Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΑΡΙΧΟ ΚΑΙ Η 11 ΣΕΠΕΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΑΡΙΧΟ ΚΑΙ Η 11 ΣΕΠΕΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001

Φεβρουαρίου 20, 2015

                                                       

  Γράφει ο Αλώπηξ

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Alaric_entering_Athens.jpg

20-2-2015

Αμέσως μετά τον θάνατο του Mεγάλου Θεοδοσίου**( 17 Ιανουαρίου 395) τον διαδέχτηκαν στον θρόνο ο γιος του ο Αρκάδιος στην Ανατολή και ο Ονώριος στην Δύση, συνεπικουρούμενοι από έναν επίτροπο ο καθένας, τον Γαλάτη Ρουφίνο για τον Αρκάδιο και τον Γερμανό Στηλίχωνα για τον Ονώριο. Και οι δύο διάδοχοι ήταν αδύναμοι ηγεμόνες και άβουλες κινούμενες μαριονέτες που καθοδηγούταν από τους αυλικούς τους, οι οποίοι μισούσαν ο ένας τον άλλον και επιδίωκαν να συγγενέψουν με τους κηδεμόνες τους. Το βασικό πρόβλημα που απασχόλησε το κράτος, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αρκαδίου, ήταν το Γερμανικό.

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Ludwig_Thiersch_-_Alaric_%C3%A0_Ath%C3%A8nes.jpg

Στην Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μετά την πτώση του Στηλίχωνα και με των Γερμανών μισθοφόρων του,  οι Γότθοι δημιουργούσαν τα άγρια προβλήματα όπως και στην Ανατολή και οι ντόπιοι έτρεφαν έντονη αντιπάθεια για αυτούς. Επίσης η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κλυδωνιζόταν από έντονες εξεγέρσεις, χωριστικά κινήματα, οικονομική κρίση, εξαθλίωση και μεγάλη οικονομική καταπίεση, εξωτερικές εισβολές, αναγέννηση των ντόπιων γλωσσών, πολιτισμών και εθνικισμών, οι οποίοι πρέσβευαν τον αποχωρισμό των περιοχών τους από την αυτοκρατορία, με την πλήρη ανεξαρτητοποίηση τους. Οι Γότθοι υπό την ηγεσία του Αλάριχου πραγματοποιούσαν συνεχείς εισβολές στην Ιταλία.

Η μεγαλύτερη από όλες τις επιδρομές του Αλάριχου στην Ιταλία έγινε το 410.  Έχοντας την ηγεσία πολλών πολεμιστών που είχαν και ρωμαϊκά όπλα, ο Αλάριχος συγκέντρωσε τα στρατεύματά και κινήθηκε προς την Ρώμη για να την λεηλατήσει και να την καταστρέψει. Απέβλεπε επίσης στην πλούσια λεία και στην κατάκτηση της ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Ο αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ονώριος κατέφυγε στην Ραβέννα. 

Ο Αλάριχος έκανες πολλές σφαγές και καταστροφές στο πέρασμα του. Ο σύμβουλος του Ονώριου,  Ολύμπιος, ο οποίος κατεύθυνε τον ανίκανο αυτοκράτορα, αρνήθηκε τις απαιτήσεις του Αλάριχου για καταβολή χρημάτων και την ικανοποίηση των αξιώσεων του Αλάριχου,  και τότε ο Αλάριχος τέθηκε επί κεφαλής των ανδρών του και προσπάθησε να κυριεύσει με την Ρώμη μέσω πολιορκίας και πείνας.

Οι άνθρωποι πέθαναν συνεχώς και πτώματά συσσωρευόταν στην πόλη. Ο πρωθυπουργός του Ονώριου,  Ιόβιος, τον εγκατέλειψε και αυτομόλησε στον Αλάριχο. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού,  Γότθοι κατάσκοποι του υπέδειξαν την αδυναμία μιας πύλης, και ο Αλάριχος με την χρήση «σκλάβων» που είχε δώσει ως δώρο στους Ρωμαίους (αλλά στην ουσία πρακτόρων του, οι οποίοι είχαν έτσι εισχωρήσει στην πόλη για να του ανοίξουν τις πύλες εντός της πόλης), κατόρθωσε να παραβιάσει την πύλη και να  εισχωρήσει στην αιώνια πόλη.  Η Ρώμη παραδόθηκε και εξελίχθησαν άγριες βαρβαρότητες.  Η λεηλασία της Ρώμης κράτησε για 6 μέρες,  ενώ όλα σχεδόν τα ιερά συλήθηκαν και λαφυραγωγήθηκαν.

Το σοκ που προκλήθηκε στους Ρωμαίους ήταν τεράστιο (Η Ρώμη είχε να αλωθεί από βαρβάρους από το 387 π.Χ. που την κατέλαβαν οι Γαλάτες). Ο Αλάριχος πέθανε λίγο μετά, ενώ ετοιμαζόταν να επιτεθεί στην Ραβέννα και τον Ονώριο (και ο ίδιος μαζί με τους συμβούλους του ετοιμαζόταν να εγκαταλείψει την πόλη αυτή). Η αντίδραση του Ονώριου ήταν χαρακτηριστική, ότι ενώ του έλεγαν ότι η Ρώμη πέθανε, εννοώντας ότι η πόλη έπεσε στα χέρια των Γότθων, αυτός κατάλαβε ότι πέθανε η αγαπημένη του κότα, στην οποία είχε δώσει το ίδιο όνομα, και όταν του είπαν ότι εννοούσαν την πόλη, αυτός ανακουφίστηκε γιατί δεν είχε πεθάνει το αγαπημένο του πτηνό. Αμέσως μετά η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία άρχισε να επιτίθεται αρχικά επιτυχώς έναντι των εχθρών της και στην συνέχεια ανεπιτυχώς.

 

_The_Favorites_of_the_Emperor_Honorius_-_1883

Το 2001 αντίστοιχα, τρομοκράτες, της οργάνωσης Αλ Κάιντα όπως αναφέρθηκε από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, με αρχηγό τους τον Οσάμα μπιν Λάντεν, που είχαν καταλάβει τέσσερα αεροπλάνα, πραγματοποίησαν επιθέσεις αυτοκτονίας εναντίον στόχων στις ΗΠΑ (από τρομοκράτες μάλιστα οι οποίοι είχαν εκπαιδευτεί και ζήσει, όπως και οι «δούλοι» του Αλάριχου εντός των ΗΠΑ), οι οποίες είχαν να δεχτούν εισβολή στο έδαφος τους από τον δεύτερο Αμερικανοβρετανικό πόλεμο του 1812 (όπως αντίστοιχα η Ρώμη είχε να αλωθεί από βαρβάρους από το 387 π.Χ.). Δύο από τα αεροπλάνα προσέκρουσαν στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, το τρίτο στο Πεντάγωνο, και το τέταρτο συνετρίβη στην Πενσυλβάνια. Οι επιθέσεις αυτές προκάλεσαν χιλιάδες θανάτους και καταστροφές στις ΗΠΑ και είχαν σαν συνέπεια τις αμερικανικές εισβολές σε Αφγανιστάν και Ιράκ με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Ο τότε πρόεδρος Μπους (όπως και ο αυτοκράτορας Ονώριος), ο οποίος βρισκόταν σε ένα σχολείο την ώρα των επιθέσεων, όταν ενημερώθηκε επιτόπου από τον σύμβουλο του για την κατάσταση, δεν αντέδρασε για πάρα πολύ ώρα καθόλου (όπως έκανε και ο Ονώριος με την κότα του) και συνέχισε σαν να μην συνέβη τίποτα, όταν τελικά καθυστερημένα αντέδρασε, αποφάσισε όταν συνειδητοποίησε τι έγινε σε κατάσταση πανικού, να το σκάσει με το Air Force One, ενώ ο αντιπρόεδρος του Ντικ Τσέινι (κάτι σαν τον Ολύμπιο, ο οποίος κατεύθυνε τον ανίκανο αυτοκράτορα Ονώριο, έτσι και ο Τσέινι  κατεύθυνε τον Μπους) το έσκασε και αυτός και έμεινε για βδομάδες κρυμμένος σε πυρηνικό καταφύγιο (όπως είχαν ακριβώς κάνει και ο Ονώριος και ο Ολύμπιος). Αμέσως μετά οι ΗΠΑ άρχισαν να επιτίθενται αρχικά επιτυχώς έναντι των εχθρών τους και στην συνέχεια ανεπιτυχώς.

Βλέπομε λοιπόν καθαρά ότι οι ΗΠΑ οδηγούνται στα ίδια βήματα και ενέργειες όπως η Ρώμη πριν τόσους αιώνες και είναι σχεδόν βέβαιο ότι όπως τότε οι αποφάσεις των ηγετών οδήγησαν στην διάλυση και πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έτσι και τώρα οι ίδιες ενέργειες από τις ΗΠΑ, θα οδηγήσουν στην δική τους πτώση και οριστική παρακμή.

**Ο Θεοδόσιος Α' (Flavius Theodosius Augustus^[1], 11 Ιανουαρίου 347 – 17 Ιανουαρίου 395), γνωστός και ως Μέγας Θεοδόσιος, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 379 έως το 395. Ο Θεοδόσιος ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας που κυβέρνησε τόσο στο ανατολικό όσο και στο δυτικό μισό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Βασίλευσε ως συναυτοκράτορας αρχικά με το Γρατιανό και Ουαλεντινιανό Β΄ μέχρι το 383, στη συνέχεια μόνο με τον Ουαλεντινιανό Β' και από το 392 και μετά με συναυτοκράτορα τον γιο του Αρκάδιο. Υπήρξε ικανότατος στρατιωτικός αλλά ουσιαστικά άσκησε τη διοίκηση της αυτοκρατορίας όσο ο Ουαλεντινιανός Β' ήταν ανήλικος. Παντρεύτηκε αρχικά την Φλασίλλα με την οποία απέκτησε τον Αρκάδιο, τον Ονώριο και την Πουλχερία και αργότερα την αδερφή του Ουαλεντινιανού Γάλλα ή Γκάλλα, κόρη της Ιουστίνας από την οποία απέκτησε την Γάλλα Πλακιδία, ή Γκάλλα Πλακιντία. 
 ΠΗΓΗ http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%84