ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΦΕΡΑΝ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΦΕΡΑΝ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό υπήρξαν ιστορικά και διαχρονικά, ιδιαίτερα στην εποχή μας, πολλοί πολιτικοί οι οποίοι παρίσταναν κατά βάση τους αριστερούς δημοκρατικούς επαναστάτες, οι οποίοι θα έφερναν δήθεν την «αλλαγή» στην χώρα τους όπως και σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι προσπάθησαν δήθεν για το καλό, ενώ στην πραγματικότητα πρόδωσαν τους λαούς τους και επέφεραν σε αυτούς μεγάλες καταστροφές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του είδος αυτού ήταν στην Ιαπωνία ο πρωθυπουργός Χατογιάμα, ο οποίος κατάφερε με το δημοκρατικό κόμμα του, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας αυτής, να γίνει πρωθυπουργός και να σχηματίσει κυβέρνηση μετά από 70 χρόνια από τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όμως όταν ο ίδιος ανέλαβε την εξουσία αποδείχτηκε τόσο ανίκανος, αποτυχημένος και διεφθαρμένος, που αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά από λίγα έτη και στις επόμενες εκλογές που ακολούθησαν ο ίδιος και το κόμμα του καταβαραθρώθηκαν στα επίπεδα που είχαν στα 70 προηγούμενα χρόνια και από τότε ξανά-κυβερνούν και πάλι στην Ιαπωνία οι Συντηρητικοί, όπως συνέβαινε καθόλη την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και μετά την λήξη αυτού.

Εννοείται φυσικά όταν δεν ήταν αυτός ο μόνος πολιτικός ηγέτης ο οποίος είχε τέτοια εξέλιξή αφού στις ΗΠΑ εμφανίστηκαν εάν παρόμοιο φαινόμενο, κυρίως με τον Obama, ο οποίος έλεγε ότι θα φέρει την αλλαγή και θα μπορέσει να φέρει ισότητα, κοινωνική και φυλετική, όπως και οικονομική ευημερία στους Αμερικάνους και ειρήνη στον κόσμο.

Φυσικά εννοείται ότι μόλις ανέλαβε την εξουσία έπραξε ακριβώς τα αντίθετα, αφού επί της Προεδρίας του και με την υποστήριξή του ξέσπασε η λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» ή αλλιώς πιο σωστά «ισλαμικός χειμώνας», ο οποίος σάρωσε όλη την περιοχή και την οποία ευνόησε και ο ίδιος ο Obama, αφού έχει μεγαλώσει και ο ίδιος σε μουσουλμανικό περιβάλλον και κατάφερε να φέρει πολλά ισλαμίστριά κινήματα σε πρώην κοσμικές Αραβικές δημοκρατίες.

Αυτά επέφεραν τόσο κακοποίηση και καταστροφής στις χώρες τους, όπως επίσης και καταπάτησαν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα ώστε το τέλος, η πλειοψηφία του πληθυσμού, όταν σε πολλές από αυτές, λόγου χάρη στην Αίγυπτο, έκαναν εκ νέο πραξικόπημα οι στρατηγοί, ήταν τόσο απελπισμένοι από τους ισλαμιστές, που είδαν τους πραξικοπηματίας σαν σωτήρες από την τυραννία των ισλαμιστών.

Σε άλλες χώρες συνέβην συνέβησαν πολλοί και μεγάλοι εμφύλιοι πόλεμοι, οι οποίοι κατέστρεψαν τις χώρας αυτές και τις οποίες είναι γέμισαν με μισθοφόρους και κρυφά οι Αμερικανοί, κυρίως στην Λιβύη, όπου έπεσε το καθεστώς Καντάφι και ξεκίνησε ένας εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος κρατάει ως στις μέρες μας και φαίνεται ότι δεν θα σταματήσει εάν δεν νικήσει στο τέλος μία πλευρά, κυρίως αυτή του Χάφταρ, αλλιώς η χώρα αυτή θα διαιρεθεί σε πολλά κομμάτια.

Άλλα φυσικά και πριν από τον Ομπάμα, αυτός που θα έφερνε δήθεν την αλλαγή στην Αμερική ήταν ο επίσης δημοκρατικός Bill Criston, ο οποίος θεωρούταν ένας νέος σοβαρός δικηγόρος, ο οποίος όμως στην πραγματικότητα σαν Πρόεδρος, πέρα από τους πολλούς πολέμους που έκανε (π.χ. Γιουγκοσλαβία, Βοσνία και αλλού), τα σκάνδαλά του (σαν της Μόνικα Λεβίνσκι), κατάφερε παράλληλα να καταστρέψει την Αμερικανική οικονομία, αφού με το νόμο Τσιγκλά, τον οποίο κατήργησε δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την οικονομική οικονομική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες τα έτη 2008 μετά Χριστόν και 2009 μετά Χριστόν.

Συγκεκριμένα ο νόμος αυτός προέβλεπε ότι δεν θα έπρεπε ποτέ οι τράπεζες που είχαν τις καταθέσεις των πολιτών της Αμερικής να κερδοσκοπούν και να κάνουν επενδύσεις με αυτές, ούτε να πειράζουν τα χρήματα τους, ενώ αυτή η κατάργησή  επέτρεψε στα golden boys να κερδοσκοπούν ασύστολα και στο τέλος να καταστρέψουν πολλές Αμερικανικές οικονομίες και να φέρουν την κρίση στην Αμερική, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Την ίδια ακριβώς πολιτική ακολούθησε και η δήθεν «κυβέρνηση» του νόθου Biden (https://alophx.blogspot.com/2021/01/1961-2020.html), o οποίος μαζί με την Xάρις, την Πελόζι και τον Barma, ο οποίος στην ουσία τους είχες σαν μαριονέτες και αυτοί κατέστρεψαν τελείως την Αμερικανική οικονομία και να φέρουν τους πολίτες σε απόγνωση, με αποτόλμα την πανηγυρική επανεκλογή του Προέδρου Donald Trump στην Αμερική στις Προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2024 μετά Χριστόν.

Παρόμοιες πολιτικές εφαρμόστηκαν και στην Βραζιλία από τον διεφθαρμένο και καταχραστή και κλέφτη του δημοσίου και τότε Πρόεδρου Λούλα, ο οποίος με την διαφθορά του κατάφερε να φέρει την Βραζιλιάνικη οικονομία στα όρια της καταστροφής και στο τέλος ο λαός της χώρας αυτής εξέλεξε σαν Προέδρο τον δεξιό Μπολσονάρο.

Το ίδιο ακριβό σκηνικό συμβαίνει στις μέρες μας τον Καναδά, όπου ο Τρίντο, ο οποίος έλεγε ότι θα έφερνε οικονομική ευημερία, ελευθερία και ανάπτυξη στον Καναδά επέφερε αντίθετα ανελευθερία, λογοκρισία, περιορισμό των πολιτικών δικαιωμάτων και καταστροφή στην χώρα αυτή και στις μέρες μας αναμένεται στις επόμενες εκλογές αυτός να ηττηθεί και την θέση του να πάρει ο δεξιός πολιτικός Pierre Poilievre του συντηρητικού κόμματος που θαυμάζει τον Τραμπ.

Στην Ευρώπη συνέβησαν παρεμφερή περιστατικά με πολιτικούς, κυρίως στις χώρες της Ιταλίας και της Ελλάδας με πολιτικούς που υποτίθεται θα ήθελαν την αλλαγή, ενώ στην πραγματικότητα κατέστρεψαν τις χώρες τους και κατάφεραν στην συνέχεια να φέρουν τους δείξουν στην εξουσία, οι οποίοι βεβαίως συνέχισαν της πολιτικές τους.

Συγκεκριμένα στην Ιταλία οι πολιτικές αυτές επαναλήφθηκαν με την κυβέρνηση του Ματέο Σέντσι, ο οποίος έλεγε ότι θα ακύρωνε τα μνημόνια της Ουαλίας και ότι θα έφερνε σε αυτή οικονομική ευημερία, κοινωνική ισότητα και θα περιόριζε την διαφθορά στην Ιταλία και αυτή θα ευημερούσε για άλλη μία φορά.

Όμως παρόλο που υποσχόταν όλα αυτά τα πράγματα όταν ήταν υποψήφιος για πρωθυπουργός, με το που έριξε την κυβέρνηση και κατάφερε στην συνέχεια να εκλεγεί και αυτός πρωθυπουργός, εφάρμοσε ακριβώς τα αντίθετα, με αποτέλεσμα νέο μνημόνιο, καταστρέφοντας τελείως την οικονομία της χώρας του, με τελικό αποτέλεσμα να πέσει και αυτός από την εξουσία και ο κόσμος στην συνέχεια να ψηφίσει τους δεξιούς.

Στην Γερμανία ο Όλαφ Σολτς εκλέχθηκε και αυτός καγκελάριος μετά την Μέρκελ, με την ελπίδα των πολιτών ότι θα διορθώσουνε τα λανθασμένα της έργα και θα μπορούσε να φέρει οικονομική ευημερία στην Γερμανία, όπως επίσης και ειρήνη, αλλά και στην Ευρώπη.

Όμως στην πραγματικότητα κατάφερε να επιτυχία ακριβώς το αντίθετο κα αντί να φέρει μεγάλη οικονομική ευημερία στην Ευρώπη και στην Γερμανία, της έφερε την ολική καταστροφή με την εμπλοκή της χώρας αυτής (και της ΕΕ) στον λεγόμενο Ρωσοουκρανικό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html), και με τις καταστροφικές πολιτικές των κυρώσεων που εφάρμοσε εναντίον της Ρωσίας.

Οπότε στις πρόωρες εκλογές που θα γίνουν στην Γερμανία μέσα στο 2025 μετά Χριστόν, αναμένεται ότι θα ηττηθεί κατά κράτος από τους Χριστιανοδημοκράτες του Μερτς, όπως επίσης και την Εναλλακτική για την Γερμανία και οι σοσιάλ δημοκράτες θα κάνουν πάλι πολύ καιρό να ξαναδούν την εξουσία του καγκελάριου στην χώρα αυτή.

Ακριβώς το ίδιο συνέβη και στην Γαλλία τους Προέδρους Ολάντ και Μακρόν, οι οποίοι οι έλεγαν στον λαό ότι θα φέρουν την ευημερία, την ειρήνη και την ισότητα, ενώ αντίθετα κατάφεραν να κάνουν τον Γαλλικό λαό (π.χ. με τα Κίτρινα Γιλέκα-https://alophx.blogspot.com/2018/11/1968-2018.html), να εξεγερθεί εναντίον τους, κυρίως επί Μακρόν και να φέρουν και οι δύο μεγάλοι οικονομική καταστροφή και να στρέψουν τους Γάλλους εναντίον τους και πολλοί πιστεύουν ότι στις επόμενες εκλογές η Λεπέν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Γαλλίας στην θέση του Μακρόν.

Στην Μεγάλη Βρετανία οι καταστροφικές πολιτικές που εφάρμοσε ο Μπλερ είχε σαν αποτέλεσμα να έρθουν οι Συντηρητικοί στην εξουσία, που ούτε φυσικά και αυτή η εφάρμοσαν καλύτερες πολιτικές παρά τα όσα υποσχέθηκαν.

Αποτέλεσμα αυτού είναι στις μέρες μας κυβέρνηση στην Μεγάλη Βρετανία να γίνουν οι Εργατικοί του Starmer, ο οποίος είχε υποσχεθεί ότι θα πάρει μέτρα υπέρ του λαού, αλλά εφάρμοσε μνημονιακά μέτρα στην Βρετανία και πλήρη αντιδημοκρατική νομοθεσία και απαγορεύσεις στην ελευθερία του λογού και στα κοινωνικά δίκτυα, ενώ παρά το μεγάλη του νίκη στις εκλογές, ήδη η δημοτικότητα του και δημοσκοπικά το κόμμα του έχει καταβαραθρωθεί και αναμένεται να συντριβεί στις επόμενες εκλογές και να χάσει αυτός και το κόμμα του εκ νέου την εξουσία στην Βρετανία, παρά την ευημερία που έλεγε ότι θα έφερε και έκανα φυσικά και αυτός τα αντίθετα.

Ακριβώς στο ίδιο αποτελέσματα κατάφεραν στην Ισπανία του Θανατερό με τις καταστροφικές πολιτικές του, που έφερε στην εξουσία τον δεξιό Ραχοί, ενώ το αντίστοιχα στις μέρες μας οι καταστροφικές πολιτικές στην Ισπανία από τους σοσιαλιστές του Σάντσεθ αναμένεται να ξαναφέρουν την δεξιά στην εξουσία στις επόμενες εκλογές.

Στην πατρίδα μας το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε δύο φορές μία από τον Γεώργιο Παπανδρέου τον Νεότερο και μία από τον Αλέξη Τσίπρα, οι οποίοι δήθεν θα ήθελαν να φέρουν να την αλλαγή, την κοινωνική ευημερία, την εθνική ανεξαρτησία και την ελευθερία στην πατρίδα μας, όπως επίσης θα μείωναν την φτώχεια, την ανεργία (και θα έσκιζε ο δεύτερος τα μνημόνια).

Εγώ τα συνέβη το ακριβώς αντίθετο αφού ο μεν Γεώργιος Παπανδρέου ο Νεότερος κατάφερε να μας βάλει τα μνημόνια και να χάσουμε την οικονομική, κοινωνική και πολιτική μας ανεξαρτησία για πολλές δεκαετίες, ενώ αυτά ήταν και είναι απολύτως αντισυνταγματικά, παράνομα και αντεθνικά.

Από την άλλη πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας που έλεγε ότι θα έσκιζε τα μνημόνια, κατάφερε μετά την μεγάλη κωλοτούμπα και προδοσία του στο δημοψήφισμα, που έκανε το ΟΧΙ του λαού ναι με το ζόρι, να μας κάνει να υπογράψουμε άλλα δύο μνημόνιο και παράλληλα ξεπούλησε και την πάντα Ελληνική Μακεδονία μας στα Σκόπια, τόσο την ιστορία, όπως και την γλώσσα της, ενώ σαν ήταν όλα αυτά αρκετά έδερνε και τους πολίτες που διαμαρτύρονταν στην Αθήνα στις Πρέσπες και αλλού.

Εννοείται φυσικά ότι με τις καταστροφικές αυτές πολιτικές τους, τόσο ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Νεότερος, όσο και ο Αλέξης Τσίπρας κατάφεραν στο τέλος στις επόμενες εκλογές να χάσουν τα κόμματά τους και την εξουσία να πάρουν οι δεξιοί και εξίσου κακοί με αυτούς Αντώνης Σαμαράς, όπως επίσης και ο Κούλης που συνεχίζουν τις καταστροφές πολιτικές τους, με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, ιδιαίτερο ο τελευταίος ως πρωθυπουργός.

Στην ουσία από όσα αναφέρθηκαν γίνεται εύκολα φανερό σε όλους ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο λαός να πιστεύει αδίστακτους πολίτικους (αριστερούς, δεξιούς, κεντρώους, ακραίους, ριζοσπάστες), που του υπόσχονται τα πάντα και μόνο αν καταλάβει και βρει πατριώτες ηγέτες που πραγματικά πρεσβεύουν την αγάπη προς τον λαό και να είναι υπηρέτες του, μόνο τότε θα καταφέρνει και αυτός να ευημερήσει.

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.