ΟΙ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΑΝΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΔΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΟ ΒΑΥΑΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ

ΟΙ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΑΝΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΔΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΟ ΒΑΥΑΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Ως γνωστόν, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1945 μ.Χ., η Γερμανία ήταν λόγω του πολέμου αυτού κατεστραμμένη και ηττημένη για δεύτερη φορά σε λιγότερο από 30 χρόνια. Ο δε Φραντς Γιόζεφ Στράους ίδρυσε την περίοδο αυτή την Χριστιανοκοινωνική Ένωση (csu) στην Βαυαρία, ενός ακραίου πολιτικού κόμματος που κυβερνά την Βαυαρία συνεχόμενα από τότε, ενώ τα κεντρικά γραφεία του κόμματος αυτού βρίσκονται στο Μόναχο.

Ο ίδιος ο Φραντς Γιόζεφ Στράους ηγήθηκε ο ίδιος του CSU από το έτος 1961 μ.Χ. στην Βαυαρία από ως και το έτος 1.988 μ.Χ., και το τέλος της ζωής του. Ο ίδιος έλεγχε το ομοσπονδιακό Υπουργείο πυρηνικών υποθέσεων, όπως και το ομοσπονδιακό Υπουργείο Άμυνας, αλλά και το ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών.

Ο ίδιος θεωρείται από πολλούς υπεύθυνος για την μεγάλη οικονομική ανάπτυξη στην Βαυαρία κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του, ενώ εισηγήθηκε στην επανίδρυση του σημερινού Γερμανικού στρατού και παράλληλα εκπαίδευσε και ανέδειξε πολλούς σημαντικούς πολιτικούς από την καθολική/παπική Βαυαρία.

Στην δε Βαυαρία υπάρχουν πολλές σημαντικές εταιρείες, όπως οι: Allianz, Adidas, Audi, bmw, Infineon, Linde, Munich Re, O2, Puma, Schaeffler, Siemens και άλλες από 150 άλλες βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων της αεροδιαστημικής, των εξοπλισμών, της αυτοκινητοβιομηχανίας, των χημικών, των υπολογιστών, των κατασκευών, της ενέργειας, των ηλεκτρονικών, των μέσων ενημέρωσης, της εκτύπωσης, των τηλεπικοινωνιών και των μεταφορών.

Στην 100η επέτειο από τη γέννηση του, όταν οι ηγέτες του κόμματος στην Βαυαρία τον αποκάλεσαν έναν από τους δημιουργούς της σύγχρονης Γερμανίας.  Πολλοί πίστευαν ότι αν ο Στράους εκλεγόταν καγκελάριος, θα μπορούσε να αυξήσει για άλλη μία φορά την δύναμη της Γερμανίας όπως επί Χίτλερ.

Αυτό το υπέθεταν πολλοί διαβάζοντας τις ιδέες του στο σχέδιο του που έγραψε για την Γερμανία και για μία μεγάλη Ευρώπη, το οποί είχε τον τίτλο: «The Grand Design: A European Solution to German Reunification».

Παράλληλα, ο ίδιος ο Στράους έθεσε υποψηφιότητα και προσπάθησε ενάντια στον συνδιεκδικητή του αξιώματος Κολ να εκλεγεί καγκελάριος της Γερμανίας το 1.980 μ.Χ., όμως ηττήθηκε από αυτόν, έστω και οριακά.

Ο ίδιος ο Στράους οραματίζονταν την επανένωση της Γερμανίας, κάτι που δεν πρόλαβε να δει, όμως η μεν πτώση του Βερολίνου συνέβη ακριβώς ένα έτος μετά τον θάνατο του το 1.989 μ.Χ. και η επανένωση της Γερμανίας έγινε το έτος 1990 μ.Χ.

Παράλληλα ο Στράους ήταν υπέρ της επέκτασης και της ενοποίησης της Γερμανίας υπό Γερμανική καθοδήγηση, όπως και υπέρ της επαναδημιουργίας του Γερμανικού στρατού, ακόμα και υπέρ της απόκτησης πυρηνικών όπλων από την Γερμανία και την αυτονόμηση της από την Ευρώπη.

Παράλληλα, ο ιδικέ πίστευε ότι η Ευρώπη και η Γερμανία έχασαν την ανεξαρτησία της μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και για να την ανακτήσουν, η Γερμανία πρέπει να αποκατασταθούν πλήρως και να απαλλαγεί από περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία και στον στρατιωτικό επανεξοπλισμό.

Όσο για τις πολίτικες του απόψεις, όπως και το κόμματος του ο ίδιος είχε δηλώσει: «Πιο δεξιά από εμάς πρέπει να είναι μόνο ο τείχος», κάτι το οποίο πρακτικά σήμαινε ότι θα έπρεπε το κόμμα του να έχει πάντα τις πιο ακροδεξιές και εθνικιστικές απόψεις, έτσι ώστε να μην εμφανιστεί ποτέ στην Βαυαρία κάποιο άλλο ακροδεξιό κόμμα για να του πάρει την θέση.

Και όντως στις μέρες μας με βάση το όραμα του Στράους η Γερμανία και η ΕΟΚ υπό την διοίκηση των Γερμανών έχει μετατραπεί σε Ευρωπαϊκής Ένωσης/ΕΕ από το έτος 1.993 μ.Χ., ενώ δημιουργήθηκε και το νόμισμα του ευρώ το 2002 μ.Χ. υπό τον έλεγχο της Γερμανικής τράπεζας και σαν μεταμφιεσμένο μάρκο κατά πολλούς επικριτές του.

Η δε ΕΕ επεκτάθηκε όπως ακριβώς είχε οραματιστεί ο Στράους, ενώ και ο Γερμανικός στρατός, τόσο ο εθνικός, όσο και σε μορφή ευρωστρατού και μέσω του ΝΑΤΟ έχει και αυτός αρχίσει να αναδιοργανώνεται και να γίνεται ισχυρός όπως παλιά με αφορμή τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο.

Ο Στράους είχε και πιο ακραίες απόψεις που είχε δηλώσει ακόμα και δημόσια, όπως π.χ. όταν είχε δηλώσει: «Ο Χίτλερ ήταν σπουδαίος άνθρωπος, αλλά έκανε κατάχρηση και κατάχρηση της εξουσίας του». Οπότε αν λάβει ποτέ κάνεις μεγάλη δύναμη—να είναι πολύ προσεκτικός να μην την καταχραστεί».

Ο άνθρωπος που διαδέχτηκε τον Στράους ήταν ένας άμεσος συνεργάτης του και μέλος της CSU, ο  : τον γενικό γραμματέας του κόμματος αυτού, ο Έντμουντ Στόιμπερ. Ο Στόιμπερ έγινε πρωθυπουργός της Βαυαρίας το έτος 1999 μ.Χ.

Το έτος 2002 μ.Χ., ο Στόιμπερ  κέρδισε την Άνγκελα Μέρκελ για να γίνει ο κύριος υποψήφιος των «αδελφών κομμάτων» csu-csu για την καγκελαρία της Γερμανίας, αλλά έχασε οριακά από τον τότε σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, με συνέπεια στο τέλος να αποσυρθεί από την πολιτική το 2007 μ.Χ. Ο δε Στόιμπερ γνώριζε τόσο τον Franz Josef Status, όσο και τον Otto von Habsburg (http://alophx.blogspot.com/2023/04/blog-post_13.html).

Στην συνέχεια, τον Στόιμπερ τον διαδέχτηκαν άλλοι Βαυαροί πολιτικοί. Ένας από αυτούς είναι ο Karl-Theodore zu Guttenberg. Αυτός κατάγονταν από αριστοκρατική οικογένεια, της οποίας τα μέλη έφεραν τον τίτλο του reichsfreiherr, δηλαδή του Βαρόνου του Α΄ Ράιχ, ενώ ο ίδιος είναι απόγονος του Αυτοκράτορα των Αψβούργων Λεοπόλδος του Β’.

[Είναι αρκετά πιθανόν ότι πολλοί πρώην μονάρχες και αριστοκράτες (π.χ. σαν τον Γκούτενμπεργκ) υπακούν και προωθούν απόλυτα τα σχέδια των δυτικών ελίτ είναι ίσως επειδή αυτές να τους έχουν υποσχεθεί την επαναφορά/αποκατάσταση της μοναρχίας και των αριστοκρατών και των προνομίων τους, πάντα όμως υπό τον έλεγχο των ελίτ].

Στις 14 Νοεμβρίου 2023 μ.Χ., ο επί Μέρκελ Υπουργός Άμυνας Karl-Theodor zu Guttenberg προειδοποίησε ότι η Γερμανία δεν είναι έτοιμη για το ενδεχόμενο «Ο ξανθός νταής (Τραμπ) να πάρει ξανά τα ηνία στα χέρια του».

Προέτρεψε τους Γερμανούς πολιτικούς «Να αρχίσουν να ασχολούνται ξανά με τους Ρεπουμπλικάνους των ΗΠΑ τώρα και να μην περιμένουν μέχρι να σταθούν εκεί σοκαρισμένοι και να πουν: «Αυτός ο τύπος κέρδισε ξανά!»».

Σε συνομιλία με το Augsburger Allgemeine, ο Guttenberg επανέλαβε την προειδοποίησή του, δηλώνοντας ότι μια νίκη Τραμπ «θα ήταν μια περαιτέρω απειλή και πιθανή υπονόμευση του γηράσκοντα μοντέλου της Δύσης – με κοινωνικοπολιτικές, σχετιζόμενες με την ασφάλεια και οικονομικές συνέπειες».

Ο Γκούτενμπεργκ, ο οποίος ζει για χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει προειδοποιήσει την Ευρώπη από το 2016 μ.Χ. για τον Ντόναλντ Τραμπ.  Ακούγοντας τον κ. Guttenberg και τον τρόπο που ο κόσμος του ανταποκρίνεται, πρέπει να πω ότι φαίνεται ότι η σχέση μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας είναι ήδη νεκρή!

Παράλληλα, ο Guttenberg όπως και η «Εναλλακτική για την Γερμανία» είναι υπέρ των απελάσεων ισλαμιστών λαθρομεταναστών από την Γερμανία, στηρίζει το Ισραήλ στον πόλεμο με την Χαμάς, είναι υπέρ ενός χτυπήματος στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και πόλεμο με το κράτος αυτό αν χρειαστεί, όπως επίσης και υπερ της επαναδημιουργίας του ισχυρού Γερμανικού στρατού των Ράιχ.

Ο ίδιος πίστευε ότι η Γερμανία έπρεπε να στείλει στρατό κατά του ISIS σε Συρία και Ιράκ, κατά των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, πίστευε ότι η Γερμανία θα έπρεπε να αρχίσει να προμηθεύει όπλα στους Κούρδους, να στραφεί κατά του ισλαμιστή Ερντογάν κ.λ.π.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του στην Wall Street Journal, καταδίκασε την κακή κατάσταση του Γερμανικού στρατού . «Είναι αποτρόπαιο το γεγονός ότι η Γερμανία αποφάσισε πρόσφατα να μειώσει τις στρατιωτικές δαπάνες κατά περίπου 800 εκατομμύρια ευρώ (1,05 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) το 2015 μ.Χ.». Δύο μέρες αργότερα είπε στην Bild ότι η Γερμανία δεν μπορεί επί του παρόντος να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της στο ΝΑΤΟ και κάλεσε το έθνος να αυξήσει τις στρατιωτικές του δαπάνες.

[Ο δε Horst Seehofer, του επικεφαλής της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (csu), του κόμματος που κάποτε υπηρετούσε ο Guttenberg. Ο Seehofer είναι ένθερμος σύμμαχος και υποστηρικτής του Guttenberg και θέλει να τον δει ξανά ως ηγέτη μέσα στο κόμμα. «Η πόρτα μου είναι ανοιχτή για τον Karl-Theodor zu Guttenberg», δήλωσε πρόσφατα]. 

Παράλληλα, ο ίδιος πιστεύει όπως και ο Στράους (αλλά πίστευε και ο Στόιμπερ) ότι η Ευρώπη και η Γερμανία έχασαν την ανεξαρτησία της μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και για να την ανακτήσουν, η Γερμανία πρέπει να αποκατασταθούν πλήρως και να απαλλαγεί από περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία και στον στρατιωτικο επανεξοπλισμό, όπως και ότι ο κόσμος πρέπει να είναι προετοιμασμένος για μια ανεξάρτητη πυρηνική Ευρώπη.

Ο τελευταίος Ευρωπαίος ηγέτης που τοποθετήθηκε με επιτυχία ενάντια στους περιορισμούς που επιβλήθηκαν από την Δύση ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ. Το 1.938 μ.Χ., ο Χίτλερ έφερε τα Αυτοκρατορικά σύμβολα του Α΄ Ράιχ, δηλαδή το Αυτοκρατορικό στέμμα, την Σφαίρα της Αυτοκρατορίας, το Σκήπτρο και το Αυτοκρατορικό σπαθί- από την Βιέννη στην Νυρεμβέργη [Ο δε Guttenberg, όπως και ο Στόιμπερ πριν από αυτόν γνώριζε τόσο τον Franz Josef Strauss, όσο και τον Otto von Habsburg (http://alophx.blogspot.com/2023/04/blog-post_13.html)].

Ο πιστός Ρωμαιοκαθολικός Reichsfreiherr Karl-Theodor zu Guttenberg (που έχει στενές σχέσεις και με το Βατικανό) έχει κάνει δηλώσεις όπως, "Ας μάθουμε πώς να αντιμετωπίζουμε τη γειτονιά μας χωρίς τις ΗΠΑ" Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ανοικοδόμησαν την Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την ενίσχυσαν αρκετά στρατιωτικά δεν έφτασαν σε σημείο να την συμπεριλάβουν στο πρόγραμμα του ΝΑΤΟ για μία κοινή χρήση των πυρηνικών βομβών του οργανισμού αυτού!

Ο δε Karl-Theodor Maria Nikolaus Johann Jacob Philipp Franz Joseph Sylvester Buhl-Freiherr von und zu Guttenberg πήρε τον οικογενειακό τίτλο του Βαρόνου από τους Αψβούργους, όπως και τον τίτλο του Freiherr (που σημαίνει Reichsfreiherr) και έχει στενές σχέσεις με την οικογένεια των Αψβούργων, ενώ όπως ο Όττο Αψβούργους τρέφει μεγάλο μίσος και απέχθεια για την Ρωσία και με αφορμή τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο τάχθηκε υπέρ του επανεξοπλισμο της Γερμανίας και του ευρωστρατού, ακόμα και σε πόλεμο αν χρειαστεί με την Ρωσία.

Ο ίδιος παραιτήθηκε επί κυβέρνησης Μέρκελ από την θέση του Υπουργού Οικονομικών όταν ανακαλύφθηκε ότι είχε κάνει λογοκλοπή στην διδακτορική διατριβή του και μετανάστευσε στις ΗΠΑ οπού δούλεψε για μεγάλες επιχειρήσεις, όμως είναι ακόμα πολύ δημοφιλής σε πολλούς Γερμανούς και πολλοί πιστεύουν ότι όσο και αν ο ίδιος το αρνείται και λέει ότι δεν σκοπεύει να γυρίσει στην Γερμανική πολιτική, παρόλα αυτά σύντομα ισχυρίζονται πολλοί οπτό ετοιμάζει μία δυναμική επιστροφή στην Γερμανική πολιτική σκηνή για την διεκδίκηση ακόμα και της Γερμανικής καγκελαρίας.

[Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι το πιθανότερο είναι το σκάνδαλο για την διατριβή του Γκούτενμπεργκ να το έβγαλε η ιδιά η τότε καγκελάριος Μέρκελ, η οποία φοβούνταν την μεγάλη δημοφιλία του σαν Υπουργού Άμυνας της Γερμανίας (όπως ακριβώς στις μέρες μας ο Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Ιστορικούς είναι πιο δημοφιλής από τον καγκελάριο Σολτς).

Άλλωστε η ιδιά έχει ιστορικό μέσω δολοπλοκιών και προδοσιών στην εξόντωση όλων των αντιπάλων της που θεωρούσε επικίνδυνους αντίπαλους για την διεκδίκηση για την καγκελαρία, π.χ. τον Σόιμπλε, τον Στόιμπερ, ακόμα και τον ίδιο τον μέντορα της, τον Κολ].

{Στα δε σχέδια των Γερμανών και του Guttenberg για την ΕΕ θα μπορούσε να παίξει ρολό και ένας Προέδρος μίας ισχυρής Ευρωπαϊκής χωράς υποτελούς στην Γερμανία που στηρίζει σχέδια για ανεξάρτητη πολιτική Ευρώπη, είναι υπέρ του ευρωστρατού και μίας ανεξάρτητης πυρηνικής Ευρώπης, ιδίως αν ο Τραμπ κερδίσει ξανά όπως είναι πιθανότατο τις Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2024 μ.Χ.

Στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (μέλος του οποίου είναι και ο Guttenberg) που ξεκίνησε την ίδια μέρα που κέρδισε τη νίκη του ο Τραμπ, ο Πρόεδρος Μακρόν περιέγραψε το 2024 μ.Χ. ως «στιγμή αποβάθρας» για την Ευρώπη, όταν η ΕΕ «θα είναι σε θέση να αποφασίσει αν θέλουμε να είμαστε κυρίαρχοι ή όχι».

«Ο φόβος μιας άλλης Προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ πλήττει ήδη το Βερολίνο», έγραψε η Ελβετική Neue Zürcher Zeitung στις 17 Ιανουαρίου. Ο τίτλος του άρθρου: «Μια ξεχωριστή πυρηνική ομπρέλα για την Ευρώπη; Η προοπτική μιας νίκης Τραμπ πυροδοτεί μια νέα συζήτηση για τα πυρηνικά όπλα». Νωρίτερα, ο Fischer, ο πολιτικός επιστήμονας Herfried Münkler, ο στρατιωτικός ειδικός Carlo Masala και άλλοι κάλεσαν την Ευρώπη να αποκτήσει το δικό της πυρηνικό οπλοστάσιο.

Τόσο ο Γκούτενμπεργκ, όπως και ο Στόιμπερ, αλλά και ο Στράους, όλοι τους κατάγονταν από την Βαυαρία, μία υπερσυντηρητική, εθνικιστική και πολλές φορές ακόμα και αυτονομιστική πολιτική, με απέχθεια για τους υπολοίπους Γερμανούς, αλλά και τους Ευρωπαίους.

Το κόμμα αυτό, από την πλούσια εθνικιστική Βαυαρία στην Νότια Γερμανία αρνείται να συνεισφέρει χρήματα για τους «τεμπέληδες Γερμανούς του Βορρά», ενώ απειλεί ακόμα και με ανεξαρτησία όπως είχε γίνει στην επαρχία αυτή το 1.918 μ.Χ.-1.919 μ.Χ.-(http://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post.html, http://alophx.blogspot.com/2024/01/freikoros-odessa.html) επί κομμουνιστή Άσνερ στην περίπτωση αυτή.

Στην ουσία η Βαλύρια λέει για την Γερμανία, ότι έλεγε η ίδια η Γερμανία για την ΕΕ και τους δήθεν «τεμπέληδες του Νότου», στους οποίους πολλοί αρνούνται να δώσουν χρήματα στα κράτη αυτά, ότι ακριβώς λέει και η Λέγκα του πλουσίου Ιταλικού Βορρά που μέχρι πρόσφατα αρνούνταν να δώσει χρήματα στον φτωχό Ιταλικό αγροτικό Νότο.

Και φυσικά, δεν πρέπει κάνεις να ξεχνάει ότι από τον οικονομικό εθνικισμό ξεκίνησαν οι διαμάχες και στην συνέχεια εξελίχθηκαν σε Παγκοσμίους Πολέμους, δηλαδή στην ουσία ο οικονομικός εθνικισμός οδήγησε στον πολιτικοστρατιωτικοί εθνικισμό των δύο Παγκοσμίων Πολέμων}.

Εδώ μπορεί να αναφερθεί ότι εκτός από τον Γκούτενμπεργκ, υπάρχουν άνοδος και άλλων εθνικιστικών κομμάτων (για κάποιους ακόμα και το κόμμα της «αριστερής» Βακχευτή θεωρείται και αυτό «ακροδεξιό»), όπως η «Εναλλακτική για την Γερμανία», η «Ένωση Αξίων» του Μασάνε, οι «Ελεύθεροι Γερμανοί», το κόμμα της PEGIDA «Freiheitlich Direktdemokratische Volkspartei (FDDV)», το (διάδοχο του ναζιστικού κόμματος) NPD/«Πατρίδα», τα οποία όλα είναι υπέρ του επανεξοπλισμού της Γερμανίας και την εκ νέου άνοδο των εθνικιστικών πολιτικών στην χώρα αυτή.

[Γερμανοί ακτιβιστές του AfD συζητούν για ναζιστικές ιδέες. Αακτιβιστές του κόμματος Alternative für Deutschland (AfD) στην Γερμανία έκαναν συγκλονιστικές δηλώσεις υποστηρίζοντας τις πολιτικές της ναζιστικής Γερμανίας κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ανέφεραν οι Times στις 7 Φεβρουαρίου με βάση έρευνα του rtl .

Μυστικοί ρεπόρτερ από το rtl εντάχθηκαν στην Εναλλακτική Νεολαίας του AfD σε μια «πεζοπορία για ήρωες», τιμώντας την μνήμη των Γερμανών θυμάτων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου . Ένας ακτιβιστής είπε στους δημοσιογράφους:

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι Εβραίοι μισούνται από όλα τα έθνη που είχαν οποιαδήποτε σχέση μαζί τους τα τελευταία 4.000 χρόνια; Η λύση με τους Εβραίους θα ήταν να τους παραχωρηθεί μια περιοχή όπου θα πάνε όλοι.

Ένας άλλος είπε ότι όλοι οι άνθρωποι στη Γερμανία με μεταναστευτικό υπόβαθρο πρέπει να μπουν σε γκέτο και να λιμοκτονήσουν μέχρι να αποφασίσουν «να επιστρέψουν». Όταν ρωτήθηκε τι να κάνει όταν οι μετανάστες αντιστέκονται, απάντησε:

Ναι, κατά την άποψη μου θα πρέπει να υπάρχει κάποια ετοιμότητα για την διάπραξη βίας. Αν ήμουν το κράτος, θα προσπαθούσα να στρατολογήσω εθελοντές που είναι πρόθυμοι να πυροβολήσουν ακόμη και γυναίκες και παιδιά.

Άλλοι είπαν ότι το Mein Kampf θα πρέπει να γίνει υποχρεωτικό το διάβασμα στα σχολεία και ότι τα ζευγάρια πρέπει να έχουν τουλάχιστον τέσσερα παιδιά για να αναζωογονηθεί ο γηγενής Γερμανικός πληθυσμός.

Πολλοί στην Γερμανία είναι δυσαρεστημένοι με την τρέχουσα κυβέρνηση, η οποία οδήγησε στην αύξηση της δημοτικότητας κομμάτων όπως το AfD καθώς οι άνθρωποι αναζητούν μία εναλλακτική ηγεσία. Ωστόσο, με κόμματα όπως το AfD, ένα επικίνδυνο ναζιστικό πνεύμα ανεβαίνει στην Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρώπη (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717035/germania-salos-apo-tin-protasi-tou-afd-gia-mazikes-apelaseis-metanaston-kai-aitoynton-asylo-ta-sxedia-gia-apagorefsi, https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717174/dimopsifisma-gia-tin-eksodo-tis-germanias-apo-tin-ee-zita-to-afd, https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7217604_i-germania-stis-floges-enos-dexit-poy-tha-dialysei-morfoma-poy, https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717059/germania-politikes-anatarakseis-neo-komma-sta-deksia-tou-cdu-csu-kai-to-onoma-aftoy-enosi-aksion, https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717348/dyskolo-to-2024-kai-gia-tis-trapezes-tis-germanias-apeilei-i-foyska-ton-akiniton, https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717254/germania-syrriknothikan-oi-eksagoges-tis-se-ipa-kai-kina-ton-dekemvrio, https://warnews247.gr/evrima-sok-sto-nato-simane-synagermo-norvigos-a-geetha-mas-teleionei-o-chronos-na-etoimastei-o-laos-germanos-ypam-pame-se-polemo-me-ti-rosia/).

Μόνο δε το 38% των Γερμανών θα ήθελε να δει ισχυρότερη δέσμευση από την Γερμανία στην παγκόσμια σκηνή, σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Körber (https://www.triklopodia.gr/%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%88%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b7%cf%80%ce%b1-%ce%bf-scholz-%ce%b8%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%83/). Στην Γερμανία η ίδρυση του κόμματος DAVA που συγκροτούν Γερμανοί πολίτες τουρκικής καταγωγής, με πρώτο στόχο την κάθοδο στις ευρωεκλογές, αναμένεται να ενισχυθεί περαιτέρω, καθώς καταργήθηκε η άρνηση της τουρκικής υπηκοότητας ως προϋπόθεση για την απόκτηση της Γερμανικής. Αυτό σημαίνει ότι οι ψήφοι θα διπλασιαστούν (https://slpress.gr/diethni/oso-strimoxnetai-i-oukrania-toso-oxinetai-i-polemiki-ritoriki-kata-rosias-sti-disi/).

Γερμανία όπως... Ελλάδα: Οργιάζει η παραοικονομία, θα ξεπεράσει τα 480 δισ. ευρώ το 2024 μ.Χ. Πρωταθλητές της παραοικονομίας ανακηρύσσονται η Ελλάδα (21,9%) και η Ιταλία (21,6%). Μέσα στο 2024 μ.Χ. η «σκιώδης οικονομία» στην Γερμανία αναμένεται να αυξηθεί κατά 8,4%, πλησιάζοντας τα 481 δισεκ. ευρώ(https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/720071/germania-opos-ellada-orgiazei-i-paraoikonomia-tha-kseperasei-ta-480-dis-evro-to-2024). Ιταλοί στρατιώτες με βαρέα οχήματα περιπολούν στα όρια Κοσόβου- Σερβίας και μας θυμίζουν το Έπος του 40 στα Αλβανικά σύνορα.. πολλά μπορεί να έχουν σχέση (https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2024/01/40.html).

Την ίδια στιγμή στην ΕΕ μετανάστες από Αφρική και Ασία μαζί με ακροαριστερές οργανώσεις και ΛΟΑΤΚΙ διαδήλωσαν στην Βιέννη (όπως νωρίτερα έκαναν και στην Γερμανία κατά των Γερμανικών πατριωτικών κομμάτων και όπως κάνουν και στις ΗΠΑ κατά των Ρεπουμπλικάνων πατριωτών) κατά των πατριωτικών κομμάτων (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/metanastes-apo-afriki-kai-asia-mazi-me-akroaristeres-organoseis-kai-loatki-diadilosan-stin-vienni-kata-ton-patriotikon-kommaton/).

Η Γερμανία στις “φλόγες” ενός "Dexit" που θα διαλύσει το μόρφωμα που ονομάζεται ΕΕ-Επιπτώσεις σε Ελλάδα και Νότο. Η Ελλάδα και οι χώρες του Νότου θα βρεθούν σε κάθε σενάριο εξόδου των Γερμανών από την ΕΕ ξεκρέμαστες αφού το χρέος τους είναι απλά τεράστιοΤο λογαριασμό των χρημάτων προς την Ουκρανία θα πληρώσει με σκληρό τρόπο ο Ευρωπαίος πολίτης ενώ η ζημιά στις ΗΠΑ είναι ακόμα χειρότερη (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7217604_i-germania-stis-floges-enos-dexit-poy-tha-dialysei-morfoma-poy).

Παραδοχές Γερμανών: Δεν έχουμε όπλα και στρατιώτες – Η Bundeswehr ανέτοιμη… για πόλεμο – Δεν απειλεί τώρα η Ρωσία. Αυτή την στιγμή η Ρωσία εστιάζει στην στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία τόνισε ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/718055/paradoxes-germanon-den-exoume-opla-kai-stratiotes-i-bundeswehr-anetoimi-gia-polemo-den-apeilei-tora-i-rosia).

Το μόνο κόμμα που τα καταφέρνει καλά είναι το Alternative für Deutschland (AfD), το οποίο ξεκίνησε ως ευρωσκεπτικιστικό κόμμα για σπασμωδικούς οικονομολόγους, αλλά έχει μετατραπεί σε μια ακροδεξιά ομάδα όπου ορισμένοι ηγέτες επαινούν τον Αδόλφο Χίτλερ και ενθαρρύνουν τους Γερμανούς να είναι περήφανοι για τις ενέργειες των στρατιωτών τους. τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το AfD κερδίζει 24 τοις εκατό. Συμπεριλάβετε τους αριθμούς που ευνοούν τα ακροαριστερά κόμματα και σχεδόν το ένα τρίτο των Γερμανών λέει ότι σχεδιάζει να ψηφίσει ένα κόμμα τόσο ακραίο που το mainstream δεν θα συνεργαστεί μαζί τους. Σε αυτό το επίπεδο υποστήριξης, φαίνεται αδύνατο να κρατηθούν τα άκρα έξω από την κυβέρνηση.

Αδιανόητα πράγματα συμβαίνουν- "Στα σκαριά" Σώμα με Τούρκους στον Γερμανικό στρατό στα πρότυπα της λεγεώνας των ξένων! Τα παραπάνω δείχνουν το πόσο έχει αλλοτριωθεί η Εθνική συνείδηση στην Ευρώπη και πως η Τουρκία θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερα ερείσματα στην Γερμανία και κατά συνέπεια στην ΕΕ, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Ελλάδα.

Η Γερμανία σχεδιάζει να στρατεύσει Τουρκικής καταγωγής πολίτες της. Σχεδιάζεται να στρατολογηθούν Τούρκοι νέοι που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Γερμανία και είναι Γερμανοί πολίτες.

Αυτό αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ, επισημαίνοντας: "Με την στρατιωτική έλλειψη στην Γερμανία και τις αλλαγές που έγιναν στο στρατιωτικό σύστημα, γίνεται ένα νέο βήμα για την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της χώρας.

Τι μέλλει γενέσθαι. Όπως όλα δείχνουν η Γερμανία οδεύει στην θέσπιση στράτευσης για τουρκικής καταγωγής πολίτες της, ακόμη και στα πρότυπα της λεγεώνας των ξένων. Εκτίμησή μας είναι ότι αρκετοί από αυτούς θα επιστρέψουν στην Τουρκία το επόμενο χρονικό διάστημα για να αποφύγουν την στράτευση.

Τούρκοι στρατιώτες στον BUNDESWEHR. Η τρίτη, τέταρτη και ακόμη και πέμπτη γενιά Τούρκων που ζουν στην Γερμανία για περισσότερα από 60 χρόνια είναι Γερμανοί πολίτες και δεν έχουν προβλήματα γλώσσας και ένταξης.

Αφού καταργήθηκε η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, αυτοί οι νέοι μπορούν να στρατολογηθούν ως μισθοφόροι. Εάν το σχέδιο πραγματοποιηθεί, σε πρώτη φάση, περίπου ένας στους 20 του Γερμανικού Στρατού (Bundeswehr) μπορεί να αποτελείται από άτομα τουρκικής καταγωγής.

Ωστόσο τα παραπάνω δείχνουν το πόσο έχει αλλοτριωθεί η Εθνική συνείδηση στην Ευρώπη και πως η Τουρκία θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερα ερρείσματα στην Γερμανία και κατά συνέπεια στην ΕΕ, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Ελλάδα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7221369_adianoita-pragmata-symbainoyn-sta-skaria-soma-me-toyrkoys-ston).

Ν.Τραμπ: «Όσα μέλη του ΝΑΤΟ δεν πληρώνουν δεν θα είχαν την προστασία μας – Ας τους έκανε ότι θέλει η Ρωσία». Προχώρησε σε αυτές τις δηλώσεις κατά την διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης στο Κόνγουεϊ της Νότιας Καρολίνας.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, κατά την διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης στο Κόνγουεϊ της Νότιας Καρολίνας χθες Σάββατο (10/2), ανέφερε ότι θα «ενθάρρυνε» την Ρωσία να επιτεθεί σε οποιονδήποτε από τους συμμάχους των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ που θεωρεί ότι δεν έχουν εκπληρώσει τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Ο Πρόεδρος εξέφρασε επιφυλάξεις για την βοήθεια προς την Ουκρανία καθώς και για την ύπαρξη του ΝΑΤΟ (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/n-tramp-tha-entharryna-ti-rosia-na-epitethei-stous-symmaxous-tou-nato-pou-den-plironoun-tous-logariasmous-tous/).

«Η Ευρώπη θα πρέπει να αποκτήσει τα δικά της πυρηνικά!». Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην Ευρώπη δεν θα πρέπει να συνεχίσουν να βασίζονται στην Ουάσιγκτον για μια πυρηνική αποτροπή, δήλωσε η ευρωβουλευτής από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς Καταρίνα Μπάρλι (https://news12.gr/i-eyropi-tha-prepei-na-apoktisei-ta-dik/).

Ο.Σολτς: «Η Γερμανία θα πιάσει τις δαπάνες του ΝΑΤΟ» – Aκόμα δεν έχει επανεκλεγεί ο Ν.Τραμπ και ήδη προκαλεί πανικό! Η Γερμανία ανακοίνωσε ότι δαπανά ήδη το 2% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/o-solts-i-germania-tha-piasei-tis-dapanes-tou-nato-akoma-den-exei-epaneklegei-o-n-tramp-kai-idi-prokalei-paniko/)!

Η Γερμανική δυστοπία επιστρέφει… «Βαφτίζουν» εξτρεμιστές όσους δεν συμφωνούν με την κυβέρνηση, αναζητούν ποιος τους χρηματοδοτεί. Προωθείται νόμος για να καταστούν οι «δυνητικές απειλές» μιας ομάδας λόγοι για έρευνες (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/721405/i-germaniki-dystopia-epistrefei-vaftizoun-ekstremistes-osous-den-symfonoyn-me-tin-kyvernisi-anazitoyn-poios-tous-xrimatodotei).

Υπό κατάρρευση… η Bundeswehr – Μετέφερε τα καλύτερα όπλα της στην Ουκρανία. Χειρότερα εξοπλισμένος ο Γερμανικός στρατός σήμερα από ότι πριν από τον πόλεμο λένε οι Financial Times. Η Γερμανία μετέφερε τα καλύτερα οπλικά συστήματα της στην Ουκρανία και πλέον η Bundeswehr είναι σε χειρότερη θέση όσον αφορά τον εξοπλισμό της από ό,τι ήταν πριν από τον πόλεμο υποστηρίζουν οι Financial Times (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/721352/ypo-katarrefsi-i-bundeswehr-metefere-ta-kalytera-opla-tis-stin-oukrania).

Πώς η Ευρώπη έπεσε στην παγίδα του Αμερικανικού LNG – Το τέλος της Γερμανίας ως μεγάλης βιομηχανικής δύναμης. Αμερικανική «στρόφιγγα» στο υγροποιημένο αέριο. Από την Ρωσία περίμενε η ΕΕ ότι θα “κρέμονταν” ενεργειακά (έτσι έλεγαν), η οποία θα έλεγχε την ροή της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και ενέργειας με την μέθοδο της “στρόφιγγας” του φυσικού αερίου, αλλά τελικά οι ΗΠΑ είναι αυτές που το κάνουν με το πανάκριβο μάλιστα LNG(https://www.pronews.gr/oikonomia/pos-i-eyropi-epese-stin-pagida-tou-amerikanikou-lng-to-telos-tis-germanias-os-megalis-viomixanikis-dynamis/)!

Η νέα τάξη κλυδωνίζεται;-Έρευνα αναφέρει ότι 23% των Γάλλων και 14% των Γερμανών θα επιθυμούσαν τον Στρατό τους στην εξουσία της χώρας. Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη είναι απότοκο των πολιτικών των κεντροαριστερών κυβερνήσεων και της ατζέντας της πολιτικής ορθότητας-μετανάστευσης.

Η Ελλάδα στον κυκεώνα των εξελίξεων στην Ευρώπη. Στην χώρα μας ο θεσμός των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ναι μεν σε μεγάλη εκτίμηση από τους πολίτες, αλλά δεν είμαστε πιθανόν στο επίπεδο των Γάλλων και των Γερμανών.

Ο Στρατός που λέει και απλός Ελληνικός  λαός έχει μία και μόνο αποστολή, την διασφάλιση της εθνικής ακεραιότητας του Ελληνικού εδάφους και στις Τρεις διαστάσεις του σε αέρα , στεριά και θάλασσα. Κάθε άλλη σενάριο είναι εκτροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος ειδικά στην χώρα μας, που έχει υποφέρει τρομερά λόγω της δικτατορίας και των γεγονότων στην Κύπρο.

Η Ελληνική κοινωνία ζυμωμένη μέσα στους διαρκείς αγώνες για εθνική ανεξαρτησία εδώ και 100 χρόνια, αναζητά με κόπο την ηρεμία, την ασφάλεια και προπάντων την δυνατότητα απόκτησης αγαθών , ενώ το θέμα του μισθού στην χώρα μας που χρεοκόπησε ουσιαστικά το 2010 μ.Χ., πονάει,  καθώς χιλιάδες νέοι μεταναστεύουν σε άλλες χώρες για καλύτερες οικονομικές απολαβές. 

Το ζήτημα εδώ είναι να σκύψουν όλοι οι πολιτικοί μας στον απλό πολίτη και να προσπαθήσουν να λύσουν τα προβλήματα του, και όχι να κωφεύουν σε αυτά.    Τα καθημερινά προβλήματα με την ασφάλεια, την ειρήνη και την δυνατότητα οικονομικής ανέλιξης σε συνδυασμό με την κατάσταση με την Τουρκία, δεν αφήνουν καιρό για οποιαδήποτε σενάρια στην χώρα μας, που δεν συνορεύει με το Λουξεμβούργο για παράδειγμα αλλά με την επεκτατική Τουρκία (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7222447_i-nea-taxi-klydonizetai-ereyna-anaferei-oti-23-ton-gallon-kai-14-ton)].

Άραγε «Θα τριτώσει το κακό στην Γερμανία» (για Βαυαρό καγκελάριο ή και για έναν νέο Παγκόσμιο Πόλεμο) ή θα ισχύσει άραγε το άλλο λαϊκό ρητό που λέει: «Μια του κλεφτή, δυο του κλεφτή, τρεις και η κακή του μοίρα»;

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Γερμανοί ακτιβιστές του AfD συζητούν για ναζιστικές ιδέες. Αακτιβιστές του κόμματος Alternative für Deutschland (AfD) στην Γερμανία έκαναν συγκλονιστικές δηλώσεις υποστηρίζοντας τις πολιτικές της ναζιστικής Γερμανίας κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ανέφεραν οι Times στις 7 Φεβρουαρίου με βάση έρευνα του rtl .

Μυστικοί ρεπόρτερ από το rtl εντάχθηκαν στην Εναλλακτική Νεολαίας του AfD σε μια «πεζοπορία για ήρωες», τιμώντας την μνήμη των Γερμανών θυμάτων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου . Ένας ακτιβιστής είπε στους δημοσιογράφους:

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι Εβραίοι μισούνται από όλα τα έθνη που είχαν οποιαδήποτε σχέση μαζί τους τα τελευταία 4.000 χρόνια; Η λύση με τους Εβραίους θα ήταν να τους παραχωρηθεί μια περιοχή όπου θα πάνε όλοι.

Ένας άλλος είπε ότι όλοι οι άνθρωποι στη Γερμανία με μεταναστευτικό υπόβαθρο πρέπει να μπουν σε γκέτο και να λιμοκτονήσουν μέχρι να αποφασίσουν «να επιστρέψουν». Όταν ρωτήθηκε τι να κάνει όταν οι μετανάστες αντιστέκονται, απάντησε:

Ναι, κατά την άποψη μου θα πρέπει να υπάρχει κάποια ετοιμότητα για την διάπραξη βίας. Αν ήμουν το κράτος, θα προσπαθούσα να στρατολογήσω εθελοντές που είναι πρόθυμοι να πυροβολήσουν ακόμη και γυναίκες και παιδιά.

Άλλοι είπαν ότι το Mein Kampf θα πρέπει να γίνει υποχρεωτικό το διάβασμα στα σχολεία και ότι τα ζευγάρια πρέπει να έχουν τουλάχιστον τέσσερα παιδιά για να αναζωογονηθεί ο γηγενής Γερμανικός πληθυσμός.

Πολλοί στην Γερμανία είναι δυσαρεστημένοι με την τρέχουσα κυβέρνηση, η οποία οδήγησε στην αύξηση της δημοτικότητας κομμάτων όπως το AfD καθώς οι άνθρωποι αναζητούν μία εναλλακτική ηγεσία. Ωστόσο, με κόμματα όπως το AfD, ένα επικίνδυνο ναζιστικό πνεύμα ανεβαίνει στην Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρώπη.

 

Το βολικό για τις άρχουσες ελίτ φόβητρο της Ακροδεξιάς. Στην Ελλάδα η Ακροδεξιά δεν υπήρξε κίνδυνος για την δημοκρατία. Εκτός αν θεωρούμε Ακροδεξιά την Χούντα, δηλαδή τους προδότες της Κύπρου με το γελοίο θέαμα του Ιωαννίδη να κραυγάζει ότι τον πρόδωσαν οι Αμερικάνοι. Θα ήταν για γέλια αν δεν έτρεχαν ακόμα τόσα δάκρια. Τώρα πάντως κίνδυνος στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Αλλά ούτε στην Ευρώπη. Ούτε και στην Αμερική, με τον Τραμπ.

Κίνδυνος από Ακροδεξιά υπήρχε επειδή η Αριστερά ήταν ισχυρή και οι αστικές ελίτ ήταν ακόμα σχετικώς αδύναμες. Τώρα δεν υπάρχουν ηγέτες του “κακού” (ούτε του καλού) που να απειλούν την καθεστηκυία τάξη.

Οι κυρίαρχες ελίτ στην Δύση διαθέτουν τις πολιτικές, τον σχεδιασμό και τα εργαλεία για να αντιμετωπίσουν κάθε κίνδυνο ανατροπής τους από ομόαιμες εσωτερικές δυνάμεις. Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ (μαζί και ο Τραμπ) κυβερνάει ένα αστικοδημοκρατικό κατεστημένο, τυπικό στην πολιτική συμπεριφορά του:

Θρασύδειλο όταν τα βρίσκει σκούρα εξαιτίας των δικών του πράξεων και λαθών. Φιλάργυρο, όπως το περιέγραψε ο Μολιέρος, όταν ήταν ακόμα νεογέννητο μετά την Γαλλική Επανάσταση. Αμείλικτο όταν κάποιοι από τον κύκλο του διεκδικούν αυτονομία (π.χ .Τραμπ) και διάφοροι άλλοι, μικρού μεγέθους, που καταφέρνουν να αποσπαστούν, συνήθως προσωρινά, οπότε το Σύστημα τους ξεζουμίζει σε μια-δυο χρήσεις και μετά πάνε, το πολύ, για ανακύκλωση. Η ιταλική πολιτική σκηνή προσφέρει πλούσιο θέαμα σχετικώς.

Φόβητρο η Ακροδεξιά. Όχι μόνο η Ακροδεξιά αλλά κάθε πρόταση που οδηγεί στην εξουσία είτε προεγκρίνεται στο παρασκήνιο είτε εξαφανίζεται από προσώπου γης. Η πιο γνωστή και ανώδυνη μέθοδος προεπιλογής είναι τα ελεγχόμενα ΜΜΕ από υπέρ-πλούσιους ιδιοκτήτες, ανεξέλεγκτους. Τώρα το “κανονικό-δημοκρατικό” αστικό κατεστημένο έχει τα εργαλεία να πνίξει το κοτόπουλο πριν προλάβει να κακαρίσει.

Η Λεπέν π.χ. γύρισε την πλάτη στον όντως ακροδεξιό πατέρα της για να μπει στο σαλόνι των καθώς πρέπει. Εμένα μου λες! Άλλαξαν οι καιροί και ημιεπίσημος υποψήφιος για την Προεδρία στις επόμενες εκλογές δεν θα είναι η “καλή νοικοκυρά” Μαρίν Λεπέν αλλά –αν αποδειχθεί άξιος– ο κομψός νέος ονόματι Γκαμπριέλ Ατάλ άρτι διορισθείς ως πρωθυπουργός.

Επί πλέον ο σύντροφός του διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών, παραβιάζοντας στοιχειώδη αστικό κανόνα ότι δεν επιτρέπεται οικογενειοκρατία. Τρανταχτό δείγμα ότι (και) η Γαλλία υποκύπτει σε ξένες επιταγές. Ωστόσο το Παρίσι δεν χρειάζεται να προστρέξει στους Αγγλοσάξονες για να βρει κυβερνήτη. Έχει δικό του, αυθεντικά γαλλικό, για να κρατήσει τουλάχιστον το στυλ – έστω σε “στυλ ντεκαντάνς”, ελληνιστί: της παρακμής.

Όποιοι δεν έχουν προεγκριθεί αντιμετωπίζουν επιθέσεις σαν “επικίνδυνοι φασίστες” από ανόητους ή πληρωμένους κονδυλοφόρους. Στην Ιταλία ο Σαλβίνι και η Μελόνι (αυτή πέρασε τις εξετάσεις εκείνος έμεινε μετεξεταστέος), στην Ολλανδία “ο δεν θυμάμαι πώς τον λένε”, αθόρυβος όσο και ακίνδυνος, ο Κασιδιάρης στη φυλακή (με το σκεπτικό ότι άμα δεν κάνεις ο ίδιος τη δουλειά κάτι θα στραβώσει), ο καθένας ανάλογα με τη διαφθορά του, τις συνθήκες και τις γνωριμίες.

Η περίπτωση Τραμπ. Κανείς δεν κάνει τον κόπο να αναφέρει τι ακριβώς πιστεύει το γερμανικό κόμμα AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία), ώστε να συγκεντρώνει τόσα εχθρικά πυρά σαν Ακροδεξιά. Ο μόνος πραγματικός κίνδυνος είναι ο Τράμπ.

Όχι ότι κινδυνεύει η δημοκρατία στις ΗΠΑ από αυτόν. Κινδυνεύει, όμως, η Εξουσία των σημερινών κατόχων της. Και θα δώσουν λυσσαλέα μάχη να την κρατήσουν. Γιατί εκτείνεται από την Ελλάδα ως τα σύνορα της Κίνας, “είναι πολλά τα λεφτά” και πολύτιμη η Εξουσία που τα φέρνει κάθε μέρα στο σπίτι.

Τι είναι ο Τράμπ; Παιδί στις κορυφές του συστήματος που είδε ότι “έτσι” δεν πάει άλλο και θέλει να “αλλάξει τα πάντα για να μείνουν τα ίδια”. Σωτήρας του Συστήματος ο Τραμπ; Θα δείξει… Οι καρέκλες τραμπαλίζουν, οι βιτρίνες ραγίζουν, το οικοδόμημα γέρνει. Αρκετοί μιλάνε για Πόλεμο, τον Τρίτο.

Το πρόβλημα, έλεγε φίλος, είναι ότι η Δύση δεν ξέρει να χάνει, δεν ξέρει τι να κάνει όταν χάνει την ιδιότητα της μοναδικής υπερδύναμης. αλλά και οι απέναντι δεν ξέρουν τι να κάνουν, πως να κερδίσουν χωρίς μια γενική καταστροφή.

Υ.Γ.  Το ανέκδοτο λέει ότι ο δημοσιογράφος περνάει την μισή ζωή του γράφοντας για πράγματα που δεν ξέρει ούτε καταλαβαίνει. Και το δεύτερο μισό της ζωής του, αποσιωπώντας πράγματα που ξέρει και καταλαβαίνει. Ταιριάζει στην συνάντηση του Πούτιν με τον δημοσιογράφο Τάκερ Κάρλστον. Η προ-διαφήμιση που έγινε (στον Κάρλστον), ακόμα και με απειλές, με κάνει να πιστεύω ότι κάτι σημαντικό ειπώθηκε αλλά όχι για τα δικά μας αυτιά (https://slpress.gr/politiki/to-voliko-gia-tis-arxouses-elit-fovitro-tis-akrodexias/)…

 

Αδιανόητα πράγματα συμβαίνουν- "Στα σκαριά" Σώμα με Τούρκους στον Γερμανικό στρατό στα πρότυπα της λεγεωνας των ξένων! Τα παραπάνω δείχνουν το πόσο έχει αλλοτριωθεί η Εθνική συνείδηση στην Ευρώπη και πως η Τουρκία θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερα ερείσματα στην Γερμανία και κατά συνέπεια στην ΕΕ, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Ελλάδα.

Η Γερμανία σχεδιάζει να στρατεύσει Τουρκικής καταγωγής πολίτες της. Σχεδιάζεται να στρατολογηθούν Τούρκοι νέοι που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Γερμανία και είναι Γερμανοί πολίτες.

Αυτό αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ, επισημαίνοντας: "Με την στρατιωτική έλλειψη στην Γερμανία και τις αλλαγές που έγιναν στο στρατιωτικό σύστημα, γίνεται ένα νέο βήμα για την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της χώρας.

Δεδομένου ότι η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία έχει καταργηθεί στην Γερμανία και ο αριθμός των ατόμων που είναι πρόθυμοι να προσφερθούν εθελοντικά για στρατιωτική θητεία δεν επαρκεί, το έλλειμμα στρατιωτών δεν μπορεί να καλυφθεί. Επί του παρόντος, η μόνη λύση είναι η στρατολόγηση αλλοδαπών που ζουν στη χώρα για χρόνια, έχουν προσαρμοστεί και έχουν γίνει Γερμανοί πολίτες.

Σύμφωνα με τα νέα του Ali Gülen του Sözcü, λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα επέκτασης του πολέμου με την Ρωσία, η πρώτη ομάδα-στόχος για στρατολόγηση είναι όσοι τουρκικής καταγωγής γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα και απέκτησαν την Γερμανική υπηκοότητα. Ένας Τούρκος στρατεύσιμος θα μπορεί να λαμβάνει μισθό περίπου 40.000 ευρώ το χρόνο. Όσο αυξάνεται ο βαθμός, θα αυξάνεται και ο μισθός.

"Δεν θα είμαστε η πρώτη χώρα που το κάνει αυτό στην Ευρώπη". Ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους είπε: "Ναι. Εάν στρατολογήσουμε ξένους, δεν θα είμαστε οι πρώτες ένοπλες δυνάμεις στην Ευρώπη που θα το πράξουν".

Η Γαλλία, το Βέλγιο και η Δανία εφαρμόζουν εδώ και χρόνια το σύστημα των μισθοφόρων (λεγεωναρίων). Δηλώνοντας ότι η Γερμανία θα πρέπει να είναι έτοιμη για έναν πιθανό πόλεμο, ο Πιστόριους τόνισε ότι το σημερινό έλλειμμα στρατιωτών είναι 20000.

Ενώ αναφέρει ότι μπορούν να ανατεθούν καθήκοντα σε αλλοδαπούς που έχουν προσαρμοστεί στη χώρα και, αν χρειαστεί, ακόμη και σε μισθοφόρους που είναι έτοιμοι να υπηρετήσουν τη Bundeswehr (Γερμανικός Στρατός), τονίζοντας ότι η προσαρμογή τους στην Γερμανία και η πίστη τους θα ληφθούν υπόψη. Μεταξύ των προτάσεων είναι και η στρατολόγηση «λεγεωνάριων-μισθοφόρων» από ξένους σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ.

Ενώ αυτές οι συζητήσεις συνεχίζονται, πολλοί ειδικοί σε θέματα ασφάλειας δηλώνουν ότι οι αλλοδαποί στη χώρα μπορούν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι και υπηρετούν ήδη στην αστυνομία και σε άλλες μονάδες ασφαλείας και ότι μπορεί επίσης να είναι κατάλληλοι για στρατιωτική θητεία. Μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν το σχέδιο είναι και ο πρώην Υπουργός Άμυνας Φραντς Γιόζεφ Γιουνγκ.

Ο Γιουνγκ είπε: «Αν υπάρχουν νέοι που έχουν ζήσει μαζί μας αρκετό καιρό και έχουν ισχυρούς δεσμούς με τη Γερμανία και έχουν πάρει την υπηκοότητα, μπορούμε σίγουρα να το εξετάσουμε». Η μόνη ομάδα στην χώρα που ταιριάζει με αυτόν τον χαρακτηρισμό είναι οι Τούρκοι.

Τούρκοι στρατιώτες στον BUNDESWEHR. Η τρίτη, τέταρτη και ακόμη και πέμπτη γενιά Τούρκων που ζουν στην Γερμανία για περισσότερα από 60 χρόνια είναι Γερμανοί πολίτες και δεν έχουν προβλήματα γλώσσας και ένταξης.

Αφού καταργήθηκε η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, αυτοί οι νέοι μπορούν να στρατολογηθούν ως μισθοφόροι. Εάν το σχέδιο πραγματοποιηθεί, σε πρώτη φάση, περίπου ένας στους 20 του Γερμανικού Στρατού (Bundeswehr) μπορεί να αποτελείται από άτομα τουρκικής καταγωγής.

Τι μέλλει γενέσθαι. Όπως όλα δείχνουν η Γερμανία οδεύει στη θέσπιση στράτευσης για τουρκικής καταγωγής πολίτες της, ακόμη και στα πρότυπα της λεγεώνας των ξένων. Εκτίμησή μας είναι ότι αρκετοί από αυτούς θα επιστρέψουν στην Τουρκία το επόμενο χρονικό διάστημα για να αποφύγουν την στράτευση.

Ωστόσο τα παραπάνω δείχνουν το πόσο έχει αλλοτριωθεί η Εθνική συνείδηση στην Ευρώπη και πως η Τουρκία θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερα ερρείσματα στην Γερμανία και κατά συνέπεια στην ΕΕ, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Ελλάδα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7221369_adianoita-pragmata-symbainoyn-sta-skaria-soma-me-toyrkoys-ston).

 

Η Ρωσία κατηγορεί την Ιταλία για υβριδικό πόλεμο - Οι μνήμες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η στάση των Ιταλικών αρχών απέναντι στην Ρωσία είναι κατά κύριο λόγο εχθρική, καταγγέλλει ο πρέσβης στην Ιταλία, Alexey Paramonov.

Η Ιταλία, συμμετέχοντας πλήρως στην συλλογική πίεση της Δύσης προς την Μόσχα και προμηθεύοντας όπλα στην Ουκρανία, συμμετέχει ουσιαστικά σε έναν υβριδικό πόλεμο κατά της Ρωσίας, καταγγέλλει ο πρέσβης στην Ιταλία, Alexey Paramonov.

Πιστεύει επίσης, ότι οι σημερινές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών δεν είναι πολύ καλύτερες από ότι ήταν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. "Οι σχέσεις μεταξύ των χωρών μας είναι σίγουρα καλύτερες τώρα από ό,τι το 1.941 μ.Χ.-1.943 μ.Χ., αλλά, δυστυχώς, όχι πολύ.

Εχθρική η στάση της Ιταλίας. Με την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία , πως αποκαλεί η Ρωσία την εισβολή, η Ρώμη εντάχθηκε πλήρως στις συλλογικές πιέσεις της Δύσης προς την Ρωσία, οι οποίες αναφέρονται πλέον ανοιχτά στην Ιταλία ως υβριδικός πόλεμος, τονίζει.

Η στάση των αρχών απέναντι στην Ρωσία είναι κατά κύριο λόγο εχθρική", δήλωσε ο Paramonov στο TASS σε συνέντευξή του. Ο διπλωμάτης υπενθύμισε ότι από τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ. έχουν ήδη εγκριθεί οκτώ πακέτα στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία, που περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα θανατηφόρων όπλων.

Προμηθεύει με όπλα το Κίεβο. "Τις προάλλες, ο Ιταλός υπουργός Άμυνας καυχήθηκε σε συνέντευξή του ότι η χώρα του ήταν σχεδόν στους πέντε κορυφαίους προμηθευτές όπλων στο καθεστώς του Κιέβου", δήλωσε ο Paramonov.

Υπενθύμισε επίσης την πρόσφατη μη εξουσιοδοτημένη παρουσία στην περιοχή της χερσονήσου της Κριμαίας του αεροσκάφους ραδιοφωνικής και ραδιοτεχνικής αναγνώρισης Gulfstream G550 CAEW της ιταλικής πολεμικής αεροπορίας, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να συμμετάσχει στην συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις Ρωσικές δυνάμεις στην Κριμαία και την διαβίβασή τους στον ουκρανικό στρατό για το συντονισμό χτυπημάτων κατά στόχων στο Ρωσικό έδαφος (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/720178/i-rosia-katigorei-tin-italia-gia-yvridiko-polemo-oi-mnimes-tou-v-pagkosmiou-polemou).

 

Γερμανία: Εμπιστοσύνη στην δημοκρατία, αλλά δυσπιστία για την κυβέρνηση εκφράζουν οι νέοι. Tο 59% των νέων 18-30 ετών εκφράζει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στη δημοκρατία από ό,τι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος (50%).

Οι νέοι στην Γερμανία δείχνουν εμπιστοσύνη στην δημοκρατία, αλλά όχι και στα στελέχη της κυβέρνησης, σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Bertelsmann. Επιπλέον, εκφράζουν απαισιοδοξία για το μέλλον και, σύμφωνα με τους ειδικούς, κινδυνεύουν όλο και περισσότερο από ριζοσπαστικοποίηση.

Σε έρευνα του ολλανδικού ινστιτούτου ερευνών Glocalities για λογαριασμό του Ιδρύματος Bertelsmann, το 59% των νέων 18-30 ετών εκφράζει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην δημοκρατία από ό,τι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος (50%), ο ένας όμως στους δύο δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση και το 45% το κοινοβούλιο. Ανάλογες έρευνες διενεργήθηκαν στο Βέλγιο, στην Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ολλανδία, στην Πολωνία, στην Ρουμανία, στην Ισπανία, στην Σουηδία και στην Βρετανία.

Σήμα κινδύνου από τους αναλυτές. Σε συνδυασμό με την έντονη απαισιοδοξία για το μέλλον, οι αναλυτές της έρευνας εκτιμούν ότι τα στοιχεία αποτελούν σήμα κινδύνου. «Είναι σημαντικό να μην παίζουμε με την εμπιστοσύνη στην δημοκρατία.

Απαιτούνται στοχευμένα μέτρα προκειμένου να αναζωογονηθεί η πίστη στην ικανότητα της πολιτικής να επιλύει προβλήματα, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος οι νέοι να στραφούν σε αυτούς που τους υπόσχονται πολύ απλές λύσεις και να καταστούν ευάλωτοι σε ριζοσπαστικές ιδέες», τονίζει η ειδική του Ιδρύματος Bertelsmann για θέματα νεολαίας Ρεγγίνα φον Γκερτς.

Στην έρευνα αναδεικνύονται ακόμη οι ανησυχίες των νέων, με το 51% να αναφέρεται στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το 46% στην κλιματική αλλαγή, το 45% στα θέματα σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης και το 42% στην κακοποίηση παιδιών.

Το 41% δηλώνει επίσης την ανησυχία του για προβλήματα ψυχικής υγείας, ενώ το 36% εκφράζει ανασφάλεια για το μέλλον και αναμένει ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί, τόσο στα θέματα κλίματος όσο και σχετικά με το βιοτικό επίπεδο και τις εισοδηματικές ανισότητες (https://www.ethnos.gr/World/article/300658/germaniaempistosynhsthndhmokratiaalladyspistiagiathnkybernhshekfrazoynoineoi).

 

Γερμανία: «Εξτρεμιστική» οργάνωση η Νεολαία της AfD, σύμφωνα με δικαστική απόφαση. Σύμφωνα με το Δικαστήριο, η JA διατηρεί επαφές με νεοναζιστικές οργανώσεις. Το Διοικητικό Δικαστήριο της Κολωνίας απέρριψε σήμερα κατεπείγουσα προσφυγή της Εναλλακτικής για την Γερμανία (AfD) κατά της απόφασης της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος να χαρακτηρίσει «σίγουρα εξτρεμιστική» την οργάνωση νεολαίας (JA) της.

Το Δικαστήριο έκρινε ότι η Junge Alternative μπορεί με βεβαιότητα να χαρακτηριστεί «εξτρεμιστική» από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος, επισημαίνοντας επιπλέον ότι οι αντισυνταγματικές προσπάθειές της έχουν διαπιστωθεί και σε προηγούμενη απόφαση.

«Μαζικά ξενοφοβική προπαγάνδα». Σύμφωνα με το Δικαστήριο, η JA υποστηρίζει «μαζικά ξενοφοβική προπαγάνδα», ενώ θεωρεί ως «γενικά ύποπτους και απαξιωμένους» τους αιτούντες άσυλο και τους μετανάστες, οι οποίοι συχνά «περιγράφονται ως εγκληματίες ή περιφρονείται η αξιοπρέπειά τους».

Η JA συνεχίζει να αμφισβητεί την αρχή της δημοκρατίας σε κρατιδιακό και ομοσπονδιακό επίπεδο, παραλληλίζοντας π.χ. την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία με απολυταρχικά καθεστώτα, ενώ διατηρεί επαφές με νεοναζιστικές οργανώσεις. Εναντίον της δικαστικής απόφασης πάντως μπορεί να υποβληθεί έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας.

Αναφερόμενη στην σημερινή εξέλιξη, η ομοσπονδιακή Υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ δήλωσε ότι η απόφαση δείχνει ότι «τα εργαλεία του κράτους δικαίου λειτουργούν για την προστασία της δημοκρατίας» και πρόσθεσε ότι «πιστοποιείται πως έχουμε να κάνουμε με οργάνωση που περιφρονεί συνολικά την ανθρωπότητα, με ρατσισμό, με μίσος κατά των μουσουλμάνων και με επιθέσεις κατά της δημοκρατίας μας».

Την απόφαση του δικαστηρίου χαιρέτισε και ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος Τόμας Χάλντενβανγκ, οποίος δήλωσε στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (dpa) ότι επιβεβαιώνεται η εκτίμηση της Υπηρεσίας του σχετικά με την οργάνωση νεολαίας της AfD (https://www.ethnos.gr/World/article/300728/germaniaextremistikhorganoshhneolaiathsafdsymfonamedikastikhapofash09).

 

Παρακμάζει το ιστορικό δίπολο Κεντροδεξιά-Κεντροαριστερά στην Ευρώπη. Η εξέγερση των αγροτών ρίχνει βαριά σκιά στην Ευρώπη. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και στην Ελβετία, για πρώτη φορά στην ιστορία, βγήκαν τα τρακτέρ στους δρόμους της Γενεύης, ενώ στο Βέλγιο έφτασαν μέχρι και το σπίτι του πρωθυπουργού!

Το μέγα ερώτημα είναι αν αυτή η εξέγερση αποκτήσει και πολιτικό αποτύπωμα, με πρώτο τεστ τις επικείμενες ευρωεκλογές. Μην παραβλέπουμε πως του εκλογικού θριάμβου του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία και του καταποντισμού του άλλοτε κραταιού κεντροδεξιού κόμματος του Μαρκ Ρούτε, είχε προηγηθεί η εξέγερση των Ολλανδών αγροτών, πριν αυτή αποκτήσει την  πανευρωπαϊκή διάσταση που βλέπουμε σήμερα.

Προφανώς, οι αλλεπάλληλες επιτυχίες ακροδεξιών κομμάτων (ή κομμάτων της Νέας Δεξιάς αν προτιμάτε) είναι αποτέλεσμα δημοκρατικών εκλογών. Βέβαια, οι επικριτές τους επισημαίνουν πως πολλοί δικτάτορες στο παρελθόν ανέλαβαν την εξουσία μέσα στο δημοκρατικό πλαίσιο και ότι στην εποχή μας ο νέος αυταρχισμός αναδεικνύεται από κανονικές εκλογές. 

Όμως, ταυτόχρονα, μοιάζει αυτοί να υποτιμούν τις αιτίες αυτής της ανεξέλεγκτης στροφής, που είναι προφανώς πέρα από τις εκλογές. Στην πραγματικότητα πηγάζουν από την παραποίηση της δημοκρατίας και της βούλησης των πολιτών από τις επικυρίαρχες ελίτ και τα κατεστημένα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα.

Πρώτη, βασικότερη μάλλον αιτία, είναι οι οικονομικές πολιτικές και η δραστική συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους που επέβαλε επί χρόνια απόλυτα το Βερολίνο στην ΕΕ για την ιδιοποίηση πολιτικού και οικονομικού οφέλους, μέσω του μηχανισμού του ευρώ και την απομύζηση της υπεραξίας των άλλων λαών.

Δεύτερη αιτία είναι η ταύτιση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η υποταγή τους στις αγορές και κυρίως, η εγκατάλειψη του ταξικού τους προσανατολισμού. Τρίτη αιτία είναι η εισαγωγή μεταναστών στην Γερμανία, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, για την μείωση του κόστους παραγωγής και για την συγκράτηση των αμοιβών για τους εργαζόμενους της Ευρώπης.

Τέταρτη αιτία είναι ο συνδυασμός της ισλαμικής διαφορετικότητας με την τρομοκρατία που έθεσε σε βαθιά δοκιμασία την ανεκτικότητα και το σύστημα αξιών των Ευρωπαίων πολιτών, όπως και η διολίσθηση μέρους των μεταναστών στην βαριά εγκληματικότητα. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από την έξαρση της εγκληματικότητας στην Σουηδία, την άλλοτε χώρα πρότυπο του πολυπολιτισμού

Προφανώς υπάρχουν και πολλοί άλλοι λόγοι που οδηγούν στην αμφισβήτηση του ευρωπαϊκού οράματος με προσφυγή στον εθνικισμό και στην Ακροδεξιά- Νέας Δεξιά. Αναφέρω μεταξύ άλλων την εκτεταμένη –συστηματική και συστημική – διαφθορά, την αποσάθρωση των μεσαίων στρωμάτων, τις οικονομικές φούσκες, την απογοήτευση των πολιτών στις πρώην ανατολικές χώρες από τους καταναγκασμούς της ΕΕ και την βίαιη ομογενοποίηση των κοινωνιών που επιβάλει το οικονομικό σύστημα. Όμως, η λεοντή της γενικής αμφισβήτησης είναι το μεταναστευτικό.

Το γεγονός ότι η ΕΕ αποφάσισε την ενίσχυση της Ουκρανίας με 50 δισεκατομμύρια, εν μέσω του αποκλεισμού  των Βρυξελλών από τους αγρότες, δείχνει ότι οι περισσότερες κυβερνήσεις εξακολουθούν να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους, αποφεύγοντας την πραγματικότητα.

Την ίδια στιγμή, πρωτιά για την Μαρίν Λε Πεν δείχνουν οι δημοσκοπήσεις στην Γαλλία. Οι κυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες ακολουθούν τρίτοι και καταϊδρωμένοι στην Γερμανία, όπου οι γερμανικές ελίτ (αλλά και της Ευρώπης) δεν φαίνονται διατεθειμένες να προσπεράσουν ως δημοκρατική κανονικότητα, την άνοδο του AfD. Την ίδια στιγμή, στην Ιταλία πρώτο κόμμα και με διαφορά παραμένουν τα “Αδέλφια” της Μελόνι, χωρίς να την έχει πλήξει η κυβερνητική φθορά, ενώ και στην Πορτογαλία καλπάζει το θεωρούμενο ακροδεξιό και σχετικά άγνωστο “Chega”.

Ο Χριστιανοδημοκράτης καγκελάριος Χέλμουτ Κολ είχε την ιστορική ευκαιρία να λειτουργήσει και εν τέλει να καταγραφεί ως ο καλύτερος σοσιαλδημοκράτης. Αντίθετα, οι σημερινοί Χριστιανοδημοκράτες επίγονοι του, είναι υποχρεωμένοι για να επανέλθουν στην εξουσία να διολισθαίνουν σε σκληρές πολιτικές για το μεταναστευτικό, ανταγωνιζόμενοι το AfD και “κηδεύοντας” την πολιτική παρακαταθήκη της Μέρκελ.

Το είχε κάνει παλαιότερα ο Σεμπάστιαν Κουρτς στην Αυστρία που υιοθέτησε σκληρές θέσεις για το μεταναστευτικό, για να ανταγωνιστεί τους Ελεύθερους Δημοκράτες, με τους οποίους αργότερα συμμάχησε. Ο δε Μακρόν, για να συναγωνιστεί την Λε Πεν, εξετάζει ακόμα και την επαναφορά της ποδιάς στα σχολεία (και στα πλαίσια της αποδόμησης του ιδεολογικών θεμελίων του Μάη του 1.968 μ.Χ.).

Οι κυρίαρχες ελίτ δεν θα διστάσουν να τα βρουν μεθαύριο ακόμα και με ανοιχτά ακροδεξιές κυβερνήσεις, όπως έκαναν οι Γερμανοί βιομήχανοι με τους ναζιστές. Τη μεταστροφή(;) αυτή έχει εξαιρετικά περιγράψει ο μαρξιστής σκηνοθέτης, κόμης του Λονάτε Ποτσόλο, Λουκίνο Βισκόντι στην ταινία του “Οι καταραμένοι” (1.969 μ.Χ.). Το δε πάλαι ποτέ ιστορικό δίπολο Κεντροδεξιά-Κεντροαριστερά έχει παρακμάσει.

Την εποχή της κατάρρευσης της Βαϊμάρης, ο συγγραφέας της γνωστής Αλεξάντερ-πλατς Άλφρεντ Ντέμπλιν έγραφε: «Πρέπει να προστατεύσεις τον εαυτό σου από τη μάζα. Είναι η θεομηνία των ημερών και το πραγματικό εμπόδιο για να γίνουμε αληθινά άνθρωποι. Η μάζα είναι ένας αλαζονικός ταραξίας και πάνω από όλα ένας ακατάλυτος δεσπότης και τύραννος.

Είτε αυτοανακηρύσσεται απερίφραστα σε αυτοκράτορα είτε μεταμφιέζεται σε “κοινό συμφέρον”, σε “συλλογικότητα”, μην αφεθείς να αποβλακωθείς. Όλοι έχουν το ίδιο πράγμα στο μυαλό τους, θέλουν να σε καταβροχθίσουν» (από την συλλογή άρθρων “Φωνές από την Βαϊμάρη” εκδ. Ύψιλον, 2011 μ.Χ.)-(https://slpress.gr/politiki/parakmazei-to-istoriko-dipolo-kentrodexia-kentroaristera-stin-evropi/).

 

Τhe Telegraph: «Η ΕΕ έχει σαπίσει – Είναι γεωπολιτικά ανίκανη, την κυβερνούν τριτοκλασσάτοι πολιτικοί και θα πεθάνει». «Ο πληθυσμός θα γεράσει δραστικά λόγω της κατάρρευσης του ποσοστού γεννήσεων». Με εκτενές άρθρο της η Βρετανική «The Telegraph» παρουσιάζει την ΕΕ ως «τελειωμένη» και σε απόλυτη σήψη και παρακμή.

Είναι γεωπολιτικά ανίκανη και καταδικασμένη να πεθάνει ενώ την κυβερνούν τριτοκλασσάτοι πολιτικοί. Μάλιστα όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ασθένεια της είναι ανίατη και η κατάστασή της μη αναστρέψιμη. «Μπορεί κανείς να θρηνήσει για την παλιά Ευρώπη και να θρηνήσει την πτώση της.

Η σήψη είναι πολύ προχωρημένη και η φθορά πολύ βαθιά: η αδράνεια, η ασυδοσία, ο νοσηρός ειρηνισμός και το μίσος για τον εαυτό της είναι πολύ βαθιά ριζωμένες και αυτή η θανατηφόρα σπείρα δύσκολα μπορεί να σταματήσει. Η Ευρώπη ήταν κάποτε η πλουσιότερη και πιο ανεπτυγμένη ήπειρος, αλλά τώρα είναι στο τέλος της:

Η ταπεινωτική παρακμή της είναι ήδη εμφανής στον υπόλοιπο κόσμο και μόνο οι ίδιοι οι παραπλανημένοι Ευρωπαίοι δεν την αντιλαμβάνονται. Επιπλέον, τα κακά της η καταστροφική οικονομική αποτυχία, η πλήρης γεωπολιτική ανικανότητα και η μεταναστευτική κρίση έχουν ήδη διογκωθεί.

Το πρόβλημα είναι πολύ περίπλοκο και πολύ μεγάλο για τις τριτοκλασσάτες πολιτικές ελίτ της Ευρώπης να σκεφτούν ακόμη και μια λύση, ειδικά εκείνοι οι εγωμανείς και οι δημαγωγοί στην πολιτική που ηγήθηκαν με τέτοια απελπισία της κοινωνικής αποσύνθεσης, της «αποανάπτυξης», των στρατευμάτων του Ποτέμκιν και των φρικτών δημογραφικών στοιχείων.

Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και αλλού βρίσκονται στο χείλος της κοινωνικής έκρηξης, με τους αγρότες να έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί. Υπάρχει μόνο ένας νικητής στην αντιπαλότητα 248 ετών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της παλιάς Ευρώπης.

Δεν υπάρχει επιστροφή για την Ευρωπαϊκή Ήπειρο, γιατί η Ευρώπη έχει καταστρέψει τον εαυτό της, με την πεποίθηση ότι είναι απαραίτητο να κλείσουν επιτυχημένες βιομηχανίες και να σπρώξουν τους ανθρώπους στη φτώχεια για να σωθεί ο πλανήτης:

«Δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής για μια Ευρωπαϊκή Ήπειρο που έχει ασπαστεί τον μηδενισμό, τον μεταχριστιανικό παγανισμό, τον ανελευθερισμό και την πολιτική του φθόνου, που πιστεύει ότι η διάσωση του πλανήτη απαιτεί το κλείσιμο επιτυχημένων βιομηχανιών και την φτωχοποίηση του λαού της, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον ισλαμιστικό εξτρεμισμό και δεν θα μεταρρυθμίσει το κράτος πρόνοιας».

Ο πληθυσμός της ΕΕ θα κορυφωθεί στα 453,3 εκατομμύρια σε δύο χρόνια και στην συνέχεια θα πέσει στα 419,5 εκατομμύρια μέχρι το 2100 μ.Χ., παρά την μαζική μετανάστευση, προβλέπει η Eurostat. Ο πληθυσμός θα γεράσει δραστικά, λόγω της κατάρρευσης του ποσοστού γεννήσεων.

Τα κράτη πρόνοιας θα εκραγούν, με τους φόρους να εκτοξεύονται στους νεότερους για να πληρώσουν για την υγειονομική περίθαλψη και τις συντάξεις των ηλικιωμένων. Η μόνη απάντηση των ευρωελίτ, ακόμη περισσότερη μετανάστευση, θα ενδυναμώσει τους δυνητικά επικίνδυνους εξτρεμιστές» (https://www.pronews.gr/kosmos/the-telegraph-i-ee-exei-sapisei-einai-geopolitika-anikani-tin-kyvernoun-tritoklassatoi-politikoi-kai-tha-pethanei/).

 

Ο ανεκδιήγητος Borrell για να μη χάσει το… βούτυρο, ζητά πόλεμο με την Ρωσία – Medvedev: Στήριξη στα εθνικά κόμματα της ΕΕ, τα φοβούνται οι ελίτ. Γεράκι του πολέμου ...εκ του ασφαλούς ο επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ - Ο τραγικός Borrell προτρέπει τους Ευρωπαίους να προετοιμαστούν για πόλεμο με την Ρωσία.

Ο τραγικός και πολύ κατώτερος των περιστάσεων επικεφαλής της Ευρωπαϊκής διπλωματίας Josep Borrell, που θα έπρεπε να εργάζεται για ειρηνική επίλυση όλων των κρίσεων, εμφανίζεται ως θιασώτης του πολέμου και μάλιστα ενός πολέμου καταστροφικού για την ΕΕ απέναντι στην Ρωσία. Σχολίασε την διεθνή κατάσταση στο προσωπικό του blog του με την διάσημη λατινική έκφραση: «Αν θέλετε ειρήνη, προετοιμαστείτε για πόλεμο».

«Όλοι, συμπεριλαμβανομένου και εμένα, προτιμούν πάντα το βούτυρο από τα όπλα, αλλά χωρίς επαρκή όπλα μπορεί σύντομα να βρεθούμε χωρίς βούτυρο. “Si vis pacem, para bellum” – αν θέλετε ειρήνη, προετοιμαστείτε για πόλεμο», έγραψε ο Ισπανός διπλωμάτης που αποδεικνύεται γεράκι του πολέμου…εκ του ασφαλούς.

«Να αυξήσουμε τις στρατιωτικές δαπάνες» . Ο Borrell πρόσθεσε ότι υπάρχει τώρα μια πολύ τεταμένη οικονομική και κοινωνική κατάσταση σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με τον ίδιο, σε τέτοιες συνθήκες μπορεί να είναι δύσκολο να αυξηθούν οι στρατιωτικές δαπάνες για την υποστήριξη της Ουκρανίας και την ανάπτυξη αμυντικών δυνατοτήτων. «Ωστόσο, αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει αν θέλουμε να διατηρήσουμε την ασφάλειά μας», συνεχίζει προκλητικά ο Ισπανός αξιωματούχος.

Το Κίεβο χρειάζεται επειγόντως περισσότερα πυρομαχικά, αλλά η ΕΕ απέχει πολύ από αυτόν τον στόχο, παραδέχτηκε. «Η παγκόσμια έλλειψη πυρομαχικών, τα προβλήματα στην επιμελητεία και ο απαραίτητος χρόνος για νέες επενδύσεις έχουν γίνει οι λόγοι για την καθυστέρηση της προμήθειας όπλων στην Ουκρανία», εκτιμά ο ανεκδιήγητος επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας.

Γεράκι και ο Γερμανός υπουργός Άμυνας – Έτοιμη για απάντηση, εάν χρειαστεί, η Ρωσία. Σύμφωνα το Responsible Statecraft η Ουκρανία δεν έχει όπλα και η δυτική βοήθεια μειώνεται δραματικά. Την ίδια στιγμή, ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Boris Pistorius ζήτησε από την χώρα του και την Ευρώπη να προετοιμαστούν για την αντιμετώπιση «απειλών που προέρχονται από την Ρωσία».

Επιπλέον, κατά τη γνώμη του, η Ευρώπη μπορεί να χρειαστεί να «αποζημιώσει» την Ουκρανία για την έλλειψη Αμερικανικής βοήθειας, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να συμφωνήσουν για νέα χρηματοδότηση. Η Μόσχα έχει επανειλημμένα τονίσει ότι δεν αποτελεί απειλή για καμία από τις χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά δεν θα αγνοήσει ενέργειες που είναι δυνητικά επικίνδυνες για τα συμφέροντά της.

Ταυτόχρονα, παραμένει ανοιχτή στο διάλογο, αλλά σε ισότιμη βάση, και η Δύση πρέπει να εγκαταλείψει την πορεία προς τη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης. Όπως σημείωσε ο Vladimir Putin η Ρωσία δεν επιθυμεί μια άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, αλλά αν κάποιος τη θέλει, τότε είναι έτοιμη για αυτήν.

Medvedev: Στήριξη στα εθνικά κόμματα της Δύσης, τα φοβούνται οι ελίτ. Εν τω μεταξύ ο αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Dmitry Medvedev μπροστά σε αυτή την κατάσταση, που διαμορφώνεται στην Ευρώπη και με πολιτικούς όπως ο πολεμοχαρής Borrell στην εξουσία, τονίζει την ανάγκη η Ρωσία να υποστηρίξει τους μη συστημικούς πολιτικούς της αντιπολίτευσης και τα κόμματά τους στην Δύση, υπονοώντας τους εθνικούς πολιτικούς σχηματισμούς.

Ο Medvedev εμφανίζεται πεπεισμένος ότι η έλευση τέτοιων κομμάτων στην εξουσία στην Δύση μπορεί να βελτιώσει ριζικά το πολιτικό τοπίο και για αυτό και οι σημερινές ελίτ τα φοβούνται. Κατά την γνώμη του, οι νέοι πολιτικοί είναι πιο επαρκείς από τα παραδοσιακά δυτικά κόμματα». «Αυτή η ακόμη ακανόνιστη αντιπολίτευση σήμερα βλέπει ξεκάθαρα όλα τα κακά της παρούσας φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της παγκόσμιας τάξης», έγραψε.

Σύμφωνα με τον Medvedev η Δύση είναι προσηλωμένη στην διατήρηση της εξουσίας, στο μπλοκάρισμα των ευκαιριών για ελεύθερη ανάπτυξη και στην χειραγώγηση της συνείδησης ολόκληρων εθνών, γι’ αυτό δημιουργούνται νέες συγκρούσεις σε διάφορες περιοχές του κόσμου και οι παλιές συγκρούσεις οξύνονται.

Παράλληλα ο Medvedev έστειλε και μία ιδιαίτερα αυστηρή προειδοποίηση στο ΝΑΤΟ για τα παιχνίδια πολέμου που παίζει στην Ευρώπη. Όπως ξεκαθάρισε ο Ρώσος αξιωματούχος, η Μόσχα δεν σχεδιάζει να επιτεθεί σε καμία χώρα του ΝΑΤΟ, κάτι που είναι ξεκάθαρο σε οποιονδήποτε είναι λογικός στην Δύση.

Σχολιάζοντας την άσκηση Steadfast Defender 2024 μ.Χ. του ΝΑΤΟ, την μεγαλύτερη από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, σημείωσε ότι η Βορειοατλαντική Συμμαχία «παίζει με την φωτιά και με πολύ επικίνδυνο τρόπο».

«Δεν σκοπεύουμε να επιτεθούμε σε κανένα από τα μέλη του ΝΑΤΟ. Αυτό είναι ξεκάθαρο σε όλους τους λογικούς ανθρώπους στην Δύση. Ωστόσο, εάν παρασυρθούν παίζοντας και καταπατήσουν την ακεραιότητα της χώρας μας, θα λάβουν αμέσως την κατάλληλη απάντηση», είπε ο Medvedev.

Σύμφωνα με τον ίδιο, «σε αυτή την περίπτωση θα ακολουθήσει ένας μεγάλος πόλεμος που το ΝΑΤΟ δεν θα μπορέσει να αποφύγει». Η άσκηση Steadfast Defender 2024 μ.Χ. του ΝΑΤΟ διεξάγεται στην Ευρώπη από τον Φεβρουάριο έως τον Μάιο. 31 κράτη μέλη και η Σουηδία που θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ συμμετέχουν στις ασκήσεις (https://www.triklopodia.gr/%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%ba%ce%b4%ce%b9%ce%ae%ce%b3%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%82-borrell-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b7-%cf%87%ce%ac%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%ce%bf%cf%8d/).

 

Ο εκβιασμός πέτυχε. Αυτοκτόνησε η Ευρώπη. Βρίσκεται πλέον πλήρως στο έλεος του Αμερικανικού γεωπολιτικού παιγνιδιού αναφορικά με το υγροποιημένο αέριο. Στοίχισε πολύ στην Ευρώπη το τέλος της εξάρτησης από το Ρωσικό φυσικό αέριο.

Υποφέρει η βιομηχανία, εξεγείρονται οι αγρότες, διαμαρτύρονται τα νοικοκυριά για το υψηλό κόστος της ενέργειας. Αλλά ο νέος μας ενεργειακός εταίρος-οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μην είναι τόσο αξιόπιστος όσο ελπίζαμε, όπως δείχνει μια πρόσφατη απόφαση του Τζο Μπάιντεν.

Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα, μετά από μια συνάντηση με τον οικολόγο blogger Άλεξ Χαράους, έναν 25χρονο από το Κολοράντο που ηγείται της εκστρατείας κατά των νέων τερματικών σταθμών LNG στον Κόλπο του Μεξικού, ο Μπάιντεν πήρε χαρτί και μολύβι και ανακοίνωσε επίσημα μια προσωρινή παύση για τις μελλοντικές εξαγωγές υγροποιημένου αερίου. Με λίγα λόγια, ο 25χρονος οικολόγος υπαγόρευσε την εκλογική ατζέντα του Μπάιντεν.

Και τώρα η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει μια αναμφισβήτητα δυσάρεστη πραγματικότητα: από την ρωσική ενεργειακή εξάρτηση, πέρασε στην Αμερικανική. Η οποία, τουλάχιστον από τώρα μέχρι τον Νοέμβριο, έχει ήδη αποφασίσει να μπλοκάρει κάθε είδους ανάπτυξη σε υποδομές που συνδέονται με εξαγωγές LNG.

Έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι το «ναι» της ΕΕ στη νέα χρηματοδότηση με 50 δισ. στο Κίεβο είναι η πρώτη νίκη που πέτυχε ο εκβιασμός των ΗΠΑ με το φυσικό αέριο; Θα πείτε, τα υπάρχοντα έργα και οι συμβάσεις παραμένουν σε ισχύ. Ποιες συμβάσεις όμως;

Όπως αυτή που δεσμεύει τη BP, την Edison και την Shell με την American Venture Global LNG, την οποία η αμερικανική εταιρείνα αρνείται να την εφαρμόσει; Με αποτέλεσμα οι Ευρωπαϊκοί ενεργειακοί γίγαντες να έχουν χάσει δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα, επειδή η Αμερικανική εταιρεία δεν παρέχει το LNG που έχει δεσμευτεί!

Ήδη, BP και Shell έχουν αναγκαστεί να ζητήσουν την παρέμβαση της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών για την μη συμμόρφωσης της Αμερικανικής εταιρείας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Ουάσιγκτον έχει εγγυηθεί ότι θα εξασφαλίσει στην Ευρώπη το LNG που χρειάζεται για να αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο.

Αλλά τώρα κάνει πίσω. Η Αμερική πρώτα αναγκάζει την ΕΕ να «πυροβολεί» και μετά της υπαγορεύει το πώς θα «χορέψει»! Και, πάνω από όλα, αποφασίζει τους κανόνες, τις ακριβές τιμές και τις μεθόδους. Γιατί, για να επιβάλει την γεωπολιτική της ατζέντα στους συμμάχους της, η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να κλείσει τις στρόφιγγες.

Έτσι, η ΕΕ θα έχει δύο εναλλακτικές: Είτε να αποδεχτεί τον εκβιασμό. Ή να αποτανθεί αλλού για να βρει LNG. Σε ποιον, παρακαλώ; Στο Κατάρ, που η ίδια  η ΕΕ «πυροβόλησε» με το σκάνδαλο δωροδοκίας που είχε και Ελληνική διάσταση;

Ή μήπως στην Ρωσία, με την οποία οι σχέσεις της ΕΕ είναι στο χειρότερο σημείο; Αμερικανικό αριστούργημα. Αυτό είναι το «αριστούργημα» που πέτυχαν οι ΗΠΑ στην διαχείριση της παγκόσμιας ατζέντας LNG.

Οι Ευρωπαϊκές χώρες υποστήριξαν το μεγαλύτερο έργο οικονομικής-βιομηχανικής αποσταθεροποίησης από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρίζοντας βιαστικά και άκριτα τον συνδυασμό των κυρώσεων προς τη Ρωσία και της πράσινης μετάβασης. Αυτοκτόνησε η Ευρώπη λοιπόν. Βρίσκεται πλέον πλήρως στο έλεος του Αμερικανικού γεωπολιτικού παιγνιδιού αναφορικά με το υγροποιημένο αέριο.

Και μέσα σε αυτό το παραλήρημα υποταγής, ψήφισε υπέρ ενός άλλου πακέτου 50 δισεκατομμυρίων για το Κίεβο. Επειδή δεν μπορεί να το κάνει ο Μπάιντεν, γιατί κλωτσάνε οι Ρεπουμπλικάνοι. Όσο για τους αγρότες; Άστους να φωνάζουν. Θα βαρεθούν και θα κάνουν πίσω! Και τον Ιούνιο κάποιοι δήθεν θα εκπλήσσονται γιατί η άκρα δεξιά θα βάλει την σφραγίδα της στις ευρωεκλογές (https://www.naftemporiki.gr/opinion/1582502/o-ekviasmos-petyche/)…

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕΤΩΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ. Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΨΑΡΑΔΕΣ, ΚΑΘΕ ΜΙΚΡΟ-ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΑ  ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΝΕΟ ΚΙΛΕΛΕΡ.

Ποιος δεν ξέρει πλέον ότι το τι παράγουμε, το πόσο αγοράζουμε, το πόσο πουλάμε, το ρυθμίζουν οι δήθεν «ανοικτές αγορές» της ΕΕ ; Ποιος δεν ξέρει πλέον ότι στην Ελλάδα έκλεισαν χιλιάδες εργοστάσια και επιχειρήσεις προς όφελος των Πολυεθνικών;

Ποιος δεν ξέρει ότι ο διαρκώς συρρικνούμενος αγροτικός τομέας αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες τόσο του Ελληνικού λαού (με αποτέλεσμα να εισάγουμε σχεδόν τα πάντα), όσο και τις ανάγκες των ίδιων των αγροτών;

Ποιος δεν ξέρει ότι πληρώνουμε το τίμημα για να τροφοδοτούμε αδιάκοπα με όπλα την κυβέρνηση-μαριονέτα του Ζελένσκι, στον πόλεμο που έστησε η Δύση για να παγιδέψει και να υποτάξει τη Ρωσία (που δεν ήταν μέσα στο «μαντρί»), αλλά και κάθε αντιστεκόμενο;

Ποιος δεν ξέρει ότι η Ελλάδα κατάντησε σταδιακά να μην παράγει σχεδόν τίποτα και ότι στηριζόμαστε πλέον σχεδόν μόνον στον τουρισμό (δηλαδή έναν τομέα που εξαρτιέται απόλυτα από αστάθμητους παράγοντες όχι μόνο οικονομικούς –όπως βέβαια κάθε καπιταλιστικός τομέας– αλλά και κλιματικούς και πολιτικούς), γινόμενοι μία χώρα χωρίς μέλλον, εάν αυτό συνδυαστεί με την εντεινόμενη υπογεννητικότητα και το άνοιγμα των συνόρων σε μετανάστες κ.λπ., όπως επιβάλλει η ΕΕ;

ΕΝΙΑΙΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ,  ΕΝΙΑΙΑ Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ Αν θέλουμε να έχουμε μια χώρα πραγματικά παραγωγική, με δυνατό αγροτικό τομέα, αλλά και μεταποιητικό, καθώς και σωστές κοινωνικές υπηρεσίες που θα καλύπτουν τις ανάγκες του λαού, αυτό δεν γίνεται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση των Πολυεθνικών.

Αυτό έχει αποδειχθεί εδώ και δεκαετίες. Η ΕΕ είναι δολοφόνοι με γραβάτες, που εξόντωσαν τον Ελληνικό λαό με τα Μνημόνια και εξάρθρωσαν σταδιακά κάθε (στοιχειώδη) παραγωγική δομή στην Ελλάδα. Οι λαοί σε όλη την Ευρώπη σταδιακά ξυπνάνε και αντιδρούν. Ας ξυπνήσουμε και εμείς, και ας αντιδράσουμε.

Σήμερα, παρόλο που δεν υπάρχει κάποιο «κέντρο» στους αγρότες, δείχνουν ότι είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι περισσότερο από ποτέ να φτάσουν τον αγώνα μέχρι τέλους (δίνοντας διορία στον… Μητσοτάκη), χωρίς τις διασπάσεις και τις υποχωρήσεις που συνέβαιναν στις κινητοποιήσεις τους τις προηγούμενες χρονιές.

Και αυτό διότι η καταστροφή των αγροτών μας είναι πλέον ολική, τόσο εξαιτίας του θεόρατου κόστους παράγωγης, όσο και εξαιτίας των φυσικών καταστροφών σε Θεσσαλία, Χαλκιδική και Έβρο, τις οποίες δεν καλύπτει το κράτος!!!

Οι αγρότες μας, συνειδητοποιώντας την κρισιμότητα της κατάστασης, ετοιμάζονται για μακροχρόνιο αγώνα με «εκπλήξεις», όπως είπαν, ακολουθώντας τους συναδέλφους τους σε Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο κ.λπ.

Η νίκη για τους αγρότες μας είναι επιτακτική, όμως όλοι σιγά-σιγά καταλαβαίνουν (Έλληνες και Ευρωπαίοι) ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική λύση στα προβλήματα της Γεωργίας, αφού η στρατηγική της ΕΕ στα πλαίσια των «αγορών» της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή των πολυεθνικών, είναι η «πράσινη» υπονόμευση της Γεωργίας συνολικά (βλέπε και νέα ΚΑΠ)!!

Παραγωγική αυτοδυναμία, οικονομική κυριαρχία (η βάση ύπαρξης κάθε χώρας), καθώς και εθνική κυριαρχία (ειδικά για την πατρίδα μας, καθώς και για κάθε χώρα) δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν ποτέ μέσα στην ΕΕ και τις «αγορές» της παγκοσμιοποίησης των Πολυεθνικών.

Δεν έχουμε μέλλον, εμείς στα λαϊκά στρώματα, σε αυτόν τον κόσμο που φτιάχνουν οι ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΕΣ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ. ΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΙΝΗΜΑ – ΚΑΙ ΑΣ ΠΡΟΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟ. ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ:

–ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΕΕ/ΑΓΟΡΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ –ΧΤΙΣΙΜΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ, ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, ΜΕ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΑΝ ΤΜΗΜΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ (https://oimos-athina.blogspot.com/2024/02/blog-post_09.html).

 

Η Ευρώπη είναι κατεχόμενη εδώ και χρόνια. Ποιος είναι ο επικυρίαρχος της Ευρώπης; Σχόλιο Γ.Θ : Διαβάστε το οπωσδήποτε και διαδώστε το παντού!

Έτσι, επιγραμματικά, όρισε το σκοπό του ΝΑΤΟ ο Α’ γραμματέας της Συμμαχίας λόρδος Ισμέϋ. Οι ηγέτες των ΗΠΑ φρόντισαν να αφαιρέσουν εκ των προτέρων από τους καταστραμμένους μεταπολεμικά ευρωπαίους κάθε δυνατότητα και προοπτική αυτεξούσιας πορείας.

Τους έδεσαν στη νΣυμμαχία υπό τον απόλυτο έλεγχό τους. Ο Μπρζεζίνσκι θεωρούσε την ΕΕ προτεκτοράτο των ΗΠΑ. Όχι επειδή δεν είχε τηλέφωνο(1). Αλλά επειδή δεν είχε όπλα. Δικά της όπλα για αντίσταση στις πιέσεις εχθρών και φίλων.

Η Ευρώπη δεν μπορούσε να πει όχι τότε, δεν μπορεί ούτε τώρα. Η ερειπωμένη Γερμανία ανοικοδομήθηκε όχι επειδή οι Γερμανοί είναι δουλευταράδες αλλά επειδή οι Αμερικανοί υποχρέωσαν τους Ευρωπαίους να πληρώσουν την οικονομική ανασυγκρότηση της (Δυτικής)Γερμανίας για να υπάρχει φράγμα στη Ρωσία (τότε ΕΣΣΔ).

 Όποιος σχεδιάζει την αναστύλωση μιας χώρας έχει την ευχέρεια να ελέγξει τη λειτουργία της δημιουργώντας κοινωνικές/οικονομικές/πολιτικές ομάδες συμφερόντων που εξαρτώνται από τη χώρα/χρηματοδότη και όχι από την χώρα όπου γεννήθηκαν ως άτομα.

Έτσι φύτρωσε και έτσι μεγάλωσε η πραγματική Ενωμένη Ευρώπη. Όχι αυτή που θα ήθελαν ίσως οι «προπάτορες» της ΕΕ, ο Ζαν Μονέ και ο Ρ. Σουμάν, αλλά η Ευρώπη που ήθελε και ακόμα διαφεντεύει ο νικητής και κυρίαρχος Αμερικάνος. Ήταν εύκολο για δυο λόγους: Ο ένας είναι η Γιάλτα. Η Ευρώπη στα δυο με δυο αφεντάδες. Ούτε επαναστάσεις, ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Ο άλλος λόγος είναι ότι η Ευρώπη ήταν καταστραμμένη αλλά οι κυρίαρχες ελίτ στην Ήπειρο ήταν παρούσες, ως φυσική παρουσία και ως υπαρκτή περιουσία. Μέχρι και η ελληνική ναυτιλία ανασυγκροτήθηκε με τη βοήθεια των Αμερικανών, παρακείμενη στην αστική τάξη, ένα αγκαθάκι στην θαλασσοκράτειρα Αγγλία αλλά και στις γερμανικές φιλοδοξίες για ισχυρή παρουσία στη θάλασσα.

Οι ευρωπαϊκές ελίτ, έμπειροι αποικιοκράτες, είδαν ότι όφειλαν να συμπράξουν μήπως και στο μέλλον ξαναβρούν κάτι από τις παλιές δόξες. Το παλεύουν τώρα στην Συρία και σε όλη την περιοχή, Γάλλοι, Άγγλοι, Ιταλοί, ενώ οι Γερμανοί διέλυσαν τη Γιουγκοσλαυία. Άπαντες υπό την αιγίδα των ΗΠΑ.

Οι Ευρωπαίοι, ιδίως οι Άγγλοι, έχουν Γνώση και Πείρα που δεν μπορεί να αντικαταστήσει η υψηλή τεχνολογία των Αμερικανών ούτε ο άτσαλος «τσαμπουκάς» τους. Οι Αμερικάνοι θεωρούν υπηκόους, ξεπεσμένους συγγενείς, τους ευρωπαίους και αυτοί με την σειρά τους παριστάνουν ότι το Αμερικάνικο καπέλο είναι για να κρύβει τον ήλιο ώστε να δουλεύουν καλύτερα υπό σκιάν. Την συνταγή χάλασε ο Τραμπ και τον μισούν.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ. Στην ΕΕ κυριαρχεί η Δυτική Ευρώπη και η Δ. Ευρώπη έχει καβαλάρη τη Γερμανία. Αυτή την Γερμανία που ο λόρδος Ισμέϋ την ήθελε, εξ ονόματος των ΗΠΑ, πατημένη στο χώμα.

Ο Ομπάμα, αποχωρώντας, αποχαιρέτησε την Μέρκελ στο Βερολίνο λέγοντας ότι της αναθέτει την ηγεσία της Δύσης αφού ο Τραμπ είναι αντίπαλος, αποστάτης. Κανείς δεν πήρε στα σοβαρά τον Ομπάμα, ούτε καν η ίδια η Μέρκελ, ζαλισμένη από τα προβλήματά της. Ήδη το κόμμα της αγωνίζεται να κρατήσει την πρωτιά απέναντι στο AfD, θεωρούμενο κόμμα ευρωσκεπτιστικό ή ακροδεξιό.

Τα θεμέλια ίδρυσης της (Δυτικής) Ευρώπης δεν άλλαξαν από τότε ως σήμερα και η ΕΕ παραμένει προτεκτοράτο, όπως γεννήθηκε. Το τελευταίο οχυρό, η ανεξάρτητη πολιτική του Ντε Γκωλ, σαρώθηκε από το Μάη του 68. (Αργότερα τέτοιου είδους κινήματα έγιναν γνωστά ως «έγχρωμες επαναστάσεις», αμερικανικής εμπνεύσεως).

Ωστόσο «τρέχουν» τρεις μεγάλες αλλαγές στην Ευρώπη και στον Κόσμο: Πρώτον Η Ρωσία και η Κίνα αναδύθηκαν ως Μεγάλες Δυνάμεις. Δεύτερον φουσκώνουν ποικίλες αντιδράσεις λαϊκών δυνάμεων σε όλη τη Δύση. Τρίτον, ως συνέπεια των δυο προηγούμενων, οι ελίτ στην Δύση είναι διχασμένες και έχουν ψιλοχάσει τον μπούσουλα. Με την νίκη του Τραμπ ανατράπηκε ριζικά η εσωτερική τάξη και ιεραρχία των ελίτ που κυβερνούσαν την Δύση και καθόριζαν την τύχη του Πλανήτη με εργαλείο την Παγκοσμιοποίηση.

Αλλά και ο Τραμπ παραπαίει. Πχ στην Συρία ο Τραμπ είχε αναγνωρίσει, αρχικά, ότι για τις ΗΠΑ το καλύτερο θα ήταν ένας «έντιμος συμβιβασμός». Προ ημερών (εξαναγκάστηκε ή «πείστηκε») ότι πρέπει να νικήσει, να φύγει ο Άσαντ και να διαμελιστεί η Συρία, επαναφέροντας την προοπτική σύγκρουσης με τη Ρωσία που, υποτίθεται, θα υποχωρήσει.

Ο Πούτιν, πάντως, επικρίνεται στη Ρωσία ως υποχωρητικός. Η ΕΕ είναι απλό εξάρτημα των ΗΠΑ, χωρίς πρωτοβουλία, χωρίς θέληση, χωρίς λόγο στις εξελίξεις. Οι κατά καιρούς κουβέντες περί προσέγγισης δήθεν της Γερμανίας με τη Ρωσία ή για αμυντική Ευρωπαϊκή αυτοδυναμία αποδεικνύονται λόγια καφενείου για να περνάει η ώρα, όπως έλεγε ο λαγός όταν η τίγρης ήταν μακριά.

Η λεγόμενη ακροδεξιά και η υποτιθέμενη αριστερά αλά Φίλης φουσκώνουν η κάθε μια τον «κίνδυνο» της άλλης περισσότερο για να βρίσκουν λόγο ύπαρξης παρά επειδή αποτελούν πραγματική απειλή έστω γι’ αυτή την αφερέγγυα «υπαρκτή Δημοκρατία».

Στην ουσία κανείς από τους δυο, αλλά ούτε ο κόσμος, αμφισβητεί την ύπαρξη (και την αναγκαιότητα…) μιας ενωμένης Ευρώπης με κάποια μορφή. Το αίτημα, τώρα, είναι η πολυμέρεια στις αποφάσεις με ζητούμενο τη δικαιότερη κατανομή του πλούτου. Για να υπάρξει πολυμέρεια, όμως, πρέπει να ισχυροποιηθούν τα Έθνη-Κράτη, αποκλειστικοί φορείς διεκδικήσεων στο διεθνές πεδίο.

Όσο ενισχύονται τα εθνικά κέντρα τόσο οι λαϊκοί αγώνες ξαναβρίσκουν το ευνοϊκό, ταξικά γνώριμο, πλαίσιο του Έθνους-Κράτους. Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι ότι η ακροδεξιά, οπαδός του Έθνους-Κράτους, είναι εχθρός των λαϊκών αγώνων ενώ η «υπαρκτή αριστερά» μισεί το Έθνος, λατρεύει το Κράτος και ναρκώνει τους αγώνες.

1. Ειρωνική αναφορά του Κίσινγκερ στην έλλειψη κέντρου αποφάσεων στην ΕΕ (https://romioitispolis.gr/i-eyropi-einai-katechomeni-edo-kai-chronia-poios-einai-o-epikyriarchos-tis-eyropis/).

 

Γερμανία: Από ατμομηχανή, βαρίδι της Ευρωζώνης. Είναι δυο οι λόγοι, για τους οποίους η Γερμανία απασχολεί τις τελευταίες ημέρες ολοένα και περισσότερο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Και η αλήθεια είναι ότι η εικόνα που παρουσιάζεται σήμερα, δεν έχει την παραμικρή σχέση με την εικόνα που εισπράτταμε τα περασμένα χρόνια. Την εικόνα μιας βαθιά δημοκρατικής κοινωνίας, με ισχυρή οικονομική ανάπτυξη. Μιας χώρας «πρότυπο» για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο πρώτος λόγος είναι οι αγροτικές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις κατά της ακρίβειας και της κατάργησης της επιδότησης των αγροτικών καυσίμων, που έχουν λάβει πρωτοφανείς διαστάσεις. Με τους αγρότες να διαδηλώνουν ακόμα και μπροστά στην Πύλη του Βραδεμβούργου στο Βερολίνο.

Και ο δεύτερος λόγος είναι η καταγραφή δημοσκοπικών ποσοστών ρεκόρ για το ακροδεξιό κόμμα AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία), το οποίο σκοπεύει να εντάξει στο πρόγραμμα του, μέχρι και την διοργάνωση δημοψηφίσματος για την έξοδο της Γερμανίας από την Ε.Ε. Ονοματίζοντας μάλιστα αυτήν την πρωτοβουλία, ως «Dexit».

Οι αγροτικές διαδηλώσεις αποτελούν κορύφωση των συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων σε όλη την Γερμανία από πολλούς και διαφορετικούς κλάδους. Από την εστίαση μέχρι τα supermarkets και από τους μηχανικούς των σιδηροδρόμων, μέχρι τον ευρύτερο χώρο της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Η ατζέντα των διαδηλωτών έχει αποκτήσει ισχυρά πολιτικά χαρακτηριστικά, με την υιοθέτηση αρκετών εμπρηστικών συνθημάτων από αυτά που χρησιμοποιεί κατά κόρον το AfD. Συνθήματα που ακούγονται άλλωστε από τις δυνάμεις του λαϊκισμού σε όλη την Ευρώπη κατά του «πολιτικού κατεστημένου» και κατά του «συστήματος».

Ειδικά στην Γερμανία, οι διαδηλωτές ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με τις θέσεις του AfD περί ευνοιοκρατίας και υπεξαίρεσης κρατικών πόρων, που απαξιώνουν γενικότερα το γερμανικό πολιτικό σύστημα. Άλλωστε η δεξαμενή ψήφων του AfD τροφοδοτείται τόσο από απογοητευμένους ψηφοφόρους των παραδοσιακών κομμάτων CDU και SPD, όσο και από τον χώρο της Αριστεράς.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι τα υψηλότερα εκλογικά του ποσοστά, το AfD τα επιτυγχάνει στις περιοχές της πρώην Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, όπου τα αποτυπώματα του «σοσιαλιστικού παρελθόντος» παραμένουν εμφανή.

Τι έγινε ξαφνικά και η Γερμανική κοινωνία χωρίς λόγο και αιτία στρέφεται προς την ακροδεξιά; Μήπως είναι αποτέλεσμα της εντυπωσιακής επιβράδυνσης που ακολουθεί η γερμανική οικονομία; Μιας επιβράδυνσης που χαμηλώνει το βιοτικό επίπεδο των Γερμανών, αποκαθηλώνοντας ταυτόχρονα την εικόνα της παντοδύναμης γερμανικής βιομηχανικής παραγωγής.

Το πρώτο σοκ της γερμανικής οικονομίας, ήρθε μέσα από την καθυστερημένη συνειδητοποίηση της ενεργειακής εξάρτησης της Γερμανίας από την Μόσχα. Η ενεργειακή εξάρτηση, είχε ξεκινήσει ήδη από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, όταν το κίνημα των Πράσινων - Οικολόγων αντιμαχόταν με σθένος την ανάπτυξη πυρηνικών σταθμών για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και απαιτούσε τη διακοπή της λειτουργίας των υπαρχόντων μονάδων.

Οι θέσεις των Πρασίνων, υιοθετήθηκαν από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων. Έτσι μετά και από τη στρατηγική επιλογή της «απολιγνιτοποίησης», η Γερμανική βιομηχανική μηχανή μετατράπηκε σε όμηρο του Ρωσικού φυσικού αερίου, την ίδια στιγμή που η Γαλλία στηρίζει την ενεργειακή της ισορροπία στους πυρηνικούς αντιδραστήρες, που λειτουργούν μόλις κάποιες δεκάδες χιλιόμετρα από τα σύνορα των δυο χωρών.

Άλλου τύπου εξάρτηση έχει η Γερμανία από την Κίνα. Η Κίνα είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας εκτός Ευρώπης με τις συναλλαγές μέσα στο 2022 μ.Χ. να ανέρχονται στα $314 δισ. και με τις επενδύσεις γερμανικών εταιριών σε κινεζικό έδαφος να βρίσκονται σε επίπεδα ρεκόρ.

Για να εξηγήσουμε ακόμα καλύτερα την εξάρτηση της Γερμανίας από την Κίνα, αρκεί να αναλογιστούμε ότι το 40% του παγκόσμιου τζίρου της Volkswagen έρχεται από την Κίνα. Οπότε οι αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που ακολουθεί το Πεκίνο και η πριμοδότηση των οχημάτων που παράγονται στην Κίνα, αποδυναμώνουν αισθητά το αφήγημα περί επιτυχίας των γερμανικών επενδύσεων στην Κίνα.

Συνεπώς, οι γερμανικές βιομηχανίες εντός της Κίνας χάνουν μερίδιο αγοράς, κάτι που συμβαίνει και με τις γερμανικές εξαγωγές προς την Κίνα που παρουσιάζουν μείωση λόγω της πτωτικής πορείας της καταναλωτικής δαπάνης των Κινέζων. Όμως εκτός από τα αναφερθέντα προβλήματα που έχουν σχέση με εξωτερικές οικονομικές σχέσεις, η Γερμανία αντιμετωπίζει τρία κορυφαία προβλήματα εσωτερικής υφής.

Το πρώτο αφορά της υποδομές, που είτε είναι γερασμένες, είτε είναι ανεπαρκείς για να φιλοξενήσουν τους νέους φιλόδοξους στόχους, όπως για παράδειγμα στον χώρο της μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας από τις ΑΠΕ. Το δεύτερο αφορά τη σημαντική υστέρηση που παρουσιάζεται στις επενδύσεις στον χώρο της ψηφιακής τεχνολογίας, όπου η Γερμανία από πρωταγωνιστής έχει μετατραπεί σε κομπάρσο.

Και το τρίτο, είναι η έλλειψη εργατικού δυναμικού και ειδικά εξειδικευμένων επιστημόνων και τεχνικών. Με αποτέλεσμα να υποχωρεί η σημερινή Γερμανική οικονομία σε παραγωγικότητα, σε ανταγωνιστικότητα και σε καινοτομία. Η πολιτική λύση στο πρόβλημα είναι η υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων.

Κάτι που δυσχεραίνεται τόσο από την αναγκαστική συνύπαρξη διαφορετικών πολιτικών τάσεων στις συμμαχικές κυβερνήσεις, όσο και από την άνοδο των λαϊκίστικων πολιτικών δυνάμεων. Ξεχασμένη στην άκρη είναι αυτήν την περίοδο, η συζήτηση περί «κρυφού χρέους» των τοπικών κυβερνήσεων και περί «κρυφών κινδύνων» των περιφερειακών τραπεζών στην Γερμανία.

Τον περασμένο Νοέμβριο σε μία απόφαση - σταθμό, το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας έκρινε αντισυνταγματικό τον συμπληρωματικό προϋπολογισμό του 2021 μ.Χ. και στην ανακατανομή κονδυλίων ύψους 60 δισ. ευρώ τα οποία, ενώ αρχικά αφορούσαν πολιτικές για την καταπολέμηση των συνεπειών της πανδημίας, στην συνέχεια η κυβέρνηση τα έστρεψε προς το Ταμείο για την Προστασία του Κλίματος. Το Δικαστήριο θεώρησε ότι οι προαναφερθέντες κυβερνητικοί χειρισμοί παρέκαμπταν κατά ανεπίτρεπτο τρόπο το «φρένο του χρέους» που ισχύει στην Γερμανία.

Έτσι, εκτός από τα 60 δισ. ευρώ που αναζητούνται επειγόντως από την κυβέρνηση και την αναμενόμενη «μαύρη τρύπα» ύψους 17 δισ. ευρώ του προϋπολογισμού του 2024 μ.Χ., στην δημόσια σφαίρα της Γερμανίας έχει αναδυθεί και το τεράστιο πρόβλημα που ακούει στον όρο: «συνολικό δημόσιο χρέος». Το οποίο περιλαμβάνει την τοπική αυτοδιοίκηση, τις περιφερειακές κυβερνήσεις, καθώς και κάθε είδους κρυφά κονδύλια. Και το ύψος αυτού του χρέους υπολογίζεται στα 2,5 τρισ. ευρώ.

Τι θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα; Οι υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της Γερμανίας από τους οίκους αξιολόγησης. Διότι θα φανεί και επίσημα, ότι η ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής βιομηχανικής παραγωγής βρίσκεται σε πορεία εκτροχιασμού και ότι ο βασικός πνεύμονας της Ευρωπαϊκής οικονομίας έχει χάσει τις ανάσες του (https://www.liberal.gr/oikonomia/germania-apo-atmomihani-baridi-tis-eyrozonis).

 

FT: «Η ΕΕ θα καταστρέψει την οικονομία της Ουγγαρίας αν δεν δεχτεί να δοθούν 50 δισ. ευρώ των Ευρωπαίων πολιτών στην Ουκρανία»! Πρωτοφανής εκβιασμός από τις Βρυξέλλες.

Οι Financial Times επικαλούμενοι έγγραφο της ΕΕ, αποκαλύπτουν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει να προκαλέσει οικονομική καταστροφή στην Ουγγαρία εάν δεν άρει το βέτο της για την χρηματοδότηση της Ουκρανίας με 50 δισ. ευρώ από τις «τσέπες» των Ευρωπαίων φορολογουμένων κατά την σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες την 1η Φεβρουαρίου 2024 μ.Χ.

50 δισεκατομμύρια € τα οποία θα λείψουν από τους εξαντλημένους προϋπολογισμούς των ευρωπαϊκών κρατών, τα οποία με τη σειρά τους θα φροντίσουν να τα αναπληρώσω από τα εισοδήματα των Ευρωπαίων πολιτών.

Εισοδήματα, τα οποία έχουν υποστεί μεγάλη καθίζηση από τον υπερπληθωρισμό των τελευταίων δύο ετών και από την καταστροφή της πανδημίας του κορωνοϊού. Την ίδια στιγμή οι Βρυξέλλες ζητούν από τα ευρωπαϊκά κράτη και φυσικά και από την Ελλάδα να επιβάλουν πολιτικές λιτότητας και να παρουσιάσουν μειώσεις ελλειμμάτων. Φυσικά πρόκειται για ανήθικο εκβιασμό που τον αποκάλυψαν οι Financial Times, ένα mainstream media.

Η Ουγγαρία, στην σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες τον Δεκέμβριο 2023 μ.Χ., άσκησε βέτο για την αύξηση του πολυετούς προϋπολογισμού της ΕΕ για την περίοδο 2024 μ.Χ.-2027 μ.Χ., συμπεριλαμβανομένων 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για μακροοικονομική χρηματοδοτική βοήθεια προς την Ουκρανία.

Σύμφωνα με την εφημερίδα οι Βρυξέλλες έχουν περιγράψει μια στρατηγική που στοχεύει στις «οικονομικές αδυναμίες» της Ουγγαρίας, θέτοντας σε κίνδυνο το νόμισμά της και προκαλώντας κατάρρευση της εμπιστοσύνης των επενδυτών σε μια προσπάθεια να πλήξει τις «θέσεις εργασίας και την οικονομική ανάπτυξη», αν η Ουγγαρία αρνηθεί να επανεξετάσει τη θέση της.

Κατά τα άλλα αυτή είναι η δημοκρατική και ηθική Ευρώπη! «Εάν δεν υπάρξει συμφωνία στην σύνοδο κορυφής της 1ης Φεβρουαρίου, άλλοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα το δηλώσουν δημοσίως υπό το φως της μη εποικοδομητικής συμπεριφοράς του Ούγγρου πρωθυπουργού… δεν μπορούν να φανταστούν ότι θα δοθούν κονδύλια της ΕΕ στη Ουγγαρία».

Χωρίς χρήματα της ΕΕ, οι Ευρωπαϊκές και διεθνείς εταιρείες ενδέχεται να μειώσουν το ενδιαφέρον τους για επενδύσεις στην Ουγγαρία. Σημειώνεται ότι μια τέτοια «τιμωρία» θα μπορούσε γρήγορα να προκαλέσει περαιτέρω αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος της Ουγγαρίας.

«Το έγγραφο του Συμβουλίου της ΕΕ… καθορίζει τις οικονομικές ευπάθειες της Ουγγαρίας, συμπεριλαμβανομένου του πολύ υψηλού δημόσιου ελλείμματος, του πολύ υψηλού πληθωρισμού, του αδύναμου νομίσματος και των μεγαλύτερων πληρωμών χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Εξηγεί πώς οι θέσεις εργασίας… εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από ξένη χρηματοδότηση, η οποία βασίζεται σε υψηλά επίπεδα χρηματοδότησης της ΕΕ», αναφέρουν οι Financial Times Τρεις Ευρωπαίοι διπλωμάτες δήλωσαν στους Financial Times υπό τον όρο της ανωνυμίας ότι το σχέδιο υποστηρίχθηκε από πολλές χώρες.

Ο Ούγγρος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, δήλωσε ότι η Ουγγαρία έστειλε μια νέα συμβιβαστική πρόταση στις Βρυξέλλες στις 27 Ιανουαρίου 2024 μ.Χ. Προβλέπει την ετοιμότητα να «ξεμπλοκάρει» τη διάθεση χρημάτων στην Ουκρανία, υπό την προϋπόθεση ότι θα δοθεί στη Ουγγαρία το δικαίωμα να αλλάξει την απόφασή της αργότερα.

Επίσης, πρόσθεσε ότι εάν η προσπάθεια επίτευξης συμβιβασμού αποτύχει, η Ουγγαρία θα προτιμήσει την αρχική της πρόταση για τη δημιουργία ξεχωριστού ταμείου για την Ουκρανία εκτός του προϋπολογισμού της ΕΕ.

Όπως ανέφερε το Bloomberg στις 22 Ιανουαρίου 2024 μ.Χ., οι χώρες της ΕΕ είναι έτοιμες να δεχτούν ένα πακέτο για την Ουκρανία αξίας 50 δισ. ευρώ στην σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες την 1^η Φεβρουαρίου, ανεξάρτητα από την Ουγγρική υποστήριξη.

Η Ουγγαρία δεν θα υποκύψει στον «εκβιασμό» από την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με την κατανομή πακέτου βοήθειας στην Ουκρανία, δήλωσε ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της χώρας Γιάνος Μπόκα στο Facebook, σχολιάζοντας την δημοσίευση των Financial Times.

«Αυτές οι πληροφορίες επιβεβαιώνουν αυτό που η ουγγρική κυβέρνηση λέει εδώ και πολύ καιρό: Οι Βρυξέλλες χρησιμοποιούν την πρόσβαση στα κονδύλια της ΕΕ για να ασκήσουν πολιτική πίεση», έγραψε ο Janos Boka.

Σύμφωνα με τον Janos Boka, η Βουδαπέστη «δεν συνδέει τη στήριξη για την Ουκρανία με την πρόσβαση σε κονδύλια της ΕΕ και δεν επιτρέπει σε άλλους να το κάνουν».  «Η Ουγγαρία θα συνεχίσει να συμμετέχει εποικοδομητικά στις διαπραγματεύσεις, αλλά δεν θα ενδώσει στον εκβιασμό», πρόσθεσε ο Υπουργός (https://www.pronews.gr/kosmos/ft-i-ee-tha-katastrepsei-tin-oikonomia-tis-ouggarias-an-den-dextei-na-dothoun-50-dis-eyro-ton-eyropaion-politon-stin-oukrania/).

 

Κάτω από το χαλί του τρίτου παγκοσμίου πολέμου: Ποιες χώρες θέλουν πραγματικά να ριχτούν σε μια νέα σύγκρουση με την Ρωσία. Ποιος παρήγγειλε το ηχηρό άρθρο της Γερμανικής Bild, το οποίο περιγράφει το σενάριο ενός πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, και γιατί αυτή η σύγκρουση μοιάζει αρκετά ρεαλιστική.

ΓΙΑΤΙ Η BILD ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ; Η Γερμανική εφημερίδα Bild δημοσίευσε ένα άρθρο που περιγράφει την έναρξη των προετοιμασιών για πόλεμο με την Ρωσία.

Σύμφωνα με το σημείωμα, το Γερμανικό Υπουργείο Άμυνας αναπτύσσει σχέδιο δράσης σε περίπτωση επίθεσης του ρωσικού στρατού μετά την νίκη επί των ουκρανικών Ένοπλες Δυνάμεις. Την ίδια ώρα, ανώνυμες πηγές της Bundeswehr αναφέρουν ότι η κλιμάκωση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσικής Ομοσπονδίας θα ξεκινήσει σε λίγες εβδομάδες.

Η Ρωσία, σύμφωνα με το δημοσίευμα, θα εξαπολύσει ευρείας κλίμακας επίθεση στο έδαφος της πρώην Ουκρανίας και θα κερδίσει. Αμέσως μετά, η Μόσχα φέρεται να αποφασίσει να αντιμετωπίσει τις χώρες της Βαλτικής, όπου θα σημειωθούν εθνοτικές συγκρούσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις θα αναπτυχθούν στο Καλίνινγκραντ για να επιτεθούν στον διάδρομο Suwalki, μια υποθετική χερσαία διάβαση μήκους περίπου 100 χιλιομέτρων που θα μπορούσε να συνδέσει το έδαφος της Λευκορωσίας με τον δυτικό θύλακα της Ρωσίας. Οι συντάκτες του άρθρου μας υπενθυμίζουν αμέσως ότι το ΝΑΤΟ δεν θα το επιτρέψει και θα μεταφέρει 300 χιλιάδες στρατιώτες στην ανατολική πλευρά για «αξιόπιστη αποτροπή».

Την ίδια ώρα, στις 23 Δεκεμβρίου, η Bild δημοσίευσε επίσης ένα παρόμοιο κείμενο για πιθανή Ρωσική επίθεση, αλλά με διαφορετικές ημερομηνίες. Μετά μίλησαν για επίθεση τον χειμώνα του 2024 μ.Χ./25 μ.Χ..

Ο εκπρόσωπος του Προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε σήμερα στο τηλεγραφικό κανάλι SHOT ότι η Γερμανία πρέπει να ανησυχεί για την σοβαρή και άμεση εμπλοκή της στη σύγκρουση στην Ουκρανία και όχι για τη δημοσίευση της Bild για το υποτιθέμενο «μυστικό σχέδιο» να επιτεθούν οι Ρώσοι στο ΝΑΤΟ. «Αυτό θα πρέπει να τους ανησυχεί», είπε.

Ποιος επωφελείται από το άρθρο του Bild με ημερομηνία 14 Ιανουαρίου 2023 μ.Χ. Από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν από το σχέδιο της Ουκρανίας, μεταβιβάζοντας την χορηγία του καθεστώτος του Κιέβου στους Ευρωπαίους, τώρα η ευθύνη για την συνέχιση της καταστροφής του πληθυσμού της πρώην Ουκρανικής ΣΣΔ βρίσκεται στους ώμους της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας, της Πολωνίας και πολλών άλλες χώρες.

Έχοντας παρασύρει τις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου σε σύγκρουση με την Ρωσία, η Ουάσιγκτον, ο κύριος πελάτης τέτοιων κειμένων, αναπτύσσει την ιδέα για το ποιος θα φέρει τώρα την ευθύνη για την συνέχιση της ουκρανικής υπόθεσης.

Σύμφωνα με υπολογισμούς των ΗΠΑ, δεν θα σταματήσουμε στην Ουκρανία, αλλά θα αρχίσουμε να διεκδικούμε τις ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα τα κράτη της Βαλτικής παρέχουν σημαντική βοήθεια στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και είναι τα κράτη της Βαλτικής που θα γίνουν οι πρώτες ανταποκρινόμενες μετά την νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας.

Alexey Leonkov. Στρατιωτικός εμπειρογνώμονας. Σύμφωνα με υπολογισμούς των ΗΠΑ, δεν θα σταματήσουμε στην Ουκρανία, αλλά θα αρχίσουμε να διεκδικούμε τις Ευρωπαϊκές χώρες.  Τώρα τα κράτη της Βαλτικής παρέχουν σημαντική βοήθεια στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και είναι τα κράτη της Βαλτικής που θα γίνουν οι πρώτες ανταποκρινόμενες μετά τη νίκη της Ρωσίας επί της Ουκρανίας.

Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Alexey Leonkov υπενθυμίζει ότι ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχει ήδη δηλώσει τη θέση μας, λέγοντας ότι η Ρωσία αποφασίζει τα ζητήματα της δικής της ασφάλειας και ότι δεν το χρειαζόμαστε αυτό. Αλλά εάν προέρχεται μια απειλή από αυτά τα εδάφη, τότε θα υπάρξει απάντηση.

— Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργούν Ευρωπαϊκές χώρες. Άλλωστε, ξεκινώντας από τη Ρωσοφοβία το 2014 μ.Χ., η ΕΕ εντάχθηκε σταδιακά στην αντιπαράθεση με τη χώρα μας. Η χορηγία του Κιέβου σταμάτησε όταν οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις απέτυχαν να αντεπιτεθούν. Όμως, όπως βλέπουμε από τη συμφωνία μεταξύ Κιέβου και Λονδίνου, η Ευρώπη εξακολουθεί να έχει δεσμευτεί να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την Ουκρανία», λέει ο Leonkov.

ΩΡΑ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ρωσία θα αναγκαστεί πραγματικά να αντιμετωπίσει αυτούς που υποστήριξαν την σύγκρουση και ανάγκασαν το θάνατο ενός τεράστιου αριθμού Ουκρανών πολιτών. Κάτω από αυτή την σάλτσα τρομάζουν την Ευρώπη με την ώρα του απολογισμού και της ευθύνης. Και χώρες που συνεργάστηκαν μαζί μας οικονομικά και είχαν πολλές προοπτικές και έργα μετατράπηκαν σε εχθρούς μας.

« Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να σχηματίσουν ζώνες ασφαλείας - γραμμές άμυνας, συμπεριλαμβανομένων Ευρωπαϊκών κρατών που δεν θα διστάσουν να ρίξουν τις ζωές των πολιτών τους στο καμίνι μιας νέας σύγκρουσης για χάρη των συμφερόντων της Αμερικανικής δημοκρατίας», σημειώνει ο Leonkov .

ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ 300 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ; Δεν υπάρχει επαρκώς μάχιμος αριθμός μονάδων για να συγκεντρώσει μια ομάδα του ΝΑΤΟ 300 χιλιάδων στρατιωτών στην κατεύθυνση της Ανατολικής Ευρώπης, όπως έδειξε η εκστρατεία στο Αφγανιστάν, λέει ο Nikita Mendkovich, επικεφαλής της Ευρασιατικής Αναλυτικής Λέσχης.

— Στο πλαίσιο της βοήθειας από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, η Ευρώπη δεν διαθέτει πλέον αρκετά τυπικά όπλα για να στελεχώσει τον απαιτούμενο αριθμό μονάδων. Αυτό το σχέδιο είναι δύσκολο να εφαρμοστεί σε στρατιωτικές συνθήκες.

Οι πληροφορίες προορίζονται για ένα εγχώριο κοινό για να αποδείξει ότι η Ευρώπη έχει κάποιο είδος στρατιωτικής ομάδας και είναι έτοιμη να παράσχει βοήθεια στις χώρες της Βαλτικής σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Μόσχα, λέει ο Mendkovich.

Όμως, κατά τη γνώμη του, στην πραγματικότητα, μετά την ήττα των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη ρωσική ειδική επιχείρηση, θα προσπαθήσουν να παρασύρουν τους Ευρωπαίους σε στρατιωτική αντιπαράθεση με την Ρωσία.

Πρώτα από όλα, σε μια νέα σύγκρουση με τη Ρωσία, η ΕΕ θα φέρει την Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής στο μέτωπο για να πολεμήσει μαζί τους, αλλά όχι να τους παρέχει υποστήριξη. Η δημοσίευση στη Bild είναι καθαρή προπαγάνδα και μανιλοφισμός. Νικήτα Μένκοβιτς.

Επικεφαλής της Ευρασιατικής Αναλυτικής Λέσχης. Πρώτα από όλα, σε μια νέα σύγκρουση με την Ρωσία, η ΕΕ θα φέρει την Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής στο μέτωπο για να πολεμήσει μαζί τους, αλλά όχι να τους παρέχει υποστήριξη.  Η δημοσίευση στην Bild είναι καθαρή προπαγάνδα και μανιλοφισμός.

Το θέμα της προετοιμασίας για πόλεμο με την Ρωσία τίθεται τακτικά στην Γερμανία. Πριν από ένα χρόνο, το περιοδικό Der Spiegel, αναφερόμενο σε ένα έγγραφο 68 σελίδων που υπέγραψε ο επικεφαλής επιθεωρητής των Γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων, έγραφε ότι η Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια έδειξε την ανάγκη για πιο ενδελεχή και μεγάλης κλίμακας στρατιωτική προετοιμασία της Bundeswehr στην ενδεχόμενο ενδεχόμενου πολέμου με την Ρωσία, αναφέρει στοιχεία ο πολιτικός επιστήμονας Ντμίτρι Ροντιόνοφ.

— Πρέπει να σημειωθεί ότι η κατάσταση της Bundeswehr αφήνει πραγματικά πολλά περιθώρια και οι προσπάθειες να πολεμήσουν την Ρωσία με τα χέρια της Ουκρανίας αποκάλυψαν ότι το Βερολίνο δεν θα διαρκέσει πολύ σε περίπτωση άμεσης σύγκρουσης με την Μόσχα, ακόμη και εκεί δεν θα να είναι αρκετά κοχύλια. Πώς μπορεί η Γερμανία να ανταγωνιστεί την Ρωσία, της οποίας ο στρατός μέχρι να τελειώσει η Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια θα έχει την πιο σοβαρή εμπειρία μάχης στον πλανήτη, λέει ο Rodionov.

Ταυτόχρονα, ο ειδικός τονίζει ότι η αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού της Γερμανίας τα τελευταία χρόνια πρέπει να δικαιολογείται συνεχώς. Ένα άλλο ερώτημα είναι ότι το ΝΑΤΟ πιθανότατα έχει ήδη σχεδιάσει μια στρατιωτική σύγκρουση με την Ρωσία στο έδαφος των χωρών της Βαλτικής. Η Συμμαχία διεξάγει συνεχώς ασκήσεις εκεί και αναπτύσσονται σχέδια για την κατάληψη του Καλίνινγκραντ. Δηλαδή προετοιμάζονται για αληθινά (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/01/blog-post_696.html).

 

«Σχέδιο ενσωμάτωσης»: Στο Βερολίνο δεν έχουν λεφτά για την συντήρηση σχολείων γιατί τα έδωσαν όλα για μετανάστες! Η Γερουσία του Βερολίνου δαπάνησε το 2,9% των συνολικών δαπανών μόνο για την μετανάστευση.

Η Γερμανική πρωτεύουσα Βερολίνο δαπάνησε σχεδόν το 3% του προϋπολογισμού της για τους μετανάστες πέρυσι, συνολικά 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν χρήματα για την ανακαίνιση σχολείων και αθλητικών χώρων ή την συντήρηση των υποδομών μεταφορών, καθώς τα επίπεδα χρέους αυξάνονται ραγδαία.

Τα στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα από τη Διεύθυνση Κοινωνικών Υποθέσεων και Ένταξης του Σοσιαλδημοκράτη Κανσέλ Κιζίλτεπε μετά από δύο κοινοβουλευτικές ερωτήσεις που υπέβαλε ο πολιτικός της Γερουσίας Γκούναρ Λίντεμαν από την Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD).

Η Γερουσία του Βερολίνου δαπάνησε το 2,9% των συνολικών δαπανών μόνο για την μετανάστευση. Ο κρατικός προϋπολογισμός του Βερολίνου ανήλθε πέρυσι σε 37,9 δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, το Βερολίνο αντιμετωπίζει υψηλά επίπεδα χρέους. Με 63,2 δισεκατομμύρια ευρώ, το Βερολίνο είναι το δεύτερο πιο υπερχρεωμένο ομόσπονδο κρατίδιο, μετά την Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία.

Σύμφωνα με προκαταρκτικές αναλύσεις, το κρατίδιο του Βερολίνου θα πρέπει να δαπανήσει περίπου 613 εκατ. ευρώ το οικονομικό έτος 2023 μ.Χ. βάσει του νόμου για την φροντίδα των αιτούντων άσυλο, ανέφερε η Γερουσία.

“Τα χρήματα αυτά δεν ανήκουν στη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση ή στους Σοσιαλδημοκράτες. Ανήκουν στους πολίτες του Βερολίνου και η Γερουσία πρέπει να τα διαχειριστεί προς όφελός τους και με την εμπιστοσύνη τους”, δήλωσε ο Lindemann του AfD, ο οποίος επισήμανε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για την ανακαίνιση σχολείων και αθλητικών χώρων ή για την συντήρηση των υποδομών μεταφορών.

Εν τω μεταξύ, ο αριθμός των αιτούντων άσυλο συνεχίζει να αυξάνεται σημαντικά. Σύμφωνα με την απάντηση της Γερουσίας, το Βερολίνο δέχθηκε πέρυσι 19.687 αιτούντες άσυλο στο πλαίσιο της σταθερής ποσόστωσης, στην οποία δεν περιλαμβάνονται όσοι διέφυγαν από την Ουκρανία (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7218580_shedio-ensomatosis-sto-berolino-den-ehoyn-lefta-gia-tin-syntirisi-sholeion-giati-ta).

 

Δημοσκόπηση στην Γερμανία: Μόνο το 61% του πληθυσμού αισθάνεται ασφάλεια. ΟΙ Γερμανοί αισθάνονται "γενικά αβεβαιότητα για το τι πρόκειται να συμβεί" - Εκφράζουν φόβο ότι η Γερμανία κινδυνεύει να παρασυρθεί σε πολεμικές συγκρούσεις.

Οι Γερμανοί ανησυχούν πολύ περισσότερο σήμερα σε σχέση με πριν από δύο χρόνια, σύμφωνα με μια νέα δημοσκόπηση που διενεργήθηκε σε εθνικό επίπεδο και διαπίστωσε σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους κατοίκους της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και εκείνους της πρώην Δυτικής Γερμανίας.

Σχεδόν 61% του γερμανικού πληθυσμού αισθάνεται ασφαλής αυτή την περίοδο, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, η οποία διενεργήθηκε από το ινστιτούτο IfD Allensbach για λογαριασμό του Κέντρου για την Στρατηγική και την Ανώτερη Ηγεσία και δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα.

Πριν από δύο χρόνια το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 76%. Αλλά η δημοσκόπηση διαπίστωσε ακόμη και μεγάλες τοπικές διαφορές με 68% των πολιτών στην ανατολική Γερμανία --και μόλις 46% στη δυτική Γερμανία-- να λένε ότι αισθάνονται "γενικά αβεβαιότητα για το τι πρόκειται να συμβεί".

Οι κάτοικοι της πρώην κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας επίσης είχαν περισσότερο θετικές απόψεις για την Ρωσία και εξέφρασαν μεγαλύτερη ανησυχία για την παροχή επαρκούς ιατρικής φροντίδας σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας.

"Η Δυτική και η Ανατολική Γερμανία απομακρύνονται. Αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο λαμβάνει υπερβολικά μικρή προσοχή", είπε σήμερα η Ρενάτε Κέχερ, επικεφαλής του ινστιτούτου. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, κάτοικοι στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας ανησυχούν επίσης περισσότερο για την εισροή προσφύγων στην ΕΕ και για το κόστος της ενέργειας, μεταξύ άλλων ανησυχιών.

Επιπλέον, 76% των κατοίκων της Ανατολικής Γερμανίας, σε αντίθεση με μόλις 44% στη δυτική, εκφράζουν φόβο ότι η Γερμανία κινδυνεύει να παρασυρθεί σε πολεμικές συγκρούσεις. Συνολικά, οι Γερμανοί σε εθνικό επίπεδο θεωρούν τώρα τη σύγκρουση στην Μέση Ανατολή το ίδιο απειλητική με τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία μετά την Ρωσική επίθεση.

Με βάση τα στοιχεία, 27% του πληθυσμού στην Γερμανία θεωρεί σωστή τη στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ κατά της παλαιστινιακής ένοπλης οργάνωσης Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ 43% των ερωτηθέντων κρίνουν ότι η απάντηση του Ισραήλ στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 7^ης Οκτωβρίου ήταν υπερβολική. Άλλο ένα 30% παραμένει αναποφάσιστο. Η πλειονότητα των Γερμανών, 72%, εκτιμά ότι απαιτείται μεγαλύτερη επένδυση στον εθνικό στρατό.

Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς έχει δεσμευτεί να αναδομήσει τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας "και η πλειονότητα των πολιτών αναρωτιέται πού και πώς συμβαίνει αυτό", είπε ο Κλάους Σβάινσμπεργκ, ο ιδρυτής του Κέντρου για την Στρατηγική και την Ανώτερη Ηγεσία, μιας ιδιωτικής ομάδας που προσφέρει εξειδικευμένη εκπαίδευση σε στελέχη επιχειρήσεων. Στην δημοσκόπηση συμμετείχαν 1.018 άνθρωποι στην Γερμανία ηλικίας 16 και άνω κατά το διάστημα 5 με 18 Ιανουαρίου (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7219152_dimoskopisi-sti-germania-mono-61-toy-plithysmoy-aisthanetai-asfaleia).

 

ΕΕ: εργαλείο καταστροφής των Ευρωπαϊκών χωρών/λαών αφού ουσιαστικά είναι η Σοβιετική Ένωση της δυτικής Ευρώπης. Η απόλυτη ομοιότητα με το κομμουνιστικό απολίθωμα του χθες μπορεί να μην είναι εν πρώτοις εμφανής αλλά είναι φρικιαστικά ίδια και ασύλληπτα πιο εγκληματική.

Στον πυρήνα της εξουσίας της βρίσκεται η κομισιόν (των 29 μη εκλεγμένων από κανένα ευρωπαίο πολίτη εγκάθετων γραφειοκρατών) η οποία είναι το αντίστοιχο του πολιτικού γραφείου των σοβιετικών και είναι αυτή που λαμβάνει τις αποφάσεις που καθορίζουν την ζωή 450 εκατομμύριων ευρωπαίων.

Για να συγκαλύπτεται αυτός ο ολοκληρωτικός της χαρακτήρας και να δημιουργείται η εντύπωση της δημοκρατίας υπάρχει το ευρωκοινοβούλιο το οποίο με βάση την συνθήκη της Λισαβόνας έχει καθαρά διακοσμητικό ρόλο.

Το αποφασιστικό όμως χαρακτηριστικό ομοιότητας είναι η κοινή ιδεολογία και μάλιστα στην πλέον επικίνδυνη μορφή της, αυτή του πολιτιστικού μαρξισμού (αποδόμηση έθνους, πατρίδας, γλώσσας, ιστορίας, παραδόσεων, φυλής, φύλου, οικογένειας, θρησκείας) - με άλλα λόγια η ψυχοπαθής παράνοια της νεοταξικής woke ατζέντας.

Η ΕΕ είναι η μετάλλαξη του σοβιετικού κομμουνισμού από αναλογικό σε ψηφιακό προκειμένου αυτή τη φορά κανένας ευρωπαίος πολίτης να μην γλυτώσει από το γκούλακ της «μεγάλης επανεκκίνησης» που προωθεί επιθετικά.

Με το μισανθρωπικό σύνθημα «δεν θα έχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος» επιχειρούν ύπουλα την πλήρη αρπαγή των δικαιωμάτων και των περιουσιακών μας στοιχείων ώστε να έχουν τον πλήρη έλεγχο επί των ζώων μας για να φέρουν έτσι εύκολα τον απόλυτο αφανισμό και καταστροφή στην Ευρώπη μέχρι το 2030 μ.Χ.

Ο κόκκινος τρόμος που κατέρρευσε στην Ανατολική Ευρώπη (χωρίς ποτέ να καταδικαστεί για τα εγκλήματά του) τώρα υποκριτικά συγκαλυμμένος κυριαρχεί στην δυτική Ευρώπη για να της δώσει το τελειωτικό χτύπημα και να την καταστρέψει ολοκληρωτικά. Για αυτό και εμείς αυτή τη φορά οφείλουμε να τον τελειώσουμε οριστικά και να τον στείλουμε στα σκουπίδια της ιστορίας μαζί με τους σκοτεινούς banksters που βρίσκονται από πίσω του (https://ethnegersis.blogspot.com/2024/02/blog-post_634.html).

 

Οι Γερμανοί, ειδικά οι Ανατολικοί, ανησυχούν σοβαρά… Οι Γερμανοί ανησυχούν πολύ περισσότερο σήμερα σε σχέση με πριν από δύο χρόνια, σύμφωνα με μια νέα δημοσκόπηση που διενεργήθηκε σε εθνικό επίπεδο και διαπίστωσε σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους κατοίκους της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και εκείνους της πρώην Δυτικής Γερμανίας.

Σχεδόν 61% του Γερμανικού πληθυσμού αισθάνεται ασφαλής αυτή την περίοδο, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, η οποία διενεργήθηκε από το ινστιτούτο IfD Allensbach για λογαριασμό του Κέντρου για την Στρατηγική και την Ανώτερη Ηγεσία και δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Πριν από δύο χρόνια το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 76%.

Αλλά η δημοσκόπηση διαπίστωσε ακόμη και μεγάλες τοπικές διαφορές με 68% των πολιτών στην Ανατολική Γερμανία –και μόλις 46% στη δυτική Γερμανία– να λένε ότι αισθάνονται “γενικά αβεβαιότητα για το τι πρόκειται να συμβεί”.

Οι κάτοικοι της πρώην κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας επίσης είχαν περισσότερο θετικές απόψεις για την Ρωσία και εξέφρασαν μεγαλύτερη ανησυχία για την παροχή επαρκούς ιατρικής φροντίδας σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας.

“Η Δυτική και η Ανατολική Γερμανία απομακρύνονται. Αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο λαμβάνει υπερβολικά μικρή προσοχή”, είπε σήμερα η Ρενάτε Κέχερ, επικεφαλής του ινστιτούτου. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, κάτοικοι στο Ανατολικό τμήμα της Γερμανίας ανησυχούν επίσης περισσότερο για την εισροή προσφύγων στην ΕΕ και για το κόστος της ενέργειας, μεταξύ άλλων ανησυχιών.

Επιπλέον, 76% των κατοίκων της ανατολικής Γερμανίας, σε αντίθεση με μόλις 44% στη δυτική, εκφράζουν φόβο ότι η Γερμανία κινδυνεύει να παρασυρθεί σε πολεμικές συγκρούσεις. Συνολικά, οι Γερμανοί σε εθνικό επίπεδο θεωρούν τώρα τη σύγκρουση στην Μέση Ανατολή το ίδιο απειλητική με τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία μετά την Ρωσική επίθεση.

Με βάση τα στοιχεία, 27% του πληθυσμού στην Γερμανία θεωρεί σωστή την στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ κατά της παλαιστινιακής ένοπλης οργάνωσης Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ 43% των ερωτηθέντων κρίνουν ότι η απάντηση του Ισραήλ στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 7^ης Οκτωβρίου ήταν υπερβολική.

Άλλο ένα 30% παραμένει αναποφάσιστο. Η πλειονότητα των Γερμανών, 72%, εκτιμά ότι απαιτείται μεγαλύτερη επένδυση στον εθνικό στρατό. Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς έχει δεσμευτεί να αναδομήσει τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας “και η πλειονότητα των πολιτών αναρωτιέται πού και πώς συμβαίνει αυτό”, είπε ο Κλάους Σβάινσμπεργκ, ο ιδρυτής του Κέντρου για την Στρατηγική και την Ανώτερη Ηγεσία, μιας ιδιωτικής ομάδας που προσφέρει εξειδικευμένη εκπαίδευση σε στελέχη επιχειρήσεων. Στη δημοσκόπηση συμμετείχαν 1.018 άνθρωποι στην Γερμανία ηλικίας 16 και άνω κατά το διάστημα 5 με 18 Ιανουαρίου (https://www.defence-point.gr/news/oi-germanoi-eidika-oi-anatolikoi-anisychoyn-sovara).

 

ΕΕ: Ωρολογιακή βόμβα η κατάργηση του βέτο και ο θεσμικός καταναγκασμός. Ιστορικά η “πολιτειακή” ιδιομορφία της ΕΕ επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστεί με διαφορετικά μέσα και θεσμικές παρεμβάσεις.

Ο Συμβιβασμός του Λουξεμβούργου αποτέλεσε τον “μπούσουλα”, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ετερότητα και η διαφοροποίηση. Αποτέλεσε μια αυτονόητη επιλογή πολιτικής συμβίωσης ετερογενών κρατών με κοινούς, αλλά όχι ταυτόσημους στόχους. Εξάλλου την ετερότητα αναγνώρισε και η ΕΕ στις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, με αναφορές στο δικαίωμα διαφοροποίησης και στον προσδιορισμό της Ένωσης ως “διττής ένωσης κρατών και λαών”.

Από τη στιγμή που η ΕΕ συνιστά “σύστημα διακυβέρνησης χωρίς κυβέρνηση” εντός ενός μη ομοσπονδιακού πλαισίου έπρεπε να δημιουργηθούν ασφαλιστικές δικλείδες προάσπισης των εθνικών συμφερόντων. Ένα χαρακτηριστικό του διττού οργανωτικού και θεσμικού οξύμωρου που χαρακτηρίζει την ΕΕ είναι ο προσδιορισμός της ως “ομοσπονδίας κυρίαρχων κρατών”.

Η ΕΕ δεν αποτελεί και λειτουργεί ως κράτος με τη βεμπεριανή μορφή, καθώς οι επιλογές στα πεδία εξωτερικής πολιτικής, πολιτικής ασφάλειας και άμυνας αποτελούν προνόμιο των εθνικών κυβερνήσεων. Αυτό παρά το ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση έχει δημιουργήσει ένα πολύπλοκο πολιτικό-θεσμικό-γραφειοκρατικό σύστημα, το οποίο έμμεσα ή άμεσα θέτει υπό αμφισβήτηση αποκλειστικά προνόμια του εθνικού κράτους.

Τα παραπάνω παραπέμπουν στον χαρακτηρισμό της ΕΕ (M. Smout) σαν ένα «παράξενο ζώο» και τονίζουν την διαχρονική ανάγκη αποδοχής ενός μη θετικιστικού πλαισίου συνδιαχείρισης κοινών προκλήσεων μέσα από διαδικασίες συναίνεσης, διαπραγμάτευσης και συμβιβασμών χωρίς άτυπες ή/και τυπικές πρακτικές πειθαναγκασμού.

Οι όροι “consensus” και “bargaining” αποτέλεσαν τα πρωτογενή υλικά οικοδόμησης της ευρωπαϊκής sui generis συμπολιτείας. Η ΕΈ οικοδομήθηκε όχι για να εξαλείψει την ετερότητα, τον εθνισμό και τα εθνικά συμφέροντα. Ένα σημαντικό ζήτημα που επέλυσε η ενοποιητική διαδικασία είναι της ηγεμονίας και της ειρηνικής, θεσμικής επίλυσης διακρατικών ζητημάτων.

Διαχρονικά, η δυσκολία όσων αφιερώσαμε το ακαδημαϊκό μας έργο στη μελέτη της πολυεπίπεδης οικοδόμησης της Ευρώπης έγκειτο, inter allia, στο πως αυτή η οργανωτική απόπειρα δημιουργίας μίας νέας εξουσιαστικής δομής θα παρέμενε δημοκρατική και θα λειτουργούσε χωρίς πρακτικές αποκλεισμού και θεσμικής περιθωριοποίησης των κρατών-μελών, ειδικά όταν οι κρίσεις επέβαλλαν την λήψη αποφάσεων. Το διακύβευμα σε ακαδημαϊκό, οντολογικό και θεσμικό επίπεδο ήταν μεγάλο.

Η ίδια η ΕΈ ενίοτε επέλεξε να πορευθεί με δημιουργική ασάφεια, προκειμένου να μη δημιουργήσει θεσμικά και οργανωτικά στεγανά, τα οποία θα οδηγούσαν τα κράτη-μέλη σε διλήμματα ασφαλείας, επιβίωσης, σε παίγνια μηδενικού αθροίσματος.

Ανάσχεση ή διάχυση. Μία τέτοια επιλογή θα οδηγούσε σε αδιέξοδο και θα καθιστούσε την μη συμμετοχή ή/και αποχώρηση από την ΕΕ ορθολογική επιλογή, δημιουργώντας συνθήκες “spill-back” (ανάσχεση της ενοποιητικής διαδικασίας).

Με στόχο το “spill-over” (διάχυση) της ενοποιητικής διαδικασίας η ΕΕ κινήθηκε σε διττό στρατηγικό άξονα: στους πυλώνες διεύρυνση και εμβάθυνση. Ο πρώτος λειτούργησε ικανοποιητικά, δίνοντας ωστόσο την λανθασμένη εκ των πραγμάτων αίσθηση ότι τα κύματα διεύρυνσης, ως επιλογές στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, δεν θα πολλαπλασίαζαν τα προβλήματα συνοχής και δεν θα απαιτούσαν ένα επανα-προσδιορισμένο πλαίσιο συμπόρευσης με όρους συναίνεσης.

Αυτό καθώς ο πλουραλισμός απόψεων (εθνικών συμφερόντων) ενίοτε λειτουργούσε ως φυγόκεντρος δύναμη εντός της ΕΕ. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ευρωπαϊκές ηγεσίες εκπροσωπούν έθνη είναι σαφές ότι τα εθνικά κοινωνικο-πολιτικά συμβόλαια υποχρέωναν τους ηγέτες να προασπίζουν θέσεις που αντανακλούσαν ένα εθνικό κοινό, με σημείο αναφοράς γεωγραφικά κριτήρια (εδαφικότητα) και τις προτεραιότητες των ευρωπαϊκών εθνών.

Η ενοποιητική διαδικασία πραγματοποιείτο διαχρονικά στην κορυφή (πολιτικές ελίτ), ωστόσο υπήρχαν τα θεσμικά εργαλεία προάσπισης επιλογών που αντανακλούσαν τις προτεραιότητες των ευρωπαϊκών συλλογικοτήτων.

Στο παρελθόν ο Mark Leonard (Centre for European Reform, UK) είχε επισημάνει ότι «η διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα… Βοήθησε να μεταβληθεί μία επιρρεπής στον πόλεμο ήπειρος σε ένα τεράστιο κλαμπ ειρηνικών κρατών. Αυτό επετεύχθη όχι με την εξάλειψη του εθνικισμού αλλά με την μετάλλαξή του.

Οι Ευρωπαίοι δεν αγαπούν λιγότερο τις πατρίδες τους, ούτε και έχουν αλλοιωθεί οι εθνικές τους ταυτότητες. Ωστόσο η ΕΕ μετέβαλλε την υφή του εθνικισμού στην Ευρώπη. Αυτός πλέον δεν αφορά τη διεξαγωγή πολέμων, αλλά την διαχείριση της διαφορετικότητας με ειρηνικά μέσα». Η παραπάνω αξιολόγηση περιγράφει ρεαλιστικά τα επιτεύγματα της ενοποιητικής διαδικασίας.

Ο θεσμικός πειθαναγκασμός. Η κατάργηση του βέτο θα εξουδετερώσει το δικαίωμα διαφοροποίησης στην κορυφή της πυραμίδας και θα δημιουργήσει de jure και de facto ζητήματα νομιμοποίησης των κυβερνώντων ελίτ στην βάση. Θα δημιουργήσει θεσμικά ομάδες και συμμαχίες προθύμων, εξοστρακίζοντας εθνο-κρατικούς μικρόκοσμους.

Τα Ευρωπαϊκά έθνη ως έμμεσοι συνδιαμορφωτές πολιτικο-στρατηγικών επιλογών θα βρεθούν σε οργανωτικό περιθώριο περιορισμένης ικανότητας να παράγουν (με όρους Διεθνών Σχέσεων) επιθυμητά αποτελέσματα.

Αυτό θα δημιουργήσει ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος, το οποίο εξ ορισμού θα ενισχύσει πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που αμφισβητούν την ενοποιητική διαδικασία. Οι πολιτικές επιλογές τους αποτελούν ήδη μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Το μέγα πρόβλημα είναι ότι αυτές θα αποτελούν (δυστυχώς) ορθολογικές επιλογές με όρους εθνο-κρατικής επιβίωσης. Η κατάργηση του βέτο θα φέρει την ΕΕ στα αχαρτογράφητα νερά του θεσμικού πειθαναγκασμού και μιας μη εθελούσιας “ολοκλήρωσης” που θα λάβει χώρα μέσα από μία αφαιρετική λογική. Θα νομιμοποιήσει διαδικαστικά ένα νέο modus operandi που δεν θα απαιτεί συναίνεση, αλλά θα επιβάλλει μία θεσμοθετημένη (και συνεπώς τυπικά νομιμοποιημένη) μορφή πολιτικής ισχύος.

Η άποψη στο παρελθόν ότι για να προχωρήσει η ενοποιητική διαδικασία πρέπει να τεθούν στο περιθώριο οι “εθνικοί εγωισμοί” αποτελεί διεθνοπολιτική ανοησία, αφού τα κράτη, σε αντίθεση με τα άτομα, δεν εκφράζουν εγωισμούς, αλλά εθνικά συμφέροντα. Ιστορικά η ΕΕ δημιούργησε θεσμικούς μηχανισμούς ειρηνικής απόσβεσης κι όχι θεσμικής εξουδετέρωσης των διακρατικών ασυμβατοτήτων.

Η ύπαρξή τους αποτελεί μία διεθνοπολιτική κανονικότητα, την οποία ηγεμονικές δυνάμεις ή συμμαχίες προσπάθησαν να καταλύσουν. Η επιτυχία της ΕΕ έγκειται, μεταξύ πολλών άλλων, στο ότι προσέφερε γόνιμο έδαφος για μία ιδιόμορφη-ιδιότυπη “cohabitation” ετερογενών μονάδων μέσω πολυμερών συμβιβασμών.

Μία Πολιτεία χωρίς κράτος. Η όποια επιχειρηματολογία για εύρυθμη λειτουργία της ΕΕ και απλοποίηση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων λαμβάνει χώρα σε κενό αξιολόγησης της ευρωπαϊκής ιστορικο-θεσμικής και οργανωτικής πραγματικότητας.

Πριν από μία εικοσαετία ο Δ. Τσάτσος είχε εύστοχα υπογραμμίσει «το σεβασμό στην κρατική υπόσταση των κρατών-μελών και της μεταξύ τους ισοτιμίας με βάση τις Συνθήκες και τους θεσμούς της Ένωσης» (“Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία, για μία ένωση λαών με ισχυρές πατρίδες”). Με τη σειρά του ο Ζακ Ντελόρ είχε αναφερθεί στους «δαίδαλους της ΕΕ που είναι γεμάτοι υποσχέσεις και απογοητεύσεις».

Με editorial στο Futuribles (2003 μ.Χ.) είχε θέσει τρεις στόχους (“φιλοδοξίες”). Ένας εξ αυτών ήταν η αποδοχή της διαφορετικότητας των Ευρωπαίων εταίρων. Για τον ίδιο αποτελούσε τη μεγαλύτερη πρόκληση, καθώς απαιτούσε την δημιουργία άξονα συναίνεσης που όφειλε να δημιουργηθεί εν μέσω αντικειμενικών συνθηκών ετερότητας. Αυτή συνιστά υπαρκτό πρόβλημα που χαρακτηρίζει τις σχέσεις κυρίαρχων κρατών (Ήφαιστος, 2006 μ.Χ.) και δεν μπορεί να εξαλειφθεί δημοκρατικά εκτός ενός ομοσπονδιακού πλαισίου.

Μια περιγραφική αυτού που υφίσταται (descriptive) κι όχι συστατικής υφής προσέγγιση (prescriptive) της ΕΕ (Jean-Louis Quermonne, Το Πολιτικό Σύστημα της ΕΕ) την ορίζει ως «μία Πολιτεία χωρίς κράτος».

Υπογραμμίζει δε ότι «η ΕΕ αποτελεί συμπολιτεία, δηλαδή σύνολο ανεξάρτητων κρατών που συνευρίσκονται και συνεργούν ως Ένωση, με γνώμονα το κοινό συμφέρον, τόσο στο εσωτερικό της όσο και στο διακρατικό περιβάλλον… [ωστόσο] η κοινή πολιτική βάση της συμπολιτείας δεν αναιρεί την δυνατότητα των κρατών μελών να λειτουργούν, συγχρόνως και ως ανεξάρτητες πολιτικές οντότητες».

Τα παραπάνω τονίζουν τη συστατική ιδιαιτερότητα της ΕΕ (ετερογενείς μονάδες) και ταυτόχρονα υπογραμμίζουν τη μοναδική προϋπόθεση προστασίας της αυτοτέλειας των κρατών-μελών στα πεδία που περιέγραψαν με σαφήνεια οι Συνθήκες (βλ. Συνθήκη της Λισαβόνας).

Συναίνεση-διαπραγμάτευση-συμβιβασμοί. Το ιδιόμορφο πολιτικό-θεσμικό σύστημα διακυβέρνησης της ΕΕ θεμελιώνεται στη συνειδητή απόφαση των εθνικών κυβερνήσεων (εθελούσια ολοκλήρωση) να μεταβιβάσουν εξουσίες σε μη εθνικά κέντρα λήψης αποφάσεων.

Οι αποφάσεις που λαμβάνονται εκεί υλοποιούνται από τις εθνικές κυβερνήσεις που με αυτόν τον τρόπο νομιμοποιούν επιλογές που δεν έχουν γίνει σε εθνικό επίπεδο (Simon Hix, The Political System of the European Union). Αυτό καθ’ αυτό το γεγονός δημιουργεί προβλήματα, καθώς είναι σήμερα σαφές ότι καταγράφεται σημαντική απόκλιση προτεραιοτήτων μεταξύ ευρωπαϊκών πολιτικών ελίτ και Ευρωπαϊκών λαών.

Το πολιτικό σύστημα της ΕΕ θεμελιώνεται σε κοινά συμφέροντα, κοινούς θεσμούς και κοινά αποδεκτές διαδικασίες (συναίνεση-διαπραγμάτευση) που προκύπτουν από πολυμερείς συμβιβασμούς μεταξύ κυρίαρχων σε σημαντικά πεδία κρατών.

Το πόσο “κοινά” είναι αυτά τα συμφέροντα έχει αποτελέσει ζήτημα ακαδημαϊκών προσεγγίσεων (Βοσκόπουλος, Ποιότητα, 2012 μ.Χ.) και έχει κριθεί δια της εμπειρικής οδού. Στα πλαίσια της ενοποιητικής διαδικασίας τα κράτη επιλέγουν τα πεδία συνεργασίας ή και ολοκλήρωσης με βάση τις εκτιμήσεις και προσδοκίες των εθνικών πολιτικών ελίτ, αλλά και το εθνικό συμφέρον των ευρωπαίων εταίρων. Αυτή η πρακτική άλλοτε απεδείχθη αποτελεσματική, ενώ κάποιες φορές οδήγησε σε αδιέξοδα και καθυστερήσεις.

Η αξιολόγηση της ΕΕ ως ένα «αχαρτογράφητο πολιτικό αντικείμενο» από τον Ζακ Ντελόρ αναδύει πτυχές μίας θεσμικής ιδιαιτερότητας, η οποία ωστόσο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί δημοκρατικά με την κατάργηση του βέτο.

Για μία επί μακρόν «υβριδική διεθνή οντότητα» (Caporaso, 1.998 μ.Χ.) όπως η ΕΕ, το τρίπτυχο συναίνεση-διαπραγμάτευση-συμβιβασμοί είναι το μοναδικό modus operandi που ικανοποιεί με δημοκρατικό τρόπο τους εθνο-κρατικούς μικρόκοσμους των κρατών-μελών.

Η κατάργηση του βέτο θα θέσει ζητήματα πολιτικής νομιμότητας στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής από πλευράς ΕΕ και θα εξαλείψει την ανάγκη σύνθεσης απόψεων. Δεν θα συνιστά θεσμική εξέλιξη ή μετεξέλιξη της Ένωσης, αλλά μετάλλαξη που θα λάβει χώρα εκτός της ομοσπονδιακής ασφαλιστικής δικλείδας.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ομοσπονδιοποίηση δεν τέθηκε ποτέ ως σαφής στόχος στις Συνθήκες, πρέπει να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τον άξονα “συναίνεσης-προσδοκιών” ως την μόνη εφικτή θεσμικά λύση που εξασφαλίζει την ισότητα μεταξύ των κρατών-μελών και την διεθνοπολιτική ετερότητα που δεν αποτελεί εκτροπή, αλλά κανονικότητα (https://slpress.gr/politiki/ee-orologiaki-vomva-i-katargisi-tou-veto-kai-o-thesmikos-katanagkasmos/).

 

Πανικόβλητοι όλοι αγοράζουν χρυσό στις μεγάλες κεντρικές τράπεζες. Το μόνο ερώτημα για το τι θα πρωτοσυμβεί είναι: Κρίση δολαρίου ή πτώχευση στις ΗΠΑ λόγω κρατικού χρέους; Το α’ εξάμηνο του 2023 μ.Χ. υπήρξε έτος σταθμός για τον χρυσό, με τις κεντρικές τράπεζες να προβαίνουν σε αγορές ρεκόρ, προεξαρχουσών της Κίνας και της Ρωσίας.

Για του λόγου το αληθές, οργανισμοί όπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού ανέφερε τρομακτική αύξηση εν συγκρίσει με το 2022 μ.Χ. «Μέχρι σήμερα, σε ετήσια βάση, οι κεντρικές τράπεζες έχουν αγοράσει 800 τόνους χρυσού, που σημαίνει αύξηση 14% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι».

Ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει θετική επίδραση στην τιμή του χρυσού από το λεγόμενο και «January Effect» ενώ διανύουμε τις τελευταίες ημέρες του πρώτου μήνα του 2024 μ.Χ., υπάρχουν πολλοί δείκτες που προοιωνίζονται πως το πάρτι αγορών εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών θα συνεχιστεί – τουλάχιστον για το πρώτο εξάμηνο του νέου έτους.

Η επιτάχυνση της αποδολαριοποίησης είναι μόνο ένας παράγοντας, καθώς ισχυρές δυνάμεις όπως η Κίνα και η Ρωσία συνεχίζουν βάσει στρατηγικού σχεδιασμού να απομακρύνονται το νόμισμα των ΗΠΑ.

Φυσικά, οι προσπάθειες της δήθεν «κυβέρνησης» Biden να απομονώσει την Ρωσία επιβάλλοντας κυρώσεις, στον απόηχο της σύγκρουσης στην Ουκρανία, μόνο ώθηση παρέχουν στους Ρώσους, που από την μεριά τους κάνουν τα πάντα για να σπρώξουν το δολάριο όσο πιο βαθιά γίνεται στον βυθό.

Αν αναλογιστεί κανείς πόσο ασταθές είναι το ρούβλι αλλά και το νέο κύμα αμερικανικών δαπανών χάριν της Ουκρανίας και του Ισραήλ, ευκόλως θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως οι «αποθήκες» χρυσού της Ρωσίας θα συνεχίσουν να αυξάνονται.

«Στοίχημα». Σύμφωνα με τον γνωστό οικονομολόγο Peter Schiff, πέρα από τα παραπάνω, μπορείτε να στοιχηματίσετε στο ότι η Κίνα και η Ρωσία αγοράζουν πολύ περισσότερο χρυσό από αυτό που αναφέρεται δημοσίως. Ως εκ τούτου, οι πραγματικοί αριθμοί είναι πάντα υψηλότεροι από ό,τι γίνεται γνωστό.

Όπως έχει επισημάνει πολλές φορές ο Jim Richards, χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα κατέχουν χρυσό που αποκτήθηκε μέσω προγραμμάτων αγοράς εκτός βιβλίου και τα αποθέματά τους υπερβαίνουν κατά πολύ αυτό που ισχυρίζονται επίσημα: «Για παράδειγμα, η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας ανέφερε αύξηση στα αποθέματά της κατά 30 μετρικούς τόνους.

Αυτό καταγράφεται μετά από έναν χρόνο ισοπεδωτικής απόδοσης, λόγω μη αναφοράς, παρά μη εξαγοράς. Χαίρομαι που βλέπω την Ρωσία πίσω στο παιχνίδι». Στο μεταξύ, η Fed, έχοντας εγκαταλείψει την προσπάθειά της να τιθασεύσει τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ, γεμίζει συνεχώς με καύσιμα της αγοράς του κίτρινου μετάλλου.

Γνωρίζοντας πως δεν έχει άλλη επιλογή από το να μειώσει τα επιτόκια μέσα στο 2024 μ.Χ., βοηθά στην υποτίμηση του δολαρίου, ενώ ωθεί τις άλλες κεντρικές τράπεζες να αναζητήσουν τρόπους αντιστάθμισης των χαλαρών νομισματικών πολιτικών της.

Παρότι λοιπόν ο ισολογισμός της Fed συρρικνώθηκε το 2023 μ.Χ., δεν έκλεισε ούτε κατά διάνοια το χάσμα που δημιουργήθηκε λόγω των τρισεκατομμυρίων δολαρίων που τυπώθηκαν στην Covid εποχή. Φυσικά, αυτό δεν εμπόδισε τον Powell να κηρύξει τη νίκη κατά του πληθωρισμού στην τελευταία συνέντευξη τύπου του 2023 μ.Χ.: «Πιστεύουμε ότι κάναμε αρκετά».

Ωστόσο, εν έτει 2024 μ.Χ., με τις πληθωριστικές πιέσεις να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, τυχόν χαμηλότερα επιτόκια, αναπόφευκτα, θα ενισχύσουν τον ρυθμό αύξησης των τιμών, οδηγώντας σε απόρριψη του δολαρίου και σε αύξηση τόσο τον χρυσό όσο και άλλα εμπορεύματα.

Ο Peter Schiff, πράγματι, ήταν από τους λίγους που προέβη σε παρόμοιες επισημάνσεις, άρα το μόνο που έχετε να κάνετε είναι μη λαμβάνετε υπόψη τι λένε οι κεντρικές τράπεζες. Σε αυτό το πλαίσιο, για τις τράπεζες το έδαφος είναι έτοιμο ώστε να προσθέσουν περισσότερο χρυσό στα αποθέματά τους για να αντισταθμίσουν τις πτωτικές πιέσεις στο δολάριο.

«Κρίση δολαρίου ή πτώχευση;» Το μόνο ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι το εξής: ποιο από τα δύο θα συμβεί πρώτο, κρίση δολαρίου ή πτώχευση λόγω κρατικού χρέους; Οι κεντρικοί τραπεζίτες δεν θα περιμένουν να μάθουν… Εξάλλου, το 2023 μ.Χ., ούτε οι υψηλότερες ονομαστικές αποδόσεις στα ομόλογα δεν κατάφεραν να επιβραδύνουν το ράλι του χρυσού.

Σημειώνεται πως οι αυξανόμενες αποδόσεις στα ομόλογα, κατά κανόνα, αντικατοπτρίζουν λιγότερη βεβαιότητα σε ό,τι αφορά την υγεία της οικονομίας -όχι περισσότερη- καθώς οι επενδυτές καταφεύγουν στην εύκολη ασφάλεια των ομολόγων.

Αλλά ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει, και μια κατάρρευση στην αγορά των κρατικών ομολόγων θα έπληττε το δολάριο, το οποίο θα συμπαρέσυρε μαζί του στον πάτο και την υπόλοιπη οικονομία: «…ένα κραχ θα αναγκάσει την αξία του δολαρίου να πέσει, η οποία θα οδηγήσει σε μια βάναυση οικονομική ύφεση — μια κατά την οποία το «βιοτικό επίπεδο» στην χώρα θα πέσει δραματικά».

Τέλος, το 2024 μ.Χ. φέρνει ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα ενόψει των συνεχιζόμενων συγκρούσεων δι’ αντιπροσώπων των ΗΠΑ και, κυρίως, λόγω των Αμερικανικών Προεδρικών εκλογών, που ενισχύουν την εικόνα εσωτερικής πολιτικής αστάθειας.

Με υποψηφίους και από τις δύο πλευρές, όπως ο RFK Jr. και ο Vivek Ramaswamy, να αγκαλιάζουν τάσεις κατά του καθεστώτος και την κυριαρχία των κεντρικών τραπεζών, μαζί με το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και την σπείρα του χρέους των ΗΠΑ, υπόσχονται ανακατάξεις.

Όπως επισημαίνει ο Robin Tsui της South China Morning Post, προφανώς: «…η κουβέντα για shutdown στις ΗΠΑ, οι συζητήσεις για τη δημοσιονομική πολιτική και οι πολιτικές αντιπαραθέσεις ενόψει του Αμερικανικού εκλογικού κύκλου του 2024 μ.Χ. εξακολουθούν να υπάρχουν».

Είναι αλήθεια ότι πολλοί οικονομολόγοι και στελέχη της Fed δεν έχουν απολέσει την ελπίδα για μια «ήπια προσγείωση» το επόμενο έτος, κάτι που θα συνεπαγόταν μείωση της ζήτησης για χρυσό. Αλλά με τον χρόνος να πιέζει, πρόκειται για έναν ισχυρισμό που ακόμη και οι ίδιοι παραδέχονται ότι θα μπορούσε να καταλήξει κενός.

Για κάθε ειλικρινή παρατηρητή, περισσότερες ενδείξεις αστάθειας, πληθωρισμού, χρέους με αρνητικές αποδόσεις και τρέλας κατά την διάρκεια της εκλογικής χρονιάς που διανύουμε υποδηλώνουν έντονη ανάγκη για ασφάλεια. Παρατηρώντας τους ισχυρισμούς που κάνουν δημόσια οι τραπεζίτες και οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, οι κεντρικές τράπεζες γνωρίζουν την αλήθεια: πρέπει να συνεχίσουν να καταβροχθίζουν χρυσό.

Είναι ο μόνος στρατηγικός ελιγμός που έχει νόημα, με λίγους άλλους ουσιαστικούς τρόπους για να προστατευτούν από παράπλευρες ζημιές εν μέσω της αυτοκαταστροφικής πολιτικής, των υπερβολικών παρεμβάσεων και της εκλογικής πολιτικής αναταραχής στις ΗΠΑ (https://romioitispolis.gr/panikovlitoi-oloi-agorazoyn-chryso-stis-megales-kentrikes-trapezes/).

Βαρουφάκης: Delors και Schaeuble ευθύνονται για την κοσμική παρακμή της ΕΕ και την Ελληνική πτώχευση - Προωθούσαν τα συμφέροντα των ελίτ. Από όλους τους Ευρωπαίους πολιτικούς που δεν ηγήθηκαν ποτέ των χωρών τους, ο Jacques Delors και ο Wolfgang Schäuble είχαν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην Ευρώπη.

Από όλους τους Ευρωπαίους πολιτικούς που δεν ηγήθηκαν ποτέ των χωρών τους, ο Jacques Delors και ο Wolfgang Schäuble είχαν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην Ευρώπη, αναφέρει με άρθρο του στο Project Syndicate o οικονομολόγος και γραμματέας του ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης - εκ των πρωταγωνιστών της ελληνικής κρίσης χρέους.

Τόσο ο Delors όσο και ο Schäuble, που πέθαναν τον Δεκέμβριο ο ένας μετά τον άλλον τον Δεκέμβριο, διαμόρφωσαν τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι θητείες τους δεν αλληλεπικαλύφθηκαν, αλλά οι σκληρές συγκρούσεις τους για το μέλλον της Ευρώπης έγραψαν ιστορία.

Και παρότι η συνεισφορά και των δύο ανδρών στον Ευρωπαϊκό χώρο αναγνωρίζεται ευρέως, η ισχυρή αιτιώδης σύνδεση μεταξύ των αντικρουόμενων οραμάτων τους και της τρέχουσας ύφεσης της ΕΕ δεν είναι κατανοητές.

Σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη, ο Delors, ο φανταχτερός Γάλλος, Ρωμαιοκαθολικός, σοσιαλδημοκράτης του οποίου το όνειρο για μια κεϋνσιανιστική Ευρώπη ήταν ο εφιάλτης της Βρετανίδας πρωθυπουργού Margaret Thatcher.

Από την άλλη, ο Schäuble ήταν ένας αυστηρός Γερμανός δικηγόρος του οποίου ο δημοσιονομικός καλβινισμός τρομοκρατούσε τους Υπουργούς Οικονομικών της Νοτίου Ευρώπης που διόγκωναν ελλείμματα, καθώς και τους Γάλλους.

Παρότι και οι δύο αναγνωρίζονται ως αξιόλογοι Ευρωπαίοι, και επομένως εχθροί των ευρωσκεπτικιστών, ο Delors παρουσιάζεται ως υπέρμαχος της εμβάθυνσης, σε αντίθεση με τον Schäuble, ο οποίος ήταν απρόθυμος να εκχωρήσει τις εξουσίες του γερμανικού κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες. «Τίποτα από αυτά δεν είναι ψευδές. Αλλά η απεικόνιση των κινήτρων και των πράξεων των δύο ανδρών που μας αφήνει είναι ελλιπής – και πιθανώς παραπλανητική» σημειώνει ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Η αναστροφή του Delors… Σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη, «Όταν ο τότε καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας Helmut Kohl έδωσε στον Schäuble θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο, ένα κατώτερο υπουργείο, το 1.984 μ.Χ., ο Delors μόλις είχε ολοκληρώσει μια κολασμένη θητεία ως υπουργός Οικονομικών του Γάλλου Προέδρου Mitterrand.

Η κυβέρνηση του Mitterrand, αποτελούμενη από τους Σοσιαλιστές και τους Κομμουνιστές, είχε εκλεγεί το 1.981 μ.Χ. με μια πολιτική πλατφόρμα κατά της λιτότητας που υποσχόταν ισότιμη ανάπτυξη. Σχεδόν αμέσως μετά από αυτές τις εκλογές, το γαλλικό κεφάλαιο κατέφυγε μαζικά στην Γερμανία. Για να το σταματήσει, ο Delors έπρεπε είτε να υποτιμήσει σημαντικά το φράγκο είτε να αυξήσει τα επιτόκια - σε επίπεδα που θα κατέστρεφαν την οικονομία».

Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος (EMS), το οποίο η Γερμανία και η Γαλλία είχαν σφυρηλατήσει το 1.978 μ.Χ., η συναλλαγματική ισοτιμία ήταν σταθερή και οποιαδήποτε υποτίμηση του φράγκου απαιτούσε την συναίνεση της Γερμανίας.

Για να το χορηγήσει, η Γερμανία ζήτησε ένα τσουχτερό τίμημα: μείωση πραγματικών μισθών (πάγωμα μισθών εν μέσω υψηλού πληθωρισμού), την οποία η κυβέρνηση Mitterrand είχε εκλεγεί για να αποτρέψει.

Ο Delors είχε δύο επιλογές: να απορρίψει την συνθήκη για το EMS (και να υποτιμήσει το φράγκο μονομερώς) ή να αυξήσει τα επιτόκια στο επιβλητικό 25%. Επέλεξε το δεύτερο, αλλά το κεφάλαιο συνέχισε να φεύγει, ενώ το γαλλικό κατά κεφαλήν εισόδημα μειώθηκε περισσότερο από 10% μέσα σε τρία χρόνια.

Μέχρι το 1.983 μ.Χ., ο Delors είχε υιοθετήσει την πλήρη λιτότητα (συμπεριλαμβανομένου του παγώματος των μισθών που απαιτούσε η Γερμανία), οι αριστεροί υπουργοί είχαν παραιτηθεί και η Γαλλία βρισκόταν στο δρόμο να υιοθετήσει την στρατηγική της Γερμανίας για ανταγωνιστικό αποπληθωρισμό (αντανακλάται στις ισχυρές πολιτικές του φράγκου που έγιναν πρότυπο καθόλη την διάρκεια της δεκαετίας του 1.990 μ.Χ.).

Ήταν αυτό το τέλος της σοσιαλιστικής ατζέντας του Mitterrand; Όχι, είπε ο Delors: για να καταπολεμήσει την λιτότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Γαλλία έπρεπε πρώτα να την αγκαλιάσει. Οι φιλοεργατικές πολιτικές εντός της Γαλλίας, υποστήριξε ο Delors, θα νικούνταν πάντα από τις χρηματοπιστωτικές αγορές της Αγγλόσφαιρας που στοιχηματίζουν ενάντια στο φράγκο, αυξάνοντας το κόστος δανεισμού του γαλλικού κράτους, προκαλώντας την φυγή κεφαλαίων στην Γερμανία και την υποτίμηση τόσο του γαλλικού νομίσματος όσο και του Γαλλικό κράτος.

Ο μόνος τρόπος για να εφαρμόσουν την ατζέντα του 1.981 μ.Χ., είπε ο Delors στον Mitterrand, ήταν να πείσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές ότι τα στοιχήματα ενάντια στο φράγκο ήταν μάταια επειδή αυτό ήταν αδιαίρετο συνδεδεμένο με το πανίσχυρο Γερμανικό μάρκο.

Η ατζέντα τους θα μπορούσε να θριαμβεύσει, αλλά μόνο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο – ένα τεράστιο έργο που απαιτούσε την «κατάληψη» της Bundesbank (ουσιαστικά υιοθέτηση του γερμανικού μάρκου μέσω μιας νομισματικής ένωσης) και, κατά κάποιο τρόπο, να πεισθούν οι γερμανικές ελίτ να υιοθετήσουν την ατζέντα των Γάλλων σοσιαλιστών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Πεπεισμένος από αυτή την ανάλυση, το 1.985 μ.Χ. ο Mitterrand χρησιμοποίησε την επιρροή του για να ασκήσει επιτυχώς πιέσεις για τον διορισμό του Delors στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από τις Βρυξέλλες, ο Delors πίεσε για την υιοθέτηση του ευρώ, χρησιμοποιώντας ως όχημα την περίφημη Επιτροπή Delors.

Σε αντίθεση με τους αληθινούς φεντεραλιστές που επεδίωκαν μια πλήρως ανεπτυγμένη δημοκρατική πολιτική ένωση, ο Mitterrand και ο Delors δεν σχεδίαζαν ποτέ να τερματίσουν το διακυβερνητικό πλαίσιο λήψης αποφάσεων της Ευρώπης, το οποίο πίστευαν ότι ταίριαζε καλύτερα στον στόχο τους να προβάλουν τις προτεραιότητες και τις μεθόδους της γαλλικής κυβέρνησης στην Ευρώπη. Αυτό που λαχταρούσαν ήταν μια νομισματική ένωση που θα γεννούσε, κρυφά, μια δημοσιονομική (αλλά όχι μια πολιτική) ένωση, στην οποία θα κυριαρχούσε η Γαλλία.

Μια ασπίδα που ονομαζόταν Schäuble. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Bundesbank είδε αυτές τις κινήσεις να έρχονται. Από το 1.983 μ.Χ. και μετά, η Bundesbank προέβη σε επιθετικές νομισματικές κινήσεις που είχαν σκοπό να δώσουν στο τέχνασμα των Delors ένα χτύπημα στην μύτη.

Μεταξύ Γερμανών πολιτικών ήταν ο Schäuble που αγκάλιασε πλήρως το σχέδιο της Bundesbank για την απόκρουση της αγκαλιάς του Delors. Ο Schäuble είχε αναγνωρίσει στο Delors έναν κορυφαίο τακτικιστή που οραματιζόταν μια Ευρώπη που θα χρηματοδοτούσε σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές.

Για να αντιμετωπίσει τον Delors, η στρατηγική Bundesbank-Schäuble ήταν να πιέσει για μια πολύ μικρότερη νομισματική ένωση που θα περιλάμβανε μόνο κράτη με πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών και εξαιρετικά χαμηλά κρατικά ελλείμματα.

Ο Schäuble κατανοούσε την πολιτική και γεωστρατηγική σημασία της συμπερίληψης της Γαλλίας, αλλά οι Γάλλοι θα έπρεπε να αποδεχθούν την απώλεια της κυριαρχίας επί του εθνικού τους προϋπολογισμού – προϋπόθεση για κάθε ελλειμματική χώρα να παραμείνει βιώσιμη σε μια νομισματική ένωση που στερείται δημοσιονομικής ένωσης.

Τον Σεπτέμβριο του 1.988 μ..Χ, ο Delors έδωσε μια ομιλία στην Ένωση Συνδικάτων της Βρετανίας που συνέπεσε με την πιο σκοτεινή ώρα των μελών του TUC - τον απόηχο της τρίτης νίκης της Thatcher στις γενικές εκλογές.

Ο Delors περιέγραψε το όραμά του για μια «Κοινωνική Ευρώπη», σε αντίθεση με την «λέσχη των καπιταλιστών», όπως περιέγραψε την Ευρωπαϊκή Κοινή Αγορά. Αν κρίνουμε από τα χειροκροτήματα που έλαβε, ο Delors είχε κερδίσει τους εκπροσώπους των Βρετανών εργατών.

Εκείνη την ημέρα, το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας έκανε στροφή από τον ευρωσκεπτικισμό στην ευρωφιλία. Την ίδια μέρα, και για τον ίδιο λόγο, σήμανε συναγερμός στο μυαλό της Thatcher. Εβδομάδες αργότερα, εκφώνησε τη διάσημη ομιλία της στην Μπριζ – αναμφισβήτητα την στιγμή που σχεδιάστηκε το Brexit – στην οποία προειδοποίησε για το Ευρωπαϊκό «υπερκράτος».

Η Thatcher είχε κάνει το ίδιο λάθος με τον Mitterrand: είχε υποτιμήσει την ικανότητα του Schäuble να συντρίψει το έργο του Delors. Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου έμελλε να δώσει μεγάλη ώθηση στις φιλοδοξίες του Delors.

Εν όψει της αντίθεσης της Thatcher στην επανένωση της Γερμανίας, ο Mitterrand είχε ξαφνικά τη μόχλευση που χρειαζόταν για να αναγκάσει τον Kohl να συναινέσει σε μια μεγαλύτερη ευρωζώνη, συμπεριλαμβανομένης όχι μόνο της Γαλλίας, αλλά και άλλων ελλειμματικών χωρών, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και τελικά η Ελλάδα.

Πεδίο μάχης η Ευρώπη. Η αποδοχή της ίδρυσης μιας μεγάλης και ετερογενούς ευρωζώνης με αντάλλαγμα την επικύρωση της Γερμανικής επανένωσης από την Γαλλία ήταν μια μάχη που ο Schäuble και η Bundesbank συμφώνησαν να χάσουν. Αλλά ο Schäuble δεν είχε εγκαταλείψει τον αγώνα.

Ο Mitterrand και ο Delors, αλλά και ο Schäuble και η Bundesbank, γνώριζαν πάντα ότι η έλλειψη δημοσιονομικής ένωσης της ετερογενούς νομισματικής ένωσης την έκανε εύθραυστη – και ακόμη περισσότερο η έλλειψη τραπεζικής ένωσης.

Όλοι προέβλεψαν πώς μια σοβαρή οικονομική κρίση θα ανάγκαζε την πολιτική τάξη της Ευρώπης είτε να δημιουργήσει ένα ομοσπονδιακό ταμείο, είτε να διαλύσει την ευρωζώνη είτε να αποδεχτεί την μόνιμη παρακμή της Ευρώπης.

Αλλά ήταν σε αδιέξοδο λόγω της σύγκρουσης μεταξύ του Delors (με την υποστήριξη του Mitterrand), ο οποίος λαχταρούσε αυτό που η Thatcher αντιλαμβανόταν ως δυστοπικό υπερκράτος, και του οράματος του Schäuble (υποστηριζόμενο από την Bundesbank) για μια μικρότερη ευρωζώνη σε μια μεγαλύτερη ΕΕ πολλαπλών ταχυτήτων.

Έτσι, όλοι περίμεναν την επόμενη μεγάλη μάχη, που θα πυροδοτούσε η πρώτη σοβαρή οικονομική κρίση. Μέχρι να συμβεί αυτό, δύο δεκαετίες αργότερα, ο Delors είχε αποσυρθεί και ο Schäuble ήταν Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, κυρίαρχος στο Eurogroup - το άτυπο συμβούλιο των Υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.

Μόλις η κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 μ.Χ. πυροδότησε την πτώχευση Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζών και την αφερεγγυότητα του Ελληνικού κράτους δύο χρόνια αργότερα, ο Schäuble ήξερε ότι όλα για αυτόν θα ήταν «παιχνίδι».

Προέβλεψε ότι οι Γάλλοι θα χρησιμοποιούσαν την κρίση για να πιέσουν προς την κατεύθυνση του μακροχρόνιου στόχου τους για δημοσιονομική ένωση – ξεκινώντας από την αμοιβαιοποίηση του χρέους. Στρατηγική του ήταν οι αφερέγγυες χώρες να εγκαταλείψουν το ευρώ.

Ξαφνικά, το Grexit ήταν μια εναλλακτική λύση στη σκληρή λιτότητα και την υπερβολική εσωτερική υποτίμηση. Ως προτεστάντης και φιλελεύθερος με επιλεγμένη περιφρόνηση για τη μακροοικονομία, ο Schäuble πίστευε στην λιτότητα.

Κατά την επανένωση της Γερμανίας, είχε διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην φτωχοποίηση και την ενεργή αποβιομηχάνιση της Ανατολικής Γερμανίας για τον ίδιο ακριβώς λόγο που, μετά το 2010 μ.Χ., έγινε ο πρωταθλητής της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη: για να συντηρήσει το μεταπολεμικό, μερκαντιλιστικό, δυτικογερμανικό επιχειρηματικό μοντέλο.

«Αλλά ακόμη και ο Schäuble κατάλαβε ότι το επίπεδο λιτότητας που επιβλήθηκε στην Ελλάδα μεταξύ 2010 μ.Χ. και 2015 μ.Χ. ήταν καταστροφικό. Πώς το ξέρω; Διότι όταν ήμουν Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, περάσαμε ώρες συζητώντας αυτά τα θέματα, και μου είπε πολλά σε πολλές περιπτώσεις.

Σε μια από αυτές τις συζητήσεις, έφτασε στο σημείο να επιβεβαιώσει ότι, κατά την άποψή του, η ευρωζώνη "χτίστηκε λάθος" και χρειαζόταν μια πολιτική ένωση, στην οποία οι Γάλλοι αντιστάθηκαν. "Το ξέρω", είπα, για να τον ενθαρρύνω να συνεχίσει. "Ήθελαν να χρησιμοποιήσουν το γερμανικό μάρκο σας, αλλά χωρίς να μοιράζονται την κυριαρχία τους!" Έγνεψε καταφατικά: "Ναι, έτσι είναι. Και δεν θα το δεχτώ", συνέχισε.

"Λοιπόν, βλέπετε, ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορώ να κρατήσω αυτό το πράγμα μαζί, ο μόνος τρόπος που μπορώ να κρατήσω αυτό το πράγμα μαζί, είναι με μεγαλύτερη πειθαρχία. Όποιος θέλει το ευρώ πρέπει να αποδεχθεί την πειθαρχία".

Η Ευρώπη πρέπει να πειθαρχηθεί από ένα Grexit» μεταφέρει ο Γιάνης Βαρουφάκης. Σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη, ο Schäuble δεν είχε αυταπάτες. Ο διωγμός της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν είχε να κάνει με την Ελλάδα αλλά με το όραμα της Γαλλίας και του Delors.

Ήθελε η Γαλλία να καταλάβει ότι, αν ήθελε το ευρώ (το οποίο στις συνομιλίες μας αναφέρθηκε δύο φορές ως γερμανικό μάρκο), έπρεπε να καλωσορίσουν την τρόικα στο Παρίσι και να εγκαταλείψει το όνειρο για μια Μεγάλη Γαλλία υπό τον μανδύα της ΕΕ. Ωστόσο, η επιμονή του στο Grexit ήταν ένα όχι και τόσο λεπτό μήνυμα προς τη γαλλική πολιτική ελίτ: «Όπως η Ελλάδα, μπορείτε να έχετε διάλειμμα λιτότητας μόνο εκτός ευρώ».

Τρεις επιλογές. Σύμφωνα με τον Έλληνα πρώην Υπουργό Οικονομικών, η λογική πίσω από την θέση του Schäuble ήταν απλή: Δεδομένης της κακής αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης, η Ευρώπη μετά το 2008 μ.Χ. αντιμετώπισε τρεις επιλογές, τις οποίες κατέταξε με την ακόλουθη σειρά. Καλύτερη επιλογή: Μια μικρότερη ομοιογενής ευρωζώνη που θα χρειάζεται μόνο μέτρια λιτότητα και θα επιτρέπει διαγραφές χρέους για τις υπερχρεωμένες χώρες, με αντάλλαγμα την έξοδο από το ευρώ.

Κακή επιλογή: Διατήρηση της αρχικής ετερογενούς ευρωζώνης με τίμημα την μαζική λιτότητα, άνευ θεραπευτικών διαγραφών χρέους. Απαράδεκτη επιλογή: Το όραμα του Delors για μια δημοσιονομική ένωση χωρίς δημοκρατική πολιτική ένωση – αυτό που η Thatcher είχε χαρακτηρίσει ευρωπαϊκό «υπερκράτος».

Η προτιμώμενη επιλογή του Schäuble ήταν η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ. Αυτό θα ανάγκαζε την Ιταλία και άλλες ελλειμματικές χώρες να ακολουθήσουν τον Ελληνικό δρόμο μέσα σε λίγες μέρες και έτσι το αρχικό σχέδιο της Bundesbank για μια μικρή, μερκαντιλιστική ευρωζώνη σε μια μεγαλύτερη ενιαία αγορά θα υλοποιούνταν.

Οι Γαλλικές ελίτ, μαζί με τους ομολόγους τους στην Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, αντιτάχθηκαν έντονα σε αυτήν την επιλογή, επειδή ήθελαν τα εγχώρια περιουσιακά τους στοιχεία να παραμείνουν σε ευρώ.

Για να κρύψουν το λιγότερο ενάρετο κίνητρό τους, βοούσαν ότι είχε έρθει η ώρα να εφαρμόσουν το αρχικό σχέδιο του Delors για τη δημοσιονομική ένωση. Αλλά η υποκρισία τους ήταν εμφανής στο γεγονός ότι ακόμη και οι Σοσιαλιστές της Γαλλίας ήταν απρόθυμοι να προχωρήσουν την δημοσιονομική ένωση με πολιτική ένωση, υπό τον φόβο να χαθεί η Γαλλική εθνική κυριαρχία.

Στο μεταξύ, ο Schäuble ένιωθε υποχρεωμένος να θεσπίσει το νόμο: Το σχέδιο Delors ήταν απαράδεκτο, κυρίως επειδή θα ήταν πολιτικά αδύνατο να θεσπιστεί σε διάφορα εθνικά κοινοβούλια. Εάν οι υπερχρεωμένες χώρες ήθελαν να διατηρήσουν το ευρώ, ήταν αυτές (όχι η Γερμανία) που έπρεπε να επιβάλουν μαζική, μη βέλτιστη λιτότητα στους λαούς τους (η κακή επιλογή). Προς λύπη του, συμφώνησαν να το κάνουν.

Κρίσιμο ήταν το γεγονός ότι η καγκελάριος του, Angela Merkel, υπό την επιρροή του Mario Draghi, του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας εκείνη την εποχή, τάχθηκε στο πλευρό τους και αντιμετώπισε τον υπουργό Οικονομικών της με μεγάλη περιφρόνηση.

Ο ντροπιασμένος, πλέον, Schäuble συμφώνησε με την επιλογή της Merkel, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το να έχουμε τόση λιτότητα δεν ήταν επιζήμιο μόνο για τις ελλειμματικές χώρες, αλλά και για την ΕΕ συνολικά.

Σχεδόν αμέσως, ετέθη σε καθεστώς ημισυνταξιοδότησης. Η δε Merkel του αρνήθηκε, και όχι για πρώτη φορά, την τιμή της Προεδρίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας και του πρόσφερε την ξύλινη κουτάλα της Προεδρίας της Bundestag. Σήμερα, τόσο τα οράματα του Delors όσο και του Schäuble είναι… λίθοι, πλίνθοι και κέραμος ατάκτως ερριμμένα, σαν σε μια ελληνική τραγωδία.

Ο τρόπος διαχείρισης της κρίσης του ευρώ «πληρώθηκε» επί τη βάσει του οράματος του Delors για μια Ευρώπη - Μεγάλη Γαλλία, καταστρέφοντας την προσπάθεια του Schäuble να διαφυλάξει το μεταπολεμικό μοντέλο μιας δημοσιονομικά κυρίαρχης Γερμανίας, που συνεχίζει να χάνει τον εαυτό της σε μια μερκαντιλιστική Ευρώπη.

Όταν το ευρώ βρισκόταν ακόμη στο συρτάρι, ούτε ο Delors ούτε ο Schäuble μπορούσαν να φανταστούν την αναπόφευκτη κρίση του ευρώ. Ο συνδυασμός τεράστιας λιτότητας και νομισματικής μεγαλοπρέπειας που διατήρησε την ευρωζώνη στην αρχική της μορφή, την οποία τόσο ο Delors όσο και ο Schäuble θεώρησαν σωστά μη βιώσιμη, είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρώπη είναι πλέον πολιτικά κατακερματισμένη και σε κοσμική παρακμή.

Η ιστορία, για άλλη μια φορά, αποδείχθηκε σκληρός δάσκαλος των ελίτ Ευρωπαίων που αρνήθηκαν να δουν ότι τα συμφέροντα της Ευρώπης έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων της, καταλήγει ο Γιάνης Βαρουφάκης (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/716813/varoufakis-schaeuble-kai-delors-efthynontai-gia-tin-kosmiki-parakmi-tis-ee-kai-tin-ptoxefsi-tis-elladas-proothoysan-ta-symferonta-ton-elit).

 

Γερμανία: Νέα συρρίκνωση του κυβερνητικού συνασπισμού-Δεύτερο το ακροδεξιό AfD. Περαιτέρω συρρίκνωση των ποσοστών του κυβερνητικού συνασπισμού και είσοδο στις μετρήσεις της κοινής γνώμης για την πρώην αρχηγό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Αριστεράς Ζάρα Βάγκενκνεχτ καταγράφει νέα δημοσκόπηση. Σταθερά δεύτερη δύναμη η Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD).

Σύμφωνα με την δημοσκόπηση του Ινστιτούτου INSA για λογαριασμό της εφημερίδας BILD, η Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU) παραμένει ισχυρότερη δύναμη με 30% και χωρίς μεταβολή στα ποσοστά της, ενώ ακολουθεί η AfD, με 23%, επίσης χωρίς μεταβολή. Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) και Πράσινοι μοιράζονται την τρίτη θέση με 13%.

Το SPD είναι μάλιστα ο «μεγάλος χαμένος» της έρευνας, καθώς καταγράφει απώλεια δύο μονάδων, ενώ οι Πράσινοι, αντίθετα, κερδίζουν μία μονάδα. Σταθερό στο όριο του 5% παραμένει το Κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP), ενώ η νεοσύστατη «Συμμαχία Ζάρα Βάγκενκνεχτ» (BSW) συγκεντρώνει 7%. Το πρώην κόμμα της Βάγκενκνεχτ, η Αριστερά, συρρικνώνεται κατά μία ακόμη μονάδα και περιορίζεται στο 3% (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/419512_germania-nea-syrriknosi-toy-kybernitikoy-synaspismoy-deytero-akrodexio-afd).

 

Η ακροδεξιά Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) θέλει να διεξαχθεί δημοψήφισμα για την έξοδο της χώρας από την ΕE. Τρεις σημαντικές περιφερειακές εκλογικές αναμετρήσεις θα πραγματοποιηθούν τον Σεπτέμβριο στην Ανατολική Γερμανία και η AfD θεωρείται το φαβορί, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, με πάνω από 30%.

Το Γερμανικό ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD), το οποίο βρίσκεται σε άνοδο στις δημοσκοπήσεις, εξετάζει το ενδεχόμενο, αν έρθει στην εξουσία, να οργανώσει ένα δημοψήφισμα για ενδεχόμενη έξοδο της Γερμανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δήλωσε σε συνέντευξή της που δημοσιεύεται σήμερα η συνεπικεφαλής του κόμματος, Αλίς Βάιντελ.

«Αν μια μεταρρύθμιση δεν είναι δυνατή, αν δεν καταφέρνουμε να αποκαταστήσουμε την κυριαρχία των κρατών μελών της ΕΕ, θα πρέπει να αφήσουμε τον λαό να αποφασίσει, όπως το έκανε το Ηνωμένο Βασίλειο», δήλωσε η Βάιντελ μιλώντας στους Financial Times.

«Θα μπορούσαμε να οργανώσουμε ένα δημοψήφισμα για το ‘Dexit΄’ – την έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ», πρόσθεσε η ίδια χαιρετίζοντας ως «ένα πρότυπο για την Γερμανία» την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το δημοψήφισμα του 2016 μ.Χ.

Η γερμανική ακροδεξιά εκφράζει πλέον την βούλησή της να κυβερνήσει καθώς, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, βρίσκεται εδώ και μήνες στην δεύτερη θέση σε εθνικό επίπεδο (γύρω στο 23%), μπροστά από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του καγκελαρίου, Όλαφ Σολτς και λίγο πίσω από τους συντηρητικούς.

Οι επόμενες βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν το 2025 μ.Χ. και η AfD θα παρουσιάσει για πρώτη φορά σ’ αυτές έναν ή μία υποψήφιο για την καγκελαρία. Τα κύρια κόμματα έχουν αντιθέτως αποκλείσει το ενδεχόμενο να συμμαχήσουν ή να κυβερνήσουν μαζί μ’ αυτό το σχηματισμό που τάσσεται κατά της ΕΕ και κατά των μεταναστών, σε ένα πλαίσιο όλο και μεγαλύτερου κατατεμαχισμού του πολιτικού τοπίου, εξαιτίας του οποίου απαιτείται ο σχηματισμός συνασπισμών σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο.

Τρεις σημαντικές περιφερειακές εκλογικές αναμετρήσεις θα πραγματοποιηθούν τον Σεπτέμβριο στην Ανατολική Γερμανία και η AfD θεωρείται το φαβορί, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, με πάνω από 30% (https://www.zougla.gr/kosmos/i-akrodexia-enallaktiki-gia-ti-germania-afd-thelei-na-diexachthei-dimopsifisma-gia-tin-exodo-tis-choras-apo-tin-ee/).

 

Γερμανία: Συνάντηση AfD, επιχειρηματιών και νεοναζί… Κάτι θυμίζει; Γερμανία: Συνάντηση πολιτικών της AfD με νεοναζί προκαλεί ευρείες αντιδράσεις. Με ανακοίνωσή της η AfD, τόνισε ότι η συνάντηση δεν αποτελούσε κομματική εκδήλωση και διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει σχέδιο αλλαγής των θέσεων του κόμματος για την μεταναστευτική πολιτική.

Πολιτικοί της Εναλλακτικής για την Γερμανία (AfD), μέλη νεοναζιστικών και φασιστικών οργανώσεων και επιχειρηματίες συναντήθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο στο Πότσνταμ, με βασικό θέμα συζήτησης ένα σχέδιο απέλασης εκατομμυρίων ανθρώπων από την Γερμανία, αποκάλυψε το ερευνητικό δίκτυο «Correctiv».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, στελέχη της AfD, μεταξύ των οποίων η ομοσπονδιακή βουλευτής Γκέριτ Χούι και ο πρώην βουλευτής και νυν προσωπικός βοηθός της αρχηγού του κόμματος Αλίς Βάιντελ Ρόλαντ Χάρτβιγκ, συναντήθηκαν με το ηγετικό στέλεχος του «ταυτοτικού κινήματος» και της «Νέας Δεξιάς», τον 35χρονο Αυστριακό Μάρτιν Ζέλνερ, ο οποίος είχε αναλάβει την εκπόνηση και την παρουσίαση ενός «στρατηγικού σχεδίου» περί «επαναμετανάστευσης», δια της βίας επιστροφής των μεταναστών στις χώρες προέλευσής τους με μαζικές απελάσεις.

Αυτές οι απελάσεις δεν θα αφορούσαν μόνο τους αιτούντες άσυλο, αλλά και κατόχους γερμανικού διαβατηρίου, οι οποίοι, όπως υποστηρίζει, «δημιουργούν επιθετικές ταχύτατα αναπτυσσόμενες παράλληλες κοινωνίες».

Την συμμετοχή της έχει επιβεβαιώσει και η Γκέριτ Χούι, η οποία παραδέχθηκε μάλιστα ότι το 2017 μ.Χ. παρουσίασε στην ηγεσία της ΑfD πρόγραμμα «επαναμετανάστευσης» για μετανάστες οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν θέση εργασίας στην Γερμανία. Οι προτάσεις της δεν υιοθετήθηκαν από το κόμμα, διευκρίνισε, αλλά η ίδια εξακολουθεί να τις υποστηρίζει.

Το δίκτυο «Corrective» αναφέρει ακόμη ότι το θέμα της «επαναμετανάστευσης» των «μη αφομοιωμένων Γερμανών» κυριάρχησε στην συνάντηση του Νοεμβρίου, με τον Μάρτιν Ζέλνερ να κάνει λόγο για «Την μεγαλύτερη πρόκληση» σε περίπτωση που η AfD αναλάβει την εξουσία στην Γερμανία.

Το «στρατηγικό σχέδιο» προβλέπει μεταξύ άλλων ότι σε κάποιο κράτος της Βόρειας Αφρικής, το οποίο δεν κατονομάζεται, θα συγκεντρωθούν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από την Γερμανία. Ακτιβιστές υπέρ των προσφύγων μπορούν επίσης να πάνε εκεί, φέρεται να δήλωσε ο κ. Ζέλνερ, ο οποίος έχει επιβεβαιώσει την συμμετοχή του στην συνάντηση, διαψεύδει ωστόσο την ύπαρξη ενός «μυστικού στρατηγικού σχεδίου». Με ανακοίνωσή της η AfD τόνισε ότι η συνάντηση δεν αποτελούσε κομματική εκδήλωση και διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει σχέδιο αλλαγής των θέσεων του κόμματος για την μεταναστευτική πολιτική.

Μεταξύ των συμμετεχόντων στην συνάντηση ήταν και ο Γερμανός επιχειρηματίας Χανς-Κρίστιαν Λίμερ, εκ των συνιδιοκτητών της γερμανικής αλυσίδας εστιατορίων «Hans im Glück» και των αρτοποιείων «Backwerk».

Η εταιρία ανακοίνωσε ήδη ότι ο κ. Λίμερ υπέβαλε την παραίτηση του, η οποία και έγινε αποδεκτή. «Η εταιρεία μας αποστασιοποιείται ξεκάθαρα από ακροδεξιές απόψεις. Αυτές οι απόψεις αντιπροσωπεύουν το ακριβώς αντίθετο από τις βασικές αξίες μας», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Η συνάντηση όμως είχε συνέπειες και για το εσωτερικό του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU), καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, το «παρών» έδωσαν δύο μέλη της οργάνωσης Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, στελέχη της συντηρητικής πτέρυγας «Ένωση Αξιών». «Ο βασικός μας κανόνας είναι ότι, όποιος συμμετέχει σε τέτοιες συναντήσεις, παραβιάζει τις αρχές του CDU», δήλωσε εκπρόσωπος του κόμματος και πρόσθεσε ότι διεξάγεται ήδη σχετική έρευνα.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, η ομοσπονδιακή Υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ προειδοποίησε την AfD «να μη συνδέεται με εχθρούς του Συντάγματος». Κανείς δεν πρέπει να υποτιμά αυτόν τον κίνδυνο, δήλωσε η κυρία Φέζερ στο περιοδικό Stern και αναφέρθηκε στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος, η οποία κατατάσσει την AfD ως «ύποπτη» σε σχέση με την ακροδεξιά ιδεολογία. Το κόμμα έχει προσφύγει κατά της κατηγοριοποίησης της υπηρεσίας και η σχετική απόφαση αναμένεται στο τέλος Φεβρουαρίου.

Οι αποκαλύψεις του «Corrective» ανακινούν ήδη τη συζήτηση περί ενδεχόμενης απαγόρευσης της AfD, με την αρχηγό του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), Σάσκια Έσκεν να την υποστηρίζει και τον αρχηγό του CDU, Φρίντριχ Μερτς να διατυπώνει αντίθετη άποψη (https://www.zougla.gr/kosmos/germania-synantisi-politikon-tis-afd-me-neonazi-prokalei-evreies-antidraseis/, https://www.defence-point.gr/news/germania-synantisi-afd-epicheirimation-kai-neonazi-kati-thymizei).

 

Φθινόπωρο 2025 μ.Χ... Η δημοσκοπική εκτόξευση της Εναλλακτικής για την Γερμανία συνεχίζεται και μας προειδοποιεί ότι στις ευρωεκλογές της άνοιξης είναι πολύ πιθανό να διαμορφωθεί ένα πολιτικό τοπίο όπου ο εκλογικός θρίαμβος της Ακροδεξιάς στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2025 μ.Χ. θα προβάλλει ως μία μη αντιστρέψιμη δυναμική.

Η πρόκληση πλέον όπως προκύπτει από το σύνολο των δημοσκοπήσεων των τελευταίων μηνών αλλά και από τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογικών αναμετρήσεων είναι αν στο διάστημα ανάμεσα στις ευρωεκλογές της άνοιξης του 2024 μ.Χ. και στις εθνικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2025 μ.Χ. θα συνεχιστεί η δημοσκοπική εκλογική πλημμυρίδα της Εναλλακτικής ώστε να διεκδικήσει την πρώτη θέση…

Η Εναλλακτική ιδρύθηκε πριν από έντεκα χρόνια, την άνοιξη του 2013 μ.Χ., από μια ομάδα ανησυχούντων ευρωσκεπτικιστών, κυρίως πανεπιστημιακών. Τα ονόματά τους ήταν ήδη γνωστά στο ευρύ κοινό καθώς κάθε φορά που γινόταν ένα βήμα προς την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωση οι ανησυχούντες καθηγητές προσέφευγαν στο Συνταγματικό Δικαστήριο.

Έτσι, η παρουσία της Εναλλακτικής όχι μόνο δεν προκάλεσε ανησυχίες, αλλά αντιμετωπίστηκε ως γραφικότητα καθώς θύμιζε τη διάσημη φράση του Μπίσμαρκ, ότι όταν συναντηθούν τρεις καθηγητές η πατρίδα κινδυνεύει να καταστραφεί (Drei Professoren und das Vaterland Verloren).

Η Εναλλακτική φυτοζωούσε εκλογικά μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015 μ.Χ., όταν η Μέρκελ υιοθέτησε την πολιτική των ανοιχτών συνόρων στο προσφυγικό-μεταναστευτικό κύμα, αποδεχόμενη πάνω από ένα εκατομμύριο.

Η μετάλλαξη της Εναλλακτικής από ευρωσκεπτικιστικό σε ακροδεξιό ρατσιστικό κόμμα έγινε ταχύτατα, σε μια αντιστροφή της συνήθους μετατόπισης της νεοναζιστικής Ακροδεξιάς στο στίγμα της λαϊκίστικης Ακροδεξιάς.

Οταν η Εναλλακτική ιδρύθηκε το 2013 μ.Χ. είχαν περάσει τέσσερα χρόνια από την στα όρια του ρατσισμού απαξίωση των χωρών του Νότου για την δημοσιονομική τους ανευθυνότητα. Δεν ήταν μόνο το κίτρινο «Focus» με το απαξιωτικό για την Ελλάδα εξώφυλλο, αλλά και το σοβαρό «Der Spiegel», το κύριο άρθρο του οποίου έθετε το ερώτημα αν η Ελλάδα είναι μια χρεοκοπημένη χώρα όπως το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.

Η υιοθέτηση από την κυβερνώσα ελίτ αλλά και τα εντός της πολιτικής ορθότητας ΜΜΕ απαξιωτικής φρασεολογίας για την προσαρμογή του Νότου στην δημοσιονομική πειθαρχία της ευρωζώνης υπήρξε η πρώτη μεταπολεμική καταπάτηση της πολιτικής ορθότητας.

Από τον ανεύθυνο Ιταλό που ζει πολυτελή ζωή με τα χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων μέχρι τον αλλόθρησκο και σκουρόχρωμο Αφρικανό ο δρόμος δεν είναι τόσο μεγάλος. Η έκρηξη δημοσιευμάτων κατά του ανεύθυνου και μονίμως ελλειμματικού Νότου της ευρωζώνης προετοίμασε το έδαφος για τη συνολική δαιμονοποίηση και απαξίωση των προσφύγων-μεταναστών.

Με δεδομένη την απόφαση της Γερμανίας να αποφύγει και την αμοιβαιοποίηση του κινδύνου μέσω έκδοσης ευρωομολόγου, αλλά και την μεταφορά πόρων από τον Βορρά στον Νότο για την άμβλυνση των περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων, η ίδρυση της Εναλλακτικής όχι μόνο δεν ήταν πρόβλημα για το Βερολίνο αλλά άλλοθι νομιμοποίησης του βήματος σημειωτόν στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Ειρωνεία της Ιστορίας είναι ο Κόφτης Χρέους, που ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα της Γερμανίας για να μην μπορεί το Βερολίνο να κάνει κάτι αν οι εταίροι του στην ευρωζώνη πιέζουν για χαλάρωση, σήμερα συρρικνώνει την δυνατότητα της κυβέρνησης να είναι ευέλικτη στην αντιμετώπιση του απεργιακού κύματος και των μαζικών διαμαρτυριών για την συμπίεση της κοινωνίας (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/418505_fthinoporo-2025).

 

Β.Πούτιν: «Η Γερμανία και η ΕΕ ξόφλησαν – Είμαστε επίσημα Νο1 οικονομία στην Ευρώπη». «Εμείς έχουμε ανάπτυξη και εκείνοι βρίσκονται σε παρακμή - Να ανησυχούν για το τι θα φάνε, τι θα φορέσουν και τι θα οδηγήσουν».

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, κατά την διάρκεια ομιλίας του είπε πως «Η Γερμανία και η ΕΕ ξόφλησαν, είμαστε επίσημα Νο1 οικονομία στην Ευρώπη» και πως βρίσκονται πλέον σε παρακμή. Ο Β.Πούτιν μιλώντας ενώπιον κοινού σε περιοδεία του στην Ρωσική Άπω Ανατολή είπε πολλές «πικρές» αλήθειες για το που οδήγησαν τους Ευρωπαίους οι κακές επιλογές τους να συνταχθούν με τα αμερικανικά συμφέροντα απέναντι στην Ρωσία:

«Είναι ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Παρόλο που πιεζόμαστε και στραγγαλιζόμαστε απ’ όλες τις πλευρές, η οικονομία μας έχει καταστεί η μεγαλύτερη στην Ευρώπη. Έχουμε ξεπεράσει την Γερμανία και κατατασσόμαστε 5οι στον κόσμο. Κίνα, ΗΠΑ, Ινδία, Ιαπωνία, Ρωσία. Είμαστε οι πρώτοι στην Ευρώπη. Η Ιαπωνία, όπως και πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες, είναι οικονομίες υψηλής τεχνολογίας.

Όσον αφορά την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, είμαστε μπροστά από όλη την Ευρώπη, αλλά όσον αφορά το κατά κεφαλήν εισόδημα, πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σκληρά. Άρα, έχουμε ακόμα δουλειά να κάνουμε». Ο B.Πούτιν φρόντισε να στείλει μήνυμα σε όσους προεξοφλούσαν, ιδίως μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, την πτώση του και την οικονομική διάλυση της Ρωσίας.

Β.Πούτιν: Εμείς έχουμε ανάπτυξη και εκείνοι βρίσκονται σε παρακμή! Σε ακόμη μία συνομιλία που είχε με κατοίκους και τοπικούς φορείς, η οποία έγινε μπροστά στις κάμερες, ο Ρώσος Πρόεδρος Β.Πούτιν αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στον πόλεμο που έχει κηρύξει σύσσωμη η Δύση στην Ρωσία.

Εξηγώντας πως η Ρωσική οικονομία όχι μόνο δεν επλήγη από τα δεκάδες πακέτα κυρώσεων, αλλά τελικά αναπτύσσεται, σχολίασε την κατάσταση στην Ευρώπη. Μάλιστα χωρίς να αναφερθεί ονομαστικά «φωτογράφισε» κράτη όπως η Γερμανία, που ήταν άλλοτε κραταιά σε οικονομικό επίπεδο και σήμερα μαστίζεται από κοινωνικές αναταράξεις, ακρίβεια και αβεβαιότητα.

«Αφήστε τους να ανησυχούν οι ίδιοι για τον εαυτό τους. Τι θα φάνε αύριο, τι θα φορέσουν, τι θα οδηγήσουν. Όλοι τους (σ.σ. οι Ευρωπαίοι) έχουν πολλά προβλήματα. Ακόμα και μεγάλες Ευρωπαϊκές οικονομίες δεν καλοπερνάνε. Εμείς έχουμε ανάπτυξη και εκείνοι βρίσκονται σε παρακμή» (https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/v-poutin-i-germania-kai-i-ee-ksoflisan-eimaste-episima-no1-oikonomia-stin-eyropi/).

 

Οι 60 μέρες που θα συγκλονίσουν τον κόσμο – Οι ΗΠΑ μόλις έπεσαν σε μία τεράστια παγίδα ενώ η Ευρώπη θα χτυπηθεί συντριπτικά. Η πολεμική περιπέτεια των ΗΠΑ στον κόλπο του Aden είναι πολύ πιο σημαντική από όσο δείχνει.

Ένας νέος πόλεμος εκτυλίσσεται στην Μέση Ανατολή και οι ΗΠΑ αποσύρονται σταδιακά από το «ουκρανικό project», αφήνοντάς το στους μεγαλύτερους χαμένους της ανακατανομής του κόσμου -τους Ευρωπαίους. Η Ουκρανία είναι απελπισμένη. Οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έπληξαν τους αντάρτες Houthi που υποστηρίζονται από το Ιράν.

Η συμμαχία των προθύμων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ επιτέθηκε σε στόχους των Houthi πλήττοντας κέντρα διοίκησης, αποθήκες πυρομαχικών, συστήματα εκτόξευσης και ραντάρ. Εκτόξευσε περισσότερους από 100 κατευθυνόμενους πυραύλους αέρος-εδάφους. Η παραλιακή πόλη Hodeidah και η πρωτεύουσα της χώρας, Sana’a, χτυπήθηκαν επίσης.

Οι επόμενες 60 μέρες είναι κρίσιμες για τον κόσμο. Ο Joe Biden διακήρυξε ότι η επιχείρηση ήταν μια απάντηση στις πρωτοφανείς επιθέσεις των Houthi στην Ερυθρά Θάλασσα. Διαβεβαίωσε μάλιστα ότι δεν θα διστάσει να λάβει επιπλέον μέτρα.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία της εποχής του πολέμου του Βιετνάμ, ο Μπάιντεν έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σε μια σύγκρουση χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου έως και για 60 ημέρες. Το χρονικό διάστημα μπορεί να φαίνεται μεγάλο αλλά δεν αρκεί, ώστε οι Αγγλοσάξονες να συντρίψουν τους Houhti χωρίς χερσαία επιχείρηση εκτιμά γεωπολιτική αναλύτρια η Luyba Lulko.

Proxy war στην Μέση Ανατολή. Όσο και να προκαλεί εντύπωση φαίνεται να ανοίγει ένα νέο μέτωπο πολέμου αντιπροσώπων (proxy war), αυτή την φορά στην Μέση Ανατολή. Οι Houthi εκπροσωπούν το Ιράν, όπως η Ουκρανία έχει καταστεί στρατός των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην σύγκρουση με την Ρωσία. Το Ιράν ακολουθεί μεθοδικά μία στρατηγική με στόχο να πλήξει τις ΗΠΑ.

Η εκδίκηση του Ιράν. Η Τεχεράνη οικοδομεί ένα ισχυρό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα υποστηρίζει τον Bashar al Assad στην Συρία, εξοπλίζει την Hamas, την Hezbollah και την Ιρακινή αντίσταση που επιτίθεται σε Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις.

Όλα αυτά έρχονται ως απάντηση στις προσπάθειες των ΗΠΑ να καταστρέψουν το Ιράν: 30 χρόνια κυρώσεων, κατάσχεση πετρελαιοφόρων, περιστολή του πυρηνικού προγράμματος, επιθέσεις σε Ιρανούς επιστήμονες και στρατιωτικούς ηγέτες.

Η στρατηγική του Ιράν είναι να ωθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους σε μια σειρά περιφερειακών πολέμων για να φθείρουν τους Αμερικανούς. Οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία φαίνεται να παγιδεύτηκαν, εκτιμά η Lulko. Το Ιράν είδε ένα παράθυρο ευκαιρίας, όταν η Αμερική αντιμετώπισε τις πιο δύσκολες προκλήσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Η Ρωσία κερδίζει. Η Ρωσία επωφελείται τόσο από αυτή την σύγκρουση, όσο και από την άμεση σύγκρουση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν. Θα είναι ευκολότερο για την Ρωσία να επιτύχει τους στόχους της στην Ουκρανία. Ο πόλεμος στην Μέση Ανατολή θα προκαλέσει εκτίναξη των τιμών του πετρελαίου.

Τα logistics θα γίνουν πιο περίπλοκα, κάτι που είναι επίσης επωφελές για την Ρωσία. Η σύγκρουση στην Μέση Ανατολή θα διαρκέσει πολύ, θα κοστίσει πολύ στην Δύση, κάτι που επίσης είναι επωφελές για την Ρωσία.

Μεγάλη χαμένη η Ευρώπη. Η Ουκρανία χάνει δυτικούς τροφοδότες. Εν τω μεταξύ, οι Ουκρανοί αξιωματούχοι συνειδητοποιούν ότι χάνουν τους δυτικούς χορηγούς. Η Ουκρανία υπέφερε σημαντικά από τον πόλεμο στην Γάζα, παρόλο που ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε η Βρετανία συμμετείχαν άμεσα σε αυτόν. Σήμερα μπορούμε να δούμε τους στρατιώτες των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου να εμπλέκονται άμεσα.

Τι θα γίνει τότε με την Ουκρανία; Πράγματι, η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή ακριβώς πριν από το forum του Davos, όπου ο Zelensky καλείται να παίξει το τελευταίο του χαρτί στην απέλπιδα προσπάθεια να προσελκύσει το ενδιαφέρον της Δύσης που ατονεί εκκωφαντικά.

Είναι πλέον προφανές ότι οι ΗΠΑ αποχωρούν από την Ουκρανία, την οποία αφήνουν ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ως ο μεγαλύτερος χαμένος του ακήρυχτου Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τώρα η ΕΕ θα πρέπει να χρηματοδοτήσει μόνη της τον ουκρανικό στρατό. Είναι οι Ευρωπαίοι πρόθυμοι και ικανοί;

Προσπαθούν να ξεπεράσουν το veto της Ουγγαρίας αλλά τα νέα δεν είναι καλά για την Ευρώπη. Ακολουθεί το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών και θα πληρώσει ένα τεράστιο τίμημα για αυτό, πολύ μεγαλύτερο από οποιονδήποτε άλλο παγκόσμιο παίκτη.

Η ώρα της πληρωμής. Δεν είναι τυχαίο ότι με τον πλέον επίσημο τρόπο οι ΗΠΑ δια στόματος του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου, John Kirby, ανακοίνωσαν πως τα κονδύλια για την Ουκρανία εξαντλήθηκαν. Ο Kirby ξεκαθάρισε ότι οποιαδήποτε περαιτέρω στρατιωτική βοήθεια εξαρτάται πλέον από το Κογκρέσο.

Εάν οι Αμερικανοί δεν εγκρίνουν την χορήγηση νέων πακέτων βοήθειας, ο Zelensky θα πρέπει να ζητήσει όπλα αποκλειστικά από την Ευρώπη. Γι’ αυτό ο Ουκρανός Πρόεδρος ξεκίνησε νέα περιοδεία στην Ευρώπη, αναζητώντας κεφάλαια προκειμένου να συνεχίσει τον πόλεμο. Εντελώς απροειδοποίητα επισκέφθηκε τις χώρες της Βαλτικής ζητώντας οικονομική ενίσχυση.

Η Λιθουανία ανακοίνωσε σχέδιο για περαιτέρω στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία.Η Λετονία ανακοίνωσε ένα στρατιωτικό πακέτο για την Ουκρανία, το οποίο περιλαμβάνει μεγάλη ποικιλία όπλων. Η Εσθονία δεσμεύτηκε να συνεχίσει να παρέχει στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο ύψους 0,2% του ΑΕΠ της χώρας τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Στις 12 Ιανουαρίου, ο Βρετανός πρωθυπουργός Rishi Sunak επισκέφθηκε το Κίεβο και υπέγραψε συμφωνία επί εγγυήσεων ασφαλείας για την Ουκρανία και ανακοίνωσε ένα νέο μεγάλο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας. Το βάρος πέφτει στην Ευρώπη που ήδη πλήττεται από ενεργειακή φτώχεια, πληθωρισμό, αποβιομηχάνιση και τρομακτικούς πολιτικούς κλυδωνισμούς, ικανούς να ανατρέψουν τα πάντα (https://romioitispolis.gr/oi-60-meres-poy-tha-sygklonisoyn-ton-kosmo-oi-ipa-molis-epesan-se-mia-terastia-pagida-eno-i-eyropi-tha-chtypithei-syntriptika/).

 

«Ανάπηρη» δημοκρατία η Γερμανία, όλα πια θυμίζουν Βαϊμάρη - Σε βαθιά κρίση λόγω του χρεοκοπημένου συνασπισμού Scholz. Φυσικά, ο πιο εύκολος τρόπος για την Γερμανία να συνέλθει είναι να κάνει το αδιανόητο: να τα ξαναβρεί με την Ρωσία… Το Krisenmodus, δηλαδή «Σε λειτουργία κρίσης», αναδείχθηκε Λέξη της Χρονιάς στην Γερμανία.

Προφανώς, απηχεί το κοινό αίσθημα, καθώς επίσης και την απογοήτευση που επικρατεί στην δημόσια σφαίρα της άλλοτε ατμομηχανής της Ευρώπης για την κατάσταση που επικρατεί στο εγχώριο πολιτικό και οικονομικό σύστημά της.

Ο σημερινός κυβερνητικός συνασπισμός έχει σχεδόν απολέσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, ωστόσο οι ηγέτες του είναι… αποφασισμένοι να κάνουν τα πράγματα χειρότερα για την συντριπτική πλειοψηφία των Γερμανών.

Οι Πράσινοι πιέζουν για περισσότερο πόλεμο, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες θέλουν περισσότερες περικοπές κοινωνικών δαπανών και ο καγκελάριος Olaf Scholz και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του (SPD) βρίσκονται στη μέση υιοθετώντας τις χειρότερες προτάσεις που διατυπώνονται και από τις δύο πλευρές, οδηγώντας τη χώρα, με μαθηματική ακρίβεια, στην καταστροφή.

Στο διεθνές μέτωπο, σύμφωνα με την Deutsche Welle, το 2024 μ.Χ. «Το Βερολίνο πρέπει να βρει τρόπους να αντιμετωπίσει δύο πολέμους: μια ολοένα πιο επιθετική Κίνα και μια παγκόσμια τάξη σε μετάβαση».

Με επικεφαλής την απαράδεκτη και αστοιχείωτη Annalena Baerbock η εξωτερική πολιτική της Γερμανίας αποδείχθηκε καταστροφική, γεγονός που έχει επιπτώσεις στην εσωτερική πολιτική κονίστρα.

Το Βερολίνο έχει αποκοπεί από τα ρωσικά ενεργειακά ταμεία… Την ίδια στιγμή, εκτός από τα χρήματα και τα όπλα που στέλνει στην Ουκρανία, θέλει να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες και να γίνει πιο παρεμβατικό.

Η δε ενεργειακή μετάβαση την οποία ευαγγελίζονταν οι Πράσινοι αποδείχθηκε μη ρεαλιστική, άρα πλήρως αποτυχημένη: Η βιομηχανία καταρρέει, οι καταναλωτές υποφέρουν από την ακρίβεια, η χώρα στρατικοποιείται, ενώ η τάση για λιτότητα εντείνεται.

Ο πληθωρισμός συνεχίζει να έχει αυξητικές τάσεις, η οικονομία συρρικνώνεται, οι εξαγωγές στην Κίνα μειώνονται, υπάρχει συνεχής πίεση από τους Ατλαντιστές, το βιοτικό επίπεδο μειώνεται, η πολιτική παράλυση επικρατεί στα περισσότερα θέματα εκτός από τις κοινωνικές περικοπές και άλλα.

Οι δε στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται, όπως και εισοδηματική ανισότητα… καθώς η χώρα βιώνει μια πρωτόγνωρη αποβιομηχάνιση. Εσχάτως ενέσκηψε και το μέτωπο των αγροτών που διαδηλώνουν σε ολόκληρη τη χώρα εις απάντησιν στην απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει σταδιακά την φορολογική ελάφρυνση στο γεωργικό ντίζελ.

Ο Scholz απέτισε φόρο τιμής στο krisenmodus στην πρωτοχρονιάτικη ομιλία του ξετυλίγοντας ένα παραμύθι ότι δήθεν οι κρίσεις της Γερμανίας είναι απλώς μια σειρά ατυχών γεγονότων, και όχι αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής.

Κατέληξε δε με τα εξής: «Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, αν συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον με σεβασμό, τότε δεν χρειάζεται να φοβόμαστε το μέλλον, τότε το έτος 2024 μ.Χ. μπορεί να είναι μια καλή χρονιά για την χώρα μας, ακόμα κι αν κάποια πράγματα εξελιχθούν διαφορετικά από το επιθυμητό».

Η κενού περιεχομένου ρητορική του Scholz είναι σημάδι πως γνωρίζει ότι η χώρα είναι καταδικασμένη, ωστόσο δεν σχεδιάζει τίποτα για να αλλάξει την μοίρα της. Θα καταρρεύσει η κυβέρνηση; Παρότι η γερμανική νομοθεσία αποτελεί εχέγγυο βιωσιμότητας για τον σημερινό συνασπισμό ζόμπι, δεν είναι απίθανο αυτός να καταρρεύσει.

Όπως αναφέρει το Politico, προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη πολιτικών εποχής της Βαϊμάρης, η οποία συνέβαλε στην άνοδο των Ναζί, οι συντάκτες του μεταπολεμικού Βασικού Νόμου της Γερμανίας προσπάθησαν να εξασφαλίσουν την σταθερότητα δημιουργώντας ένα πολιτικό σύστημα που απαιτεί ταχεία επίλυση των συγκρούσεων με όσο το δυνατόν λιγότερη αναστάτωση.

Ως εκ τούτου, έθεσαν έναν υψηλό πήχη για τις πρόωρες εκλογές. Μόνο ο καγκελάριος έχει την εξουσία να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο και μόνο ο Πρόεδρος μπορεί να προκηρύξει νέες εκλογές. Γι' αυτό οι ψήφοι εμπιστοσύνης στη Γερμανία είναι σπάνιες (μόνο πέντε) και είναι συνήθως κινήσεις τακτικής από καγκελαρίους που επιδιώκουν να ενισχύσουν την πολιτική τους θέση.

Η μόνη περίπτωση που ένας καγκελάριος απομακρύνθηκε άθελά του ήταν το 1.982 μ.Χ., όταν το FDP εγκατέλειψε τη συμμαχία με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) του καγκελαρίου Helmut Schmidt, αναγκάζοντάς τον να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης και να ηττηθεί. Πίσω στο παρόν, η κυβέρνηση Scholz μόλις μετά βίας πέρασε πρόσφατα ένα εμπόδιο που θα μπορούσε να την οδηγήσει σε πτώση.

Μέλη του υποτιθέμενου δημοσιονομικά-συντηρητικού FDP ψήφισαν να παραμείνει το κόμμα τους μέλος του συνασπισμού, σε εσωκομματική ψηφοφορία με αυτό το θέμα. Ωστόσο, μόλις το 52% τάχθηκε υπέρ της παραμονής.

Το ότι συμμετέχει στην κυβέρνηση Scholz ήταν καταστροφικό για το FDP, που έχασε τα ερείσματά του στην Γ ρμανική κοινωνία (δημοφιλία μόλις 5% από 11,5%). Αν χάσει και το εναπομείναν 5%, μένει εκτός Bundestag - γι' αυτό τον λόγο εστιάζει στις κρατικές δαπάνες. Αυτό θα σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη τριβή με τα άλλα δύο κόμματα του συνασπισμού.

Ο Scholz θα παραιτηθεί; Στο μεταξύ, έκπληξη προκάλεσε η Γερμανική Bild όταν ανέφερε ότι ο Sholz θα παραιτηθεί σύντομα λόγω της εμπλοκής του σε σκάνδαλα που προηγούνται της εποχής του ως καγκελαρίου.

Αυτή η κίνηση έγινε για να δώσει στους ψηφοφόρους την ψευδαίσθηση της αλλαγής ενώ οι κυβερνητικές πολιτικές επιταχύνονται. Ο πιο δημοφιλής πολιτικός στην Γερμανία, ο Υπουργός Άμυνας Boris Pistorius, ο οποίος είναι επίσης από το SPD, φέρεται να προαλείφεται για αντικαταστάτης του Scholz.

Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις απολαμβάνει υποστήριξη από το 55% των ψηφοφόρων του SPD, το 58% των ψηφοφόρων των Πρασίνων και το 48% των ψηφοφόρων του FDP, αλλά και το 56% των ψηφοφόρων από τον συνασπισμό της συντηρητικής αντιπολίτευσης CDU/CSU.

Η δημόσια στήριξη του Pistorius είναι γεγονός παρά τα προβλήματα στον Στρατό. Ο Pistorius χαιρέτισε την μετεγκατάσταση μιας ταξιαρχία στρατιωτών στην Λιθουανία ως «ιστορική στιγμή». Γρήγορα φάνηκε, ωστόσο, ότι η Γερμανία δεν έχει απλώς χαμηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, αλλά αντιμετωπίζει πάμπολλες ελλείψεις: από οβίδες πυροβολικού έως σκηνές – ένα πρόβλημα που θα επιδεινωνόταν με την αποστολή εξοπλισμένης ταξιαρχίας στο εξωτερικό.

Τον Δεκέμβριο είπε στην Die Welt τα εξής: «Κοιτάω μοντέλα, όπως το Σουηδικό, όπου όλοι οι νέοι άνδρες και οι γυναίκες στρατολογούνται και μόνο λίγοι εκλεκτοί κάνουν την βασική στρατιωτική τους θητεία. Το αν κάτι τέτοιο θα ήταν επίσης κατανοητό εδώ είναι μέρος αυτών των συλλογισμών». Η δεύτερη πιο δημοφιλής πολιτικός της Γερμανίας έχει την ίδια γραμμή σκέψης με τον Pistorius.

Η υπουργός Εξωτερικών Annelena Baerbock έχει από καιρό υποστηρίξει μια πιο παρεμβατική προσέγγιση για την εξωτερική πολιτική του Βερολίνου. Από όλες τις τρομακτικές δηλώσεις της Baerbock, οι προσπάθειές της με να ντύσει την φρίκη του πολέμου με τη φεμινιστική ενδυνάμωση μπορεί να είναι στην κορυφή της λίστας.

Αφιέρωσε μια ολόκληρη ομιλία σε αυτό πέρυσι: «Γιατί "αν οι γυναίκες δεν είναι ασφαλείς, τότε κανείς δεν είναι ασφαλής". Αυτό μου είπε μια Ουκρανή καθώς βρισκόμασταν κοντά στην γραμμή του μετώπου στα ανατολικά της Ουκρανίας – πριν από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 μ.Χ.».

Χωρίς αμφιβολία οι γυναίκες και όλοι οι Ουκρανοί αισθάνονται πολύ πιο ασφαλείς τώρα, όπως και οι γυναίκες της Γάζας. Πάντως, η δημοτικότητα των Pistorius και Baerbock προκαλεί σύγχυση επειδή το κοινό αντιτίθεται στις θέσεις τους.

Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από το μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα Körber τον Σεπτέμβριο, το 54% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η Γερμανία πρέπει να είναι πιο συγκρατημένη όταν πρόκειται για διεθνείς κρίσεις.

Μόνο το 38% ήθελε μεγαλύτερη ανάμειξη — το χαμηλότερο ποσοστό από τότε που ξεκίνησαν οι έρευνες το 2017 μ.Χ. Επιπλέον, ένα επιβλητικό 71% των ερωτηθέντων ήταν κατά του να αναλάβει η Γερμανία ηγετικό στρατιωτικό ρόλο στην Ευρώπη. Φαίνεται ότι οι Γερμανοί θέλουν ένα πράγμα πάνω από όλα: ησυχία.

Ο Pistorius και ο Baerbock υπόσχονται το αντίθετο, όπως και ο τρίτος πιο δημοφιλής πολιτικός, ηγέτης της αντιπολίτευσης Friedrich Merz, πρόεδρος της κεντροδεξιάς Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), η οποία διατηρεί ισχυρό προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις:

Περίπου ένας στους τρεις ψηφοφόρους θα έδινε την ψήφο του σε οποιοδήποτε από τα τρία κόμματα που κυβερνούν αυτή την στιγμή. Μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του CDU θα μπορούσε να είναι ακόμη χειρότερη από τον σημερινό συνασπισμό.

Θέλουν να συνεχίσουν να εξοπλίζουν τους Ουκρανούς για να σταλούν στη μηχανή του κιμά και ο Merz, ένας πρώην δικηγόρος που έχει συμμετάσχει σε πολλά διοικητικά συμβούλια εταιρειών, συμπεριλαμβανομένης της BlackRock Γερμανίας, πιθανότατα θα αποφάσιζε εύκολα υπέρ της στήριξης του Κιέβου.

Ο Merz έχει αποκλείσει κάθε είδους συνεργασία με την Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD), αλλά αυτή η θέση μπορεί να αλλάξει. Τον Σεπτέμβριο, οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες χρειάζονταν ψήφους για να περάσουν ένα κρίσιμο νομοσχέδιο. Στράφηκαν στο AfD. Μαζί κατάφεραν να πιέσουν για μια φορολογική ελάφρυνση στο κοινοβούλιο της Θουριγγίας ενάντια στις επιθυμίες του αριστερού συνασπισμού.

Ο Γενικός Γραμματέας του CDU Carsten Linnemann λέει ότι το κόμμα του παραμένει αντίθετο στον σχηματισμό συνασπισμού με το AfD. Το AfD είναι ένα εθνο-εθνικιστικό κόμμα με νεοναζιστική παρουσία που λέει ότι θέλει να ακολουθήσει μια πολιτική του τύπου «Πρώτα η Γερμανία».

Το δε αφήγημα για τη δική τους Γερμανία μπορεί να μην περιλαμβάνει τα εκατομμύρια των μεταναστών στη χώρα. Μεταξύ εκείνων που υπολογίζονται ως υποστηρικτές του AfD, τα άτομα με νεοναζιστικές συμπεριφορές αποτελούν περίπου το 13%.

Όσοι έχουν ακροδεξιές αυταρχικές συμπεριφορές αντιστοιχούν σε 43%, πράγμα που σημαίνει ότι το 44% όσων εκφράζουν υποστήριξη για το κόμμα το κάνουν χωρίς γενική ταύτιση με την ακροδεξιά πολιτική.

Προφανώς οι Γερμανοί θέλουν να δείξουν την αποδοκιμασία τους στο τρέχον πολιτικό status quo. Παράγων AfD. H υποστήριξη στο AfD, η οποία είναι ισχυρότερη στην Ανατολική Γερμανία, μπορεί να εντοπιστεί κυρίως σε τρεις παράγοντες:

1. Στον νεοφιλελεύθερο «μεγάλο μετασχηματισμό», ο οποίος άλλαξε μαζικά την οικονομία της Ανατολικής Γερμανίας, αυξάνοντας το άγχος για τις οικονομικές προοπτικές.

2. Στην συνεχιζόμενη περιθωριοποίηση των Ανατολικογερμανών, που αισθάνονται ότι δεν έχουν πλήρως ενσωματωθεί μετά την επανένωση και αγανακτούν από τις φιλελεύθερες πολιτικές μετανάστευσης.

3. Την βαθιά δυσαρέσκεια για την λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Το κράτος, αντί να αντιμετωπίσει την AfD με πραγματικές πολιτικές, το καταπιέζει… εκτοξεύοντας την δημοφιλία του. Στις αρχές Δεκεμβρίου, οι υπηρεσίες πληροφοριών της Γερμανίας χαρακτήρισαν το AfD «απειλή για τη δημοκρατία». Αλλά οι ψηφοφόροι αρνούνται να λάβουν το μήνυμα.

Σε έρευνα που διεξήχθη από τις 18 Δεκεμβρίου έως την 1^η Ιανουαρίου από το ινστιτούτο έρευνας κοινής γνώμης Civey και την εφημερίδα της Σαξονίας, Sächsische Zeitung φαίνεται πως το AfD αυξάνει συνεχώς τη δημοφιλία του, φτάνοντας στο 37% έναντι 33% του CDU.

Οι γερμανικές ελίτ πιθανότατα πιστεύουν ότι η απαγόρευση του AfD, που θα στερήσει ουσιαστικά στο ένα τέταρτο του πληθυσμού να επιλέξει το κόμμα της αρεσκείας του, θα φέρει σταθεροποίηση και θα επιτρέψει τη συνέχιση των τρεχουσών πολιτικών, αλλά είναι εξίσου πιθανό να οδηγήσει σε επιταχυνόμενη κατάρρευση και επίπεδα χάους τύπου Βαϊμάρης.

Και όμως μια τέτοια κίνηση θα ταίριαζε απόλυτα με την προεπιλεγμένη απάντηση στην Γερμανία (καθώς και σε ολόκληρη τη Δύση σήμερα), που είναι η δυσφήμιση του ψηφοφόρου ως ηλίθιου, ρατσιστή, φασίστα.

Δείτε τις διαμαρτυρίες των αγροτών που συμβαίνουν τώρα σε όλη την Γερμανία. Αντί να απαντήσει στα παράπονά τους, η απάντηση της κυβέρνησης ήταν σε μεγάλο βαθμό να τους δυσφημίσει ως ρατσιστές ή φασίστες.

Ο Υπουργός Οικονομικών των Πρασίνων, Robert Habeck, είπε σχετικά με τις διαδηλώσεις: «Κυκλοφορούν τύποι με φαντασιώσεις πραξικοπήματος, σχηματίζονται εξτρεμιστικές ομάδες με εθνικιστικά σύμβολα».

Η προσπάθεια απαξίωσης των αγροτών βασίζεται στο γεγονός ότι το AfD υποστηρίζει τις διαμαρτυρίες. Ωστόσο, ένα είναι σίγουρο: Οι υφέσεις που οδηγούνται από τη λιτότητα ενισχύουν τη δυσπιστία στο πολιτικό περιβάλλον.

Ελπίδα από Αριστερά; Την Δευτέρα, η Sahra Wagenknecht παρουσίασε το πολιτικό κόμμα της. Η «Συμμαχία Sarah Wagenknecht (BSW) — Λόγος και Δικαιοσύνη» εστιάζει στα ζητήματα της εργατικής τάξης.

Η Wagenknecht είναι οξύς επικριτής της πολιτικής της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στην Ουκρανία και των ενεργειακών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Είναι υπέρ της εισαγωγής φθηνού φυσικού αερίου και κατά των υπερβολικά αυστηρών πολιτικών προστασίας του κλίματος. Επίσης, υποστηρίζει τον περιορισμό της μετανάστευσης.

Έχει επανειλημμένα χαρακτηρίσει τους Πράσινους ως το πιο επικίνδυνο κόμμα. Επιπλέον, δημοσκόπηση της Bild am Sonntag δείχνει ότι το 27% των πολιτών στην Γερμανία θα εξέταζαν το ενδεχόμενο να ψηφίσουν υπέρ του κόμματος της Wagenknecht.

Σε περίπτωση που η BSW αποδειχθεί δημοφιλής, η Wagenknefcht μπορεί να δυσφημιστεί περισσότερο από ό,τι έχει ήδη. Το κόμμα δέχεται ήδη πυρά γιατί από περίπου 1,1 εκατ. ευρώ εισφορών, τα 75 ευρώ προήλθαν από την Ρωσία (έναντι 7.086 ευρώ από τις ΗΠΑ).

Η Wagenknefcht έχει επίσης επικριτές στην Αριστερά. Ο Oliver Nachtwey γράφει στο New Left Review ότι, «το αντιπρόγραμμα του Wagenknecht δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από μια απίθανη επιστροφή στην Χρυσή Εποχή του καπιταλισμού».

Το γεγονός ότι τόσο το AfD όσο και η Wagenknefcht εξακολουθούν να δέχονται επιθέσεις ως απολογητές του Putin υποδηλώνει ότι το krisenmodus θα χτυπήσει… κόκκινο. Φυσικά, ο πιο εύκολος τρόπος για την Γερμανία να συνέλθει είναι να κάνει το αδιανόητο: να τα ξαναβρεί με την Ρωσία (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/715376/anapiri-dimokratia-i-germania-ola-pia-thymizoun-vaimari-se-vathia-krisi-logo-tou-xreokopimenou-synaspismoy-scholz).

 

Ένας άνθρωπος, μία εποχή. Την άνοιξη του 1994 μ.Χ., δύο στενοί συνεργάτες του Κολ, ο Σόιμπλε και ο Λάμερς, παρέδωσαν στον καγκελάριο Κολ ένα κείμενο για το μέλλον της Ευρωπαϊκής οικοδόμησης.

Ενάμιση χρόνο μετά την σύνοδο κορυφής του Μάαστριχτ, οι Σόιμπλε - Λάμερς πρότειναν έναν σκληρό πυρήνα, μια πρωτοπορία χωρών-μελών που με αφετηρία την υιοθέτηση κοινού νομίσματος θα κρατούσε ως ανοιχτή επιλογή την δυναμική ομοσπονδιακής μετεξέλιξης.

Οι Ευρωπαϊκοί συσχετισμοί δεν επέτρεψαν στον Κολ να υιοθετήσει την Ευρώπη του Σκληρού Πυρήνα, με την Γερμανία να υιοθετεί μια α λα καρτ ευρωπαϊκή στρατηγική με κύριο άξονα την αποφυγή μη αντιστρέψιμης περαιτέρω εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας στο όνομα της εμβάθυνσης. Ο Σόιμπλε υπηρέτησε την Ρεαλπολιτίκ της Ευρώπης α λα καρτ, που ήταν προϊόν διακομματικής συναίνεσης.

Οταν στο τέλος του 2009 μ.Χ. ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών, η συνταγή της άκαμπτης δημοσιονομικής προσαρμογής για την αντιμετώπιση της κρίσης στην ευρωζώνη είχε ήδη υιοθετηθεί από τον προκάτοχό του σοσιαλδημοκράτη Στάινμπρουκ.

Σκληρός με τις χώρες του Νότου που έφτασαν στα όρια της κοινωνικής αποσταθεροποίησης με την αδιαπραγμάτευτη λιτότητα, ο Σόιμπλε χλεύαζε δημόσια τις συστάσεις των ΗΠΑ να υιοθετήσει η Ε.Ε. ποσοτική χαλάρωση.

Σε κοινή συνέντευξη με τον Αμερικανό ομόλογο του Γκάιτνερ, ο Σόιμπλε αναρωτήθηκε πώς αυτοί που προκάλεσαν την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση δίνουν συμβουλές για την αντιμετώπισή της. Ο Σόιμπλε πρόλαβε να δει το οικοδόμημα του δεύτερου μεταπολεμικού Γερμανικού οικονομικού θαύματος μετά το 1.945 μ.Χ. να καταρρέει.

Χωρίς φτηνή ενέργεια από την Ρωσία, χωρίς διαρκή αύξηση των εξαγωγών προς την Κίνα και χωρίς αμυντικές δαπάνες, η Γερμανία είναι αναγκασμένη αργά ή γρήγορα να στηρίξει την επανεκκίνηση της εμβάθυνσης και να εγκαταλείψει την εθνική περιχαράκωση.

Από τη θητεία του Σόιμπλε στο Υπουργείο Οικονομικών παραμένει η ενσωμάτωση στο Σύνταγμα του κόφτη χρέους, μια κίνηση που δένει τα χέρια των διαδόχων του που θα επιχειρήσουν να εγκαταλείψουν την λιτότητα.

Δένει τα χέρια γιατί για να εγκριθεί μια συνταγματική μεταρρύθμιση απαιτείται αυξημένη πλειοψηφία των δύο τρίτων στην Μπούντεσταγκ. Ο Σόιμπλε επέβαλε στην ευρωζώνη τη σκληρή δημοσιονομική λιτότητα, μια αποτυχημένη συνταγή που υιοθέτησαν μετά την κρίση τού 1.929 μ.Χ. ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χούβερ και ο καγκελάριος της Γερμανίας Μπρίνιγκ (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/416770_enas-anthropos-mia-epohi).

 

Η κατάρα των Κινέζων «έπιασε» την Ε.Ε.  «Ενδιαφέρουσα εποχή» ξεκινά για τα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, με ορόσημο τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. ● Το... Game of Thrones των Βρυξελλών για την ηγεσία της Κομισιόν, του Συμβουλίου, του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά και του ΝΑΤΟ. ● Συνωστισμός... φημών για τους διαδόχους Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και Σαρλ Μισέλ. ● Καταλύτης η εκλογική επίδοση και σύμπραξη της Ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς.

Μια... ανήσυχη χρονιά ξεκίνησε για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αναμένεται να είναι ένα έτος που θα έχει από όλα: πολέμους σε πλήρη εξέλιξη, μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις και πολλές, πολλές εκλογές!

Μετά τις χρονιές της πανδημίας του Covid-19, της ενεργειακής κρίσης και της (σχεδόν) μηδενικής ανάπτυξης, το 2024 μ.Χ. θα είναι ένα ακόμα δύσκολο έτος για τις Βρυξέλλες που ετοιμάζονται για πολλές ανακατατάξεις. «ορόσημο» είναι οι ευρωεκλογές του Ιουνίου, που αναμένεται να ανοίξουν ένα νέο γαϊτανάκι συζητήσεων για τα πρόσωπα που θα καθορίσουν την τύχη της Ευρώπης τα επόμενα πέντε χρόνια. Ένας δύσκολος γρίφος, αφού θα πρέπει να τηρηθεί μια ισορροπία σχετικά με το φύλο, την πολιτική οικογένεια και τις χώρες καταγωγής των αξιωματούχων...

Στο μεταξύ, απομένουν λίγοι μόλις μήνες για να ολοκληρωθεί το έργο της παρούσας θητείας των θεσμών. Η Βελγική προεδρία της Ε.Ε. που ξεκίνησε την 1^η Ιανουαρίου πρέπει να παλέψει με τον χρόνο, για να «κλείσει» όσα περισσότερα θέματα μπορεί πριν αναλάβει την προεδρία η Ουγγαρία (τον Ιούλιο) –που όλοι γνωρίζουν ότι μάλλον θα... μπλοκάρει τις Ευρωπαϊκές εξελίξεις– αλλά και πριν η ενισχυμένη Ακροδεξιά στις ευρωεκλογές αναστείλει την πρόοδο σε διάφορα θέματα.

Οι εκλογές θα γίνουν στις 9 Ιουνίου, αλλά η Ευρωβουλή κλείνει στα τέλη Απριλίου. Αυτό σημαίνει ότι οι ευρωβουλευτές θα έχουν μόνο 4 μήνες για να ψηφίσουν περισσότερους από 140 νομοθετικούς φακέλους.

Η δε Κομισιόν θα πρέπει να εγκρίνει άμεσα το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο, τον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό δηλαδή που θα κρίνει ποιες πολιτικές και πόσο θα υποστηριχθούν ως το 2027 μ.Χ. Τα θέματα είναι σοβαρά: το Κοινοβούλιο θα πρέπει να οριστικοποιήσει –μεταξύ άλλων– βασικούς νόμους όπως το σύμφωνο μετανάστευσης, τον νόμο για την τεχνητή νοημοσύνη και τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες της Ε.Ε.  

Σε αυτά, πρέπει να προστεθούν τα ζητήματα των εργαζομένων στις πλατφόρμες –που έχει ήδη καταρρεύσει– αλλά και μια σειρά ζητημάτων όπως η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και η αναθεώρηση των κανόνων της Ε.Ε. ενόψει διεύρυνσης – μια μακρά συζήτηση που θα αφορά κυρίως, αλλά όχι μόνο, τη λήψη αποφάσεων με ομοφωνία.

Στο... Game of Thrones των Βρυξελλών, τα μέτωπα, αλλά και τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Θα μείνει η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν στην θέση της προέδρου της Κομισιόν; Αμφίβολο, μετά την στάση που έσπευσε να υιοθετήσει στον πόλεμο Ισραήλ - Χαμάς, η οποία κλόνισε την εμπιστοσύνη πολλών κρατών-μελών. Θα βρεθεί όμως κάποιο άλλο καταλληλότερο πρόσωπο; Είναι ένα ερώτημα.

Θα πάει η Φον Ντερ Λάιεν στο ΝΑΤΟ; Κι αυτό είναι πιθανό, παρόλο που οι «δικοί της» το απορρίπτουν προς το παρόν. Για τη θέση αυτή προαλείφεται ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας (ο οποίος βρίσκεται υπό αποχώρηση) Μαρκ Ρούτε, που θεωρείται ένα «αξιοποιήσιμο» πρόσωπο στο γαλαξία των Ευρωπαίων αξιωματούχων.

Και ποιος θα διαδεχθεί τον Σαρλ Μισέλ στη θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του οποίου η θητεία λήγει και δεν μπορεί να ανανεωθεί ξανά; Μέχρι πρότινος ακουγόταν το όνομα του Σοσιαλιστή Πορτογάλου πρωθυπουργού Αντόνιο Κόστα, ο οποίος όμως «κάηκε» λόγω σκανδάλων στην κυβέρνησή του που τον οδήγησαν σε παραίτηση.

Την ίδια τύχη είχε και η φήμη για την πρώην Φινλανδή πρωθυπουργό Σάνα Μαρίν, η οποία αποχώρησε άδοξα από την εξουσία της χώρας της. Οι άλλες επιλογές που έχουν ακουστεί είναι μάλλον αδύναμες.

Πάντως, παρά τις φήμες στην Ελλάδα περί του αντιθέτου, το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει ακουστεί στους διαδρόμους των Βρυξελλών για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Θα ήταν σίγουρα μια καλή υποψηφιότητα για την ευρωδεξιά του ΕΛΚ, αν το όνομά του δεν είχε αμαυρωθεί από το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Σε μια εποχή που οι Βρυξέλλες έχουν ανοίξει πόλεμο με τον Ορμπάν της Ουγγαρίας και που η Ευρώπη κουνάει το δάκτυλο για το κράτος Δικαίου στις υποψήφιες για ένταξη χώρες, η Ε.Ε. δεν θα μπορούσε να δώσει την προεδρία του Συμβουλίου σε έναν πρωθυπουργό με βαριά ακόμα τη σκιά του σκανδάλου πάνω του.

Για την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα πράγματα είναι πιο εύκολα και θα κριθούν εν πολλοίς από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Η νυν πρόεδρος Ρομπέρτα Μέτσολα θεωρείται επιτυχημένη, αλλά η ισορροπία των πολιτικών δυνάμεων εντός της Ευρωβουλής θα δώσει τις απαντήσεις.

Κι αυτό γιατί είναι η πρώτη χρονιά που η ανησυχία της σύμπραξης όλων των δυνάμεων της Ακροδεξιάς είναι υπαρκτή. Οι προβλέψεις από Ευρωπαίους αναλυτές όπως η πλατφόρμα Europe Elects καταγράφουν αποδυνάμωση των σοσιαλδημοκρατών και των φιλελευθέρων, οι οποίοι μπορούν να διατηρήσουν την δεύτερη και την τρίτη θέση, αλλά κινδυνεύουν από την αύξηση των συντηρητικών (ECR) και της ομάδας ID της Ακροδεξιάς, που υπό ορισμένες συνθήκες και αν συνεργάζονταν, θα μπορούσαν να βρεθούν στην τρίτη ή και ακόμα την δεύτερη θέση.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι αβέβαιο αν μπορεί να συνεχιστεί η εναλλαγή του ΕΛΚ και των σοσιαλιστών στην Προεδρία του Κοινοβουλίου, κάτι που θα ανατρέψει μια παράδοση χρόνων. Μέχρι στιγμής, οι ακροδεξιοί δεν έχουν καταφέρει να βρουν κοινή συνισταμένη, ωστόσο, η εξουσία μπορεί να τους ανοίξει την όρεξη.

Πέρα από τις ευρωεκλογές, όμως, είναι και οι εκλογές σε άλλα μέρη του πλανήτη που αναμένεται να ανακατέψουν την τράπουλα και να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Με βασική αναμέτρηση αυτή του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, η Ε.Ε. θα κληθεί να προσαρμόσει τις πολιτικές και τις δυνατότητές της για μια σειρά ανοιχτών ζητημάτων που δεν πρόκειται να κλείσουν άμεσα.

Το αποτέλεσμα των Αμερικανικών εκλογών θα κρίνει μια σειρά από ζητήματα, όπως τη συνέχιση ή μη της υποστήριξης της Ουκρανίας στον πόλεμο με την Ρωσία, τις σχέσεις με την Κίνα, αλλά και την οικονομική ανάπτυξη.

Ερώτημα παραμένει και αν η Ε.Ε. θα μπορέσει τελικά να οριστικοποιήσει εμπορικές συμφωνίες με εταίρους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Τα ερωτήματα είναι πολλά, οι απαντήσεις εκκρεμούν. «Την κατάρα μου να ’χεις και να γεννηθείς σε μια ενδιαφέρουσα εποχή», λένε οι Κινέζοι. Η κατάρα τους έπιασε (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/417242_i-katara-ton-kinezon-epiase-tin-ee).

 

"Βόμβα" από Washington Post! Πούτιν - Λεπέν "τα έχουν κάνει πλακάκια" για να ρίξουν τον Μακρόν και να αποσταθεροποιηθεί η Ευρώπη.  «Όλες οι κυβερνήσεις της δυτικής Ευρώπης θα αλλάξουν».

Το γαλλικό ακροδεξιό κόμμα Εθνικός Συναγερμός (RN), το οποίο κατηγορείται σε έρευνα της Washington Post ότι επιμένει να διατηρεί σχέσεις με το Κρεμλίνο και επιδιώκει να εξασθενήσει η υποστήριξη της Γαλλίας προς την Ουκρανία, κατήγγειλε σήμερα «μια σκευωρία», επιβεβαιώνοντας παράλληλα τη βούλησή του να αναθεωρήσει τις κυρώσεις με στόχο την Ρωσία.

Σύμφωνα με την έρευνα της αμερικανικής εφημερίδας, η Ρωσία διεξάγει μια επιχείρηση ανατροπής στην Γαλλία, στην οποία σημαντικό ρόλο φέρεται να διαδραματίζει το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν.

Η εφημερίδα επικαλείται «έγγραφα του Κρεμλίνου, που απέκτησε μια ευρωπαϊκή υπηρεσία ασφαλείας» και τα οποία εμπλέκουν το περιβάλλον του Βλαντίμιρ Πούτιν, οι μέθοδοι του οποίου, σύμφωνα με την ίδια πηγή, συνδυάζουν την επιρροή μέσων κοινωνικής δικτύωσης -που καθοδηγούνται από «φάρμες με τρολ»- και την υποστήριξη κομμάτων της άκρας δεξιάς.

Ο ευρύτερος στόχος είναι να αποσταθεροποιηθεί η Ευρώπη, σύμφωνα με την Washington Post. «Όλες οι κυβερνήσεις της δυτικής Ευρώπης θα αλλάξουν», διαβεβαιώνει ο Ζαν-Λικ Σαφοζέ, πρώην ευρωβουλευτής συνδεόμενος με το RN, τον οποίο επικαλείται η Αμερικανική εφημερίδα.

Η Washington Post, σε έρευνά της που δημοσιεύθηκε το Σάββατο, αναφέρει επίσης πως ο Σαφοζέ «εκμισθώνει έναν όροφο της κατοικίας του» στο Στρασβούργο στον δεύτερο στην ιεραρχία της πρεσβείας της Ρωσίας στη Γαλλία - ο οποίος ήταν στο Συμβούλιο της Ευρώπης μέχρι τον αποκλεισμό της Ρωσίας απ' αυτό το Μάρτιο του 2022 μ.Χ.

«Όλα αυτά είναι μια σκευωρία», αντέδρασε ο εκπρόσωπος του Εθνικού Συναγερμού Λοράν Ζακομπελί μιλώντας στο ραδιοσταθμό Sud Radio. Ο ίδιος υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμιά σχέση» ανάμεσα στην Ρωσία και το κόμμα του.

Τον περασμένο Ιούνιο, η εισηγήτρια της κυβέρνησης Μακρόν σε μια κοινοβουλευτική επιτροπή είχε χαρακτηρίσει το Εθνικό Μέτωπο (το FN, το οποίο μετονομάσθηκε στην συνέχεια σε Εθνικό Συναγερμό, RN) «ιμάντα μετάδοσης» των θέσεων της Ρωσίας και επέμεινε στην «ευθυγράμμιση» του κόμματος με τον «Ρωσικό λόγο» κατά την «παράνομη προσάρτηση» της Κριμαίας το 2014 μ.Χ., μια «ευθυγράμμιση» που σημειώθηκε λίγο καιρό μετά την υπογραφή της χορήγησης ενός δανείου στο κόμμα από μια τσεχορωσική τράπεζα.

«Το RN είναι πράγματι ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου στη Γαλλία» και «παίζει πρωταρχικό ρόλο στην αναμετάδοση της προπαγάνδας του Πούτιν», ανέφερε, μετά την έρευνα της Washington Post, με μήνυμά του στην πλατφόρμα X, το Προεδρικό κόμμα Αναγέννηση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Τη θέση αυτή απέρριψε ο Ζακομπελί, ο οποίος υπενθύμισε την «ξεκάθαρη θέση» του RN για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία καταδικάσθηκε από την Μαρίν Λεπέν ήδη από το Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ.

Πιόνι του Πούτιν ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν - Για σκευωρία κάνει λόγο το κόμμα Όμως το κόμμα παραμένει επιφυλακτικό σχετικά με «την βοήθεια με επιθετικό οπλισμό» που χορηγείται στο Κίεβο και αντιτίθεται στα «ανώφελα εμπάργκο» που επιβάλλονται στην Μόσχα.

Πέντε μήνες πριν από τις ευρωεκλογές, ο Ζακομπελί δεν έκρυψε εξάλλου πως μια νίκη της άκρας δεξιάς θα προκαλούσε «μια ριζική αλλαγή, κυρίως στις κυρώσεις που επιβάλλονται σε ορισμένες χώρες εξαιτίας της πολιτικής τους» (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/01/washington-post.html).

 

Απελπισία – Ο Γερμανός Scholz καταρρέει και κατασκευάζει ψεύτικα σενάρια τρόμου με Ρωσία για επισκιάσει το οικονομικό χάος.

Η Γερμανία προετοιμάζεται για έναν πόλεμο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, ο οποίος, σύμφωνα με το σενάριο του Γερμανικού Υπουργείου Άμυνας, θα μπορούσε να ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2025 μ.Χ. μετά την ήττα του ουκρανικού στρατού, ανέφερε η Bild επικαλούμενη μυστικό έγγραφο της Bundeswehr του Γερμανικού στρατού. Πρόκειται προφανώς για μια απέλπιδα προσπάθεια του Γερμανού καγκελαρίου Scholz, ο οποίος έχει καταρρεύσει δημοσκοπικά να αποσπάσει την προσοχή των πολιτών από τα οικονομικά τους δεινά.

Σύμφωνα με την Bild επικαλούμενη απόρρητο γερμανικό στρατιωτικό έγγραφο, η κλιμάκωση θα μπορούσε να ξεκινήσει ήδη από τον Φεβρουάριο 2024 μ.Χ. με την έναρξη της νέας Ρωσικής αντεπίθεσης κατά των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Σύμφωνα με την Bild, ο Γερμανικός στρατός θεωρεί το χάσμα Suwałki μεταξύ της Λευκορωσίας και της Ρωσικής περιοχής του Καλίνινγκραντ ως τον πιο πιθανό τόπο σύγκρουσης.

Μια κατάσταση θα μπορούσε να κλιμακωθεί τον Οκτώβριο εάν η Ρωσία αναπτύξει στρατεύματα και πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς στο Καλίνινγκραντ και από τον Δεκέμβριο του 2024 μ.Χ., μια τεχνητά προκληθείσα «συνοριακή σύγκρουση» και «συγκρούσεις με πολλά θύματα» θα μπορούσαν να εκτυλιχθούν καθώς η Ρωσία θα εκμεταλλευόταν το πολιτικό χάος στις ΗΠΑ μετά τις προεδρικές εκλογές.

«Οι ενέργειες της Ρωσίας και της Δύσης περιγράφονται με ακρίβεια, υποδεικνύοντας την τοποθεσία και τον μήνα, και θα κορυφωθούν με την ανάπτυξη εκατοντάδων χιλιάδων στρατευμάτων, 300.000 στρατιωτών συγκεκριμένα του ΝΑΤΟ και την επικείμενη έναρξη του πολέμου το καλοκαίρι του 2025 μ.Χ.».

Ωστόσο, οι συντάκτες του άρθρου αφήνουν ανοιχτό το ερώτημα πώς θα τελειώσει αυτή η υποθετική κλιμάκωση. Αυτή είναι, φυσικά, μια γελοία πρόταση του ΓερμανικούΥουργείου Άμυνας, ειδικά καθώς η Ρωσία έχει επανειλημμένα τονίσει ότι δεν επιθυμεί σύγκρουση με το ΝΑΤΟ ή οτιδήποτε πέρα από την ειδική στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία.

Μάλλον, αυτή είναι μια προσπάθεια του καγκελαρίου Scholz να εμφυσήσει έναν αδικαιολόγητο φόβο στη γερμανική κοινωνία καθώς η δημοτικότητά του συνεχίζει να πέφτει κατακόρυφα στο πλαίσιο μιας οικονομίας που κατρακυλάει και των συνεχιζόμενων αποτυχημένων πολιτικών. Πάνω από το 70% των Γερμανών είναι δυσαρεστημένοι με τον Scholz, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο INSA για την Bild.

Συγκεκριμένα, το 72% των ψηφοφόρων δεν εγκρίνει τις επιδόσεις του, δηλαδή τρεις ποσοστιαίες μονάδες περισσότερο από τις αρχές Δεκεμβρίου. Μόνο ένας στους πέντε, το 20%, πιστεύει ότι ο Scholz έχει κάνει καλή δουλειά.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το 76% των ερωτηθέντων είναι γενικά δυσαρεστημένοι με αυτό που κάνει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ενώ μόνο το 17% των πολιτών είναι ικανοποιημένο. Είναι ο χειρότερος δείκτης του κυβερνώντος συνασπισμού από τότε που σχηματίστηκε τον Δεκέμβριο του 2021 μ.Χ., σημείωσε η Bild.

Το 2023 μ.Χ., η κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Scholz αντιμετώπισε πολυάριθμες οικονομικές και άλλες προκλήσεις που υπονόμευσαν την εμπιστοσύνη του κοινού. Οι επίμονες πληθωριστικές πιέσεις, που επιδεινώθηκαν από την δημοσιονομική πολιτική, υπονόμευσαν τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών, γεγονός που προκάλεσε ευρεία δυσαρέσκεια.

Η έλλειψη στρατηγικής κατεύθυνσης και η αντιληπτή αναποφασιστικότητα σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η ενεργειακή πολιτική μετά την υιοθέτηση κυρώσεων κατά της Ρωσίας, τροφοδότησε περαιτέρω τον σκεπτικισμό μεταξύ των ψηφοφόρων. Η κρίση ηγεσίας, που χαρακτηρίζεται από εσωτερικές συγκρούσεις και διαφωνίες, έβλαψε την αποτελεσματικότητα και τη συνοχή της γερμανικής κυβέρνησης.

Αυτό που απογοητεύει ιδιαίτερα τους Γερμανούς είναι το γεγονός ότι επιβλήθηκαν κυρώσεις στην Ρωσία, η οποία έχει γίνει η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο σε όγκο, ενώ η Γερμανία βρίσκεται σε ύφεση. Με το έλλειμμα του δημόσιου προϋπολογισμού που υπολογίζεται σε περίπου 60 δισ. ευρώ, φαίνεται να απειλείται το ίδιο το μοντέλο της Γερμανικής οικονομίας.

Η Γερμανία βρίσκεται επίσημα σε ύφεση και αναμένεται να έχει κλείσει το 2023 μ.Χ. με πτώση του ΑΕΠ κατά περίπου 0,3%, σύμφωνα με πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πρόκειται για ένα από τα χειρότερα οικονομικά αποτελέσματα στην ευρωζώνη, δεδομένου ότι η πρόβλεψη ανάπτυξης για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2023 είναι 0,6%.

Μεταξύ των αιτιών είναι η ενεργειακή κρίση που έπληξε περισσότερο την Γερμανία από την υπόλοιπη ευρωπαϊκή ένωση, κυρίως επειδή οι Γερμανοί μείωσαν την παροχή Ρωσικής ενέργειας μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ.

Επιπλέον, με την αύξηση των τιμών της ενέργειας λόγω των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, η Γερμανία υπέστη επίσης αύξηση του γενικού πληθωρισμού τιμών στην οικονομία, αναγκάζοντας την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αυξήσει τα επιτόκια, επηρεάζοντας έτσι την αγοραστική δύναμη του πληθυσμού και επηρεάζοντας την κατανάλωση.

Κατά συνέπεια, οι Γερμανικές εταιρείες όχι μόνο έχασαν την διεθνή ανταγωνιστικότητα με την εφαρμογή κυρώσεων κατά των Ρώσων, αλλά πλέον η χώρα διατρέχει τον κίνδυνο να μπει σε μια διαδικασία αποβιομηχάνισης.

Έκρηξη της ακροδεξιάς. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η ακροδεξιά βιώνει μια εκπληκτική ανάκαμψη. Το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) έχει σημειώσει υψηλό ποσοστό αποδοχής όλων των εποχών 24% και έχει την δυνατότητα να κερδίσει μερικές ακόμη εκατοστιαίες μονάδες με την τεράστια αποτυχία του κυβερνώντος συνασπισμού.

Αυτό που είναι αναμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι η Γερμανία βιώνει μια ραγδαία παρακμή, όλα αυτά υποκινούμενα από τις απερίσκεπτες πολιτικές του Scholz που έδινε προτεραιότητα στα αμερικανικά συμφέροντα αντί για τα γερμανικά, και τώρα καταφεύγει σε μια ψεύτικη Ρωσική απειλή σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή των πολιτών από κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα για τα οποία ευθύνεται αποκλειστικά η κυβέρνηση του (https://romioitispolis.gr/mintiaki-epithesi-enantion-toy-laoy/)…

Καίνε σημαίες της Ε.Ε. στην Γαλλία! Χάος σε Γερμανία/Ιταλία/Πολωνία! Το πάνε για διάλυση, Η κρίση που ξεκίνησε στην Γερμανία εξαπλώθηκε για τα καλά στην Γαλλία και σε άλλες χώρες ανά την Ευρώπη!

Με αμέτρητα τρακτέρ, μπλόκα σε κεντρικούς δρόμους και εθνικές οδούς και οδοφράγματα, οι Γάλλοι αγρότες κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους και μάλιστα έφτασαν στο σημείο να κάψουν σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ζει έντονο κλίμα διάλυσης!

Οι αγρότες στέλνουν μήνυμα κατά της πράσινης πολιτικής από-ανάπτυξης, η οποία προωθείται και στην Γαλλία και απειλούν με έφοδο στο Παρίσι με τα τρακτέρ! Βασικά τους αιτήματα, η μείωση του κόστους ενέργειας, οι φορολογικές απαλλαγές και η μείωση της γραφειοκρατίας.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, την Παρασκευή ο Γάλλος πρωθυπουργός, Γκαμπριέλ Ατάλ, αναμένεται να ανακοινώσεις κάποια μέτρα, καθώς βρίσκεται αντιμέτωπος με την οργή των Γάλλων, ενώ ο πρόεδρος της χώρας, Εμανουέλ Μακρόν, κάνει ταξίδια στην Ινδία!

Η οργή στην Ευρώπη αυξάνεται και τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί σε σχέση με το μέλλον… ΧΑΜΟΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΗΡΑΙΑ ΗΠΕΙΡΟ: ΝΟΤΙΑ ΓΑΛΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΠΑΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ: ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ:

Η Ένωση Ελβετών Αγροτών θέλει επίσης να ακουστεί “η αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου”. Όπως γράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ: Η Ένωση Αγροτών της Ελβετίας (USP) θέλει επίσης να ακουστεί «η αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου», διαβεβαίωσε σήμερα σε μία ανακοίνωση, όπου επισημαίνει πως «συμμερίζεται τις διεκδικήσεις» των αγροτών σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

«Τα προβλήματα ουσίας» με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωπα τα αγροκτήματα των γειτονικών χωρών δεν είναι άγνωστα στην Ελβετία», δήλωσε αυτή η οργάνωση, η οποία εκπροσωπεί τα συμφέροντα των αγροτών στην αλπική χώρα τονίζοντας πως «μετά την Γερμανία, οι διαμαρτυρίες του γεωργικού τομέα έφθασαν ήδη στην Γαλλία».

Η USP αναφέρει επίσης «το χαμηλό επίπεδο των εισοδημάτων των αγροτών», μια «μεγάλη οικονομική πίεση», «νέες απαιτήσεις με μονάχα μερική αποζημίωση του επιπλέον κόστους» και «μια έλλειψη εκτίμησης» για το επάγγελμα.

Επομένως, η αγροτική ένωση δεν εκπλήσσεται από το ότι μια «μικρή σταγόνα νερού όπως η κατάργηση της μείωσης του φόρου στα αγροτικά καύσιμα» ήταν αρκετή για να «ξεχειλίσει το ποτήρι», τονίζεται στο δελτίο Τύπου. «Οι αγροτικές οικογένειες της Ελβετίας κατανοούν πολύ καλά την αγανάκτηση των Ευρωπαίων συναδέλφων τους και συμμερίζονται τις διεκδικήσεις τους», καταλήγει η USP (https://romioitispolis.gr/kaine-simaies-tis-e-e-stin-gallia-chaos-se-germania-italia-polonia-to-pane-gia-dialysi-vid/).

 

Παραδοχές Γερμανών: Δεν έχουμε όπλα και στρατιώτες – Η Bundeswehr ανέτοιμη… για πόλεμο – Δεν απειλεί τώρα η Ρωσία. Αυτή την στιγμή η Ρωσία εστιάζει στη στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία τόνισε ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας.

Στην παραδοχή ότι ο γερμανικός στρατός, η Bundeswehr δεν έχει όπλα και δεν είναι έτοιμη για πόλεμο προχώρησε ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας, Boris Pistorius, ο οποίος υποστήριξε πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία απειλή από την Ρωσία τόσο κατά της Γερμανίας όσο και κατά κράτους – μέλους του ΝΑΤΟ.

Σε δηλώσεις του στην Bild ο Pistorius παραδέχεται πως λόγω των προμηθειών της Ουκρανίας, η Γερμανία έχει ξεμείνει από όπλα.«Έχουμε λίγα από όλα. Δώσαμε στην Ουκρανία πολλά συστήματα που προορίζονταν για εμάς. 

Αλλά θα τα αναπληρώσουμε» υπογράμμισε ο Pistorius, ο οποίος επισήμανε πως η Γερμανία είναι ικανή να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της, αν και της «λείπουν τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων και στρατιωτών».

Ξένοι στο στρατό. Για αυτό το λόγο, υποστηρίζει πως δεν αντιτίθεται στην ένταξη ξένων στις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις. «Μιλάμε για παιδιά δεύτερης, τρίτης γενιάς που δεν έχουν ακόμη γερμανικό διαβατήριο, αλλά μιλούν άπταιστα Γερμανικά, που ζουν σε αυτή τη χώρα και, ίσως, είναι έτοιμα να υπηρετήσουν αυτή την χώρα στην οποία μεγάλωσαν ή μεγαλώνουν» τόνισε ο Pistorius, υποστηρίζοντας πως δεν μιλάμε για στρατολόγηση ανθρώπων που είναι στην Γερμανία τρεις μήνες ή τρία χρόνια.

Ανέτοιμη για μεγάλο πόλεμο. Ο Pistorius υποστήριξε ότι ο Γερμανικός στρατός, όπως και οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί στρατοί, δεν είναι έτοιμος για έναν μεγάλο πόλεμο από πλευράς αριθμών. «Πρέπει να αναπτυχθούμε. Έχουμε από 200.000 με 250.000 στρατιωτικό προσωπικό» είπε ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας.

Τι είπε για Trump. Ερωτηθείς για το σενάριο εκλογής του Trump στην Προεδρία των ΗΠΑ, ο Pistorius ανέφερε ότι αυτό που πρέπει να κάνουν οι Ευρωπαίοι είναι να κάνουν αυτό που έκαναν τα προηγούμενα 10 με 20 χρόνια.

«Πρέπει να επενδύσουμε περισσότερο στην κοινή μας ασφάλεια. Πρέπει… να κάνουμε τα μαθήματά μας» υποστήριξε ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας. Καμία απειλή από Ρωσία. Σύμφωνα με τον Pistorius, αυτή τη στιγμή δεν βλέπει καμία απειλή για μια επίθεση της Ρωσίας κατά της Γερμανίας ή κατά κράτους – μέλους του ΝΑΤΟ.

«Αυτή την στιγμή η Ρωσία εστιάζει στην στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία» είπε ο Pistorius, αναφέροντας πως η Ρωσία θα χρειαστεί αρκετά χρόνια για να ετοιμαστεί για μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση.

Ωστόσο, υπογράμμισε πως είναι κρίσιμης σημασίας να περιοριστεί η Ρωσία, υποστηρίζοντας πως η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου ήταν πολύ πιο προβλέψιμη από αυτήν που βιώνουμε σήμερα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/718055/paradoxes-germanon-den-exoume-opla-kai-stratiotes-i-bundeswehr-anetoimi-gia-polemo-den-apeilei-tora-i-rosia).

 

Διαμάχη στην Γερμανία: Αναγνώριση των Ναζί του σήμερα. 23 Ιανουαρίου 2024 μ.Χ., Έσση, Ντάρμσταντ: Αρκετοί άνθρωποι συμμετέχουν σε μια διαδήλωση κατά του δεξιού εξτρεμισμού και του AfD. Μια αφίσα γράφει «Δημοκράτες στους δρόμους».

«Νever Again Is Now." «Η ψηφοφορία για το AfD είναι έτσι το 1.933 μ.Χ.». «Καμία μπύρα για τους Ναζί». «Εναντίον των Ναζί». «Έξω οι Ναζί!» Εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανοί βγήκαν στους δρόμους το Σαββατοκύριακο με ταμπέλες που διαμαρτύρονταν για τα ακροδεξιά αισθήματα.

Οι διαδηλώσεις ακολούθησαν αποκαλύψεις ότι οι δεξιοί ηγέτες που συνδέονται με το Alternative für Deutschland (AfD) συζήτησαν για την απέλαση εκατομμυρίων μεταναστών. Για πολλούς, οι διαμαρτυρίες είναι ένα σημάδι ότι η στροφή της Γερμανίας προς τα δεξιά έχει αποφευχθεί.

Τα μέσα ενημέρωσης και οι περισσότεροι πολιτικοί στήριξαν τους διαδηλωτές. Ο πρώην συντηρητικός πολιτικός σταρ Karl-Theodor zu Guttenberg και ο αριστερός πολιτικός θρύλος Gregor Gysi έκαναν ένα podcast στις 24 Ιανουαρίου με τίτλο, «Never Again Is Now! Σχετικά με τον αγώνα κατά του AfD».

«Το AfD είναι ένα ναζιστικό κόμμα. Ο Björn Höcke είναι Ναζί», είπε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Joschka Fischer στο Augsburger Allgemeine στις 19 Ιανουαρίου. «Δεν θα πίστευα ποτέ ότι αυτό το κόμμα θα μπορούσε να λάβει την πλειοψηφία στις πολιτειακές εκλογές στην Θουριγγία….

Μετά το 1.945 μ.Χ., η πεποίθηση ότι μόνο ο Αδόλφος Χίτλερ και ο κύκλος εξουσίας του ήταν υπεύθυνοι για τον εθνικοσοσιαλισμό εδραιώθηκε μέσα μας. Αλλά προφανώς υπάρχει κάτι αδρανές σε κάποιους Γερμανούς που έχουμε παραβλέψει. Αυτό με κλονίζει μέχρι το μεδούλι».

Αυτή είναι μια απογοητευτική προειδοποίηση. Παρόλο που η ηγεσία του AfD δεν έχει επισήμως ισχυριστεί ότι είναι το νέο ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας (κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα την απαγόρευσή τους από την πολιτική), έχουν κάνει φως στην ιστορία της Γερμανίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και εξέφρασαν ανοιχτά τη συμπάθειά τους για έναν παρόμοιο Γερμανικό εθνικισμό.

Προσέξτε όμως πώς ο Φίσερ περιορίζει τα ελαττώματα της ανθρώπινης φύσης σε μια επίλεκτη ομάδα στα περίχωρα του πολιτικού συστήματος: «μερικούς Γερμανούς». Περιορίζεται όντως το κακό σε ένα πολιτικό κόμμα;

Η διαμαρτυρία ενάντια στην ακροδεξιά κάνει την γενιά μας καλύτερη από εκείνη της δεκαετίας του 1.930 μ.Χ.; Υπάρχει ένα μεγαλύτερο μάθημα που πρέπει να μάθουμε από την ιστορία: πόσο εύκολα μπορούμε να μας εξαπατήσουν και να μας χειραγωγήσουν.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Φίσερ έκανε μια ανησυχητική δήλωση που εξηγεί γιατί σχεδόν το ένα τρίτο όλων των ψηφοφόρων σήμερα σκέφτονται να ψηφίσουν υπέρ της ακροδεξιάς. Υπό το φως της εξίσου αξιοσημείωτης διαμαρτυρίας των αγροτών , είπε: «Αυτοί οι άνθρωποι νομίζουν ότι δικαιούνται να τους πληρώσουμε το ντίζελ τους από εμάς!».

Η ελίτ έχει ξεχάσει από πού προέρχεται το φαγητό μας. Αυτό για το οποίο διαμαρτύρονται «αυτοί οι άνθρωποι» επηρεάζει κυριολεκτικά κάθε τρώγο. Το να αγνοούμε αυτή την πραγματικότητα ή τις εξίσου ανησυχητικές συνέπειες της μαζικής μετανάστευσης είναι ανόητο.

Κάποιοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επεσήμαναν την ειρωνεία ότι αυτοί που αντιτίθενται στην ακροδεξιά σήμερα επευφημούσαν όταν η κυβέρνηση εξέδωσε lockdown και κατέστειλε την αντιπολίτευση.

Ένα άλλο βίντεο έδειχνε διαδηλωτές να παίρνουν συνεντεύξεις για τον λόγο για τον οποίο αντιτίθενται στο AfD—οι απαντήσεις δεν είχαν λόγο, γεγονότα και καλά επιχειρήματα. Αυτό δείχνει ότι εκατομμύρια στην Γερμανία απλώς ακολουθούν τα σημεία συζήτησης των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης. Μπορεί να έχουν δίκιο σε αυτή την περίπτωση, αλλά αυτό είναι το αντίθετο από το να μάθουν το μάθημα του «ποτέ ξανά».

Επιπλέον, αποκαλύφθηκε ότι ορισμένες από τις διαδηλώσεις έχουν οργανωθεί από αριστερούς εξτρεμιστές, συμπεριλαμβανομένων μελών της Antifa, που μισούν τους Εβραίους και φέρουν παλαιστινιακές σημαίες. Το να αντιστέκεσαι ενάντια στην ακροδεξιά, αλλά να ανέχεσαι άλλους εξτρεμιστές που περιφρονούν ανοιχτά την εβραϊκή ζωή, δεν μαθαίνεις ούτε το μάθημα του «ποτέ ξανά».

 

Βυθίζεται σε κρίση η Γερμανία – Η κυβέρνηση καλλιεργεί πολεμικό κλίμα… Σε πολύπλοκη κοινωνική και οικονομική κρίση έχει εισέλθει η Γερμανία, η οποία εκφράζεται πολιτικά με διασπάσεις κομμάτων, με ακραίες δηλώσεις και διαδηλώσεις που με την σειρά τους προκαλούν ερωτηματικά για την κατεύθυνση που θα πάρει τελικά η χώρα. Ήδη διαφαίνεται πως το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει εισέλθει σε φάση ριζικής αναδιάταξης, ενώ η πολιτική αντιπαράθεση μοχλεύεται από δηλώσεις πολιτικών προσώπων που προκαλούν ρίγη.

Στο κέντρο των εξελίξεων είναι το αντισυστημικό κόμμα AfD (Εναλλακτική για την Γερμανία) το οποίο πρότεινε συστηματικές απελάσεις μεταναστών και δημοψήφισμα για έξοδο της χώρας από την ΕΕ (Dexit).

Η επιβολή του “φρένου χρέους” από το Συνταγματικό Δικαστήριο οδήγησε σε δραστικές περικοπές στον προϋπολογισμό του 2024 μ.Χ., με αποτέλεσμα να κοπούν κρίσιμες επιδοτήσεις και να αντιδράσουν οι θιγόμενοι αγρότες, υπάλληλοι των τρένων, οδηγοί φορτηγών και άλλοι που συγκρότησαν μεγάλες απεργιακές διαδηλώσεις.

Αν και οι ηγέτες του απεργιακού κύματος προσπάθησαν η κινητοποίησή τους να μην προσλάβει πολιτική διάσταση, αναμφίβολα πολλοί από τους απεργούς υποστηρίζουν το AfD, το οποίο πλέον δημοσκοπικά έχει καταλάβει τη δεύτερη θέση στον πολιτικό χάρτη. Ο καγκελάριος Σολτς καταφέρθηκε εναντίον των “εξτρεμιστών” που επιδιώκουν να εργαλειοποιήσουν τις κοινωνικές κινητοποιήσεις στην Γερμανία.

Η σύναξη των λεγόμενων ακροδεξιών υπό το AfD στο Πότσνταμ και η διαρροή του σχεδίου για απελάσεις μεταναστών προκάλεσε κύμα μεγάλων διαδηλώσεων της δημοκρατικής φιλοευρωπαϊκής παράταξης, επιβεβαιώνοντας έτσι τον διχασμό που έχει προκληθεί στην Γερμανική κοινωνία.

Δεν είναι τυχαίο πως μέσα στο κλίμα σύγχυσης και διχασμού, πριν 15 μέρες τέσσερις μουσουλμάνοι μαθητές 17-19 ετών στην πόλη Νόις (Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία) εισηγήθηκαν στη διεύθυνση του σχολείου τους να επιβληθεί η Σαρία ως σχολικός κανονισμός, δηλαδή οι μαθήτριες να φορούν μαντίλα και να βρίσκονται σε διαφορετικές τάξεις από τους συμμαθητές τους, ενώ ο διαχωρισμός των φύλων θα πρέπει να ισχύει και στο μάθημα της κολύμβησης κλπ.

Το AfD κινείται δημοσκοπικά στο 22-24% και προβλέπεται ότι θα κερδίσει τις κρίσιμες εκλογές τον Σεπτέμβριο στα Ανατολικά κρατίδια της Σαξονίας, του Βρανδεμβούργου και της Θουριγγίας. Βέβαια, τα άλλα κόμματα αρνούνται να συνάψουν συνασπισμό μαζί του και έτσι είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσει να κυβερνήσει. Το κόμμα είναι εθνικιστικό με φιλορωσική απόκλιση.

Πρόσφατα η επικεφαλής Αλίς Βέιντελ (Alice Weidel) δήλωσε στους Financial Times ότι «μια κυβέρνηση της AfD θα επιδιώξει να μεταρρυθμίσει την ΕΕ και να άρει το “δημοκρατικό της έλλειμμα”», μεταξύ άλλων περιορίζοντας τις εξουσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μιας «μη εκλεγμένης εκτελεστικής εξουσίας».

«Αλλά εάν μια μεταρρύθμιση δεν είναι δυνατή, εάν αποτύχουμε να ανοικοδομήσουμε την κυριαρχία των κρατών μελών της ΕΕ, θα πρέπει να αφήσουμε τους πολίτες να αποφασίσουν, όπως έκανε η Βρετανία… Και θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα δημοψήφισμα για το Dexit».

Οι δύο διασπάσεις. Δύο κορυφαία γεγονότα έρχονται να υπογραμμίσουν τις διεργασίες πολιτικής αναδιάταξης:. Πρώτον, η διάσπαση του κόμματος της Αριστεράς Die Linke. Η 54χρονη Σάρα Βάγκενκνεχτ συναρχηγός του κόμματος αποχώρησε στα μέσα Νοεμβρίου 2023 μ.Χ. μαζί με εννέα άλλους βουλευτές για να ιδρύσει νέο κόμμα και να καλύψει το κενό εκπροσώπησης, που διαπιστώνει ότι υπάρχει στο γερμανικό πολιτικό φάσμα.

Έκανε δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες πρέπει οπωσδήποτε να περιοριστεί η μετανάστευση, καθώς κοινωνικές κατοικίες, παιδικοί σταθμοί καταλαμβάνονται από πρόσφυγες, ενώ στα δημοτικά σχολεία δεν μπορεί να γίνει αποδοτικό μάθημα, αφού η πλειοψηφία των παιδιών δεν μιλάει γερμανικά.

Η Σάρα Βάγκενκνεχτ προερχόμενη από την Ανατολική Γερμανία, σύζυγος του πρώην υπουργού Οικονομικών, Όσκαρ Λαφοντέν, που ίδρυσε το Die Linke, έχει γενικά σκληρές θέσεις: αντιελιτισμός, αντίθεση στην πολιτική των ταυτοτήτων που αλλοιώνει τον ταξικό χαρακτήρα των ανισοτήτων, αντίθεση στην χορήγηση όπλων στην Ουκρανία, ώστε να διευκολυνθούν οι διαπραγματεύσεις με την Ρωσία.

Το νέο κόμμα “BSW: Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ – Για τη Λογική και τη Δικαιοσύνη” στέρησε από το Die Linke τη δυνατότητα να έχει κοινοβουλευτική ομάδα, αφού ο κανονισμός της Βουλής απαιτεί το 5% του συνόλου των βουλευτών για τη συγκρότηση κοινοβουλευτικής ομάδας, δηλαδή 37 βουλευτές. Μετά την διάσπαση έμεινε μόνο με 28 έδρες.

Έτσι, η Αριστερά χάνει γραφεία, 100 υπαλλήλους της Βουλής, μεγάλο μέρος της κρατικής επιχορήγησης 11.500.000 ευρώ και κυρίως οι 28 δεν μπορούν πλέον να εισαγάγουν σχέδια νόμων και προτάσεις ψηφίσματος.

Δεύτερον, αναβαθμίστηκε σε πολιτικό κόμμα η Ένωση Αξιών (WerteUnion) που είχε ιδρυθεί το 2017 μ.Χ. ως ανεπίσημη οργάνωση του κεντροδεξιού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος από μέλη που ήταν δυσαρεστημένα με την κεντρώα πολιτική της Άγγελα Μέρκελ.

Στόχος της Ένωσης Αξιών είναι να συμβάλει στην επίτευξη μιας πολιτικής στροφής στην Γερμανία. Πρόεδρός της είναι ο πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος) Χανς Γκέοργκ Μάασεν.

Η Ένωση Αξιών έχει περί τα 4.000 μέλη και εν ενεργεία βουλευτές των Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών, οι οποίοι πρέπει σύντομα να αποχωρήσουν από τα κόμματα αυτά διότι θα ήταν ασύμβατη μια διπλή συμμετοχή.

Σύμφωνα με μια πρώτη δημοσκόπηση του Insa περίπου ένα 15% των ψηφοφόρων θα εξέταζε το ενδεχόμενο να ψηφίσει την Ένωση Αξιών του Μάασεν. Η εξέλιξη ήρθε μετά την ίδρυση του BSW (διάσπαση του Die Linke) και είναι προφανές ότι και τα δύο νέα κόμματα επιδιώκουν να πάρουν ψηφοφόρους από το AfD, γεγονός που εξυπηρετεί το σύστημα.

Το βαθύ γερμανικό κράτος που καθοδηγείται από το γερμανικό κεφάλαιο απέναντι στην δημοσκοπική κατάρρευση της τρικομματικής κυβέρνησης Σολτς επιδιώκει την συρρίκνωση του AfD, άσχετα εάν οι Χριστιανοδημοκράτες συνομιλούν με το κόμμα αυτό ή και συνεργάζονται μαζί του σε επίπεδο κρατιδίων.

Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι μέσα στην αναταραχή που διαπερνά τη Γερμανία, ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Ενώσεων Γερμανών Εργοδοτών (BDA), Rainer Dulger, επιτέθηκε στην κυβέρνηση, δηλώνοντας πως οι ενέργειες της γερμανικής κυβέρνησης είναι επιζήμιες για τη γερμανική οικονομία και οδήγησαν σε κρίση εμπιστοσύνης προς τις αρχές.

Επισήμανε ότι τα τελευταία χρόνια το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης έχει αυξηθεί κατακόρυφα, καθώς οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες τους αναγκάζονται να πληρώνουν υψηλούς φόρους και εισφορές.

Οι αρχές δεν επέτυχαν την υποσχεθείσα ασφαλιστική και φορολογική ελάφρυνση, ή να προσφέρουν οποιαδήποτε αίσθηση ασφάλειας σχεδιασμού. «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποτυγχάνει σε όλα τα μέτωπα», κατέληξε.

Η δημοσκοπική διάταξη και το Καλίνιγκραντ. Η δημοσκοπική διάταξη των κομμάτων τον Ιανουάριο 2024 έχει ως εξής: Χριστιανοδημοκράτες CDU/CSU 26%, AfD 23%, Σοσιαλδημοκράτες SPD 17%, Πράσινοι 16%, Φιλελεύθεροι 5%, Die Linke 2-3% με το BSW να στο 11-12%. Ορισμένες μετρήσεις καταγράφουν την Ένωση Αξιών στο 2%. Και ενώ η κυβέρνηση Σολτς πιέζεται από παντού και ο ίδιος δηλώνει πως δεν έχει πρόθεση να παραιτηθεί, η κοινή γνώμη εστιάζει στα εσωτερικά ζητήματα.

Προσφάτως, ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Άμυνας, Μπόρις Πιστόριους, υπέγραψε συμφωνία με τη Λιθουανία για τη μόνιμη εγκατάσταση μιας γερμανικής τεθωρακισμένης ταξιαρχίας, με τις κύριες μονάδες να φτάνουν εκεί το 2025 μ.Χ. και να είναι σε πλήρη πολεμική ετοιμότητα το 2027 μ.Χ.

Ήδη στην Λιθουανία βρίσκονται 1.000 Γερμανοί στρατιωτικοί και η Γερμανία ηγείται της πολυεθνικής ομάδας μάχης του ΝΑΤΟ εκεί. Στόχος είναι να τοποθετηθούν μόνιμα 4.800 στρατιώτες και περίπου 200 άτομα πολιτικό προσωπικό.

Θα είναι μία από τις οκτώ προκεχωρημένες βάσεις αμυντικού και επιθετικού χαρακτήρα του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα. Η Γερμανική βάση θα κατασκευαστεί στο χωριό Rukla, 100 χλμ από τα σύνορα με τη Ρωσία και 150 χλμ από την πρωτεύουσα Βίλνιους.

Η κατασκευή θα ξεκινήσει φέτος και θα ολοκληρωθεί το 2026 μ.Χ. Η Λιθουανία θα κατασκευάσει τις φυσικές υποδομές για τις βάσεις της ταξιαρχίας και ως εκ τούτου τα επόμενα χρόνια θα ξοδέψει το 0,3% του ΑΕΠ της.

Η κίνηση αυτή της Γερμανίας εντάσσεται στην τακτική της άτυπης ανάληψης της στρατιωτικής ηγεσίας του ΝΑΤΟ στο Ευρωπαϊκό έδαφος. Ας συνυπολογιστεί και η πρόωρη, αλλά εντατική πολεμική ρητορική του Πιστόριους, σύμφωνα με την οποία έρχεται πόλεμος ΝΑΤΟ-Ρωσίας και ως εκ τούτου η κοινωνία πρέπει να προετοιμαστεί.

Ένας αναλυτής που ξέρει λίγη γεωγραφία και ιστορία θα θυμηθεί ότι η βάση της Rukla είναι πολύ κοντά στον Ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ, το πρώην Κένιγκσμπεργκ, δηλαδή στην πρώην Ανατολική Πρωσία που έχασε οριστικά η Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Είναι οφθαλμοφανές και για τον πλέον αδαή περί τη γεωπολιτική ότι σε περίπτωση που ο πόλεμος ξεφύγει από την τα όρια της Ουκρανίας και γίνει ευθέως πόλεμος Ρωσίας-ΝΑΤΟ, οι δυτικοί θα εισβάλουν στο Καλίνινγκραντ. Βέβαια, εκεί οι Γερμανοί θα βρουν μπροστά τους τούς Πολωνούς που έχουν κι αυτοί μεγάλες ορέξεις (https://slpress.gr/politiki/vithizetai-se-krisi-i-germania-i-kivernisi-kalliergei-polemiko-klima/)…

 

Ο χειμώνας της δυσαρέσκειας στην Γερμανία. Τα οικονομικά μεγέθη της Γερμανίας και η υποστήριξη προς την κυβέρνησή της πέφτουν ραγδαία. Πολύ λίγες μέρες φέρνουν περισσότερα άσχημα νέα από την Γερμανία.

Η οικονομία της συρρικνώθηκε κατά 0,3 τοις εκατό πέρυσι, καθιστώντας την οικονομία με τις χειρότερες επιδόσεις στην ευρωζώνη. Η μεταποιητική βιομηχανία της, που εδώ και καιρό αποτελεί πηγή εθνικής υπερηφάνειας, έχει πέσει πάνω από 10 τοις εκατό τα τελευταία πέντε χρόνια. Έχει χάσει φθηνή ενέργεια και πρώτες ύλες από την Ρωσία και η αυτοκινητοβιομηχανία της χάνει στη στροφή προς τα ηλεκτρικά οχήματα.

Οι εργαζόμενοι σε κρατικά ιδρύματα συμμετέχουν σε μαζικές απεργίες. Οι Γερμανοί μηχανοδηγοί ανακοίνωσαν μια εξαήμερη απεργία - η μεγαλύτερη τους ποτέ - που εκτιμάται ότι θα κοστίσει πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ ( 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ). Η απεργία έληξε λίγες μέρες νωρίτερα αφού συμβιβάστηκαν με την Deutsche Bahn, την κρατική σιδηροδρομική εταιρεία.

Η κυβέρνηση δέχτηκε μεγάλο πλήγμα στις προσπάθειές της να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό πέρυσι. Είχε προγραμματίσει να επαναχρησιμοποιήσει τα αχρησιμοποίητα χρήματα από ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης για τον Covid , αλλά το συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας το έκρινε παράνομο. Έτσι προσπάθησε να εξισορροπήσει τον προϋπολογισμό εν μέρει αφαιρώντας τις φορολογικές ελαφρύνσεις για τους αγρότες.

Αυτό πυροδότησε ένα νέο κίνημα διαμαρτυρίας: 30.000 άνθρωποι και 5.000 τρακτέρ έφτασαν στο Βερολίνο την περασμένη εβδομάδα, κλείνοντας δρόμους και γενικά ακούγοντας τους εαυτούς τους. Άλλοι αγρότες έκλεισαν πόλεις σε όλη την χώρα. Αυτή την εβδομάδα επικεντρώθηκαν στο μπλοκάρισμα των λιμένων.

Όσο άβολο κι αν είναι αυτό, οι περισσότεροι υποστηρίζουν τους αγρότες. Μια έρευνα της Berliner Zeitung ανέφερε αυτή την υποστήριξη στο 65%. Η κυβέρνηση προσπάθησε να χαρακτηρίσει τους αγρότες ως εξτρεμιστές, αλλά προφανώς δεν είναι—και η χώρα δεν το αγοράζει. Οι οικονομικοί αγώνες της κυβέρνησης πρόκειται να επιδεινωθούν. Χάρη στην απόφαση του δικαστηρίου, τους λείπουν άλλα 15 δισεκατομμύρια ευρώ για τον προϋπολογισμό του επόμενου έτους.

Η Bosch, ο μεγαλύτερος προμηθευτής αυτοκινήτων στον κόσμο, μόλις ανακοίνωσε ότι θα απολύσει έως και 1.200 άτομα μέχρι το τέλος του 2026 μ.Χ., με την συντριπτική πλειονότητα των περικοπών να προέρχονται από την Γερμανία. Η ZF Friedrichshafen, ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής αυτοκινήτων της Γερμανίας, δήλωσε ότι έως το 2030 μ.Χ. θα μπορούσαν να απομακρυνθούν έως και 12.000 θέσεις εργασίας.

Η Γερμανική κυβέρνηση πιστεύει ότι η πράσινη ενέργεια είναι το μέλλον — αλλά αποτυγχάνει σε κάτι περισσότερο από ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Ο μόνος μεγάλος κατασκευαστής ηλιακών πάνελ της Γερμανίας ανακοίνωσε αυτόν τον μήνα ότι σχεδίαζε να κλείσει και να μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτά δεν είναι βραχυπρόθεσμα προβλήματα. Ολόκληρο το οικονομικό μοντέλο της Γερμανίας βασίζεται στη φθηνή, υψηλής ποιότητας κατασκευή. Ωστόσο, μεταξύ 2006 μ.Χ. και 2017 μ.Χ., οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας αυξήθηκαν κατά 50%.

Για να προσπαθήσει να διατηρήσει τις τιμές υπό έλεγχο κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, η κυβέρνηση ξόδευε 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ την ημέρα για να επιδοτήσει το ενεργειακό κόστος και να στηρίξει τους προμηθευτές.

Ως απάντηση, η υποστήριξη προς τη γερμανική κυβέρνηση βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αν γίνονταν εκλογές σήμερα, ο κυβερνητικός συνασπισμός θα κέρδιζε λίγο περισσότερο από το ένα τέταρτο των εδρών στο Κοινοβούλιο. Ένα από τα μέλη του συνασπισμού δεν θα κέρδιζε το ελάχιστο απαραίτητο για να μπει στο κοινοβούλιο.

Όλο και περισσότερο, ο κόσμος απορρίπτει όλα τα κόμματα. Δύο νέα κόμματα ξεκίνησαν τους τελευταίους μήνες: ένα στην άκρα αριστερά, αλλά υιοθετούσε κάποιες γενικότερα δεξιές πολιτικές, όπως η αντίσταση στη μετανάστευση. και ένα προς τα δεξιά, δανειζόμενος από τα αριστερά.

Το μόνο κόμμα που τα καταφέρνει καλά είναι το Alternative für Deutschland (AfD), το οποίο ξεκίνησε ως ευρωσκεπτικιστικό κόμμα για σπασμωδικούς οικονομολόγους, αλλά έχει μετατραπεί σε μια ακροδεξιά ομάδα όπου ορισμένοι ηγέτες επαινούν τον Αδόλφο Χίτλερ και ενθαρρύνουν τους Γερμανούς να είναι περήφανοι για τις ενέργειες των στρατιωτών τους. τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το AfD κερδίζει 24 τοις εκατό. Συμπεριλάβετε τους αριθμούς που ευνοούν τα ακροαριστερά κόμματα και σχεδόν το ένα τρίτο των Γερμανών λέει ότι σχεδιάζει να ψηφίσει ένα κόμμα τόσο ακραίο που το mainstream δεν θα συνεργαστεί μαζί τους. Σε αυτό το επίπεδο υποστήριξης, φαίνεται αδύνατο να κρατηθούν τα άκρα έξω από την κυβέρνηση.

Προειδοποιούμε για τα πολιτικά και οικονομικά δεινά της Γερμανίας εδώ και χρόνια. Και τα προβλήματα επιδεινώνονται συνεχώς. Πού θα καταλήξει; Ο Γερμανός συγγραφέας Niklas Frank είπε στην Τρομπέτα πριν από αρκετά χρόνια ότι όσο οι Γερμανοί «τρέφονται καλά και έχουν το εισόδημα τους και έχουν την ζωή τους, είναι πολύ ικανοποιημένοι με κάποιον σαν την κα Μέρκελ. …

Εάν η σταθερότητα καταρρέει, έχει, θα έλεγα, πέντε, έξι χρόνια, τότε η κοινωνία μας θα άλλαζε πραγματικά…. Όσο κυριαρχούμε στην Ευρώπη με τη βιομηχανία μας, όλα είναι εντάξει. Αλλά αν τολμήσουν να μας πάρουν τα χρήματά μας, τότε θα γίνει επικίνδυνο».

Η Γερμανία χάνει γρήγορα τη βιομηχανική κυριαρχία της. Οι ψηφοφόροι αισθάνονται ότι τα πράγματα καταρρέουν γύρω τους. Το ένα τρίτο των ψηφοφόρων αγκαλιάζει κόμματα που προηγουμένως θεωρούνταν πέρα ​​από το χλωμό. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι είναι Ναζί.

Δεν είναι. Οι ελίτ που βρίσκονται στο αξίωμά τους – άσχετες και απρόθυμες να ακούσουν οποιονδήποτε με διαφορετικές απόψεις για την οικονομία, το περιβάλλον ή την μετανάστευση – είναι οι πιο δικτατορικές.

Αλλά χάρη στην αποτυχημένη βασιλεία τους, οι Γερμανοί γίνονται απελπισμένοι για αλλαγή: σε σημείο που θα ψηφίσουν ένα κόμμα που έχει διαφορετική άποψη για τους Ναζί από ό,τι έχουμε δει στη μεταπολεμική γερμανική πολιτική.

«Θέλω μια συνολική αλλαγή σε αυτό το σύστημα», είπε ένας οδηγός φορτηγού στο Spiked Online . Όταν όλα είναι τόσο δυσλειτουργικά, ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει; «Μεταξύ των διαδηλωτών, υπάρχει μια μυρωδιά επανάστασης», έγραψε ο Spiked. «Όχι μια βίαιη, ακροδεξιά επανάσταση, φυσικά, αλλά μια ειρηνική, λαϊκιστική – ενάντια στην αντιδημοκρατία και τις αυταπάτες του κατεστημένου».

Το πρόβλημα με τις επαναστάσεις είναι ότι αυτοί που τις ξεκινούν σπάνια είναι αυτοί που τις τελειώνουν. Ένας Ναπολέων ή ο Λένιν με πολύ περισσότερο ατσάλι καταλήγει στο τέλος. Το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Γερμανίας είναι ώριμο για μεγάλες αλλαγές.

Δεδομένης της ιστορίας του, θα ήταν σοφό να ακούσουμε κάποιον σαν τον Niklas Frank για το πού θα μπορούσε να οδηγήσει αυτή η αλλαγή. Αυτό από μόνο του συνεπάγεται σημαντικές αλλαγές που έρχονται στην Γερμανία.

Άλλες γραφές συζητούν την άνοδο ενός ισχυρού άνδρα στην καρδιά της Ευρώπης. Εδώ οδηγεί η δυσαρέσκεια. Όπως έχει συμβεί τόσες φορές στο παρελθόν, σε περιόδους οικονομικής αναταραχής και πολιτικής δυσλειτουργίας, οι Γερμανοί θα στραφούν σε έναν ισχυρό ηγέτη.

 

Ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας και ο Πρόεδρος του αντιπολιτευόμενου Γερμανικού κόμματος Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU), Markus Soeder ζήτησαν την μεταφορά των πυραύλων Taurus στην Ουκρανία προκειμένου να «αποτρέψουν» την νίκη της Ρωσίας, αναφέρει το T-Online. Από αυτή την άποψη, ο Πρόεδρος του CSU ζήτησε για άλλη μια φορά σημαντική ανανέωση της Bundeswehr. Μάλιστα ορισμένοι μίλησαν ανοιχτά και για χτυπήματα στην Ρωσία.

Η πιο αποτελεσματική άμυνα κατά των ρωσικών αεροπορικών επιδρομών είναι ο βομβαρδισμός στόχων στο ρωσικό έδαφος και στα κατεχόμενα στην ανατολική Ουκρανία, από όπου η Ρωσία εκτελεί τις επιθέσεις της», δήλωσε εκπρόσωπος του Κόμματος των Πρασίνων στη Μπούντεσταγκ για την αμυντική πολιτική Σάρα Νάνι σε συνέντευξή της στην Rheinische Post.

Σύμφωνα με αυτήν, τέτοια χτυπήματα θα είναι ο καλύτερος τρόπος για την προστασία του άμαχου πληθυσμού της Ουκρανίας και υποτίθεται ότι συμμορφώνονται με το διεθνές δίκαιο. Ανάλογη άποψη εξέφρασε και ο Roderich Kiesewetter, μέλος του Γερμανικού κοινοβουλίου από το αντιπολιτευόμενο CDU, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων.

«Οι πύραυλοι Taurus είναι σημαντικοί γιατί αυτό το σύστημα είναι πολύ αποτελεσματικό θα καταστρέψει τις δομές ανεφοδιασμού και διοίκησης πολύ πίσω από τις πρώτες γραμμές». Σύμφωνα με τον Kiesewetter, οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς θα βοηθήσουν το Κίεβο, ειδικότερα, να καταστρέψουν τη γέφυρα της Κριμαίας και τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας, γεγονός που «θα αναγκάσει τη Ρωσία να εγκαταλείψει την Κριμαία».

Από το FDP, η επικεφαλής της Επιτροπής Άμυνας της Bundestag, Marie-Agnes Strack-Zimmermann, τάχθηκε παραδοσιακά υπέρ της παράδοσης των Taurus. «Η Γερμανία πρέπει επιτέλους να τους προμηθεύσει για να διακόψουν τις Ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού», είπε ο Strack-Zimmermann (https://www.triklopodia.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-2024-%CE%B8%CE%B1-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE/).

 

Η μεταναστευτική κρίση της Βρετανίας. Ο πληθυσμός της Ρίτας αυξάνεται περίπου 1 τοις εκατό ετησίως, σε μεγάλο βαθμό λόγω των πρωτοφανών επιπέδων μετανάστευσης. Το 2022 μ.Χ., έφτασαν 745.000 άτομα. το 2023 μ.Χ., έφτασαν 672.000 από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο. Αυτός είναι περίπου ο πληθυσμός του Nottingham, της τέταρτης μεγαλύτερης πόλης του Ηνωμένου Βασιλείου, που καταφθάνει κάθε χρόνο. Πριν από μια δεκαετία, η καθαρή μετανάστευση ήταν 212.000 ετησίως, και αυτό θεωρήθηκε υψηλό.

Αλλάζει γρήγορα το πρόσωπο του Ηνωμένου Βασιλείου. Πάνω από το ένα τέταρτο όλων των γεννήσεων είναι από μητέρες μετανάστριες. Ένας στους 5 μαθητές δημοτικού δεν μιλάει Αγγλικά ως πρώτη γλώσσα.

Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επίσης την δική του κρίση στα νότια σύνορα. Πέρυσι, 30.000 άνθρωποι διέσχισαν παράνομα την Μάγχη με μικρά σκάφη, από 46.000 το προηγούμενο έτος. Το ενενήντα εννέα τοις εκατό αυτών των παράνομων μεταναστών παραμένουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι περισσότεροι προέρχονται από το Ιράν, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Συρία και την Αλβανία. Για μια τόσο μικρή χώρα, η Αλβανία έχει στείλει έναν εκπληκτικά τεράστιο αριθμό ανθρώπων της στην Βρετανία. Περίπου το 2 τοις εκατό του συνολικού ενήλικου ανδρικού πληθυσμού της υπολογίζεται ότι έχει περάσει στο Ηνωμένο Βασίλειο με λέμβους.

Το έθνος ξοδεύει 8 εκατομμύρια £ ( 10 εκατομμύρια δολάρια ) την ημέρα σε δωμάτια ξενοδοχείων για αυτούς τους μετανάστες. Η κυβέρνηση ξοδεύει 2 δισεκατομμύρια λίρες ετησίως για το σύστημα ασύλου, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται ο λογαριασμός του ξενοδοχείου.

Αλβανικές συμμορίες κυριαρχούν πλέον στην παράνομη αγορά ναρκωτικών. Είναι η μεγαλύτερη ξένη υπηκοότητα στη φυλακή. Το 1,6 τοις εκατό των κρατουμένων προέρχεται από μια ομάδα που αποτελεί το 0,05 τοις εκατό του πληθυσμού του Ηνωμένου Βασιλείου.

Παράστροφα, η εμπλοκή στο έγκλημα μπορεί πραγματικά να βοηθήσει αυτούς τους νεαρούς άνδρες να παραμείνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μόλις μπουν στην φυλακή, μπορούν να ισχυριστούν ότι εξαναγκάστηκαν στην συμμορία και ότι είναι θύμα της σύγχρονης σκλαβιάς, η οποία τους δίνει το δικαίωμα σε άσυλο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς έχουν τις δικές τους μεταναστευτικές κρίσεις αυτή τη στιγμή, αλλά αυτό που κάνει το Ηνωμένο Βασίλειο να ξεχωρίζει είναι ότι έχει μια συντηρητική κυβέρνηση. Σε κάθε εκλογή από το 2010 μ.Χ., οι Βρετανοί ψηφοφόροι εκλέγουν το Συντηρητικό Κόμμα, τρέχοντας σε μια πλατφόρμα μειωμένης μετανάστευσης.

Το 2010 μ.Χ., το 2015 μ.Χ. και το 2017 μ.Χ., υποσχέθηκαν να μειώσουν την καθαρή μετανάστευση σε «δεκάδες χιλιάδες» ετησίως. Το 2019 μ.Χ., μείωσαν αυτόν τον αριθμό, αλλά υποσχέθηκαν να μειώσουν τη μετανάστευση.

Γιατί; Υπάρχουν περισσότερα σε αυτό από το να είναι απλώς διεφθαρμένοι ψεύτες οι πολιτικοί. Η Βρετανία αντιμετωπίζει κρίση ανεργίας. Όχι μια κρίση ανεργίας - το ποσοστό αυτό βρίσκεται στο 3,8 τοις εκατό ή 1,3 εκατομμύρια, σχεδόν ένα συγκλονιστικό ποσοστό. Αλλά πολύ περισσότεροι διεκδικούν επιδόματα εκτός εργασίας λόγω κακής υγείας.

Περίπου 5,6 εκατομμύρια άνθρωποι πληρώνουν τα προς το ζην από τους φορολογούμενους ενώ κάθονται στα σπίτια τους και δεν κάνουν τίποτα. Σε αρκετές βόρειες πόλεις και πόλεις, μεταξύ 20 και 25 τοις εκατό των ατόμων σε ηλικία εργασίας δεν εργάζονται.

Μισό εκατομμύριο ενήλικες κάτω των 35 ετών είναι άνεργοι λόγω μακροχρόνιας κακής υγείας. Για το ένα τρίτο από αυτά, είναι η «ψυχική υγεία» που τους κάνει μη παραγωγικούς. Αυτό είναι πολλοί χαμένοι εργαζόμενοι και ένας τεράστιος λογαριασμός πρόνοιας.

Το 20% του προϋπολογισμού της κυβέρνησης πηγαίνει στις κοινωνικές δαπάνες, εξαιρουμένων των συντάξεων. Πρέπει να πληρωθεί με κάποιο τρόπο. Αυτή η συντηρητική κυβέρνηση πιστεύει ότι εάν τηρήσει τις υποσχέσεις της, θα καταρρεύσει την οικονομία λόγω της έλλειψης εργατικού δυναμικού.

Όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση, η κυβέρνηση τουλάχιστον μείωσε το σύνολο από την κορύφωσή της, αλλά δεν είναι καθόλου τόσο χαμηλό όσο πριν από τρία χρόνια. Εδώ το πρόβλημα πρέπει να είναι απλό.

Η διεκδίκηση ασύλου είναι για άτομα που ξεφεύγουν από τον κίνδυνο. Πόσοι από αυτούς τους μετανάστες κινδυνεύουν στην Γαλλία; Περίπου μηδέν - δεν είναι επικίνδυνη χώρα. Όλα αυτά πρέπει να απορριφθούν.

Ένα σημαντικό εμπόδιο είναι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία έχει ερμηνευθεί ότι σημαίνει ότι οι μετανάστες έχουν χρηματοδότηση από τους φορολογούμενους για νομικές υποθέσεις, πολλές ευκαιρίες προσφυγής και κάθε είδους δικαιολογίες για να μείνουν στην θέση τους. Η κυβέρνηση κανόνισε να στείλει ορισμένους από τους παράνομους μετανάστες στην Ρουάντα, αλλά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι ήταν ασυμβίβαστο με τη σύμβαση.

Τα μεταναστευτικά προβλήματα της Βρετανίας αντικατοπτρίζουν μια σειρά από βαθιά προβλήματα: ηθικά και οικογενειακά προβλήματα που οδηγούν σε ζητήματα «ψυχικής υγείας», κακή σωματική υγεία, οικονομική παρακμή, κυριαρχία από την Ευρώπη και έλλειψη τολμηρής ηγεσίας για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε από αυτά.

Η Ευρώπη θα μπορούσε να διασπαστεί, προειδοποιεί διακεκριμένος εμπειρογνώμονας σε θέματα πολέμου.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται στα πρόθυρα της μείωσης της υποστήριξής τους προς το ΝΑΤΟ ή ακόμη και της αποχώρησής τους από αυτό - με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για την Ευρώπη, σύμφωνα με διακεκριμένο εμπειρογνώμονα σε θέματα πολέμου, σύμφωνα με το Sky News.

Ο Phillips P OBrien, καθηγητής στρατηγικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του St Andrews, έγραψε σε άρθρο ανάλυσης ότι η πιθανή επιστροφή του Donald Trump στον Λευκό Οίκο θα μπορούσε να δει τις ΗΠΑ να "ευνουχίζουν" την δυτική στρατιωτική συμμαχία.

Είναι μία εξέλιξη που θα προκαλούσε ένα "σπιράλ γεγονότων" στην Ευρώπη, λέει. Οι Ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναθέσει σε μεγάλο βαθμό μεγάλο μέρος της στρατιωτικής τους ικανότητας και της σκέψης τους σχετικά με τη στρατηγική και την ασφάλεια στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω του ΝΑΤΟ. Το βάρος στην Ευρώπη. Εάν οι ΗΠΑ εγκαταλείψουν την στρατιωτική συμμαχία, θα πέσει το βάρος στις Ευρωπαϊκές χώρες να εξασφαλίσουν μια ουκρανική νίκη, λέει ο κ. OBrien.

Υποστηρίζει ότι η Ευρώπη είναι αρκετά πλούσια για να το πράξει, αν έχει την πολιτική βούληση, επισημαίνοντας μια πρόσφατη έκθεση του Υπουργείου Άμυνας της Εσθονίας που υποδεικνύει ότι η δέσμευση του 0,25% του ΑΕΠ ετησίως προς την Ουκρανία θα παρείχε "υπερεπαρκείς πόρους". "Με τις Ηνωμένες Πολιτείες έξω από την εικόνα, το ποσοστό αυτό θα ήταν υψηλότερο, αλλά και πάλι δεν θα ήταν δημοσιονομικά δυσβάσταχτο", λέει ο κ. OBrien.

Το εφιαλτικό σενάριο. Ωστόσο, προειδοποιεί για "χάος" εάν τα Ευρωπαϊκά κράτη δεν επιδείξουν αρκετή ενότητα και αποφασιστικότητα. "Το εφιαλτικό σενάριο θα ήταν τα κράτη που βρίσκονται κοντά στην Ρωσία να διπλασιάσουν την βοήθεια προς την Ουκρανία, ενώ εκείνα που βρίσκονται πιο δυτικά να αποφασίσουν να επιβάλουν μια συμφωνία με τους όρους του Putin. Τότε η ίδια η Ευρώπη θα μπορούσε να διασπαστεί", προειδοποιεί.

Μία τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να οδηγήσει κράτη όπως η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες να αποφασίζουν να βοηθήσουν την Ουκρανία από μόνα τους, γεγονός που "θα μπορούσε να αφήσει το Ανατολικό μέτωπο του ΝΑΤΟ ευάλωτο και να προκαλέσει κρίση στο εσωτερικό της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού ΝΑΤΟ".

Πυρηνικά σε Πολωνία ή Ουκρανία. Ενδεχομένως, θα μπορούσε ακόμη και η Πολωνία ή η Ουκρανία να δημιουργήσουν τα δικά τους πυρηνικά προγράμματα. "Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν μακράν το ισχυρότερο πυρηνικό απόθεμα στον κόσμο, αλλά με τις ΗΠΑ εκτός παιχνιδιού, οι Γάλλοι και οι Βρετανοί, με τα πολύ μικρότερα οπλοστάσιά τους, θα είναι η μόνη πυρηνική αποτροπή της Ευρώπης", λέει ο κ. OBrien.

"Αλλά αν η Κεντρική/Ανατολική Ευρώπη αισθανόταν εγκαταλελειμμένη από αυτές τις δυνάμεις, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ένα Πολωνικό ή ακόμη και ένα ουκρανικό πυρηνικό πρόγραμμα", προειδοποίησε (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/718517/xaos-stin-eyropi-an-o-trump-vgalei-tis-ipa-apo-to-nato-to-efialtiko-senario).

 

Το 80% των Σαξόνων δεν εμπιστεύεται το κοινοβούλιο της ΕΕ. Μια νέα δημοσκόπηση δείχνει ότι στο Aνατολικό γερμανικό κρατίδιο της Σαξονίας, δύο στους τρεις κατοίκους πιστεύουν ότι η Γερμανία έχει πλέον επικίνδυνα ποσοστά από μετανάστες». 

Στην δημοσκόπηση, γνωστή ως Saxony Monitor και διενεργείται κάθε χρόνο από την κυβέρνηση της Σαξονίας, το 64% είναι της γνώμης ότι η Γερμανία είναι «επικίνδυνα μολυσμένη από ξένους», δηλαδή 24 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερο από ό,τι πριν από δύο χρόνια. 

Διαπίστωσε επίσης ότι το 82 τοις εκατό των κατοίκων της πολιτείας, όπου η Δρέσδη είναι πρωτεύουσά της, έχουν ελάχιστη ή καθόλου εμπιστοσύνη στην αριστερή-φιλελεύθερη κυβέρνηση, κάτι που αντιπροσωπεύει πτώση 26 τοις εκατό από την τελευταία δημοσκόπηση που διενεργήθηκε πριν από ένα χρόνο.

Επιπρόσθετα οι Σάξονες δυσπιστούν ολοένα και περισσότερο σε διάφορους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης, με μόνο το 15 τοις εκατό να λέει ότι εξακολουθεί να εμπιστεύεται τα μέσα ενημέρωσης, κάτι που είναι πτώση 11 μονάδων από την τελευταία έρευνα πριν από ένα χρόνο.

Επιπλέον, το 79% έχει χάσει την πίστη στις εκκλησίες, ενώ το 80% δεν εμπιστεύεται το κοινοβούλιο της ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το 81% έχει την άποψη ότι οι περισσότεροι πολιτικοί θέλουν μόνο τις ψήφους των πολιτών και το 45% αμφισβητεί εάν το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης εξακολουθεί να υπάρχει στην Γερμανία (https://news12.gr/to-80-ton-saxonon-den-empisteyetai-to-ko/).

 

Από τους μεταφασίστες στους μεταναζί; Το μεταπολεμικό ταμπού που άφηνε εκτός της δημοκρατικής κανονικότητας της Ιταλίας όλους όσοι αυτοπροσδιορίζονταν ως πολιτικοί κληρονόμοι του Μουσολίνι το έσπασε πρώτος ο Φίνι, που δήλωσε ότι είναι «μεταφασίστας» όταν συμμετείχε μαζί με τη ρατσιστική και ξενόφοβη Λέγκα του Βορρά του Μπόσι στην πρώτη κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, το 1.994 μ.Χ.

Τριάντα χρόνια μετά, στην σκιά της δημοσκοπικής εκτόξευσης της Εναλλακτικής για την Γερμανία, η οποία μοιάζει με στέγαστρο που χωρά όλες τις εκφάνσεις της Ακροδεξιάς, δύο άλλα μορφώματα κινούνται στον χώρο της πέραν της CDU-CSU Δεξιάς.

Το πρώτο ιδρύθηκε από τη Σάρα Βάγκενκνεχτ που μέχρι πρόσφατα ανήκε στην ηγεσία της Die Linke και φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Αριστεράς οι οποίοι ανησυχούν για τη χαλαρή αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού από το Βερολίνο.

Το δεύτερο είναι υπό ίδρυση και φιλοδοξεί να καλύψει τον χώρο ανάμεσα στην Χριστιανοδημοκρατική Ενωση και την Εναλλακτική, να προσελκύσει δηλαδή ψηφοφόρους που θεωρούν ότι η CDU μετατοπίστηκε προς το κέντρο και η ΑfD προς τα δεξιά.

Επικεφαλής του υπό ίδρυση κόμματος είναι ο πρώην επικεφαλής της Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος, Μάασεν, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ανήκε στην CDU. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις και τα δύο νέα κόμματα έχουν μια δυναμική που θα μπορούσε να φτάσει το 15% σε πανεθνικό επίπεδό.

Τα παραπάνω αθροιστικά δείχνουν κάτι πιο ανησυχητικό από μια πιθανή πλέον πρωτιά της Εναλλακτικής. Παραπέμπουν σε μια συνολική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, με την CDU-CSU να πολιορκείται από την Εναλλακτική και τα δύο νέα κόμματα.

Το υπό ίδρυση κόμμα του Μάασεν μπορεί να λειτουργήσει σαν γέφυρα μαζικής μετακίνησης από την Κεντροδεξιά προς την Εναλλακτική. Εξυπακούεται ότι τα παραπάνω θα ακυρώσουν κάθε προσδοκία αλλαγής της περιχαράκωσης της Γερμανίας ώστε να υπάρξει επανεκκίνηση της Ευρωπαϊκής οικοδόμησης.

Η πρωτοφανής ρευστότητα στην Πολιτική Σκηνή και η επερχόμενη έκρηξη των απεργιακών κινητοποιήσεων νομιμοποιούν το ερώτημα αν η υπό τον Σόλτς τρικομματική κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών, Πράσινων και Φιλελευθέρων θα αντέξει μέχρι το φθινόπωρο του 2025 μ.Χ., οπότε λήγει η τετραετία.

Τέλος, την ώρα που μετά την Μελόνι και η Λεπέν προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από συνθήματα που παραπέμπουν στα σκοτεινά χρόνια του Μεσοπολέμου, η Γερμανία ακολουθεί τον αντίθετο δρόμο. Να θυμίσουμε ότι η Εναλλακτική ξεκίνησε το 2013 μ.Χ. ως ευρωσκεπτικιστικό κόμμα. Οι εκπρόσωποί της δεν δηλώνουν ότι είναι μεταναζί, η ρητορική τους όμως παραπέμπει στην Ευρώπη ως Σκοτεινή Ηπειρο (https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/420643_apo-toys-metafasistes-stoys-metanazi).

 

Σήκω, Schaeuble, για να δεις...: Ο Olaf Scholz κατήντησε την Γερμανία… Ελλάδα - Τι δείχνει η σύγκριση των δύο οικονομιών. Η Γερμανία είναι στο χείλος του γκρεμού ενώ η Ελλάδα απολαμβάνει mini-boom, αναφέρει η Telegraph.

Με ιδιαίτερα σκωπτική διάθεση σχολιάζει η Βρετανική Telegraph την τρέχουσα οικονομική κατάσταση στην «αυστηρή» και «λιτή» Γερμανία, με ένα άρθρο που ξυπνά… μνήμες. Ειδικότερα, σύμφωνα με το συντάκτη του άρθρου, η Γερμανία διολισθαίνει σε ύφεση ενώ η Ελλάδα απολαμβάνει μια μίνι οικονομική άνθηση, με τις τύχες Βερολίνου και Αθήνας έπειτα από μια δεκαετία να έχουν αντιστραφεί.

Κορυφαίοι οικονομολόγοι υποβάθμισαν τις προβλέψεις τους για τη γερμανική ανάπτυξη, καθώς πρόσφατη έρευνα στον ιδιωτικό τομέα που παρακολουθήθηκε προσεκτικά έδειξε συνεχιζόμενη συρρίκνωση της οικονομίας της χώρας.

Αντίθετα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναβάθμισε τις προβλέψεις του για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, καθώς, όπως είπε, «οι προοπτικές έχουν βελτιωθεί σημαντικά». Οικονομολόγοι του αξιότιμου Ινστιτούτου Ifo της Γερμανίας μείωσαν τις προβλέψεις για τις προοπτικές της χώρας, προειδοποιώντας ότι η «εγχώρια οικονομία» θα αναπτυχθεί μόνο κατά 0,7% φέτος, όχι το 0,9% που προβλεπόταν μόλις πριν από έναν μήνα.

Ο Timo Wollmershäuser, επικεφαλής των προβλέψεων στο Ινστιτούτο Ifo, είπε ότι η αναθεώρηση οφείλεται στο «φρένο» που μπήκε στα σχέδίια χρήσης έκτακτου δανεισμού για τη χρηματοδότηση των δαπανών φέτος από το συνταγματικό δικαστήριο. Η απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου θα περιορίσει τις δαπάνες του Βερολίνου και θα κάνει τα πράγματα πιο σκληρά για τους Γερμανούς πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με τον Wollmershäuser, «τώρα που η καθ' ύλην επιτροπή του γερμανικού κοινοβουλίου συμφώνησε για τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, εκτιμούμε ότι πέτυχε πρόσθετους πόρους λίγο κάτω των 19 δισεκατομμυρίων ευρώ.

'Υφεση… «Οι εταιρείες και τα νοικοκυριά θα φέρουν μεγαλύτερο βάρος ή θα λάβουν λιγότερες μεταβιβαστικές επιτροπές και οι κρατικές δαπάνες θα περικοπούν». Ξεχωριστά, ο δείκτης υπευθύνων αγορών (PMI) έδειξε ότι η οικονομική δραστηριότητα στην Γερμανία συρρικνώθηκε για έβδομο συνεχόμενο μήνα τον Ιανουάριο.

Ο δείκτης υποχώρησε από 47,4 τον Δεκέμβριο στο 47,1. Επισημαίνεται πως οποιαδήποτε βαθμολογία κάτω του 50 υποδηλώνει συρρίκνωση, επομένως αυτή η πτώση αντιπροσωπεύει μια επιτάχυνση της συρρίκνωσης του ιδιωτικού τομέα.

Η Γερμανία παλεύει με την απώλεια φθηνής ενέργειας από την Ρωσία καθώς και την αδύναμη ζήτηση από την Κίνα, έναν βασικό εμπορικό εταίρο. Επίσης, η αναστάτωση που προκαλείται από επιθέσεις σε πολιτικά πλοία από την πολιτοφυλακή Χούτι στην Ερυθρά Θάλασσα επηρεάζει επίσης τις γερμανικές αλυσίδες εφοδιασμού.

Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης συρρικνώθηκε κατά 0,1% το τρίτο τρίμηνο του περασμένου έτους και κατά 0,3% στο σύνολο του 2023 μ.Χ. Εάν το ΑΕΠ υποχωρήσει ξανά τους τελευταίους τρεις μήνες του 2023 μ.Χ., η Γερμανία θα περιέλθει σε τεχνική ύφεση.

Ελληνική οικονομία. Αντίθετα, η Ελληνική οικονομία είναι ανοδική, λέει η Telegraph. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δήλωσε ότι η χώρα βρίσκεται τώρα σε τροχιά ανάπτυξης 2,3% το 2023 μ.Χ. και 2,1% το 2024 μ.Χ. «Οι οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Mετά την πανδημία σημείωσε ισχυρή ανάκαμψης και η οικονομική δραστηριότητα παρέμεινε εύρωστη.

Το πραγματικό ΑΕΠ επεκτείνεται πέρα από το επίπεδο τάσεων που είχε πριν από την πανδημία, οδηγούμενο από την ισχυρή ανάκαμψη του Τουρισμού και την ενίσχυση των επενδύσεων που λαμβάνουν ώθηση από τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης και τις εισροές άμεσων ξένων επενδύσεων» επισημαίνει το Ταμείο.

Το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που κάποτε προκαλούσε τόσο πόνο, είναι «ανθεκτικό» καθώς οι τράπεζες βελτιώνουν συνεχώς τους ισολογισμούς τους. Τα δημόσια οικονομικά βελτιώνονται επίσης. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, «η ισχυρή ανάπτυξη και ο υψηλός πληθωρισμός έχουν μειώσει τον δείκτη δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ κάτω από το προπανδημικό επίπεδο».

Οι αποκλίνουσες οικονομικές τύχες Ελλάδας και Γερμανίας καταγράφονται περισσότερο από μια δεκαετία μετά την κρίση κρατικού χρέους της ευρωζώνης, η οποία σάρωσε μεγάλο μέρος της Γηραιάς Ηπείρου μετά τη μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση.

Υπενθυμίζεται πως οι ελληνικές τράπεζες αντιμετώπισαν προβλήματα και η υπερχρεωμένη κυβέρνηση έχασε την ικανότητά της να δανείζεται στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Η Αθήνα αναγκάστηκε να ζητήσει οικονομική βοήθεια από το ΔΝΤ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Τα δάνεια βοήθησαν να σταματήσει η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη, αλλά δόθηκαν με πολύ αυστηρούς όρους – λόγω σε μεγάλο βαθμό της Γερμανίας –προκαλώντας εκτεταμένη κοινωνική αναταραχή και διαδοχικές κυβερνητικές κρίσεις.

Η Γερμανία ήταν σε θέση να υπαγορεύσει όρους λόγω της οικονομικής της δύναμης εκείνη την εποχή, καθώς ήταν η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής ανάπτυξης. Εν τω μεταξύ, ο PMI της Γαλλίας έδειξε πως η οικονομία της καταγράφει ακόμα πιο απότομη πτώση, καθώς ο δείκτης έπεσε στο 44,2, πολύ κάτω από το όριο του 50 που διαχωρίζει την επέκταση από την συρρίκνωση.

Στα ραντάρ των ξένων τα Ελληνικά ομόλογα – Ήρθε η ώρα για τη μεγάλη εκδίκηση των PIGS. Στο μεταξύ, σύμφωνα με τους FT, στα Ελληνικά ομόλογα καταφεύγουν οι διεθνείς επενδυτές για να κλειδώσουν ελκυστικές αποδόσεις, καθώς οι παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των πιο ριψοκίνδυνων και ασφαλέστερων αγορών ομολόγων του μπλοκ της ΕΕ γίνονται όλο και πιο θολές.

Ειδικότερα, σύμφωνα με αναλυτές, oι traders, έχοντας πάρει θάρρος από τη μείωση των δεικτών χρέους σε Ιταλία, Πορτογαλία, Ελλάδα και Ισπανία, δεν διστάζουν να ανοίξουν θέσεις στα πρώην PIGS…

Μάλιστα, αυτή η τάση παρατηρείται από τα τέλη του 2023 μ.Χ., οπότε σημειώθηκε ράλι λόγω της προσδοκίας για μείωση επιτοκίων εκ μέρους της ΕΚΤ μέσα στο 2024 μ.Χ., γεγονός το οποίο θα μειώσει το spread μεταξύ του ιταλικού δεκαετούς και του γερμανικού bund, το οποίο αποτελεί βασικό δείκτη κινδύνου στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, σε 1,56 ποσοστιαίες μονάδες, που αποτελεί χαμηλό διετίας. Σημειώνεται πως τον Οκτώβριο η διαφορά ήταν μεγαλύτερη από 2 ποσοστιαίες μονάδες.

Σε κάθε περίπτωση, η σύσφιξη των spreads σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή του κλίματος, λίγο περισσότερο από μια δεκαετία αφότου η ζώνη του ευρώ αντιμετώπισε μια σημαντική υπαρξιακή απειλή λόγω υπερχρέωσης που σχεδόν έσπασε το ενιαίο νόμισμα και οδήγησε σε διαδοχικά προγράμματα προσαρμογής και πακέτα διάσωσης.

«Πιστεύουμε ότι το 2024 μ.Χ. θα είναι η χρονιά κατά την οποία τα όρια μεταξύ του πυρήνα της ΕΕ και της περιφέρειας θα θολώσουν» δήλωσε ο Aman Bansal, επικεφαλής στρατηγικής στην Ευρώπη για τα επιτόκια της Citi. Υπογράμισε δε την μείωση του χρέους επί του ΑΕΠ στις χώρες της περιφέρειας και την υψηλότερη καθαρή έκδοση χρέους στην Γαλλία και την Γερμανία.

Ο Christian Kopf, επικεφαλής σταθερού εισοδήματος της Union Investment, του τρίτου μεγαλύτερου διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων της Γερμανίας, είπε ότι είχε «ωφεληθεί πολύ» από την αγορά του χρέους της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, προσθέτοντας ότι οι δείκτες του δημόσιου χρέους τους πέφτουν. «Είναι πραγματικά πολύ απλό», είπε.

«Τα ομόλογα αυτά αποδίδουν περισσότερο από τα γερμανικά ομόλογα – εκτός εάν η φερεγγυότητα του εκδότη επιδεινωθεί σημαντικά, κάτι που δεν συμβαίνει στην περιφέρεια της ευρωζώνης». Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΔΝΤ, το χρέος προς το ΑΕΠ θα αυξηθεί στην Γαλλία και το Βέλγιο τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά θα μειωθεί σημαντικά στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, ενώ μέτρια πτώση προβλέπεται σε Ιταλία και Ισπανία.

Οι τιμές των ομολόγων της ευρωζώνης μειώθηκαν αυτή την εβδομάδα ενόψει της συνεδρίασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τον καθορισμό των επιτοκίων, με τις αγορές να προεξοφλούν μειώσεις περίπου 1,3 ποσοστιαία μονάδα.

Ωστόσο, παρά το γεγονός πως το επιτόκιο καταθέσεων της ΕΚΤ είναι επί του παρόντος στο ιστορικό υψηλό του 4%, η οικονομική ανάπτυξη ήταν υψηλότερη τον περασμένο χρόνο στην Ισπανία, την Ελλάδα και την Πορτογαλία από ό,τι στην Γερμανία ή την Γαλλία, ενώ η οικονομία της Ιταλίας έχει παραμείνει στάσιμη.

«Η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν υποφέρει λιγότερο από τον αντίκτυπο του ρωσικού πολέμου κατά της Ουκρανίας καθώς η Ιβηρική χερσόνησος παρουσιάζει μικρότερη εξάρτηση από τις εισαγωγές ενέργειας από τη Ρωσία, ενώ το κοινό πρόγραμμα έκδοσης χρέους της ΕΕ Next Generation (Ταμείο Ανάκαμψης) έχει ωφελήσει περισσότερο τις μικρότερες χώρες» δήλωσε ο Oliver Eichmann, επικεφαλής των ποσοστών σταθερού εισοδήματος στην Ευρώπη, την Μέση Ανατολή και την Αφρική στο DWS.

Ταμείο Ανάκαμψης. Το Next Generation EU δημιουργήθηκε το 2020 μ.Χ. για να ανασυγκροτήσει τις οικονομίες της περιοχής που επλήγησαν από την πανδημία. «Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτά τα καθιερωμένα μέσα να χρησιμοποιηθούν ξανά στο μέλλον και αυτό λειτουργεί υπέρ των λιγότερο ασταθών spreads», είπε ο Eichmann.

Η μείωση των spreads συνεχίζεται παρά την ανακοίνωση της ΕΚΤ ότι θα σταματήσει να αγοράζει κρατικό χρέος νωρίτερα από το προγραμματισμένο και το sell off στην αγορά ομολόγων αυτόν τον μήνα. Η Citi προβλέπει ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα εκδώσουν χρέος ρεκόρ, άνω των 165 δισ. ευρώ αυτόν τον μήνα, 13% περισσότερο από τον Ιανουάριο του περασμένου έτους.

Ωστόσο, η ζήτηση παραμένει ισχυρή καθώς οι αγορές στοιχηματίζουν ότι η ΕΚΤ θα μειώσει τα επιτόκια φέτος, με την Ισπανία να προσελκύει το μεγαλύτερο βιβλίο παραγγελιών για κρατικό ομόλογο στις 10 Ιανουαρίου, ενώ η Ιταλία έλαβε 91 δισ. ευρώ σε προσφορές για πώληση χρέους 30 ετών.

Ο Bansal της Citi είπε ότι οι πιέσεις από την καθαρή έκδοση είναι μεγαλύτερες στις χώρες του πυρήνα της ευρωζώνης, με τη Γαλλία να βρίσκεται σε καλό δρόμο για την έκδοση ρεκόρ καθαρών 140 δισ. ευρώ φέτος.

«Η Γαλλία κινείται αργά, μεταβάλλεται από μια οικονομία πυρήνα σε μια περιφερειακή οικονομία όσον αφορά τις δημοσιονομικές ευπάθειες», δήλωσε ο Tomasz Wieladek, επικεφαλής οικονομολόγος στην T Rowe Price.

Το δημοσιονομικό έλλειμμά της ήταν 4,8% του ΑΕΠ το τρίτο τρίμηνο του περασμένου έτους, από 4,4% το προηγούμενο τρίμηνο, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat αυτήν την εβδομάδα, ενώ η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ιρλανδία παρουσίασαν πλεόνασμα.

Εν τω μεταξύ, πολλοί επενδυτές πιστεύουν ότι το μέχρι στιγμής μη δοκιμασμένο μέσο προστασίας μετάδοσης της ΕΚΤ, το οποίο επιτρέπει στην ΕΚΤ να αγοράζει απεριόριστες ποσότητες ομολόγων οποιασδήποτε χώρας-μέλους που κρίνεται ότι υποφέρει από αδικαιολόγητη αύξηση του κόστους δανεισμού της, προσφέρει προστασία έναντι των υψηλών επιτοκίων τα ομόλογα των «περιφερειακών» χωρών.

Η Mary-Therese Barton, επικεφαλής επενδύσεων για το σταθερό εισόδημα της Pictet Asset Management, είπε ότι αναμένει συνεχή σύγκλιση του κόστους δανεισμού της ευρωζώνης φέτος λόγω της «συλλογικότητας του κινδύνου» σε ολόκληρο το μπλοκ, παράλληλα με την αυξανόμενη πίεση για ενίσχυση των μεγαλύτερων χωρών της ευρωζώνης, τις δαπάνες για την άμυνα και την ενεργειακή μετάβαση.

«Παρά τις Κασσάνδρες που προβλέπουν καταστροφή για το ευρωπαϊκό εγχείρημα, υπάρχει ακριβώς αυτή η αφήγηση στα σύνορα για την κοινωνικοποίηση του χρέους ευρύτερα, οπότε η σύγκλιση έχει νόημα» είπε ο Barton (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/717869/siko-schaeuble-gia-na-deis-o-olaf-scholz-katintise-ti-germania-ellada-ti-deixnei-i-sygkrisi-ton-dyo-oikonomion).

 

Αμηχανία στο Βερολίνο. Ο έντονος δυναμισμός και η μαζικότητα των πρόσφατων συγκεντρώσεων ενάντια στην άνοδο της Ακροδεξιάς και την κατίσχυση της ακροδεξιάς ρητορικής στον δημόσιο λόγο στη Γερμανία, ασφαλώς είναι ένα παρήγορο γεγονός.

Άραγε, αποτελεί απλή σύμπτωση ότι η ακροδεξιά επέλαση στην χώρα αυτή συμπίπτει με αύξηση της ανασφάλειας, την εμπέδωση του φόβου ότι έρχονται χειρότερες μέρες και την απώλεια προνομίων που οι Γερμανοί πολίτες θεωρούσαν μέχρι πρόσφατα δεδομένα, αλλά πλέον φαντάζουν απρόσιτα;

Η ενεργειακή ασφάλεια, βασιζόμενη στο επί δεκαετίες πάμφθηνο Ρωσικό φυσικό αέριο, που ζέσταινε τα σπίτια και κινούσε την γερμανική οικονομία, απωλέσθη, ως παράπλευρη απώλεια των δυτικών αντιποίνων κατά της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία.

Η μέχρι πρόσφατα παντοδύναμη και αδιαμφισβήτητη γερμανική παραγωγική «μηχανή», η «ατμομηχανή της Ευρώπης», κινδυνεύει να γίνει σκέτος «ατμός», ελλείψει ευκαιριών διάθεσης των προϊόντων της, ευκαιρίες οι οποίες όλο και λιγοστεύουν στην παγκόσμια αγορά. Η οικονομική συρρίκνωση είναι πλέον απτή: καταγράφεται μείωση κατά 0,3% του ρυθμού ανάπτυξης το 2023 μ.Χ. και αναμένεται ανάλογη συνέχεια τις επόμενες χρονιές.

Η Γερμανία εισέρχεται σε πολύχρονη περίοδο λιτότητας, που νομοτελειακά οδηγεί σε περικοπές των κρατικών δαπανών. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να μεταφραστεί ποικιλοτρόπως: μείωση των δημόσιων επενδύσεων, αύξηση φορολογίας και επιπλέον συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, δηλαδή απολύσεις προσωπικού και περιορισμός υπηρεσιών.

Όμως, όλα αυτά δεν μπορεί παρά να φέρουν γκρίνια, αντιδράσεις και εν τέλει διεκδικητικές κινητοποιήσεις, όπως απεργίες, πορείες, διαδηλώσεις. Κάπως έτσι φτάσαμε σε γενικές απεργίες όπως αυτή των σιδηροδρομικών, η οποία ενισχύθηκε από αντίστοιχη κινητοποίηση των ιδιοκτητών και οδηγών φορτηγών, αποδιοργανώνοντας πλήρως τις μεταφορές, δημιουργώντας μια χαώδη κατάσταση που, όπως αναφέρεται, είχε να παρατηρηθεί από το 1.906 μ.Χ.

Η μείωση των φοροαπαλλαγών στο αγροτικό πετρέλαιο προκάλεσε εκτεταμένες αγροτικές κινητοποιήσεις τις προηγούμενες εβδομάδες. Οι αγρότες κατέλαβαν το κέντρο της γερμανικής πρωτεύουσας, σταθμεύοντας τους γεωργικούς ελκυστήρες κατά χιλιάδες μπροστά στο εμβληματικό της τοπόσημο, την Πύλη του Βρανδεμβούργου, σημείο στο οποίο είχαν φτάσει αφού διέσχισαν ολόκληρο τον αστικό ιστό, με συνεχή κορναρίσματα και προκαλώντας όση περισσότερη φασαρία και αναστάτωση μπορούσαν στους, αμήχανους μπροστά σε τέτοια θεάματα, Βερολινέζους.

Οι τρεις εταίροι του κυβερνητικού συνασπισμού (Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα) στέκονται το ίδιο αμήχανοι και ανήμποροι, παρακολουθώντας απλά τα ποσοστά επιρροής τους στο εκλογικό σώμα να κατακρημνίζονται, μια στάση που λειτουργεί υπέρ της ανόδου τού ακροδεξιάς κοπής κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD).

Έχει τεθεί σε επαναλειτουργία ένας μηχανισμός, ο οποίος είναι ιστορικά διαπιστωμένο πού οδηγεί. Το ζήτημα είναι αν, πέρα από τις λαϊκές κινητοποιήσεις, υπάρχει η πολιτική βούληση και δυνατότητα για την ανακοπή του (https://www.efsyn.gr/stiles/triti-matia/419948_amihania-sto-berolino).

 

Παρέμβαση της Zakharova για τα Βαλκάνια: Η Γερμανία δρα ως προβοκάτορας και τοποτηρητής των ΗΠΑ στην περιοχή. Η Δύση επιδιώκει να καταστρατηγήσει την εθνική κυριαρχία της Σερβίας, υποστηρίζει η εκπρόσωπος της Μόσχας.

Η Maria Zakharova, εκπρόσωπος του Ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, παραχώρησε συνέντευξη στο σερβικό πρακτορείο ειδήσεων Politika, όπου αναφέρθηκε σε μια σειρά από πιεστικά ζητήματα στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων. Μάλιστα, η εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών προέβη σε μια συνολική αξιολόγηση της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας στην περιοχή, καθώς και του ιστορικού πλαισίου αυτής.

«Το να μιλάμε για τους στόχους της ίδιας της Γερμανίας στα Βαλκάνια σήμερα, ή οπουδήποτε αλλού για αυτό το θέμα, θα ήταν μεγάλη υπερβολή. Μόνο όσοι έχουν πραγματική κυριαρχία και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική μπορούν να έχουν τους δικούς τους στόχους εξωτερικής πολιτικής. Η σύγχρονη Γερμανία δεν έχει κανένα από τα δύο.

Στο πλαίσιο της κατανομής ρόλων μεταξύ των αμερικανικών δορυφόρων στην Ευρώπη, οι Γερμανοί, έχοντας σημαντική εμπειρία στην πρόκληση στρατιωτικών συγκρούσεων στα Βαλκάνια, κάνουν καλή δουλειά ως "Δυτικός τοποτηρητής" στην περιοχή από την πλευρά της Ουάσιγκτον» τόνισε με νόημα η Ρωσίδα διπλωμάτισσα.

Η ίδια επεσήμανε σε ένα αιχμηρό σχόλιο που συνδέει το χθες και το σήμερα ότι «ψάχνοντας λόγους για να ξεκινήσουν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, η Γερμανία τους βρήκε στα Βαλκάνια». «Τον 20^ο Αιώνα, οι Γερμανοί άφησαν αρκετά σημάδια σε αυτή την περιοχή, έχοντας τα χέρια τους τόσο στην κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας όσο και στην πυροδότηση μιας αιματηρής σύγκρουσης εκεί» εξήγησε η εκπρόσωπος της Μόσχας.

Συνεχίζοντας, η Zakharova συνέκρινε την καταστροφική πολιτική της Γερμανίας στα Βαλκάνια με αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, καθώς και στην Σερβία. Στην Βοσνία, για παράδειγμα, οι Γερμανοί «επίμονα, ακόμη και επιθετικά ώθησαν τον Christian Schmidt να αναλάβει την θέση του Ύπατου Εκπροσώπου για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με πλήρη αδιαφορία για οποιεσδήποτε [επίσημες] διαδικασίες και συμφωνίες» σημείωσε σχετικά.

«Αυτό που συμβαίνει στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη τα τελευταία δυόμισι χρόνια δεν είναι τίποτα λιγότερο από την αναζωπύρωση των δυτικών αποικιακών πολιτικών. Με τις προσπάθειές τους, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε προτεκτοράτο, με την κυριαρχία της να περιορίζεται εντός των ορίων που υπαγορεύονται από εξωτερικούς παράγοντες.

Ανάμεσά τους, φυσικά, είναι το Βερολίνο, του οποίου ο ρόλος είναι μεταξύ των κορυφαίων. Ενδιαφέρεται σαφώς να προσπαθήσει να διευθύνει «τηλεκατευθυνόμενα» τα Βαλκάνια, αν εκεί υπάρχουν πολλοί από εκείνους που αμφιβάλλουν ότι δεν υπάρχει λαμπρό ευρωατλαντικό μέλλον», υπογράμμισε η εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών.

Όσον αφορά τη γειτονική Σερβία, κατήγγειλε πως «Η Δύση έχει από καιρό και μεθοδικά ακολουθήσει τις "ανατρεπτικές" πολιτικές της εναντίον της Σερβίας, με στόχο να της στερήσει την κυριαρχία και το δικαίωμα να καθορίζει την ανάπτυξη της χώρας κατά την διακριτική της ευχέρεια».

«Το Βελιγράδι αναγκάζεται να ενταχθεί στη λατρεία του ... cancelling Russia [ακύρωσης της Ρωσίας], να εγκαταλείψει τα αυθεντικά εθνικά του συμφέροντα», τόνισε η Zakharova, κλείνοντας τη συνέντευξή της (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/717963/paremvasi-tis-zakharova-gia-ta-valkania-i-germania-dra-os-provokatoras-kai-topotiritis-ton-ipa-stin-perioxi).

 

Η Γερμανία στις “φλόγες” ενός "Dexit" που θα διαλύσει το μόρφωμα που ονομάζεται ΕΕ-Επιπτώσεις σε Ελλάδα και Νότο. Η Ελλάδα και οι χώρες του Νότου θα βρεθούν σε κάθε σενάριο εξόδου των Γερμανών από την ΕΕ ξεκρέμαστες αφού το χρέος τους είναι απλά τεράστιοΤο λογαριασμό των χρημάτων προς την Ουκρανία θα πληρώσει με σκληρό τρόπο ο Ευρωπαίος πολίτης ενώ η ζημιά στις ΗΠΑ είναι ακόμα χειρότερη.

Πολλοί θεωρούσαν τα σενάρια μιας εξόδου της Γερμανίας από την ΕΕ ως ανόητα και απίθανα, ενώ θεωρούσαν ότι αυτό σενάριο υπάρχει μόνο στην σφαίρα της φαντασίας. Η αντιπρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) που είναι το δεύτερο κόμμα στην χώρα, τους προσγείωσε όμως με τον χειρότερο τρόπο.

Ο ίδια δήλωσε χθες ότι "το δημοψήφισμα για το Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν παράδειγμα προς μίμηση για την πολυπληθέστερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης". «Είναι ένα μοντέλο για τη Γερμανία, ότι μπορεί κανείς να πάρει μια κυρίαρχη απόφαση έτσι», δήλωσε η Αλίς Βάιντελ (Alice Weidel) σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Financial Times.

Η Βάιντελ είπε ότι "το κόμμα ήθελε να μεταρρυθμίσει τους θεσμούς της ΕΕ για να περιορίσει την εξουσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και να αντιμετωπίσει αυτό που θεωρούσε ως δημοκρατικό έλλειμμα.

Αλλά εάν οι αλλαγές που επιδιώκει το AfD δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, "θα μπορούσαμε να κάνουμε δημοψήφισμα για ένα "Dexit" (μια έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ)", είπε η ίδια. Τα σχόλια της Βάιντελ την φέρνουν σε αντίθεση με τα κυρίαρχα κόμματα και το γερμανικό κοινό, το οποίο υποστηρίζει την παραμονή στην ΕΕ.

Το AfD, το οποίο ιδρύθηκε το 2013 μ.Χ. ως ένα μονοθεματικό κόμμα που εναντιώνεται στο ευρώ, έχει υποβαθμίσει τον ευρωσκεπτικισμό του τα τελευταία χρόνια καθώς εισέπραξε  την λαϊκή οργή για την μετανάστευση, την ακρίβεια και την εγκληματικότητα.

Το κόμμα αυτό βρίσκεται επί του παρόντος ψηλά στις εθνικές δημοσκοπήσεις με ποσοστό περίπου 22%, μπροστά από τους Σοσιαλδημοκράτες του Καγκελαρίου Όλαφ Σολτς με 13% και πίσω μόνο από το συντηρητικό CDU-CSU.

Η επόμενη μεγάλη εκλογική δοκιμασία του θα έρθει στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην Γερμανία προσήλθαν για να διαμαρτυρηθούν κατά του AfD τις τελευταίες ημέρες, αφού το ερευνητικό δίκτυο Correctiv αποκάλυψε ότι μέλη του κόμματος είχαν συζητήσει σχέδιο μαζικής απέλασης σε μια συνάντηση εξτρεμιστών.

Το AfD επιβεβαίωσε την παρουσία των μελών του στη συνεδρίαση, αλλά αρνήθηκε ότι ανέλαβε το αναφερόμενο σχέδιο «μετανάστευσης» για την απέλαση μεταναστών και «μη αφομοιωμένων πολιτών». Οι αποκαλύψεις προκάλεσαν καταδίκη από ανώτερους πολιτικούς και προσωπικότητες της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων επισκόπων εκκλησιών και προπονητών της Μπουντεσλίγκα.

Ο Σολτς κάλεσε τους πολίτες να πάρουν θέση κατά του AfD, χαρακτηρίζοντας το σχέδιο απέλασης ως «επίθεση κατά της δημοκρατίας μας». Εάν η Γερμανία φύγει από την ΕΕ, αυτό θα είναι το τέλος της σημερινής Ευρώπης

Αν πραγματοποιηθούν οι απειλές της αρχηγού του γερμανικού ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία, Άλις Βάιντελ, περί αποχώρησης της Γερμανίας από την ΕΕ, η ΕΕ είναι νεκρή, γράφουν πολλά ξένα ΜΜΕ. Η Γερμανία είναι η καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς την ΕΕ χωρίς την Γερμανία.

Υποθέτουμε ότι αυτός είναι ο λόγος που τα γερμανικά κυρίαρχα κόμματα είναι αφοσιωμένα στον φιλοευρωπαϊσμό και απλώς δεν διαφωνούν για την ανάγκη να παραμείνουν στην κοινότητα των ευρωπαϊκών εθνών, γράφει η κροατική ιστοσελίδα Index.hr.

Οι Γερμανοί, που αναγνωρίζονται ως ευρωπαϊστές, είναι επίσης σθεναρά υπέρ της ιδέας της ΕΕ, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Konrad Adenauer Stiftung, ένα think tank που συνδέεται με το κύριο αντιπολιτευόμενο κεντροδεξιό κόμμα CDU. Ο πολιτικός αναλυτής Ζάρκο Πουχόφκσι δήλωσε ότι η ίδια η δεξιά στη Γερμανία είναι διχασμένη σε σχέση με την ΕΕ:

"Μια ρεαλιστική αντίληψη στα δεξιά είναι ότι είναι ένα εργαλείο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουν για τη γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη, για μια νέα ειρηνική κατάληψη της Ευρώπης. Υπάρχει πολλή αλήθεια σε αυτό, και η Γερμανία έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ΕΕ για αυτό το σχέδιο. Αυτός ο ρόλος ενισχύθηκε ακόμα πιο πολύ με την έξοδο της Βρετανίας".

Απαντώντας σε μια υποθετική ερώτηση σχετικά με την πιθανή έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ, ο Πουχόφσκι ανέφερε ότι "το σενάριο δεν είναι ρεαλιστικό, αλλά αν συμβεί αυτό, η ΕΕ θα δυσκολευόταν να επιβιώσει χωρίς την Γερμανία. Υπό την υπόθεση ενός μη ρεαλιστικού σεναρίου ότι η Γερμανία θα αποχωρούσε από την ΕΕ, πιστεύω ότι η ΕΕ θα δυσκολευόταν πολύ να συντηρηθεί χωρίς αυτήν.

Η έξοδος θα ενίσχυε τέτοιες τάσεις φυγής σε χώρες όπως η Σλοβακία, η Ουγγαρία και ίσως η Πολωνία είναι μια ανατροπή στις πλειοψηφικές σχέσεις της πολιτικής εκεί. Γενικά η ΕΕ θα επιβίωνε ως μορφή, αλλά θα έχανε το νόημά της, μπορεί να διαλυόταν", είπε ο ίδιος.

Η διάλυση της ΕΕ της οποία θα προηγούνταν μια πιθανή αποχώρηση της Γερμανίας δεν είναι κάτι ορατό αυτήν την στιγμή, έχουν όμως τεθεί οι βάσεις για αυτό, ειδικά να συνεχιστεί ο οικονομικός κατήφορος του Βερολίνου. Η εξέγερση των αγροτών, Σιδηροδρομικών, φορτηγατζήδων και άλλων κοινωνικών τάξεων αποτελούν καμπανάκι για την σημερινή Γερμανική κυβέρνηση που έχει ήδη έλλειμμα 17 δις ευρώ. 

Η Γερμανία βασίζονταν πολύ στις εξαγωγές σε Κίνα και αλλού, και οι Κινέζοι έχουν ανατρέψει τα πάντα στην Ευρώπη, ενώ αθρόα μετανάστευση, η εγκληματικότητα και κυρίως ο πόλεμος  σε Ουκρανία, Ερυθρά Θάλασσα αποτελούν πιθανόν το μεγαλύτερο κίνδυνο να δούμε αυτό το σενάριο πολύ πιο γρήγορα να γίνεται πραγματικότητα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7217604_i-germania-stis-floges-enos-dexit-poy-tha-dialysei-morfoma-poy).

 

Ο Πούτιν δεσμεύεται να στείλει πυρηνικά όπλα στην Κούβα εάν προχωρήσει η μεταφορά πυρηνικών όπλων ΗΠΑ-ΗΒ. Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεσμεύτηκε να στείλει πυρηνικά όπλα στην Κούβα για πρώτη φορά μετά την κουβανική πυραυλική κρίση το 1.962 μ.Χ. μετά την ανακοίνωση ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να μεταφέρουν πυρηνικά όπλα στο Ηνωμένο Βασίλειο σε τρεις εβδομάδες.

Έγγραφα του Πενταγώνου αποκάλυψαν τις ΗΠΑ. έχει προετοιμάσει πολλές στρατηγικές πυρηνικές κεφαλές για αποστολή στο Ηνωμένο Βασίλειο, σηματοδοτώντας την πρώτη τέτοια μεταφορά εδώ και 15 χρόνια.

Η επιστροφή των αμερικανικών πυρηνικών όπλων στο Ηνωμένο Βασίλειο αποτελεί μέρος ενός προγράμματος του ΝΑΤΟ για την ανάπτυξη και την αναβάθμιση πυρηνικών τοποθεσιών ως απάντηση στις αυξημένες εντάσεις με το Κρεμλίνο από την εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ.

Ωστόσο, η Μόσχα έχει εκδώσει προειδοποίηση για «κλιμάκωση» εάν οι αμερικανικές πυρηνικές κεφαλές μεταφερθούν στη RAF Lakenheath στο Σάφολκ του Ηνωμένου Βασιλείου, δηλώνοντας ότι η μεταφορά «περνά την κόκκινη γραμμή».

Σύμφωνα με Ρωσικά μέσα ενημέρωσης, ο Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ είπε στους δημοσιογράφους να στείλουν ένα σαφές και συνοπτικό μήνυμα στην Ουάσιγκτον. «Nyet, nyet, nyet », είπε ο Λαβρόφ. «Σας έχουμε πει επανειλημμένα να μην στέλνετε πυρηνικά όπλα στο κατώφλι μας στην Ευρώπη. Ποιο μέρος του nyet δεν καταλαβαίνεις;»

Σύμφωνα με τον Πούτιν, κανένας με το σωστό μυαλό του δεν θα πρέπει να επιχειρήσει να εκφοβίσει τη Ρωσία με πυρηνικά όπλα ή επιθετικότητα. Εάν ανιχνευόταν μια τέτοια επίθεση, είπε ο Πούτιν , «ένας τέτοιος αριθμός πυραύλων μας – εκατοντάδες, εκατοντάδες – θα εμφανιζόταν στον αέρα που ούτε ένας εχθρός δεν θα είχε την ευκαιρία να επιβιώσει».

Ο Πούτιν ανακοίνωσε τον Οκτώβριο ότι η Ρωσία είχε δοκιμάσει επιτυχώς έναν στρατηγικό πύραυλο επόμενης γενιάς και αρνήθηκε να αποκλείσει την πιθανότητα διεξαγωγής δοκιμών όπλων με πυρηνικές εκρήξεις για πρώτη φορά σε περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Ο Πούτιν ανακοίνωσε επίσης ότι η Μόσχα δοκίμασε επιτυχώς τον Burevestnik, έναν πυρηνοκίνητο και πυρηνικό πύραυλο κρουζ με βεληνεκές χιλιάδων μιλίων.

Είπε επίσης σε μια ετήσια συγκέντρωση αναλυτών και δημοσιογράφων ότι η Ρωσία ολοκληρώνει τις εργασίες για το διηπειρωτικό βαλλιστικό σύστημα πυραύλων Sarmat, ένα άλλο βασικό στοιχείο της νέας γενιάς πυρηνικών όπλων της (https://corfiatiko.blogspot.com/2024/01/blog-post_667.html).

 

Rabobank: O Vladimir Lenin για την Δύση δεν πέθανε ποτέ - Ποια είναι η νέα μαρξιστική κανονικότητα. Ως γνωστόν, ο «ταβάριτς» Lenin ηγήθηκε μιας εργατικής επανάστασης οδηγώντας πέντε εκατομμύρια ανθρώπους στον θάνατο.

«Το θλιβερόν άγγελμα, που από προχθές εβύθισε εις την αγωνίαν την εργατικήν τάξιν όλου του κόσμου αληθεύει. Ο ΛΕΝΙΝ πέθανε στις 21 τρ. υποκύψας στο μοιραίο έπειτα από πολυχρόνιον αρρώστιαν» σημείωνε σε πρωτοσέλιδο άρθρο του στο «Ριζοσπάστη» ο Γ. Κορδάτος.

Την περασμένη Κυριακή 21 Ιανουαρίου «πέρασαν» 100 χρόνια από τον θάνατο του Vladimir Lenin. Ως γνωστόν, ο «ταβάριτς» Lenin ηγήθηκε μιας εργατικής επανάστασης οδηγώντας πέντε εκατομμύρια ανθρώπους στον θάνατο. Ο διάδοχός του, ο Stalin, σκότωσε άλλα 20 εκατομμύρια.

Σήμερα, ο Guardian ρωτά: «Άγγελος ή αντίχριστος; Η Ρωσία παλεύει με την κληρονομιά του Lenin 100 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Stalin αποκαθίσταται και οι δυτικοί διαδηλωτές αγκαλιάζουν το σφυροδρέπανο και δικαιολογούν τα μέσα της πολιτικής βίας».

Εν ολίγοις, έναν Αιώνα μετά, «ο Lenin ζει!». Ακόμη και στο Davos, ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Lindner δήλωσε ότι βιώνουμε μια νέα «μαρξιστική κανονικότητα». Ωστόσο, κάνει λάθος: δεν είναι μαρξιστική, αλλά μαρξιστική-λενινιστική.

Σύμφωνα με τη Rabobank, στην νέα «μαρξιστική κανονικότητα», οι καλές στιγμές αφορούν μόνον τους αστούς, το κεφάλαιο συγκεντρώνεται στους λίγους και η πίεση βαρύνει τις κατώτερες κοινωνικοοικονομικές τεκτονικές πλάκες. Αυτό άλλωστε είδαμε πριν από την Covid με τα «χαμηλότερα για περισσότερο» επιτόκια και τις φούσκες περιουσιακών στοιχείων με αέρα «πλασματικά κεφάλαια».

Σε αυτό το περιβάλλον, ο δείκτης Dow Jones της Wall Street ξεπέρασε τις 38.000 μον. γράφοντας νέο ιστορικό υψηλό, και οι αγορές προεξόφλησαν διαδοχικές μειώσεις επιτοκίων. Σε κάθε περίπτωση, στη νέα «μαρξιστική-λενινιστική κανονικότητα», η πολιτική βία κυριαρχεί.

Σύμφωνα με τα ρηθέντα εκ του Lenin, «Μερικές φορές η ιστορία χρειάζεται απλώς ένα σπρώξιμο» (για να πέσει κάποιος στον γκρεμό), «Ένας άνθρωπος με ένα όπλο μπορεί να ελέγξει 100 χωρίς», έτσι και στα μέσα ενημέρωσης «Ένα ψέμα που λέγεται αρκετά συχνά γίνεται αλήθεια» και στην εκπαίδευση «Δώστε μας το παιδί για οκτώ χρόνια και θα γίνει για πάντα Μπολσεβίκος».

Αφού λοιπόν υπό την απειλή των όπλων εθνικοποίησε ακμάζουσες επιχειρήσεις και προσπάθησε να συντρίψει την εξουσία του κεφαλαίου τυπώνοντας χρήμα (και έμαθε με τον δύσκολο τρόπο ότι «για να συντρίψεις την αστική τάξη πρέπει να την αλέσεις στις μυλόπετρες της φορολογίας και του πληθωρισμού»), ο Lenin στράφηκε σε μια Νέα Οικονομική Πολιτική κρατικού καπιταλισμού, με ένα νόμισμα υποκείμενο σε χρυσό - μια «συμφωνία με τον διάβολο» που έμελλε να ανατραπεί από τον Stalin, που πήρε εκδίκηση.

Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, το κυρίαρχο αφήγημα ήταν το εξής: «Με ξιφολόγχες ερευνάς… Αν βρεις χυλό, τρυπάς. Αν βρεις ατσάλι, αποσύρεσαι». Απλώς, αυτό το σκηνικό *δεν* συμπαθεί το «χαμηλότερο για περισσότερο» (σ.σ. σε ό,τι αφορά τα επιτόκια) και τις φούσκες περιουσιακών στοιχείων.

«Dexit»… Πράγματι, οι μετοχές στην Κίνα και στο Χονγκ Κονγκ -οι τελευταίες κοντά σε χαμηλό 20 ετών- παρασύρονται από την σύγχρονη συζήτηση για την «NEP». Όσοι δεν θέλουν να μιλήσουν για κάτι τέτοιο υποφέρουν:

Το Bloomberg μνημόνευσε πρόσφατα τον επικεφαλής ενός προσφάτως πτωχευμένου ασιατικού αμοιβαίου κεφαλαίου αντιστάθμισης κινδύνου που είχε καταστραφεί από καιρό στην Κίνα, λέγοντας: «Έχω χάσει τις γνώσεις μου, τις συναλλαγές μου και το ψυχολογικό μου πλεονέκτημα. Η αρχή του κινδύνου-ανταμοιβής -τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα- έχει γυρίσει το κεφάλι της».

Έχει έρθει μια «μαρξιστική» ή μια «λενινιστική» πολιτική εποχή; διερωτάται εύλογα η Rabobank. Στην Γερμανία, οι φιλορώσοι και φιλοκινέζοι ηγέτες του AfD, που υπόσχονται δημοψήφισμα για «Dexit», ξεπερνούν το 30%.

Αν αθροίσουμε και τις ψήφους των δύο αριστερών κομμάτων με τα οποία έχει συμπράξει, το ποσοστό που συγκεντρώνει ξεπερνά 40%. Ναι, το Brexit είναι ένα αποτυχημένο μοντέλο. Ωστόσο, το ίδιο είναι και όλοι άλλοι γύρω μας.

Με τους Γερμανούς και τους Γάλλους αγρότες στους δρόμους, στις επόμενες ευρωεκλογές η ψήφος διαμαρτυρίας θα κυριαρχήσει. Την ίδια στιγμή, φαίνεται πως οι ΗΠΑ δεν θα αποφύγουν μια νέα θητεία Trump στον Προεδρικό θώκο. Η αγορά πιστεύει ότι δεν θα πιαστεί εξ απίνης όπως το 2016 μ.Χ. και προετοιμάζεται.

Ωστόσο, το The Street είναι τόσο βαθιά χωμένο στο κατώφλι του Cantillon που δεν μπορεί να δει ότι η νεο-χαμιλτονιανή πολιτική του Trump επικεντρώνεται στην εγχώρια παραγωγή, όχι στην χρηματιστικοποίηση.

Εάν οι δασμοί 10% που σκέφτεται να επιβάλει δεν λειτουργήσουν, θα μπορούσε να τους αυξήσει όσο χρειάζεται ώστε να υπάρξει αναδιάταξη. Όμως τα μοντέλα DSGE της Wall Street δεν μπορούν να δείξουν τον κατακερματισμό του παγκόσμιου συστήματος σε ξεχωριστές σφαίρες επειδή δεν λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.

Η δε ελίτ του Davos δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι η Δύση δεν μπορεί να παράσχει αυτό που υποσχέθηκε ο Αμερικανός Πρόεδρος Hoover το 1.928 μ.Χ.: «Ένα κοτόπουλο σε κάθε κατσαρόλα και ένα αυτοκίνητο σε κάθε γκαράζ».

Έχετε δει την τιμή των κοτόπουλων και των αυτοκινήτων – και των γκαράζ; Είναι «μαρξιστική» ή «λενινιστική» γεωπολιτική εποχή; Ο πόλεμος της Ουκρανίας συνεχίζεται. Η Δυτική Αφρική βλέπει πραξικοπήματα και την βία στο Σαχέλ. Η Βόρεια Κορέα απειλεί. Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας και η Ταϊβάν είναι βιώνουν ταραγμένες περιόδους.

Η Βενεζουέλα διεκδικεί τμήματα της Γουιάνας. Και η κρίση της Ερυθράς Θάλασσας χειροτερεύει: τα ποσοστά ναυτιλιακής ασφάλισης έχουν αυξηθεί 70 φορές. Οι ναύλοι άμεσης μεταφοράς Ασίας-Ευρώπης φέρονται να έφτασαν τα 10.000 $.

Και, όπως επισημάνθηκε την περασμένη εβδομάδα, βλέπουμε τώρα μια παγκόσμια έλλειψη εμπορευματοκιβωτίων ως αποτέλεσμα. Εις απάντησιν οι ΗΠΑ προετοιμάζουν τώρα μια μακρά (ειδική;) στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των Houthi που «δεν θα διαρκέσει χρόνια».

Σε αυτό το πλαίσιο, το βράδυ της 22ας Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε πυραυλική επίθεση στη Σανάα, την πρωτεύουσα της Υεμένης, από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, με την υποστήριξη της Αυστραλίας, του Μπαχρέιν, του Καναδά και της Ολλανδίας.

Tα καράβια όλων αυτών των εθνών είναι πλέον στόχος των Houthi, οι οποίοι έχουν ήδη δηλώσει ότι είναι πιο αποφασισμένοι από ποτέ να βυθίσουν το θαλάσσιο εμπόριο. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ παραδέχονται ότι το Ιράν υποστηρίζει τους Houthi, αλλά δεν είναι διατεθειμένες να αντιμετωπίσουν την Τεχεράνη.

Είναι πολεμοφοβικές… και ακόμη και αν πλήξουν το Ιράν με νέες κυρώσεις, θα χρειαστεί να επιβάλουν και δευτερογενείς κυρώσεις - κάτι που η Δύση αποτυγχάνει να κάνει έναντι της Ρωσίας «λόγω κερδών». Όπως σημείωσε απόκρυφα ο Lenin, «Οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν το σχοινί με το οποίο θα κρεμαστούμε».

Ένας λενινιστής αντιλαμβάνεται πως μια πιο αδύναμη Δύση σημαίνει λιγότερο σταθερό κόσμο και λιγότερο σταθερές αγορές: οι δυτικές αγορές δεν «λαχανιάζουν» τον λενινισμό και τις ξιφολόγχες που αναζητούν χυλό ή ατσάλι. Όμως όλα αυτά ήταν προφανή: Η αποβιομηχάνιση θα έπληττε τον αμερικανικό στρατό με την πάροδο του χρόνου. Το Ιράν δεν επρόκειτο ποτέ να γίνει φίλος του «Μεγάλου Σατανά».

Η Κίνα και οι ΗΠΑ θα έχουν πάντα γεωπολιτικές διαφορές όσες και οικονομικές σχέσεις (προς το παρόν). Και ακόμη και στην δεκαετία του 1.990 μ.Χ., ο Πρόεδρος Yeltsin είπε στον Πρόεδρο Clinton: «Απλώς δώστε την Ευρώπη στην Ρωσία».

O Clinton απάντησε: «Δεν νομίζω ότι η Ευρώπη θα ήθελε πολύ αυτό». Παραδόξως, το 2024 μ.Χ. η Δυτική Ευρώπη εξακολουθεί να μην αντιπαθεί αρκετά την ιδέα του να ξοδέψει χρήματα για άμυνα, ακόμη και αν η υποστήριξη των ΗΠΑ στερέψει.

Ακραίοι καιροί. «Μια εποχή ιδεαλισμού έχει αντικατασταθεί από μια περίοδο σκληροτράχηλου ρεαλισμού. Οι παλιοί εχθροί αναζωογονούνται. Νέοι εχθροί διαμορφώνονται. Οι γραμμές μάχης ξαναχαράζονται. Τα τανκς οργώνουν κυριολεκτικά στο ουκρανικό γρασίδι της Ευρώπης. Και τα θεμέλια της παγκόσμιας τάξης κλονίζονται ως τον πυρήνα τους.

Βρισκόμαστε σε αυτό το σταυροδρόμι – είτε για να παραδοθούμε σε μια θάλασσα από προβλήματα, είτε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποτρέψουμε τον κίνδυνο. Πιστεύω ότι, στην πραγματικότητα, δεν είναι καθόλου επιλογή.

Για να εγγυηθούμε τις ελευθερίες μας, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι» είπε ο υπουργός Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας. Στην συνέχεια πρόσθεσε ότι ο στρατός του Ηνωμένου Βασιλείου δεν χρειάζεται να είναι τόσο μεγάλος όσο ήταν γιατί «η τεχνολογία μπορεί να καλύψει το κενό»!

Οι αγορές, κοιτάζοντας τα περιουσιακά στοιχεία που αγνοούν την βαρύτητα, δεν αντιλαμβάνονται την βαρύτητα της στιγμής. Ούτε οι ηγέτες μας, φαίνεται. Ωστόσο, ο Lenin ζει: και όταν η ζωή σου δίνει Lenin, εσύ κάνεις Λενινάδα, καταλήγει η Rabobank (https://www.bankingnews.gr/analyseis-ektheseis/articles/717537/rabobank-o-vladimir-lenin-den-pethane-pote-gia-ti-dysi-poia-einai-i-nea-marksistiki-kanonikotita).

 

Η Αυτοκρατορία της Ευρώπης καταρρέει! Η Γερμανία βρίσκεται στο χείλος της ύφεσης καθώς η αγορά ακινήτων γκρεμίζεται. Η Γερμανία βρίσκεται στο χείλος της ύφεσης καθώς οι κρίσεις της μεταποίησης και των ακινήτων κατακλύζουν τη μεγαλύτερη οικονομία της ...

Η Γερμανία βρίσκεται στο χείλος της ύφεσης καθώς οι κρίσεις της μεταποίησης και των ακινήτων κατακλύζουν την μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης. Η Γερμανική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 0,3% το τελευταίο τρίμηνο του 2023 μ.Χ., σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία, καθώς οι επενδύσεις σε κατασκευές και μηχανήματα υποχώρησαν,όπως αναφέρει η telegraph.co.uk/business

Μετά από έξι μήνες σταθερής παραγωγής η Γερμανία δεν έχει αναπτυχθεί από τους πρώτους μήνες του 2023 μ.Χ. Η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 0,3% σε σχέση με το 2023 μ.Χ. συνολικά. Ο πόλεμος πλησιάζει πιο κοντά στον Αρμαγεδδώνα...και πολύ λίγοι είναι πρόθυμοι να το παραδεχτούν!

Η δραστηριότητα μειώνεται μετά την αποκοπή της Γερμανικής βιομηχανίας από τη φθηνή ρωσική ενέργεια και καθώς η ζήτηση από την Κίνα μειώνεται. Τα εργοστάσια αυτοκινήτων έχουν επίσης αντιμετωπίσει προβλήματα με τα ανταλλακτικά που περνούν από την Ερυθρά Θάλασσα. Στα επιπρόσθετα στα δεινά της χώρας και η αγορά κατοικίας αντιμετωπίζει προβλήματα.

Οι τιμές των ακινήτων πέφτουν και οι προγραμματιστές ακυρώνουν έργα, προκαλώντας ύφεση στον κατασκευαστικό κλάδο. Οι απεργίες των τρένων δείχνουν το δύσκολο ξεκίνημα του 2024, αυξάνοντας την προοπτική ότι το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί ξανά το πρώτο τρίμηνο του έτους και θα οδηγήσει τη χώρα σε επίσημη ύφεση.

Ο Carsten Brzeski, οικονομολόγος στην ING, δήλωσε ότι η Γερμανική οικονομία βρίσκεται σε «μόνιμη κατάσταση κρίσης». Είπε: «Με μέσο τριμηνιαίο ρυθμό ανάπτυξης 0% από το δεύτερο τρίμηνο του 2022 μ.Χ., η Γερμανική οικονομία κάθε άλλο παρά ταχέως αναπτυσσόμενη είναι.

«Ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψεις την κατάσταση της Γερμανικής οικονομίας είναι ότι βρίσκεται σε μια ρηχή ύφεση. Στην πραγματικότητα, η οικονομία παραμένει κολλημένη στην ζώνη του λυκόφωτος μεταξύ ύφεσης και στασιμότητας».

Κατά τα άλλα, η γαλλική οικονομία συνεχίζει να είναι σταθερή, σημειώνοντας το δεύτερο συνεχόμενο τρίμηνο χωρίς ανάπτυξη. Οι λιανικές πωλήσεις και η φιλοξενία δυσκολεύτηκαν, ενώ οι επιχειρηματικές επενδύσεις υποχώρησαν επίσης καθώς τα υψηλά επιτόκια ανέβασαν το κόστος χρηματοδότησης των εταιρειών.

Η χώρα αγωνίζεται να τερματίσει την ύφεση το 2024 μ.Χ., όμως με τους αγρότες να πολιορκούν το Παρίσι και άλλες μεγάλες πόλεις σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στους κανόνες της ΕΕ και τη γραφειοκρατία, δεν πρόκειται να συμβεί.

Αντίθετα, η ανάπτυξη στην Ισπανία και την Ιταλία επιταχύνθηκε τους τελευταίους μήνες του 2023 μ.Χ. με ανάπτυξη 0,6% και 0,2% αντίστοιχα. Η Ισπανία ειδικότερα υπήρξε πρωταγωνίστρια, εν μέρει ενισχυμένη από την ισχυρή ανάκαμψη του τουρισμού.

Οι επιδόσεις στις περιφέρειες βοήθησαν την ευρωζώνη να αποφύγει την ύφεση με το μικρότερο περιθώριο. Δεν σημείωσε ανάπτυξη το τέταρτο τρίμηνο, σύμφωνα με τη Eurostat, μετά από συρρίκνωση 0,1% το προηγούμενο τρίμηνο. Το 2023 μ.Χ. συνολικά, το ΑΕΠ της ευρωζώνης αυξήθηκε κατά 0,5%.

Ο Ντιέγκο Ισκάρο, οικονομολόγος της S&P Global Market Intelligence, δήλωσε: «Οι προοπτικές για το 2024 μ.Χ. συνεχίζουν να είναι προκλητικές εν μέσω της παραπαίουσας ζήτησης και των αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων. «Πιστεύουμε ότι η δραστηριότητα της ευρωζώνης θα παραμείνει ουσιαστικά στάσιμη κατά το πρώτο εξάμηνο του 2024 μ.Χ.».

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) μείωσε τις προβλέψεις του για την ανάπτυξη της Γερμανίας φέτος, προβλέποντας ότι το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 0,5% το 2024 μ.Χ.– μείωση από το 0,9% που προβλεπόταν προηγουμένως τον Οκτώβριο.

Αυτό αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη υποβάθμιση οποιασδήποτε οικονομίας της G7. Η Γαλλία αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 1%, μειωμένη κατά 0,3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με προηγούμενες προβλέψεις, ενώ η ευρωζώνη ως σύνολο θα αναπτυχθεί κατά 0,9%, από την πρόβλεψη για 1,2% πριν από τρεις μήνες.

Το ΔΝΤ είπε ότι ενώ μεγάλο μέρος του κόσμου αποδείχθηκε πιο ανθεκτικό από το αναμενόμενο κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2023 μ.Χ., «η αυξανόμενη δυναμική δεν έγινε αισθητή παντού».  Πρόσθεσε ότι υπήρξε «ιδιαίτερα υποτονική ανάπτυξη στην ζώνη του ευρώ, που αντανακλά το αδύναμο καταναλωτικό κλίμα, τις παρατεταμένες επιπτώσεις των υψηλών τιμών της ενέργειας και την αδυναμία στην ευαίσθητη στα επιτόκια μεταποίηση και τις επιχειρηματικές επενδύσεις» (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7219320_i-aytokratoria-tis-eyropis-katarreei-i-germania-brisketai-sto-heilos-tis-yfesis).

 

Οκτώ χρόνια μετά την στοχοποίηση της Ελλάδας από τον Schaeuble, η Γερμανία παραδέχεται ότι ζει πάνω από τις δυνατότητες της. Ήταν το 2016 ,μ.Χ. όταν ο τότε Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Wolfgang Schaeuble στοχοποιούσε την Ελλάδα, ισχυριζόμενος ότι οι Έλληνες ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους. Οκτώ χρόνια μετά, οι Γερμανοί πολιτικοί παραδέχονται ότι η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, ζει πάνω από τις δυνατότητές της... με τις μνήμες της ευρω-κρίσης να ξυπνούν.

Ο Schaeuble, ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα,  είχε δηλώσει χαρακτηριστικά στο 26^ο Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Συνέδριο της Φρανκφούρτης ότι οι Έλληνες «ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους. Έχουν σε σχέση με το ΑΕΠ τους σημαντικά υψηλότερες κοινωνικές παροχές και συντάξεις από ό,τι για παράδειγμα οι γερμανοί πολίτες. Αυτό δε το επίπεδο ζωής δεν θα μπορούσε να το εξασφαλίσει η Ελλάδα με τις δικές της δυνάμεις στο ορατό μέλλον».

Επίσης, είχε ταχθεί κατά μιας διαγραφής του Ελληνικού χρέους, όπως τη ζητούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, διότι κατά την άποψή του δεν θα συνέβαλε στην ανάπτυξη. Σκληρή πολιτική κόντρα.

Την ιδια ώρα, η πολιτική κόντρα στην συζήτηση για τον προϋπολογισμό περικοπών στην Βουλή της Γερμανίας είναι σκληρή, με την αντιπολίτευση να υποστηρίζει ότι «Η χώρα ζει πάνω από τις δυνατότητές της, οι δαπάνες είναι πολύ μεγαλύτερες από τα έσοδα», σύμφωνα με την Deutsche Welle, θυμίζοντας όσα κατήγγειλε ο Schaeuble για την Ελλάδα το 2016 μ.Χ.

Ιδιαίτερα μαχητικό πνεύμα επέδειξε ο Υπουργός Οικονομικών Christian Lindner στη χθεσινή συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2024 μ.Χ. στην Γερμανική Βουλή. «Δεν πρόκειται για προϋπολογισμό περικοπών», ανέφερε, καθώς «αυτή η κυβέρνηση πραγματοποιεί ρεκόρ επενδύσεων στον σιδηρόδρομο, στο οδικό δίκτυο, αλλά και στα ψηφιακά δίκτυα».

Το σχέδιο προϋπολογισμού υπερασπίστηκε και ο αντιπρόεδρος της Κ.Ο. των συγκυβερνώντων Σοσιαλδημοκρατών, Dennis Rode. «Είμαι υπερήφανος για τον συμβιβασμό που έχουμε επιτύχει, καταφέραμε να διασφαλίσουμε την κοινωνική ειρήνη σε εποχές αβεβαιότητας», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Η Γερμανία ζει πάνω από τις δυνατότητές της, Όλα αυτά δεν πείθουν την χριστιανοδημοκρατική αντιπολίτευση (CDU). «Η Γερμανία ζει πάνω από τις δυνατότητές της, οι δαπάνες είναι πολύ μεγαλύτερες από τα έσοδα» δηλώνει ο αντιπρόεδρος της Κ.Ο. των Χριστιανοδημοκρατών Matthias Mindelberg, κατηγορώντας τον φιλελεύθερο υπουργό Οικονομικών ότι «συσσωρεύει συνεχώς νέα χρέη».

Επιπλέον, υποστηρίζει, το σχέδιο προϋπολογισμού δεν τηρεί κοινωνικά κριτήρια, καθώς «επιβαρύνει υπέρμετρα χαμηλόμισθους και συνταξιούχους». Σε μία διαπίστωση φαίνεται πάντως να συμφωνεί με τον υπουργό Οικονομικών ο χριστιανοδημοκράτης Μίντελμπεργκ: «Αυτός δεν είναι ένας προϋπολογισμός περικοπών…».

Έχει όμως και ο Κρίστιαν Λίντνερ τα δικά του αντεπιχειρήματα στην κριτική των Χριστιανοδημοκρατών: «Μιλάτε σαν εξωγήινοι που κατέβηκαν από τον Άρη πριν δύο εβδομάδες και βλέπουν για πρώτη φορά την κατάσταση στην Γερμανία. Σας θυμίζω ότι επί 16 χρόνια εσείς είχατε την ευθύνη για την γραφειοκρατία, για την αγορά εργασίας, για την κατάσταση που επικρατεί στις υποδομές...».

Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2024 μ.Χ. ξεκίνησε χθες στο Κοινοβούλιο, που κατά πάσα πιθανότητα θα δώσει το «πράσινο φως» την Παρασκευή. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η σημερινή «μονομαχία» του σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Olaf Scholz με τον επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών Friedrich Merz.

Υπενθυμίζεται ότι η «συγκυβέρνηση» Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Πρασίνων και Φιλελευθέρων (FDP) είχε ανακοινώσει από το περασμένο καλοκαίρι σχέδιο προϋπολογισμού για το 2024 μ.Χ., το οποίο όμως αναγκάστηκε να αναθεωρήσει μετά από απόφαση του Ανωτάτου Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας.

Η ετυμηγορία των δικαστών θεωρητικά αφορούσε μόνο τον συμπληρωματικό προϋπολογισμό για το 2021 μ.Χ., αλλά κατ' ουσίαν ανέτρεπε ολόκληρη τη φιλοσοφία για την κατάρτιση μελλοντικών προϋπολογισμών.

Κύρια στοιχεία του προϋπολογισμού. Το τελικό σχέδιο προϋπολογισμού για το 2024 μ.Χ. προβλέπει δαπάνες 476,8 δισ. ευρώ (έναντι 445,7 δις που ήταν η αρχική πρόβλεψη πριν από την ετυμηγορία του Συνταγματικού Δικαστηρίου). Κατά συνέπεια κάθε Γερμανός πολίτης επωμίζεται δαπάνες ύψους 5.635 ευρώ.

Μέρος των επιπλέον υποχρεώσεων θα καλυφθεί από αναδιατάξεις κονδυλίων που αρχικά είχαν περιληφθεί στο Ταμείο για το Κλίμα και τον Μετασχηματισμό της Οικονομίας (KTF). Οι κρατικές επενδύσεις ανέρχονται σε 70,5 δις ευρώ.

Το Υπουργείο Εργασίας εξακολουθεί να διαθέτει τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό (175,6 δις ευρώ), καθώς από το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο καλύπτονται, μεταξύ άλλων, δαπάνες για την βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος και για κοινωνικά επιδόματα.

Οι μεγαλύτερες περικοπές γίνονται στο Υπουργείο Υγείας, καθώς εκπίπτουν πλέον οι δαπάνες για την καταπολέμηση της πανδημίας. Επίσης, ο προϋπολογισμός του 2024 μ.Χ. προβλέπει περικοπές σε προγράμματα για την προστασία του κλίματος, σε κρατικές επιδοτήσεις για την ηλεκτροκίνηση και το πετρέλαιο αγροτικής χρήσης, σε δαπάνες εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου, αλλά και στην αναπτυξιακή βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Ανησυχία για το «φρένο του χρέους». Ο νέος δανεισμός κυμαίνεται στα 39,03 δις ευρώ (έναντι 16,6 δις που προβλέπονταν στο αρχικό σχέδιο προϋπολογισμού για το 2024 μ.Χ.). Είναι το ανώτατο ποσό που επιτρέπει το συνταγματικά κατοχυρωμένο «φρένο του χρέους», το οποίο τίθεται φέτος και πάλι σε εφαρμογή, για πρώτη φορά μετά το 2019 μ.Χ. Αστάθμητος παράγοντας για την ομαλή εκτέλεση του προϋπολογισμού παραμένει ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Ο Υπουργός Οικονομικών καλεί τα κράτη-μέλη της ΕΕ να αυξήσουν τις συνεισφορές τους για την ενίσχυση της Ουκρανίας, ώστε να μειωθεί ή τουλάχιστον να σταθεροποιηθεί το οικονομικό βάρος που επωμίζεται το Βερολίνο.

Εάν για οποιονδήποτε λόγο εκτιναχθεί το κόστος, η Γερμανική κυβέρνηση δεν αποκλείεται να επικαλεστεί εκ νέου μία «δημοσιονομική κατάσταση έκτακτης ανάγκης», ώστε να μην εφαρμοστεί το «φρένο του χρέους» για το τρέχον έτος.

Το ακροδεξιό κόμμα «Εναλλακτική για την Γερμανία» (AfD) επικρίνει σε υψηλούς τόνους το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2024 μ.Χ. Σε πολιτικό επίπεδο στηλιτεύει «Την χρηματοδότηση ενός πολέμου, που δεν είναι δικός μας», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, αλλά και την «πανάκριβη, μαζική μετανάστευση».

Επιπλέον, η AfD θέτει ζήτημα αντισυνταγματικότητας και καλεί την χριστιανοδημοκρατική αντιπολίτευση να προσφύγουν από κοινού στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, κάτι που όμως θεωρείται μάλλον απίθανο (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/718897/i-germania-paradexetai-oti-zei-pano-apo-tis-dynatotites-tis-otan-o-schaeuble-stoxopoioyse-tin-ellada).

 

Η Γερμανία στις “φλόγες” ενός "Dexit" που θα διαλύσει το μόρφωμα που ονομάζεται ΕΕ-Επιπτώσεις σε Ελλάδα και Νότο. Η Ελλάδα και οι χώρες του Νότου θα βρεθούν σε κάθε σενάριο εξόδου των Γερμανών από την ΕΕ ξεκρέμαστες αφού το χρέος τους είναι απλά τεράστιοΤο λογαριασμό των χρημάτων προς την Ουκρανία θα πληρώσει με σκληρό τρόπο ο Ευρωπαίος πολίτης ενώ η ζημιά στις ΗΠΑ είναι ακόμα χειρότερη.

Πολλοί θεωρούσαν τα σενάρια μιας εξόδου της Γερμανίας από την ΕΕ ως ανόητα και απίθανα, ενώ θεωρούσαν ότι αυτό σενάριο υπάρχει μόνο στην σφαίρα της φαντασίας. Η αντιπρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) που είναι το δεύτερο κόμμα στην χώρα, τους προσγείωσε όμως με τον χειρότερο τρόπο.

Ο ίδια δήλωσε χθες ότι "το δημοψήφισμα για το Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν παράδειγμα προς μίμηση για την πολυπληθέστερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης". «Είναι ένα μοντέλο για την Γερμανία, ότι μπορεί κανείς να πάρει μια κυρίαρχη απόφαση έτσι», δήλωσε η Αλίς Βάιντελ (Alice Weidel) σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Financial Times.

Η Βάιντελ είπε ότι "το κόμμα ήθελε να μεταρρυθμίσει τους θεσμούς της ΕΕ για να περιορίσει την εξουσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και να αντιμετωπίσει αυτό που θεωρούσε ως δημοκρατικό έλλειμμα.

Αλλά εάν οι αλλαγές που επιδιώκει το AfD δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, "θα μπορούσαμε να κάνουμε δημοψήφισμα για ένα "Dexit" (μια έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ)", είπε η ίδια. Τα σχόλια της Βάιντελ την φέρνουν σε αντίθεση με τα κυρίαρχα κόμματα και το γερμανικό κοινό, το οποίο υποστηρίζει την παραμονή στην ΕΕ.

Το AfD, το οποίο ιδρύθηκε το 2013 μ.Χ. ως ένα μονοθεματικό κόμμα που εναντιώνεται στο ευρώ, έχει υποβαθμίσει τον ευρωσκεπτικισμό του τα τελευταία χρόνια καθώς εισέπραξε  την λαϊκή οργή για την μετανάστευση, την ακρίβεια και την εγκληματικότητα.

Το κόμμα αυτό βρίσκεται επί του παρόντος ψηλά στις εθνικές δημοσκοπήσεις με ποσοστό περίπου 22%, μπροστά από τους Σοσιαλδημοκράτες του Καγκελαρίου Όλαφ Σολτς με 13% και πίσω μόνο από το συντηρητικό CDU-CSU.

Η επόμενη μεγάλη εκλογική δοκιμασία του θα έρθει στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην Γερμανία προσήλθαν για να διαμαρτυρηθούν κατά του AfD τις τελευταίες ημέρες, αφού το ερευνητικό δίκτυο Correctiv αποκάλυψε ότι μέλη του κόμματος είχαν συζητήσει σχέδιο μαζικής απέλασης σε μια συνάντηση εξτρεμιστών.

Το AfD επιβεβαίωσε την παρουσία των μελών του στη συνεδρίαση, αλλά αρνήθηκε ότι ανέλαβε το αναφερόμενο σχέδιο «μετανάστευσης» για την απέλαση μεταναστών και «μη αφομοιωμένων πολιτών».

Οι αποκαλύψεις προκάλεσαν καταδίκη από ανώτερους πολιτικούς και προσωπικότητες της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων επισκόπων εκκλησιών και προπονητών της Μπουντεσλίγκα. Ο Σολτς κάλεσε τους πολίτες να πάρουν θέση κατά του AfD, χαρακτηρίζοντας το σχέδιο απέλασης ως «επίθεση κατά της δημοκρατίας μας».

Εάν η Γερμανία φύγει από την ΕΕ, αυτό θα είναι το τέλος της σημερινής Ευρώπης. Αν πραγματοποιηθούν οι απειλές της αρχηγού του Γερμανικού ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία, Άλις Βάιντελ, περί αποχώρησης της Γερμανίας από την ΕΕ, η ΕΕ είναι νεκρή, γράφουν πολλά ξένα ΜΜΕ.

Η Γερμανία είναι η καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς την ΕΕ χωρίς την Γερμανία. Υποθέτουμε ότι αυτός είναι ο λόγος που τα γερμανικά κυρίαρχα κόμματα είναι αφοσιωμένα στον φιλοευρωπαϊσμό και απλώς δεν διαφωνούν για την ανάγκη να παραμείνουν στην κοινότητα των ευρωπαϊκών εθνών, γράφει η κροατική ιστοσελίδα Index.hr.

Οι Γερμανοί, που αναγνωρίζονται ως ευρωπαϊστές, είναι επίσης σθεναρά υπέρ της ιδέας της ΕΕ, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Konrad Adenauer Stiftung, ένα think tank που συνδέεται με το κύριο αντιπολιτευόμενο κεντροδεξιό κόμμα CDU. Ο πολιτικός αναλυτής Ζάρκο Πουχόφκσι δήλωσε ότι η ίδια η δεξιά στη Γερμανία είναι διχασμένη σε σχέση με την ΕΕ:

"Μια ρεαλιστική αντίληψη στα δεξιά είναι ότι είναι ένα εργαλείο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουν για τη γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη, για μια νέα ειρηνική κατάληψη της Ευρώπης. Υπάρχει πολλή αλήθεια σε αυτό, και η Γερμανία έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ΕΕ για αυτό το σχέδιο.

Αυτός ο ρόλος ενισχύθηκε ακόμα πιο πολύ με την έξοδο της Βρετανίας". Απαντώντας σε μια υποθετική ερώτηση σχετικά με την πιθανή έξοδο της Γερμανίας από την ΕΕ, ο Πουχόφσκι ανέφερε ότι "το σενάριο δεν είναι ρεαλιστικό, αλλά αν συμβεί αυτό, η ΕΕ θα δυσκολευόταν να επιβιώσει χωρίς την Γερμανία. Υπό την υπόθεση ενός μη ρεαλιστικού σεναρίου ότι η Γερμανία θα αποχωρούσε από την ΕΕ, πιστεύω ότι η ΕΕ θα δυσκολευόταν πολύ να συντηρηθεί χωρίς αυτήν.

Η έξοδος θα ενίσχυε τέτοιες τάσεις φυγής σε χώρες όπως η Σλοβακία, η Ουγγαρία και ίσως η Πολωνία είναι μια ανατροπή στις πλειοψηφικές σχέσεις της πολιτικής εκεί. Γενικά η ΕΕ θα επιβίωνε ως μορφή, αλλά θα έχανε το νόημά της, μπορεί να διαλυόταν", είπε ο ίδιος.

Η διάλυση της ΕΕ της οποία θα προηγούνταν μια πιθανή αποχώρηση της Γερμανίας δεν είναι κάτι ορατό αυτήν την στιγμή, έχουν όμως τεθεί οι βάσεις για αυτό, ειδικά να συνεχιστεί ο οικονομικός κατήφορος του Βερολίνου. Η εξέγερση των αγροτών, Σιδηροδρομικών, φορτηγατζήδων και άλλων κοινωνικών τάξεων αποτελούν καμπανάκι για την σημερινή γερμανική κυβέρνηση που έχει ήδη έλλειμμα 17 δις ευρώ. 

Η Γερμανία βασίζονταν πολύ στις εξαγωγές σε Κίνα και αλλού, και οι Κινέζοι έχουν ανατρέψει τα πάντα στην Ευρώπη, ενώ αθρόα μετανάστευση, η εγκληματικότητα και κυρίως ο πόλεμος  σε Ουκρανία, Ερυθρά Θάλασσα αποτελούν πιθανόν το μεγαλύτερο κίνδυνο να δούμε αυτό το σενάριο πολύ πιο γρήγορα να γίνεται πραγματικότητα (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7217604_i-germania-stis-floges-enos-dexit-poy-tha-dialysei-morfoma-poy).

 

Θα προκαλέσει το ρήγμα στην Δύση αποκόλληση της Ευρώπης το 2024 μ.Χ,;

Πυκνώνουν οι ενδείξεις ότι το ρήγμα που σταδιακά προκαλεί στην Δύση η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία βαθαίνει και δεν αποκλείεται να προκαλέσει αποκόλληση του Ευρωπαϊκού βραχίονα ή τμήματος αυτού. Το νέο πολεμικό μέτωπο που άνοιξε στην Γάζα έχει ήδη επεκταθεί στην Ερυθρά Θάλασσα προκαλώντας νέα κόστη στο δυτικό σύστημα και νέους κινδύνους.

Η συσσώρευση εξωτερικών και εσωτερικών κινδύνων στην ΕΕ πλησιάζει τα όριά της και διαφαίνεται πως το 2024 μ.Χ. θα προκύψουν ευκαιρίες οι κίνδυνοι να μετατραπούν σε κρίσεις και να απαιτήσουν απαντήσεις. Η ευρωπαϊκή δυσφορία για τα τεκταινόμενα εκφράστηκε sotto voce με την άρνηση Ευρωπαίων να συμμετάσχουν, ως Δύση, στην αμερικανική Επιχείρηση Prosperity Guardian στην Ερυθρά Θάλασσα.

Σε σχετική ανάλυσή του, ο έγκριτος συνάδελφος Χρήστος Καπουτσής επισημαίνει ότι «το όλον εγχείρημα είναι στο “αέρα”, διότι, αρκετές κυβερνήσεις υπαναχώρησαν, παρότι αρχικά δήλωσαν συμμετοχή.

Η Ισπανία δήλωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στην Επιχείρηση Prosperity Guardian, η οποία περιέπλεξε ακόμη περισσότερο την κατάσταση, καθώς το Υπουργείο Άμυνας της, δήλωσε πρόθεση συμμετοχής σε ναυτική δύναμη μόνο υπό το ΝΑΤΟ ή την ΕΕ.

»Η Γαλλία διευκρίνισε ότι, σε περίπτωση συμμετοχής της, τα πολεμικά της πλοία θα είναι υπό εθνική διοίκηση και όχι υπό αμερικανική, ενώ η Ρώμη διευκρίνισε ότι η ιταλική φρεγάτα που βρίσκεται στην Ερυθρά Θάλασσα, δεν αποτελεί τμήμα της Prosperity Guardian. Ιδιαιτέρως επιφυλακτική έως και απρόθυμη να συμμετάσχει είναι και η Γερμανία.

Επίσης έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ότι, όλα τα συμμαχικά των ΗΠΑ Αραβικά κράτη, όπως η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στην Prosperity Guardian, με μοναδική εξαίρεση το Μπαχρέιν».

Η Δύση και ο λογαριασμός. Οι αιτιολογίες των αρνητών διαφοροποιούνται από τους αμερικανικούς πολιτικούς και στρατηγικούς στόχους, ενώ διαφαίνεται από αυτές ότι υπό ευρωπαϊκή διοίκηση θα ήταν ενδεχομένως άλλη η διαδικασία συμμετοχής.

Η άρνηση να τεθούν οι προαναφερθείσες χώρες δεν αφορά μόνο το Παλαιστινιακό και το εμπορικό κόστος που προκαλούν οι πύραυλοι των Χούθι, αλλά είναι μια προειδοποίηση προς την Ουάσιγκτον πως οι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να παρασυρθούν άλλη μία φορά σε πολεμικές επιχειρήσεις όπως το τραγικό φιάσκο του Ιράκ και του Αφγανιστάν.

Εννοείται, ανεξάρτητα από την επίσημη ρητορική, ότι οι Ευρωπαίοι επ’ ουδενί δεν θα ήθελαν να επεκταθεί ο πόλεμος της Ουκρανίας με άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Βλέποντας την τυχοδιωκτική πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν να συντηρήσει τον πόλεμο φθοράς της Ρωσίας με απίστευτο κόστος για την Ουκρανία και την πρόκληση προς την Μόσχα με την εγκατάσταση 15 αμερικανικών βάσεων στη Φινλανδία, την συγκέντρωση στην Βαλτική τριών αεροπλανοφόρων με 200 μαχητικά αεροπλάνα και την στρατιωτικοποίηση της Βόρειας Ευρώπης, αντιλαμβάνονται πως αν τα πράγματα ξεφύγουν το κόστος σε αίμα και πόρους θα το πληρώσει πάλι η Ευρώπη.

Κι αυτό εφόσον ένας πόλεμος ΝΑΤΟ-Ρωσίας διατηρηθεί σε συμβατικό επίπεδο. Οι Ευρωπαίοι και ένα κρίσιμο τμήμα του αμερικάνικου κατεστημένου αντιλαμβάνονται ότι η ουσιαστική ήττα της Ουκρανίας δεν αντέχεται πολιτικά από την δήθεν «κυβέρνηση» Μπάιντεν.

Η αντισυνταγματική επιχείρηση με στόχο τον αποκλεισμό του Τραμπ από τις εκλογές του Νοεμβρίου, ώστε ο συμβιβασμός με τη Μόσχα να γίνει μετά τις εκλογές, μοχλεύει νέους τριγμούς στα ρήγματα που ταλανίζουν ήδη την αμερικάνικη κοινωνία.

Η δε συντήρηση του πολέμου για 12 ακόμη μήνες θα έχει ασύμμετρο κόστος για την ταλαίπωρη Ουκρανία, με πιθανότερη εξέλιξη την απώλεια και της Οδησσού και τη μετατροπή της σε περίκλειστο κράτος. Οι ισοπεδωτικοί Ρωσικοί βομβαρδισμοί της 29^ης Δεκεμβρίου και το πέρασμα ρωσικού πύραυλου σε βάθος 40 χλμ από πολωνικό έδαφος ήταν κρίσιμες προειδοποιήσεις.

Εμπλοκή με την Ρωσία. Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν είναι ψυχικά έτοιμες για μία εμπλοκή με την Ρωσία, όπως άλλωστε δεν ήταν ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Ουκρανοί. Οι εκατοντάδες χιλιάδες που εγκατέλειψαν τις χώρες τους για να μην οδηγηθούν στη σφαγή ενός παρανοϊκού πολέμου, στην περίπτωση των ευρωενωσιακών κοινωνιών θα προκληθούν μεγάλες και ανεξέλεγκτες κοινωνικές εξεγέρσεις. Αυτό οι κυβερνήσεις των “27” το ξέρουν.

Επιπλέον, μετά την ουσιαστική αποτυχία των δυτικών κυρώσεων προς τη Ρωσία, το G7 προωθεί την ιδέα της κατάσχεσης των παγωμένων ρωσικών καταθέσεων ύψους 300 δισ. ευρώ με στόχο να αποτελέσουν τη μαγιά για τα 3,5 τρισ. δολάρια που υπολογίζεται ότι χρειάζονται για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.

Η κατάσχεση θα αποτελέσει καταλυτικό πλήγμα για την δυτική φερεγγυότητα. Αν τελικά αυτό συμβεί όλο το μαύρο χρήμα που είναι παρκαρισμένο στο θησαυροφυλάκιο της Ελβετίας και στους φορολογικούς παραδείσους που ελέγχει η Δύση θα μεταναστεύσει τάχιστα στις τράπεζες της Κίνας και των BRICS+5, επιταχύνοντας την αποδολαριοποίηση του διεθνούς συστήματος.

Η Ουάσιγκτον παίζει στην κόψη του ξυραφιού γιατί αντιλαμβάνεται ότι οι εξελίξεις σε όλα τα πεδία και τα μέτωπα είναι εις βάρος της. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, όχι μόνο για την Δύση, αλλά και όλο τον κόσμο. Ζει ακόμη με την φαντασίωση της “μονοπολικής ιστορικής στιγμής” και η απελπισία της δεν είναι καλός σύμβουλος.

Η Ευρώπη αντιλαμβάνεται ότι η αναβίωση του ΝΑΤΟ είναι μια ψευδαίσθηση που προκάλεσε ο τρόμος. Η Ευρώπη και η Ρωσία πρέπει να βρουν λύσεις που δεν διανοείται η Ουάσιγκτον. Όλα είναι ανοιχτά, και τα χειρότερα και τα λογικά (https://slpress.gr/diethni/tha-prokalesei-to-rigma-sti-disi-apokollisi-tis-evropis-to-2024/?fbclid=IwAR1vjI78Uf0GIZykVqozCLRg6MEcFiFLKmSdbeDn1xWiXgpJibrI9nJgGpE).

 

Αμερικανικούς αντιαρματικούς πυραύλους «Javelin» θα αποκτήσει το Κόσοβο – Ανησυχία στο Βελιγράδι. Πρόκειται για 246 πύραυλους Javelin FGM-148F, καθώς και 24 μονάδες εκτόξευσης που είχε ζητήσει το Κόσοβο, ανακοίνωσε η Υπηρεσία Συνεργασίας Άμυνας και Ασφάλειας των ΗΠΑ. Ο Πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς εξέφρασε την απογοήτευσή του για την απόφαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ να εγκρίνει την πώληση αντιαρματικών πυραύλων «Javelin» στο Κόσοβο.

Ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς. «Η πληροφορία για την πώληση αμερικανικών αντιαρματικών πυραύλων στο Κόσοβο μας προκαλεί μεγάλη απογοήτευση αλλά θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την ανάπτυξη των Σερβο-Αμερικανικών σχέσεων.

Είναι υψίστης σημασίας για εμάς να μην διαταραχθεί η ειρήνη στην περιοχή και η Σερβία θα συνεχίσει να ενεργεί υπεύθυνα συμβάλλοντας στην διατήρηση της σταθερότητας στα Βαλκάνια», δήλωσε ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς.

Ο Πρόεδρος της Σερβίας ενημερώθηκε για την απόφαση πώλησης πυραύλων στο Κόσοβο από τον Πρέσβη των ΗΠΑ στο Βελιγράδι Κρίστοφερ Χίλ, ο οποίος τον επισκέφτηκε χθες, Πέμπτη, στο προεδρικό μέγαρο.

Σημειώνεται ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενέκρινε την πώληση στο Κόσοβο αντιαρματικών πυραύλων «Javelin» και σχετικού εξοπλισμού αξίας 75 εκατομμυρίων δολαρίων. Πρόκειται για 246 πύραυλους Javelin FGM-148F, καθώς και 24 μονάδες εκτόξευσης που είχε ζητήσει το Κόσοβο, ανακοίνωσε η Υπηρεσία Συνεργασίας Άμυνας και Ασφάλειας των ΗΠΑ.

Την τελική απόφαση για την πώληση αυτών των όπλων στο Κόσοβο θα λάβει το Κογκρέσο. Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την μετεξέλιξη της Δύναμης Ασφαλείας του Κοσόβου (KSF) σε τακτική στρατιωτική δύναμη και βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση με την παροχή υλικοτεχνικού υλικού.

Το 2018 μ.Χ. το Κόσοβο προμηθεύτηκε 51 θωρακισμένα οχήματα τύπου Hamvee ενώ το 2021 μ.Χ. υλοποιήθηκε αμερικανική δωρεά 55 οχημάτων M1117 Guardian. Η κυβέρνηση του Κοσόβου εκδήλωσε πρόσφατα ενδιαφέρον για την αγορά αμερικανικών ελικοπτέρων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Η Δύναμη Ασφαλείας του Κοσόβου σήμερα αριθμεί 2500 μέλη και το 2028 μ.Χ. όταν θα ολοκληρωθεί η διαδικασία μετεξέλιξής της σε τακτικό στρατό, κατά τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, θα αποτελείται από 7500 μέλη (https://www.zougla.gr/kosmos/amerikanikous-antiarmatikous-pyravlous-javelin-tha-apoktisei-to-kosovo-anisychia-sto-veligradi/).

 

«Ολόκληρες περιοχές του Βερολίνου έχουν καταληφθεί …από Άραβες». Ο δισεκατομμυριούχος συνιδρυτής του γίγαντα λογισμικού SAP, Hasso Plattner (Χάσο Πλάτνερ), δήλωσε σε μια νέα συνέντευξη ότι τμήματα του Βερολίνου έχουν καταληφθεί από Άραβες και ότι προτιμά τώρα να μείνει στο Πότσνταμ, μια μικρότερη γειτονική πόλη.

Κατά την διάρκεια της συνέντευξής του σε Ελβετική εφημερίδα NZZ , ο 80χρονος μίλησε για τη γενέτειρά του, το Βερολίνο, λέγοντας ότι «ολόκληρες περιοχές φαίνεται να καταλαμβάνονται από Άραβες» και ότι οι Γερμανοί έχουν μια τάση για αυτοκαταστροφή.

«Είμαι Βερολινέζος, αλλά δεν πηγαίνω πια στο Βερολίνο, μένω στο Πότσνταμ μου. Το γεγονός ότι ολόκληρα μέρη της πόλης έχουν προφανώς καταληφθεί από Άραβες και ότι η ηθική τους και η κατανόηση του νόμου εφαρμόζονται εκεί, δεν είναι καλό. Πίσω από τις κλειστές πόρτες, όλοι λένε ότι κάτι πήγε στραβά», είπε.

Στην συνέντευξή του, είπε ότι η Γερμανία «έχει αναπτύξει την αυτο-αμφιβολία σε σημείο αυτοκαταστροφικής». Υποστήριξε ότι είναι μοναδικό στη Γερμανία και αυτή η στάση αποδυναμώνει τη θέση της τόσο οικονομικά όσο και διεθνώς.

Ο Plattner είναι ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, με εκτιμώμενη καθαρή περιουσία περίπου 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Η κριτική του αντιπροσωπεύει μια αυξανόμενη δυσφορία στην επιχειρηματική ελίτ της Γερμανίας απέναντι στις πολιτικές της αριστερής-φιλελεύθερης κυβέρνησης. Λέει ότι περνά τον περισσότερο χρόνο του στις Ηνωμένες Πολιτείες και ζει στο Σαν Χοσέ, την πατρίδα της Silicon Valley (https://news12.gr/oloklires-perioches-toy-verolinoy-ech/).

 

Νέος ιός made in USA: Κρίση αλά Credit Suisse «χτυπά» την Γερμανία - «Σκάει» η τράπεζα Deutsche Pfandbriefbank. Η τρέχουσα κρίση στα ακίνητα είναι η μεγαλύτερη μετά την οικονομική κρίση του 2008 μ.Χ., λέει η Deutsche Pfandbriefbank.

Στην Ευρώπη μεταφέρεται, όπως φαίνεται, η μόλυνση που έχει χτυπήσει την αγορά εμπορικών ακινήτων στις ΗΠΑ. Σημαντικά προβλήματα τα οποία έχουν πλήξει τράπεζες όπως η New York Community Bankcorp την εβδομάδα που περνά έχουν κάνει την εμφάνισή τους στις αγορές της Γηραιάς Ηπείρου.

Τελευταίο θύμα αυτής της εν εξελίξει κρίσης ήταν η Γερμανική Deutsche Pfandbriefbank AG, η οποία είδε τα ομόλογά της να υποχωρούν λόγω ανησυχίας για την έκθεσή της στον κλάδο του Αμερικανικού commercial real estate (CRE).

Σύμφωνα με τους ιθύνοντες, που αναγκάστηκαν εκτάκτως να απαντήσουν στις ανησυχίες των μετόχων της, η τράπεζα αύξησε τις προβλέψεις επί επισφαλειών λόγω της «επίμονης αδυναμίας των αγορών ακινήτων». Μάλιστα, η τρέχουσα αναταραχή έτυχε περιγραφής ως η «μεγαλύτερη κρίση ακινήτων από την οικονομική κρίση του 2008 μ.Χ.».

Σαν άλλη Credit Suisse. Η Deutsche Pfandbriefbank (pbb), εισηγμένη στο SDAX, δέχεται αυξανόμενες πιέσεις στο χρηματιστήριο. Η τιμή της μετοχής έφτασε σε νέο ιστορικό χαμηλό την Πέμπτη (8/2), ενώ τα ομόλογά της ουσιαστικά καταρρέουν.

Για αυτό, όπως προειπώθηκε, ευθύνεται η εμπλοκή της τράπεζας στην αγορά εμπορικών ακινήτων των ΗΠΑ. Η τράπεζα προσπαθεί να κατευνάσει τις ανησυχίες των επενδυτών. Επιμένει δε πως έχει επαρκή ρευστότητα.

Ο λεγόμενος δείκτης κάλυψης ρευστότητας (LCR) της τράπεζας ήταν 212% στο τέλος του 2023 μ.Χ., 112 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το 100% που απαιτείται από την κανονιστική νομοθεσία, σύμφωνα με δελτίο Τύπου της.

Οι καταθέσεις πελατών έχουν ξεπεράσει τα επτά δισεκατομμύρια ευρώ. Περισσότερα από έξι δισεκατομμύρια από αυτές είναι προθεσμιακές, με μέση διάρκεια άνω των τριών ετών. Επιπλέον, η pbb έχει εκδώσει αρκετά ομόλογα από το περασμένο καλοκαίρι. Ωστόσο, το μήνυμα αρχικά δεν ήταν πειστικό. Η μετοχή ανέκαμψε ελαφρά από το προηγούμενο ιστορικό χαμηλό των 4,46 ευρώ στα 4,54 ευρώ.

Ωστόσο, η μετοχή SDAX κατέγραψε ημερήσιες απώλειες περίπου 2,2% νωρίς το απόγευμα. Από τα τέλη Ιανουαρίου, η μετοχή έχει χάσει περίπου το ένα πέμπτο της αξίας της και τυγχάνει διαπραγμάτευσης μόλις στο μισό της τιμής που ήταν πριν από έναν χρόνο.

Τα ομόλογα της τράπεζας Pfandbrief πιέζονται ακόμη περισσότερο από τις μετοχές. Το έναυσμα έδωσε η Morgan Stanley, που έστειλε σήμα πώλησης. Μόνο την Τρίτη, το ομόλογο Tier 2 μειωμένης εξοφλητικής προτεραιότητας, ύψους 150 εκατομμυρίων ευρώ της τράπεζας, υποχώρησε κατά 25%.

Αυτή ήταν μακράν η μεγαλύτερη πτώση που έχει καταγράψει ποτέ. Το ομόλογο AT1 μειωμένης εξασφάλισης, αξίας 300 εκατ. ευρώ, της pbb υπέστη ακόμη μεγαλύτερες απώλειες από ό,τι όταν τα ομόλογα AT1 της Credit Suisse διαγράφηκαν πέρυσι.

Τα ομόλογα AT1 και Tier 2 είναι κεφαλαιακά μέσα που αντιπροσωπεύουν χρέος στον ισολογισμό, αλλά μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την απορρόφηση ζημιών μετατρέποντάς τες σε μετοχές ή διαγράφοντάς τες. Οι δύο τίτλοι που αναφέρονται, αλλά και άλλα ομόλογα της Pfandbrief εξακολουθούν να βρίσκονται υπό πίεση.

Στο μεταξύ, και η Αμερικανική τράπεζα Citigroup έδωσε σύσταση πώληση. Η μετοχή της pbb δέχτηκε πρόσφατα μεγάλη πίεση λόγω των τελευταίων εξελίξεων στην αγορά εμπορικών ακινήτων των ΗΠΑ, έγραψε ο αναλυτής Borja Ramirez Segura.

Το σήμα πώλησής του βασίζεται στους κινδύνους που βλέπει σε σχέση με τις εκτιμήσεις για τα κέρδη και τις προβλέψεις. «Κανείς δεν ήθελε να ακούσει…» Η βουτιά στα ομόλογα των γερμανικών τραπεζών ήταν το τελευταίο σε μια σειρά προειδοποιητικών σημάτων.

Η New York Community Bancorp υποβαθμίστηκε στην κατηγορία «Junk» από τη Moody's Investors Service, ενώ η ιαπωνική Aozora Bank κατέγραψε την πρώτη της απώλεια εδώ και 15 χρόνια λόγω προβλέψεων για δάνεια που χορηγήθηκαν σε εμπορικά ακίνητα των ΗΠΑ. «Αυτό το οποίο είναι τρομακτικό είναι ότι όλα αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας είναι εύκολα μετρήσιμα και εύκολα ορατά.

Πρόκειται για πράγματα που συμβαίνουν στις πιστωτικές αγορές για τα οποία πρέπει πραγματικά να ανησυχούμε - η πίστωση που δημιουργήθηκε έξω από το τραπεζικό σύστημα, σε ένα παράλληλο σύμπαν στο οποίο οι ρυθμιστικές αρχές ασκούν μηδενικό έλεγχο, και για το οποίο ο μέσος επενδυτής έχει μηδενική ορατότητα» ανέφερε η γνωστή αναλύτρια Steph Pomboy (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/720484/neos-ios-made-in-usa-krisi-ala-credit-suisse-xtypa-stin-kardia-tis-evropis-poia-megali-germaniki-trapeza-skaei).

Η Γερμανία ανοίγει νέο κέντρο καθοδήγησης και προετοιμασίας μεταναστών στην Νιγηρία… Βερολίνο. Η Γερμανία άνοιξε ένα τρίτο κέντρο μετανάστευσης για να φιλοξενήσει μετανάστες που κατέφυγαν στην χώρα, στην Νιγηρία, μέχρι να γίνουν δεκτές οι αιτήσεις τους.

Ωστόσο, σε αντίθεση με την Αγγλία και την Ιταλία, η Γερμανική κυβέρνηση δέχεται μετανάστες που προετοιμάζονται σε αυτά τα κέντρα για να γίνουν δεκτοί στην Γερμανία, αντί να στέλνει μετανάστες από την Γερμανία σε αυτά τα κέντρα. H Γερμανίδα Υπουργός Ανάπτυξης Svenja Schulze άνοιξε ένα νέο Κέντρο Πόρων Μετανάστευσης στο Ado, μια πυκνοκατοικημένη περιοχή κοντά στην Abuja, την πρωτεύουσα της Νιγηρίας.

Το κέντρο που χρηματοδοτείται από την Γερμανία αποτελεί μέρος μιας στρατηγικής για την παροχή πληροφοριών και συμβουλών απασχόλησης στους νέους στη Νιγηρία. Η Αγγλία έκανε συμφωνία με την Ρουάντα και η Ιταλία με την Αλβανία για να στείλει πίσω μετανάστες στη χώρα.

Ωστόσο, η συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Νιγηρίας είναι διαφορετική από αυτές. Αντί να στέλνει μετανάστες σε αυτά τα κέντρα, η Γερμανία θα δέχεται μετανάστες που προετοιμάζονται σε αυτά τα κέντρα.

Μιλώντας στα εγκαίνια του κέντρου, η υπουργός Svenia Schultze είπε ότι στόχος τους είναι να παρέχουν καθοδήγηση και συμβουλές στους μετανάστες που θέλουν να έρθουν στην Γερμανία για να εργαστούν.

 Μια άλλη λειτουργία του κέντρου είναι να βοηθά όσους απελάθηκαν στη Νιγηρία από την ίδια την Γερμανία. Ο Υπουργός Εργασίας και Απασχόλησης της Νιγηρίας, Nkeiruka Onyejeocha, περιέγραψε επίσης το άνοιγμα του κέντρου ως σημαντικό ορόσημο στη συνεργασία μεταξύ Νιγηρίας και Γερμανίας.

Η Νιγηριανή υπουργός δήλωσε ότι χάρη σε αυτά τα κέντρα, δόθηκε ατομική υποστήριξη σε 320 χιλιάδες άτομα στους τομείς της απασχόλησης, των επιχορηγήσεων, της συμβουλευτικής και της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης (https://echedoros.blog/2024/02/10/%ce%b7-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af%ce%b3%ce%b5%ce%b9-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%ba%ce%ad%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%bf%ce%b4%ce%ae%ce%b3/amp/).

 

Ωρολογιακή βόμβα το αμερικανικό χρέος – Δανείστηκαν με 4,1% οι ΗΠΑ!. Ανά τον κόσμο, οι περισσότερες κυβερνήσεις προσθέτουν τερατώδη νέα χρέη μέσω ομολογιακών εκδόσεων, σε μία απεγνωσμένη επιχείρηση να καλύψουν τις αδυναμίες του ιδιωτικού τομέα με δημόσιες δαπάνες.

Όπως υπολογίζουν οι αναλυτές του έγκυρου Bloomberg, στο σύνολό τους, το αμερικανικό χρέος, μαζί με το χρέος της ΕΕ, της Βρετανίας και της Ιαπωνίας πρόκειται αθροιστικά να αυξηθεί κατά ακόμα 2 τρισ. δολάρια. Στην αγωνιώδη τους προσπάθεια οι εν λόγω χώρες να αποφύγουν την ύφεση θα καταφύγουν σε μεγάλο δανεισμό, ο οποίος θα πυροδοτήσει νέο κύκλο πληθωριστικών πιέσεων.

Το πρώτο ισχυρό κύμα πληθωρισμού της περιόδου 2021 μ.Χ.-23 μ.Χ., προκαλείται από γιγαντισμό των δημοσίων δαπανών και των επιδοτήσεων κατά την περίοδο της υγειονομικής κρίσης, για να αντιμετωπισθούν οι τρομακτικές αδυναμίες του ιδιωτικού τομέα.

Στην τρέχουσα περίοδο καθίσταται προφανές το γεγονός ότι η δήθεν «κυβέρνηση» Μπάιντεν θα συνεχίσει να ακολουθεί πολιτική δαπανών κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για να ενισχύσει την οικονομία και τις χρηματοοικονομικές αγορές, αδιαφορώντας για τις μελλοντικές συνέπειες, για το γεγονός ότι θα εκτοξεύσει το αμερικανικό χρέος.

Οι συγκεκριμένες επιλογές στοιχειοθετούνται από το γεγονός οι ΗΠΑ έχουν να επιδείξουν επίπεδα ελλειμμάτων που εμφανίζονται μόνον σε περιόδους ισχυρών υφέσεων, ενώ από την άλλη πλευρά η οικονομία της χώρας συνεχίζει τεχνικά να αναπτύσσεται.

Στην πραγματικότητα οι μοναδικές περίοδοι που οι ΗΠΑ ταλαιπωρούνται από μεγαλύτερα ελλείμματα, αφορούν την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την περίοδο της μεγάλης χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008 μ.Χ.

Τα ελλείμματα αναπόφευκτα χρηματοδοτούνται με δανεισμό. Λόγω του ότι η Ουάσινγκτον αναγκάζεται να ανακυκλώνει το παλαιό αμερικανικό χρέος, προσθέτοντας όμως και νέο, έχει διευρύνει τον όγκο του κατά 2 τρισ. δολάρια μόνον κατά το τελευταίο επτάμηνο του 2023. Εξωτερικά οι ΗΠΑ εμφανίζονται να παραμένουν στρατιωτικά και οικονομικά μία αναμφισβήτητη υπερδύναμη, ικανή να διατηρεί την ηγετική θέση στον πλανήτη.

Μαγική εικόνα το Αμερικανικό χρέος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μαγική εικόνα, αφού στο περιθώριο σοβεί ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύει το τερατώδες Αμερικανικό χρέος, με τις διαδοχικές κυβερνήσεις να προσθέτουν σε μία περίοδο 232 ετών δανεισμό ύψους 10 τρισ. δολαρίων. Όμως κατά την περίοδο 2008 μ.Χ.-2017 μ.Χ., μετά την μεγάλη χρηματοοικονομική κρίση, υιοθετούν πολιτική μηδενικών επιτοκίων και Πιστωτικής Επέκτασης (QE), για να προσθέσουν μέσω δανεισμού ακόμα 10 τρισ.

Στην επόμενη πενταετία και υπό την πίεση της υγειονομικής κρίσης προσθέτουν ακόμα 10 τρισ. και μετά το 2022 μ.Χ. επιπλέον 4 τρισ. και μάλιστα τα 2 τρισ. κατά την διάρκεια του τελευταίου επταμήνου του 2023 μ.Χ.

Η χρονική ακολουθία αποδεικνύεται τελικά αμείλικτη, αφού από τα 232 έτη, ένας ισόποσος δανεισμός απαιτεί 9 έτη και αμέσως μετά μόλις μία πενταετία, για να καταλήξουν σε συνολικό χρέος 34 τρισ. με την είσοδο στο 2024 μ.Χ.

Αν και η Υπουργός Οικονομικών Janet Yellen επαίρεται για το γεγονός ότι η αμερικανική οικονομία διαψεύδει τις δυσοίωνες προβλέψεις για την είσοδό της σε ύφεση, παραμένοντας σε τροχιά ανόδου, ορισμένα ζωτικά δεδομένα προδίδουν πως οι εξελίξεις δεν ευνοούν την αισιοδοξία της.

Σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης, το ΑΕΠ του τρίτου τριμήνου του 2023 μ.Χ. εμφανίζει αύξηση της τάξης των 414,3 δισ. δολαρίων έναντι του αντίστοιχου του 2022 μ.Χ., αλλά η αύξηση του δημοσίου χρέους στην ίδια περίοδο φθάνει τα 1,3 τρισ.

Ταυτόχρονα το έλλειμμα για το νέο οικονομικό έτος 2024 μ.Χ., με αφετηρία τον περασμένο Οκτώβριο, φθάνει ήδη τα 380 δισ. (περιλαμβάνει το δίμηνο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου) και αναμένεται για το σύνολο της οικονομικής περιόδου να κινηθεί στα επίπεδα των 2 τρισ. Η αύξηση έναντι της προηγούμενης φθάνει το 25%, έναντι 23% της αντίστοιχης περιόδου του 2022 μ.Χ. και πρόκειται για την χειρότερη επίδοση μετά την ανάλογη της υγειονομικής κρίσης του 2020 μ.Χ.-2021 μ.Χ.

Επικίνδυνες Επιλογές. Οι οικονομικές επιλογές της αμερικανικής κυβέρνησης αντικατοπτρίζονται στην μαγική εικόνα του ΑΕΠ που σε ετησιοποιημένη βάση αυξάνεται κατά 3,3% το τελευταίο τρίμηνο, ενώ η ετήσια αύξησή του ανέρχεται σε 2,5%, διαψεύδοντας θετικά τις προβλέψεις της Wall Street.

Η αύξηση του τετάρτου τριμήνου ανέρχεται τελικά σε 329 δισ., επιφέροντας μία διεύρυνση του συνολικού ΑΕΠ στα 27,94 τρισ. Από την άλλη πλευρά, όμως, το έλλειμμα διογκώνεται περισσότερο από 50%, κατά 510 δισ. στην ίδια περίοδο.

Ταυτόχρονα, η αύξηση του δημοσίου χρέους στο ίδιο τρίμηνο φθάνει τα 834 δισ., δηλαδή αποδεικνύεται κατά 154% μεγαλύτερη από την διεύρυνση του ΑΕΠ στην ίδια περίοδο. Σε απλά μαθηματικά για κάθε 1 δολάριο που προστίθεται στο ΑΕΠ, διευρύνεται το έλλειμμα κατά 1,55 δολάρια και απαιτούνται 2,51 δολάρια επιπλέον δανεισμού για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη αύξηση.

Κατά την διάρκεια του τελευταίου δωδεκαμήνου, το έλλειμμα αυξάνεται κατά 1,3 τρισ., αλλά αντίστοιχα το αμερικανικό ΑΕΠ αυξάνεται μόνον κατά 600 δισ. περίπου. Ακόμα χειρότερα, για τα πρόσθετα 329 δισ. του τελευταίου τριμήνου, οι ΗΠΑ αναγκάζονται να δανεισθούν 834 δισ.

Επιπλέον, η χώρα αντιμετωπίζει κατά το 2024 μ.Χ. την αποπληρωμή ποσών συνολικού ύψους 8,9 τρισ. δολαρίων για την εξόφληση των ομολόγων που λήγουν, μέγεθος που αποτελεί το μεγαλύτερο στην ιστορία της Αμερικανικής δανειοληπτικής δραστηριότητας.

Με το έλλειμμα του 2024 μ.Χ. να κινείται στα επίπεδα των 1,4 τρισ. και την Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (FED) να προγραμματίζει μειώσεις του ενεργητικού της κατά 60 δισ. ανά μήνα, συνεχίζοντας την διαδικασία Πιστωτικής Συρρίκνωσης (QT), ανακύπτουν σοβαρά προβλήματα στην μετακύληση του αμερικανικού χρέους.

Το πρόβλημα προκύπτει από την ανάγκη δανεισμού τουλάχιστον 10 τρισ. κατά την διάρκεια του 2024 μ.Χ., ώστε μαζί με τις αποπληρωμές να χρηματοδοτηθεί και το μεγάλο έλλειμμα. Το ποσόν αυτό αντιστοιχεί στο 30% περίπου του δημοσίου χρέους και σε περισσότερο από το ένα τρίτο του ΑΕΠ του 2023 μ.Χ.

Το ερώτημα που προβάλλει ανελέητα, πηγάζει από το γεγονός ότι κατά την διάρκεια του 2023 μ.Χ., οι οικονομικά ευαίσθητες ομάδες στην πολιτική των επιτοκίων (ιδιώτες, συνταξιοδοτικά ταμεία και ασφαλιστικοί οργανισμοί) συνιστούν τους μεγαλύτερους αγοραστές ομολόγων του δημοσίου. Παραμένει άγνωστο όμως εάν οι προβλεπόμενες μειώσεις των επιτοκίων θα διατηρήσουν την ζήτηση σε επίπεδα ικανά να καλύψουν τις ομολογιακές εκδόσεις του τρέχοντος έτους.

Πάντως η τελευταία έκδοση δεκαετών ομολόγων του Φεβρουαρίου εξελίσσεται ενθαρρυντικά, με άντληση 42 δισ. και τελικό επιτόκιο 4,093%, με μαζική είσοδο θεσμικών επενδυτών. Σε αντιπαραβολή, η τελευταία έκδοση δεκαετών ομολόγων του Ελληνικού δημοσίου προσέλκυσε προσφορές συνολικού ύψους 35 δισ. ευρώ και τελικά αντλήθηκαν 4 δισ., με το επιτόκιο να διαμορφώνεται στο 3,45% και την έκδοση να υπερκαλύπτει κατά 9 σχεδόν φορές, λόγω της μεγάλης προσφοράς.

Τα δεδομένα οδηγούν πολλούς οικονομολόγους και οικονομέτρες στην εκτίμηση πως η Αμερικανική οικονομία εισέρχεται σε αχαρτογράφητες περιοχές, πολλαπλασιάζοντας τα ευάλωτα σημεία της και την ευαισθησία της σε ασύμμετρες απειλές (https://slpress.gr/oikonomia/orologiaki-vomva-to-amerikaniko-xreos-daneistikan-me-41-oi-ipa/).

Ν.Τραμπ: «Όσα μέλη του ΝΑΤΟ δεν πληρώνουν δεν θα είχαν την προστασία μας – Ας τους έκανε ότι θέλει η Ρωσία». Προχώρησε σε αυτές τις δηλώσεις κατά την διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης στο Κόνγουεϊ της Νότιας Καρολίνας.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, κατά την διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης στο Κόνγουεϊ της Νότιας Καρολίνας χθες Σάββατο (10/2), ανέφερε ότι θα «ενθάρρυνε» την Ρωσία να επιτεθεί σε οποιονδήποτε από τους συμμάχους των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ που θεωρεί ότι δεν έχουν εκπληρώσει τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Ο Πρόεδρος εξέφρασε επιφυλάξεις για τη βοήθεια προς την Ουκρανία καθώς και για την ύπαρξη του ΝΑΤΟ.

Συγκεκριμένα, ο Ντόνλαντ Τραμπ ισχυρίστηκε χθες ότι κατά την διάρκεια μιας απροσδιόριστης συνάντησης του ΝΑΤΟ είπε σε έναν αρχηγό κράτους ότι οι ΗΠΑ υπό την ηγεσία του δεν θα υπερασπίζονταν καμία χώρα που ήταν «παραβατική».

«Ένας από τους Προέδρους μιας μεγάλης χώρας σηκώθηκε και είπε: “Λοιπόν, κύριε, αν δεν πληρώσουμε και δεχτούμε επίθεση από την Ρωσία, θα μας προστατέψετε;”» είπε ο Τραμπ, προσθέτοντας «Εγώ είπα: Δεν πλήρωσες, είσαι παραβατικός; Όχι, δεν θα σε προστάτευα.

Μάλιστα, θα τους παρότρυνα να κάνουν ό,τι διάολο θέλουν. Πρέπει να πληρώσεις. Πρέπει να πληρώσεις τους λογαριασμούς σου» ανέφερε χαρακτηριστικά κατά την διάρκεια της ομιλίας του ο Ντόναλντ Τραμπ.

Τα σχόλια του Τραμπ έρχονται καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία μαίνεται και οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο γίνονται όλο και πιο δύσπιστοι ως προς την παροχή πρόσθετης βοήθειας στην χώρα καθώς αγωνίζεται με τελματωμένες αντεπιθέσεις και ελλείψεις όπλων (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/n-tramp-tha-entharryna-ti-rosia-na-epitethei-stous-symmaxous-tou-nato-pou-den-plironoun-tous-logariasmous-tous/).

 

Πώς η Ευρώπη έπεσε στην παγίδα του Αμερικανικού LNG – Το τέλος της Γερμανίας ως μεγάλης βιομηχανικής δύναμης. Αμερικανική «στρόφιγγα» στο υγροποιημένο αέριο. Από την Ρωσία περίμενε η ΕΕ ότι θα “κρέμονταν” ενεργειακά (έτσι έλεγαν), η οποία θα έλεγχε την ροή της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και ενέργειας με την μέθοδο της “στρόφιγγας” του φυσικού αερίου, αλλά τελικά οι ΗΠΑ είναι αυτές που το κάνουν με το πανάκριβο μάλιστα LNG!

To τέλος της εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο για την Ευρώπη έχει εκτοξεύσει κόστος της ενέργειας και τώρα το βρίσκει μπροστά της στην βιομηχανία που μειώνεται (της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένης), τους αγρότες που εξεγείρονται και τα νοικοκυριά που γονατίζουν από την ακρίβεια.

Και τώρα η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει μια αναμφισβήτητα δυσάρεστη πραγματικότητα: από την Ρωσική ενεργειακή εξάρτηση, πέρασε στην αμερικανική και μάλιστα τώρα δεν μπορεί να κάνει πίσω, εκτός και αν ειρηνεύσει με την Ρωσία.

Γιατί πλέον δεν υπάρχουν μετά τα σαμποτάζ οι Nord Stream Ι &ΙΙ και πολλά φορτία φυσικού αερίου (φθηνού) διοχετεύονται στις ασιατικές αγορές. Ο νέος μας ενεργειακός εταίρος-οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν δείχνει να είναι τόσο αξιόπιστος όσο κάποιοι νόμιζαν και έλεγαν, όπως δείχνει μια πρόσφατη απόφαση του Τζο Μπάιντεν.

Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα, μετά από μια συνάντηση με τον οικολόγο blogger Άλεξ Χαράους, έναν 25χρονο από το Κολοράντο που ηγείται της εκστρατείας κατά των νέων τερματικών σταθμών LNG στον Κόλπο του Μεξικού, ο πρόεδρος Μπάιντεν πήρε χαρτί και μολύβι και ανακοίνωσε επίσημα μια προσωρινή παύση για τις μελλοντικές εξαγωγές υγροποιημένου αερίου.

Με λίγα λόγια, ο 25χρονος οικολόγος υπαγόρευσε την εκλογική ατζέντα του Δημοκρατικού Προέδρου. Εδώ να σημειώσουμε ότι δεν θα αλλάξει κάτι πολύ περισσότερο και με το Ν.Τραμπ ο οποίος στηρίζει πλήρως το Τέξας, σε επίπεδο τιμών παρά μόνο στην ροή του LNG που θα μπορεί να συνεχίσει

Η οποία, τουλάχιστον από τώρα μέχρι τον Νοέμβριο, έχει ήδη αποφασίσει να μπλοκάρει κάθε είδους ανάπτυξη σε υποδομές που συνδέονται με εξαγωγές LNG. Έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι το «ναι» της ΕΕ στην νέα χρηματοδότηση με 50 δισ. στο Κίεβο είναι η πρώτη νίκη που πέτυχε ο εκβιασμός των ΗΠΑ με το φυσικό αέριο; Θα πείτε, τα υπάρχοντα έργα και οι συμβάσεις παραμένουν σε ισχύ. Ποιες συμβάσεις όμως;

Όπως αυτή που δεσμεύει τη BP, την Edison και την Shell με την American Venture Global LNG, την οποία η Αμερικανική εταιρεία αρνείται να την εφαρμόσει; Με αποτέλεσμα οι ευρωπαϊκοί ενεργειακοί γίγαντες να έχουν χάσει δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα, επειδή η Αμερικανική εταιρεία δεν παρέχει το LNG που έχει δεσμευτεί! Ήδη, BP και Shell έχουν αναγκαστεί να ζητήσουν την παρέμβαση της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών για την μη συμμόρφωσης της Αμερικανικής εταιρείας.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Ουάσιγκτον έχει εγγυηθεί ότι θα εξασφαλίσει στην Ευρώπη το LNG που χρειάζεται για να αντικαταστήσει το Ρωσικό φυσικό αέριο. Αλλά τώρα κάνει πίσω. Η Αμερική πρώτα αναγκάζει την ΕΕ να «πυροβολεί» και μετά της υπαγορεύει το πώς θα «χορέψει»! Και, πάνω από όλα, αποφασίζει τους κανόνες, τις ακριβές τιμές και τις μεθόδους.

Γιατί, για να επιβάλει τη γεωπολιτική της ατζέντα στους συμμάχους της, η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να κλείσει τις στρόφιγγες. Έτσι, η ΕΕ θα έχει δύο εναλλακτικές: Είτε να αποδεχτεί τον εκβιασμό. Ή να αποτανθεί αλλού για να βρει LNG. Δηλαδή οι ΗΠΑ κάνουν αυτό που έλεγαν ότι θα κάνουν οι Ρώσοι!

Σε ποιον, παρακαλώ; Στο Κατάρ ή μήπως στην Ρωσία, με την οποία οι σχέσεις της ΕΕ είναι στο χειρότερο σημείο; Αυτό είναι το «αριστούργημα» που πέτυχαν οι ΗΠΑ στη διαχείριση της παγκόσμιας ατζέντας LNG.

Οι ευρωπαϊκές χώρες υποστήριξαν το μεγαλύτερο έργο οικονομικής-βιομηχανικής αποσταθεροποίησης από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρίζοντας βιαστικά και άκριτα τον συνδυασμό των κυρώσεων προς την Ρωσία και της πράσινης μετάβασης. Αυτοκτόνησε η Ευρώπη λοιπόν. Βρίσκεται πλέον πλήρως στο έλεος του Αμερικανικού γεωπολιτικού παιγνιδιού αναφορικά με το υγροποιημένο αέριο.

Και μέσα σε αυτό το παραλήρημα υποταγής, ψήφισε υπέρ ενός άλλου πακέτου 50 δισεκατομμυρίων για το Κίεβο. Επειδή δεν μπορεί να το κάνει ο Μπάιντεν, γιατί κλωτσάνε οι Ρεπουμπλικάνοι. Όσο για τους αγρότες; Άστους να φωνάζουν. Θα βαρεθούν και θα κάνουν πίσω! Και τον Ιούνιο οι πολίτες θα απαντήσουν όπως ολα δείχνουν στις ευρωεκλογές…

Και σε όλα αυτά έρχεται το άρθρο του Bloomberg με τίτλο «Οι μέρες της Γερμανίας ως βιομηχανικής υπερδύναμης φτάνουν στο τέλος τους» που μιλά για το πώς οι άνθρωποι που εργάζονται σε εργοστάσια και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ανησυχούν για το τι μπορεί να συμβεί στην συνέχεια.

 «Δεν κάνουμε αρκετά αυτή την στιγμή και τα πράγματα δεν φαίνονται καλά», είπε ο Volker Trier, ο οποίος εργάζεται για τα Γερμανικά Εμπορικά και Βιομηχανικά Επιμελητήρια. «Δεν είμαστε τόσο καλοί στο να φτιάχνουμε πράγματα όσο ήμασταν», δήλωσε ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ σε επιχειρηματική συνάντηση στην Φρανκφούρτη. «Δεν βγάζουμε τόσα χρήματα επειδή η οικονομία μας δεν αναπτύσσεται».

Μερικοί άνθρωποι που δεν συμφωνούν με την κυβέρνηση κατηγορούν τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι κάνουν τη Γερμανία να εξαρτάται πάρα πολύ από αυτές. Λένε ότι αυτό έχει προκαλέσει τα τρέχοντα προβλήματα και έχει δυσκολέψει τον ανταγωνισμό των Γνερμανικών επιχειρήσεων.

Ένας νομοθέτης από ένα πολιτικό κόμμα που ονομάζεται Εναλλακτική για την Γερμανία, ονόματι Eugen Schmidt, είπε: «Οι επιχειρήσεις στην Γερμανία δυσκολεύονται, και μερικές κλείνουν και απομακρύνονται.

Ξοδεύουμε πολλά χρήματα για Αμερικανικό φυσικό αέριο, αλλά ταυτόχρονα καιρό, επιβάλλουμε κυρώσεις στο φυσικό αέριο από την Ρωσία». Ίσως είχε τελικά δίκιο ο Θ.Πάγκαλος όταν πριν από 30 χρόνια, το 1.994 μ.Χ., έλεγε ότι η «Γερμανία είναι ένας γίγαντας με μυαλό νάνου» (https://www.pronews.gr/oikonomia/pos-i-eyropi-epese-stin-pagida-tou-amerikanikou-lng-to-telos-tis-germanias-os-megalis-viomixanikis-dynamis/).

Υπό κατάρρευση… η Bundeswehr – Μετέφερε τα καλύτερα όπλα της στην Ουκρανία. Χειρότερα εξοπλισμένος ο Γερμανικός στρατός σήμερα από ότι πριν από τον πόλεμο λένε οι Financial Times. Η Γερμανία μετέφερε τα καλύτερα οπλικά συστήματα της στην Ουκρανία και πλέον η Bundeswehr είναι σε χειρότερη θέση όσον αφορά τον εξοπλισμό της από ό,τι ήταν πριν από τον πόλεμο υποστηρίζουν οι Financial Times.

Η Bundeswehr είναι τώρα από πολλές απόψεις χειρότερα εξοπλισμένη από ό,τι πριν από την σύγκρουση στην Ουκρανία, αφού το Βερολίνο μετέφερε πολλά από τα καλύτερα όπλα του στο Κίεβο και δεν είναι ακόμη σαφές πότε η Γερμανία θα μπορέσει να καλύψει τα κενά επισημαίνει το δημοσίευμα, το οποίο υπογραμμίζει πως «παρά τα νέα μέσα, η Bundeswehr είναι από πολλές απόψεις χειρότερα εξοπλισμένη από ό,τι πριν από την έναρξη της σύγκρουσης».

«Η Γερμανία έδωσε πολύ από τον καλύτερο εξοπλισμό της στο Κίεβο. Και δεν είναι ακόμη σαφές πώς και πότε θα καλυφθούν ξανά αυτά τα κενά» υποστηρίζουν οι FT, υποστηρίζοντας πως η Γερμανία, για παράδειγμα, δώρισε 14 τεθωρακισμένα οβιδοβόλα στο Κίεβο, τα οποία είναι από τα πιο «προηγμένα» συστήματα αυτού του είδους στον κόσμο.

Ωστόσο, σύμφωνα με τις ισχύουσες συμβάσεις, μόνο 10 από αυτά θα αντικατασταθούν, αν και εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας της Γερμανίας είπε ότι υπάρχει η ευκαιρία να αγοραστούν 18 ακόμη μονάδες για τον στρατό, «αν το επιτρέπει η χρηματοδότηση» (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/721352/ypo-katarrefsi-i-bundeswehr-metefere-ta-kalytera-opla-tis-stin-oukrania).

 

Ο.Σολτς: «Η Γερμανία θα πιάσει τις δαπάνες του ΝΑΤΟ» – Aκόμα δεν έχει επανεκλεγεί ο Ν.Τραμπ και ήδη προκαλεί πανικό! Η Γερμανία ανακοίνωσε ότι δαπανά ήδη το 2% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της.

Η Γερμανία πέτυχε τον στόχο του ΝΑΤΟ να δαπανά το 2% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της για την Αμυνα για πρώτη φορά από το 1.992 μ.Χ., ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων dpa σήμερα Τετάρτη.

Ο Γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς είχε δηλώσει αυτή την εβδομάδα ότι η Γερμανία θα επιτύχει τον στόχο του ΝΑΤΟ, αλλά η κυβέρνηση του δεν είχε δώσει μέχρι τώρα ακριβή στοιχεία. Η Γερμανική κυβέρνηση διαθέτει το ισοδύναμο των 73,41 δισ. δολ. για αμυντικές δαπάνες κατά το τρέχον έτος, ανέφερε το dpa.

Οι δαπάνες της χώρας αυξήθηκαν μετά την επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία πριν από δύο χρόνια. Πρόκειται για ποσό-ρεκόρ για την Γερμανία σε απόλυτους αριθμούς και θα αντιστοιχεί στο 2,01% του ΑΕΠ. Το υπουργείο Αμυνας δεν ανταποκρίθηκε άμεσα σε αίτημα για σχολιασμό.

Είναι όμως σαφές πως η σημερινή δημοσιοποίηση έγινε για να απαντήσει ο Όλαφ Σολτς στον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δήλωσε πριν λίγες ημέρες κατά την διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης στο Κόνγουεϊ της Νότιας Καρολίνας ότι θα «ενθάρρυνε» την Ρωσία να επιτεθεί σε οποιονδήποτε από τους συμμάχους των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ θεωρεί ότι δεν έχουν εκπληρώσει τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Aκόμα δεν έχει εκλεγεί ο Ν.Τραμπ στον Προεδρικό θώκο των ΗΠΑ και ήδη προκαλεί πανικό (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/o-solts-i-germania-tha-piasei-tis-dapanes-tou-nato-akoma-den-exei-epaneklegei-o-n-tramp-kai-idi-prokalei-paniko/)!

 

Η Γερμανική δυστοπία επιστρέφει… «Βαφτίζουν» εξτρεμιστές όσους δεν συμφωνούν με την κυβέρνηση, αναζητούν ποιος τους χρηματοδοτεί. Προωθείται νόμος για να καταστούν οι «δυνητικές απειλές» μιας ομάδας λόγοι για έρευνες.

Με τα ανοιχτά σύνορα της Ευρώπης και την «πράσινη παγκοσμιοποίηση» να καταλήγουν σε ένα τεράστιο κύμα λαϊκισμού, ο ανώτατος αξιωματούχος ασφαλείας της Γερμανίας αποκάλυψε ότι στοχεύει να διευκολύνει την παρακολούθηση των οικονομικών των λεγόμενων δεξιών «εξτρεμιστών». Μια φράση που αγγίζει σχεδόν τους πάντες, ακόμη και σε «άτομα απλά που δεν συμφωνούν μαζί τους».

Σε αυτό το πλαίσιο ήρθαν οι προτάσεις της Υπουργού Εσωτερικών Nancy Faeser, ακολουθώντας μια έκθεση που ανέφερε ότι «εξτρεμιστές» συναντήθηκαν για να συζητήσουν την απέλαση εκατομμυρίων μεταναστών. Η ομάδα περιλάμβανε μέλη του συντηρητικού κόμματος AfD της Γερμανίας, η υποστήριξη του οποίου έχει διπλασιαστεί από τις Γερμανικές εκλογές του 2021 μ.Χ.

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η εγχώρια υπηρεσία πληροφοριών της Γερμανίας ο αριθμός των ακροδεξιών εξτρεμιστών αυξάνεται. Το 2022 μ.Χ. έφτασε τις 38.800, με 14.000 από αυτούς να θεωρούνται δυνητικά βίαιοι. Ο επικεφαλής της υπηρεσίας, Thomas Haldenwang, είπε ότι οι αριθμοί πιστεύεται ότι έχουν αυξηθεί ξανά πέρυσι.

Η αλλαγή του νόμου. Σύμφωνα με την Faeser οι προσπάθειες για το κλείσιμο της χρηματοδότησης των εξτρεμιστών έχουν παρεμποδιστεί επειδή οι οικονομικές έρευνες περιορίζονται σε κινήματα «υποκίνησης και βίας». Πρότεινε όμως να αλλάξει ο νόμος για να καταστήσει τις «δυνητικές απειλές» μιας ομάδας λόγους για τέτοιες έρευνες και οι διαδικασίες θα πρέπει να είναι ταχύτερες και λιγότερο γραφειοκρατικές.

«Κανείς που κάνει δωρεές σε μια δεξιά εξτρεμιστική οργάνωση δεν θα πρέπει να μπορεί να βασιστεί στο ότι θα παραμείνει χωρίς έρευνα», είπε η Faeser, προσθέτοντας ότι συνεργάζεται ενεργά με τις περιφερειακές αρχές για να εμποδίσει τους δεξιούς «εξτρεμιστές» να εισέλθουν ή να φύγουν από τη χώρα.

«Οι Γερμανοί εξτρεμιστές της δεξιάς και οι ξένοι έχουν ένα κοινό: Θέλουν να πυροδοτήσουν την οργή και να διχάσουν, κυρίως μέσω της παραπληροφόρησης», είπε, επισημαίνοντας τους ψεύτικους λογαριασμούς και το περιεχόμενο που δημιουργείται από την τεχνητή νοημοσύνη ως πρόβλημα. Η Faeser είπε ότι η "μονάδα έγκαιρης αναγνώρισης" της χώρας - που στεγάζεται στο Υπουργείο Εσωτερικών, θα αρχίσει να λειτουργεί "ελπίζουμε σε λίγους μήνες".

Το AfD αυξάνει τα δημοσκοπικά ποσοστά του. Την Κυριακή, αφού δικαστήριο του Βερολίνου διέταξε επαναληπτικές εκλογές σε επιλεγμένες περιφέρειες, η Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) σχεδόν διπλασίασε την υποστήριξή της έναντι των εκλογών του 2021 μ.Χ., αναφέρει το ReMix.

Την Κυριακή, 550.000 πολίτες μπόρεσαν να ψηφίσουν, ήτοι το ένα πέμπτο του πληθυσμού της πόλης σε 455 περιοχές, με το AfD να συγκεντρώνει το 12,6% των ψήφων. Το 2021 μ.Χ., το συνολικό τους μερίδιο ήταν μόνο 7%.

Σε μια ανατολική περιφέρεια, το Marzahn-Hellersdorf, το AfD έλαβε τις περισσότερες ψήφους από οποιοδήποτε άλλο κόμμα, στο 33,1% των ψήφων. Το 2021 μ.Χ., το AfD είχε μόνο το 18,5% των ψήφων σε αυτή την περιφέρεια. Η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) έλαβε το 21,5% των ψήφων στην ίδια περιφέρεια, καταλαμβάνοντας την δεύτερη θέση.

Εν τω μεταξύ, μια έκθεση που δημοσιεύτηκε πριν από τη μεγαλύτερη διάσκεψη για την πολιτική ασφάλειας στον κόσμο που πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο έδειξε ότι η Ρωσία δεν είναι πλέον το πρωταρχικό μέλημα των χωρών της G7 - είναι η μετανάστευση και η τρομοκρατία.

Η έκθεση του συνεδρίου Munich Security Index 2024 μ.Χ. συνέταξε έναν χάρτη των κινδύνων ασφαλείας με βάση μια ποικιλία ερωτήσεων έρευνας. Ο χάρτης δείχνει ότι στην Γερμανία, για παράδειγμα, η μετανάστευση ως αποτέλεσμα πολέμου ή κλιματικής αλλαγής έχει την υψηλότερη βαθμολογία όσον αφορά τον κίνδυνο με βάση τα δεδομένα της έρευνας, με 80 βαθμούς, την υψηλότερη βαθμολογία από οποιοδήποτε έθνος που ρωτήθηκε σε ολόκληρη τη μελέτη (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/721405/i-germaniki-dystopia-epistrefei-vaftizoun-ekstremistes-osous-den-symfonoyn-me-tin-kyvernisi-anazitoyn-poios-tous-xrimatodotei).

 

«Η Ευρώπη θα πρέπει να αποκτήσει τα δικά της πυρηνικά!». Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην Ευρώπη δεν θα πρέπει να συνεχίσουν να βασίζονται στην Ουάσιγκτον για μια πυρηνική αποτροπή, δήλωσε η ευρωβουλευτής από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς Καταρίνα Μπάρλι.

Της ζητήθηκε να σχολιάσει τις πρόσφατες δηλώσεις του υποψήφιου για την Προεδρία των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ότι η Ουάσιγκτον δεν πρέπει να υπερασπιστεί τους συμμάχους του ΝΑΤΟ που αποτυγχάνουν να επιτύχουν τους στόχους πληρωμών τους.

«Λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσφατες δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ, δεν μπορούμε πλέον να βασιζόμαστε στο ότι οι ΗΠΑ παρέχουν στα Ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ την πυρηνική τους ομπρέλα», δήλωσε στην Γερμανική εφημερίδα Tagesspiegel. Μια ευρωπαϊκή βόμβα θα μπορούσε να γίνει ένα βήμα στο δρόμο προς έναν «Ευρωπαϊκό στρατό», πρόσθεσε.

«Εάν οι ΗΠΑ σταματήσουν να προμηθεύουν την Ουκρανία με όπλα, η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει αυτήν την ευθύνη γιατί πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τις απειλές του Ρώσου Προέδρου Πούτιν και να συμπεριφερθούμε ανάλογα. Ο Πούτιν αμφισβήτησε δημόσια την εδαφική ακεραιότητα της Πολωνίας και της Λιθουανίας».

Οι δηλώσεις της Μπάρλι καταδικάστηκαν από τον Martin Schirdewan (Μάρτιν Σιρντερβάν), τον υποψήφιο του Die Linke (The Left) στο ΕΚ. Είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι η κατάλληλη απάντηση στις «ανοησίες» που προέρχονται από τον Τραμπ δεν είναι η διάδοση των πυρηνικών όπλων αλλά η αποκλιμάκωση (https://news12.gr/i-eyropi-tha-prepei-na-apoktisei-ta-dik/).

Η νέα τάξη κλυδωνίζεται;-Έρευνα αναφέρει ότι 23% των Γάλλων και 14% των Γερμανών θα επιθυμούσαν τον Στρατό τους στην εξουσία της χώρας. Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη είναι απότοκο των πολιτικών των κεντροαριστερών κυβερνήσεων και της ατζέντας της πολιτικής ορθότητας-μετανάστευσης.

Πραγματικά είναι περίεργο αυτό που φαίνεται να λαμβάνει χώρα σε δύο από τις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης την Γαλλία και την Γερμανία. "Ο Εμμανουέλ Μακρόν είναι ο επικεφαλής του Γαλλικού στρατού.

Το 23% όμως των Γάλλων πολιτών σύμφωνα με έρευνα στην χώρα (1 στους 4) θα επιθυμούσε ο στρατός να κυβερνά τη χώρα, ενώ και στην Γερμανία το 14% των πολιτών θέλει το ίδιο. (OpinonWay-CEVIPOF)", αναφέρει η δημοσιογράφος Μαρία Δεναξά.

Πρόκειται για βόμβα στα θεμέλια την δημοκρατικής Ευρώπης αυτή η έρευνα, ή είναι μήπως το αποτέλεσμα της σαθρής και άκρως επικίνδυνης πολιτικής πολλών κυβερνήσεων ειδικά σε αυτές τις χώρες, με αιχμή την ανεξέλεγκτη μετανάστευση αλλά και την τεράστια πλέον εγκληματικότητα;

Η ανεργία, η φτώχεια, οι υψηλές τιμές σε συνδυασμό με την μεγάλη απογοήτευση χιλιάδων πολιτών σε Γαλλία και Γερμανία, σε συσχέτιση με την ισλαμική τρομοκρατία προκαλεί μεγάλη ανησυχία, ειδικά στους πολίτες αυτών των χωρών που ηγούνται στην ΕΕ.

Η πολιτική των κομμάτων της κεντροαριστεράς ειδικά σε Γαλλία και Γερμανία, με την άκρατη υλοποίηση της ατζέντας πολιτικής ορθότητας, και η πλήρης απουσία αφουγκρασμού της κοινωνίας, προκάλεσε αισθήματα κινδύνου και άγχους στους πολίτες, που αντιδρούν πλέον με χιλιάδες τρακτέρ σε όλη την Ευρώπη, και με σειρά απεργιών πολλών κλάδων, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.

Η Ελλάδα στον κυκεώνα των εξελίξεων στην Ευρώπη. Στην χώρα μας ο θεσμός των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ναι μεν σε μεγάλη εκτίμηση από τους πολίτες, αλλά δεν είμαστε πιθανόν στο επίπεδο των Γάλλων και των Γερμανών.

Ο Στρατός που λέει και απλός Ελληνικός  λαός έχει μία και μόνο αποστολή, την διασφάλιση της εθνικής ακεραιότητας του Ελληνικού εδάφους και στις Τρεις διαστάσεις του σε αέρα , στεριά και θάλασσα. Κάθε άλλη σενάριο είναι εκτροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος ειδικά στην χώρα μας, που έχει υποφέρει τρομερά λόγω της δικτατορίας και των γεγονότων στην Κύπρο.

Η Ελληνική κοινωνία ζυμωμένη μέσα στους διαρκείς αγώνες για εθνική ανεξαρτησία εδώ και 100 χρόνια, αναζητά με κόπο την ηρεμία, την ασφάλεια και προπάντων την δυνατότητα απόκτησης αγαθών , ενώ το θέμα του μισθού στην χώρα μας που χρεοκόπησε ουσιαστικά το 2010 μ.Χ., πονάει,  καθώς χιλιάδες νέοι μεταναστεύουν σε άλλες χώρες για καλύτερες οικονομικές απολαβές. 

Το ζήτημα εδώ είναι να σκύψουν όλοι οι πολιτικοί μας στον απλό πολίτη και να προσπαθήσουν να λύσουν τα προβλήματα του, και όχι να κωφεύουν σε αυτά.    Τα καθημερινά προβλήματα με την ασφάλεια, την ειρήνη και την δυνατότητα οικονομικής ανέλιξης σε συνδυασμό με την κατάσταση με την Τουρκία, δεν αφήνουν καιρό για οποιαδήποτε σενάρια στην χώρα μας, που δεν συνορεύει με το Λουξεμβούργο για παράδειγμα αλλά με την επεκτατική Τουρκία (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/pagkosmiopoiisi/7222447_i-nea-taxi-klydonizetai-ereyna-anaferei-oti-23-ton-gallon-kai-14-ton).

 

Ιστορικό υψηλό καταγράφουν οι αντισημιτικές ενέργειες στην Βρετανία. Ο σύλλογος Community Security Trust (CST), που καταγράφει τα συμβάντα του είδους και εγγυάται την ασφάλεια των σχολείων και των χώρων λατρείας της Ισραηλιτικής κοινότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο, καταμέτρησε 4.103 αντισημιτικές ενέργειες το 2023 μ.Χ.

Πάνω από 4.000 αντισημιτικές ενέργειες καταγράφτηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2023 μ.Χ., σημειώθηκε «έκρηξη» και ρεκόρ έπειτα από την επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ την 7^η Οκτωβρίου, έναυσμα του πολέμου στην Λωρίδα της Γάζας, αναφέρει έκθεση που δίνει σήμερα στη δημοσιότητα συλλογικότητα της ισραηλιτικής κοινότητας.

Ο σύλλογος Community Security Trust (CST), που καταγράφει τα συμβάντα του είδους και εγγυάται την ασφάλεια των σχολείων και των χώρων λατρείας της Ισραηλιτικής κοινότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο, καταμέτρησε 4.103 αντισημιτικές ενέργειες το 2023 μ.Χ., με άλλα λόγια αριθμό διπλάσιο από το προηγούμενο ρεκόρ, που σημειώθηκε το 2021 μ.Χ., και αυξημένο κατά 147% από το 2022 μ.Χ.

Αυτό το επίπεδο οφείλεται «εντελώς στην αύξηση των συμβάντων έπειτα από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου» και «το μέγεθος της αύξησης δεν έχει προηγούμενο», τονίζει το CST.

Τα δύο τρίτα των ενεργειών αυτών ακολούθησαν την επίθεση του Παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος σε νότιους τομείς της ισραηλινής επικράτειας, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 1.160 και πλέον ανθρώπους, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου βασισμένη σε επίσημες ανακοινώσεις των αρχών. Στις ευρείας κλίμακας επιχειρήσεις που εξαπέλυσε σε αντίποινα ο ισραηλινός στρατός έχουν στοιχίσει ως τώρα την ζωή σε 28.756 ανθρώπους, κατά το υπουργείο Υγείας της Χαμάς.

«Οι Βρετανοί Εβραίοι είναι δυνατοί κι αντέχουν πολλά, όμως η έκρηξη του μίσους εναντίον της κοινότητάς μας είναι απόλυτη ντροπή», σχολίασε ο εκτελεστικός διευθυντής του CST, ο Μαρκ Γκάρντνερ. Πλήττει «τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τους χώρους εργασίας, τους δρόμους, και πάνω απ’ όλα τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης», πρόσθεσε.

«Η κοινότητά μας παρενοχλείται, εκφοβίζεται, απειλείται κι υφίσταται επιθέσεις από εξτρεμιστές», συνέχισε, αυτή «είναι πρόκληση για τους πάντες και καταδικάζουμε την πέτρινη σιωπή των τμημάτων εκείνων της κοινωνίας που καταδικάζουν πρόθυμα τον ρατσισμό σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, εκτός αν πρόκειται για το μίσος εναντίον των εβραίων».

Ο Βρετανός Υπουργός Εσωτερικών Τζέιμς Κλέβερλι, δήλωση του οποίου συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση του CST, χαρακτηρίζει τη ραγδαία αύξηση των αντισημιτικών ενεργειών «απόλυτα ελεεινή» κι υπόσχεται να κάνει «το παν εντός των δυνάμεών (του)» για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

Στα τέλη Οκτωβρίου, ο επικεφαλής της αστυνομίας του Λονδίνου Μαρκ Ρόουλι επισήμαινε πως οι αντισημιτικές ενέργειες πολλαπλασιάστηκαν επί 14 και οι αντιμουσουλμανικές ενέργειες σχεδόν τριπλασιάστηκαν.

Ωστόσο τον Δεκέμβριο, η ένωση Tell MAMA, η οποία καταγράφει τις αντιμουσουλμανικές ενέργειες στη Βρετανία, έκανε λόγο για επταπλασιασμό του αριθμού τους από την 7^η Οκτωβρίου ως τη 13^η Δεκεμβρίου, διευκρινίζοντας πως ανήλθαν σε 1.432, έναντι 195 το αντίστοιχο διάστημα της προηγούμενης χρονιάς. Πρόκειται για την μεγαλύτερη αύξηση που έχει διαπιστώσει ποτέ η οργάνωση αυτή μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (https://www.zougla.gr/kosmos/istoriko-ypsilo-katagrafoun-oi-antisimitikes-energeies-sti-vretania/).

 

Β.Πούτιν για Α.Μπέρμποκ: «Είναι υπερβολικά εχθρική απέναντι στην ίδια της την χώρα – Κατέστρεψε ενεργειακά την Γερμανία»! «Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς άλλη πολιτικό τέτοιας τάξης που θα συμπεριφερόταν τόσο περιφρονητικά έναντι των οικονομικών συμφερόντων της χώρας της».

Αναφερόμενος στην Γερμανίδα Υπουργό Εξωτερικών Ανναλένα Μπέρμποκ ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, είπε πως είναι υπερβολικά εχθρική, όχι μόνο ως προς την Ρωσία, αλλά και προς την δική της χώρα και αυτό γιατί της έχει προξενήσει τεράστια ζημιά με την ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική.

Επισήμανε πως το οικολογικό κόμμα των «Πρασίνων» στην Γερμανία, προσπαθεί να εκφοβίσει τους ψηφοφόρους επισείοντας την κλιματική αλλαγή, όμως, παρότι εντάχθηκε στην κυβέρνηση ακριβώς λόγω της ανησυχίας του πληθυσμού για το πρόβλημα αυτό, ακολουθεί εντελώς διαφορετική πολιτική από αυτή που εξήγγειλε: «Παράγεται πλέον στην Γερμανία περισσότερη ενέργεια μέσω της καύσης άνθρακα», τόνισε.

«Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς άλλη πολιτικό τέτοιας τάξης που θα συμπεριφερόταν τόσο περιφρονητικά έναντι των οικονομικών συμφερόντων της χώρας της, του λαού της», επέμεινε ο Ρώσος πρόεδρος, προφανώς αναφερόμενος στις Γερμανικές και ευρωπαϊκές κυρώσεις στις εισαγωγές αερίου και πετρελαίου από την Ρωσία.

Η κυρία Μπέρμποκ έχει καταδικάσει εξαρχής την επέμβαση του στρατού της Ρωσίας στην Ουκρανία, τάσσεται υπέρ των κυρώσεων στην Μόσχα και δεν κρύβει πως έχει σκοπό να συνεχιστεί η υποστήριξη της Ευρώπης στο Κίεβο, αγνοώντας ωστόσο τα συμφέροντα της χώρας της (https://www.pronews.gr/kosmos/diethnis-politiki/karfia-pros-tin-ypeks-tis-germanias-apo-ton-v-poutin-tin-xaraktirise-ypervolika-exthriki/).

 

Πως η άλλοτε βαρετά φιλήσυχη Σουηδία είναι πλέον όμηρος βομβιστικών επιθέσεων και άγριας βίας συμμοριών. Οι ειδικοί λένε ότι οι εγκληματίες βοηθούνται πολύ από έναν νόμο 248 ετών, που αποτελεί μέρος του συντάγματος της Σουηδίας.

Μια νύχτα του Σεπτεμβρίου, καθώς το καλοκαίρι έδινε τη θέση του στο φθινόπωρο, η Soha Saad κοιμήθηκε στον καναπέ καθώς είχε μείνει ξύπνια μέχρι αργά μελετώντας. Η 24χρονη, που ζούσε σε ένα ήσυχο χωριό κοντά στη σουηδική πανεπιστημιακή πόλη της Ουψάλα με τους γονείς και τα αδέρφια της, είχε πρόσφατα αποφοιτήσει ως δασκάλα, μια καριέρα για την οποία ήταν παθιασμένη και είχε μεγάλα όνειρα για το μέλλον.

Αλλά τις πρώτες πρωινές ώρες, όλη αυτή η ελπίδα έφτασε στο τέλος της. Μια έκρηξη έπληξε το σπίτι, αφαιρώντας τα παράθυρα και τους τοίχους και έβαλε τέλος στην ζωή της Soha. Δεν πιστεύεται ότι ήταν ο επιδιωκόμενος στόχος της βομβιστικής επίθεσης του Σεπτεμβρίου –οι αναφορές εκείνη την περίοδο έλεγαν ότι στόχος ήταν μια γειτόνισσα της Soha που είχε σχέση με μέλος συμμορίας– αλλά ήταν ένα αθώο θύμα χωρίς διασυνδέσεις με βία συμμοριών.

Η οικογένεια της Soha καταστράφηκε από την απώλεια της, όπως και το σπίτι τους. «Ο πατέρας της ήθελε να μπει μαζί της στον τάφο», είπε στον Observer η Dr Véronique Simon, που ήταν καθηγήτρια της στην Ουψάλα και παρευρέθηκε στην κηδεία της.

«Ήταν νέα, όμορφη, γεμάτη ζωή, έξυπνη, φιλόδοξη, σπουδαία μαθήτρια και βοηθούσε άλλους μαθητές». Πέντε μήνες μετά, η κατεστραμμένη οικογένειά της θεωρείται ότι εξακολουθεί να ζει σε προσωρινό κατάλυμα με ελάχιστη βοήθεια και να περιμένει δικαιοσύνη.

Η έκρηξη ήταν μία από τις εκατοντάδες περιπτώσεις δυνητικά θανατηφόρων εκρηκτικών που τοποθετήθηκαν σε απλές κατοικίες σε όλη τη Σουηδία τα τελευταία τρία χρόνια. Το 2020 μ.Χ. έγιναν συνολικά 107 βομβιστικές επιθέσεις, σύμφωνα με στοιχεία της αστυνομίας, και 13 απόπειρες. Το 2023 μ.Χ. ο αριθμός εκτινάχθηκε σε 149 εκρήξεις και 62 απόπειρες.

Μετά από ένα κύμα εκρήξεων και βίας συμμοριών το φθινόπωρο, η Σουηδία βρίσκεται στη μέση ενός άλλου κύματος βίας –με τέσσερις εκρήξεις σε οικιακές διευθύνσεις μόνο τις τελευταίες εννέα ημέρες, συμπεριλαμβανομένων σπιτιών στη Στοκχόλμη και στην πόλης Gävle, βόρεια της πρωτεύουσας. Πολλές από τις πρόσφατες εκρήξεις πιστεύεται ότι πραγματοποιήθηκαν σε διευθύνσεις που συνδέονται με το διαβόητο εγκληματικό δίκτυο Foxtrot.

Τα τελευταία χρόνια, η Σουηδία έχει παγιδευτεί στη λαβή της κλιμακούμενης σύγκρουσης συμμοριών που περιλαμβάνει πυροβολισμούς και βομβιστικές επιθέσεις –που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη διακίνηση ναρκωτικών, με πυροβόλα όπλα και βόμβες. Ο Σεπτέμβριος ήταν ο χειρότερος μήνας για θανατηφόρους πυροβολισμούς στην Σουηδία από το 2016 μ.Χ., με 11 θανάτους και το 2023 μ.Χ. σημειώθηκαν οι περισσότερες εκρήξεις ετησίως μέχρι σήμερα.

Ο κυβερνητικός συνασπισμός που διοικείται από το κόμμα των μετριοπαθών –που υποστηρίζεται από τους ακροδεξιούς Σουηδούς Δημοκράτες– έχει δεσμευτεί να αναλάβει δράση στέλνοντας περισσότερους νέους στην φυλακή και δίνοντας στην αστυνομία μεγαλύτερες εξουσίες να ερευνά ανθρώπους και οχήματα. Όμως, καθώς όλο και νεότεροι άνθρωποι παρασύρονται στο έγκλημα, μετατρέποντάς τους σε «παιδιά στρατιώτες», η βία δεν δείχνει να σταματά.

Σύμφωνα με την αστυνομία, οι εκρήξεις, που συνήθως στοχεύουν μέλη αντίπαλων συμμοριών και τις οικογένειές τους, περιέχουν συχνά ουσίες με βάση τον δυναμίτη ή την πυρίτιδα. Έχουν χρησιμοποιηθεί και χειροβομβίδες.

Στις περισσότερες χώρες, ο εντοπισμός της διεύθυνσης ενός πιθανού θύματος θα μπορούσε να είναι μια επίπονη διαδικασία. Αλλά όχι στη Σουηδία, όπου είναι δυνατό να μάθετε την διεύθυνση και τα προσωπικά στοιχεία σχεδόν οποιουδήποτε με μία μόνο αναζήτηση στο Google. Οι ειδικοί λένε ότι οι εγκληματίες βοηθούνται πολύ από έναν νόμο 248 ετών, που αποτελεί μέρος του συντάγματος της Σουηδίας.

Ο νόμος για την ελευθερία του Τύπου του 1.776 μ.Χ. (tryckfrihetsförordningen), ένα σεβαστό χαρακτηριστικό της σουηδικής κοινωνίας που δίνει σε όλους πρόσβαση σε επίσημα αρχεία, σηματοδότησε τον πρώτο νόμο στον κόσμο που ρύθμιζε το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου.

Σύμφωνα με το Σουηδικό Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SIHR), «η δημόσια πρόσβαση στις πληροφορίες είναι θεμελιώδης αρχή στην μορφή διακυβέρνησης της Σουηδίας». «Ένας από τους θεμελιώδεις νόμους, ο νόμος περί ελευθερίας του Τύπου, περιέχει διατάξεις σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε επίσημα έγγραφα. Σύμφωνα με αυτό, όλα τα έγγραφα που είναι διαθέσιμα σε μια αρχή είναι καταρχήν ανοιχτά για το κοινό».

Ως αποτέλεσμα, τα εθνικά δεδομένα εγγραφής της Σουηδικής Φορολογικής Υπηρεσίας είναι ανοιχτά σε οποιονδήποτε. Αν και παραδοσιακά αυτό απαιτούσε ένα τηλεφώνημα, σε έναν ψηφιακό κόσμο οι διαδικτυακές υπηρεσίες όπως οι Eniro, Hitta και Mrkoll σημαίνουν ότι χρειάζεται λίγο περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο για να μάθετε την ηλικία, τη διεύθυνση, τον αριθμό ορόφου και την ημερομηνία μετακόμισης σχεδόν οποιουδήποτε στη σουηδική επικράτεια.

Ακόμα κι αν άτομα ζητήσουν να αφαιρεθούν από τέτοιους ιστότοπους, ορισμένοι θα το κάνουν μόνο για 30 ημέρες, ενώ οι πληροφορίες μπορεί να παραμείνουν στο Google και ο πήχης της φορολογικής υπηρεσίας για την προστασία των προσωπικών στοιχείων είναι εξαιρετικά υψηλός.

Η Camilla Karp, η οποία διαχειρίζεται προστατευμένα προσωπικά δεδομένα στη σουηδική εφορία, είπε ότι για να λάβει προστασία πρέπει να υπάρχει μια τρέχουσα απειλή εναντίον του ατόμου και ενός κατονομαζόμενου προσώπου ή ομάδας πίσω από αυτήν.

Ακόμη και τότε, οι πολίτες πρέπει να αλλάξουν σπίτι ώστε να υπάρξει εγγύηση ότι οι προσωπικές πληροφορίες τους δεν θα εμφανίζονται στο διαδίκτυο. «Μπορείτε να μπείτε και να ζητήσετε να αφαιρεθούν [από ιστότοπους], αλλά μόλις πάνε στη Google, το ιστορικό θα παραμείνει πάντα εκεί».

Συνολικά 30.000 πολίτες προστατεύονται (ο πληθυσμός της Σουηδίας είναι 10,5 εκατομμύρια), η πλειοψηφία των οποίων είναι γυναίκες που είχαν βίαιες σχέσεις. Μετά το περσινό κύμα πυροβολισμών και εκρήξεων, η Karp είδε μια «μεγάλη αύξηση» σε άτομα που σχετίζονται με εγκληματίες οι οποίοι ζήτησαν να προστατευθούν τα στοιχεία τους ώστε να είναι ασφαλείς από πιθανή επίθεση. «Οι άνθρωποι ανησυχούν, φοβούνται».

Η ίδια παραδέχεται χωρίς ενδοιασμούς ότι η διαθεσιμότητα πληροφοριών στο διαδίκτυο διευκολύνει τους εγκληματίες να βρίσκουν ανθρώπους. Για να αλλάξει το σύστημα, θα χρειαζόταν μια αλλαγή στο σύνταγμα, είπε. Αλλά αυτό θα απαιτούσε μια πολιτική αλλαγή, πρόσθεσε. «Δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να αποφασίσει μόνο η εφορία». Θα ήταν επίσης ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με το SIHR.

Τον Οκτώβριο του 2023 μ.Χ., η Σουηδική κυβέρνηση έδωσε εντολή σε έναν ειδικό ερευνητή να επανεξετάσει τη συνταγματική προστασία των διαδικτυακών καταλόγων προσωπικών δεδομένων, λέγοντας ότι στόχευε να ενισχύσει την προστασία δεδομένων «για, μεταξύ άλλων, να καταστήσει δυσκολότερο για τα εγκληματικά δίκτυα να χαρτογραφούν άτομα σε διαφορετικές υπηρεσίες αναζήτησης».

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Gunnar Strömmer, χαρακτήρισε το θέμα «συστημική απειλή» και το τμήμα του παραδέχτηκε ότι τέτοιες πληροφορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πυροβολισμούς και εκρήξεις, αλλά η έρευνα δεν πρόκειται να εκδοθεί μέχρι τον επόμενο Νοέμβριο.

Αλλά η εύκολη διαθεσιμότητα των στοιχείων επικοινωνίας των ανθρώπων στο διαδίκτυο έχει γίνει μέρος της καθημερινής ζωής, υποστηρίζει ο Hosni Teque-Omeirat, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Eniro. Μόνο ο ιστότοπός του φιλοξενεί μισό δισεκατομμύριο αναζητήσεις ετησίως στον Σουηδικό ιστότοπό του, με τον μισό πληθυσμό της χώρας να αναζητά μια διεύθυνση ή έναν αριθμό τηλεφώνου κάθε εβδομάδα.

«Πρέπει να κατανοήσετε τη σουηδική κοινωνία για να καταλάβετε γιατί δίνουμε τις διευθύνσεις τόσο εύκολα. Ζούμε σε μια πολύ ανοιχτή κοινωνία», είπε. Αλλά πρόσθεσε: «Υπάρχει φυσικά καλό και κακό σε αυτό».

Αν και περισσότεροι άνθρωποι έχουν ζητήσει να αφαιρεθούν από τον ιστότοπο, επιμένει ότι δεν σχετίζεται με τις βομβιστικές επιθέσεις και ότι το πρόβλημα δεν έγκειται σε διαδικτυακές πλατφόρμες όπως η δική του.

Είναι επικριτικός για την έρευνα της κυβέρνησης που θέλει να περιορίσει τις διαδικτυακές υπηρεσίες, κάτι που είπε ότι θα ήταν άσκοπο επειδή κακοί παράγοντες που αναζητούν πληροφορίες θα μπορούσαν να τις ζητήσουν από υπηρεσίες όπως η εφορία βάσει του συντάγματος.

«Δεν στοχεύουν στην ουσιαστική αλλαγή του δικαιώματος ενός ιδιώτη να λαμβάνει πληροφορίες, στοχεύουν σε ανθρώπους σαν εμάς που δημοσιεύουν αυτές τις πληροφορίες», είπε. «Αυτές οι πληροφορίες θα είναι ακόμα διαθέσιμες».

Ωστόσο, η Lena Södersten, δικηγόρος στη Σουηδική Ένωση Ιδιοκτητών Κατοικιών, η οποία εκπροσωπεί 230.000 νοικοκυριά, είπε ότι η αφαίρεση αυτών των στοιχείων από το διαδίκτυο θα μειώσει σημαντικά τις στοχευμένες εκρήξεις. Η ίδια ζητά αλλαγή του συντάγματος. «Είναι καιρός να αλλάξει αυτό», είπε, προσθέτοντας ότι πολλοί δεν αισθάνονται πλέον ασφαλείς μέσα στα σπίτια τους.

Το να χρειαστεί να καλέσετε την εφορία για να ζητήσετε τη διεύθυνση ενός ατόμου θα ήταν πολύ περισσότερο αποτρεπτικό από το να αναζητήσετε γρήγορα κάποιον στο Διαδίκτυο από ένα smartphone, υποστηρίζει. «Δεν θέλουμε να κρύψουμε όλες τις πληροφορίες, αλλά να τις κάνουμε πιο δύσκολο να βρεθούν από όσο είναι σήμερα ανοιχτά διαθέσιμες στο διαδίκτυο» (https://www.triklopodia.gr/%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%b7-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%bf%cf%84%ce%b5-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%ac-%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%ae%cf%83%cf%85%cf%87%ce%b7-%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%b7%ce%b4%ce%af%ce%b1-%ce%b5/).

Δεν πάμε καλά! Ο Όλαφ Σολτς καλεί τις χώρες της ΕΕ να προχωρήσουν στη μαζική παραγωγή όπλων μετά τις απειλές του Τραμπ.  «Όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά όλες οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να κάνουν ακόμη περισσότερα για να στηρίξουν την Ουκρανία. Οι μέχρι τώρα δεσμεύσεις δεν επαρκούν. Η δύναμη της Γερμανίας από μόνη της δεν αρκεί».

Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωσε την Δευτέρα ότι οι Γερμανοί κατασκευαστές όπλων μπορούν να βασίζονται στην κυβέρνησή του για την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και την επίτευξη του στόχου του ΝΑΤΟ για 2% του ΑΕΠ. Ταυτόχρονα, ο αξιωματούχος απηύθυνε έκκληση προς τα κράτη της ΕΕ να κινηθούν προς την μαζική παραγωγή στρατιωτικού υλικού, μέσω κοινών και μακροπρόθεσμων παραγγελιών, όπως αναφέρουν το Reuters και το AFP.

Ο Όλαφ Σολτς  έκανε τις ανακοινώσεις μετά την δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ που προκάλεσε την οργή όλων των συμμάχων των ΗΠΑ λέγοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να αποτύχουν να προστατεύσουν τους συμμάχους του ΝΑΤΟ που δεν διαθέτουν επαρκή κεφάλαια για να αμυνθούν από πιθανή Ρωσική εισβολή.

Κατά την διάρκεια της θητείας του, ο Τραμπ επέκρινε δημόσια τα κράτη που δεν πληρούν τον στόχο του ΝΑΤΟ να δαπανήσουν το 2% του ΑΕΠ για την άμυνα. Ο καγκελάριος Σολτς δήλωσε την Δευτέρα ότι η αμυντική βιομηχανία στην ΕΕ και την Γερμανία πρέπει να στραφεί στη μαζική παραγωγή όπλων καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκάλυψε ότι οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές αντιμετώπισαν μεγάλες δυσκολίες να καλύψουν τη ζήτηση για πυρομαχικά.

 «Πρέπει να περάσουμε από τη μεταποιητική βιομηχανία στη μεγάλης κλίμακας παραγωγή αμυντικού εξοπλισμού», δήλωσε ο Σολτς, εγκαινιάζοντας το εργοτάξιο του μελλοντικού εργοστασίου εξοπλισμών της εταιρείας Rheinmetall, στο Unterlüss, όπου βρίσκεται το σημαντικότερο γερμανικό στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα. .

«Όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να κάνουν ακόμη περισσότερα για να στηρίξουν την Ουκρανία. Οι μέχρι τώρα δεσμεύσεις δεν επαρκούν. Η δύναμη της Γερμανίας από μόνη της δεν αρκεί», είπε.ο Σολτς: Η Γερμανία θα πετύχει τον στόχο του ΝΑΤΟ του 2% του ΑΕΠ

Σύμφωνα με τον καγκελάριο, ο γερμανικός στρατός και η αμυντική βιομηχανία μπορούν πλέον να βασίζονται στην δέσμευση του Βερολίνου για την επίτευξη του στόχου του ΝΑΤΟ του 2% του ΑΕΠ. «Αυτό είναι μια επείγουσα ανάγκη. Γιατί, όσο σκληρή κι αν είναι, αυτή είναι η πραγματικότητα: δεν ζούμε σε περιόδους ειρήνης», είπε ο Σολτς.

Τόνισε ότι αυτό είναι ένα «σήμα» που απευθύνεται στους Ευρωπαίους να αυξήσουν ουσιαστικά την βάση της αμυντικής βιομηχανίας τους. Σύμφωνα με τον καγκελάριο, ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι «αυτοκρατορικές φιλοδοξίες» του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν αντιπροσωπεύουν «μείζονα απειλή» και «όσοι θέλουν ειρήνη πρέπει να καταφέρουν να αποτρέψουν πιθανούς επιτιθέμενους».

Παρά τα όπλα αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ που εστάλησαν στην Ουκρανία από τα κράτη της ΕΕ από την έναρξη της Ρωσικής εισβολής, απέχουν ακόμα πολύ από το να φτάσουν σε επαρκή ικανότητα να υποστηρίξουν βιώσιμα το Κίεβο και να αναπληρώσουν τα δικά του αποθέματα.

«Μια ισχυρή άμυνα απαιτεί μια σταθερή βιομηχανική βάση. Θα δει το φως της δημοσιότητας εάν εμείς, οι Ευρωπαίοι, ενωθούμε με τις  αποφάσεις μας και έτσι θα δώσουμε στη βιομηχανία προοπτικές για τα επόμενα 10, 20 ή 30 χρόνια», τόνισε.

Ο Σολτς παραδέχτηκε ότι, από αυτή την άποψη, η Γερμανία ήταν από καιρό ένα κακό παράδειγμα, καθώς η πολιτική εξοπλισμών «διεξαγόταν σαν να αγοράζεις αυτοκίνητο», χωρίς τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό ότι οι βιομηχανίες χρειάζονται άμυνα για να επενδύσουν σε πρόσθετες δυνατότητες.

«Αν θέλω να αγοράσω ένα (αυτοκίνητο) VW Golf σε δύο ή τρία χρόνια, τότε ξέρω σήμερα: θα υπάρχει. Ίσως χρειαστεί να περιμένω τρεις ή έξι μήνες για αυτό, αλλά μετά το αυτοκίνητο θα είναι στην αυλή», είπε. Όμως η παραγωγή οπλισμού δεν λειτουργεί έτσι.

Τα τανκς, τα οβιδοβόλα, τα ελικόπτερα και τα αντιαεροπορικά συστήματα δεν βρίσκονται κάπου σε ένα ράφι», εξήγησε ο Scholz. Η νέα εγκατάσταση της Rheinmetall είναι να παράγει πυρομαχικά πυροβολικού των 155 mm ξεκινώντας από το 2025, αυξάνοντας σταδιακά σε χωρητικότητα 200.000 βλημάτων ετησίως.

Η εταιρεία δήλωσε ότι σκοπεύει να επενδύσει 300 εκατ. ευρώ και να δημιουργήσει περίπου 500 θέσεις εργασίας. Η Rheinmetall στοχεύει να παράγει, στα εργοστάσιά της στην Ευρώπη, έως και 700.000 βλήματα πυροβολικού το 2025 μ.Χ., σε σύγκριση με 400-500.000 φέτος και 70.000 πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία. (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7222052_den-pame-kala-o-olaf-solts-kalei-tis-hores-tis-ee-na-prohorisoyn-sti-maziki-paragogi)

Γερμανοί και Γάλλοι εθνικιστές θα τινάξουν στον αέρα την Ευρώπη! Η Λεπέν επέκρινε τα υποτιθέμενα σχέδια απέλασης Γερμανών πολιτών από την AfD. Οι σχέσεις μεταξύ της Λεπέν και της AfD ήταν πρόσφατα τεταμένες – εν μέρει λόγω των υποτιθέμενων σχεδίων για την απαγόρευση του γερμανικού κόμματος. Τώρα οι επικεφαλής των δύο κομμάτων συναντήθηκαν. Τι λέει η Άλις Βάιντελ σχετικά με τη συνάντηση;

Η επικεφαλής του AfD Alice Weidel εξέφρασε την ικανοποίησή της για τα αποτελέσματα μιας συνάντησης σε ανώτατο επίπεδο με την ηγεσία του Rassemblement National. Οι συνομιλίες με την επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας Μαρίν Λεπέν και τον επικεφαλής του κόμματος Ζορντάν Μπαρντελά ήταν «πολύ σημαντικές και καθοριστικές όσον αφορά την κοινή μας συνεργασία και τις επερχόμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο», δήλωσε η Βάιντελ στην Γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα JUNGE FREIHEIT.

Συζητήθηκαν επίσης οι φερόμενες αποκαλύψεις του φιλοκυβερνητικού δικτύου «Correctiv». «Στη συζήτηση επεσήμανα την τρέχουσα εκστρατεία κατά της AfD, η οποία διεξάγεται εναντίον της AfD μετά την κατασκευασμένη ιστορία του ‘Correctiv'», τόνισε η επικεφαλής της AfD.

Οι δύο πολιτικοί συμφώνησαν να ανταλλάσσουν τακτικά πληροφορίες στο μέλλον και να παραμείνουν σε στενή επαφή. «Αυτός ο αγώνας κατά της παραπληροφόρησης και της δυσφήμισης θα φέρει το RN και το AfD ακόμη πιο κοντά».

Συνολικά, κατέστη σαφές ότι τα δύο κόμματα «έχουν πρωτίστως πολλά κοινά όσον αφορά τις πολιτικές τους απόψεις». Πρόσφατα, η σχέση μεταξύ του AfD και του Rassemblement National είχε ψυχρανθεί κάπως μετά την κριτική της Λεπέν για τα υποτιθέμενα «σχέδια απέλασης» του AfD.

Η Λεπέν επέκρινε τα υποτιθέμενα σχέδια απέλασης Γερμανών πολιτών από την AfD. Η ίδια δεν ακολουθεί πολιτική «επαναπατρισμού» που θα αφαιρούσε από τους Γάλλους πολίτες την ιθαγένειά τους, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στα τέλη Ιανουαρίου, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο.

«Πιστεύω λοιπόν ότι, αν αυτό ισχύει, έχουμε μια σημαντική διαφορά απόψεων με το AfD και ότι πρέπει να μιλήσουμε μαζί για σημαντικές διαφορές όπως αυτή και να δούμε αν αυτές οι διαφορές έχουν συνέπειες στην ικανότητά μας να ενωθούμε σε μια κοινοβουλευτική ομάδα».

Ωστόσο, η Λεπέν σημείωσε τότε επίσης ότι δεν ήταν η ίδια προσωπικά αυτή που αποφάσισε την συνεργασία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επιπλέον, τα κόμματα δεν προσανατολίζονται στα ακριβή κομματικά προγράμματα, αλλά προσπαθούν από κοινού να ενισχύσουν την εθνική κυριαρχία των κρατών μελών έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και τα δύο κόμματα συμμετέχουν στην ομάδα ID στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ο επικεφαλής υποψήφιος της AfD για τις ευρωεκλογές, Μαξιμίλιαν Κρα, είχε υποθέσει προηγουμένως σε συνέντευξή του στην Γαλλική εφημερίδα Le Point «ότι η Μαρίν Λεπέν έδρασε βάσει παραπληροφόρησης».

Η έννοια της «παλιννόστησης» αναφέρεται κυρίως στους παράνομους μετανάστες, τους εγκληματίες και τους αλλοδαπούς που ζουν εδώ και χρόνια από την κοινωνική πρόνοια. Δεν εννοούνται οι Γερμανοί πολίτες, όπως εξήγησε ο Κρα σε ένα ειδικά δημοσιευμένο βίντεο (https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7224199_germanoi-kai-galloi-ethnikistes-tha-tinaxoyn-ston-aera-tin-eyropi).

 

Μια πρόβλεψη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων ανέφερε ότι οι λαϊκιστές κατά της ΕΕ είναι πιθανό να υπερβούν τις δημοσκοπήσεις σε εννέα κράτη μέλη (Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχία, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία και Σλοβακία) και να έρθουν δεύτεροι. ή τρίτη σε άλλες εννέα χώρες (Βουλγαρία, Εσθονία, Φινλανδία, Γερμανία, Λετονία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία και Σουηδία). «Ένας λαϊκιστικός δεξιός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών, συντηρητικών και ριζοσπαστικών δεξιών βουλευτών θα μπορούσε να προκύψει με πλειοψηφία για πρώτη φορά», ανέφερε.

Ο συναθροιστής δημοσκοπήσεων Europe Elects προβλέπει κέρδος 35 εδρών για την δεξιά ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία του Κοινοβουλίου - έδρα ακροδεξιών κομμάτων όπως το γερμανικό AfD, το Εθνικό Ράλι της Γαλλίας, το Ολλανδικό Κόμμα Ελευθερίας και το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας. Αυτός θα ήταν ο υψηλότερος αριθμός εδρών που είχε ποτέ η ομάδα και θα την καθιστούσε την τρίτη μεγαλύτερη ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Για πολύ καιρό, μια ακροδεξιά ΕΕ φαινόταν αδύνατη. Οι ιδρυτές της ΕΕ ισχυρίστηκαν ότι δημιουργήθηκε για να καταστρέψει τον ακροδεξιό εθνικισμό. Αλλά το 2024 μ.Χ. θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό.

Ο εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Jaume Duch σημείωσε ότι μια στροφή προς τα δεξιά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν είναι τόσο μια ευκαιρία για αυτά τα κόμματα να καταστρέψουν την ΕΕ αλλά μάλλον να τη μεταμορφώσουν.

«Τα κόμματα που προηγουμένως ήταν ουσιαστικά υποστηρικτές της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση τώρα κάνουν άλλα είδη προτάσεων που δεν συνεπάγονται πλέον αποχώρηση —γιατί κάνει πολύ κρύο εκεί έξω—αλλά μάλλον προτάσεις που στοχεύουν στην προσαρμογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πώς θεωρούν ότι θα έπρεπε να είναι ," αυτός είπε.

Στόχος και πάλι η Άμυνα της Γερμανίας”… Ο καγκελάριος Σολτς λατρεύει τις μακροσκελείς προτάσεις, τόσο μακροσκελείς που στο τέλος τους δεν θυμάται κανείς πια την αρχή τους. Όταν όμως τον Φεβρουάριο η μεγαλύτερη εταιρεία της αμυντικής βιομηχανίας, η Rheinmetall, ξεκίνησε τις εργασίες κατασκευής ενός νέου εργοστασίου παραγωγής πυρομαχικών, ο καγκελάριος ήταν σαφής.

Η αμυντική πολιτική στην Γερμανία σχεδιάζεται «εδώ και πολύ καιρό» σαν να αφορά στην αγορά ενός αυτοκινήτου, είπε ο Σολτς. Ότι δηλαδή μπορεί κανείς απλώς να παραγγείλει αυτό που θέλει και μετά από τρεις μήνες να το έχει στα χέρια του. «Όμως η παραγωγή της αμυντικής βιομηχανίας δεν λειτουργεί έτσι.

Τα τεθωρακισμένα οχήματα, τα οβιδοβόλα, τα ελικόπτερα και τα συστήματα αεράμυνας δεν κάθονται απλώς σε κάποιο ράφι. Και όταν για χρόνια δεν υπάρχουν καθόλου παραγγελίες, τότε δεν υπάρχει και καθόλου παραγωγή».

Στόχος και πάλι η άμυνα της χώρας. Η τοποθέτηση αυτή αντανακλά το δίλημμα στο οποίο βρίσκεται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Η ζήτηση για όπλα και πυρομαχικά είναι τεράστια – και αυτό όχι μόνο επειδή πρέπει να συνεχιστεί η στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας.

«Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στο ότι οι Αμερικάνοι θα πληρώνουν πάντα τη νύφη και θα εισφέρουν το αναγκαίο πολεμικό υλικό», δήλωσε ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ (Πράσινοι) τον Μάρτιο.

«Αυτό σημαίνει πως τώρα πρέπει να ξεκινήσει και πάλι η αναβάθμιση της παραγωγής όπλων, της βιομηχανίας άμυνας και πολεμικού υλικού, όπως και ο σχεδιασμός των στρατιωτικών αποστολών για την άμυνα της χώρας». Ο καγκελάριος Σολτς τόνισε ακόμη «πόσο σημαντικό» είναι «να υπάρχει μία ευέλικτη, σύγχρονη και ικανή αμυντική βιομηχανία».

Μία στροφή 180 μοιρών. Μετά από δεκαετίες πολιτικής αφοπλισμού αυτή η αλλαγή στάσης είναι μία στροφή 180 μοιρών. Από την Πτώση του Τείχους το 1.989 μ.Χ. και την Γερμανική επανένωση το 1.990 μ.Χ. φαινόταν πως η ειρήνη αποτελεί το νέο status quo για τη Γερμανία.

Η Bundeswehr συρρικνώθηκε, οι δαπάνες για τον στρατιωτικό εξοπλισμό μειώθηκαν. Σύμφωνα με μελέτη του Ιδρύματος Friedrich Ebert η Γερμανική βιομηχανία αμυντικής τεχνολογίας συρρικνώθηκε κατά 60% – και οι 290.000 θέσεις εργασίας μειώθηκαν στις 100.000. Οι πολιτικοί αποστασιοποιούνταν από την αμυντική βιομηχανία και οι μεγάλες επιχειρήσεις, όπως η Rheinmetall, μετέφεραν τις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό ολοένα και περισσότερο.

Όταν στα τέλη του 2021 μ.Χ. ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας το SPD, οι Πράσινοι και το FDP, σχεδίαζαν να συρρικνώσουν ακόμη περισσότερο την αμυντική βιομηχανία. Έως ότου η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 μ.Χ.

“Made in Germany”; Όχι πια. Το πόσο δύσκολη είναι η πρακτική εφαρμογή αυτής της πολιτικής στροφής φαίνεται ήδη στον επανεξοπλισμό της Bundeswehr. Ένα μεγάλο μέρος του «ειδικού ταμείου» των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ δαπανήθηκε σε χρόνο ρεκόρ – πρόκειται για χρήματα που διέθεσε άμεσα η Bundestag εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία.

Οι παραδόσεις του πολεμικού υλικού ωστόσο θα διαρκέσουν χρόνια και το μεγαλύτερο μέρος αυτού δεν θα έχει παραχθεί στη Γερμανία. Τα ελαφρά τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα (Radpanzer) που έχει παραγγείλει η γερμανική κυβέρνηση, για παράδειγμα, παράγονται από τη Rheinmetall στην Αυστραλία.

Τι μέτρα λαμβάνει η κυβέρνηση; Η χριστιανοδημοκρατική αντιπολίτευση (CDU/CSU) επικρίνει πως η κυβέρνηση δεν κάνει αρκετά για να αυξήσει και πάλι την παραγωγική ικανότητα της Γερμανίας. «Ενώ η Ρωσία έχει ολοκληρώσει τη μετάβαση σε μία πολεμική οικονομία, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν έχει λάβει ως τώρα καθόλου επαρκή μέτρα για την απαραίτητη ενίσχυση της βιομηχανίας αμυντικής τεχνολογίας», αναφέρεται σε πρόταση της χριστιανοδημοκρατικής παράταξης που τέθηκε σε διαβούλευση στην γερμανική βουλή τον Μάρτιο.

Το καλοκαίρι του 2023 μ.Χ. η κυβέρνηση υποσχέθηκε πως θα υλοποιούσε τη στρατηγική για τη βιομηχανία άμυνας και ασφάλειας που είχε σχεδιαστεί ήδη από το 2020 μ.Χ. Όμως αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη. Διότι, όπως ανέφερε ο Υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ, πρέπει ο κυβερνητικός συνασπισμός να διαβουλευτεί, προκειμένου να τεθούν τυχόν ερωτήσεις ή ανησυχίες σχετικά με την παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού – που θα αφορούν για παράδειγμα στην διαχείριση των κερδών από τις πωλήσεις όπλων.

Οι επιχειρήσεις ζητούν εγγυήσεις. Ταυτοχρόνως οι επιχειρήσεις γνωρίζουν πως εξαιτίας της ρωσικής απειλής έχουν σημαντικό περιθώριο κινήσεων – και μπορούν να θέτουν και ορισμένες απαιτήσεις. Προσφάτως έλαβε χώρα μία δίωρη συνάντηση μεταξύ εκπροσώπων της αμυντικής βιομηχανίας και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης – και η συζήτηση αφορούσε πρωτίστως στις εγγυήσεις που χρειάζεται η βιομηχανία, προκειμένου να αυξήσει την παραγωγή, όπως δήλωσε ο Ρόμπερτ Χάμπεκ. Τι σημαίνει αυτό; Πως οι επιχειρήσεις της αμυντικής βιομηχανίας θέλουν να συνάψουν μακροχρόνιες συμβάσεις με σταθερούς όρους αναφορικά με τις αγορές εξοπλισμών.

Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι οι δαπάνες για αυτές τις αγορές θα πρέπει να ενταχθούν στον κρατικό προϋπολογισμό και το ειδικό ταμείο της Bundeswehr θα έχει αξιοποιηθεί πλήρως έως το 2027. Σύμφωνα με τους ειδικούς θα πρέπει εν συνεχεία να δαπανώνται 50 δισεκατομμύρια ευρώ – ετησίως. Πού θα βρεθούν όμως αυτά τα λεφτά;

Ο καγκελάριος Σολτς δεν προτίθεται να περικόψει τις κοινωνικές δαπάνες. Διότι γνωρίζει πως το κόμμα του δεν πρόκειται να δεχθεί κάτι τέτοιο, ενώ και πολλοί πολίτες ενδέχεται να αρχίσουν να έχουν δεύτερες σκέψεις, εάν πρέπει να γίνουν μαζικές περικοπές σε άλλους τομείς χάριν των εξοπλιστικών δαπανών. Το βέβαιο είναι πως το εν λόγω ζήτημα θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία για τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2025 μ.Χ.

Οι πολίτες αντιστέκονται. Πολλοί Γερμανοί πάντως αντιτίθενται στην στροφή που δρομολογεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Στην Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, για παράδειγμα, γίνονται και κινητοποιήσεις ενάντια στα σχέδια της επιχείρησης Diehl Defence για την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου σε μία έκταση που θα αξιοποιούταν για την οικοδόμηση κατοικιών.

Έντονες διαμαρτυρίες υπάρχουν και στην Σαξονία από τις αρχές του 2023 μ.Χ., όταν και έγινε γνωστό πως η Rheinmetall εξέταζε το ενδεχόμενο να χτίσει εκεί ένα εργοστάσιο πυρίτιδας. Εν τέλει τα σχέδια της εταιρείας κατέρρευσαν, καθώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν ήθελε να συγχρηματοδοτήσει το έργο (https://www.defence-point.gr/news/quot-stochos-kai-pali-i-amyna-tis-germanias-quot).

Αστακός η Γερμανία: Αμυντικές δαπάνες επιπλέον 7 δισ. ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2024 μ.Χ. Παραγγελίες για δύο φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού και εκατοντάδες τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού.

 Η Γερμανία θα προχωρήσει σε μια γενική αναδιαμόρφωση των ενόπλων δυνάμεών της αυτό το τρίμηνο, με παραγγελίες έως και 7 δισεκατομμυρίων ευρώ (7,6 δισεκατομμύρια δολάρια) για δύο φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού και εκατοντάδες τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, ανέφερε τη Δευτέρα 8 Απριλίου 2024 μ.Χ. το Bloomberg.

Η κυβέρνηση θα ασκήσει επίσης  το δικαίωμα αγοράς (option) δύο επιπλέον φρεγατών του πολεμικού ναυτικού F126 έναντι περίπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε έξι, ανέφερε το δημοσίευμα (https://www.bankingnews.gr/diethni/articles/731394/astakos-i-germania-amyntikes-dapanes-epipleon-7-dis-evro-to-proto-trimino-tou-2024).

Η Γερμανία θέλει να επανακάμψει στον Στρατιωτικό Χάρτη δυναμικά. Από τον Ιανουάριο του 2023 μ.Χ. ο Μπόρις Πιστόριους ανέλαβε το υπουργείο Άμυνας από τα χέρια της άτυχης Κριστίνε Λάμπρεχτ, και σύμφωνα μάλιστα με τις σφυγμομετρήσεις είναι ο πιο δημοφιλής Υπουργός της κυβέρνησης Σολτς.

Κρατά στενή επαφή με τον στρατό και το επιτελείο του, τελευταία επισκέφθηκε την Νορβηγία, την Σουηδία και την Φινλανδία, χώρα του ΝΑΤΟπλέον με τα μακρύτερα σύνορα με την Ρωσία, για να ενημερωθεί γύρω από την Total Defence, την ολική άμυνα απέναντι σε νέες απειλές.

Η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία σηματοδότησε μια “Zeitenwende”, μια στροφή και στις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις, που δεν θα μπορούσαν να μείνουν με την παλαιά τους μορφή. Γι’ αυτό τις προάλλες ο Πιστόριους παρουσίασε στο Βερολίνο τα βασικά σημεία μιας “δικής” του Μπούντεσβερ.

Επιστροφή στην άμυνα της χώρας και των συμμάχων. “Ο κοινός μας στόχος είναι να την αναδιαρθρώσουμε κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι σε θέση να αντιδράσει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, σε περίπτωση άμυνας, σε περίπτωση πολέμου» τόνισε.

«Για να συνοψίσω: στο μέλλον, η Μπούντεσβερ θα έχει μια επιχειρησιακή διοίκηση. Στο μέλλον, η Μπούντεσβερ θα διαθέτει τέσσερις κλάδους των ενόπλων δυνάμεων, θα έχει μια διοίκηση υποστήριξης”. Κεντρική ιδέα της μεταρρύθμισης είναι η επιστροφή από εξαντλητικές αποστολές στο εξωτερικό, όπως στο Αφγανιστάν, το Μάλι, το Κοσσυφοπέδιο ή το Κέρας της Αφρικής, πίσω στην άμυνα της χώρας και των συμμάχων της.

Πρόκειται για μια στροφή στην πολιτική ασφαλείας που οι προκάτοχοι του Πιστόριους δεν είχαν καταφέρει να επιτύχουν. Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας θέλει να κάνει τις ένοπλες δυνάμεις και πάλι “ικανές για πόλεμο”. “Πρόκειται για μετατροπή από έναν στρατό για ξένες αποστολές σε έναν στρατό για εθνική και συμμαχική άμυνα”, δήλωσε στη Deutsche Welle ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Τόμας Βίγκολντ.

Εκτός από τον στρατό, την αεροπορία και το ναυτικό ο τομέας ασφάλειας στον κυβερνοχώρο και ασφάλειας των πληροφοριών θα αποτελεί επίσης επιχειρησιακό χώρο των ενόπλων δυνάμεων. Οι τομείς της άμυνας για τα πυρηνικά, τα βιολογικά και χημικά όπλα, των ιατρικών υπηρεσιών και της διοικητικής μέριμνας θα ενταχθούν στην διοίκηση υποστήριξης.

Ο Πιστόριους εξήγησε ότι η νέα αμυντική δομή προετοιμάζεται επίσης για πιθανή επαναφορά της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Το πρόβλημα είναι ότι λείπουν νεοσύλλεκτοι. Τέλος Φεβρουαρίου ήταν λίγο πάνω από 180.000 και η τάση βαίνει μειούμενη.

Στόχος του Πιστόριους είναι να τους αυξήσει στους 200.000 μέχρι το 2031 μ.Χ. Ακόμη βρίσκεται στη φάση που εξετάζει την πρακτική των σκανδιναβικών χωρών. Ο Βίγκολντ πιστεύει ότι ο Πιστόριους θέλει σκόπιμα να διαχωρίσει το θέμα της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας από τη μεταρρύθμιση των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, γιατί για την τελευταία χρειάζεται πολιτική απόφαση της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου.

Επανενεργοποίηση των εφέδρων; “Όλοι γνωρίζουμε ότι οι απειλές έχουν ενταθεί» προειδοποιεί ο Γερμανός υπουργός Άμυνας. «Πρέπει να γίνει σε όλους σαφές ότι δεν πρέπει καν να φτάσουν στην ιδέα να μας επιτεθούν ως νατοϊκή επικράτεια. Πρέπει να το εκπέμπουμε με αξιοπιστία και αληθινά, γι’ αυτό και η Μπούντεβερ πρέπει να οργανωθεί όπως προανέφερα”.

Ο Πιστόριους δεν αναφέρει βέβαια ούτε το όνομα της Ρωσίας ούτε αυτό του Πούτιν, αλλά είναι σαφές ποιους εννοεί. Και θέλει να δώσει 6 μήνες χρόνο στα ηγετικά στελέχη του Υπουργείου του για να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις.

Αλλά είναι ρεαλιστικό το χρονοδιάγραμμα; “Για τις διορθωτικές αλλαγές στην κορυφή της στρατιωτικής ηγεσίας αρκεί μισός χρόνος, αλλά η υλοποίηση στον στρατό θα διαρκέσει πολύ περισσότερο” πιστεύει ο Τόμας Βίγκολντ. Ακόμη και οι συντηρητικοί βουλευτές της αντιπολίτευσης από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα θεωρούν τα σχέδια του Γερμανού Υπουργού Άμυνας αξιέπαινα.

Ο ειδικός σε θέματα άμυνας των χριστιανικών κομμάτων Ρόντεριχ Κιζβέτερ απαντώντας σε σχετικό ερώτημα της DW είπε ότι θεωρεί πολύ θετική εξέλιξη τη συγχώνευση των επιχειρησιακών διοικήσεων. Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Εφέδρων, συνταγματάρχης ε.α. Πάτρικ Σένσμπεργκ έκανε και μια πρόταση.

Ζήτησε να γίνει συστηματικός έλεγχος όλων όσοι θήτευσαν στις Γερμανικές ένοπλες δυνάμεις για το κατά πόσο είναι δυνατόν να ενεργοποιηθούν. Μιλώντας στην εφημερίδα Bild είπε ότι υπάρχουν περίπου 900.000 πρώην στρατιώτες ή κληρωτοί έφεδροι κάτω των 65 ετών.

“Θα πρέπει πολύ γρήγορα να αξιολογήσουμε την κατάσταση της υγείας τους και την διαθεσιμότητά τους, ώστε να μπορούμε να τους προγραμματίσουμε για την πολιτική προστασία, την άμυνα της χώρας και των συμμάχων και να τους προωθήσουμε σταδιακά στην εκπαίδευση. Αν μόνο οι μισοί εξ αυτών έχουν καλή υγεία, θα έχουμε σχεδόν τον αριθμό εφέδρων που χρειαζόμαστε” (https://www.defence-point.gr/news/i-germania-thelei-na-epanakampsei-ston-stratiotiko-charti-dynamika).

Μια ανάσα από τα Ρωσικά σύνορα οι πρώτοι Γερμανοί στρατιώτες. Οι Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις ξεκίνησαν την μόνιμη ανάπτυξη στρατευμάτων στηΝ Λιθουανία αυτή την Δευτέρα 8 Απριλίου , ένα μέτρο με στόχο την ενίσχυση της ανατολικής πλευράς της Ατλαντικής Συμμαχίας μετά τηΝ συμφωνία ασφαλείας που υπογράφηκε μεταξύ Βερολίνου και Βίλνιους στα μέσα Δεκεμβρίου.

Ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας, Μπόρις Πιστόριους, χαρακτήρισε αυτή την ημέρα ως «σημαντική» ημερομηνία για τις Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις (Bundeswehr) , εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που το Βερολίνο αναπτύσσει αυτού του τύπου στρατεύματα στο εξωτερικό σε τακτική βάση. βάση.μόνιμος.

Αυτό το πρώτο απόσπασμα αποτελείται από περίπου είκοσι στρατιώτες, αν και αναμένεται ότι με την πάροδο του χρόνου θα αναπτυχθούν χιλιάδες Γερμανοί στρατιώτες στην Λιθουανία, χώρα μέλος του ΝΑΤΟ που μοιράζεται σύνορα με τη Ρωσία μέσω του θύλακα του Καλίνινγκραντ καθώς και με την Λευκορωσία.

«Ξέρω ότι υπάρχουν πολλά ακόμα να γίνουν, ακόμη και στο έδαφος. Οι υποδομές πρέπει να είναι καλές. Υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν από την πλευρά της Λιθουανίας. Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να εξοπλίσουμε την ταξιαρχία όπως θα έπρεπε », τόνισε ο Πιστόριους.

Οι Γερμανικές και οι Λιθουανικές αρχές επικύρωσαν στα μέσα Δεκεμβρίου μια στρατιωτική συμφωνία για την ανάπτυξη Γερμανικών στρατευμάτων στις πόλεις Βίλνιους και Κάουνας για να υπηρετήσουν στις βάσεις Rudninkai και Rukla. Η διαδικασία ανάπτυξης στρατευμάτων έχει προγραμματιστεί να κορυφωθεί το 2027 μ.Χ.-(https://news12.gr/mia-anasa-apo-ta-rosika-synora-oi-proto/).

 

Επανορθώσεις: Μήπως η Ελλάδα ήταν στους ηττημένους και η Γερμανία στους νικητές του Πολέμου; Οι παρακάτω σειρές γράφονται με αφορμή το εξαίρετο άρθρο του Σταύρου Λυγερού στο SLpress στις 8 Απριλίου. Δεν αποτελούν αντίλογο, κάθε άλλο, μάλλον για συμπλήρωμα προβληματισμού προορίζονται.

Να ξεκινήσουμε από την αρχή. Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου η Ελλάδα βρέθηκε με την πλευρά των νικητών. Για ειδικούς λόγους, που δεν είναι του παρόντος να εξετάσουμε, έτυχε ιδιαίτερης προσοχής στις διασκέψεις την επαύριο του πολέμου και ειδικά στην Διάσκεψη του Παρισιού που ασχολήθηκε με τις πολεμικές επανορθώσεις. Στην Διάσκεψη του Παρισιού για τις Γερμανικές επανορθώσεις το 1.946 μ.Χ. επιδικάστηκε στην Ελλάδα το ποσό των 7,18 δισεκατομμυρίων δολαρίων της εποχής.

Το ποσό αυτό ήταν πιο σημαντικό αναλογικά με το πληθυσμιακό και οικονομικό βάρος της χώρας καθώς λήφθηκαν υπόψη πολλοί επιβαρυντικοί παράγοντες της γερμανικής κατοχής: τα θύματα της πείνας, το πλήθος των εκτελέσεων – εκτοπίσεων αμάχων, οι τεράστιες καταστροφές στο πλαίσιο των γερμανικών επιχειρήσεων ενάντια στους αντάρτες.

Το ποσό αυτό θα καταβαλλόταν μέσα από ένα συνδυασμό τρόπων: μετρητά, πολύτιμα μέταλλα (ακόμα και στην ιδιοκτησία ιδιωτών), αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα, μεταφορικά μέσα κλπ. κλπ. Το αναγκαστικό δάνειο συμπεριλήφθηκε στις γερμανικές επανορθώσεις.

Να σταθούμε λίγο στα μεγέθη. Συγκριτικά η οικονομική στήριξη των ΗΠΑ στο κυβερνητικό στρατόπεδο στην περίοδο του Ελληνικού Εμφυλίου πολέμου κόστισε στις ΗΠΑ δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Η πρώτη καταβολή στην Ελλάδα, με το Δόγμα Τρούμαν, ήταν 350 εκατομμύρια δολάρια.

Με το σχέδιο Μάρσαλ, αργότερα, για την αποκατάσταση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού και την στήριξη των αποικιοκρατικών δυνάμεων, η Γαλλία χρηματοδοτήθηκε με 2,3 δισεκατομμύρια, η Βρετανία με 3,3, η Ιταλία με 1,2 και η Δυτική Γερμανία με 1,4.

Το τελικό ύψος του Σχεδίου Μάρσαλ ήταν στο σύνολό του 12,7 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα παραπάνω μεγέθη αναφέρονται για να τονιστεί το σημαντικό ύψος των πολεμικών αποζημιώσεων που επιδικάστηκαν στην Ελλάδα. Η δε συμφωνία που τις επιδίκασε ούτε έχει αναιρεθεί, ούτε έχει αναθεωρηθεί – ως προς τις εκτιμήσεις και τα μεγέθη ιδιαίτερα.

Ως εκ τούτου είναι μάλλον περιττή, ίσως και βλαβερή η συνεχής επανεξέταση στην Ελλάδα των Γερμανικών επανορθώσεων. Αυτές έχουν πιστοποιηθεί και προσδιοριστεί από επίσημες συμφωνίες και συμβάσεις. Ο τρόπος με τον οποίο θα εκφραστούν ας αφεθεί στις διακρατικές διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Γερμανίας, μέσα στις οποίες θα εξειδικευθούν οι λεπτομέρειες.

Η καταβολή του ποσού των επανορθώσεων έμεινε σε εκκρεμότητα μέχρι την ρύθμιση ζητημάτων υπόστασης και αρμοδιοτήτων του γερμανικού κράτους. Με την είσοδο στην περίοδο του Ψυχρού πολέμου και την ανοικτή πλέον διαμάχη του δυτικού στρατοπέδου με την Σοβιετική Ένωση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες το ζήτημα περιπλέχθηκε.

Στο απυρόβλητο η Γερμανία. Η ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας δημιούργησε δύο κρατικές οντότητες καμία από τις οποίες δεν επιθυμούσε να αναλάβει το βάρος των επανορθώσεων.

Η δε ανάγκη επανεξοπλισμού της Γερμανίας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ οδήγησε σε νέες αναβολές. Στην Συμφωνία του Λονδίνου στα 1.953 μ.Χ.-μέσα στο πλαίσιο των «διευκολύνσεων» προς την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία (Ο.Δ.) Γερμανίας, αποφασίστηκε να μετατεθούν οι Γερμανικές υποχρεώσεις μέχρι τη σύναψη νέας Συνθήκης με μια ενοποιημένη Γερμανία.

Στο μεταξύ διάστημα η Ο.Δ. της Γερμανίας προσπάθησε να εκτονώσει και να συγκαλύψει το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων μεταφέροντας το σε ατομικές αποζημιώσεις παθόντων στην διάρκεια της Κατοχής.

Η προτεραιότητα δόθηκε σε ανθρώπους διωγμένους για την θρησκεία ή τα φυλετικά τους χαρακτηριστικά, Εβραίους κυρίως. Στο πλαίσιο αυτό, ως μέρος διακρατικών συμφωνιών της εποχής η Γερμανία κατέβαλε στην Ελλάδα στα 1.960 μ.Χ. το ποσό των 115 εκατομμυρίων μάρκων το οποίο και διατέθηκε σε ατομικές αποζημιώσεις.

Η Γερμανική αυτή κίνηση αποσκοπούσε στο να δείξει ότι η γερμανική πλευρά ήταν πρόθυμη να πληρώσει τα θύματα της ρατσιστικής πολιτικής των ναζί και των διωγμών που αυτοί πραγματοποίησαν και όχι τις διακρατικές της υποχρεώσεις – τις πολεμικές δηλαδή επανορθώσεις.

Εξάλλου στο γερμανικό νομικό σύστημα τα σχετικά εδάφια κάνουν πάντοτε λόγο για θύματα του ναζισμού και προσδιορίζουν σε φυλετικούς, θρησκευτικούς λόγους την αιτία των διωγμών. Με τον τρόπο αυτό το γερμανικό κράτος τοποθετείται στο απυρόβλητο και ακυρώνεται η ευθύνη του.

Η Γερμανική τακτική για την αποφυγή των ευθυνών. Να σημειώσω εδώ ότι η γερμανική τακτική για την αποφυγή των ευθυνών προσαρμόζεται σε κάθε περίπτωση χώρας αξιοποιώντας -ή μάλλον στρεβλώνοντας- στοιχεία της επιμέρους ιστορίας.

Στην περίπτωση της Ελλάδας οι Γερμανοί -κράτος, ιστορικοί, επιστήμονες, δυστυχώς ανάμεσά τους και πολλοί Έλληνες επηρεασμένοι από την γερμανική θέση- τονίζουν τον ρόλο και τη δράση των ντόπιων δωσίλογων στις καταστροφές και στις δολοφονίες: τα Τάγματα Ασφαλείας κλπ. – όπως και επιμένουν να αναφέρονται σε εσωτερικές συγκρούσεις στα κατεχόμενα κράτη και να υπερτονίζουν τη σημασία τους.

Η ευθύνη της Γερμανίας σχετικοποιείται με τον τρόπο αυτό καθώς μάλιστα δε συνδέεται η γερμανική κυριαρχία και κατοχή με αυτά τα φαινόμενα. Διακρίνεται ο κίνδυνος να θεωρηθεί ο γερμανικός στρατός Κατοχής ως επέμβαση κυανόκρανων στο μέλλον!

Ο αντίλογος στο παραπάνω σύστημα νομικής θωράκισης της γερμανικής πλευράς είναι αυτονόητος. Δεν ήταν το ναζιστικό κόμμα η δύναμη που κατέλαβε την Ελλάδα (και τα άλλα κράτη της Ευρώπης), ο γερμανικός στρατός και η γερμανική κυβέρνηση ήταν.

Δεν ήταν το ναζιστικό κόμμα που διαχειρίστηκε την λεηλασία της Ελλάδας, την καταστροφή των υποδομών της και την καταδίκη στην πείνα των κατοίκων της. Η Γερμανική κυβέρνηση ήταν. Δεν ήταν το ναζιστικό κόμμα – έστω οι ιδιωτικοί του στρατοί και συμμορίες – υπεύθυνο για την καταστροφή εκατοντάδων χωριών, τις μαζικές εκτελέσεις των κατοίκων τους, τα μπλόκα στις συνοικίες των πόλεων, τα στρατόπεδα εξόντωσης, η Γερμανική διοίκηση -του Γερμανικού κράτους ήταν. Τώρα αν «παρασύρθηκαν» από τους ναζί ή όχι, δεν αφορά τα θύματα – ας τα βρούμε μεταξύ τους ως προς τους ενόχους.

Η Συμφωνία “τέσσερα συν δύο”. Δεν είναι επίσης τα όποια Τάγματα Ασφαλείας οι εισβολείς που κατέλαβαν την χώρα. Οι Γερμανοί την κατέλαβαν και τα Τάγματα Ασφαλεία και οι λοιποί δωσίλογοι ήταν εργαλεία και αποτελέσματα της κατάκτησης και του εγκληματικού συστήματος Κατοχής που το γερμανικό κράτος οργάνωσε και επέβαλε. Όπως και τα μικρά κοινωνικά στρώματα που ωφελήθηκαν από την οικονομία πολέμου (έργα, διαχείριση ανθρωπιστικής βοήθειας κλπ.)

Η λήξη του πολέμου πιστοποιήθηκε με την Συμφωνία “τέσσερα συν δύο” στις 12 Σεπτεμβρίου του 1.990 μ.Χ. Συνθήκη για την τελική ρύθμιση του ζητήματος της Γερμανίας, όπως επίσημα ονομάστηκε. Οι τέσσερις χώρες που εκπροσωπούσαν το συμμαχικό στρατόπεδο ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία (διάδοχος της Σοβιετικής Ένωσης), η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία. Από την άλλη πλευρά υπέγραψαν η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας οι οποίες, σύμφωνα με την Συνθήκη θα ενώνονταν σε ενιαίο Γερμανικό κράτος.

Στην Συνθήκη δε γινόταν μνεία των υποχρεώσεων της Γερμανίας ως προς τις πολεμικές αποζημιώσεις και δε θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ότι ακύρωνε τις προηγούμενες συμφωνίες πάνω στο ζήτημα αυτό.

Η πρώτη και ουσιαστική που επικαλείται η Γερμανική πλευρά σήμερα είναι ότι η συμφωνία των τεσσάρων μεγάλων δυνάμεων στην διευθέτηση του Γερμανικού ζητήματος έκλεινε το οποιοδήποτε θέμα αφορούσε το κάθε μέλος της συμμαχίας. Στην ουσία η Γερμανική πλευρά διατείνεται ότι οι τέσσερις σύμμαχοι υπέγραψαν και για λογαριασμό της Ελλάδας, της Πολωνίας ή όποιου άλλου συμμαχικού κράτους.

Το καθήκον της ελληνικής πλευράς για τις επανορθώσεις. Η θέση αυτή είναι διπλωματικά και πολιτικά επικίνδυνη καθότι εκχωρεί στοιχεία ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε τρίτο κράτος – έστω δύναμη. Η Ελλάδα τοποθετείται έτσι σε ειδικό χώρο «κρατών περιορισμένης ευθύνης» για λογαριασμό των οποίων και ερήμην τους μπορούν να υπογράφουν οι ισχυροί της Γης.

Ορίζεται ως «κράτος υπό κηδεμονία» αναιρώντας de facto την ανεξαρτησία του. Είναι περιττό να επισημάνουμε τους πολιτικούς, εθνικούς κινδύνους που περικλείει μια τέτοια άποψη.  Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι τα επιχειρήματα της Γερμανικής πλευράς έχουν τύχει αμφισβήτησης και από επίσημους φορείς του Γερμανικού κράτους, όπως η νομική υπηρεσία της Γερμανικής Βουλής.

Τα παραπάνω πιστοποιούν ένα ουσιαστικό ζήτημα. Η Ελληνική πλευρά έχει όλα τα νόμιμα και κατοχυρωμένα δικαιώματα για να διεκδικήσει τις οφειλόμενες γερμανικές αποζημιώσεις. Μπορεί να το κάνει διακρατικά, μπορεί να το πράξει μέσω διεθνών οργανισμών, μέσω διεθνών δικαστηρίων, μέσα από ευρεία ενημέρωση της κοινής γνώμης. Αρκεί να το πράξει….. Εδώ είναι το πρόβλημα….

Διαχρονικά οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν πράττουν όσα μπορούν και όσα πρέπει να πράξουν. Διακατέχονται από μια φοβία. Αρνούνται να πιστέψουν ότι η Γερμανία έχασε τον πόλεμο και ότι η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στους νικητές.

Ακόμα και όταν ζητούν κάτι σχετικό από τη Γερμανία το ζητούν με την ιδιότητα του ικέτη. Από την επίσκεψη του Ανδρέα Παπανδρέου στην Βόννη τον Φεβρουάριο του 1.965 μ.Χ. (ζήτησε δάνειο (!) αντί του αναγκαστικού κατοχικού δανείου που διεκδικεί η Ελλάδα) ως τις δια της Τράπεζας της Ελλάδας παρεμβάσεις (Ζολώτας 1.955 μ.Χ., Αγγελόπουλος 1.964 μ.Χ. κλπ.) και ως τις χωρίς επαύριο (και μάλλον για εσωτερική προεκλογική κατανάλωση) διακοινώσεις της Ελληνικής πλευράς, η διεκδίκηση δεν έχει τίποτε το συνεκτικό και τίποτε το συγκεκριμένο.

Είναι άλλο πράγμα να ζητάς ελεημοσύνη διεκτραγωδώντας τα πάθη του Ελληνικού λαού στην Κατοχή και άλλο να απαιτείς ως νικητής τα όσα ο ηττημένος που εισέβαλε στην χώρα σου σου οφείλει. Το να διαδηλώνεις δε στην Γερμανική Πρεσβεία, ελάχιστο νόημα έχει. Ας ξεκινήσουν οι διεκδικήσεις από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών. Αυτό πρέπει να κάνει το καθήκον του (https://slpress.gr/ethnika/epanorthoseis-mipos-i-ellada-itan-stous-ittimenous-kai-i-germania-stous-nikites-tou-polemou/).

 

Γερμανία: Οι πολίτες φοβούνται πόλεμο με την Ρωσία. Τι αναφέρει δημοσκόπηση. Σύμφωνα με  δημοσκόπηση   του Γερμανικού ZDF, ο αριθμός των Γερμανών που πιστεύουν ότι η Ουκρανία θα κερδίσει στη σύγκρουση με την Ρωσία έχει μειωθεί σημαντικά. Αντίστοιχα, μόνο το οκτώ τοις εκατό αναμένει ότι η Ουκρανία θα κερδίσει.

Τον Αύγουστο του 2023 μ.Χ. ήταν ακόμα 21 τοις εκατό. Από την άλλη πλευρά, το 82 τοις εκατό των ερωτηθέντων είναι δύσπιστοι ότι η Ουκρανία μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο με την βοήθεια όπλων που προμηθεύονται από την Δύση – τον Αύγουστο το ποσοστό ήταν ακόμα στο 70%.

Και παρόλο που σχεδόν κανένας από τους ερωτηθέντες δεν πιστεύει ότι μια ουκρανική νίκη είναι δυνατή, σύμφωνα με το πολιτικό βαρόμετρο, ο αριθμός εκείνων που τάσσονται υπέρ της περισσότερης στρατιωτικής βοήθειας για την Ουκρανία έχει αυξηθεί.

Ενώ το μερίδιό τους ήταν 33 τοις εκατό τον Φεβρουάριο, τώρα έχει αυξηθεί στο 42 τοις εκατό. Το 22 τοις εκατό είναι υπέρ της μείωσης της στρατιωτικής υποστήριξης προς το Κίεβο από την Δύση (Φεβρουάριος: 28 τοις εκατό). Για το 31 τοις εκατό, ο προηγούμενος όγκος θα πρέπει να παραμείνει ο ίδιος (Φεβρουάριος: 33 τοις εκατό).

Η έρευνα του ZDF αποκαλύπτει μια εξαιρετικά αντιφατική στάση μεταξύ μεγάλων τμημάτων του Γερμανικού πληθυσμού: Αν και η νίκη της Ουκρανίας φαίνεται αδύνατη, η υποστήριξη για επέκταση της δυτικής οπλικής βοήθειας αυξάνεται – γεγονός που καθιστά πιο πιθανή μια άμεση σύγκρουση με την Ρωσία, την οποία φοβούνται όλο και περισσότεροι Γερμανοί. 

Πάνω από τους μισούς από αυτούς – το 53 τοις εκατό – φοβούνται ότι θα υπάρξει μια στρατιωτική σύγκρουση στην Ευρώπη στην οποία θα εμπλακεί η Γερμανία και η Bundeswehw (Γερμανικός Στρατός). Τον Νοέμβριο του 2023 μ.Χ., το 39 τοις εκατό εξέφρασε μεγάλη ή πολύ μεγάλη ανησυχία για ένα τέτοιο σενάριο.

 

Η Γερμανική ταξιαρχία μάχης κατά της … Ρωσίας. 10 χιλιόμετρα από τα Ρωσικά σύνορα. Με την Ρωσική επίθεση στην Ουκρανία και την επιθετική ρητορική του Κρεμλίνου κατά της Δύσης έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί και οι τελευταίες “αναστολές” της Γερμανίας για την ενεργοποίηση ενόπλων δυνάμεων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, που πήγαζαν από το μελανό ιστορικό παρελθόν της χώρας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η νέα πραγματικότητα, όπως διαμορφώθηκε από το τέλος Φεβρουαρίου του 2022 μ.Χ., έχει ενισχύσει τα αισθήματα απειλής των χωρών που αποτελούν την ανατολική πτέρυγα τη δυτικής συμμαχίας και μοιράζονται κοινά σύνορα με την Ρωσία.

Η αποστολή μίας μάχιμης ταξιαρχίας στην Λιθουανία αποτελεί άλλη μια πρωτιά και ένα σημείο καμπής στην ιστορία της Μπούντεσβερ. Διότι αφενός η παρουσία της στην χώρα θα έχει μόνιμο χαρακτήρα και αφετέρου, σε περίπτωση που η Ρωσία επιτεθεί ή με οποιονδήποτε τρόπο απειλήσει σοβαρά την ασφάλεια και εδαφική ακεραιότητα της Λιθουανίας, θα κληθούν Γερμανοί στρατιώτες να την υπερασπιστούν με τη δύναμη των όπλων.

Δηλαδή στο χειρότερο σενάριο οι Γερμανοί θα μπορούσαν να αντιπαραταχθούν στρατιωτικά με τους Ρώσους. Μια “Zeitenwende” (στροφή) για τον Γερμανικό στρατό. Στην διαδικτυακή σελίδα της Μπούντεσβερ περιγράφεται αναλυτικά ο οδικός χάρτης με τις λεπτομέρειες εγκατάστασης και δράσης της “ταξιαρχίας Λιθουανίας”, όπως λέγεται.

Κατ’ αρχήν θα αποτελείται από 4.800 στρατιώτες, άνδρες και γυναίκες, καθώς και άλλους 200 πολιτικούς υπαλλήλους που θα σταθμεύσουν στο Ρουτνικάι και την Ρούσκα, όπου βρίσκεται η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση της Λιθουανίας. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου το Ρουτνικάι, σήμερα μόλις δέκα χιλιόμετρα από τα ρωσικά σύνορα, ήταν πεδίο βολής για την πολεμική αεροπορία της τότε Σοβιετικής Ένωσης.

Και επειδή ο χαρακτήρας της ταξιαρχίας θα είναι μόνιμος, θα χτιστούν και υποδομές, προκειμένου οι στρατιώτες να έρθουν μαζί με τις οικογένειές τους. Ένα τμήμα των υποδομών υπάρχει και θα εκσυγχρονιστεί, ένα άλλο θα χτιστεί εξ αρχής.

Το κόστος αναλαμβάνει η ίδια η Λιθουανία. Στην πόλη Κάουνας και στην πρωτεύουσα Βίλνιους θα χτιστούν διαμερίσματα για τις οικογένειες που θα συνοδεύουν τους Γερμανούς αξιωματικούς, σχολεία, παιδικοί σταθμοί και χώροι αναψυχής για τα παιδιά τους.

Επίσης θα βελτιωθεί η αεροπορική σύνδεση μεταξύ των δύο χωρών για τη διευκόλυνση των ταξιδιών. Γενικά η διαβίωση και η ιδιωτική ζωή στην Λιθουανία πρέπει να είναι ελκυστικές και για τους ίδιους τους στρατιώτες και τις οικογένειές τους για να παρακινήσει κι άλλους να δηλώσουν συμμετοχή.

Η ανταπόκριση μέχρι τώρα είναι ήδη μεγάλη. Όπως ανέφερε ο νυν Γερμανός Υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους για τις 20 θέσεις αξιωματικών προπομπών εκδήλωσαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάνω από 600 ένστολοι.

Γεωγραφική περιοχή με “εκρηκτικά” χαρακτηριστικά. Ο Μπόρις Πιστόριους αποχαιρέτισε προσωπικά την πρώτη ομάδα προπομπών 20 ατόμων από το αεροδρόμιο του Βερολίνου. Ο επιθεωρητής του στρατού, αντιστράτηγος Αλφονς Μάις, τους συνόδευσε στην Λιθουανία και στο Βίλνιους τους υποδέχθηκε ο νέος υπουργός Άμυνας Λαουρίνας Κασιούνας.

“Στέλνουμε ένα σαφές μήνυμα αλληλεγγύης με τη μόνιμη εγκατάσταση αυτής της ταξιαρχίας της Μπούντεσβερ στη Λιθουανία” είπε ο Πιστόριους, αποχαιρετώντας δια χειραψίας έναν-έναν τους αξιωματικούς. “Πρόκειται για μια σημαντική ημέρα για την ταξιαρχία, για τις ένοπλες δυνάμεις και για το ΝΑΤΟ, είναι η πρώτη φορά που σταθμεύει μόνιμα μια ταξιαρχία εκτός Γερμανίας”, ανέφερε.

Ο Πιστόριους ευχαρίστησε τους στρατιώτες και το προσωπικό κυρίως για την “εθελοντική τους υπηρεσία, το θάρρος και το πρωτοποριακό τους πνεύμα”. Ωστόσο, μέχρις ότου η νέα ταξιαρχία αποκτήσει πλήρη επιχειρησιακή δομή, θα περάσει κάποιος χρόνος. Σύμφωνα με τα σχέδια, αυτό θα γίνει το 2027 μ.Χ. Χρειάζεται σωστή προετοιμασία, διότι οι άνδρες και γυναίκες στρατιώτες θα παραμείνουν στη χώρα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Από την πλευρά της Λιθουανίας η γερμανική στρατιωτική παρουσία στην χώρα προκαλεί αισθήματα ανακούφισης. Ναι μεν γίνεται για την προστασία του Ανατολικού άξονα του ΝΑΤΟ, αλλά η γεωγραφική θέση της χώρας έχει “εκρηκτικά” χαρακτηριστικά.

Η Λιθουανία, όπως και η Βορειοανατολική Πολωνία, είναι γεωγραφικά εγκλωβισμένες ανάμεσα στο βαριά οπλισμένο Ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ και την Λευκορωσία. Ο Πρόεδρος Λουκασένκο, στενός σύμμαχος του Πούτιν, έχει επανειλημμένα απειλήσει την Δύση συνολικά και αυτό όχι μόνο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022 μ.Χ.

Όμως, από την επίθεση στην Κριμαία και την περιοχή του Ντόμπας, το 2014 μ.Χ., αυτή η συνοριακή περιοχή θεωρείται αχίλλειος πτέρνα για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Διότι, εάν ο Ρωσικός στρατός κατελάμβανε αυτό το στενό κομμάτι γης, θα σφραγιζόταν η μόνη χερσαία σύνδεση της Κεντρικής Ευρώπης με τις τρεις συμμαχικές χώρες, δηλαδή την Λιθουανία, την Λετονία και την Εσθονία (https://www.defence-point.gr/news/i-germaniki-taxiarchia-machis-kata-tis-rosias).

 

Το 21,7% των Γερμανών «έπεσε» κάτω από το όριο της φτώχειας – Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας συντρίβουν την γερμανική οικονομία. Ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου. Πρωτοφανή πράγματα συμβαίνουν στη Γερμανία ο πληθυσμός της οποίας φτωχοποιείται με ταχύτατους ρυθμούς λόγω των επιλογών της κυβέρνησης Σολτς να αποκόψει την χώρα από το φθηνό Ρωσικό φυσικό αέριο το οποίο της πρόσφερε άφθονη ενέργεια για τις βιομηχανίες της.

Λόγω της απώλειας του Ρωσικού αερίου η Γερμανία αδύνατη πλέον να είναι ανταγωνιστική και η οικονομία της έχει υποστεί σημαντικό πλήγμα. Η Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία ανακοίνωσε ότι ένα υψηλό ποσοστό του Γερμανικού πληθυσμού, το 21,7 τοις εκατό, κινδυνεύει από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό το 2023 μ.Χ.

Αυτό αντιστοιχεί σε 17,7 εκατομμύρια ανθρώπους. Το 14,3 τοις εκατό του πληθυσμού διέτρεχε άμεσο κίνδυνο φτώχειας. Το 6,9 τοις εκατό «επηρεάστηκαν από σημαντική υλική και κοινωνική στέρηση» το 2023 μ.Χ.

Το ποσοστό όσων επλήγησαν από σημαντική υλική στέρηση αυξήθηκε κατά 0,7 ποσοστιαίες μονάδες από 6,2 τοις εκατό μόνο το 2022 μ.Χ. Σημαντική υλική στέρηση σημαίνει, για παράδειγμα, αδυναμία πληρωμής του ενοικίου. Οι Γερμανοί έχουν χάσει την αγοραστική τους δύναμη και το βιοτικό τους επίπεδο πέφτει.

Ο κύριος λόγος για αυτό είναι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Ρωσία από την ΕΕ, τις οποίες η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση υποστηρίζει άνευ όρων. Σε αυτό προστίθεται η αποτυχημένη ενεργειακή πολιτική που επιβάλλει υψηλό κόστος και μεγάλη οικονομική αβεβαιότητα στους Γερμανούς (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/to-217-ton-germanon-epese-kato-apo-to-orio-tis-ftoxeias-oi-kyroseis-kata-tis-rosias-syntrivoun-tin-germaniki-oikonomia/).

 

Το Γερμανικό βιοτικό επίπεδο πέφτει κατακόρυφα. Η εισβολή των ΗΠΑ στην Ουκρανία έχει προκαλέσει την μεγαλύτερη κατάρρευση του Γερμανικού βιοτικού επιπέδου από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο . Παρόλο που ο πληθωρισμός των τιμών καταναλωτή στην Γερμανία μειώθηκε στο 2,2% τον περασμένο μήνα, οι προσαρμοσμένοι με τον πληθωρισμό μισθοί επανήλθαν στα επίπεδα που είχαν δει τελευταία πριν από οκτώ χρόνια.

Ένα έγγραφο εργασίας για το Φόρουμ για μια Νέα Οικονομία αναφέρει περαιτέρω ότι οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν περαιτέρω το 2022 μ.Χ. από ό,τι σε οποιοδήποτε έτος από το 1.950 μ.Χ. Αυτή η πτώση οφείλεται κυρίως στην εκτίναξη των τιμών της ενέργειας που προκλήθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Πολλοί απογοητευμένοι Γερμανοί στρέφονται σε λαϊκιστικά κόμματα όπως το Alternative für Deutschland (AfD) για λύσεις, καθώς αυτά τα κόμματα ευνοούν την συμφωνία με την Ρωσία. Κλήση αφύπνισης: Η Isabella Weber, αναπληρώτρια καθηγήτρια οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, προειδοποίησε:

Σε μια εποχή συγκρούσεων, κλίματος και γεωπολιτικής κρίσης, η άνοδος του AfD είναι μια κλήση αφύπνισης. Η κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου που βιώνουν οι Γερμανοί είναι άνευ προηγουμένου από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ενώ είναι αλήθεια ότι οι παράγοντες που τροφοδότησαν την άνοδο του AfD ξεπερνούν τα οικονομικά, είναι επίσης αδύνατο να αγνοήσουμε πώς αυτή η άνευ προηγουμένου ύφεση στην Γερμανική ζωή συνοδευόταν από την αυξανόμενη δημοτικότητα της ακροδεξιάς.

Διδάγματα από την ιστορία: Η ιστορία μας δείχνει ότι η οικονομική δυσφορία μπορεί να ριζοσπαστικοποιήσει γρήγορα έναν πληθυσμό. Το 1.928 μ.Χ., το Ναζιστικό Κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ έλαβε μόνο το 2,6 τοις εκατό των ψήφων στις γενικές εκλογές της Γερμανίας. Αλλά το κραχ της Wall Street του 1.929 μ.Χ. συνέβη τον επόμενο χρόνο και η δημοτικότητα των Ναζί εκτοξεύτηκε στα ύψη όπου ο Χίτλερ εξελέγη καγκελάριος το 1.933 μ.Χ. με 43,9 τοις εκατό των ψήφων.

Το φιλορωσικό Alternative für Deutschland έχει υποστεί μια πιο αργή, αλλά παρόμοια, άνοδο την τελευταία δεκαετία, από 5 τοις εκατό δημόσια υποστήριξη το 2014 μ.Χ. σε 18 τοις εκατό δημόσια υποστήριξη σήμερα. Πολιτική αλλαγή: Προσέξτε αυτή η δυσαρέσκεια να προκαλέσει έναν ακόμη πολιτικό μετασχηματισμό στην Ευρώπη — μακριά από την φιλελεύθερη δημοκρατία σε κάτι πολύ πιο αυταρχικό.

Δηλώσεις από Γερμανία που προμηνύουν γεγονότα… «Πρέπει να ετοιμαστούμε για πόλεμο». Ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους ανακοίνωσε την Πέμπτη μια ανανέωση του στρατού της χώρας ώστε να είναι κατάλληλος για πόλεμο.

Ο στόχος είναι «να αναδιαρθρωθεί η Bundeswehr (σ.σ. Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις) με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι βέλτιστα τοποθετημένη ακόμη και σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, σε περίπτωση άμυνας, σε περίπτωση πολέμου».

Ο νέος Γερμανικός στρατός θα οργανωθεί σε τέσσερις κλάδους: Τον παραδοσιακό στρατό, το ναυτικό, την αεροπορία, καθώς και έναν νέο κλάδο του κυβερνοχώρου και του χώρου πληροφοριών. Ο νέος κλάδος στον κυβερνοχώρο θα είναι υπεύθυνος για την αντιμετώπιση υβριδικών απειλών καθώς και τακτικά καθήκοντα όπως ο ηλεκτρονικός πόλεμος.

«Ο στρατός θα ενσωματώσει τώρα τις δυνάμεις εθνικής ασφάλειας, ενώ η Πολεμική Αεροπορία θα παρακολουθεί την κατάσταση των αεροσκαφών της – μια λειτουργία που εκτελούσε παλαιότερα το Υπουργείο Άμυνας», όπως μεταδίδει το Politico.

Κατά το Βερολίνο, στόχος είναι να γίνει ο Γερμανικός στρατός πιο αποτελεσματικός καθώς αποτινάσσεται από δεκαετίες χαμηλών δαπανών και προετοιμάζεται για την πρόκληση που θέτει μια επιθετική Ρωσία.

«Από την στιγμή που η Ρωσία έθεσε υπό αμφισβήτηση την Ευρωπαϊκή ειρηνευτική τάξη, δημιουργήθηκε μια ειδική κατάσταση απειλής για την Γερμανία και τους συμμάχους της», ανέφερε η ανακοίνωση του γερμανικού υπουργείου Άμυνας.

Αυτή είναι ακόμα μία δήλωση που προέρχεται από κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος στην Γερμανία και όπου προετοιμάζει τις μάζες για «μεγάλο πόλεμο» το επόμενο διάστημα! Είχαν προηγηθεί τα «καμπανάκια» από τους Υπ. Παιδείας και Υγείας σχετικά με την ανάγκη οι υποδομές της ευρωπαϊκής χώρας να είναι κατάλληλες για να ανταπεξέλθουν σε περίοδο πολέμου.