400 Μ.Χ. – 2025 Μ.Χ. ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΤΟΤΕ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ UPDATE
{Μαζί δε με τους Βησιγότθους, παρόλο που αυτό είχε απαγορευτεί σύμφωνα με τις συνθήκες των Βησιγότθων με τον Ουάλης, πέρασαν και πολλές δεκάδες χιλιάδες Αλανών, Οστρογότθοι, ακόμη και Ούννοι, όπως και πολλές δεκάδες χιλιάδες Βησιγότθων από όσους είχαν συμφωνηθεί, οι περισσότεροι εξ’ αυτών μαζί με τον οπλισμό τους (παρόλο που είχε συμφωνηθεί αυτοί να έλθουν εντελώς άοπλοι), ο οποίος κρύφτηκε σε διαφορά σημεία μόλις αυτοί εισήλθαν εντός της Αυτοκρατορίας.
[Η δε μαζική και άλογη αυτή άδεια εισδοχής τόσων πολλών εκατοντάδων χιλιάδων αλλοεθνών, αλλοθρήσκων (αρειανών), ξένων και εχθρικών προς την Αυτοκρατορία λαών εντός της, προς εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων του αιρετικού αρειανού και εχθρικού προς τον Ορθόδοξο λαό της Ρωμανίας Ουάλη οδήγησε στην συνέχεια σε πολλές συνέχεις εξεγέρσεις των λαών αυτών και καταστροφές.
Αντίστοιχα, το 2019, η μαζική και άλογη αυτή άδεια εισδοχής τόσων πολλών εκατοντάδων χιλιάδων αλλοεθνών, αλλοθρήσκων (μουσουλμανικών), και ξένων προς την Ελλάδα και την ΕΕ λαών εντός της, προς εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων του άθεου και εχθρικού προς τον Ορθόδοξο λαό της Ελλάδας Τσίπρα (αλλά και της Μέρκελ και των Γερμανών βιομήχανων που ήθελαν νέο φτηνό εργατικό δυναμικό) έχει οδηγήσει σε πολλές συνέχεις εξεγέρσεις αυτών και καταστροφές, τόσο στην πατρίδα μας, οσο και στην Ευρώπη.
Και όπως η απόκρουση των Ούννων από τον Ευτρόπιος ήταν προσωρινή και για το «θεαθήναι» στην Ρωμανία, έτσι και το 2020 η απόκρουση του Ερντογάν στον Έβρο, όπως και του τουρκικού στόλου και του Uruc Reis στο Αιγαίο την Άνοιξη και το καλοκαίρι του 2020 είναι και αυτή προσωρινή και για το «θεαθήναι» και οφείλεται στον ηρωισμό του Ελληνικού στρατού, του λαού, των πολιτοφυλάκων και των εθελοντών, πάρα στην οποια Ελληνική κυβέρνηση, όπως ακριβώς έγινε και στην Πόλη το 400 μ.Χ.
(Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης λέγεται ότι είναι όπως υποστηρίζουν κάποιοι για τον πατέρα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πλήρως υποταγμένος στις επιθυμίες της Γερμανίας άνευ μέτρου, όπως ακριβώς και ο Τσίπρας πριν από αυτόν).
Σημειωτέον, ότι οι πρόσφυγες και οι λαθρομετανάστες που προσπάθησε να αποστείλει ανεπιτυχώς από τον Έβρο ο Ερντογάν στην πατρίδα μας, είχαν όλοι τους σχεδόν κορονοϊό ως ένα έμμεσο «βιολογικό όπλο» κατά της πατρίδας μας.
Παράλληλα, ακούγεται ότι πολλοί μουσουλμάνοι που πήγαν από την Δυτική στην Ανατολική Θράκη για το ραμαζάνι κολλήσαν εκεί και στην συνέχεια μετέφεραν και διέδωσαν στην επιστροφή τους στην Δυτική Θράκη τον κορονοϊό σε όλη αυτή την περιοχή].
Με σκοπό από ότι φαίνεται να την λεηλατήσουν και να της καταλάβουν τα εδάφη και τις πόλεις από ότι φαίνεται και όχι για «ανθρωπιστικούς λογούς» και για να διασωθούν οι ίδιοι από τις επιθέσεις των Ούννων όπως ισχυρίζονταν.
Αντίστοιχα στις μέρες μας λέγεται ότι οι Τούρκοι και οι Αλβανοί, ετοιμάζουν εντός του Ελληνικού εδάφους πολλές κρυψώνες με οπλισμό για να επιτεθούν στην πατρίδα μας σε περίπτωση Ελληνοτουρκικού πολέμου.
Επιπλέον, η πρόσφατη συμφωνία εγκατάστασης πολλών προσφύγων και λαθρομεταναστών στην πάντα Ελληνική Βόρεια Ήπειρο από τους Αλβανούς και Τούρκους, εκτός από τον πλήρη αφελληνισμό της περιοχής, θα συντελέσει στην δημιουργία ενός εφαλτηρίου επίθεσης αυτών, μαζί με Αλβανούς και Τούρκους κομάντος, εγκατεστημένων στην Αλβανια ενάντια στην πατρίδα μας σε περίπτωση Ελληνοτουρκικού πολέμου}.
Βέβαια, οι ενέργειες του Ρουφίνου τότε, δηλαδή η σύγκρουση με τον Στηλίχωνα (όπως και της αντίστοιχης της Μέρκελ με τον Παπανδρέου στην εποχή μας αντίστοιχα για το δημοψήφισμα για το μνημόνιο), με τον Αλάριχο (κάτι σαν τον Τόμσεν και τον Ράιχενμπαχ), όσο και ο ανταγωνισμός με τον εσωτερικό του αντίπαλο Ευτρόπιο (όπως ήταν το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου επί πρωθυπουργίας Παπανδρέου), παράλληλα με την αμφισβήτηση του γερμανικού ελέγχου στο Ιλλυρικό (όπως η τότε αμφισβήτηση του ελέγχου της τρόικας στην Ελλάδα), οδήγησαν τον Ρουφίνο στην οριστική του πτώση και τον θάνατο.
Οι θέσεις των πατριωτών του Αυρηλιανού, στηριζόταν και από ένθερμους και φιλοπάτρεις ιεράρχες τότε (όπως υποστηρίζουν εθνικές θέσεις οι Μητροπολίτες Ευστάθιος Σπάρτης Δωρόθεος Σύρου, ο Πατέρας Στυλιανός στην Κάρπαθο, ή ο Μητροπολίτης Κέρκυρας Νεκτάριος ο πρώην Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος και άλλοι σήμερα).
Για τον σκοπό αυτό (για να φέρει λαθρομετανάστες στην ΕΕ), ο Λουκασένκο συνεργάζεται με τον Ερντογάν, αλλά και άλλες ισλαμικές χώρες (π.χ. Τουρκία, Ιράν, Ιράκ, Λίβανο και Συρία-https://www.militaire.gr/o-erntogan-sprochnei-metanastes-kai-pros-ti-germania-kyria-merkel-o-chartis-tis-metakinisis/), όπως ακριβώς έκανε και ο Ούννος Ούλδης το 406 μ.Χ. με τους Γερμανούς βαρβάρους που εξαμόλυσε έναντι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (http://alophx.blogspot.com/2021/02/400-2021-update.html).
{Ο Στηλίχωνας έστειλε στην Ρωμανία τους Γότθους του Αλάριχου και του Τριγιβίλδιου που ήλεγχε ο ίδιος και τους παρακίνησε να εξεγερθούν εναντίον της (ως εσωτερικό αντιπερισπασμό σε συνεργασία με ντόπιους προδότες πολιτικούς σαν τον Καισάριο και τον Ευτυχιανό ή τον Γότθο στην καταγωγή στρατηγό της Ρωμανίας Γαϊνά), όταν αυτός σκόπευε να εισβάλει και να καταλάβει τις Βαλκανικές επαρχίες της και την Πόλη (σε συνεννόηση με ), όμως δεν πρόλαβε αφού εκθρονίστηκε από εσωτερικό πραξικόπημα από τον Ολύμπιο.
Αντιστοιχα στις μέρες μας ο η Τουρκιά υπό τον Ερντογάν ετοιμάζεται να εισβάλει στην πάντα Ελληνική Κύπρο και στα νησιά της Ελλάδας (για την κατάληψη της ΑΟΖ και των κοιτασμάτων φυσικού αεριού και πετρελαίου που αυτά περιέχουν) και είναι έτοιμος να κάνει τους ισλαμιστές λαθρομετανάστες (όσους από αυτούς είναι πράκτορες των Τούρκων ή σαράφισσές τρομοκράτες και μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας-https://www.noiazomai.gr/2017/08/armageddon-israel.html) να εξεγερθούν (ως εσωτερικό αντιπερισπασμό ίσως υπό την διοίκηση του Ασλάμ-https://www.noiazomai.net/turkoislam.html, https://www.noiazomai.net/turkhartcd.html).
Όμως και αυτός είναι πολύ πιθανόν να πέσει από την εξουσια με εσωτερικό πραξικόπημα, πιθανώς από τους κεμαλικούς αντιπάλους του (https://www.noiazomai.gr/2019/07/gerontas-vasileios-amerikanoi-tha-mas-valoun-se-polemo.html, https://www.noiazomai.gr/2022/02/symmaxia-6-kata-erdogan-se-tourkia.html), παρά την συνεργασία των ντόπιων εθνοπροδοτών πολιτικών (π.χ. Κούλης, Τσίπρας, των κομμάτων τους, όπως και όλων των κομμάτων της Ελληνικής Βουλής, ίσως και κάποιων αλλοεθνών μουσουλμάνων που θέλουν οι «κυβερνώντες» μας να εισάγουν στις Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις).
Στην ουσία, νέος Ούλδης που έστελνε Γερμανούς εισβολείς και πρόσφυγες στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από διάφορα σημεία, είναι στις μέρες μας ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν που στέλνει ισλαμιστές λαθρομετανάστες και πρόσφυγες στην ΕΕ (κυρίως το έτος 2015 μ.Χ. και μετέπειτα) με την βοήθεια των Κατάρ, Σαουδικής Αραβίας και Μουσουλμανικής Αδελφότητας (http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html, http://alophx.blogspot.com/2020/06/al-tawqa.html, http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html, http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).
Αλλά επίσης και ο Λευκορώσος Πρόεδρος Λουκασένκο που φέρνει στην χώρα του ισλαμιστές λαθρομετανάστες με την βοήθεια του Ερντογάν και προσπαθεί να τους εισάγει παράνομα στην ΕΕ από τα σύνορα της χώρας του με την Πολωνία.
Στις μέρες μας το ίδιο μπορεί να συμβεί από του πρόσφυγες από τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο. Από την ίδια ακριβώς περιοχή (την Ουκρανία) που οι Γότθοι και οι Γερμανικοί λαοί εισέβαλαν το 406 μ.Χ., μετά από επίθεση των Ούννων στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και την διέλυσαν), ειδικά αν μαζί με τους προσφυγές και τους φιλοδυτικούς Ουκρανούς ολιγάρχες, περάσουν μαζί με αυτούς στην ΕΕ και δεκάδες χιλιάδες ηττημένοι έμπειροι και οπλισμένοι νεοναζί και την αποσταθεροποιήσουν.
Ότι ακριβώς δηλαδή έγινε στην ΕΕ μετά την ήττα του ISIS σε Συρία και Ιράκ και μετά την καταστροφή τους ισλαμικού κράτους του Λεβάντε, όταν οι ηττημένοι και επικίνδυνοι ισλαμιστές άντρες του ISIS μεταμφιεσμένοι σε δήθεν «πρόσφυγες» εισήλθαν στην ΕΕ και σε περίπτωση κρίσης αυτής την αποσταθεροποιήσουν.
Θα μπορούσε να υπάρξει μία σύγκρουση μεταξύ των ισλαμιστών και των ακροδεξιών στην ΕΕ και να υπάρχει πανευρωπαϊκό χάος με την οικονομική, πολιτική, κοινωνική και πολεμική κρίση που πλησιάζει, ή όπως έγινε στην Ουκρανία (και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο) μία συνεργασία μεταξύ τους έναντι των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και περαιτέρω χάος και διάλυση της ΕΕ}.
{Το δε έτος 2020, η νέα «Ελληνική κυβέρνηση» του Κυριακού Μητσοτάκη, συνεχίζοντας την ίδια εθνοκτόνα και εθνοπροδοτική πολιτική της προκάτοχου της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, συνέχισε να μεταφέρει και αυτή νέους προσφυγές και λαθρομετανάστες σε «κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας», τόσο στα νησιά του Αιγαίου, όσο και στην Ελληνική ενδοχώρα.
Όπως δε είναι ευκολά αντιληπτό, ιδιαίτερα μετά την εξέγερση των «προσφύγων» και λαθρομεταναστών στην Μόρια της Λέσβου και το κάψιμο των «κέντρων υποδοχής» και των δασών της περιοχής, όπως και τις επιθέσεις και παρενοχλήσεις αυτών κατά Ελληνων στην Κρήτη, σε περίπτωση μαζικής εξέγερσης αυτών σε όλη την χώρα με την «παρακίνηση» των Τούρκων, σε περίπτωση ή μη αυτών με την Ελλάδα, θα επιφέρει καταστροφές σε όλη την Ελλάδα.
[Αυτους, τους «εξεγερθέντες», τους υπερασπίστηκαν εκτός από τις ΜΚΟ του Σόρος και των Κατάρ-Σαουδικής Αραβίας και Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η Γερμανική κυβέρνηση, κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα].
Μία τέτοια δε εξέγερση θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στην πατρίδα μας σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία, ως ένα «εσωτερικό μέτωπο» (με την στήριξη των ΜΚΟ του Κατάρ, της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του Σόρος), αλλά φυσικά και με την στήριξη της «Νέας Στηλίχωνα» Μέρκελ, αλλά και του συμμάχου της και «Νέου Αττίλα» Ερντογάν (http://alophx.blogspot.com/2020/03/blog-post.html).
[Η δε Μέρκελ χρησιμοποιεί την πατρίδα μας ως «αποθήκη» προσφύγων και λαθρομεταναστών που θέλουν να φτάσουν στην Γερμάνια, έτσι ώστε αυτοί να μην φτάσουν σε αυτή και η ιδιά και το κόμμα της αναγκαστεί να πληρώσει με εκλογικές απώλειες και «αιμορραγία» προς την δεξιά αντιισλαμική AfD.
Η Μέρκελ στην Γερμανία και ο Κόντε στην Ιταλία, τρέμουν εκλογικά και πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά, μήπως ο Ερντογάν όπως τους έχει εκβιαστικά απειλήσει αφήσει εκατομμύρια νέων προσφύγων και λαθρομεταναστών στην ΕΕ όπως έκανε το 2015, και για τον λόγο αυτό του κάνουν όλα τα «χατίρια», πέρα από τις πολλές επικερδείς συμφωνίες που τα δύο αυτά κράτη έχουν υπογράψει μαζί του (π.χ. εμπόριο, πώληση όπλων, ενέργεια, αγωγοί κ.λ.π.).
Έτσι, ο «Νέοι Στηλίχων» σε αυτές τις χώρες, είναι (το έτος 2020), για την Γερμανία η Μέρκελ και ο Σταϊνμάιερ, για την Ιταλία ο Ματαρέλα, ο Γκρίλο, ο Λουίτζι Ντι Μάιο και ο Κοντέ, ενώ για την Ισπανία ο Σάντσεθ και ο Ιγκλέσιας και για τις ΗΠΑ ο Μπάιντεν.
Ο δε σφετεριστής της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Άτταλος Πρίσκος ανήλθε στον θρόνο από τον Γερμανό/Γότθο Αλάριχο, όπως και πολλοί ηγέτες στις μέρες μας από την Γερμανία, ενώ η χώρα αυτή ενισχύει και αυτονομιστικά κινήματα εντός της ΕΕ (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_81.html) κατά των ισχυρών κρατών και δυνητικών αντιπάλων της (π.χ. Ιταλία, Ισπανια, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία εκτός ΕΕ).
Και όπως οι Γερμανοί το 1.941 μ.Χ. όταν κατέλαβαν την Αθήνα εγκατέστησαν την δωσίλογη κυβέρνηση του Τσολάκογλου που ήταν υποχείριο τους, έτσι και ο Αλάριχος από το Γερμανικό φύλο των Γότθων λίγο πριν καταλάβει την Ρώμη το 410 μ.Χ., εγκαθίδρυσε σε αυτή ως δωσίλογο και σφετεριστή «Αυτοκράτορα» τον Άτταλο Πρίσκο που ήταν υποχείριο του.
Το έτος 406 μ.Χ. αποστάτησε και χωρίστηκε η Βρετανία από την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που ήταν η αρχή της διάλυσης της Αυτοκρατορίας αυτής μαζί με την εισβολή των βάρβαρων Γερμανικών φύλων σε αυτή, όπως ακριβώς και το 2016 μ.Χ. με το BREXIT και την εισβολή στις αρχές του ίδιου έτους ισλαμιστών λαθρομεταναστών και προσφύγων ξεκίνησε η αρχή της διάλυσης της ΕΕ.
Ο δε Ντράγκι, ο οποίος είναι στις μέρες μας υποταγμένος στην ΕΕ της Γερμανίας και συνεργάζεται με αυτή, θυμίζει τον Στηλίχωνα που κάποια στιγμή ήταν υποταγμένος πλήρως και συνεργάζονταν με τον Αλάριχο.
Η δε πτώση του Στηλίχωνα οδήγησε σε συνεχή πολιτειακή αναταραχή την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με τους άγριους αγώνες που ακολούθησαν για την εξουσία, όπως πιθανώς και η πτώση της Μέρκελ στις μέρες μας στην Γερμάνια λέγεται ότι μπορεί και αυτή να οδηγήσει σε συνεχή πολιτειακή αναταραχή την χώρα αυτή με τους άγριους αγώνες που αναμένεται να ακολουθήσουν για την εξουσία.
Οπότε είναι πιθανόν να έχουμε αλληλοδιαδοχικούς σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα προσωρινούς, υπηρεσιακούς, ή αδυνάμους διάδοχους της Μέρκελ και πολιτική κρίση στην Γερμανία, παράλληλα με την ενεργειακή στην ιδιά χώρα και την Ευρώπη.
Η δε εξέγερση από τον εθνικιστή Ολύμπιο στην Παβία των Ρωμαίων στρατιωτών κατά των βάρβαρων και του Στηλίχωνα που οδήγησε στην πτώση του, έκανε τον Ολύμπιο να πάρει για τον εαυτό του τον τίτλο του «Μαΐστρου των Οφίκκιων».
Ο δε Ολύμπιος όταν έπεσε από τον Ονώριο πήρε προσωρινά την θέση του ο Έπαρχος των Πραιτορίων Ιόβιος (Τζόβους), ενώ στην συνέχεια ο Ολύμπιος επέστρεψε στην θέση του για λίγο πριν πέσει οριστικά, συλληφθεί και εκτελεστεί.
Αντίστοιχα η εξέγερση από το Μιλάνο (η γνωστή «Πορεία προς την Ρώμη») από τον εθνικιστή Μουσολίνι των φασιστών (πρώην Ιταλών στρατιωτών) κατά του Φάκτα που οδήγησε στην πτώση του, έκανε τον Μουσολίνι να πάρει για τον εαυτό του τον τίτλο του «Ντούτσε».
Ο δε Μουσολίνι όταν έπεσε από τον Βίκτωρ Εμμανουήλ τον Γ’ πήρε προσωρινά την θέση του ο στρατηγός Μαντολίνο, ενώ στην συνέχεια ο Μουσολίνι επέστρεψε στην θέση του για λίγο πριν πέσει οριστικά, συλληφθεί και εκτελεστεί.
Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι και η Λέγκα της Λομβαρδίας τον Μεσαίωνα (αλλιώς Λέγκα του Βορρά) εκδίωξε νικώντας το 1.176 μ.Χ. τους Γερμανούς του Μπαρμπαρόσα από την Βόρεια Ιταλία, όπως ακριβώς προσπάθησε να κάνει και ο Ολύμπιος το 408 μ.Χ. με τους Γότθους του Αλάριχου, όχι όμως το ίδιο επιτυχημένα, ενώ και η Λέγκα του Βορρά στις μέρες μας προσπαθεί να διώξει την Γερμανική κατοχή της Γερμανικής ΕΕ στην χώρα αυτή.
Η μείωση των εσοδών από την πτώση της Καρχηδόνας κατά 80% ανάγκασε την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία να μειώσει τις αμυντικές της δαπάνες, να προβεί σε μεγάλες περικοπές και να αυξήσει κατά πολύ τους φόρους με συνέπεια το κράτος να χάσει έσοδα.
Σε αυτή την εξέλιξη συνέβαλε και το γεγονός ότι λόγω του ότι πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι απολύθηκαν και έγιναν άνεργοι, το κράτος δεν μπορούσε να λάβει έσοδα από αυτούς μιας και δεν είχαν πια μισθό/χρήματα για να πληρώνουν φόρους, όπως και οι φοροαπαλλαγές των πλουσίων.
Παράλληλα, το γεγονός πως πολλοί πλούσιοι γαιοκτήμονες είχαν αρπάξει τα κτήματα πολλών φτωχών μικροαγροτών αύξησε ακόμα περισσότερο τα έσοδα του κράτους από φόρους μαζί με την ανεργία, ενώ η πολιτική για παροχή «Άρτου και Θεάματος» δεν μπορούσε πια να στηριχτεί αφού δεν υπήρχαν πια χρήματα.
Ως εκ τούτου (σε συνδυασμό με την εισδοχή βάρβαρων στον Ρωμαϊκό στρατό), όταν οι Γερμανοί βάρβαροι στρατιώτες επαναστάτησαν και εκθρόνισαν τον τελευταίο Αυτοκράτορα της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ρωμύλου Αυγουστύλου, κάνεις δεν αντέδρασε, αφού είχαν ταυτίσει το κράτος απελπισμένοι με εχθρό τους και ήταν σε τέτοια κατάσταση απόγνωσης που πίστευαν ότι ακόμα και οι βάρβαροι μπορεί να ήταν «μια κάποια λύση».
Αντίστοιχα στις μέρες μας, στις ΗΠΑ (αλλά και στην ΕΕ), μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 μ.Χ., τις ήττες και τα πολλά έξοδα στους πολέμους του Αφγανιστάν και το Ιράκ, αλλά και τα οικονομικά προβλήματα και την ανεργία λόγω κορωνοιού, ανάγκασε την χωρά αυτή να μειώσει τις αμυντικές της δαπάνες, να προβεί σε μεγάλες περικοπές και να αυξήσει κατά πολύ τους φόρους με συνέπεια το κράτος να χάσει έσοδα.
Σε αυτή την εξέλιξη συμβάλει και το γεγονός ότι λόγω του ότι πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι απολύθηκαν και έγιναν άνεργοι, το κράτος δεν μπορούσε να λάβει έσοδα από αυτούς μιας και δεν είχαν πια μισθό/χρήματα για να πληρώνουν φόρους, όπως και οι φοροαπαλλαγές των πλουσίων.
Παράλληλα, το γεγονός πως πολλοί πλούσιοι τραπεζίτες είχαν αρπάξει τα σπίτια πολλών φτωχών Αμερικάνων αύξησε ακόμα περισσότερο τα έσοδα του κράτους από φόρους μαζί με την ανεργία, ενώ η πολιτική για παροχή «Άρτου και Θεάματος» δεν μπορούσε πια να στηριχτεί αφού δεν υπήρχαν πια χρήματα.
Ως εκ τούτου (σε συνδυασμό με την εισδοχή αλλοδαπών στον Αμερικανικό στρατό), μπορεί και εδώ κάποια στιγμή οι (κατά βάση) ξένοι Μεσανατολίτες ισλαμιστές ή Λατινοαμερικανοί στρατιώτες να επαναστατήσουν και εκθρονίσουν τον αδύναμο ψευδο-«Προέδρο» Μπάιντεν και κάνεις να μην αντιδράσει, αφού έχουν ταυτίσει το κράτος απελπισμένοι με εχθρό τους και να είναι σε τέτοια κατάσταση απόγνωσης που να πιστεύουν ότι ακόμα και οι βάρβαροι μπορεί να είναι «μια κάποια λύση».
{Και ήδη όπως έγινε το BREXIT το 2016 μ.Χ., ακούγεται στις μέρες μας το 2021 μ.Χ. ότι μπορεί να ακολουθήσει ένα POLEXIT (https://www.naftemporiki.gr/story/1788811/pr-paulopoulos-polexit-i-polonia-sta-prothura-tis-eksodou-apo-tin-ee), το οποίο αν συμβεί θα επιταχύνει την διαδικασία της διάλυσης της ΕΕ που άρχισε από τότε (το 2016 μ.Χ.), με την παγκόσμια οικονομική κρίση των ετών 2008-2009 μ.Χ., αλλά και τα οικονομικά μνημόνια που την ακολούθησαν παγκόσμια.
Για κάποιους στις μέρες μας οι απόγονοι των Ελληνο-Ρωμαίων είναι οι ΗΠΑ και η Δύση, ενώ των βάρβαρων τα ισλαμικά κράτη και οι Ρωσοκινέζοι}].
Κατά το ίδιο δηλαδή παράδειγμα που ο Τριβιγίλδιος και ο Γαινάς εξεγέρθηκαν κατά των Βυζαντινών για να αρπάξουν με την βία και πραξικοπηματικά την εξουσία της Πόλης και της Ρωμανίας, με παρακίνηση τότε του Στηλίχωνα το 400 μ.Χ. κατά της νόμιμης ηγεσίας της Αυτοκρατορίας και του λαού αυτής.
Την εξουσία τότε στην Πόλη την ειχε ο ηρωικός πατριώτης Ύπατος Αυρηλιανός, ο οποίος είχε καταφέρει να αναδιοργανώσει τον στρατό διώχνοντας από αυτόν Γερμανούς Γότθους και αντικαθιστώντας τον με γηγενή Ελληνικά στρατεύματα, ενώ παράλληλα δημιούργησε και πολιτοφυλακές από Έλληνες σε όλες τις πόλεις της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας.
[Και εδώ μπορεί να τονιστεί, ότι τώρα όπως και τότε, κάποιοι έλεγαν να πάψει να είναι ο Ελληνικός στρατός εθνικός, να καταργηθεί η στρατιωτική θητεία και αυτός να γίνει μισθοφορικός, αποτελούμενος από ξένους.
Και ένα μέρος της τότε «διανόησης», όπως και τώρα μιλούσε «αφελώς» για «πολυπολιτισμό» και ένωση των Ελλήνων και των βαρβάρων-ξένων σε μία κοινωνία (κάτι που αυτοί ουδόλως ήθελαν), την ένταξη αυτών στην κοινωνία, την παραχώρηση σε αυτούς πλήρων πολιτικών δικαιωμάτων, χρήματων, προνομίων, τροφής, γης (για να γίνουν τάχα ηθελημένα «αγρότες»), ακόμα και σπιτιών των ντόπιων.
Αλλά ακόμα και θρησκευτικών χωρών λατρείας (π.χ. το σχεδιαζόμενο τζαμί στον Βοτανικό σήμερα), αλλά και «αυτοδιοίκησης» αυτών, όπως ακριβώς πρεσβεύουν στις μέρες μας «αφελώς» οι οπαδοί του «πολυπολιτισμό» Τσίπρας και Μητσοτάκης, τότε με «παρότρυνση» του Στηλίχωνα και «σταλμένων» από τους Ούννους στην Ρωμανία, και σήμερα με «παρότρυνση» της Μέρκελ και σταλμένων από τους Τούρκους του Ερντογάν στην Ελλάδα.
Φυσικά, ο διαμοιρασμός των συγκεκριμένων εσόδων κάθε κράτους προς κάθε πολίτη του είναι συγκεκριμένος, ενώ με την «προσθήκη» και των προσφύγων-λαθρομεταναστών, αυτά για να έχουν και οι «νεοφερμένοι» μειώνονται όλο και λιγότερο από τους ντόπιους, με συνέπεια οι μεν ντόπιοι να παραπονούνται για τις μειώσεις των μισθών τους, οι νέοι να θέλουν όλο και περισσότερα χρήματα και τελικά αυτοί να συγκρούονται μεταξύ τους.
Άλλα προβλήματα είναι το ότι πολλοί «νεοφερμένοι» δεν θέλουν να ενταχθούν στον πολιτισμό και τα την πολιτική κατάσταση των ντόπιων (δημοκρατία, ανεξιθρησκεία, πλουραλισμός, ισότητα αντρών-γυναικών), αφού έχουν μάθει να ζούνε αλλιώς στις ισλαμικές χώρες.
Επιπλέον, πολλοί από αυτους είναι ξένοι προς τα ευρωπαϊκά έθιμα και μπορεί να είναι ακόμη και εγκληματίες που διέφυγαν από τα κράτη τους (όπως αυτοί που παρενοχλήσαν σεξουαλικά εκατοντάδες Γερμανίδες το καλοκαίρι του 2015), φανατικοί ισλαμιστές, μεταμφιεσμένοι τρομοκράτες (π.χ. της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, της Αλ Κάιντα ή του ISIS), η και πράκτορες ξένων κρατών (π.χ. της ΜΥΤ στην Ελλάδα), εκτός από πρόσφυγες.
Παράλληλα, ο Αυρηλιανός έδιωξε όλους τους διεφθαρμένους από τις κρίσιμες διοικητικές θέσεις της Αυτοκρατορίας και τους αντικατέστησε με αδιάφθορους και μέλη του «Πανελλήνιου», του οποίου ήταν μέλος και ο ίδιος.
[Μέλη δε του Πανελληνίου του έτους 400 μ.Χ., εκτός από τον ηρωικό Ύπατο Αυρηλιανό, ήταν ο επίσης ηρωικός Ύπατος Ανθέμιος, ο ικανότατος Πατριάρχης Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο λαμπρός Επίσκοπος Κυρήνης Συνέσιος, ο ποιητής Θεότιμος, ο παιδαγωγός των βασιλοπαίδων Αναστάσιος, οι φιλόσοφοι Τρωίλος και Πυλαιμένης, η Αυτοκράτειρα Ευδοξία, καθώς και ο φιλολαϊκός αριστοκράτης και πρώην Ύπατος επί Μέγα Θεοδόσιου Σατουρνίνος.
Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι υπήρξαν αρκετές μεγάλες εισβολές των Γότθων στην Ελλάδα, οι οποίες αποκρούστηκαν τελικά από Έλληνες πολιτοφύλακες, η πρώτη το έτος 267 μ.Χ. (μαζί με τους Ερούλους), οπότε αυτοί κατέλαβαν την Αθήνα, την Κόρινθο, το Άργος και την Σπάρτη, ενώ η δεύτερη τα έτη 380 μ.Χ. από τον Φρίντιγκερν και το 396 μ.Χ. από τον Αλάριχο.
Όμως όλες αυτές εισβολές των Γότθων αποκρούστηκαν τελικά στην πρώτη περίπτωση το 253 μ.Χ. στην Θεσσαλονίκη, από τον στρατηγό Μαριανό που συγκέντρωσε τον στρατό του στις Θερμοπύλες το 260 μ. Χ., και τα έτη 267 μ.Χ. από τον Δέξιππο, τον Κλεόδαμο που έφτασε με τον Ελληνικό στόλο στον Πειραιά.
Και στην δεύτερη τον Μέγα Κωνσταντίνο το 332 μ.Χ. στα Δακικά σύνορα (ο οποίος ήταν απόγονος και του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κλαυδίου του Γοτθικού από τον πατέρα του, ο οποίος νίκησε τους βάρβαρους Γότθους εισβολείς το 269 μ.Χ.), από τον Μέγα Θεοδόσιο τα έτη 378-380 μ.Χ. στην Ελλάδα, αλλά και τον Αυρηλιανό και το Πανελλήνιο το 400 μ.Χ. στην Πόλη (http://alophx.blogspot.com/2020/02/400-2020-update.html).
{Επίσης, στις αρχές του 2021, είναι πιθανόν η ΝΔ να ετοιμάζει με τον γερμανόφιλο ηγέτη της Μητσοτάκη την υπογραφή ενός νέου ακόμα πιο καταστροφικού μνημονίου με τους Γερμανούς, οι οποίοι όμως έχουν συμφέρον να φέρουν την χώρα μας ακόμα και σε χρεωκοπία με βάση τους όρους των πρώτων μνημονίων.
Και αυτό γιατί εάν η Ελλάδα δεν έχει πια τα μέσα λόγω χρεωκοπίας να αποπληρώσει τα δάνεια της, τότε με βάση τους ορούς των πρώτων μνημονίων η κρατική περιουσία της Ελλάδας θα παρακρατήσει για να αποπληρωθούν τα χρέη της χώρας και με τον τρόπο αυτό ο εθνικός πλούτος της Ελλάδας θα κατασχεθεί από τους Γερμανούς.
Κάτι που θα γίνει εφικτό μέσω της με έξυπνο τρόπο της εργαλιοποίησης του κορωνοιού, τον οποίο έχοντας ως πρόσχημα θα απαγορεύουν στους Έλληνες τις διαμαρτυρίες για το παντελώς προδοτικό ξεπούλημα του εθνικού τους πλούτου και της πατρίδας τους.
Για τον λόγο αυτό αλώστε έχει ήδη ξεκινήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκτός από την προπαγάνδα μέσω των ιδιωτικών καναλιών (και μη) της τηλεόρασης (με πριμ/δωροδοκία πολλών δεκάδων εκατομμύριων ευρών έκαστος από πλευράς κυβερνήσεως Μητσοτάκη), αλλά και από τα πολλά χουντικά κατασταλτικά μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνησή Μητσοτάκη μέσω του Υπουργού Εργασίας Χρυσοχοΐδη (http://corfiatiko.blogspot.com/2021/01/ellada-943.html, http://corfiatiko.blogspot.com/2021/01/blog-post_934.html ).
{Τέτοια είναι π.χ. η απαγόρευση διαδηλώσεων (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/esoteriki-asfaleia/957457_apagoreysi-olon-ton-sygkentroseon-apo-simera-kai-mehri-tin), συναθροίσεων, λίγες ώρες έξοδο, απαγόρευση διαμαρτυριών, παντού μάσκες επιβολή και από εταιρείες που λέγεται πως έχει η αδερφή του Κούλη η Ντόρα οικονομικά συμφέροντα και η οποία φοβάται εξέγερση του Ελληνικού λαού λόγω των μέτρων εξαιτίας του κορωνοιού στην Ελλάδα (https://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%ce%bd%cf%84%cf%8c%cf%81%ce%b1-%cf%86%ce%bf%ce%b2%ce%ac%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bb%ce%b1%cf%8a%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%ce%be%ce%ad%ce%b3%ce%b5%cf%81%cf%83%ce%b7/)}.
Μέσω αυτών, όπως και με τα «μέτρα» κλεισίματος πολλών Blog μη αρεστών στην κυβέρνηση, έχουν κάνει την πατρίδα μας να είναι στις τελευταίες θέσεις σε δημοκρατία στον κόσμο, χειροτέρα και από εκείνα την περίοδο της χούντας στην Ελλάδα του 1974 (https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/provocateur/943401_meleti-oxfordis-gia-tis-apagoreyseis-logo-koronoioy-stin-ellada).
Φυσικά αυτά τα «μέτρα» θα τα εφαρμόσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και στο ξεπούλημα του Αιγαίου που σχεδιάζει μέσω των δήθεν “διερευνητικών επαφών” με τους Τούρκους μέσω της Χάγης, στις λεγόμενες “Πρέσπες του Αιγαίου”, μετά την παντελώς προδοτική και αντεθνική υπογραφή το 2019 από τον ΣΥΡΙΖΑ της δήθεν “Συμφωνίας των Πρεσπών” που ξεπούλησαν στα Σκόπια την πάντα Ελληνική Μακεδονία μας.
{Είναι εξίσου φυσικό με τους ιδίους ακριβώς πανάθλιους τρόπους να επιχειρηθεί και η επιβολή με την βία, την προπαγάνδα και την τρομοκρατία ενός νέου προδοτικού σχεδίου τύπου «Ανάν» και στην πάντα Ελληνική Κύπρο}.
Την ίδια περίοδο στην πατρίδα μας αλωνίζουν οι δουλεμπορικές ΜΚΟ του Σόρος και του Ερντογάν, οι οποίες και στέλνουν συχνώς στην πατρίδα μας νέους λαθρομετανάστες και πρόσφυγες από τα Μικρασιατικά παράλια στα νησιά, ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη στέλνει τον “κόσμο” από τα Hot Spot των νησιών σε αλλά στην κυρίως Ελλάδα, αλλοιώνοντας παντού τον γηγενή πληθυσμό της περαιτέρω
Παράλληλα ο Μητσοτάκης επιβάλει υγειονομική χούντα με αφορμή τον κορωνοιό θέλοντας να «προσφέρει» ελευθέριες μόνο σε όσους πολίτες κάνουν εμβόλιο για τον κορωνοιό (http://nikosxeiladakis.gr/%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%ce%b3%ce%bf%cf%83-%ce%b5-%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b5%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7/), ενώ οι άλλοι θέλει να είναι πολίτες β’ κατηγορίας και σκλάβοι (https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/955944_kmitsotakis-pistopoiitiko-emvoliasmoy-den-aposkopei-ston, https://www.pronews.gr/opinion-makers/957205_pistopoiitika-emvoliasmoy-covid-19-erhetai-i-syghroni-paneyropaiki-spinalogka).
Ουσιαστικά ο Μητσοτάκης θέλει να επιβάλει δικτατορικά ένα ηλεκτρονικό πιστοποιητικό υγειονομικών φρονημάτων ανάλογο με αυτό των πολιτικών φρονημάτων παλαιοτέρα, ενώ έχει αρχίσει εκτός από το να κλείνει τις Εκκλησίες να φακελώνει τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και να αλλοιώνει και να καταργεί σιγά, σιγά και το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία.
Εκτός όμως αυτών, με αφορμή τον κορωνοιό ο Μητσοτάκης απαγόρευσε ακόμα και τον εορτασμό των Θρησκευτικών-Εθνικών Επετείων, όπως και την διενέργεια παρελάσεων στην Ελλάδα, καταργώντας τες με τον τρόπο αυτό με έμμεσο τρόπο.
Παράλληλα η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να επιβάλει νέους φόρους στους Έλληνες, να χαρακτηρίσει όλους τους Έλληνες πατριώτες ως δήθεν εθνικιστές και επικίνδυνους ή γραφικούς (https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/955889_kmitsotakis-akrodexioi-grafikoi-symmeteihan-stis-diadiloseis-gia, https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/956363_oristiki-i-apofasi-mitsotaki-gia-proori-prosfygi-stis-kalpes), όπως και τους Χριστιανούς με την βοήθεια φυσικά και όλης της αντιπολίτευσης, κυρίως του αντεθνικού ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια χρονική περίοδο, ακόμη και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τόνισε το πόσο το πόσο επικίνδυνο είναι το Ισλάμ, το οποίο δήλωσε ότι δεν είναι θρησκεία, είναι πολιτικό κόμμα, είναι πολιτική επιδίωξη και είναι οι άνθρωποι του πολέμου, οι άνθρωποι της εξαπλώσεως, αυτό είναι χαρακτηριστικό του Ισλάμ, το λέει και η διδασκαλία του Μωάμεθ (https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/pneymatika-ofelima/6986950_mitropoli-peiraios-einai-ontos-thriskeia-eirinis-islam).
Μάλιστα στην Ελλάδα τις αρχές του 2021, κάποιοι «αξιωματικοί» του Ελληνικού Στρατού με Αλβανική εθνική καταγωγή, αλλά καθόλου Ελληνική Εθνική συνείδηση ταπείνωσαν άσχημα στρατιώτες (https://www.anixneuseis.gr/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%B1%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81/) κάτι που δείχνει ότι η αλλοίωση του Ελληνικού Στρατού με άτομα τα οποία δεν είναι πίστα στην χώρα μας (ειδικά σε καιρό πολέμου με ποιου το μέρος θα πάνε;) έχει προχωρήσει κατά πολύ.
Λέγεται επίσης ότι οι Γερμανοί θέλουν να κάνουν μία Οικουμενική κυβέρνηση (ή Εθνικής Σωτήριας) στην Ελλάδα με την συνεργασία της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ (κατά βάση, αλλά πιθανώς και άλλων κομμάτων), με πιθανή στήριξη στους και του Biden (https://www.triklopodia.gr/%ce%bf-%ce%bc%cf%80%ce%ac%ce%b9%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bd-%cf%81%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%83%ce%bf%cf%84%ce%ac%ce%ba%ce%b7/) προκειμένου να περάσουν το ξεπούλημα του Αιγαίου από την Ελληνική Βουλή.
Συγκεκριμένα, λέγεται ότι οι Γερμανοί και οι Αμερικάνοι σκέφτονται να κάνουν δημοψήφισμα για το ξεπούλημα του Αιγαίου (https://www.triklopodia.gr/%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%b9%cf%83-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%88%ce%b7%cf%86/, https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/954878_i-kyvernisi-skeftetai-dimopsifisma-gia-symfonia-me-tin-toyrkia) και σε περίπτωση που αυτό δεν καταστεί εφικτό να είναι θετικό για αυτούς, τότε να περάσουνε το ξεπούλημα αυτό μέσω της Βουλής από Οικουμενική κυβέρνηση και με τον τρόπο αυτό να καρπωθούν για τον εαυτό τους και σε συνεργασία με τους Τούρκους τον πλούτο του Αιγαίου.
{Οι δε κυβερνήσεις της γης πήραν τόσα αντιδημοκρατικά μέτρα που ποτέ δεν θα τολμούσαν να πάρουν σε κανονικές καταστάσεις και επέβαλλαν τα πιο ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα στις κοινωνίες και την φτωχοποίηση των λαών τους επίτηδες μέσω των συνέχων και ακραίων Lockdown, προσπαθώντας να ρίξουν τα καταστροφικά αποτελέσματα των πολιτικών που θα επέφεραν δήθεν όλα στον κορωνοιό.
Στις ΗΠΑ η κατάσταση είναι ακόμη πιο άσχημη, ειδικά μετά την πραξικοπηματική εκλογή (με εκτεταμένη νοθεία) των Μπάιντεν και Χάρις στην Προεδρία της χώρας αυτής, η οποία υποστηρίχθηκε από τους Σόρος, τους ΑΝΤΙΦΑ/αναρχικούς, τους Μαύρους Πάνθηρες, την Κίνα και την Μουσουλμανική Αδελφότητα (http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html), οι οποίοι και αποτελούν ουσιαστικά μαριονέτες στα χέρια αυτούς που τους εξέλεξαν για να διαχειριστούν με εξουσία.
Ουσιαστικά στις ΗΠΑ συνέβη ότι και στην αρχαία Ρώμη μετά την πτώση του ικανού Μαζοριανού που προσπάθησε να την ανορθώσει, πώς να πέσει και στην εξουσία της να ανέβουν μαριονέτες που κινούσε ο βάρβαρος Ρικίμαρος (http://alophx.blogspot.com/2021/01/blog-post.html), ότι ακριβώς δηλαδή συνέβη στις ΗΠΑ μετά την πραξικοπηματική εκλογική νοθεία (http://alophx.blogspot.com/2021/01/1961-2020.html), που έφερε τον Μπάιντεν στην εξουσία της χώρας αυτής και όποιος είναι μαριονέτα της ολιγαρχίας των ΗΠΑ (https://www.triklopodia.gr/%cf%84%ce%b9%ce%b5%cf%81%ce%af-%ce%bc%ce%b5%cf%8a%cf%83%ce%ac%ce%bd-joe-biden-imperator/), της Κίνας και του Κατάρ.
Παράλληλα, μιας και είναι γνωστό ότι ο Μπάιντεν είναι φιλοπόλεμος, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι νέοι πόλεμοι των ΗΠΑ θα δημιουργήσουν εκατομμύρια νέους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες, που θα κατακλύσουν από την μία την ΕΕ αλλά και τις ίδιες τις ΗΠΑ.
Επίσης το έτος 2020 είδαμε μία συμμαχία μουσουλμάνων στις ΗΠΑ με ισλαμιστές, κάτι το οποίο μπορεί να επεκταθεί και στην Ευρώπη. Παρόλα αυτά, είναι πιθανόν στην Ευρώπη μία τέτοια συμμαχία αντί να φέρει στην εξουσία την άνοδο πολιτικών τύπου Μπάιντεν, να επιτύχει αντίθετα την άνοδο πατριωτικών, αντιευρωπαϊκών, αντιισλαμικών και ακροδεξιών κομμάτων σε όλες τις χώρες της ΕΕ, όπως το 1929 ιδιαίτερα αν προηγηθεί ένα παγκόσμιο κραχ όπως τότε (http://alophx.blogspot.com/2020/12/blog-post_6.html).
Σε σχέση με την Τουρκία θα πρέπει να αναφερθεί ότι η τυχόν η χώρα αυτή είναι πάρα πολύ χρήσιμη χώρα για την Γερμανία, την Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία, οι οποίες και έχουν προβεί σε επενδύσεις πολλών δεκάδων δις ευρώ την χώρα αυτή και παράλληλα της πωλούν όπλα αξίας επίσης πολλών δεκάδων δις ευρώ.
Οπότε γίνεται εύκολα κατανοητό ότι αν επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία ή αυτή εκδιώξει τις Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις από την χώρα ή και καταστροφή η οικονομία της, τότε οι επενδύσεις από τις χώρες της ΕΕ θα χαθούν μαζί με το επικερδές εμπόριο, ενώ οι ιδίες θα έχουν πολλά οικονομικά προβλήματα και ανεργία στις χώρες τους με ότι συνεπάγεται αυτό για κοινωνικές αναταραχές σε αυτές.
Εκτός όμως αυτών, η Τουρκία εκβιάζει τις χώρες της Ευρώπης μέσω του δουλεμπορίου που κάνει και μέσω των λαθρομεταναστών και των προσφυγών που στέλνει με τις ΜΚΟ και τον στρατό της στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Έτσι απειλεί ότι αν οι Ευρωπαίοι δεν αποδεχτούν τις απαιτήσεις, τις εισβολές και τα σχέδια της Τουρκίας σε άλλες χώρες, όπως λόγου χάρη το Ιράκ, την Λιβύη, την Συρία και την Αρμενία, όπως και τις και τις απειλές και τα κατακτητικά σχέδια της εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, τότε αυτή θα αμολήσει εκατομμύρια λαθρομεταναστών στην ΕΕ, με τελικό αποτέλεσμα να πέσουν κυβερνήσεις της και να ανέβουν παντού ακροδεξιά κόμματα στην εξουσία της Ευρώπης.
Παράλληλα η Τουρκία φιλοδοξεί να γίνει ένας ενδιάμεσος σταθμός για πετρελαϊκούς αγωγούς οι οποίοι θα περνούν από την Μέση Ανατολή στην Ευρώπη και θα βοηθήσουν στην ενεργειακή απεξάρτηση της ένωσης αυτής από την Ρωσία, ενώ η Τουρκία που θα έχει πολύ καλές σχέσεις τόσο με τους Ρώσους, όπως επίσης και με το Ιράν και την Κίνα, θα είναι αυτή ο «έντιμος ενδιάμεσος», ο οποίος θα ρυθμίζει τις σχέσεις των κρατών αυτών με την Ευρώπη.
Επιπλέον, η Τουρκία με τον ιδιαίτερα μεγάλο αριθμητικά στρατό της αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος του στρατού του ΝΑΤΟ και εκβιάζει τους Νατοϊκούς ότι αν δεν αποδεχτούν όλα τα αιτήματα και τις απαιτήσεις της, αυτή θα αποχωρήσει και θα συμμαχήσει με την Ρωσία ή την Κίνα.
Κάτι το οποίο θα αποδυναμώσει πάρα πολύ το ΝΑΤΟ, ενώ αντίθετα θα ενισχύσει τους εχθρούς του στρατιωτικά σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και με τον τρόποι αυτό αυτοί θα αποκτήσουν πρόσβαση τόσο στην Μέση Ανατολή, όσο και στην Ευρώπη μέσω των εδαφών της Τουρκίας.
Οπότε εξαιτίας αυτών των γεγονότων ο «νέος Αττίλας» Ερντογάν (http://alophx.blogspot.com/2020/03/blog-post.html), ευελπιστεί ότι οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα τον αφήσουν να κερδίσει σε ένα θερμό επεισόδιο ή έναν πόλεμο με την Ελλάδα χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες για τον ίδιο και μέσω αυτού να αρπάξει ένα μέρος του Αιγαίου και των αποθεμάτων αυτού, εάν δεν θα ευοδωθούν οι διαπραγματεύσεις μέσων διερευνητικών και της Χάγης της Τουρκίας με την Ελλάδα.
Όμως παρόλο όλα τα παραπάνω ισχύουν, και οι Τούρκοι είναι όντως πολύ χρήσιμοι για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, παρόλα αυτά δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον φανατικό ισλαμιστή Ερντογάν και το ισλαμικό καθεστώς του με το οποίο τα παραπάνω κράτη έχουν περισσότερο μία σχέση λυκοφιλίες και μίσους μαζί του.
Οπότε αν και σε καμία περίπτωση η Δύση δεν θα ήθελε να αποχωρήσει η Τουρκία από την συμμαχία που έχει με αυτή (το ΝΑΤΟ), δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να πέσει ο Ερντογάν από την εξουσία π.χ. μέσω μιας ήττας σε έναν πόλεμο με την Ελλάδα ή και ένα ολιγοήμερο θερμό επεισόδιο (http://alophx.blogspot.com/2020/08/blog-post.html).
Και την θέση του Ερντογάν να πάρουν οι φιλικοί προς τους Δυτικούς εθνικιστές κεμαλική, ενώ ένα μακρόχρονο επεισόδιο στο Αιγαίο θα συντελέσει έτσι ώστε να μην υποστεί καμία ζημιά η τουρκική πολεμική μηχανή και αυτή να είναι έτοιμη για νέες πολεμικές επιχειρήσεις είτε στην Μέση Ανατολή είτε κατάλαβαν εχθρών του ΝΑΤΟ ή ακόμη και για έναν δεύτερο γύρο με την Ελλάδα.
(Ίσως και για να μην γίνει εμφύλιος στην Τουρκία από μία πτώση του Ερντογάν από τους κεφαλικούς, συσπειρώνοντας το εχθρικό εσωτερικό «ακροατήριο» κατά ενός εξωτερικού εχθρού όπως έκαναν πάντα όλα τα αποτυχημένα πολιτικά καθεστώτα στην ιστορία).
Εννοείται φυσικά ότι σε μία τέτοια περίπτωση, δηλαδή έναν πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας, οι Τούρκοι θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να δημιουργήσουν και εσωτερικό μέτωπο στην Ελλάδα με τους ελεγχόμενους από τους ίδιους τρομοκράτες και ψευδό-λαθρομετανάστες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του ISIS που οι ίδιοι έχουν βάλει μέσα στην Ελλάδα να ανάμεσα σε κανονικούς πρόσφυγες (και ίσως και με σαμποτάζ σε καίριους στρατηγικούς στόχους στην πατρίδα μας).
Και φυσικά οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να χτυπήσουν την Ελλάδα από τις βάσεις που έχουν στην Αλβανία, π.χ. στην Αυλώνα (αλλά και το ξαμολούμε των 30.000 λάθυρο που εγκαθιστούν οι Αλβανοί με τουρκική υποστήριξη στην Βόρειο Ήπειρο στην Ελλάδα) και το στρατό και τους κομάντος που έχουν στην χώρα αυτή.
Και επίσης το ίδιο θα προσπαθήσουν να κάνουν επίσης και από τα Σκόπια που έχει η Τουρκία επίσης βάσεις (και αποτελεί μια από τις χώρες με τις μεγαλύτερες επενδύσεις στα Σκόπια, μαζί με την Ιταλία και την Γερμάνια), ίσως και από την Βουλγαρία, αλλά ακόμα και από την βάση τους στην Λιβύη να χτυπήσει την Ελλάδα και από τον Νότο.
(Το ίδιο φυσικά μπορεί να προσπαθήσει να κάνει η Τουρκία και στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας, χτυπώντας από το Βόρειο κατεχόμενο τμήμα της την ελεύθερη Κύπρο για τα κοιτάσματα της ή και ως έναν αντιπερισπασμό στην Ελλάδα για να επιτεθεί αυτή αιφνιδιαστικά σε Αιγαίο και Θράκη).
Όλα όσα προαναφέρθηκαν, αποδεικνύουν ότι για να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις μεγάλες απειλές η πολυαγαπημένη μας πατρίδα, θα χρειαστεί να κάνει πολλές συμμαχίες με άλλα γύρω κράτη από τους εχθρούς της, τα οποία και μισούν για τους δικούς τους λογούς την Τουρκία και θέλουν να δουν την ήττα της (http://alophx.blogspot.com/2019/10/blog-post.html).
(Πιθανότατα, στην Ελλάδα θα συμβεί ότι με την πρώην ΕΣΣΔ και τις χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ, οι οποίες αρχικά είχαν όλες τους τυραννικά κομμουνιστικά καθεστώτα, στην συνέχεια ακραία νεοφιλελεύθερες αυταρχικές κυβερνήσεις και μετά πατριωτικές.
Αντίστοιχα το ίδιο μπορεί να γίνει πιθανότατα και στην Ελλάδα, η οποία είχε επί μνημονίων (μετά από τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά και τον Παπαδήμο), την ακροαριστερή φιλελεύθερη αυταρχική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετά την επίσης αυταρχική νεοφιλελεύθερη της ΝΔ, μετά ίσως μία Οικουμενική κυβέρνηση ή μία κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας και μετά ίσως αποκτήσει και μία Πατριωτική Κυβέρνηση τελικά).
Να ναι άραγε το 2021 στην Ελλάδα (αλλά ίσως και σε όλο τον κόσμο) σαν το 1821 ένας Έτος-Επανάσταση (https://www.triklopodia.gr/%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%ce%b3%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%af%ce%b4%ce%b7%cf%82-%ce%ad%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83/);
Και όπως ο Ούννος βασιλιάς Ούλδης επιτέθηκε το 406 μ.Χ. στους Αλανούς και τους Γότθους με σκοπό να τους «οδηγήσει» με την βία στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και αυτός μετά να της επιτεθεί όταν αυτή θα έχει αποδυναμωθεί από την σύγκρουση με αυτούς, αλλά στο τέλος παρόλο που κατέλαβε το Castra Mortis, στο τέλος ηττήθηκε, αποκρούστηκε και στο τέλος έπεσε από την εξουσία των Ούννων.
Αντίστοιχα και στις μέρες μας, ο Ερντογάν έστειλε πολλούς ισλαμιστές προσφυγές και λαθρομετανάστες στην ΕΕ το 2015 μ.Χ., αλλά και στην πατρίδα μας στην Ελλάδα, με σκοπό να της αυτή θα έχει αποδυναμωθεί από την σύγκρουση με αυτούς (πιθανώς εν καιρό πολέμου με τους Τούρκους, παρακινούμενοι από αυτούς).
Όμως είναι πολύ πιθανόν και σε μία τέτοια περίπτωση, ακόμα και αν καταλάβουν προσωρινά κάποια Ελληνικά νησιά, μπορεί και αυτοί στο τέλος να αποκρουστούν και να εκδιωχθούν από την πατρίδα μας (π.χ. από τον Ερντογάν ή από τους πιθανούς κεφαλικούς και μη διάδοχους του).
{Αντίστοιχα, όπως τα έτη 376 μ.Χ. έγινε εισβολή των Γότθων και άλλων Γερμανικών λαών κατά υπό την πίεση των Ούννων στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, έτσι και τριάντα έτη αργότερα, το 406 μ.Χ. συνέβη ακριβώς το ίδιο.
Αντίστοιχα, τα έτη 2001 μ.Χ., 2011 μ.Χ. αλλά και το 2015 μ.Χ. έγιναν εισβολές ισλαμιστών λαθρομεταναστών και προσφυγών από το Αφγανιστάν (λόγω πολέμου) και τις Αραβικές χώρες (λόγω της λεγομένης «Αραβικής Άνοιξης»), ενώ το ίδιο ακριβώς συνέβη το 2021 μ.Χ. είκοσι, δέκα και πέντε έτη αργότερα αντίστοιχα}.
Στην συνέχεια, ο Αυρηλιανός, όταν πληροφορήθηκε τα προδοτικά σχέδια του Γαινά για πραξικόπημα προσπάθησε να τον προλάβει και διέταξε την άμεση σύλληψη του από τον στρατό, όμως αυτός πρόλαβε να ειδοποιηθεί και διέφυγε στην Μικρά Ασία.
Εκεί, ενώθηκε με τον ομοεθνή του Γότθο «επαναστάτη» Τριβιγίλδιο και μαζί με τον ενωμένο στρατό τους βάδισαν σύμφωνα με τις υποδείξεις του επίσης γερμανικής καταγωγής Στηλίχωνα κατά της Πόλης και την κατέλαβαν με την βία, ενώ πιο πριν είχαν ηττηθεί σε όλες τις πόλεις της Μικράς Ασίας που επιτέθηκαν από τις Ελληνικές πολιτοφυλακές.
Όμως, μετά τον ηρωικό ξεσηκωμό και την σφαγή των βάρβαρων Γότθων σφαγιαστών στην Πόλη τις 12 Ιουλίου του 400 μ.Χ., ο Γαινάς που είχε βγει από αυτή για την συγκέντρωση νέων δυνάμεων για την φύλαξη και πλήρη κατάληψη αυτής, γύρισε πίσω για να την ανακαταλάβει, επέτυχε παταγωδώς.
Στην συνέχεια, ο Γαινάς επιτέθηκε στις πόλεις της Θράκης, οπού ηττήθηκε και εκεί σε όλες τις πόλεις της από τις Ελληνικές πολιτοφυλακές και στην συνέχεια κατέφυγε απόλυτα ηττημένος στα εδάφη των Ούννων, οι οποίοι και τον σκότωσαν και έστειλαν το κεφάλι του στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα.
Και όπως μετά την ήττα του ο Γαινάς κατέφυγε εκτός των συνόρων της Ρωμανίας για να σωθεί, όμως οι Ούννοι έκοψανν το κεφάλι του και το έστειλαν στην Πόλη, όπως και στις μέρες μας αν ξεσηκωθεί ο Ελληνικός λαός ή γίνει πόλεμος με την Τουρκία οι εθνοπροδότες Έλληνες πολιτικοί μπορεί να καταφύγουν στο εξωτερικό για να σωθούν.
[Οι Γαλάτες στην Αρχαιότητα, όπως και οι Γερμανικοί λαοί και οι Γότθοι στον Μεσαίωνα, αλλά και οι ισλαμιστές λάθυρο στις μέρες μας ήθελαν είτε την κατάκτηση της Αρχαίας, Μεσαιωνικής (της Ρωμανία δηλαδή), είτε της σύγχρονής Ελλάδας, με υποδούλωση, εκδίωξη ή ολική εξόντωση των κατοίκων της, ενώ πολλοί από αυτούς για τον εποικισμό που σχεδίαζαν έφερναν μαζί και τις οικογένειες τους].
Όμως όπως έγινε και με τον Γαινά, μπορεί οι ξένες χώρες να μην τους δεχτούν, αλλά να τους εγκαταλείψουν και να τους παραδώσουν στην Ελλάδα για να δικαστούν αν δεν τους χρειάζονται πια}.
[Παράλληλα, το Ιράν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν (το δε Πακιστάν απέλασε μισό εκατομμύριο λαθρομετανάστες σε τρεις μήνες το 2024 μ.Χ.-https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/718153/i-evropi-akoyei-to-pakistan-apelaynei-miso-ekatommyrio-lathrometanastes-se-treis-mines) ετοιμάζονται να εκδιώκουν λαθρομετανάστες από τις χώρες τους και να τις στείλουν στην Δύση (ΕΕ και ΗΠΑ), ενώ και από αλλά κράτη λόγω πολέμων (π.χ. Ιράκ, Συρία, Λιβανό, Παλαιστίνη, Σουδάν, Λιβύη, Νίγηρα, Νιγηρία, Μάλι, ενώ και η Αίγυπτος και η Λευκορωσία ετοιμάζονται να στείλουν και αυτές τους λαθρομετανάστες των κρατών τους στην ΕΕ), ετοιμάζονται να έρθουν εκατομμύρια ισλαμιστές λαθρομετανάστες, τρομοκράτες και προσφυγές στην ΕΕ.
Κάτι το οποίο θα δημιουργήσει μία νέα ακόμα πιο λαθρομεταναστευτική κρίση στην ΕΕ ανάλογη αυτής των ετών 2015 μ.Χ.-2016 μ.Χ., η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα την πτώση πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και την άνοδο εθνικιστικών, ευρωσκεπτικιστικών, πατριωτικών, αντιισλαμικών, κομμάτων (όπως και κομμάτων της «Νέας Δεξιάς»), τόσο στην ΕΕ, όσο και στις ΗΠΑ.
Και όπως οι Τουρκοκύπριοι κατά την διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην πάντα Ελληνική Κύπρο μας έδρασαν σαν «Πέμπτη Φάλαγγα» κατά των Ελλήνων και της Εθνικής Φρουράς, όπως θα κάνουν επίσης ως πράκτορες των Τούρκων πολλοί ισλαμιστές λαθρομετανάστες που έφερε η Τουρκία στην Ελλάδα σε περίπτωση πολέμου των δύο αυτών κρατών].
Θα μπορούσε άραγε σήμερα να συμβεί άραγε μία λαϊκή εξέγερση κατά μίας (συγκυβέρνησης πολλών κομμάτων, τεχνοκρατικής ή οικουμενικής πιθανότατα στο μέλλον, αλλά με κύριο κορμό της φιλομεταναστευτικά κόμματα, με την διενέργεια ή μη εκλογών) κυβέρνησης που θα ακολουθούσε ακραία φιλολαθρομεταναστευτική πολιτική (και η οποία θα έχει ανέβει στην εξουσία μετά από μία βίαιη πτώση της προηγούμενης κυβέρνησης), και θα συνέχιζε την μέχρι τώρα, τόσο καταστροφική για την χώρα οικονομική μας πολιτική που ακολουθείται, παράλληλα με την εξίσου έντονα καταστροφική φιλολαθρομεταναστευτική πολιτική;
ΕΞΤΡΑ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ
Ο
Ντούγκιν & η Παρακμή της Δύσης.
Σαπίζουμε μέσα στην
άβυσσο της παρακμής. Αλλά μέσα σε αυτό τον βόθρο της σήψης, κάτι γλιστράει. Ο
Όσβαλντ Σπένγκλερ κοίταξε την Ευρώπη και είδε μια μπαμπόγρια, με χείλια βαμμένα
κόκκινα που προσπαθεί να κρύψει τις ρυτίδες της. Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν κοιτάζει
τον κόσμο και βλέπει ένα πεδίο μάχης, με γραμμές σχεδιασμένες με αίμα.
Ο Φαουστικός άνθρωπος,
[σ.μ. αυτός που επιθυμεί να επιβάλει πάση θυσία τη βούλησή του, τα θέλω του.]
αυτός που οραματίζεται και προχωρά πιο πέρα, ο οικοδόμος των Καθεδρικών ναών, ο
μηχανικός της αποκάλυψης — έχτισε πάρα πολλά, έφτασε πολύ μακριά, μέχρι &
στην σελήνη πήγε, και τώρα βουλιάζει & πνίγεται μέσα στον ίδιο τον ωκεανό,
που προσπάθησε να κατακτήσει. Τι έχει απομείνει ακόμη να γίνει; Ένας νέος
πόλεμος, όχι μόνο ένας πόλεμος των εθνών, αλλά του ίδιου του Είναι. Η Τέταρτη
Πολιτική Θεωρία δεν κλαίει & θρηνεί για τη κατάντια, παρατεταμένη παρακμή
της Δύσης όπως ο Σπένγκλερ. Χαμογελάει.
Ακονίζει το μαχαίρι της.
Ανακηρύσσει τις παλιές ιδεολογίες της νεκρές & παραχώνει τα πτώματά τους
στο χώμα. Αναζητάει κάτι νέο, κάτι πέρα από τον φιλελευθερισμό, κάτι πέρα από
τον κομμουνισμό & κάτι πέρα από τον φασισμό — μια επιστροφή στις αρχεγονες
ρίζες, αλλά όχι στην παράδοση σαν είναι μουσειακό έκθεμα. Αναζητεί να βρει την
Παράδοση ως όπλο.
Ο Σπένγκλερ ήξερε.
Γνώριζε ότι οι πολιτισμοί, όπως και οι άνθρωποι, γερνούν, παρακμάζουν,
αποδυναμώνονται & στο τέλος καταρρέουν κάτω από το ίδιο τους το βάρος. Αλλά
τι συμβαίνει όταν ένας ετοιμοθάνατος γέρος αρνείται να πεθάνει;
Κοιτάξτε, δείτε τα χάλια,
το ρεζίλεμα, της γηραιάς Ευρώπης: Μια ήπειρος στα τελευταία στάδια της άπληστης
κατανάλωσης, που ενώ αγκομαχάει, σφυρίζει & ξεφουρνίζει ακόμη κενά, ψεύτικα
συνθήματα τάχα για “δημοκρατία” και για δήθεν “ανθρώπινα δικαιώματα”, ενώ οι
πόλεις της καίγονται και τα σύνορά της καταλύονται & διαλύονται, από
λαθραίους εισβολείς.
Ο Φαουστικός άνθρωπος, ο
παγιδευμένος στο ίδιο του το δημιούργημα, που είναι ανίκανος πεισματικά να το
παρατήσει, ο προσκολλημένος σαν ψυχοπαθής, στο όνειρο της αιώνιας «προόδου
& εξέλιξης», καθώς αυτή η σπειροειδής «πρόοδος» πλέον έχει πια βουλιάζει στον
βούρκο της ηθικής παρακμής.
Αλλά ο Ντούγκιν δεν
μιλάει για παρακμή — μιλάει για πόλεμο, μέχρι εσχάτων. Η Εποχή των Καίσαρων του
Σπένγκλερ, όχι ως θρήνος & κοπετός αλλά ως προφητεία. Οι Μεγάλοι Άνδρες
είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψουν, αλλά δεν θα είναι Ευρωπαίοι. Η Ευρώπη έχει
ξεχάσει πια, εδώ και πολύ καιρό, το πώς να αναθρέφει οραματιστές κατακτητές. Οι
Νέοι Καίσαρες θα έρθουν από αλλού, από τους νέους & ακμαίους πολιτισμούς,
που είναι ακόμα αρκετά νέοι & ακμαίοι, που πιστεύουν στο πεπρωμένο τους.
Ψευδομορφία: Η όμορφη
λέξη του Σπένγκλερ, την οποία χρησιμοποιεί για περιγράψει την ασφυξία ενός νέου
πολιτισμού που θρέφεται από το πτώμα ενός παλιού. Η Ευρώπη στραγγάλιζε τη Ρωσία
για αιώνες, την ανάγκασε να φορέσει τα ψεύτικα ρούχα της, την ανάγκασε να
μιλήσει τη γλώσσα της, και να προσποιείται ότι είναι κάτι που δεν ήταν. Αλλά η
Ρωσία δεν ήταν ποτέ φαουστική. Δεν χρειάστηκε ποτέ να γίνει.
Η Τρίτη Ρώμη πάντα
περίμενε με υπομονή, περίμενε την ώρα της, παρακολουθώντας την Ευρώπη να
ξεκοιλιάζεται στο βωμό της δικής της ύβρεως της, της αλαζονικής βρισιάς της,
αναπόφευκτά θα τιμωρηθεί από την ΝΕΜΕΣΗ, που επέρχεται. Και τώρα; Η ψευδομορφία
καταρρέει, το σάπιο ύφασμα, σχίζεται & καταρρέει. Η Ρωσία αποβάλλει το
δυτικό της δέρμα, στρέφεται στις δικές της ρίζες — τις Ευρασιατικές, τις
Ορθόδοξες, που γεννήθηκαν στις παγωμένες στέπες που τις θερίζει ο παγωμένος
βοριάς. Αυτό είναι που αντιλαμβάνεται ο Ντούγκιν:
Η Ρωσία είναι νέα. Η
Ρωσία είναι πεινασμένη & διψασμένη. Δεν παίζει με τους κανόνες της παλιάς,
ετοιμοθάνατης «τάχα» νέας τάξης πραγμάτων. Χτίζει κάτι νέο, με το σπαθί στο
χέρι της, εκεί όπου η Δύση κάποτε έκανε δικαστήριο με στυλό, μελάνι και χαρτί,
και που τώρα είναι πνιγμένη στο ίδιο το μελάνι, των παρηκμασμένων ψεύτικων
βιβλίων της & των ψευτοθεωριών που περιέχουν, που κάποτε μεσουράνησαν στο
πρόσφατο παρελθόν, διεκδικώντας ότι είναι η μόνη αλήθεια, ενώ ήταν ψεύτικες.
Και τι γίνεται με την Αμερική;
Ένας κολοσσός, ναι, αλλά χτισμένος στον αέρα, ένας ουρανοξύστης αλαζονικός,
πάνω από τα σύννεφα, του σχίζει τον ουρανό. Ένα φαουστικό πείραμα σε
προχωρημένο στάδιο, γεμάτο με τεχνοκρατία και ταχύτητα, αλλά χωρίς ψυχή, άψυχο.
Η Τέταρτη Πολιτική Θεωρία δεν υποκλίνεται, δεν υποκύπτει σε αυτόν τον πειρασμό.
Το όραμα του Ντούγκιν δεν είναι Αμερικανικό, δεν είναι παγκοσμιοποιητικό, δεν
είναι οικουμενικό.
Ο Σπένγκλερ είδε την
Αμερική ως την αναπόφευκτη προέκταση της φαυουστικής βούλησης για εξουσία: τον
καπιταλισμό ως μεταφυσική, τη διαφήμιση ως φιλοσοφία, τη μηχανή ως θεό. Ο Σπένγκλερ έβλεπε την Αμερική ως την
αναπόφευκτη προέκταση της φαουστικής θέλησης για εξουσία: τον καπιταλισμό ως
μεταφυσική, τη διαφήμιση ως φιλοσοφία, τη μηχανή ως θεό.
Ο Ντούγκιν βλέπει κάτι
άλλο — μια αυτοκρατορία που έχει ξεχάσει τον εαυτό της, που δεν ξέρει καν ότι
είναι αυτοκρατορία, που καταβροχθίζει τον εαυτό της σε ένα πυρετώδες όνειρο
φιλελεύθερης παρακμής & σήψης. Ο Αμερικανικός Καίσαρας θα έρθει, αλλά δεν
θα κληρονομήσει τίποτα άλλο παρά μόνο στάχτες, αποκαΐδια.
Η Ευρώπη ήταν κάποτε
όμορφη & ωραία, ελκυστική. Η τραγωδία της είναι ότι δεν ήξερε το ποτέ &
το πώς να σταματήσει, το πότε να αποχωρήσει από την σκηνή. Η φαουστική ψυχή της
ήταν προορισμένη να δημιουργεί, να χτίζει, να ωθεί προς τα εμπρός, «πρόοδο
& εξέλιξη» το έλεγε, αλλά για τα πάντα υπήρχει πάντα ένα τίμημα, που πρέπει
να πληρώσεις.
Ο Σπένγκλερ το είδε:
απεριόριστη επέκταση & κατάκτηση, υπερφίαλη φιλοδοξία, το όνειρο του
απεριόριστου — μέχρι που το όνειρο καταρρέει και οι οικοδόμοι της γίνονται
τελικά κληρονόμοι των ίδιων των ερειπίων που οικοδόμησαν. Η αρνητική πλευρά του
φαουστικού πνεύματος είναι η άρνησή του να δεχτεί όρια, να ξέρει πότε πρέπει να
πεθάνει.
Και έτσι παραμένει,
μηχανοποιημένο, γραφειοκρατικοποιημένο, αυτοματοποιημένο, διοικούμενο από
ανθρώπους που δεν έχουν ούτε παρελθόν ούτε μέλλον, παρά βιώνουν μόνο την βαρετή
& ανιαρή ρουτίνα της διαχείρησης. Η Μετα–νεωτερικότητα (ο
Μετα–μοντερνισμός) είναι απλώς μια συνώνυμη λέξη για να περιγράψει τη μεταθανάτια
νεκρική ακαμψία, ενός ψόφιου πια πολιτισμού.
Αλλά η Δύση έχει ακόμα
απόθεμα δύναμης. Ο κύκλος του Σπένγκλερ δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί πλήρως, αφού
ακόμη και στην παρακμή & την αποσύνθεση υπάρχουν στιγμές άγριας ομορφιάς,
αυτή που οι ζωγράφοι αποτυπώνουν όταν ζωγραφίζουν τους πίνακες τους με θέμα τη
«Νεκρή Φύση».
Οι τελευταίοι φρουροί της
παλιάς τάξης — όσοι τους έμεινε λίγη μνήμη ακόμη στο κεφάλι τους για να
θυμούνται, όσοι έχουν ακόμα λίγη φωτιά στο αίμα τους — παρακολουθούν &
περιμένουν. Η Εποχή των Καίσαρων δεν θα είναι ήπια. Ο φαουστικός άνθρωπος,
ακόμη και στην πτώση του, είναι εξοργισμένος & θα δαγκάνει σαν λυσσασμένο
θηρίο.
Ο Ντούγκιν δεν πιστεύει
στην επιβίωση της Δύσης, αλλά πιστεύει στην ικανότητά της να αγωνίζεται, να
ξεσπά, ακόμη και όταν πέφτει στην άβυσο της παρακμής. Το ερώτημα που τίθεται
είναι: ποιος θα ασκήσει αυτή την οργή; Οι παγκοσμιοποιητές, οι μάνατζερ, οι
δειλοί που ξεπούλησαν την κληρονομιά τους για την άνεση & την καλοπέραση; Ή
εκείνοι που εξακολουθούν να ακούν τον μακρινό απόηχο των Γοτθικών Πύργων, τα
πολεμικά εμβατήρια, τον βρυχηθμό κάποιου αρχέγονου και ξεχασμένου;
Η Πολυπολικότητα δεν
είναι μόνο μια πολιτική πραγματικότητα. Είναι μια μεταφυσική αλλαγή, μια
γεωπολιτική μετατόπιση. Ο Σπένγκλερ το υπαινίχθηκε, ο Ντούγκιν το διακηρύσσει
από τα μπαλκόνια. Η εποχή που ένας παρηκμασμένος πολιτισμός κυβερνούσε όλους
τους άλλους έχει τελειώσει πια ανεπιστρεπτί. Ο Φαουστικός άνθρωπος ήθελε να
κατακτήσει όλο τον κόσμο, αλλά ο κόσμος τώρα ξύπνησε & δεν τον θέλει πια,
μάλλον τον απεχθάνεται, τον βδελύσσεται. Η Κίνα ανατέλλει, ο γίγαντας ορθώθηκε,
και η γη τρέμει κάτω από τα πόδια του, χωρίς να έχει προσβληθεί από την
αρρώστια της παρακμιακής Δύσης. Το Ισλάμ αναστοχάζεται & θυμάται. Η Ινδία
αναταράσσεται & αφυπνίζεται. Ο
Μέγας Ναπολέων είχε πει: «Αφήστε την Κίνα να κοιμάται, διότι όταν ξυπνήσει ο
κόσμος θα αρχίσει να τρέμει». Η ώρα αυτή ήδη ήρθε. 2025 μ.Χ.
Η Ρωσία βρυχάται. Αυτός
πια ο κόσμος, δεν είναι ένας κόσμος για αποδεχθεί τις οικουμενικές αξίες, για
τα δήθεν «ανθρώπινα δικαιώματα», για τη «δημοκρατία» με τη δυτική
παραμορφωτική, διαστρεβλωμένη ερμηνεία της, έτσι όπως την συμφέρει. Αυτός είναι
ένας κόσμος πολιτισμών, πεπρωμένου, θέλησης. Η Φαουστική Δύση είναι πλέον απλώς
ένας ακόμη ηθοποιός, και μάλιστα γερασμένος, στη παγκόσμια σκηνή, όχι δεν είναι
πια ο σκηνοθέτης, που δίνει οδηγίες.
Και όμως, κάποιοι δεν το
παραδέχονται αυτό. Τα φαντάσματα της αυτοκρατορίας παραμένουν, έστω και
κρυμμένα . Ο παλιός κόσμος προσκολλάται στους μύθους του, αρνούμενος να δει ότι
η παλίρροια έχει ήδη αντιστραφεί.
Το ΝΑΤΟ θέλει ακόμη να
επεκταθεί κι άλλο, προς ανατολάς, οι κυρώσεις του συσσωρεύονται, σαν βουνό που
όλο και ψηλώνει, ένας εύθραυστος πύργος από τραπουλόχαρτα, μίσους & κακίας,
που είναι έτοιμος να καταρρεύσει, αν και φαίνεται ότι ακόμα ψηλώνει, αλλά
τίποτα από αυτά δεν σταματά το αργό ξετύλιγμα. Οι ηγέτες της Ευρώπης είναι
υπνοβάτες. Υπνοβατούν προς την άβυσσο. Ο κόσμος που κυβερνούν είναι μια
μυθοπλασία.
Ο Σπένγκλερ τους είδε να
έρχονται — την γραφειοκρατική τάξη, την νομενκλατούρα, τους χαρτογιακάδες, τους
υπάλληλους που είναι υπεύθυνοι για έναν πολιτισμό που βαδίζει προς τον θάνατο,
ψυχοραγεί & πεθαίνει.
Εκλαμβάνουν και
ταυτίζουν, την θέση τους με την εξουσία. Η πραγματική εξουσία, η δύναμη της
ανάπτυξης, έχει μετακομίσει αλλού, μετατοπίζεται προς ανατολάς & προς νότο,
προς εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν σε κάτι μεγαλύτερο, που έχουν
μεγαλύτερες ιδέες από την οικονομική ανάπτυξη και τα νομικά της πλαίσια.
Ο Ντούγκιν & ο
Σπένγκλερ, λοιπόν, δεν βρίσκονται σε αντίθεση. Είναι οι βιβλιοθήκες του ίδιου
οράματος: Τον θάνατο του παλιού και την γέννηση του νέου. Ο Σπένγκλερ κλαίει
& θρηνεί. Ο Ντούγκιν δεν το κάνει αυτό. Προετοιμάζεται. Η Τέταρτη Πολιτική
Θεωρία δεν επιδιώκει να αναβιώσει την Δύση. Επιδιώκει να την αντικαταστήσει.
Με τι; Αυτό παραμένει
ασαφές, αλλά η σαφήνεια είναι απαραίτητη μόνο για την περίοδο της ειρήνης. Τώρα
είναι η στιγμή της μάχης, και της ομίχλης του πολέμου, όχι μόνο στους δρόμους,
στις στέπες, στα κουτσοχώρια της Ουκρανίας ή της Γάζας ή όπου αλλού ανοίξει το
επόμενο μέτωπο, αλλά στο μυαλό, στην καρδιά, στην ψυχή, στον ίδιο τον ιστό της
κοινωνίας & του πολιτισμού.
Σαπίζουμε & η σήψη
αυτή του βάλτου της Δυτικής παρακμής ζέχνει άσχημα. Αλλά μέσα στη σήψη αυτή,
κάτι γλιστράει. Η Δύση αργοπεθαίνει, αλλά δεν πεθαίνει αθόρυβα, είναι
θορυβώδης. Οργίζεται & μαίνεται, αγωνίζεται λυσσαλέα, γίνεται Θηρίο που
είναι έτοιμο να κατασπαράξει, αρνείται να αποδεχτεί το μοιραίο τέλος της, το
πεπρωμένο της. Ο Σπένγκλερ μας λέει ότι είναι αναπόφευκτο. Ο Ντούγκιν μας λέει
να διαλέξουμε στρατόπεδο, να πάρουμε θέση. Το μόνο ερώτημα που μένει είναι:
ποιος θα κρατήσει το μαχαίρι;
Σχόλια πάνω στο θέμα: Για
εκείνον που θέλει να διαβάσει κάτι παραπάνω με Ελληνική βιβλιογραφία προσθέτω
δύο άρθρα, πάνω στην Κατάρρευση του Δυτικού Πολιτισμού. H Παρατεταμένη Παρακμή της Δύσης…
Του πολιτικού επιστήμονα
Βασίλη Μουρδουκούτα —23.05.2004 μ.Χ. «Η Παρακμή της Δύσης», που κυκλοφόρησε
πρόσφατα σε μετάφραση του Λευτέρη Αναγνώστου, είναι ένα έργο που στοιχειώνει
την ευρωπαϊκή σκέψη του 20ού Αιώνα μ.Χ. Το βιβλίο, έργο φιλοσοφίας της ιστορίας
κατά βάσιν, αλλά και γενικότερου στοχασμού πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση,
λατρεύτηκε στην εποχή του, την δύσκολη εποχή του Α΄ παγκόσμιου Πολέμου,
επηρέασε, αλλά και κατηγορήθηκε αργότερα ότι εξέθρεψε πνευματικά τον ναζισμό.
Ο Οσβαλντ Σπένγκλερ,
φιλόσοφος της ιστορίας και κοινωνικός αναλυτής, γεννήθηκε το 1880, στο
Μπλάνκενμπουργκ (σημερινό Χαρτς). Σπούδασε μαθηματικά και φυσικές επιστήμες στη
Χάλη, το Μόναχο και το Βερολίνο. Η προσοχή του στράφηκε από νωρίς σε ιστορικό-φιλοσοφικές
μελέτες. Ο βασικός στόχος της ενασχόλησής του με την ιστορία υπήρξε η
διερεύνηση και κατάδειξη των νόμων που διέπουν την ανάπτυξη, την ολοκλήρωση και
την πορεία παρακμής των μεγάλων πολιτισμών της ανθρωπότητας.
Το 1.918 μ.Χ., κατά την
διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κυκλοφόρησε τον πρώτο τόμο του έργου του η
«Παρακμή της Δύσης» και το 1.922 μ.Χ. τον δεύτερο. Το έργο μεταφράστηκε σχεδόν
άμεσα σε πολλές γλώσσες και γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία.
Με την ευκαιρία της νέας
έκδοσης του βαρυσήμαντου αυτού έργου στα Ελληνικά, συναντήσαμε τον μεταφραστή
του, Λευτέρη Αναγνώστου, και του ζήτησε να του παρουσιάσει τις κεντρικές ιδέες
του. Ο κ. Αναγνώστου είναι γνωστός στο ελληνικό κοινό από τις μεταφράσεις
ιστορικών έργων της Ευρωπαϊκής σκέψης (Φρόιντ, Αντόρνο, Χορκχάιμερ κ.λπ.).
Ερώτηση: – Ποια θα λέγατε
πως είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του έργου; Απάντηση: – Πρόκειται
για ένα έργο πολυσχιδές. Καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα επιστημών, από τις
κοινωνικές επιστήμες έως την ιστορία και την ψυχανάλυση. Μοιάζει από αυτήν την
άποψη να τα έχει όλα.
Σε κάθε περίπτωση, δύο
είναι τα ειδοποιά γνωρίσματα του έργου. Από τη μία, η κεντρική του ιδέα, η
αντίληψη δηλαδή του κάθε πολιτισμού ως οργανισμού, η οποία πηγάζει από την
σκέψη του Γκαίτε. Από την άλλη, το ύφος του, το οποίο είναι αμιγώς νιτσεϊκό.
Το τελευταίο, δηλαδή η
νιτσεϊκή γλώσσα, συνιστά και το άμεσα παρατηρήσιμο γνώρισμά του. Πρόκειται για
μια γλώσσα διονυσιακή, μια γλώσσα παραστατική, ορμητική, ακάθεκτη, σαρωτική.
Σαρώνει τους πολιτισμούς, σαρώνει τα πρόσωπα, σαρώνει τα ιστορικά γεγονότα,
σαρώνει τις τέχνες. Πηδάει μια εδώ και μια εκεί. Καταγράφει, ή καλύτερα
εικονογραφεί με γρήγορες, ευλύγιστες μονοκονδυλιές τα πάντα στον διάβα της. Δεν
ήταν το δυσκολότερο βιβλίο που έχω μεταφράσει, αλλά παραμένει ένα από τα
ωραιότερα γλωσσικά.
Η Κυκλική Ανέλιξη. Ερώτηση:
– Εάν είχατε την δυνατότητα να μιλήσετε γι’ αυτό το βιβλίο στον πιθανό του
αναγνώστη, τι θα ήταν αυτό που θα του λέγατε εάν επιθυμούσατε να τον πείσετε
για το ότι πρέπει να το διαβάσει;
Απάντηση: – Θα
προσπαθούσα να του καταδείξω τις σημαντικότερες όψεις του έργου, ξεκινώντας από
τη κύρια έννοια του βιβλίου και της συνολικότερης προσέγγισης την έννοια της
κυκλικής ανέλιξης των πολιτισμών.
Τι ισχυρίζεται ουσιαστικά
ο Σπένγκλερ αξιοποιώντας αυτήν την έννοια, αυτό το ερμηνευτικό σχήμα;
Ισχυρίζεται πως οι πολιτισμοί προσιδιάζουν σε μεγάλους οργανισμούς. Οι
πολιτισμοί, ακριβώς όπως και οι οργανισμοί, γεννιούνται, περνούν την εφηβεία
τους, ανδρώνονται, γερνάνε και παρακμάζουν. Στην θέση τους έρχονται άλλοι
πολιτισμοί, σε μια διαδοχή δίχως συνέχεια.
Οι πολιτισμοί παραμένουν,
ως επί το πλείστον, ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλο, σύμφωνα με τον Σπένγκλερ.
Δεν υπάρχει αυτό το συνεχές ανάμεσα στους πολιτισμούς. Κάθε πολιτισμός είναι
ένας οργανισμός που διατηρεί σε κάποιο βαθμό μια σχέση με το εξωτερικό του
περιβάλλον, παραμένοντας όμως πάντοτε αυτοτελής και ανεξάρτητος.
Κάθε πολιτισμός είναι
ένας αυτοτελής οργανισμός που διέπεται από τον δικό του νόμο κίνησης. Ερώτηση: – Πρόκειται για μια κυκλική αντίληψη
της ιστορίας, για το αντίθετο δηλαδή του «παραδείγματος» της γραμμικής εξελικτικής
που κυριαρχεί σήμερα;
Απάντηση: – Πράγματι, εδώ
έχουμε μια κυκλική αντίληψη της ιστορίας. Μια αντίληψη που δεν είναι η
τρέχουσα, ούτε η επικρατούσα. Ισως μάλιστα ετούτη εδώ η αντίληψη να συνιστά το
πιο προβληματικό μέρος του έργου, αυτό που έχει αναστατώσει τους πάντες και
στάθηκε ο λόγος για τα πλέον επικριτικά σχόλια.
Σίγουρα διαθέτει ως
αντίληψη αρκετά μειονεκτήματα, μα μήπως δεν υπήρξαν παραδείγματα που να την επιβεβαιώνουν;
Πράγματι αρκετοί πολιτισμοί, ιδιαίτερα οι αυτοκρατορικοί, μοιάζουν να έχουν μια
αρχή και ένα τέλος.
Πολλές αυτοκρατορίες
έχουν γεννηθεί, αναπτυχθεί και πεθάνει, όπως η Ρωμαϊκή ή η Βυζαντινή. Δεν
είναι, λοιπόν, μια ιδέα άτοπη, ούτε μια ιδέα, την οποία συνέλεξε από τα φυτά ή
μια οργανική θεώρηση του κόσμου.
Συνιστά μια άποψη που
στηρίζεται, εν τέλει, σε συγκεκριμένα ιστορικά δεδομένα, σε κάποιες
συγκεκριμένες και ιδιαίτερες παρατηρήσεις. Παρά ταύτα παραμένει προβληματική.
Εμείς σήμερα εμφορούμαστε από μια άκρατη πίστη στην πρόοδο, άποψη που ερείδεται
σε μια αντίληψη της ιστορίας ως αενάως εξελισσόμενης – με λίγα λόγια: «κάθε
αύριο και καλύτερα», όπου όντως κάθε τεχνική ανακάλυψη συνιστά πρόοδο.
Ασυνέχεια Πολιτισμών. Ερώτηση:
– Θα τον έβρισκε αντίθετο μια θεώρηση της ιστορίας ως συνεχούς προοδευτικής
κίνησης, ως κίνησης σε αναβαθμούς; Απάντηση: – Ο διάχυτος αυτός προοδευτισμός
συνιστά στοιχείο που ο Σπένγκλερ καταρρίπτει. Διότι όπως παρατηρεί, υπάρχει μια
ασυνέχεια μεταξύ των πολιτισμών.
Δεν υπάρχει μια συνεχής
γραμμική εξέλιξη. Σε μια προσπάθεια μετριασμού αυτής της θέσης περί πλήρους
ανεξαρτησίας του κάθε πολιτισμού, ο Α. Τownbee, ένας από τους μαθητές του,
αποπειράθηκε να εισάγει το στοιχείο της διαμεσολάβησης. Για τον Townbee,
υπάρχει μια πιο στενή σχέση μεταξύ των πολιτισμών.
Ενας πολιτισμός
μεταγενέστερος παίρνει κάτι από τον προηγούμενο, δεν ξεκινά πάντα από το μηδέν.
Εάν σκεφτούμε καλά, μπορούμε να πούμε πως ο εικοστός αιώνας ήταν ένας αιώνας
προόδου. Όμως από μια άλλη πλευρά είχε δύο παγκόσμιους πολέμους. Δηλαδή τόσες
καταστροφές, παρά την ευημερία, παρά την τεχνική πρόοδο, τόσες ζοφερές
καταστάσεις…
Ερώτηση: – Πέρα από τη
διονυσιακή γλώσσα, την φυσιογνωμική θεώρηση των πολιτισμών και την κυκλική
θεώρηση της ιστορίας, τι άλλο δύναται να ανακαλύψει ο επίδοξος αναγνώστης σε
αυτό το έργο;
Απάντηση: – Θα του
υπογράμμιζα τη συνολικότερη γνώση που θα αποκομίσει διαβάζοντας το βιβλίο.
Διότι αναντίρρητα έχει πολλά να μάθει από την εποπτική ματιά του Σπένγκλερ. Θα
δει έναν άνθρωπο, ο οποίος διαθέτοντας αυτό που ονομάζουμε φυσιογνωμική ματιά,
κατορθώνει να κάνει γρήγορες διαγνώσεις, γρήγορες προβολές, γρήγορους
συνδυασμούς. Ακόμη και εάν μερικοί από αυτούς θεωρηθούν άτυχοι, το κέρδος θα
είναι παρ’ όλα αυτά μεγάλο.
Πρόκειται για μια ματιά
που αντιστέκεται στον σημερινό υπέρμετρο καταμερισμό των επιστημών. Στα παιδιά
που δεν μαθαίνουν το γενικότερο, το συνολικότερο, θα συνεπικουρήσει στην
ανάπτυξη και διατήρηση μιας κριτικής ματιάς. Θα δουν έναν άνθρωπο με μια ματιά
που προσπαθεί να κάνει μια συγκριτική μορφολογία.
Εναν άνθρωπο που φτιάχνει
ολόκληρα σύνολα, αστερισμούς ολόκληρους, εντός των οποίων εντάσσεται ένα
αναρίθμητο πλήθος από δεδομένα. Μια κατασκευή που συγκροτείται με γνώση, με μια
βαθιά γνώση της λεπτομέρειας. Θα έχει ένα βιβλίο που θα τον βοηθήσει να μάθει
πολλά, να αποκομίσει μια πλούσια γνώση για ένα πλήθος πολιτισμών.
Με έναν τρόπο, διαμετρικά
αντίθετο από τα άνευρα σχολικά εγχειρίδια. Ο αναγνώστης δεν καλείται να
πιστέψει αυτά που διαβάζει, ακόμη και εάν μερικές παρατηρήσεις θα μπορούσαν να
θεωρηθούν αυστηρές. Καλείται όμως να πάρει και αυτός θέση, έστω να αντικρούσει.
Με λίγα λόγια, θα τον βγάλει από τη νάρκη, αυτός ο ευρύς ορίζοντας, ο οποίος
δεν αφήνει το σκοινί να κάνει καμιά κοιλιά…
Ερώτηση: – Σε ποιο βαθμό
επηρεάστηκε από την εποχή του Σπένγκλερ ετούτη η ματιά; Απάντηση: – Η εποχή
διαδραμάτισε οπωσδήποτε έναν αρκετά σημαντικό ρόλο. Το βιβλίο γράφτηκε στα τέλη
του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο δεύτερος τόμος μετά την ήττα της Γερμανίας και του
Κάιζερ.
Είναι η εποχή της
επαχθούς συμφωνίας των Βερσαλλιών, η οποία θέτει την Γερμανία σε δεινή θέση.
Ισως λοιπόν έρχεται να δικαιολογήσει αυτήν την ήττα, εντάσσοντάς την στο
νομοτελειακό πλαίσιο της ιστορικής του αντίληψης. Ισως κατ’ αυτόν τον τρόπο να
αιτιολογούσε τη θέση των Γερμανών αστών. Τους προσφέρει τη δυνατότητα να πουν:
«Δεν ήταν δική μας ευθύνη αυτή η ήττα, είναι νόμος της ιστορίας».
Ο Ηρωικά Αγωνιζόμενος. Ερώτηση:
– Πρόκειται για μια οπτική απαισιόδοξη, μια οπτική παραίτησης; Απάντηση: – Θα
λέγαμε πως συνιστά μια ηρωική ματιά, μια αντίληψη ποτισμένη με ηρωική
απαισιοδοξία.
Μια στάση που
χαρακτηρίζει ολόκληρη την εποχή, σαν αυτή που βρίσκουμε εδώ στην Ελλάδα, στον
Καζαντζάκη. Δεν συνιστά όμως παραίτηση. Όχι, το πρότυπο εδώ είναι αυτό του
ηρωικά αγωνιζόμενου. Δεν σηματοδοτεί μια παθητική στάση, αλλά είναι σαν μας
λέει πως ότι είναι να κάνουμε, εμείς θα το κάνουμε, παρά το γεγονός πως η τάση
προς την παρακμή είναι αδήριτη.
Ερώτηση: – Η ματιά του
αναγνώστη ποια θα είναι αφού διαβάσει αυτό το έργο; Απάντηση: – Θα είναι
ευρύτερη, δεν θα χάνεται, δεν θα βουλιάζει στο εδώ και τώρα. Διότι ο σημερινός
άνθρωπος είναι βουλιαγμένος στο παρόν, τα θέλει όλα εδώ και τώρα, άμεσα, τον
ενδιαφέρει η μόδα της ημέρας, η πληροφορία της ημέρας.
Ερώτηση: – Υπάρχουν
παραδείγματα πολιτισμών που διανύουν σήμερα μια περίοδο ακμής; Απάντηση: – Ο Σπένγκλερ διατηρούσε μία
επιφύλαξη ως προς τους Ρώσους. Εκτιμούσε πως οι Ρώσοι μπορεί να αναδείξουν μια
άλλη πολιτισμική εκδοχή. Θεωρούσε πως κάτι μπορεί να ξεπηδήσει από εκεί. Κάτι
τέτοιο μάλλον δεν συνέβη. Αυτό που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι πως ετούτη
τη στιγμή οι πιο ενεργητικοί Δυτικοί εμφανίζονται να είναι οι Αμερικάνοι.
Μοιάζουν να είναι ορεξάτοι. Εάν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο, τότε θα πρέπει να
συμφωνήσουμε πως ανήκουν στην τελευταία φάση του δυτικού πολιτισμού. Υπό αυτήν
την έννοια, ίσως κατορθώσουν να επιμηκύνουν για λίγο τη ζωή της Δύσης.
Ο Φαουστικός Άνθρωπος. Ερώτηση:
– Ο Σπένγκλερ θεωρεί πως κάθε πολιτισμός διαμορφώνει και εμπνέεται από έναν
συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου. Στον αρχαίο ελληνικό ο αντιπροσωπευτικός άνθρωπος
είναι ο ευκλείδειος, στον σύγχρονο δυτικό ο φαουστικός. Τι μπορεί να σημαίνει
φαουστικός άνθρωπος σήμερα;
Απάντηση: – Ο φαουστικός
άνθρωπος είναι ο άνθρωπος που επιθυμεί να επιβάλει πάση θυσία τη βούλησή του.
Αυτή είναι η ηθική της φαουστικής ψυχής, της ψυχής ολόκληρου του δυτικού
πολιτισμού σύμφωνα με τον Σπένγκλερ. Ο φαουστικός άνθρωπος δεν θέλει απλώς να
υπάρχει, δεν επιθυμεί απλώς να ζει, όπως ο ευκλείδειος, αλλά επιδιώκει να
νικήσει. Φαουστική ήταν η ψυχή των Βίκινγκς. Ατρόμητοι και ανηλεείς, σκάρωναν
πλοία, ανοίγονταν στο άγνωστο, δίχως να γνωρίζουν το εάν θα βρουν ακτές, δίχως
να αμφιβάλουν για το αν θα βρουν λεία για να λεηλατήσουν. Ο φαουστικός άνθρωπος
ανοίγεται προς το άγνωστο, δίχως μέτρο, ανοίγεται προς το άπειρο και επιθυμεί να
το κατακτήσει. Για τον ευκλείδειο άνθρωπο, εν αντιθέσει, υπάρχουν μόνο
μετρήσιμα σώματα. Για τον φαουστικό το άπειρο, θα το κυνηγήσει από τα ταξίδια
στους αντίποδες της Γης και στις άγνωστες χώρες, έως τα μαθηματικά και την
αστρονομία. Ο Δυτικός άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον χώρο ως μια απειρία, δεν
βρίσκει ούτε δέχεται την ύπαρξη σε αυτών ορίων εξουσίας. Αλίμονο σε όποιον του
σταθεί εμπόδιο.
Ερώτηση: – Πόσο κοντά σε
αυτό το φαουστικό πρότυπο βρίσκεται ο σημερινός Ευρωπαίος; Εκφράζει δηλαδή
ακόμη τον εσώτερο ψυχισμό της Δύσης ή όχι; Απάντηση: – Ο σημερινός Ευρωπαίος
τείνει σιγά σιγά, θα έλεγε ο Σπένγκλερ, προς την φελαχοποίησή του. Ο σημερινός
Ευρωπαίος ζει στην σκιά του Αμερικανού. Αν και συμμετέχει στην ανακάλυψη νέων
τεχνολογιών, ως ψυχισμός έχει εξαντληθεί.Ακόμη και στην τέχνη μοιάζει να μην
μπορεί να δημιουργήσει μια καινούργια ζωή…
Τι θα έλεγε σήμερα ο
Σπένγκλερ … Ερώτηση: – Τι θα μας έλεγε ο
Σπένγκλερ για τη Δύση σήμερα, για τον σημερινό δυτικό πολιτισμό; Απάντηση: –
Υποθέτω πως ο Σπένγκλερ θα μας έλεγε και σήμερα πως επιβεβαιώθηκε, θα
αναφερόταν στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, στις καταστροφές, στις νέες
ηγεμονίες. Επιβεβαιώθηκε με την ανάδυση και κατίσχυση των νέων μορφών
Καισαρισμού που παρατηρούμε σήμερα.
Σύμφωνα με τον Σπένγκλερ
αυτές οι μορφές Καισαρισμού σηματοδοτούν νομοτελειακά την τελευταία φάση ενός
αυταρχικού καθεστώτος, ακόμη και εάν το ύφος τους δεν είναι κατ’ ανάγκην
αυταρχικό. Θα θεωρούσε, λοιπόν, ότι επιβεβαιώθηκε, αυτό του το αναγνωρίζουν και
οι αντίπαλοί του. Μάλλον επιβεβαιώθηκε. Αυτό που δεν φαίνεται είναι το πότε θα
παρακμάσει ο δυτικός πολιτισμός, το πότε θα τελειώσει. Διότι ο Σπένγκλερ
θεωρούσε πως αυτή η τελική φάση, το τελικό στάδιο στη ζωή ενός πολιτισμού
μπορεί να διαρκέσει και διακόσια χρόνια.
Ερώτηση: – Για τον
υπόλοιπο κόσμο, για το μη Δυτικό κόσμο τι θα μας έλεγε; Απάντηση: – Υπάρχουν
αναμφίβολα κάποιοι πολιτισμοί που έχουν παρακμάσει. Ο Αραβικός, ο Μωαμεθανικός
πολιτισμός, έχει παρακμάσει, τα αραβουργήματα επαναλαμβάνονται, οι ναοί τους
επαναλαμβάνονται, δεν έχουν καμιά καινούργια ιδέα, ο ψυχισμός τους έχει φθαρεί.
Αυτούς τους λαούς ο Σπένγκλερ τους ονομάζει «φελαχο-λαούς». Ο Βυζαντινός
πολιτισμός, τον οποίο ο Σπένγκλερ τον κατατάσσει στον Αραβικό πολιτισμό, έχει
και αυτός παρακμάσει. Η αγιογραφία είναι μια φελαχοτέχνη, δηλαδή
επαναλαμβάνεται, έχει τελειώσει εδώ και χίλια χρόνια. Από μία χρονική στιγμή
και πέρα ο Βυζαντινός πολιτισμός δεν μπόρεσε να δείξει τίποτε το καινούριο σε
αυτούς τους τομείς, ή δεν του επιτράπηκε να δείξει. Ενώ ο Φαουστικός άνθρωπος
γεννήθηκε από την ελευθερία. Τελικά αυτό που κάνουν όλοι οι παρηκμασμένοι λαοί
είναι το να φυτοζωούν, ζουν ουσιαστικά εκτός της ιστορίας.
Από τον Γκαίτε στον
Νίτσε. Η «Παρακμή της Δύσης» συνιστά μια απόπειρα κατάδειξης των νόμων της
ιστορικής εξέλιξης μέσα από τη λεπτομερή εξέταση οκτώ πολιτισμών, του
αιγυπτιακού (στον οποίο υπάγεται και ο κρητομινωϊκός), του βαβυλωνιακού, του
ινδικού, του κινεζικού, του Ελληνορωμαϊκού, του αραβικού, του δυτικού και του
μεξικάνικου.
Η καταγραφή της εξέλιξης
των συγκεκριμένων πολιτισμών αποδεικνύει, σύμφωνα με τον Σπένγκλερ, πως το
σχήμα «αρχαιότητα – μεσαίωνας – νεώτεροι χρόνοι» αδυνατεί να συλλάβει την
πραγματική μορφή και τρόπο εξέλιξης της ιστορίας. Για τον Σπένγκλερ υπάρχει ένα
άλλο σχήμα πολύ πιο ουσιαστικό και εξαιρετικά γόνιμο για τη συναγωγή
συμπερασμάτων γύρω από την ανθρώπινη ιστορία. Ένα σχήμα για το οποίο ο Σπένκλερ
οφείλει πολλά στον Γκαίτε και στον Νίτσε, από τους οποίους και αντλεί τις
βασικές προκείμενες. Ας αφήσουμε όμως καλύτερα τον ίδιο να μας το περιγράψει:
«Στην θέση εκείνης της
ανιαρής εικόνας μιας γραμμικής παγκόσμιας ιστορίας, την οποία διατηρεί κανείς
μόνο αν κλείσει τα μάτια μπροστά στο υπερισχύον πλήθος γεγονότων, βλέπω το
θέαμα πολλών και δυνατών πολιτισμών, που με αρχέγονη δύναμη ανθίζουν μέσα από
τους κόλπους ενός μητρικού τοπίου, με το οποίο ο καθένας τους συνδέεται στενά
σε όλη την πορεία της ύπαρξής του, ο καθένας σφραγίζει το υλικό του, τους
ανθρώπους του, με την δική του μορφή, ο καθένας έχει τη δική του ιδέα, τα δικά
του πάθη, τη δική του ζωή και βούληση, τα δικά του συναισθήματα, τον δικό του
θάνατο. Εδώ υπάρχουν χρώματα, φώτα, κινήσεις που κανένα νοερό μάτι δεν τα
ανακάλυψε. Υπάρχουν πολιτισμοί, λαοί, γλώσσες, αλήθειες, θεοί, περιοχές, που
ανθίζουν και γερνούν, όπως υπάρχουν νεαρές και γέρικες βελανιδιές και
κουκουναριές, άνθη, κλαδιά και φύλλα, αλλά δεν υπάρχει μία γέρικη
«ανθρωπότητα». Κάθε πολιτισμός έχει τις νέες του δυνατότητες έκφρασης, οι
οποίες εμφανίζονται, ωριμάζουν, μαραίνονται και ποτέ δεν επανέρχονται».
Διαβιούμε σ’ έναν υπό
Κατάρρευση Πολιτισμό; Βιολέττα Σάντα. Διαβιούμε σ’ έναν υπό Κατάρρευση
Πολιτισμό; «Υπεράσπιση της ζωής» (στην Μνήμη Θανάση Ραυτόπουλου, μαθηματικού). Γίνεται
πολλή κουβέντα ─ και καλώς ─ για την «κλιματική αλλαγή», που την ονομάζουν
πλέον και με διάφορα ονόματα, επί το ορθότερον ενδεχομένως, γιατί όντως
φαίνεται ν’αποτελεί γιγαντιαίο πρόβλημα για την ύπαρξη της ζωής στον πλανήτη
Γη.
Ελάχιστη όμως αναφορά ή
και σχεδόν καμία αναφορά, δεν γίνεται στην έννοια της κατάρρευσης του σύγχρονού
μας βιομηχανικού πολιτισμού παρόλο που και οι τρεις βασικές μελέτες ─ ανάμεσα
σε πολλές άλλες αξιόλογες μελέτες ─ τοποθετούν την έννοια της κατάρρευσης του
πολιτισμού που μέσα διαβιούμε ως την πλέον πιθανή τελική απόληξη των μεταβολών
που συντελούνται στο γήινο φυσικό περιβάλλον, ενδεχομένως από ανθρωπογενείς
κυρίως παρεμβάσεις.
Η άποψη ότι όλοι οι
πολιτισμοί γεννιούνται, αναπτύσσονται και κάποτε πεθαίνουν ήρθε στο ιστορικό
προσκήνιο από τον Γερμανό διανοούμενο Ιστορικό & φιλόσοφο Όσβαλντ Σπένγκλερ
[Oswald Spengler (1.880 μ.Χ. –1.936 μ.Χ.)], το 1.918 μ.Χ. περίπου, μετά από
μακροχρόνια και επίπονη ερευνητική ενασχόληση. (Είχε σπουδάσει μαθηματικά και
φυσικές επιστήμες κι ακούσει παραδόσεις διαπρεπών διανοουμένων της εποχής του,
ανάμεσά τους και του Χούσσερλ. Το πολύκροτο βιβλίο του «Η παρακμή της Δύσης»
εκδίδεται στην τελική του μορφή το 1.922 μ.Χ., (Για την ελληνική γλώσσα εκδ.
Τυπωθήτω-Γιώργος Δαρδανός, μτφρ. ─ σημειώσεις Λευτέρης Αναγνώστου, Β΄
ανατύπωση, Αθήνα 2004 μ.Χ.).
Ο Σπένγκλερ εισάγει την
έννοια της κυκλικής πορείας της ιστορίας, ενώ μέχρι τότε ήταν αυτονόητη η πίστη
στην έννοια της διαρκούς προόδου. Ο Σπένγκλερ ξεσηκώνει μια θύελλα αντιδράσεων
εντεινόμενη, όπου όλοι οι συγγραφείς της εποχής του σπεύδουν να πάρουν θέση.
Τους αγνοεί όλους και με εξαιρετική υπεροψία. Στη συνείδησή του μένει μόνον ο
Νίτσε και ο Γκαίτε.
Όλοι οι πολιτισμοί κατά
τον Σπένγκλερ είναι καταδικασμένοι να καταρρεύσουν, ανάμεσά τους και ο δικός
μας βιομηχανικός πολιτισμός. Η κατάρρευση όλων των προϋπαρξάντων πολιτισμών
έχει άμεση σχέση με πολεμικές συγκρούσεις και κυρίως με τη συμπεριφορά των
μεγάλων συνόλων ανθρώπων που απαρτίζουν τις πόλεις-κοιτίδες ενός μεγάλου
πολιτισμού.
Ενδεικτικά όλως για τον
πολιτισμό των Μάγια, που καταστρέφεται γύρω στο 1190, στην αρχαιότητα περίπου
το 150 μ.Χ., από τη δυναμική παρέμβαση των λαών Ναούα, και μάλιστα του νεότερου
από τους λαούς αυτούς που ήταν οι Αζτέκοι, ο Σπένγκλερ σημειώνει. «Πρωτόγονοι,
βάρβαροι και με μια ακόρεστη βούληση για δύναμη», ενώ «οι μεγάλες πόλεις των
Μάγια βούλιαζαν μέσα στην άπραγη ευδαιμονία της ρωμαϊκής Αθήνας και της
Αλεξάνδρειας» (τ. Β΄, σ. 62). Είναι κάτι που θα μπορούσε να πούμε ότι
χαρακτηρίζει και σήμερα τους περισσότερους από τους κατοίκους όλων των
μεγαλουπόλεων και των μικρότερων πόλεων του πλανήτη.
Κατά τον Σπένγκλερ, μετά
τον πρωτόγονο πολιτισμό, (που κράτησε περίπου τρισήμιση εκατομμύρια χρόνια-σημ.
δική μας), ξαφνικά, εκεί γύρω στο 3.000 π.Χ. αναπτύσσονται ο αιγυπτιακός και ο
βαβυλωνιακός πολιτισμός (τ. Β΄, σ. 47): «Θεωρώ πολύ πιθανόν ότι συνέβη τότε μια
αλλαγή στην επιφάνεια της γης ή στον εσωτερικό χαρακτήρα του ανθρώπου».
Η ιστορία της Γης
επιβεβαιώνει αυτή την αλλαγή στην επιφάνεια της γης, ότι δηλαδή η υποχώρηση της
εποχής των παγετώνων πριν από 12.000 χρόνια, στο τέλος της Πλειστοκαίνου
περιόδου και ο τερματισμός του παγκόσμιου ψύχους επιτρέπει στις ανθρώπινες
κοινωνίες να περάσουν από τη νομαδική ζωή των κυνηγών-συλλεκτών σε μόνιμη
κατοίκηση περιοχών όπου οι ευνοϊκότερες συνθήκες θερμοκρασίας τούς επιτρέπουν
να αναπτύξουν την γεωργία και την κτηνοτροφία. Η εμφάνιση των πρώτων πολιτισμών
έγινε στις εύκρατες περιοχές της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου, όπου η μέση
θερμοκρασία από -18 βαθμούς Κ. ανεβαίνει στους 14 βαθμούς Κ. (Wikipedia).
(Ενδεχομένως από τη μακροχρόνια επήρεια του φαινομένου του θερμοκηπίου, που
είναι ένα φυσικό φαινόμενο.)
Ο Σπένγκλερ, αν και
επισημαίνει πολλαπλώς την έννοια της κατάρρευσης ενός πολιτισμού, επηρεασμένος
και από τον Νίτσε, μέσα στην έννοια της «ακόρεστης βούλησης για δύναμη»,
αδυνατεί ─ όπως και ο Νίτσε στον υπερθετικό βαθμό, όπως ενδεχομένως και ο
φαουστικός άνθρωπος του Γκαίτε ─, να κατανοήσει τι σημαίνει ανθρώπινη τραγωδία.
Δηλαδή τη συντριβή συγκεκριμένων ανθρώπων που ζουν σε συγκεκριμένη στιγμή της
ιστορίας από ολέθριες πράξεις και παραλείψεις άλλων ανθρώπων, κάτι που εντελώς
αβίαστα κατανόησαν στην πληρότητά του οι τραγικοί ποιητές της Αρχαίας Αθήνας.
Θέτει όμως ένα εξαιρετικά σπουδαίο ζήτημα, την έννοια της κατάρρευσης ενός
πολιτισμού.
Ο ιστορικός που κατανόησε
– μέσα στη θύελλα των αντιδράσεων που προκάλεσε, Η Παρακμή της Δύσης του
Σπένγκλερ ─, τη σημασία που έχει η αποκωδικοποίηση των μηχανισμών που βοηθούν ή
που παράγουν τη γένεση, την ανάπτυξη και την κατάρρευση ενός πολιτισμού, ήταν ο
υψηλής ευφυΐας Άγγλος ιστορικός & φιλόσοφος Άρνολντ Τόινμπι [Arnold Toynbee
(1.889 μ.Χ.– 1.975 μ.Χ.)]. Το έργο του, Σπουδή της Ιστορίας: (Οι τρεις πρώτοι
τόμοι δημοσιεύτηκαν το 1.934 μ.Χ., οι ΙV-VI τόμοι το 1,.939 μ.Χ. και οι VII-X
τόμοι το 1.954 μ.Χ.). Η επιτομή του έργου έγινε από τον D. C. Somervell και
αποπερατώθηκε το 1.957 μ.Χ. Για την Ελληνική γλώσσα: Αrnold Toynbee, Σπουδή της
Ιστορίας, Επιτομή υπό Δ. Κ. Σόμερβιλ, μετάφραση: Ν. Παπαρρόδου, εκδοτικός οίκος
Αφοί Συρόπουλοι και Κ. Κουμουνδουρέας, Πανεπιστημίου 44, Αθήνα, 1.962 μ.Χ.).
Ο Άρνολντ Τόινμπι θεωρεί
ότι «…η φύσις της καταρρεύσεως ενός πολιτισμού δύναται να συνοψισθή εις τρία
σημεία: Μίαν απώλειαν δημιουργικής δυνάμεως εις την μειονότητα, (εννοεί τις
ελίτ), μίαν κατά συνέπειαν παύσιν της μιμήσεως εκ μέρους της πλειονότητος και
μίαν επακολουθούσαν απώλειαν κοινωνικής ενότητος μιας κοινωνίας ως συνόλου (ό.π.239).
(Χωρίς τον Σπένγκλερ και τον Τόινμπι πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να αντιληφθεί
τι σημαίνει γένεση, ανάπτυξη και κατάρρευση ενός πολιτισμού).
Ο Τόινμπι σημειώνει ότι:
«Η ερμηνεία της ανθρωπίνης ιστορίας με τα κυκλικά αυτά κριτήρια έθελξε προφανώς
τον Πλάτωνα (Τίμαιος, 21 Ε-23C, και Πολιτικός -269C -273Ε) και η ίδια θεωρία
επανεμφανίζεται εις ένα από τα περιφημότερα χορία του Βιργιλίου από την 4ην
Εκλογήν: «Ήδη έχει έλθει η τελευταία γενεά, που προείπεν η σιβυλλική προφητεία:
αναγεννάται και πάλιν η μεγάλη τάξις των εποχών»…
Αλλ’ ο Τόινμπι
συμπληρώνει το κείμενό του στο σημείο αυτό, με ένα μεγάλο διασκελισμό,
παραθέτοντας και μερικές στροφές από το τελευταίο χορικό της «Ελλάδος» του
Σέλλεϋ, όπου ο μεγάλος ποιητής, με βαθιά συντριβή, αρνείται την επάνοδο του
επαναλαμβανόμενου φονικού πολλών Αιώνων […].
«Ω! παύσε! Πρέπει το
μίσος και ο θάνατος να επανέλθουν;/Παύσε! Πρέπει οι άνθρωποι να φονεύουν και να
αποθνήσκουν;/ Παύσε! Μην πίνεις έως το κατακάθι το κύπελλον/ Της πικράς
προφητείας!/ Ο κόσμος εκουράσθη από το παρελθόν,-/ Ω! είθε να αποθάνει ή
επιτέλους να αναπαυθεί» (ό.π., σ. 244-245).
Aλλά ο Τόινμπι κινείται
σε μία εντελώς αντίθετη γραμμή σκέψης από τον Σπένγκλερ, σημειώνοντας ότι: «Ο
Σπέγκλερ του οποίου η μέθοδος είναι να θέτει μίαν μεταφορικήν έννοιαν και
έπειτα να αρχίζει να συζητεί βάσει αυτής, ως εάν αύτη ήτο νόμος στηριζόμενος
επί παρατηρηθέντων φαινομένων, διακηρύττει ότι έκαστος πολιτισμός διέρχεται δια
των αυτών διαδοχικών ηλικιών όπως εν ανθρώπινον ον. Αλλά η ευγλωττία του επί
του θέματος τούτου ουδαμού φθάνει εις απόδειξιν, και έχομεν ήδη παρατηρήσει ότι
αι κοινωνίαι δεν είναι υπό ουδεμίαν έννοιαν ζώντες οργανισμοί…» (ό.π., σ.240).
«…Ούτω η ανακάλυψις περιοδικών επαναληπτικών κινήσεων εις την αντίληψίν μας της
εξελίξεως του πολιτισμού δεν συνεπάγεται ότι αυτή αύτη η εξέλιξις είναι της
αυτής τάξεως όπως εκείναι… Η ανθρωπότης δεν είναι εις Ιξίων προσδεδεμένος
αιωνίως εις τον τροχόν του, ούτε εις Σίσσυφος κυλίων αιωνίως τον λίθον του προς
την κορυφήν του ιδίου λόφου και είτα παρακολουθών άπελπις την προς τα κάτω
κύλησίν του… Τούτο είναι εν ενθαρρυντικόν μήνυμα δι’ ημάς τα τέκνα του Δυτικού
Πολιτισμού καθώς φερόμεθα σήμερον χωρίς τίποτε άλλο παρά πληγωμένους
πολιτισμούς πέριξ ημών. Πιθανόν ο ισοπεδωτής θάνατος θα θέση την παγωμένην
χείρα του και επί του ιδικού μας πολιτισμού.
Αν και δυνατόν να
εχάθησαν ήδη 16 πολιτισμοί, όσον γνωρίζομεν, και 9 άλλοι να ευρίσκονται εγγύς
προς τον θάνατον, ημείς, ο εικοστός έκτος – δεν είμεθα υποχρεωμένοι να
υποβάλωμεν το αίνιγμα του πεπρωμένου μας εις την τυφλήν αυθαιρεσίαν της
στατιστικής. Ο θείος σπινθήρ της δημιουργικής δυνάμεως είναι ζωντανός εντός μας
και αν θα έχωμεν την χάριν να τον αναπτύξωμεν εις φλόγα τότε τα άστρα εις την
πορείαν των δεν δύνανται να εξουδετερώσουν τους μόχθους μας δια να φθάσωμεν εις
το τέρμα της ανθρωπίνης προσπαθείας». (ό.π., σ. 246).
(Αλλ’ ως αυτήν τη στιγμή
που γράφονται αυτές οι γραμμές το παρελθόν με κανένα τρόπο δεν εννοεί «να
αναπαυθεί». Και ο καταβαλλόμενος ανθρώπινος μόχθος δεν ανταποκρίνεται στην
ανάγκη της αποτροπής μιας ολέθριας κατάρρευσης).
Το σπουδαίο αυτό ζήτημα
της κατάρρευσης ενός πολιτισμού ξανάρχεται στο ιστορικό προσκήνιο στις μέρες
μας, με μια σειρά μελετών που αποτελούν μαθηματικά μοντέλα, (μαθηματική
περιγραφή ενός φαινομένου). Ένα πρώτο σπουδαίο βήμα για τη μαθηματικοποίηση των
όρων της κατάρρευσης αποτελεί το πρόγραμμα HANDY NASA, (Human and Nature
Dynamics: Modeling inequality and use of resources in the collapse or
sustainability of societies).
Η δυναμική του ανθρώπου
και της φύσης, με μοντελοποίηση της ανισότητας και της χρήσης πόρων, σε ό,τι
αφορά την κατάρρευση ή τη βιωσιμότητα των κοινωνιών είχε επικεφαλής τον Σαφά
Μοτασαρέι, μαθηματικό του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικο-Περιβαλλοντικής Σύνθεσης
των ΗΠΑ. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με ειδικούς των φυσικών και
των κοινωνικών επιστημών και επιβεβαίωσε τη διαπίστωση: ότι η «διαδικασία της
ανόδου και της πτώσης είναι ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος στην ιστορία και ότι
ακόμη και οι πιο προηγμένοι και σύνθετοι πολιτισμοί μπορεί να καταρρεύσουν ─
κάτι το οποίο ισχύει και για τον δικό μας σύγχρονο πολιτισμό» (Δημοσίευση:
17-3-2017 μ.Χ., Το Βήμα Science, Λαλίνα Φαφούτη).
Η περίληψη της μελέτης
όπως τη δημοσιεύει η NASA στην αγγλική γλώσσα, μεταφρασμένη έχει περίπου ως
εξής: «…Καταρρεύσεις έχουν συμβεί συχνά στην ιστορία, ακολουθούμενες συχνά από
αιώνες οικονομικής, πνευματικής και πληθυσμιακής κάμψης. Πολλά διαφορετικά
φυσικά και κοινωνικά φαινόμενα έχουν χρησιμοποιηθεί για να εξηγήσουν
συγκεκριμένες καταρρεύσεις, αλλά μια γενική εξήγηση παραμένει ασαφής.
Σε αυτό το άρθρο,
χτίζουμε ένα μοντέλο δυναμικής του ανθρώπινου πληθυσμού, προσθέτοντας
συσσωρευμένο πλούτο και οικονομική ανισότητα σε ένα μοντέλο
αρπακτικών-θηραμάτων του ανθρώπου και της φύσης. Περιγράφονται η δομή του
μοντέλου και τα προσομοιωμένα σενάρια που προσφέρουν σημαντικές επιπτώσεις.
Τέσσερις εξισώσεις
περιγράφουν την εξέλιξη των ελίτ, των κοινών, της φύσης και του πλούτου. Το
μοντέλο δείχνει ότι η οικονομική διαστρωμάτωση ή η οικολογική καταπόνηση μπορεί
ανεξάρτητα να οδηγήσει σε κατάρρευση.
Το μέτρο “φέρουσα
ικανότητα” αναπτύσσεται και η εκτίμησή του αποδεικνύεται ότι αποτελεί πρακτικό
μέσο για την έγκαιρη ανίχνευση μιας κατάρρευσης. Παρουσιάζονται μηχανισμοί που
οδηγούν σε δύο τύπους καταρρεύσεων. Η νέα δυναμική αυτού του μοντέλου μπορεί
επίσης να αναπαράγει τις μη αναστρέψιμες καταρρεύσεις που βρέθηκαν στην
ιστορία. Η κατάρρευση μπορεί να αποφευχθεί και ο πληθυσμός μπορεί να φθάσει σε
μια σταθερή κατάσταση με τη μέγιστη φέρουσα ικανότητα, εάν ο ρυθμός εξάντλησης
της φύσης μειωθεί σε ένα βιώσιμο επίπεδο και εάν οι πόροι διανεμηθούν με δίκαιο
τρόπο». Έτσι, δεν μπορεί να μην ξαναγυρίσει στη σκέψη μας η Πλάτωνος Πολιτεία ή
Περί δικαίου, όπου ο Πλάτων ερευνά τη φύση και την ουσία του δικαίου και του
αδίκου.
Το HANDY αποτελεί ένα
μεγάλο βήμα της ανθρώπινης σκέψης στην κατανόηση του φαινομένου των
καταρρεύσεων των πολιτισμών, εισάγοντας και την έννοια της αποτροπής της
κατάρρευσης ενός πολιτισμού. Θα μπορούσε να προσθέσουμε και της αποτροπής μιας
τραγωδίας, που αποτελεί ουσιαστική πρόθεση των μεγάλων τραγικών ποιητών της
αρχαίας Αθήνας.
Η μελέτη-πρόγραμμα του
Εθνικού Κέντρου Breakthrough για την αποκατάσταση του κλίματος στη Μελβούρνη
έχει επεκτείνει την έννοια και την έκταση της επερχόμενης τραγωδίας λόγω της
κλιματικής αλλαγής. Θεωρεί ως όριο της ταχύτατα επερχόμενης κατάρρευσης το έτος
2050, δηλαδή μόλις τριάντα χρόνια από σήμερα. (Η Καθημερινή, 5-6-2019). Οι δύο
συγγραφείς της έρευνας Ντέιβιντ Σπρατ και Ζαν Ντάνλοπ θεωρούν πως η κλιματική
κρίση είναι κάτι μεγαλύτερο και πιο πολύπλοκο από ο,τιδήποτε άλλο έχουν
αντιμετωπίσει οι άνθρωποι μέχρι σήμερα.
Κατά το μοντέλο του
Εθνικού Κέντρου Breakthrough και με την προϋπόθεση ότι η παγκόσμια οικονομία θα
εξακολουθήσει να στηρίζεται περισσότερο στον άνθρακα και στο πετρέλαιο και
λιγότερο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι μεγάλες εκπομπές άνθρακα
παραμένουν. Με αποτέλεσμα η παγκόσμια μέση θερμοκρασία να ανεβεί κατά
τουλάχιστον τρεις βαθμούς Κ. ή και κατά 4 σε σχέση με τα προβιομηχανικά
επίπεδα. (Ανώτατο όριο που θέτει η Συμφωνία του Παρισιού είναι αύξηση μικρότερη
των δύο βαθμών).
Έτσι πλέον το «θέαμα»
γίνεται όντως συναρπαστικό! Οι πάγοι λιώνουν και λιώνουν ακατάπαυστα,
καταστροφικές ξηρασίες αποψιλώνουν τα δάση, το διοξείδιο του άνθρακα μένει
κυρίαρχο στην ατμόσφαιρα της γης. Πυροδοτείται έτσι ένας φαύλος κύκλος που
οδηγεί σε όλο και υψηλότερες θερμοκρασίες, άνοδο της στάθμης των θαλασσών και
ξηρασίες και άλλα ακραία και φονικά καιρικά φαινόμενα (πλημμύρες, πυρκαγιές…).
(Φονικά καιρικά φαινόμενα
ζούμε κι εμείς σχεδόν καθημερινά και πριν από τους «τυχερούς» του αύριο και
τους «υπερτυχερούς» του 2050 μ.Χ: Μπαχάμες, το πλήγμα του τυφώνα Ντόριαν
ισοπεδώνει τα νησιά Γκρέητ Αμπάκο, Γραντ Μπαχάμα…, Φιλιππίνες, τυφώνας Χακίμπις
(σημαίνει ταχύτητα, στη γλώσσα των Φιλιππίνων) προκαλεί βροχοπτώσεις ρεκόρ… Οι
Ιάπωνες με τη σειρά τους περιμένοντας τον Χακίμπις βλέπουν τον ουρανό τους,
νύχτα, να γίνεται μοβ. Μαγικό φαινόμενο και πολύ κακός οιωνός…) Κατακλυσμιαία
βροχή, άνεμοι ταχύτητας 240 χιλιόμετρα την ώρα, (τι θα συμβεί την ημέρα που θα
φτάσουν τα 350 χιλιόμετρα την ώρα;), δρόμοι-ποτάμια και τόνοι μετακινούμενης
λάσπης… Το «πολυπληθείς νεκροί» παντού έγινε πλέον μια συνήθεια και σχεδόν μια
δευτερεύουσα λεπτομέρεια…
Δεν κάνουμε μνεία καν,
του τυφώνα Μάικλ στη Φλόριντα του 2018 μ.Χ… «Ωκεανίδα» στην Κρήτη, «Supershell»
– φαινόμενο που παρατηρείται στις ΗΠΑ, κάνει την εμφάνιση του και στη
Χαλκιδική…. Ο καθηγητής Θεόδωρος Καρακώστας υπογραμμίζει ότι ως προς την έντασή
της η καταιγίδα της Χαλκιδικής ανήκει στην κατηγορία «Υπερκύτταρο» –
«Supershell», που είναι η μεγαλύτερη διαβάθμιση…. Ο ΟΗΕ δημοσιοποιεί στοιχεία
σύμφωνα με τα οποία εκατό χώρες στον κόσμο – ανάμεσά τους και η Ελλάδα –
απειλούνται με ερημοποίηση του ενός τρίτου των εδαφών τους… Ο καθηγητής Χρήστος
Ζερεφός παρατηρεί ότι «όταν το ακραίο γίνει σύνηθες, τότε υπάρχει κίνδυνος για
την ανθρωπότητα». (Το Βήμα, Team, 11/7/2019 μ.Χ.).
Θα μπορούσε ίσως εδώ να
προσθέσομε την μόνη μεταφυσική απεικόνιση (δεν την περιλαμβάνει βέβαια η
μελέτη), όπου χίλιοι και παραπάνω δαίμονες από την Κόλαση ανεβάζουν πάμπολλα
καζάνια με κρύο νερό από οίκτο προς τους ανοικτίρμονες ανθρώπους και τα
τοποθετούν άλλα στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στην Νέα Υόρκη, στο
Μόντρεαλ, στην Αθήνα, στην Άγκυρα, στη Μόσχα, στο Πεκίνο, στο Τόκυο, ακόμα και
στην Μελβούρνη, στο Σίδνεϊ, στο Κέιπ Τάουν, και οπουδήποτε αλλού αδιακρίτως.
Καθώς το 35% της χερσαίας
έκτασης της γης, δηλαδή περίπου 52.428.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το 55%
του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή περίπου 4 δισεκατομμύρια 141 εκατομμύρια
πεντακόσιες ογδόντα χιλιάδες άνθρωποι θα εκτίθενται για παραπάνω από 20 μέρες
τον χρόνο σε θανατηφόρες θερμοκρασίες, πέρα από το όριο της ανθρώπινης
επιβίωσης.
Εκτεταμένη έρημος
εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα του πλανήτη Γη, ολόκληρα οικοσυστήματα έχουν
καταρρεύσει, ένα δισεκατομμύριο και παραπάνω μετανάστες και πρόσφυγες θα
κινούνται εναγωνίως προς τις πιο πλούσιες χώρες, ενώ και η στάθμη της θάλασσας
σταθερά πλέον θ’ ανεβαίνει και θ’ ανεβαίνει ώσπου ν’αφανίσει πολλές παράκτιες
περιοχές του κόσμου. (Αλλόφρονες κάτοικοι – ήδη από τις μέρες μας και στις ΗΠΑ
και σε άλλα μέρη του κόσμου – αναζητούν σημεία κατοίκησης σε υπερυψωμένα εδάφη
που εικάζεται ότι παρέχουν ένα είδος ασφάλειας).
Εν τω μεταξύ η πείνα θα
πλήξει δύο δισεκατομμύρια και παραπάνω ανθρώπους …, θα μπει σε δοκιμασία η
αντοχή και των πλέον ισχυρών χωρών, όπως οι ΗΠΑ … Στο σημείο αυτό πολύ πιθανόν,
θα ξεσπάσουν ένοπλες συγκρούσεις μέσα στις χώρες και μεταξύ των χωρών για τη
διασφάλιση ζωτικών πόρων για την επιβίωση, (νερό, τροφή, ενέργεια …),
διανοίγοντας και την προοπτική ενός πυρηνικού πολέμου! Το αποτέλεσμα «σκέτο
χάος», και ίσως το τέλος του παγκόσμιου ανθρώπινου πολιτισμού… (Το Βήμα, TEAM,
11-7-2019 μ.Χ.).
Το σκηνικό μεταποιείται
πράγματι σ’ έναν σπάνιο υπερρεαλισμό ─ που ενδεχομένως ούτε ο Andre Breton δεν
θα μπορούσε να υποθέσει ότι θα υπάρξει: οι χώρες του πλανήτη σ’ ένα σημείο
αγεφύρωτων αντιθέσεων και φονικών πολεμικών συγκρούσεων, (κάτι που το βλέπομε
και στις μέρες μας), ενώ τα εξαγριωμένα φυσικά στοιχεία πλήττουν τους πάντες
εξοντωτικά …
Ας προσθέσουμε, εν
απολύτω συντομία και ηρεμία, και την εικόνα που δίνει το Crouter Lab,
ερευνητικό κέντρο με έδρα το ΕΤΗ της Ζυρίχης (Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο
Τεχνολογίας), αναλύοντας τα δεδομένα 520 πόλεων σε ολόκληρο τον κόσμο. (Το ΒΗΜΑ
Team, 11-7-2019 μ.Χ.).
… Το 77% των πόλεων που
εξετάστηκαν θα αντιμετωπίσουν δραματικές αλλαγές στον ορίζοντα του 2050 μ.Χ… Η
θερμοκρασία των πόλεων της Ευρώπης θα αυξηθεί κατά μέσον όρο κατά 2,5 βαθμούς
Κελσίου, καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, αλλά τα καλοκαίρια και τους χειμώνες
μπορεί να είναι κατά 3,5 έως 4,7 βαθμούς Κελσίου θερμότερη αντιστοίχως… Η
θάλασσα θα εξακολουθεί να ανυψώνεται απειλώντας να καταπιεί ακόρεστα τις
παραθαλάσσιες πόλεις… Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πιθανόν η θερμοκρασία να
ανεβεί κατά 2,4 βαθμούς Κελσίου ─ όριο ασφαλείας που θέτει η Συνθήκη του
Παρισιού είναι να περιοριστεί η αύξηση κάτω των δύο βαθμών Κελσίου… Έτσι εκεί
γύρω στο 2050 μ.Χ., τριάντα περίπου χρόνια από σήμερα, το κλίμα του Λονδίνου θα
μοιάζει με το σημερινό κλίμα της Βαρκελώνης, στη Μαδρίτη οι συνθήκες θα είναι
αντίστοιχες του σημερινού Μαρακές, το Σιατλ θα μοιάζει με το σημερινό Σαν
Φρανσίσκο και το Τόκυο με την Τσουγκσά της Κεντρικής Κίνας…
Μόνο τριάντα χρόνια από
σήμερα!, γενική πραγματικότητα: υπερεντεινόμενη έως εφιαλτική κλιματική αλλαγή,
κατάρρευση του βιομηχανικού μας πολιτισμού, κατάρρευση του ανθρώπινου παράγοντα
από υπερεργασιακή καταπόνηση και κάθε είδους ασθένειες, επιδημίες, από
απίστευτα ευφυώς μεταλλασσόμενους ιούς… Κατάρρευση πληθυσμού.
Για την κατάρρευση
πληθυσμού μιλούν ─ και συμφωνούν απόλυτα ─ ο Κινέζος Τζακ Μα της Alibaba και ο
Έλον Μασκ της Tesla & Space X, συζητώντας για τους κινδύνους και τα οφέλη
της τεχνητής νοημοσύνης (Παρασκευή, 30 Αυγούστου 2019 μ.Χ.), «υποθέτοντας … πως
υπάρχει ένα αισιόδοξο μέλλον με την τεχνητή νοημοσύνη, νομίζω πως το μεγαλύτερο
πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει ο κόσμος θα είναι η κατάρρευση πληθυσμού», είπε ο
Μασκ. «Θέλω να δώσω έμφαση σ’ αυτό, το μεγαλύτερο πρόβλημα σε είκοσι χρόνια θα
είναι η κατάρρευση πληθυσμού, όχι η έκρηξή του». Ο Μα συμφώνησε απόλυτα.
Όταν πριν από τριάντα
χρόνια αποπεράτωνα το βιβλίο Αγωνία Επιβίωσης είχα την οδυνηρή βεβαιότητα ότι
οι εικόνες του βιβλίου θα είναι η εξέλιξη ως τη σημερινή πραγματικότητα.
Κρατούσα όμως μια αισιόδοξη αναλαμπή ότι ένας πολύ πιο ισχυροποιημένος
Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και η διαλεκτική της παγκόσμιας διάσωσης, ─ που ακόμα
δεν έχει κάμει μια συγκροτημένη εμφάνιση και παραμένει σε μια συγκεχυμένη
κατάσταση ─ θα μπορούσε να ανακόψει μια τόσο δραματική εξέλιξη και ν’ αρχίσει
να απεργάζεται την αναμόρφωση ολόκληρου του πλανήτη σε οικισμό επιβίωσης, σε
ενεργό και δυναμική πραγματικότητα υπεράσπισης της ζωής. «Ο αφηγητής μάλιστα ─
και παρά τη συνήθεια του να παραμένει εντελώς αφανής ─ ακούστηκε, ωσάν υπό το
κράτος πιεστικού, ανεκδήλωτου ενθουσιασμού να αναφωνεί: Το θαύμα των οικισμών
επιβίωσης!… Εκτυλισσόταν το πιο παράδοξο ντοκιμαντέρ, το πιο αισιόδοξο
σχεδίασμα στην τέχνη της αρχιτεκτονικής, το πιο ζωντανό ενέργημα στην ιστορία
της πολιτικής και της νομικής σκέψης, το πιο επικό επίτευγμα στην ιστορία της
φιλοσοφίας-απροσδιόριστο, εναργές, μακρινό ποίημα-όπου η Γης ολόκληρη!
καθίσταται οικισμός επιβίωσης…» (Σπύρος Βρεττός, Αγωνία Επιβίωσης, 5η έκδοση,
εκδ. Γρηγόρη, σ. 117).
Η πραγματικότητα
σκιαγραφείται ή εκρηκτικά αναπαρίσταται ως η μετατροπή του πλανήτη, από
αδάμαστες πλέον δυνάμεις, σε οικισμό ολοσχερούς καταστροφής της ζωής. Ήθελα να παρατηρήσω στα όσα παραπάνω σημείωσα
για την κατάρρευση ενός πολιτισμού, ότι εκείνο που διακρίνει μια κατάρρευση
είναι, εντέλει, το έλλειμμα ευφυΐας των «δρώντων υποκειμένων της ιστορίας», φράση
που χρησιμοποιούν συχνά οι ιστορικοί. Αυτό το έλλειμμα ευφυΐας, παραμένει
γεγονός ότι διήκει καθ’ όλη τη διάρκεια της παγκόσμιας ιστορίας ως τις μέρες
μας. Δυστυχώς, η τεχνητή λεγόμενη νοημοσύνη, δεν είναι ακόμα σε θέση να
αναπληρώσει αυτό το έλλειμμα.
Η ανθρώπινη
καταστροφικότητα, δίνει κι αυτή το ισχυρό της παρόν, όπως την απεικονίζουν τα
μεγάλα έπη ─ που κι αυτά κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση γύρω στο 3000 π.Χ.,
όταν εμφανίζονται συγκροτημένοι πλέον και οι πρώτοι πολιτισμοί: πόλεις
οχυρωμένες με τείχη, βασιλιάδες, αγορές, εμπόριο, επεκτατική τάση, συναλλαγές,
πόλεμος και αδυσώπητες πολιορκίες… (Η διαμόρφωση αυτών των πολιτισμών πρέπει ν’
αρχίζει πολύ πριν από το 3.000 π.Χ. και μετά το 20.000, όταν οι συνθήκες
θερμοκρασίας επιτρέπουν τη μόνιμη εγκατάσταση σε ορισμένες περιοχές του
πλανήτη). Για παράδειγμα το σουμερικό έπος του Γκίλγκαμες 3.000 χρόνια π.Χ., το
ελληνικό έπος Ιλιάδα, το ινδικό έπος Μπαχαμαράτα, προς το τέλος της 2ης
χιλιετίας π.Χ., και ως το γερμανικό έπος των Νιμπελούγκεν, γύρω στο 1300 μ.Χ.,
η ανθρώπινη παρουσία διακρίνεται για σφοδρές επεκτατικές τάσεις, πολέμους για
κυριαρχία και εξουσία, πολιορκίες, καταστροφικότητα και αφόρητη φονική
αγριότητα. Παρόλο που παραμένουν σε μεγάλη χρήση ως τις μέρες μας οι όροι
Δυτικός πολιτισμός και Ανατολικός πολιτισμός, Δυτικός και Ανατολικός άνθρωπος,
μπορούμε να πούμε ότι Δύση και Ανατολή ισοζυγίζονται ως προς τη φονική τους
αγριότητα, στον εσώτατο πυρήνα του πολιτισμού τους.
Αλλ’ ο Όμηρος στην Ιλιάδα
χρησιμοποιεί και τον όρο έλεος και αντιλαμβάνεται, όπως και η αρχαία τραγωδία
στη συνέχεια, όπως και η μετέπειτα λαϊκή ποίηση ως τις μέρες μας, τι σημαίνει
συμμετοχή στον ξένο πόνο, σε μία διευρυμένη κατανόηση του κόσμου. Ο Albin Lesky
σημειώνει ότι «η Ίριδα προτρέπει τον Πρίαμο να επιχειρήσει το δύσκολο πέρασμα
στο ελληνικό στρατόπεδο. Μέσα στη νύχτα πλησιάζει με πλούσια δώρα τον άνθρωπο
που του σκότωσε τον καλύτερό του γιο. Ο Αχιλλέας θυμάται τον δικό του πατέρα
και μέσα στα δάκρυα και των δύο διαλύεται η σκληρότητα και τα βάσανα. Σ’ ένα
καινούριο σκαλοπάτι της κατανόησης του κόσμου, ο άγριος, ο σκληρός ανοίγει την
καρδιά του για να νιώσει τον ξένο πόνο». Ο Albin Lesky επίσης σημειώνει ότι:
«…Ο Αχιλλέας προπάντων τραβά τον δρόμο του με μεγαλοδιάστατη υπερβολή… Ο
Έκτορας όμως εξαιτίας της επιτυχίας του ξεπερνά τα όρια που έχουν χαραχτεί γι’
αυτόν… Και ο Πάτροκλος επάνω στη νίκη ξέχασε το μέτρο. κι αυτός είχε
προειδοποιηθεί από τον φίλο του, κι έτσι οφείλει να πληρώσει με τον θάνατό του.
Η γραμμή επάνω στην οποία προχωρεί η μοίρα των τριών αυτών μορφών οδηγεί
αναγκαστικά στη σύγκριση με την αρχαία τραγωδία (Albin Lesky, Ιστορία της
Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας, μτφρ. Αγαπητού Γ. Τσοπανάκη καθηγητή του
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 5η έκδ., εκδοτικός οίκος Αφών Κυριακίδη,
Θεσσαλονίκη, 1990, σ. 65 -67). Πρόκειται για τις απαρχές του ανθρωπιστικού
βλέμματος στον κόσμο. Ο σπουδαίος Γερμανός φιλόλογος Bruno Snell αναπτύσσει με
εξαιρετική διεξοδικότητα στο «Η Ανακάλυψη του Πνεύματος» (εκδ. Μορφωτικό Ίδρυμα
Εθνικής Τραπέζης) πώς στην αρχαία Αθήνα αναπτύσσεται η έννοια του ανθρωπισμού
και πώς μέσω του Κικέρωνος κατευθύνεται προς τον Ευρωπαϊκό χώρο.
Είναι εντυπωσιακό ότι
2.500 χρόνια μετά, ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, που κατά την κριτική του
Παλαμά, η ποίησή του είναι «μια μεταμόρφωση της πολεμικής ενέργειας», στο
ποίημά του Ο Κλέφτης, μία εξόχως δραματική ιστορία ελληνικού καθαρά
ρομαντισμού, ενσωματώνει και τους στίχους:
«Πούν’ οι Κλέφτες, πούν’
οι Τούρκοι;/ Τόσος κόσμος είν’ νεκρός;/Κατά γης κοιμώντ’ οι Κλέφτες/ Όλοι οι
Τούρκοι είναι νεκροί. /Δε σου φαίνονται πως είναι οι ίδιοι που ’χανε σφαγή./
Σαν αδέρφια αγκαλιασμένα/ με τα χέρια τους σφιχτά/λες πως ύστερα απ’τη
μάχη,/λες πως δίνουνε φιλιά/. (Α. Βαλαωρίτης, Άπαντα)
Αυτή η καταστροφικότητα
και η δημιουργικότητα ή η δημιουργική καταστροφικότητα, των 5.000 τελευταίων
χρόνων (είναι μικρό χρονικό διάστημα), που τη ζούμε κι εμείς ως μία κορύφωση
στις μέρες μας, μπορεί κάποτε να τύχει της πλήρους μαθηματικής της περιγραφής,
ενδεχομένως πριν να φθάσει το 2050 μ.Χ., που μας το θέτουν ως όριο για να
συντελεστεί μία πλήρης κατάρρευση του σημερινού μας πολιτισμού. Έτσι
ενδεχομένως οι ενασχολούμενοι με την πολιτική και τα μεγάλα σύνολα ανθρώπων, θα
έχουν μια σαφή εικόνα γι’ αυτό που κάθε φορά μας περιμένει. Τα μαθηματικά
μοντέλα περιορίζουν ικανοποιητικά την ανθρώπινη φλυαρία αιώνων επί παντός του
επιστητού, έστω και με φλύαρους αριθμούς.
Αυτή η επικείμενη και
πολύ δυσοίωνη πραγματικότητα δεν σημαίνει ότι οι εργώδεις καθημερινοί
σχεδιασμοί της οικονομικής μας ανόρθωσης και η καθημερινή δημιουργικότητα ─ και
ο βαρύς μόχθος των συνανθρώπων μας ─ για την οικονομική τους και την όλη τους
ανθηρή κάποια παρουσία, χάνουν τη σημασία τους. Απεναντίας αποκτούν την ζωτική
σημασία της ισορροπημένης μας παρουσίας και αναζωογονούν τη χαρά της
καθημερινής μας ζωής και ύπαρξης … Ούτε και μπορεί οι άνθρωποι να αφεθούν στην
πλήρη τους απραξία ή να μεταπέσουν σταδιακά και με τα φυσικά φαινόμενα
επιδεινούμενα σε καταστάσεις πανικού. Το σθένος μιας ζωοποιού δράσης για την
αποτροπή της όποιας επερχόμενης μεγάλης καταστροφής μπορεί να αποτελέσει κορυφαία
πληρότητα ζωής για τον σημερινό άνθρωπο.
Ενδεχομένως, η στιγμή
αυτή της παγκόσμιας ιστορίας μπορεί και να μην είναι από τις πιο απελπιστικές,
παρόλο που κάποιες εγκληματικές συμπεριφορές των ανθρώπων παραμένουν ίδιες κι
απαράλλαχτες χιλιάδες χρόνια τώρα, όπως και στις αρχές κι ως τα μέσα του
εικοστού αιώνα … Αλλ’ η ανθρωπότητα ουδέποτε είχε τόση συσσωρευμένη γνώση και
τόσο συσσωρευμένο πλούτο, όσο αυτή την χρονική στιγμή.
Ο ιδιωτικός μόνο πλούτος
της ανθρωπότητας, από έρευνα του Boston Consulting Group, ανερχόταν το 2016
μ.Χ. στο αστρονομικό ποσό των 166,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Έτσι όντως ο
πλούτος αποκτάει ένα σταθερό σκοπό.
Εννοείται πως αν η
κατάρρευση του πολιτισμού μας πραγματοποιηθεί σε τριάντα περίπου χρόνια από
σήμερα, ο συσσωρευμένος αυτός πλούτος θα καταστεί άνευ οιασδήποτε σημασίας για
τους κατόχους του. Κανένας δεν θα μπορέσει να αποδράσει προς ένα οποιοδήποτε
ασφαλές σημείο στον πλανήτη Γη ή εκτός του πλανήτη. Οι ιστορικοί του μακρινού
μέλλοντος θ’ ανακαλύπτουν από τα όποια διασωθέντα ντοκουμέντα της μεγάλης
κατάρρευσης ότι το χρήμα είχε χάσει σε κάθε μορφή την όλη του οντότητα.
Ενώ οι αρχαιολόγοι μπορεί
να ανακαλύπτουν μέσα σε αλλεπάλληλα στρώματα αποξηραμένης λάσπης και ερειπίων
ράβδους χρυσού ή και απαστράπτοντα ακόμα διαμάντια και αναρίθμητους σκελετούς
ανθρώπων, καθώς ο θάνατος επιδείχνει από τις μέρες μας κιόλας εξαιρετική
δημοκρατικότητα …
Αλλά και παρόλ’ αυτά η αισιοδοξία μας παραμένει. Θα μπορούσε να επαναλάβομε εδώ μερικά από τα δυναμικά της στοιχεία που συντίθενται από την επιστημονική γνώση, την διαρκώς εξελισσόμενη, από την τεχνολογία που καθημερινά πραγματοποιεί άλματα!, από τον πλούτο και κυρίως από την ανερχόμενη, ας ελπίσουμε, εγρήγορση των ανθρώπων … Το γεγονός διανοίγει προοπτικές πολλών δυνατοτήτων αποτροπής. Αλλά κατά μία άποψη όλοι εμείς που παραμένομε ζωντανοί θα πρέπει να θεωρούμε τον εαυτό μας τυχερό που ζούμε τα πρώτα βήματα της πλέον συναρπαστικής ιστορίας που άρχισε να γράφεται ποτέ στον κόσμο (https://aromalefkadas.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CF%83-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CF%85%CF%80%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9/, https://www.triklopodia.gr/%ce%bf-%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%8d%ce%b3%ce%ba%ce%b9%ce%bd-%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%b https://www.kathimerini.gr/culture/184761/h-paratetameni-parakmi-tis-dysis/, https://www.geopolitika.ru/el/article/o-ntoygkin-kai-i-parakmi-tis-dysisc%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b4%cf%8d%cf%83%ce%b7%cf%82/)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου