ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΟΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ

Όπως είναι γνωστό καθόλη την διάρκεια της ιστορίας, ιδιαίτερα της νεότερης, υπήρξαν προσπάθειες να υπάρξει ισορροπία δυνάμεων, δηλαδή όταν μία χώρα γινόταν πολύ ισχυρή σε μία περιοχή, είτε αυτή ήταν κράτος, είτε μία πόλη, άλλες που ήταν λιγότερες ισχυρές συνασπιζόταν εναντίον της, προκειμένου να μπορέσουν όλοι μαζί να αντισταθούν στην ισχυρή δύναμή της και τις προσπάθειες της να τις κατακτήσει.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιες κατάστασης ήταν στην Αρχαία Ελλάδα οι πόλεις-κράτη, οι οποίες προσπαθούσαν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους και πολεμούσαν με όποια πόλη θεωρούσαν ότι ήταν πολύ ισχυρή και ήθελε να τους την κατακτήσει.

Για τον λόγο αυτό πολέμησαν οι Έλληνες και η Πελοποννησιακή Συμμαχία την Α’ Αθηναϊκή Συμμαχία του Περικλή κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου γιατί θεωρούσουν ότι η Αθήνα τότε ήθελε να καταργήσει την ελευθερία των υπόλοιπων Ελληνικών πόλεων, κάτι το οποίο όμως ήταν αλήθεια (https://alophx.blogspot.com/2023/06/blog-post_15.html).

Όμως στην συνέχεια όταν ηττήθηκε η Πρώτη Αθηναϊκή Συμμαχία από την Σπάρτη το και τους συμμάχους της, ενώ και οι Σπαρτιάτες επέδειξαν την ίδια κατά καταπιεστική πολιτική στις υπόλοιπες Ελληνικές πόλεις, με συνέπεια αυτές να συμμαχήσουν μεταξύ τους και να δημιουργηθεί συμμαχία μεταξύ αυτών, της Κορίνθου, της Θήβας και της Δεύτερης Αθηναϊκής Συμμαχίας και στο τέλος οι Σπαρτιάτες να ηττηθούν κατά κράτος σε μάχη στα Λεύκτρα και να χάσουν την ηγεμονία στην Ελλάδα.

Με αντίστοιχο τρόπο και οι Θηβαίοι, όπως πριν και οι Σπαρτιάτες και οι Αθηναίοι είχαν λάβει βοήθεια από την Περσία, προσπάθησαν και αυτοί να επιβάλλουν με την βία την ηγεμονία τους στην Ελλάδα, αλλά στο τέλος απέτυχαν και αυτοί στην δεύτερη μάχη στην Μαντινεία, όπου έχασαν τους ηγέτες τους και έπεσε η ηγεμονία τους.

Όλοι αυτοί οι εμφύλιοι πόλεμοι και η ισορροπία δυνάμεων σταμάτησε στην Ελλάδα όταν χάρις στις μεγάλες στρατηγικές ικανότητες του Φιλίππου του Δευτέρου (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post_23.html, https://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_21.html) και του γιου του Μεγάλου Αλέξανδρου της πάντα Ελληνικής Μακεδονίας μετά από τον Τρίτο Ιερό Πόλεμο, όπως και τον Τέταρτο, κατάφεραν να ενωθούν και να εκστρατεύσουν κατά των Περσών και να διαλύσουν το κράτος τους.

Όμως η διάσπαση του κράτους του Μεγάλου Αλεξάνδρου μετά τον θάνατό του με τους πολέμους των διαδόχων και των επιγόνων (https://alophx.blogspot.com/2018/04/blog-post_75.html), δημιούργησε μία νέα ισορροπία δυνάμεων και γίνονταν συμμαχίες μεταξύ αυτών όταν εμφανίζονταν ένας χειρός αντίπαλος, π.χ. ο Περδίκκας, ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, ο Αντίγονος ο Μονόφθαλμος, προκειμένου κάθε φορά οι υπόλοιποι να τον κερδίζουν και να μην μπορεί ένας να νικήσει τους υπόλοιπους και να επανενώσεις την Αυτοκρατορία.

Τελικά όμως αυτή η ροπή δινόμουν σταμάτησε όταν οι Ρωμαίοι κατάφεραν να κατακτήσουν όλα τα Ελληνιστικά Βασίλεια, όπως επίσης και την Καρχηδόνα, που μέχρι ενός σημείου έπαιζε και αυτή τον ισορροπιστή δυνάμεων, όπως και τα Ελληνιστικά βασίλεια στην περιοχή της μεσογείου.

Λιγο πριν την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την Αυτοκρατορία της Ρωμανίας που ίδρυσε ο Μεγάλος Κωνσταντίνος, αναγκάστηκε και αυτή σε αρκετές περιπτώσεις να μπεις σε ένα παιχνίδι ισορροπίας δυνάμεων και συμμαχιών με άλλα κράτη για να επιβιώσει, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Αττίλα, αφού αυτή συμμάχησε με τους Πέρσες και έμμεσα με τους Κινέζους εναντίον των Ούννων που απειλούσε και τους τρεις αυτούς λαούς χάρις στους ικανούς Μαρκιανό στην Ρωμανία, μαζί με την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπό τον ικανό Αέτιο και στο τέλος να τον νικήσουν.

Αλλά και στην Δυτική Ευρώπη, οι Ιταλικές πόλεις κράτη κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα (https://alophx.blogspot.com/2017/06/blog-post_15.html), πολεμούσαν με μανία και αυτές μεταξύ τους σε πολλούς εμφύλιους πολέμους για την κυριαρχία και έκανα συνασπισμούς η μία εναντίον της άλλης, για να μην μπορεί η μία να κατακτήσει αφού νικήσει τις υπόλοιπες και με αυτό τον τρόπο να ενωθεί η Ιταλία.

Στους πολέμους των κρατών αυτών επενέβησαν και ξένες δυνάμεις, όπως λόγο χάρη οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Ρώσοι (επί Ναπολέοντα με τον Σουβόροφ) και οι Ισπανοί και πόλεις της έκαναν συμμαχίες κατά περίπτωση με τον κάθε εισβολέα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν να συμφέροντα τους και να μην μπορεί μια ισχυρή πόλη να κατακτήσει τις υπόλοιπες, όπως λόγου χάρη συνέβη με τους Ιταλικούς Πολέμους, όταν οι Ιταλικές πόλεις κάλεσαν τους Γάλλους για να αποτρέψουν την κατάκτηση Ιταλίας από τον Καίσαρα Βοργία, υπό τις διαταγές του διαβόητου πατερά του, του πάπα Αλέξανδρου Βοργία.

Όλες αυτές οι διαμάχες έληξαν πολύ αργότερα όταν ενοποιήθηκε η Ιταλία χάρη στον ικανό Ιταλό πρωθυπουργό (υπό τον βασιλιά του Πεδεμόντιου Σαβοΐας τότε Βίκτωρ Εμμανουήλ του Β΄), του Καμίλο Καβούρ, ο οποίος με επιδέξιες πολιτικές κινήσεις κατάφερε να ενώσει την χώρα του.

Παρεμφερές χωρισμένο κράτος υπήρξε και στην Γερμανία το τέλος του Τριακονταετούς Πολέμου (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_64.html), ο οποίος κατάφερε και έχει, ως αποτέλεσμα με της πολιτικής των Γάλλων να διαλυθεί η μεγάλη Γερμανική Αυτοκρατορία σε πολλά κρατίδια, τα οποία πέρασαν Αιώνες για να ενοποιηθούν υπό την ικανότητα του καγκελαρίου Bismarck, της Πρωσίας αρχικά και μετά όλης της Γερμανίας.

Στην ουσία θα μπορούσε να πει κανείς ότι στην Δυτική Ευρώπη το σύστημα ισορροπίας δυνάμεων (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_49.html) στην σύγχρονη εποχή δημιουργήθηκε από τον Γάλλο καρδινάλιο Ρισελιέ, ο οποίος φρόντισε προκειμένου να μην περδικλωθεί η Γαλλία από παντού από τις κτήσεις των Αψβούργων, να κάνει συμμαχίες με κράτη που ήταν αντίπαλος τους.

Ακόμη και με προτεσταντικά, σαν την Δανία, την Σουηδία, όπως και τους προτεστάντες της Βόρειας Γερμανίας και στο τέλος συμμετείχε και αυτή στον Τριακονταετή Πόλεμο και στην διάλυση της Γερμανίας, προκειμένου να γίνει η Γαλλία το πιο ισχυρό κράτος στην Δυτική Ευρώπη.

Το σύστημα αυτό το πήρε και το αντέγραψε σε μεγάλο βαθμό, αλλά με περισσότερες συμμαχίες (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_49.html, https://alophx.blogspot.com/2016/10/1815-1945.html, https://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_21.html, https://alophx.blogspot.com/2019/07/blog-post_3.html, https://alophx.blogspot.com/2024/06/blog-post_24.html, https://alophx.blogspot.com/2017/11/blog-post_24.html, https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_56.html, https://alophx.blogspot.com/2017/07/blog-post_55.html, https://alophx.blogspot.com/2017/05/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2024/10/blog-post_3.html, https://alophx.blogspot.com/2024/10/blog-post.html, https://alophx.blogspot.com/2024/07/blog-post_74.html, https://alophx.blogspot.com/2020/02/odessa_43.html), ο βασιλιάς της Αγγλίας Γουλιέλμος της Οράγγης ο Τρίτος, όταν έγινε βασιλιάς της χώρας αυτής μετά την ένδοξη επανάσταση, βρισκόμενος συνεχώς σε πόλεμο με την Γαλλία, την οποία θεωρούσε μεγάλη απειλή για τη χώρα του.

Ιδιαίτερα ήθελε, όπως αργότερα έλεγαν και οι Βρετανοί στην διάρκεια του Πρώτο Παγκοσμίου Πολέμου, ότι το Βέλγιο έπρεπε να παραμείνει ουδέτερο, ενώ ήθελα να το καταλάβουν οι Γάλλοι τότε και οι Γερμανοί μετέπειτα και θα μπλέκονταν σε πόλεμο, όπως και έκανε.

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που έλεγε τότε ο Γουλιέλμος ο Τρίτος, ότι δηλαδή εάν οι περιστάσεις ήταν διαφορετικές, οι Βρετανοί αντί για φίλοι των Ισπανών θα ήταν φίλοι τον Γάλλων, ενώ το ίδιο πράγμα έχει πήγε ο Τσόρτσιλ μετέπειτα που έλεγε ότι αν περιστάσεις ήταν διαφορετικές αντί να πολεμούν τους Γερμανούς θα ήταν φίλοι τους και θα πολεμούσαν τους Γάλλους.

Επίσης ο ίδιος φρόντισε να κάνει συμμαχίες με άλλες χώρες που ήταν εχθροί των Γάλλων και παράλληλα και με τους Ολλανδούς αν και μέχρι τότε είχαν ανταγωνισμό, προκειμένου να πολεμήσουν τους Γάλλους και να επιτύχουν την ανεξαρτησία τους από την Γαλλία.

Πραγματικά η Γαλλία προσπάθησες στην συνέχεια να γίνει ισχυρότερη Ευρωπαϊκή δύναμη και για αυτό τον λόγο ξεκίνησε πολλούς πολέμους, π.χ. τον 7ετή Πόλεμο, τον Πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής με άλλες χώρες, στους οποίους ηττήθηκε. Όπως και στον πόλεμο της Ισπανικής διαδοχή που πέτυχε μία Πύρρειο Νίκη κα αποδυναμώθηκε σε τεράστιο βαθμό πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και στρατιωτικά.

Η ίδια ακριβώς κατάσταση, δηλαδή συμμαχία των Βρετανών με άλλες χώρες εναντίον της Γαλλίας που θεωρούνταν η ισχυρότερη δύναμη συνέβη και τον καιρό του Μεγάλου Ναπολέοντα, που εκτός από τους Βρετανούς πολεμούσε τους Ρώσους, τους Αυστριακούς, τους Ισπανούς, τους Πορτογάλους και άλλους.

Και στην περίπτωση αυτή παρά της μεγάλες νίκες του Ναπολέοντα, στο τέλος αυτός ηττήθηκε από τους συνασπισμούς των αντιπάλων του και ιδιαίτερα της Ρωσίας του Τσάρου Αλέξανδρου του Πρώτου εκείνη την περίοδο.

Εδώ μπορώ να αναφερθεί ότι ο συγκεκριμένος Τσάρος είχε κατά κάποιο τρόπο προτείνει στον βρετανό πρωθυπουργό Ουίλιαμ Πιτ την δημιουργία ενός «πολιτικού συστήματος ηθικού χαρακτήρα» που θα έλεγχε τις πράξεις των Μεγάλων δυνάμεων που μέχρι ενός σημείου δημιούργησε την Ιερά Συμμαχία (https://alophx.blogspot.com/2016/10/1815-1945.html), που έγινε γνωστή και ως Τετραπλή Συμμαχία όταν σε αυτή προστέθηκε και η Γαλλία.

Εννοείται φυσικά ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός απέρριψε τις προτάσεις αυτές του Τσάρου και φυσικά δεν έγινε ποτέ μέλος της Ιεράς συμμαχίας, ενώ με παρεμφερή τρόπο απέρριψαν ως υπερβολικές και φιλόδοξες οι Ευρωπαίοι μετά την λήξη του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και τις ιδέες του τότε Προέδρου της Αμερικής WLion που πρότεινε και αυτός ένα «ηθικό» δήθεν σύστημα ισορροπίας δυνάμεων για όλη την γη.

Όμως η μεγάλη ισχύς της Ρωσίας έκανε τους Βρετανούς και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να φοβηθούν και να συνάψουν μία έμμεση σήμερα συμμαχία εναντίον της, η οποία διέλυσε επίσημα την ιερά Συμμαχία με τον Κριμαϊκό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_69.html), ο οποίος στο τέλος έληξε με ήττα της Ρωσίας και καταστροφή της Ιεράς Συμμαχίας και επίσημα.

Αμέσως μετά τους Ρώσους αναδείχθηκε ισχυρή δύναμη στην Ευρώπη η Γερμανία του Δεύτερου Ράιχ υπό τον ismarck, η οποία προκάλεσε πολλές και μεγάλες ανησυχίες στους Βρετανούς και για τον σκοπό αυτό, οι ίδιοι συνήψαν στο τέλος συμμαχία με τους Γάλλους και τους Ρώσους για να ανταγωνιστούν τον συνασπισμό της Γερμανίας και την συμμαχία της με τους Αυστριακούς, τους Ιταλούς και μετέπειτα και τους Τούρκους (https://alophx.blogspot.com/2017/09/blog-post_56.html).

Όμως δεν ήταν μόνο αυτές οι χώρες οι οποίες έβλεπαν σαν κίνδυνο άλλες χώρες και μόνο στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, αλλά ακόμα και οι Ηνωμένες Πολιτείες την περίοδο αυτή υπό τον Θεόδωρο Ρούσβελτ είχαν αρχίσει και αυτές να αποδέχεται το δόγμα της ισορροπίας δυνάμεων και δημιουργούν ισχυρό στρατό όπως επίσης και ναυτικό.

Για τον λόγο αυτό συμμάχησαν με την Ιαπωνία στην Ασία στον πόλεμο της χώρας αυτής ενάντια στην Ρωσία, γιατί πίστευαν ότι οι Ρώσοι ήταν μεγαλύτερος κίνδυνος και για το λόγο αυτό έδωσαν χρήματα, όπλα και υποστήριξη στους Ιάπωνες εναντίον των Ρώσων (μαζί με τους Βρετανούς) στον πόλεμο αυτόν.

Παράλληλα στην Ευρώπη, ενώ στην αρχή πίστευαν ότι οι Βρετανοί θα ήταν μεγαλύτερη αντίπαλοι, βλέποντας οι Αμερικανοί την ανάπτυξη της Γερμανίας και την μεγάλη της πολεμική μανία, στην συνέχεια ο Θεόδωρος (όπως και ο ξάδερφος του Φραγκλίνος στην συνέχεια) Ρούσβελτ την άποψη ότι οι Γερμανοί θα τον ο μεγαλύτερος εχθρός και για αυτό τον λόγο άρχισε να εξοπλίζεις την χώρα του εναντίον της Γερμανίας.

Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο που ακολούθησε οι Γερμανοί στο τέλος ηττήθηκαν, ενώ αυτοί τον είχαν ξεκινήσει και αμέσως μετά, κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου, νέα σημαντική απειλή για την Δύση αναδείχτηκε για άλλη μία φορά η Ρωσία των πραξικοπηματικών μπολσεβίκων κομμουνιστών του Λένιν (https://alophx.blogspot.com/2017/09/siloviki-1999.html).

Για την αντιμετώπιση της κομμουνιστικής Ρωσίας στην περίπτωση αυτή πέρα από την εμπλοκή των δυτικών στον Ρωσικό εμφύλιο και στην Ουκρανία (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html), στην συνέχεια δημιουργήθηκαν κάποιες συμμαχίες, όπως λόγου χάρη η μικρή Αντάντ της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Ρουμανίας και της Γιουγκοσλαβίας εναντίον της με σκοπό να αποτρέψουν την κάθοδο των Ρώσων προς την μεσόγειο και την Δυτική Ευρώπη, ενώ για τον λόγο αυτό δημιουργήσαν και το Βαλκανικό Σύμφωνο οι δυτικοί (Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Ρουμάνια, Βουλγαρία, Τουρκία).

Παρόλα αυτά η εκ νέου άγονος των Γερμανών με τον Χίτλερ κατά τον Μεσοπόλεμο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ανάγκασε περίπου τις ίδιες δυνάμεις με τον Α΄ΠΠ, με εξαίρεση την Ιταλία, την Ιαπωνία και την Ρουμάνια που είχαν συμμαχήσει με τους δυτικούς κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο να πολεμήσουν τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους και να τους νικήσουν για άλλη μία φορά.

Με την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την άνοδο στην ηγεσία των ΗΠΑ του Τρούμαν που ήταν πραγματιστής και στην συνέχεια του Άιζενχαουερ, δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ, η αμυντική Δυτική Ευρωπαϊκή Ένωση καθ εχθρός ορίστηκε η Σοβιετική Ένωση και για τον λόγο αυτό ίδρυσαν συμμαχίες για να νικήσουν τους Σοβιετικούς και τους συμμάχους τους.

Όλες αυτές οι κινήσεις που είχαν σαν αποτέλεσμα την ίδρυση του ΝΑΤΟ και τις Ευρωπαϊκής Ένωσης/Δ’ Ράιχ της Γερμανίας/ΕΟΚ τότε από την πλευρά της Αμερικής, από την πλευρά των Σοβιετικών αντίστοιχα δημιουργήθηκε η Κόμεκον και το Σύμφωνα της Βαρσοβίας.

Τότε ήταν που δημιουργήθηκε και η πολιτική ανασυρτή στην σχολιαστικής ένωσης υπό την ηγεσία του ικανού για πολιτικού αναλυτή και διπλωμάτη George Cennan η οποία εφαρμόστηκε καθόλη διάρκεια του ψυχρού Πολέμου και αποδείχθηκε στο τέλος επιτυχής.

Οι ΗΠΑ για άλλη μία φορά απέκτησαν πραγματιστή Πρόεδρος που πίστευε στην ισορροπία δυνάμεων και στις συμμαχίες ενάντια σε μιας χώρα που θεωρούσαν ισχυρή αντίπαλο, την Σοβιετική Ένωση επί προεδρίας Νίξον και παράλληλα με Υπουργό εξωτερικών τον Χένρι Κίσινγκερ.

Οι οποίοι πέτυχαν την συμμαχία της με την άλλοτε κομμουνιστική σύμμαχο της Ρωσίας, την Κίνα (https://alophx.blogspot.com/2017/02/blog-post_12.html), εναντίον των Ρώσων στον ψυχρό πόλεμο που και αυτό συνέβαλε στο τέλος στην ήττα των Ρώσων στον Ψυχρό Πόλεμο και στην διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης και των Ανατολικού μπλοκ.

Ακολούθησε μετά τον Ψυχρό Πόλεμο ή μονοκρατορία των ΗΠΑ, η οποία κηλιδώθηκε από τους πολλούς και αιματηρούς πολέμους και τις σφαγές που διέπραξαν οι Αμερικανοί, όπως επίσης και την περιφρόνηση των Ρώσων και των Κινέζων όπως και άλλων χωρών.

Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι στις μέρες μας επανεκλέχτηκε Πρόεδρος των ΗΠΑ στις Προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2024 μετά Χριστόν ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος θεωρείται και αυτός όπως και ο Ρούζβελτ και ο Νίξον πραγματιστής και οπαδός της ισορροπίας δυνάμεων, ενώ δεν ενδιαφέρεται για το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση/Δ΄ Ράιχ των Γερμανών, την οποία θέλει να διαλύσει (https://alophx.blogspot.com/2018/08/blog-post.html).

Αυτό θα έχει σαν συνέπεια, έχοντας πια της ΗΠΑ σαν την πιο ισχυρή δύναμη, να συνασπιστούν εναντίον της άλλες δυνάμεις, οι οποίες την θεωρούν απειλή, συμμαχίες, όπως λόγου χάρη η Ρωσία και η Κίνα, με το Σύμφωνο της Σανγκάης, η Ευρασιατική Ένωση της Ρωσίας και το Σύμφωνο Συλλογικής Ασφαλείας, ενώ παράλληλα η Ρωσία και η Κίνα συμμάχησαν και με άλλες χώρες, όπως λόγου χάρη η Ινδία, η Βραζιλία η Νοτιά Αφρική και την ίδρυσαν τον οργανισμό των BRICS (https://alophx.blogspot.com/2023/10/blog-post_23.html).

Στις μέρες μας μετά τους αποτυχημένους πολέμους που ακολούθησαν στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, όπως επίσης και με τον εξίσου αποτυχημένο Ρωσοουκρανικό Πόλεμο (https://alophx.blogspot.com/2023/03/blog-post.html), που προκάλεσαν οι ΗΠΑ, των οποίων η ισχύς τους, όσο πάει και καταρρέει και πολλοί αναμένουν ότι σύντομα η χώρα αυτή θα καταρρεύσει και οικονομικά και την θέση της θα πάρουν οι BRICS υπό την ηγεσία της Ρωσίας και της Κίνας, ενώ αντίστοιχα θα καταρρεύσει παράλληλα και η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ και γενικότερα όλο το δυτικό σύστημα πού κυριαρχούσε μέχρι τώρα στην γη, όπως και όλη η επιρροή του σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Και σαν συνέπιε όλων αυτών στο τέλος θα διαλυθούν όλοι οι δυτικοί οργανισμοί που ελέγχαν ως τώρα τον κόσμο, όπως είναι λόγου χάρη το ΝΑΤΟ που δημιουργήθηκε και δεν έχει ποια λόγο ύπαρξης, όπως επί Ψυχρού Πολέμου, όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση/Τέταρτο Ράιχ της Γερμανίας, ο ΟΗΕ (https://alophx.blogspot.com/2016/09/blog-post_49.html), όπως και άλλες δυτικές οικονομικές και πολιτικές συμμαχίες, π.χ. σαν το ΔΝΤ (https://alophx.blogspot.com/2018/05/blog-post_79.html).

Θα είναι άραγε αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων στις μέρες μας; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, άλλα μόνο αν λάβουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα ως λαός θα αποφύγουμε τις οποίες κακοτοπιές και θα φέρουμε εκ νέου την πολυαγαπημένη μας πατρίδα σε μία κατάσταση ακμής και ευημερίας.