ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας του 19^ου Αιώνα μετά Χριστόν, όπως επίσης και το 20^ου Αιώνα μ.Χ. αλλά για του 21^ου Αιώνα μετά Χριστόν υπήρξε μία μεγάλη διαμάχη στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής από τους δυτικούς, οι οποίοι προσπαθούσαν να καταλάβουν τις χώρες της περιοχής αυτής.

Και παράλληλα με την κατάληψη των χωρών αυτών και των πλούσιων ορυκτών χώρων αυτών, όπως και των πετρελαίων και του φυσικού αερίου που περιέχουν, ενώ ήθελαν να διώξουν από τις περιοχές αυτές τους Ρώσους και άλλους παράγοντες, οι οποίοι θεωρούνταν επικίνδυνοι για αυτούς.

Για τον λόγο αυτό τον 19^ο Αιώνα μετά Χριστόν ξεκίνησε στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας το λεγόμενο και «Μεγάλο Παιχνίδι» μεταξύ της Ρωσίας, όπως επίσης και της Μεγάλης Βρετανίας για τον έλεγχο των χωρών αυτής της περιοχής όπως και τον Ινδιών.

Οι Βρετανοί φοβόταν ότι οι Ρώσοι ήθελαν να επιτεθούν και να καταλάβουν την περιοχή αυτή ως τις Ινδίες, κάτι το οποίο δεν ίσχυε στην πραγματικότητα ούτε είχαν και την δύναμη για να το κάνουν εκείνη την περίοδο, αλλά παρόλα αυτά τους έφερε να κάθε φορά εμπόδια για να τους νικήσει.

Για τον λόγο αυτό οι Βρετανοί όπως έκαναν οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί που στήριξαν τους Ιάπωνες στον πόλεμο με την Ρωσία το 1.905 μετά Χριστόν προκειμένου να αποδυναμώσουν την χώρα αυτή και να μπορέσουν να σταματήσουν την προέλαση των Ρώσων στην συγκεκριμένη περιοχή.

Παρόλα αυτά η άνοδος της Γερμανίας έφερε τις δύο χώρες αυτές κοντά και αποφασίστηκε ότι το σημείο το οποίο θα χωριζόταν η περιοχή και οι ζώνες επιρροής ανάμεσα σε αυτές τις δύο χώρες, αφού η μένει η Κεντρική Ασία, Τουρκεστάν και Καύκασος θα ανήκαν στην Ρωσία, ενώ το Αφγανιστάν και Ινδίας να βρίσκονταν υπό την επιρροή της Μεγάλης Βρετανίας και το Ιράν αι είχε μεικτή πολιτική επιρροή.

Για την Μέση Ανατολή είχε αποφασιστεί ότι στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο ότι αυτή η περιοχή θα μοιραζόταν μεταξύ των Βρετανών για τον Γάλλων αν και αλήθεια είναι ότι ακόμη και σύμμαχοι των Τούρκων Γερμανοί σκόπευα εάν νικούσαν στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, να διαλύσουν την Τουρκία και Αυτοκρατορία της και να την μοιράσουν μεταξύ των ίδιων, όπως επίσης τον Αυστριακών και των Ιταλών συμμάχων τους, δείχνοντας έτσι ποσό αξιόπιστοι σύμμαχοι ήταν.

Πραγματικά οι Ρώσοι «το μόνο» που ζήτησαν στην συγκεκριμένη περιοχή ήταν κάποιες ζώνες επιρροής, όπως και η ίδρυση παράλληλα ενός Ασσυροχαλδαίους, ενός Αρμένικου και ενός Ποντιακού κράτους, αλλά παράλληλα και κατοχή των Στενών και της Κωνσταντινούπολης, όπως και η Πόλη, κάτι το οποίο έκαναν δεκτό τόσο οι Βρετανοί, όσο και οι Γάλλοι.

Όμως η εξέλιξη του πολέμου δεν κατάφερε να κάνει η εφικτό την εξέλιξη μιας τέτοιες κατάστασης, αφού όπως είναι γνωστό με τα χρήμα των Γερμανών έπεσε η Τσαρική Ρωσία (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html) και ενώ είχαν προελάσει και ελευθερώσει τον Πόντο, την Αρμενία εντός της Τουρκίας, όπως επίσης και τους Ασσυροχαλδαίους με το πραξικόπημα των μπολσεβίκων και αναγκάστηκε ο Ρωσικός στρατός να γυρίσει πίσω και η γενοκτονία αυτόν τον λαών που είχε ξεκινήσει ήδη πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο να ολοκληρωθεί τότε από τον Κεμάλ Αττατούρκ μετά τους Νεότουρκους, των οποίων και ο ίδιος ήταν μέλος.

Παρόλα αυτά η συμφωνία έστω και χωρίς τους Ρώσους για την περιοχή της Μέσης Ανατολής πραγματικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι όντως εκπληρώθηκε και παρά τις ψεύτικες στις υποσχέσεις που είχαν δώσεις στους Άραβες οι Βρετανοί και οι Γάλλοι ξεγελώντας ακόμη και τον ίδιο τον πράκτορά τους, τον γνωστό σε όλους μας Λόρενς της Αραβίας με τον ανταρτοπόλεμο που έκαναν οι Άραβες εναντίον των Τούρκων, με αντάλλαγμα να έχουν ένα μεγάλο Αραβικό κράτος, αλλά έκανα ακριβώς το αντίθετο.

Διότι από την μία έδωσαν την υπόσχεση μέσω του Λόρδου Μπαλφούρ, χάρις και στον Εβραϊκής καταγωγής Βίασαν ότι θα ιδρύαν στην Παλαιστίνη ένα Εβραϊκό κράτος και μία εστία για τον Εβραϊκό λαό, καταπατώντας και δικαιώματα των ντόπιων και χωρίς φυσικά να τους ρωτήσουν ποτέ.

Και σαν να μην ήταν αυτό αρκετό σαν να με ακόμη μία μαχαιριά και δεύτερη προδοσία εναντίον των Αράβων συμμάχων τους οι Γάλλοι και οι Βρετανοί φρόντισαν με τις συμφωνίες των Σάικς και Πίκο (https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_6.html), χώρισαν την Μέση Ανατολή σε πολλά κρατίδια και όχι ένα ενιαίο Αραβικό κράτος καμία να κάνουν πολλές προτεκτοράτα, από τα οποία φρόντισαν να πάρουν τους ορυκτούς πόρους τους, έχοντας στήσει σε αυτά και βάσεις.

Άρα το μόνο που κατάφερε η συγκεκριμένη συνθήκη ήταν να δημιουργήσει προβλήματα και να προκαλέσει την οργή των Αράβων, με συνέπεια την άνοδο του Αραβικού εθνικισμού και παράλληλα πολλές συγκρούσεις μεταξύ των Αράβων, Παλαιστίνιων και των υπολοίπων Αράβων με τους Εβραίους και με πολλούς πολέμους και συγκρούσεις που από τότε δεν έχουν τελειωμό, λόγω της Εβραϊκής μετανάστευσης, παράνομης ως επί το πλείστον στην Παλαιστίνη.

Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι δυνάμεις του Άξονα προσπάθησαν, ανεπιτυχώς είναι η αλήθεια, να κατακτήσουν την συγκεκριμένη περιοχή και να ελέγξουν τα πλούσια πετρέλαια της, όταν ο Χίτλερ απέστειλε σώμα στρατού εκεί, το λεγόμενο AAfrica COpus υπό τον ικανό Γερμανός Στρατάρχη ROpel.

Όμως αυτός παρά τις πρώτες του επιτυχίες στο τέλος ηττήθηκε από τον Βρετανό στρατηγό Μοντγκόμερι χάρης στις ικανότητες και την υπεροπλία του δευτέρου, ένα παράλληλα το συμμαχικό στους Γερμανούς δωσιλογικών καθεστώς του Βίσυ, το οποίο και κατείχε την Συρία και τον Λίβανο, δέχτηκε επίθεση από τους Βρετανούς, οι οποίοι κατέλαβαν τα εδάφη αυτά, ενώ και το φιλογερμανική πραξικόπημα του Γκαιλάνι στο Ιράκ απέτυχε.

Κατά παράδοξο τρόπο το όνομα του Γκαιλάνι θυμίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό το ψευδώνυμο και προσωνύμιο του νυν ηγέτη του ισλαμικού κράτους της Συρίας, το Τζουλάνι, ο οποίος και αυτός με το στρατό του και με χρήματα ξένων, συγκεκριμένα τον Τούρκων, των Ισραηλινών, των δυτικών και των πετρομοναρχιών του Κόλπου, κατέλαβε την Συρία, ενώ ο Ιρακινός ομόλογος του που ήταν παναραβιστής και φίλος του ισλαμιστή και Μεγάλου Μουφτή της Ιερουσαλήμ Χουσεΐνι και κατέλαβε προσωρινά το Ιράκ με χρήματα των Γερμανών.

Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως είναι γνωστό σε όλους μας ακολούθησε ο Ψυχρός Πόλεμος, στον οποίο η Μέση Ανατολή εκρήκτηχτηκε για άλλη μία φορά μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, όπως επίσης και μετά την έναρξη του πρώτου Αραβοϊσραηλινού Πολέμου στην περιοχή αυτή, ενώ Στηβ συνέχεια ακολούθησαν πολύ πόλεμοι μεταξύ των Αράβων και του Ισραήλ που διήρκησαν πολλές δεκαετίες.

Από τα καθεστώτα της περιοχής, πολλά μετά την ήττα των Αράβων έγιναν πολλές δικτατορίες και έπεισαν μοναρχίες σε πολλά από αυτά πολλά και έγιναν εθνικιστικά, ουσιαστικά μαράθηκα και μανάβικά και στην συνέχεια πολλά από αυτά συμμάχησαν με τους Σοβιετικούς προκειμένου να μπορέσουν να εξοπλιστούν να νικήσουν τους αντιπάλους τους, τις μοναρχίες, όπως επίσης και το Ισραήλ και να ελευθερώσουν την Παλαιστίνη και να ενώσουν τους Άραβες υπό την ηγεσία τους.

Από την άλλη πλευρά οι μοναρχίες της Αραβία συμμάχησαν κατά κύριο λόγο, όπως και στην Βόρεια Αφρική με τους Αμερικανούς και την Δύση, ενώ υπήρχαν και άλλες δικτατορίες μοναρχικές ή στρατιωτικές, όπως το Ιράν του Σάχη, όπως επίσης και το Πακιστάν, οι οποίες παράλληλα συμμάχησαν με την Δύση.

Στην ουσία την συγκεκριμένη περίοδο για άλλη μία φορά συνέβη ένα νέο «Μεγάλο Παιχνίδι» στον ψυχρό πόλεμο αυτή την φορά, όμως μεταξύ των Ρώσων και όχι μόνο των Βρετανών, αλλά επίσης και το Αμερικάνων για τον έλεγχο των πλουσίων χώρων της περιοχής αυτής.

Για τον λόγο αυτό οι Αγγλοσάξονες, όπως προσπάθησαν να κάνουν και στο πρώτο «Μεγάλο Παιχνίδι» χρηματοδότησαν πολλά ανταρκτικά και ισλαμίστριά και αποσχιστικά κινήματα κατά της Σοβιετικής Ένωσης, στο Τουρκεστάν, όπως επίσης παράλληλα και στον Καύκασο, αλλά και στο Αφγανιστάν, προκειμένου την αποδυναμώσουν κάτι το οποίο είναι εφικτό μετά την ήττα των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν το 1.989 μετά Χριστόν .

Ιδίως μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης σε πολλά μικρά κρατίδια και την αποχώρηση της και την παύση στήριξης της σε καθεστώτα φιλικά σε αυτή στην Μέση Ανατολή, στην Ασία, όπως και στην Αφρική, ενώ πολλά από αυτά αναγκάστηκαν να συνεργαστούν τους Αμερικανούς αν και αυτό δεν τους έσωσε, ειδικά μετά την «Αραβική Άνοιξη» ή πιο σωστά ισλαμικά χειμώνα που συνέβη σε αυτά σε πολύ μεγάλο βαθμό για να χρονικό διάστημα και μόνιμα.

Παράλληλα οι Αμερικανοί, όπως εκείνη την περίοδο χρηματοδότηση ων για άλλη μία φορά ισλαμιστές, όπως έκαναν στο Αφγανιστάν αυτή την φορά όμως στην Συρία, προκειμένου να αποδυναμώσουν τους Ρώσους και τους αναγκάσουν να φύγουν από την χώρα αυτή.

Η πρώτη τους απόπειρα στην οποία είχαν την στήριξη του Ισραήλ, όπως επίσης και της Τουρκίας και των πετρομοναρχιών του Κόλπου, απέτυχε παταγωδώς όταν οι Ρώσοι μαζί με τους Ιρανούς και την Χεζμπολάχ και ως ένα σημείο και τους Κούρδους έφτασαν στην περιοχή αυτή και διαλύσαν τους ισλαμιστές μετά από στις σκληρές μάχες το 2017 μετά Χριστόν και στην συνέχεια απελευθέρωσαν πολλές πόλεις της Συρίας αλλά και του Ιράκ που είχαν στην κατοχή τους οι ισλαμιστές.

Αυτό όμως αντί να προκαλέσει όπως θα περίμενε κανείς μία μεγάλη ανακούφιση και μόνιμες τηλεοπτική ετοιμότητα των Σύρων όπως επίσης και τον ηράκλειων για να δημιουργήσουν το συναντήστε δυστυχώς θα μπορούσε να πει κανείς ότι συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

Η σημαντική νίκη κατά των ισλαμιστών το 2017 μ.Χ. προκάλεσε τον εφησυχασμό του Συριακό καθεστώτος, το οποίο έκανε το μεγάλο λάθος να αποστρατεύσει μεγάλο μέρος του στρατού, πιστεύοντας ότι δεν θα ξανά-αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα και ξέρεις τον ισλαμιστών στο προσεχές μέλλον.

Οπότε οι δυτικοί εκμεταλλευόμενοι αυτή την φορά και με πιο έξυπνο τρόπο το γεγονός ότι οι Ρώσοι από την μία πολεμούσαν στην Ουκρανία και δεν μπορούσαν στείλουν μεγάλο μέρος του στρατού τους στην Συρία όπως επίσης και το γεγονός ότι η Χεζμπολάχ είχε πολλά προβλήματα και πόλεμο στον Λίβανο αυτή την φορά, επιτέθηκαν μέσω των ισλαμιστών στην Συρία, οι οποίοι δεν είχαν αντιμετωπίσουν αξιόλογος αντιπάλους.

Πραγματικά μετά από προέλαση μόνο λίγο το ημερών κατάφεραν να νικήσουν πολλές Συριακές δυνάμεις και να καταλάβουν πολλές και μεγάλες και σημαντικές πόλεις, όπως λογού χάριν το Χαλέπι, την Χομς και στο τέλος να φτάσουν και να πολιορκήσουν την ίδια την Δαμασκό.

Στην ουσία στις περιοχές αυτές οι ισλαμιστές δεν συνάντησαν καμία αξιόλογη αντίδραση από το Συριακό στρατό, ο οποίος άρχισε σιγά-σιγά να διαλύεται, ενώ όλοι περιμένων ότι τόσο το καθεστώς όσο και οι Πραιτοριανοί αυτού θα πολεμούσαν σκληρά προκειμένου να κρατήσουν τις θέσεις και τις πόλεις τους στην Συρία.

Παρόλα αυτά κάτι τέτοιο δεν συνέβη και ακριβώς αντίθετα θα μπορούσε να πει κανείς η μία πόλη μετά την άλλη παραδίδονταν μαζικά, ενώ ακόμα και οι Σύροι στρατιώτες πετούσαν τα όπλα τους και τις στολές τους και είτε παραδίδονταν στους ισλαμιστές, είτε ενώνονταν μαζί τους σε ένα σε μία ξέφρενη προέλευση που είχαν ξεκινήσει αυτοί.

Τελικά της 8 Δεκεμβρίου το 2024 μετά Χριστόν οι ισλαμιστές κατάφεραν υπό την ηγεσία του ηγέτη τους Αλ Γκουλάνι να καταλάβουν την Δαμασκό και στην ουσία με τον τρόπο αυτό έπεσε το καθεστώς Άσαντ, το οποίο κυβερνούσε για περίπου μισό Αιώνα την Συρία.

Πολύ αναμένουν ότι μετά από αυτή την πολύ μεγάλη νίκη, όπως επίσης και την κατάληψη πολλών αποθηκών οπλισμού του Συριακού καθεστώτος και την ενίσχυση του στρατού τους, οι ισλαμιστές μπορούν να καταλάβουν ή να προσπαθήσουν να καταλάβουν και άλλες περιοχές, όπως λόγου χάρη την Ιορδανία, τον Λίβανο, το Ιράκ κ.λ.π - και να επιβάλλουν και σε αυτές ισλαμικά καθεστώτα.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι αυτή η μεγάλη νίκη των ισλαμιστών θα εμπνεύσει παρεμφερές εξεγέρσεις αφού πρώτα λάβουν οπλισμό και εκπαίδευση και σε άλλες περιοχές του μουσουλμανικού κόσμου, οι οποίες παλαιότερα είχαν και αυτές δικτατορικά ή άλλα μοναχικά καθεστώτα.

Συγκεκριμένα το ίδιο πράγμα θα μπορούσε να συμβεί στο Ιράκ, το οποίο γειτνιάζει και είναι πολύ κοντά στην Συρία, στον Λίβανο, όπως επίσης και στην Ιορδανία και με τον τρόπο αυτό θα καταφέρουν οι ισλαμιστές να δημιουργήσουν μία μεγάλη ισλαμική Αυτοκρατορία που θα περιλάβαινε τα εδάφη αυτά (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_20.html).

Οι ισλαμιστές εάν καταφέρουν και καταλάβουν επίσης και τον Λίβανο με την βοήθεια της Τουρκίας, θα μπορούσαν να συγκρουστούν με το Ισραήλ και να προσπαθήσουν να καταλάβουν τα εδάφη του Γκολάν (από τα οποία κατάγεται ο Γκουλάνι), όπως επίσης και να φτάσουν μέσω Ιορδανίας στην Δυτική όχθη και στην Ιερουσαλήμ, στην οποία πως γνωστόν ο ίδιος ο Ερντογάν θέλει να ανακηρυχθεί ηγέτης όλων των μουσουλμάνων.

Εννοείται βέβαιο ότι σε μια τέτοια περίπτωση το πιθανότερο είναι ότι θα εξαγριώσει τους Ισραηλινούς και να πάθει ακριβώς ότι κι ο Άσαντ, τον οποίο πώς είναι γνωστό μία μέρα πριν την αρχή του ξεκινήματος της πτώσης της Συρίας, τον είχε προειδοποιήσει ο Νετανιάχου ότι θα είχε πολύ κακό τέλος αυτός και το καθεστώς του.

Οι Ρώσοι από την πλευρά τους μπροστά σε αυτή την νέα προδοσία της Τουρκίας, η οποία τους χτύπησε στην Συρία μπορούν να δράσουν όπως ακριβώς έκαναν στον Ψυχρό Πόλεμο και να υποστηρίξουν με χρήματα και όπλα αντάρτικα κινήματα εναντίον της μέσα στην ίδια της την επικράτεια.

Συγκεκριμένα τα κινήματα τα οποία υποστήριξαν και στον Ψυχρό πόλεμο, δηλαδή το Κουρδικό PKK, όπως επίσης παράλληλα και τον Αρμενικό στρατό Σάλα, αλλά επίσης και τους Ελληνόφωνους μουσουλμάνους αντάρτες του Πόντου, με σκοπό εάν η Τουρκία μπλεχτεί στην Συρία και στείλει εκεί πολύ στρατό, οι αντάρτες χωρίς να έχουν αντιμετωπίσουν πολύ το τακτικό στρατό εντός της Τουρκίας, να καταλάβουν εδάφη της και να την διαμελίσουν και με τον τρόπο αυτό να βοηθήσουν να υλοποιηθεί το σχέδιο των ΗΠΑ για την διάλυση της Μέσης Ανατολής με το σχέδιο «Μεγάλη Μέση Ανατολή».

Αν αυτό συμβεί εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι σύντομα θα πέσει και να το κάνω από την εξουσία αν χάσει εδάφη είτε από τους εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο ή το από εξέγερση κεμαλικών είτε από πραξικόπημα και δολοφονία είτε χάντρες δημοτικότητα και τις εκλογές της συνέχεια.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.