ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΕΞΙ ΗΜΕΡΩΝ

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΕΞΙ ΗΜΕΡΩΝ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρχαν πολλά καθεστώτα τα οποία δείχνουν ότι ήταν ισχυρά και με μεγάλο και ικανό στρατό, αλλά σύντομα χωρίς ποτέ να δοθούν μάχες αυτά κατέρρευσαν στην συνέχεια, όχι από την ικανότητα των εχθρών τους, ούτε μετά από ισχυρές και η νικηφόρες μάχες που έδωσαν οι εχθροί τους, αλλά στην πραγματικότητα μέσω εσωτερικής προδοσίας.

Η εσωτερική αυτή προδοσία είχε σαν αποτέλεσμα, ενώ θα μπορούσαν αυτά τα κράτη να κρατήσουν μία αντίσταση κατά των εχθρών τους, οι στρατιώτες τους στην ουσία να καταθέταν τα όπλα και στην συνέχεια να υποταχτούν να παραδοθούν ή να ενωθούν μαζί με τους εισβολείς και τα καθεστώτα τους σας αυτές τις χώρες να καταρρεύσουν και αυτές να κατακτηθούν από τους εχθρούς τους.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα μια στέγης κατάστασης ήταν την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το καθεστώς της Γαλλίας, το οποίο φαίνεται ότι δεν ήταν πάρα πολύ ισχυρό και είχε ένα ικανό στρατό για να αντιμετωπίσεις τους αντιπάλους τους Γερμανούς.

Πραγματικά η ηγεσία της χώρας αυτής είχε παρακμάσει, αφού είχε καταφέρει πρωτα μαζί με τους Βρετανούς να νικήσει τους Γερμανούς στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο με την βοήθεια όμως των Ρώσων και των Αμερικανών.

Επίσης το ίδιο καθεστώς ήταν απόλυτα βέβαιο ότι το σχέδιο του στρατηγού Μαζινό για μία μόνιμη γραμμή χαρακωμάτων και οχυρών, η οποία έφερε το όνομα του θα κατάφερνε όπως στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο να νικήσουν τους Γερμανούς μέχρι να έρθουν οι Βρετανοί και στο τέλος με μία μεγάλη αντεπίθεση οι Γερμανοί να ηττηθούν.

Όμως αυτή την φορά οι Γερμανοί ήταν καλύτερα προετοιμασμένοι κι είχαν καταφέρνει να φτιάξουν ένα θαυμάσιο σχέδιο χάρη στον Γκουντέριαν, με το οποίο κατάφεραν να παρακάμψουν την συγκεκριμένη γραμμή, να περικυκλώσουν τον Γαλλικό στρατό και να τον κάνουν να παραδοθεί και να την καταλάβουν μέσα σε μερικές εβδομάδες την Γαλλία.

Οι Γάλλοι τρομοκρατημένοι βλέποντας τους Γερμανούς ότι δεν προλαβαίνουν να σταματήσουν με τον στρατού τους τους Γερμανούς, τα έχασαν,  με εξαίρεση τον ικανό στρατηγό και τότε Ταξίαρχο Ντε Γκολ, ο οποίος μετά άρματά του κατάφερε να νικήσει σε μία τοπική μάχη τους Γερμανούς, και οι Γάλλοι άρχισαν γρήγορα να πανικοβάλλονται.

Τόσους πολύς μάλιστα ήταν ο τρόμος τους που το στο τέλος τρομοκρατημένοι οι Γάλλοι άρχισαν να πετούν τα όπλα και να παραδίδονται μαζικά στους Γερμανούς και να διαλύονται σαν στρατός, ενώ άλλοι ενώθηκαν με αυτούς και άλλοι λιποτάκτησαν και γύρισαν πίσω στις οικογένειες τους.

Όπως είναι φυσιολογικός σε μία τόσο φρικτή κατάσταση δεν μπόρεσε να προβληθεί καμία αντίσταση εναντίον των Γερμανών και σύντομα η Γαλλία παραδόθηκε και σε αυτή την εγκαταστάθηκε το προδοτικό καθεστώς του Πετταίν και του Άλβα, το οποίο διοίκησε την χώρα αυτή μέχρι τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ευτυχώς για την Γαλλία στο τέλος αυτού του πολέμου κατάφερε να γυρίσει πίσω νικητής και να βοηθήσει και να καταφέρει με την βοήθεια των Συμμάχων ελευθέρωσε την χώρα του και το Παρίσι ο ικανός στρατηγός Ντε Γκολ που σύντομα έγινε Πρόεδρος της χώρας αυτής και κατάφερε να την βγάλει σε πολύ μεγάλη ακμή για πολλές δεκαετίες υπό την ικανή ηγεσία του.

Όμως οι σκηνές αυτές που αναφέρθηκαν δεν έγιναν μόνο στο συγκεκριμένο καθεστώς που αναφέρθηκε, αλλά και σε άλλα καθεστώτα ίδια με αυτό στην συνέχεια, οι οποίες ηττήθηκαν οδήγησαν στην πίεση διάλυση του στρατού της χώρας αυτής.

Το ίδιο ακριβώς σκηνικό, ενώ κανείς δεν το περίμενε συνέβη στη συνέχεια κατά την διάρκεια του πολέμου των 6 ημερών ανάμεσα στους Άραβες, κυρίως της χώρες της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, της Συρίας, οι οποίες πολέμησαν το Ισραήλ.

Ενώ αυτές ήταν έτοιμος όπως λένε να επιτεθούν στο Ισραήλ, αλλά αυτό  επιτέθηκε πρώτο και αυτό βομβαρδίζουν όλα τα αεροδρόμια τους και καταστρέφοντας στο στρατό τους και την αεροπορία τους στο έδαφος και Στηβ συνέχεια επιτέθηκε σε όλα τα μέτωπα με το στρατό την αεροπορία τους.

Προσπάθησαν όσο καλύτερο μπορούσαν παρόλες αυτές τις δύσκολες συνθήκες για τους Άραβες να αντισταθούν στους αντιπάλους τους, όμως καταλαβαίναν σύντομα ότι χωρίς στην βοήθεια του πυροβολικού και της αεροπορίας θα σφαγιαζόταν και οι ίδιοι, πέταξαν τα όπλα τους και αναγκάστηκαν να το σκάσουν ή να παραδοθούν μαζικά για να σώσουν τις ζωές τους στον πόλεμο αυτό.

Το ίδιο ακριβώς περιστατικό συνέβη στην συνέχεια και σε άλλες περιοχές κυρίως στον πόλεμο του Ιράκ στον Δεύτερο πόλεμο του Κόλπου, κατά τον οποίον και στους δύο αυτούς πολέμους, δηλαδή στον Πρώτο και τον Δεύτερο πόλεμο από του Κόλπου μετά τους βομβαρδισμούς και τις καταστροφές που έπαθαν οι Άραβες αναγκάστηκαν σύντομα να ρίξουν τα όπλα τους και να παραδοθούν μαζικά προκειμένου να σώσουν τις ζωές τους.

Όμως αυτή την περίπτωση θα πρέπει να αναφερθεί ότι πέρα από την μεγάλη δύναμη που είχαν αντιμετωπίσουν από τον στρατό και τους αντιπάλους τους, η αλήθεια είναι αποδείχτηκε αργότερα ότι και μέρος της στρατιωτικής διοίκησής των στρατηγών πρόδωσε τον Saddam Hussein και παρέδωσε πολλές πόλεις και την Βαγδάτη στους αντιπάλους του και με αυτό τον τρόπο και μέσω προδοσίας έπεσε το συγκεκριμένο κράτος στα χέρια των δυτικών και των Αμερικάνων.

Όμως δεν ήταν μόνο αυτό το καθεστώς το οποίο συνέβησαν ακριβώς τέτοια γεγονότα, αφού και στον πόλεμο της Συρίας στις μέρες μας επαναλήφθηκαν περίπου οι ιδίες ακριβώς σκηνές που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Η σημαντική νίκη κατά των ισλαμιστών της Συρίας το 2017 μ.Χ., προκάλεσε τον εφησυχασμό του Συριακού καθεστώτος, το οποίο έκανε το μεγάλο λάθος να αποστρατεύσει μεγάλο μέρος του στρατού, πιστεύοντας ότι δεν θα ξανά-αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα και ξέρεις τον ισλαμιστών στο προσεχές μέλλον.

Οπότε οι δυτικοί εκμεταλλευόμενοι αυτή την φορά και με πιο έξυπνο τρόπο το γεγονός ότι οι Ρώσοι από την μία πολεμούσαν στην Ουκρανία και δεν μπορούσαν στείλουν μεγάλο μέρος του στρατού τους στην Συρία όπως επίσης και το γεγονός ότι η Χεζμπολάχ είχε πολλά προβλήματα και πόλεμο στον Λίβανο αυτή την φορά, επιτέθηκαν μέσω των ισλαμιστών στην Συρία, οι οποίοι δεν είχαν αντιμετωπίσουν αξιόλογος αντιπάλους.

Πραγματικά μετά από προέλαση μόνο λίγο το ημερών κατάφεραν να νικήσουν πολλές Συριακές δυνάμεις και να καταλάβουν πολλές και μεγάλες και σημαντικές πόλεις, όπως λογού χάριν το Χαλέπι, την Χολμς και στο τέλος να φτάσουν και να πολιορκήσουν την ίδια την Δαμασκό.

Στην ουσία στις περιοχές αυτές οι ισλαμιστές δεν συνάντησαν καμία αξιόλογη αντίδραση από το Συριακό στρατό, ο οποίος άρχισε σιγά-σιγά να διαλύεται, ενώ όλοι περιμένων ότι τόσο το καθεστώς όσο και οι Πραιτοριανοί αυτού θα πολεμούσαν σκληρά προκειμένου να κρατήσουν τις θέσεις και τις πόλεις τους στην Συρία.

Παρόλα αυτά κάτι τέτοιο δεν συνέβη και ακριβώς αντίθετα θα μπορούσε να πει κανείς η μία πόλη μετά την άλλη παραδίδονταν μαζικά, ενώ ακόμα και οι Σύροι στρατιώτες πετούσαν τα όπλα τους και τις στολές τους και είτε παραδίδονταν στους ισλαμιστές, είτε ενώνονταν μαζί τους σε ένα σε μία ξέφρενη προέλευση που είχαν ξεκινήσει αυτοί.

Τελικά της 8 Δεκεμβρίου το 2024 μετά Χριστόν οι ισλαμιστές κατάφεραν υπό την ηγεσία του ηγέτη τους Αλ Γκουλάνι να καταλάβουν την Δαμασκό και στην ουσία με τον τρόπο αυτό έπεσε το καθεστώς Άσαντ, το οποίο κυβερνούσε για περίπου μισό Αιώνα την Συρία.

Πολύ αναμμένων ότι μετά από αυτή την πολύ μεγάλη νίκη, όπως επίσης και την κατάληψη πολλών αποθηκών οπλισμού του Συριακού καθεστώτος και την ενίσχυση του στρατού τους, οι ισλαμιστές μπορούν να καταλάβουν ή να προσπαθήσουν να καταλάβουν και άλλες περιοχές, όπως λόγου χάρη την Ιορδανία, τον Λίβανο, το Ιράκ κ.λ.π - και να επιβάλλουν και σε αυτές ισλαμικά καθεστώτα.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι αυτή η μεγάλη νίκη των ισλαμιστών θα εμπνεύσει παρεμφερές εξεγέρσεις αφού πρώτα λάβουν οπλισμό και εκπαίδευση και σε άλλες περιοχές του μουσουλμανικού κόσμου, οι οποίες παλαιότερα είχαν και αυτές δικτατορικά ή άλλα μοναχικά καθεστώτα.

Συγκεκριμένα το ίδιο πράγμα θα μπορούσε να συμβεί στο Ιράκ, το οποίο γειτνιάζει και είναι πολύ κοντά στην Συρία, στον Λίβανο, όπως επίσης και στην Ιορδανία και με τον τρόπο αυτό θα καταφέρουν οι ισλαμιστές να δημιουργήσουν μία μεγάλη ισλαμική Αυτοκρατορία που θα περιλάβαινε τα εδάφια αυτά (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html).

Οι ισλαμιστές εάν καταφέρουν και καταλάβουν επίσης και τον Λίβανο με την βοήθεια της Τουρκίας, θα μπορούσαν να συγκρουστούν με το Ισραήλ και να προσπαθήσουν να καταλάβουν τα εδάφη του Γκολάν (από τα οποία κατάγεται ο Γκουλάνι), όπως επίσης και να φτάσουν μέσω Ιορδανίας στην Δυτική όχθη και στην Ιερουσαλήμ, στην οποία πως γνωστόν ο ίδιος ο Ερντογάν θέλει να ανακηρυχθεί ηγέτης όλων των μουσουλμάνων.

Εννοείται βέβαιο ότι σε μια τέτοια περίπτωση το πιθανότερο είναι ότι θα εξαγριώσει τους Ισραηλινούς και να πάθει ακριβώς ότι κι ο Άσαντ, τον οποίο πώς είναι γνωστό μία μέρα πριν την αρχή του ξεκινήματος της πτώσης της Συρίας, τον είχε προειδοποιήσει ο Νετανιάχου ότι θα είχε πολύ κακό τέλος αυτός και το καθεστώς του.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.