ΠΩΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΦΡΑΓΚΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΥΣΗ

ΠΩΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΦΡΑΓΚΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΥΣΗ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, οι βάρβαρες γερμανικές φυλές, οι οποίες εισέβαλαν στην Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στις αρχές του 5^ου αιώνα μετά Χριστόν, ήταν υπεύθυνες για την οριστική κατάλυση και πτώση αυτής το 476 μ.Χ.

Η πιο ισχυρή από τις φυλές που εισέβαλαν στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Δύσης, ήταν οι Φράγκοι.

[Η δε πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας συνέβη σε τρία στάδια:

Αρχικά, έπεσε το δυτικό τμήμα το 476 μ.Χ. στους δυτικούς βάρβαρους (η «πρώτη Ρώμη»), ακολούθησε το ανατολικό το 1453 μ.Χ. (η «δεύτερη Ρώμη»), ενώ η  λεγομένη «τρίτη Ρώμη» (η «θυγατρική Ρώμη»), έπεσε με το πραξικόπημα των μπολσεβίκων το 1917 (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html), όταν όπως και στις προηγούμενες, κατέρρευσε ή κατακτήθηκε-καταργήθηκε το αυτοκρατορικό καθεστώς].

Αυτοί απέκτησαν δύναμη και αναπτύχθηκαν γοργά, αρχικά υπό την ηγεσία του Μεροβίγγειου βασιλιά Κλόβι, αλλά έφτασαν στο απόγειο των κατακτήσεων και της ισχύς τους επί της δυναστείας των Καρολίδων και συγκεκριμένα από τον Κάρολο τον Μέγα, το γνωστό σε όλους μας Καρλομάγνο (Carolus Magnus Rex, δηλαδή Κάρολος ο Μέγας Βασιλιάς).

Αυτός, κατάφερε να καταλάβει πολλά εδάφη της πρώην Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και να θέσει τους ρωμαϊκούς και ρωμαιόφιλους πληθυσμούς αυτών υπό την κυριαρχία των Φράγκων, δημιουργώντας μια δική του φραγκική Αυτοκρατορία.

Με την κατάκτηση των εδαφών αυτών, ο Καρλομάγνος είχε την φιλοδοξία να επεκτείνει ακόμα περισσότερο το κράτος του και στα υπόλοιπα εδάφη της άλλοτε ενιαίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Τόσο σε αυτά που ήταν τότε υπό αραβική-ισλαμική κατοχή (Ισπανία, Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή), όσο και προς την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το μόνο νόμιμο διάδοχο κράτος της Ρώμης.

(Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ονομάστηκε από τον Γερμανό ιστορικό Βολφ «Βυζάντιο», περιορίζοντας και συνδέοντας την Αυτοκρατορία αυτή απλά με την πόλη του Βυζαντίου, θέλοντας με την μετονομασία αυτή, να αποκόψει την σύνδεση και άμεση συγγένεια του με την Ρώμη, αλλά και την κληρονομιά του στην ιδεολογία και τα εδάφη της.

Τον ορό «Βυζάντιο» για την Ρωμανία χρησιμοποίησε πρώτος ο Ιερώνυμος Βολφ και στην Ελλάδα ο φραγκοσπουδασμένος Κοραής.

Οι δε ΗΠΑ είναι κατά κάποιον τρόπο μία μεγάλη Φραγκιά, αφού αυτή αποτελείται από δεκάδες εκατομμύρια αποίκων και μεταναστών Γερμανικής, Ιταλικής, Γαλλικής, Ισπανικής και Αγγλοσαξονικής καταγωγής, τόσο καθολικούς, όσο και προτεστάντες).

Παράλληλα, ο Καρλομάγνος ήθελε να καταστήσει τους φιλικούς προς την Βυζαντινή Αυτοκρατορία Ρωμαιογενείς πληθυσμούς της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που είχε καταλάβει απολυτούς δούλους και σκλάβους του ιδίου και της μειοψηφίας των Φράγκων κατακτητών τους.

Όπως επίσης και υποστηρικτές του αδίκου φεουδαρχικού συστήματος, σύμφωνα με το οποίο οι Φράγκοι ήταν μόνιμα οι αφέντες που είχαν όλο τον πλούτο και τα δικαιώματα στην γη και την εξουσία, ενώ οι κατεκτημένοι, δεν ήταν απλά δουλοπάροικοι και αγρότες χωρίς δικαιώματα, οι οποίοι θα έπρεπε αναντίρρητα να υπακούν τους αφέντες τους και να μένουν απαθείς και μοιρολατρικοί στην σκλαβιά των Φράγκων, νομιμοποιώντας το με κάποιο τρόπο.

[Για τον λόγο αυτό, ένας από τους τρόπους που σκαρφίστηκε ο Καρλομάγνος για τον σκοπό αυτό, ήταν να αφήσει επίτηδες να γίνουν αμόρφωτοι οι πρώην μορφωμένοι Ρωμαϊκοί πληθυσμοί, αφήνοντας τους να συνηθίσουν στην αμάθεια, την άγνοια και να γεμίσουν με δεισιδαιμονίες των Φράγκων.

Και μέσα στην άγνοια τους αυτή, να τους «πασάρουν» οι Φράγκοι κατακτητές, σε συνεργασία με τον αδίστακτο συνεργάτη τους, τον πάπα της Ρώμης, κάθε ψέμα και απατή σε σχέση με την Χριστιανική θρησκεία για να νομιμοποιήσουν το εντελώς άδικο κοινωνικά σύστημα της φεουδαρχίας, και ο κόσμος λόγω αγνοίας πίστευε στο αλάθητο του πάπα και τον υπάκουγε τυφλά.

(Βέβαια, όταν αργότερα ο κόσμος στην Δύση κατάλαβε ότι ο πάπας και ο Αυτοκράτορας τους δούλευε κανονικά, στράφηκε εναντίον τους και κατηγορώντας άδικα τον Χριστιανισμό για τα εγκλήματα ενός αιρεσιάρχη και ενός αδίστακτου πολιτικού)].

Ταυτόχρονα, ο Καρλομάγνος ήθελε να καταστήσει τους λαούς αυτούς εχθρικούς προς το Βυζάντιο και να τους κάνει να πιστευόσουν ότι μόνο αυτός ήταν ο νόμιμος ηγεμόνας τους.

Και αυτό, γιατί οι κατεκτημένοι Ρωμαιογενείς πληθυσμοί, οι οποίοι είχαν μεγαλώσει επί αιώνες υπό Ρωμαϊκή κυριαρχία, θεωρούσαν τους εαυτούς τους Ρωμαίους πολίτες και τον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου το μόνο νόμιμο πολιτικό ηγέτη τους και ανερχόταν σε πολλά εκατομμύρια, ενώ οι πολεμοχαρείς βάρβαροι Φράγκοι κατακτητές, οι οποίοι είχαν καταλάβει τους πληθυσμούς αυτούς με ακρατή βία, ανερχόταν σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες.

[Αλώστε, μόλις οι Φράγκοι κατέλαβαν τους Ρωμαιογενείς κάτοικους της πρώην Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τους περιόρισαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (ναι από τότε), για να τους διαχωρίσουν από την (τάχα) «ανώτερη τάξη» των Φράγκων κατακτητών, ονομάζοντας τους «Βιλανούς» (από εκεί βγαίνει η γνωστή σημερινή αγγλική λέξη «Villain», δηλαδή κακός).

Τους δε κατεκτημένους οι Φράγκοι τους είχαν σαν ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας, ο λόγος τους δεν μέτραγε σε σχέση με τους Φράγκους, ενώ οι ίδιοι θεωρούσαν τα δικαιώματα των παιδιών και των γυναικών σχεδόν σαν αυτά των ζώων.

Ο Τριαδικός Θεός στην Αγία Γραφή λέει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, αδέρφια μεταξύ τους, και θα πρέπει ο ένας να αγαπά τον άλλο σαν τον εαυτό του και να θυσιάζεται ακόμα για το καλό όλων.

Όμως, ο Καρλομάγνος, ο πάπας οι προτεστάντες και γενικότερα η Δύση, διάμεσου αρχικά του φεουδαρχισμού και ύστερα του καπιταλισμού (που υποστήριξε τόσο ο πάπας, όσο και οι προτεστάντες, όπως φαίνεται και από το γνωστό βιβλίο του Μαξ Βέμπερ «Η Προτεσταντική Ηθική και το Πνεύμα του Καπιταλισμού»), αντίθετα υποστήριξαν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι άνισοι.

Και επίσης, ότι υπάρχουν δούλοι και αφέντες, και οι πρώτοι θα πρέπει να υπακούν τους δευτέρου σε όλα, και να δέχονται να τυραννούνται, να πεινούν και πεθαίνουν αδιαμαρτύρητα για να καλοπερνούν οι ίδιοι].

Αν τα κατάφερνε όλα αυτά ο Καρλομάγνος, όχι μόνο θα αύξανε τον στρατό του με τις νέες προσθήκες που χρειαζόταν από τους κατεκτημένους λαούς, για να προωθήσει τα κατακτητικά του σχέδια κατά του Βυζαντίου, αλλά ταυτόχρονα θα έκανε τους κατεκτημένους μόνιμα υπάκουους στον ίδιο και το σύστημα της φεουδαρχίας, απομακρύνοντας τους ταυτόχρονα από το Βυζάντιο και στρέφοντας τους εναντίον του.

Πως όμως θα έφτανε ο Καρλομάγνος στο επιθυμητό για τον ίδιο αποτέλεσμα. Με πρόσχημα ότι ήθελε να βοηθήσει τον πάπα, ο Καρλομάγνος, εισέβαλε με στρατό στην Ρώμη και το έτος 800 μ.Χ., σφετεριζόμενος την διαδοχή του Βυζαντινού θρόνου.

[Ιδρύοντας με τον τρόπο αυτό την λεγομένη «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία» και εισάγοντας το δόγμα της διάδοχης της Ρωμαϊκής εξουσίας, όχι λόγω της καταγωγής και ορθής πολιτικής διάδοχης από τους Ρωμαίους Αυτοκράτορες, αλλά λόγω «δογματικού αλάθητου και ορθής πίστης» (δήθεν του πάπα)].

Με το πρόσχημα ότι τον είχε υπό την κατοχή της μια γυναικά, η Αυτοκράτειρα Ειρήνη, τον θεώρησε κενό και υποστήριξε ότι ο ίδιος ήταν ο μονός «νόμιμος» Αυτοκράτορας και διάδοχος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

[Όμως στην Ρώμη και το Βυζάντιο στην συνέχεια, δεν έπαιζε ρολό αν ο ηγεμόνας ήταν άντρας ή γυναικά, αντίθετα στα θέματα διάδοχης μόνο οι άντρες μπορούσαν να γίνουν ηγεμόνες με βάση τον φραγκικό «Σάλιο νομό», που ίσχυε βέβαια για τους Φράγκους, αλλά ποτέ για τους Ρωμαίους.

Αυτό ήταν κάτι που «ξέχασε» να αναφέρει ο Καρλομάγνος και καθιστούσε τον ισχυρισμό του νομικά αστήρικτο, όπως και ότι ο ίδιος ήταν βάρβαρος και όχι Ρωμαίος, που με βάση τους νομούς της Ρώμης, μόνο ένας Ρωμαίος μπορούσε να καταλάβει τον θρόνο.

Επίσης, ο Αυτοκράτορας των Ρωμαίων έπρεπε εκείνη την εποχή να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, αλλά όπως θα φανεί και παρακάτω, ο Καρλομάγνος μόνο Ορθόδοξος Χριστιανός δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, όχι μόνο σε σχέση με την Ορθοπραξία, αλλά παράλληλα και σε θέματα πίστεως, αφού εισήγαγε μια αίρεση στην Εκκλησιά (το Filique), αλλά συνέργησε τα μέγιστα και στην γέννηση της αίρεσης του παπισμού.

Έγινε δε τελικά μια γαμήλια πρόταση από τον Καρλομάγνου στη Αυτοκράτειρα Ειρήνη, με στόχο την «γαμήλια κατάληψη» της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από αυτόν και να την ενσωματώσει στο κράτος του.

 Η Ειρήνη δέχτηκε, αλλά όταν το έμαθε αυτό ο Βυζαντινός λαός, επαναστάτησε, την εκθρόνισε και έκανε Αυτοκράτορα τον Νικηφόρο τον Α’. Έτσι, όταν ο Καρλομάγνος απέτυχε στο σχέδιο του αυτό,  αποφάσισε την κατάληψη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με την βία].

Ταυτόχρονα, υποστήριζε ότι ο ίδιος είχε «απελευθερώσει» την ίδια την Ρώμη (για την ακρίβεια την είχε καταλάβει στρατιωτικά), ενώ τον είχε στέψει ο ίδιος ο (δήθεν) «αντιπρόσωπος του Θεού» στην γη ο πάπας, του οποίου η πνευματική κρίση ήταν «αλάθητη» κατά τον Καρλομάγνος και δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει λάθος ποτέ στην κρίση του!!!!

Όμως, όταν έφτασε στο σημείο να ελέγχει μέσω της χρήσης στρατιωτικής δύναμης, βίας ή δωροδοκιών τον πάπα, ο Καρλομάγνος, έπρεπε να διαφοροποιήσει με κάποιο τρόπο και την Χριστιανική Εκκλησιά της Δύσεως (που τότε ήταν ενωμένη με την Ανατολή).

Και αυτό γιατί ήξερε ότι οι Ρωμαιογενείς υπόδουλοι λαοί, μετά την κατάκτηση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τους βάρβαρους, είχαν στραφεί και είχαν κάνει «Εθνάρχη» τους τον πάπα, ο οποίος ήταν τότε Ορθόδοξος και πιστός αρχικά στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα.

Όμως, το ξεκίνημα της αίρεσης της εικονομαχίας από τον Λέων τον Γ’ τον Ίσαυρο στο Βυζάντιο (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81/), η βίαιη δογματική και πολιτική σύγκρουση πάπα και Αυτοκράτορα που ακολούθησε, καθώς και οι εισβολές των Λομβαρδών κατά των παπικών εδαφών (και η μη βοήθεια εκ μέρους του Βυζαντίου), ανάγκασαν τον πάπα να στραφεί προς τους Φράγκους για βοήθεια, οι οποίοι αυτοαναγορευθήκαν «προστάτες του πάπα».

Επομένως, ο Καρλομάγνος ήξερε ότι αν κατάφερνε να κάνει τον πάπα να πει στους κατεκτημένους λαούς αυτά που ήθελε, τότε αυτοί θα πειθόταν, αφού τον είχαν ως «Εθνάρχη» τους και προστάτη.

Για τον λόγο αυτό, ο Καρλομάγνος προχώρησε στην υποκίνηση δογματικών διαφορών μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αλλά και στην δημιουργία μιας νέας, αντίπαλης με την Βυζαντινή, κοσμοθεωρίας.

[Ουσιαστικά, ο πολιτισμός της Δύσης (γνωστής και ως Φραγκιάς), ο οποίος δημιουργήθηκε κατά κύρια βάση από την γερμανική φυλή των Φράγκων του Καρλομάγνου, θα μπορούσε να ονομαστεί φράγκικος ή αλλιώς φραγκοτευτονικός (από το φραγκικό και τευτονικό-δηλαδή το γερμανικό- πνεύμα) ή αλλιώς λατινοτευτονικός].

Ο δε πάπας, φουσκωμένος από εξουσιομανία, απληστία και εγωισμό, εξόρισε τον Χριστό στον Ουρανό και αυτοανακηρύχτηκε απολυτός κυρίαρχος της γης και «Αυτοκράτορας του Χριστιανισμού», προσπαθώντας να επιβάλει με την βία την εξουσία τους στα υπόλοιπα Πατριαρχεία και όλους τους ηγέτες της γης, έχοντας (τάχα) και το δικαίωμα να αλλάζει ακόμα και τα δόγματα της Χριστιανικής Πίστεως κατά την βούληση του.

Επίσης, ο πάπας υποστηρίζει ότι ο ίδιος είναι (τάχα) ανώτερος του Χριστού και χωρίς τον ίδιο η σωτήρια είναι αδύνατη.

[Συγκεκριμένα, ο πάπας της Ρώμης, εκτός από την αίρεση του πρωτείου και του «αλάθητου» του, μέσω των  Βατικάνιων Συνόδων υποστήριξε ότι:

«Ό πάπας είναι ανθρώπινος Θεός, έχει απεριόριστη εξουσία στον ουρανό και την γη, είναι το φως της αλήθειας και ανταύγεια της, είναι πιο ψηλά από όλους τούς νόμους, είναι αλάθητος όπως ό Θεός, ενώ μπορεί να κάνει ότι θέλει, είναι τοποτηρητής τού Θεού επί γης.

Έχει επίσης την εξουσία να διορθώνει καθετί, το όποιο θεωρεί αναγκαίο μέσα στην Καινή Διαθήκη, αλλά δύναται να μεταβάλλει τα Μυστήρια πού έχουν οριστεί και θεσπιστεί από τον Ιησού Χριστό. Αν ο πάπας αποφασίσει ενάντια στην κρίση του Θεού, τότε ή κρίση τού Θεού πρέπει να διορθωθεί και να μεταβληθεί».

[Ο δε πάπας Βενέδικτος, στο βιβλίο που εξέδωσε το 2004 με τίτλο «Ο λαός των Εβραίων από τις Άγιες Γραφές», υποστήριξε ότι: «Ένας Εβραϊκός Μεσσίας, θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός (!!!;;;) από τους Ρωμαιοκαθολικούς Χριστιανούς».

(Όπως όμως είναι όμως ευρύτερα γνωστό σε όσους έχουν διαβάσει την Αγία Γραφή και όλη την Ορθόδοξη Παράδοση,  αυτός ο υποτιθέμενος «Μεσσίας του Ιουδαϊσμού» (http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html, http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html), θα είναι στην πραγματικότητα ο Αντίχριστος-https://www.impantokratoros.gr/peiraios-seraphim-messias.el.aspx https://www.pentapostagma.gr/2011/06/blog-post_742.html, https://www.impantokratoros.gr/CE74FC6F.el.aspx, https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/o-messias-christos-ke-o-anamenomenos-messias-ton-thriskion-antichristos/).

Γενόμενος με τον τρόπο αυτό ένας ψευδοπροφήτης και πρόδρομος αυτού του ατόμου, το οποίο ως άλλος «Big Brother» του 1984, θα επιβάλει την δικτατορία ενός «Brave New World» του «Matrix» στην γη.

Μάλιστα, δεν αποκλείεται, οι παγκοσμιοποιητές, στην προσπάθεια τους να ενοποιήσουν τον κόσμο υπό την ηγεσία τους, να εμφανίσουν υστέρα από μια μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση σαν αυτή του 1929, ή ύστερα από μια μεγάλη πολεμική (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2017/10/blog-post_80.html, http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html) σύρραξη (π.χ. όπως εμφάνισαν οι θεοσοφιστές τον Κρισναμούρτι ύστερα από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στον κατεστραμμένο και διαλυμένο κόσμο), ένα «χαρισματικό άτομο», το οποίο θα υποκριθεί ότι είναι ο «Μεσσίας και σωτήρας» τους από όλα τα προβλήματα τους.

[Κατά ανάλογο τρόπο με αυτόν που εμφανίστηκε στην κατεστραμμένη και διαλυμένη Γερμανία ο Χίτλερ ύστερα από την οικονομική κρίση του 1929 και έγινε πιστευτός από την πλειοψηφία των Γερμανών, οι οποίοι μάλιστα τον έβλεπαν ως «την επανενσάρκωση του Μπαρμπαρόσα» (http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html)].

Όμως, στην περίπτωση αυτή, προκειμένου να γίνει αυτή η φιγούρα ευρύτερα αποδεκτή ως «Μεσσίας», σε έναν κατεστραμμένο και διαλυμένο κόσμο, ο οποίος θα έχει απελπιστεί, χάνοντας την πιστή σε κάθε ηθική αξία θα χρησιμοποιήσουν την εξής τακτική (έχοντας όμως πρώτα κάνει και μία προεργασία-https://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html,  http://alophx.blogspot.com/2017/09/chip-ttip.html).

Καταρχάς, θα βάλλουν αυτό το άτομο να ισχυριστεί ο ίδιος, αλλά και θα στρώσουν από πριν σε αυτό το έδαφος μέσω της προπαγάνδας και τον θρησκευτικό συγκρητισμό (γνωστό στις μέρες μας ως Οικουμενισμό), ότι όλες οι θρησκείες είναι ίδίες, καθώς, ενώ όλοι «οι Μεσσίες» που αυτές (και όλοι οι θρύλοι των λαών- King in the mountain-https://en.wikipedia.org/wiki/King_in_the_mountain) περιμένουν είναι το ίδιο πρόσωπο.

Οι δε θρησκείες και λαοί που αναμένουν την επανεμφάνιση ενός «Μεσσία» είναι πολλές.

Έτσι, οι Ινδοί αναμένουν την εμφάνιση του Κρίσνα-Βίσνου, οι βουδιστές των πέμπτο Βούδα, οι Ιουδαίοι τον «Μεσσία τους», οι μουσουλμάνοι τον Μάχντι, οι προτεστάντες και οι ιεχωβάδες τον «επίγειο Μεσσία» (και δήθεν Χριστό) πολλοί λαοί τον «King in the mountain» (https://en.wikipedia.org/wiki/King_in_the_mountain).

Πολλές σέκτες Ισμαηλιτών την επανεμφάνιση του Μωάμεθ, οι Λάμα του Θιβέτ, τον «άρχοντα του κόσμου» από την υπόγεια πόλη που κατοικεί την Αγκάρτα, οι Φιλιππινέζοι τον Bernardo Carpio, οι Μπαχάι του σωτήρα της ειρήνης των Μπαχάι, Σαμ Μπραχάμ, ενώ οι Ζωροάστρες Πέρσες τον Σαοσιάντ, τον Μίθρα, τον Ντέβα, και τον Μαχάντα.

Οι νεοπαγανιστές αναμένουν τον Ερμή του Τρισμέγιστου, τον Απόλλωνα, και τον Διόνυσο (ή οι νεοπαγανιστές ειδωλολάτρες των «Ελ»), ή τον Ιανό, οι ειδωλολάτρες Άραβες, περίμεναν την έλευση ελευθερωτή και Σωτήρα λαών, ενώ οι λάτρεις των ούφο, αναμένουν «εξωγήινη σωτηρία από το διάστημα».

Οι Λάπωνες ανέμεναν τον Πέυρου και τον Κυμβαδίξιν, οι Σιββύλες, περίμεναν ότι από την Ιουδαία, έμελλε να εξέλθει ο προσδοκώμενος βασιλεύς, που θα ποίμανε την οικουμένη, οι Σιαμεζοι τον Σόμμωνα Κόδαμ.

Οι Χετταίοι, ανέμεναν τον Χουπασίγιας, οι Ασσυροβαβυλώνιοι τον Ετάνα, οι Σουμέριοι τον Νινούρτα, οι Μάγιας, οι Ίνκας και οι Αζτέκοι τον Κελτζακοάτλ, τον Τέκουμες και τον Μοζεντούμα, οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι τον Ώρο και τον Όσιρι, ο Κομφούκιος ανέμενε την εμφάνιση ενός Αγίου στην Δύση, στον Βεδισμό αναμένουν τον Agni, στον ταοϊσμό ο Κιούν-τσεού, ενώ οι Αρχαίοι Φιλανδοί ανέμεναν τον Βάιναμουϊνεν.

Τέλος, οι μυστικιστές αναμένουν τον Κρισναμούρτι ή του Κάιν, οι μασόνοι του Χιράμ, οι θεοσοφιστές τον Άβαταρ Μαιτράγια και οι Σιντοιστές την ενσάρκωση ανά εποχή μιας θεότητας στην γη.

Αυτή η «ικανή προσωπικότητα» επίσης, θα προτείνει λύσεις για όλα τα προβλήματα που απόσχουν την ανθρωπότητα, θα υπόσχεται πλούτη και αμοιβές, ενώ παράλληλα θα προτείνει και την ίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, πάντα υπό την ηγεσία του.

Έτσι, όλοι οι λαοί, αφού θα «έχουν τελικά βρει αυτόν που αναμένουν», θα πρέπει, στην περίπτωση αυτή, να τον υπακούν απόλυτα, αφού υποτίθεται πως είναι ο ίδιος ο «Θεός» και αλάθητος, χωρίς να φέρουν καμμιά αντίρρηση σε ότι και αν αυτός ζητήσει, τόσο για την πλήρη πολιτική και την θρησκευτική (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html), όσο παράλληλα και στρατιωτική και οικονομική ένωση (http://alophx.blogspot.com/2017/09/chip-ttip.html) του κόσμου υπό τον απολυτό έλεγχο του.

Στην προσπάθεια του αυτή, μπορεί να έχει και την «θρησκευτική επικύρωση» μιας «μεγάλης θρησκευτικής φιγούρας» που όλοι θα σέβονται, όπως του αρχηγού όλων των θρησκειών της γης διάμεσου του οικουμενισμού, του παπά της Ρώμης.

Αυτός με το (υποτιθέμενο) «θρησκευτικό κυρός και αλάθητο» που έχει, μπορεί να πείσει τους πολίτες της γης (μαζί με τους άλλους αρχηγούς θρησκειών που θα τον ακολουθούν), ότι όντως αυτή η φιγούρα είναι πράγματι ο «Μεσσίας» και ο «Χριστός στην Δευτέρα Παρουσία» (με βάση τα λόγια του πρώην παπά Βενέδικτου για την αποδοχή από τους καθολικούς ενός «Μεσσία» άλλης πίστης)!!!

Επίσης, ο ίδιος ο πάπας, ως αρχηγός ενάμιση δις καθολικών, μπορεί εύκολα να πείσει τους καθολικούς για την «μεσσιανικότητα» του ατόμου αυτού.

[Αυτοί που αναμένεται να φέρουν πολλές αντιρρήσεις στα άθλια αυτά σχέδια, αναμένεται να είναι Ορθόδοξοι, και για τον λόγο αυτό, προσπαθούν μέσω ψευδοσυνόδων (π.χ. στο Κολυμπάρι της Κρήτης-http://alophx.blogspot.com/2017/09/2016.html), να τους κάνουν να απαρνηθούν την Ορθόδοξη πιστή και παράδοση και να υποταχθούν δογματικά πλήρως στον παπά της Ρώμης.

Ενώ την ίδια στιγμή, πολλές τηλεοπτικές σειρές, ταινίες, κινούμενα σχέδια, κόμη και ηλεκτρονικά παιχνίδια, «προετοιμάζουν το κλίμα» για τον ερχομό ενός «νέου Μεσσία και σωτήρα» στον κόσμο.

Οι Μυστικές υπηρεσίες της Μεγάλης Βρετανίας τον καιρό της Βρετανικής Αυτοκρατορίας προώθησαν αρχικά στις αποικίες τους συγκριτιστικές «θρησκείες» που προσπαθούσαν να ενώσουν πολλές ξεχωριστές θρησκείες, πρώτα στην Ινδία (όπως ακριβώς έκανε παλαιοτέρα και ο Άκμπαρ ο Μέγας στην ίδια χωρά με τον τζαινισμό, αλλά και οι Ρωμαίοι στην Αυτοκρατορία τους με κέντρο την λατρεία του Αυτοκράτορα).

Και αυτό με σκοπό να ενώσουν όλους αυτούς τους λαούς που ελέγχαν υπό μία κοινή «θρησκεία» που θα ελέγχαν και θα «καθοδηγούσαν» όπου ήθελαν οι ίδιοι (π.χ. της θεοσοφίας των Μπέιλυ, Μπλαβτάσκυ και του Κρισναμούρτι), έτσι ώστε αυτοί να μην διχάζονται εθνικά και θρησκευτικά και κυρίως να μην επαναστατούν ποτέ εναντίον τους και να τους είναι απολυτά υπάκουοι.

Η προσπάθεια αυτή των Βρετανών, την οποία προσπάθησαν να επεκτείνουν και στην ίδια την Δύση φέρνοντας τον θεοσοφισμό και τον Κρισναμούρτι στην Ευρώπη και την Αμερική απέτυχε τότε (όπως και του Άκμπαρ και των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων παλαιότερα), όμως χρησιμοποιείται και πάλι στις μέρες μας από φιλόδοξα κράτη, ενώσεις και θρησκευτικούς ηγέτες (ΕΕ της Γερμανίας, ΗΠΑ και πάπα της Ρώμης), οι οποίοι προσπαθούν μέσω αυτής να επιτύχουν για άλλη μία φορά την πλήρη (πολιτική, θρησκευτική και οικονομική) κυριαρχία στον κόσμο (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_23.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, http://alophx.blogspot.com/2020/08/blog-post_10.html, http://alophx.blogspot.com/2019/10/blog-post_2.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.html, http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_2.html, http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html, http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html)].

Έτσι, με τον τρόπο αυτό, μπορούν ανετά οι παγκοσμιοποιητές να κάνουν χρήση των θρησκειών, των αιρέσεων, των θρύλων, των ιστορικών παραδόσεων και δοξασιών κάθε λαού για την εξυπηρέτηση των ανόμων σχεδίων τους.

Αναλυτικά, η εμφάνιση ενός νέου «Μεσσία», «Σωτήρα» ή «Εκλεκτού», ο οποίος θα σώσει τον κόσμο, αναγγέλλεται στα εξής κόμιξ, ταινίες, καρτούν, βιντεοπαιχνίδια, βιβλία ή τηλεοπτικές σειρές;

Στα: The Wheel of Time series, Star Wars series, Harry Potter, Fallout 2 video game, The Matrix, The Brothers Grunt, Kung Fu Panda, Kung Pow! Enter the Fist, The Golden Child, Slayer (Buffy the Vampire Slayer), Transformers, Castlevania: Lords of Shadow, House of Anubis TV series, Young Dracula TV series, Dominion TV series, Corner Shop Show, Quintaglio Ascension Trilogy, Young Wizards book series, Animorphs book series, The Lord of the Rings, Witch and Wizard, Ender's Game, Highlander, Mortal Kombat.

Επίσης στα: Billy the Kid and the Green Baize Vampire, second Pokémon movie, The Warriors 1979 film, The One 2001 film, Army of Darkness 1993 film, Zardoz 1974 film, The Golden Child 1986 film, The Fisher King 1991 film, The One" (Ghost Whisperer episode), The One (TV program), The One: Making a Music Star, Babylon 4 TV Series, Rambaldi script, Supernatural TV Series, The Simpsons, Dragon Ball Z.

Όπως και στα: Starcraft, Warcraft, Heroes of Might and Magic, Might and Magic, Agents of the Shield, The Mummy films, X-men, Daredevil, Smalville, Gi-Joe, Game of Thrones, The Horde comic, Meta-barons, Thundercats, He-man, Dune, Vampire Saviour, Conan TV Series, Planet of the Apes, Xena warrior princess, 10.000 BC,

Και τέλος στα: Command and Conquer Tiberian Series,  Hellnight (video game), Dark Messiah (comics), Strange Land, When the Sleeper Wakes, The City and the Stars, The Space Trilogy series, The Book of the New Sun, The Sky So Big and Black, He Walked Among Us, Weird Science #13, Doctor Fate, Star Trek, Terminator flims, Tron, The Stars are my Destination, Time after Time, The Wizard Machine, Merlin films, Transedence, The Wizard of Oz film, Book of the New Sun,  Camelot 3000, Avalon: The Return of King Arthur, Vinland Saga]!!!!

Για τον λόγο αυτό, ο ίδιος φρόντισε να παραλλάξει και τα δόγματα της Πίστεως, γιατί αν οι υποταγμένοι λαοί της Δυτικής Αυτοκρατορίας, εάν καταλάβαιναν ότι ελέγχει τον πάπα, θα στρεφόταν για βοήθεια στους ομόδοξους τους Βυζαντινούς.

Εάν όμως πείθονταν, ότι τα νέα «δόγματα» που τους εισήγαγε ήταν σωστά, τότε, μιας και εκείνο τον καιρό η Πίστη έπαιζε έναν καίριο ρολό στους λαούς (αφού πολλοί λαοί που είχαν την ίδια πιστή μπορούσαν να συμβιούν αρμονικά σε ένα κοινό κράτος, ενώ όσοι είχαν άλλη, πολλές φορές ξεσηκωνόταν εναντίον του και ήθελαν ανεξαρτησία), τότε αυτοί, αυτόματα θα θεωρούσαν τους Βυζαντινούς «αιρετικούς» και θα στρεφόταν εναντίον τους.

Έτσι, για τον λόγο αυτό, ο Καρλομάγνος, αρχικά άρχισε να αντικαθιστά τους Ρωμαίους Ορθόδοξους ιερείς της κατεκτημένης Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με Φράγκους, πιστούς στον ίδιο, ενώ άρχισε επίσης να εισάγει και φραγκικά βάρβαρα δόγματα και έθιμα στον Χριστιανισμό της Δύσης.

[Αλώστε, οι Φράγκοι δεν ήθελαν επ’ ουδενί να παρατήσουν τις βάρβαρες πολεμικές συνήθειες και έθιμα τους και να ασπαστούν τα ρωμαϊκά και τα Χριστιανικά ή να ασπαστούν το ασκητικό Χριστιανικό πνεύμα και για τον λόγο αυτό, ακόμα και όταν γινόταν ιερείς και επίσκοποι, ήταν ταυτόχρονα και πολεμιστές, αριστοκράτες, είχαν πολλά πλούτη και γη, έτρωγαν και έπιναν πολύ, ενώ ταυτόχρονα είχαν και πολλές ερωμένες.

Άλλωστε, και οι Φράγκοι ηγέτες έγιναν «Χριστιανοί» για να γίνουν κυρίως αποδεκτοί από τους Χριστιανούς υπηκόους τους, πάρα για ότι το ήθελαν πραγματικά].

Ταυτόχρονα, εξανάγκασε τον πάπα να εισάγει την αίρεση του Filique στο Σύμβολο της Πίστεως (κάτι που παράλλασε σε μεγάλο βαθμό το Χριστιανικό δόγμα-https://www.impantokratoros.gr/D3D12340.el.aspx), ενώ υποστήριξε με θέρμη και το δόγμα του «αλάθητου» του πάπα, παραλλάσσοντας βίαια την φράση του Κυρίου για τον Απόστολο Πέτρο (ως την «Πέτρα» της Εκκλησίας-https://www.impantokratoros.gr/3CD25104.el.aspx).

Μέσω αυτού του δόγματος, αν έκανε τους λαούς να το πιστέψουν, αφού τους το έλεγε μάλιστα και ο ίδιος ο «Εθνάρχης» τους ο πάπας, θα μπορούσε να τους κάνει να υπακούνε όλοι τους στον ίδιο, εφόσον ο λόγος του θα ήταν αλάθητος (και ο ίδιος θα έλεγχε τον πάπα).

[Για τον λόγο αυτό, ο Καρλομάγνος, για μην φανεί φανερά ως κατακτητής στους υπόδουλους ρωμαϊκούς και Ρωμαιογενείς πληθυσμούς της Δύσης, δεν αντικατέστησε τότε τον Ρωμαίο πάπα με έναν Φράγκο.

Αλλά προτίμησε να τον καταστήσει υποχείριο του (έτσι ώστε οι Ρωμαιογενείς πληθυσμοί να νομίζουν ότι αυτός ήταν τάχα «ανεξάρτητος») και άφησε το έργο της κατάληψης του παπικού θρόνου από τους Φράγκους στους απογόνους του, όταν αυτοί θα έκριναν ότι η στιγμή ήταν κατάλληλη, όπως και έγινε.

(Αυτό συνέβη το έτος 1046 μ.Χ., λίγο πριν την πρόσκληση του σχίσματος, το οποίο μεθοδεύτηκε από τους Φράγκους-Γερμανούς, όταν αυτοί αντικατέστησαν τον τελευταίο Ορθόδοξο πάπα, τον Ιωάννη τον ΙΗ’ και στην θέση του επέβαλαν μόνιμα με την βία αιρετικούς παπικούς, φράγκικης νοοτροπίας ή και καταγωγής, πάπες)].

Επίσης, ο Καρλομάγνος, ξεκίνησε μια τεράστια δυσφημιστική εκστρατεία (όπως και οι διάδοχοι του) κατά του Βυζαντίου (π.χ. μέσω λαθρέμπορων «φιλοσόφων» τύπου Λιουπρανδου-http://www.ksipnistere.com/2017/06/blog-post_2386.html), χαρακτηρίζοντας τους πολίτες του αιρετικούς, αχρείους απατεώνες, κλέφτες, θηλυπρεπείς, τεμπέληδες, δειλούς κ.λ.π., που πολλά στοιχεία της επιβιώνουν ως τις μέρες μας (όπως λένε σήμερα οι Γερμανοί όλοι οι Έλληνες είναι τάχα τεμπέληδες και κλέφτες). 

Έτσι, με όλους τους παραπάνω τρόπους, ο Καρλομάγνος συνέβαλε τα μέγιστα στην δημιουργία της αίρεσης του παπισμού, ενώ ενίσχυε τα μέγιστα την αλαζονεία, αλλά εξουσιομανία των αιρετικών παπών και έναντι της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ανατολής, προκειμένου να καταστήσει την ρήξη αυτών οριστική.

Στην συνέχεια, ο Καρλομάγνος έβαλε τον πάπα που ήταν υποχείριο του, να πείσει τους κατεκτημένους λαούς, ότι ήταν τάχα «θεϊκό θέλημα» να είναι η μειοψηφία των Φράγκων κατακτητών πάντα αφέντες και οι ίδιοι πάντοτε δούλοι.

Έτσι ο πάπας, νομιμοποιούσε με τον τρόπο αυτό με δήθεν «θεϊκή έγκριση» (στην πραγματικότητα του Καρλομάγνου και όχι του Θεού) το άδικο φεουδαρχικό κοινωνικό σύστημα, κόλπο που έπιασε για αιώνες και μόνο όταν υποχώρησε η αυθεντία του παπισμού, έγινε εφικτή η αφύπνιση και επανάσταση των υποταγμένων.

Επιπλέον, ο Γερμανογαλλικής καταγωγής Φράγκος Αυτοκράτορας Καρλομάγνος, έβαλε τον «αλάθητο» πάπα να διακηρύξει ότι οι Φράγκοι της Δύσης είναι ο (δήθεν) «εκλεκτός λαός του Θεού» και είχε ως «θεϊκή αποστολή», τόσο την επανένωση της πάλαι ποτέ Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά και την επιβολή του Χριστιανισμού επί της γης, ακόμα και με την βία.

[Για την νομιμοποίηση δε της ιδεολογίας τους αυτής, ο Καρλομάγνος και οι διάδοχοι του, χρησιμοποίησαν το έργο του Αυγουστίνου, την «Πολιτεία του Θεού», στο οποίο ο Αυγουστίνος υποστήριζε ότι ήταν «Θεία αποστολή» η επιβολή του παπικού Χριστιανισμού παγκόσμια, με κάθε μέσο, ακόμα και με την βία και τα όπλα.

Ο Στράβων ήταν απολογητής των λεγομένων «δίκαιων πολέμων» της Ρώμης κατά των εχθρών της, ενώ κάποιοι αρχικοί Χριστιανοί συγγραφείς ερμήνευσαν τις κατακτήσεις της Ρώμης (και του Μεγάλου Αλεξάνδρου πριν από αυτή) και την ενοποίηση του Μεσογειακού κόσμου βοήθησαν στην εξάπλωση του Χριστιανισμού.

Οι Αυτοκράτορες Λέων ο ΣΤ’ ο Σοφός, ο Κωνσταντίνος ο Ζ’ ο Πορφυρογέννητος αλλά και κάποιοι Οικουμενικοί Πατριάρχες της Ρωμανίας (π.χ. ο Μέγας Φώτιος), επιχειρηματολογήσαν υπέρ των δίκαιων και ευγενών πολέμων στην Ρωμανία (δηλαδή αυτών που γίνονταν με αμυντικό σκοπό για να προφυλάξουν τα σύνορα της Αυτοκρατορίας από επιθέσεις εξωτερικών κρατών, όπως και αυτών που γίνονταν για την απελευθέρωση Βυζαντινών εδαφών που είχαν καταλάβει εχθροί).  

Όπως ο Ιουστινιανός, ο Ηράκλειος, ο Νικηφόρος Φωκάς, ο Ιωάννης ο Τσιμισκής και οι Κομνηνοί στην Ρωμανία ξεκίνησαν την Βυζαντινή Ανάκτηση εδαφών από εξωτερικούς κατακτητές (π.χ. Βουλγάρους, Άραβες, Πέρσες και Τούρκους), το ίδιο έκανε πριν από αυτούς ο Μέγας Αλέξανδρος (από τους Πέρσες), αλλά και οι Ισπανοί μετέπειτα υπό τους βασιλιάδες Φερδινάνδο και Ισαβέλλα, καθώς και τον Ελ Σιντ (από τους Άραβες).

Τον δε 13^ο Αιώνα μ.Χ. οι Βυζαντινοί πίστευαν πως ήταν θύματα μιας διεθνής Λατινικής συνομωσίας εναντίον τους (όπως και στις μέρες μας οι Έλληνες από την Δύση και τον πάπα της Ρώμης), ιδίως μετά την πτώση της Πόλης στους Σταυροφόρους το 1.204 μ.Χ.

Ο δε τότε πάπας της Ρώμης Ιννοκέντιος ο Γ’, ο οποίος το 1.202 μ.Χ. αντικανονικά και εχθρικά προς την Ρωμανία μεταβίβασε/μετέφερε το Ρωμαϊκό Αυτοκρατορικό στέμμα και θρόνο από την Ρωμανία στους Γερμανούς Αυτοκράτορες που υπηρετούσε και συνεργάζονταν.

Τέλος πρέπει να αναφερθεί ότι η αποικιοκρατία των Δυτικών ξεκίνησε πρώτα με την υποδούλωση και λεηλασία των εδαφών της Ρωμανίας και της Μέσης Ανατολής με τις Σταυροφορίες τις οποίες και εποίκησαν και συνεχίστηκε αργότερα στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, στην Ρωσία, στην Αφρική (με Σταυροφορίες και στις περιοχές αυτές), στην Ασία και την Ιαπωνία].

 Μέσω δε της ιδεολογίας αυτής του «αλάθητου» πάπα, ο Καρλομάγνος «νομιμοποίησε» την τάση του για περισσότερες κατακτήσεις σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο, ενώ ως ο τάχα «αναστηλωτής της Ρωμαϊκής Αυτοκράτορας», μπορούσε «δικαιολογημένα» να καταλάβει το αιρετικό για τον ίδιο Βυζάντιο και τα ισλαμικά αραβικά εδάφη της Ασίας και της Αφρικής και να τα μεταστρέψει με την βία στον παπισμό.

[Βέβαια, εδώ θα πρέπει να αναφερθεί, ότι ο Καρλομάγνος είχε συμμαχήσει με τον υποτιθέμενο «θανάσιμο εχθρό του», τον μουσουλμάνο Χαλίφη Χαρούν Αλ Ρασίντ κατά του Χριστιανικού Βυζαντίου, τακτική που συνέχισαν και τα διάδοχα της Αυτοκρατορίας του κράτη, συμμαχώντας με τους Μουσουλμάνους ως τις μέρες μας κατά των Χριστιανών, τόσο της Δύσης (π.χ. οι Γάλλοι-http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_55.html), όσο και της Ανατολής (π.χ. οι Γερμανοί-http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/11/blog-post_81.html)].

Με την ιδεολογία αυτή που δημιούργησε, ο Καρλομάγνος συντέλεσε αργότερα και στην δημιουργία του Σταυροφορικού πνεύματος (τάχα για την απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ, αλλά στην πραγματικότητα για την κατάκτηση του Βυζαντίου και του Αραβικού κόσμου).

Οι Σταυροφορίες των Δυτικών (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_12.html), επεκτάθηκαν όχι μόνο σε αυτές τις περιοχές, αλλά και στους Ορθοδόξους Ρώσους στην Βόρεια Ευρώπη (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_53.html), καθώς και στις ειδωλολατρικές φυλές της ιδίας περιοχής, με στόχο πάντα την απόλυτη υποταγή τους, αλλά ταυτόχρονα και την παγκόσμια κυριαρχία.

[Το φραγκικό πνεύμα, επεκτάθηκε στην Ισπανία και την Πορτογαλία, με την δημιουργία κάποιων φράγκικων βασιλείων σε κάποια απελευθερωμένα εδάφη της Ισπανίας από τους Άραβες, τα οποία σταδιακά ανακατέλαβαν και απελευθέρωσαν τις χώρες τους, και τους επέβαλαν το πνεύμα αυτό (όταν δε επεκτάθηκαν μαζί με τις άλλες δυνάμεις στην Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο, το πνεύμα αυτό επεκτάθηκε και εκεί).

Μέσω δε των κατακτήσεων στην Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, το πνεύμα των Φράγκων του Καρλομάγνου επεκτάθηκε και εκεί].

Με την ανακάλυψη του νέου κόσμου, το Σταυροφορικό πνεύμα επεκτάθηκε από τους Σταυροφόρους κοκκινσταδόρες που απελευθέρωσαν την Ισπανία από τους μουσουλμάνους στην Αμερική, οπού εξόντωσαν με την βία και εκχριστιάνισαν τους εξίσου βάρβαρους με αυτούς ντόπιους ιθαγενείς που είχαν εξοντώσει εκατομμύρια συμπατριωτών τους σε ανθρωποθυσίες.

[Αλλά και επί του προτεστάντη Λουθήρου, έγιναν πολλές εκκλήσεις από τον ίδιο και τους πάπες κατά των Τούρκων, ενώ η τότε δυτική πνευματική ελίτ, πρότεινε και «κοσμικές Σταυροφορίες» κατά των Τούρκων, όχι τόσο λόγω της θρησκείας τους, αλλά λόγω της βαρβαρότητας τους.

Το Σταυροφορικό πνεύμα, μαζί με τον φραγκικό πολιτισμό, μεταφέρθηκε μέσω των Σταυροφόρων Νορμανδών πολεμιστών, οι οποίοι διαβιώντας για αιώνες στην φραγκική Νορμανδία το είχαν ενστερνιστεί και στην Αγγλία.

Αλώστε, ο τότε πάπας, έδωσε και την παπική σημαία στον Γουλιέλμο τον «Κατακτητή» (αρχικά γνωστό ως «νόθο») το έτος 1066 μ.Χ., προκειμένου να εισβάλει στην Αγγλία και να επιβάλει τον παπισμό, ενώ ανακήρυξε Σταυροφορία την εκστρατεία του.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και το 1071 μ.Χ., όταν ο πάπας έδωσε ξανά την ευλογιά του την παπική σημαία στους Νορμανδούς, προκειμένου αυτός να εισβάλει στην Ορθόδοξη Βυζαντινή Νοτιά Ιταλία, να την καταλάβει και να επιβάλει τον παπισμό σε αυτή με την βία.

Και αυτό, γιατί οι βασιλιάδες αυτής μέχρι τότε, όπως και ο Χάρολντ που ήθελε να εκθρονίσει ο Γουλιέλμος, παρέμειναν Ορθόδοξοι μετά το σχίσμα του 1054 και δεν υποτάχτηκαν στον πάπα, οπότε έπρεπε και αυτοί να υποταχτούν και να γίνουν καθολικοί με την βία και να ασπαστεί και αυτή η χώρα τον φραγκικό πολιτισμό, όπως και έγινε στην συνέχεια.

{Επίσης, σύμφωνα με τον αείμνηστο και ικανότατο Θεολόγο και ιστορικό Ιωάννη Ρωμανίδη, οι φραγκεμένοι Νορμανδοί (Σταυροφόροι με τις «ευλογίες» και το λάβαρο που τους έδωσε ο πάπας της Ρώμης για τον σκοπό αυτό) εκτός από την τότε Ορθόδοξη Αγγλία κατέκτησαν και την Ορθόδοξη και Ελληνική Νότια Ιταλία και Σικελία.

Οι οποίες άνηκαν στην Ελληνικότατη Αυτοκρατορία της Ρωμανίας, εξόντωσαν τον Ορθόδοξο κλήρο, απαγόρευσαν την Ελληνική γλώσσα, έσφαξαν μεγάλο μέρος του λαού και τους υπόλοιπους τους έκαναν δουλοπάροικους τους, ενώ έφεραν και Νορμανδούς άποικους.

{Τα ίδια ακριβώς οι παπικοί Σταυροφόροι έκαναν και όταν κατέλαβαν την Ρωμανία με την Δ’ Σταυροφορία που διεξήγαγαν στα εδάφη που κατέλαβαν, αλλά και στην Δυτική Ουκρανία που κατέλαβαν από την Ρωσική Αυτοκρατορία του Κιέβου μετέπειτα.

Την λατινική γλώσσα ως επίσημη στο κράτος του την επέβαλε ο Καρλομάγνος, αν και ο ίδιος ήταν Γαλλογερμανικής καταγωγής και μιλούσε την γερμανική ως μητρική γλώσσα μαζί με τους αξιωματούχους του, ώστε να δείχνει ότι το κράτος του ήταν τάχα η συνέχεια της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και είχε ίδια γλώσσα με αυτούς.

Παρόλα αυτά ο Καρλομάγνος για πρωτεύουσα του είχε το Άαχεν αντί για την Ρώμη, κάτι που βόλευε και τον πάπα της Ρώμης. Επίσης με τον τρόπο αυτό μπορούσε να χειριστεί τους υπόδουλους πληθυσμούς της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον ίδιο που μιλούσαν πλειοψηφικά την λατινική και όχι την γερμανική γλώσσα}.

Αλλά την ίδια συμπεριφορά ακολούθησαν και στην Ισπανία, η οποία σύμφωνα με τον Άραβα και γεννημένο στην Ισπανία ιστορικό Abu Myhammad Ali Bin Ahmad Bin Said (fle:///C:/Users/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%9C%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82/Desktop/%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%A6%CE%9F%CE%A1%CE%91%20%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%95%CE%99%CE%A9%CE%9D%20%CE%A3%CE%95%20%CE%9D%CE%95%CE%9F%20PC/ARXEIA/Imdleo%20Romanides-Unia-Sxisma.pdf), ο οποίος έζησε στην περιοχή τα έτη 994 μ.Χ. έως και 1064 μ.Χ.

Σύμφωνα μάλιστα με τον ιστορικό αυτό, οι περισσότεροι Ισπανοί της εποχής εκείνης άνηκαν στην Ορθοδοξία, οπότε όταν μετά την Ανάκτηση της Ισπανίας από τους Άραβες από τους φραγκεμένους Βησιγότθους.

Οπότε, όταν αυτοί κατέλαβαν την περιοχή, όπως και οι φραγκεμένοι Νορμανδοί εξόντωσαν τον Ορθόδοξο κλήρο, έσφαξαν μεγάλο μέρος του λαού και τους υπόλοιπους τους έκαναν δουλοπάροικους τους, ενώ έφεραν και Γότθους και Φράγκους άποικους.

Σαν να μην έφταναν αυτά, με την επίσης παπική «Ιερά Εξέταση» και τις «ευλογίες» της, δίωξαν όχι μόνο τους αιρετικούς και τις μάγισσες, αλλά και τους Ορθοδόξους μέχρι να τους αφανίσουν, «βαφτίζοντας» τους και αυτούς ως δήθεν «αιρετικούς» και «μάγους» (fle:///C:/Users/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%9C%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82/Desktop/%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%A6%CE%9F%CE%A1%CE%91%20%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%95%CE%99%CE%A9%CE%9D%20%CE%A3%CE%95%20%CE%9D%CE%95%CE%9F%20PC/ARXEIA/Imdleo%20Romanides-Unia-Sxisma.pdf)}.

Αργότερα, πολλοί Άγγλοι φυγάδες, κατάδικοι και αιρετικοί, κατέφυγαν ως εξόριστοι λόγω διώξεων στην Αμερική και ίδρυσαν τις πόλεις που μετέπειτα έγιναν οι σημερινές ΗΠΑ, μεταφέροντας και το Σταυροφορικό πνεύμα του «εκλεκτού λαού» (π.χ. οι κουακέροι), οι οποίες έχουν ως «θεϊκό σκοπό» να επιβάλουν τις αξίες των ΗΠΑ (δημοκρατία, ελεύθερη αγορά, προτεσταντισμό) παγκόσμια.

Απογόνους των Σταυροφόρων στις ΗΠΑ, αποτέλεσαν οι γνωστοί σε όλους μας «καουμπόι», οι κατά κάποιο τρόπο πολεμιστές με έναν κοινό κώδικα συμπεριφοράς (π.χ. στις μονομαχίες και τις γυναίκες, όπως και οι ιππότες), οι οποίοι είχαν σκοπό να κατακτήσουν τα εδάφη των βάρβαρων ειδωλολατρών Ινδιάνων και να τα καταστήσουν «Αμερικανικά», όπως έκαναν οι Σταυροφόροι με τους Άραβες στην Ιερουσαλήμ στην Α΄ Σταυροφορία.

Στα νεότερα χρόνια, οι Αμερικανοί θεώρησαν ως «Σταυροφορία» να πολεμήσουν τις αυταρχικές Αυτοκρατορίες στον Α’ Παγκόσμιο και να επιβάλουν τις ιδεολογικές (και όχι μόνο) αρχές τους παγκόσμια, ιδρύοντας την Κοινωνία των Εθνών, ενώ για τον ίδιο λόγο πολέμησαν και στον Β’ Παγκόσμιο ενάντια στον φασισμό, ιδρύοντας για τον λόγο αυτό τον ΟΗΕ.

Στην διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ θεώρησαν ως «Σταυροφορία» την ιδεολογική μάχη με τον κομμουνισμό, ενώ στα μεταψυχροπολεμικά χρόνια, θεωρήθηκαν από αυτές ως «Σταυροφορίες», οι (δήθεν) «ανθρωπιστικοί πόλεμοι», αλλά και ο λεγόμενος «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» στον αραβοισλαμικό κόσμο (με στόχο και την επιβολή σε αυτόν των δυτικών αξίων με την βία), ο οποίος ξεκίνησε το 2001 και συνεχίζεται ως τις μέρες μας].

Όμως, τα κόλπα αυτά του παμπόνηρου, ανήθικου και αδίστακτου Καρλομάγνου, γύρισαν μπούμερανγκ στους διάδοχους του, όταν το «τέρας του Φρανκενστάιν» του αιρετικού παπισμού, το οποίο δημιούργησε ο Καρλομάγνος, «βγήκε ως άλλο τζίνι από το μπουκάλι» και στράφηκε εναντίον του, πεπεισμένο τελικά πια πως είναι απολυτά «αλάθητο» και ο μονός «νόμιμος» πολίτικος και θρησκευτικός κυρίαρχος της γης.

Ακόμα και οι λεγόμενες Ψευδο-Κωνσταντίνειες «δωρεές» (https://www.impantokratoros.gr/7826FABE.el.aspx), οι οποίες πλαστογραφήθηκαν από τους πάπες και υποστηρίχτηκαν αρχικά από τους Φράγκους για να «νομιμοποιηθεί» το αλάθητο και η πνευματική-πολιτική εξουσία του πάπα, στράφηκαν τώρα ενάντια στους Φράγκους.

Και αυτό γιατί ο πάπας τις χρησιμοποίησε τώρα για να υποστηρίξει την άποψη του, ότι σε αυτόν υπαγόταν όλη η πολιτική και θρησκευτική εξουσία, τόσο στην Δύση, όσο και στον κόσμο.

[Αυτά τα «κατορθώματα» του πάπα, αλλά και η ταυτόχρονη βάναυση καταπίεση των κάτοικων της Ρώμης από μέρους του, οδήγησαν πολλές φορές σε άγριες εξεγέρσεις του ρωμαϊκού λαού εναντίον του στην διάρκεια του Μεσαίωνα, καθώς και την εκδίωξη του από την Ρώμη.

Μερικές από αυτές τις εξεγέρσεις ήταν αυτή του ιεροκήρυκα Αρλάντο Ντι Μπρέσκια, ο οποίος κατάφερε να ξεσηκώσει τον λαό της Ρώμης ενάντια στον πάπα (με την βοήθεια των Πιερλεμνόρε, αριστοκρατικής οικογένειας Εβραϊκής καταγωγής), να καταλάβει την εξουσία και να ανακηρυχθεί ηγέτης με απολυτές εξουσίες, αλλά στο τέλος, ο πάπας επέστρεψε και εξόντωσε τον Αρλάντο και τους συνεργάτες του.

Άλλη εξέγερση που έγινε για τον ίδιο λόγο, ήταν αυτή που έφερε τον Μπαρκαλεόνε Ντι Αντάλο στην εξουσία της Ρώμης, ο οποίος ανέλαβε την απόλυτη εξουσία μετά την εκδίωξη  του πάπα και κατάφερε να την κυβερνήσει μέχρι τον θάνατο του (μόνο τότε κατάφερε ο πάπας να επιστρέψει στην Ρώμη).

Τέλος, παρεμφερής ήταν ο τρόπος ανάδειξης του Κόλα Ντι Ριέντζο στην εξουσία της Ρώμης (http://alophx.blogspot.com/2017/09/cola-di-rienzo.html), καθώς και άλλων ηγετών (https://www.triklopodia.gr/%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83/).

Στα νεότερα χρόνια, παρεμφερή γεγονότα συνέβησαν το 1848 στην Ρώμη, όταν, μετά την δολοφονία του τότε πρωθυπουργού του πάπα, κόμη Πελεγκρίνο, ο λαός της Ρώμης, υπό την ηγεσία του Γαριβάλδη, εκδίωξε τον πάπα, ο οποίος κατάφερε να μείνει για λίγο διάστημα στην Ιταλία, πριν εκδιωχθεί από τα Γαλλικά στρατεύματα].

Άρα, όλοι οι ηγέτες της γης, ακόμα και ο Γερμανός Αυτοκράτορας και διάδοχος του Καρλομάγνου, όφειλαν να τον προσκυνούν και να τον υπακούνε δουλικά (Παποκαισαρισμός), ο οποίος υποστήριζε προφανώς τα ακριβώς αντίθετα (Καισαροπαπισμός).

 Με τον τρόπο αυτό, άρχισε η λεγομένη «Έριδα της περιβολής» στην Δύση, ανάμεσα στον πάπα και τον Γερμανό Αυτοκράτορα για την πολιτική και θρησκευτική κυριαρχία στην περιοχή αυτή και διήρκησε αιώνες και τερματίστηκε με την ταυτόχρονη ήττα και των δυο αντίπαλων και την εμφάνιση του προτεσταντισμού, ενώ συνέβαλε σημαντικά και στην ανάδυση του προτεσταντισμού στην Βόρεια Ευρώπη.

Ο δε προτεσταντισμός, εμφανίστηκε το έτος 1517, με την λεγομένη (δήθεν) «Μεταρρύθμιση» από τον προτεστάντη Λούθηρο, η οποία οδήγησε την Δύση σε νέο Σχίσμα (καθολικοί-προτεστάντες) και ο παπισμός αποδυναμώθηκε, σε νέες εμφύλιες διαμάχες στην Γερμανική Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και την τελική διάσπαση της σε πολλά ανεξάρτητα γερμανικά κράτη, κάτι που την αποδυνάμωσε.

[Στον προτεσταντισμό, την θέση του «αλάθητου» πάπα, την πήρε ο Λούθηρος (που υποστήριζε ότι αυτός είχε απολυτό δίκιο στα δογματικά θέματα και όχι ο πάπας), αλλά και όλοι οι άλλοι ιδρυτές των αιρέσεων του παπισμού, οι οποίοι έλεγαν ότι οι ίδιοι και μόνο κατείχαν το «αλάθητο».

Χάρις στο «ατομικό του αλάθητο», ο Καλβίνος στην Ελβετία έστησε θεοκρατικό κράτος και δική του Ιερά Εξέταση κατά των καθολικών αυτή την φορά, καθώς και των πολιτικών του αντιπάλων (https://www.impantokratoros.gr/protestantes-ieraexetash.el.aspx).

Ουσιαστικά, ο «Θεός» των προτεσταντών παστόρων, δεν είναι ο αληθινός Τριαδικός Χριστιανικός Θεός, αλλά η «θεοποίηση» της αντανάκλασης στον καθρέφτη του καθενός από αυτούς.

Οι δε θρησκευτικοί πόλεμοι που ακολούθησαν εξαιτίας αυτών (πάπα και προτεσταντών) στην Ευρώπη, με τα εκατομμύρια θυμάτων, κλόνισαν την θρησκευτική πίστη πολλών Ευρωπαίων και οδήγησαν αργότερα μαζί με τον διαφωτισμό και την Γαλλική Επανάσταση πολλούς από αυτούς στον ακραίο εθνικισμό και στην αθεΐα, όπως και στις ιδεολογίες που παράχθηκαν από αυτά τα συστήματα (π.χ. κομμουνισμό, ναζισμό)].

Η «Μεταρρύθμιση», δημιουργήθηκε όχι μόνο λόγω της τεράστιας διαφθοράς και απληστίας του τότε παπισμού και των διαφορετικών δογματικών θέσεων, αλλά και λόγω της μη ικανοποίησης της απληστίας του ιδίου του ανηλεούς (και ρατσιστή) Λούθηρου (https://www.impantokratoros.gr/luther-airetiker.el.aspx).

Επίσης, ο Λούθηρος, προχώρησε αρχικά στην «ιουδαιοποίηση» του προτεσταντισμού (https://www.impantokratoros.gr/luther-airetiker.el.aspx), πριν στραφεί αργότερα με μένος εναντίον των Εβραίων.

[Συγκεκριμένα, αν και προτεστάντες υποστηρίζουν πως ο Λούθηρος προέβη στην ενέργεια αυτή, λόγω ιεράς αγανάκτησης για την διαφθορά των παπών, αλλά και ως ένας οργισμένος Γερμανός πατριώτης κατά της φορολογικής υποτέλειας της χώρας στον πάπα, άλλοι αναφέρουν μια άλλη ιστορία.

Σύμφωνα με αυτή, το επικερδές εμπόριο συχωροχαρτιών, το έκανε ως τότε το τάγμα του Λουθήρου, οι Αυγουστίνοι. Όμως, ο τότε πάπας ανέθεσε την επικερδή αυτή δραστηριότητα στο τάγμα των Δομινικανών, στο οποίο ανήκε ο Τέτσελ.

Και ο Λούθηρος, χολωμένος για το μερίδιο των κερδών που έχασε, λόγω της αλλαγής του πάπα, αποφάσισε, για να τον εκδικηθεί να ξεκινήσει την λεγόμενη Μεταρρύθμιση.

Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι όπως και ο πάπας καταργώντας την απαγόρευση της τοκογλυφίας, το ίδιο συνέβη και με το δε Ταλμούδ, το οποίο δεν προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη, άλλα είναι ιδέες μεταγενέστερων ραβίνων άσχετων με αυτή, είναι μία κωδικοποίηση σύμφωνα με ερευνητές (π.χ. του Μαξ Μπέερ) του δίκαιου που αναπτύχθηκε πάνω στο επίπεδο της ατομικής ιδιοκτησίας και το εμπορίου.

Σύμφωνα με Ταλμούδ, καταργήθηκαν οι Θείοι Νόμοι της Πεντάτευχου του Προφήτη Μωυσή που έκαναν υποχρεωτική την κατάργηση των χρεών και της δουλείας, όπως και την επιστροφή της γης με το ιωβηλαίο, όπως και τον δανεισμό με τόκο των Εβραίων στους συμπατριώτες τους.

Αυτό αποφασίστηκε ασεβώς ύστερα από απόφαση ραβίνων, έτσι ώστε οι ίδιοι που ήταν πλούσιοι και τοκογλύφοι και δεν τους συνέφεραν οι νομοί αυτοί να μην επιστρέφουν τους δούλους, τα χρήματα και τα κτήματα που αρπάξαν από τους συμπατριώτες τους].

Ο Λούθηρος, κατάφερε να διασωθεί από την οργή του Γερμανού Αυτοκράτορα χάρις τον (εθνικιστή για τα δεδομένα της εποχής) ηγέτη της Σαξονίας, τον Φρειδερίκο τον Γ’ τον «Σοφό», με αντάλλαγμα «εθνικές  παραχωρήσεις στην ανεξαρτησία των ηγετών Γερμανικών κρατιδίων έναντι του πάπα» στον θρησκευτικό τομέα.

Έτσι, ο Λούθηρος ήταν από τους πρώτους που υποστήριξε: «Η Γερμανία ανήκει στους Γερμανούς και όχι στον πάπα» και με τον τρόπο αυτό έγινε ο πρώτος υποστηρικτής της ανεξαρτησίας των Εθνών-κρατών.

[Όλα αυτά συνέβαλαν στην άνοδο των εθνών-κρατών (μετέπειτα γνωστών και ως εθνικών κρατών) στην Ευρώπη και στην αποδυνάμωση της επιρροής του πάπα και του Αυτοκράτορα στην Ήπειρο αυτή].

Τα δε κηρύγματα του Λούθηρου κατά του πάπα, του Αυτοκράτορα και της απληστίας, οδήγησαν στην επανάσταση των καταπιεσμένων από όλους τους παραπάνω φτωχούς αγρότες της Γερμανίας εναντίον τους, με στόχο την επιβολή κοινοκτημοσύνης, της εξάλειψης των πλουσίων ως τάξης, καθώς και της «εγκαθίδρυσης της βασιλείας του Θεού ή του παράδεισου επί γης».

[Από τότε, πολλοί προσπάθησαν να φέρουν μια θρησκευτική ή πολιτική-κοσμική «εγκαθίδρυση του παράδεισου επί γης», όπως οι Ναζί, οι οποίοι τον ταύτιζαν με την παγκόσμια επικράτηση των «Αέριων» Γερμανών με την βία ή οι κομμουνιστές, οι οποίοι την ταύτισαν όπως και οι  Γερμανοί αγρότες επί Λούθηρου με την βίαιη εξάλειψης των πλούσιων ως τάξης και την επικράτηση παγκόσμια του νομού του «παγκόσμιου προλεταριάτου»].

Και όταν οι Γερμανοί αγρότες ζήτησαν από τον Λούθηρο να τους βοηθήσει στον αγώνα τους αυτό, αυτός προκειμένου να αποκτήσει νομιμοποίηση στα ματιά των ισχυρών και νέους υποστηρικτές από την τάξη τους στον αγώνα τους κατά του πάπα (και με τον τρόπο αυτό οι Γερμανοί ηγεμόνες που θα γίνουν οπαδοί του να επιβάλλουν με την βία τον προτεσταντισμό στους υπηκόους τους), δεν δίστασε να καταδικάσει τους αγρότες και να πάρει το μέρος των αριστοκρατών.

Οι ίδιος, προέτρεψε μάλιστα τους πλούσιους γαιοκτήμονες στην εξόντωση των «αρπακτικών-ληστρικών» αγροτών, υποστηρίζοντας ότι κάθε ηγεμόνας ενός κράτους έχει απόλυτη εξουσία (και «αλάθητο») στο να κυβερνά όπως αυτός θέλει τους υπηκόους του χωρίς να δίνει κανέναν λογαριασμό σε αυτούς, ούτε στον πάπα ή τον Αυτοκράτορα.

Αλλά ταυτόχρονα και να επιβάλει όποια πίστη θέλει αυτός στην περιοχή που κυβερνάει ακόμη και με την βία (εκεί που υπάρχει ένας ηγέτης σε ένα κράτος η θέληση αυτού θα επικρατεί έλεγε ο Λούθηρος).

Έτσι, ο Λούθηρος, προδίδοντας τον λαό του, ο οποίος κατασφάχτηκε τελικά από τους αριστοκράτες (σε μια έξυπνη πολιτικά, αλλά ανήθικη ηθικά και θρησκευτικά πράξη), κατάφερε να πάρει με το μέρος του πολλούς πλούσιους ηγεμόνες, οι οποίοι ήθελαν μια αφορμή για να ανεξαρτητοποιηθούν από τον Αυτοκράτορα και να αρπάξουν για τους εαυτούς τους την μεγάλη παπική περιουσία των εδαφών τους.

Έτσι, πολλοί από αυτούς έγιναν προτεστάντες και ξεκίνησαν επανάσταση κατά του Γερμανού Αυτοκράτορα ζητώντας ανεξαρτησία ή πλήρης αυτονομία από την εξουσία τους.

Με τον  τρόπο αυτό, είχαμε την γέννηση των εθνών-κρατών της Ευρώπης αλλά και την αρχή των θρησκευτικών πολέμων στην Γερμανία και μετέπειτα του Τριακονταετούς πολέμου από έναν Αυτοκράτορα και έναν πάπα που δεν ήθελαν να χάσουν την πολιτική και θρησκευτική ισχύ τους.

Στο τέλος των πολέμων αυτών, αντί για μια ενιαία Αυτοκρατορία και πίστη στην Δυτική Ευρώπη που να ενώνει τους λαούς, είχαμε την καθιέρωση πολλών κρατών και πίστεων στην Ήπειρο αυτή, με την συνθήκη της Βεστφαλίας (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_49.html).

[Η Γερμανία διέλυσε τότε την μεγαλύτερη Αυτοκρατορία της Δύσης στην Ευρώπη, την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όπως και σήμερα η  Γερμανία διαλύει την μεγαλύτερη Αυτοκρατορία της Δύσης στην Ευρώπη, δηλαδή την σημερινή ΕΕ].

[Άλλωστε είναι γνωστό, ότι οι προτεστάντες είναι πιο ευεπίφοροι σε πολίτικους και θρησκευτικούς μεσσίες (http://redskywarning.blogspot.com/2018/10/bolsonaro.html)].

[Ο προτεσταντισμός εισήχθη και στην Αγγλία, από τον αδίστακτο και άγριο βασιλιά της, τον Ερρίκο τον Η’, ο οποίος ήρθε σε σύγκρουση με τον πάπα, εξαιτίας της άρνησης αυτού να συναινέσει στο διαζύγιο του με την τότε ενάρετη (μα άτεκνη) σύζυγο του (την οποία συκοφαντούσε για μοιχεία για να πείσει τον πάπα να δεχτεί το διαζύγιο) και να παντρευτεί στην θέση της, την ερωμένη του.

Στην συνέχεια, ανακήρυξε ανεξάρτητη την Εκκλησία της Αγγλίας, αυτοανακηρύχτηκε αρχηγός της, έδιωξε τους παπικούς και τα τάγματα τους, ενώ «οικειοποιήθηκε» (για τον εαυτό του μόνο) τις περιουσίες αυτών, για το «καλό» τάχα της Αγγλίας].

Τελικά, ύστερα από τους θρησκευτικούς πολέμους που ακολούθησαν στην Αυτοκρατορία και κυρίως μετά την λήξη του Τριακονταετούς πολέμου (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_64.html), άρχισε η άνοδος των εθνικών κρατών και η πλήρης αποδυνάμωση της ιδέας της Αυτοκρατορικής πολιτικής ενότητας της Δύσης.

Όπως επίσης και της πνευματικής ενότητας της υπό τον καθολικισμό, αφού από τότε, ο εκάστοτε ηγεμόνας επέβαλε την πίστη (ακόμα και με την βία στους υπηκόους του), ενώ υπέρτατη αρχή και εξουσία ορίστηκε από τότε το εκάστοτε κράτος και ο ηγεμόνας του, αντί για τον πάπα ή τον Αυτοκράτορα.

[Ταυτόχρονα, η εισαγωγή του πνεύματος του ορθολογισμού και της φιλοσοφίας σε παπισμό για εξήγηση των μη επεξηγούμενων με την λογική δογματικών αληθειών του Ευαγγελίου, καθώς και η αμφισβήτηση της θείας χάριτος, των θείων ενεργειών και των θαυμάτων, οδήγησε τελικά στην αμφισβήτηση του ιδίου του παπισμού.

(Η Ορθόδοξη πίστη αντίθετα, πιστεύει στην εξ’ αποκαλύψεως αλήθεια, ενώ οι δυτικοί-παπικοί-προτεστάντες, θεοποιούν την λογική και την τύχη μέσω της φιλοσοφίας αρνούμενοι τις θείες ενέργειες και τα θαύματα, καθώς και την δυνατότητα «μέθεξης» του ανθρώπου με τον Θεό και την Θέωση αυτού (http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_57.html).

Σε αυτή την εξέλιξη, βοήθησαν βέβαια και τα απάνθρωπα εγκλήματα του ιδίου του παπισμού (Σταυροφορίες, Ιερά Εξέταση, κυνήγι μαγισσών).

Γενικότερα, η Γερμανία και ο δυτικός κόσμος, στοχεύει στην απόλυτη υλική και σωματική ευδαιμονία και ηδονή, ενώ οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Ορθόδοξοι Έλληνες του Βυζαντίου, στόχευαν κυρίως στην πνευματική ευδαιμονία.

Οι δε Γερμανοί χρησιμοποιούν μόνο την λογική και καθόλου την καρδιά και έτσι δημιουργούνται άνθρωποι ψυχροί, ενώ στους Έλληνες συμβαίνει το αντίθετο.

Έτσι, η πίστη στο προτεσταντικό δόγμα του «απόλυτου προορισμού» και στην απόλυτη υπακοή δημιουργεί ανθρώπους-ρομπότ, δούλους της κάθε εξουσίας, ακόμα και απάνθρωπης (π.χ. του Χίτλερ), ενώ το πνεύμα της Χριστιανικής Ελευθέριας και της Ελληνικής δημοκρατίας, ελευθέρους ανθρώπους.

Επιπλέον, ο Λούθηρος και οι προτεστάντες γενικότερα, στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από την αυταρχική εξουσία του πάπα, απέρριψαν επίσης και κάθε Εκκλησιαστική ιεραρχία, ακόμα και την Δημοκρατική Συνοδική Ιεραρχία της Ορθοδοξίας (Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοπους, μητροπολίτες, ιερείς, μοναχούς), ακόμη και την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας.

Και στην θέση τους, προώθησαν μόνο το δικό τους (υποτιθέμενο) «αλάθητο», και με τον τρόπο αυτό, προσπαθώντας να εξηγήσουν τα πάντα με το μυαλό τους (αλλά και τα προσωπικά τους ιδεολογικά «βιτσιά» τα οποία ήθελαν αλαζονικά να κάνουν τα «μόνα σωστά»), ενώ χρησιμοποίησαν για την εξήγηση μη εξηγούμενων από την λογική βιβλικών χωρίων, την λογική τους.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο κάθε αιρετικός ηγέτης, εξηγώντας την Αγία Γραφή όπως αυτός ήθελε και τον συνέφερε, να αρχίσει να τσακώνεται και να χωρίζεται με τους οπαδούς τους με όσους διαφωνούσαν από αυτόν. Και από την στιγμή που αυτός και οι αντίπαλοι του πίστευαν ότι αυτοί είναι αλάθητοι, το αποτέλεσμα ήταν να διασπαστούν μεταξύ τους.

Και αυτό επειδή κάνεις δεν υποχωρούσε στην εξουσία του αλλού (λόγω εξουσιομανίας και φανατικής πίστης στο «αλάθητο τους»), επαναλαμβάνοντας σχεδόν το σχίσμα με τον πάπα, στον προτεσταντισμό αυτή την φορά και μέχρι τις μέρες μας, οι προτεστάντες έχουν διασπαστεί σε περισσότερα από 500 διαφορετικά δόγματα.

[Πολλοί δε προτεστάντες (όπως και πολλοί αιρετικοί στην αρχαιότητα), θεωρούν ότι τα θεία μυστήρια, θα πρέπει ο ιερέας που εκτελεί, θα πρέπει να είναι απολυτά Άγιος, και να τηρεί απολυτά τις ηθικές αρχές της Εκκλησίας, αλλιώς αν αυτές οι αρχές δεν ισχύουν, τότε το μυστήριο θα είναι άκυρο.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ότι δεν είναι απαραίτητο ο ιερέας να είναι απόλυτα Άγιος για να τελεί τα μυστήρια της Εκκλησίας, ενώ η εξομολόγηση θα πρέπει να γίνεται σε ιερείς και όχι αλλού, και για αρκετούς ακόμα λόγους (https://poimin.gr/ta-empodia-stin-exomologisi-antirrisis-ke-profasis/, https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/exomologisi-choris-papa-ginete/, http://analogion.gr/logos/sp-life/14-confession, https://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2017/07/blog-post_22.html).

Αλώστε, και οι ιερείς είναι άνθρωποι και μπορεί να κάνουν λάθη (επίσης ούτε και αυτοί που υποστηρίζουν την απολυτή Αγιότητα στην τέλεση των θείων μυστηρίων δεν είναι Άγιοι), ενώ το μόνο κώλυμα που πραγματικά μπορεί να υπάρχει για την τέλεση αυτών, είναι τυχόν αιρετικές ιδέες από μέρους των ιερέων, οι οποίες απαγορεύονται.

Και επίσης, αν το μυστήριο εξαρτιόταν από την Αγιότητα όσων τα τελούσαν, τότε όλα τα μυστήρια θα μπορούσαν να τεθούν εν αμφιβόλω, αφού όλοι οι ιερείς ως άνθρωποι μπορούν να κάνουν λάθη].

Η δε Αναγέννηση, η οποία εμφανίστηκε αρχικά στην Βόρεια Ιταλία και σύντομα εξαπλώθηκε και προς τον Βορρά στην Γερμανία (αλλά και την Αγγλία και την Ολλανδία), αφού η περιοχή αυτή, είχε «εμπεδώσει πλήρως» το γερμανικό-φραγκικό πνεύμα, με χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους αυτής τους Μέδικους της Φλωρεντίας, οι οποίοι ήταν γνωστοί ως «οι νονοί (μαφιόζοι) της Αναγέννησης».

Εκεί, οι πλούσιοι εμπόριο και ευγενείς της περιοχής (οι οποίοι είχαν πλουτίσει μέσω του εμπορίου), οι οποίοι ήταν άπληστοι και ανήθικοι, θέλοντας να βρουν έναν τρόπο να δικαιολογήσουν την απληστία και τον ανήθικο τρόπο ζωής τους, αλλά και την απαγορευμένη από τον Χριστιανισμό τοκογλυφία, επιστράτευσαν για τον λόγο αυτό, πολλούς διεφθαρμένους και άπληστους «φιλοσόφους».

Αυτοί, για να επιτύχουν ότι τους ζητήθηκε, δηλαδή να αμφισβητήσουν τον Χριστιανισμό, τις δογματικές του αρχές και την ηθική του, «επιστράτευσαν» το Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, φιλοσοφία και γραπτά, προκειμένου να δικαιολογήσουν τον ανήθικο και παντελώς υλιστικό τρόπο ζωής τους, αλλά και να αμφισβητήσουν τον Χριστιανισμό, ξεχνώντας όμως, ότι οι Έλληνες προτιμούσαν το πνεύμα, αντι για το χρήμα, την ύλη και την τεχνολογία (http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_5.html).

[Έτσι, άρχισε από την Ιταλία η άνοδος του καπιταλισμού (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/, https://www.triklopodia.gr/%CF%80%CF%89%CF%83-%CE%B7-%CE%BB%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CF%83-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BB%CE%B1%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%89/) και επεκτάθηκε στην Γερμανία, οπού οι τραπεζίτες της χωράς, π.χ. οι Κρούγκερ, βοήθησαν στην άνοδο του Αυτοκράτορα Κάρολου του Ε’ του Κουΐντο στον θρόνο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ύστερα από άγριο χρηματισμό των εκλεκτόρων.

Και από τότε αναπτύχθηκε η ιδεολογία πως ο καπιταλισμός είναι (τάχα) η «μονή σωστή οικονομική θεωρεία», η οποία «θα επικρατήσει τελικά παγκόσμια» και τότε θα έρθει (δήθεν) «το τέλος της ιστορίας και όλων των άλλων πολιτικών και οικονομικών θεωρειών».

Βέβαια, η ιστορία διέψευσε αυτούς τους ισχυρισμούς πλήρως, αφού ακόμα και με την μονοκρατορία των ΗΠΑ και της ιδεολογίας του καπιταλισμού και της φιλελεύθερης δημοκρατίας για μια περίπου εικοσαετία μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, όχι μόνο δεν έγινε τίποτε από τα παραπάνω, αλλά από ότι φαίνεται ο κόσμος καταδικάζει τον καπιταλισμό και γυρνά προς τον εθνικισμό ή τον πατριωτισμό.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί, ότι για την ανάπτυξη των πρώτων τραπεζών, αλλά και του τοκογλυφικού συστήματος στην Δύση (στην Βόρεια Ιταλία και την Βενετία), βοήθησε πολύ η «αξιοποίηση των λαφύρων» από την Κωνσταντινούπολη ύστερα από την τέταρτη Σταυροφορία από τους αιμοχαρείς (και υποτιθέμενους) «Σταυροφόρους»].

Αντίστοιχα, το προτεσταντικό δόγμα του «απόλυτου προορισμού», έκανε τους ανθρώπους ρομπότ (αφού η σωτήρια ή η κόλαση τους ήταν προδιαγεγραμμένη ότι και να έπρατταν), ενώ ο πλούτος νομιμοποιήθηκε με το σκεπτικό ότι ήταν μια ένδειξη «Θείας Εύνοιας» σε οποίον το είχε και ο ίδιος ήταν εκλεκτός του.

Έτσι, όσοι δεν είχαν πλούτο, ήταν κατ’ αυτούς μη εκλεκτοί ή τεμπέληδες και έπρεπε να αποδεχτούν αδιαμαρτύρητοι την μοίρα τους και την καταπίεση των πλούσιων γιατί (τάχα) «Έτσι το ήθελε ο Θεός».

Ξεχνώντας όμως να αναφέρουν, ότι ο Χριστιανισμός καταδικάζει τον υπερβολικό πλούτο και την επίδειξη αυτού, όπως και την καταπίεση των πλούσιων και είναι υπέρ της ελεημοσύνης αλληλοβοήθειας (λέγοντας στην ουσία ότι σχεδόν κανείς πλούσιος δεν μπορεί να σωθεί), αλλά και της κοινοκτημοσύνης με ειρηνικά μέσα.

(Και όχι με την βία όπως υποστήριζε ο Μαρξ ο οποίος αντέγραψε από τον Χριστιανισμό την κοινοκτημοσύνη, άλλωστε η βία φέρνει πάντα μόνο βία και όχι ειρήνη.

Και είναι γνωστό το ρητό που λέει «οποίος έδωσε μαχαιρά, μαχαιρά θα λάβει», το  «Ότι δεν μοιραστεί με αγάπη το Ευαγγέλιο και το χέρι, θα μοιραστεί στο τέλος με το μαχαίρι», αλλά και το «Όταν προσπαθείς να κάνει κάποιος ακόμα και κάτι καλό με κακό τρόπο, αυτό παύει αυτόματα να είναι καλό»).

Έτσι, μέσω των αιρέσεων αυτών, αμαρτία έγινε πια όχι η τοκογλυφία η καταπίεση των φτωχών από τους πλούσιους αλλά και η ξεδιάντροπη επίδειξη πλούτου αλλά τα ακριβώς αντίθετα και μονός οποίος ήταν πλούσιος με βάση την προτεσταντική ιδεολογία ήταν ο «εκλεκτός» ο έξυπνος ενώ όλοι οι άλλοι απλά παράσιτα.

[Τελικά η τοκογλυφία «νομιμοποιήθηκε» και από τον παπισμό από τον διαβόητο ανήθικο και αδίστακτο πάπα Αλέξανδρο Βοργία, ο οποίος δολοφονούσε και καρδινάλιους, προκειμένου να τους κλέψει την περιουσία.

Μάλιστα, την χαρακτήριζε ως ιδιαίτερα χρήσιμη δραστηριότητα, αφού τα κέρδη της μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για «κάλους σκοπούς» (και έτσι εφάρμοσε εκτενώς την πρακτική της τοκογλυφίας, για την οποία  οι Ναΐτες παλαιοτέρα είχαν καταδικαστεί από το Βατικανό).

Επίσης ο ίδιος πάπας, όταν ανακαλύφθηκε η Αμερική από τον Κολόμβο, με την συνθήκη της Τορτσετίλας, μοίρασε όλη την Αμερικανική Ήπειρο ανάμεσα στους εκλεκτούς του, τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους, με αντάλλαγμα αυτοί να του χορηγούν το 10% των εσόδων  τους από τις κτήσεις τους (ανεξάρτητα αν τα κέρδη αυτά ερχόταν από δουλεία, λαφυραγώγηση ή σφαγές).

Ο δε παπισμός επίσης, με τα κονκορδάτα που υπέγραψε με την φασιστική Ιταλία και την ναζιστική Γερμανία, νομιμοποίησε την ηγεσία των αδίστακτων ηγετών τους, ενώ με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, βοήθησε πολλούς Ιταλούς και Γερμανούς εγκληματίες πολέμου να διαφύγουν στην Νοτιά Αμερική, καθώς και την Μέση Ανατολή].

Μάλιστα, ονόμασαν όλη αυτή την απαράδεκτη προσπάθεια «ανθρωπισμό» και «Αναγέννηση», ενώ στην προσπάθεια αυτή αμφισβήτησης του Χριστιανισμού και των ηθικών αξίων στην Δύση, συντέλεσαν και τα φρικτά εγκλήματα του ιδίου του παπισμού (θρησκευτικοί πόλεμοι, Σταυροφορίες, κυνήγι μαγισσών, Ιερά Εξέταση).

[Επίσης, στις μέρες μας, κάποιοι «φιλελεύθεροι», αριστεροί ή κομμουνιστές, κατηγορούν την Εκκλησιά, ότι με την χρήση ορών για τον Θεό όπως «Κύριος Κυρίων», «Βασιλεύς Βασιλέων», «Δεσπότης», καλλιεργεί (τάχα) «δουλικό πνεύμα», το οποίο δεν επιτρέπει (υποτίθεται) στους ανθρώπους να αποτινάξουν τον ζυγό σε επίγειους αφέντες.

Επιπλέον, κατ’ αυτούς τους τάχα «προοδευτικούς διανοουμένους», ο Θεός έχει πλαστεί «κατ’ εικόνα» αυτών των κοσμικών αρχόντων και στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.

Ξεχνούν όμως όλοι αυτοί, να αναφέρουν, ότι καταρχάς, οι παραπάνω χαρακτηρισμοί του Θεού δηλώνουν την παντοδυναμία Του στην φύση, και ο ίδιος είναι μεγαλόψυχος και ελεήμων Θεός, ο οποίος αγαπάει όλα τα πλάσματα Του, ακόμα και όσα τον εχθρεύονται, αφού αν ήθελε ο Ίδιος, θα μπορούσε να τα αφανίσει μονομιάς, παρόλα αυτά, τα ανέχεται με αγάπη και προσμένει την μετάνοια και την επιστροφή τους.

Και επιπλέον, ο Ίδιος ο Θεός, μέσω του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδας, του Ιησού Χριστού, ενανθρωπίστηκε στον κόσμο, προκειμένου να σώσει τον κόσμο και ακόμα θυσιάστηκε για την σωτηρία του ανθρώπου.

Αυτά τα γεγονότα, δείχνουν το τεράστιο χάσμα διαφοράς λόγων και πράξεων των πολλές φορές απάνθρωπων και ανήλεων κοσμικών αρχόντων με τον φιλεύσπλαχνο και απαθή Θεό, και πως είναι αδύνατο να «πλάστηκε» (τάχα) η Εικόνα Του, από οποιονδήποτε αδίστακτο και με άπειρα προσωπικά πάθη κοσμικό ηγέτη]. 

Για τους ίδιους ακριβώς λογούς, επιστράτευσαν και στα μετέπειτα χρόνια, στην Δυτική Ευρώπη και κυρίως στην Γαλλία, πολλοί διεφθαρμένοι μονάρχες και ευγενείς, άπληστοι και ανήθικοι, επιστράτευσαν για τον λόγο αυτό, πολλούς διεφθαρμένους και άπληστους «φιλοσόφους», τους λεγόμενους «διαφωτιστές».

Αυτοί, ήταν κατά βάση άπληστοι, έκλεβαν το δημόσιο χρήμα, εκθειάζουν για τα χρήματα και τα αξιώματα αδίστακτους και αιμοχαρείς μονάρχες και τυράννους, μιλούσαν για ηθική και δεν την εφάρμοζαν ποτέ, ήταν ρατσιστές και γινόταν κυριολεκτικά γιουσουφάκια στα σπίτια των πλουσίων που πήγαιναν, προκειμένου να αποκτήσουν φήμη, χρήματα, αλλά και για να εκδοθούν οι άθεες ιδέες τους. Αυτοί οι (δήθεν) «διαφωτιστές», ήταν που προώθησαν την αθεΐα στην Ευρώπη, και οδήγησαν στην Γαλλική Επανάσταση.

[Λογού χάρη, ο «διαφωτιστής» Βολταίρος, που υποτίθεται πως υπερασπιζόταν «μέχρι θανάτου» το δικαίωμα των άλλων για ελεύθερη έκφραση, υπερασπιζόταν και «έγλυφε» πάντα τους «φωτισμένους μονάρχες» που τους κυνηγούσαν και όχι φυσικά τον φτωχό λαό τους, που υπέφερε από τα έργα τους.

Ήταν ρατσιστής με τους φουκαράδες Αφρικανούς δούλους και τους θεωρούσε λίγο καλύτερους από τους χιμπατζήδες, ενώ ούτε και για την δικαιοσύνη ή την τιμιότητα του φημιζόταν.

Ο ίδιος, ως διοικητής μιας επαρχίας στην Πρωσία, διορισμένος από τον φίλο του, τον Μέγα Φρειδερίκο, καταχράστηκε (και έκλεψε) ως κυβερνήτης μεγάλα χρηματικά ποσά λόγω της απληστίας του, ενώ αυτή του επέφερε ήδη προσωπικά τεράστια έσοδα!!!

Για τον ίδιο λόγο, έκλεψε και τα ποιήματα και τα μουσικά έργα που είχε γράψει ο βασιλιάς Φρειδερίκος και ύστερα, το «έσκασε» στην Ευρώπη, προκειμένου να τα πουλήσει και να κερδίσει χρήματα.

Ο Μέγας Φρειδερίκος, έπρεπε να εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό σε όλη την Ευρώπη, προκειμένου να τον πιάσει και να πάρει πίσω τα έργα του, και ο Βολταίρος, λόγω των διασυνδέσεων του, την γλίτωσε και του αφαιρέθηκε μόνο η διοίκηση της επαρχίας που διοικούσε ως τότε στην Πρωσία ως «τιμωρία», καθώς και οι τίτλοι που αυτή του έδινε.

Αυτός, ήταν ο πραγματικός «μέγας διαφωτιστής» Βολταίρος, ο οποίος «πλάσαρε» τις «ηθικές διαφωτιστικές φανφάρες», ως την «απόλυτη» υποτίθεται «ηθική» (καθώς και «ορθολογισμό-λογική»), θέλοντας στην πραγματικότητα μέσω αυτής, να αποκτήσει έναν ψευδο-«κώδικα ηθικής», που να δικαιολογεί για την πλήρως ανήθικη και αμοραλιστική του συμπεριφορά, καθώς και στην ανυπαρξία από πλευράς του κάθε έννοια ηθικής και δίκαιου].

Μέσω δε της Γαλλικής Επανάστασης (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF-1789-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%BD%CE%B5%CE%B1-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BB/), αναπτύχθηκαν σταδιακά και διαδόθηκαν οι ιδεολογίες του εθνικισμού και του φασισμού.

Η δε Γαλλική Επανάσταση, ήταν επίσης και επανάσταση των παλαιών ρωμαιογενών πληθυσμών κατά των Φράγκων κατά βάση στην καταγωγή αριστοκρατών και αρχιερέων τους που τους καταπίεζαν υπέρμετρα και έτσι καταστράφηκε το φεουδαρχικό σύστημα.

Την θέση του μονάρχη, των αριστοκρατών και των φτωχών αγροτών, την πήραν πρόεδροι ή δικτάτορες, ενώ οι πλούσιοι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες, οι οποίοι παντρεύτηκαν μέλη παλαιάς αριστοκρατίας (από τότε, η αριστοκρατία αίματος και γης, αντικαταστάθηκε από την αριστοκρατία του χρήματος), ενώ την θέση των φτωχών αγροτών που επαναστατούσαν συχνά (http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_81.html), την πήραν τελικά οι εργάτες. 

[Ουσιαστικά με την άνοδο των Φράγκων στην Ευρώπη, είχαμε και την άνοδο της φεουδαρχίας των μοναρχών και του παπισμού, ενώ με την Γαλλική Επανάσταση την πτώση της φεουδαρχίας και την άνοδο της δημοκρατίας του εθνικισμού του μαρξισμού (κομμουνισμού) καθώς και του καπιταλισμού (με «Βιομηχανική Επανάσταση»-http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_81.html).

Ακολούθησε η αμφισβήτηση του καπιταλισμού και της δημοκρατίας μέσω των δυο Παγκοσμίων Πολέμων και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 1929, με την παράλληλη άνοδο του κομμουνισμού στην Ρωσία και του φασισμού και του ναζισμού σε Ιταλία και Γερμανία.

Η δε σύγκρουση του φασισμού και του ναζισμού με τις καπιταλιστικές δυτικές δημοκρατίες και την κομμουνιστική Ρωσία, οδήγησε τελικά στην ήττα του το 1945. Ακολούθησε ο Ψυχρός Πόλεμος μεταξύ της καπιταλιστικής Δύσης υπό τις ΗΠΑ και της κομμουνιστικής Ανατολής από την Ρωσία, που κατέληξε με την ήττα και κατάρρευση της τελευταίας το 1989.

Αλλά ταυτόχρονα και την πρόσκαιρη μονοκρατορία των ΗΠΑ και της φιλελεύθερης δημοκρατίας και του καπιταλισμού για μια εικοσαετία. Η δε νέα μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία ξεκίνησε το 2008, οδήγησε στην εκ νέου αμφισβήτηση του καπιταλισμού και της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

Αλλά και ταυτόχρονα στην μεγάλη άνοδο λαϊκιστών ακροδεξιών εθνικιστών ή πατριωτών ηγετών παγκόσμια.

Θα ακολουθήσει άραγε η οριστική πτώση του καπιταλισμού με ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό κραχ αλλά και της φιλελεύθερης δημοκρατίας της παγκοσμιοποίησης και θα επιβληθεί ο πατριωτισμός ή ο εθνικισμός παγκόσμια;

Άγνωστο, αλλά το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Τραμπ πρεσβεύει την διάδοση του φραγκικού εθνικισμού στις ΗΠΑ, αλλά και παγκόσμια (με τις ΗΠΑ ως έθνος να κυριαρχούν στον κόσμο ως η κύρια υπερδύναμη).

Ενώ αντίθετα οι δημοκρατικοί αντίπαλοι του Τραμπ, πρεσβεύουν την φραγκική ιδέα της παγκοσμιοποίησης (https://www.triklopodia.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9-%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CF%88%CE%AC%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD/#), καθώς και την ίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης (την οποία μάλιστα διαφημίζουν μέσω του ΟΗΕ-http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/11/12.html), αφού πρώτα καταστραφούν όλα τα έθνη, και οι θρησκείες της γης της].

Αντίστοιχα, η Δύση προέβη στην θεοποίηση του νομού της ζούγκλας και της φύσης, αλλά και στην δημιουργία του δόγματος: «Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό» και οι αδύναμοι εξοντώνονται χωρίς έλεος.

Μέσω των Ναπολεόντειων Πολέμων, το πνεύμα του εθνικισμού, εκτός από την Γαλλία (Ναπολέων Α’ και Ναπολέων Γ’), διαδόθηκε και σε άλλες χώρες, όπως π.χ. την Πρωσία (Γερμανία επί Μπίσμαρκ και Κάιζερ Β’ του Γουλιέλμου) και την Ιταλία (επί Καβούρ και Γαριβάλδη και μετέπειτα του Μουσολίνι).

[Οι δε άπληστοι και εξουσιομανείς ηγέτες δημιουργούν με τις συμπεριφορές τους αντίστοιχα και άπληστους και εξουσιομανείς λαούς, αφού οι ίδιοι είναι ένα «παράδειγμα προς μίμηση»].

Ο δε Γάλλος (Φράγκος) Αυτοκράτορας Ναπολέοντας, ο οποίος αυτοαποκαλούταν «νέος Καρλομάγνος», έβλαψε εξίσου τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, αλλά και άλλοι διεκδίκησαν τον τίτλο αυτό (Κάιζερ Β’, Χίτλερ), ενώ γνωστά για το μίσος τους για την πατρίδα μας πρόσωπα (Σόιμπλε, Μέρκελ), κέρδισαν το ευρωπαϊκό βραβείο «Καρλομάγνος».

[Μάλιστα, οι οπαδοί για την ένωση της Ευρώπης, έκαναν την πρώτη τους προσπάθεια για πολιτική ένωση της Ευρώπης, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Έτσι, λίγο πριν την οριστική ήττα της Γαλλίας από τους Ναζί το 1940, οι «ευρωπαΐστες» Μονέ και Σούμαν, πρότειναν στο υπουργικό συμβούλιο Γαλλίας-Μεγάλης Βρετανίας, να ενωθούν πολιτικά σε ένα κράτος, με ανώτατο ηγέτη την βασίλισσα της Αγγλίας, ως ένα πρώτο βήμα για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Ως αντάλλαγμα, η Γαλλία δεν θα παραδιδόταν στους Ναζί, αλλά θα πολεμούσε μέχρι τέλους με την Μεγάλη Βρετανία.

Ο απελπισμένος Τσώρτσιλ, μαζί με την απεγνωσμένη Γαλλική ηγεσία, δέχτηκαν καταρχάς το σχέδιο αυτό, αλλά η γρήγορη προέλαση των στρατιών του Χίτλερ, μαζί με πολίτικες διαφωνίες στο συμβούλιο των Συμμάχων, οδήγησαν το πρωτοφανές αυτό σχέδιο τελικά σε ναυάγιο].

[Επίσης, ο Μέγας Βοναπάρτης, σκέφτονταν κατά την εκστρατεία του στην Αίγυπτο να ασπαστεί το ισλάμ για να επικρατήσει (αν και ταυτόχρονα καλούσε όλους τους Εβραίους να τον ακολουθήσουν στην Παλαιστίνη για να φτιάξουν εκ νέου κράτος).

Αλλά και ο Αδόλφος Χίτλερ υποστήριζε, ότι θα ήταν καλύτερα για τους Γερμανούς να είχαν γίνει μουσουλμάνοι και κατακτητές, αντί να είναι «παθητικοί και αδύναμοι» Χριστιανοί, κάτι που εξηγεί εν μέρει (πέραν των πολιτικών λόγων- https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF/), γιατί αυτός και γενικότερα όλοι οι Γερμανοί συνεργάστηκαν πάντα τόσο «αρμονικά» μαζί τους (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%83-odessa-%CE%B1%CF%80%CE%, F/https://www.analystsforchange.org/2018/10/blog-post_670.html).

Επίσης, ενώ η Γαλλική Επανάσταση κατήργησε την δουλειά στις γαλλικές αποικίες και εκδίωξε τους αριστοκράτες, ο Φράγκος μικροευγενής από την Κορσική, Ναπολέοντας (του οποίου η οικογένεια συνεργαζόταν με τους Γάλλους επικυρίαρχους του νησιού), έπραξε ακριβώς τα αντίθετα.

Έτσι, μόλις ο ίδιος ανέλαβε την εξουσία στην Γαλλία, επανέφερε αμέσως την δουλειά και τους εκδιωχθέντες ευγενείς, στην προσπάθεια του να νομιμοποιηθεί από αυτούς ως νέο μέλος της Γαλλικής αριστοκρατίας, καθώς και νέος μονάρχης  της χώρας αυτής.

Παράλληλα, για ένα διάστημα, ο Ναπολέοντας συνήψε συμμαχία με τον πάπα μέσω της υπογραφής κονκορδάτου, μέσω του οποίου ορίστηκαν οι σχέσεις Γαλλίας και πάπα, ενώ αργότερα ο πάπας προσέφερε άσυλο και στα εκδιωχθέντα μέλη της οικογένειας του μετά την ήττα του στο Βατερλό, αλλά και σε αξιωματούχους του (όπως έκανε στα μετέπειτα χρόνια και σε πολλούς ηττημένους ναζιστές).

 Και φυσικά, θα πρέπει να αναφερθεί εδώ, ότι οι πόλεμοι κατακτήσεων του Ναπολέοντα κόστισαν στην Ευρώπη σχεδόν δέκα εκατομμύρια νεκρούς, αλλά συνάμα και άπειρες υλικές και οικονομικές καταστροφές].

Έτσι, ο Ναπολέοντας, χρησιμοποίησε  διεφθαρμένους πράκτορες, σαν τον (υποτιθέμενο «διδάσκαλο του γένους» και «διαφωτιστή») Αδαμάντιο Κοραή (ο οποίος υποστήριζε ότι τα σύνορα της Ελλάδα ήταν μέχρι την Θεσσαλία και ο Μέγας Αλέξανδρος και ο πατέρας του Φίλλιπος δεν ήταν Έλληνες και ενοποιητές της Ελλάδας αλλά αλλοεθνείς κατακτητές της σε μια λασπολογία και προπαγάνδα που θα ζήλευαν και οι σημερινοί Σκοπιανοί).

Κατά τον Κοραή, οι Έλληνες έπρεπε να λέγονται Γραικοί επειδή έτσι τους ονόμαζαν τα «πολιτισμένα έθνη της Δύσης», οι Ευρωπαίοι, ενώ όλη η Βυζαντινή ιστορία ήταν για τον ίδιο (τάχα) άθλια και πρέπει να απαλειφθεί μαζί με την Ορθόδοξη Πίστη των Ελλήνων.

Επίσης, ο Κοραής, ήταν μέλος του Γαλλικού κόμματος και πολέμησε φανατικά τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, τον Ιωάννη Καποδίστρια, ενώ χαρακτήρισε τους δολοφόνους του «τυραννοκτόνους» χαρακτηρίζοντας τον Καποδίστρια «τύραννο», επειδή δεν ακολούθησε με δουλική υποταγή όπως αυτός τους Γάλλους αφέντες του.

 Όλα αυτά, τον έβαλε ο Ναπολέων να τα πει για να πείσει τους Έλληνες (με ψευδή επιχειρήματα) ότι στην καλύτερη περίπτωση, τα σύνορα της απελευθερωμένης Ελλάδας, θα ήταν αυτά της Αρχαίας Ελλάδας, κάτω από την Μακεδονία.

Για τον λόγο αυτό, αυτοί, δεν θα έπρεπε ποτέ να προσπαθήσουν να καταλάβουν τα εδάφη των συμμάχων του, των Τούρκων, από το σημείο αυτό και πάνω, αφού δεν τα δικαιούταν. Έτσι, δεν θα έπρεπε ποτέ να θέσουν ως στόχο να επαναδημιουργήσουν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Αυτός ήταν ο λόγος που ο Κοραής, προσπάθησε τότε να πείσει τους Έλληνες ότι η ιστορία του Μεγάλου Αλέξανδρου και του Βυζαντίου, δεν περιλαμβάνεται στην ιστορία τους και αρά αυτοί δεν δικαιούνται να διεκδικούν εδάφη και απελευθέρωση υπόδουλων συμπατριωτών τους από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και έτσι αυτή θα έμενε σταθερή στα σύνορα της. 

Για τον ίδιο λόγο, δημιουργήθηκε αργότερα και η θεωρεία του Φαλμεράγιερ (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BFy%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B8%CE%B5%CF%89/), ενώ ταυτόχρονα οι δυτικοί τόνιζαν στους Έλληνες να μην τολμήσουν να συμμαχήσουν ποτέ με τους Ομόδοξους με αυτούς Ορθοδόξους λαούς, οι οποίοι ήταν εχθροί της Δύσης.

Για αυτούς, η Πίστη και ο πολιτισμός αυτών ήταν βάρβαρος, και για τον λόγο αυτό, οι Έλληνες θα έπρεπε να εγκαταλείψουν την «άθλια» για τους δυτικούς πίστη και πολιτισμό τους και να ενταχθούν στα αντίστοιχα δυτικά.

[Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο προσπαθούν σήμερα οι ίδιες δυτικές δυνάμεις (συν τις ΗΠΑ), με την βοήθεια των σημερινών δωσίλογων εθνομηδενιστών ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, να απαλείψουν και να απαξιώσουν τα ίδια κομμάτια της ιστορίας από την Ελληνική Εκπαίδευση και σχολεία.

Έτσι ώστε, οι σύγχρονες επόμενες γενιές, πιστεύοντας μέσω της προπαγάνδας τους από την φτιαχτή από αυτούς ιστορία, ότι κανονικά η Ελλάδα είναι τάχα μόνο η Αρχαία Ελλάδα κάτω από την Μακεδονία, την αποκοπή όλων των εδαφών άνω της Θεσσαλίας από την Ελλάδα (Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη) ως τάχα «φυσιολογική»)].

Η δε Πρωσία (Γερμανία) και Αυστρία υποστήριξαν φανατικά τους Τούρκους στην διάρκεια του αγώνα της Ελληνικής Εθνεγερσίας του 1821, μαζί με τον πάπα, ο οποίος είπε σε καθολικούς Ελλάδας να μην πολεμήσουν τους Τούρκους, όπως έκαναν και οι Εγγλέζοι και οι Γάλλοι αρχικά.

Επίσης, οι δυτικοί πολέμησαν τους Έλληνες στον Κριμαϊκό πόλεμο (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_69.html,http://alophx.blogspot.com/2017/10/o-i_12.html) και στήριξαν τους Τούρκους.

Αλλά και στην Μικρασιατική καταστροφή, οι δυτικοί «φίλοι μας», συμμάχησαν με τους Τούρκους (Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, ΗΠΑ, αλλά και κομμουνιστική Ρωσία-ΕΣΣΔ) και συνέβαλαν σημαντικά σε αυτή.

[Ο δε πρώτος που συνεχάρη τότε τον Κεμάλ για την σφαγή των Ελλήνων (https://www.pentapostagma.gr/2018/11/k%CE%B5%CE%BC%CE%AC%CE%BB-%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%8E%CE%BD-%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CE%BF.html) ήταν ο πάπας, ο οποίος είχε συγχαρεί και τον Μωάμεθ τον Β’ για την άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Επιπλέον, ο πάπας, στην διάρκεια της Τουρκοκρατίας, στα μέρη που ήταν υπό την κατοχή των Βένετων προσπάθησε να επιβάλει καθολικισμό με την βία και έστειλε Ιησουΐτες για να προπαγανδίσουν «ουνιτισμό» με την βία στην Ελλάδα (στην Ουκρανία π.χ. σήμερα, ο δυτικόφιλος πρόεδρος αυτής, Πέτρο Ποροσένκο είναι ουνίτης στο θρήσκευμα-https://www.romfea.gr/diafora/21902-o-proedros-tis-oukranias-thelei-enosi-kai-me-tous-ounites, http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/11/blog-post_474.html#more), ενώ συνέβαλε στην εκτέλεση του Πατριάρχη Λούκαρη, ο οποίος αντιστεκόταν και προσπάθησε να δημιουργήσει «επαφές» με τους προτεστάντες.

Τα ίδια έπραξαν και οι παπικοί στα μετέπειτα κατεχόμενα από την Ιταλία του Μουσολίνι Δωδεκάνησα, όπως και στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Σερβία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες θανάτων].

Οι Γερμανοί επίσης, ήταν υπεύθυνοι για την βάρβαρη «Βαυαροκρατία» της Ελλάδας στην σύγχρονη εποχή (http://alophx.blogspot.com/2017/10/o-i_12.html), συνυπεύθυνοι για τις γενοκτονίες των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF/).

Στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους 2 εκατομμύρια Έλληνες, στις γενοκτονίες των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, του Πόντου και την Μικρασιατική καταστροφή αλλά 2 εκατομμύρια, ενώ τα θύματα των δυο Παγκοσμίων Πολέμων και του εμφυλίου, ανέρχονται σε άλλο ένα εκατομμύριο.

Εδώ, θα πρέπει να ειπωθεί, ότι και οι Έλληνες Χριστιανοί της Ανατολής που μαρτύρησαν από τους Ρωμαίους στην διάρκεια των διωγμών των Χριστιανών, ανέρχονται σε περίπου 11 εκατομμύρια, ενώ οι νεομάρτυρες από τους Τούρκους σε αλλά 2 εκατομμύρια.

Άλλο ένα εκατομμύριο περίπου χάθηκε με την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους το 1204 (τότε η Πόλη είχε σχεδόν 1 εκατομμύριο πληθυσμό) και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι στην διάρκεια της αιμοχαρούς λατινοκρατίας, της οποίας η βαρβαρότητα συγκρίνεται με την γερμανική κατοχή και την Οθωμανική σκλαβιά της Ελλάδας.

Και όλα αυτά, χωρίς να υπολογιστεί σε αυτούς η μείωση του Ελληνικού πληθυσμού της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας λόγω και των αιματηρών σφαγών των Τούρκων από τα 25 στα 6 περίπου εκατομμύρια.

Ουσιαστικά, από όλα τα παραπάνω, διαφαίνεται καθαρά το κόστος αίματος που πλήρωσε ο Ελληνισμός την Αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα, καθώς και στην σύγχρονη εποχή, από τους υποτιθέμενους «δυτικούς συμμάχους μας», αλλά και τα (τάχα μου, δήθεν μου) «αδέρφια μας», τους Τούρκους από την διαχρονική αυτή «Ελληνοτουρκική φιλιά»].

Εδώ, θα πρέπει να αναφερθεί, ότι πολλοί δήθεν «αλάθητοι» δυτικοθρεμμένοι εθνικιστές, κατέστρεψαν «αλάθητα» πρώτα τους ίδιους, αλλά και τους ίδιους τους τους εαυτούς (π.χ. ο Μουσολίνι ή ο Τσαουτσέσκου, οι οποίοι εκτελέστηκαν από τους δικούς τους).

Για την αιτιολόγηση, του «αλάθητου» τους, όλες αυτές οι δυτικές αιρέσεις και ιδεολογίες, βασίζονται κυρίως στις θεωρίες της αίρεσης του αρειανισμού. 

Κατά τον αρειανισμός, ο  Χρίστος είναι απλός άνθρωπος, ο οποίος είναι εκλεκτός μεν, αλλά κτίσμα του Θεού. Όμως, αν ο Χρίστος δεν είναι Θεός, και ως εκ τούτου όχι τελείως και αλάθητος, τότε δεν είναι απαραίτητα και ούτε ο μονός Σωτήρας και Μεσσίας.

Γιατί αν δεν έχει την Θεϊκή αλάθητη φύση, και είναι απλά ένας άνθρωπος, τότε, μπορεί να κάνει λάθος ή ακόμα και να είναι ψεύτης. Αρά στην περίπτωση αυτή, γιατί να πιστεύει πια κανείς στον Χριστιανισμό και να ακολουθήσει την Χριστιανική ηθική, αφού τότε και κάθε άλλος άνθρωπος (ιδρυτής θρησκείας ή αιρετικής σέκτας) ή ιδεολογία (κομμουνισμός ή φασισμός) ή έθνος μπορεί να πάρει την θέση του;

Με το σκεπτικό αυτό, οι δυτικοί «στοχαστές», θρησκευτικοί ηγέτες, δικτάτορες ή ιδεολογίες, αμφισβητώντας τον Χριστιανισμό, αλλά και εξηγώντας τα πάντα με την λογική, χωρίς κανένα συναίσθημα, έφτασαν να αμφισβητήσουν  ακόμα, εκτός από την Θεϊκή του Χριστού, ακόμα και την ύπαρξη του ιδίου του Θεού, με στόχο να πάρουν αυτοί, ως « νέοι θεοί» την θέση του ιδίου του Θεού.

[Και ως γνωστόν, «Όταν δεν υπάρχει Θεός, όλα επιτρέπονται» ακόμα και τα πιο εισήχθη εγκλήματα, αφού την θέση του παίρνουν αδίστακτοι δήθεν «αλάθητοι» ηγέτες (πάπας, Χίτλερ, Στάλιν, Μουσολίνι, Λένιν, Μάο) ή ιδεολογίες (φασισμός, κομμουνισμός, υλισμός, φιλελευθερισμός, καπιταλισμός, σοσιαλισμός, μοναρχία ή η αναρχία-που ιδρύθηκε από τον Γαλλο-Φράγκο Προυντόν)].

Οι δε ακραίες πολιτικές ιδεολογίες του φασισμού και του κομμουνισμού, λειτουργούν σαν τις θρησκευτικές σέκτες και αιρέσεις.

Γιατί και αυτοί, έχουν έναν ιδρυτή-γκουρού-προφήτη (ο κομμουνισμός τον Μαρξ-Ένγκελς, ο φασισμός τον Νίτσε, τον Βάγκνερ και τον Μπίσμαρκ, τον πολεμιστή-ποιητή Ντα Νούτσιο- http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_28.html-και τον Γαριβάλδη), ένα «Ευαγγέλιο» (το «κεφάλαιο» ή το «ο Αγών μου»), και έναν «εκλεκτό λαό» (τον γερμανικό έθνος ή το προλεταριάτο).

[Στην Γερμανία δε, διεξήχθη ουσιαστικά μια ιδεολογική μάχη για την επικράτηση μεταξύ του εθνικιστικού πνεύματος του Γερμανού Νίτσε (πρόδρομο του ναζισμού) και του «σοσιαλιστικού» πνεύματος του επίσης Γερμανού Μαρξ  (πρόδρομο του κομμουνισμού).

Στην μάχη αυτή στην Γερμανία, επικράτησε τελικά το πνεύμα του πρώτου (του Νίτσε), ενώ το πνεύμα του δευτέρου (του Μαρξ), «μετακόμισε» ηττημένο στην Ρωσία, οπού κατάφερε να καταλάβει τελικά την εξουσία, με την βοήθεια του εθνικιστή Κάιζερ Β’ Γουλιέλμου της Γερμανίας (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Όσο για τον Μαρξ, ο οποίος ήταν δημοσιογράφος στο επάγγελμα, αυτός, αν και λαϊκός, παντρεύτηκε μια γυναικά αριστοκρατικής καταγωγής (αν και ο ίδιος υποτίθεται ήταν κατά της αριστοκρατίας, ενώ μάλλον ήταν υποκριτής), την Τζένη, με τον συντηρητικό πατέρα της οποίας διατηρούσε άριστες σχέσεις (οι πολίτικες γνωριμίες του οποίου και του Ενικές γλίτωσαν πολλές φορές τον Μαρξ από την φυλακή).

Επίσης, ο Μαρξ, έκανε φίλο, συνεργάτη και χρηματοδότη του έναν βιομήχανο, τον Ένγκελς, έναν επιχειρηματία «φιλόσοφο» (αν και ο ίδιος ήταν υποτίθεται κατά των επιχειρήσεων), ο οποίος διεξήγαγε εμπόριο βαμβακιού με πλοία στα οποία δούλευαν μαύροι σκλάβοι από την Αμερική (και ο οποίος «νοιαζόταν τάχα» για τους φτωχούς εργάτες που και ο ίδιος εκμεταλλεύονταν), από τα κέρδη των οποίων χρηματοδοτούσε τον Μαρξ.

Επίσης κατά περιόδους ο Μαρξ δεν δούλευε καθόλου, ενώ η οικογένεια του πεινούσε (και λόγω της πείνας και από αρρώστιες ο Μαρξ έχασε τρία παιδιά του), ενώ επειδή ο ίδιος είχε χάσει πολλές δίκες στα δικαστήρια και η εφημερίδα του είχε χρεοκοπήσει πολλές φορές, ο ίδιος γλίτωσε την πλήρη οικονομική καταστροφή μόνο χάρις την χρηματοδότηση του Ένγκελς.

Και τελικά, ο Μαρξ πέθανε φτωχός και άρρωστος, ενώ το δηλητήριο της ιδεολογίας του απλώθηκε αργότερα στην Ρωσία και τον κόσμο, με αποτέλεσμα εκατομμύρια νεκρών, πολέμων και καταστροφών.  

Όσο για τον εμπνευστή μετέπειτα του Ναζισμού με τον «Υπεράνθρωπο» (τον «Άρειο» Γερμανό του Χίτλερ) και τις ακραίες εθνικιστικές ιδέες του για την ανωτερότητα της Γερμανικής φυλής, τον Φρειδερίκο Νίτσε, αυτός, μπαινοβγαίνε μέχρι το τέλος της ζωής του σε τρελοκομεία, μιας και το χε ρίξει στο σορολόπ, οντάς μισότρελος, ενώ και η ναζιστική ιδεολογία που ενέπνευσε, επέφερε  και αυτή εκατομμύρια νεκρών, πολέμων και καταστροφών]!!!

Επίσης, έχουν και έναν «παράδεισο» επί γης (την παγκόσμια επικράτηση του κομμουνισμού ή της Άρειας φυλής), μια υπερφυσική αντίληψη για νίκη (από το «θεϊκό πεπρωμένο» της Γερμανίας ή τον «νομό της ιστορίας» για τον κομμουνισμό), «Αγίους» (Ρόζα Λούξενμπουργκ, Ζαν Ζορές, Μπλάνκι), ψευδο-λείψανα (π.χ. την μούμια του Λένιν), αλλά και «μεσσίες» (Χίτλερ και Μουσολίνι, οι «σωτήρες» των κρατών τους, ή οι «αλάθητοι σύντροφοι» Στάλιν και Μάο).

Για την επίτευξη της φραγκικής παγκοσμιοποίησης (με στόχο μια παγκόσμια κυβέρνηση), χρησιμοποιούνται παγκόσμια τα ΜΜΕ για την χειραγώγηση του κόσμου, το ΝΑΤΟ για τον στρατιωτικό έλεγχο του πλανήτη από την Δύση, όπως και ο Οικουμενισμός για την θρησκευτική ενοποίηση των λαών.

Οι δε παγκόσμιες τράπεζες και οικονομικά ιδρύματα (π.χ. οίκοι αξιολόγησης, ΕΚΤ, ΔΝΤ- https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%84/), μαζί με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση (http://alophx.blogspot.com/2017/09/chip-ttip.html), χρησιμοποιούνται για τον οικονομικό έλεγχο της γης, ενώ για τον πολιτικοοικονομικό έλεγχο του κόσμου, χρησιμοποιούνται, τόσο οι διεθνείς οικονομικοπολιτικοί οργανισμοί (π.χ. η ΕΕ, ο ΟΗΕ, οι ΜΚΟ. ή η σχεδιαζόμενη ΤΤΙΡ-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html), όσο και ο Αγγλικής έμπνευσης τεκτονισμός (https://www.triklopodia.gr/%CF%80%CF%89%CF%83-%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA/).

Επίσης, οι φραγκικές αιρέσεις και των προτεσταντών, πιστεύουν στην έλευση ενός «επίγειου Μεσσία» (https://www.pentapostagma.gr/2015/01/%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%89%CF%82-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD.html, https://www.impantokratoros.gr/850F80FA.el.aspx http://www.apologitis.com/gr/ancient/aireseis.htm ), ο οποίος θα κυβερνήσει την γη, όπως και άλλες θρησκείες ή αιρέσεις πιστεύουν αντίστοιχες ιδέες (http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html).

[Συγκεκριμένα, οι αιρετικοί προτεστάντες, υποστήριξαν μανιακά την μεταφορά Εβραίων στα Αραβικά εδάφη, πριν και μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ το 1948 υποστήριξαν επίσης με θέρμη την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.

Στις μέρες μας, οι ίδιοι κύκλοι υποστηρίζουν την ίδρυση του «Μεγάλου Ισραήλ» (http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html) και την εκδίωξη όλων των μη Εβραίων από το κράτος αυτό (όπως και τον ερχομό του υποτιθέμενου «Ιουδαίου Μεσσία»-http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html), πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό, θα φέρουν (τάχα) εγγύτερα με τις πράξεις τους την Δευτερά Παρουσία.

Επίσης, κατά την δικτατορία του Κρόμβελ (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_38.html) και αργότερα, πολλοί προτεστάντες στην Αγγλία, ισχυρίστηκαν ότι οι Άγγλοι ήταν στην πραγματικότητα οι δέκα χαμένες φυλές του Ισραήλ, και ως εκ τούτου και ο «νέος εκλεκτός λαός», ο οποίος θα κυριαρχήσει στον κόσμο.

Οι ιδέες αυτές, πέρασαν αργότερα από αποίκους και στις σημερινές ΗΠΑ και για τον λόγο αυτό, πολλοί προτεστάντες στην χώρα αυτή, ισχυρίστηκαν και αυτοί (και πιστεύουν σήμερα πολλοί Αμερικάνοι), ότι οι ΗΠΑ αποτελούν τις δέκα χαμένες φυλές του Ισραήλ και η χώρα αυτή είναι ο «νέος εκλεκτός λαός», ο οποίος θα κυριαρχήσει στον κόσμο].

Ακόμα και οι μασόνοι-τέκτονες, αναμένουν την έλευση ενός παγκόσμιου πολιτικοθρησκευτικού «Μεσσία-Άβαταρ»].

Ενώ ταυτόχρονα, υπάρχουν και τρεις πόλεις-κράτη, οι οποίες για πολλούς ελέγχουν τον κόσμο (https://www.pronews.gr/koinonia/207210_i-aorati-aytokratoria-oi-treis-poleis-krati-poy-kyvernoyn-ton-planiti-vinteo).

Η πρώτη είναι το κράτος του Βατικανού του παπά, ο οποίος μέσω του οικουμενισμού (http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_49.html), στοχεύει στην θρησκευτική παγκοσμιοποίηση.

Η δεύτερη είναι το αυτόνομο City του Λονδίνου, το οποίο εκπροσωπεί (και φιλοξενεί) τα σημαντικότερα τραπεζικά ιδρύματα του δυτικού (Αγγλοσαξονικού κόσμου).

Και η τρίτη, είναι η αυτόνομη πόλη της Columbia, στην οποία βρίσκονται οι σημαντικότερες αμυντικές βιομηχανίες της Δύσης, οι οποίες εξοπλίζουν τις χώρες του ΝΑΤΟ].

Οι δε αιρέσεις του παπισμού (https://www.impantokratoros.gr/anastasios-gkotsopoulos-papismos-ekklhsia.el.aspx, https://www.impantokratoros.gr/papismos-kakodoxies.el.aspx, http://www.oodegr.com/oode/papismos/airesi1.htm) και του προτεσταντισμού είναι άπειρες (http://www.apologitis.com/gr/ancient/aireseis.htm, https://www.impantokratoros.gr/F30E27C0.el.aspx, https://www.impantokratoros.gr/protestantes-diastrevloseis.el.aspx, http://iereuskogiasnikolaos.blogspot.com/2014/11/blog-post_2.html, https://www.impantokratoros.gr/96072F44.el.aspx, https://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2013/12/blog-post_6143.html)].

Το γεγονός αυτό, μπορεί να το εκμεταλλευτούν διάφοροι επιτήδειοι πολιτικοί ή θρησκευτικοί ηγέτες (ή οι παγκοσμιοποιητές), οι οποίοι θα προσπαθήσουν να προσποιηθούν ότι (τάχα) οι ίδιοι αποτελούν την επιστροφή και ενσάρκωση «αναμενόμενων πολιτικών ή θρησκευτικών ηγετών» (http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html).

Αυτό, συνέβη π.χ. κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου στην Γερμανία, όταν οι Ναζί, τόνιζαν ότι ο Χίτλερ, ήταν η επιστροφή και η ενσάρκωση του Φρειδερίκου Α’ του Μπαρμπαρόσα, ο οποίος είναι για τους Γερμανούς, ότι για την Ελλάδα ο «Μαρμαρωμένος βασιλιάς».

[Με βάση την λογική αυτή, οι Γερμανοί άφησαν τους Έλληνες να πεθάνουν από πεινά κατά εκατοντάδες χιλιάδες τα έτη 1942-43 επί Γερμανικής κατοχής από λιμό, όπως έκανε επίτηδες ο Στάλιν στην Ουκρανία με δεκάδες εκατομμύρια νεκρών.

Αλλά και ο Τσώρτσιλ στην Βεγγάλη, ο οποίος εν μέσω Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με το πρόσχημα ότι ήθελε οπωσδήποτε τα σιτηρά της περιοχής αυτής για την επισίτηση του στρατού του (στην πραγματικότητα για να εκδικηθεί τους Εγγλέζους που ήταν φιλογερμανοί), τα επίταξε αυτά με την βία, με αποτέλεσμα να πεθάνουν τρία εκατομμύρια εξ’ αυτών.

Έτσι, φαίνεται ότι ο κομμουνισμός ανώτατο (ακραίο) στάδιο σοσιαλισμού, έτσι και ο φασισμός, είναι το ανώτατο (ακραίο) στάδιο του εθνικισμού].

Το γεγονός ότι όλοι οι παγκόσμιοι επικυρίαρχοι-υπερδυνάμεις, αντιμάχονται για τους ορυκτούς πόρους του κόσμου, οι οποίοι είναι λίγοι και όλοι τους επιθυμούν, αλλά και για την παγκόσμια εξουσία, τους ορυκτούς πόρους, των εδαφών, αλλά και των ανθρωπίνων πληθυσμών, θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε πόλεμο μεταξύ τους, αφού δεν είναι εφικτό να έχουν όλοι ταυτόχρονα τον πλούτο και την εξουσία του κόσμου μόνο για τον εαυτό τους.

Όλες οι ιδεολογίες και οι αιρέσεις που δημιούργησαν οι Γερμανοί (π.χ. παπισμός, προτεσταντισμός, φασισμός, κομμουνισμός, φιλελεύθερη δημοκρατία, υλισμός, αποικιοκρατία, Αυτοκρατορική ιδέα Γερμανίας-σήμερα ΕΕ), αντιμάχονται βίαια μεταξύ τους για την παγκόσμια επικράτηση και πολιτική κυριαρχία, κάτι που έγινε φανερό, ιδίως στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους και τον Ψυχρό Πόλεμο.

(Επίσης, από την Δύση και το φραγκικό πνεύμα, δημιουργήθηκαν και άλλες καταστρεπτικές παραθρησκείες και μυστικιστικές αιρέσεις, όπως ο καμπαλισμός, ο πνευματισμός, η αστρολογία, η νεοειδωλολατρεία, ο σιωνισμός και ο σατανισμός).

Οι δε Ναζιστές Γερμανοί προσπάθησαν στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να συμμαχήσουν με τους δυτικούς κατά των κομμουνιστών Ρώσων εχθρών τους, στόχο που πέτυχαν τελικά (http://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html).

Ουσιαστικά, οι Γερμανοί ήθελαν (τότε όπως και σήμερα) να βάλουν αυτούς τους δυο να σκοτωθούν μεταξύ τους και όταν αλληλοκαταστραφούν να βγουν ξανά αυτοί από πάνω και να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη και στον κόσμο, όπως προσπάθησαν να κάνουν, τόσο στον Πρώτο, όσο και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (https://www.analystsforchange.org/2018/10/blog-post_670.html).

Για τον λόγο αυτό δημιούργησαν την παράνομη οργάνωση της ODESSA, η οποία φυγάδευσε χιλιάδες εγκληματίες πολέμου στις ΗΠΑ (πράκτορες, στρατιώτες, βασανιστές, επιστήμονες), μεταφέροντας και σε αυτές το «ναζιστικό πνεύμα» (μέσω της ψεύτικης προπαγάνδας του Γκελέν-http://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html), ενώ εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι σχεδόν 45 εκατομμύρια κάτοικοι στις ΗΠΑ είναι γερμανικής καταγωγής (όπως και ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ).

Και για τον λόγο αυτό, προσπαθούν να απεξαρτηθούν οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά από τις ΗΠΑ του Γερμανοσκωτζέζου στην καταγωγή Τραμπ και ενεργειακά από την Ρωσία του Πούτιν.

Αλλά από την στιγμή που «έχουν γνώση οι φύλακες» (κυρίως οι ΗΠΑ αλλά και η Ρωσία), θα διαλύσουν την ΕΕ της Γερμανίας στο τέλος (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html), ειδικά από την στιγμή που αυτή όχι μόνο δεν τους προσφέρει πια στρατιωτική συμμαχία και αγορά για πώληση προϊόντων αλλά στρέφεται και από πάνω εναντίον τους.

[Ουσιαστικά, από την ενοποίηση ακόμα της Γερμανίας, οι Γερμανοί εμπνεύστηκαν το σχέδιο της λεγόμενης Μεσευρώπης για έναν ενιαίο ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό χώρο υπό την κυριαρχία τους (τα οποία προσπάθησαν να εφαρμόσουν με την βία στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους, στον Ψυχρό Πόλεμο μέσω της ODESSA (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%83-odessa-%CE%B1%CF%80%CE%BF/, https://attikanea.blogspot.com/2017/02/h-odessa.html), αλλά και στις μέρες μας μέσω της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της Γερμανίας στην σημερινή ΕΕ).

Και πάλι στις μέρες μας, οι Γερμανοί (Φράγκοι-Τεύτονες), οι οποίοι έχουν δημιουργήσει μια νέα Αυτοκρατορία, μέσω της ΕΕ, αυτή του Δ’ Ράιχ (πρώτο ήταν αυτό του Καρλομάγνου, δεύτερο αυτό του Μπίσμαρκ και τρίτο αυτό του Χίτλερ).

Αυτό, φαίνεται ότι θα διαλυθεί λόγω εθνικισμού, σε μια επανάληψη του Τριακονταετούς Πολέμου (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_64.html), στο τέλος του οποίου, θα έχουμε για άλλη μια φορά την κυριαρχία των εθνικών κρατών κατά της καταπιεστικής Γερμανικής Αυτοκρατορίας, με μια νέα συνθήκη της Βεστφαλίας ή Γιάλτα (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_49.html, https://www.triklopodia.gr/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%84%CF%89%CF%86-%CF%81%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/, http://alophx.blogspot.com/2016/10/1815-1945.html). 

Σήμερα, η προσπάθεια επικράτησης των διάφορων γερμανικών ιδεολογιών-αιρέσεων, μπορεί να οδηγήσει ξανά σε παγκόσμιο ολοκαύτωμα (ή πυρηνικό), αντίστοιχο ή μεγαλύτερο αυτού των δυο Παγκοσμίων Πολέμων του παρελθόντος].

Από την Δύση, η οποία εμφορείται πλήρως από το γερμανικό-φραγκικό πνεύμα, μεταφέρθηκε στην σύγχρονη εποχή πολλές φορές ο εθνικισμός και στα αλλά κράτη της γης, με στόχο κυρίως την διάλυση τους.

Έτσι, σε αντίπαλες Αυτοκρατορίες των Δυτικών (π.χ. Ρωσική, Οθωμανική-https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B8%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%85/), οι δυτικοί εισήγαγαν την εθνικιστική ιδεολογία, «παρακινώντας» τους βάναυσα καταπιεσμένους λαούς αυτών, να εξεγερθούν ενάντια στους καταπιεστές τους και να αποκτήσουν ξανά την ανεξαρτησία τους, βοηθώντας τους πολλές φορές πολιτικά ή με παροχή οπλών.

[Κατά παράδοξο όμως τρόπο, οι δυτικοί ήταν αυτοί οι οποίοι δημιούργησαν και τον πανσλαβισμό και τον Ορθοδοξισμό στην Ρωσία (h https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84a-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CE%BD/#, ttp://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_66.html).

Εδώ δεν θα πρέπει κανείς να ξεχνάει, ότι και οι ιδεολογίες που κυριαρχούν σήμερα στην Ρωσία με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία, είναι δυτικής προέλευσης, π.χ. ο Πανσλαβισμός (https://www.triklopodia.gr/%CF%80%CF%89%CF%83-%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CF%84/), ο Ορθοδοξισμό (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84a-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CE%BD/), ενώ η ιδεολογία του Εθνικομπολσεβικισμού (http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_65.html), είναι γερμανικής προέλευσης, και κατά συνέπεια και αυτή του Ευρασιανισμού του Ντούγκιν (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81/), η οποία εμπνεύστηκε από αυτή].

Αυτό φυσικά το έκαναν, όχι βέβαια γιατί αγαπούσαν ή λυπόταν τους λαούς αυτούς για την τυραννία την οποία υφίσταντο, αλλά επειδή ήθελαν να καταστρέψουν τις αντίπαλες Αυτοκρατορίες, ή να τις αποδυναμώσουν στρατιωτικά και πολιτικά, κάνοντας τες με τον τρόπο αυτό, να χάσουν εδάφη, υπηκόους, ορυκτούς πόρους και πολιτική-στρατιωτική δύναμη.

Ακόμα και ο τεκτονισμός (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_23.html), είναι φράγκικης προέλευσης ιδεολογία, η οποία δημιουργήθηκε από τους εκφραγκισμένους Νορμανδούς, πολλά χρόνια ύστερα από την κατάκτηση της Αγγλίας από τους ίδιους].

Την ίδια ακριβώς τακτική, ακολουθούν και στις μέρες οι δυτικοί ενάντια σε άλλες αντίπαλες προς τους ίδιους δυνάμεις (http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_0.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_81.html, http://nikosxeiladakis.gr/%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%83-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%83-%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83/), όπως π.χ. με την Ρωσία (μέσω Τσετσενίας), την Κίνα (μέσω Θιβέτ και Ουιγουίρων), την Ινδία (μέσω του μουσουλμανικού Κασμίρ), τον Αραβικό κόσμο και την Τουρκιά (μέσω των Κούρδων), και του Ιράν (μέσω των Κουρδών και των Αζέρων)-(http://nikosxeiladakis.gr/%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%83-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%83-%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83/).

Όμως, η επέκταση της ιδεολογίας του δυτικού εθνικισμού παγκόσμια, μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά και για τους ίδιους τους δυτικούς.

[Στις μέρες μας, το φραγκικό πνεύμα της παγκοσμιοποίησης, συγκρούεται με αυτό του εθνικισμού.

Η δε παγκοσμιοποίηση του φραγκικού πνεύματος και επέκταση του δυτικού πολιτισμού παγκόσμια,  έχει ως στόχο την πολιτισμική, πολιτική, οικονομική και θρησκευτική ομογενοποίηση των λαών, έτσι ώστε αυτοί να γίνουν τεχνητά «ίδιοι» και να μπορούν να ενωθούν υπό την ηγεσία αυτών που σχεδιάζουν αυτό το φρικτό πολιτικοθρησκευτικό κατασκεύασμα.

Οι δε προσπάθειες που γίνονται στην εποχή μας για την ενοποίηση του φραγκικού πνεύματος και όλων των ιδεολογιών και αιρέσεων του μέσω της πολιτικής και θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης (του Οικουμενισμου-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html), δεν φαίνεται ότι θα επιτύχουν, γιατί οι οπαδοί όλων αυτών επιθυμούν την εξουσία μόνο για τον εαυτό τους, χωρίς να θέλουν να την μοιραστούν με κανένα, ανεξαρτήτως αν συνάπτουν μεταξύ τους προσωρινές «λυκοσυμμαχίες»].

Και αυτό, διότι μέσω της υιοθέτησης του εθνικισμού από αλλά κράτη, αυτά «αφυπνίζονται» κατά των πρώην δυτικών δυναστών τους, και θέλουν τώρα με βάση την νέα ιδεολογία, να κυριαρχήσουν οι ίδιοι και τα έθνη τους παγκόσμια (π.χ. η Κίνα).

[Αλλά ακόμα και ο ακραίος ισλαμισμός δημιουργήθηκε από πράκτορες και την «ιδεολογική βοήθεια» της Δύσης (ISIS, Αλ Κάιντα, ισλαμική Επανάσταση στο Ιράν), ενώ και οι «Αραβικές εξεγέρσεις» του 2011, οι οποίες υποκινήθηκαν από την Δύση, βοήθησαν στην επικράτηση πόλων ισλαμικών καθεστώτων στην συνέχεια (Αίγυπτο, Λιβύη, Τυνησία, Υεμένη)].

Οπότε, στην περίπτωση αυτή, θα έχουμε ηγέτες μεγάλων δυνάμεων, οι οποίοι όλοι θα μάχονται για την παγκόσμια επικράτηση, οπότε στην περίπτωση αυτή, θα ισχύει περίπου (μιας και θα υπάρχουν και συμμαχίες-συνασπισμοί), η φράση: «Όλοι εναντίον όλων».

Άρα έχουμε εκτός από την εισαγωγή του εθνικισμού σε άλλες χώρες του κόσμου (π.χ. Βραζιλία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική, Ιαπωνία, Φιλιππίνες, Ισραήλ), και την παράλληλη ανόδου του ευρωσκεπτικισμού στην ίδια την ΕΕ, του Ευρασιανισμού και του Εθνικομπολσεβικισμού στην Ρωσία, αλλά και της λεγομένης «Εναλλακτικής Δεξιάς» παγκόσμια.

[Αυτή την φορά στην Ευρώπη και στον κόσμο, δεν υπάρχει αντίπαλο δέος ή αντίπαλος για τα κινήματα της λεγομένης «Εναλλακτικής Δεξιάς» (όπως ήταν ο κομμουνισμός και ο φασισμός παλαιοτέρα), ενώ η φιλελεύθερη καπιταλιστική δημοκρατία, η οποία βρίσκεται σε παρακμή, δεν μπορεί επ’ ουδέν να χαρακτηριστεί «αντίπαλο δέος».

Αντίθετα, όλες οι Μεγάλες δυνάμεις (Ρωσία και ΗΠΑ), «εύνουν» την άνοδο δεξιών ευρωσκεπτικιστικό κινημάτων για την  διάλυση της ΕΕ, υπό την ιδεολογική καθοδήγηση του Ευρασιανιστή Ρώσου Ντούγκιν (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BB/), καθώς και του ακροδεξιού Αμερικανού Μπανόν (http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html)].

Ουσιαστικά οι Αμερικανοί εφαρμόζουν απόλυτα το δόγμα «Διαιρεί και βασίλευε», καταστρέφοντας «Η ισχύς εν τη ενώσει»].

Στην εποχή μας, διάδοχος του φραγκικού πνεύματος είναι οι ΗΠΑ-ΕΕ (μέσω των ιδεολογιών της παγκοσμιοποίησης και του εθνικισμού), ενώ του Βυζαντινού κυρίως η Ρωσία (μέσω της ιδεολογίας της «Τρίτης Ρώμης»). Έτσι, οι μεν πρώτοι χρησιμοποιούν όπως και οι Φράγκοι κυρίως το θάρρος και την ωμή βία, ενώ οι δεύτεροι κυρίως διπλωματία, στρατηγική, τεχνάσματα και «πολιτισμική διπλωματία», όπως και το Βυζάντιο.

Επίσης, όπως και στον Μεσαίωνα, οι Δυτικοί Σταυροφόροι και ο πάπας επιτέθηκαν πολλές φορές στο Βυζάντιο, αφού πρώτα το περικύκλωσαν καταλαμβάνοντας κράτη στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ τελικά κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη με την τέταρτη Σταυροφορία.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στις μέρες μας, οι Νατοϊκοί (και πάλι με την υποστήριξη του πάπα), περικυκλώνουν μέσω της επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη (κατά παράβαση των συμφωνιών Γκορμπατσώφ-Ρήγκαν, με αντάλλαγμα την ενοποίηση της Γερμανίας).

Και όλα αυτά, με στόχο να της επιτεθούν όπως έκαναν παλαιοτέρα πολλοί εισβολείς από την Δύση (Τεύτονες ιππότες, Κάρολος της Σουηδίας, Ναπολέοντας, Χίτλερ), με μια «νέα τέταρτη Σταυροφορία» κατά της Ρωσίας.

Όμως, σε μια τέτοια περίπτωση, μια εισβολή στις μέρες μας, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε πυρηνικό ολοκαύτωμα, και στην περίπτωση αυτή, η ιδεολογία και η ισχύς των Φράγκων, μπορεί όχι απλά να αυτοκαταστραφεί, αλλά να κάνει στην πράξη, «το κακό μπουκωμένο από τα πολλά απλά, να σκάσει κυριολεκτικά από το κακό του» (http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html, http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html).

[Ουσιαστικά, το Γερμανικό-φραγκικό-τευτονικό πνεύμα, ως άλλος Κρόνος τρώει τα παιδιά του φέρνει εντός του το «σπέρμα της αυτοκαταστροφής», αφού όλες οι ιδεολογίες που δημιούργησε αυτό, αντιμάχονται μεταξύ τους και εξοντώνει η μια την άλλη.

(π.χ. στους Παγκόσμιους Πολέμους και Ψυχρό Πόλεμο, φιλελεύθεροι δημοκράτες ενάντια σε αυταρχικές αυτοκρατορίες, ενάντια σε φασίστες και σε κομμουνιστές, ενώ σήμερα έχουμε φιλελεύθερους δημοκράτες ενάντια σε ανερχομένους εθνικιστές).

[Σήμερα δε, η επανενωμένη κατά κάποιο τρόπο Φραγκιά στην Ευρώπη, εκφράζεται από την πολιτική και συμμαχική ένωση των κυριότερων κρατών που την αποτελούσαν, δηλαδή την Γαλλία και την Γερμανία, μέσω του λεγομένου «Γαλλογερμανικού Άξονα», καθώς και της ΕΕ.

Παρόλα αυτά, μπορεί, όπως παλαιοτέρα η Φραγκιά χωρίστηκε σε δυο αντιμαχόμενα μεταξύ τους τμήματα (http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_55.html), την δυτική Φραγκιά (σημερινή Γαλλία), καθώς και την Δυτική Φραγκιά (σημερινή Γερμανία), έτσι και στις μέρες μας, ο «Γαλλογερμανικός Άξονας» και η ΕΕ, να διαλυθούν λόγω της ανόδου του (φραγκικής έμπνευσης) εθνικισμού στα κράτη αυτά (όπως και όλες τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ)].

Ως εκ τούτου, από όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι ολοφάνερο ότι το Γερμανικό πνεύμα της ανελευθερίας της κυριαρχίας και της απολυτής υποταγής (των ιδεολογιών και των αιρέσεων που δημιουργήθηκαν από τους Γερμανούς), δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη Ελευθέρια επιλογής και συνείδησης, καθώς και το Ελληνικό πνεύμα δημοκρατίας].

Αν τα πράγματα εξελιχθούν όπως αναφέρθηκαν παραπάνω (Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος με ή χωρίς Παγκόσμιο Πυρηνικό Ολοκαύτωμα), τότε, στην περίπτωση αυτή, οι άνθρωποι, κατεστραμμένοι και απελπισμένοι πλήρως από τα αποτελέσματα των διαμαχών που προκάλεσαν όλες οι δυτικές και ανθρώπινες ιδεολογίες, κοσμικές και θρησκευτικές, θα στραφούν αποστρεφόμενοι αυτές προς την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό.  

Αρά στο τέλος πιθανότατα, αν τα πράγματα εξελιχθούν με τον τρόπο αυτό, όλες οι γερμανικές ιδεολογίες θα καταρρεύσουν και στο τέλος θα διαδοθεί ο αληθινός Χριστιανισμός της Ορθοδοξίας και όχι αυτές της παγκοσμιοποίησης, την οποία προσπαθούν να επιβάλλουν με την βία μέσω και της χρήσης του τεκτονισμού, οι ΗΠΑ και οι παγκοσμιοποιητές, των οποίων σε αντίθεση με τους σχεδιασμούς τους, θα επέλθει η πλήρης του καταστροφή.