Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, το ισλάμ, πρωτοεμφανίστηκε στην Κίνα τον όγδοο μετά Χριστόν αιώνα, όταν στην χώρα αυτή, κατέφτασαν μουσουλμάνοι έμποροι (Άραβες, Πέρσες), οι οποίοι και αρχίσαν σιγά, σιγά να διαδίδουν την θρησκεία τους.

Το 11 αιώνα μ.Χ., οι κινέζοι Αυτοκράτορες της δυναστείας των Σονγκ, κάλεσαν έξι σχεδόν χιλιάδες μουσουλμάνους από την Μπουχάρα, και τους εγκατέστησαν στα Βορειά και Ανατολικά Κινεζικά σύνορα ως εποίκους-στρατιώτες, έναντι των βόρειων βαρβάρων, αλλά και του βασιλείου των Λίο.

Τον δέκατο τρίτο  αιώνα μ.Χ., στην Κίνα πραγματοποιήθηκε η αιμοχαρής εισβολή των απογόνων του Τζένκινς Χαν, κατά την οποία η χώρα αυτή, καταλήφθηκε και λαφυραγωγήθηκε, ενώ ο πληθυσμός της αποδεκατίστηκε.

Οι νέοι Μογγόλοι κυβερνήτες της χώρας, οι οποίοι ιδρύσαν την μογγολική δυναστεία των Γιουάν στην Κίνα, έφεραν επίσης ως μισθοφόρους, χιλιάδες μουσουλμάνους εποίκους από διάφορες χώρες, προκειμένου να κρατούν την Κίνα υποταγμένη, δίνοντας σε αυτούς πολλά προνομία.

Όμως και μετά το 1368 μ.Χ., και την εκδίωξη των Μογγόλων από την Κίνα, η νέα δυναστεία που διαδέχθηκε αυτούς, η δυναστεία των Μινγκ, προώθησε και αυτή την εισδοχή πολλών Μουσουλμάνων στην Κίνα, σε πολλές δημοσιές θέσεις.

Το 1644 μ.Χ., στην Κίνα πραγματοποιήθηκε η εισβολή της φυλής των Μάντσου (από την περιοχή της σημερινής Μαντζουρίας), οι οποίοι (ιδρύσαν την δυναστεία των Τσινγκ), όπως και οι Μογγόλοι πριν από αυτούς, κατέλαβαν την χώρα αυτή με την βία με πολλές δεκάδες εκατομμύρια θύματα αθώων Κινέζων (περίπου είκοσι πέντε εκατομμύρια συνολικά).

Η εισβολή αυτή, προκάλεσε μια αγρία εξέγερση των μουσουλμάνων της Κίνας ενάντια στο νέο καθεστώς, η οποία και κατεστάλη άμεσα από τους Μάντσου, με αφάνταστη αγριότητα και ένα εκατομμύριο νεκρούς.

Οι Μάντσου, στην συνέχεια στράφηκαν εναντίον των Μογγόλων και επιτέθηκαν εναντίον τους στην κυρίως Μογγολία, διαλύοντας το Χανάτο των Οιράτ, σφάζοντας τον πληθυσμό του και μεταφέροντας παράλληλα στα εδάφη του μουσουλμάνους Ουιγουίρους ως εποίκους.

Έτσι, στα εδάφη αυτά, ιδρύθηκε το κράτος των Ουιγουίρων, οι οποίοι αρχικά, ήταν ένα τουρκικό φύλο, το οποίο είχε μετακινηθεί στα εδάφη της Κίνας, μαζί με τους Μογγόλους, όταν αυτοί εισέβαλαν για πρώτη φορά σε αυτή.

Όμως, η καταπιεστική πολιτική των Μάντσου, προκάλεσε και πολλές ακόμα εξεγέρσεις των μουσουλμανικών πληθυσμών της Κίνας (όπως και των ντόπιων Κινέζων) εναντίον τους:

Έτσι, αυτοί επαναστάτησαν αρχικά εναντίον των Μάντσου, τα έτη 1814, 1816, 1818, 1826, 1827, 1828, και 1830 μ.Χ., αλλά όλες οι επαναστάσεις καταπνίγηκαν βίαια.

[Φυσικά, στις επαναστάσεις αυτές των μουσουλμάνων της Κίνας κατά των Μάντσου, συνέβαλαν όχι μόνο η βάναυση και καταπιεστική πολιτική αυτών έναντι όλων των Κινέζων (ανεξαρτήτως θρησκεύματος), αλλά και η βαριά φορολογία, η ρατσιστική συμπεριφορά, καθώς και η δουλειά που επέβαλαν σε αυτούς].

Όμως, μερικές δεκαετίες αργότερα και συγκεκριμένα το έτος 1862, οι μουσουλμάνοι της Κίνας εξεγέρθηκαν ξανά κατά της δυναστείας των Τσινγκ, εκμεταλλευόμενοι και την τότε ταυτόχρονη επανάσταση/ των Τάιμινγκ εναντίον τους (http://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B3%CE%BA-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-isis-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84/), η οποία διήρκησε πάνω από μια δεκαετία και επέφερε στην Κίνα τριάντα εκατομμύρια νεκρούς.

Η εξέγερση αυτή, εξαπλώθηκε τα έτη 1863, 1864 και 1866 και στην κινεζική επαρχία της Σινά Γιανγκ (ενώ οι μουσουλμάνοι Ουιγουίροι ζητούσαν ταυτόχρονα και ανεξαρτησία από την Κίνα), και διήρκησε ως το 1876.

Τότε, οι δυνάμεις των Μάντσου, έχοντας καταστείλει την εξέγερση των Τάιπινγκ, στράφηκαν εναντίον των μουσουλμάνων επαναστατών, και τους εξόντωσαν (τα συνολικά θύματα της εξέγερσης αυτής ανήλθαν σε έντεκα εκατομμύρια νεκρούς).

Το 1912 μ.Χ., η δυναστεία των Μάντσου έπεσε, ύστερα από την εξέγερση των δημοκρατικών κινέζων υπό τον Σουν γιατ Σεν, και  η χώρα ανακηρύχτηκε σε δημοκρατία, στην οποία κυριαρχούσε το Κοομιτάνγκ.

Όμως αυτό σύντομα έσπασε σε διάφορες φατρίες που αντιμαχόταν μεταξύ τους, ενώ στην χώρα εμφανίστηκε και κομμουνιστικό κίνημα, ιδρυμένο στην χώρα αυτή, λίγο μετά την «Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917» (http://alophx.blogspot.gr/2017/09/siloviki-1999.html)  από εντοπίους πράκτορες του Λένιν, και στο οποίο αργότερα εντάχτηκε ο Μάο.

Το έτος 1934 μ.Χ., οι Ουιγουίροι εξεγέρθηκαν για μια ακόμα φορά εναντίον των Κινέζων, τόσο λόγω της αγρίας φορολογίας, όσο και λόγω του εποικισμού των εδαφών τους από χιλιάδες Κινέζο εποίκων (αν και εδώ θα πρέπει να τονιστεί, ότι και οι Ουιγουίροι, ως έποικοι των Κινέζων πρωτοήλθαν στην περιοχή που κατοικούν σήμερα).

Οι βιαιότητες που ακολούθησαν στην περιοχή από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές (επαναστάτες και κυβερνητικούς), ήταν για άλλη μια φορά αφάνταστες, και οι νεκροί στην περιοχή ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο.

Το 1944, ύστερα από συμφωνίας της Κίνας με την ΕΣΣΔ, η οποία είχε καταλάβει κινεζικά εδάφη (κατεχόμενα από την Ιαπωνία) στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αυτή αποσύρθηκε από το Σιν Γιανγκ (γνωστό και ως «Κινεζικό ή Ανατολικό Τουρκεστάν») και οι Κινέζοι την προσάρτησαν για μια ακόμα φορά.

Το 1949, ανακηρύχτηκε η «δημοκρατία του Ανατολικό Τουρκεστάν» στα εδάφη του Σιν Γιανγκ, αλλά οι δυνάμεις του νικητή του Κινεζικού εμφυλίου, του Μάο, σύντομα κατέπνιξαν την εξέγερση και ανακατέλαβαν την επαρχία (την ίδια ακριβώς τύχη, είχε και μια εξέγερση των Ουιγουίρων το 1955).

Στις μέρες, η επαρχία του Σιν Γιανγκ, έχει περίπου είκοσι τέσσερα εκατομμύρια πληθυσμό, εκ την οποίων τα δεκατέσσερα αποτελούνται από τους Χούι (Κινέζους μουσουλμάνους εποίκους) και τα έντεκα από Ουιγουίρους (τουρκογενείς μουσουλμάνους εποίκους).

 Παράλληλα, η περιοχή αυτή διαθέτει πολύτιμα ορυκτά, ενώ από αυτήν, παίρνουν και αρκετοί ενεργειακοί (και σημαντικοί οικονομικά για την Κίνα) αγωγοί.

Στην ίδια περιοχή, με την παρότρυνση (και χρηματοδότηση) των ΗΠΑ, έχει αναπτυχθεί στις μέρες μας εκ νέου ένα αυτονομιστικό κίνημα (με στόχο την διάλυση της Κίνας και της απόσπασης εδαφών από αυτή, για τον ίδιο λόγο που οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν και τον Δαλάι Λάμα και το αυτονομιστικό κίνημα του Θιβέτ στην Κίνα).

Όμως, εκτός αυτών, εκτός του κινήματος των αυτονομιστών, στο Σιν Γιανγκ, έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ραγδαία και ένα ισλαμικό κίνημα (υποστηριζόμενο και χρηματοδοτούμενο από Κατάρ-Σαουδική Αραβία και Τουρκία-Γκιουλέν), το οποίο επιζητεί την ανεξαρτησία του από την Κίνα, και την ίδρυση στην περιοχή ενός ισλαμικού χαλιφάτου (όπως του ISIS).

Επίσης, στο Σιν Γιανγκ, έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα σχεδόν διακόσες τρομοκρατικές επιθέσεις ισλαμιστών, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα, εκατό εξηνταδύο νεκρούς και τετρακόσιους σαράντα τραυματίες, ενώ το 2009, συνέβησαν ταραχές, με εκατό είκοσι εννιά νεκρούς και πάνω από χίλιους τραυματίες.

Ποιο θα είναι άραγε το μέλλον της περιοχής αυτής;

Ανεξαρτησία ή ολικός εποικισμός και γενοκτονία από την Κίνα;

Άγνωστο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιστορία μπορεί πάντα να επαναληφθεί μέχρις ενός σημείου όταν οι άνθρωποι αντιδρούν σε παρεμφερείς καταστάσεις με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και μόνο η λήψη ορθών μέτρων από μέρους των ενδιαφερόμενων, μπορεί να αποτρέψει την επανάληψη των δυσάρεστων καταστάσεων του παρελθόντος.