Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2024

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας του ισλάμ υπήρχαν πολλοί και ηγέτες οι οποίοι προσπάθησαν όσο καλύτερα μπορούσαν να καταλάβουν πολλά εδάφη τα οποία θεωρούνταν ότι ήταν άπιστα και κυρίως στην Ιερουσαλήμ.

Ο πρώτος Άραβας βασιλιά της ο οποίος κατάφερε να καταλάβει την Ιερουσαλήμ ήταν ο χαλίφης Ρασιντούν Ομάρ, ο οποίος κατάφερε αφού νίκησε τον στρατό της Ρωμανίας να εισέλθει στην ίδια την Παλαιστίνη και να πετύχει την παράδοση της Ιερουσαλήμ στα χέρια του.

Χάρης φυσικά και τις ικανότητες του ο τότε Πατριάρχης Ιεροσολύμων κατάφερε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να διατηρήσουν τα προσκυνήματα τους, όπως επίσης και τον Πανάγιο Τάφο αν και αναγκάστηκαν στην ουσία παρόλα αυτά χωρίς την θέλησή τους να δεχτούν την υποταγή του στους μουσουλμάνους Άραβες για πάρα πολλά χρόνια από τότε.

Αυτή η κατάσταση κράτησε πολλές εκατονταετίες στις οποίες οι Χριστιανοί δεν πέρναγαν πάντα καλά, αφού πολλές φορές εκδιώχθηκαν και είχαν πολλούς δίγνωμους και καταστροφές των Εκκλησιών τους από τους μουσουλμάνους ηγέτες, πολλοί από τους οποίους ήταν πάρα πολύ φανατικοί παρότι υποστήριζαν το αντίθετο.

Όλες αυτές τις καταστροφές και οι διώξεις των Χριστιανών και ιδιαίτερα η καταστροφή του Πανάγιου Τάφου από τον φανατικό σιίτης χαλίφη Αλ Χακίμ, όπως επίσης και τους Σελτζούκους που κατέλαβαν μετέπειτα την Παλαιστίνη, κάτι που προκάλεσε μεγάλη έκρηξη οργής στην Δυτική Ευρώπη και από την κακοποίηση των προσκυνητών που έρχονταν από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη.

Αυτό είχε σαν συνέπεια οι Χριστιανοί της Δυτικής Ευρώπης υπό την ηγεσία του πάπα της Ρώμης Ουρβανού να ξεκινήσουν την πρώτη Σταυροφορία φωνάζοντας ότι: «Ο θεός το θέλει», βάζοντας στήθος τους και έναν κόκκινο σταυρό και ονομάστηκαν Σταυροφόροι (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_12.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_14.html).

Αυτοί πραγματικά κατάφεραν να καταλάβουν την Ιερουσαλήμ μετά από μία μεγάλη και κοπιαστική εκστρατεία, ενώ όταν κατέλαβαν την πόλη αυτή δεν δίστασαν να σφάξουν ανεξαιρέτως όλους τους Ορθόδοξου Χριστιανός σε αυτή, όπως και τους Εβραίους και τους μουσουλμάνους.

Στην συνέχεια ιδρύθηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή τα σταυροφορικά κράτη, τα οποία πολέμησαν τους μουσουλμάνους ηγέτες που ήταν τότε διαιρεμένοι, κάτι που βοήθησε στην κατάκτηση της Ιερουσαλήμ από τους Σταυροφόρους για πολλές δεκαετίες.

Και φαίνονται ότι θα κρατούσε και θα παρέμενε η κατάσταση αυτή, μέχρι Ποτ στους μουσουλμάνους εμφανίστηκε ένας ικανός ηγέτης, ο Σαλαντίν, ο οποίος κατάφερε αν και Κουρδικής καταγωγής να ενώσει όλους τους μουσουλμάνους της περιοχής υπό την ηγεσία του και να τους στρέψεις εναντίον τω Σταυροφόρων, κατακτώντας παράλληλα την Συρία και το Ιράκ, αλλά και την Αίγυπτο, όπως ακριβώς είχε κάνει και πριν από αυτόν Ομάρ.

Στην συνέχεια επιτέθηκε στους Σταυροφόρους και με ενωμένους πια τους Άραβες κατάφερε να νικήσεις του Σταυροφόρους στην μάχη του Χαττίν και στην συνέχεια να προελάσει και να καταλάβει πολλά εδάφη της Παλαιστίνης και της Συρίας, φτάνοντας ως την Ιερουσαλήμ. την οποία και πολιόρκησε.

Για άλλη μία φορά η Ιερουσαλήμ παραδόθηκε ύστερα από συμφωνία που έγινε με τον συγκεκριμένο Άραβα ηγέτη και με τον τρόπο αυτόν θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάποιο τρόπο συνέβη άλλη μία επανάληψη της ιστορίας, ενώ η Ιερουσαλήμ έγινε ξανά μουσουλμανική.

Στην συνέχεια ή δυναστεία του Σαλαντίν ήταν αυτή η οποία κατείχε την Ιερουσαλήμ για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, όμως κάποια στιγμή και αυτή η έπεσε και την θέση του Σαλαντίν στην περιοχή αυτή, όπως και την κατοχή της Ιερουσαλήμ, την απέκτησαν οι Μαμελούκοι που διοικούσαν την Αίγυπτο.

Οι συγκεκριμένοι άρχοντες κατάφεραν να κρατήσουν και αυτοί για μερικούς Αιώνες στην Ιερουσαλήμ και την Συρία, όμως αυτό δεν κράτησε για πάρα πολύ, αφού σύντομα εμφανίστηκε η ισχυρή δύναμη των Οθωμανών Τούρκων υπό τον Μωάμεθ τον Δεύτερο, ο οποίος όπως είναι γνωστό κατάφερε να καταλάβει την Κωνσταντινούπολη.

Ένας διάδοχος του συγκεκριμένου σουλτάνου, ο οποίος ονομαζόταν Σελίμ ο Πρώτος ο Σκληρός που είχε καταφέρει να σφάξει πάρα πολλούς και από τους συγγενείς του και από πολέμους και θεωρούνταν τόσο κακός και σφαγεία, ώστε έλεγαν ότι ήταν μία ενσάρκωση του διαβόλου και τρόμαζαν και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του.

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος παρόλα αυτά ήταν πάρα πολύ φιλόδοξος και ήθελε όσο τίποτα να καταφέρει να ανακτήσει την Ιερουσαλήμ για την Οθωμανική Αυτοκρατορία και ο ίδιος να καταφέρει να φτάσει ως την Αραβία και να καταλάβει την Μέκκα και την Μεδίνα, όπως και όλους τους ισλαμικούς ιερούς τόπους και να αναδειχθεί χαλίφης καταλαμβάνοντας ακόμα και την Αίγυπτο.

Πραγματικά σύντομα ο Σελίμ κατάφερε με συνέχεις εκστρατείες να καταλάβει πρώτα την Συρία και το Ιράκ και μετά να εισέλθει στην ίδια την Παλαιστίνη, έχοντας κατακτήσει πιο πριν τον Λίβανο να καταλάβει την Ιερουσαλήμ και με μία ξέφρενη εκστρατεία, κατάφερε να καταλάβει όλη την σημερινή Αραβία. φτάνοντας μέχρι την Υεμένη και στην συνέχεια και την ίδια την Αίγυπτο, υπερδιπλασιάζοντας με τον τρόπο αυτό τα εδάφη της ίδιας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Αμέσως μετάφραση ο ίδιος φρόντισε να ανακηρυχθεί χαλίφης όλου του ισλάμ και να προσαρτήσει τις πιο ιερές πόλεις του ισλάμ, την Μέκκα, την Μεδίνα και την Ιερουσαλήμ στην Αυτοκρατορία του, ισχυριζόμενες ότι ήταν ο κυρίαρχος όλης της γης.

Πραγματικά επί της εποχής του αλλά κυρίως επί του διαδόχου του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς η Αυτοκρατορία του έγινε κατάφερε να γίνει μία από τις πιο ισχυρές δυνάμεις όλης της γης μαζί με αυτή του Κάρολου του Πέμπτου του Κουίντου, με τον οποίο συναγωνίζονταν και είχαν πολύ συχνά πάρα πολλούς πολέμους.

Όμως όπως είναι γνωστό και φυσιολογικό ούτε η Αυτοκρατορία των Οθωμανών κράτησε για πάντα και σύντομα άρχισε η μία ήττα να διαδέχονταν την άλλη μέσω των δυτικών δυνάμεων και της Ρωσίας, αμέσως μετά τον θάνατο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς.

Οι αγώνες τους οποίους ξεκίνησαν οι Οθωμανοί τους και οι μάχες εναντίον των δυτικών και των Ρώσων αποδείχθηκαν απολύτως ανεπιτυχής και στο τέλος αυτοί κατάφεραν να νικήσουν κατά κράτος σε όλες τις μάχες τους Τούρκους και να καταλάβουν πολλά εδάφη τους, ενώ πολλές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επαναστάτησαν για να αποκτήσουν την ελευθερία από τους Τούρκους και τα κατάφεραν στο τέλος, όπως π.χ. η Ελλάδα και άλλες Βαλκανικές χώρες.

Όμως δεν σταμάτησε να εκεί πέρα τα προβλήματα για τους Οθωμανούς Τούρκους αφού με ηγέτες τους Νεότουρκους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο σε συμμαχία με τους Γερμανούς εναντίον των συμμάχων της Αντάντ, θέλοντας να ανακτήσουν όλα τα χαμένα εδάφη της Αυτοκρατορία τους.

Όμως αυτό φυσικά αυτό δεν κατέστη σε καμία περίπτωση εφικτό και αντίθετα οι ίδιοι ηττήθηκαν κατά κράτος στον πόλεμο αυτό και η Αυτοκρατορία διαλύθηκε ολοκληρωτικά, ενώ από τον πόλεμο αυτό έχασαν τόσο την Ιερουσαλήμ, όσο επίσης και την Μέκκα και την Μεδίνα και η Τουρκία παρέμεινε μόνο στα σημερινά τουρκικά σύνορα, μαζί με την Μικρά Ασία, στην οποία έκανε την πλήρη γενοκτονία πληθυσμών για να την κατακτήσει.

Οπότε στις μέρες μας ειδικά με την κατάκτηση της Συρίας από τους ισλαμιστές στο 2024 μετά Χριστόν με την βοήθεια των Τούρκων, όπως επίσης της Δύση, του Ισραήλ και των πετρομοναρχιών του Κόλπου, πολλοί αναμμένων ότι οι Τούρκοι και οι ισλαμιστές θα προσπαθήσουν σύντομα να καταλάβουν παράλληλα και την Παλαιστίνη, όπως επίσης την Ιερουσαλήμ και την Δυτική Όχθη και ην Γάζα και  το Ισραήλ.

Εάν κάνουν κάτι τέτοιο όλοι θεωρούν απολύτως βέβαιο ότι σύντομα οι Τούρκοι θα καταστραφούν ολοκληρωτικά, γιατί εάν ο Ερντογάν τολμήσει να επιτεθεί με τους ισλαμιστές στο Ισραήλ πολύ σύντομα το Ισραήλ θα βρει τρόπο να τον κάνει να χαθεί αυτός και το καθεστώς του, όπως έγινε με την Συρία από τους ισλαμιστές στις μέρες μας.

Παρόλα αυτά οι φιλοδοξίας του Ερντογάν δεν έχουν γνωρίζουν όρια και δεν είναι καθόλου απίθανο για κάποιους όντως ο ίδιος αυτός ο άνθρωπος να προσπαθήσει να καταλάβει ακόμη και το ίδιο το Ισραήλ με τους ισλαμιστές του, παριστάνοντας ότι αυτός δεν εμπλέκεται στην υπόθεση, αλλά οι ισλαμιστές της Συρίας δρουν αυτόβουλος.

Εννοείται φυσικά δεν πρόκειται κανείς να τον πιστέψεις σε μία τέτοια περίπτωση και δεν είναι καθόλου απίθανο το Ισραήλ να οργανώσει εναντίον του πραξικόπημα από τους εχθρούς του, δολοφονία, εξέγερση των Κούρδων και εμφύλιο μέσα στην χώρα του ή ακόμη και ήττα στις εκλογές για τον αντικαταστήσουν με τους και κεμαλικούς που είναι απόλυτα πιστοί σε αυτούς και σύμμαχοι τους, όπως και στους Αμερικάνους και τους δυτικούς και τους Γερμανούς.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.




























Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου