που άφησε περίπου 250 χιλ. νεκρούς- μια επίθεση με drone των ΗΠΑ σε σπίτι στην Καμπούλ έσφαξε δέκα άμαχους, μεταξύ των οποίων επτά παιδιά.

Αμερικανοί αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι το χτύπημα είχε στόχο έναν ύποπτο του ISIS-K που σχεδίαζε τρομοκρατική επίθεση. Αντίθετα, ο Zemari Ahmadi, ένας εργαζόμενος σε ανθρωπιστική βοήθεια που απασχολείται σε μια ΜΚΟ με έδρα την Καλιφόρνια, μαζί με εννέα μέλη της οικογένειάς του σκοτώθηκαν στην επίθεση της 29ης Αυγούστου.

Σχεδόν αμέσως, προέκυψαν στοιχεία ότι οι μη μάχιμοι είχαν δολοφονηθεί. Αλλά η διοίκηση και ο στρατός επέλεξαν να το προωθήσουν ως επιτυχία όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο Milley ήταν εμφατικός, «οι διαδικασίες ακολουθήθηκαν σωστά και ήταν μια δίκαιη απεργία».

Μήνες αργότερα, ο υποστράτηγος Sami Said, ο Γενικός Επιθεωρητής της Πολεμικής Αεροπορίας, διηύθυνε μια επανεξέταση που διαπίστωσε ότι οι δολοφονίες δεν ήταν αποτέλεσμα οποιασδήποτε «ανάρμοστης συμπεριφοράς ή αμέλειας» και δεν χρειαζόταν να λογοδοτήσει κανένας εμπλεκόμενος. Εκείνη την εποχή, ο διάδοχος του Milley, στρατηγός Brown, ήταν Αρχηγός του Επιτελείου της Πολεμικής Αεροπορίας.

Η κληρονομιά του Milley. Η κληρονομιά του Milley είναι η εντελώς κατακερματισμένη εξωτερική πολιτική που καθόρισε τον νέο αμερικανικό αιώνα. Το δόγμα Wolfowitz θα συνεχίσει να υφίσταται καθώς οι πολυπολικές πραγματικότητες του κόσμου αντικαθιστούν τις μονοπολικές φαντασιώσεις.

Η Ουάσιγκτον αναμένεται να επιτεθεί χαοτικά στις λεγόμενες «ρεβιζιονιστικές δυνάμεις», τη Ρωσία και την Κίνα, μέχρι να χρεοκοπήσει η Αμερική ή να εκτοξευθούν πυρηνικά όπλα. Ο Milley δεν προσπάθησε ποτέ να σώσει τους συμπατριώτες του ή τον στρατό του από αυτή την καταστροφή, μπορούσε πάντα να υπολογίζεται ότι θα κάνει ό,τι καλύτερο για τα δικά του συμφέροντα.

Ο δυτικός τύπος θα τον γιορτάζει κάθε φορά που αποδοκιμάζει τον Trump ως «πιθανό δικτάτορα», ακόμα κι αν κάθε πόλεμος στον οποίο εμπλέκεται ο Milley ήταν αδήλωτος, αντισυνταγματικός και παράνομος (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/699495/sokaroun-oi-apokalypseis-gia-to-rolo-tou-stratigoy-mark-milley-itan-epikindynos-na-prokalesei-ton-g-pagkosmio-polemo).

 

Τις τελευταίες ώρες δίνουν συγκλονιστικά μηνύματα για από εδώ και εμπρός. μένουν δίχως πνευματική θέαση γιατί πίστεψαν στο δαίμονα της πλεονεξίας. Τι έπαθαν μέσα σε ένα 24ωρο όλοι; "Έκθεση βόμβα από την Societe Generale: Προετοιμαστείτε για... κραχ, η εποχή θυμίζει την «Μαύρη Δευτέρα» του 1987 μ.Χ.".

"Πάγωσε την Wall Street η JPMorgan: Όλα θυμίζουν 2007 μ.Χ... πριν το ιστορικό κραχ" "Βαριές απώλειες στην Wall...Η απόδοση του Αμερικανικού 10ετούς κρατικού ομολόγου εκτινάχθηκε στο 4,81%, αγγίζοντας το υψηλότερο επίπεδο σε διάρκεια 16 ετών" (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2023/10/blog-post_27.html).

 

 Ρωσία και Κίνα «κατακτούν» τον πλανήτη! Παγκόσμιο «κρότο» προκαλούν οι αριθμοί. Τι δήλωσε ο Αντιπρόεδρος του Κέντρου RimPac και Διεθνών Σπουδών της Σαγκάης…

Το εμπόριο μεταξύ Ρωσίας και Κίνας εκτινάχθηκε κατά 37% τους πρώτους επτά μήνες του 2023 μ.Χ., φθάνοντας τα 134,1 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Container xChange, το οποίο επικαλείται στοιχεία των κινεζικών τελωνείων.

Την ίδια ώρα, οι εξαγωγές της Κίνας στην Ρωσία αυξήθηκαν κατά 73%, φθάνοντας περίπου τα 62,54 δις δολάρια, ενώ οι εισαγωγές από την Ρωσία αυξήθηκαν κατά 15% στα 71,6 δις δολάρια. Οι διμερείς εμπορικοί δεσμοί γίνονται όλο και στενότεροι, κατακτώντας οικονομικά τον πλανήτη, την άρα που η Δύση φτωχοποιείται!

Ο Σύνδεσμος Βιομηχανίας Μη Σιδηρούχων Μετάλλων της Κίνας υπέγραψε μνημόνιο κατανόησης με τον Ρωσικό Σύνδεσμο Αλουμινίου στο Πεκίνο, λέγοντας ότι στόχος ήταν η στενότερη συνεργασία για την αλουμίνα, την κατασκευή αλουμινίου και τα προϊόντα αλουμινίου.

Πέραν τούτου, η Fesco Transport Group – ένας από τους μεγαλύτερους παρόχους logistics της Ρωσίας – υπέγραψε συμφωνίες με τον Jilin Northeast Asia Railway Group και την Ένωση Κινέζων Επιχειρηματιών.

Το RT μίλησε με τον Nelson Wong, Αντιπρόεδρο του Κέντρου RimPac και Διεθνών Σπουδών της Σαγκάης, στην 20η συνάντηση της Λέσχης συζήτησης Valdai για την πολυπολικότητα, την συνεργασία Ρωσίας-Κίνας και πολλά άλλα.

Όπως δήλωσε: «Οι δύο χώρες, συμπληρώνουν οικονομικά η μία την άλλη. Αλλά στο μεταξύ πιστεύω ότι, αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι η πολιτική βούληση της ηγεσίας των δύο χωρών, γιατί ο Πρόεδρος Πούτιν και Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ κατανοούν πολύ καλά ο ένας τον άλλο και, μοιράζονται κοινές απόψεις για το μέλλον του κόσμου».

 

Sandu (Μολδαβία): Ο Prigozhin ετοίμαζε πραξικόπημα εναντίον μου... H Μολδαβή Πρόεδρος ισχυρίζεται ότι ο Prigozhin ετοίμαζε πραξικόπημα εναντίον της.

Η Πρόεδρος της Μολδαβίας Maia Sandu ισχυρίστηκε στους Financial Times ότι οι μισθοφόροι της Wagner ήταν πίσω από μια ματαιωμένη απόπειρα πραξικοπήματος, το οποίο είχε στόχο να την καθαιρέσει από αρχηγό κράτους ως μέρος μιας εκστρατείας για την αποσταθεροποίηση της χώρας.

Σε συνέντευξή της στους Financial Times, η Maia Sandu είπε ότι ο εκλιπών ηγέτης της Wagner, Yevgeny Prigozhin, είχε σχεδιάσει το πραξικόπημα νωρίτερα φέτος και προειδοποίησε ότι η Μόσχα χρησιμοποιεί διάφορες μεθόδους, συμπεριλαμβανομένων των μεταφορέων παράνομου χρήματος (cash mules) και τραπεζικών καρτών που εκδόθηκαν στο Ντουμπάι, για να μεταφέρει χρήματα στην Μολδαβία, ώστε να δωροδοκήσει και να επηρεάσει ψηφοφόρους, ενόψει μιας σειράς εκλογών.

Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι προειδοποίησαν τον περασμένο Φεβρουάριο ότι η Ρωσία σχεδίαζε να ανατρέψει τη φιλοδυτική κυβέρνηση της Sandu και η Μολδαβία δήλωσε τον Μάρτιο ότι είχε συλλάβει ένα μέλος της Wagner, το οποίο και κατηγόρησε για υποκίνηση ταραχών (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/699757/sandu-moldavia-o-prigozhin-etoimaze-praksikopima-enantion-mou).

 

Η Ρωσία στρατολογεί Σέρβους μισθοφόρους για τον πόλεμο στην Ουκρανία, αποκαλύπτει το Rωσικό BBC.

Η Ρωσία στρατολογεί Σέρβους μισθοφόρους για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τα σχετικά έγγραφα συμπληρώνονται στα περίχωρα της Μόσχας, ενώ τους ίδιους τους μαχητές τους εντάσσουν ως εθελοντές στην 106η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία, όπως γράφει η Rωσική υπηρεσία του BBC, στο ρεπορτάζ του με τίτλο : «Η Μόσχα ελπίζει να στρατολογήσει για τον πόλεμο στην Ουκρανία ταξιαρχία Σέρβων. Μέχρι στιγμής δεν τα πάει καλά».

Όπως δήλωσε πηγή της Ρωσικής υπηρεσίας του BBC, οι Σέρβοι που έφθασαν στην Ρωσία εγκαταστάθηκαν προσωρινά σε εστία στο Κρασναγκόρσκ, η οποία βρίσκεται δίπλα στο παγοδρόμιο. Στην συνέχεια με την ένταξή τους ασχολείται ειδικός συμβολαιογράφος, ενώ τις συμβάσεις τις υπογράφουν στο Καρολιόφ. Σύμφωνα με την Ρωσική υπηρεσία του BBC, περίπου 100 Σέρβοι μισθοφόροι έχουν ενταχθεί στον Ρωσικό στρατό.

Στις 15 Σεπτεμβρίου ο Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε, γράφει η Ρωσική υπηρεσία του BBC, ότι η Ρωσία δεν θα στρατολογεί ξένους μισθοφόρους για τον στρατό της και δεν χρειάζεται «άτομα απ έξω». Ωστόσο, αμέσως μετά, μια ομάδα 30 μισθοφόρων από την Σερβία έφθασε στα περίχωρα της Μόσχας, για να υπογράψει συμβάσεις και να ενταχθεί στην 106η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία.

Πρώτη φορά για το ζήτημα αυτό είχε γράψει ο γαλλικός ιστότοπος Intelligence Online («Moscow region hires Serbian private soldiers for imminent deployment to Ukraine»).

Όταν το BBC εντόπισε έναν από αυτούς, Σέρβοι που πολεμούν εδώ και καιρό στον πλευρό των αυτοανακηρυχθεισών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και Λουχάνσκ επιβεβαίωναν στην προπαγανδιστική εκπομπή “Soloviof. Live” ότι γίνεται στρατολόγηση στην Σερβία.

Ο ρόλος των «Λύκων της Νύχτας». Στις 21 Αυγούστου, η εκπομπή έβγαλε στον αέρα τον Σέρβο ελεύθερο σκοπευτή Ντεγιάν Μπέριτς, ο οποίος συμμετείχε στις μάχες στην ανατολική Ουκρανία από το 2014 μ.Χ., και τον Ντάβορ Σάβιτσιτς ο οποίος από το 2014 μ.Χ. σχημάτιζε μια διμοιρία Σέρβων στο πλαίσιο της Wagner.

Είναι ενδιαφέρον ότι, όταν οι πληροφορίες αυτές έγιναν γνωστές στους δημοσιογράφους το 2016 μ.Χ., ο Σάβιτσιτς, ο οποίος μέχρι τότε ζούσε στο Χίμκι κοντά στην Μόσχα, επέμεινε ότι ήταν απλώς ένας οικοδόμος και ότι δεν είχε πάει ποτέ στην Ανατολική Ουκρανία ή στην Συρία.

Ούτε ο παρουσιαστής της εκπομπής αρνήθηκε τους δεσμούς της Σερβίας με τον ρωσικό στρατό. Παρουσιάζοντας τον καλεσμένο, είπε ότι ο Σαβίτσιτς έχει πάρει τέσσερα παράσημα ανδρείας. Ο Μπέριτς δήλωσε στον αέρα ότι η 106η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία είχε συγκροτήσει μια μονάδα με την επωνυμία «Λύκος» υπό την διοίκηση του Σάβιτσιτς.

Επίσης οι πηγές της Ρωσικής υπηρεσίας του BBC αναφέρουν ότι το σχέδιο της στρατολόγησης το επινόησε ο απόφοιτος της ακαδημίας της FSB (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας) και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της περιοχής της Μόσχας, Ρομάν Καρατάγεφ.

Στην συνέχεια, στο σχέδιο αυτό συμμετείχαν ο ιδρυτής της Σερβικής διμοιρίας στην μισθοφορική οργάνωση Wagner, Ντάβορ Σάβιτσιτς, ο αρχηγός των «Λύκων της Νύχτας» Αλεξάντρ Ζαλμποστάνοφ και ο γιος του πρώην προέδρου της Γιουγκοσλαβίας Μάρκο Μιλόσεβιτς. Ο τελευταίος ζει στην Ρωσία περισσότερο από 20 χρόνια και «έπρεπε να εγγυηθεί στους πρώην συμπατριώτες του ότι η Ρωσική πλευρά θα εκπληρώσει όλες τις συμφωνίες».

Πάνω από 230.000 άτομα έχουν υπογράψει σύμβαση με το Ρωσικό ΥΠΑΜ. Η καταγραφή των ξένων μέσω της περιφέρειας της Μόσχας προτάθηκε, επειδή η περιφέρεια δεν κατάφερε να επιτύχει τους στόχους της για τη λεγόμενη κρυφή επιστράτευση, γράφει το BBC, επισημαίνοντας ότι στις αρχές του έτους, στους επικεφαλής των περιφερειών και των κρατικών εταιρειών ανατέθηκε να στρατολογήσουν 150.000 εθελοντές, ώστε μέχρι το φθινόπωρο του 2023 μ.Χ. να αντικαταστήσουν το 50% των επίστρατων που είχαν στρατολογηθεί κατά την επιστράτευση το φθινόπωρο του 2022 μ.Χ.

Σε μία από τις τελευταίες συναντήσεις με τον Ρώσο πρωθυπουργό Μιχαήλ Μισούστιν, ειπώθηκε ότι το σχέδιο για την πρόσληψη εθελοντών εκπληρώθηκε μόνο κατά 70% και οι κυβερνήτες θα πρέπει να το υλοποιήσουν κατά 100% μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.

Ταυτόχρονα, οι Ρώσοι αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι το ποσοστό στρατολόγησης εθελοντών είναι πολύ υψηλότερο. Για παράδειγμα, ο αναπληρωτής επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, δήλωσε στις 3 Σεπτεμβρίου ότι περισσότεροι από 230.000 άνθρωποι έχουν υπογράψει σύμβαση με το Υπουργείο Άμυνας από την αρχή του έτους.

Τον Ιούλιο, ο ίδιος Μεντβέντεφ είχε κάνει λόγο για 185.000 συμβασιούχους και υποστήριξε ότι «ο ρυθμός με τον οποίο επιλέγουν να υπογράφουν συμβάσεις έφθασε τον Ιούνιο τα 1.400 άτομα την ημέρα».

Ο Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, μιλώντας στο Οικονομικό Φόρουμ της Άπω Ανατολής στις 12 Σεπτεμβρίου, υποστήριξε ότι 270.000 άνθρωποι υπέγραψαν οικειοθελώς συμβάσεις τους τελευταίους έξι ή επτά μήνες.

Σύμφωνα με τον ίδιο, 1.000-1.500 άνθρωποι έρχονται να υπογράψουν σύμβαση κάθε μέρα. Στις 3 Οκτωβρίου, ο Υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού μίλησε για 335.000 άτομα που είχαν υπογράψει συμβάσεις με τον στρατό το προηγούμενο έτος (https://www.onalert.gr/kosmos/i-rosia-stratologei-servoys-misthoforoys-gia-ton-polemo-stin-oykrania-apokalyptei-to-rosiko-bbc/537803/).


Oι BRICS ελέγχουν πλέον πάνω από το 40% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου – Το ενεργειακό «υπερόπλο» του Παγκόσμιου Νότου. Ο θάνατος του πετροδολαρίου, ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός των ΗΠΑ και οι συναλλαγές σε τοπικά νομίσματα.

Η πρόσφατα διευρυμένη ομάδα των BRICS έχει δει το μερίδιο της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου να αυξάνεται σε ετήσια βάση.. Οι BRICS ελέγχουν πλέον το 40,9% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου, εξάγοντας εκατομμύρια βαρέλια σε άλλες χώρες κάθε χρόνο, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της OilPrice. Η παραγωγή πετρελαίου της Ρωσίας αυξήθηκε κατά 1,8% φέτος, παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ.

Η παραγωγή πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας αυξήθηκε κατά 10,8%, ενώ η Κίνα είδε αύξηση κατά 2,9% το ίδιο έτος. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ιράν αύξησαν επίσης την παραγωγή τους κατά 10,4% και 4,6% αντίστοιχα.

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν προφανώς ότι οι BRICS έχουν τη δυνατότητα να κυριαρχήσουν στον τομέα του πετρελαίου τα επόμενα χρόνια – και να αποκτήσουν τη δυνατότητα καθορισμού των τιμών. Το μερίδιο των εξαγωγών πετρελαίου από τα μέλη BRICS μεταξύ του έτους 2022 μ.Χ.-2023 μ.Χ.:

Σαουδική Αραβία – 12,9%

Ρωσία: 11,9%

Κίνα: 4,4%

ΗΑΕ: 4,3%

Ιράν:  4,1%

Βραζιλία: 3,3%

Εάν τα μέλη της ομάδας των BRICS αποφασίσουν να ξεφορτωθούν το δολάριο και να δεχτούν τοπικά νομίσματα για το εμπόριο πετρελαίου αυτό θα σημάνει σημαντικές απώλειες  για το αμερικανκό νόμισμα.

Το δολάριο θα μπορούσε να χάσει ζήτησή στις διεθνείς αγορές και να καταστεί λιγότερο ελκυστικό για τους διεθνείς επενδυτές δυσχεραίνοντας την δυνατότητα των ΗΠΑ να χρηματοδοτήσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους τα οποία διογκώνοντα επικίνδυνα… Η εξέλιξη θα επηρεάσει άμεσα την οικονομία των ΗΠΑ, η οποία θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε πληθωριστικό σοκ και μαζική ανεργία.

Διακανονισμοί των συναλλαγών σε εναλλακτικά νομίσματα. Φανταστείτε ένα σενάριο όπου τα μεγάλα πετρελαιοπαραγωγικά κράτη, ως μέρος του διευρυμένου συνασπισμού BRICS, επιλέγουν να χρησιμοποιούν τα δικά τους νομίσματα ή άλλα διεθνή νομίσματα για την τιμολόγηση και τον διακανονισμό συναλλαγών πετρελαίου, επισημαίνει σε ανάλυσή του το Bloomberg.

Αυτό θα σήμαινε ένα θεμελιώδη μετασχηματισμό στο μηχανισμό του παγκόσμιου εμπορίου πετρελαίου. Θα μπορούσε να μειώσει την ανάγκη για αυτές τις χώρες να διατηρούν τεράστια αποθέματα σε δολάρια και να τους παρέχει μεγαλύτερο έλεγχο στις συναλλαγές τους που σχετίζονται με το πετρέλαιο.

Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα μπορούσε να ενθαρρύνει και άλλα πετρελαιοπαραγωγά κράτη  να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, μειώνοντας περαιτέρω τον ρόλο του δολαρίου στο εμπόριο ενεργειακών αγαθών.

Γεωπολιτικές επιπτώσεις στην ενεργειακή ασφάλεια. Τα γεωπολιτικά κίνητρα πίσω από αυτή την κίνηση δεν πρέπει να υποτιμηθούν, επισημαίνουν. Δεν αφορά μόνο τα οικονομικά μεγέθη αφορά επίσης τους πολιτικούς ελιγμούς στο διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον και την ενεργειακή ασφάλεια.

Μειώνοντας την εξάρτηση από το δολάριο στο εμπόριο πετρελαίου, τα πετρελαιοπαραγωγικά κράτη στοχεύουν να αμυνθούν από τις πιθανές επιπτώσεις των οικονομικών κυρώσεων υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί συχνά ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής.

Αυτή η διαφοροποίηση των διακανονισμών στις συναλλαγές στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου θα μπορούσε να έχει βαθιές επιπτώσεις στην ενεργειακή ασφάλεια, καθώς τα κράτη επιδιώκουν να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και να μειώσουν την έκθεση σε εξωτερικές πιέσεις.

Ένα σύνθετο τοπίο αναδύεται. Ουσιαστικά, η επέκταση του ομίλου BRICS θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για μια πιο πολύπλευρη και λιγότερο... δολαριοκεντρική παγκόσμια αγορά πετρελαίου και ενεργειακών αγαθών εν γένει.

Ενώ η πλήρης μετάβαση σε ένα σύστημα συναλλαγών εκτός δολαρίου μπορεί να μην είναι άμεση ή απλή, η εξέλιξη των διακανονισμών των συναλλαγών στο εμπόριο πετρελαίου σε τοπικά νομίσματα είναι μια τάση που αξίζει να παρακολουθηθεί.

Έχει τη δυνατότητα να αναδιαμορφώσει την δυναμική του ενεργειακού τομέα, να επηρεάσει τις στρατηγικές των κρατών που παράγουν και καταναλώνουν πετρέλαιο και να εισαγάγει ένα νέο επίπεδο πολυπλοκότητας στην γεωπολιτική διάσταση των παγκόσμιων ενεργειακών αγορών, επισημαίνει στην ανάλυση του το Blooomberg (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/699857/oi-brics-elegxoun-pleon-pano-apo-to-40-tis-pagkosmias-prosforas-petrelaiou-to-energeiako-yperoplo-tou-pagkosmiou-notou).


Η Σαουδική Αραβία, η Νότια Αφρική, η Αίγυπτος και άλλες Αφρικανικές χώρες αποσύρουν τον χρυσό τους από τις ΗΠΑ! Έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους Αμερικανούς και φόβοι για μία παγκόσμια οικονομική κρίση.

Σε μία κίνηση που προκαλεί ανησυχία ως προς την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας προχώρησαν η Αίγυπτος, η Νότια Αφρική, το Καμερούν, η Σενεγάλη, Αλγερία και η Σαουδική Αραβία, καθώς άρχισαν να αποσύρουν τα αποθέματα τους σε χρυσό, από τις ΗΠΑ!

Τέτοια κίνηση γίνεται όταν κάποιος θέλει να εξασφαλίσει το δικό του χρυσό καθώς θεωρεί πως εκεί που βρίσκεται κινδυνεύει, με λίγα λόγια οι χώρες αυτές δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στις ΗΠΑ.

Αυτό σίγουρα εν μέρει οφείλεται στην πρόσφατη απόφαση των Αμερικανών να κατασχέσουν Ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, αξίας περίπου 6 με 8 δισεκατομμυρίων $, καθώς από εδώ και στο εξής δημιουργείται έλλειμμα εμπιστοσύνης.

Αυτός είναι ο πρώτος λόγος αλλά υπάρχει και δεύτερος: Ο χρυσός όπως είναι γνωστό είναι το ασφαλές καταφύγιο όταν αναμένεται μία άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση που θα πλήξει τα χρηματοπιστωτικά συστήματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Σαουδική Αραβία και η Νότια Αφρική και η Αίγυπτος είναι μέλη των BRICS, ενώ η Αλγερία έχει πραγματοποιήσει αίτηση ένταξης στον οργανισμό. Σε ότι αφορά και τις υπόλοιπες αφρικανικές χώρες, όλες έχουν εκφράσει την επιθυμία τους να ενταχθούν στα BRICS κάποια στιγμή στο μέλλον (https://www.pronews.gr/oikonomia/i-saoudiki-aravia-i-notia-afriki-i-aigyptos-kai-alles-afrikanikes-xores-aposyroun-ton-xryso-tous-apo-tis-ipa/).


Κρίση στην Μέση Ανατολή: Το πετρελαϊκό σοκ θα είναι χειρότερο του 1.973 μ.Χ. – Πότε θα φτάσουν οι τιμές τα 200 δολ. το βαρέλι. Η προοπτική  ενός περιφερειακού πολέμου θα βάλει φωτιά στις τιμές – Οι BRICS και οι ανατροπές ισχύος στην Μέση Ανατολή. Οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή θα προκαλέσουν ένα σοκ στην προσφορά πετρελαίου χειρότερο από αυτό του 1.973 μ.Χ., με τον τότε Δ’ Ισραηλινο-Παλαιστινακό Πόλεμο;

Οι ειδικοί λένε κατ΄αρχάς όχι.. Αλλά τα πράγματα θα μπορούσαν να εξελιχθούν ακόμη χειρότερα από το 1.973 μ.Χ. καθώς πέραν από τους κανόνες της αγοράς εμπλέκονται και οι αλλαγές στις γεωπολιτικές ισορροπίες ισχύος…

Πρώτον, η Δύση πλέον δεν έχει τη δυνατότητα της ηγεμονίας στον υπόλοιπο κόσμο και δη στον Παγκόσμιο Νότο καθώς ήδη έχει διαμορφωθεί ένα κύμα χειραφέτησης μετά την επιβολή των κυρώσεων στη Ρωσία για την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση στην Ουκρανία.

Δεύτερον, η οικονομία των ΗΠΑ, της Γερμανίας και γενικότερα των δυτικών οικονομιών βρίσκεται σε φάση «ομαλής προσγείωσης» σύμφωνα με το θετικότερο σενάριο (τα άλλα κάνουν λόγο για βαθιά ύφεση) και δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει το κόστος της απεξάρτησης από τα ρωσικά ενεργειακά αγαθά και το ενεργειακό σοκ το οποίο ώθησε ανοδικά τις πληθωριστικές πιέσεις.

Τρίτον, η κατάρρευση της ισχύος του «πετροδόλαρου» το οποίο είχε προκύψει από τα σοκ της δεκαετίας του 1.970 μ.Χ. μετά την διαπραγμάτευση ενεργειακών προϊόντων στα τοπικά νομίσματα, δίνει σημαντικά πλεονεκτήματα στις πετρελαιοπαραγωγές χώρες να αποτινάξουν την κυριαρχία του δολαρίου και να διαμορφώσουν ένα πολυμερές δίκτυο σχέσεων με τα κράτη της ομάδας των BRICS, η παραγωγική μηχανή των οποίων διψά για πετρέλαιο.

Τέταρτον, η οικονομία της Δύσης απέχει μακράν από το να επιτύχει την «πράσινη» μετάβαση και παραμένει σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από τα συμβατικά καύσιμα για να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητα της.

Η δύσκολη συγκυρία. Τα «Σιδερένια Ξίφη» βγήκαν και όλοι φοβούνται μία ευρύτερη ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή. Tην παραμονή της 50ής επετείου της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης στον κόσμο με τον τότε πόλεμο του Yom Kippur, οι παραλληλισμοί μεταξύ Οκτωβρίου 2023 μ.Χ. και Οκτωβρίου 1.973 μ.Χ. είναι εύκολο να γίνουν: Μια αιφνιδιαστική επίθεση στο Ισραήλ και οι τιμές του πετρελαίου αυξάνονται.

Τότε ο πόλεμος έφερε την πρώτη παγκόσμια πετρελαϊκή κρίση με τις τιμές του μαύρου χρυσού να εκτινάσσονται στα ύψη, αφού οι χώρες του Αραβικού Κόλπου προέβησαν σε embargo στις εξαγωγές. Σήμερα η νέα σύγκρουση βρίσκει την αγορά πετρελαίου ήδη σε αναταραχή και τις τιμές κοντά στα 85 δολάρια το βαρέλι.

Θα πρέπει λοιπόν να περιμένουμε μία νέα ενεργειακή κρίση; Σίγουρα οι εξελίξεις ναρκοθετούν τις ελπίδες για μία συμφωνία με την μεσολάβηση των ΗΠΑ που θα εξομάλυνε τις σχέσεις της Σαουδικής Αραβίας με το Ισραήλ και θα οδηγούσε σε πτώση τις τιμές. Όταν οι αγορές ανοίξουν την Δευτέρα 9/10 – ανάλογα και με τις σημερινές εξελίξεις – δεν αποκλείεται να δούμε άλμα των τιμών του πετρελαίου και βαθύ κόκκινο στα ταμπλό των χρηματιστηρίων.

Ο συνολικός αντίκτυπος της επίθεσης στο Ισραήλ από τους παλαιστίνιους μαχητές της Χαμάς πιθανότατα θα είναι περιορισμένος, ειδικοί στον τομέα της ενέργειας στο CNBC την Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2023 μ.Χ.

Αυτό υπό την προϋπόθεση ότι η σύγκρουση δεν θα κλιμακωθεί περαιτέρω, επισήμανεν με νόημα. «Μπορεί να δούμε μια απότομη άνοδο των τιμών του αργού όταν οι αγορές ανοίξουν », δήλωσε στο CNBC η Vandana Hari, διευθύνουσα σύμβουλος της Vanda Insights.

«Θα υπάρξει κάποιο ασφάλιστρο κινδύνου εν όψει των γεωπολιτικών αναταράξεων, έως ότου η αγορά είναι ικανοποιημένη ότι το γεγονός δεν προκαλεί αλυσιδωτή αντίδραση και ότι οι προμήθειες πετρελαίου και φυσικού αερίου της Μέσης Ανατολής δεν θα επηρεαστούν», είπε ο Hari.

Ο αντίκτυπος στην τιμή του πετρελαίου θα είναι περιορισμένος εάν δεν δούμε τον «πόλεμο» μεταξύ των δύο πλευρών να επεκτείνεται γρήγορα σε έναν περιφερειακό πόλεμο, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg...

Ομοιότητες και διαφορές. Η παγκόσμια οικονομία απέχει από ένα αραβικό embargo πετρελαίου που θα τριπλασίαζε την τιμή ενός βαρελιού αργού. Ωστόσο, θα ήταν λάθος να υποβαθμίσουμε τις πιθανότητες να αντιμετωπίσει η παγκίοσμια οικονομία υψηλότερες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τιμές πετρελαίου. Το κόστος του αργού Arab Light, με βάση τον πληθωρισμό, απέχει πολύ από τα υψηλά του.

Η κατάσταση είναι ρευστή και για την αγορά πετρελαίου, τα πάντα εξαρτώνται από το πώς θα απαντήσει το Ισραήλ στη Χαμάς, που ξεκίνησε την επίθεση, και στο Ιράν, που συνήθως ασκεί το έλεγχο της παλαιστινιακής ομάδας και από το πόσο διευρυμένη θα είναι η έκταση των εχθροπραξιών. Ωστόσο, μπορούμε να βγάλουμε μερικά ενδεικτικά συμπεράσματα:

1) Η κρίση δεν είναι επανάληψη του Οκτωβρίου του 1.973 μ.Χ., αλλά θα μπορούσε να εξελιχθεί ακόμη χειρότερα με ανοικτή την κρίση του Ουκρανικού. Οι Αραβικές χώρες δεν επιτίθενται από κοινού στο Ισραήλ. Η Αίγυπτος, η Ιορδανία, η Συρία, η Σαουδική Αραβία και ο υπόλοιπος αραβικός κόσμος παρακολουθούν τα γεγονότα από το περιθώριο και δεν τα διαμορφώνουν.

2) Η ίδια η αγορά πετρελαίου δεν έχει κανένα από τα προ-Οκτωβρίου 1.973 μ.Χ. χαρακτηριστικά. Τότε, η ζήτηση πετρελαίου αυξανόταν και ο κόσμος είχε εξαντλήσει όλη την πλεονάζουσα παραγωγική του ικανότητα. Σήμερα, η αύξηση της κατανάλωσης έχει μετριαστεί και είναι πιθανό να επιβραδυνθεί περαιτέρω καθώς τα ηλεκτροκίνητα οχήματα γίνονται πραγματικότητα.

Εντούτοις, η λεγόμενη «πράσινη» μετάβαση την οποία προωθεί η Δύση με την «απανθρακοποίησης της οικονομίας» δεν έχει προχωρήσει και ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής εξαρτάται από το «μαύρο χρυσό». Επιπλέον, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν σημαντική πλεονάζουσα χωρητικότητα που χρησιμοποιούν για να περιορίσουν τις τιμές, εάν βεβαίως το επιλέξουν.

3) Εξίσου σημαντικό, σήμερα, τα κράτη του OPEC δεν φαίνεται προς το παρόν προσπαθούν να αυξήσουν τις τιμές πέρα από μερικά επιπλέον δολάρια. Το Ριάντ θα ήταν ικανοποιημένο με την αύξηση των τιμών του πετρελαίου κατά 10-20% υψηλότερα, λίγο πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι από τα 85 δολάρια που είναι σήμερα, αντί να τις ωθήσει περισσότερο από 100% υψηλότερα στα 200 δολάρια το βαρέλι.

Λίγο πριν από το εμπάργκο πετρελαίου του Οκτωβρίου 1.973 μ.Χ., τα κράτη του OPEC αύξησαν μονομερώς τις επίσημες τιμές του πετρελαίου κατά περίπου 70%. Γεωπολιτικοί παράγοντες – καθώς το Παλαιστινιακό αποτελεί ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα π.χ. για τη Σαουδική Αραβία – θα μπορούσε να οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα και σε εκτόξευση των τιμών.

4) Οι επιπτώσεις θα μπορούσαν ακόμη να έχουν αντίκτυπο στις αγορές πετρελαίου το 2023 μ.Χ. και το 2024 μ.Χ. Ο πιο άμεσος αντίκτυπος θα μπορούσε να συμβεί εάν το Ισραήλ καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Χαμάς ενήργησε σύμφωνα με τις οδηγίες της Τεχεράνης. Σε αυτό το σενάριο, οι τιμές του πετρελαίου θα μπορούσαν να αυξηθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Το 2019 μ.Χ., το Ιράν έδειξε, μέσω αντιπροσώπων της Υεμένης, ότι είναι σε θέση να πλήξει ένα σημαντικό κομμάτι της ικανότητας παραγωγής πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας. Θα μπορούσε να κάνει το ίδιο με τα αντίποινα εάν βρεθεί υπό την επίθεση του Ισραήλ ή των Αμερικανών.

5) Ακόμα κι αν το Ισραήλ δεν απαντήσει αμέσως στο Ιράν, οι επιπτώσεις πιθανότατα θα επηρεάσουν την παραγωγή ιρανικού πετρελαίου. Από τα τέλη του 2022 μ.Χ., η Ουάσιγκτον έχει κάνει τα στραβά μάτια στην αύξηση των ιρανικών εξαγωγών πετρελαίου, παρακάμπτοντας τις αμερικανικές κυρώσεις. Η προτεραιότητα στην Ουάσιγκτον ήταν μια άτυπη εκεχειρία με την Τεχεράνη.

Ως αποτέλεσμα, η Ιρανική παραγωγή πετρελαίου έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 700.000 βαρέλια ημερησίως φέτος – η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εφοδιασμού το 2023 μ.Χ., πίσω μόνο από τον αμερικανικό σχιστόλιθο. Ο Λευκός Οίκος είναι πλέον πιθανό να επιβάλει τις κυρώσεις. Αυτό θα μπορούσε να είναι αρκετό για να ωθήσει τις τιμές του πετρελαίου στα 100 δολάρια το βαρέλι, και ενδεχομένως πολυ υψηλότερα - στα 200 δολάρια

6) Η Ρωσία θα ωφεληθεί από οποιαδήποτε πετρελαϊκή κρίση στην Μέση Ανατολή. Εάν η Ουάσιγκτον επιβάλει κυρώσεις κατά του Ιράν, θα μπορούσε να δημιουργήσει χώρο για τα βαρέλια ρωσικού πετρελαίου, ώστε να κερδίσουν μερίδιο αγοράς και να επιτύχουν υψηλότερες τιμές.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Λευκός Οίκος έκλεισε τα μάτια στις εξαγωγές ιρανικού πετρελαίου είναι επειδή αυτό «πλήγωσε» την Ρωσία. Με την σειρά της, η Βενεζουέλα θα μπορούσε επίσης να επωφεληθεί, με τον Λευκό Οίκο να χαλαρώνει τις κυρώσεις για να μειώσει την πίεση της αγοράς.

7) Η διπλωματική συμφωνία Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ, την οποία πολλοί είχαν τοποθετήσει στις αρχές έως τα μέσα του 2024 μ.Χ., είναι ένα «θύμα». Ακόμα κι αν το Ριάντ είναι πιθανότατα έξαλλο με την Χαμάς, είναι δύσκολο να δούμε πώς ο πρίγκιπας διάδοχος Mohammed bin Salman θα μπορούσε να προωθήσει τη συμφωνία στο εσωτερικό.

Αυτό, με τη σειρά του, αφαιρεί τη δυνατότητα της Σαουδικής Αραβίας να προσφέρει περισσότερο πετρέλαιο για να βοηθήσει στην ψήφιση της συμφωνίας στην Ουάσιγκτον. Το άλλο «θύμα» του πολέμου είναι η επαναπροσέγγιση Σαουδικής Αραβίας - Ιράν, η οποία από μόνη της ήταν ένα άλλο πτωτικό στοιχείο για τις τιμές του πετρελαίου.

8) Τέλος, μια βασική διαφορά από το 1.973 μ.Χ., η Ουάσιγκτον μπορεί να αξιοποιήσει το Στρατηγικό της Απόθεμα Πετρελαίου για να περιορίσει τον αντίκτυπο στις τιμές της βενζίνης – και στα ποσοστά δημοτικότητας του Joe Biden.

Εάν οι τιμές του πετρελαίου αυξηθούν λόγω της έντασης στη Μέση Ανατολή, ο Λευκός Οίκος είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιήσει τα στρατηγικά του αποθέματα. Αν και βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 40 ετών, τα στρατηγικά αποθέματα εξακολουθούν να έχουν αρκετό πετρέλαιο για να αντιμετωπίσει μια άλλη κρίση.

Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει άλλα προβλήματα, για παράδειγμα το ακριβό αμερικανικό LNG έχει υποκαταστήσει το φθηνό ρωσικό αέριο μέσα από τα του αγωγούς και η Ευρώπη θα μπορούσε να οδηγηθεί σε… ενεργειακή φτώχεια σε περίπτωση περικοπών των αμερικανικών εξαγωγών.

Η γεωπολιτική εμπλοκή. Πέρα από το πόσο η αγορά θα αποτιμήσει τον κίνδυνο και άρα να αυξήσει το ασφάλιστρο κινδύνυο επί των τιμών, αξίζει να σημειωθεί ότι έχει αλλάξει άρδην πρόσφατα διευρυμένη ομάδα των BRICS έχει δει το μερίδιο της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου να αυξάνεται σε ετήσια βάση.

Οι BRICS ελέγχουν πλέον το 40,9% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου, εξάγοντας εκατομμύρια βαρέλια σε άλλες χώρες κάθε χρόνο, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της OilPrice. Η παραγωγή πετρελαίου της Ρωσίας αυξήθηκε κατά 1,8% φέτος, παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ.

Η παραγωγή πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας αυξήθηκε κατά 10,8%, ενώ η Κίνα είδε αύξηση κατά 2,9% το ίδιο έτος. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ιράν αύξησαν επίσης την παραγωγή τους κατά 10,4% και 4,6% αντίστοιχα.

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν προφανώς ότι οι BRICS έχουν την δυνατότητα να κυριαρχήσουν στον τομέα του πετρελαίου τα επόμενα χρόνια – και να αποκτήσουν την δυνατότητα καθορισμού των τιμών. Το μερίδιο των εξαγωγών πετρελαίου από τα μέλη BRICS μεταξύ του έτους 2022 μ.Χ.-2023 μ.Χ.:

Σαουδική Αραβία – 12,9%.

Ρωσία: 11,9%.

Κίνα: 4,4%.

ΗΑΕ: 4,3%.

Ιράν: 4,1%.

Βραζιλία: 3,3%.

Εάν τα μέλη της ομάδας των BRICS αποφασίσουν να ξεφορτωθούν το δολάριο και να δεχτούν τοπικά νομίσματα για το εμπόριο πετρελαίου αυτό θα σημάνει σημαντικές απώλειες για το Αμερικανικό νόμισμα.

Το δολάριο θα μπορούσε να χάσει ζήτησή στις διεθνείς αγορές και να καταστεί λιγότερο ελκυστικό για τους διεθνείς επενδυτές δυσχεραίνοντας τη δυνατότητα των ΗΠΑ να χρηματοδοτήσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους τα οποία διογκώνοντα επικίνδυνα… Η εξέλιξη θα επηρεάσει άμεσα την οικονομία των ΗΠΑ, η οποία θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε πληθωριστικό σοκ και μαζική ανεργία.

Το επίδικο είναι η ποσότητα του πετρελαίου που θα εμπλακεί στην σύγκρουση… Τόσο το Ισραήλ όσο και η Παλαιστίνη δεν είναι σημαντικοί παίκτες πετρελαίου, αλλά η σύγκρουση βρίσκεται σε μια ευρύτερη βασική πετρελαιοπαραγωγική περιοχή, επισήμαναν οι αναλυτές στο CNBC, προειδοποιώντας ότι έχει τη δυνατότητα να πυροδοτήσει περαιτέρω.

Η Hari σημείωσε ότι ενώ η σύγκρουση δεν επηρεάζει άμεσα την παραγωγή ή την προσφορά πετρελαίου, εξακολουθεί να βρίσκεται «στο κατώφλι μιας σημαντικής πετρελαιοπαραγωγικής και εξαγωγικής περιοχής».

Το Ισραήλ διαθέτει δύο διυλιστήρια πετρελαίου με συνδυασμένη δυναμικότητα σχεδόν 300.000 βαρελιών την ημέρα. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών των ΗΠΑ (EIA), η χώρα «σχεδόν δεν έχει παραγωγή αργού πετρελαίου και συμπυκνώματος». Τα παλαιστινιακά εδάφη δεν παράγουν πετρέλαιο, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΙΑ. Έχει την δυνατότητα να διευρυνθεί σε ένα είδος περιφερειακού πολέμου.

«Ο αντίκτυπος στην τιμή του πετρελαίου θα είναι περιορισμένος εάν δεν δούμε τον «πόλεμο» μεταξύ των δύο πλευρών να επεκτείνεται γρήγορα σε έναν περιφερειακό πόλεμο όπου οι ΗΠΑ και το Ιράν και άλλοι υποστηρικτές των μερών εμπλέκονται άμεσα», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων ενέργειας στη Μέση Ανατολή. Facts Global Energy, δήλωσε στο CNBC ο Iman Nasseri.

Ομοίως, ο Γάλλος επιχειρηματίας και διαχειριστής hedge fund Pierre Andurand είπε ότι δεδομένου ότι το Levant δεν είναι μια μεγάλη πετρελαιοπαραγωγική περιοχή, ο πόλεμος είναι απίθανο να επηρεάσει την προσφορά πετρελαίου βραχυπρόθεσμα.

«Δεν πρέπει να περιμένουμε μεγάλη άνοδο της τιμής του πετρελαίου τις επόμενες ημέρες. Αλλά θα μπορούσε τελικά να έχει αντίκτυπο στην προσφορά και τις τιμές», είπε σε μια ανάρτηση στο X, την πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης που παλαιότερα ήταν το Twitter.

Ο Andurand είπε ότι τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου είναι χαμηλά και οι περικοπές παραγωγής από την Σαουδική Αραβία, καθώς και την Ρωσία, θα οδηγήσουν σε περισσότερες έλξεις αποθεμάτων τους επόμενους μήνες.

«Η αγορά θα πρέπει τελικά να εκλιπαρεί για περισσότερη προσφορά στην Σαουδική Αραβία, κάτι που πιστεύω ότι δεν θα συμβεί κάτω από τα 110 δολάρια για το Brent». Οι τιμές του αργού πετρελαίου έφθασαν πρόσφατα στο υψηλότερο επίπεδο σε περισσότερο από ένα χρόνο πριν υποχωρήσουν.

Την Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2023 μ.Χ., η μαχητική ομάδα της Hezbollah του Λιβάνου επιβεβαίωσε ότι εξαπέλυσε επιθέσεις σε τρεις τοποθεσίες στα αγροκτήματα Shebaa - μια λωρίδα γης που βρίσκεται στην διασταύρωση των συνόρων Λιβάνου-Συρίας και των Υψωμάτων του Γκολάν, τα οποία είναι κατεχόμενα από το Ισραήλ.

Η Ισραηλινή Αμυντική Δύναμη επιβεβαίωσε ότι ανταπέδωσε τα πυρά και «χτύπησε την τρομοκρατική υποδομή της Hezbollah ». Συμπέρασμα: Η συνεχιζόμενη Ισραηλινο-Παλαιστινιακή σύγκρουση έχει την δυνατότητα να διευρυνθεί σε περιφερειακές εχθροπραξία γεγονός που θα βυθίσει τον κόσμο σε ένα πρωτοφανές πετρελαϊκό σοκ (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/699971/krisi-sti-mesi-anatoli-to-petrelaiko-sok-tha-einai-xeirotero-tou-1973-pote-tha-ftasoun-oi-times-ta-200-dol-to-vareli).


Το δολάριο έχει μόλις 6 μήνες ζωής – Οι Κινέζοι ετοιμάζονται να ξεφορτωθούν assets 1 τρισ. δολ. μετά την μείωση των επιτοκίων από Fed.

Το δολάριο έχει μόλις 6 μήνες ζωής – Οι Κινέζοι ετοιμάζονται να ξεφορτωθούν assets 1 τρισ. δολ. μετά την μείωση των επιτοκίων από Fed Μια πιθανή κίνηση κινεζικών εταιρειών να επαναπατρίσουν μεγάλο όγκο σε περιουσιακά στοιχεία που είναι αποτιμημένα σε δολάρια είναι κεντρικής σημασίας για να λάβει χώρα μία νομισματική ανατροπή.

O Max Keizer, οικονομικός δημοσιογράφος και σύμβουλος Bitcoin του προέδρου του Ελ Σαλβαδόρ Nayib Bukele, στον λογαριασμό του X (παλαιότερα γνωστό ως Twitter) μοιράστηκε την άποψή του σχετικά με την πιθανή έκβαση του ταχέως αυξανόμενου εθνικού χρέους των Ηνωμένων Πολιτειών.

Σε ανάρητησ στον λογαριασμό @RadarHits X επισημαίνει ότι το εθνικό χρέος των ΗΠΑ έφτασε στο νέο ιστορικό υψηλό των 35,27 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, που αντιστοιχεί πλέον στο ποσόν των 104.568 δολαρίων ανά πολίτη. Ο οπαδός του Bitcoin μοιράστηκε μια πρόβλεψη ότι αναμένει το fiat αμερικανικό νόμισμα θα καταρρεύσει «πιθανότατα μέσα σε 6 μήνες» – πρόβλεψη που βρίσκει σύμφωνους πολλούς αναλυτές…

Στο @RadarHits άφησε να εννοηθεί ότι η ταχεία αύξηση του χρέους οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πρόσφατη εμπλοκή των ΗΠΑ σε ορισμένα γεωπολιτικά γεγονότα, όπου προκειμένου να παρέχουν μεγάλη οικονομική υποστήριξη και τυπώνουν τρισεκατομμύρια δολάρια για αυτόν τον σκοπό προσθέτοντας ένα ολόκληρο τρισεκατομμύριο δολάρια στο χρέος σε μόλις οκτώ μήνες – τον Ιανουάριο του 2024 μ.Χ., ήταν 34 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Επιπλέον σε όσα επισημαίνει ο Keizer μια υπόγεια αλλά βαθιά ανατροπή στην παγκόσμια χρηματοοικονομική δυναμική βρίσκονται στον ορίζοντα, μια που θα μπορούσε να αλλάξει σημαντικά τη σχέση μεταξύ του κινεζικού γουάν και του δολαρίου.

Μια πιθανή κίνηση κινεζικών εταιρειών να επαναπατρίσουν μεγάλο όγκο σε περιουσιακά στοιχεία που είναι αποτιμημένα σε δολάρια είναι κεντρικής σημασίας για αυτήν την ανατροπή, ένα σενάριο που ενδέχεται να συμβεί καθώς τα επιτόκια των ΗΠΑ μειώνονται τους επόμενους μήνες.

Αυτή η κίνηση θα μπορούσε να πυροδοτήσει κύμα επιστροφής κεφαλαίων στην Κίνα, με εκτεταμένες επιπτώσεις για το γιουάν, το δολάριο και τις παγκόσμιες αγορές συναλλάγματος γενικότερα. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι κινεζικές εταιρείες έχουν συγκεντρώσει πάνω από 2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε off shore επενδύσεις, μεγάλο μέρος των οποίων είναι τοποθετημένα σε περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια.

Από την έναρξη της πανδημίας, οι κινεζικές επιχειρήσεις αναζητούν υψηλότερες αποδόσεις στο εξωτερικό, επιλέγοντας περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια από ό,τι σε εγχώριες επενδύσεις σε γιουάν. Ωστόσο, αυτή η τάση μπορεί σύντομα να αναστραφεί.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve) αναμένεται να μειώσει τα επιτόκια ως απάντηση στην πτώση των πιέσεων και υπό τον φόβο η αμερικανική οικονομία να διολισθήσει σε χρόνια ύφεση.

Καθώς το κόστος δανεισμού στις ΗΠΑ μειώνεται, και κατά συνέπεια οι αποδόσεις των assets που διακρατούν οι Κινέζοι, η ελκυστικότητα της διατήρησης περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια είναι πιθανό να μειωθεί, ωθώντας πιθανώς τις κινεζικές εταιρείες να μεταφέρουν τις επενδύσεις τους στην πατρίδα τους. Οι προβλέψεις για το πόσα κεφάλαια θα μπορούσαν να επαναπατριστούν ποικίλλουν, αλλά οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 400 δισεκατομμύρια δολάρια έως 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.

Ακόμη και στο χαμηλότερο άκρο αυτού του εύρους, ο αντίκτυπος στο γιουάν μπορεί να είναι σημαντικός, με ορισμένους αναλυτές να προβλέπουν ότι το νόμισμα θα μπορούσε να ανατιμηθεί έως και 10% έναντι του δολαρίου. Μια μείωση της διαφοράς των επιτοκίων μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας θα οδηγούσε δυνητικά αυτό το κύμα επαναπατρισμού κεφαλαίων.

Τα τελευταία χρόνια, οι κινεζικές εταιρείες έχουν δημιουργήσει σημαντικά off shore χαρτοφυλάκια: από ομόλογα των ΗΠΑ μέχρι εταιρικά ομόλογα και ακίνητα. Ωστόσο, η Fed να σηματοδοτεί τώρα μια αλλαγή κατεύθυνσης στη νομισματική πολιτική, καθώς ο άνεμος αλλάζει.

Αντίθετα, οι οικονομικές συνθήκες στην Κίνα παρέμειναν σχετικά σταθερές – αν και οι προκλήσεις σε πολλά πεδία παραμένουν – και οι εγχώριες επενδύσεις ενδέχεται να αρχίσουν να φαίνονται πιο ελκυστικές καθώς οι αποδόσεις στις ΗΠΑ πέφτουν.

Εδώ παίζει ρόλο ο επαναπατρισμός του κεφαλαίου. Εάν τα επιτόκια των ΗΠΑ πέσουν και το δολάριο χάσει μέρος της δύναμής του, οι κινεζικές εταιρείες μπορεί να επιλέξουν να φέρουν τα χρήματά τους πίσω στην πατρίδα τους, μετατρέποντας τα διαθέσιμά τους σε δολάρια σε γιουάν. Αυτό θα δημιουργούσε ανοδική ώθηση στην αξία του γιουάν, ειδικά εάν οι εισροές κεφαλαίων γίνουν μαζικά.

Ένα ισχυρότερο γουάν θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια ευρύτερη εξισορρόπηση της οικονομικής ισχύος, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων εντάσεων μεταξύ  ΗΠΑκαι Κίνας και την αυξανόμενη σημασία της κινεζικής οικονομίας στην παγκόσμια σκηνή. Διάφοροι παράγοντες θα μπορούσαν να επηρεάσουν την έκταση και το χρονοδιάγραμμα οποιουδήποτε επαναπατρισμού κεφαλαίου και, κατ’ επέκταση, την ανατίμηση του γιουάν.

Οι παγκόσμιες συνέπειες. Πρώτα και κύρια, η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας (PBOC) μπορεί να μην μείνει με σταυρωμένα τα χέρια και να επιτρέψει στο γουάν να ανέβει ανεξέλεγκτα – καθώς διατηρεί αυστηρό έλεγχο στην ισοτιμία του νομίσματος. Η Κινεζική κυβέρνηση έχει μακρά ιστορία στενής χειραγώγησης της ισοτιμίας του νομίσματός της, παρεμβαίνοντας όταν είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.

Εάν οι κινεζικές εταιρείες επαναπατρίσουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια —ή ακόμη και μέχρι ένα τρισεκατομμύριο— δολάρια, θα μπορούσε να προκαλέσει ευρείες επιπτώσεις στις παγκόσμιες αγορές. Η κυριαρχία του δολαρίου ως του κύριου αποθεματικού νομίσματος στον κόσμο έχει υποστηριχθεί εδώ και καιρό από την ισχυρή ζήτηση για περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ.

Μια σημαντική αναστροφή αυτής της ζήτησης θα μπορούσε να πλήξει σημαντικά την αξία του δολαρίου και ενδεχομένως να αλλάξει την ισορροπία οικονομικής ισχύος μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.

Και αυτό δεν αφορά μόνο τις δύο χώρες. Ένα ισχυρότερο γιουάν θα μπορούσε, επίσης, να επηρεάσει άλλα νομίσματα, ιδιαίτερα στις αναδυόμενες αγορές που ανταγωνίζονται την Κίνα στις εξαγωγικές αγορές.

Εάν η ισοτιμία του γουάν αυξηθεί σημαντικά, θα μπορούσε να δώσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε άλλες ασιατικές οικονομίες των οποίων τα νομίσματα παραμένουν αδύναμα συγκριτικά, δυνητικά αναδιαμορφώνοντας την δυναμική των εμπορικών συναλλαγών στην περιοχή.

Ενώ, φυσικά, η αβεβαιότητα παραμένει, η πιθανότητα για ένα ισχυρότερο γιουάν και ένα ασθενέστερο δολάριο είναι υπαρκτή και θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει το παγκόσμιο οικονομικό τοπίο αντιστοιχώντας στις αλλαγές ισχύος που έχουν λάβει χώρα σε γεωπολιτικό επίπεδο (https://romioitispolis.gr/to-dolario-echei-molis-6-mines-zois-oi-kinezoi-etoimazontai-na-xefortothoyn-assets-1-tris-dol-meta-ti-meiosi-ton-epitokion-apo-fed/).


Άλμα 4% στο πετρέλαιο - Φόβοι για εμπλοκή των ροών στην Μέση Ανατολή, ο ρόλος των Στενών του Ορμούζ. Το 40% των παγκόσμιων εξαγωγών να διέρχεται από το Στενό του Ορμούζ.

Άλμα που ξεπερνά το 4% σημειώνουν οι τιμές του πετρελαίου, καθώς η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς βρίσκεται στην τρίτη ημέρα μετά την αιφνιδιαστική επίθεση στο Ισραήλ από τους Παλαιστίνιους μαχητές της Χαμάς.

Ο παγκόσμιος δείκτης αναφοράς Brent κινείται κατά 4,53% υψηλότερα στα 88,41 δολάρια το βαρέλι, ενώ τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης του αμερικανικού West Texas Intermediate αυξάνονται κατά 4,69% στα 88,67 δολάρια το βαρέλι.

Τα ξημερώματα του Σαββάτου κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης εβραϊκής γιορτής, η παλαιστινιακή μαχητική ομάδα Χαμάς εξαπέλυσε μια πολύπλευρη επίθεση στο Ισραήλ — από ξηρά, θάλασσα και αέρα χρησιμοποιώντας αλεξίπτωτα πλαγιάς.

Η επίθεση έγινε λίγες ώρες μετά την αποστολή χιλιάδων ρουκετών από την Γάζα στο Ισραήλ. Μέχρι τώρα, τουλάχιστον 700 Ισραηλινοί φέρεται να έχουν σκοτωθεί, σύμφωνα με το NBC News. Το Παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας, εν τω μεταξύ, έχει καταγράψει 313 θανάτους μέχρι στιγμής. Σπασμωδική η αντίδραση. Ενώ υπάρχει άνοδος στις τιμές του αργού, οι αναλυτές πιστεύουν ότι θα είναι μια σπασμωδική αντίδραση και πιθανότατα προσωρινή.

«Για να έχει αυτή η σύγκρουση μόνιμο και ουσιαστικό αντίκτυπο στις αγορές πετρελαίου, πρέπει να υπάρξει συνεχής μείωση της προσφοράς πετρελαίου ή των μεταφορών», δήλωσε ο Vivek Dhar, διευθυντής έρευνας εξόρυξης και ενεργειακών εμπορευμάτων της Commonwealth Bank.

«Διαφορετικά, και όπως έχει δείξει η ιστορία, η θετική αντίδραση της τιμής του πετρελαίου τείνει να είναι προσωρινή και εύκολα να ξεπεραστεί από άλλες δυνάμεις της αγοράς», έγραψε. Η σύγκρουση δεν θέτει άμεσα σε κίνδυνο καμία σημαντική πηγή προμήθειας πετρελαίου, πρόσθεσε.

Καμία πλευρά δεν είναι σημαντικός παίκτης του πετρελαίου. Το Ισραήλ διαθέτει δύο διυλιστήρια πετρελαίου με συνδυασμένη δυναμικότητα σχεδόν 300.000 βαρελιών την ημέρα. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών των ΗΠΑ, η χώρα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι «σχεδόν δεν έχει παραγωγή αργού πετρελαίου και προϊόντων του». Παρόμοια, τα παλαιστινιακά εδάφη δεν παράγουν πετρέλαιο, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΙΑ.

Φόβοι για εμπλοκή. Ωστόσο, η σύγκρουση βρίσκεται στο κατώφλι μιας νευραλγικής περιοχής παραγωγής και εξαγωγής πετρελαίου για τους παγκόσμιους καταναλωτές. Και το πλούσιο σε πετρέλαιο Ιράν φαίνεται μεγάλο ως το άμεσο μέλημα της αγοράς.

«Εάν οι δυτικές χώρες συνδέουν επίσημα τις ιρανικές πληροφορίες με την επίθεση της Χαμάς, τότε η προμήθεια πετρελαίου και οι εξαγωγές του Ιράν αντιμετωπίζουν επικείμενους καθοδικούς κινδύνους», δήλωσε ο Dhar.

Οι εξαγωγές πετρελαίου που προέρχονται από το Ιράν έχουν περιοριστεί αφότου ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump το 2018 μ.Χ. αποχώρησε από μια πυρηνική συμφωνία και επέβαλε εκ νέου κυρώσεις με στόχο τον περιορισμό των εσόδων στην Τεχεράνη.

«Υπό την ενθάρρυνση των ΗΠΑ και των μυστικών συνομιλιών για τα πυρηνικά, το Ιράν είδε τις εξαγωγές πετρελαίου και την παραγωγή του να αυξάνονται κατά περίπου 600 χιλ. βαρέλια/ημέρα σε 3,2 εκατ. παραγωγή μεταξύ τέλους 2022 μ.Χ. και μέσα του 2023 μ.Χ.", ανέφερε η Citi.

Υπάρχουν ανησυχίες ότι η σύγκρουση θα μπορούσε να εξαπλωθεί στην περιοχή. «Υπάρχει επίσης κίνδυνος κλιμάκωσης της σύγκρουσης σε περιφερειακό επίπεδο. Εάν το Ιράν εμπλακεί σε αυτό, θα μπορούσαν επίσης να υπάρξουν προβλήματα εφοδιασμού, αν και δεν βρισκόμαστε ακόμη σε αυτό το στάδιο», δήλωσε ο διευθυντής ενέργειας, κλίματος και πόρων του Ομίλου Eurasia, Henning Gloystein.

Η λιβανέζικη μαχητική οργάνωση Χεζμπολάχ είπε ότι εξαπέλυσε επιθέσεις σε τρεις τοποθεσίες στα εδάφη Shebaa - μια λωρίδα γης που βρίσκεται στη διασταύρωση των συνόρων Λιβάνου-Συρίας και των υψωμάτων Γκολάν που κατέχονται από το Ισραήλ.

Θα μπορούσε να υπάρξει «ένα αρκετά δραματικό αποτέλεσμα στην αγορά πετρελαίου» εάν οι ΗΠΑ επιβάλουν κυρώσεις στις ιρανικές εξαγωγές, δήλωσε ο Josh Young, CIO της εταιρείας ενεργειακών επενδύσεων Bison Interests. «Νομίζω ότι είναι πιθανό να δούμε το πετρέλαιο, ας πούμε, να αυξάνεται περίπου 5 δολάρια το βαρέλι», πρόσθεσε.

Τα στενά του Ορμούζ. Με το 40% των παγκόσμιων εξαγωγών να διέρχεται από το Στενό του Ορμούζ, ο πρόεδρος του Rapidan Energy Group, Bob McNally, προβλέπει ότι μια σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε άνοδο των τιμών του πετρελαίου από 5 έως 10 δολάρια.

Το στενό θεωρείται το πιο σημαντικό σημείο διαμετακόμισης πετρελαίου στον κόσμο και βρίσκεται μεταξύ του Ομάν και του Ιράν. Ωστόσο, οι επενδυτές δεν πρέπει να παρακολουθούν μόνο το Ιράν. Ο McNally είπε επίσης ότι οι τιμές του αργού πετρελαίου θα μπορούσαν να ανέβουν «πολύ υψηλότερα» εάν υπάρξει ανάμειξη της λιβανέζικης μαχητικής ομάδας Χεζμπολάχ.

«Ο τρόπος με τον οποίο αυτό γίνεται ένα πρόβλημα για την αγορά πετρελαίου και συμβάλλει σε μια πολύ μεγαλύτερη άνοδο είναι εάν η αγορά πίστευε ότι οι μάχες θα επεκταθούν στην Χεζμπολάχ στον Λίβανο», είπε (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/700069/alma-4-sto-petrelaio-fovoi-gia-emploki-ton-roon-sti-mesi-anatoli-o-rolos-ton-stenon-tou-ormoyz?fbclid=IwAR1G1n8CUPgdJGEj_ukM4Fg7D3f8uXEhevUs2jkyIHnnkAPuVgMN99piJBU).


Η Κίνα πούλησε Αμερικανικό χρέος ύψους 53,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέσα στο α’ τρίμηνο! – Ολοκληρωτικός οικονομικός πόλεμος. Την Τρίτη ο Μπάιντεν ανακοίνωσε βαρύτατους δασμούς στα Κινεζικά προϊόντα. Η Κίνα, προχώρησε σε πωλήσεις-ρεκόρ αμερικανικών assets και κρατικών ομολόγων, συνολικής αξίας 53,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέσα στο α’ τρίμηνο!

H δεύτερη μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομία, μειώνει ραγδαία την κατοχή ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου και ταυτόχρονα ενισχύει τα αποθέματά της σε χρυσό ενώ αποδολαριοποιεί στις διεθνείς της συναλλαγές οι οποίες πλέον διεξάγονται σε ολοένα και αυξανόμενο βαθμό στο Κινεζικό νόμισμα, το γουάν.

Σύμφωνα με στοιχεία που εξέδωσε το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ την Τετάρτη (15/5), η Κινεζική κατοχή ομολόγων του Αμερικανικού Δημοσίου μειώθηκε στα 775 δισεκατομμύρια δολάρια μετά από πτώση 22,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Φεβρουάριο και 18,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Ιανουάριο.

Η Κίνα παρέμεινε ο δεύτερος μεγαλύτερος κάτοχος κρατικού χρέους των ΗΠΑ ωστόσο, η κατοχή κρατικού χρέος των ΗΠΑ έχει βρεθεί κάτω από το όριο του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων από τον Απρίλιο του 2022 μ.Χ. Και άλλες χώρες μέλη των BRICS πωλούν αμερικανικά ομόλογα αξίας δισεκατομμυρίων σε μια διαδικασία που άρχισε το 2022 μ.Χ.

Η τάση είναι να απομακρυνθούν από την κατοχή περιουσιακών στοιχείων των ΗΠΑ στα συναλλαγματικά αποθεματικά τους. Το χρέος των 34,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων είναι ανησυχητικό κάνοντας τα κράτη των BRICS να αποδολαροποιούν τις οικονομίες τους.

Ακόμα και το Βέλγιο πώλησε Αμερικανικά ομόλογα αξίας 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατά την ίδια περίοδο, μία χώρα που αποτελεί στενό σύμμαχο των ΗΠΑ. Την ίδια ώρα η Κίνα, συσσωρεύει μαζικά χρυσό στα αποθέματά της.

«Καθώς η Κίνα πουλά αμερικανικά assets, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε πιο κοντά σε έναν κύκλο μείωσης των επιτοκίων της Fed, διαπιστώνεται ξεκάθαρη πρόθεση διαφοροποίησης των παγκόσμιων συναλλαγματικών αποθεμάτων και απομάκρυνσης από το δολάριο», δήλωσε ο Stephen Chiu, επικεφαλής στρατηγικής ξένου συναλλάγματος και επιτοκίων Ασίας στο Bloomberg. «Η πώληση αμερικανικών τίτλων από την Κίνα θα μπορούσε να επιταχυνθεί καθώς ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας βρίσκεται σε εξέλιξη», ειδικά εάν ο Τραμπ εκλεγεί πρόεδρος.

Την ίδια ώρα, εδώ και 11 μήνες, σύμφωνα με τα στοιχεία από την Κρατική Διοίκηση Συναλλάγματος της Κίνας ο όγκος των εξερχόμενων διασυνοριακών πληρωμών/εξαγωγών που πραγματοποιήθηκαν σε γιουάν είχε ξεπεράσει εκείνους που πραγματοποιήθηκαν σε δολάρια για δύο συνεχόμενους μήνες, ενώ το εγχώριο νόμισμα παρέμεινε δεύτερο για τις πληρωμές εισαγωγών. Τώρα το ίδιο συμβαίνει και στις εισερχόμενες διασυνοριακές πληρωμές στο Κινεζικό νόμισμα, και αμφότερες συνεχίζουν να ανεβαίνουν.

Σημειώνεται ότι ο Τζο Μπάιντεν εκτόξευσε τους δασμούς στις εισαγωγές προϊόντων από την Κίνα σε ηλεκτρικά οχήματα, ημιαγωγούς, μπαταρίες ηλιακές κυψέλες, κρίσιμων ορυκτών, γερανούς για λιμάνια και ιατρικά προϊόντα, εκτός από τις αυξήσεις που έχουν ανακοινωθεί σε χάλυβα, αλουμίνιο και ηλεκτρικά οχήματα, 18 δισεκατομμύρια δολάρια ετήσιων εισαγωγών σε τρέχουσες τιμές, όπως δήλωσε ο Λευκός Οίκος.

Αν σκεφθούμε και την απόφαση για το δημοφιλές social media Tik-Tok, ουσιαστικά πρόκειται για κήρυξη εμπορικού πολέμου των ΗΠΑ κατά της Κίνας. Οι πρόσθετοι δασμοί βέβαια θα αυξήσουν τις τιμές για τους καταναλωτές που ήδη πλήττονται από τον πληθωρισμό και να προκαλέσουν την οργή της Κίνας, η οποία σίγουρα θα προβεί σε αντίποινα. Οι αλλαγές είναι κλιμακωτές ώστε να τεθούν σε ισχύ από το 2024 μ.Χ. έως το 2026 μ.Χ.

Φυσικά πρόκειται για πόλεμο μέχρι τέλους, μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ. Το Πεκίνο δείχνει να προετοιμάζεται για πλήρη οικονομική αποσύνδεση από τις ΗΠΑ, για να μην μπορεί η Ουάσινγκτον να της άσκηση καμιά περιοριστική πολιτική.

Άλλωστε η πιθανότητα μίας Κινεζικής επέμβασης στην Ταϊβάν με την πάροδο των ετών αυξάνεται. Το Πεκίνο θα προβεί σε μία τέτοια ενέργεια όταν νιώσει ότι είναι έτοιμο και το κυριότερο δεν θα έχει καμία εξάρτηση από τους Αμερικανούς (https://www.pronews.gr/oikonomia/i-kina-poulise-amerikaniko-xreos-ypsous-533-disekatommyrion-dolarion-mesa-sto-a-trimino-oloklirotikos-oikonomikos-polemos/).


Συναγερμός από ΔΝΤ και World Bank για νέα κρίση χρέους το 2023 μ.Χ. εξαιτίας της Fed - Ποιες χώρες θα ξεκινήσουν το ντόμινο.

Η παγκόσμια οικονομία είναι σε κατάσταση vertigo, με μια νέα κρίση να κυοφορείται, αυτή την φορά με το ντόμινο χρεοκοπιών αναπτυσσόμενων και φτωχών κρατών την οποία έχει πυροδοτήσει η άνοδος των επιτοκίων από την Αμερικανική Federal Reserve.

Οι αναπτυσσόμενες οικονομίες αντιμετωπίζουν αντίθετους ανέμους από όλες τις πλευρές, με ένα πρόσφατο sell-off των αμερικανικών ομολόγων και την επιβράδυνση της οικονομίας της Κίνας να αυξάνουν τα επίπεδα αβεβαιότητας για την παγκόσμια οικονομία, ενώ η Federal Reserve ενδέχεται να μην έχει φτάσει στο τέλος του κύκλου αύξησης των επιτοκίων - με τους πραγματιστές να λένε ότι ο πληθωρισμός.. φαίνεται ανίκητος.

Στις προσπάθειες αναδιάρθρωσης των χρεοκοπημένων οικονομιών είναι ανάγκη να επιτευχθεί σημαντικής πρόοδος πριν από το τέλος του έτους, καθώς συνεχίζονται οι συνομιλίες, ενώ τα κράτη όπως το Πακιστάν και η Αίγυπτος θα τεθούν επίσης στο μικροσκόπιο των αγορών όταν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων συγκεντρωθούν για τη ετήσια σύνοδο της Παγκόσμιας Τράπεζας (Wold Bank)  και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο Μαρακές την επόμενη εβδομάδα.

Εκτός ελέγχου πολλές οικονομίες. «Το διεθνές οικονομικό σκηνικό παραμένει γεμάτο προκλήσεις για τις αναδυόμενες αγορές και τα φτωχά κράτη σε γενικές γραμμές και οι οικονομίες τους είναι εκτός ελέγχου», δήλωσε ο Joseph Cuthbertson, ανώτερος αναλυτής της PineBridge Investments.

«Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον ρυθμό και το χρονοδιάγραμμα της πορεία σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής από την Fed». Τι πρόκειται να απασχολήσει τη σύνοδο των κορυφαίων διεθνών οικονομικών θεσμών στο Μαρακές.

1, Επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας. Οι επενδύσεις στις υποδομές και την αγορά ακινήτων που χρηματοδοτούνται από δανεισμό έχουν φτάσει σε οριακό ύψος και οι εξαγωγές επιβραδύνονται εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομίας. Το πώς η επιβράδυνση της οικονομίας των 13 τρισεκατομμυρίων δολαρίων θα επηρεάσει άλλες αναδυόμενες αγορές παραμένει ένα αναπάντητο ερώτημα για τους επενδυτές.

«Η χαμηλότερη για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα η κινεζική ανάπτυξη διαμορφώνει ένα νέο καθεστώς στο πεδίο των διεθνών επενδύσεων», δήλωσε στο Reuters ο επικεφαλής των αναδυόμενων αγορών της Amundi, Yerlan Syzdykov.

Η ζήτηση για εμπορεύματα θα πληγεί καθώς η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο ξοδεύει λιγότερα σε αγαθά και υπηρεσίες. Η Παγκόσμια Τράπεζα αναθεώρησε αρνητικά τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη της Κίνας για το 2024 μ.Χ. στο 4,4% από 4,8%.

2. Χρηματοδότηση Ουκρανίας - Φόβοι για χρεοκοπία. Η Ουκρανία πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει με τα εκκρεμή διεθνή ομόλογά της 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων, καθώς το «πάγωμα» των διεθνών υποχρεώσεων λήγει τον Αύγουστο.

Εν τω μεταξύ, το μέγεθος και το σχήμα της διεθνούς βοήθειας για την Ουκρανία το 2024 μ.Χ. είναι ακόμη ασαφές και καθώς στο νομοσχέδιο για τις δημόσιες δαπάνες του Κογκρέσου των ΗΠΑ που δεν περιελάμβανε βοήθεια για το Κίεβο έχει αυξήσει την αβεβαιότητα.

3. Αναχρηματοδότηση χρέους υπερχρεωμένων κρατών. Οι συμφωνίες χρέους για τα κράτη που έχουν αθετήσει τις υποχρεώσεις τους (έχει ήδη συμβεί πιστωτικό γεγονός) αναμένεται να προχωρήσουν στο Μαρακές, καθώς οι προσωπικές συναντήσεις μεταξύ πιστωτών και κυβερνητικών αξιωματούχων θα μπορούσαν να αποφέρουν σημαντικά αποτελέσματα.

Η Ζάμπια πρέπει να καταλήξει σε επίσημη συμφωνία με τους επίσημους πιστωτές (επίσημος τομέας), συμπεριλαμβανομένης της Λέσχης του Παρισιού και της Κίνας. Η Σρι Λάνκα βρίσκεται σε συνομιλίες με το ΔΝΤ για την πρώτη αναθεώρηση ενός δανειακού προγράμματος 2,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Γκάνα διαπραγματεύεται μια αναδιάρθρωση του χρέους τόσο με διμερείς όσο και με ιδιώτες πιστωτές.

Οι συνομιλίες για το χρέος εν γένει έχουν παγώσει, αλλά η Ζάμπια έχει αποδειχθεί η πιο απαιτητική περίπτωση, με τη χώρα να εξακολουθεί να βρίσκεται σε χρεοκοπία αφού έγινε το πρώτο αφρικανικό έθνος που ανέστειλε τις πληρωμές χρέους κατά τη διάρκεια της κρίσης του COVID-19 το 2020.

«Είναι απαραίτητο να καθοριστούν οι χρονικές παράμετροι και να εδραιωθούν εμπράγματες προσδοκίες (για την εξυπηρέτηση του χρέους)», δήλωσε η καθηγήτρια νομικής του Georgetown, Anna Gelpern, αναφερόμενη στη διαδικασία επανεξέτασης του χρέους των 20 κορυφαίων οικονομιών (G20), γνωστή ως Common Framework, η οποία έχει επικριθεί για μεγάλες καθυστερήσεις. «Χρειαζόμαστε σαν έναν οδικό χάρτη για να ξέρουμε πού είναι ο επόμενος σταθμός».

4. Το ντόμινο των χρεοκοπιών ξεκινά... Η Αργεντινή, το Πακιστάν και η Κένυα βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των χωρών που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν κατάσταση αθέτησης δημόσιου χρέους, σύμφωνα με την μελέτη της JPMorgan τον Σεπτέμβριο.

Τα συναλλαγματικά αποθέματα της νοτιοαμερικανικής οικονομίας είναι αρνητικά και πρέπει να αποπληρώσει ένα δάνειο ρεκόρ 44 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το ΔΝΤ το οποίο δεν εξυπηρετείται, ενώ η Προεδρική ψηφοφορία να αναμένεται στις 22 Οκτωβρίου. Το Ταμείο έχει παράσχει στο Πακιστάν ένα δάνειο – γέφυρα που θα βοηθήσει τη χώρα μέχρι τις γενικές εκλογές του Ιανουαρίου.

Οι αποπληρωμές χρέους υψηλής απόδοσης από τις αναδυόμενες οικονομίες θα ανέλθουν σε 30 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024 μ.Χ. Μεγάλη έμφαση από τους επενδυτές δίνεται στο ομόλογο της Κένυας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων που λήγει τον Ιούνιο.

Ταυτόχρονα, τα υψηλότερα επιτόκια σημαίνουν ότι ήταν «απαγορευτικά ακριβό» για τα κράτη αυτής τη κατηγορίας να αξιοποιήσουν τις διεθνείς αγορές ομολόγων από τις αρχές του 2022 μ.Χ., δήλωσε ο Gregory Smith, διαχειριστής κεφαλαίων της M&G Investments με έδρα το Λονδίνο. Η Αίγυπτος μπορεί να είναι η πιο πιθανή χώρα να εκτρέψει τη χρεοκοπία, σύμφωνα με την έρευνα της JPMorgan.

«Μπορεί το πρόγραμμα του ΔΝΤ της Αιγύπτου να διευρυνθεί όσον αφορά τους πόρους είναι το μεγάλο ερώτημα για τις συναντήσεις», είπε ο Smith αναφερόμενος στο δάνειο 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων του Καΐρου.

Ωστόσο, τα κρατικά ομόλογα σε δολάριο της Αιγύπτου υποχώρησαν την Παρασκευή 6/10, αφού ο οίκος αξιολόγησης Moody's υποβάθμισε βαθύτερα την πιστοληπτική του ικανότητα σε σκουπίδια και η διευθύνουσα σύμβουλος του ΔΝΤ Kristallina Georgieva δήλωσε στο Bloomberg ότι η χώρα θα συνεχίσει να «αιμορραγεί» όσον αφορά τα συναλλαγματικά της αποθέματα εκτός αν υποτιμήσει ξανά το νόμισμά της.

Η Αίγυπτος, το Πακιστάν και η Νιγηρία - ο πρόεδρος της οποίας αγωνίζεται να εφαρμόσει τις επιβαλλόμενες έξωθεν μεταρρυθμίσεις - θα ξοδέψουν το 40% ή περισσότερο των εσόδων για πληρωμές τόκων χρέους το επόμενο έτος, σύμφωνα με τον οίκο αξιολόγησης Fitch.

5. Ο παράγοντας της Τουρκίας. Η Άγκυρα έχει εκδόσεις χρέους 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια φέτος, επομένως θα χρειαστεί να αξιοποιήσει τις αγορές σύντομα. Ο Υπουργός Οικονομικών Mehmet Simsek συνάντησε επενδυτές στην Νέα Υόρκη, την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο τις τελευταίες εβδομάδες και θα έχει επαφές με μερικούς από τους μεγαλύτερους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων στο Μαρακές, αναδεικνύοντας τη στροφή της Άγκυρας προς την ορθόδοξη αντιμετώπιση των νομισματικών θεμάτων.

Αυτό περιλαμβάνειs αυξήσεις επιτοκίων κατά 2.150 μονάδες βάσης από τον Ιούνιο για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, ο  οποίος... τρέχει με ρυθμό 61,5%. Οι τοπικές εκλογές τον Μάρτιο του επόμενου έτους είναι το επόμενο μεγάλο πολιτικό γεγονός, αφού ο πρόεδρος Tayyip Erdogan εξασφάλισε άλλη μια Προεδρική θητεία τον Μάιο.

«Ο Erdogan πιθανότατα δεν θέλει τίποτα καλύτερο από το να εδραιώσει περαιτέρω την δική του κυριαρχία στην εσωτερική πολιτική σκήνη με το να συντρίψει την αντιπολίτευση στις τοπικές εκλογές», δήλωσε ο Timothy Ash, ανώτερος στρατηγός  αναλυτής της BlueBay Asset Management και μέχρι τότε, οι μεταρρυθμίσεις από τον Simsek αναμένεται να είναι περιορισμένες.

6. Η μεταρρύθμιση της αγοράς χρέους. Η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ και άλλες πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες βρίσκονται υπό πίεση να ενισχύσουν τον δανεισμό σε φτωχότερες χώρες για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Η Κίνα και άλλες μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες απαιτούν εδώ και καιρό να έχουν μεγαλύτερο λόγο στην παγκόσμια χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική, η οποία εξακολουθεί να κυριαρχείται από παραμέτρους που καθορίστηκαν από τη σύνοδο του Bretton Woods το 1.944 μ.Χ,, όταν ιδρύθηκαν το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα.

Το μπλοκ των αναπτυσσόμενων χωρών BRICS πρόσθεσε έξι νέα μέλη στην ετήσια σύνοδο κορυφής τον Αύγουστο, με στόχο την μεγαλύτερη επιρροή στα διεθνή οικονομικά. Συμπέρασμα: Οι αναπτυσσόμενες και φτωχές χώρες υποφέρουν από την ηγεμονία των ΗΠΑ στο παγκόσμιο οικονομικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Η υπερχρέωση και η αποανάπτυξη οδηγούν σε τεράστιες κοινωνικές και γεωπολιτικές κρίσεις – αν δούμε την περίπτωση των διαδοχικών στρατιωτικών πραξικοπημάτων στην περιοχή της Δυτικής Αφρικής – αλλά και στα τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα που αναμένεται να «πνίξουν» την Δύση. Η χειραφέτηση του Παγκόσμιου Νότου έχει ξεκινήσει (https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/10/world-bank-2023-fed.html)…


Υπερστρατό σχεδιάζουν Ρωσία και Κίνα – Το ασύλληπτο project με τους πολεμικούς BRICS ως ασπίδα σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ. Ο νέος Υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Andrei Belousov είναι γνώριμος στην κινεζική ηγεσία και έχει ρόλο – κλειδί στην συνεργασία των δύο υπερδυνάμεων.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για έναν πρόσθετο λόγο έχει η ούτως ή άλλως εξαιρετικά σημαντική επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin στην Κίνα. Ένας τομέας στον οποίο οι δύο χώρες συνεργάζονται πολύ στενά είναι ο στρατιωτικός.

Ο Ρώσος ηγέτης προχώρησε σε μία σημαντική αλλαγή στο Υπουργείο Άμυνας στον απόηχο των στρατιωτικών επιτυχιών της Ρωσίας στη ζώνη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία. Ρωσία και Κίνα σχεδιάζουν την εφαρμογή του φιλόδοξου σχεδίου για την εδραίωση ενός πολυπολικού κόσμου και μίας νέας παγκόσμιας τάξης, που αποφασίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνας του Πεκίνου το 2008 μ.Χ.

Η ειδική σχέση του νέου Υπουργού Άμυνας της Ρωσίας με την Κίνα. Μαζί με τον Putin στο Πεκίνο ταξίδεψε το μισό νέο Υπουργικό συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένου του νέου υπουργού Άμυνας Andrei Belousov.

Ιδιαίτερη αξία έχει μία άτυπη συνάντηση των δύο ηγετών με τη συμμετοχή του Belousov και του προκατόχου του και νυν γραμματέα του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Sergei Shoigu. Ο Belousov είναι γνώριμος στην κινεζική ηγεσία και έχει ρόλο – κλειδί στη συνεργασία των δύο υπερδυνάμεων.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο ανασχηματισμός Putin έγινε γνώμονα τη νέα εποχή αλλά και τον κοινό βηματισμό Ρωσίας – Κίνας.

Το 2012 μ.Χ., ως Υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης ο Belousov είχε στενή συνεργασία με την Κίνα ενώ ως πρώτος αντιπρόεδρος της Ρωσικής κυβέρνηση υπέγραψε σημαντικές επενδυτικές και εμπορικές συμφωνίες με την Κίνα.

Επίσης ήταν συμπρόεδρος της Επιτροπής Επενδυτικής Συνεργασίας Ρωσίας – Κίνας. Το γιγαντιαίο στρατιωτικό project Ρωσίας – Κίνας με Τεχνητή Νοημοσύνη και κοινή αμυντική εταιρεία Με φόντο την συνεχιζόμενη επιχείρηση στην Ουκρανία αλλά και τις προκλήσεις στην Ανατολική Ασία, Ρωσία και Κίνα διευρύνουν και πετυχαίνουν μεγάλη πρόοδο στη συνεργασία τους στον τομέα της προηγμένης στρατιωτικής τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένης της Tεχνητής Νοημοσύνης.

Οι δύο χώρες σχεδιάζουν μία κοινή εταιρεία στρατιωτικής τεχνολογίας με αμοιβαία επωφελείς όρους προσελκύοντας η μία τις startups της άλλης. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι Μόσχα και Πεκίνο είχαν αρχίσει συζητήσεις ακόμη και για ενιαίο αμυντικό δόγμα ως ασπίδα στην επιθετικότητα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Το νέο κέντρο ισχύος. Κρίνοντας από την πρόσφατη συνέντευξη του Putin στο πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι ο Ρώσος ηγέτης υποστηρίζει το κινεζικό σχέδιο για μια διευθέτηση στην Ουκρανία, το οποίο ευνοεί τη διατήρηση του status quo στο μέτωπο, δηλαδή τα εδαφικά κέρδη της Ρωσίας.

Ο Putin επαίνεσε το Πεκίνο επειδή γνωρίζει καλά τις βαθύτερες αιτίες της ουκρανικής κρίσης, αλλά το κινεζικό σχέδιο είναι φυσικά μόνο ένα θεμέλιο. Η διάσκεψη στην Ελβετία, που διαμορφώθηκε στο πρότυπο του «ειρηνευτικού σχεδίου» του Zelensky οδεύει προς το απόλυτο ναυάγιο.

Σημαντικό είναι ότι η Κίνα δεν στέλνει εκπροσώπους στην Ελβετική διάσκεψη. Η επίσκεψη Putin αποτελεί κομβικό σημείο στην πορεία για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού πολιτικού συστήματος με νέο νόμισμα και νέους εμπορικούς κανόνες.

Αυτό το κέντρο ισχύος θα υπάρχει για να διευκολύνει εκείνες τις χώρες που δεν θέλουν να είναι μέρος του αποικιακού συστήματος της Δύσης. Οι BRICS είναι ένα πρωτότυπο αυτού του νέου κέντρου εξουσίας. Η υπογραφή 11 συμφωνιών μεταξύ Ρωσίας – Κίνας αποτελεί μία ακόμη απόδειξη της στενής συνεργασίας τους.

Εξάλλου η υπογραφή της σύμβασης για την κατασκευή του αγωγού Power of Siberia 2 για την προμήθεια 50 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Κίνα μέσω της Μογγολίας είναι ιστορικής σημασίας. Σε συνδυασμό με την χωρητικότητα 38 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων του Power of Siberia-1, η Gazprom είναι πλέον σε θέση να αναπληρώσει τις απώλειες των ευρωπαϊκών προμηθειών.

Η αποστομωτική απάντηση Xi για την διάσκεψη στην Ελβετία. «Η Κίνα υποστηρίζει μία διεθνή ειρηνευτική διάσκεψη που αναγνωρίζεται από την Ρωσία και την Ουκρανία, με ίση συμμετοχή όλων των μερών και δίκαιη συζήτηση όλων των επιλογών για ειρήνη, υποστηρίζει την οικοδόμηση μιας ισορροπημένης, αποτελεσματικής και βιώσιμης Ευρώπης», δήλωσε ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping, όπως αναφέρει το Xinhua.

Δεδομένου του γεγονότος ότι η Ρωσία δεν προσκλήθηκε στην διάσκεψη στην Ελβετία, η δήλωση του Xi στην πραγματικότητα σημαίνει ότι το Πεκίνο δεν θα την υποστηρίξει. Όλα τα μέλη των BRICS και πολλές χώρες του Παγκόσμιου Νότου θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της Κίνας.

Το Πεκίνο παρουσίασε το δικό του ειρηνευτικό σχέδιο για την Ουκρανία τον Μάρτιο του 2023 μ.Χ. Ονομάζεται «Η θέση της Κίνας για την πολιτική διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης». Θέτει αρχές όπως: Η ασφάλεια μιας χώρας δεν πρέπει να επιτυγχάνεται σε βάρος άλλων.

Η περιφερειακή ασφάλεια δεν πρέπει να επιτυγχάνεται με την ενίσχυση ή την επέκταση των στρατιωτικών συμμαχιών. Προφανώς, όπως η Ρωσία, έτσι και η Κίνα θέλει να περιορίσει την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα Ανατολικά.

Ο Xi Jinping παραμένει στενός σύμμαχος του Ρώσου Προέδρου Vladimir Putin. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κινέζος πρόεδρος επισκέφθηκε δύο Ευρωπαϊκές χώρες που αντιτάχθηκαν στις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας: Την Σερβία και την Ουγγαρία (https://romioitispolis.gr/yperstrato-schediazoyn-rosia-kai-kina-to-asyllipto-project-me-toys-polemikoys-brics-os-aspida-se-ipa-nato/).


Νομισματικός πόλεμος - Για το ευρώ χρειάστηκαν 34 χρόνια, το νόμισμα των BRICS θα φέρει επανάσταση, αλλά όχι εν μια νυκτί. Τα «αγκάθια» για το νόμισμα του Παγκόσμιου Νότου – Οι λεπτές οικονομικές ισορροπίες και η πολιτική βούληση. Η σύνοδος κορυφής της ομάδας των BRICS του περασμένου μήνα στο Καζάν της Ρωσίας, ήταν όπως όλες οι συνόδους κορυφής, με πολλές ευκαιρίες για οικογενειακε΄ς φωτογραφίες...

Και οδήγησε μια δεύτερη πράξη που ήταν εξίσου βαρύτερη ως προς τον συμβολισμό αλλά και την ουσία: την δημοσίευση μιας έκθεσης του ρωσικού υπουργείου Οικονομικών και της Κεντρικής Τράπεζας σχετικά με την «βελτίωση του διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος», με την οποία Ρώσοι αξιωματούχοι προφανώς εννοούσαν «την εξεύρεση εναλλακτικής λύσης» στο δολάριο το οποίο έχει καταστεί γεωπολιτικό όπλο».

Οι εκφράσεις δυσαρέσκειας για την κυριαρχία του δολαρίου επί του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού και χρηματοδότησης ανάγονται τουλάχιστον στον Γάλλο Υπουργό Οικονομικών Valéry Giscard d'Estaing το 1.965 μ.Χ., ο οποίος επέκρινε περίφημα για «υπερβολικό νομισματικό προνόμιο» του δολαρίου.

Πράγματι, η επιθυμία για μια εναλλακτική λύση στο ευρωπαικό νόμισμα δεν έπαιξε μικρό ρόλο στη δημιουργία του euro 34 χρόνια αργότερα Barry Eichengreen καθηγητής στο Berkeley. Εδώ βρίσκεται πρόβλημα… για τους BRICS.

Η δημιουργία του ευρώ χρειάστηκε 34 χρόνια. Αναγκαστικά χτίστηκε σε μισό Αιώνα άλλα βήματα που βάθυναν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και καθιέρωσαν κοινούς πολιτικούς θεσμούς. Και το ευρώ, ούτως ή άλλως, δεν έχει δείξει σημάδια αμφισβήτησης του δολαρίου ή ακόμη και μέτριας μείωσης της παγκόσμιας υπεροχής του.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στις αναδυόμενες αγορές έχουν στην πραγματικότητα προσφέρει έναν μακρύ κατάλογο πιθανών υποκατάστατων του δολαρίου. Καμία από τις προτάσεις τους δεν απέδωσε καρπούς.

Το 2009 μ.Χ., ο διοικητής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας (PBOC) Zhou Xiaochuan πρότεινε την αντικατάσταση των αποθεματικών σε δολάρια με τα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Γρήγορα έγινε φανερό ότι κανείς δεν ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα να κρατήσει, πολύ περισσότερο να χρησιμοποιήσει, ένα τεχνητό περιουσιακό στοιχείο συνδεδεμένο σε ένα αυθαίρετο καλάθι νομισμάτων.

Στην συνέχεια, οι Κινέζοι αξιωματούχοι ξεκίνησαν μια εκστρατεία για την προώθηση της χρήσης του ρενμίνμπι στις διεθνείς πληρωμές. Στην πραγματικότητα, οι Κινεζικές εταιρείες διακανονίζουν πλέον το μεγαλύτερο μέρος των διασυνοριακών συναλλαγών τους σε renminbi.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο, το ρενμίνμπι αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 6% των εμπορικών διακανονισμών, ενώ οι Κινεζικοί έλεγχοι κεφαλαίων και τα θέματα διακυβέρνησης περιορίζουν τη χρησιμότητα του νομίσματος για χρηματοοικονομικές συναλλαγές.

Παρά το γεγονός ότι έχουν δημιουργήσει ένα σύστημα διασυνοριακών διατραπεζικών πληρωμών, οι κινεζικές τράπεζες εκκαθαρίζουν μόλις το 3% των ημερήσιων συναλλαγών, κατ' αξία, από γραφεία συμψηφισμού με έδρα τις ΗΠΑ.

Στην συνέχεια ήρθαν προτάσεις για ένα νόμισμα των BRICS, το οποίο αποτελεί τον σταθμισμένο μέσο όρο των υπαρχόντων νομισμάτων κρατών της ομάδας ή ίσως υποστηρίζεται από χρυσό ή άλλα εμπορεύματα. Αλλά ένα «καλάθι νομισμάτων» των BRICS δεν ήταν φυσικό να ταιριάζει για κανέναν από τους εξαγωγείς των χωρών-μελών του.

Χωρίς ισοδύναμο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που διαχειρίζεται το ευρώ, ή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο οποίο απαντά η ΕΚΤ, θεμελιώδη ερωτήματα –όπως ποιος θα το διαχειριζόταν– παρέμειναν αναπάντητα.

Ένα νόμισμα με υποστήριξη χρυσού θα είχε προφανή απήχηση σε μεγάλους παραγωγούς χρυσού όπως η Ρωσία και η Νότια Αφρική. Αλλά οι πληρωμές θα ήταν ακριβές στο βαθμό που αφορούν πραγματικές αποστολές χρυσού. Εάν το «στηριγμένο στο χρυσό» σημαίνει και μετατρέψιμο σε χρυσό στην επικρατούσα τιμή της αγοράς, τότε η μονάδα δεν θα ήταν σταθερή.

Εάν αυτό σημαίνει μετατρέψιμο σε σταθερή τιμή, αυτό θα ισοδυναμούσε με το να φοράτε το ζουρλομανδύα του κανόνα του χρυσού. Έκτοτε έχουν γίνει συζητήσεις για διακανονισμό σε τοπικό νόμισμα, όπως αυτές που κατέχουν την Ρωσία και την Ινδία για μεγάλο μέρος του 2023.

Αλλά αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο εάν το διμερές εμπόριο ήταν απόλυτα ισορροπημένο και καμία από τις δύο χώρες δεν είχε πολλή όρεξη να συσσωρεύσει το νόμισμα της άλλης. Τα οφέλη του πολυμερούς εμπορίου θα χαθούν. Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτές οι συνομιλίες Ρωσίας-Ινδίας δεν οδήγησαν πουθενά – εκτός από το Καζάν.

Η Ρωσική έκθεση στην σύνοδο κορυφής των BRICS συνέστησε μια κοινή πλατφόρμα για διασυνοριακές πληρωμές χρησιμοποιώντας ένα σύνολο ψηφιακών νομισμάτων κεντρικής τράπεζας BRICS. Αυτό θα μπορούσε να  αποφύγει την υποχρέωση να περάσει κάποιος μέσω του δολαρίου, του τραπεζικού συστήματος των ΗΠΑ και της διατραπεζικής υπηρεσίας πληρωμών SWIFT.

Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών βοήθησε στην ανάπτυξη μιας τέτοιας πλατφόρμας, γνωστής ως Project mBridge, με την συμμετοχή πέντε κεντρικών τραπεζών, συμπεριλαμβανομένης της PBOC, η οποία λέγεται ότι γνωρίζει τις τεχνικές λεπτομέρειες, έχοντας σχεδιάσει πολλές από αυτές.

Η ένταξη πρόσθετων αναδυόμενων αγορών θα μπορούσε να προσφέρει διακανονισμούς συναλλαγών σε κοινό νόμισμα, διατηρώντας παράλληλα ένα μικρό ποσοστό πολυμερούς προσέγγισης. Οι συμμετέχοντες μπορεί να είναι χαρούμενοι που κρατούν ο ένας τα νομίσματα του άλλου τώρα που αυτά ήταν χρησιμοποιήσιμα με χαμηλό κόστος σε ολόκληρο το μπλοκ. Αλλά εάν το τεχνολογικό πρόβλημα έχει λυθεί, το πρόβλημα διακυβέρνησης παραμένει.

Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να συμφωνήσουν για το ποιος θα χορηγήσει άδεια ως διαπραγματευτές συναλλάγματος στην πλατφόρμα ή για τη συναλλαγματική ισοτιμία με την οποία θα εκτελούνται οι συναλλαγές αλγοριθμικά. Θα έπρεπε να συμφωνήσουν για το ποιος ήταν υπεύθυνος για την παροχή ρευστότητας και υπό ποιες προϋποθέσεις.

Θα πρέπει να συμφωνήσουν σε έναν μηχανισμό επίλυσης διαφορών. Θα πρέπει να συμφωνήσουν σχετικά με τους νόμους και τις πρακτικές για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων, καθώς και πώς να προστατεύονται από απειλές στον κυβερνοχώρο.

Θα πρέπει να συμφωνήσουν για την επιβολή των κανόνων για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Θα έπρεπε να συμφωνήσουν για το ποιες κεντρικές τράπεζες θα μπορούσαν να ενταχθούν με την πάροδο του χρόνου. Θα έπρεπε να συμφωνήσουν για την ιδιοκτησία και τις μετοχές με δικαίωμα ψήφου, ανάλογες με τις μετοχές ιδιοκτησίας και ψήφου στην SWIFT.

Στην Διακήρυξη του Καζάν, οι συμμετέχοντες στη σύνοδο κορυφής «αναγνώρισαν» τον ρόλο των BRICS στην βελτίωση του διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος και «έλαβαν υπόψη» την Ρωσική έκθεση. Κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται που δεν κατάφεραν να κάνουν περισσότερα αλλά το μέλλον ανήκει στην νομισματική επανάσταση που έχει εξαγγελθεί (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/770533/nomismatikos-polemos-gia-to-evro-xreiastikan-34-xronia-to-nomisma-ton-brics-tha-ferei-epanastasi-alla-oxi-en-mia-nykti).


ΗΠΑ και Κίνα βρίσκονται στο "χείλος του χάους": Οι δύο υπερδυνάμεις πλησιάζουν επικίνδυνα στον πυρηνικό πόλεμο. Απειλές τακτικών πυρηνικών όπλων.

Με τη στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής, οι ΗΠΑ και η Κίνα απέχουν μόνο ένα βήμα για να συμβεί ατύχημα και μια λανθασμένη απόφαση που θα οδηγήσουν στον καταστροφικό πόλεμο. Οι δύο μεγάλες δυνάμεις έχουν φτάσει κοντά σε έναν πόλεμο που θα μπορούσε να μετατραπεί σε πυρηνική σύγκρουση , σύμφωνα με το Foreign Policy .

Το πρωί της 5ης Απριλίου 2023, ο Πρόεδρος της Ταϊβάν Τσάι Ινγκ-γουέν συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Βουλής των ΗΠΑ Κέβιν ΜακΚάρθι στην Καλιφόρνια. Ήταν μια συνάντηση στην οποία το Πεκίνο αντιτάχθηκε σθεναρά.

Η Κίνα αντέδρασε πραγματοποιώντας στρατιωτικές ασκήσεις και στέλνοντας πολεμικά πλοία και πολεμικά αεροσκάφη στην Ταϊβάν. Η κεντρική γραμμή αεράμυνας και η ζώνη αναγνώρισης της Ταϊβάν έχουν παραβιαστεί. Το αεροπλανοφόρο Shangdong εισήλθε σε νερά ανοιχτά της νότιας Ιαπωνίας. Η παραβίαση της Κίνας δεν θα μείνει ατιμώρητη, ήταν το μήνυμα του Πεκίνου.

Και για να το μεταφέρουμε όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται, η Κίνα αύξησε περαιτέρω τον κίνδυνο ενός πολέμου. Η αντίδραση της Κίνας στην συνάντηση μεταξύ Τσάι και Μακάρθι δεν έχει προκαλέσει τόση ανησυχία όσο η επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν το 2022.

Η έλλειψη προσοχής στο περιστατικό δείχνει κάτι πολύ πιο σοβαρό: η στρατιωτική δραστηριότητα που συμβαίνει στην περιοχή πλέον , έχει γίνει φυσιολογική. Μια εβδομάδα μετά τη συνάντηση στην Καλιφόρνια, οι ΗΠΑ και οι Φιλιππίνες ξεκίνησαν τις μεγαλύτερες κοινές στρατιωτικές ασκήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Η οποία περιλαμβάνει ακόμη περισσότερα πλοία και αεροπλάνα που κινούνται όλο και πιο κοντά το ένα στο άλλο, αμοιβαίες αντεγκλήσεις και καχυποψίες και από τις δύο πλευρές.

Στην «άκρη του χάους», δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους. Οι μαθηματικοί μιλούν για την «άκρη του χάους»: το τελικό σημείο που διαχωρίζει την τάξη από το χάος. Σε ένα σύστημα που λειτουργεί οριακά δεν υπάρχει περιθώριο λάθους. Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία πλέον έχουν καταλήξει οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ταϊβάν. Το 1.954 μ.Χ.-55 μ.Χ., το 1.958 μ.Χ. και το 1.996 μ.Χ. έφτασαν κοντά στον πυρηνικό πόλεμο. Τώρα, φαίνεται να ζουν μόνιμα στο χείλος του πολέμου.

Τον Νοέμβριο του 2021 μ.Χ., το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έστειλε την πρώτη του αντιπροσωπεία στο νησί που διεκδικεί το Πεκίνο. Ένα χρόνο αργότερα, η Λιθουανία έστειλε διπλωματική αποστολή στην Ταϊβάν, εξοργίζοντας την Κίνα και η Ουκρανία έδειξε αλληλεγγύη σε μια χώρα που είναι σε αντίθεση με την Κίνα και έχει επικρίνει σκληρά τις ενέργειες της Ρωσίας.

Η Κίνα ευθύνεται αποκλειστικά για την άνοδο της διπλωματικής θέσης της Ταϊβάν. Ο εθνικισμός και η απροθυμία της να διακόψει τις σχέσεις της με την Μόσχα την οδήγησαν στην απώλεια της υποστήριξης της από την Ευρώπη, με την οποία η Κίνα βρίσκεται τώρα επίσης σε εμπορικό πόλεμο .

Οι ΗΠΑ φαίνονται αποφασισμένες να αποκαταστήσουν μια αμυντική συνθήκη με την Ταϊπέι την οποία κάποτε προσπάθησαν για μια δεκαετία να καταρρίψουν. Η Ταϊβάν έχει γίνει εργαλείο για την Ουάσιγκτον για να δείξει στο Πεκίνο πόσο σκληρή μπορεί να είναι.

Απειλές τακτικών πυρηνικών όπλων. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν έχουν εξηγήσει ακριβώς πώς βοηθάει μια πιο σκληρή στάση απέναντι στο Πεκίνο , αλλά η «αποτροπή» είναι η έννοια που επικαλείται συχνότερα. Η ιδέα είναι ότι μια επίδειξη δύναμης θα αποτρέψει τις επιθετικές ενέργειες της Κίνας. Τι γίνεται όμως αν αποτύχει η αποτροπή;

Εάν το Πεκίνο αισθάνεται στριμωγμένο από όλες τις πλευρές, η μόνη διαθέσιμη επιλογή είναι να επιτεθεί. Από αυτή την άποψη, η Ουάσιγκτον έχει λίγες απαντήσεις εκτός από την προετοιμασία για πόλεμο. Ορισμένοι Αμερικανοί αναλυτές συζητούν με ενθουσιασμό πώς οι ΗΠΑ θα πολεμούσαν για να υπερασπιστούν την Ταϊβάν.

Ένας πρώην αξιωματούχος της άμυνας των ΗΠΑ αναφέρθηκε ακόμη και στην χρήση «τακτικών πυρηνικών όπλων χαμηλής απόδοσης» σε μια σύγκρουση με την Κίνα (οι βόμβες που έπεσαν στις Ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία).

Η πιθανότητα να χρησιμοποιήσει ο Πούτιν τέτοια όπλα έχει προκαλέσει φρίκη σε όλο τον κόσμο, αλλά η ιδέα της χρήσης τους σε έναν πόλεμο με την Κίνα έχει γίνει φυσιολογική σε ορισμένους κύκλους. Όπως η Κίνα, έτσι και οι ΗΠΑ βυθίζονται στον σοβινισμό και τη σύγχυση. Όπως το Πεκίνο, έτσι και η Ουάσιγκτον δεν έχει σχέδιο για το ενδεχόμενο αν ξεφύγουν τα πράγματα.

Η διαφορά μεταξύ ειρήνης και πυρηνικής αποκάλυψης. Στην άκρη του χάους, μια και μόνο επιλογή μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ τάξης και καταστροφής. Περισσότερα από 90 χρόνια μετά τη Διακήρυξη του Καΐρου, η οποία υποστήριξε ότι η Ταϊβάν θα «επιστραφεί στη Δημοκρατία της Κίνας» στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, βλέπουμε ότι υπήρξαν πολλές στιγμές που θα μπορούσαν να είχαν διαφορετικές συνέπειες - καλώς ή κακώς .

Αν ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt είχε επιμείνει στο δικαίωμα της Ταϊβάν στην αυτοδιάθεση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, εάν δεν είχε συμβεί ο πόλεμος της Κορέας, εάν το Πεκίνο ήταν σε θέση να κάνει την αρχή "μία χώρα, δύο συστήματα" να λειτουργήσει, εάν η Ταϊβάν θα είχαν πυρηνικά όπλα εάν το αεροπλάνο της Πελόζι δεν είχε γίνει στόχος των κινεζικών δυνάμεων - αν κάποιος είχε λάβει διαφορετική απόφαση σε οποιαδήποτε από αυτές τις στιγμές, ο κόσμος θα ήταν σε μια πολύ διαφορετική κατάσταση σήμερα.

Όταν η αποθάρρυνση, η σκληρότητα και η υπερηφάνεια επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις, δεν υπάρχει χώρος για λάθη. Η Κίνα, η Ταϊβάν και οι ΗΠΑ βρίσκονται σε ένα σημείο όπου οι επιλογές που κάνουν θα μπορούσαν να σημαίνουν την διαφορά μεταξύ ειρήνης και πυρηνικής αποκάλυψης (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7241192_ipa-kai-kina-briskontai-sto-heilos-toy-haoys-oi-dyo-yperdynameis-plisiazoyn).


«Ρουά ματ» Β.Πούτιν: Η Σ.Αραβία απείλησε την G7 με μαζικό ξεπούλημα ευρωπαϊκών ομολόγων αν αγγίξουν τα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας. "Θα κτυπήσουμε πρώτα την Γαλλία και το χρέος της".

Η Σαουδική Αραβία, το νέο μέλος των BRICS και στενή πλέον σύμμαχος της Ρωσίας, απείλησε τα κράτη μέλη των G7 με μαζικό ξεπούλημα ευρωπαϊκών ομολόγων αν κατασχέσουν περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας.

Το Bloomberg μεταδίδει έντομο την πρωτόγνωρη αυτή απειλή για το δολάριο και το ευρώ η οποία αιφνιδίασε τους πάντες. Σύμφωνα με το Ριάντ, ο πρώτος στόχος θα μπορούσε να είναι η Γαλλία και το χρέος της.

Bloomberg: Με “χτύπημα” στο γαλλικό χρέος απείλησε η Σαουδική Αραβία αν κατασχεθούν τα “παγωμένα” 300 δισ. δολ. της Ρωσίας. Η Σαουδική Αραβία άφησε να εννοηθεί ιδιωτικά νωρίτερα μέσα στο έτος ότι ενδέχεται να πουλήσει μαζικά Ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα τα οποία κατέχει εάν η G7 να κατασχέσει σχεδόν 300 δισεκατομμύρια δολάρια από τα δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας, ανέφεραν άτομα που γνωρίζουν το θέμα στο πρακτορείο Bloomberg.

Ο υπουργός Οικονομικών του βασιλείου εξέφρασε σε ορισμένους ομολόγους του στην G-7 την αντίθεσή του στην ιδέα, η οποία είχε ως σκοπό να υποστηρίξει την Ουκρανία, με μια πηγή να περιγράφει όσα είπε ο Σαουδάραβας αξιωματούχος ως συγκαλυμμένη απειλή. Οι Σαουδάραβες αναφέρθηκαν συγκεκριμένα σε γαλλικό χρέος, είπαν δύο εκ των πηγών.

Τον Μάιο και τον Ιούνιο, η G-7 διερευνούσε διαφορετικές επιλογές σχετικά με τα δεσμευμένα στο εξωτερικό κεφάλαια της Ρωσικής κεντρικής τράπεζας. Ο όμιλος των 7 παραδοσιακών βιομηχανικών χωρών τελικά συμφώνησε να αξιοποιήσει τα κέρδη και να αφήσει προς το παρόν τα ίδια τα περιουσιακά στοιχεία ανέγγιχτα, παρά την πίεση των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου να εξεταστούν πιο τολμηρές επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης κατάσχεσης. Ορισμένα κράτη-μέλη της ευρωζώνης ήταν κατά της ιδέας, ανησυχώντας ότι θα μπορούσε να υπονομεύσει το νόμισμα.

Η στάση της Σαουδικής Αραβίας πιθανότατα επηρέασε την απροθυμία αυτών των χωρών, είπαν οι πηγές του Bloomberg, που ζήτησαν να μην κατονομαστούν για να συζητήσουν ιδιωτικές συνομιλίες. “Δεν υπήρξαν τέτοιες απειλές”, σύμφωνα με δήλωση που εστάλη από το Υπουργείο Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας.

“Η σχέση μας με την G7 και άλλους είναι αμοιβαίου σεβασμού και συνεχίζουμε να συζητάμε όλα τα θέματα που προάγουν την παγκόσμια ανάπτυξη και ενισχύουν την ανθεκτικότητα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος”.

Τα περιουσιακά στοιχεία του βασιλείου σε ευρώ και γαλλικά ομόλογα μπορεί να ανέρχονται σε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά πιθανότατα δεν είναι αρκετά μεγάλα για να κάνουν σημαντική διαφορά εάν πουληθούν. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εξακολουθούσαν να ανησυχούν επειδή άλλες χώρες μπορεί να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας.

Σαουδάραβας αξιωματούχος σημείωσε ότι δεν ήταν στο στυλ της κυβέρνησης της χώρας του να προχωρά σε τέτοιες απειλές, αλλά ότι πιθανώς απλώς περιγράφηκε στα μέλη της G-7 τις ενδεχόμενες συνέπειες τυχόν κατασχέσεων.

Η θέση της Σαουδικής Αραβίας άλλαξε αφού οι χώρες της G-7 υπέβαλαν μια πρόταση που δεν απαλλοτριώνει τα περιουσιακά στοιχεία, ανέφερε μία εκ των πηγών του Bloomberg. Η Γαλλική κυβέρνηση δεν απάντησε αμέσως σε αίτημα του Bloomberg για σχολιασμό.

Σε μια σύνοδο κορυφής στην Ιταλία τον Ιούνιο, μετά από μήνες συζητήσεων, οι ηγέτες των G7 συμφώνησαν σε μια οικονομική δομή που θα παρέχει στην Ουκρανία περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια νέας βοήθειας.

Τα επτά κράτη-μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφώνησαν να δώσουν δάνεια που θα αποπληρωθούν χρησιμοποιώντας τα κέρδη που προκύπτουν από τα δεσμευμένα κεφάλαια περίπου 260 δισεκατομμυρίων ευρώ (280 δισ. δολ.) της Ρωσίας, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται στην Ευρώπη. Τα κεφάλαια αναμένεται να αποφέρουν μεταξύ 3 και 5 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως.

G7: Γιατί προκάλεσε τρόμο η απειλή της Σαουδικής Αραβίας περί ξεπουλήματος Ευρωπαϊκών ομολόγων. Τρόμο προκάλεσε η φερόμενη απειλή της Σαουδικής Αραβίας προς τους ηγέτες του G7, σύμφωνα με την οποία θα ξεπουλήσει τα ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα σε περίπτωση που επιβαλλόταν κατάσχεση στα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους 300 δισ. δολαρίων μετά την εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία.

Ο λόγος για αυτά τα …συναισθήματα εκ μέρους του G7 απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο οφείλεται στο ότι Σαουδική Αραβία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αργού πετρελαίου στον κόσμο και η κεντρική της τράπεζα διαθέτει καθαρά συναλλαγματικά αποθέματα ύψους 445 δισ. δολαρίων. Το κρατικό ταμείο πλούτου διαθέτει επίσης περιουσιακά στοιχεία ύψους σχεδόν 1 τρισ. δολαρίων.

Ούτε η κεντρική τράπεζα, γνωστή ως SAMA, ούτε το ταμείο πλούτου αναλύουν τα ξένα περιουσιακά στοιχεία ανά νόμισμα ή χώρα. Ωστόσο, είναι γνωστό, σύμφωνα με το Bloomberg, πως το μεγαλύτερο μέρος των τοποθετήσεων είναι σε δολάρια.

Η Σαουδική Αραβία κατέχει 135 δισ. δολάρια σε ομόλογα του Αμερικανικού δημοσίου, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της αμερικανικής κυβέρνησης. Η Σαουδική Αραβία κατέχει αμερικανικά κρατικά ομόλογα που έχουν αξία 135 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της αμερικανικής κυβέρνησης.

Πληροφορίες του Bloomberg αναφέρουν πως υπήρξε μικρή μετακίνηση από τα νομίσματα της G-7 όταν τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία δεσμεύτηκαν για πρώτη φορά λίγο μετά την πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ.-(https://warnews247.gr/diethnh/mesh-anatolh/roua-mat-b-poutin-h-s-arabia-apeilhse-thn-g7-me-ksepoulhma-eurwpaikwn-omologwn-an-aggiksoun-rwsika-periousiaka-stoixeia-tha-ktuphsoume-prwta-th-gallia/).


Oι BRICS ελέγχουν πλέον πάνω από το 40% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου – Το ενεργειακό «υπερόπλο» του Παγκόσμιου Νότου. Ο θάνατος του πετροδολαρίου, ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός των ΗΠΑ και οι συναλλαγές σε τοπικά νομίσματα.

Η πρόσφατα διευρυμένη ομάδα των BRICS έχει δει το μερίδιο της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου να αυξάνεται σε ετήσια βάση.. Οι BRICS ελέγχουν πλέον το 40,9% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου, εξάγοντας εκατομμύρια βαρέλια σε άλλες χώρες κάθε χρόνο, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της OilPrice. Η παραγωγή πετρελαίου της Ρωσίας αυξήθηκε κατά 1,8% φέτος, παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ.

Η παραγωγή πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας αυξήθηκε κατά 10,8%, ενώ η Κίνα είδε αύξηση κατά 2,9% το ίδιο έτος. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ιράν αύξησαν επίσης την παραγωγή τους κατά 10,4% και 4,6% αντίστοιχα.

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν προφανώς ότι οι BRICS έχουν τη δυνατότητα να κυριαρχήσουν στον τομέα του πετρελαίου τα επόμενα χρόνια – και να αποκτήσουν τη δυνατότητα καθορισμού των τιμών. Το μερίδιο των εξαγωγών πετρελαίου από τα μέλη BRICS μεταξύ του έτους 2022 μ.Χ.-2023 μ.Χ.:

Σαουδική Αραβία – 12,9%

Ρωσία: 11,9%

Κίνα: 4,4%

ΗΑΕ: 4,3%

Ιράν:  4,1%

Βραζιλία: 3,3%

Εάν τα μέλη της ομάδας των BRICS αποφασίσουν να ξεφορτωθούν το δολάριο και να δεχτούν τοπικά νομίσματα για το εμπόριο πετρελαίου αυτό θα σημάνει σημαντικές απώλειες  για το αμερικανκό νόμισμα.

Το δολάριο θα μπορούσε να χάσει ζήτησή στις διεθνείς αγορές και να καταστεί λιγότερο ελκυστικό για τους διεθνείς επενδυτές δυσχεραίνοντας την δυνατότητα των ΗΠΑ να χρηματοδοτήσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους τα οποία διογκώνοντα επικίνδυνα… Η εξέλιξη θα επηρεάσει άμεσα την οικονομία των ΗΠΑ, η οποία θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε πληθωριστικό σοκ και μαζική ανεργία.

Διακανονισμοί των συναλλαγών σε εναλλακτικά νομίσματα. Φανταστείτε ένα σενάριο όπου τα μεγάλα πετρελαιοπαραγωγικά κράτη, ως μέρος του διευρυμένου συνασπισμού BRICS, επιλέγουν να χρησιμοποιούν τα δικά τους νομίσματα ή άλλα διεθνή νομίσματα για την τιμολόγηση και τον διακανονισμό συναλλαγών πετρελαίου, επισημαίνει σε ανάλυσή του το Bloomberg.

Αυτό θα σήμαινε ένα θεμελιώδη μετασχηματισμό στο μηχανισμό του παγκόσμιου εμπορίου πετρελαίου. Θα μπορούσε να μειώσει την ανάγκη για αυτές τις χώρες να διατηρούν τεράστια αποθέματα σε δολάρια και να τους παρέχει μεγαλύτερο έλεγχο στις συναλλαγές τους που σχετίζονται με το πετρέλαιο.

Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα μπορούσε να ενθαρρύνει και άλλα πετρελαιοπαραγωγά κράτη  να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, μειώνοντας περαιτέρω τον ρόλο του δολαρίου στο εμπόριο ενεργειακών αγαθών.

Γεωπολιτικές επιπτώσεις στην ενεργειακή ασφάλεια. Τα γεωπολιτικά κίνητρα πίσω από αυτή την κίνηση δεν πρέπει να υποτιμηθούν, επισημαίνουν. Δεν αφορά μόνο τα οικονομικά μεγέθη αφορά επίσης τους πολιτικούς ελιγμούς στο διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον και την ενεργειακή ασφάλεια.

Μειώνοντας την εξάρτηση από το δολάριο στο εμπόριο πετρελαίου, τα πετρελαιοπαραγωγικά κράτη στοχεύουν να αμυνθούν από τις πιθανές επιπτώσεις των οικονομικών κυρώσεων υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί συχνά ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής.

Αυτή η διαφοροποίηση των διακανονισμών στις συναλλαγές στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου θα μπορούσε να έχει βαθιές επιπτώσεις στην ενεργειακή ασφάλεια, καθώς τα κράτη επιδιώκουν να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και να μειώσουν την έκθεση σε εξωτερικές πιέσεις.

Ένα σύνθετο τοπίο αναδύεται. Ουσιαστικά, η επέκταση του ομίλου BRICS θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για μια πιο πολύπλευρη και λιγότερο... δολαριοκεντρική παγκόσμια αγορά πετρελαίου και ενεργειακών αγαθών εν γένει.

Ενώ η πλήρης μετάβαση σε ένα σύστημα συναλλαγών εκτός δολαρίου μπορεί να μην είναι άμεση ή απλή, η εξέλιξη των διακανονισμών των συναλλαγών στο εμπόριο πετρελαίου σε τοπικά νομίσματα είναι μια τάση που αξίζει να παρακολουθηθεί.

Έχει τη δυνατότητα να αναδιαμορφώσει την δυναμική του ενεργειακού τομέα, να επηρεάσει τις στρατηγικές των κρατών που παράγουν και καταναλώνουν πετρέλαιο και να εισαγάγει ένα νέο επίπεδο πολυπλοκότητας στην γεωπολιτική διάσταση των παγκόσμιων ενεργειακών αγορών, επισημαίνει στην ανάλυση του το Blooomberg (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/699857/oi-brics-elegxoun-pleon-pano-apo-to-40-tis-pagkosmias-prosforas-petrelaiou-to-energeiako-yperoplo-tou-pagkosmiou-notou).


Dugin: Σε θανάσιμη δίνη η μονοπολικότητα – Έρχονται... οι έξι Αυτοκρατορίες που θα συντρίψουν τις ΗΠΑ και θα φέρουν τον πολυπολικό κόσμο. Ο Ρώσος φιλόσοφος Aleksandr Gelyevich Dugin εξηγεί γιατί ο σημερινός μονοπολικός κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει στο παγκόσμιο πλαίσιο που διαμορφώνεται.

Τις έννοιες της Aυτοκρατορίας, της μονοπολικότητας και του πολυπολικού κόσμου στο σημερινό παγκόσμιο πλαίσιο, στο οποίο κυοφορούνται τεκτονικές αλλαγές αναλύει ο Ρώσος φιλόσοφος και μέντορας του προέδρου Vladimir Putin, Aleksandr Gelyevich Dugin.

Η Αυτοκρατορία είναι μια μορφή υπερεθνικού πολιτικού οργανισμού με ένα ενιαίο στρατηγικό κέντρο λήψης αποφάσεων (Αυτοκράτορας) και μια μεγάλη ποικιλία τοπικών οντοτήτων (από κοινότητες έως έθνη και πλήρεις πολιτείες), που ενώνουν τον «Μεγάλο Χώρο» και έχουν κοινά πολιτιστικά, θρησκευτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά, εξηγεί ο Dugin σε ανάλυσή του στο Ria Novosti.

Η ένταξη κρατών – μελών σε μία Αυτοκρατορία μπορεί να γίνει είτε με ειρηνικό, είτε με βίαιη παρέμβαση. Εάν η ένταξη και παραμονή τους στο πλαίσιο της Αυτοκρατορίας είναι αρμονική, μπορεί τα κράτη – μέλη να διατηρήσουν μία μερική κυριαρχία. Αποτελούν τμήματα του «Μεγάλου Χώρου». Εφόσον η συμπεριφορά τους απέναντι στον Αυτοκράτορα είναι η «δέουσα» μπορούν ως ένα σημείο να θεωρούν τις οντότητές τους «εθνικά κράτη».

Αν αρχίσουν να επαναστατούν ενάντια στην Αυτοκρατορία ή εργαστούν για μια άλλη Αυτοκρατορία, τότε η μοίρα τους είναι προδιαγεγραμμένη. Αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ουκρανία και άλλα μετασοβιετικά κράτη αλλά και για την Ταϊβάν και πολλά άλλα.

Εξάλλου στην τελευταία συνάντηση του Valdai Club και νωρίτερα στις ομιλίες του στο πρόγραμμα, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin χαρακτήρισε ευθέως τη Ρωσία «Κράτος Πολιτισμός». Αυτή είναι μία αναγγελία της πορείας προς την Αυτοκρατορία. Όχι μόνο ιστορικά, αλλά και με πραγματικούς όρους.

Μια ενιαία Αυτοκρατορία. Ένας μονοπολικός κόσμος εκλαμβάνεται ως μια ενιαία Αυτοκρατορία (οι ΗΠΑ και οι δορυφόροι τους, ενωμένοι στο ΝΑΤΟ και σε άλλες συμμαχίες). Ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Neil Ferguson, στενά συνδεδεμένος με την τραπεζική οικογένεια Rothschild, κατέδειξε πώς η αυτοκρατορική ιδέα εισχώρησε σταδιακά στον σύγχρονο αμερικανικό πολιτικό λόγο.

Σε ένα προγενέστερο ιστορικό στάδιο, οι ΗΠΑ θεωρούσαν τον εαυτό τους ως Δημοκρατία και η έννοια της Αυτοκρατορίας, όπως την ενσάρκωναν οι Βρετανοί, ήταν αρνητική για τους Αμερικανούς που την αντιμετώπισαν με σθένος κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας.

Η έννοια της Αυτοκρατορίας άρχισε στη συνέχεια να «αιχμαλωτίζει» τις αμερικανικές ελίτ, μέχρι που οι νεοσυντηρητικοί πρόφεραν δυνατά αυτήν την αγαπημένη λέξη. Η Αμερική έχει ουσιαστικά αυτοανακηρυχθεί «Αυτοκρατορία» που κυβερνά την ανθρωπότητα. Οι φιλελεύθερες παγκοσμιοποιητικές ελίτ σε όλο τον κόσμο συμφώνησαν μαζί τους. Αλλά αυτό προκάλεσε την απόρριψη από ένα άλλο «μέρος» των ελίτ.

Αυτό το άλλο μέρος σταδιακά απέκτησε τόσο μεγάλη επιρροή που έφτασε στο σημείο να απορρίπτει κατηγορηματικά την αμερικανική ηγεμονία και να αυτοανακηρύσσονται «Αυτοκρατορίες», δηλαδή «Κράτη Πολιτισμός». Αυτό είναι πολυπολικότητα. Μια κριτική επισκόπηση της Αυτοκρατορίας της Δύσης μπορεί να βρεθεί στους αριστερούς συγγραφείς Negri και Hardt, στον διάσημο κοινωνιολόγο Emmanuel Todd.

Επτά Αυτοκρατορίες: Ένας πολυπολικός κόσμος. Ένας πολυπολικός κόσμος είναι η συνύπαρξη πολλών αυτοκρατοριών, εντελώς κυρίαρχων, πρώτα απ 'όλα, σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τους ισχυρισμούς τους για μοναδικότητα και καθολικότητα, αλλά και σε σχέση μεταξύ τους. Σήμερα, τα χαρακτηριστικά της πολυπολικής δύναμης των Επτά αναδύονται σταδιακά στον κόσμο, δηλαδή ένα μοντέλο επτά Αυτοκρατοριών:

1. Δυτική Αυτοκρατορία (ΗΠΑ + ΕΕ + υποτελείς).

2. Ευρασιατική Αυτοκρατορία (Ρωσία + μετασοβιετικός χώρος). Αυτό είναι το Κράτος-Πολιτισμός που ανοικοδομούμε, για τον οποίο μίλησε ο Vladimir Putin στο Valdai Club.

3. Κινεζική Αυτοκρατορία (ηπειρωτική Κίνα + Ταϊβάν και μια σειρά από κράτη που προσεγγίζουν την Κίνα μέσω της πρωτοβουλίας «Μία ζώνη, Ένας Δρόμος»).

4. Ινδική Αυτοκρατορία (Ινδία + Νεπάλ + Μπαγκλαντές + πολιτικές της Νοτιοανατολικής Ασίας που έλκονται από το Νέο Δελχί).

5. Ισλαμική Αυτοκρατορία (ένα πιθανό μπλοκ ισλαμικών κρατών, οι μεγαλύτεροι πόλοι του οποίου είναι η Σαουδική Αραβία + οι Αραβικές σουνιτικές χώρες, το σιιτικό Ιράν, το Πακιστάν, η Τουρκία, η Ινδονησία, οι χώρες του Magreb και όλα τα υπόλοιπα).

6. Αυτοκρατορία της Λατινικής Αμερικής (βασισμένη στην ένωση της Βραζιλίας και της Αργεντινής με την συνένωση άλλων χωρών - μέχρι τα κράτη της Καραϊβικής και του Μεξικού).

7. Αφρικανική Αυτοκρατορία (Αυτοκρατορία του Οροπεδίου Manden γύρω από το Μάλι + κεντρικό και νότιο Bantu Ecumene + Αιθιοπία και κόσμος Κουσιτικής, δηλαδή Νότια Αίγυπτος και Βόρειο Σουδάν, από το Ασσουάν μέχρι τη Χαρτούμ).

Η Ένωση των Έξι Αυτοκρατοριών – BRICS. Η Πρώτη Αυτοκρατορία, η οποία εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι είναι μοναδική, αναδύθηκε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και, παρόλο που βρίσκεται σε θανάσιμη δίνη, εξακολουθεί να προσπαθεί να διατηρήσει την ηγεμονία της.

Παρόλες τις κρίσεις, εξακολουθεί να είναι αρκετά ισχυρή - ισχυρότερη από οποιαδήποτε άλλη, αλλά χωριστά. Αλλά είναι ήδη κατώτερη από τη συμμαχία άλλων, μη δυτικών αυτοκρατοριών σε μια σειρά βασικών δεικτών - οικονομικούς, δημογραφικούς, πόρους ακόμη και ιδεολογικά.

Οι επόμενες τρεις αυτοκρατορίες (παρεμπιπτόντως, έχοντας μια πολύ μακρά, αιωνόβια, ακόμη και χιλιόχρονη ιστορία) - η Ρωσική, η Κινεζική και η Ινδική - βρίσκονται στο στάδιο του ενεργού σχηματισμού. Στην πραγματικότητα, αντιπροσωπεύουν ήδη ανεξάρτητους κυρίαρχους πόλους και θα ενισχύσουν και θα επεκτείνουν την επιρροή και τη δημιουργία τους.

Η Ισλαμική Αυτοκρατορία, το κέντρο της οποίας ήταν λογικό να γίνει η Βαγδάτη, ενώνεται από μια ισχυρή θρησκεία και μια ιδεολογία που βασίζεται σε αυτήν, αλλά είναι πολιτικά κατακερματισμένη. Η Αφρικανική και η λατινοαμερικανική αυτοκρατορία εξακολουθούν να είναι αδύναμες αλλά γίνονται βήματα προς την κατεύθυνση δημιουργίας ισχύος.

Και οι έξι Αυτοκρατορίες, εκτός από τη Δυτική, δηλαδή τα υπαρκτά ή δυνητικά Κράτη -Πολιτισμού, ενώνονται σήμερα στην δομή των BRICS που επεκτάθηκε μετά τη σύνοδο του Γιοχάνεσμπουργκ. Το 2024 μ.Χ. η Ρωσία θα προεδρεύσει των BRICS και τώρα είναι η ώρα να προωθηθεί η πολυπολικότητα και να ενισχυθεί με όσο το δυνατόν περισσότερο ιδεολογικά, οικονομικά, ενεργειακά, οικονομικά, στρατιωτικά-πολιτικά και στρατηγικά μέτρα.

Η συντριβή της Δυτικής Αυτοκρατορίας. Για να υπάρξει πολυπολικότητα, όλοι μαζί πρέπει να συντρίψουν την επιδίωξη της Δυτικής Αυτοκρατορίας για μονοπολικότητα. Οι λαοί του κόσμου καλούνται να σπάσουν την δυτική παγκοσμιοποίηση υπερηφάνεια. Στην πραγματικότητα, αυτό κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία σήμερα. Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση είναι η πρώτη καυτή σύγκρουση μεταξύ μονοπολικότητας και πολυπολικότητας.

Για λόγους δικαιοσύνης, μπορούμε να υποθέσουμε, καθαρά θεωρητικά, τρεις ακόμη «Μεγάλους Χώρους». Εάν η Δύση διασπαστεί σε Αμερική και Ευρώπη, τότε η ΕΕ, φυσικά, έχοντας προηγουμένως ανατρέψει τις ατλαντιστικές παγκοσμιοποιητικές ελίτ , θα μπορούσε να γίνει ξεχωριστός πόλος.

Αλλά αυτό δεν φαίνεται στον ορίζοντα επί του παρόντος. Είναι εξίσου φανταστικό να σκεφτούμε έναν βουδιστικό πολιτισμό υπό την ηγεσία της Ιαπωνίας. Όμως η Ιαπωνία εξαρτάται πλήρως από τη Δύση και δεν ακολουθεί ανεξάρτητη πολιτική.

Και εντελώς απατηλό είναι να μιλάμε για τον «Μεγάλος Χώρος» της Ωκεανίας, που σταδιακά μετατρέπεται σε ζώνη στρατιωτικής-στρατηγικής αντιπαράθεσης μεταξύ της Κινεζικής Αυτοκρατορίας και της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας. Αλλά θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά.

Αλλά δύσκολα μπορεί κανείς να περιμένει ότι οι γενναίοι Μελανήσιοι, οι κάτοικοι της Παπούας, οι Αυστραλοί Αβορίγινες και οι πολεμοχαρείς Μαορί είναι ικανοί να ξεσηκώσουν μια αντιαποικιακή εξέγερση ενάντια στους Αγγλοσάξονες. Εκτός, φυσικά, αν λάβουν βοήθεια σε αυτό. Το πείραμα με τη βοήθεια στην Αφρική πέτυχε, ίσως είναι πιο περίπλοκη η περίπτωση της Ωκεανίας αλλά αξίζει μία προσπάθεια.

«Εάν οι Αυτοκρατορίες επιστρέφουν, τότε είναι καιρός να κατανοήσουμε τις ιστορικές τους ρίζες, να κατανοήσουμε την προέλευσή τους και την αντίστοιχη ιδεολογία. Αυτό είναι ένα εξαιρετικά συναρπαστικό θέμα που θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πολλά για το ποιοι είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι Ρώσοι.

Και είμαστε οι άνθρωποι της Αυτοκρατορίας. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε, όπως κι αν ονομαζόμαστε και ό,τι κι αν σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας. Έρχεται η στιγμή που θα το συνειδητοποιήσουμε ξανά», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Dugin.

«Τελικά, η ΕΣΣΔ ήταν ένα είδος Αυτοκρατορίας με την έννοια που δώσαμε. Και ήταν σίγουρα το Κράτος-Πολιτισμός. Απλώς πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή είναι η μοίρα μας», καταλήγει στην ανάλυσή του ο Ρώσος φιλόσοφος (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/699723/dugin-se-thanasimi-dini-o-monopolikos-kosmos-erxontai-oi-eksi-aftokratories-pou-tha-syntripsoun-tis-ipa-kai-tha-feroun-tin-polypolikotita).


Η Αμερική πληρώνει περισσότερους τόκους για το χρέος της ύψους 33 τρισεκατομμυρίων δολαρίων παρά για την εθνική άμυνα. Ένα κρίσιμο οικονομικό σημείο καμπής μόλις πέρασε.

Οι χώρες και οι Αυτοκρατορίες συνήθως καταρρέουν όταν το κόστος εξυπηρέτησης των χρεών τους υπερβαίνει το κόστος της υπεράσπισης των συνόρων τους. Αυτή είναι μια πραγματικότητα για την οποία ο οικονομικός ιστορικός Niall Ferguson προειδοποιεί για περισσότερο από μια δεκαετία.

Πολλοί αγνόησαν τον Ferguson όταν τόνισε αυτό το σημείο στο Aspen Ideas Festival το 2010 μ.Χ. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειώσουν τώρα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν φτάσει σε αυτό το οριακό σημείο.

Η κυβέρνηση δαπάνησε πάνω από 807 δισεκατομμύρια δολάρια σε τόκους για το εθνικό χρέος κατά τους πρώτους 11 μήνες του οικονομικού έτους 2023 μ.Χ., σύμφωνα με τη μηνιαία δήλωση του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ . Εν τω μεταξύ, ξόδεψε 696 δισεκατομμύρια δολάρια για την εθνική άμυνα. Αυτό σημαίνει ότι η αποπληρωμή του χρέους είναι 116 τοις εκατό των στρατιωτικών δαπανών.

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία είναι ανησυχητικά για διάφορους λόγους. Αφενός, δεδομένου ότι η Κίνα κατέχει περίπου το 2,6 τοις εκατό του εθνικού χρέους των ΗΠΑ, η Αμερική έχει πληρώσει τον μεγαλύτερο στρατιωτικό αντίπαλό της 21 δισεκατομμύρια δολάρια σε πληρωμές τόκων φέτος.

Είναι δύσκολο να υπερασπιστείς ζωτικής σημασίας εμπορικούς δρόμους όπως η Θάλασσα της Νότιας Κίνας από μια κομμουνιστική υπερδύναμη όταν χρηματοδοτείς τον στρατό της. Αλλά αυτό που αφορά τη νομισματική μεταφορά στην Κίνα δεν είναι στην πραγματικότητα η μεγαλύτερη απειλή που δημιουργείται από το αυξανόμενο εθνικό χρέος της Αμερικής.

Ο κύριος λόγος που οι αυτοκρατορίες πέφτουν όταν το κόστος εξυπηρέτησης των χρεών τους υπερβαίνει το κόστος της υπεράσπισης των συνόρων τους είναι ότι οι αυξανόμενες πληρωμές τόκων τις αναγκάζουν να μειώσουν τους αμυντικούς προϋπολογισμούς τους.

Οι πληρωμές τόκων για το εθνικό χρέος καταναλώνουν επί του παρόντος το 20 τοις εκατό όλων των φορολογικών εσόδων. Εάν η Αμερική θέλει να διατηρήσει το τρέχον επίπεδο των στρατιωτικών δαπανών της, θα πρέπει είτε να αυξήσει τους φόρους είτε να δανειστεί περισσότερα χρήματα. Η πρώτη επιλογή θα επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη. Το δεύτερο θα αυξήσει τις πληρωμές τόκων γρηγορότερα.

Έτσι, η Αμερική θα πρέπει να μειώσει τις δαπάνες της για να πληρώσει τους τόκους της. Τα υπερπόντια στρατεύματα και οι στρατιωτικές βάσεις κοστίζουν στους φορολογούμενους των ΗΠΑ περισσότερα από 156 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, το ένα πέμπτο όλων των στρατιωτικών δαπανών των ΗΠΑ. Εάν το έθνος αναγκαστεί να μειώσει τις δαπάνες, αυτές οι βάσεις θα είναι μεταξύ των πρώτων που θα προχωρήσουν.

Ο Hunter DeRensis έγραψε για το American Conservative: Όπως τονίζει συχνά ο γερουσιαστής Ραντ Πολ, η χρεοκοπία είναι το ξίφος του Δαμόκλειου που κρέμεται επικίνδυνα κοντά στο λαιμό του θείου Σαμ. Τι θα συνέβαινε εάν οι επιταγές Κοινωνικής Ασφάλισης σταματούσαν να εμφανίζονται στα γραμματοκιβώτια και τα προνόμια Medicare διακόπηκαν;

Όταν παρουσιάζεται αυτή η επιλογή, θα επιλέξει ο μέσος Αμερικανός το δίχτυ κοινωνικής ασφάλειάς του ή θα συνεχίσει τη χρηματοδότηση για μακρινές βάσεις στην Στουτγάρδη, την Οκινάουα και το Τζιμπουτί; Ακόμη και ο πιο μιλιταριστής βουλευτής θα ξέρει ποιον τρόπο να ψηφίσει, μήπως βρει όχλο να περιμένει έξω από τα κάστρα του DC.

Το κλείσιμο ξένων βάσεων μπορεί να αγοράσει τις ΗΠΑ αρκετούς μήνες οικονομικής φερεγγυότητας, αλλά θα μετατρέψει επίσης την Αμερική από παγκόσμιο ηγεμόνα σε ένα αποδυναμωμένο, ευάλωτο έθνος που προσπαθεί απλώς να υπερασπιστεί τα σύνορά του. Αυτό συνέβη στην Σοβιετική Ένωση και στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία πολύ πριν.

 

Στροφή - Η Τουρκία δεν βλέπει το μέλλον της πλέον στην Δύση – Με τους BRICS θα ξεφορτωθεί το ΔΤΝ, θα γίνει ενεργειακός κόμβος και υπερδύναμη. Σε  αντίθεση με την αντι-ρωσική υστερία της Ελληνικής κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, η Κυβέρνηση της Τουρκίας δεν «βάζει όλα τα αυγά σε ένα καλάθι» και διαμορφώνει την γεωπολιτική της στρατηγική αποκλειστικά με βάση τα εθνικά συμφέροντα.

Με τον συνήθη Ελληνικό τρόπο ομφαλοσκόπησης αγνοείται – περίπου – από την δημόσια σφαίρα μια συνταρακτική γεωπολιτική στροφή που είναι απόλυτα συνδεδεμένη με το Ελληνικό καθεστώς εθνικής ασφάλειας.

Σημαντικές αιτίες όπως το πολυετές δράμα με την ένταξη στην Ευρωπαϊκή ένταξη, αλλά και η καθαρή της στάση στις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή κατά του Ισραήλ σε συνσυασμό με γεωπολιτικές και οικονομικές εξελίξεις οδήγησαν την Τουρκία σε μια σημαντική παραδοχή: Το μέλλον της δεν είναι στην Δύση - το δυτικό αφήγημα των κεμαλικών ελίτ που κυβέρνησαν τη χώρα πνέει πλέον τα λοίσθια.

Ως μέλος του ΝΑΤΟ και διεθνών οργανισμών όπως οι G20 δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει μια στροφή 180 μοιρών άμεσα αλλά η στρατηγική αλλαγή του προσανατολισμού της είναι εμφανής και πλέον έγινε ρητή!

Και αυτό γιατί σε αντίθεση με την αντι-ρωσική υστερία της Ελληνικής κυβέρνησης, η κυβέρνηση της Τουρκίας δεν «βάζει όλα τα αυγά σε ένα καλάθι» και διαμορφώνει την γεωπολιτική της στρατηγική μονό με βάση τα εθνικά συμφέροντα.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου 2024 μ.Χ., η Τουρκία τράβηξε για άλλη μια φορά την προσοχή των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης υποβάλλοντας επίσημο αίτημα ένταξης στους BRICS. Νωρίτερα τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Hakan Fidan, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Κίνα, επιβεβαίωσε την επιθυμία της χώρας να ενταχθεί σε αυτό το οικονομικό μπλοκ.

Σημείωσε ότι η Τουρκία βλέπει δυνατότητες επέκτασης της διεθνούς συνεργασίας μέσω των BRICS, θεωρώντας αυτό ως ευκαιρία να ενισχύσει τους οικονομικούς της δεσμούς και την πολιτική της επιρροή στην παγκόσμια σκηνή.

Η Τουρκία ενδιαφέρεται εδώ και καιρό για ένταξη στις BRICS. Το 2018 μ.Χ., ο Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan είχε ήδη εκφράσει παρόμοιες προθέσεις, αλλά τα γεγονότα στην διεθνή σκηνή καθυστέρησαν τη διαδικασία μέχρι το 2024 μ.Χ.

Στις 4 Σεπτεμβρίου, ο βοηθός του Ρώσου Προέδρου Yuri Ushakov επιβεβαίωσε ότι η Τουρκία υπέβαλε επίσημο αίτημα για πλήρη ένταξη στους BRICS. Δήλωσε πως η ένταξη της Τουρκίας θα εξεταστεί στην σύνοδο κορυφής των BRICS στο Καζάν τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους, μαζί με τα αιτήματα από άλλες χώρες.

Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό βήμα για την Τουρκία στην προσπάθειά της να αναπτύξει νέες διεθνείς συμμαχίες, επεκτείνοντας πέρα από τους παραδοσιακούς δυτικούς εταίρους της, σύμφωνα με άρθρο των Igbal Adil Oglu Guliyev και Murad Sadygzade, στο forum του Valdai Discussion Club.

Σύμφωνα με το Bloomberg, η Τουρκία ελπίζει να ενισχύσει την επιρροή της και να δημιουργήσει δεσμούς με χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία, ειδικά εν μέσω ψύξης των σχέσεων με την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ αναγνώρισε το δικαίωμα της Τουρκίας να λάβει τέτοια μέτρα, εξέφρασε την ελπίδα ότι η χώρα θα τηρήσει τις υποχρεώσεις της ως υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ.

Γιατί τη συμφέρει η ένταξη στους BRICS; Η Τουρκία έχει επιδείξει σημαντικό ενδιαφέρον για την ένταξη στις BRICS, θεωρώντας την ως ένα σημαντικό βήμα προς την ενίσχυση της διεθνούς επιρροής και της αναπτυξιακής δυναμικής της οικονομίας.

Αυτή η επιθυμία καθοδηγείται από πολλούς βασικούς παράγοντες που σχετίζονται με οικονομικές, πολιτικές και γεωστρατηγικές πτυχές. Ως μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες της περιοχής, η Τουρκία επιδιώκει να διαφοροποιήσει τους οικονομικούς της δεσμούς και να ενισχύσει τη συνεργασία με ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες.

Η ένταξη στην ομάδα των BRICS θα παρείχε στην Άγκυρα πρόσβαση σε μια τεράστια αγορά και ευκαιρίες για αυξημένο εμπόριο και επενδύσεις με τις κορυφαίες οικονομίες του αναπτυσσόμενου κόσμου. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο πλαίσιο των παγκόσμιων οικονομικών προκλήσεων και αβεβαιοτήτων, όταν η διαφοροποίηση των εταίρων γίνεται βασικός παράγοντας για βιώσιμη ανάπτυξη.

Η Τουρκία έχει αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες και περιορισμούς, που επιβλήθηκαν από δυτικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Παγκόσμια Τράπεζα. Η ένταξη στις BRICS θα έδινε στην Τουρκία πρόσβαση στην Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα, η οποία θα της επέτρεπε να λάβει χρηματοδότηση με ευνοϊκότερους όρους και με λιγότερες πολιτικές δεσμεύσεις.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την Τουρκία, η οποία επιδιώκει να διατηρήσει την οικονομική της ανεξαρτησία και να ελαχιστοποιήσει την εξωτερική πίεση. Η Τουρκία υποστηρίζει ενεργά την ιδέα ενός πολυπολικού κόσμου στον οποίο η ισορροπία δυνάμεων κατανέμεται πιο ισότιμα μεταξύ των διαφόρων περιοχών και κρατών.

Οι BRICS, που υποστηρίζουν την πολυπολικότητα και τη δίκαιη παγκόσμια διακυβέρνηση, είναι μια ελκυστική πλατφόρμα για την Τουρκία, η οποία επιδιώκει να ενισχύσει την πολιτική της ανεξαρτησία από δυτικές χώρες και μπλοκ όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η Άγκυρα θεωρεί τις φιλοδοξίες της για ένταξη στις BRICS ως ένα είδος σήματος προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία η Τουρκία είχε προηγουμένως επιδιώξει να ενταχθεί - με αυτό το όραμα να έχει ναυαγήσει προ πολλού καθώς Γαλλία και Γερμανία δεν θα δεχθούν π.χ. το καθεστώς της ελευθερης διακίνησης για τα εκατομμύρια των Τούρκων πολιτών που διέπει ένα κράτος - μέλος.

Σταυροδρόμι μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Μέσης Ανατολής. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τα λόγια του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Hakan Fidan, ο οποίος σημείωσε κατά την επίσκεψη στην Κίνα ότι ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες εμποδίζουν την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και ως εκ τούτου οι αρχές βλέπουν τα BRICS ως εναλλακτική πλατφόρμα για την ένταξη.

«Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι οι BRICS, ως σημαντική πλατφόρμα συνεργασίας, προσφέρει σε άλλες χώρες μια καλή εναλλακτική λύση... Βλέπουμε δυνατότητες στο BRICS», εξήγησε ο Fidan. Η γεωγραφική θέση της Τουρκίας την καθιστά σημαντικό σύνδεσμο μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Μέσης Ανατολής.

Η ένταξη στις BRICS θα ενίσχυε τη γεωπολιτική θέση της Τουρκίας και θα της επέτρεπε να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη στρατηγική της θέση για να προωθήσει τα συμφέροντά της και να ενισχύσει τους δεσμούς της με άλλες χώρες μέλη. Αυτό θα συμβάλει επίσης στην ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας σε περιφερειακά και παγκόσμια ζητήματα ασφάλειας. Η ένταξη στις BRICS θα αύξανε σημαντικά τη διεθνή ισχύ και το κύρος της Τουρκίας.

Η χώρα θα μπορούσε να συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη παγκόσμιων οικονομικών και πολιτικών στρατηγικών, προσφέροντας τις ιδέες και τις φόρμουλες της για την επίλυση παγκόσμιων προβλημάτων. Αυτό θα ενίσχυε την θέση της Τουρκίας στην παγκόσμια σκηνή και θα συμβάλει στην πιο ενεργή συμμετοχή της σε διεθνείς οργανισμούς και φόρουμ.

Ενεργειακός κόμβος. Η ένταξη της Τουρκίας στους BRICS ανοίγει επίσης σημαντικές ενεργειακές προοπτικές που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην οικονομική της ανάπτυξη και να ενισχύσουν την επιρροή της στον ενεργειακό τομέα.

Οι BRICS συγκεντρώνουν χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία, που συγκαταλέγονται στους μεγαλύτερους ενεργειακούς παίκτες στον κόσμο. Η ένταξη σε αυτό το μπλοκ θα επιτρέψει στην Τουρκία να ενισχύσει τους ενεργειακούς δεσμούς με αυτές τις χώρες, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο πλαίσιο των αυξανόμενων ενεργειακών αναγκών της.

Ειδικότερα, η συνεργασία με τη Ρωσία για την προμήθεια φυσικού αερίου θα μπορούσε να γίνει ακόμη πιο στενή Η Τουρκία διαδραματίζει ήδη βασικό ρόλο στην διέλευση φυσικού αερίου από την Ρωσία μέσω του έργου TurkStream, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως βάση για νέες ενεργειακές πρωτοβουλίες.

Η Κίνα, ηγέτης στην παραγωγή εξοπλισμού για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μπορεί να προσφέρει στην Τουρκία τεχνολογία για την ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας. Πρόσφατα, η Τουρκία αναπτύσσει ενεργά ηλιακή και αιολική ενέργεια και η πρόσβαση σε κινεζικές επενδύσεις και τεχνολογία μπορεί να επιταχύνει αυτή τη διαδικασία.

Στο πλαίσιο των BRICS, η Τουρκία θα μπορούσε να λάβει επενδύσεις μέσω της Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας, η οποία χρηματοδοτεί ενεργά έργα στον τομέα της βιώσιμης ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Έργα υποδομής. Η συμμετοχή στο BRICS θα επιτρέψει στην Τουρκία να συμμετάσχει σε μεγάλα διεθνή έργα υποδομής που σχετίζονται με την ενέργεια, όπως η δημιουργία αγωγών και ενεργειακών κόμβων. Για παράδειγμα, η Ρωσία και η Κίνα εξετάζουν την κατασκευή νέων αγωγών φυσικού αερίου προς την Νότια Ασία και την Ευρώπη.

Η Τουρκία, λόγω της στρατηγικής της θέσης, θα μπορούσε να γίνει σημαντικός κόμβος μεταφορών για αυτά τα έργα. Αυτό θα ενισχύσει τη θέση της ως βασικό παράγοντα στην παγκόσμια ενεργειακή υποδομή.

Ένα σημαντικό όφελος από τη συμμετοχή της Τουρκίας στα BRICS θα είναι η δυνατότητα χρηματοδότησης ενεργειακών έργων μέσω διεθνών ιδρυμάτων όπως η Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα (NDB) και το Αποθεματικό Ταμείο, τα οποία θα βοηθήσουν τη χώρα να μειώσει την εξάρτησή της από δυτικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς όπως το ΔΝΤ και το Παγκόσμια Τράπεζα.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο πλαίσιο των κυρώσεων και των πολιτικών διαφωνιών με τη Δύση. Με το Ιράν και την Σαουδική Αραβία να προσχωρούν στους BRICS, ανοίγονται νέες ευκαιρίες για ενεργειακή συνεργασία με αυτές τις χώρες, που είναι οι μεγαλύτεροι παραγωγοί πετρελαίου στον κόσμο.

Η Τουρκία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη γεωπολιτική της θέση για να ενισχύσει τη συνεργασία μαζί τους στον τομέα της παροχής ενέργειας και υδρογονανθράκων, κάτι που θα της παρέχει σταθερές ροές ενέργειας και πρόσβαση σε πόρους.

Έτσι, τα ενεργειακά οφέλη από τη συμμετοχή της Τουρκίας στα BRICS περιλαμβάνουν αυξημένη πρόσβαση στις ενεργειακές αγορές, νέες τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, χρηματοδότηση έργων υποδομής και ενίσχυση του ρόλου της ως κόμβου διαμετακόμισης ενέργειας.

Αυτό θα επιτρέψει στην Τουρκία να εκμεταλλευτεί καλύτερα τα στρατηγικά και γεωγραφικά της πλεονεκτήματα στην διεθνή σκηνή. Εμπόδια για την ένταξη της Τουρκίας στις BRICS. Παρά τα σημαντικά οφέλη που θα μπορούσε να αποφέρει η ένταξη της Τουρκίας στις BRICS, υπάρχουν σημαντικά εμπόδια που περιπλέκουν την διαδικασία.

Αυτά περιλαμβάνουν την εσωτερική πολιτική, τις οικονομικές δυσκολίες και την εξωτερική πίεση από την Δύση. Η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία θέτει σημαντικές προκλήσεις για τη συμμετοχή της στις BRICS.

Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) υπέστη την πρώτη του ήττα εδώ και 22 χρόνια σε πολλές πόλεις-κλειδιά. Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), το οποίο παραδοσιακά έχει μια φιλοδυτική στάση, κέρδισε σε 35 πόλεις, ενώ το AKP κέρδισε μόνο σε 24.

Η νίκη του CHP σηματοδοτεί μια μετατόπιση του πολιτικού φορέα της Άγκυρας προς την Δύση. Ακόμη και μέσα στο ΑΚΡ, υπάρχουν υποστηρικτές για στενότερους δεσμούς με την Δύση, καθιστώντας την απόφαση για ένταξη στους BRICS πιο δύσκολη.

Ο αντιπρόεδρος του κόμματος Vatan Hakan Topkurulu είπε ότι η Τουρκία πρέπει να ενταχθεί στους BRICS, αλλά αναγνώρισε την παρουσία ισχυρών φιλοδυτικών ομάδων που συνδέονται με την ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ από το 1.952 μ.Χ.

Αυτές οι ομάδες είναι παρούσες σε όλα τα πολιτικά κόμματα και ασκούν σημαντική επιρροή στην κυβέρνηση, δημιουργώντας μια εσωτερική σύγκρουση μεταξύ ατλαντικών και ευρασιατικών δυνάμεων. Οι πιέσεις από την Δύση στην κυβέρνηση Erdogan. Η Τουρκία έχει στενούς στρατιωτικούς και οικονομικούς δεσμούς με δυτικές χώρες, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο περίπλοκο το θέμα της ένταξης στους BRICS.

Η απόφαση της Τουρκίας να ενταχθεί στους BRICS θα μπορούσε να προκαλέσει ισχυρή πίεση από την Ουάσιγκτον και τους δυτικούς συμμάχους της, οι οποίοι θεωρούν τους BRICS ως απειλή για την κυριαρχία τους στην διεθνή σκηνή.

Αυτό θα μπορούσε να εκδηλωθεί με τη μορφή κυρώσεων, οικονομικών περιορισμών και πολιτικής πίεσης, που θα επηρεάσουν αρνητικά την τουρκική οικονομία και τις διεθνείς σχέσεις. Η οικονομική κατάσταση της Τουρκίας αποτελεί επίσης σοβαρό εμπόδιο για την ένταξη στις BRICS.

Η χώρα βιώνει οικονομική κρίση και ο υψηλός πληθωρισμός αναγκάζει τις αρχές να αναζητήσουν επειγόντος ξένες επενδύσεις. Η Τουρκία αυτή τη στιγμή βασίζεται περισσότερο στην Δύση σε αυτό το θέμα, καθώς οι χώρες BRICS είναι οι ίδιες αναδυόμενες οικονομίες και δεν μπορούν να προσφέρουν τόσο σημαντικές επενδύσεις.

Αν και οι χώρες BRICS έχουν μεγάλες οικονομικές δυνατότητες, αντιμετωπίζουν επίσης εσωτερικά οικονομικά προβλήματα, τα οποία θα μπορούσαν να περιορίσουν την ικανότητά τους να παρέχουν την απαραίτητη οικονομική στήριξη στην Τουρκία. Αυτό καθιστά τη συμμετοχή των BRICS λιγότερο ελκυστική για την Άγκυρα βραχυπρόθεσμα, ειδικά από οικονομική άποψη.

Οι BRICS ως ο πυρήνας μιας νέας παγκόσμιας τάξης. Η Τουρκία γνωρίζει ότι οι BRICS αναδεικνύονται ως ο πυρήνας μιας νέας παγκόσμιας τάξης και η συμμετοχή της σε αυτήν την ομάδα παρέχει στην Άγκυρα μοναδικές ευκαιρίες να ενισχύσει τη θέση της στην διεθνή σκηνή.

Στο πλαίσιο της αυξανόμενης αντιπαράθεσης μεταξύ των χωρών της παγκόσμιας πλειοψηφίας και της Δύσης, οι BRICS γίνονται μια εναλλακτική λύση σε ομάδες όπως η G7, προσφέροντας μια νέα προοπτική για την παγκόσμια διακυβέρνηση και συνεργασία.

Ενώ η G7 εκπροσωπεί παραδοσιακά τα συμφέροντα των οικονομικά ανεπτυγμένων χωρών, οι BRICS επικεντρώνονται στα προβλήματα των αναπτυσσόμενων χωρών, γεγονός που δημιουργεί ένα πιο δίκαιο και ισορροπημένο σύστημα αλληλεπιδράσεων στη διεθνή σκηνή. Η οικονομική δύναμη των BRICS, η οποία περιλαμβάνει τις μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες στον κόσμο, την καθιστά ελκυστικό εταίρο για την Τουρκία.

Συλλογικά, οι χώρες BRICS διαθέτουν σημαντικούς πόρους και δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης, που ήδη υπερβαίνει παρόμοιους δείκτες της G7 σε μια σειρά παραμέτρων, συμπεριλαμβανομένου του μεριδίου του παγκόσμιου ΑΕΠ και του πληθυσμού.

Η ένταξη της Τουρκίας στο μπλοκ θα της επιτρέψει να μειώσει την εξάρτησή της από τις δυτικές αγορές και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα και να αποκτήσει πρόσβαση σε εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης μέσω της Νέας Τράπεζας Ανάπτυξης και άλλων μέσων BRICS.

Η ένταξη στις BRICS θα δώσει επίσης στην Τουρκία την ευκαιρία να αναπτύξει την εξωτερική της πολιτική πιο ανεξάρτητα από τη Δύση. Τα τελευταία χρόνια, οι διεθνείς εντάσεις και η κυριαρχία των δυτικών χωρών, ιδίως υπό την ηγεσία της Ουάσιγκτον, έχουν οδηγήσει σε ενεργές συζητήσεις για την ανάγκη αναθεώρησης της παγκόσμιας τάξης.

Οι BRICS, που υποστηρίζουν την ιδέα ενός πολυπολικού κόσμου, προσφέρουν μια εναλλακτική στην οποία η Τουρκία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο χωρίς να δεσμεύεται από υποχρεώσεις προς τηn Δύση ή το ΝΑΤΟ. Επιπλέον, η γεωπολιτική θέση της Τουρκίας στο σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής την καθιστά σημαντική γέφυρα μεταξύ των περιοχών.

Η ένταξη στις BRICS θα επιτρέψει στην Τουρκία να χρησιμοποιήσει αυτό το πλεονέκτημα για να ενισχύσει τη συνεργασία με χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία, κάτι που θα ενισχύσει περαιτέρω τη θέση της στην παγκόσμια πολιτική και θα μειώσει την εξάρτησή της από τις δυτικές στρατιωτικές και οικονομικές συμμαχίες.

Παρά τα πιθανά οφέλη από την ένταξη στις BRICS, η Τουρκία αντιμετωπίζει μια σειρά από σοβαρά εμπόδια. Οι εσωτερικές πολιτικές πραγματικότητες, συμπεριλαμβανομένης της επιρροής των φιλοδυτικών δυνάμεων και των εσωτερικών διαιρέσεων, θέτουν σημαντικές προκλήσεις στην απόφαση ένταξης.

Η εξωτερική πίεση από την Δύση και οι στενότεροι οικονομικοί δεσμοί με τις δυτικές χώρες περιέπλεξαν περισσότερο την διαδικασία. Τέλος, οι οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Τουρκία καθιστούν τις δυτικές επενδύσεις πιο ελκυστικές από τις προοπτικές που συνδέονται με τα BRICS. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, η ένταξη στις BRICS ανοίγει νέες ευκαιρίες για την Τουρκία.

Στο πλαίσιο του μετασχηματισμού της παγκόσμιας τάξης, μπορεί να επιτρέψει στην Άγκυρα να ενισχύσει τη θέση της στο μέλλον. Η Τουρκία θα σταθμίσει προσεκτικά τα υπέρ και τα κατά, επιδιώκοντας να αποσπάσει το μέγιστο όφελος για τον εαυτό της.

Ως εκ τούτου, δεν θα εκπλήσσει εάν οι τουρκικές αρχές αποφασίσουν να ενταχθούν στους BRICS, κάτι που είναι σύμφωνο με το παράδειγμα του Erdogan να ακολουθεί μια κυρίαρχη εξωτερική πολιτική προς το συμφέρον της χώρας του (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/759910/strofi-i-tourkia-den-vlepei-to-mellon-tis-pleon-sti-dysi-me-tous-brics-tha-ksefortothei-to-dtn-tha-ginei-energeiakos-komvos-kai-yperdynami).


Το «μπλόκο» της Τουρκίας από τους BRICS+ και γιατί έγινε. Το ολέθριο σφάλμα της απόρριψης του δανείου από τους BRICS το 2015 μ.Χ. και από τότε υποφέρουμε.

Το «μπλόκο» της Τουρκίας από τους BRICS+ όπου της δόθηκε καθεστώς προνομιακού εταίρου αντί να ενταχθεί στον οργανισμό ως πλήρες μέλος προκάλεσε αιφνιδιασμό στην Άγκυρα που θεωρούσε ότι ήταν κάτι εξασφαλισμένο.

Η θέση του προνομιακού εταίρου είναι τιμητική χωρίς καμία πραγματική ουσία καθώς η Άγκυρα δεν θα ενημερώνεται για τις κινήσεις του οργανισμού, για τις παρασκηνιακές διεργασίες και δεν θα παίζει κανέναν ρόλο στις αποφάσεις του.

Ως αφορμή παρουσιάστηκε η άρνηση της Ινδίας να ενταχθεί η Τουρκία στον οργανισμό λόγω των πολύ στενών σχέσεων της με το Πακιστάν το οποίο είναι ο νούμερο ένα εχθρός και αντιπάλους της πολυπληθέστερης χώρας στον πλανήτη.

Κάτι το οποίο ισχύει αλλά στην πραγματικότητα η αιτία της άρνησης εντάξεως οφείλονταν σε όλους τους BRICS+ καθώς κανείς δεν ήθελε μία χώρα που είναι πλήρες μέλος του NATO και ιστορικά γνωστή για τα «διπλά» της παιχνίδια, ώστε να αποκομίζει συνεχώς πολιτικά και γεωπολιτικά οφέλη από όλες τις πλευρές.

Ο λόγος λοιπόν είναι ότι δεν εμπιστευόντουσαν την Άγκυρα και θεωρούσαν πως για να κερδίσει ανταλλάγματα από την Δύση θα κατασκόπευε τον οργανισμό και θα έδινε πλήρη ενημέρωση στους Αμερικανούς, στους Γάλλους, στους Βρετανούς, στους Γερμανούς, κ.λ.π.

Έτσι η Τουρκία προσκλήθηκε να γίνει εταίρος της ομάδας των BRICS έχει καμία σχέση με το ειδικό καθεστώς που δίνει η ΕΕ σε όποιον έχει ξεκινήσει ενταξιακές διαδικασίες. Το καθεστώς που δίνει η ΕΕ είναι «ύπουλο» και αναγκάζει την χώρα που θέλει να ενταχθεί να παραδοθεί από μόνη της στις Βρυξέλλες και να μετασχηματισθεί πλήρως.

Στην περίπτωση της Τουρκίας δεν υφίσταται κάτι τέτοιο. «Προσφέρθηκε καθεστώς χώρας-εταίρου στην Τουρκία», ανέφερε πριν από 15 ημέρες, ο Ομέρ Μπολάτ, ο Υπουργός Εμπορίου της χώρας. “Αυτή είναι μια μεταβατική περίοδος στην οργανωτική διαδικασία των BRICS”.

«Η Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, ζήτησε να ενταχθεί στην ομάδα των BRICS νωρίτερα φέτος για να ενισχύσει την παγκόσμια επιρροή της και να διαμορφώσει νέους δεσμούς πέρα από τους παλιούς δυτικούς της συμμάχους καθώς ο Πρόεδρος Ερντογάν επιδιώκει να ενισχύσει τα συμφέροντα της χώρας του εν μέσω μιας γεωπολιτικής στροφής που έχει ενισχύσει τις ευκαιρίες για τις αναπτυσσόμενες χώρες», σημειώνει το Bloomberg.

“Η ομάδα, η οποία εστιάζει στην αύξηση της πολιτικής και διεθνούς συνεργασίας, έχει αναδυθεί ως το κέντρο της αντίστασης στην επιθυμία της Δύσης να εξουσιάζει ηγεμονικά τον κόσμο”, ανέφερε ο Μπολάτ ο οποίος είχε συνοδεύσει τον Ερντογάν στη Σύνοδο της Ομάδας στο Καζάν της Ρωσίας τον προηγούμενο μήνα.

Η ομάδα των BRICS πρόσθεσε το Ιράν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αιθιοπία και την Αίγυπτο στις τάξεις της στο ξεκίνημα του 2024, χωρίς να δώσει σε καμία από αυτές τις χώρες καθεστώς χώρας-εταίρου πριν την πλήρη συμμετοχή.

Και αυτό δείχνει πολλά. Δεν μπορεί παρά να υπενθυμιστεί το ολέθριο σφάλμα της κυβέρνησης Τσίπρα το 2015 μ.Χ., όταν η χώρα απειλούνταν με οικονομική «ασφυξία» προκειμένου να παραδοθεί στις ορέξεις των δανειστών.

Στην άτυπη σύνοδο των BRICS, που διεξήχθη τον Μάιο του 2015 μ.Χ., στο πλαίσιο του Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, αποδέχθηκε να συμμετάσχει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, με την προοπτική ότι θα αποδέχονταν την πρόταση συμμετοχής της Ελλάδας στην Παγκόσμια Αναπτυξιακή Τράπεζα Υποδομών και Ανασυγκρότησης όπως και την αποδοχή της σχετικής πρότασης του τότε υφυπουργού Οικονομικών της Ρωσίας Σεργκέι Στόρτσακ να δοθούν στην Ελλάδα 5 δισεκατομμύρια δολάρια για να αντιμετωπίσει τις άμεσες ανάγκες της!

Με αυτό τον τρόπο η Ελλάδα θα γίνονταν άτυπα το έκτο μέλος των BRICS αφού η συγκεκριμένη τράπεζα θα αποτελούσε τον ομόλογο του ΔΝΤ σε διεθνές επίπεδο αλλά και κάτι ανάλογο με την ΕΚΤ σε ότι αφορά την εσωτερική οικονομική ισορροπία της μεγαλύτερης οικονομικής ένωσης του πλανήτη. Η συνέχεια είναι γνωστή: H κυβέρνηση Τσίπρα δεν δέχτηκε τις προτάσεις των BRICS και κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ εκχωρώντας την εθνική κυριαρχία για… 115 χρόνια!

Έκτοτε η χώρα και οι πολίτες της πληρώνουν ένα βαρύτατο τίμημα για την παραμονή στο ευρώ και την δική τους προσωπική παραμονή στην φτώχεια και την ανέχεια. Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική στη χώρα να εξελιχθεί και να δει πραγματικά καλύτερες μέρες.

Ο λόγος που τα τελευταία χρόνια έντεχνα καλλιεργήθηκε το αφήγημα της ανάπτυξης είναι λόγω του Ταμείου Ανάκαμψης από το οποίο εξαρτάται το 6% των Ελληνικών επιχειρήσεων. Αυτό όμως τελειώνει το 2025 μ.Χ., αλλά τα πλεονάσματα που θα παράγονται από το «στύψιμο» κάθε οικονομικής δραστηριότητας και από τις περικοπές δημοσίων δαπανών θα συνεχίσουν να υπάρχουν (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/toyrkia/to-mploko-tis-tourkias-apo-tous-brics-kai-giati-egine/).


Προετοιμάζει η Κίνα τεράστιους αριθμούς στρατιωτών, κατασκόπων και σαμποτέρ στις κοινότητες των ΗΠΑ για τον επερχόμενο πόλεμο.

Υπήρξε μια δραματική άνοδος στον αριθμό των Κινέζων υπηκόων που διασχίζουν τα σύνορά μας. Η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι άνδρες και η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανδρών είναι στρατιωτικής ηλικίας. Τις περισσότερες φορές, όταν αυτοί οι άνδρες αναχαιτίζονται από Αμερικανούς αξιωματούχους, ισχυρίζονται ότι έχουν έρθει για να κάνουν αίτηση για άσυλο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Φυσικά γνωρίζουν πως οι ημερομηνίες των δικαστηρίων τους θα οριστούν πολύ αργότερα στο μέλλον, επειδή το σύστημά μας κατακλύζεται από τους αιτούντες άσυλο αυτήν την στιγμή. Καθώς περιμένουν τις ημερομηνίες των δικαστηρίων τους, οι περισσότεροι από αυτούς αφήνονται ελεύθεροι στις Ηνωμένες Πολιτείες και τους επιτρέπεται να πάνε όπου θέλουν. Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι χιλιάδες Κινέζοι άνδρες στρατιωτικής ηλικίας τους έχει επιτραπεί να παραμείνουν σε αυτή τη χώρα και δεν ξέρουμε πού βρίσκονται ή τι κάνουν.

Σύμφωνα με το Fox News, ο αριθμός των Κινέζων υπηκόων που συναντώνται στα σύνορά μας ξεπερνά κατά πολύ οτιδήποτε έχουμε δει ποτέ στο παρελθόν: Μέχρι στιγμής το οικονομικό έτος 2023 μ.Χ., η Υπηρεσία Τελωνείων και Προστασίας Συνόρων των ΗΠΑ συνάντησε σχεδόν 40.000 Κινέζους υπηκόους τόσο στα νότια όσο και στα Βόρεια σύνορα, ξεπερνώντας κατά πολύ τους περίπου 23.500 και 27.800 που συναντήθηκαν τα οικονομικά έτη 2021 και 2022 μ.Χ., αντίστοιχα.

Τον Ιούλιο, περισσότεροι από 6.000 διέσχισαν τα σύνορα, μόλις δύο μήνες μετά τη λήξη των περιορισμών της εποχής COVID-19 που επέτρεπε την ταχεία απέλαση παράνομων μεταναστών – γνωστό ως Τίτλος 42 –.

Προφανώς αυτοί οι Κινέζοι υπήκοοι δεν πηγαίνουν με τα πόδια στα σύνορά μας από την Κίνα. Πώς λοιπόν φτάνουν εδώ; Λοιπόν, αναφέρεται ότι πολλοί από αυτούς ξεκινούν τα ταξίδια τους στο έθνος του Ισημερινού:

Οι Κινέζοι μετανάστες συνήθως ξεκινούν το ταξίδι τους στον Εκουαδόρ, το οποίο είναι χωρίς βίζα για τους Κινέζους πολίτες, σύμφωνα με το The Diplomat. Από εκεί, κατευθύνονται προς το Necoclí, μια πόλη στην Βόρεια ακτή της Κολομβίας, η οποία στην συνέχεια οδηγεί στο Darién Gap, μια πυκνή ζούγκλα 66 μιλίων που φέρεται να είναι γεμάτη με ένοπλους αντάρτες, διακινητές ναρκωτικών και θανατηφόρα βιοποικιλότητα. Κάποιοι που αναλαμβάνουν το προδοτικό ταξίδι φέρονται να πληρώνουν σε λαθρέμπορους μέχρι και 35.000 δολάρια για βοήθεια.

Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα εθνικής ασφάλειας, αλλά η «κυβέρνηση?» Μπάιντεν δεν κάνει τίποτα για αυτό. Περιττό να πούμε ότι αυτό απογοητεύει πολύ πολλούς Ρεπουμπλικάνους. Στην πραγματικότητα, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εσωτερικής Ασφάλειας στην Βουλή των Αντιπροσώπων είπε πρόσφατα στη Daily Mail πως ανησυχεί ότι η Κίνα μπορεί να στέλνει αυτούς τους άνδρες εδώ για συγκεκριμένο σκοπό:

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εσωτερικής Ασφάλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων Mark Green, R-Tenn., δήλωσε στην DailyMail.com ότι έχει σημειωθεί «μαζική αύξηση» Κινέζων υπηκόων που συνδέονται με τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (PLA) που έχουν αποκτήσει πρόσβαση στις ΗΠΑ περνώντας τα σύνορα. Και πάνω από 17.800 Κινέζοι υπήκοοι απελευθερώθηκαν στις ΗΠΑ μόνο φέτος, ισχυρίστηκε.

Ο Γκριν χαρακτήρισε «ηλίθια» τη συνοριακή πολιτική της «κυβέρνησης» Μπάιντεν που ισχύει αυτήν την στιγμή «προκαλώντας το μυαλό», επειδή τώρα οι Κινέζοι κατάσκοποι μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «δολιοφθορείς» με τον ίδιο τρόπο που Ρώσοι στρατιωτικοί εγκαταστάθηκαν στην Ουκρανία πριν από την εισβολή.

Νομίζω ότι οι ανησυχίες του Green είναι απολύτως δικαιολογημένες. Καθώς οι φήμες για ενδεχόμενο πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας φτάνουν στο κρεσέντο, βλέπουμε Κινέζους άνδρες να διασχίζουν τα σύνορά μας σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό από ποτέ. Και φαίνεται να το κάνουν ομαδικά.

Νωρίτερα φέτος, ένας δημοσιογράφος δημοσίευσε βίντεο που έδειχνε «εκατοντάδες στρατιωτικούς Κινέζους στον Παναμά να κατευθύνονται προς τα σύνορα των ΗΠΑ»: Ένας δημοσιογράφος δημοσίευσε νέο βίντεο που φαίνεται να δείχνει εκατοντάδες στρατιωτικούς Κινέζους στον Παναμά να κατευθύνονται προς τα σύνορα των ΗΠΑ.

Ο ιδρυτής του Muckraker.com, Anthony Rubin, δήλωσε στο «Fox & Friends First» την Τετάρτη πως κάθε μέρα, πολλές φορές την ημέρα, ομάδες ανδρών κάνουν ουρές και επιβιβάζονται σε λεωφορεία για να συνεχίσουν τα ταξίδια τους. Φαίνεται ότι υπάρχει τουλάχιστον κάποιο επίπεδο συντονισμού σε αυτές τις προσπάθειες. Και μόλις φτάσουν εδώ, οι Κινέζοι υπήκοοι συχνά καταλήγουν σε μέρη όπου δεν έπρεπε να είναι:

Οι Κινέζοι υπήκοοι που παρουσιάζονταν ως «τουρίστες» περιπλανήθηκαν σε μια τοποθεσία εκτόξευσης πυραύλων στο Νέο Μεξικό, όπως αναφέρθηκε για πρώτη φορά από την Wall Street Journal. Επιπλέον, κάποιοι φέρεται να οργανώθηκαν ως δύτες για να φτάσουν κοντά σε μια τοποθεσία εκτόξευσης πυραύλων στην Φλόριντα, ενώ άλλοι ισχυρίστηκαν πως διέμεναν σε μια βάση του στρατού στην Αλάσκα.

Οι πράκτορες φέρεται να ισχυρίζονται ότι είναι τουρίστες που έχουν «χαθεί» και δεν μπορούν να βρουν το δρόμο τους προς ένα Burger King ή McDonalds που συμπτωματικά βρίσκεται κοντά σε μια Αμερικανική στρατιωτική βάση.

Αυτοί είναι μόνο αυτοί που έχουν πιαστεί. Πόσοι άλλοι κατάσκοποι έχουν ολοκληρώσει με επιτυχία τις αποστολές τους χωρίς να συλληφθούν; Μόλις οι μετανάστες απελευθερωθούν σε αυτή την χώρα, μπορούν κυριολεκτικά να πάνε οπουδήποτε. Τον τελευταίο καιρό, υπήρξε ένα τεράστιο κύμα εγκληματικότητας στην κομητεία Όκλαντ του Μίσιγκαν. Είναι πολύ μακριά από τα νότια σύνορα.

Αποδεικνύεται πως «διεθνικές συμμορίες» από τη Νότια Αμερική στοχεύουν συγκεκριμένα ακριβά σπίτια σε αυτήν την περιοχή και μέχρι στιγμής έχουν σημειώσει μεγάλη επιτυχία: «Διεθνικές συμμορίες» από τη Νότια Αμερική διαπράττουν διαρρήξεις υψηλού επιπέδου σε πολυτελή σπίτια στο Μίσιγκαν, σύμφωνα με τις αρχές επιβολής του νόμου.

Ο σερίφης της κομητείας του Όκλαντ, Μάικλ Μπουσάρντ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για μια σειρά από διαρρήξεις που στοχεύουν πολυτελή σπίτια. Ο Μπουσάρ προειδοποιεί τους κατοίκους της περιοχής να εξασφαλίσουν τα σπίτια τους επειδή οι παράνομοι μετανάστες διαπράττουν εισβολές στα σπίτια τους για να κλέψουν αγαθά υψηλής ποιότητας.

Ο σερίφης είπε ότι οι διαρρήκτες κλέβουν κοσμήματα, πολύτιμα μέταλλα, ρολόγια υψηλής ποιότητας, ακριβά πορτοφόλια, ηλεκτρονικά είδη, χρήματα και χρηματοκιβώτια. Ο Μπουσάρ είπε πως οι ληστείες ξεπέρασαν σε λεία συνολικά το 1 εκατομμύριο δολάρια.

Φυσικά οι Κινέζοι μετανάστες που έρχονται πέρα ​​από τα σύνορά μας δεν είναι εδώ για να ληστεύουν σπίτια. Είναι εδώ για άλλους λόγους. Αλλά το θέμα μου είναι πως μόλις οι μετανάστες απελευθερωθούν σε αυτή την χώρα, θα μπορούσαν να καταλήξουν κυριολεκτικά οπουδήποτε.

Σε αυτό το στάδιο, τόσοι πολλοί μετανάστες έχουν ξεχυθεί στην πολιτεία της που ακόμη και η υπερφιλελεύθερη κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Κάθι Χότσουλ ζητά μια δραματική αύξηση της ασφάλειας των συνόρων:

Η Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Kathy Hochul (D) έχει μετατραπεί σε γεράκι μετανάστευσης αφού η «κυβέρνηση» Μπάιντεν έχει κατακλύσει την πολιτεία της –και συγκεκριμένα τη Νέα Υόρκη– με μια αδιάκοπη πλημμύρα χιλιάδων και χιλιάδων μεταναστών. Εμφανιζόμενη στην εκπομπή Face the Nation του CBS την Κυριακή, η Χότσουλ ζήτησε περιορισμούς στην μετανάστευση στα σύνορα και «διπλασιασμό ή τετραπλασιασμό» των πρακτόρων της Συνοριακής Περιπολίας.

Η Χότσουλ έριξε την ευθύνη στους Ρεπουμπλικάνους και στον Πρόεδρο της Βουλής Κέβιν ΜακΚάρθι (R-CA), αντί για τον Τζο Μπάιντεν, αγνοώντας ότι οι πολιτικές του Μπάιντεν είναι αυτές που έχουν υποκινήσει τον τεράστιο όγκο της παράνομης μετανάστευσης από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2021 μ.Χ. Θα κάνει τελικά κάτι η «κυβέρνηση» Μπάιντεν για να αντιμετωπίσει αυτήν την κρίση; Πιθανώς όχι. Έτσι, περισσότεροι Κινέζοι άνδρες στρατιωτικής ηλικίας θα φτάνουν κάθε μέρα που περνάει.

Και όταν τελικά ξεσπάσει ένας πόλεμος με τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα είναι έτοιμοι να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους που τους έχουν ανατεθεί. Μόνο ένα πολύ ανόητο έθνος θα επέτρεπε στον εχθρό να προτοποθετήσει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες, κατασκόπους και σαμποτέρ, αλλά αυτό ακριβώς κάνουμε (https://www.freepen.gr/2023/10/blog-post_654.html, https://romioitispolis.gr/proetoimazei-i-kina-terastioys-arithmoys-stratioton-kataskopon-kai-sampoter-stis-koinotites-ton-ipa-gia-ton-eperchomeno-polemo/).


Ο κόσμος μετά την παγκοσμιοποίηση – Το τέλος της δυτικής κυριαρχίας.

Το Ινστιτούτο Cedimes, που ίδρυσε ο Γάλλος οικονομολόγος Jacques Austrui (και έχω την τιμή να συμμετέχω) γιορτάζει τα 50 χρόνια ζωής του. Το Cedimes ιδρύθηκε με κεντρικό άξονα την οικονομική ανάπτυξη, με διαφορετικές από τις γενικώς αποδεκτές, τότε, προδιαγραφές, που μεταξύ άλλων δικαιολογούσαν την υπανάπτυξη. Μετά την επικράτηση, για μισό περίπου αιώνα, της παγκοσμιοποίησης, μετατόπισε το κέντρο βάρους των επιστημονικών ενδιαφερόντων του από την οικονομική ανάπτυξη, στην παγκοσμιοποίηση.

Όμως, ήδη και η παγκοσμιοποίηση ανήκει στο παρελθόν. Εκτός από την επιστροφή στον προστατευτισμό, υπάρχει ένα ευρύτατο πλέγμα ανατροπών, που οδηγεί σε νέα διεθνή τάξη. Και ακριβώς, με αφορμή τα γενέθλια του Cedimes, θα προσπαθήσω να προβλέψω την θέση και τις δραστηριότητές του, για τα επόμενα 50 χρόνια. Με βάση τις διαφαινόμενες εξελίξεις, αλλά και τις διαγραφόμενες τάσεις, αναμένονται να συμβούν εγκάρσιες μεταβολές στο σύνολο  του πλανήτη μας.

Η από-παγκοσμιοποίηση, που αναγγέλθηκε επισήμως, στην φετινή συνάντηση στο Davos, κατά το 53ο οικονομικό φόρουμ, αποτελεί την ομολογία αποτυχίας της Αμερικής για όλα όσα ανέμενε να έχει από την παγκοσμιοποίηση, την οποία επέβαλε.

Οι ΗΠΑ προσπάθησαν να αποφύγουν την εκθρόνισή τους από την κορυφή του κόσμου. Η τραγική ειρωνεία έγκειται στο ότι η παγκοσμιοποίηση ανέδειξε ως δεύτερη υπερδύναμη την Κίνα, καθώς και πλήθος χωρών που την περιβάλλουν, καθοδόν προς μια νέα διεθνή τάξη, η οποία δεν θα κυριαρχείται από τις δυτικές αξίες.

Η στροφή των ΗΠΑ προς τον προστατευτισμό αποβλέπει στην καθυστέρηση της τεχνολογικής ανάπτυξης της Κίνας, χάρη στους αυστηρούς περιορισμούς που επιβάλλει στις συναλλαγές της. Η Δύση αισθάνεται ότι απειλείται από την αποτυχία της παγκοσμιοποίησης, καθώς εξαιτίας της βαθαίνει η παρακμή, στην οποία έχει περιέλθει.

Η κυρίαρχη ερμηνεία αυτών των περιορισμών βασίζεται στη βεβαιότητα ότι (αν τελικώς δεν αποφευχθεί ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος) νικητής θα αποδειχθεί αυτός που θα υπερέχει στις νέες τεχνολογίες και στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Το νέο αυτό καθεστώς αναμένεται να διαρκέσει περίπου μισό αιώνα, χρονικό διάστημα που όπως φαίνεται ακολουθείται κατά την εναλλαγή των δύο αυτών κοσμοθεωριών.

Η επιστροφή του προστατευτισμού. Παράλληλα με την επάνοδο στον προστατευτισμό, η νέα διεθνής οικονομική τάξη προβλέπεται ότι θα έχει χαρακτηριστικά πολύ διαφορετικά από αυτά των τελευταίων 50 ετών.

Η πρώτη, και η πιο ανατρεπτική μεταβολή, που ήδη είναι ορατή, είναι η διαπίστωση ότι η Δύση δεν θα πρωταγωνιστεί πια στη διακυβέρνηση του πλανήτη, καθώς θα υποχωρεί σταθερά από την πρώτη σειρά των χωρών, που βρίσκονται στην κορυφή του.

Με αφορμή και την επέτειο του Cedimes, σε όλο αυτό το μακρύ διάστημα η Γαλλία, παρότι αντιμετώπιζε συρρίκνωση της διάδοσης επιρροής της γλώσσας της, ανήκε σταθερά στις επτά ισχυρότερες οικονομίες της υφηλίου.

Ωστόσο, το παγκόσμιο τοπίο διακυβέρνησης μεταβάλλεται πλήρως. Το 2040 αναμένεται ότι καμία οικονομία της Δύσης δεν θα ανήκει στις επτά ισχυρότερες της υφηλίου. Αντιθέτως, οι επτά οικονομίες, που αναμένεται να κυριαρχήσουν θα είναι της Κίνας, Ινδίας, Ινδονησίας, Βραζιλίας, Ρωσίας, Μεξικού και Τουρκίας. Εξάλλου, ο πληθυσμός της Ευρώπης θα συρρικνωθεί και θα μετρά μόνο 4,3% του παγκόσμιου, που θα φθάσει τα οκτώ δισεκατομμύρια.

Στο οικονομικό πεδίο, η νέα διεθνής τάξη προβλέπεται ότι θα συνδυαστεί με μερικότερες μεταβολές. Τα προστατευτικά μέτρα στο διεθνές εμπόριο συνοδεύονται από την επιδίωξη υψηλότερου βαθμού αυτάρκειας.

Ωστόσο, στην παρούσα υποχώρηση της παγκοσμιοποίησης, το καθεστώς προστατευτισμού φαίνεται να συνοδεύεται και από ορισμένα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως είναι κατεξοχήν η προσπάθεια νέας εκβιομηχάνισης, επιδιώκοντας αύξηση του βαθμού αυτάρκειας, καθώς και ενθάρρυνση μετεγκατάστασης επιχειρήσεων, που είχαν μεταφερθεί σε άλλες χώρες.

Όσο και αν φαίνεται εξωπραγματική στις ημέρες μας η επιστροφή στην παρωχημένη εποχή της εκβιομηχάνισης (και όσο και αν οι σχετικές αναλύσεις είναι αποθαρρυντικές) ο Μπάιντεν ανήγγειλε πρόσφατα ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για εκβιομηχάνιση, αξίας 400 περίπου δισ. δολαρίων, που αποβλέπει στον περιορισμό της εξάρτησης από την Κίνα. Σκέψεις για ανάλογες ενέργειες γίνονται και στην Ευρώπη, ενώ ενθαρρύνεται σε ολόκληρη τη Δύση, η επάνοδος βιομηχανιών που μετεγκαταστάθηκαν σε άλλες χώρες.

Τεχνητή Νοημοσύνη. Μετά από σειρά δεκαετιών, στο διάστημα των οποίων η Δύση στο σύνολό της (με επικεφαλής τις ΗΠΑ) ήταν στο προσκήνιο με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και πρωτοπορώντας σε τεχνολογίες, τελευταία υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις παρακμής της, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Τεχνητή Νοημοσύνη. Πρόκειται για το πολύπλευρο επίτευγμα της ανθρωπότητας, που ταυτόχρονα υπόσχεται την πραγματοποίηση θαυμάτων, αλλά και ανομολόγητων καταστροφών.

Η Δύση κινδυνεύει να έχει κυρίως αρνητικές επιπτώσεις από την Τεχνητή Νοημοσύνη, εξαιτίας της καθυστέρησής της στον τομέα αυτόν, σε αντίθεση με την Κίνα (και τις οικονομίες που την ακολουθούν κυρίως στον “Δρόμο του Μεταξιού”).

Οι κίνδυνοι που περιβάλλουν τη Δύση στη συνέχεια της εισβολής των νέων τεχνολογιών και ιδιαιτέρως της Τεχνητής Νοημοσύνης, αφορούν την πολύ πιθανή πρόβλεψη, που είχε κάνει ο Karl Marx, πριν από περίπου έναν αιώνα.

Είχε τότε εμφανιστεί πεπεισμένος ότι στο καπιταλιστικό σύστημα είναι τελικά αναπότρεπτο τα μέσα παραγωγής να καταλήξουν σε ιδιοκτησία μονοπωλίου από τους ολιγάρχες, οι οποίοι θα κινούν τα νήματα του πολιτικού συστήματος και θα καταδικάζουν σε μόνιμη φτώχεια τους εργαζόμενους. Η πρόβλεψη αυτή, που δεν πραγματοποιήθηκε με την βιομηχανική επανάσταση, φαίνεται να υλοποιείται τώρα.

Ήδη, όπως το σύνολο των νέων τεχνολογιών, έτσι και η Τεχνητή Νοημοσύνη ελέγχεται από εταιρίες κολοσσούς (Google, Microsoft, Amazon κ.α.). Είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, για νεοφυείς επιχειρήσεις να δημιουργήσουν κάτι νέο στον κλάδο, αν δεν στηρίζονται από τις γιγαντιαίες αυτές εταιρίες, οι οποίες ανταγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους. Οι εταιρίες αυτές έχουν αποκτήσει μονοπωλιακό έλεγχο, καθώς το 90% των διαδικτυακών πωλήσεων και των διαφημιστικών εσόδων διενεργείται από αυτές.

Η Silicon Valley, που απώλεσε ήδη 160.000 θέσεις εργασίας, φαίνεται να καταρρέει κάτω από τον άγριο ανταγωνισμό, που επιπλέον περιορίζει στο ελάχιστο την παραγωγικότητα και τις νέες ιδέες. Η μάχη δίδεται για την απόκτηση όσο γίνεται υψηλότερων κερδών. Δικαιολογείται, έτσι, η κριτική εναντίον αυτών των γιγάντων, που υποστηρίζει ότι έχουν μετατραπεί «σε τμήμα της χρηματιστηριακής μηχανής του χρήματος της Wall Street».

Η φιλελεύθερη δημοκρατία. Η Δύση, συνηθισμένη να κατευθύνει την υφήλιο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, θεωρεί ότι δεν υπάρχουν άλλοι πολιτισμοί άξιοι να επιβιώσουν, εκτός του δικού της, της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

Και όχι μόνο, αλλά θεωρεί δικαίωμά και υποχρέωσή της να επιβάλει, ακόμη και με τη χρήση των όπλων, τον δικό της πολιτισμό στην υφήλιο. Έτσι, εκτός από τον εμπορικό και τεχνολογικό πόλεμο, που κήρυξε ο Τράμπ και που συνεχίζει δριμύτερα ο Μπάιντεν εναντίον της Κίνας, υπάρχει και έντονος ιδεολογικός πόλεμος ανάμεσα στις δύο αυτές υπερδυνάμεις.

Αντιδρώντας, Κίνα και Ρωσία υποστηρίζουν ότι το ενδιαφέρον της Δύσης για την φιλελεύθερη δημοκρατία, που δήθεν δικαιολογεί πολέμους εναντίον όσων δεν την ασπάζονται, είναι υποκριτικό. Στον αντίποδα θεωρούν ότι «η Δύση, στο σύνολό της, επιδίδεται σε προσπάθεια καθιέρωσης ιεραρχίας με ιμπεριαλιστικές ρίζες και ανωτερότητας της λευκής φυλής».

Υποστηρίζουν ότι το ενδιαφέρον της Δύσης για την επιβολή της φιλελεύθερης δημοκρατίας, δεν εστιάζεται στα πλαίσια ιδεολογικών ανησυχιών, αλλά υποκρύπτει κακόβουλα ενδιαφέροντα, όπως την προσπάθεια επιβράδυνσης της τεχνολογικής ανάπτυξης της Κίνας.

Στην πραγματικότητα, ο φιλελευθερισμός ουδέποτε εφαρμόστηκε, όπως τον υπερασπίζονται οι οπαδοί του. Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του είναι η έχθρα εναντίον του κρατικού παρεμβατισμού, αλλά και της αναδιανομής του πλούτου, ενώ η πολιτική του εξαντλείται στην επιβολή μιας στυγνής γραφειοκρατίας, την οποία υφίσταται και η ΕΕ.

Βιώνουμε σύγκρουση πολιτισμών;. Τα αίτια του διχασμού Δύσης και λοιπού κόσμου είναι περισσότερα από το ένα, που αναλύεται στην βασική ερμηνεία του Samuel Huntington, περί σύγκρουσης πολιτισμών.

Σαφώς, εμπεριέχεται και αυτή η σύγκρουση στην παρούσα περίοδο, αλλά δεν είναι η κυρίαρχη, δεδομένου ότι οι παγκόσμιες συνθήκες που επικρατούν είναι πολύ διαφορετικές των αντίστοιχων του 1.993 μ.Χ., ημερομηνίας που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι απόψεις του Huntington που αναφέρονταν και σε άλλους είδους αντιπαλότητα.

Ωστόσο, η απουσία της Κίνας κατά την παλαιότερη εκείνη αντιπαράθεση, περιόριζε τον κίνδυνο απώλειας της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ. Αντιθέτως, σήμερα υπάρχει η βεβαιότητα (εκτός απροόπτου) ότι οι ΗΠΑ χάνουν την πρωτοκαθεδρία τους και είναι πεπεισμένες ότι το μοναδικό αποτελεσματικό όπλο που διαθέτουν εναντίον της Κίνας είναι η “σημαία” της φιλελεύθερης δημοκρατίας, έστω και με το φανταστικό περιεχόμενο, με το οποίο προσπαθεί να επιβληθεί.

Το ακανθώδες ερώτημα είναι αν η Δύση θα συμβιβαστεί να συνεχίσει να υπάρχει στην κορυφή του κόσμου, μοιράζοντας την μέχρι τώρα απόλυτη εξουσία της με την Κίνα (αργότερα και με την Ινδία); Aπάντηση δεν υπάρχει, προς το παρόν, αλλά θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από το (αδιευκρίνιστο μέχρι στιγμής) πέρας του πολέμου στην Ουκρανία.

Οπωσδήποτε, αυτός ο πόλεμος, που δεν περιορίζεται ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία, αλλά επεκτείνεται μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, κινδυνεύει να αποδειχτεί προοίμιο του Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Το μέλλον του Cedimes. Σε ότι αφορά το μέλλον του Cedimes, εν μέσω των μεταβολών που αναμένεται να συμβούν τα επόμενα 50 χρόνια, πιστεύω ότι μπορεί να είναι λαμπρό. Οι βασικοί λόγοι της αισιοδοξίας μου ενυπάρχουν στα δομικά χαρακτηριστικά του. Συνοπτικά είναι η κοσμοπολίτικη επιλογή του, που εγγυάται την απουσία οποιασδήποτε μορφής διάκρισης θρησκείας, φύλου, χρώματος, πολιτισμού, βαθμού ανάπτυξης ή και γεωγραφικής καταγωγής.

Το Cedimes, αντίθετα, αγκάλιασε ολόκληρη την υφήλιο, μέσα από τα ισότιμα μέλη του, που ήρθαν από όλο τον κόσμο. Έτσι, μπορώ να ισχυριστώ ότι η παρακμή της Δύσης δεν θα έχει βλαπτικές επιπτώσεις στις δραστηριότητες του Cedimes.

Η ψυχή της Γαλλίας, άλλωστε, δεν εξαφανίζεται από καμιάς μορφής παρακμή της Δύσης. Διαθέτει αναλλοίωτα στοιχεία στο χρόνο, που θα συνοδεύουν την ανθρωπότητα, ακόμη και όταν ο πληθυσμός και το ΑΕΠ της συρρικνωθούν αισθητά.

Το Cedimes, συνεπώς, θα διατηρήσει την θεσπέσια γαλλική αύρα, όσα χρόνια και αν περάσουν και όσες ανατροπές και αν συμβούν, εξαιρουμένου ενός καταστρεπτικού Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου, που δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο.

Εξάλλου, ο διεθνής χαρακτήρας του Cedimes υπόσχεται να το διασφαλίσει από αντιξοότητες, που θα έχουν σχέση με την διαδοχή της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ, από την Κίνα. Εκτός του ότι διατηρεί καλές σχέσεις και συνεργασία με την Κίνα, η προσδοκία ανόδου της στην κορυφή του κόσμου αποτέλεσε και θέμα μελέτης και από τον πρόεδρο Albagli, καθώς και από εμένα, πριν τέσσερα περίπου χρόνια (https://slpress.gr/idees/o-kosmos-meta-tin-pagkosmiopoiisi-to-telos-tis-dytikis-kyriarchias/).


Η Κίνα ξεφορτώνεται  τα ομόλογα των υπερχρεωμένων  ΗΠΑ – Απαξιώνει το δολάριο και προκαλεί έμφραγμα στην Fed. Η διαφοροποίηση της κινεζικής στρατηγικής όσον αφορά τα συναλλαγματικά αποθέματα. To colpo grosso των κινεζικών νομισματικών αρχών να θέσουν την αμερικανική ηγεμονία υπό αμφισβήτηση βρίσκεται υπό εξέλιξη.

Σε μια περίοδο κατά την οποία το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζεται να προχωρήσει σε τεράστιες εκδόσεις ομολόγων και εντόκων γραμματίων προκειμένου να εξυπηρετήσει το τεράστιο δημόσιο χρέος το γεγονός ότι η Κίνα ξεφορτώνεται αμερικανικά ομόλογα είναι δυνατόν να προκαλέσει πανικό στις νομισματικές αρχές της χώρας, αμφισβητώντας στην πράξη το αξιόχρεο της μεγαλύτερης οικονομίας.

Σε απλά Ελληνικά, το χρέος που δεν απορροφούν οι Κινέζοι αναγκαστικά θα το αγοράσουν εγχώριοι επενδυτές καθώς θα καταγραφεί υπερπροσφορά. Αυτό θα προκαλέσει άμεσα μια σημαντική αύξηση στην προσφορά χρήματος και θα εντείνει τις ήδη σημαντικές πληθωριστικές πιέσεις τις οποίες η υπό τον Jerome Powell Federal Reserve δεν κατέστη δυνατό να αντιμετωπίσει.

Πρόκειται για μια νομισματική… θηλιά στον λαιμό της Αμερικανικής οικονομίας. Sell off σε περιουσιακά στοιχεία 21,2 δισ. δισ. δολ. – Εκροές 5,1 δισ. δολ. από τις μετοχές. Κινέζοι επενδυτές ξεφορτώθηκαν 21,2 δισεκατομμύρια δολάρια περιουσιακών στοιχείων των ΗΠΑ τον μήνα Αύγουστο, το μεγαλύτερο ποσοστό των τελευταίων τεσσάρων ετών, σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ που επικαλείται το Bloomberg.

Το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεων 21,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων ήταν σε ομόλογα και μετοχές του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ και τα κινεζικά funds μείωσαν επίσης τις τοποθετήσεις σε κρατικό χρέος, αναφέρει η έκθεση. Οι Κινέζοι επενδυτές προχώρησαν στην πώληση περίπου 5,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων αμερικανικών μετοχών τον Αύγουστο.

Σύμφωνα με το Bloomberg, ο ρυθμός των πωλήσεων περιουσιακών στοιχείων στις ΗΠΑ από επενδυτές στην Κίνα οδήγησε ορισμένους στη Wall Street να θεωρήσουν ότι αξιωματούχοι στο Πεκίνο αναζητούσαν τρόπο να στηρίξουν περαιτέρω το εξασθενημένο γιουάν, πουλώντας αμερικανικά ομόλογα για να αυξήσουν το απόθεμα δολαρίων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση του νομίσματος μέσω των παρεμβάσεων της κεντρικής τράπεζας.

Η στρατηγική και η τακτική. Η Κίνα αναμένεται να μειώσει την κατοχή αμερικανικού χρέους εν μέσω παγκόσμιων ανησυχιών για την συρρίκνωση της παγκόσμια ρευστότητας και ασφάλειας των περιουσιακών στοιχείων και των εντεινόμενων προσπαθειών της χώρας να διαφοροποιήσει τα συναλλαγματικά της αποθέματα, δήλωσαν Κινέζοι ειδικοί την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2023μ.Χ. μετά την εξέταση των τελευταίων στοιχείων από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ τα οποία έδειχναν το έλλειμμα για το δημοσιονομικό έτος του 2023 μ.Χ. να έχει εκτοξευθεί κατά 23%, στο 1,7 τρισ. δολ.

Τα αμερικανικά στοιχεία έδειξαν ότι η Κίνα, ο δεύτερος μεγαλύτερος ξένος κάτοχος τίτλων του αμερικανικού Δημοσίου, μείωσε τις συμμετοχές της για πέντε διαδοχικούς μήνες έως τον Αύγουστο στα 805,4 δισεκατομμύρια δολάρια, λίγο λιγότερο από το υπάρχον χαμηλό των 801,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Μάιο του 2009 μ.Χ.

Η Κίνα μείωσε τις συμμετοχές της σε μια εποχή που τόσο η Ιαπωνία όσο και το Ηνωμένο Βασίλειο - ο μεγαλύτερος και τρίτος μεγαλύτερος ξένος κάτοχος αμερικανικού χρέους, αντίστοιχα - τα αύξησαν. Η Ιαπωνία αύξησε τη έκθεσή στο αμερικανικό χρέος κατά 3,7 δισεκατομμύρια δολάρια σε σχεδόν 1,12 τρισεκατομμύρια δολάρια και το Ηνωμένο Βασίλειο κατά 35,7 δισεκατομμύρια δολάρια σε 698,1 δισεκατομμύρια δολάρια.

Φρικτές επιδόσεις…. «Μέρος των αιτιών (πίσω από τις κινήσεις της Κίνας) είναι οι φρικτές επιδόσεις των ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου τα τελευταία τρία χρόνια», δήλωσε ο Hong Hao, επικεφαλής οικονομολόγος στην GROW Investment Group.

Από την περίοδο αιχμής έως τώρα, οι τιμές των πιο μακροπρόθεσμων ομολόγων των ΗΠΑ έχουν υποχωρήσει κατά περίπου 50%, είπε ο Hong. «Άλλοι λόγοι σχετίζονται με το πώς η Κίνα έχει γίνει πιο εξελιγμένη στη διαχείριση των συναλλαγματικών αποθεμάτων.

Υπάρχει μια κατανομή σε ομόλογα με υψηλότερες αποδόσεις και η Κίνα έχει διαθέσει περισσότερους πόρους για την Πρωτοβουλία Belt and Road», επισήμανε. Οι ειδικοί δήλωσαν ότι υπάρχει αναντιστοιχία προσφοράς-ζήτησης στα ομόλογα των ΗΠΑ, καθιστώντας τις προοπτικές του αμερικανικού χρέους ακόμη πιο ανησυχητικές.

Αυξανόμενη προσφορά αμερικανικού χρέους και γεωπολιτική ανασφάλεια. «Το χρέος των ΗΠΑ αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες να διατεθεί, λόγω της αυξανόμενης προσφοράς αμερικανικών ομολόγων, του πιθανού αδιεξόδου του Δημοκρατικού Κόμματος και του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στα επίπεδα δαπανών του νέου έτους και της μείωσης των νομισματικών κινήτρων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ», επισήμανε ο Wang Youxin, ανώτερος οικονομολόγος στην Τράπεζα της Κίνας.

«Εξάλλου, στο πλαίσιο των αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων, η κατοχή πολλών περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια θα μπορούσε να σημαίνει μεγαλύτερη έκθεση σε γεωπολιτικούς κινδύνους. Ασφάλεια στα συναλλαγματικά διαθέσιμα και αποδολαριοποίηση.

«Η μείωση των διαθεσίμων του αμερικανικού χρέους με παράλληλη αύξηση των διαθεσίμων στρατηγικών πόρων όπως ο χρυσός και το αργό πετρέλαιο θα αυξήσει την ασφάλεια των περιουσιακών στοιχείων για την Κίνα». Η Κίνα, σημείωσε ο Wang, αναμένεται να συνεχίσει να διαφοροποιεί τα περιουσιακά της στοιχεία για να βελτιώσει την ασφάλεια και την κερδοφορία από αυτά.

Οι ειδικοί προειδοποίησαν επίσης ότι η κατάχρηση του καθεστώτος ηγεμονίας του δολαρίου από τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει βλάψει σοβαρά την παγκόσμια εμπιστοσύνη στο δολάριο, οδηγώντας σε μια μη αναστρέψιμη τάση αποδολαριοποίησης στον κόσμο.

Ο Yang Haiping, ερευνητής στο Institute of Securities and Futures, το οποίο ανήκει στο Central University of Finance and Economics, είπε επισήμανε η μείωση των κινεζικών διακρατήσεων χρέους των ΗΠΑ κατέστη αναγκαία για την προστασία της ασφάλειας των περιουσιακών στοιχείων στο πλαίσιο της παγκόσμιας τάσης αποδολαριοποίησης και η αυξανόμενη παρουσία του ρενμίνμπι σε διασυνοριακούς οικισμούς.

Εξάλλου, η αβεβαιότητα στις σχέσεις Κίνας-ΗΠΑ και το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα των ΗΠΑ δικαιολογούν επίσης την μείωση των Κινεζικών τοποθετήσεων σε αμερικανικό χρέος, κατέληξε (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/702235/i-kina-ksefortonetai-ta-omologa-ton-ypoxreomenon-ipa-apaksionei-to-dolario-kai-prokalei-emfragma-sti-fed).

 

ΗΠΑ: Αυξήθηκαν οι χρεοκοπίες επιχειρήσεων κατά 61%! – Οι τράπεζες κλείνουν καταστήματα και απολύουν χιλιάδες εργαζομένους. Φόβοι πως μία νέα παγκόσμια οικονομική κρίση τύπου 2008 μ.Χ. πλησιάζει.

H πίεση των υψηλών επιτοκίων και του χάος στην αγορά ακινήτων έχουν φέρει σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση της Αμερικανικές τράπεζες όπως φαίνεται από το κλείσιμο εκατοντάδων τραπεζικών καταστημάτων και τις απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων.

Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η αύξηση κατά 61% των χρεοκοπιών των Αμερικανικών επιχειρήσεων και γίνεται κατανοητό πως κάτι πολύ άσχημο συμβαίνει με την Αμερικανική οικονομία. Μόνο μέσα στην πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, οι Αμερικανικές τράπεζες έκλεισαν 54 τοπικά υποκαταστήματα…

Η Bank of America έκλεισε 21 υποκαταστήματα την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, σύμφωνα με δελτίο που δημοσίευσε το Office of the Controller of the Currency (OCC) την Παρασκευή 20/10. Η Wells Fargo έκλεισε 15, ενώ η US Bank και η Chase έκλεισαν 9 και 3 αντίστοιχα. Βέβαια, οι τράπεζες κλείνουν καταστήματα με τρομακτικούς ρυθμούς εδώ και αρκετό καιρό.

Το 2022 μ.Χ., οι Αμερικανικές τράπεζες έκλεισαν περίπου 2.000 περισσότερα υποκαταστήματα από αυτά που άνοιξαν, σε όλες τις αμερικανικές πολιτείες, αφήνοντας όλο και περισσότερους πολίτες χωρίς πρόσβαση σε βασικές χρηματοοικονομικές υπηρεσίες.

Αναλυτικότερα, το 2022 μ.Χ., οι Αμερικανικές τράπεζες έκλεισαν πάνω από 3.000 υποκαταστήματα ενώ άνοιξαν μόλις 1.000. Η JPMorgan Chase πρωτοστάτησε στο κλείσιμο υποκαταστημάτων πέρυσι, κλείνοντας 144 υποκαταστήματα, ενώ άνοιξε 133.

Η τάση συνεχίστηκε το 2023 μ.Χ. και πιθανότατα θα συνεχιστεί και το 2024 μ.Χ. καθώς οι τράπεζες αντιμετωπίζουν έντονο ανταγωνισμό για καταθέσεις και νεότερους πελάτες από διαδικτυακές τράπεζες, εταιρείες fintech και Big Tech.

Συν τοις άλλοις, οι αμερικανικές τράπεζες προχωρούν σε αθόρυβες μαζικές απολύσεις εργαζομένων όλο το χρόνο οι οποίες θα αυξηθούν κατακόρυφα την επόμενη χρονιά. Οι τράπεζες μειώνουν σταθερά τον αριθμό των εργαζομένων της ή ανακοινώνουν ανάλογα σχέδια, με βασική εξαίρεση την JPMorgan Chase, την μεγαλύτερη και πιο κερδοφόρα τράπεζα των ΗΠΑ.

Υπό την πίεση του αντικτύπου των αυξημένων επιτοκίων στα στεγαστικά δάνεια, στις συναλλαγές της Wall και στο κόστος χρηματοδότησης, οι πέντε μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ, με την εξαίρεση της JP Morgan, έχουν περικόψει συνολικά 20.000 θέσεις μέχρι στιγμής φέτος.

Όλα αυτά δηλώνουν ότι ο τραπεζικός κλάδος βρίσκεται σε δύσκολη θέση και αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο που αναμένουμε επιδείνωση των οικονομικών συνθηκών.  Αν όμως ήδη ζορίζουν τα πράγματα, τι θα γίνει αν έχουμε ολική ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή; Οι ανησυχίες για την Αμερικανική οικονομία είναι ιδιαίτερα μεγάλες.

Ένα ευρύ φάσμα αμερικανικών επιχειρήσεων έχουν δυσκολευτεί φέτος. Κατά τους πρώτους εννέα μήνες του 2023 μ.Χ., οι χρεοκοπίες επιχειρήσεων με βάση το Κεφάλαιο 11 έφτασαν τις 4.553 και ήταν 61% υψηλότερος από ότι ήταν κατά την ίδια περίοδο πριν από ένα χρόνο, σύμφωνα με την Epiq Bankruptcy, η οποία παρέχει στοιχεία πτώχευσης στις ΗΠΑ.  ‘Όλοι ανησυχούν ότι μία κρίση τύπου 2008 μ.Χ. βρίσκεται προ των πυλών (https://www.pronews.gr/oikonomia/ipa-ayksithikan-oi-xreokopies-epixeiriseon-kata-61-oi-trapezes-kleinoun-katastimata-kai-apolyoun-xiliades-ergazomenous/).


Λιμάνι στο Περού που χρηματοδοτείται από το Πεκίνο εγκαινίασε ο Πρόεδρος της Κίνας. Κατά το πρώτο έτος της λειτουργίας του, αναμένεται να διέλθουν ένα εκατομμύριο εμπορευματοκιβώτια από το λιμάνι αυτό.

Το νέο μεγάλο λιμάνι του Τσανκάι, κοντά στη Λίμα, τον πρώτο πελώριο λιμενικό τερματικό σταθμό στην Νότια Αμερική που χρηματοδοτείται από την Κίνα — σύμβολο της αυξανόμενης επιρροής της στην περιοχή, εγκαινίασε χθες Πέμπτη ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ.

Ο Κινέζος ηγέτης εγκαινίασε ψηφιακά τον λιμένα αυτόν, έχοντας πλάι του την Περουβιανή Πρόεδρο Ντίνα Μπολουάρτε, στο προεδρικό μέγαρο, στο περιθώριο της συνόδου του ο