ΠΩΣ Η ΑΝΟΔΟΣ ΙΚΑΝΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΤΗΝ ΕΣΩΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΠΩΣ Η ΑΝΟΔΟΣ ΙΚΑΝΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΤΗΝ ΕΣΩΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό κατά την διάρκεια της Ελληνικής ιστορίας, τόσο στην Αρχαιότητα, όσο και στον Μεσαίωνα, αλλά και στην σύγχρονη εποχή, η πατρίδα μας έπεσε πολλές φορές σε τέλμα και παρακμή, η οποία όμως αποτράπηκε και αναστάλθηκε χάρις στις ακόνες προσπάθειες ικανών ηγετών, χάρις στις ικανότητες των οποίων το Ελληνικό γένος ήλθε εκ νέου σε ακμή.

Έτσι, ο πρώτος ικανός ηγέτης της Ελλάδας, ήταν ο Φίλιππος ο Β΄ της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας, ο οποίος και κατέλαβε τον θρόνο σε μία κατάσταση πάρα πολύ δύσκολη, τόσο για το Βασίλειο της Μακεδονίας, η οποία αποτελούσε τον προμαχώνα της Νότιας Ελλάδας και της Ευρώπης κατά των βάρβαρων, μαζί με Βασίλειο της πάντα Ελληνικής Ηπείρου (https://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_21.html), όσο και για την υπόλοιπη Ελλάδα.

Και αυτό διότι όταν ο ίδιος ανέλαβε τον θρόνο το Βασίλειο της Μακεδονίας είχε υποστεί εισβολή από τους Ιλλυριούς και ο βασιλιάς Αμύντας ο Δ’, αδερφός του Φίλιππου του Β΄ είχε ηττηθεί και σκοτωθεί στην μάχη, ενώ παράλληλα ένας σφετεριστής, ο Αργαίος, προσπαθούσε να αρπάξει τον θρόνο από τον Φίλιππο με την βία και κατάφερε για κάποιο διάστημα με την βοήθεια των Αθηναίων να αρπάξει την εξουσία στην Μακεδονία.

Αλλά και η υπόλοιπη Ελλάδα δεν ήταν τότε σε καλύτερη κατάσταση, αφού οι Έλληνες βρίσκονταν σε συνέχεις εμφυλίους πολέμους, παρακινούμενους και από τους Πέρσες, τόσο τον Πελοποννησιακό (https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_15.html), τον Κορινθιακό, τον Συμμαχικό και όσους ακολούθησαν μέχρι την άνοδο του Φίλιππου του Β΄ στον θρόνο (https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_12.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post.html).

Το Βασίλειο της Μακεδονίας ήταν κατεστραμμένο πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά, είχε χάσει πολλά εδάφη από τους ξένους εισβολείς, ενώ πόλεις της Νότιας Ελλάδας, π.χ. η Αθήνα ετοιμάζονταν να αρπάξουν τα εδάφη του στα παράλια.

Με αυτή την κατάσταση όλοι περίμεναν ότι ο Φίλιππος, ο οποίος ήταν πιο πριν όμηρος και εξόριστος στην Θήβα, σύντομα θα έπεφτε και θα έχανε όπως όλοι οι προκάτοχοι του την ζωή του σε βίαιους εμφυλίους πολέμους.

Όμως αντίθετα αυτός επέδειξε μία τεράστια ενεργητικότητα, αναδιοργάνωσε το κράτος, την οικονομία, το ιππικό, τον στόλο και τον στρατό, ενώ παράλληλα δημιούργησε και μία νέα πολεμική τακτική, με την χρήση της Σάρισας, την Μακεδονική Φάλαγγα, η οποία σύντομα κυριάρχησε στα παιδεία των μαχών.

Με τον νέο αυτό στρατό, ο οποίος στηρίζονταν σε αγρότες και κτηνοτρόφους στο πεζικό και γενικότερα στον απλό λαό, κατάφερε, αφού πρωτα τον εκπαίδευσε καταλληλά, να νικήσει τους εχθρούς τους, πρωτα τους Ιλλυριούς, τους οποίους εκδίωξε από την Μακεδονία και υπέταξε, τους Παίονες, τους Θράκες, συμμάχησε με το Βασίλειο της πάντα Ελληνικής Ηπείρου και νίκησε στην συνέχεια και τους Νοτίους Έλληνες και δημιούργησε το Κοινό των Ελλήνων με το Συνέδριο της Κορίνθου και ετοιμάζονταν να εκστρατεύσει εναντίον των Περσών (https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post.html).

Όμως ο Φίλιππος δεν πρόλαβε να ξεκινήσει την εκστρατεία αυτή ενάντια στην Περσία γιατί δολοφονήθηκε και με τον θάνατο του, τον θρόνο του Βασίλειου της Μακεδονίας ανελαβε ο γιος του, ο Αλέξανδρος ο Γ΄, ο γνωστός σε όλους μας Μέγας Αλέξανδρος, ο οποίος είχε αυτοεξοριστεί για ένα χρονικό διάστημα με την μητέρα του στην Ήπειρο.

Ο Μέγας Αλέξανδρος αμέσως αμφισβητήθηκε από τις πόλεις της Νότιου Ελλάδας, π.χ. την Αθήνα και την Θήβα που ήθελαν να φύγουν από το Κοινό των Ελλήνων με επανάσταση και να νικήσουν τον Μέγα Αλέξανδρο, ενώ παράλληλα επαναστάτησαν και οι Ιλλυριοί και οι Παίονες και οι Θράκες.

Ο Μέγας Αλέξανδρος πολέμησε και νίκησε σε σύντομο χρονικό διάστημα όλους τους παραπάνω εχθρούς και κατάφερε με τον τρόπο αυτό να επανενώσεις σύντομα τους Έλληνες και το Κοινό και να εκστρατεύσει και να νικήσει και να αφανίσει τους Πέρσες (https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post.html) στην διάσημη σε όλους εκστρατεία του και έφτασε ως τις Ινδίες δημιουργώντας την τεράστια Ελληνική Αυτοκρατορία του και τον Ελληνιστικό κόσμο με ισχυρή οικονομία, ορθά ήθη, νόμισμα και στρατό.

[Ο ορμητικός και νέος στην ηλικία Μέγας Αλέξανδρος ήταν ένας ορμητικός στρατηγός που επιτίθονταν και νικούσε ταχύτατα τους εχθρούς του και δεν άκουγε τις συμβουλές των πιο «σώφρονων» στρατηγών του πατερά του, π.χ. του Παρμενίωνας για εγκράτεια και να πολεμούν μόνο έναν εχθρό κάθε φορά, όπως ακριβώς έκανε και ο επίσης νέος και ορμητικός βασιλιάς Κάρολος ο ΙΒ’ της Σουηδίας στους πολέμους του]. 

Αλλά και στον Μεσαίωνα, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία διαδέχθηκε την Ελληνική Αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατάφερε σύντομα να επεκταθεί σε μεγάλη έκταση εδαφών και να φτάσει σε μεγάλη ακμή.

Σύντομα όμως και αυτή έπεσε σε κρίση και εμφύλιους πολέμους και εξεγέρσεις/πραξικοπήματα για τον θρόνο, οι οποίοι κράτησαν για δεκαετίες και η οικονομία της καταστράφηκε, ενώ παράλληλα την κατάσταση αυτή εκμεταλλεύτηκαν οι Γερμανικοί λαοί στον Βορρά που αρχίζαν να επιτίθονται στα εδάφη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπως και οι Πέρσες στην Ανατολή, νικώντας την και αρπάζοντας με την βία εδάφη της.   

Το κράτος φαίνονταν ότι σύντομα θα διαλύονταν και τότε φάνηκε ο Μέγας Κωνσταντίνος με μητέρα την Ελληνίδα από την Βιθυνία της Μικράς Ασίας, Αγία Ελένη, την οποία αγαπούσε, εμπιστεύονταν και άκουγε τις συμβουλές της, όπως ακριβώς έκανε και ο Μέγας Αλέξανδρος με την μητέρα του, την Ολυμπιάδα.

Με αυτή την κατάσταση όλοι περίμεναν ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο οποίος ήταν πιο πριν όμηρος και εξόριστος στην Ανατολή στον Γαλέριο που τον μισούσε και ήθελε να τον σκοτώσει, παρόλο που κατάφερε να δραπετεύσει και να ενωθεί με τον πατέρα του και τον διαδέχτηκε μόλις πέθανε, σύντομα θα έπεφτε και θα έχανε όπως όλοι οι προκάτοχοι του την ζωή του σε βίαιους εμφύλιους πολέμους.

Και αυτό διότι όταν ο ίδιος ανάλαβε τον θρόνο στο Βασίλειο/το τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που διοικούσε ο πατέρας του αυτό είχε υποστεί εισβολή από τους Αγγλοσάξονες και Φράγκους, ενώ παράλληλα έπρεπε να πολεμήσει και με σφετεριστές σαν τον Μαξέντιο, ο οποίος προσπαθούσε να αρπάξει τον θρόνο από τον Μέγα Κωνσταντίνο και τα εδάφη του με την βία.

Αλλά και η υπόλοιπη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν ήταν τότε σε καλύτερη κατάσταση, αφού οι Ρωμαίοι βρίσκονταν σε συνέχεις εμφύλιους πολέμους, παρακινούμενους και η Αυτοκρατορία ήταν κατεστραμμένη πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά, είχε χάσει πολλά εδάφη από τους ξένους εισβολείς, ενώ οι βάρβαροι σε όλες τις πλευρές των συνόρων ετοιμάζονταν να αρπάξουν τα εδάφη του.

Με αυτή την κατάσταση όλοι περίμεναν ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος, σύντομα θα έπεφτε και θα έχανε όπως όλοι οι προκάτοχοι του την ζωή του σε βίαιους εμφύλιους πολέμους. Όμως αντίθετα αυτός επέδειξε μία τεράστια ενεργητικότητα, αναδιοργάνωσε το κράτος, την οικονομία, το ιππικό, τον στόλο και τον στρατό.

Με τον νέο αυτό στρατό, ο οποίος στηρίζονταν σε αγρότες και κτηνοτρόφους στο πεζικό και γενικότερα στον απλό λαό, κατάφερε, αφού πρώτα τον εκπαίδευσε καταλληλά, να νικήσει τους εχθρούς τους, πρώτα τους Σαξονες και τους Φράγκους και τους Γότθους στην Δακία τους οποίους εκδίωξε από τα εδάφη της Αυτοκρατορίας και υπέταξε, τον Μαξέντιο συμμάχησε με τον Λικίνιο και όταν αυτός του επιτέθηκε τον νίκησε και δημιούργησε την Ρωμανία (https://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_21.html) με ισχυρή οικονομία, ορθά ήθη, νόμισμα και στρατό, η οποία αποτελούσε τον προμαχώνα της Ευρώπης κατά των βαρβάρων (https://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_21.html) και σχεδίαζε να επιτεθεί στην Περσία.

Όμως ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν πρόλαβε να ξεκινήσει την εκστρατεία αυτή ενάντια στην Περσία γιατί πέθανε, αν και τους είχε νικήσει σε πολλές μάχες πιο πριν και απέκρουσε τις εισβολές τους, όμως παρόλα αυτά οι γιοι και οι στρατηγοί του ακολουθήσαν τα πολεμικά του σχέδια του και νίκησαν στον πόλεμο που ακολούθησε τους Πέρσες.

Αντίστοιχα δύσκολη ήταν και η κατάσταση της Ρωμανίας επί τυράννου και σφετεριστή Φωκά, ο οποίος είχε ρίξει με πραξικόπημα τον προηγούμενο νόμιμο Αυτοκράτορα Μαυρίκιο και επέβαλε ένα καθεστώς τρόμου για τον λαό της Αυτοκρατορίας, διώκοντας του και επιβάλλοντας του τεράστιους φόρους.

Παράλληλα, επειδή φοβόνταν ότι θα τον έδιωχναν και αυτόν με πραξικόπημα κατέστρεψε τον στρατό και σκότωσε τους ικανοτέρους αξιωματικούς του και άρπαξε όλα τα χρήματα της Αυτοκρατορίας για τον ευήλατο του και την οικογένεια του και διέλυσε την οικονομία της, ενώ παράλληλα άρπαζε για τον ίδιο την γη του λαού και των αριστοκρατών και σχεδίαζε να υποτάξει και την Ορθοδοξία στον πάπα της Ρώμης.

Την κατάσταση αυτή εκμεταλλεύτηκαν οι Πέρσες και οι Αβαροσλάβους και επιτέθηκαν και κατέλαβαν σχεδόν χωρίς αντίσταση σχεδόν πάνω από τα δύο τρίτα της Ρωμανίας, της οποίας ο στρατός μετρούσε μόνο ήττες και χωρίς ικανή ηγεσία και συνεχείς εκτελέσεις του ικανού πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού φαίνονταν ότι σύντομα θα έπεφτε οριστικά στα χεριά των Περσών.

Και ενώ όλοι περίμεναν ότι με τον εμφύλιο που ξεκίνησε παράλληλα στην Αυτοκρατορία της Ρωμανίας θα επέρχονταν παράλληλα και το οριστικό της τέλος, εμφανίστηκε ο Ηράκλειος, από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, Έλληνας από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, που κάποιοι έλεγαν ότι κατάγονταν από τον πιο σπουδαίο Ηρώα της Αρχαίας Ελλάδας, τον Ηρακλή.

Ο Ηράκλειος ήρθε με στρατό και στόλο στην Πόλη και έριξε τον τύραννο και σφετεριστή Φωκά, τον οποίο ο λαός ονόμαζε Λεβιάθαν επί γης, ενώ τον αποκαλούσε επειδή έρχονταν μεθυσμένος στον Ιππόδρομο και μεθύστακα που έπινε συνεχώς και έχανε το μυαλό του και όταν έπεσε ο Φωκάς, ο Ηράκλειος τον παρέδωσε στον λαό, ο οποίος τον λιντσάρισε.

Παρόλα αυτά, το κράτος της Ρωμανίας φαίνονταν ότι σύντομα θα διαλύονταν αφού όταν ο Ηράκλειος  ανελαβε τον θρόνο η Ρωμανία είχε υποστεί εισβολή από τους Αβαροσλάβους και τους Πέρσες, ενώ  η Αυτοκρατορία λόγω της διακυβέρνησής του Φωκά ήταν κατεστραμμένη πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά, είχε χάσει πολλά εδάφη από τους ξένους εισβολείς, ενώ οι βάρβαροι σε όλες τις πλευρές των συνόρων ετοιμάζονταν να αρπάξουν τα εδάφη του.

Με αυτή την κατάσταση όλοι περίμεναν ότι ο Ηράκλειος, σύντομα θα έπεφτε και θα έχανε όπως όλοι οι προκάτοχοι του την ζωή του σε βίαιους εμφύλιους πολέμους. Όμως αντίθετα αυτός επέδειξε μία τεράστια ενεργητικότητα, αναδιοργάνωσε το κράτος, την οικονομία, το ιππικό, τον στόλο και τον στρατό.

Με τον νέο αυτό στρατό, ο οποίος στηρίζονταν σε αγρότες και κτηνοτρόφους στο πεζικό και γενικότερα στον απλό λαό (γνωστοί μετέπειτα ως Ακρίτες), κατάφερε, αφού πρώτα τον εκπαίδευσε καταλληλά, να νικήσει τους εχθρούς τους, πρώτα τους Πέρσες και τους Αβαροσλάβους τους οποίους εκδίωξε από τα εδάφη της Αυτοκρατορίας και υπέταξε, και επανάφερε στην Ρωμανία ισχυρή οικονομία, ορθά ήθη, νόμισμα και στρατό (https://alophx.blogspot.com/2021/09/blog-post.html).

Τις ίδιες πολιτικές με τους παραπάνω ηγέτες ακολούθησαν και στην Ρωμανία μετέπειτα εξίσου επιτυχώς σε παρεμφερείς δύσκολες για αυτή καταστάσεις και άλλοι ικανοί Αυτοκράτορες και την αναδιοργάνωσα, την αναζωογονήσαν, την έκαναν ξανά πολύ ισχυρή και νίκησαν τους εχθρούς τους, δηλαδή οι Αυτοκράτορες της Μακεδονικής δυναστείας (π.χ. ο Βασίλειος ο Α΄, ο Βασίλειος ο Β΄ ο Βουλγαροκτόνος, ο Ρωμανός Λεκαπηνός, ο Νικηφόρος Φωκάς και ο Ιωάννης Τσιμισκής), αλλά και οι Λασκαρίδες (π.χ. οι Κωνσταντίνος και Θεόδωρος Λάσκαρης και ο ικανότατος Ιωάννης Βατάτζης).

Στις μέρες μας ο Ελληνικός λαός από κακή ηγεσία, λόγω των μνημονίων και του ξεπουλήματος της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μας έχει απελπιστεί και περιμένει όπως και στην Ρωμανία οι Μεσαιωνικοί Έλληνες παρακαλούσαν τον Θεό να τον σώσει από τον τύραννο Φωκά και τους Πέρσες, αυτός τους έστειλε τον ένδοξο Αυτοκράτορα Ηράκλειο που τους έσωσε (https://alophx.blogspot.com/2018/11/starcraft.html).

Και αντίστοιχα στις μέρες μας ο Ελληνικός λαός περιμένει έναν «νέο Ηράκλειο» που θα τους σώσει από τους «νέους τυράννους Φωκάδες» της Ελλάδας (https://alophx.blogspot.com/2021/09/blog-post.html) και θα ανορθώσει το Ελληνικό κράτος και θα αποκρούσει τους «νέους Πέρσες», τους Τούρκους, που όπως οι Πέρσες επί Ηράκλειου προελαύνουν στα Ελληνικά εδάφη (οι μεν πρώτοι σε συμμαχία με τους Αβαροσλάβους, οι δε δεύτεροι με Αλβανούς, Σκοπιανούς, Βουλγάρους και τους ισλαμιστές λαθρομετανάστες εντός της πολυαγαπημένης μας πατρίδας) και να τους αποκρούσει όπως τότε απελευθερώνοντας τα για άλλη μία φορά.

Ή αναμένουν έναν νέο «Κωνσταντίνο και Θεόδωρο Λάσκαρη», αλλά και έναν Ιωάννη Βατάτζη, ο οποίος θα ελευθερώσει τον Ελληνικό λαό από την υποταγή στην Δύση και τα μνημόνια, όπως και από τις πολεμικές απειλές των Τούρκων και άλλων εχθρών στα Βαλκάνια, ακριβώς τους ίδιους εχθρούς που αντιμετώπισε και νίκησε ολοκληρωτικά ο ικανότατος και ένδοξος Αυτοκράτορας της Ρωμανίας Ιωάννης Βατάτζης, προετοιμάζοντας την απελευθέρωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_23.html).

[Η παναιρρετική ψευτο-«σύνοδος» της Φερράρας Φλωρεντίας (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_97.html) για δήθεν «συμμαχία» με την Δύση δίχασε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης της Ρωμανίας (όπως έγινε με την ψευτο-συνοδό της Λυών παλαιότερα) και έφερε διχασμό και στην Ρωμανία και την Άλωση της Πόλης από τους Τούρκους αφού οι δυτικοί και πάπας της Ρώμης ούτε μπορούσαν, ούτε και έφεραν καμμιά βοήθεια.

Αντίστοιχα και η παναιρρετική ψευτο-«σύνοδος» για το Ουκρανικό δίχασε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης της Ρωμανίας (όπως έγινε με την ψευτο-συνοδό του Κολυμπαρίου παλαιοτέρα) και έφερε διχασμό και στην Ορθοδοξία και την μπορεί να φέρει νέα Άλωση της Πόλης από τους Ρώσους αυτή την φορά (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_69.html, https://alophx.blogspot.com/2024/02/1821.html, https://alophx.blogspot.com/2024/05/1807.html)].

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα καταλληλά μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Πριν την Αλωση της Κωνσταντινουπολης,ο τελευταιος Αυτοκρατορας του Βυζαντίου δινει εντολη...

"Το δωρο απο την μητερα του Ελενη, που κοσμουσε την Αγια Τραπεζα του ναου της Αγίας του Θεού Σοφίας να προστατευτει!" Απο το 1.417 μ.Χ βρισκεται στο Περιβολι της Παναγιας στην Ιερα Μονη Διονυσιου. "Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα"(https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/05/blog-post_927.html).

 

Σε θρησκευτικό παροξυσμό παραλήρημα και ΠΛΑΝΗ ο Σουλτάνος στην επέτειο της Άλωσης: «Η Κωνσταντινούπολη είναι και θα παραμείνει τουρκική και μουσουλμανική εις τους αιώνας των αιώνων” ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ.

Σε θρησκευτικό παροξυσμό και θρησκευτική πλάνη ο Σουλτάνος σε παραλήρημα στην επέτειο της Άλωσης: «Η Κωνσταντινούπολη είναι και θα παραμείνει τουρκική και μουσουλμανική εις τους αιώνας των αιώνων», διατράνωσε σήμερα ο Ερντογάν στην επέτειο της Άλωσης της Πόλης. Όσο κι αυτός θα παραμείνει Αιώνιος Σουλτάνος.. Δείχνει ανασφάλεια για αυτό όλο το επαναλαμβάνει..

Σύμφωνα με τους Βυζαντινούς συγγραφείς, η πολιορκία κράτησε 3 μήνες. και ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες 52 ημέρες αιματηρών συγκρούσεων, η κατάκτηση ολοκληρώθηκε με την είσοδο του Φατίχ Σουλτάνου Μεχμέτ στην πόλη στις 29 Μαΐου 1.453 μ.Χ.

Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος απέρριψε την έκκληση του σουλτάνου Μεχμέτ να «παραδώσει την πόλη» και απάντησε ότι «προτιμούσε να πεθάνει πολεμώντας με τον λαό του να υπερασπίζεται την πόλη»… Αυτό που γράφτηκε από τους Βυζαντινούς μπορεί να συνοψιστεί ως εξής – χωρίς να υπεισέλθω σε πολλές λεπτομέρειες για ευνόητους λόγους:

«…Ο Σουλτάνος Μεχμέτ, που σταμάτησε τη λεηλασία της πόλης μετά από μια μέρα καθυστέρηση, μπήκε πρώτα στην Αγία Σοφία και προσευχήθηκε στον θεό του…μετά εγκαταστάθηκε στο παλάτι του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου (παλάτι Τεκφούρ)… Ο Σουλτάνος οικειοποιήθηκε τα κτίρια και Τα τείχη της πόλης για τον εαυτό του παρέδωσε τα λάφυρα της πόλης στον στρατό του…

…Εκκλησίες και μοναστήρια λεηλατούνται. Άνθρωποι που έτρεχαν απελπισμένοι στους δρόμους για να σώσουν την ζωή τους σφαγιάζονταν και τα σπίτια τους εισέβαλαν. Πολλοί από αυτούς που ήθελαν να επιβιβαστούν στα βενετικά πλοία έπεσαν στη θάλασσα και πνίγηκαν…

….Εκτός από τους χιλιάδες βυζαντινούς στρατιώτες που πέθαναν πολεμώντας στα τείχη, σχεδόν 4 χιλιάδες Βυζαντινοί και Βενετοί πολίτες σφαγιάστηκαν προσπαθώντας να δραπετεύσουν και 60 χιλιάδες άνθρωποι πουλήθηκαν ως σκλάβοι… Ο Χαλίλ Πασάς, που αντιτάχθηκε στην πολιορκία της Κωνσταντινούπολης και συμπαθούσε τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, επίσης ήταν μεταξύ εκείνων που τιμωρήθηκαν από τον Σουλτάνο…

…Οι Γενοβέζοι ήταν πιο τυχεροί από τους Ενετούς. Όταν οι Γενοβέζοι που ζούσαν γύρω από τον πύργο του Γαλατά της πόλης κατάλαβαν ότι η πόλη θα έπεφτε έστειλαν πρέσβεις στους Οθωμανούς και έκαναν συμφωνία. …

Παρόλα αυτά, ενώ οι Γενουάτες ενημέρωναν τους Οθωμανούς για το τι συνέβαινε μέσα στα τείχη επίσης ενημέρωναν τους Βυζαντινούς για όσα συνέβαιναν έξω από τα τείχη… Με την άλωση της πόλης οι Γενουάτες ήταν οι πρώτοι που παραδόθηκαν στους Οθωμανούς…».

(Διπλοί πράκτορες και ως και 5^η Φάλαγγα) Και πάλι, συνοπτικά από τους ίδιους συγγραφείς: “Φθινόπωρο/χειμώνας 1.451 μ.Χ. Οι εκκλήσεις των Βυζαντινών που ζητούσαν βοήθεια από τη Δύση ήταν και πάλι μάταιες.

Άνοιξη 1.452 μ.Χ…Το σημείωμα που έστειλε ο αυτοκράτορας στον σουλτάνο κατά της έναρξης της ανέγερσης του φρουρίου Ρούμελης στην ευρωπαϊκή πλευρά του Βοσπόρου παρέμεινε ασαφές…

Αύγουστος 1.452 μ.Χ…Το φρούριο Ρούμελης ολοκληρώθηκε. Το φρούριο χτίστηκε απέναντι από το φρούριο της Ανατολίας που έχτισε ο Beyazıt ο Πρώτος (1.389 μ.Χ.-1.402 μ.Χ.) στην πλευρά της Ανατολίας. Ο δρόμος του Βοσπόρου καταλήφθηκε πλήρως από τους Οθωμανούς…

Φθινόπωρο 1.452 μ.Χ…Όταν ο κανονιοσκευαστής, που πίστευαν ότι ήταν Ούγγρος, δεν μπορούσε να πάρει τα χρήματα που ήθελε από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα. πήγε με τους Οθωμανούς με αντάλλαγμα ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και άρχισε να ρίχνει το κανόνι σάχι που θα κατέστρεφε τα ισχυρά τείχη της πόλης…

…Βυζαντινοί πρεσβευτές στάλθηκαν στην Ιταλία και στην Ουγγαρία για να στείλουν στρατιωτική βοήθεια… Οι Ούγγροι ζήτησαν την πόλη Νεσέμπαρ (σήμερα εντός των συνόρων της Βουλγαρίας) στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας με αντάλλαγμα στρατιωτική βοήθεια…

Χειμώνας του 1.452 μ.Χ…Οι Βυζαντινοί χωρίζονται σε δύο μέτωπα. Υπάρχουν εκείνοι που θέλουν την επανένωση της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας και εκείνοι που είναι σθεναρά εναντίον της…

(Σημείωση: το μεγάλο σχίσμα, έγινε το 1054 μ.Χ.) …Ο Αυτοκράτορας συμφώνησε στην ένωση των Εκκλησιών για να λάβει την βοήθεια των καθολικών…

(Σημείωση: Η ενωτική λειτουργία που έγινε στην Αγία Σοφία ήταν η πρώτη και η τελευταία, αλλά προκάλεσε βίαιη αντίδραση των φανατικών Βυζαντινών.. σσ των Ορθοδόξων θα έπρεπε να πει γιατί Ενωτικοί Ορθόδοξοι δεν υπάρχουν, Δυτική Ορθοδοξία είναι Ουνία )

…Οι Βυζαντινοί άρχισαν να κάνουν κάθε είδους προετοιμασία γιατί ήξεραν ότι ο Σουλτάνος ​​θα επιτεθεί ανά πάσα στιγμή. Πάσης φύσεως υλικά που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα, όπως τόξα, βέλη, πανοπλίες, λόγχες, ξίφη, ασπίδες, πυρομαχικά, Ελληνικά πυρά (καυτό λάδι), στοιβάζονταν στις κορυφές και στους προμαχώνες των τειχών…

Ο λαός μάζευε τρόφιμα Οι εκκλήσεις για βοήθεια προς τη ΔύσΕη συνέχιζαν να αυξάνονται… Μέσα στον Κεράτιο Κόλπο Ξένα εμπορικά πλοία συμμετείχαν στην άμυνα της πόλης. Τα περισσότερα βενετσιάνικα πλοία έφυγαν από το λιμάνι με συνολικά 700 άτομα…

Ιανουάριος 1.453 μ.Χ.π-«…Ο Σουλτάνος συγκεντρώνει τον στρατό του στην Αδριανούπολη… Έγινε η πρώτη δοκιμή του κανονιού Σαχή…»

26 Ιανουαρίου 1.453 μ.Χ. Στην πόλη έφτασαν δύο Γενουατικά πλοία με περίπου 700 μισθοφόρους… Σχέδια άμυνας έγιναν υπό την ηγεσία του έμπειρου και ισχυρού στρατιωτικού Giovanni Giustiniani Longo. Η άμυνα της πόλης δόθηκε στον Giustiniani με τον τίτλο του αρχιστράτηγου.

Φεβρουάριος – Μάρτιος 1.453 μ.Χ…Το κανόνι Σαχή βγήκε έξω από την πόλη από την Αδριανούπολη. Περίπου 30 κάρα με βόδια και εκατοντάδες στρατιώτες τράβηξαν το βαρύ κανόνι… Το κανόνι προχώρησε με μεγάλη δυσκολία.

Ενώ το κανόνι προχωρούσε με μεγάλη δυσκολία, οι χαλασμένοι δρόμοι που συναντήθηκαν επισκευάζονταν… …Ο μεγάλος δούκας Λουκάς Νοταράς, ένας από τους Βυζαντινούς διοικητές, ήταν κατά της ενοποίησης των εκκλησιών. Για το λόγο αυτό, εκείνες τις μέρες, Λέγεται ότι είπε« προτιμώ το Οθωμανικό τουρμπάνι από την τιάρα του πάπα».

Αν και πολλοί ιστορικοί τονίζουν ότι την φράση αυτή του την έλαβαν οι εχθροί του στο στόμα του (ιδίως όταν πέθανε και δεν μπορούσε να υπερασπίσει τον εαυτό του), ενώ έχασε τρία παιδιά του στην μάχη, μετά θάνατον τα εναπομείναντα εκτελέστηκαν από τον Μωάμεθ όπως και ο ίδιος, ενώ και ο ίδιος πολέμησε τον Μωάμεθ στην πολιορκία της Πόλης…

…Ο πληθυσμός της πόλης ήταν περίπου 50 χιλιάδες. Ο αριθμός των στρατιωτών είναι 5 χιλιάδες. Ο αριθμός των ξένων στρατιωτών έφτασε τις 2 χιλιάδες. Σύμφωνα με υπολογισμούς, σε κάθε βυζαντινό στρατιώτη αναλογούσαν 20 Τούρκοι…

2 Απριλίου 1.453 μ.Χ…Το στόμιο του Κόλπου έκλεισε με μια μακριά και χοντρή αλυσίδα…

5-7 Απριλίου 1.453 μ.Χ…Αρχίζει η χερσαία επιχείρηση του σουλτάνου Μεχμέτ… Σύμφωνα με κάποιους η στρατιωτική του δύναμη είναι 260 χιλιάδες, κατ’ άλλους 400 χιλιάδες…

12 Απριλίου 1.453 μ.Χ…Αρχίζουν τα κανόνια στα τείχη της πόλης… Οι τάφροι μπροστά από τα τείχη γεμίζουν από τους στρατιώτες του σουλτάνου. Ανοίχτηκαν τούνελ για να περάσουν κάτω από τα τείχη. Οι Βυζαντινοί άνοιξαν ξανά τα γεμάτα χαρακώματα και έσκασαν τους υπονόμους που βρήκαν. Προσπαθούσαν να επισκευάσουν τα τείχη που διερράγησαν από τα πυρά των κανονιών…

13 Απριλίου 1.453 μ.Χ…Η κυβέρνηση της Γένοβας έδωσε οδηγίες στους πολίτες της στην περιοχή να πολεμήσουν στο πλευρό του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου…

18 Απριλίου 1.453 μ.Χ…Η πρώτη επίθεση των Οθωμανών στα τείχη της πόλης τα ξημερώματα αποκρούστηκε…

19 Απριλίου 1.453 μ.Χ…Ένα πλοίο απέπλευσε από την Βενετία για να συμμετάσχει στην άμυνα της πόλης…

20 Απριλίου 1.453 μ.Χ…3 Γενουατικά πλοία που μετέφεραν όπλα και πυρομαχικά υπό την διοίκηση του Francesco Lecanella και ένα Βυζαντινό πλοίο που μετέφερε σιτάρι από την Σικελία έφτασαν μπροστά στον Κεράτιο Κόλπο μετά από 3 ώρες σκληρών μαχών με το Οθωμανικό ναυτικό… Ο Σουλτάνος Μεχμέτ ήταν πολύ θυμωμένος με αυτό το θέαμα και καβάλησε το άλογό του στη θάλασσα .. Τιμώρησε τον διοικητή του ναυτικού και τον αντικατέστησε με τον Χαμζά Μπέη.

22 Μαΐου 1.453 μ.Χ…Με μια ιδέα, ο Σουλτάνος Μεχμέτ κατάφερε να κατεβάσει τα τουρκικά πλοία στον Κεράτιο Κόλπο, σέρνοντάς τα από την στεριά και σε λαδωμένα έλκηθρα… Αυτή η επιτυχία του Σουλτάνου έμεινε στην μνήμη του Βυζαντίου ως «Η γη είναι η θάλασσα. Προκάλεσε έκπληξη με τη δήλωσή του «Ο Σουλτάνος που έκανε τις θάλασσες στεριά»…

1-2 Μαΐου 1.453 μ.Χ…Καθώς τα πυρά του πυροβολικού συνεχίζονταν μέρα νύχτα, ο κόσμος άρχισε να έχει προβλήματα με το φαγητό στην πόλη…

3 Μαΐου 1453 μ.Χ…Άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες και στα δύο μέτωπα ότι «έρχεται στρατιωτική βοήθεια από τη Βενετία»…

8 Μαΐου 1.453 μ.Χ. Οι Βενετοί στέλνουν πρεσβευτές στον σουλτάνο Μεχμέτ με ναυτικό… Κύριος σκοπός ήταν να συμβάλουν στην άμυνα της πόλης…

11 Μαΐου 1.453 μ.Χ…Συνεχείς βολές κανονιών αρχίζουν να καταστρέφουν την πύλη του Ρωμανού…

12 Μαΐου 1453 μ.Χ…Ο Σουλτάνος επιτίθεται στα περίχωρα του Αυτοκρατορικού ανακτόρου με 50 χιλιάδες στρατιώτες… Αιματηρές συγκρούσεις προκαλούν μεγάλες απώλειες και στα δύο μέτωπα… Οι γύρω από τον αυτοκράτορα προτείνουν στον Αυτοκράτορα να φύγει από την πόλη. Ο αυτοκράτορας αρνείται…

15 Μαΐου 1.453 μ.Χ…Η Βενετία αποφασίζει να στείλει 5 πολεμικά πλοία στο Βυζάντιο για την άμυνα της πόλης…

18 Μαΐου 1.453 μ.Χ…Οι Οθωμανοί επιτίθενται με έναν ξύλινο πύργο σε ρόδες για να σκαρφαλώσουν τα τείχη στην πύλη του Ρωμανού… Απωθούνται ξανά από τους Βυζαντινούς στα τείχη… Το ηθικό αρχίζει να χαλάει στο οθωμανικό μέτωπο…

19 Μαΐου 1.453 μ.Χ...Για να περάσουν από ξηρά τον Κεράτιο Κόλπο, οι Οθωμανοί χτίζουν μια ξύλινη γέφυρα ανάμεσα στις δύο πλευρές του Κόλπου…

26-27 Μαΐου 1.453 μ.Χ…Οι Οθωμανοί κάνουν την τελευταία τους προετοιμασία για την τελική επίθεση. Οι στρατιώτες του άρχισαν να νηστεύουν… Οι φωνές και τα τύμπανα που ανεβαίνουν από το οθωμανικό μέτωπο ανησυχούν τους Βυζαντινούς, που είναι περικυκλωμένοι από όλες τις πλευρές…

28 Μαΐου 1.453 μ.Χ…Ο Σουλτάνος ανακοινώνει στους στρατιώτες υπό τις διαταγές του ότι την επόμενη μέρα θα γίνει ολική επιδρομή στην πόλη Υπόσχεται στους στρατιώτες του λάφυρα… Οι στρατιώτες υπό τις διαταγές του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου και του Τζουστιάνι κάνουν την τελική τους. προετοιμασία στην πύλη Ρωμανού…

Η πόλη ετοιμαζόταν για τη μεγάλη επιδρομή των Οθωμανών. Κλήρος και κόσμος έλεγαν προσευχές στους δρόμους… Ενθάρρυναν τους στρατιώτες να προστατεύσουν την πόλη… Η τελευταία λειτουργία έγινε στην Αγία Σοφία το βράδυ της 28^ης Μαΐου…

29 Μαΐου 1.453 μ.Χ…Η επιδρομή των Οθωμανών ξεκίνησε τα μεσάνυχτα… Στόχος τους ήταν να μπουν στην πόλη από την πύλη Ρωμανού. Υπήρχαν άγριες συγκρούσεις σε διάφορους προμαχώνες των τειχών. Οι εξαγριωμένοι Οθωμανοί και Βυζαντινοί στρατιώτες, επιτιθέμενοι ο ένας στον άλλο με τα θυμωμένα, υβριστικά τους λόγια, φωνάζοντας προκαλούσαν το θάνατο…

Υπολογίζεται ότι ο Αυτοκράτορας, του οποίου το σώμα δεν βρέθηκε, σκοτώθηκε σε μάχη σώμα με σώμα μπροστά από την πύλη του Ρωμανού. Ο Γενικός Διοικητής Τζουστινιάνι έτρεχε έφιππος στους δρόμους της πόλης, τραυματισμένος, ενώ φώναζε «Η πόλη έπεσε..!» Με τις κραυγές του προειδοποιούσε τον κόσμο να φύγει, να κρυφτεί και ότι οι Οθωμανοί είχαν μπει στην πόλη…»

Ο Τζουστινιάνι θα έφευγε από την πόλη με ένα πλοίο και θα πέθαινε στο νησί της Χίου μετά από λίγο από τα σοβαρά τραύματα που έλαβε… Οι Βυζαντινοί συγγραφείς έγραψαν με αυτόν τον τρόπο τις εμπειρίες τους κατά την άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Από την έρευνά μου, αυτό που παρατήρησαν αυτοί οι δύο Βυζαντινοί, δηλώνοντας ότι υπήρχαν πιο τραγικά γεγονότα τις ημέρες της κατάκτησης, συμπίπτουν με την έρευνα που έκαναν πολλοί άλλοι ερευνητές.

Τα ψηφιδωτά στην πύλη εισόδου του πατριαρχείου αντιπροσωπεύουν την αναγνώριση του Πατριαρχείου από τον Μεχμέτ τον Πορθητή, το οποίο κήρυξε ως επικεφαλής του Ελληνικού (ρωμαϊκού) έθνους μετά την κατάκτηση, και την παραχώρηση δικαιωμάτων γλώσσας, θρησκευτικής ελευθερίας και ιθαγένειας στο ελληνικό έθνος .

Ο Ορχάν Παμούκ είπε σε συνέδριο: «Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν στην κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Τον θυμάμαι να λέει «Γι’ αυτό δεν γιορτάζεται η άλωση της Κωνσταντινούπολης, μνημονεύεται».

Ως ένα από τα τελευταία παιδιά του Βυζαντίου που επωφελήθηκαν από αυτά τα δικαιώματα που μας παραχώρησε ο Μεχμέτ ο Πορθητής, δεν καταλαβαίνω ακόμα γιατί, σε αυτή την ηλικία, οι Βυζαντινοί που προσπάθησαν να υπερασπιστούν την πόλη τους έλαβαν εχθρικούς χαρακτηρισμούς όπως «σκύλοι Βυζαντίου». στα περιοδικά, τις ιστορίες και τις ταινίες που εκδόθηκαν κατά την παιδική μου ηλικία και την νεότητα μου (https://dimpenews.com/2024/05/29/%cf%83%ce%b5-%ce%b8%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%bf%ce%be%cf%85%cf%83%ce%bc%cf%8c-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bb%ce%ae%cf%81%ce%b7%ce%bc%ce%b1/).

 

Πεντέμιση μήνες πριν την Άλωση… έτοιμο να να επαναληφθεί…

Το «ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης» δεν έγινε ποτέ στην πραγματικότητα. Από το 1.450 μ.Χ. μέχρι και την Άλωση, Ορθόδοξος Πατριάρχης ΔΕΝ υπήρχε στην Πόλη. Τελευταίος Πατριάρχης ήταν ο Γρηγόριος Γ’ ο Μάμμας, ο οποίος παραιτήθηκε το 1.450 μ.Χ. και έφυγε στην Ιταλία. Το 1.452 μ.Χ. ο πάπας έστειλε ως Λεγάτο στην θέση του, τον Καρδινάλιο Ισίδωρο.

Αυτός στις 12 Δεκεμβρίου 1.452 μ.Χ. έκανε επίσημη Θεία Λειτουργία στον Ναό της Αγίας Σοφίας, στην οποία ΜΝΗΜΟΝΕΥΤΗΚΕ ο Πάπας και ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ οι Αποφάσεις Ένωσης των Εκκλησιών, παρουσία του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου, ο οποίος ήταν Ενωτικός. Πεντέμιση μήνες πριν πέσει η Πόλη!!!

(Τα παραπάνω είναι από συνέντευξη του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιερόθεου στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος την 17 Φεβ 2020 μ.Χ., αλλά και καταγεγραμμένα με περισσότερες λεπτομέρειες στην Εκκλησιαστική Ιστορία).

Και σχολιάζω… Όλα έχουν κάποια Πνευματική Αιτία και καλό είναι να την ψάχνουμε για να διδασκόμαστε όλοι, Κλήρος και Λαός, για ό,τι ετοιμάζεται ή είναι ήδη έτοιμο για να επαναληφθεί (https://romioitispolis.gr/pentemisi-mines-prin-tin-alosi-etoimo-na-na-epanalifthei/)…

 

Οι τρισκατάρατοι Λατίνοι. Η πραγματική Άλωση της Πόλης 1.204 μ.Χ.

Πριν από την άλωση τής Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους το 1.453 μ.Χ., υπήρξε άλλη μια άλωση, από τους Λατίνους. Η άλωση αυτή, αδυνάτισε την πόλη, και την έκανε αργότερα εύκολο θύμα για τους Τούρκους. Να τι διαδραματίσθηκε με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους της Τέταρτης Σταυροφορίας το 1.204 μ.Χ. και έμεινε ανεξίτηλο μαζί με τα υπόλοιπα γεγονότα της Φραγκοκρατίας στη μνήμη των Ελλήνων:

Μετά την επίσημη αναγνώριση των Ευρωπαίων ως κατακτητών του Βυζαντίου, άρχισε η χωρίς οίκτο λεηλασία και απογύμνωση της Κωνσταντινουπόλεως από όλα της τα πλούτη. Όσοι τολμούσαν να αντισταθούν εσφάζοντο επί τόπου. Δεν έμεινε παλάτι, αρχοντικό, Εκκλησία μεγάλη ή μικρή, μοναστήρι, χαμοκέλα, που να μην υποστεί φρικώδη λεηλασία.  Ιδίως τους προσέλκυσε ο μυθικός πλούτος της Αγίας Σοφίας. Μπήκαν μέσα στον Ιερό Ναό με άλογα και μουλάρια που λέρωναν με τις κοπριές τους το μαρμάρινο δάπεδο.

Και άρχισαν με φρενιτιώδη ταχύτητα να ξηλώνουν και να παίρνουν τα πάντα: από άγια δισκοπότηρα, ευαγγέλια, ιερά άμφια, άγιες εικόνες, την Αγία Τράπεζα, και το ασημένιο εικονοστάσιο του Τέμπλου, (αφού προηγουμένως το έκαναν κομμάτια), μανουάλια, πολυκάνδηλα, μέχρι και κουρτίνες. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της λεηλασίας μια Γαλλίδα πόρνη ανεβασμένη στον πατριαρχικό θρόνο χόρευε άσεμνα μισόγυμνη και τραγουδούσε.

Ούτε οι τάφοι των Αυτοκρατόρων γλύτωσαν: συλήθηκαν όλοι, ενώ τα λείψανα πετάχτηκαν εδώ κι εκεί. [Π.χ. Το πτώμα του Βασίλειου Β΄ Μακεδόνα πετάχθηκε έξω και στα χέρια του τοποθέτησαν οι Ευρωπαίοι μια φλογέρα –ειρωνικά -. Με αφορμή αυτό το γεγονός ο Παλαμάς έγραψε το ποίημα «Η φλογέρα του βασιλιά»].

Κυρίως όμως καταστράφηκαν αναρίθμητα έργα τέχνης: τόσο της κλασσικής αρχαιότητας [π.χ. αγάλματα του Δια, του Απόλλωνα, των Διοσκούρων, το χάλκινο άγαλμα του Ηρακλή από τον Λύσσιπο τον Σικυώνιο, της Άρτεμης, της Ήρας, της Ελένης του Μενελάου κ.ά. που κοσμούσαν δρόμους, πλατείες και παλάτια της Βασιλεύουσάς μας] όσο και της Βυζαντινής περιόδου, τα οποία κομμάτιαζαν για να αφαιρέσουν το χρυσό, το ασήμι και τους πολύτιμους λίθους, ενώ τα κατασκευασμένα από χαλκό τα έλιωναν στα καμίνια για να κόψουν νομίσματα.

Μόνο οι Βενετοί μπόρεσαν να σώσουν ορισμένα από αυτά, όπως τα περίφημα τέσσερα χάλκινα άλογα του Ιπποδρόμου που τα μετέφεραν στην Βενετία και τα τοποθέτησαν στο ναό του Αγίου Μάρκου. Οι πιο φρικτοί από όλους ήταν οι Γάλλοι και οι Φλαμανδοί, ενώ αντιθέτως οι Βενετοί που ήταν εξοικειωμένοι με το βυζαντινό πολιτισμό του οποίου ήταν θαυμαστές και αντιγραφείς, αλλά και λόγω των γνωριμιών τους με τους Έλληνες ήταν οι πλέον φιλεύσπλαχνοι έναντι των ηττημένων.

Ήταν τέτοια η έκταση της καταστροφής που στο τέλος το άλλοτε περικαλλές άστυ, η βασιλίδα των πόλεων της οικουμένης, που επί 9 Αιώνες είχε συσσωρεύσει αμύθητα πλούτη, κατάντησε σκέτο κουφάρι. Τα αγάλματα θεών και ηρώων της αρχαιότητας, που οι Βυζαντινοί τα σεβάστηκαν για τόσους αιώνες, που δεν τα κατέστρεψαν (όπως ψευδώς λένε μερικοί), αλλά τα είχαν για να στολίζουν την πόλη τους, καταστράφηκαν σε μια στιγμή από τους βαρβάρους Σταυροφόρους!

Μεθυσμένοι από τη νίκη τους οι Δυτικοί περιγελούσαν τους νικημένους, φορούσαν με γελοίο τρόπο τα ρούχα που τούς είχαν αρπάξει, τοποθετούσαν στα κεφάλια των αλόγων τους τις καλύπτρες και τα κοσμήματα των Ρωμηών.

Άλλοι κρατούσαν αντί για σπαθί χαρτιά, μελανοδοχεία, και βιβλία, και περιφέρονταν στους δρόμους της Πόλης, παριστάνοντας τους λογίους. Το πιο τραγικό από όλα ήταν όμως ότι ολόκληρος ο γυναικείος πληθυσμός της Κωνσταντινουπόλεως, αδιακρίτως ηλικίας ή ιδιότητας (μοναχές) υποβλήθηκε στην τρομερή διαδικασία του βιασμού.

Τότε ακριβώς εσφάγησαν οι περισσότεροι από τους άρρενες κατοίκους: διότι στην προσπάθειά τους οι πατεράδες και οι σύζυγοι να διαφυλάξουν την τιμή των θυγατέρων και των συζύγων έπεσαν θύματα των αποχαλινωμένων Δυτικών.

Βόγκηξε η Κωνσταντινούπολη από τον ατελείωτο βιασμό. Δεν περιγράφονται τα μαρτύρια που υπέστησαν οι κάτοικοι επί τρεις συνεχείς ημέρες, διότι τους βασάνιζαν απάνθρωπα για να τους αποκαλύψουν τα μέρη όπου είχαν κρύψει χρυσά και αργυρά νομίσματα και κυρίως τιμαλφή. Μόνο όταν κορέστηκε η δίψα τους για αρπαγή, αίμα και γενετήσιες απολαύσεις, ησύχασαν. Κατόπιν συγκέντρωσαν όλη την λεία και την έθεσαν υπό την φύλαξη των ευγενών. Γράφει κι ο Νικήτας Χωνιάτης που ήταν επίσης παρών στην Άλωση της Πόλης:

“Κι έτσι, καθένας είχε πόνο, στα στενά θρήνος και κλάματα, στα τρίστρατα οδυρμοί, στους ναούς ολοφυρμοί, φωνές των ανδρών, κραυγές των γυναικών, απαγωγές, υποδουλώσεις, τραυματισμοί και βιασμοί σωμάτων. (..) Το ίδιο και στις πλατείες, και δεν υπήρχε μέρος ανεξερεύνητο που να δώσει άσυλο σε αυτούς. Χριστέ μου, τι θλίψη και φόβος υπήρχαν τότε στους ανθρώπους. (…)”

Αυτή ήταν η απαρχή της Φραγκοκρατίας, και κάνει σαφέστατη την απάντηση στο ερώτημα μερικών: γιατί αντιπαθούσαν τόσο πολύ οι Έλληνες του 1.453 μ.Χ. τους Λατίνους; Στην Κρήτη είχαν αρχίσει να γράφουν τα ελληνικά με λατινικό αλφάβητο λόγω λατινικής επιρροής!

Οι Τούρκοι δεν τους απαγόρευαν τη θρησκεία ή τη γλώσσα και τέλος πάντων, οι Έλληνες της Κάτω Ιταλίας που ήταν ορθόδοξοι και Ελληνόφωνοι ως τον 11^ο Αι. μ.Χ. εκλατινίστηκαν όταν οι Νορμανδοί κατέλαβαν την Ιταλία και σήμερα ελάχιστοι μιλούν Ελληνικά, ενώ ως τον 20 Αι. μ.Χ. υπήρχαν στην Μικρά Ασία εκατομμύρια Ελληνικών πληθυσμών που διατήρησαν την Ελληνοφωνία και την ορθοδοξία και επέστρεψαν στην Ελλάδα. Ναι, οι Τούρκοι εξισλάμισαν και τουρκοποίησαν πολλούς Ελληνόφωνους πληθυσμούς, αλλά όχι όλους! Έμειναν 3 εκατομμύρια το 1.922 μ.Χ.

Οι Λατίνοι τους εκλατίνισαν όλους τους κατοίκους της Νότιας Ιταλίας. Τι ήταν λοιπόν το λιγότερο δυσάρεστο, ο χαμός όλων ή ο χαμός πάρα πολλών αλλά όχι όλων; Γιατί, ας μην ξεχνάται, μόνο η Πόλη είχε απομείνει και δεν υπήρχε ελπίδα επανάκτησης των εδαφών Βαλκανίων-Μικρασίας, ούτε και η Δύση ενδιαφέρθηκε να κάνει πόλεμο στους Τούρκους για χάρη των Ελλήνων. Δύο πλοία και 700 στρατιώτες έστειλε η Δύση το 1.453 μ.Χ., ενώ είχε ήδη υπογραφεί η Ένωση των Εκκλησιών. Τόσα πολλά. Τόσο πολύ νοιαζόταν για εμάς (https://romioitispolis.gr/oi-triskataratoi-latinoi-i-pragmatiki-alosi-tis-polis-1204/).

 

«Εάλω η Πόλις»: Επτά μύθοι και αλήθειες για την άλωση της Κωνσταντινούπολης. 1.453 μ.Χ.- Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους: Πόσο γνωρίζουμε εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, τι πραγματικά συνέβη τότε;

«Ας αφήσουμε στους ψευδορήτορες τους μάταιους λόγους για τον ειρηνισμό, την αδελφοσύνη και άλλες αυταπάτες, που φέρνουν στην μνήμη τις θεολογικές συζητήσεις των Βυζαντινών την ώρα που ο Μωάμεθ εισέβαλε στα τείχη τους»… Αυτό έλεγε ο Γάλλος συγγραφέας και ανθρωπολόγος, Γκιστάβ Λε Μπον, κι ο λόγος του σήμερα, ανήμερα της «μαύρης επετείου», αντηχεί σαν τρανό σήμαντρο της Βασιλεύουσας.

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε αναμφίβολα ένα γεγονός που συγκλόνισε τον ευρύτερο Ελληνισμό, αλλά και ένα σημείο αναφοράς στην παγκόσμια ιστορία. Πόσο όμως γνωρίζουμε εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, τι πραγματικά συνέβη τότε; Μήπως στηριζόμαστε συχνά σε μύθους που δεν έχουν καμία σχέση με εκείνο τον φοβερό συμβάν που τόσο πολύ σημάδεψε την πορεία του νεότερου Ελληνισμού;

Με τη βοήθεια του ιστορικού Μάριου Αθανασόπουλου, Δρ. Βυζαντινής και Νεότερης Ιστορίας, μέλος ΕΔΙΠ στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου το Newsbomb.gr επιχειρεί να εντρυφήσει στα αίτια, στα γεγονότα και στα αποτελέσματα και με ιστορική βάση να αποκρυσταλλώσει όσα συνέβησαν πριν 571 χρόνια.

Ο κ. Αθανασόπουλος αναφέρεται σε επτά από τους μύθους, που συνοδεύουν τις αναφορές για την περίοδο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, και προσπαθεί μέσω της ιστορικής γνώσης και της εμπεριστατωμένης μελέτης να τους αναιρέσει:

ΜΥΘΟΣ 1ΟΣ: Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΔΡΑΜΑΝ ΤΟΥΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΜΟΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ.

Απάντηση: Είναι γεγονός πως η βοήθεια προς την χειμαζόμενη Κωνσταντινούπολη ήταν πενιχρή. Ξεχνάμε όμως πως η ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν είχε πια τη δυνατότητα να κινητοποιεί τις μάζες όπως στο παρελθόν, αφού είχε προηγηθεί ολόκληρο σχεδόν τον 13^ο Αιώνα μ.Χ. ένα βαθύ σχίσμα στους κόλπους της, κατά το οποίο εμφανίζονταν ταυτόχρονα δύο πάπες, ο ένας στην Ρώμη και ο άλλος στην Αβινιόν της Γαλλίας.

Ταυτόχρονα, κατά τον 14^ο και 15^ο Αιώνα μ.Χ. (από το 1.337 μ.Χ. έως το 1.453 μ.Χ. συγκεκριμένα) έλαβε χώρα στην Δύση ο λεγόμενος Εκατονταετής Πόλεμος μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας. Η διαμάχη αυτή υπήρξε εκτός από καταστροφική για τις δύο χώρες και την Ευρώπη γενικότερα, και απαγορευτική για την ενίσχυση της άμυνας της Κωνσταντινούπολης.

Παρόλα αυτά, έγιναν κάποιες προσπάθειες ενίσχυσης, με αποκορύφωμα τη σταυροφορία της οποίας ηγήθηκαν ο καρδινάλιος Cesarini, ο βασιλιάς της Πολωνίας Ladislaus, ο Ιωάννης Hunyadi και ο Σέρβος πρίγκιπας Brancovic (δηλαδή ενωμένοι Ορθόδοξοι και Ρωμαιοκαθολικοί χριστιανοί). Η προσπάθεια αυτή τελικά απέτυχε ύστερα από τη συντριπτική ήττα που υπέστησαν οι σταυροφόροι στην Βάρνα το 1.444 μ.Χ.

ΜΥΘΟΣ 2ΟΣ: ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ (ΣΕΡΒΟΙ, ΡΩΣΟΙ, ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ Κ.Ο.Κ.) ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ.

Απάντηση: Για λόγους οικονομίας του χώρου, θα αναφερθούμε μόνο στους Σέρβους· η χώρα τους από το 1.390 μ.Χ. ήταν φόρου υποτελής στον Οθωμανό σουλτάνο. Ωστόσο, ο ηγεμόνας τους Γεώργιος Μπράνκοβιτς, είχε αναστηλώσει με προσωπικά του έξοδα έναν πύργο και τμήμα των προμαχώνων της Πόλης (όπως μαρτυρούν δύο επιγραφές πάνω στα τείχη), ενώ μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός της Άλωσης, κλείστηκε επί τρεις ημέρες σε ένα δωμάτιο, αρνούμενος να δεχτεί οποιονδήποτε και στη συνέχεια φρόντισε να πληρώσει τα λύτρα για την απελευθέρωση 100 περίπου μοναζουσών και άλλων σημαντικών προσώπων της Κωνσταντινούπολης.

ΜΥΘΟΣ 3ΟΣ: ΓΝΩΣΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΛΟΓΟΣ, ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΩΣ ΜΥΘΟ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ, ΑΝΑΡΩΤΩΜΕΝΗ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΗΓΗ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.

Απάντηση: Στον Δούκα, έναν από τους λεγόμενους ιστορικούς της Αλώσεως, καταγράφεται η ύπαρξη μιας μικρής, σφραγισμένης πύλης με την ονομασία Κερκόπορτα, η οποία άνοιξε με εντολή του βασιλιά Κωνσταντίνου για να χτυπούν οι Βυζαντινοί τους Οθωμανούς από τα νώτα και να παραμένουν ασφαλείς (ΧΧΧΙΧ, 4).

Λίγο πιο κάτω, ο Δούκας σημειώνει πως το θέλημα του Θεού οδήγησε τους Οθωμανούς μέσα στην πόλη από την πύλη στην οποία προαναφέρθηκε και η οποία είχε ξεχαστεί ανοικτή («Ἰδόντες γὰρ τὴν πύλην, ἥν προλαβόντες εἰρήκαμεν, ἀνεῳγμένην καὶ εἰσπηδήσαντες ἐντὸς…»).

ΜΥΘΟΣ 4ΟΣ: ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΖΟΥΣΑΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΥΠΕΡΘΕΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ.

Απάντηση: Είναι γεγονός ότι ο μοναχισμός στο Βυζάντιο γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση. Ωστόσο είναι εξόφθαλμα υπερβολικές οι αναφορές σε χιλιάδες μοναχούς (έχει διατυπωθεί από ορισμένους και η άποψη πως επρόκειτο για περίπου 500.000!), την στιγμή που ο συνολικός αριθμός των κατοίκων της πολιορκημένης Πόλης ήταν γύρω στις 60.000, με το μεγαλύτερο μέρος του να αποτελείται από γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους.

Οι κληρικοί και οι μοναχοί της Κωνσταντινούπολης συμμετείχαν στην άμυνά της, αφού σύμφωνα με τον Σφραντζή, είχαν αναλάβει την φύλαξη των τειχών κατά τη νύχτα αλλά και την ημέρα (οι μάχες δεν διεξήγοντο σε καθημερινή βάση και συνεχώς, επομένως οι πολεμιστές αναπαύονταν και χρησιμοποιούνταν μόνο όταν οι Οθωμανοί έκαναν επιθέσεις εναντίον των τειχών).

ΜΥΘΟΣ 5ΟΣ: ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ, ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΕΧΘΡΟΥ.

Απάντηση: Στην Κωνσταντινούπολη επικρατούσε ένα κλίμα βαθύτατου διχασμού μεταξύ όσων υποστήριζαν την ένωση των Εκκλησιών («φιλενωτικοί») και εκείνων που την αρνούνταν («ανθενωτικοί»).

Απ’ ό,τι φαίνεται, στην πρώτη ομάδα ανήκε η υψηλή κοινωνία και τα πιο μορφωμένα στρώματα των Βυζαντινών, οι οποίοι έβλεπαν με τρόμο την οθωμανική λαίλαπα να πλησιάζει και οι ίδιοι να μην μπορούν να βρουν κανενός άλλου είδους αντίδοτο, παρά μόνο τη βοήθεια από την Δύση.

Στην αντίπερα όχθη βρισκόταν η συντριπτική πλειοψηφία του λαού και του κλήρου, η οποία με το δικό της αισθητήριο, αντιλαμβανόταν πως αν απομακρυνόταν ο Οθωμανικός κίνδυνος με την αποκλειστική συμβολή της Δύσης, τότε οι Βυζαντινοί κινδύνευαν να σώσουν μεν τα σώματά τους από τη βαβυλώνια αιχμαλωσία, αλλά να απωλέσουν την «ψυχή» τους, δηλαδή την πίστη των πατέρων τους.

ΜΥΘΟΣ 6ΟΣ: ΟΙ ΦΙΛΕΝΩΤΙΚΟΙ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ.

Απάντηση: Μέσα στην πολιορκημένη Κωνσταντινούπολη, ελάχιστοι ήταν οι συνειδητά φιλενωτικοί πολίτες. Οι περισσότεροι απ’ όσους ανήκαν σε αυτή την μερίδα αποδέχονταν εκόντες άκοντες αυτή τη συνθήκη, μόνο και μόνο για να σωθεί η Πόλη από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Ο ιστορικός της Αλώσεως Δούκας, οπαδός της ένωσης των Εκκλησιών, σημειώνει πως ήταν εμφανής η προσποιητή προσπάθεια όσων υποστήριζαν την Ένωση, να αποδείξουν την ειλικρίνεια των προθέσεών τους, με πρώτο τον ίδιο τον βασιλιά Κωνσταντίνο, ο οποίος όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ιστορικός: «πεπλασμένως κατένευσεν».

Εδώ νομίζω βρίσκεται και το κλειδί της μη αγιοποιήσεώς του από την ορθόδοξη Εκκλησία, παρότι αποτελεί τον κατ’ εξοχήν μάρτυρα της χριστιανικής πίστης, ο οποίος, παρότι του δόθηκε η ευκαιρία να δραπετεύσει, δεν πρόδωσε τον λαό του και παρέμεινε ως το τέλος στις επάλξεις, θυσιάζοντας την ζωή του.

Η στάση αυτή του τελευταίου Παλαιολόγου υποθέτω πως οδήγησε και πολλούς «ζηλωτές» των τελευταίων δεκαετιών στο να του αφαιρέσουν τον «τίτλο» του «μαρμαρωμένου βασιλιά» και να τον αποδώσουν στον Ιωάννη Βατάτζη, έναν πιο «ορθόδοξο» βυζαντινό βασιλιά και άγιο της ορθόδοξης Εκκλησίας.

ΜΥΘΟΣ 7ΟΣ: Ο ΓΕΝΟΥΑΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΗΣ (GIOVANNI GIUSTINIANI LONGO) ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ, ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ.

Απάντηση: Σύμφωνα με τις πηγές που έχουμε στη διάθεσή μας, ο Ιουστινιάνης συμμετείχε στην άμυνα της Κωνσταντινούπολης με 700 άνδρες και δύο πολεμικά πλοία (τα οποία είχε ο ίδιος εξοπλίσει) και τραυματίστηκε στην μάχη, αποχωρώντας στη συνέχεια μαζί με τους άνδρες του. Εκεί που οι πηγές διαφέρουν, είναι στη σοβαρότητα του τραυματισμού του· ο Σφραντζής για παράδειγμα σημειώνει πως πληγώθηκε από ένα βέλος στο δεξί του πόδι, κιτρίνισε από τον φόβο του και αποχώρησε κρυφά από τη μάχη για να σωθεί.

Την ίδια εκδοχή ακολουθεί και ο Βενετός συγγραφέας της Άλωσης, Νικολό Μπάρμπαρο. Αντίθετα μ’ αυτούς, οι υπόλοιποι ιστορικοί μιλούν για σοβαρό τραυματισμό (ο Χαλκοκονδύλης αναφέρει τραυματισμό στο χέρι από πυροβόλο όπλο, ο Κριτόβουλος υποστηρίζει πως χτυπήθηκε άσχημα από βλήμα βαλλίστρας στο στέρνο, το οποίο διαπέρασε τον θώρακά του και ο Δούκας πως μία σφαίρα τον τραυμάτισε στο χέρι πίσω από τον βραχίονα, τρυπώντας την σιδερένια χλαμύδα που φορούσε).

Η τραγική κατάληξη του Γενουάτη στρατηγού, επιβεβαιώνει ωστόσο τους δεύτερους· ο Ιουστινιάνης κατόρθωσε να διαφύγει με τους άνδρες του στην Χίο, αφήνοντας εκεί την τελευταία του πνοή την 1^η Ιουνίου, λίγες ημέρες δηλαδή μετά τον –κατά τα φαινόμενα– θανάσιμο τραυματισμό του.

Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΘΥΜΙΖΕ ΜΙΑ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ. Συμπερασματικά, σαν άλλο επίλογο της ιστορικής του ανάλυσης, ο κ. Αθανασόπουλος είναι σαφής και για τα αίτια που οδήγησαν στην πτώση:

«Επιλογικά, οφείλουμε να τονίσουμε ότι η άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε ένα σπουδαίο γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας, συγκλονιστικό ως προς τις συνέπειες που είχε όχι μόνο στους κληρονόμους του Βυζαντινού πολιτισμού (Έλληνες, Σέρβους, Βουλγάρους, Ρώσους και άλλους λαούς) αλλά και στην Δύση.

Εντούτοις θα πρέπει να μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι ουσιαστικά αποτέλεσε την φυσική κατάληξη μιας πορείας που είχε ξεκινήσει από το 1204 μ.Χ., με την πρώτη άλωση της Βυζαντινής πρωτεύουσας από τους σταυροφόρους.

Γιατί η πόλη που κατέλαβαν εξ εφόδου οι Οθωμανοί τα ξημερώματα της 29^ης Μαΐου 1.453 μ.Χ., αποτελούσε το φάντασμα του παλιού εαυτού της. Με πιο σύγχρονους όρους, θύμιζε μια ηλικιωμένη γερόντισσα με πολλαπλές ασθένειες η οποία φιλοξενούνταν για ένα διάστημα στην εντατική, ώσπου οι θεράποντες ιατροί αποφάσισαν τη διακοπή της τεχνητής υποστήριξής της», υπογραμμίζει (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/05/blog-post_998.html).

Η πρώτη Άλωση της Πόλης από τους Φράγκους, και οι ομοιότητες με την εποχή μας…Τά συμβάντα πριν την 29^η Μάϊου 1.453  μ.Χ.! Λίγες μέρες πριν την τελική Άλωση... 1.453 μ.Χ.– Απριλίου 5, άρχισε η πολιορκία της πόλης…  Έρχεται ο Νέος Κωνσταντίνος πού θα αναλάβει το Γένος ;  

Αν κανείς διαβάσει, το τί προηγήθηκε πριν την απόλυτη καταστροφή του 1.204 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη από τους Φράγκους, τους προγόνους δηλαδή των σημερινών δυτικοευρωπαίων, θα ανατριχιάσει από τις ομοιότητες τού τότε, με το σήμερα...

Γιατί η οριστική και τελευταία Άλωση τού 1.453 μ.Χ. από τους Τούρκους, είχε σαν βάση και αιτία την Άλωση του 1.204 μ.Χ. από τους Δυτικούς ψευδο-σταυροφόρους του πάπα, πού έγινε 250 περίπου χρόνια αργότερα !

Μέσα από την έρευνα μας εντοπίσαμε ομοιότητες, που μόνο τυχαίες δεν είναι. Πραγματικά οι εχθροί του Γένους μας στερούνται φαντασίας, αφού το ίδιο ακριβώς σχέδιο των προγόνων τους εφαρμόζουν και τώρα για τον αφανισμό μας… Την ώρα, που αυτοί εκτελούν επιτυχώς τα σχέδιά τους, εμείς κακώς επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη των Βυζαντινών πατέρων μας του 1.204 μ.Χ...

Τότε, οι Ρωμαίοι (Βυζαντινοί) πρόγονοι μας, προκειμένου να λυτρωθούν από την τυραννική εξουσία του βασιλεύοντος Αλεξίου Κομνηνού, έστρεψαν τις ελπίδες τους σέ λάθος άνθρωπο, που κατέστρεψε το Βυζάντιο και που ο βίος του ταιριάζει τρομακτικά με αυτόν του Ανδρέα Παπανδρέου (για να θυμηθούμε και την ρίζα του κακού και τούς εξ΄ αυτού προκύψαντας κομματικούς σχηματισμούς και ζιζάνια όπως :

ΚΚΕ – Αριστερά εγέννησε το ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ εγέννησε ΔΗΜΑΡ, ΔΗΜΑΡ εγέννησε Ποτάμι, Ποτάμι εγέννησε ΣΥΡΙΖΑ, ΣΥΡΙΖΑ εγέννησε Νέα Δημοκρατία ( όχι της Δεξιάς, αλλά του Μητσοτάκη), και τι άλλο στην συνέχεια θα γεννήσει και θα δούνε τα μάτια, μας δεν γνωρίζουμε, και εδώ αλλοίμονό μας ...)

Ο Ανδρόνικος Κομνηνός εκμεταλλεύτηκε την οργή του λαού κατά των πλουσίων, της αριστοκρατίας και του κρατικού (δεξιού θα λέγαμε στη εποχή του Παπανδρέου) κατεστημένου, και με λαϊκιστικά συνθήματα και υποσχέσεις πρωτόγνωρες στα Βυζαντινά χρονικά υπέρ του λαού και κατά της Δύσης («ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο…» θα λέγαμε στην εποχή του Παπανδρέου), πήρε την εξουσία και μέσα σε 2 μόνο χρόνια αποσάθρωσε την κρατική, στρατιωτική, και κοινωνική δομή του Βυζαντίου.

Έτσι λοιπόν μία - μία οι Βυζαντινές επαρχίες άρχισαν να ανεξαρτητοποιούνται και άλλες να χάνονται από τους εχθρούς (Θεσσαλονίκη), αφού οι ένδοξοι Βυζαντινοί στρατηγοί, που θα μπορούσαν να αμυνθούν με αποτελεσματικότητα, είχαν δολοφονηθεί, ή φυλακιστεί από τον Ανδρόνικο, που φοβόταν μην τυχόν και χάσει το θρόνο από τον Στρατό.

Όταν τελικά ο λαός εξεγέρθηκε απηυδισμένος από τις εθνικές συμφορές και τις πολιτικές δολοφονίες για παραδειγματισμό τότε και η βασιλεία του Ανδρόνικου Κομνηνού έλαβε τέλος φρικτότερο από αυτό τού Καντάφι, αλλά ο λαός έκανε το ίδιο λάθος ξανά !

Κι΄ έτσι, σαν τους σημερινούς Νεοέλληνες της μεταπολίτευσης, που μία πίστευαν το ΠΑΣΟΚ μία την ΝΔ, στήριξαν τις ελπίδες τους και έστεψαν Αυτοκράτορα τον πρώτο, που βρήκαν διαθέσιμο αντίπαλο του Ανδρόνικου, χωρίς να αναρωτηθούν τί άνθρωπος είναι, ή αν έστω είναι κατ' ελάχιστο ικανός (όπως με την περίπτωση του κ. Τσίπρα, Μητσοτάκη, Κασελάκη... βλέπουμε σήμερα!).

Ο Ισαάκ Άγγελος, ο νέος Αυτοκράτορας, αποδείχτηκε άσχετος και παντελώς ανίκανος. Στις μέρες του η καταστροφή, που είχε επιφέρει ο προκάτοχός του, έφερε καρπούς (ό,τι ακριβώς συνέβη στην σημερινή μας δεκαετία του '90 και την «μετά Ανδρέα εποχή…»). Οι Ρωμιοί άλλαξαν, ο στρατός το ίδιο… Τώρα πια δεν υπήρχε η μαχητικότητα, η αγωνιστικότητα και η γενναιότητα στον λαό και στον στρατό.

Επιπλέον ο λαός με τα παραδείγματα των αρχόντων του κυλίστηκε στην αμαρτία, μιμούμενος την ανηθικότητά τους (ο Ανδρόνικος, ήταν τρομερός γυναικάς) και μέσα σε λίγα χρόνια μεταμορφώθηκε στην χειρότερη ίσως ποιότητα λαού, που γέννησε ποτέ το Έθνος μας.

Η ανικανότητα του Ισαάκ Αγγέλου ( πού μόνο «άγγελος» δεν ήταν ) έδωσε την αφορμή στον ίδιο τον αδερφό του, τον Αλέξιο Άγγελο, να κλέψει τον θρόνο και αφού τυφλώσει τον αδερφό του Ισαάκ να τον κλείσει στην φυλακή μαζί με τον μικρό του γιο και διάδοχο του θρόνου. Αν ο Ισαάκ υπήρξε άσχετος, ο Αλέξιος Γ' Άγγελος, ο νέος Αυτοκράτορας, αποδείχτηκε ο χειρότερος Βυζαντινός βασιλιάς όλων των εποχών...

Στην εποχή του τα σκάνδαλα και η αποδόμηση του πριν από λίγο ισχυρότερου Κράτους του κόσμου γιγαντώθηκαν. Τώρα πιά το μόνο, που ενδιέφερε τους κρατικούς αξιωματούχους και την αλλοτριωμένη (εκσυγχρονισμένη θα λέγαμε) κοινωνία, ήταν η υλική ευμάρεια, ο πλουτισμός και οι αρπαχτές απο τα σκάνδαλα.  Όπως έλεγε και ο αγαπημένος μας Γέροντας Παΐσιος... « Θέλετε να χαλάσετε έναν λαό; Δώστε στον λαό πλούσια τα υλικά αγαθά και θα ξεχάσουν και τον Θεό και τα πάντα…».

Τί και αν φώναζαν οι λιγοστοί και οι ικανοί Πατριώτες της εποχής εκείνης για τον επερχόμενο κίνδυνο, η κρατική εξουσία της εποχής εκείνης (όπως και αυτή της μεταπολίτευσης) θεωρούσε τις φωνές αυτές γραφικά «παραληρήματα». (σς. Όπως στιγματίζουν σήμερα μερικοί δημοσιογραφίσκοι τις λογικές διαμαρτυρίες ιερωμένων και λαϊκών, βουλευτών κλπ για τά ανήθικα νομοθετήματα πού θα διαλύσουν την Ελληνική κοινωνία... «Παραλήρημα» του Αμβρόσιου, γράφει ο ένας, «παραλήρημα βουλευτών Κατσίκη και Νικολόπουλου…γράφει ο άλλος.

Το δικό τους το εσωτερικό παραλήρημα του μυαλού τους δεν το βλέπουν, τους άλλους μόνο ξέρουν να κατηγορούν λέγοντας «φασίστα τον ένα και φασίστα τον άλλο», τον δε εαυτό τους τον θεωρούν και μεγάλο δημοκράτη !!!»)

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αντίδραση του Αλεξίου Γ' Αγγέλου στις ικεσίες ενός πατριώτη αξιωματικού, που τον παρακαλούσε να δοθεί άδεια ξυλείας προκειμένου να φτιαχτούν μεγάλα πολεμικά πλοία για την άμυνα της Πόλης. Ο εγκληματικός αυτός Αυτοκράτορας με δυσκολία έδωσε τελικά την άδεια, αλλά την πήρε πίσω, όταν ο δασάρχης της περιοχής διαμαρτυρήθηκε, ότι θα ζημιωθεί το κυνήγι της περιοχής!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οικονομικού σκανδάλου, που θα το ζήλευε και ο Τσοχατζόπουλος και που ταιριάζει με το σύγχρονο σκάνδαλο των υποβρυχίων, είναι αυτό του Βυζαντινού αρχιναύαρχου, που παίρνοντας την εντολή (μετά από πιέσεις στον Αλέξιο των λίγων πατριωτών) να σουλουπώσει κάπως τα εναπομείναντα μεγάλα πολεμικά του άλλοτε πανίσχυρου στόλου, αυτός κατάκλεψε το Κράτος αποδομώντας τα εξαρτήματα από διάφορα πλοία με σκοπό να τα αναπληρώσει σε άλλα. Το αποτέλεσμα ήταν:

1^ον. Να απομείνουμε μόνο με δυο-τρία αξιόπλοα πλοία, που παρατημένα στα ναυπηγεία του Κεράτιου (σαν και τα σημερινά υποβρύχια) δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σε καμία περίπτωση τα πολυάριθμα και νεότερα βενετσιάνικα.

2^ον. Οι τσέπες του Τσοχατζόπουλου της εποχής εκείνης να φουσκώσουν απότομα, αφού κάποια εξαρτήματα πλοίων πουλήθηκαν κρυφά επιφέροντας στον αρχιναύαρχο παράνομο πλουτισμό εις βάρος της Πατρίδος.

Σημείωση Ιστολογίου: Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή στους περισσότερους Έλληνες... Ήλθε η απόλυτη παρακμή και στο τέλος η κατάληψη της Κων/πολης από τους Σταυροφόρους Φράγκους, οι οποίοι και ...βρήκαν την απίστευτη για αυτούς ευκαιρία να καταλάβουν (εκτός των άλλων) και την Πόλη των Πόλεων με μια απίστευτη ευκολία (χωρίς να ανοίξει...μύτη!), μιας και δεν υπήρχε πλέον ούτε Στρατός, ούτε Στόλος, ούτε τίποτα (https://www.kivotoshelp.gr/index.php/eidhseis/2984-i-proti-alosi-tis-polis-apo-tous-fragkous-kai-oi-omoiotites-me-tin-epoxi-mas-ta-symvanta-prin-tin-29i-maiou-1453)!

ΝΑ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ 47 ΧΩΡΕΣ (11 χιλιάδες άτομα) ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ EFES-2024 μ.Χ. (9 έως 30 Μαΐου) ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΜΕ ΣΕΝΑΡΙΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ !!

Μεγαλύτερος εξευτελισμός για την τουρλοκωλιασμένη ψευτοκυβέρνησή μας, και κατ' επέκταση για την Ελλάδα.. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!! Να μην σάς πω.. ότι απορώ κιόλας πώς δεν συμμετέχει και η ίδια η "Ελλάδα" σε αυτή την άσκηση!...

Η άσκηση γίνεται πάλι εφέτος, δήθεν για να παρουσιάσει η Τουρκία σε όλες αυτές τις χώρες την παραγωγή της σε σύγχρονα οπλικά συστήματα, και μάλιστα είναι η μεγαλύτερη της σειράς, "κοινή άσκηση" υπό τη διεύθυνση και την διαχείριση της "Διοίκησης Στρατού Αιγαίου"!!!! Τί ακριβώς είναι αυτό το τελευταίο.. μήπως μπορεί να μάς το εξηγήσει με σαφήνεια η κυβέρνησή μας..; (μας, τους, των, του εξαποδώ.. ό,τι θέλετε βάλτε).

Anyway, η άσκηση διεξάγεται στην Δυτική Ανατολία, το Κεντρικό Αιγαίο, τον κόλπο της Σμύρνης και στο πεδίο βολής και ασκήσεων Doğanbey. Οι "φιλελληνικές" χώρες που συμμετέχουν, και των οποίων "διακριτικά" όλες οι γνωστές ιστοσελίδες μάς δίνουν απλώς και μόνον τον αριθμό τους (47).. είναι οι εξής:

Γερμανία, ΗΠΑ, Αλβανία, Αυστραλία, Αζερμπαϊτζάν, Μπαχρέιν, Μπαγκλαντές, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ηνωμένο Βασίλειο, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Βραζιλία, Μπουρκίνα Φάσο, Μαρόκο, Φιλιππίνες, Γαλλία, Γκάμπια, Γουινέα, Γεωργία, Ιταλία, Καμερούν, Κατάρ, Καζακστάν, Κιργιστάν, Δημοκρατία της Κορέας, Κονγκό, Κουβέιτ, "Βόρεια Μακεδονία", Αίγυπτος, Λετονία, Λιβύη, Ουγγαρία, Μάλι, Μεξικό, Μογγολία, Μολδαβία, Νίγηρας, Νιγηρία, Πακιστάν, Πολωνία, Ρουάντα, Σομαλία, Σαουδική Αραβία, Τατζικιστάν, Τανζανία, Ουγκάντα, Ζάμπια, Ζιμπάμπουε. Μην ανησυχείτε όμως.. Έχουμε κάτι τσαμπουκαλήδες στην Ελλάδα.. που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους στα "εθνικά" μας θέματα (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/05/47-11-efes-2024-9-30.html).