ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΙΠΠΙΝΩΝ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΙΠΠΙΝΩΝ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, οι Φιλιππίνες, αποτελούν ένα αρχιπέλαγος πολλών νησιών (σχεδόν οκτώ χιλιάδων), οι οποίες εξερευνήθηκαν και αποικίστηκαν από ανθρώπους (πιθανώς προερχομένους από την Ταιβάν), εδώ και σχεδόν έξι χιλιάδες χρονιά.

Μέχρι και τον δέκατο τέταρτο αιώνα μετά Χριστόν, επικρατούσαν στην περιοχή αυτή οι ανιμιστικές, βουδιστικές και ινδουιστικές θεότητες, όμως τότε, η κατάσταση στην περιοχή αυτή άρχιζε να αλλάζει, αφού σε αυτή, αρχίσαν να διεισδύουν μουσουλμάνοι έμποροι (προερχόμενοι από Μαλαισία και Ινδονησία), οι οποίοι και αρχινά να διαδίδουν το ισλάμ στις Φιλιππίνες.

Τον επόμενο αιώνα, στην περιοχή, κατέφτασαν και οι Ισπανοί, οι οποίοι γρηγορά αρχίσαν να την καταλαμβάνουν και να την εποικούν, ερχόμενοι σύντομα σε ρήξη με τους μουσουλμάνους των νησιών.

Οι Ισπανοί, οι οποίοι το έτος 1571, ιδρύσαν την πόλη της Μανίλας (σημερινή πρωτεύουσα των Φιλιππίνων), ονόμασαν πρώτοι τους μουσουλμάνους κάτοικους των Φιλιππίνων Μορό (οι οποίοι κατοικούσαν στο νότιο τμήμα της χώρας), από τους Μουσουλμάνους της Βορείας Αφρικής, τους οποίους οι ίδιοι αποκαλούσαν Μορίσκος ή Μόρο.

Οι Μόρο, επιτέθηκαν στα Ισπανικά εδάφη, με σκοπό να τα καταλάβουν στο όνομα της τζιχάντ, όμως οι Ισπανοί σύντομα αντεπιτέθηκαν και συνέτριψαν τους μουσουλμάνους των Φιλιππίνων, τα εδάφη των οποίων κατέλαβαν τελικά πλήρως, μετρά από μια σειρά πολλών αιματηρών μαχών.

Στην διάρκεια της κυριαρχίας τους, οι Ισπανοι εκτέλεσαν πολλά κατασκευαστικά έργα στις Φιλιππίνες, υπήρξε ευημερία, ενώ και ο καθολικός Χριστιανισμός εξαπλώθηκε σε όλη σχεδόν την χώρα (εκτός των εδαφών των Μορό).

Όμως, σύντομα οι Μόρο επαναστάτησαν κατά των Ισπανών, λόγω της καταπίεσης των Ισπανών, και οι εξεγέρσεις αυτών, ήταν συνέχεις και διήρκησαν για πολλούς αιώνες, ως και τον 19^ο αιώνα μ.Χ.

Τελικά, τα έτη από το 1876 ως και το 1887, οι Ισπανοί κατάφεραν να καταλάβουν πλήρως τα εδάφη των Μορό, όμως λίγα χρονιά μετρά και συγκεκριμένα το 1890, οι Ισπανοί ήρθαν σε πολεμική σύγκρουση με τις ΗΠΑ, οι οποίες και κατέλαβαν τις Φιλιππίνες.

Το 1904, οι Μόρο επαναστατήσαν και εναντίον των ΗΠΑ (https://www.pentapostagma.gr/2018/05/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%84%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%BF%CE%B9-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CE%B6%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA.html), ζητώντας την ανεξαρτησία τους, αλλά η εξέγερση τους αυτή, κατεστάλη τελικά αγρία από τον στρατό που έστειλαν στην περιοχή οι Αμερικανοί πρόεδροι Μακ Κίνλευ και Θίοντορ Ρούζβελτ το 1913, με συνολικά θύματα ένα εκατομμύριο νεκρούς.

Μέχρι και το 1944, οι Φιλιππίνες αποτελούσαν ένα αμερικανικό προτεκτοράτο, ενώ οι Ιάπωνες κατέλαβαν την περιοχή τα έτη 1941-1944 και σε αυτήν, εκδηλώθηκε επανάσταση των Μορό κατά των Γιαπωνέζων, η οποία μεταπολεμικά, στράφηκε ξανά κατά των ΗΠΑ.

Τελικά, το 1948, οι ΗΠΑ έδωσαν στις Φιλιππίνες την ανεξαρτησία τους.

Οι Μορό, επαναστατήσαν για μια ακόμα φορά, με στόχο την ανεξαρτησία των εδαφών τους από τις Φιλιππίνες, έχοντας αυτή την φορά και την οικονομική και πολιτική στήριξη της κομμουνιστικής Κίνας και της ΕΣΣΔ, με συνέπεια στις περιοχές των Μορό, να εμφανιστεί το κομμουνιστικό κίνημα των MΝLF το 1947.

[Η ραγδαία φτώχεια, όπως και οι εποικισμοί των Φιλιππινέζων στα εδάφη των Μόρο, βοήθησε την «εισροή» εθελοντών στο κίνημα αυτό].

Ο δε πόλεμος του Βιετνάμ και η εμπλοκή των Φιλιππίνων σε αυτόν ως συμμάχου των ΗΠΑ, καθώς και η εκτέλεση μερικών μουσουλμάνων στρατιωτών (Μόρο) από τον στρατό των Φιλιππίνων το 1968, λόγω άρνησης τους να πολεμήσουν ενάντια σε ομοθρήσκους τους από την Μαλαισία σε έναν τότε φαινομενικά επικείμενο πόλεμο των δυο  αυτών κρατών, «έδωσε το έναυσμα-πρόσχημα» για εξέγερση στους κομμουνιστές Μόρο, λόγω δήθεν καταπίεσης του ισλάμ (στην πραγματικότητα, όσοι εκτελέστηκαν ήταν στην πραγματικότητα λιποτάκτες).

[Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί, ότι τότε ηγέτης των Φιλιππίνων, ήταν ο Φερδινάνδο Μάρκος.

Ο Φερδινάνδο Μάρκος, ήταν πρόεδρος και δικτάτορας των Φιλιππίνων, από το μέχρι και το 1986. Ήταν φανατικός εθνικιστής και αντικομμουνιστής και αρχικά πολύ αγαπητός στον λαό (όπως ακριβώς και ο σημερινός πρόεδρος των Φιλιππίνων ο Ντουέρτε) νεαρός δικηγόρος, που εξελέγη μάλιστα δημοκρατικά, πλειοψηφικά από αυτόν.

Τελικά όμως, λόγω του αυταρχισμού του, ο Μάρκος εκδιώχθηκε από την εξουσία, ύστερα από λαϊκή επανάσταση, το 1986 και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Χαβάη, όπου και πέθανε τελικά το έτος 1989.].

Η εξέγερση των Μόρο, συντάραξε τις Φιλιππίνες και αυτοί κατόρθωσαν σε σύντομο διάστημα (με την υλική βοήθεια της Κίνας και της ΕΣΣΔ), να επεκταθούν σε πολλά εδάφη και να πιέσουν ραγδαία τα κυβερνητικά στρατεύματα.

Οι αντάρτες, είχαν στην διάθεση τους σχεδόν δεκαπέντε χιλιάδες ενόπλους, ενώ οι κυβερνητικοί σχεδόν εβδομήντα χιλιάδες. Ακολούθησε άγριος ανταρτοπόλεμος και συγκρούσεις στα εδάφη αυτά.

Οι συγκρούσεις κράτησαν για πάρα πολλά χρονιά, ενώ ο τότε πρόεδρος (και δικτάτορας) των Φιλιππίνων, ο Μάρκος, αναγκάστηκε να εφαρμόσει το 1972 στρατιωτικό νομό στην περιοχή, έχοντας παράλληλα και την βοήθεια των ΗΠΑ.

Από το έτος 1973, οι δυνάμεις του Μάρκος, εκπαιδευμένες από τις ΗΠΑ, αρχίσαν μια μεγάλη αντεπίθεση στα κατειλημμένα από τους Μόρο εδάφη, καταλαμβάνοντας τα περισσότερα εξ αυτών, και το 1976, υπεγράφη σύμφωνο ειρήνης (με μερική αυτονομία των Μόρο), αναμεσά στον Μάρκος και το ΜΝLF (με συνολικά πέντε χιλιάδες νεκρούς αντάρτες, χίλιους κυβερνητικούς στρατιώτες και τριάντα πέντε χιλιάδες αμάχους).

Όμως, στην συνέχεια, ο Μάρκος δεν τήρησε τους ορούς αυτονομίας και οι Μόρο επαναστάτησαν ξανά, ιδρύοντας την οργάνωση MLF, η οποία προερχόταν από πρώην μέλη του MNLF, η οποία εξεγέρθηκε άμεσα κατά της κεντρικής κυβέρνησης της χώρας.

[Το MLF, γνωστό και ως ισλαμικό κίνημα των Μόρο, χρηματοδοτήθηκε (όλος τυχαίος πάντα) από την Σαουδική Αραβία, είχε στις τάξεις του και «εθελοντές μουσουλμάνους μουτζαχεντίν», που πριν πολεμούσαν στο Αφγανιστάν].

Στις δε Φιλιππίνες, το έτος 1986, ο πρόεδρος Φερδινάνδο Μάρκος, έχοντας χάσει την υποστήριξη των ΗΠΑ και του στρατού της χώρας, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εξουσία και να διαφύγει από την χώρα, μαζί με την οικογένεια του στο εξωτερικό, οπού και πέθανε το 1989.

Οι κυβερνήσεις που τον διαδέχτηκαν, δεν κατόρθωσαν να σταματήσουν την βία στην χώρα και οι επιθέσεις του ισλαμικού MLF, η ισλαμική τρομοκρατία και ο ανταρτοπόλεμος, συνεχίστηκαν αμείωτες σε όλες τις περιοχές των Μόρο (οι οποίοι βρίσκονται στις μάχες με τα κυβερνητικά στρατεύματα συχνά υπό την επήρεια παραισθησιογόνων ουσιών, τις οποίες παράλληλα εμπορεύονται με στόχο το κέρδος, καθώς και την χρηματοδότηση των παραστρατιωτικών οργανώσεων τους).

Επιπλέον, το 2010, ιδρύθηκε και άλλη μια ισλαμική οργάνωση, οι «μουσουλμάνοι μαχητές ελευθέριας», ενώ κάποια έτη νωρίτερα, είχε ιδρυθεί στις Φιλιππίνες και η ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση της Αμπού Σαγιάφ (η οποία και έχει δεχθεί την αρχηγία του ISIS). Την ίδια ώρα, πολλοί ηττημένοι τζιχαντιστές του ISIS, λέγεται ότι κατευθύνονται στο αρχιπέλαγος των Φιλιππίνων (http://www.zougla.gr/kosmos/article/i-ites-ton-tzixantiston-tou-isis-sti-mesi-anatoli-tous-odigoun-stis-filipines).

Τελικά, λόγω της έντονης ισλαμικής βίας, το 2016, στις Φιλιππίνες, εξελέγη πρόεδρος, ο εβδομηντάχρονος Ντουέρτε, ένας φανατικός εθνικιστής, όπως ακριβώς και ο Μάρκος πριν από αυτόν, ο οποίος και υποσχέθηκε την πάταξη των εμπόρων ναρκωτικών, καθώς και των ισλαμιστών της χώρας, οι οποίοι συνεργάζονται μαζί τους με ατέλειωτη βία και μεθόδους, ακόμα αγριότερες αυτών.

Και όντως στον τομέα αυτό, ο Ντουέρτε τήρησε απολυτά τον λόγο του:

Μέχρι σήμερα, πάνω από εφτά χιλιάδες ναρκέμποροι και ισλαμιστές έχουν εξοντωθεί στις Φιλιππίνες, σε άγριες μάχες μεταξύ του στρατού της χώρας και των ισλαμιστικών οργανώσεων και της ντόπιας μαφίας ναρκωτικών.

Ο ίδιος ο Ντουέρτε, θαυμάζει και έχει συμμαχήσει άλλοτε με τον Τραμπ, άλλοτε με τον Πούτιν και άλλοτε με τον Σι ζι Πινγκ, με τους οποίους αλώστε και έχει παρεμφερή συμπεριφορά, τόσο πολιτικά, όσο και ως άνθρωπος (οι οποίοι και τον προμηθεύουν με όπλα, όπως Σαουδική Αραβία-Κατάρ, προμηθεύουν τους Μόρο).

Θα καταφέρει άραγε ο Ντούρε, ο «νέος Μάρκος», να επιτύχει εκεί που απέτυχε ο αυθεντικός ενάντια στους Μόρο (ισλαμιστές και μη), εξοντώνοντας οριστικά το αυτονομιστικό κίνημα τους;

Άγνωστο, αλλά τίποτε δεν είναι απίθανο στην εποχή του χάους που ζούμε, όπου κάθε σχεδόν μέρα κάτι απίθανο συμβαίνει, που μας κρατά σε εγρήγορση και μας τονώνει το ενδιαφέρον για την μάθηση περαιτέρω ειδήσεων και νέων.

[Τέλος, θα πρέπει να πούμε ότι στις μέρες μας, οι Φιλιππίνες όπως και η Κίνα, μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακόμα και νέες σημαντικές εναλλακτικές σχεδιαζόμενες διώρυγες και εμπορικούς-ενεργειακούς κόμβους στην Ασία (κατά το παράδειγμα της Ρωσίας στην Μεσόγειο-http://www.triklopodia.gr/%CF%80%CF%89%CF%83-%CE%B7-%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81/,http://www.triklopodia.gr/%CF%84%CE%BF-%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B1%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC/#, https://politik.gr/o-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CF%8C%CF%82-%CE%BDord-stream-ii-%CE%B4%CE%B9%CF%87%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9/), για την προώθηση της οικονομίας και του εμπορίου τους (π.χ. την σχεδιαζόμενη διώρυγα της φιλικής για τις ίδιες, Ταϊλάνδης-http://www.defence-point.gr/news/dioryga-tis-tailandis-ergo-pou-tha-feri-ti-dysi-pio-konta-stin-asia).

Αλλά και για την αποφυγή της διάβασης εχθρικών για τις ίδιες κράτη, όπως π.χ. της Μαλαισίας και των εμπορικών διαδρομών-κόμβων που αυτή ελέγχει (των Στενών της Μαλακάσα), η οποία είναι παράλληλα και σύμμαχος των εχθρικών για Φιλιππίνες-Κίνα, ΗΠΑ και μπορεί αν λάβει διαταγή από αυτές να κλείσει τα Στενά για τις δύο αυτές, εχθρικές προς την Αμερική χώρες].