TO BREXIT KAI TO GAME OF THRONES ΤΗΣ SEASON 6

TO BREXIT KAI TO GAME OF THRONES ΤΗΣ SEASON 6

Ιουνίου 27, 2016

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

                                                                     27-6-2016

Ως γνωστόν, την Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016, ανακοινώθηκαν τα τελικά αποτελέσματα για το δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ. Και οι κάτοικοι της Μεγάλης Βρετανίας ψήφισαν πλειοψηφικά (52% έναντι 48%) για την έξοδο της χώρας τους από την ΕΕ (Brexit). Αυτό το αποτέλεσμα πέρα από τις τεράστιες πολιτικές, οικονομικές, και διεθνείς επιπτώσεις και αναταράξεις που θα επιφέρει στην Μεγάλη Βρετανία, την ΕΕ και στον κόσμο, φέρει κατά έναν εντυπωσιακό και παράδοξο τρόπο και ενδιαφέρουσες (και διασκεδαστικές) ομοιότητες με την γνωστή τηλεοπτική σειρά «Game of Thrones».

Καταρχάς στην ΕΕ σήμερα κυριαρχεί η Γερμανία, υπό την Μέρκελ, η οποία καταπιέζει τα διάφορα κράτη που την αποτελούν (τόσο σε Βορρά, όσο και σε Νότο), και η οποία έχει εγκαθιδρύσει παντού φιλικά-εγκάθετα προς αυτήν καθεστώτα (όπως του Ολάντ και του Ραχοί στον Νότο και του Κάμερον στον Βορρά), τα οποία είτε υποτάσσονται πλήρως σε αυτήν, είτε έχουν μαζί της μία προβληματική συνεργασία.

Αντίστοιχα στην σειρά «Game of Thrones» στο Γουέστερος, 

οι Λάννιστερ, υπό την Σέρσει, καταπιέζουν τα διάφορα κράτη που αποτελούν τα 7 βασίλεια (τόσο σε Βορρά, όσο και σε Νότο), και οι οποίοι έχουν εγκαθιδρύσει (ή συμμαχήσει) παντού με φιλικά-εγκάθετα προς αυτούς καθεστώτα (όπως του Μέις Ταιρέλ και του Ντοράν Μαρτέλ στον Νότο και των Μπόλτον στον Βορρά), τα οποία είτε υποτάσσονται πλήρως σε αυτούς, είτε έχουν μαζί τους μία προβληματική συνεργασία.

Η έντονη καταπίεση της ΕΕ στα μέλη της είχε σαν αποτέλεσμα την άνοδο αντιευρωπαϊκών κινημάτων σε πολλές χώρες της ΕΕ (μεγάλη δημοκοπική άνοδος ακροδεξιάς στις εκλογές της Αυστρίας, του κινήματος του Γκρίλλο κυρίως, αλλά και του Σαλβίνι στην Ιταλία και αλλού), ενώ στην Μεγάλη Βρετανία σημειώθηκε μία «εξέγερση» των Ευρωσκεπτικιστών (και κυρίως εντός του κόμματος του Κάμερον) ενάντια στην ΕΕ της Γερμανίας, οι οποίοι ζήτησαν και επέβαλλαν στον Κάμερον το δημοψήφισμα-μάχη για την παραμονή ή μη της Μεγάλης Βρετανίας στην ΕΕ. 

Και αρχικά αν και η επιλογή για την παραμονή στην ΕΕ φαίνονταν να υπερέχει συντριπτικά (και φάνηκε να ανεβαίνει και πάλι πολύ δημοσκοπικά μετά την δολοφονία της βουλευτού των Εργατικών Κοξ), στο τέλος η ψήφος αντίστασης των φτωχότερων στρωμάτων της Μεγάλης Βρετανίας, μαζί με τις «ενισχύσεις», που ήρθαν στην πλευρά των Ευρωσκεπτικιστών (τις δηλώσεις του επίσημου βιογράφου της Βασίλισσας-προφανώς με την «έμμεση» συγκατάθεση της ίδιας, καθώς και τα εκλογικά αποτελέσματα των εκλογών στην Αυστρία, αλλά και στην Ιταλία, που έδωσαν τεράστια ώθηση στον Ευρωσκεπτικισμό όχι μόνο στις χώρες αυτές, αλλά και στην ΕΕ γενικότερα, όπως και η παρολίγο επικράτηση του ακροδεξιού Χόφερ στην Αυστρία), «περικύκλωσαν» και κέρδισαν τον Κάμερον και τους υποστηρικτές του Bremain, κάτι που είχε σαν τελικό αποτέλεσμα την ανακοίνωση του Κάμερον ότι θα παραιτηθεί σε ένα 6μηνο (δηλώνοντας έτσι ουσιαστικά τον πολιτικό του θάνατο) και πως ένας νέος πρωθυπουργός θα διαχειριστεί το Brexit.

Παράλληλα η Σκωτία και η Βόρεια Ιρλανδία δήλωσαν (εμφανίζοντας ουσιαστικά αποσχιστικές τάσεις) πως εξετάζουν δημοψήφισμα για αποχωρισμό από την Μεγάλη Βρετανία (ανεξαρτησία και οι δύο, ενώ η Βόρεια Ιρλανδία σκέφτεται παράλληλα να ψηφίσει για την ένωση της με την Δημοκρατία της Ελεύθερης Ιρλανδίας), και για την εκ νέου εισδοχή τους στην ΕΕ, διχάζοντας έτσι, και διαλύοντας ουσιαστικά την ίδια την Μεγάλη Βρετανία (δημοψήφισμα για ανεξαρτησία θέλουν να κάνουν αντίστοιχα και οι Καταλανοί από την Ισπανία). Πάντως η Μεγάλη Βρετανία είναι η πρώτη χώρα που περήφανα και πατριωτικά, ξανακέρδισε την εθνική της ανεξαρτησία από την ΕΕ.

Αντίστοιχα η έντονη καταπίεση των Λάννιστερ στα βασίλεια του Γουέστερος είχε σαν αποτέλεσμα την άνοδο εχθρικών για αυτούς κινημάτων σε πολλές επαρχίες του βασιλείου τους, ενώ στον Βορρά σημειώθηκε μία «εξέγερση» των Σταρκ και των συμμάχων τους (ακόμα και πρώην συμμάχων των Μπόλτον) ενάντια στους Λάννιστερ, κάτι το οποίο «ανάγκασε» τους Μπόλτον να ετοιμαστούν για μια μάχη, η οποία θα έκρινε την ηγεσία και την ανεξαρτησία του Βορρά, και την παραμονή του ή μη στο ενωμένο βασίλειο.  Και αρχικά οι Μπόλτον φαίνονταν να υπερέχουν συντριπτικά, στο τέλος όμως η αντίστασης των Σταρκ, μαζί με τις «ενισχύσεις», που ήρθαν σε αυτούς (του Μπάλις και της Σάνσα-δηλαδή ο στρατός των Άρρυν, όπως και η παρολίγο επικράτηση του Blackfish στο Ρίβερραν), «περικύκλωσαν» και κέρδισαν τους Μπόλτον και τους υποστηρικτές τους, κάτι που είχε σαν τελικό αποτέλεσμα τον θάνατο του Ράμσει Μπόλτον.

 Παράλληλα οι Καστάρκ και κάποια υπολλέιματα των Μπόλτον, εμφάνισαν αποσχιστικές τάσεις, διχάζοντας έτσι τον Βορρά. Πάντως ο Βορράς υπό τους Σταρκ είναι η πρώτη χώρα που περήφανα ξανακέρδισε την εθνική της ανεξαρτησία της από τα 7 βασίλεια.

Την ίδια στιγμή στην Μέση Ανατολή, η Ρωσία (με την βοήθεια της Κίνας), αντιμετωπίζει στην Συρία, την χρηματοδοτούμενη από τις ΗΠΑ και ΕΕ, ισλαμιστική οργάνωση ISIS (η οποία έχει προκαλέσει ανάλογα προβλήματα και σε άλλες χώρες όπως π.χ. το Ιράκ και την Λιβύη), και έχει κατορθώσει να καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος του στρατού των ισλαμιστών.

Αντίστοιχα στο Μυρήν, η Ντεναίρυς, (με την βοήθεια των Δράκων και των Ντοθράκι), αντιμετώπισε, την χρηματοδοτούμενη από πλούσιες πόλεις του Έσσος, οργάνωση των Αρπυίων (οι οποίες είχαν προκαλέσει ανάλογα προβλήματα και σε άλλες πόλεις κράτη της περιοχής που ελέγχονταν από την Ντεναίρυς), και κατόρθωσε να καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος του στρατού τους.

Στην Ισπανία οι επαναληπτικές εκλογές που αναμένονται να γίνουν τον Ιούνιο, αναμένονται να φέρουν και πάλι πρώτο τον Ραχόι, αλλά πιθανότατα χωρίς να μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση ξανά, και με τους Podemos δεύτερους με μικρή διαφορά, και οι οποίοι είναι το πιθανότερο να σχηματίσουν κυβέρνηση μαζί με τους Σοσιαλιστές, και να οδηγήσουν και τον ήδη αντιδημοφιλή στον λαό της Ισπανίας, Ραχόι, στον πολιτικό του θάνατο.

Στο Ντορν του Γουέστερος αντίστοιχα, οι επαναληπτική προσπάθεια για πραξικόπημα που έγινε, έφερε την πτώση των Μαρτέλ από τα Sand Snakes, τα οποία είναι το πιθανότερο να σχηματίσουν συμμαχία μαζί με την Ντεναίρυς, αφού πρώτα οδήγησαν τον ήδη αντιδημοφιλή στον λαό του Ντορν, Ντοράν, στον θάνατο του.

Στην Γερμάνια σήμερα η Μέρκελ αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και βρίσκεται σε δύσκολη πολιτική θέση, ενώ παράλληλα πολλοί στρέφονται εναντίον της (ακόμα και μέσα στο ίδιο της το κόμμα), υπάρχει συνεχής άνοδος των λαϊκιστών της Εναλλακτικής για την Γερμανία και της PEGIDA (οι οποίοι δεν συμπαθούν καθόλου τους ισλαμιστές και τους μουσουλμάνους της Γερμανίας, αλλά παράλληλα βρίσκονται και σε σύγκρουση με τις επίσημες Εκκλησίες της Γερμανίας).

Την ίδια στιγμή υπάρχει μία συνεχή πτώση στην δημοτικότητα της Μέρκελ (τόση ώστε τα ¾ των Γερμανών δεν την θέλουν ξανά για καγκελάριο) και ο λαός της αρχίζει σιγά, σιγά να την αποστρέφεται. Οι πιο επικίνδυνοι εχθροί της Μέρκελ (Εναλλακτική για την Γερμανία και PEGIDA), που είναι φανατικοί, και οι οποίοι ξεκίνησαν αρχικά με λίγα μέλη, αλλά συνεχώς αυξάνονται αριθμητικά ξεπερνώντας το 15%, δηλώνουν εχθροί των ξένων και πως είναι προστάτες των συμφερόντων του λαού.

Παράλληλα υπάρχει άνοδος πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών, οι οποίοι δηλώνουν προστάτες του λαού και των φτωχών, όπως  ο πάπας Φραγκίσκος, ο οποίος με τους συνεχείς λόγους του κατά των πλουσίων, την προτροπή για αλληλεγγύη και βοήθεια στους φτωχούς, αλλά και την οικειοθελή αποχώρηση του από τα  «ακριβά» διαμερίσματα του Βατικανού και την μετακίνηση του σε πιο «ταπεινά», κατάφερε να γίνει πολύ διάσημος (όπως και άλλοι αντίστοιχοι πολιτικοί ηγέτες που υποσχεθήκαν τα ίδια πράγματα, όπως π.χ. Ουίλντερς σε Ολλανδία, Λεπέν σε Γαλλία, Φαράτζ-Μπόρις Τζόνσον σε Αγγλία, Στράσε σε Αυστρία, Γκρίλλο και Ματέο Σαλβίνι στην Ιταλία, Μπερντ Λούκε, Φράουκε Πίτρι, Λουτς Μπάχμαν σε Γερμανία, Τραμπ σε ΗΠΑ).

http://www.vox.com/2016/4/21/11450192/game-of-thrones-trump-clinton-sanders-cruz-kasich

Είναι πιθανό ότι η Μέρκελ πάνω στην απελπισία της, θα προβεί σε ακραία «εμπρηστικές» και επιθετικές-τιμωρητικές για τους λαούς της ΕΕ πολιτικές, οι οποίες θα καταστρέψουν ολόκληρο το οικοδόμημα και το «ιερατείο» της ΕΕ, αλλά και την ίδια στο τέλος, οδηγώντας την και αυτήν στον οριστικό πολιτικό της θάνατο, φέροντας παράλληλα το απόλυτο χάος και την καταστροφή και την τελική ολοσχερή διάλυση της ίδιας της ΕΕ.

Στο Γουέστερος αντίστοιχα η Σέρσει αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και βρίσκεται σε δύσκολη πολιτική θέση, ενώ παράλληλα πολλοί στρέφονται εναντίον της (ακόμα και μέσα στην ίδια της την οικογένεια), και υπάρχει συνεχής άνοδος των λαϊκιστών Sparrows (οι οποίοι δεν συμπαθούν καθόλου τους αλλόθρησκους ξένους, αλλά παράλληλα βρίσκονταν για ένα διάστημα σε σύγκρουση και με την επίσημη Πίστη των Επτά).

Την ίδια στιγμή υπάρχει μία συνεχή πτώση στην δημοτικότητα της Σέρσει (ώστε κανείς δεν την θέλει ξανά για βασίλισσα) και ο λαός του King’s Landing την αποστρέφεται πλήρως. Οι πιο επικίνδυνοι εχθροί της (Sparrows), που είναι φανατικοί, και οι οποίοι ξεκίνησαν αρχικά με λίγα μέλη, συνεχώς αυξάνονται αριθμητικά ξεπερνώντας κατά πολύ το 50% του λαού της πόλης, δηλώνουν εχθροί των ξένων και πως είναι προστάτες των συμφερόντων του λαού.

Παράλληλα υπήρξε ραγδαία άνοδος ενός πολιτικού και θρησκευτικού ηγέτη, ο οποίος δήλωνε προστάτης του λαού και των φτωχών,  του High Sparrow, ο οποίος με τους συνεχείς λόγους του κατά των πλουσίων, την προτροπή για αλληλεγγύη και βοήθεια στους φτωχούς, αλλά και την οικειοθελή αποχώρηση του από τα  «ακριβά» διαμερίσματα του Sept  και του Μπάελορ, και την μετακίνηση του σε πιο «ταπεινά», κατάφερε να γίνει πολύ διάσημος.

Είναι πιθανό ότι η Σέρσει πάνω στην απελπισία της, θα προβεί σε ακραία «εμπρηστικές» και επιθετικές-τιμωρητικές για τον λαό του King’s Landing, και τους εχθρούς της πολιτικές, οι οποίες θα καταστρέψουν ολόκληρο το οικοδόμημα του Sept, και το μεγάλο μέρος του «ιερατείου» (και πιθανόν και του King’s Landing), αλλά και την ίδια στο τέλος, οδηγώντας την και αυτήν στον οριστικό της θάνατο, φέροντας παράλληλα το απόλυτο χάος και την καταστροφή και την τελική ολοσχερή διάλυση του ίδιου του βασιλείου.

Θα ακολουθήσει άραγε και στην πραγματικότητα η ΕΕ τον δρόμο της διάλυσης που ακολουθεί το Γουέστερος στην τηλεοπτική σειρά «Game of Thrones»; Άγνωστο, αλλά είναι γνωστό, πως «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός». Και αυτό δείχνει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Αγγλία. Και όπως θα έλεγε και η Μελισανδρη (του «Game of Thrones») για το τελικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αυτού: «I saw Bremain banners on the Ground, I saw the European flags Burning».