Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟΝ ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, στην διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, είχε σημειωθεί μία έξαρση της «κόκκινης τρομοκρατίας» (τρομοκρατικές επιθέσεις), τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά κυρίως στην περιοχή της Ευρώπης.

Επίσης, συνέβησαν πάμπολλες εξεγέρσεις και επαναστάσεις σε παγκόσμια κλίμακα (σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική) από κομμουνιστικά κινήματα, τα οποία «ενθαρρύνονταν» (και χρηματοδοτούταν) στις πράξεις τους αυτές, από την Μόσχα (μέσω της KGB).

Μόνο στην Ευρώπη, έδρασαν οι βίαιες τρομοκρατικές οργανώσεις των Ερυθρών Ταξιαρχιών (Ιταλία), η RAF (Γερμανία), η 17 Νοέμβρη (Ελλάδα), ή η οργάνωση του Κάρλος (του γνωστού «Τσακαλιού»), οι οποίες «εμπνέονταν από την ιδεολογία του Μαρξισμού-Λενινισμού» και εκμεταλλευόμενες το τότε δυσμενές οικονομικό κλίμα στην Ευρώπη (όπως και την βοήθεια της ΕΣΣΔ).

[Εκτός Ευρώπης, η ΕΣΣΔ, χρηματοδότησε και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως την οργάνωση του Αμπού Νιντάλ, την οργάνωση «Μαύρος Σεπτέμβρης» των Παλαιστινίων, τον Ιαπωνικό Κόκκινο Στρατό κ.α.].

Αυτές, πίστευαν ότι μέσω των τρομοκρατικών επιθέσεων που πραγματοποιούσαν, θα μπορούσαν να «διαμορφώσουν το κατάλληλο επαναστατικό κλίμα», για την εξέγερση της πλειοψηφίας των λαών τους ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα και να τις μετατρέψουν σε κομμουνιστικά κράτη.

Φυσικά, η όλη αυτή σκέψη τους ήταν μία καθαρή ουτοπία, αφού η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών λαών, δεν ήθελε ποτέ τον κομμουνισμό ως σύστημα διακυβέρνησης τους, ενώ όταν η οικονομία της Ευρώπης βελτιώθηκε σταδιακά, οι οργανώσεις αυτές (όπως και σημαντικό τμήμα των κομμουνιστικών κομμάτων), έχασαν την πλειοψηφία των οπαδών-υποστηρικτών, τους οποίους είχαν αποκτήσει χάρις σε αυτές.

[Φυσικά, η Μόσχα τα γνώριζε όλα αυτά εξαρχής, αλλά όπως κάθε λογικά φερόμενο κράτος, άφησε τους «χρήσιμους ηλίθιους» να κάνουν την βρώμικη δουλειά για αυτή, όταν ήθελε να πιέσει σε διάφορα θέματα την Δύση για ανταλλάγματα (εννοείται φυσικά, πως και η Δύση έκανε ακριβώς τα ίδια στην ΕΣΣΔ)].

Οι οργανώσεις αυτές, έδρασαν επί δεκαετίες στην Ευρώπη, (μερικές ακόμα και μετά το πέρας του Ψυχρού Πολέμου, ύστερα από τον οποίο έχασαν κάθε λόγο ύπαρξης, ενώ ταυτόχρονα τότε, έχασαν και τις χρηματικές χορηγίες της ΕΣΣΔ.

Αυτό ήταν κάτι, που τις έκανε να στραφούν εντονότερα προς τις ληστείες τραπεζών, τους φόνους και το έγκλημα κατά των πολιτών για να επιβιώσουν οικονομικά, κάτι το οποίο τις έκανε να χάσουν όποια λαϊκά ειρίσματα τους είχαν απομείνει ως τότε.

Αυτό όμως, τις οδήγησε σταδιακά στην οριστική πτώση και το τέλος τους, και σταδιακά οι ηγέτες και τα μέλη των οργανώσεων αυτών, συνελήφθησαν και στο τέλος οι οργανώσεις τους διαλύθηκαν-εξαρθρώθηκαν οριστικά.

Άλλες, απλά μετασχηματίστηκαν σε καθαρά εγκληματικές οργανώσεις ή και διακινητές ναρκωτικών, όπως π.χ. η FARC στην Κολομβία, η οποία χρησιμοποιούσε απλά την «αριστερή ιδεολογία» τους, ως «φύλο συκής», προκειμένου να καλύψουν τις εγκληματικές της πράξεις, από τους υποστηρικτές της στον λαό της Κολομβίας.

[Φυσικά, δεν ήταν όλες οι «ερυθρές τρομοκρατικές οργανώσεις», όλες ελεγχόμενες αποκλειστικά από το Κρεμλίνο, ούτε χρηματοδοτούταν και υπαγόταν αποκλειστικά και μόνο σε αυτό.

Αρκετές από αυτές, είχαν διαβρωθεί από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες έχοντας με τον τρόπο αυτό, «από μέσα πληροφόρηση», επέτρεπαν ή δεν επέτρεπαν να πραγματοποιηθούν κάποιες επιθέσεις από αυτές κατά βούληση, εάν αυτό συνέφερε τα πολιτικά σχέδια των ηγετών των αρχηγών των χωρών τους.

Άλλες ήταν εντελώς φτιαχτές από τους δυτικούς (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΟΚ, που όπως και οι Σοβιετικοί, στόχευαν ακόμα και σε πυρηνικό πόλεμο με τους εχθρούς τους-http://www.pronews.gr/istoria/374258_mystiko-shedio-ton-ipa-tha-afanizan-poleis-me-pyriniki-epithesi), οι οποίοι πραγματοποιούσαν προβοκατόρικα τρομοκρατικές επιθέσεις κατά δυτικών στόχων με πράκτορες τους (ή και σε συνεργασία με τους νεοφασίστες και την Μαφία).

Και όλα αυτά, με σκοπό να αποδώσουν τις επιθέσεις αυτές σε κομμουνιστές, με σκοπό να φοβίσουν τους λαούς τους και να τους στρέψουν ενάντια στον κομμουνισμό, να δυσφημιστεί η ιδεολογία τους, να μειωθεί η (εκλογική και πολιτική) επιρροή των κομμάτων τους στον λαό, αλλά και να έχουν οι δυτικές κυβερνήσεις, μέσω των τρομοκρατικών αυτών επιθέσεων, να «λάβουν δικαιολογημένα», έκτακτα (αυταρχικά) μέτρα έναντι των πολιτικών ελευθεριών των λαών τους.

Η δε (Νατοϊκή) οργάνωση, με την οποία οι δυτικοί πραγματοποιούσαν τις προβοκατόρικες αυτές επιθέσεις ονομαζόταν GLADIO (https://alophx.blogspot.gr/2017/09/freikorps.html).

Φυσικά, όλα τα παραπάνω, δεν αθωώνουν ούτε τους Σοβιετικούς, ούτε και τις τρομοκρατικές οργανώσεις που αυτοί υποστήριξαν πραγματικά (και δεν ήταν ούτε διαβρωμένες, ούτε και ελεγχόμενες από τους δυτικούς), γιατί και αυτές αιματοκύλισαν άγρια την Ευρώπη, στις δεκαετίες του Ψυχρού Πολέμου].

Όμως, ακόμα και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σε διάφορες χώρες χρηματοδοτούταν από την ΕΣΣΔ (π.χ. το κίνημα  Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης-Αλ Φατάχ, το κίνημα των Τσιάπας στο Μεξικό των Βάσκων στην Ισπανία, των Κορσικανών στην Γαλλία κ.λ.π.).

Εννοείται φυσικά, πως η ΕΣΣΔ, όπως και οι ΗΠΑ αντίστοιχα, όπου υποστήριξαν εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα ή επαναστάσεις κατά βίαιων δικτατοριών (ή και υποστήριξαν την επιβολή «ομοϊδεατών» τους δικτατόρων), δεν το έκαναν σε καμία περίπτωση, προκειμένου να βοηθήσουν τους καταπιεσμένους λαούς ή από μια δήθεν ιδεολογική συμπάθεια.

Απλά, όταν τέτοια «φιλικά» (και χρηματοδοτούμενα και ελεγχόμενα από αυτές κινήματα), έπαιρναν την εξουσία στις χώρες τους, έσπευδαν να «δώσουν σαν αντίδωρο» και αντάλλαγμα για την βοήθεια που τους έδωσαν οι Υπερδυνάμεις για την άνοδο στην εξουσία, όλο τον ορυκτό τους πλούτο, όπως και καίριες στρατιωτικά βάσεις, αλλά και οικονομικές συμφωνίες υποτέλειας προς αυτές (αν αρνούνταν σύντομα έπεφταν από την εξουσία ύστερα από ένα πραξικόπημα ή «επανάσταση» χρηματοδοτούμενη από αυτές).

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης στον Ψυχρό Πόλεμο, ήταν αυτή του Τσε Γκεβάρα.

Αυτός, μαζί με τον Κάστρο, υποστηρίχτηκε και χρηματοδοτήθηκε από την ΕΣΣΔ του Χρουστώφ, για την κατάληψη της εξουσίας, στην κρίσιμη γεωστρατηγικά για την ΕΣΣΔ και εχθρική ως τότε χώρα της Κούβας (https://alophx.blogspot.gr/2016/10/blog-post_22.html).

Στην συνέχεια, και με την άνοδο στην εξουσία της χώρας αυτής του  Φιντέλ Κάστρο, αυτός και ο Χρουστώφ, υποστήριξαν και χρηματοδότησαν τις προσπάθειες του Τσε Γκεβάρα, να προκαλέσει επαναστάσεις και κομμουνιστικά αντάρτικα κινήματα σε διάφορες Αφρικανικές χώρες.

Όταν όμως περιήλθε μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ, η περίοδος της πολιτικής ύφεσης, και η Σοβιετική Ένωση, ζήτησε από τις χώρες του μπλοκ της να «διατηρήσουν την εκεχειρία» και να πάψουν την υποστήριξη νέων κομμουνιστικών κινημάτων και εξεγέρσεων ανά τον κόσμο, η Κούβα του Κάστρο αρχικά αρνήθηκε.

Τότε όμως, η ΕΣΣΔ, απείλησε να πάψει οριστικά την οικονομική υποστήριξη της χώρας αυτής, η οποία εξαρτώταν απόλυτα για την επιβίωση της από την ΕΣΣΔ, τότε ο Κάστρο συμμορφώθηκε άμεσα και έπαψε κάθε τέτοια δραστηριότητα.

Αυτή η παύση όμως, συνεπαγόταν και την όποια βοήθεια στον Τσε Γκεβάρα, ο οποίος είχε προσπαθήσει παντελώς ανεπιτυχώς να δημιουργήσει μία κομμουνιστική εξέγερση στην Βολιβία, ο οποίος τελικά, εγκαταλειμμένος και χωρίς καμία υποστήριξη από τους πρώην συμμάχους και χρηματοδότες του, συνελήφθη μετά από ολιγόωρη μάχη και εκτελέστηκε από τον εθνικό στρατό της Βολιβίας (αλλά και πράκτορες της CIA).

Φυσικά, όπως είναι ευρύτερα γνωστό, ούτε η κομμουνιστική τρομοκρατία, ούτε και οι κομμουνιστικές εξεγέρσεις στον κόσμο, συνεχίστηκαν άλλο μετά την πτώση και την παύση των χορηγιών της ΕΣΣΔ (με εξαίρεση ίσως το Νεπάλ).

Όμως, ήδη εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου, είχε ήδη «βρεθεί ο διάδοχος», ο οποίος θα έπαιρνε την θέση τους, όταν αυτά πια θα εξέλειπαν.

Και ο διάδοχος αυτός, ήταν η ισλαμική τρομοκρατία και οι ισλαμικές εξεγέρσεις ανά τον κόσμο.

Η περίοδος της σύγχρονης ισλαμικής τρομοκρατίας και ισλαμικών εξεγέρσεων, ξεκίνησε με την ισλαμική επανάσταση του 1979 στο Ιράν (όπως και η σύγχρονη κομμουνιστική τρομοκρατία και ι εξεγέρσεις ξεκινήσαν με την «Οκτωβριανή Επανάσταση-πραξικόπημα του 1917-https://alophx.blogspot.gr/2017/09/siloviki-1999.html»), η οποία χρηματοδοτήθηκε μάλιστα από τις Αραβικές Σουνιτικές μοναρχίες του Κόλπου, αλλά σύντομα στράφηκε σαν το τέρας του Φράνκενστάιν κατά του δημιουργού του (https://alophx.blogspot.gr/2017/09/isis.html).

[Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο δηλαδή, που και η «Οκτωβριανή Επανάσταση», η οποία χρηματοδοτήθηκε από τον Γερμανό Κάιζερ εν μέσω Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στράφηκε κατά της Γερμανίας μετά την πτώση του].

Η πρώτη δε «ισλαμική εξέγερση», μετά το Ιράν, ήταν αυτή των Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν κατά της ΕΣΣΔ (https://alophx.blogspot.gr/2017/09/11092001-isis-13112015.html), με την υποστήριξη (χρηματική, στρατιωτική, λογιστική ή σε εθελοντές) της CIA και των «Αραβικών πετρελαϊκών μοναρχιών», οι οποίοι βαφτίστηκαν ως δήθεν «μαχητές της ελευθερίας» (όπως βαφτίστηκαν επίσης και οι εξίσου βίαιοι Βιετκόγκ στο Βιετνάμ), έναντι της (όντως) καταπιεστικής ΕΣΣΔ που ήθελε να τους υποδουλώσει και να επιβάλει (όντως) με την βία τον κομμουνισμό στο Αφγανιστάν, ενώ η πλειοψηφία του λαού δεν τον ήθελε.

Βέβαια, ο κύριος λόγος, για τον οποίο εισέβαλαν οι Σοβιετικοί στο Αφγανιστάν, δεν ήταν φυσικά για να στηρίξουν το πραξικοπηματικό (και φιλικό προς αυτούς πολιτικά καθεστώς των πραξικοπηματιών Ταράκι-Αμίν), αλλά για να εξασφαλίσουν την κατοχή αυτής της σημαντικής γεωστρατηγικά χώρας, και κυρίως για να αποκτήσουν την κατοχή του χρυσού αξίας ενός τρεις που υπήρχε στα έγκατα της.

[Για τους ίδιους λόγους εισέβαλαν και οι ΗΠΑ το 2001 ένα στην χώρα αυτή, με πρόσχημα την δήθεν σύλληψη του Μπιν Λάντεν, αλλά και την ανατροπή των Ταλιμπάν, οι οποίοι παράλληλα δεν προχώρησαν στην υπογραφή κατασκευής (του Αμερικανικών συμφερόντων) ενεργειακού αγωγού από το Τουρκμενιστάν και μέσω του εδάφους τους προς Πακιστάν και Ινδία.

Επίσης, σταμάτησαν (σχεδόν μέχρι μηδενισμού) την επικερδή παραγωγή του οπίου στην χώρα, τον «κυριότερο παραγωγό και πωλητή του παγκοσμίως», κάτι που έβλαψε τα Αμερικανικά κυκλώματα ναρκωτικών, τα οποία συμμετείχαν στην πολλών δις αυτή, «επικερδή δραστηριότητα»].

Σταδιακά, άρχισαν να εμφανίζονται πολλές ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις και κινήματα ισλαμιστών, μετά το πέρας του Ψυχρού Πολέμου, τόσο τον κόσμο, όσο και στην Ευρώπη.

Επίσης, συνέβησαν πάμπολλες εξεγέρσεις και επαναστάσεις σε παγκόσμια κλίμακα (σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική) από ισλαμικά κινήματα, τα οποία «ενθαρρύνονταν» (και χρηματοδοτούταν) στις πράξεις τους αυτές, από το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία (αλλά και μέσω της CIA).

Μόνο στην Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη, έδρασαν οι βίαιες τρομοκρατικές οργανώσεις της Αλ Κάιντα και του ISIS, οι οποίες «εμπνέονταν από την ιδεολογία του ισλαμισμού-Ουαχαμπιτισμού» (https://alophx.blogspot.gr/2017/05/blog-post_21.html, https://alophx.blogspot.gr/2017/07/blog-post_73.html) εκμεταλλευόμενες και το τωρινό δυσμενές οικονομικό κλίμα στην Ευρώπη (όπως και την βοήθεια της Τουρκίας και τους «εισαγόμενους από αυτή» ισλαμιστές λαθρομετανάστες στην Ευρώπη-https://alophx.blogspot.gr/2017/07/blog-post_69.html).

[Εκτός Ευρώπης (π.χ. στην Μέση Ανατολή), υπήρξαν και άλλες ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις, που χρηματοδοτήθηκαν από τα παραπάνω κράτη, όπως η Χαμάς στην Παλαιστίνη ή η Μουσουλμανική Αδελφότητα, αλλά και άλλες που χρηματοδοτήθηκαν από άλλα κράτη (π.χ. η Χεσμπολάχ από το Ιράν)].

Αυτές οι ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις, πίστευαν ότι μέσω των τρομοκρατικών επιθέσεων που πραγματοποιούσαν, θα μπορούσαν να «διαμορφώσουν το κατάλληλο επαναστατικό κλίμα», για την εξέγερση της πλειοψηφίας των λαών τους ενάντια στα κοσμικά-δικτατορικά ή μοναρχικά μουσουλμανικά κράτη, η οποία θα τα μετέτρεπε σε ισλαμικά κράτη.

Φυσικά, αν και η όλη αυτή σκέψη τους δεν ήταν πάντα ουτοπία, η πλειοψηφία των μουσουλμανικών λαών της Μέσης Ανατολής, δεν επέτρεψε πάντα επέλεξε πάντα τον ισλαμισμό ως σύστημα διακυβέρνησης τους (αν και στην περίπτωση της Αλγερίας το 1993, της Τουρκίας υπό τον Ερντογάν ή στις εκλογές που έγιναν στα κράτη στα οποία επικράτησε η δήθεν «Αραβική Άνοιξη», το έπραξαν, με τραγικά αποτελέσματα για τους ίδιους, στο σημείο μάλιστα που είδαν τελικά ως σωτήρες τους πραξικοπηματίες που εξεδίωξαν τους ισλαμιστές από την εξουσία-https://alophx.blogspot.gr/2017/05/blog-post_39.html).

[Φυσικά, (το Κατάρ, αλλά κυρίως) η Σαουδική Αραβία, που δεν υπολόγιζε σε μία τέτοια εξέλιξη, όπως και στην εμπλοκή της Μόσχας εναντίον των πρακτόρων της στην Συρία (ISIS) ή στην εκλογή του αντιισλαμιστή Τραμπ στην εξουσία των ΗΠΑ, και έως τότε άφηνε τους «χρήσιμους ηλίθιους» να κάνουν την βρώμικη δουλειά για αυτή, άλλαξε αμέσως πολιτική με μία «θεαματική πολιτική κωλτούμπα»-https://alophx.blogspot.gr/2017/06/game-of-thrones_7.html].

Η Σαουδική Αραβία, λόγω φόβου του διαμελισμού της από τις ΗΠΑ σε περίπτωση που συνέχιζε την υποστήριξη των ισλαμικών οργανώσεων (ISIS-Αλ Κάιντα), αποφάσισε (εκτός του να κάνει παραγγελίες ύψους 400 δις στις πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ και να ρίξει όλο το φταίξιμο για αυτές στο Κατάρ-https://alophx.blogspot.gr/2017/07/blog-post_83.html), να δημιουργήσει ένα «Αραβικό ΝΑΤΟ» (http://www.kathimerini.gr/936424/article/epikairothta/kosmos/h-saoydikh-aravia-egkainiazei-antitromokratiko-synaspismo-40-moysoylmanikwn-xwrwn), να παύσει (οριστικά;) όλες τις χρηματικές χορηγίες προς αυτές.

Αυτό, αν συμβεί, θα έχει ως συνέπεια, αυτές να διαλυθούν και να καταστραφούν οριστικά, (όπως έγινε πρόσφατα και με το ισλαμικό Χαλιφάτο του ISIS σε Ιράκ και Συρία- http://www.tovima.gr/world/article/?aid=914951) ή να στραφούν, είτε προς το έγκλημα για να επιβιώσουν οικονομικά (όπως κάνουν οι Ταλιμπάν με το όπιο στο Αφγανιστάν), κάτι το οποίο θα τις κάνει να χάσουν όποια λαϊκά ειρίσματα τους έχουν απομείνει, είτε να γίνουν από κρατικές, ξανά ανταρτικές οργανώσεις.

[Φυσικά, δεν ήταν όλες οι «ερυθρές τρομοκρατικές οργανώσεις», όλες ελεγχόμενες αποκλειστικά από το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία, ούτε χρηματοδοτούνται και υπάγονται αποκλειστικά και μόνο σε αυτές.

Αρκετές από αυτές, έχουν διαβρωθεί από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες έχοντας με τον τρόπο αυτό, «από μέσα πληροφόρηση», επιτρέπουν ή δεν επιτρέπουν να πραγματοποιηθούν κάποιες επιθέσεις από αυτές κατά βούληση, εάν αυτό συμφέρει τα πολιτικά σχέδια των ηγετών των αρχηγών των χωρών τους.

Άλλες ήταν εντελώς φτιαχτές από τους δυτικούς (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ), οι οποίοι πραγματοποιούσαν προβοκατόρικα τρομοκρατικές επιθέσεις κατά δυτικών στόχων με πράκτορες τους.

Και όλα αυτά, με σκοπό να αποδώσουν τις επιθέσεις αυτές σε ισλαμιστές, με σκοπό να φοβίσουν τους λαούς τους και να τους στρέψουν εναντίον τους, αλλά και να έχουν οι δυτικές κυβερνήσεις, μέσω των τρομοκρατικών αυτών επιθέσεων, να «λάβουν δικαιολογημένα», έκτακτα (αυταρχικά) μέτρα έναντι των πολιτικών ελευθεριών των λαών τους.

Η δε (Νατοϊκή) οργάνωση, με την οποία οι δυτικοί πραγματοποιούν τις προβοκατόρικες αυτές επιθέσεις, δεν είναι παρά η διάδοχος της παλαιάς GLADIO.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω, δεν αθωώνουν ούτε τους Σαουδάραβες και τους Καταριανούς, ούτε και τις τρομοκρατικές οργανώσεις που αυτοί υποστήριξαν πραγματικά (και δεν ήταν ούτε διαβρωμένες, ούτε και ελεγχόμενες από τους δυτικούς), γιατί και αυτές αιματοκύλισαν άγρια την Ευρώπη, στις δεκαετίες που ακολούθησαν τον Ψυχρό Πόλεμο].

Όταν δε κάποιοι ηγέτες ισλαμικών οργανώσεων, έπαυαν να είναι χρήσιμοι και γινόταν ενοχλητικοί για τα συμφέροντα της Δύσης, απλά εξουδετερωνόταν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης στον δεκαετή πόλεμο κατά της τρομοκρατίας (2001-2011), που είχε εξαγγείλει ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος, ως πρόεδρος των ΗΠΑ μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11 Σεπτεμβρίου, ήταν αυτή του Μπιν Λάντεν, ο οποίος εκτελέστηκε όντως στο τελευταίο έτος της παραπάνω χρονικής περιόδου.

Αυτός, μαζί με τον υπαρχηγό του, τον Ζαουάχρι, υποστηρίχτηκε και χρηματοδοτήθηκε από την CIA, το Κατάρ, την Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν, για την εκδίωξη από την εξουσίας της κρίσιμης γεωστρατηγικά χώρας, της φιλικής προς την ΕΣΣΔ δικτατορικής κυβέρνησης του Αφγανιστάν. 

Στην συνέχεια, και με την άνοδο στην εξουσία της χώρας αυτής του  μουλά Ομάρ, αυτός, η CIA και ο Αραβικές πετρομοναρχίες του Κόλπου, υποστήριξαν και χρηματοδότησαν αρκετές από τις προσπάθειες του Μπιν Λάντεν, να προκαλέσει επαναστάσεις και ισλαμικά αντάρτικα κινήματα σε διάφορες Αφρικανικές, Ασιατικές ή Ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Σουδάν, Σομαλία, Ιράκ, Συρία, Λιβύη).

Όταν όμως περιήλθε αποφασίστηκε από τις ΗΠΑ και τις άλλες Μεγάλες Δυνάμεις, μία περίοδος της πολιτικής ύφεσης, και οι ΗΠΑ, ζήτησαν από τις συμμαχικές σε αυτές ισλαμικές χώρες (Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Πακιστάν), να «διατηρήσουν την εκεχειρία» και να πάψουν την υποστήριξη νέων ισλαμικών κινημάτων και εξεγέρσεων ανά τον κόσμο (http://www.analystsforchange.org/2017/11/blog-post_970.html, http://www.analystsforchange.org/2017/11/blog-post_613.html, http://www.drachmoula.com/2017/11/blog-post_32.html), το Πακιστάν αρχικά αρνήθηκε.

Τότε όμως, οι ΗΠΑ, απείλησαν να πάψουν οριστικά την οικονομική υποστήριξη της χώρας αυτής, η οποία εξαρτάται απόλυτα για την επιβίωση της από τις ΗΠΑ, ο τότε πρωθυπουργός της χώρας αυτής, ο Γιουζέφ  Ραζά Γκιλάνι, συμμορφώθηκε άμεσα και έπαψε κάθε τέτοια δραστηριότητα.

Αυτή η παύση όμως, συνεπαγόταν και την όποια βοήθεια στον Μπιν Λάντεν, ο οποίος είχε προσπαθήσει παντελώς ανεπιτυχώς να δημιουργήσει μία ισλαμική εξέγερση και στο Πακιστάν, ο οποίος τελικά, εγκαταλειμμένος και χωρίς καμία υποστήριξη από τους πρώην συμμάχους και χρηματοδότες του, συνελήφθη μετά από ολιγόωρη μάχη και εκτελέστηκε στο κρυσφυγειωτό του, στο Ισλαμαμπάντ στο Πακιστάν, από κομάντος των Navy Seals των ΗΠΑ.

[Το δε πτώμα του Μπιν Λάντεν, τρίφθηκε σε ένα κρυφό σημείο στην θάλασσα, προκειμένου να μην γίνει ο τάφος του, τόπος προσκυνήματος για τους οπαδούς του, όπως παλαιότερα και το πτώμα του Τσε Γκεβάρα (ή του Καντάφι στις μέρες μας), θάφτηκε σε άγνωστο σημείο για τον ίδιο ακριβώς λόγο].

Θα έχει άραγε και η ισλαμική τρομοκρατία την μοίρα της κομμουνιστικής «προκατόχου» της (μετά δε και την πιθανή μελλοντική καταστροφή και διάλυση των μουσουλμανικών κρατών που την χρηματοδοτούν), εξαφανιζόμενη σταδιακά και «διαδεχόμενη» από κάποια τρομοκρατία άλλης μορφής και ιδεολογίας ή θα συνεχίσει ακάθεκτη επί δεκαετίες σε έναν αγώνα μέχρις εσχάτων κατά των εχθρών της;

Άγνωστο, αλλά εάν δεν αλλάξουν τα μυαλά και τρόποι συμπεριφοράς κάποιων ανθρώπων (ή κρατών) με επιρροή, το αποτέλεσμα θα είναι μία αέναη επανάληψη των ίδιων φρικιαστικών πολιτικών καταστάσεων στην ιστορία.

Και όπως άλλωστε είναι γνωστό: «Το μόνο που χρειάζεται το κακό για να μεγαλώσει, είναι οι καλοί άνθρωποι να μην  κάνουν τίποτα».

[Και δεν θα πρέπει να αναφέρουμε εδώ, πως οι Αμερικανοί, εμπνεύστηκαν και άλλα «ενδιαφέροντα πράγματα» από τις άλλες παλαιότερες Μεγάλες δυνάμεις, τα οποία και «υιοθέτησαν και εξέλιξαν» σε μεγάλο βαθμό.

Έτσι, τα γνωστά στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα οποία και ίδρυσαν πρώτα οι Βρετανοί στην Αφρική, προκειμένου να «τοποθετούν» εκεί τους διάφορους απείθαρχους ιθαγενείς, τα «υιοθέτησαν» στην συνέχεια οι Γερμανοί του «Β’ Ράιχ» στις δικές τους αποικίες στην Αφρική και τα «εξέλιξαν», εξοντώνοντας ακόμα περισσότερους ιθαγενείς και τα «εκτόξευσαν» όπως είναι γνωστό σε όλους μας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αντίστοιχα, τα στρατόπεδα φυλακίσεων του Τσάρου στην Ρωσία, τα οποία ήταν κατά βάση τόποι εξορίας, τα «πήραν» στην συνέχεια οι Σοβιετικοί και τα «εξέλιξαν στο μέγιστο», εξορίζοντας και δολοφονώντας σε αυτά πολλά εκατομμύρια ανθρώπων (με πείνα ή εκτελέσεις), ενώ αυτά, στην σύγχρονη εποχή, μετονομάστηκαν σε κέντρα σωφρονισμού, στα οποία οι κρατούμενοι πια δεν εκτελούνται, αλλά εκτελούν καταναγκαστικά δημόσια έργα ή παράγουν διάφορα προϊόντα.

Οι δε Αμερικάνοι με την σειρά τους, «εμπνεύστηκαν» από τα «χαριτωμένα αυτά μέρη», τα «υιοθέτησαν» και αυτοί και δημιούργησαν στην συνέχεια τα εξίσου φρικιαστικά κέντρα κράτησης του Γκουαντάναμο και του Αμπού Γκράιμπ, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν επίσης, ως άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης και γκουλάγκ, για τον «σωφρονισμό, τον βασανισμό, την εξορία» ή και την θανάτωση των «απείθαρχων υπόδουλων ιθαγενών»].