Πέμπτη 1 Αυγούστου 2019

ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 2019


ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΤΟΥ 2019

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, τόσο στην πατρίδα μας, όσο στην Ευρώπη και τον κόσμο, συνέβησαν τον Ιούλιο του 2019 κάποια πολύ σημαντικά πολιτικά γεγονότα, τα οποία με την δυναμική τους επηρέασαν και μετέβαλλαν σημαντικά την πολιτική κατάσταση, τόσο στην Ευρωπαϊκή, όσο και στην παγκόσμια πολιτική «σκηνή».

Έτσι την Γερμανία, στην ετήσια συνάντηση της δεξιάς πτέρυγας της AfD στο Kyffhäuser, η οποία πραγματοποιείται φέτος για πέμπτη φορά, η  Εθνικιστική νεολαία του κόμματος αυτού άνοιξε την εκδήλωση με την πορεία μιας γερμανικών σημαιών που έφεραν τα μέλη της. 
Οι λόγοι των ομιλητών, προσπαθούσαν να δείξουν ότι: «Η Ανατολή είναι η λύση για την σωτηρία της Γερμανίας», όπως και να συνδέσουν την ακροδεξιά πτέρυγα εντός του κόμματος, με τους μαχητές της αντίστασης έναντι της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, χρησιμοποιούντα το σύνθημα αυτών. 
«Είμαστε ο λαός», σε μαύρο-κόκκινο-χρυσή αίθουσα και μια δυναμική μουσική υπόκρουση, η οποία είχε προσαρμοστεί κατάλληλα, ώστε να επιδεικνύει το νέο εθνικιστικό πλαίσιο της χώρας. 
Μεταξύ άλλων, κύριος ομιλητής στην εκδήλωση αυτή, ήταν ο κύριος πρόεδρος του κόμματος, Αλέξανδρος Γκάουλαντ, ο οποίος χειροκροτήθηκε επίμονα, από τον αδιαμφισβήτητο αστέρα Björn Höcke και τον Andreas Kalbitz, οι οποίοι έδωσαν τις εναρκτήριες ομιλίες. 
Για πρώτη φορά είχαν τη δυνατότητα να βρίσκονται μπροστά στο ενθουσιώδες κοινό, και άτομα όπως η Ellen Kositza, σύζυγος του γνωστή ως εθνικιστή Götz Kubitschek. 
Ο Kalbitz με ένα «Απλό κείμενο» μίλησε για τον κίνδυνο ενός επικείμενου «χαλιφάτου» στην Μέση Ανατολή, καθώς και στην Ευρώπη και την Γερμανία, και υπερασπίστηκε παράλληλα την γερμανική παράδοση και ταυτότητα.
Ο δε Kalbitz,  ο οποίος βρισκόταν συνεχώς εν κινήσει, επανέλαβε πολλά πράγματα δύο φορές και τρεις φορές.
Ο Αλέξανδρος Γκάουλαντ μίλησε ως ο επόμενος ομιλητής στην εκδήλωση και τόνισε ότι  το κόμμα του δεν έχει να κάνει τίποτε με την  δολοφονία του πολιτικού Walter Lübcke, την οποία και καταδίκασε. 
Για τον ίδιο, ο μεγαλύτερος εχθρός του κόμματος είναι οι Πράσινοι, επειδή είναι ένας διάβολος με την μορφή οικολόγου, μέσω του οποίου οι ίδιοι προσπαθούν να «αλλοιώσουν» τον «γερμανικό λαό», αφού θέλουν να φέρουν στην χωρά και την ΕΕ, ένα σωρό λαθρομετανάστες. 
Αλλά ο πραγματικός ηγέτης της εκδήλωσης φέρει το όνομα Björn Höcke. Μετά από ένα μεσημεριανό διάλειμμα συνοδευόμενο από μουσική, τελικά ήρθε και ο ίδιος στο μικρόφωνο για να εκφωνήσει λόγο, υποκρινόμενος για κάποιους τον ντροπαλό. 
Ένας άλλος ομιλητής τον ανέδειξε ως μια κορυφαία με όλο τον φανατισμό του, παλεύοντας φαινομενικά ανιδιοτελώς να  αποδείξει ότι ο Χόκε μάχεται μονάχα «Για την αγαπημένη γερμανική πατρίδα μας». 
Ο Χόκε, καλωσόρισε με την σειρά του τον Γκάουλαντ, αν και ο ίδιος ο Höcke είναι πιο δημοφιλής από τον Gauland, επειδή αντιπροσωπεύει τον πλήρη ριζοσπαστισμό του πυρήνα του κόμματος του.
Ο Hocke υποστήριξε ότι τα μέλη του κόμματος είναι κάτι βάση θύματα, ενώ οι κακοί που τους κυνηγούν είναι είτε οι «ψεύτες του Τύπου», είτε οι διεφθαρμένοι πολιτικοί τους αντίπαλοι, οι οποίοι κυνηγούν το κόμμα και την δεξιά πτέρυγα αυτού.
Ο δε Hocke, ο οποίος είναι και ο κύριος υποψήφιος της AfD στην Θουριγγία για τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2019, δεν θέλει να δείχνει ότι είναι ο «άνθρωπος της εξουσίας» του κόμματος στην περιοχή προς τα έξω, αλλά να φαίνεται πως τάχα έχει ασήμαντη δύναμη.
Επίσης, και ο Χόκε με την σειρά του διατύπωσε την άποψη για τον «πράσινο» εχθρό του κόμματος, ο οποίος βρίσκεται σε συνεχή αντίθεση με την AfD, καθώς θέλει να δημιουργήσει μια πολυπολιτισμική συγκέντρωση από τους ισλαμιστές κακοποιούς εντός της Γερμανίας». 
[Πάντως το 71% των Γερμανών συμφωνεί για παράδειγμα με το ενδεχόμενο υψηλότερης φορολόγησης των αεροπορικών εισιτηρίων. Το υπόλοιπο 29% προφανώς θεωρεί ότι όλα αυτά (ρύπανση και κλιματική αλλαγή) είναι μύθος. Και αυτή είναι μια δεξαμενή ψηφοφόρων από την οποία αντλεί σταθερά δυνάμεις η Ακροδεξιά (http://epohi.gr/ena-kauto-germaniko-kalokairi/), κυρίως από πρώην οπαδούς του CDU.
Αυτό ακριβώς το ακροατήριο που έχει σε μεγάλο βαθμό μπολιαστεί με την ακροδεξιά συνθηματολογία και το οποίο θεωρεί παραφιλολογία αν όχι συνωμοσιολογία τα περί κλιματικής κρίσης].
Στην συνέχεια ο ίδιος συμπλήρωσε: «Έχουμε εδώ στην Ανατολή ούτε η προσωπική εμπειρία μιας ολοκληρωτική κοινωνίας. Νιώθω και πάλι έτσι, όπως όταν ήταν βρισκόμασταν στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας» (οι εχθροί του όμως τον κατηγορούν, ότι ο ίδιος ο Höcke ζει μόνο από το 2008 στην Ανατολική Γερμανία). 
Επιπλέον, η φράση του Χόκε: «Θέλω το Βρανδεμβούργο και όλη η Γερμανία να έχουν χιλιάδες ακόμα χρόνια ιστορίας», σε πολλούς επικριτές του «ήχησε» σαν μία «παράφραση» του «χιλιόχρονου Ράιχ» του Χίτλερ.
«Ζήτω η Θουριγγία, ζήστε πολύ και καλή για την γερμανική πατρίδα μας», είπε στο τέλος ολοκληρώνοντας την ομιλία του. 
Οι δε οπαδοί του Χόκε φωνάζαν σε αυτόν όσο ο ίδιος εκφωνούσε τον λόγο του ρυθμικά: «Είσαι ο αρχηγός μας, θα σε ακολουθήσουμε παντού», ενώ όταν αυτός εξήλθε του βήματος όταν ολοκλήρωσε την ομιλία του, ακουγόταν συνεχώς μια «ηρωική μουσική».
Πολλοί δε επικριτές της AfD, δηλώνουν, ότι κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλει ότι αυτός που επιλέγει την AfD εκλογικά θέλει τον Björn Höcke να γίνει αρχηγός του κόμματος αυτού (αλλά και καγκελάριος της Γερμανίας), κάτι που για τους ιδίους θα γίνει αργά ή γρήγορα πραγματικότητα.
[Την ίδια στιγμή, στην Γερμανία, ο γνωστός τοκογλύφος Τζορτζ Σόρος, όντας υπέρμαχος της λαθρομετανάστευσης, τάχθηκε στην Ανατολή Γερμανία ενάντια στην κατά τον ίδιο ακροδεξιά AfD (ιδιαίτερα ενάντιας τους ισχυρότερους ηγέτες της στην περιοχή αυτή, τον Χόκε και τον Κάλμπιτς), καθώς και σε όσους μάχονται «το δικαίωμα των προσφυγών να εισέλθουν στην Ευρώπη και την Δύση».
Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι στην συγκέντρωση αυτή του Kyffhäuser, δεν παρέστησαν τα νεοφιλελεύθερα στελέχη και συμπρόεδροι του κόμματος, Βάιντελ και Μέυθεν, τα οποία έχουν στραφεί εναντίον του (ειδικά ο τελευταίος, παρίστατο εδώ και δυο έτη σε αυτή, μέχρι που η γερμανική δικαιοσύνη έθεσε την δεξιά πτέρυγα του Χόκε που την διοργανώνει ως «ύποπτη περίπτωση» για την παραβίαση του Γερμανικού Συντάγματος).
Ο δε Χόκε από την πλευρά του, υποσχέθηκε στους οπαδούς του, ότι η νέα ηγετική ομάδα του κόμματος που θα εκλεγεί το Φθινόπωρο του 2019, δεν θα περιέχει φιλελευθέρους στα μέλη της.
Η υπόσχεση αυτή του Χόκε, θυμίζει στους εχθρούς του, σε όσους του εναντιωθήκαν, καθώς και σε όσους προσπάθησαν να τον διώξουν από το κόμμα, τι έπαθαν οι ηγέτες που το αποτολμήσαν (Λούκε, Ανταμς, Πέτρι), οι οποίοι αντι να διώξουν τον Χόκε από το κόμμα, εκδιωχθήκαν στην θέση του οι ίδιοι.
Πάντως ο Χόκε, μπροστά στον κύριο πάρεδρο του κόμματος, τον Αλέξανδρο Γκάουλαντ που τον προστατεύει συνέχεια, επέδειξε πιο μετριοπαθή στάση, και του ζήτησε η δεξιά πτέρυγα να έχει και αυτή πλήρη αντιπροσώπευση όπως και η νεοφιλελεύθερη και η συντηρητική πτέρυγα στην νέα ηγεσία του κόμματος.
[Σε όλη την διάρκεια της ομιλίας του, ακουγόταν ρυθμικά το όνομα του («Χόκε, Χόκε») από τους οπαδούς του, ενώ ο ίδιος παράλληλα τόνιζε: «Ο Γερμανικός λαός κοντεύει να γίνει μειονότητα μέσα στην ίδια του την χωρά με τις πολιτικές που εφαρμόζουν οι αντίπαλοι μας», όπως και: «Η AfD, θα σώσει την Γερμανία».
«Υπάρχουν επίσης άνθρωποι μέσα στο κόμμα, οι οποίοι ζηλεύουν την επιτυχία μας», συμπλήρωσε ο Χόκε].
Σε αρκετούς όμως πολιτικούς αναλυτές, αυτές οι δηλώσεις του Χόκε ερμηνευτήκαν ως μία έμμεση δήλωση προς τους οπαδούς του, ότι θα βάλει ο ίδιος υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος στα τέλη του έτους.
Και αυτό γιατί αφού μετά τις εκλογές στα κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας το Φθινόπωρο, οπού η AfD των περιοχών αυτών, η οποία ανήκει στην δεξιά πτέρυγα του Χόκε, αναμένεται να σημειώσει μεγάλη άνοδο και ο ίδιος ο Χόκε να νομιμοποιηθεί και να ενισχυθεί σημαντικά πολιτικά στο κόμμα του μέσω αυτών για την διεκδίκηση της ηγεσίας του. 
[Στην Ανατολική Γερμανία υποστηρίζεται επίσης, ότι αυτοί που αισθάνονται κοινωνικά ριγμένοι τριάντα χρόνια μετά την ενοποίηση θα ταχθούν στο πλευρό των ακροδεξιών λαϊκιστών ζητώντας κάποιου είδους εκδίκηση απέναντι στο «σύστημα. Αυτό προβλέπουν όλες οι δημοσκοπήσεις για τις εκλογές που έρχονται εκεί το Φθινόπωρο.
Οι δε δημοσκοπικές τάσεις προοιωνίζονται νέους κλυδωνισμούς για την Γερμανική κυβέρνηση το Φθινόπωρο, στις εκλογές που θα γίνουν σε τρία κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας (Σαξονία, Βρανδεμβούργο, Θουριγγία), όπου η AfD βλέπει την πρώτη θέση].
Επίσης, ο Χόκε στην ομιλία του αυτή υποστήριξε επιπλέον, ότι όλοι οι «εισαχθέντες» ισλαμιστές λαθρομετανάστες κάνουν κακό και στην οικονομία της Γερμανίας, εκτός από την ασφάλεια της και τον πολιτισμό της].
Για κάποιος αναλυτές επίσης, η ομιλία του, στην οποία καταλερώθηκε κατά της φιλελεύθερης ηγεσίας του κόμματος, οφείλεται στο γεγονός πως εκτός του ότι ο ίδιος φιλοδοξεί να αναλάβει κάποια στιγμή την ηγεσία του και να συσπειρώσει τους «σκληρούς δεξιούς οπαδούς» του, θέλει ταυτόχρονα να καλλιεργήσει και ένα φιλολαϊκό προφίλ για τον εαυτό του.
Έτσι, μέσω της επίθεσης του αυτής στον φιλελευθερισμό, ο ίδιος δείχνει ότι τον ενδιαφέρουν κυρίως οι φτωχοί, οι άνεργοι και ο λαός, και όχι οι πλούσιοι, οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες που προτιμούν τα νεοφιλελεύθερα ηγετικά στελέχη του κόμματος.
Επίσης, μέσω του λογού του αυτού, θέλει να πιέσει το κόμμα, στο νέο οικονομικό και κοινωνικο πρόγραμμα που θα συντάξει, να υιοθετήσει σε αυτό πολλές προτάσεις για τους φτωχούς και τους ανέργους και άλλα φιλολαϊκά μετρά.
Κα όλα αυτά, προκειμένου να επεκτείνει ακόμη περισσότερο την επιρροή του εκλογικά και να αυξήσει τα εκλογικά ποσοστά του, σε αντίθεση με το νυν κυρίως φιλελεύθερο και όχι φιλολαϊκό πρόγραμμα που έχει το κόμμα του στους συγκεκριμένους και τόσο ζωτικούς για τον λαό (και τις εκλογικές προτιμήσεις) τομείς.
[Λέγεται δε ότι ο Χόκε, παρόλο που παλαιοτέρα η Βάιντελ ήθελε να τον διώξει από το κόμμα, έχει συνάψει πολιτική συμμαχία, καθώς και «σύμφωνο μη επίθεσης» μαζί της, ιδιαίτερα τώρα που αυτή είναι πολιτικά ευάλωτη και κατηγορείται για παράνομη χρηματοδότηση από την Ελβετία.
Για την ίδια ακριβώς υπόθεση, κατηγορείται και ο εχθρικός προς τον Χόκε και φιλελεύθερος στις απόψεις συμπρόεδρος του κόμματος Μέυθεν, κάτι που έβλαψε την απόδοση του ως επικεφαλής του ευρωψηδελτίου της AfD στις ευρωεκλογές, γεγονός που αποδυνάμωσε περισσότερο την θέση του στο κόμμα.
Έτσι και ο Χόκε, εκμεταλλευόμενος όλη αυτή την κατάσταση προσπαθεί να απαλλαγεί αφενός από έναν εχθρικό στον ίδιο πολιτικά, αλλά ταυτόχρονα και στα οικονομικά-κοινωνικά ζητήματα αντίπαλο (τον Μέυθεν), με στόχο την μη εκλογή του στις επόμενες εκλογές για την ηγεσία του κόμματος, καθώς και να συμμαχήσει με μια πρώην εχθρό του, και με τον τρόπο αυτό να αυξήσει την δύναμη του εντός του.
Και λόγω του γεγονότος ότι ο υποστηρικτής του Χόκε και μέλος της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος, Αντρέα Κάλμπιτς, δήλωσε ότι δεν τον ενδιέφερε και δεν θα βάλει υποψήφιος για την ηγεσία της AfD, προτιμώντας έναν πιο «ενωτικό υποψήφιο», κάποιοι εικάζουν ότι εάν ο Χόκε δεν βάλει και αυτή την φορά υποψηφιότητα για αυτή, θα προσπαθήσει εκδιώκοντας τους εχθρικούς για αυτόν ηγέτες στο κόμμα να προωθήσει κάποιον δικό του.
(Επίσης, από την πλευρά του, ο Κάλμπιτς δήλωσε: «Ο Χόκε είναι ένας πολύ καλός φίλος και συνεργάτης μου»).
Δηλαδή ένα άτομο που θα είναι οπαδός του και θα ελέγχεται από τον ίδιο, όπως ακριβώς ήταν μέχρι τώρα ο νυν κύριος πρόεδρος, φίλος και υποστηρικτής του Χόκε, ο Αλεξάντερ Γκάουλαντ, ο οποίος όμως αναμένεται να αποχωρήσει από την ηγεσία του κόμματος σύντομα, και ο Χόκε θα χρειαστεί ίσως, εάν δεν βάλει υποψήφιος για την ηγεσία για να πάρει την θέση του Γκάουλαντ ως προστάτη του.
Οπότε, εάν ο ίδιος δεν βάλει υποψήφιος για ηγέτης του κόμματος την φορά αυτή, θα προωθήσει καίον δικό του για την θέση αυτή, μέχρις ότου διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες για να θέσει ο ίδιος επισημά την υποψηφιότητα του για την θέση αυτή.
Ειδικά δε για την περίπτωση του ξανθού, γαλανομάτη και αθλητικού Χόκε, ο οποίος θα ήταν ο «ιδανικός Αέριος Γερμανός» για τον Χίτλερ, για κάποιους κακεντρεχείς αντιπάλους του, ισχύει απόλυτα το γνωστό λαϊκό ρητό: «Ματιά γαλανά, ψυχή του Σατανά»].
Οι αντίπαλοι του Χόκε μέσα στο κόμμα (Παντέρσκι, Χέρμαν, Gitschlok), τον προκαλούν από την πλευρά τους, αφού έχει πρόβλημα με την πολιτική της παρούσης ηγεσίας του κόμματος, τον Νοέμβριο του 2019, να θέσει υποψήφιος για ηγέτης του κόμματος στις εκλογές για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας και να μην προτιμήσει δευτερεύουσες θέσεις.
Τότε, κατ’ αυτούς θα μπορεί να φανεί εάν ο Χόκε θα μπορέσει να εκλεγεί, και ως νέος ηγέτης του κόμματος να διορθώσει τα λάθη των προηγουμένων. 
Βέβαια, οι ίδιοι πιστεύουν, ότι μιας και ο αριθμός των αντιπροσώπων από την Ανατολική Γερμανία, οπού ο Χόκε είναι ισχυρός, είναι μικρότερος πανεθνικά στο κόμμα, σε περίπτωση υποψηφιότητας του, ο ίδιος θα χάσει τις εκλογές και θα αποδυναμωθεί.
Όμως παράλληλα οι ίδιοι φαίνεται να ξεχνούν, ότι ο Χόκε ελέγχει μέσω της δεξιάς πτέρυγας και των ενώσεων νεολαίας του κόμματος, το 40% του κόμματος (το οποίο θα διαλυθεί στην ουσία αν ο Χόκε μαζί με αυτές αποχωρήσει), ενώ έχει παράλληλα, είτε την προστασία (του κυρίου προέδρου του, του Αλεξάντερ Γκάουλαντ), είτε την «λυκοσυμμαχία» άλλων μελών της ηγετικής ομάδας του κόμματος (π.χ. της Άλις Βάιντελ).
Παράλληλα όμως, ένα «ξαφνικό έκτακτο γεγονός», το οποίο θα μπορούσε  μέχρι τον Νοέμβριο του 2019 και την ανάδειξη της νέας ηγεσίας της AfD, θα μπορούσε να γυρίσει όλο το σκηνικό υπέρ του Χόκε (π.χ. νέα λαθρομεταναστευτικής κρίση σαν αυτή του 2015 στην Γερμανία, οικονομικό κραχ σε ΕΕ και Γερμανία, ή ένας πόλεμος Δύσης-Ιράν), εκτοξεύοντας παράλληλα τόσο την δημοτικότητα του ίδιου μέσα στο κόμμα, όσο παράλληλα και αυτή του ίδιου του κόμματος. 
Το 2017, ο Χόκε δεν έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία της AfD. Θα το κάνει άραγε το 2019; 
Ή θα προτιμήσει άραγε να θέσει υποψηφιότητα για αυτή το 2021, όταν θα έχουν συμπληρωθεί ακριβώς εκατό έτη από την επέτειο που ο Χίτλερ (τον Ιούλιο του 1921), τον οποίο ο Χόκε λατρεύει ως «είδωλο», θαυμάζει και έχει παράδειγμα προς μίμηση, ανέλαβε επισημά την εξουσία του ναζιστικού κόμματος, σε μια προσπάθεια επετειακής «τιμής» αυτού;
Βέβαια, μπορεί να προτιμήσει και τώρα να προσπαθήσει να αναλάβει την ηγεσία του κόμματος, έξι ακριβώς έτη μετά την ίδρυση αυτού (το 2013), όπως ακριβώς ο Χίτλερ, έξι ακριβώς χρόνια μετά την ίδρυση του Ναζιστικού κόμματος (τον Δεκέμβριο του 1924), επανακατάβαλέ (μετά την αποφυλάκιση του) την ηγεσία αυτού, επιβαίνοντας ξανά τον αρχηγικό του ρολό σε αυτό πάρα τις αμφισβητήσεις (όπως γίνεται και με τον Χόκε σήμερα);
Τότε (αλλά και κατά την πρώτη ανάληψη της ηγεσίας του κόμματος από τον Χίτλερ το 1919), ο Χίτλερ κατάφερε να την αναλάβει, μετά από δολοπλοκίες, συνομωσίες, αλλά και εκβιασμούς, ότι δηλαδή αν αποχωρήσει ο Χίτλερ από το κόμμα, αυτό θα διαλυθεί (ότι υποστηρίζει και ο Χόκε ότι θα συμβεί στην AfD εάν αποχωρήσει ο ίδιος με την δεξιά πτέρυγα και τις οργανώσεις νεολαίας του κόμματος).
[Επίσης, όπως τότε το Ναζιστικό κόμμα είχε δικαστικές διώξεις έναντι των παραστρατιωτικών ομάδων του, των οργανώσεων νεολαίας αυτού, ενώ στον Χίτλερ είχε απαγορευτεί να κάνει δημοσιές ομιλίες ως το 1927, έτσι και στις μέρες μας, στον Χόκε είχε απαγορευτεί για ένα διάστημα να κάνει ομιλίες.
Παράλληλα, η δεξιά πτέρυγα του κόμματος αυτού και οι οργανώσεις νεολαίας αυτού, διώκονται για την ώρα δικαστικά για υποτιθέμην αντίθεση τους με το Γερμανικό Σύνταγμα από την Αρχή Προστασίας Συντάγματος της Γερμανίας.
Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι αυτή την στιγμή στην Γερμανία υπάρχουν 7 εκατομμύρια άνεργοι, οι οποίοι επιβιώνουν μόνο χάρις σε κρατικά επιδόματα, καθώς και αλλά 6 εκατομμύρια άτομα, τα οποία έχουν μόνο  προσωρινές και ολιγοπληρωμένες δουλείες και επιδόματα. 
[Την ίδια χρονική περίοδο, η γερμανική οικονομία φαίνεται να εκπέμπει μία «Οσμή» νέας οικονομικής κρίσης (https://www.triklopodia.gr/sos-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%ad%ce%bc%cf%80%ce%b5%ce%b9-%ce%b7-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%bf%cf%83%ce%bc/)].
Αν αυτά τα επιδόματα κοπούν, όπως προσπαθούν κάποιοι (π.χ. στο Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα ή στους φιλελεύθερους), τότε η ανεργία στην Γερμανία θα φτάσει επίσημα σε ανωτέρα επίπεδα από αυτή των ετών 1929-1993, η οποία ως γνωστόν βοήθησε τα μέγιστα τότε στην άνοδο των Ναζί στην εξουσία.
Το ίδιο βέβαια μπορεί να συμβεί σε σημαντικό βαθμό και στην περίπτωση της πτώσης των πωλήσεων της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, τόσο από το επικείμενο για τον Οκτώβριο BREXIT, όσο και λόγω των αναμενόμενου εμπορικού πολέμου από πλευράς των ΗΠΑ προς την ΕΕ και την Γερμανία (https://www.ethnos.gr/apopseis/52638_germaniko-fthinoporo)].
Και ήδη φαίνεται ότι άρχισε η τιμωρία του Μέυθεν για την κριτική του στον Χόκε, αφού ο ίδιος τον Ιούλιο του 2019, δεν κατάφερε να εκλεγεί στις τοπικές περιφερειακές επιτροπές της AfD για εκπρόσωπος του κόμματος (με 35 ψηφους υπερ, 37 κατά και 10 αποχές).
Αυτή η εξέλιξη έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού δείχνει, ότι το επιχείρημα των εχθρών του Χόκε, ότι τάχα ο ίδιος δεν έχει επιρροή στην Δυτική Γερμανία (οπού εκλέγεται ο Μέυθεν), αλλά μόνο στην Ανατολική (και αρά δήθεν εξαιτίας του γεγονότος αυτού δεν μπορεί να εκλεγεί στην ηγεσία του κόμματος στις εσωκομματικές εκλογές του Νοέμβριου του 2019), οπού βρίσκεται η κυριά κομματική του βάση, είναι στην πραγματικότητα πάρα ένας μύθος.
Ουσιαστικά, βλέπουμε ότι στην ηγεσία του AfD, ανά δύο χρονιά, έχουμε καθαίρεση ηγετών του, οι οποίοι αντιτάχθηκαν στον Χόκε, π.χ. το 2015 του Λούκε, ενώ το 2017 της Πέτρι. Θα τριτώσει άραγε και το 2019 με τον Μέυθεν;
[Ο δε νυν κύριος πρόεδρος της AfD, Αλεξάντερ Γκάουλαντ, είχε αναφέρει σε παλαιότερες δηλώσεις του σε μια συνέντευξη πριν από δύο χρόνια, ότι δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να εκλεγεί ο Χόκε στην ανώτατη εκτελεστική ηγεσία του κόμματος.
Ο δε Χόκε έχει επίσης δηλώσει: «Να κάνουμε Μπλε όλη την Ανατολική Γερμανία στις εκλογές του Φθινοπώρου του 2019».
Κατά τους φίλους δε του Χόκε, ισχύει για αυτόν σε σχέση με την εξουσία της AfD, η φράση του Καίσαρα για την ηγεσία στην Ρώμη: «Καλυτέρα να είμαι πρώτος στο χωριό, πάρα δεύτερος στην Ρώμη»].
Στην Γερμανία επίσης, η Γερμανία έχει προβεί στην πρόσληψη πολλών μουσουλμάνων αλλοδαπών αστυνομικών σε αρκετά κρατίδια της Γερμανίας (π.χ. στην Βαυαρία 86, του κατά τα άλλα δήθεν «ξενόφοβου» CSU, ενώ στην Βάδη-Βυρτεμβέργη 33), με το επιχείρημα, ότι αυτοί έχουν το «πλεονέκτημα», να ξέρουν τα ήθη, τα έθιμα, την γλώσσα, καθώς και την θρησκεία άλλων αλλοδαπών της Γερμανίας.
Η AfD από την πλευρά του όμως υποστηρίζει, ότι αυτές οι θέσεις θα πρέπει να τις έχουν μόνο Γερμανοί, γιατί η σταδιακή αυτή «εισροή» ισλαμιστών αλλοδαπών στην Γερμανική Αστυνομία, αυτή θα αλωθεί σταδιακά από αυτούς,.
Ενώ αν κάποια στιγμή συμβεί μία ισλαμική εξέγερση στην Γερμανία, τότε αυτοί θα ενωθούν με τους ισλαμιστές και με την δύναμη και τα όπλα που έχουν, θα βοηθήσουν στην άλωση και την καταστροφή του Γερμανικού κράτους.
Παράλληλα, είναι εξίσου πιθανό, μια νέα κακή απόδοση του CDU στις εκλογές στα κρατίδια αυτά, καθώς και μία νέα τεράστια εκλογική ήττα και περαιτέρω πτώση των ποσοστών των Σοσιαλοδημοκρατών σε αυτές, να οδηγήσει σε αποχώρηση των τελευταίων από την κυβέρνηση, στην διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού από την εξουσία τις Γερμανίας, στην παραίτηση της Μέρκελ και σε πρόωρες εκλογές στην χώρα αυτή.
[Κάποιοι δε υποστηρίζουν ότι σε πολλά παράνομα τζαμιά, τόσο στην Γερμανία, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, τα οποία ελέγχονται από την Μουσουλμανική Αδελφότητα, κρύβουν μέσα στα υπόγεια τους, πολλά όπλα, τα οποία θα χρησιμοποιήσουν όταν κρίνουν οι ηγέτες τους παραιτώ για μία εξέγερση ενάντια στους «απίστους Ευρωπαίους», με στόχο την ισλαμική κατάληψη της Ευρώπης].
Ο δε ηγέτης του CSU, του μόνιμου πολιτικού συμμάχου και εταίρου του CDU της Μέρκελ, προειδοποίησε ότι η AfD αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα στην Γερμανία και θεωρεί ότι ο Björn Höcke είναι ακόμα πιο ριζοσπαστικός από κάποιους πρώην προέδρους του νεοναζιστικού NPD, του διάδοχου κόμματος του Χίτλερ στην Γερμανία.
Συγκεκριμένα, ο Προέδρος του CSU, Markus Söder, βλέπει την AfD σε μια ριζοσπαστική πορεία. "Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι η AfD βρίσκεται στο δρόμο να γίνει ένα νέο NPD", δήλωσε ο Πρωθυπουργός της Βαυαρίας. 
Ο πρόεδρος της AfD της Θουριγγίας, Björn Höcke, θεωρεί ο Söder: «Είναι πιο ριζοσπαστικός από κάποιους προηγούμενους πρόεδρους του NPD. Οποιοσδήποτε επιλέξει αυτό το κόμμα πρέπει να γνωρίζει: Η AfD σημαίνει άλλη χώρα και διαφορετικό πολιτικό σύστημα, οπότε ο καθένας πρέπει να αναρωτηθεί εάν θέλει να ασχοληθεί με αυτούς τους ανθρώπους».
Μετά την δολοφονία του περιφερειακού κυβερνήτη του Kassel Walter Lübcke, η ηγεσία του CSU έχει αρχίζει να διαχωρίζει τις θέσεις της από την AfD και αποκλείει όχι μόνο τους συνασπισμούς αλλά και όλες τις άλλες μορφές συνεργασίας. Ωστόσο, μεμονωμένοι πολιτικοί του CDU αποκλίνουν από αυτή την πολιτική του κόμματος, και ζητούν πολιτική συνεργασία με την AfD.
«Στα γερμανικά κρατίδια όπου η AfD είναι ισχυρή, οι επενδυτές mε θέσεις εργασίας και oi τουρίστες θα υποκύψουν και το κόμμα Höcke θα επιτεθεί μόνο σε μειονότητες και μετανάστες, ενώ μετά από αυτό θα επιτεθεί σε όποιον παρεκκλίνει από αυτό που ο Χόκε θεωρεί ότι είναι ο σωστός τρόπος ζωής», κατέληξε ο Σάντερ. 
[Επιπλέον, στα Ανατολικά γερμανικά κρατίδια, τα οποία αποτελούσαν πάλαι ποτέ την Ανατολική κομμουνιστική Γερμανία και είχαν στενές σχέσεις με την Μόσχα, οι κάτοικοι αυτών, επιθυμούν πλειοψηφικά την άρση των οικονομικών κυρώσεων της Γερμανίας και της ΕΕ έναντι της σημερινής Ρωσίας (https://www.zougla.gr/kosmos/article/i-sxesis-me-ti-mosxa-dimiourgoun-eklogiko-zitima-sti-germania), καθώς και μια στενότερη σχέση με αυτή, ανεξαρτήτως πολίτικων πεποιθήσεων (ακροδεξιά AfD, CDU, Σοσιαλδημοκράτες, Αριστερά)].
Εδώ μπορεί επίσης να αναφερθεί, ότι κατά κάποιους, ο Τραμπ, ο Φάρατζ, ο Τζόνσον, η Λέγκα, η AfD, και γενικότερα όλοι οι πολιτικοί αρνητές της κλιματικής αλλαγής, χρηματοδοτούνται και υποστηρίζονται «αφανώς» από τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες (γνώστες ως «Big Oil Companies»).
Και αυτό γιατί οι ίδιες χάνουν κέρδη από τα μέτρα που παίρνονται για την αντιμετώπιση της, οπότε οι ίδιες χρηματοδοτούν τους πολιτικούς αυτούς, προκειμένου να μην αλλάξει περαιτέρω η υπάρχουσα νομοθεσία, ή αν είναι εφικτό ακόμα και να ακυρωθεί και να παίρνονται μέτρα μόνο υπέρ τους.
Για παρεμφερείς λογούς, και οι εταιρείες που προωθούν την πυρηνική ενέργεια, χρηματοδοτούν αντίστοιχους πολιτικούς-πολιτικές. Οι δε εταιρείες που ανταγωνίζονται τις πυρηνικές και πετρελαϊκές μέσω των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, χρηματοδοτούν και υποστηρίζουν για αντίστοιχους λογούς τα κόμματα των Πράσινων πανευρωπαϊκά].
Την ίδια χρονική περίοδο, ακούγεται ότι στην Γερμανία, η Μέρκελ, η οποία δείχνει όλο και πιο συχνά έντονα συμπτώματα της αρρώστιας της, θα παραιτηθεί κάποια στιγμή σύντομα, και ένεκα αυτού, η Γερμανία θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές, ακόμα και μέσα στο Φθινόπωρο.
Στην χώρα αυτή επίσης, ο πληθυσμός αυξήθηκε πέρυσι στα 83 εκατομμύρια κάτοικους, κυρίως χάρις στην εισροή μουσουλμάνων λαθρομεταναστών ή προσφυγών, καθώς και μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη.
Επίσης, τον Ιούλιο του 2019, η Μέρκελ, «τίμησε» τους συνωμότες που προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον Χίτλερ το 1944 με την χρήση εκρηκτικού μηχανισμού στην «Φωλιά του Λύκου» (https://www.capital.gr/diethni/3372823/i-germania-tima-tous-drastes-tis-apopeiras-dolofonias-tou-adolfou-xitler-prin-apo-75-xronia), μάλλον ειρωνικά και με μία δόση μαύρου χιούμορ, μιας και η ίδια ακολουθεί και εφαρμόζει κατά γράμμα όλες τις ρατσιστικές και γενοκτονικές πολιτικές του. 
Ο δε ιστορικός Χανς Γιόαχιμ Λανγκ υποστήριξε το ίδιο διάστημα: «Δεν νομίζω όμως ότι οι ακροδεξιές δυνάμεις και ο αντισημιτισμός σταμάτησαν μετά τον πόλεμο. Στη Γερμανία ήταν πάντα περίπου στο 10%. Μπορεί να μην είχαν Ιντερνετ για να επικοινωνούν, αλλά η βλακεία δεν πεθαίνει ποτέ» (https://www.kathimerini.gr/1035705/gallery/politismos/vivlio/to-olokaytwma-den-exei-teleiwsei).
Στην Γερμανία επίσης, Οι Χοεντσόλερν, η πρώην βασιλική δυναστεία της Γερμανίας με πρωσική καταγωγή, της οποίας το μέλος με τον τίτλο του Κάιζερ Γουλιέλμος ο Β’, προκάλεσε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ζητούν πίσω την βασιλική περιουσία, όπως ακριβώς κάνουν και οι Γλύξμπουργκ στην Ελλάδα.
[Ο δε Κάιζερ αυτός επίσης, εκτός από τον Α’ ΠΠ, ήταν έμμεσα υπεύθυνος και ενθάρρυνε και τις γενοκτονίες των Ελλήνων, των Αρμένιων και των Ασσυροχαλδαίων από τους Νεότουρκους (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF/), όπως επίσης και για την δήθεν «επανάσταση» (πραξικόπημα στην πραγματικότητα) των μπολσεβίκων το 1917 στην Ρωσία (http://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html), καθώς και για τα θύματα που ακολούθησαν στην συνέχεια στην χώρα αυτή λόγω του ρωσικού εμφυλίου (1917-1922)]. 
Εδώ και χρόνια απόγονοι της δυναστείας των Χοεντσόλερν βρίσκονται σε δικαστική διαμάχη με το γερμανικό κράτος διεκδικώντας μέρος της αμύθητης Αυτοκρατορικής περιουσίας. Αν θα το καταφέρουν παραμένει ακόμη αβέβαιο.
Τις τελευταίες εβδομάδες τα νέα δεν είναι καλά για τους απογόνους της πάλαι ποτέ πανίσχυρης γερμανικής δυναστείας των Χοεντσόλερν και συγκεκριμένα για τον πρίγκιπα της Πρωσίας Γεώργιο Φρειδερίκο, τρισέγγονο του Γερμανού Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β΄. Στα τέλη Ιουνίου γερμανικό δικαστήριο απέρριψε τις νομικές διεκδικήσεις του για το Ανάκτορο του Ράινφελς, το οποίο ανήκει στην πόλη Σανκτ Γκόαρ της Ρηνανίας-Παλατινάτου από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Το επίμαχο κάστρο είναι ένα μόνο από τα χιλιάδες περιουσιακά στοιχεία που διεκδικούν οι κληρονόμοι των Χοεντσόλερν. Από το 2013 διεξάγονται διαπραγματεύσεις μεταξύ των απογόνων της δυναστείας, της γερμανικής κυβέρνησης και του κρατιδίου του Βρανδεμβούργου αναφορικά με την επιστροφή έργων τέχνης, την καταβολή αποζημιώσεων που απορρέουν από ιδιοκτησιακά δικαιώματα στο Παλάτι Τσετσίλιενχοφ του Πότσνταμ αλλά και για αποζημιώσεις από αναγκαστικές απαλλοτριώσεις που έγιναν μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. 
Όλες οι πλευρές επιδιώκουν μια συνολική εξωδικαστική ρύθμιση του θέματος, ωστόσο αυτό δεν είναι εύκολο. Σύμφωνα με το Spiegel, το γερμανικό κράτος υπέβαλε στην πλευρά των Χοεντσόλερν πρόταση συμβιβασμού, στην οποία ωστόσο αυτοί απάντησαν με μια αντιπρόταση πολλών εκατοντάδων σελίδων. Σύμφωνα με το γερμανικό υπουργείο Πολιτισμού, η εν λόγω αντιπρόταση «δεν αποτελεί κατάλληλη βάση για διαπραγματεύσεις».
Η λίστα των διεκδικήσεων των απογόνων της Αυτοκρατορικής δυναστείας των Χοεντσόλερν είναι μακρά. Ο Γεώργιος Φρειδερίκος διεκδικεί δικαίωμα μόνιμης στέγασης χωρίς καταβολή ενοικίου στο Παλάτι Τσετσίλιενχοφ, που σήμερα ανήκει στο δημόσιο Ίδρυμα Πρωσικών Ανακτόρων και Kήπων Βερολίνου Βρανδεμβούργου. 
Το ιστορικής σημασίας παλάτι έχει ανακαινιστεί με χρήματα των φορολογούμενων. Σύμφωνα με το Spiegel, ο πρίγκιπας της Πρωσίας θα μπορούσε να εγείρει αντίστοιχη αξίωση και για το Παλάτι Λίντστεντ του Πότσνταμ ή για την 'Επαυλη Λίγκνιτς στα περίχωρα του Ανακτόρου Σαν Σουσί. Ωστόσο το πρώτο συγκαταλέγεται από το 1999 στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UΝΕSCO και το δεύτερο ανακαινίζεται με δημόσια δαπάνη ύψους 8 εκατομ. ευρώ.
Επίσης εκκρεμεί η διεκδίκηση δεκάδων χιλιάδων έργων τέχνης, γλυπτών, μεταξοτυπιών, πορσελάνινων αντικειμένων, επίπλων, βιβλίων και φωτογραφιών ιστορικής αξίας. Μεταξύ των έργων τέχνης συγκαταλέγονται πίνακες πχ. του Λούκας Κράναχ του Πρεσβύτερου αλλά και του Νεότερου. Επίσης διεκδικεί τον θρόνο του Φρειδερίκου του Μεγάλου αλλά και ενδύματα του Κάιζερ Γουλιέλμου Α΄ (https://www.documentonews.gr/article/germania-oi-xoentsolern-zhtoyn-pisw-th-basilikh-perioysia). 
Το ίδιο χρονικό διάστημα, περισσότεροι από τους μισούς συνταξιούχους στην Γερμανία έχουν σύνταξη κάτω από 900 ευρώ τον μήνα, ποσό που αντιστοιχεί στο όριο της φτώχειας.
Τα στοιχεία αυτά έδωσε το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και κατατάσσουν δυνητικά τους μισούς ηλικιωμένους στην κατηγορία των φτωχών. Σύμφωνα με τη μελέτη της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης για το 2018, το 51,4% των συνταξιούχων, 9,3 εκατομμύρια άτομα, είχαν σύνταξη κάτω από 900 ευρώ, μετά την αφαίρεση των κοινωνικών εισφορών.
Τα στοιχεία του δημόσιου λογιστικού για τις συντάξεις δόθηκαν στην Βουλή, μετά από ερώτηση της βουλευτίνας της Αριστεράς Σ. Τσίμερμαν. Το ποσοστό των χαμηλοσυνταξιούχων είναι μεγαλύτερο στις περιοχές της ανατολικής Γερμανίας, όμως το φαινόμενο της οικονομικής ανασφάλειας των ηλικιωμένων είναι έντονο και στις μεγάλες πόλεις της δυτικής Γερμανίας, λόγω της συνεχούς ανόδου των ενοικίων (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/205336_kybernitiki-astatheia-gia-ti-merkel).
[Είναι δε πολύ πιθανό, εάν δεν λυθούν τα προβλήματα των Γερμανών συνταξιούχων, οι οποίοι υποστηρίζεται πως παίρνουν συντάξεις φτώχειας και πείνας, πολλοί από αυτούς θα στραφούν στην ακροδεξιά ή την ακροαριστερά για να βρουν λύση στα προβλήματα τους, εγκαταλείποντας την ίδια στιγμή τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες].
Την ίδια στιγμή, στην Γαλλία έκαναν την εμφάνιση τους τα λεγόμενα «Μαύρα Γιλέκα» (φτηνή αντιγραφή των «Κίτρινων Γιλέκων»), τα οποία αποτελούνται από ισλαμιστές λαθρομετανάστες, και με βίαιες καταλήψεις στο Πάνθεον και σε Γαλλικά Πανεπιστήμια, προσπαθούν με την βία να αναγκάσουν το Γαλλικό κράτος να τους παράσχει ιθαγένεια και περαιτέρω «δικαιώματα», για την δήθεν «καταπίεση» που δέχονται από αυτό.
Στην Μεγάλη Βρετανία, στις εκλογές για την ηγεσία των Συντηρητικών, το τελικό αποτέλεσμα της ψηφίδας αυτής τις 23 Ιουλίου του 2019 ήταν υπέρ του Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος θα γίνει και ο νέος πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας στην θέση της Μέι.
Συγκεκριμένα, στις 23 Ιουλίου και ύστερα από την νίκη του στην εσωκομματική ψηφοφορία για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας του συντηρητικού κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας (με 92.153 ψήφους έναντι 46.566 του Χαντ), ο Μπόρις Τζόνσον (http://corfiatiko.blogspot.com/2019/07/blog-post_341.html), γνωστός και ως «Μπό(ρις)τζο(νσον)» (Μπότζο) αναδείχτηκε νέος αρχηγός αυτών, καθώς και νέος Βρετανός πρωθυπουργός.
[«Θα είναι ένας καταπληκτικός πρωθυπουργός», σχολίασε από την πλευρά του για την νίκη του Τζόνσον ο νυν Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
Επίσης, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε επίσης ότι ο νέος Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, θα είναι «έξοχος» στο νέο του πόστο, όπως είπε, σημειώνοντας πως έχουν ήδη ξεκινήσει εμπορικές συνομιλίες με το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ τόνισε ότι η Ουάσινγκτον και το Λονδίνο «εργάζονται ήδη για μια εμπορική συμφωνία» για την μετά Brexit εποχή, η οποία ο ίδιος υποσχέθηκε ότι θα είναι «πολύ σημαντική».
[Ο δε Προέδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, από κάποιους κακεντρεχείς εχθρούς του, αποκαλείται «Τραμπούκος»,  «Τράμπας», «Τρόμπας», «Τρομπέτας», ή και «το Τρομπόνι»].
«Πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε τρεις, τέσσερις ακόμη και πέντε φορές περισσότερα με το Ηνωμένο Βασίλειο», ανέφερε, σημειώνοντας ότι οι ΗΠΑ «εμποδίστηκαν» μέχρι σήμερα να κάνουν περισσότερο εμπόριο με τους Βρετανούς εξαιτίας της «σχέσης τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Οι δύο ηγέτες «συμφώνησαν ότι το Brexit προσφέρει μια απαράμιλλη ευκαιρία για την ενίσχυση της οικονομικής εταιρικής σχέσης» των δύο χωρών, επιβεβαίωσε μια εκπρόσωπος του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, η Τζες Σέλντον.
Και οι δύο «δεσμεύτηκαν για μια φιλόδοξη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου και να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις μόλις το Ηνωμένο Βασίλειο αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση», πρόσθεσε η Σέλντον.
Ο Μπόρις Τζόνσον «θα είναι ένας έξοχος πρωθυπουργός, έχει τα προσόντα για αυτό», είπε ο Τραμπ, αποκαλώντας τον Βρετανό πρωθυπουργό έναν «καλό τύπο» και «φίλο» λίγα λεπτά μετά από το τέλος της τηλεφωνικής συνομιλίας τους. «Οι σχέσεις μας είναι πολύ καλές», επισήμανε.
«Το Ηνωμένο Βασίλειο τον είχε ανάγκη εδώ και πολύ καιρό», ανέφερε ο Ρεπουμπλικανός δισεκατομμυριούχος, ο οποίος είχε ανοιχτά επικρίνει την προκάτοχο του Τζόνσον, Τερέζα Μέι για τη διαχείριση της στο Brexit.
Σύμφωνα με την Ντάουνινγκ Στριτ, οι Τραμπ και Τζόνσον συνομίλησαν επίσης κατά την διάρκεια της τηλεφωνικής συνομιλίας τους για τις πρόσφατες εντάσεις στον Κόλπο και την ανάγκη οι δύο χώρες να συνεργαστούν στο ζήτημα αυτό (https://www.zougla.gr/kosmos/article/egomio-tramp-gia-ton-mporis-tzonson).
Ο Τζόνσον από την πλευρά του δήλωσε ότι το BREXIT θα υλοποιηθεί κανονικά τις 31 Οκτωβρίου του 2019, με ή χωρίς συμφωνία, ενώ απέκλεισε πλήρως το ενδεχόμενο προώρων εκλογών στην χώρα. Ταυτόχρονα ανακοίνωσε και την πρόσληψη 22.000 νέων αστυνομικών].
Η δε ανάδειξη του Τζόνσον στην ηγεσία της Βρετανίας, δυσαρέστησε σφοδρότατα το γερμανικό πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο, το οποίο τον θεωρεί ως μία τάχα «μαριονέττα του Τραμπ», έναν «Κλόουν» και «πρωτοπόρο των Fake News» και ως ένα υποχείριο του, το οποίο ο Αμερικανός Πρόεδρος θα χρησιμοποιήσει ως έναν «Δούρειο Ίππο» για την διάλυση της ΕΕ.
Ο δε Τζόνσον από την πλευρά της μητέρας του, έχει αριστοκρατική καταγωγή, καθώς και συγγένεια με την βασιλική οικογένεια της Μεγάλης Βρετανίας, όπως ακριβώς παρεμφερή καταγωγή και σχέση με τους μονάρχες της χώρας αυτής, είχε και ο διάσημος Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ πριν από αυτόν.
[Επίσης, εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι ο Μπόρις Τζόνσον, όπως και ο Τσόρτσιλ πριν από αυτόν, έχει εκτός της Βρετανικής ταυτόχρονα και Αμερικανική υπηκοότητα].
Ο δε Τζόνσον, ο οποίος αποκαλείται και από κάποιους ως «μικρός Τραμπ» ή «Τραμπ της Βρετανίας», έχει όπως και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ την φήμη του γυναικά, του σκανδαλοποιού, και του γκαφατζή.
Για τους υποστηρικτές του, ο Τζόνσον (όπως και ο Φάρατζ), είναι ένας ήρωας, ένας «νέος Τσόρτσιλ», που όπως και εκείνος θα σώσει την Μεγάλη Βρετανία μέσω του BREXIT από την υποταγή στο Δ’ Ράιχ της γερμανοκρατούμενης ΕΕ της Μέρκελ, που για τους ίδιους είναι «ένας νέος Χίτλερ», που προσπαθεί τώρα να επιτύχει τα σχέδια αυτού μέσω της οικονομίας, αφού η Γερμανία δεν έχει πια τα όπλα και την ισχύ για να τα εφαρμόσει.
Οι δε Τσόρτσιλ και ο Ρούζβελτ έφεραν κοντά τις ΗΠΑ και την Μεγάλη Βρετανία δημιουργώντας την γνώστη «ειδική σχέση και συμμαχία» μεταξύ των δυο αυτών κρατών κατά των Ναζί στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετέπειτα, τους οποίους και νίκησαν τελικά, ελευθέρωσαν τελικά την Ευρώπη από την εξουσία τους.
Αντίστοιχα στις μέρες μας, πιστεύουν οι οπαδοί του Τζόνσον ότι αυτός και ο Τραμπ ως σύμμαχοι θα νικήσουν και τους «οικονομικούς» Νεοναζί της Μέρκελ σήμερα στην ΕΕ, την οποία και θα ελευθερώσουν από την από την εξουσία τους.
Με μια δε πιθανή ένωση ΗΠΑ-Μεγάλης Βρετανίας σε μια κοινή πολιτική οντότητα υπό αυταρχικούς ηγέτες, την πιθανή αναμενομένη διάλυση της ΕΕ, και την ταυτόχρονη ένωση της Ευρασίας υπό την Ρωσία και της Νοτιοανατολικής Ασίας υπό την Κίνα με τον μουσουλμανικό κόσμο διασπασμένο.
Ταυτόχρονα και οι τρεις παραπάνω αυταρχικές υπερδυνάμεις να προσπαθούν να κυριαρχήσουν σε αυτόν για τους φυσικούς του πόρους, το γεωπολιτικό σκηνικό στον πλανήτη μας θα θυμίζει πολύ αυτό του γνωστού μυθιστορήματος του Αγγλοσάξονα George Orwell «1984».
Και αυτό γιατί στο μυθιστόρημα αυτό, ο κόσμος είναι χωρισμένος σε τρεις αυταρχικές δυνάμεις, την Ωκεάνια (ΗΠΑ, Λατινική Αμερική και Μεγάλη Βρετανία και Βρετανική Κοινοπολιτεία) υπό την ηγεσία του Μεγάλου Αδερφού, την Ευρασία υπό την ηγεσία της Ρωσίας, καθώς και την Ανατολική Ασία υπό την Κίνα.
Ταυτόχρονα, για τις ενδιάμεσες περιοχές σε αυτές τις δυνάμεις, κυρίως αναμεσά και γύρω από την Ευρασία και την Ανατολική Ασία, οι οποίες καλούνται στο μυθιστόρημα αυτό «διεκδικούμενες περιοχές», οι παραπάνω αυταρχικές υπερδυνάμεις να προσπαθούν να κυριαρχήσουν σε αυτές για τους φυσικούς τους πόρους (https://en.wikipedia.org/wiki/Nations_of_Nineteen_Eighty-Four).
[Από ότι φαίνεται όπως η εισβολή των Γερμανών βαρβάρων το 406 με 410 μ.Χ. (http://alophx.blogspot.com/2019/01/400-2019-update.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF-406-%CE%BC%CF%87-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CF%85%CF%84%CE%B9/) διέλυσε τότε την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ήταν η αρχή του τέλους της, αντίστοιχα και η εισβολή των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στην ΕΕ ανάμεσα στα έτη 2015 με 2020 μπορεί να φέρει ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα και στην (κατά ειρωνικό τρόπο γερμανική πια) ΕΕ στις μέρες μας].
Για τους κακεντρεχείς Γερμανούς επικριτές του, ο Τζόνσον θυμίζει (με υπέρμετρη ειρωνεία, υπερβολή και μαύρο χιούμορ μιας και τις κατηγορίες αυτές τις απευθύνουν Γερμανοί), μαζί με τον Τραμπ, ένα νέο δίδυμο «Χίτλερ (ο Τραμπ)-Μουσολίνι (ο Τζόνσον)», το οποίο όπως εκεινού θα διαλύσει την ΕΕ και θα φέρει τον κόσμο σε έναν νέο Παγκόσμιο Πόλεμο.
[Η μονή ίσως αλήθεια σε όλη αυτή την ιστορία, είναι ότι ο Τζόνσον, όπως και πριν από αυτόν ο Μουσολίνι, ο Τσόρτσιλ και ο Λένιν, υπήρξαν δημοσιογράφοι για ένα χρονικό διάστημα πριν γίνουν κυβερνήτες των κρατών τους].
Ο Μπόρις Τζόνσον επίσης, ο οποίος αναμένεται να είναι ένας στενός πολιτικός σύμμαχος και να τον βοηθήσει στα σχέδια του για την αποδόμηση της ΕΕ, μέσω ενός σκληρού BREXIT (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/), δήλωσε ότι για να επιτύχει τον στόχο του για ένα σκληρό BREXIT (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-400-%CE%BC-%CF%87-2019-%CE%BC-%CF%87-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD/), είναι πρόθυμος να αναστείλει ακόμα και την λειτουργία του Βρετανικού κοινοβουλίου.
Στα σχόλια του αυτά του Τζόνσον, αντέδρασε ο επίσης συντηρητικός πρώην πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Τζον Μέιτζορ (ο οποίος, όπως και ο Τζόνσον που υπονόμευσε και έριξε την Μεί για να γίνει ο νέος Βρετανός πρωθυπουργός, έπραξε ακριβώς τα ίδια με την Θάτσερ παλαιότερα και της πήρε και αυτός την πρωθυπουργική θέση-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_22.html, http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2018/12/2018_4.html).
Συγκεκριμένα, ο Μέιτζορ δήλωσε ότι: «Η τελευταία φορά που έκλεισε το Βρετανικό κοινοβούλιο ήταν τον 17ο Αιώνα, τον καιρό του Όλιβερ Κρόμβελ, και ως συνέπεια αυτού, η χώρα οδηγήθηκε σε εμφύλιο πόλεμο (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_38.html)».
[Η δε εκλογή του Τζόνσον στην θέση αυτή, θα ενισχύσει περαιτέρω την προοπτική ενός σκληρού BREXIT, αφού ο ίδιος για να ανταγωνιστεί το κόμμα του BREXIT του Φάρατζ, θα αναγκαστεί να υιοθετήσει ακόμα πιο ακραίες θέσεις από το κόμμα αυτό στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Επίσης, ο Τζόνσον, ο οποίος θεωρείται λόγω των πολλών σκανδάλων του και της αλαζονικής συμπεριφοράς του, ο «Τραμπ της Βρετανίας», είναι προσωπικός φίλος με τον Τραμπ και τον Μπανόν (όπως είναι αντίστοιχα και ο Φάρατζ).
Επιπλέον, ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος τους συμπαθεί και τους δυο, δεν ξέρει να πει ποιος από τους δυο θα ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, αφού για τον ίδιο, είναι και οι δυο ικανότατοι.
[Ο Μπόρις Τζόνσον (του οποίου το πλήρες όνομα είναι Αλεξάντερ Μπόρις Τζόνσον) χαρακτηρίζεται από τους εχθρούς τους και ως «παλιάτσος», ενώ η ομάδα Υπουργών του, είναι κατά κάποιους πολύ ένα «team» πολύ επικίνδυνων πολιτικών ακροδεξιών ή ακόμα και φιλοισραηλινών πολιτικών (http://epohi.gr/mporis-tzonson-sklhro-brexit-kai-akraios-neofileleutherismos-se-kwmiko-perivlhma/).
Ταυτόχρονα, ο «Μπότζο» είναι γνωστός και για τις συχνές αμφιλεγόμενες «ατάκες» του:
Π.χ. μία από τις πιο γνωστές του είναι:
«Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης; Ο Ναπολέων, ο Χίτλερ και  διάφοροι άλλοι άνθρωποι το δοκίμασαν και  είχαν τραγικό τέλος. Η Ε.Ε. είναι η προσπάθεια να γίνει αυτό με διαφορετική μέθοδο» (https://www.kathimerini.gr/1035730/article/epikairothta/kosmos/germania-mia-enorkh-kata8esh-enos-nazi-3ananoigei-thn-ypo8esh-toy-emprhsmoy-sto-raixstagk)].
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ανάδειξη του σκληρού ευρωσκεπτικιστή Μπόρις Τζόνσον σε νέο πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας, θα δώσει εκλογική ώθηση στους ομοϊδεάτες του στην ΕΕ, όπως και η πολύ πιθανή του Κουρτς στην Αυστρία τον Σεπτέμβριο, ή μια εκλογή του Σαλβίνι ως νέου πρωθυπουργού της Ιταλίας, μετά από πιθανές πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην χωρά αυτή το Φθινόπωρο.
[Ο δε πρώην καγκελάριος της Αυστρίας, Σεμπαστιαν Κουρτς από την πλευρά του, ο οποίος δήθεν λόγω του λεγομένου «Ίμπιζα-Γκέιτ» διέλυσε τον κυβερνητικό συνασπισμό με τους ακροδεξιούς συντρόφους του, δηλώνει τώρα ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να συγκυβερνήσει ξανά μαζί τους (https://www.zougla.gr/kosmos/article/afstria-o-sempastian-kourts-den-apokli-ton-sximatismo-neas-kivernisis-sinergasias-me-tin-akra-deksia )]
Στο μεταξύ, οι πρώτες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας δείχνουν πως ο Μπόρις Τζόνσον, το κόμμα των Συντηρητικών εμφανίζεται ιδιαίτερα ενισχυμένο μετά την ανάληψη του πρωθυπουργικού αξιώματος από τον Τζόνσον.
Παρόλο όμως που μπορεί να ενίσχυσε το κόμμα του αφότου ανέλαβε τα ηνία του κόμματος των Συντηρητικών, ο Τζόνσον φαίνεται ωστόσο ότι θα έχει ανάγκη την βοήθεια του Νάιτζελ Φάρατζ, ηγέτη του κόμματος BREXIT, σε περίπτωση πρόωρων εκλογών για τον σχηματισμό κυβέρνησης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας (https://www.triklopodia.gr/%ce%bf-%ce%bc%cf%80%cf%8c%cf%81%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b6%cf%8c%ce%bd%cf%83%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%ce%ad%ce%bb%ce%b5%ce%b9-%ce%ac%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-brexit-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%81%ce%bd/).
Εδώ θα μπορούσε να αναφερθεί, ότι και οι μέντορες και στην ουσία διαμορφωτές της ιδεολογίας των Πούτιν και Τραμπ, ο Αλεξάντερ Ντούγκιν και ο Στηβ Μπανόν, οι οποίοι μάλιστα τους βοηθήσαν σημαντικά στο να εκλέγουν πρόεδροι των κρατών τους, έχουν αρκετά «Παράλληλους βίους».
Έτσι και οι δυο προέρχονται από φτωχές οικογένειες, υποστηρίζουν τον πατριωτισμό, τις παραδόσεις, τα ήθη, τα έθιμα, την ιστορία, καθώς και την Πίστη των χωρών τους, είναι και οι δυο κατά της παγκοσμιοποίησης και του διεθνισμού, ήρθαν υποτίθεται σε ρήξη λόγω διαφωνίας πολιτικών με τους πρώην μέντορες τους (κατά το παράδειγμα των Γκιουλέν-Ερμπακάν και Ερντογάν).
Επιπλέον και οι δυο τους ενσταλάξαν μια ιδεολογία και ένα σχέδιο για την διάλυση της ΕΕ, μέσω της χρηματοδότησης και υποστήριξης ακροδεξιών και ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων σε αυτή (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/, https://attikanea.blogspot.com/2017/06/blog-post_413.html).
Βέβαια λέγεται ότι αυτή η «ρήξη» είναι στην πραγματικότητα πλαστή, και οι Μπανόν-Ντούγκιν, βρήκαν αυτή την «συμβιβαστική φόρμουλα» με τους Τραμπ και Πούτιν, για να προωθούν ανεξάρτητα τις κοινές τους πολιτικές για την ΕΕ, και σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά με αυτή, να μην κατηγορούνται οι ηγέτες των κρατών τους για τυχόν αρνητικά αποτελέσματα, αφού αυτοί (δήθεν) δεν έχουν πια καμμιά σχέση με αυτούς (https://alophx.blogspot.com/2019/06/blog-post_25.html)].
Επίσης, ο Τζόνσον έχει δηλώσει, ότι θέλει να εξασφαλίσει συμφωνία Brexit με την ΕΕ, αλλά είναι διατεθειμένος να ξεκινήσει επίσημα την διάσπαση χωρίς να έχει συναφθεί συμφωνία, ακόμα και εάν η προτεινομένη από τον ίδιο σύμβαση για το Brexit δημιουργήσει «ρήγμα» στην ΕΕ.
Σύμφωνα δε και με άλλες δημοσιογραφικές πληροφορίες, ο Τζόνσον θα επιδιώξει να επιτύχει εμπορική συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσα ή μετά την προθεσμία του Brexit και θα την θέσει ως μία από τις βασικές του προτεραιότητες ως νέος Βρετανός πρωθυπουργός εάν εκλεγεί στο συγκεκριμένο αξίωμα τελικά.
[Αν δε ο Μπόρις Τζόνσον με ένα σκληρό BREXIT καταφέρει να επιτύχει την διάλυση της ΕΕ, τότε θα έχει καταφέρει να γίνει ένας «νέος Κωνστάντιος ο Γ’», ο οποίος με την εξέγερση και την ανεξαρτησία που πέτυχε για την Βρετάνια από την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το 407 μ.Χ., ξεκίνησε την διαδικασία που κατέληξε στην πλήρη διάλυση αυτής (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-400-%CE%BC-%CF%87-2019-%CE%BC-%CF%87-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD/, https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF-406-%CE%BC%CF%87-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CF%85%CF%84%CE%B9/)].
Στην Ιταλία, η κυβέρνηση Κόντε αποφάσισε πρόσφατα, ότι ο έλεγχος των εργαζομένων που βρίσκονται ή λείπουν από τις δουλείες τους, θα γίνεται μέσω ηλεκτρονικού ελέγχου των αποτυπωμάτων τους καθημερινά, από ειδικά μηχανήματα.
Και παρόλο που το μετρό αυτό, κατά τους υποστηρικτές του θα εξαλείψει τους «λουφαδόρους», οι πολέμιοι του ισχυρίζονται ότι αυτό αποτελεί το πρώτο βήμα για το καθημερινό φακέλωμα και παρακολούθηση των εργαζομένων από τις επιχειρήσεις, όπως και για την δημιουργία μιας κοινωνίας παρακολούθησης αλλά «BIG BROTHER».
Τα ίδια γεγονότα συμβαίνουν ήδη από παλιά στην Ιταλία, μέσω της χρήσης τεχνολογιών αλλά «BIG BROTHER», από ισχυρά πολιτικά κόμματα αυτής (http://alophx.blogspot.com/2018/10/2018_87.html).
Στην Ιταλία επίσης, ο Σαλβίνι πέρασε μέτρο σύμφωνα με το οποίο οι Ιταλικές δυνάμεις της αεροπορίας και του ναυτικού θα ελέγχουν συνεχώς τι συμβαίνει στα Λιβυκά λιμάνια και θα ζητούν από την ακτοφυλακή της Βορειοαφρικανικής χώρας να παρεμβαίνει σε περίπτωση νέων αναχωρήσεων μεταναστών και προσφύγων.
Στο εσωτερικό της Ιταλικής κυβέρνησης η ένταση συνεχώς αυξάνεται, ενώ οι συνεχείς έριδες και ουσιαστικές διαφορές που δείχνουν ότι υπάρχουν ακόμη μεγάλες πιθανότητες να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές, ενδεχομένως και μέσα στο επόμενο τρίμηνο (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/203116_o-akraios-salbini-kai-oi-kabgades-ton-pente-asteron).
Ο δε αεικίνητος Σαλβίνι, έχει πραγματοποιήσει με τα ταξίδια που έχει πραγματοποιήσει διεθνώς τρεις φορές τον γύρο της γης (https://www.pentapostagma.gr/2019/07/%ce%b1%cf%80%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%bf-%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%ad%ce%bf-%cf%83%ce%b1%ce%bb%ce%b2%ce%af%ce%bd%ce%b9-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%84%cf%81.html)!!!
[Η ανάδειξη δε ακροδεξιών κομμάτων στην ηγεσία των κρατών της ΕΕ (π.χ. Σαλβίνι ή AfD), με την βοήθεια των ΗΠΑ και της Ρωσίας, ίσως γυρίσει μπούμερανγκ σε αυτές, ιδίως αν αυτά στραφούν εναντίον τους, όπως ακριβώς το τέρας του Φρανκενστάιν στράφηκε κατά του δημιουργού του.
Εδώ μπορεί να αναφερθεί επίσης, ότι κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μουσολίνι, πρώην κομμουνιστής, δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης της εφημερίδας Avanti, κατηγορήθηκε ως πράκτορας των Άγγλων, με στόχο να πείσει τους Ιταλούς να εγκαταλείψουν την συμμαχία τους με τους Γερμανούς, και να εισέλθει σε συμμαχία με τους εχθρούς, δηλαδή τα κράτη της συμμαχίας της Αντάντ (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81/, https://attikanea.blogspot.com/2017/03/kai-meta.html).
Αντίστοιχα στις μέρες μας, ο Σαλβίνι, πρώην κομμουνιστής, δημοσιογράφος της κομματικής εφημερίδας της Λέγκας του Βορρά, κατηγορείται αντίστοιχα ως πράκτορας των Ρώσων, με στόχο να διαλύσει την «συμμαχία» υποταγής με την Γερμανία της Μέρκελ σήμερα και να διαλύσει την ΕΕ. 
Ουσιαστικά φαίνεται, ότι οι Γερμανοί προσπαθούν με τον ίδιο τρόπο που έκαναν στην Αυστρία (κυβέρνηση σκληρής δεξιάς και ακροδεξιάς), να ρίξουν την παρούσα Ιταλική κυβέρνηση ακροδεξιών και λαϊκιστών (Λέγκας και Πέντε Αστέρων).
Και να την αντικαταστήσουν όπως και στην Αυστρία με μία μεταβατική κυβέρνηση πλήρως υποταγμένη στους ίδιους, χτυπώντας και στις δυο περιπτώσεις το «ακροδεξιό μέρος της συμμαχίας», ως δήθεν πράκτορα και χρηματοδοτούμενο από τους Ρώσους.
Ουσιαστικά, τον Σαλβίνι, προσπαθούν να τον πλήξουν πολιτικά και δημοσκοπικά και να τον ρίξουν από την εξουσία οι Γερμανοί ως ένα δήθεν «υποχείριο των Ρώσων», κατηγορίες που εκτόξευαν και στον πρώην Αυστριακό Αντικαγκελάριο Κρίστιαν Στράσε.
Ταυτόχρονα και οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ προσάπτουν στον νυν Ρεπουμπλικάνο Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ εξίσου ανυπόστατες κατηγορίες για τους ίδιους ακριβώς λόγους].
Στην Ισπανία, είναι πολύ πιθανόν να διενεργηθούν νέες εκλογές τον Νοέμβριο, λόγω της μεγάλης ασυνεννοησίας και τις συνεχείς αποτυχίες στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης μεταξύ των Σοσιαλιστών και των ακροαριστερών PODEMOS.
Έτσι, λέγεται ότι εάν ο νυν υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ισπανίας, ο Σάντσεθ δεν καταφέρει να κερδίσει τις ψηφοφορίες για την εκλογή του ως νέου πρωθυπουργού της Ισπανίας στα τέλη Ιουλίου, θα προκηρύξει νέες πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. 
Τελικά ο Σάντσεθ, αφού απέτυχε και στις δυο ψηφοφορίες του Ιουλίου να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, τώρα αναμένεται ή να δοκιμάσει να την επιτύχει μία τελευταία φορά τον Σεπτέμβριο, ή να προκηρύξει πρόωρες εκλογές στην Ισπανία τον Νοέμβριο του 2019.
Αν τελικά στην Ισπανία προκηρυχτούν ξανά πρόωρες βουλευτικές εκλογές τον Νοέμβριο, είναι πολύ πιθανόν σε αυτές πρώτος και με κυβερνητική πλειοψηφία εδρών να βγει ο συνασπισμός της δεξιάς (Λαϊκό κόμμα, CIUDADANOS και το ακροδεξιό VOX).
Σε περίπτωση που τα πράγματα εξελιχθούν όντως έτσι στην Ισπανία, τότε στην εξέλιξη αυτή θα έχει συντελέσει σε μεγάλο βαθμό οι συνέχεις διαφωνίες και συγκρούσεις των Ισπανών Σοσιαλιστών και των ακροαριστερών PODEMOS για την εξουσία, καθώς και η ατέλειωτη ασυνεννοησία αυτών για την συγκρότηση μιας κυβέρνησης συνασπισμού στην χώρα αυτή.
Επίσης, η σχεδόν σίγουρη εκλογική νίκη του Κουρτς στην Αυστρία τον Σεπτέμβριο του 2019, καθώς και η μεγάλη εκλογική άνοδος της AfD στις τοπικές εκλογές στην Ανατολική Γερμανία τον ίδιο μηνά, καθώς και τον Οκτώβριο, θα λειτουργήσει ως «συγκοινωνών δοχείο» ενίσχυσης της ομοϊδεατικής με αυτά τα κόμματα Ισπανικής δεξιάς και κυρίως του ακροδεξιού κόμματος VOX.
Αν δε κηρυχτούν ταυτόχρονα και πρόωρες εθνικές βουλευτικές εκλογές σε Ιταλία και Γερμανία μέσα στο Φθινόπωρο του 2019, και σε αυτές υπάρξει ραγδαία εκλογική άνοδος της Λέγκας και της AfD, τότε η Ισπανική δεξιά γενικότερα και το ακροδεξιό VOX ειδικότερα θα ενισχυθούν επίσης περαιτέρω (https://www.ethnos.gr/apopseis/52638_germaniko-fthinoporo, https://www.ethnos.gr/apopseis/51942_italiko-fthinoporo-salbini-i-konte).
Αν όλα αυτά συνδυαστούν με ένα πολύ πιθανό BREXIT τον Οκτώβριο του ιδίου έτους, μαζί με τις αναμενόμενες οικονομικές κυρώσεις του Τραμπ στην Ευρωπαϊκή βιομηχανία και κυρίως την Γερμανική (https://www.ethnos.gr/apopseis/52136_brexit-kindynos-kai-eykairia, https://www.ethnos.gr/apopseis/52297_mporis-kai-ntonalnt), με ένα εξίσου πιθανό νέο κύμα χιλιάδων νέων λαθρομεταναστών και προσφυγών μέσω Τουρκίας (σαν αυτό του 2015) στην ΕΕ, τότε τα ποσοστά του VOX μπορεί να εκτοξευτούν πλήρως εκλογικά.
Ουσιαστικά, αν τα πράγματα εξελιχτούν έτσι στην Ισπανία, τότε σε περίπτωση κυβερνητικής πλειοψηφίας της δεξιάς και συγκρότησης κυβέρνησης συνασπισμού των τριών κομμάτων που την αποτελούν, θα έχουμε για μια ακόμα φορά στην ιστορία μια νίκη της δεξιάς έναντι των αριστερών αντίπαλων της, στον νέο αυτό πολιτικό «Ισπανικό εμφύλιο» (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_47.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%BF-%CE%B9%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BB/).
[Και όσο και αν τα τρία κόμματα της δεξιάς υποστηρίζουν τώρα ότι τάχα δεν θέλουν έναν τέτοιο συνασπισμό, η αλήθεια είναι ότι η εξουσία είναι πολύ γλυκιά και σιγουρά θα μπορούσε να κάνει κάνεις και μερικές κυβερνητικές συμμαχίες με «μεγάλη λύπη» για το «καλό της πατρίδας», όπως ακριβώς προσπαθούν ανεπιτυχώς ως αυτήν την στιγμή να κάνουν και οι αριστεροί αντιπάλοι τους].
Κάτι που θα έχει συμβεί, τόσο λόγω της έξυπνης στρατηγικής των δεξιών αντιπάλων της και της κοινής ένωσης τους για την ήττα των αριστερών αντιπάλων τους (πλήρης εφαρμογή του δόγματος: «Η ισχύς εν τη ενώσει»), όσο επίσης και εξαιτίας των δικών τους λαθών και αλληλοσπαραγμών για την απόκτηση της εξουσίας (https://www.ethnos.gr/apopseis/52933_ispania-kybernitiki-axiopistia). 
Τον ίδιο μηνά, νέας αρχηγός της Ευρωπαϊκής επιτροπής, στην θέση του μεθύστακα πρώην Ευρωπαίου Επίτροπου, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, εξελέγη η πρώην πια Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, Ούρσουλα Φον Λάιεν.
Με την εκλογή μιας Γερμανίδας στο αξίωμα αυτό (η οποία είναι απολυτά πιστή και ελεγχόμενη από την Μέρκελ), οι Γερμανοί αλώνουν και καταλαμβάνουν επισημά πια με δικά τους άτομα την ΕΕ και γενικότερα όλη την Ευρώπη.
Η Ούρσουλα Φον Λάιεν επίσης, διακήρυξε ότι θέλει να δείξει μία δήθεν «επιείκεια» στους Ιταλούς, παράταση αν χρειαστεί στο BREXIT, και μια πολύ σκληρή στάση εναντίον της Ρωσίας. Επίσης, η Λάιεν θέλει την κατάργηση του βέτο για την είσοδο νέων μελών στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να καταφέρει να βάλει χώρες όπως στα Σκόπια σε αυτή.  
[Την θέση της Λάιεν ως Υπουργού Αμύνης της Γερμανίας, ανέλαβε η Κάρενμπαουερ, η νυν ηγέτιδα του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας και προστατευόμενη της Μέρκελ, παρόλο που η ίδια είχε δηλώσει λίγους μήνες νωρίτερα, ότι το μόνο αξίωμα που την ενδιαφέρει να βρίσκεται είναι αυτό της ηγέτιδας του κόμματος και δεν ήθελε δήθεν η ίδια να αναλάβει κάποιο άλλο εκτός αυτού.
Ο δε διορισμός της Κάρενμπαουερ στο Υπουργείο Αμύνης της Γερμανίας, έκανε κάποιους αναλυτές να υποθέσουν ότι η ίδια θα παραιτηθεί εξαιτίας αυτού του αξιώματος ως ηγέτιδα του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών, αλλά οι περισσότεροι αναλυτές υποθέτουν, ότι η ίδια δεν θα προβεί σε μία τέτοια ενέργεια.
Στην ΕΕ την ίδια περίοδο, κατά παράδοξο τρόπο όμως, με βάση πρόσφατες έρευνες, οι περισσότερες επιθέσεις αντισημιτισμού φέρονται να γίνονται από άτομα με έντονο ισλαμικό φανατισμό σαν του ISIS (ποσοστό 60%), από ακροαριστερούς φιλοπαλαιστίνιους (σε ποσοστό 25%), καθώς και από ακροδεξιούς (ποσοστό 14%)].
Στην Ουκρανία, στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του Ιούλιου, το κόμμα του νυν Προέδρου του κράτους αυτού, Βολοντίμιρ Ζελένσκι εξασφάλισε το 43,9% των ψήφων, ρεκόρ για πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα, γεγονός που αναμένεται να εδραιώσει την κυριαρχία του νέου αυτού πολιτικού.
Το κόμμα του Ζελένσκι αν και προηγείται έναντι όλων των άλλων παρατάξεων μεν, δεν συγκεντρώνει δε την πλειοψηφία των εδρών, κάτι που μπορεί να τον ωθήσει να προτείνει συνεργασία σε άλλο ένα φιλοδυτικό κόμμα, την «Φωνή», επικεφαλής της οποίας είναι ακόμη ένας εντελώς νέος πολιτικός που αποκτά ισχύ απρόσμενα, ο Ουκρανός ροκ σταρ Σβιάτοσλαβ Βακάρτσουκ.
«Δεν θα απογοητεύσουμε τους Ουκρανούς» υποσχέθηκε ο Ζελένσκι απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους στα κεντρικά γραφεία του κόμματός του — στο οποίο επέλεξε να δώσει το όνομα της σειράς που τον έκανε διάσημο, «Υπηρέτης του Λαού».
«Γνωρίζετε τις κύριες προτεραιότητές μας, είναι οι ίδιες με αυτές κάθε Ουκρανού, είμαι σίγουρος: να τελειώσει ο πόλεμος, να εξασφαλιστεί η επιστροφή των αιχμαλώτων μας, η νίκη μας επί της διαφθοράς που παραμένει στην Ουκρανία».
Συγκεκριμένα, το κόμμα Υπηρέτης του Ζελένσκι εξασφάλισε τις περισσότερες ψήφους, η Πλατφόρμα της Αντιπολίτευσης –η οποία πρόσκεινται στην Ρωσία- κατέλαβε την δεύτερη θέση αλλά σε πολύ μεγάλη απόσταση (11,5%), ενώ ακολούθησαν, ακόμα πιο πίσω, το κόμμα του Ποροσένκο, η Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη (8,9%) και εκείνο της πρώην πρωθυπουργού Γιούλια Τιμοσένκο, η Πατρίδα (7,6%).
Η «Φωνή του Βακάρτσουκ» κατέλαβε την πέμπτη θέση (6,3%). Μολαταύτα, ο Ζελένσκι είπε ότι «προσκαλούμε τον κ. Βακάρτσουκ για να συζητήσουμε», προσθέτοντας πως «το αξίωμα του πρωθυπουργού της Ουκρανίας -θα το επαναλάβω- πρέπει να το καταλάβει ένα νέο πρόσωπο, ένας άνθρωπος ειδικευμένος στα οικονομικά».
Ανώτερο στέλεχος του κόμματος Φωνή δήλωσε ότι δεν απορρίπτει τις συμμαχίες με νέες πολιτικές δυνάμεις, όμως υπό την προϋπόθεση πως αυτές δεν υποστηρίζονται από ολιγάρχες. Μολονότι με μια πρώτη ματιά η τοποθέτηση μοιάζει πολύ γενική, αποτελεί σαφή αιχμή για τους δεσμούς του Ζελένσκι με τον Ίγκορ Κολομόισκι, έναν από τους ισχυρότερους επιχειρηματίες στην Ουκρανία, ορκισμένο εχθρό του Ποροσένκο και ιδιοκτήτη του τηλεοπτικού δικτύου όπου προβαλλόταν η σειρά που έκανε διάσημο τον σημερινό πρόεδρο.
Ο Ζελένσκι, πάντως, διαβεβαίωσε ότι δεν είναι εξαρτημένος από τον Κολομόισκι κι εξαγγέλλει μέτρα που θα ικανοποιήσουν αρκετούς ψηφοφόρους, για παράδειγμα την άρση της βουλευτικής ασυλίας κοινοβουλευτικών που βαρύνουν υποψίες για διαφθορά.
Στο κρίσιμο πεδίο της οικονομίας, ο πρόεδρος σκοπεύει να διαπραγματευθεί νέο πρόγραμμα στήριξης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όχι τυχαία, ένα από τα πρόσωπα που προαλείφονται για τη θέση του πρωθυπουργού είναι ο Βλάντισλαβ Ρασκόβαν, πρώην υποδιοικητής της ουκρανικής κεντρικής τράπεζας, νυν αντιπρόσωπος του Κιέβου στο ΔΝΤ.
Η απογοήτευση των πολιτών μάλλον αντανακλάται και στο επίπεδο της συμμετοχής, που δεν ξεπερνούσε το 49,79% (https://www.zougla.gr/kosmos/article/oukrania-niki-gia-to-koma-tou-proedrou-zelenski-stis-prores-vouleftikes-ekloges).
Τελικά, ο Ζελένσκι, κέρδισε το 42% των συνολικών ψήφων στις εκλογές, αποσπώντας συνολικά 226 έδρες από τις 450 του Ουκρανικού κοινοβουλίου, και με τον τρόπο αυτό απέσπασε την πλειοψηφία των εδρών της Βουλής για το κόμμα του, κάτι που θα του επιτρέψει να σχηματίσει αυτοδύναμη και ελεγχόμενη πλήρως από τον ίδιο κυβέρνηση στην χώρα αυτή.
Στο κατεχόμενο Κόσοβο, πρόωρες εκλογές αποφασίστηκαν τελικά για τον Σεπτέμβριο του 2019. Ο δε πρόεδρος Χάσιμ Θάτσι προτίθεται να διαλύσει τη Bουλή και να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές για τις 8 Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης, ο Χάσιμ Θάτσι διεξήγαγε, το Σαββατοκύριακο, διαβουλεύσεις με τους αρχηγούς κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού αλλά και της αντιπολίτευσης και διαπίστωσε ότι είναι αδύνατον να συμφωνήσουν για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού.
Η παραίτηση του Ράμους Χαραντινάι την Παρασκευή, πυροδοτεί ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις μιας και ασκούνται έντονες πιέσεις για την επίτευξη συμβιβασμού με τη Σερβία στη διαδικασία οριστικής επίλυσης του ζητήματος του Κοσόβου.
Αναλυτές στην Πρίστινα εκτιμούν ότι ο Χαραντινάι με την παραίτησή του προσπάθησε να μετατρέψει μία προσωπικά δυσάρεστη εξέλιξη, που είναι η πρόσκλησή του από το ειδικό δικαστήριο στη Χάγη ως υπόπτου για εγκλήματα πολέμου, σε πολιτική νίκη.
Η εφημερίδα KОHA της Πρίστινας εκτιμά σε σχετικό δημοσίευμα ότι ο Χαραντινάι με την παραίτησή του επιδιώκει να ενισχύσει τη θέση του στην εσωτερική πολιτική σκηνή, γνωρίζοντας ότι η χώρα θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές.
Ο πρώην πρωθυπουργός του Κοσόβου από τον Νοέμβριο του 2018 που επέβαλε δασμούς ύψους 100% για τα σερβικά εμπορεύματα, είδε τη δημοτικότητά του να αυξάνεται κατακόρυφα.
Η παραίτησή του από τη θέση του πρωθυπουργού και η μετάβαση στην Χάγη ενισχύουν ακόμη περισσότερο αυτήν την τάση.
Οι επερχόμενες εκλογές θα δείξουν κατά πόσο η μεγάλη δημοτικότητα του Χαραντινάι θα εκδηλωθεί και με ψήφους υπέρ του κόμματος «Συμμαχία για το μέλλον του Κοσόβου» του οποίου ηγείται.
Αναλυτές στην Πρίστινα πάντως δεν αποκλείουν και το ενδεχόμενο να αναδειχθεί πρώτο κόμμα σε δύναμη στο Κοινοβούλιο από τρίτο που είναι σήμερα.
Μία τέτοια εξέλιξη θα θέσει σε τέλμα την διαδικασία για την οριστική επίλυση του ζητήματος του Κοσόβου με δεδομένο ότι ο Χαραντινάι είναι αδιάλλακτος, ζητώντας να αναγνωρίσει η Σερβία το ανεξάρτητο Κόσοβο στα υφιστάμενα σύνορά του.
Όλα βέβαια θα εξαρτηθούν και από την έκβαση της κατάθεσής του στη Χάγη διότι αν το ειδικό δικαστήριο αποφασίσει να του απαγγείλει κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου την περίοδο 1998-2000 τότε θα είναι απών για κάποια χρόνια από την εσωτερική πολιτική σκηνή και τα πράγματα θα έχουν, πιθανότατα, διαφορετική εξέλιξη (https://corfiatiko.blogspot.com/2019/07/blog-post_523.html).
Στην Ιαπωνία, με βάση τις δημοσκοπήσεις, ο νυν κυβερνητικός συνασπισμός του Iάπωνα πρωθυπουργού Σίνζο Άνμπε οδεύει να εξασφαλίσει ισχυρή πλειοψηφία στις εκλογές για την ανάδειξη 124 μελών της άνω Βουλής, γεγονός το οποίο, τουλάχιστον στη θεωρία, κρατάει ζωντανές τις ελπίδες του να προχωρήσει σε αναθεώρηση του ειρηνιστικού Συντάγματος της Ιαπωνίας, καταδεικνύει δημοσκόπηση που δημοσιεύεται σήμερα.
Το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (ΦΔΚ) του Άνμπε και ο κυβερνητικός του εταίρος, το κόμμα Κομέιτο, οδεύουν να κερδίσουν έως και 83 έδρες -πολλές περισσότερες από τις 63 που χρειάζονται για την πλειοψηφία (123) επί του συνόλου των 245 εδρών του σώματος- στις εκλογές της Κυριακής, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση αυτή, που δημοσιεύει η εφημερίδα «Nikkei» και η οποία διενεργήθηκε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας.
Δημοσκοπήσεις που έχουν μεταδοθεί από άλλα ΜΜΕ, όπως το πρακτορείο ειδήσεων Kyodo, φέρουν το ποσοστό του ΦΔΚ να αυξάνεται στο 31%, κατά 2 εκατοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με έρευνα του περασμένου μήνα. Το ποσοστό των προθέσεων ψήφου που συγκεντρώνει το Κομέιτο παραμένει αμετάβλητο στο 5,6%.
Εάν επαληθευτούν αυτές οι προβλέψεις, η κυβερνητική συμμαχία, χάρη στην υποστήριξη μικρότερων παρατάξεων, όπως το Κόμμα για την Καινοτομία στην Ιαπωνία, που τάσσεται υπέρ της αναθεώρησης του Συντάγματος, θα διατηρήσει την ενισχυμένη πλειοψηφία που διαθέτει στο σώμα αυτό (τα δύο τρίτα των ψήφων). 
Η ενισχυμένη πλειοψηφία αποτελεί προϋπόθεση για να αρχίσει η διαδικασία αναθεώρησης του πασιφιστικού Συντάγματος της Ιαπωνίας, που κυρώθηκε την περίοδο αμέσως μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η αναθεώρηση του Συντάγματος ώστε να αλλάξει ο ρόλος του ιαπωνικού στρατού αποτελεί επί πολλά χρόνια διακαή πόθο του Άνμπε, πρωθυπουργού και ηγέτη του ΦΔΚ από το 2012.
Για να μπορέσει να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα, απαιτείται έγκριση τόσο από ενισχυμένες πλειοψηφίες και στα δύο σώματα της Βουλής όσο και της πλειοψηφίας των πολιτών, που θα κληθούν να το εγκρίνουν σε δημοψήφισμα.
Εκλογές για την ανάδειξη μελών της άνω Βουλής διεξάγονται κάθε τρία χρόνια, ενώ οι θητείες των μελών της διαρκούν για έξι χρόνια. Το ΦΔΚ είχε καταγάγει ευρεία νίκη το 2013, αλλά δεν τα πήγε εξίσου καλά το 2016 (https://www.zougla.gr/kosmos/article/dimoskopisis-evria-pliopsifia-fenete-na-eksasfalizi-o-ampe).
Τελικά στις εκλογές αυτές, νίκησαν καθαρά τα κόμματα του Άνμπε και των συμμάχων του, εξασφαλίζοντας 57 από τις 124 έδρες (τις μισές της άνω Βουλής) που κρίνονταν χθες, σύμφωνα με το ιαπωνικό δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο NHK, ενώ ο ήσσων εταίρος του, το Κομέιτο, 14.
Αλλά για να εξασφαλίσει την έγκριση της αναθεώρησης το ΦΔΚ, το Κομέιτο και τα άλλα κόμματα που τάσσονται υπέρ της έπρεπε να εξασφαλίσουν τουλάχιστον 85 έδρες (δηλαδή τα 2/3 των συνολικών εδρών), ώστε να φθάσουν τον απαραίτητο αριθμό γερουσιαστών.
Η συμπολίτευση έχει πλέον 141 έδρες στο σώμα (από 147) και μαζί με τους υπόλοιπους υποστηρικτές της αναθεώρησης πλέον έχουν 150 έδρες, ενώ χρειάζονται 164.
Εξάλλου, παρά την καθαρή νίκη του κόμματός του, τη θέση του Άνμπε ότι οι ψηφοφόροι θέλουν την αναθεώρηση μάλλον αποδυναμώνει το χαμηλό ποσοστό της συμμετοχής, η οποία περιορίστηκε γύρω στο 48% παρότι 17 εκατομμύρια ψηφοφόροι άσκησαν το εκλογικό δικαίωμά τους εκ των προτέρων.
Παρόλα αυτά, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Σίνζο Άνμπε πρότεινε αμέσως μετά την νίκη του αυτή, να ανοίξει η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος της χώρας, εκτιμώντας ότι το αποτέλεσμα των εκλογών για την ανάδειξη των μελών της άνω Βουλής που διεξήχθησαν χθες Κυριακή έδειξε πως αυτό θέλουν οι πολίτες.
Διακαής πόθος του συντηρητικού εθνικιστή πρωθυπουργού της Ιαπωνίας είναι να αναθεωρηθεί το Άρθρο 9 του Συντάγματος ώστε να μεταβληθεί άρδην η εντολή των ιαπωνικών ένοπλων δυνάμεων, κάτι όμως που διχάζει βαθιά την κοινή γνώμη (https://www.zougla.gr/kosmos/article/sinzo-ampe-na-aniksi-i-sizitisi-gia-tin-ana8eorisi-tou-sintagmatos-tis-iaponias, https://www.zougla.gr/kosmos/article/iaponia-ekloges-o-pro8ipourgos-sinzo-ampe-kerdizi-tis-ekloges-xoris-omos-tin-pliopsifia-ton-dio-triton).
"Τα κόμματα της πλειοψηφία έλαβαν την πλειοψηφία... Ο λαός αποφάσισε επομένως ότι πρέπει να υλοποιήσουμε την πολιτική που υποσχεθήκαμε" διαμήνυσε ο Ιάπωνας πρωθυπουργός, τονίζοντας ότι "θέλει να ανταποκριθεί σ' αυτές τις προσδοκίες".
"Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι επέλεξαν την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων", συνόψισε ο Σινίτσι Νισικάβα, πολιτικός αναλυτής στο Πανεπιστήμιο Μέιτζι. Με τη νίκη του αυτή ο Άνμπε μπορεί θεωρητικά να παραμείνει στην πρωθυπουργία μέχρι το τέλος της τρίτης τριετούς θητείας του ως πρόεδρος του PLD, το 2021.
Στο Σουδάν, υπεγράφη τελικά μία συμφωνία μεταξύ των χουντικών στρατηγών και της αντιπολίτευσης. Αυτή η συμφωνία διαμοιρασμό της εξουσίας, προκαλεί αφενός μεν αισιοδοξία, αλλά και σκεπτικισμό αφετέρου.
Από τη μία, η υπογραφή της «πολιτικής διακήρυξης» συνιστά ένα πρώτο βήμα για την πολυπόθητη μετάβαση σε δημοκρατική διακυβέρνηση έπειτα από 30 χρόνια στυγνής δικτατορίας υπό τον Ομάρ αλ Μπασίρ.
Από την άλλη, όμως, σηματοδοτεί μια σημαντική υπαναχώρηση εκ μέρους της αντιπολίτευσης, που αξίωνε από τους στρατιωτικούς να παραδώσουν άμεσα την εξουσία σε πολιτική κυβέρνηση και να λογοδοτήσουν για την πολύνεκρη καταστολή των ειρηνικών αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων της 3ης Ιουνίου.
Το πάνω χέρι που εξακολουθεί να έχει ο στρατός –έχοντας ανατρέψει τον Απρίλιο τον Μπασίρ μετά από μήνες παλλαϊκών κινητοποιήσεων, για να επιβάλει στη θέση του μια νέα χούντα στη μουσουλμανική χώρα– προκύπτει και από το γεγονός πως στο νεοσυσταθέν 11μελές «κυρίαρχο συμβούλιο», στελεχωμένο από έξι πολιτικούς και πέντε στρατιωτικούς βάσει της συμφωνίας, ο πρώτος που θα αναλάβει εκ περιτροπής επικεφαλής για 21 μήνες θα είναι στρατιωτικός.
Θα τον διαδεχτεί για 18 μήνες ένα πολιτικό μέλος του συμβουλίου, με προοπτική να διεξαχθούν εκλογές σε κάτι περισσότερο από τρία χρόνια.
Κομβικό ζήτημα αποτελεί η ασυλία από διώξεις, που επιδιώκει ο στρατός. Στόχος, να μείνουν ατιμώρητοι οι «ημέτεροι» αυτουργοί του αιματοκυλίσματος του Ιουνίου με τους 128 νεκρούς και τους αθρόους βιασμούς, σύμφωνα με καταγγελίες μελών της οργάνωσης-ομπρέλα της αντιπολίτευσης Συμμαχία για την Ελευθερία και την Αλλαγή, η οποία εκπροσωπεί τους διαδηλωτές και συνυπέγραψε τη συμφωνία με τους χουντικούς.
Όπως καταμαρτυρείται ευρέως, την άγρια καταστολή εξαπέλυσαν οι διαβόητες Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (RSF), γνωστές και ως παραστρατιωτικές ομάδες Τζαντζαγουίντ που θεωρούνται υπεύθυνες για τις θηριωδίες στο Νταρφούρ, για τις οποίες ο Μπασίρ έχει παραπεμφθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
Επικεφαλής των RSF παραμένει ο πραξικοπηματίας στρατηγός Μοχάμεντ Χάμνταν Νταγκάλο με το παρατσούκλι «Χεμέντι», υπαρχηγός της χούντας, που πιέζει να υπάρξει ασυλία –τουτέστιν «επίσημο» κουκούλωμα– για τη σφαγή άοπλων διαδηλωτών από δικούς του ανθρώπους, πιθανότατα με εντολή του ίδιου.
Οι χουντικοί (και προσωπικά ο Νταγκάλο) στηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο, τα αυταρχικά καθεστώτα των οποίων προωθούν πάγια την κατάπνιξη οποιασδήποτε απόπειρας λαϊκής εξέγερσης και εκδημοκρατισμού στις επικράτειές τους και στον μουσουλμανικό κόσμο εν γένει.
Στην συμφωνία αυτή πάντως, παραλείπεται το επίμαχο ζήτημα της ασυλίας και γίνεται αναφορά μόνο σε διεξαγωγή εγχώριας έρευνας για τη σφαγή. Αλλα κρίσιμα θέματα, όπως η κατάρτιση νέου Συντάγματος και το εύρος των εξουσιών του «κυρίαρχου συμβουλίου», θα τεθούν επί τάπητος σε νέο γύρο συνομιλιών (https://www.efsyn.gr/kosmos/afriki/204186_symfonia-hoyntikon-stratigon-kai-antipoliteysis-sto-soydan).
Στην Τυνησία, στις 15 Σεπτεμβρίου θα διεξαχθούν πιθανότατα οι προεδρικές εκλογές στην Τυνησία, έπειτα από τον θάνατο του αρχηγού του κράτους Μπέτζι Καΐντ Εσέμπσι, ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Ανώτατης Ανεξάρτητης Αρχής Εκλογών (Isie).
"Η πιο πιθανή ημερομηνία για τη διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών είναι η 15η Σεπτεμβρίου, αλλά δεν είναι οριστική ημερομηνία", δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο πρόεδρος της Isie, ο Ναμπίλ Μπαφούν.
Αυτό θα αλλάξει το εκλογικό ημερολόγιο, καθώς οι προεδρικές εκλογές αρχικά είχαν προγραμματιστεί για τις 17 Νοεμβρίου, ενώ οι βουλευτικές εκλογές για τις 6 Οκτωβρίου.
Ο πρόεδρος της Βουλής Μοχάμεντ Ενασέρ ανέλαβε προσωρινός πρόεδρος της Δημοκρατίας για ένα διάστημα που δεν μπορεί να υπερβεί τις 90 ημέρες (https://www.zougla.gr/kosmos/article/tinisia-stis-15-septemvriou-8a-dieksax8oun-pi8anotata-i-proedrikes-ekloges).
Τον ίδιο μήνα, τις 7 Ιουλίου, την ίδια μέρα με τις εκλογές στην Ελλάδα, ο Υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Μοχάμεντ Ζαβάντ Ζαρίφ δήλωσε τη Δευτέρα ότι η χώρα του είχε υπερβεί το, σύμφωνα με την πυρηνική συμφωνία, επιτρεπόμενο όριο αποθεμάτων εμπλουτισμένου ουρανίου.
Το Ιράν είχε προειδοποιήσει ήδη εδώ και ένα δίμηνο ότι εάν δεν ανασταλούν οι οικονομικές κυρώσεις έναντι της χώρας ως τις 7 Ιουλίου του 2019, θα αποχωρήσει από την συμφωνία για τα πυρηνικά του (https://alophx.blogspot.com/2019/06/2019.html, https://alophx.blogspot.com/2019/05/2019.html).
Οι ιρανικές αρχές ανακοίνωσαν ότι ο εμπλουτισμός ουρανίου στην χώρα θα ξεπεράσει το 3,6%. Η κίνηση αυτή παραβιάζει το προκαθορισμένο όριο εμπλουτισμένο ουρανίου που έχει τεθεί από την πυρηνική συμφωνία του 2015.
Η Τεχεράνη έχει επίσης δηλώσει πως κάθε 60 ημέρες θα αναστέλλει μέρος των δεσμεύσεών της που προκύπτουν από την πυρηνική συμφωνία.
«Αν δεν αξιοποιηθούν αυτές οι ευκαιρίες, κανείς δεν πρέπει να αμφισβητήσει ότι σοβαρολογούμε όταν λέμε ότι θα αναστέλλουμε τις δεσμεύσεις μας κάθε 60 ημέρες», τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν.
Σύμφωνα με τον υφυπουργό Εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αράγκχι, η Ευρώπη δεν έχει εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της από τη συμφωνία, ενώ σημείωσε πως «οι πόρτες της διπλωματίας παραμένουν ανοιχτές».
Ξεκαθάρισε όμως πως απαιτούνται νέες πρωτοβουλίες.
Η ανακοίνωση έρχεται έξι ημέρες αφότου ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Ζαβάντ Ζαρίφ δήλωσε ότι το Ιράν θα εμπλουτίσει το ουράνιο της πέραν του ποσοστού του 3,67% που περιγράφεται στη συμφωνία του 2015 και θα διατηρήσει τον εμπλουτισμό στο επίπεδο που κρίνει απαραίτητο (https://www.triklopodia.gr/%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%bd-%ce%b7-%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b7-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b5%ce%af-%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b4%ce%b5%cf%83%ce%bc%ce%b5%cf%8d%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82).
Οι δηλώσεις αυτές του Ιράν προκάλεσαν τις αντιδράσεις του μεταβατικού εθνικιστή πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος δήλωσε ότι αυτή η πράξη του Ιράν αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη και θα υπάρξουν αντίποινα από πλευράς του Ισραήλ, κάτι που για κάποιους ακούστηκε σαν μια απειλή για στρατιωτική επέμβαση εναντίον του Ιράν (https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post.html).
Η Τεχεράνη επίσης προειδοποίησε (και απείλησε ταυτόχρονα) από την πλευρά της, ότι αν δεν ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα της, τότε από τον Σεπτέμβριο του 2019, θα εμπλουτίσει ακόμα περισσότερο ουράνιο από 4% που εμπλουτίζει έως τώρα.
[Το δε Ιράν, επίσης ανακοίνωσε τον ίδιο μηνά ότι ξεπέρασε και το όριο του 4,5% για τον εμπλουτισμό των πυρηνικών του οπλών, και ανά τρίμηνο θα το αυξάνει, φτάνοντας σύντομα στο 20% αν οι Ευρωπαίοι δεν τηρήσουν τους ορούς της συμφωνίας για τα πυρηνικά του.
Από εκεί είναι για πολλούς πολύ εύκολο στο Ιράν να φτάσει τον εμπλουτισμό του ουρανίου ακόμα και στο 90%, το οποίοι χρειάζεται για την δημιουργία πυρηνικής βομβάς, κάτι που θα σημάνει «κόκκινο συναγερμό» και είναι «Casus Belli» για τους εχθρούς του, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Και παρόλο που για κάποιους αναλυτές, το Ιράν πιστεύει ότι αν κατασκευάσει πυρηνικά όπλα, θα μπορέσει σταδιακά να εφαρμοστεί και σε αυτό από τις ΗΠΑ η «διπλωματική συνταγή προσέγγισης» σαν της Βόρειας Κορέας από τις ΗΠΑ και δεν θα κινδυνεύει από πουθενά για επίθεση ή αλλαγή του ισλαμικού καθεστώτος του, άλλοι υποστηρίζουν ότι μια τέτοια προσπάθεια του Ιράν θα έχει ως αποτέλεσμα την επίθεση των ΗΠΑ και του Ισραήλ εναντίον του, πριν αυτό φτάσει στο σημείο αυτό.
Και αυτό, διότι σε αντίθεση με την Βόρεια Κορέα, η οποία απειλεί συνήθως φραστικά τους συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή, Ιαπωνία και Νότια Κορέα, ενώ το Ιράν διαθέτει πλούσιο πετρελαϊκό πλούτο (που δεν διαθέτει η Βόρεια Κορέα) και επηρεάζει πολλά άλλα κράτη πολιτικά (π.χ. Συρία, Ιράκ, Υεμένη, Λιβανό, Παλαιστίνη).
[Εννοείται δε ότι οι ΗΠΑ εάν μπορούσαν, θα βομβάρδιζαν ευχαρίστως και τις πυρηνικές εγκαταστάσεις και πυραύλους της Βορείας Κορέας εάν μπορούσαν και έβρισκαν κάποια αφορμή για αυτό, πάρα τις δήθεν «εγκάρδιες συνομιλίες» που κάνει τώρα ο πρόεδρος αυτών Ντόναλντ Τραμπ, με τον Βορειοκορεάτη δικτάτορα Κιμ Γιονγκ Ουν].
Οι δε Ισραηλινοί φοβούνται, ότι αν το Ιράν αποκτήσει πυρηνικά όπλα, εκτός του ότι οι ίδιοι θα χάσουν το πυρηνικό μονοπώλιο στην περιοχή και θα αρχίσει «πυρηνική κούρσα απόκτησής πυρηνικών» και από άλλες χώρες της περιοχής (π.χ. Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Αίγυπτο), οι οποίες θα νιώθουν ότι απειλούνται.
Και επιπλέον οι Ισραηλινοί φοβούνται (ίσως λίγο υπερβολικά, μιας και οι ηγέτες του Ιράν δεν είναι τρελοί, αλλά θέλουν να παριστάνουν τους δήθεν «σκληρούς»), ότι αν οι Ιρανοί αποκτήσουν πυρηνικά όπλα, θα τα χρησιμοποιήσουν εναντίον του κράτους τους, αφανίζοντας για άλλη μια φορά το Ισραήλ με ένα «πυρηνικό» αυτή την φορά Ολοκαύτωμα σαν αυτό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου του Χίτλερ.
Και προκειμένου να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη, οι Ισραηλινοί για να αποτρέψουν τους Ιρανούς από την απόκτηση πυρηνικών οπλών, θα επιτεθούν πρώτοι στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του και θα τις βομβαρδίσουν με διατρητικές βόμβες (παίρνοντας πάνω από τον εναέριο χώρο της Σ. Αραβίας, με ή χωρίς την άδεια της χώρας αυτής).
Όπως ακριβώς δηλαδή έκαναν παλαιότερα στο Ιράκ με τον πυρηνικό αντιδραστήρα του «Οσιράκ» (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF-%CE%B9%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%83-%CE%B2%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B9/), ίσως και με την βοήθεια των Κούρδων της Περσίας ή και του εχθρικού προς το Ιράν ISIS.
[Και ήδη, υστέρα από έγκριση του νυν βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας Σαλμάν, εκατοντάδες Αμερικανοί στρατιώτες, εισήλθαν στην Σαουδική Αραβία ως «μία ασπίδα προστασίας» έναντι του Ιράν, ή και σαν ένα «είδος προετοιμασίας» για μία επικείμενη επίθεση κατά του Ιράν από την Δύση (https://www.newsit.gr/uncategorized/i-ameriki-paei-polemo-ekatontades-strateymata-katafthanoun-sti-mesi-anatoli/2836902/).
Σε μια στρατιωτική εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράν, το πιθανότερο είναι αυτές να επιτεθούν στο Ιράν από τον Νότο, στις παραθαλάσσιες περιοχές, όπου αφενός βρίσκονται οι περισσότερες πετρελαιοπηγές του κράτους αυτού (και με τον τρόπο αυτό να κόψουν πλήρως την ενεργειακή τροφοδοσία και τα έσοδα του Ιράν).
Επίσης, στην ίδια περιοχή βρίσκονται και οι συμμαχικές στις ΗΠΑ μειονότητες των Κούρδων και των Αράβων, οι οποίες με τον αντάρτικο στρατό τους, θα βοηθήσουν τις ΗΠΑ να καταλάβουν ευκολότερα τις περιοχές αυτές. 
Μετά από τις περιοχές αυτές, στο Ιράν υπάρχουν πολλά βουνά στον δρόμο προς την Τεχεράνη και σίγουρα η αντίσταση των Ιρανών θα είναι πολύ ισχυρότερη και σφοδρότερη, αν οι ΗΠΑ αρχίζουν να φτάνουν προς το εθνικό τους κέντρο.
Και το πιθανότερο είναι ο πάντα πατριωτικός λαός του Ιράν στην περίπτωση αυτή, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, να συσπειρωθεί γύρω από την κυβέρνηση του, προκειμένου να διώξει τους εισβολείς, παρά να ενωθεί μαζί τους.
Όλα αυτά θα μπορούσαν επίσης να συνδυαστούν με μία εισβολή και από τον Βορρά στο Ιράν, μέσω του Αζερμπαϊτζάν όπου βρίσκεται η επίσης συμμαχικά στις ΗΠΑ μειονότητα των Αζέρων, που μάχονται όπως οι μειονότητες των Κούρδων και των Αράβων την κυβέρνηση του Ιράν, επιζητώντας και αυτοί την ανεξαρτησία τους.
Η δε Τουρκία υπό τον Κεμάλ προσπάθησε την δεκαετία του 30 ανεπιτυχώς να καταλάβει την πετρελαϊκή (και κουρδική) περιοχή της Μουσούλης, τότε υπό Βρετανική κατοχή, αλλά στο τέλος εκδιώχτηκε από αυτή από τους Βρετανούς (το 1926).
Αντίθετα, οι Τούρκοι τα πήγαν καλυτέρα την επόμενη ακριβώς δεκαετία, όταν κατάφεραν να αρπάξουν την περιοχή της Αλεξανδρέττας από την επαρχία της Συρίας, η οποία τότε βρισκόταν υπό Γαλλική κατοχή (το 1939, προσαρτήθηκε η περιοχή αυτή στην Τουρκία μετά από δημοψήφισμα, το οποίο όμως αμφισβητείται έως και σήμερα έντονα από την Συριακή Δημοκρατία).
Στις μέρες μας, η Τουρκία προσπαθεί και πάλι να  καταλάβει την πετρελαϊκή (και κουρδική) περιοχή της Μουσούλης, τώρα υπό Αμερικανική και Ιρανική κατοχή (όπως και να δημιουργήσει μια «ζώνη ασφαλείας» από τους Κούρδους της περιοχής και παράλληλα να αποτρέψει την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους στην περιοχή).
Όμως εάν προσπαθήσει να προσαρτήσει την περιοχή αυτή, το πιθανότερο είναι, όπως και την δεκαετία του 30 στο τέλος να εκδιωχθεί από αυτή από τις ΗΠΑ.
Αλλά και στην Συρία, η Τουρκία προσπαθεί να αρπάξει περαιτέρω εδάφη (όπως και να δημιουργήσει μια «ζώνη ασφαλείας» από τους Κούρδους της περιοχής και παράλληλα να αποτρέψει την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους στην περιοχή).
Όμως, το πιθανότερο είναι ότι και στην περίπτωση αυτή, να εκδιωχτεί από τους Ρώσους, ενώ αν οι Κούρδοι ανεξαρτητοποιηθούν από την Συρία, η Τουρκία ίσως σήμερα χάσει και την Αλεξανδρέττα, η οποία κατοικείται σήμερα πλειοψηφικά από τους Κούρδους.
Στην περίπτωση αυτή, εάν ένα Συριακό κουρδικό κράτος ενωθεί με ένα ανεξαρτητοποιημένο Ιρακινό κουρδικό κράτος, τότε θα δημιουργηθεί μια συνεχής εδαφική «κουρδική λωρίδα», η οποία θα αποτρέπει τους λαθρομετανάστες από την Μέση Ανατολή να εισέρχονται στην Τουρκία και από εκεί στην ΕΕ.
Και φυσικά, στην περίπτωση ανεξαρτησίας αυτών των κουρδικών κρατών, θα «πάρουν θάρρος» και οι Κούρδοι της Τουρκίας και του Ιράν, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να ανεξαρτητοποιηθούν και οι ίδιοι, και να ενωθούν με τους ομοεθνείς τους στην Συρία και το Ιράκ σε ένα κουρδικό κράτος, μονοί τους ή και με ξένη «ενθάρρυνση» (ΗΠΑ, Ρωσία)].
Την ίδια περίοδο επίσης, αρκετοί παγκόσμιοι αμυντικοί αναλυτές υποστηρίζουν, ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σχεδιάζουν να δημιουργήσουν διεθνή συνασπισμό για να κλείσουν τα Στενά του Ομάν για Ιράν και Υεμένη (https://www.iefimerida.gr/kosmos/ipa-shediazoyn-diethni-naytiki-dynami-anoikta-iran).
Μια ενδεχομένη αποτυχημένη εισβολή του Τραμπ στο Ιράν θα θυμίζει πολύ τις πρότερες εισβολές των Αντιόχου Γ’ και Δ’ στην Παρθία, όπως και τις αντίστοιχες εξίσου αποτυχημένες εκστρατείες του Βαλεριανού, Αλέξανδρου Σεβήρου, Μάρκου Αυρήλιου και Καρακάλα στην ίδια ακριβώς περιοχή.
[Μια τέτοια εισβολή θα μπορούσε ενδεχομένως να πραγματοποιηθεί έναντι του Ιράν από τις ΗΠΑ από την Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράκ και την Σαουδική Αραβία (διάμεσου του Κουβέιτ).
Σε περίπτωση δε ενός πολέμου στον Περσικό Κόλπο μεταξύ ΗΠΑ-Ισραήλ και των συμμάχων τους (https://www.triklopodia.gr/h-%ce%b2%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae/) κατά του Ιράν, θα σταματήσει πιθανότατα κάθε ροή πετρελαίου από την περιοχή (από Ιράν, Ιράκ, Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Κατάρ).
Συνέπεια αυτού θα είναι οι χώρες που έχουν πάνω από 60% εισαγωγή πετρελαίου από την περιοχή αυτή (Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία, ΕΕ), να υποστούν ενεργειακό κραχ. Και αυτές είτε θα κάτσουν να καταστραφούν οικονομικά και πολιτικά χωρίς ενέργεια, είτε θα στείλουν στρατό στην Μέση Ανατολή για να αποκτήσουν τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων που χρειάζονται, αφού οι ίδιες δεν διαθέτουν καθόλου.
Ειδάλλως, θα πρέπει να υποταχτούν πλήρως ενεργειακά στην Ρωσία και τις ΗΠΑ (με το σχιστολιθικό αέριο για να επιβιώσουν) ή στα ενεργειακά κοιτάσματα του Ισραήλ στην Μεσόγειο (αν υποθέσουμε φυσικά ότι αυτά θα έχουν μείνει «ανέπαφα» από έναν τέτοιο καταστροφικό πόλεμο).
Ουσιαστικά, μέχρι τώρα οι ΗΠΑ, μέσω των στρατιωτικών τους επεμβάσεων από διάφορους προέδρους τους (Μπους πατήρ και υιός, Ομπάμα, Τραμπ) στα κράτη της Μέσης Ανατολής (Ιράκ, Συρία, Λιβανό, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Παλαιστίνη, Αίγυπτο, Λιβύη), με στρατιωτικές επεμβάσεις, εξεγέρσεις ή πραξικοπήματα (πολιτικά ή στρατιωτικά), έχουν καταφέρει να επιτεθούν σε όλες σχεδόν τις χώρες της περιοχής που είχε καταλάβει ο Μέγας Αλέξανδρος.
[Την ίδια στιγμή, κάποιοι υποστηρίζουν ότι εκτός από την ΕΕ, επίκειται νέα μεγάλη οικονομική κρίση και στις ίδιες τις ΗΠΑ, η οποία εκτός από τις ίδιες μπορεί όπως ακριβώς το 1929, να συμπαρασύρει για άλλη μία φορά όλο τον κόσμο σε μία νέα οικονομική καταστροφή (https://www.triklopodia.gr/%ce%bf-trump-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b5%cf%84%ce%bf%ce%b9%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ae/)].
Οι μονές που μένουν πια για κατάκτηση, είναι η Τουρκία (που μπορεί να κατακτηθεί μέσω της πτώσης του Ερντογάν (πολιτικής, μέσω ήττας τους στις επόμενες προεδρικές εκλογές, βιολογικής, θάνατο από αρρώστια ή δολοφονία, ή μέσω ενός νέου στρατιωτικού πραξικοπήματος) και το Ιράν, οπού για πολλούς ο Τραμπ ετοιμάζει σε αυτό στρατιωτική εισβολή με στρατό ξηράς και αεροπορία (https://alophx.blogspot.com/2019/05/2019.html).
[Και φυσικά, μια για άλλη μια φορά φιλοδυτική Τουρκιά, θα μπορούσε να αποτελέσει και ένα προπύργιο-εμπόδιο καθόδου της Ρωσίας στην Μέση Ανατολή, προς βοήθεια των συμμαχικών στην ίδια Ρωσία και Συρία, όπως είναι και άλλα κράτη στην περιοχή, όπως π.χ. η Ουκρανία, η Γεωργία κ.λ.π (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_61.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF/, https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA/).
Επίσης, ο Ερντογάν φοβάται ότι μπορεί να έχει από τον τουρκικό στρατό την ίδια τύχη που είχε παλαιοτέρα ο ισλαμιστής πρωθυπουργός του Πακιστάν Ναουάζ Σαρίφ, ο οποίος έχασε το 1996 την εξουσία με πραξικόπημα από τον τότε αρχηγό του Γενικού Επιτελείου της χώρας αυτής, Περβέζ Μουσάραφ.
Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι ο Οθωμανός Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ, αντιτέθηκε πλήρως στην ίδρυση ενός σιωνιστικού Ισραηλινού κράτους υπό τον Χερτσλ, τον ιδρυτή του σιωνισμού, στα τότε υπό Οθωμανική κατοχή εδάφη της Παλαιστίνης.
Αντίστοιχα στις μέρες μας, ο «Σουλτάνος» και «νέος Αβδούλ Χαμίτ», ο σημερινός Τούρκος Προέδρος Ταγίπ Ερντογάν, υποστηρίζει την πλήρη διάλυση του σημερινού Ισραηλινού κράτους υπό τον εθνικιστή Νετανιάχου και την αντικατάσταση του με ένα ισλαμικό Παλαιστινιακό κράτος, το οποίο θα είναι υπό τον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας, όπως ακριβώς δηλαδή συνέβαινε κατά τον καιρό της Οθωμανικής κυριαρχίας στην Παλαιστίνη].
Τότε, ως γνωστόν, ο Μέγας Αλέξανδρος, κατέλαβε όλη την Αυτοκρατορία των Περσών, στην Μέση Ανατολή (Μικρά Ασία, Συρία, Μεσοποταμία, Παλαιστίνη, Περσία, Αραχωσία, Βακτριανή, καθώς και την Αφρική), όμως στον καιρό των διάδοχων του, των Σελευκιδών στην περιοχή, ήρθε ο λαός των Παρθών από τα Βορειοανατολικά και κατέλαβε όλες σχεδόν τις κτήσεις τους στην περιοχή αυτή, με εξαίρεση την περιοχή της Συρίας και της Παλαιστίνης (https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2019/06/blog-post_25.html).

Το ίδιο ακριβώς σκηνικό ίσως συμβεί στις μέρες μας, εάν οι δυτικοί καταλάβουν όλες τις ίδιες (και γεωστρατηγική πολύ σημαντικές έως σήμερα) περιοχές με τον Μέγα Αλέξανδρο στην ίδια περιοχή (Τουρκία, Συρία, Ιράκ, Παλαιστίνη, Ιράν, Πακιστάν, Αφγανιστάν, καθώς και Αίγυπτο και Λιβύη-https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post_3.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CF%85%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%83/), εάν έρθουν άλλοι λαοί από τα Βορειοανατολικά (Ρωσία, Κίνα) και καταλάβουν όλες σχεδόν τις κτήσεις αυτών στην περιοχή αυτή.

Σε περίπτωση πάντως μιας αποτυχημένης στρατιωτικής εκστρατείας του Τραμπ στο Ιράν, αυτός στην περίπτωση αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας «αντι-Μέγας Αλέξανδρος» (http://alophx.blogspot.com/2019/08/blog-post.html), όπως ακριβώς και ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος χαρακτηρίστηκε ως ένας «αντί-Ξέρξης» (https://alophx.blogspot.com/2019/06/blog-post_25.html)].
Επίσης, ένας πόλεμος ενάντια στο Ιράν θα έχει ως αποτέλεσμα την εκ νέου «εισδοχή» λαθρομεταναστών και προσφύγων από τις εμπόλεμες χώρες (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Υεμένη) στην ΕΕ, μαζί με πολλούς Αφγανούς και Πακιστανούς πρόσφυγες που το Ιράν έχει απειλήσει ότι θα στείλει στην ΕΕ διάμεσου Τουρκίας, εάν επιχειρηθεί στρατιωτική επίθεση από την Δύση (ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ) εναντίον του.
Σε μια τέτοια περίπτωση, στην ΕΕ θα επαναληφθεί σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα η λαθρομεταναστευτικής κρίση του 2015 στην Ευρώπη, αφού μια την είσοδο νέων λαθρομεταναστών και προσφύγων θα δημιουργηθούν ή θα μεγεθυνθούν πολλά ήδη υπάρχοντα και μη προβλήματα στην ΕΕ.
Συγκεκριμένα, με την είσοδο πολλών νέων ισλαμιστών λαθρομεταναστών στην ΕΕ, θα έχουμε μια εντυπωσιακή εκλογική αύξηση των ακροδεξιών, αντιισλαμικών και ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων στην ΕΕ.
Αυτά, πιθανότατα ίσως και με την βοήθεια των ΗΠΑ και τα Ρωσίας, ίσως αναλάβουν την ηγεσία σε πολλά κράτη της ΕΕ (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html), και διαλύσουν τελικά την ΕΕ της Μέρκελ και της Γερμανίας, σε συνδυασμό με τους κραδασμούς που θα φέρει στην ΕΕ, ένα επικείμενο BREXIT.
[Κάποια δε από τα προβλήματα της εισδοχής νεών λαθρομεταναστών και προσφύγων στην ΕΕ, είναι η άρνηση ενσωμάτωσης στην Ευρωπαϊκή κοινωνία και πολιτισμό πολλών εξ΄ αυτών, εισδοχή πολλών τρομοκρατών, ισλαμιστών και εγκληματιών από μουσουλμανικές χώρες που ήρθαν σε ΕΕ για να γλιτώσουν τιμωρία στις χώρες τους.
Ή και για να επιτελέσουν στην Ευρώπη με τις «χαλαρές» τιμωρίες, εγκλήματα (κλοπές, φόνους, βιασμούς) ή τρομοκρατικές πράξεις και αντιδημοκρατική  και βίαιη επιβολή της σαρίας και του ισλάμ στους Ευρωπαϊκούς Χριστιανικούς πληθυσμούς.
Όλα αυτά γίνονται επίσης και μέσω δουλεμπόρων που πλουτίζουν από την διακίνηση αυτών των ανθρώπων, τους οποίους βοηθούν δήθεν «ανθρωπιστικές ΜΚΟ» (που ως γνωστόν είναι χρηματοδοτούμενες από τον διαβόητο τοκογλύφο Τζορτζ Σόρος), οι οποίες κερδίζουν και αυτές πολλά χρήματα από την διακίνηση αυτή.
Όπως επίσης και με τα χρήματα των πετρομοναρχιών του Κόλπου (Σαουδική Αραβία, Κατάρ), οι οποίες χρηματοδοτούν πολλούς λαθρομετανάστες και πρόσφυγες να πάνε στην ΕΕ, προκειμένου να ξεφορτωθούν τους φτωχούς και τα ταραχοποιά στοιχεία από τα κράτη τους.
Και επιπλέον, οι πετρομοναρχίες του Κόλπου, με την μεταφορά μουσουλμανικών πληθυσμών στην ΕΕ που γεννοβολούν συνεχώς (ενώ ο Ευρωπαϊκός πληθυσμός μειώνεται στην ΕΕ λόγω έλλειψης γεννήσεων), να καταφέρουν να εξισλαμίσουν μακροπρόθεσμα την ΕΕ και να την μετατρέψουν σε ένα «Ευρωπαϊκό μουσουλμανικό Χαλιφάτο» (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CE%B1/, http://alophx.blogspot.com/2017/04/blog-post_30.html).
Εννοείται ότι μιας και η μεταφορά των περισσοτέρων λαθρομεταναστών στην ΕΕ, γίνεται διάμεσου της Τουρκίας, αυτή η χωρά εκβιάζει την ΕΕ ως οργανισμός πολλά μέτρα υπέρ της, αλλά και να τις δίνει συνεχώς νέα χρήματα, απειλώντας την σε αντίθεση περίπτωση πως θα αμολήσει δεκάδες χιλιάδες προσφύγων εντός της ΕΕ, με όλες τις αρνητικές συνέπειες για τους Ευρωπαίους, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά. 
Η είσοδος πολλών προσφύγων στην ΕΕ, βοηθά τις μεγάλες επιχειρήσεις που βρίσκουν νέο φτηνό εργατικό δυναμικό στην θέση του Ευρωπαϊκού, το οποίο δεν ζητά τα ευρωπαϊκά εργασιακά κεκτημένα και δικαιώματα.
Οπότε οι εργοδότες θα μπορούν να εκβιάζουν τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, ότι εάν αυτοί δεν θέλουν να προσληφθούν «φθηνοί» ξένοι στις θέσεις τους και έχουν ανεργία, θα πρέπει να οι ίδιοι δεχτούν να απωλέσουν όλα τα εργασιακά τους δικαιώματα, καθώς και μεγάλη μείωση στους μισθούς τους, δήθεν λόγω του μεγάλου κόστους αυτών στις επιχειρήσεις, καθώς και της μεγάλης οικονομικής κρίσης.
Επίσης, λόγω του ότι τα κονδύλια και τα έσοδα των Ευρωπαϊκών κρατών, τα οποία διατίθενται για τους λαούς τους, είναι συγκεκριμένα και δεν αλλάζουν, με την είσοδο συνεχώς νέων λαθρομεταναστών και προσφύγων στην ΕΕ, ένα μέρος αυτών θα πρέπει να διατίθεται για τους «νεοφερμένους», προκειμένου αυτοί να ζήσουν.
Όμως αυτό θα έχει ως συνέπεια, αφού τα χρήματα είναι συγκεκριμένα, οι Ευρωπαίοι πολίτες, με ή χωρίς την θέληση τους να χάνουν όλα και περισσότερο μέρος των απολαβών τους για να έχουν και αυτοί χρήματα.
Και όσο αυξάνει η είσοδος «νεοφερμένων» στην ΕΕ σε συνεχόμενο και ασταμάτητο ρυθμό, θα φτάσει κάποια στιγμή η κατάσταση στο σημείο, οι Ευρωπαίοι πολίτες να χάσουν τόσο μεγάλο μέρος του μισθού τους και να πεινάνε, με συνέπεια στο τέλος να εξεγερθούν κατά των ξένων και των πολιτικών τους, οι οποίοι επέτρεψαν σε αυτούς να εισέλθουν στην ΕΕ, με συνέπεια οι ίδιοι να χάσουν τους μισθούς, καθώς και την κοινωνική ειρήνη και την ευημερία τους.
Σε περίπτωση δε μιας νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ενός πλήρους οικονομικού κραχ στην ΕΕ, σαν αυτό του 1929, ή ενός πολέμου με το Ιράν, τότε, εάν χρεοκοπήσουν τα ευρωπαϊκά κράτη, και τόσο οι πληθυσμοί τους, όσο και οι ισλαμιστές λαθρομετανάστες-πρόσφυγες που επιζούν μόνο με τα κονδύλια της ΕΕ, χάσουν τα πάντα και φτωχύνουν πλήρως, θα ξεσηκωθούν και αυτοί.
Τόσο λόγω της πείνας, η οποία θα τους παρακινεί σε λεηλασίες για να βρουν κάτι να φανέ για να επιζήσουν, όσο και από φανατικούς ισλαμιστές ιεροκήρυκες και τρομοκράτες (π.χ. Αλ Κάιντα, ISIS), πράκτορες των πετρομοναρχιών, οι οποίοι θα κατηγορούν για την κατάσταση αυτή τους Ευρωπαίους και τον Χριστιανισμό.
Επίσης, οι ίδιοι θα φανατίζουν τους μουσουλμάνους της Ευρώπης να ξεσηκωθούν κατά της ΕΕ και των Χριστιανών κατοίκων της, να τους σφάξουν σε μια «νέα νύκτα του Αγίου Βαρθολομαίου» σε έναν νέο θρησκευτικό πόλεμο και αφού τους καταστρέψουν, να εγκαθιδρύσουν ένα «νέο μουσουλμανικό Χαλιφάτο» στην ΕΕ.
Πιθανότατα στο έργο τους αυτό, θα συνεπικουρούνται από πολλά μέλη των δήθεν «ανθρωπιστικών ΜΚΟ», οι οποίες ως γνωστόν πληρώνονται από τις πετρομοναρχίες και βγάζουν συνεχώς ψευδείς εκθέσεις για τάχα συνεχόμενες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων στην ΕΕ, για να κερδίσουν αυτοί περισσότερα προνομία και «δικαιώματα».
Και φυσικά από πολλούς αναρχικούς και ακροαριστερούς που θα βρουν όλη αυτή την κατάσταση ως ευκαιρία για καταστροφή της ΕΕ και του Χριστιανισμού που τόσο μισούν, αλλά και για πλιάτσικο, με την χρηματοδότηση και αυτοί ή μη των πετρομοναρχιών του Κόλπου.
Φυσικά, σε μία τέτοια περίπτωση, από την πλευρά των Ευρωπαίων, και ειδικά εάν συμβούν όλα τα παραπάνω, πολλοί ακροδεξιοί και αντιισλαμιστής θα βρουν την ευκαιρία να κερδίσουν δημοτικότητα, «προστατεύοντας» τους Ευρωπαίους πολίτες με βία κατά των ισλαμιστών, κάτι που θα επιτρέψει σε αυτούς εάν τα καταφέρουν λόγω του χάους και της απελπισίας να αναλάβουν μεσοβραχυπρόθεσμα την εξουσία σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη.
Ειδάλλως, σε μια τόσο μεγάλη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις βλέποντας το χάος αυτό, και μέσω αυτής της αφορμής να κηρύξουν κατάσταση εκτάκτου ανάγκης (δηλαδή στρατιωτικό νόμο-δικτατορία) και να βγάλουν τον στρατό και στην αστυνομία στους δρόμους της Ευρώπης για να επιβάλλουν την τάξη, όπως ακριβώς συνέβη στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο τον καιρό του Μεσοπολέμου.
Επίσης, στην περίπτωση ενός τέτοιου πολέμου, θα παύσει επίσης και το εμπόριο από την ΕΕ προς την Ασία μέσω του Σουέζ (από οπού παίρνουν τα 2/3 σχεδόν των παγκοσμίων εμπορικών συναλλαγών), λόγω πιθανώς του χάους που θα ξεσπάσει στην συμμαχική με το Ιράν χώρα της Υεμένης των Χούτι, κάτι που αναμένεται επίσης να δημιουργήσει επίσης ένα παγκόσμιο εμπορικό και οικονομικό κραχ].
Την ίδια περίοδο, ο υποστηριζόμενος από την Αίγυπτο, Ρωσία και ΗΠΑ, Στρατάρχης Χάφταρ, έχει ξεκινήσει μια επίθεση στην περιοχή (https://www.triklopodia.gr/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CF%85%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%83, https://www.huffingtonpost.gr/entry/o-emfelios-ste-livee-e-ellada-kai-e-toerkia-se-trito-pedio_gr_5d1f03dfe4b04c481411a650), εισβάλλοντας στην Δυτική Λιβύη, με κατεύθυνση από την Κυρήνη προς την Τρίπολη.
Στην διάρκεια αυτής απελευθέρωσε πολλές περιοχές από την υποστηριζόμενη από τους ισλαμιστές, το Κατάρ και τους Τούρκους, κυβέρνησης της Τρίπολης του Σάρατζ, ο οποίος στηρίζει την εξουσία του σε ισλαμικές πολιτοφυλακές, εκδιώκοντας τους ισλαμιστές από το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Λιβύης, και πολιορκώντας την πρωτεύουσα αυτής, την Τρίπολη. 
Και κατά την διάρκεια της πολιορκίας αυτής, ο Στρατάρχης Χάφταρ έδωσε εντολή στις δυνάμεις του να βομβαρδίζουν τα πλοία και τα αεροπλάνα των Τούρκων, τα οποία μεταφέρουν στρατό, όπλα και χρήματα στην φιλοισλαμιστική κυβέρνηση του Σάρατζ (https://www.pentapostagma.gr/2019/06/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%b1-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%cf%86%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%bf%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%b1.html).
Παράλληλα όμως, με την εισβολή των Τούρκων στην Λιβύη με όπλα, μισθοφόρους, ναυτικό και αεροπορία, και η Αίγυπτος του Σίσι στέλνει ως σύμμαχος του Λίβυου στρατάρχη Χάφταρ σε αυτόν όπλα, τεθωρακισμένα, ενώ παράλληλα τον προστατεύει και τον ενισχύει με την αντιαεροπορική ομπρελά και την αεροπορία της.
Φυσικά εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι στην Λιβύη (Τουρκία, Κατάρ, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ, ΗΠΑ, Ρωσία) κερδίζουν χρήματα με την αποστολή και πώληση οπλών στην πλευρά την οποία υποστηρίζουν.
Επιπλέον, όποια από τις δυο πλευρές αναδειχτεί νικήτρια (ο Χάφταρ ή ο Σάρατζ), ο σύμμαχος και κύριος υποστηρικτής της (Αίγυπτος ή Τουρκία) θα μπορέσει να οριοθετήσει με τον νικητή στον εμφύλιο της Λιβύης, ευνοϊκή για τον ίδιο ΑΟΖ, εις βάρος του ηττημένου και του δικού του υποστηρικτή, μια οριοθέτηση, η όποια αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά και τον καθορισμό της ΑΟΖ και της πατρίδας μας με όλες αυτές τις χώρες.
Την ίδια στιγμή, οι Τούρκοι σχεδιάζουν κατά κάποιους αναλυτές μια στρατιωτική επέμβαση στην Λιβύη, αφού αξιωματούχοι τους δήλωσαν πρόσφατα ότι η χώρα τους έχει από παλιά υπογράψει συνθήκη στρατιωτικής υποστήριξης και συμμαχίας με την κυβέρνηση του φιλοισλαμιστής Σάρατζ, ύστερα από πρόσκληση αυτού, στο πρότυπο της Συρίας, οπού η κυβέρνηση Άσαντ κάλεσε το συμμαχικό με τον ίδια Ιράν να επέμβει στρατιωτικά στην Συρία.
Και παράλληλα, λέγεται ότι ο Ερντογάν διάμεσου Λιβύης σκέφτεται να εισάγει μισθοφόρους, ισλαμιστές και πράκτορες στην Αίγυπτο του Σίσι, με στόχο να ξεσηκώσει ταυτόχρονα τα εκατομμύρια των οπαδών των Αδερφών Μουσουλμάνων σε Αίγυπτο και Λιβύη.
Με στόχο όχι μόνο να ρίξει τον Σίσι στην Αίγυπτο και να επαναφέρει τους Αδερφούς Μουσουλμάνους στην διακυβέρνηση του κράτους αυτού, αλλά παράλληλα να ξεσηκώσει τους ισλαμιστές της Λιβύης ενάντια στον Αιγυπτιακό στρατό που εισήλθε στην χώρα για να βοηθήσει τον Χάφταρ, όπως φυσικά και για να αποδυναμώσει τον Λίβυου Στρατάρχη μέσω ανταρτοπόλεμου και πρακτόρων.
Βέβαια, το πιθανότερο είναι αυτή η τυχοδιωκτική στρατηγική του Ερντογάν να του γυρίσει τελικά μπούμερανγκ και τα σχέδια για ταυτόχρονη εισβολή των Τούρκων και των ισλαμιστών μισθοφόρων τους σε Λιβύη και Αίγυπτο να αποτύχουν παταγωδώς, όπως ακριβώς τα αντίστοιχα που είχαν οι Νεότουρκοι στην διάρκεια του Α’ ΠΠ για ταυτόχρονη εισβολή του στρατού τους και του στρατού των ισλαμιστών Λίβυων μισθοφόρων τους.
Και μακροπρόθεσμα, όπως οι στρατιωτικές αποτυχίες των Νεότουρκων σε πολλά μέτωπα (Βαλκάνια, Αίγυπτο, Λιβύη, Μεσοποταμία, Παλαιστίνη) σήμαναν την πτώση του καθεστώτος τους και του Οθωμανικού Χαλιφάτου, ίσως αντίστοιχα μακροπρόθεσμα οι στρατιωτικές ήττες του Ερντογάν σε πολλά μέτωπα (Λιβύη, Αίγυπτο, Συρία, Ιράκ) να σήμαναν την πτώση του ισλαμικού καθεστώτος του και του Χαλιφάτου που ο ίδιος ονειρεύεται να ανασυστήσει.
[Ο δε Ερντογάν θα μπορούσε κάνεις να πει πως είναι μια αποτυχημένη έκδοση των Οθωμανών Σουλτάνων Σελίμ του Α’ και Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, αφού σε αντίθεση με εκείνους, ο ίδιος δεν κατάφερε, πάρα την βοήθεια του ISIS και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CE%B1/), να υποτάξει την Αίγυπτο, την Συρία και το Ιράκ, παρά για ελάχιστο χρονικό διάστημα.
Και όπως ο τελευταίος Οθωμανός Σουλτάνος Μωάμεθ ο ΣΤ’ εκδιώχτηκε από τον Κεμάλ, ίσως και ο νέος «Σουλτάνος» της Τουρκίας, ο Ερντογάν εκδιωχθεί και αυτός από την θέση του, από τους συνεχιστές του Κεμάλ, τους κεμαλικούς στρατηγούς.
[Και πιθανότατα στην συνέχεια, το νέο αυτό δικτατορικό Κεμαλικό καθεστώς, όπως και κάθε άλλο αποτυχημένο καθεστώς στην ιστορία, ίσως θελήσει, ειδικά εάν με την πτώση του Ερντογάν ακολουθήσει εμφύλιος στην Τουρκία, να εξωτερικεύσει τα εσωτερικά του προβλήματα, με επίθεση σε άλλο κράτος, π.χ. στην πατρίδα μας.
Και με μια πιθανή κατά το ίδιο νίκη, να συσπειρώσει όλους τους Τούρκους πολίτες υπό την δήθεν «ικανή ηγεσία» του, χάρις στην οποία θα έχουν πέτυχει μια μεγάλη νίκη κατά των προαιώνιων εχθρών τους, των Ελλήνων, και να ξεχάσουν με τον τρόπο αυτό το πραξικόπημα αυτών, την εξόντωση του Ερντογάν, καθώς και την δικτατορική ανάληψη ηγεσίας από τους ίδιους.
Εννοείται βέβαια, ότι σε περίπτωση εμφυλίου στην Τουρκία, πολλοί λαθρομετανάστες που βρίσκονται στο έδαφος της, θα «διαφύγουν» κατά πολλές εκατοντάδες χιλιάδες προς την ΕΕ, «αυθορμήτως» από μόνοι τους ή και με την «ενθάρρυνση» των ίδιων των Τούρκων]. 
Επίσης, στην Τουρκία την ίδια περίοδο ακούγεται ο ότι κατά τα άλλα «υπερασπιστής του ισλάμ» Ερντογάν, πούλησε τους Ουιγουίρους της Κίνας για όπλα (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/toyrkia/785202_o-erntogan-poylise-toys-oyigoyroys-gia-na-agorasei-opla-apo-tin-kina). Μάλιστα, ο Ερντογάν ξεκίνησε ακόμα και απελάσεις Ουιγούρων με αντάλλαγμα τα όπλα αυτά (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/toyrkia/792143_istoriko-simeio-kampis-stis-sheseis-agkyras-pekinoy-o-erntogan)!!!
Επίσης, στην Τουρκία, λόγω της παραλαβής εκ μέρους της των S-400 από την Ρωσία, εκτός από τις οικονομικές κυρώσεις ως τιμωρία, η ίδια εκδιώχθηκε από το πρόγραμμα της συμπαραγωγής των αεροσκαφών F-35 από τις ΗΠΑ.
[Η δε Τουρκία από την πλευρά της, απειλεί την Ευρώπη σε περίπτωση κυρώσεων εναντίον της, καθώς και μη τήρησης από μέρους της, της συμφωνίας για το μεταναστευτικό του 2016, ότι θα αμολήσει εκατομμύρια λαθρομετανάστες από το έδαφος της να εισέλθουν στην ΕΕ, και με τον τρόπο αυτό, το πολύ σε ένα εξάμηνο, όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα πέσουν.
Και ήδη η Τουρκία αρχίζοντας να πραγματοποιεί τις απειλές της, ανέστειλε την συμφωνία επανεισδοχής και χορήγησης βίζας στους αλλοδαπούς που επαναστέλονται από την Τουρκία από την ΕΕ, λόγω των οικονομικών κυρώσεων αυτής στην Άγκυρα λόγω της παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου από μέρους της, χάρις στις παντελώς παράνομες απόπειρες γεωτρήσεων αυτής στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Για τις ΗΠΑ αντίστοιχα, στην απειλή για οικονομικές κυρώσεις εξαιτίας της παραλαβής των S-400 από αυτή, η Τουρκία απαντά ότι στην περίπτωση αυτή οι ΗΠΑ να ξεχάσουν μόνιμα την χρήση της βάσης του Ιντιρσκλίκ όπως έγινε και το 2003 με τον πόλεμο του Ιράκ].
Επιπλέον οι ΗΠΑ, μπορούν για να πιέσουν την Άγκυρα, εάν θέλουν, να ξεσηκώσουν τους Κούρδους εντός της επικράτειας της. Ήδη υπάρχουν δυο ημιαυτόνομα κουρδικά κρατίδια στην Συρία και το Ιράκ.
Αυτά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τις ΗΠΑ ως ένα είδους «Πεδεμόντιο», δηλαδή ένα ελεύθερο κράτος του συγκεκριμένου λαού, το οποίο θα ενισχύει με στρατό «εθελοντών» («επισημά» ή «ανεπίσημα»), πολιτικά και οικονομικά τα κινήματα ανεξαρτησίας των Κουρδών εντός της Τουρκίας και του Ιράν με στόχο την ανεξαρτησία αυτών από τα κράτη αυτά.
Με στόχο πάντα την ένωση αυτών με κουρδικά κρατίδια της Συρίας και του Ιράκ (τα οποία θα έχουν ανακηρύξει και αυτά την ανεξαρτησία τους από τα κράτη που ανήκουν), σε ένα ενιαίο κουρδικό κράτος (το λεγόμενο και «Μεγάλο Κουρδιστάν»), ειδικά στην περίπτωση που πέσει με βίαιο τρόπο ο Ερντογάν στην Τουρκία από τους αντιπάλους του και η χώρα αυτή οδηγηθεί σε εμφύλιο πόλεμο. 
Την ίδια στιγμή, λέγεται ότι η Τουρκία λόγω της παραλαβής της χώρας αυτής των S-400 από την Ρωσία, μπορεί να εκδιωχθεί από το ΝΑΤΟ, όπως και με μία άλλη αφορμή, όπως π.χ. την επίθεση σε μία άλλη συμμαχεί χώρα του ΝΑΤΟ, π.χ. την Ελλάδα.
Π.χ. εάν λόγου χάρη η πατρίδα μας επεκτείνει (παντελώς νομιμά με βάση την Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας τα ναυτικά μιλιά της στο Αιγαίο σε 12 (από τα 6 που είναι τώρα), κάτι που η τουρκική Βουλή έχει κηρύξει και ψηφίσει ως Casus Beli, δηλαδή αίτια πολέμου έναντι της πατρίδας μας ήδη από το 1995). 
Το δε πλήγμα για τις ΗΠΑ θα είναι ακόμα μεγαλύτερο εάν η Τουρκία με μία τέτοια αποχώρηση εισέλθει στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης-SCO (όπως σχεδιάζει και το Ιράν), αφού αυτή θα είναι η μεγαλύτερη γεωπολιτική ανατροπή στην πολιτική του κράτους αυτού από το 1952, όταν η Τουρκία εισήλθε στο ΝΑΤΟ.
[Η Τουρκία επίσης, σχεδιάζει να αναλάβει την ηγεσία επίσης, τόσο του λεγομένου «Αραβικού», όσο και του «Ισλαμικού ΝΑΤΟ» (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1831-1839.html, http://www.oparlapipas.gr/2017/11/blog-post_568.ht, http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.htmlml), τα οποία θέλει να στρέψει κατά της Δύσης (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/05/blog-post_12.html)].
Τότε, η Τουρκία εντάχθηκε στην Δυτική συμμαχία έναντι της Ανατολής (τότε ελεγχόμενη από την ΕΣΣΔ), ενώ μία ένταξη του κράτους αυτού στον SCO το 2019, θα επιφέρει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα, ο SCO, διάμεσου της Τουρκίας και του Ιράν, να αποκτήσει και εδαφική πια πρόσβαση στην Ευρώπη και την περιοχή της Μέσης Ανατολής (καθώς και τα πετρέλαια αυτής), προς μεγάλο τρόμο των Δυτικών.
(Αυτό θα μπορούσε να επιφέρει έντονο τρόμο και πανικό στους φιλοδυτικούς κεμαλικούς εχθρούς του Ερντογάν, οι οποίοι φοβούμενοι ότι με μία έξοδο του κράτους τους από την «αμυντική γραμμή προστασίας» του ΝΑΤΟ, άλλες χώρες θα μπορέσουν να τις επιτεθούν (π.χ. ΗΠΑ και Ρωσία), αφού η Τουρκία δεν θα ανήκει πια σε έναν αμυντικό οργανισμό και καμμιά δυτική χώρα δεν θα σπεύσει να την υπερασπίσει σε μία τέτοια περίπτωση.
Οπότε, εάν κάτι τέτοιο συμβεί (ή λίγο πριν συμβεί μία τέτοια εξέλιξη), είναι πιθανόν, αυτοί να επιχειρήσουν ένα νέο πραξικόπημα κατά του Ερντογάν, όπως αυτό του 2016, αλλά επιτυχές αυτή την φορά, με την υποστήριξη της Δύσης και των ΗΠΑ, με στόχο να επανεντάξουν την χώρα αυτή ξανά στο δυτικό στρατόπεδο).
Αυτό θα μπορούσε να είναι μεγάλο πλήγμα για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, τόσο για την πρόσβαση και κυριαρχία αυτού στην Μέση Ανατολή, όσο και για το γεγονός ότι ο στρατός της Τουρκίας είναι ο δεύτερος πιο ισχυρός στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ.
Επίσης, μια έξοδος της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα κύμα αποχωρήσεων και «NATO-EXIT» από τον οργανισμό αυτόν, αποδυναμώνοντας τον σημαντικά ή και διαλύοντας τον πλήρως.
Επιπλέον, κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει τα συστήματα αυτά, ως μια «ασπίδα προστασίας» υπέρ του συμμαχικού με την ίδια Ιράν, έτσι ώστε αν το Ισραήλ και οι ΗΠΑ προσπαθήσουν να χτυπήσουν το κράτος αυτό και τις πυρηνικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις αυτού.
(Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι μια επίθεση των ΗΠΑ-Ισραήλ σε Ιράν, θα δημιουργήσει έντονα ενεργειακά προβλήματα στην πατρίδα μας, αφού η Ελλάδα προμηθεύεται σημαντικές ποσότητες φυσικού αεριού και πετρελαίου από την χώρα αυτή).
Παράλληλα, αναμένεται στην περίπτωση αυτή, η Τουρκία του Ερντογάν να απαγορεύσει την χρήση των στρατιωτικών βάσεων του από τις ΗΠΑ έναντι του Ιράν, καθώς και τον ανεφοδιασμό αυτών, όπως ακριβώς έπραξε και στον πόλεμο του Ιράκ το 2003 με την ίδια χώρα.
Εννοείται ότι σε μία τέτοια περίπτωση, η προσπάθεια των ΗΠΑ και του Ισραήλ είναι πιθανό να αποβεί άκαρπη, ειδικά εάν η Τουρκία χρησιμοποιήσει τους S-400 έναντι της Ισραηλινής αεροπορίας εάν αυτή επιτεθεί στο Ιράν και ειδοποιήσει παράλληλα με τα ραντάρ της το Ιράν ότι επίκειται επίθεση σε αυτό, εντοπίζοντας με αυτά την απογείωση των Ισραηλινών και Αμερικάνικων αεροπλάνων κατά του Ιράν.
Το γεγονός δε ότι και το Ιράν ετοιμάζεται να παραλάβει επίσης S-400, στενεύει κατά κάποιους τα χρονικά περιθώρια μιας πιθανής επίθεσης των ΗΠΑ-Ισραήλ κατά του Ιράν, αφού εάν η Τουρκία δεν αλλάξει γνώμμη, και ενώσει την «αντιαεροπορική ομπρέλα προστασίας» της, με την αντίστοιχη του συμμαχικού με την ίδια Ιράν, τότε αυτή η κοινή «ομπρέλα» θα είναι σχεδόν αδιαπέραστη.
Οπότε, εάν οι ΗΠΑ-Ισραήλ θέλουν να επιτεθούν στο Ιράν, εάν ο Ερντογάν δεν αλλάξει πολιτική ή δεν πέσει αυτός και δεν πάρει την θέση του ένα νέο φιλοαμερικανικά καθεστώς στην Τουρκία, θα πρέπει να επιτεθούν σε αυτό, πριν την παραλαβή των συστημάτων αυτών από την Τουρκία και το Ιράν].
Στο Ισραήλ τον ίδιο μήνα, ο νυν υπηρεσιακός εθνικιστής πρωθυπουργός του κράτους αυτού, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, σε μια αποστροφή του λογού του, παραδέχτηκε ότι όταν η χώρα του μπορεί, θα πρέπει να επεκτείνει τα σύνορα της, δηλώσεις που για ερμηνευτήκαν ως μια ευθεία παραδοχή των σχεδίων του για την δημιουργία ενός «Μεγάλου Ισραήλ» (http://corfiatiko.blogspot.com/2019/07/blog-post_583.html). 
Κάποιοι λένε, ότι μέχρι το Φθινόπωρο, όταν θα γίνουν πρόωρες εκλογές στο Ισραήλ μπορεί ο Νετανιάχου να προβεί σε έναν πόλεμο στην Μέση Ανατολή (π.χ. με το Ιράν, την Συρία, τον Λιβανό, την Παλαιστίνη ή όλα τα κράτη αυτά μαζί).
[Και αυτό, προκειμένου να αποφύγει την καταδίκη του για διαφθορά από την Εισαγγελία της χώρας του αυτή την χρονική περίοδο, κατά το πρότυπο του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, ο οποίος εκτός των άλλων, ξεκίνησε τον πόλεμο στον Κόσσοβο προκειμένου να στρέψει αλλού την προσοχή των πολιτών των ΗΠΑ, αντί των σκανδάλων που τότε εμπλεκόταν ο ίδιος (π.χ. σκάνδαλο Λεβίνσκι, ή σχέσεις του ιδίου με ναρκέμπορους).
Το ίδιο λένε ότι θα προσπαθήσει να κάνει και ο Νετανιάχου, και θα ζητήσει λόγω της έκτακτης κατάστασης (πόλεμος), να αναιρεθούν και ανασταλούν όλες τις δικαστικές διώξεις εναντίον του, κατά την διάρκεια αυτού.
Επίσης, όπως οι Ισραηλινοί θέλουν την δημιουργία του «Μεγάλου Ισραήλ», έτσι και παλαιότερα ο πατέρας του σημερινού Σύρου Προέδρου Μπάσαρ Αλ Άσαντ και πρώην Προέδρος της Συρίας είχε δηλώσει από την πλευρά του για το Ισραήλ: 
«Εμείς οι Σύριοι, είμαστε απόγονοι των Αρχαίων κατακτητών της Μεγάλης Ασσυρίας (δηλαδή της μεγάλης Συρίας)», του Σαλμανασέρ και του Σεναρηχείμ και όπως εκείνοι θα διαλύσουμε και εμείς το σημερινό Ιμπεριαλιστικό Ισραηλινό κράτος».
Τα ίδια ακριβώς δήλωνε παλαιοτέρα και ο Σαντάμ Χουσεΐν, ο πρώην δικτάτορας του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεΐν, για τον Ναβαχοδονόσορα, την Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία, καθώς και το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ].  
Στις εκλογές στην Ελλάδα της 7ης Ιουλίου του 2019, το αποτέλεσμα για το κόμμα του (Τ)ΣΥΡΙΖΑ ήταν εναντίον του, αφού αν και το κόμμα αυτό κέρδισε το 31% του συνόλου των ψήφων, έχασε από την ΝΔ, η οποία απέσπασε το 39% των ψήφων και σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών, ήταν για τους επικριτές των Τσίπρα και Μητσοτάκη,  η κόκκινη χολέρα των νεομπολσεβίκων του κόμματος αυτού να φύγει, και την θέση του παντελώς εθνοπροδοτικού και καταστροφικού αυτού κόμματος, να πάρει από εδώ και στο εξής  η «νεοφιλελεύθερη δεξιά λαίλαπα» της ΝΔ κατά τους επικριτές της (https://alophx.blogspot.com/2019/05/2019.html, https://alophx.blogspot.com/2019/06/2019.html).
Ουσιαστικά, τις εκλογές λέγεται δεν τις κέρδισε ο Μητσοτάκης με την δημοφιλία του, αλλά τις κέρδισε για τον ίδιο η μεγάλη αντιδημοφιλία του Τσίπρα, ο οποίος μάλιστα δηλώνει ότι ετοιμάζεται να επιστρέψει σύντομα στην ηγεσία της χώρας.
Την θέση του παντελώς εθνοπροδοτικού και καταστροφικού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει από εδώ και στο εξής  η «νεοφιλελεύθερη δεξιά λαίλαπα» της ΝΔ κατά τους επικριτές της (https://alophx.blogspot.com/2019/05/2019.html, https://alophx.blogspot.com/2019/06/2019.html).
[Το δε υψηλό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλεται εν πολλοίς στην τεράστια αποχή (44% συνολικά, το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής στην μεταπολίτευση), καθώς και στους χιλιάδες αλλοδαπούς (μουσουλμάνους και μη), τους οποίους πολιτογράφησε Έλληνες ο ΣΥΡΙΖΑ για να λάβει σε αντάλλαγμα την ψήφο τους.
Για αυτό και πρόσφατα ο αρχηγός της Ένωσης των μουσουλμάνων της Ελλάδας, ζήτησε από όλους τους μουσουλμάνους της Ελλάδας να ψηφίσουν μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ. 
(Και ήδη στην πατρίδα μας, τα δύο τελευταία χρόνια, πάνω από 200.000 Αλβανοί έλαβαν την Ελληνική υπηκοότητα, χωρίς να υπολογιστούν σε αυτούς και οι πολλές χιλιάδες Πακιστανών, Αφγανών και Αφρικανών που έλαβαν επίσης την Ελληνική υπηκοότητα προς άγραν ψήφων και για προεκλογικούς λόγους από τον ΣΥΡΙΖΑ).
Όμως, αυτό το «κέρδος ψήφων», θα ναι προσωρινό και όχι μόνιμο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού, το πιθανότερο είναι όταν οι μουσουλμάνοι της Ελλάδας νιώσουν αρκετά ισχυροί, να ιδρύσουν δικό τους, καθαρά μουσουλμανικό κόμμα, και με τον τρόπο αυτό, οποία κέρδη αποκτήσει προσωρινά ο ΣΥΡΙΖΑ, θα τα χάσει σύντομα.
Όμως, τις πράξεις του αυτές θα τις πληρώσει η πατρίδα μας, αφού στην περίπτωση ενός τέτοιου κόμματος, τον έλεγχο του, όπως και αυτόν των ψευτομουφτήδων της Θράκης, θα τον έχει η Άγκυρα, αφού όπως είναι ευρύτερα γνωστό, τόσο ο νυν πρόεδρος της Ένωσης των μουσουλμάνων της Ελλάδας, όπως και πολλοί άλλοι ηγέτες αυτών, ελέγχονται, χρηματοδοτούνται, συνεργάζονται και υπακούον πλήρως τους Τούρκους (και κυρίως την ΜΙΤ).
Συγκεκριμένα, στην διάρκεια δε της προεκλογικής περίοδού στην Ελλάδα, ο πρόεδρος της μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας σε μια πρωτοφανή εμπλοκή του στην πολιτική κατάσταση της χώρας μας, κάλεσε τους οπαδούς του να ψηφίσουν μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ, για να μην καταλάβει η δεξιά την εξουσία και χάσουν αυτοί τα προνομία τους.
Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι ο πακιστανικής καταγωγής πρόεδρος των μουσουλμάνων της Ελλάδας, απέκτησε την Ελληνική υπηκοότητα ύστερα από γάμο με Ελληνίδα, ενώ έχει κατηγορηθεί από πολλούς ως συμπαθών των φανατικών ισλαμιστών.
Υποστηρίζεται επίσης ότι ο ίδιος συνεργάζεται με την τούρκικη ΜΙΤ και υποστηρίζει τους ψευτομουφτήδες της Θράκης, όντας για πολλούς ο κύριος εκπρόσωπος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Ελλάδα.
Παράλληλα, εδώ μπορεί επίσης να παρατεθεί ένα κείμενο του ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας του Χασάν Αλ Μπάνα (Hassan al Banna), ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, στην Αίγυπτο το 1929, το οποίο δείχνει κατά ποσό ήταν τάχα μου δήθεν μου τάχα «μετριοπαθής», ο στην πραγματικότητα φανατικός αυτός ισλαμιστής, καθώς και τα υποχθόνια και επικινδυνά σχέδια που αυτός και η οργάνωση του είχε (και έχει ακόμα) έναντι της Ευρώπης και της πατρίδας μας.
Συγκεκριμένα αυτός δήλωνε τότε: 
«Θέλουμε η σημαία του Ισλάμ να ανεμίσει σε όλες τις περιοχές της γης που είχαν κάποτε την ευτυχία να διοικηθούν από αυτό και να ακούσουν την φωνή του μουεζίνη να δοξάζει τον Αλλάχ. 
Μετά το φως του Ισλάμ έσβησε και έγιναν άπιστοι. 
Ανδαλουσία, Σικελία, τα Βαλκάνια, η Νότιος Ιταλία και τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ, είναι όλα ΙΣΛΑΜΙΚΕΣ ΑΠΟΙΚΙΕΣ (!!!!!!!!!) που πρέπει να επιστρέψουν στην ...αγκαλιά του Ισλάμ!
Η Μεσόγειος και η Ερυθρά Θάλασσα πρέπει να γίνουν κλειστές θάλασσες του Ισλάμ όπως ήταν κάποτε».
Τα σχέδια αυτά σήμερα προσπαθεί να υλοποιήσει τόσο στην υπόλοιπη Μέση Ανατολή, και κυρίως στην πατρίδα μας, το πασίγνωστο μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Ταγίπ Ερντογάν (https://odysseiatv.blogspot.com/2019/07/blog-post_8.html).
Η δε πρόσφατη απόσυρση τραπεζικών κεφαλαίων από την Τουρκία από τον έως τώρα σύμμαχο και χρηματοδότη των Τούρκων, των ισλαμιστών του ISIS, καθώς και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, το Κατάρ (https://www.triklopodia.gr/%CE%B8%CE%B1-%CF%87%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%BF-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BC%CF%8C-%CF%84%CE%BF/), αποτελεί ένδειξη ότι ακόμα και ο Καταριανός Εμίρης βλέπει ότι το ισλαμικό καθεστώς του Ερντογάν τρίζει και επέρχεται η οσονούπω η πτώση αυτού, με συνέπεια το Κατάρ  να προσπαθεί έγκαιρα να αποδεσμευτεί από αυτόν.
[Μια ενδεχομένη βίαιη πτώση του Ερντογάν από τους Κεμαλικούς εχθρούς του, θα επιφέρει πιθανότατα στην Τουρκία εμφύλιο πόλεμο και πολλές δεκάδες χιλιάδες προσφυγών και λαθρομεταναστών θα καταφύγουν στην ΕΕ, με συνέπεια μια νέα λαθρομεταναστευτικής κρίση σαν του 2015, και την παράλληλα άνοδο αντιισλαμικών κομμάτων και καθεστώτων σε αυτή.
Επιπλέον, μια τέτοια εξέλιξη θα σημάνει και την πτώση της φιλοισλαμική κυβέρνησης του Σάρατζ στην Τρίπολη της Λιβύης (https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post_3.html), η οποία επιζεί μόνο χάρις στην στρατιωτική βοήθεια των Τούρκων ως τώρα, όπως πιθανότατα και της ισλαμικής Χαμάς στην Παλαιστίνη, η οποία στηρίζεται οικονομικά στην Τουρκία (με χρήματα από το Κατάρ). 
Μια τέτοια εξέλιξη θα σημάνει το οριστικό τέλος της πολιτικής επικράτησης της σουνιτικής Μουσουλμανικής Αδρότητας στην Μέση Ανατολή, καθώς και την οριστική αποτυχία των σχεδίων της για κυριαρχία σε όλον τον Μουσουλμανικό κόσμο, αλλά και παγκόσμια].
Εδώ μπορεί να τονιστεί, ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα, ιστορικά προέρχεται από τον Χαμπανιλισμό, τον οποίο ίδρυσε ο Ιμπν Χαμπάλ τον 9ο Αιώνα μ.Χ. Η ακραία αυτή φονταμελιστική ιδεολογία στρέφονταν κατά των Αβασσίδων Χαλίφηδων (π.χ. των Αλ Μαμούν, Αλ Ράντι κ.λ.π.), ζητώντας να κυβερνά το κράτος ένας αυστηρά θρησκευτικός ηγέτης αντί ένας Χαλίφης.
Οι οπαδοί της ομάδας αυτής, εισέβαλαν σε σπίτια αξιωματούχων του κράτους και του λαού, διέλυαν οπού έβρισκαν σε αυτά βαρέλια κρασιού, έδερναν τους κάτοχους αυτών, παρεμπόδιζαν το  εμπόριο, έδερναν τους αλλοθρήσκους, ξυλοκοπούσαν τις αυλητηρίδες και τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Για την απειλή που αποτελούσαν εκδιωχθήκαν από τους μουσουλμάνους χαλίφηδες των Αβασσίδων. Τον 13ο Αιώνα, ένα μέλος τους, ο Ταμίγια, μετέφερε τις απόψεις αυτών στην περιοχή της σημερινής Σαουδικής Αραβίας.
Ένας μετέπειτα μαθητής αυτού τον 18ο Αιώνα, ο Μοχάμεντ Ουαχάμπ, συμμάχησε με τον Μοχάμεντ Σαούντ, συνάπτοντας συμμαχία ως πολικός και θρησκευτικός αρχηγός και οι απόγονοι αυτών ίδρυσαν το ουαχαμπτιικό βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.
Με την χρηματική και υλική βοήθεια δε του βασιλείου αυτού ιδρύθηκε αργότερα η Μουσουλμανική Αδελφότητα, της οποίας η ιδεολογία είναι ουσιαστικά ο Ουαχαμπιτισμός, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος ο Χαμπανιλισμός.
Φυσικά, υπάρχει στον τομέα της χρηματοδότησης των παραρτημάτων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ανταγωνισμός μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ (http://corfiatiko.blogspot.com/2019/06/blog-post_755.html), στα τελευταία κράτη που μέλη της οργάνωσης αυτής έχουν τον έλεγχο μέρους (π.χ. την Τρίπολη στην Λιβύη ή της Γάζας στην Παλαιστίνη) ή όλης της έκτασης των κρατών τους (π.χ. στην Τουρκία του Ερντογάν)].
Όλες οι σημερινές (όπως και παλαιότερες) ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις και πολιτικά κόμματα σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες στον 20ο και τον 21ο αιώνα (π.χ. οι Ταλιμπάν, το ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν, η Χαμάς, η Τζιχάντ, η Αλ-Κάιντα, ο ISIS, κ.λ.π.), ιδρύθηκαν από την Μουσουλμανική Αδελφότητα ή στελέχη αυτής (https://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html).
Αργότερα (και πιο πριν), συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς Ναζί (https://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_0.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%83-odessa-%CE%B1%CF%80%CE%BF/), αλλά και με την εγκληματική ναζιστική οργάνωση της ODESSA (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%83-odessa-%CE%B1%CF%80%CE%BF/, http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html, http://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_25.html).
[Μεγάλο δε μέρος των λεηλατημένων χρημάτων των κατεχομένων από τους Ναζί κρατών, η οργάνωση αυτή τα διοχέτευσε μέσω Γερμανικών και Ελβετικών τράπεζων, όχι μόνο σε Σουηδία, Αργεντινή, Ισπανία, Πορτογαλία και Ελβετία, αλλά με βάση πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα ιστορικά έγγραφα ακόμα και στην Τουρκία (https://www.triklopodia.gr/%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%b1-%cf%80%ce%ae%cf%81%ce%b5-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%87%ce%af%cf%84%ce%bb%ce%b5%cf%81-189-%cf%84%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%85%cf%82/)].
Άμεσος συνεργάτης δε της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ήταν και ο Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ Χουσείνι, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Χίτλερ. 
Μάλιστα, με παρότρυνση αυτού, πολλοί μουσουλμάνοι της Ευρώπης, εντάχθηκαν στα SS του Χίτλερ και διέπραξαν πολλά εγκλήματα πολέμου και θηριώδες (π.χ. στην Βοσνία, στην Σερβία, αλλά και στην πατρίδα μας, π.χ. στο Κομμένο, το Δίστομο ή στην μαρτυρική και κατεχομένη τότε Ήπειρο σε συνεργασία με τους εθνοπροδότες ισλαμοφασίστες συνεργάτες των Ναζί Τσάμηδες).
Όμως, για να μπορέσουν να γίνουν αυτοί μέλη των  SS, ο Χίτλερ ανακήρυξε τον Χουσείνι και τους μουσουλμάνους των SS, «επίτιμους Άρειους». Σε αντάλλαγμα, ο Χουσείνι σύναψε συμμαχία με τον Χίτλερ και δήλωσε ότι κοινοί εχθροί των Ναζί και των Αράβων, είναι οι Εβραίοι, οι Σοβιετικοί και οι Άγγλοι αποικιοκράτες.
[Ο Χουσείνι, ο μετέπειτα διαβόητος Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ, ήταν αξιωματικός πυροβολικού των Οθωμανών στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (Α’ ΠΠ), τότε συμμάχων των Γερμανών, ενώ συμμάχησε και ο ίδιος προσωπικά με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (Β’ ΠΠ).
(Οι δε Μεγάλοι Μουφτήδες στην Ιερουσαλήμ υπάρχουν ως τις μέρες μας, μετά τον διαβόητο Χουσείνι (πρώτα τους διόριζε το βασίλειο της Ιορδανίας και μετά η Παλαιστινιακή Αρχή). 
Από αυτούς, άλλοι κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν την θητεία τους και άλλοι καθαιρέθηκαν από την Παλαιστινιακή ηγεσία, ενώ κατηγορούνται για μεγάλη ανάμειξη στις πολιτικές υποθέσεις, καθώς και για τεράστιο εθνικισμό και παρακίνηση για βομβιστικές επιθέσεις εναντια στους Εβραίους σαν τον Χουσείνι παλαιοτέρα).
Επίσης, ο ίδιος ο Χουσείνι έπαιξε αποφασιστικό ρολό στο φιλογερμανικού πραξικόπημα στο μέχρι τότε υπό Βρετανική κυριαρχία Ιράκ το 1941 (http://kokkinignosi.blogspot.com/2017/07/blog-post_27.html), βοηθώντας τον φιλογερμανός Ρασίντ Γκαλάνι, στην ανάληψη της ηγεσίας του κράτους αυτού (και κυρίως των ενεργειακών του πόρων), και στην συνέχεια προσπάθησε να συμμαχήσει με την Γερμανία εναντια στους Βρετανούς.
[Ο δε Γκαλάνι, ο οποίος μέσω στρατού και πραξικοπήματος ανέλαβε την ηγεσία του Ιράκ τότε, ισχυριζόταν ότι είναι απόγονος του Μωάμεθ, όπως ακριβώς το ίδιο ισχυρίζεται και ο ηγέτης του ISIS, Αμπού Μπακρ Μπαγκάντι στις μέρες μας.
Στην διάρκεια της ηγεσίας της χώρας από τον ίδιο το 1941, οι Γκαλάνι και Χουσείνι προσπάθησαν να συνάψουν συμμαχία με το φιλογερμανικού Ιράν του Σάχη (ακόμα και ομοσπονδία, στην οποία ο Ρεζά Σαχ πρότεινε να μπει και η Τουρκία, κάτι που είχε προσπαθήσει και παλαιοτέρα).
[Για κάποιους, η σημερινή συμμαχία του ισλαμιστή σουνίτη Ερντογάν της Τουρκίας, με τον σιίτη ισλαμιστή του Ιράν Χαμενεί, είναι μια νέα έκδοση της συμμαχίας του Κεμάλ Αττατούρκ με τον Ρεζά Σαχ τον 21ο Αιώνα (https://alophx.blogspot.com/2019/05/20-21.html).
Και όπως ο Μουφτής της Ιερουσαλήμ, ο διαβόητος Χουσεΐνι, ήταν στην ουσία ένας πράκτορας του Χίτλερ που εκτελούσε όλες τις εντολές του, αντίστοιχα και στις μέρες μας οι ψευτο-μουφτήδες στην πάντα Ελληνική Θράκη, είναι στην πραγματικότητα πράκτορες της Άγκυρας (τους οποίους η ίδια πληρώνει), οι οποίοι εκτελούν στην πράξη όλα τα σχέδια και τις εντολές αυτής].
Επίσης, έγινε πρόταση οι δυο αυτές χώρες να συμμαχήσουν από κοινού επίσημα πια με τους Γερμανούς, να σταματήσουν την ροή πετρελαίου της BP στους Βρετανούς (κάτι ιδιαίτερα ζωτικό για αυτούς εν μέσω του Β’ ΠΠ), να τους εκδιώξουν από τα κράτη τους, και να φέρουν στην θέση αυτών γερμανικά στρατεύματα.
Όμως η εισβολή των Βρετανών στο Ιράκ, μαζί με την κοινή εισβολή των Άγγλων και των Σοβιετικών στις δυο πλούσιες αυτές πετρελαϊκές χώρες, έκανε τα σχέδια αυτά να ναυαγήσουν οριστικά].
Φυσικά, αυτή η κατάσταση προκάλεσε την αντίδραση των Βρετανών του Τσόρτσιλ, οι οποίοι εισέβαλαν στο Ιράκ, και εκδίωξαν τους Γκαλάνι και Χουσείνι από αυτό (όπως ακριβώς στις μέρες μας οι ΗΠΑ του Τραμπ εισέβαλαν στο Ιράκ και εκδίωξαν τον Μπαγκάντι από τα εδάφη που είχε καταλάβει με τον ISIS).
[Οι δε Χουσείνι και Γκαλάνι στην συνέχεια κατέφυγαν στο Βερολίνο οπού επισημοποίησαν την συμμαχία τους με τον Χίτλερ, ενώ μετά το πέρας του πολέμου αυτού, έζησαν για πολλά χρόνια στην φιλική για αυτούς Σαουδική Αραβία.
Οι δε Γερμανοί σκόπευαν επίσης στην διάρκεια του Β’ ΠΠ, να συμμαχήσουν και με την Τουρκία, ενώ εάν αυτή εισερχόταν στον πόλεμο ενάντια στην ΕΣΣΔ, ως σύμμαχος των Γερμανών, θα της έδιναν ως αντάλλαγμα εδάφη στην Ελλάδα, τον Καύκασο και το Ιράκ.
Εννοείται δε οι Γερμανοί, ως «έντιμοι άνθρωποι», με το πέρας του πολέμου θα επιτίθονταν στους Τούρκους, με την βοήθεια μάλιστα των κρατών (όπως και των Αρμένιων), των οποίων σκόπευαν να δώσουν εδάφη στους Τούρκους, με αντάλλαγμα αυτά να επιστραφούν σε αυτά, καθώς και την διάλυση της Τουρκίας.
(Τα ίδια ακριβώς σχέδια είχε και ο Κάιζερ για την Τουρκία εάν νίκαγε στον Α’ ΠΠ, παρόλο που αυτή ήταν σύμμαχος του, ενώ τα ίδια υποστηρίζουν κάποιοι αναλυτές ότι οι Γερμανοί σκοπεύουν σε συνεργασία με τις ΗΠΑ να κάνουν στην Τουρκία στις μέρες μας, όταν δεν θα την χρειάζονται πια).
Στο Αφγανιστάν δε, οι Γερμανοί προσπάθησαν την ίδια περίοδο να ξεκινήσουν εξέγερση κατά των Βρετανών. 
Ταυτόχρονα, ο Χίτλερ θεωρούσε ως φυσικούς συμμάχους της Γερμανίας, τους Σαουδάραβες του Ιμπν Σαούντ (http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_52.html), στους οποίος μάλιστα ο ίδιος σκόπευε να παραχωρήσει και την επαρχία της Υπερ-Ιορδανίας.
Συζητούσε ακόμα δε και την δημιουργία μιας μεγάλης Παναραβικής Ένωσης, υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, συμμαχικής στην Γερμανία.
Αρχικά βέβαια, ο Χίτλερ, ο οποίος δεν ήθελε να εποικίσει την περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά να εκδιώξει τους Αγγλογάλλοι από αυτή και να αφανίσει τους Εβραίους αυτής, ήθελε να δώσει όλες τις Αραβικές χώρες του Λεβάντε (δηλαδή της Μεσογείου) στον Μουσολίνι, ο οποίος του τις είχε ζητήσει ως αντάλλαγμα της συμμαχίας μαζί του.
Όμως, μετά την πτώση του Μουσολίνι το 1943, καθώς και την προδοσία των Ιταλών ηγετών που τον διαδέχτηκαν (του Μπαντόλιο και του Ιταλού βασιλιά), έναντι των Γερμανών, οι οποίοι ακύρωσαν την συμμαχία με τους Γερμανούς και συμμάχησαν με τους Συμμάχους, οι Γερμανοί ηγέτες και ο Χίτλερ αλλάξαν γνώμμη.
Έτσι, αντί για τους προδότες πια για τους Ναζί Ιταλούς, φυσικοί σύμμαχοι των Γερμανών, φαίνονταν πια οι ισλαμικές χώρες και οι Άραβες εθνικιστές και Παναραβιστές, ενώ η συμμαχία των Γερμανών με τους Ιταλούς, τους απέτρεψε να χρηματοδοτήσουν Αραβικά επαναστατικά κινήματα ανεξαρτησίας έναντι των Αγγλογάλλων.
Και όλα αυτά, την εποχή μάλιστα που λόγω των νικών του Ρόμελ, τόσο οι Αιγύπτιοι, όσο και οι Ιρακινοί και οι υπόλοιποι Άραβες, ετοιμαζόταν να εξεγερθούν μαζικά ενάντια στους Αγγλογάλλους αποικιοκράτες.
(Την ίδια ακριβώς πολιτική, δηλαδή της στήριξης των Πανασιατών, καθώς και των Ασιατικών εθνικιστών έναντι των Αγγλογάλλων αποικιοκρατών στην Ασία, προσπάθησαν εξίσου αργά και ανεπιτυχώς με τους Γερμανούς να εφαρμόσουν και οι Ιάπωνες στην Ασία).
Πάντως, αν και η συνεργασία αυτή των Γερμανών με τους ισλαμιστές, δεν κατάφερε να τους βοηθήσουν να επιτύχουν την νίκη στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους (http://www.freepen.gr/2016/09/blog-post_991.html), συνεχίστηκε αρμονικά, τόσο στην διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, όσο και στις μέρες μας, κυρίως χάρις στην συνεργασία της ναζιστικής οργάνωσης ODESSA (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%83-odessa-%CE%B1%CF%80%CE%BF/, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_25.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%83-odessa-%CE%B1%CF%80%CE%BF/,http://alophx.blogspot.com/2017/05/1945.html), με την φονταμελιστική σουνιτική τρομοκρατική οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/05/blog-post_12.html).
Την οργάνωση αυτή, ήδη οι ΗΠΑ υπό τον πρόεδρο αυτών Ντόναλντ Τραμπ, ετοιμάζονται να την ανακηρύξουν τρομοκρατική οργάνωση (δηλαδή την Μουσουλμανική Αδελφότητα-https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post_3.html, https://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html).
Λέγεται δε επίσης, ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβριου στις ΗΠΑ, οργανώθηκαν με χρήματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (π.χ. του Ναντα), στελεχών της ODESSA (τότε του επιλεγμένου από τον ίδιο τον Γκενούντ, Αχμέντ Άλμπερτ Χούμπερ), καθώς και των πετρομοναρχιών του Κόλπου (κυρίως της Σαουδικής Αραβίας).
Σκοπός της επίθεσης αυτής, ήταν να στρέψουν επιτυχώς τις ΗΠΑ και την Δύση κατά του ισλαμικού κόσμου (κάτι που έγινε επιτυχώς από τον τότε Αμερικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον νεότερο).
Και εν μέσω των πολλών πολέμων, του χάους, των καταστροφών και της απελπισίας που θα προκαλούταν, να ρίξουν τα κοσμικά Αραβικά καθεστώτα στον Αραβικό κόσμο και να τα αντικαταστήσουν με φανατικά και αντιδυτικό (για να τροφοδοτείται συνεχώς η σύγκρουση) ισλαμικά (η Μουσουλμανική Αδελφότητα).
Στην δε Ευρώπη, με την άνοδο των τρομοκρατικών επιθέσεων και του ισλαμικού φανατισμού των φανατικών ισλαμιστών έναντι των Ευρωπαίων πολίτων, σκόπευαν στην άνοδο σε αυτή πολλών ακροδεξιών, αντιισλαμικών (για να τροφοδοτείται συνεχώς η σύγκρουση), και «κρυπτό-φίλο-ναζιστικών-φασιστικών» κομμάτων στην εξουσία πολλών κρατών της ΕΕ (υποστηριζόμενων από την ODESSA).
Στην υλοποίηση επίσης των σχεδίων των δύο αυτών οργανώσεων, συνέβαλαν σημαντικά η τεράστια παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, όπως και η λεγομένη «Αραβική Άνοιξη» του 2011, μαζί με την τεράστια λαθρομεταναστευτικής κρίση του 2015, καθώς και τις τρομοκρατικές επιθέσεις των ισλαμιστών στα κράτη της ΕΕ.
[Η δε «Αραβική Άνοιξη» το 2011, καθώς και οι εμφύλιοι και οι ταραχές που ακολούθησαν στις χώρες που αυτή επικράτηση, καθώς και η άνοδος της ISIS το 2014 στην Μεσοποταμία (Συρία και Ιράκ), με τα κύματα λαθρομεταναστών και προσφύγων που αυτή δημιούργησε τα έτη 2015-2016, βοήθησαν με τον ερχομό αυτών στην ΕΕ, στην άνοδο των πατριωτικών, ευρωσκεπτικιστών, καθώς και των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη].
Όμως, στο τέλος, στην μεν μία οργάνωση εξ’ αυτών (στην Μουσουλμανική Αδελφότητα), πάρα την αρχική επιτυχία των σχεδίων της για ένα χρονικό διάστημα, αυτά κατέρρευσαν από την άνοδο πατριωτικών κομμάτων στην ηγεσία των κρατών της ΕΕ, την αντίδραση του λαού και του στρατού των ίδιων των μουσουλμανικών κρατών που τα στελέχη της οργάνωσης ανέλαβαν την ηγεσία τους, καθώς και της αντίδρασης των ΗΠΑ και της Ρωσίας (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).
Αντίθετα, για την ODESSA, τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν καλύτερα, αφού παρατηρείται άνοδος, τόσο πατριωτικών, όσο και ακροδεξιών, εθνικιστικών, ευρωσκεπτικιστικών και αντιισλαμικών κομμάτων σε πολλές χώρες της ΕΕ (π.χ. Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, κ.λ.π.).
Με την βοήθεια μάλιστα (λόγω κοινών συμφερόντων φυσικά), των ΗΠΑ και της Ρωσίας (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/), οι οποίες ήταν αυτές που συντέλεσαν κατά μία ειρωνεία της τύχης, στην ήττα των καθεστώτων αυτών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο].
Οι δε Τούρκοι, με την εχθρική και επιθετική και αρπακτική πολιτική τους σε όλα σχεδόν στα γειτονικά με αυτούς κράτη (Συρία, Ιράκ, Ιράν, Αρμένια, Κύπρο, Ελλάδα, Βουλγαρία, χωρίς να λάβουμε υπόψιν μας και τους Κούρδους), έχουν δημιουργήσει παντού εχθρούς, οι οποίοι τους μισούν θανάσιμα και αν ποτέ συμμαχούσαν μεταξύ τους (και επέβαλαν στους Τούρκους ολικό οικονομικό και εμπορικό εμπάργκο), θα μπορούσαν να πιέσουν τους Τούρκους ασφυκτικά.
Κάτι που θα επιτύγχαναν περικυκλώνοντας τους Τούρκους στην ουσία από όλες σχεδόν τις πλευρές (με μονή εξαίρεση αυτή των κρατών του Αζερμπαϊτζάν και της Γεωργίας, τα οποία βρίσκονται Βορειά της χώρας αυτής).
Στην ουσία, από το 2016, ο Ερντογάν, μετά το αποτυχημένο εναντίον του πραξικόπημα τον Ιούλιο του ίδιου έτους (και με αφορμή αυτό), μέσω της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που κήρυξε τότε, η οποία επεκτείνεται συνεχώς ως τις μέρες μας μέσω διαταγμάτων, καθώς και την συμμαχία του με το ακροδεξιό κόμμα του Μπαχτσέ (Γκρίζοι Λύκοι), έχει καταφέρει να μετατρέψει στην ουσία την Τουρκία σε ένα καθαρά δικτατορικό ισλαμοφασιστικό κράτος.
Επίσης, με αφορμή το πραξικόπημα αυτό, ο Ερντογάν εκτός των Κεμαλιστών (https://www.triklopodia.gr/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B4/), στράφηκε ενάντια και στους πρώην συμμάχους του, τους οπαδούς του Γκιουλέν, τους Γκιουλενιστές, οι οποίοι είχαν διεισδύσει στο τουρκικό κράτος, την αστυνομία και τον στρατό και τους εκδίωξε και αυτούς.
Στην ουσία, ο Ερντογάν, άρχισε να ξηλώνει το ισλαμικό δίκτυο του πρώην ισλαμιστή συμμάχου του, του Γκιουλέν, όταν άρχισε μεταξύ αυτού και του δευτέρου, ένας αγώνας για το ποιος θα είναι ο απολυτός αρχηγός του ισλάμ και του κράτους στην Τουρκία.
Και ο Ερντογάν, ο οποίος ήθελε όλη η εξουσία να ανήκει μόνο στον ίδιο, στράφηκε ενάντια στον πρώην μέντορα του και δίωξε τους οπαδούς του από τις καίριες θέσεις που κατείχαν στον κρατικό μηχανισμό, προκομένου να τον εμποδίσει να γίνει ο «Χομεϊνί της Τουρκίας» (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_17.html). 
Αμέσως μετά, ο Ερντογάν, άρχισε να χρησιμοποιεί, τόσο στο κράτος, όσο και στην εξωτερική πολιτική της χώρας του, στην θέση των εκδιωχθέντων Κεμαλιστών και Γκιουλενιστών, στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, της οποίας είναι και ο ίδιος μέλος.
Για τον λόγο αυτό, μέσω χρηματικών κεφαλαίων που έλαβε ο ίδιος από το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία, ενίσχυσε και χρηματοδότησε την Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Μέση Ανατολή, με στόχο να ρίξει τα κοσμικά αραβικά καθεστώτα της περιοχής.
Και στην θέση τους, μέσω της λεγομένης «Αραβικής Άνοιξης» («Αραβικού Χειμώνα» στην πραγματικότητα), να ανεβάσει ισλαμικά καθεστώτα, τα οποία θα ενωνόταν για πολλούς λογούς σε ένα κράτος (https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%B4/), πέρα από την ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (https://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html).
Έτσι, μέσω της χρηματικής υποστήριξης από το Κατάρ-Σαουδική Αραβία, και εκμεταλλευόμενοι την φτώχεια, την ανεργία, την διαφθορά, την έντονη τότε κλιματική ξηρασία στην περιοχή (με συνέπεια μεγάλη πεινά και θανάτους), την πολιτική καταπίεση, την ξηρασία, τις αποκαλύψεις των WikiLeaks για την υπεξαίρεση δημοσίων χρήματων από τους κρατούντες, η οργή των λαών της περιοχής εκτοξεύθηκε κατακόρυφα.
Το ίδιο συνέβη και μέσω της προπαγάνδας ισχυρών ΜΜΕ της περιοχής ή μη (π.χ. το Al Jazeera), και με «μπροστάρη» τους οπαδούς της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, υποκινήθηκαν εξεγέρσεις στα κράτη αυτά, οι οποίες έριξαν τα κοσμικά δικτατορικά καθεστώτα της περιοχής και τα αντικατέστησαν με ισλαμικά.
Όμως, η διαφθορά αυτών, καθώς και η ανήλεης πολιτική και θρησκευτική τους καταπίεση και γενοκτονικές σφαγές, ακόμα και ενάντια στους ίδιους τους λαούς, οδήγησε την πτώση των περισσοτέρων από αυτών (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html), με την βοήθεια ή μη ισχυρών ξένων δυνάμεων (π.χ. ΗΠΑ, Ρωσίας).
Εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας που βοήθησε μέσω της «Αραβικής Άνοιξης» στην εγκαθίδρυση ισλαμικών κομμάτων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, των οποίων τα μέλη τους προερχόταν από την Μουσουλμανική Αδελφότητα, ήταν και η διείσδυση πολλών μελών της οργάνωσης αυτής, στην κυβέρνηση των ΗΠΑ επί της προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα.
Έτσι, πέραν ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα, είχε μέσω τεράστιας χρηματοδότησης από το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία, πολλά μέλη της τότε Αμερικάνικης κυβέρνησης (καθώς και της Αμερικάνικης Βουλής και Γερουσίας), να υποστηρίζουν τις πολιτικές της στην Μέση Ανατολή (με την δημιουργία ενός «Αραβοισλαμικού λόμπι»), κατάφερε ταυτόχρονα και πολλά μέλη της Αμερικάνικης κυβέρνησης, είτε να συνεργάζονται και να υπακούν πλήρως στα κελεύσματα της οργάνωσης αυτής, είτε να είναι ακόμα και μέλη της.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κύρια σύμβουλος της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον, η Σαλέχα Αμπεντίν, η οποία μαζί με τον σύζυγο της, αποτελούν μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας των ΗΠΑ (https://www.voltairenet.org/article193925.html, https://www.star.gr/eidiseis/kosmos/337383/skandalo_gia_to_dexi_cheri_tis_klinton_o_syzygos_tis_ekane_ting_dipla_ston_4chrono_gio_tous).
Παράλληλα, η Μουσουλμανική Αδελφότητα στήριξε την προεκλογική εκστρατεία της Χίλαρι (όπως και του Ομπάμα πριν από αυτήν), με προεξάρχον χρηματοδότη της, το διαβόητο πια μέλος της στις ΗΠΑ, Φετουλάχ Γκιουλέν (μέσω εμπορίου ναρκωτικών και οπλών όπως λένε οι κακές γλώσσες).
Οπότε, όταν ανέλαβε την ηγεσία των ΗΠΑ ο νέος πρόεδρος αυτών, Ντόναλντ Τραμπ το 2016 (με την υποστήριξη του Ισραηλινού λόμπι, πλήρως εχθρικού στο Αραβοισλαμικό, άλλωστε ο γαμπρός του Τραμπ, ο Τζάρεντ Κούσνερ είναι Ισραηλινής καταγωγής), απείλησε την Σαουδική Αραβία με στρατιωτική εισβολή και αποκαλύψεις για τον ρολό της χώρας αυτής στην τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ.
[Ουσιαστικά, με την νυν πολιτική του, ο Τραμπ προσπαθεί να διορθώσει την παντελώς λανθασμένη και ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Δύσης γενικότερα ακραία φιλομουσουλμανικής πολιτικής του Ομπάμα (ιδιαίτερα υπέρ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας)].
Ως συνέπεια του γεγονότος αυτού, το κράτος αυτό, εκτός από τα πολλά ευνοϊκά μέτρα που πήρε υπέρ των ΗΠΑ, άλλαξε πλήρως πολιτική στο συγκεκριμένο ζήτημα και έπαψε να στήριζε την Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Μέση Ανατολή, την οποία έμεινε να στηρίζει μόνο το Κατάρ.
Ως συνέπεια της εξέλιξης αυτής, τα ισλαμικά καθεστώτα που υποστηριζόταν από την οργάνωση αυτή, να καταθέσουν παντού στην περιοχή, με εξαίρεση (για την ώρα τουλάχιστον) την Τουρκία, την Γάζα, καθώς και την Τρίπολη της Λιβύης στις μέρες μας (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).
Μόνο στις ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία (χωρίς τις επενδύσεις του Κατάρ), είχε επενδύσει ένα τρις στον κατασκευαστικό τομέα, και άλλα τόσα στις τράπεζες του κράτους αυτού, ενώ παρεμφερή ποσά επένδυσε και στην ΕΕ].
Εννοείται δε πως το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία εξαγόρασαν και πολλές τράπεζες και επιχειρήσεις στην ΕΕ (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2018/04/blog-post.html), για να κερδίσουν πολιτική και οικονομική επιρροή σε αυτή για την εφαρμογή των σχεδίων τους, όπως και πολλών Ευρωπαίων πολιτικών (Σοσιαλιστών, Πρασιών, δεξιών), προκειμένου να ψηφίζουν νομούς υπέρ των ισλαμιστών λαθρομεταναστών και των ίδιων (όπως ακριβώς κάνει και ο Σόρος).
Όμως, με την άνοδο του Τραμπ, την αντίδραση των ευρωπαϊκών λαών ενάντια στους κίνδυνους της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης, αλλά και με την βοήθεια του Πούτιν, νέα πατριωτικά, αντιισλαμικό και ακροδεξιά κόμματα αρχίσαν να ανεβαίνουν στις ηγεσίες της Ε (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1/) και το «ισλαμικό αυτό πουλόβερ» να ξηλώνεται.
Έτσι, επί Ομπάμα, και με την βοήθεια αυτού, πολλά κοσμικά δικτατορικά καθεστώτα έπεσαν στον Αραβικό κόσμο και αντικαταστάθηκαν με ισλαμικές δικτατορίες. Επί Τραμπ, συνέβη ακριβώς το αντίθετο, αφού αυτός βοήθησε στην πτώση των ισλαμικών αυτών καθεστώτων, και να επανέλθουν στις χώρες αυτές κοσμικές δικτατορίες, διορθώνοντας με τον τρόπο αυτό την πολιτική του Ομπάμα στον συγκεκριμένο τομέα.
Όσο για το Κατάρ, αν αυτό δεν συμβιβαστεί με τις ΗΠΑ, και δεν εγκαταλείψει την οικονομική, μιντιακή (μέσω του διάσημου καναλιού του στον Αραβικό κόσμο, του Al Jazeera) και πολιτική στήριξη του στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, στις ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις (π.χ. την Αλ Κάιντα και τον ISIS), καθώς και την νυν πολιτική-ενεργειακή συμμαχία του με το Ιράν και την Ρωσία (όπως έκανε πριν από αυτή η Σαουδική Αραβία-http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html), τότε θα υποστεί άμεσες και μοιραίες για το ίδιο συνέπειες.
Συγκεκριμένα, αυτές μπορεί να είναι είτε μια στρατιωτική εισβολή από την Σαουδική Αραβία (https://hellenicsunrise2.blogspot.com/2019/07/blog-post_15.html#more), είτε ένα εσωτερικό πραξικόπημα (υποκινούμενο από τις ΗΠΑ), σαν αυτό που έκανε ο νυν Εμίρης του Κατάρ για να αρπάξει την θέση του προκάτοχου του (http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_83.html), προκειμένου αυτή η χώρα να αλλάξει πολιτική και να κοπεί η μονή πια πηγή χρηματοδότησης του σουνιτικού ισλαμικού φονταμενταλισμού (http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html).
Η οποία είναι επίσης και  η μονή πια πηγή χρηματοδότησης της ισλαμικής Χαμάς στην Παλαιστίνη, της ισλαμικής Τρίπολης του Σάρατζ (το μονού πια ισλαμιστικό εδάφους στην Λιβύη), όπως και της Τουρκίας, τα οποία είναι τα μόνο ισλαμικά πολιτικά καθεστώτα που έχουν απομείνει στον κόσμο, αποτελούμενα από μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας].
Τα άλλα κόμματα που μπήκαν στο Ελληνικό κοινοβούλιο με τις εκλογές αυτές, ήταν το ΚΙΝΑΛ, το ΚΚΕ, το ΜΕΡΑ 25 του Βαρουφάκη, καθώς και η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου.
Ειδικά ο τελευταίος, προσπάθησε να παρατήσει ότι θα είναι «μια σοβαρή ΧΡΥΣΗ ΑΥΤΗ» στο Ελληνικό κοινοβούλιο, χωρίς τα έκτροπα αυτής, ενώ καρπώθηκε και την αποδυνάμωση του κόμματος αυτού από τις εσωτερικές διαμάχες, την παρατεινόμενη δική, καθώς και την «πολίτικη αρτηριοσκλήρωση» της ανώτερης ηγετικής ομάδας αυτού, ενώ εκτός από ένα ποσοστό που απέσπασε από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στις εκλογές και την αποδυνάμωσε, κέρδισε και ένα μέρος της ψήφου των πρώην ΑΝΕΛ.
Ως εκ τούτου, αν και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, για ελάχιστο εκλογικό ποσοστό δεν εισήλθε αυτή την φορά, την πρώτη φορά μετά από επτά έτη στο Ελληνικό κοινοβούλιο (αν και το κόμμα αυτό ζήτησε επανακαταμέτρηση των ψήφων), δεν είναι καθόλου απίθανο, εάν υπάρξουν ξανά κατάλληλες συνθήκες (π.χ. νέα κύματα λαθρομεταναστών στην χώρα, οικονομική κρίση, έκτροπα ισλαμιστών π.χ. βιασμοί ή φόνοι κατά Ελλήνων), με μία νέα, πιο «ώριμη και σοβαρή» ηγεσία (π.χ. του Κασιδιάρη), να επανέλθει στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Και να κερδίσει σε αυτό ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά από ότι παλαιοτέρα, ξεπερνιόνται ακόμα και το 10%, ειδικά που τα υπάρχοντα κόμματα του κοινοβουλίου αποδειχτούν εντελώς διεφθαρμένα και καταπιέσουν και ταράξουν με νέα οικονομικά μνημόνια τους Έλληνες.
Το δε ζήτημα εισόδου ή μη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στο Ελληνικό κοινοβούλιο είχε την εκλογική σημασία του, αφού εάν το κόμμα αυτό εισερχόταν στην Ελληνική Βουλή, η ΝΔ, αντί για την άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 160 βουλευτών που κέρδισε τώρα, θα έπεφτε στους 153-154, κάτι που θα έκανε την κυβέρνηση αυτή πολιτικά πολύ «εύθραυστη».
Με την αποχώρηση δε πολλών στελεχών από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, όταν αυτή απέτυχε να εισέλθει στο Ελληνικό κοινοβούλιο στις εθνικές εκλογές του Ιουλίου του 2019 (όπως ο Λαγός που έγινε «Λαγός»), ακούγεται ότι ετοιμάζεται ένα νέο, πιο σκληρό ακροδεξιό κόμμα στην θέση της, υπό την ηγεσία του Ηλία Κασιδιάρη, τόσο με αυτά, όσο και με άλλα νέα στελέχη.
«Ηλία ρίχτο» θα μπορούσε να είναι η φράση που θα ίσχυε για τον Κασιδιάρη στην περίπτωση αυτή σε σχέση με το «μαγαζί της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ».
[Οι εκλογές του 2019 στην Ελλάδα, θύμισαν λιγάκι τις αντίστοιχες του 1932 στην πατρίδα μας. Εκείνη την περίοδο, στην χώρα, υστέρα από μια τεράστια οικονομική κρίση, μνημονιακές πολιτικές, οικονομικά και άλλα σκάνδαλα, έπεσε η τότε κυβέρνηση Βενιζέλου, η οποία και τις έχασε με μεγάλη διαφορά από τους δεξιούς αντιπάλους της.
Τότε, όταν οι Βενιζελικοί έχασαν την εξουσία, προσπάθησαν με δυο αποτυχημένα πραξικοπήματα (των Πλαστήρα και Βενιζέλου) και με εντελώς αντιδημοκρατικό τρόπο να την ανακτήσουν, με την βία, αλλά τους σταμάτησαν με την βία οι αντίπαλοι τους, οι οποίοι κήρυξαν την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και αργότερα σε δικτατορία.
Τα ίδια ακριβώς υποστηρίζουν κάποιοι ότι μπορεί να συμβούν και στις μέρες μας, εάν κάποιοι φανατικοί ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ (αναρχικοί του Ρουβίκωνα και ισλαμιστές λαθρομετανάστες συνεργάτες τους), με την υποστήριξη ή μη των κυβερνώντων τους, προσπαθήσουν να διεξαγάγουν μια βίαιη και αντιδημοκρατική «χρωματιστή εξέγερση»-πραξικόπημα, έτσι ώστε να διώξουν τους αντιπάλους τους από την εξουσία, για να τους διώξουν με την βία και να την ανακαταλάβουν οι ίδιοι (https://www.triklopodia.gr/%ce%bc%ce%b5-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%b4%ce%b5%ce%ba%ce%ad%ce%bc%ce%b2%cf%81%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bd/).
(Δηλαδή μέσω του το νέου παρακράτους της ακροαριστεράς, των αναρχικών και του Ρουβίκωνα που δημιούργησε η παράταξη αυτή όταν είχε την εξουσία της χώρας κατά τα έτη 2015-2019).
Μια «κατάλληλη» δε περίοδος για την εκδήλωση μιας τέτοιας απόπειρας θα μπορούσε να είναι μια βίαιη οικονομική συγκυρία για την χώρα, μια χρεοκοπία, ή ένα πολεμικό-θερμό επεισόδιο ή ακόμα και πλήρης πολεμική σύγκρουση με τους Τούρκους, όταν κατά τους «εξεγερθέντες», η χώρα θα είναι αδύναμη, και δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα, τόσο έναν εσωτερικό, όσο και έναν εξωτερικό εχθρό.
Είναι δε ευκολονόητο, ότι σε μια τέτοια περίπτωση, τόσο οι αναρχικοί, και κυρίως οι ισλαμιστές, θα έχουν και την πλήρη υποστήριξη-παρακίνηση-χρηματοδότηση των Τούρκων, οι οποίοι θα έχουν να εκφωνηθούν τα μπάλα, από μια εσωτερική εξέγερση στην Ελλάδα, όταν αυτοί της προκαλέσουν ένα θερμό επεισόδιο, ή της κηρύξουν πόλεμο, για να της βάλουν να αντιμετωπίσει παράλληλα δυο μέτωπα και να την αποδυναμώσουν με αυτά σημαντικά.
Και φυσικά, εάν θέλουν να μπλέξουν περισσότερο την Ελλάδα και να την πιέσουν ακόμα περισσότερο, μπορούν ταυτόχρονα με όλα αυτά να επιτεθούν και στην Κύπρο, για να την αναγκάσουν να δεσμεύσει και άλλες στρατιωτικές δυνάμεις της στο μέτωπο αυτό.
Και ήδη πολλές αναρχικές και ακροαριστερές οργανώσεις απειλούν με εξέγερση σαν αυτή των «Δεκεμβριανών του 2008», λόγω των σχεδίων της νέας κυβέρνησης της ΝΔ, για κατάργηση του ασύλου στα Πανεπιστήμια, καθώς και για την εκκαθάριση των Εξαρχείων από τους εγκληματίες και τους αναρχικούς-ακροαριστερούς τρομοκράτες-προβοκάτορες.
Κάποιοι λένε ότι σε μία τέτοια περίπτωση, θα πέσει (πολύ) ξύλο στην Βουλή].
Σε μια τέτοια περίπτωση, και εάν αυτή η πραξικοπηματική απόπειρα αποτύχει, και τους σταμάτησαν με την βία οι αντίπαλοι τους, οι ίδιοι με δικαιολογία τα γεγονότα αυτά, μπορεί να κήρυξαν την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και αργότερα ακόμα και σε δικτατορία.
Κάποιοι λένε ότι λόγω του υψηλού ποσοστού που πέτυχε εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουλίου του 2019 , ο Τσίπρας (αυτός ο «νέος Γαϊνάς»-https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-400-%CE%BC-%CF%87-2019-%CE%BC-%CF%87-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD/) θα μπορέσει να διατηρήσει την εξουσία της παράταξης του, και να μετατρέψει το κόμμα του σε ένα «νέο ΠΑΣΟΚ», μέσω του οποίου θα συνεχιστεί ο δικομματισμός στην Ελλάδα, και ο ίδιος μετέπειτα ίσως καταφέρει να επανέλθει στην εξουσία.
Και ήδη πολλές αναρχικές και ακροαριστερές οργανώσεις απειλούν με εξέγερση σαν αυτή των «Δεκεμβριανών του 2008», λόγω των σχεδίων της νέας κυβέρνησης της ΝΔ, για κατάργηση του ασύλου στα Πανεπιστήμια, καθώς και για την εκκαθάριση των Εξαρχείων από τους εγκληματίες και τους αναρχικούς-ακροαριστερούς τρομοκράτες-προβοκάτορες.
Κάποιοι λένε ότι σε μία τέτοια περίπτωση, θα πέσει (πολύ) ξύλο στην Βουλή].
Σε μια τέτοια περίπτωση, και εάν αυτή η πραξικοπηματική απόπειρα αποτύχει, και τους σταμάτησαν με την βία οι αντίπαλοι τους, οι ίδιοι με δικαιολογία τα γεγονότα αυτά, μπορεί να κήρυξαν την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και αργότερα ακόμα και σε δικτατορία.
Κάποιοι λένε ότι λόγω του υψηλού ποσοστού που πέτυχε εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιουλίου του 2019 , ο Τσίπρας (αυτός ο «νέος Γαϊνάς»-https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-400-%CE%BC-%CF%87-2019-%CE%BC-%CF%87-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD/) θα μπορέσει να διατηρήσει την εξουσία της παράταξης του, και να μετατρέψει το κόμμα του σε ένα «νέο ΠΑΣΟΚ», μέσω του οποίου θα συνεχιστεί ο δικομματισμός στην Ελλάδα, και ο ίδιος μετέπειτα ίσως καταφέρει να επανέλθει στην εξουσία.
Όμως, άλλοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι μπορεί το χάσιμο της εξουσίας (καθώς και των ελεγχόμενων από το κόμμα αυτό κρατικών καναλιών που έκαναν συνεχώς προπαγάνδα υπέρ του) από τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτός θα αποδυναμωθεί σημαντικά, και σε περίπτωση που αποκαλυφθούν όλα τα κυβερνητικά σκάνδαλα του που δεν είναι ακόμη γνωστά, αυτός θα συρρικνωθεί σύντομα ακόμα περαιτέρω εκλογικά.
Και με τον τρόπο αυτό, και χωρίς την κρατική στήριξη και χρηματοδότηση (εκτός από τα δυο μνημόνια, το ξεπούλημα της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας, τις φωτιές στο Μάτι της Αττικής, καθώς και τον ανηλεή πόλεμο αυτού στην Πιστή και την Ορθόδοξη Εκκλησία), το κόμμα αυτό θα διαλυθεί στα «εξ’ ων συνετέθη» (σε όλες τις συνιστώσες του), φτάνοντας σύντομα ξανά στο 3%.
Όπως ακριβώς δηλαδή κατέρρευσε εκλογικά το ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές του 2012, καθώς και τις μνημονιακές πολιτικές και την προσπάθεια δημοψηφίσματος του τότε Έλληνα πρωθυπουργού, Γεωργίου Παπανδρέου του νεότερου (που θυμίζει την αντίστοιχα την αποτυχημένη στην ουσία «δημοψηφισματική προσπάθεια» του Τσίπρα το 2015)].
Παράλληλα με την αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα, είχαμε και την αναγνώριση από την νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη και την αναγνώριση του Γκουαϊδό ως νέου μεταβατικού προέδρου της Βενεζουέλας, στην θέση του Μαδούρο, τον οποίο υποστήριζε ο Τσίπρας και ο συν-μύστακας σύμμαχος του, Ταγίπ Ερντογάν.
Την ίδια περίοδο, ο δε «Μέγας πρωταγωνιστής» της ντροπιαστικής Ελληνικής πολιτικής ήττας των Ελλήνων στα Ίμια το 1996 (την στιγμή μάλιστα που ο Ελληνικός στόλος βρισκόταν τότε σε πλεονεκτικότερη θέση από τον αντίστοιχο των Τούρκων για μάχη), ο τέως πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης (του οποίου ο αδερφός ήταν εκ των ηγετών της γερμανικής Υπηρεσίας πληροφοριών, της BND), μας προειδοποιεί τώρα για «Νέα Ίμια» (http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_21.html) που θα έρθουν.
Οπότε κατά την γνώμμη αυτού του «σοφού πολιτικού αναλυτή», το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσαν οι Έλληνες να κάνουν προκειμένου να αποφύγουν μία τέτοια εξέλιξη θα είναι να έρθουν σε μια «ρεαλιστική διπλωματία και προσεγγίσει» και να μοιραστούν (δηλαδή να ξεπουλήσουν) το Αιγαίο με τους Τούρκους, προς όφελος πάντα των Γερμανικών-Αμερικανικών συμφερόντων που ο ίδιος πάντα υπηρέτησε πιστά όταν ήταν πρωθυπουργός.
ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ
https://www.zougla.gr/kosmos/article/wsj-mistiki-simfonia-kinas---kampotzis-gia-tin-aksiopisi-tmimatos-naftikis-vasis
http://redskywarning.blogspot.com/2019/07/made-in-israel.html






















































Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου