ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν σημαντικές ομοιότητες της μιας εποχής με την άλλη. Έτσι, στην Γαλλία υπήρξαν μεγάλες ομοιότητες του Ντε Γκολ που διαδέχθηκε τους δωσίλογους Πετάν και Άλβα και ελευθέρωσε την πατρίδα του από την Γερμανική Κατοχή.

Έτσι, υπάρχουν ομοιότητες του Ντε Γκολ με την Λεπέν και τον Μπαρντελά. Ο Ντε Γκολ πολέμησε ενάντια στον Πετταίν και τον Άλβα που είχαν υποταχτεί και ξεπουλήσει την Γαλλία στην Γερμανία του Χίτλερ και κατάφερε να νικήσει με ανταρτικό και με την βοήθεια των Συμμάχων και να πάρει την εξουσια και να κάνει το κράτος πατριωτικό και ισχυρό.

Αντιστοιχα η Λεπέν, ο Μπαρντελά και Ζεμούρ πολεμούν Γάλλους Προέδρους (Σαρκοζί, Ολάντ, Μακρόν). που έχουν μετα την κρίση του 2009 μ.Χ. στην ΕΕ έχουν υποτάξει οικονομικά και πολιτικά την Γαλλία στην Ευρωπαϊκή Ένωση που ελέγχει η Γερμανία (http://alophx.blogspot.com/2024/07/blog-post_52.html, http://alophx.blogspot.com/2018/11/1968-2018.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/1789-2016.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_38.html).

Και στις δυο περιπτώσεις δημιουργήθηκε εάν κοινό στρατιωτικο σώμα, η μεραρχία Καρλομάγνος και ο σχεδιαζόμενος ευρωστρατό αντιστοιχα. Τον Ντε Γκολ και τα ανταρτικά κινήματα κατά του Πετταίν, του Άλβα, των φιλογερμανού σε όλη την Ευρώπη και των Γερμανών υποστήριζαν με όπλα, χρήμα και πράκτορες και μετά και με στρατό οι ΗΠΑ και η Ρωσία.

Αντιστοιχα στις μέρες μας τα εθνικιστικά κόμματα στην Γαλλία, την Λεπέν και τον Μπαρντελά στηρίζουν οι ΗΠΑ κατά της Γερμανίας όπως και όλα τα εθνικιστικά κινήματα της Νέας Δεξιάς σε όλη την Ευρώπη, αλλα και η Ρωσία του Πούτιν.

Τότε με την στήριξη των ΗΠΑ και των Ρώσων διαλύθηκε η Αυτοκρατορία του Γ΄ Ράιχ σε όλη την Ευρώπη και στις μέρες μας ξανά με την στήριξη των ΗΠΑ και των Ρώσων μπορει να διαλυθεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποια και με μνημόνια έχει κυριαρχήσει η Γερμανία και κάποιοι για ήττον λόγο αυτό πολλοί την αποκαλούν και Δ΄ Ράιχ της Γερμανίας.

Συγκεκριμένα, ο Σαρλ Ντε Γκολ υπήρξε ηγετική φιγούρα του Γαλλικού πατριωτισμού και της εθνικής ανεξαρτησίας. Ήταν ο ιδρυτής της Ένωσης Δημοκρατικών Γάλλων (Rassemblement des Français) και αργότερα του Εθνικού Κόμματος. Ανέλαβε την ηγεσία της Γαλλίας μετά την πτώση του καθεστώτος του Βισί και του Πετταίν (που συνεργάστηκε με τους Ναζί).

Στην διάρκεια του Β΄ΠΠ, ο Ντε Γκολ ηγήθηκε της Αντίστασης κατά των Γερμανών και των συνεργατών τους, όπως ο Βισί και ο Λαβάλ, οι οποίοι είχαν αποδεχθεί την υποταγή στην Γερμανία. Επέδειξε σθένος στην αντίσταση και στην προσπάθεια να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Γαλλίας. Μετά τον πόλεμο, δημιούργησε ένα ισχυρό και ανεξάρτητο κράτος, με πλήρη απομάκρυνση από την επιρροή της Γερμανίας και των ΗΠΑ.

Στην εποχη μας, η Μαρίν Λεπέν, όπως και ο Μπαρντελά είναι επικεφαλής του Εθνικού Συλλογικού Μετώπου (Front National, τώρα Rassemblement National), το οποίο είναι το πιο γνωστό ακροδεξιό κόμμα της Γαλλίας, με έντονη εθνικιστική γραμμή και αντιευρωπαϊκή στάση. Ο δε Ερίκ Ζεμούρ είναι επικεφαλής του κόμματος Reconquête, που βασίζεται σε έναν συνδυασμό εθνικιστικών και πατριωτικών θέσεων και συχνά εκφράζει σκεπτικισμό απέναντι στην ΕΕ.

Και οι τρεις πολιτικοί εξέφρασαν την αντίθεση τους στην κυριαρχία της Γερμανίας στην ΕΕ και στην οικονομική επιρροή που αυτή ασκεί, ιδιαίτερα μετά την κρίση του 2008 μ.Χ. και τα μνημόνια λιτότητας που επιβλήθηκαν στις χώρες του Νότου (συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας).

Η Λεπέν, ο Μπαρντελά και ο Ζεμούρ έχουν τονίσει επανειλημμένα την ανάγκη για "επιστροφή στην κυριαρχία" της Γαλλίας και την έξοδο από την ΕΕ ή την αναθεώρηση της σχέσης με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Ο Μπαρντελά αντιτίθεται επίσης στην κυριαρχία της Γερμανίας στην ΕΕ και τις πολιτικές λιτότητας που αυτή προωθεί.

Στην διάρκεια του Β΄ΠΠ, οι Γερμανοί είχαν σχηματίσει την Μεραρχία "Καρλομάγνος" (Karlsrue), η οποία αποτελούνταν από κατακτημένα στρατεύματα, περιλαμβάνοντας και Γάλλους συνεργάτες του καθεστώτος του Βισί.

Στην σύγχρονη εποχή, η ΕΕ εξετάζει την δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού στρατού (ευρωστρατού), ως μέρος της διαδικασίας για την ενίσχυση της ασφάλειας και της άμυνας στην Ευρώπη, με την κυριαρχία της Γερμανίας στην εξωτερική πολιτική και άμυνα της ΕΕ να είναι εμφανής.

Η αντίσταση που είχε οργανώσει ο Ντε Γκολ στην Γερμανική κυριαρχία το 1.940 μ.Χ. έχει παρόμοιες αντιφάσεις με την αντίσταση που εκφράζουν η Λεπέν και ο Ζεμούρ σήμερα, οι οποίοι θεωρούν την ΕΕ και την Γερμανία ως απειλή για την εθνική κυριαρχία της Γαλλίας. Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει η αντίθεση στην υπερβολική επιρροή της Γερμανίας (τότε με την ναζιστική κυριαρχία και σήμερα με την οικονομική επιρροή στην ΕΕ).

Και στις  2 αυτές περιπτώσεις υπάρξει στήριξη από τις ΗΠΑ και την Ρωσία. Έτσι, τον Σαρλ ντε Γκολ στην διάρκεια του Β΄ΠΠ τον στήριξαν οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση, όπως στήριξαν και όλη την Γαλλική Αντίσταση, αριστερή και δεξιά, κατά των Γερμανών, με τον Ντε Γκολ να έχει συνεργασία με τους Συμμάχους για την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Γαλλίας.

Στην εποχη μας, η Μαρίν Λεπέν, ο Ερίκ Ζεμούρ και ο Μπαρντελά λαμβάνουν από ΗΠΑ και Ρωσία και με ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό κραχ (http://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_23.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/1873-1929-2008.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_48.html, http://alophx.blogspot.com/2022/08/blog-post_2.html), όπως και ο αριστερός Μέλανσον από την Ρωσία. Συγκείμενα, στην σύγχρονη εποχή, όλα τα εθνικιστικά κινήματα της Ευρώπης (και κυρίως αυτά στην Γαλλία) έχουν βρει στήριξη σε διάφορους βαθμούς από τις ΗΠΑ και την Ρωσία (http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html, http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_34.html) με στόχο την διάλυση της ΕΕ και επάνοδο εθνικιστών στήν εξουσία της (http://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_46.html, http://alophx.blogspot.com/2024/09/blog-post_83.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html).

Οι ΗΠΑ, παρά τις διαφορές τους με κάποια από αυτά, συχνά υποστηρίζουν κινήσεις που αντιτίθενται στην Γερμανική κυριαρχία στην ΕΕ. Η Ρωσία υπό τον Πούτιν έχει προσπαθήσει να ενισχύσει τη συνεργασία της με ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα στην Ευρώπη, βλέποντας αυτά τα κινήματα ως συμμάχους στην ανατροπή της Γερμανικής κυριαρχίας και της επιρροής της ΕΕ.

Ιδεολογικά, ο Ντε Γκολ επικεντρώθηκε στην πατριωτική, ανεξάρτητη και κυρίαρχη Γαλλία, που δεν υποτάσσεται σε ξένες δυνάμεις, είτε πρόκειται για ναζιστική Γερμανία είτε για την Σοβιετική Ένωση ή τις ΗΠΑ.

Οι δε Λεπέν, Ζεμούρ και Μπαρντελά και οι τρεις ενσαρκώνουν μια αντίστοιχη πατριωτική γραμμή, με έμφαση στην αποκατάσταση της Γαλλικής κυριαρχίας απέναντι στην ΕΕ και την Γερμανία. Ειδικά η Λεπέν, ο Μπαρντελά και ο Ζεμούρ είναι πιο έντονα ευρωσκεπτικιστές και θέλουν μια επιστροφή στην Γαλλική ανεξαρτησία. .

Μια άνοδος της Μαρίν Λεπέν ή του Ζορντάν Μπαρντελά στην Γαλλία μπορεί να γίνει αν η οικονομική και πολιτική κυριαρχία της Γερμανίας στην ΕΕ προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, ειδικά με μία κρίση σαν του 2008 μ.Χ. και με νέες πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται στους Γάλλους πολίτες. Στην περίοδο αυτή, η Λεπέν και ο Ζορντάν Μπαρντελά (ή άλλοι παρόμοιοι ηγέτες) αναλάβουν ηγετικό ρόλο, υποστηρίζοντας την ανάγκη για επιστροφή στην Γαλλική κυριαρχία και την αποχώρηση από την ΕΕ.

Η Μαρίν Λεπέν ή ο Μπαρντελά μπορούν να καταγγείλουν την Γερμανία για την επιβολή των δικών της συμφερόντων στην Ευρώπη και να προτείνουν την δημιουργία ενός «Γαλλικού Εθνικού Κράτους» έξω από την ΕΕ, όπως έκανε και ο Σαρλ Ντε Γκολ με την Γαλλία όταν αρνήθηκε να υποταχθεί στην γερμανική κυριαρχία του Β΄ΠΠ.

Η Λεπέν θα επικεντρωθεί στην αποκατάσταση της κυριαρχίας της Γαλλίας, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά, καταγγέλλοντας την Γερμανία ως την κυριότερη υπεύθυνη για την αποδυνάμωση της γαλλικής ανεξαρτησίας μέσα στην ΕΕ.

Παρόμοια με τον Ντε Γκολ, η Λεπέν ή ο Μπαρντελά θα πρέπει να υιοθετήσουν σφοδρή αντιπαράθεση με την Γερμανία και να καταγγείλουν τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη. Αυτή η στρατηγική θα επικεντρωθεί στην επιστροφή της Γαλλίας στον διεθνή χάρτη ως ανεξάρτητο κράτος, εκτός από την ΕΕ και τους θεσμούς της. Η Γερμανία θα παρουσιαστεί ως η μεγάλη απειλή για την εθνική ανεξαρτησία της Γαλλίας και για την ελευθερία των Γάλλων πολιτών.

Ο Ζεμούρ, η Λεπέν και ο Μπαρντελά, αν και διαφορετικοί σε επιμέρους πτυχές της πολιτικής τους, θα μπορούσαν να αναζητήσουν στήριξη τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από την Ρωσία για να ενισχύσουν την στρατηγική τους κατά της Γερμανίας στην ΕΕ.

Η Γαλλία, ως παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ, θα μπορούσε να αξιοποιήσει αυτή τη σχέση για να υποστηρίξει την στρατηγική αποδέσμευσης από την ΕΕ και την Γερμανική ηγεσία. Η Ρωσία, με τις επιδιώξεις της για τον περιορισμό της Ευρωπαϊκής ενοποίησης, θα μπορούσε να βρει κοινούς στόχους με τους Γάλλους εθνικιστές για να ενισχύσουν την πίεση στην ΕΕ.

Η Ρωσία, έχοντας ενδιαφέρον να περιορίσει την επιρροή της Γερμανίας στην ΕΕ, μπορεί να υποστηρίξει τις Γαλλικές προσπάθειες, προσφέροντας πολιτική και στρατηγική υποστήριξη για την αποσταθεροποίηση της Γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη. Οι Γάλλοι ηγέτες θα μπορούσαν να ζητήσουν την στρατηγική συνεργασία με την Ρωσία για να εξισορροπήσουν την υπερβολική επιρροή του Βερολίνου και να ενισχύσουν την εθνική κυριαρχία.

Παρόμοια με τον Ντε Γκολ, η Λεπέν ή ο Μπαρντελά θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις αντιδράσεις από το παραδοσιακό πολιτικό κατεστημένο στην Γαλλία, που είναι υπέρ της ΕΕ και της συνεργασίας με την Γερμανία.

Ο δρόμος για την ανεξαρτησία της Γαλλίας από την ΕΕ και την αποδοχή νέων στρατηγικών συμμαχιών δεν θα είναι εύκολος, αλλά οι ηγέτες αυτοί θα επιδιώξουν να παρουσιάσουν την πολιτική τους ως την αναγκαία κίνηση για την επιστροφή της Γαλλίας στην εθνική της μεγαλοπρέπεια.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στον Ντε Γκολ και τους σύγχρονους εθνικιστές ηγέτες στην Γαλλία (όπως η Λεπέν, ο Ζεμούρ και ο Μπαρντελά) που είναι κυρίως πολιτικής και στρατηγικής φύσης, αφού όλοι αντιτίθεντο στην κυριαρχία της Γερμανίας (τότε μέσω του ναζιστικού καθεστώτος, τώρα μέσω της οικονομικής και πολιτικής επιρροής της Γερμανίας στην ΕΕ) και επιδιώκουν μια πιο ανεξάρτητη και ισχυρή Γαλλία.

Ωστόσο, οι ιδεολογίες και οι στρατηγικές τους διαφέρουν αφού ο Ντε Γκολ ήταν πατριώτης που ενσωμάτωσε την ανάγκη για διεθνή συμμαχίες με τις ΗΠΑ και την Σοβιετική Ένωση, ενώ οι σύγχρονοι εθνικιστές στην Γαλλία αναζητούν συμμάχους στην Ρωσία και ενίοτε στις ΗΠΑ, ενώ προωθούν μια πιο αντιευρωπαϊκή γραμμή που μπορεί τελικά να οδηγήσει σε διάλυση της ΕΕ και επάνοδο εθνικιστών στήν εξουσία της (http://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_46.html, http://alophx.blogspot.com/2024/09/blog-post_83.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html).

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.