ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΙΣΧΥΡΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΣΕ ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ ΤΙΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΥΤΟΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΡΟΥΣΗ ΑΥΤΩΝ

Εισβολές ισχυρών κρατών σε άλλα με σκοπό να ρίξουν τις ηγεσίες τους που οδήγησαν αντίθετα στις συσπείρωση του λαού αυτόν έναντι των εισβολέων και στην απόκρουση αυτών

Γράφει ο αλώπηξ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν συχνές επιθέσεις ισχυρών κρατών προς άλλα που θεωρούν τον λιγότερο ισχυρά με σκοπό με μία αιφνιδιαστική επίθεση να καταφέρουν να ρίξουν αυτά που δέχτηκαν την επίθεση από την εξουσία και να επιβάλλουν σε αυτά ένα φιλικό προς τα ίδια καθεστώς και να κατακτήσουν εύκολα τις χώρες αυτές τις οποίες θα έκαναν προτεκτοράτα τους  και τους πολίτες τους σκλάβους τους.

Όμως δυστυχώς για τους εισβολείς αυτό δεν συνέβη και αντί να καταφέρουν να ρίξουν τα καθεστώτα που ήθελαν από την εξουσία συνέβη ακριβώς το αντίθετο και όλος ο λαός αυτών ακόμη και αυτοί που μισούσαν τα καθεστώτα αυτά, όσο τυραννικά και βία και αν ήταν, ενώθηκαν μαζί με αυτά έναντι των ξένων εισβολέων για να υπερασπίσουν την χώρα τους.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας κατάστασης ήταν κατά την περίοδο της γαλλικής Επανάστασης όταν έπεσε η μοναρχία στην χώρα αυτή και στην συνέχεια οι σύμμαχοι του Γάλλου βασιλιά εισέβαλαν σε αυτή με σκοπό όπως έλεγαν να ρίξουν τους επαναστάτες πραξικοπηματίες και στην συνέχεια να επαναφέρουν τον βασιλιά και την δυναστεία του στον θρόνο.

Και ενώ περίμεναν ότι χάρις αυτή την εισβολή θα είχαν την υποστήριξη του ντόπιου λαού προκειμένου να ρίξουν τους επαναστάτες, συνέβη το ακριβώς αντίθετο και παρόλο που είχε ξεσπάσει και φιλοβασιλικά κινήματα στην Βανδέα και αλλού εναντίον των επαναστατών, σημαντικό μέρος του γαλλικού λαού ακόμη και εχθροί τους συσπειρώθηκαν με την ηγεσία για να διώξουν τους ξένους εισβολείς και πράγματι κατάφεραν τους εκδιώξουν και το καθεστώς αυτό έπεσε μόνο του, όπως και το Διευθυντήριο που το διαδέχτηκε από το πραξικόπημα του στρατηγού Ναπολέοντα.

Φυσικά δεν είναι αυτή η μόνη περίπτωση στην οποία μία εξωτερική εισβολή κατάφερε να συσπειρώσει όλους τους πολίτες μιας χώρας ενός νέου εξωτερικού και βίαιου εχθρού που ήθελε να την καταστρέψει ολοκληρωτικά.

Ένα παρόμοιο παράδειγμα με αυτό που αναφέρθηκε επάνω παραπάνω με το Ναπολέοντα, έγινε αντίστοιχα κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος των μπολσεβίκων στην λεγόμενη Οκτωβριανή επανάσταση, όταν πολλές ξένες δυνάμεις όπως Αμερικάνοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Ιάπωνες και άλλοι είσαι έβαλαν στην Ρωσία με σκοπό να ρίξουν τους μπολσεβίκους και να βοηθήσουν τους εχθρούς τους στον Ρωσικό εμφύλιο πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html, https://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_1.html).

Κενό περίμεναν ότι το καθεστώς αυτό θα κατέρρεε από τα συνδυασμένα χτυπήματα των λευκών όπως επίσης και των εισβολέων συνέβη το αντίθετο αφού μου σημαντικό μέρος του λαού και σε αυτή την περίπτωση ακόμα συσπειρώθηκαν με αυτό για να διώξουν τους εξωτερικούς εισβολείς όπως και έγινε.

Το ίδιο ακριβό σου σκηνικό και πάλι στην ίδια χώρα την Ρωσία που είχε ονομαστείτε μετά την επικράτηση των μπολσεβίκων στην Σοβιετική Ένωση επαναλήφθηκε περίπου μετά από 25 χρόνια μετά την λήξη του πολέμου αυτού.

Συγκεκριμένα στην χώρα αυτή μετά το θάνατο του Λένιν που ήταν ο πρώτος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης την εξουσία πήρε ο Στάλιν που ήταν εξίσου βίος αλλά ακόμα πιο μοχθηρός και θανατηφόρος από τον προκάτοχο του.

Στην ουσία των ο απάνθρωπος και γενοκτόνος δικτάτορας, ο οποίος είχε γίνει μισητός από τον ίδιο του τον λαό χάρη στα άπειρα εγκλήματα του και μάλιστα συμμάχησε και με τον Hitler προκειμένου να μοιράσουν την Ευρώπη και τον κόσμο μεταξύ τους.

Όμως αυτή η λυκοφιλία δεν κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα και σύντομα η Γερμανία επιτέθηκε στην Σοβιετική Ένωση με σκοπό να την κατακτήσει, προδίδοντας το σύμμαχο της και ξεκίνησε ένας άγριος πόλεμος μεταξύ αυτό των δύο ισχυρών εχθρών.

Και ενώ οι Γερμανοί περίμεναν ότι σύντομα θα κατέρρεε το καθεστώς του συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Βλέποντας ότι επιτίθονταν ένας εξωτερικός εισβολέας εναντίον της χώρας τους για την κατακτήσει και να τους σφάξει, οι κατοίκους της αυτής συσπειρώθηκαν υπό την απάνθρωπη δικτατορική κυβέρνηση του Στάλιν και κατάφεραν χάρη στον ηρωικό  αγώνα των στρατιωτικών που ανέλαβαν τον πόλεμο αυτό και όχι του Ρώσου δικτάτορα να νικήσουν τους Γερμανούς και τους εκδιώξουν από την χώρα τους.

Στη συνέχεια οι Ρώσοι αφού νίκησαν τους εχθρούς προελαύνουν σε Ανατολική, Νότιας και Κεντρική Ευρώπης, όπως επίσης και στην Γερμανία με σκοπό να κατακτήσουν αυτή και το Βερολίνο που ήταν πρωτεύουσα του εχθρού τους.

Όμως με την προέλασής τους στην Γερμανία, όταν οι Ρώσοι μπήκαν στα εδάφη της Γερμανίας, οι Γερμανοί, ακόμη και μέρος αυτών που ήταν ενάντια στον Χίτλερ συσπειρώθηκαν υπό τον Γερμανό δικτάτορα προκειμένου να πολεμήσουν τους Ρώσους για να υπερασπίσουν τα εδάφους, αλλά στο τέλος τόσο από τον συνδυασμένα στρατιωτικά χτυπήματα των Ρώσων, όσο και την προέλευση των δυτικών στην Δυτική Γερμανία στο τέλος ηττήθηκαν, το Βερολίνο κατακτήθηκε, ο Χίτλερ αυτοκτόνησε και έληξε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.

Στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο οι Ηνωμένες Πολιτείες δέχτηκαν επίθεση τόσο εναντίον του πλοίου Λουζιτάνια που μετέφερα Αμερικανούς πολίτες, ενώ το τηλεγράφημα Ζήμερμαν, στο οποίο οι Γερμανοί προσπαθούσαν να πείσουν το Μεξικό να σε εισέλθει στον πόλεμο στο πλευρό της και να επιτεθεί και με την βοήθεια τους από τους Αμερικανούς και να πάρει τα εδάφη του Τέξας και της Καλιφόρνια.

Αυτή η κατάσταση και ενώ οι ΗΠΑ αρχικά ήταν υπέρ της ουδετερότητας έκανε στην Αμερικανική κυβέρνηση να εισέλθει στον πόλεμο αυτόν στο πλευρό της Αντάντ και έκανε να συσπειρωθεί ο λαός με το μέρος της κυβέρνησης του και να πολεμήσει τους Γερμανούς και τους συμμάχους στον πόλεμο αυτό.΄

Ακριβώς η ίδια κατάσταση επαναλήφθηκε η καρδιά και στον Δευτέρου Παγκοσμίου Πόλεμο, όπου και πάλι η κυβέρνηση ήθελες έτσι στον πόλεμο στον πλευρό των Συμμάχων, αλλά ο λαός προτιμούσε την ουδετερότητα και τον απομονωτισμό για άλλη μία φορά αμέσως μετά του ισχυρό οικονομικό κραχ του 1.929 με τα Χριστόν στην Αμερική και στον κόσμο.

Κενό φαίνονταν ότι θα κρατούσε αυτή την στάση η Αμερική για μεγάλο χρονικό διάστημα, η επίθεση των Ιαπώνων στο Perl Harbor στον στόλο της Αμερικής, όπως επίσης και η κήρυξη πολέμου στην Αμερική από την Ιαπωνία και του συμμάχους της στον Άξονα Γερμανία και Ιταλία και τα υπόλοιπα κράτη του συσπείρωσαν τον λαό στις ΗΠΑ υπέρ της κυβέρνησης του.

Και αντί η επίθεση αυτή  να κρατήσει ουδέτερους και να τρομάξει τους Αμερικανούς όπως πίστευαν οι Ιάπωνες, οι Αμερικανοί συσπειρώθηκαν γύρω από την κυβέρνησή τους ξανάδημιούργησαν το στόλο και τον στρατό τους και έγιναν μία πάρα πολύ ισχυρή δύναμη με την οποία στο τέλος κατάφεραν μετά από σκληρές μάχες να νικήσουν με τους Συμμάχους τους ολοκληρωτικά τον πόλεμο αυτό και τις δυνάμεις στο Άξονα.

Η ίδια τακτική, δηλαδή επίθεσης στο Αμερικανικό έθνος και συσπείρωση του γύρω από την κυβέρνησή τους συνέβη στην διάρκεια των πολεμικών συμβάντων στον κόλπο του Τόνκιν, όπου οι ΗΠΑ  δέχτηκαν μία επίθεση από βιετναμέζικα σκάφη και άλλη μία 2^η μη επιβεβαιωμένη κάτι που θεωρήθηκε ως επίθεση στις ΗΠΑ και κήρυξη πολέμου προς αυτές (όπως πια παλιά οι εισβολές του Πάντσο Βίλα στις ΗΠΑ από το Μεξικό).

Και ο λαός συσπειρώθηκε γύρω από την ηγεσία του και δέχτηκε να ξεκινήσουν επιθέσεις με αεροπλάνα και οι βομβαρδισμοί στο βόρειο Βιετνάμ πέρα από το Νότιο που γίνονταν πόλεμος, αν και όπως όλοι γνωρίζουμε στο τέλος τ έχασαν οι ΗΠΑ όπως και οι Γάλλοι πριν από αυτούς.

Η ίδια ακριβώς κατάσταση συνέβη στην ίδια χώρα, δηλαδή στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στης αρχές του 20^ου Αιώνα και συγκεκριμένα την 11^η Σεπτεμβρίου του 2001 μετά Χριστόν, όταν ισλαμιστές τρομοκράτες χτύπησαν τους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο.

Κάποιοι πίστευαν ότι με την πράξη τους αυτής οι ισλαμιστές ήθελαν να τρομοκρατήσουν τους Αμερικάνους και να τους κάνουν να φύγουν από την Μέση Ανατολή, αλλά αντίθετα ο λαός συσπειρώθηκε γύρω από την κυβέρνηση του και τα «γεράκια» που είχαν τότε υπό την εξουσία βρήκαν την αφορμή που ήθελαν για να επιτεθούν για να καταλάβουν τις χώρες του Ιράκ και Αφγανιστάν και να προσπαθήσουν αποτυχημένα να εφαρμόσουν το σχέδιο τους για την «Νέα Μεγάλη Μέση Ανατολή» που θα ήταν φιλική προς της ΗΠΑ και υποτασσόταν στην Δύση και τους Αμερικάνους.

Αυτό δεν συνέβη λόγω της μεγάλης αντίστασης και τον ανταρτοπόλεμο που συνέβη στις χώρες αυτές εναντίον των Αμερικανών εισβολέων και με τον τρόπο αυτό το σχέδιο των Αμερικανών για έναν «Νέο Αμερικάνικο Αιώνα» απέτυχε.

Η ίδια ακριβώς κατάσταση δηλαδή η συσπείρωση ενός πληθυσμού μετά από μία εξωτερικής βολή έναντι μιας κυβέρνησης μη αγαπητής προς στον λαό της συνέβη και το 2023 μετά Χριστόν στο κράτος του Ισραήλ.

Όπως όλοι γνωρίζουμε την συγκεκριμένη χρονιά το Ισραήλ χωρίστηκε σχεδόν στα δύο λόγω των δικαστικών περιπετειών του πρωθυπουργού του Νετανιάχου, ο οποίος προκειμένου γλιτώσει την φυλακή και τον εμφύλιο πόλεμο λέγεται ότι επέτρεψε την εισβολή της Χαμάς για να έχει την αφορμή να κηρύξει πόλεμο εναντίον της και ως γνωστόν ων καιρό πολέμου σταματούνε οι δίκες, όπως ακριβώς είχε κάνει και Αμερική στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με το Περλ Χάρμπορ, αλλά και ο Περικλής με το ξεκίνημα του Πελοποννησιακού Πολέμου, όπως και ο Κλίντον με την εισβολή στο Κόσσοβο της Σερβίας.

Ο πόλεμος αυτός ο οποίος συνεχίζεται στις μέρες μας έχει δημιουργήσει πάρα πολλά θύματα κυρίως στους παλαιστίνιους από τους ισραηλινούς οι οποίοι θέλουν τους εκδιώξουν από την γάζα και την Δυτική Όχθη προς άλλες χώρες σαν την Αίγυπτο, την Ιορδανία, την Υεμένη και την Λιβύη και να αρπάξουν τα εδάφη τους και με δικούς τους εποίκους.

Αλλά και στις μέρες μας όπως όλοι γνωρίζουμε οι Αμερικανοί επιτέθηκαν μαζί μου τους Ισραηλινούς εναντίον του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν σκοπό με την επίθεση αυτή και να ρίξουν για το καθεστώς το από την εξουσία τους ισλαμιστές και να επιβάλουν δικούς τους φιλοδυτικούς, σαν τον αποτυχημένο γιο του πρώην Σάχη της Περσίας/Ιράν.

Όμως αυτή η επίθεση αντί να καταφέρει να ρίξει το ισλαμικό καθεστώς όπως ήθελαν οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί και να διαλύσει τα πυρηνικά του, επέφερε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα και ακόμη και εχθροί του καθεστώτος, ακόμη και πρώην οπαδοί του Σάχη και μοναρχικοί συσπειρώθηκαν υπέρ αυτού και εναντίον των εισβολέων προκειμένου υπερασπίσουν την πατρίδα τους ανεξαρτήτως ποια ήταν η εξουσία αυτής.

Και παρόλο που πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι θα υπάρχει μια προσωρινή συμφωνία ανακωχής και τέλος του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και ήραν που πιστεύουν πολλοί ότι αυτή δεν θα κρατήσει και σύντομα Ισραήλ και Αμερικανοί θα προσπαθήσουν να καταλάβουν την συγκεκριμένη χώρα με άλλο τρόπο ακόμη και με εισβολή στρατού ή και κομάντος για να σκοτώσουν την ηγεσία αυτής.

Αν και πιθανότατα αυτή θα αποτύχει αλλά και θα επιφέρει στην περίπτωση αυτή το πιθανότερο να συσπειρωθεί ο λαός γύρω από την ηγεσία του και να πολεμήσει μέχρι τέλους τους Αμερικανούς ακόμη και μαζί με τους συμμάχους του Ρώσους και Κινέζους σε ακόμη και σε περίπτωση που αυτό προκαλέσει ένα τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο προκειμένου παραμένουν να ελεύθεροι.

΄

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.