ΠΩΣ ΤΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΑΡΕΜΦΕΡΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΠΩΣ ΤΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΑΡΕΜΦΕΡΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, στην διάρκεια της ιστορίας, οι περιβαλλοντικές μεταβολές (αλλά και γενικότερα το περιβάλλον αυτό καθεύατε), έπαιξαν έναν πολύ σημαντικό ρολό στην εξέλιξη των γεγονότων που εξελίχτηκαν στο διάβα της (http://corfiatiko.blogspot.gr/2018/03/blog-post_135.html, http://www.pronews.gr/istoria/440074_klimatikes-allages-esosan-tin-eyropi-apo-toys-moggoloys-ton-13o-aiona).

Σημαντικό ρολό, λογού χάρη στην ιστορία, έπαιξαν οι εκρήξεις ηφαίστειων, με πιο γνωστή από όλες αυτές, την έκρηξη του ηφαίστειου της Θήρας (1600 π.Χ.), η οποία είχε σημαντικές και καταστρεπτικές συνέπειες, τόσο σε αυτό το νησί, όσο και στην Μινωική Κρήτη, καθώς και σε μεγάλο μέρος των νησιωτικών και μη περιοχών του Αιγαίου. Ανάλογη δε έκρηξη της Θήρας, συνέβη και κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα (717 μ.Χ.).

[Ανάλογη έκρηξη Ηφαίστειου στα νεότερα χρονιά, συνέβη με την έκρηξη του Ηφαίστειου Καρακατόα στις Φιλιππίνες τον 19^ο αιώνα μ.Χ., όταν με η έκρηξη του Ηφαιστείου αυτού, εκτός από την πρόκληση σεισμού και τις καταστροφές που επέφερε η λάβα, είχε παράλληλα ως συνέπεια και την δημιουργία ενός τσουνάμι, το οποίο συμπαρέσυρε τόσο το νησί που σημειώθηκε η έκρηξη, όσο και τα γειτονικά με αυτό νησιά.

Το ίδιο καταστροφική, ήταν και η έκρηξη του Βεζουβίου στην περιοχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον 1^ο αιώνα μ.Χ., (70 μ.Χ.), όταν η λάβα του Ηφαιστείου αυτού, «κατάπνιξε» και κάλυψε πλήρως την ακμάζουσα τότε πόλη της Πομπηίας, θάβοντας την πλήρως για τις επόμενες δεκαεφτά εκατονταετίες.

Στις μέρες μας, παρεμφερή περιστατικά συνέβησαν με το τσουνάμι που δημιουργήθηκε στην Ινδονησία, από το οποίοι πέθαναν χιλιάδες άνθρωποι, στην περιοχή αυτοί, οπού δεκάδες διεστραμμένοι και πλούσιοι δυτικοί παιδόφιλοι, έρχονται, προκειμένου να «βιάζουν» νόμιμα πολλά μικρά αθώα παιδιά-δούλους.

Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί εδώ, πως με τις εκρήξεις ηφαιστείων, εκτός από την έκχυση λάβας και την πρόκληση σεισμών ή τσουνάμι, μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί αλλαγή των ακτογραμμών και ροής ποταμών, στέρεμα πηγών και σάρωμα κοιτών, καθώς και διάβρωση ή και μετατροπή δασών σε χαράδρες].

Επίσης, η αλλαγή του κλίματος, έπαιζε πάντα έναν σημαντικό ρολό στην διάρκεια της ιστορίας. Έτσι, με την άνοδο της Θερμοκρασίας, σημειώνονταν ανά περιόδους, αν αυτή ήταν πολύ μεγάλη, πρόκληση ξηρασίας (με τελική συνέπεια την καταστροφή και ερημοποίηση πρότερα εύφορων περιοχών, π.χ. της ερήμου Σαχάρα παλαιότερα (αν και η άμμος είναι σήμερα ιδιαίτερα σημαντική-http://www.efsyn.gr/arthro/ki-omos-i-ammos-teleionei), αλλά και αλλού στις μέρες μας, π.χ. στην Κύπρο-http://corfiatiko.blogspot.gr/2018/02/blog-post_774.html, http://corfiatiko.blogspot.gr/2018/04/blog-post_126.html) και αλλαγή των εποχών του έτους.

[Στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, το λιώσιμο των πάγων (που είχε ως συνέπεια την άνοδο της στάθμης της Θάλασσας), προκάλεσε την πλημμύρα πολλών οικισμών της περιοχής από το νερό που εισχώρησε μέσω του Βοσπόρου, ενώ πλημμύρησε και την πεδιάδα του Ιλίου, δημιουργώντας το λιμάνι της Τροίας, το οποίο συντέλεσε μέσω του ναυτικού εμπορίου στην ευημερία της πόλης αυτής].

Αν όμως, η άνοδος της θερμοκρασίας δεν ήταν τόσο μεγάλη, αυτό μπορούσε να έχει ευεργετικές συνεπείς, όπως π.χ. με το πέρας της εποχής των παγετώνων, όταν η αύξηση της θερμοκρασίας, «φανέρωσε» πολλά νέα και καλυμμένα πιο πριν με πάγο εύφορα εδάφη, τα οποία αργότερα μπορέσαν να καλλιεργήσουν οι άνθρωποι.

Αντίστοιχα, η κάθοδος της Θερμοκρασίας και τα ακραία καιρικά φαινόμενα (π.χ. παγετοί ή ξηρασίες), δημιουργήσαν ακόμα και πολίτικες εξεγέρσεις, όταν καταστρεφόταν οι αγροτικές σοδειές και υπήρχε πεινά, όπως π.χ. συνέβη το 1789 στην Γαλλία, οπού η καταστροφή της σοδειάς από τον χιονιά, συνέβαλε στην έκρηξη της Γαλλικής Επανάστασης το ίδιο έτος.

Στις μέρες μας, πασίγνωστες είναι οι συνέπειες που προκαλούνται από την μεταβολή στο κλίμα, από τις ακραίες μεταβολές του καιρού που σημειώνονται στο κλίμα, λόγω της περιβαλλοντικής μόλυνσης (π.χ. καυσαέρια), αλλά και άλλων ακραίων συμβάντων, όπως π.χ. το Φαινόμενο Θερμοκηπίου ή το Ελ Νίνιο.

Ένας ακόμα σημαντικός περιβαλλοντικός παράγοντας που επηρεάζει σημαντικά τα ιστορικά γεγονότα, είναι και οι σεισμοί.

Οι σεισμοί, ήταν υπεύθυνοι για την ολοκληρωτική καταστροφή και αφανισμό πολλών πόλεων στην Αρχαιότητα, όπως π.χ. των Δελφών (370 μ.Χ.), της Ελίκης (373 π.Χ.), της Ολυμπίας (6^ος αιώνας μ.Χ.), της Αταλάντης (426 π.Χ.), ή της Κορίνθου (551 μ.Χ.). Το ίδιο φυσικά συνέβη και στην νεότερη εποχή (π.χ. το 1999 σε Ελλάδα και Τουρκία).

[Επίσης, θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι οι περιβαλλοντικές αλλαγές, και κυρίως οι σεισμοί, άλλαξαν και αλλάζουν ακόμα και την ίδια την μορφολογία της γης ως τις μέρες μας (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/03/blog-post_850.html#more), ενώ οι ρωγμές που προξένησαν στο έδαφος και η εκροή αερίων από αυτό, γέννησαν επιπλέον και πολλούς ενδιαφέροντες μύθους (http://corfiatiko.blogspot.gr/2018/03/blog-post_365.html,  http://www.travelstyle.gr/mathe-ti-krivet-katw-apo-to-madeio-twn-delfwn/, http://www.acrobase.gr/showthread.php?t=9453)].

Στην σύγχρονη εποχή, περιβαλλοντικές μολύνσεις, όπως π.χ. το ατύχημα σε πετρελαϊκές εκστάσεις στην πετρελαϊκή πλατφόρμα «Deep Horizon» του Μεξικού, το οποίο είχε ως συνέπεια την έκχυση πετρελαίου στην Θάλασσα, μπορεί να αποβεί καταστρεπτική, τόσο για το περιβάλλον (πανίδα και χλωρίδα, όσο και τους ανθρώπους).

Παρεμφερή ατυχήματα περιβαλλοντικής μόλυνσης, μπορούν επίσης να δημιουργηθούν και με άλλες εξορύξεις, όπως π.χ. χρυσού ή άλλων ορυκτών (http://www.pronews.gr/istoria/657971_oi-moggoloi-polemistes-molynan-perivallon-me-ta-oryheia-argyroy-perissotero-apoti-i, http://www.kathimerini.gr/958746/article/oikonomia/epixeirhseis/entopisthke-koitasma-16-ekat-tonwn-spaniwn-gaiwn-sthn-iapwnia).

Επίσης, δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε, ότι και οι συνθήκες του περιβάλλοντος, καθορίσαν και την επιλογή εγκατάστασης των ανθρωπίνων πληθυσμών πάρα πολλές φορές.

Οι οικισμοί και οι πόλεις στην προϊστορία, την Αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα, αλλά και στην σύγχρονη εποχή, δημιουργούταν σχεδόν μονιμά κοντά σε λίμνες, ποταμιά και γενικότερα εύφορα εδάφη με μεγάλη παροχή υδάτων, ευφόρων εδαφών, πανίδας και ορυκτών πόρων. Σε αυτά πολλές φορές, ριχνόταν ακόμα και τα λύματα των πόλεων αυτών.

Επίσης, οι ζωολογικές προσχώσεις, αλλάξαν πολλές φορές τα τοπία, με αποτέλεσμα να επηρεάσουν ακόμα και την έκβαση μαχών, όπως π.χ. στις Θερμοπύλες, οπού το «μεγάλωμα» του στενού λόγω πρόσχωσης, το έκανε λιγότερο ικανή αμυντική τοποθεσία σε νεότερες εποχές, σε σχέση π.χ. με την εποχή της μάχης των Θερμοπύλων.

Επίσης, τα δάση έπαιξαν σημαντικό ρολό στην διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, αφού οι άνθρωποι, προμηθευόταν από αυτά ξυλεία, τόσο για την κατασκευή των οικιών τους, όσιο και για την κατασκευή πλοίων.

Πολύ διάσημα ήταν για αυτόν τον λόγο, τα δάση της Μακεδονίας, μέρος των οποίων κόπηκε διαχρονικά (σε Αρχαιότητα και Μεσαίωνα), όχι μόνο για την απόκτηση καλλιεργήσιμης γης, αλλά και για απόκρυψη από εχθρούς (όπως έγινε και με την γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο στην σύγχρονη εποχή).

Στην νεότερη δε εποχή, συνέβησαν ακριβώς τα ίδια πράγματα στην περιοχή αυτή, όταν μετά την μικρασιατική καταστροφή, οι προσφυγές που εγκαταστάθηκαν στα μέρη αυτά, έκοψαν τα δέντρα για να βρουν καλλιεργήσιμη γη.

Επίσης, πολλά δέντρα κάηκαν τον καιρό της κατοχής, επειδή τα δάση της περιοχής αποτελούσαν καταφύγιο για τους αντάρτες, ενώ αλλά κάηκαν από καταπατητές-εμπρηστές, οι οποίοι τα έκαψαν επίτηδες, προκειμένου να οικειοποιηθούν τα εδάφη που αυτά καταλάμβαναν, πάντα προς ιδίον όφελος. Παρεμφερή ήταν δε και η κατάσταση, κατά την Τουρκοκρατία στην περιοχή.

Τα ύδατα, όπως προαναφέρθηκε ήταν σημαντικέ λόγος για την εγκατάσταση ανθρωπίνων πληθυσμών σε μια περιοχή, ενώ αν υπήρχε έλλειψη τους, και διάφορες φυλές ή κράτη, αντιμαχόταν για την κατοχή τους, μπορούσαν να δημιουργηθούν πόλεμοι μεταξύ αυτών (https://hellenicsunrise2.blogspot.gr/2018/01/o.html).

Πόλεμοι όμως, μπορούσαν να δημιουργηθούν και λόγω έλλειψης επαρκούς γυναίκειου πληθυσμού σε διάφορες κοινότητες, οπότε οι προϊστορικές φυλές που δεν διέθεταν αρκετές συζυγούς, επιτιθόταν σε άλλους, προκειμένου να τις εξοντώσουν και να «οικειοποιηθούν» τον γυναίκειο πληθυσμό αυτών με την βία.

Στους προϊστορικούς αυτούς οικισμούς, η εργασία συνήθως καταμεριζόταν μεταξύ των αντρών και των γυναικών. Οι άντρες, αναλάμβαναν συνήθως το κυνήγι, το ψάρεμα και τις βαρείες δουλείες στα χωράφια, ενώ οι γυναίκες την προετοιμασία φαγητού, του ρουχισμού, και τις ελαφρές αγροτικές δουλείες ή την συλλογή καρπών.

Οι οικογένειες αυτές, είχαν στην κατοχή τους πολλές φορές και διαφορά μικρά εδώλια, τα οποία χρησιμοποιούταν ως παιχνίδια από τα παιδιά (με μορφές ανδρών, γυναικών ή ζώων), ή ακόμα και σε τάφους ισχυρών ανδρών, ως σύμβολα των γυναικών του, οι οποίες πίστευε πως θα συνοδεύαν τον νεκρό στον άλλο κόσμο και θα τον υπηρετούσαν.

Ο Θεός, που συνήθως λάτρευαν οι πρώτες προϊστορικές κοινωνίες, ήταν ο Ουρανός, ενώ δεν υπάρχει καμμιά απόδειξη πως στις πρώτες προϊστορικές κοινωνίες, λατρευόταν η Μεγάλη Μητέρα, όπως πιστεύουν μερικοί. Αυτή η δοξασία, δημιουργήθηκε αργότερα.

Κάποιοι, πίστευαν πως πολλά εδώλια που βρέθηκαν στις προϊστορικές κοινωνίες, είχαν γυναίκεια μορφή. Από αυτό το γεγονός, πίστεψαν πως αυτά λειτουργούσαν ως θρησκευτικά κειμήλια, και πως αφού αυτά ήταν πολυάριθμα, αρά θα έπρεπε οι λαοί αυτοί, να δοξάζουν κάποια γυναίκεια θεότητα. Μέσω αυτών των θεωρείων, δημιουργήθηκε ο μύθος των μητριαρχικών κοινωνιών.

Όμως η αρχαιολογική και ιστορική αλήθεια είναι διαφορετική:

Καταρχάς, πολλές από αυτές τις μορφές είναι παντελώς ακαθόριστες. Μπορεί ο καθένας να τις ταύτισε με ανδρικές ή γυναίκειες μορφές, ανάλογα με το τι μοιάζουν. Οι καθαρές γυναίκειες και ανδρικές μορφές των ειδωλίων αυτών, είναι πολύ κοντά αριθμητικά, ενώ η χρήση τους δεν είχε πάντα θρησκευτικούς σκοπούς όπως αναφέρθηκε παραπάνω (πολλά από αυτά χρησιμοποιούταν ως παιχνίδια ή συμβόλιζαν τις γυναίκες του νεκρού).

Επίσης, το γεγονός ότι βρέθηκαν σε συγκεκριμένα μέρη, δεν σημαίνει πως αυτά ήταν λατρευτικοί χώροι απαραίτητα. Μπορεί να ήταν απλά σπίτια.

 Ακόμα και στην Ουκρανία, σε Σκυθικούς τάφους, οπού βρέθηκαν τάφοι γυναικών με οπλισμό, και για πολλούς ταυτίστηκαν οι γυναίκες αυτές με τις Αμαζόνες, θα πρέπει να αναφερθεί, πως οι τάφοι αυτοί, ανήκαν αποκλειστικά σε γυναίκες ή κόρες της αριστοκρατίας, ενώ γνωρίζουμε πως και οι αρχηγοί αυτών των λαών και αυτοί που αποφάσιζαν ήταν και πάλι άντρες (στην καλύτερη περίπτωση, μόνο οι πιο μεγάλες και σοφές γυναίκες, είχαν την δυνατότητα να πουν την γνώμη τους και να συμβουλέψουν τους αρχηγούς, αλλά αυτοί δεν ήταν υποχρεωμένοι να τις άκουσαν αν δεν ήθελαν).

Ακόμα και στην Μινωική Κρήτη, που προτάθηκε ως κατεξοχήν Μητριαρχικό κράτος και σε αυτό λατρευόταν η Μεγάλη Θεά, ο βασιλιάς ήταν και πάλι άντρας και αυτός έπαιρνε όλες τις αποφάσεις, ενώ οι ιέρειες, που ήταν όντως σεβαστές, είχαν την ιδιότητα της Πυθίας μετέπειτα.

Μάντευαν και έδιναν συμβουλές, η γνώμη τους ήταν σεβαστή, αλλά αυτή σε καμμιά περίπτωση δεν δέσμευε τον βασιλιά.

Ουσιαστικά και στην Αρχαιότητα, ίσχυε δυστυχώς όπως πάντα ο νομός του ισχυρού, που επιβαλλόταν στον πιο αδύναμο και αφού ισχυρότεροι μυϊκά ήταν πάντα οι άντρες ευκολά υπέτασσαν τις γυναίκες μέσω αυτής της ισχύς τους.

Και μιας και οι προϊστορικοί άντρες, δεν ήταν ακριβώς οι τζέντελμεν του σήμερα, καταλαβαίνει κάνεις ότι οι τρόποι, οι σκέψεις και οι συμπεριφορές τους, ήταν εντελώς πρωτόγονοι και ότι ήθελαν, το αποκτούσαν και μέσω βίας αν χρειαζόταν.

Τότε, πως ξεκίνησε ο μύθος αυτός; Η απάντηση, δίνεται από τα νεότερα χρονιά. Μετά τις ανακαλύψεις πολλών εδωλίων, και της ταύτισης πολλών από αυτών (ορθά ή μη) με γυναίκειες θεότητες, πολλοί ενστερνίστηκαν τις απόψεις των αρχαιολόγων που τις διατύπωσαν.

Όμως, αυτοί που τις υιοθέτησαν, τις αποδέχτηκαν ακρίτα, χωρίς να αφήσουν να γίνει περαιτέρω ερευνά, γιατί η αρχική υπόθεση τους βόλευε πολιτικά.

Δηλαδή, κυρίως πολιτικά κινήματα, που προσπαθούσαν μέσω της φαινομενικής απόδειξης εύρεσης μιας κοινωνίας ισότητας, μπορούσαν να δικαιολογηθούν τα αιτήματα τους για την προώθηση της ισότητας των δυο φυλών, μέσω της επίκλησης αυτής (δηλαδή των αποδείξεων που παρείχε η επιστήμη και η τεχνολογία).

Τα κινήματα αυτά, ήταν το φεμινιστικό κίνημα και το κίνημα των σουφραζέτων, ενώ αργότερα, τις θέσεις αυτές, υιοθέτησαν και οι μαρξιστές, πιστεύοντας οπορτουνιστικά πως αν προωθούσαν τα αιτήματα των γυναικών, και αυτές αποκτούσαν δικαιώματα ψήφου, ως ανταμοιβή, θα τους υποστήριζαν μαζικά στις εκλογές.

Ουσιαστικά, όλη αυτή η θεωρεία (της Μητριαρχίας και της Μεγάλης θέας), αποδείχτηκε στην ουσία ένας μύθος, που το μόνο θετικό που είχε, ήταν να βοηθήσει μέχρις ενός σημείου πάντα στην ισότητα των φυλών.

Ιστορικά και ιδεολογικά όμως, διαμόρφωσε έναν λανθασμένο μύθο, τον οποίο πιστεύουν πολλοί ακόμα και σήμερα, από αφέλεια ή συμφέρον. Όμως, πολιτισμένοι, άνθρωποι όπως εμείς, δεν χρειαζόμαστε μύθους, προκειμένου να υποστηρίξουμε την ισότητα και την δημοκρατία, αλλά αυτό είναι το κάτι αυτονόητο, το οποίο θα πρέπει από μονοί μας να προσπαθούμε να επιτύχουμε με βάση την ηθική μας.   

[ΕΞΤΡΑ ΙΣΤΟΡΙΑ: Θα πρέπει εδώ να αναφερθεί, ότι μία ενδιαφέρουσα εξέλιξη στην ιστορία της επίλυσης μυστηρίων, αποτελεί η πρόσφατη επιστημονική εξήγηση του λεγόμενου μυστηρίου των Βερμούδων (https://www.pentapostagma.gr/2018/04/%CE%BB%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B2.html)].