ALOPHX.BLOGSPOT.COM : Ιουνίου 2024

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΠΟΥ ΗΔΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό, αν και όλες οι Προφητείες για τον αναμενόμενο Μεσσία του Κόσμου έχουν εκπληρωθεί από τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, υπάρχουν ακόμη και στις μέρες μας κάποιοι που πιστεύουν ότι αυτές δεν έχουν εκπληρωθεί και αναμένουν από κάποιον άλλον τάχατες να έρθει για να τις «εκπληρώσει».

Αυτές οι απόψεις τους δεν είναι σε καμία περίπτωση σωστές και στην ουσία δεν πληρείται κανένα από όσα πρέσβευαν οι Προφητείες για τον ερχομό του Μεσσία που είναι πολλές και εκπληρώθηκαν από τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό (https://www.oodegr.com/oode/grafi/pd/profities2.htm, https://megalipanagiathivon.gr/2022/10/31/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%AC%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5/, https://orthodoxia.online/%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1/megali-evdomada-oi-profiteies-pou-ekplirwthikan-sto-proswpo-tou-messia-xristoy/, https://www.neotitafokid.gr/2021/12/113.html), ενώ όσοι ακόμα «περιμένουν τον Μεσσία» να έρθει, έχουν μειώσει τον αριθμό αυτών για τον «αναμενόμενο» τους ή τους έχουν παραλλάξει/αλλάξει.

Καταρχάς, όπως έλεγαν οι Προφητείες, αρχικά θα υπέφερε και θα θανατωνόταν με ατιμωτικό θάνατο και θα τον απέρριπτε ο λαός του, όμως στην συνέχεια θα επέστεφε θριαμβευτής και θα γίνονταν Βασιλιάς όλου του κόσμου.

Αυτό ηταν κάτι που δεν μπορούσαν να καταλάβουν οι Εβραίοι πως θα γίνονταν και για τον λόγο αυτό χώρισαν τον Έναν και Μοναδικό Μεσσία σε δύο πρόσωπα, τον δήθεν «μεσσία Μπεν Ζοζέφ» από τις 11 φυγές του Ισραήλ και τον τάχατες «μεσσία Μπεν Δαβίδ» από την φυλή του Ιούδα και την γενολόγια του Δαβίδ, με τον μεν πρώτο να υποφέρει, να απορρίπτεται και να πεθαίνει και τον δεύτερο να θριαμβεύει (https://alophx.blogspot.com/2024/04/blog-post_25.html).

Όμως αυτή η Προφητεία έχει ήδη γίνει πραγματικότητα, αφού ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός ήδη ήρθε και είχε ατιμωτικό υπέφερε και θανατώθηκε με ατιμωτικό θάνατο και τον απέρριψε ο λαός Του, όμως Αναστήθηκε μετά από τρεις μέρες όπως έλεγαν οι Προφητείες και όπως είναι γνωστό θα επιστρέψει και θα είναι ο απολυτός νικητής στην Δευτερά Ένδοξη Παρουσία Του.

Επίσης, οι Προφητείες έλεγαν ότι ο Μεσσίας θα ηταν ειρηνικός, θα έφερνε την ειρήνη στα έθνη και θα φέρονταν ειρηνικά, όμως οι Εβραίοι, που βρίσκονταν υπό την βάναυση Ρωμαϊκή κατοχή και καταπίεση, είχαν (και έχουν ακόμα) τον πόθο να απελευθερωθούν και πίστευαν ότι ο Μεσσίας θα ηταν ένας πολιτικοστρατιωτικός ηγέτης/βασιλιάς (σαν τον Δαβίδ, τον Σολομώντα και τους Μακκαβαίους) που θα απελευθέρωνε με την βία το Ισραήλ από την Ρώμη και θα εγκαθίδρυε μία παγκόσμια Εβραϊκή Αυτοκρατορία υποτάσσοντας όλα τα έθνη με την βία, όπως τον περίμεναν και οι εχθροί του Κυρίου, φαρισαίοι, Σαδδουκαίοι, γραμματείς και Ζηλωτές (https://alophx.blogspot.com/2020/05/blog-post_10.html, https://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post.html).

Όμως ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός εννοούσε ότι θα έφερνε όχι την εγκόσμια ειρήνη, αλλά την εσωτερική ειρήνη του Θεού, δηλαδή την λεγομένη και Βασίλεια του Θεού, ενώ η Βασίλεια Του θα ηταν πνευματική και όχι υλική σε όλα τα έθνη, στα οποία θα ηταν πνευματικός Βασιλιάς με την θέληση τους και όχι με την βία όπως έλεγαν και οι Προφητείες και με βάση αυτές θα έσωζε όχι μόνο τους Εβραίους, αλλά όλους τους λαούς της γης, αφού και αυτοί θα ηταν ισότιμα μέλη της.

Επίσης, έλεγαν ότι ο Μεσσίας θε έπρεπε να κατάγεται από την γενιά Δαβίδ, κάτι που ίσχυε για τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό που είχε μόνο μητέρα επί γης (αφού είχε Πατέρα το Πρώτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας), την Παναγιά μας, που κατάγονταν από την γραμμή του Δαβίδ (https://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post_11.html)., ενώ και ο θετός του πατέρας, ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ ο Δίκαιος και αυτός κατάγονταν και αυτός από τον Δαβίδ.

Οι Προφητείες έλεγαν ότι ο Μεσσίας θα ένωνε τον χωρισμένο Ιούδα και Ισραήλ, που ηταν πολιτική (με την Ιουδαία και Σαμάρεια ως κέντρα) και θρησκευτική (Ιουδαίοι και Σαμαρείτες), κάτι που έγινε ήδη, αφού μέσω του Χριστιανισμού, τόσο οι Ιουδαίοι, όσο και οι Σαμαρείτες, όπως και όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της γης, ηταν μέλη του Νέου Ισραήλ, δηλαδή του Νέου Εκλεκτού λαού, δηλαδή των Χριστιανών.

Αλλά και ο Ιουδαίας/Εβραίοι, ενώθηκε με τον Ισραήλ και την ειδωλολατρική Σαμάρεια/τα ειδωλολατρικά έθνη μέσω του Χριστιανισμού και αποτέλεσαν όλοι μαζί τον Νέο Εκλεκτό λαό/Νέο Ισραήλ, δηλαδή τους Χριστιανούς.

Αλώστε οι παλαιοί Εβραίοι, που πίστευαν και πιστεύουν στον Ιουδαϊσμό, δεν είναι πια ο Εκλεκτός λαός του λαού, κάτι που είπε και ο Ίδιος ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός όταν Τον απέρριψαν και πως αλλά έθνη και ένας Νέος Εκλεκτός λαός/Νέο Ισραήλ (δηλαδή οι Χριστιανοί επί γης), πήρε την θεση τους (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_77.html, https://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post_1.html, https://alophx.blogspot.com/2017/01/blog-post_64.html).

Επίσης, είχε προφητευθεί ότι ο Μεσσίας θα έκτιζε ξανά τον Ναό, τον οποίο θα προσκυνούσαν όλοι οι λαοί της γης, κάτι το οποίο συνέβη, με τον Μέγα Κωνσταντίνο που έκτισε μαζί με την Αγία Ελένη, εκτίσαν όντως όταν ιδρύθηκε η Χριστιανική και Ορθόδοξη ένδοξη Αυτοκρατορία της Ρωμανίας, τον νέο Ναό του Θεού, δηλαδή τον Πανάγιο Τάφο, τον οποίο όντως προσκυνούν όλοι οι Χριστιανοί όλων των λαών της γης (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_17.html, https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_13.html).

Όμως οι Εβραίοι που δεν το κατάλαβαν αυτό, περιμένουν ακόμα να έρθει κάποιος άλλος, ένας δηλαδή κοσμικός «μεσσίας», ο οποίος και θα ανακατασκευάσει όπως πιστεύουν αυτοί τον Τρίτο Ναό του Σολομώντα.

Επίσης, Ναός του Θεού ηταν και το ίδιο το Πανάγιο Σώμα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, ο οποίος όπως προφήτεψε ο Ίδιος ο Κύριος, θα καταστρέφονταν και θα ανασκευάζονταν σε τρεις μέρες, δηλαδή θα πέθαινε στον Σταυρό και θα ανασταίνονταν μετά από τρεις μέρες όπως και έγινε.

Επίσης, ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ, ότι οι απόγονοι του θα κατοικούσαν από τον Ευφράτη ως τον Νείλο και θα καταλάμβαναν τα εδάφη αυτά, κάτι που έγινε μέσω του πρωτοτόκου γιου του Αβραάμ, του Ισμαήλ, του οποίοι οι απόγονοι του, οι Άραβες, κατέλαβαν επακριβώς τα μέρη αυτά όταν επιτέθηκαν στην Ρωμανία.

Οπότε, η πιστή των Εβραίων ότι η Προφητεία αυτή μιλούσε για τους ιδίους δεν είναι αληθή και σκοτώνουν άδικα από την παρανόηση της Προφητείας χιλιάδες Άραβες σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και στην Παλαιστίνη (https://alophx.blogspot.com/2020/02/isis.html, https://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html, https://alophx.blogspot.com/2023/08/blog-post_90.ht, m https://alophx.blogspot.com/2020/08/blog-post_10.html, l https://alophx.blogspot.com/2016/09/v-behaviorurldefaultvmlo_23.html, https://alophx.blogspot.com/2023/11/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post.html).

Επίσης, οι Προφητείες έλεγαν ότι το μεγαλύτερο μέρος του Ισραήλ θα καταστρέφονταν και μόνο ένα Λύμα/Υπόλοιπο θα έμενε (όπως έλεγαν οι Προφήτες Ιεζεκιήλ, Ιερεμίας, Ησαΐας και πολλοί άλλοι Προφήτες στο Αρχαίο Ισραήλ), όπως και έγινε, κάτι που ήδη έγινε, με την Βαβυλώνιά Καταστροφή της Ιερουσαλήμ, εξορία και Αιχμαλωσία, την Ρωμαϊκή Καταστροφή της Ιερουσαλήμ, εξορία και Αιχμαλωσία και τον Β΄ΠΠ.

Το Νέο Ισραήλ, δηλαδή η Εκκλησιά έγινε ένα Παγκόσμιο Πνευματικό (όπως προφήτευε ο Προφήτης Δανιήλ) και όχι κοσμικό όπως πίστευαν οι Εβραίοι Βασίλειο, ενώ οι εχθροί που θα νικιόνταν ηταν συμβολικά οι δαίμονες, ο διάβολος και ο θάνατος που ηττήθηκαν από την Σταύρωση, τον θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.

Επίσης, η Προφητεία του Ησαΐα ότι οι Αιγύπτιοι θα πίστευαν στον αληθινό Θεό, αφού πρωτα θα τους έσωζε ένας Σωτήρας, σταλμένος από τον Θεό, που έγινε πρωτα από τον Μέγα Αλέξανδρο που τους έσωσε από τους Πέρσες, αλλά και τον Μέγα Κωνσταντίνο που τους έσωσε από τον Λικίνιο και με τον εκχριστιανισμό τους, όντως οι Πέρσες, εκτίσαν πολλούς Ναούς/Εκκλησίες στον Θεό, όσο ηταν Ορθόδοξοι και πριν γίνουν στην συνέχεια αιρετικοί, όπως και οι Ασσύριοι, για τους οποίους μιλούσε επίσης η ίδια Προφητεία.

Ο Ηλίας θα έρχονταν πριν από τον ερχομό του Κυρίου που θα συμφιλίωνε τους γονείς με τα παιδιά και θα ετοίμαζε τον δρόμο για τον Ερχομό του Κυρίου, κάτι που έγινε πρωτα με τον Άγιο Ιωάννη Προδρόμο και Βαπτιστή, για τον οποίο ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είπε ότι θα έχει την δύναμη και τον πνεύμα του Προφήτη Ηλία στον Αρχιερέα Ζαχαρία, τον πατερά του Ιωάννη του Βαπτιστή και Προδρόμου.

Αλλά και ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός ανέφερε ότι ήρθε σαν άλλος Προφήτης Ηλίας ο Ιωάννης (όπως και ο κανονικός κατά την Μεταμόρφωση) και αποκάλυψε ότι και πριν την Δευτέρα Παρουσία θα ξαναρθεί ο κανονικός Προφήτης Ηλίας ως δεύτερος Προδρόμος του με τον Προφήτη Ενώχ.

Επίσης, η Προφητεία αυτή του Μιχαία συνέχιζε και έλεγε ότι μετά την εμφάνιση του Προδρόμου, θα εισέρχονταν ξαφνικά ο Κύριος στον Ναό, που έγινε όντως αμέσως μετά την είσοδο του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα όταν ξεκίνησε επισημά την δράση Του και ανακοίνωσε πως ηταν ο Μεσσίας (όπως και πριν την Ανακήρυξη Του με την Παναγιά μας και τον Άγιο Δίκαιο Μνήστωρ Ιωσήφ όταν επισκέπτονταν τα Ιεροσόλυμα).

Οι Προφητείες έλεγαν ότι με τον Κύριο θα άνθιζε η Έρημος και ο Ιορδάνης θα γύριζε πίσω, με την Σαρανταήμερο δηλαδή Νηστεία Του στην έρημο, ενώ ο Ιορδάνης εξαγιάστηκε κατά τα Θεοφάνια του Κυρίου.

Όμως οι Εβραίοι πίστεψαν ότι η έρημος θα γίνονταν εύφορη με τεχνικά μέσα και προσπάθησαν να το πέτυχουν αυτό μέσω αρδεύσεων και του φυτέματος δέντρων και φυτών, ενώ προσπάθησαν επίσης με τεχνικά μέσα να αλλάξουν και τον ρου του Ιορδανή.

Ο κόσμος θα κυβερνάται από την Νέα Πνευματική Ιερουσαλήμ μετά την Δευτέρα Παρουσία, όπως κυβερνήθηκε από την Χριστιανική Ιερουσαλήμ, την Πόλη, επί Ρωμανίας, και όχι από την επίγεια Παλαιά Ιερουσαλήμ όπως πιστεύουν οι Εβραίοι, η οποία θα έχει μόνο πνευματική ηγεσία, επειδή εκεί βρίσκονται οι Άγιοι Τόποι και ο Πανάγιος Τάφος.

Ο μονός αναμάρτητος ηταν ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός μόνο όπως ανάφεραν οι Προφητείες που τήρησε όλο τον Νομό. Η Προφητεία ότι δέκα άνθρωποι θα έπιαναν έναν Ιουδαίο από τον μανδύα για να τους πει για τον Χριστό και τον Τριαδικό Θεό, έγινε πραγματικότητα από τους Δώδεκα Αποστόλους και Απόστολο Πέτρο που ηταν όλοι τους Εβραϊκής καταγωγής.

Η Διάχυση του Πνεύματος του Θεού στους ανθρώπους που προφήτευε ο Προφήτης Ιωήλ, έγινε πραγματικότητα με την Πεντηκοστή και την Κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, ενώ η Φωνή Βρόντος εν τη ερήμω ηταν ο Άγιος Ιωάννης Προδρόμος και Βαπτιστής.

Οι πιο πολλές Προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης για καταστροφές κρατών της περιοχής γύρω από το Ισραήλ (αλλά και των Βασιλείων του Ιούδα και του Ισραήλ), έγιναν πραγματικότητα ήδη στην Αρχαιότητα και δεν θα γίνουν μελλοντικά, με εξαίρεση π.χ. του Δανιήλ για το Τέλος με τους βασιλιάδες Βορρά και Νότου και τα οράματα/όνειρα του και του Ιεζεκιήλ για τον ερχομό του Γωγ και των συμμάχων του τον καιρό του Τέλους.

Έτσι π.χ. οι Φιλισταίοι, οι Μωαβιτες, οι Αμμωνίτες, οι Εδωμίτες και οι Ισμαηλίτες, οι Φοίνικες (Σιδώνα, Τύρος από τον Ναβαχοδονόσορα και τον Μέγα Αλέξανδρο) και οι Ελαμίτες υπέστησαν συντριπτικές καταστροφές από τους Αιγυπτίους, Ασσύριους και τους Βαβυλωνίους, οι Αιγύπτιοι από τους Ασσύριους, οι Ασσύριοι υποτάχτηκαν στους Βαβυλώνιους, οι Βαβυλώνιοι στους Πέρσες, οι Πέρσες στους Έλληνες και οι Έλληνες στους Ρωμαίους.

Επίσης, ο Μεσσίας θα έρθει από τον Ουρανό στην Δευτέρα Παρουσία Του και θα τον δουν όλα τα έθνη και όχι από την γη όπως αναμένουν οι Ιουδαίοι και οι ισλαμιστές, η Βασιλεία του θα είναι πνευματική στην Νέα Γη και Νέα Ιερουσαλήμ, όχι την Παλαιά Ιερουσαλήμ, την Μέκκα και την Μεδίνα και δεν θα δίνει υλικά αγαθά, γυναίκες και ΄πιλάφια στους πιστούς του, δεν θα είναι επίγειος κατακτητής, ούτε και θα έχει κάποιον πρόδρομο σαν τον «μαχντί»(που σημαίνει μεσσίας), δεν θα κατάγεται από τον Μωάμεθ, ούτε και θα έχει το όνομα του και την εμφάνιση του, αλλά από τον Δαβίδ, του οποίου ο Μονός Νόμιμος Προφητευμένος Απόγονος και Μεσσίας είναι ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός (https://alophx.blogspot.com/2024/04/blog-post_25.html).

Επίσης, ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός στην Δευτέρα Παρουσία Του δεν θα διέδιδε το ισλάμ παντού αφού κατακτούσε τον κόσμο, ούτε θα είχε σαν βοηθό τον «μαχντί», ούτε και θα πέθαινε μετά από κάποια χρόνια όπως λένε οι ισλαμιστές, αλλά θα ζει Αιώνια ως Θεάνθρωπος, ούτε και βέβαια θα έσφαζε όλους τους Εβραίους και δεν θα κατέστρεφε σίγουρα τον Σταυρό/Χριστιανισμό για τον οποίο άλλωστε και Σταυρώθηκε.

Ο Μωάμεθ άλλωστε δεν πίστευε ότι ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός είναι Θεάνθρωπος, ενώ ούτε και την Ανάσταση Του πίστευε, αλλά υποστήριζε ότι τάχατες διέφυγε και κάποιος άλλος σταυρώθηκε στην θεση του, αν και παρέχονταν ότι γεννήθηκε από την Παρθένο Παναγιά μας και ότι ηταν εκλεκτός του Θεού.

Ο δε Ερχομός του Παράκλητου έγινε πραγματικότητα με την Πεντηκοστή και την Κάθοδο του Αγίου Πνεύματος και όχι μέσω του ερχομού του Μωάμεθ όπως υποστήριζε ο ίδιος, που δεν ηταν σε καμία περίπτωση «Παράκλητος» (https://www.oodegr.com/oode/islam/pd_mwameth/perieh.htm, https://www.oodegr.com/oode/islam/kd_mwameth/paraklitos.htm, https://www.oodegr.com/oode/islam/pd_mwameth/13.htm).

Και φυσικά, ούτε ο Ντατζάλ όταν δεν θα έρθει, δεν θα πάει τάχα μόνο στην Μεδίνα, η οποία δήθεν θα καταστραφεί από τους Αιθίοπες, ούτε και τα έθνη Γωγ και Μάγωγ στο Τέλος του Κόσμου θα είναι Γίγαντες, αλλά έθνη που θα επιτεθούν από όλες τις πλευρές της γης στην Ιερουσαλήμ, όπως αναφέρει και ο Προφήτης Δανιήλ στην Προφητεία του Τέλους για τους βασιλείς του Απώτατου Βορρά, του Νότου, της Ανατολής και του Βορρά/Δύσης (https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_37.html, https://alophx.blogspot.com/2016/09/game-of-thrones_27.html).

Ο #Χ, τελικός Γωγ/Άργιλος για τους Εβραίους και Ντατζάλ για τους ισλαμιστές, δεν θα είναι ούτε κουτσός, ούτε με κοντό ή κομμένο χέρι, ή τυφλός, ούτε και θα έχει κάποιο σημάδι πάνω στο κεφάλι και στο μέτωπο του.

Τον #Χ θα τον ακολουθήσει η φυλή του Δαν, που εξορίστηκε σε Μεσοποτάμια, Περσία και Μηδία και οι μουσουλμάνοι λένε ότι τον Ντατζάλ θα τον ακολουθήσουν 70.000 Εβραίοι από το Ιράν (είτε θα ζουν σε αυτό, είτε θα προέρχονται από αυτό και θα μένουν στο Ισραήλ).

Επίσης, ο #Χ δεν θα είναι και ο Azi Dahaka του ζωροαστρισμού, ούτε και «μεσσίας» θα είναι ο Μαιτρέγια του βουδισμού, ούτε και ο Κάλκι/Κρίσνα/Βισνού του Ινδουισμού, ούτε ο Διόνυσος, ούτε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, ο Ιανός ή κάποιος άλλος δήθεν «αναμενόμενος» τάχατες «μεσσίας» (https://alophx.blogspot.com/2018/01/blog-post_1.html), ούτε και κάποιος «εξωγήινος» (https://alophx.blogspot.com/2024/05/blog-post_61.html, https://alophx.blogspot.com/2023/12/blog-post.html).

Αυτές είναι οι πραγματικές Προφητείες που έχουν εκπληρωθεί από τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό και αν έρθει κάποιος που θα προσπαθήσει να έρθει δήθεν για να τις «εκπληρώσει», με τις προδιάγραφες όσων ακόμα «περιμένουν να έρθει» δεν θα είναι σε καμία περίπτωση ο Χριστός που θα έρθει στην Δευτέρα Παρουσία Του (από τον ουρανό και όχι από την γη όπως τον περιμένουν όσοι τον «περιμένουν ακόμα».

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.

ΕΞΤΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ

Μερικές προφητείες τής Π.Δ. για τον Χριστό.

Η Παλαιά Διαθήκη περιέχει εκατοντάδες προφητείες για τον Ιησού Χριστό. Για την ακρίβεια, ΕΙΝΑΙ ολόκληρη μια προφητεία για την έλευση τού Σωτήρα τού κόσμου. Και όπως ο Θεός προφήτευσε σε κάθε λαό, έτσι προφήτευσε κυρίως στους Ισραηλίτες για τον Χριστό, από τους οποίους έμελλε να γεννηθεί.

Υπάρχουν τρανταχτές αποδείξεις ότι ο Ιησούς ήταν Θεός, ο Μεσσίας που προφήτευσαν οι προφήτες εκατοντάδες χρόνια πριν. Τα γεγονότα που προφητεύτηκαν και εκπληρώθηκαν πανηγυρικά με τόση ακρίβεια, δεν μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά, παρά μόνο με την ύπαρξη θείου σχεδίου.

Θα γεννιόταν στην Βηθλεέμ.

Θα προερχόταν από την φυλή Ιούδα.

Θα γεννιόταν από Παρθένο.

Θα έκανε τη θριαμβευτική Του είσοδο στην Ιερουσαλήμ καβάλα πάνω σε ένα γαϊδουράκι.

Θα προδινόταν για 30 αργύρια.

Πού θα χρησιμοποιούνταν τα αργύρια της προδοσίας.

Θα τραυματιζόταν, θα ταλαιπωριόταν και θα δερνόταν.

Θα πέθαινε με θάνατο σταυρικό.

Θα του προσφερόταν να πιει ξύδι.

Θα έβαζαν τα ρούχα του σε κλήρο.

Κανένα από τα οστά Του δεν θα έσπαζε.

Θα ενταφιαζόταν με τον πλούσιο.

Θ' ανασταινόταν από τους νεκρούς.

1. Ο Μεσσίας θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ. Προφητεία: «Κι εσύ Βηθλεέμ, περιοχή του Ιούδα, δεν είσαι καθόλου ασήμαντη ανάμεσα στις επιφανέστερες πόλεις του Ιούδα, γιατί από σένα θα βγει αρχηγός, που θα καθοδηγήσει το λαό μου, τον Ισραήλ..» (Μιχαίας 5:12)

Η Βηθλεέμ ήταν μια πολύ μικρή πόλη, απείχε κάπου 10 χλμ από την Ιερουσαλήμ. Το πιο αξιοσημείωτο πράγμα είναι ότι η Παρθένος Μαρία, η μητέρα Του και ο Ιωσήφ, ο αρραβωνιαστικός της, ζούσαν στη Ναζαρέτ, κάπου 200 χλμ Βόρεια της Βηθλεέμ.

Τον καιρό εκείνο, που δεν υπήρχαν αυτοκίνητα ή τραίνα η απόσταση αυτή ήταν μεγάλο εμπόδιο για την πραγματοποίηση αυτής της προφητείας. Συνέβη, όμως κάτι, ακριβώς την πιο κατάλληλη ώρα. Ο Καίσαρας Αύγουστος, ο άρχοντας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αποφάσισε ότι κάθε υπήκοος της βασιλείας του θα έπρεπε να γυρίσει στον τόπο της γέννησής του και να απογραφεί.

Ο Ιωσήφ καταγόταν από τη Βηθλεέμ, γνωστή επίσης και ως Πόλη του Δαβίδ. Ακριβώς τον καιρό του διατάγματος επρόκειτο να γεννήσει η Μαρία το Γιο της. Η Μαρία και ο Ιωσήφ ξεκίνησαν για το πολυήμερο ταξίδι τους προς τη Βηθλεέμ. Μόλις έφτασαν εκεί, ο Ιησούς γεννήθηκε, εκπληρώνοντας κατά τρόπο θαυμαστό την προφητεία.

2. Ο Μεσσίας θα προερχόταν από τη φυλή Ιούδα. Προφητεία: «Δεν θα λείψει το σκήπτρο από τον Ιούδα, ούτε νομοθέτης από ανάμεσά του, μέχρι που θα έρθει ο Σηλώ και σ' Αυτόν θα υπακούνε οι λαοί» (Γένεση 49:10).

Η λέξη Σηλώ, σημαίνει Μεσσίας. Αυτή η προφητεία, ότι ο Μεσσίας θα ερχόταν από τη φυλή του Ιούδα, ήταν τελείως ασυνήθιστη και παράξενη. Το έθνος του Ισραήλ αποτελούνταν από 12 φυλές. Είχε οριστεί ότι, οι ιερείς του Ισραήλ θα προέρχονταν από τη φυλή του Λευί. Κι όμως, ο Ιησούς εκπλήρωσε αυτή τη προφητεία προερχόμενος από τη φυλή του Ιούδα. Και της Μαρίας και του Ιωσήφ η καταγωγή ήταν από τη φυλή του Ιούδα.

3. Ο Μεσσίας θα γεννιόταν από Παρθένο. Προφητεία: "Γι αυτό, ο ίδιος ο Κύριος θα σας δώσει σημάδι. Δείτε, η Παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και θα ονομαστεί Εμμανουήλ" (Ησαΐας 7:14). Ο Ιωσήφ και η Μαρία, είχαν μνηστευθεί για να παντρευτούν. Πριν όμως, συμβεί κάτι τέτοιο, η Μαρία είχε μια αγγελική επίσκεψη. Ο άγγελος της είπε ότι, θα έμενε έγκυος, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, και θα γεννούσε γιο.

Όταν η Μαρία έμεινε έγκυος, ο Ιωσήφ αποφάσισε να την χωρίσει, γιατί νόμισε πως η Μαρία δεν του ήταν πιστή. Τότε παρουσιάστηκε ένας άγγελος και του είπε: «Ιωσήφ, γιε του Δαβίδ, μη διστάσεις να πάρεις μαζί σου τη Μαρία, τη γυναίκα σου, γιατί αυτό που γεννήθηκε μέσα της προέρχεται από το Πνεύμα το Άγιο» (Ματθαίος 1:20).

Αρκετές αγγελικές επισκέψεις και άλλα υπερφυσικά συμβάντα που συσχετίζονταν με τη γέννηση του Ιησού και του Ιωάννη του Βαπτιστή, του Προδρόμου, του Ιησού, μελετώντας τα από κοντά, αποδείχνουν το γεγονός της παρθενικής γέννησης του Χριστού.

4. Ο Μεσσίας θα έκανε τη θριαμβευτική Του είσοδο στην Ιερουσαλήμ καβάλα πάνω σε ένα γαϊδουράκι. Προφητεία: «Έχε χαρά μεγάλη, θυγατέρα Σιών. Να αλαλάζεις θυγατέρα Ιερουσαλήμ. Δες! Ο Βασιλιάς σου έρχεται σε σένα! Αυτός είναι δίκαιος και σώζει. Είναι πράος και κάθεται πάνω σε γαϊδουράκι» (Ζαχαρίας 9:9).

Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού περιγράφεται στο ευαγγέλιο του Ιωάννη 12: 13 - 14. Λέει ότι, ο λαός «πήρε φοινικόκλαδα και βγήκε να τον προϋπαντήσει κραυγάζοντας: Δοξολογείτε: «Ευλογημένος αυτός που έρχεται στο όνομα του Κυρίου, ο Βασιλιάς του Ισραήλ». Κι ο Ιησούς, αφού βρήκε ένα γαϊδουράκι, κάθισε πάνω σ' αυτό, όπως λέει η Γραφή».

5. Ο Μεσσίας θα προδινόταν για 30 αργύρια. Προφητεία: «Και είπα σ' αυτούς: "Αν συμφωνείτε, δώστε μου αμοιβή. Διαφορετικά αρνηθείτε την. Κι εκείνοι έστησαν την αμοιβή μου: τριάντα αργύρια" » (Ζαχαρίας. 11:12)

Μια από τις εκπληκτικότερες μεσσιανικές προφητείες, είναι το ακριβές ποσό που πληρώθηκε για την κατάδοση του Ιησού. Το βιβλίο του Ζαχαρία γράφτηκε γύρω στα 520 π.Χ., κι όμως η αμοιβή για την προδοσία του Ιησού προφητεύτηκε ακριβώς. Η εκπλήρωση της προφητείας αυτής αναφέρεται στο ευαγγέλιο του Ματθαίου: «και (ο Ιούδας) είπε: "Tι θέλετε να μου δώσετε; κι εγώ θα σας τον παραδώσω". Kι εκείνοι του μέτρησαν τριάντα αργύρια».

6. Που θα χρησιμοποιούνταν τα αργύρια της προδοσίας. Προφητεία: «Και είπε Κύριος σ' εμένα: Ρίξτε τα αυτά στον κεραμοποιό, την τιμή με την οποία διατιμήθηκα απ' αυτούς. Και πήρα τα τριάντα αργύρια και τα έριξα αυτά στον οίκο του Κυρίου, στον κεραμοποιό» (Ζαχαρίας 11:13)

Η προφητεία αυτή, ότι τα τριάντα αργύρια «ρίχτηκαν στον κεραμοποιό, στον οίκο του Κυρίου», εκπληρώθηκε με έναν ακόμα εκπληκτικότερο τρόπο! Ο Ιούδας, ήθελε να απαλλαχτεί από τα τριάντα αργύρια, όταν τον έλεγξε η συνείδησή του που πρόδωσε αθώο αίμα.

Πήγε πίσω στους αρχιερείς και τους είπε ότι, είχε κάνει λάθος. Εκείνοι του αποκρίθηκαν: «Και τι μας νοιάζει εμάς;» Πάνω στην απελπισία του ο Ιούδας, πέταξε την αμοιβή της προδοσίας στο πάτωμα, μέσα στο ναό και εξαφανίστηκε στο σκοτάδι.

Στην περικοπή Ματθαίος 27:6-7 διαβάζουμε σχετικά με αυτό το περιστατικό: «Oι αρχιερείς, λοιπόν, αφού πήραν τα αργύρια είπαν: Δεν επιτρέπεται να τα βάλουμε αυτά στο ταμείο του Ναού, γιατί είναι αντίτιμο αίματος. Έτσι, πήραν την απόφαση σε σύσκεψη κι αγόρασαν μ' αυτά το χωράφι του κεραμιδά για νεκροταφείο των ξένων». Καταπληκτικότερη προφητεία, με τέτοια λεπτομέρεια, και τόσο ακριβής εκπλήρωσή της, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.

7. Ο Μεσσίας θα τραυματιζόταν, θα ταλαιπωριόταν και θα δερνόταν. Προφητεία: «Αλλά αυτός τραυματίστηκε για τις δικές μας ανομίες. Την τιμωρία που έφερε την δική μας ειρήνη, αυτός την υπέστη, και με τις δικές του πληγές εμείς γιατρευτήκαμε» (Ησαΐας 53:4-5)

Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε με τον βάρβαρο βασανισμό του Χριστού πριν και κατά τη σταύρωση Του. Διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη ότι, ο Χριστός, πριν από τη σταύρωση Του, δάρθηκε με 39 ραβδισμούς.

8. Ο Μεσσίας θα πέθαινε με θάνατο σταυρικό. Προφητεία: «Γιατί, σκυλιά με περικύκλωσαν, σύναξη πονηρών ανθρώπων με περιτριγύρισε. Τρύπησαν τα χέρια μου και τα πόδια μου» (Ψαλμός 22:16). Τόσο η Αγία Γραφή, όσο και η ιστορία μαρτυρούν ότι ο Χριστός πέθανε καρφωμένος στα χέρια και στα πόδια.

9. Στο Μεσσία θα προσφερόταν ξύδι να πιει. Προφητεία: «Κι έδωσαν σ' εμένα χολή για φαγητό και στη δίψα μου με πότισαν ξύδι» (Ψαλμός 69:21). Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός κι ενώ βρισκόταν πάνω στο σταυρό, δίψασε. Φώναξε: «Διψάω»! Στον Ιωάννη 19:29 διαβάζουμε σχετικά: «Εκεί, λοιπόν, υπήρχε ένα δοχείο γεμάτο με ξύδι. Εκείνοι, τότε, αφού γέμισαν ένα σφουγγάρι με ξύδι και το περιτύλιξαν σ' ένα κλαδί από ύσωπο, το έφεραν στο στόμα του Ιησού».

10. Τα ρούχα Του θα τα έβαζαν σε κλήρο. Προφητεία: «Μοιράστηκαν τα ρούχα μου μεταξύ τους, και το ρουχισμό μου τον έβαλαν σε κλήρωση» (Ψαλμός 22:18). Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός, οι στρατιώτες μοιράστηκαν τον ρουχισμό Του, βάζοντας τον σε κλήρο». (Μάρκος 15:24).

11. Κανένα από τα οστά Του δεν θα έσπαζε. Προφητεία: «Αυτός προστατεύει όλα τα οστά του. Κανένα απ' αυτά δεν θα συντριφθεί» (Ψαλμός 34:20). Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε με τον εκπληκτικότερο τρόπο. Μετά που σταυρωνόταν ένα πρόσωπο κι έμενε κρεμασμένο πάνω στο σταυρό όλη τη μέρα, ήταν η συνήθεια των Ρωμαίων να σπάζουν τα σκέλη του. Αυτό έκαναν για να επισπεύσουν το θάνατο ώστε οι στρατιώτες να πάνε γρηγορότερα στον καταυλισμό τους.

Ο ξαφνικός και ανυπόφορος πόνος, σόκαρε στις περισσότερες περιπτώσεις τον κατάδικο επισπεύδοντας το θάνατο του. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες έσπασαν τα σκέλη των δύο ληστών που είχαν σταυρώσει μαζί με τον Χριστό.

Όταν ήρθαν στον Χριστό απόρησαν που Αυτός είχε ήδη πεθάνει. Αντί λοιπόν να Του σπάσουν τα σκέλη, απλώς έμπηξαν ένα ξίφος στο πλευρό Του, εκπληρώνοντας έτσι μέχρι και την παραμικρότερη λεπτομέρεια την προφητεία ότι, τα σκέλη Του δεν θα σπάζονταν. Αυτή η εκπλήρωση ιστορείται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη 19:33.

12. Ο Μεσσίας θα ενταφιαζόταν με τον πλούσιο. Προφητεία: «Και ο τάφος του ορίστηκε με τους κακούργους. Όμως, στο θάνατο Του στάθηκε με τον πλούσιο, γιατί δεν έκανε ανομία, κι ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα Του» (Ησαΐας 53:9).

Ο Χριστός πέθανε ανάμεσα σε δύο ληστές. Όταν ήρθε η ώρα της ταφής Του, δεν είχαν μέρος γι΄ Αυτόν. Υπήρχε ένας πλούσιος που λεγόταν Ιωσήφ από την Αριμαθαία, που είχε γίνει κρυφός μαθητής του Χριστού.

Αυτός που πήγε στον Πιλάτο και του ζήτησε το σώμα του Ιησού για να το θάψει. Ο Πιλάτος, δέχτηκε την αίτηση του και ο Ιωσήφ έθαψε το σώμα του Ιησού στον τάφο που είχε για τον εαυτό του. Εκπληρώθηκε έτσι η προφητεία ότι ο Ιησούς θα θαβόταν με τον πλούσιο.

13. Ο Μεσσίας θ΄ανασταινόταν από τους νεκρούς. Προφητεία: «Γιατί, δε θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον Άδη, κι ούτε θα αφήσεις τον όσιό σου να φθαρεί» (Ψαλμός 16:10) Παρόλο που ο τάφος του Χριστού φυλαγόταν από μια στρατιωτική φρουρά, μετά από τρεις μέρες, Αυτός αναστήθηκε. Οι αρχιερείς, πλήρωσαν τους στρατιώτες για να πουν ψέματα, ισχυριζόμενοι ότι, οι μαθητές του Χριστού ήρθαν κι έκλεψαν το σώμα Του την νύχτα.

Τις επόμενες 40 μέρες, ο Χριστός εμφανίστηκε σε πολλούς ανθρώπους σε διαφορετικές περιπτώσεις. Σε μια περίπτωση, πάνω από 500 άνθρωποι Τον είδαν μαζί. Το γεγονός αυτό θα γινόταν δεκτό από οποιοδήποτε δικαστήριο του κόσμου. Με αυτές τις προφητείες προς το παρόν, μπορείτε να πάρετε μια ιδέα για τα τεκμήρια τής θεότητάς Του, και ελπίζουμε στο μέλλον να δείξουμε πολύ περισσότερα (https://www.oodegr.com/oode/grafi/pd/profities2.htm)...

Προφητείες σχετικές με τον Άγιο Κωνσταντίνο και τον Ναό των Ιεροσολύμων.

Στον εσπερινό της εορτής των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης διαβάζονται τρία προφητικά αναγνώσματα. Αυτό σημαίνει τρία αποσπάσματα από την Παλαιά Διαθήκη, που έχουν σχέση με το περιεχόμενο της εορτής.

Να διευκρινίσουμε εδώ ότι ο εσπερινός είναι μια εκκλησιαστική τελετή (μια «ακολουθία», όπως λέμε), που γίνεται το απόγευμα («εσπέρα» = δύση, δηλ. η δύση του ηλίου). Προπαντός γίνεται οπωσδήποτε της παραμονής μιας εορτής, όπως και κάθε Σάββατο απόγευμα, που είναι η παραμονή της Κυριακής, δηλαδή της εβδομαδιαίας μας εορτής (κάθε Κυριακή είναι ένα «μικρό Πάσχα», επειδή αυτή είναι η μέρα της ανάστασης του Χριστού, γι’ αυτό και ονομάστηκε Κυριακή, δηλ. ημέρα του Κυρίου).

Όπως ο εσπερινός είναι η προετοιμασία για τη θεία λειτουργία που πρόκειται να πραγματοποιηθεί την επόμενη μέρα, κατά τη διάρκειά του διαβάζονται αποσπάσματα από την Παλαιά Διαθήκη, που είναι η προετοιμασία για τον ερχομό του Χριστού στην γη.

Στην λειτουργία δεν διαβάζουμε Παλαιά Διαθήκη, αλλά μόνο την Καινή Διαθήκη (το ευαγγέλιο και κάποιο απόσπασμα από άλλο βιβλίο της Καινής Διαθήκης), διότι η θεία λειτουργία είναι ο ίδιος ο ερχομός του Χριστού στη γη, που κορυφώνεται με το μυστήριο της θείας κοινωνίας.

Λοιπόν, την παραμονή της εορτής των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στον εσπερινό που τελείται το απόγευμα της 20ής Μαΐου, διαβάζονται, όπως συνήθως, τρία προφητικά αναγνώσματα. Το ένα είναι από το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης «Γ΄ Βασιλειών» (κεφάλαιο 8, στίχοι 22-23 και 27-30) και μιλάει για την προσευχή του βασιλιά Σολομώντα προς τον Θεό, αφού είχε χτίσει στα Ιεροσόλυμα τον περίφημο ναό του.

Ο ναός αυτός καταστράφηκε μερικούς αιώνες αργότερα, στην συνέχεια ξαναχτίστηκε και τελικά καταστράφηκε το 70 μ.Χ. από τους Ρωμαίους. Όμως ο Μέγας Κωνσταντίνος οικοδόμησε στην Ιερουσαλήμ έναν νέο ναό, τον Ναό της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού, στον οποίο περιέκλεισε τον βράχο του Γολγοθά και τον πανάγιο Τάφο.

Έτσι, σύμφωνα με εμάς τους χριστιανούς, εκπληρώθηκαν οι προφητείες που έλεγαν ότι, όταν θα έρθει ο Μεσσίας (ο θεόσταλτος βασιλιάς που περίμεναν οι Εβραίοι, δηλαδή ο Χριστός), τα διάφορα έθνη του θα λατρεύουν τον αληθινό Θεό στον ναό Του στην Ιερουσαλήμ.

Οι Εβραίοι (Ιουδαίοι), οι οποίοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν παραδέχονται ότι ο «Χριστός» (δηλ. ο αναμενόμενος βασιλιάς τους) ήταν ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, αλλά περιμένουν ακόμη και σήμερα έναν άλλο «βασιλιά», πιστεύουν πως όταν θα έρθει εκείνος που υποτίθεται ότι θα είναι ο «αληθινός Μεσσίας», θα χτίσει ξανά τον Ναό του Σολομώντα και θα εκπληρωθούν οι προφητείες.

Οι χριστιανοί όμως είμαστε βέβαιοι ότι οι προφητείες εκπληρώθηκαν ήδη και εκπληρώνονται διαρκώς, διότι στα Ιεροσόλυμα όντως έχει χτιστεί ο σπουδαίος και ιστορικός ναός του αληθινού Θεού, εκείνος που έχτισε τον 4^ο Αιώνα μ.Χ. εξ ονόματος του Χριστού ο Άγιος Κωνσταντίνος, στον τόπο όπου ο Χριστός σταυρώθηκε, ετάφη και αναστήθηκε.*

Πράγματι, στον ναό αυτόν έρχονται και λατρεύουν τον αληθινό Θεό άνθρωποι από όλη τη γη, από πολλά έθνη, και μάλιστα – ακριβώς όπως έλεγαν οι προφητείες – αυτά τα έθνη και οι βασιλείς τους έφεραν στην Ιερουσαλήμ κατά καιρούς πολλά από τα πλούτη τους, ενώ τα γκρεμισμένα από τους Ρωμαίους τείχη της τα έχτισαν «αλλογενείς» (ξένοι), οι οποίοι λατρεύουν εκεί τον αληθινό Θεό, και η Ιερουσαλήμ έγινε το πνευματικό κέντρο του κόσμου και δοξάστηκε (πνευματικά) όσο ποτέ άλλοτε.

Αυτά τα τελευταία λόγια βρίσκονται στις δύο άλλες προφητείες του εσπερινού της συγκεκριμένης εορτής, που προέρχονται από το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα, κεφάλαιο 61, στίχος 10, μέχρι τον στίχο 5 του κεφ. 62 το ένα ανάγνωσμα, και από το κεφάλαιο 60, στίχοι 1-16, το δεύτερο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι εκεί αναφέρεται ότι η Ιερουσαλήμ δεν θα χαρακτηρίζεται πια «Εγκαταλελειμένη» και «Έρημος» (όπως την κατάντησαν οι Ρωμαίοι το 70 μ.Χ.), αλλά «Θέλημα εμόν» (θέλημα του Θεού δηλαδή) και «Οικουμένη».

Φυσικά τα ονόματα αυτά έχουν συμβολικό χαρακτήρα και δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούνταν από τους ανθρώπους ως ονόματα του τόπου, αλλά η λέξη «Οικουμένη» (δηλ. κατοικημένη) χρησιμοποιήθηκε στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία για ολόκληρη την επικράτειά της και γενικά για όπου κατοικούσαν τουλάχιστον Χριστιανοί. Είναι λοιπόν ένας όρος που συναντούμε τις ρίζες του στην Αγία Γραφή.

Εξάλλου, η προφητεία λέει ότι οι βασιλείς της γης θα χρησιμοποιούν «το όνομα της Ιερουσαλήμ το καινούργιο»**, το οποίο θα της έχει δώσει ο Κύριος, και όντως ο Μέγας Κωνσταντίνος της άλλαξε όνομα: της αποκατέστησε το αρχαίο και ιερό της όνομα (Ιερουσαλήμ), ενώ ο Αυτοκράτορας Αδριανός το 134 μ.Χ. την είχε ονομάσει Αιλία Καπιτωλίνα.

Λοιπόν, ας διαβάσουμε τα αναγνώσματα, όπως ακριβώς περιλαμβάνονται στο Μηναίο του Μαΐου, δηλαδή στο εκκλησιαστικό βιβλίο, από το οποίο λαμβάνονται οι ύμνοι και τα αναγνώσματα των εορτών του Μαΐου (υπάρχουν 12 Μηναία, ένα για κάθε μήνα, όπως λέει και το όνομά τους). Το άρθρο μας θα ολοκληρωθεί μετά τα τρία κείμενα.

Βασιλειών Γ΄ το ανάγνωσμα. Έστη Σολωμών κατά πρόσωπον του θυσιαστηρίου Κυρίου, ενώπιον πάσης εκκλησίας Ισραήλ, και διεπέτασε τας χείρας αυτού εις τον ουρανόν, και είπε:-Κύριε ο Θεός Ισραήλ, ουκ έστιν ως συ Θεός εν τω ουρανώ άνω, και επί της γης κάτω. Ει ο ουρανός και ο ουρανός του ουρανού ουκ αρκέσουσί σοι, πώς ο οίκος ούτος, ον ωκοδόμησα τω ονόματί σου;

Πλην και επιβλέψεις επί την δέησίν μου, Κύριε ο Θεός Ισραήλ, ακούειν της δεήσεως και της προσευχής, ης ο δούλός σου προσεύχεται ενώπιόν σου σήμερον προς σε, του είναι τους οφθαλμούς σου ανεωγμένους εις τον οίκον τούτον, ημέρας και νυκτός, εις τον τόπον, ον είπας: "Έσται το όνομά μου εκεί", του εισακούειν της προσευχής, ης προσεύχεται ο δούλός σου εις τον τόπον τούτον.

Και εισακούση της δεήσεως του δούλου σου και του λαού σου, Ισραήλ, όσα αν προσεύξωνται εις τον τόπον τούτον, και συ εισακούση εν τω τόπω της κατοικήσεώς σου εν τω ουρανώ και ποιήσεις και ίλεως έση.

Προφητείας Ησαΐου το ανάγνωσμα. Αγαλλιάσθω η ψυχή μου επί τω Κυρίω· ενέδυσε γαρ με ιμάτιον σωτηρίου και χιτώνα ευφροσύνης. Ως νυμφίω περιέθηκέ μοι μίτραν, και ως νύμφην κατεκόσμησέ με κόσμω. Και ως γη αύξουσα το άνθος αυτής, και ως κήπος τα σπέρματα αυτού εκφύει, ούτως ανατελεί Κύριος δικαιοσύνην και αγαλλίαμα εναντίον πάντων των εθνών.

Διά Σιών ου σιωπήσομαι, και διά Ιερουσαλήμ ουκ ανήσω, έως αν εξέλθη ως φως η δικαιοσύνη μου, το δε σωτήριόν μου ως λαμπάς καυθήσεται. Και όψονται έθνη την δικαιοσύνην σου, και πάντες οι βασιλείς της γης την δόξαν σου, και καλέσουσι το όνομά σου το καινόν, ό ο Κύριος ονομάσει αυτό, και έση στέφανος κάλλους εν χειρί Κυρίου, και διάδημα βασιλείας εν χειρί Θεού σου.

Και ουκ έτι κληθήση Καταλελυμμένη, και η γη σου ουκ έτι κληθήσεται Έρημος· συ γαρ κληθήσεται, Θέλημα εμόν, και τη γη σου, Οικουμένη, ότι ευδοκήσει Κύριος εν σοί, και η γη σου συνοικισθήσεται. Και ως συνοικών νεανίσκος παρθένω, ούτω κατοικήσουσιν οι υιοί σου, και έσται ον τρόπον ευφρανθήσεται νυμφίος επί νύμφη, ούτως ευφρανθήσεται Κύριος επί σοί.

Προφητείας Ησαΐου το ανάγνωσμα. Φωτίζου, φωτίζου, Ιερουσαλήμ· ήκει γαρ σου το φως, και η δόξα Κυρίου επί σε ανατέταλκεν. Ιδού σκότος καλύψει γην, και γνόφος επί έθνη, επί σε δε φανήσεται Κύριος, και η δόξα αυτού επί σε οφθήσεται.

Και πορεύσονται βασιλείς τω φωτί σου, και έθνη την λαμπρότητί σου. Άρον κύκλω τους οφθαλμούς σου, και ίδε συνηγμένα τα τέκνα σου, ήκασι πάντες οι υιοί σου μακρόθεν, και αι θυγατέρες σου επ’ ώμων αρθήσονται.

Τότε όψει, και χαρήση και φοβηθήση και εκστήση τη καρδία ότι μεταβαλεί εις σε πλούτος θαλάσσης, και εθνών και λαών. Και ήξουσί σοι αγέλαι καμήλων, και καλύψουσί σε κάμηλοι Μαδιάμ και Γεφάρ. Πάντες εκ Σαβά ήξουσι, φέροντες χρυσίον, και λίβανον οίσουσί σοι, και λίθον τίμιον και το σωτήριον Κυρίου ευαγγελιούνται. Και πάντα τα πρόβατα Κηδάρ συναχθήσονται, και κριοί Ναβαιώθ ήξουσί σοι, και ανενεχθήσεται δεκτά επί το θυσιαστήριόν μου, και ο οίκος της προσευχής μου δοξασθήσεται.

Τίνες οίδε ως νεφέλαι πέτανται, και ωσεί περιστεραί συν νεοσσοίς; Εμέ νήσοι υπέμειναν και πλοία Θαρσίς εν πρώτοις αγαγείν τα τέκνα σου μακρόθεν και το αργύριον και το χρυσίον αυτών μετ’ αυτών, διά το όνομα Κυρίου το άγιον, και διά το τον Άγιον του Ισραήλ ένδοξον είναι. Και οικοδομήσουσιν αλλογενείς τα τείχη σου, και οι βασιλείς αυτών παραστήσονταί σοι· διά γαρ οργήν μου επάταξά σε και δια έλεός μου ηγάπησά σε.

Και ανοιχθήσονται αι πύλαι σου διά παντός, ημέρας και νυκτός ου κλεισθήσονται, εισαγαγείν προς σε δύναμιν εθνών, και βασιλείς αυτών αγομένους. Τα γαρ έθνη και οι βασιλείς, οίτινες ου δουλεύσουσί σοι, απολούνται, και τα έθνη ερημία ερημωθήσονται.

Και η δόξα του Λιβάνου προς σε ήξει εν κυπαρίσσω και πεύκη και κέδρω άμα, δοξάσαι τον τόπον τον άγιόν μου, και τον τόπον των ποδών μου δοξάσω. Και πορεύσονται προς σε δεδοικότες υιοί των ταπεινωσάντων σε και παροξυνάντων σε, και προσκυνήσουσιν επί τα ίχνη των ποδών σου πάντες οι παροξύναντές σε, και κληθήση Πόλις Κυρίου Σιών, του Αγίου Ισραήλ, διά το γεγενήσθαί σε εγκαταλελειμμένην και μεμισημένην, και ουκ ην ο βοηθών σοι. Και θήσω σε αγαλλίαμα αιώνιον, ευφροσύνην γενεαίς γενεών. Και θηλάσεις γάλα εθνών, και πλούτον βασιλέων φάγεσαι, και γνώση, ότι εγώ Κύριος ο σώζων σε, και εξαιρούμενός σε ο Θεός Ισραήλ.

Μερικά τελευταία σχόλια. Από τις παραπάνω προφητείες του προφήτη Ησαΐα είναι εμπνευσμένα και κάποια τροπάρια (ύμνοι) του «κανόνα της Αναστάσεως», του σπουδαίου υμνογραφικού έργου του αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού που ψάλλεται στις εκκλησίες μας ανελλιπώς από τον 8οο αιώνα μ.Χ. μέχρι σήμερα. Για παράδειγμα, τα τροπάρια:

«Άρον κύκλω τους οφθαλμούς σου Σιών και ίδε· ιδού γαρ ήκασί σοι, θεοφεγγείς ως φωστήρες, εκ δυσμών και βορρά, και θαλάσσης, και εώας τα τέκνα σου εν σοι ευλογούντα, Χριστόν εις τους αιώνας» (ωδή η΄, δηλ. 8).

«Φωτίζου, φωτίζου, η νέα Ιερουσαλήμ· η γαρ δόξα Κυρίου επί σε ανέτειλε. Χόρευε νυν, και αγάλλου Σιών, συ δε αγνή, τέρπου Θεοτόκε, εν τη εγέρσει του τόκου σου» (ωδή θ΄, δηλ. 9 – ένα από τα διασημότερα και πιο αγαπητά στον λαό μας πασχαλινά τροπάρια).

Νομίζω ότι έχει σημασία να παραθέσουμε και ένα απόσπασμα από τη μελέτη μας «Γιατί οι Εβραίοι δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσσίας». Πρόκειται για σχολιασμό μιας αντίρρησης του Ιουδαίων εναντίον της πεποίθησής μας ότι ο Μεσσίας που περιμένουν ήδη ήρθε και είναι ο Ιησούς Χριστός.

Η αντίρρηση αυτή είναι ότι «ο αληθινός Μεσσίας θα ανοικοδομήσει το Ναό στην Ιερουσαλήμ, αλλά ο Ιησούς έζησε, ενώ ο ναός ήταν ακόμα όρθιος». Η χριστιανική απάντηση στον προβληματισμό αυτό είναι η ακόλουθη:

«Ο Ναός της Ιερουσαλήμ υπάρχει: είναι ο Ναός της Αναστάσεως. Δεν τον έχτισε ο ίδιος ο Ιησούς αυτοπροσώπως, αλλά οι πιστοί του – αλλά και ο Μεσσίας, όπως τον φαντάζονται οι Εβραίοι, ασφαλώς δε θα χτίσει το Ναό με τα χέρια του, αλλά θα χρησιμοποιήσει αρχιτέκτονες, μηχανικούς και οικοδόμους (όπως έκαναν και ο Σολομών και ο Ζοροβάβελ).

Ο Ιησούς δεν είναι κάποιος που έζησε και πέθανε στο παρελθόν, αλλά βρίσκεται διαρκώς σε επικοινωνία με τους αγίους Του. Γι’ αυτό ο Ναός της Ιερουσαλήμ είναι δικό Του έργο. Εκεί λατρεύεται ο μόνος αληθινός Θεός, εκεί τελείται η θεία λειτουργία (η τελειοποίηση της λατρείας του Θεού, όπως γινόταν στα χρόνια της Παλ. Διαθήκης – πρέπει βέβαια να μελετήσουν οι Ιουδαίοι τη σημασία της θείας λειτουργίας για να το κατανοήσουν αυτό) και εκεί προσφέρεται από το Θεό στους ανθρώπους το Άγιο Φως, ο θαυματουργικός χαρακτήρας του οποίου είναι τεκμηριωμένος πέρα από κάθε σοβαρή αμφισβήτηση.

Υπενθυμίζω και την προφητεία που δόθηκε διά του προφήτη Ησαΐα, κεφ. 60, 10-11, και η οποία φαίνεται να συνδέεται με τα παραπάνω, αν και ασφαλώς θα ολοκληρωθεί στα έσχατα: “και οικοδομήσουσιν αλλογενείς τα τείχη σου, και οι βασιλείς αυτών παραστήσονταί σοι· διά γαρ οργήν μου επάταξά σε και διά έλεον ηγάπησά σε. Και ανοιχθήσονται αι πύλαι σου διαπαντός, ημέρας και νυκτός ου κλεισθήσονται, εισαγαγείν προς σε δύναμιν εθνών και βασιλείς αυτών αγομένους” (Ησ. 60, 10-11) κ.λ.π.

Η προφητεία έχει εσχατολογική προέκταση: βλ. και στίχ. 19: “και ουκ έσται σοι έτι ο ήλιος εις φως ημέρας, ουδέ ανατολή σελήνης φωτιεί σου την νύκτα, αλλ’ έσται σοι Κύριος φως αιώνιον και ο Θεός δόξα σου”.

Ο Κύριος εδώ είναι ο Μεσσίας· πρβ. Αποκάλυψις 21, 23-26: “και η πόλις ου χρείαν έχει του ηλίου ουδέ της σελήνης ίνα φαίνωσιν αυτή· η γαρ δόξα του Θεού εφώτισεν αυτήν, και ο λύχνος αυτής το Αρνίον [=ο Χριστός].

Και περιπατήσουσι τα έθνη διά του φωτός αυτής, και οι βασιλείς της γης φέρουσι την δόξαν και την τιμήν αυτών εις αυτήν, και οι πυλώνες αυτής ου μη κλεισθώσιν ημέρας· νύξ γαρ ουκ έσται εκεί· και οίσουσι την δόξαν και την τιμήν των εθνών εις αυτήν”.

Θα πρέπει να προσέχουν οι Ιουδαίοι αδελφοί μας, γιατί υπάρχει και μια προφητεία για κάποιον που θα “καθίσει στο ναό του Θεού τον άγιο” αλλά δεν θα είναι ο Μεσσίας, αλλά ο “άνομος”, ο “άνθρωπος της αμαρτίας” (απόστολος Παύλος, Β΄ Θεσσαλονικείς, κεφ. 2), για τον οποίο μιλάει και η Αποκάλυψις Ιωάννου αρχίζοντας από το κεφ. 11 (το Θηρίον). Οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού προειδοποιούν ότι ο ψευδομεσσίας αυτός θα οικοδομήσει το Ναό, για να ξεγελάσει τους Ιουδαίους και να γίνει δεκτός ως Μεσσίας».

Το ήθος του Αγίου Κωνσταντίνου. Η βεβαιότητα των χριστιανών για την αγιότητα του Μεγάλου Κωνσταντίνου φανερώνεται από το πλήθος των χριστιανών που φέρουν το όνομά του. Ο ιστορικός της εποχής Ευσέβιος καταγράφει ότι, αμέσως μετά τον θάνατό του, ο στρατός ξέσπασε σε θρήνους, από τον τελευταίο οπλίτη μέχρι τους ανώτερους αξιωματικούς, για «το σωτήρα, το φύλακα, τον ευεργέτη… τον αγαθό ποιμένα», ενώ παρόμοιες ήταν οι αντιδράσεις του λαού, όταν το σκήνωμά του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη (P.G. 20, 1220-1224).

Ας δώσω τώρα το λόγο σε μια σύγχρονη καθηγήτρια Ιστορίας, που θα μας εξηγήσει γιατί μπορεί να θρήνησαν τόσο οι άνθρωποι για τον θάνατο του βασιλιά τους: «Βαθύς ανθρωπισμός και μέριμνα διά την δικαιοσύνην χαρακτηρίζουν τα νομοθετικά κοινωνικά μέτρα, άτινα έλαβεν ο Κωνσταντίνος μετά την σύνοδον της Νικαίας. Διάκειται δυσμενώς προς την παλλακείαν και απηγόρευσε το βάρβαρον έθιμον των αγώνων των μονομάχων.

Δεν επιτρέπει να χωρίζουν τας οικογενείας των δούλων, όταν τα πωληθέντα κρατικά κτήματα, εις ά μέχρι τότε διεβίουν, διενέμοντο μεταξύ των νέων δικαιούχων. Κατήργησε τον διά σταυρού θάνατον, απηγόρευσε τον στιγματισμόν εις το πρόσωπον και εθέσπισεν, όπως οι κρατούμενοι εις τας φυλακάς δικαιούνται καθ’ εκάστην να βλέπουν το φως του ηλίου.

Χαρακτηριστικός της ενδελεχούς φροντίδος του αυτοκράτορος διά την επιβολήν της ηθικής τάξεως είναι ο νόμος ο κολάζων την απαγωγήν παρθένου και ο νόμος ο αξιών παρά του επιτρόπου, όπως σεβασθή την παρθενίαν της υπ’ αυτού επιτροπευομένης νεάνιδος» (Αικατερίνης Χριστοφιλοπούλου, Βυζαντινή Ιστορία, Α΄, 324-610, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1.996 μ.Χ., σελ. 135).

Η απαγόρευση του στιγματισμού των καταδίκων στο πρόσωπο (με πυρακτωμένο σίδερο!), μέτρο ευνοϊκό κυρίως για τους δούλους, από επίδραση της χριστιανικής ιδέας για τον άνθρωπο ως πλασμένο κατ’ εικόνα Θεού, καθώς και η μέριμνα για τις οικογένειες των δούλων, σημαίνουν ότι ο δούλος αντιμετωπίζεται πλέον ως άνθρωπος, όχι ως αντικείμενο, πράγμα που ανατρέπει εντελώς της καθιερωμένη οπτική της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, για να φτάσουμε στο Χρυσόστομο, σχεδόν ένα Αιώνα μετά, που θα επιχειρηματολογήσει υπέρ της αδελφότητας κυρίων και δούλων (P.G. 62, 711).

Ο Κωνσταντίνος εξαγόραζε ο ίδιος και απελευθέρωνε αιχμάλωτους στρατιώτες του εχθρού, τους οποίους είχαν συλλάβει οι στρατιώτες του! (Ευσεβίου, Εις τον βίον του μακαρίου Κωνσταντίνου του βασιλέως, Λόγος Β΄, ΙΓ΄, P.G. 20, 992).

Προσθέτω σ’ αυτά την απαγόρευση της παλλακείας για τους έγγαμους (δηλ. της συνύπαρξης συζύγου και παλλακίδας – οι παλλακίδες ήταν οι ερωμένες), και το εξαιρετικά φιλολαϊκό μέτρο της καθιέρωσης της Κυριακής ως αργίας «διά τον αστικόν πληθυσμόν», ενώ «οι κάτοικοι της υπαίθρου αφίενται ελεύθεροι να ρυθμίζουν τας αγροτικάς ασχολίας των, αναλόγως των καιρικών συνθηκών» (Αικατερίνης Χριστοφιλοπούλου, στο ίδιο, σημείωση 1)-(https://www.oodegr.com/oode/profities/genika/kwnstantinos_1.htm).

Ο ΡΑΒΙΝΟΣ ΜΟΡΝΤΕΧΑΪ ΦΡΙΖΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟΝ ...ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ "ΜΕΣΣΙΑ" ! (ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΚ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΜΑΣ ΣΠΡΩΧΝΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ).

Ορθόδοξο Παρατηρητήριο

Αντί εισαγωγικού σχολίου θα παραθέσουμε ένα μικρό απόσπασμα από ομιλία του π. Θεοδώρου Ζήση με τίτλο "ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑΣΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ "

(απο το http://www.theodromia.gr)

«Ἀνίσως καὶ θέλετε νὰ σᾶς εἰπῶ ἕνα παράδειγμα γιὰ νὰ καταλάβετε τὴν δύναμη τοῦ Σταυροῦ, σᾶς τὸ λέγω. Εἰς τὴν Αἴγυπτον, εἰς τὸ Μισίρι, ἦτον ἕνας βασιλεὺς ἀσεβής. Εἶχε ἕναν Ἑβραῖο βεζύρη καὶ ἀπὸ Ἑβραῖος ὁποὺ ἦτον ἔγινε καὶ Τοῦρκος -τοὺς ἐξευτελίζει καὶ τοὺς δύο ἐδῶ μὲ μιὰ διήγηση!- Ἄφησε τὸν ἕνα διάβολο καὶ πῆγε μὲ τὸν ἄλλον. Ἔφυγε ἀπὸ τὸν Ἑβραῖο καὶ πῆγε μὲ τὸν ἄλλο διάβολο. Ἤξευρε γράμματα ἑβραϊκὰ καὶ τούρκικα.

Εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἦτον ἕνας Πατριάρχης, τὸ ὄνομά του Ἰωακείμ, ἁγιώτατος ἄνθρωπος, σοφὸς και ἐνάρετος. Ἀκούγοντας ὁ βασιλεὺς τὸν Πατριάρχην, πὼς ἦτον ἅγιος ἄνθρωπος τὸν ἀγάπα κατὰ πολλά. Λέγει ὁ Ἑβραῖος τοῦ βασιλέως. Κάτι πολλὴν ἀγάπην ἔχεις μὲ τὸν Πατριάρχην. Τοῦ λέγει ὁ Βασιλεὺς. ὁ Ἰωακείμ, ὁ Πατριάρχης, εἶναι καλός, δίκαιος ἄνθρωπος.

Τοῦ λέγει ὁ Ἑβραῖος, σὰν βεζύρης ὁποῦ ἦτον: Κράξε, Βασιλεῦ, τὸν Πατριάρχην νὰ ἔλθη. Λέγει του ὁ Ἑβραῖος, ἐπειδὴ καὶ ἤξευρε τὸ εὐαγγέλιον. ἐγὼ θέλω, Πατριάρχη, νὰ φιλονικήσωμεν μερικὰ καὶ περὶ πίστεως, γιὰ τὰ δόγματα. Λέγει του ὁ Πατριάρχης. μὲ τὸν ὁρισμό σου, βασιλεῦ, ἕτοιμος εἶμαι διὰ τὴν πίστιν μου νὰ χύσω καὶ τὸ αἷμα μου. Καὶ κάνοντας ἀρχὴν ὁ Πατριάρχης νὰ φιλονικᾶ μὲ τὸν Ἑβραῖο, μ' ἕναν τρόπον ἐπιδέξιον πάντοτε τὸν ἀποστόμωνε τὸν Ἑβραῖον.

Λέγει ὁ Ἑβραῖος τοῦ Πατριάρχου. τί θέλομεν νὰ φιλονικῶμεν; Ἐγὼ ἀκούω, ὁποὺ λέγει ὁ Χριστός σας εἰς τὸ εὐαγγέλιον πὼς ὅποιος ἔχει πίστιν ὅσον μὲ ἕνα σπυρὶ σινάπι μετατοπᾶ ἕνα βουνὸ ἀπὸ τὸν τόπον του καὶ πηγαίνει σ' ἄλλο μέρος. Λέγει ὁ Πατριάρχης. ἀληθινὰ ἔτσι τὸ λέγει τὸ εὐαγγέλιον. Λέγει του ὁ Ἑβραῖος λοιπόν, ἂν εἶσαι ἄξιος, πρόσταξε καὶ σὺ νὰ σηκωθῆ ἀπὸ τὸν τόπον του τὸ βουνὸ καὶ τότε νὰ πιστεύσω. Ἐζήτησε ὁ Πατριάρχης τρεῖς ἡμέρες καὶ τρεῖς νύκτες διορίαν. Τότε ἔρχεται ὁ Πατριάρχης καὶ λέγει τοῦ βασιλέως. ἕτοιμος εἶμαι διὰ τὸ πρόσταγμα, ὅπου μὲ πρόσταξες.

Ἦτον ἕνα βουνὸ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον ἔως τρεῖς ὧρες μακριά. Λέγει ὁ Ἑβραῖος. Βασιλέα, πρόσταξε τὸν Πατριάρχη νὰ σηκώση ἐκεῖνο τὸ βουνὸ νὰ πιστεύσωμεν καὶ ἐμεῖς. Τότε πιάνει ὁ Πατριάρχης καὶ θυμιάζει ἀπὸ μακριὰ ἐκεῖνο τὸ βουνὸ καὶ κάμνοντας τὸν Σταυρόν του τρεῖς φορές, λέγοντας καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Σὲ προστάζω ἐσὲ βουνὸ νὰ σηκωθῆς καὶ νὰ ἔρθης ἐδῶ. Καί, ὦ τοῦ θαύματος! Εὐθὺς ἐσηκώθη ἐκεῖνο τὸ βουνὸ καὶ ἔγινε τρία, εἰς τύπον τῆς Ἁγίας Τριάδος, καὶ ἐκκίνησε καὶ ἐρχόταν. Φωνάζει ὁ βασιλεὺς καὶ λέγει. γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ! Βοήθησέ μας καὶ ἐχαθήκαμε. Ἐρχόταν ἀπάνω τους τὸ βουνό. Καὶ κάνοντας πάλιν δέησιν ὁ Πατριάρχης ἐστάθη τὸ βουνὸ ἔως ἕξι μίλια μακριὰ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καὶ τὸ ὠνόμασαν Ντοὺρ ντὰγ. θέλει νὰ εἰπῆ. στάσου βουνὸ πάλιν.

Ὁ Ἑβραῖος δὲν ἐπίστευσεν καὶ λέγει τοῦ Βασιλέως. Πάλιν λέγει τὸ Εὐαγγέλιον πὼς ὅποιος ἔχει πίστιν, ἀνίσως καὶ τύχη ἀνάγκη νὰ πιῆ θανάσιμον φαρμάκι, δὲν ἀποθαίνει. λοιπὸν πρόσταξε τὸν Πατριάρχην νὰ τοῦ κάμω ἕνα φαρμάκι νὰ τὸ πίη καί, ἀνίσως καὶ δὲν ἀποθάνη, νὰ πιστεύσωμεν καὶ ἐμεῖς».

Ἔγινε καὶ τὸ θαῦμα αὐτό. Ὁ Ἑβραῖος παρεσκεύασε ἰδίαις χερσὶν ἕνα φαρμάκι, τὸ ὁποῖο μόνο νὰ τὸ ἤγγιζες στὰ χείλη θὰ ἀπέθνησκες. Ὁ Πατριάρχης ἤπιε ὅλο τὸ ποτήρι καὶ δὲν ἔπαθε τίποτε. Καὶ λέγει τώρα στὸν βασιλιὰ. «Πὲς του νὰ ξεπλύνη τώρα τὸ ποτήρι καὶ νὰ πιῆ τὸ ξέπλυμα». Καὶ μὸλις τὸ ἤπιε ὁ Ἑβραῖος πέθανε μπροστὰ σὲ ὅλους!------------

(Το παρακάτω άρθρο και Video μας το έστειλε ο φίλος του ιστολογίου Β.Π ).

«Ο Μεσσίας σύμφωνα με τον ορθόδοξο Ιουδαϊσμό θα είναι άνθρωπος, θνητός, γεννημένος με φυσιολογικό τρόπο από θνητούς γονείς, θα δημιουργήσει την δική του οικογένεια, θα παντρευτεί και κατά πάσα πιθανότητα θα έχει και ο ίδιος παιδιά. Δεν θα διαθέτει θεϊκές δυνάμεις. Θα είναι ο μεγαλύτερος θρησκευτικός, πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης που θα εμφανιστεί από την εποχή του Μωυσή, επιλεγμένος από τον Θεό.

Πάντως μέχρι οι προφητείες να επαληθευτούν, μέχρι να γίνουν τα γεγονότα δεν είμαστε ακριβώς σίγουροι πώς θα γίνουν. Μεσσίας σημαίνει κεχρισμένος, Χριστός. Και ο Μεσσίας πριν αναλάβει τα καθήκοντά του θα χριστεί με λάδι ελιάς και έτσι θα βασιλεύσει στον Ιουδαϊκό λαό.

Γιατί χρειαζόμαστε τον Μεσσία; Ο Μεσσίας θα φέρει την Λύτρωση, την Σωτηρία (Geula), αρχικά στον Ιουδαϊκό λαό και μετά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Λύτρωση, δηλαδή το κλείσιμο του κύκλου που άρχισε...

με το προπατορικό αμάρτημα. Ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Χαβά, Εύα και τους έβαλε στον Παράδεισο του οποίου επίκεντρο είναι η Ιερουσαλήμ και τους έβαλε σε μια δοκιμασία. Να μη φάνε από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού.

Με την λογική αποφασίζουμε μεταξύ σωστού και λάθους. Με το συναίσθημα, τα πάθη, τις παρορμήσεις αποφασίζουμε μεταξύ καλού και κακού. Πρέπει να υπάρχει και η λογική και το συναίσθημα αλλά τα ινία πρέπει να τα έχει η λογική.

Αν το συναίσθημα παίρνει το πάνω χέρι επί της λογικής τότε ο άνθρωπος καταλήγει σε λανθασμένες αποφάσεις. Όταν οι πρωτόπλαστοι έφαγαν τον καρπό πέρασαν από τον χώρο της λογικής στο χώρο της κυριαρχίας του συναισθήματος. Ξέπεσαν από το στάδιο του σωστού και του λάθους, από την κυριαρχία της λογικής στο στάδιο του καλού και του κακού στην κυριαρχία του συναισθήματος και των παρορμήσεων.

Σύμφωνα με τον Ιουδαϊσμό, σίγουρα χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Θεού, αλλά ο άνθρωπος μπορεί με τις δικές του δυνάμεις να ξεπεράσει και να νικήσει το προπατορικό αμάρτημα και να διορθώσει τον εαυτό του (σχ. Ο.Π: Η γνωστή εωσφορική θεωρία της αυτοσωτηρίας , αυτοδικαίωσης, αυτοπραγμάτωσης).

Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε το προπατορικό αμάρτημα και να κυριαρχήσει η λογική επί του συναισθήματος και να είμαστε ηθικά ορθοί; Ο Ιουδαϊσμός βάζει ορισμένα βήματα. Πρώτο βήμα για τους Εβραίους είναι να τηρούν τους 613 νόμους της Τορά, της προφορικής και γραπτής του Νόμου. Όταν ο Εβραίος τηρεί αυτούς τους 613 νόμους βάζει τη λογική πάνω από το συναίσθημα. Όχι να εξαφανίσουμε το συναίσθημα και οι παρορμήσεις αλλά να τις χαλιναγωγήσουμε.

Αυτή είναι η όλη ουσία του Νόμου. Τα υπόλοιπα έθνη για να βάλουν την λογική πάνω από το συναίσθημα πρέπει να τηρούν τους 7 βασικούς νόμους του Νώε. Αυτό είναι το πρώτο στάδιο σ' αυτόν τον κόσμο που γνωρίζουμε. Όμως δεν μπορούμε να γίνουμε τέλειοι 100%, αρκεί η προσπάθεια και η συνεχής βελτίωση, κάθε μέρα να διορθώσουμε κάτι περισσότερο, η ουσία είναι η προσπάθεια να φτάσουμε την τελειότητα.

Για να φτάσουμε όμως σε αυτό το στάδιο όπου πραγματικά θα καταφέρουμε όλοι μας και όχι μόνο οι δίκαιοι, όλοι μας και οι Εβραίοι και οι μη Εβραίοι, όλη η ανθρωπότητα, να καταφέρουμε να φτάσουμε στον στόχο όπου η ηθική, η θεϊκή ηθική, και η λογική θα έχουν το πάνω χέρι σε σχέση με το συναίσθημα, και το συναίσθημα θα λειτουργεί σύμφωνα με τους κανονισμούς αυτής της θεϊκής ηθικής, όπου όλοι θα ανεβούμε τόσο ηθικά όσο και πνευματικά, ψυχικά. Γι' αυτό χρειάζεται η εποχή της Λύτρωσης.

Το πιο σημαντικό κομμάτι αυτής της εποχής είναι ότι θα μας οδηγήσει στο λεγόμενο ξεκαθάρισμα ανάμεσα στους δίκαιους και στους άδικους. Ενώ στον κόσμο μας τα πράγματα είναι μπερδεμένα, το καλό και το κακό είναι μπερδεμένα. Αυτό θα ξεκαθαρίσει στην εποχή του Μεσσία, την εποχή της Λύτρωσης.

Γιατί η παγίδα είναι όταν ανακατεύουμε ψέμα με αλήθεια και ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιο είναι το ψέμα και ποια η αλήθεια, γι' αυτό πρέπει να γίνει το ξεκαθάρισμα. Ξεκαθάρισμα ανάμεσα σε ιδεολογίες και πιστεύω, ξεκαθάρισμα ανάμεσα σε πράξεις, ξεκαθάρισμα ανάμεσα σε ανθρώπους καλούς και κακούς, δίκαιους και άδικους.

(σχ. Ο.Π : Εφ΄όσον βέβαια θα έχει επικρατήσει η εωσφορική συνείδηση της,τότε θα γίνει το τελικό "ξεκαθάρισμα" με κριτήρια που έχουν κατά καιρούς περιγραφεί απο τον Σιωνισμό, ο οποίος αποτελεί φυσικά το πολιτικό "έμβολο" του Ιουδαϊσμού).

Και για να γίνει μια μεγάλη ιστορική αλλαγή πάντα χρειάζεται έναν μεγάλο αληθινό ηγέτη. Θα είναι διαλεγμένος από τον Θεό, άνθρωπος σοφός, δίκαιος και καλός. Εβραίος στο θρήσκευμα και στην καταγωγή και θα κατάγεται από την βασιλική φυλή του Ιούδα, από τη γενιά του Δαβίδ και του Σολομώντα.

Πώς θα τον αναγνωρίσουμε ως Μεσσία; Ο Ιουδαϊσμός πιστεύει ότι σε κάθε εποχή, σε κάθε γενιά γεννιέται κάποιος ο οποίος φέρει το χάρισμα και την δυνατότητα να είναι υπό δοκιμή Μεσσίας. Αυτός γεννιέται με τη δυνατότητα να γίνει ο Μεσσίας εάν ο ίδιος ανταποκριθεί και πετύχει στο σκοπό του και τηρήσει τις εντολές του Θεού και αν ο Εβραϊκός λαός και η ανθρωπότητα γενικότερα σταθούν στην θέση τους και κάνουν αυτό που πρέπει.

Αν λοιπόν αυτός, και ο Εβραϊκός λαός και ολόκληρη η ανθρωπότητα τηρήσουν τις προϋποθέσεις τότε η Σωτηρία, η Λύτρωση θα έρθει. Αλλιώς μεταπηδάει για την επόμενη γενιά, για την επόμενη εποχή, για τον επόμενο υπό δοκιμήν Μεσσία.

(σχ. Ο.Π: Μήπως τα παραπάνω σας θυμίζουν την "μετενσάρκωση" των ανατολικών θρησκειών που τόσο έχει διαφημιστεί απο όλες τις παραφυάδες της "Νέας Εποχής";). Τα κριτήρια του σωστού υπό δοκιμήν Μεσσία:

Θα είναι δίκαιος ως άνθρωπος και ως Εβραίος , θα είναι μεγάλος ραββίνος, θα κατέχει άριστα τη γνώση της Τορά, ίσως και την εσωτερική γνώση της Τορά, την Καμπαλά, θα διαθέτει ηγετική φυσιογνωμία, θα πείσει τον λαό του Ισραήλ να υπηρετεί τον Νόμο του Θεού, θα τον γυρίσει πίσω στις ρίζες του, πίσω στην εβραϊκή θρησκεία, θα είναι ταυτόχρονα και πολιτικός, στρατιωτικός ηγέτης του λαού του Ισραήλ.

Θα κηρύξει πόλεμο εναντίον όλων των εχθρών του Ισραήλ, εσωτερικών και εξωτερικών. Θα αγωνιστεί για την ακεραιότητα της γης του Ισραήλ και θα αγωνιστεί να φέρει όλο τον λαό του Ισραήλ που είναι στη διασπορά στην γη του Ισραήλ. Και τέλος θα χτίσει τον τρίτο αιώνιο Ναό στο όρος του Ναού, στο συγκεκριμένο του μέρος όπου σήμερα βρίσκονται τα αυθαίρετα ισλαμικά τεμένη, Ομάρ (τέμενος του Βράχου) και Αλ-Άκσα.

Όταν θα αρχίσει όλη αυτή την πορεία θα σηκωθούμε και θα πούμε, “α, ίσως αυτός φέρει το χάρισμα! Ίσως αυτός είναι όντως ο υπό δοκιμήν Μεσσίας”. Και θα δούμε αν όντως θα φέρει σε πέρας την αποστολή του. Για να αναγνωρίσουμε κάποιον ως Μεσσία πρέπει να φέρει σε πέρας τρεις δύσκολες αποστολές:

1. Να επιμεληθεί την ανοικοδόμηση του τρίτου ιερού Ναού στην ίδια ακριβώς θέση που ήταν χτισμένοι και οι δύο προηγούμενοι ναοί, στο όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με άλλη ερμηνεία ο εβραϊκός λαός θα οικοδομήσει τον Ναό πριν τον ερχομό του Μεσσία. Όμως αν δεν έχει χτιστεί μέχρι την εμφάνιση του Μεσσία θα χρειαστεί να τον χτίσει ο ίδιος.

2. Πρέπει να επιστρέψει όλον τον Εβραϊκό λαό στη γη του Ισραήλ όπου θα υπάρχει ήδη απόλυτη εβραϊκή κυριαρχία σε όλη την γη του Ισραήλ, περιλαμβανομένης Ιουδαίας, Σαμάρειας και Γάζας.

3. Θα επιφέρει αληθινή ειρήνη παγκοσμίως, ανάμεσα στα έθνη, είτε με ειρηνικό τρόπο είτε με πόλεμο, εφόσον συντρίψει όλους τους εχθρούς του εβραϊκού λαού.

Όποιος τα πετύχει αυτά τα τρία εν ζωή θα είναι ο αληθινός Μεσσίας. Και μπορεί να τα καταφέρει χωρίς να χρειαστεί να κάνει ούτε ένα θαύμα ή ίσως και να χρειαστεί να κάνει. Σε κάθε γενιά μπορούμε να επισπεύσουμε τον ερχομό του Μεσσία ανάλογα με τις δικές μας πράξεις. Και αν το καταφέρουμε η Λύτρωση θα έλθει γρήγορα και αβίαστα χωρίς προστριβές. Αυτό είναι το σενάριο της Γρήγορης Λύτρωσης που θα έρθει με τρόπο ειρηνικό.

Στην περίπτωση όμως που θα το αναβάλλουμε συνέχεια από γενιά σε γενιά εξ αιτίας λαθών είτε δικών μας είτε του ίδιου του υπό δοκιμήν Μεσσία, ο Θεός έχει καθορίσει εξ αρχής μία ημερομηνία όπου αν δεν επιφέρουμε την Σωτηρία μέχρι τότε, τότε Εκείνος θα φέρει τη Λύτρωση και τον Μεσσία ακόμα κι αν δεν το αξίζουμε, αλλά με τρόπο δύσκολο, με τρόπο δοκιμασίας τόσο για ολόκληρη την ανθρωπότητα όσο και για τον Εβραϊκό λαό. Το δεύτερο αυτό σενάριο ονομάζεται Προκαθορισμένη Λύτρωση.

Το 2011 μ.Χ. ο κόσμος είναι 5.771 χρόνων ... Η Προκαθορισμένη Λύτρωση θα γίνει τελικά το 6.000, δηλαδή σε 229 χρόνια από σήμερα αν δεν γίνει πιο νωρίς η Γρήγορη Λύτρωση. Μετά θα ακολουθήσει η χιλιετία της βασιλείας του Μεσσία, θα βασιλεύσει σε όλο το λαό του Ισραήλ και μετέπειτα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα (Σχ.Ο.Π: Μήπως σας θυμίζει τίποτα αυτή η θεωρία;).

Όταν λέμε ότι θα βασιλεύσει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα δεν εννοούμε ότι θα υπάρχει μία, Θεός φυλάξει, γενική κυβέρνηση σε όλους, το λέει και ο Μαϊμωνίδης ότι “εμείς σαν Εβραίοι δεν ενδιαφερόμαστε να εξουσιάζουμε τα άλλα έθνη”.

Αλλά ο βασιλιάς Μεσσίας θα βασιλεύσει με την έννοια ότι θα φέρει αυτόν τον πλέον ηθικό τρόπο σκέψης και εφαρμογής και ηθικής, θεϊκής ηθικής στα υπόλοιπα έθνη δια μέσον της τήρησης των εφτά νόμων του Νώε, σε όλη την ανθρωπότητα.

Κάθε κράτος, κάθε λαός, θα κάμνει την δικιά του ζωή, θα έχει τους δικούς του ηγέτες, τη δικιά του εξουσία, μόνο που ο καθένας θα πιστεύει στον ένα και μοναδικό άυλο Θεό και θα τηρεί τους εφτά νόμους του Νώε και την θεϊκή ηθική.

Δεν πρόκειται να υπάρχει όπως κάποιοι λένε μία κυβέρνηση η οποία θα έχει τη δύναμη όλου του κόσμου. Δεν είναι αυτό στα όνειρα των Εβραίων. (Σχ. Ο.Π: Μια προσεκτική ανάηνωση των προηγουμένων εξάγει τα αντίθετα συμπεράσματα.

Συνεπώς και αυτή η τοποθέτηση μόνο ως σκοπίμως εμβόλιμη και αντιφατική μπορεί να χαρακτηρισθεί). Αυτό που ονειρευόμαστε είναι ότι ο βασιλιάς Μεσσίας θα βασιλεύσει πολιτικά, θρησκευτικά και στρατιωτικά στο λαό του Ισραήλ, στην γη του Ισραήλ και θα ζούμε πια ήρεμα, με ειρήνη με όλα τα υπόλοιπα έθνη, ώστε να μπορούμε ο καθένας μας να εμβαθύνουμε στο δρόμο του Θεού και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Και μετά, την ημέρα την όγδοη, θα γίνει η ανάσταση των νεκρών και θα μπούμε σε άλλο εντελώς στάδιο. Η έβδομη χιλιετία ξεκινάει με το έτος 6.000.

Αν δεν φέρουμε τον Μεσσία πιο πριν θα έρθει τότε, αλλά με πολύ δύσκολο τρόπο, με πολέμους και μάλιστα με τον πόλεμο του Γωγ και Μαγώγ ή αυτόν που ο Χριστιανισμός τον αποκαλεί Αρμαγεδδώνα.(Σχ. Ο.Π:Για περισσότερες "πληροφορίες" πάνω σε αυτό το θέμα πρέπει να συμβουλευτείτε κάποιον απο την εβραιογενή χιλιαστική εταιρεία "Σκοπιά")

Η Μεσσιανική εποχή είναι ακόμα ένα είδος ενδιάμεσης εποχής, ανάμεσα στον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, και η μεσσιανική εποχή θα συνεχίζει κατά πολύ να μοιάζει με αυτόν τον κόσμο που τον γνωρίζουμε σήμερα μόνο που θα είμαστε πιο ηθικοί και πιο πνευματικοί και ανώτεροι ψυχικά, αλλά μετά θα μπούμε σε ένα εντελώς διαφορετικό στάδιο που δεν το γνωρίζουμε και αυτή είναι η ανάσταση των νεκρών. Εκτός από τον Μεσσία υπάρχουν δύο ακόμη που θα παίξουν σημαντικό ρόλο κατά τον ερχομό του Μεσσία.

1. Ο ένας είναι ο Προφήτης ο οποίος θα χρίσει τον Μεσσία βασιλιά. Δηλαδή θα επιστρέψει το χάρισμα της προφητείας που χάθηκε σταδιακά μετά τη καταστροφή του πρώτου Ναού και τη Βαβυλώνια αιχμαλωσία και από τον εβραϊκό λαό και από τα υπόλοιπα έθνη. Και θα ξαναγυρίσει το χάρισμα της προφητείας λίγο πριν τον ερχομό του Μεσσία. Αυτός ο προφήτης θα είναι ο προφήτης Ηλίας.(Σχ.Ο.Π: Πρόκειται για τον "ψευδοπροφήτη" )

2. Η άλλη μορφή θα είναι ένα είδος απομίμηση Μεσσία ο οποίος θα κατάγεται από τις υπόλοιπες φυλές του Ισραήλ και όχι από τη φυλή του Ιούδα και θα προετοιμάσει τον κόσμο για τον ερχομό του καθαυτού Μεσσία, θα είναι Πρόδρομος του Μεσσία και θα έρθει στην περίπτωση που θα επικρατήσει το σενάριο της Προκαθορισμένης Λύτρωσης, το δύσκολο σενάριο που οι περισσότεροι ραββίνοι αυτό προβλέπουν ότι θα συμβεί. Θα έρθει με έναν τρόπο δοκιμασίας, με έναν τελικό τρομερό πόλεμο, τον λεγόμενο Γωγ και Μαγώγ. Ο Γωγ είναι ένας ηγέτης ο οποίος θα συγκεντρώσει όλα τα άλλα έθνη εναντίον του λαού του Ισραήλ στη γη του Ισραήλ. Ο Γωγ της γης Μαγώγ.

Πάντως ο πόλεμος θα έχει ως επίκεντρο την Ιερουσαλήμ και θα διεξαχθεί ανάμεσα στον Εβραϊκό λαό από την μία, με ηγέτη τον Βασιλιά Μεσσία (τον καθαυτού) και από την άλλη μεριά, τους στρατούς όλων των εχθρών του Ισραήλ. Σύμφωνα με μια ερμηνεία, οι Άραβες θα είναι εκείνοι που θα οδηγήσουν μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας και τον βασιλιά Γωγ εναντίον του Ισραήλ και της Ιερουσαλήμ.

Στον πόλεμο αυτόν που θα δοκιμαστεί η πίστη του εβραϊκού λαού και ολόκληρης της ανθρωπότητας, ο λαός του Ισραήλ τελικά, παρ’ όλες τις αντιξοότητες και παρόλο το βαρύ τίμημα, θα κατατροπώσει όλους του τους εχθρούς, όλους τους αντισημίτες και μόνο τότε θα βασιλέψει πια αληθινή ειρήνη σε όλο τον κόσμο.

Γι' αυτόν τον πόλεμο μιλάει και το Κοράνιο και η Αποκάλυψη του Ιωάννη που τον αναφέρει ως πόλεμο του Αρμαγεδδώνα, δηλαδή πόλεμο που θα ξεσπάσει στο βουνό ή στο λόφο Μεγκιντώ που είναι ένας από τους λόφους της Ιερουσαλήμ.

Εδώ θα πρέπει να αναφέρω ότι αφού πλησιάζουμε κατά πάσα πιθανότητα σε αυτό που οι προφήτες ονομάζουν τελικό πόλεμο, τον πόλεμο του Γωγ και Μαγώγ, όπου ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ανθρωπότητας θα έρθει εναντίον της γης του Ισραήλ, εναντίον του λαού του Ισραήλ και ιδιαίτερα εναντίον της Ιερουσαλήμ, και οι γιοί του Ισμαήλ θα είναι αυτοί οι οποίοι θα φέρουν τον Γωγ και τα υπόλοιπα βασίλεια εναντίον του λαού του Ισραήλ, αναφέρω με μεγάλη μου λύπη ότι κάποιοι παράγοντες μέσα στον Χριστιανισμό σήμερα σε όλες τις Εκκλησίες του και μέσα στο Ισλάμ έρχονται και διαστρεβλώνουν την ιστορία της Λύτρωσης, της Γκεουλά, και εμφανίζουν τον αληθινό Μεσσία που θα έρθει ως τον λεγόμενο ως Αντίχριστο.

Λένε αυθαίρετα ότι ο λεγόμενος Αντίχριστος θα είναι εκείνος ο οποίος θα χτίσει τον τρίτο Ναό, θα συγκεντρώσει όλο το λαό του Ισραήλ στη γη του Ισραήλ, ότι θα βασιλεύσει στο λαό του Ισραήλ και όλα τα άλλα έθνη θα τον αναγνωρίσουν ως Μεσσία, δηλαδή έχουνε πάρει και έχουνε ράψει όσα θα κάνει ο πραγματικός Μεσσίας στα μέτρα του λεγόμενου ως Αντίχριστου.

Το ίδιο λένε και οι Μουσουλμάνοι. Αυτό που λυπάμαι είναι ότι κάποιοι μέσα στον Χριστιανισμό και κάποιοι μέσα στο Ισλάμ ανοίγουν την πόρτα για αυτόν τον πόλεμο του Γωγ και Μαγώγ, τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνα όπως τον αποκαλούν οι Χριστιανοί. Δυστυχώς. Ενώ θα μπορούσαμε να φέρουμε τα πάντα με την ειρήνη, χωρίς να χυθεί καθόλου αίμα.

Αλλά εδώ ερχόμαστε και καλούμε τα άλλα έθνη, γυρίστε στο δρόμο του Θεού. Πρώτα απ’ όλα κι εμείς, ως Εβραϊκός λαός πρέπει να γυρίσουμε στο δρόμο του Θεού. Να γυρίσουμε όλοι μας, εμείς οι Εβραίοι τηρώντας τους 613 νόμους κι εσείς τα υπόλοιπα έθνη δια μέσου των εφτά νόμων του Νώε.

Όλοι, στο δρόμο του ενός και μοναδικού άυλου Θεού, στο δρόμο της θεϊκής ηθικής, και όλοι μαζί ας χτίσουμε έναν κόσμο ειρηνικό, αληθινά ειρηνικό, χωρίς πολέμους. Είναι στο χέρι μας να φέρουμε τη Λύτρωση τώρα, γρήγορα, με τρόπο ειρηνικό» (https://orthodox-watch.blogspot.com/2011/06/blog-post_4501.html).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΤΑ ΟΣΑ ΕΙΠΕ Ο ΡΑΒΙΝΟΣ ΜΟΡΝΤΕΧΑΪ ΦΡΙΖΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΜΕΣΣΙΑ"

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4528332 e-mail: impireos@hotmail.com

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 10ῃ Ἰουνίου 2011 μ.Χ.

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Ραββίνος τῆς Θεσσαλονίκης κ. Μορντεχάϊ Φριζής, ἐγγονός τοῦ ἀειμνήστου συνταγματάρχου Μαρδοχαίου Φριζῆ, ἥρωος τοῦ ἀλβανικοῦ ἔπους, εἰς συνέντευξιν αὐτοῦ ἀνεφέρθη εἰς τόν ἀναμενόμενον ὑπό τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ «Μεσσίαν» καί παρέθεσε τά στοιχεῖα τῆς προσωπικότητός του καί τοῦ ἔργου τό ὁποῖον θά ἐπιτελέσῃ εἰς τόν Ἑβραϊκόν λαόν ἀλλά καί τήν ἀνθρωπότητα. Ἡ συνέντευξις τοῦ κ. Μορντεχέϊ Φριζῆ βιντεοσκοπηθεῖσα παρουσιάζεται στό Διαδίκτυο (http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/06/blog-post_4501.html) καί εἰς αὐτήν καθορίζεται ἐπακριβῶς καί ὁ χρόνος ἐμφανίσεως τοῦ «Μεσσία» πού θά ἐπισυμβεῖ ἀκριβῶς σέ 229 χρόνια ἀπό σήμερα «ἐκτός καί ἄν ἐφαρμοσθῇ τό σενάριο τῆς Γρήγορης Λύτρωσης» καί μάλιστα διακηρύσσεται ὅτι μετ’ αὐτήν θά ἐπακολουθήσει ἡ χιλιετής βασιλεία τοῦ «Μεσσία» πού θά βασιλεύσει στό λαό τοῦ Ἰσραήλ καί σέ ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Ὁ «Μεσσίας» κατά τόν Ραββίνο κ. Φριζῆ δέν θά διαθέτει θεϊκές δυνάμεις, θά εἶναι ὅμως ὁ «μεγαλύτερος θρησκευτικός, πολιτικός καί στρατιωτικός ἡγέτης πού θά ἐμφανισθῇ ἐπό τήν ἐποχή τοῦ Μωϋσῆ, ἐπιλεγμένος ἀπό τόν Θεό».

Ἐνῶ ὅμως ὁ σοφολογιώτατος κ. Φριζῆς διασαλπίζει ὅτι εἶναι ἱερά ὑποχρέωσις κάθε ἑβραίου νά τηρεῖ τούς 613 κανόνες τῆς Τορά (Νόμου) μέ ὅσα στήν συνέντευξή του ἰσχυρίζεται, πού βέβαια δέν ἀποτελοῦν ἁπλῶς ἰδικές του «συλλήψεις» ἀλλά πάγιες διϊστορικές καί διαχρονικές θέσεις τῶν Ραββίνων τοῦ Ἑβραϊκοῦ ἔθνους, ἀλλοιώνει, διαστρέφει καί παρερμηνεύει πλήρως τήν Τορά καί βέβαια τόν Προφητισμόν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὡς θά ἀποδειχθῇ. Ἀναφέρεται ὡσαύτως καί εἰς τήν Καμπαλά ὁ κ. Φριζῆς πού δῆθεν ἀποτελεῖ τήν ἐσωτερικήν γνώσιν τῆς Τορά. Ἡ Καμπαλά ὅμως, ὅπως οἱ ἴδιοι Ραββίνοι ἀναφέρουν στά κείμενά τους (Scholem, Εἰσαγωγή στήν Καμπάλα, Roihlini, Ἡ τέχνη τῆς Καμπαλά, Waite AE The Doctrine and Literature of the Kabalah, Hall MP The secret teaching of all ages), δέν ἀποτελεῖ τήν ἐσωτερική γνώση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀλλά τήν ἀπόλυτη διαστροφή της σέ τέτοιο βαθμό ὥστε νά θεωρεῖται ὅτι ὁ Θεός εἶναι μιά ἀπρόσωπη θεότητα τό Εin Sof «τό ἀπόλυτο τίποτα». Ἡ δημιουργία θεωρεῖται ὡς μιά συνεχής ἐξέλιξη-ἐκδήλωση τοῦ «Θεοῦ τίποτα», τήν ὁποία οἱ μυστικιστές Ραββίνοι προβάλλουν μέ τόν ἄκρατο ἀποφατισμό μέσῳ τῆς ἀποκρυφιστικῆς τεχνικῆς τοῦ διαλογισμοῦ, ὡς δῆθεν προορισμένη νά ἀναγεννηθῇ τήν ἐποχή τῆς ἔλευσης τοῦ δῆθεν Μεσσία ἑνούμενη μέ τόν Ἑωσφόρο. Ἡ Καμπαλά εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἑνώσεως τῶν ἀνθρώπων μέ τούς δαίμονες.

Ἑπομένως καί ὁ σοφολογιώτατος κ. Φριζῆς μέ τίς ἀναφορές του ἐπιμαρτυρεῖ καί ἐπιβεβαιώνει ὅτι ὁ θεϊσμός τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τῶν δικαίων καί τῶν Προφητῶν μετεβλήθη ἀπό τό Ραββινικό κατεστημένο τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔθνους σέ φρικώδη Ἑωσφορισμό καί σατανολατρεία. Δι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο οἱ Ραββίνοι συνέγραψαν τό φρικιαστικό Ταλμούδ μέ τό ὁποῖο ἀλλοίωσαν πλήρως ὅλο τό πνευματικό καί ὀντολογικό μέγεθος τοῦ Νόμου καί τῶν Προφητῶν ἀρνούμενοι μετά μανίας καί τρομακτικῆς ἐμπαθείας τόν μόνο ἀληθῆ Μεσσία, τόν ἐνσαρκωθέντα Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ Πατέρα, Ἰησοῦν Χριστόν.

Ἀδαμάντινον ἐπιστέγασμα τῆς φύσει καί οὐσίᾳ θεότητος τοῦ ἀληθοῦς Μεσσίου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ ὁ Προφητισμός, τόν ὁποῖον ἐσκεμένως θέλει νά ἀγνοεῖ κατόπιν τῶν... ἀνωτέρω ὁ Ἰουδαϊσμός. Ὁ προφητάναξ Δαυϊδ εἰς τόν ΡΘ΄ Ψαλμόν γράφει: «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἄν θῶ τούς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου». Ὁ μεγαλοφωνότατος Ἠσαΐας Ζ΄14 «διά τοῦτο δώσει Κύριος αὐτῷ σημεῖον:

Ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται υἱόν καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ», Θ΄6 «Ὅτι παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν υἱός καί ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχή ἐγεννήθη ἐπί τοῦ ὤμου αὐτοῦ καί καλεῖται τό ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», ΛΕ΄3-10 «Ἰδού ὁ Θεός ἡμῶν κρίσιν ἀνταποδίδωσι καί ἀνταποδώσει, αὐτός ἥξει καί σώσει ἡμᾶς». ΝΒ΄ 13-14, «Ἰδοὺ συνήσει ὁ παῖς μου καὶ ὑψωθήσεται καὶ δοξασθήσεται καὶ μετεωρισθήσεται σφόδρα. ὃν τρόπον ἐκστήσονται ἐπὶ σὲ πολλοὶ οὕτως ἀδοξήσει ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τὸ εἶδός σου καὶ ἡ δόξα σου ἀπὸ υἱῶν ἀνθρώπων» ΝΓ΄1-12 «Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίων Κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη; ἀνηγγείλαμεν ὡς παιδίον ἐναντίον αὐτοῦ, ὡς ρίζα ἐν γῇ διψώσῃ. οὐκ ἔστιν εἶδος αὐτῷ οὐδὲ δόξα· καὶ εἴδομεν αὐτόν, καὶ οὐκ εἶχεν εἶδος οὐδὲ κάλλος· ἀλλὰ τὸ εἶδος αὐτοῦ ἄτιμον καὶ ἐκλεῖπον παρὰ πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων· ἄνθρωπος ἐν πληγῇ ὢν καὶ εἰδὼς φέρειν μαλακίαν, ὅτι ἀπέστραπται τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, ἠτιμάσθη καὶ οὐκ ἐλογίσθη. οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται, καὶ ἡμεῖς ἐλογισάμεθα αὐτὸν εἶναι ἐν πόνῳ καὶ ἐν πληγῇ ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἐν κακώσει. αὐτὸς δὲ ἐτραυματίσθη διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ μεμαλάκισται διὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν· παιδεία εἰρήνης ἡμῶν ἐπ’ αὐτόν. τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς ἰάθημεν. πάντες ὡς πρόβατα ἐπλανήθημεν, ἄνθρωπος τῇ ὁδῷ αὐτοῦ ἐπλανήθη· καὶ Κύριος παρέδωκεν αὐτὸν ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. καὶ αὐτὸς διὰ τὸ κεκακῶσθαι οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ· ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα. ἐν τῇ ταπεινώσει ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη· τὴν δὲ γενεὰν αὐτοῦ τίς διηγήσεται; ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς ἡ ζωὴ αὐτοῦ, ἀπὸ τῶν ἀνομιῶν τοῦ λαοῦ μου ἤχθη εἰς θάνατον. καὶ δώσω τοὺς πονηροὺς ἀντὶ τῆς ταφῆς αὐτοῦ καὶ τοὺς πλουσίους ἀντὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ· ὅτι ἀνομίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ. καὶ Κύριος βούλεται καθαρίσαι αὐτὸν ἀπὸ τῆς πληγῆς. ἐὰν δῶτε περὶ ἁμαρτίας, ἡ ψυχὴ ὑμῶν ὄψεται σπέρμα μακρόβιον· καὶ βούλεται Κύριος ἀφελεῖν ἀπὸ τοῦ πόνου τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, δεῖξαι αὐτῷ φῶς καὶ πλάσαι τῇ συνέσει, δικαιῶσαι δίκαιον εὖ δουλεύοντα πολλοῖς, καὶ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν αὐτὸς ἀνοίσει. διὰ τοῦτο αὐτὸς κληρονομήσει πολλοὺς καὶ τῶν ἰσχυρῶν μεριεῖ σκῦλα, ἀνθ΄ ὧν παρεδόθη εἰς θάνατον ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ ἐν τοῖς ἀνόμοις ἐλογίσθη· καὶ αὐτὸς ἁμαρτίας πολλῶν ἀνήνεγκε καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν παρεδόθη».

Πρέπει νά ἐπισημειωθῇ ἐνταῦθα ὅτι τά φληναφήματα τῶν Ραββίνων ὅτι δῆθεν τό κείμενο αὐτό ἀναφέρεται εἰς τόν Ἰουδαϊκό λαό εἶναι καταγέλαστα διότι ἐκ τῶν συμφραζομένων παρουσιάζεται ὁ Μεσσίας ὡς ἄτομον διακρινόμενον τοῦ λαοῦ, διά τάς ἁμαρτίας τοῦ ὁποίου καί ἀποθνήσκει. Εἶναι σαφής καί ἀναντίρρητος ἡ προφητική ρῆσις τοῦ Ἠσαΐου διά τήν ἐπί γῆς πορείαν καί τό ἱερόν ἔργον τοῦ ἀληθοῦς Μεσσίου πού διϊστορικῶς ἐφαρμόζεται μόνον εἰς τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.

Ὡσαύτως ὀγκόλιθος συντριπτικός διά τάς ψευδολογίας τῶν ραββίνων τοῦ ἑβραϊκοῦ ἔθνους ἀποτελεῖ ἡ Προφητεία τοῦ Δανιήλ Θ΄ 21-27 «καὶ ἔτι ἐμοῦ λαλοῦντος ἐν τῇ προσευχῇ καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ Γαβριήλ, ὃν εἶδον ἐν τῇ ὁράσει ἐν τῇ ἀρχῇ, πετόμενος καὶ ἥψατό μου ὡσεὶ ὥραν θυσίας ἑσπερινῆς. καὶ συνέτισέ με καὶ ἐλάλησε μετ' ἐμοῦ καὶ εἶπε· Δανιήλ, νῦν ἐξῆλθον συμβιβάσαι σε σύνεσιν· ἐν ἀρχῇ τῆς δεήσεώς σου ἐξῆλθε λόγος, καὶ ἐγὼ ἦλθον τοῦ ἀναγγεῖλαί σοι. ὅτι ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν εἶ σύ· καὶ ἐννοήθητι ἐν τῷ ρήματι καὶ σύνες ἐν τῇ ὀπτασίᾳ. ἑβδομήκοντα ἑβδομάδες συνετμήθησαν ἐπὶ τὸν λαόν σου καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν σου τοῦ συντελεσθῆναι ἁμαρτίαν καὶ τοῦ σφραγίσαι ἁμαρτίας καὶ ἀπαλεῖψαι τὰς ἀνομίας καὶ τοῦ ἐξιλάσασθαι ἀδικίας καὶ τοῦ ἀγαγεῖν δικαιοσύνην αἰώνιον καὶ τοῦ σφραγίσαι ὅρασιν καὶ προφήτην καὶ τοῦ χρῖσαι ἅγιον ἁγίων. καὶ γνώσῃ καὶ συνήσεις· ἀπὸ ἐξόδου λόγου τοῦ ἀποκριθῆναι καὶ τοῦ οἰκοδομῆσαι Ἱερουσαλὴμ ἕως χριστοῦ ἡγουμένου ἑβδομάδες ἑπτὰ καὶ ἑβδομάδες ἑξηκονταδύο· καὶ ἐπιστρέψει καὶ οἰκοδομηθήσεται πλατεῖα καὶ τεῖχος, καὶ ἐκκενωθήσονται οἱ καιροί. καὶ μετὰ τὰς ἑβδομάδας τὰς ἑξηκονταδύο ἐξολοθρευθήσεται χρῖσμα, καὶ κρίμα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ· καὶ τὴν πόλιν καὶ τὸ ἅγιον διαφθερεῖ σὺν τῷ ἡγουμένῳ τῷ ἐρχομένῳ καὶ ἐκκοπήσονται ἐν κατακλυσμῷ, καὶ ἕως τέλους πολέμου συντετμημένου τάξει ἀφανισμοῖς. καὶ δυναμώσει διαθήκην πολλοῖς, ἑβδομὰς μία· καὶ ἐν τῷ ἡμίσει τῆς ἑβδομάδος ἀρθήσεταί μου θυσία καὶ σπονδή, καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν βδέλυγμα τῶν ἐρημώσεων, καὶ ἕως τῆς συντελείας καιροῦ συντέλεια δοθήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν».

Ὁ πρ. Δανιήλ ὁμιλεῖ ὅτι ὁ Θεός εὐσπαγχνίσθη τόν λαόν Του καί τήν ἁγίαν πόλιν Του καί δέν ἀπομένουν παρά 70 ἑβδομάδες γιά νά καταλυθῇ τό κράτος τῆς ἁμαρτίας, νά παύσουν οἱ προφητεῖες καί οἱ ὁράσεις καί νά χρισθῇ ὁ ἅγιος τῶν ἁγίων. Καί βέβαια δέν ἀναφέρεται σέ ἑβδομάδες ἡμερῶν ἀλλά σέ ἑβδομάδες ἐτῶν, ὅπως καί οἱ ἴδιοι οἱ Ραββίνοι Saabia Gaon καί Aben Esra ἀποδέχονται.

Ὁ πρ. Δανιήλ ὁμιλεῖ περί 70 ἑβδομάδων πού ὑποδιαιρεῖ εἰς τρεῖς περιόδους. (στ. 25), ἑπτά ἑβδομάδες ἀποτελοῦν τήν πρώτη περίοδο πού ἀρχίζει ἀπό τοῦ χρόνου ἐκδόσεως διατάγματος πρός ἀνοικοδόμηση τῆς Ἱερουσαλήμ, ἡ δευτέρα περίοδος ἀποτελεῖται ἀπό 62 ἑβδομάδες καί ἡ τρίτη περίοδος εἶναι μία ἑβδομάς, κατά τήν ὁποία θά ἐνεφανίζετο ὁ Μεσσίας. Ἑπτά ἑβδομάδες ἐκπροσωποῦν 49 χρόνια καί 70 ἑβδομάδες 490 χρόνια, τά ὁποία θά παρήρχοντο ἀπό τήν ἀνοικοδόμηση τῆς Ἱερουσαλήμ μέχρι τῆς ἐλεύσεως τοῦ Μεσσία. Ἡ ἀνοικοδόμησις τῆς Ἱερουσαλήμ μετά τῶν τειχῶν αὐτῆς ἄρχισε ἀπό τό διάταγμα τοῦ Ἀρταξέρξου Μακρόχειρος (455 π.Χ.) καί συνεπῶς αἱ ἑβδομήκοντα ἑβδομάδες ἐτῶν ἔληξαν τό ἔτος 34 μ.Χ.

Ἡ τελευταία ἑβδομάς ἄρχεται ἀπό τοῦ ἔτους 28 π.Χ. καί κατά τό ἥμισυ της κατά τό 31 μ.Χ. ἀναπέμπεται πρός τόν οὐρανό θυσία καί σπονδή διά τοῦ σταυρικοῦ θανάτου τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἀληθοῦς Μεσσία Ἰησοῦ Χριστοῦ, μετά τήν ἀναφορά τῆς ὁποία, βεβηλώνεται ἐρημούμενον τόν ἱερόν τοῦ Θεοῦ καί δέν παρέρχονται παρά ὀλίγα χρόνια διά καί καταστροφήν τῶν Ἱεροσολύμων ἀπό τόν Ῥωμαῖο αὐτοκράτορα Τῖτο τό 70 μ.Χ.

Ἡ πολύκροτη αὐτή προφητεία τοῦ Δανιήλ πού μέ ἱστορική ἀκρίβεια καθορίζει καί τόν χρόνο τῆς ἐπιφανείας καί τόν θάνατον τοῦ ἀληθοῦς Μεσσίου ἀποτελεῖ αἰώνιον κόλαφον κατά τῆς διαστροφικῆς μανίας κατά τῆς ἀληθείας τῶν Ραββίνων τοῦ ἑβραϊκοῦ ἔθνους.

Δέν εἶναι ὅμως μόνο, οἱ Προφητεῖες αὐτές πού προαναγγέλουν τήν ἐνανθρώπιση τοῦ αἰωνίου Λόγου – Υἱοῦ ἐν τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ. Ὑπάρχουν καί ἄλλες ἐξαιρετικῶς πολλές προκαθορίσασαι σαφῶς καί ἐν ἄκρα λεπτομερείᾳ:

Α. Τό ἄχρονον τοῦ Λόγου Υἱοῦ. Ψαλμ. Β:1-10

Β. Τήν προσκύνησιν τῶν μάγων. Ψαλμ. ΟΑ(ΟΒ):10-11

Γ. Τήν διδασκαλία καί τό ἀπολυτρωτικό καί κοσμοσωτήριο ἔργο Του Γεν. ΜΘ:10, Ψαλμ. Β:1-10, ΟΑ(ΟΒ):6-18, Μιχ. Δ:2-3, Ἠσ. Θ:1-8, ΝΒ:13-15, ΝΓ:4, ΝΕ:13, Ξ:1-7, Ζαχ. ΙΓ:1-7.

Δ. Τά θαύματά Του Ἠσ. ΛΕ:1-6.

Ε. Τήν εἰς Ἱεροσόλυμα εἴσοδόν Του ἐπί πώλου ὄνου Ζαχ. Θ:9.

Στ. Τήν προδοσία τοῦ Ἰούδα καί τά τριάκοντα ἀργύρια καί τήν δι’ αὐτῶν τήν ἀγορά τοῦ ἀγροῦ τοῦ κεραμέως Ζαχ. ΙΑ:12-13.

Ζ. Τήν ἐγκατάλειψή Του ὑπό τῶν μαθητῶν Του Ψαλμ. ΛΖ(ΛΗ):12-15, Ζαχ. ΙΓ:6-7

Η. Τούς ἐμπαιγμούς, τά ραπίσματα, τόν στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, τόν διαμερισμόν τῶν ἐνδυμάτων Του διά κλήρου, τόν κάλαμον μέ τήν χολήν καί τό ὄξος Ἠσ. Ν:6, ΝΓ:4-7, Ψαλμ. ΚΑ(ΚΒ):17-19, Ψαλμ. ΞΗ(ΞΘ):22

Θ. Τήν σταύρωσή Του μεταξύ δύο κακούργων καί τόν σκοτισμό τοῦ ἡλίου Ἠσ. ΝΓ:12, Δαν. Θ:26, Ζαχ. ΙΓ:6

ΙΑ. Τήν ἐν θριάμβῳ κάθοδον εἰς τόν ἅδην Ἰώβ ΛΗ:17

ΙΒ. Τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν Ψαλμ. ΙΕ(Ις):9-10, Νς, ΞΗ:19

ΙΓ. Τήν διάδοσιν τῆς διδασκαλίας Του εἰς ὅλον τόν κόσμον Ἠσ. ΜΒ:1-5, ΝΒ:13-15, ΝΕ:4-5, ΞΑ:4-14 κλπ.

Ὑπό τῶν θεοεικέλων προφητῶν τοῦ Ἰσραήλ προεφητεύθη σαφῶς ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ αἰωνίου Θεοῦ Λόγου, προανηγγέλθη ἡ μετά τήν ἐνανθρώπισι θεανδρική Του δρᾶσις, ἡ σταύρωσίς Του καί ἡ ἀνάστασίς Του ἐκ νεκρῶν καί ἡ διάδοσις τῆς διδασκαλίας Του εἰς πάντα τά ἔθνη. Θά ἠδυνάμεθα νά γράφωμεν ἐπί ἡμέρας διά τήν ἀνατροπήν τῶν κακοδοξιῶν καί τῆς ἀναληθείας τῶν ραββίνων τοῦ Ἰσραήλ ἀλλά ἐμποδιζόμεθα ἀπό τόν χῶρον. Κατακλείομεν ὅμως μέ τήν κυρίαν ἐπισήμανσι τοῦ μακαριστοῦ πρώην ῥαβίνου Δαυΐδ Κοῦπερ, προσελθόντος εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, ὁ ὁποῖος εἰς τό πολυσήμαντον βιβλίον του «Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ» πού «ἐξηφανίσθη» διά παρεμβάσεως τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ ἀπέδειξε ὅτι ὁ ἀληθής Θεός τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι ὁ Τρισυπόστατος ἕνας καί μοναδικός Θεός, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Πανάγιο Πνεῦμα.

Ἡ δῆθεν τρομερά ὁμολογία τοῦ Ἰσραήλ πού ἐπικαλοῦνται μετ’ἐπιτάσεως οἱ ραββίνοι αὐτοῦ ὅτι ὁ Θεός εἶναι «εἷς» Δευτ. ΣΤ:4 πού εἰς τήν μετάφρασιν τῶν Ο΄ ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἄκουε Ἰσραήλ Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν Κύριος εἷς ἐστίν» ἀποτελεῖ τήν πλέον εὔγλωττον διακήρυξιν τοῦ θεόπτου Μωϋσέα διά τό Τριαδικόν δόγμα διότι εἰς τό Μασσοριτικό κείμενο ἡ λέξι ὁ Θεός ἡμῶν ἀναγράφεται διά τῆς συνθέτου λέξεως «ἐλωέ» ἡ ὁποία εἶναι συνεζευγμένη κατάσταση τῆς λέξεως «ἐλωίμ» καί σημαίνει πάλι «οἱ Θεοί» καί τῆς λέξεως «νοῦ» πού σημαίνει «ἡμῶν». Ἑπομένως τό χωρίο σέ ἀκριβῆ μετάφραση ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἄκουε Ἰσραήλ Κύριος οἱ Θεοί ἡμῶν, Κύριος εἷς ἐστί». Ἡ λέξις ὅμως «εἷς» τοῦ ἱεροῦ κειμένου εἶναι ἡ λέξις «ἐχάδ» πού ἔχει σύνθετη ἔννοια καί σημαίνει μονάδα σύνθετον (Πρβλ. Γεν. Α:5, Β:24, Ἰεζ. ΛΖ:17 κἄ) ` ὑποστάσεσι.

Ἄς μήν ἐνοχλοῦνται λοιπόν οἱ Ραββίνοι τοῦ Ἑβραϊκοῦ Ἔθνους, ὅταν σύμφωνα μέ τίς διακηρύξεις τῶν Γραφῶν ἡ Ἐκκλησία διαχρονικῶς διασαλπίζει ὅτι ὁ ἀναμενόμενος ἀπό αὐτούς Μεσσίας εἶναι ὁ φρικτός Ἀντίχριστος. Ἄλλωστε ἡ ἐνασχόλησις μέ τήν Καμπάλα καί τόν ἀποκρυφισμόν της, τίς ἐπικλήσεις δαιμόνων καί τήν μαύρη μαγεία, τήν χρῆσι τῆς Σολωμονικῆς τούς «προευπρεπίζει» ἱκανῶς.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ (https://orthodox-watch.blogspot.com/2011/06/blog-post_11.html).

Γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης: ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ (Μέρος Ε').

Έχοντας υπόψη μας όλα τα ανωτέρω, έρχομαι τώρα αδελφοί μου, εις το τέλος της ομιλίας μας δια να σας δώσω μερικά χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου, ώστε οι πιστοί την ημέρα που θα έλθει ο υιός της ανομίας και της αμαρτίας, να τον αναγνωρίσουν.

Γνωρίζουμε από το Ευαγγέλιο ότι ο λαός του Ισραήλ κατά την μεγάλη του πλειοψηφία και οι αρχιερείς του μαζί, απέρριψαν τον Υιό της Μαρίας, της Υπερευλογημένης Θεοτόκου, ως Μεσσία και Χριστό (εκλεκτό) του Θεού, δι᾽ αυτό και καταδίκασαν τον Ιησού από τη Ναζαρέτ εις θάνατον.

Ο λαός του Ισραήλ και οι Αρχιερείς του, τότε αλλά και έως σήμερα, ανέμεναν και αναμένουν όχι έναν φτωχό και ταπεινό διδάσκαλο ως Μεσσία τους, αλλά έναν ηγέτη-Βασιλέα, έναν εκλεκτό του Θεού, Χριστό του Θεού, που θα αναστήσει το Κράτος του Ισραήλ και θα διώξει τους εχθρούς και κατακτητές του. Ανέμεναν λοιπόν και αναμένουν έναν Ηγέτη- Βασιλέα ελευθερωτή του Ισραήλ.

Επειδή ο Κύριός μας με την διδασκαλία Του και οι μαθητές Του, εκήρυτταν ότι ο Μεσσίας είναι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, θέλοντας οι Εβραίοι να Τον γελειοποιήσουν δια των Ρωμαϊκών χειρών, όταν Τον συνέλαβαν,

Του φόρεσαν στέμμα από αγκάθια, Του έδωσαν αντί βασιλικού σκήπτρου, κάλαμον και Τον έντυσαν αντί βασιλικού μανδύα, με έναν κόκκινο χιτώνα. Έβαλαν δε και επί του Σταυρού ειρωνευτικά τον τίτλο «Ο Βασιλεύς των Ιουδαίων», δείχνοντας δι᾽ αυτού του τρόπου ότι, εσύ Ιησού που τόλμησες να διεκδικήσεις τον τίτλο του Μεσσία, του Βασιλιά ελευθερωτή και του Χριστού του Θεού, δες τώρα το κατάντημά σου!

Το αυτό πίστευε και ο Πιλάτος, δι᾽ αυτό Τον ερώτησε εάν είναι αυτός ο Βασιλεύς του Ισραήλ. Δι᾽ αυτό επίσης και οι στρατιώτες τον εχλεύαζαν λέγοντάς Του «χαίρε ο Βασιλεύς των Ιουδαίων». Σύμφωνα με όλα τα ανωτέρω που έχουν καταγραφεί στο Ευαγγέλιο, βλέπουμε ότι οι Αρχιερείς και ο λαός του Ισραήλ ανέμεναν Βασιλέα, ως Μεσσία, Σωτήρα του Ισραήλ και όχι έναν ταπεινό και φτωχό Ιησού από τη Ναζαρέτ.

Δι᾽ αυτό και έως σήμερον αναζητούν, όπως οι ίδιοι διδάσκουν, όχι ένα τυχαίο πρόσωπο δια Μεσσία τους, αλλά κάποιον ο οποίος θα έχει την δύναμη και την εξουσία ν᾽ απαλλάξει το Ισραήλ από τους κατακτητές και εχθρούς του. Αυτά δήλωσε εξάλλου προ ημερών και ο Αρχιραββίνος της Θεσσαλονίκης, με δηλώσεις του που υπάρχουν στο διαδίκτυο.

Άρα υπάρχει πιθανότητα, αδελφοί μου, ο Αντίχριστος να είναι πρόσωπο που θα ευρίσκεται σε υψηλές θέσεις και με δύναμη εξουσίας. Μπορεί ακόμη να είναι και γόνος βασιλικός, αφού οι Εβραίοι ανέμεναν και αναμένουν ηγέτη βασιλέα του Ισραήλ.

Οι Εβραίοι επίσης λένε και διδάσκουν και αναμένουν ότι ο Μεσσίας τους, θα είναι παγκόσμιος ηγέτης και θα δημιουργήσει παγκόσμια κυβέρνηση. Έτσι σήμερα εξηγείται το φαινόμενο της αποδομήσεως όλων των πολιτικών, οι οποίοι στα μάτια του λαού εξεφτελίζονται και παρουσιάζονται ως ανίκανοι να σώσουν τους λαούς τους.

Η αποδόμηση αυτή έχει στόχο την ανεύρεση ενός σωτήρα της Ανθρωπότητος, ενός παγκοσμίου ηγέτη. Δεν είναι λοιπόν, τυχαία η σημερινή Παγκοσμιοποίηση, ούτε είναι τυχαία η παγκοσμιοποιημένη πλέον οικονομία. Με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται το Παγκόσμιο σύστημα εκεί που ο Κύριός μας, εδώ και 2000 χρόνια μας εχει ενημερώσει.

Αδελφοί μου, Με όσα σας προανέφερα, οι Εβραίοι, εάν ο Μεσσίας δεν έχει τα ανωτέρω χαρακτηριστικά που αυτοί του προσδίδουν, είναι σίγουρον και βέβαιον, ότι και πάλι θα τον απορρίψουν, όπως απέρριψαν προ 2000 ετών τον Ιησού μας, τον Οποίον εμείς όμως αποδεχθήκαμε ως Μεσσία και Σωτήρα της Ανθρωπότητος, ενώ αυτοί Τον εσταύρωσαν. Για να δούμε πως οι Εβραίοι πιστεύουν ότι θα είναι ο ερχόμενος Μεσσίας τους;

1^ον. Είδαμε ότι ανέμεναν έναν ηγέτη ως Βασιλέα του Ισραήλ. Έναν ηγέτη ελευθερωτή του Ισραήλ. Έναν ηγέτη που θα επιστρέψει όλους τους Εβραίους στη χώρα του Ισραήλ.

2^ον. Αναμένουν σήμερα και πιστεύουν ότι ο ηγέτης που θα τους κτίσει τον Ναό του Σολομώντα, αυτός θα είναι και ο Μεσσίας.

3^ον. Πιστεύουν ότι ο ηγέτης αυτός - Βασιλέας τους, θα επιβάλλει την παγκόσμια ειρήνη, κι αν ο κόσμος δεν θελήσει την ειρήνη, θα την επιβάλλει την ειρήνη τότε δια του πολέμου.

Αδελφοί μου, Γνωρίζετε τι λέγουν οι Εβραίοι περί του Ιησού μας και διατί Τον απέρριψαν από Μεσσία του Ισραήλ; Ας ακούσουμε τι διδάσκουν. Πρώτον, διότι ο Ιησούς δεν ήταν Βασιλέας, ηγέτης και ελευθερωτής του Ισραήλ, αλλά ένας αδύναμος άνθρωπος ο οποίος συνελήφθη και καταδικάστηκε υπό των Ρωμαίων εις θάνατο.

Δεύτερον, ότι ο Ιησούς έφερε την κατάρα στο Ισραήλ και καταστράφηκε παντελώς ο Ναός του Σολομώντα. Τρίτον, ότι η εμφάνιση του Μεσσία Ιησού, όχι μόνον δεν επισυνάγαγε τους Εβραίους στο Ισραήλ, αλλά μετά την ελευσή του, οι Εβραίοι διεσκορίσθησαν στα πέρατα της Οικουμένης.

Τέταρτον, όχι μόνον δεν ελευθέρωσε το Ισραήλ, αλλά έως και το 1967 η Ιερουσαλήμ ήταν καταπατουμένη υπό των εχθρών. Πέμπτον, ο Ιησούς όχι μόνον δεν έκανε τίποτα από τα ανωτέρω, αλλά τόλμησε και να ανακηρύξει τον εαυτόν του Θεόν αληθινόν και μάλιστα Υιό του Θεού.

Πρέπει, αδελφοί μου, να γνωρίζουμε ότι οι Εβραίοι ως Θεό δέχονται μόνον τον Γιαχβέ και σε καμμία περίπτωση δεν αποδέχονται ότι ένας άνθρωπος μπορεί να είναι ποτέ Υιός Θεού και μάλιστα Θεός. Οι Εβραίοι θεώρησαν ιδιαίτερα ως βλασφημία το ότι ο Ιησούς Χριστός ενώπιον των Αρχιερέων είπε ότι είναι Υιός του Θεού.

Έχοντας υπόψιν όλα τα ανωτέρω τα οποία διδάσκουν έως και σήμερα οι Εβραίοι, θεωρούν τον Ιησού από τη Ναζαρέτ όχι ως Μεσσία τους, αλλά ως πηγή καταστροφών του Ισραήλ. Άρα οι Εβραίοι θα αναγνωρίσουν ως ηγέτη τους και βασιλέα του Ισραήλ, ως Μεσσία και σωτήρα του έθνους τους μόνον εκείνον ο οποίος:

Α. Θα είναι όντως ηγέτης και ελευθερωτής του Ισραήλ και θα εξαφανίσει όλους τους εχθρούς του.

Β. Θα επισυναγάγει τους Εβραίους στο Ισραήλ.

Γ. Θα χτίσει ξανά το Ναό του Σολομώντα.

Δ. Θα επιβάλλει την ειρήνη.

Ε. Δεν θα ανακηρύξει ποτέ τον εαυτόν του Θεό.

ΣΤ. Επίσης πιστεύουν ότι ο Μεσσίας θα είναι γόνος και απόγονος του Βασιλέως Δαβίδ, θα έχει δηλαδή πιθανόν βασιλική καταγωγή.

Ζ. Δεν τους απασχολεί αν θα είναι έγγαμος η άγαμος.

Η. Ούτε τους απασχολεί το τι ηλικίας θα είναι. Αρκεί να έχει συμπληρώσει, σύμφωνα με τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης, το 30ον έτος της ηλικίας του. Άρα, κατά τους Εβραίους, μπορεί να είναι και 30 και 35 και 40 και 50 ετών. Εμείς έχοντας υπ᾽ όψιν μας όλα τα ανωτέρω που πιστεύουν οι Εβραίοι, μπορούμε να τα συγκρίνουμε με όσα λέγουν οι Γραφές (Παλαιά και Καινή Διαθήκη), οι Πατέρες και οι Διδάσκαλοι της Εκκλησίας.

Φυσικά οι Άγιοί μας δεν είναι πάντα ομόφωνοι σε όσα αναφέρουν περί του Αντιχρίστου. Δηλαδή: Άλλοι Πατέρες λέγουν ότι ο δήθεν Μεσσίας του Ισραήλ, θα κυβερνήσει δύο περιόδους και κάθε περίοδος θα είναι τρισήμισυ χρόνια. Αλλά άλλοι Πατέρες λέγουν ότι αυτό δεν έχει σοβαρή βάση στην Αγία Γραφή και ότι οι ημέρες του Αντιχρίστου θα είναι μόνον 1260 ημέρες.

Εμείς σήμερα συγκλίνουμε, ως δείχνουν τα γεγονότα, ότι μάλλον δεν θα είναι δύο οι περίοδοι του Αντιχρίστου, αλλά θα είναι μόνον μία, τρισήμισυ ετών η 1260 ημερών, ως αναφέρει η Αποκάλυψη. Επίσης, άλλοι Πατέρες μας λέγουν ότι ο Αντίχριστος θα προσπαθεί να μιμηθεί τον Χριστό μας. Δι᾽ αυτό και τον θεωρούν ως αντίγραφο του Χριστού.

Άλλοι Πατέρες λέγουν ότι σίγουρα σε μερικά θέματα θα μιμηθεί τον Χριστό μας ως δήθεν Μεσσίας του Ισραήλ, αλλά κυρίως ονομάζεται Αντίχριστος διότι θα είναι εντελώς αντίθετος και πολέμιος του Χριστού και των όσων ο Ιησούς εκήρυξε και εδίδαξε.

Εμείς συγκλίνουμε πάλι με τους Πατέρες που λέγουν ότι ο Αντίχριστος θα είναι όχι τόσον αντίγραφο του Χριστού, αλλά αντίθετος του Χριστού. Τούτο δε φαίνεται σήμερα και ξεκάθαρα, που αλλάζουν όλοι οι Νόμοι των εθνών και ψηφίζονται Νόμοι αντιχριστιανικοί.

Τελευταίο παράδειγμα έχουμε την κατάργηση της εντολής του Κυρίου δια την έβδομη ημέρα περί αργίας. Αφού αλλάζει η Νομοθεσία και την Κυριακή από ημέρα του Κυρίου την μετατρέπουν σε εργάσιμη καθημερινή ημέρα.

Κάποιοι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ελάχιστοι όμως πιστεύοντας ότι ο Αντίχριστος θα είναι αντίγραφο του Χριστού, την εμφάνισή του θα την κάνει όταν είναι ηλικίας 30 ετών, αφού και ο Χριστός 30 ετών ξεκίνησε την διδασκαλία Του.

Η μαρτυρία αυτή των Πατέρων δεν έχει βιβλική και αγιογραφική κατοχύρωση, κυρίως έρχεται συμπερασματικά λόγω του ότι κάποιοι άγιοι θεωρούν τον Αντίχριστο ως αντίγραφο του Χριστού. Το σίγουρο όμως είναι ότι η Αγία Γραφή δεν μας καταγράφει την ηλικία του Αντιχρίστου. Άρα σύμφωνα με τον Εβραϊκό Νόμο, θα πρέπει να έχει συμπληρώσει την ηλικία τουλάχιστον των 30 ετών δια να εμφανιστεί. Αλλά μπορεί να είναι και 32, 35, 40 κτλ. Σίγουρα πάντως πάνω από 30.

Εδώ θέλει προσοχή δια να μην πλανηθούμε. Διότι εφόσον η Αγία Γραφή δεν αναφέρει την ηλικία του Αντιχρίστου δεν μπορούμε να βασιστούμε περί αυτής μόνον σε κάποιους αγίους που λέγουν ότι θα είναι 30 ετών, ως αντίγραφο του Χριστού.

Οι Άγιοι Πατέρες είναι άγιοι και ουδείς αμφισβητεί την αγιότητά τους, αλλά οι ερμηνείες τους πολλές φορές σε προφητικά κείμενα της Γραφής δεν θεωρούνται ως ευαγγέλια και αλάνθαστες. Διότι εις τα προφητικά κείμενα οι Άγιοι τα ερμήνευαν κατά δύναμιν και σύμφωνα με όσα τότε βίωναν.

Εξ όλων των ανωτέρω συμπεραίνουμε ότι οι Εβραίοι, δεν αποδέχθηκαν τον Ιησού ως Μεσσία τους, διότι διαστρέφοντας και παρερμηνεύοντας τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, ανέμεναν και αναμένουν τον Μεσσία ως οι ίδιοι περιγράφουν και αναφέραμε κι εμείς ανωτέρω.

Περιμένουν κάποιο πρόσωπο επιφανή και όχι κάποιο άσημο. Το πρόσωπο αυτό έχουν τη δύναμη οι Εβραίοι να το προβάλλουν διεθνώς. Αρκετά τηλεοπτικά δίκτυα, ραδιοφωνικοί σταθμοί, λέσχες όπως η Μπίλντεμπεργκ, μασονικές στοές, ο διεθνής Σιωνισμός είναι στα χέρια τους...

Ο Μεσσίας τους δεν είναι ανάγκη να γεννηθεί στο Ισραήλ, λένε οι Εβραίοι. Αρκεί να είναι Εβραίος το γένος. Δηλαδή μπορεί να γεννηθεί στη Γαλλία, στην Αμερική, στην Ελλάδα. Εμείς, λέγουν οι Εβραίοι, θα τον αναγνωρίσουμε, εάν κάνει όλα αυτά τα οποία πιστεύουμε και διδάσκουμε. Αρκεί να είναι Εβραίος. Ποιός θεωρείται σήμερα όμως Εβραίος το γένος; Εβραίος λογίζεται οποιοσδήποτε έχει μητέρα Εβραία, άσχετα με το τι καταγωγής είναι ο πατέρας.

Άρα ο πατέρας δεν μας απασχολεί. Μας απασχολεί η μητέρα, η οποία πρέπει να είναι οπωσδήποτε Εβραία. Άρα ο Μεσσίας μπορεί να είναι Ρωσοεβραίος, Ελληνοεβραίος, Γαλλοεβραίος, Αμερικανοεβραίος, αλλά σίγουρα πρόσωπο επιφανή και θα ισχυρίζεται ο ίδιος, -προσέξτε σε αυτό το σημείο, διότι αυτό που θα λέγει θα είναι η απάτη- ότι προέρχεται από τη φυλή και το γένος του Βασιλέως Δαυΐδ.

Ενώ εμείς, αδελφοί μου, ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό που θα ισχυρίζεται, ότι δηλαδή θα προέρχεται από το γένος του Δαβίδ, θα είναι ένα τεράστιο ψέμμα, για να εξαπατήσει το λαό του Ισραήλ. Διότι ο Αντίχριστος, σύμφωνα με τις προφητείες θα είναι γόνος και απόγονος της φυλής του Δαν. Η δε φυλή του Δαν λέγουν ότι έφυγε από το Ισραήλ και πήγε προς τα μέρη της Περσίας και αργότερα εγκαταστάθηκαν στην Ευρώπη και δι᾽ αυτό λέγουν ότι η Δανία δημιουργήθηκε από απογόνους της φυλής του Δαν. Εδώ ας μην ξεχνούμε ότι όλες οι βασιλικές οικογένειες συνήθως έχουν καταγωγή από τη Δανία.

Ο χρόνος και ο καιρός θα δείξει... Ο Αντίχριστος, θέλοντας να εξαπατήσει το λαό του Ισραήλ, δια να τον αναγνωρίσει ως Μεσσία του πάση θυσία θα προσπαθεί να αποδείξει ότι το γενεαλογικό δένδρο της μητέρας του φθάνει μέχρι τον Βασιλέα Δαυΐδ και όχι από τη φυλή του Δαν. Αφού ο Αντίχριστος θα είναι αντίθετος του Χριστού, άρα θα είναι: Ταπεινός ο Χριστός; Υπερήφανος, υπερφύαλος, και εγωϊστής ο Αντίχριστος.

Ελεήμων ο Χριστός; Άσπλαγχνος, σκληρός και βίαιος ο Αντίχριστος, απέναντι των εκλεκτών χριστιανών στους οποίους ο Θεός θα αποκαλύψει την ιδιότητά του. Αυτός όμως υποκρινόμενος ενώπιον των Εβραίων και των υπολοίπων λαών δια να τους πλανήσει, θα παρουσιαστεί ως ελεήμων και φιλάνθρωπος.

Οπότε, αγαπητοί μου αδελφοί, οποιοδήποτε επιφανή και ηγετικό πρόσωπο η βασιλικός γόνος τον οποίον τα μέσα ενημερώσεως, θα παρουσιάζουν ως ελεήμων και φιλάνθρωπο, πρέπει εμάς τους χριστιανούς να μας προβληματίζει. Διότι βλέπουμε σήμερα, αρκετοί ηγέτες να συμμετέχουν σε πανανθρώπινες φιλανθρωπίες, ιδιαίτερα ασχολούμενοι με τη φτώχεια των τρίτων χωρών, δια να αποκτήσουν την αγάπη των λαών.

Δίκαιος ο Χριστός; Άδικος ο Αντίχριστος. Υποκρινόμενος όμως τον δίκαιο για να εξαπατήσει πρώτον τους Εβραίους και μετά όλους τους λαούς της γης. Με λίγα λόγια θα είναι αντίθετος και αντίχριστος του Χριστού μας. Μέσα του δε θα κρύβεται ο ίδιος ο Εωσφόρος, έτσι ώστε χωρίς δυσκολία να επιτυγχάνει τις απάτες του και τα σχέδιά του. Αρνίον ο Χριστός; Λύκος ο Αντίχριστος, φέροντας όμως μάσκα προβάτου και εμφανιζόμενος ενώπιον του λαού ως αρνίον άκακον.

Στο 13ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως στ. 11 περιγράφει η Αγία Γραφή το δεύτερο θηρίο λέγοντας «και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης, και είχε κέρατα δύο όμοια αρνίω, και ελάλει ως δράκων». Εδώ ξεκάθαρα η Αγία Γραφή μας λέγει ότι ο Αντίχριστος ενώ θα υποκρίνεται το Αρνίον, στην ουσία θα είναι ο Δράκων, ο όφις ο αρχέκακος.

Ο Χριστός αναγνωρίζεται από τους χριστιανούς ως Βασιλέας και Μέγας Αρχιερεύς. Αυτή την εξουσία θα την αποκτήσει η θα την έχει και ο Αντίχριστος, αφού τα δύο κέρατα του θηρίου, συμβολίζουν ως λέγουν οι Άγιοι Πατέρες, την πολιτική και θρησκευτική εξουσία του θηρίου. Δι᾽ αυτό και κάποιοι άγιοι θεώρησαν τον πάπα της Ρώμης, ο οποίος έχει πολιτική και θρησκευτική εξουσία ως τον Αντίχριστο η πρόδρομο του Αντιχρίστου.

Πρέπει να τονίσουμε ότι μερικοί άγιοι μας λέγουν ότι ο Αντίχριστος θα είναι εις τύπον του βασιλέως Ναβουχοδονόσωρα και συμπεραίνουν ότι όπως ο Ναβουχοδονόσωρ, διοίκησε για 36 χρόνια έτσι και ο Αντίχριστος, θα εμφανιστεί στα 30 και θα διοικήσει σχεδόν για 6 χρόνια.

Εδώ ξαναλέγομεν ότι η άποψη αυτή των Αγίων Πατέρων δεν κατοχυρώνεται πλήρως από όλους τους Αγίους, η πλειοψηφία των οποίων πιστεύει ότι ο Αντίχριστος θα βασιλεύσει μόνον 1260 ημέρες, όσες λέγει και η Αποκάλυψη.

Κάτι άλλο που πρέπει να προσέξουμε στα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου είναι αυτό που αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Άγιος Οικουμένιος, οι οποίοι μας λέγουν ότι όπως ο Ιησούς, μπήκε μέσα στο Ναό του Σολομώντα, έτσι και ο Αντίχριστος θα μπει μέσα στο Ναό του Σολομώντα που θα ανεγείρει ξανά ο ίδιος η τα όργανά του.

Το τρομερότερο πάντων είναι το ότι ο Άγιο Θεοφύλακτος Βουλγαρίας, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Άγιος Οικουμένιος μας λέγουν ότι δια να πλανήσει τους χριστιανούς ο Αντίχριστος, δεν θα μπαίνει μόνον μέσα στο Ναό του Σολομώντα, αλλά θα εισέρχεται κανονικά και μέσα στους ιδικούς μας ιερούς Ναούς, δια να μην μπορούμε να υποψιαστούμε ότι αυτός είναι ο Αντίχριστος.

Θα χρησιμοποιήσει με λίγα λόγια, αδελφοί μου, οποιονδήποτε τρόπο και μέθοδο μπορεί δια να εξαπατήσει ει δυνατόν και τους εκλεκτούς. Να εξαπατήσει τους Αρχιερείς, τους ιερείς, τους μοναχούς και κάθε έναν που πιστεύει αληθινά στον Ιησού Χριστό. Πως είναι δυνατόν να πιστέψει κάποιος, ότι αυτός είναι ο Αντίχριστος, όταν εισέρχεται με κάθε υποκριτική ευλάβεια μέσα στους ιερούς Ναούς μας;

Σκέφτεστε, αδελφοί μου, τη σύγχυση και την πλάνη που θα επικρατήσει εκείνες τις ημέρες; Πως θα χαρακτηρίσουμε έναν άρχοντα και μεγάλο πολιτικό ηγέτη ως Αντίχριστο, όταν εισέρχεται και στους δικούς μας ιερούς Ναούς; Πόσοι θα πλανηθούν τότε; Θα ακούμε Αρχιερείς και ιερείς και μοναχούς να λέγουν «Μα είναι δυνατόν να είναι ο Αντίχριστος αυτός ο ηγέτης μας, ο οποίος με τόση ευλάβεια εισέρχεται εντός των Ιερών Ναών;».

Κι όμως! Λέγει ο Χρυσόστομος ότι είναι δυνατόν και το επιβεβαιώνουν ο Άγιος Οικουμένιος και ο Άγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας. Τα τελούμενα δε Μυστήρια εντός των Ιερών Ναών, μας λέγουν οι Άγιοι, ότι δεν θα έχουν καμία θεία Χάρη και θα είναι ανίερα.

Ο Αντίχριστος, υποκρινόμενος τον ευσεβή και αν έχει θρησκευτική και πολιτική εξουσία, σίγουρα θα επισκεφθεί τους Πατριάρχας μας, τους Αρχιεπισκόπους μας και εκείνοι, εάν δεν τον έχουν αντιληφθεί θα τον υποδέχονται με τιμές και δώρα.

Θεέ μου, Θεέ μου!!! Τι δύσκολες εποχές μας αναμένουν! Τι σύγχυση θα επικρατήσει στην ανθρωπότητα και στο χώρο της Εκκλησίας! Δι᾽ αυτό όλοι οι Άγιοι, όπως αναφέραμε στην αρχή, μας λέγουν ότι πρέπει να μελετούμε τα σημεία των καιρών και να ασχολούμεθα με τον Αντίχριστο, να να μην πέσουμε θύματα αυτού.

Αδελφοί μου, Τι άλλα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου μας δίδει η Αγία Γραφή; Μας λέγει ότι εάν αριθμήσουμε το όνομά του θα μας δίδει το νούμερο 666 (Αποκ. κεφ. ιγ´). Όταν λοιπόν εμφανιστεί ο Αντίχριστος, οι χριστιανοί καλούνται να δουν εάν έχει τα ανωτέρω χαρακτηριστικά και εάν αριθμούμενο το όνομά του, δίδει το νούμερο 666. Εάν δεν το δίδει, τότε δεν θα είναι αυτός ο Αντίχριστος.

Αδελφοί μου, Πέρα από τα ανωτέρω χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου, θα πρέπει να αναφερθούμε και σε ένα χαρακτηριστικό που θα έχει η εποχή του και το οποίον αναγράφεται στην Αποκάλυψη και αυτό είναι το εξής:

«Και ποιεί πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς η επί των μετώπων αυτών, και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι η πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου η τον αριθμόν του ονόματος αυτού».

Τι μας λέγει η Αποκάλυψη; Ότι η εποχή του Αντιχρίστου θα χαρακτηριστεί από την αλλαγή του τρόπου οικονομικών συναλλαγών. Θα αλλάξει ο τρόπος συναλλαγής των χρημάτων. Θα γίνεται τότε με το δεξί χέρι η το μέτωπο των ανθρώπων, όπου επάνω εις αυτά τα σημεία θα μπει το χάραγμα του Αντιχρίστου.

Όποιος δεν έχει αυτό το χάραγμα, λέγει η Αποκάλυψη, δεν θα μπορεί να συναλλάσσεται, ούτε να πουλά, ούτε ν᾽ αγοράζει. Θα πρέπει να έχεις η το χάραγμα η το όνομα του θηρίου η τον αριθμό του ονόματος αυτού. Εάν δεν έχεις κάτι από αυτά, οποιαδήποτε συναλλαγή ακυρώνεται, δεν πραγματοποιείται.

Όταν δούμε λοιπόν ότι κάποια εξουσία μας ζητά να τοποθετήσουμε στα μέτωπά μας η στο χέρι μας κάτι που η Αποκάλυψη αποκαλεί χάραγμα και με το οποίο θα κάνουμε τις οικονομικές μας συναλλαγές, εμείς αφ᾽ ενός μεν, δεν πρέπει να το παραλάβουμε και να το δεχθούμε, διότι η Αποκάλυψη μας λέγει ότι όσοι έλαβαν το χάραγμα και έκαναν τις οικονομικές συναλλαγές τους, η προσκύνησαν το θηρίο, η την εικόνα αυτού θα βληθούν με τον Αντίχριστο και τα όργανά του εις την αιώνια κόλαση, αφ᾽ ετέρου η εφαρμογή του μέτρου αυτού, δηλαδή η επιβολή του νέου οικονομικού συστήματος, θα σημάνει για εμάς τους χριστιανούς την εποχή του Αντιχρίστου.

Φυσικά ο νέος τρόπος οικονομικών συναλλαγών θα θεσπιστεί δια Νόμου, δι᾽ αυτό και λέγει η Αποκάλυψη ότι «ποιεί πάντας», δηλαδή θα κάνει όλους υποχρεωτικά να τον αποδεχθούν, παραλαμβάνοντας στο χέρι η στο μέτωπο το χάραγμα.

Δι᾽ αυτού του τρόπου θα μας λέγουν οι άρχοντες ότι δεν μπορεί να υπάρξει φοροδιαφυγή και όποιος δεν θα το αποδέχεται θα διώκεται ως παράνομος, ως φοροφυγάς. Θα διώκεται, διότι θα θεωρείται ότι θέλει να κρυφτεί από την εφορία, ότι θέλει να κρυφτεί από το Κράτος και γι᾽ αυτό θα διώκεται ως παράνομος.

Δεν θα διώκονται οι πιστοί στην αρχή, επειδή δεν θα ακολουθούν και δεν θα προσκυνούν τον Αντίχριστο, τον νέο αυτό πολιτικό άρχοντα. Διότι στην αρχή ποτέ ο Αντίχριστος δεν θα αποκαλύψει το πραγματικό του πρόσωπο και το ποιός είναι.

Δι᾽ αυτό και θα πλανηθεί η ανθρωπότητα. Εάν το αποκάλυπτε από την αρχή, πολλοί λίγοι θα επλανώντο. Τώρα όμως θα πλανηθεί η πλειοψηφία της ανθρωπότητος και δι᾽ αυτό ο Χριστός μας τονίζει ότι οι πιστοί θα μείνουν λίγοι και τους λέγει «μη φοβού το μικρόν ποίμνιον». Φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι πιστοί που δεν θα δεχθούν να ακολουθήσουν το νέο οικονομικό σύστημα και τον Αντίχριστο θα μείνουν λίγοι, η πλειοψηφία θα πλανηθεί.

Εδώ, αδελφοί μου, δεν ανεγνώρισε ο κόσμος τον Χριστό όταν ήρθε και Τον εσταυρώσαμε, δεν Τον αντελήφθηκε ο κόσμος Τον Χριστό και Τον σταυρώσαμε, μήτε οι Εβραίοι Τον κατάλαβαν και Τον οδήγησαν στο Φρικτό Γολγοθά.

Είναι λοιπόν δυνατόν να αντιληφθεί τώρα η ανθρωπότητα τον Αντίχριστο; Μόνον οι έχοντες Πνεύμα Άγιο, θα τον αντιληφθούν. Δι᾽ αυτό και θα στείλει ο Θεός τους δύο προφήτες. Δεν Τον κατάλαβε λοιπόν ο κόσμος τον Χριστό τότε και Τον σταύρωσε, θα καταλάβει τώρα τον Αντίχριστο; Είναι δυνατόν;

Οι έχοντες Πνεύμα Άγιο, όπως και τότε Τον κατάλαβαν και Τον αναγνώρισαν. Δι᾽ αυτό και επαναλαμβάνω θα γίνει μεγάλη πλάνη την εποχή εκείνη. Δι᾽ αυτό ο Αντίχριστος θα μπαίνει και μέσα στους ναούς μας, για να εξαπατεί τους πάντες.

Θα κινείται, λέει ο Απόστολος Παύλος, εν πάση απάτη και τέρασι ψεύδους. Θα κινείται με σημεία απάτης και τέρατα ψεύδους, θα λέει τα πιο φανταστικά ψέμματα, που μπορεί να έχει φαντασθεί ποτέ ο νους μας για να μας εξαπατήσει.

Αυτό το ψέμμα και η απάτη που είπε ο Γιωργάκης ότι «λεφτά υπάρχουν» και το πιστέψαμε και τον κάναμε Πρωθυπουργό δεν είναι τίποτα μπροστά στα ψέμματα και στις απάτες που θα κάνει ο Αντίχριστος.

Την εποχή εκείνη, όπως είπαμε, θα στείλει ο Χριστός τους δύο Προφήτες Του που θα κηρύξουν ομοίως 1260 ημέρες και θα μας υποδεικνύουν τον Αντίχριστο και τις πλάνες του. Όπως λέγει όμως η Γραφή, ο Αντίχριστος τελικά θα τους συλλάβει και θα τους δολοφονήσει. Τα δε πτώματα των Προφητών, θα τα αφήσει άθαφτα στην πλατεία της Ιερουσαλήμ, δια να τα βλέπουν όλοι και να φοβούνται με σκοπό να τον προσκυνήσουν.

Οι δύο Προφήτες θα δώσουν μεγάλη μάχη εναντίον του. Θα ελέγξουν αυτόν και όλα τα όργανά του δια τις απάτες και τα ψεύδη τους και θ᾽ αποκαλύπτουν συνεχώς ότι αυτός είναι ο Αντίχριστος περί του οποίου ομίλησε ο Χριστός και οι Άγιοι. Αλλά οι δύο Προφήται θα ελέγξουν και όλους όσους συνεργαστούν μαζί του η τον αποδεχθούν, είτε αυτοί είναι πολιτικοί ηγέτες, είτε είναι Αρχιερείς, είτε είναι ιερείς, μοναχοί η μοναχοί.

Δι᾽ αυτό, λέγει η Γραφή, ότι μόλις τους συλλάβει ο Αντίχριστος και τους σκοτώσει, θα χαρούν όλοι οι άρχοντες, διότι ξεμπέρδεψαν μ᾽ αυτούς τους δύο «παλαβούς» και «φανατικούς» που ξεσήκωναν το λαό εναντίον του άρχοντα της ειρήνης και του παγκόσμιου ηγέτη και σωτήρα της ανθρωπότητος. Δι᾽ αυτό τονίζει η Γραφή, ότι όλοι οι άρχοντες, από τη χαρά τους θ᾽ ανταλλάσουν δώρα αναμεταξύ τους.

Σκεφτείτε, αδελφοί μου, όταν οι δύο άγιοι Προφήται στραφούν εναντίον Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Αρχιερέων και ιερέων το τι θα επικρατήσει στο χώρο της Εκκλησίας! Σάλος και ακαταστασία! Πανικός και σύγχυση! Διότι πως είναι δυνατόν να αποδεχθεί εύκολα ο κάθε Πατριάρχης και ο κάθε Αρχιερεύς και ο κάθε ιερεύς, ότι αυτοί οι δύο δημόσιοι ελεγκτές του παγκοσμίου ηγέτη, αλλά και του ιερού κλήρου είναι οι δύο προφήτες Ηλίας και Ενώχ, τους οποίους οι ίδιοι προσκυνούν τις εικόνες και ψάλλουν τα τροπάριά τους εν μέσω εκκλησιών;

Μόνον όσοι εξ αυτών έχουν πνεύμα Άγιον και ζουν ζωή αγία θα τους αναγνωρίσουν. Οι υπόλοιποι θα συνταυτιστούν με τον Αντίχριστο και θα πολεμήσουν τους δύο προφήτες. Τότε θα συγκαλέσουν Συνόδους Εκκλησιών δια να καταδικάσουν όχι έναν Άγιο Νεκτάριο, όχι έναν Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο, όχι έναν Άγιο Μάξιμο ομολογητή, όχι έναν Μέγα Αθανάσιο, αλλά τους δύο μεγάλους Προφήτας της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης που θα προλέγουν τη Δευτέρα έλευση του Κυρίου μας.

Τι άλλο θα κάνει την εποχή εκείνη ο Αντίχριστος δια να τον κατανοήσουμε, αυτόν και την εποχή του; Λέγει η Αγία Γραφή: «ότι θέλει αλλοιώσαι καιρούς και νόμον» (Δαν. κεφ. 7 στ. 25). Στο ίδιο κεφάλαιο μας λέγει ο προφήτης Δανιήλ ότι θα βλασφημεί το όνομα του Θεού αλλάζοντας τους Νόμους Του, αλλά και τον καιρό. Δι᾽ αυτό και τονίζουμε ότι θα είναι αντίθετος του Χριστού και λιγότερο αντίγραφο.

Τι θα κάνει λέει; Θα βλασφημεί τον Θεό. Πως; Αλλάζοντας τους νόμους. Θα αλλάζουν οι νόμοι και θα βλασφημεί με τα έργα του τον Θεό. Δηλαδή ο Νόμος του Χριστού που λέγει «ου φονεύσεις», η εποχή του Αντιχρίστου θα λέγει «ναι στις εκτρώσεις».

Ο Νόμος του Χριστού θα λέγει «δεν θα ορκίζεσαι» και αυτοί θα σε υποχρεώνουν μέσα στα δικαστήρια να ορκίζεσαι. Δείτε, αδέλφια μου, έως και σήμερα πόσοι αντιχριστιανικοί Νόμοι έχουν παγκοσμίως ψηφιστεί.

Φτάσαμε στο σημείο, στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα να μην αναγράφεται και να μην αναφέρεται πουθενά το όνομα του Χριστού η του Χριστιανισμού. Ο,τι είναι χριστιανικό από ᾽δω και πέρα καταργείται, διότι το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα πλέον δεν το προβλέπει.

Επίσης, αδέλφια μου, πρέπει να προσέξουμε διότι στην αρχή δεν θα πει πουθενά ότι είναι Θεός. Μην περιμένετε από το στόμα του να πει ότι είναι Θεός. Γιατί το ξεκαθαρίζουνε οι Εβραίοι. Εμείς λέγουν δεν δεχθήκαμε τον Χριστό, τον δικό σας Ιησού ως Μεσσία διότι βγήκε και είπε ότι Είμαι Θεός, Υιός Θεού, άρα Θεός. Υπάρχει περίπτωση λοιπόν, λέγουν, να δεχθούμε κάποιον άλλον Μεσσία ο οποίος θα πει ότι είναι κι αυτός Θεός; Γι᾽ άλλη μια φορά ο Αντίχριστος και στο σημείο αυτό θα ξεγελάσει τους Εβραίους, αλλά και όλους τους λαούς.

Ο Αντίχριστος, αφού στερεωθεί στην εξουσία και είναι σίγουρος δι᾽ αυτή, τότε μέσα από το Ναό του Σολομώντα θα αυτοανακηρυχθεί ως θεός. Θα αρχίσει δε να κάνει και ψευδοθαύματα στην προσπάθειά του να πλανήσει τον κόσμο και να τον πιστέψει ως θεό.

Ας μην ξεχνούμε ότι ο Αντίχριστος μέσα του έχει ολόκληρο τον διάβολο, έχει μέσα του τον εωσφόρο, ο δε εωσφόρος τι ήθελε πάντοτε να κάνει; Να πάρει τη θέση του Θεού και να ενθρονιστεί ως θεός στη θέση του Θεού, δι᾽ αυτό και ξέπεσε, γενόμενος από άγγελος διάβολος.

Αυτό θα προσπαθήσει να κάνει τώρα επί της γης. Θα εισέλθει εντός του Ναού του Σολομώντα κάποια στιγμή και θα αναφωνήσει «Είμαι θεός!Προσκυνείστε με! Είμαι ο θεός σας, ο θεός του ουρανού και της γης».

Τότε ένα πλήθος Εβραίων, μόλις ακούσουν ότι ανακήρυξε τον εαυτόν του θεό, θα αποσκιρτήσουν και θα αναγνωρίσουν τον Ιησού μας, τον Οποίον είχαν σταυρώσει, ως τον πραγματικό Μεσσία. Αυτό το γεγονός το προβλέπει ο Απόστολος Παύλος γράφοντας «και ούτως πας Ισραήλ σωθήσεται» (Ρωμ. 11,26).

Τότε πολλοί Ισραηλίτες θα γυρίσουν στο πρόσωπο του Χριστού μας και θα ζητήσουν συγνώμη. Δι᾽ αυτό είπε ο Χριστός προς αυτούς: «ου μη με ίδητε ξανά», δεν θα με ξαναδείτε τους λέγει, έως ότου αν είπητε, «ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Τότε πολλοί Ισραηλίτες θα σωθούν, αναγνωρίζοντας τον Εσταυρωμένο Ιησού ως τον πραγματικό Μεσσία, εγκαταλείποντας ταυτόχρονα τον ψευδομεσσία Αντίχριστο.

Ίσως να ερωτήσει κανείς: Η Παγκόσμια Κυβέρνηση και η έδρα του Αντιχρίστου, που θα είναι, στις Βρυξέλλες; Ταπεινά θεωρούμε ότι η έδρα του θα είναι στην Ιερουσαλήμ. Δι᾽ αυτό και οι δύο Προφήται εκεί θα εμφανιστούν και θα τον πολεμήσουν καλώντας και τον λαό του Ισραήλ σε μετάνοια και να μην αποδεχθούν τον Αντίχριστο.

Δι᾽ αυτό και τα Ιεροσόλυμα τα τελευταία χρόνια έχουν μετατραπεί σε ευρωπαϊκή πόλη, δρόμοι, αεροδρόμια, πλατείες θυμίζουν Ευρώπη παρά μία χώρα Ασιατική. Σε λίγο τα Ιεροσόλυμα θα θυμίζουν Παρίσι, Βρυξέλλες η Λουξεμβούργο. Επίσης, αδέλφια μου, θεωρώ ότι υποκρινόμενος σε κάποια σημεία τον Ιησού μας, το ίδιο θα συμβεί και με την μητέρα του Αντιχρίστου.

Η Θεοτόκος ήτο γυνή σεμνή, ταπεινή, όμορφη, ελεήμων με πλήθος αρετών. Θεωρούμε ταπεινά ότι τα όργανα του Αντιχρίστου, θα προσπαθήσουν να παρουσιάσουν και την μητέρα του και αυτή ως τίμια γυναίκα με ευσεβή σύζυγο, διότι οι Εβραίοι δεν πιστεύουν ότι ο Μεσσίας τους θα γεννηθεί από παρθένο γυναίκα. Λέγουν μεν, ότι η μητέρα του Μεσσία τους πριν παντρευτεί θα είναι παρθένος. Όχι όμως και μετά τον γάμο. Διότι μετά τον γάμο και την τεκνογονία παρθενία δεν υπάρχει.

Αυτό που έγινε στην Υπεραγία Θεοτόκο, όπως διδάσκουν οι Άγιοί μας, είναι υπέρ την φύσιν. Αλλά οι Εβραίοι δεν το αποδέχονται. Δι᾽ αυτό και θεωρούν εξάλλου, ότι η Θεοτόκος Μαρία ήτο παντρεμένη μετά του Ιωσήφ και έτσι εγεννήθη ο Ιησούς.

Άρα η μητέρα του Αντιχρίστου θα είναι κατά το δυνατόν όμορφη και θα προβληθεί και αυτή ως γυνή με αρετές, ως ελεήμων και φιλεύσπαγχνος. Ενώ οι Άγιοί μας, τονίζουν ότι η μητέρα του θα είναι μιαρά γυνή.

Θα πρέπει λοιπόν να αναζητούμε ποιά υψηλόβαθμη γυναίκα, όμορφη κατά το δυνατόν την προβάλλουν τα ΜΜΕ, με αρετές, ελεήμων και φιλάνθρωπη. Σίγουρα η γυναίκα αυτή δεν θα είναι η γυναίκα της διπλανής μας πόρτας, δεν θα είναι η κυρά Καλλιόπη ούτε η κυρα Μαρία η η κυρα Κορνηλία. Θα είναι η μητέρα του Αντιχρίστου από μεγάλο τζάκι.

Ο Μεσσίας των Εβραίων λοιπόν δεν τον περιμένουν οι πατριώτες του ως άγαμον, αλλά ως έγγαμον, ως νυμφευμένον και με οικογένεια, ως ήτο και ο βασιλέας Δαυΐδ. Ομοίως και η μητέρα του την αναμένουν νυμφευμένη, η οποία όμως προ του γάμου της θα ήτο παρθένος.

Οι ημέρες που ζούμε, αδελφοί μου, είναι όντως αποκαλυπτικές, όπως έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος, και όπως λέγει η ταπεινότητά μας από το έτος 1983. Διότι από τότε πρωτομιλήσαμε περί Αντιχρίστου και φωνάξαμε ότι έρχεται ο Αντίχριστος και συνεχίζουμε έως και σήμερα να το λέμε.

Πιστεύουμε, αδέλφια μου, ότι όντως είμαστε σε ημέρες που δεν θα αργήσει η εμφάνισή του. Τα γεγονότα μαρτυρούν ότι σε εμάς δόθηκε το προνόμιο να ζήσουμε μάλλον το τέλος και τη διαδρομή των σημείων των καιρών, του Αντιχρίστου και της Δευτέρας του Χριστού Παρουσίας.

Αδελφοί μου, Έχοντας υπόψιν όλα τα σημεία των καιρών και όσα προαναφέραμε, πιστεύετε ότι η ανθρωπότητα και η πατρίδα μας θα ανανήψει η η κατάστασή μας θα χειροτερέψει; Θεωρώ ότι θα γίνει το δεύτερο. Η ανθρωπότητα οδηγείται ολοταχώς προς τον γκρεμό, δια να μπορέσει να εμφανιστεί ο παγκόσμιος ηγέτης και Μεσσίας των Εβραίων, ο οποίος θα «σώσει» την ανθρωπότητα από την καταστροφή, δια να λάβει και να οικειοποιηθεί τον τίτλο του «Σωτήρα».

Πρέπει να οδηγηθεί η ανθρωπότητα, όπως λένε οι προφητείες και οι Άγιοι Πατέρες, πρώτα σε μεγάλη πείνα, θλίψη, «οία ουδέποτε γέγονε», για να παρουσιασθεί ο ψευτομεσσίας που οι τηλεοράσεις θα τον παρουσιάσουν ως «Σωτήρα» της ανθρωπότητος.

Εμείς όμως, αδελφοί μου, ζώντας αυτές τις ημέρες ας συνεχίσουμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά να ζούμε πιο πνευματικά, όπως έλεγε ο Γέροντας Πορφύριος, ας κάνουμε βήματα προς τον Χριστό μας. Βήματα μυστηριακής ζωής. Θέλω παρακαλώ, από εσάς όλους που με ακούτε, περισσότερη εξομολόγηση.

Ψάξτε μες στα βάθη της ψυχής σας, μήπως υπάρχει κάποιο πάθος, μήπως υπάρχει κάποιο αμάρτημα, διότι πίσω από κάθε αμάρτημα και πάθος κρύβεται ένας δαίμονας. Διώξτε από μέσα σας κάθε πάθος και αποκτήστε αρετές όπως είπε ο Χριστός μας.

Περισσότερη εξομολόγηση, περισσότερη νηστεία, περισσότερη προσευχή, περισσότερη Θεία Κοινωνία, μειώστε, εξαφανείστε τα αμαρτήματά σας, για να έρθει η Θεία Χάρις επάνω μας για να μας δώσει δύναμη αλλά και για να διακρίνουμε όταν έλθει ο άνομος, το ποίος είναι, φωνάζοντας προς τον Αντίχριστο ότι εμείς δεν προσκυνούμε ουδένα άλλο, ει μη μόνον τον Αληθινό Θεό, τον Ιησού Χριστό, τον Υιόν της Θεοτόκου, τον Εσταυρωμένο και Αναστάντα κατά τας Γραφάς, εμείς Αυτόν προσκυνούμε, Αυτόν λατρεύουμε, Αυτόν Υμνούμε, Αυτόν δοξάζουμε.

Ας ζούμε ζωή εν Πνεύματι Αγίω ώστε να βρεθούμε καθαροί ενώπιον του Θρόνου του Θεού και να έχουμε χριστιανικά τέλη, ανώδυνα και ανεπαίσχυντα, ειρηνικά και καλήν απολογία να δώσουμε επί του φοβερού βήματος του Ερχομένου Χριστού μας. Αμήν (https://www.freemonks.gr/index.php?page=news_info&lang=1&id=704).

Ο θρύλος του Χίραμ Άμπιφ.

ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΕΩΣΦΟΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ - Μια συγκλονιστική Έρευνα... - Α΄Μέρος : «Ο ΙΔΡΥΤΗΣ» KAI «ΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ»

Ο ΙΔΡΥΤΗΣ

Ξεκινάμε αυτή τη σειρά των κεφαλαίων σχετικά με την Μασονία, με πληροφορίες που ο καθένας μπορεί να επαληθεύσει, εκθέτοντας τις ιδιαιτερότητες αυτής της ολέθριας εωσφορικής λατρείας. Η τελετουργία που χρησιμοποιούν στην τεκτονική μύηση, σύμφωνα με πληροφορίες, που έχουν ανοιχτά δημοσιεύσει τα υψηλόβαθμα μέλη, είναι ολοφάνερη απόδειξη που επιβεβαιώνει ότι η Μασονία δεν είναι, τίποτα άλλο παρά η συναγωγή του σατανά, μια απευθείας λατρεία στον Εωσφόρο, τον οποίο θεωρούν ως Θεό- εγγυητή της ανθρώπινης προόδου, σε σύγκριση με το «Αδωνάι», τον χριστιανικό Θεό, τον οποίο θεωρούν ένα δεσποτικό τύραννο.

Επίσης, θα φέρουμε στο φως ορισμένες πληροφορίες, όχι και τόσο γνωστές για το θέμα, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να γνωρίσει τη σκοτεινή πραγματικότητα που κρύβουν οι Μασόνοι, οι οποίοι κατέχουν σήμερα τα ηνία της πολιτικής και της παγκόσμιας οικονομίας, και να γνωρίσει ο κόσμος την αλήθεια για τους ηγέτες του και το σύστημα στο οποίο ζούμε, έτσι ώστε να είναι υποψιασμένος και να μην ξεγελιέται από αυτό το «σκοτεινό φως» που εκτρέπει τους αδαείς από τον σωστό δρόμο, που πλανά τα έθνη και οδηγεί την μοίρα πολλών προς την άβυσσο.

Ο θρύλος του Χίραμ Άμπιφ συνδέεται με το τρίτο ή τέταρτο βαθμό του Τεκτονισμού (με την υπακοή), είναι επομένως μια διδασκαλία αρκετά διαδεδομένη στις Στοές και ως εκ τούτου αποτελεί μια διαδεδομένη αυταπάτη μεταξύ των οπαδών, την οποία θα αναλύσουμε διατηρώντας μια αντικειμενική ματιά.

Αυτή η ιστορία εμφανίζεται στο βιβλίο «Το μυστικό της Μασονίας» του Μεγάλου Μαγίστρου Μασόνου και υψηλόβαθμου Ιλουμινάτι του Ρόμπερτ Άμπελέιν .Ο μύθος του Χιράμ είναι η ψυχή της Μασονίας από τον δέκατο όγδοο Αιώνα μ.Χ.

Στην αρχή του κόσμου, δύο θεοί μοιράζονταν το σύμπαν. Ένας, ο Αδωνάι, ο οποίος είναι ο Κύριος της Ύλης και του στοιχείου της Γης, και ο άλλος, ο Ίμπλις (Εωσφόρος), που είναι ο Κύριος του Πνεύματος και του στοιχείου της Φωτιάς.

Ο Αδωνάι δημιουργεί και ζωντανεύει τον πρώτο και υποταγμένο σ’ αυτόν, άνθρωπο της λάσπης. Έχοντας συμπόνια για αυτόν τον πρωτόγονο και τον μωρό άνθρωπο, που ο Αδωνάι θέλει να τον μετατρέψει σε σκλάβο του και παιχνίδι του, ο Ίμπλις και οι Ελοχίμ (οι δευτερεύοντες Θεοί ) ξυπνάνε το πνεύμα του, και του δίνουν ευφυΐα και νόηση.

Εδώ εκφράζεται η δυαδική πεποίθηση της Μασονίας, δηλαδή η αιρετική πίστη σε δύο Αρχές Δημιουργίας. Η μία εκπροσωπείται από τον Εωσφόρο, ο οποίος παρουσιάζεται ως "ανθρωπιστής" εγγυητής της «προόδου» του ανθρώπου που συνδέεται με το στοιχείο της φωτιάς, και ο άλλος ο Αδωνάι ("Ο Κύριος "στα Εβραϊκά), δηλαδή ο μονοθεϊστικός Θεό του Χριστιανισμού, ένας Θεός που εξομοιώνεται με την Ύλη, με το στοιχείο της γης και παρουσιάζεται ως ένας κατώτερος Θεός, οπισθοδρομικός και κακός, που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως έναν απλό σκλάβο στην υπηρεσία του.

Επίσης γίνεται αναφορά στους "Ελοχίμ", που σύμφωνα με το κεφάλαιο 6 της Γενέσεως, χάσανε την αξιοπρέπειά τους και γενεαλογικά προέρχονται από τους αρχαίους Γίγαντες, και είναι προϊόν από την παρεκκλίνουσα ένωση με γυναίκες-ανθρώπους.

Ενώ η Λίλιθ, η αδελφή του Ίμπλις, είχε κρυφό εραστή τον Αδάμ, τον πρώτο άνθρωπο, και του δίδαξε την τέχνη της σκέψης, ο Ίμπλις αποπλάνησε την Εύα, την προερχόμενη από τον Πρώτο Άνθρωπο, την γονιμοποίησε με το σπόρο του Κάιν, και τότε γλίστρησε από τη μήτρα της μια θεϊκή σπίθα.

Συνεπώς, σύμφωνα με την παράδοση του Ταλμούδ, ο Κάιν γεννήθηκε από τις ερωτικές επαφές της Εύας και του Ίμπλις ή Σαμαέλ (υπέρτατο δηλητήριο). Ο Άβελ γεννήθηκε από την ένωση του Αδάμ και της Εύας.

Και εδώ υπάρχει το μεγάλο ψέμα του της Μασονίας, η αλλοίωση και η παρερμηνεία της βιβλικής ιστορίας του προπατορικού αμαρτήματος της Εύας που το παρουσιάζει ως μοιχεία με τον Ίμπλις .Ο Ίμπλις είναι ο έκπτωτος άγγελος ή ο Σατανάς για τους χριστιανούς (τον ονομάζουν έτσι ειδικά στην Ανατολή) ως εκ τούτου, η Μασονία βασίζεται σε ιστορίες ορισμένων απόκρυφων αιρέσεων του Ιουδαϊσμού, που αποδίδουν μια θεϊκή καταγωγή στον Κάιν, για τον οποίον ισχυρίζονται ότι είναι ένα προϊόν Νεφελίμ από την ένωση του «Θεού» Εωσφόρου με την Εύα και ασφαλώς υποστηρίζουν ότι είναι οι απόγονοι αυτού του "ημίθεου".

Ως εκ τούτου με βάση αυτήν την γενεαλογία γίνονται κληρονόμοι του δικαιώματος των «ημίθεων» και είναι κάτοχοι μιας "κρυμμένης γνώσης" που δίνει πρόσβαση στην «αυτο-θέωση» του ανθρώπου, καθώς η υπεροχή τους δίδεται ως δεδομένη από την φύση των ημίθεων. Για μας είναι μόνο είναι μόνο μία ένδειξη της αξίωσής τους να λέγονται κληρονόμοι μιας εωσφορικής κληρονομιάς που το μόνο που κάνει είναι να αποκαλύπτει την κακότητα και την διαφθορά της εν λόγω αιρέσεως.

Αργότερα, ο Αδάμ, δεν θα νιώθει τίποτα άλλο παρά μόνο περιφρόνηση και μίσος για τον Κάιν, ο οποίος δεν είναι ο αληθινός γιός του. Η Ακλίνια η αδελφή του Κάιν, ο οποίος την αγαπά, θα δοθεί ως νύφη στον Άβελ. Παρά το γεγονός αυτό, ο Κάιν αφιέρωσε την «εφευρετική του νοημοσύνη», που προέρχεται από τους Ελοχίμ, για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης της οικογένειάς του, που εκδιώχθηκε από την Εδέμ και περιπλανήθηκε στη γη. Αλλά μια μέρα που κουράστηκε να βλέπει την αχαριστία και την αδικία και τις προσπάθειες του χωρίς ανταπόκριση, θα επαναστατήσει και θα σκοτώσει τον αδελφό του Άβελ.

Εμφανίζεται ξανά ο Κάιν, ο δολοφόνος, ως πρόδρομος της προόδου στη Γη και αποδίδεται ως ο κάτοχος της "εφευρετικής νοημοσύνης" που είναι δοσμένη από τους "Ελοχίμ", την οποία χρησιμοποιεί για να "βελτιώσει τις συνθήκες της οικογένειάς του».

Φυσικά σε αυτή την ιστορία δικαιολογείται η εγκληματική πράξη του Κάιν εναντίον του αδερφού του, ως δίκαιη πράξη εξέγερσης. Η Μασονία μας δείχνει εδώ ότι η πηγή της «αληθινής γνώσης", είναι οι "Ελοχίμ" που τιμωρήθηκαν για την απρέπειά τους, από τους οποίους προέρχεται η «εφευρετική νοημοσύνη του ανθρώπου."

Για να δικαιολογηθεί, o Κάιν απευθύνεται προσωπικά στον Χιράμ. Του περιγράφει την οδυνηρή μοίρα του. Μόνος του καλλιεργούσε την γη, όργωνε, έσπερνε, μάζευε την σοδειά, κάνοντας όλες τις επίπονες δουλειές, ενώ Άβελ, καθόταν άνετα κάτω από τα δέντρα και παρακολουθούσε χωρίς κόπο τα κοπάδια.

Όταν ήρθε η ώρα να προσφέρουν τις καθιερωμένες θυσίες για τον Αδωνάι, τον Κύριο που βρίσκεται έξω από την γήινη σφαίρα, ο Κάιν επέλεξε μια αναίμακτη προσφορά: φρούτα, και στάχυα σιταριού. Ο Άβελ αντίθετα, προσφέρει ένα ολοκαύτωμα από τα πρωτογέννητα ζώα του κοπαδιού του. Και ως κακός οιωνός για τον Κάιν, ο καπνός της θυσίας του Άβελ ανέβηκε κατευθείαν και περήφανα στον ουρανό, ενώ η φωτιά του Κάιν έπεσε στο έδαφος, δείχνοντας την απόρριψη του Αδωνάι.

Εδώ ο Κάιν παρουσιάζεται ως θύμα της αδικίας και της εκδίκησης του Αδωνάι, ο οποίος περιφρονεί τις προσφορές του και τον υποχρεώνει να δουλεύει στην γη εξοντωτικά , ενώ ο αδελφός του, ο Άβελ, απολαμβάνει την θεία χάρη. Η Μασονία προσπαθεί με αλληγορικό τρόπο (ή ίσως και άμεσο) να παρουσιάσει τον Θεό ως έναν Κύριο άδικο, εναντίον του οποίου ο άνθρωπος πρέπει να επαναστατήσει.

Ο Κάιν στην συνέχεια εξηγεί στον Χίραμ ότι κατά τη διάρκεια των αιώνων, τα παιδιά που γεννήθηκαν από αυτόν, οι γιοι των Ελοχίμ, εργάζονται αδιάκοπα για τη βελτίωση της τύχης των ανθρώπων, και ο Αδωνάι, γεμάτος από ζήλια, προσπαθεί να εξολοθρεύει το ανθρώπινο γένος με τον κατακλυσμό. Θα δει όμως το σχέδιό του να αποτυγχάνει χάρη στον Νώε, ο οποίος προειδοποιήθηκε για την επικείμενη καταστροφή, σε ένα όνειρό του από τους Γιους της Φωτιάς.

Φυσικά, οι Μασόνοι ισχυρίζονται ότι είναι οι άξιοι απόγονοι αυτών των Ελοχίμ (συμβολικά;), που εργάζονται για τη βελτίωση των συνθηκών του ανθρώπου, ενάντια σε έναν διεστραμμένο Θεό, ο οποίος προσπαθεί να τον εξολοθρεύσει. Δεν λείπουν από τις μασονικές ιστορίες οι προσπάθειές τους, να χειριστούν το πρόσωπο των Πατριαρχών, των Προφητών, ακόμη και του ίδιου του Χριστού, τους οποίους παρουσιάζουν με βλάσφημο τρόπο ως όργανα της βούλησης των δαιμόνων, όπως έχει γίνει και με την ιστορία του Νώε.

Κατά την επιστροφή του Χίραμ στον αισθητό κόσμο, ο Τούμπαλ Κάιν του αποκαλύπτει ότι η Μπάλκις, η βασίλισσα του Σαβά, κατάγεται επίσης από τον Κάιν η οποία είναι σύζυγος προορισμένη για την αιωνιότητα.

Στη συνέχεια, πριν από την αναχώρηση της βασίλισσας του Σαβά, ο Χίραμ και η Μπάλκις θα ενωθούν κρυφά, παρά την φθονερή εποπτεία του Σολομώντα. Ωστόσο, ο Χίραμ απόγονος της Ευφυΐας της Φωτιάς, και η Μπάλκις, απόγονος της Ευφυΐας του Αέρα δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν ενωμένοι.

Ο Χίραμ δολοφονείται από τρεις συντρόφους του, οι οποίοι θέλησαν εσφαλμένα να γνωρίζουν τον μυστικό κώδικα των Διδασκάλων, προκειμένου να λαμβάνουν τον ίδιο μισθό με αυτούς. Το έγκλημα θα λάβει χώρα στον υπό κατασκευή Ναό της Ιερουσαλήμ, που ήταν άδειος εκείνη την στιγμή.

Η Μπάλκις, επιστρέφοντας στην χώρα του Σαβά, χωρίς ποτέ να γίνει σύζυγος του Σολομώντα ,θα διασταυρωθεί, χωρίς όμως να τους δει, με τους τρεις δολοφόνους, οι οποίοι , μετέφεραν το πτώμα του Χίραμ για να το θάψουν στα κρυφά. Θα κρατήσει στην αγκαλιά της το παιδί που θα γεννηθεί από τις κρυφές ερωτικές της επαφές με τον Διδάσκαλο Εργάτη. Αυτό το παιδί θα είναι αργότερα το πρώτο από τα παιδιά της χήρας

Το κείμενο δεν αφήνει πολύ χώρο για εικασίες και αμφιβολίες, έτσι ώστε ο νέος μασόνος να κατανοήσει "συμβολικά" την πραγματική καταγωγή της Μασονίας, η οποία διεκδικεί την Εωσφορική Κληρονομιά και έναν ρόλο προοδευτισμού και ανθρωπισμού στην ανθρωπότητα, ενάντια σ’ ένα Θεό και κατ 'επέκταση σε μια εκκλησία, την οποία παρουσιάζουν ως οπισθοδρομική, μια εκκλησία που υποδουλώνει.

Η Μασονία εμφανίζεται ως ένας θεσμός που υποστηρίζει το "Non Serviam" (Δεν Υπηρετώ) απέναντι στον Θεό, με δομή βασισμένη στην εξαπάτηση και την παρερμηνεία της Αγίας Γραφής ώστε να δώσει σ’ αυτήν ένα ψεύτικο "νόημα" για να δικαιολογήσει την θέση της, με λίγα λόγια είναι ένας αυθεντικός θεσμός του Αντίχριστου στον κόσμο (https://tofanari.blogspot.com/2013/04/blog-post_4304.html).

ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΕΩΣΦΟΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ – Μια συγκλονιστική Έρευνα- Ε’ Μέρος : «ΤΟ ΤΑΛΜΟΥΔ & Η ΚΑΜΠΑΛΑ».

«Οι Μασόνοι παραπονιούνται που οι Εβραίοι έχουν την κυριαρχία σε όλες τις Στοές, σε όλα «τα επίπεδα της πυραμίδας », σε όλα τα έθνη, σε όλα τα μέρη της γης. Η τυραννία τους επιβάλλεται στο πεδίο της πολιτικής και της οικονομίας. Από την Γαλλική Επανάσταση έχουν εισβάλει πλέον στις

Στοές και σήμερα η εισβολή τους είναι ολοκληρωτική. Δεδομένου ότι η Μασονία είναι κράτος εν κράτει, έτσι, οι Εβραίοι αποτελούν μια Μασονία εντός της Μασονίας. Το Εβραϊκό πνεύμα βασιλεύει στα «εργαστήρια» της μεταφυσικής του Εωσφόρου και ο οδηγός δράσης της Μασονίας, είναι εξ ολοκλήρου εναντίον της Εκκλησίας, και ενάντια στον αόρατο αρχηγό της, τον Ιησού Χριστό.

Επαναλαμβάνοντας την κραυγή: «Στάυρωσον Αυτόν», η Συναγωγή του Σατανά έχει έναν τεράστιο και υπερέχοντα ρόλο. Ο Σατανάς έχει τους Εβραίους να κυβερνούν την Μασονία, για να καταστρέψουν την Εκκλησία. “Μ. J. Doinel (πρώην Μασόνος που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό)

“To δόγμα της Καμπάλα δεν είναι στην ουσία τίποτα περισσότερο από παγανισμός σε ραβινική μορφή, και το μασονικό δόγμα, κατ ‘ουσίαν Καμπαλιστικό, δεν είναι τίποτε άλλο από αναβίωση του αρχαίου παγανισμού, κρυμμένο κάτω από ένα κάλυμμα ραβινισμού , στην υπηρεσία του εβραϊκού έθνους [. ..].

Το δόγμα του Εβραϊκού Ταλμούδ είναι για τον Εβραίο η ηθική θεολογία όπως η Καμπάλα είναι η δογματική θεολογία είναι […]. Αν εξετάσουμε τα δόγματα και τα ανώτερα στελέχη του Τάγματος, παντού θα βρούμε τους Εβραίους. Τα εμβλήματα και τα διδάγματα από τις Στοές δείχνουν χωρίς αμφιβολία ότι η Καμπάλα είναι το δόγμα, η ψυχή, η βάση και η κρυφή δύναμη της Μασονίας.

Έχουμε δει σε προηγούμενα κεφάλαια, ότι η Μασονία είναι ένα μυητικό σύστημα πυραμιδικού χαρακτήρα , βαθιά ριζωμένο στην ιδιοσυγκρασία των αρχαίων παγανιστικών πολιτισμών, ιδιαίτερα της Αιγύπτου και της Βαβυλώνας.

Ως εκ τούτου, θα έπρεπε να αναρωτηθούμε, μέσα από ποια κανάλια η Μασονία έχει κληρονομήσει αυτή την μυητική γνώση και ποιες είναι οι φιλοσοφικές και θρησκευτικές ρίζες αυτών των «μυστικών» που ισχυρίζονται ,ότι μόνο αυτοί γνωρίζουν.

Είδαμε, επίσης, ότι η Μασονία έχει ένα ισχυρό «εβραϊκό» συστατικό, ειδικότερα συνδέεται στενά με τον αποκρυφιστικό Ιουδαϊσμό και εκπροσωπείται από την Καμπάλα και τον Ταλμουδισμό, έτσι μπορούμε να δούμε κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων αιώνων, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των υψηλόβαθμων ή των ηγετών της Μασονίας είναι Εβραίοι απόκρυφιστές και ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χαμηλών βαθμών της Μασονίας είναι “έθνικοί”.

Ο Άνταμ Γουέισχάουπτ, ο ιδρυτής της τάξης των Ιλουμινάτι, ήταν και ο ίδιος ένας Εβραίος Βαυαρός αποκρυφιστής ,επαγγελματίας της Καμπάλα, όπως και ο Καρλ Μαρξ (πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Mordechai Levi), ο οποίος καταγόταν από οικογένεια ραβίνων και ήταν από τις πιο διάσημες του χώρου.

Οι Ροκφέλερ, οι Ρόθτσιλντ , οι Λίμαν, είναι επιφανείς οικογένειες Αμερικανών Εβραίων τραπεζιτών που ελέγχουν τις παρα-μασονικές κοινωνίες , τη λέσχη Μπίλντεμπεργκ και τη Τριμερής Επιτροπή που έχουν επίσης αυτή την «εθνο-θρησκευτική», καταγωγή.

Η λίστα είναι πολύ μεγάλη και θα τους βρούμε σε όλα σχεδόν τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα του τριών τελευταίων αιώνων, στη Γαλλική Επανάσταση, στη Ρωσική Επανάσταση και στην κομμουνιστική επέκταση, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, σε οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ , κλπ..

Και σ’ αυτό το σημείο θα αναρωτηθεί κάποιος: τι ακριβώς είναι η Καμπάλα;. Η Καμπάλα κυριολεκτικά σημαίνει “παράδοση”, αλλά περισσότερο μάλλον είναι μια πρακτική “μαγείας”, εβραϊκή κληρονομιά των Αιγύπτιων μάγων παγανιστών και των Βαβυλώνιων, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του λαού του Ισραήλ και στις δύο αυτοκρατορίες.

Στοχεύει στην απόκτηση μυστικής γνώσης μέσα από την αριθμολογία και τον πνευματισμό, ως εκ τούτου είναι μια τέχνη αποκρυφισμού , απαγορευμένη από το νόμο του Θεού και δεν έχει καμία σχέση με την αρχική έννοια του Ιουδαϊσμού, έννοια, που στην διάρκεια της ιστορίας έχει διαφθαρεί από τις διάφορες αιρέσεις της «Συναγωγής Σατανά. “

Η Καμπάλα, στην συνέχεια, είναι το κανάλι μέσω του οποίου η γνώση της Μύησης και η «μαγική» ιδιοσυγκρασία των πολιτισμών της αρχαίας Αιγύπτου και της Βαβυλώνας, είχαν διεισδύσει στη νέα μονοθεϊστική θρησκεία, και ως εκ τούτου μπορούμε να πούμε ότι η Μασονία είναι η ορατή έκφραση αυτής της κρυμμένης γνώσης, καθώς οι υψηλόβαθμοί της είναι ταυτόχρονα Δάσκαλοι Καβαλιστές, και παράλληλα ένα όργανο κυριαρχίας που έχει ως στόχο να επιβάλει μια Παγκόσμια Τάξη με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, για αυτό και επικρατεί με τόσο ξεκάθαρο τρόπο ο αιγυπτιακός χαρακτήρας στα Μασονικά κτήρια. Ήδη η Αγία Γραφή μας προειδοποιεί για την τάση του λαού του Ισραήλ να υιοθετεί τις αποτρόπαιες πρακτικές των γύρω λαών , επομένως, οι πρακτικές αυτές πέρασαν από γενιά σε γενιά μέχρι σήμερα.

Τονίζουμε την σύμπτωση μεταξύ της Εβραϊκής έννοιας της «Χρυσής Εποχής» που εμφανίζεται στο αποκρυφιστικό βιβλίο «Ζοχάρ» με την έννοια της “Νέας Τάξης Πραγμάτων” που επινοήθηκε από την Μασονία, υπάρχει επίσης σαφής παραλληλισμός μεταξύ του Μεσσία τον οποίο εξακολουθούν να περιμένουν Εβραίοι, και με τον Μεσσία της Νέας Εποχής που διεκδικεί η Μασονία. Και οι δύο έννοιες συμπίπτουν με τον «Αντίχριστο», για τον οποίο μιλά η Αποκάλυψη.

Ένα άλλο βιβλίο που ενέπνευσε την «απόκρυφη Μασονία» είναι το Ταλμούδ, ένα βιβλίο με χαρακτήρα σαφώς «Εωσφορικό», σύμφωνα με το οποίο ανεβαίνει στο επίπεδο των θεών εκείνος που ακολουθεί τη διδασκαλία του, ένα μανιφέστο μίσους και αγανάκτησης προς τον Χριστιανισμό και τον δυτικό πολιτισμό και μια δήλωση υπεροχής της “Συναγωγή του Σατανά”.

Το Ταλμούδ είναι απλά μια βλάσφημη συλλογή των ραβίνων που διακατέχονται από ένα βαθύ μίσος εναντίον της Χριστιανικής πίστης, και εναντίον του λαού του Χριστού και της Παναγίας, αποδεικνύοντας έτσι τον σατανικό του χαρακτήρα. Κάνει επίσης μια αποκρυφιστική και μαγική ερμηνεία των βιβλικών γραφών, και μια βρώμικη χειραγώγηση στο λαό του Ισραήλ ως φυσικού κληρονόμου της γης.

Επίσης, στα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, ένα αυθεντικό έργο και αναμφίβολα πραγματικό, εκφράζει αυτήν την θέληση για κυριαρχία της Ταλμουδιστικής Μασονίας σε όλη την υφήλιο, μέσα από ένα καλά δομημένο σχέδιο, όπου υπονομεύεται όπως το βλέπεις βήμα βήμα ,η εξουσία του χριστιανισμού, μέσα από τη σταδιακή ηθική διαφθορά της κοινωνίας, ένα «προφητικό» σχέδιο του οποίου την ολοκλήρωση βλέπουμε στις μέρες μας.

“Όταν έρθει ο Μεσσίας, κάθε Εβραίος θα έχει 2800 σκλάβους.” (Συμεών Haddaesen,). «Ο Μεσσίας δεν θα έρθει όσο υπάρχει έστω και ένας Εβραίος που πρέπει να υπομείνει να κυριαρχείται από ένα μη-Εβραίο». (Shanhedrín 98). “Στην εποχή του Μεσσία, οι Εβραίοι θα εξαλείψουν όλους τους λαούς του κόσμου.” (Bar Nachmani, “Bammidhar baba»,172, Γ.4, 173, Γ.1)

Αν αναλύσουμε τις πηγές του απόκρυφου Εβραϊσμού σε βάθος, ειδικά το Ταλμούδ και το Ζοχάρ, θα συνειδητοποιήσουμε την εξαπάτηση και χειραγώγηση που έχει υποστεί σχεδόν το σύνολο των οποίων είναι γνωστοί σήμερα ως Εβραίοι.

Οι χειρισμοί αυτοί αναμιγνύονται με θεολογικά συγγράμματα και με παγανιστικές ιδιαιτερότητες καρυκευμένοι με όλα τα είδη των τελετών πνευματισμού, “μαγείας”, και αποκρυφισμού, απαγορευμένα όλα αυτά από την Αγία Γραφή. Είναι αυτό που λέμε “έμβρυο πνευματισμού”, από το οποίο πρώτα γεννήθηκε η Μασονία και το σχέδιο για την επιβολή της Νέας Παγκόσμιας Τάξης αργότερα.

Ότι η Καμπάλα αποτελεί την καταγωγή της Μασονίας δεν είναι μόνο λογικό συμπέρασμα που απορρέει από μια σωστή ανάλυση της ίδιας, αλλά γίνεται δεκτή από όλους τους Δασκάλους όλων των υψηλών βαθμών της Μασονίας.

Αν η Καμπάλα και το Ταλμούδ είναι εκφράσεις μιας αιρετική διαφθοράς και της παρερμηνείας των Γραφών, μαζί με μια δήλωση μίσους εναντίον του Χριστιανισμού, η Μασονία είναι το όπλο που χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον στον «πολιτισμένο» κόσμο για να υπονομεύει σταθερά τις αξίες και τις δομές του πολιτισμού μας, όπως για παράδειγμα, την καταστροφή της Εκκλησίας, της εθνικής κυριαρχίας, ή της παραδοσιακής οικογένειας, τους τρεις πυλώνες τους οποίους η Τάξη των Ιλουμινάτι έθεσε ως στόχο να τους καταστρέψει από την ίδρυσή της ακόμα. Στους βασικούς αυτούς πυλώνες επιτίθεται χωρίς έλεος σήμερα, αυτή η σατανική αίρεση.

Η δημιουργία των θεσμικών οργάνων της παγκοσμιοποίησης, όπως ο ΟΗΕ, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, είναι οι σπόροι μιας μελλοντικής παγκόσμιας κυβέρνησης και η σοβαρή απειλή για τη νόμιμη κυριαρχία των Εθνών.

Το μικρόβιο της εκκοσμίκευσης περιθωριοποιεί και παραγκωνίζει από τη δημόσια ζωή την Θρησκεία, την υποβιβάζει και την μειώνει κάθε φορά όλο και πιο πολύ στην κοινωνία, με ιδιαίτερη σκληρότητα προς την Εκκλησία του Χριστού και τις χριστιανικές αξίες, την εθνική καταγωγή και την παραδοσιακή οικογένεια με επίθεση διαμέσου της παρεκκλίνουσας σεξουαλικής συμπεριφοράς ,της άμβλωσης (ένας Μασονικός νόμος στο μεγαλείο του ) της προώθησης δηλαδή μιας κουλτούρας του θανάτου, που παρουσιάζεται ως παράδειγμα των δικαιωμάτων και της ελευθερίας των γυναικών.

Η Μασονία, είναι συνεπώς το όπλο που αυτή η διαπρεπής ομάδα οι “Καβαλιστές» έχει χρησιμοποιηθεί ανά τους αιώνες για να υπονομεύσει τα θεμέλια του πολιτισμού μας. Πρέπει να επισημάνουμε ότι η Μασονία είναι πρώτα και κύρια σχετικιστική, διότι, ως αντι-θρησκεία που είναι , τείνει να αρνείται οποιαδήποτε απόλυτη αλήθεια, για να επιβάλει την ψευδή άποψή της για την πραγματικότητα σε όλη την κοινωνία.

Οι Μασόνοι είναι παιδιά του ψέματος όπως ψεύτης είναι ο αόρατος επικεφαλής των Στοών που είναι ο Σατανάς. Αν ο Ιησούς είπε: «Εγώ Είμαι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή» η Μασονία είναι μια πορεία προς την απώλεια, όπου δεν υπάρχει καμία αλήθεια, και η πνευματική ζωή πεθαίνει και παραδίδεται στον πνευματισμό. Ο Ιησούς είπε: «Αυτός που δεν σπέρνει μαζί μου, σκορπίζει» και η Μασονία «σκορπίζει» τον καρπό του ψέματος σε εκείνους που άμεσα ή έμμεσα πίνουν από την ψευδή διδασκαλία της.

Όταν οι ηγέτες της Μασονίας μιλούν για μία ορατή Μασονία και μια άλλη αόρατη, αναφέρονται ακριβώς στο γεγονός ότι η Μασονία ασχολείται με θέματα στα οποία μόνο οι υψηλόβαθμοι μπορούν να ανταποκριθούν, και η άλλη Μασονία έχει να κάνει περισσότερο με τα υλικά ζητήματα, για το πώς δηλαδή θα κερδίσουν την κοινωνική επιρροή και την πολιτική εξουσία ή με ζητήματα που αφορούν στην ενοποίηση των δομών που πρέπει να φωτίσει η Νέα Παγκόσμια Τάξη. Υπάρχει μια Μασονία που επιδιώκει να πετύχει σκοπούς που συνδέονται με τον πνευματισμό και η άλλη που επιδιώκει να πετύχει «πολιτικούς» σκοπούς. Μία που φανερώνει τους κρυμμένους σκοπούς της και η άλλη που τους εκτελεί χωρίς απαραίτητα να γνωρίζει τον τελικό στόχος τους.

Είναι, επομένως, η Νέα Τάξη Πραγμάτων, ο τελικός σκοπός των μηχανορραφιών της Μασονίας, ο οποίος θα έχει δύο πτυχές: η μία είναι η πολιτική, με τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία προφανώς θα προσφέρει λύσεις στα βασικά προβλήματα της ανθρωπότητας, αλλά όπου οι άνθρωποι θα βρίσκονται κάτω από κάτω από την ψεύτικη ηγεσία του ψευδομεσία και η άλλη θα έχει έναν χαρακτήρα «ψευτοπνευματικό» και που προφανώς θα καλύψει το πνευματικό κενό του μηδενιστικού ανθρώπου που θα εκπροσωπείται από μια ψευδή παγκόσμια θρησκεία στην υπηρεσία της απευθείας λατρείας του Εωσφόρου, που θα παρουσιάζεται ως μια καλοπροαίρετη εικόνα για την ανθρωπότητα, την οποία την έχει δυσφημίσει και άδικα της έχει επιτεθεί η Εκκλησία (https://www.triklopodia.gr/sta-adita-tis-eosforikis-paradosis-tis-masonias-mia-sigklonistiki-erevna-e-meros-to-talmoud-i-kampala/).

Σεραφείμ Πειραιώς σε Μασόνους: Σατανολάτρες, πείτε μας ποιόν Μητροπολίτη μυήσατε Ροδοσταυρικά στις 3 Νοεμβρίου.

Με μηνύσεις απειλεί ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ την ηγεσία της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος αν δεν του αποκαλύψουν το όνομα του εξέχοντος Ελληνα ιερωμένου που ανακοίνωσαν ότι μυήθηκε στον τεκτονισμό με το «τυπικό Ροδοσταυρικής μυήσεως που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην Ηπειρωτική Ελλάδα από της εγκαθιδρύσεως του Υπάτου Συμβουλίου της Ελλάδος το 1.872 μ.Χ.».

Στην ανοικτή του επιστολή προς την ηγεσία των Μασόνων -την οποία αποκαλύπτει το agioritikovima.gr, ο Μητροπολίτης τους αποκαλεί «Σατανολάτρες» και «Εωσφοριστές» και τους γνωστοποιεί ότι θα υποβάλλει στην προσεχή Σύνοδο της Ιεραρχίας νέο ψήφισμα καταδίκης της Μασονίας ως επικίνδυνης αποκρυφιστικής παγανιστικής λατρείας.

Αναλυτικά η επιστολή έχεις ως εξής: Κύριοι, Στην ιστοσελίδα http://www.gmna.gr/index.php?option=com_content&vi εδημοσιεύθη η ακόλουθη ανάρτηση: «Εγκατάσταση νέων αρχών του Υπερτάτου Περιστυλίου των "Τεσσάρων Εστεμμένων" υπ' αρ. 5

Το Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012 έλαβε χώρα στην έδρα του Υπάτου Συμβουλίου του 33ο διά την Ελλάδα, παρουσία του Υπάτου Μεγ. Ταξιάρχου Κραταιοτ. αδ. Ραφαήλ ντε Σιγούρα, η εγκατάσταση νέων αρχών του Υπερτάτου Περιστυλίου των "Τεσσάρων Εστεμμένων" υπ' αρ. 5 το οποίο εργάζεται κατά το τυπικό του Ερεδώμ (Heredom).

Στον κατάμεστο Τεκτονικό Ναό παρεκάθησαν αδελφοί από όλα τα εν Αθήναις Περιστύλια του Σκωτικού Τύπου, καθώς και επισκέπτες από τα Ύπατα Συμβούλια της Κύπρου και της Αγγλίας. Ο νέος Σοφώτατος Ηγεμών μετά την ενθρόνισή του διεξήγαγε -συνεπικουρούμενος από το Συμβούλιο των Αξιωματικών του- υποδειγματική μύηση στον 18ο βαθμό του ΑΑΣΤ κατά το Τυπικό του Πρίγκηπος Ροδοσταύρου του Ερεδώμ.

Η βραδιά πλην της ιδιαίτερης συγκίνησης απάντων των παρευρισκομένων είχε δύο μοναδικά χαρακτηριστικά: αφ' ενός τη μύηση εξέχοντος Έλληνος ιερωμένου και αφ' ετέρου τη διεξαγωγή του συγκεκριμένου τυπικού Ροδοσταυρικής μυήσεως για πρώτη φορά στην Ηπειρωτική Ελλάδα από της εγκαθιδρύσεως του Υπάτου Συμβουλίου της Ελλάδος το 1872.»

Κατόπιν της ανωτέρω γνωστοποιήσης της οποίας αμφισβητούμε την αλήθεια περί «μυήσεως εξέχοντος έλληνος ιερωμένου» και παρά την άτεχνη προσπάθεια να περιπλακή και να ακυρωθή η σημασία της αρχικής Ανακοίνωσης και επειδή πάγια είναι η τακτική της Στοάς να οικειοποιήται τετιμημένα πρόσωπα του Εκκλησιαστικού βίου μετά τον θάνατον αυτών όταν δεν δύνανται να αντιλέξουν, για την προώθησι των σκοπών της,

Σας καλούμε ως ύπατο Διοικητικό Οργανισμό της εν Ελλάδι Μασονίας να αποκαλύψετε τα στοιχεία του «μυηθέντος εξέχοντος Έλληνος ιερωμένου» διότι άλλως προσβάλλετε καταφώρως την Ορθόδοξο Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος διαδίδοντες ψεύδη εις βάρος Αυτής εφ' όσον η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία έχει καταδικάσει την Μασονία με Απόφασι της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος το έτος 1.933 μ.Χ. η οποία διαλαμβάνει τα ακόλουθα:

«Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος... επιληφθείσα της... εξετάσεως της Μασονίας, του διεθνούς τούτου μυστικού οργανισμού,... κατέληξε ομοφώνως εις τα επόμενα... συμπεράσματα: Η Μασονία δεν είναι απλή τις φιλανθρωπική ένωσις ή φιλοσοφική Σχολή, αλλ' αποτελεί μυσταγωγικόν σύστημα, όπερ υπομιμνήσκει τας παλαιάς εθνικάς μυστηριακάς θρησκείας ή λατρείας... Αποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, όλως διάφορος... και ξένη της Χριστιανικής Θρησκείας...» και η οποία επανελήφθη υπό της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας των ετών 1.968 μ.Χ., 1.972 μ.Χ. και 1.996 μ.Χ.

Επομένως διά Σας τους «φιλαλήθεις» και «χρηστοήθεις» του Υπάτου Συμβουλίου του 33ου για την Ελλάδα, συμβαίνει ένα εκ των δύο ή ψεύδεσθε ασυστόλως κρυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία του φερομένου ως μυηθέντος «εξέχοντος έλληνος ιερωμένου» ουσιωδώς αποδεικνυόμενοι κοινοί συκοφάνται της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος της οποία εξέχον μέλος, δηλ. Μητροπολίτης (;).

Αυτής κατά την δήλωσί Σας εμυήθη στον 18ο βαθμό του ΑΑΣΤ κατά το Τυπικό του Πρίγκηπος Ροδοσταύρου του Ερεδώμ και όπως διαδίδεται εις τας «αγυιάς και τας ρίμας» είναι ο κατά σειράν τέταρτος Αρχιερεύς Αυτής που εισέρχεται εις τον φρικώδη εωσφορικό τεκτονισμό ή προσελάβατε εις την σκοτεινή μασονική στοά έναν ριψάσπιδα που εζήλωσε τον κλήρο του Ισκαριώτου Ιούδα, του προδότου δηλαδή και αρνητού του αποκαλυφθέντος αιωνίου Θεού γιατί τι άλλο είναι, εάν είναι υπαρκτό πρόσωπο από χυδαίος και αίσχιστος προδότης της αληθείας και της Εκκλησίας, η οποία τον ανύψωσε στον ύπατο βαθμό της Αρχιερωσύνης αυτός ο αθλιότατος και ελεεινότατος ανθρωπίσκος που παρά την διακηρυσσομένη πίστι της Εκκλησίας έχει την ανανδρία και την ακροτάτη ευτέλεια να παραμένη στο φως της ημέρας Αρχιερεύς του Θεού του υψίστου και στο σκότος της νύκτας μύστης της διαβολικής και εωσφορικής μασονίας.

Επομένως κύριοι του Υπάτου Συμβουλίου βρίσκεσθε σε αδιέξοδο και καλείσθε να απαντήσετε για να επιβεβαιώσετε για μία εισέτι φορά πόσο «φιλαλήθεις και χρηστοήθεις» είστε και για να εξηγούμεθα μπορείτε να μας πείτε γιατί κρύβεσθε πίσω από το δήθεν φιλανθρωπικό και πνευματικό σωματείο «Τεκτονική Ένωσις»; Τι Σωματείο είναι και τι φιλανθρωπία κάνει η «Τεκτονική Ένωσις» που δεν αποτελεί πρόσωπο αλλά προσωπείο γιατί όπισθεν κρύπτεσθε εσείς το Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού;

Η Μασονική Εγκυκλοπαίδεια Ν. Χ. Λάσκαρη που κυκλοφορεί με την άδεια της Μ. Στ., της Ελλάδος και του Συμβουλίου Σας, στο λήμμα: «Θρησκεία και Τεκτονισμός» γράφει μεταξύ άλλων: «η Τεκτονική θρησκεία δεν κάνει διακρίσεις. Δέχεται εις τους φιλόξενους κόλπους της, άνδρας παντός δόγματος, ουδέν δε απολύτως θρησκευτικόν δόγμα ευνοεί ή αποδοκιμάζει.

Ο Τεκτονισμός δεν είναι Ιουδαισμός ως ηθέλησαν να τον παρουσιάσουν τινές, καίτοι δεν περικλείει εν εαυτώ τίποτε το δυνάμενον να θίξη τον Ιουδαισμόν. Δεν είναι ούτε Χριστιανισμός, καίτοι δεν διδάσκει τίποτα το δυνάμενον να θίξη έναν Χριστιανόν. Η θρησκεία του Τεκτονισμού είναι η γενική θρησκεία της φύσεως και της πρωταρχικής αποκαλύψεως - της κληροδοτηθείσης ημίν υπό αρχαίου τινός και πατριαρχικού ιερατείου - εν τη οποία όλοι οι άνθρωποι δύνανται να συμφωνήσουν.

Διδάσκει την άσκησιν της αρετής, αλλά δεν προσφέρει τρόπον απολυτρώσεως εκ της αμαρτίας. Υποδεικνύει εις τους οπαδούς της την ατραπόν της δικαιοσύνης, αλλά δεν ισχυρίζεται ότι αποτελεί «την αλήθειαν και, την ζωήν». Αποτελεί όμως αναμφισβητήτως την πύλην διά της οποίας εισάγονται οι πιστοί εις τον Ναόν της Θείας Αληθείας»!

To κείμενο αυτό είναι η φωτογραφία - η έγχρωμη φωτογραφία - του θεού της Μασονίας Μ.Α.Τ.Σ. (Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος) σε όλα του τα ονόματα: Εωσφόρος Διάβολος, Σατανάς, Βεελζεβούλ, Βελίαλ, Μπαφομέτ, Δαίμονας κ.α., όπως αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη.

Ως προεκήρυξεν από της γενέσεώς της η Μασονία πιστεύει στην ύπαρξιν μιάς δημιουργικής αρχής (Principe Createur) υπό το όνομα: «Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος». Το ίδιο ορίζεται και στο άρθρο 1 του Συντάγματος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος της 20/12/1.949 μ.Χ.: «ο Ελευθεροτεκτονισμός πιστεύει εις την ύπαρξιν του Θεού, υπό την προσωνυμίαν «Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος»

Ποιός είναι λοιπόν αυτός ο θεός και υπάρχει ίχνος σοβαρότητος και εντιμότητος στον ισχυρισμό της Μασονίας ότι «δεν διδάσκει τίποτα το δυνάμενον να θίξει ένα χριστιανόν», όταν η μασονική θρησκεία στο σύνολό της, αποτελεί διαστρέβλωση και άρνηση όλης της χριστιανικής διδασκαλίας;

Ποιός είναι ο Θεός της μασονικής θρησκείας, αποκαλύπτουν οι μασόνοι συγγραφείς, Κωστής Μελισσαρόπουλος του 33ου βαθμού, στο βιβλίο του «Επτά Τεκτονικαί Όμιλίαι εις 18ον», στο κεφάλαιο: «η έννοια του Μ. Α. Συμπ.» όπως με φρίκη παρουσιάζεται και ο Δημ. Στεφ. Αναγνωστόπουλος στο βιβλίο του «Κυανούς Τεκτονισμός», στο κεφ. «Η απόκρυφος Χιραμική παράδοσις», απολύτως σύμφωνοι και οι δύο για την σχετική μασονική παράδοση!

Τα Λάντμαρκς είναι οι 25 Θεμελιώδεις Διατάξεις, νόμοι η αρχαί, της θρησκείας του Σατανά, Μασονίας, που όπως διά μακρών αναπτύσσεται στο «Τεκτονικόν Δελτίον» (επίσημο όργανο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, τεύχος υπ' αριθ. 74-75 Ιουλ-Αυγ- Σεπτ.-Οκτωβ. 1.967 μ.Χ., σελ. 281-289), είναι το δογματικό στήριγμα της μασονικής θρησκείας και γι' αυτό «ουδεμία ανθρωπίνη δύναμις δύναται να τα θίξη ή τροποποίηση... ο,τι υπήρξαν προ Αιώνων, θα απομείνωσι διά παντός και θα εξακολουθούν να ισχύωσιν, εφ' όσον εξακολουθεί να υφίσταται και ο Ελεύθερος Τεκτονισμός»!

Η μοίρα λοιπόν της Μασονίας είναι στενά δεμένη με τα 25 αυτά δόγματα, ανάμεσα στα οποία και το υπ' αριθμ. 3 που αναφέρεται στην μυστική παράδοση του Γ' Βαθμού (Διδασκάλου) που καθιερώνει ως θεό της Μασονίας τον Εωσφόρο ή Σατανά ή Διάβολο! Μασονία χωρίς τα 25 αυτά δόγματα δεν νοείται!

Το υπ' αριθμ. 3 Landmark είναι, για τον λόγο αυτό, το κλειδί για την πλήρη αποκάλυψη του μυστικού της Μασονίας, ορίζοντας τα εξής: «Η παράδοσις του 3ου. Δεν υπάρχει Τεκτονικός Τύπος εν τω οποίω να μη διδάσκονται τα κυριότερα σημεία της παραδόσεως ταύτης. Άλλωστε, οιοσδήποτε τύπος, ο οποίος θα παρέλειπεν ή θα ετροποποίει την παράδοσιν ταύτην, θα έπαυε να λέγεται Ελευθεροτεκτονικός»!

Η λατρεία λοιπόν του Εωσφόρου, ως Θεού της Μασονίας, που αποκαλύπτεται στην μυστική παράδοση του 3^ου βαθμού (του βαθμού του Διδασκάλου) επιβεβαιώνεται στο υπ' αριθμ. 3 Landmark, το οποίο είναι απαραβίαστο!

Η Μασονία «βάφτισε» τον Θεό: Μέγα Αρχιτέκτονα του σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.)! Καί το ερώτημα είναι: έχει το δικαίωμα ο άνθρωπος να δίδει άλλο όνομα στον Θεό, όταν ο ίδιος ο Θεός έχει αποκαλύψει το αληθινό του όνομα; Ο Ι. Χριστός είπε προσευχόμενος προς τον Πατέρα Toυ: «Εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις ούς δέδοκάς μοι εκ του κόσμου».

Το όνομα αυτό αποτελεί το δόγμα της Αγίας Τριάδος: Το όνομα του ΠΑΤΡΟΣ και του ΥΙΟΥ και του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Αυτό είναι η βάση της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας, εναντίον της οποίας βάλλουν όλα τα δαιμόνια, ατομικά και συλλογικά, που αρνούνται την θεότητα του Ι. Χριστού, και πρώτη βέβαια η Μασονία, που τον θεωρεί Μύστη και όχι «Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού»!

Με ποιό δικαίωμα λοιπόν η Μασονία, που ιδρύθηκε και δρα μέσα στο Χριστιανικό κόσμο, αγνόησε το αληθινό όνομα του Θεού και επέβαλλε την νεφελοκοκκυγία του «Μ.Α.Τ.Σ.»; Ποιά άλλη ερμηνεία μπορεί να έχει το θρασύ αυτό τόλμημα, παρά το μίσος της Μασο¬νίας κατά του Ι. Χριστού και γενικά κατά της Αγίας Τριάδος, της οποίας την ύπαρξη θέλησε τόσο ωμά να αγνοήση;

Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό. Με την εισαγωγή του ονόματος της φαντασιοπληξίας του «Μ.Α.Τ.Σ.», οι μασόνοι των Στοών μπλέχτηκαν στα ήξεις αφήξεις της αμπελοφιλοσοφίας της Μασονίας, της Θεοσοφίας, του αποκρυφισμού, του Πνευματισμού, της Μαγείας, χάνοντας τον ίδιο τον εαυτό τους μέσα σ' αυτά! Αναφέρομε τα κάτωθι ντοκουμέντα:

α) «ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ» του ALBEPT PIKE. ο Αλβέρτος Πάικ (1809-1891) Boston Massachusetts, U.S.A., μασόνος, έγραψε το βιβλίο «Ηθική και Δόγμα» (MORALS AND DOGMA) το οποίο θεωρείταιβαθυστόχαστο από την μασονία, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα αλλοπρόσαλλο, δόλιο, σατανιστικό κείμενο, που αρνείται την Χριστια¬νική αλήθεια, αλλά το λέει με τρόπο (σταυρολεξικό για ευνόητους λόγους! Μεταφράστηκε στα Ελληνι¬κα από τον «Ιω. Α. Μαργαρίτη 32ο τ. Σεβ.. της Σ.. Στ. ΠΡΟΜΗ-ΘΕΥΣ εν ΑΝ. Αθηνών, εγκριθέν υπό της Μεγ. Στ. της Ελλάδος διά του υπ' αριθ. 63/51 Πίνακος Αυτής». Λόγω της μεγάλης σημασίας του έργου του για τον Μασονισμό και του αξιώματός του (Ύπατος Ταξιάρχης, της Μασονίας) ο Αλβέρτος Πάικ όταν ζούσε αποκλήθηκε «Πάπας του Διαβόλου»! Επίσης στο έργο του Bataille: «Le Diable du xix siιcle = Ο διάβολος του 19ου αιώνα», ο Α. Πάικ σε φανταστική εικόνα παρουσιάζεται τέτοιος! (Εγκυκλοπαίδεια Ελευθέρας Τεκτονικής Ν.Χ. Λάσκαρη σελ. 292), Τι λέει λοιπόν το εγκεκριμένο από τη Μασονία αυτό βιβλίο; Παραθέτομε ένα χαρακτηριστικό δείγμα:

«Χλευάζομεν τους Μάντεις. Ο χλευασμός είναι πολύ εύκολον πράγμα, όσον δύσκολον είναι, ν' αντιλαμβανόμεθα κάτι καλώς. Αλλ' ήτο δυνατόν ποτέ, ν' αφήση ο Θεός τον κόσμον εν τω σκότει επί δύο εικοσάδας αιώνων, διά να φωτίση μόνον μίαν μικράν γωνίαν της Παλαιστίνης και έναν αμαθή και αγνώμονα λαόν; Διατί να συκοφαντώμεν τον Θεόν και τα Ιερά αυτού;

Διατί να νομίζωμεν ότι προϋπήρξαν μόνον πανούργοι ιερείς; Δεν ήτο άραγε δυνατόν, να υπάρξουν ειλικρινείς και τίμιοι άνθρωποι, μεταξύ των ιεροφαντών της Δήμητρος και της Αρτέμιδος, του Διονύσου και του Απόλλωνος, του Ερμού και του Μίθρα;

Ή θέλετε να δεχθώ μεν ότι όλοι αυτοί απατώντο επί σειράν αιώνων; Η απάτη όμως, δεν είναι τι το μη αποκαλυπτόμενον, ουδέ αθάνατος. Κατά τους Καβαλιστάς, το αληθές όνομα του Σατανά είναι Yahaveh προφερόμενον αντιστρόφως, διότι εθεωρείτο ως η άρνησις του Θεού και ουχί ως Μαύρη θεότης.

Διά τους Μύστας δεν απετέλεσε ποτέ προσωπικότητα, αλλά δύναμιν δημιουργηθείσαν διά το Καλόν, αλλ' ήτις δύναται να χρησιμοποιηθή διά το Κακόν. Είναι το όργανον της Ελευθερίας ή της Ελευθέρας βουλήσεως. Αντιπροσωπεύει μίαν προεξέχουσαν φυσικήν δύναμιν, ήτις εις την Μυθολογίαν εσυμβολίσθη ως ο Κερασφόρος Θεός Παν!

Εκείθεν δε προήλθεν η θεότης με κεφαλήν Τράγου, αδελφή Θεότης του προιστορικού Όφεως και του Φωσφόρου, του κομίσαντος το Φως, τον οποίον οι Ποιηταί μετέβαλον εις τον μυθικόν Εωσφόρον (Lucifer)»! »Ο Τεκτονισμός, όπως και αι θρησκείαι, τα Μυστήρια, ο Ερμητισμός και η Αλχημεία, αποκρύπτει και δεν αποκαλύπτει τα μυστικά του, εκτός μόνον εις τους Ειδήμονας, τους Σοφούς και Εκλεκτούς του»!

Ο γνωστός Διευθυντής, επί πολλά έτη του Θεοσοφικού Περιοδικού «ΙΛΙΣΟΣ» Κωστής Μελισσαρόπουλος, Θεοσοφιστής και μασόνος 33^ο εξέδωσε το 1.974 μ.Χ. το βιβλίο του: «Ε¬ΠΤΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑΙ εις 18^ον» ανάμεσα στις οποίες και η ομιλία για τον ΜΑΤΣ, με τον εν επικεφαλίδι τίτλο: «η έννοια του Μ.Α.Τ.Σ.», την οποία λόγω της μεγάλης σημασίας της για την αποκάλυψη της μασονικής συνωμοσίας σε βάρος της Ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας αναφέρεται για να αντιληφθούμε που βρίσκεται η ρίζα και η πηγή του σατανισμού και της σαταναλατρείας που πλήττει τον σημερινό κόσμο και τη Χώρα μας.

«Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ Μ.Α.Τ.Σ. Ποιά είναι η έννοια του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος; Ο Τεκτονισμός αναφέρει εις όλους τους βαθμούς και επικαλείται κατά το άνοιγμα και το κλείσιμον των εργασιών του το όνομα του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος.

Αλλά δεν δίδει εις ουδένα βαθμόν την ανάλυσιν της έννοιάς του. Καί πολύ ορθώς. Διότι εάν εδίδετο ένας ορισμός διά τον Μέγαν Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος, ο ορισμός αυτός δεν θα ήτο επιτυχής. Το απροσδιόριστον δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθή. Το ανέκφραστον δεν είναι δυνατόν να εκφρασθή. Το απροσμέτρητον δεν είναι δυνατόν να προσμετρηθή.

Αλλά και άλλος είναι ο λόγος διά τον οποίον δεν είναι δυνατόν να δοθή από τον Τεκτονισμόν η έννοια του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Η ανάπτυξις της οιασδήποτε εννοίας θα απηυθύνετο προς την διανοητικήν αντίληψιν των ακροατών. Αλλά ο Τεκτονισμός - και γενικώτερον τα Μυστήρια - δεν απευθύνεται εις την διάνοιαν, αλλά εις την καρδίαν. Όχι εις την σκέψιν, αλλά εις το ψυχικόν Είναι του ανθρώπου. Συνεπώς δεν ανήκει εις την φύσιν του Τεκτονισμού να αναπτύση εννοίας, αλλά να τας υποβάλη εις την αντίληψιν των Μυστών του, διά των τελετουργιών των Μυήσεων, διά των συμβόλων και αλληγοριών.

Την μέθοδον ταύτην είμαι και εγώ υποχρεωμένος να ακολούθη¬σω. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να αναπτύξω την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος, αλλά να επιστήσω την προσοχήν εις τα σημεία των Τυπικών του, τα οποία αναφέρονται εις την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Καί ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω.

»Η αληθής έννοια του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος είναι όπως το περίφημον «Μυστικόν του Τεκτονισμού». Ενδέχεται μερικοί από τους νεωτέρους να μη έχουν επιστήσει την προσοχήν των εις το σημείον τούτο. Αλλά κατά τα παλαιότερα Τυπικά, εις τον βαθμόν του Διδασκάλου, «απεκαλύπτετο» το Μυστικόν του Τεκτονι¬σμού. Η σχετική περικοπή του Τυπικού είναι η ακόλουθη:

» Ουδείς Τεκτονικός βαθμός διδάσκει ή αποκαλύπτει την Αλήθειαν. Έκαστος Τέκτων σχίζει μόνος του το παραπέτασμα υπό το οποίον κρύπτεται αύτη. Το μυστικόν του Ελευθεροτεκτονισμού είναι, ως εξ αυτής της φύσεώς του, απαραβίαστον.

Διότι ο Τέκτων όστις το γνωρίζει δεν είναι δυνατόν ή να το διέγνωσε μόνος του. Το ανεκάλυψε φοιτών εις Στοάς σοφών Τεκτόνων, παρατηρών, παραβάλλων, κρίνων. Καί όταν κατορθώση τις να το διάγνωση, θα το τηρήσει βεβαίως δι' εαυτόν και δεν θα το καταστήσει γνωστόν ούτε εις εκείνον εκ των Αδελφών προς τον οποίον τρέφει την μεγαλυτέραν εμπιστοσύνην. Διότι αφού ούτος δεν ήτο ικανός να το εννοήση μόνος του, θα είναι επίσης ανίκανος να επωφεληθή αυτού, εάν το μάθη παρ' άλλου».

»Αυτά έγγραφον τα παλαιότερα τυπικά του Γ΄ βαθμού. Καί ορθώς έγραφον. Διότι η Αλήθεια εις τα Μυστήρια δεν αποκαλύπτεται εις τους Μύστας, αλλά προσφέρεται εις την ανακάλυψίν των. Καί ανήκει εις τους επιμελείς και μελετηρούς Μύστας να την ανακαλύψουν, σχίζαντες το παραπέτασμα, αφού φοιτήσουν εις Στοάς Σοφών Τεκτόνων, παρατηρούντες, παραβάλλοντες, κρίνοντες.

Συμβαίνει ο καθένας - και πριν μυηθή εις τον Τεκτονισμόν, αλλά και αφού μυηθή - να έχη σχηματίσει μερικάς αντιλήψεις, μερικάς πεποιθήσεις, σχετικώς με την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέ¬κτονος του Σύμπαντος. Ενδέχεται να είναι στεναί, ενδέχεται να είναι ευρείαι.

Ενδέχεται να προέρχονται από ανεξέταστον παραδοχήν ξένων αντιλήψεων, ενδέχεται να είναι προιόν ιδίας μελέτης και επεξεργασίας. Αλλά η έρευνα δεν μπορεί ποτέ να σταματήση. Καί η είσοδος εις το Τεκτονικόν Τάγμα αποτελεί μίαν νέαν ευκαιρίαν, μίαν νέαν αφετηρίαν ερεύνης, όπως και η αύξησις φωτός εις έκαστον βαθμόν.

»Εις τον 4ον βαθμόν του Μυστικού Διδασκάλου ακούομεν ότι «το λυκαυγές της πρωίας αποδιώκει τα σκότη και το φως της ημέρας αρχίζει να αναφαίνεται». Καί ο Μυστικός Διδάσκαλος ορκίζεται: «Θα συντελέσω εν τω μέτρω των δυνάμεών μου ίνα εξαλείψω τα σοφί¬σματα, άτινα εμποδίζουν την ελευθέραν ανάπτυξιν της διανοίας». Συνεπώς δεν είναι δυνατόν να υπάρχη μεταξύ των Μυστών του Φιλοσοφικού Τεκτονισμού αντίρρησις διά την συνεχή έρευναν της εννοίας του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος.

Διότι η έννοια αυτή συνεχώς δύναται να τελειοποιείται και να διευρύνεται από το προσδιορισμένον εις το απροσμέτρητον, από το συγκεκριμένον εις το ανέκφραστον, από το προσωπικόν εις το απρόσωπον. Άλλωστε εις τον βαθμόν του Μυστικού Διδασκάλου διδασκόμεθα «την αιωνίαν πάλην της προόδου κατά της αμαθείας, τον διαρκή αγώνα του φωτός κατά του σκότους, τον αδιάλειπτον πόλεμον της αληθείας κατά της πλάνης».

»Επομένως, πρέπει να είμεθα σύμφωνοι ότι διαρκώς πρέπει να παλαίωμεν κατά της αμαθείας, κατά του σκότους, κατά της πλάνης, αναζητούντες την πρόοδον, το φως, την αλήθειαν, επομένως και την πληρεστέραν έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος.Ένα τοιούτον αγώνα πρέπει διαρκώς να διεξάγομεν κατά των σκοτει¬νων τάσεων του εαυτού μας, εάν πράγματι θέλωμεν να ατενίσωμεν το φως και την αλήθειαν.

Η έρευνα, συνεπώς, πρέπει να είναι συνεχής. Ας ερευνήσωμεν εις τα τυπικά μας διά την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Ίσως ανεύρωμεν σημαντικάς νύξεις, διά να σχίσωμεν το παραπέτασμα και να προσπελάσίομεν προς την ανακάλυψίν της προ¬σφερόμενης εις την ανακάλυψίν μας αποκαλύψεως.

»Ο Συμβολικός Τεκτονισμός τηρεί σκόπιμον αοριστίαν σχετικώς με την έννοιαν και την φύσιν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Ευθύς εξ αρχής, από του Α΄ βαθμού, διακηρύσσει ότι αφήνει εις έκαστον την ελευθερίαν των δοξασιών του και ουδέν θέτει όριον εν τη αναζητήσει της Αληθείας. Αναγνωρίζει όμως και διακηρύττει την ύπαρξιν του Θεού, τον οποίον δεν καθορίζει, αλλ' ονομάζει «Μέγαν Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος», συνοψίζουν τα προς Αυτόν καθήκοντα εις το «Σέβας».

»Εάν επιστήσωμεν την προσοχήν μας εις την έννοιαν της λέξως «Αρχιτέκτων», ίσως παρατηρήσωμεν ότι οι αρχιτέκτονες δεν δημιουρ¬γούν εκ του μη όντος, αλλά χρησιμοποιούν υπάρχοντα υλικά, διευθετούντες αυτά συμφώνως προς σχέδιον το οποίον έχουν καταρτίσει.

Κάποια απόπειρα προσδιορισμού της εννοίας του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος γίνεται εις το τέλος της τελετής της Μυήσεως, κατά την απονομήν ευχαριστιών, όπου ο Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος ονομάζεται «γόνιμος και αιωνία πηγή φωτός.

»Εις τον Β΄ βαθμόν το Τυπικόν αναγράφει: «ο Φωτοβόλος Αστήρ είναι η εικών ήτις υπενθυμίζει εις ημάς το μυστηριώδες αίτιον τοσού¬των θαυμασίων κόσμων». Καί προστίθεται ότι «ο Φωτοβόλος Αστήρ είναι το σύμβολον της ανεξαρτήτου διανοίας, ήτις είναι απηλλαγμένη προλήψεων και δεισιδαιμονιών».

Εις τον Γ΄ βαθμόν το Τυπικόν ομιλεί περί υπάρξεως «δύο μεγά¬λων και εις άκρον αντιθέτων αρχών, αίτινες ιθύνουν τον κόσμον: Το καλόν και το κακόν, το φως και το σκότος». Καί λέγει ότι ο Σολομών «ανήγειρε Ναόν εις δόξαν του Ιεχωβά» και ότι η Βασίλισσα της Σαβά ωδηγήθη «εις τον μεγαλοπρεπή Ναόν του Πατρός της Φύσεως». Ονομάζεται, λοιπόν, ευστοχώτατα ο Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος «Πατήρ της φύσεως».

»Ουδείς άλλος υπαινιγμός γίνεται εις τον Συμβολικόν Τεκτονισμόν σχετικώς με την έννοιαν και την φύσιν του «Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος», εις δόξαν του οποίου διεξάγο¬νται όλαι μας αι εργασίαι.

Εν τούτοις, πλην των επισήμων Τυπικών, υπάρχει και «η πλήρης παράδοσις του Γ΄ βαθμού», η οποία αναφέρει πολλά και περίεργα. Είμαι υποχρεωμένος να τα υπενθυμίσω εις εκείνους οι οποίοι τα γνωρίζουν και να τα εκθέσω εις εκείνους οι οποίοι τυχόν τα αγνοούν. Καί θα προ¬σπαθήσω να δώσω την ερμηνείαν των.

Αναφέρει, λοιπόν, η πλήρης παράδοσις του Γ' βαθμού ότι ο άγγελος του φωτός Εβλίς, το Πνεύμα του Πυρός, ηράσθη της Εύας, ήτις ενέδωσεν εις τον έρωτά του και ούτω εγεννήθη ο Κάιν, απείρως υπέρτερος του Άβελ. Ότι ο Θεός Αδωνάι, φθονών τον Κάιν διά το πνεύμα όπερ μετέδωσεν εις αυτόν ο άγγελος του φωτός Εβλίς, εξώρισε τον Αδάμ και την Εύαν εκ της Εδέμ.

Ότι ο ζηλότυπος ούτος θεός είχε ζυμώσει ιλύν διά να πλάση τον Αδάμ και τω είχε δώσει ψυχήν δουλικήν. Εφοβείτο δε την ελευθέραν και ανεξάρτητον ψυχήν του Κάιν. Ότι ο Κάιν, εξωργισθείς εκ της αδικίας του Αδωνάι, εθανάτωσε τον Άβελ, ο δε Αδωνάι, ο θεός όστις έμελλε να πνίξη τόσας χιλιάδας ανθρώπων εις τα ύδατα του κατακλυσμού, εχαρακτήρισε τον φόνον του Άβελ ως έγκλημα ασυγχώρητον.

Ότι ο αμνησίκακος απόγονος του Κάιν Χιράμ, υιός των Πνευμάτων του Πυρός, καταβάλλει όλην του την μεγαλοφυίαν και ενεργητικότητα προς οικοδόμησιν του Ναού, τον οποίον η υπερηφά¬νεια του Σολομώντος ανεγείρει εις τον αμείλικτον θεόν Αδωνάι, του οποίου το μίσος καταδιώκει από αιώνων το γένος του Κάιν.

Ότι μετά την καταστροφήν της χάλκινης θαλάσσης, ο Χιράμ άγεται υπό του προγόνου του Τουβαλκάιν, εν μέσω του πυρός, εις το κέντρον της γης, εν τη ψυχή του κόσμου, εις το Βασίλειον του Εβλίς και του Κάιν, εκεί όπου παύει η τυραννία του φθονερού Αδωνάι και γεύονται των καρπών του δέντρου της Επιστήμης.

Ο Χιράμ εισάγεται εις το άδυτον του πυρός και ο Τουβαλκάιν του εξηγεί τας αδυναμίας και τα ταπεινά πάθη του θεού Αδωνάι, του μισούντος το πλάσμα του και καταδικάσαντος αυτό να αποθνήσκη, όπως εκδικηθή διά τα ευεργετήματα, τα οποία τα πνεύματα του Πυρός τω επεδαψίλευσαν.

Τέλος, ο Τουβαλκάιν προφητεύει την επικράτησιν των απογόνων του Χιράμ, οίτινες θα καθιερώσουν καθ' όλην την γην την λατρείαν του Πυρός, καταρρίπτοντες την τυραννίαν του Αδωνάι. Όσοι διά πρώτην φοράν ακούουν όλα αυτά, θα με δικακόσουν διότι μεταχειρίσθην την λέξιν «περίεργα».

»Ποία είναι η ερμηνεία αυτών όλων, τα οποία θα ανεστάτωναν κάθε αγαθόν θρησκόληπτον, αν τα ήκουε; Κατά την ταπεινήν μου γνώμην είναι πρώτον η προσπάθεια να απαλλαγούν οι Ελεύθεροι Τέκτονες από κάθε φανατισμόν και θρησκοληψίαν.

Είναι η προσπάθεια να καταστούν πραγματικά ελεύθεροι εις την σκέψιν και ανεξάρτητοι από κάθε γνώμην που είχον σχηματίσει ανεξετάστως, από κάθε προκατάληψιν, από κάθε μισσαλοδοξίαν. Να μάθουν να ακούουν ατάραχοι και τα τελείως αντίθετα από εκείνα τα οποία έως τώρα εγνώριζον.

»Δεύτερον, είναι η προσπάθεια να αναθεωρήσουν όσας ιδέας είχον σχηματίσει από παιδικής ηλικίας, σχετικώς με την υπερτάτην δύναμιν ήτις διευθύνει τον κόσμον, ιδέας τας οποίας εσχημάτισαν από την ανερμήνευτον ανάγνωσιν ενός κατ' εξοχήν συμβολικού και κρυ-πτογραφικού κειμένου, όπως είναι η Γένεσις.

»Τρίτον, είναι η προσπάθεια να εξαρθή η Ελευθερία της σκέψεως και συνειδήσεως, η οποία είναι απαραίτητον να διακρίνη κάθε Ελεύθερον Τέκτονα, και μάλιστα εις τον βαθμόν του Διδασκάλου. Είναι επίσης η υπογράμμισις της υπεροχής του πνεύματος απέναντι της ύλης, της ανεξικακίας απέναντι της εκδικήσεως, της μεγαλοφροσύνης απέναντι του φθόνου», του δικαίου απέναντι της αδικίας, της ελευθερίας απέναντι της τυραννίας, της ελευθέρας και ανεπηρεάστου ερεύνης απέναντι της προκαταλήψεως και της δεισιδαιμονίας. Τοιαύται είναι αι ερμηνείαι τας οποίας δίδει εις τα Τεκτονικά κείμενα η ταπεινή μου κατανόησις.

»Αυτά σχετικώς με την θέσιν την οποίαν λαμβάνει ο Συμβολικός Τεκτονισμός ως προς την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος» Καί κλείεται ούτω το κεφάλαιον του Κ.Μ. Μελισσαρόπουλου για το ποιός είναι ο Μ.Α.Τ.Σ. Στις παραπάνω οφθαλμοφανείς σατανοεμπευσμένες πλάνες σας και κακοδοξίες σας παρατηρούμε τα εξής:

1) Πόση σοβαρότητα έχει η Μασονία και πόσο σοβαροί είναι οι μεγαλόσχημοι της πολιτικής, των γραμμάτων και του πλούτου, που γίνονται και παραμένουν μέλη της, είναι το γεγονός ότι, πιστεύουν, προσεύχονται και περιμένουν βοήθεια και αγιασμό, από έναν θεό, ανθρωποποίητο.

2) Είναι τραγική η άποψη ότι η Μασονία δίδει στα μέλη της, εικόνες παραστάσεις και σύμβολα και αφήνει σ' αυτά να τα ερμηνεύσουν και κατανοήσουν, ανάλογα με την «διανοητικήν αντίληψιν» του καθενός! Το θέμα είναι αμείλικτο:

Αν η Μασονία ξέρει τι πιστεύει γιατί το κρατάει μυστικό, αν η ίδια αγνοεί τι πιστεύει, πως περιμένει να το βρούν τα μέλη της; Αλλά η αλήθεια είναι άλλη: Η Μασονία ξέρει πολύ καλά το αφεντικό στο οποίο δουλεύει, αλλά δεν τολμά να το πεί καθαρά, γιατί φοβάται τις αντιδράσεις! Το λέει λοιπόν στα μέλη της μέσα σε σύμβολα τέτοιας υφής, ώστε να οδηγού¬νται αναγκαστικά στο μονόδρομο του Σατανά.

Αυτή είναι η αλήθεια, το μεγάλο μυστικό της Μασονίας! Μιά παγίδα καθαρά σατανική: Παγιδεύει χωρίς να εκτίθεται! Την ευθύνη της παγίδευσης την φορτώνεται το ίδιο το θύμα, που νομίζει, αυταπατώμενο, ότι μόνο του ανεκάλυψε την «αλήθεια», αφού ο δρόμος της Μασονίας είναι φτιαγ¬μένος για κεί! Αυτό σημαίνει η φράση του κειμένου»: «Διότι η Αλήθεια εις τα Μυστήρια δεν αποκαλύπτεται εις τους Μύστας, αλλά προσφέρεται εις την ανακάλυψίν των»!

3) Διαβάζομε στο κείμενο: «Επομένως, πρέπει να είμεθα σύμφω¬νοι ότι διαρκώς πρέπει να παλαίωμεν κατά της αμαθείας, κατά του σκότους, κατά της πλάνης, αναζητούντες την πρόοδον, το φως, την αλήθειαν, επομένως και την πληρεστέραν έννοιαν του Μεγάλου Αρ¬χιτέκτονος του Σύμπαντος»! Ρωτάμε την Μασονία: Πως αυτά μπορούν να ταιριάξουν με την απάντηση του Χριστού στους μαθητές του: «Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή, ουδείς έρχεται προς τον πατέρα ειμή δι' εμού»; (Ιω. 14, 5-6).

Μπορεί ένας πιστός Χριστιανός να αμφιβάλλει για την αλήθεια του Ι. Χριστού και να παραμένει Χριστιανός; Η λογική του κειμένου ταιριάζει σ' όλες τις θρησκείες που έχουν ανθρωποποίητους θεούς. Αλλά σ' ένα Θεό αληθινό, με χίλιες αποδείξεις αληθινό, όπως ο Θεός της Αγίας Τριάδος, στον οποίο πιστεύει ο Ορθόδοξος Χριστιανός, τι νόημα έχουν τα λόγια του κειμένου;

Θα βάλομε λοιπόν στην ίδια γραμμή τον Ι.Χριστό, με τον Αλλάχ, τον Βούδα, τον Δία, τον Βισνού, τον Κρίσνα, τον ΜΑΤΣ, χωρίς αυτό να σημαίνει άρνηση της Αγίας Τριάδος; Μπορείς να πιστεύεις στο Χριστό «ως Θεό αληθινό εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο» και συνάμα ν' αμφιβάλλεις γι' αυτά και να ψάχνεις να βρείς την αλήθεια στους γραώδεις μύθους της Ειδωλολατρείας, όπως κάνει η Μασονία;

4) Σε ποιό κανόνα του Πολιτισμού, της Δημοκρατίας, της Επιστή¬μης μπορεί να στηριχτεί και να σταθεί «η σκόπιμος αοριστία» που τηρεί ο Συμβολικός Τεκτονισμός σχετικώς με την έννοιαν και την φύσιν του «Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος», ενός θέματος θεμελιακού για την επίγεια και αιώνια πορεία του ανθρώπου; Γιατί «σκόπιμη αοριστία» σ' ένα θέμα που χρειάζεται όσο γίνεται περισσότερο φως και σαφήνεια;

Πως όμως οι Χριστιανοί να πούμε ότι δεν την ξέρουμε, όταν: «ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός, πλήρης χάριτος και αλη¬θείας» (Ιω). 1,14);

5) Πρέπει να προσέξομε τα όσα περιέχει «η πλήρης παράδοσις του Γ΄ Βαθμού» (Διδασκάλου) της Μασονίας, τα οποία είναι όντως «πολλά και περίεργα» όπως ο συγγραφέας ομολογεί, αλλά εμείς θα λέγαμε πολλά και φρικτά! Πλήρης ανατροπή και διαστροφή της Αγίας Γραφής! Καθαρά σατανιστική διδασκαλία! Και αυτά σε μια Χριστιανική Χώρα ενώπιον υποτίθεται χριστιανών, που έγιναν μασόνοι για να βρούν την αλήθεια στο δρόμο του Εωσφόρου, και απαλλα¬γούν από την τυραννία «του φθονερού Αδωνάι»!

6) Γιά περισσότερη κατανόηση του φοβερού αυτού κειμένου, κατά την Μασονία μερικών λέξεων: α) Άγγελος του φωτός Εβλίς: Αραβικόν όνομα του πρίγκηπος των αποστατών αγγέλων, του κατακρημνισθέντος εκ του ουρανού, διότι ηρνήθη να υπακούση εις τον Ύψιστον και να προσκυνήσει τον Αδάμ, ισχυριζόμενος ότι αυτός μεν είναι κατασκευασμένος εξ αιθερίου πυρός, ενώ ο Αδάμ εδημιουργήθη εξ ιλύος. Ο Εβλίς εξομοιούται προς τον Εωσφόρον και τον Αζαλήλ των Εβραίων.

Κατά την αποκρυφιστικήν παράδοσιν όταν ακόμα οι πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα ευρίσκοντο εις τον κήπον της Εδέμ, ο Εβλίς, ο άγγελος του φωτός, δεν ηδυνήθη να ίδη το κάλλος της πρώτης γυναικός, χωρίς να συλλάβει προς αυτήν αίσθημα έρωτος. Ούτε και η Εύα ηδυνήθη ν' αντιστεί εις τον έρωτα ενός αγγέλου. Ο Κάιν υπήρξε καρπός του έρωτος τούτου, οι δ' απόγονοι είναι τέκνα του φωτός, ενώ οι εκ του Αδάμ απόγονοι είναι τέκνα της ιλύος»! (Εγκυκλοπαί¬δεια της Ελευθέρας Τεκτονικής υπό Ν.Χ.Λάσκαρη Έκδοσις Στ.•. ΟΜΗΡΟΣ Αθηνών, ΑΘΗΝΑΙ 1951 σελ. 329).

β) Χάλκινη Θάλασσα: Μέγας στρογγυλός λουτήρας στον Ναό του Σολομώντος έργο του Χιράμ. Ύψος πέντε πήχεις, περίμετρο τριάντα και στήριγμα δώδεκα χάλκινα βόδια, τρία σε κάθε ένα από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος.

γ) Αδωνάι: Εβραική ονομασία του Θεού, την οποία οι Ιουδαίοι χρησιμοποιούσαν από σεβασμό, για να μη χρησιμοποιούν την λέξη «Ιεχωβά».

δ) Τουμπαλκάιν. Τεχνίτης επεξεργασίας των μετάλλων, όπως ο Ήφαιστος στην Αρχαία Ειδωλολατρεία. Εδώ θεωρείται συνεργάτης του Εβλίς (Εωσφόρου).

ε) Χιράμ. Το πλέον συνδεδεμένο με την Μασονία πρόσωπο. Ήτο ο γενικός υπεύθυνος για την οικοδόμηση του Ναού του Σολομώντος. Στο τέλος έγινε θρύλος, αντιπρόσωπος «λαικού Σύριου θεού εναντίον του οποίου ηγωνίζοντο διαρκώς οι οπαδοί του Ιεχωβά...» (Εγκυκλο¬παίδεια, ως άνω, σελ. 779)! Το Τυπικό του 3^ου βαθμού αποκαλεί τους μασόνους τέκνα του Χιράμ. Καί έχει μεγάλη σημασία η «προφητεία» του σκοτεινού Τουμπαλκάιν ότι «οι απόγονοι του Χιράμ» δηλαδή οι Μασόνοι, θα επικρατήσουν και θα καθιερώσουν σ' όλη τη γη την λατρεία του Εωσφόρου, «καταρρίπτοντες την τυραννία του Αδωνάι»!

Ο Θεός λοιπόν του Ευαγγελίου, που όπως γράφει ο Ιωάννης «αγάπη εστίν και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ» (Α΄ Ιω. 4,16), ο μασόνος, μυούμενος στον Τρίτο Βαθμό (Διδάσκαλος) μαθαίνει ότι ο Θεός αυτός είναι φθονερός, τύραννος, ζηλότυπος, σαδιστής και κακούργος (κατακλυσμός)! Πλη¬ρης διαστροφή της Αγίας Γραφής, καθαρά σατανογέννητη, για να επιρρίψει στο Θεό της αγάπης, όλα τα δεινά που επεσώρευσε στην ανθρωπότητα η κακία του Διαβόλου και η επιπολαιότητα του ανθρώπου.

7) Είναι χαρακτηριστικό δείγμα φανατισμού και σατανισμού, η ευκολία με την οποία ο Μασόνος συγγραφέας του ως άνω κειμένου, αποκαλεί «θρησκόληπτο», τον Χριστιανό, που θα διάβα¬ζε τα παραπάνω και θ' αγανακτούσε!

Καταλάβατε; Νάσαι Χριστιανός, να διαβάζεις ότι η Εύα εμοίχευσε, ότι ο Κάιν ήτο «απείρως υπέρτερος του Άβελ», ότι ο Εωσφόρος και η αμαρτία της μοιχείας έδωσαν καλύτερο τύπο ανθρώπου, από αυτόν που έπλασε ο Θεός, ότι ο Θεός ζήλεψε για το κατόρθωμα του Εωσφόρου και να μην εξανίστασε!

Οτι ο απόγονος του σατανογέννητου Κάιν, Χιράμ, ήτο «αμνησίκακος» αφού δέχτηκε να βοηθήσει στην οικοδόμηση του Ναού στον «αμείλικτο Θεό Αδωνάι του οποίου το μίσος καταδιώκει από αιώνων το γένος του Κάιν»!

Ο,τι η πλευρά του Σατανά είναι ηθικά ανώτερη από την πλευρά του Θεού! Να βλέπεις την άνω ποταμών μασονική υποστήριξη και συμπαράσταση στους δαίμονες, τους οποίους παρουσιάζουν θύματα του θεού σε βάρος του οποίου καταλογίζουν τα πάντα: ο Θεός είναι κακός, φθονερός, άδικος! Ο Σατανάς και οι δαίμονες είναι ανώτεροι, αμνησίκακοι, δημοκράτες, ελευθερωτές, που τους καταδιώκει η κακία του Θεού!

Να βλέπεις όλη αυτήν την δαιμονική όντως διαστροφή της αλήθειας και να μην μιλάς! Να βλέπεις τα Σόδομα και τα Γόμορα και συ να είσαι ήρεμος, σα να μην συμβαίνει τίποτα! Καί έρχεται στο νού η καθημερινή πραγματικότητα: Κάθε ζηλω¬της χριστιανός ν' αποκαλείται φανατικός, αγράμματος και γραφικός και οι στυγνοί εγκληματίες και μεγάλοι απατεώνες, σχεδόν ν' αντιμετωπίζονται σαν ήρωες!

Κι' η φωνή του προφήτη: «Επαχύνθη γαρ η καρδία του λαού τούτου και τοις ωσί βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοις οφθαλμοίς και τοις ωσίν ακούσωσι και τη καρδία συνώσι και επιστρέψωσι και ιάσομαι αυτούς», ηχεί εις ώτα μη ακουόντων! Και το κακό αντί να σταματά, μεγαλώνει! Ποιός φταίει γι' αυτό; Δεν φταίει ο άνθρωπος; Όχι, απαντά ο διάβολος! Φταίει ο Θεός! Κι' η Μασονία τον πιστεύει και πολλοί άλλοι, που όλοι τους μιλάνε την ίδια γλώσσα!

8) Σκοπός του αντίχριστου ως άνω μασονικού κειμένου είναι να κλονισθεί η πίστη των Χριστιανών στον θεό της Αγίας Τριάδος και να τους κάμει «ν' αναθεωρήσουν όσας ιδέας είχον σχηματίσει από παι¬δικής ηλικίας σχετικώς με την υπερτάτην δύναμιν ήτις διευθύνει τον κόσμον»! Να πάψουν δηλαδή να πιστεύουν στον Θεό του Ευαγγελίου και να πιστέψουν στον Θεό της Μασονίας Εωσφόρο, Διάβολο και Σατανά!

Καί ύστερα απορούμε γιατί απλώθηκε στον κόσμο και στην Χώρα μας η Σατανολατρεία και όλη η θρησκευτική υποκουλτούρα της Ειδωλολατρείας, της Θεοσοφίας, της Μαγείας, του αποκρυφισμού, του Πνευματισμού, της Αστρολογίας, της Νέας Εποχής κ.α.!

Είναι αποκαλυπτικό του σκοτεινού πνευματικού χαρακτήρος της Μασονίας το βιβλίο του αμερικανού συγγραφέα ED. DECKER: «THE QUESTION OF FREEMASONRY» που αναλύει τα Τυπικά της Μασονίας όπως εκτίθενται στο ανωτέρω αναφερόμενο βιβλίο του A. PIKE "Morals and Dogma" στο οποίο περιληπτικά περιέχονται τα ακόλουθα:

1. Η Μασονία είναι ο χώρος φύλαξης και διατήρησης απ' την εποχή του Ενώχ, όλων των μεγάλων φιλοσοφικών και θρησκευτικών αληθειών, άγνωστων στο ευρύ κοινό, που παραδίδονται από γενιά σε γενιά, κρυμμένα σε σύμβολα, εμβλήματα και αλληγορίες!

2. Κάθε μασονικός ναός, είναι ναός θρησκείας και τα διδάγματά του είναι θρησκευτικές οδηγίες.

3. Η Μασονία είναι η παγκόσμια, αιώνια και αμετάβλητη θρη¬σκεία έτσι όπως ο θεός την τοποθέτησε στην καρδιά της ανθρωπότητας!

4. Ο πρώτος μασόνος νομοθέτης του οποίου η μύηση τιμάται σε μας ήταν ο Βούδας, που 1000 χρόνια πριν τον Χριστό, αναπροσάρμοσε τη θρησκεία του Manous.

5. Η Μασονία τρέφει σεβασμό σ' όλους τους μεγάλους μεταρρυθ¬μιστές, όπως ο Μωϋσής, ο Κομφούκιος, ο Ζωροάστρης, ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, ο άραβας εικονομάχος (Μωάμεθ) και αφήνει στον κάθε «αδελφό» να πιστεύει σ' όποια από αυτές τις θεικές προσωπικότητες θέλει!

6. Η Μασονία, όλα τα χριστιανικά δόγματα, τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους, τους Βραχμάνους, τους πιστούς του Κομφούκιου και του Ζωροάστρη, τους συνενώνει όλους στην προσευχή κάτω από το όνομα Βααλείμ!

(Η λέξη Βααλείμ είναι πληθυντικός του Βάαλ, που σημαίνει ψευδής θεός, είδωλο. Βααλείμ = ψευδείς θεοί, είδωλα! Ο μασόνος του 33^ου Α. Πάικ, σ' αυτήν την κατηγορία κατατάσσει και τον θεό των Χριστιανών! Η προσθήκη της παρένθεσης είναι δική μας).

7. Οι Διδάσκαλοι ακόμα και της Χριστιανοσύνης είναι οι περισ¬σότερο ανίδεοι του αληθινού νοήματος αυτών που διδάσκουν. Δεν υπάρχει άλλο βιβλίο που να ξέρουμε τόσα λίγα όσο η Βίβλος.

8. Όλες οι αληθινές δογματικές θρησκείες προέρχονται από την Καββάλα και επιστρέφουν σ' αυτήν. Όλες οι μασονικές οργανώσεις χρεωστούν σ' αυτήν τα μυστικά τους και τα σύμβολά τους. Η Καββάλα αποδείχνει την συμφωνία της Παγκόσμιας Αιτιότητας και του Θείου Λόγου.

Η Βίβλος με τις κατηγορίες που περιέχει, εκφράζει, μ' ένα ελλιπή και κεκαλυμμένο τρόπο, την θρησκευτική πίστη των Εβραίων, τα δόγματα του Μωϋσή και των Προφητών, όμοια κατά βάθος μ' εκείνα των αρχαίων Αιγυπτίων, επίσης έχουν τα εξωτερικά νοήματα και τα πέπλα τους.

Τα Εβραϊκά βιβλία έχουν γραφεί μόνο για να επαναφέ¬ρουν στην μνήμη τις παραδόσεις και ήταν γραμμένα με σύμβολα ακατανόητα για τον αμύητο... Έτσι γεννήθηκε μια δεύτερη Βίβλος, άγνωστη ή μάλλον ακατανόητη απ' τους Χριστιανούς, μια συλλογή λένε από τερατώδεις ασυναρτησίες.

Ο οποιοσδήποτε γεμίζει με θαυμασμό εισχωρώντας στα άδυτα της Καββάλα, καθώς βλέπει ένα δόγμα τόσο λογικό, τόσο απλό και την ίδια στιγμή τόσο απόλυτο. (Σχόλιο του Ε. DECKER σ' αυτά: Η Καββάλα είναι ένα βιβλίο αρχαίου εβραικού μυστικισμού και Μαγείας!)

9. Κάθε τι καλό στη Φύση έρχεται από τον Όσιρι: Τάξη, αρμονία, ευνοικές θερμοκρασίες, ουράνιοι περίοδοι.

10. Η Μασονία, όπως όλες οι θρησκείες, όλα τα Μυστήρια, Αλχημεία και Ερμητισμός, αποκρύπτει τα μυστικά της από όλους, εκτός από τους δικούς της.

11. Ο Σεβάσμιος, είναι η Κεφαλή, κι' ο Αρχηγός της Στοάς. Η πηγή του φωτός, της Γνώσης και Καθοδηγητής της Μασονίας. Το πρωταρχικό καθήκον του Μασόνου είναι να υπακούει ασυζητητί στον Αρχηγό.

12. Γιά να εμποδίσουν, οι δαίμονες, το φως να ξεχυθεί μονομιάς, απαγόρευσαν στον Αδάμ να φάει το φρούτο της γνώσης του Καλού και του Κακού, απ' το οποίο θα γνώριζε την Εξουσία του Φωτός και την Εξουσία του Σκότους! Αυτός υπάκουσε. Τότε ένας Άγγελος του Φωτός τον ώθησε σε παράβαση και του έδωσε τα μέσα της νίκης!

Όμως οι Δαίμονες δημιούργησαν την Εύα, η οποία τον παρέσυρε σε μια πράξη αισθησιασμού, που τον αποδυνάμωσε και τον ξανάδεσε στα δεσμά της ύλης! Αυτό επαναλαμβάνεται σε κάθε ζώντα άνθρωπο. Ο Άγγελος αυτός του Φωτός πήρε ανθρώπινο σώμα και ονομάσθηκε Μεσσίας Χριστός, για να μπορέσει να προσαρμοστεί στη γλώσσα των Εβραίων. Το φως πέτυχε στο έργο του, αποσπώντας τους Εβραίους από τη λατρεία της Σατανικής Αρχής και τους Παγανιστές από την λατρεία των Δαιμόνων.

Αλλά ο Αρχηγός των Σκοτεινών Δυνάμεων τον άφησε να σταυρωθεί από τους Εβραίους, αν και πάλι υπέφερε μόνο επιφανειακά...

(Σχόλιο του Ε.DECKER: Αυτά όλα είναι άκρως αντίθετα με τη Βίβλο: Τοποθετεί την δύναμη της σωτηρίας και τη θέση του Ιησού Χριστού στα πόδια του Εωσφόρου και ονομάζει τον Άγιο Θεό Δαίμονα! Αρνείται όλη την σημασία της θυσίας του Ιησού Χριστού στο σταυρό και αντίθετα, τοποθετεί εκεί τον Εωσφόρο!).

13. «Όταν ο Μασόνος καταλάβει ότι το μυστικό της επιτυχίας είναι η σωστή χρησιμοποίηση της ζωτικής ενέργειας, τότε έχει κατα¬νοήσει το μυστικό της τέχνης του: Οι μεγάλες δυνάμεις του Εωσφόρου είναι στα χέρια του και προτού προχωρήσει μπροστά πρέπει ν' αποδείξει ότι ξέρει να χρησιμοποιεί καλά αυτή την ενέργεια» (Locked Keys of Freemasonry, Manly P. Hall, Page 48)!

14. «Ναί, ο Εωσφόρος είναι θεός! Αυτό που πρέπει να πούμε στο πλήθος είναι: Λατρεύουμε ένα θεό, αλλά είναι θεός που λατρεύεται χωρίς προκατάληψη. «Σε σένα, Υπέρτατε Μεγάλε Γενικέ Επιθεωρητή, (σ.σ. έτσι λέγεται ο 33ος Βαθμός της Μασονίας), λέμε αυτό που πρέπει να επαναλάβεις στην Αδελφότητα του 32ου, 31ου και 30ου Βαθμού:

Η Μασονική θρησκεία πρέπει να κρατήσει και να διατηρή¬σει, μέσω υμών των υψηλοβάθμων, την καθαρότητα του Εωσφορικού Δόγματος: «Εάν ο Εωσφόρος δεν ήταν θεός, θα μπορούσε ο Αδωνάι (ο Θεός των Χριστιανών) του οποίου οι πράξεις αποδείχνουν την σκληρότητα, περιφρόνηση και μίσος για τον άνθρωπο, βαρβαρότητα και απέχθεια για την επιστήμη, να στρέφεται εναντίον του και να τον διαβάλει τόσο αυτός όσο κι' οι ιερείς του; Ναί, ο Εωσφόρος είναι θεός και δυστυχώς ο Αδωνάι είναι επίσης θεός.

Ο Αιώνιος νόμος λέει ότι δεν υπάρχει φως χωρίς σκιά, ομορφιά χωρίς ασκήμια, μαύρο χωρίς άσπρο, γιατί το απόλυτο μπορεί να υπάρξει μονάχα σαν Θεός με δύο όψεις: Το σκότος είναι αναγκαίο για το φως για να χρησιμεύει σαν αντίθεσή του.

Έτσι όλα τα περί Σατανισμού είναι λάθος. Η αληθινή και φιλοσοφημένη θρησκεία είναι η πίστη στον Εωσφόρο, τον ισότιμο του Αδωνάι! Αλλά ο Εωσφόρος, θεός του φωτός και θεός του Καλού, παλεύει χάριν της ανθρωπότητας, εναντίον του Αδωνάι, θεού του Κακού και του Σκότους! (Οδηγίες για το 23 Ύπατο Παγκόσμιο Συμβούλιο, ALBERT PIKE, Ύπατου Αρμοστή, Υπέρτατου Επισκόπου της Διεθνούς Μασονίας, 14 Ιουλίου 1889)!

15. Η Μασονία ασχολείται με την επανεύρεση του ονόματος του Θεού το οποίο υποτίθεται, χάθηκε, κατά την διάρκεια του χτισίματος του Ναού του Σολομώντος, με τον φόνο του Αρχιτέκτονα Χιράμ Αμπίφ, αναζήτηση που συνεχίζεται μέχρι το βαθμό της «Βασιλικής Αψίδος».

Εδώ το χαμένο αυτό όνομα ξαναβρίσκεται και είναι το όνομα: «JAOBULON». Όπου JAO είναι η απόδοση του Εβραικού θεού «ΙΕΧΩΒΑ», «ΒΟΥΔ» είναι η απόδοση του Βαβυλωνικού θεού «ΒΑΑΛ» και «ΟΝ» είναι η απόδοση του Αιγυπτιακού θεού «ΟΣΙΡΙΣ»!

Το Τυπικό της τελετής έχει τυπωμένα τα γράμματα J.B.O. που σημαί¬νει: Εμείς οι τρεις συμφωνούμε να φυλάξουμε την ιερή λέξη. Έτσι κανένας μασόνος της Βασιλικής Αψίδος δεν μπορεί να προφέρει όλο το ιερό όνομα μόνος του: Το προφέρουν κι' οι τρεις μαζί προφέροντας καθένας διαδοχικά μια από τις τρεις συλλαβές.

Στο κλείσιμο της Τελετής μυήσεως στο Βαθμό της Βασιλικής Αψίδος ο υποψήφιος ερωτάται: Αδελφέ Επόπτα τι είσαι; Κι' αυτός απαντά: «Είμαι ο ων»! Μπορείτε να το φαντασθείτε αυτό; Όταν ο Μωϋσής ζήτησε από τον θεό το όνομά Του, ο Θεός είπε: «Είμαι ο ων»! Πείτε μου, πως ένας Χριστιανός που είναι μασόνος της Βασιλικής Αψίδος μπορεί να ονομασθεί με το όνομα του Θεού του Ισραήλ; Ο Θεός της χριστιανικής πίστεως είπε: «Μην πλανάστε Ιουδαίοι. Ευθύς εξ αρχής δεν ακούσατε προφητείες που σας είπα και που όλες εξεπληρώθησαν; Μάρτυρές μου λοιπόν είστε σείς ότι (βάσει των προφητειών αυτών) δεν υπάρχει άλλος Θεός πλην εμού»; (Ησ. 44, 8-9).

16. Αλλά δεν βεβηλώνουν μονάχα την Αγία Τριάδα, οι μασόνοι, βεβηλώνουν και την αιώνια Ιερωσύνη του Ιησού Χριστού): Στον 19ο Βαθμό: «Μέγας Ποντίφηξ», ο Σεβάσμιος αφού αλοίφει τον υποψήφιο με λάδι του λέει:

«Γίνε λοιπόν για πάντα ένας επίσκοπος κατά την τάξιν Μελχισεδέκ!» Κι' αφού του ανακοινωθεί το σύνθημα (Εμμα-νουήλ) και η Ιερή λέξη (Αλληλούια), τον ντύνουν με μια ρόμπα από άσπρο λινό και του φορούν ένα στέμμα κόκκινο με 12 άστρα που αντιπροσωπεύουν τις 12 πύλες της Νέας Πόλης, τα 12 σημάδια του Ζωδιακού κύκλου, τα 12 φρούτα του δένδρου της ζωής, τις 12 φυλές του Ισραήλ και τους 12 Αποστόλους (Scottish Rite Masonry lieustrated, The Complete Ritual, Vol. 2, Pages 26-27, E. Cook Pub¬lications, 1974).

Είναι ολοφάνερο ότι η τελετή αυτή είναι η η Μασονική Εωσφορική Ιερωσύνη, απομίμηση της Ιερωσύνης του Ιησού Χριστού, αφού είναι γνωστό από την Αγία Γραφή ότι η Ιερωσύνη έχει δοθεί αποκλειστικά και μόνο στον Ιησού Χριστό. Η ως άνω λοιπόν τελετή παίρνει την Ιερωσύνη αυτή από τον Ι. Χριστό και την δίδει σ' έναν άνθρωπο αμαρτωλό που φορά ένα στέμμα που μεταξύ των άλλων αντιπροσωπεύει τα δώδεκα σημεία του Ζωδιακού κύκλου, την στιγμή που ο Λόγος του Θεού καταδικάζει την προσφυγή του πιστού στα Ζώδια, για να γνωρίσει το μέλλον (Οιωνοσκοπία, Αστρολογία) (Δευτ. 18, 10 - 12)! Η δύναμη της Ιερωσύνης του Χριστού, δίδεται στο Σατανά, τον θεό της Μασονίας!

17. Στον 17^ο Βαθμό: «Ιππότης της Ανατολής και Δύσεως», αφού έχει ολοκληρωθεί η μύηση και αφού έχει δοθεί στον μυηθέντα η εισητήριος λέξις ΜΥΟΛΥΟΒΑΖ (διαβάζεται από το τέλος) = ΖΑ¬ΒΟΥΛΟΥΜ και η ιερή λέξη ΝΩΔΔΑΒΑ (διαβάζεται από το τέλος) = ΑΒΑΔΔΩΝ, ο υποψήφιος οδηγείται σε ανυψωμένο θεωρείο στα δεξιά του Υπάτου Επιθεωρητού. Η σκηνή αναπαριστά το τέλος του κόσμου, όταν όλοι οι καλοί μασόνοι παίρνουν τον μισθό τους οδηγού¬μενοι σ' ένα θρόνο στα δεξιά του Παντεπόπτη, έχοντας εξαγνιστεί αφού έχουν πλύνει τα ρούχα τους, στο αίμα τους.

Στην συνομιλία που ακολουθεί μεταξύ του Παντεπόπτη και του Πρεσβύτερου Φύλακα, το βιβλίο με τις 7 σφραγίδες που κανένας δεν μπορεί ν' ανοίξει (Αποκ. 5,4-5), έχει διαστρεβλωθεί και παριστάνει «Μιά Στοά την οποία ο Παντεπόπτης μόνο έχει το δικαίωμα να συγκαλεί και να ανοίγει». Η τέταρτη σφραγίδα, αναπαρίσταται από ένα κρανίο και πληροφορούμαστε ότι αυτή είναι η εικόνα ενός αδελφού που αποκλείσθηκε από τη Στοά!

Η 5^η Σφραγίδα αναπαρίσταται από ένα πανί βουτηγμένο στο αίμα. Ο Παντεπόπτης το ερμηνεύει αυτό ως σύμβολο του χρέους να χύσουμε το αίμα μας για το καλό της Μασονίας (Scottish Rite., ενθ. ανωτ. 18)! Τι φρικτή διαστροφή του Ιερού Λόγου του Θεού! Πρώτα, μονάχα ο Ι.Χριστός μπορεί ν' ανοίξει το βιβλίο με τις 7 σφραγίδες. Εδώ βλέπουμε την εξουσία αυτή να την παίρνει ο Μασόνος! Αυτό πράγματι είναι το πνεύμα του Αντίχριστου!

Αλλά και ένα άλλο στοιχείο της σατανολατρείας της Μασονίας αποκαλύπτεται στο πρόσωπο του αγγέλου της Αβύσσου Αβαδδών: «Έχουσι βασιλέα επ' αυτών τον άγγελον της αβύσσου. Όνομα αυτώ Εβραιστί Αβαδδών, εν δε τη Ελληνική όνομα έχει Απόλλύων». (Αποκ. 9, 11)!

Κατόπιν των ανωτέρω κύριοι του Υπάτου Συμβουλίου αποδεικνύεσθε Σατανολάτραι και Εωσφορισταί και εάν μείνετε αμεταμέλλητοι υπόκεισθε στα αναθέματα και τας αράς της Αγιωτάτης Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας αφωρισμένοι από του ζώντος Θεού, υπόδικοι και ένοχοι του πυρός της γεένης. Συνεπώς η πανηγυρική διακήρυξή Σας εφ' όσον όπως είναι βέβαιον δεν πρόκειται να απαντήσετε στην επιστολή μου με υποχρεώνει: 1.

Να Σας καταμηνύσω στις ποινικές Αρχές της Χώρας για συκοφαντική δυσφήμιση της Ορθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και 2. Να υποβάλλω στην προσεχή Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος νέο ψήφισμα καταδίκης της φρικώδους Μασονίας ως αποκρυφιστικής παγανιστικής λατρείας πολεμίου της αμωμήτου πίστεως της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ (https://www.iefimerida.gr/news/77438/%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%BC-%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%83%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CF%8C%CE%BD-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CF%85%CE%AE%CF%83%CE%B1%CF%84%CE%B5-%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%B9).

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΠΟΥ ΗΔΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥΣ