ΟΙ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΟΙ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΣΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας υπήρχαν πολλές και Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες επιτέθηκαν στην γη του Αφγανιστάν προκειμένου να την καταλάβουν και να εκμεταλλευτούν και οι πολιτική της θέση όπως και τα πλούσια ορυκτά της, αλλά στο τέλος αντί να βγουν νικήτριες, φεύγαν από αυτές ηττημένες και ταπεινωμένες.

Αυτό ήταν κάπως συνέβη τακτικά σχεδόν στην Αφγανική ιστορία, στην οποία μεγάλες Αυτοκρατορίας κατάφερε μεν να εισβάλουν σε αυτή, αλλά δεν κατάφεραν να βγουν κερδισμένες, αλλά μόνο ηττημένες μετά από την σκληρή αντίσταση των Αφγανών.

Η πρώτη σημαντική εξέγερση αυτού του είδους από τους Αφγανούς έγινε ενάντια στους Βρετανούς, οι οποίοι εισέβαλαν κατά την διάρκεια του 19^ου Αιώνα μετά Χριστόν στο Αφγανιστάν για να το καταλάβουν και να έχουν μία εύκολη πρόσβαση στην Κεντρική Ασία, αλλά και να κατακτήσουν τα ορυκτά του.

Αρχηγό της συγκεκριμένης στρατιάς οι Βρετανοί επέλεξαν έναν παλαιό στρατηγό του Κριμαϊκού Πολέμου, τον πολύ ηλικιωμένο, ανίκανος και με άνοια, τον Elfiston, με τον οποίον πίστευαν ότι θα κατάφεραν να κατακτήσουν την χώρα αυτή.

Σύντομα όμως βρέθηκαν στην  χώρα αυτή συνάντησαν πάρα πολύ σκληρό ανταρτοπόλεμο, ο οποίος αντί να τους κάνει συνετούς και να προσπαθήσουν να βρουν μία πολιτική λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα, αντίθετα να τους έκανε πιο αλαζόνες και θρασείς, όπως και να εισχωρούν όλο και πιο βαθιά στην Αφγανική επικράτεια. Όμως ο κακός σχεδιασμός τους και η μεγάλη αντίσταση των Αφγανών ισλαμιστών, όπως επίσης και η ανικανότητα και η ηλικία του Έλφιστον είχε σαν αποτέλεσμά οι Βρετανοί να αναγκαστούν αποχωρήσουν από την χώρα αυτή ηττημένοι.

Όμως καθώς έφευγαν ηττημένοι από την συγκεκριμένη χώρα, δεν κατάφεραν σε καμία περίπτωση να περισώσουν το στρατό τους, ο οποίος αντίθετα όχι μόνο δεν βγήκε νικητής από αυτή την κατάσταση αυτή, αλλά παράλληλα κατάφερε να καταστραφεί ολοκληρωτικά από τις επιθέσεις των Αφγανών μαζί με τον αρχηγό του και μόνο 5 άτομα κατάφεραν να γλιτώσουν και να γυρίσουν πίσω ζωντανοί στις Ινδίες.

Αυτή ήταν η πρώτη συντριπτική ήττα σύγχρονων δυτικών και Ευρωπαϊκών στρατών που εισέβαλαν στο Αφγανιστάν οι οποίες αποχώρησαν ηττημένες και διαλυμένες με πρώτη την Μεγάλη Βρετανία, αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί, αφού τους στην συνέχεια ακολούθησαν κι άλλες εισβολές στην χώρα αυτή, με πρώτη και καλύτερη αυτή των Σοβιετικών και ακολούθησε αμέσως μετά αυτή των Αμερικάνων.

Στο Αφγανιστάν, είχαν εισβάλει οι Σοβιετικοί το έτος 1.979 Χριστόν, με το πρόσχημα ότι ήθελαν να βοηθήσουν την τοπική κυβέρνηση, άλλα η αλήθεια είναι ότι αυτοί μπήκαν στην χώρα αυτή για να στηρίξουν ένα κομμουνιστικό καθεστώς που είχε πάρει την εξουσία με πραξικόπημα και χωρίς να το θέλεις ο λαός, όπως επίσης και για να αρπάξουν της πάρα πολλές πλούσιές γαίες που υπήρχαν (και υπάρχουν) στο Αφγανιστάν, όπως και τα σημαντικά ορυκτά του, αλλά και για να μπορέσουμε με την κατάληψη της χώρας αυτής να περάσουν και ένα νέο ενεργειακό αγωγό προς στην Ινδία.

Όμως σύντομα και οι Σοβιετικοί αντιμετώπισαν και αυτοί εάν ισχυρό ανταρτοπόλεμο από τους ισλαμιστές που εξεγέρθηκαν ενάντια στο καθεστώς και ήταν ενάντια στα μέτρα που έπαιρναν υπέρ των γυναικών όπως επίσης και στην πολιτική καταπίεσή τους και την προπαγάνδα τους που ήταν τελείως αντίθετη με το ισλάμ.

Σύντομα λοιπόν οι ισλαμιστές άρχισαν να λαμβάνουν βοήθεια από τις πετρομοναρχίες του Κόλπου, την Τουρκία (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html), του Πακιστάν, το Ιράν και άλλες ισλαμικές χώρες, ενώ άλλος ένας λόγος που έγινε αυτό είναι απλά και επειδή οι Αμερικανοί προκειμένου να καταπονήσουν τους σοβιετικούς δίνοντας πολλά χρήματα και εφόδια, όπως και όπλα στους αντάρτες, με σκοπό επίσης να πάρουν και εκδίκηση γιατί βοήθεια που έδωσαν οι Σοβιετικοί και οι Κινέζοι στον πόλεμο του Βιετνάμ στους εχθρούς τους.

Πραγματικά έτσι συνέβη και στην συνέχεια μετά από ένα μακρόχρονο ανταρτοπόλεμο και οι Σοβιετικοί αποφάσισαν όταν ηγέτης τους έγινε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ λόγω και των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετώπιζε τότε η Σοβιετική οικονομία, να εγκαταλείψουν την χώρα αυτή.

Σύντομα ο Σοβιετικός στρατός αποχώρησε, όμως αφού πρώτα έδωσε πολλά όπλα και χρήματα στην ηγεσία του να Νατσιμπουλάχ στο Αφγανιστάν που ήταν και ο τελευταίος κομμουνιστής του δικτάτορας και προσπάθησε με τον στρατό και την εκπαίδευση που είχε ο στρατός του να αντιμετωπίσει τους αντάρτες.

Όμως Αφγανικός στρατός αποδείχθηκε και αυτός ένα μεγάλο φιάσκο όπως ήταν ο στρατός του Νότιου Βιετνάμ τελείως ανίκανος να αντιμετωπίσει τους αντάρτες και στις μάχες που έδωσε με αυτούς ηττήθηκε κατά κράτος.

Οπότε με τον τρόπο αυτό οι αντάρτες κατάφεραν σύντομα να καταλάβουν την πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, την Καμπούλ και στην συνέχεια συνέλαβαν τον Νατσιμπουλάχ, τον οποίο εκτέλεσαν με πάρα πολύ βάρβαρο τρόπο για τα εγκλήματα που είχε κάνει και αυτός και τον κρέμασαν (όπως ακριβώς κάνουν στις μέρες μας με τους συγγενείς του Άσαντ στην Συρία οι ισλαμιστές).

Η ίδια ακριβώς κατάσταση επαναλήφθηκε μετά από μερικές δεκαετίες αυτή την φορά που τους Αμερικανούς που εισέβαλλαν και αυτοί στο Αφγανιστάν προσπαθώντας να κατακτήσουν την χώρα αυτή και να ρίξουν το καθεστώς των Ταλιμπάν, το οποίο στο ότι επικρατήσει και είχε επιβάλει τον ισλαμικό νόμο στην χώρα αυτή.

Η Αμερικανοί εισέβαλαν και αυτοί στο Αφγανιστάν για τους ίδιους ακριβώς λόγους με τους Σοβιετικούς δηλαδή με το πρόσχημα ότι ήθελαν να βοηθήσουν την τοπική κυβέρνηση, άλλα η αλήθεια είναι ότι αυτοί μπήκαν στην χώρα αυτή για να αρπάξουν της πάρα πολλές πλούσιες γαίες που υπήρχαν (και υπάρχουν) στο Αφγανιστάν, όπως και τα σημαντικά ορυκτά του, αλλά και για να μπορέσουν με την κατάληψη της χώρας αυτής να περάσουν και ένα νέο ενεργειακό αγωγό προς στην Ινδία.

Όμως σύντομα και οι Αμερικανοί αντιμετώπισαν και αυτοί ένα ισχυρό ανταρτοπόλεμο από τους ισλαμιστές που εξεγέρθηκαν ενάντια στο καθεστώς και ήταν ενάντια στα μέτρα που έπαιρναν υπέρ των γυναικών όπως επίσης και στην πολιτική καταπίεσή τους και την προπαγάνδα τους που ήταν τελείως αντίθετη με το ισλάμ.

Σύντομα λοιπόν οι ισλαμιστές άρχισαν να λαμβάνουν βοήθεια από τις πετρομοναρχίες του Κόλπου, την Τουρκία (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html), του Πακιστάν, το Ιράν και άλλες ισλαμικές χώρες, ενώ άλλος ένας λόγος που έγινε αυτό είναι απλά και επειδή οι Ρώσοι και οι Κινέζοι προκειμένου να καταπονήσουν τους Αμερικανούς δίνοντας πολλά χρήματα και εφόδια, όπως και όπλα στους αντάρτες, με σκοπό επίσης να πάρουν και εκδίκηση γιατί βοήθεια που έδωσαν οι Αμερικανοί στον προηγούμενο πόλεμο στο Αφγανιστάν στους εχθρούς τους.

Πραγματικά έτσι συνέβη και στην συνέχεια μετά από ένα μακρόχρονο ανταρτοπόλεμο και οι Αμερικανοί αποφάσισαν λόγω και των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετώπιζε τότε η Αμερικανική οικονομία, να εγκαταλείψουν την χώρα αυτή.

Σύντομα ο Αμερικάνικος στρατός αποχώρησε, όμως αφού πρώτα έδωσε πολλά όπλα και χρήματα στην ηγεσία του να Γκάνι στο Αφγανιστάν που ήταν και ο τελευταίος κομμουνιστής του δικτάτορας και προσπάθησε με τον στρατό και την εκπαίδευση που είχε ο στρατός του να αντιμετωπίσει τους αντάρτες.

Όμως Αφγανικός στρατός αποδείχθηκε και αυτός ένα μεγάλο φιάσκο όπως ήταν ο στρατός του Νότιου Βιετνάμ τελείως ανίκανος να αντιμετωπίσει τους αντάρτες και στις μάχες που έδωσε με αυτούς ηττήθηκε κατά κράτος.

Οπότε με τον τρόπο αυτό οι αντάρτες κατάφεραν σύντομα να καταλάβουν την πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, την Καμπούλ και στην συνέχεια ο Γκάνι το έσκασε με ελικόπτερο (όπως και οι ηγέτες του Νοτίου Βιετνάμ με την πτώση του Ανόι).

Στην ουσία ο πόλεμος αυτός αποδείξει ένα τεράστιο φιάσκο για την Αμερική και το τελικό αποτέλεσμα ήταν μία ντροπιαστική ήττα και αποχώρηση, όπως ακριβώς συνέβη και όταν εισέβαλαν στην χώρα αυτή η Σοβιετική Ένωση σε ένα νέο δεύτερο Βιετνάμ στην Κεντρική Ασία αυτή την φορά, οπού οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν φανατικούς ισλαμιστές, αντί τους φανατικούς κομμουνιστές στο Βιετνάμ στην Νοτιά Ασία.

Όμως δεν σταμάτησαν μόνο εκεί αυτές είναι αλλαγές αφού ακριβώς η ίδια κατάσταση επαναλήφθηκε στις μέρες μας αυτή την φορά όμως στην Συρία του Μπάσαρ Αλ Άσαντ, τον οποίο είχε να βοηθήσει η Ρωσία το έτος 2014 μετά Χριστόν ως το 2017 μετά Χριστόν να νικήσει τους ισλαμιστές εχθρούς του, όπως είχαν κάνει και οι Σοβιετικοί παλαιότερα με τον πατέρα του.

Όμως δεν συνέβη το ίδιο ακριβώς και στις μέρες μας όταν για άλλη μία φορά οι ισλαμιστές επαναστάτες ενάντια στο συγκεκριμένο καθεστώς και στην συγκεκριμένη οικογένεια, αφού οι Ρώσοι που ήταν απασχολημένοι με την Ουκρανία και η Χεζμπολάχ ήταν αποδυναμωμένοι από τον πόλεμο με το Ισραήλ, όπως είπες και το Ιράν και δεν κατάφερα να βοηθήσουν την χώρα αυτή.

Οπότε το αποτέλεσμα στην περίπτωση αυτή ήταν χωρίς την βοήθεια αυτή την φορά της Ρωσίας, του Ιρρά και της Χεζμπολάχ, το καθεστώς του Άσαντ, έχοντας κάνει και το μεγάλο λάθος να αποστρατεύσει μεγάλο μέρος του στρατού του να καταρρεύσει σύντομα και πάρω πολλοί από τους στρατιώτες του να παραδώσουν τα όπλα και να βγάλουν τις στολές τους και  να παραδοθούν, είτε να ενωθούν με τους ισλαμιστές.

Σύντομα με τον τρόπο αυτό χωρίς να έχει γίνει καμία πραγματική μάχη, το καθεστώς κατέρρευσε τελείως και οι ισλαμιστές κατέλαβαν μεγάλες πόλεις, όπως λόγω χάρη το Χαλέπι, το Χομς και στο τέλος ακόμα και την ίδια την ίδια την Δαμασκό.

Πολύ αναμμένων ότι σύντομα το συγκεκριμένο ισλαμικό καθεστώς θα προσπαθήσει να προωθηθεί προς το Ιράκ, τον Λίβανο και την Ιορδανία και να επιβάλει και στις περιοχές αυτές επίσης ένας σκληρό και ισλαμιστικών δικτατορικό καθεστώς, εάν δεν επέμβουν οι Ιρανοί, η Χεζμπολάχ, οι Ρώσοι, οι  Αμερικάνοι και οι Κούρδοι.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.