ιστορική και γεωπολιτική σύνδεση του τεκτονισμού με την πολιτική της Μεγάλης Βρετάνιας για παγκόσμια κυριαρχία με την οργανωση του τεκτονισμου
Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ
Ως
γνωστόν, οι τέκτονες-μασόνοι είναι μία ευρύτερα γνωστή και παγκόσμια οργάνωση
στόχος της οποίας λέγεται ότι είναι σύμφωνα με σοβαρούς μελετητές η επίτευξη
των στόχων των μελών της με την «προώθηση» έμπιστων σε αυτών ατόμων σε καίριες
κυβερνητικές θέσεις, για την επίτευξη των στόχων τους, ο κυριότερος εκ των
οποίων είναι η επίτευξη μίας παγκόσμιας κυριαρχίας.
Όμως
αν αυτή ήταν η τελική μετεξέλιξη της οργάνωσης αυτής, οι απαρχές της δεν είχαν
καμμία σχέση με τον στόχο της αυτό.
[Στο
άρθρο αυτό θα γίνει κυρίως μία ιστορική και γεωπολιτική σύνδεση του τεκτονισμού
με την πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας για παγκόσμια κυριαρχία, και όχι τόσο η
μυστικιστική ιδεολογία της οργάνωσης αυτής, που ως γνωστόν έχει αναλυθεί
λεπτομερώς και εκτενέστατα με πολλά βιβλία και εργασίες διαχρονικά από
αξιόλογους αναλυτές και δημοσιογράφους].
Έτσι
αρχικά μπορεί να ειπωθεί ότι οι λεγόμενες τεκτονικές Στοές δεν ήταν πάρα οι
χώροι-κτίρια δίπλα από τους ναούς, όταν τελείωναν την ημερήσια δουλειά τους σε αυτούς, όπου μέλη τεκτονικών συντεχνιών (δηλαδή οι κτίστες) είχαν την έδρα τους
και στις οποίες παρευρίσκονταν και έκαναν τις συνεδριάσεις τους.
{Εδώ
μπορεί να αναγερθεί ότι ο αρχηγός των κτιστών/τεκτόνων/μαστορών αυτών ονομάζονταν
και «πρωτομάστορας» (σαν αυτός του γνωστού «Γεφυριού της Άρτας»)}.
Οι
Στοές αυτές των τεκτόνων υπήρχαν ήδη στην Αρχαιότητα τον καιρό της Ρωμαϊκής
Αυτοκρατορίας, παρουσίασαν σημαντική κάμψη μετά την εισβολή και κατάληψη τους από τους Γερμανούς βάρβαρους και παρουσίασαν εκ νέου άνοδο τον Μεσαίωνα, όταν
ανέλαβαν την κατασκευή των μεγάλων Γοτθικών ναών σε όλη την Δυτική Ευρώπη
(κυρίως στην Αγγλία και την Γαλλία).
Οι
Συντεχνίες αυτές τεκτόνων είχαν πολύ στενή σχέση με την καθολική Εκκλησιά, αφού
κατασκεύαζαν τους ναούς της, είχαν λάβει ειδικά προνόμια από αυτή και τους
μονάρχες της Ευρώπης (π.χ, φοροαπαλλαγές, καθόλου αγγαρείες), ενώ είχαν στις
Συντεχνίες τους έναν Άγιο-προστάτη, έκαναν συχνά φιλανθρωπίες και ήταν ένεκα
τούτου ιδιαίτερα αγαπητοί στον λαό.
Επίσης,
μέλη των Στοών αυτών ήταν και πολλοί μοναχοί για τους οποίους χτίζονταν πολλοί
ναοί, οι οποίοι μετέφεραν σε αυτές την ιεραρχία, την εχεμύθεια, όπως και την
οργάνωση τους, με την πλήρη κράτησή των μυστικών, την αυστηρότατη τήρηση και
υπακοή στην ιεραρχία, όπως και την αυστηρή τήρηση των όρκων των μελών τους.
Παρόλα
αυτά, οι Τεκτονικές Συντεχνίες-Σύνδεσμοι-Συνεταιρισμοί ήταν παράλληλα ένα
κλειστό επάγγελμα, στις οποίες εισέρχονταν και γίνονταν μέλη μόνο όσοι θα
ακολουθούσαν το επάγγελμα αυτό (δεν επιτρέπονταν να εισέλθουν μέλη άλλων
επαγγελμάτων), ενώ όσοι γίνονταν μέλη και μάθαιναν την τέχνη από παλιότερους
μάστορες, δεν επιτρέπονταν με όρκο να αποκαλύψουν σε άλλους τα μυστικά της
τέχνης τους.
Η
δε είσοδος νέων μελών στις Στοές αυτές γίνονταν με μία ειδική και εντυπωσιακή
τελετή μύησης, ενώ όλα τα μέλη των Συντεχνιών αυτών είχαν κάποιους βαθμούς
(π.χ. οι νεοεισερχόμενοι εκπαιδευόμενοι ονομάζονταν αρχικά «βοηθοί»).
Παρόλα
αυτά, με την πάροδο των ετών και λόγω πολλών δυσάρεστων ιστορικών εμπειριών
(π.χ. η πανούκλα στον Μεσαίωνα, η μεταρρύθμιση και η αντιμεταρρύθμιση, οι
μεγάλοι θρησκευτικοί πόλεμοι κ.λ.π.), λόγω των αλλαγών στον ρυθμό της τέχνης,
αλλά και την οικονομική δυσπραγία, οι παραγγελίες για κατασκευή νέων Γοτθικών
ναών έπεσαν σημαντικά.
Στην
εξέλιξη αυτή συντέλεσε τόσο η Αναγέννηση, εξαιτίας της οποίας άλλαξαν οι
προτιμήσεις στους ναούς (π.χ. μικρότεροι και ομορφότεροι από τους Γοτθικούς), η
κατασκευή των περισσοτέρων γοτθικών ναών που είχαν παραγγελθεί, αλλά και οι
μεγάλες θρησκευτικές αλλαγές στην Ευρώπη, αφού σε πολλά κράτη που από καθολικά
έγιναν προτεσταντικά, οι Γοτθικοί ναοί και πολλά άλλα κτίσματα των καθολικών
απαγορεύτηκαν ή περιορίστηκαν σημαντικά.
Έτσι
έγινε κυρίως στην Αγγλία, οπού η μεγάλη πτώση των παραγγελιών των τεκτόνων από
το νέο προτεσταντικό κράτος, όπως και η αλλαγή της νοοτροπίας των ναών που
προαναφέρθηκε, όπως και η κατάργηση των φοροαπαλλαγών που ίσχυαν μέχρι τότε,
συντέλεσαν στην πτώση των οικονομικών αυτών, μιας και έχασαν κατά πολύ την
εύνοια των μοναρχών, άλλα και του παπά της Ρώμης, αφού ο καθολικισμός
εκδιώχτηκε από την Αγγλία.
Έτσι,
προκειμένου πολλές από αυτές τις Στοές να γίνουν «ελκυστικές» και για να βρουν
χρηματοδότες και προστάτες, άλλαξαν θρησκευτική κατεύθυνση και έγιναν
προτεσταντικές, ενώ επέτρεψαν και την είσοδο πλούσιων μελών εντός τους,
επιτρέποντας τους να γίνουν ακόμη και Πρόεδροι αυτών και να εισάγουν και άλλα
φιλικά προς αυτά και πλούσια πρόσωπα εντός τους ως χρηματοδότες τους.
Τέτοια
πρόσωπα ήταν κυρίως νεόπλουτοι τραπεζίτες, γαιοκτήμονες και εμπόριο διάφορων
εθνικοτήτων και θρησκειών (κυρίως προτεστάντες εννοείται) και αυτός ήταν και
ένας λόγος που αμβλύνθηκε η αυστηρά χριστιανική συνειδητή στις Στοές αυτές, για
να μπορούν αυτές να λαβαίνουν χρηματοδοτήσεις από κάθε «κατεύθυνση».
[Μερικοί
από αυτούς τους νεόπλουτους που εισήλθαν ήταν το 1600 ο John Boswell στην του Στοά Εδιμβούργου, άλλα
και οι Sir
Robert
Moray και Elias Esmale το 1641 και 1646 αντίστοιχα στην
Στοά του Newcastle].
Όμως
γιατί οι πλούσιοι αυτοί να θέλουν να γίνουν μέλη των Στοών αυτών; Πρώτον γιατί
κάτι τέτοιο θεωρούνταν τιμητικό εκείνη την εποχή και έτσι αυτοί αποκτούσαν
εκτεταμένο «κοινωνικό πρεστίζ», άλλα και λόγω της δημοφιλία των οργανώσεων
αυτών στον λαό (λόγω των φιλανθρωπιών τους).
Την
οποία οι «νεοφερμένοι» αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν προς όφελος τους,
χρησιμοποιώντας τον λαό χάρις και στα παλιά μέλη της για να ικανοποιήσουν τα
συμφέροντα τους (π.χ. να παίρνει το μέρος αυτών που υποστήριζαν οι ίδιοι σε
έναν εμφύλιο πόλεμο) και για τον λόγο αυτό συνέχισαν τις φιλανθρωπίες τους για
να του γίνουν και αυτοί αρεστοί.
[Εδώ
μπορεί να αναφερθεί ότι οι τέκτονες εκείνη την εποχή, όπως και στον Μεσαίωνα,
ήταν το πιο πολυπληθές και οργανωμένο σωματείο στην Αγγλία].
Επίσης,
οι νεόπλουτοι αυτοί προτίμησαν να γίνουν μέλη των Στοών αυτών και λόγω της
μυστικότητας και της εχεμύθειας των μελών από τους όρκους που έδιναν για τήρηση
των μυστικών των «εταιρειών» αυτών, σκεπτόμενοι έξυπνα να αξιοποιήσουν αυτήν
τους την ιδιότητα και πάλι προς όφελος τους.
Έτσι,
αρχικά οι νεοφερμένοι άρχισαν να εισάγουν πολλά μέλη της τάξης τους στις Στοές
αυτές, μέχρις ότου τελικά άλλαξαν τελείως οι αριθμοί και οι ίδιοι έγιναν
πλειοψηφία των μελών αυτών, ενώ επειδή κάποιοι από αυτούς ήταν μυστικιστές
πρόσθεσαν και μυστικιστές τελετές και στοιχεία σε αυτές.
Έτσι,
αν και διατήρησαν κάποιες από τις ονομασίες και τους βαθμούς των παλιών
τεκτονικών Στοών για τα μέλη τους (π.χ. «μαθητευόμενος» ή «βοηθός») και
πρόσθεσαν και άλλες μετέπειτα (π.χ. ιππότης), άλλαξαν τελείως τους σκοπούς των
Στοών αυτών, οι οποίοι δεν ήταν πια το κτίσιμο Γοτθικών καθεδρικών ναών, άλλα
αρχικά η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας της Αγγλίας,
αρχικά στο νησί τους.
{Αργότερα,
χάρις στις μεγάλες «οικονομικές τους ικανότητες», και οι προερχόμενοι από την
Φρανκφούρτη διαβόητοι τραπεζίτες και τοκογλύφοι Ρότσιλντ (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_1.html), κατάφεραν να εισέλθουν και να
εξαγοράσουν με απατή το μεγαλύτερο μέρος του χρηματιστηρίου του Λονδίνου (στο City του Λονδίνου).
Συγκεκριμένα,
οι Ρότσιλντ, μετά την γνωστή απάτη τους με την μάχη του Βατερλό κατάφεραν να
εξαγοράσουν για «μία μπουκιά ψωμί» όλο το Βρετανικό χρηματιστήριο, ενώ στην
συνέχεια πέτυχαν την ίδρυση της αυτόνομης πόλης κράτους του City του
Λονδίνου (οι άλλες δύο είναι του Βατικανού στην Ρώμη και της Κολούμπια στις ΗΠΑ)
και παράλληλα εξαγόρασαν και διαχειρίζονταν από κοινού όλες τις Βρετανικές Στοές
μαζί με όλους τους πράκτορες και τα μέλη τους σε Μεγάλη Βρετανία και Ευρώπη για
τους σκοπούς τους (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_1.html).
Αποκτώντας
με τον τρόπο αυτό μεγάλη επιρροή και συμφέροντα στην Μεγάλη Βρετανία, γενόμενοι
μέρος της οικονομικής-τραπεζικής ολιγαρχικής ελίτ της χώρας αυτής και
επηρεάζοντας ένεκα τούτου πολλές φορές την πολιτική αυτής προς όφελος των
συμφερόντων τους χάρις στην μεγάλη οικονομική τους δύναμη}.
Εν
συνέχεια, στόχος των Στοών αυτών έγινε η επέκταση των οικονομικών συμφερόντων
των τραπεζιτών και των εμπόρων αυτών στην Ευρώπη και τον κόσμο, άλλα και η
ίδρυση μιας παγκόσμιας Βρετανικής Αυτοκρατορίας, σχέδια που φυσικά έχουν και
άλλοι λαοί (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html).
Αργότερα,
ο νεότερος μυστικισμός τεκτονισμός ονομάστηκε και νεότερος θεωρητικός
τεκτονισμός, ενώ ο παλιός και αρχικός τεκτονισμός ονομάστηκε επαγγελματικός
τεκτονισμός αντίστοιχα.
[Εδώ μπορεί να ειπωθεί ότι εταιρίες μυστικιστών υπήρχαν στην Αγγλία ήδη από το 1.600 μ.Χ., όπως π.χ. η «Νέα Ατλαντίς» υπό τον Φράνσις Βάκωνα, η οποία είχε και αυτή ως στόχο της την ίδρυση μίας παγκόσμιας Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Οι
Ροδόσταυροι ήταν ένας συνδυασμός του προτεσταντικού δήθεν «χριστιανισμού», επιστημονικής
γνώσης και ερμητικής-καβαλιστικής μαγείας θα φτιάξει μία καλύτερη Ευρώπη, όταν
οι ίδιοι ρίξουν τους καθολικούς και τον πάπα της Ρώμης.
Ηγέτης
τους στην Αγγλία ήταν ο ιδρυτής «Νέας Ατλαντίδας» Φράνσις Μπέικον και εκεί και
στην Γερμανία ετοίμαζαν κείμενα και προσπάθησαν να προκαλέσουν μία πανευρωπαϊκή
επανάσταση, μέσω της οποίας θα επέβαλαν παντού αυτές τις απόψεις τους.
Σύμβολο
τους ήταν ο Σταυρός (σύμβολο του Χριστιανισμού) και το Ρόδο (σύμβολο της Αλχημείας
στον Μεσαίωνα), ξένου και το όνομα «Ροδόσταυροι» (από τις λέξεις Ρόδο και Σταυρό).
Οι
Ροδόσταυροι, οι οποίοι εξαπλώθηκαν και στην Γερμανία, επιχείρησαν το 1.619 μ.Χ.
στην Πράγα να κάνουν εξέγερση, αλλά απέτυχαν αφού δεν τους στήριξαν ούτε ο Άγγλος
βασιλιάς, ούτε και οι ντόπιοι Γερμανοί ηγεμόνες.
Με τελική συνέπεια, όσοι από αυτούς δεν παραμείνουν στην Γερμανία, κατέφυγαν εξόριστοι
στην Αγγλία και εκεί σιγά, σιγά έγιναν μέλη των Πανεπιστημίων της Αγγλίας, της Βασιλικής
Ακαδημίας της χώρας αυτής, αλλά και των τεκτονικών Στοών, στις οποίες μετέφεραν
τα οράματα και τις ιδέες τους για πανευρωπαϊκή κυριαρχία, πτώση του παπισμού
και «επανάσταση».
Όσοι
Ροδόσταυροι έμειναν στην Γερμανία μετέπειτα ήρθαν υπό την προστασία του Μεγάλου
Φρειδερίκου το 1740 μ.Χ. και ενώθηκαν υπό την ηγεσία του στην χώρα αυτή, μιας και ο ίδιος
είχε έντονες αποκρυφιστικές τάσεις, ενώ και ο ίδιος λέγεται πως ήταν μέλος τεκτονικών
Στοών και μύησε τους Ροδόσταυροι σε αυτές και για τον λόγο αυτό ο 18ος
βαθμός της Μασονίας ονομάζεται «Ροδόσταυροι Ιππότης».
Οι
Ροδόσταυροι, ήταν στην ουσία με την ιδεολογία τους οι πρώτοι συγκρητιστές «οικουμενιστές»
(http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_39.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/07/1821_17.html,
http://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html,
https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84a-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CE%BD/) με την ανάμειξη τόσων θρησκειών και
μαγείας που οι ίδιοι είχαν επιτελέσει.
Οι
δε Ιλλουμινάτι, οι οποίοι είχαν ιησουιτική οργάνωση μιας και ο ηγέτης τους, ο Βάισχαουπτ
ήταν πρώην ιησουΐτης, και ήταν όλοι τους μέλη τεκτονικών στοών (την οποία και μετέφεραν
στην μασονία), στο σχέδιο τους που αποκαλύφθηκε (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BC_%CE%92%CE%AC%CE%B9%CF%83%CF%87%CE%B1%CE%BF%CF%85%CF%80%CF%84,
https://www.newsbeast.gr/portraita/arthro/2035142/o-idritis-tou-mistikistikou-tagmatos-ton-ilouminati-giochan-antam-vaischaoupt,
https://www.zougla.gr/page.ashx?pid=80&aid=291388&cid=122), δεν ήταν παρά μία «εξέλιξη» του σχεδίου
των Ροδόσταυροι με την προσθήκη ιδεών του «Διαφωτισμού» (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html).
Ο
ίδιος ο Φρειδερίκος λέγεται ότι χρηματοδότησε (όπως και οι Άγγλοι), τον Γαλλικό
Διαφωτισμό για να συντρίψει την Γαλλική μοναρχία μέσω επανάστασης και να μπορέσουν
οι απόγονοι του μετέπειτα να καταλάβουν εδάφη
της χώρας αυτής.
Ο Φρειδερίκος ο Μέγας της Πρωσίας θαυμάζονταν και ήταν παράδειγμα πριν μίμηση για τον Χίτλερ, ο οποίος είχε εξίσου αποκρυφιστικής και μυστικιστικές τάσεις όπως και ο Φρειδερίκος πριν από αυτόν.
Εδώ
μπορεί να αναφερθεί, ότι επιβίωση και αναβίωση της ειδωλολατρίας προσπάθησε να συμβεί
και μετά την άνοδο του Μεγάλου Κωνσταντίνου στην ηγεσία της Ρωμανίας, τόσο από τον
Αυτοκράτορα της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ευγένιου με τον σύμβουλο του Αγορβάστη,
τον αδίστακτο Ιουλιανό τον Παραβάτη (https://www.triklopodia.gr/%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84/), τον προδότη του Μάντζικερτ Μιχαήλ
Ψελλό, όπως μετέπειτα και με τον υποκριτή Πλήθωνα (http://alophx.blogspot.com/2020/05/3.html), ενώ στις μέρες μας με τους νεοειδωλολάτρες στην Ελλάδα
και αλλού.
{Να αναβιώσουν με την βία την ειδωλολατρία στην
Ρωμανία και την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με την βία και διωγμούς προσπάθησαν
μετά τον Ιουλιανό ο στρατηγός του Προκόπιος, αλλά και ο Αυτοκράτορας Ευγένιος και
Αβοργάστης}.
Μετά
την πτώση της Πόλης το 1453 μ.Χ. ο Πλήθων μετέφερε στην Δύση τις νέο-ειδωλολατρικές
θρησκευτικές του πεποιθήσεις, ο οποίες όμως στην πραγματικότητα δεν ήταν η ειδωλολατρία
των Αρχαίων Ελλήνων, αλλά ένα συγκριτιστική μείγμα της Αρχαίας Ελληνικής ειδωλολατρικής
θρησκείας, νεοπλατωνισμού, κιθαρισμού, μαγείας, ισλάμ, ζωροαστρισμού, ιουδαϊσμού
κ.λ.π.
Παράλληλα,
ο Πλήθων μετέφερε στην Δυτική Ευρώπη και το σχέδιο του για την καταστροφή του Χριστιανισμού
και την αντικατάσταση του από την ειδωλολατρία (http://www.oodegr.com/oode/sygrafeis/plh8wn_outopia_1.htm), εκμεταλλευόμενος την «Αναγέννηση»
(http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html) στην περιοχή αυτή, ενώ πολλοί ηγέτες
της Ευρώπης με μεγάλη πολιτική και οικονομική ισχύ (π.χ. οι Μέδικοι), όπως και «λόγιοι»
ή επιστήμονες (π.χ. ο Νεύτωνας ή ο Βάκων), ενστερνίστηκαν επίσης τις πεποιθήσεις
αυτές.
Και όπως είναι ευρύτερα γνωστό και στις μέρες μας, η μασονία και ο τεκτονισμός πρεσβεύουν και αυτοί την αναβίωση της ειδωλολατρίας και την καταστροφή του Χριστιανισμού, όσο και αν προσπαθούν να το αποκρύψουν.
{Συγκεκριμένα, ο Πλήθων
μύησε στον αποκρυφισμό του στην «Συνοδό Φεράρας-Φλωρεντίας» τον άρχοντα της
πόλης της Φλωρεντίας, τον τραπεζίτη Κοσμά Μέδικο, γνωστό και με το προσωνύμιο:
«Ο Νονός της Αναγέννησης».
Σύντομα στην πόλη της
Φλωρεντίας άρχισαν να μεταφράζονται ερμητικά βιβλία, όπως του Πορφύριου, του
Ιάμβλιχου και του Πλωτίνου, από τον ρωμαιοκαθολικό ιερέα Μαρσίλιο Φιτσίνο, από
το 1.462 μ.Χ.
Το 1.486 μ.Χ. μεταφράζεται
το Μπαχίρ στα λατινικά από τον Μιράντολα, το 1517 μ.Χ. διαδίδεται ο
αποκρυφισμός και στην Γερμανία, ενώ σε λίγα χρόνια γίνεται γνωστός στους
Γάλλους και τους Άγγλους.
H κατάσταση άρχισε να
ξεφεύγει κατά πολύ τον 16ο Αιώνα, με τον ερμητικό φιλόσοφο Πέτριτς
(Francesco Patrizi) να ζητά να αναγνωριστεί επίσημα ο ερμητισμός ως ένα τάχατες
«χριστιανικό δόγμα».
Ο δε Ιταλός λάτρης του
ερμητισμού Τζορντάνο Μπρούνο λίγο πριν το 1.600 μ.Χ. άρχισε να κηρύττει δημόσια
ότι οι Ευρωπαίοι έπρεπε να εγκαταλείψουν τον Χριστιανισμό και να ασπαστούν τον
ερμητισμό ως θρησκεία τους (όπως και ο Πλήθων πριν από αυτόν).
Τότε ενεργοποιήθηκε η
Ιερά Εξέταση και το 1600 μ.Χ. ο Μπρούνο
κάηκε ζωντανός από τους παπικούς δημίους. Από τότε η διάδοση του αποκρυφισμού
και του ερμητισμού στις ρωμαιοκαθολικές χώρες περιορίστηκε, ενώ συνέχισε με
αμείωτη ένταση στις προτεσταντικές χώρες, κυρίως στην Αγγλία και την Γερμανία (https://katanixi.gr/poikila/diodoros-rammos-o-apokryfismos-stin-e/).
Η διάδοση του
αποκρυφισμού και του ερμητισμού διευκολύνθηκε από άλλο ένα γεγονός, που
συγκλόνισε την Ευρώπη, την προτεσταντική Μεταρρύθμιση. Η θρησκευτική τυραννία
που είχε επιβάλει ο πάπας στις ρωμαιοκαθολικές χώρες προκαλούσε κατά καιρούς
εξεγέρσεις, που συνήθως πνίγονταν στο αίμα ή οδηγούσαν στην πυρά τους
επαναστάτες, κατά την συνήθη θηριώδη τακτική του πάπα.
Τελικά η αντίδραση
γενικεύτηκε το 1517, με τον γνωστό Γερμανό Μεταρρυθμιστή Μαρτίνο Λούθηρο και
συνδυάστηκε με το γεγονός ότι Γερμανοί και Άγγλοι δεν ήθελαν να υποτάσσονται
στην παπική αλαζονεία.
Αυτόματα, σε αυτές τις
χώρες καταργήθηκε η Ιερά Εξέταση, οπότε αποκρυφιστές και ερμητικοί μπορούσαν να
διαδίδουν τις ιδέες τους σχεδόν άφοβα. Το αντιπαπικό κίνημα του Λούθηρου
δημιούργησε την προτεσταντική «εκκλησία», που δεν μπόρεσε να μείνει ενωμένη,
αλλά διασπάστηκε σε λουθηρανούς, καλβινιστές και αγγλικανούς.
Ταυτόχρονα με την
θρησκευτική επανάσταση του Λούθηρου, το 1517, άρχισε να διαδίδεται ο αποκρυφισμός
στις γερμανόφωνες χώρες της Ευρώπης, μέσα από το έργο «De arte cabalistica»,
του Γερμανού φιλολόγου Καπνίωνος (Johannes Reuchlin), που ήταν μαθητής του
Μιράντολα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η
προτεσταντική σκέψη στην Ευρώπη να επηρεαστεί άμεσα από τον αποκρυφισμό και,
καθώς Άγγλοι και Γερμανοί κυριάρχησαν στον Δυτικό κόσμο, κυριάρχησε τελικά στον
δυτικό τρόπο σκέψης Ευρώπης και Αμερικής μια κουλτούρα με πολλά αποκρυφυστικά
στοιχεία.
Στην Αγγλία, πριν από τον
Μπάκον, ο πρώτος που ήταν αλχημιστής, μάγος, μάντης, αποκρυφιστής, μάγος και
δήθεν «χριστιανός» ταυτόχρονα, ήταν ο Τζον Ντι, ο οποίος ήταν και παράλληλα
προσωπικός αστρολόγος της βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ Α’ Ύδωρ.
(Ο δε Μπάκον έγραψε την
«Νέα Ατλαντίδα», ένα ουτοπικό έργο σαν την «Πολιτεία» του Πλάτωνα, το οποίο και
μιλούσε για μία ιδανική πολιτεία, στην οποία θα κυριαρχούσαν μαζί «αρμονικά»
κατά τον ίδιο, ο Χριστιανισμός, η αλχημεία, ο αποκρυφισμός και η μαγεία.
Οι Αγγλικής καταγωγής
Ηλίας Ασμόλ και ο Ρόμπερτ Μόραιυ, ήταν και οι δύο ροδόσταυροι, ασκούσαν τον ερμητισμό,
την μαγεία, την αλχημεία, ήταν επιστήμονες, όπως και ο Ισαάκ Νεύτωνας, ενώ
έλεγαν ότι ήταν παράλληλα και «χριστιανοί»).
Χάρις δε στην επιρροή
αυτού στην βασίλισσα, οι αποκρυφιστικές τέχνες εξαπλώθηκαν πολύ στην
προτεσταντική Αγγλία (εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι μόνο οι προτεστάντες της
Αγγλίας και άλλων Ευρωπαϊκών κρατών «κατόρθωναν» τέτοιους (δήθεν) «συνδυασμούς
παντελώς αντιτιθέμενων ιδεών», ποτέ οι Ορθόδοξοι ή οι καθολικοί).
Ο ίδιος ο Ντι ταξίδεψε
αργότερα στην Ευρώπη και κυρίως στην Πράγα το 1.538 μ.Χ., όπου και συνάντησε
τον Αυτοκράτορα Ροδόλφο τον Β’ των Αψβούργων που ήταν και ο ίδιος αποκρυφιστής
και είχε λέγεται μετατρέψει την τότε προτεσταντική Πράγα στην Βοημία στο
κυριότερο «άντρο» του αποκρυφισμού στην Ευρώπη.
Ο Αυτοκράτοράς Ροδόλφος,
αλλά κυρίως ο Ντι, αποτέλεσε τον κύριο πολιτικό μέντορα, καθοδηγητή και ίνδαλμα
του προτεστάντη πρίγκιπα Κρίστιαν Κονχάλντ, ο οποίος πίστευε ότι ο
προτεσταντισμός θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά την Ευρώπη και να την αλλάξει
προς το καλύτερο σε συνδυασμό με τον αποκρυφισμό, την μαγεία και την αλχημεία.
Για να επιτύχει δε τον
στόχο του αυτό, ο Κρίστιαν Κονχάλντ κατά το έτος 1.614 μ.Χ. προέβη μαζί με
αρκετούς άλλους ομοϊδεάτες του στην ίδρυση των ροδόσταυρων στο Κασέλ της
Γερμανίας.
Και παράλληλα προώθησε
και κατάφερε να επιτύχει την ένωση με γάμο του Φρειδερίκου του Παλατινάτου και
της Αγγλίδας πριγκίπισσάς Ελισάβετ (δεν είναι το ίδιο άτομο με την Ελισάβετ την
Α΄ της Αγγλίας), έτσι ώστε να επιτευχθεί μία συμμαχία/ένωση (πολιτική και
στρατιωτική) της προτεσταντικής Αγγλίας με την προτεσταντική Γερμανία και
Βοημία.
Στην συνέχεια κατάφερε να
ενώσει όλους τους προτεστάντες της Βοημίας υπό κοινή ηγεσία, και κατάφερε να
τους κάνουν να επαναστατήσουν ενάντια στον νέο φανατικό καθολικό Αυτοκράτορα
των Αψβούργων Φερδινάνδο τον Β΄, φανατικό εχθρό των προτεσταντών και των
αποκρυφισμών (άρα και των ροδόσταυρων).
Αυτό έγινε με την γνωστή
σε όλους μας εκπαραθύρωση της Πράγας το 1.618 μ.Χ. που όπως είναι γνωστό
πυροδότησε τον Τριακονταετή Πόλεμο (1.618-1.648 μ.Χ.), ενώ οι ροδόσταυροι
σκόπευαν να δημιουργήσουν αν επιτύγχαναν τα σχέδια τους στην περιοχή αυτή
επισημά το πρώτο ροδοσταυρικό κράτος στην Ευρώπη.
Όμως η επανάσταση αυτή
των προτεσταντών και των ροδόσταυρων καταπνίγηκε τάχιστα από τον στρατό του
Φερδινάνδου και μετά την ήταν των ροδόσταυρων στην Πράγα το 1618, πολλοί από
αυτούς κατέφυγαν στην φιλικοί για αυτούς Αγγλία.
Kαι εκεί έγιναν μέλη των τεκτονικών
στοών εκεί, όπως λέγεται ότι είχαν κάνει οι Ναΐτες παλαιοτέρα μετά την εξόντωση
της οργάνωσης τους στην Γαλλία, και όπως έκαναν οι ουγενότοι πριν και οι Γάλλοι
προτεστάντες μετά από τους ροδόσταυρους.
Την ίδια περίοδο με τον
Τριακονταετή Πόλεμο, στην Αγγλία είχαν ξεσπάσει οι Αγγλικοί εμφύλιοι πόλεμοι
των ετών 1.642-1.651 μ.Χ. και ως εκ τούτου οι Άγγλοι (που είχαν εκείνη την περίοδο
αρχικά βασιλιά τον Ιάκωβο τον Α’, πατέρα της πριγκίπισσας Ελισάβετ και αργότερα
φιλοκαθολικό βασιλιά τον Κάρολο τον Α΄) δεν συνέδραμαν τους προτεστάντες της
Βοημίας και της Γερμανίας, ούτε φυσικά και τους ροδόσταυρους.
Με αποτέλεσμα αυτοί
σύντομα να βρεθούν σε δεινή θέση και μόνο η επέμβαση των Σουηδών και των Γάλλων
μετέπειτα τους έσωσε από τον πλήρη αφανισμό από τον στρατό των Αψβούργων.
Παρόλα αυτά, η χαοτική
κατάσταση από τους δύο αυτούς πολέμους, έκανε τους λαούς της Αγγλίας και της
Δυτικής Ευρώπης (Γαλλία, Κάτω Χώρες, Γερμανία) να επιζητούν την παύση των
πολέμων και την επίτευξη μιας εποχής δικαιοσύνης και ειρήνης, κάτι που ήθελαν
τόσο οι ροδόσταυροι, όσο και οι τέκτονες διάδοχοι τους μετέπειτα για
παρεμφερείς λογούς (δηλαδή των ένωση των απελπισμένων λαών από τους πολέμους
υπό τους ίδιους και της ιδεολογίας αυτών.
Μετέπειτα, οι ερμητιστές
ροδόσταυροι κατά 18ο Αιώνα μ.Χ. ίδρυσαν στην μεν Αγγλία το «Ερμητικό
τάγμα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ», προδρόμου όλων σχεδόν των «νεοειδωλολατρικών
θρησκειών» στον 20ο και 21ο Αιώνα (όπως ακριβώς έκαναν
και οι ερμητιστές και οι ροδόσταυροι στο παρελθόν).
Στην Γερμανία αντίστοιχα οι ίδιοι ακριβώς κύκλοι (οι ερμητιστές ροδόσταυροι) την «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΗΣ ΘΟΥΛΗΣ», από την οποία και προήλθε το επίσης νεοειδωλολατρικό ναζιστικό κόμμα τον 20ο Αιώνα)}].
Όμως
ακόμα και Άγγλοι βασιλιάδες, εκτός από πλούσιους εμπόρους βλέποντας ότι θα
μπορούσαν και αυτοί να αξιοποιήσουν τις Στοές αυτές υπέρ τους, κάτι που
προσπάθησαν να κάνουν δίνοντας εκ νέου προνόμια σε αυτές.
Και
όλα αυτά, προκειμένου να κινητοποιήσουν τον λαό που είχαν υπό την επιρροή τους
υπέρ τους σε εμφυλίους πολέμους (π.χ. στον Αγγλικό Εμφύλιο υπό τον Κρόμβελ ή
στην «Ένδοξη Επανασύσταση» του 1688 στην Αγγλία, άλλα και για να έχουν
οικονομική υποστήριξη από τα πλουσιότερα μέλη τους.
Έτσι,
τόσο ο προτεστάντης Κρόμβελ, όσο και ο καθολικός βασιλιάς Κάρολος ο Α’
στηρίχτηκαν στα μέλη τους για να κινητοποιήσουν στρατό υπέρ τους και για
χρηματοδότηση, όπως και ο καθολικός βασιλιάς Ιάκωβος ο Α΄’ και ο προτεστάντης
γαμπρός του, ο Γουλιέλμος ο Γ’ της Οράγγης (στις καθολικές και προτεσταντικές
Στοές αντίστοιχα).
[Ο
δε νέος Άγγλος βασιλιάς Γουλιέλμος ο Γ΄ της Οράγγης, αναγνωρίζοντας την μεγάλη
πολιτική σημασία των Στοών, ο Γ΄ μυήθηκε στο Hampton Court το 1694 παρουσία πολλών εκπροσώπων
από πολλές Στοές της Αγγλίας.
Ενώ
μετέφερε και το ευημερεύων (και ήδη έτοιμο) εμπορικό χρηματιστήριο του
Άμστερνταμ, όπως και τις έδρες των τραπεζικών και ναυτικών επιχειρήσεων της
Ολλανδίας στην Βρετανία, καθιστώντας την Μεγάλη Βρετανία με αυτή την μεταφορά
πανίσχυρη εμπορικά, ναυτικά και οικονομικά.
Παράλληλα,
τόσο ο Γουλιέλμος ο Γ΄ της Οράγγης, όσο και οι Στιούαρτ πριν από αυτόν, είχαν
εισάγει σε πολλά στρατιωτικά τους συντάγματα την διοίκηση και την ιεραρχία των
Στοών, ενώ σε αυτά, η ιεραρχία των μελών Στοών ήταν ανώτερη της κανονικής και
υπερίσχυαν πάντα οι διαταγές της].
Με
την λήξη της Ένδοξης Επανάστασης ο νικητής προτεστάντης Γεώργιος ο Β’ βλέποντας
την ισχύ των Στοών αυτών, τις πήρε υπό την ηγεσία του, και αποφάσισε να τις
συνενώσει από πολλές Στοές σε μία ενιαία, στην οποία το Στέμμα θα ήταν ο
ανώτατος Πρόεδρος τους, κάτι που συνέβη το 1717, έτσι ώστε να χάσουν σε αυτές
κάθε επιρροή οι Στιούαρτ, τους οποίους ο ιδρυτής της δυναστείας του, ο
Γουλιέλμος ο Γ΄ είχε εκθρονίσει.
[Το
δε έτος 1730 ιδρύθηκε η Μεγάλη Στοά της Σκωτίας
και Ιρλανδίας, η Μεγάλη στοά των Σφαιρών του Βερολίνου και το 1794 (επίσημα) η Μεγάλη Στοά της Γαλλίας, την
ίδια ώρα που ιδρύθηκε και (επίσημα) η Στοά της Νέας Υόρκης.
Στην
χώρα μας η πρώτη Μασονική στοά ιδρύθηκε στην Κέρκυρα από τον Διονύσιο Ρώμα, ενώ
στην Αθήνα ιδρύθηκε η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος. Σήμερα στην χώρα μας υπάρχουν
στοές. Η μικρότερη είναι στην Κάλυμνο και η μεγαλύτερη στην Αθήνα. Και φυσικά Παγκοσμίως
ίσως να μην υπάρχει χώρα που να μην έχουν έστω και μια στοά].
Οι
στόχοι των Στοών αυτών μετά από την εξέλιξη αυτή άλλαξαν και τότε ο κυριότερος
στόχος τους έγινε η ενιαία και κοινή επίτευξη των πολίτικων και οικονομικών
συμφερόντων του Στέμματος σε παγκόσμια κλίμακα, με τελικό στόχο την ίδρυση μίας
παγκόσμιας Βρετανικής Αυτοκρατορίας, όπως και την επιβολή της σε παγκόσμια
κλίμακα, τόσο πολιτικά, όσο και θρησκευτικά και οικονομικά.
Για
την επίτευξη των στόχων αυτών αποφάσισαν να χρησιμοποιούν αρχικά τα μέλη των
Στοών αυτών ως πράκτορες, τόσο για κατασκοπία (για τον λόγο αυτόν αποφασίστηκε
η ίδρυση παραρτημάτων των Στοών αυτών σε άλλα κράτη, ως «μέρη στρατολόγησης
ντόπιων γηγενών πρακτόρων για την επίτευξη των στόχων της οικονομικής
ολιγαρχίας της Αγγλίας και του Στέμματος της»).
{Εννοείται
ότι για να γίνουν πράκτορες των Άγγλων, τα άτομα αυτά θα έπρεπε να είναι
αδίστακτα, να μην έχουν Πίστη, ηθικές αναστολές, αρχές και πατριωτισμό, για να
μπορούν να προδίδουν «άνετα» τις πατρίδες και τους συμπατριώτες τους, να είναι
άπληστα, φιλόδοξα και αδίστακτα, καθώς και φίλαρχα.
Και φυσικά να έχουν ικανότητες, είτε είναι κατώτερης είτε ανώτερης τάξης, να έχουν μεγάλο όνομα και γνωριμίες για να μπορούν να αξιοποιηθούν πολιτικά, πιθανά οικονομικά συμφέροντα, επιδιώξεις ή ιδεολογία με την Βρετανική ολιγαρχία και το Στέμμα, άλλα και να έχουν πολλά έγγραφα ή αποδεικτικά στοιχεία εναντίον τους, τόσο για οικονομικά ή σεξουαλικά για εκβιασμούς εναντίον τους αν αυτοί «παρασπονδήσουν» κάποια στιγμή.
(π.χ.
όπως στις μέρες μας οι ΗΠΑ «έκαψαν» κάποιους πολιτικούς που δεν χρειάζονταν πια
μέσω της δήθεν «τυχαίας» τότε «διαρροής» των Panama Papers, των WikiLeaks του Assange ή των αποκαλύψεων του Σνόουντεν).
Και
παράλληλη προσπάθεια συνένωσης των συμφερόντων των ανώτερων τάξεων των άλλων
κρατών με αυτά της Αγγλίας, κάτι για το οποίο είναι απαραίτητο να έχουν και
κοινή ιδεολογία και επιδιώξεις (κυρίως μέσω του καπιταλισμού, του
φιλελευθερισμού και του διεθνισμού), για αυτό και η προσπάθεια αλλαγής του
πολιτισμού πολλών κρατών.
Και
φυσικά η ενθάρρυνση «συνετισμού» με εξαγορά, με «προειδοποιητικές εξεγέρσεις» ή
ακόμη και αφανισμού μελών των τάξεων αυτών ή μοναρχιών που είναι
«συντηρητικές», «πατριωτικές» ή «εθνικιστικές», ή σύμμαχοι των εχθρών της
Αγγλίας, μέσω της «προσωρινής υποστήριξης’ παρατάξεων αντίπαλων σε αυτές, όσο
του ήταν χρήσιμες για τον στόχο αυτό (π.χ. των Ιακωβίνων αρχικά στην Γαλλική
Επανάσταση ή των «δημοκρατικών» του τέκτονα Κερένσκι ή του μπολσεβίκων του
Λένιν στην Ρωσία).
Υπό
αυτή την έννοια οι τέκτονες υπήρξαν κατά κάποιο τρόπο προγονοί της Μ-16 και της
CIA για την
Αγγλία (όπως ήταν επίσης και μυστικές υπηρεσίες στην Αγγλία τον καιρό της
Ελισάβετ της Α’ υπό τους Ουίλιαμ Σέσιλ και Φράνσις Ουάλσινχαμ), με την διαφορά
ότι είχε στόχο όχι μόνο την κατασκοπία (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_55.html) και την αντικατασκοπία, άλλα την
παγκόσμια πολιτική και οικονομική επιβολή της Αγγλίας.
Και
εννοείται δε πως πολλά από τα σχέδια των ηγετών των Στοών δεν υπήρχαν αρχικά,
άλλα προστέθηκαν στην συνέχεια από αυτούς, βλέποντας πως διαμορφώνονταν κάθε
φορά η κατάσταση, προσαρμόζοντας τα κάθε φορά ανάλογα με τα συμφέροντα τους}.
Για
την επίτευξη του στόχου αυτού, η Αγγλία αρχικά επένδυσε στην ανάπτυξη της
τεχνολογίας για την δημιουργία ενός ισχυρού στρατού και στόλου (http://alophx.blogspot.com/2016/10/blog-post_27.html) για να μπορεί να νικήσει όλους
τους αντίπαλους της παγκόσμια, καθώς και για την προστασία της χώρας τους.
Μέσω
του στόλου αυτού θα μπορούσε να κατακτήσει νέα εδάφη, αλλά και να λεηλατήσει
πολλές περιοχές, ελεύθερες ή των εχθρών της, αποκομίζοντας από αυτές πολλά
λάφυρα (π.χ. χρυσό) και σκλάβους.
Για
να γίνει αυτό πραγματικότητα, οι Άγγλοι υπό τον Γουλιέλμο τον Γ’ χρησιμοποίησαν
ακόμη πιο «εντατικά» την «παλιά καλή δοκιμασμένη συνταγή» της Ελισάβετ της Α’
με την χρήση πειρατών από το κράτος.
Έτσι,
το κράτος προσλάμβανε κανονικούς πειρατές (π.χ. τον Φράνσις Ντρέηκ ή τον Χένρι
Μόργκαν), και τους έδινε χρήματα μαζί με ιδιώτες εμπόρους (εμπόρους, τραπεζίτες
και αριστοκράτες), έτσι ώστε αυτοί να εξοπλίζουν τα πλοία τους, να πληρώνουν τα
πληρώματα τους, όπως και να τα συντηρούν επίσης με τρόφιμα, όπλα και νερό.
Στην
συνέχεια, αυτοί καταλάμβαναν πλοία εχθρικών προς την Αγγλία κρατών
(κυρίως καθολικών, π.χ. της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας κ.λ.π.), τα
οποία μετέφεραν πολύτιμα αγαθά (π.χ. χρυσό, πολυτίμους λίθους, καουτσούκ,
μπαχαρικά, σκλάβους, κακάο, κ.λ.π.), όπως και πολλές αποικίες αυτών με την βία
(λεηλατώντας τα αγαθά, τις περιουσίες, τα ορυχεία, τους σκλάβους, καθώς και τα
κτήματα αυτών).
[Επίσης,
με την κατάληψη των αποικιών αυτών, οι Βρετανοί προέβαιναν και σε μία ευθεία
αμφισβήτηση της Συνθήκης της Τορτεσίγιας, σύμφωνα με την οποία όλα τα εδάφη που
ανακαλύφτηκαν από τους καθολικούς Ισπανούς και Πορτογάλους στην Αμερική και την
Αφρική μοιράστηκαν μεταξύ μόνο αυτών των δύο δυνάμεων, από τον διεφθαρμένο παπά
Αλέξανδρο Βοργία με αντάλλαγμα το 10% των εσόδων, των εδαφών και των σκλάβων
αυτών].
Καταστρέφοντας
προληπτικά κυρίως τους ναυστάθμους, καθώς και τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις
αυτών για να μην μπορούν να τις χρησιμοποιούν αυτές οι εχθροί τους ως βάσεις
(όπως και τον στόλο και τον στρατό τους αποδυναμώνοντας με τον τρόπο αυτό λόγω
της συνεχούς «αιμορραγίας» αυτών) για να επιτεθούν στο κυρίως έδαφος της
Αγγλίας.
Τις
οποίες αφού λεηλατούσαν άγρια, στην συνέχεια τις κατέστρεφαν, καταστρέφοντας με
τον τρόπο αυτό, τόσο την εμπορική δραστηριότητα αυτών, όσο και τα καίρια
εμπορικά σημεία, όπως και το ανθρώπινο δυναμικό αυτών, κάτι που είχε ως
συνέπεια την επιβάρυνση των κρατών αυτών, τόσο για την επιδιόρθωση των ζημιών,
την ανοικοδόμηση των αποικιών, όπως και για την χρηματοδότηση νέων οχυρών και
οπλών για την προστασία τους.
[Φυσικά,
όπου ήταν εφικτό, τις εγκαταλειμμένες αποικίες των εχθρών τους που καταλάμβαναν
οι ίδιοι οι Άγγλοι, τις αποίκιζαν είτε αποκλειστικά με δικούς τους αποίκους,
εκδιώκοντας όλους τους παλαιούς κατοίκους της αν αυτοί ήταν καθολικοί ή αν ήταν
προτεστάντες, προσπαθούσαν να τους ενσωματώσουν μαζί με τους δικούς τους, για
τον καλύτερο έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των εμπορικών κόμβων, όπως και
των εδαφών αυτών.
Πολλά
δε μέλη των τεκτόνων και της «Νέας Ατλαντίδας» του Μπάκον πέρασαν μετά στις ΗΠΑ
και πριν, αλλά και μετά την ανεξαρτησία της, δημιούργησαν νέες τεκτονικές στοές
σε αυτή συνδεόμενες με την Αγγλία (π.χ. τους Skull and
Bones).
(Ακόμα
πολλοί Ναζί ηγέτες στην Γερμανία, πίστευαν ότι οι σύγχρονοι Γερμανοί ήταν στην
πραγματικότητα δήθεν απόγονοι των Αρχαίων «Αρείων κατάγονταν με την σειρά τους
από την Αρχαία Ατλαντίδα»).
Προσπαθώντας
να μετατρέψουν την «Νέα (ανακαλυμμένη) αυτή Ήπειρο», μία «Νέα Ατλαντίδα» σαν
αυτή που οραματίζονταν ο Φράνσις Μπάκον (ως Λόρδος Καγκελάριος επί Ελισάβετ του
Α’ και Ιάκωβος του και Α΄ της Αγγλίας).
(Πολλοί
μετέπειτα Αμερικάνοι πολιτικοί, όπως ο Ουάσιγκτον, ο Φραγκλίνος, ή ο Τζέφερσον
λέγεται πως ήταν μέλη των εταιρειών αυτών, ενώ ο Τόμας Τζέφερσον, ο τρίτος
Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, έγραψε:
«Φράνσις
Μπέικον, Τζον Λοκ και Ισαάκ Νεύτωνας. Τους θεωρώ ως τους τρεις μεγαλύτερους
άντρες που έχουν ζήσει ποτέ, χωρίς καμία εξαίρεση, και ότι αυτοί έθεσαν τα
θεμέλια στις φυσικές και ηθικές επιστήμες»).
Εδώ
μπορεί να αναφερθεί ότι η αποικία του Jamestown που
ιδρύθηκε το 1607 μ.Χ., καθώς και αυτή του Plymouth που ιδρύθηκε το 1620 μ.Χ. στις ΗΠΑ (στην Βιρτζίνια
, την Καρολίνα, καθώς και την Νέα Γη στον Βορειοανατολικό Καναδά επίσης, οι
πρώτες Αγγλικές αποικίες στις ΗΠΑ), χρηματοδοτήθηκαν από τον ίδιο τον Μπάκον όταν
ήταν Λόρδος καγκελάριος της Αγγλίας για
να ιδρυθούν.
Σε
αυτές, ο ίδιος ο Φράνσις Μπάκον προώθησε ομοϊδεάτες του και υποστηρικτές των
ιδεών του, προσπαθώντας να τις οργανώσει σύμφωνα με τις προσωπικές ιδεολογικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Ο
ίδιος ο Μπάκον πίστευε ότι η Αμερική ήταν η στην πραγματικότητα η Αρχαία
Ατλαντίδα, ενώ οι πουριτανοί ηγέτες των δύο αυτών αποικιών και όλοι οι άποικοι
πίστευαν ότι ήταν ο «Νέος Ισραήλ» που εγκαταστάθηκε στην «Νέα Γη της
Επαγγελίας», τις ΗΠΑ.
Ή
ακόμα και οι απόγονοι των Δέκα Χαμένων Φυλών του Ισραήλ-(https://en.wikipedia.org/wiki/British_Israelism#Earliest_recorded_expressions), ενώ το βιβλίο του «Νέα Ατλαντίδα», ήταν στην
πραγματικότητα πως θα ήταν μία απεικόνιση της γης αν αυτή κυβερνιόνταν από τους
Ροδόσταυρους.
Ο
ίδιος ο Μπάκον λέγεται πως επηρέασε πολύ και την Ελισάβετ την Α’ της Αγγλίας,
πέρα από τα προσωπικά της βιώματα και πεποιθήσεις να διώξει τον καθολικισμό
στην Αγγλία από μίσος ως προτεστάντης Αγγλικανός και μυστικιστής ροδόσταυρος
έναντι του καθολικισμού.
Επίσης,
συνέβαλε σημαντικά και στην ενδυνάμωση του Αγγλικού στόλου, ενώ ήταν φίλος και
με τον αστρολόγο της βασίλισσας και αχλημιστή/ροδόσταυρο σαν τον ίδιο Τζον Ντη
(μέντορα του ίδιου του Μπάκον.
Όσο
για τον ίδιο τον Μπάκον κατηγορήθηκε στην συνέχεια για διαφθορά και χρηματισμό
και καθαιρέθηκε τόσο από το αξίωμα του Λόρδου καγκελάριου (ίσως και επειδή
προσπάθησε να πείσει ανεπιτυχώς τον Ιάκωβο τον Α΄ της Αγγλίας να λάβει το μέρος
των προτεσταντών στον Τριακονταετή Πόλεμο).
Παράλληλα,
αποκλείσθηκε δια βίου και από αυτό το
αξίωμα του βουλευτή του Αγγλικού κοινοβουλίου, ενώ του απαγορεύτηκε μόνιμα να
κατέχει και οποιοσδήποτε άλλο δημόσιο αξίωμα στην ζωή του, στην συνέχεια φυλακίστηκε
για ένα χρονικό διάστημα και τελικά πέθανε λίγο μετά την απελευθέρωση του από
πνευμονία.
Τελικά,
ίσως ο Μπάκον να κατάφερε κατά κάποιον τρόπο να κτίσει μία «Νέα Ατλαντίδα» στις
ΗΠΑ, οι οποίες ίσως κτίσουν στην Ευρώπη μία αρχικά σε αυτές υποτελή ομοσπονδία
κρατών (http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_2.html), όπως ήταν η Αρχαία Ατλαντίδα ή ακόμα και σε όλον
τον κόσμο μία ενιαία ομοσπονδία δέκα ζωνών, όπως σχεδιάζει το κλαμπ της Ρώμης.
{Οι
ζώνες αυτές θα είναι η Βόρεια Αμερική, η Λατινική Αμερική, η Ινδία, η Κίνα, η
Ιαπωνία, η Κεντρική Αφρική, η Νότια Αφρική μαζί με την Αυστραλία, μία ισλαμική
Ένωση (Βόρειας Αφρικής, Μέσης Ανατολής και Νοτιοκεντρικής Ασίας), η Δυτική
Ευρώπη και η Ρωσία μαζί με την Ανατολική Ευρώπη.
Οι
Ενώσεις αυτές στις ζώνες αυτές, όπως και η ενιαία κοινή ένωση όλων αυτών,
μπορεί να γίνει είτε με πόλεμο, είτε ειρηνικά και με κοινή συναίνεση μεταξύ των
κρατών τους για οικονομική ανάπτυξη, είτε από απελπισία των λαών τους και πιέσεις
άλλων για αποφυγή ενός πολέμου, όπως έγινε π.χ. με την ίδρυση της ΕΟΚ από τους Ευρωπαίους
για να αποφευχθεί ένας νέος Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά και ύστερα από πιέσεις των
ΗΠΑ σχεδόν αμέσως μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου}.
Και
όντως οι ΗΠΑ, είναι ένα νησί (η «Παγκόσμια Νήσος» κατά τον Μάκιντερ) δυτικά των
Ηράκλειων Στηλών στην Ισπανία (το Γιβραλτάρ), είναι πιο μεγάλο από την Μικρά
Ασία και την Λιβύη μαζί, που οι κάτοικοι ήταν αρχικά ηθικοί, αλλά στην συνέχεια
έγιναν ανήθικοι και φιλοπόλεμοι, και επιτέθηκαν και κατέλαβαν τα εδάφη της Βόρειας
Αφρικής και της Ευρώπης στην Μεσόγειο με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έστησαν
βάσεις σε αυτά.
Και
στην περίπτωση αυτή, οι ΗΠΑ μπορεί να έχουν την μοίρα της Ατλαντίδας με την
καταστροφή αυτών σε πόλεμο ή από φυσικά φαινόμενα (http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_2.html,
http://alophx.blogspot.com/2020/09/yellowstone.html) ή και τα δύο μαζί,
Την
ίδια περίοδο, ένα νέο "Γελοουστόουν" στην Αλάσκα εντόπισαν Αμερικανοί
Γεωφυσικοί. Μία μελέτη Αμερικανών Γεωφυσικών σε ένα σύμπλεγμα έξι ηφαιστειακών
νησιών στην Αλάσκα, θεωρεί πως μπορεί να συνδέονται με ένα γιγάντιο ηφαίστειο
παρόμοιο με το Yellowstone.
Όπως
αναφέρει η Daily Mail το σύμπλεγμα ανήκει στα νησιά των τεσσάρων βουνών στα
κεντρικά Aleutians, το οποίο αποτελείται από τα ηφαίστεια Carlisle, Cleveland,
Herbert, Kagamil, Tana και Uliaga.
Η
μελέτη των Γεωφυσικών αναφέρει ότι αυτά τα ηφαίστεια μπορεί να συνδέονται με
ένα γιγαντιαίο ηφαίστειο, το οποίο είναι ικανό να προκαλέσει μια έκρηξη πιο
ισχυρή από το Όρος της Αγίας Ελένης του 1980 κάτι που ανησυχεί τους
επιστήμονες.
Συγκεκριμένα
στις 18 Μαΐου 1980, έπειτα από 120 χρόνια «ύπνου», το ηφαίστειο της Αγίας
Ελένης στις ΗΠΑ ξύπνησε, σκορπίζοντας λάβα και στάχτη σε ύψος 16 μιλίων και τον
όλεθρο σε τρεις πολιτείες: Ουάσιγκτον, Άινταχο και Μοντάνα. Περίπου 75 άνθρωποι
και χιλιάδες ζώα έχασαν τη ζωή τους, ενώ μια δασική έκταση 200 τετραγωνικών μιλίων
έγινε μονομιάς κάρβουνο.
Η
υπόθεση, σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην εξήγηση της
συχνής εκρηκτικής δραστηριότητας που παρατηρείται στο Όρος Κλίβελαντ τα τελευταία
20 χρόνια που έχει απελευθερώσει σύννεφα τέφρας ύψους 30.000 μέτρων πάνω από
την επιφάνεια της θάλασσας.
Αυτές
οι εκρήξεις δημιουργούν κινδύνους για αεροσκάφη που ταξιδεύουν σε πολυσύχναστες
αεροπορικές διαδρομές μεταξύ Βόρειας Αμερικής και Ασίας.
Ο
John Power, ερευνητής της Αμερικανικής Γεωλογικής Έρευνας στο Παρατηρητήριο
Ηφαιστείου της Αλάσκας, δήλωσε: «Μας βοηθά δυνητικά να καταλάβουμε τι κάνει το
Κλίβελαντ τόσο ενεργό. Μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τι είδους
εκρήξεις να περιμένουμε στο μέλλον και να προετοιμαστούμε καλύτερα για τους
κινδύνους τους» (https://www.pentapostagma.gr/epistimi/periballon/6978558_gelooystooyn-stin-alaska-entopisan-amerikanoi-geofysikoi)].
Από
τα λάφυρα που διάρπαζαν οι πειρατές έδιναν το 90% στο Βρετανικό Στέμμα και τους
τραπεζίτες που τους χρηματοδοτούσαν, οι οποίοι με τον τρόπο αυτό και ελάχιστα
έξοδα εισέπρατταν και ασύλληπτα τεράστια κέρδη, της τάξεως ως και το 3.000% του
αρχικού κεφαλαίου τους, πλουτίζοντας τους σε αφάνταστο βαθμό.
Η
δε επιτυχία αυτών των πειρατικών επιδρομών ήταν δε τόσο μεγάλη, ώστε προσέλκυσε
πολλούς νέους «πρόθυμους» ιδιώτες να επενδύσουν σε αυτές, ιδρύοντας μάλιστα και
εταιρείες για την εξερεύνηση, κατάληψη και εποικισμό των περιοχών αυτών, με
κυριότερη την Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, εμπνευσμένη από την
αντίστοιχη και συνονόματη Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών.
[Εδώ
μπορεί να ειπωθεί ότι και τακτικές των πειρατικών επιδρομών σε αντίπαλους
στόλους, πόλεις και λιμάνια την «εμπνεύστηκαν» και αυτή κατά πολύ οι Άγγλοι από
τους Ολλανδούς πειρατές και κουρσάρους].
Στην
συνέχεια, οι Άγγλοι προέβαιναν στην κατάληψη κρίσιμων εμπορικών και
γεωπολιτικών σημείων παγκόσμια για τον έλεγχο του παγκοσμίου εμπορίου (http://alophx.blogspot.com/2019/10/blog-post_2.html), τόσο στην Ευρώπη (π.χ. το
Γιβραλτάρ), όσο και στην Ασία (π.χ. τα Στενά της Μάλαγας), ή στην Ωκεάνια και
την Μέση Ανατολή, κτίζοντας σε αυτά ακόμα και διώρυγες για την καλύτερη
μετακίνηση τόσο του εμπορικού, όσο και του πολεμικού τους στόλου (π.χ. στο
Σουέζ με δάνεια που πήραν από Βρετανικές τράπεζες).
Σε
όσες χώρες δεν υπήρχαν μόνο ορυχεία, αλλά και άλλες καλλιέργειες, και τα έξοδα
για τον έλεγχο των κρατών αυτών ήταν πολλά (π.χ. στην Ινδία), οι Άγγλοι
χρησιμοποίησαν ακόμα και το λαθρεμπόριο ντόπιων καλλιεργειών σε άλλες χώρες,
τόσο για την επίτευξη κερδών, όσο και για την χρηματοδότηση του στρατού τους
στα κράτη αυτή.
Για
τον λόγο αυτό ξεκίνησαν την παράνομη διακίνηση οπίου στην πολυάριθμη
Αυτοκρατορία των Τσινγκ-Μάντσου στην Κίνα, με την δωροδοκία ντόπιων
διεφθαρμένων αξιωματούχων για να αφήνουν παρανομία το οποί να μπαίνει στην
Κίνα.
Με
τον τρόπο αυτό αποδυνάμωναν τον λαό και τον στρατό της Κίνας χωρίς να κάνουν
καν πόλεμο από τα ναρκωτικά, ενώ έδιναν και στους Ινδούς υπηκόους τους, για να
μην αντιδρούν αυτοί στην σκλαβιά τους και ξεσηκωθούν εναντίον τους.
[Κάτι
αντίστοιχο γίνονταν από τις ΗΠΑ με το LSD στην δεκαετία του 1960 έτσι ώστε ο
κομμός να μην αντιδρά και να «μαστουρώνει» αντί να ασχολείται και να προσπαθεί
να λύσει τα οικονομικά και κοινωνικά του προβλήματα.
Επίσης,
τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η ΕΣΣΔ πουλούσαν στον πόλεμο του Βιετνάμ αντίστοιχα,
ναρκωτικά από τις περιοχές σε αυτές, τόσο σε εχθρικές για τους ίδιους χώρες για
να τους «αποδυναμώσουν» πολιτικά και στρατιωτικά, μην διστάζοντας ακόμα και να
πουλούν ναρκωτικά και στον ίδιο τον στρατό τους, προκειμένου να βρουν χρήματα
για να πληρώνουν τον κατοχικό στρατό τους, αλλά και να χρηματοδοτούν τις
«μαύρες επιχειρήσεις» τους.
Και
εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι το 1945, η Μεγάλη Βρετανία αμέσως μετά την λήξη
της Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την απογύμνωση της με την λήξη της
αποικιοκρατίας, παρέδωσε την Αυτοκρατορία της και όλα τα προτεκτοράτα και τις
στρατιωτικές βάσεις της στον κόσμο στις ΗΠΑ, όπως και το εμπόριο ναρκωτικών και
τα δίκτυα της στην Ασία.
Και
όλα αυτά, ως αντάλλαγμα προκειμένου να πείσουν τους Αμερικάνους να εισέλθουν
στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό τους ενάντια στον Άξονα, ενώ και για τον
λόγο αυτό οι ΗΠΑ είχαν πολλή καλή σχέση με την μαφία και στον Ψυχρό Πόλεμο (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_99.html).
Και
αυτοί οι άνθρωποι υποτίθεται τώρα θέλουν να πείσουν τον κόσμο ότι θέλουν να
πολεμήσουν τα ναρκωτικά και την μαφία].
Και
όταν οι Κινέζοι προσπάθησαν να απαγορεύσουν την εισαγωγή του οπίου στην χωρά
τους, οι Βρετανοί, μαζί με τους Γάλλους (που έκαναν και αυτοί εμπόριο οπίου
στην Κίνα), αυτοί τους κήρυξαν τον πόλεμο με τους τρεις γνωστούς πολέμους του
οπίου και τους ανάγκασαν όχι μόνο να ανακαλέσουν τους νομούς τους αυτούς, αλλά
και να πληρώσουν υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις, αλλά και να τους παραδώσουν
πολλά εδάφη τους και εμπορικά προνόμια.
Για
την συγκρότηση στρατού στα κράτη αυτού, οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν πολλούς μισθοφόρους
(π.χ. υπό τον κατακτητή της Ινδίας Ρόμπερτ Κλάιβ), αποτελούμενο κυρίως από
μειονότητες αυτών, εχθρικές προς την πλειοψηφία, φοβούμενοι ότι αν εξόπλιζαν
τους πλειοψηφούντες γηγενείς, αυτοί θα στρέφονταν τελικά εναντίον τους.
[Συγκεκριμένα,
οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν πολύ επιτυχώς και συχνά την τακτική του «Διαιρεί και
βασίλευε» μεταξύ πολλών εθνών (π.χ. μεταξύ των Εβραίων και των Αράβων με την
Διακήρυξη του Μπαλφούρ στην Μέση Ανατολή ή την δράση του Λόρενς της Αραβίας-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_36.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_6.html, αλλά και σε αλλά κράτη, π.χ. στην
πάντα Ελληνική Κύπρο ή μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν).
Το
ίδιο έκαναν και στην Ελλάδα με τον Εθνικό Διχασμό το 1916, όταν έστειλαν σε
αυτή τον πράκτορα τους Ζαχάροφ για να την πιέσουν να μπει στον Α’ Παγκόσμιο
Πόλεμο στο πλευρό τους (http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_93.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/01/1914-1917.html)].
Για τον ίδιο λόγο στις αποικίες για τα ανωτέρα αξιώματα χρησιμοποιούσαν κυρίως Βρετανούς ή μέλη έμπιστων προς αυτούς μειονοτήτων ή εκπαίδευαν από τους γηγενείς για κάποια από αυτά, μέλη της ανώτερης μόνο τάξης που είχαν εκπαιδεύσει οι ίδιοι στην Βρετανική κουλτούρα και αξίες και ήταν φυσικά Αγγλόφιλα (και στενά συνδεδεμένα με τα συμφέροντα της Αγγλίας) σε περίπτωση ανεξαρτησίας των κρατών αυτών.
[Φυσικά
στην περίπτωση αυτή, οι Βρετανοί πριν φύγουν κατέστρεφαν τις υποδομές των
κρατών αυτών, δεν εκπαίδευαν τα μέλη τους για ανωτέρα αξιώματα, έτσι ώστε οι
γηγενείς όταν αναλάβουν την εξουσία να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν και να
ζητήσουν ξανά την βοήθεια τους.
Αν
δε κάποιοι από τους ηγέτες των αποικιών που απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από
τους αποικιοκράτες, προσπαθούσαν να εθνικοποιήσουν τον παράνομα από τους
κατακτητές τους πλούτο των κρατών τους, να δημιουργήσουν εθνικό στρατό ή να
συμμαχήσουν με την ΕΣΣΔ, αμέσως οι ιμπεριαλιστές αυτοί θα «ενίσχυαν οικονομικά»
έναν δικτάτορα ή ένα δήθεν «αντιστασιακό ή εθνικό κίνημα».
Το
οποίο θα τους σκότωνε και θα ξαναπουλούσε με την βία τον πλούτο των κρατών
αυτών ξανά σε αποικιοκράτες (όπως π.χ. έγινε με τον Αλιέντε στην Χιλή ή τον
Λουμούμπα στο Κονγκό)-(εννοείται ότι φυσικά και η δήθεν «φίλη των λαών» ΕΣΣΔ
έκανε ακριβώς τα ίδια με τους δυτικούς εχθρούς στις περιοχές αυτές εφαρμόζοντας
σε αυτές την δική της αποικιοκρατία σε όλη την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου)].
Για
την διατήρηση της τάξης στις αποικίες, οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν ακόμα και τις
μαλθουσιανές τακτικές που οι ίδιοι ίδρυσαν ως ιδεολογία (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_23.html), με την πρόκληση τεχνητών λιμών
στις αποικίες τους για να αποδεκατίζουν τον πληθυσμό αυτών χωρίς μάχες και
έξοδα (έτσι έκαναν λογού χάρη στην Βεγγάλη με δέκα εκατομμύρια νεκρούς, ή στην
Ιρλανδία με δύο εκατομμύρια νεκρούς, ή όπως έκανε ο Στάλιν στην ΕΣΣΔ με σχεδόν
δέκα εκατομμύρια νεκρούς).
[Ακόμα
και διάσημες οργανώσεις παγκόσμια, όπως οι πρόσκοποι, οι οποίοι ιδρύθηκαν από
τον Μπάιντεν Πάουελ, ο οποίος όπως και ο αδερφός του, ο οποίος δούλευε όπως και
ο Μπάιντεν στις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες ήταν τέκτονας, τόσο για την
διδαχή ανταρτοπόλεμου.
Τον
οποίο ο Μπάιντεν Πάουελ διδάχθηκε κατά τους πολέμους του στην Νότια Αφρική με
τους Ζουλού και τους Μπόερς (και όντως οι πρόσκοποι πολλές φορές
χρησιμοποιήθηκαν χάρις στην ικανότητα τους για επιβίωση και απόκρυψη στην φύση
από πολλές χώρες επιτυχώς για ανταρτοπόλεμο, όπως από την πατρίδα μας στους
Βαλκανικούς Πολέμους, όπου πολλοί από αυτούς πολέμησαν και έπεσαν ηρωικά).
Και
επίσης και για κατασκοπία από τα ανωτέρα μέλη τους τα οποία ήταν αγγλόφιλα και
έδιναν αναφορά στην κεντρική διεύθυνση των Προσκόπων στο Λονδίνο, αφού και οι
Πρόσκοποι ιδρύθηκαν και αυτοί όπως οι τέκτονες στο Λονδίνο από τέκτονα και όπως
οι τέκτονες και οι Πρόσκοποι έκαναν πολλές θυγατρικές στην συνέχεια σε όλα τα
κράτη της γης παγκόσμια.
Και
στην οργάνωση αυτή, όπως και στον τεκτονισμό, υπάρχουν διάφορες μορφές
ιεραρχίας, τα παιδιά μαθαίνουν και εκεί την υποταγή στους ανωτέρους τους, αλλά και την έννοια της
φιλανθρωπίας, η οποία όπως και στον τεκτονισμό βοηθά στην απόκτηση, τόσο καλής
φήμης, όσο και νέων μελών].
Ένας
άλλος τρόπος για να πείθουν οι Βρετανοί ιδιώτες (κυρίως εμπόρους και
τραπεζίτες) να σχηματίζουν στρατούς και να καταλαμβάνουν περιοχές στο όνομα του
Βρετανικού κράτους και Στέμματος, ήταν να τους παραχωρούν το μονοπώλιο των
προϊόντων στις περιοχές αυτές.
Στην
κατάληψη των εδαφών σε άλλες περιοχές, βοήθησε και η πρόσληψη ικανών
στρατιωτικών για τον σκοπό αυτό από τις εταιρείες αυτές, όπως π.χ. του διάσημου και ικανού Ρόμπερτ
Κλάιβ, του κατακτητή της Ινδίας των Μουγκάλ.
Στην
περίπτωση δε που αυτές οι εταιρείες ιδιωτών χρεοκοπούσαν, τότε τις εξαγόραζε το
Βρετανικό κράτος μαζί με τα εδάφη, τις αποικίες και τον στρατό τους, όπως
ακριβώς έκανε τελικά και στην Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, όπως ακριβώς
στις μέρες μας εξαγόρασαν όλες τις φαλιρισμένες από την οικονομική κρίση του
2008 τράπεζες και τις μετοχές τους από ιδιώτες.
Μία
ακόμη κατάλληλη μέθοδος για την επίτευξη της παγκόσμιας Αυτοκρατορίας της Βρετανίας,
ήταν και η χρηματοδότηση εθνικών μειονοτήτων (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_81.html) ή επαναστατών σε εχθρικές των
Βρετανών Αυτοκρατορίες (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_39.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/05/blog-post_39.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_22.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_58.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_38.html), με στόχο να κερδίσουν την
ανεξαρτησία τους από αυτές.
Και
αυτό με στόχο την δημιουργία νέων αδύναμων κρατών, τα οποία θα ελέγχονται
πλήρως από τους Βρετανούς, ενώ παράλληλα αυτά θα αποτελέσουν και συμμάχους των
Βρετανών για την υλική και μη βοήθεια που αυτοί τους προσέφεραν, αλλά και νέες
εμπορικές αγορές για την διοχέτευση των εμπορικών τους προϊόντων.
Πολλές
μάλιστα φορές αυτοί οι επαναστάτες ηγέτες ήταν και πράκτορες των ίδιων των
Βρετανών (πολλοί εκ των οποίων μυήθηκαν μάλιστα ως τέκτονες, ακόμα και στην
ίδια την Μεγάλη Βρετανία), οι οποίοι στάλθηκαν πίσω στις χώρες τους και
χρηματοδοτήθηκαν μέσω ληστρικών δάνειων από αυτούς (π.χ. στην Ελλάδα από τα
γνωστά Βρετανικά ληστρικά δάνεια που πάρθηκαν από Μαυροκορδάτο, Κωλέττη κ.λ.π.-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_98.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_93.html).
{Οι δε πρώτες τεκτονικές οργανώσεις στην πατρίδα μας, ιδρύθηκαν κατά καθόλου περίεργο τρόπο στα κατεχόμενα από τους Βρετανούς στα Επτάνησα από πράκτορες τους ή Έλληνες συνεργάτες και πράκτορες τους, και στην συνέχεια εξαπλώθηκαν και στην υπόλοιπη Ελλάδα, κυρίως όταν αυτή απελευθερώθηκε, αλλά και νωρίτερα}.
Μία
χαρακτηριστική περίπτωση ήταν αυτή του πασίγνωστου Νοτιαμερικανού επανάσταση
Σιμών Μπολιβάρ, ο οποίος μυήθηκε τέκτονας από αυτούς και υποστηρίχτηκε με
χρήμα, ληστρικά δάνεια, όπως και μισθοφόρους και αξιωματικούς για τον
επαναστατικό στρατό του από τους (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_23.html), με στόχο την διάλυση της
Αυτοκρατορίας της Ισπανίας στην Λατινική Αμερική και την αποκοπή των αποικιών
της από αυτή (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post.html).
[Φυσικά
το αντάλλαγμα για τα δάνεια, τα όπλα και τον στρατό στους επαναστάτες ήταν η
υποθήκη ως εγγύηση των εθνικών γαιών και όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών των
λαών αυτών από την Μεγάλη Βρετανία (π.χ. στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της
Επανάστασης της Εθνεγερσίας το 1821, στην Βραζιλία το 1824, όπως και στα αλλά
κράτη της Λατινικής Αμερικής-http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_23.html).
Και
αν αυτοί οι επαναστάτες ηγέτες ήθελαν είτε να παύσουν την πληρωμή των χρεών και
των τοκογλυφικών δάνειων στους Βρετανούς (π.χ. ο Καποδίστριας στην Ελλάδα), ή
να ενώσουν τα ανεξάρτητα κράτη και πρώην αποικίες σε ένα ενιαίο κράτος (π.χ.
Μπολιβάρ), το οποίο θα μπορέσει ισχυρό αντίπαλο και εχθρό των σχεδίων των
Βρετανών, τότε θα ληφθούν αλλά μετρά.
Όπως
π.χ. η πρόκληση εμφυλίου από άλλους επαναστάτες και μη ηγέτες, εχθρούς αυτών
και πράκτορες τους (όπως έγινε τόσο στον Καποδίστρια, όσο και στον Μπολιβάρ), ή
ακόμα και με δολοφονία όσων ηγετών δεν τους άκουγαν (όπως έγινε από τους
Αγγλογάλλους με τον Καποδίστρια στην Ελλάδα, ή με τον Αλιέντε από τις ΗΠΑ στην
Χιλή μετέπειτα).
Για
τον ίδιο ακριβώς λόγο οι Βρετανοί υποστήριξαν και την ανεξαρτησία της Βραζιλίας
το 1824 από τους Πορτογάλους, όπως ακριβώς και την ανεξαρτησία της Ελλάδας με
δάνεια, για να αποκτήσουν μία νέα αγορά, αλλά και ένα ελεγχόμενο προτεκτοράτο
στην Μεσόγειο, ελεγχόμενο από τους πολιτικούς τους υποστηρικτές και πράκτορες,
όπως και αλλού (http://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_93.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/01/kai-meta.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_56.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_81.html
, )].
Η
δε «Φτηνή εκδίκηση» των Βρετανών έναντι των Γάλλων για την βοήθεια που αυτοί
προσέφεραν στους δημοκράτες επαναστάτες ΗΠΑ, λέγεται πως ήταν η αντίστοιχη
στήριξη τους σε Γάλλους δημοκράτες επαναστάτες το 1789, για όσο φυσικά χρονικό
διάστημα τους συνέφερε, μένοντας οι ίδιοι πάντα ασφαλείς στο νησί τους.
{Με
την στήριξη τους αυτή επέτυχαν τόσο την διάλυση του Γαλλικού στρατού και
στόλου, αφού οι έμπειροι μοναρχικοί αξιωματικοί έφυγαν από αυτά τα σώματα όταν
επικράτησαν οι επαναστάτες και παρόλο που οι Ιακωβίνοι κατάφεραν να βρουν
μετέπειτα ικανούς αξιωματικούς στον στρατό ξηράς (π.χ. τον Μεγάλο Ναπολέοντα),
στον στόλο δεν βρήκαν και ηττούνταν συνεχώς από τους Βρετανούς σε κάθε
ναυμαχία.
Παράλληλα,
η αποδιοργάνωση του Γαλλικού στρατού στις αποικίες, προσέφερε την ευκαιρία,
είτε για κατάληψη αυτών από τους Βρετανούς λόγω των εμφυλίων και των
επαναστάσεων που ξέσπασαν και σε αυτές ή στήριξη με όπλα και δάνεια ντόπιων
επαναστατών ηγετών, συμμάχων της Γαλλίας.
Και
αν οι Γάλλοι προσπαθούσαν να ανακαταλάβουν τις αποικίες τους, π.χ. την Αϊτή,
εκμετάλλευση της κατάστασης από την Μεγάλη Βρετανία, είτε με εισβολή και
κατάληψη μέρους του νησιού (στην περίπτωση αυτή σε συμμαχία με τους Ισπανούς),
είτε με στήριξη ντόπιων επαναστατών ηγετών με όπλα, χρήμα, δάνεια και στρατό
κατά των Γάλλων, μέχρις ότου αυτοί με άγριο ανταρτοπόλεμο αναγκαστούν να φύγουν
από αυτές-http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_28.html}.
Παράλληλα,
σημαντικό ρολό θα έπαιζε και η χρήση των δάνειων των Βρετανικών τραπεζών και η
χορήγηση τοκογλυφικών δανείων σε αλλά κράτη (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html), έτσι ώστε μέσω αυτών να τα
θέσουν υπό τον «έμμεσο» έλεγχο τους χωρίς πόλεμο.
Και
για τον λόγο αυτό, στα κράτη αυτά στηρίζονται από τους Βρετανούς «πολιτισμούς»,
πολιτικά κόμματα, ιδεολογίες, θρησκείες ή αιρέσεις, τα οποία επιτρέπουν την
τοκογλυφία σε κράτη (των οποίων οι ελίτ τα στηρίζουν και για τους δικούς
λόγους-http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/05/blog-post_15.html), ενώ πολεμούνται όσες θρησκείες
την αντιτάσσονται (κυρίως η Ορθοδοξία), αφού αν οι λαοί δεν παίρνουν
τοκογλυφικά δάνεια με ληστρικούς ορούς, δεν θα μπορούν να υποταχτούν σε αυτούς.
Σημαντικό
ρολό έπαιξε και το εκτενές δουλεμπόριο και τα άπειρα κέρδη που αποκόμισε από
αυτό η Μεγάλη Βρετανία στην χρηματοδότηση και την δημιουργία της παγκόσμιας
Αυτοκρατορίας της και του στρατού της.
Στον
ίδιο στόχο συνέβαλε και η ίδρυση επίτηδες αποικιακών κρατών, χωρίς καμμία
εθνική συνοχή μεταξύ τους (κυρίως με το που βρίσκονταν οι πλουτοπαραγωγικές
τους πήγες για να τις συγκεντρώνουν ευκολότερα στα χέρια τους για χρήση).
Στα
δε κράτη αυτά υπήρχαν και πολλές εθνικές μειονότητες, έτσι ώστε αν οι
Αγγλοσάξονες αποχωρούσαν από τις πρώην αποικίες τους, αυτές να είναι πάντα
ασταθείς, και να μπορούν να παρακινούν εκ νέου εμφυλίους σε αυτές για να
μπορούν να γυρίσουν σε αυτές ως δήθεν «προστάτες» (όπως ακριβώς όταν πρωτοπήγαν
π.χ. στην Ρουάντα).
Για
τον ίδιους ακριβώς λογούς χώρισαν επίτηδες και κράτη που ήταν αιώνες ενωμένα
μεταξύ τους (π.χ. Ιράκ-Κουβέιτ, Συρία-Λίβανο).
Στην
υποκίνηση εμφυλίων στα κράτη αυτά, βοηθούσε και η εισαγωγή «διαλυτικών»
ιδεολογιών σε αυτά από την Δύση (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_1.html).
Την
ίδια ακριβώς μοίρα είχαν και όσα δεν ήθελαν να δεχτούν το δολάριο ως παγκόσμιο
νόμισμα ανταλλαγών, καθώς και πώλησης πετρελαίου (το λεγόμενο πετροδολάριο-http://alophx.blogspot.com/2018/05/1973.html) και πήγαν να τα αλλάξουν με άλλο
(π.χ. το Ιράκ που πήγε να το αλλάξει με ευρώ).
Στην
επίτευξη των στόχων αυτών βοηθά και η ανάπτυξη υπερόπλων από μέρους των
Αγγλοσαξονικών κρατών (π.χ. πυρηνικά, βιολογικά, χημικά) για την τρομοκρατία
και υποταγή όλων των άλλων λαών που δεν έχουν.
Και
παράλληλα και η υποστήριξη κάθε πλευράς σε πολέμους (http://alophx.blogspot.com/2017/09/ned.html) και η καθυστέρηση να καθοριστεί γρήγορα ο οριστικός νικητής, τόσο για την αποδυνάμωση αυτών μεταπολεμικά, έτσι
ώστε να υποκύψουν στις απαιτήσεις των Αγγλοσαξόνων, την λήψη από αυτούς πολλών
ληστρικών δανείων για να κερδίσουν, με παράλληλη δέσμευση του εθνικού τους
πλούτου, αλλά και την πώληση οπλών, αλλά και άλλων προϊόντων (π.χ. τροφίμων)
και στις δύο πλευρές για κέρδη όσο διαρκούν οι πόλεμοι αυτοί.
Για
τον λόγο αυτό οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία χρησιμοποιούν πολλούς παγκόσμιους οργανισμούς που έχουν υπό τον απολυτό έλεγχο τους (π.χ. την Παγκόσμια Τράπεζα ή
το ΔΝΤ-http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_16.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html), προκειμένου να υποτάξουν
οικονομικά όλους τους λαούς της γης σε μία νέου τύπου «αποικιοκρατία», την
λεγομένη και «νεοαποικιοκρατία» (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html).
Σημαντικό
ρολό έπαιξε και ο έλεγχος των σημαντικότερων εμπορικών κόμβων του πλανήτη από
τους Αγγλοσάξονες (http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_20.html), τα κοινά σχέδια τους με την
Ρωσία για διάλυση της νυν Γερμανοκρατούμενης ΕΕ (http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_93.html), αλλά και όλων των λαών της γης (http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_0.html), όπως φυσικά και άλλων παγκοσμίων
«ενοποιητικών» οργανισμών ελεγχόμενων από τους Αγγλοσάξονες (π.χ. του ΝΑΤΟ, της
ΕΕ, ή του ΟΗΕ ή της Κοινωνίας των Εθνών ή της Ιεράς Συμμαχίας παλαιότερα-http://alophx.blogspot.com/2016/10/1815-1945.html), όπως και της Λέσχης Bildenberg ή της Τριμερούς Επιτροπής.
[Στην
ουσία ο έλεγχος όλων αυτών των μεγάλων εμπορικών και γεωπολιτικών, γεωφυσικών
και γεωοικονομικών οδών σε όλη την γη για τον έλεγχο αυτής, μέσω του σημαντικότερου
σημείου της (της Ευρασίας), δεν είναι παρά μία εφαρμογή των κυριότερων αρχών
των μεγαλύτερων δυτικών γεωπολιτικών αναλυτών.
{π.χ.
των Αγγλοσαξόνων (όπως π.χ. του Σπάικμαν), Αμερικάνων (π.χ. του Μπρενζίσκι, του
Χάντιγκτον ή του Κίσινγκερ), αλλά ακόμα και Γερμανών (π.χ. του Χαουσχόφερ)}.
Οι
οποίοι στην ουσία έλεγαν με τις θεωρίες τους, ότι όποιο κράτος ελέγχει τα κυριότερα
εμπορικά, γεωπολιτικά και γεωοικονομικά σημεία στην γη, ελέγχει στην ουσία όλη την
οικονομία, και ως γνωστόν, οποίος ελέγχει την οικονομία της γης, ελέγχει ουσιαστικά
και όλη την γη απόλυτα].
Εννοείται
ότι η Αμερικανική Επανάσταση και η Αμερικανική Επανάσταση το 1783 διόλου δεν
έσπασε τους στενούς οικονομικούς και πολιτικούς δεσμούς των ΗΠΑ με την Μεγάλη
Βρετανία αν και αυτές προκλήθηκαν από τους μεγάλους φόρους των Άγγλων στις
Αμερικάνικες αποικίες τους.
Έτσι
και πάρα τον Αμερικανοβρετανικό Πόλεμο το 1812, όπως και τον Αμερικανικό
Εμφύλιο, οι Αγγλοσάξονες των δύο αυτών κρατών σύντομα τα «ξαναβρήκαν», αλώστε
έχουν κοινή Αγγλοσαξονική καταγωγή μεγάλο μέρος των λαών και κυρίως οι ελίτ
τους.
Για
τον λόγο αυτό συμμάχησαν στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, μία συμμαχία που κρατά
μέχρι σήμερα (https://www.pronews.gr/opinion-makers/903237_pos-i-syzeyxi-ipa-iv-dimioyrgei-ti-nea-politiki-taxi-tis-antipagkosmiopoiisis), μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου
Πολέμου οι Βρετανοί παρέδωσαν την Αυτοκρατορία, τα προτεκτοράτα (π.χ. την
Ελλάδα το 1946) και τις στρατιωτικές τους βάσεις παγκόσμια τους στις ΗΠΑ.
[Εδώ
πρέπει να αναφερθεί ότι οι Αγγλοσαξονικές Στοές συνέχισαν να λειτουργούν
κανονικά στις ΗΠΑ (οι οποίες λειτουργούν μέχρι και σήμερα μέχρι και σήμερα) και
μετά την ανεξαρτησία του κράτους αυτού από τους Βρετανούς (λέγεται μάλιστα ότι
και ο ίδιος ο Ουάσιγκτον και ο Τζέφερσον ήταν μέλη τους, ενώ οι Αμερικανοί
ίδρυσαν και παρεμφερείς «συμπληρωματικές Αμερικάνικες οργανώσεις», π.χ. τους «Skull and Bones», οι οποίοι λειτουργούν μέχρι και
σήμερα)].
Άλλη
μία στρατηγική είναι η συνεχής παροχής τοκογλυφικών δάνειων στα κράτη, μέχρις
ότου το χρέος τους φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα, και ένεκα τούτου, οι
κυβερνήσεις και οι λαοί αυτών αναγκαστούν να ξεπουλήσουν όλο τον εθνικό τους
πλούτο σε αυτούς μέσω των ληστρικών όρων των διάφορων οργανισμών που θα
επιβληθούν σε αυτές από δωροδοκημένους από τους Αγγλοσάξονες προδότες
πολιτικούς τους (π.χ. το ΔΝΤ-http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html).
Οι
δε ΗΠΑ φρόντισαν να ενσωματώσουν με το καλό ή το κακό τις ηττημένες οικονομικές
ελίτ στην νέα διεθνή τάξη που δημιούργησαν μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου
Πολέμου (της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας), αν και όχι πάντα με την
θέληση τους και όχι χωρίς αυτές να προσπαθούν να κερδίσουν ξανά την ανεξαρτησία
τους (http://alophx.blogspot.com/2017/09/ned.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/09/new-deal.html).
Στην
διάρκεια δε του Ψυχρού Πολέμου, οι Αγγλοσάξονες ίδρυσαν ακόμα και
παραστρατιωτικές ομάδες σε όλο το δυτικό μπλοκ, την λεγομένη GLADIO (http://alophx.blogspot.com/2017/09/freikorps.html) για την ακόμα και με την βία
πτώση καθεστώτων που δεν ήταν φιλικά σε αυτούς.
Άλλη
ιδέα είναι η χρήση διαλυτικών ιδεολογιών σε κράτη για την επίτευξη εμφυλίων και
καταστροφών σε αυτά (http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_1.html).
Και
φυσικά απαραίτητα για την κυριαρχία της θαλασσοκράτειρας Μεγάλης Βρετανίας (όπως και των ΗΠΑ μετέπειτα) στην Ευρώπη, ήταν η δημιουργία του συστήματος
ισορροπίας δυνάμεων μέσω συνασπισμών στην Ευρώπη (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_49.html,
,http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_24.html), έτσι ώστε να μην αναδειχτεί
άλλος ανταγωνιστής που θα απειλήσει την ισχύ τους εκεί, στον νησί τους, όσο και
παγκόσμια.
(π.χ.
τους Αψβούργους Αυτοκράτορες Κάρολο Ε’
τον Κουίντο και Φερδινάνδο τον Β’, τον Φίλιππο τον Β’ της Ισπανίας, τον
Λουδοβίκο τον ΙΔ’, τον Ροβεσπιέρο, τον Μεγάλο Ναπολέοντα, τον Τσάρο Νικόλαο τον
Α’, τον Κάιζερ Γουλιέλμο τον Β’ τον Χοεντσόλερν, τον Λένιν, τον Χίτλερ, τον
Στάλιν ή τους Σόιμπλε-Μέρκελ στις μέρες μας).
Παράλληλα,
σημαντικός στόχος των Αγγλοσαξόνων είναι επίσης και ο έλεγχος των ορυκτών πόρων
(http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_66.html), των αγωγών (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_4.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/02/blog-post_61.html), του πετρελαίου (http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_15.html), του νερού (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_68.html), καθώς και του φυσικού αερίου (http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_54.html) που έφτανε σε αυτή για τον πλήρη
έλεγχο της.
{Όσον
αφορά την Γαλλία, οι πρώτες Στοές ιδρύθηκαν από εξόριστους Ιακωβίτες (δηλαδή
τους οπαδούς των εξόριστων καθολικών μοναρχών Στιούαρτ της Αγγλίας), οι οποίοι
ήταν αρχικά ενάντια στον οίκο της Οράγγης που τους εκθρόνισε, όπως και για τις
Στοές που τους υποστήριζαν στον θρόνο.
[Πολλοί
δε από αυτούς, προέρχονταν από τους Γάλλους προτεστάντες ουγενότους της
Γαλλίας, οι οποίοι είχαν εξοριστεί λόγω της πίστης τους από τον Ρισελιέ στην
Αγγλία, και οι οποίοι οντάς Γαλλικής καταγωγής, ήξεραν την γλώσσα, τα ήθη και
τα έθιμα της περιοχής και ήταν πιο εύκολο να διεισδύσουν ως πράκτορες της Βρετανίας και κατάσκοποι στις περιοχές αυτές, θέλοντας να εκδικηθούν την
καθολική και μοναρχική Γαλλία για την εξορία τους.
Έτσι μπόρεσαν εύκολα να «στρατολογήσουν» ομόδοξους τους που είχαν παραμείνει στην Γαλλία, τις οικονομικές ελίτ που είχαν οικονομικά συμφέροντα με την Αγγλία ή άθεους και εχθρούς της μοναρχίας, και έκαναν στην συνέχεια τα πάντα για να εκδικηθούν και να διαλύσουν την Γαλλική μοναρχία, όπως και την καθολική Εκκλησιά, στηρίζοντας πλήρως τους εχθρικούς για την μοναρχία και τον Χριστιανισμό Ιακωβίνους στην Γαλλική επανάσταση.
Λέγεται δε ότι η λέσχη των Ιακωβίνων στην Γαλλία, η οποία λέγεται πως πήρε το όνομα της από το πρώην μοναστήρι του Αγίου Ιακώβου που στεγάζονταν αυτή, λέγεται πως είχε άμεση σχέση με τους Άγγλους και κυρίως τους Ιακωβίτες.
Ο δε διασωθέντας από την Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου και ουγενότους Φρανσουά Οτμάν εξέφρασε την άποψη ότι αν ο Γάλλος βασιλιάς γίνει τυραννικός, ο Γαλλικός λαός έχει το δικαίωμα να τον ρίξει και να εξοντώσει, άποψη που εφάρμοσαν οι Ιακωβίνοι στην Γαλλική Επανάσταση, πολλά μέλη των οποίων ήταν μασόνοι και (πρώην ή και ακόμα και τότε ενεργοί) ουγενότοι].
Όμως
με την πάροδο του χρόνου, οι έχθρες αυτές ατόνησαν, όταν προσφέρθηκαν στα μέλη
των Στοών αυτών αμνήστευα και αμοιβές και με τον τρόπο αυτό σύντομα, αυτά
απέκτησαν ξανά άριστες σχέσεις με τις Αγγλικές Στοές από τις οποίες αλώστε
προέρχονταν.
Επειδή
τα πρώτα μέλη των Γαλλικών Στοών, συναντιόνταν σε εστιατόρια, οι εμπόριο που
ήταν ιδιοκτήτες τους, έγιναν όπως και στην Αγγλία, λόγω της ανάγκης εύρεσης
νέων χρηματοδοτών μέλη τους, όπως και Πρόεδροι τους, ενώ σύντομα εισήλθαν και
άλλοι πλούσιοι ή αριστοκράτες σε αυτές.
Ειδικά
την δεκαετία του 1750 η δράση των Γαλλικών Στοών ήταν τόσο πολύ καθαρά υπέρ των
συμφερόντων της Αγγλίας και κατά των Γαλλικών που έφταναν στα όρια της απόλυτης
προδοσίας, με τελικό αποτέλεσμα να απαγορευτεί με νομό η δράση τους (όπως έκανε
στην Ελλάδα ο πρώτος κυβερνήτης της, ο Έλληνας και Ορθόδοξος Καποδίστριας για
τους ίδιους ακριβώς λογούς) τέσσερις φορές.
Τα
ίδια δε τα μέλη αυτών παραδέχθηκαν ότι ήταν υπεύθυνα για τις επαναστάσεις των
ετών 1789 (http://alophx.blogspot.com/2017/09/1789-2016.html), 1833 και 1848 στην Γαλλία (http://alophx.blogspot.com/2017/06/1830-1848_26.html).
Ο
δε αρχηγός τους την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, ο Φίλιππος Egalite, ο ξάδερφος του Γάλλου βασιλιά
Λουδοβίκου του ΙΣΤ’, χρησιμοποίησε την οργάνωση των τεκτόνων για να του αρπάξει
τον θρόνο, ανεπιτυχώς αν και ψήφισε την εκτέλεση του βασιλιά, αφού και ο ίδιος
εκτελέστηκε λίγο καιρό αργότερα από τους επαναστάτες.
Οι
δε μονές περίοδοι στις οποίες οι Στοές δεν ήταν τάχα ανεξάρτητες ήταν όταν ο
Μεγάλος Ναπολέοντας όρισε ως αρχηγό των Στοών τον αδελφό του τον Ιωσήφ, όπως
και επί Ναπολέοντα του Γ΄ που όρισε ως αρχηγό τους τον ξάδερφο του, τον
πρίγκιπα Μουράτ.
Και
στις δύο αυτές περιόδους, τα μέλη των Στοών εξυμνούσαν τους δύο αυτούς Γάλλους
Αυτοκράτορες, ενώ πιο πριν υποστήριξαν το Διευθυντήριο, και πριν από αυτό τους
Δαντών, Μαρά και Ροβεσπιέρο, πολλά δε μέλη τους έλαβαν μέρος στην Γαλλική
Επανάσταση σε διάφορες πολιτικές παρατάξεις και εξόντωσαν ή εξοντώθηκαν από
άλλους για την κατάληψη της εξουσίας.
Πολλά
μέλη τους αλληλοσκοτώθηκαν και συγκρούστηκαν ανηλέως για την εξουσία στην
συνέχεια, με κάθε άλλο δημοκρατικές διαδικασίες από όσες διακήρυτταν (αλλά δε
από αυτά έγιναν ακόμα και δικτάτορες), ενώ αυτά ήταν αρχικά και έντονα
ρατσιστές (δεν δέχονταν στις Στοές τους δηλαδή ούτε μαύρους, ούτε και γυναίκες,
αν ήθελαν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν άλλες Στοές πάντα όμως υπό τον έλεγχο
των ιδίων).
Τα δε ανύπαρκτης ηθικής μέλη τους εμπλέκονταν τόσο σε οικονομικά σκάνδαλα, τόσο σε κράτη (π.χ. ο Βολτέρος-http://alophx.blogspot.com/2020/05/3.html), όσο και εντός των ίδιων των Στοών (π.χ. στην Ελλάδα-https://www.iefimerida.gr/news/383448/o-logistis-ton-masonon-minyei-6-stelehi-tis-megalis-stoas-gia-skandalo-me-katahrisi-2), όπως επίσης και σε σεξουαλικά ή έδιναν επί χρήμασι πληροφορίες και κρατικά μυστικά των κρατών τους σε αλλά κράτη (κυρίως την Μεγάλη Βρετανία).
Επίσης,
από τον τεκτονισμό προήρθαν στην Μεγάλη
Βρετανία η εταιρεία της Θεοσοφίας (που στοχεύει στην ενοποίηση των θρησκειών μέσω
ενός θρησκευτικού-συγκριτιστικού οικουμενισμού-ttp://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_39.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/07/1821_17.html,
http://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html,
https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CF%84a-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CE%BD/), όπως και της Χρυσής Αυγής, ενώ στην
Γερμανία την Εταιρεία της Θούλης, από την οποία προήρθε το ειδωλολατρικό και αντιχριστιανικό
ναζιστικό κόμμα.
Αντίστοιχα,
από μία άλλη οργάνωση μασόνων στην Μεγάλη Βρετανία, τον λεγόμενο «Σύλλογο των Δίκαιων»,
προήλθε από δύο μέλη του, τον Μαρξ και τον Ένγκελς, ο άθεος και αντιχριστιανικός
κομμουνισμός και τα κόμματα του.
Την
ιδεολογία αυτή, λέγεται ότι την στήριξαν οι Βρετανοί γιατί με αυτή θα υπονόμευαν αντίπαλες στους ιδίους μοναρχίες (π.χ. τους Ρώσους με τους οποίους ήταν αντίπαλοι
στο «Μεγάλο Παιχνίδι» στην Κεντρική Ασία ή τους Γάλλους και τους Γερμανούς).
Όπως
ακριβώς έκαναν παλαιοτέρα ενάντια στην Γαλλική μοναρχία υποστηρίζοντας τον «Διαφωτισμό»
στην χωρά αυτή, όπως και ο Μέγας Φρειδερίκος για τους ίδιους ακριβώς λογούς (και
ο οποίος όπως ο Γουλιέλμος της Έσσης έτσι και ο Μέγας Φρειδερίκος λέγεται πως
είχε οικονομικές σχέσεις με τον Άμσελ Μάγιερ Ρότσιλντ).
[Βέβαια, κατά τον Μπακούνιν, ο Μαρξ ποτέ δεν στράφηκε ευθέως κατά των Βρετανών που τον φιλοξενούσαν στο Λονδίνο όταν ήταν εξόριστος, ούτε και είπε τίποτε ενάντια στους μεγαλοτραπεζίτες Ρότσιλντ της Μεγάλης Βρετανίας και της Γερμανίας, αλλά μόνο κυρτέ λογούς κατά της πατρίδας του της Γερμανίας.
Εδώ μπορεί επίσης να αναφερθεί ότι οι Βρετανοί μέσω του τεκτονισμού βοήθησαν με χρήμα στην δημιουργία των κορμπονάρων σε Ιταλία και Ισπανία, τους οποίους χρησιμοποίησαν αρχικά κατά των Αυστριακών και Ισπανών μοναρχών αντίστοιχα (των Αψβούργων και των Βουρβώνων αντίστοιχα)}.
Στην
εποχή μας, η επίτευξη των στόχων της μασονίας-τεκτονισμού ταυτίζεται με την
ίδια την ιδεολογία της λεγομένης «παγκοσμιοποίησης» και της «Νέας Εποχής».
Ενώ
όμως οι τέκτονες ισχυρίζονταν ότι σε αυτές επικρατεί ο ορθολογισμός και ο
φυσικός νομός, έχουν εντούτοις τα δικά τους δόγματα και θρησκευτικές τελετές,
ενώ πολλοί ιδρυτές και αρχηγοί τους ήταν (και είναι) έντονα μυστικιστές (π.χ.
αλχημιστές, ροδόσταυροι, ερμητιστές, θεοσοφιστές, οπαδοί του Βάκωνα ή λάτρεις
της Καββάλα).
[Και
όσο για τον περίφημο δήθεν ορθολογισμό των μασόνων και αυτός είναι ψέμα, αφού πολλοί από αυτούς ήταν ακραίοι μυστικιστές, πιστεύοντας στις παρανοϊκές και
παντελώς ψευδείς «θρησκευτικές ιδεολογίες» του Ιμπλίς και Χιράμ (https://www.triklopodia.gr/sta-adita-tis-eosforikis-paradosis-tis-masonias-mia-sigklonistiki-erevna-v%CE%84meros-klironomi/,
https://www.newsbreak.gr/stories/38080/istoria-tektonismoy-o-gios-tis-mayris-chiras-meros-v/).
Σύμβολο
δε των μασόνων είναι το G
δηλαδή το σύμβολο των γνωστικισμών των οποίων οι ίδιοι οι τέκτονες αποτελούν
συνέχεια, όπως και δήθεν των τοκογλύφων, τραπεζιτών Ναϊτών Ιπποτών του
Μεσαίωνα, από τους οποίους η κύρια ομοιότητα φαίνεται να είναι ότι και τα μέλη
του μασονισμού ασκούν σε μεγάλη πλειοψηφία τοκογλυφικές τραπεζικές
δραστηριότητες και έχουν όπως και οι Ναΐτες αυστηρή προερχόμενη από μοναχούς
ιεραρχία, υπακοή και μυστικά].
Επίσης,
τα μέλη τους αρνούνται κάθε εξ’ αποκαλύψεως αλήθεια, κάτι που τα βάζει σε
ευθεία αντιπαράθεση με κάθε θρησκεία (τις οποίες υποτίθεται ότι σέβονται και
δεν έχουν τίποτε εναντίον τους) και κυρίως τον Χριστιανισμό, ενώ τα μέλη τους
ασκούμε έντονη προπαγάνδα (http://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_88.html) κατά του Χριστιανισμού (http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post.html), της Εκκλησίας, του κλήρου, των
πιστών και των μοναχών.
Και
είναι φυσικό να έχουν μία τέτοια στάση, γιατί για την ίδρυση της παγκόσμιας
Αυτοκρατορίας της Βρετανίας που οραματίζονται όλα τα μέλη της θα πρέπει να
έχουν μία κοινή συγκριτιστική και «ενοποιητική» θρησκεία (τον οικουμενισμό-
http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html, http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_49.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_39.html,
, http://alophx.blogspot.com/2018/07/1821_17.html) και όχι πολλές διαφορετικές
θρησκείες.
Η
δε «θρησκεία» αυτή θα είναι υπό τον έλεγχο τους και θα αποκοιμίζει τις μάζες
ώστε να υπακούν σε αυτούς, η οποία και θα προσεγγίσει την ενοποιημένη και δήθεν
«ανεξίθρησκη-άθρησκη» θρησκεία του μασονισμού.
Για
τον ίδιο λόγο δεν θα πρέπει να υπάρχουν ξεχωριστά σύνορα μεταξύ των κρατών (για
να μην υπάρχουν και δασμοί και φόροι για τα Αγγλοσαξονικά προϊόντα, και άρα και
οι κατάλληλες ιδεολογίες «προώθησης» αυτών, δηλαδή ο ακραίος καπιταλισμός,
φιλελευθερισμός και διεθνισμός), αφού αυτά σχεδιάζεται να ενωθούν σε ένα ενιαίο
κράτος.
Και
φυσικά δεν θα πρέπει να υπάρχουν στο κράτος αυτό ούτε και ξεχωριστές
παραδόσεις, ιστορία, παιδεία (http://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_49.html) και πολιτισμός, τόσο για να είναι
προβλέψιμοι οι λαοί, όσο και γιατί μία Αυτοκρατορία θα πρέπει να έχει έναν μόνο
πολιτισμό-αχταρμά από όλους τους πολιτισμούς, αλλά κυρίως ως βάση τον
Αγγλοσαξονικό.
[Επίσης,
επειδή δεν φτάνει ο στρατός ενός μόνου κράτους για να κατακτηθεί όλος ο κόσμος,
και χρειάζεται στρατό από πολλά έθνη για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει αυτά
αναγκαστικά να ενωθούν σε ένα, με έναν στρατό, ηγεσία, θρησκεία, ήθη και έθιμα.
Και για τον λόγο αυτόν θα πρέπει όλα τα σύνορα, τα έθνη, οι πολιτισμοί, οι στρατοί, τα σύνορα και οι θρησκείες να καταργηθούν και «αντικατασταθούν» σε μία νέα ενιαία «Παγκόσμια Νέα Τάξη Πραγμάτων», που θα τα ανακατεύσει και θα τα ενοποιήσει όλα αυτά σε ένα ενιαίο σύνολο.
Οι Μυστικές υπηρεσίες της
Μεγάλης Βρετανίας τον καιρό της Βρετανικής Αυτοκρατορίας προώθησαν αρχικά στις αποικίες
τους συγκριτιστικές «θρησκείες» που προσπαθούσαν να ενώσουν πολλές ξεχωριστές θρησκείες,
πρώτα στην Ινδία (όπως ακριβώς έκανε παλαιοτέρα και ο Άκμπαρ ο Μέγας στην ίδια χωρά
με τον τζαινισμό, αλλά και οι Ρωμαίοι στην Αυτοκρατορία τους με κέντρο την λατρεία
του Αυτοκράτορα).
Και αυτό με σκοπό να ενώσουν
όλους αυτούς τους λαούς που ελέγχαν υπό μία κοινή «θρησκεία» που θα ελέγχαν και
θα «καθοδηγούσαν» όπου ήθελαν οι ίδιοι (π.χ. της θεοσοφίας των Μπέιλυ, Μπλαβτάσκυ
και του Κρισναμούρτι), έτσι ώστε αυτοί να μην διχάζονται εθνικά και θρησκευτικά
και κυρίως να μην επαναστατούν ποτέ εναντίον τους και να τους είναι απολυτά υπάκουοι.
Η προσπάθεια αυτή των Βρετανών, την οποία προσπάθησαν να επεκτείνουν και στην ίδια την Δύση φέρνοντας τον θεοσοφισμό και τον Κρισναμούρτι στην Ευρώπη και την Αμερική απέτυχε τότε (όπως και του Άκμπαρ και των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων παλαιότερα), όμως χρησιμοποιείται και πάλι στις μέρες μας από φιλόδοξα κράτη, ενώσεις και θρησκευτικούς ηγέτες (ΕΕ της Γερμανίας, ΗΠΑ και πάπα της Ρώμης), οι οποίοι προσπαθούν μέσω αυτής να επιτύχουν για άλλη μία φορά την πλήρη (πολιτική, θρησκευτική και οικονομική) κυριαρχία στον κόσμο (http://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_23.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html, http://alophx.blogspot.com/2020/08/blog-post_10.html, http://alophx.blogspot.com/2019/10/blog-post_2.html, http://alophx.blogspot.com/2016/09/ttip_29.html, http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_2.html, http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html, http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html)].
Ο
οποίος είναι ως γνωστόν υπερκαταναλωτικός, οπότε για να πωλούνται τα Αγγλικά
και Αμερικανικά προϊόντα παγκόσμια, και να υπάρχει συνεχής κατανάλωση τους, θα
πρέπει εκτός από τις συνεχείς διαφημίσεις για να πειστούν οι άνθρωποι πως
χρειάζονται συνεχώς νέες δήθεν «ανάγκες και προϊόντα», θα πρέπει να εκλείψουν
και εκείνες οι φωνές που μιλούν για αυτάρκεια ή ασκητισμό.
Γιατί
αν υιοθετηθούν τέτοιες αξίες από την πλειοψηφία του πληθυσμού, οι Αγγλοσάξονες
δεν θα έχουν που να πουλήσουν τα προϊόντα τους, οπότε θα φαλιρίσουν οικονομικά,
και παράλληλα δεν θα μπορέσουν να προωθήσουν και τις αξίες του κοινού δήθεν
«πολιτισμού» που ετοιμάζουν παγκόσμια.
Οπότε
για τον λόγο αυτό οι φωνές που μιλούν για αυτοέλεγχο, αυτάρκεια ή ασκητισμό, θα
πρέπει είτε να συκοφαντηθούν με προπαγάνδα, να περιοριστούν, να φυλακιστούν ή
και να εκλείψουν αν χρειαστεί ακόμα αν χρειαστεί με διωγμό, ειδικά αν δεν
δεχτούν να εγκαταλείψουν τα πιστεύω τους για την «θρησκεία» του «οικουμενισμού»
που ετοιμάζουν (http://alophx.blogspot.com/2017/09/2016.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_49.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/10/o-i_12.html, http://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_2.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/09/blog-post.html).
Παράλληλα,
θα πρέπει να επιβληθεί ένα ολοκληρωτικό σύστημα παρακολούθησης των πολιτών,
όπως και ένα νέο ενιαίο απόλυτα ηλεκτρονικό οικονομικό σύστημα για την απόλυτη
υποταγή των λαών (http://alophx.blogspot.com/2017/09/chip-ttip.html), ελεγχόμενο πλήρως από την
Αγγλοσαξονική ολιγαρχία, καθώς και μία ενιαία ένωση όλων των λαών του πλανήτη
(τύπου ΤΙΙΡ-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html) και πάλι υπό τον έλεγχο της.
Οπότε
αν και αρχικά οι Αγγλοσάξονες εφάρμοσαν την τακτική του «διαιρεί και βασίλευε»
στα κράτη και τους εχθρούς τους για να τα αποδυναμώσουν (http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_34.html), τώρα αντίθετα στηρίζουν
ενοποιητικά σχέδια για τον πλανήτη (τύπου ΤΙΙΡ-http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/09/new-deal.html
).
[Και για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, οι Αγγλοσαξονικές ελίτ υποστηρίζουν την μία δήθεν «διεθνιστές» Προέδρους τύπου Ομπάμα και Κλίντον και την άλλη «εθνικιστές» τύπου Μπους ή Τραμπ ή ευρωσκεπτικιστών (http://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html), ανάλογα πως ευνοεί τα συμφέροντα τους κάθε φορά].
[Ουσιαστικά
αποδείχτηκε ιστορικά ότι δήθεν «φιλανθρωπικές δημοκρατικές και ορθολογιστικές
οργανώσεις» αποδείχτηκε ότι χρηματοδότησαν αιματηρές επαναστάσεις, αυταρχικά
καθεστώτα και άπειρους αιματηρούς εμφυλίους πολέμους σε κράτη, έσφαξαν
εκατομμύρια ανθρώπων, Χριστιανών και μη (πάντα με «θρησκευτική ανοχή» φυσικά)
προς όφελος των Αγγλοσαξονικών συμφερόντων.
-Χαρακτηριστικό
παράδειγμα είναι η «δημοκρατική» μασονική Στοά P2 στον Ψυχρό Πόλεμο στην Ιταλία, η
οποία σχεδίαζε συνωμοτικά πραξικόπημα στο κράτος αυτό και την επιβολή
δικτατορίας (https://en.wikipedia.org/wiki/Propaganda_Due, https://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/2377821/i-kekalimmeni-masoniki-stoa-p2-pou-itan-pithanotata-i-trapezites-tou-theou,
https://new-economy.gr/2018/04/29/i-atoa-p2-to-vaticano-o-trapezitis-tou-theou-kai-to-parakladi-tis-stin-ellada), σε συνεργασία με το Νατοϊκό
παραστρατιωτικό δίκτυο GLADIO
και την μαφία.
Οι εκπρόσωποι των οποίων βαυκαλίζονται ότι τάχα ανήκουν στην δήθεν «ανώτερη» (https://en.wikipedia.org/wiki/British_Israelism, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_77.html) Αγγλοσαξονική (γερμανικής δηλαδή καταγωγής) φυλή και η οποία έχει τάχα ως «θεϊκή Αποστολή και Πεπρωμένο» να τις διαδώσει μαζί με όλον τον «πολιτισμό» της.
Τους
ίδιους δηλαδή που παριστάνουν τους δήθεν νόμιμους διάδοχους και κληρονόμους της κληρονομιάς της Ρώμης (http://alophx.blogspot.com/2020/05/3.html,
http://alophx.blogspot.com/2020/01/blog-post_27.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/11/blog-post_13.html,
https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BE-%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B7%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/,
http://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post.html) και θέλουν να την ανασυστήσουν,
φυσικά πάντα υπό την ηγεσία τους.
Κατά
το πρότυπο πάντα της ODESSA,
η οποία ανόρθωσε την Γερμανία με τα κλεμμένα χρήματα των Ευρωπαϊκών λαών της
Ευρώπης που λεηλάτησαν οι ίδιοι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html), έτσι και κάνουν και οι ίδιοι οι
Βρετανοί με τον πλούτο που έκλεψαν από τους υπόδουλους τους λαούς, αλλά και με
τα τοκογλυφικά τους δάνεια σε όλα τα κράτη της γης.
Οι
ίδιοι οι Βρετανοί μονάρχες αλώστε είχαν και οι ίδιοι πολυεθνική καταγωγή, τόσο
Αγγλοσαξονική, όπως επίσης και Νορμανδική, Γαλλική, Γερμανική και Σκωτική, από
τις διάφορες επιγαμίες ή εισβολές στην Αγγλία.
Και
ως εκ τούτου ένεκα της πολυεθνικής αυτής τους καταγωγής, ήταν πιο εύκολο για
τους ίδιους να διοικούν είτε ένα πολυεθνικό κράτος, π.χ. την Μεγάλη Βρετανία (η
οποία αποτελείται από την Σκωτία, την Αγγλία, την Ουαλία και την Βόρεια Ιρλανδία) ή ακόμα και μία πολυεθνική Αυτοκρατορία.
{Το
ίδιο ακριβώς ισχύει σήμερα και για τις πολυεθνικές ΗΠΑ, οι οποίες αποτελούνται
και αυτές από πολλές φυλές, προερχόμενες από τις ΗΠΑ (π.χ. Αγγλοσάξονες,
Γερμανούς, Γάλλους κ.λ.π.), οι οποίες ενώνονται υπό τον Πρόεδρο του κράτους
τους, ενώ και πολλοί ισχυροί Αμερικανοί πολιτικοί έχουν μακρινή συγγένεια και
καταγωγή από την Βρετανική βασιλική οικογένεια (https://www.iefimerida.gr/news/62372/%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CF%8C%CE%BD-%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%BF-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC)}.
Και
ειδικά την περίοδο της βασίλισσας Βικτώριας, οι Βρετανοί με τις πολλές επιγαμίες
τους με όλους τους άλλους δυναστικούς οίκους της Ευρώπης, την έκαναν να
συγγενέψει με πολλούς από αυτούς (π.χ. ο Κάιζερ Γουλιέλμος ο Β΄ της Γερμανίας,
ο Βρετανός μονάρχης Γεώργιος ο Ε’ και ο Ρώσος Τσάρος Νικόλαος ο Β’ ήταν μεταξύ
τους ξαδέρφια.
Παράλληλα,
η σημερινή Βρετανική μονάρχης Ελισάβετ η Β’, έχει πατέρα τον πρίγκιπα Φίλιππο,
πρώην μέλους του εκπτώτου βασιλικού οίκου της Ελλάδας), ενώ η ίδια να
αποκαλεστεί ως η «Η γιαγιά (βασίλισσα) της Ευρώπης».
Αλώστε όπως είναι γνωστό, και οι ίδιοι οι Βρετανοί βασιλείς αλλάξαν το όνομα της δυναστείας τους εν μέσω Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, για να μην δείχνει την (και) Γερμανική καταγωγής τους (Οίκος του Αννοβέρου) και υιοθέτησαν το όνομα «Οίκος των Ουίνδσορ»].
Τέλος,
οι δε Αγγλοσάξονες τέκτονες, οι οποίοι στηρίζονται και χρηματοδοτούνται από την
Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ, βρίσκονται σε συνεχή διαμάχη για την παγκόσμια
κυριαρχία με την Μουσουλμανική Αδελφότητα (η οποία στηρίζονται και
χρηματοδοτούνται από το Κατάρ-http://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html), όπως επίσης και με την ODESSA (http://alophx.blogspot.com/2017/09/h-odessa.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_25.html,
http://alophx.blogspot.com/2018/10/odessa.html), αλλά και τους Ευρασιανιστές (http://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_65.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/09/e.html,
http://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html,
http://alophx.blogspot.com/2020/06/al-tawqa.html), άλλα κράτη (http://alophx.blogspot.com/2017/10/blog-post_95.html) ή ακόμα και την λεγομένη «λευκή
μασονία», δηλαδή την καθολική και ιησουίτικη «Opus Dei» (http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_34.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_12.html,
http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_14.html, http://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_72.htm, l
http://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_3.html
).
[Και όπως από μέλη του τεκτονισμού και της μασονίας ιδρύθηκαν πολλές άλλες οργανώσεις στις χώρες από τις οποίες προέρχονταν (π.χ. Ιακωβίνοι, καρμπονάροι κ.λ.π.), έτσι και από μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ιδρύθηκαν πολλές οργανώσεις και κόμματα (π.χ. το ισλαμικό κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης από τον νυν Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, η Αλ Κάιντα, το ISIS κ.λ.π.).
Εδώ
μπορεί να ειπωθεί ότι η ίδρυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, «ενθαρρύνθηκε»
αρχικά από τους Βρετανούς στην ίδρυση της, όταν αυτοί είχαν υπό την κατοχή τους
στην Αίγυπτο, ως αντίδραση στο κομμουνιστικό κόμμα που βρίσκονταν σε άνοδο τότε
στην Αίγυπτο.
Και
ως εκ τούτου, προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αντίρροπο κόμμα προς τον
κομμουνισμό στις περιοχές αυτές, γιατί αν επικρατούσε ο κομμουνισμός, τότε
εκτός από του ότι μία κομμουνιστική Αίγυπτος θα έκανε συμμαχία με την ΕΣΣΔ κατά
των Βρετανών, αυτοί θα έχαναν και τον έλεγχο της καίριας παγκόσμια
γεωστρατηγικά περιοχής του Σουέζ.
Και
εκτός αυτών, οι Βρετανοί (και οι ΗΠΑ μετά από αυτούς) αποφάσισαν να
χρησιμοποιήσουν όλα τις οργανώσεις και κινήματα που ιδρυθήκαν από την
Μουσουλμανική Αδελφότητα (π.χ. Ταλιμπάν, Αλ Κάιντα, ISIS) για την ανάσχεση «Ερυθράς Άρκτου»
(http://alophx.blogspot.com/2018/03/blog-post_7.html).
Κάτι
που όμως στην συνέχεια είχε ως αποτέλεσμα όταν η ΕΣΣΔ έπεσε ο πρώην σύμμαχος
τους, το εξτρεμιστικό ισλάμ να στραφεί εναντίον τους, όπως ακριβώς έγινε και με
την ισλαμιστική Χαμάς (και αυτή ιδρυμένη από μέλη της Μουσουλμανικής
Αδελφότητας.
Η
οποία «ενθαρρύνθηκε» στην ίδρυση της από το Ισραήλ, ως «αντίβαρο» στην δημοφιλή
κοσμική Χαμάς, πριν στραφεί και αυτή εναντίον τους, όπως το τέρας του
Φράνκενσταιν ενάντια στον δημιουργό του.
Επίσης, εδώ μπορεί να αναφερθεί, ότι ακόμα και το σήμα με τα τέσσερα δάχτυλα που κάνει ο Ερντογάν, σημαίνει κατά κάποιους «Ένας λαός μια πατρίδα μια θρησκεία ένας αρχηγός» ή κατ’ άλλους «Ο τέταρτος Αιγύπτιος Πρόεδρος», δηλαδή ο ισλαμιστής Μόρσι την θέση του οποίου φιλοδοξεί να πάρει την θέση του και να κάνει ισλαμιστική την Αίγυπτο].
Κατά
«παράδοξο» τρόπο, πολλές από αυτές τις οργανώσεις (π.χ. τεκτονισμός, ODESSA), αν και εχθρικές μεταξύ τους,
χρησιμοποίησαν πολλές φορές και τις ίδιες τράπεζες για την επίτευξη των στόχων
τους, π.χ. την διαβόητη BIS
(http://alophx.blogspot.com/2017/12/blog-post_7.html).
[Η
δε διαβόητη Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ-BIS) στην Ελβετία, δημιουργήθηκε το
1930 από τις μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες του κόσμου (διοικούμενη από
Αμερικανούς, Γερμανούς, Βρετανούς, Ιάπωνες και Ιταλούς τραπεζίτες), οι οποίες
κατά την διάρκεια του πολέμου έπαιρναν κανονικά τα μερίσματά τους, τα
προερχόμενα κατά βάση από την ναζιστική λεία κρατών και ανθρώπων (κυρίως Εβραίων) την οποία εναπόθεταν εκεί προς φύλαξη.
Η
λεία απαρτίζονταν από χρυσό αξίας 378 εκατομμυρίων δολαρίων προερχόμενο από τις
εθνικές τράπεζες των κατακτημένων από την Γερμανία χωρών, όπως η Αυστρία, η
Τσεχοσλοβακία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, αλλά και από πλάκες χρυσού που προήλθαν
από το λιώσιμο χρυσαφικών (κοσμήματα, σκελετοί γυαλιών, ρολόγια,
τσιγαροθήκες και χρυσές οδοντοστοιχίες) των Εβραίων που εγκλείσθηκαν και
εξοντώθηκαν μαζικά στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
Η
δικαιολογία της αρμονικής και φιλικής συνύπαρξης των τραπεζιτών των
αντιμαχόμενων χωρών κατά την διάρκεια του πολέμου ήταν ότι μετά το πέρας του θα
ήταν όλοι τους απαραίτητοι για την ανασυγκρότηση των χωρών από τα δεινά του
πολέμου].
Ουσιαστικά,
από όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, γίνεται φανερό ότι εδώ και πολύ μεγάλο χρονικό
διάστημα της ιστορίας, όπως και στην εποχή μας, πολλές μυστικές-μυστικιστικές
εταιρείες, οι οποίες αποτελούν προκάλυμμα των μυστικών υπηρεσιών ισχυρών
κρατών, συγκρούονται άγρια μεταξύ τους, προκαλώντας παγκόσμια έναν χορό
πολέμων, πραξικοπημάτων, εμφυλίων και οικονομικών (και μη) καταστροφών για να
υλοποιήσουν τα άνομα σχέδια τους.
Μόνο
αν λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ως κράτος θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στα σχέδια αυτά των αδίστακτων αυτών οργανισμών, κρατών και ατόμων και να σώσουμε
την πολυαγαπημένη μας πατρίδα, φέρνοντας την εκ νέου με πατριώτες και
Ορθοδόξους ηγέτες σε μία νέα περίοδο ακμής και ευημερίας.
ΕΞΤΡΑ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ
Εμφύλιος
στις... Στοές: Στο σφυρί το 20% του Μεγάρου των Μασόνων για 45.300 ευρώ.
Η «Μεγάλη Στοά της
Ελλάδος» στράφηκε κατά της «Τεκτονικής Ενωσης» και ζητά να βγεί σε
πλειστηριασμό στις 2 Ιουλίου 2025 μ.Χ. το 1/5 του εμβληματικού κτιρίου της οδού
Αχαρνών 19, στο οποίο... εδρεύουν και οι δύο - Η ιστορία της διαμάχης τους
Απαγορεύεται από το
δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση
του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
Εμφύλιος στις... Στοές: Στο σφυρί το 20% του Μεγάρου των Μασόνων για 45.300
ευρώ
Αν και ένα από τα βασικά
προτάγματα του Ελευθεροτεκτονισμού είναι η «σπουδή της αγάπης» μεταξύ των
μελών, κατά την μακρά ιστορία του στην Ελλάδα δεν λείπουν οι συγκρούσεις και οι
παρατυπίες που έχουν οδηγήσει σε «εμφυλίους». Ζητήματα δογματικά και οικονομικά
έχουν βρεθεί κατά καιρούς στο επίκεντρο της διαμάχης, με την αφετηρία και την
εξέλιξη αυτών των υποθέσεων να καλύπτεται συνήθως από πέπλο σιωπής.
Σε ορισμένες περιπτώσεις
όμως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύσει, όπως σε εκείνη του πρώην λογιστή της
Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, που κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση και καταδικάστηκε
πέρυσι σε ποινή κάθειρξης επτά ετών.
Υπάρχουν όμως και άλλου
είδους οικονομικές διαφορές. Έτσι, όπως αποκαλύπτει το «ΘΕΜΑ», για τον Ιούλιο
του 2025 μ.Χ. έχει προγραμματιστεί πλειστηριασμός για το 1/5 του Τεκτονικού
Μεγάρου Αθηνών επί της οδού Αχαρνών, με επισπεύδουσα τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος
και οφειλέτιδα την Τεκτονική Ενωση.
Πρόκειται για μια διαφορά
κυριολεκτικά εντός των τειχών, δεδομένου ότι τόσο η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος όσο
και η Τεκτονική Ενωσις εδρεύουν στο γνωστό μεγαλοπρεπές κτίριο στην πλατεία
Βάθη, το οποίο βρίσκεται στο στόχαστρο του πλειστηριασμού. Με βάση το σχετικό
έγγραφο, το ηλεκτρονικό σφυρί έχει οριστεί για τις 2 Ιουλίου 2025 με
επισπεύδουσα την «Ένωση Προσώπων χωρίς Νομική Προσωπικότητα με την επωνυμία
"Μεγάλη Στοά της Ελλάδος", που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Αχαρνών αρ.
19», ενώ στη θέση της καθ’ ης η εκτέλεση βρίσκεται το «Σωματείο με την επωνυμία
"Τεκτονική Ενωσις", που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Αχαρνών αρ. 19 και
Σουρμελή».
Τι θα βγει στο σφυρί.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο έγγραφο περί του κατασχεθέντος, αυτό αφορά την
«πλήρη κυριότητα του ενός πέμπτου (ή 20%) εξ αδιαιρέτου ενός ακινήτου το οποίο
κατά τον τίτλο κτήσεως περιγράφεται ως διώροφη οικία μεθ’ όλων των
παραρτημάτων, παρακολουθημάτων και προσαυξημάτων του οικοπέδου και της λοιπούς
εν γένει περιοχής της, εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών 440,00».
Όπως διευκρινίζεται, «ήδη
σήμερα το άνω ακίνητο αποτελεί εξαώροφο επαγγελματικό κτίριο (ισόγειο, πέντε
όροφοι μεθ’ υπογείου και δώματος) το οποίο έχει ανεγερθεί σε οικόπεδο 440 τ.μ.
με πρόσοψη επί των οδών Αχαρνών 19 και Σουρμελή και το οποίο αποτελείται από:
Εμφύλιος στις... Στοές:
Στο σφυρί το 20% του Μεγάρου των Μασόνων για 45.300 ευρώ
Το Τεκτονικό Μέγαρο
Αθηνών επί της οδού Αχαρνών και Σουρμελή
■ Υπόγειο εμβαδού 378,60
τ.μ. (μηχανοστάσιο, τουαλέτες κοινού, χώροι συνάθροισης, κυλικείο, αποθήκες,
ακάλυπτο χώρο στο δυτικό όριο του οικοπέδου).
■ Ισόγειο εμβαδού 378,60
τ.μ. (χώρος εισόδου και αναμονής, βεστιάριο. Παράπλευρα του χώρου αναμονής,
στην δυτική πλευρά του κτιρίου, περιλαμβάνει διώροφη Αίθουσα Διαλέξεων και
ακάλυπτο χώρο).
■ Ημιώροφο εμβαδού 160,23
τ.μ.
Κλείσιμο
■ Α’ όροφο επιφάνειας
378,60 τ.μ. (Αίθουσα Αναμονής που χρησιμοποιείται και ως Μουσείο, Βιβλιοθήκη,
Αίθουσα Διαλέξεων, ακάλυπτο χώρο στο δυτικό όριο του οικοπέδου).
■ Β’ όροφο επιφάνειας
230,75 τ.μ. (τρία γραφεία, προθάλαμος που οδηγεί στον Εσωτερικό Εξώστη
(υπερώον) της διώροφης Αίθουσας Διαλέξεων, οφίς το οποίο οδηγεί σε ένα γραφείο,
Αίθουσα Συσκέψεων, ακάλυπτο χώρο, στο δυτικό όριο του οικοπέδου).
■ Γ’ όροφο επιφάνειας
378,60 τ.μ. (γραφεία, προθάλαμος της Αίθουσας Διαλέξεων, μικρότερη Αίθουσα
Συνάθροισης Κοινού (Διαλέξεων), ακάλυπτο χώρο στο δυτικό όριο του οικοπέδου).
■ Δ’ όροφο επιφάνειας
378,60 τ.μ. (γραφεία, προθάλαμος μεγάλης Αίθουσας Διαλέξεων, μικρότερη Αίθουσα
Συνάθροισης Κοινού (Διαλέξεων), ακάλυπτο χώρο στο δυτικό όριο του οικοπέδου).
■ Ε’ όροφο εμβαδού 289,61
τ.μ., που βρίσκεται «εν εσοχή» (ρετιρέ) και περιλαμβάνει περιμετρικό ακάλυπτο
τμήμα του κτιρίου, προθάλαμο αναμονής Γραμματείας. Επίσης, επί της οδού
Σουρμελή περιλαμβάνει γραφείο Γραμματείας και εσωτερικό καθιστικό, γραφείο
Προέδρου, γραφείο Γενικού Γραμματέα και γραφείο ειδικού γραμματέα.
■ Δώμα εμβαδού 47,41 τ.μ.
Το συνολικό εμβαδόν του
κτιρίου είναι 2.621 τ.μ. και όλες οι στάθμες επικοινωνούν μέσω κοινόχρηστου
κλιμακοστασίου και δύο ανελκυστήρων. Ως τίτλος κτήσεως του ακινήτου αναφέρεται
το υπ’ αρ. 29451/31-03-1.930 μ.Χ. συμβόλαιο, νομίμως μεταγεγραμμένο στο Υποθηκοφυλακείο
Αθηνών.
Η τιμή πρώτης προσφοράς
για το κατασχεθέν, δηλαδή για την πλήρη κυριότητα του 1/5 (ή 20%) εξ αδιαιρέτου
του ακινήτου, έχει οριστεί σε 239.000 ευρώ. Το ποσό για το οποίο έγινε η
κατάσχεση είναι 45.300 ευρώ. Ακόμη, δεν υπάρχει άλλο εμπράγματο βάρος πλην της
αναγκαστικής κατάσχεσης από πλευράς της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.
Εμφύλιος στις... Στοές:
Στο σφυρί το 20% του Μεγάρου των Μασόνων για 45.300 ευρώ. Θα πρέπει βεβαίως να
σημειωθεί ότι, όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις πλειστηριασμών, είναι
πιθανό μέχρι την ημερομηνία διενέργειάς του, δηλαδή στις 2 Ιουλίου 2025 μ.Χ.,
να έχουν μεσολαβήσει κινήσεις που θα οδηγήσουν σε αναστολή ή και ματαίωσή του.
Πάντως, είναι μάλλον απίθανο να «επιτραπεί» σε κάποιον τρίτο να αποκτήσει
ιδιοκτησιακά δικαιώματα στο εν λόγω ακίνητο...
Η ιστορία του. Το
Τεκτονικό Μέγαρο Αθηνών αποτελεί ένα εμβληματικό κτίριο για τον ελληνικό
τεκτονισμό. Ανεγέρθηκε το 1.967 μ.Χ. στο ίδιο σημείο που υπήρχε το παλαιό
διώροφο Τεκτονικό Μέγαρο Αθηνών. Στην ανέγερση του νέου Μεγάρου πρωτοστάτησε ο
τότε Μεγάλος Διδάσκαλος Αλέξανδρος Τζαζόπουλος, ο οποίος έκρινε απαραίτητη την
ύπαρξη ενός τέτοιου κτιρίου για την ευόδωση των σκοπών των ιδρυτών.
Στο κτίριο στεγάζονται
επίσης η Τεκτονική Βιβλιοθήκη και το Τεκτονικό Μουσείο Αθηνών, στο οποίο
εκτίθενται κειμήλια από επιφανείς τέκτονες του παρελθόντος, όπως ο Βασιλιάς
Γεώργιος ο Β’, ιστορικά ντοκουμέντα του ελληνικού τεκτονισμού, μία σειρά από
μετάλλια της μασονίας, καθώς και ομολογιακοί τίτλοι εσωτερικού δανείου της
δεκαετίας του ’60 μ.Χ. για την ανοικοδόμηση του Τεκτονικού Μεγάρου.
Εμφύλιος στις... Στοές:
Στο σφυρί το 20% του Μεγάρου των Μασόνων για 45.300 ευρώ. Η Μεγάλη Στοά. Οι
πρώτες Ελληνικές τεκτονικές στοές δημιουργήθηκαν στην Κέρκυρα και την
Κωνσταντινούπολη κατά τον 18ο Αιώνα μ.Χ. Το 1.864 μ.Χ. ιδρύθηκε η
πρώτη Ανώτατη Τεκτονική Αρχή και το 1.867 μ.Χ. συντάχθηκε το πρώτο Ελληνικό
Τεκτονικό Σύνταγμα και ο Γενικός Κανονισμός της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδας,
που αργότερα μετονομάστηκε σε Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.
Το 1,928 μ.Χ. ιδρύθηκε
και το Τεκτονικό Ίδρυμα, η έδρα του οποίου βρίσκεται επίσης στο Μέγαρο επί της
οδού Αχαρνών, ενώ το 2009 μ.Χ. συστάθηκε σωματείο με την επωνυμία Τεκτονική
Αδελφότητα. Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, με Μέγα Διδάσκαλο από το 2019 μ.Χ. τον
Μιχαήλ Ματτέ, αποτελεί τον βασικό κορμό του τεκτονισμού στην χώρα μας, ενώ υπό
την αιγίδα της λειτουργούν σήμερα 117 Τεκτονικά Εργαστήρια σε 38 πόλεις.
Ο Μ. Ματτές πιστώνεται
ότι από το 2016 μ.Χ. ξεκίνησε την οργάνωση των διοικητικών και οικονομικών
υπηρεσιών της Μεγάλης Στοάς και του Τεκτονικού Ιδρύματος σε νομικό, λογιστικό,
φορολογικό και διοικητικό επίπεδο, «με την θεσμοθέτηση της λειτουργίας των
τεκτονικών οντοτήτων με εσωτερικό έλεγχο από Ελεγκτικές Επιτροπές και υπό την
εποπτεία εξωτερικών Ορκωτών Ελεγκτών». Ακόμη, το 2023 μ.Χ. ολοκλήρωσε την
Τροποποίηση του Καταστατικού Χάρτη και του Γενικού Κανονισμού της Μεγάλης Στοάς
της Ελλάδος.
Η υπεξαίρεση. Όλα αυτά
προέκυψαν ως απόλυτη αναγκαιότητα προκειμένου να αντιμετωπιστούν περιπτώσεις
ακόμη και οικονομικών ατασθαλιών, όπως συνέβη με την περίφημη υπόθεση του
λογιστή της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.
Υπενθυμίζεται ότι ήδη από
το 2018 μ.Χ. πυροδοτήθηκε ένας ανοικτός «εμφύλιος» στις τάξεις της Στοάς, όταν
διαπιστώθηκε «μαύρη τρύπα» στα ταμεία της, επί παρελθόντων διοικήσεων και ιδιαίτερα
από το 2009 μ.Χ. και μετά.
Μετά τις αποκαλύψεις η
κρίση κορυφώθηκε, με αποτέλεσμα ομάδα μελών να προσφύγει στα δικαστήρια
πετυχαίνοντας τον διορισμό προσωρινής διοίκησης. Εκείνη με την σειρά της
απέδωσε σε μέλη των προηγούμενων διοικήσεων βαρύτατα αδικήματα, όπως υπεξαίρεση
ιδιαίτερα μεγάλων χρηματικών ποσών, απιστία, σύσταση συμμορίας κ.ά.
Θα πρέπει να σημειωθεί,
ωστόσο, ότι με βούλευμά του, τον Ιανουάριο του 2023 μ.Χ., το Συμβούλιο
Πλημμελειοδικών Αθηνών παρέπεμψε σε δίκη τον πρώην λογιστή της Στοάς για
υπεξαίρεση ποσού άνω των 350.000 ευρώ, ενώ απήλλαξε τα μέλη των προηγούμενων
διοικήσεων και μία γραμματέα.
Τελικά, μετά από 8 χρόνια
δικαστικής διαμάχης το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, τον Ιούνιο του 2023
μ.Χ., καταδίκασε τον πρώην λογιστή σε επτά χρόνια κάθειρξη για υπεξαίρεση
714.000 ευρώ, εξέλιξη την οποία είχε γνωστοποιήσει ο ίδιος ο Μέγας Διδάσκαλος
Μ. Ματτές.
Όπως είχε αναφέρει τότε
σε ανάρτηση του, «το έλλειμμα προσδιορίσθηκε από την Ernst & Young σε
714.700 ευρώ, και μάλιστα βρέθηκαν στους τραπεζικούς του λογαριασμούς που είχαν
ανοιχτεί από τον ανακριτή καταθέσεις μετρητών 680.000 ευρώ, γεγονός παράξενο
για έναν μισθωτό των 1.900 ευρώ».
Σύμφωνα με το βούλευμα,
«ουσιαστικά, δεδομένης της σχέσης μεταξύ Μεγάλης Στοάς - Τεκτονικού Ιδρύματος -
Τεκτονικής Αδελφότητας και της ύπαρξης κοινού ταμείου, ο κατηγορούμενος ήταν
υπεύθυνος για το λογιστήριο και των τριών οντοτήτων και ενεργούσε και ως
ταμίας».
Εμφύλιος στις... Στοές:
Στο σφυρί το 20% του Μεγάρου των Μασόνων για 45.300 ευρώ. O Μιχαήλ Ματτές,
Μέγας Διδάσκαλος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος. Το «σχίσμα». Την πορεία του
τεκτονισμού στην Ελλάδα όμως έχει σημαδέψει και το «σχίσμα» που έγινε το 1.986
μ.Χ.
Τον Ιούνιο εκείνης της
χρονιάς ιδρύθηκε η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος από τέκτονες που ανήκαν στην
Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, «τη μοναδική, μέχρι τότε, Τεκτονική δύναμη στην
Ελλάδα».
Σήμερα η νέα Στοά, που
εδρεύει επί της οδού Ερεσσού στο κέντρο της Αθήνας, εμφανίζεται να διαθέτει
1.580 μέλη, 77 επιμέρους Στοές και 85 αναγνωρίσεις. Για τους λόγους του
«σχίσματος», σε πληροφοριακά στοιχεία της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος
αναφέρεται ότι «οι προθέσεις των πρωτοπόρων - ιδρυτών της εποχής εκείνης διόλου
δεν στόχευαν στην δημιουργία μιας νέας Μεγάλης Στοάς.
Αντιθέτως, εκείνοι οι
Αδελφοί μας πίστευαν στην ελεύθερη άσκηση της Ελευθεροτεκτονικής. Κάτι τέτοιο,
όμως, δεν συνέβαινε στην Ελλάδα της εποχής εκείνης και υπό την αιγίδα της
Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος. Έτσι, η δημιουργία ενός νέου Σώματος ήταν αναγκαία».
Μέγας Διδάσκαλος της
Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος είναι σήμερα ο Ιωάννης Μπενετάτος, ο οποίος
σε πρόσφατη ανάρτησή του σημειώνει: «Σας ενημερώνω ότι την 2η
Σεπτεμβρίου 2024 μ.Χ. επικοινώνησα, με δική μου πρωτοβουλία, με το Μεγάλο
Διδάσκαλο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος (ΜΣΤΕ), προκειμένου αφενός να συστηθώ
ως ο νέος Μέγας Διδάσκαλος της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος (ΕΜΣΤΕ), καθώς
δεν είχαμε γνωριστεί έως σήμερα, και αφετέρου να του μεταφέρω την πρόθεσή μου
να ξεκινήσουμε συζητήσεις με σκοπό την εξεύρεση κοινής λύσης για την ενότητα και
πρόοδο του Ελληνικού Τεκτονισμού». Εμφύλιος στις... Στοές: Στο σφυρί το 20% του
Μεγάρου των Μασόνων για 45.300 ευρώ. Όπως λέει, η πρότασή του περιλάμβανε τρεις
εναλλακτικές επιλογές:
α/ Την αλληλοαναγνώριση
των δύο Κανονικών Μεγάλων Στοών,
β/ Την κοινή δήλωση
διαμοιρασμού του τεκτονικού χώρου (share territory),
γ/ την έναρξη συζητήσεων
για τη δημιουργία μίας Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς από τις δύο Κανονικές Μεγάλες
Στοές, διατηρώντας καθεμία την αυτοτέλεια, την κυριαρχία, την ιστορία και τα
μέλη της. Πρότεινε μάλιστα «ως ένδειξη σεβασμού απέναντι στη ΜΣΤΕ, ο πρώτος
Μέγας Διδάσκαλος της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος που θα δημιουργηθεί να
προέρχεται από τους κόλπους της».
Σύμφωνα πάντα με τα όσα
εκθέτει ο ίδιος, «ο Μέγας Διδάσκαλος της ΜΣΤΕ μου δήλωσε ότι δε συζητά καμία
άλλη επιλογή πέραν της επανένωσης και της απορρόφησης της ΕΜΣΤΕ. Η απάντησή μου
ήταν ότι δε γίνεται να διαγραφούν 38 χρόνια ιστορίας, η βούληση 1.500 αδελφών
της ΕΜΣΤΕ για συνέχισή της, 85 αναγνωρίσεις από Κανονικές Μεγάλες Στοές σε όλον
τον κόσμο.
Εξέφρασα την άποψη ότι σε
μία διαδικασία συμβιβασμού κάθε πλευρά πρέπει να είναι πρόθυμη για υποχωρήσεις,
ωστόσο η πρότασή μου δεν έγινε αποδεκτή». Έτσι, όπως επιπρόσθετα αναφέρει, «η
συζήτηση διεξήχθη σε φιλικό κλίμα, αν και δεν καρποφόρησε». Συμπερασματικά, το
«σχίσμα» παραμένει αγεφύρωτο (https://www.protothema.gr/greece/article/1573328/emfulios-stis-stoes-sto-sfuri-to-20-tou-megarou-ton-masonon-gia-45300-euro/)...
Κοινές
ρίζες του Ισραήλ και του Αγγλικού βασιλικού οίκου, η ιεροτελεστία της περιτομής
των πριγκίπων! O Βρετανός βασιλιάς ενθρονίζεται στην πέτρα του Ιακώβ! Οι
Βρετανοί γαλαζοαίματοι θεωρούν ότι είναι απόγονοι του Δαβίδ!
Τα σύμβολα του λιονταριού
και του μονόκερου, που απεικονίζονται στο οικόσημο της Αγγλίας, αντιστοιχούν
στην εβραϊκή θρησκευτική παράδοση και μας θυμίζουν ότι με τον ερχομό του
Μεσσία-Aντίχριστου, τα προηγουμένως αντιμαχόμενα Βόρειo και Νότιo βασίλεια, των
οποίων τα σύμβολα είναι αυτά τα ζώα, πρέπει να ενωθούν. Κοινές ρίζες του Ισραήλ
και του αγγλικού βασιλικού οίκου, η ιεροτελεστία της περιτομής των πριγκίπων
Άρθρο του συγγραφέα του
«Tales of History» : Φυσικά, δεν είναι μυστικό ότι η βρετανική βασιλική
οικογένεια έχει εβραϊκές ρίζες και τον αγγλικό βασιλικό οίκο, την ιεροτελεστία
της περιτομής των πριγκίπων Φυσικά, δεν είναι μυστικό ότι η βρετανική βασιλική
οικογένεια έχει εβραϊκές ρίζες. Έτσι δεν τοποθετούνται μόνο, αλλά τηρούν και
τις θρησκευτικές τελετές του Ιουδαϊσμού, όπως η περιτομή.
Είναι επίσης γνωστό ότι η
βασίλισσα Βικτώρια (βασιλεία 1837-1901) αναγνώρισε ανοιχτά την καταγωγή των
μελών του Βρετανικού Βασιλικού Οίκου από τον «σπόρο του Δαβίδ» όλοι οι γιοι της
υποβλήθηκαν στην ιεροτελεστία της περιτομής, η οποία τελούνταν από Εβραίους
μοχέλ και συνεχίζει να τελείται.
Σε ποια ιστορικά γεγονότα
βασίζεται αυτή η θεωρία; Πρώτον, όπως είναι γνωστό, κατά τη στέψη, βρετανοί βασιλιάδες
και βασίλισσες κάθονται σε ένα θρόνο πάνω από την πέτρα του Ιακώβ (σύμφωνα με
το μύθο, ο Ιακώβ ξάπλωσε πάνω του για να ξεκουραστεί και είδε μια σκάλα στον
ουρανό σε ένα όνειρο).
The Story of Jacob’s Stone. Το
1.296 μ.Χ., την έκλεψε από τους Σκωτσέζους ο Εδουάρδος Ι. Ακόμη νωρίτερα, οι
Σκωτσέζοι την έφεραν από την Ιρλανδία στην πρωτεύουσά τους, το Σκόουν. Την
έφεραν στην Ιρλανδία οι Ισπανοί Κέλτες, ήρθε στην Ισπανία από την Αίγυπτο και
πριν από την Αίγυπτο ήταν στους Αγίους Τόπους.
Σύμφωνα με την ιστορία, ο
Ιακώβ έφυγε από το σπίτι για να μην τον σκοτώσει ο αδερφός του Ησαύ και πήγε
στη χώρα Χαρράν. Το ταξίδι ήταν μακρύ, ένιωθε κουρασμένος, ξάπλωσε στο έδαφος,
βάζοντας μια λεία πέτρα κάτω από το κεφάλι του και αποκοιμήθηκε όπου είχε το
όραμα της κλίμακας που ανέβαινε στον ουρανό.
Ο ιστορικός Chris
Tebraham λέει: «Η Πέτρα του Ιακώβ, ή η Πέτρα του Πεπρωμένου, όπως αποκαλείται
συχνά, ήταν πέτρα στέψης για όλους τους Σκωτσέζους μονάρχες από την αρχαιότητα.
Χρησιμοποιήθηκε για ενθρόνιση ακόμη και πριν οι Σκωτσέζοι και οι Πίκτες ενωθούν
σε ένα βασίλειο υπό τον Κένεθ Α’».
Όμως το 1.296 μ.Χ. η
καθιερωμένη τάξη πραγμάτων διαταράχθηκε. Ο Άγγλος βασιλιάς, έχοντας νικήσει τον
στρατό της Σκωτίας, έκλεψε την Πέτρα του Πεπρωμένου από το Αβαείο του Scone και
την πήγε στο Λονδίνο στο Αβαείο του Γουέστμινστερ.
Βασιλικός θρόνος με την
πέτρα του Ιακώβ Φωτογραφία από το δημόσιο τομέα. Έκτοτε, η Πέτρα του Πεπρωμένου
έχει γίνει μάρτυρας του χρίσματος των βασιλικών προσώπων πρώτα της Αγγλίας και
μετά της Μεγάλης Βρετανίας. Εθνόσημο της Μεγάλης Βρετανίας. Το εθνόσημο δείχνει
επίσης τη σύνδεση μεταξύ του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και του Ισραήλ.
Τα σύμβολα του λιονταριού
και του μονόκερου, που απεικονίζονται στο οικόσημο της Αγγλίας, αντιστοιχούν
στην εβραϊκή θρησκευτική παράδοση και μας θυμίζουν ότι με τον ερχομό του
Μεσσία-Αντίχριστου, τα προηγουμένως αντιμαχόμενα βόρειο και νότιο βασίλεια, των
οποίων τα σύμβολα είναι αυτά τα ζώα, πρέπει να ενωθούν.
Εθνόσημο της Μεγάλης
Βρετανίας. Φωτογραφία από ανοιχτή πρόσβαση. Τα βασίλεια του Ιούδα και του
Ισραήλ. Το λιοντάρι είναι σύμβολο της φυλής του Ιούδα (Νότιο Βασίλειο της
Ιουδαίας), ο μονόκερος είναι σύμβολο της φυλής του Εφραίμ -εγγονού του Ιακώβ-
(Βόρειο Βασίλειο του Ισραήλ).
Τα βασίλεια πολέμησαν
μεταξύ τους λόγω των πεποιθήσεών τους. Ο Εβραίος (νότος) κήρυττε τον Θεό Πατέρα
και ο Ισραηλινός (βόρειος) λάτρευε άλλους ειδωλολατρικούς θεούς. Υπήρχαν 10
φυλές στο Βασίλειο του Ισραήλ και 2 φυλές στο Βασίλειο του Ιούδα.
Το Βόρειο Βασίλειο
ηττήθηκε το 722 π.Χ. από τους Ασσύριους, οι άνθρωποι οδηγήθηκαν σε αιχμαλωσία,
όπου χάθηκαν αυτές οι φυλές. Το Βασίλειο της Ιουδαίας διήρκεσε μέχρι το 597
π.Χ. και στη συνέχεια κατακτήθηκε από τον Ναβουχοδονόσορ και ο πληθυσμός
οδηγήθηκε στην Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία.
Στο τέλος της αιχμαλωσίας
το 539 π.Χ. που έγινε από τον Κύρο βασιλιά της Περσίας κάποιοι από τους
Εβραίους επέστρεψαν στην πατρίδα τους και οι 10 φυλές, όπως πιστεύεται, ήταν
διασκορπισμένες σε όλο τον κόσμο, αλλά με τον ερχομό του Μεσσία/Αντίχριστου θα
έπρεπε να ενωθούν.
Προέλευση της Βρετανικής
Βασιλικής Οικογένειας. Υπάρχει επίσης ένας θρύλος ότι η βρετανική βασιλική
οικογένεια κατάγεται από τον βασιλιά Δαβίδ, επικαλούμενος το Βιβλίο του
Ιερεμία, στο οποίο οι κόρες του Σεδεκία κατέφυγαν στην Αίγυπτο και από εκεί στα
νησιά της θάλασσας. Αυτά τα νησιά ήταν η Ιρλανδία.
Στην συνέχεια, οι
απόγονοι αυτών των πριγκιπισσών ήρθαν στην Αγγλία, όπου έγιναν οι πρόγονοι των
μοναρχών. Υπάρχει πολλή έρευνα για αυτό το θέμα, καθώς και βιβλιογραφία. Ο
βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας είναι ο Κάρολος Γ’.
Είναι γνωστή η έρευνα του
John Sadler (1.615 μ.Χ.-1.674 μ.Χ.), ο οποίος έγραψε για την καταγωγή των
Κελτικών και Σαξονικών λαών. Το 1.649 μ.Χ., ο Σάντλερ δημοσίευσε τα Δικαιώματα
του Βασιλείου, τα οποία υποστήριζαν «μια ισραηλινή γενεαλογία για τον βρετανικό λαό». Επίσης γνωστά είναι το Our Israelite Origin (1.840 μ.Χ.) του John Wilson και το The Semitic Origin of the Peoples of Western Europe
(1.879 μ.Χ.) του John Pym Yeatman.
Το 1.879 μ.Χ.
δημιουργήθηκε στην Αγγλία μια ένωση Βρετανών Ισραηλιτών, η Αγγλοσαξονική Ένωση.
Ο Βρετανικός Ισραηλισμός είναι η έννοια ότι ο λαός της Μεγάλης Βρετανίας είναι
«γενετικά, φυλετικά και γλωσσικά άμεσοι απόγονοι» των δέκα χαμένων φυλών του
αρχαίου Ισραήλ. (σσ έχω δει να κυκλοφορούν αντίστοιχη προπαγάνδα ως και για
Ρώσους)
Το 1.919 μ.Χ. ιδρύθηκε
στο Λονδίνο η Βρετανική Ισραηλιτική Ομοσπονδία (BIWF). Με την βοήθεια του
οποίου οι Βρετανοί βοήθησαν τους Εβραίους να αγοράσουν γη στην Παλαιστίνη. Το
BIWF συνεχίζει να υπάρχει σήμερα, με κύρια έδρα τον Επίσκοπο Ώκλαντ στην
κομητεία Ντάραμ. Χριστιανοσιωνισμός.. Έτσι, η Αγγλική μοναρχία δεν είναι ο
διάδοχος των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, αλλά εντοπίζει τη βασιλική της καταγωγή στην
Παλαιά Διαθήκη – στον Βασιλιά Δαβίδ,το γιο του Σολομώντα και ούτω καθεξής..
Εθνόσημο της οικογένειας
Rothschild και το Εθνόσημο της Αγγλίας. Οι Βρετανοί μονάρχες θεωρούν τους
εαυτούς τους απόγονους της φυλής των Νταν (μία από τις δέκα χαμένες φυλές), που
ήρθαν από την αιχμαλωσία στα εδάφη της Δανίας, της Αγγλίας και της Σκωτίας.
Οι Ρότσιλντ θεωρούν
επίσης τους εαυτούς τους απόγονους αυτής της χαμένης φυλής, απλά κοιτάξτε το
οικόσημό τους. Το 1.717 μ.Χ. δημιουργήθηκε η Μεγάλη Στοά της Αγγλίας – η πρώτη
συγκεντρωτική μασονική οργάνωση στον κόσμο.
Ο πρώτος Μέγας Διδάσκαλος
της Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας εξελέγη ο Άντονι Σάγιερ, ο οποίος ηγήθηκε της
οργάνωσης και έθεσε τα θεμέλια για την περαιτέρω ανάπτυξή της. Οι Τέκτονες
θεωρούν τους εαυτούς τους διαδόχους των αρχιετκτόνων-κατασκευαστών του ναού του
Σολομώντα, όπου στον Τρίτο θα γίνει η στέψη του βασιλιά του κόσμου, του ”Μεσσία”-Αντίχριστου
(https://dimpenews.com/2025/02/06/%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%ce%ad%cf%82-%cf%81%ce%af%ce%b6%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b9%cf%83%cf%81%ce%b1%ce%ae%ce%bb-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%bb%ce%b9%ce%ba/).
Η
δύναμη πίσω από τις ειδήσεις: Αποκάλυψη των βασικών φιγούρων που ελέγχουν τα
αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.
Έχω άδεια να αντιγράφω
και να αναρτώ τα κείμενα από την δεξαμενή σκέψης και πρέπει να καταλάβουμε
γιατί ο Τράμπ έδιωξε από το κέντρο τύπου τα μεγάλα κανάλια-εφημερίδες και είπε
θα εναλλάσσονται με άλλα μικρότερα..
ΠΕΡΙΛΗΨΗ Το τοπίο των
σύγχρονων αμερικανικών μέσων ενημέρωσης δεν είναι απλώς ένα δίκτυο
ανταγωνιστικών ειδησεογραφικών πρακτορείων, αλλά μάλλον μια εξαιρετικά
συγκεντρωμένη δομή εξουσίας που κυβερνάται από λίγους εκλεκτούς.
Ο ισχυρισμός του Έλον
Μασκ ότι «σαν πέντε άνθρωποι ελέγχουν όλες τις ειδήσεις» δεν είναι υπερβολή,
αλλά αντανάκλαση ενός βαθιά ριζωμένου ολιγοπωλίου που υπαγορεύει ποιες ιστορίες
αποκτούν εξέχουσα θέση και πώς εκτυλίσσονται οι αφηγήσεις. Αυτή η έρευνα
αποκαλύπτει τα άτομα και τις οντότητες που ελέγχουν μεγάλες εταιρείες μέσων
ενημέρωσης, αποκαλύπτοντας τις εκτεταμένες επιπτώσεις αυτής της ενοποίησης.
Η συγκέντρωση της
ιδιοκτησίας δεν είναι μια παθητική πραγματικότητα. διαμορφώνει ενεργά τον
δημόσιο λόγο, επηρεάζοντας τα πάντα, από τους εκλογικούς κύκλους μέχρι τα
εταιρικά συμφέροντα, τις διεθνείς συγκρούσεις και τις ιδεολογικές
ευθυγραμμίσεις. Μέσα από μια σχολαστική ανάλυση των εταιρικών συμμετοχών, των
χρηματοοικονομικών επενδύσεων και των στρατηγικών συμμαχιών, αυτή η έρευνα
αποκαλύπτει τους μηχανισμούς που επιτρέπουν σε μια χούφτα στοιχεία να ασκούν
απαράμιλλη επιρροή στην διάδοση των πληροφοριών.
Στην πρώτη γραμμή αυτής
της δομής ελέγχου βρίσκονται πέντε βασικοί παίκτες ισχύος: ο Brian L. Roberts
της Comcast, η Christine McCarthy και ο Bob Iger της Disney, η Shari Redstone
της Paramount Global, η οικογένεια Murdoch της Fox Corporation και η News
Corporation και η οικογένεια Hearst της Hearst. Διαβιβάσεις.
Αυτά τα άτομα και οι
αντίστοιχες εταιρείες τους κυριαρχούν τόσο στα παραδοσιακά όσο και στα ψηφιακά
κανάλια μέσων, ελέγχουν τηλεοπτικά δίκτυα, κινηματογραφικά στούντιο, έντυπες
εκδόσεις και υπηρεσίες ροής. Το NBCUniversal της Comcast, η τεράστια
αυτοκρατορία της Disney, η εκτεταμένη εμβέλεια της Paramount μέσω του CBS και
του Showtime, το προπύργιο της Fox στις συντηρητικές ειδήσεις και η κυριαρχία
των εκδόσεων της Hearst συλλογικά διασφαλίζουν ότι ένας περιορισμένος αριθμός υπευθύνων
λήψης αποφάσεων επηρεάζει ένα δυσανάλογο μερίδιο των πληροφοριών που
καταναλώνουν οι Αμερικανοί.
Ενώ αυτά τα στοιχεία
αντιπροσωπεύουν δημόσια την κατηγορία ιδιοκτησίας, ο έλεγχός τους ενισχύεται
περαιτέρω από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και επενδυτικές εταιρείες όπως η
BlackRock και η Vanguard, που κατέχουν σημαντικά μερίδια σε πολλούς ομίλους
ετερογενών δραστηριοτήτων, επιτρέποντάς τους να υπαγορεύουν στρατηγικές κατευθύνσεις
από τα παρασκήνια.
Πέρα από την άμεση
ιδιοκτησία των εταιρειών μέσων ενημέρωσης, ένα βαθύτερο και πιο ύπουλο στρώμα
επιρροής λειτουργεί μέσω χρηματοοικονομικών συμμετοχών, υπηρεσιών πληροφοριών
και αλγοριθμικού ελέγχου.
Το τεράστιο επενδυτικό
χαρτοφυλάκιο της BlackRock περιλαμβάνει σημαντικά μερίδια στις Comcast, Disney,
Paramount, Fox και Hearst, παρέχοντάς της έμμεσο έλεγχο επί των πολιτικών
σύνταξης και των στρατηγικών περιεχομένου. Οι παράλληλες επενδύσεις του Ομίλου
Vanguard διασφαλίζουν ότι οι θεσμικοί επενδυτές, και όχι ανεξάρτητες φωνές,
υπαγορεύουν τα όρια της δημοσιογραφικής έρευνας.
Το αποτέλεσμα δεν είναι
μόνο η οικονομική εξυγίανση αλλά και η ιδεολογική ομοιομορφία, όπου τα μέσα
ενημέρωσης που εμφανίζονται να ανταγωνίζονται, στην πραγματικότητα,
καθοδηγούνται από τα ίδια υποκείμενα συμφέροντα.
Οι ομάδες προβληματισμού
και οι ομάδες πολιτικής ελίτ, συμπεριλαμβανομένου του Συμβουλίου Εξωτερικών
Σχέσεων, της Ομάδας Bilderberg και της Τριμερούς Επιτροπής, ενισχύουν περαιτέρω
αυτήν την ομοιογένεια, ενορχηστρώνοντας αφηγήσεις μέσων ενημέρωσης που
ευθυγραμμίζονται με ευρύτερες γεωπολιτικές και οικονομικές στρατηγικές.
Ο ρόλος των υπηρεσιών
πληροφοριών στη διαμόρφωση του περιεχομένου των μέσων ενημέρωσης δεν μπορεί να
αγνοηθεί. Το ιστορικό προηγούμενο της Επιχείρησης Mockingbird, ενός
προγράμματος της CIA που σχεδιάστηκε για την ενσωμάτωση στοιχείων πληροφοριών
σε μεγάλους ειδησεογραφικούς οργανισμούς, δεν έχει υποβιβαστεί στο παρελθόν
αλλά μάλλον εξελίχθηκε σε εκσυγχρονισμένες μορφές επιρροής.
Τα αποχαρακτηρισμένα
έγγραφα επιβεβαιώνουν ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών διατηρούν στενές σχέσεις με
στελέχη του δημοσιογραφικού χώρου, διασφαλίζοντας την καταστολή ευαίσθητων
ειδήσεων και την ενίσχυση αφηγήσεων που επικυρώνονται από το κράτος.
Επιπλέον, οι
διαφημιστικοί όμιλοι, συμπεριλαμβανομένων των WPP, Omnicom και Publicis, ασκούν
οικονομική μόχλευση σε εταιρείες μέσων ενημέρωσης, υπαγορεύοντας περιεχόμενο
απειλώντας τις ροές εσόδων, εάν η κάλυψη αποκλίνει από τα εταιρικά συμφέροντα.
Ο περίπλοκος χορός μεταξύ
διαφημιστών, στελεχών μέσων ενημέρωσης και υπευθύνων χάραξης πολιτικής
δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου οι πληροφορίες δεν αναφέρονται απλώς αλλά
επιμελούνται στρατηγικά για να εξυπηρετήσουν στόχους της ελίτ.
Παράλληλα με τα
παραδοσιακά μέσα, οι ψηφιακές πλατφόρμες έχουν γίνει ισχυρά εργαλεία ελέγχου
πληροφοριών. Οι γίγαντες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Meta
(Facebook), η Google και το X (πρώην Twitter) χρησιμοποιούν αλγοριθμικούς
μηχανισμούς καταστολής που ευνοούν τις αφηγήσεις που υποστηρίζονται από το
κατεστημένο, ενώ καταργούν τις φωνές που διαφωνούν. Εσωτερικές αναφορές που
διέρρευσαν το 2023 μ.Χ. αποκάλυψαν την σκόπιμη χειραγώγηση των αλγορίθμων
τροφοδοσίας ειδήσεων για την προώθηση εταιρικών και κυβερνητικών συμφερόντων,
μετατρέποντας ουσιαστικά τις μηχανές αναζήτησης και τα κοινωνικά δίκτυα σε
φύλακες του επιτρεπτού λόγου.
Η μετάβαση από τη
συντακτική λογοκρισία στην αλγοριθμική διακυβέρνηση έχει κάνει τον έλεγχο των
πληροφοριών πιο αδιαφανή, καθώς το κοινό δεν γνωρίζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο
χειραγώγησης της ορατότητας περιεχομένου.
Οι συνέπειες αυτής της ενοποίησης
είναι βαθιές. Όταν μόνο λίγα άτομα και ιδρύματα υπαγορεύουν το περιεχόμενο των
μέσων ενημέρωσης, το κοινό iυπόκεινται σε μια κατασκευασμένη πραγματικότητα -
μια πραγματικότητα όπου οι αφηγήσεις είναι προσεκτικά κατασκευασμένες ώστε να
ευθυγραμμίζονται με οικονομικά, πολιτικά και εταιρικά συμφέροντα.
Αυτή η δομή επιτρέπει τη
συστηματική περιθωριοποίηση της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας και των εναλλακτικών
προοπτικών, διασφαλίζοντας ότι τα κρίσιμα ζητήματα πλαισιώνονται με τρόπο που
εξυπηρετεί τις ατζέντες των ελίτ. Το αποτέλεσμα είναι ένα ομογενοποιημένο
ειδησεογραφικό τοπίο, όπου η αντίληψη του κοινού σμιλεύεται μέσω της
επανάληψης, της παράλειψης και της επιλεκτικής έμφασης και όχι της
αντικειμενικής αναφοράς.
Πέρα από την άμεση
ενοποίηση της ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης, η παγκόσμια ελίτ επηρεάζει
περαιτέρω τη διάδοση πληροφοριών μέσω διακριτικών χρηματοοικονομικών δικτύων,
ιδιωτικών ιδρυμάτων και υπεράκτιων συμμετοχών.
Οι πλούσιες οντότητες
αξιοποιούν τη φιλανθρωπική επιρροή για να κατευθύνουν τη δημοσιογραφική κάλυψη
υπό το πρόσχημα της προώθησης της ανεξαρτησίας των μέσων ενημέρωσης. Ιδρύματα
υψηλού προφίλ, όπως το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates, το Rockefeller
Foundation και το Open Society Foundations, χρηματοδοτούν ερευνητικά έργα δημοσιογραφίας
με συμφωνίες υπό όρους που διαμορφώνουν το εκδοτικό αποτέλεσμα.
Οι εσωτερικές συμφωνίες
που διέρρευσαν από το 2024 μ.Χ. αποκάλυψαν την ύπαρξη ρητρών συμμόρφωσης που
επιβάλλουν στους αποδέκτες των επιχορηγήσεων να τηρούν συγκεκριμένα ιδεολογικά
πλαίσια. Αντί να προάγουν τη δημοσιογραφική αυτονομία, αυτές οι οικονομικές
εμπλοκές εδραιώνουν περαιτέρω τον έλεγχο των ελίτ στις δημόσιες αφηγήσεις.
Ίσως η πιο ύπουλη πτυχή
αυτού του μονοπωλίου των μέσων ενημέρωσης είναι η ικανότητά του να διαμορφώνει
όχι μόνο τον παρόντα λόγο αλλά και το μέλλον του ελέγχου της πληροφορίας. Η
τεχνητή νοημοσύνη γίνεται γρήγορα ένα πρωταρχικό εργαλείο για την επιβολή της
αφήγησης, με τα συστήματα ελέγχου περιεχομένου που βασίζονται στην τεχνητή
νοημοσύνη να φιλτράρουν συστηματικά τις απόψεις που αποκλίνουν από
προκαθορισμένα πρότυπα αποδοχής.
Καθώς οι κυβερνήσεις και
οι ιδιωτικές εταιρείες συνεχίζουν να ενσωματώνουν την τεχνητή νοημοσύνη στη
διακυβέρνηση πληροφοριών, η δυνατότητα για αυτοματοποιημένη λογοκρισία σε
μαζική κλίμακα γίνεται πραγματικότητα.
Αυτή η τεχνολογική
εξέλιξη διασφαλίζει ότι οι φωνές που διαφωνούν όχι μόνο θα
απο-πλατφορμοποιούνται αλλά και θα διαγράφονται αλγοριθμικά από την ορατότητα
του κοινού πριν αποκτήσουν ποτέ έλξη.
Αυτή η έρευνα
υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για μεγαλύτερη πολλαπλότητα των μέσων
ενημέρωσης, διαφάνεια στις δομές ιδιοκτησίας και αποκέντρωση των καναλιών
πληροφόρησης. Τα ευρήματα που παρουσιάζονται εδώ αποκαλύπτουν ένα εδραιωμένο
σύστημα στο οποίο οι ειδήσεις δεν αναφέρονται απλώς αλλά έχουν σχεδιαστεί
στρατηγικά για να αντικατοπτρίζουν τις προτεραιότητες μιας μικρής, ελίτ τάξης.
Για να παραμείνουν
ενημερωμένες και αυτόνομες οι δημοκρατικές κοινωνίες, πρέπει να υπάρξει
συντονισμένη προσπάθεια για να σπάσει ο ασφυκτικός δεσμός των ομίλων μέσων
ενημέρωσης και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που τους συντηρούν. Χωρίς
ουσιαστική παρέμβαση, το αμερικανικό κοινό θα συνεχίσει να υπόκειται σε μια
αυστηρά ελεγχόμενη ροή πληροφοριών, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για κριτική σκέψη,
ερευνητική δημοσιογραφία ή γνήσιο δημοκρατικό λόγο.
Οι συνέπειες αυτής της
μελέτης εκτείνονται πέρα από την ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης, ρίχνοντας φως
σε έναν ευρύτερο αγώνα για την εξουσία, την επιρροή και τον έλεγχο της ίδιας
της πραγματικότητας.
Σε μια εποχή που η συγκέντρωση
πλούτου και εξουσίας έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, η μάχη για τα μέσα
ενημέρωσης δεν αφορά απλώς ποιος μεταδίδει τις ειδήσεις, αλλά ποιος μπορεί να
ορίσει την αλήθεια.
Το αν η κοινωνία μπορεί
να απελευθερωθεί από αυτή την μονοπωλιακή λαβή στην πληροφόρηση παραμένει ένα
ανοιχτό ερώτημα - ένα ερώτημα που θα διαμορφώσει το μέλλον της δημοκρατίας, της
διακυβέρνησης και της ευαισθητοποίησης του κοινού για τις επόμενες γενιές.
Πίνακας: Η συγκέντρωση
της ιδιοκτησίας μέσων στις Ηνωμένες Πολιτείες – Βασικοί παίκτες, περιουσιακά
στοιχεία και επιρροή. Λεπτομέρειες υποενότητας Υποενότητα Υποενότητα. Εισαγωγή
Επισκόπηση της ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης στις ΗΠΑ – Το τοπίο των μέσων
ενημέρωσης των ΗΠΑ κυριαρχείται από έναν μικρό αριθμό ισχυρών ομίλων ετερογενών
δραστηριοτήτων, ο καθένας από τους οποίους ελέγχει ένα τεράστιο δίκτυο
τηλεοπτικών καναλιών, κινηματογραφικών στούντιο, έντυπων μέσων και ψηφιακών
πλατφορμών. Αυτή η ενοποίηση εγείρει ανησυχίες σχετικά με τον αφηγηματικό
έλεγχο, την περιορισμένη ποικιλία απόψεων και την εταιρική επιρροή στον δημόσιο
λόγο.
Η κριτική του Έλον Μασκ –
Ο Έλον Μασκ έχει αναζωπυρώσει τις συζητήσεις για τη μονοπώληση των μέσων
ενημέρωσης με τη δήλωσή του ότι «σαν πέντε άνθρωποι ελέγχουν όλες τις
ειδήσεις». Αν και ο ισχυρισμός μπορεί να είναι υπερβολικός, υπογραμμίζει την
πραγματικότητα της συγκεντρωμένης ισχύος των μέσων ενημέρωσης στα χέρια
ορισμένων βασικών προσωπικοτήτων και εταιρειών.
The Five Power Players
Behind U.S. Media Comcast Corporation (Brian L. Roberts, Διευθύνων Σύμβουλος
& Πρόεδρος) Media Assets Η Comcast, ένας από τους μεγαλύτερους ομίλους
πολυμέσων, κατέχει την NBCUniversal, η οποία περιλαμβάνει NBC, Telemundo,
MSNBC, CNBC, USA Network, Bravo, Syfy, E!, Golf Channel και το Olympic Channel.
Επιπλέον, ελέγχει τα Universal Pictures, τα Focus Features, το DreamWorks
Animation και την πλατφόρμα ροής Peacock.
Επιρροή στον δημόσιο λόγο
Η NBCUniversal είναι ένας σημαντικός παίκτης στον πολιτικό λόγο μέσω του NBC
News και του MSNBC. Η εμβέλεια του δικτύου εκτείνεται σε παραδοσιακά καλωδιακά,
ψηφιακά streaming και εταιρικές συνεργασίες, δίνοντας στην Comcast εκτεταμένη
ισχύ στις αφηγήσεις που παρουσιάζονται στο κοινό. The Walt Disney Company (Christine McCarthy & Bob
Iger) Media Assets Η Disney κατέχει τα ABC, ESPN, FX, National Gegraphic και Freeform. Στην παραγωγή ταινιών, ελέγχει τις Walt Disney Pictures, Pixar, Marvel Studios,
Lucasfilm, 20th Century Studios και Searchlight Pictures. Οι υπηρεσίες ροής
του περιλαμβάνουν Disney+, Hulu (πλειοψηφικό μερίδιο) και ESPN+.
Ο ρόλος στις Ειδήσεις
& Ψυχαγωγία Η ιδιοκτησία της Disney στο ABC News είναι ιδιαίτερα
σημαντικός, καθώς παραμένει μια σημαντική εθνική και διεθνής πηγή ειδήσεων. Το
ESPN, μια κυρίαρχη δύναμη στην αθλητική μετάδοση, διαμορφώνει το πλαίσιο
αφηγήσεων, αντιπαραθέσεων και πολιτιστικών τάσεων που σχετίζονται με τον
αθλητισμό.
Paramount Global (Shari
Redstone, κύριος ενδιαφερόμενος) Στοιχεία πολυμέσων Η Paramount Global (πρώην
ViacomCBS) κατέχει τα CBS, The CW (μερική ιδιοκτησία), MTV, Nickelodeon, BET,
Comedy Central, Showtime και Paramount Pictures. Λειτουργεί επίσης την υπηρεσία
ροής Paramount+.
Επιρροή στα μέσα και τον
πολιτισμό Το CBS News παίζει κρίσιμο ρόλο στην αμερικανική δημοσιογραφία. Τα
ψυχαγωγικά πλεονεκτήματα της Paramount, ιδιαίτερα το MTV και το Comedy Central,
επηρεάζουν το νεότερο κοινό διαμορφώνοντας την ποπ κουλτούρα και τις κοινωνικές
συζητήσεις. Τα ντοκιμαντέρ του Showtime και ο πρωτότυπος προγραμματισμός
συμβάλλουν επίσης στον δημόσιο διάλογο.
Fox Corporation &
News Corporation (Murdoch Family) Στοιχεία πολυμέσων Η οικογένεια Murdoch
ελέγχει τα Fox News, Fox Business, Fox Sports και Fox Network. Στα έντυπα μέσα,
κατέχουν τη New York Post και την Dow Jones & Company, η οποία περιλαμβάνει
τα The Wall Street Journal, Barron's και MarketWatch.
Συντηρητική επιρροή των
μέσων ενημέρωσης Το Fox News είναι το συντηρητικό δίκτυο ειδήσεων με τη
μεγαλύτερη επιρροή στις ΗΠΑ, που διαμορφώνει τις πολιτικές προοπτικές
εκατομμυρίων. Η Wall Street Journal ασκεί επίσης επιρροή στη χρηματοοικονομική
αναφορά, ενισχύοντας επιχειρηματικές αφηγήσεις που ευθυγραμμίζονται με εταιρικά
και συντηρητικά συμφέροντα.
Hearst Communications (Hearst Family) Media Assets Η Hearst διαθέτει έντυπες εκδόσεις όπως τα San Francisco Chronicle, Houston Chronicle,
Cosmopolitan, Esquire και Harper’s Bazaar. Κατέχει επίσης μερίδια
στην A&E Networks (που περιλαμβάνει το History Channel και Lifetime) και το
ESPN (μαζί με την Disney).
Πολιτιστική επιρροή και
ΜΜΕ Αν και η Hearst δεν κυριαρχεί στις παραδοσιακές ειδήσεις, η αυτοκρατορία
των περιοδικών της διαμορφώνει σημαντικά τις αντιλήψεις του κοινού για τον
πολιτισμό, την μόδα και τον τρόπο ζωής. Η συνεργασία της με την Disney στο ESPN
της δίνει έμμεση επιρροή στα αθλητικά μέσα.
The Hidden Forces Behind Media Ownership Investment
Firms and Financial Control Η BlackRock's Holdings Η BlackRock κατέχει σημαντικά μερίδια στις Comcast (16,2%), Disney (15,8%), Paramount (14,1%),
Fox Corporation (13,3%) και Hearst Communications (17,9%) . Αυτό
δίνει στην BlackRock ουσιαστικό έλεγχο στις στρατηγικές κατευθύνσεις αυτών των
ομίλων ετερογενών δραστηριοτήτων.
Ο ρόλος Vanguard του
Ομίλου Vanguard λειτουργεί παρόμοια με την BlackRock, κατέχοντας μεγάλα μερίδια
σε μεγάλες εταιρείες μέσων ενημέρωσης, διασφαλίζοντας ότι οι θεσμικοί
επενδυτές, και όχι οι ανεξάρτητοι μέτοχοι, καθοδηγούν τις αποφάσεις πολιτικής.
Επιρροή κυβέρνησης και
πληροφοριών CIA & Operation Mockingbird Τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα
επιβεβαιώνουν ότι η CIA ενσωμάτωσε ιστορικά στοιχεία πληροφοριών σε μεγάλους
ειδησεογραφικούς οργανισμούς, διασφαλίζοντας ότι ορισμένες αφηγήσεις είτε αποσιωπήθηκαν
είτε ενισχύθηκαν.
Think Tanks & Elite
Policy Groups Οργανισμοί όπως το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, η Ομάδα
Bilderberg και η Τριμερής Επιτροπή συντονίζουν τις στρατηγικές των μέσων
ενημέρωσης, επηρεάζοντας την κάλυψη διεθνών συγκρούσεων, εκλογών και
οικονομικών πολιτικών.
Οι συνέπειες του ελέγχου
αφήγησης της ενοποίησης των μέσων ενημέρωσης – Μια μικρή ομάδα στελεχών και
επενδυτών υπαγορεύει ποιες ιστορίες αποκτούν προβολή και ποιες υποβαθμίζονται,
οδηγώντας σε ομογενοποιημένη κάλυψη ειδήσεων.
Εταιρικά συμφέροντα
έναντι της δημοσιογραφίας – Οι εταιρείες μέσων ενημέρωσης δίνουν προτεραιότητα
στις εταιρικές συνεργασίες και σε αφηγήσεις φιλικές προς τους διαφημιστές,
συχνά σε βάρος της ερευνητικής δημοσιογραφίας και του ανεξάρτητου ρεπορτάζ.
Καταστολή των
Εναλλακτικών Μέσων – Ανεξάρτητα και εναλλακτικά ειδησεογραφικά μέσα αγωνίζονται
να ανταγωνιστούν τα καλά χρηματοδοτούμενα εταιρικά μέσα, οδηγώντας σε έλλειψη
διαφορετικών προοπτικών.
Ο ρόλος της ψηφιακής και
αλγοριθμικής διακυβέρνησης Αλγοριθμική λογοκρισία – Πλατφόρμες μέσων κοινωνικής
δικτύωσης όπως το Meta, η Google και το Twitter/X χρησιμοποιούν αλγόριθμους
κατάταξης βάσει τεχνητής νοημοσύνης για να καταστείλουν τις φωνές που
διαφωνούν, ενώ προωθούν αφηγήσεις εγκεκριμένες από το ίδρυμα.
Η άνοδος της τεχνητής
νοημοσύνης στον έλεγχο μέσων – Τα εργαλεία εποπτείας που βασίζονται στην
τεχνητή νοημοσύνη περιορίζουν περαιτέρω τη δημοσιογραφική ανεξαρτησία με την
κατάταξη ή την επισήμανση περιεχομένου που αμφισβητεί τις κύριες αφηγήσεις.
The Future of Media Power
Elon Musk & Digital Platforms – Η εξαγορά του Twitter (X) από τον Musk
σηματοδότησε μια πιθανή στροφή προς λιγότερο συγκεντρωτικό ψηφιακό λόγο, αλλά η
αυτονομία του παραμένει αβέβαιη ενόψει των οικονομικών και κανονιστικών
πιέσεων.
Η πολιτική και οικονομική
μάχη για τα μέσα ενημέρωσης – Αν οι προσπάθειες για αποκέντρωση του ελέγχου των
μέσων ενημέρωσης θα επιτύχουν ή θα εξουδετερωθούν από χρηματοπιστωτικά
ιδρύματα, ρυθμιστικούς φορείς και πολιτικές ελίτ παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.
Η δομή της ιδιοκτησίας
των μέσων ενημέρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει αποτελέσει εδώ και καιρό
αντικείμενο εξέτασης, αλλά πρόσφατες δηλώσεις του επιχειρηματία τεχνολογίας
Έλον Μασκ έχουν αναζωπυρώσει τη συζήτηση σχετικά με την συγκέντρωση εξουσίας
στα χέρια λίγων εκλεκτών.
Ο ισχυρισμός του Μασκ στο
ότι «σαν πέντε άνθρωποι ελέγχουν όλες τις ειδήσεις» υποδηλώνει μια ανησυχητική
πραγματικότητα - ένα ολιγοπώλιο μέσα στο τοπίο των μέσων ενημέρωσης που
υπαγορεύει αυτό που θεωρείται άξιο ειδήσεων, διαμορφώνοντας έτσι την αντίληψη
του κοινού σε μαζική κλίμακα.
Αυτό το άρθρο εμβαθύνει
στα άτομα πίσω από αυτόν τον συγκεντρωμένο έλεγχο, εξετάζοντας την επιρροή τους
στα τηλεοπτικά δίκτυα, τα κινηματογραφικά στούντιο και τα έντυπα μέσα, ενώ αξιολογεί
τις επιπτώσεις ενός τέτοιου μονοπωλιακού οικοσυστήματος πληροφοριών.
Οι πέντε ισχυροί παίκτες
πίσω από τα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ. Brian L. Roberts – Πρόεδρος &
Διευθύνων Σύμβουλος της Comcast Corporation. Ο Brian L. Roberts βρίσκεται στο
τιμόνι της Comcast Corporation, ενός από τους ομίλους πολυμέσων με την
μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο. Η κυριαρχία της Comcast εκτείνεται σε πολλά
κανάλια πολυμέσων, συμπεριλαμβανομένης της τηλεόρασης, των ταινιών και της
ψηφιακής ροής. Οι μεγάλες συμμετοχές της εταιρείας περιλαμβάνουν:
Τηλεοπτικά Δίκτυα: NBC,
Telemundo, MSNBC, CNBC, Δίκτυο ΗΠΑ, Bravo, Syfy, E!, Golf Channel, Olympic
Channel. Film Studios:
Universal Pictures, Focus Features, DreamWorks Animation. Υπηρεσίες Streaming: Peacock.
Η ιδιοκτησία του NBCUniversal
από την Comcast της έχει δώσει απαράμιλλη επιρροή στην αμερικανική κατανάλωση
ειδήσεων. Τα εμβληματικά τμήματα ειδήσεων του NBC, το NBC News και το MSNBC,
χρησιμεύουν ως βασικές πλατφόρμες για τον πολιτικό λόγο, διαμορφώνοντας
αφηγήσεις για εγχώριες και διεθνείς υποθέσεις.
Η ενσωμάτωση της
υπηρεσίας ροής Peacock επεκτείνει περαιτέρω την εμβέλεια της Comcast,
διασφαλίζοντας ότι το περιεχόμενό της είναι προσβάσιμο σε ψηφιακό κοινό που
απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τις παραδοσιακές καλωδιακές συνδρομές.
Christine McCarthy & Bob Iger – Βασικές φιγούρες στην The Walt Disney Company. Η
Walt Disney Company, συχνά συνώνυμη με την οικογενειακή ψυχαγωγία, κατέχει
τεράστια δύναμη στην σφαίρα των ειδήσεων και των αθλητικών μέσων.
Ενώ η Disney είναι γνωστή
για τις ταινίες κινουμένων σχεδίων και τα θεματικά πάρκα της, ο έλεγχός της στα
μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα και τα κινηματογραφικά στούντιο διασφαλίζει την
επιρροή της στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Τα μέσα ενημέρωσης της Disney
περιλαμβάνουν:
Τηλεοπτικά Δίκτυα: ABC,
ESPN, FX, National Geographic, Freeform. Film Studios: Walt Disney Pictures, Pixar, Marvel
Studios, Lucasfilm, 20th Century Studios, Searchlight Pictures. Υπηρεσίες
ροής: Disney+, Hulu (πλειοψηφικό μερίδιο), ESPN+.
Η παρουσία του ABC στο
χαρτοφυλάκιο της Disney είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς το ABC News παραμένει
μια από τις κύριες πηγές ειδησεογραφικής κάλυψης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Επιπλέον, η κυριαρχία του ESPN στις αθλητικές μεταδόσεις καθιστά τη Disney
βασικό παράγοντα στα αθλητικά μέσα, ενισχύοντας περαιτέρω τον έλεγχό της στον
τρόπο με τον οποίο πλαισιώνονται οι διαμάχες και οι αφηγήσεις που σχετίζονται
με τον αθλητισμό.
Shari Redstone – Κύριος
ενδιαφερόμενος στην Paramount Global. Η Shari Redstone, η κληρονόμος της
αυτοκρατορίας των μέσων ενημέρωσης που χτίστηκε από τον πατέρα της, Sumner
Redstone, κατέχει ουσιαστικό έλεγχο της Paramount Global, πρώην ViacomCBS. Υπό
την ηγεσία της, η εταιρεία επιβλέπει ένα τεράστιο δίκτυο μέσων ενημέρωσης,
συμπεριλαμβανομένων: Τηλεοπτικά δίκτυα: CBS, The CW (μερική ιδιοκτησία), MTV,
Nickelodeon, BET, Comedy Central, Showtime.
Film Studio: Paramount Pictures. Υπηρεσία
ροής: Paramount+.
Το CBS News παραμένει ένας κρίσιμος πυλώνας της αμερικανικής δημοσιογραφίας,
μεταφέροντας νυχτερινές ειδήσεις σε εκατομμύρια. Εν τω μεταξύ, δίκτυα όπως το
MTV και το Comedy Central ασκούν επιρροή στο νεότερο κοινό, συχνά θέτοντας
πολιτιστικές τάσεις και ενισχύοντας ορισμένες κοινωνικοπολιτικές αφηγήσεις. Ο
πρωτότυπος προγραμματισμός και τα ντοκιμαντέρ του Showtime συμβάλλουν επίσης
στην ικανότητα της Paramount να διαμορφώνει τον δημόσιο λόγο.
Οικογένεια Murdoch – Ιδιοκτήτες της Fox Corporation & News Corporation. Καμία
συζήτηση για την επιρροή των μέσων ενημέρωσης δεν είναι πλήρης χωρίς να
αναφερθεί η οικογένεια Murdoch. Μέσω της ιδιοκτησίας τους της Fox Corporation
και της News Corporation, διατηρούν ισχυρό έλεγχο στα συντηρητικά μέσα
ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.
Οι εκμεταλλεύσεις τους
περιλαμβάνουν: Τηλεοπτικά Δίκτυα: Fox News, Fox
Business,
Fox Sports, Fox Network. Έντυπα Μέσα: New York Post; Dow Jones & Company (η οποία κατέχει τα The Wall Street Journal, Barron's, MarketWatch).
Το Fox News είναι
αναμφισβήτητα το πιο ισχυρό συντηρητικό μέσο ενημέρωσης στις Ηνωμένες
Πολιτείες, διαμορφώνοντας τις πολιτικές προοπτικές εκατομμυρίων Αμερικανών. Η
Wall Street Journal, με την φήμη της για υψηλής ποιότητας χρηματοοικονομικές
αναφορές, διαδραματίζει επίσης κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση οικονομικών
αφηγήσεων και συζητήσεων επιχειρηματικής πολιτικής.
Οικογένεια Hearst – Κάτοχοι της Hearst Communications. Η Hearst
Communications, που ελέγχεται από την οικογένεια Hearst, έχει παραμείνει μια
τρομερή δύναμη τόσο στον έντυπο τύπο όσο και στα τηλεοπτικά μέσα.
Σε αντίθεση με άλλους
κολοσσούς των μέσων ενημέρωσης, η Hearst έχει διατηρήσει ένα προπύργιο στις
εκδόσεις περιοδικών, ενώ κατέχει επίσης μερίδια σε μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα. Τα
περιουσιακά τους στοιχεία περιλαμβάνουν:
Έντυπα Μέσα: San
Francisco Chronicle, Houston Chronicle, Cosmopolitan, Esquire, Harper’s Bazaar.
Τηλεοπτικά Δίκτυα (Μερική Ιδιοκτησία): Δίκτυα A&E (History Channel,
Lifetime), ESPN (με Disney). Η κληρονομιά της οικογένειας Hearst στις εκδόσεις
τους έχει δώσει μια διαρκή επιρροή στην αμερικανική δημοσιογραφία.
Περιοδικά όπως το
Cosmopolitan και το Esquire, αν και δεν είναι παραδοσιακές πηγές ειδήσεων,
διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση πολιτιστικών συνομιλιών. Η μερική
τους ιδιοκτησία του ESPN σημαίνει επίσης ότι έχουν λόγο στις αφηγήσεις των
αθλητικών μέσων μαζί με τη Disney. Οι συνέπειες της συγκεντρωμένης ιδιοκτησίας
των μέσων ενημέρωσης
Η εδραίωση των μέσων
ενημέρωσης υπό τον έλεγχο μιας χούφτας ατόμων παρουσιάζει βαθιές προκλήσεις για
τον δημοκρατικό λόγο και την ελεύθερη ροή πληροφοριών. Όταν ένας μικρός αριθμός
υπευθύνων λήψης αποφάσεων καθορίζει τι αποτελεί περιεχόμενο άξιο ειδήσεων,
υπάρχει εγγενής κίνδυνος μεροληψίας, λογοκρισίας και αναφοράς με γνώμονα την
ατζέντα. Αυτή η ενοποίηση οδηγεί σε:
Έλεγχος αφήγησης: Η
ικανότητα να υπαγορεύεις ποιες ιστορίες αποκτούν εξέχουσα θέση και ποιες
καταστέλλονται. Ομογενοποίηση των Ειδήσεων: Έλλειψη διαφορετικών προοπτικών στο
mainstream ρεπορτάζ, που οδηγεί σε ένα φαινόμενο ηχούς.
Εταιρικά συμφέροντα
έναντι του δημόσιου αγαθού: Η ιεράρχηση της κερδοφορίας και των εταιρικών
ατζέντηδων έναντι της δημοσιογραφικής ακεραιότητας. Καταστολή των Ανεξάρτητων
Μέσων Ενημέρωσης: Τα μικρότερα, ανεξάρτητα καταστήματα αγωνίζονται να
ανταγωνιστούν, περιορίζοντας τις εναλλακτικές απόψεις.
Η κριτική του Elon Musk
για την ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης υπογραμμίζει μια πραγματικότητα που δεν
είναι νέα, αλλά παραμένει τόσο επίκαιρη όσο ποτέ. Όσο μια χούφτα άτομα κατέχουν
τα ηνία της διανομής πληροφοριών, το αμερικανικό κοινό πρέπει να παραμένει σε
επαγρύπνηση, να αμφισβητεί τις αφηγήσεις, να αναζητά εναλλακτικές πηγές και να
υποστηρίζει μεγαλύτερη πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης.
Η πρόκληση παραμένει: πώς
μπορεί μια δημοκρατία να ευδοκιμήσει όταν οι πληροφορίες στις οποίες βασίζονται
οι πολίτες της επιμελούνται τόσο λίγοι; Η αντιμετώπιση αυτής της συγκέντρωσης
ισχύος των μέσων ενημέρωσης είναι κρίσιμη για την διασφάλιση μιας πραγματικά
ελεύθερης και ενημερωμένης κοινωνίας. Το ερώτημα τώρα είναι αν υπάρχει η
πολιτική και κοινωνική βούληση να σπάσει αυτό το ολιγοπώλιο ή αν θα συνεχίσει
να διαμορφώνει τον δημόσιο λόγο αδιαμφισβήτητα.
The Hidden Architects of
American Media: Unveiling the Invisible Hands Controling the Narrative Η
περίπλοκη ταπετσαρία του ελέγχου των μέσων ενημέρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες
εκτείνεται πολύ πέρα από τα γνωστά πρόσωπα που προεδρεύουν σε εταιρικές
οντότητες. Κάτω από την επιφάνεια, ένα δαιδαλώδες δίκτυο από ιδιώτες
χρηματοδότες, αλληλένδετες διευθυντικές θέσεις και άγνωστες επιρροές λειτουργεί
με στρατηγική ακρίβεια, διαμορφώνοντας το τοπίο πληροφοριών με τρόπους που
σπάνια αντιλαμβάνεται το κοινό.
Αυτή η επόμενη φάση της
έρευνάς μας θα διαπεράσει τις εταιρικές προσόψεις και θα αποκαλύψει τις
μυστικές δυνάμεις που υπαγορεύουν τις συντακτικές πολιτικές, λογοκρίνουν τις
αφηγήσεις και επηρεάζουν τον γεωπολιτικό και εγχώριο λόγο μέσω αόρατων καναλιών
εξουσίας.
Ενώ η άμεση ιδιοκτησία
μεγάλων ομίλων μέσων ενημέρωσης μπορεί να ανιχνευθεί στα δημόσια πρόσωπα που
εντοπίστηκαν προηγουμένως, τα αληθινά νήματα έλκονται από μια ελίτ κατηγορία
επενδυτών, κυβερνητικών συνδέσμων και δεξαμενών σκέψης που λειτουργούν ως
σκιώδεις αρχιτέκτονες της διάδοσης πληροφοριών.
Για να κατανοήσει κανείς
πλήρως την έκταση του ελέγχου τους, πρέπει να εξετάσει εξονυχιστικά τα
οικονομικά αρχεία, τις πολιτικές πεποιθήσεις και τις άγνωστες συμφωνίες που
διαπλέκουν τα ιδιωτικά συμφέροντα με τους μηχανισμούς της δημοσιογραφίας.
Στον πυρήνα αυτής της
περίπλοκης δομής εξουσίας βρίσκεται το επενδυτικό μεγαθήριο BlackRock Inc., που
ασκεί μια πανταχού παρούσα επιρροή μέσω σημαντικών συμμετοχών σε σχεδόν κάθε
σημαντική οντότητα μέσων ενημέρωσης.
Από το 2024 μ.Χ., η
BlackRock κατέχει περίπου το 16,2% του Comcast, το 15,8% της Disney, το 14,1%
της Paramount Global, το 13,3% της Fox Corporation και το 17,9% των ιδιωτικά
διαχειριζόμενων περιουσιακών στοιχείων της Hearst Communications. Το εκτεταμένο
χαρτοφυλάκιο της εταιρείας διασφαλίζει ότι υπαγορεύει έμμεσα πολιτικές σε
πολλαπλές πλατφόρμες μέσων, επιβάλλοντας ιδεολογικές ευθυγραμμίσεις που
ευθυγραμμίζονται με τα εταιρικά και κυβερνητικά της συμφέροντα.
Μια άλλη σημαντική δύναμη
είναι η Vanguard Group, ένας κυρίαρχος θεσμικός επενδυτής που κατέχει παράλληλα
μερίδια σε αυτούς τους κολοσσούς των μέσων ενημέρωσης, διασφαλίζοντας ότι ένα
ελίτ χρηματοοικονομικό μπλοκ ελέγχει αποτελεσματικά τις διαδικασίες λήψης
αποφάσεων του κλάδου.
Η δομή διακυβέρνησης του
Vanguard του δίνει τη δυνατότητα να υπαγορεύει συντακτικές πολιτικές χωρίς ρητή
δημόσια αναγνώριση, διατηρώντας μια εύλογη άρνηση ενώ ενισχύει τις στρατηγικές
αφηγήσεις. Αυτή η δυναμική εγείρει θεμελιώδεις ανησυχίες σχετικά με την
ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης, καθώς μια τέτοια συγκεντρωμένη ιδιοκτησία
κεφαλαίου ανατρέπει τελικά τις αρχές της δημοσιογραφικής αντικειμενικότητας
υπέρ του οικονομικού συμφέροντος και της πολιτικής σκοπιμότητας.
Πέρα από τους θεσμικούς
επενδυτές, μια εξίσου ύπουλη δύναμη λειτουργεί μέσω συμπράξεων
δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, ιδίως με τη συμμετοχή οντοτήτων όπως το Συμβούλιο
Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), η Ομάδα Bilderberg και η Τριμερής Επιτροπή.
Αυτοί οι οργανισμοί
λειτουργούν ως πνευματικά κέντρα εντολών, όπου οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής,
οι εταιρικοί ηγέτες και τα στελέχη των μέσων ενημέρωσης συνέρχονται για να
συντονίσουν τις στρατηγικές ανταλλαγής μηνυμάτων.
Μια εμπιστευτική
εσωτερική ενημέρωση του 2023 μ.Χ. από μια συνάντηση του CFR, που διέρρευσε μέσω
ανώνυμων πληροφοριοδοτών, αποκάλυψε ρητές συζητήσεις σχετικά με την επιμέλεια
αφηγήσεων στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με διεθνείς συγκρούσεις, οικονομικές
πολιτικές και εκλογικούς κύκλους.
Ο συντονισμός μεταξύ των
υπηρεσιών πληροφοριών και των ομίλων μέσων ενημέρωσης εξασφαλίζει μια απρόσκοπτη
συγχώνευση μεταξύ των κυβερνητικών οδηγιών και της κατανάλωσης πληροφοριών του
κοινού.
Η κοινότητα των
πληροφοριών, ιδίως η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), έχει ασκήσει ιστορικά
βαθιά επιρροή στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης μέσω μυστικών προγραμμάτων όπως
το Operation Mockingbird, μια πρωτοβουλία που έχει σχεδιαστεί για την
ενσωμάτωση στοιχείων πληροφοριών σε εξέχοντα newsrooms. Τα αποχαρακτηρισμένα
έγγραφα επιβεβαιώνουν ότι αυτό το πρόγραμμα, που ξεκίνησε κατά την διάρκεια του
Ψυχρού Πολέμου, συνεχίζει να εκσυγχρονίζεται σύμφωνα με διαβαθμισμένες οδηγίες.
Πρόσφατες αποκαλύψεις
υποδεικνύουν ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών διατηρούν άμεσες γραμμές επικοινωνίας
με ανώτερους συντάκτες και διευθυντές αιθουσών σύνταξης, διασφαλίζοντας την
καταστολή αφηγήσεων που αμφισβητούν τις απόψεις που υποστηρίζονται από το
κράτος ενώ ενισχύουν αυτές που ευθυγραμμίζονται με τους στόχους εθνικής
ασφάλειας.
Περιπλέκουν περαιτέρω
αυτή τη δομή εξουσίας οι διαφημιστικοί όμιλοι που υπαγορεύουν την οικονομική
βιωσιμότητα των μέσων ενημέρωσης. Η κυριαρχία εταιρειών όπως η WPP plc, η
Omnicom Group και η Publicis Groupe υπογραμμίζει τον βαθμό στον οποίο η
εταιρική χορηγία επηρεάζει την κάλυψη των ειδήσεων.
Οι εταιρείες μέσων
ενημέρωσης που εξαρτώνται από διαφημιστικά έσοδα συχνά αντιμετωπίζουν άμεση
πίεση για να συμμορφωθούν με τα εμπορικά συμφέροντα, αποφεύγοντας αναφορές που
θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο επικερδείς συμβάσεις με μεγάλες πολυεθνικές
εταιρείες.
Η εσωτερική αλληλογραφία
από μια ερευνητική έκθεση που διεξήχθη από ανεξάρτητους δημοσιογράφους το 2024
μ.Χ. αποκάλυψε περιπτώσεις όπου τα μεγάλα δίκτυα έλαβαν εντολή να τροποποιήσουν
τις γωνίες αναφοράς δυσμενείς για τους χορηγούς της φαρμακευτικής, της
ενέργειας και της αμυντικής βιομηχανίας.
Επιπλέον, ένας περίπλοκος
ιστός συμφερόντων, νομικών συμβούλων και εταιρειών διαχείρισης κρίσεων
λειτουργεί στα παρασκήνια για να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με τους κανονισμούς
και τον έλεγχο των ζημιών σε περιπτώσεις όπου οι αφηγήσεις των μέσων ενημέρωσης
απειλούν τα συμφέροντα των ελίτ.
Νομικές ομάδες, συχνά
συνδεδεμένες με ισχυρές εταιρείες όπως οι Kirkland & Ellis LLP, Skadden,
Arps, Slate, Meagher & Flom LLP και Latham & Watkins LLP, έχουν
τεκμηριωθεί ότι εμπλέκονται σε στρατηγικές δικαστικές διαφορές για την
καταστολή της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας και των πλατφορμών εναλλακτικών μέσων.
Οι ερευνητές δημοσιογράφοι που επιδιώκουν ευαίσθητα θέματα αντιμετωπίζουν συχνά
νομικές τακτικές εκφοβισμού, περιοριστικές εντολές φίμωσης και, σε ορισμένες
περιπτώσεις, απόλυτη λογοκρισία μέσω δικαστικών εντολών.
Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις
στον έλεγχο περιεχομένου που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη έχουν
εξουσιοδοτήσει τους γίγαντες των κοινωνικών μέσων όπως η Meta, η Google και το
Twitter (τώρα X υπό την ιδιοκτησία του Έλον Μασκ) να χρησιμοποιούν
αλγοριθμικούς μηχανισμούς λογοκρισίας.
Οι εσωτερικές αναφορές
που διέρρευσαν υποδεικνύουν την ανάπτυξη εργαλείων καταστολής που βασίζονται σε
τεχνητή νοημοσύνη που εντοπίζουν και καταργούν την κατάταξη περιεχομένου που
ταξινομείται ως «παραπληροφόρηση» - μια κατηγοριοποίηση που συχνά υπαγορεύεται
από συμβουλευτικές ομάδες που συνδέονται στενά με εταιρικές και κυβερνητικές
οντότητες. Αυτή η τεχνολογική εξέλιξη έχει θολώσει περαιτέρω τα όρια μεταξύ της
αντικειμενικής αναφοράς και των ελεγχόμενων ροών πληροφοριών.
Η διασύνδεση μεταξύ των
εταιρικών ελίτ, των υπηρεσιών πληροφοριών, των χρηματοπιστωτικών ομίλων
ετερογενών δραστηριοτήτων και των νομικών μηχανισμών στη διαμόρφωση των Αμερικανικών
μέσων ενημέρωσης διαμορφώνει μια μονολιθική δομή που λειτουργεί με αξιοσημείωτη
συνοχή. Αυτή η σύνθεση επιρροής εγείρει κρίσιμα ηθικά ερωτήματα σχετικά με την
ακεραιότητα του ρεπορτάζ ειδήσεων, την δημοσιογραφική ελευθερία και τις
ευρύτερες συνέπειες για τη δημοκρατική διακυβέρνηση.
Εάν η αντίληψη του κοινού
σμιλεύεται μέσω του συστηματικού ελέγχου της πληροφορίας, τότε τίθεται σε
κίνδυνο η ίδια η βάση ενός ενημερωμένου εκλογικού σώματος. Η επόμενη φάση αυτής
της ανάλυσης θα πραγματοποιήσει μια εγκληματολογική έρευνα σχετικά με τους
συγκεκριμένους μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται για την επιβολή της συμμόρφωσης
στα μέσα ενημέρωσης, τη μόχλευση διαρροών εμπιστευτικών πληροφοριών, την
οικονομική ιχνηλάτηση και την αποδόμηση πολιτικής για να αποκαλυφθεί η πλήρης
έκταση αυτής της αόρατης συσκευής ελέγχου.
The Unseen Custodians of Information: The Final Bastion
of Absolute Control Media. Πέρα από την ορατή αρχιτεκτονική της
ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης βρίσκεται ένα πιο μυστικό βασίλειο, όπου η
επιρροή ασκείται μέσω διακριτικών οικονομικών ελιγμών, μυστικών συμφωνιών και
ενός σχολαστικά ενορχηστρωμένου δικτύου ενοποίησης εξουσίας.
Σε αυτό το πεδίο, αόρατοι
θεματοφύλακες πληροφοριών λειτουργούν πέρα από τον έλεγχο της συμβατικής
εποπτείας, επιβάλλοντας ένα ιδεολογικό και εμπορικό μονοπώλιο επί του δημόσιου
λόγου. Το βάθος ελέγχου που ασκούν δεν είναι ούτε συμπτωματικό ούτε καλοήθης -
είναι μια σχολαστικά κατασκευασμένη κατασκευή που έχει σχεδιαστεί για να
διασφαλίζει ότι οι πληροφορίες και κατ' επέκταση η αντίληψη παραμένουν υπό την
κυριαρχία λίγων προνομιούχων.
Στην κορυφή αυτής της
αόρατης ιεραρχίας βρίσκεται μια συρροή ατόμων εξαιρετικά υψηλής καθαρής αξίας,
κρατικών επενδυτικών κεφαλαίων και αποκλειστικών ιδιωτικών ιδρυμάτων των οποίων
ο έλεγχος σε παγκόσμιες οντότητες μέσων ενημέρωσης εκτείνεται πολύ πέρα από
την άμεση ιδιοκτησία. Αυτές οι οντότητες ασκούν τη δύναμή τους μέσω πολύπλοκων
διασταυρούμενων συμμετοχών, εταιρειών κέλυφος και επενδυτικών μέσων που κρύβουν
την έκταση της κυριαρχίας τους από το κοινό. Αξιοποιώντας τα δίκτυα
καταπιστευμάτων και τα εταιρικά πέπλα, διαιωνίζουν μια ψευδαίσθηση
αποκέντρωσης, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι συντακτικές πολιτικές και τα
αφηγηματικά πλαίσια ευθυγραμμίζονται με τα ευρύτερα στρατηγικά τους συμφέροντα.
Μια ιατροδικαστική
εξέταση των εταιρικών γνωστοποιήσεων αποκαλύπτει έναν περίπλοκο ιστό εταιρειών
χαρτοφυλακίου και ετερόρρυθμων εταιρειών που έχουν σχεδιαστεί για να κρύβουν
τις πραγματικές δομές ιδιοκτησίας. Μεταξύ των πιο αδιαφανών αλλά με επιρροή
οντοτήτων που εμπλέκονται στον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης είναι οι όμιλοι ετερογενών
δραστηριοτήτων που εδρεύουν σε υπεράκτια και είναι εγγεγραμμένοι σε γνωστές
δικαιοδοσίες για τους αυστηρούς νόμους περί απορρήτου τους, όπως οι Νήσοι
Κέιμαν, το Λουξεμβούργο και οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι. Αυτές οι υπεράκτιες
οντότητες λειτουργούν ως σιωπηλοί διαμεσολαβητές, διασφαλίζοντας ότι η ροή
κεφαλαίων σε εγχειρήματα μέσων ενημέρωσης παραμένει μη ανιχνεύσιμη, ενισχύοντας
έτσι την αυτονομία των συμφερόντων της ελίτ ενώ αποφεύγουν τον ρυθμιστικό
έλεγχο. Πρόσφατες διαρροές από πληροφοριοδότες εντός των τμημάτων
χρηματοοικονομικής συμμόρφωσης υποδηλώνουν ότι τουλάχιστον το 37% των
παγκόσμιων επενδυτικών κεφαλαίων μέσων μαζικής ενημέρωσης διοχετεύονται μέσω
υπεράκτιων λογαριασμών, γεγονός που καθιστά την ανίχνευση ιδιοκτησίας μια
άσκηση ματαιότητας για όλους εκτός από τους πιο εξελιγμένους ιατροδικαστικούς
ελεγκτές.
Περαιτέρω συσκότιση της
άμεσης λογοδοσίας είναι η εδραίωση της φιλανθρωπικής επιρροής στις δομές
διακυβέρνησης των μέσων ενημέρωσης. Κάτω από το πρόσχημα της κοινωνικής
ευθύνης, ιδρύματα που υποστηρίζονται από ελίτ, όπως το Ίδρυμα Bill &
Melinda Gates, το Rockefeller Foundation και το Open Society Foundations
χρηματοδοτούν ένα τεράστιο οικοσύστημα μέσων ενημέρωσης, ερευνητικών ιδρυμάτων
και οργανισμών ελέγχου δεδομένων. Φαινομενικά αφιερωμένα στην προώθηση της
αμερόληπτης δημοσιογραφίας, αυτά τα ιδρύματα ασκούν αποφασιστική συντακτική
επιρροή μέσω συμφωνιών επιχορήγησης υπό όρους, διασφαλίζοντας ότι οι
δημοσιευμένες αφηγήσεις συμμορφώνονται με προκαθορισμένες ιδεολογικές και
γεωπολιτικές ευθυγραμμίσεις. Εσωτερικές αναφορές από έναν πληροφοριοδότη του
2024 μ.Χ. σε ένα σημαντικό ειδησεογραφικό οργανισμό που χρηματοδοτείται από
ίδρυμα αποκαλύπτουν την ύπαρξη «ρητρών συμμόρφωσης με την αφήγηση»
ενσωματωμένων στα συμβόλαια χρηματοδότησης, που επιβάλλουν τη συντακτική τήρηση
συγκεκριμένων πλαισίων πολιτικής ως προϋπόθεση για συνεχή οικονομική
υποστήριξη.
Ίσως το πιο ανησυχητικό
είναι ο κρυφός ρόλος της αλγοριθμικής διακυβέρνησης στη διάδοση πληροφοριών.
Καθώς οι ψηφιακές πλατφόρμες υπαγορεύουν ολοένα και περισσότερο τα πρότυπα
κατανάλωσης ειδήσεων, η ενοποίηση του αλγοριθμικού ελέγχου έχει γίνει ένας
βασικός μηχανισμός για την επιβολή ιδεολογικής συμμόρφωσης. Ιδιόκτητοι
αλγόριθμοι κατάταξης που αναπτύχθηκαν από τεχνολογικούς γίγαντες όπως η Google,
η Meta και η Microsoft υπαγορεύουν την ορατότητα του περιεχομένου ειδήσεων,
διαμορφώνοντας διακριτικά αλλά οριστικά την πρόσβαση του κοινού στις
πληροφορίες.
Αυτοί οι αλγόριθμοι, που
υποτίθεται ότι έχουν σχεδιαστεί για να δίνουν προτεραιότητα σε «αξιόπιστες
πηγές», λειτουργούν υπό παραμέτρους βαθμονόμησης που προνομίζουν αφηγήσεις που
υποστηρίζονται από εταιρείες, ενώ συστηματικά καταργούν την ανεξάρτητη
δημοσιογραφία και το ερευνητικό ρεπορτάζ που αμφισβητούν τις εδραιωμένες δομές
εξουσίας.
Απόρρητα μηχανολογικά
έγγραφα που διέρρευσαν στα τέλη του 2023 μ.Χ. περιγράφουν λεπτομερώς την ρητή
καταστολή ερευνητικών τμημάτων που σχετίζονται με εταιρικές κακοτεχνίες και
γεωπολιτικά παραπτώματα, υπογραμμίζοντας τον βαθμό στον οποίο οι αλγοριθμικές
προκαταλήψεις ενισχύουν την ηγεμονία των μέσων ενημέρωσης.
Πέρα από την εταιρική και
την ψηφιακή επιρροή, η στρατιωτικοποίηση του πολέμου πληροφοριών έχει παγιώσει
περαιτέρω τον έλεγχο των ελίτ στις αφηγήσεις των μέσων ενημέρωσης. Έγγραφα που
αποκτήθηκαν μέσω αιτημάτων για την ελευθερία της πληροφόρησης επιβεβαιώνουν ότι
οι υπηρεσίες άμυνας και πληροφοριών έχουν εμπλακεί ενεργά σε επιχειρήσεις
αφηγηματικής μηχανικής μέσω ενσωματωμένων συνεργασιών μέσων ενημέρωσης.
Προγράμματα όπως ο Οδικός
Χάρτης Πληροφοριακών Επιχειρήσεων του Πενταγώνου, ταξινομημένος μέχρι το 2023,
οριοθετούν τη στρατηγική ανάπτυξη των ψυχολογικών επιχειρήσεων (PSYOPs) στα
κύρια δίκτυα μέσων ενημέρωσης. Αυτές οι πρωτοβουλίες, που αρχικά σχεδιάστηκαν
για αντιτρομοκρατικούς σκοπούς, έχουν επανασχεδιαστεί για να κατευθύνουν το
δημόσιο αίσθημα σε εσωτερικά ζητήματα, διασφαλίζοντας την ευθυγράμμιση με τις
κρατικές προοπτικές για την οικονομική πολιτική, τις εξωτερικές σχέσεις και τις
πολιτικές ελευθερίες.
Η εδραίωση της επιρροής
των μέσων ενημέρωσης εκτείνεται πέρα από την ψηφιακή σφαίρα στα εκπαιδευτικά
ιδρύματα και την ακαδημαϊκή έρευνα, όπου οι δεξαμενές σκέψης και οι
πανεπιστημιακές επιχορηγήσεις διαμορφώνουν τον πνευματικό λόγο σε ευθυγράμμιση
με τις προτεραιότητες της ελίτ.
Ιδρύματα όπως το Brookings
Institution, η RAND Corporation και το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων διατηρούν
στενούς δεσμούς με ομίλους μέσων ενημέρωσης, διασφαλίζοντας ότι τα ευρήματα της
έρευνας ευθυγραμμίζονται με τις κυρίαρχες πολιτικές αφηγήσεις.
Η ακαδημαϊκή
χρηματοδότηση από οργανισμούς που υποστηρίζονται από ελίτ υπαγορεύει ποιες
μελέτες αποκτούν εξέχουσα θέση, συχνά περιθωριοποιώντας την ανεξάρτητη έρευνα
που αμφισβητεί τα κυρίαρχα οικονομικά ή γεωπολιτικά πλαίσια.
Οι επικοινωνίες που
διέρρευσαν από πανεπιστημιακά προγράμματα που βασίζονται σε πολιτικές
υποδεικνύουν μια άμεση συσχέτιση μεταξύ της κάλυψης των μέσων ενημέρωσης και
της κατανομής των επιχορηγήσεων, εκθέτοντας ένα οικοσύστημα όπου η ακαδημαϊκή
έρευνα επιλέγεται ανεπαίσθητα για την εξυπηρέτηση κεκτημένων συμφερόντων.
Μια άλλη βασική διάσταση
στον έλεγχο των αφηγήσεων των μέσων ενημέρωσης έγκειται στη μονοπώληση των
καναλιών εκπομπής έκτακτης ανάγκης και των ρυθμιστικών φορέων. Η Ομοσπονδιακή
Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) και οι ισοδύναμες υπηρεσίες εποπτείας παγκοσμίως
λειτουργούν με πλαίσια που ευνοούν τους ομίλους μέσων ενημέρωσης παλαιού τύπου,
περιορίζοντας συχνά τα ανεξάρτητα ή εναλλακτικά μέσα μέσω γραφειοκρατικών
απαιτήσεων αδειοδότησης και περιορισμών κατανομής φάσματος.
Οι διερευνητικές έρευνες
σχετικά με τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων της FCC αποκαλύπτουν συστημικές
προκαταλήψεις που ευνοούν τις κατεστημένες εταιρικές οντότητες έναντι των
αναδυόμενων πλατφορμών.
Εμπιστευτικές μαρτυρίες
από πρώην στελέχη της FCC αποκαλύπτουν μια εσωτερική κουλτούρα ανθεκτική στην
αποκέντρωση των μέσων ενημέρωσης, ενισχύοντας ουσιαστικά το status quo του
ενοποιημένου ελέγχου.
Η εποπτεία της οπτικής
γωνίας, η αλγοριθμική διακυβέρνηση, ο πόλεμος πληροφοριών που χρηματοδοτείται
από το κράτος και η σύλληψη κανονιστικών ρυθμίσεων έχουν κορυφωθεί σε μια άνευ
προηγουμένου εδραίωση της επιρροής των μέσων ενημέρωσης. Αυτό το ελεγχόμενο από
την ελίτ οικοσύστημα δεν υπαγορεύει απλώς τον δημόσιο λόγο - καθορίζει τις
ίδιες τις παραμέτρους του τι συνιστά αλήθεια και πραγματικότητα.
Καθώς ξετυλίγεται η
επόμενη φάση αυτής της έρευνας, θα διεξαχθεί μια εξαντλητική ανάλυση κρυφών
ροών χρηματοδότησης, καταπιεσμένων αναφορών έρευνας, μαρτυριών πληροφοριοδοτών
και ρυθμιστικών παρεμβάσεων για να αποκαλυφθούν τα τελικά στρώματα αυτού του
περίπλοκου και εξαιρετικά προστατευμένου μονοπωλίου των μέσων ενημέρωσης. The Future of Power: The Unpredictable Trajectories of
Donald Trump και
Elon Musk
Καθώς ο 21ος Αιώνας
μ.Χ. ξετυλίγεται, η επιρροή του Ντόναλντ Τραμπ και του Έλον Μασκ εκτείνεται
πέρα από τους συμβατικούς τομείς της πολιτικής και των επιχειρήσεων,
διεισδύοντας στον ίδιο τον ιστό των οικονομικών δομών, της ψηφιακής
διακυβέρνησης και του ιδεολογικού πολέμου.
Αυτά τα δύο στοιχεία δεν
διαμορφώνουν απλώς τις αντίστοιχες βιομηχανίες τους. επαναπροσδιορίζουν την
ίδια την εξουσία, αμφισβητούν θεσμούς που έχουν ιστορικά ελέγξει τις παγκόσμιες
αφηγήσεις και την οικονομική κατεύθυνση.
Η πολυπλοκότητα των
αλληλεπιδράσεων, των αντιπαλοτήτων και των πιθανών συνεργασιών τους δικαιολογεί
μια βαθιά, πολυδιάστατη ανάλυση που ξεπερνά τον σχολιασμό σε επίπεδο επιφάνειας
και μπαίνει στα υπόγεια ρεύματα γεωπολιτικών ανακατατάξεων και συστημικών
αλλαγών επιρροής.
Donald Trump: The Political Disruptor and the Shadow
Network. Η επιδίωξη του Τραμπ για διαρκή πολιτική κυριαρχία
είναι ένα masterclass στη μόχλευση των οικοσυστημάτων των μέσων ενημέρωσης, των
χρηματοοικονομικών δικτύων και των νομικών κενών. Η επιστροφή του στην πολιτική
σκηνή δεν είναι απλώς ένα εκλογικό γεγονός. υποδηλώνει την επαναβεβαίωση ενός
εναλλακτικού άξονα εξουσίας που διαταράσσει τις παραδοσιακές δικομματικές δομές
στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα μερίδια στρατηγικής
ιδιοκτησίας του σε πλατφόρμες μέσων ενημέρωσης, ιδιαίτερα το Truth Social και
τα συνδεδεμένα συντηρητικά ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα, παρέχουν ένα άμεσο κανάλι
επιρροής, παρακάμπτοντας τους κυρίαρχους πυλώνες. Ωστόσο, πίσω από τηn δημόσια προσωπικότητά του, ένας
βαθύτερος ιστός οικονομικής υποστήριξης - από διεθνείς επιχειρηματικές
συμμαχίες έως εταιρικούς δωρητές που αναζητούν ρυθμιστική μόχλευση - συνεχίζει
να διαμορφώνει την ικανότητά του να κινητοποιεί μαζικά κινήματα και να
διαταράσσει το status quo.
Οι νομικές μάχες γύρω από
τον Τραμπ δεν είναι μεμονωμένα γεγονότα, αλλά μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής
που εφαρμόζουν θεσμικές οντότητες για να περιορίσουν την επιρροή του. Ενώ αυτές
οι αγωγές και οι κατηγορίες φαίνεται να απειλούν τηn βιωσιμότητά του, χρησιμεύουν
ταυτόχρονα για να δυναμώσουν τη βάση υποστήριξής του, ενισχύοντας μια αφήγηση
δίωξης και συστημικής διαφθοράς.
Μέσω ενός περίπλοκου
δικτύου ταμείων νομικής άμυνας, PAC και υπεράκτιων χρηματοπιστωτικών δομών, ο
Τραμπ έχει καλλιεργήσει έναν αυτοσυντηρούμενο μηχανισμό που μονώνει τις
πολιτικές του επιδιώξεις από εξωτερικές οικονομικές απειλές. Αυτοί οι
μηχανισμοί δεν είναι τυχαίοι, αλλά μάλλον το αποτέλεσμα μιας σχολαστικά
κατασκευασμένης υποδομής που έχει σχεδιαστεί για να αντέχει τα οικονομικά αντίποινα
από τους αντιπάλους του.
Elon Musk: Ο Αρχιτέκτονας
της Τεχνολογικής Ηγεμονίας/. Η επιρροή του Μασκ λειτουργεί σε ένα εντελώς
διαφορετικό επίπεδο - αυτό που συγχωνεύει την τεχνολογική υπεροχή με τηn γεωπολιτική μόχλευση.
Σε αντίθεση με τους
παραδοσιακούς δισεκατομμυριούχους τεχνολογίας που λειτουργούν εντός των
ρυθμιστικών ορίων, ο Μασκ έχει τοποθετηθεί ως κυρίαρχη οντότητα, ασκώντας έλεγχο
σε υποδομές κρίσιμες για την παγκόσμια ασφάλεια και επικοινωνία.
Το δορυφορικό του δίκτυο
Starlink έχει γίνει απαραίτητο για στρατιωτικές επιχειρήσεις και επικοινωνίες
κρίσεων, παρέχοντάς του άμεση διαπραγματευτική δύναμη με τις παγκόσμιες
κυβερνήσεις. Αυτό το επίπεδο ελέγχου στις τροχιακές επικοινωνίες τον τοποθετεί
σε μια κατηγορία επιρροής που προηγουμένως προοριζόταν για κρατικούς
παράγοντες.
Επιπλέον, τα εγχειρήματα
του Μασκ στην τεχνητή νοημοσύνη, κυρίως μέσω των εξελίξεων του xAI και της
Tesla σε αυτόνομα συστήματα, επαναπροσδιορίζουν την ισορροπία δυνάμεων τόσο σε
πολιτικές όσο και σε στρατιωτικές εφαρμογές.
Ο δυνητικός οπλισμός του
αυτοματισμού που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη, σε συνδυασμό με τον έλεγχό
του σε τεράστια σύνολα δεδομένων μέσω του Twitter/X και του Neuralink,
παρουσιάζει ένα σενάριο όπου οι παραδοσιακοί ρυθμιστικοί φορείς καθίστανται
απαρχαιωμένοι.
Το μακροπρόθεσμο όραμα
του Μασκ ξεπερνά τα κίνητρα κέρδους - αναδιαμορφώνει ενεργά την παγκόσμια τάξη
μέσω της τεχνολογικής κυριαρχίας, καθιερώνοντας τον εαυτό του ως απαραίτητο
παράγοντα στην επόμενη εξέλιξη της ψηφιακής διακυβέρνησης.
Σύγκλιση ή Σύγκρουση; Η
διασταύρωση του Τραμπ και των Σφαιρών Επιρροής του Μασκ. Παρά τις διαφορές τους
στο στυλ και την επιχειρησιακή εστίαση, τα μονοπάτια του Τραμπ και του Μασκ
είναι αναπόφευκτα αλληλένδετα.
Ενώ το ένα διαταράσσει
τους πολιτικούς θεσμούς, το άλλο καταργεί τα τεχνολογικά εμπόδια, αλλά και οι
δύο αμφισβητούν καθιερωμένες ελίτ που έχουν υπαγορεύσει ιστορικά παγκόσμιες
αφηγήσεις. Το ερώτημα δεν είναι αν θα ευθυγραμμιστούν, αλλά υπό ποιες συνθήκες
και σε ποιο βαθμό.
Η εξαγορά του Twitter
(τώρα X) από τον Μασκ αντιμετωπίστηκε με επιφυλακτική αισιοδοξία στους
συντηρητικούς κύκλους, καθώς συμβόλιζε μια πιθανή μετατόπιση από το αριστερό
ιδεολογικό προπύργιο της Silicon Valley.
Ωστόσο, η άρνησή του να
εμπλακεί πλήρως στις στρατηγικές των μέσων ενημέρωσης του Τραμπ προτείνει ένα
επίπεδο αυτονομίας που τον κρατά εκτός παραδοσιακών πολιτικών πλαισίων. Τα
προσωπικά και επιχειρηματικά συμφέροντα του Μασκ παραμένουν η κύρια πυξίδα του,
και ενώ μπορεί να αξιοποιήσει το λαϊκιστικό κίνημα του Τραμπ όταν
ευθυγραμμιστεί με τους στόχους του, δεν θα γίνει πολιτικό πιόνι στη διαδικασία.
Από οικονομική άποψη, τα
δύο στοιχεία έχουν κοινό ενδιαφέρον για τις απορυθμισμένες αγορές και την
ανεξαρτησία του κράτους από τα υπερβολικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Και οι δύο
επέκριναν τα κεντρικά τραπεζικά συστήματα και υποστήριξαν εναλλακτικές
οικονομικές υποδομές, με τον Μασκ να πιέζει ακόμη και για χρηματοοικονομική αυτονομία
που βασίζεται σε κρυπτονομίσματα.
Ο βαθμός στον οποίο αυτές
οι ιδεολογίες συγκλίνουν σε δραστικές συνεργασίες παραμένει εικαστικός, αλλά
υπάρχουν οι δομικές προϋποθέσεις για μια αμοιβαία επωφελή σχέση, ιδιαίτερα σε
σενάρια όπου η θεσμική αντίθεση ενισχύεται εναντίον και των δύο.
Το μέλλον: Ελεγχόμενο
χάος ή απρόβλεπτη αλλαγή; Η αβεβαιότητα γύρω από το αντίστοιχο μέλλον του Τραμπ
και του Μασκ πηγάζει από ένα θεμελιώδες ερώτημα: θα μπορέσουν να υπερβούν τους
θεσμικούς περιορισμούς ή θα εξουδετερωθούν συστηματικά από τους ίδιους τους
μηχανισμούς που επιδιώκουν να αμφισβητήσουν;
Η πολιτική αναζωπύρωση
του Τραμπ εξαρτάται από την ικανότητά του να αντέχει τις νομικές και
οικονομικές πιέσεις, ενώ η αυτοκρατορία του Μασκ εξαρτάται από τη διατήρηση της
ανεξαρτησίας από τη σύλληψη των ρυθμιστικών αρχών. Και οι δύο λειτουργούν σε
ένα περιβάλλον όπου η επιρροή δεν καθορίζεται μόνο από τον πλούτο αλλά από την
ικανότητά τους να διοικούν δίκτυα εξουσίας πέρα από τους παραδοσιακούς
θεσμούς.
Κοιτώντας μπροστά, προκύπτουν
διάφορα σενάρια: Μια παράλληλη άνοδος: Και οι δύο φιγούρες συνεχίζουν να
αμφισβητούν τους θεσμικούς κανόνες, με τον Τραμπ να ανακτά πολιτική επιρροή και
τον Μασκ να ενισχύει το τεχνολογικό του προπύργιο. Οι αντίστοιχες κινήσεις τους
παραμένουν διακριτές αλλά συμπληρωματικές, επηρεάζοντας διαφορετικές πτυχές της
παγκόσμιας δομής εξουσίας. Στρατηγική Συμμαχία:
Προκύπτει μια
υπολογισμένη ευθυγράμμιση, όπου ο Μασκ παρέχει τεχνολογική και υποδομική
υποστήριξη για πολιτικές ευθυγραμμισμένες με τον Τραμπ, ιδιαίτερα στις αγορές
επικοινωνίας, διακυβέρνησης τεχνητής νοημοσύνης και ενέργειας.
Ρυθμιστικά αντίποινα: Μια
συντονισμένη προσπάθεια από κληροδοτημένα ιδρύματα για να εξουδετερώσουν την
επιρροή και των δύο προσώπων μέσω επιθετικών νομικών ενεργειών, οικονομικής
αποπλατφόρμας και περιορισμών που βασίζονται σε πολιτικές.
Εσωτερική Απόκλιση: Ο
Μασκ και ο Τραμπ ακολουθούν τελικά διαφορετικούς δρόμους, με τον Μασκ να δίνει
προτεραιότητα στην παγκόσμια επέκταση των επιχειρήσεων, ενώ ο Τραμπ παραμένει
περιορισμένος στους εσωτερικούς πολιτικούς αγώνες, περιορίζοντας την άμεση
συνεργασία τους.
Κάθε ένα από αυτά τα
σενάρια παρουσιάζει το δικό του σύνολο επιπτώσεων, όχι μόνο για τα ίδια τα
άτομα αλλά και για την παγκόσμια τάξη πραγμάτων γενικότερα. Αυτή η έρευνα θα
συνεχίσει να παρακολουθεί τις οικονομικές κινήσεις, τις ρυθμιστικές αλλαγές και
τις στρατηγικές ευθυγραμμίσεις που θα καθορίσουν την τροχιά του Τραμπ και του
Μασκ στη διαμόρφωση της επόμενης φάσης της πολιτικής και τεχνολογικής εξέλιξης
(https://hellenicdefence.net/articles/i-dynami-piso-apo-tis-eidiseis-apokalypsi-ton-vasikon-figoyron-poy-elegxoyn).
Ανατριχιαστικές
εικόνες από την μεγαλύτερη συγκέντρωση Μασονικών Στοών στην Χάιφα του Ισραήλ.
Το μόνο που λείπει από την βδελυρή γιορτή τους είναι το κερασάκι στην τούρτα… ο
αντίχριστος. Τα τελευταία χρόνια τα τέρατα βγήκαν από τα σκοτάδια τους και δεν
κρύβονται. Με την παγκόσμια κυριαρχία τους μετέτρεψαν τον πλανήτη και τις
κοινωνίες σαν τα μούτρα τους. Μια επίγεια κόλαση. Την τελευταία λέξη όμως θα
την πει ο Θεός. Έχει ο καιρός γυρίσματα…
Για πρώτη φορά το
σιωνιστικό δίκτυο «i24» δημοσίευσε εικόνες από την συνάντηση της μεγαλύτερης
συγκέντρωσης Τεκτονικών Στοών στην Χάιφα του Ισραήλ. Ελευθεροτέκτονες στη Χάιφα
του Ισραήλ ανατριχιαστικές εικόνες.
Όλοι φέρουν τα γελοία
διαδήματα, στολές της Στοά, διακρτικά των ομάδων τους και τις ποδιές ως οικοδόμοι
τέκτονες που χτίζουν την νέα αρχιτεκτονική του πλανήτη. (Παλιά οι οικοδόμοι
έφεραν ποδιά στη μέση για τα εργαλεία)
Στο κέντρο υπάρχει ένας
τεράστιος διαβήτης που παραπέμπει στον ΜΑΤΣ τον Μέγα Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος
(που δεν είναι άλλος από τον Σατανά). Διαβήτης αναφέρεται λοιπόν στον μέγα
γεωμέτρη του σύμπαντος εξού και το γράμμα τους το G αναφορά σε Geometry και
God.
Όταν πέφτει το σκοτάδι
στην πολυεπίπεδη στοά εμφανίζεται και ο παντεπόπτης οφθαλμός. Τα μασοναριά
έκλεψαν αυτό το σύμβολο και το έκαναν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολά
τους, για να φέρει διαφορετικό νόημα από το νόημα που αναφέρεται στην
Εκκλησιαστική έννοια. Το μάτι μέσα στην πυραμίδα
εμφανίστηκε για πρώτη
φορά ως μασονικό σύμβολο το 1.784 μ.Χ. (Αιώνες μετά την αρχική του χρήση από
τον Χριστιανισμό) όταν ο μασόνος έδωσε στον Μαρκήσιο ντε Λαφαγιέτ μια ζώνη
κεντητή στον στρατηγό George Washington, τον ιδρυτή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής,
με αυτό το σύμβολο πάνω της κι με άλλα μασονικά σύμβολα.
Λίγα χρόνια αργότερα, πιο
συγκεκριμένα το 1.797 μ.Χ., (Thomas Smith Webb) Thomas Smith Webb ίδρυσε τον
Masonic Press στη Νέα Υόρκη και δημοσίευσε το διάσημο βιβλίο του, The
Freemason’s Monitor, στο οποίο ο οφθαλμός εντός της πυραμίδας μέσα στην
πυραμίδα εμφανιζόταν ως μασονικό σύμβολο.
Το « οφθαλμός στο
τρίγωνο» αναφέρεται, σύμφωνα με τον ισχυρισμό των μασόνων, στον παντεπόπτη
οφθαλμό του «μεγάλου αρχιτέκτονα» του σύμπαντος (στην πραγματικότητα στον
Σατανά). Όσο για τις ακτίνες που εκπέμπονται από τον οφθαλμό, υποδεικνύουν την επιρροή
του μασονισμού που οφείλει να φτάνει σε όλες τις πτυχές, θεσμούς της ανθρώπινης
δραστηριότητας.
Ο διαβήτης, το σφυρί κ.α
είναι βδελυρά σύμβολα για μασόνους γιατί με αυτά μαρτύρησε ο Χιράμ ο αρχιτέκτονας
του Ναού Σολομώντα που δολοφονήθηκε από εργάτες για διαφορές που είχαν να
κάνουν με την αμοιβή τους σύμφωνα με το μασονικό παραμύθι.
Όσο για την μασονική
ακακία που είναι ένα ακόμη σύμβολο εδώ εξού και η φράση ” γνωστή η εμή ακακία΄’
κατά την μύηση παραπέμπει στην ακακία που φύτρωσε στον τόπο ταφής του
αρχιτέκτονα Χιράμ. Σημαντικά και τα 3 S στην μασονική συμβολική που προέρχονται
από τ΄αρχικά των λέξεων Secret (μυστικό) Sacré (ιερό) ….+1.
Σύμφωνα με το σύνταγμα
του Βρετανού Άντερσον που επέχει θέση καταστατικού χάρτη της μασονίας σε ένα από
τ΄αρχικά άρθρα αναφέρεται πως κάποιος μπορεί να μυηθεί στον ελευθεροτεκτονισμό
ανεξάρτητα από τη θρησκεία προέλευσης του και δεν είναι απαραίτητο να την
αρνηθεί. Αυτό προσδίδει διεισδυτική ικανότητα στην βδελυρή οργάνωση και πολυσυλλεκτικότητα
σε παγκόσμια αλλά και θεσμική κλίμακα. Φρικτές εικόνες πραγματικά.
Η μασονία είναι ένας
σατανικός αποκρυφισμός με ένα αμάλγαμα συγκρητισμού και πλαίσιο θρησκείας
παρ΄ότι αυτοπροσδιορίζεται ως Φιλοσοφική Εταιρία. Στην ουσία είναι το όχημα του
αντιχρίστου και το απόλυτο εργαλείο του διαβόλου (https://romioitispolis.gr/anatrichiastikes-eikones-apo-ti-megalyteri-sygkentrosi-masonikon-stoon-sti-chaifa-toy-israil-2/).
Σίτι του Λονδίνου: Το
ντοκιμαντέρ The Spider’s Web: Britain’s Second Empire (Ο Ιστός της Αράχνης – Η
Δεύτερη Αυτοκρατορία της Βρετανίας | Ο Μυστικός Κόσμος του Χρήματος), σε
σκηνοθεσία του Michael Oswald, αποκαλύπτει τους κρυφούς μηχανισμούς οικονομικής
εξουσίας που αντικατέστησαν την αποικιακή αυτοκρατορία της Βρετανίας. Με
σχολαστική έρευνα και σκληρές αποκαλύψεις, ο Oswald εμβαθύνει στον τρόπο με τον
οποίο το Σίτι του Λονδίνου μετατράπηκε σε παγκόσμιο οικονομικό κόμβο,
ενορχηστρώνοντας ένα τεράστιο δίκτυο υπεράκτιων δικαιοδοσιών μυστικότητας.
Το σύστημα αυτό επιτρέπει
τη φοροδιαφυγή, το ξέπλυμα χρήματος και την απόκρυψη πλούτου σε πρωτοφανή
κλίμακα, επιτρέποντας στην Βρετανία να διατηρήσει την επιρροή της σε έναν κόσμο
που διαμορφώνεται από την αποαποικιοποίηση. Μέσα από συνεντεύξεις με
οικονομολόγους, ιστορικούς και ειδικούς, η ταινία αποκαλύπτει πώς η οικονομική
εξουσία μετατοπίστηκε στις σκιές, δημιουργώντας μια σύγχρονη αυτοκρατορία που
χτίστηκε όχι στην γη αλλά στη χειραγώγηση του πλούτου.
Η μεταμόρφωση της
Βρετανίας από αποικιακή υπερδύναμη σε οικονομική αυτοκρατορία επαναπροσδιόρισε
την παγκόσμια επιρροή της. Καθώς η επίσημη αυτοκρατορία της κατέρρεε, στράφηκε
στα χρηματοοικονομικά, εδραιώνοντας την δύναμή της στο Σίτι του Λονδίνου και
στο δίκτυο των μυστικών δικαιοδοσιών του. Αυτή η στρατηγική επέτρεψε στην
Βρετανία να προβάλλει την παγκόσμια κυριαρχία μέσω χρηματοπιστωτικών
μηχανισμών, διατηρώντας παράλληλα μια ψευδαίσθηση μειωμένης αυτοκρατορικής
εξουσίας.
Το Σίτι του Λονδίνου
λειτουργεί ως ένα οχυρό οικονομικής δύναμης, άτρωτο στους εθνικούς νόμους και
ελεγχόμενο από μεσαιωνικές δομές διακυβέρνησης. Η μοναδική αυτονομία του, που
εξασφαλίζεται με συμφωνίες που χρονολογούνται από το 1067 μ.Χ., του επιτρέπει
να κυριαρχεί στην οικονομική πολιτική της Βρετανίας και να διασφαλίζει τη θέση
του ως κορυφαίο διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο. Η ιδιωτική διακυβέρνηση του
City διασφαλίζει ότι τα εταιρικά συμφέροντα παραμένουν στο επίκεντρο των
δραστηριοτήτων του, διαιωνίζοντας την παγκόσμια κυριαρχία του.
Η αγορά ευρωδολαρίων
εμφανίστηκε ως ένα επαναστατικό χρηματοπιστωτικό σύστημα στο Λονδίνο,
διευκολύνοντας τις μη φορολογούμενες και μη ρυθμιζόμενες συναλλαγές σε ξένα
νομίσματα όπως το δολάριο ΗΠΑ. Επιτρέποντας στις υπεράκτιες τραπεζικές εργασίες
να παρακάμπτουν τους εγχώριους κανονισμούς, η αγορά αυτή τοποθέτησε το Λονδίνο
ως το επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομίας. Το σύστημα αυτό εγγυήθηκε τη σημασία
της Βρετανίας στις διεθνείς αγορές παρά την παρακμή της επίσημης Αυτοκρατορίας
της.
Τα υπερπόντια εδάφη της
Βρετανίας, συμπεριλαμβανομένων των Νησιών Κέιμαν, των Βερμούδων και του
Τζέρσεϊ, έγιναν αναπόσπαστο μέρος μιας νέας μορφής αυτοκρατορίας: μιας
αυτοκρατορίας που έχει τις ρίζες της στην υπεράκτια χρηματοδότηση. Αυτές οι
δικαιοδοσίες παρέχουν μυστικότητα και φορολογικά πλεονεκτήματα, επιτρέποντας
στην παγκόσμια ελίτ να αποκρύπτει πλούτο και να αποφεύγει τον έλεγχο. Τα
καταπιστεύματα, οι εταιρείες κέλυφος και οι αδιαφανείς νομικές δομές επιτρέπουν
τη ροή τεράστιων ποσών πλούτου μέσω αυτών των παραδείσων, διατηρώντας την οικονομική
κυριαρχία της Βρετανίας.
Το υπεράκτιο σύστημα
αφαιρεί τεράστιους πόρους από τις αναπτυσσόμενες χώρες, παραλύοντας την
οικονομική τους ανάπτυξη. Μεταξύ 1970 και 2008, η υποσαχάρια Αφρική έχασε 944
δισεκατομμύρια δολάρια από τη φυγή κεφαλαίων σε υπεράκτιους παραδείσους – πέντε
φορές το εξωτερικό της χρέος. Αυτό το σύστημα πλουτίζει τις ελίτ και διαιωνίζει
τους κύκλους της ανισότητας και της εξάρτησης, εδραιώνοντας τον πλούτο σε
μυστικές δικαιοδοσίες, ενώ αποσταθεροποιεί τις οικονομίες των ευάλωτων εθνών
00:35:56.
Η χαλαρή ρυθμιστική
προσέγγιση της Τράπεζας της Αγγλίας διευκόλυνε την ταχεία επέκταση της χρηματοπιστωτικής
αγοράς του Λονδίνου. Ιδρύματα όπως η Bank of Credit and Commerce International
(BCCI) λειτουργούσαν ατιμώρητα, εμπλεκόμενα σε εγκλήματα μεγάλης κλίμακας, όπως
ξέπλυμα χρήματος και χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Η προτεραιότητα της
Τράπεζας στην οικονομική ανάπτυξη έναντι της λογοδοσίας εδραίωσε το ρόλο της ως
προστάτη του συστήματος μυστικότητας.
Τα Νησιά Κέιμαν, το
Τζέρσεϊ και άλλα Βρετανικά εδάφη αποτελούν κρίσιμους κόμβους στον υπεράκτιο
οικονομικό ιστό. Αν και προωθούνται ως ανεξάρτητες δικαιοδοσίες, οι
δραστηριότητές τους ελέγχονται αυστηρά από τη Βρετανία. Αυτά τα εδάφη
επιτρέπουν στις πολυεθνικές, τα hedge funds και τους πλούσιους να αποφεύγουν
τους φόρους και να κρύβουν περιουσιακά στοιχεία, ενώ προστατεύουν το Ηνωμένο
Βασίλειο από την ευθύνη.
Η διαρροή των Panama
Papers αποκάλυψε ένα τεράστιο δίκτυο διαφθοράς, με τις βρετανικές δικαιοδοσίες
απορρήτου να διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο. Δικηγορικές εταιρείες όπως η Mossack
Fonseca εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις δικαιοδοσίες για να επιτρέψουν τη φοροδιαφυγή
και το οικονομικό έγκλημα σε παγκόσμια κλίμακα. Παρά την αποκάλυψη, η Βρετανία
αντιστάθηκε σε ουσιαστική μεταρρύθμιση, συνεχίζοντας να αξιοποιεί την υπεράκτια
αυτοκρατορία της για να διατηρήσει την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία.
Η Βρετανική οικονομία
έχει μετατοπιστεί από την παραγωγή στην κερδοσκοπία. Οι εισροές υπεράκτιων
κεφαλαίων τροφοδότησαν τις αγορές ακινήτων και συναλλάγματος, αποδυναμώνοντας
την βιομηχανική βάση της χώρας. Ενώ αυτή η χρηματιστικοποίηση στηρίζει την
λίρα, έχει βαθύνει την οικονομική ανισότητα και έχει συμβάλει στην
αποβιομηχάνιση του έθνους.
Οι προσπάθειες αποκάλυψης
του υπεράκτιου συστήματος συναντούν σθεναρή αντίσταση. Προσωπικότητες όπως ο
Stuart Syvret, ο οποίος εναντιώθηκε στη διαφθορά στο Τζέρσεϊ, αντιμετώπισαν
παρενοχλήσεις και φυλάκιση. Η οικονομική ελίτ της Βρετανίας αναπτύσσει νομική
και πολιτική δύναμη για να προστατεύσει το σύστημα απορρήτου, διασφαλίζοντας
ότι οι πληροφοριοδότες και οι μεταρρυθμιστές φιμώνονται.
Η κρυφή χρηματοπιστωτική
αυτοκρατορία της Βρετανίας λειτουργεί ως παγκόσμια δύναμη, ελέγχοντας τον
πλούτο μέσω δικαιοδοσιών μυστικότητας και ρυθμιστικών κενών. Το Σίτι του
Λονδίνου παραμένει στην καρδιά αυτού του συστήματος, επιτρέποντας τη ροή
τρισεκατομμυρίων σε μη φορολογημένα και συχνά παράνομα κεφάλαια. Αυτή η δομή
όχι μόνο εδραιώνει την ανισότητα αλλά και αποσταθεροποιεί τις οικονομίες
παγκοσμίως. Η χρηματιστικοποίηση της Βρετανίας δημιούργησε ένα έθνος που
εξαρτάται από τον κερδοσκοπικό πλούτο, ενώ το υπεράκτιο σύστημα διαιωνίζει την
παγκόσμια ζημιά. Η αυτοκρατορία της Βρετανίας δεν έχει τελειώσει – απλώς έχει
εξελιχθεί σε μια λεπτότερη, πιο ύπουλη μορφή ελέγχου.
Συχνές
ερωτήσεις.
Ερ: Ποιος είναι ο ρόλος
του Σίτι του Λονδίνου στην παγκόσμια οικονομία; Το Σίτι του Λονδίνου λειτουργεί
ως παγκόσμιος χρηματοπιστωτικός κόμβος, λειτουργώντας ως κράτος εν κράτει με τη
δική του διακυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων ιδιωτικών δικαστηρίων και
αστυνομίας. Διατηρεί μοναδική αυτονομία που χρονολογείται από συμφωνίες που
θεσπίστηκαν το 1067 μ.Χ., επιτρέποντάς του να παραμένει απαλλαγμένο από
πολυάριθμους νόμους του Ηνωμένου Βασιλείου και να λειτουργεί με την επιρροή των
μεσαιωνικών συντεχνιών στις διαδικασίες εκλογής και ηγεσίας του. Αυτή η
αυτονομία έχει εδραιώσει τη θέση της ως ένα σημαντικό διεθνές οικονομικό κέντρο
00:09:40.
Ερ: Πώς η Βρετανία
διατήρησε τη χρηματοοικονομική της κυριαρχία μετά την πτώση της Αυτοκρατορίας
της; Μετά την πτώση της αυτοκρατορίας της, η Βρετανία μετατράπηκε από αποικιακή
δύναμη σε χρηματοοικονομική δύναμη αξιοποιώντας το Σίτι του Λονδίνου και
δημιουργώντας υπεράκτιες χρηματοοικονομικές αγορές, όπως η αγορά ευρωδολαρίων
του Λονδίνου. Οι αγορές αυτές επέτρεψαν την διενέργεια συναλλαγών πέραν της
εγχώριας ρυθμιστικής εμβέλειας, επιτρέποντας τη συνέχιση της Βρετανικής
οικονομικής επιρροής σε παγκόσμιο επίπεδο 00:02:02.
Ερ: Τι είναι οι
δικαιοδοσίες απορρήτου και πώς συνδέονται με την Βρετανία; Οι δικαιοδοσίες
απορρήτου, όπως οι Νήσοι Κέιμαν και οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, παρέχουν
οικονομικό απόρρητο και νομικές δομές που αποκρύπτουν την ιδιοκτησία και τις
συναλλαγές. Η Βρετανία διευκολύνει αυτές τις δικαιοδοσίες μέσω των υπερπόντιων
εδαφών της, επιτρέποντας τη φοροαποφυγή και το ξέπλυμα παράνομων κεφαλαίων. Οι
δικαιοδοσίες αυτές είναι αναπόσπαστο μέρος του χρηματοπιστωτικού οικοσυστήματος
της Βρετανίας, καθώς διαχειρίζονται συλλογικά περιουσιακά στοιχεία τρισεκατομμυρίων
00:07:01.
Ερ: Ποια ήταν η σημασία
της αγοράς ευρωδολαρίων του Λονδίνου; Η αγορά ευρωδολαρίων του Λονδίνου
προέκυψε ως ένα σύστημα όπου οι χρηματοοικονομικές συναλλαγές μη κατοίκων σε
ξένα νομίσματα, ιδίως δολάρια, μπορούσαν να πραγματοποιούνται χωρίς την
εποπτεία της Τράπεζας της Αγγλίας. Η αγορά αυτή τροφοδότησε την ταχεία ανάπτυξη
των διεθνών χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων με επίκεντρο το Λονδίνο,
εδραιώνοντας περαιτέρω την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία της πόλης 00:05:45.
Ερ: Πώς συνέβαλαν τα
καταπιστεύματα στο οικονομικό απόρρητο; Τα καταπιστεύματα, με καταγωγή από τον
Μεσαίωνα, αποτέλεσαν ακρογωνιαίο λίθο του Βρετανικού μοντέλου οικονομικού
απορρήτου. Χειρίζονται την έννοια της ιδιοκτησίας για να διαχωρίσουν νομικά τα
άτομα από τα περιουσιακά τους στοιχεία, καθιστώντας τα μη φορολογητέα και μη
ανιχνεύσιμα. Η έλλειψη υποχρεώσεων καταχώρισης και υποβολής εκθέσεων στις
βρετανικές υπεράκτιες δικαιοδοσίες καθιστά τα καταπιστεύματα ουσιαστικά αόρατα
00:17:01.
Ερ: Πώς οι υπεράκτιες
δομές διευκολύνουν τις παράνομες δραστηριότητες; Οι υπεράκτιες δομές συνδυάζουν
καταπιστεύματα, εταιρείες κέλυφος και μυστικούς τραπεζικούς λογαριασμούς σε
πολλές δικαιοδοσίες για να αποκρύψουν την ιδιοκτησία και να επιτρέψουν
παράνομες οικονομικές ροές, όπως φοροδιαφυγή, δωροδοκία και νομιμοποίηση εσόδων
από παράνομες δραστηριότητες. Αυτές οι πολύπλοκες ρυθμίσεις εξασφαλίζουν την
ανωνυμία και την αποφυγή κανονιστικών ρυθμίσεων 00:20:49.
Ερ: Ποιος ο ρόλος που
αποκάλυψαν τα Panama Papers σχετικά με τις υπεράκτιες δικαιοδοσίες της
Βρετανίας; Τα Panama Papers αποκάλυψαν την έκταση του οικονομικού απορρήτου και
της διαφθοράς που διευκολύνεται από τις βρετανικές υπεράκτιες δικαιοδοσίες.
Παρά τη διεθνή κριτική, η Βρετανία διατηρεί τον έλεγχο αυτών των περιοχών,
αξιοποιώντας το καθεστώς τους για τη διαχείριση παράνομων οικονομικών
δραστηριοτήτων με το πρόσχημα της αυτονομίας 00:22:29.
Ερ: Πώς επηρέασε η
χρηματιστικοποίηση της Βρετανίας την οικονομία της;μΗ χρηματιστικοποίηση
ανακατεύθυνε το κεφάλαιο σε κερδοσκοπικές δραστηριότητες όπως η αγορά ακινήτων
και η εμπορία συναλλάγματος και όχι στη μεταποίηση, συμβάλλοντας στην
αποβιομηχάνιση της Βρετανίας. Το σύστημα αυτό ευδοκιμεί στις εισροές ξένων
κεφαλαίων, συμπεριλαμβανομένων των παράνομων κεφαλαίων, διατηρώντας ένα ισχυρό
νόμισμα εις βάρος της βιομηχανικής ανάπτυξης 00:41:47.
Ερ: Τι αντίκτυπο είχε το
υπεράκτιο σύστημα στις αναπτυσσόμενες χώρες; Τα αναπτυσσόμενα έθνη χάνουν πάνω
από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως από τη φυγή κεφαλαίων και τη
φοροδιαφυγή, με μεγάλο μέρος αυτού του πλούτου να ρέει σε βρετανικές
δικαιοδοσίες απορρήτου. Αυτή η εξαγωγή υπονομεύει την οικονομική τους
σταθερότητα και ανάπτυξη, ενώ ωφελεί τις ελίτ και τις πολυεθνικές εταιρείες
00:35:56.
Άνθρωποι.
Clement Attlee. Ο Clement
Attlee, πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, αναγνώρισε την εξαιρετική επιρροή και
αυτονομία της City of London Corporation, σημειώνοντας τον αντίκτυπό της στις
χρηματοπιστωτικές και οικονομικές πολιτικές της Βρετανίας. Αναγνώρισε το
μοναδικό νομικό καθεστώς και τη δύναμή της εντός του ευρύτερου εθνικού
πλαισίου. 00:12:39
Robin Leigh-Pemberton. Ως
διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας κατά την διάρκεια της κατάρρευσης της Bank
of Credit and Commerce International (BCCI), ο Robin Leigh-Pemberton προήδρευσε
μιας περιόδου σημαντικής ρυθμιστικής αποτυχίας. Υπό τη θητεία του, η Τράπεζα
της Αγγλίας επέτρεψε στην BCCI να εμπλακεί σε εκτεταμένες εγκληματικές
δραστηριότητες, όπως απάτη, χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και νομιμοποίηση εσόδων
από παράνομες δραστηριότητες, χωρίς επαρκή εποπτεία. 00:15:18.
Michael Hudson. Οικονομολόγος
που εργαζόταν για την Chase Manhattan Bank την δεκαετία του 1.960 μ.Χ., ο
Michael Hudson κατέγραψε πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούσαν να
αντισταθμίσουν τα ελλείμματα του ισοζυγίου πληρωμών που προκαλούσαν οι ξένες
στρατιωτικές δαπάνες, όπως κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Συνέβαλε
επίσης με τις ιδέες του στην ανάδειξη των ΗΠΑ σε παγκόσμιο κόμβο υπεράκτιων
κεφαλαιακών ροών. 00:37:16.
John Christensen. Ο
οικονομολόγος και πρώην σύμβουλος της δικαιοδοσίας απορρήτου του Τζέρσεϊ, ο
John Christensen αποκάλυψε τις λειτουργίες των βρετανικών υπεράκτιων
παραδείσων. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Deloitte & Touche,
διερεύνησε πολυάριθμους πελάτες και διαπίστωσε διάχυτη φοροδιαφυγή, δόλια
δραστηριότητα και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες που
διευκολύνονταν από τις εν λόγω δικαιοδοσίες. 00:42:33.
Ίαν Κάμερον. Ο Ίαν
Κάμερον, πατέρας του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον, ήταν
βασικό στέλεχος στη διαχείριση υπεράκτιων κεφαλαίων. Η τεχνογνωσία του στα
υπεράκτια καταπιστεύματα του επέτρεψε να προστατεύσει σημαντικό πλούτο από την
φορολογία, παραδειγματίζοντας την εμπλοκή της Βρετανικής πολιτικής ελίτ με τα
υπεράκτια χρηματοπιστωτικά συστήματα. 00:56:00.
Stuart Syvret. Ο Stuart
Syvret, πρώην γερουσιαστής και υπουργός Υγείας του Τζέρσεϊ, αντιμετώπισε
διώξεις επειδή αποκάλυψε ατασθαλίες στο οικονομικό και υγειονομικό σύστημα του
Τζέρσεϊ. Η επανειλημμένη φυλάκιση και η παρενόχλησή του αναδεικνύουν τις
τακτικές καταστολής που χρησιμοποιούνται για τη φίμωση της διαφωνίας σε δικαιοδοσίες
μυστικότητας. 00:50:10.
Nicholas Shaxson. Συγγραφέας
του βιβλίου “Treasure Islands”, ο Nicholas Shaxson ερεύνησε και τεκμηρίωσε τις
λειτουργίες του παγκόσμιου υπεράκτιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, με έμφαση
στις βρετανικές δικαιοδοσίες απορρήτου. Το έργο του αποκάλυψε την συστημική
εκμετάλλευση και την έλλειψη διαφάνειας εντός αυτών των δικτύων. 00:47:50.
Οργανισμοί.
The City of London Corporation. Η
City of London Corporation διοικεί την οικονομική περιοχή του Λονδίνου και
λειτουργεί ως αυτόνομη οντότητα με μεσαιωνικές ρίζες. Διαθέτει τη δική της
ιδιωτική αστυνομία, δικαστήρια και ένα σύστημα διακυβέρνησης στο οποίο
κυριαρχούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Λειτουργεί ως κεντρικός παίκτης για την
διατήρηση της κυριαρχίας του Ηνωμένου Βασιλείου στην παγκόσμια οικονομία.
00:09:50.
Η Τράπεζα της Αγγλίας. Η
Τράπεζα της Αγγλίας είναι ταυτόχρονα η κεντρική τράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου
και η ρυθμιστική αρχή του χρηματοπιστωτικού τομέα. Κατά την διάρκεια της
παρακμής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, χρησιμοποίησε την ρυθμιστική της εξουσία
για να προσελκύσει παγκόσμιες τράπεζες στο Λονδίνο, προωθώντας την ανάπτυξη της
αγοράς ευρωδολαρίων και επιτρέποντας την αποφυγή κανονιστικών ρυθμίσεων από τα
χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. 00:13:23.
BCCI (Bank of Credit and Commerce International). Η
BCCI, κάποτε η έβδομη μεγαλύτερη τράπεζα παγκοσμίως, έγινε διαβόητη για την
εμπλοκή της σε οικονομικές απάτες, χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και ξέπλυμα
χρήματος. Παρά τις έγκαιρες προειδοποιήσεις, η Τράπεζα της Αγγλίας καθυστέρησε
να παρέμβει, καταδεικνύοντας την “ελαφριά” ρυθμιστική προσέγγιση του
χρηματοπιστωτικού συστήματος του Λονδίνου. 00:14:14.
Chase Manhattan Bank. Η
Chase Manhattan Bank διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη των ΗΠΑ σε
παγκόσμιο κόμβο υπεράκτιων κεφαλαίων. Διευκόλυνε τα υποστηριζόμενα από την
κυβέρνηση σχέδια για την προσέλκυση παράνομων χρηματοοικονομικών ροών μέσω
υπεράκτιων τραπεζικών κέντρων, ενισχύοντας τελικά την αμερικανική οικονομία με
την ανακύκλωση ξένων κεφαλαίων στις εγχώριες αγορές. 00:38:25.
Jersey Finance. Το Jersey
Finance λειτουργεί ως προέκταση του City του Λονδίνου, παρέχοντας υπηρεσίες που
επιτρέπουν τη διεξαγωγή χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων πέρα από τη
δικαιοδοσία των κανονισμών του Λονδίνου. Οι μηχανισμοί απορρήτου της είναι
ζωτικής σημασίας για τη φοροδιαφυγή και την ροή παράνομου πλούτου. 00:54:05
Appleby. Η Appleby,
δικηγορική εταιρεία που δραστηριοποιείται σε πολλές Βρετανικές υπεράκτιες
δικαιοδοσίες, διευκολύνει τη δημιουργία καταπιστευμάτων και υπεράκτιων
εταιρειών. Οι στενοί δεσμοί της με τα πολιτικά και δικαστικά συστήματα στις
περιοχές αυτές υπογραμμίζουν την αλληλεπικάλυψη μεταξύ των οικονομικών
συμφερόντων και της διακυβέρνησης στις δικαιοδοσίες μυστικότητας. 00:54:20.
Mossack Fonseca. Η
Mossack Fonseca, μια μεγάλη υπεράκτια δικηγορική εταιρεία που αποκαλύφθηκε στα
Panama Papers, επέτρεψε στην παγκόσμια ελίτ να φοροδιαφεύγει και να αποκρύπτει
τις οικονομικές της δραστηριότητες. Οι περισσότερες από τις δραστηριότητες της
εταιρείας ήταν συνδεδεμένες με βρετανικές δικαιοδοσίες απορρήτου,
καταδεικνύοντας τον κεντρικό τους ρόλο στην διεθνή οικονομική αδιαφάνεια.
00:23:10.
Cayman Finance. Η Cayman
Finance εκπροσωπεί τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού τομέα των Νήσων Κέιμαν,
διεκδικώντας διαφάνεια και επιτρέποντας παράλληλα τη διαχείριση υπεράκτιων
περιουσιακών στοιχείων τρισεκατομμυρίων. Λειτουργεί ως άξονας της υπεράκτιας
χρηματοπιστωτικής Αυτοκρατορίας της Βρετανίας. 00:46:01.
Τοποθεσίες.
City of London. Το City
of London είναι η οικονομική καρδιά της Βρετανίας και λειτουργεί ως μια
μοναδική νομική και πολιτική οντότητα που διαφέρει από την υπόλοιπη χώρα.
Λειτουργεί ως το κέντρο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος της Βρετανίας,
διατηρώντας αυτονομία μέσω ιστορικών συμφωνιών και κυριαρχώντας στις διεθνείς
χρηματοπιστωτικές αγορές. 00:09:50
Νησιά Κέιμαν. Τα Νησιά
Κέιμαν, ένα από τα υπερπόντια εδάφη της Βρετανίας, είναι ένας κορυφαίος
φορολογικός παράδεισος που φιλοξενεί πάνω από 80.000 εταιρείες και
διαχειρίζεται καταθέσεις ύψους 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Προσφέρουν
ισχυρούς μηχανισμούς απορρήτου για καταπιστεύματα και εταιρείες, αποτελώντας
βασικό τμήμα του υπεράκτιου χρηματοοικονομικού δικτύου της Βρετανίας. 00:19:22.
Τζέρσεϊ. Το Τζέρσεϊ
αποτελεί υπεράκτια επέκταση του City of London. Διευκολύνει τη φοροδιαφυγή και
το οικονομικό απόρρητο μέσω καταπιστευμάτων και εικονικών εταιρειών. Η εγγύτητά
της με τη Βρετανία και η ρυθμιστική της αυτονομία την καθιστούν βασική τοποθεσία
στο υπεράκτιο σύστημα. 00:54:05.
Βερμούδες. Οι Βερμούδες
είναι άλλο ένα κρίσιμο βρετανικό υπερπόντιο έδαφος, που λειτουργεί ως
δικαιοδοσία απορρήτου για τις πολυεθνικές εταιρείες και την παγκόσμια ελίτ.
Διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στη διευκόλυνση της φοροαποφυγής και στη διαχείριση
τεράστιων ποσών υπεράκτιου πλούτου. 00:19:22
Χονγκ Κονγκ. Αν και πρώην
βρετανική αποικία, το Χονγκ Κονγκ παραμένει ένα σημαντικό χρηματοοικονομικό
κέντρο που συνδέεται στενά με το χρηματοοικονομικό οικοσύστημα της Βρετανίας.
Αποτελεί παράδειγμα για το πώς τα μετα-αποικιακά εδάφη μετατράπηκαν σε
σημαντικούς παράγοντες της παγκόσμιας οικονομίας υπό την επιρροή της Βρετανίας.
00:29:15.
Βρετανικές Παρθένοι
Νήσοι. Οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι είναι ένας σημαντικός υπεράκτιος χρηματοοικονομικός
κόμβος που παρέχει υπηρεσίες για καταπιστεύματα και εταιρείες κέλυφος.
Παραμένουν αναπόσπαστο μέρος της παγκόσμιας οικονομικής κυριαρχίας της
Βρετανίας μέσω της εκτεταμένης συμμετοχής της σε φορολογικούς παραδείσους και
δομές μυστικότητας. 00:19:22.
Γιβραλτάρ. Το Γιβραλτάρ
είναι άλλο ένα βρετανικό υπερπόντιο έδαφος που παρέχει ρυθμιστικές και
χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες προσαρμοσμένες σε διεθνείς εταιρείες και ιδιώτες
υψηλού πλούτου. Υποστηρίζει την υπεράκτια οικονομική Αυτοκρατορία της Βρετανίας
παρέχοντας νομικά και φορολογικά πλεονεκτήματα. 00:19:22.
Χρονοδιάγραμμα.
1.956 μ.Χ.– Η Αίγυπτος
εθνικοποιεί την διώρυγα του Σουέζ, σηματοδοτώντας μια σημαντική αλλαγή στην
παγκόσμια ισχύ και την παρακμή της Βρετανίας ως παγκόσμιας υπερδύναμης. Η επακόλουθη
Κρίση του Σουέζ οδήγησε στην ταπείνωση της Βρετανίας και στην πτώση της Βρετανικής
λίρας, σηματοδοτώντας το τέλος του ρόλου της ως κυρίαρχης παγκόσμιας
αυτοκρατορίας. 00:03:27.
δεκαετία του 1.960 μ.Χ.–
Τα Νησιά Κέιμαν άρχισαν τη μετατροπή τους σε δικαιοδοσία μυστικότητας. Βρετανοί
δικηγόροι και λογιστές εισήγαγαν νόμους και κανονισμούς που δημιούργησαν
ισχυρούς μηχανισμούς προστασίας του οικονομικού απορρήτου, θέτοντας τις βάσεις
για το καθεστώς της ως παγκόσμιου φορολογικού παραδείσου. 00:07:01.
1.967 μ.Χ.– Οι Ηνωμένες
Πολιτείες ανέπτυξαν ένα σχέδιο για να γίνουν η παγκόσμια Ελβετία της φυγής
κεφαλαίων, χρησιμοποιώντας υπεράκτια κέντρα της Καραϊβικής για την προσέλκυση
παράνομου χρήματος. Η στρατηγική αυτή ενίσχυσε την οικονομία των ΗΠΑ με την
ανακύκλωση ξένων κεφαλαίων στις εγχώριες αγορές. 00:38:45.
1.969 μ.Χ.– Η Τράπεζα της
Αγγλίας παρατήρησε την αύξηση του οικονομικού απορρήτου στα υπερπόντια εδάφη
της Βρετανίας και σημείωσε τις επιπτώσεις του σε μια μυστική έκθεση. Τα νομικά
πλαίσια που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου επέτρεψαν τις
ανεξέλεγκτες χρηματοπιστωτικές συναλλαγές και την άνοδο των υπεράκτιων αγορών.
00:08:04.
1.972 μ.Χ.– Η Τράπεζα της
Αγγλίας χορηγεί άδεια λειτουργίας στην Bank of Credit and Commerce
International (BCCI), η οποία έγινε γρήγορα μια παγκόσμια οικονομική δύναμη.
Μέσα σε μια δεκαετία, ενεπλάκη σε εκτεταμένα οικονομικά εγκλήματα,
αναδεικνύοντας ρυθμιστικές ελλείψεις. 00:13:39.
1.986 μ.Χ.- Ο
οικονομολόγος John Christensen άρχισε να ερευνά υπεράκτιες οικονομικές
δραστηριότητες ενώ εργαζόταν στο Τζέρσεϊ. Τα ευρήματά του αποκάλυψαν διάχυτες
παράνομες πρακτικές, όπως η φοροδιαφυγή και η λανθασμένη αποτίμηση του
εμπορίου, που διευκολύνονται από τις δικαιοδοσίες απορρήτου. 00:43:27.
1.997 μ.Χ.– Η αγορά
ευρωδολαρίων του Λονδίνου είχε εξελιχθεί σε κυρίαρχη στις διεθνείς
χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, με σχεδόν το 90% των παγκόσμιων δανείων να
διοχετεύεται μέσω αυτού του συστήματος. Αυτό το ορόσημο υπογράμμισε τη διαρκή
επιρροή της Βρετανίας στα παγκόσμια χρηματοοικονομικά. 00:09:03.
2008 μ.Χ.– Οι Νήσοι
Κέιμαν φιλοξένησαν πάνω από 80.000 εγγεγραμμένες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων
των τριών τετάρτων των αμοιβαίων κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου παγκοσμίως,
οι οποίες διαχειρίζονται περιουσιακά στοιχεία ύψους 1,9 τρισεκατομμυρίων
δολαρίων. Αυτό ανέδειξε την κλίμακα του υπεράκτιου χρηματοπιστωτικού συστήματος
της Βρετανίας. 00:47:29.
2016 μ.Χ.– Τα Panama
Papers αποκάλυψαν την έκταση του παγκόσμιου οικονομικού απορρήτου, εμπλέκοντας
τα βρετανικά υπερπόντια εδάφη ως κεντρικούς κόμβους παράνομων οικονομικών
δραστηριοτήτων. Παρά την διεθνή πίεση, η Βρετανία διατήρησε τον έλεγχό της σε αυτές
τις δικαιοδοσίες. 00:23:20.
Βιβλιογραφία. Treasure
Islands: Tax Havens and the Men Who Stole the World, του Nicholas Shaxson
(Νησιά των θησαυρών: Οι φορολογικοί παράδεισοι και οι άνθρωποι που έκλεψαν τον
κόσμο). Το βιβλίο αυτό διερευνά το κρυφό υπεράκτιο οικονομικό σύστημα, με
έμφαση στις βρετανικές δικαιοδοσίες απορρήτου. Καταγράφει την συστημική
διαφθορά και τη φοροδιαφυγή που επιτρέπουν αυτοί οι παράδεισοι. Το έργο του
Shaxson αποτελεί μια καθοριστική πηγή για τις λειτουργίες και τις επιπτώσεις
της υπεράκτιας χρηματοδότησης. 00:47:50.
Γλωσσάριο.
City of London
Corporation – Μια μοναδική διοικητική οντότητα για την οικονομική περιοχή του
Λονδίνου, που λειτουργεί αυτόνομα από την ευρύτερη διακυβέρνηση του Ηνωμένου
Βασιλείου. Διατηρεί τα δικά της δικαστήρια, την αστυνομία και τις δικές της
δομές διακυβέρνησης, οι οποίες προέρχονται από συμφωνίες που θεσπίστηκαν το
1067. 00:09:50.
Secrecy Jurisdictions –
Περιφέρειες, συχνά βρετανικά υπερπόντια εδάφη, που παρέχουν νομικά πλαίσια που
επιτρέπουν την προστασία του οικονομικού απορρήτου και την απόκρυψη
περιουσιακών στοιχείων και ιδιοκτησίας. Είναι απαραίτητες για τις παγκόσμιες
δραστηριότητες φοροδιαφυγής και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες
δραστηριότητες. 00:07:01.
Αγορά ευρωδολαρίων – Μια
χρηματοπιστωτική αγορά με έδρα το Λονδίνο που επιτρέπει σε μη κατοίκους να
πραγματοποιούν συναλλαγές σε ξένα νομίσματα εκτός εγχώριας ρύθμισης. Η αγορά
αυτή διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην διατήρηση της κυριαρχίας του Λονδίνου στα
παγκόσμια χρηματοοικονομικά. 00:05:45.
Καταπιστεύματα – Νομικές
ρυθμίσεις που διαχωρίζουν την κυριότητα των περιουσιακών στοιχείων από τα
φυσικά πρόσωπα, παρέχοντας ανωνυμία και φορολογικά πλεονεκτήματα. Τα
καταπιστεύματα κατέχουν κεντρική θέση στο υπεράκτιο σύστημα οικονομικού
απορρήτου της Βρετανίας, με ελάχιστη εποπτεία ή απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων.
00:17:01.
Offshore Finance – Η
πρακτική της διαχείρισης χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων εκτός της
δικαιοδοσίας της χώρας καταγωγής για να επωφεληθεί κανείς από την ρυθμιστική
επιείκεια, το απόρρητο και τα φορολογικά οφέλη. Συχνά περιλαμβάνει
καταπιστεύματα, εταιρείες κέλυφος και φορολογικούς παραδείσους. 00:20:49.
Panama Papers – Συλλογή
εγγράφων που διέρρευσαν και εκθέτουν το παγκόσμιο οικονομικό απόρρητο και την
διαφθορά, εμπλέκοντας τα βρετανικά υπερπόντια εδάφη ως σημαντικούς παράγοντες
στην φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα χρήματος. 00:23:20.
Flight Capital – Πλούτος
που μεταφέρεται από τη μία χώρα στην άλλη, συχνά για να αποφύγει τους φόρους ή
να κρύψει παράνομα κέρδη. Τα υπεράκτια τραπεζικά κέντρα είναι πρωταρχικοί
προορισμοί για τη φυγή κεφαλαίων. 00:38:45.
Χρηματιστικοποίηση – Η
μετατόπιση της οικονομικής εστίασης από τη βιομηχανική παραγωγή σε
χρηματοοικονομικές δραστηριότητες, όπως η κερδοσκοπία και η εμπορία
περιουσιακών στοιχείων. Η τάση αυτή αποτυπώνεται στην οικονομία της Βρετανίας,
όπου τα υπεράκτια κεφάλαια τροφοδοτούν τις κερδοσκοπικές αγορές. 00:41:47.
Φορολογικοί παράδεισοι –
Δικαιοδοσίες που προσφέρουν χαμηλούς ή μηδενικούς φόρους και οικονομικό
απόρρητο, προσελκύοντας ιδιώτες και επιχειρήσεις που επιδιώκουν να
ελαχιστοποιήσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Τα Βρετανικά εδάφη, όπως τα
νησιά Κέιμαν και το Τζέρσεϊ, είναι μεταξύ των πιο γνωστών. 00:19:22.
Shell Companies –
Εταιρείες χωρίς σημαντικές δραστηριότητες ή περιουσιακά στοιχεία, που
χρησιμοποιούνται κυρίως για την απόκρυψη της ιδιοκτησίας και τη διευκόλυνση του
οικονομικού απορρήτου. Αποτελούν συχνά αναπόσπαστο μέρος των υπεράκτιων
χρηματοοικονομικών δομών. 00:20:49 (https://corfiatiko.blogspot.com/2025/03/blog-post_289.html).
Στην
Νατοϊκή βάση της Sigonella
(Σικελία) ιδρύθηκε Μασονική στοά από τους Νατοϊκούς αξιωματικούς. Πρόκειται για
την σημαντικότερη βάση του ΝΑΤΟ στην Μεσόγειο. Η Μασονική στοά, αφού πρώτα
λειτούργησαν σύμφωνα με τους «κανόνες» οι οργανώσεις-προθάλαμος Lions (ΛΑΙΟΝΣ) και Rotary Club (Ρόταρυ), έλαβε την
ονομασία “Sigonella Travelers lodge n° 1288″.
Στην Ελλάδα παραμένουν
ακόμη στο σκοτάδι οι μασόνοι πολιτικοί, αξιωματικοί, δικαστές και σια. Ακόμη
δεν έχουν εκσυγχρονιστεί… αλλά αγωνίζονται για το “καλό μας”! Δείτε πως
ποζάρουν μέσα στην στρατιωτική βάση τα… Νατοϊκά μασονικά γουρούνια:
Η είδηση δεν είναι
τωρινή. Συνέβη πριν λίγα χρόνια. Το αναδημοσιεύουμε για να θυμηθούμε τί εστί
ΝΑΤΟ και ποιοι είναι αυτοί οι σατανάδες που απειλούν με πυρηνικό πόλεμο την
ανθρωπότητα στην Ουκρανία (https://romioitispolis.gr/stin-natoiki-vasi-tis-sigonella-sikelia-idrythike-masoniki-stoa-apo-toys-natoikoys-axiomatikoys/).
Τέλος
το μυστήριο με τον Tζακ Αντεροβγάλτη -Συγγραφέας υποστηρίζει ότι ταυτοποίησε
τον διαβόητο δολοφόνο To πρόσωπο του Τζακ Αντεροβγάλτη με την βοήθεια της
τεχνολογίας. Ένας συγγραφέας και ερευνητής υποστηρίζει ότι ταυτοποίησε τον Τζακ
Αντεροβγάλτη, έναν από τους πλέον διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους.
Το όνομα Τζακ άρχισε να
χρησιμοποιείται από την ημέρα που κάποιος έστειλε ένα γράμμα με αυτό το όνομα
στο Κεντρικό Γραφείο Ειδήσεων του Λονδίνου, ισχυριζόμενος πως είναι ο
δολοφόνος. Τώρα, ο ερευνητής Russell Edwards ισχυρίζεται ότι όχι μόνο
ταυτοποίησε οριστικά τον Αντεροβγάλτη, αλλά και τον λόγο για τον οποίο
ακρωτηρίαζε τα θύματά του με τον τρόπο που το έκανε, καθώς και πώς απέφυγε τη
Δικαιοσύνη, μετέδωσε η Βρετανική Express, αναφερόμενη στο πρόσωπο που προκάλεσε
τρόμο στους δρόμους του Λονδίνου στα τέλη του 19ου Αιώνα μ.Χ.
Ο ερευνητής του Τζακ του
Αντεροβγάλτη, Russell Edwards, χρησιμοποίησε μάλιστα μια νέα τεχνολογία
αναδιαμόρφωσης προσώπου για να δημιουργήσει μια εικόνα του πώς θα έμοιαζε ο
δολοφόνος εκείνη την εποχή.
To μυστήριο με τον Εβραίο
μετανάστη από την Πολωνία. Αυτό συνέβη αφού ο Edwards χρησιμοποίησε στοιχεία
DNA που βρέθηκαν στα θύματα για να «αποδείξει» ότι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ήταν
στην πραγματικότητα ο Aaron Kosminski, ένας Εβραίος μετανάστης από την Πολωνία,
ο οποίος ήταν από τους βασικούς υπόπτους την εποχή των φρικτών δολοφονιών στο
Whitechapel. Τώρα, σε ένα δεύτερο βιβλίο για το μεγάλο ιστορικό μυστήριο, ο
Edwards ισχυρίζεται ότι όχι μόνο ταυτοποίησε οριστικά τον Αντεροβγάλτη.
Υπενθυμίζεται ότι ο Τζακ
ο Αντεροβγάλτης κατακρεούργησε και δολοφόνησε τουλάχιστον πέντε γυναίκες στην
περιοχή Γουάιτσαπελ του ανατολικού Λονδίνου σε διάστημα τεσσάρων μηνών, από τον
Αύγουστο έως τον Νοέμβριο του 1.888 μ.Χ. Σε τρία θύματα είχαν αφαιρεθεί
εσωτερικά όργανα, γεγονός που οδήγησε στη θεωρία ότι ο δολοφόνος είχε κάποιες
ανατομικές ή χειρουργικές ικανότητες.
Η αστυνομία διερεύνησε
τις βάναυσες δολοφονίες 11 γυναικών, κυρίως ιερόδουλων, από τον Απρίλιο του
1.888 μ.Χ. έως τον Φεβρουάριο του 1.891 μ.Χ., γνωστές ως δολοφονίες του
Whitechapel. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η τρίτη έως η έβδομη από αυτές, γνωστές
ως οι «Κανονικές Δολοφονίες», πραγματοποιήθηκαν σίγουρα από τον Αντεροβγάλτη.
Οι Mary Ann Nichols, Annie
Chapman, Elizabeth Stride, Catherine Eddowes και Mary Jane Kelly δολοφονήθηκαν
σε διάστημα εννέα εβδομάδων, από τον Αύγουστο έως τον Νοέμβριο του 1.888 μ.Χ.
Σε όλες κόπηκε ο λαιμός, προκλήθηκαν μεταθανάτιες κακώσεις, μεταξύ άλλων στον
κόλπο, και αφαιρέθηκαν μέλη του σώματος από τις Chapman, Eddowes και Kelly.
Το βιβλίο του Edwards για
τον Τζακ Αντεροβγάλτη. Το σάλι που βρέθηκε σε ένα από τα θύματα του Τζακ
Αντεροβγάλτη. Πώς λοιπόν ο Edwards ταυτοποίησε τον Kosminski ως τον
Αντεροβγάλτη; Ο PC Watkins ήταν ο αστυνομικός που ανακάλυψε το βαριά
ακρωτηριασμένο πτώμα του τέταρτου θύματος του Αντεροβγάλτη, της Catherine
Eddowes, στις 30 Σεπτεμβρίου 1.888 μ.Χ. σε ένα πεζοδρόμιο. Το κεφάλι της ήταν
σχεδόν κομμένο και η μύτη της ανοιχτή. Ήταν το δεύτερο θύμα του την ίδια νύχτα.
Ένα μεταξωτό σάλι που φορούσε ήταν γεμάτο αίμα.
Σχεδόν 120 χρόνια
αργότερα, το 2007 μ.Χ., ο Edwards, ένας επιχειρηματίας από το Βόρειο Λονδίνο,
βρήκε το φερόμενο σάλι σε δημοπρασία. Από περιέργεια, αλλά με σκεπτικισμό, το
αγόρασε και το βρήκε εντυπωσιακά διατηρημένο, ενώ λεκέδες από αίμα, ίσως και
από σπέρμα, βρίσκονταν ακόμη στο ρούχο. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι καθώς το
πτώμα της γυναίκας μεταφερόταν στο νεκροτομείο, ο εν ενεργεία αρχιφύλακας της
αστυνομίας τότε το πήρε ως ένα κάπως μακάβριο «δώρο» για την σύζυγό του.
Παρόλο που εκείνη δεν το
φόρεσε ποτέ, παρέμεινε στην οικογένεια για πολλές γενιές και δημοπρατήθηκε από
τον δισέγγονο του αρχιφύλακα. Το σχέδιο και οι βαφές που χρησιμοποιήθηκαν στο
συγκεκριμένο ρούχο έμοιαζαν με εκείνες της εποχής που παράγονταν στην Αγία
Πετρούπολη. Αυτό έκανε τον Edwards να σκεφτεί αν θα μπορούσε πράγματι να ανήκει
στον ύποπτο Κοσμίνσκι, ο οποίος καταγόταν από την Ρωσική Αυτοκρατορία.
«Θα μπορούσε να το είχε
αφήσει στον τόπο του εγκλήματος;», αναρωτήθηκε. Έτσι άρχισε μια μακρά σειρά
εξετάσεων DNA στις υποτιθέμενες κηλίδες αίματος και σπέρματος, με τη βοήθεια
μακρινών συγγενών του θύματος και του υπόπτου. Είναι αξιοσημείωτο ότι υπήρξε
θετική ταύτιση για τους λεκέδες αίματος και για έναν ανώνυμο άμεσο απόγονο τoυ
θύματος.
Το αίτημα για εκταφή της
σορού του Kosminski απορρίφθηκε, ωστόσο το DNA που βρέθηκε στους λεκέδες
σπέρματος ταυτοποιήθηκε επίσης με έναν από τους απογόνους της αδελφής του
Kosminski. Αυτό, λέει ο Edwards, αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη ως προς την ταυτότητα
του Τζακ του Αντεροβγάλτη, μια υπόθεση που παρέμενε άλυτη από το 1.888 μ.Χ.
Ο Kosminski γεννήθηκε
στις 11 Σεπτεμβρίου 1.865 μ.Χ., γεγονός που τον καθιστά 22-23 ετών κατά την
περίοδο των δολοφονιών. Μεγάλωσε στην Κλοντάβα, κοντά στην Βαρσοβία, ο μικρότερος
από τα επτά παιδιά, με τον πατέρα του να πεθαίνει όταν ήταν μόλις οκτώ ετών.
Η μητέρα του
ξαναπαντρεύτηκε και τα αρχεία δείχνουν ότι μπορεί να κακοποιήθηκε σεξουαλικά
από τον πατριό του. Το 1.882 μ.Χ., έξι χρόνια πριν από τις δολοφονίες, η οικογένεια
κατέφυγε στο Ιστ Εντ του Λονδίνου για να γλιτώσει από τον αντισημιτισμό που
εξαπλωνόταν στην ανατολική Ευρώπη μετά τον θάνατο του τσάρου Αλέξανδρου Β',
έναν χρόνο νωρίτερα.
Κατά τη διάρκεια της
έρευνας για τους φόνους, ο Δρ Robert Anderson, επικεφαλής του Τμήματος
Εγκληματολογικών Ερευνών του Λονδίνου, είχε χαρακτηρίσει τον Κosminski ως
βασικό ύποπτο για τις δολοφονίες.
Ο Edwards επικοινώνησε
στην συνέχεια με τους απογόνους του Kosminski για να αποκτήσει όσο το δυνατόν
περισσότερα ιστορικά οικογενειακά πορτρέτα, ώστε να τα τροφοδοτήσει σε ένα
εξελιγμένο πρόγραμμα υπολογιστή που δημιούργησε το ομοίωμά του με βάση την
εμφάνιση στενών συγγενών. Η νέα εικόνα δείχνει έναν νεαρό άνδρα με κοντά
μαλλιά, ψηλά ζυγωματικά και διαπεραστικό βλέμμα.
Ο
Τζακ Αντεροβγάλτης με την βοήθεια της τεχνολογίας. Η εμπλοκή με την μασονία και
οι τελετές. Περαιτέρω έρευνα του Edwards αποκάλυψε έκτοτε ότι πιστεύει ότι ο
κατά συρροήν δολοφόνος απέφυγε την δικαιοσύνη λόγω της εμπλοκής του αδελφού του
στον τεκτονισμό.
Τον
Φεβρουάριο του 2023 μ.Χ. έλαβε αρκετές φωτογραφίες, μεταξύ των οποίων και μία
με 15 άνδρες, όλοι με μουστάκια και ντυμένοι το ίδιο με κοστούμια. Αποκαλύφθηκε
ότι ήταν μέλη της Στοάς του Ισραήλ, ενός τάγματος μασονίας που δημιουργήθηκε
για τους Εβραίους μετανάστες στη Βρετανία. Ένας από αυτούς ήταν ο μεγαλύτερος
αδελφός του Κosminski, ο Ιsaak, ο οποίος ήταν ένας πλούσιος ράφτης που είχε
μετακομίσει στο Λονδίνο το 1.870 μ.Χ. και είχε αλλάξει το επώνυμό του σε
Abrahams.
Εκεί
διαφαίνεται η σύνδεση με πολύ έντονες φήμες για μασονικές τελετές εκπλήρωσης
όρκων των μασόνων, στις οποίες περιγράφονται ακρωτηριασμοί, όπως το κόψιμο
λαιμών, η αφαίρεση γλωσσών και άλλα.
Ο
Edwards είναι πεπεισμένος ότι ο Αντεροβγάλτης δεν ήταν ένας τυχαίος
ακρωτηριαστής, αλλά εκτελούσε αυτές τις μασονικές οδηγίες. Ο συγγραφέας,
σύμφωνα με το δημοσίευμα της βρετανικής Express, πιστεύει επίσης ότι οι
μασονικές διασυνδέσεις του αδελφού του ήταν πιθανότατα αυτές που απέτρεψαν την
σύλληψη του μικρότερου αδελφού του, για να αποφευχθούν οι επιπτώσεις κατά των
Εβραίων.
Το
πιο ανησυχητικό είναι ότι ο Αντεροβγάλτης άφησε άλλο ένα στοιχείο στον τόπο του
φόνου της Eddowes. Σε κοντινή απόσταση ήταν γραμμένη με κιμωλία η μυστηριώδης
φράση «Οι Juwes είναι οι άνθρωποι που δεν θα κατηγορηθούν για τίποτα». Ο όρος
juwes σχετίζεται με την μασονική οργάνωση.
Ο Kosminski δεν συνελήφθη
ποτέ, και το 1.890 μ.Χ., αφού υπέστη μια σχιζοφρενική κατάρρευση, κατά την
οποία απείλησε την αδελφή του με μαχαίρι, μεταφέρθηκε στο φρενοκομείο Colney
Hatch στο Βόρειο Λονδίνο. Πέθανε 28 χρόνια αργότερα σε άσυλο (https://www.iefimerida.gr/zoi/tzak-anterobgaltis-taytopoiisi-dolofonoy).
Αντιχριστιανική αποστολή της Βρετανίας.
Πριν από την
Ρωμαϊκή κατάκτηση της Βρετανίας, ήταν μια ειδωλολατρική χώρα. Η ιστορία του
Χριστιανισμού στην Βρετανία ξεκινά τον 3ο Αιώνα μ.Χ., όταν έμποροι,
στρατιώτες και απλώς μετανάστες από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία άρχισαν να
εμφανίζονται στα νησιά της Ομίχλης Αλβιώνας και η χώρα άρχισε να ονομάζεται
Ρωμαϊκή Βρετανία.
Κατά τον
Αγγλοσαξονικό εποικισμό της Βρετανίας τον 5ο και 6ο Αιώνα
μ.Χ., εισήχθησαν Αγγλοσαξονικές μορφές γερμανικού παγανισμού και έγιναν η
κυρίαρχη θρησκεία στα Αγγλοσαξονικά Βασίλεια.
Ο εκχριστιανισμός
της Βρετανίας έχει επιβραδυνθεί. Όμως από τα τέλη του 6ου αιώνα, όταν η Ρωμαϊκή
Εκκλησία άρχισε να στέλνει τις αποστολές της στα νησιά της Ομίχλης Αλβιόνας, η
διαδικασία του εκχριστιανισμού επιταχύνθηκε.
Κατά τον 7ο
Αιώνα μ.Χ., οι βασιλιάδες της Αγγλίας άρχισαν να ασπάζονται τον Χριστιανισμό.
Είναι αλήθεια ότι αργότερα κάποιοι βασιλιάδες επέστρεψαν απροσδόκητα στον
παγανισμό. Αλλά γενικά, ο Χριστιανισμός άρχισε να κυριαρχεί και οι
αρχιεπίσκοποι του Καντέρμπουρυ υποτάχθηκαν στον Πάπα χωρίς καμία επιφύλαξη.
Η Βρετανία
βρισκόταν κάτω από τον Ρωμαϊκό θρόνο και θεωρούνταν καθολική χωρίς καμία
επιφύλαξη μέχρι τον 16ο Αιώνα μ.Χ. Σοβαρή πρόοδος σημειώθηκε κατά
την διάρκεια της Βασιλείας του βασιλιά Ερρίκου Η' (1.509 μ.Χ.-1.547 μ.Χ.).
Αυτός ο μονάρχης
ξεκίνησε τη διαδικασία της Μεταρρύθμισης στα νησιά της Ομίχλης Αλβιόνας,
αποσχίζοντας από την Ρώμη και την Καθολική Εκκλησία. Αυτό διευκολύνθηκε από το
ενετικό πάρτι στην αυλή του βασιλιά (τότε προσωποποιήθηκε από τον Όλιβερ
Κρόμγουελ, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να έρθει σε ρήξη με την Ρώμη). Η τελική
απόσχιση στην Αγγλία και την Ουαλία συνέβη το 1.534 μ.Χ.
Η Βρετανία, όπως
και ορισμένες χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, άρχισε να μετατρέπεται σε
προτεσταντική χώρα (ωστόσο, η Ιρλανδία παρέμεινε προσηλωμένη στον καθολικισμό).
Αλλά αν στην ήπειρο επικράτησαν τέτοιες μορφές προτεσταντισμού όπως ο
λουθηρανισμός και ο καλβινισμός, τότε στα νησιά της Ομίχλης Αλβιόνας -
Αγγλικανισμός. Επιπλέον, εμφανίστηκαν τέτοιες ποικιλίες Προτεσταντισμού όπως
Μεθοδιστές, Πρεσβυτεριανοί, Πουριτανοί, Βαπτιστές, Ευαγγελικοί Προτεστάντες
κ.λπ.
Ορισμένα εγχειρίδια
για την ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας λένε ότι η μεταμόρφωση της θρησκευτικής
ζωής στα νησιά της Ομίχλης Αλβιόνας προς την αποδυνάμωση της πίστης και την
αποδυνάμωση των κανόνων της θρησκευτικής ζωής είναι μια φυσική διαδικασία. Λένε
ότι οι άνθρωποι ήταν βυθισμένοι στην υλική ζωή και χρειάζονταν όλο και λιγότερο
πνευματική ζωή. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια, φυσικά.
Αλλά μόνο εν μέρει.
Χωρίς υπερβολή, μπορούμε να πούμε ότι ο καπιταλισμός, που σήμερα κυριαρχεί σε
ολόκληρο τον κόσμο, ξεκίνησε την πορεία του σε όλο τον πλανήτη ακριβώς από τα
νησιά της Ομίχλης Αλβιόνας.
Αλλά ο καπιταλισμός
δεν είναι μόνο και ούτε καν ένα είδος κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου της κοινωνίας,
όπως γράφεται στα σχολικά βιβλία. Αυτή είναι πρώτα απ' όλα θρησκεία. Όπως είπε
ο Χριστός, «Δεν μπορείτε να υπηρετήσετε τον Θεό και τον μαμωνά» (Ματθ. 6:24).
Ο Μαμμωνάς είναι
μια αρχαία Συριακή παγανιστική θεότητα που προσωποποιεί τα χρήματα και τον πλούτο.
Έγραψα για τη θρησκευτική φύση του καπιταλισμού στα έργα μου «Καπιταλισμός.
Ιστορία και ιδεολογία του νομισματικού πολιτισμού» (2014 μ.Χ.) και «Θρησκεία
του χρήματος» (2013 μ.Χ.).
Και η Βρετανία, από
τις αρχές του 17ου Αιώνα μ.Χ., άρχισε, με θρησκευτικούς όρους, το
ιεραποστολικό έργο σε όλο τον κόσμο. Με την εμφύτευση του καπιταλισμού, ή της
θρησκείας του χρήματος, παντού. Και για να πετύχει το ιεραποστολικό έργο, ήταν
απαραίτητο να καθαριστεί ο πνευματικός χώρος του Χριστιανισμού και άλλων παραδοσιακών
θρησκειών.
Μα, πάνω απ' όλα,
από τον Χριστιανισμό. Και έτσι η Βρετανία, που είχε επίσημα το καθεστώς μιας
χριστιανικής χώρας, άρχισε να εργάζεται για να καταστρέψει τον Χριστιανισμό σε
διάφορα μέρη του κόσμου.
Και όπου ο
Χριστιανισμός δεν υπήρχε, άρχισε να εργάζεται για να τον απαξιώσει. Έτσι ώστε
οι ντόπιοι ιθαγενείς να αηδιάσουν εντελώς με τη θρησκεία αυτού του λευκού. Αλλά
την ίδια στιγμή, η Βρετανία ενήργησε διακριτικά, πονηρά και πονηρά. Δηλαδή,
κρύβεται πίσω από τον Χριστιανισμό.
Νομίζω ότι η αφετηρία,
η αρχή αυτού του, θα λέγαμε, «ιεραποστολικού» έργου θα πρέπει να θεωρηθεί η
ίδρυση το 1.600 μ.Χ. από την βασίλισσα Ελισάβετ της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών
(που αργότερα μετονομάστηκε σε British East India Company - BOIC). Στην αρχή, η
κύρια κατεύθυνση της δραστηριότητάς της ήταν η Ινδία και στη συνέχεια αυτή η
δραστηριότητα άρχισε να εξαπλώνεται στην Κίνα, στον Νέο Κόσμο (Βόρεια Αμερική),
στη Νότια Αφρική και σε άλλες χώρες και εδάφη.
Η Κίνα ενδιαφέρθηκε
για την BOIC, πρώτα απ 'όλα, ως αγορά οπίου, το οποίο καλλιεργούνταν στη
Βεγγάλη και σε άλλα μέρη της Ινδίας. Αλλά αυτή η αγορά έπρεπε πρώτα να
δημιουργηθεί με το να συνηθίσουν οι Κινέζοι να καπνίζουν όπιο. Και για να
εκτελέσει αυτό το έργο στην Κίνα, η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών έστειλε την «Κινεζική
Αποστολή στην Εσωτερική Χώρα», η οποία δήλωσε ότι είχε δεσμευτεί με τον
χριστιανό ιεραπόστολο Τζον Κόλμαν στο βιβλίο του «The Committee of Three
Hundred» γράφει ότι «το εμπόριο οπίου στην Κίνα ξεκίνησε με την δημιουργία της
«Chinese Inland Mission»», που χρηματοδοτήθηκε από την British East India
Company. Αυτή η αποστολή ήταν εξωτερικά μια κοινωνία χριστιανών ιεραπόστολων,
αλλά στην πραγματικότητα ήταν «διαφημιστικοί πράκτορες» που ασχολούνταν με την
προώθηση ενός νέου προϊόντος, δηλαδή του οπίου, στην αγορά...
Αμέσως μετά οι
ιεραπόστολοι από την «China Inland Mission» άρχισαν να διανέμουν δοκιμαστικές
σακούλες και δείχνοντας ψύχραιμους, όπως θα έπρεπε να καπνίζει κανείς όπιο,
τεράστιες ποσότητες αυτού του ναρκωτικού άρχισαν να φτάνουν στην Κίνα...»
Το έργο της
διανομής οπίου μεταξύ των Κινέζων διευκολύνθηκε από την «Κινεζική Αποστολή στην
Εσωτερική Χώρα», η οποία υποτίθεται ότι θα διδάξει τους Κινέζους «κουλ» να
καπνίζουν το ναρκωτικό για να αποκαταστήσουν την δύναμη .
Με τον αληθινό
τρόπο του Adam Smith, δημιουργώντας πρώτα μια οικονομική ζήτηση και στην
συνέχεια ικανοποιώντας την, η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών δημιούργησε και
ικανοποίησε μια τεράστια ζήτηση για όπιο που απέφερε τεράστια κέρδη στους
μετόχους της. Παρεμπιπτόντως, ο Άνταμ Σμιθ ήταν ο ίδιος οικονομολόγος που
εργαζόταν για την Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών.
Ήταν γιος ενός
Άγγλου ιερέα της χώρας και η οικονομική του θεωρία του «ελεύθερου εμπορίου»
βρήκε εύνοια στην επίσημη βρετανική πολιτική». Αυτοί οι δύο πόλεμοι με το όπιο
που διεξήχθησαν από την Αγγλία εναντίον της Κίνας τον 19ο Αιώνα
μ.Χ., άρχισαν φυσικά η BOIC αυτή η εταιρεία δικαίως αποκαλείται ο ένοχος αυτών
των πολέμων.
Αλλά το πρώτο βήμα
προς αυτούς τους πολέμους έγινε από τους λεγόμενους «Χριστιανούς
ιεραπόστολους»: «Ήταν η «Κινεζική Αποστολή Εσωτερικής Χώρας» που ξεκίνησε τον
πόλεμο στην Κίνα με την παρεμβατική παρέμβασή της σε πολιτικά ζητήματα,
καλυμμένη στο όνομα του Χριστιανισμού. ”
Η συνήθεια της
προώθησης των συμφερόντων τους υπό τη σημαία του Χριστιανισμού και του
Χριστιανού ιεραπόστολου υιοθετήθηκε και από άλλους καπιταλιστές του
αγγλοσαξονικού κόσμου που είχαν τη μια ή την άλλη σχέση με την BOIC. «Μέλη των
Εταιρειών της Ανατολικής Ινδίας και των Βρετανικών Εταιρειών Ανατολικής Ινδίας
παρείχαν υλική υποστήριξη σε ευαγγελικούς Χριστιανούς.
Ο Ροκφέλερ και οι
συνεργάτες του ακολούθησαν το παράδειγμά τους, προωθώντας τον ευαγγελικό
Χριστιανισμό για να κρύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις, οι οποίες ήταν να
επιτύχουν πολιτική κυριαρχία πρώτα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην συνέχεια σε
ολόκληρο τον κόσμο, κάτι που επρόκειτο να αποδείξει ο γέρος John D. [Darby]
Christian Fundamentalist Μια αίρεση που ιδρύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες από το
μέλος της British East India Company John Nelson Darby ονομαζόταν Διανομή.
("Διανομή").
Η αποστολή της
ενδοχώρας της Κίνας ξεκίνησε τον πόλεμο στην Κίνα με την παρεμβατική παρέμβασή
της σε πολιτικά ζητήματα, μεταμφιεσμένη στο όνομα του Χριστιανισμού, και στη
Νότια Αφρική, πριν από το ξέσπασμα του πολέμου των Μπόερ, ήταν η Ιεραποστολική
Εταιρεία του Λονδίνου.
Όλες αυτές οι
χριστιανικές οργανώσεις φαίνεται να χρηματοδοτούνται καλά. Κατά την διάρκεια
του Πολέμου της Επανάστασης, οι Κουάκερς ίδρυσαν κοινότητες που μοιάζουν με
κομμουνιστές και έλαβαν σημαντική οικονομική βοήθεια από τον William Aldrich (έναν
από τους προγόνους του Nelson Aldrich Rockefeller) και τον Stephen Hopkins.
Στην δεκαετία του
'40 μ.Χ. και του '50 μ.Χ. του Εικοστού Αιώνα μ.Χ., ορισμένοι εκπρόσωποι της
Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας, όπως ο John Foster και ο Allen Dulles, έπαιξαν καθοριστικό
ρόλο στην διαμόρφωση της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Στο Νότο,
η Πρεσβυτεριανή Εκκλησία ήταν ο κύριος χρηματοδότης δύο μαύρων πανεπιστημίων.
Το κύριο δόγμα της
πρώτης Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών και της Εταιρείας του Λονδίνου, που προτάθηκε
προηγουμένως από τους London Staplers και αναφέρθηκε στα έγγραφά τους, ήταν η
ιδέα ότι το άτομο εννοούσε ελάχιστα έξω από την ιδέα του και την ιδέα του για
το Νέο Παγκόσμια Τάξη.
Η Εταιρεία
Ανατολικών Ινδιών, η Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών και ο διάδοχός τους,
η Επιτροπή των 300, ενήργησαν με βάση ότι ήταν Ολύμπιοι που είχαν σκοπό να
θέσουν τον έλεγχο στον άνθρωπο και σε ολόκληρο τον πλανήτη, ο οποίος ήδη
έδειχνε σημάδια αποσύνθεσης, σε μεγάλο βαθμό λόγω στον υπερπληθυσμό, ο οποίος
πρέπει να εξαλειφθεί.
Τα μέλη της
Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών δεν πίστευαν ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον
Θεό για κοινωνική αλληλεπίδραση και αμοιβαία προστασία. Οι σοφοί τους
κατήργησαν αμέσως αυτήν ακριβώς την έννοια. Η άποψή τους ήταν ότι ο άνθρωπος
πρέπει να ελέγχεται. Ως εκ τούτου, ανέλαβαν να ανησυχούν για την ευημερία του
και οι συνέπειες μιας τέτοιας ανησυχίας αποδείχθηκαν πολύ καταστροφικές.
Με άλλα λόγια, η
ανθρωπότητα έπεσε στα χέρια μιας ομάδας κακοποιών που ανέλαβαν τον έλεγχο της
κοινωνίας, κακών καταπιεστών των οποίων οι πολιτικές εφαρμόστηκαν από
κυβερνήσεις που τους χρησίμευαν ως «παραβάν» και αποτελούνταν από αξιωματούχους
τους οποίους οι άνθρωποι θεωρούσαν εκλεκτούς τους.
Οι σύμμαχοί τους
στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν μόνο πολυάριθμοι, αλλά και καλά μορφωμένοι.
Μέχρι το 1905, οι απόγονοί τους είχαν δημιουργήσει ένα δίκτυο σοσιαλιστών στις
Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο ίδρυσαν οι Clarence Darrow, Elton Sinclair και
Morris Hillquit, τα ονόματα των οποίων έγιναν σύντομα γνωστά σε κάθε αμερικανική
οικογένεια. Όλοι τους (εκτός από τον Clarence Darrow) ελέγχονταν άμεσα από την
Επιτροπή των 300
Ποιοι είναι οι
στόχοι αυτής της μυστικής ομάδας ελίτ, των κληρονόμων του Wind Conquering
Moriah, της λατρείας του Διονύσου, της λατρείας της Ίσιδας, των Καθαρών, των
Βογομίλων, των Illuminati και των Κομμουνιστών;
[σύνολο 23 στόχοι].
Τα μέλη αυτής της
ομάδας αυτοαποκαλούνται επίσης «Ολύμπιοι» επειδή πιστεύουν πραγματικά ότι είναι
ίσοι σε ανάστημα και δύναμη με τους θρυλικούς θεούς του Ολύμπου. Όπως ο θεός τους
Εωσφόρος, τοποθετήθηκαν πάνω από τον αληθινό Θεό μας, πιστεύοντας ακράδαντα ότι
κλήθηκαν από το θεϊκό δικαίωμα να επιτύχουν τα ακόλουθα:
(1) Να φέρουν στην
εξουσία μια Κυβέρνηση ενός κόσμου και να εγκαθιδρύσουν μια Νέα Παγκόσμια Τάξη
με μια ενοποιημένη εκκλησία και νομισματικό σύστημα υπό τον έλεγχό τους. Λίγοι
γνωρίζουν ότι η Κυβέρνηση του One World άρχισε να δημιουργεί την «εκκλησία» της
στην δεκαετία του 20 μ.Χ. και του 30 μ.Χ. του Εικοστού Αιώνα μ.Χ., γιατί
συνειδητοποίησε την ανάγκη να παράσχει μια διέξοδο στην φυσική ανάγκη της
ανθρωπότητας για θρησκεία, και ως εκ τούτου ίδρυσε μια «εκκλησιαστική» οργάνωση
για να διοχέτευση αυτής της πίστης σε αυτό που επιθυμούσε.
(3) Να σχεδιάσουν
και να πραγματοποιήσουν την καταστροφή των θρησκειών, και ιδιαίτερα του
Χριστιανισμού, με μόνη εξαίρεση τη θρησκεία που δημιούργησαν.
(13) Δημιουργήστε
νέες λατρείες και συνεχίστε να υποστηρίζετε τις υπάρχουσες, οι οποίες
περιλαμβάνουν ροκ γκάνγκστερ όπως οι Rolling Stones του Mick Jagger (με ειδική
υποστήριξη της ευρωπαϊκής μαύρης αριστοκρατίας), καθώς και όλα τα ροκ
συγκροτήματα που δημιούργησε ο Tavistock, ξεκινώντας από τους Beatles.
Ενθαρρύνετε το ενδιαφέρον για παγανιστικές τελετουργίες και θρησκευτικές
λατρείες, όπως η λατρεία της Καμπάλα. Τα «αστέρια» πρέπει να δώσουν παράδειγμα
αυτού του ενδιαφέροντος.
Στις αρχές του 2005
μ.Χ., οι καβαλιστικές λατρείες είχαν γίνει ευρέως διαδεδομένες στις Ηνωμένες
Πολιτείες. Η Shirley MacLaine, η Madonna και η Demi Moore μυήθηκαν σε
παρακλάδια αυτής της ξένης οιονεί θρησκευτικής πρακτικής. Οι ομάδες της Καμπάλα
έχουν ξεφυτρώσει σε όλη την Αμερική, αλλά πουθενά δεν είναι πιο άφθονες από
ό,τι στο Χόλιγουντ.
(14) Συνεχίστε να
διαδίδετε τη λατρεία του χριστιανικού φονταμενταλισμού που ιδρύθηκε από τον
υπηρέτη της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, John Nelson Darby. Το πώς ο
Ντάρμπι, ο οποίος ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες με το πρόσχημα ενός φτωχού
ιεροκήρυκα, μπόρεσε να ταξιδέψει σε ολόκληρη τη χώρα παραμένει ένα μυστήριο που
καλύπτεται από το σκοτάδι.
Οι «Ευρωπαϊκές
διασυνδέσεις» του είναι επίσης ανεξήγητες. Μεταξύ αυτών των «γνωστών» του ήταν
ο Τζον Χένρι και ο Φράνσις Νιούμαν, οι αδερφοί Φρερ, ο Τζόζεφ Βολφ, η Λαίδη
Πάουερκορτ, η Καρλάιλ και ο πάμπλουτος τραπεζίτης Χένρι Ντράμοντ (Χένρι
Ντράμοντ). Αυτοί οι άνθρωποι ανήκαν αναμφίβολα στην εύπορη, προνομιούχα αγγλική
τάξη, που ήταν σε στενή φιλία με πλούσιους Ευρωπαίους που λέγεται ότι ίδρυσαν
την Εκκλησία των Αδελφών.
Σύμφωνα με την
έρευνα του Otto J. Scott (The Secret Six), «η νόμιμη επιθυμία για τον
τερματισμό της δουλείας κατευθύνθηκε λάθος από έξι πλούσιους άνδρες που
αποστάτησαν από τον Χριστό σε μια αιματηρή σύγκρουση (τον Εμφύλιο Πόλεμο) που
δίχασε ένα έθνος και διέκοψε τις σχέσεις μεταξύ των φυλών».
Είναι γνωστό ότι
ένα από αυτά τα «Μυστικά Έξι» συνδέθηκε στενά με την Επιτροπή των 300. Όσο για
αυτούς τους έξι, έμειναν ήσυχα στη Βοστώνη, επιλέγοντας το Κάνσας στη δεκαετία
του πενήντα του δέκατου ένατου αιώνα ως πεδίο δοκιμών για τη δοκιμή των ιδεών
τους και « την επίτευξη των στόχων τους».
Το Χριστιανικό
Φονταμενταλιστικό κίνημα προοριζόταν να είναι ένα μέσο ενίσχυσης του Κράτους
του Ισραήλ, ταυτίζοντάς το με το βιβλικό Ισραήλ και μέσω του δόγματος του
«εκλεκτού λαού του Θεού», καθώς και κάνοντας σημαντικές χρηματικές δωρεές στο
Ισραήλ για ό,τι κατά λάθος οι οπαδοί της λατρείας πιστεύεται ότι είναι μια καλή
θρησκευτική αιτία με στόχο την ενίσχυση του Χριστιανισμού. Αυτή η θέση αγνοεί
το γεγονός ότι το σύγχρονο Ισραήλ δημιουργήθηκε ως σιωνιστικό πολιτικό (όχι
θρησκευτικό) κράτος. (Πηγή: "A History of Sionism." Walter Laqueur)
(15) Προωθήστε τη
διάδοση θρησκευτικών λατρειών όπως η μουσουλμανική αδελφότητα, ο μουσουλμανικός
φονταμενταλισμός, οι Σιχ, και πραγματοποιήστε πειράματα στον έλεγχο του
ανθρώπινου μυαλού σύμφωνα με τις γραμμές του Τζιμ Τζόουνς και του Γιου του Σαμ.
Πρέπει να σημειωθεί
ότι ο αείμνηστος Αγιατολάχ Χομεϊνί ήταν πλάσμα του Έκτου Στρατιωτικού Κλάδου
Πληροφοριών της Βρετανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, γνωστό ως MI6, όπως έγραψα το
1.985 μ.Χ. στο What Really Happened in Iran. Αυτή η λεπτομερής μελέτη εξηγεί
διεξοδικά την διαδικασία βήμα προς βήμα για να φέρει τον Χομεϊνί στην εξουσία
από την Αμερικανική κυβέρνηση.
(16) Προώθηση της
διάδοσης των ιδεών της «θρησκευτικής απελευθέρωσης» σε όλο τον κόσμο με στόχο
την υπονόμευση των υπαρχουσών θρησκειών και, ειδικότερα, του Χριστιανισμού.
Ξεκίνησε με την «θεολογία της απελευθέρωσης των Ιησουιτών», η οποία οδήγησε
στην πτώση του καθεστώτος Somoza στην Νικαράγουα και, μέσω ενός
εικοσιπενταετούς «εμφύλιου πολέμου», κατέστρεψε το Ελ Σαλβαδόρ.
Με την υποκίνηση
των Ιησουιτών, η Κόστα Ρίκα και η Ονδούρα παρασύρθηκαν επίσης σε επαναστατικές
δραστηριότητες. Το 1.991 μ.Χ., η Νικαράγουα καταστράφηκε, το Περού τυλίχθηκε σε
ανταρτοπόλεμο, το σταθερό καθεστώς στην Χιλή ανατράπηκε, οι οικονομίες της
Βενεζουέλας και της Αργεντινής γονάτισαν από την επανάσταση και τον πόλεμο και
η Σερβία και το Ιράκ καταστράφηκαν στο έδαφος (https://katehon.com/ru/article/antihristianskaya-missiya-britanii).
Ο
Γάλλος διαμαρτυρόμενος Jean Thiophile Disaguliers, το θέρος τού 1.717 μ.Χ., στο
Λονδίνο, ίδρυσε την Μεγάλη Στοά τού Λονδίνου που εδημοσίευσε υπό την υπογραφή
τού James Anderson το βιβλίο Constitutions, το όποιο περιείχε τους βασικούς
κανονισμούς της φραγκομασονίας.
μετά
την ακύρωση του Εδίκτου της Νάντης, στις 18 Οκτωβρίου 1.685 μ.Χ. από τον
Λουδοβίκο ΙΔ', οι Γάλλοι Διαμαρτυρόμενοι, οι όποιοι μέχρι τότε εκαλύπτοντο από
το έδικτο αυτό, υπεχρεώθησαν να μεταναστεύσουν μαζικά εκτός Γαλλίας (κάπου
300.000 άτομα) στην Ελβετία, Γερμανία, Αγγλία και στις Αγγλικές κτήσεις (https://www.oodegr.com/oode/istoria/fragoi/kakoi3.htm).
Στην
Γαλλική Επανάσταση ο βασιλιάς έπεσε χάρη στην προσωπική του ανικανότητα να
κυβερνήσει και, πληρώνοντας ουσιαστικά λάθη και παραλείψεις προκατόχων του,
καρατομήθηκε μόνο με μια ψήφο επιπλέον. Και αυτή η ψήφος δεν ανήκε σε άλλον
παρά στον εξάδελφο του, πρίγκιπα Λουδοβίκο Φίλιππο της Ορλεάνης, γεγονός που
κατέπληξε και τους πιο ακραίους επαναστάτες.
Αναφερόμενοι
στο πρόσωπο του πρίγκιπα Φιλίππου της Ορλεάνης, πρωτοεξαδέλφου του βασιλιά και
μέλους του βασιλικού οίκου των Βουρβώνων, ήλθε η ώρα να αναφερθούμε στο ποιοι
ήθελαν και επιδίωξαν την ανατροπή του «Παλαιού Καθεστώτος» και γιατί.
Τόσο
ο πρίγκιπας Φίλιππος της Ορλεάνης όσο και πολλοί άλλοι υψηλά ιστάμενοι, καθώς
και διανοούμενοι της Γαλλίας των Βουρβώνων ήταν μέλη μυστικών εταιριών οι
οποίες είχαν κάνει την εμφάνιση τους στην χώρα από το έτος 1.726 μ.Χ., όταν
ορισμένοι Άγγλοι καθολικοί πολιτικοί εξόριστοι (οι «Ιακωβίτες») ίδρυσαν στο
Παρίσι την πρώτη μασονική στοά με την επωνυμία «Σαίντ Τόμας».
Με
βάση αυτή την στοά άρχισε ο προσηλυτισμός πολλών επιφανών Γάλλων, αριστοκρατών,
ιεραρχών, διανοουμένων, καλλιτεχνών, κρατικών αξιωματούχων κ.α., με αποτέλεσμα
γρήγορα ο αριθμός των στοών να αυξηθεί και να εξαπλωθούν σε όλη την χώρα
συναποτελώντας πλέον τη «Μεγάλη Στοά της Γαλλίας».
Επιπλέον,
μολονότι στην αρχή η πρώτη στοά αποτελείτο από Καθολικούς, με τον καιρό πολλοί
Προτεστάντες εισέδυσαν στις τάξεις της και ως πιο δυναμικό και προοδευτικό
στοιχείο κατάφεραν να πάρουν την ηγεσία στα χέρια τους.
Το
1.773 μ.Χ. ένα μεγάλο μέρος των μελών της «Μεγάλης Στοάς της Γαλλίας»
αποσχίσθηκε σχηματίζοντας τη «Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας», της οποίας Μέγας
Διδάσκαλος ονομάσθηκε ο Λουδοβίκος Φίλιππος της Ορλεάνης. Ο νέος αυτός
σχηματισμός άρχισε να αποκτά μεγάλη οικονομική και πολιτική δύναμη, γενόμενος
«κράτος εν κράτει» και το 1.789 μ.Χ., όταν ξέσπασε η Επανάσταση, αριθμούσε περί
τις 1.000 στοές.
Τι
όμως ήταν εκείνο που κίνησε αυτό το πλήθος Γάλλων να μυηθούν στις στοές; Πολλοί
Γάλλοι, κινούμενοι από διάφορα αίτια- είτε διότι τους έλκυε ο μυστικιστικός
χαρακτήρας της διδασκαλίας και των τελετουργικών της οργάνωσης, είτε
πιστεύοντας στις ευγενείς ιδέες και τα ιδανικά που αυτή διακήρυσσε, είτε από
ιδιοτελείς σκοπούς ή ακόμη και από ανία -ίδιο των ευγενών- πύκνωσαν τις γραμμές
των στοών. Επιπλέον, στις τάξεις των Γάλλων ευγενών εκείνης της εποχής
επικρατούσε ένας θαυμασμός για την αγγλική αριστοκρατία, η οποία από την εποχή
των Στιούαρτς είχε καταφέρει να επιβάλει μια συνταγματική μοναρχία που της
έδινε την δυνατότητα να κυριαρχεί στην πολιτική ζωή μαζί με τους αστούς. Σε αντίθεση
με αυτούς, οι Γάλλοι αριστοκράτες είχαν υποχρεωθεί από τον ισχυρό βασιλιά
Λουδοβίκο ΙΔ΄ να εγκαταλείψουν τους πύργους και τα κτήματα τους και να
εγκατασταθούν μονίμως στις Βερσαλλίες, όπου ζούσαν με επιδόματα που τους
παρέχονταν από το βασιλικό θησαυροφυλάκιο, χάνοντας έτσι τη δύναμη τους και
εκφυλιζόμενοι σε απλούς αυλικούς που ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για την
βασιλική εύνοια.
Όλοι
αυτοί λοιπόν, οι οποίοι διψούσαν για την εξουσία που τους είχε αφαιρεθεί,
αντιμετώπισαν την αγγλική αριστοκρατία ως πρότυπο και τις αγγλικής επινόησης
τεκτονικές στοές ως ένα πολιτικό όργανο με βάση το οποίο θα μπορούσαν να
διεκδικήσουν και πάλι τη χαμένη ισχύ τους. Σε αυτούς με τον καιρό προστέθηκαν
και εύποροι αστοί, δημοτικοί άρχοντες, τραπεζίτες, καραβοκύρηδες, έμποροι,
ελεύθεροι επαγγελματίες, τεχνίτες κ.α., οι οποίοι είχαν αποκτήσει μέσα από τα
επαγγέλματα τους οικονομική ισχύ, αλλά τους έλλειπε η πολιτική έκφραση και
υπόσταση στο πλαίσιο της μοναρχίας, καθώς επίσης και η κοινωνική άνοδος στην
ανώτερη τάξη των αριστοκρατών. Η μασονία με τις φιλελεύθερες ιδέες που πρέσβευε
δημιουργούσε στο πλαίσιο των στοών τις προϋποθέσεις ώστε να μπορέσουν όλες
αυτές οι επιδιώξεις να βρουν την έκφραση τους.
Επιπλέον
στους κόλπους των τεκτονικών εργαστηρίων υπήρχε μέσα από τον αμοιβαίο σεβασμό
των διαφόρων κοινωνικών τάξεων μια κοινωνική ισότητα «εκτός κράτους», η οποία
ήταν αδιανόητη για το απολυταρχικό κράτος του «Παλαιού Καθεστώτος». Με αυτό τον
τρόπο οι κοινωνικές διαφορές είχαν ήδη καταργηθεί μέσα στις στοές. Τα μέλη τους
δεν ήταν πλέον «υπήκοοι», αλλά άνθρωποι μεταξύ ανθρώπων, που μπορούσαν να
σκέπτονται και να δρουν ελεύθερα. Έτσι, η μυστική ελευθερία των στοών έγινε το
μυστικό της ελευθερίας.
Η
Επανάσταση είχε ήδη δρομολογηθεί και στο τέλος Ιουνίου οι εκπρόσωποι της Τρίτης
Τάξης είχαν εκλέξει μια επαναστατική επιτροπή, η οποία είχε εγκατασταθεί
παράνομα στο Δημαρχείο των Παρισίων (Hotel de Ville) και έδινε την εικόνα μιας
Αρχής που περίμενε να παραλάβει τα ηνία του κράτους. Σε αυτή την επιτροπή είχε
στρατολογηθεί μια πλειάδα μασόνων, όπως οι Λασάλ, Τασάν, Ντελότρ, Κουατρεμέρ,
Ζανίν, Οσελάν, Γκαράν ντε Κουλόν, Μορό ντε Σαν Μερύ, και Μπεϊλύ. Πρώτο τους
μέλημα ήταν να σχηματίσουν μια ένοπλη δύναμη αποτελούμενη από εξεγερμένους
αστούς με αρχηγό τον Λασάλ και υπαρχηγό τον Γκολάρ, μασόνοι και οι δύο. Εκείνοι
το πρωινό της 14ης Ιουλίου έστειλαν αντιπροσωπεία που συναντήθηκε με τον
διοικητή της Βαστίλλης ζητώντας του να παραδοθεί, ενώ ήδη είχαν σχεδιάσει την
επίθεση εναντίον του φρουρίου. Αρχηγός της εφόδου ήταν ο μασόνος Μορετόν ντε
Σαμπριγιάν, ενώ επιμέρους αρχηγοί των τριών ομάδων επιτιθέμενων ήταν οι μασόνοι
Σαντερέ και Παλού (ομάδα α, συνοικία Σαν Αντουάν), Φουρνιέ (ομάδα β, συνοικία
των Χαλ), και Κασονιέρ (ομάδα γ, περιοχή Αψίδας του Θριάμβου).
Ο
ενορχηστρωτής της όλης επιχείρησης της Γαλλικής Επανάστασης βέβαια δεν ήταν
άλλος από τον πρίγκιπα Λουδοβίκο Φίλιππο της Ορλεάνης, ο οποίος μέσα από το
παλάτι του υποκινούσε και χρηματοδοτούσε την Επανάσταση, γεγονός που είχε γίνει
ευρύτατα γνωστό και είχε καταγγελθεί από όλες τις βασιλικές Αυλές της Ευρώπης.
Φαίνεται λοιπόν καθαρά ότι δεν ήταν καθόλου αυθόρμητη και ασχεδίαστη η επίθεση
εναντίον της Βαστίλλης και είναι πλέον φανερό με τις εγγυήσεις και τις εντολές
ποίου ο διοικητής της την παρέδωσε αμαχητί μαζί με τη φρουρά της στους
επαναστάτες.
Την
επόμενη ημέρα της παράδοσης της Βαστίλλης η επαναστατική επιτροπή που έδρευε
στο Δημαρχείο σχημάτισε την Κομούνα των Παρισίων, με δήμαρχο τον μασόνο Μπεϊλύ,
ενώ η ένοπλη δύναμη των αστών μετασχηματίσθηκε σε Εθνική Φρουρά υπό την ηγεσία
του μασόνου μαρκησίου Λα Φαγιέτ, ο οποίος, έστω και πρόσκαιρα, συγκέντρωσε με
αυτό τον τρόπο στα χέρια του την μόνη αξιόλογη δύναμη εκείνης της εποχής, τη
«δύναμη των επαναστατών». Έτσι, μετά τα γεγονότα του Οκτωβρίου τόσο ο βασιλιάς
όσο και η Εθνοσυνέλευση ουσιαστικά περιήλθαν στον έλεγχο του μαρκησίου.
Πολλές
στοές μετασχηματίσθηκαν σε επαναστατικές πολιτικές λέσχες, όπως η στοά
«Εγκυκλοπαιδική» της Τουλούζης, που έγινε «Εγκυκλοπαιδική Εταιρεία» ή η
«Συγκέντρωση των Φίλων», που έγινε «Κέντρο των Φίλων», χωρίς μέσα από αυτή την
μετατροπή να χάσουν το τεκτονικό τους πνεύμα, παρότι με την νέα τους μορφή ήταν
πλέον ανοικτές και στους αμύητους. Φρόντισαν πάντοτε να αναγνωρίσουν ως αρχή
τους την Μεγάλη Ανατολή, στην οποία μετά τον αποχριστιανισμό τους και την
αποκήρυξη ορισμένων αγίων (τους οποίους αρχικά είχαν ανακηρύξει ως προστάτες),
είχαν την πλήρη αναφορά τους.
Αρκετές
στοές, όπως η στοά «Παρφέ Ουνιόν» του Μοντομπάν, κάλεσαν τα μέλη τους σε
συνεδρίαση προκειμένου να υιοθετήσουν και να υπερασπισθούν όλες τις πράξεις της
«Εθνοσυνέλευσης». Ο πρόεδρος της, Μαλεζιό ντε Αμέλ, εγκωμίασε την «ευτυχισμένη
επανάσταση που πραγματοποιείται» και ευχαρίστησε τον Μεγάλο Αρχιτέκτονα Του
Σύμπαντος που έκανε κάτι τέτοιο δυνατό. Στην ίδια συνεδρίαση ο Κορμπάν ντε
Πόντμπριάν ισχυρίσθηκε ότι «Η νίκη της ελευθερίας και του πατριωτισμού είναι η
πιο πλήρης νίκη του αληθινού τέκτονα».
Η
στοά Λα Φιλαντελφίκ των Παρισίων αμέσως μετά την «πτώση της Βαστίλλης» έστειλε
ανοικτή επιστολή προς τη Μεγάλη Ανατολή με την οποία επικροτούσε με ενθουσιασμό
την Επανάσταση που προήγαγε το πνεύμα της ισότητας, το οποίο οι ίδιοι εφήρμοζαν
από χρόνια στα εργαστήρια τους και ονόμαζε όσα μέλη της είχαν εμπλακεί στις
πολιτικές εξελίξεις «verteux citoyens» (ενάρετους πολίτες), «bons fleres»
(καλούς αδελφούς) και «vraies maçons» (αληθινούς μασόνους).
Με
την επικράτηση, μάλιστα, της Επανάστασης και τους ευρωπαϊκούς πολέμους που
ακολούθησαν, έθεσαν ως στόχο τους την ανατροπή των απολυταρχικών μοναρχιών της
εποχής και την ίδρυση φιλελεύθερων και συνταγματικών κυβερνήσεων.
Η
εξέλιξη της Επανάστασης είναι γνωστή, επομένως σ’ αυτό το σημείο σταματούμε την
αφήγηση των γεγονότων, θεωρώντας ενδεικτικά για τον ρόλο των στοών τα
παραδείγματα που δώσαμε και θέλοντας να απαντήσουμε σε μια ερώτηση που είναι
πιθανόν να τεθεί.
Όσοι
έχουν μελετήσει την ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης πιθανώς να αναρωτηθούν πώς
είναι δυνατό οι μασονικές στοές να συνέβαλαν σε ένα εγχείρημα κατά το οποίο
πολλά από τα μέλη τους, μεταξύ των οποίων και ο Μεγάλος Διδάσκαλος της Μεγάλης
Ανατολής της Γαλλίας, πρίγκιπας Λουδοβίκος Φίλιππος, έπεσαν θύματα των
επαναστατών, συχνά μάλιστα καρατομούμενοι. Θα απαντήσουμε με ένα πολύ γνωστό
παράδειγμα από την Ιστορία του περασμένου αιώνα.
Το
γεγονός ότι ο Στάλιν εξεδίωξε από το κόμμα και την χώρα και δολοφόνησε τελικά
στην Λατινική Αμερική τον Τρότσκυ (Λεβύ Μπρονστάιν), δεν μπορεί να μειώσει την
συμμετοχή του δεύτερου στην Οκτωβριανή Επανάσταση, ούτε και να ακυρώσει τον
σημαντικό ρόλο τον οποίο διαδραμάτισε ως διοργανωτής και πολιτικός επικεφαλής
του ιδιόρρυθμου «Ερυθρού στρατού» στην επιτυχή έκβαση του πολέμου και την
επικράτηση των Μπολσεβίκων.
Ή,
για να επανέλθουμε στο θέμα που εξετάζουμε, δεν μπορεί κανείς να ισχυρισθεί ότι
οι Γιρονδίνοι δεν διαδραμάτισαν κανέναν ρόλο στην Γαλλική Επανάσταση, επειδή
αργότερα εκκαθαρίσθηκαν από τους Ιακωβίνους.
Οπωσδήποτε
οι μασονικές στοές δεν είχαν ως μοναδικό και κύριο σκοπό τους την Επανάσταση,
ωστόσο πολλά από τα μέλη τους είχαν αφιερωθεί ολόψυχα στην ολοκλήρωση αυτού του
έργου και με τη βοήθεια των στοών και του μεταξύ τους ισχυρού συνδέσμου
συνέβαλαν συχνά στην επίτευξη δύσκολων στόχων των επαναστατημένων, όπως ήδη
καταδείξαμε. Άλλωστε, αν ορισμένοι μασόνοι εκκαθαρίσθηκαν από άλλους, τέκτονες
ή μη, κατά την διάρκεια των γεγονότων, είναι ένα ερώτημα που αφορά αποκλειστικά
την επαναστατική διαλεκτική (https://www.oodegr.com/oode/istoria/fragoi/masonia_1.htm).
Ο
μόνος Πρόεδρος παγκόσμια που μίλησε ανοικτά ενάντια στις μασονικές στοές κ τις
μυστικές οργανώσεις που διοικούν κ καταστρέφουν τον κόσμο..Έφαγε φυσικά την
σφαίρα του για να μην ξυπνήσει ο κόσμος κ για να γίνει παράδειγμα στους
μελλοντικούς πολιτικούς ωστε να μην το ξανά τολμήσουν
(https://apantaortodoxias.blogspot.com/2025/03/blog-post_876.html).
Για
κάποιους ερευνητές ακόμα και οι πρόσκοποι όπως επίσης και η θεοσοφία είναι
παρακλάδια της ίδιας της μασονίας και ελέγχονται από αυτή αφού όπως είναι
γνωστό και ο Baden Powell, ο
ιδρυτής των προσκόπων ήταν και αυτός μασόνος όπως και ο αδερφός του.
Οι
μασόνοι προσπαθούν μέσω φιλανθρωπίας να προωθήσουν τις ειδωλολατρικές τους
απόψεις για να αποκτήσουν νέους οπαδούς, όπως ακριβώς με τους ίδιους τρόπους
προσπάθησε και ο Ιουλιανός ο Παραβάτης να αποκτήσει αποτυχημένα οπαδούς στην ρωμανία για να αυξήσει τους ομοιδεάτες
του, αντιγράφοντας και οι δύο αποτυχημένα τον Χριστιανισμό.
Ο δε Μακρόν είναι ο 1ος
Γάλλος Πρόεδρος που επισκέφτηκε μασονική Στοά, την τεκτονική Γαλλίας ο 2025
μ.Χ.
Υπάρχει και λευκή μασονία
για όπως η Opus
Dei και
οι Ιησουίτες που είναι εξίσου ισχυρή η οποία πολλές φορές συγκρούονται και
άλλος συνεργάζονται μεταξύ τους το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στην Ρωσία με τις
διάφορες φράξιες των Σιλοβίκι (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html),
όπως επίσης και στην Δύση με τους μασόνους, τις φατρίες και τους εθνικιστές (https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_15.html ,
https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_46.html),
αλλά επίσης το ίδιο πράγμα συμβαίνει ακόμα και στην Μουσουλμανική Αδελφότητα
(https://alophx.blogspot.com/2019/05/blog-post_7.html,
https://alophx.blogspot.com/2020/06/al-tawqa.html,
https://alophx.blogspot.com/2017/06/game-of-thrones_7.html,
https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_91.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/isis.html),
αλλά τις σε πολλές παρακλάδια της μασονίας.
Εδώ
μπορεί να αναφερθεί αντίστοιχα ότι υπάρχουν κι άλλες οργανώσεις που ιδρύον
έχουν ιδρυθεί και διευθύνονται από την μασονία, όπως είναι το club rotary,
η εταιρεία της Θουλής παλαιότερα στην γερμανία,
το τάγμα της Χρυσής Αυγής το
οποίο ξεκίνησε την νέα ειδωλολατρία στην Μεγάλη Βρετανία και παράλληλα μαζί με
αυτά ήταν και η ένωση των δικαίων της οποίας μέλος ήταν ο ιδρυτής του
κομμουνισμού Κάρολος Μαρξ.
Επίσης
πρέπει να αναφερθεί ότι όσο το τόσο ο Πατριάρχης Αθηναγόρας που ήταν προσωπική
επιλογή του Προέδρου Truman
για Πατριάρχη, όσο επίσης και ο Kissinger
ήταν όλοι τους μασόνοι και προωθούσαν τα σχέδια για μία παγκόσμια οικονομία
παγκόσμια κυβέρνηση και παγκόσμια θρησκεία.
Πιθανός
οι δυτικές ελίτ υποστηρίζουν την άνοδο του εναντία στον Τραμπ και να ανεβάσουν
αυτόν σε θρόνο ισλάμ και ίσως και αυτός μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας,
παρακλάδι μασονίας και να υποστηρίζει οι αυτός μαχντί που εμφανίζεται μετα από
θάνατο βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας, του νυν ή του προηγούμενου και μάχη
πριγκίπων αυτής ή εξόντωση από Σαλμάν των άλλων πριγκίπων ή μάχη των γιών του
μετά τον θάνατο του.
Ο Μέγας Ναπολέων ήθελε να
επανιδρύσει κράνος Ισραήλ και τον Ναό του Σολομώντα σαν Ιουλιανό και επανίδρυσε
το Σαχεντρίν.
Οι Σουμέριοι βασιλείς έλεγαν πως τάχα είχαν καταγωγή από δήθεν «θεούς» και ο λαός από τα ζώα, έτσι ώστε να τους λένε να τους υπακούν απόλυτα σαν τα ζώα τους αφέντες τους, αφού αυτοί ήταν δήθεν «θεοί» και ο λαός δήθεν «ζώα», ενώ και με την θεωρεία του Δαρβίνου με παρεμφερή τρόπο έβγαζαν κατώτερους άλλους λαούς, ή τάξεις αδίστακτοι πολιτικοί και επιχειρηματίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου