ΟΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΡΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΟΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΡΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό σε όλη την διάρκεια της ιστορίας συνέβησαν πολλές φορές ατυχείς αποφάσεις αποστρατεύσεων και ενώ φαινόταν ότι ένας πόλεμος από μία χώρα είχε κερδηθεί κατά κράτος και ολοκληρωτικά, δυστυχώς για αυτή αποδείχτηκε στην συνέχεια ότι αυτό δεν ήταν πραγματικότητα και έδωσε την δύναμη στους αντιπάλους τους και την ευκαιρία να επιτεθούν στην κυβέρνηση που νόμιζε ότι είχε νικήσει για άλλη μία φορά.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτού του είδους συνέβαιναν οι ήδη από την Αρχαιότητα και συγκεκριμένα κατά την διάρκεια των Ελληνιστικών μοναρχιών των διαδόχων και των επιγόνων που διαδέχτηκαν την Αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και συγκεκριμένα στην Αυτοκρατορία των Σελευκιδών (https://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_75.html).

Σε αυτή ο βασιλιάς Δημήτριος ο Β’ που είχε καταφέρει να πάρει με εμφύλιο πόλεμο την εξουσία από τον προηγούμενο βασιλιά Αλέξανδρο Βαλά, όταν κατάφερε να κερδίσει και να εδραιώσει την νίκη του, αποφάσισε να προστατεύσει μεγάλο μέρος του στρατού του και κράτησε μόνος τους μισθοφόρους του, προκαλώντας σε αυτό με τον τρόπο αυτό δυσαρέσκεια σε πολλούς από τους πρώην στρατιώτες του.

Οπότε αυτή η κατάσταση είχε σαν συνέπεια να ξεσηκωθούν εναντίον του τόσο αυτούς και μεγάλο μέρος του λαού για την καταπιεστική πολιτική του και μόνο όταν κατάφερε να πάρει πολλούς μισθοφόρους μεταξύ των οποίων και Εβραίους, κατάφερε να καταστείλει το κίνημα αυτό αν και στο τέλος αυτός έπεσε τον επόμενο ανταγωνιστή του τον Διόδοτο Τρύφωνα.

Η ιδιά ακριβώς κατάσταση επαναλήφθηκε με την Ρώμη στον Ρωμαϊκό εμφύλιο που ξέσπασε μετά την αυτοκτονία του παρανοϊκού Αυτοκράτορα Νέρωνα, όταν ο Βιτέλιος που είχε την διοίκηση του Ρωμαϊκού στρατού της Γερμανίας νίκησε των εχθρό του τον Όθωνα και απέλυσε όσους δεν ήταν δικοί του και αυτό δυσαρέστησε μεγάλο μέρος του στρατού του, όπως επίσης και τους παλαιούς πραιτοριανούς, πιστεύοντας ότι θα ήταν ασφαλής.

Φυσικά και αυτό αποδείχτηκε ότι ήταν μία μεγάλη πλάνη από μέρους του και όταν ξέσπασε για άλλη μία φορά εξέγερση, αυτή τη φορά στην Μέση Ανατολή, σε Παλαιστίνη και Αίγυπτο και στα Βαλκάνια από στρατεύματα που ήταν πιστά στον Βεσπασιανό, οι αποστρατευμένοι και δυσαρεστημένοι άντρες πήγαν με το πλευρό του Βεσπασιανού που νίκησε αυτόν τον εμφύλιο πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_70.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/20.html).

Αυτό δεν ήταν κάτι πρωτοφανές για την Ρωμαϊκή ιστορία αφού και η πρώτη σύζυγος του Μάρκου Αντώνιου, η Φαδία Αντωνία Υβρίδα Φουλβία, είχε καταφέρει να πάρει με το μέρος της πολλούς δυσαρεστημένους πρώην στρατιώτες που είχαν αποστρατευτεί ενάντια στον Οκταβιανό, αν και αυτή η κίνηση της στην Ιταλική Χερσόνησο ηττηθεί κατά κράτος από τον Οκταβιανό και τον Αγρίππα.

Αυτό φυσικά δεν έμεινε μόνο σε εκείνη την εποχή αλλά επαναλήφθηκε και στις μέρες μας πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, όπως επίσης και κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα σε διάφορα κράτη, όπως τον λόγο χάρη το κράτος της Εγωμανίας και η μεγάλη της και ισχυρή Αυτοκρατορία της.

Στην Αυτοκρατορία αυτή όπως είναι γνωστό ο ικανότατος Αυτοκράτορας Βασίλειος ο Δεύτερος ο Βουλγαροκτόνος είχε καταφέρνει να νικήσει όλους τους εχθρούς της, τόσο τους Άραβες, όσο  και τους Βουλγάρους και με τον θάνατο του είχε παραδώσει έναν ισχυρό στρατό σχεδόν μισό εκατομμυρίου, όπως και ένα γεμάτο θησαυροφυλάκιο και νέα εδάφη στην Αυτοκρατορία, όπως και μεγάλη δόξα με ένα ισχυρό νόμισμα.

Οι Αυτοκράτορες που τον διαδέχτηκαν ήταν όλοι τους ανίκανοι, κυρίως ο Κωνσταντίνο ο Μονομάχος, όπως επίσης και οι Δούκες με τον Ψελλό, οι οποίοι προκειμένου να παίρνουν αυτοί τα χρήματα του κράτους αποστράτευσαν μεγάλο μέρος του στρατού, με συνέπεια στην συνέχεια οι Τούρκοι να καταφέρουν να καταλάβουν πολλά εδάφη και το κράτος να κοντέψει να καταστραφεί μέχρι την άνοδο στην εξουσία των Κομνηνών.

Δυστυχώς όμως η κατάσταση αυτή δεν μπόρεσε να γιατρέψεις την Αυτοκρατορία, αφού τους αρκετά ικανούς Κομνηνούς διαδέχτηκαν οι παντελώς ανίκανοι Άγγελοι, οι οποίοι κατέστρεψαν ολοκληρωτικά του στρατό της Αυτοκρατορίας και αυτό βοήθησε πάρα πολύ τους Σταυροφόρους όπως είναι γνωστό να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη και να τεμαχίσουν την Ρωμανία (https://alophx.blogspot.com/2024/02/blog-post_3.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_23.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_12.html).

Ευτυχώς για την Αυτοκρατορία παρουσιάστηκε τότε η ικανή δυναστεία των Λασκαρίδων υπό τον Θεόδωρο Λάσκαρη και κυρίως από τον ικανότατο γαμπρό του, τον Ιωάννη Βατάτζη, ο οποίος κατάφερε να απελευθερώσει και να επανενώσεις σε πολλά από τα τμήματα της Αυτοκρατορίας και της ξαναδώσανε πολύ ισχυρό στρατό και να ανακαταλάβει την Κωνσταντινούπολη ο διάδοχος του Μιχαήλ Παλαιολόγος, ο οποίος είχε πάρει όμως πραξικοπηματικά την εξουσία.

Δυστυχώς όμως και αυτός που επειδή φοβόταν τους Ακρίτες που ήταν πιστοί στην δυναστεία των Λασκαρίδων τους αποστράτευσε, με συνέπεια οι Τούρκοι να καταλάβουν πολλά εδάφη, ενώ η μεγάλη διπλωματική του ικανότητα να αποκρούσει τους αντιπάλους του μέσω διπλωματίας και πολέμων. λόγω χάρη με τον Σικελικό Εσπερινό που οργάνωσε και αυτός, δεν μπορούσε να συνεχιστεί από τις  διάδοχους του που δεν είχαν τις ίδιες ικανότητες με αυτόν και τον διαδέχτηκαν.

Όπως ακριβώς αργότερα και στην Γερμανία του Δευτέρου Ράιχ η αποχώρηση του Bismarck από την θέση του καγκελάριου που είχε πολλές διπλωματικές του ικανότητες και συγκρότησε πολλές συμμαχίες, κάτι που δεν μπορούσαν διαχειριστούν ώσπου τον διαδέχτηκαν στην καγκελαρία, αφού δεν είχαν τις ίδιες γνώσεις, ικανότητες και όραμα με αυτόν.

Οπότε το αποτέλεσμα δυστυχώς για την Αυτοκρατορία ήταν στην περίπτωση αυτή και ο Ανδρόνικος ο 2^ος ο Παλαιολόγος να συνεχίσει την πολιτική του πατέρα του και να καταστρέψει μαζί με τον στρατό που είχε κάνει ο πατέρας του στις Μικρασιατικές επαρχίες και τον στρατό στις Ευρωπαϊκής επαρχίες, αλλά και τον στόλο, με συνέπεια οι Τούρκοι να κάνουν περίπατο κατά της Αυτοκρατορίας, όπως τον λόγου χάρη οι Βούλγαροι, οι Σέρβοι και οι δυτικοί (Βενετοί, Γενοβέζοι).

Ούτε και η προσπάθεια που προσπάθησαν να κάνουν ο Ανδρόνικος ο 3^ος ο Παλαιολόγος, μαζί με τον βοηθό του Ιωάννη Κατακουζηνό και αργότερα ο Μανουήλ Παλαιολόγος ήταν ικανή για να αναδιοργανώσει τον στρατό της Ρωμανίας και σύντομα η αποδυναμωμένη πια Αυτοκρατορία της Ρωμανίας έπεσε στα χέρια του Τούρκων με την γνωστή σε όλους μας πολιορκία της Πόλης και την Άλωση της το 1.453 με τα Χριστόν.

Όμως η κατάσταση αυτή επαναλήφθηκε όπως αναφέρθηκε και στη νεότερη εποχή και όχι μόνο στην Αρχαιότητα και στον Μεσαίωνα από ανθρώπους που είχαν παρεμφερή κίνητρα με το να αποστρατεύσουν τον στρατό τους και να φέρνουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα στις χώρες τους.

Εμφανές παράδειγμα αυτό το είδους ήταν στο Περού με το λεγόμενο Φωτεινό Μονοπάτι, το οποίο η κυβέρνηση του Alberto Fujimori είχε καταφέρει να καταστείλει σε μεγάλο βαθμό το κίνημα αυτό και να συλλάβει τον ηγέτη του, πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό εμφύλιος πόλεμος στην χώρα αυτή είχε τελειώσει.

Όμως η κυβερνήσεις που διαδέχτηκαν τον συγκεκριμένο πρωθυπουργό πιστεύοντας ότι όλα ήταν ποια ασφαλή αποστράτευσαν και αυτές ένα μεγάλο μέρος του στρατού, με συνέπεια μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης, βλέποντας ότι ο στρατός ήταν αδύναμος να ξανά-ξεκινήσουν τις επιθέσεις τους και να αναγκαστεί το κράτος να αναδιοργανώσει το στρατό του και να προσλάβει καινούργιους στρατιώτες για το έργο αυτό όπως και αξιωματικούς.

Η ιδιά ακριβώς κατάσταση επαναλήφθηκε και στην Κολομβία, όπου οι αντάρτες πιέζονταν πάρα πολύ τον κυβερνητικό στρατό αλλά κάποια στενή αυτός με αντεπίθεση κατάφερε να τους περιορίσει σε αρκετά μεγάλο βαθμό, πιστεύοντας ότι θα ήταν ασφαλίσει επειδή οι ίδιοι μπήκαν σε τάχα διαπραγματεύσεις ειρήνης.

Όμως και στην περίπτωση αυτή όταν οι αντάρτες είδαν ότι η κυβέρνηση είχε αρχίσει να χαλαρώνει τα μέτρα και να μειώνει το στρατό της πιστεύοντας ότι θα είχε καταφέρει να επιφέρει την ειρήνη, αντεπιτέθηκαν σύντομα και για τον λόγο αυτό η κυβέρνηση αναγκάστηκε σύντομα να προσλάβει νέους στρατιώτες και να πάρουνε όπλα για να αντιμετωπίσει τους αντάρτες και τώρα βρίσκεται σε νέες για ερμηνευτικές οι δήθεν «ερευνητικές» για άλλους διαπραγματεύσεις μαζί τους.

Βέβαια εδώ πέρα θα πρέπει να αναφερθεί ότι δεν ήμουν αυτές οι χώρες στις οποίες συνέβησαν αυτά τα γεγονότα αλλά ακριβώς τα ίδια πράγματα, αλλά συμβαίνουν στις μέρες μας και στην περιοχή της Συρίας με την κυβέρνηση του Άσαντ.

Συγκεκριμένα και στην περιοχή αυτή ο συγκεκριμένος ηγέτης, όταν με την βοήθεια των Ρώσων, των Ιρανών, της Χεζμπολάχ και τον Κούρδων κατάφερνε νικήσει τους ισλαμιστές του ISIS, πίστεψε ότι όλα τα πράγματα ήταν καλά και αποστράτευσε μεγάλο μέρος του στρατού του πιστεύοντας ότι οι ισλαμιστές δεν θα ξανά-επιτίθονταν στις πόλεις του της χώρας του.

Τα πράγματα δεν έγιναν έτσι δυστυχώς και αντίθετα ισλαμιστές εκμεταλλευόμενοι την αποστράτευση των Σύρων, όπως επίσης και τον περιορισμό των Ρωσικών βομβαρδισμών και την απόσυρση των Κούρδων, αλλά την σχολήσαν Ρώσων στον Ρωσοουκρανικό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html) και της Χεζμπολάχ και του Ιράν στον πόλεμο με το Ισραήλ (https://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_17.html, https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_17.html, https://alophx.blogspot.com/2024/08/blog-post_46.html), επιτέθηκαν ξαφνικά εναντίον του Συριακού στρατού το 2024 μετά Χριστόν με σου και κατάλαβαν το Χαλέπι και άλλες πόλεις.

Αυτή η εξέλιξη ήταν κάτι που αιφνιδίασε το καθεστώς του Άσαντ, όπως επίσης και τους συμμάχους του Ρώσους και Ιρανούς, οι οποίοι αμέσως έστειλαν στρατεύματα, εθελοντές και μισθοφόρους και βομβαρδιστικά για να βομβαρδίσουν τους ισλαμιστές, ενώ αυτή την φορά η Χεζμπολάχ δεν μπορεί να στείλει στρατό γιατί έχει μπλεχτεί σε πόλεμο με το Ισραήλ (https://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_17.html, https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_17.html, https://alophx.blogspot.com/2024/08/blog-post_46.html), ενώ αντίθετα στέλνουν στρατό οι γείτονες του Ιρακινοί.

Αν δε καταφέρουν οι ισλαμιστές να επικρατήσουν στην Ευρώπη και στην πατρίδα μας με μία αιφνιδιαστική επίθεση, όπως ακριβώς έκαναν στην Συρία και με ξεσηκωμό. τότε αναμένονται να γίνουν σφαγές των Ελλήνων και των Ορθόδοξων Χριστιανών (αλλά και των αιρετικών, αλλοθρήσκων, αθρήσκων και άθεων), όπως ακριβώς έκαναν στην Συρία και στο Ιράκ παλαιότερα και κάνουν πάλι στις μέρες μας οι ισλαμιστές τρομοκράτες αντάρτες.

Οπότε συμφέρει σε πολύ μεγάλο βαθμό την χώρα μας να υποστηρίξει τόσο του Σύρους, όσο και τους Ιρακινούς που έσπευσαν να τους βοηθήσου, όπως είχαν κάνει και οι Ιρανοί κατά του ISIS και στις μέρες μας κατά της Αλ Κάιντα, όπως επίσης και τους Κούρδους, οι οποίοι θέλουν και αυτοί να εκδιώξουν τους ισλαμιστές από τα εδάφη αυτά.

Είναι μία μοναδική ευκαιρία της χώρας μας αφού για πρώτη φορά τόσο Αμερικανοί, όσο επίσης και οι Ρώσοι και οι Ισραηλινή είναι ενάντια στους Τούρκους, οι οποίοι στηρίζουν φανερά τους ισλαμιστές ενώ το ακριβώς αντίθεο συμβαίνει με τους Ρώσους, όπως επίσης και τους Κινέζους, οι οποίοι και αυτοί μπορεί να στέλνουν στην περιοχή αυτή στρατό ή συμμάχους σαν τους Βορειοκορεάτες, προκειμένου να βοηθήσουν να ελευθερώσουν την πατρίδα τους για άλλη μία φορά.

Σε αντίθετη περίπτωση ενδέχεται για άλλη μία φορά αν δεν υπάρξει άμεση βοήθεια των Σύρων από τους Ιρακινούς, του Ιρανούς, όπως επίσης τους Ρώσους και άλλους λαούς, να επαναληφθεί ότι συνέβη με τον ISIS, δηλαδή να καταλάβουν οι ισλαμιστές πόλεις και εδάφη στην Συρία και αμέσως μετά να επεκταθεί στο Ιράκ, προκειμένου να δημιουργήσει το Χαλιφάτο και να προσπαθήσει να καταλάβει μεγάλες πόλεις και τις πρωτεύουσες αυτών, όπως την Δαμασκό για την Βαγδάτη.

Βέβαια εδώ πέρα θα πρέπει να αναφερθεί ότι σε αντίθεση με εκείνη την περίοδο, αυτή την φορά η Χεζμπολάχ έχει αποδυναμωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από τον πόλεμο του Ισραήλ είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να στείλει στρατό προκειμένου να βοηθήσει ξανά την Συρία του Assad, ενώ αντίθετα αναμένεται να έρθουν πάρα πολύ Ιρακινοί, Ιρανοί, Υμενικές εθελοντές και μισθοφόροι της Wagner προκειμένου να βοηθήσουν τους Σύρους.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.