Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΕΤΩΠΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΜΕΤΩΠΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΕΤΩΠΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΜΕΤΩΠΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό υπήρχαν στην διάρκεια της ιστορίας πολλά καθεστώτα τα οποία στηρίχτηκαν προκειμένου επιβιώσουν τόσο στον φαινομενικά ισχυρό στρατό τους, όσο επίσης και στην στήριξη άλλων μεγάλων δυνάμεων.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιος περίπτωσης ήταν στην εποχή μας το καθεστώς του Σαακασβίλι στην Γεωργία, όπως και η Ελληνικοί χούντα, αλλά και η νυν και πρώην ουκρανική χούντα στην Ουκρανία με την βοήθεια των Αμερικανών, της Δύσης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ.

Στην Γεωργία, ο Σαακασβίλι με την δήθεν «χρωματιστή επανάσταση» των Γαρυφάλλων, στην ουσία πραξικόπημα από τις ΜΚΟ τους Σόρος, οργανωμένο από την Δύση έριξε την προηγούμενη κυβέρνηση και επέβαλε το δικό του καθεστώς.

Σύντομα αυτός ο άνθρωπος είχε την πολύ έξυπνη ιδέα να επιτεθεί στην Ρωσία στην Αμπχαζία και την Νότια Οσετία ανήμερο των ολυμπιακών το 2008 μετά Χριστόν στο Πεκίνο, με αποτέλεσμα να συντριβεί κατάρατους και να χάσει και αυτές τις περιοχές, ενώ οι Αμερικανικοί δεν τον βοήθησαν, όπως του είχαν υποσχεθεί, τον άδειασαν και σύντομα αυτός έπεσε και έφυγε από την εξουσια, έχοντας όμως πρώτα καταστρέψει την χώρα του (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_13.html).

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην Αρμενία με ηγέτη αυτή την φορά των Πασινιάν που ήταν ένας ακόμη δυτικόφιλος, ο οποίος πήρε με τις ΜΚΟ του Σόρος με «εξέγερση»/πραξικόπημα την εξουσία και κατάφερε να φέρει την χώρα του παρά τις διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ σε δύο καταστροφικούς πολέμους με το Αζερμπαϊτζάν, στους οποίους ηττήθηκε.

Πολύ είναι αυτοί που αναμένουν ότι θα αυτός άνθρωπος θα προσπαθήσει να κάνει το ακριβώς το ίδιο πράγμα πόλεμο, δηλαδή έναν 3^ος στην σειρά πόλεμο με το Αζερμπαϊτζάν, που αυτή την φορά θα έχει ως αποτέλεσμα για την Αρμενία στο τέλος να χάσει ξανά και αυτή την φορά και την θέση ο Πασινιάν,   όπως έγινε με τον Σαακασβίλι στην Γεωργία (https://alophx.blogspot.com/2020/10/2020-1940-1973.html).

Αλλά και στην Ουκρανία στις μέρες μας συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα, αφού το 2014 μετά Χριστόν, 10 έτη μετά το πραξικόπημα της δήθεν «πορτοκαλί σε επανάσταση» του 2004 με τα Χριστόν/πραξικόπημα του Σόρος, πήραν με το πραξικόπημα του Μαιντάν την εξουσία-της Ουκρανία με την στήριξη για άλλη μία φορά της Δύσης, οι Ουκρανοί νεοναζί.

Οι οποία κατάφεραν να επιβάλουν σαν Πρόεδρο τους την πρώτη φορά τον Ποροσένκο, έχοντας όμως αποκλείσει όλες τις εκλογές περιφέρειες και να αφαιρέσει τα εκλογικά δικαιώματα από τους Ρώσους και τους Ρωσόφωνους, με αποτέλεσμα να ψηφίζουν μόνο η δικοί τους για να βγαίνουν οι Πρόεδροι τους στις παράνομες εκλογές τους.

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος επιτέθηκε στο Ντονμπάς έχοντας διαβεβαιώσεις και αυτός των Αμερικάνων ότι θα τον βοηθήσουν, όμως σύντομα ηττήθηκε και κατά κράτος από τους Ρώσους στις περιοχές αυτές και αναγκάστηκε και αυτός ηττημένος να αποχωρήσει έχοντας χάσει τις εκλογές.

Το διαδέχτηκες εξίσου απατεώνας δικτάτορας και κωμικός και παλιάτσος Ζελένσκι, πρώην ηθοποιός ο οποίος είχε υποσχεθεί ότι οι Ουκρανοί θα έχουν την ειρήνη με την Ρωσία και ότι θα κατάφεραν να τα ξαναβρούν μεταξύ τους.

Εννοείται φυσικά ότι δεν έκανε τίποτα από αυτά, ούτε και τήρησε τις προηγούμενες ειρηνευτικές συμφωνίες που είχαν υπογράψει οι προκάτοχοι του με τους Ρώσους, αλλά αντίθετα επιτέθηκε παρά τις συμφωνίες αυτές στο Ντονμπάς για να καταλάβεις περιοχές αυτές και πραγματοποίησε μαζί με τους ουκρανούς νεοναζί γενοκτονία.

Κάτι που έκανε τους Ρώσους στην περιοχή, αυτή, για να εμποδίσουν την γενοκτονία των Ρώσων από τον Ζελένσκι και να απελευθερώσουν την περιοχή και να διαλύσουν τον ουκρανικό στρατό και οι Ρώσοι αναμένεται στις μέρες μας να φτάσουν και να απελευθερώσουν το Κίεβο, το Χάρκοβο, την Πολ ταβά, την Οδησσό και πολλές άλλες Ρωσικές και Ορθόδοξες πόλεις σε Μικρορωσία και Νοβορώσια, ενώ αναμένεται να πέσει και το καθεστώς του Ζελένσκι και η Ουκρανία να απελευθερωθεί (https://alophx.blogspot.com/2019/11/blog-post.html).

Ένα αντίστοιχου επιπέδου καθεστώς θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν και το καθεστώς του Ιωαννίδη στην Ελλάδα, του τελευταίου δικτάτορα της χούντας, ο οποίος είχε εγκαθιδρύσει το καθεστώς του ρίχνοντας τον προηγούμενο δικτάτορα Παπαδόπουλο.

Ο Ιωαννίδης όπως ακριβώς και οι υπόλοιποι ηγέτες που έχουν αναφερθεί, πίστεψε τις «διαβεβαιώσεις» των Αμερικανών ότι αν έκανε πραξικόπημα στην Κύπρο, αυτοί θα το δεχόταν ευμενώς, όπως και την ένωση αυτής με την Ελλάδα, με αφέλεια ή για κάποιους άλλους ξέροντας πλήρως τι  κακό θα συνέβαινε στην χώρα μας,

Όμως όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα στην Κύπρο του Ιωαννίδη, προκάλεσε στην εξίσου παράνομη τουρκική εισβολή και κατοχή μέχρι τις μέρες μας του Βόρειού μέρους νησιού της πάντα Ελληνικής Κύπρου μας, το καθεστώς του Ιωαννίδη κατέρρευσε, ενώ οι Αμερικανοί τον αδειάσαν στην στιγμή, με αποτέλεσμα υπέφερε μία ακόμη εθνική καταστροφή για τη χώρα μας πριν καταρρεύσει αυτό μετά από 3 μέρες (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1974-2016.html, https://alophx.blogspot.com/2017/04/1974.html).

Ένα πολύ χαρακτηριστικό καθεστώς αυτού του είδους ήταν το καθεστώς του Νότιου Βιετνάμ με τον Ντιεμ, όπως επίσης και τον τελευταίο δικτάτορα της χώρας αυτής, τον δικτάτορα Dương Văn Minh, ο οποίος φαινομενικά στηρίζονταν από τις ΗΠΑ με όπλα, όπως επίσης είχε και στήριξη σε χρήματα, αλλά και μισθοφόρους και στον Αμερικανικό στρατό.

Πραγματικά η Αμερικανό είχαν επενδύσει πάρα πολλά χρήματα στη συγκεκριμένη χώρα και είχαν αποστείλει πάνω από μισό εκατομμύριο στρατιώτες και είχαν εκπαιδεύσει σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό τον στρατό του Νότιου Βιετνάμ, προκειμένου να αντιμετωπίσει την εισβολή των ανταρτών από τον Βορρά.

Δυστυχώς όμως για το καθεστώς αυτό, όπως και για όλους όσους το υποστήριζαν, αποδείχτηκε ότι αυτή ήταν μία ψεύτικη εικόνα που δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα, αφού παρόλη την εκπαίδευση που είχαν δώσει στους Νότιους Βιετναμέζους οι Αμερικανοί η μαχητικότητα τους καθόλου υψηλή δεν ήταν.

Αντίθετα μάλιστα σε όσους μάχες έλαβαν μέρος αυτοί χωρίς όμως να έχουν την Αμερικανική βοήθεια εξοπλισμό και ενισχύσεις και αντιμετώπισαν στους αντάρτες, όπως επίσης και τον στρατό του Βορρά, ηττήθηκαν κατά κράτος.

Αντίθετα το Βόρειο Βιετνάμ είχε εξοπλιστεί με πολύ σύγχρονο Σοβιετικό και Κινεζικό οπλισμό, τόσο τον κανονικό και τακτικό της στρατό, όσο επίσης και τους αντάρτες της και εφάρμοσε μια πολύ έξυπνη στρατηγική προκειμένου να εξαντλήσει τους αντιπάλους τη.

Και αυτή η τακτική ήταν τόσο παρά πολύ επιτυχημένη για τους Αμερικανούς και στο τέλος ειδικά μετά την μεγάλη επίθεση του Τετ αν και οι Αμερικανοί είχαν νικήσει, αναγκάστηκαν στο τέλος λόγω της πίεσης του λαού της Αμερικής να εγκαταλείψουν σιγά σιγά το Βιετνάμ.

Η κατάσταση αυτή έφτασε στο αποκορύφωμά της όταν πρόεδρος των ΗΠΑ εκλέχθηκε ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο οποίος υποσχέθηκε και τήρησε τον κανόνα της απεμπλοκής από τον οποίο Βιετνάμ, ενώ προχώρηση επίσης και οπλισμό στο Νότιο Βιετνάμ, δηλαδή έδωσε στους Νότιους Βιετναμέζους την δυνατότητα να πολεμούν μόνοι τους με στρατό και όπλα τους αντιπάλους τους.

Ο Αμερικάνικο στρατός σύντομα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τελείως το Βιετνάμ και να αφήσει τους Βιετναμέζους του Νότιου τμήματος της χώρας αυτής να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους έναντι των ανταρτών και του Βόρειου Βιετναμέζικου στρατού.

Όμως αποδέχθηκαν ήταν τελείως ανίκανοι και στο τέλος η ηττημένοι και εντελώς καταστραμμένοι, οι ηγέτες του Νότιου Βιετνάμ αναγκάστηκαν να φύγουν με ελικόπτερα για την Αμερική και άλλα μέρη προκειμένου να σωθεί μπροστά στην πτώση της πρωτεύουσας της χώρας αυτής, το Ανώι, σύντομο να πέσει στα χέρια του στρατού του Βορρά και με τον τρόπο αυτό το Βιετνάμ να επανενώσει σε μία χώρα μετά από πολλά δεκαετίες ξανά (https://alophx.blogspot.com/2024/12/blog-post_70.html).

Όμως δεν ήταν μόνο αυτή η περίπτωση στην οποία ένα στρατός που θεωρούνταν ισχυρός και καλά εκπαιδευμένος από μία μεγάλη δύναμη υπέστη μία τόσο μεγάλη πανωλεθρία όταν τον εγκατέλειψε η ισχυρή δύναμη από τον υποστήριζε.

Ακριβώς το ίδιο σκηνικό συνέβη μετά από 10 χρόνια από το τέλος τους του πολέμου του Βιετνάμ και στο Αφγανιστάν, στο οποίο είχαν εισβάλει οι Σοβιετικοί το έτος 1.979 Χριστόν, δηλαδή μόλις λίγα έτη μετα την ήττα των Αμερικανών στο Βιετνάμ.

Οι Σοβιετικοί μπήκαν στη χώρα αυτή με το πρόσχημα ότι ήθελαν να βοηθήσουν την τοπική κυβέρνηση, άλλα η αλήθεια είναι ότι αυτοί μπήκαν στην χώρα αυτή για να στηρίξουν ένα κομμουνιστικό καθεστώς που είχε πάρει την εξουσία με πραξικόπημα και χωρίς να το θέλεις ο λαός, όπως επίσης και για να αρπάξουν της πάρα πολλές πλούσιές γαίες που υπήρχαν (και υπάρχουν) στο Αφγανιστάν, όπως και τα σημαντικά ορυκτά του, αλλά και για να μπορέσουμε με την κατάληψη της χώρας αυτής να περάσουν και ένα νέο ενεργειακό αγωγό προς στην Ινδία.

Όμως σύντομα και οι Σοβιετική αντιμετώπισαν και αυτοί εάν ισχυρό ανταρτοπόλεμο από τους ισλαμιστές που εξεγέρθηκαν ενάντια στο καθεστώς και ήταν ενάντια στα μέτρα που έπαιρναν υπέρ των γυναικών όπως επίσης και στην πολιτική καταπίεσή τους και την προπαγάνδα τους που ήταν τελείως αντίθετη με το ισλάμ.

Σύντομα λοιπόν οι ισλαμιστές αρχίσαν να λαμβάνουν βοήθεια από τις πετρομοναρχίες του Κόλπου, την Τουρκία (…), του Πακιστάν, το Ιράν και άλλες ισλαμικές χώρες, ενώ άλλος ένας λόγος που έγινε αυτό είναι απλά και επειδή οι Αμερικανοί προκειμένου να καταπονήσουν τους σοβιετικούς δίνοντας πολλά χρήματα και εφόδια, όπως και όπλα στους αντάρτες, με σκοπό επίσης να πάρουν και εκδίκηση γιατί βοήθεια που έδωσαν οι Σοβιετικοί και οι Κινέζοι στον πόλεμο του Βιετνάμ στους εχθρούς τους.

Πραγματικά έτσι συνέβη και στην συνέχεια μετά από ένα μακρόχρονο ανταρτοπόλεμο και οι Σοβιετικοί αποφάσισαν όταν ηγέτης τους έγινε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ λόγω και των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετώπιζε τότε η Σοβιετική οικονομία, να εγκαταλείψουν την χώρα αυτή.

Σύντομα ο Σοβιετικός στρατός αποχώρησε, όμως αφού πρώτα έδωσε πολλά όπλα και χρήματα στην ηγεσία του να Νατσιμπουλάχ στο Αφγανιστάν που ήταν και ο τελευταίος κομμουνιστής του δικτάτορας και προσπάθησε με τον στρατό και την εκπαίδευση που είχε ο στρατός του να αντιμετωπίσει τους αντάρτες.

Όμως Αφγανικός στρατός αποδείχθηκε και αυτός ένα μεγάλο φιάσκο όπως ήταν ο στρατός του Νότιου Βιετνάμ τελείως ανίκανος να αντιμετωπίσει τους αντάρτες και στις μάχες που έδωσε με αυτούς ηττήθηκε κατά κράτος.

Οπότε με τον τρόπο αυτό οι αντάρτες κατάφεραν σύντομα να καταλάβουν την πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, την Καμπούλ και στην συνέχεια συνέλαβαν τον Νατζιπουλάχ, τον οποίο εκτέλεσαν με πάρα πολύ βάρβαρο τρόπο για τα εγκλήματα που είχε κάνει και αυτός και τον κρέμασαν (όπως ακριβώς κάνουν στις μέρες μας με τους συγγενείς του Άσαντ στην Συρία οι ισλαμιστές).

Η ιδιά ακριβώς κατάσταση επαναλήφθηκε μετά από μερικές δεκαετίες αυτή την φορά που τους Αμερικανούς που εισέβαλλαν και αυτοί στο Αφγανιστάν προσπαθώντας να κατακτήσουν την χώρα αυτή και να ρίξουν το καθεστώς των Ταλιμπάν, το οποίο στο ότι επικρατήσει και είχε επιβάλει τον ισλαμικό νόμο στην χώρα αυτή.

Οι Αμερικανοί εισέβαλαν και αυτοί στο Αφγανιστάν για τους ίδιους ακριβώς λόγους με τους Σοβιετικούς δηλαδή με το πρόσχημα ότι ήθελαν να βοηθήσουν την τοπική κυβέρνηση, άλλα η αλήθεια είναι ότι αυτοί μπήκαν στην χώρα αυτή για να αρπάξουν της πάρα πολλές πλούσιές γαίες που υπήρχαν (και υπάρχουν) στο Αφγανιστάν, όπως και τα σημαντικά ορυκτά του, αλλά και για να μπορέσουμε με την κατάληψη της χώρας αυτής να περάσουν και ένα νέο ενεργειακό αγωγό προς στην Ινδία.

Όμως σύντομα και οι Αμερικανοί αντιμετώπισαν και αυτοί εάν ισχυρό ανταρτοπόλεμο από τους ισλαμιστές που εξεγέρθηκαν ενάντια στο καθεστώς και ήταν ενάντια στα μέτρα που έπαιρναν υπέρ των γυναικών όπως επίσης και στην πολιτική καταπίεσή τους και την προπαγάνδα τους που ήταν τελείως αντίθετη με το ισλάμ.

Σύντομα λοιπόν οι ισλαμιστές αρχίσαν να λαμβάνουν βοήθεια από τις πετρομοναρχίες του Κόλπου, την Τουρκία (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html), του Πακιστάν, το Ιράν και άλλες ισλαμικές χώρες, ενώ άλλος ένας λόγος που έγινε αυτό είναι απλά και επειδή οι Ρώσοι και οι Κινέζοι προκειμένου να καταπονήσουν τους Αμερικανούς δίνοντας πολλά χρήματα και εφόδια, όπως και όπλα στους αντάρτες, με σκοπό επίσης να πάρουν και εκδίκηση γιατί βοήθεια που έδωσαν οι Αμερικανοί στον προηγούμενο πόλεμο στο Αφγανιστάν στους εχθρούς τους.

Πραγματικά έτσι συνέβη και στην συνέχεια μετά από ένα μακρόχρονο ανταρτοπόλεμο και οι Αμερικανοί αποφάσισαν λόγω και των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετώπιζε τότε η Αμερικανική οικονομία, να εγκαταλείψουν την χώρα αυτή.

Σύντομα ο Αμερικάνικος στρατός αποχώρησε, όμως αφού πρώτα έδωσε πολλά όπλα και χρήματα στην ηγεσία του Γκάζνι στο Αφγανιστάν που ήταν και ο τελευταίος κομμουνιστής του δικτάτορας και προσπάθησε με τον στρατό και την εκπαίδευση που είχε ο στρατός του να αντιμετωπίσει τους αντάρτες.

Όμως Αφγανικός στρατός αποδείχθηκε και αυτός ένα μεγάλο φιάσκο όπως ήταν ο στρατός του Νότιου Βιετνάμ τελείως ανίκανος να αντιμετωπίσει τους αντάρτες και στις μάχες που έδωσε με αυτούς ηττήθηκε κατά κράτος.

Οπότε με τον τρόπο αυτό οι αντάρτες κατάφεραν σύντομα να καταλάβουν την πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, την Καμπούλ και στην συνέχεια ο Γκάσνι το έσκασε με ελικόπτερο (όπως και οι ηγέτες του Νοτίου Βιετνάμ με την πτώση του Ανόι).

Στην ουσία ο πόλεμος αυτός αποδείξει ένα τεράστιο φιάσκο για την Αμερική και το τελικό αποτέλεσμα ήταν μία ντροπιαστική ήττα και αποχώρηση, όπως ακριβώς συνέβη και όταν εισέβαλαν στην χώρα αυτή η Σοβιετική Ένωση σε ένα νέο δεύτερο Βιετνάμ στην Κεντρική Ασία αυτή την φορά, οπού οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν φανατικούς ισλαμιστές, αντί τους φανατικούς κομμουνιστές στο Βιετνάμ στην Νοτιά Ασία.

Όμως δεν σταμάτησαν μόνο εκεί αυτές είναι αλλαγές αφού ακριβώς η ίδια κατάσταση επαναλήφθηκε στις μέρες μας αυτή την φορά όμως στην Συρία του Μπάσαρ Αλ Άσαντ, τον οποίο είχε να βοηθήσει η Ρωσία το έτος 2014 μετά Χριστόν ως το 2017 μετά Χριστόν να νικήσει τους ισλαμιστές εχθρούς του, όπως είχαν κάνει και οι Σοβιετικοί παλαιότερα με τον πατέρα του.

Όμως δεν συνέβη το ίδιο ακριβώς και στις μέρες μας όταν για άλλη μία φορά οι ισλαμιστές επαναστάτες ενάντια στο συγκεκριμένο καθεστώς και στην συγκεκριμένη οικογένεια, αφού οι Ρώσοι που ήταν απασχολημένοι με την Ουκρανία και η Χεζμπολάχ ήταν αποδυναμωμένη από τον πόλεμο με το Ισραήλ, όπως είπες και το Ιράν και δεν κατάφερα να βοηθήσουν την χώρα αυτή.

Οπότε το αποτέλεσμα στην περίπτωση αυτή ήταν χωρίς την βοήθεια αυτή την φορά της Ρωσίας, του Ιρρά και της Χεζμπολάχ, το καθεστώς του Άσαντ, έχοντας κάνει και το μεγάλο λάθος να αποστρατεύσει μεγάλο μέρος του στρατού του να καταρρεύσει σύντομα και πάρω πολλοί από τους στρατιώτες του να παραδώσουν τα όπλα και να βγάλουν τις στολές τους και  να παραδοθούν, είτε να ενωθούν με τους ισλαμιστές.

Σύντομα με τον τρόπο αυτό χωρίς να έχει γίνει καμία πραγματική μάχη, το καθεστώς κατέρρευσε τελείως και οι ισλαμιστές κατέλαβαν μεγάλες πόλεις, όπως λόγω χάρη το Χαλέπι, το Χούμος και στο τέλος ακόμα και την ίδια την ιδιά την Δαμασκό.

Πολύ αναμμένων ότι σύντομα το συγκεκριμένο ισλαμικό καθεστώς θα προσπαθήσει να προωθηθεί προς το Ιράκ, τον Λίβανο και την Ιορδανία και να επιβάλει και στις περιοχές αυτές επίσης ένας σκληρό και ισλαμιστικών δικτατορικό καθεστώς, εάν δεν επέμβουν οι Ιρανοί, η Χεζμπολάχ, οι Ρώσοι, οι  Αμερικάνοι και οι Κούρδοι.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.