ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

περιπτώσεις από ηγέτες που τους κάποια στιγμή έχασαν την εξουσία τους ξαφνικά από ένα εσωτερικό πραξικόπημα

Γράφει ο αλωπηξ

Όπως είναι γνωστό καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν περιπτώσεις στις οποίες κάποιες ηγέτες οι οποίοι θεωρούταν πάρα πολύ ισχυροί μέσα στις χώρες τους κάποια στιγμή έχασαν την εξουσία τους ξαφνικά.

Και η πτώση τους αυτή δεν συνέβη από έναν εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο μία επανάσταση ή έναν ξεσηκωμό του λαού, αλλά αντίθετα από ένα εσωτερικό πραξικόπημα, το οποίο οργάνωσαν τόσο εσωτερικοί τους αντίπαλοι μόνοι τους όσο και κάποιες φορές με βοήθεια δυνάμεων από το εξωτερικό που τους στήριξαν για τα δικά τους συμφέροντα.

Έτσι είναι πάρα πολύ γνωστό ότι στην Σοβιετική Ένωση αμέσως μετά τον θάνατο του Στάλιν ανέλαβε την εξουσία το δεξί χέρι του στις μυστικές υπηρεσίες και αρχηγός της nkvd,  ο διαβόητος Λαυρέντι Μπέρια ο οποίος ήταν όπως έλεγε και ο Στάλιν ήταν ο δικός του Χίμλερ.

Ο ίδιος ο Μπέρια ανέλαβε με συνομωσίες την συγκεκριμένη εξουσία και η αλήθεια είναι ότι πέρα από το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων που ήταν και ο ίδιος εμπλεκόμενος από την άλλη είχε και ο ίδιος λέγεται παιδοφιλικές στάσεις και βίαζε πολλές φορές μικρά παιδιά.

Και σαν να μην ήταν όλα αυτά αρκετά για τον συγκεκριμένο άνθρωπο ο ίδιος είχε φροντίσει λέγεται να δολοφονήσει στον Στάλιν, έναν απάνθρωπο τύραννο με δεκάδες εκατομμύρια νεκρών στα χέρια του, όπως και ο Hitler υποστηρίζοντας ότι ετοίμαζε τον τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και να στείλει τους Εβραίους της  ΕΣΣΔ σε Γκουλάγκ (με την λεγόμενη συνομωσία των γιατρών) όπως τους είχε στείλει και ο Hitler στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης και ο ίδιος φοβήθηκε και για τον λόγο αυτό αφού είχε και ο ίδιος ο Μπέρια Εβραϊκή καταγωγή.

Στη συνέχεια λένε ότι προσπάθησε να κάνει μία πρόωρη αποσταλινοποίηση και να δείξεις ένα δήθεν  πιο μετριοπαθές προφίλ για να κερδίσει οπαδούς αλλά αυτό δεν έπιασε και ι ο ίδιος έπεσε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που έχει αν έρθει στην εξουσία από ένα εσωτερικό πραξικόπημα από τον Χρουστώφ, τον Ζουκόφ, τον Μολότοφ και άλλους πολιτικούς και στο τέλος να εκτελεστηκε για όλα τα εγκλήματα του.

Στην συνέχεια στην Σοβιετική Ένωση ξεκίνησε μία έντονη διαμάχη και την εσωτερική εξουσία από την οποία κατάφερε νικητής να βγει ο Χρουστώφ ο οποίος εκδίωξε όλους τους υπόλοιπους αντιπάλους του και στο τέλος να έγινε αυτός ο  νέος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.

Όμως και ο ίδιος αποδείχτηκαν ένας αμφιλεγόμενος πολιτικός ο οποίος κατέστρεψε τόσο την αγροτική παραγωγή, όσο επίσης και την οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης, μείωσε τη διεθνή και την πολιτική της ισχύ με το φιάσκο για πολλούς (αν και είχε κρυφή συμφωνία με τις ΗΠΑ για κοινή απόσυρση των πυρηνικών από την Κούβα παρόλο που οι ΗΠΣ τα είχαν αποσύρει κρυφά όμως με συμφωνία από την Τουρκία και την Ιταλία).

Όπως επίσης και για το τι έδωσε την Κριμαία που ήταν στην Ρωσία στην Ουκρανία και ήταν έμμεσα υπεύθυνος όντας ο ίδιος Ουκρανός κατά το ήμισυ κάτι που εξηγείται να απόφασή του που έδωσε την αφορμή για την έκρηξη Ρωσοουκρανικού Πολέμου πριν μερικά χρόνια στην εποχή μας.

Οπότε το συγκεκριμένο άτομο όπως ακριβώς είχε ρίξει προηγουμένως τον Μπέρια και πήρε την θέση του μέσα από τον δολοπλοκίες, για άλλη μία φορά έπεσε άλλη μία ομάδα αξιωματικών με κυριότερους τον Αντρόποφ, όπως επίσης και των Μπρεζνιέφ, τον έριξαν από την εξουσία και αυτόν με εσωτερικό πραξικόπημα.

Όμως ο Χρουστώφ των πιο τυχερός από τον Μπέρια, αφού αυτός δεν εκτελέστηκε μεν αλλά από την άλλη εξορίστηκε στο κτήμα του, όπου έζησε και πέθανε απομονωμένος για όλη την υπόλοιπη ζωή του χωρίς να έχει πιάσει καμία εξουσία.

Μία παρεμφερής κατάσταση επαναλήφθηκε την ίδια περίπου χρονική περίοδο και στο γειτονικό Ιράν όπου πρωθυπουργός του συγκεκριμένου κράτους είχε εκλεγεί όλα οφειλής μάθαμε Μοσάντεκ που είχε υποσχεθεί να εθνικοποιήσει την Ιρανική πετρελαϊκή βιομηχανία την οποία κατείχαν οι Άγγλοι με τους Αμερικάνους.

Πραγματικά προσπάθησε να εφαρμόσει το πρόγραμμα όπως είχε υποσχεθείς στον λαό του, όμως στην συνέχεια όπως αποδείχτηκε αυτό τον έκανε ιδιαίτερα μισητό στους Αγγλοαμερικάνους, όπως επίσης και στον Σάχη που είχε σχέσεις με αυτούς αλλά και με τις πετρελαϊκές εταιρείες.

Οπότε αρχικά προσπάθησαν να τον λαδώσουν και μέσω χρημάτων να τον πείσουν να σταματήσει το πρόγραμμα του, κάτι το οποίο δεν συνέβη, στην συνέχεια έκανε το ίδιο μέσω απειλών που ούτε και αυτό έπιασε, οπότε στην συνέχεια αποφάσισαν να αναλάβουν δράση εναντίον του.

Για τον λόγο αυτό κατάφεραν από την μία μέσω πολλών χρημάτων οι Αμερικανοί και χάρη στον γιο του Θεόδωρου Ρούσβελτ, ενός παλαιότερου Πρόεδρο της Αμερικής, από την μία να εξαγοράσουν με χρήματα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ που στρέφονταν πια εναντίον του Μοσάντεκ, όπως επίσης και αρκετούς στρατιωτικούς.

Οπότε όταν έκριναν ότι είχε φτάσει η κατάλληλη στιγμή οι συνωμότες και οι στρατιωτική που τους υποστήριζαν κινήθηκαν εναντίον του Μοσάντεκ, κατάφεραν να τον συλλάβουν, να τον ρίξουν παράνομα από την εξουσία και να επαναφέρουν το Σάχη στην χώρα αυτή και ο ίδιος τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό μέχρι τον θάνατό του.

Στην συνέχεια οι άνθρωποι αυτοί επανάφεραν τον έλεγχο των Αγγλοαμερικάνων στην πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας και ο Σάχης φέρθηκε τυραννικά στον λαό και μόνο λίγοι πλούσιοι ήταν αυτοί οι οποίοι καλοπερνούσαν με το καθεστώς του και στο τέλος ο λαός αηδίασε τόσο πολύ που ξεσηκώθηκε και από την ηγεσία του ισλαμιστή Χομεϊνί τον έδιωξε και έδωσε στον Χομεϊνί την εξουσία και το καθεστώς από τότε έγινε το γνωστό σε όλους μας σήμερα ισλαμικό Ιράν.

Παράλληλα και στην Ελλάδα την ίδια περίοδο υπήρχε από το 1.967 μετά Χριστόν η γνωστή σε όλους μας χούντα των συνταγματαρχών από τον Παπαδόπουλο, τον Παττακό και τον Μακαρέζο, όπως επίσης και τον Ιωαννίδη, τον λεγόμενο «αόρατο δικτάτορα».

Όμως λόγω όσον είχαν συμβεί στο Πολυτεχνείο, αλλά και της και της φήμης του δικτάτορα Παπαδόπουλου, ο Ιωαννίδης βρήκε την ευκαιρία και κατάφερε τον ανατρέψει με ένα εσωτερικό πραξικόπημα και τον φυλακίσει αυτόν και τους υπόλοιπους συνεργάτες του και αναλάβει την εξουσία μέχρι την πτώση και του ίδιου όπως ξέρουμε τα τραγικά γεγονότα και την προδοσία της Κύπρου μέσω και της τουρκικής εισβολής (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1974-2016.html).

Υπήρξαν όμως και άλλες περιοχές στις οποίες επαναλήφθηκε ακριβώς το συγκεκριμένο σενάριο που αναφέραμε παραπάνω και κυρίως από την περιοχή της Κίνας, τόσο στις αρχές του 20^ου Αιώνα μετά Χριστόν όσο και στα τέλη του.

Έτσι στην πρώτη περίπτωση είναι πολύ γνωστό ότι ο τελευταίος Αυτοκράτορας της Κίνας ήταν ο Που γι, ο οποίος έχασε και αυτός τον θρόνο του από ένα εσωτερικό πραξικόπημα του στρατηγού  Γουάν Σικάι με ένα παράλληλο κίνημα εξέγερσης του Σου Γιατ Σεν που είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση της Αυτοκρατορίας και της μοναρχίας στην χώρα αυτή και την αρχή ενός αιματηρού εμφυλίου πολέμου που κράτησε για 30 χρόνια και στο τέλος έληξε με την επικράτηση του κομμουνιστή Μάο στην χώρα αυτή.

Αλλά και σου προς το τέλος του συγκεκριμένο Αιώνα και συγκεκριμένα με το κίνημα στην Τιεν Αν Αμέν το 1.989 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2018/01/2017.html),  συνέβησαν κάποιες σημαντικές αλλαγές τότε στην Κίνα, στην οποία η ηγεσία έπεσε για άλλη μία φορά για ενέργεια ενός εσωτερικού πραξικοπήματος.

Συγκεκριμένα ο τότε γενικός γραμματέας του κομμουνιστικού κόμματος της Κίνας ο Zhao Ziyang αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς, δηλαδή ένας στραφεί εναντίον των φοιτητών που είχαν στραφεί εναντίον του κομμουνιστικού κόμματος, αυτός αντίθετα αποφάσισε με μία δημόσια παρέμβαση του να τους στηρίξει.

Με την παρέμβαση του αυτί όπως τον φυσιολογικό έστρεψε εναντίον του όλο σχεδόν το κομμουνιστικό κόμμα της Κίνας, τόσο στον πολιτικό τομέα, όσο και στον στρατιωτικό και των μυστικών υπηρεσιών, που αποφάσισαν ότι ήταν επικίνδυνος για το καθεστώς και ως ένας νέος Γκορμπατσόφ που θα διέλυε την Κίνα όπως είχε κάνει ο Γκορμπατσόφ με την ΕΣΣΔ.

Οπότε άμεσα το κομμουνιστικό κόμμα και κυρίως στρατιωτικός τομέας του έβγαλε τον στρατό στους δρόμους και κατάφερε μετά από μάχες να καταπνίξει τελείως το κίνημα και ο ίδιος ο Zao Ziyang καθαιρέθηκε και αυτός και τέθηκε σε κατοίκων περιορισμό μέχρι τον θάνατό του.

[Παράλληλα ότι υπήρχαν και άλλα καθεστώτα δικτατόρων τα οποία έπεσαν από εσωτερικό πραξικόπημα, αλλά και λόγω εσωτερικής εισβολής όπως λόγω χώρα του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ με τον Δεύτερο Πόλεμο του Κόλπου, αλλά επίσης και με τον Καντάφι στην Λιβύη το 2011 μετά Χριστόν με τον πόλεμο εναντίον του.

Παράλληλα εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι και το πρώην καθεστώς του Ασαντ της συρίας έπεσε από εσωτερικό πραξικόπημα και βοήθεια ξένων κάτι που πολλοί λένε ότι μπορεί να συμβεί στις μέρες μας και με τον ισλαμιστή γενοκτόνο  Τζολάνι στην Συρία.

Αλλά και στο Εκουαδόρ με Πρόεδρο τον Ρόλντος Τορόντος και στο Ιράν με Πρόεδρο τον Μοσάντεκ και πρωθυπουργό οι πετρελαϊκές εταιρείες τους έριξαν από την εξουσία όταν αυτοί προσπάθησαν εθνικοποιήσουν τον πλούτο και τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις των χωρών που τους άνηκαν με την βοήθεια των βρετανών και των Αμερικάνων πρακτόρων ή και ο δικτάτορας Ζελένσκι στις μέρες μας].

Στις μέρες μας πόλοι λένε ότι ο ίδιο συμβαίνει με τον  Ζι Ζι Πινκ, τον νυν Πρόεδρο της Κίνας ο οποίος για πολλούς θεωρούνταν ένας δεύτερος Μάο και πιο πολύ ικανός δικτάτορας που είχε συγκεντρώσει όλους τους εξουσίες στα χέρια του.

Πρόσφατα μάλιστα ανακοινώθηκε ότι πολύ που ήταν πιστοί σε αυτόν στον στρατό και στο πολιτική επιτροπή έχασαν όλες τις θέσεις τους και στην συνέχεια αντικαταστάθηκαν με άλλους οι οποίοι θεωρούνταν αντίπαλοι του.

Οπότε υπάρχουν κάποιοι αναλυτές οι οποίοι πιστεύουν ότι και στην κίνα έχει συμβεί θα συμβεί ένα νέο εσωτερικό πραξικόπημα που θα αντικαταστήσει τον Σι Ζι Πινγκ με έναν άλλον ηγέτη αλλά αντίθετα με ότι περιμένουν πολλοί πως θα είναι τάχα μετριοπαθής, αυτός μπορεί να γίνει πιο επιθετικός και εθνικιστής ή φανατικός κομμουνιστής σε σχέση με το προκάτοχο του και να ξεκινήσει ακόμη και μία επεκτατική πολιτική που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε Παγκόσμιο Πόλεμο λένε κάποιοι.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Η ασυνήθιστη δημόσια απουσία του Xi Jinping τροφοδοτεί εικασίες για εσωτερικές διαμάχες εξουσίας.

Η αξιολόγηση έρχεται μετά την απόλυση αρκετών στρατιωτικών αρχηγών που είναι ένθερμα πιστοί στον Xi. Ο στρατηγός Miao Hua, ο αντιναύαρχος Li Hanjun και ο κορυφαίος πυρηνικός επιστήμονας Liu Shipeng ήταν όλοι στον στενό κύκλο του Xi.

Η εδραιωμένη αφοσίωση τους υποδηλώνει ότι δεν απολύθηκαν στο πλαίσιο των μακροχρόνιων εκστρατειών «κατά της διαφθοράς» του Xi, αλλά κατ' εντολή άλλων στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα ( ΚΚΚ ). Το γεγονός ότι όλοι αντικαταστάθηκαν από μη πιστούς στον Xi υποδηλώνει ότι άλλες παρατάξεις εντός του ΚΚΚ ασκούν τώρα μεγαλύτερη εξουσία - και την χρησιμοποιούν για να χαλαρώσουν την επιρροή του 72χρονου Xi Jinping.

«Αυτές οι εξελίξεις, αν και σπάνια αναγνωρίζονται από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, υπονοούν ρήγματα εντός των αυστηρά φυλασσόμενων διαδρόμων της Κινεζικής εξουσίας», έγραψε το Firstpost . Αυτή δεν είναι η μόνη εξέλιξη που έχει προκαλέσει αντιδράσεις στους παρατηρητές της Κίνας τις τελευταίες εβδομάδες.

Η προσωπική σωματοφυλακή του Xi μειώθηκε επίσης στο μισό. «Δεδομένου του υψηλού προφίλ του Xi και της διαμάχης που περιβάλλει την εξουσία του, γιατί να μειώσει οικειοθελώς το προσωπικό της σωματοφυλακής του;» αναρωτήθηκε ο αναλυτής Brandon J. Weichert στο National Interest.

Επιπλέον, ένα μαυσωλείο που ο Σι είχε ονομάσει προς τιμήν του εκλιπόντος πατέρα του «αφαίρεσε» ξαφνικά το όνομά του στα τέλη Μαΐου. Αυτή η κίνηση αποκαλύπτει ότι «η θερμοκρασία της κινεζικής πολιτικής σίγουρα αλλάζει», δήλωσε ο Ντέιβιντ Ζανγκ του China Insider.

Ελήφθη επίσης η απόφαση να μην παραστεί ο Xi στην ετήσια σύνοδο κορυφής των BRICS φέτος, για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε την προεδρία της Κίνας το 2012 μ.Χ. Αντ' αυτού, ο Κινέζος πρωθυπουργός Li Qiang ηγείται της Κινεζικής αντιπροσωπείας αυτή τη φορά.

Το ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων του ΚΚΚ , το 24μελές Πολιτικό Γραφείο, επίσης δεν δημοσίευσε καμία δήλωση σχετικά με τη μηνιαία συνεδρίασή του τον Μάιο. Αυτό ήταν αρκετά ασυνήθιστο, τροφοδοτώντας περισσότερες εικασίες ότι βρισκόταν σε εξέλιξη μια αλλαγή στη δομή εξουσίας του.

Όλα αυτά ήταν ιδιόμορφα περιστατικά, αλλά από μόνα τους δεν θα ήταν αρκετά για να βγάλουν αυτή την ιστορία από το μύλο των φημών. Αυτό που την μεταφέρει από την εικασία στην ουσία είναι η έκθεση του Πολιτικού Γραφείου από τη συνάντησή τους τον Ιούνιο.

«Το Διοικητικό Συμβούλιο θα επιβλέπει πλέον κάθε απόφαση». Αυτή η έκθεση, που δημοσιεύθηκε στις 30 Ιουνίου , ανακοίνωσε ότι το Πολιτικό Γραφείο ψήφισε μια νέα πολιτική με τίτλο «Κανονισμός Εργασίας για το Κεντρικό Όργανο Λήψης Αποφάσεων και Συντονισμού».

Η αναλύτρια για την Κίνα, Τζένιερ Ζενγκ, δήλωσε : «Με την πρώτη ματιά, ακούγεται σαν ένα ακόμη στεγνό γραφειοκρατικό κείμενο, αλλά αυτή η σύντομη έκθεση 300 χαρακτήρων προκάλεσε σοκ στους παρατηρητές της Κίνας και στους πολιτικούς αναλυτές».

Ήταν έκπληξη επειδή αναδιαρθρώνει τον τρόπο με τον οποίο η κεντρική ηγεσία στο Πεκίνο λαμβάνει αποφάσεις. Θέτει αξιοσημείωτα νέα μέτρα ελέγχου σε ορισμένες ηγετικές ομάδες που ίδρυσε προσωπικά ο Xi. Αυτές οι ομάδες επικεντρώνονταν σε τομείς όπως ο οικονομικός σχεδιασμός, η στρατιωτική μεταρρύθμιση ή η εξωτερική πολιτική.

Επέτρεψαν στον Xi να παρακάμψει ορισμένες από τις παραδοσιακές δομές εντός του ΚΚΚ , όπως το Κρατικό Συμβούλιο και η Μόνιμη Επιτροπή του Πολιτικού Γραφείου. Έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη συγκέντρωση της εξουσίας αυτού του άνδρα που προηγουμένως θεωρούνταν «αυτοκράτορας εφ' όρου ζωής».

Αλλά σύμφωνα με τη νέα πολιτική, αυτές οι κάποτε ανέγγιχτες ομάδες θα επιβλέπονται από άνδρες εκτός του στενού κύκλου του. Η εποπτεία αναμένεται να φέρει ρύθμιση και θα μπορούσε ακόμη και να ανοίξει την πόρτα για την εξάρθρωση ορισμένων από αυτές τις ομάδες.

«Ο κανονισμός χρησιμοποιεί κωδικοποιημένη αλλά ισχυρή γλώσσα», είπε ο Ζενγκ. «Κατά μία έννοια, είναι σαν να λες σε έναν διευθύνοντα σύμβουλο ότι το διοικητικό συμβούλιο θα επιβλέπει πλέον κάθε απόφαση που θα λαμβάνει».

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Xi θα αποβληθεί από το αξίωμά του αύριο. Υποδηλώνει όμως ότι τα φτερά του κόβονται. Και λαμβάνοντας υπόψη τις αποτυχίες του στο τιμόνι - την επιβράδυνση της ανάπτυξης, την παρακώλυση του τομέα των ακινήτων, την συγγραφή μιας άθλιας πολιτικής για την Covid , την προσθήκη τρισεκατομμυρίων χρέους στην ισορροπία της Κίνας και τη διατήρηση μιας αντιπαραθετικής στάσης που έχει αποξενώσει τους εμπορικούς εταίρους - δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι πρεσβύτεροι του ΚΚΚ θα ήθελαν να τον συγκρατήσουν.

Ο Τραμπ θεωρεί αυτή την πιθανή μετατόπιση σημαντική εν μέρει επειδή αναμέναμε εδώ και καιρό ότι η Κίνα θα σχηματίσει μια στενή οικονομική συμμαχία με την Ευρώπη. Και κατά την διάρκεια της θητείας του στο τιμόνι της Κίνας, ο Σι εμπόδισε μια τέτοια συμμαχία να διαμορφωθεί (https://chinascope.org/archives/37839?utm_source=chatgpt.com).

 

Κάτι συμβαίνει στην Κίνα – Η συνωμοσία των «συγκλητικών» του ΚΚΚ να μειώσουν τις εξουσίες του Xi – Ο Καίσαρας και οι Βρούτοι. Ένας βασικός λόγος για αυτή την εξέλιξη πιθανόν να προέρχεται από τις δυσκολίες του Xi στην αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της Κίνας, τα οποία ξεκίνησαν με μια κρίση στην αγορά ακινήτων το 2021 μ.Χ.

Πολιτικές και οικονομικές πιέσεις ενδέχεται να αναγκάσουν τον Κινέζο Πρόεδρο και ανώτατο ηγέτη Xi Jinping να αναθέσει μέρος των εξουσιών του σε υφισταμένους του, σε μια κίνηση με εξαιρετικά μεγάλη σημασία για το μέλλον της δεύτερης οικονομίας και της δεύτερης υπερδύναμης στον κόσμο.

Αυτό έχει ωθήσει ορισμένους παρατηρητές και μέσα ενημέρωσης να εικάζουν ότι η απόλυτη πολιτική κυριαρχία του Xi ενδέχεται να αποδυναμώνεται. Ένας βασικός λόγος γι’ αυτή την εξέλιξη πιθανόν να προέρχεται από τις δυσκολίες του Xi στην αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της Κίνας, τα οποία ξεκίνησαν με μια κρίση στην αγορά ακινήτων το 2021 μ.Χ.

Επί χρόνια, το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (CCP) βασιζόταν στην παροχή οικονομικής ευημερίας για να νομιμοποιήσει την κυριαρχία του στη χώρα - η αγορά εργασίας είναι το.. κλειδί για την αποφυγή κοινωνικών αναταραχών όπως αυτά την πλατεία Tiananmen to 1.989 μ.Χ.

Ωστόσο, η συνεχώς ασθενής επίδοση της κινεζικής οικονομίας τα τελευταία τέσσερα χρόνια και ο εμπορικός πόλεμος του Trump με το Πεκίνο καθιστούν την ανάκαμψη δύσκολο έργο. Και αυτό πιθανότατα θα είναι ένας παράγοντας που αναμένεται να υπονομεύσει την εξουσία του Xi.

Τα Μηνύματα του Politburo - Τι Κρύβεται Πίσω από τις Λέξεις; Αυτές οι φήμες για τον Xi ξεκίνησαν αμέσως μετά την τελευταία συνάντηση, στις 30 Ιουνίου, του Politburo (Πολιτικού Γραφείου του βασικού οργάνου λήψης αποφάσεων του κόμματος), το οποίο φέρνει κοντά τους κορυφαίους ηγέτες της Κίνας για την λήψη σημαντικών αποφάσεων.

Για όσους δεν παρακολουθούν την κινεζική πολιτική, η ιδέα της ανάθεσης μέρους της εξουσίας από τον Xi μπορεί να φαίνεται αμελητέα. Ωστόσο, για να κατανοήσουμε την Κίνα, είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι ο Xi διαθέτει τεράστια ισχύ, και φαίνεται ότι το Politburo σηματοδοτεί ότι έρχονται κάποιες αλλαγές.

Ποια είναι τα στοιχεία; Ο συμβολισμός και η έμμεση φρασεολογία παίζουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο επικοινωνίας του Κομμουνιστικού Κόμματος με τον κινεζικό λαό. Ο τρόπος που γίνεται αυτό είναι μέσω συνθημάτων ή βασικών φράσεων, οι οποίες είναι συλλογικά γνωστές ως «tifa» (提法).

Αυτή η μέθοδος πληροφόρησης είναι σημαντική καθώς διαμορφώνει την πολιτική γλώσσα και συζήτηση και επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο τόσο ένα κινεζικό όσο και ένα διεθνές κοινό κατανοούν τι συμβαίνει.

Ενώ εκ πρώτης όψεως, η έκκληση του Politburo για ενίσχυση του «συντονισμού πολιτικών» και της «διαδικασίας επανεξέτασης» σημαντικών πολιτικών καθηκόντων μπορεί να υποδηλώνει ότι η κεντρική κυβέρνηση επιδιώκει να διασφαλίσει ότι οι τοπικοί αξιωματούχοι ακολουθούν την ατζέντα του Πεκίνου.

Ωστόσο, πιθανότατα υπάρχει περισσότερο νόημα στην δήλωση του Politburo απ' ό,τι φαίνεται. Η δήλωση ανέφερε ότι εξειδικευμένα όργανα που υπάρχουν εντός της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, η οποία περιλαμβάνει τις ισχυρές επιτροπές που κατέχουν τώρα οι πιστοί του Xi, θα πρέπει να επικεντρωθούν στην «καθοδήγηση και τον συντονισμό των μεγάλων πρωτοβουλιών» και να «αποφεύγουν την ανάληψη λειτουργιών άλλων ή την υπέρβαση των ορίων».

Για έμπειρους παρατηρητές της πολιτικής σκηνής της Κίνας, υπάρχουν εδώ υπαινιγμοί ότι αυτό το ισχυρό όργανο λήψης αποφάσεων απευθύνει μια συγκαλυμμένη απειλή κατά του Xi για το ότι κατέχει υπερβολική δύναμη.

Όμως, η αδιαφανής φύση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων της κινεζικής ελίτ, όπου μεγάλο μέρος των πολιτικών παρασκηνίου συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες, σημαίνει ότι η αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων της δεν είναι πάντα εύκολη.

Εκκαθαρίσεις και αποδυνάμωση συμμάχων. Λόγω όλων αυτών, αυξάνονται οι εικασίες ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια πάλη για την αναδιανομή των μεριδίων εξουσίας. Αυτό δεν είναι εντελώς έκπληξη, δεδομένου ότι η εκκαθάριση πολλών ανώτερων κομματικών αξιωματούχων από τον Xi μέσω εκστρατειών κατά της διαφθοράς και η κυριαρχία του στα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης πιθανότατα του έχουν δημιουργήσει πολλούς εχθρούς όλα αυτά τα χρόνια. Ένα άλλο σημάδι ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά με το καθεστώς του Xi είναι η απομάκρυνση ορισμένων από τους συμμάχους του από βασικές θέσεις εντός της κυβέρνησης.

Ο Xi ξεκίνησε την εκστρατεία κατά της διαφθοράς το 2012 μ.Χ. όταν και  έγινε ηγέτης της Κίνας. Στα χαρτιά, ενώ η εκστρατεία επισήμως πλαισιώνεται ως προσπάθεια για την καταπολέμηση της διαφθοράς, στοιχεία υποδηλώνουν ότι μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για την απομάκρυνση πολιτικών αντιπάλων του Xi.

Το πρόβλημα για τον Xi είναι ότι η εκστρατεία χρησιμοποιείται και εναντίον των πιστών του συμμάχων. Τον Οκτώβριο του 2023 μ.Χ., ο Υπουργός Άμυνας Li Shangfu, ο οποίος θεωρούνταν σύμμαχος του Xi, έχασε τη θέση του λόγω αυτών που αργότερα επιβεβαιώθηκαν το 2024 μ.Χ. ως κατηγορίες για διαφθορά. Όμως οι καρατομήσεις των πιστών συμμάχων του Xi συνεχίστηκαν.

Ο Ναύαρχος Miao Hua, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τον ιδεολογικό έλεγχο και τον διορισμό προσωπικού εντός των ενόπλων δυνάμεων και συνεργάτης του Xi από την εποχή του ως κομματικός αξιωματούχος στην επαρχία Fujian, τιμωρήθηκε με αναστολή από το αξίωμά του τον Νοέμβριο του 2024 μ.Χ.

Και τον Ιούνιο του 2025 μ.Χ., απομακρύνθηκε αφού διερευνήθηκε για διαφθορά. Τον προηγούμενο μήνα, ο Στρατηγός He Weidong, ο οποίος ήταν αντιπρόεδρος της ισχυρής Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής, συνελήφθη επίσης για φερόμενη διαφθορά. Είναι οι εκκαθαρίσεις συνέπεια του ότι ο Xi παραχωρεί έδαφος σε πολιτικούς αντιπάλους; Αυτή είναι μια πιθανότητα.

Αλλά ακόμα κι αν δεν ήταν έτσι και οι εκκαθαρίσεις είναι μέρος μιας συντονισμένης προσπάθειας για την εξάλειψη της διαφθοράς, η εκστρατεία του Xi όχι μόνο θα αμφισβητήσει την ικανότητά του να διορίζει τα σωστά άτομα στην κυβέρνηση, αλλά θα δημιουργήσει επίσης ένα κλίμα φόβου μεταξύ των συμμάχων και ενδεχομένως να δημιουργήσει περαιτέρω εχθρούς.

Ο πιο ισχυρός ηγέτης μετά τον Mao; Κάθε ένα από αυτά τα σενάρια φέρνει τον Xi σε δύσκολη θέση. Αλλά από τότε που ο Xi έγινε αρχηγός κράτους της Κίνας το 2013, αυτός και οι πιστοί του έχουν αναλάβει την ηγεσία πολλών βασικών εθνικών επιτροπών, καθιστώντας τον τόν πιο ισχυρό Κινέζο ηγέτη από την εποχή του Προέδρου Mao.

Αυτές οι επιτροπές περιλαμβάνουν την Κεντρική Οικονομική Επιτροπή, η οποία ρυθμίζει τις χρηματοπιστωτικές αγορές της Κίνας, την Κεντρική Επιτροπή Επιστήμης και Τεχνολογίας, η οποία στοχεύει στην επιτάχυνση της τεχνολογικής προόδου της Κίνας, και την Κεντρική Επιτροπή Υποθέσεων Κυβερνοχώρου, η οποία ρυθμίζει το ψηφιακό περιεχόμενο της Κίνας.

Ποιος ανεβαίνει; Φαίνεται όμως ότι ο Xi πρόκειται να αναθέσει μέρος της εξουσίας του, και υπάρχουν και άλλες αποφάσεις που μπορεί να υποδηλώνουν μια μετατόπιση. Για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2012 μ.Χ., ο Xi παρέλειψε την ετήσια σύνοδο κορυφής που διοργανώνεται από την ομάδα BRICS (που ονομάστηκε από τις Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική).

Αντ' αυτού, από τις 5 έως τις 7 Ιουλίου φέτος, ο Κινέζος Πρωθυπουργός Li Qiang (φωτό) ηγήθηκε μιας αντιπροσωπείας στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Li εκπροσωπεί τον Xi σε υψηλού προφίλ συνέδρια στο εξωτερικό.

Τον Σεπτέμβριο του 2023 μ.Χ., ο Li παρακολούθησε την σύνοδο κορυφής της G20 στο Νέο Δελχί της Ινδίας, και έχει λάβει μέρος σε συνόδους κορυφής του ASEAN. Ωστόσο, η εμφάνιση του Li στις BRICS μαζί με τον όλο και πιο εξέχοντα ρόλο του στην χάραξη οικονομικής πολιτικής μπορεί να υποδηλώνει ότι η επιρροή του αυξάνεται, ενώ αυτή του Xi μειώνεται. Οι εξελίξεις αναμένεται να είναι συναρπαστικές – και αφορούν την δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και το παγκόσμιο κέντρο της μεταποίησης (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/816021/kati-symvainei-sto-pekino-i-synomosia-ton-sygklitikon-tou-kkk-na-meiosoun-tis-eksousies-tou-aftokratora-xi-o-kaisaras-kai-oi-vroytoi).

 

Τρομερή εμπλοκή ΗΠΑ, CIA για  Dalai Lama στο Θιβέτ - Οργή στην Κίνα, συναγερμός στην Ινδία.

Η διαδοχή του Dalai Lama δεν αποτελεί απλώς πνευματικό γεγονός, αλλά μια διεθνοπολιτική κρίση σε εξέλιξη με επίκεντρο την Ινδία και την Κίνα, με την Ουάσινγκτον να προσπαθεί ενεργά να την εκμεταλλευτεί, με σκοπό την υπονόμευση της κινεζικής επιρροής και της συνοχής οργανισμών όπως οι BRICS

Η σχέση μεταξύ θρησκείας και γεωπολιτικής υπήρξε διαχρονικά καταλύτης για τη διαμόρφωση συμμαχιών και συγκρούσεων. Στον σύγχρονο κόσμο, ελάχιστα ζητήματα ενσαρκώνουν αυτόν τον σύνθετο συνδυασμό τόσο παραδειγματικά όσο η διαδοχή του 14^ου Dalai Lama, Tenzin Gyatso.

Η διαδοχή δεν αποτελεί απλώς πνευματικό γεγονός, αλλά μια διεθνοπολιτική κρίση σε εξέλιξη με επίκεντρο την Ινδία και την Κίνα, με την Ουάσινγκτον να προσπαθεί ενεργά να την εκμεταλλευτεί, με σκοπό την υπονόμευση της κινεζικής επιρροής και της συνοχής οργανισμών όπως οι BRICS.

Ο Dalai Lama εξόριστος στην Ινδία από το 1959 μετά την αποτυχημένη Θιβετιανή εξέγερση κατά της κινεζικής κυριαρχίας, παραμένει διεθνώς σεβαστός ως σύμβολο μη βίαιης αντίστασης και πνευματικής καθοδήγησης. Ωστόσο, για το Πεκίνο αποτελεί «επικίνδυνο αυτονομιστή», παρά το γεγονός ότι ο ίδιος υποστηρίζει μόνο την πολιτισμική και θρησκευτική αυτονομία του Θιβέτ.

Η Κίνα θέλει να καταστείλει αποσχιστικές τάσεις. Η διαδοχή του, η οποία εμπεριέχει πνευματικές τελετουργίες αλλά και πολιτικό βάρος, αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς η Κίνα επιθυμεί να την ελέγξει πλήρως για να διασφαλίσει την ηγεμονία της στην περιοχή και να αποφύγει την αναγέννηση αποσχιστικών τάσεων. Το γεγονός ότι ο Dalai Lama έχει υπονοήσει ότι ο διάδοχός του ίσως «εμφανιστεί» εκτός Θιβέτ – και ενδεχομένως στην Ινδία – φέρνει το Νέο Δελχί στο επίκεντρο του ζητήματος.

Η Ινδία φιλοξενεί την εξόριστη Θιβετιανή κυβέρνηση στην Dharamsala και διατηρεί μια λεπτή ισορροπία: από τη μία στηρίζει τη θρησκευτική ελευθερία και από την άλλη αποφεύγει την άμεση ανάμειξη, ώστε να μην προκαλέσει την Κίνα σε ένα ήδη ευαίσθητο συνοριακό περιβάλλον. Η περιοχή Arunachal Pradesh, όπου συχνά ταξιδεύει ο Dalai Lama, αποτελεί αντικείμενο διαφιλονίκησης, καθώς η Κίνα τη θεωρεί «Νότιο Θιβέτ» και κυριαρχικό της έδαφος.

Η αιματηρή σύγκρουση του 2020 μ.Χ. Παρά τις συνεχείς συνοριακές εντάσεις (όπως η αιματηρή σύγκρουση στην κοιλάδα του Galwan το 2020 μ.Χ.), Ινδία και Κίνα έχουν καταφέρει να διατηρούν λειτουργικές σχέσεις μέσα από διπλωματικούς διαύλους και διεθνείς οργανισμούς όπως οι BRICS και ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO).

Το γεγονός ότι συνεχίζουν να συνεργάζονται σε πλαίσια όπως η παγκόσμια κλιματική πολιτική και η μεταρρύθμιση των χρηματοπιστωτικών θεσμών δείχνει πως αμφότερες αντιλαμβάνονται την σημασία της σταθερότητας. Ωστόσο, η υπόθεση της διαδοχής απειλεί να διαρρήξει αυτό το εύθραυστο modus vivendi, επισημαίνει ο έγκυρος γεωπολιτικός αναλυτής Uriel Araujo.

Για την Κίνα, κάθε ένδειξη ότι η Ινδία ενδέχεται να υποστηρίξει έναν «εξωτερικό» διάδοχο ή να επιτρέψει την επιρροή τρίτων – κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών – θεωρείται παρέμβαση στην εσωτερική της κυριαρχία και προσβολή στην αρχή της «Μίας Κίνας».

Οι επισκέψεις των Αμερικανών στον Dalai Lama και η εμπλοκή της CIA. Είναι ενδεικτικό ότι κάθε φορά που Αμερικανοί αξιωματούχοι επισκέπτονται τον Dalai Lama στην Ινδία ή προωθούν αποφάσεις υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας στο Θιβέτ, το Πεκίνο αντιδρά έντονα, όχι απλώς ρητορικά αλλά και στρατιωτικά με αυξημένη παρουσία στα Ιμαλάια.

Η Ουάσινγκτον, από την πλευρά της, δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Το ιστορικό της υποστήριξης προς τον Dalai Lama όπως αποκαλύφθηκε με την αποχαρακτηρισμένη εμπλοκή της CIA κατά τις δεκαετίες 1950–70, δεν επιτρέπει αμφιβολίες ως προς τις προθέσεις της.

Το Θιβέτ αποτέλεσε μέρος της ψυχροπολεμικής στρατηγικής των ΗΠΑ για τον περιορισμό της επιρροής του Πεκίνου και σήμερα, στο πλαίσιο του «νέου Ψυχρού Πολέμου», επανέρχεται ως πιόνι σε ένα ευρύτερο γεωστρατηγικό παιχνίδι.

Σύγχρονοι Αμερικανοί αναλυτές – πολλοί εκ των οποίων συνδέονται με οργανισμούς όπως το Atlantic Council – προτείνουν ρητά την εργαλειοποίηση της διαδοχής, προβάλλοντας την ως θέμα «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και «θρησκευτικής ελευθερίας».

Όμως, κάτω από το πέπλο αυτών των αξιών διαφαίνεται η πρόθεση περαιτέρω αποσταθεροποίησης της κινεζικής πολιτικής στην Ασία και αποτροπής του σφιχτού εναγκαλισμού Πεκίνου και Νέου Δελχί, κάτι που θα υπονόμευε τον άξονα QUAD (ΗΠΑ-Ιαπωνία-Αυστραλία-Ινδία).

Σε δύσκολη θέση η Ινδία. Η Ινδία, ωστόσο, δεν είναι διατεθειμένη να λειτουργήσει ως απόλυτος σύμμαχος της Δύσης. Η εξωτερική πολιτική του Ινδού πρωθυπουργού Narendra Modi προωθεί τη λεγόμενη «στρατηγική αυτονομία», μία ισορροπία ανάμεσα στις παραδοσιακές της σχέσεις με τη Ρωσία, τη συμμετοχή της στους BRICS και τη συνεργασία με τη Δύση.

Το Νέο Δελχί αντιλαμβάνεται ότι μια σκληρή τοποθέτηση υπέρ του εξόριστου θρησκευτικού ηγέτη ή η υπερβολική ευθυγράμμιση με την Ουάσινγκτον μπορεί να επιφέρει πολλαπλά κόστη: εμπορικά αντίποινα, στρατιωτικές εντάσεις στα σύνορα ή ακόμη και αύξηση της πακιστανικής προκλητικότητας μέσω κινεζικής ενίσχυσης. Σε αυτό το πλαίσιο, μία πιθανή λύση για την αποφυγή κρίσης θα ήταν η δημιουργία διεθνούς, ουδέτερης επιτροπής για την διαχείριση της διαδοχής του Dalai Lama.

Ένας μηχανισμός όπου θα συμμετείχαν ανεξάρτητα βουδιστικά κέντρα, θρησκευτικοί ηγέτες ή και διεθνείς οργανισμοί, όπως η UNESCO, θα μπορούσε να διασφαλίσει την πνευματική συνέχεια χωρίς να ενισχύσει τον πολιτικό ανταγωνισμό. Αν και δύσκολη στην εφαρμογή, μια τέτοια λύση ενδέχεται να προσφέρει διέξοδο, καθώς ούτε η Κίνα ούτε η Ινδία επιθυμούν να μετατραπεί η διαδοχή σε αιτία πολέμου.

Γεγονός με παγκόσμια διάσταση η διαδοχή του Dalai Lama. Συμπερασματικά, η διαδοχή του Dalai Lama δεν είναι απλώς ένα πνευματικό συμβάν για τον Θιβετιανό λαό. Πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό γεγονός, με έντονη περιφερειακή και παγκόσμια διάσταση.

Η στάση της Ουάσινγκτον αποκαλύπτει τις προσπάθειες μετατροπής της θρησκείας σε εργαλείο πίεσης, συνεχίζοντας μια μακρά παράδοση παρεμβάσεων σε ζητήματα πίστης για γεωπολιτικούς λόγους (όπως π.χ. στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ή στις παπικές εκλογές κατά τον Ψυχρό Πόλεμο).

Η Ινδία και η Κίνα καλούνται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αποδείξουν πως δύο ανερχόμενες ασιατικές δυνάμεις μπορούν να επιλύουν ευαίσθητα ζητήματα χωρίς εξωτερικές επιρροές.

Η ικανότητά τους να διαχειριστούν την κρίση θα αποτελέσει κρίσιμη δοκιμασία όχι μόνο για τις διμερείς σχέσεις, αλλά και για την ίδια την σταθερότητα της Ευρασιατικής Ηπείρου και την βιωσιμότητα μιας πολυπολικής διεθνούς τάξης (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/815914/tromeri-emploki-ipa-cia-sti-diadoxi-tou-dalai-lama-orgi-stin-kina-pagosan-oloi-stin-india).