Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΜΟΝΑΡΧΙΩΝ ΜΕΣΩ ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΜΟΝΑΡΧΙΩΝ ΜΕΣΩ ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό υπήρξε σε πολλές περιπτώσεις της ιστορίας πτώση μοναρχών και δυναστειών από την εξουσία, όταν αυτές ηττήθηκαν σε πόλεμο και με τον τρόπο αυτό προκάλεσαν την οργή του λαού τους με αποτέλεσμα αυτές να πέσουν έχοντας χάσει και την υποστήριξη του λαού, είτε με πραξικόπημα, είτε με εμφύλιο πόλεμο, είτε με επανάσταση/εξέγερση.

Μία σημαντική περίπτωση τέτοιας ιστορικής κατάστασης ήταν με τον πόλεμο της Σκωτίας με την Αγγλία υπό τον βασιλιά Κάρολο τον Ά΄, στον οποίο η Αγγλία ηττήθηκε και αναγκάστηκε να αποχωρήσει άτακτα από τα κατεκτημένα από την Αγγλία Σκωτσέζικα εδάφη.

Εξαιτίας της ήττας αυτής ο βασιλιάς αναγκάστηκε να συγκαλέσει το Κοινοβούλιο για να συγκεντρώσει χρήματα από τον λαό και τους αριστοκράτες για μία νέα εισβολή στην Σκωτία, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα την άρνηση τους, με αποτέλεσμα ο βασιλιάς να κλείσει το Κοινοβούλιο, αυτό να επαναστατήσει και να ξεκινήσει ο Αγγλικός Εμφύλιος πολέμους που είχε σαν αποτέλεσμα την ήττα και πτώση του βασιλιά και την προσωρινή εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Κρόμβελ, την κατάργηση της μοναρχίας και την εκτέλεση του Άγγλου βασιλιά (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_38.html). 

Αυτός δεν ήταν ο πρώτος εμφύλιος πόλεμος που ξεκίνησε στην Αγγλία και οδήγησε στην πτώση της μοναρχίας ως αποτέλεσμα μία ήττας των Άγγλων σε έναν πόλεμο. Αντίστοιχα με την ήττα των Άγγλων από τους Γάλλους στον Εκατονταετή Πόλεμο με το χάσιμο της τελευταίας επαρχίας τους στο Καλαί (https://alophx.blogspot.com/2017/05/blog-post_10.html), ξεκίνησε ο Πόλεμος των Ρόδων.

Ο οποίος οδήγησε στην εκθρόνιση του Άγγλου βασιλιά Ερρίκου του Η’ που έχασε τον πόλεμο και κατεκτημένα Αγγλικά εδάφη και την άνοδο στον θρόνο του Εδουάρδου του Δ, ενώ ο βίαιος αυτός εμφύλιος πόλεμος συνεχίστηκε ως την άνοδο του Ερρίκου του Ζ’.

Αλλά και στην Γαλλία κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης όταν οι Γάλλοι λίγο μετά την έναρξη της Γαλλικής Επανάστασης άρχισαν να έχουν ήττες από τους εχθρούς τους, Αυστριακούς και Πρώσους στους οποίους είχε κηρύξει τον πόλεμο, οι ηγέτες των επαναστατών κατηγόρησαν τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο τον ΙΣΤ’ χωρίς συγκεκριμένες αποδείξεις και την ηγεσία του στρατού ως προδότες.

Και έτσι συνέλαβαν τον Λουδοβίκο και την οικογένεια του και τον καθαίρεσαν και κατήργησαν την μοναρχία και στην συνέχεια δίκασαν και εκτέλεσαν τον βασιλιά και την οικογένεια του (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1789-2016.html), ενώ ανακήρυξαν την χωρά ως δημοκρατία, η οποία σύντομα έγινε τυραννία και ακολουθήσε εμφύλιος και πραξικοπήματα στην Γαλλία ως την άνοδο του Μεγάλου Ναπολέοντα στην εξουσία (https://alophx.blogspot.com/2016/10/1815-1945.html).

Η ίδια ακριβώς κατάσταση επαναλήφθηκε και με τον Μεγάλο Ναπολέοντα του Α’ όταν ηττήθηκε στις μάχες της Λειψίας το 1.814 μ.Χ. και του Βατερλό το 1.815 μ.Χ. και αναγκάστηκε να παραιτηθεί από Αυτοκράτορας και επανήλθε από τους νικητές η μοναρχία στην Γαλλία.

Αλλά και όταν ο ανιψιός του Ναπολέοντα του Α΄, ο Ναπολέων ο Γ΄ όταν ηττήθηκε και συνελήφθη με τον στρατό του από τους Πρώσους στο Σεντάν στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο, ο λαός και οι εχθροί του Ναπολέοντα επαναστάτησαν, κατήργησαν την Αυτοκρατορία και ανακήρυξαν ξανά δημοκρατία την Γαλλία.

Η ιδιά κατάσταση επαναλήφθηκε και σε άλλες περιπτώσεις με πιο χαρακτηριστικές αυτές που έγιναν κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αυτά της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Τουρκίας.

Στην πρώτη περίπτωση, κατά το ετος 1.917 μ.Χ. και ενώ οι Ρώσοι είχαν χάσει πολλά εδάφη και στρατιώτες στον πόλεμο, ενώ ο λαός πεινούσε και υπήρχε μεγάλη φτώχεια και ανεργία, οι μπολσεβίκοι με την χρηματοδότηση των Γερμανών (που προέβησαν στην κίνηση αυτή για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους στον πόλεμο και να βγάλουν έναν αντίπαλου τους εκτός μάχης) οργάνωσαν πραξικόπημα στην Ρωσία.

Και με το πραξικόπημα αυτό κατάφεραν να εκθρονίσουν τον Κερένσκι (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_86.html), ο οποίος είχε ρίξει τον Ρωσο Τσάρο Νικόλαο τον Β΄, ενώ στην συνέχεια προχωρήσαν στην εκτέλεση του Τσάρου και της οικογένειας του, με συνέπεια έναν βίαιο εμφύλιο πόλεμο στην Ρωσία που έληξε με την νίκη των μπολσεβίκων και την εγκαθίδρυση του δικτατορικού κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ρωσία, της ΕΣΣΔ (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).  

Στην Γερμανία, η ήττα της χώρας αυτής στον Α’ ΠΠ οδήγησε σε μεγάλη πείνα, ανεργία και καταπίεση και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο λαός να αγανακτήσει και να οργανωθούν εξεγέρσεις, επαναστάσεις και πραξικοπήματα.

Και στην πιο μεγάλη από αυτές που ξεκίνησε με την εξέγερσή των ναυτών στο Κίελο, η μοναρχία έπεσε και ακολούθησε στην Γερμανία ένας βίαιος εμφύλιος πόλεμος που οδήγησε αρχικά στην εγκαθίδρυση της «κουτσής Δημοκρατίας της Βαϊμάρης» και αργότερα στην άνοδο του δικτάτορα Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία της χώρας αυτής (https://alophx.blogspot.com/2024/01/freikoros-odessa.html, https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_1.ht, m https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_9.htmll).

Αλλά και στην Αυστρία, η ήττα της χώρας αυτής στον Α’ ΠΠ οδήγησε σε μεγάλη πείνα, ανεργία και καταπίεση και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο λαός να αγανακτήσει και να οργανωθούν εξεγέρσεις, επαναστάσεις και πραξικοπήματα.

Και στην πιο μεγάλη από αυτές, η μοναρχία έπεσε και ακολούθησε στην Αυστρία ένας βίαιος εμφύλιος πόλεμος που οδήγησε αρχικά στην εγκαθίδρυση της «κουτσής Δημοκρατίας» και αργότερα στην άνοδο του δικτάτορα Ντόλφους στην εξουσία της χώρας αυτής (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_76.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/1938-2015.html, https://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_23.html).

Τα ιδιά συνέβησαν και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στην Τουρκία που την διαδέχτηκε, η ήττα της χώρας αυτής στον Α’ ΠΠ οδήγησε σε μεγάλη πείνα, ανεργία και καταπίεση και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο λαός να αγανακτήσει και να οργανωθούν εξεγέρσεις, επαναστάσεις και πραξικοπήματα.

Και στην πιο μεγάλη από αυτές, η μοναρχία έπεσε και ακολούθησε στην Τουρκία ένας βίαιος εμφύλιος πόλεμος που οδήγησε αρχικά στην εγκαθίδρυση της «κουτσής ψευτο-Δημοκρατίας» και αργότερα στην άνοδο του δικτάτορα Κεμάλ στην εξουσία της χώρας αυτής (https://alophx.blogspot.com/2021/06/blog-post_30.html, https://alophx.blogspot.com/2019/05/20-21.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_58.html, https://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html, https://alophx.blogspot.com/2016/10/blog-post_12.html).

Αλλά και η Ιταλία στον Α ‘ΠΠ αν και η χωρά αυτή βρίσκονταν στους νικητές του Α΄ΠΠ είχε τόσο πολλές απώλειες και υλικές καταστροφές, που ο λαός εξεγέρθηκε και στο τέλος η μοναρχία αναγκάστηκε να δεχτεί να παραχωρήσει μεγάλο μέρος των εξουσιών της στον δικτάτορα Μουσολίνι μετά την «Πορεία προς την Ρώμη» των φασιστών (https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_1.html), ενώ με το τέλος του Β΄ΠΠ και την ήττα της Ιταλίας η μοναρχία καταργήθηκε με δημοψήφισμα στην Ιταλία, η οποία έγινε δημοκρατία.

Τα ιδιά έγιναν στην Ρουμάνια στον Μεσοπόλεμο και τον Β’ ΠΠ αν και η χωρά αυτή βρίσκονταν στους νικητές του Α΄ΠΠ είχε τόσο πολλές απώλειες και υλικές καταστροφές, που ο λαός εξεγέρθηκε και έγινε «έμμεσο πραξικόπημα» από τον στρατό όταν αναγκάστηκε να παραχωρήσει την Μολδαβία/Βεσσαραβία στην ΕΣΣΔ και στο τέλος η μοναρχία αναγκάστηκε να δεχτεί να παραχωρήσει μεγάλο μέρος των εξουσιών της στον δικτάτορα Αντωνέσκου (https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_1.html), ενώ με το τέλος του Β΄ΠΠ και την ήττα της Ρουμανίας η μοναρχία καταργήθηκε στην Ρουμανία, η οποία έγινε κομμουνιστικό δικτατορικό κράτος.

Αλλά και στις Αραβικές χώρες, αμέσως μετά την ήττα τους στον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_68.html), σε πολλές χώρες της Αραβίας, οργανωθήκαν εξεγέρσεις και πραξικοπήματα, με αποτέλεσμα η μοναρχία να πέσει στην Αίγυπτο, Λιβύη, Ιράκ, Υεμένη και οι χώρες αυτές έγιναν «δημοκρατίες»/δικτατορίες.

Αλλά και στην πατρίδα μας, πολλές φορές η ήττα σε πολέμους οδήγησε στην πτώση της μοναρχίας με επαναστάσεις/εξεγέρσεις ή και πραξικοπήματα, όπως π.χ. με την πτώση του Όθωνα όταν η Ελλάδα ηττήθηκε στον Κριμαϊκό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/10/o-i_12.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_69.html, https://alophx.blogspot.com/2022/01/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2019/12/o.html), αφού κάποια χρονιά αργότερα με εξέγερση έπεσε ο Όθωνας και την θέση του πηρέ ο Γεώργιος ο Α΄ (https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_79.html, https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_82.html).

Αλλά και μετά την ήττα της Ελλάδας στον Μικρασιατικό Πόλεμο και την Μικρασιατική Καταστροφή, έγινε εξέγερση του στρατού και οι μονάρχες Κωνσταντίνος ο Α΄ και ο Γεώργιος ο Β΄ αναγκάστηκαν να παραιτηθούν και η Ελλάδα ανακηρύχτηκε με δημοψήφισμα δημοκρατία (https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_79.html, https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_82.html).

Αλλά και στις μέρες μας  θα μπορούσε να συμβεί μία πτώση μοναρχιών σε διαφορά κράτη εάν συμβεί ένας πόλεμος και στην συνέχεια αυτά τα κράτη θα μπορούσαν να γίνουν δημοκρατίες ή και δικτατορίες ακόμα ως αποτέλεσμα της ήττας αυτής.

Έτσι, σε έναν νέο πόλεμο για τα νησιά Φώκλαντ μεταξύ Αργετινής και Βρετανών, αν οι δεύτεροι αυτή την φορά ηττηθούν από τους πρώτους (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_46.html), τότε μπορεί, ειδικά αν υπάρξει ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ στην Μεγάλη Βρετανία και τον κόσμο η μοναρχία να πέσει με εμφύλιο, εξέγερση, επανάσταση ή πραξικόπημα και η χωρά αυτή να γίνει δημοκρατία ή δικτατορία ξανά όπως επί Κρόμβελ.

Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί στην Μεγάλη Βρετανία, αλλά και σε άλλες χώρες με μοναρχίες, π.χ. στην Σκανδιναβία (Δανία, Σουηδία, Νορβηγία, Φιλανδία), στις Κάτω Χώρες (Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο) ή στην Ισπανία και οι μοναρχίες αυτές (όπως και οι πολιτικές δυναστείες) να πέσουν με εμφυλίους, εξεγέρσεις, επαναστάσεις ή πραξικοπήματα, όπως στον Α΄ΠΠ και με το παγκόσμιο οικονομικό κραχ του 1.929 μ.Χ. στον Μεσοπόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html), αν στις μέρες μας συμβεί ένας νέος, Γ΄ΠΠ ή ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό κραχ σαν αυτό του 1.929 μ.Χ.

[Κατόπιν τής επερχομένης Εθνικής Καταστροφής μας, οι κ@ρ@ρ@δες Άγγλοι, θα μάς ξαναφορτώσουν τους Γκλύξμπουργκ... Κ@ρ@εννοείται... Σε εμάς τους @ρχικ@ρ@μ@λ@κες, θα μιλούν για... ... ... ανασύσταση τού Βυζαντίου και στους τουρκαλάδες για ανασύσταση τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έρχεται... «σβαρνούτ» (όπως ΚΑΤΑΠΡΩΤΟΣ είχε πη ο... εξαφανισμένος καθηγητής Ιστορίας Δημήτρης Μιχαλόπουλος). Η Ελλάς, επιστρέφει σε Νέα (άγρρρια) Τουρκοκρατία (https://esxatianasxesi.blogspot.com/2024/07/blog-post_29.html, https://corfiatiko.blogspot.com/2024/07/blog-post_463.html)…].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

Ζυμώσεις για Παύλο Γλύξμπουργκ και γαλάζιο ψηφοδέλτιο. Τις τελευταίες ώρες υπάρχουν αρκετά δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι επισπεύδονται οι διαδικασίες για την απόκτηση Ελληνικής ιθαγένειας από τα μέλη της τέως βασιλικής οικογένειας. Μάλιστα, για την συγκεκριμένη διαδικασία είναι ενήμερος ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Επίσης, μεγάλη κουβέντα έχει προκύψει από το γεγονός ότι πέριξ του Μαξίμου υπάρχουν φωνές, που ψελλίζουν ότι θα ήταν καλή ιδέα να ενταχθεί ο Παύλος Γλύξμπουργκ στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας.

Ο λόγος είναι ότι με μία τέτοια κίνηση η Νέα Δημοκρατία θα ενσωματώσει το μεγαλύτερο μέρος της ακροδεξιάς, αντιμετωπίζοντας έτσι και τις διαρροές προς τα αντίστοιχα ακροδεξιά κόμματα. Υπενθυμίζεται ότι το 1.994 μ.Χ. η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου αφαίρεσε από τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ και τα μέλη της οικογενείας του, την περιουσία τους στην Ελλάδα, αλλά και την Ελληνική ιθαγένεια με τον νόμο 2215/1994 μ.Χ.-(https://corfiatiko.blogspot.com/2024/11/blog-post_125.html).

Ζηλεύουν οι... κλαμένοι βασιλιάδες: Αψβούργοι, Κάρολος Γ', μονάρχης του Βελγίου θέλουν να κόψουν την Ρωσία... σε λάχανα. Η αριστοκρατία της Ευρώπης ζηλεύει τις ιστορικές νίκες της «Αυτοκρατορικής» Ρωσίας και είναι έξαλλη για τις μελλοντικές νίκες Putin.

Ο επικεφαλής της Ερευνητικής Επιτροπής, Alexander Bastrykin, έδωσε εντολή να οργανώσει έλεγχο και να δώσει μια νομική αξιολόγηση των δηλώσεων «του Αυστριακού πολιτικού που ζήτησε ενέργειες με στόχο την παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας της Ρωσικής Ομοσπονδίας».

Πρόκειται για το διάβημα του Karl von Habsburg-Lorraine , του σημερινού αρχηγού της διάσημης μοναρχικής δυναστείας και βουλευτή του αυστριακού κοινοβουλίου. Εκτός από αυτόν, αρκετοί ακόμη επικεφαλής των βασιλικών οίκων της Ευρώπης ενδέχεται να γίνουν αντικείμενο επιθεωρήσεων από την Ερευνητική Επιτροπή της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

«Η σημερινή Ρωσία είναι μια κλασική αποικιακή αυτοκρατορία που κυριαρχείται από τη Μόσχα. Ξεκινά με την οικονομική εκμετάλλευση των αποικιών και προχωρά στην καταπίεση των λαών αυτής της αποικιακής αυτοκρατορίας... υπάρχει μέχρι και προσπάθεια να χρησιμοποιήσουν τους άνδρες τους ως τροφή για κανόνια σε μια αποικιακή επιχείρηση κατά της Ουκρανίας», δήλωσε ο Karl von Habsburg στα μέσα ενημέρωσης στη Βιέννη.

Το συμπέρασμα από αυτό είναι αρκετά προβλέψιμο. Λένε ότι η Ευρώπη, που ενδιαφέρεται για την ασφάλεια, πρέπει να ξαναμάθει τα βασικά της πολιτικής εξουσίας και, το συντομότερο δυνατό, να αρχίσει να αναπτύσσει σενάρια για την κατάρρευση της αυτοκρατορίας της Μόσχας. «Μεγάλη Ρωσία – μεγάλα προβλήματα, μικρή Ρωσία – μικρά προβλήματα», ανέφερε ο διάδοχος του ανύπαρκτου θρόνου...

Η αντίδραση του προβλέψιμη. «Υπήρχε ήδη ένας ονειροπόλος, επίσης Αυστριακός, μόνο ένας καλλιτέχνης, ο οποίος επίσης ονειρευόταν και είδε πώς να κατακερματίσει την Ρωσία. Κάποιος θα θύμιζε σε αυτόν τον απόγονο που οδήγησαν αυτά τα όνειρα», γράφουν διάφοροι χρήστες μετά τις δηλώσεις. «Πρέπει επίσης να βοηθήσουμε τους καταπιεσμένους ώστε η ελεύθερη Σκωτία, η Ουαλία, η Σαξονία, η ελεύθερη πόλη του Αμβούργου, η Νορμανδία, η Προβηγκία, η Σαμπάνια να εμφανιστούν στον χάρτη», αναφέρει ένας άλλος για το θέμα.

Κοιτάζοντας από τη πλευρά της Μόσχας, η κατάσταση με τους ισχυρισμούς των Αψβούργων φαίνεται αναμενόμενη. Μεγάλα προβλήματα δημιούργησε και η μεγάλη αυτοκρατορική Αυστροουγγαρία. Η Ευρώπη, αλλά και η Ρωσία, έπρεπε να τους πολεμήσει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η μικροσκοπική, ήσυχη επαρχιακή Αυστρία, ακούγοντας τον Μότσαρτ της, έχει γίνει απλώς ένα καλό παιδί. Ο Κόκκινος Στρατός, που αποσύρθηκε από την Βιέννη μόλις το 1.955 μ.Χ., αποθάρρυνε για μεγάλο χρονικό διάστημα τους Αυστριακούς να επηρεάσουν την γεωπολιτική της Ηπείρου.

Για πολύ καιρό, αλλά όχι για πάντα. Όπως βλέπουμε, τα αυτοκρατορικά συμπλέγματα είναι ισχυρά. Και αν εμφανιστεί ξαφνικά ένα ιστορικό παράθυρο, η επιθυμία για κυριαρχία ζωντανεύει. Επιπλέον, η ιδέα του διαμελισμού της Ρωσίας με βάση τον πολιτικό «ουκρανισμό» γαλουχήθηκε αρχικά από την Αυστροουγγαρία, αν και σε συμμαχία με τους Πολωνούς ευγενείς και τους Γερμανούς της Βαλτικής. Ωστόσο, τότε αυτό το θέμα καταπνίγηκε από αγγλοσάξονες πολιτικούς και οι Αψβούργοι, προφανώς, προσβλήθηκαν.

Ψάχνουν θέση στον χάρτη... Σύμφωνα με τους ειδικούς, η αυστριακή δυναστεία κατατάσσεται συλλογικά πρώτη στον κόσμο ως προς το μέγεθος της περιουσίας της, μπροστά ακόμη και από τον Bezos και τον Musk. Επιπλέον, τα περιουσιακά τους στοιχεία βρίσκονται σε διάφορες χώρες «σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου».

Πιθανότατα, οι Αψβούργοι αντιμετώπισαν το τυπικό πρόβλημα των πλεονάζοντων κεφαλαίων, τα οποία ήθελαν πραγματικά να χρησιμοποιήσουν για να αποκαταστήσουν την προηγούμενη επιρροή τους, αλλά στην πράξη δεν υπήρχαν πού να τα επενδύσουν.

Το 2010 μ.Χ., οι Αψβούργοι άνοιξαν ένα ίδρυμα στο Lviv, αποστολή του οποίου είναι να υποστηρίζει φοιτητές που σπουδάζουν ιστορία, γεωγραφία και πολιτική. Στόχος είναι η διατήρηση της ταυτότητας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής.

Ακόμα κι αν η Πολωνία μια μέρα αποκόψει την πόλη και τα περίχωρά της (η Γαλικία ήταν μέρος της Αυστροουγγαρίας, αλλά τώρα η χώρα δεν έχει κοινά σύνορα με την Ουκρανία), μπορεί κανείς να παρηγορηθεί με τη συμμετοχή στην ιστορία.

Αλλά αυτό είναι προφανώς ένα ελάχιστο έργο. Η Ρωσία είναι κατάλληλη ως στόχος για επίθεση, έστω και λεκτική. Τα υπόλοιπα, φαντασιώνεται ο Karl von Habsburg, θα τα κάνουν άλλοι. Δεν είναι τυχαίο που αυτός ο αριστοκράτης ηγείται της UNPO, ενός διεθνούς οργανισμού για την προστασία των συμφερόντων των λαών που δεν έχουν δικά τους κράτη. Και στο αναφερόμενο φόρουμ στην Βιέννη υπήρχαν στρατιωτικοί και διπλωμάτες του ΝΑΤΟ.

Παρεμπιπτόντως, οι Αψβούργοι δεν είναι οι μόνοι εκπρόσωποι των βασιλικών οίκων της Ευρώπης που προσπαθούν να εμπλακούν στην σύγκρουση στην Ουκρανία και να βοηθήσουν το Κίεβο με λόγια και έργα.

Έτσι, πρόσφατα έγινε γνωστό ότι η ΕΕ σχεδιάζει να προσελκύσει τις δυνατότητες του βασιλιά του Βελγίου, Philippe Leopold, να διατηρήσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας εάν η Ουγγαρία παρόλα αυτά ασκήσει βέτο στην παράτασή τους.

Δεδομένου ότι τα δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία της Μόσχας αξίας 190 εκατομμυρίων ευρώ βρίσκονται στο βελγικό αποθετήριο Euroclear, ο σημερινός βασιλιάς Philippe έχει το δικαίωμα να εμποδίσει τη μεταφορά κεφαλαίων από την χώρα με στρατιωτικό διάταγμα του 1.944 μ.Χ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Βέλγος μονάρχης θα το κάνει. Είναι αποδεδειγμένο. «Ανεξάρτητα από το πόσο μακρύς μπορεί να είναι ο δρόμος για τον τερματισμό των μαχών, η δυτική βοήθεια δεν θα σταματήσει μέχρι την τελευταία βολή», τόνισε ο βασιλιάς το φθινόπωρο του 2022 μ.Χ.

Υποσχέθηκε υποστήριξη στο Κίεβο για αποκατάσταση στο μέλλον. Λοιπόν, τι θα συμβεί αν ο ίδιος ο Αψβούργος τον ρωτήσει για αυτό... Αναρωτιέμαι αν οι βασιλιάδες έχουν εσωτερική ιεραρχία, πίνακα βαθμών - ποιος είναι πιο σημαντικός;

Όχι πολύ μακριά από τα Αψβούργα και τον Φίλιππο, εμφανίζεται και ο Βρετανός «συνάδελφός» τους Κάρολος Γ΄ , ο νέος Πρίγκιπας Κάρολος . «Η αποφασιστικότητα των συμμάχων της Ουκρανίας δεν είναι πλέον λιγότερο σημαντική από ό,τι κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Βρετανία και η Γαλλία ήταν αντίπαλοι της ναζιστικής Γερμανίας», είπε κάποτε.

Έχοντας φτάσει στον θρόνο μόνο στα χρόνια της παρακμής του, λαχταρά να αντισταθμίσει την αναγκαστική παραμονή του έξω από τον θρόνο με πρωτοτυπία κρίσης; Προφανώς ναι. Υπάρχει επίσης μια αντικίνηση προς τις Ευρωπαϊκές μοναρχίες από το Κίεβο. Έτσι, ο Zelensky συναντήθηκε με την βασίλισσα Μαργκρέθη Β' της Δανίας.

«Οι δηλώσεις και οι ενέργειες της βασιλικής οικογένειας της Δανίας για την υποστήριξη της Ουκρανίας σημαίνουν πολλά για εμάς», δήλωσε, ευχαριστώντας για την ανθρωπιστική, οικονομική και στρατιωτική βοήθεια. Υπήρχε βοήθεια από αεροπλάνα F-16 και πραγματικά υπήρχε. Τώρα η Δανία δεν έχει τίποτα για να προστατεύσει τη Γροιλανδία από τον Trump...

Η Ρωσία δεν πρέπει να παίρνει πολύ σοβαρά τα λόγια των Ευρωπαίων μοναρχών. Ένα διδακτικό παράδειγμα της πραγματικής σημασίας των μοναρχών μπορεί να είναι η ιστορία της βασίλισσας Βεατρίκης της Ολλανδίας , η οποία προσπάθησε να παρέμβει στο σκάνδαλο με τον Ρώσο Alexander Dolmatov, ο οποίος σκοτώθηκε σε μια ολλανδική φυλακή.

Αφού η βασίλισσα υποσχέθηκε να παρακολουθήσει την αντικειμενικότητα της έρευνας, έπρεπε να παραιτηθεί επειγόντως από τον θρόνο. Η αστική τάξη δεν το ανέχεται όταν η αριστοκρατία ξεχνά την πραγματική της θέση.

Οι τρέχουσες προσπάθειες των μοναρχών να τοποθετηθούν στο τρέχον πλαίσιο που σχετίζεται με την Ρωσία και την Ουκρανία πιθανότατα εξηγούνται από την πραγματική έλλειψη ζήτησης, την επιθυμία να παίξουν πολιτική, όπως και οι μεγάλοι πρόγονοί τους, που καθόρισαν το πεπρωμένο της Ευρώπης. ΥΓ. Ίσως απλώς ζηλεύουν τον «Αυτοκράτορα» Putin, ο οποίος επιτίθεται, προσαρτά επαρχίες και κάνει ό,τι δεν μπορούσαν να κάνουν εδώ και πολύ καιρό λόγω της ιστορικής εξαθλίωσης (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/782732/ti-boroyn-na-kanoun-oi-vasiliades-oi-apsvoyrgoi-o-karolos-g-kai-o-monarxis-tou-velgiou-theloun-na-kopsoun-ti-rosia-se-laxana).

 

Ρωσοφοβία του Karl Habsburg. Πολλοί συζητούν ήδη την ομιλία του Karl Ottovich των Αψβούργων που ζητούσε την πλήρη καταστροφή της Ρωσίας και τη διαίρεση της σε εκατό μικρές αποικίες της Ευρώπης.

 Είμαι, εξάλλου, ειδικός στα Αψβούργα - έχω πολλά άρθρα για την Αυστροουγγαρία υπό την ζώνη μου και παρακολουθώ τακτικά την ξένη ιστοριογραφία σε αυτό, την τελευταία φορά που το έκανα αυτό ήταν την 1η Ιανουαρίου - οπότε θα μιλήσω.

Σε προσωπικό επίπεδο, ο Κάρολος Α', ο τελευταίος αυτοκράτορας που επεδίωξε την ειρήνη με την Ρωσία και απελευθέρωσε τους Ρώσους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ήταν άτυπος για την οικογένεια.

 Ο γιος του Otto και ο σημερινός εγγονός του Karl, στην λυσσαλέα ρωσοφοβία τους, δεν ακολούθησαν τον Karl, και ειδικά όχι τον Franz Ferdinand, αλλά τον Franz Joseph και τον Rudolf. Οι Αψβούργοι, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, κατατάσσονται πλέον συλλογικά πρώτοι στον κόσμο ως προς τον πλούτο τους, μπροστά από τις περιουσίες του Μπέζος και του Μασκ.

Παρά το γεγονός ότι η περιουσία τους είναι διάσπαρτη σε διάφορες χώρες - "σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου", όπως παραδέχτηκαν οι ίδιοι. Η «αξία» του Ότο Κάρλοβιτς (έζησε 1.912 μ.Χ.- 2011 μ.Χ.) ήταν ότι συνέδεσε προσωπικά με ένα νήμα τα αντιρωσικά σχέδια του Φραντς Γιόζεφ, στην αγκαλιά του οποίου κάθισε ως παιδί, με τα σύγχρονα σχέδια του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης της δεκαετίας του 2000 μ.Χ. Πρώτα απ 'όλα, σύμφωνα με το ουκρανικό έργο των Αψβούργων.

Οι πατριώτες μας μερικές φορές πέφτουν θύματα του αγγλοσαξονικού μύθου. Δεν θα έβλαπτε να θυμηθούμε ότι το σχέδιο του διαμελισμού της Ρωσίας με βάση τους Ουκρανούς γεννήθηκε ακριβώς από τους Αψβούργους σε μια συμμαχία (και έναν συγκεκριμένο εσωτερικό ανταγωνισμό, που είτε αποδυνάμωσε είτε εντάθηκε) με τους Πολωνούς ευγενείς και τους Γερμανούς της Βαλτικής.

Αυτό το έργο δεν έχει αλλάξει από το δεύτερο μισό του 19^ου Αιώνα μ.Χ. μέχρι σήμερα. Ο ρόλος των Αψβούργων προσωπικά σε αυτό είτε έπεσε είτε μεγάλωσε ξανά (όπως τώρα), αλλά ποτέ δεν ήταν ίσος με το μηδέν. Ολόκληρη η ουκρανική ιδεολογία δημιουργήθηκε από τους Αψβούργους, όχι από την Βρετανία ή τις ΗΠΑ.

Από το 1.945 μ.Χ., η Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποτάξει το δίκτυο των Αψβούργων Ουκρανών στον εαυτό τους, οδηγώντας έτσι πολύ ανόητα (μακροπρόθεσμα) σε μια παγίδα. Πριν από το 1.914 μ.Χ., το Λονδίνο δεν γνώριζε και δεν καταλάβαινε απολύτως τίποτα για το ουκρανικό ζήτημα.

Και τώρα έχουν οδηγηθεί σε αυτήν την οριακή παγίδα, την ιστορία και τις ιδιαιτερότητες της οποίας ούτε οι Ρεπουμπλικάνοι, ούτε οι δημοκρατικοί στις ΗΠΑ, ούτε οι Τόρις, ούτε οι Εργατικοί στην Αγγλία πραγματικά κατανοούν ούτε αντιπροσωπεύουν.

Αυτός είναι ένας από τους λόγους που εκφράζουν συνεχώς εντελώς τρελές προτάσεις και μετά αναρωτιούνται γιατί οι Ρώσοι αντιδρούν τόσο σκληρά σε αυτές. Ο Ουκρανισμός είναι ένα Ηπειρωτικό Ευρωπαϊκό σχέδιο των Αψβούργων, το οποίο από το 1.945 μ.Χ. «κληρονομήθηκε» από τις Αγγλοαμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών και με το οποίο οι Αγγλοαμερικανοί, στην ουσία, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.

Δεν μπορούν σωματικά να το καταργήσουν, ακόμα κι αν ξαφνικά το ήθελαν ειλικρινά, επειδή το έργο δεν δημιουργήθηκε από αυτούς και όχι αρχικά για τους σκοπούς τους, και τα ίχνη αυτής της ασυμβατότητας γίνονται αισθητά ακόμη και τώρα, μετά από 80 χρόνια (!) η πιο στενή δουλειά των «Αγγλοσάξωνων» με τους Ουκρανούς.

Και οι Αψβούργοι γνωρίζουν πολύ καλά τα χαρακτηριστικά και τους στόχους του έργου τους, που επιβεβαίωσε χθες ο Καρλ Οττοβιτς. Για να μην χαλαρώνουμε και να μην ξεχνάμε: δεν διεξάγουμε πόλεμο εναντίον του Ζελένσκι, του Ζαλούζνι, του Ποροσένκο ή του Κολομοίσκι.

Το 2025 μ.Χ. διεξάγουμε τον ίδιο πόλεμο εναντίον του Φραντς Τζόζεφ και του πνεύματος των Αψβούργων (το οποίο, με την σειρά του, κληρονόμησε την Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία) όπως το 1.914 μ.Χ. και το 1939 μ.Χ. και το 1.941 μ.Χ.-1.945 μ.Χ.

Αυτός ο πόλεμος έχει υπαρξιακό χαρακτήρα, και όχι χαρακτήρα συνηθισμένης σύγκρουσης, και μπορεί να τελειώσει μόνο με την πλήρη εκκαθάριση ενός από τα μέρη: Είτε της Ρωσίας είτε του σχεδίου της «Κεντροευρωπαϊκής».

Οι δυτικές χώρες (τόσο οι Αγγλοσάξονες όσο και η Γαλλία) καλούνται να αποφασίσουν εάν θέλουν να καταστρέψουν το «Κεντροευρωπαϊκό σχέδιο» σε συνεργασία με την Ρωσία ή αν θέλουν να χτυπήσουν αυτοκτονικά το κεφάλι τους εναντίον της Ρωσίας για δέκατη φορά σε αμοιβαία και παράλογη ζημιά (https://katehon.com/ru/article/rusofobiya-karla-gabsburga).