ΟΙ ΙΚΑΝΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΠΑΝΕΝΟΠΟΙΗΤΕΣ ΠΟΛΙΙΚΟΙ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

ΟΙ ΙΚΑΝΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΠΑΝΕΝΟΠΟΙΗΤΕΣ ΠΟΛΙΙΚΟΙ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό κατά την διάρκεια της ιστορίας υπήρξαν πάρα πολλοί ηγέτες οι οποίοι κατάφεραν με τις πολιτικές τους ενώ είχαν βρει την χώρα τους σε μία κατεστραμμένη και διαλυμένη κατάσταση, σύντομα, χάρις της μεγάλες πολιτικές διπλωματικές στρατιωτικές και οικονομικές τους ικανότητες να την ξαναφέρουν σε μία κατάσταση ακμής και ισχύς.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης αυτής ήταν η Γαλλία την περίοδο που ανέλαβε την εξουσία της ο διαβόητος από τον και από το γνωστόν σε όλους μας μυθιστόρημά «Οι τρεις Σωματοφύλακες» ηγέτης, ο Γάλλος καρδινάλιος Ρισελιέ.

Ο άνθρωπος αυτός αν και ήταν στην ουσία θεωρητικά ένας καθολικός που όφειλε την εξουσία του στον πάπα, παρόλα αυτά ήταν και το πρώτο άτομο το οποίο αποφάσισε ότι πάνω από όλα θα έβαζε σαν ηγέτης της Γαλλίας τα συμφέροντα της χώρας αυτής και όχι τα θρησκευτικά του πιστεύω ή την πίστη του στον πάπα και στην Ρώμη.

Την περίοδο που ανέλαβε την Γαλλία αυτή ήταν περικυκλωμένη από πολλές χώρες που ήταν είτε σύμμαχοι, είτε μέλη της μεγάλης Γερμανικής Αυτοκρατορίας των Αψβούργων (https://alophx.blogspot.com/2023/04/blog-post_13.html) του Πρώτου Ράιχ, όπως επίσης με μία κλονισμένη οικονομία και με τους επαναστάτες ουγενότους να απειλούν να φέρουν την χώρα σε εμφύλιο και να την διαλύσουν από το εσωτερικό.

Οπότε για την αντιμετωπίσει όλες τις παραπάνω απειλές ο καρδινάλιος Ρισελιέ ήταν αυτός ο οποίος αρχικά κατάφερε να νικήσει τους προτεστάντες ουγενότους καταλαμβάνοντας το οχυρά τους και εκδιώκοντας από την χωρά (όπως ακριβώς έκαναν οι καθολικοί βασιλείς Φερδινάνδος και Ισαβέλλα με τους μουσουλμάνους κατακτητές και τα οχυρά τους στην Ισπανία) ή αναγκάζοντάς τους να γίνουν καθολικοί, ενώ με έξυπνα οικονομικά μέτρα ενίσχυσε σε την οικονομία και τον στρατό της χώρας και προέβη στην στρατιωτική της αναδιοργάνωση.

Κατά την διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_64.html), ο Ρισελιέ υποστήριξε όλους τους αντιπάλους της Γερμανίας του Φερδινάνδου του Δευτέρου των Αψβούργων, αρχικά τους Δανούς, μετά τους Σουηδούς και τους Βόρειους Γερμανούς προτεστάντες πρίγκιπες ενώ στο τέλος και ίδια η Γαλλία εισήλθε στον πόλεμο αυτόν και κατάφερε να νικήσει τους αντιπάλους της και να διαλύσει στην ουσία την Γερμανία σε πολλά αντιμαχόμενα μεταξύ τους κρατίδια, με ελάχιστη πίστη και υπακοή στον Γερμανό Αυτοκράτορα ,που ήταν είτε προτεσταντικά είτε καθολικά.

Με τον τρόπο αυτό και χάρη της ικανές στρατηγικές του στην διπλωματία κατάφερε ο Ρισελιέ να διαλύσει τους αντιπάλους τους και να τους χωρίσει σε πολλά κράτη και παράλληλα συνέπεια ήταν η Γαλλία να πάρει στην ουσία τη θέση της νέας υπερδύναμης της συγκεκριμένης εποχής στην Δυτική Ευρώπη.

Αλλά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στην Επαναστατική Γαλλία μετά την επανάσταση του 1.789 μετά Χριστόν (https://alophx.blogspot.com/2017/09/1789-2016.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_38.html), τόσο οι επαναστάτες ηγέτες, όσο και ο Ναπολέοντας πήραν κάποια μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα και έκανα μίνι διαμοιρασμό της γης και παράλληλα δημιουργήσαν έναν ισχυρό στρατό προκειμένου να ισχυροποιήσουν την χώρα τους, η οποία ήταν διαιρεμένη λόγω του εμφυλίου και να την ενώσουν ξανά σε έναν κράτος.

Αλλά και στην Ιταλία, οι οποία ήταν τότε και αυτή χωρισμένη σε πολλά κρατίδια, αδύναμη και αυτά πολεμούσαν μεταξύ τους και ήταν ο στην ουσία προτεκτοράτα, είτε τον Αυστριακών, είτε τον Γάλλων. Αυτά κατάφερε ο ικανός πρωθυπουργός του Πεδεμόντιου Σαβοΐας Καμίλο Καβούρ να ενώσει σε μία χώρα, αφού πρώτα την οργάνωσε με ικανό τρόπο, πολιτικά οικονομικά και στρατιωτικά.

Και στην συνέχεια με τις κατάλληλες συμμαχίες και συμμέτοχή και σε πολέμους, τόσο στον Κριμαϊκό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_69.html), όσο και εναντίον των Αυστριακών, να ενώσει όλα τα Ιταλικά κρατίδια σε ένα ενιαίο πολιτικό κράτος, την σημερινή Ιταλία που όλοι γνωρίζουμε, ενώ αυτή ως τότε ήταν διαιρεμένη (ήδη από τον Μεσαίωνα σε πολλά κρατίδια στα οποία υποκρούσαν πολύ για μόνες και δημαγωγοί-https://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_15.html, https://alophx.blogspot.com/2024/01/blog-post_35.html, https://alophx.blogspot.com/2016/11/blog-post_37.html).

Η ίδια ακριβώς κατάσταση επαναλήφθηκε στην συνέχεια από λίγους Αιώνες, αυτή την φόρα όχι στην Γαλλία, αλλά στην Γερμανία και συγκεκριμένα στο κράτος της Πρωσίας υπό την ικανή ηγεσία του καγκελάριου  Bismarck, στον οποίο ο μονάρχης της χώρας αυτής ανέθεσε την καγκελαρία.

Την περίοδο εκείνη η Γερμανία ήταν χωρισμένη σε πάρα πολλά κρατίδια, συνέπεια του 30ετόυς Πολέμου που αναφέρθηκε και τα οποία πολεμούσαν μεταξύ τους και παράλληλα είχαν και την Γαλλία αντίπαλο, η οποία προσπαθούσε όπως έκανε από την εποχή του Ρισελιέ να τα ελέγξει και να τα κρατήσει μονίμως διαιρεμένα.

Παράλληλα μέσα στην ίδια την πρωσικά συνέβησαν πολλές εντάσεις και οι εργάτες ξεσηκώνονταν όπως επίσης και αγρότες, γιατί δεν είχαν ουσιαστικά κανένα εισόδημα για να ζήσουν και τους καταπίεζαν οι πλούσιοι και αναμέναν πολλοί ότι θα γίνονταν και επανάσταση στην χώρα αυτή.

Οπότε ο Bismarck, ο οποίος ήταν ένας ικανός διπλωμάτης, προέβη καταρχάς στην ειρήνευση στο εσωτερικό μέτωπο με το να δώσει μισθούς δικαίωμα εργασίας και σταθερές ώρες δουλειές και ένα κοινωνικό κράτος στους Γερμανούς, οπότε με τον τρόπο αυτό ειρήνευσε την Γερμανία εσωτερικά και για τον λόγο αυτό επίσης έδωσε σε όλους τους αρένες του δικαίωμα ψήφου.

Έτα ο ίδιος ο Bismarck ο οποίος ήταν στρατιωτικός και μεγάλος γαιοκτήμονας προέβη στην αναδιοργάνωση του στρατού του, όπως επίσης και των μυστικών υπηρεσιών υπό την ικανοί ηγεσία του Wilhelm Stieber, ο οποίος κατάφερε να πάρει κάθε πληροφορία που χρειάζονταν το κράτος αυτό για να μπορεί να λειτουργήσει ομαλά.

Ο στρατός της Πρωσίας αναδιοργανώθηκε από τον ικανότατο στρατηγώ Μόλτκε τον Πρεσβύτερο, ο οποίος κατάφερε να τον κάνει έναν από τις πιο ισχυρούς στρατούς στον κόσμο εκείνης της εποχής, αν όχι τον πιο ισχυρό στην Ευρώπη.

Στη συνέχεια, με τις κατάλληλες διπλωματικές κινήσεις κατάφερε να φέρει σε συμμαχία με την Πρωσία πολλά από τα Γερμανικά κράτη και παράλληλα νικήσει σε πολέμους και να επεκτείνει τα Γερμανικά εδάφη, νικώντας τους Δανούς και τους Αυστριακούς.

Στο τέλος ο Μπίσμαρκ κατάφερε να νικήσει και τον τελευταίο μεγάλο εχθρό της ηνωμένης Γερμανίας, τους Γάλλους, οι οποίοι όπως είναι γνωστό με το Ρισελιέ τους είχαν χωρίσει σε πολλά κρατίδια και στο τέλος να τα ενώσει μετά την νίκη της Πρωσίας και των συμμάχων της στον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο του 1.871 μετά Χριστόν τους Γάλλους στην Γερμανία σε ένα ενιαίο κράτος που έγινε γνωστό ως το Β’ Γερμανικό Ράιχ.

Η Γαλλία από την πλευρά της ηττήθηκε και έχασε την Αυτοκρατορία της, ενώ ο Ναπολέων Τρίτος έπεσε από το θρόνο του και παράλληλα αναγκάστηκε η νέα Γαλλική κυβέρνηση να δώσει και τα εδάφη της Αλσατίας και της Λορένης, μαζί με μία μεγάλη πολεμική αποζημίωση στην Γερμανία.

Όμως αυτή η χαρά των Γερμανών δεν κράτησε πάρα πολύ γιατί μετά την ήττα που υπέστησαν αυτοί στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο υπό την ηγεσία του Kaizer Γουλιέλμου του Δεύτερου και η Γερμανία έχασε πολλά εδάφη, η Ρηνανία και η περιοχή του Ρουρ ήταν από την κατοχή των συμμάχων, ενώ ακόμα και Βαυαρία ετοιμαζόταν να αποχωριστεί εκείνη την περίοδο από την Γερμανία.

Το πρόβλημα ήταν ότι η χώρα αυτή την συγκεκριμένη περίοδο είχε χάσει όλο της τον στρατό, αφού τις απαγορεύτηκε να έχει, όπως και τον στόλο της, ενώ έπρεπε να πληρώσει και μεγάλη πολεμική αποζημίωση.

Η μεγάλη οικονομική κρίση που ακολούθησε τόσο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως και το μεγάλο οικονομικό κραχ στις ΗΠΑ εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο το 1.929 μετα Χριστόν και η οικονομία της Γερμανίας καταστράφηκε και η ανεργία και εκτοξεύτηκε σε τεράστιο βαθμό.

Εκείνη την περίοδο εμφανίστηκε στην Γερμανία ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος κατάφερε με τις εκλογές του 1.933 μετά Χριστόν να αναλάβει την εξουσία στην χώρα αυτή και να προβεί αμέσως στα μέτρα τα οποία πίστευε ο ίδιος ότι θα έπαιρναν σε ακμή ξανά την Γερμανία και να υλοποίει τα σχέδια που είχε ο ίδιος προαναγγείλει με το βιβλίο του, «Ο Αγών μου».

Πραγματικά για να ειρηνεύσει την Γερμανία στο εσωτερικό της, ο Hitler μείωσε την ανεργία με κατάλληλα οικονομικά μέτρα. τόσο έκνισαν με την κατασκευή πολλών δημόσιων έργων και οδών που έδιναν δουλειά στους ανέργους, όσο και με πολεμική οικονομία μειώνοντας μάλιστα τους ανέργους της Γερμανίας από τα 6 εκατομμύρια που ήταν ανέλαβε την εξουσία στους 500.000 αν και οι μισθοί τους δεν ήταν τόσο υψηλή όσο πριν από την κρίση στην Γερμανία.

Στην συνέχεια κατάφερε αφού επανάφερε την οικονομία και μείωσε την ανεργία να κάνει πάλι ισχυρό τον στρατό της Γερμανίας, μεταφέροντας πίσω σε αυτή όλες τις πολεμικές εγκαταστάσεις και εργοστάσια που είχαν μεταφερθεί κρυφά μετά τον Α΄ΠΠ στην Ρωσία με μυστικές συμφωνίες των δύο αυτών κρατών, αυξάνοντας υπέρμετρα τον στρατό της.

Παράλληλα ο ίδιος κατάφερε να δημιουργήσει την συμμαχία του Άξονα με την Ιταλία, την Ιαπωνία και άλλα Ευρωπαϊκά κράτη, ενώ επίσης μαζί με τους Ιταλούς συνήψε και το λεγόμενο Χαλύβδινο Σύμφωνο που ήταν μία οικονομική, πολιτική και κοινωνική και στρατιωτική ένωση των χωρών αυτών.

Ο Χίτλερ για την στρατηγική που εφάρμοσε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο επηρεάστηκε από τα γεγονότα που έχει ζήσει ο ίδιος στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως αντίστοιχα και ο Bismarck και ο Ρισελιέ για την εφαρμογή της πολιτικής τους ενάντια στους εχθρούς τους, επηρεάστηκαν από όσα είχαν συμβεί στις χώρες τους πριν οι ίδιοι αναλάβουν την εξουσία.

Όμως όπως είναι γνωστό στον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, στον οποίο πέθαναν 60 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ οι Γερμανοί και οι σύμμαχοι της στον Άξονα ηττήθηκαν και στο τέλος μετά την λήξη του πολέμου αυτού η Γερμανία χωρίστηκε σε δύο κράτη για όλη την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Παράλληλα η Γαλλία ήταν κατεστραμμένη και διαλυμένη στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού το Βόρειο τμήμα της το είχαν καταλάβει οι Γερμανοί, ενώ στο Νότιο τμήμα της η κυβέρνηση Πετταίν και Άλβα ουσιαστικά ήταν ένα προτεκτοράτο των Γερμανών.

Οπότε αυτή την διαιρεμένη και ηττημένη Γαλλία κατάφερε να την ενώσει χάρις τις μεγάλες πολιτικές, στρατιωτικές οικονομικές και διπλωματικές του ικανότητες ο στρατηγός Ντε Γκολ, ο οποίος μαζί με τους υπόλοιπους Συμμάχους ελευθέρωσε την χώρα αυτή και κατάφερε να γίνει Πρόεδρος της για πολλές δεκαετίες.

Αντίστοιχα τους Γερμανούς, οι οποίοι χωρίστηκαν σε δύο κράτη κατάφερε στο τέλος να τους ενώσει με διπλωματικές, οικονομικές και πολιτικές ικανότητες ο καγκελάριος Κολ με την λήξη του Ψυχρού Πολέμου με την επανένωση των δύο Γερμανών.

Φυσικά θα πρέπει να αναφερθεί ότι η κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τόσο ο Ντε Γκολ στην Γαλλία, όσο επίσης και οι Γερμανοί πολιτικοί ηγέτες φρόντισαν πέρα από την διπλωματία που έκαναν τόσο με την Δύση, όσο και με την Ανατολή, να υπάρχει και ένα κοινωνικό κράτος στις χώρες αυτές, προκειμένου να μην υπάρχουν εσωτερικές πολιτικές συγκρούσεις, ενίσχυσαν και αύξησαν το μέγεθος και την ικανότητα του στρατού τους, ενώ η Δαλία απέκτησε και πυρηνικά όπλα.

Όμως όπως είναι γνωστό η λήξη του Ψυχρού Πολέμου επέφερε και την διάλυση και καταστροφή της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας, η οποία ήταν η συνέχεια της Τσαρικής Αυτοκρατορίας και αποδυνάμωσε με τον τρόπο αυτό την Ρωσίας που έγινε τότε ανεξάρτητο κράτος.

Σε όλη την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ακολούθησαν πιστά την στρατηγική του γεωπολιτικού αναλυτική George Cenonan για ανάσχεση της Ρωσίας με κάθε τρόπο μέχρι αυτή να μην μπορεί πια να επεκταθεί και στο τέλος να καταρρεύσει όπως και έγινε, ενώ την ίδια ακριβώς θέση είχαν παλαιότερα και οι Ρώσοι αναλυτές Φοντέγιεφ και Αλεξάντερ Γκοτζάκοφ.

Το κενό αυτό ανέλαβε να εκπληρώσει ο ικανός ηγέτης της Ρωσίας, ο πρώην πράκτορας Βλαδίμηρος Πούτιν, ο οποίος προέβη και αυτός τις κατάλληλες κινήσεις για να κάνει πάλι ξανά ισχυρή και επανενωμένη την Ρωσία.

Και αυτός ειρήνευσε το εσωτερικό μέτωπο, αφού κατάφερε να εκδιώξεις τους ολιγάρχες και να φέρει πάλι την οικονομία της Ρωσίας υπό τον έλεγχο του κράτους και στην συνέχεια να αναδιοργανώσει τον στρατό και την οικονομία δίνοντας πίσω στους Ρώσους δουλειές και παράλληλα αύξηση στους μισθούς και στις συντάξεις τους.

Στην συνέχεια ο ίδιος κατάφερε να κερδίσει πολλούς πολέμους και να κάνει ισχυρή την Ρωσία, ενώνοντας πολλά Ρωσικά εδάφη με αυτή όπως, λόγο χάρη με τους πολέμους στην Γεωργία την Αμπχαζία και την Νοτιά Οσετία, αλλά και την Κριμαία και την Μικρορωσία και την Νοβορώσια στην Ουκρανία.

Και παράλληλα μέσω μιας νέας ένωσης, της λεγόμενης Ευρασιατικής Ένωσης, κατάφερε να ενώσει πάρα πολλά κράτη της Ευρασίας οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά, μαζί με το Σύμφωνο Συλλογικής ασφαλείας, ένα νέο κράτος ιδρύοντας κατά κάποιο τρόπο μια νέα μίνι Σοβιετική Ένωση νούμερο 2.

Αλλά και η πατρίδα μας στις μέρες μας είναι εντελώς διαλυμένη από τους διεφθαρμένους πολιτικούς της και μόνο αν εμφανιστεί ένας πολιτικός σαν τον Καποδίστρια θα καταφέρει η Ελλάδα να ορθοποδήσει ξανά και να γίνει ξανά ισχυρή (https://alophx.blogspot.com/2024/07/blog-post_6.html), αφού φύγει επιτέλους το νυν απόλυτα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.