ΠΩΣ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΣΕ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥΣ

ΠΩΣ OI ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΣΕ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρχαν πολλά και ενθουσιώδη επαναστατικά καθεστώτα, τα οποία ο μόνος μετά από μία επιτυχή επανάσταση, όταν κατάλαβαν την εξουσία, μέθυσαν τόσο πολύ από την επιτυχία τους που προσπάθησαν να εξαγάγουν την επανάσταση στους αυτής και σε άλλες περιοχές.

Το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας εξέγερσης και προσπάθειας επέκτασης μιας επανάστασης ήταν η Γαλλική επανάσταση (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1789-2016.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_38.html), στην οποία όπως είναι γνωστό μετά την εξέγερση, το αποτέλεσμα ήταν να πέσει ο μονάρχης και να εκτελεστεί μαζί με την βασιλική οικογένεια, όπως επίσης και αριστοκρατία.

Ακολούθησε στην συνέχεια ένας άγριος εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος κράτησε πολλά έτη και κατάφερε να αποδυναμώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την Γαλλία, αλλά στο τέλος οι επαναστάτες κατάφεραν να επικρατήσουν και να αναδειχθούν νικητές στην σύγκρουση αυτή.

Όμως μεθυσμένοι από την επιτυχία τους ,αλλά πιστεύαν ότι ήταν καθήκον τους, αλλά και μέτρο ασφαλείας για τους ίδιους να επεκτείνουν την επανάσταση του σε άλλες χώρες, οι οποίες φυσικά θα ήταν υπάκουες σε αυτούς και προσπάθησαν να εφαρμόζουν την πολιτική τους αυτή.

Πραγματικά επτά από μικρό χρονικό διάστημα ο ισχυρός Γαλλικός στρατός της επανάστασης επιτέθηκε η κατάλαβε πολλά εδάφη, όπως λόγο από τις Κάτω Χώρες, την Ιταλία και μέρη της Αυστρίας και της Ισπανίας, στα οποία προσπάθησε να επιβάλει την επαναστατική του πολιτική,

Εννοείται φυσικά ότι η μεγάλη αντίπαλοι δεν κάθισαν με σταυρωμένα χέρια μπροστά στην επίθεση αυτή, αλλά αντίθετα και αυτοί έστειλαν στρατό, κυρίως οι Ρώσοι, όπως επίσης και οι Πρώσοι και οι Αυστριακή, ακόμα και οι Βρετανοί και κατάφεραν να απελευθερώσουν πολλές από τις περιοχές αυτές και να ανατρέψουν τις επαναστατικές κυβερνήσεις.

Μία προσπάθεια επανάληψη της παραπάνω κατάστασης έγινε από τους Γάλλους όταν κυβερνήτης τους έγινε και ο Μεγάλος Ναπολέοντας, ο οποίος προσπάθησε να εγκαταστήσει αρχικά επαναστατικά και στην συνέχεια μοναρχικά από τα αδέρφια του καθεστώτα σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.

Όμως ούτε θα τα καθεστώτα μακροημέρευσαν και στο τέλος το αποτέλεσμα ήταν μετά τους πολλούς πολέμους στο τέλος των Ναπολεόντειων Πολέμων να καταστραφεί οριστικά ο στρατός του Μεγάλου Ναπολέοντα, όπως και όλα τα επαναστατικά καθεστώτα, τα οποία ο ίδιος εγκαθίδρυσε στην Ευρώπη.

Δεν ήταν φυσικά μόνο αυτή η επιτυχία που ενός επαναστατικό καθεστώτος που πήραν τα μυαλά του αέρα και το έκαναν να θέλει να εξάγει την επανάστασή του και να καταλάβει άλλα κράτη στο όνομα της επανάστασης και της δήθεν ψευτοδημοκρατία του, οποία ήθελε να «προωθήσει» αλλού.

Το ίδιο σκηνικό σχεδόν επακριβώς συνέβη στην συνέχεια και σε μία άλλη γνωστή μεγάλη χώρα, την μεγάλη και ισχυρή Ρωσική Αυτοκρατορία, όταν κατά την διάρκεια του 1^ου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν έπεσε το Τσαρικό καθεστώς και αντικαταστάθηκε στην συνέχεια από την δημοκρατική κυβέρνηση του του Φεβρουάριο του Κερένσκι (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_86.html).

Παρόλο που κυβέρνηση αυτή ήταν δημοκρατική, αποδείχτηκε στην συνέχεια ότι ήταν τελείως ανίκανη και σαν να μην ην αν ήταν αυτό αρκετό ηττήθηκε και αυτή από τους Γερμανούς όπως είχαν κάνει και οι προκάτοχοι της, με αποτέλεσμα σύντομα να γίνει και αυτή η μισητή στον λαό.

Την κατάσταση αυτή του λαού εκμεταλλεύτηκαν κάποιοι αδίστακτοι δημαγωγοί, κυρίως οι μπολσεβίκοι του Λένιν, οι οποίοι με Γερμανικά χρήματα, ενώ ο ηγέτης τους βρίσκονταν εξόριστος στην Ελβετία, μέσα από ένα τρένο πέρασε την Γερμανία και έφτασε στην Ρωσία, όπου με την βοήθεια των Γερμανών οργάνωσε την εξέγερση εναντίον της κυβέρνησης Κερένσκι.

Πραγματικά αυτό το πραξικόπημα το οποίο είχαν τις συνέχεια το θράσος να το βαφτίσουν ως δήθεν «επανάσταση», κατάφερε να επικρατήσεις πρωτα στις Ευρωπαϊκές πόλεις της Ρωσίας και μετα από έναν μορφολ. και σκληρό εμφύλιο πόλεμο και να  επεκτείνουν την εξουσία τους σε όλη την πρώην σχεδόν Ρωσική Αυτοκρατορία.

Όμως ο Λένιν, όπως ακριβώς και οι Γάλλοι επαναστάτες πριν από αυτόν και αυτός μεθυσμένος από της επιτυχίες του, αποφάσισε ότι αυτός ότι αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή προκειμένου να επεκτείνει το καθεστώς του και να καταλάβει και διπλανές γειτονικές χώρες και να εγκαθιδρύσει και σε αυτές κομμουνιστικά καθεστώτα υποταγμένα στον ίδιο, εξαπλώνοντας την ιδεολογία του σε πανευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα.

Ιδίως μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, που όπως γνωστόν όλη Ευρώπη ήταν κατεστραμμένη, οι λαοί ήταν απελπισμένο και αδίστακτοι δημαγωγοί. όπως ο ίδιος θα μπορούσαν να έχουν πέραση, ενώ παράλληλα όλες οι χώρες αυτές είχαν αποδυναμωθεί από τις πολλές απώλειες και τις καταστροφές του πολέμου αυτού.

Πραγματικά ο Λένιν με συνεργάτη του τον Τρόσκι αποφάσισαν να επιτεθούν πρώτα στις γειτονικές με την Ρωσική Αυτοκρατορία περιοχές και χώρες που είχαν γίνει ανεξάρτητες από αυτή, όπως τον λόγου χάρη οι Βαλτικές Χώρες, η Φιλανδία, η Ρουμανία, ο Καύκασος, όπως επίσης και το Τουρκεστάν και η Πολωνία (https://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_1.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_82.html).

Πραγματικά κατάφεραν οι κομμουνιστές να ανακαταλάβουν τον Καύκασο και το Τουρκεστάν μετά από πολλές κείρες μάχες με τους αντιπάλους τους και παρά την βοήθεια αυτοί είχαν από την Δύση, όπως επίσης και τούρκικές αρχές και να τις εντάξουν ξανά στην δική τους Αυτοκρατορία που ήταν η συνέχεια της Τσαρικής, η λεγόμενη Σοβιετική Αυτοκρατορία.

Όμως στις υπόλοιπες περιοχές δεν είχαν καταφέρει να επιτύχουν τα ίδια ακριβώς πράγματα και αντίθετα η επίθεση τους στην Φιλανδία κατέληξε σε πλήρη αποτυχία, ενώ οι Βαλτικές άντεξαν κυρίως χάρη στα Γερμανικά δήθεν «ανεξάρτητα σώματα» και τα δυτικά στρατιωτικά σώματα που στάλθηκαν στην συνέχεια και αποκρούσαν την προσπάθεια αυτή των μπολσεβίκων να εγκαθιστούν στις χώρες  αυτές κομμουνιστικές κυβερνήσεις.

Το ίδιο ακριβό συνέβη και στην περιοχή της Ρουμανίας, όπου ο στρατός των κομμουνιστών ηττήθηκε κατάφερε μετά από στρατό που συγκέντρωσαν εκεί πέρα οι δυτικοί σύμμαχοι της Αντάντ να μην επιτύχουν τα σχέδια του Λένιν και με τον τρόπο αυτό η περιοχή αυτή παρέμενε ανεξάρτητη.

Την ίδια κατάληξη είχαν και επαναστάσεις στην Γερμανία, τόσο στο Βερολίνο, όσο και στην Βαυαρία από διάφορους κομμουνιστές ηγέτες, οι οποίες κατάφεραν και αυτές με την βοήθεια των συμμάχων, αλλά και από τον Γερμανικό στρατό και τις ικανότητες των αξιωματικών του.

Η τελευταία προσπάθεια που έκανε ο Λένιν προκειμένου να εξάγει την επανάσταση του απαίτησε και αυτή να αποτύχει, ήταν όταν εισέβαλε στην Πολωνία όπου κατάφεραν να τον αποκρούσουν οι Πολωνοί, οι οποίοι όμως είχαν προσβάλει πρώτα αυτοί την Σοβιετική Ρωσία και στην συνέχεια αναγκάστηκα να διαφύγουν από την χώρα αυτή και στην περίπτωση αυτή θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο πόλεμος αυτός έληξε με μία ισοπαλία.

Στις μέρες μας είχαμε μία παρεμφερή νίκη των ισλαμιστών με την βοήθεια της Δύσης, του Ισραήλ, όπως επίσης και της Τουρκίας και τις πετρομοναρχίες στην Συρία, όπου κατάφεραν να διώξουν τον καθεστώς Άσαντ και να επιβάλουν το δικό τους.

Υπάρχει όμως και σε αυτούς ο κίνδυνος, όπως είχε συμβεί πριν στην Συρία με τον καθεστώς του ισλαμιστή Μπαγκάντι του ISIS να προσπαθήσουν να εξάγουν και αυτή την επανάσταση τους σε άλλες χώρες και στο τέλος να ηττηθούν, όπως ακριβώς έγινε και με τον ISIS και να χάσουν ακόμη και τα εδάφη που έχουν στην ίδια την Συρία.

Αυτό δεν είναι κάτι τόσο απίθανο συμβεί, αφού όπως είναι γνωστό οι ισλαμιστές άμα καταλαβαίνουν άλλες χώρες όπως συνέβη την «Αραβική Άνοιξη» ή αλλιώς «ισλαμικό χειμώνα» εύκολα ενθουσιάστηκαν και προσπάθησαν να επεκτείνουν την επανάσταση τους και σε άλλες περιοχές.

Όμως όπως είναι γνωστό σε εκείνη την περίπτωση όσες φορές και να προσπάθησαν, πέτυχαν παταγωδώς, ενώ ακόμη και στις χώρες που κατέλαβαν την εξουσία, λόγου χάρη στην Αίγυπτο, στο τέλος να φερθούν τόσο καταπιάστηκα και βίαια που όταν εξεγέρθηκε ο ίδιος ο στρατός και έκανε πραξικόπημα ο λαός αηδιασμένος από τους ισλαμιστές δικτάτορες, είδαν τον δικτάτορα Σίσι σαν ένα είδος «σωτήρα» από το ισλάμ.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.