ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟ ΑΙΩΝΑ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟ ΑΙΩΝΑ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό όπως καθόλη την διάρκεια της ιστορίας του 20^ο και 21^ο Αιώνα μετά Χριστόν, οι σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία, ιδίως στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Ψυχρό Πόλεμο, όπως και στις μέρες μας βρισκόταν σε συνεχή επιδείνωση λόγω του ότι η μία χώρα υποστηρίζει δυνάμεις που υπέσκαπταν το κύρος και την συνοχή της άλλης.

Συγκεκριμένα κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, στον οποίο οι Τούρκοι είχαν κηρύξει ιερό πόλεμο μέσω του σειχοισλάμη στην Κωνσταντινούπολη εναντίον των συμμάχων της Αντάντ, τόσο των Αγγλογάλλων, όσο και τον Ρώσων οι Νεότουρκοι που διοικούσαν την Τουρκία, υποστήριξαν πολλές μειονότητες και έκαναν εκστρατείες εναντίον των Ρωσικών περιοχών.

Συγκεκριμένα οι Νεότουρκοι επιτέθηκαν στην Τσαρή Ρωσία και την Αυτοκρατορία της στην περιοχή του Καυκάσου προσπαθώντας να κατακτήσουν το τουρκόφωνα Αζερμπαϊτζάν, όπως επίσης και την Γεωργία και την Αρμενία και να ολοκληρώσουν, κατακτώντας την χώρα αυτή ολοκληρωτικά, την Γενοκτονία των Αρμενίων.

Σύντομα όμως οι Ρώσοι υπό την ικανή στρατιωτική ηγεσία του θείου του Τσάρου Νικόλαου κατάφεραν, αν και με λιγότερο στρατό να νικήσουν τους Τούρκους και να αντιτεθούν  στους Τούρκους από τα εδάφη τους στον Καύκασο και φτάνοντας μάλιστα μέσα στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Μικρά Ασία, στον Πόντο, στο Κουρδιστάν και στην Αρμενία.

Εκεί κατάφεραν οι ίδιοι μετά από πολλούς σκληρούς αγώνες να νικήσουν τις τουρκικές στρατιές και να απελευθερώσουν τον Πόντο, τους Κούρδους, τους Αρμένιους, όπως επίσης και τους Ασσυροχαλδαίους προελαύνοντας μέσα στα τουρκικά εδάφη.

Μάλιστα φαίνονταν ότι σύντομα η ίδιοι οι Ρώσοι θα κατάφεραν να φτάσουν στην Άγκυρα και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη και να την καταλάβουν και μόνο το πραξικόπημα των μπολσεβίκων που οργάνωσαν οι Γερμανοί (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html), κατάφερε να σώσει τους Τούρκους τότε από την πλήρη κατάρρευση και ήττα.

Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου όπως είναι γνωστό η Ρωσική Αυτοκρατορία διαλύθηκε, ενώ το ίδιο συνέβη και με την Αυτοκρατορία των Τούρκων, την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την θέση τους πύρωναν αντίστοιχα η Σοβιετική Ένωση και η κεμαλική Τουρκία αντίστοιχα.

Οι δύο αυτές δυνάμεις που ήταν αρχικά εχθροί συνεργάστηκαν κατά την διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας κάτι που βοήθησε στην ενίσχυση στον Τούρκων, όπως και βοήθεια που έδωσαν στους Τούρκους οι Βρετανοί, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, όπως επίσης και οι Αμερικάνοι.

Κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η διπρόσωπη Τουρκία όπως έκανε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο υποστήριξε με πολύ μεγάλο πάθος για άλλη μία φορά τους Γερμανούς σε αυτόν με δήθεν ουδετερότητα προμηθεύοντας τους με δήθεν ισλαμιστές εθελοντές και τα κατάλληλα μέταλλα και στοιχεία που χρειάζονταν προκειμένου να παράγουν τον να διεξάγουν τον πόλεμο τους κατά της Σοβιετικής Ένωσης.

Παράλληλα οι Τούρκοι σε περίπτωση που κατάφερναν οι Γερμανοί να νικήσουν την Σοβιετική Ένωση και να καταλάβουν την Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη και το Στάλινγκραντ, σχεδίαζαν να μπουν και αυτοί στον πόλεμο και να επιτεθούν στον Καύκασο κατά της ΕΣΣΔ καταλαμβάνοντας τα εδάφη που ήθελαν παλαιότερα και οι Νεότουρκοι και μόνο η ήττα των Γερμανών τους απέτρεψε από το να μπουν στον πόλεμο για άλλη μια φορά στο πλευρό τους.

Η ιδιά ακριβώς κατάσταση επαναλήφθηκε την κατά διάρκεια των Ψυχρού Πολέμου στον οποίο οι Τούρκοι για άλλη μία φορά στήριζαν εθνικιστικά κινήματα στο Σοβιετικό Τουρκεστάν, όπως επίσης παράλληλα και ισλαμικά κινήματα στην ίδια περιοχή και στον Καύκασο, προκειμένου να αποσπάσουν αυτές τις περιοχές από την Σοβιετική Ένωση και να τις ενώσουν σε μία μεγάλη τουρκική ομοσπονδία υπό τον έλεγχό τους.

Σε απάντηση αυτόν των πράξεων των Τούρκων  οι Σοβιετικοί από την πλευρά τους στήριξαν και αυτοί ανταρκτικά κινήματα μέσα στην ίδια την Τουρκία για άλλη μία φορά τους Κούρδους, όπως έκανε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την οργάνωση τους, το PKK, που είχε σαν αρχηγό του τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Όμως δεν σταμάτησαν μόνο σε αυτό το σημείο την στήριξή τους σε αντάρτικες ομάδες μειονοτήτων εντός της Τουρκίας, αφού παράλληλα φρόντισαν και να ενισχύουν σε πάρα πολύ μεγάλη βαθμό των Αλβανικό Ασάλα που είχε σκοπό και αυτός να απελευθερώσει τα  κατεχόμενα Αρμενικά εδάφη στην Τουρκία.

Παράλληλα οι Σοβιετικοί φρόντισαν να ενισχύσουν επίσης και τους Ελληνόφωνους μουσουλμάνους αντάρτες που υπήρχαν στον Πόντο στην ίδια περίοδο παρά την Μικρασιατική Καταστροφή στην αυτή περιοχή και την γενοκτονία, που ήθελαν και αυτοί την ανεξαρτησία τους, όπως και οι Αρμένιοι και οι Κούρδοι από την Τουρκία.

Όλη αυτή η κατάσταση διήρκησε καθόλη την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και μόνο η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης σταμάτησε εν μέρει αυτές τις προσπάθειες για ένα μικρό χρονικό διάστημα από πλευράς των Τούρκων.

Όμως εννοείται ότι αυτοί δεν κάθισαν ήσυχοι σε καμία περίπτωση και σύντομα φρόντισαν να επανέλθουν και να στηρίξουν τα ίδια κινήματα στην περιοχή, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι η Ρωσία μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν τα πρώτα πολύ αδύναμη για να τους αντιμετωπίσει, ενώ είχε παράλληλα και ένα πολύ κακό κυβερνήτη, τον Μπόρις Γιέλτσιν, ο οποίος κόντεψε να την καταστρέψει και να την διαλύσει πολλά κομμάτια, όπως ήθελαν οι δυτικοί και οι Αμερικάνοι.

Σύντομα όμως οι Ρώσοι κατάφεραν μετά από πολύ σκληρό αγώνα να ξαναγίνουν πάλι ισχυροί χάρις στην ικανή ηγεσία του Βλαδίμηρου Πούτιν, ο οποίος νίκησε τους Ρώσους ολιγάρχες, ενώ κατάφερε επίσης να ελέγξει την οικονομία να αυξήσει τους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά και να μειώσει την ανεργία και να ξαναδώσει έναν ισχυρό στρατό στην Ρωσία.

Παρόλα αυτά οι Τούρκοι συνέχισαν να υποστηρίζουν αυτές τις μειονοτικές ομάδες και τα ισλαμικά κινήματα εντός της Ρωσίας κυρίως στις τουρκικής καταγωγής περιοχές, όπως και διάφορες χώρες που πολεμούσαν εναντίων των Ρώσων, όπως λόγω χάρη τους Γεωργιανούς και τους Αζέρους, οι οποίοι όμως σύντομα στους πολέμους που έγιναν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μετά Χριστόν από τους Ρώσους και ηττήθηκαν από αυτούς.

Τα χρόνια πέρασαν και την ίδια περίπου περίοδο που ανέλαβε την εξουσία ο Βλαδίμηρος Πούτιν στην Ρωσία, στην Τουρκία αντίστοιχα ανέλαβε την εξουσία ο ισλαμιστής τα Ερντογάν, ο οποίος κατάφερε μετά από κάποια έτη και τις κατάλληλες πολιτικές κινήσεις να διαλύσει τους κεμαλικούς στρατιωτικούς και να αναλάβει την εξουσία.

Στην αρχή ο Ερντογάν παρίστανε τον φίλο στον Βλαδίμηρο Πούτιν και μάλιστα λέγοντας ότι χρωστούσε και ευγνωμοσύνη που τον έσωσε από το πραξικόπημα του 2016 με τα Χριστόν που σχεδίασαν οι κεμαλικοί εναντίον του (https://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html), φάνηκε ότι αυτές οι δύο χώρες στα συμμαχούσαν μεταξύ τους εναντίον της Δύσης που τους υπονόμευε και τις δύο.

Όμως αυτή η κατάσταση δεν κράτησε πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, διότι όπως είναι γνωστό οι τούρκοι δύσκολα μπορεί να τους εμπιστευτεί κανείς για μεγάλο χρονικό διάστημα και σύντομα κατάφερε να υπονομεύσει και να παραβούν τις συμφωνίες που είχαν κάνει μεταξύ τους.

Αυτό φάνηκε κυρίως στην περίπτωση της Συρίας, την οποία οι Ρώσοι προσπαθούσαν αφού ήταν σύμμαχοι και είχαν σε αυτή βάσεις ήδη από το Ψυχρό Πόλεμο να την προστατεύσουν εναντίον πολλών απειλών, τόσο τον Τούρκων, όσο επίσης και τον ισλαμιστών που αυτοί στήριζαν στις ισλαμικές εξεγέρσεις εναντίον της οικογένειας του Άσαντ που ήταν ως τότε κυβερνήτες της Συρίας.

Στην συγκεκριμένη περιοχή ξεκίνησε μία νέα εξέγερση και πάλι από την πόλη Χαμά το 2014 μετά Χριστόν από τους ισλαμιστές του isis. Οι ισλαμιστές στην περίπτωση αυτή στην ουσία στηρίζονταν από τους τους Ισραηλινούς, τους Τούρκους, τις πετρομοναρχίες του Κόλπου, όπως επίσης και την Δύση και το Ισραήλ, προκειμένου να αποδυναμώσουν την Συρία του Μπάσαρ Αλ Άσαντ.

Στην αρχή μάλιστα για άλλη μία φορά από την Χαμά άρχισαν να επεκτείνουν οι ισλαμιστές την εξέγερση τους το προς άλλες περιοχές και να καταλαμβάνουν πολλά εδάφη και πόλεις στην γύρω περιοχή .

Παρόλα αυτά σύντομος ο Συριακός στρατός κατάφερε να ανακαταλάβει την Χάμα και σε μερικές μέρες να την εκκαθαρίσει, αφού οι κάτοικοι και όσο βρίσκονταν εκείνοι είχαν την εμπειρία τι είχε πάθει πριν 40 χρόνια αυτή η πόλη και στη  συνέχεια να αρχίσει να αντεπιτίθεται και να ανακαταλαμβάνει άλλες περιοχές.

Παράλληλα ο Συριακός στρατός έλαβε και βοήθεια από άλλες δυνάμεις, όπως ήταν λόγο χάρη τους Ρώσους, που όπως έγινε και στο 1.983 μετά Χριστόν βομβάρδισαν και έστειλαν στρατό στην Συρία για να βοηθήσουν το Σύρους συμμάχους τους. ενώ το για ακριβώς έκανε και η Χεζμπολάχ από τον Λίβανο, όπως επίσης και το Ιράν.

Αλλά ακόμα και οι Κούρδοι της Συρίας παρόλο που ήταν και αυτοί εχθροί του Άσαντ, βλέποντας τις σφαγές και τις καταστροφές που έκαναν οι ισλαμιστές και στα δικά τους εδάφη, βοήθησαν και αυτοί το Συριακό καθεστώς προκειμένου τους περιορίσει,

Αλλά και Αμερικανοί όταν εκλέχθηκε Πρόεδρος των ΗΠΑ το 2016 μετά Χριστόν ο Donald Trump, αν και αυτοί βομβάρδισαν τους ισλαμιστές της Συρίας, όπως έκαναν και στο Ιράκ και αυτό βοήθησε πάρα πολύ στην πτώση τους.

Πραγματικά μετά από 3 χρόνια μαχών το 2017 μετά Χριστόν έπεσε και το τελευταίο προπύργιο του ISIS σε Ιράκ και σύρια και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η περιοχή αυτή την απελευθερωθεί και στην ουσία να βρίσκεται σε ειρήνη από τότε.

Όμως αυτή η σημαντική νίκη προκάλεσε τον εφησυχασμό του Συριακό καθεστώτος, το οποίο έκανε το μεγάλο λάθος να αποστρατεύσει μεγάλο μέρος του στρατού, πιστεύοντας ότι δεν θα ξανα-αντιμετώπισει το ίδιο πρόβλημα και ξέρεις τον ισλαμιστών στο προσεχές μέλλον.

Οπότε οι δυτικοί εκμεταλλευόμενοι αυτή την φορά και με πιο έξυπνο τρόπο το γεγονός ότι οι Ρώσοι από την μία πολεμούσαν στην Ουκρανία και δεν μπορούσαν στείλουν μεγάλο μέρος του στρατού τους στην Συρία όπως επίσης και το γεγονός ότι η Χεζμπολάχ είχε πολλά προβλήματα και πόλεμο στον Λίβανο αυτή την φορά, επιτέθηκαν μέσω των ισλαμιστών στην Συρία, οι οποίοι δεν είχαν αντιμετωπίσουν αξιόλογος αντιπάλους.

Πραγματικά μετά από προέλαση μόνο λίγο το ημερών κατάφεραν να νικήσουν πολλές Συριακές δυνάμεις και να καταλάβουν πολλές και μεγάλες και σημαντικές πόλεις, όπως λογού χάριν το Χαλέπι, την Χολμς και στο τέλος να φτάσουν και να πολιορκήσουν την ίδια την Δαμασκό.

Στην ουσία στις περιοχές αυτές οι ισλαμιστές δεν συνάντησαν καμία αξιόλογη αντίδραση από το Συριακό στρατό, ο οποίος άρχισε σιγά-σιγά να διαλύεται, ενώ όλοι περιμένων ότι τόσο το καθεστώς όσο και οι Πραιτοριανοί αυτού θα πολεμούσαν σκληρά προκειμένου να κρατήσουν τις θέσεις και τις πόλεις τους στην Συρία.

Παρόλα αυτά κάτι τέτοιο δεν συνέβη και ακριβώς αντίθετα θα μπορούσε να πει κανείς η μία πόλη μετά την άλλη παραδίδονταν μαζικά, ενώ ακόμα και οι Σύροι στρατιώτες πετούσαν τα όπλα τους και τις στολές τους και είτε παραδίδονταν στους ισλαμιστές, είτε ενώνονταν μαζί τους σε ένα σε μία ξέφραγή προέλευση που είχαν ξεκινήσει αυτοί.

Τελικά της 8 Δεκεμβρίου το 2024 μετά Χριστόν οι ισλαμιστές κατάφεραν υπό την ηγεσία του ηγέτη τους Αλ Κουλάνει να καταλάβουν την Δαμασκό και στην ουσία με τον τρόπο αυτό έπεσε το καθεστώς Άσαντ, το οποίο κυβερνούσε για περίπου μισό Αιώνα την Συρία.

Πολύ αναμμένων ότι μετά από αυτή την πολύ μεγάλη νίκη, όπως επίσης και την κατάληψη πολλών αποθηκών οπλισμού του Συριακού καθεστώτος και την ενίσχυση του στρατού τους, οι ισλαμιστές μπορούν να καταλάβουν ή να προσπαθήσουν να καταλάβουν και άλλες περιοχές, όπως λόγου χάρη την Ιορδανία, τον Λίβανο, το Ιράκ κ.λ.π - και να επιβάλλουν και σε αυτές ισλαμικά καθεστώτα.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι αυτή η μεγάλη νίκη των ισλαμιστών θα εμπνεύσει παρεμφερές εξεγέρσεις αφού πρώτα λάβουν οπλισμό και εκπαίδευση και σε άλλες περιοχές του μουσουλμανικού κόσμου, οι οποίες παλαιότερα είχαν και αυτές δικτατορικά ή άλλα μοναχικά καθεστώτα.

Συγκεκριμένα το ίδιο πράγμα θα μπορούσε να συμβεί στο Ιράκ, το οποίο γειτνιάζει και είναι πολύ κοντά στην Συρία, στον Λίβανο, όπως επίσης και στην Ιορδανία και με τον τρόπο αυτό θα καταφέρουν οι ισλαμιστές να δημιουργήσουν μία μεγάλη ισλαμική Αυτοκρατορία που θα περιελάβανε τα εδάφη αυτά (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_88.html).

Οι ισλαμιστές εάν καταφέρουν και καταλάβουν επίσης και τον Λίβανο με την βοήθεια της Τουρκίας, θα μπορούσαν να συγκρουστούν με το Ισραήλ και να προσπαθήσουν να καταλάβουν τα εδάφη του Γκολ αν (από τα οποία κατάγεται ο Γκουλάνι), όπως επίσης και να φτάσουν μέσω Ιορδανίας στην Δυτική όχθη και στην Ιερουσαλήμ, στην οποία πως γνωστόν ο ίδιος ο Ερντογάν θέλει να ανακηρυχθεί ηγέτης όλων των μουσουλμάνων.

Εννοείται βέβαιο ότι σε μια τέτοια περίπτωση το πιθανότερο είναι ότι θα εξαγριώσει τους Ισραηλινούς και να πάθει ακριβώς ότι κι ο Άσαντ, τον οποίο πώς είναι γνωστό μία μέρα πριν την αρχή του ξεκινήματος της πτώσης της Συρίας, τον είχε προειδοποιήσει ο Νετανιάχου ότι θα είχε πολύ κακό τέλος αυτός και το καθεστώς του.

Οι Ρώσοι από την πλευρά τους μπροστά σε αυτή την νέα προδοσία της Τουρκίας, η οποία τους χτύπησε στην Συρία μπορούν να δράσουν όπως ακριβώς έκαναν στον Ψυχρό Πόλεμο και να υποστηρίξουν με χρήματα και όπλα αντάρτικα κινήματα εναντίον της μέσα στην ίδια της την επικράτεια.

Συγκεκριμένα τα κινήματα τα οποία υποστήριξαν και στον Ψυχρό Πόλεμο, δηλαδή το Κουρδικό PKK< όπως επίσης παράλληλα και τον Αρμενικό στρατό Ασάλα, αλλά επίσης και τους Ελληνόφωνους μουσουλμάνους αντάρτες του Πόντου, με σκοπό εάν η Τουρκία μπλεχτεί στην Συρία και στείλει εκεί πολύ στρατό σε αυτή χωρίς να έχουν αντιμετωπίσουν πολύ τον τακτικό στρατό εντός της Τουρκίας να καταλάβουν εδάφη και να την διαμελίσουν.

Αν αυτό συμβεί εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι σύντομα θα πέσει και ο Ερντογάν από την εξουσία αν χάσει εδάφη. είτε από εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο ή το από εξέγερση κεμαλικών, είτε από πραξικόπημα και δολοφονία, είτε χάνοντας δημοτικότητα και τις εκλογές στην συνέχεια (https://alophx.blogspot.com/2017/04/16-2017.html).

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.